[Koers] Itzulia 2021 #2 Aupa Mikel

Ach, Kelderman.

Chute ach, groepje vooruit

Kelderman

Woods

Wielco

Wat een pech.

HAHAHAHA.

Je verwacht het niet.

Kelderman, dat verwacht je toch ook niet he

Wilco ach jongen toch weer

Het hele universum + omstreken HAAT Wielco

Wilcogod

Hoe kán dat?

Dit is geen pech Sander .

Higuita en Carapaz gaan zo gruwelijk geparkeerd staan straks.

kelderman bestaat niet

quote:

Op woensdag 7 april 2021 17:15 schreef WAvanBuren het volgende:
Dit is geen pech Sander .

Kelderman en Woods, twee van de slechtste stuurmannen van het peloton. Heel toevallig.

MAURI

Geen handschoenen = Vansevenant.

Op het gezicht gevallen?

Barabas begint in vorm te komen.

Wilco verdomme.

Mauri doet next level wiegen.

Van Wilder sterk.

Ligt het aan mij of is beeld heel slecht

Het is weer van dattem.

Slovenië boven

Lekker muurtje

Pogacar gaat nog jaren domineren.

quote:

Op woensdag 7 april 2021 17:20 schreef Mexicanobakker het volgende:
Pogacar gaat nog jaren domineren.

Hij kan nog wel 20 jaar mee.

Waar blijft Yates.

Dit is wel een pittige klim zeg

Daar.

James Knox of all places.

Het is wel erg druk daar, ongekend

Covid bestaat daar duidelijk niet.

Primoz toch relatief makkelijk.

Reclame voor de Sloveense motorindustrie

Altijd lachen die Basken

Ja Basken ...

Piti

Valverde , maar geen Landa, pijnlijk voor Mikel

Benieuwd wie de aankomst kent.

Gaudu geeft alsof hij op het punt staat de sprint op de Champs te winnen en Pogacar rijdt er fluitend naast, zielig.

quote:

Op woensdag 7 april 2021 17:25 schreef Koffieplanter het volgende:
Gaudu geeft alsof hij op het punt staat de sprint op de Champs te winnen en Pogacar rijdt er fluitend naast, zielig.

GodUgod

Pogchamp .

Het lijkt de Tour wel.

Slecht gedaan door Roglic.

Typische Roglic-demarrage op zo'n moment. Pogacar oogt erg sterk

Van Wilder.

Wat heeft Yates toch ook een Vanendert alien kop.

Smalle aids

Wat een godenaankomst

quote:

Op woensdag 7 april 2021 17:22 schreef Koffieplanter het volgende:
James Knox of all places.

Knox krijgt eindelijk een aandeel in de medicijnkast.

Heerlijk klimmetje gevolgd en wat een geweldig parcours in de laatste kilometer haha

Vingegaard 8e, totaal niet gezien

Toch jammer als de beste klimmers ook het best kunnen aankomen.

Vingegaard, jeetje.

Komend najaar El Camino Norte, etappe San Sebastian tegen Bilbao op de planning

@Rellende_Rotscholier

quote:

Op woensdag 7 april 2021 17:32 schreef Bugno3 het volgende:
Komend najaar El Camino Norte, etappe San Sebastian tegen Bilbao op de planning

@:Rellende_Rotscholier

Ik had geen pelgrim achter jou gezocht.

quote:

Op woensdag 7 april 2021 17:36 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:

[..]

Ik had geen pelgrim achter jou gezocht.

Ga voor de plaatjes en de visrestaurants. En wellicht pak ik ook nog een dagje de fiets om wat muurtjes te slopen.

Valverde gaat nog een keertje LBL winnen. Mooi.

quote:

Op woensdag 7 april 2021 17:27 schreef Dale__Cooper het volgende:
Volgens mij vond Roglic het wel best.

Neuh, die had z'n pijl gewoon verschoten en Pogacar had nog wat over.

Tis niet de eerste keer dat Roglic zeges weggeeft.

Ach, Wielco DNF.

Wilco

Brokkenpiloot Wielco

Het zijn dan wel tijden van corona, maar je kan niet een steile muur in de Itzulia gooien en verwachten dat de mensen thuis op de bank blijven zitten. Een Itzulia zonder fans is geen echte Itzulia, al is het natuurlijk wel enigszins verwonderlijk dat het de organisatie niet lukt een slotklim af te sluiten. Enfin, het levert in ieder geval mooie plaatjes op. De rit zelf was ook de moeite waard, met name de finale. Terwijl de altijd vervelende kermiskoers in de buurt van Antwerpen alle kijkers trok zagen we in het Baskenland een kopgroep rijden met daarin Oier Lazkano, die maar weer eens liet zien wat voor een beest hij is. Liet in de slotfase mooi zijn vluchtgenoten achter en koos voor de solo, zijn favoriete onderdeel van het wielrennen. Mocht verder helaas niet baten, want het peloton controleerde de boel opnieuw. Desondanks een fraaie dag voor Lazkano, daar hij over zijn trainingswegen mocht rijden. We gaan nog meer horen van die jongen, let maar op.

In de finale twee steile klimmetjes. Eerste steile klimmetje leverde niet veel op, al ging Landa in de afdaling wel bijna op z'n plaat. Bij de tweede passage in Laudio volgde er daadwerkelijk een valpartij, met Kelderman en Woods. Wat een pech! Brute, brute pech. Of onkunde, dat kan natuurlijk ook. Daarna begon men aan de krankzinnig zware slotklim, die misschien wel wat te zwaar was. Zo lastig dat aanvallen amper nut heeft, al probeerde vooral Pogacar dat wel een paar keer. Roglic pareerde, maar besloot verder niet veel te doen. Daardoor reden ze steeds met z'n tweeën weg, waarna de rest even later weer terug kon komen. Blijft een curieus spelletje. Landa, Yates, Valverde en Gaudu zijn ook dik in orde, maar zoals je kon verwachten steken Roglic en Pogacar er wel bovenuit. Al lag dat volgens Valverde ook aan Kelderman en Woods, want door die valpartij verloor hij flink wat posities en moest hij van ver komen op de klim. Alles is altijd de schuld van Kelderman, blijkt maar weer. Enfin, de klim naar Ermualde zat voor het eerst in een koers en gaat de boeken in als een fraaie ontdekking. Pogacar ging uiteindelijk met de ritzege aan de haal, met dank aan de enige echte Matxin. Die nam Pogacar vanochtend nog even mee in de auto, zodat hij de slotklim en met name de aankomst al eens kon zien. Aankomst in licht dalende lijn, op 150 meter van het eind moest je op kop zitten. Zo gezegd, zo gedaan. Roglic trok een sprintje op een meter of 600 van het eind, maar Pogacar kreeg het voor elkaar om precies op 150 meter van het eind langszij te komen en stoof daarna naar de ritzege. Jumbo-Visma heeft geen Matxin, dat breekt je dan toch weer op. Door deze ritzege, waar Pogacar zijn zinnen op had gezet omdat hij bij zijn debuut in het Baskenland in 2019 een beetje verliefd was geworden op de regio en de fans, komt hij weer wat dichterbij in het klassement. Het spel der bonificaties. De Slovenen gaan het weer spannend maken. Dat is alleen maar mooi voor ons.



Tijd om door te gaan met de vierde rit, die wel een beetje lijkt op de tweede rit.




Tijdens de derde rit reed men langs Vitoria-Gasteiz, de vierde rit gaat gewoon in deze stad van start. De grootste stad van Araba, een van de grootste steden van het Baskenland en zelfs de hoofdstad van de autonome regio. Wat heeft Laiseka te melden over deze rit? Nou, dit:

quote:

"Het is de langste etappe van Itzulia. Er zullen twee races zijn: een van de mannen van het algemeen klassement van de laatste 50 kilometer hebben grond om schade aan te richten en vanaf de top van Erlaitz is het mogelijk om alleen de finish te bereiken; en een andere. de pauze volgens de tijd dat ze de laatste klim (Erlaitz) bereiken, zullen ze een kans hebben om de finish te bereiken. "

De langste rit dus, met een kleine 190 kilometer. Van start gaan we dus in Vitoria-Gasteiz, een stad waar ik al genoeg over heb geschreven. Vorig jaar nog tijdens de Vuelta, bijvoorbeeld. Groene stad enzo, je kent het wel. Gewoon een topstad, bezoeken als je in de buurt bent. Verder vooral leuk voor Victor De la Parte en Oier Lazkano, want die komen allebei uit Gasteiz. Jon Aberasturi ook trouwens, maar ik snap niet helemaal waarom hij überhaupt meedoet aan deze Itzulia. Kan hooguit tijdens de volgende rit iets gaan proberen, maar afijn. Tijdens de Itzulia gaat er eigenlijk jaarlijks wel een rit van start in Gasteiz, maar de aankomsten zijn dunner gezaaid. In 2015 was dat nog eens zo, toen won Fabio Felline hier. Of Michael Matthews in 2013. Daryl Impey in 2013. Nouja, eigenlijk maar goed dat we niet meer in Vitoria-Gasteiz aankomen dus, op sprintwerk zit niemand te wachten. Bij dezen ook meteen een oproep aan de ASO: tijdens de Tour van 2023 het liefst geen aankomst in Vitoria-Gasteiz want dan wordt het automatisch sprinten en in het Baskenland willen we klimmen. Bedankt.



Na de start in Vitoria-Gasteiz werken de renners in eerste instantie een bekende route af. Een route die de afgelopen jaren ook wel in de Vuelta zat. Naar het noorden, via het meer van Ullibarri naar het dorpje Landa. Hier wijken ze dan enigszins af van de route, het gaat nog verder naar het noorden. Ze rijden over een brede weg en verlaten de hoogvlakte rond Vitoria. Tijdens de afdaling komen ze langs Leintz-Gatzaga, waar ze een van de heilige plekken van het Baskische wielrennen passeren. De Virgen de Dorleta, een Mariabeeldje dat omgedoopt is tot beschermheilige van de Baskische wielrenners. Deze plek wordt altijd voorzien van de nodige bloemen, het geloof leeft toch nog altijd iets meer in de zuidelijke landen. Enfin, de renners rijden verder over een brede weg die na de afdaling door een vallei loopt. Na een tijd komen ze uit in Arrasate, gelegen onder een opvallende berg. Ivan Velasco is van hier, tegenwoordig een grote jongen bij Astana. Erik Dekker won hier in 1994 een rit in de Ronde van het Baskenland, ook niet mis. Van Arrasate rijden we over vlakke wegen naar Bergara, waar onder meer Mikel Aristi van afkomstig is. Hier slaan de renners rechtsaf, waarna niet veel later de eerste klim van de dag begint. Meteen een pittige, na 50 kilometer koers moeten de renners drie kilometer aan 7,5% klimmen, dit klimmetje van de derde categorie dat men Deskarga noemt mag er zijn. Over een enorm brede edoch bochtige weg volgt er een afdaling richting Zumarraga, daar waar niemand minder dan Aitor Gonzalez ooit geboren werd. TerminAitor, wat een triest verhaal uiteindelijk. In 2019 begon de Itzulia hier, met die lastige tijdrit waar niet iedereen op de fiets bleef zitten. Van Zumarraga rijden de renners in licht dalende lijn door de vallei langs Ezkio-Itsaso, de geboortegrond van Alex Aranburu, naar Ormaiztegi. Dit is dan weer de geboortegrond van de familie Izagirre. Gorka is niet van de partij, maar Ion dan weer wel. Hij won de laatste editie van de Itzulia en is als winnaar van ritten in de Giro, Tour en Vuelta natuurlijk een van de moderne Baskische grootheden. Ooit reden zowel Gorka als Ion een veldrit in hun eigen Ormaiztegi, waar ze allebei op een bruggetje onderuit gingen. Erg geestig was dat. Maar ook wel weer een beetje lullig. Daarom hieronder totaal willekeurig een foto van José Ramon Izagirre, de vader van Gorka en Ion en zelf een voormalig coureur, met twee leuke honden.



