OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Hoe meer ik van jou lees, hoe meer ik ontdek dat ik echt hele andere mensen om me heen heb dan jij.quote:Op donderdag 30 september 2021 12:31 schreef KayaQ het volgende:
[..]
En dat begin kun je ook prima maken van je 18e tot je 30e.
Voor veel mensen is deze periode van een jaar of 12 lang genoeg om te ontdekken wat ze willen, een studie te doen en daarna nog 5+ jaar relevante werkervaring op te doen en zo iets stabiels op te bouwen.
Je kunt datzelfde argument ook op een andere manier gebruiken: ze worden zo snel groot, dus je hebt maar even om er als ouder te zijn.quote:Op woensdag 29 september 2021 18:13 schreef Spanky78 het volgende:
Nog even een gedachte voor alle jonge ouders of toekomstig ouders: kinderen worden vrij snel ook weer groot. En als je dan niets te doen hebt is het ook wel saai. Daarnaast word je van fulltime met dreumessen, peuters en kleuters omgaan zelf ook soms enigszins gek. Dan ben je wel toe aan even een normaal gesprek, hoe leuk kinderen ook kunnen zijn.
Ik ben beroepshalve wat onderzoeken aan het doornemen over de al jaren teruglopende onderwijsresultaten. Wat ik confronterend vond om te lezen toen ik bij de verklaringen aankwam, was dat er meer kinderen zijn met een instabiele gezinssituatie en dat dat onder andere komt doordat de gemiddelde arbeidsduur van ouders is gestegen waardoor er thuis minder tijd en aandacht voor kinderen is. Hoe belangrijk ik het zelf ook vind om te werken, we moeten niet onderschatten dat het voor kinderen essentieel is dat ouders tijd voor hen hebben.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Want het is heel uitzonderlijk dat je op je 30e je zaken redelijk op orde hebt?quote:
[..]
Hoe meer ik van jou lees, hoe meer ik ontdek dat ik echt hele andere mensen om me heen heb dan jij.
En om maar even een tegengeluid te geven: ik vind carriere maken geen doel op zich. Ik hou van mijn werk, ben as we speak omhoog aan het klimmen binnen mijn werkveld maar dat is een logisch gevolg van heel goed zijn in wat ik doe. Als de stap omhoog niet gemaakt zou worden, zou dat ook prima zijn. Andere dingen hadden meer aandacht nodig, en het heeft nooit als een opoffering gevoeld om die andere dingen de prioriteit te geven.
Definieer 'je zaken redelijk op orde hebben'.quote:
[..]
Want het is heel uitzonderlijk dat je op je 30e je zaken redelijk op orde hebt?
Zoveel is er toch nog niet te lezen? Het profiel is koud 3 dagen oud..quote:
[..]
Hoe meer ik van jou lees, hoe meer ik ontdek dat ik echt hele andere mensen om me heen heb dan jij.
crap in = crap out
Voor mij was dat mijn studie afronden, werkervaring opdoen en een steady situatie creëeren wat betreft mijn relatie, maar ook praktisch, huis kopen, rijbewijs halen en een auto voor de deur hoorden daar voor mij ook bij.quote:
[..]
Definieer 'je zaken redelijk op orde hebben'.
Maar ook: reizen, iets van levenswijsheid opdoen, me persoonlijk ontwikkelen door allerlei ervaringen op te doen en genieten van de ultieme vrijheid, een periode kunnen doen en laten wat je wil op het moment dat je het wil.
Die periode van groei was mij veel waard, pas daarna was ik toe aan echt settelen en kinderen krijgen. Ik had het absoluut niet willen missen.
Hoi.quote:
[..]
Deze post.
Vroeger aan kinderen beginnen wordt gelijkgesteld aan niveau verliezen. Alsof je dan geen tijd hebt om jaren te werken. Veel vrouwen zijn daar al veel eerder mee bezig.
Werken en carrière maken gaat trouwens ook prima als je kinderen hebt. We moeten echt af van het idee dat je werkende bestaan als vrouw voorbij is, zodra je kinderen krijgt.
Je leest niet goed. Ik stel aan kinderen beginnen niet gelijk aan niveau verliezen. Ik stel dat ik, dankzij een aantal jaar investeren in werk, nu terug kan in dagen zonder niveau te verliezen. Ik kan twee à drie dagen in de week werken en toch op academisch niveau blijven werken. Daar ben ik blij mee.
Ik heb het in die post overigens erg duidelijk over mij. Niet over andere mensen. Ik was volgens genoemde leeftijden in dit topic niet eens zo oud bij mijn eerste. En voor mij is het werkende bestaan/echte carrière toevallig wel zo'n beetje voorbij dankzij het kinderen krijgen, omdat ik een ontzettend zorgintensief kind heb. Dat geldt ook voor mijn partner. Dat kan zomaar ook voor anderen gelden, maar het geldt zeker niet voor iedereen. Je hebt er alleen vaak niet zoveel invloed op.
Daarom sprak ik dus voor mezelf, niet voor de mensheid.
Dat zouden meer mensen moeten doen.
