Cayok, Diesel & Pepe, Onyx, Nene & Hummeltje, Hoba

Helaas nu weer een hele vervelende update. Ik heb nog maar 6 katten, afgelopen maandag-ochtend is Hoba onder de metro beland. Dus ik moet het nu zonder mijn mooie grijze meisje doen.

Toen ik gisteren wat aan het knutselen was aan de luifel bij mijn voordeur kwam het zwervertje weer langs voor eten. Hij had gezien dat ik een paar keer naar de deur van mijn berging was gelopen, en aangezien daar het eten staat was hij wat onzeker en bleef een tijd buiten het tuinhek zitten, zodat ik een mooi plaatje van hem kon schieten. Later ging Onyx even naar hem toe voor wat wederzijds snuffelwerk, daarna waagde hij het toch om zijn buikje vol te vreten :


Het is een mooi jongetje, compact en mollig, en duidelijk nog niet gecastreerd.

Hummeltje blijft een maf beestje. Nadat hij in oktober verschillende slaapplekjes in de huiskamer heeft afgelopen, heeft hij in november weer besloten een buitenkat te zijn. Hij komt binnen voor eten en kroelen, maar slaapt op de bank in mijn voortuin, ook als de temperatuur onder de 5^oC is, en ook als het regent. Ik heb hem wel een keer naar binnen gedragen toen hij in de regen op de drijfnatte kussens van de bank lag, maar binnen 10 seconden was hij weer buiten.

Onyx lag begin dit jaar altijd op een klein ladenkastje te slapen, maar vond het helemaal prachtig als de deur van de kast onder de trap open was, en ging daar dan liggen. In de zomer is hij echter bijna uitsluitend buiten gaan slapen, en toen heb ik die kast volgestouwd met dozen. Toen hij weer begon binnen te slapen keek hij heel teleurgesteld als de kastdeur open was. Ik heb uiteindelijk een van de stapels dozen opgetild en daar een transportmand met een handdoek geplaatst, en daar was hij heel gelukkig mee. Maar later begon hij op andere plekken in de huiskamer te liggen, en nu is hij weer terug naar het kleine ladenkastje.

En Nene slaapt nu weer hoofdzakelijk op zolder, daar is ze een paar weken geleden al mee begonnen, het heeft niets met Hoba's overlijden te maken.

[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 16-11-2022 16:29:40 ]

quote:

Op dinsdag 15 november 2022 09:05 schreef mvdejong het volgende:
Hummeltje blijft een maf beestje. Nadat hij in oktober verschillende slaapplekjes in de huiskamer heeft afgelopen, heeft hij in november weer besloten een buitenkat te zijn. Hij komt binnen voor eten en kroelen, maar slaapt op de bank in mijn voortuin, ook als de temperatuur onder de 5^oC is, en ook als het regent. Ik heb hem wel een keer naar binnen gedragen toen hij in de regen op de drijfnatte kussens van de bank lag, maar binnen 10 seconden was hij weer buiten.

Er zijn grenzen aan de weerbestendigheid van Hummeltje, hij ligt nu toch binnen op een kussentje, wel vlak bij het kattenluik.

Hummeltje

Hummeltje had een goede zaterdag, een rat wat minder :



De foto is niet best, hij wist niet wat hij aan moest met zijn prooi, hij liep rondjes door de huiskamer en liep een paar keer weer naar buiten. Uiteindelijk kwam hij zonder de rat binnen, en kwam naast me liggen, maar hij bleef onrustig. Pas na een half uurtje ging hij op het tafeltje naast mijn voeten liggen, en heeft daar een paar uur liggen slapen totdat ik naar bed ging. Ik ben er nu wel zeker van dat hij zelf deze rat heeft gesnaaid. Bij de vorige had ik nog twijfel, omdat zijn eerste "prooi" die hij binnenbracht een muis was die al duidelijk een paar dagen dood was.

