[Koers] Itzulia 2021 #2 Aupa Mikel

Pogchamp .

Het lijkt de Tour wel.

Slecht gedaan door Roglic.

Typische Roglic-demarrage op zo'n moment. Pogacar oogt erg sterk

Van Wilder.

Wat heeft Yates toch ook een Vanendert alien kop.

Smalle aids

Wat een godenaankomst

quote:

Op woensdag 7 april 2021 17:22 schreef Koffieplanter het volgende:
James Knox of all places.

Knox krijgt eindelijk een aandeel in de medicijnkast.

Heerlijk klimmetje gevolgd en wat een geweldig parcours in de laatste kilometer haha

Vingegaard 8e, totaal niet gezien

Toch jammer als de beste klimmers ook het best kunnen aankomen.

Vingegaard, jeetje.

Komend najaar El Camino Norte, etappe San Sebastian tegen Bilbao op de planning

@Rellende_Rotscholier

quote:

Op woensdag 7 april 2021 17:32 schreef Bugno3 het volgende:
Komend najaar El Camino Norte, etappe San Sebastian tegen Bilbao op de planning

@:Rellende_Rotscholier

Ik had geen pelgrim achter jou gezocht.

quote:

Op woensdag 7 april 2021 17:36 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:

[..]

Ik had geen pelgrim achter jou gezocht.

Ga voor de plaatjes en de visrestaurants. En wellicht pak ik ook nog een dagje de fiets om wat muurtjes te slopen.

Valverde gaat nog een keertje LBL winnen. Mooi.

quote:

Op woensdag 7 april 2021 17:27 schreef Dale__Cooper het volgende:
Volgens mij vond Roglic het wel best.

Neuh, die had z'n pijl gewoon verschoten en Pogacar had nog wat over.

Tis niet de eerste keer dat Roglic zeges weggeeft.

Ach, Wielco DNF.

Wilco

Brokkenpiloot Wielco

Het zijn dan wel tijden van corona, maar je kan niet een steile muur in de Itzulia gooien en verwachten dat de mensen thuis op de bank blijven zitten. Een Itzulia zonder fans is geen echte Itzulia, al is het natuurlijk wel enigszins verwonderlijk dat het de organisatie niet lukt een slotklim af te sluiten. Enfin, het levert in ieder geval mooie plaatjes op. De rit zelf was ook de moeite waard, met name de finale. Terwijl de altijd vervelende kermiskoers in de buurt van Antwerpen alle kijkers trok zagen we in het Baskenland een kopgroep rijden met daarin Oier Lazkano, die maar weer eens liet zien wat voor een beest hij is. Liet in de slotfase mooi zijn vluchtgenoten achter en koos voor de solo, zijn favoriete onderdeel van het wielrennen. Mocht verder helaas niet baten, want het peloton controleerde de boel opnieuw. Desondanks een fraaie dag voor Lazkano, daar hij over zijn trainingswegen mocht rijden. We gaan nog meer horen van die jongen, let maar op.

In de finale twee steile klimmetjes. Eerste steile klimmetje leverde niet veel op, al ging Landa in de afdaling wel bijna op z'n plaat. Bij de tweede passage in Laudio volgde er daadwerkelijk een valpartij, met Kelderman en Woods. Wat een pech! Brute, brute pech. Of onkunde, dat kan natuurlijk ook. Daarna begon men aan de krankzinnig zware slotklim, die misschien wel wat te zwaar was. Zo lastig dat aanvallen amper nut heeft, al probeerde vooral Pogacar dat wel een paar keer. Roglic pareerde, maar besloot verder niet veel te doen. Daardoor reden ze steeds met z'n tweeën weg, waarna de rest even later weer terug kon komen. Blijft een curieus spelletje. Landa, Yates, Valverde en Gaudu zijn ook dik in orde, maar zoals je kon verwachten steken Roglic en Pogacar er wel bovenuit. Al lag dat volgens Valverde ook aan Kelderman en Woods, want door die valpartij verloor hij flink wat posities en moest hij van ver komen op de klim. Alles is altijd de schuld van Kelderman, blijkt maar weer. Enfin, de klim naar Ermualde zat voor het eerst in een koers en gaat de boeken in als een fraaie ontdekking. Pogacar ging uiteindelijk met de ritzege aan de haal, met dank aan de enige echte Matxin. Die nam Pogacar vanochtend nog even mee in de auto, zodat hij de slotklim en met name de aankomst al eens kon zien. Aankomst in licht dalende lijn, op 150 meter van het eind moest je op kop zitten. Zo gezegd, zo gedaan. Roglic trok een sprintje op een meter of 600 van het eind, maar Pogacar kreeg het voor elkaar om precies op 150 meter van het eind langszij te komen en stoof daarna naar de ritzege. Jumbo-Visma heeft geen Matxin, dat breekt je dan toch weer op. Door deze ritzege, waar Pogacar zijn zinnen op had gezet omdat hij bij zijn debuut in het Baskenland in 2019 een beetje verliefd was geworden op de regio en de fans, komt hij weer wat dichterbij in het klassement. Het spel der bonificaties. De Slovenen gaan het weer spannend maken. Dat is alleen maar mooi voor ons.