[ Bericht 0% gewijzigd door Vanyel op 30-09-2021 16:31:31 ]
Op 28 februari 2012 19:20 schreef lezzer en op 31 augustus 2013 21:27 schreef DancingPhoebe:Jezus, Vanyel, wat een fantastische tips geef jij toch altijd!
Ik vind dit altijd zo schokkend. Zelf maar een keer mee te maken gehad en toen was het logisch voor een jaar, maar ik snap daar echt zo geen hol van.quote:
[..]
Die omslag is bij een deel van de werkgevers echt lastig. Mijn man en ik zitten in de financiële/belasting wereld en bij die kantoren zijn ze echt vast geroest. Er is mij wel verboden minder dan 4 dagen te werken. Dat dit met ouderschapsverlof toegestaan moet worden accepteerde de directeur knarsentandend. Mijn man wordt verboden 4x9 te werken.
Er zijn gewoon nog steeds genoeg bedrijven die je op een zijspoor knallen. Vooral mkb kantoren zijn heel star.
Bovendien mag het helemaal niet
Op 28 februari 2012 19:20 schreef lezzer en op 31 augustus 2013 21:27 schreef DancingPhoebe:Jezus, Vanyel, wat een fantastische tips geef jij toch altijd!
Fijn dat jullie een plan hebben voor de komende tijd! Betekent dat ook dat je stopt met het reïntegratietraject bij je huidige werkgever / ontslag neemt?quote:
Ha wij hebben juist besloten dat we heel traditioneel gaan doen: ik ga minder werken zodat ik meer thuis kan zijn voor de kinderen. Freelancen tijdens de uren dat de kinderen op school zijn, op de BSO zitten (nog maar 1 middag) en op de dag dat m'n man vrij is.
Ik heb jarenlang van ons tweeën het meeste geld binnen gebracht, maar dit past op dit moment het best. M'n man zit goed op z'n plek met z'n werk en krijgt daar veel kansen, terwijl ik vastliep. En onze oudste heeft wat extra aandacht en meer rust nodig, dus we wilden veel minder BSO gaan gebruiken en ik wil haar naar de benodigde afspraken kunnen brengen enzo. Qua inkomen wordt het wel even wennen, maar we denken dat dit voor de rust in her gezin (en in mijn hoofd!) voorlopig het beste is. We'll see
Venus in pocketformaat
© loveli
© loveli
Jij kent niet zoveel mensen waarvoor niet alles maakbaar is lijkt het.quote:
[..]
Ja het kan dat de prioriteiten verschuiven, maar het hoeft niet.
Je kunt het ook omdraaien, het is een luxe als de prioriteiten kunnen verschuiven.
Voor veel ouders geldt dat zij toch echt moeten blijven werken, omdat er brood op de plank moet komen.
Ik hoop dat je ten volle geniet van die luxepositie, maar realiseer je ook dat dat echt een luxe positie is, niet een standaard uitgangspunt.
Op 28 februari 2012 19:20 schreef lezzer en op 31 augustus 2013 21:27 schreef DancingPhoebe:Jezus, Vanyel, wat een fantastische tips geef jij toch altijd!
Ik denk dat je enorm veel mee hebt in het leven als je voor je 30ste al die dingen voor elkaar hebt.quote:
[..]
Voor mij was dat mijn studie afronden, werkervaring opdoen en een steady situatie creëeren wat betreft mijn relatie, maar ook praktisch, huis kopen, rijbewijs halen en een auto voor de deur hoorden daar voor mij ook bij.
Maar ook: reizen, iets van levenswijsheid opdoen, me persoonlijk ontwikkelen door allerlei ervaringen op te doen en genieten van de ultieme vrijheid, een periode kunnen doen en laten wat je wil op het moment dat je het wil.
Die periode van groei was mij veel waard, pas daarna was ik toe aan echt settelen en kinderen krijgen. Ik had het absoluut niet willen missen.
Ik ga ontslag nemen en ben nu samen met m'n werkgever aan het kijken per wanneer. Ik kan op dit moment nog niet 100% aan het werk, of het nou in deze baan zou zijn of in een andere of voor mezelf, dus ik ga niet per direct weg, ik ben nog arbeidsongeschikt. Maar ik moet natuurlijk wel eerlijk kijken wanneer ziek zijn overgaat in er gewoon geen zin meer in hebben. Ik wil hen absoluut geen poot uitdraaien, maar mezelf ook niet tekort doen. Volgens mij zitten beide partijen er integer in, dus daar komen we wel uit.quote:
Fijn dat jullie een plan hebben voor de komende tijd! Betekent dat ook dat je stopt met het reïntegratietraject bij je huidige werkgever / ontslag neemt?
En dan moet ik dus een eigen toko gaan opzetten
Zoals het er nu uit ziet ga ik daar de komende maanden eens rustig mee starten, en dan is het idee om in januari 2022 weer volle kracht vooruit te gaan. Dan heb ik 28 uur per week beschikbaar om aan werk te besteden (dat zijn 3 dagen onder schooltijd en 2 hele werkdagen als ze bij BSO of man zijn), dus dat is alles bij elkaar nog best wat. Nu nog klanten gaan vinden 
[ Bericht 0% gewijzigd door Amsel op 30-09-2021 14:42:48 ]
Huh? Werken voor je geld = geloven in maakbaarheid? Voor veel mensen is het noodzaak.quote:
[..]