Hummeltje heeft nu wel zijn draai gevonden. Eind van de herfst heeft hij een paar weken lang verschillende mandjes en kussentjes in de huiskamer uitgeprobeerd, maar daarna heeft hij toch weer een paar weken ongeacht weer en wind buiten gewoond. Met de vorstperiode werd hem dat toch teveel, en kwam toen weer binnen slapen, maar dit keer op de bank, vlak bij me, of op het tafeltje naast mijn voeten. Dat laatste gebeurde met name als ik hem een paar seconden te lang aanhaalde, maar ik weet nu beter de tekenen te herkennen wanneer hij genoeg heeft gehad; hij kan nu heel lang, hard spinnend naast me liggen. Hij is ook nauwelijks nog schrikachtig, en ik mag nu ook vuiltjes uit zijn ene ooghoek verwijderen; aan zijn gedrag is hij niet meer te herkennen als dat beestje dat ik binnenhaalde. Ik weet niet waarom hij zoveel meer zelfvertrouwen heeft gekregen, ook zijn vorige baas zorgde echt goed voor hem. Mogelijk is hij gelukkig nu hij in een groep met andere katten leeft waarin hij gewoon rustig geaccepteerd wordt; de groep waarin hij geboren was functioneerde totaal niet. Ik denk dat dat ook verklaart waarom hij zo lang nauwelijks nog binnen was, in zijn jeugd had zijn baas geen kattenluiken, en toen moesten de katten elke avond (als baas naar bed ging) en elke ochtend (als baas naar zijn werk ging) besluiten of ze de komend uren binnen of buiten wilden doorbrengen, en Hummeltje wilde niet in de chaos binnen zijn. Hij heeft nu door dat hij bij mij altijd naar binnen of naar buiten kan. Hij is zelfs niet meer zo onderdanig naar de andere katten, hij heeft door dat hij gewoon geaccepteerd wordt.

Wat ook mij, en de mensen die hem regelmatig voeren, opvalt dat hij nog wel mager is, maar dat je zijn ribbetjes niet meer kan zien, dus hij is toch wat onsjes vet en spieren aangekomen over het afgelopen jaar. Bijkomend voordeel daarvan is dat hij zijn huid niet meer kapotkrabt, eerder zat hij onder de korstjes.

Onyx

Onyx laat even zien dat katten een ander idee hebben over comfortabel liggen dan wij mensen :



Onyx begint ook nog wat te veranderen. Hij vertrouwt me, en heeft ook regelmatig fysiek contact nodig, maar hij leek voorheen krabbelen en aanhalen op zich niet als plezierig te ervaren. Maar de laatste maanden probeert hij ook mijn handen op de beste plekjes te krijgen, en ook de druk van mijn vingers te versterken door zelf ook druk uit te oefenen. Dat ging ook een keertje te snel voor hem, toen schrok hij zelf van de mate waarin hij zich overgaf aan het krabbelen, en toen had ik wat kattennagels in mijn handen. Onyx komt nog wel eens op zolder kijken (ik geloof met name om Nene of wijlen Hoba te vinden), en hij is nu twee keer een lange tijd naast mijn toetsenbord komen liggen. Hij lijkt me toch meer te gaan opzoeken, straks wordt het nog een knuffelkat.

Onyx ligt niet meer op het ladenkastje, maar op de klim-constructie tussen huiskamer en keuken. Ik kwam een keer na het wekelijkse dagje op kantoor thuis, en toen lag hij daar. Het ladenkastje was een paar cm verschoven, dus ik vermoed dat toen Diesel of Pepe op de lage Billy-kasten wilden springen er iets mis is gegaan waardoor een van deze zeer zware heren op Onyx is beland, en Onyx het geen veilig plekje meer vindt.

