Hummeltje was de laatste tijd weer zowat alle onsjes kwijtgeraakt die hij was aangekomen sinds zijn aankomst in deze groep. Hij liep ook vaak te snotteren, dus ik dacht dat hij een, mogelijk chronische, niesziekte had. Nene was net als vorig jaar weer kaal aan de onder- en achterkant geworden, en behandeling met 2 merken vlooienmiddel hadden geen effect gehad, dus ik heb vorige week een afspraakje gemaakt bij de DA, ze moesten toch nog hun jaarlijkse prikjes krijgen.
Ik had Nene ondertussen met een 3e merk vlooienmiddel behandeld, en ze was al weer zichtbaar wat meer behaard. De DA bevestigde ook dat ze vlo-vrij was.
Hummeltje had wat meer issues :
• inderdaad chronische niesziekte;
• een gebit waar onderhoud nodig is, lees : veel trekken;
• maar het belangrijkste, en dat moet eerst op orde zijn voordat we de andere zaken aanpakken : hij heeft een overactieve schildklier.
Dus hij moet tweemaal daags een 2,5 mg Felimazole-pilletje slikken. Nou wordt hij nogal fel als ik een pil in zijn bekje stop, maar hij is ook behoorlijk fanatiek op eten, en hij is heel blij dat hij nu tweemaal daags een propje EasyPill krijgt, dus dat is makkelijk.
Hummeltje vond mijn melk al lekker, en tot mijn verbazing Onyx ook (Pepe soms, de rest is niet geinteresseerd). Nou merkte ik dat Hummeltje's darmen nogal "enthousiast" reageren, blijkbaar is hij erg lactose-intolerant, voor Onyx merkte ik dat niet. Dus geen gewone melk, maar kattenmelk neergezet, en Hummeltje vindt dat best, maar Onyx drinkt het niet, terwijl ik het voor hem juist wel prettig vind om iets meer variatie in zijn dieet te hebben. Dus nu een bakje kattenmelk op het tafeltje bij de bank, en een bakje gewone melk op het kozijn (met een schoteltje in de buurt om te voorkomen dat Hummeltje er toch uit drinkt).
Onyx kan via twee wegen naar het kozijn, ofwel via het kastje onder de TV, ofwel via het tafeltje bij de bank, en nu blijkt hij een bewuste keuze te maken : het kastje als hij gewoon melk wil drinken, het tafeltje als hij onderweg aangehaald wil worden. Hij vindt aanhalen lekker, maar snapt het nog steeds niet helemaal. De laatste weken is het nog leuker : als er geen melk staat, gaat hij me aanstaren totdat ik een bakje haal, en hij is gewend dat hij dan ook wat gekrabbeld wordt. Maar soms heeft hij helemaal geen neiging om direct naar het bakje te lopen, en blijft een tijdje zitten om verder aangehaald te worden. En de laatste dagen kan ik hem aaien van schouders tot heupen, en hij blijft gewoon doordrinken; stop ik, dan kijkt hij om en lijkt te willen dat ik verder ga. Het heeft lang geduurd, en het gaat langzaam, maar hij begint te leren dat handen niet alleen zijn om mee te stoeien, maar dat ook een zacht contact zijn goede kanten heeft; blijkbaar heeft hij dat in zijn vorige omgeving nooit meegemaakt (dat sluit ook weer aan bij mijn theorie over zijn verleden als werkplaats-/garage-kat). Ik heb hem nog niet horen of voelen spinnen, benieuwd of ik dat nog ga meemaken.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.