Tijd om door te gaan met de vierde rit, die wel een beetje lijkt op de tweede rit.




Tijdens de derde rit reed men langs Vitoria-Gasteiz, de vierde rit gaat gewoon in deze stad van start. De grootste stad van Araba, een van de grootste steden van het Baskenland en zelfs de hoofdstad van de autonome regio. Wat heeft Laiseka te melden over deze rit? Nou, dit:

quote:

"Het is de langste etappe van Itzulia. Er zullen twee races zijn: een van de mannen van het algemeen klassement van de laatste 50 kilometer hebben grond om schade aan te richten en vanaf de top van Erlaitz is het mogelijk om alleen de finish te bereiken; en een andere. de pauze volgens de tijd dat ze de laatste klim (Erlaitz) bereiken, zullen ze een kans hebben om de finish te bereiken. "

De langste rit dus, met een kleine 190 kilometer. Van start gaan we dus in Vitoria-Gasteiz, een stad waar ik al genoeg over heb geschreven. Vorig jaar nog tijdens de Vuelta, bijvoorbeeld. Groene stad enzo, je kent het wel. Gewoon een topstad, bezoeken als je in de buurt bent. Verder vooral leuk voor Victor De la Parte en Oier Lazkano, want die komen allebei uit Gasteiz. Jon Aberasturi ook trouwens, maar ik snap niet helemaal waarom hij überhaupt meedoet aan deze Itzulia. Kan hooguit tijdens de volgende rit iets gaan proberen, maar afijn. Tijdens de Itzulia gaat er eigenlijk jaarlijks wel een rit van start in Gasteiz, maar de aankomsten zijn dunner gezaaid. In 2015 was dat nog eens zo, toen won Fabio Felline hier. Of Michael Matthews in 2013. Daryl Impey in 2013. Nouja, eigenlijk maar goed dat we niet meer in Vitoria-Gasteiz aankomen dus, op sprintwerk zit niemand te wachten. Bij dezen ook meteen een oproep aan de ASO: tijdens de Tour van 2023 het liefst geen aankomst in Vitoria-Gasteiz want dan wordt het automatisch sprinten en in het Baskenland willen we klimmen. Bedankt.