Van het Ormaiztegi van de Izagirre's rijden we naar Beasain, daar waar vorig jaar de Gipuzkoa Klasik werd verreden, een belangrijke wedstrijd voor junioren. Vorig jaar gewonnen door de enige echt Juan Ayuso, nu al een fenomeen. Even later passeren de renners in Ordizia, dat kennen we dan weer van de Prueba Villafranca, vorig jaar gewonnen door Simon Carr. Die naam kennen we ondertussen wel. In 2013 won Daniel Teklehaimanot daar, #neverforget. Ach, zo kunnen we over ieder dorp in deze regio wel iets vertellen. Qua parcours wordt het evenwel nog niet echt enerverend, we blijven voorlopig in de vallei. Voor we in Tolosa uitkomen gaat het een keer twee kilometer omhoog aan 6%, maar dat is het voorlopig wel. Over Tolosa gesproken, daar komt Xabi Alonso dan weer vandaan, die voetballer. Tegenwoordig trainer bij het tweede elftal van Real Sociedad, waar hij zijn contract recent heeft verlengd nadat er geruchten ontstonden dat hij trainer kon worden bij meerdere Duitse clubs. Enfin, van Tolosa crossen we naar Anoeta, waar Abraham Olano dan weer het levenslicht zag. In Anoeta begint de volgende klim van de dag, het gaat 4,5 kilometer aan 6% omhoog naar de top van Alkiza. Na een afdaling over een iets smallere weg komen we uiteindelijk weer terug in de vallei, waarna we door Andoain rijden. Hier ligt na 115 kilometer de eerste tussensprint van de dag. Van Andoain zetten we koers richting San Sebastian, zonder die stad te bereiken. Het is een aantal kilometer zo goed als vlak, terwijl we door Urnieta rijden. Dat is geen groots dorp, maar het is wel de geboortegrond van Mikel Iturria. De renner van Euskaltel-Euskadi is aanwezig in deze Itzulia, maar we kennen hem vooral omdat hij in de Vuelta van 2019 een rit won. In het Baskenland, nota bene. Erg mooi was dat. Het is ook erg mooi dat we daarna uitkomen in Hernani, waar we langs de beste brouwerij van het Baskenland gaan fietsen. Tijdens een andere rit gaat men langs Laugar fietsen, nu fietst men direct langs de brouwerij van Basqueland. Originele naam wel. Maar goed, ze brouwen echt enorm goed bier en ik mag daar met enige regelmaat van profiteren. Dus, als je ooit in Hernani bent, naar Basqueland gaan. Of naar hun dependance in San Sebastian, dat kan natuurlijk ook. Basqueland Izakaia, Baskisch bier en Aziatisch voer, zoiets.



Bier drinken in een fabriekshal, echt helemaal optimaal lijkt me dat. Enfin, van bier gaan we heel snel naar cider. Van Hernani rijden we immers via heel wat rotondes naar Astigarraga, de hoofdstad van de cider. Ook de stad waar Mathieu Hermans woonde in zijn Spaanse tijd. In zijn tijd bij Orbea en Caja Rural, toen hij nogal wat ritten won in de Vuelta, was Astigarraga zijn thuishaven. Hij is daar zelfs ereburger. Fantastisch. Maar de cider is nog fantastischer. Een Baskische specialiteit. Je kan appels natuurlijk eten, of ze gebruiken voor de dorst. In de heuvels rond Astigarraga liggen wel 20 ciderhuizen, als het er niet meer zijn. Een sidrería, of sagardotegia, zoals we dat dan in het Baskisch moeten noemen. De renners fietsen langs een aantal bekende cidermakers, zoals Zapiain en Bereziartua. Van die laatste heb ik toevallig, of misschien wel niet toevallig, een paar flessen in huis. Niks mis mee, cidertjes. Als je tijdens het ciderseizoen in deze regio bent moet je zeker naar zo'n ciderhuis. Krijg je je cider rechtstreeks uit het vat. Met je glas op een paar meter afstand en opvangen die handel maar. Uiteraard een glas van alle vaten nemen, zodat je kacheltje lam weer naar huis kan. Gelukkig wordt er ook voor een goede bodem gezorgd, je krijgt er een partij vlees vlees bij om helemaal scheel van te zien. Astigarraga dus, eigenlijk de hemel op aarde. Txotx! De appelboomgaarden bevinden zich op de heuvels, dus moet er in deze omgeving wel wat geklommen worden. Anderhalve kilometer aan 6%, ik bedoel maar. Na dit klimmetje gaat het over een brede weg naar Oiartzun en Errenteria. Oiartzun is de geboorteplaats van Txomin Perurena en Miguel Maria Lasa, twee absolute grootheden uit het Baskische wielrennen. In Errenteria komen ze er wat bekaaider vanaf, maar met Aritz Bagües is er wel een lokale prof, al is hij nu niet in koers namens Caja Rural. Ane Santesteban kan ook een aardig eindje fietsen, zij is min of meer de vervanger van Van Vleuten bij de vrouwen van BikeExchange. Na de tweede tussensprint van de dag, in Errenteria, laat een bekende naam niet lang op zich wachten. We gaan klimmen. Deze naam kent iedereen. Komt ie: Jaizkibel. Jawel. Bekend van de Klasikoa. Was heel lang de scherprechter in die koers, tegenwoordig zoeken ze aan de andere kant van San Sebastian een steil muurtje op. Maar goed, we beklimmen 'm nu vanuit Lezo, van die kant is de overbekende Jaizkibel acht kilometer lang aan 5,5% gemiddeld. Vooral het eerste deel is lastig, daarna valt het wel mee.




Na de altijd bijzonder fraaie Jaizkibel dalen we af richting Hondarribia, waar de finish ligt. Vanaf de top van de Jaizkibel is het nog 40 kilometer fietsen, maar als je lui bent kun je toch al snel een kilometer of 30 schrappen. Als ode aan het Baskenland neem ik wel aan dat iedereen op de fiets blijft zitten. Hier, op de grens met Frankrijk, slaan we rechtsaf en rijden we verder naar Irun. In deze stad, waar vorig jaar de Vuelta van start ging, zit dan weer de Bidassoa Basque Brewery. Er zit nog wel meer, maar dit jaar zit er vooral ook de voet van de laatste klim van deze rit. Zodra we Irun verlaten laat de slotklim niet lang op ons wachten. We gaan klimmen naar Erlaitz, een lastige klim die verrassend weinig wordt gebruikt. In 2019 zat ie wel in de Klasikoa, in die ene editie gewonnen door hij die niet genoemd mag worden. De klim zat een paar jaar terug ook in de Vuelta al Bidasoa, een amateurkoers, in een rit gewonnen door Simon Carr. Verder moeten we een aardig eind terug in de geschiedenis, naar de Itzulia van 2003 zelfs. Toen speelde deze klim een hoofdrol. Tyler Hamilton, Samuel Sanchez en Iban Mayo reden hier weg van de rest. Na een afdaling en een aankomstin Hondarribia, net als nu, wist Mayo zijn vluchtkompanen te kloppen en nam hij ook meteen de leiding over in het klassement. Wel een klim met een verhaal dus. Sowieso een lastige klim, vooral in het begin. Het gaat negen kilometer omhoog aan 5%, maar dat is slechts de helft van het verhaal. In het begin gaat het vier kilometer omhoog aan 10%, dat maakt het al wat leuker. Zelfs een tweetal kilometer waarin het vooral aan 11 à 12% omhoog gaat. Daarna wel een lang stuk voornamelijk vals plat richting de top, maar in die eerste kilometer kans er flink wat verschil gemaakt worden. Mooie klim ook wel weer vanwege het wegdek. Breed, goed geasfalteerd. De omgeving is groen, de renners rijden vooral door een bos. Op de top staat een kasteelruïne, dat gezien de naam ooit van de Engelsen is geweest.




De top van deze vooral in het begin lastige klim bereiken we op ongeveer 20 kilometer van het eind. Het wordt een vrij lange finale, met een afdaling in meerdere etappes en daarna nog een vlak stuk richting de finish in Hondarribia. Goed, de afdaling is vrij gek. De weg is wel steeds vrij breed en ook behoorlijk goed, maar het verloop is nogal grimmig. Het gaat een paar keer enorm steil naar beneden, met ook een paar lastige bochten tussendoor. Dan is het weer even vlak, of loopt het zelfs vals plat omhoog. Onregelmatig is geen overdrijving. Maar goed, door die brede weg zal het allemaal wel meevallen. Voor we Oiartzun voor de tweede keer zouden bereiken slaan we rechtsaf, waarna de renners voor de tweede keer door Irun gaan rijden. Hier is het vlak, dat zal het de laatste tien kilometer min of meer zijn. Brede wegen, wel redelijk veel rotondes onderweg. In de laatste kilometers van de rit verlaten we Irun en gaan we weer naar Hondarribia, waar Iban Mayo dus in 2003 de Itzulia naar zijn hand wist te zetten. Hij won niet alleen de rit over de Erlaitz met aankomst in Hondarribia, ook de tijdrit die daarna volgde in en rond dit dorpje aan de grens wist hij in winst om te zetten. Voor de verandering is de finish een keer volledig vlak, op een stevige hoeveelheid rotondes na komen we een keer niets geks tegen. Finishen doen we in de haven van dit waanzinnig mooie vissersdorpje. In Hondarribia, de geboortegrond van Unai Emery, staan allerlei prachtige vissershuisjes. Vakwerkhuisjes, ook wel. Allerlei opvallende kleuren, vooral rood en groen. Hondarribia is ook bekend terrein voor Patxi Vila, voormalig renner van onder meer Lampre die na een succesvolle periode nu een grote meneer is bij Movistar. Hij zet daar de lijnen uit. Kunnen we smalend over doen, maar hij heeft Valverde toch weer tot leven weten te wekken, op een of andere manier. Tijdens zijn carrière werd hij ooit betrapt, dus misschien is dat smalende ook wel weer terecht. Enfin, Patxi Vila dus, bekommert zich ook om ONZE Annemiek. Sympathieke jongen dus. Maar, Hondarribia. De moeite waard. Enige punt van kritiek op deze rit zou kunnen zijn dat ze misschien beter de beklimmingen van Erlaitz en Jaizkibel hadden kunnen omdraaien, omdat het vlakke stuk na de Jaizkibel minder lang zou zijn. Van de andere kant nodigt deze klim naar Erlaitz wel uit tot vroege aanvallen, je zal het tijdens het steile stuk moeten doen, anders komt het er niet meer van. Spannend. We gaan het beleven.



De vierde rit is de langste van deze Itzulia, de renners vertrekken dus iets eerder dan de afgelopen dagen, al valt 12:46 nog steeds reuze mee. Het dodelijke duo van Eurosport is er om 15:30 weer bij. Gelukkig is er morgen geen kutkoers zoals de Scheldeprijs, dus ik verwacht dat iedereen hier stopt om 15:30 present is. Rond die tijd rijden we door Urnieta, de hometown van Iturria, die ik morgen zonder meer in de vlucht verwacht. De vlucht die misschien zelfs wel kans van slagen gaat hebben. Aankomst tussen 17:16 en 17:44.

Het is wel heel merkwaardig dat we deze week amper op Baskisch weer getrakteerd worden. Het begint steeds beter te worden zelfs. Overdag een graad of 19 in Vitoria-Gasteiz, tot zelfs 22 graden in Hondarribia. Bijzonder weinig kans op regen, en niet gek veel wind. Beetje rugwind in de finale, gunstig voor de aanvallers. Zaterdag gaat het pas weer regenen, jeetje.