Hij is nog steeds eenkennig wat voedsel betreft, alle Hill's Adult Chicken, maar hij is ook gek op melk. Als ik 's middags voor de lunch naar beneden kom, wil hij eerst via de voordeur naar buiten gelaten worden (vermoedelijk een herinnering aan de begintijd toen hij 's middags onder begeleiding naar buiten mocht), daarna springt hij op het tafeltje bij de bank om te wachten op het bakje melk (eerst slebberde hij het uit mijn mok).

Het blijft een raadsel hoe zijn leven eruit zag voordat hij in het asiel belandde. Hij was duidelijk wel mensen gewend, maar niet veel, vermoedelijk alleen mannen, maar waarom is hij dan niet echt gewend aan aanhalen ?

Nene

Nene is nog aan het uitvinden waar ze nou eigenlijk wil liggen. Ze was eerst veel op zolder te vinden, toen is ze wekenlang gaan slapen op het rek in mijn slaapkamer (waar ze naar toe moest klimmem via een plank met 2 deurmatten eromheen gespijkerd), nu is ze weer terug op zolder. Eerst kwam ze 's avonds alleen maar naar beneden als het tijd voor snoepjes was, maar de laatste weken is ze het grootste deel van de avond beneden, ligt dan vaak uren bij me op schoot, of gaat op het plankje over de televisie liggen :



Nu Hummeltje wat minder opdringerig is heeft ze geen probleem meer met zijn aanwezigheid, en ik zit vaak lange tijd op de bank met Nene op schoot en Hummeltje naast me. Diesel heeft nu ook beide nieuwelingen geaccepteerd en hij kan ook naast me komen liggen als Nene op schoot ligt, en geen van beide maakt dan mekker-geluidjes om onvrede over de aanwezigheid van de ander te uiten.

Cayok

Mijn oude mannetje, 18+, begint nu echt tekenen van ouderdom te vertonen, en ik verwacht dat hij binnen een paar maandjes afscheid van ons gaat nemen. Hij is veel minder actief, en zijn argwaan richting mij is een tijdje veel erger geweest, hoewel dat nu weer wat herstelt. Hij is ook door het huis aan het zwerven geweest voor een slaapplaats, eerst op het katten-kasteel dat in mijn slaapkamer achter de deur staat, daarna op zolder, waar hij achter de lakens is gaan liggen die aan het droogrek hangen en bijna de grond raken. Dat laatste was voor mij onverwacht, en ik heb op vrijdag de 13e januari daardoor een rotdag gehad. Ik was laat uit mijn bed (vakantie) en verwachtte daarom Cayok al in mijn slaapkamer aan te treffen. Daar lag hij niet, en ook op alle andere plekjes waar ik ging kijken was hij niet te vinden. Ik heb 2 keer een lange zoektocht door de wijk gelopen om hem te vinden, de tweede keer in de schemering het plaatselijk groen-gebied, waar ik eigenlijk alleen nog maar hoopte hem dood aan te treffen. Maar rond 8 uur 's avonds hoorde ik het kattenluik in de keuken op typische Cayok-manier klapperen, en daarna geluiden van het eten van natvoer die alleen van Cayok en Hummeltje afkomstig konden zijn, en Hummeltje lag naast me. Even later liep Cayok inderdaad door de huiskamer op weg naar het kattenluik voor.