Jij kent niet zoveel mensen waarvoor niet alles maakbaar is lijkt het.
Ik hoop dat je ten volle geniet van die luxepositie, maar realiseer je ook dat dat echt een luxe positie is, niet een standaard uitgangspunt.
Ik vind het juist klinken als een privilege als je 'prioriteiten' kunt stellen en dit betekent dat je veel minder gaat werken in een veel minder goedbetaalde functie. Er is altijd iemand die de kosten daarvan betaalt, dat kan je partner zijn, of de overheid/de werkende bevolking,maar links of rechtsom zullen de kosten van jouw gezin door iemand betaald moeten worden.
Ok, dan heb ik je verkeerd begrepen.quote:
[..]
Hoi.
Je leest niet goed. Ik stel aan kinderen beginnen niet gelijk aan niveau verliezen. Ik stel dat ik, dankzij een aantal jaar investeren in werk, nu terug kan in dagen zonder niveau te verliezen. Ik kan twee à drie dagen in de week werken en toch op academisch niveau blijven werken. Daar ben ik blij mee.
Ik heb het in die post overigens erg duidelijk overmij. Niet over andere mensen. Ik was volgens genoemde leeftijden in dit topic niet eens zo oud bij mijn eerste. En voor mij is het werkende bestaan/echte carrière toevallig wel zo'n beetje voorbij dankzij het kinderen krijgen, omdat ik een ontzettend zorgintensief kind heb. Dat geldt ook voor mijn partner. Dat kan zomaar ook voor anderen gelden, maar het geldt zeker niet voor iedereen. Je hebt er alleen vaak niet zoveel invloed op.
Daarom sprak ik dus voor mezelf, niet voor de mensheid.
Dat zouden meer mensen moeten doen.
Dat argument kun je omdraaien, maar ik denk niet dat alleen maar thuis zijn per se in het voordeel is van de kinderen.quote:
[..]
Je kunt datzelfde argument ook op een andere manier gebruiken: ze worden zo snel groot, dus je hebt maar even om er als ouder te zijn.
Ik ben beroepshalve wat onderzoeken aan het doornemen over de al jaren teruglopende onderwijsresultaten. Wat ik confronterend vond om te lezen toen ik bij de verklaringen aankwam, was dat er meer kinderen zijn met een instabiele gezinssituatie en dat dat onder andere komt doordat de gemiddelde arbeidsduur van ouders is gestegen waardoor er thuis minder tijd en aandacht voor kinderen is. Hoe belangrijk ik het zelf ook vind om te werken, we moeten niet onderschatten dat het voor kinderen essentieel is dat ouders tijd voor hen hebben.
Ik denk dat je tijd niet moet verwarren met echte aandacht. Kwaliteit boven kwantiteit. Hoeveel straatcriminelen hebben fulltime thuiszittende moeders? Zijn die nou zo veel beter af? Heel veel mensen zijn slechte ouders (en slechte echtgenoten). met de verdere individualisering zal dat niet snel beter worden. Allemaal een stempeltje autist of ADHD en pillen in plaats van een opvoeding.
Daarnaast leren kinderen een hoop op een BSO/KDV, mijn kinderen hebben het daar gewoon altijd leuk gehad. Er zijn tenslotte veel meer andere kinderen dan thuis. Een paar dagen naar de BSO is prima voor de meeste kinderen, worden ze sociaal van en ze doen er andere dingen dan thuis. Prima.
Mijn vrouw en ik zijn veel relaxter als we onszelf kunnen blijven ontwikkelen en we het geld hebben om een prima leven te hebben. Ben het met je eens dat instabiele thuissituaties heel slecht zijn voor kinderen, maar correlatie is hier niet perse causatie.
Whatever...
Ik dacht ook dat ik al deze dingen wel zo'n beetje had gedaan, alles afgevinkt wat ik mezelf als voorwaarden had gesteld. Op mijn 28e kregen wij ons eerste kind. Achteraf gezien heb ik mezelf pas écht leren kennen in de jaren die volgdenquote:
[..]
Voor mij was dat mijn studie afronden, werkervaring opdoen en een steady situatie creëeren wat betreft mijn relatie, maar ook praktisch, huis kopen, rijbewijs halen en een auto voor de deur hoorden daar voor mij ook bij.
Maar ook: reizen, iets van levenswijsheid opdoen, me persoonlijk ontwikkelen door allerlei ervaringen op te doen en genieten van de ultieme vrijheid, een periode kunnen doen en laten wat je wil op het moment dat je het wil.
Die periode van groei was mij veel waard, pas daarna was ik toe aan echt settelen en kinderen krijgen. Ik had het absoluut niet willen missen.