Het nummer van de dag is van Esne Beltza, een band uit San Sebastian. De zanger, Xabi Solano, komt dan weer uit Hernani, daar waar we tijdens deze rit doorheen zullen fietsen. Die man kan wel wat, heeft in 100 verschillende bands gezeten en heeft ook solo het nodige werk afgeleverd. Zingt niet alleen, hij bespeelt ook de trikitixa, de Baskische accordeon. Toch wel een veelgebruikt instrument in deze contreien, levert af en toe zowaar zelfs geinige muziek op. Enfin, Esne Beltza is meer een mengelmoesje van vanalles en nog wat, zoveel mogelijk invloeden bij elkaar gestopt. Ook dat levert wel wat goede nummers op, dit nummer bijvoorbeeld. Esne Beltza is overigens Baskisch voor zwarte melk. Rare naam, maar afijn. Als het maar goed klinkt.


[ Bericht 1% gewijzigd door Rellende_Rotscholier op 07-04-2021 20:19:22 ]

quote:

Op woensdag 7 april 2021 20:12 schreef Momo het volgende:
[ twitter ]

quote:

Op woensdag 7 april 2021 17:41 schreef De_Verschoppeling het volgende:
Valverde gaat nog een keertje LBL winnen. Mooi.

Bijna alle concurrenten van dit moment zijn sneller aan de meet.

Toch weer netjes dat Q Hermans 32ste wordt in dit veld, die jongen zou zich meer op de weg moeten focussen.

quote:

Op woensdag 7 april 2021 20:19 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:

[..]

[ afbeelding ]

Het is wel echt zo dat Kelderman bijna altijd door anderen ten val komt!

quote:

Op woensdag 7 april 2021 21:43 schreef Slobeend het volgende:

[..]

Het is wel echt zo dat Kelderman bijna altijd door anderen ten val komt!

Nou, nee?

quote:

Op woensdag 7 april 2021 21:47 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:

[..]

Nou, nee?

In mijn herinnering wel.

quote:

Op woensdag 7 april 2021 21:49 schreef Slobeend het volgende:

[..]

In mijn herinnering wel.

Naar eer en geweten?

Ze zijn al meer dan een uur bezig en er is nog steeds geen kopgroep. Wel al een paar valpartijen geweest, met onder meer Piccoli en Rubio als slachtoffers. Piccoli noteert zelfs een DNF, dat talent van hem komt er echt totaal nog niet uit.

Maar goed, iedereen wil dus in de vlucht van de dag zitten. Kun je de klok erop gelijk zetten dat er dadelijk een flopgroepje wegrijdt.

quote:

Op donderdag 8 april 2021 14:22 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:
Ze zijn al meer dan een uur bezig en er is nog steeds geen kopgroep. Wel al een paar valpartijen geweest, met onder meer Piccoli en Rubio als slachtoffers. Piccoli noteert zelfs een DNF, dat talent van hem komt er echt totaal nog niet uit.

Maar goed, iedereen wil dus in de vlucht van de dag zitten. Kun je de klok erop gelijk zetten dat er dadelijk een flopgroepje wegrijdt.

Dat vlakke naar finish nodigt wellicht ook niet echt uit voor klassementsmannen om te gaan demarreren?

Iemand geklaagd over De Kleik?

quote:

Op donderdag 8 april 2021 14:38 schreef showtimer het volgende:
[ twitter ]
Iemand geklaagd over De Kleik?

Niet direct een vooruitgang.

Zolang treksel er zit blijft het niet om aan te horen.

Jullie hebben gelijk, dat wordt gewoon weer kenner Kirby.

quote:

Op donderdag 8 april 2021 14:38 schreef showtimer het volgende:
[ twitter ]
Iemand geklaagd over De Kleik?

Was iedereen maar zo goed als Jeroen en Karsten.

quote:

Op donderdag 8 april 2021 14:22 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:
Maar goed, iedereen wil dus in de vlucht van de dag zitten. Kun je de klok erop gelijk zetten dat er dadelijk een flopgroepje wegrijdt.

Ik heb een bingo.

quote:

Op donderdag 8 april 2021 15:04 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:

[..]

[ twitter ]

Ik heb een bingo.

En nu?

Ik kan me ergere kopgroepen bedenken.

quote:

Op donderdag 8 april 2021 15:07 schreef showtimer het volgende:

[..]

En nu?

Nu feliciteren we Benno.

quote:

Op donderdag 8 april 2021 14:42 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:

[..]

Niet direct een vooruitgang.

Niet-uhh, direct-uhh, een-uhh, vooruitgang.

quote:

Op donderdag 8 april 2021 15:33 schreef Kopiko het volgende:

[..]

Niet-uhh, direct-uhh, een-uhh, vooruitgang.

En hij zegt ook nog eens dat Mikel Landa uit Vitoria-Gasteiz komt, wat niet zo is. Wel volgens Wikipedia, maar je moet niet alles geloven wat op het internet staat.

quote:

Op donderdag 8 april 2021 15:35 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:

[..]

En hij zegt ook nog eens dat Mikel Landa uit Vitoria-Gasteiz komt, wat niet zo is. Wel volgens Wikipedia, maar je moet niet alles geloven wat op het internet staat.

Klopt wat op de Spaanse wiki staat wel?

quote:

Op donderdag 8 april 2021 15:37 schreef Mexicanobakker het volgende:

[..]

Klopt wat op de Spaanse wiki staat wel?

Als daar Murgia staat wel.

quote:

Op donderdag 8 april 2021 15:39 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:

[..]

Als daar Murgia staat wel.

Daar staat Murguía.

quote:

Op donderdag 8 april 2021 15:40 schreef Mexicanobakker het volgende:

[..]

Daar staat Murguía.

De Spaanse spelling nemen wij niet serieus.

Bauke

Jan hield rekening met Kamp. Genieten.

We zagen ook Kamp lossen. Dat is jammer, want dat is een snelle man mocht het tot een sprint komen.

quote:

Op donderdag 8 april 2021 15:48 schreef showtimer het volgende:
Jan hield rekening met Kamp. Genieten.

De Deense Zoidl.

Jan moet Grmay nog even aanzien voor Nieve en dan hebben we al een horizontale bingo.

Ik heb honger joh, zal ik de restjes Chicken Tonight van gister al op het vuur zetten?

Zijn ze al in de buurt van de Jaizkibel?

quote:

Op donderdag 8 april 2021 15:51 schreef Faraday01 het volgende:
Zijn ze al in de buurt van de Jaizkibel?

Euhm, daar fietsen ze nu op

quote:

Op donderdag 8 april 2021 15:51 schreef Faraday01 het volgende:
Zijn ze al in de buurt van de Jaizkibel?

We zijn al bijna boven!

quote:

Op donderdag 8 april 2021 15:50 schreef wimderon het volgende:
Jan moet Grmay nog even aanzien voor Nieve en dan hebben we al een horizontale bingo.

Bobbie rijdt het karretje in de poep.

STEEF

De camper

quote:

Op donderdag 8 april 2021 15:51 schreef Mani89 het volgende:
Ik heb honger joh, zal ik de restjes Chicken Tonight van gister al op het vuur zetten?

Da's dan toch Chicken Yesterday Night

quote:

Op donderdag 8 april 2021 15:56 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:
STEEF

Hij zat op het dak.

quote:

Op donderdag 8 april 2021 15:52 schreef Frozen-assassin het volgende:

[..]

Euhm, daar fietsen ze nu op

Zie hier het lot van de loonslaaf

Bora viel me gisteren collectief een partij tegen zeg.

quote:

Op donderdag 8 april 2021 16:01 schreef Columbiafan het volgende:
Bora viel me gisteren collectief een partij tegen zeg.

Tegen het asfalt ook.

Oh Jangliru.

Verdient Steef eigenlijk geen eigen topic?

quote:

Op donderdag 8 april 2021 16:07 schreef wimderon het volgende:
[ afbeelding ]

Verdient Steef eigenlijk geen eigen topic?

Zou volgen.

quote:

Op donderdag 8 april 2021 16:07 schreef wimderon het volgende:
[ afbeelding ]

Verdient Steef eigenlijk geen eigen topic?

Eigenlijk wel ja.

Bobbie .

quote:

Op donderdag 8 april 2021 16:12 schreef Slobeend het volgende:
Bobbie .

Wat een dep.

Bobbie

quote:

Op donderdag 8 april 2021 16:08 schreef showtimer het volgende:

[..]

Zou volgen.

quote:

Op donderdag 8 april 2021 16:12 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:

[..]

Eigenlijk wel ja.

Dan gaan we dat regelen.

Trots op Diego.

Guidon van onder jaaaa

Hoe sterk is Landa jongens, en wat een stijl.

quote:

Op donderdag 8 april 2021 16:26 schreef Mani89 het volgende:
Hoe sterk is Landa jongens, en wat een stijl.

Bordje leeg?

quote:

Op donderdag 8 april 2021 16:26 schreef showtimer het volgende:

[..]

Bordje leeg?

Ben op de helft.

McNulty verrast me ook wel.

Jimmy is wel een uiterst aantrekkelijke renner aan het worden hoor.

quote:

Op donderdag 8 april 2021 16:27 schreef Slobeend het volgende:
McNulty verrast me ook wel.

Je hebt toch altijd wel kunnen zien dat die jongen blaakt van het talent.

McNulty laat dan toch eindelijk zien dat hij dé opvolger is van Tom Danielson.

quote:

Op donderdag 8 april 2021 16:28 schreef Mani89 het volgende:

[..]

Je hebt toch altijd wel kunnen zien dat die jongen blaakt van het talent.

Maar hij klimt nu ook weer een stuk beter dan vorig jaar.

Niet best Schacht.

Ach ja, de Sjach, de Luts, bijna een tweeling inderdaad Bobbie.

Ach Maximilian

Hey, een ontploffende brommer van Chaves.

Dag Joew.

Antwan

Emoe mag wel eens wat laten zien met het oog op de Giro.

quote:

Op donderdag 8 april 2021 16:32 schreef Slobeend het volgende:
Sam

Jammer

quote:

Op donderdag 8 april 2021 16:32 schreef showtimer het volgende:

[..]

Jammer

Toch de fout om Jan en Bobbie te vertrouwen.

Weinig meerenners in Baskenland

Postbodes op de brommer

WLR / Het grote Steef-topic #1

Vingegaard naar de Tour ipv Tom?

Mauri hep dorst

Pello gaat zo aanvallen, neem ik aan.

Keur ik goed.

Een minuut?

Oooooooooooh

Wel leuk dat werkelijk niemand Van Wilder kent.

2 minuten inmiddels.

Waarom rijdt Carthy?

quote:

Op donderdag 8 april 2021 16:40 schreef Columbiafan het volgende:
Waarom rijdt Carthy?

Voor Rene?

quote:

Op donderdag 8 april 2021 16:41 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:

[..]

Voor Rene?

Uiteraard

Ilan eindelijk gespot door de commentatoren

Alles op Piti, 100%

Bilbao de snelste?

quote:

Op donderdag 8 april 2021 16:46 schreef Columbiafan het volgende:
Bilbao de snelste?

Nuts

quote:

Op donderdag 8 april 2021 16:46 schreef De_Verschoppeling het volgende:
Alles op Piti, 100%

Er zijn geen helpers achterin. Voorin rijden ze goed samen

quote:

Op donderdag 8 april 2021 16:46 schreef Columbiafan het volgende:
Bilbao de snelste?

Vingerhoedje die de hele tijd in de wielen mag zitten ook niet onderschatten.

Lekkere bocht Higuita.

Carthy en Higuita kunnen niet dalen

Pogacar, rustig jongen

Itzulia is toch geen koers om weg te geven jonges

quote:

Op donderdag 8 april 2021 16:50 schreef showtimer het volgende:
Itzulia is toch geen koers om weg te geven jonges

McNulty gaat zaterdag toch kopje onder.

