Ruzie tussen m'n vrouw en ouders, ik ertussen.

quote:

Op donderdag 3 juni 2021 16:22 schreef Leandra het volgende:
Overigens vind ik dat soort van mediator-gedrag van het eigen kind over de eigen ouders richting de partner ook storend, je ouders hebben geen mediator nodig en je partner heeft niet iemand nodig die haar gedrag gaat zitten afkeuren en tegelijkertijd het gedrag van de ouders gaat zitten goedpraten.

TS had ook gewoon eens tegen zijn ouders kunnen zeggen van "Joh, dit was niet de afspraak hè, het halve huis vol".
Maar dat doet TS niet, TS praat de reactie van zijn moeder goed en heeft daarmee geen oor meer voor het argument van zijn partner.

Wat is dat toch? Waarom durven sommige mensen niet gewoon tegen hun ouders te zeggen van "Joh, dit was niet zoals het afgesproken was", maar laten ze de partner gewoon bungelen ten gunste van de ouders die zich in eerste instantie niet aan de afspraak gehouden hebben.

Misschien is het halve huis al vol met alleen de familie. Ik zou ook niet van mijn ouders verwachten dat de paar niet vooraf bekende gasten bij de deur geweerd worden omdat momzilla het op haar heupen heeft.
Als ze het rustig had willen houden waren ze lekker op een andere dag gegaan of alleen s ochtend op de koffie voor dat de overige visite verwacht werd.

het zou ook gewoon een beetje vreemd zijn als je met je kind (of wie dan ook eigenlijk) afspraken gaat zitten maken over hoe druk jouw feestje wel of niet moet zijn hoor

ik zou mijn ouders hier ook niet op aanspreken hoor, niet omdat ik het niet met ze eens durf te zijn maar omdat ik het niet zou durven om dat soort afspraken met ze te maken

Euh, heb je geprobeerd om je vrouw gewoon even met rust te laten wat betreft dit onderwerp? Ze zit met een hoop emoties en jij komt vragen om een "kiertje naar dat het goed komt". Dan geeft ze aan dat je haar pusht, dus het gaat haar te snel en vervolgens staan je ouders de volgende dag met rozen en een brief op de stoep. Jullie willen dat het goed komt en zij moet dat maar doen op jullie tempo. Ik snap volledig dat ze zich niet gesteund voelt, want haar grenzen lijken niet te worden gerespecteerd. Ze mag dan kutgedrag vertonen, maar dit is in mijn ogen net zo goed kutgedrag, goed bedoeld of niet. Laat haar zelf een toereiking doen wanneer ze daar klaar voor is. Dit gaat heus geen jaren duren, af en toe mag er best even ruzie zijn tussen mensen zonder dat dat meteen uitgepraat wordt.

quote:

Op donderdag 3 juni 2021 00:14 schreef Seven. het volgende:

[..]

wat een bullshit. Hoe vaak ben jij zelf al zwanger geweest?

Ben je zwanger dat je zo aggresief reageert?

quote:

Op donderdag 3 juni 2021 19:49 schreef Gruj0 het volgende:
Die vrouw van je is een aanstellerig, manipulatief wezen. Ik hoop dat ze betert (dat dit slechts door zwangerschap is) en anders is het run forest run.

En de moeder dan? Ik vind het ook lomp dat zij zegt: 'maar niet drukker dan een feestje van ons een maand eerder'. Dat is ook lekker inlevend als iemand zich niet op zijn gemak voelt. En dan dat telefoongesprek en die bloemen. Dat laatste is goed bedoeld, maar na zo'n gesprek komt dat blijkbaar ook manipulatief over. Eerst verwijten maken en een kloterig telefoongesprek dan zo'n vriendelijk kaartje.

Het is ook wel wat veel om zwanger en met baby die moeilijk slaapt te logeren bij schoonfamilie waar dan ook nog eens veel visite is. Ik zou daar echt niet -meer- aan beginnen.

quote:

Op donderdag 3 juni 2021 13:07 schreef Maharski het volgende:
Je hebt een kutwijf en jij bent een zouteloos lulletje.

Zo ongeveer dit. Met zwanger zijn verlies je echt niet opeens je fatsoen. En jij moet niet zo in het midden willen staan.

Wel handig getimed trouwens, baby nr 2. Jullie hebben je wel wat op de hals gehaald zeg.

quote:

Op donderdag 3 juni 2021 21:32 schreef Sumppi het volgende:

[..]

En de moeder dan? Ik vind het ook lomp dat zij zegt: 'maar niet drukker dan een feestje van ons een maand eerder'. Dat is ook lekker inlevend als iemand zich niet op zijn gemak voelt. En dan dat telefoongesprek en die bloemen. Dat laatste is goed bedoeld, maar na zo'n gesprek komt dat blijkbaar ook manipulatief over. Eerst verwijten maken en een kloterig telefoongesprek dan zo'n vriendelijk kaartje.

Het is ook wel wat veel om zwanger en met baby die moeilijk slaapt te logeren bij schoonfamilie waar dan ook nog eens veel visite is. Ik zou daar echt niet -meer- aan beginnen.

Eens. Vooral 1e alinea.

quote:

Op donderdag 3 juni 2021 21:32 schreef Sumppi het volgende:
En de moeder dan? Ik vind het ook lomp dat zij zegt: 'maar niet drukker dan een feestje van ons een maand eerder'.

Dat zal wel een reactie zijn op:

quote:

Op de reis terug zei ik dat er de hele dag al spanning was en irritatie bij mijn vrouw (die laat dat nomverbaal ook goed merken),

Wie kaatst kan de bal verwachten.

quote:

Op donderdag 3 juni 2021 21:39 schreef ZarB het volgende:

[..]

Eens. Vooral 1e alinea.

Ook omdat er dan in dat briefje staat 'maar dan met goede afloop'. Als je al zo uit elkaar bent gegaan en in het telefoongesprek verwijten hebt gekregen over die dag, valt dat verkeerd. De goede afloop hangt dan van jouw goede gedrag af. Zo bedoelt die moeder het vast niet, maar die druk zit er dan wel. En dat ook terwijl zijn vrouw er sowieso even helemaal geen zin in heeft daar te logeren.