Na de start in Vitoria-Gasteiz werken de renners in eerste instantie een bekende route af. Een route die de afgelopen jaren ook wel in de Vuelta zat. Naar het noorden, via het meer van Ullibarri naar het dorpje Landa. Hier wijken ze dan enigszins af van de route, het gaat nog verder naar het noorden. Ze rijden over een brede weg en verlaten de hoogvlakte rond Vitoria. Tijdens de afdaling komen ze langs Leintz-Gatzaga, waar ze een van de heilige plekken van het Baskische wielrennen passeren. De Virgen de Dorleta, een Mariabeeldje dat omgedoopt is tot beschermheilige van de Baskische wielrenners. Deze plek wordt altijd voorzien van de nodige bloemen, het geloof leeft toch nog altijd iets meer in de zuidelijke landen. Enfin, de renners rijden verder over een brede weg die na de afdaling door een vallei loopt. Na een tijd komen ze uit in Arrasate, gelegen onder een opvallende berg. Ivan Velasco is van hier, tegenwoordig een grote jongen bij Astana. Erik Dekker won hier in 1994 een rit in de Ronde van het Baskenland, ook niet mis. Van Arrasate rijden we over vlakke wegen naar Bergara, waar onder meer Mikel Aristi van afkomstig is. Hier slaan de renners rechtsaf, waarna niet veel later de eerste klim van de dag begint. Meteen een pittige, na 50 kilometer koers moeten de renners drie kilometer aan 7,5% klimmen, dit klimmetje van de derde categorie dat men Deskarga noemt mag er zijn. Over een enorm brede edoch bochtige weg volgt er een afdaling richting Zumarraga, daar waar niemand minder dan Aitor Gonzalez ooit geboren werd. TerminAitor, wat een triest verhaal uiteindelijk. In 2019 begon de Itzulia hier, met die lastige tijdrit waar niet iedereen op de fiets bleef zitten. Van Zumarraga rijden de renners in licht dalende lijn door de vallei langs Ezkio-Itsaso, de geboortegrond van Alex Aranburu, naar Ormaiztegi. Dit is dan weer de geboortegrond van de familie Izagirre. Gorka is niet van de partij, maar Ion dan weer wel. Hij won de laatste editie van de Itzulia en is als winnaar van ritten in de Giro, Tour en Vuelta natuurlijk een van de moderne Baskische grootheden. Ooit reden zowel Gorka als Ion een veldrit in hun eigen Ormaiztegi, waar ze allebei op een bruggetje onderuit gingen. Erg geestig was dat. Maar ook wel weer een beetje lullig. Daarom hieronder totaal willekeurig een foto van José Ramon Izagirre, de vader van Gorka en Ion en zelf een voormalig coureur, met twee leuke honden.



Van het Ormaiztegi van de Izagirre's rijden we naar Beasain, daar waar vorig jaar de Gipuzkoa Klasik werd verreden, een belangrijke wedstrijd voor junioren. Vorig jaar gewonnen door de enige echt Juan Ayuso, nu al een fenomeen. Even later passeren de renners in Ordizia, dat kennen we dan weer van de Prueba Villafranca, vorig jaar gewonnen door Simon Carr. Die naam kennen we ondertussen wel. In 2013 won Daniel Teklehaimanot daar, #neverforget. Ach, zo kunnen we over ieder dorp in deze regio wel iets vertellen. Qua parcours wordt het evenwel nog niet echt enerverend, we blijven voorlopig in de vallei. Voor we in Tolosa uitkomen gaat het een keer twee kilometer omhoog aan 6%, maar dat is het voorlopig wel. Over Tolosa gesproken, daar komt Xabi Alonso dan weer vandaan, die voetballer. Tegenwoordig trainer bij het tweede elftal van Real Sociedad, waar hij zijn contract recent heeft verlengd nadat er geruchten ontstonden dat hij trainer kon worden bij meerdere Duitse clubs. Enfin, van Tolosa crossen we naar Anoeta, waar Abraham Olano dan weer het levenslicht zag. In Anoeta begint de volgende klim van de dag, het gaat 4,5 kilometer aan 6% omhoog naar de top van Alkiza. Na een afdaling over een iets smallere weg komen we uiteindelijk weer terug in de vallei, waarna we door Andoain rijden. Hier ligt na 115 kilometer de eerste tussensprint van de dag. Van Andoain zetten we koers richting San Sebastian, zonder die stad te bereiken. Het is een aantal kilometer zo goed als vlak, terwijl we door Urnieta rijden. Dat is geen groots dorp, maar het is wel de geboortegrond van Mikel Iturria. De renner van Euskaltel-Euskadi is aanwezig in deze Itzulia, maar we kennen hem vooral omdat hij in de Vuelta van 2019 een rit won. In het Baskenland, nota bene. Erg mooi was dat. Het is ook erg mooi dat we daarna uitkomen in Hernani, waar we langs de beste brouwerij van het Baskenland gaan fietsen. Tijdens een andere rit gaat men langs Laugar fietsen, nu fietst men direct langs de brouwerij van Basqueland. Originele naam wel. Maar goed, ze brouwen echt enorm goed bier en ik mag daar met enige regelmaat van profiteren. Dus, als je ooit in Hernani bent, naar Basqueland gaan. Of naar hun dependance in San Sebastian, dat kan natuurlijk ook. Basqueland Izakaia, Baskisch bier en Aziatisch voer, zoiets.