Trekzak doet alsof de twee Slovenen wakker liggen van McNulty

Misschien had Vingegaard toch beter kunnen blijven zitten?

Wel een bijzonder verloop dit.

Moet Jumbo morgen weer in de aanval ...

quote:

Op donderdag 8 april 2021 16:55 schreef Slobeend het volgende:
Misschien had Vingegaard toch beter kunnen blijven zitten?

Mwa, hij kan nu de etappe winnen toch.

Voorin gaan ze nog naar elkaar loeren dan scheelt het niet zoveel voor zaterdag.

McNulty is echt dom.

Uitstekende regie

Goede regie godsamme

Regiegoden

Hahaha

Ion

Jeetje.

Jammer van Chavito

Kutregie is kut

Bilbao won toch? Achterlijke aankomstlijn trouwens.

Duidelijk in beeld gebracht.

Buchmann had dit toch wel iets beter kunnen aanpakken...

Pello wint toch?

Spaanse regie

Goeie bochten in laatste 300 meter weer

Fantastisch

Baskische regie zeker?

Wivco is blij dat ie deze aankomst niet hoefde te doen.

quote:

Op donderdag 8 april 2021 17:01 schreef Momo het volgende:
Pello wint toch?

Nee.

Ion dus

Baskische millimetersprint.

Toch Jon.

Kenners zagen meteen dat het Ion was.

Gaat een slechte nacht worden voor Bilbao, die verliest normaal nooit een sprint van Ion.

Chris Horner, kent u die uitdrukking?

McNulty is nu écht aan het doorbreken, mooi om te zien.

Weer een Baskische 1-2, tijd voor zwaaivlag.gif

Vingegaard had wel iets meer kunnen doen.

Ze kunnen spinten, dansen en zingen!

quote:

Op donderdag 8 april 2021 17:12 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:
[ twitter ]

Kun je even tolken?

quote:

Op donderdag 8 april 2021 17:34 schreef showtimer het volgende:

[..]

Kun je even tolken?

Ik versta alleen een paar keer bai bai bai (ja ja ja). En een eskerrik asko aan het eind.

quote:

Op donderdag 8 april 2021 17:10 schreef Slobeend het volgende:
Vingegaard had wel iets meer kunnen doen.

Vingegaard is blijkbaar enorm sterk in sprintjes die heuvelop/bergop lopen, maar sprinten op het vlakke is dan toch wat anders

quote:

Op donderdag 8 april 2021 16:57 schreef Frozen-assassin het volgende:
Voorin gaan ze nog naar elkaar loeren dan scheelt het niet zoveel voor zaterdag.

Op zich is het voor Roglic met het oog op zaterdag niet eens zo slecht dat hij die trui kwijt is, denk dat zijn ploeg niet genoeg is als het dan echt helemaal losgaat met aanvallen van alle kanten. Maar dan heb je het over een achterstand van een paar seconden, die had hij dan met enkel boni's al in kunnen halen ten opzichte van McNulty. Nu moet hij zaterdag toch wel een eindje wegrijden om eindwinst te pakken..

Wel mooi dat we een situatie krijgen waarin Roglic zelf aan moet vallen om eindwinst te pakken, normaal gesproken was het standaard andersom de afgelopen jaren.

Wat een mooie ronde is dit toch.
Goed doordacht parcours, mooie omgeving en elke dag koers

quote:

Op donderdag 8 april 2021 17:12 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:
[ twitter ]

Beetje soft dit. Rivalen horen Rivalen te zijn.
Dat misselijkmakende geknuffel na afloop

quote:

Op donderdag 8 april 2021 18:53 schreef kibo het volgende:

[..]

Beetje soft dit. Rivalen horen Rivalen te zijn.
Dat misselijkmakende geknuffel na afloop

Het zijn vrienden Hans.

quote:

Op donderdag 8 april 2021 19:03 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:

[..]

Het zijn vrienden Hans.

Doe dat dan buiten de camera

quote:

Op donderdag 8 april 2021 19:09 schreef kibo het volgende:

[..]

Doe dat dan buiten de camera

Oh dus ze mogen elkaar wel knuffelen maar alleen als er niemand met een mobieltje in de buurt is?

Q Hermans @Mani89

Het gaat gebeuren dit jaar.

quote:

Op donderdag 8 april 2021 19:21 schreef Immerdebestebob het volgende:
Q Hermans @:mani89

Het gaat gebeuren dit jaar.

Knap knap knap.

Nou, dat was wel weer een rit he? Er gebeurde al enorm veel voor de uitzending überhaupt begon. Na anderhalf uur koers was er nog geen kopgroep ontstaan, iedereen wilde in de vlucht van de dag zitten. Uiteindelijk reden er slechts vier renners weg, waarna Astana heel snel begon te controleren. Het bleek dat ze daar helemaal gelijk in hadden, al kan ik niet zeggen dat ik dat toen meteen had verwacht. Het werd een leuke finale, met twee klimmen die nooit teleurstellen. De Jaizkibel is altijd een feestje natuurlijk, maar de net wat minder bekende Erlaitz bleek ook leuk te zijn. Daar gingen meerdere renners in de aanval, vooral de poging van Landa en McNulty leek een tijdje vrij kansrijk. Totdat Vingegaard zich op kop zette, de Deen kan sinds dit jaar alles. Liet ooit al wat flitsen zien, maar nu is hij ineens in iedere koers een fenomeen. Lachend reed hij naar McNulty en Landa toe, waarna er voorbij het steile gedeelte van de klim naar Erlaitz een interessant tactisch steekspel begonnen.

Het was nog een aantal kilometer wat vals plat en daarna volgde er een wat langere afdaling met ook wat knikjes omhoog tussendoor, lastig terrein om te controleren. Dat bleek. McNulty ging nog maar eens in de aanval, renners als Bilbao en Izagirre ook. Zelfs Buchmann toonde initiatief, amai. Vingegaard sloop ook mee, wat ergens toch wel een bijzondere keuze is. Roglic was lekker passief en keek vooral naar Pogacar. Pogacar kon dan weer wijzen naar McNulty, die heel kort stond in het klassement. Vingegaard stond ook vrij kort, maar wel achter McNulty. Toch had Jumbo er wel vrede mee, blijkbaar. De voorsprong liep snel op en McNulty reed ook al vrij snel virtueel aan de leiding. Een bijzondere keuze van Jumbo, toch wel. Al komt er natuurlijk nog die lastige dag van zaterdag aan, waar er zomaar met minuten gesmeten kan worden. Maar toch, van Jumbo ben je gewend dat ze toch liever voor de controle kiezen, en niet voor het ongewisse. Hoewel je ook kan denken dat Roglic alleen maar op Pogacar let en de rest niet zo boeiend vindt. Hoe dan ook, McNulty en Vingegaard deden een gouden zaak. Met z'n zessen reden ze naar de finish, de rest kwam door een slechte samenwerking nooit meer in de buurt.

Opmerkelijk genoeg reed McNulty in de laatste kilometers niet echt door, hij leek zich toch ook wel te richten op de ritzege, wat ik dan eigenlijk weer een fout vind. Buchmann probeerde te demarreren, Chaves ging een keer in de aanval. Bilbao counterde een paar keer, wat misschien ook wel weer een fout was. Want in de sprint, grotendeels buiten beeld, klopte Ion Izagirre de rest. Merkwaardig, normaal gesproken totaal niet de snelste. Je zou verwachten dat Bilbao wint, of Vingegaard omdat hij de hele tijd in het wiel zat zonder op kop te komen. Maar nee, Ion Izagirre dus, met een paar centimeter voorsprong. Wel een bijzonder fraaie zege voor hem. Eerder op de dag reden ze al door Ormaiztegi, zijn dorp, dat kan voor extra motivatie hebben gezorgd. Hij wordt de opvolger van Iban Mayo in Hondarribia, ook niet mis. Weer vooral in de afdaling van Erlaitz dat de koers in de plooi valt, ook wel een keer leuk om mee te maken. Bilbao tweede, weer een Baskische 1-2. Een geweldige Itzulia voor het Baskenland, hoera. Een goede Itzulia ook voor Astana, zo win je niks en zo win je twee keer in drie dagen.

Uiteindelijk is door deze rit de koers alleen nog maar interessanter geworden. McNulty neemt de leiding over van Roglic en heeft met twee ritten te gaan een voorsprong van 23 seconden op de Sloveen. Vingegaard staat na een teleurstellende sprint op de derde plaats, voor Pogacar. Het kan nog alle kanten op. UAE moet nu de koers gaan controleren, voor zover het wat uitmaakt. Morgen zal dat sowieso meevallen, de volgende rit is niet zo boeiend. Het gaat allemaal in en rond Eibar moeten gebeuren. Arrate komt dichtbij, dat gaat een rit worden om duimen en vingers bij af te likken. Zin in. Maar eerst morgen overleven dus. Morgen zijn er weer nieuwe kansen, oftewel aukera berriak. Ion Izagirre won in 2019 de Itzulia zonder ritoverwinning, nu pakt hij dus wel de rit voor zijn goede vriend en danspartner Pello Bilbao. Genot!







Na de lastige dagen die we tot nu toe hebben gehad volgt nu een ietwat makkelijkere rit. Nog steeds niet makkelijk, want Baskenland, maar beduidend makkelijker. Dat vindt Roberto ook.

quote:

"A priori is het de" makkelijkste "etappe van Itzulia, het is een etappe waarin, als er enkele sprinters zijn, ze gebruik kunnen maken van de mogelijkheid om de etappe te beheersen en de sprint te bereiken. mannen van het algemeen klassement zullen het met rustiger aan kunnen. "

Van start gaan we in Hondarribia, daar waar de vorige rit ook eindigde. Prachtig vissersdorpje, maar er is meer. Of zee. De Bidasoa mondt hier uit in de zee, de grens tussen Frankrijk en Spanje ligt in het midden van de rivier. In Hondarribia hebben ze ook nog een kicken haven en een vliegveld, dat dan weer vernoemd is naar het nabije San Sebastian. De voetballers van de lokale trots Real Sociedad kwamen hier een paar dagen geleden aan na hun winst in de Copa del Rey. Ook in Hondarribia hebben ze dus een beetje mee kunnen vieren met deze zege tegen de aartsrivaal. Athletic Bilbao werd geklopt en Real Sociedad won zowaar weer eens een prijs, voor het eerst in een miljoen jaar. Athletic was altijd de beste Baskische club, maar de laatste jaren lijkt het toch enigszins in de richting van La Real te kantelen. Alleen maar goed, zo maken ze elkaar net als Wout en Mathieu beter ofzo. Enfin, in Hondarribia hebben ze ook nog stadsmuren enzo, en een poort. Sicke shit.