Succes TS. Als je volledig mee was gegaan in wat je vrouw vindt had ik de kant van je ouders meer belicht, maar omdat je zo duidelijk zegt het eens te zijn met je moeder bekijk ik het nu vanuit je vrouw. Ik vind het van beide kanten niet handig.

quote:

Op donderdag 3 juni 2021 00:02 schreef Seven. het volgende:
Dit is echt niet normaal. Je vrouw is manipulatief en buitensporig onredelijk, ze heeft jou en je schoonouders volledig in de tang. Ze zorgt voor enorm veel onveiligheid in deze situatie.

Hartgrondig mee oneens. TS gaat de fout in door er een situatie van gelijk-ongelijk van te maken. Dat is volkomen irrelevant. Er zit de vrouw in kwestie iets dwars en dat kan ze niet loslaten totdat er een oprechte poging plaats heeft gevonden om dat te begrijpen.

Ik kan me goed in de vrouw verplaatsen. Toen onze oudste heel jong was en ik zwanger was van de tweede, hadden we ook wel eens feestjes. Ik was zelf altijd erg bezig met slaaptijden en het aanhouden van het ritme. Ik was dan ook degene die er het zwaarst onder had te lijden als het slapen van de baby niet goed ging. Van nature ga ik al slecht om met onvoorspelbaarheid. Ik kan me daar doorgaans wel overheen zetten, maar met name als ik me niet fit voel valt dat me héél zwaar. Misschien was ik daardoor soms star of zelfs onredelijk, maar gelukkig steunde m'n partner me. Dat heeft ook alle verschil gemaakt in het goedhouden van de relatie met mijn schoonouders.

quote:

Ik ben geneigd om je te adviseren om je vrouw even duidelijk aan te geven dat jij inderdaad je moeders kant kiest omdat je oprecht gelooft dat zij gelijk heeft. Laat haar vervolgens maar stoom afblazen bij haar eigen ouders, na een paar dagen komt ze wel terug met hangende pootjes. Jezus man, je ouders brengen haar zelfs bloemen..!

Nee, dat gaat niet gebeuren.

@Poolbal, vrijwel iedereen zei toen onze kinderen jong waren tegen me dat we tropenjaren doormaakten. Ik vond dat overdreven, maar nu kijk ik daar ook zo op terug. Ik zat eens een week in een hotel voor m'n werk en hoorde steeds kinderen huilen, roepen. Fantoomgeluiden. Jarenlang ben je in een voortdurende staat van paraatheid, als een soldaat die elk moment de vijand boven z'n bed aan kan treffen. Dat eist z'n tol.

Nu is dat volledig verdwenen. De kinderen (10 en 11 inmiddels) zorgen wel voor zichzelf. Sterker nog, ze brengen me in het weekeinde ontbijt op bed. Als ik naar een feestje van m'n schoonouders ga, is het mijn vriend die aan me moet vragen of we niet eens naar huis zouden gaan. Het is allemaal goed gekomen - niet doordat we ons steeds van onze beste kant hebben laten zien, maar doordat we elkaar de slechte momenten hebben vergeven.

quote:

Op donderdag 3 juni 2021 22:18 schreef Claudia_x het volgende:
@:Poolbal, Het is allemaal goed gekomen - niet doordat we ons steeds van onze beste kant hebben laten zien, maar doordat we elkaar de slechte momenten hebben vergeven.

De basis voor elke goede relatie (met of zonder kinderen), hoe ga je met elkaar om in/na de slechte momenten.

quote:

Op donderdag 3 juni 2021 21:25 schreef FlippingCoin het volgende:

[..]

Ben je zwanger dat je zo aggresief reageert?

Ik zat er al op te wachten

quote:

Op donderdag 3 juni 2021 22:08 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Hartgrondig mee oneens. TS gaat de fout in door er een situatie van gelijk-ongelijk van te maken. Dat is volkomen irrelevant. Er zit de vrouw in kwestie iets dwars en dat kan ze niet loslaten totdat er een oprechte poging plaats heeft gevonden om dat te begrijpen.

Ik kan me goed in de vrouw verplaatsen. Toen onze oudste heel jong was en ik zwanger was van de tweede, hadden we ook wel eens feestjes. Ik was zelf altijd erg bezig met slaaptijden en het aanhouden van het ritme. Ik was dan ook degene die er het zwaarst onder had te lijden als het slapen van de baby niet goed ging. Van nature ga ik al slecht om met onvoorspelbaarheid. Ik kan me daar doorgaans wel overheen zetten, maar met name als ik me niet fit voel valt dat me héél zwaar. Misschien was ik daardoor soms star of zelfs onredelijk, maar gelukkig steunde m'n partner me. Dat heeft ook alle verschil gemaakt in het goedhouden van de relatie met mijn schoonouders.
[..]

Nee, dat gaat niet gebeuren.

Ik ben helemaal voor begrip opbrengen voor elkaar maar je gaat wel héél makkelijk voorbij aan het feit dat er al bloemen aangedragen zijn en alles.

En ik kan me eerlijk gezegd niet voorstellen dat jij zo enorm halsstarrig zou blijven. Wel dat je in het moment over de zeik zou zijn, maar dat je vervolgens pertinent en lekker kinderachtig dagenlang zou blijven hangen in die emotie.. dat wil er bij mij niet in.

Ik vind dat je ook vanuit empathie je vrouw alsnog kunt vertellen dat ze nu wel wat overdrijft.

Dit is volgens mij typisch een situatie waar je wel het begrip voor je vrouw moet kunnen opbrengen, maar toch mag aangeven dat boos blijven echt geen zin heeft. Ik vind het namelijk wel begrijpelijk maar ook erg overdreven gedrag.

Ikzelf lach mijn vrouw meestal een beetje uit als ze te veel in de bezorgde moederreflex schiet. Dat kent ze van me en humor helpt bij ons vaak de spanning te verlagen. Werkt zeker niet bij iedereen. Voor haar vaak een teken even in de spiegel te kijken. Andersom weet ik ook wanneer ik haar signalen niet opppikken natuurlijk, dit soort dingen gaat twee kanten op.

