R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Samenvatting: m'n vrouw is extreem boos op mijn moeder, ik ben het inhoudelijk eens met mijn moeder, maar wil m'n vrouw wel steunen en dat het weer goed komt.
Mijn ouders, 70-75, en wij 30-35 (zoom 1 en zwanger), hadden tot voor kort een goede relatie. Tuurlijk irriteer je je soms aan je ouders, m'n pa is stug en m'n moeder erg lief en gastvrij. M'n vrouw is iemand met het hart op de tong en zwanger van de 2e. Eerste was een huilbaby dus we hebben het pittig gehad, maar samen het heel goed gedaan. Desalniettemin nog steeds vooral bij mijn vrouw veel spanning rondom het slapen van de baby, al vind ze zelf van niet. Ik ben een stuk relaxter, maar raak gespannen van haar spanning.
Dus.. mijn moeder was jarig en we gingen daar slapen. We dachten dat alleen familie kwam, maar er kwamen nog twee 70ers koffie drinken en nog twee vrienden aanwaaien. Mijn vrouw was al de hele dag gespannen en geïrriteerd, vond dat mensen te hard praten als de baby sliep. Mijn ouders hadden hun kamer afgestaan zodat zij/wij ons konden terugtrekken en chillen. Mijn vrouw had verwacht dat we met ouders zouden zijn na de familie, maar er was nog bezoek. Ze vroeg of ik wilde vragen hoe lang de mensen nog bleven. Ik vatte het op als "ik kan ze niet vragen weg te gaan". Uiteindelijk toch naar beneden, moeder gezegd dat het drukker was dan verwacht. Mijn moeder reageerde dat dat onverwacht was, maar niet drukker dan een feestje van ons een maand eerder. Ik wist dat dit heel slecht ging vallen en heb besloten dat het beter was te gaan. Uiteenlopende verwachtingen van de dag, teveel spanning, volgende keer beter.
Mijn moeder ging naar m'n vrouw om te zeggen dat ze hoorde dat we gingen. Jammer, maar begreep het en volgende keer beter. Vervolgens lopen de verhalen uiteen. Mijn vrouw zegt in goed overleg gevraagd te hebben hoe lang ze nog bleven, een half uurtje wachten zou ok zijn. Maar mijn moeder zei: maar ik ga niet de mensen vragen weg te gaan.. en eerlijk gezegd begreep ik dat ook uit de woorden van mijn vrouw.
Ik heb het gesprek kort erna onderbroken en gezegd dat we gaan. Op de reis terug zei ik dat er de hele dag al spanning was en irritatie bij mijn vrouw (die laat dat nomverbaal ook goed merken), zij zei dat het allemaal ok was tot er onverwacht meer mensen kwamen.
De dag erna geappt met m'n moeder: jammer, maar kon gebeuren, volgende keer beter.
Maar het zat nog in de lucht en een paar dagen later gingen we bellen. In het telefoongesprek (30 min) zei m'n moeder dat mijn vrouw de hele dag al niet lekker ging en regelmatig dat liet merken. En dat ze heel direct kan zijn en dat dat niet altijd goed valt. Verder heeft ze veel verzoenende dingen gezegd, maar ook dat haar grens ligt bij het wegsturen van vrienden. Mijn vrouw zegt dat ze dat nooit heeft gevraagd, mijn moeder zegt dat ze dat wel heeft gevraagd. Ik begreep het eerlijk gezegd ook op die manier, maar probeerde nog te zeggen tegen mijn vrouw dat ze het misschien niet zo bedoelde maar dat het zo over kwam. Maar nee, niet gezegd, je moeder liegt!
Na het gesprek was ze erg gekwetst, vond niet dat ik haar genoeg heb verdedigd. En dat klopt ook wel want ik probeer neutraal te zijn, maar eerlijk gezegd geef ik m'n moeder volkomen gelijk. En zijn de dingen die ze zei over haar directheid en het tonen van irritatie niet leuk om te horen, maar het klopt wel.
Dat heb ik niet zo gezegd want dan zou m'n vrouw zo boos en verdrietig geworden zijn dat ons huwelijk denk ik niet te repareren beschadigd zou raken. Wel heb ik gezegd dat ik weet dat mijn ouders gek op haar zijn (is ook zo) dat dit gewoon ff kut gelopen is, maar kan gebeuren en dat ze in de spanning misschien toch de verkeerde woorden had gebruikt.
Was allemaal niet zo en ik kwam voor mijn moeder op en liet haar weer barsten etc.
2 dagen kutsfeer. Mijn vrouw onvergeeflijk, ik intussen proberen te wijzen op de goede relatie die we hadden en dat dat toch veel meer is dan een keer ruzie. Nee, ze is heel erg gekwetst. Ik: een klein kiertje naar dat het goed komt heb ik wel nodig. Volgens haar pushte ik haar om het goed te maken en ze was het zat dat ik partij koos voor mijn ouders.
Dag erna brengen mijn ouders een roos en brief: lieve [naam] we vinden het heel naar, we missen jullie en willen het slapen graag gauw overdoen, maar dan met goede afloop.
Nou dat was ook totaal fout, dit is pas haar voor het blok zetten etc en als ze het zo naar vinden had ze niet zo kwetsend moeten zijn in het gesprek etc etc
Ik probeer zo diplomatiek mogelijk te zijn en enerzijds mijn vrouw in haar gekwetstheid te steunen, maar ik ga niet mee in haar uitspraken dat ze haar dus eigenlijk echt niet mochten enzo want dat is gewoon niet waar. Mijn ouders hebben nu gezegd ok we wachten tot het gezakt is, we houden van je en onze handreiking blijft.
Intussen begin ik boos te worden op mijn vrouw. Het is allemaal niet leuk, maar ten eerste vind ik dat zij voor 70% dit veroorzaakt heeft (en daar kunnen we blijkbaar niet normaal over in gesprek want dan steun ik haar niet etc) en daarnaast is ze met haar huidige gedrag echt dingen stuk aan het maken. Straks komt de 2e, kunnen mijn ouders dan niet of moeilijk langs komen? Alleen omdat je bent aangesproken op een manier die je als kwetsend hebt ervaren?
Wat is hier in hemelsnaam wijsheid?
Mijn ouders, 70-75, en wij 30-35 (zoom 1 en zwanger), hadden tot voor kort een goede relatie. Tuurlijk irriteer je je soms aan je ouders, m'n pa is stug en m'n moeder erg lief en gastvrij. M'n vrouw is iemand met het hart op de tong en zwanger van de 2e. Eerste was een huilbaby dus we hebben het pittig gehad, maar samen het heel goed gedaan. Desalniettemin nog steeds vooral bij mijn vrouw veel spanning rondom het slapen van de baby, al vind ze zelf van niet. Ik ben een stuk relaxter, maar raak gespannen van haar spanning.
Dus.. mijn moeder was jarig en we gingen daar slapen. We dachten dat alleen familie kwam, maar er kwamen nog twee 70ers koffie drinken en nog twee vrienden aanwaaien. Mijn vrouw was al de hele dag gespannen en geïrriteerd, vond dat mensen te hard praten als de baby sliep. Mijn ouders hadden hun kamer afgestaan zodat zij/wij ons konden terugtrekken en chillen. Mijn vrouw had verwacht dat we met ouders zouden zijn na de familie, maar er was nog bezoek. Ze vroeg of ik wilde vragen hoe lang de mensen nog bleven. Ik vatte het op als "ik kan ze niet vragen weg te gaan". Uiteindelijk toch naar beneden, moeder gezegd dat het drukker was dan verwacht. Mijn moeder reageerde dat dat onverwacht was, maar niet drukker dan een feestje van ons een maand eerder. Ik wist dat dit heel slecht ging vallen en heb besloten dat het beter was te gaan. Uiteenlopende verwachtingen van de dag, teveel spanning, volgende keer beter.
Mijn moeder ging naar m'n vrouw om te zeggen dat ze hoorde dat we gingen. Jammer, maar begreep het en volgende keer beter. Vervolgens lopen de verhalen uiteen. Mijn vrouw zegt in goed overleg gevraagd te hebben hoe lang ze nog bleven, een half uurtje wachten zou ok zijn. Maar mijn moeder zei: maar ik ga niet de mensen vragen weg te gaan.. en eerlijk gezegd begreep ik dat ook uit de woorden van mijn vrouw.
Ik heb het gesprek kort erna onderbroken en gezegd dat we gaan. Op de reis terug zei ik dat er de hele dag al spanning was en irritatie bij mijn vrouw (die laat dat nomverbaal ook goed merken), zij zei dat het allemaal ok was tot er onverwacht meer mensen kwamen.
De dag erna geappt met m'n moeder: jammer, maar kon gebeuren, volgende keer beter.
Maar het zat nog in de lucht en een paar dagen later gingen we bellen. In het telefoongesprek (30 min) zei m'n moeder dat mijn vrouw de hele dag al niet lekker ging en regelmatig dat liet merken. En dat ze heel direct kan zijn en dat dat niet altijd goed valt. Verder heeft ze veel verzoenende dingen gezegd, maar ook dat haar grens ligt bij het wegsturen van vrienden. Mijn vrouw zegt dat ze dat nooit heeft gevraagd, mijn moeder zegt dat ze dat wel heeft gevraagd. Ik begreep het eerlijk gezegd ook op die manier, maar probeerde nog te zeggen tegen mijn vrouw dat ze het misschien niet zo bedoelde maar dat het zo over kwam. Maar nee, niet gezegd, je moeder liegt!
Na het gesprek was ze erg gekwetst, vond niet dat ik haar genoeg heb verdedigd. En dat klopt ook wel want ik probeer neutraal te zijn, maar eerlijk gezegd geef ik m'n moeder volkomen gelijk. En zijn de dingen die ze zei over haar directheid en het tonen van irritatie niet leuk om te horen, maar het klopt wel.
Dat heb ik niet zo gezegd want dan zou m'n vrouw zo boos en verdrietig geworden zijn dat ons huwelijk denk ik niet te repareren beschadigd zou raken. Wel heb ik gezegd dat ik weet dat mijn ouders gek op haar zijn (is ook zo) dat dit gewoon ff kut gelopen is, maar kan gebeuren en dat ze in de spanning misschien toch de verkeerde woorden had gebruikt.
Was allemaal niet zo en ik kwam voor mijn moeder op en liet haar weer barsten etc.
2 dagen kutsfeer. Mijn vrouw onvergeeflijk, ik intussen proberen te wijzen op de goede relatie die we hadden en dat dat toch veel meer is dan een keer ruzie. Nee, ze is heel erg gekwetst. Ik: een klein kiertje naar dat het goed komt heb ik wel nodig. Volgens haar pushte ik haar om het goed te maken en ze was het zat dat ik partij koos voor mijn ouders.
Dag erna brengen mijn ouders een roos en brief: lieve [naam] we vinden het heel naar, we missen jullie en willen het slapen graag gauw overdoen, maar dan met goede afloop.
Nou dat was ook totaal fout, dit is pas haar voor het blok zetten etc en als ze het zo naar vinden had ze niet zo kwetsend moeten zijn in het gesprek etc etc
Ik probeer zo diplomatiek mogelijk te zijn en enerzijds mijn vrouw in haar gekwetstheid te steunen, maar ik ga niet mee in haar uitspraken dat ze haar dus eigenlijk echt niet mochten enzo want dat is gewoon niet waar. Mijn ouders hebben nu gezegd ok we wachten tot het gezakt is, we houden van je en onze handreiking blijft.
Intussen begin ik boos te worden op mijn vrouw. Het is allemaal niet leuk, maar ten eerste vind ik dat zij voor 70% dit veroorzaakt heeft (en daar kunnen we blijkbaar niet normaal over in gesprek want dan steun ik haar niet etc) en daarnaast is ze met haar huidige gedrag echt dingen stuk aan het maken. Straks komt de 2e, kunnen mijn ouders dan niet of moeilijk langs komen? Alleen omdat je bent aangesproken op een manier die je als kwetsend hebt ervaren?
Wat is hier in hemelsnaam wijsheid?
Het blijft natuurlijk een kwestie van interpreteren (en in m'n achterhoofd heb ik dan het "ga nooit in discussie met een zwangere vrouw" verhaal) maar ik zou hier zelf uit op maken dat je vrouw het onnodig op de spits heeft gedreven, waarbij ze geen rekening houdt met jouw relatie met je ouders.
Maar goed, nogmaals... ik was er niet bij...
En "steunen" is natuurlijk meer in een relatie dan iemand gelijk geven terwijl diegene geen gelijk heeft. Soms moet je tegengas geven. Als dat niet kan dan moet je je afvragen bij wie dat mis gaat en of dat een situatie is die je moet pikken. Dat gaat vroeg of laat nog eens problemen opleveren als je weer moet kiezen.
Zwitserland willen zijn is niet altijd het beste.
[ Bericht 6% gewijzigd door TheFreshPrince op 02-06-2021 23:30:56 ]
Maar goed, nogmaals... ik was er niet bij...
En "steunen" is natuurlijk meer in een relatie dan iemand gelijk geven terwijl diegene geen gelijk heeft. Soms moet je tegengas geven. Als dat niet kan dan moet je je afvragen bij wie dat mis gaat en of dat een situatie is die je moet pikken. Dat gaat vroeg of laat nog eens problemen opleveren als je weer moet kiezen.
Zwitserland willen zijn is niet altijd het beste.
[ Bericht 6% gewijzigd door TheFreshPrince op 02-06-2021 23:30:56 ]
Gezellige vrouw heb jij. Fijn ook dat je bepaalde dingen niet gewoon eerlijk kan zeggen omdat anders je huwelijk onherstelbaar beschadigt. Klinkt gezond.
Ja het zwanger zijn en eigenlijk nog steeds niet doorslapen doen ook wat met haar. Baby slaapt sinds 2 weken eindelijk door, ik ook, maar zij nog niet, te gespannen dat ie weer gaat huilen. Ik heb overigens het hele jaar de nachtvoedingen gedaan want ik kan ook beter tegen slaaptekort. Maar ik weet niet hoe ik haar moet zeggen dat het misschien wel haar state of mind is die het zo pijnlijk voor haar maken. Dan gaat ze loco, vrees ik.