Het eerste deel van deze rit lijkt verdacht veel op de eerste rit van de Vuelta van vorig jaar. Toen gingen we van start in Irun en werkten we daarna een kilometer of 50 lang dezelfde weg af als nu. Al fietsten we toen dwars door Irun, daar rijden we nu netjes met een boog omheen. We zetten koers richting San Sebastian en komen daarbij net als gisteren door Errenteria, waar Aritz Bagües, die er nog steeds niet bij is, vandaan komt. Even later rijden we langs Pasaia, daar waar Iñigo Chaurreau dan weer vandaan komt. Victor Hugo was daar ook ooit een jaar, daar hebben ze het nu nog over. Ook een leuk vissersdorpje, net als Hondarribia. Enfin, we komen daarna daadwerkelijk uit in San Sebastian, het prachtige San Sebastian. Donostia, zo u wilt. De renners worden net als tijdens de Vuelta getrakteerd op een tocht langs het bekendste strand van de stad, La Concha. San Sebastian kennen we verder natuurlijk van de pintxos en de michelinsterren. Gewoon een fantastische stad, uiteraard. De stad van Xabier Mikel Azparren, renner van Euskaltel die er nu ook niet bij is. Natuurlijk ook de stad van José Luis Arrieta, al vertrok hij dan weer naar Navarra. Igor komt eraan jongens, Igor komt eraan. Pello Ruiz Cabestany hebben we ook nog, en ga zo maar door. Met een beetje mazzel zijn we over een paar maanden weer terug in Donostia, het is toch te hopen dat de Klasikoa dit jaar wel doorgang kan vinden. Enfin, voorbij het strand van La Concha rijden de renners nog een tijd door San Sebastian. Buiten de stad fietsen ze een tijd langs de Oria, een riviertje. Ze komen meerdere dorpjes tegen, zoals Usurbil. Daar komt de familie Zubeldia vandaan, vooral bekend vanwege Haimar. Heel wat bochten en een paar heuveltjes later komen we uit in Orio, het dorp van Imanol Alguacil. Hier sta ik speciaal voor mijn goede vriend @El-Stinho even bij stil. Imanol is de trainer van Real Sociedad en dus het grote brein achter de winst van de Copa del Rey. Het feest werd direct na de wedstrijd al groots gevierd, Imanol trok een shirt aan, pakte een sjaal erbij en begon te zingen. Een dag later was hij thuis in zijn Orio, alwaar hij werd toegezongen door enkele dorpsgenoten. Een heus volksfeest. Voor sommige mensen is voetjebal wel een sport. Waarbij het me vooral opviel dat de trainer van een club als Real Sociedad blijkbaar gewoon in een klein appartementje in zijn geboortestad woont, wel mooi eigenlijk. Imanol is ook een fervent fietser, om deze uitstap toch te verantwoorden.




Van Orio fietsen we richting Zarautz, nog steeds over redelijk bekende wegen. Het gaat in deze omgeving een keer anderhalve kilometer aan 6% omhoog, verder is het een vrij makkelijk begin van de rit. Zarautz is het dorp van Jokin Aranburu, renner van Euskaltel-Euskadi. Hij is er nu niet bij, jammer voor hem. Julian Alaphilippe won in dit stadje aan de kust de eerste rit van de Itzulia in 2018, voor Roglic. Voorbij Zarautz rijden we een aantal kilometer langs de kust over een prachtige weg met een fraai uitzicht over de zee. Aan de andere kant van de weg zien de renners de heuvels waar een andere Baskische specialiteit wordt gemaakt. Txakoli! De heuvels tussen Zarautz en Getaria zijn volgebouwd met wijnranken, waar men vooral de Hondarrabi Zuri cultiveert. Dit levert een fraaie witte wijn op, de txakoli dus. Alleen de wijn die in deze omgeving geproduceerd wordt mag men txakoli noemen, er is een heuse beschermde oorsprongsbenaming. Getariako Txakolina, terwijl enkele bodegas nochtans ook in Zarautz gevestigd zijn. Toevallig laatst een flesje txakoli gedronken, uit Zarautz, prima te drinken hoor. Hoewel ik er verder weinig verstand van heb, ik ben meer van het bier. Maar goed, de tocht langs de txakoliwijngaarden en talloze bodegas komt uit in Getaria, een van de fraaiste vissersdorpjes van het Baskenland. Je hebt hier ook nogal wat goede restaurants, waar je verse vis kunt eten onder het genot van een glaasje txakoli. Aanrader. Oja, Cristobal Balenciaga komt ook uit Getaria, die dude van die lelijke kleding en schoenen. Ze zijn er hier zo trots op dat er zelfs een Balenciagamuseum is.



Goed, van Getaria gaat het langs de kust richting Zumaia en daarna laten we de route van de Vuelta van 2020 achter ons. Toen trokken we het binnenland in, nu blijven we verder langs de kust scheuren. Al wijken we ook wel even van de kust af, voor een kort klimmetje naar Itziar. Niet heel spectaculair, na een korte afdaling komen de renners uit in Deba. In Deba werd in 1969 de Ekaingrot met paleolithische rotstekeningen ontdekt, het is maar dat je het weet. We komen hier terecht op een lokale ronde, van Deba rijden we al vrij snel naar Ondarroa waar de finish ligt. Maarja, bij de eerste passage In Ondarroa zijn we er nog niet, nee, dan volgt er dus nog een lange ronde met enig klimwerk. Voorbij Ondarroa, waar tijdens de eerste doorgang wel een tussensprint ligt, volgen de renners nog een aantal kilometer de brede doch bochtige weg langs de kust. Het terrein wordt steeds grilliger, al laat het echte klimmen nog even op zich wachten. Na een kilometer of 90 wordt het pas leuk, we laten dan de kustlijn tijdelijk achter ons voor een klimmetje richting Mendexa. Het gaat een kleine twee kilometer aan 7,5% omhoog, waarna er een bochtige afdaling over een behoorlijk brede weg richting Lekeitio volgt. Lekeitio is ook weer zo'n fraai vissersdorpje, de kustlijn van het Baskenland is ook meer dan de moeite waard.



In Lekeitio slaan de renners linksaf, waarna ze een tijd de loop van de Lea gaan volgen. De weg langs deze rivier is relatief vlak, de hoogteverschillen zijn te overzien. De brede weg voert vooral door het groen, soms komen de renners een dorpje tegen. Gizaburuaga, bijvoorbeeld. Makkelijker kunnen we de namen niet maken, wel moeilijker. Na een start in Gipuzkoa zijn we nu overigens weer in Bizkaia, erg belangrijk om de provincies uit elkaar te houden. Van Gizaburuaga fietsen de renners verder naar Aulesti en terwijl het langzaam vals plat omhoog gaat richting Munitibar-Arbatzegi Gerrikaitz, wat eigenlijk drie samengevoegde dorpjes zijn.. We zijn hier verdacht dicht in de buurt van Balcon de Bizkaia en Monte Oiz, daar waar in de Vuelta van 2018 een rit aankwam. Gelukkig voor die renners slaan ze die steile klim, waar Woods won, nu over. In plaats daarvan volgt er een andere klim, die net wat makkelijker is. Gontzagaraigana, een klim die we kennen van die bewuste Vuelta van 2018. Al beklommen we 'm toen van de andere kant, maar toch. Van deze kant spreken we over drie kilometer aan 6%. Ergens tussendoor een halve kilometer aan 8%, maar verder valt deze klim wel mee. De afdaling valt in principe ook mee, als het netjes droog blijft. Vrij brede weg, maar wel weer redelijk bochtig. Beneden komen we uit in Aitzabel, waar we na een bocht naar links koers zetten richting Markina-Xemein. Hier ligt de tweede tussensprint van de dag na 124 kilometer. Markina-Xemein is de geboorteplaats van Txomin Juaristi, die momenteel namens Euskaltel-Euskadi deze koers aan het rijden is. Na het wegvallen van Bizkarra is hij zelfs de beste oranje man in koers. Hoewel hij tijdens de vorige rit zowat als laatste binnenkwam, misschien deed hij het wel rustig aan zodat hij tijdens deze rit in de aanval kan gaan. De eerste etappe van de Itzulia van 2016 eindigde bovendien hier, Luis Leon Sanchez ging bij die gelegenheid met deze aan de haal. Toch is Markina-Xemein niet bij uitstek een wielerstad, nee, ze moeten het hier vooral van pelota hebben. Die sport is in heel het Baskenland enorm populair, maar Markina schijnt de hoofdstad van de pelota te zijn. Universiteit van de pelota, zelfs. Nou, neem je ook weer even mee. Een balletje tegen een muurtje meppen is natuurlijk wel een sport.



Herkent u de persoon op bovenstaande foto? Vermoedelijk niet. Het valt ook niet mee, met die mondkapjes allemaal. Na de tussensprint in Markina-Xemein fietsen de coureurs richting Etxebarria, waar de voet van de volgende klim ligt. Etxebarria heeft één bekende inwoner. Niemand minder dan Amets Txurruka . Amets was ween fenomenale coureur, hij liet geen mogelijkheid onbenut om in de aanval te gaan. Zijn carrière eindigde vrij abrupt in 2016, nadat het altijd lelijke GreenEdge besloot hem geen nieuw contract te geven, die Australianen deugen niet. Voor wie zich afvraagt hoe het nu met Amets gaat: goed. Hij is gymleraar tegenwoordig en in zijn vrije tijd stapt hij zo nu en dan nog op de fiets. Hij zal de volgende klim dan ook wel kennen, de laatste klim van deze rit. In Etxebarria ligt de voet van de klim naar Urkaregi. Deze klim, ook wel San Miguel genoemd, is 5,5 kilometer lang. Gemiddeld gaat het aan iets minder dan 5% omhoog, van een echte kuitenbijter is geen sprake. Het wordt nooit steil, dit valt amper een Baskische klim te noemen. We hoeven tijdens deze rit een keer geen groots spektakel te verwachten, dit is allemaal niet veel. Op de top van deze klim passeren we de grens van Bizkaia en Gipuzkoa, terug in Gipuzkoa dalen we af richting Elgoibar. De afdaling is ongeveer zes kilometer lang en voert over een brede weg. Wel weer bochtig, uiteraard. Het asfalt laat op sommige plekken wat te wensen over, maar dit is niet lastiger dan hetgeen we de afgelopen dagen al hebben gezien. Eenmaal beneden in Elgoibar slaan de renners linksaf en volgt er een lange tocht over een brede weg langs de nodige rotondes.




Van Elgoibar rijden de renners terug naar Deba, waar ze al eens waren. We volgen weer eens de loop van een rivier, waardoor de weg vrij bochtig is maar het toch vrij vlak blijft. Een aantal relatief makkelijke kilometers, het lijkt me vrij onwaarschijnlijk dat deze rit heel memorabel gaat worden. Wel een mooie omgeving, maar goed, alles is hier mooi natuurlijk. Vlak voor we voor de tweede keer Deba bereiken slaan de renners bij een rotonde linksaf, waarna ze over een kicken bruggetje rijden. Tunneltje in, en daarna zijn de slotkilometers begonnen. We rijden weer langs de kust via Mutriku naar Ondarroa. In de laatste tien kilometer van de rit komen we nog een drietal korte klimmetjes tegen, zo gaat het vlak voor Mutriku een keer 600 meter omhoog aan 7%. Niet lang na dit klimmetje fietsen we het bijzonder fraaie Mutriku binnen, waarna er een wat technischere passage volgt in dit stadje. Een paar bochten en rotondes later gaat het nog een keer kort omhoog, waarna het tussen Mutriku en Ondarroa even wat vlakker is. In Mutriku is het nog vijf kilometer fietsen tot het eind, tot op twee kilometer van het eind is het vrij vlak. Vlak voor Ondarroa komt de kust weer in beeld, hier gaat het nog een keer een halve kilometer omhoog aan 5%. Op de top van dit klimmetje is het nog anderhalve kilometer fietsen tot de finish. We rijden Bizkaia weer binnen en zien Ondarroa in de verte liggen. In de laatste anderhalve kilometer gaat het vooral naar beneden, terwijl we nog op een aantal rotondes en bochten stuiten. Weer een heerlijk technische finale, ik kan niet anders zeggen. Drie rotondes in de slotkilometer, nog wat bochten erbij, genieten. In de laatste meters is het wel weer helemaal vlak en gaat het ook nog redelijk rechtdoor over een brede weg. Maar alsnog, lollige finale weer.