Ondetussen slaapt hij weer in het kozijn van het raam in de huiskamer. Hij wil nog steeds regelmatig aangehaald worden, en probeert met name 's ochtends als ik onder de douche vandaan kom, en 's avonds als ik naar bed ga, op de overloop te zijn. Dan ga ik in de slaapkamer op de grond zitten, een metertje van de drempel vandaan, en kan hij aangehaald worden met de zekerheid dat hij kan ontsnappen als hij het niet meer vertrouwt. En deze week is hij al weer twee keer naast me op de bank geklommen om daar aangehaald te worden, een teken van toenemend vertrouwen. Voordat hij naar boven verdween heeft hij in de huiskamer ook op de hoge Billy-kasten, en daarna het stereo-meubel gelegen, maar hij viel er een paar keer vanaf, en dat gebeurde later ook toen hij op het tafeltje naast mijn voeten lag (met Hummeltje aan de andere kant). Het lijkt erop dat hij af en toe een stuiptrekking in zijn ene achterpoot krijgt, en dat hij de keer toen hij van het tafeltje viel mij dit kwalijk heeft genomen, en dat daar zijn argwaan door is toegenomen. Ik heb nu het hangmandje onder de radiator zo verschoven dat het direct onder de plaats zit waar hij in het kozijn ligt, in de hoop hem op te vangen als het weer foutgaat. Ik zou hem naar de dierenarts willen brengen, maar dat is voor hem een heel traumatische belevenis, want hij is panisch bij het idee vastgepakt te worden.

Gek genoeg vallen de tijdstippen van de verplaatsingen van Nene en Cayok door het huis min of samen. Ik zou haast gaan denken dat Nene wel bij Cayok in de buurt wil zijn, ware het niet dat die elkaar juist opjoegen omdat de territorialiteit van Cayok en de eigenwijsheid van Nene botsten. Gelukkig is ook Nene nu wat rustiger naar Cayok toe, anders zou de foto hierboven ook niet mogelijk zijn geweest omdat Nene dan vanaf haar plekje zou hebben uitgehaald naar de oude man.

[ Bericht 2% gewijzigd door mvdejong op 23-01-2023 22:27:09 ]

De temperatuur is weer boven de 5^o, dus Hummeltje leeft weer helemaal buiten (hij lag woensdagavond weer in de regen op de tuinbank te slapen). Hij komt nog binnen om te eten, en soms om bij me te zitten. Dat kan zijn dat hij dan op de bank springt, een 10 minuten wasbeurt doet, en weer vertrekt, maar dat is juist een sterk signaal dat hij mij door en door vertrouwt.

Met Octo, het zwervertje waarvan ik hoop de hij zich bij de groep voegt, is er nu een probleempje. Hij reageert nogal fel op de soms wat minder subtiele toenaderingen van Hummeltje, wat tot vechtpartijtjes leidt. En dat heeft tot gevolg gehad dat hij door Diesel en Pepe als bedreiging voor de groep wordt gezien, en die willen hem nu verjagen als ze doorkrijgen dat hij in de buurt is. Hummeltje hoort dus voor die twee ook volledig bij de groep.

Ik zie ook op het gebied van eten, een belangrijk deel van het leven van Hummeltje, dat hij steeds meer zelfvertrouwen, en vertrouwen in zijn omgeving, krijgt :
- Als hij naar een bakje eten of melk gaat, en er is al een andere kat mee bezig, dan drukt hij niet meer zijn neusje alsnog in het bakje, maar gaat rustig zitten wachten totdat de andere klaar is.
- Als ik aan het eten ben, en hij ziet dat ik wat vlees aan het fijnsnijden ben op een schoteltje, dan wacht hij ook rustig totdat ik het schoteltje naar hem toe schuif, waar hij vroeger mijn vingers opzij probeerde te duwen; dat was ook vervelend als het nog te heet was, want als ik schoteltje wegtrok bleef hij erachtaan lopen.
- Als ik 's ochtends de rosbief voor de katten aan het fijnsnijden ben, en hij heeft dat door, komt hij achter me zitten. Als ik hem dan alvast een stukje aanrijk, pakt hij het nu heel beschaafd uit mijn vingers, waar ik eerder mijn vingers blootstelde met tanden en nagels.

[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 02-02-2023 15:14:24 ]

quote:

Op donderdag 2 februari 2023 15:06 schreef deedeetee het volgende:
Keurige manieren heeft Hummeltje nu.
Hij is geloof ik ook nog vrij jong ? Dan kan hij nog veel leren nu hij veilig in de groep is bij jou woont.