Bier drinken in een fabriekshal, echt helemaal optimaal lijkt me dat. Enfin, van bier gaan we heel snel naar cider. Van Hernani rijden we immers via heel wat rotondes naar Astigarraga, de hoofdstad van de cider. Ook de stad waar Mathieu Hermans woonde in zijn Spaanse tijd. In zijn tijd bij Orbea en Caja Rural, toen hij nogal wat ritten won in de Vuelta, was Astigarraga zijn thuishaven. Hij is daar zelfs ereburger. Fantastisch. Maar de cider is nog fantastischer. Een Baskische specialiteit. Je kan appels natuurlijk eten, of ze gebruiken voor de dorst. In de heuvels rond Astigarraga liggen wel 20 ciderhuizen, als het er niet meer zijn. Een sidrería, of sagardotegia, zoals we dat dan in het Baskisch moeten noemen. De renners fietsen langs een aantal bekende cidermakers, zoals Zapiain en Bereziartua. Van die laatste heb ik toevallig, of misschien wel niet toevallig, een paar flessen in huis. Niks mis mee, cidertjes. Als je tijdens het ciderseizoen in deze regio bent moet je zeker naar zo'n ciderhuis. Krijg je je cider rechtstreeks uit het vat. Met je glas op een paar meter afstand en opvangen die handel maar. Uiteraard een glas van alle vaten nemen, zodat je kacheltje lam weer naar huis kan. Gelukkig wordt er ook voor een goede bodem gezorgd, je krijgt er een partij vlees vlees bij om helemaal scheel van te zien. Astigarraga dus, eigenlijk de hemel op aarde. Txotx! De appelboomgaarden bevinden zich op de heuvels, dus moet er in deze omgeving wel wat geklommen worden. Anderhalve kilometer aan 6%, ik bedoel maar. Na dit klimmetje gaat het over een brede weg naar Oiartzun en Errenteria. Oiartzun is de geboorteplaats van Txomin Perurena en Miguel Maria Lasa, twee absolute grootheden uit het Baskische wielrennen. In Errenteria komen ze er wat bekaaider vanaf, maar met Aritz Bagües is er wel een lokale prof, al is hij nu niet in koers namens Caja Rural. Ane Santesteban kan ook een aardig eindje fietsen, zij is min of meer de vervanger van Van Vleuten bij de vrouwen van BikeExchange. Na de tweede tussensprint van de dag, in Errenteria, laat een bekende naam niet lang op zich wachten. We gaan klimmen. Deze naam kent iedereen. Komt ie: Jaizkibel. Jawel. Bekend van de Klasikoa. Was heel lang de scherprechter in die koers, tegenwoordig zoeken ze aan de andere kant van San Sebastian een steil muurtje op. Maar goed, we beklimmen 'm nu vanuit Lezo, van die kant is de overbekende Jaizkibel acht kilometer lang aan 5,5% gemiddeld. Vooral het eerste deel is lastig, daarna valt het wel mee.




Na de altijd bijzonder fraaie Jaizkibel dalen we af richting Hondarribia, waar de finish ligt. Vanaf de top van de Jaizkibel is het nog 40 kilometer fietsen, maar als je lui bent kun je toch al snel een kilometer of 30 schrappen. Als ode aan het Baskenland neem ik wel aan dat iedereen op de fiets blijft zitten. Hier, op de grens met Frankrijk, slaan we rechtsaf en rijden we verder naar Irun. In deze stad, waar vorig jaar de Vuelta van start ging, zit dan weer de Bidassoa Basque Brewery. Er zit nog wel meer, maar dit jaar zit er vooral ook de voet van de laatste klim van deze rit. Zodra we Irun verlaten laat de slotklim niet lang op ons wachten. We gaan klimmen naar Erlaitz, een lastige klim die verrassend weinig wordt gebruikt. In 2019 zat ie wel in de Klasikoa, in die ene editie gewonnen door hij die niet genoemd mag worden. De klim zat een paar jaar terug ook in de Vuelta al Bidasoa, een amateurkoers, in een rit gewonnen door Simon Carr. Verder moeten we een aardig eind terug in de geschiedenis, naar de Itzulia van 2003 zelfs. Toen speelde deze klim een hoofdrol. Tyler Hamilton, Samuel Sanchez en Iban Mayo reden hier weg van de rest. Na een afdaling en een aankomstin Hondarribia, net als nu, wist Mayo zijn vluchtkompanen te kloppen en nam hij ook meteen de leiding over in het klassement. Wel een klim met een verhaal dus. Sowieso een lastige klim, vooral in het begin. Het gaat negen kilometer omhoog aan 5%, maar dat is slechts de helft van het verhaal. In het begin gaat het vier kilometer omhoog aan 10%, dat maakt het al wat leuker. Zelfs een tweetal kilometer waarin het vooral aan 11 à 12% omhoog gaat. Daarna wel een lang stuk voornamelijk vals plat richting de top, maar in die eerste kilometer kans er flink wat verschil gemaakt worden. Mooie klim ook wel weer vanwege het wegdek. Breed, goed geasfalteerd. De omgeving is groen, de renners rijden vooral door een bos. Op de top staat een kasteelruïne, dat gezien de naam ooit van de Engelsen is geweest.