Ik snap gewoon niet waarom dit zo extreem moet en zij op geen enkele manier ook maar enigszins kan terugvallen op het vertrouwen dat mijn ouders echt gesteld op haar Zijn, want dat zijn ze. Zij zegt dan dat dat blijkbaar niet zo was want m'n moeder heeft van alles gezegd waar uit blijkt dat dat niet zo was. 1) ik vond de woorden niet heel kwetsend, wel duidelijk, maar niet grof oid. "Realiseer je dat jouw directheid impact heeft en niet altijd goed valt" bijvoorbeeld. En 2) uiteindelijk moet je toch ook naar de diepere verbinding die je in jaren hebt opgebouwd kunnen terugvallen?
Ik snap gewoon niet waarom dit zo extreem moet en zij op geen enkele manier ook maar enigszins kan terugvallen op het vertrouwen dat mijn ouders echt gesteld op haar Zijn, want dat zijn ze. Zij zegt dan dat dat blijkbaar niet zo was want m'n moeder heeft van alles gezegd waar uit blijkt dat dat niet zo was. 1) ik vond de woorden niet heel kwetsend, wel duidelijk, maar niet grof oid. "Realiseer je dat jouw directheid impact heeft en niet altijd goed valt" bijvoorbeeld. En 2) uiteindelijk moet je toch ook naar de diepere verbinding die je in jaren hebt opgebouwd kunnen terugvallen?
Heb je eerder dit soort situaties / drama meegemaakt binnen je relatie waarbij je min of meer voor haar moest kiezen of op eieren moest lopen en een discussie niet aan te gaan was?quote:Op woensdag 2 juni 2021 23:35 schreef Poolbal het volgende:
Ja het zwanger zijn en eigenlijk nog steeds niet doorslapen doen ook wat met haar. Baby slaapt sinds 2 weken eindelijk door, ik ook, maar zij nog niet, te gespannen dat ie weer gaat huilen. Ik heb overigens het hele jaar de nachtvoedingen gedaan want ik kan ook beter tegen slaaptekort. Maar ik weet niet hoe ik haar moet zeggen dat het misschien wel haar state of mind is die het zo pijnlijk voor haar maken. Dan gaat ze loco, vrees ik.
Ik snap gewoon niet waarom dit zo extreem moet en zij op geen enkele manier ook maar enigszins kan terugvallen op het vertrouwen dat mijn ouders echt gesteld op haar Zijn, want dat zijn ze. Zij zegt dan dat dat blijkbaar niet zo was want m'n moeder heeft van alles gezegd waar uit blijkt dat dat niet zo was. 1) ik vond de woorden niet heel kwetsend, wel duidelijk, maar niet grof oid. "Realiseer je dat jouw directheid impact heeft en niet altijd goed valt" bijvoorbeeld. En 2) uiteindelijk moet je toch ook naar de diepere verbinding die je in jaren hebt opgebouwd kunnen terugvallen?
Ze is ook heel spontaan en gezellig, de directe kant heeft zijn voordelen. Maar inderdaad sneu dat dat niet kan. We kunnen over veel persoonlijke dingen praten, maar hier is het kleinste woord al een grote fout. Ik zeg inmiddels alleen nog maar "ja het is echt een nare situatie, voor iedereen" als ze er over begint. Want zodra ik zeg wat ik denk is de dag verpest.quote:
Gezellige vrouw heb jij. Fijn ook dat je bepaalde dingen niet gewoon eerlijk kan zeggen omdat anders je huwelijk onherstelbaar beschadigt. Klinkt gezond.
Je vrouw heeft het zwaar. Kan er een depressie (postpartum) aanwezig zijn? De stress van jou en je vrouw kan goed invloed hebben op je kind en dat kan leiden tot een zogenaamde huilbaby.
En wel praten. Altijd.
En wel praten. Altijd.
Niet zo extreem, maar ik vind haar in ruzies wel 'manipulatief argumenteren'. Ik zeg bijvoorbeeld dat het zou kunnen dat ze iets gezegd heeft dat geïnterpreteerd kon worden als bezoek wegsturen en zij zegt dan "oh ja hoor, ik wist dat je je moeders kant zou kiezen"quote:
[..]
Heb je eerder dit soort situaties / drama meegemaakt binnen je relatie waarbij je min of meer voor haar moest kiezen of op eieren moest lopen en een discussie niet aan te gaan was?
Ik denk dan: yo je zou blij moeten zijn met hoe ik het portretteer want in mijn oren vroeg je of het bezoek weg kon gaan..
[ Bericht 7% gewijzigd door Poolbal op 02-06-2021 23:55:29 ]
Ja ze heeft het zwaar. Postpartum vermoedelijk niet, zijn we erg alert op geweest. Tenzij het een soort late onset is. Maar ik denk eerder langdurige blootstelling aan stress en hormonen + karakter + kutsituatie.quote:Op woensdag 2 juni 2021 23:44 schreef OnwetendeNerd het volgende:
Je vrouw heeft het zwaar. Kan er een depressie (postpartum) aanwezig zijn? De stress van jou en je vrouw kan goed invloed hebben op je kind en dat kan leiden tot een zogenaamde huilbaby.
En wel praten. Altijd.
Ik denk dat je niet de woorden of een verklaring voor je moeder moet invullen maar gewoon duidelijk moet zijn dat je geen trek hebt in de situatie zoals hij nu is, ongeacht wat er heeft plaatsgevonden of wie er "schuld" heeft. Je moeder heeft duidelijk de toenadering gezocht, het moet ook eens afgelopen zijn.quote:
[..]
Niet zo extreem, maar ik vind haar in ruzies wel 'manipulatief argumenteren'. Ik zeg bijvoorbeeld dat het zou kunnen dat ze iets gezegd heeft dat geïnterpreteerd kon worden als bezoek wegsturen en zij zegt dan "oh ja hoor, ik wist dat je je moeders kant zou kiezen"
Je vrouw kan stellen dat jij geen partij voor haar kiest maar dat is niet aan de orde.
Zij heeft in deze net zo'n belangrijke rol om dit niet te laten ontsporen en zou jou niet voor een keuze moeten stellen.
Zeg gewoon wat je bedoelt, zolang jij gas terug neemt als zij gas geeft dan beloon je in feite dat boze gedrag en kom je geen steek verder.
15 jaar geleden zou ik wss ook de defensieve Zwitserse route gekozen hebben maar nu niet meer. Jij zou haar niet zo voor het blok zetten, zij zou dat ook niet bij jou mogen doen. Zo werkt dat niet.
Dit is echt niet normaal. Je vrouw is manipulatief en buitensporig onredelijk, ze heeft jou en je schoonouders volledig in de tang. Ze zorgt voor enorm veel onveiligheid in deze situatie.
Ik ben geneigd om je te adviseren om je vrouw even duidelijk aan te geven dat jij inderdaad je moeders kant kiest omdat je oprecht gelooft dat zij gelijk heeft. Laat haar vervolgens maar stoom afblazen bij haar eigen ouders, na een paar dagen komt ze wel terug met hangende pootjes. Jezus man, je ouders brengen haar zelfs bloemen..!
Maar OK, ik snap ook dat jij en je moeder vooral willen dat zij niet meer boos is. Dat kan waarschijnlijk alleen door aan al haar eisen tegemoet te komen.
Ik ben geneigd om je te adviseren om je vrouw even duidelijk aan te geven dat jij inderdaad je moeders kant kiest omdat je oprecht gelooft dat zij gelijk heeft. Laat haar vervolgens maar stoom afblazen bij haar eigen ouders, na een paar dagen komt ze wel terug met hangende pootjes. Jezus man, je ouders brengen haar zelfs bloemen..!
Maar OK, ik snap ook dat jij en je moeder vooral willen dat zij niet meer boos is. Dat kan waarschijnlijk alleen door aan al haar eisen tegemoet te komen.
Resistance is futile.
Vrouwen die zwanger zijn zijn vrij agressief en eng vaak. Ik zou eerlijk zijn maar het houden op zwangerschapshormonen.
quote:
Vrouwen die zwanger zijn zijn vrij agressief en eng vaak. Ik zou eerlijk zijn maar het houden op zwangerschapshormonen.
wat een bullshit. Hoe vaak ben jij zelf al zwanger geweest?
Resistance is futile.
Eens met TFP. Je vrouw is volwassen en zelfs als de verantwoordelijkheid 100% bij je moeder ligt, dan nóg heeft je moeder een hele mooie handreiking gedaan.
Ik zou open kaart spelen en aangeven dat de oorzaak er niet meer toe doet. Laat haar weten dat jij het als kwetsend en onvolwassen ervaart dat zij de handreiking van je moeder niet wil accepteren. Dus ongeacht wie er verantwoordelijk is voor de aanleiding, je vrouw is wel verantwoordelijk voor het afwijzen van de handreiking, en daarmee kwetst ze jou, je ouders en ze schaadt de relatie.
En wees ook niet bang om de 'laat me uitpraten' kaart te gebruiken.
Ik zou open kaart spelen en aangeven dat de oorzaak er niet meer toe doet. Laat haar weten dat jij het als kwetsend en onvolwassen ervaart dat zij de handreiking van je moeder niet wil accepteren. Dus ongeacht wie er verantwoordelijk is voor de aanleiding, je vrouw is wel verantwoordelijk voor het afwijzen van de handreiking, en daarmee kwetst ze jou, je ouders en ze schaadt de relatie.
En wees ook niet bang om de 'laat me uitpraten' kaart te gebruiken.
Resistance is futile.
Ooit bezoekje aan de 9maanden beurs (als onderdeel van de Huishoudbeurs) gedaan.quote:Op donderdag 3 juni 2021 00:14 schreef Seven. het volgende:
[..]
Ben blij dat ik nog op tijd aan de kant kon springen toen achter me iets gratis aangekondigd werd. Zo'n kudde drachtigen die op me afgestormd kwamen. 110% agressief en eng.
Verders alle bewondering en respect wat een vrouw moet doorstaan tijdens een zwangerschap en de bevalling, daar niet van.
Your life is your life: go all the way
https://youtu.be/2lK4LrD8Ii4
https://youtu.be/2lK4LrD8Ii4
quote:
[..]
Ooit bezoekje aan de 9maanden beurs (als onderdeel van de Huishoudbeurs) gedaan.
Ben blij dat ik nog op tijd aan de kant kon springen toen achter me iets gratis aangekondigd werd. Zo'n kudde drachtigen die op me afgestormd kwamen. 110% agressief en eng.
Verders alle bewondering en respect wat een vrouw moet doorstaan tijdens een zwangerschap en de bevalling, daar niet van.
doe even normaal met je kudde drachtigen . Je bent niet grappig of stoer. De uitspraak dat zwangere vrouwen vaak agressief en eng zijn, gaat gewoon nergens over. En het rechtvaardigt zeker niet het gedrag van TS z'n vrouw.
Resistance is futile.
Negeer alsjeblieft stompzinnige generalisaties over zwangere vrouwen. Dit gedrag is niet OK, zelfs al zou het 100% hormonaal zijn.quote:
Resistance is futile.
Ik vind het zo ontzettend kinderachtig om als volwassen mensen dit soort ruzies te maken. Grow the fuck up en praat het normaal uit. Mijn idee dat volwassen mensen volwassen waren toen ik klein was bleek één grote illusie. Zijn geen haar beter dan kleine kinderen.
A Robin Redbreast in a Cage Puts all Heaven in a Rage.
Als je iemand vraag hoelang ze nog blijven dan betekend dat eigenlijk dat ze op moeten tyfen dus gewoon ronduit asociaal om zoiets te vragen. Zijn er meer mensen dan je dacht jammer dan, pech gehad.
Nooit maar ik heb 4 zwangerschappen van dichtbij mee mogen maken.quote:
[..]
Geef je ook wel eens aan dat je begrijpt/ziet dat ze het zwaar heeft? Die reactie komt op mij teleurgesteld over, alsof niemand ooit haar kant kiest.quote:
Niet zo extreem, maar ik vind haar in ruzies wel 'manipulatief argumenteren'. Ik zeg bijvoorbeeld dat het zou kunnen dat ze iets gezegd heeft dat geïnterpreteerd kon worden als bezoek wegsturen en zij zegt dan "oh ja hoor, ik wist dat je je moeders kant zou kiezen"
Ik denk dan: yo je zou blij moeten zijn met hoe ik het portretteer want in mijn oren vroeg je of het bezoek weg kon gaan..
Maar het is inderdaad wel onredelijk to the max.
Met andere woorden ze eist van jou dat je jouw ouders aan de kant zet voor haar. Doet ze dat andersom wel?
En bizar hoe ze reageerde op die roos. Heb het idee dat het voorval niet het echte probleem is, want ik snap niet eens wat er uberhaupt zo problematisch is. Ze kon zelf toch weggaan en dat deed ze toch?
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Op basis van jouw minimale ervaring met zwangere vrouwen concludeer je dat ze vaak agressief en eng zijn. Dat zegt vooral iets over jouw omgeving, niet over de populatie zwangere vrouwen.quote:
[..]
Nooit maar ik heb 4 zwangerschappen van dichtbij mee mogen maken.
Resistance is futile.
Ze kon zich toch terug trekken op die slaapkamer? Ik snap er geen bal van, mensen van 70+ houden toch geen stampende houseparty? 
Hier moeten de dames zelf uit kunnen komen man
Gewoon no comment als iemand er iets over wil weten
Gewoon no comment als iemand er iets over wil weten
Op zondag 8 december 2013 00:01 schreef Karina het volgende:
Dat gaat me te diep sp3c, daar is het te laat voor.
Dat gaat me te diep sp3c, daar is het te laat voor.
Klinkt of je vrouw er door hormonen, stress etc gewoon doorheen zit, en daardoor niet heel redelijk kan reageren. Haar emmertje loopt over. Denk dat de uitbarstingen daarvan een symptoom zijn. Denk dat je je beter kunt focussen op samen met je vrouw proberen dáár wat aan doen. Zoek evt hulp, een onafhankelijke derde (bv huisarts, POH GGZ ofzo ziet dingen vaak net wat helderder en weet oplossingen waaraan jullie zelf niet dachten).
