OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
En er is echt een gigantisch tekort aan specialisten ouderengeneeskunde!quote:Op donderdag 30 september 2021 07:40 schreef MevrouwPuff het volgende:
[..]
Als je echt meent dat je wat anders wil, er zijn buiten het ziekenhuis echt leuke banen voor artsen die wel parttime te doen zijn. Specialist ouderengeneeskunde bijvoorbeeld! Als huisarts of psychiater is ook meer mogelijk, net als in het m&g gebied.
Ik kan je wel wat vertellen over het eerstestuur maar een dm als je wil
Die aanname doet helemaal niemand. Ze zeggen beiden alleen: in MIJN situatie was het zo dat...quote:
[..]
Ik snap dus alleen die 'meters' niet voordat je kinderen krijgt, terwijl de meeste vrouwen die meters allang hebben gemaakt rond hun 30e.
Ervan uitgaan dat iedereen pas rond het 30e jaar klaar is met studeren, vind ik een vreemde aanname.
Ondertussen doe jij ongeveer 100 aannames: dat iedereen direct gaat studeren, de juiste studie kiest, een korte studie kiest, nominaal afstudeert, geen (tweede) master doet, direct weet wat ie wil, direct een goede baan vindt op niveau, jaren bij die baan mag blijven, kan doorgroeien in die baan en dat ook wil, geen aanvullende opleiding hoeft te doen en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Ik kan je verzekeren dat ik met <5 jaar werkervaring zonder aanvullende scholing precies niets had voorgesteld en er helemaal niemand op had zitten wachten om mij te verkiezen boven de honderden andere niet-voorstellers die staan te springen om een baan te geven. Daar was echt wel iets meer voor nodig dan een beetje vijf jaar werken na je opleiding. Daar kun je wel 'niets van begrijpen', maar daar verander je de realiteit niet mee natuurlijk.
I'm not troubled or sad, I'm just ready for bed.
Je bent ook wel mooi op tijd natuurlijk, ook al hoeft dat zo niet te voelen.quote:Op donderdag 30 september 2021 00:37 schreef _Lily_ het volgende:
[..]
Ik ben 34 en vind mezelf enorm laat haha.
Maar tot mijn verbazing merk ik nu dat ik in de eerste helft zit van mijn vriendinnen (van de universiteit en werk) die kinderen krijgt.
Iedereen inclusief mijn gynaecoloog vindt dat ik netjes “op tijd” ben maar in mijn hoofd zit het anders. Ik heb het geluk gehad dat ik 2x spontaan binnen 6 maanden zwanger was, dat is echt niet iedereen gegund. Anders was ik nog ouder. Op je 33e stoppen met de pil om te proberen is niet vroeg en ergens betreur ik het dat dat binnen mijn mooie vak (de geneeskunde) zo gewoon is. Ook deels vanwege de reden die jij noemt en dat ik zie dat sommige vrouwen zo lang hun kinderwens zo lang uitstellen omdat het carrière technisch niet handig uitkomt
Natuurlijk iedereen zijn meug, dus als er vrouwen zijn die dit anders voelen en hun volledige werkpotentie ten allen tijde willen benutten is dat natuurlijk prima. Vind ik niets van.
Maar wat ik post is hoe ik het voor mezelf heb ervaren en ik weet dat ik vriendinnen heb die hetzelfde voelen. Ik kan alleen maar zeggen: maak die kinderwens niet ondergeschikt aan je carrière als je heel graag kinderen wil (op korte termijn) of bij je kinderen wil zijn.
Daarmee kom ik weer terug bij de openingspost van TS, die gevoelens uit die ik heel goed kan begrijpen en waarvan het inderdaad fijn is om te lezen hoe anderen hun leven met werk en gezin inrichten.
Vanuit mijn werk heb ik heel veel contact met medisch specialisten en huisartsen. Het verschil wat betreft kinderen is tussen die twee groepen wel heel bijzonder om te zien; de medisch specialist krijgt vaak pas kinderen wanneer ze dan eindelijk als specialist werkt (als zzp'er of in loondienst), terwijl de huisarts al kinderen krijgt tijdens de studie.
Wat ik daarnaast in de praktijk zie is dat het bij huisartsen heel normaal is om drie dagen in de week te werken, terwijl ik maar twee medisch specialisten ken die ook zo weinig werken!
Willen andere specialisten minder werken, dan zie je vooral dat ze waarnemingen gaan doen (komt niet vaak voor).
Om aan te geven hoe hoog Erdogan het moederschap acht, gaf hij een voorbeeld uit de praktijk. ''Ik kuste wel eens de voeten van mijn moeder omdat ze naar het paradijs roken. Zij wierp me dan een zedige blik toe en huilde soms.''
Ik neem al een ruime marge. Ik was zelf klaar toen ik 25 was, dat was inclusief een verkeerde studiekeuze, buitenlandervaring, paar maanden reizen en een research Master. Als je alles nominaal doet, dan ben je op je 21e-22e al klaar.quote:
[..]
Die aanname doet helemaal niemand. Ze zeggen beiden alleen: in MIJN situatie was het zo dat...
Ondertussen doe jij ongeveer 100 aannames: dat iedereen direct gaat studeren, de juiste studie kiest, een korte studie kiest, nominaal afstudeert, geen (tweede) master doet, direct weet wat ie wil, direct een goede baan vindt op niveau, jaren bij die baan mag blijven, kan doorgroeien in die baan en dat ook wil, geen aanvullende opleiding hoeft te doen en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Ik kan je verzekeren dat ik met <5 jaar werkervaring zonder aanvullende scholing precies niets had voorgesteld en er helemaal niemand op had zitten wachten om mij te verkiezen boven de honderden andere niet-voorstellers die staan te springen om een baan te geven. Daar was echt wel iets meer voor nodig dan een beetje vijf jaar werken na je opleiding. Daar kun je wel 'niets van begrijpen', maar daar verander je de realiteit niet mee natuurlijk.