Deze ietwat simpelere rit eindigt in Ondarroa, een fraai plaatsje aan de kust. De renners finishen niet ver van een moderne brug, die een beetje uit de toon valt bij het verder vrij traditionele Ondarroa. Vooral een vissersdorpje, waar ze ook wel graag aan roeien doen en dat soort onzin. Voetbal, vinden ze hier ook leuk. Er komen zelfs een aantal bekende voetballers uit Ondarroa. De duurste keeper ooit allertijden, bijvoorbeeld. Kepa Arrizabalaga, 80 miljoen, uit Ondarroa. Grootste miskoop ooit van Chelsea, kunnen we wel stellen. Zit nu mooi op het bankie, want hij hield vorig seizoen geen enkele bal tegen. Bij Athletic lachen ze zich nu nog steeds de ballen uit het broek. Voor 80 miljoen je keeper verkopen en daarna in de jeugd met Unai Simon een betere vervanger klaar hebben staan. Er komt ook nog een tweede bekende voetballer uit Ondarroa, Iñigo Martinez. Verdediger van Athletic Bilbao, voor wie de afgelopen finale van de Copa del Rey erg pijnlijk was. Martinez speelde in de jeugd van Real Sociedad en speelde daarna ook een aantal jaar in het eerste van de club uit San Sebastian. Nadat Athletic Aymeric Laporte voor gigantisch veel geld verkocht aan Manchester City haalde Athletic Martinez als vervanger op bij Real Sociedad. Dat werd hem niet in dank afgenomen in San Sebastian. De wraak was zoet, zou je kunnen stellen, want Martinez veroorzaakte tijdens de finale de strafschop waaruit de enige goal van de wedstrijd viel. Auw. Real Sociedad won, waardoor Asier Illarramendi de beker mocht ophalen. Die was dan wel geblesseerd, maar als eigenlijke aanvoerder was de beker toch voor hem. Illarramendi komt dan weer uit Mutriku, waar de renners in de finale doorheen fietsen. Meer een voetbalregio dan een wielerregio, derhalve. Maar goed, des te beter dat de koers er nu een keer langskomt, we wachten op nieuwe wielrennertjes uit deze contreien.



De minst spannende rit van deze Itzulia, naar wij mogen aannemen een prooi voor de vluchters, gaat van start om 13:29. Het kan net zoals tijdens de vorige rit een interessant duel worden om in de vlucht van de dag te geraken. Misschien dat bepaalde ploegen nog willen controleren, maar Impey is toch wel een paar mannetjes verloren waardoor het voor hem wat moeilijker wordt om deze rit naar zijn hand te zetten. Nee, doe mij maar een grote kopgroep met flink wat Basken. Juaristi dus bijvoorbeeld, een echte local. Ideale rit ook voor Lazkano. Ik wil graag nog vaker wapperen met mijn vlaggetje. Goed, de uitzending begint uiteraard weer om 15:30. Na Kleiksel en Trakkers werden we nu getrakteerd op Hermsel en Traksen, er zit nog maar weinig genot tussen. Mogen we alsjeblieft nog een keer Vanbelleghem en Kroon? Kom, toe. Finishen tussen 17:17 en 17:41, tenzij ze weer zo kneiterhard gaan rijden als tijdens de vorige rit.

Het wordt weer bijzonder lekker weer in het Baskenland. 20 graden zo'n beetje, de hele dag. Zaterdag waarschijnlijk wat meer ellende, maar al bij al een bijzonder gunstige week. Wel vrij veel wind morgen. Dat kan eventueel nog wel voor wat chaos zorgen, al is er in het Baskenland natuurlijk altijd veel beschutting. Hoe dan ook, wind in de rug na de laatste klim. Goed voor de aanvallers, zonder meer.

Het nummer van de dag is weer een Baskische klassieker. Van een band met leden uit Ondarroa en Mutriku, dat is een inkoppertje dus. Werkelijk een mierzoet nummer, maar goed, daarom is het ook zo populair waarschijnlijk. Lau Teilatu van Itoiz, geniet ervan.

Sympathieke ode.

quote:

Op donderdag 8 april 2021 17:46 schreef Marcoss het volgende:

[..]

Op zich is het voor Roglic met het oog op zaterdag niet eens zo slecht dat hij die trui kwijt is, denk dat zijn ploeg niet genoeg is als het dan echt helemaal losgaat met aanvallen van alle kanten. Maar dan heb je het over een achterstand van een paar seconden, die had hij dan met enkel boni's al in kunnen halen ten opzichte van McNulty. Nu moet hij zaterdag toch wel een eindje wegrijden om eindwinst te pakken..

Wel mooi dat we een situatie krijgen waarin Roglic zelf aan moet vallen om eindwinst te pakken, normaal gesproken was het standaard andersom de afgelopen jaren.

Nadeel is dan weer dat Pogacar nu op het wiel kan gaan zitten en wijzen naar McNulty. Tenzij Vingegaard voor McNulty zou zitten in koers.

quote:

Esteban Chaves – 6th
“I really wanted to do really well today. Today, this type of race, on paper suits me better and Saturday, and I know all the routes. I spent a lot of time with Imanol Iza up here, I feel like it’s home, I know all the roads really well.

Ah, vandaar dat Chaves zo'n fan is van Real Sociedad. Gezellig met een masseur van de ploeg het Baskenland verkennen.

Matig groepje in de rem. Dan maar sprinten met Impey, Smith, Aristi, Aberasturi, Cort en co?

Lazkano op kop laten rijden voor de sprint van Aberasturi.

Leknessund heeft de sprong gemaakt. Knap.

Voorsprong 2.20.

Kleikaids.

Primoz weer met een inspiratievol interview.

Bijna Bobbie, scheelt niks!

Higuita of Klever, wat scheelt het hè Bobbie.

Paaltjes

Meneer Laboral Kutxa heeft 20 centimeter ontsluiting.

Een valpartij door paaltjes, de Itzulia is nu echt begonnen!

Marczyski Vuelta grapjas

Leknessund is het nog niet helemaal.

quote:

Op vrijdag 9 april 2021 14:48 schreef Chiappucci het volgende:
Leknessund heeft de sprong gemaakt. Knap.

Voorsprong 2.20.

Hij moet nu lossen.

quote:

Op vrijdag 9 april 2021 16:10 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:
Leknessund is het nog niet helemaal.

Spekenbrink heeft weer een coronabreak nodig, anders wordt het helemaal niks met zijn ploegje.

Leknessund wel een enorme solo achter de rug natuurlijk, maar hij maakt de verwachtingen nog niet waar inderdaad

Het peloton gaat er werk aan hebben. Ze hebben al een hoop mannetjes opgesoupeerd.

Tenzij er nog wat grotere ploegen mannetjes gaan bijsteken.

quote:

Op vrijdag 9 april 2021 16:38 schreef wimderon het volgende:
Het peloton gaat er werk aan hebben. Ze hebben al een hoop mannetjes opgesoupeerd.

Tenzij er nog wat grotere ploegen mannetjes gaan bijsteken.

We feliciteren Honore.

Fraile en Aranburu

Nou, het peloton is klaar. Maar Fraile en Aranburu gaan er op deze manier ook nooit komen natuurlijk.

Caja en Euskaltel met een waanzinnige tactiek vooral, lekker de hele dag rijden voor niks.

Heeft Quickstep goed bekeken dan

quote:

Op vrijdag 9 april 2021 16:49 schreef Dale__Cooper het volgende:
Begin maar met pokeren Bernard

Kan amper het wiel houden.

Het onsympathieke peloton mag wel eens haast maken.

Goede chasse patate van Astana

Aupa Astana

Stop er maar mee Astana

Total komt ook weer eens kijken als het kalf al vedronken is.

Honore zal zo wel solo gaan.

Steef weer op het dak!

quote:

Op vrijdag 9 april 2021 17:01 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:
Steef weer op het dak!

Alles voor de fans.

Mikkel mag best eens wat gaan spelen door een gaatje te laten, wat Bernard dan moet dichten. Ofzo.

Maar Deentjes willen dit jaar zelf alles winnen.

quote:

Op vrijdag 9 april 2021 16:59 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:
Honore zal zo wel solo gaan.

Waarvan akte.

Hahaha

Ja, ik denk wel dat dit verstandig is Sander.

Hallucinant.

Hand in hand over finish straks

Ik wil ook een Etixx-truitje.

Ik gun het Vaclav wel.

quote:

Op vrijdag 9 april 2021 17:04 schreef Frozen-assassin het volgende:
Hand in hand over finish straks

quote:

Op vrijdag 9 april 2021 17:04 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:
Ik wil ook een Etixx-truitje.

Ik wil een Vanmol-Ibarguren-Taus vaccin.

Doe Cerny maar.

Jammer, Honore gaat nog wel vaker winnen.

Kirby dacht dat de grote tenoren nog konden sprinten voor de boni.

Ik had ook liever Cerny gezien als winnaar

Euskaltel en Caja in de sprint ook nergens, je wordt echt doodmoe van die mongolenploegen.

Flauw dat Cerny niet mocht.

Zelfs de 3derangs coureurs van Quickstep Davitamon veranderen nu plotsklaps in de allerbeste wielrenners van de wereld. Doodvermoeiond.

quote:

Op vrijdag 9 april 2021 17:29 schreef Mani89 het volgende:
Zelfs de 3derangs coureurs van Quickstep Davitamon veranderen nu plotsklaps in de allerbeste wielrenners van de wereld. Doodvermoeiond.

Denk je dat Tankink koersen had kunnen winnen als ze in die tijd al dezelfde Wolfpack-mentaliteit hadden gehad bij Quickstep?

quote:

Op vrijdag 9 april 2021 17:29 schreef Mani89 het volgende:
Zelfs de 3derangs coureurs van Quickstep Davitamon veranderen nu plotsklaps in de allerbeste wielrenners van de wereld. Doodvermoeiond.

Heeft het leven nog wel zin?

quote:

Op vrijdag 9 april 2021 17:48 schreef Koffieplanter het volgende:

[..]

Heeft het leven nog wel zin?

Nee, wij zijn immers slaven van de overheid allen.

Jeetje, ik zie nu pas dat BJ Lindeman bij Qhubeka fietst.

Vandaag op 11 minuten

Ik ben nog steeds geïrriteerd door het verloop van de vorige rit. Zoveel onkunde bij bepaalde ploegen, dat is gewoon te irritant voor woorden. Vooral Caja Rural en Euskaltel-Euskadi, om ze meteen maar even bij naam te noemen. De hele week gaan ze in de aanval, zonder enige kans van slagen. Je kijkt vooraf naar het parcours en je weet: rit 5 is de enige rit waar de vlucht veel kans van slagen heeft. Rit 2 t/m 4 gaan die lijmsnuivers massaal in de aanval, tijdens de vijfde rit beslissen ze dat het een werkelijk briljant idee is om voor de massasprint te gaan. Caja kondigde het al aan voor de start van de rit, wij gaan vandaag voor Sjon Aberasturi. Dan weet je al: dit wordt een totale mislukking. En zo bleek. Een kopgroepje van vijf reed weg, met daarin een duo van Quick Step. Vragen om problemen, vragen om enorm veel problemen. Leknessund sloot nog aan zo gingen ze met z'n zessen door het prachtige Baskische land fietsen. In het peloton was er controle van behoorlijk wat ploegen, maar dan wel ploegen die je liever niet in een controleren de rol ziet. Lazkano mocht de hele dag op kop stoempen, terwijl hij vanuit de vlucht deze rit had kunnen kleuren. Het gedecimeerde Israel deed ook een duit in het zakje, BikeExchange was van de partij en de dwergen van Euskaltel deden ook alsof. De voorsprong was nooit groot en werd zelfs steeds kleiner, maar je wist dat deze kopgroep alsnog moeilijk terug te pakken zou zijn.