En dat je onafhankelijk van je vrouw wellicht even met je ouders kunt overleggen hoe de vlag erbij hangt en waarom jij denkt dat het zo is. Zodat zij wellicht beter snappen hoe het zit en waarom jij je vrouw nu even extra hard moet steunen.
Komt allemaal wel goed, denk ik...
En dat je onafhankelijk van je vrouw wellicht even met je ouders kunt overleggen hoe de vlag erbij hangt en waarom jij denkt dat het zo is. Zodat zij wellicht beter snappen hoe het zit en waarom jij je vrouw nu even extra hard moet steunen.
Komt allemaal wel goed, denk ik...
Wijsheid=Waarheid. Je hebt iets niet gezegd. Anders zou je vrouw boos worden. Dus je hebt de waarheid niet gezegd.quote:
Dus.. mijn moeder was jarig en we gingen daar slapen. We dachten dat alleen familie kwam, maar er kwamen nog twee 70ers koffie drinken en nog twee vrienden aanwaaien. Mijn vrouw was al de hele dag gespannen en geïrriteerd, vond dat mensen te hard praten als de baby sliep. Mijn ouders hadden hun kamer afgestaan zodat zij/wij ons konden terugtrekken en chillen. Mijn vrouw had verwacht dat we met ouders zouden zijn na de familie, maar er was nog bezoek. Ze vroeg of ik wilde vragen hoe lang de mensen nog bleven. Ik vatte het op als "ik kan ze niet vragen weg te gaan". Uiteindelijk toch naar beneden, moeder gezegd dat het drukker was dan verwacht. Mijn moeder reageerde dat dat onverwacht was, maar niet drukker dan een feestje van ons een maand eerder. Ik wist dat dit heel slecht ging vallen en heb besloten dat het beter was te gaan. Uiteenlopende verwachtingen van de dag, teveel spanning, volgende keer beter.
Mijn moeder ging naar m'n vrouw om te zeggen dat ze hoorde dat we gingen. Jammer, maar begreep het en volgende keer beter. Vervolgens lopen de verhalen uiteen. Mijn vrouw zegt in goed overleg gevraagd te hebben hoe lang ze nog bleven, een half uurtje wachten zou ok zijn. Maar mijn moeder zei: maar ik ga niet de mensen vragen weg te gaan.. en eerlijk gezegd begreep ik dat ook uit de woorden van mijn vrouw.
Ik heb het gesprek kort erna onderbroken en gezegd dat we gaan. Op de reis terug zei ik dat er de hele dag al spanning was en irritatie bij mijn vrouw (die laat dat nomverbaal ook goed merken), zij zei dat het allemaal ok was tot er onverwacht meer mensen kwamen.
De dag erna geappt met m'n moeder: jammer, maar kon gebeuren, volgende keer beter.
En zijn de dingen die ze zei over haar directheid en het tonen van irritatie niet leuk om te horen, maar het klopt wel.
Dat heb ik niet zo gezegd want dan zou m'n vrouw zo boos en verdrietig geworden zijn dat ons huwelijk denk ik niet te repareren beschadigd zou raken.
Intussen begin ik boos te worden op mijn vrouw. Het is allemaal niet leuk, maar ten eerste vind ik dat zij voor 70% dit veroorzaakt heeft (en daar kunnen we blijkbaar niet normaal over in gesprek want dan steun ik haar niet etc) en daarnaast is ze met haar huidige gedrag echt dingen stuk aan het maken. Straks komt de 2e, kunnen mijn ouders dan niet of moeilijk langs komen? Alleen omdat je bent aangesproken op een manier die je als kwetsend hebt ervaren?
Wat is hier in hemelsnaam wijsheid?
Gewoon de waarheid zeggen. Als je boos bent op je vrouw moet je dat zeggen. Dus gewoon eerlijk zijn en altijd de waarheid zeggen.
Zeggen wat je voelt.
Gewoon de waarheid zeggen. Zeg dat het haar state of mind is. Ook al gaat ze loco. Gewoon de waarheid zeggen.quote:Maar ik weet niet hoe ik haar moet zeggen dat het misschien wel haar state of mind is die het zo pijnlijk voor haar maken. Dan gaat ze loco, vrees ik.
Zeggen wat je denkt. Als je niet de waarheid zegt, dan krijg je nooit een zielsmaatje. Als jullie uit elkaar gaan of het huwelijk kapot gaat, dan waren jullie toch niet voor elkaar bedoeld. Want je kan niet eerlijk zijn en de waarheid zeggen. Wat voor huwelijk is dat?quote:Ze is ook heel spontaan en gezellig, de directe kant heeft zijn voordelen. Maar inderdaad sneu dat dat niet kan. We kunnen over veel persoonlijke dingen praten, maar hier is het kleinste woord al een grote fout. Ik zeg inmiddels alleen nog maar "ja het is echt een nare situatie, voor iedereen" als ze er over begint. Want zodra ik zeg wat ik denk is de dag verpest.
Dit deed ze niet voor de baby en zwangerschap, of is dit manipulatieve gedrag normaal voor haar? Van die subtiele sturingen meegeven, emotioneel manipuleren en geen verantwoordelijkheid nemen is behoorlijk infantiel gedrag te noemen.
Als dit standaard gedrag van haar kant was geweest, had ik je per definitie aangeraden om snel weg te rennen als ze niet open staat voor open- en eerlijkheid.
Verder, moet jij stoppen met alles inhouden 'omdat anders...' Het is nogal laf om er steeds omheen en langs te bewegen om de sfeer goed te houden terwijl er duidelijk problemen zijn.
Als dit standaard gedrag van haar kant was geweest, had ik je per definitie aangeraden om snel weg te rennen als ze niet open staat voor open- en eerlijkheid.
Verder, moet jij stoppen met alles inhouden 'omdat anders...' Het is nogal laf om er steeds omheen en langs te bewegen om de sfeer goed te houden terwijl er duidelijk problemen zijn.
Ik lees veel over je vrouw zus en zo en jij die maar vanalles doet omdat je denkt dat dat het minder erg maakt.
Maar heb je wel door dat zij prima door heeft dat je dat doet? Dat je fluwelen handschoentjes aan hebt en wat anders denkt?
Wees gewoon eerlijk en dat hoeft echt niet bot te zijn. Ik vermoed dat jouw instelling dit erger heeft gemaakt.
In deze situatie (zoals beschreven) zou er altijd gedoe geweest zijn. Jouw ach schatje, ik sluip er wat omheen, heeft het erger gemaakt. Je had gewoon op normale wijze stelling moeten nemen. Had op normale wijze moeten zeggen je bent onredelijk. Jouw conflict vermijdend gedrag in een conflict situatie maakt het erger.
Als het goed is kent je vrouw je, weet heel prima dat je zus of zo denkt, dat schemert ook door, maar je zegt het niet. En dat levert extra irritatie op.
Zeg de volgende keer gewoon ik hou van je, maar je zit fout. We gaan nu naar huis zodat het kan bekoelen, maar hou hiermee op. Het was even een situatie die minder prettig was voor je, maar je overdrijft. Laat het los en ik verwacht van je dat je eroverheen stapt.
Ik weet dat best veel mannen in hormonale situaties proberen op hun tenen te lopen, maar ik weet ook dat maar weinig meer triggered dan dat. Het maakt het erger ipv beter. Jouw vrouw wil dat je haar serieus neemt ipv als een hormonster behandeld. Ook al is ze stiekem best een hormonster eventjes.
En iemand serieus nemen is ook op normale wijze zeggen dat dit gedrag niet ok is.
Maar heb je wel door dat zij prima door heeft dat je dat doet? Dat je fluwelen handschoentjes aan hebt en wat anders denkt?
Wees gewoon eerlijk en dat hoeft echt niet bot te zijn. Ik vermoed dat jouw instelling dit erger heeft gemaakt.
In deze situatie (zoals beschreven) zou er altijd gedoe geweest zijn. Jouw ach schatje, ik sluip er wat omheen, heeft het erger gemaakt. Je had gewoon op normale wijze stelling moeten nemen. Had op normale wijze moeten zeggen je bent onredelijk. Jouw conflict vermijdend gedrag in een conflict situatie maakt het erger.
Als het goed is kent je vrouw je, weet heel prima dat je zus of zo denkt, dat schemert ook door, maar je zegt het niet. En dat levert extra irritatie op.
Zeg de volgende keer gewoon ik hou van je, maar je zit fout. We gaan nu naar huis zodat het kan bekoelen, maar hou hiermee op. Het was even een situatie die minder prettig was voor je, maar je overdrijft. Laat het los en ik verwacht van je dat je eroverheen stapt.
Ik weet dat best veel mannen in hormonale situaties proberen op hun tenen te lopen, maar ik weet ook dat maar weinig meer triggered dan dat. Het maakt het erger ipv beter. Jouw vrouw wil dat je haar serieus neemt ipv als een hormonster behandeld. Ook al is ze stiekem best een hormonster eventjes.
En iemand serieus nemen is ook op normale wijze zeggen dat dit gedrag niet ok is.
Our task must be to free ourselves by widening our circle of compassion to embrace all living creatures and the whole of nature and its beauty.
Helemaal eens met veel comentaren.
Zwanger zijn is geen excuus om naar gedrag te vertonen. Zwangeren kunnen het zwaar hebben: stemmingswisselingen, fysieke klachten.
Maar vrouw van TS zet zich in een hele negatieve spiraal. Handreiking van ouders klinkt alsof het lieve mensen zijn, die geschrokken zijn van de reactie en graag een normale band willen met hun zoon en schoondochter. In een normale relatie hoef je het niet altijd met elkaar eens te zijn en mag je best een keer een discussie of onenigheid hebben.
Ik zou adviseren om inderdaad heel duidelijk te zijn als partner. Jij vind dit gedrag overduidelijk niet ok. Relatie met (schoon)ouders moet hersteld worden en ze moet de goede intenties in willen zien.
Zwanger zijn is geen excuus om naar gedrag te vertonen. Zwangeren kunnen het zwaar hebben: stemmingswisselingen, fysieke klachten.
Maar vrouw van TS zet zich in een hele negatieve spiraal. Handreiking van ouders klinkt alsof het lieve mensen zijn, die geschrokken zijn van de reactie en graag een normale band willen met hun zoon en schoondochter. In een normale relatie hoef je het niet altijd met elkaar eens te zijn en mag je best een keer een discussie of onenigheid hebben.
Ik zou adviseren om inderdaad heel duidelijk te zijn als partner. Jij vind dit gedrag overduidelijk niet ok. Relatie met (schoon)ouders moet hersteld worden en ze moet de goede intenties in willen zien.
Je vrouw zou er goed aan doen om dit niet te laten dooretteren. Excuses aanvaarden van haar schoonmoeder en zand erover.
Wat ik wel een punt vind, is dat jij met je moeder de negatieve karaktereigenschappen van je vrouw uitgebreid hebt besproken. En je vrouw heeft dit ook meegekregen maak ik op uit je verhaal (ze concludeerde dat je haar onvoldoende had verdedigd). Dat vind ik eerlijk gezegd niet tof om te doen.
Wat ik wel een punt vind, is dat jij met je moeder de negatieve karaktereigenschappen van je vrouw uitgebreid hebt besproken. En je vrouw heeft dit ook meegekregen maak ik op uit je verhaal (ze concludeerde dat je haar onvoldoende had verdedigd). Dat vind ik eerlijk gezegd niet tof om te doen.
The love you take is equal to the love you make.
Was dat telefoongesprek niet tussen moeder en vrouw? Dat maak ik op uit een latere post:
quote:
Ik snap gewoon niet waarom dit zo extreem moet en zij op geen enkele manier ook maar enigszins kan terugvallen op het vertrouwen dat mijn ouders echt gesteld op haar Zijn, want dat zijn ze. Zij zegt dan dat dat blijkbaar niet zo was want m'n moeder heeft van alles gezegd waar uit blijkt dat dat niet zo was. 1) ik vond de woorden niet heel kwetsend, wel duidelijk, maar niet grof oid. "Realiseer je dat jouw directheid impact heeft en niet altijd goed valt" bijvoorbeeld.
In some cases, resentment can result simply from being on the receiving end of good arguments. Collini
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world. Piaget
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world. Piaget
Of met zijn drieën?quote:
Was dat telefoongesprek niet tussen moeder en vrouw? Dat maak ik op uit een latere post:
[..]
In dat geval kan ik me ook het gevoel van de vrouw van TS wel voorstellen.
The love you take is equal to the love you make.
Dit zijn borderline trekjes hoor, holy fuck
Ik boek je met mijn neon je weet.
en ik heb ook een auto.
en ik heb ook een auto.
Haast een soort Godwin onderhand, dat ‘borderline’-argument.quote:Op donderdag 3 juni 2021 12:28 schreef junkiesietze het volgende:
Dit zijn borderline trekjes hoor, holy fuck
The love you take is equal to the love you make.
Dat denk ik dan.quote:
[..]
Of met zijn drieën?
In dat geval kan ik me ook het gevoel van de vrouw van TS wel voorstellen.
Ja, dat kan ik me ook wel voorstellen.
Als ik TS zou zijn zou ik eerst maar eens helemaal aanhoren wat zijn vrouw te zeggen heeft zonder met tegengas of oplossingen te komen voor de situatie met zijn ouders. Eerst maar die boosheid eruit en erkennen dat iets rot is voor haar als dat ook zo is. Pas daarna zou je kunnen praten over hoe het voor de andere kant over is gekomen en wat het grotere plaatje is. Denk dat ze zich totaal niet gehoord heeft gevoeld, ook al heeft ze onredelijk gereageerd.
En ze heeft niet gelogen in mijn optiek. Ze heeft gevraagd hoe lang de rest nog zou blijven. Als daar geen antwoord op was, so be it. Als moeder had geweten dat die mensen binnen nu en een half uur wel zouden vertrekken, dan was de vrouw van TS gebleven. Dat kun je zien als: 'vraag maar of ze zo vertrekken', maar ook als het vragen om info zodat zij zelf een beslissing kon nemen.