. Het ouderschap heeft bepaalde zaken wel op scherp gezet en/of op zijn kop gezet. Bovendien: toen mijn oudste net geboren was, kreeg ik te maken met een reorganisatie op het werk en werd ik boventallig verklaard. Het leerde me dat je zelfs met een vast contract nooit zeker bent van je baan. Dus waarom wachten op dat felbegeerde vaste contract? Ik durf nu sneller in het diepe te springen, zonder dat alles tot in de puntjes is uitgestippeld. Als ik nu terugkijk, had ik misschien nog wel iets langer willen wachten. Een jaartje extra investeren in werk, genieten van de vrijheid, spontaan op vakantie gaan, etc. Dingen die toen heel normaal waren (echt, wat deden we toen met onze tijd??) of zelfs een beetje saai. Maar op persoonlijk vlak had ik dan niet gestaan waar ik nu sta. Wat het ouderschap me geleerd heeft, had ik denk ik niet via een andere weg kunnen leren.
Ik wilde mijn carrière-stappen ook eigenlijk een paar jaar uitstellen, maar door de reorganisatie moest ik op zoek naar een andere baan. Dat heeft uiteindelijk heel goed uitgepakt, en achteraf ben ik wel blij dat ik toen dat zetje kreeg. Het was wel zwaar, waardoor ik wel min of meer bewust 8 jaar in dezelfde functie zit. Ik merk dat ik nu meer ruimte in mijn hoofd krijg om verder te kijken, meer te investeren zonder dat dat ten koste gaat van mijn gezin.
Venus in pocketformaat
© loveli
© loveli
Gelukkig wil je werkgever wel constructief meedenken, dat scheelt al een hoop. Voel je je al kilo's lichter?quote:
[..]
Ik ga ontslag nemen en ben nu samen met m'n werkgever aan het kijken per wanneer. Ik kan op dit moment nog niet 100% aan het werk, of het nou in deze baan zou zijn of in een andere of voor mezelf, dus ik ga niet per direct weg, ik ben nog arbeidsongeschikt. Maar ik moet natuurlijk wel eerlijk kijken wanneer ziek zijn overgaat in er gewoon geen zin meer in hebben. Ik wil hen absoluut geen poot uitdraaien, maar mezelf ook niet tekort doen. Volgens mij zitten beide partijen er integer in, dus daar komen we wel uit.
En dan moet ik dus een eigen toko gaan opzetten
Venus in pocketformaat
© loveli
© loveli
Ja, want intensieve thuisbegeleiding, PGB-ers, gezinsvervangende woonvormen en vergaande psychisch ondersteuning vanwege volledig overbelasting zijn allemaal lekker gratisquote:
[..]
Huh? Werken voor je geld = geloven in maakbaarheid? Voor veel mensen is het noodzaak.
Ik vind het juist klinken als een privilege als je 'prioriteiten' kunt stellen en dit betekent dat je veel minder gaat werken in een veel minder goedbetaalde functie. Er is altijd iemand die de kosten daarvan betaalt, dat kan je partner zijn, of de overheid/de werkende bevolking,maar links of rechtsom zullen de kosten van jouw gezin door iemand betaald moeten worden.
Leve de luxepositie
I'm not troubled or sad, I'm just ready for bed.
Eens.quote:
[..]
Dat argument kun je omdraaien, maar ik denk niet dat alleen maar thuis zijn per se in het voordeel is van de kinderen.
Ik denk dat je tijd niet moet verwarren met echte aandacht. Kwaliteit boven kwantiteit. Hoeveel straatcriminelen hebben fulltime thuiszittende moeders? Zijn die nou zo veel beter af? Heel veel mensen zijn slechte ouders (en slechte echtgenoten). met de verdere individualisering zal dat niet snel beter worden. Allemaal een stempeltje autist of ADHD en pillen in plaats van een opvoeding.
Daarnaast leren kinderen een hoop op een BSO/KDV, mijn kinderen hebben het daar gewoon altijd leuk gehad. Er zijn tenslotte veel meer andere kinderen dan thuis. Een paar dagen naar de BSO is prima voor de meeste kinderen, worden ze sociaal van en ze doen er andere dingen dan thuis. Prima.
Mijn vrouw en ik zijn veel relaxter als we onszelf kunnen blijven ontwikkelen en we het geld hebben om een prima leven te hebben. Ben het met je eens dat instabiele thuissituaties heel slecht zijn voor kinderen, maar correlatie is hier niet perse causatie.
En daarbij vind ik het een bijzondere conclusie om instabiele gezinssituaties te wijten aan de verhoogde aantal uren dat ouders aan het werk zijn. Nog steeds werken we in Nederland erg weinig als je het afzet tegen andere landen in de wereld waar de cultuur heel anders is.
Je zou ook kunnen zeggen dat werkende ouders er juist voor zorgen dat kinderen in een stabiele situatie opgroeien en dat na een eventuele scheiding, of baanverlies, ziekte of overlijden van een van de ouders, de kans een stuk groter is dat het stabiel blijft ipv dat kinderen noodgedwongen moeten verhuizen en een armoedeval maken.
Twee werkende ouders kunnen hun kind een meer stabiele situatie bieden. Zeker omdat er in Nederland nog genoeg tijd overblijft om door te brengen met de kinderen als je een grote parttime baan hebt.
Over het algemeen is dat hier in Nederland ontzettend goed geregeld (vakantiedagen, maximaal aantal uren dat je mag werken, ouderschapsverlof).
Dan moet er toch juist geld binnenkomen?quote:
[..]