Daarna van 25-30 nog vijf jaar ervaring opgedaan in mijn eigen vakgebied en na de nodige onderhandelingen stond ik er rond mijn 30e goed voor.
Net als het gros van de hbo en wo-studenten. Het is onzin dat je eerst 35-40 moet zijn, dat geldt alleen voor artsen en dan nog niet voor allemaal.
Prima, hartstikke fijn voor je 
er zijn mensen wiens carrierepad er anders uitziet, óók als je dat niet snapt
er zijn mensen wiens carrierepad er anders uitziet, óók als je dat niet snapt
I'm not troubled or sad, I'm just ready for bed.
Ik zeg ook niet dat ze niet bestaan, maar het is een kleine groep. Beetje vreemd om te doen alsof dat de norm is en een bloeiende carrière een voordeel van laat moederschap te noemen.quote:
Prima, hartstikke fijn voor je
Kom uit je bubbel, niet iedereen is arts, niet iedereen gaat voor een PhD
Misschien zit jij wel in een bubbel, als je denkt dat dit alleen dokters en promovendi betreft? @Vanyel bijvoorbeeld, die dit punt maakte, is bijvoorbeeld geen van beiden.quote:
[..]
Ik zeg ook niet dat ze niet bestaan, maar het is een kleine groep. Beetje vreemd om te doen alsof dat de norm is en een bloeiende carrière een voordeel van laat moederschap te noemen.
Kom uit je bubbel, niet iedereen is arts, niet iedereen gaat voor een PhD
En zelfs al heb gelijk dat het een kleine groep is, heeft de belevingswereld van die groep dan geen bestaansrecht?
I'm not troubled or sad, I'm just ready for bed.
Ja hoor, tuurlijk wel. Alles heeft bestaansrecht Alleen het lijkt me niet logisch dat op de rest van de vrouwen /moeders te projecteren.quote:
[..]
Misschien zit jij wel in een bubbel, als je denkt dat dit alleen dokters en promovendi betreft? @:Vanyel bijvoorbeeld, die dit punt maakte, is bijvoorbeeld geen van beiden.
En zelfs al heb gelijk dat het een kleine groep is, heeft de belevingswereld van die groep dan geen bestaansrecht?
Het verschilt gewoon enorm, de ene heeft zn zaakjes al op orde op z'n 20e, de ander heeft daar nog 20 jaar langer voor nodig.
Ik ben zelf trouwens nog gepromoveerd, terwijl ik al kinderen had. Dat is ook nog een optie. Het leven en je carrière stopt niet ineens als je kinderen hebt.
Quote dat eens voor me alsjeblieft, dat stukje waarin men dat op de mensheid projecteert?quote:
[..]
Ja hoor, tuurlijk wel. Alles heeft bestaansrecht Alleen het lijkt me niet logisch dat op de rest van de vrouwen /moeders te projecteren.
Het verschilt gewoon enorm, de ene heeft zn zaakjes al op orde op z'n 20e, de ander heeft daar nog 20 jaar langer voor nodig.
I'm not troubled or sad, I'm just ready for bed.
Of dat jaquote:
Weer terug naar het oorspronkelijke onderwerp ipv overtoepen?
I'm not troubled or sad, I'm just ready for bed.
Deze post.quote:
Wat dat betreft vind ik het wel een pre dat ik niet vroeg aan kinderen begonnen ben. Jaren de tijd gehad om wel meer te werken en ervaring op te doen in allerlei dingen zonder dat het me in de weg zat. Nu dat wel zo is, kan ik terug zonder dat dat me niveau kost.
Hoogstens verlies ik kansen om verder omhoog te gaan, maar daar lig ik niet wakker van.
Vroeger aan kinderen beginnen wordt gelijkgesteld aan niveau verliezen. Alsof je dan geen tijd hebt om jaren te werken. Veel vrouwen zijn daar al veel eerder mee bezig.
Werken en carrière maken gaat trouwens ook prima als je kinderen hebt. We moeten echt af van het idee dat je werkende bestaan als vrouw voorbij is, zodra je kinderen krijgt.
[ Bericht 8% gewijzigd door KayaQ op 30-09-2021 09:48:34 ]
Die omslag is bij een deel van de werkgevers echt lastig. Mijn man en ik zitten in de financiële/belasting wereld en bij die kantoren zijn ze echt vast geroest. Er is mij wel verboden minder dan 4 dagen te werken. Dat dit met ouderschapsverlof toegestaan moet worden accepteerde de directeur knarsentandend. Mijn man wordt verboden 4x9 te werken.quote:
[..]
Deze post.
Vroeger aan kinderen beginnen wordt gelijkgesteld aan niveau verliezen. Alsof je dan geen tijd hebt om jaren te werken. Veel vrouwen zijn daar al veel eerder mee bezig.
Werken en carrière maken gaat trouwens ook prima als je kinderen hebt. We moeten echt af van het idee dat je werkende bestaan als vrouw voorbij is, zodra je kinderen krijgt.
Er zijn gewoon nog steeds genoeg bedrijven die je op een zijspoor knallen. Vooral mkb kantoren zijn heel star.
Ik ben zelf daarom overgestapt naar een multinational en het is een openbaring hoeveel flexibeler en met meer begrip het ook kan. Sinds ik daar zit heb ik hele mooie stappen gemaakt maar toen ik 3 dagen werkte toen kind klein was, werd er bij mkb kantoren echt naar gekeken als jij moedert en komt dan een paar dagen per week hier nog wat socializen. Daar gaan we geen moeite in steken.