Nee, hij is ook al ruim 10. Hij is hier in de buurt in de chaotische groep op de andere hoek geboren, en toen hij jongvolwassen was (1-1,5 jaar) meeverhuisd met zijn baas naar een anderhalve bovenverdieping. Toen die baas eind 2021 overleed is hij samen met Nene bij mij beland, weer in zijn oude buurt. En die voormalige baas verhuisde in de herfst van 2013, toen ik de groep met Diesel en Pepe nog geen jaartje had. Dus hij is vermoedelijk ergens in 2012 geboren.

Na een paar dagen dat Hummeltje alleen voor eten binnenkwam loopt hij nu regelmatig binnen, ook als de temperatuur buiten best redelijk is (6^oC-8^oC). Toen het onlangs hoosde kwam hij drijfnat binnen, werd door mij drooggewreven, maar een klein half uurtje vertrok hij weer naar buiten, om na 5 minuten weer drijfnat binnen te komen, en dat ging zo wel een tijdje door.

Soms springt hij even naast me op de bank, doet een grote wasbeurt van 10 minuten doet en vertrekt weer, soms blijf hij wel een tijdje liggen. De afgelopen avonden heeft hij op een paar kleine uitstapjes naast mijn enkels doorgebracht, maar de temperatuur ging dan ook weer richting nulpunt. Hij lijkt nu toch de balans tussen binnen- en buitenkat gevonden te hebben. Als het richting zomer gaat zal hij wel veel minder binnen zijn, maar dat geldt ook voor de rest, dan brengen ze allemaal hun dag liever in de voortuin of op het dak van de berging door.

Cayok heeft weer een nieuw slaapplekje : het voeteneinde van mijn bed. En tot mijn grote verbazing houdt hij dit nu ook vol als ik ga slapen, dat is voor het eerst sinds ik hem heb. En zowaar kwam vanaf de eerste nacht dat hij bij me sliep ook Diesel erbij liggen, en zelfs Pepe komt er soms bij. Diesel kwam wel vaker in de loop van de ochtend bij me, maar dat is ook al weer meer dan een jaar geleden. Met alle drie, een kleine 20 kg, begint mijn bed wel wat klein te worden.

[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 07-02-2023 14:50:22 ]

Hummeltje

Toen Hummeltje hier op de andere hoek geboren werd (zoontje van wijlen mijn Blackie, achterkleinzoon van stammoeder Snip), had die eigenaar geen kattenluiken, dus de hele groep moest tweemaal per dag, 's ochtends als baas naar zijn werk ging en 's avonds als baas naar bed ging, besluiten waar ze de komende ca. 8 uur wilden doorbrengen, binnen of buiten. Hummeltje is een heel zachtaardig beestje en kon echt niet tegen het opgesloten zitten met die chaotische dysfunctionele groep, dus die koos er bijna altijd voor om buiten te blijven. Blijkbaar heeft dat zo'n effect op hem gehad dat hij dat ook volhield toen hij weer terug in zijn oude buurt kwam en bij mij moest gaan wonen. Maar hij heeft nu blijkbaar doorgekregen dat mijn kattenluiken altijd open staan (behalve tussen ca. 3 uur 's middags op oudjaarsdag en ca. 3 uur 's ochtends op nieuwjaarsdag). Ik tref hem nu heel vaak binnen aan terwijl de rest buiten loopt, ook bij temperaturen boven de 10^oC.