Ja, want intensieve thuisbegeleiding, PGB-ers, gezinsvervangende woonvormen en vergaande psychisch ondersteuning vanwege volledig overbelasting zijn allemaal lekker gratis
Dat is ook zeker waar, van het ouderschap zelf leer je een hele hoop. Maar dat zijn dingen die je pas leert als je kinderen krijgt.quote:
[..]
Ik dacht ook dat ik al deze dingen wel zo'n beetje had gedaan, alles afgevinkt wat ik mezelf als voorwaarden had gesteld. Op mijn 28e kregen wij ons eerste kind. Achteraf gezien heb ik mezelf pas écht leren kennen in de jaren die volgden
Als ik nu terugkijk, had ik misschien nog wel iets langer willen wachten. Een jaartje extra investeren in werk, genieten van de vrijheid, spontaan op vakantie gaan, etc. Dingen die toen heel normaal waren (echt, wat deden we toen met onze tijd??) of zelfs een beetje saai. Maar op persoonlijk vlak had ik dan niet gestaan waar ik nu sta. Wat het ouderschap me geleerd heeft, had ik denk ik niet via een andere weg kunnen leren.
Ik wilde mijn carrière-stappen ook eigenlijk een paar jaar uitstellen, maar door de reorganisatie moest ik op zoek naar een andere baan. Dat heeft uiteindelijk heel goed uitgepakt, en achteraf ben ik wel blij dat ik toen dat zetje kreeg. Het was wel zwaar, waardoor ik wel min of meer bewust 8 jaar in dezelfde functie zit. Ik merk dat ik nu meer ruimte in mijn hoofd krijg om verder te kijken, meer te investeren zonder dat dat ten koste gaat van mijn gezin.
Wachten tot je ouder bent heeft daarvoor geen zin, want ook als je 40 bent zal het ouderschap je nog veel over jezelf en de wereld leren.
Dat neemt allemaal niet weg dat het belangrijk is dat ouders afdoende aanwezig zijn en aandacht geven. Contact met leeftijdsgenootjes is geen compensatie en dat er ook slechte ouders zijn is een slap excuus.quote:
[..]
Dat argument kun je omdraaien, maar ik denk niet dat alleen maar thuis zijn per se in het voordeel is van de kinderen.
Ik denk dat je tijd niet moet verwarren met echte aandacht. Kwaliteit boven kwantiteit. Hoeveel straatcriminelen hebben fulltime thuiszittende moeders? Zijn die nou zo veel beter af? Heel veel mensen zijn slechte ouders (en slechte echtgenoten). met de verdere individualisering zal dat niet snel beter worden. Allemaal een stempeltje autist of ADHD en pillen in plaats van een opvoeding.
Daarnaast leren kinderen een hoop op een BSO/KDV, mijn kinderen hebben het daar gewoon altijd leuk gehad. Er zijn tenslotte veel meer andere kinderen dan thuis. Een paar dagen naar de BSO is prima voor de meeste kinderen, worden ze sociaal van en ze doen er andere dingen dan thuis. Prima.
Mijn vrouw en ik zijn veel relaxter als we onszelf kunnen blijven ontwikkelen en we het geld hebben om een prima leven te hebben. Ben het met je eens dat instabiele thuissituaties heel slecht zijn voor kinderen, maar correlatie is hier niet perse causatie.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ik snap dat je veel zelf voor je kind moet zorgen als anderen dat niet kunnen doen, vanwege een aandoening. Maar links of rechtsom zal er toch ook geld in het laatje moeten komen? Vind je dat echt een luxe-probleem?quote:
Wat versta jij onder 'afdoende aanwezig zijn'?quote:
[..]
Dat neemt allemaal niet weg dat het belangrijk is dat ouders afdoende aanwezig zijn en aandacht geven. Contact met leeftijdsgenootjes is geen compensatie en dat er ook slechte ouders zijn is een slap excuus.
Geld in het laatje =/= ruimte voor een carrière. Dat je naast een gezin de ruimte voelt en hebt om aan een carrière te werken, is een luxe.quote:
[..]
Ik snap dat je veel zelf voor je kind moet zorgen als anderen dat niet kunnen doen, vanwege een aandoening. Maar links of rechtsom zal er toch ook geld in het laatje moeten komen? Vind je dat echt een luxe-probleem?
I'm not troubled or sad, I'm just ready for bed.
Zou je dit ook zo stellig zeggen als ik een man was?quote:
[..]
Geld in het laatje =/= ruimte voor een carrière. Dat je naast een gezin de ruimte voelt en hebt om aan een carrière te werken, is een luxe.
Ouders die minder gaan werken zijn een stuk goedkoper.quote:
[..]
Dan moet er toch juist geld binnenkomen?
Ook als die ouders met liefde een arm hadden weggegeven om gewoon 4 of 5 dagen te blijven werken en kinderen te hebben die niet die extra zorg nodig hadden.
Op 28 februari 2012 19:20 schreef lezzer en op 31 augustus 2013 21:27 schreef DancingPhoebe:Jezus, Vanyel, wat een fantastische tips geef jij toch altijd!
Sarcasme?quote:
[..]