En mijn man heeft wel wat verschillende functies uitgeprobeerd en een studie gedaan naast werk terwijl we een kind hadden maar dat is gewoon aanzienlijk anders als er financiele verplichtingen zijn en je een gezin hebt dat aandacht wil dan toen hij een studie deed naast werk in de periode dat hij nog single was en op een klein flatje woonde en parttime werkte om zich op die studie te richten.
Dus ik snap wel dat Vanyel zegt dat ze naar hartelust heeft kunnen uitzoeken wat ze wil en dat 100% heeft kunnen geven zonder al die ballen die daar naast in de lucht gehouden moeten worden.
Dat het jou wel lukt om naast een gezin te promoveren wil niet zeggen dat iedereen dat lukt. De ene gezins situatie is de andere niet. En niet iedereen voelt zich er even goed bij om naast werk ook nog te studeren wat uiteindelijk toch ten koste gaat van tijd die je wellicht anders in je gezin had gestopt.
Kijk naar Amsel, het loopt nu wat minder lekker met haar kind en haar prioriteit verandert opeens. Ook dat kan gebeuren. Vanyel stelt het niet gelijk, ze zegt wat voor haar geldt. Als je vroeg al de prioriteit aan het gezin moet geven bestaat best regelmatig de kans dat als je nog niet verder bent in je carriere dat men die weg dan ook afsnijdt. De grootste groei zit 'm vaak in het begin. Als je dan al parttime werkt slinken vaak de kansen. Is het fair nee maar dat is wel hoe het bij veel werkgevers in elkaar zit helaas.
Ik heb je lief mijn hele leven
Fijn dat jullie een werkbare oplossing hebben gevonden @Amsel. Ik hoop dat het snel weer lekker loopt met je oudste 
En de tip van Academic transfer en dan niet-wetenschappelijk vind ik ook een hele goede
En de tip van Academic transfer en dan niet-wetenschappelijk vind ik ook een hele goede
Ik heb je lief mijn hele leven
Allemaal waar, maar het is toch niet ondenkbaar dat als er eenmaal kinderen zijn dat de prioriteiten verschuiven? Het hele stuk over 'carriere maken gaat prima als je kinderen hebt' is ingegeven door een bepaalde luxe, door geen dingen opzij te hoeven zetten omdat een kind een bepaalde vorm van zorg of ondersteuning nodig heeft. Een keuze hebben daarin is in sommige gevallen echt een luxe.quote:
[..]
Deze post.
Vroeger aan kinderen beginnen wordt gelijkgesteld aan niveau verliezen. Alsof je dan geen tijd hebt om jaren te werken. Veel vrouwen zijn daar al veel eerder mee bezig.
Werken en carrière maken gaat trouwens ook prima als je kinderen hebt. We moeten echt af van het idee dat je werkende bestaan als vrouw voorbij is, zodra je kinderen krijgt.
Ja het kan dat de prioriteiten verschuiven, maar het hoeft niet.quote:
[..]
Allemaal waar, maar het is toch niet ondenkbaar dat als er eenmaal kinderen zijn dat de prioriteiten verschuiven? Het hele stuk over 'carriere maken gaat prima als je kinderen hebt' is ingegeven door een bepaalde luxe, door geen dingen opzij te hoeven zetten omdat een kind een bepaalde vorm van zorg of ondersteuning nodig heeft. Een keuze hebben daarin is in sommige gevallen echt een luxe.
Je kunt het ook omdraaien, het is een luxe als de prioriteiten kunnen verschuiven.
Voor veel ouders geldt dat zij toch echt moeten blijven werken, omdat er brood op de plank moet komen.
Ik heb het niet over stoppen met werken, maar enorm carriere maken als de focus meer op thuis ligt is gewoon erg ingewikkeld. En daar hoeft niemand iets van te vinden.quote:
[..]
Ja het kan dat de prioriteiten verschuiven, maar het hoeft niet.
Je kunt het ook omdraaien, het is een luxe als de prioriteiten kunnen verschuiven.
Voor veel ouders geldt dat zij toch echt moeten blijven werken, omdat er brood op de plank moet komen.
En dat begin kun je ook prima maken van je 18e tot je 30e.quote:
[..]
Die omslag is bij een deel van de werkgevers echt lastig. Mijn man en ik zitten in de financiële/belasting wereld en bij die kantoren zijn ze echt vast geroest. Er is mij wel verboden minder dan 4 dagen te werken. Dat dit met ouderschapsverlof toegestaan moet worden accepteerde de directeur knarsentandend. Mijn man wordt verboden 4x9 te werken.
Er zijn gewoon nog steeds genoeg bedrijven die je op een zijspoor knallen. Vooral mkb kantoren zijn heel star.
Ik ben zelf daarom overgestapt naar een multinational en het is een openbaring hoeveel flexibeler en met meer begrip het ook kan. Sinds ik daar zit heb ik hele mooie stappen gemaakt maar toen ik 3 dagen werkte toen kind klein was, werd er bij mkb kantoren echt naar gekeken als jij moedert en komt dan een paar dagen per week hier nog wat socializen. Daar gaan we geen moeite in steken.
En mijn man heeft wel wat verschillende functies uitgeprobeerd en een studie gedaan naast werk terwijl we een kind hadden maar dat is gewoon aanzienlijk anders als er financiele verplichtingen zijn en je een gezin hebt dat aandacht wil dan toen hij een studie deed naast werk in de periode dat hij nog single was en op een klein flatje woonde en parttime werkte om zich op die studie te richten.
Dus ik snap wel dat Vanyel zegt dat ze naar hartelust heeft kunnen uitzoeken wat ze wil en dat 100% heeft kunnen geven zonder al die ballen die daar naast in de lucht gehouden moeten worden.