[ Bericht 11% gewijzigd door Sumppi op 03-06-2021 12:53:26 ]
In some cases, resentment can result simply from being on the receiving end of good arguments. Collini
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world. Piaget
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world. Piaget
Oh, wacht, je moeder zegt dat ze dat letterlijk wel zo heeft gevraagd? Dan wordt het een welles, nietes waar ik ver van zou blijven.
In some cases, resentment can result simply from being on the receiving end of good arguments. Collini
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world. Piaget
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world. Piaget
Gewoon jezelf excuseren bij je moeder en uitleggen dat het te veel was voor je vrouw. En de latere discussie is misschien een misverstand (zeg dat gewoon tegen je vrouw en tegen je moeder). Meer kun je niet doen.
Er is ook niet echt ruzie, alleen wat irritatie. Volgens mij hoef je hier helemaal geen partij te kiezen en heb je het juiste gedaan (gewoon weggaan).
Er is ook niet echt ruzie, alleen wat irritatie. Volgens mij hoef je hier helemaal geen partij te kiezen en heb je het juiste gedaan (gewoon weggaan).
Onder deze lijn niet schrijven
Waarin TS automatisch partij voor mams koos. Dan snap ik wel dat zijn vrouw dat idee krijgt. Haar gedrag was helemaal bagger, klopt. Maar dit, plus dat TS leuk met zijn moeder zijn vrouws minpunten staat te bespreken, dan snap ik wel waar haar verwijt naar TS vandaan komt.quote:
Oh, wacht, je moeder zegt dat ze dat letterlijk wel zo heeft gevraagd? Dan wordt het een welles, nietes waar ik ver van zou blijven.
En eerlijk gezegd ... als ik zwanger zou zijn en met een moeilijk slapende huilbaby zou zitten, en een klein feestje wat alleen voor familie zou zijn wordt opeens een stuk drukker en lawaaiiger, dan zou ik ook flink balen. En een 'nou, het is niet drukker dan jullie feestje laatst' gaat dan zeker niet helpen. Gepland versus ongepland, groot verschil.
Echter, hoe ze er vervolgens mee om ging, daar klopte helemaal niets van.
"Pools are perfect for holding water"
Dat had ik ook gedaan, maar is het daarvoor al niet een te groot ding gemaakt door beide partijen?quote:
Gewoon jezelf excuseren bij je moeder en uitleggen dat het te veel was voor je vrouw. En de latere discussie is misschien een misverstand (zeg dat gewoon tegen je vrouw en tegen je moeder). Meer kun je niet doen.
Er is ook niet echt ruzie, alleen wat irritatie. Volgens mij hoef je hier helemaal geen partij te kiezen en heb je het juiste gedaan (gewoon weggaan).
In some cases, resentment can result simply from being on the receiving end of good arguments. Collini
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world. Piaget
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world. Piaget
Ja, helemaal eens.quote:
[..]
Waarin TS automatisch partij voor mams koos. Dan snap ik wel dat zijn vrouw dat idee krijgt. Haar gedrag was helemaal bagger, klopt. Maar dit, plus dat TS leuk met zijn moeder zijn vrouws minpunten staat te bespreken, dan snap ik wel waar haar verwijt naar TS vandaan komt.
En eerlijk gezegd ... als ik zwanger zou zijn en met een moeilijk slapende huilbaby zou zitten, en een klein feestje wat alleen voor familie zou zijn wordt opeens een stuk drukker en lawaaiiger, dan zou ik ook flink balen. En een 'nou, het is niet drukker dan jullie feestje laatst' gaat dan zeker niet helpen. Gepland versus ongepland, groot verschil.
Echter, hoe ze er vervolgens mee om ging, daar klopte helemaal niets van.
In some cases, resentment can result simply from being on the receiving end of good arguments. Collini
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world. Piaget
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world. Piaget
En hoe ze nu (niet) communiceert met TS is wel echt een probleem. Zo werken relaties niet.
"Pools are perfect for holding water"
En als je op de terugweg opmerkt dat ze de hele dag al gespannen was, dan helpt dat ook niet. Dan geef je haar eigenlijk ook de schuld net nadat het al niet lekker is geëindigd. Ik zou eerder dat opmerken: 'het is niet gegaan zoals we allemaal voor ogen hadden' en dan kan ze zelf vertellen hoe of wat. Of: 'dat was drukker dan verwacht...'.
En dan zegt je moeder ook nog eens dat ze de hele dag al niet lekker ging. Op zulke verwijten verwacht ik hakken in het zand en niet meer begrip. Als je al zoiets aan wil kaarten zou ik het veel concreter en kleiner maken. Dit gebeurt en ik zie bij jou dat. In plaats van: de hele dag, al het gedrag op een hoop, zo ben jij, etc.
Tenzij je het vriendelijk kunt brengen (zorg) en als een opening om te praten over wat haar dwars zit, maar zoals je het hier beschrijft klinkt het als een verwijt.
[ Bericht 7% gewijzigd door Sumppi op 03-06-2021 13:26:22 ]
En dan zegt je moeder ook nog eens dat ze de hele dag al niet lekker ging. Op zulke verwijten verwacht ik hakken in het zand en niet meer begrip. Als je al zoiets aan wil kaarten zou ik het veel concreter en kleiner maken. Dit gebeurt en ik zie bij jou dat. In plaats van: de hele dag, al het gedrag op een hoop, zo ben jij, etc.
Tenzij je het vriendelijk kunt brengen (zorg) en als een opening om te praten over wat haar dwars zit, maar zoals je het hier beschrijft klinkt het als een verwijt.
[ Bericht 7% gewijzigd door Sumppi op 03-06-2021 13:26:22 ]
In some cases, resentment can result simply from being on the receiving end of good arguments. Collini
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world. Piaget
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world. Piaget
Overigens vind ik dat soort van mediator-gedrag van het eigen kind over de eigen ouders richting de partner ook storend, je ouders hebben geen mediator nodig en je partner heeft niet iemand nodig die haar gedrag gaat zitten afkeuren en tegelijkertijd het gedrag van de ouders gaat zitten goedpraten.
TS had ook gewoon eens tegen zijn ouders kunnen zeggen van "Joh, dit was niet de afspraak hè, het halve huis vol".
Maar dat doet TS niet, TS praat de reactie van zijn moeder goed en heeft daarmee geen oor meer voor het argument van zijn partner.
Wat is dat toch? Waarom durven sommige mensen niet gewoon tegen hun ouders te zeggen van "Joh, dit was niet zoals het afgesproken was", maar laten ze de partner gewoon bungelen ten gunste van de ouders die zich in eerste instantie niet aan de afspraak gehouden hebben.
TS had ook gewoon eens tegen zijn ouders kunnen zeggen van "Joh, dit was niet de afspraak hè, het halve huis vol".
Maar dat doet TS niet, TS praat de reactie van zijn moeder goed en heeft daarmee geen oor meer voor het argument van zijn partner.
Wat is dat toch? Waarom durven sommige mensen niet gewoon tegen hun ouders te zeggen van "Joh, dit was niet zoals het afgesproken was", maar laten ze de partner gewoon bungelen ten gunste van de ouders die zich in eerste instantie niet aan de afspraak gehouden hebben.
Dat je hier tussen gaat zitten lol. Je vrouw heeft te veel tijd (misschien is dat over na baby 2). Dat je, je dit überhaupt nog de volgende dag kan herinneren zeg wat een gedoe om niks.
The cake is a lie!
Je hebt gelijk maar je vrouw is zwanger. En bij zwangere vrouwen werkt maar 1 techniek: de bedoeïenentechniek.
Als er een zandstorm komt maken de bedoeïenen zich klein, gaan tegen hun kameel aan liggen en trekken hun gewaad over hun hoofd. Ze gaan niet proberen de storm te weerstaan maar zoeken dekking tot hij gaat liggen.
Je moet niet proberen de storm van een zwangere vrouw te weerstaan. Je moet je klein maken, meeveren, geen weerstand bieden en wachten tot de storm gaat liggen.
Als er een zandstorm komt maken de bedoeïenen zich klein, gaan tegen hun kameel aan liggen en trekken hun gewaad over hun hoofd. Ze gaan niet proberen de storm te weerstaan maar zoeken dekking tot hij gaat liggen.
Je moet niet proberen de storm van een zwangere vrouw te weerstaan. Je moet je klein maken, meeveren, geen weerstand bieden en wachten tot de storm gaat liggen.
Don't quote me boy, cause I ain't said shit!
Send Banano to: ban_1drjycsqhpwa1i4uxo1mmqau6q8gibgbn6oabtub53zpcrabjunt3uscaqty
Send Banano to: ban_1drjycsqhpwa1i4uxo1mmqau6q8gibgbn6oabtub53zpcrabjunt3uscaqty
Nee letterlijk heeft ze het niet gezegd nee maar tussen neus en lippen door wilde ze dat wel.quote:
Alhoewel ik soms ook denk dat sommige personen vaak ergens op aan sturen (zoals het weg gaan) en dat helaas met niet zo prettige situaties doen.
Ze had beter kunnen zeggen "ik voel me niet lekker kunnen we gaan" dan dit soort spelletjes te spelen.
Ooh ik was er allang achter dat mensen wel ouder worden en op 21 bestempeld worden als volwassen maar opgroeien nauwelijks gebeurt als hun oerinstincten aangesproken worden.quote:
Ik vind het zo ontzettend kinderachtig om als volwassen mensen dit soort ruzies te maken. Grow the fuck up en praat het normaal uit. Mijn idee dat volwassen mensen volwassen waren toen ik klein was bleek één grote illusie. Zijn geen haar beter dan kleine kinderen.
N/A
Disclaimer: ik ben geen expert maar shitposter, dit is geen advies en aan deze post zijn geen rechten te ontlenen
Disclaimer: ik ben geen expert maar shitposter, dit is geen advies en aan deze post zijn geen rechten te ontlenen
Die vrouw van je is een aanstellerig, manipulatief wezen. Ik hoop dat ze betert (dat dit slechts door zwangerschap is) en anders is het run forest run.
Misschien is het halve huis al vol met alleen de familie. Ik zou ook niet van mijn ouders verwachten dat de paar niet vooraf bekende gasten bij de deur geweerd worden omdat momzilla het op haar heupen heeft.quote:
Overigens vind ik dat soort van mediator-gedrag van het eigen kind over de eigen ouders richting de partner ook storend, je ouders hebben geen mediator nodig en je partner heeft niet iemand nodig die haar gedrag gaat zitten afkeuren en tegelijkertijd het gedrag van de ouders gaat zitten goedpraten.
TS had ook gewoon eens tegen zijn ouders kunnen zeggen van "Joh, dit was niet de afspraak hè, het halve huis vol".
Maar dat doet TS niet, TS praat de reactie van zijn moeder goed en heeft daarmee geen oor meer voor het argument van zijn partner.
Wat is dat toch? Waarom durven sommige mensen niet gewoon tegen hun ouders te zeggen van "Joh, dit was niet zoals het afgesproken was", maar laten ze de partner gewoon bungelen ten gunste van de ouders die zich in eerste instantie niet aan de afspraak gehouden hebben.
Als ze het rustig had willen houden waren ze lekker op een andere dag gegaan of alleen s ochtend op de koffie voor dat de overige visite verwacht werd.
I 'm not sure about an inner child, but I do have an inner idiot who surfaces every now and then.
het zou ook gewoon een beetje vreemd zijn als je met je kind (of wie dan ook eigenlijk) afspraken gaat zitten maken over hoe druk jouw feestje wel of niet moet zijn hoor
ik zou mijn ouders hier ook niet op aanspreken hoor, niet omdat ik het niet met ze eens durf te zijn maar omdat ik het niet zou durven om dat soort afspraken met ze te maken
ik zou mijn ouders hier ook niet op aanspreken hoor, niet omdat ik het niet met ze eens durf te zijn maar omdat ik het niet zou durven om dat soort afspraken met ze te maken
Op zondag 8 december 2013 00:01 schreef Karina het volgende:
Dat gaat me te diep sp3c, daar is het te laat voor.
Dat gaat me te diep sp3c, daar is het te laat voor.
Euh, heb je geprobeerd om je vrouw gewoon even met rust te laten wat betreft dit onderwerp? Ze zit met een hoop emoties en jij komt vragen om een "kiertje naar dat het goed komt". Dan geeft ze aan dat je haar pusht, dus het gaat haar te snel en vervolgens staan je ouders de volgende dag met rozen en een brief op de stoep. Jullie willen dat het goed komt en zij moet dat maar doen op jullie tempo. Ik snap volledig dat ze zich niet gesteund voelt, want haar grenzen lijken niet te worden gerespecteerd. Ze mag dan kutgedrag vertonen, maar dit is in mijn ogen net zo goed kutgedrag, goed bedoeld of niet. Laat haar zelf een toereiking doen wanneer ze daar klaar voor is. Dit gaat heus geen jaren duren, af en toe mag er best even ruzie zijn tussen mensen zonder dat dat meteen uitgepraat wordt.
Ben je zwanger dat je zo aggresief reageert?quote:
[..]
I think that it’s extraordinarily important that we in computer science keep fun in computing
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
En de moeder dan? Ik vind het ook lomp dat zij zegt: 'maar niet drukker dan een feestje van ons een maand eerder'. Dat is ook lekker inlevend als iemand zich niet op zijn gemak voelt. En dan dat telefoongesprek en die bloemen. Dat laatste is goed bedoeld, maar na zo'n gesprek komt dat blijkbaar ook manipulatief over. Eerst verwijten maken en een kloterig telefoongesprek dan zo'n vriendelijk kaartje.quote:
Die vrouw van je is een aanstellerig, manipulatief wezen. Ik hoop dat ze betert (dat dit slechts door zwangerschap is) en anders is het run forest run.
Het is ook wel wat veel om zwanger en met baby die moeilijk slaapt te logeren bij schoonfamilie waar dan ook nog eens veel visite is. Ik zou daar echt niet -meer- aan beginnen.