Overigens zou ik haar zeker even laten afkoelen, niet tussen haar en jouw ouders gaan staan maar uiteindelijk wel van de zijkant aansturen op ‘vrede’.

Is ze nou zo direct dat het bot is of is ze manipulatief?
Want mensen die het een zijn zijn meestal niet het ander.

Schijnheilige figuren echter die zich niet aan afspraken houden en dat later bagatelliseren met "ja maar bij jullie..."

Als ze zo direct is dat het bot is dan hoeft ze niet te manipuleren, kennelijk heb je dan niet door wie er precies manipuleert.

Ken er genoeg die beweren (niet zonder gepaste trots) "direct" te zijn en ook nog ontzettend manipulatief zijn door allerlei situaties naar hun hand proberen te zetten, drammen, zwart-witdenken, bepaalde woordkeuze enz.
Volgens mij gaat dat juist uitstekend samen.

quote:

Op donderdag 3 juni 2021 22:39 schreef Poolbal het volgende:

[..]

Ik denk dat je lijkt op haar

Ik denk dat je het goed ziet: het heeft voor- en nadelen, er zijn leuke en onaangename kanten aan haar persoonlijkheid. Zo voel ik dat zelf ook. Maar dat maakt het natuurlijk niet per se gemakkelijk om met de negatieve kanten om te gaan.

quote:

Dus het levert haar inderdaad meer spanning op. Ik heb vertrouwen dat hij later heus wel goed slaapt als een slaapje slecht gaat. Zij is zich al druk aan het maken, terwijl hij uiteindelijk inderdaad gewoon prima slaapt.

Dat is een hartstikke fijne combinatie van persoonlijkheden en ik denk dat veel vaders en moeders zich in deze tamelijk traditionele rolverdeling herkennen. (NB. Er posten vrijwel alleen maar moeders in OUD.) Op bepaalde manieren is die bij ons lang aanwezig geweest. Mijn vriend vond het bijvoorbeeld leuk om naar een museum te gaan met het gezin, maar ik keek er tegenop. Ik wist dat de kinderen na 5 minuten al zouden beginnen te zeuren en ik non stop bezig zou zijn om ze tevreden te houden of een oogje in het zeil te houden. Maar m'n vriend wandelde lekker op eigen houtje langs de schilderijen. Da's dan ook lekker makkelijk relaxt zijn! En tegelijk heeft mijn houding misschien de situatie ook wel in de hand gewerkt. Uiteindelijk zijn oorzaak en gevolg niet zo eenvoudig te ontwarren.

quote:

k hou in het midden wie er gelijk heeft, al weet ik dat zij wel degelijk wilde en (in)direct vroeg dat het bezoek ging. Het gaat mij er om dat dit zo op de spits gedreven wordt. En in de hele situatie zegt mijn vrouw dingen die ik manipulatief vind. En haar gekwetstheid zit hem er vooral in dat ze het niet leuk vindt om te horen dat ze soms bot direct is, maar klopt wel. En dat maakt het moeilijk voor mij om heel begripvol te luisteren. Want zij zegt dingen die, als ik ze begripvol aanluister, ons allemaal verder uit elkaar drijven terwijl ze niet waar zijn. "Jij was erbij, ik heb dat niet gezegd toch? Je ouders moeten mij al heel lang haten als je moeder zulke dingen zegt! Ze pleegt gewoon karaktermoord toch?" Ik vind het heel moeilijk om haar te steunen. Ik probeer dan er niet op in te gaan "ja het is een pijnlijke situatie" maar na een tijdje zijn mijn platitudes op.

Het is ook niet makkelijk voor je. Ik denk wel dat het helpt om los te laten wat er feitelijk is gebeurd, om haar even leeg te laten lopen en om in je eigen woorden samen te vatten wat ze zegt. Daarbij kun je je richten op hoe ze zich voelt. Zo laat je haar merken dat je luistert en het echt probeert te begrijpen. Er komt dan ook een moment waarop jij kunt vertellen wat het met jou doet. Als zo'n gesprek lukt, dan kom je ineens nader tot elkaar en blijken niet alle woorden gemeend.

Oh shit, beetje herkenbaar, maar je vrouw toont wel heel erg prinsessengedrag, die moet je snel in de kont trappen.

quote:

Op donderdag 3 juni 2021 22:43 schreef Seven. het volgende:

En ik kan me eerlijk gezegd niet voorstellen dat jij zo enorm halsstarrig zou blijven.

quote:

Op donderdag 3 juni 2021 22:59 schreef -marz- het volgende:
Ken er genoeg die beweren (niet zonder gepaste trots) "direct" te zijn en ook nog ontzettend manipulatief zijn door allerlei situaties naar hun hand proberen te zetten, drammen, zwart-witdenken, bepaalde woordkeuze enz.
Volgens mij gaat dat juist uitstekend samen.

Zij beweert niet direct te zijn, anderen verwijten haar direct te zijn.

Dat is iets anders dan een zelfbenoemde eigenschap.

Je durft je eigen vrouw niet eens de waarheid/ je ware gevoelens te vertellen en dat met twee kinderen.

Kan aan mij liggen, maar ik vind dit kwalijk. Ergens heb jij geen grens getrokken en daardoor kan zij er nu overheen wandelen.

quote:

Op donderdag 3 juni 2021 16:22 schreef Leandra het volgende:
Overigens vind ik dat soort van mediator-gedrag van het eigen kind over de eigen ouders richting de partner ook storend, je ouders hebben geen mediator nodig en je partner heeft niet iemand nodig die haar gedrag gaat zitten afkeuren en tegelijkertijd het gedrag van de ouders gaat zitten goedpraten.

TS had ook gewoon eens tegen zijn ouders kunnen zeggen van "Joh, dit was niet de afspraak hè, het halve huis vol".
Maar dat doet TS niet, TS praat de reactie van zijn moeder goed en heeft daarmee geen oor meer voor het argument van zijn partner.