Vooral als je dan op de laatste klim een klassieke fout maakt. Te hard gaan waardoor de knechten gelost worden. Leverde wel nog een leuke kamikazeaanval op van Fraile en Aranburu, maar ook daarvan wist je dat het ze nooit ging lukken. Vooraan bleven Cerny, Honore en Bernard over, twee van Quick Step dus. Welke naam ze ook hebben maakt niet uit, zodra ze een shirtje van die ploeg dragen weet je dat je ze pas na de finish weer gaat zien. In het peloton duurde het na die klim een eeuwigheid voor er weer sprake was van enige vorm van organisatie, dus kwam men te laat. Vooraan reden Cerny en Honore weg van Bernard, want Bernard heeft geen Patbonus. Honore mocht winnen, waar het eigenlijk logischer was geweest dat ze Cerny zouden laten winnen, maar afijn. Bernard werd nog net derde voor het aanstormende peloton, waar Impey de sprint won. Het gemis van een extra knecht brak hem vandaag wel op. Caja Rural en Euskaltel waren uiteraard nergens te bekennen. Aberasturi netjes 22e, Aristi heel knap 52e. Stelletje debielen. Mijn dode oma kent nog meer van de koers. Maarja, snel vergeten dan maar deze mindere rit. De laatste rit gaat gelukkig een stuk leuker worden, als het goed is.






De 60e Itzulia sluiten we af met een korte maar buitengewoon lastige etappe. Zo'n etappe waar je eigenlijk niet eens veel woorden aan hoeft te besteden, omdat je al kijkend naar het profiel in één oogopslag ziet dat het een slijtageslag gaat worden. Roberto is het met mijn eens.

quote:

"Er valt weinig te zeggen over deze etappe, het is de koninginnenrit van Itzulia en de kortste met zeven passen en 3.500 meter oneffenheden. Hier zullen geen verrassingen zijn, de sterkste mannen in Itzulia zullen de hoofdrolspelers zijn en het zal belangrijk zijn. om een ​​sterk team te hebben om het podium te beheersen. "

De laatste rit gaat van start in Ondarroa, daar waar gisteren de finish was. Een plaatsje aan de kust, zoals we er meerdere zagen tijdens de vorige rit. Een van die plaatsjes aan de kust was Lekeitio, waarbij ik ben vergeten te melden dat Ander Okamika uit dat plaatsje afkomstig is. Ander Okamika was een triatleet, tot ome corona op bezoek kwam. Om toch wat te doen te hebben besloot hij wat koersen op de weg te rijden en dat ging zo goed dat hij nu prof is bij Burgos BH. Zoals het een echte Burgosser betaamt rijdt hij nu volkomen anoniem in de rondte, al werd hij tijdens de vorige rit dan wel weer even in beeld gebracht. Toen voelde ik de bui al hangen, hij zou vast een local zijn. En inderdaad, Lekeitio dus. Nou, goed, Ander, bij dezen. Dat je ooit verder mag komen dan de 90e plaats. Een paar kilometer ten oosten van Lekeitio ligt Ondarroa, en daar vertrekt de koers dus. Met Honore op de erelijst is de drang om verder veel woorden aan deze plaats te verspillen klein, dus beginnen we meteen met de koers. Over dezelfde weg als gisteren, maar dan in tegengestelde richting, vertrekken we van Ondarroa naar Mutriku. Eenmaal in Mutriku, na een paar kilometer al dus, slaan we rechtsaf en verlaten we de kustlijn. We duiken het binnenland in, waar meteen de eerste klim begint. Om maar meteen aan te geven hoeveel chaos deze rit op gaat leveren: na vijf kilometer koers komen we boven op de eerste klim van de dag. Eentje van twee kilometer aan 9%, tel maar uit. In 2019 reden we ook al over dit klimmetje, waardoor veel renners zullen weten dat het een smal weggetje is met hoge percentages. Lekker bochtig ook, veeroosters, de hele mikmak.




De afdaling begint lastig, de renners moeten een stukje naar beneden over die smalle en bochtige weg. Na een tijd komen ze uit op een andere weg, die een stuk breder is. Daarna gaat het nog een paar kilometer naar beneden. Wel bochtig, maar niet buitengewoon lastig. Eenmaal beneden volgt direct de volgende klim, het wordt zo'n dag. Beneden komen de renners een tweetal lastige bochtjes tegen, daarna wordt de weg direct weer smaller en gaat het omhoog. Elkorrieta, dat is de volgende beproeving. Ongeveer 2,5 kilometer, het gaat gemiddeld aan meer dan 6% omhoog. Behoorlijk onregelmatig dingetje, zitten een paar steile stroken bij. Smal weggetje door het bos, lekker bochtig ook weer. Komt vaker voor in de Itzulia, zal niet voor iedereen onbekend zijn dus. Parcourskennis is geen overbodige luxe, want na de klim gaat het een paar kilometer listig naar beneden. Draaien en keren in het bos, terwijl de weg niet al te breed is. Kans op regen ook, dit kan fenomenaal worden. Na deze korte afdaling fietsen we een paar kilometer over een glooiende weg door het prachtige groene Baskische landschap. We passeren Lastur en niet lang daarna begint de volgende klim van de dag, de beeldschone Azurki. Het was hier dat Astana in 2019 de knuppel in het hoenderhok gooide. Fuglsang en Izagirre kregen het hier voor elkaar Buchmann in nauwe schoentjes te brengen. Iets te nerveus, onze zwijgzame Duitser. Reageren en dan plafonneren. Het kan op deze onregelmatige klim, die al zo vaak deel heeft uitgemaakt van verschillende Baskische koersen. Vanuit Lastur gaat het 5,5 kilometer omhoog aan 7% gemiddeld. Paar stukjes in dalende lijn tussendoor, ergens halverwege ineens een kilometer aan 11%. Ja, hier kun je de koers laten ontploffen. En dan te bedenken dat we na 23 kilometer koers de top van de Azurki bereiken. Pas 23 kilometer onderweg en al drie zware beklimmingen gehad. Genot, genot, meer genot. Mooie klim, Azurki. Had ik dat al gezegd? Veel groen, veel bochten, smalle weg. Heerlijk, het peloton gaat op de top al niet heel groot meer zijn.





Het eerste deel van de afdaling van Azurki voert over een vrij smalle en bochtige weg, het eerste deel is derhalve best lastig. Na een tijd slaan de renners linkaf en bereiken ze een bredere weg die naar Azkoitia leidt. Deze weg is bochtig, maar verder is de afdaling nu niet meer moeilijk. Beneden komen we na een kilometer of 35 dus uit in Azkoitia, waar de renners tijdens de Vuelta van vorig jaar nog doorheen mogen fietsen. Thuisbasis van BULEGO, een van de meest populaire Baskische bands van het moment. Goede band, maar ze zingen in het Baskisch dus daar hoort u nooit wat van tenzij de Izagirre's en Bilbao zich ermee gaan bemoeien. Tijdens de Vuelta van vorig jaar bleven we lang in allerlei valleien rijden, nu rijden we in Azkoitia bijna meteen naar de volgende klim toe, niks geen gedonder in de vallei. Bij het verlaten van Azkoitia gaat het vrij snel rechtsaf, waarna we alweer beginnen aan de vierde klim van de dag. De langste, maar niet de zwaarste. Elosua-Gorla, bekend van de Baskische amateurwedstrijd Subida a Gorla. Dit jaar gewonnen door Asier Etxeberria, die samen met ploeggenoot Unai Iribar over de finish kwam. In het verleden wonnen jongens als Samitier en Lastra hier. In het heden gaan we een kleine tien kilometer klimmen aan 5,5%. Een mooie klim die voorzien is van een brede weg. Afwisselend rijden de renners door de bossen en langs open velden, van bocht naar bocht. In het begin gaat het aan 8% omhoog, een tijdje zelfs aan 9%, waarna er ook een keer een wat makkelijkere kilometer aan 4% volgt. In de laatste kilometers voor de top wordt het nooit meer heel zwaar, afwisselend vals plat en wat werk aan 5 à 6%. Maar goed, die eerste kilometers hakken er wel weer in. Na 44 kilometer komen we boven. Gemiddeld één klim per tien kilometer dus, zo'n beetje. Lachen.




De andere kant van deze klim is eigenlijk een stuk lastiger. Zeven kilometer aan 7,7%. Het wordt dus een pittige afdaling, vooral met de te verwachten nattigheid in het achterhoofd. Hoewel het in principe prima te doen zou moeten zijn. Brede weg, goed asfalt, overzichtelijk. Maar toch, ik ga gewoon bloot op het bankie zitten, mogen jullie gerust weten. Beneden komen we uit in Bergara, waar we eerder deze week ook al eens doorheen zijn gefietst. Bergara is nog steeds de stad van boterletter Mikel Aristi, die gisteren zijn mannen op kop liet rijden voor een 52e plaats. Nitwit. Ook de plaats van Julen Irizar, die kent u niet. Na een tocht met enkele versmallingen in Bergara slaan de renners rechtsaf waarna ze een tijdje door de vallei van de Deba gaan rijden op weg naar Eibar. Het is zowaar een kilometer of tien vrij vlak, zo'n beetje het enige moment van rust tijdens deze rit. In de buurt van Soraluze loopt het wel nog even kort omhoog, maar het peloton wordt hier eigenlijk gematst. Vanuit Soraluze kun je beginnen aan Karakate, nog zo'n leuk klimmetje, maar die slaan we nu helaas over. Nee, immer geradeaus richting Eibar. Vlak voor we die stad bereiken, na een kilometer of 60, slaan we alleen rechtsaf en verlaten we de vallei weer. In Azitain, bij een industrieterrein, gaat het bij een rotonde naar rechts en beginnen we aan de klim naar Krabelin. Naar wat? Krabelin. Een naam die onnodig voor wat verwarring kan zorgen, want eigenlijk klimmen we nu gewoon naar Arrate, maar dan van een andere kant. De achterkant, zou je kunnen stellen. Deze kant van de klim naar Arrate is de zwaarste van allemaal, er zijn nogal wat varianten. Het gaat vijf kilometer omhoog aan 9,5%, met een stuk van drie kilometer aan 12% in het midden. Genot! De weg begint breed, maar na een tijd wordt het enorm smal, en enorm steil. Deze kant van Arrate wordt minder vaak gebruikt, maar zat in 2016 wel al eens in het parcours. Toen in een tijdrit, gewonnen door Contador. Nu halverwege de rit zo'n beetje. Vroeger lag hier een smal en dramatisch slecht betonweggetje, maar ze hebben het voorzien van een nieuw laagje asfalt, dat scheelt dan weer. Ik noem het de achterkant van Arrate omdat we vlak voor de top langs het heiligdom rijden, in tegengestelde richting. We overschrijden de finish in tegengestelde richting. Daarna klimt het nog wat verder, kenners weten dat een aankomst bij Arrate normaal gesproken in dalende lijn ligt. Dat stuk moeten de renners nu dus nog omhoog afwerken. Beduidend minder zwaar dan het middelste gedeelte van de klim, maar het telt allemaal op.