In some cases, resentment can result simply from being on the receiving end of good arguments. Collini
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world. Piaget
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world. Piaget
Zo ongeveer dit. Met zwanger zijn verlies je echt niet opeens je fatsoen. En jij moet niet zo in het midden willen staan.quote:
Je hebt een kutwijf en jij bent een zouteloos lulletje.
Wel handig getimed trouwens, baby nr 2. Jullie hebben je wel wat op de hals gehaald zeg.
Just skip all the layers and go straight to the crazy!
Eens. Vooral 1e alinea.quote:
[..]
En de moeder dan? Ik vind het ook lomp dat zij zegt: 'maar niet drukker dan een feestje van ons een maand eerder'. Dat is ook lekker inlevend als iemand zich niet op zijn gemak voelt. En dan dat telefoongesprek en die bloemen. Dat laatste is goed bedoeld, maar na zo'n gesprek komt dat blijkbaar ook manipulatief over. Eerst verwijten maken en een kloterig telefoongesprek dan zo'n vriendelijk kaartje.
Het is ook wel wat veel om zwanger en met baby die moeilijk slaapt te logeren bij schoonfamilie waar dan ook nog eens veel visite is. Ik zou daar echt niet -meer- aan beginnen.
Just skip all the layers and go straight to the crazy!
Dat zal wel een reactie zijn op:quote:
En de moeder dan? Ik vind het ook lomp dat zij zegt: 'maar niet drukker dan een feestje van ons een maand eerder'.
Wie kaatst kan de bal verwachten.quote:Op de reis terug zei ik dat er de hele dag al spanning was en irritatie bij mijn vrouw (die laat dat nomverbaal ook goed merken),
I 'm not sure about an inner child, but I do have an inner idiot who surfaces every now and then.
Bedankt voor de vele reacties! Het was lastig alle details goed te omschrijven, het wordt al gauw een lap tekst. Sommige reacties stroken niet zo met de werkelijkheid, maar dat geeft niet. Ik waardeer het meedenken.
Voor nu laat ik het even iets bekoelen en op een gegeven moment zal ik aansturen op goedmaken op een of andere manier. Omdat deze debiele ruzie niet zo erg kan zijn dat je het contact met je ouders/kleinkinderen verliest. Ben wel bang dat het niet meer hetzelfde zal zijn, tussen hen.
Na de geboorte hoop ik dat bepaalde de karaktertrekken weer wat dimmen. Ze is pittig, maar daar moet een grens aan zitten.
Voor nu laat ik het even iets bekoelen en op een gegeven moment zal ik aansturen op goedmaken op een of andere manier. Omdat deze debiele ruzie niet zo erg kan zijn dat je het contact met je ouders/kleinkinderen verliest. Ben wel bang dat het niet meer hetzelfde zal zijn, tussen hen.
Na de geboorte hoop ik dat bepaalde de karaktertrekken weer wat dimmen. Ze is pittig, maar daar moet een grens aan zitten.
Ook omdat er dan in dat briefje staat 'maar dan met goede afloop'. Als je al zo uit elkaar bent gegaan en in het telefoongesprek verwijten hebt gekregen over die dag, valt dat verkeerd. De goede afloop hangt dan van jouw goede gedrag af. Zo bedoelt die moeder het vast niet, maar die druk zit er dan wel. En dat ook terwijl zijn vrouw er sowieso even helemaal geen zin in heeft daar te logeren.quote:
Succes TS. Als je volledig mee was gegaan in wat je vrouw vindt had ik de kant van je ouders meer belicht, maar omdat je zo duidelijk zegt het eens te zijn met je moeder bekijk ik het nu vanuit je vrouw. Ik vind het van beide kanten niet handig.
In some cases, resentment can result simply from being on the receiving end of good arguments. Collini
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world. Piaget
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world. Piaget
Hartgrondig mee oneens. TS gaat de fout in door er een situatie van gelijk-ongelijk van te maken. Dat is volkomen irrelevant. Er zit de vrouw in kwestie iets dwars en dat kan ze niet loslaten totdat er een oprechte poging plaats heeft gevonden om dat te begrijpen.quote:
Dit is echt niet normaal. Je vrouw is manipulatief en buitensporig onredelijk, ze heeft jou en je schoonouders volledig in de tang. Ze zorgt voor enorm veel onveiligheid in deze situatie.
Ik kan me goed in de vrouw verplaatsen. Toen onze oudste heel jong was en ik zwanger was van de tweede, hadden we ook wel eens feestjes. Ik was zelf altijd erg bezig met slaaptijden en het aanhouden van het ritme. Ik was dan ook degene die er het zwaarst onder had te lijden als het slapen van de baby niet goed ging. Van nature ga ik al slecht om met onvoorspelbaarheid. Ik kan me daar doorgaans wel overheen zetten, maar met name als ik me niet fit voel valt dat me héél zwaar. Misschien was ik daardoor soms star of zelfs onredelijk, maar gelukkig steunde m'n partner me. Dat heeft ook alle verschil gemaakt in het goedhouden van de relatie met mijn schoonouders.
Nee, dat gaat niet gebeuren.quote:Ik ben geneigd om je te adviseren om je vrouw even duidelijk aan te geven dat jij inderdaad je moeders kant kiest omdat je oprecht gelooft dat zij gelijk heeft. Laat haar vervolgens maar stoom afblazen bij haar eigen ouders, na een paar dagen komt ze wel terug met hangende pootjes. Jezus man, je ouders brengen haar zelfs bloemen..!
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
@Poolbal, vrijwel iedereen zei toen onze kinderen jong waren tegen me dat we tropenjaren doormaakten. Ik vond dat overdreven, maar nu kijk ik daar ook zo op terug. Ik zat eens een week in een hotel voor m'n werk en hoorde steeds kinderen huilen, roepen. Fantoomgeluiden. Jarenlang ben je in een voortdurende staat van paraatheid, als een soldaat die elk moment de vijand boven z'n bed aan kan treffen. Dat eist z'n tol.
Nu is dat volledig verdwenen. De kinderen (10 en 11 inmiddels) zorgen wel voor zichzelf. Sterker nog, ze brengen me in het weekeinde ontbijt op bed. Als ik naar een feestje van m'n schoonouders ga, is het mijn vriend die aan me moet vragen of we niet eens naar huis zouden gaan. Het is allemaal goed gekomen - niet doordat we ons steeds van onze beste kant hebben laten zien, maar doordat we elkaar de slechte momenten hebben vergeven.
Nu is dat volledig verdwenen. De kinderen (10 en 11 inmiddels) zorgen wel voor zichzelf. Sterker nog, ze brengen me in het weekeinde ontbijt op bed. Als ik naar een feestje van m'n schoonouders ga, is het mijn vriend die aan me moet vragen of we niet eens naar huis zouden gaan. Het is allemaal goed gekomen - niet doordat we ons steeds van onze beste kant hebben laten zien, maar doordat we elkaar de slechte momenten hebben vergeven.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
De basis voor elke goede relatie (met of zonder kinderen), hoe ga je met elkaar om in/na de slechte momenten.quote:
@:Poolbal, Het is allemaal goed gekomen - niet doordat we ons steeds van onze beste kant hebben laten zien, maar doordat we elkaar de slechte momenten hebben vergeven.
Ik zat er al op te wachtenquote:Op donderdag 3 juni 2021 21:25 schreef FlippingCoin het volgende:
[..]
Ben je zwanger dat je zo aggresief reageert?
Resistance is futile.
Ik denk dat je lijkt op haarquote:
[..]
Hartgrondig mee oneens. TS gaat de fout in door er een situatie van gelijk-ongelijk van te maken. Dat is volkomen irrelevant. Er zit de vrouw in kwestie iets dwars en dat kan ze niet loslaten totdat er een oprechte poging plaats heeft gevonden om dat te begrijpen.
Ik kan me goed in de vrouw verplaatsen. Toen onze oudste heel jong was en ik zwanger was van de tweede, hadden we ook wel eens feestjes. Ik was zelf altijd erg bezig met slaaptijden en het aanhouden van het ritme. Ik was dan ook degene die er het zwaarst onder had te lijden als het slapen van de baby niet goed ging. Van nature ga ik al slecht om met onvoorspelbaarheid. Ik kan me daar doorgaans wel overheen zetten, maar met name als ik me niet fit voel valt dat me héél zwaar. Misschien was ik daardoor soms star of zelfs onredelijk, maar gelukkig steunde m'n partner me. Dat heeft ook alle verschil gemaakt in het goedhouden van de relatie met mijn schoonouders.
[..]
Nee, dat gaat niet gebeuren.
zij is ook erg van de controle houden en houdt zich vooral bezig met het ritme. Dus het levert haar inderdaad meer spanning op. Ik heb vertrouwen dat hij later heus wel goed slaapt als een slaapje slecht gaat. Zij is zich al druk aan het maken, terwijl hij uiteindelijk inderdaad gewoon prima slaapt.Ik hou in het midden wie er gelijk heeft, al weet ik dat zij wel degelijk wilde en (in)direct vroeg dat het bezoek ging. Het gaat mij er om dat dit zo op de spits gedreven wordt. En in de hele situatie zegt mijn vrouw dingen die ik manipulatief vind. En haar gekwetstheid zit hem er vooral in dat ze het niet leuk vindt om te horen dat ze soms bot direct is, maar klopt wel. En dat maakt het moeilijk voor mij om heel begripvol te luisteren. Want zij zegt dingen die, als ik ze begripvol aanluister, ons allemaal verder uit elkaar drijven terwijl ze niet waar zijn. "Jij was erbij, ik heb dat niet gezegd toch? Je ouders moeten mij al heel lang haten als je moeder zulke dingen zegt! Ze pleegt gewoon karaktermoord toch?" Ik vind het heel moeilijk om haar te steunen. Ik probeer dan er niet op in te gaan "ja het is een pijnlijke situatie" maar na een tijdje zijn mijn platitudes op.
Overigens voor Fok er op duikt: ik doe superveel in huis, met de baby en om haar te ontlasten.
Ik ben helemaal voor begrip opbrengen voor elkaar maar je gaat wel héél makkelijk voorbij aan het feit dat er al bloemen aangedragen zijn en alles.quote:
[..]
Hartgrondig mee oneens. TS gaat de fout in door er een situatie van gelijk-ongelijk van te maken. Dat is volkomen irrelevant. Er zit de vrouw in kwestie iets dwars en dat kan ze niet loslaten totdat er een oprechte poging plaats heeft gevonden om dat te begrijpen.
Ik kan me goed in de vrouw verplaatsen. Toen onze oudste heel jong was en ik zwanger was van de tweede, hadden we ook wel eens feestjes. Ik was zelf altijd erg bezig met slaaptijden en het aanhouden van het ritme. Ik was dan ook degene die er het zwaarst onder had te lijden als het slapen van de baby niet goed ging. Van nature ga ik al slecht om met onvoorspelbaarheid. Ik kan me daar doorgaans wel overheen zetten, maar met name als ik me niet fit voel valt dat me héél zwaar. Misschien was ik daardoor soms star of zelfs onredelijk, maar gelukkig steunde m'n partner me. Dat heeft ook alle verschil gemaakt in het goedhouden van de relatie met mijn schoonouders.
[..]
Nee, dat gaat niet gebeuren.
En ik kan me eerlijk gezegd niet voorstellen dat jij zo enorm halsstarrig zou blijven. Wel dat je in het moment over de zeik zou zijn, maar dat je vervolgens pertinent en lekker kinderachtig dagenlang zou blijven hangen in die emotie.. dat wil er bij mij niet in.
Resistance is futile.
Ik vind dat je ook vanuit empathie je vrouw alsnog kunt vertellen dat ze nu wel wat overdrijft.
Dit is volgens mij typisch een situatie waar je wel het begrip voor je vrouw moet kunnen opbrengen, maar toch mag aangeven dat boos blijven echt geen zin heeft. Ik vind het namelijk wel begrijpelijk maar ook erg overdreven gedrag.
Ikzelf lach mijn vrouw meestal een beetje uit als ze te veel in de bezorgde moederreflex schiet. Dat kent ze van me en humor helpt bij ons vaak de spanning te verlagen. Werkt zeker niet bij iedereen. Voor haar vaak een teken even in de spiegel te kijken. Andersom weet ik ook wanneer ik haar signalen niet opppikken natuurlijk, dit soort dingen gaat twee kanten op.
Overigens zou ik haar zeker even laten afkoelen, niet tussen haar en jouw ouders gaan staan maar uiteindelijk wel van de zijkant aansturen op ‘vrede’.
Dit is volgens mij typisch een situatie waar je wel het begrip voor je vrouw moet kunnen opbrengen, maar toch mag aangeven dat boos blijven echt geen zin heeft. Ik vind het namelijk wel begrijpelijk maar ook erg overdreven gedrag.
Ikzelf lach mijn vrouw meestal een beetje uit als ze te veel in de bezorgde moederreflex schiet. Dat kent ze van me en humor helpt bij ons vaak de spanning te verlagen. Werkt zeker niet bij iedereen. Voor haar vaak een teken even in de spiegel te kijken. Andersom weet ik ook wanneer ik haar signalen niet opppikken natuurlijk, dit soort dingen gaat twee kanten op.
Overigens zou ik haar zeker even laten afkoelen, niet tussen haar en jouw ouders gaan staan maar uiteindelijk wel van de zijkant aansturen op ‘vrede’.
Whatever...
Is ze nou zo direct dat het bot is of is ze manipulatief?
Want mensen die het een zijn zijn meestal niet het ander.
Schijnheilige figuren echter die zich niet aan afspraken houden en dat later bagatelliseren met "ja maar bij jullie..."
Als ze zo direct is dat het bot is dan hoeft ze niet te manipuleren, kennelijk heb je dan niet door wie er precies manipuleert.
Want mensen die het een zijn zijn meestal niet het ander.
Schijnheilige figuren echter die zich niet aan afspraken houden en dat later bagatelliseren met "ja maar bij jullie..."
Als ze zo direct is dat het bot is dan hoeft ze niet te manipuleren, kennelijk heb je dan niet door wie er precies manipuleert.