Ja, want intensieve thuisbegeleiding, PGB-ers, gezinsvervangende woonvormen en vergaande psychisch ondersteuning vanwege volledig overbelasting zijn allemaal lekker gratis
Op 28 februari 2012 19:20 schreef lezzer en op 31 augustus 2013 21:27 schreef DancingPhoebe:Jezus, Vanyel, wat een fantastische tips geef jij toch altijd!
Natuurlijk.quote:
[..]
Zou je dit ook zo stellig zeggen als ik een man was?
Clubsoda is een vieze harige feministe.
Op 28 februari 2012 19:20 schreef lezzer en op 31 augustus 2013 21:27 schreef DancingPhoebe:Jezus, Vanyel, wat een fantastische tips geef jij toch altijd!
Ja hoor, ik vind dat het voor iedere ouder een luxe is om geen zorgintensief kind te hebben of meer algemeen een gezinssituatie te hebben die dusdanig is dat daarnaast ruimte is voor zelfontplooiing naar eigen voorkeur.quote:
[..]
Zou je dit ook zo stellig zeggen als ik een man was?
I'm not troubled or sad, I'm just ready for bed.
Als je hebt gestudeerd, dan kun je je werk vaak wel een carrière noemen. Of bedoel je dat je eigenlijk moet terugschakelen als ouders naar een lager niveau? Wat heeft dat dan voor zin?quote:
[..]
Ja hoor, ik vind dat het voor iedere ouder een luxe is om geen zorgintensief kind te hebben of meer algemeen een gezinssituatie te hebben die dusdanig is dat daarnaast ruimte is voor zelfontplooiing naar eigen voorkeur.
Of je nou 32 uur in de week aan het schoonmaken bent, vrijwilligerswerk doet, of als huisarts, manager, of hoogleraar aan de slag bent, dat maakt voor je kind allemaal niet zoveel uit.
Je bent er of je bent er niet. Alleen haalt de ene wat meer geld binnen dan de ander. Meer geld lijkt me dan voor je gezin en voor jezelf het fijnste, aangezien je daarmee bepaalde taken kunt uitbesteden of makkelijker kunt maken, dat vergroot dus alleen de tijd maar dat je aan je kind kunt besteden.
Werken een luxe noemen vind ik best apart. Maar heel weinig mensen leven in een sprookjeswereld waar het geld vanzelf wel bij hun aankomt.
Als je een zorgintensieve gezinssituatie hebt, kan je misschien prima schoonmaken, maar niet (meer) een team leiden of investeren in een extra opleiding om promotie te kunnen krijgen of je PhD afronden. Of niet zonder een burn-out te krijgen. Je blijft sneller/makkelijker hangen in een functie die je op je sloffen kan uitvoeren. Brengt wel geld in het laatje, maar geeft geen uitdaging. Het maakt voor je kind sec niet uit nee, maar voor je eigen geestelijke toestand wel.quote:
[..]
Als je hebt gestudeerd, dan kun je je werk vaak wel een carrière noemen. Of bedoel je dat je eigenlijk moet terugschakelen als ouders naar een lager niveau? Wat heeft dat dan voor zin?
Of je nou 32 uur in de week aan het schoonmaken bent, vrijwilligerswerk doet, of als huisarts, manager, of hoogleraar aan de slag bent, dat maakt voor je kind allemaal niet zoveel uit.
Je bent er of je bent er niet. Alleen haalt de ene wat meer geld binnen dan de ander. Meer geld lijkt me dan voor je gezin en voor jezelf het fijnste, aangezien je daarmee bepaalde taken kunt uitbesteden of makkelijker kunt maken, dat vergroot dus alleen de tijd maar dat je aan je kind kunt besteden.
Werken een luxe noemen vind ik best apart. Maar heel weinig mensen leven in een sprookjeswereld waar het geld vanzelf wel bij hun aankomt.
In die zin is carrière maken (promotie krijgen, hogerop gaan) dus een luxe. Als je privéleven veel energie kost, kan je dat niet in je werk stoppen.
[ Bericht 4% gewijzigd door Phaidra op 30-09-2021 16:16:06 ]
Venus in pocketformaat
© loveli
© loveli
ik raakte mijn baan kwijt na het verlof van de middelste en kort daarna (ongepland) zwanger van nr. 3. Midden in de economische crisis. De wetenschap en rust in het gezin dat ik thuis was, gaf mijn man de ruimte en rust om flink carrière te maken.
Het is allemaal wel heel gemakkelijk gezegd, maar niet zo vanzelfsprekend om maar allebei (veel) te werken.
Later wel weer gewoon prima op m'n plek terecht gekomen en nu de leukste baan op de universiteit
Het is allemaal wel heel gemakkelijk gezegd, maar niet zo vanzelfsprekend om maar allebei (veel) te werken.
Later wel weer gewoon prima op m'n plek terecht gekomen en nu de leukste baan op de universiteit
I can only please one person per day. Today is not your day. Tomorrow isn't looking too good either.
Toch apart, want uit andere onderzoeken blijkt dat Nederlanders het minst aantal uren werken. Als de onderwijsresultaten ook internationaal gezien achteruit gaan, terwijl in die andere landen ouders net zoveel of vaak genoeg juist meer werken, dan is dit wel een factor die je niet helemaal los kunt zien volgens mij van andere omstandigheden?quote:
[..]