Zou leuk zijn als we hier al aanvallen gaan zien. Kan zomaar, bij een herhaling van 2019. Ook toen gingen ze op een kilometer of 60 van het eind al los. Zou eigenlijk zonde zijn om deze gelegenheid onbenut te laten, deze beklimming van Arrate is te lastig om niets mee te doen. Goed, na Arrate gaat het dus nog wat verder omhoog en vervolgens dalen we een paar kilometer af over een weg waar we in de finale nog over omhoog moeten, want in de finale beklimmen we nog eens de klassieke kant van Arrate. Hoewel er van dalen nog niet echt sprake is, het gaat een paar kilometer een beetje op en af, blijft een merkwaardige klim dat Arrate natuurlijk. Na een tijd, als het echt naar beneden is beginnen lopen slaan we een keertje rechtsaf en verlaten we de klassieke weg tussen Arrate en Eibar. We dalen nu verder af richting Etxebarria, het dorp van Amets Txurruka. Daar waren we gisteren ook al, maar meer Amets is altijd beter. Bij het afslaan richting Etxebarria loopt de weg nog even omhoog, daarna gaat het een kilometer of zeven naar beneden over een brede weg. Geen al te spectaculaire afdaling, al moet je altijd opletten als het gaat regenen. Eenmaal in dromenland slaan we linksaf en gaan we op weg naar Markina-Xemein, daar waren we gisteren ook al. Bij de familie van Txomin Juaristi op bezoek volgt er een tussensprint, maar belangrijker is dat het nu weer een paar kilometer vrij vlak is. Dat kan nadelig zijn voor eventuele aanvallers. Je kan maar beter met z'n tweeën zijn, op z'n minst. Vingegaard gaat goede benen moeten hebben om ons enig kijkgenot te kunnen verschaffen, van Astana hoeven we nu waarschijnlijk minder te verwachten. In totaal toch weer een kilometer of tien waarin het vrij vlak is. Stukje voor Markina-Xemein en stukje daarna. Vrij brede en rechte wegen, je rijdt dus behoorlijk in het zicht. Buiten Markina-Xemein begint die brede en rechte weg na een tijd ineens omhoog te lopen, we beginnen zonder er veel erg in te hebben aan de zesde klim van de dag. Trabakua, een snelweg omhoog. In totaal acht kilometer aan 4%, maar vooral de laatste drie kilometer aan 7% zijn de moeite waard. Met zelfs een kilometer aan 9% onderweg, jemig.




Na 90 kilometer, op een kilometer of 20 van het eind, bereiken we de top van deze Trabakua. We rijden door een tunneltje en pakken daarna een lange doordraaiende bocht naar rechts mee, waarna we in dalene lijn richting Mallabia gaan fietsen. Aan de buitenrand van Mallabia komen we het bekendste bedrijf van dit dorpje tegen, Orbea! De fietsenmaker, jawel! Orbea komt oorspronkelijk uit Eibar, daar heb ik al veel te vaak over verteld, later zijn ze de stad ontvlucht om een paar kilometer buiten Eibar een grote fabriek neer te planten. In Mallabia dus, dat verder bekend is vanwege Mikel Pradera en Gorka Arrizabalaga, twee ex-wielrenners van onder meer Euskaltel. De afdaling richting de fietsenfabriek van Orbea is een kilometer of vijf lang en voert over een enorm brede en goede weg, makkelijk fietsen. Voorbij de fabriek waar men de beste fietsen maakt slaan we rechtsaf, waarna we het dorpje Mallabia gaan bereiken. Voor we dit dorpje bereiken moet er een kleine kilometer aan 10% geklommen worden, gewoon, voor de grap. Voor we het centrumpje van Mallabia bereiken houdt de klim op en gaat het in dalende lijn verder, paar bochtjes erbij. Buiten het centrumpje slaan we dan weer scherp rechtsaf, waarna het nog eens een keer een kilometer aan 6,5% omhoog gaat. Lachen joh, chaotische finale. Boven in Areitio slaan we linksaf waarna er een korte afdaling over een brede weg volgt richting Ermua. Hier volgt na exact 100 kilometer de tweede tussensprint van de dag. Na een paar rotondes, dat dan weer wel. Ermua is helemaal een wielerdorp, hier komen liefst vijf kleppers vandaan. We gaan opbouwen. Laten we beginnen met TerminAitor de tweede. Aitor Gonzalez Prieto. Bleek net iets minder goed te zijn. Reed een paar jaar voor Euskadi-Murias, maar verdween in het grote niets. We gaan door met Aitor Galdos. Reed enkele jaren voor Euskaltel en Caja Rural. Door met de derde Aitor, Aitor Hernandez. Reed ook een aantal jaar voor Euskaltel, waarna hij besloot te stoppen met fietsen op de weg om zich te richten op veldrijden. Daar werd hij heel goed in, voor Spaanse begrippen. Houden we er nog twee over. Pedro Horrillo, kent u die uitdrukking? Men schrijft hem altijd toe aan Eibar, maar eigenlijk woont hij in Ermua. De man die we vooral kennen van de val in het ravijn is ook betrokken bij de organisatie van de Itzulia als parcoursbouwer, het zal daarom wel zijn dat we door Ermua rijden. Houden we nog één klepper over. Het beste bewaren we voor het laatst. Igor Astarloa, ja! De wereldkampioen van Hamilton, die uiteindelijk ook een keer tegen de onvermijdelijke dopinglamp aanliep. Wel nogal een dorp dus, dat Ermua. Je ziet het er niet direct aan af, vooral een gruwelijke hoeveelheid appartementen zo dicht mogelijk op elkaar gepropt.



Goed, we zijn nu dus op elf kilometer van het eind. Het zal nu nog een aantal kilometer vrij vlak zijn, terwijl we door de vallei rijden over brede wegen. Af en toe onderbroken door een rotonde onderweg, maar iedereen kan hier even ademhalen voor de slotklim begint. Even later rijden we Eibar binnen, de stad van iedereens favoriete voetbalclub. Helaas gaat het dit seizoen niet zo goed met ons aller SD Eibar. Het Mendilibar-effect is een beetje uitgewerkt. Ipurua mist zonder fans net dat stukje extra magie. De selectie is stokoud en kent weinig individuele kwaliteit. Op de huur van Bryan Gil na zijn er alleen maar matige aankopen gedaan, terwijl de selectie vorig seizoen met de hakken over de sloot handhaving wist te bereiken. Kommer en kwel, derhalve. Door corona heeft men ook de hand nóg meer op de knip gehouden dan normaal, terwijl andere clubs vrolijk met geld bleven strooien. Het is heel nobel en financieel heel verstandig, maar het heeft er alle schijn van dat het dit seizoen een degradatie gaat opleveren. Het sprookje is bijna voorbij. Een uur na de finish van de renners bij Arrate gaat een belangrijke wedstrijd van start, op het eigen Ipurua moet er gewonnen worden van Levante, anders kan de vlag halfstok. 'Another football is possible' was lang het adagium, maar de boel lijkt nu ten onder te gaan. Desalniettemin nog steeds alleen maar lof voor de prestaties van Eibar de afgelopen jaren. Met zo'n kleine club actief zijn op het hoogste niveau van Spanje en een aantal jaar ver boven verwachting presteren blijft een godswonder. Eigenlijk hoort deze club op het derde niveau thuis, qua inwoneraantal en faciliteiten, ondanks dit matige seizoen volgt er dus nog steeds een staande ovatie. Aupa Eibar. We mogen op geen enkele manier onderschatten wat Eibar de afgelopen jaren heeft gedaan. Het is echt alsof je lokale amateurvereniging om de hoek actief is in de Eredivisie. Dat kan helemaal niet, maar Eibar heeft het wel een aantal jaar gedaan in Spanje. En misschien, met heel veel mazzel, plakken ze er nog een jaar aan vast. Duimen, kaarsjes branden, alles. Gora Eibar!!!



Nou, goed, verder kan het eind van deze rit wel m'n ballen kussen hoor. We pakken in Eibar een iets andere weg dan normaal waardoor we in de stad zelf via een aantal bochten een stukje moeten klimmen aan 10%. 500 meter ofzo, lagge. Daarna rijden we verder via de normale weg naar de voet van Arrate. Die klim kennen we, kennen we volledig. In de Vuelta van vorig jaar nog gezien, bijvoorbeeld. Jullie zoeken het verder maar uit, hier heb je een profiel enzo.



Om de overdosis Arrate nog erger te maken komt zondag hier ook nog eens de Memorial Valenciaga aan. De belangrijkste wedstrijd van de amateurkalender in Spanje. Die wedstrijd wordt altijd in en rond Eibar verreden en wordt meestal gewonnen door het grootste talent van het moment, vorig jaar vond men het ineens een leuk idee om op Arrate aan te komen. De immer sympathieke Iñigo Elosegui was de laatste winnaar in de straten van Eibar, de nu in de Itzulia aanwezige Jon Barrenetxea, tot nu toe vooral vallend in beeld geweest, was vorig jaar de eerste die de Memorial Valenciaga bovenop Arrate wist te winnen. Die koers gaat zondag integraal te volgen zijn, ik ga sowieso linkjes in jullie lelijke gezichten spammen. Eikels. Maarja, finish bij Arrate dus. Heiligdom ditdat. Mag ondertussen wel ontheiligd worden, misschien komen we er dan minder vaak aan. Hier heb je een volledig overbodige foto van Arrate.



Deze nu al legendarische rit, die met een andere aankomst een 10/10 had gekregen, gaat van start om 14:42. Een willekeurig mongolenduo van Eurosport begint omstreeks 15:30 weer te raaskallen, tegen die tijd hebben we al drie beklimmingen gehad waarschijnlijk. Erg jammer, deze rit MOET integraal uitgezonden worden maarja kutleven. Misschien ons geluk beproeven bij EITB, wie weet. Aankomst wordt verwacht ergens tussen 17:21 en 17:39 maar dat maakt eigenlijk geen reet uit, want iedereen moet meteen aanwezig zijn zodra de beelden beginnen en het is verboden nog op te staan. Als dit geen genot wordt weet ik het ook niet meer. Nu is Roglic natuurlijk niet de meest enervende renner van het peloton, maar we mogen toch verwachten dat het linksom of rechtsom oorlog gaat worden. Dus, feest.

Qua temperatuur zal het prima zijn in Eibar en omstreken. Een graad of 20, helemaal niets aan de hand. Maar, het gaat regenen. Het gaat de ganse middag regenen. Oh oh oh wat wordt dat fantastisch. Al die afdalingen in de regen, daar heb ik me een partij zin in dat willen jullie niet weten. Naar eigen zeggen is McNulty een regenrijder, dat is een goed teken voor hem. Ik kan me wel een zege van hem op Sicilië herinneren, waar hij inderdaad in de regen iedereen naar huis fietste. Zijn ploeggenoot Pogacar is helemaal een erkende regenrijder. Roglic heeft wat dat betreft stiekem wel een probleem, vooral omdat hij het zo nu en dan behoorlijk ingewikkeld vindt op om de fiets te blijven zitten. Derhalve mogen we helemaal niet uitsluiten dat het een 1-2 van UAE gaat worden. Ion Izagirre is natuurlijk ook een sterke daler en een prima regenrijder, kan verrassend uit de hoek komen. Landa, tja, daar verwacht ik dan weer wat minder van. Desalniettemin, genot. Regengenot. Ik zit nu al klaar.

Sluiten we af met het laatste nummer van de dag. In de finale van de rit rijden we door Mallabia. Bekend van Orbea en bekend van een aantal wielrenners, maar ook bekend vanwege Izaro Andrés. Beter bekend als IZARO. Een bekende Baskische zangeres, die afwisselend in het Baskisch en het Spaans zingt. De beste nummers zijn uiteraard in het Baskisch gezongen, een van die nummers heeft de twijfelachtige eer nummer van de dag te zijn.

Soms denk ik dat de ploeg van Pat de enige is met enig tactisch inzicht

Zin an

EITB is er integraal bij, maar geoblock.

Het is al enigszins koers.

En ik maar kijken naar de herhaling van gisteren

quote:

Op zaterdag 10 april 2021 14:50 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:
EITB is er integraal bij, maar geoblock.

https://www.twitch.tv/universociclista_by_jc

quote:

Op zaterdag 10 april 2021 14:50 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:
EITB is er integraal bij, maar geoblock.

Hola plugin?

quote:

Op zaterdag 10 april 2021 15:07 schreef Dale__Cooper het volgende:
Het is overigens wel schitterend weer daar. In de regen had ik Pogacar wel weer willen zien schroeien.

Het was nochtans de verwachting dat het zou gaan regenen.

Kan altijd nog, daar niet van.

Wie is deze Baskische meneer in beeld? @Rellende_Rotscholier
(ik hoop dat ik nu niet compleet door de mand val)