Wat is dat toch? Waarom durven sommige mensen niet gewoon tegen hun ouders te zeggen van "Joh, dit was niet zoals het afgesproken was", maar laten ze de partner gewoon bungelen ten gunste van de ouders die zich in eerste instantie niet aan de afspraak gehouden hebben.

Heb jij een hekel aan je ouders ofzo? ik zou niet durven om aan mijn ouders te vragen of het bezoek op kan rotten wat de planning ook was, misschien dat jij onverwacht bezoek op je feestje voor de deur laat staan maar ik niet en verwacht dit ook niet van mijn ouders.

Ja de avond is niet verlopen zoals verwacht en die opmerking van de moeder over 'hun feestje van vorige maand' was misschien niet handig maar ben het 100% eens met de ouders.

Zoals hier iemand eerdal al zei, Als je sowieso al een moeilijke baby hebt had je beter 's middags alleen op de koffie kunnen komen .

quote:

Uiteindelijk toch naar beneden, moeder gezegd dat het drukker was dan verwacht. Mijn moeder reageerde dat dat onverwacht was, maar niet drukker dan een feestje van ons een maand eerder. Ik wist dat dit heel slecht ging vallen en heb besloten dat het beter was te gaan. Uiteenlopende verwachtingen van de dag, teveel spanning, volgende keer beter.

Volgens mij spreekt TS z'n moeder erop aan. Wat had hij nog meer kunnen doen dan?

Verder lees ik "wij hadden verwacht dat er weinig bezoek zou zijn," niet dat dat zo afgesproken is.

Ik vind dit al vrij ver gaan, het is een verjaardag en er kwam spontaan bezoek, als je als kind-van dat niet trekt kan je gewoon wat eerder vertrekken ipv de hele boel op scherp te zetten lijkt me.

En voor je besluit te gaan kun je vragen hoe lang ze verwachten dat het bezoek nog blijft. Ik vind dat niet zo'n gekke vraag. Bij mijn bezoek kan ik meestal wel inschatten of ze lang blijven hangen of niet.

De spanning kan ik me ook wel wat bij voorstellen als je met baby bij schoonouders op een feest bent. Best vaak meegemaakt zelfs. Bij mezelf dat ik niet lekker zat, maar ook bij anderen met baby's op feestjes. Gelukkig heeft nooit iemand ingewreven dat we niet zo lekker liepen op zo'n dag en karaktereigenschappen besproken na zulke momenten. Dat is voor mij 'de boel op scherp zetten'.

quote:

We dachten dat alleen familie kwam, maar er kwamen nog twee 70ers koffie drinken en nog twee vrienden aanwaaien. Mijn vrouw was al de hele dag gespannen en geïrriteerd, vond dat mensen te hard praten als de baby sliep. Mijn ouders hadden hun kamer afgestaan zodat zij/wij ons konden terugtrekken en chillen. Mijn vrouw had verwacht dat we met ouders zouden zijn na de familie, maar er was nog bezoek. Ze vroeg of ik wilde vragen hoe lang de mensen nog bleven. Ik vatte het op als "ik kan ze niet vragen weg te gaan". Uiteindelijk toch naar beneden, moeder gezegd dat het drukker was dan verwacht. Mijn moeder reageerde dat dat onverwacht was, maar niet drukker dan een feestje van ons een maand eerder. Ik wist dat dit heel slecht ging vallen en heb besloten dat het beter was te gaan. Uiteenlopende verwachtingen van de dag, teveel spanning, volgende keer beter.
Mijn moeder ging naar m'n vrouw om te zeggen dat ze hoorde dat we gingen. Jammer, maar begreep het en volgende keer beter. Vervolgens lopen de verhalen uiteen. Mijn vrouw zegt in goed overleg gevraagd te hebben hoe lang ze nog bleven, een half uurtje wachten zou ok zijn. Maar mijn moeder zei: maar ik ga niet de mensen vragen weg te gaan.. en eerlijk gezegd begreep ik dat ook uit de woorden van mijn vrouw.
Ik heb het gesprek kort erna onderbroken en gezegd dat we gaan. Op de reis terug zei ik dat er de hele dag al spanning was en irritatie bij mijn vrouw (die laat dat nomverbaal ook goed merken), zij zei dat het allemaal ok was tot er onverwacht meer mensen kwamen.

Ik heb even vetgenaakt wat het probleem is..
Er was bij TS en vrouw de verwachting dat er alleen familie zou zijn, vervolgens komen er niet alleen twee 70-plussers aanwaaien maar ook nog wat andere vrienden die kennelijk blijven hangen nadat de familie al vertrokken is, ze hebben dus weinig gevoel voor "tijd om te gaan".

De vrouw van TS wil vervolgens weten hoelang die mensen nog blijven.
Vanaf dat moment gaat het mis omdat TS de vraag "hoelang blijven die mensen nog?" vertaalt als een "vraag ze om weg te gaan" en met nog weer een ander verhaal "het is drukker dan verwacht" naar zijn moeder gaat en TS vervolgens het besluit neemt dat ze zullen vertrekken.

Moeder neemt dat schoondochter kwalijk en probeert daar de boel te veranderen.

Schoondochter heeft niet gevraagd te vertrekken, die wilde alleen weten hoelang die mensen nog zouden blijven, wat geen gekke vraag is als het gros van de visite al weg is en er blijven mensen (die niet eens zouden komen) hangen.

Het probleem in deze is TS, die een simpele vraag niet durft te stellen, daar wat anders van maakt en ook nog eens besluit dat ze zullen vertrekken.

Als moeder hoort dat ze weggaan weet ze alleen dat haar zoon een gesprek had met schoondochter, het hele verhaal wekt bij moeder de suggestie dat ze vertrekken omdat schoondochter dat zo gevraagd/geëist/gemanipuleerd heeft en gaat op basis daarvan met schoondochter praten.

Schoondochter dacht dat TS simpelweg ging vragen hoelang die mensen nog zouden blijven en als hij terugkomt (met schoonmoeder) blijkt dat ze gaan en dat schoonmoeder haar van gedachten wil laten veranderen, terwijl zij de beslissing helemaal niet genomen heeft.