Dat het jou wel lukt om naast een gezin te promoveren wil niet zeggen dat iedereen dat lukt. De ene gezins situatie is de andere niet. En niet iedereen voelt zich er even goed bij om naast werk ook nog te studeren wat uiteindelijk toch ten koste gaat van tijd die je wellicht anders in je gezin had gestopt.
Kijk naar Amsel, het loopt nu wat minder lekker met haar kind en haar prioriteit verandert opeens. Ook dat kan gebeuren. Vanyel stelt het niet gelijk, ze zegt wat voor haar geldt. Als je vroeg al de prioriteit aan het gezin moet geven bestaat best regelmatig de kans dat als je nog niet verder bent in je carriere dat men die weg dan ook afsnijdt. De grootste groei zit 'm vaak in het begin. Als je dan al parttime werkt slinken vaak de kansen. Is het fair nee maar dat is wel hoe het bij veel werkgevers in elkaar zit helaas.
Voor veel mensen is deze periode van een jaar of 12 lang genoeg om te ontdekken wat ze willen, een studie te doen en daarna nog 5+ jaar relevante werkervaring op te doen en zo iets stabiels op te bouwen.
Mij carrière is gelijktijdig begonnen met mijn eerste zwangerschap op m’n 24e. Ik raakte zwanger tussen m’n sollicitatiegesprek en arbeidsvoorwaardegesprek in.
Wel het geluk gehad dat het een hele fijne werkgever is. Inmiddels werk ik er 4 jaar, heb twee kinderen gekregen en heb promotie gemaakt. Dit is een stukje geluk (aangenomen worden tijdens m’n afstudeerfase), maar ook keihard werken.
Hoewel ik niet zeker weet of ik dit werk over 10 jaar nog zou doen, ben ik wel blij dat het zo is gelopen. Juist door het krijgen van kinderen heb ik mezelf beter leren kennen en weet nu beter wat bij mij past.
Overigens ben ik wel moe. Oververmoeid. Overoververmoeid zelfs.
Wel het geluk gehad dat het een hele fijne werkgever is. Inmiddels werk ik er 4 jaar, heb twee kinderen gekregen en heb promotie gemaakt. Dit is een stukje geluk (aangenomen worden tijdens m’n afstudeerfase), maar ook keihard werken.
Hoewel ik niet zeker weet of ik dit werk over 10 jaar nog zou doen, ben ik wel blij dat het zo is gelopen. Juist door het krijgen van kinderen heb ik mezelf beter leren kennen en weet nu beter wat bij mij past.
Overigens ben ik wel moe. Oververmoeid. Overoververmoeid zelfs.
Protège moi de mes désirs.
Hoe meer ik van jou lees, hoe meer ik ontdek dat ik echt hele andere mensen om me heen heb dan jij.quote:
[..]
En dat begin kun je ook prima maken van je 18e tot je 30e.
Voor veel mensen is deze periode van een jaar of 12 lang genoeg om te ontdekken wat ze willen, een studie te doen en daarna nog 5+ jaar relevante werkervaring op te doen en zo iets stabiels op te bouwen.
Je kunt datzelfde argument ook op een andere manier gebruiken: ze worden zo snel groot, dus je hebt maar even om er als ouder te zijn.quote:
Nog even een gedachte voor alle jonge ouders of toekomstig ouders: kinderen worden vrij snel ook weer groot. En als je dan niets te doen hebt is het ook wel saai. Daarnaast word je van fulltime met dreumessen, peuters en kleuters omgaan zelf ook soms enigszins gek. Dan ben je wel toe aan even een normaal gesprek, hoe leuk kinderen ook kunnen zijn.
Ik ben beroepshalve wat onderzoeken aan het doornemen over de al jaren teruglopende onderwijsresultaten. Wat ik confronterend vond om te lezen toen ik bij de verklaringen aankwam, was dat er meer kinderen zijn met een instabiele gezinssituatie en dat dat onder andere komt doordat de gemiddelde arbeidsduur van ouders is gestegen waardoor er thuis minder tijd en aandacht voor kinderen is. Hoe belangrijk ik het zelf ook vind om te werken, we moeten niet onderschatten dat het voor kinderen essentieel is dat ouders tijd voor hen hebben.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Want het is heel uitzonderlijk dat je op je 30e je zaken redelijk op orde hebt?quote:
[..]
Hoe meer ik van jou lees, hoe meer ik ontdek dat ik echt hele andere mensen om me heen heb dan jij.
En om maar even een tegengeluid te geven: ik vind carriere maken geen doel op zich. Ik hou van mijn werk, ben as we speak omhoog aan het klimmen binnen mijn werkveld maar dat is een logisch gevolg van heel goed zijn in wat ik doe. Als de stap omhoog niet gemaakt zou worden, zou dat ook prima zijn. Andere dingen hadden meer aandacht nodig, en het heeft nooit als een opoffering gevoeld om die andere dingen de prioriteit te geven.
Definieer 'je zaken redelijk op orde hebben'.quote:
[..]
Want het is heel uitzonderlijk dat je op je 30e je zaken redelijk op orde hebt?
Zoveel is er toch nog niet te lezen? Het profiel is koud 3 dagen oud..quote:
[..]
Hoe meer ik van jou lees, hoe meer ik ontdek dat ik echt hele andere mensen om me heen heb dan jij.
crap in = crap out
Voor mij was dat mijn studie afronden, werkervaring opdoen en een steady situatie creëeren wat betreft mijn relatie, maar ook praktisch, huis kopen, rijbewijs halen en een auto voor de deur hoorden daar voor mij ook bij.quote:
[..]
Definieer 'je zaken redelijk op orde hebben'.