Ken er genoeg die beweren (niet zonder gepaste trots) "direct" te zijn en ook nog ontzettend manipulatief zijn door allerlei situaties naar hun hand proberen te zetten, drammen, zwart-witdenken, bepaalde woordkeuze enz.
Volgens mij gaat dat juist uitstekend samen.
Volgens mij gaat dat juist uitstekend samen.
What's the name of the game?
Ik denk dat je het goed ziet: het heeft voor- en nadelen, er zijn leuke en onaangename kanten aan haar persoonlijkheid. Zo voel ik dat zelf ook. Maar dat maakt het natuurlijk niet per se gemakkelijk om met de negatieve kanten om te gaan.quote:
Dat is een hartstikke fijne combinatie van persoonlijkheden en ik denk dat veel vaders en moeders zich in deze tamelijk traditionele rolverdeling herkennen. (NB. Er posten vrijwel alleen maar moeders in OUD.) Op bepaalde manieren is die bij ons lang aanwezig geweest. Mijn vriend vond het bijvoorbeeld leuk om naar een museum te gaan met het gezin, maar ik keek er tegenop. Ik wist dat de kinderen na 5 minuten al zouden beginnen te zeuren en ik non stop bezig zou zijn om ze tevreden te houden of een oogje in het zeil te houden. Maar m'n vriend wandelde lekker op eigen houtje langs de schilderijen. Da's dan ook lekker makkelijk relaxt zijn! En tegelijk heeft mijn houding misschien de situatie ook wel in de hand gewerkt. Uiteindelijk zijn oorzaak en gevolg niet zo eenvoudig te ontwarren.quote:Dus het levert haar inderdaad meer spanning op. Ik heb vertrouwen dat hij later heus wel goed slaapt als een slaapje slecht gaat. Zij is zich al druk aan het maken, terwijl hij uiteindelijk inderdaad gewoon prima slaapt.
Het is ook niet makkelijk voor je. Ik denk wel dat het helpt om los te laten wat er feitelijk is gebeurd, om haar even leeg te laten lopen en om in je eigen woorden samen te vatten wat ze zegt. Daarbij kun je je richten op hoe ze zich voelt. Zo laat je haar merken dat je luistert en het echt probeert te begrijpen. Er komt dan ook een moment waarop jij kunt vertellen wat het met jou doet. Als zo'n gesprek lukt, dan kom je ineens nader tot elkaar en blijken niet alle woorden gemeend.quote:k hou in het midden wie er gelijk heeft, al weet ik dat zij wel degelijk wilde en (in)direct vroeg dat het bezoek ging. Het gaat mij er om dat dit zo op de spits gedreven wordt. En in de hele situatie zegt mijn vrouw dingen die ik manipulatief vind. En haar gekwetstheid zit hem er vooral in dat ze het niet leuk vindt om te horen dat ze soms bot direct is, maar klopt wel. En dat maakt het moeilijk voor mij om heel begripvol te luisteren. Want zij zegt dingen die, als ik ze begripvol aanluister, ons allemaal verder uit elkaar drijven terwijl ze niet waar zijn. "Jij was erbij, ik heb dat niet gezegd toch? Je ouders moeten mij al heel lang haten als je moeder zulke dingen zegt! Ze pleegt gewoon karaktermoord toch?" Ik vind het heel moeilijk om haar te steunen. Ik probeer dan er niet op in te gaan "ja het is een pijnlijke situatie" maar na een tijdje zijn mijn platitudes op.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Oh shit, beetje herkenbaar, maar je vrouw toont wel heel erg prinsessengedrag, die moet je snel in de kont trappen.
Vakman pur sang
quote:Op donderdag 3 juni 2021 22:43 schreef Seven. het volgende:
En ik kan me eerlijk gezegd niet voorstellen dat jij zo enorm halsstarrig zou blijven.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Zij beweert niet direct te zijn, anderen verwijten haar direct te zijn.quote:
Ken er genoeg die beweren (niet zonder gepaste trots) "direct" te zijn en ook nog ontzettend manipulatief zijn door allerlei situaties naar hun hand proberen te zetten, drammen, zwart-witdenken, bepaalde woordkeuze enz.
Volgens mij gaat dat juist uitstekend samen.
Dat is iets anders dan een zelfbenoemde eigenschap.
Je durft je eigen vrouw niet eens de waarheid/ je ware gevoelens te vertellen en dat met twee kinderen.
Kan aan mij liggen, maar ik vind dit kwalijk. Ergens heb jij geen grens getrokken en daardoor kan zij er nu overheen wandelen.
Kan aan mij liggen, maar ik vind dit kwalijk. Ergens heb jij geen grens getrokken en daardoor kan zij er nu overheen wandelen.
Heb jij een hekel aan je ouders ofzo? ik zou niet durven om aan mijn ouders te vragen of het bezoek op kan rotten wat de planning ook was, misschien dat jij onverwacht bezoek op je feestje voor de deur laat staan maar ik niet en verwacht dit ook niet van mijn ouders.quote:
Overigens vind ik dat soort van mediator-gedrag van het eigen kind over de eigen ouders richting de partner ook storend, je ouders hebben geen mediator nodig en je partner heeft niet iemand nodig die haar gedrag gaat zitten afkeuren en tegelijkertijd het gedrag van de ouders gaat zitten goedpraten.
TS had ook gewoon eens tegen zijn ouders kunnen zeggen van "Joh, dit was niet de afspraak hè, het halve huis vol".
Maar dat doet TS niet, TS praat de reactie van zijn moeder goed en heeft daarmee geen oor meer voor het argument van zijn partner.
Wat is dat toch? Waarom durven sommige mensen niet gewoon tegen hun ouders te zeggen van "Joh, dit was niet zoals het afgesproken was", maar laten ze de partner gewoon bungelen ten gunste van de ouders die zich in eerste instantie niet aan de afspraak gehouden hebben.
Ja de avond is niet verlopen zoals verwacht en die opmerking van de moeder over 'hun feestje van vorige maand' was misschien niet handig maar ben het 100% eens met de ouders.
Zoals hier iemand eerdal al zei, Als je sowieso al een moeilijke baby hebt had je beter 's middags alleen op de koffie kunnen komen .
Volgens mij spreekt TS z'n moeder erop aan. Wat had hij nog meer kunnen doen dan?quote:Uiteindelijk toch naar beneden, moeder gezegd dat het drukker was dan verwacht. Mijn moeder reageerde dat dat onverwacht was, maar niet drukker dan een feestje van ons een maand eerder. Ik wist dat dit heel slecht ging vallen en heb besloten dat het beter was te gaan. Uiteenlopende verwachtingen van de dag, teveel spanning, volgende keer beter.
Verder lees ik "wij hadden verwacht dat er weinig bezoek zou zijn," niet dat dat zo afgesproken is.
Ik vind dit al vrij ver gaan, het is een verjaardag en er kwam spontaan bezoek, als je als kind-van dat niet trekt kan je gewoon wat eerder vertrekken ipv de hele boel op scherp te zetten lijkt me.
What's the name of the game?
En voor je besluit te gaan kun je vragen hoe lang ze verwachten dat het bezoek nog blijft. Ik vind dat niet zo'n gekke vraag. Bij mijn bezoek kan ik meestal wel inschatten of ze lang blijven hangen of niet.
De spanning kan ik me ook wel wat bij voorstellen als je met baby bij schoonouders op een feest bent. Best vaak meegemaakt zelfs. Bij mezelf dat ik niet lekker zat, maar ook bij anderen met baby's op feestjes. Gelukkig heeft nooit iemand ingewreven dat we niet zo lekker liepen op zo'n dag en karaktereigenschappen besproken na zulke momenten. Dat is voor mij 'de boel op scherp zetten'.
De spanning kan ik me ook wel wat bij voorstellen als je met baby bij schoonouders op een feest bent. Best vaak meegemaakt zelfs. Bij mezelf dat ik niet lekker zat, maar ook bij anderen met baby's op feestjes. Gelukkig heeft nooit iemand ingewreven dat we niet zo lekker liepen op zo'n dag en karaktereigenschappen besproken na zulke momenten. Dat is voor mij 'de boel op scherp zetten'.
In some cases, resentment can result simply from being on the receiving end of good arguments. Collini
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world. Piaget
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world. Piaget
Ik heb even vetgenaakt wat het probleem is..quote:We dachten dat alleen familie kwam, maar er kwamen nog twee 70ers koffie drinken en nog twee vrienden aanwaaien. Mijn vrouw was al de hele dag gespannen en geïrriteerd, vond dat mensen te hard praten als de baby sliep. Mijn ouders hadden hun kamer afgestaan zodat zij/wij ons konden terugtrekken en chillen. Mijn vrouw had verwacht dat we met ouders zouden zijn na de familie, maar er was nog bezoek. Ze vroeg of ik wilde vragen hoe lang de mensen nog bleven. Ik vatte het op als "ik kan ze niet vragen weg te gaan". Uiteindelijk toch naar beneden, moeder gezegd dat het drukker was dan verwacht. Mijn moeder reageerde dat dat onverwacht was, maar niet drukker dan een feestje van ons een maand eerder. Ik wist dat dit heel slecht ging vallen en heb besloten dat het beter was te gaan. Uiteenlopende verwachtingen van de dag, teveel spanning, volgende keer beter.
Mijn moeder ging naar m'n vrouw om te zeggen dat ze hoorde dat we gingen. Jammer, maar begreep het en volgende keer beter. Vervolgens lopen de verhalen uiteen. Mijn vrouw zegt in goed overleg gevraagd te hebben hoe lang ze nog bleven, een half uurtje wachten zou ok zijn. Maar mijn moeder zei: maar ik ga niet de mensen vragen weg te gaan.. en eerlijk gezegd begreep ik dat ook uit de woorden van mijn vrouw.
Ik heb het gesprek kort erna onderbroken en gezegd dat we gaan. Op de reis terug zei ik dat er de hele dag al spanning was en irritatie bij mijn vrouw (die laat dat nomverbaal ook goed merken), zij zei dat het allemaal ok was tot er onverwacht meer mensen kwamen.
Er was bij TS en vrouw de verwachting dat er alleen familie zou zijn, vervolgens komen er niet alleen twee 70-plussers aanwaaien maar ook nog wat andere vrienden die kennelijk blijven hangen nadat de familie al vertrokken is, ze hebben dus weinig gevoel voor "tijd om te gaan".
De vrouw van TS wil vervolgens weten hoelang die mensen nog blijven.
Vanaf dat moment gaat het mis omdat TS de vraag "hoelang blijven die mensen nog?" vertaalt als een "vraag ze om weg te gaan" en met nog weer een ander verhaal "het is drukker dan verwacht" naar zijn moeder gaat en TS vervolgens het besluit neemt dat ze zullen vertrekken.
Moeder neemt dat schoondochter kwalijk en probeert daar de boel te veranderen.
Schoondochter heeft niet gevraagd te vertrekken, die wilde alleen weten hoelang die mensen nog zouden blijven, wat geen gekke vraag is als het gros van de visite al weg is en er blijven mensen (die niet eens zouden komen) hangen.
Het probleem in deze is TS, die een simpele vraag niet durft te stellen, daar wat anders van maakt en ook nog eens besluit dat ze zullen vertrekken.
Als moeder hoort dat ze weggaan weet ze alleen dat haar zoon een gesprek had met schoondochter, het hele verhaal wekt bij moeder de suggestie dat ze vertrekken omdat schoondochter dat zo gevraagd/geëist/gemanipuleerd heeft en gaat op basis daarvan met schoondochter praten.
Schoondochter dacht dat TS simpelweg ging vragen hoelang die mensen nog zouden blijven en als hij terugkomt (met schoonmoeder) blijkt dat ze gaan en dat schoonmoeder haar van gedachten wil laten veranderen, terwijl zij de beslissing helemaal niet genomen heeft.
Schoonmoeder en schoondochter kwamen dus in een discussie die ze helemaal niet hadden maar die door het gedraai van TS veroorzaakt was.
En dat allemaal nog even los van de Covid-situatie en de zwangere vrouw van TS mogelijk nog niet gevaccineerd is en dit "feestje" ook niet Coronaproof lijkt te zijn.
De moeder zegt zelf ook dat het onverwachts bezoek was, dus de aanname van TS en zijn vrouw dat het rustig zou zijn na vertrek van de familie komt niet uit de lucht vallen.quote:
[..]
Volgens mij spreekt TS z'n moeder erop aan. Wat had hij nog meer kunnen doen dan?
Verder lees ik "wij hadden verwacht dat er weinig bezoek zou zijn," niet dat dat zo afgesproken is.
Ik vind dit al vrij ver gaan, het is een verjaardag en er kwam spontaan bezoek, als je als kind-van dat niet trekt kan je gewoon wat eerder vertrekken ipv de hele boel op scherp te zetten lijkt me.
Beetje raar om dan nu te doen alsof het niet afgesproken zou zijn.
Dit gaat immers allemaal om het bezoek dat er nog was na het vertrek van de familie, bezoek dat volgens moeder ook "onverwacht" zou zijn komen aanwaaien...
Ik denk overigens dat die "onverwachtse" visite helemaal niet zo onverwacht kwam aanwaaien maar oma heeft willen pronken met kleinzoon en gezien ze zouden blijven slapen wonen ze waarschijnlijk ver weg en heeft oma nog geen mogelijkheid gehad haar kleinkind aan vrienden te laten zien. En de vrienden dus gewoon uitgenodigd
Dat verklaart ook waarom die vrienden het vertrek van de familie niet als hint zagen ook te vertrekken.
Als je onverwachts langsgaat voor een verjaardag blijf je niet hangen nadat de familie vertrokken is, dan doe je één kopje koffie en een stukje taart (als er voldoende is) en vertrek je weer.
Overigens kun je onverwachtse visite ook prima vragen te vertrekken, juist omdat het onverwachtse visite is en je gewoon andere plannen kunt hebben.
Dat verklaart ook waarom die vrienden het vertrek van de familie niet als hint zagen ook te vertrekken.
Als je onverwachts langsgaat voor een verjaardag blijf je niet hangen nadat de familie vertrokken is, dan doe je één kopje koffie en een stukje taart (als er voldoende is) en vertrek je weer.