Schoonmoeder en schoondochter kwamen dus in een discussie die ze helemaal niet hadden maar die door het gedraai van TS veroorzaakt was.

En dat allemaal nog even los van de Covid-situatie en de zwangere vrouw van TS mogelijk nog niet gevaccineerd is en dit "feestje" ook niet Coronaproof lijkt te zijn.

quote:

Op vrijdag 4 juni 2021 06:05 schreef -marz- het volgende:

[..]

Volgens mij spreekt TS z'n moeder erop aan. Wat had hij nog meer kunnen doen dan?

Verder lees ik "wij hadden verwacht dat er weinig bezoek zou zijn," niet dat dat zo afgesproken is.

Ik vind dit al vrij ver gaan, het is een verjaardag en er kwam spontaan bezoek, als je als kind-van dat niet trekt kan je gewoon wat eerder vertrekken ipv de hele boel op scherp te zetten lijkt me.

De moeder zegt zelf ook dat het onverwachts bezoek was, dus de aanname van TS en zijn vrouw dat het rustig zou zijn na vertrek van de familie komt niet uit de lucht vallen.

Beetje raar om dan nu te doen alsof het niet afgesproken zou zijn.
Dit gaat immers allemaal om het bezoek dat er nog was na het vertrek van de familie, bezoek dat volgens moeder ook "onverwacht" zou zijn komen aanwaaien...

Ik denk overigens dat die "onverwachtse" visite helemaal niet zo onverwacht kwam aanwaaien maar oma heeft willen pronken met kleinzoon en gezien ze zouden blijven slapen wonen ze waarschijnlijk ver weg en heeft oma nog geen mogelijkheid gehad haar kleinkind aan vrienden te laten zien. En de vrienden dus gewoon uitgenodigd

Dat verklaart ook waarom die vrienden het vertrek van de familie niet als hint zagen ook te vertrekken.
Als je onverwachts langsgaat voor een verjaardag blijf je niet hangen nadat de familie vertrokken is, dan doe je één kopje koffie en een stukje taart (als er voldoende is) en vertrek je weer.

Overigens kun je onverwachtse visite ook prima vragen te vertrekken, juist omdat het onverwachtse visite is en je gewoon andere plannen kunt hebben.

quote:

Op vrijdag 4 juni 2021 08:39 schreef Poolbal het volgende:
Dit was de eerste keer dat we daar gingen slapen, na 1,1 jaar. Uur rijden van thuis. Ik ben wel twee keer met zoontje hele dag daar geweest, had moeder een dag niets. Onze zoon heeft lang gedoe gehad met slapen en onrust. Inmiddels al lang een heel vrolijk en sociaal mannetje.
Wij dachten alleen half broer en half zus met hun twee dochters in de middag. Toen zij weg waren kwamen twee sportvrienden van m'n vader aanwaaien en zei m'n moeder: straks komen nog (twee 70 jarigen).
Rond 17:30 vond de shit plaats. Wij moesten toen e.e.a. gaan doen.

Ik kan mee in Leandras gedachten, mijn vrouw zegt ook "ik had gewoon graag het badje en eten met je ouders gedaan, dat wilde ik overleggen" Maar onder aan de streep was het mij duidelijk wat ze vroeg, eerst aan mij, daarna aan m'n moeder.

Achteraf is de conclusie wat dat betreft simpel: wij hadden bv de dag erna moeten komen, niet op de verjaardag. Mijn moeder had ons beter kunnen informeren dat er meer mensen zouden komen, hadden we anders kunnen beslissen.

Maar op de dag zelf hoeft er eigenlijk geen heel groot probleem te zijn als eenmaal blijkt dat het anders loopt. Als ze dingen iets meer laat lopen zoals het loopt dan hebben we daarna nog de avond en de dag samen. Toen m'n familie er was (koffie drinken, echt niet heel luidruchtig, maar wel te horen in de babykamer - baby slaapt echt wel, maar daar vertrouwt zij dus niet op) wilde ze eigenlijk dat ik zou vragen of we iets zachter konden zijn, of de tafel verplaatsen van het trapgat. Er zit gewoon een grens aan wat je aan anderen kan vragen om tegemoet te komen aan haar/onze PTSD rondom het kind.

Nou nee, als er werkelijk sprake is van een PTSD rond jullie kind dan mag je daar wel eens serieus rekening mee gaan houden en niet verwachten dat zij dat maar opzij schuift, want dat kan simpelweg niet met een PTSD.

Daarbij is nu wel duidelijk dat je moeder inderdaad wist dat die 70-plussers ook nog zouden komen.

Ik vind dat je het allemaal wel heel erg makkelijk bij je vrouw neerlegt, en doet alsof de situatie gewoon prima te hanteren was, voor iemand die schijnbaar een PTSD heeft.
Als je niet wilt dat anderen daar rekening mee moeten houden dan moet je haar niet in een positie brengen dat anderen daar een loopje mee nemen, en dat is wat er wel gebeurt als er nog "onverwachts" (maar niet heus dus, want je moeder wist het wel) allerlei mensen langskomen.

Ze dacht halfbroer, halfzus en hun 2 kinderen. Dat was wat jullie verwacht hadden en dat was qua timing ook zo dat jullie met je ouders hadden kunnen eten en de baby in bad kunnen doen, want die waren om 17.30 uur al weg.

Verder vind ik het ronduit stupide dat je woorden zo gaat verdraaien omdat jij denkt dat ze dit of dat bedoelt.
Als ze vraag of je X wilt gaan vragen, vraag dan ook gewoon X en maak er geen Y van om vervolgens Z te besluiten waarna je moeder haar besluit Z kwalijk neemt, want dat zal wel door haar "gemanipuleer" komen.
Je bent lekker bezig, met je gesprekken met je ouders over haar, en dan ook nog eens doen alsof zij de boel manipuleert terwijl je zelf niet eens vraag X aan je moeder kunt stellen.

quote:

Op vrijdag 4 juni 2021 08:39 schreef Poolbal het volgende:

Maar op de dag zelf hoeft er eigenlijk geen heel groot probleem te zijn als eenmaal blijkt dat het anders loopt. Als ze dingen iets meer laat lopen zoals het loopt dan hebben we daarna nog de avond en de dag samen. Toen m'n familie er was (koffie drinken, echt niet heel luidruchtig, maar wel te horen in de babykamer - baby slaapt echt wel, maar daar vertrouwt zij dus niet op) wilde ze eigenlijk dat ik zou vragen of we iets zachter konden zijn, of de tafel verplaatsen van het trapgat. Er zit gewoon een grens aan wat je aan anderen kan vragen om tegemoet te komen aan haar/onze PTSD rondom het kind.