Je kunt datzelfde argument ook op een andere manier gebruiken: ze worden zo snel groot, dus je hebt maar even om er als ouder te zijn.
Ik ben beroepshalve wat onderzoeken aan het doornemen over de al jaren teruglopende onderwijsresultaten. Wat ik confronterend vond om te lezen toen ik bij de verklaringen aankwam, was dat er meer kinderen zijn met een instabiele gezinssituatie en dat dat onder andere komt doordat de gemiddelde arbeidsduur van ouders is gestegen waardoor er thuis minder tijd en aandacht voor kinderen is. Hoe belangrijk ik het zelf ook vind om te werken, we moeten niet onderschatten dat het voor kinderen essentieel is dat ouders tijd voor hen hebben.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Ik had het over teruglopende onderwijsresultaten. Daarmee vergelijk ik Nederlandse leerlingen van nu met die van vroeger en niet zozeer met leerlingen uit andere landen; in internationaal perspectief vormen we de middenmoot. En vanzelfsprekend valt er veel meer over te zeggen: het rapport is ruim 200 pagina's dik.quote:
[..]
Toch apart, want uit andere onderzoeken blijkt dat Nederlanders het minst aantal uren werken. Als de onderwijsresultaten ook internationaal gezien achteruit gaan, terwijl in die andere landen ouders net zoveel of vaak genoeg juist meer werken, dan is dit wel een factor die je niet helemaal los kunt zien volgens mij van andere omstandigheden?
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Het ligt er maar aan hoe je zelf in elkaar zit. Zelf zou mijn geestelijke toestand juist verschrikkelijk zijn als ik 30 uur in de week moest schoonmaken, of een of ander simpel, geestdodend baantje zou moeten doen. Dat zou voor mij echt de hel zijn.quote:
[..]
Als je een zorgintensieve gezinssituatie hebt, kan je misschien prima schoonmaken, maar niet (meer) een team leiden of investeren in een extra opleiding om promotie te kunnen krijgen of je PhD afronden. Of niet zonder een burn-out te krijgen. Je blijft sneller/makkelijker hangen in een functie die je op je sloffen kan uitvoeren. Brengt wel geld in het laatje, maar geeft geen uitdaging. Het maakt voor je kind sec niet uit nee, maar voor je eigen geestelijke toestand wel.
In die zin is carrière maken (promotie krijgen, hogerop gaan) dus een luxe. Als je privéleven veel energie kost, kan je dat niet in je werk stoppen.
Mijn huidige baan is minder belastend dan al het laagbetaalde werk dat ik hiervoor heb gedaan.
Ik ben het deels met je eens dat de aanwezigheid van ouders belangrijk is, maar dit geldt wel in even grote mate voor vaders als voor moeders.quote:
[..]
Je kunt datzelfde argument ook op een andere manier gebruiken: ze worden zo snel groot, dus je hebt maar even om er als ouder te zijn.
Ik ben beroepshalve wat onderzoeken aan het doornemen over de al jaren teruglopende onderwijsresultaten. Wat ik confronterend vond om te lezen toen ik bij de verklaringen aankwam, was dat er meer kinderen zijn met een instabiele gezinssituatie en dat dat onder andere komt doordat de gemiddelde arbeidsduur van ouders is gestegen waardoor er thuis minder tijd en aandacht voor kinderen is. Hoe belangrijk ik het zelf ook vind om te werken, we moeten niet onderschatten dat het voor kinderen essentieel is dat ouders tijd voor hen hebben.
Moeders in Nederland nemen hun verantwoordelijkheid thuis al in hoge mate. Nu de vaders nog.
Ik hoop dat twee grote parttime banen het nieuwe normaal wordt als je kleine kinderen hebt (onder de 4).
[ Bericht 2% gewijzigd door KayaQ op 30-09-2021 18:21:38 ]
Was ze maar schoenmaker, want ik heb mijn tenen door mijn zool gekromt.quote:
Het hele verhaal van ts schreeuwt ambtenaar.
With my pack on my back, down the road I will stray.
Misschien kan ze lerares Nederlands worden. Daar hebben we geloof ik nog een tekort aan.quote:
[..]
Was ze maar schoenmaker, want ik heb mijn tenen door mijn zool gekromt.
Op 28 februari 2012 19:20 schreef lezzer en op 31 augustus 2013 21:27 schreef DancingPhoebe:Jezus, Vanyel, wat een fantastische tips geef jij toch altijd!
Ja nee maar dan heb je met kinderen te maken, en dat willen ouders stiekem zo min mogelijk.quote:
[..]
Misschien kan ze lerares Nederlands worden. Daar hebben we geloof ik nog een tekort aan.
With my pack on my back, down the road I will stray.
Geen promotie maken is niet perse hetzelfde als een geestdodend baantje he?quote:
[..]
Het ligt er maar aan hoe je zelf in elkaar zit. Zelf zou mijn geestelijke toestand juist verschrikkelijk zijn als ik 30 uur in de week moest schoonmaken, of een of ander simpel, geestdodend baantje zou moeten doen. Dat zou voor mij echt de hel zijn.