Overigens kun je onverwachtse visite ook prima vragen te vertrekken, juist omdat het onverwachtse visite is en je gewoon andere plannen kunt hebben.
Dit was de eerste keer dat we daar gingen slapen, na 1,1 jaar. Uur rijden van thuis. Ik ben wel twee keer met zoontje hele dag daar geweest, had moeder een dag niets. Onze zoon heeft lang gedoe gehad met slapen en onrust. Inmiddels al lang een heel vrolijk en sociaal mannetje.
Wij dachten alleen half broer en half zus met hun twee dochters in de middag. Toen zij weg waren kwamen twee sportvrienden van m'n vader aanwaaien en zei m'n moeder: straks komen nog (twee 70 jarigen).
Rond 17:30 vond de shit plaats. Wij moesten toen e.e.a. gaan doen.
Ik kan mee in Leandras gedachten, mijn vrouw zegt ook "ik had gewoon graag het badje en eten met je ouders gedaan, dat wilde ik overleggen" Maar onder aan de streep was het mij duidelijk wat ze vroeg, eerst aan mij, daarna aan m'n moeder.
Achteraf is de conclusie wat dat betreft simpel: wij hadden bv de dag erna moeten komen, niet op de verjaardag. Mijn moeder had ons beter kunnen informeren dat er meer mensen zouden komen, hadden we anders kunnen beslissen.
Maar op de dag zelf hoeft er eigenlijk geen heel groot probleem te zijn als eenmaal blijkt dat het anders loopt. Als ze dingen iets meer laat lopen zoals het loopt dan hebben we daarna nog de avond en de dag samen. Toen m'n familie er was (koffie drinken, echt niet heel luidruchtig, maar wel te horen in de babykamer - baby slaapt echt wel, maar daar vertrouwt zij dus niet op) wilde ze eigenlijk dat ik zou vragen of we iets zachter konden zijn, of de tafel verplaatsen van het trapgat. Er zit gewoon een grens aan wat je aan anderen kan vragen om tegemoet te komen aan haar/onze PTSD rondom het kind.
Wij dachten alleen half broer en half zus met hun twee dochters in de middag. Toen zij weg waren kwamen twee sportvrienden van m'n vader aanwaaien en zei m'n moeder: straks komen nog (twee 70 jarigen).
Rond 17:30 vond de shit plaats. Wij moesten toen e.e.a. gaan doen.
Ik kan mee in Leandras gedachten, mijn vrouw zegt ook "ik had gewoon graag het badje en eten met je ouders gedaan, dat wilde ik overleggen" Maar onder aan de streep was het mij duidelijk wat ze vroeg, eerst aan mij, daarna aan m'n moeder.
Achteraf is de conclusie wat dat betreft simpel: wij hadden bv de dag erna moeten komen, niet op de verjaardag. Mijn moeder had ons beter kunnen informeren dat er meer mensen zouden komen, hadden we anders kunnen beslissen.
Maar op de dag zelf hoeft er eigenlijk geen heel groot probleem te zijn als eenmaal blijkt dat het anders loopt. Als ze dingen iets meer laat lopen zoals het loopt dan hebben we daarna nog de avond en de dag samen. Toen m'n familie er was (koffie drinken, echt niet heel luidruchtig, maar wel te horen in de babykamer - baby slaapt echt wel, maar daar vertrouwt zij dus niet op) wilde ze eigenlijk dat ik zou vragen of we iets zachter konden zijn, of de tafel verplaatsen van het trapgat. Er zit gewoon een grens aan wat je aan anderen kan vragen om tegemoet te komen aan haar/onze PTSD rondom het kind.
Nou nee, als er werkelijk sprake is van een PTSD rond jullie kind dan mag je daar wel eens serieus rekening mee gaan houden en niet verwachten dat zij dat maar opzij schuift, want dat kan simpelweg niet met een PTSD.quote:
Dit was de eerste keer dat we daar gingen slapen, na 1,1 jaar. Uur rijden van thuis. Ik ben wel twee keer met zoontje hele dag daar geweest, had moeder een dag niets. Onze zoon heeft lang gedoe gehad met slapen en onrust. Inmiddels al lang een heel vrolijk en sociaal mannetje.
Wij dachten alleen half broer en half zus met hun twee dochters in de middag. Toen zij weg waren kwamen twee sportvrienden van m'n vader aanwaaien en zei m'n moeder: straks komen nog (twee 70 jarigen).
Rond 17:30 vond de shit plaats. Wij moesten toen e.e.a. gaan doen.
Ik kan mee in Leandras gedachten, mijn vrouw zegt ook "ik had gewoon graag het badje en eten met je ouders gedaan, dat wilde ik overleggen" Maar onder aan de streep was het mij duidelijk wat ze vroeg, eerst aan mij, daarna aan m'n moeder.
Achteraf is de conclusie wat dat betreft simpel: wij hadden bv de dag erna moeten komen, niet op de verjaardag. Mijn moeder had ons beter kunnen informeren dat er meer mensen zouden komen, hadden we anders kunnen beslissen.
Maar op de dag zelf hoeft er eigenlijk geen heel groot probleem te zijn als eenmaal blijkt dat het anders loopt. Als ze dingen iets meer laat lopen zoals het loopt dan hebben we daarna nog de avond en de dag samen. Toen m'n familie er was (koffie drinken, echt niet heel luidruchtig, maar wel te horen in de babykamer - baby slaapt echt wel, maar daar vertrouwt zij dus niet op) wilde ze eigenlijk dat ik zou vragen of we iets zachter konden zijn, of de tafel verplaatsen van het trapgat. Er zit gewoon een grens aan wat je aan anderen kan vragen om tegemoet te komen aan haar/onze PTSD rondom het kind.
Daarbij is nu wel duidelijk dat je moeder inderdaad wist dat die 70-plussers ook nog zouden komen.
Ik vind dat je het allemaal wel heel erg makkelijk bij je vrouw neerlegt, en doet alsof de situatie gewoon prima te hanteren was, voor iemand die schijnbaar een PTSD heeft.
Als je niet wilt dat anderen daar rekening mee moeten houden dan moet je haar niet in een positie brengen dat anderen daar een loopje mee nemen, en dat is wat er wel gebeurt als er nog "onverwachts" (maar niet heus dus, want je moeder wist het wel) allerlei mensen langskomen.
Ze dacht halfbroer, halfzus en hun 2 kinderen. Dat was wat jullie verwacht hadden en dat was qua timing ook zo dat jullie met je ouders hadden kunnen eten en de baby in bad kunnen doen, want die waren om 17.30 uur al weg.
Verder vind ik het ronduit stupide dat je woorden zo gaat verdraaien omdat jij denkt dat ze dit of dat bedoelt.
Als ze vraag of je X wilt gaan vragen, vraag dan ook gewoon X en maak er geen Y van om vervolgens Z te besluiten waarna je moeder haar besluit Z kwalijk neemt, want dat zal wel door haar "gemanipuleer" komen.
Je bent lekker bezig, met je gesprekken met je ouders over haar, en dan ook nog eens doen alsof zij de boel manipuleert terwijl je zelf niet eens vraag X aan je moeder kunt stellen.
Ik snap wel dat je denkt dat wat meer flexibiliteit niet te veel is gevraagd. Dat denk ik vanuit mijn positie nu ook. Maar of je het nu fraai vindt of niet: dit hoort klaarblijkelijk bij haar persoonlijkheid en komt sterker naar boven onder bepaalde omstandigheden. En die zijn denk ik best begrijpelijk (ervaring met een huilbaby, zelf zwanger). Daar komt bij dat verschillende opmerkingen van je moeder ook best onaardig te interpreteren zijn. Dus met een welles-nietes kom je er niet.quote:
Maar op de dag zelf hoeft er eigenlijk geen heel groot probleem te zijn als eenmaal blijkt dat het anders loopt. Als ze dingen iets meer laat lopen zoals het loopt dan hebben we daarna nog de avond en de dag samen. Toen m'n familie er was (koffie drinken, echt niet heel luidruchtig, maar wel te horen in de babykamer - baby slaapt echt wel, maar daar vertrouwt zij dus niet op) wilde ze eigenlijk dat ik zou vragen of we iets zachter konden zijn, of de tafel verplaatsen van het trapgat. Er zit gewoon een grens aan wat je aan anderen kan vragen om tegemoet te komen aan haar/onze PTSD rondom het kind.
Als de kinderen groter worden, gaan jullie beiden gelijk krijgen. Zij gaat situaties tegenkomen waarin het maar goed was dat ze er strakke regie over heeft gehouden (heb je wel eens uren onverwacht in een file gestaan met twee kinderen zonder eten of drinken voorhanden?). Jij gaat situaties tegenkomen waarin het maar goed was dat jij ze op hun beloop hebt gelaten. Die verschillen kunnen een bron van conflict zijn maar ook voor momenten van harmonie zorgen. Die momenten zijn fantastisch.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Lekker een paar dagen bij je ouders gaan logeren en haar in haar sop laten gaar koken.
En dan heel duidelijk maken dat dat gedrag niet normaal is. Als ze zich als een kind gedraagt, dan als een kind behandelen.
En dan heel duidelijk maken dat dat gedrag niet normaal is. Als ze zich als een kind gedraagt, dan als een kind behandelen.
OxygeneFRL-vrijdag 8 mei 2020 @ 08:52:59: Ik had een pleuris hekel aan je maar nu ik weet dat je tegen een vuurwerkverbod ben, hou ik van je.
Sorry, maar PTSD is nogal een serieuze aandoening en dat kun je niet zelf even diagnosticeren.
Veel moeders zijn, zeker als ze nog 'verse' moeders zijn erg overbeschermend en extreem op hun hoede, gevoelig voor alles wat hun kind aangaat. Op het irritante af. En soms mag je dan best even zeggen: ik snap dat je instincten overuren draaien, maar we leven niet meer op de savanne, je kind wordt niet door een leeuw opgegeten vandaag.
Aan de andere kant mag je best wat begrip hebben voor het feit dat een kind dragen, baren en de hormoonspiegel van het zwanger zijn ook gewoon zorgen voor uitvergroting van gedrag en dat het allemaal zwaar kan zijn. Dus aan de ene kant 'even normaal' doen, maar aan de andere kant mag de druk er ook wel wat vanaf. Iets minder 'moeten' en een beetje luchtig doen over eea gaat daar in mijn optiek bij helpen.
En zoals Claudia zegt - beide stereotype kanten hebben, mits een beetje in balans zo hun voordelen. Nuanceer het, relax een beetje en lach er liefst ook samen even om. Daarnaast: schoonmoeders kunnen zonder dat je het door hebt heel dicht (te dicht) in de buurt komen van jonge moeders. Dat kan bedreigend, vervelend en 'paternaliserend' zijn. Ongetwijfeld speelt dat ook wel mee ... haar gevoel van: 'ik bepaal zelf hoe ik met mijn kind wil omgaan'.
Veel moeders zijn, zeker als ze nog 'verse' moeders zijn erg overbeschermend en extreem op hun hoede, gevoelig voor alles wat hun kind aangaat. Op het irritante af. En soms mag je dan best even zeggen: ik snap dat je instincten overuren draaien, maar we leven niet meer op de savanne, je kind wordt niet door een leeuw opgegeten vandaag.
Aan de andere kant mag je best wat begrip hebben voor het feit dat een kind dragen, baren en de hormoonspiegel van het zwanger zijn ook gewoon zorgen voor uitvergroting van gedrag en dat het allemaal zwaar kan zijn. Dus aan de ene kant 'even normaal' doen, maar aan de andere kant mag de druk er ook wel wat vanaf. Iets minder 'moeten' en een beetje luchtig doen over eea gaat daar in mijn optiek bij helpen.
En zoals Claudia zegt - beide stereotype kanten hebben, mits een beetje in balans zo hun voordelen. Nuanceer het, relax een beetje en lach er liefst ook samen even om. Daarnaast: schoonmoeders kunnen zonder dat je het door hebt heel dicht (te dicht) in de buurt komen van jonge moeders. Dat kan bedreigend, vervelend en 'paternaliserend' zijn. Ongetwijfeld speelt dat ook wel mee ... haar gevoel van: 'ik bepaal zelf hoe ik met mijn kind wil omgaan'.
Whatever...
Een uitstekende bijdrage. En wat ik er nog aan toe kan voegen is dat mannen vaak een bepaalde relatie met hun moeder hebben ontwikkeld die voor vrouwen niet zo eenvoudig te accepteren is: gewoon doen wat moeder zegt, niet te veel een probleem ervan maken.quote:
En zoals Claudia zegt - beide stereotype kanten hebben, mits een beetje in balans zo hun voordelen. Nuanceer het, relax een beetje en lach er liefst ook samen even om. Daarnaast: schoonmoeders kunnen zonder dat je het door hebt heel dicht (te dicht) in de buurt komen van jonge moeders. Dat kan bedreigend, vervelend en 'paternaliserend' zijn. Ongetwijfeld speelt dat ook wel mee ... haar gevoel van: 'ik bepaal zelf hoe ik met mijn kind wil omgaan'.
Ik heb dat best irritant gevonden. Voor de feestdagen werden bijvoorbeeld plannen gemaakt die steeds veranderden en voor extra werk zorgden. Ik kon daar toch al slecht mee omgaan omdat ik houd van structuur en voorspelbaarheid. M'n vriend ging gewoon mee met z'n moeder, ook als het betekende dat er op het laatste moment nog allemaal boodschappen gehaald moesten worden (kwarteleieren - waar gaan we die in hemelsnaam vandaan halen?) en er gerechten in elkaar gedraaid moesten worden. Je kunt denk ik wel raden wat mijn reactie was ('zeg gewoon tegen je moeder dat dit voor ons lastig is'). Inmiddels hebben we een aardige middenweg gevonden: we doen wat z'n moeder zegt en z'n moeder maakt de feestdagen makkelijk voor ons. Win-win.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Zo zie je maar weer, assumption is the mother of all fuck-ups.
Is dit het eerste akkefietje tussen je vrouw en je moeder?
Is dit het eerste akkefietje tussen je vrouw en je moeder?