Ik snap wel dat je denkt dat wat meer flexibiliteit niet te veel is gevraagd. Dat denk ik vanuit mijn positie nu ook. Maar of je het nu fraai vindt of niet: dit hoort klaarblijkelijk bij haar persoonlijkheid en komt sterker naar boven onder bepaalde omstandigheden. En die zijn denk ik best begrijpelijk (ervaring met een huilbaby, zelf zwanger). Daar komt bij dat verschillende opmerkingen van je moeder ook best onaardig te interpreteren zijn. Dus met een welles-nietes kom je er niet.

Als de kinderen groter worden, gaan jullie beiden gelijk krijgen. Zij gaat situaties tegenkomen waarin het maar goed was dat ze er strakke regie over heeft gehouden (heb je wel eens uren onverwacht in een file gestaan met twee kinderen zonder eten of drinken voorhanden?). Jij gaat situaties tegenkomen waarin het maar goed was dat jij ze op hun beloop hebt gelaten. Die verschillen kunnen een bron van conflict zijn maar ook voor momenten van harmonie zorgen. Die momenten zijn fantastisch.

Lekker een paar dagen bij je ouders gaan logeren en haar in haar sop laten gaar koken.
En dan heel duidelijk maken dat dat gedrag niet normaal is. Als ze zich als een kind gedraagt, dan als een kind behandelen.

Sorry, maar PTSD is nogal een serieuze aandoening en dat kun je niet zelf even diagnosticeren.

Veel moeders zijn, zeker als ze nog 'verse' moeders zijn erg overbeschermend en extreem op hun hoede, gevoelig voor alles wat hun kind aangaat. Op het irritante af. En soms mag je dan best even zeggen: ik snap dat je instincten overuren draaien, maar we leven niet meer op de savanne, je kind wordt niet door een leeuw opgegeten vandaag.

Aan de andere kant mag je best wat begrip hebben voor het feit dat een kind dragen, baren en de hormoonspiegel van het zwanger zijn ook gewoon zorgen voor uitvergroting van gedrag en dat het allemaal zwaar kan zijn. Dus aan de ene kant 'even normaal' doen, maar aan de andere kant mag de druk er ook wel wat vanaf. Iets minder 'moeten' en een beetje luchtig doen over eea gaat daar in mijn optiek bij helpen.

En zoals Claudia zegt - beide stereotype kanten hebben, mits een beetje in balans zo hun voordelen. Nuanceer het, relax een beetje en lach er liefst ook samen even om. Daarnaast: schoonmoeders kunnen zonder dat je het door hebt heel dicht (te dicht) in de buurt komen van jonge moeders. Dat kan bedreigend, vervelend en 'paternaliserend' zijn. Ongetwijfeld speelt dat ook wel mee ... haar gevoel van: 'ik bepaal zelf hoe ik met mijn kind wil omgaan'.

quote:

Op vrijdag 4 juni 2021 09:40 schreef Spanky78 het volgende:
En zoals Claudia zegt - beide stereotype kanten hebben, mits een beetje in balans zo hun voordelen. Nuanceer het, relax een beetje en lach er liefst ook samen even om. Daarnaast: schoonmoeders kunnen zonder dat je het door hebt heel dicht (te dicht) in de buurt komen van jonge moeders. Dat kan bedreigend, vervelend en 'paternaliserend' zijn. Ongetwijfeld speelt dat ook wel mee ... haar gevoel van: 'ik bepaal zelf hoe ik met mijn kind wil omgaan'.

Een uitstekende bijdrage. En wat ik er nog aan toe kan voegen is dat mannen vaak een bepaalde relatie met hun moeder hebben ontwikkeld die voor vrouwen niet zo eenvoudig te accepteren is: gewoon doen wat moeder zegt, niet te veel een probleem ervan maken.

Ik heb dat best irritant gevonden. Voor de feestdagen werden bijvoorbeeld plannen gemaakt die steeds veranderden en voor extra werk zorgden. Ik kon daar toch al slecht mee omgaan omdat ik houd van structuur en voorspelbaarheid. M'n vriend ging gewoon mee met z'n moeder, ook als het betekende dat er op het laatste moment nog allemaal boodschappen gehaald moesten worden (kwarteleieren - waar gaan we die in hemelsnaam vandaan halen?) en er gerechten in elkaar gedraaid moesten worden. Je kunt denk ik wel raden wat mijn reactie was ('zeg gewoon tegen je moeder dat dit voor ons lastig is'). Inmiddels hebben we een aardige middenweg gevonden: we doen wat z'n moeder zegt en z'n moeder maakt de feestdagen makkelijk voor ons. Win-win.

Zo zie je maar weer, assumption is the mother of all fuck-ups.

Is dit het eerste akkefietje tussen je vrouw en je moeder?

quote:

Op donderdag 3 juni 2021 22:08 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Hartgrondig mee oneens. TS gaat de fout in door er een situatie van gelijk-ongelijk van te maken. Dat is volkomen irrelevant. Er zit de vrouw in kwestie iets dwars en dat kan ze niet loslaten totdat er een oprechte poging plaats heeft gevonden om dat te begrijpen.

Ja, echt precies dit dus.

quote:

Op donderdag 3 juni 2021 13:04 schreef probeer het volgende:

[..]

Waarin TS automatisch partij voor mams koos. Dan snap ik wel dat zijn vrouw dat idee krijgt. Haar gedrag was helemaal bagger, klopt. Maar dit, plus dat TS leuk met zijn moeder zijn vrouws minpunten staat te bespreken, dan snap ik wel waar haar verwijt naar TS vandaan komt.