Eerst lag hij nog wel regelmatig op de bank :



maar hij is daarna verhuisd naar het zitblok bij mijn boekenkasten, om vervolgens het kinderstoeltje te ontdekken :



Hij vindt nog wel eens andere plekken om te liggen, ik heb hem zelfs een keer op een hele klassieke plaats gevonden : in de spoelbak van het aanrecht. Daar sprong hij helaas uit voordat ik de camera te pakken had, maar ik maakte hem ook een keer wakker toen hij op een ovenwant op het aanrecht lag :



Ik heb me steeds afgevraagd waarom dat ooit zo timide beestje zoveel zelfvertrouwen heeft gekregen sinds hij bij mij moest intrekken, en ik denk de oplossing gevonden te hebben. Het enige echte verschil met zijn vorige twee woonsituaties is dat hij nu in een goed functionerende, sociale groep katten leeft. In het begin liep hij ook steeds heel onderdanig aandacht te vragen van de andere katten, dat doet hij nu nog maar zelden. Hij lijkt behoefte te hebben aan een aantal rustige vriendjes om hem heen.

Onyx

Ik probeer altijd van katten waarvan ik de achtergrond niet ken een beeld te vormen van hoe hun verleden eruit heeft gezien op basis van hun gedragingen. Dat helpt me dan weer om meer hun vertrouwen te winnen. Met Onyx bleef dat lastig, maar ik heb nu iets bedacht dat past bij een aantal karakteristieken :
• Een kat die mensen gewend is, maar meer een mannen-kat dan een vrouwen-kat.
• Niet gewend om langere tijd aangehaald te worden, begint pas nu te leren dat aanhalen op zich lekker is, niet alleen maar een bevestiging van onze vertrouwens-relatie.
• Grote moeite met nieuwe dingen/omgevingen.
• Gewend aan electrische gereedschap.
Ik krijg het idee dat hij als kitten/jong katertje een of andere werkplaats is ingelopen, en daar mocht blijven en gevoerd is. Hij hing dan wel rond met mensen, maar werd niet echt gekroeld, en mocht vermoedelijk de muizen en ratten onder controle houden.

Mijn katten slopen niet veel omdat ze buiten hun energie wel kwijt kunnen, maar een eetkamer-fauteuil met een grove textiel-bekleding is wel als krabpaal in gebruik genomen. Ik kwam erachter dat ze nog meer aan die stoel gesloopt hebben, en ontdekte dat toen ik me zorgen begon te maken omdat Onyx al uren uit zicht was geweest terwijl het weer beroerd was :



Cayok

Een maandje of 2 geleden begon ik het idee te krijgen dat Cayok de zomer niet meer zou gaan halen, omdat hij zich de hele dag terugtrok op mijn slaapkamer. Daar kreeg hij toen Diesel bij zich omdat die het wel prettig vindt om bij Cayok te liggen, en Pepe kwam dan weer achter zijn broertje aan. Cayok sliep zelfs aanvankelijk op het voeteneinde van mijn bed, maar ging op een gegeven moment op de stoel liggen als ik in bed lag (overdag lag hij nog steeds op het bed). Ik denk dat ik een keertje mijn been de verkeerde kant op strekte en de oude man van het bed af lanceerde. Na een kleine twee weken kwam hij weer op mijn bed liggen, maar dan ter hoogte van mijn heupen, maar dat beviel niet, en uiteindelijk is hij op mijn kussen tegen mijn gezicht aan komen slapen.

Maar dat heeft ook maar twee weken geduurd, nu loopt hij 's nachts weer het grootste deel van de tijd buiten, ook bij slecht weer, en bij slecht weer overdag ligt hij in de huiskamer. Waarom hij zich begin dit jaar niet lekker voelde weet ik niet, maar hij is er weer bovenop gekomen. En omdat Cayok niet meer op mijn slaapkamer komt, zijn Diesel en Pepe daar ook niet meer de hele dag; Diesel komt nog wel sommige ochtenden bij me liggen, maar dat deed hij vroeger ook wel.