Mijn huidige baan is minder belastend dan al het laagbetaalde werk dat ik hiervoor heb gedaan.
Ze had het over een functie die je op je sloffen kan uitvoeren. Voor mij zou dat dus niet relaxt zijn, want ik word daar doodongelukkig van.quote:
[..]
Geen promotie maken is niet perse hetzelfde als een geestdodend baantje he?
Oh wil je daar meer over vertellen?quote:
[..]
Ze had het over een functie die je op je sloffen kan uitvoeren. Voor mij zou dat dus niet relaxt zijn, want ik word daar doodongelukkig van.
I think that it’s extraordinarily important that we in computer science keep fun in computing
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
Met zwijgen kruist men de duivel
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
Met zwijgen kruist men de duivel
Eigenlijk niet. Ik heb niet de behoefte me te verantwoorden voor het feit dat ik werk doe waarvoor ik ben opgeleid.quote:Op donderdag 30 september 2021 19:11 schreef FlippingCoin het volgende:
[..]
Oh wil je daar meer over vertellen?
Ik ben inmiddels wel benieuwd wat alle partners doen van de vrouwen hier die stoppen/minderen, of niveaus naar beneden gaan.
Oh jammer papoea!quote:
[..]
Eigenlijk niet. Ik heb niet de behoefte me te verantwoorden voor het feit dat ik werk doe waarvoor ik ben opgeleid.
Ik ben inmiddels wel benieuwd wat alle partners doen van de vrouwen hier die stoppen/minderen, of niveaus naar beneden gaan.
I think that it’s extraordinarily important that we in computer science keep fun in computing
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
Met zwijgen kruist men de duivel
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
Met zwijgen kruist men de duivel
Heb je toevallig ook zorgintensieve kinderen? Of een partner waar je voor moet zorgen?quote:
[..]
Ze had het over een functie die je op je sloffen kan uitvoeren. Voor mij zou dat dus niet relaxt zijn, want ik word daar doodongelukkig van.
Zo niet, had je misschien kunnen weten dat 'ze' het niet over jou en de jouwen had. @Phaidra begon haar post immers met
quote:Als je een zorgintensieve gezinssituatie hebt
Op 28 februari 2012 19:20 schreef lezzer en op 31 augustus 2013 21:27 schreef DancingPhoebe:Jezus, Vanyel, wat een fantastische tips geef jij toch altijd!
Wordt best een vreemde discussie op deze manier.
Ik had alles op een rijtje kunnen hebben op mijn 30e, maar jarenlange mantelzorg en het verlies van mijn ouders, zelf ernstig ziek geworden en veel behandelingen moeten volgen, een verhuizing naar de andere kant van het land voor werk van partner en kort daarna een partner het in die periode teveel werd en acuut de handdoek in de ring gooide zorgde voor wel enige vertraging kan ik je vertellen. Heb nooit een dag zonder werk gezeten maar ik heb pas vanaf mijn 30e echt bewust aan mijn carrière kunnen werken. Nu ruim tien jaar later alles dik voor elkaar.
Kortom, je kunt niet iedereen in je eigen referentiekader proppen.
Life is what happens to you while making other plans
Ik had alles op een rijtje kunnen hebben op mijn 30e, maar jarenlange mantelzorg en het verlies van mijn ouders, zelf ernstig ziek geworden en veel behandelingen moeten volgen, een verhuizing naar de andere kant van het land voor werk van partner en kort daarna een partner het in die periode teveel werd en acuut de handdoek in de ring gooide zorgde voor wel enige vertraging kan ik je vertellen. Heb nooit een dag zonder werk gezeten maar ik heb pas vanaf mijn 30e echt bewust aan mijn carrière kunnen werken. Nu ruim tien jaar later alles dik voor elkaar.
Kortom, je kunt niet iedereen in je eigen referentiekader proppen.
Life is what happens to you while making other plans
Alius aliud dicit
Hoe definieer je zorgintensieve kinderen dan precies?quote:
[..]
Heb je toevallig ook zorgintensieve kinderen? Of een partner waar je voor moet zorgen?
Zo niet, had je misschien kunnen weten dat 'ze' het niet over jou en de jouwen had. @:Phaidra begon haar post immers met
[..]
Wat mij betreft heeft elk kind intensieve zorg nodig, of je er nou een labeltje op plakt, of niet.
Ja dat, dit is gewoon trollen manquote:
[..]
Hoe definieer je zorgintensieve kinderen dan precies?
Wat mij betreft heeft elk kind intensieve zorg nodig, of je er nou een labeltje op plakt, of niet.
Oh how you'd have a happy life, if you did the things you like
Ik denk dat je nu wel zo ongeveer het punt bereikt hebt waarop het een goed idee is om verder je snavel te houden over zaken waar je geen kaas van hebt gegeten.quote:
[..]
Hoe definieer je zorgintensieve kinderen dan precies?
Wat mij betreft heeft elk kind intensieve zorg nodig, of je er nou een labeltje op plakt, of niet.
I'm not troubled or sad, I'm just ready for bed.
En dat jaquote:
[..]
Ja dat, dit is gewoon trollen man
I'm not troubled or sad, I'm just ready for bed.