En eerlijk gezegd ... als ik zwanger zou zijn en met een moeilijk slapende huilbaby zou zitten, en een klein feestje wat alleen voor familie zou zijn wordt opeens een stuk drukker en lawaaiiger, dan zou ik ook flink balen. En een 'nou, het is niet drukker dan jullie feestje laatst' gaat dan zeker niet helpen. Gepland versus ongepland, groot verschil.

Echter, hoe ze er vervolgens mee om ging, daar klopte helemaal niets van.

Daar heb ik sowieso een hekel aan. Kan ik ook slecht op reageren.

Als jij heb gepland op een rustig dagje uit en dan gebeurd er dit onverwachts en dan nog afgezeken worden

Dan moet je bij mij ook even wachten met je brief want die zou ik anders opvatten dan normaal denk ik.

quote:

Op woensdag 2 juni 2021 23:10 schreef Poolbal het volgende:

Dat heb ik niet zo gezegd want dan zou m'n vrouw zo boos en verdrietig geworden zijn dat ons huwelijk denk ik niet te repareren beschadigd zou raken.

Wow wat een fragiele relatie hebben jullie. Ik geef het hooguit een paar enkele jaren en dan zijn jullie uit elkaar. Met elkaar eerlijk praten is key als je vrouw dat niet kan handelen en jij durft dat niet, good luck als je kind puber wordt

Het leest vooral alsof jouw vrouw gewend is altijd haar zin te krijgen. Dat probeert ze nu ook bij jouw ouders af te dwingen. Deze problemen help jij creëren door alles maar te tolereren en proberen weg te zalven. Dit zorgt er ook voor dat jouw vrouw niet uit haar schuttersputje komt in dit conflict. Jij buigt uiteindelijk toch wel.

Misschien heeft jouw vrouw niet expliciet aan je moeder gevraagd haar vrienden eruit te trappen maar vragen wanneer ze vertrekken - en dat ze bereid was een half uurtje te wachten - betekent simpelweg hetzelfde. Dat je dan ook nog accepteert dat je moeder voor leugenaar wordt uitgemaakt vind ik echt bizar.

Jullie zijn te gast op de verjaardag van jouw moeder. Je moeder kwalijk nemen dat ze geen formele RSVP-uitnodigingen verstuurt om rekening te houden met het dwangmatige karakter van jouw partner grenst wat mij betreft aan waanzin. De wereld draait om jouw vrouw binnen jullie huishouden; niet daarbuiten.

quote:

Op vrijdag 4 juni 2021 09:23 schreef Leandra het volgende:
Verder vind ik het ronduit stupide dat je woorden zo gaat verdraaien omdat jij denkt dat ze dit of dat bedoelt.
Als ze vraag of je X wilt gaan vragen, vraag dan ook gewoon X en maak er geen Y van om vervolgens Z te besluiten waarna je moeder haar besluit Z kwalijk neemt, want dat zal wel door haar "gemanipuleer" komen.
Je bent lekker bezig, met je gesprekken met je ouders over haar, en dan ook nog eens doen alsof zij de boel manipuleert terwijl je zelf niet eens vraag X aan je moeder kunt stellen.

Hij had opdracht X überhaupt niet tegen zijn zin in moeten uitvoeren. Dat was het moment dat hij haar duidelijk had moeten maken dat hij zijn moeder niet ging vertellen hoe zij haar verjaardag moet/mag vieren.

Ik ben overigens wel benieuwd naar de omstandigheden van het feestje een maand eerder. En waarom een opmerking daarover tot problemen zou leiden.

quote:

Op vrijdag 4 juni 2021 07:03 schreef Leandra het volgende:

[..]

Ik heb even vetgenaakt wat het probleem is..
Er was bij TS en vrouw de verwachting dat er alleen familie zou zijn, vervolgens komen er niet alleen twee 70-plussers aanwaaien maar ook nog wat andere vrienden die kennelijk blijven hangen nadat de familie al vertrokken is, ze hebben dus weinig gevoel voor "tijd om te gaan".

De vrouw van TS wil vervolgens weten hoelang die mensen nog blijven.
Vanaf dat moment gaat het mis omdat TS de vraag "hoelang blijven die mensen nog?" vertaalt als een "vraag ze om weg te gaan" en met nog weer een ander verhaal "het is drukker dan verwacht" naar zijn moeder gaat en TS vervolgens het besluit neemt dat ze zullen vertrekken.

Moeder neemt dat schoondochter kwalijk en probeert daar de boel te veranderen.

Schoondochter heeft niet gevraagd te vertrekken, die wilde alleen weten hoelang die mensen nog zouden blijven, wat geen gekke vraag is als het gros van de visite al weg is en er blijven mensen (die niet eens zouden komen) hangen.

Het probleem in deze is TS, die een simpele vraag niet durft te stellen, daar wat anders van maakt en ook nog eens besluit dat ze zullen vertrekken.

Als moeder hoort dat ze weggaan weet ze alleen dat haar zoon een gesprek had met schoondochter, het hele verhaal wekt bij moeder de suggestie dat ze vertrekken omdat schoondochter dat zo gevraagd/geëist/gemanipuleerd heeft en gaat op basis daarvan met schoondochter praten.

Schoondochter dacht dat TS simpelweg ging vragen hoelang die mensen nog zouden blijven en als hij terugkomt (met schoonmoeder) blijkt dat ze gaan en dat schoonmoeder haar van gedachten wil laten veranderen, terwijl zij de beslissing helemaal niet genomen heeft.

Schoonmoeder en schoondochter kwamen dus in een discussie die ze helemaal niet hadden maar die door het gedraai van TS veroorzaakt was.

En dat allemaal nog even los van de Covid-situatie en de zwangere vrouw van TS mogelijk nog niet gevaccineerd is en dit "feestje" ook niet Coronaproof lijkt te zijn.