Maar ook: reizen, iets van levenswijsheid opdoen, me persoonlijk ontwikkelen door allerlei ervaringen op te doen en genieten van de ultieme vrijheid, een periode kunnen doen en laten wat je wil op het moment dat je het wil.
Die periode van groei was mij veel waard, pas daarna was ik toe aan echt settelen en kinderen krijgen. Ik had het absoluut niet willen missen.
Hoi.quote:
[..]
Deze post.
Vroeger aan kinderen beginnen wordt gelijkgesteld aan niveau verliezen. Alsof je dan geen tijd hebt om jaren te werken. Veel vrouwen zijn daar al veel eerder mee bezig.
Werken en carrière maken gaat trouwens ook prima als je kinderen hebt. We moeten echt af van het idee dat je werkende bestaan als vrouw voorbij is, zodra je kinderen krijgt.
Je leest niet goed. Ik stel aan kinderen beginnen niet gelijk aan niveau verliezen. Ik stel dat ik, dankzij een aantal jaar investeren in werk, nu terug kan in dagen zonder niveau te verliezen. Ik kan twee à drie dagen in de week werken en toch op academisch niveau blijven werken. Daar ben ik blij mee.
Ik heb het in die post overigens erg duidelijk over mij. Niet over andere mensen. Ik was volgens genoemde leeftijden in dit topic niet eens zo oud bij mijn eerste. En voor mij is het werkende bestaan/echte carrière toevallig wel zo'n beetje voorbij dankzij het kinderen krijgen, omdat ik een ontzettend zorgintensief kind heb. Dat geldt ook voor mijn partner. Dat kan zomaar ook voor anderen gelden, maar het geldt zeker niet voor iedereen. Je hebt er alleen vaak niet zoveel invloed op.
Daarom sprak ik dus voor mezelf, niet voor de mensheid.
Dat zouden meer mensen moeten doen.
[ Bericht 0% gewijzigd door Vanyel op 30-09-2021 16:31:31 ]
Op 28 februari 2012 19:20 schreef lezzer en op 31 augustus 2013 21:27 schreef DancingPhoebe:Jezus, Vanyel, wat een fantastische tips geef jij toch altijd!
Ik vind dit altijd zo schokkend. Zelf maar een keer mee te maken gehad en toen was het logisch voor een jaar, maar ik snap daar echt zo geen hol van.quote:
[..]
Die omslag is bij een deel van de werkgevers echt lastig. Mijn man en ik zitten in de financiële/belasting wereld en bij die kantoren zijn ze echt vast geroest. Er is mij wel verboden minder dan 4 dagen te werken. Dat dit met ouderschapsverlof toegestaan moet worden accepteerde de directeur knarsentandend. Mijn man wordt verboden 4x9 te werken.
Er zijn gewoon nog steeds genoeg bedrijven die je op een zijspoor knallen. Vooral mkb kantoren zijn heel star.
Bovendien mag het helemaal niet
Op 28 februari 2012 19:20 schreef lezzer en op 31 augustus 2013 21:27 schreef DancingPhoebe:Jezus, Vanyel, wat een fantastische tips geef jij toch altijd!
Fijn dat jullie een plan hebben voor de komende tijd! Betekent dat ook dat je stopt met het reïntegratietraject bij je huidige werkgever / ontslag neemt?quote:
Ha wij hebben juist besloten dat we heel traditioneel gaan doen: ik ga minder werken zodat ik meer thuis kan zijn voor de kinderen. Freelancen tijdens de uren dat de kinderen op school zijn, op de BSO zitten (nog maar 1 middag) en op de dag dat m'n man vrij is.
Ik heb jarenlang van ons tweeën het meeste geld binnen gebracht, maar dit past op dit moment het best. M'n man zit goed op z'n plek met z'n werk en krijgt daar veel kansen, terwijl ik vastliep. En onze oudste heeft wat extra aandacht en meer rust nodig, dus we wilden veel minder BSO gaan gebruiken en ik wil haar naar de benodigde afspraken kunnen brengen enzo. Qua inkomen wordt het wel even wennen, maar we denken dat dit voor de rust in her gezin (en in mijn hoofd!) voorlopig het beste is. We'll see
Venus in pocketformaat
© loveli
© loveli
Jij kent niet zoveel mensen waarvoor niet alles maakbaar is lijkt het.quote:
[..]
Ja het kan dat de prioriteiten verschuiven, maar het hoeft niet.
Je kunt het ook omdraaien, het is een luxe als de prioriteiten kunnen verschuiven.
Voor veel ouders geldt dat zij toch echt moeten blijven werken, omdat er brood op de plank moet komen.
Ik hoop dat je ten volle geniet van die luxepositie, maar realiseer je ook dat dat echt een luxe positie is, niet een standaard uitgangspunt.
Op 28 februari 2012 19:20 schreef lezzer en op 31 augustus 2013 21:27 schreef DancingPhoebe:Jezus, Vanyel, wat een fantastische tips geef jij toch altijd!
Ik denk dat je enorm veel mee hebt in het leven als je voor je 30ste al die dingen voor elkaar hebt.quote:
[..]
Voor mij was dat mijn studie afronden, werkervaring opdoen en een steady situatie creëeren wat betreft mijn relatie, maar ook praktisch, huis kopen, rijbewijs halen en een auto voor de deur hoorden daar voor mij ook bij.
Maar ook: reizen, iets van levenswijsheid opdoen, me persoonlijk ontwikkelen door allerlei ervaringen op te doen en genieten van de ultieme vrijheid, een periode kunnen doen en laten wat je wil op het moment dat je het wil.
Die periode van groei was mij veel waard, pas daarna was ik toe aan echt settelen en kinderen krijgen. Ik had het absoluut niet willen missen.