I 'm not sure about an inner child, but I do have an inner idiot who surfaces every now and then.
Ja, echt precies dit dus.quote:
[..]
Hartgrondig mee oneens. TS gaat de fout in door er een situatie van gelijk-ongelijk van te maken. Dat is volkomen irrelevant. Er zit de vrouw in kwestie iets dwars en dat kan ze niet loslaten totdat er een oprechte poging plaats heeft gevonden om dat te begrijpen.
"Pools are perfect for holding water"
Daar heb ik sowieso een hekel aan. Kan ik ook slecht op reageren.quote:
[..]
Waarin TS automatisch partij voor mams koos. Dan snap ik wel dat zijn vrouw dat idee krijgt. Haar gedrag was helemaal bagger, klopt. Maar dit, plus dat TS leuk met zijn moeder zijn vrouws minpunten staat te bespreken, dan snap ik wel waar haar verwijt naar TS vandaan komt.
En eerlijk gezegd ... als ik zwanger zou zijn en met een moeilijk slapende huilbaby zou zitten, en een klein feestje wat alleen voor familie zou zijn wordt opeens een stuk drukker en lawaaiiger, dan zou ik ook flink balen. En een 'nou, het is niet drukker dan jullie feestje laatst' gaat dan zeker niet helpen. Gepland versus ongepland, groot verschil.
Echter, hoe ze er vervolgens mee om ging, daar klopte helemaal niets van.
Als jij heb gepland op een rustig dagje uit en dan gebeurd er dit onverwachts en dan nog afgezeken worden
Dan moet je bij mij ook even wachten met je brief want die zou ik anders opvatten dan normaal denk ik.
Wow wat een fragiele relatie hebben jullie. Ik geef het hooguit een paar enkele jaren en dan zijn jullie uit elkaar. Met elkaar eerlijk praten is key als je vrouw dat niet kan handelen en jij durft dat niet, good luck als je kind puber wordtquote:
Dat heb ik niet zo gezegd want dan zou m'n vrouw zo boos en verdrietig geworden zijn dat ons huwelijk denk ik niet te repareren beschadigd zou raken.
Pro: Woke, LGBTQQIP2SAA++, BLM, vaccinatieplicht, K. Harris, Vegan, immigratie, milleumaatregelen, (bio)diversiteit en Antifa
Anti: Wappiementaliteit, mileuvervuiling, racisme, antisemitisme, fvd/trumpisme, boeren en populisme.
Anti: Wappiementaliteit, mileuvervuiling, racisme, antisemitisme, fvd/trumpisme, boeren en populisme.
Het leest vooral alsof jouw vrouw gewend is altijd haar zin te krijgen. Dat probeert ze nu ook bij jouw ouders af te dwingen. Deze problemen help jij creëren door alles maar te tolereren en proberen weg te zalven. Dit zorgt er ook voor dat jouw vrouw niet uit haar schuttersputje komt in dit conflict. Jij buigt uiteindelijk toch wel.
Misschien heeft jouw vrouw niet expliciet aan je moeder gevraagd haar vrienden eruit te trappen maar vragen wanneer ze vertrekken - en dat ze bereid was een half uurtje te wachten - betekent simpelweg hetzelfde. Dat je dan ook nog accepteert dat je moeder voor leugenaar wordt uitgemaakt vind ik echt bizar.
Jullie zijn te gast op de verjaardag van jouw moeder. Je moeder kwalijk nemen dat ze geen formele RSVP-uitnodigingen verstuurt om rekening te houden met het dwangmatige karakter van jouw partner grenst wat mij betreft aan waanzin. De wereld draait om jouw vrouw binnen jullie huishouden; niet daarbuiten.
Ik ben overigens wel benieuwd naar de omstandigheden van het feestje een maand eerder. En waarom een opmerking daarover tot problemen zou leiden.
Misschien heeft jouw vrouw niet expliciet aan je moeder gevraagd haar vrienden eruit te trappen maar vragen wanneer ze vertrekken - en dat ze bereid was een half uurtje te wachten - betekent simpelweg hetzelfde. Dat je dan ook nog accepteert dat je moeder voor leugenaar wordt uitgemaakt vind ik echt bizar.
Jullie zijn te gast op de verjaardag van jouw moeder. Je moeder kwalijk nemen dat ze geen formele RSVP-uitnodigingen verstuurt om rekening te houden met het dwangmatige karakter van jouw partner grenst wat mij betreft aan waanzin. De wereld draait om jouw vrouw binnen jullie huishouden; niet daarbuiten.
Hij had opdracht X überhaupt niet tegen zijn zin in moeten uitvoeren. Dat was het moment dat hij haar duidelijk had moeten maken dat hij zijn moeder niet ging vertellen hoe zij haar verjaardag moet/mag vieren.quote:
Verder vind ik het ronduit stupide dat je woorden zo gaat verdraaien omdat jij denkt dat ze dit of dat bedoelt.
Als ze vraag of je X wilt gaan vragen, vraag dan ook gewoon X en maak er geen Y van om vervolgens Z te besluiten waarna je moeder haar besluit Z kwalijk neemt, want dat zal wel door haar "gemanipuleer" komen.
Je bent lekker bezig, met je gesprekken met je ouders over haar, en dan ook nog eens doen alsof zij de boel manipuleert terwijl je zelf niet eens vraag X aan je moeder kunt stellen.
Ik ben overigens wel benieuwd naar de omstandigheden van het feestje een maand eerder. En waarom een opmerking daarover tot problemen zou leiden.
Ik was dus niet de enige die het verhaal zo lasquote:
[..]
Ik heb even vetgenaakt wat het probleem is..
Er was bij TS en vrouw de verwachting dat er alleen familie zou zijn, vervolgens komen er niet alleen twee 70-plussers aanwaaien maar ook nog wat andere vrienden die kennelijk blijven hangen nadat de familie al vertrokken is, ze hebben dus weinig gevoel voor "tijd om te gaan".
De vrouw van TS wil vervolgens weten hoelang die mensen nog blijven.
Vanaf dat moment gaat het mis omdat TS de vraag "hoelang blijven die mensen nog?" vertaalt als een "vraag ze om weg te gaan" en met nog weer een ander verhaal "het is drukker dan verwacht" naar zijn moeder gaat en TS vervolgens het besluit neemt dat ze zullen vertrekken.
Moeder neemt dat schoondochter kwalijk en probeert daar de boel te veranderen.
Schoondochter heeft niet gevraagd te vertrekken, die wilde alleen weten hoelang die mensen nog zouden blijven, wat geen gekke vraag is als het gros van de visite al weg is en er blijven mensen (die niet eens zouden komen) hangen.
Het probleem in deze is TS, die een simpele vraag niet durft te stellen, daar wat anders van maakt en ook nog eens besluit dat ze zullen vertrekken.
Als moeder hoort dat ze weggaan weet ze alleen dat haar zoon een gesprek had met schoondochter, het hele verhaal wekt bij moeder de suggestie dat ze vertrekken omdat schoondochter dat zo gevraagd/geëist/gemanipuleerd heeft en gaat op basis daarvan met schoondochter praten.
Schoondochter dacht dat TS simpelweg ging vragen hoelang die mensen nog zouden blijven en als hij terugkomt (met schoonmoeder) blijkt dat ze gaan en dat schoonmoeder haar van gedachten wil laten veranderen, terwijl zij de beslissing helemaal niet genomen heeft.
Schoonmoeder en schoondochter kwamen dus in een discussie die ze helemaal niet hadden maar die door het gedraai van TS veroorzaakt was.
En dat allemaal nog even los van de Covid-situatie en de zwangere vrouw van TS mogelijk nog niet gevaccineerd is en dit "feestje" ook niet Coronaproof lijkt te zijn.
En aannames doen over wat iemand bedoeld is altijd een fout
Of het betekend wij gaan dan want te druk?quote:
Misschien heeft jouw vrouw niet expliciet aan je moeder gevraagd haar vrienden eruit te trappen maar vragen wanneer ze vertrekken - en dat ze bereid was een half uurtje te wachten - betekent simpelweg hetzelfde. Dat je dan ook nog accepteert dat je moeder voor leugenaar wordt uitgemaakt vind ik echt bizar.
Vragen wanneer ze vertrekken of hoe lang iets gaat duren is echt niet hetzelfde als willen bepalen hoe een ander zijn feest viert. Hier vraag ik het zo vaak als er een bordspel wordt gespeeld, tv wordt gekeken, er vriendjes mee naar huis zijn gekomen, enz. Dan kan ik daar namelijk mijn planning op aanpassen, zoals het in bad doen van de baby. En nota bene om 17.30 uur vind ik het niet gek te verwachten dat ze elk moment wel op zouden kunnen stappen.
En ja, soms hoop ik dat iets snel ophoudt, maar als het antwoord is dat het nog wel even duurt, dan is dat maar zo.
[ Bericht 12% gewijzigd door Sumppi op 04-06-2021 12:10:12 ]
En ja, soms hoop ik dat iets snel ophoudt, maar als het antwoord is dat het nog wel even duurt, dan is dat maar zo.
[ Bericht 12% gewijzigd door Sumppi op 04-06-2021 12:10:12 ]
In some cases, resentment can result simply from being on the receiving end of good arguments. Collini
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world. Piaget
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world. Piaget
Apart is dat ... Ik denk oprecht dat mijn ma in een vergelijkbare situatie, met haar onaangekondigde gasten aan de achterdeur kort een praatje-op-afstand-met-felicitaties zou hebben en ergens in de volgende dagen af zou spreken, omdat ze "nu een kleinschalige viering met familie heeft, waaronder een ongevaccineerde baby". En dat dat ook helemaal uit haarzelf zou komen, zonder hint of aansporing vanuit een schoondochter/zoon.
En ik weet ook bijna zeker dat al die onaangekondigde gasten daar alle begrip voor zouden hebben.
[ Bericht 1% gewijzigd door probeer op 04-06-2021 12:24:36 ]
En ik weet ook bijna zeker dat al die onaangekondigde gasten daar alle begrip voor zouden hebben.
[ Bericht 1% gewijzigd door probeer op 04-06-2021 12:24:36 ]
"Pools are perfect for holding water"
Plus dat TS' vrouw dus blijkbaar samen met haar schoonmoeder de baby in bad wilde doen. Dat lijkt míj dan dé reden waarom ze vraagt naar hoe lang de andere gasten nog blijven.quote:
Vragen wanneer ze vertrekken of hoe lang iets gaat duren is echt niet hetzelfde als willen bepalen hoe een ander zijn feest viert. Hier vraag ik het zo vaak als er een bordspel wordt gespeeld, tv wordt gekeken, er vriendjes mee naar huis zijn gekomen, enz. Dan kan ik daar namelijk mijn planning op aanpassen, zoals het in bad doen van de baby. En nota bene om 17.30 uur vind ik het niet gek te verwachten dat ze elk moment wel op zouden kunnen stappen.
Neemt niet weg dat onderstaande wel echt een probleem is.
quote:Ik hou in het midden wie er gelijk heeft, al weet ik dat zij wel degelijk wilde en (in)direct vroeg dat het bezoek ging. Het gaat mij er om dat dit zo op de spits gedreven wordt. En in de hele situatie zegt mijn vrouw dingen die ik manipulatief vind. En haar gekwetstheid zit hem er vooral in dat ze het niet leuk vindt om te horen dat ze soms bot direct is, maar klopt wel. En dat maakt het moeilijk voor mij om heel begripvol te luisteren. Want zij zegt dingen die, als ik ze begripvol aanluister, ons allemaal verder uit elkaar drijven terwijl ze niet waar zijn. "Jij was erbij, ik heb dat niet gezegd toch? Je ouders moeten mij al heel lang haten als je moeder zulke dingen zegt! Ze pleegt gewoon karaktermoord toch?" Ik vind het heel moeilijk om haar te steunen. Ik probeer dan er niet op in te gaan "ja het is een pijnlijke situatie" maar na een tijdje zijn mijn platitudes op.
"Pools are perfect for holding water"
Eens dat dat een probleem is. Ik vraag me af of TS wel de juiste analyse maakt. Hij zegt dat ze gekwetst is door de opmerkingen over haar botte directheid. Ik vermoed dat ze zich vooral niet echt gesteund voelt door TS. In dit topic lees ik net wat te veel ‘ik zeg het niet, maar ik ben het eens met mijn moeder’. Ik denk dat zijn vrouw dat wel voelt en heel teleurstellend vindt.quote:
[..]
Plus dat TS' vrouw dus blijkbaar samen met haar schoonmoeder de baby in bad wilde doen. Dat lijkt míj dan dé reden waarom ze vraagt naar hoe lang de andere gasten nog blijven.
Neemt niet weg dat onderstaande wel echt een probleem is.
[..]
TS kan haar imo steunen zonder dat hij al haar gedrag goedpraat. Maar de discussie daarover moeten ze samen voeren. Nu is schoonmoeder daar ook deel van geworden en dat is gewoon niet best. TS had imo zijn vrouw moeten verdedigen op het punt van de overbelasting en de kennelijk onduidelijke afspraken en verwachtingen.
The love you take is equal to the love you make.
Dan geef je aan dat je gaat omdat je jouw schema niet kunt draaien en dat je het snel eens komt inhalen.quote:Op vrijdag 4 juni 2021 11:56 schreef Friday12 het volgende:
[..]
Of het betekend wij gaan dan want te druk?
Geen drama, iedereen blij.
daarom de vraag hoelang blijven ze nog? Lang? Dan ga ik en als het kort was dan blijf ik. Maar er werden meteen aanames gedaanquote:
[..]
Dan geef je aan dat je gaat omdat je jouw schema niet kunt draaien en dat je het snel eens komt inhalen.
Geen drama, iedereen blij.
De vrouw van jou moet normaal doen. Een verzoeningsactie vind ik een heel groot (en vooral onnodig) gebaar van je ouders, en vervolgen reageert ze als een botte draak. Je moet elkaar in een relatie de waarheid kunnen vertellen, anders blijf je in een leugen leven. Ik zou haar gewoon zeggen wat je ECHT vindt, niet afgezwakt, maar de realiteit zoals jij die ziet.
|
|