Ik was dus niet de enige die het verhaal zo las

En aannames doen over wat iemand bedoeld is altijd een fout

quote:

Op vrijdag 4 juni 2021 11:53 schreef Cracka-ass het volgende:
Misschien heeft jouw vrouw niet expliciet aan je moeder gevraagd haar vrienden eruit te trappen maar vragen wanneer ze vertrekken - en dat ze bereid was een half uurtje te wachten - betekent simpelweg hetzelfde. Dat je dan ook nog accepteert dat je moeder voor leugenaar wordt uitgemaakt vind ik echt bizar.

Of het betekend wij gaan dan want te druk?

Vragen wanneer ze vertrekken of hoe lang iets gaat duren is echt niet hetzelfde als willen bepalen hoe een ander zijn feest viert. Hier vraag ik het zo vaak als er een bordspel wordt gespeeld, tv wordt gekeken, er vriendjes mee naar huis zijn gekomen, enz. Dan kan ik daar namelijk mijn planning op aanpassen, zoals het in bad doen van de baby. En nota bene om 17.30 uur vind ik het niet gek te verwachten dat ze elk moment wel op zouden kunnen stappen.

En ja, soms hoop ik dat iets snel ophoudt, maar als het antwoord is dat het nog wel even duurt, dan is dat maar zo.

[ Bericht 12% gewijzigd door Sumppi op 04-06-2021 12:10:12 ]

Apart is dat ... Ik denk oprecht dat mijn ma in een vergelijkbare situatie, met haar onaangekondigde gasten aan de achterdeur kort een praatje-op-afstand-met-felicitaties zou hebben en ergens in de volgende dagen af zou spreken, omdat ze "nu een kleinschalige viering met familie heeft, waaronder een ongevaccineerde baby". En dat dat ook helemaal uit haarzelf zou komen, zonder hint of aansporing vanuit een schoondochter/zoon.

En ik weet ook bijna zeker dat al die onaangekondigde gasten daar alle begrip voor zouden hebben.

[ Bericht 1% gewijzigd door probeer op 04-06-2021 12:24:36 ]

quote:

Op vrijdag 4 juni 2021 12:00 schreef Sumppi het volgende:
Vragen wanneer ze vertrekken of hoe lang iets gaat duren is echt niet hetzelfde als willen bepalen hoe een ander zijn feest viert. Hier vraag ik het zo vaak als er een bordspel wordt gespeeld, tv wordt gekeken, er vriendjes mee naar huis zijn gekomen, enz. Dan kan ik daar namelijk mijn planning op aanpassen, zoals het in bad doen van de baby. En nota bene om 17.30 uur vind ik het niet gek te verwachten dat ze elk moment wel op zouden kunnen stappen.

Plus dat TS' vrouw dus blijkbaar samen met haar schoonmoeder de baby in bad wilde doen. Dat lijkt míj dan dé reden waarom ze vraagt naar hoe lang de andere gasten nog blijven.

Neemt niet weg dat onderstaande wel echt een probleem is.

quote:

Ik hou in het midden wie er gelijk heeft, al weet ik dat zij wel degelijk wilde en (in)direct vroeg dat het bezoek ging. Het gaat mij er om dat dit zo op de spits gedreven wordt. En in de hele situatie zegt mijn vrouw dingen die ik manipulatief vind. En haar gekwetstheid zit hem er vooral in dat ze het niet leuk vindt om te horen dat ze soms bot direct is, maar klopt wel. En dat maakt het moeilijk voor mij om heel begripvol te luisteren. Want zij zegt dingen die, als ik ze begripvol aanluister, ons allemaal verder uit elkaar drijven terwijl ze niet waar zijn. "Jij was erbij, ik heb dat niet gezegd toch? Je ouders moeten mij al heel lang haten als je moeder zulke dingen zegt! Ze pleegt gewoon karaktermoord toch?" Ik vind het heel moeilijk om haar te steunen. Ik probeer dan er niet op in te gaan "ja het is een pijnlijke situatie" maar na een tijdje zijn mijn platitudes op.

quote:

Op vrijdag 4 juni 2021 12:09 schreef probeer het volgende:

[..]

Plus dat TS' vrouw dus blijkbaar samen met haar schoonmoeder de baby in bad wilde doen. Dat lijkt míj dan dé reden waarom ze vraagt naar hoe lang de andere gasten nog blijven.

Neemt niet weg dat onderstaande wel echt een probleem is.
[..]

Eens dat dat een probleem is. Ik vraag me af of TS wel de juiste analyse maakt. Hij zegt dat ze gekwetst is door de opmerkingen over haar botte directheid. Ik vermoed dat ze zich vooral niet echt gesteund voelt door TS. In dit topic lees ik net wat te veel ‘ik zeg het niet, maar ik ben het eens met mijn moeder’. Ik denk dat zijn vrouw dat wel voelt en heel teleurstellend vindt.

TS kan haar imo steunen zonder dat hij al haar gedrag goedpraat. Maar de discussie daarover moeten ze samen voeren. Nu is schoonmoeder daar ook deel van geworden en dat is gewoon niet best. TS had imo zijn vrouw moeten verdedigen op het punt van de overbelasting en de kennelijk onduidelijke afspraken en verwachtingen.

quote:

Op vrijdag 4 juni 2021 11:56 schreef Friday12 het volgende:

[..]

Of het betekend wij gaan dan want te druk?

Dan geef je aan dat je gaat omdat je jouw schema niet kunt draaien en dat je het snel eens komt inhalen.

Geen drama, iedereen blij.

quote:

Op vrijdag 4 juni 2021 12:21 schreef Cracka-ass het volgende:

[..]

Dan geef je aan dat je gaat omdat je jouw schema niet kunt draaien en dat je het snel eens komt inhalen.

Geen drama, iedereen blij.

daarom de vraag hoelang blijven ze nog? Lang? Dan ga ik en als het kort was dan blijf ik. Maar er werden meteen aanames gedaan

De vrouw van jou moet normaal doen. Een verzoeningsactie vind ik een heel groot (en vooral onnodig) gebaar van je ouders, en vervolgen reageert ze als een botte draak. Je moet elkaar in een relatie de waarheid kunnen vertellen, anders blijf je in een leugen leven. Ik zou haar gewoon zeggen wat je ECHT vindt, niet afgezwakt, maar de realiteit zoals jij die ziet.