[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 01-04-2023 18:18:15 ]

Ik zie Octo ook nog wel, maar die is wat voorzichtiger geworden; niet naar mij toe, maar wel naar de groep. Zo kwam ik onlangs 's avonds laat thuis, en zag Octo zodra ik uit de auto stapte. Zoals gewoonlijk zakte hij door zijn pootjes om rustig naar me te kijken. Diesel had mijn auto gehoord, en kwam recht op me aflopen, totdat hij het hoekje van het hek passeerde en Octo zag, toen sloeg hij haaks af richting Octo, die besloot de aftocht te blazen. Zijn knokpartijtje met Hummeltje heeft hem echt tot perona non grata gemaakt, gelukkig vindt hij vaak genoeg een veilig moment om te eten,

Onyx lijkt nu zijn verantwoordelijkheid als groepslid serieus te nemen. Eerder deze week hoorde ik plotseling een fel gekrijs van een kattengevecht in de binnentuinen (vermoedelijk was Cayok daar bij betrokken). Zoals gebruikelijk kwam de grote leider Diesel via het kattenluik voor naar binnen, en ging door het kattenluik achter. Hij bleef halverwege staan, met het deurtje op zijn rug, omdat hij zag dat zijn broertje Pepe al in de achtertuin zat te kijken of er een dreiging was. Wat ik niet verwachtte dat Onyx ook van de voortuin binnenkwam en op de klimconstructie sprong om de achtertuin in de gaten te houden, waarbij hij zelfs aan het grommen was.

En het was niet eenmalig, gisterenavond sprong Nene van de stoel af waar ze sliep, en stond oog in oog met Hummeltje die op een kussentje onder die stoel lag. Nene is, vermoedelijk door het voorjaar, wat sneller geprikkeld, en het liep uit op grommen en krijsen tussen die twee (geen daadwerkelijke meppen of zo), en Onyx kwam direct uit de gesloopte fauteuil om poolshoogte te nemen.

[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 09-04-2023 19:39:01 ]

Nu het mooier weer wordt hangen de drie jongens van de oude garde (Diesel, Pepe en Cayok) 's avonds buiten rond, ofwel op de bank, ofwel op het dak van de berging. Onyx en Nene slapen 's avonds toch vooral binnen, en halverwege de avond komt Hummeltje dan ook binnen voor een krabbeltje, en gaat dan op het tafeltje naast mijn voeten liggen slapen.

Hummeltje begint trouwens wel erg standaard-gedrag te vertonen, nadat ik hem eerder al in de wasbak in de keuken betrapte, maakte hij onlangs mij het overzetten van gegevens naar mijn nieuwe tablet wel lastig, en dit keer kon ik hem vastleggen :



Diesel en Pepe laten nog steeds het standaard-gedrag zien van de fascinatie die katten met dozen enz. hebben :





Soms heb ik het idee dat Cayok wat last van zijn gewrichten heeft, artrose is niet ongebruikelijk voor een kat, maar als hij op het dak van de berging zit en naar beneden wil, springt hij de 2 meter direct naar de tegels omlaag, terwijl hij het ook via wat plankjes met maximaal 1 meter kan, dus dat lijkt wel mee te vallen.

Ik kwam Octo ook weer tegen deze week, hij zat rustig buiten de tuin. Hummeltje kwam mij begroeten, maar begon toch wat gefrustreerde mauwtjes te maken toen hij het zwervertje zag. Het is ook weer tekentijd, ik heb er al weer meer dan een half dozijn uit mijn jongens en meisje mogen trekken, en bij Octo zag ik ook een volgezogen exemplaar zitten; die eruit trekken is echter nog lang niet aan de orde.

Ik heb trouwens nog een onopgelost raadsel. Ik ben gewend om als ik eten aan het bereiden ben dit eventueel onbewaakt op de aanrecht te laten liggen, dat is nog nooit eerder een probleem geweest. Maar vorige week had ik 3 plakjes kalfslever (iets van een ons per stuk) van peper en zout voorzien, en liet ze even liggen totdat de broccoli wat verder was.

