quote:
Op woensdag 2 juni 2021 23:10 schreef Poolbal het volgende:Dus.. mijn moeder was jarig en we gingen daar slapen. We dachten dat alleen familie kwam, maar er kwamen nog twee 70ers koffie drinken en nog twee vrienden aanwaaien. Mijn vrouw was al de hele dag gespannen en geïrriteerd, vond dat mensen te hard praten als de baby sliep. Mijn ouders hadden hun kamer afgestaan zodat zij/wij ons konden terugtrekken en chillen. Mijn vrouw had verwacht dat we met ouders zouden zijn na de familie, maar er was nog bezoek. Ze vroeg of ik wilde vragen hoe lang de mensen nog bleven. Ik vatte het op als "ik kan ze niet vragen weg te gaan". Uiteindelijk toch naar beneden, moeder gezegd dat het drukker was dan verwacht. Mijn moeder reageerde dat dat onverwacht was, maar niet drukker dan een feestje van ons een maand eerder. Ik wist dat dit heel slecht ging vallen en heb besloten dat het beter was te gaan. Uiteenlopende verwachtingen van de dag, teveel spanning, volgende keer beter.
Mijn moeder ging naar m'n vrouw om te zeggen dat ze hoorde dat we gingen. Jammer, maar begreep het en volgende keer beter. Vervolgens lopen de verhalen uiteen. Mijn vrouw zegt in goed overleg gevraagd te hebben hoe lang ze nog bleven, een half uurtje wachten zou ok zijn. Maar mijn moeder zei: maar ik ga niet de mensen vragen weg te gaan.. en eerlijk gezegd begreep ik dat ook uit de woorden van mijn vrouw.
Ik heb het gesprek kort erna onderbroken en gezegd dat we gaan. Op de reis terug zei ik dat er de hele dag al spanning was en irritatie bij mijn vrouw (die laat dat nomverbaal ook goed merken), zij zei dat het allemaal ok was tot er onverwacht meer mensen kwamen.
De dag erna geappt met m'n moeder: jammer, maar kon gebeuren, volgende keer beter.
En zijn de dingen die ze zei over haar directheid en het tonen van irritatie niet leuk om te horen, maar het klopt wel.
Dat heb ik niet zo gezegd want dan zou m'n vrouw zo boos en verdrietig geworden zijn dat ons huwelijk denk ik niet te repareren beschadigd zou raken.
Intussen begin ik boos te worden op mijn vrouw. Het is allemaal niet leuk, maar ten eerste vind ik dat zij voor 70% dit veroorzaakt heeft (en daar kunnen we blijkbaar niet normaal over in gesprek want dan steun ik haar niet etc) en daarnaast is ze met haar huidige gedrag echt dingen stuk aan het maken. Straks komt de 2e, kunnen mijn ouders dan niet of moeilijk langs komen? Alleen omdat je bent aangesproken op een manier die je als kwetsend hebt ervaren?
Wat is hier in hemelsnaam wijsheid?
Wijsheid=Waarheid. Je hebt iets niet gezegd. Anders zou je vrouw boos worden. Dus je hebt de waarheid niet gezegd.
Gewoon de waarheid zeggen. Als je boos bent op je vrouw moet je dat zeggen. Dus gewoon eerlijk zijn en altijd de waarheid zeggen.
Zeggen wat je voelt.
quote:
Maar ik weet niet hoe ik haar moet zeggen dat het misschien wel haar state of mind is die het zo pijnlijk voor haar maken. Dan gaat ze loco, vrees ik.
Gewoon de waarheid zeggen. Zeg dat het haar state of mind is. Ook al gaat ze loco. Gewoon de waarheid zeggen.
quote:
Ze is ook heel spontaan en gezellig, de directe kant heeft zijn voordelen. Maar inderdaad sneu dat dat niet kan. We kunnen over veel persoonlijke dingen praten, maar hier is het kleinste woord al een grote fout. Ik zeg inmiddels alleen nog maar "ja het is echt een nare situatie, voor iedereen" als ze er over begint. Want zodra ik zeg wat ik denk is de dag verpest.
Zeggen wat je denkt. Als je niet de waarheid zegt, dan krijg je nooit een zielsmaatje. Als jullie uit elkaar gaan of het huwelijk kapot gaat, dan waren jullie toch niet voor elkaar bedoeld. Want je kan niet eerlijk zijn en de waarheid zeggen. Wat voor huwelijk is dat?