Ik ga ontslag nemen en ben nu samen met m'n werkgever aan het kijken per wanneer. Ik kan op dit moment nog niet 100% aan het werk, of het nou in deze baan zou zijn of in een andere of voor mezelf, dus ik ga niet per direct weg, ik ben nog arbeidsongeschikt. Maar ik moet natuurlijk wel eerlijk kijken wanneer ziek zijn overgaat in er gewoon geen zin meer in hebben. Ik wil hen absoluut geen poot uitdraaien, maar mezelf ook niet tekort doen. Volgens mij zitten beide partijen er integer in, dus daar komen we wel uit.quote:
Fijn dat jullie een plan hebben voor de komende tijd! Betekent dat ook dat je stopt met het reïntegratietraject bij je huidige werkgever / ontslag neemt?
En dan moet ik dus een eigen toko gaan opzetten
Zoals het er nu uit ziet ga ik daar de komende maanden eens rustig mee starten, en dan is het idee om in januari 2022 weer volle kracht vooruit te gaan. Dan heb ik 28 uur per week beschikbaar om aan werk te besteden (dat zijn 3 dagen onder schooltijd en 2 hele werkdagen als ze bij BSO of man zijn), dus dat is alles bij elkaar nog best wat. Nu nog klanten gaan vinden [ Bericht 0% gewijzigd door Amsel op 30-09-2021 14:42:48 ]
Huh? Werken voor je geld = geloven in maakbaarheid? Voor veel mensen is het noodzaak.quote:
[..]
Jij kent niet zoveel mensen waarvoor niet alles maakbaar is lijkt het.
Ik hoop dat je ten volle geniet van die luxepositie, maar realiseer je ook dat dat echt een luxe positie is, niet een standaard uitgangspunt.
Ik vind het juist klinken als een privilege als je 'prioriteiten' kunt stellen en dit betekent dat je veel minder gaat werken in een veel minder goedbetaalde functie. Er is altijd iemand die de kosten daarvan betaalt, dat kan je partner zijn, of de overheid/de werkende bevolking,maar links of rechtsom zullen de kosten van jouw gezin door iemand betaald moeten worden.
Ok, dan heb ik je verkeerd begrepen.quote:
[..]
Hoi.
Je leest niet goed. Ik stel aan kinderen beginnen niet gelijk aan niveau verliezen. Ik stel dat ik, dankzij een aantal jaar investeren in werk, nu terug kan in dagen zonder niveau te verliezen. Ik kan twee à drie dagen in de week werken en toch op academisch niveau blijven werken. Daar ben ik blij mee.
Ik heb het in die post overigens erg duidelijk overmij. Niet over andere mensen. Ik was volgens genoemde leeftijden in dit topic niet eens zo oud bij mijn eerste. En voor mij is het werkende bestaan/echte carrière toevallig wel zo'n beetje voorbij dankzij het kinderen krijgen, omdat ik een ontzettend zorgintensief kind heb. Dat geldt ook voor mijn partner. Dat kan zomaar ook voor anderen gelden, maar het geldt zeker niet voor iedereen. Je hebt er alleen vaak niet zoveel invloed op.
Daarom sprak ik dus voor mezelf, niet voor de mensheid.
Dat zouden meer mensen moeten doen.
Dat argument kun je omdraaien, maar ik denk niet dat alleen maar thuis zijn per se in het voordeel is van de kinderen.quote:
[..]
Je kunt datzelfde argument ook op een andere manier gebruiken: ze worden zo snel groot, dus je hebt maar even om er als ouder te zijn.
Ik ben beroepshalve wat onderzoeken aan het doornemen over de al jaren teruglopende onderwijsresultaten. Wat ik confronterend vond om te lezen toen ik bij de verklaringen aankwam, was dat er meer kinderen zijn met een instabiele gezinssituatie en dat dat onder andere komt doordat de gemiddelde arbeidsduur van ouders is gestegen waardoor er thuis minder tijd en aandacht voor kinderen is. Hoe belangrijk ik het zelf ook vind om te werken, we moeten niet onderschatten dat het voor kinderen essentieel is dat ouders tijd voor hen hebben.
Ik denk dat je tijd niet moet verwarren met echte aandacht. Kwaliteit boven kwantiteit. Hoeveel straatcriminelen hebben fulltime thuiszittende moeders? Zijn die nou zo veel beter af? Heel veel mensen zijn slechte ouders (en slechte echtgenoten). met de verdere individualisering zal dat niet snel beter worden. Allemaal een stempeltje autist of ADHD en pillen in plaats van een opvoeding.
Daarnaast leren kinderen een hoop op een BSO/KDV, mijn kinderen hebben het daar gewoon altijd leuk gehad. Er zijn tenslotte veel meer andere kinderen dan thuis. Een paar dagen naar de BSO is prima voor de meeste kinderen, worden ze sociaal van en ze doen er andere dingen dan thuis. Prima.
Mijn vrouw en ik zijn veel relaxter als we onszelf kunnen blijven ontwikkelen en we het geld hebben om een prima leven te hebben. Ben het met je eens dat instabiele thuissituaties heel slecht zijn voor kinderen, maar correlatie is hier niet perse causatie.
Whatever...
Ik dacht ook dat ik al deze dingen wel zo'n beetje had gedaan, alles afgevinkt wat ik mezelf als voorwaarden had gesteld. Op mijn 28e kregen wij ons eerste kind. Achteraf gezien heb ik mezelf pas écht leren kennen in de jaren die volgdenquote:
[..]
Voor mij was dat mijn studie afronden, werkervaring opdoen en een steady situatie creëeren wat betreft mijn relatie, maar ook praktisch, huis kopen, rijbewijs halen en een auto voor de deur hoorden daar voor mij ook bij.