Toen ik weer richting keuken liep zag ik een plak lever op de grens van huiskamer en keuken liggen, en op het plankje lag nog maar 1 plakje, dus iemand heeft het 3e plakje weggemaakt. Nou zou mijn eerste verdachte Hummeltje zijn, maar die zat op dat moment vlak bij dat plakje droogvoer te knabbelen, dus dat is wat minder waarschijnlijk.

Geen idee wie een extra lekker avondmaaltje heeft weten te scoren.

Afgelopen week met Nene en Hummeltje naar de dierenarts geweest, Nene omdat flanken en achterste kaal zijn (weer), Hummeltje voor zijn chip en om toch eens te gaan uitzoeken waarom hij broodmager maar verder gezond lijkt. En verder maar een standaard-vaccinatie.

Allereerst moet je de beestjes natuurlijk in de transportmand krijgen, maar dat ging verrassend soepel. Nene zat toen het tijd was al bij me op zolder, en liep mee naar de eerste verdieping waar haar mandje klaarstond, dus die was ingepakt voordat ze het wist. Hummeltje was niet binnen, en ook niet in de tuin, maar ik ben even om de hoek gelopen en hij zat bij de buren op het matje te zonnen. Hij kwam direct mijn richting op toen hij me zag, en liep netjes mee het halletje binnen, en daar stond zijn mandje, dus ook dat was makkelijk. Wel daarna veel gemekker in de auto, waarbij ze elkaar ook duidelijk aanstaken.

Nene was als eerste aan de beurt, en liet zich probleemloos onderzoeken, en ging daarna in haar mandje stil in een hoekje zitten. Mogelijke oorzaken van haar kaalheid zijn zoal een voedsel-allergie en een vlooien-allergie. Dat eerste is lastig uit te zoeken, want daarvoor moet zij op een hypo-allergeen dieet, en dat is niet echt haalbaar. Haar een week opsluiten is niet te doen, en alle 6 op hetzelfde dieet kan ook niet, want dan hongert Onyx zichzelf dood. Wel nu een ander vlooienmiddel genomen, mogelijk zijn de vlooien in mijn buurt resistent tegen het huidige middel (dat is me al een keer eerder overkomen).

Hummeltje wist eerst nog van de behandel-tafel op de grond te springen, en ging buikschuivend op onderzoek. Opgepakt, en toen liet hij al het onderzoek en behandeling zonder veel problemen over zich heenkomen, zeker omdat hij af en toe een dotje pasta uit een zakje kreeg, wat hij met veel genoegen oplikte. Toen hij weer in zijn mandje was geplaatst bleef hij met zijn pootje door het deurtje hengelen, dus we hebben hem maar even zijn vrijheid gegeven terwijl wij nog wat dingen afrondden, zoals de chipregistratie en vaccinatie-boekjes. Hij kwam snel zijn mandje uit, en ging weer op onderzoek uit, maar nu recht op zijn poten en met zijn staartje omhoog. Hij zat al snel op het kastje/sta-bureau, en zat een tijdje verlangend naar het raampje hoog boven het kastje te kijken. Dat gaf hij toch maar op, en vond bij verder onderzoek een open bakje met recovery food (bedoeld om katten na een operatie er snel bovenop te helpen, geconcentreerde voedingswaarde, en met sterke geur en smaak om ze te overtuigen te eten). Dat viel bij hem zeker in de smaak, en hij heeft er aardig wat van weggewerkt, maar ging daarnaast ook weer verder rondkijken. Ook voor hem is nog niet precies duidelijk wat er aan de hand is, bij de booster-vaccinaties die ze over een paar weken moeten krijgen gaan we bloed afnemen en onderzoeken.

Hummeltje had ook weinig problemen nadat we weer thuis waren, bij de lunch kwam hij al weer naast me op de bank, Nene heb ik de rest van de ochtend en middag niet meer gezien, maar 's avonds is ze weer tweemaal meer dan een half uur op schoot komen liggen, dus die heeft het me ook weer vergeven.

[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 19-05-2023 21:28:05 ]