Maar ook: reizen, iets van levenswijsheid opdoen, me persoonlijk ontwikkelen door allerlei ervaringen op te doen en genieten van de ultieme vrijheid, een periode kunnen doen en laten wat je wil op het moment dat je het wil.
Die periode van groei was mij veel waard, pas daarna was ik toe aan echt settelen en kinderen krijgen. Ik had het absoluut niet willen missen.
. Het ouderschap heeft bepaalde zaken wel op scherp gezet en/of op zijn kop gezet. Bovendien: toen mijn oudste net geboren was, kreeg ik te maken met een reorganisatie op het werk en werd ik boventallig verklaard. Het leerde me dat je zelfs met een vast contract nooit zeker bent van je baan. Dus waarom wachten op dat felbegeerde vaste contract? Ik durf nu sneller in het diepe te springen, zonder dat alles tot in de puntjes is uitgestippeld. Als ik nu terugkijk, had ik misschien nog wel iets langer willen wachten. Een jaartje extra investeren in werk, genieten van de vrijheid, spontaan op vakantie gaan, etc. Dingen die toen heel normaal waren (echt, wat deden we toen met onze tijd??) of zelfs een beetje saai. Maar op persoonlijk vlak had ik dan niet gestaan waar ik nu sta. Wat het ouderschap me geleerd heeft, had ik denk ik niet via een andere weg kunnen leren.
Ik wilde mijn carrière-stappen ook eigenlijk een paar jaar uitstellen, maar door de reorganisatie moest ik op zoek naar een andere baan. Dat heeft uiteindelijk heel goed uitgepakt, en achteraf ben ik wel blij dat ik toen dat zetje kreeg. Het was wel zwaar, waardoor ik wel min of meer bewust 8 jaar in dezelfde functie zit. Ik merk dat ik nu meer ruimte in mijn hoofd krijg om verder te kijken, meer te investeren zonder dat dat ten koste gaat van mijn gezin.
Venus in pocketformaat
© loveli
© loveli
Gelukkig wil je werkgever wel constructief meedenken, dat scheelt al een hoop. Voel je je al kilo's lichter?quote:
[..]
Ik ga ontslag nemen en ben nu samen met m'n werkgever aan het kijken per wanneer. Ik kan op dit moment nog niet 100% aan het werk, of het nou in deze baan zou zijn of in een andere of voor mezelf, dus ik ga niet per direct weg, ik ben nog arbeidsongeschikt. Maar ik moet natuurlijk wel eerlijk kijken wanneer ziek zijn overgaat in er gewoon geen zin meer in hebben. Ik wil hen absoluut geen poot uitdraaien, maar mezelf ook niet tekort doen. Volgens mij zitten beide partijen er integer in, dus daar komen we wel uit.
En dan moet ik dus een eigen toko gaan opzetten
Venus in pocketformaat
© loveli
© loveli
Ja, want intensieve thuisbegeleiding, PGB-ers, gezinsvervangende woonvormen en vergaande psychisch ondersteuning vanwege volledig overbelasting zijn allemaal lekker gratisquote:
[..]
Huh? Werken voor je geld = geloven in maakbaarheid? Voor veel mensen is het noodzaak.
Ik vind het juist klinken als een privilege als je 'prioriteiten' kunt stellen en dit betekent dat je veel minder gaat werken in een veel minder goedbetaalde functie. Er is altijd iemand die de kosten daarvan betaalt, dat kan je partner zijn, of de overheid/de werkende bevolking,maar links of rechtsom zullen de kosten van jouw gezin door iemand betaald moeten worden.
Leve de luxepositie
I'm not troubled or sad, I'm just ready for bed.
Eens.quote:
[..]
Dat argument kun je omdraaien, maar ik denk niet dat alleen maar thuis zijn per se in het voordeel is van de kinderen.
Ik denk dat je tijd niet moet verwarren met echte aandacht. Kwaliteit boven kwantiteit. Hoeveel straatcriminelen hebben fulltime thuiszittende moeders? Zijn die nou zo veel beter af? Heel veel mensen zijn slechte ouders (en slechte echtgenoten). met de verdere individualisering zal dat niet snel beter worden. Allemaal een stempeltje autist of ADHD en pillen in plaats van een opvoeding.
Daarnaast leren kinderen een hoop op een BSO/KDV, mijn kinderen hebben het daar gewoon altijd leuk gehad. Er zijn tenslotte veel meer andere kinderen dan thuis. Een paar dagen naar de BSO is prima voor de meeste kinderen, worden ze sociaal van en ze doen er andere dingen dan thuis. Prima.
Mijn vrouw en ik zijn veel relaxter als we onszelf kunnen blijven ontwikkelen en we het geld hebben om een prima leven te hebben. Ben het met je eens dat instabiele thuissituaties heel slecht zijn voor kinderen, maar correlatie is hier niet perse causatie.
En daarbij vind ik het een bijzondere conclusie om instabiele gezinssituaties te wijten aan de verhoogde aantal uren dat ouders aan het werk zijn. Nog steeds werken we in Nederland erg weinig als je het afzet tegen andere landen in de wereld waar de cultuur heel anders is.
Je zou ook kunnen zeggen dat werkende ouders er juist voor zorgen dat kinderen in een stabiele situatie opgroeien en dat na een eventuele scheiding, of baanverlies, ziekte of overlijden van een van de ouders, de kans een stuk groter is dat het stabiel blijft ipv dat kinderen noodgedwongen moeten verhuizen en een armoedeval maken.
Twee werkende ouders kunnen hun kind een meer stabiele situatie bieden. Zeker omdat er in Nederland nog genoeg tijd overblijft om door te brengen met de kinderen als je een grote parttime baan hebt.
Over het algemeen is dat hier in Nederland ontzettend goed geregeld (vakantiedagen, maximaal aantal uren dat je mag werken, ouderschapsverlof).
Dan moet er toch juist geld binnenkomen?quote:
[..]
Ja, want intensieve thuisbegeleiding, PGB-ers, gezinsvervangende woonvormen en vergaande psychisch ondersteuning vanwege volledig overbelasting zijn allemaal lekker gratis
Dat is ook zeker waar, van het ouderschap zelf leer je een hele hoop. Maar dat zijn dingen die je pas leert als je kinderen krijgt.quote:
[..]
Ik dacht ook dat ik al deze dingen wel zo'n beetje had gedaan, alles afgevinkt wat ik mezelf als voorwaarden had gesteld. Op mijn 28e kregen wij ons eerste kind. Achteraf gezien heb ik mezelf pas écht leren kennen in de jaren die volgden
Als ik nu terugkijk, had ik misschien nog wel iets langer willen wachten. Een jaartje extra investeren in werk, genieten van de vrijheid, spontaan op vakantie gaan, etc. Dingen die toen heel normaal waren (echt, wat deden we toen met onze tijd??) of zelfs een beetje saai. Maar op persoonlijk vlak had ik dan niet gestaan waar ik nu sta. Wat het ouderschap me geleerd heeft, had ik denk ik niet via een andere weg kunnen leren.
Ik wilde mijn carrière-stappen ook eigenlijk een paar jaar uitstellen, maar door de reorganisatie moest ik op zoek naar een andere baan. Dat heeft uiteindelijk heel goed uitgepakt, en achteraf ben ik wel blij dat ik toen dat zetje kreeg. Het was wel zwaar, waardoor ik wel min of meer bewust 8 jaar in dezelfde functie zit. Ik merk dat ik nu meer ruimte in mijn hoofd krijg om verder te kijken, meer te investeren zonder dat dat ten koste gaat van mijn gezin.
Wachten tot je ouder bent heeft daarvoor geen zin, want ook als je 40 bent zal het ouderschap je nog veel over jezelf en de wereld leren.
Dat neemt allemaal niet weg dat het belangrijk is dat ouders afdoende aanwezig zijn en aandacht geven. Contact met leeftijdsgenootjes is geen compensatie en dat er ook slechte ouders zijn is een slap excuus.quote:
[..]
Dat argument kun je omdraaien, maar ik denk niet dat alleen maar thuis zijn per se in het voordeel is van de kinderen.
Ik denk dat je tijd niet moet verwarren met echte aandacht. Kwaliteit boven kwantiteit. Hoeveel straatcriminelen hebben fulltime thuiszittende moeders? Zijn die nou zo veel beter af? Heel veel mensen zijn slechte ouders (en slechte echtgenoten). met de verdere individualisering zal dat niet snel beter worden. Allemaal een stempeltje autist of ADHD en pillen in plaats van een opvoeding.
Daarnaast leren kinderen een hoop op een BSO/KDV, mijn kinderen hebben het daar gewoon altijd leuk gehad. Er zijn tenslotte veel meer andere kinderen dan thuis. Een paar dagen naar de BSO is prima voor de meeste kinderen, worden ze sociaal van en ze doen er andere dingen dan thuis. Prima.
Mijn vrouw en ik zijn veel relaxter als we onszelf kunnen blijven ontwikkelen en we het geld hebben om een prima leven te hebben. Ben het met je eens dat instabiele thuissituaties heel slecht zijn voor kinderen, maar correlatie is hier niet perse causatie.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ik snap dat je veel zelf voor je kind moet zorgen als anderen dat niet kunnen doen, vanwege een aandoening. Maar links of rechtsom zal er toch ook geld in het laatje moeten komen? Vind je dat echt een luxe-probleem?quote:
Wat versta jij onder 'afdoende aanwezig zijn'?quote:
[..]
Dat neemt allemaal niet weg dat het belangrijk is dat ouders afdoende aanwezig zijn en aandacht geven. Contact met leeftijdsgenootjes is geen compensatie en dat er ook slechte ouders zijn is een slap excuus.
Geld in het laatje =/= ruimte voor een carrière. Dat je naast een gezin de ruimte voelt en hebt om aan een carrière te werken, is een luxe.quote:
[..]
Ik snap dat je veel zelf voor je kind moet zorgen als anderen dat niet kunnen doen, vanwege een aandoening. Maar links of rechtsom zal er toch ook geld in het laatje moeten komen? Vind je dat echt een luxe-probleem?
I'm not troubled or sad, I'm just ready for bed.
Zou je dit ook zo stellig zeggen als ik een man was?quote:
[..]
Geld in het laatje =/= ruimte voor een carrière. Dat je naast een gezin de ruimte voelt en hebt om aan een carrière te werken, is een luxe.
Ouders die minder gaan werken zijn een stuk goedkoper.quote:
[..]
Dan moet er toch juist geld binnenkomen?
Ook als die ouders met liefde een arm hadden weggegeven om gewoon 4 of 5 dagen te blijven werken en kinderen te hebben die niet die extra zorg nodig hadden.
Op 28 februari 2012 19:20 schreef lezzer en op 31 augustus 2013 21:27 schreef DancingPhoebe:Jezus, Vanyel, wat een fantastische tips geef jij toch altijd!
Sarcasme?quote:
[..]
Ja, want intensieve thuisbegeleiding, PGB-ers, gezinsvervangende woonvormen en vergaande psychisch ondersteuning vanwege volledig overbelasting zijn allemaal lekker gratis
Op 28 februari 2012 19:20 schreef lezzer en op 31 augustus 2013 21:27 schreef DancingPhoebe:Jezus, Vanyel, wat een fantastische tips geef jij toch altijd!