De top van deze vooral in het begin lastige klim bereiken we op ongeveer 20 kilometer van het eind. Het wordt een vrij lange finale, met een afdaling in meerdere etappes en daarna nog een vlak stuk richting de finish in Hondarribia. Goed, de afdaling is vrij gek. De weg is wel steeds vrij breed en ook behoorlijk goed, maar het verloop is nogal grimmig. Het gaat een paar keer enorm steil naar beneden, met ook een paar lastige bochten tussendoor. Dan is het weer even vlak, of loopt het zelfs vals plat omhoog. Onregelmatig is geen overdrijving. Maar goed, door die brede weg zal het allemaal wel meevallen. Voor we Oiartzun voor de tweede keer zouden bereiken slaan we rechtsaf, waarna de renners voor de tweede keer door Irun gaan rijden. Hier is het vlak, dat zal het de laatste tien kilometer min of meer zijn. Brede wegen, wel redelijk veel rotondes onderweg. In de laatste kilometers van de rit verlaten we Irun en gaan we weer naar Hondarribia, waar Iban Mayo dus in 2003 de Itzulia naar zijn hand wist te zetten. Hij won niet alleen de rit over de Erlaitz met aankomst in Hondarribia, ook de tijdrit die daarna volgde in en rond dit dorpje aan de grens wist hij in winst om te zetten. Voor de verandering is de finish een keer volledig vlak, op een stevige hoeveelheid rotondes na komen we een keer niets geks tegen. Finishen doen we in de haven van dit waanzinnig mooie vissersdorpje. In Hondarribia, de geboortegrond van Unai Emery, staan allerlei prachtige vissershuisjes. Vakwerkhuisjes, ook wel. Allerlei opvallende kleuren, vooral rood en groen. Hondarribia is ook bekend terrein voor Patxi Vila, voormalig renner van onder meer Lampre die na een succesvolle periode nu een grote meneer is bij Movistar. Hij zet daar de lijnen uit. Kunnen we smalend over doen, maar hij heeft Valverde toch weer tot leven weten te wekken, op een of andere manier. Tijdens zijn carrière werd hij ooit betrapt, dus misschien is dat smalende ook wel weer terecht. Enfin, Patxi Vila dus, bekommert zich ook om ONZE Annemiek. Sympathieke jongen dus. Maar, Hondarribia. De moeite waard. Enige punt van kritiek op deze rit zou kunnen zijn dat ze misschien beter de beklimmingen van Erlaitz en Jaizkibel hadden kunnen omdraaien, omdat het vlakke stuk na de Jaizkibel minder lang zou zijn. Van de andere kant nodigt deze klim naar Erlaitz wel uit tot vroege aanvallen, je zal het tijdens het steile stuk moeten doen, anders komt het er niet meer van. Spannend. We gaan het beleven.



De vierde rit is de langste van deze Itzulia, de renners vertrekken dus iets eerder dan de afgelopen dagen, al valt 12:46 nog steeds reuze mee. Het dodelijke duo van Eurosport is er om 15:30 weer bij. Gelukkig is er morgen geen kutkoers zoals de Scheldeprijs, dus ik verwacht dat iedereen hier stopt om 15:30 present is. Rond die tijd rijden we door Urnieta, de hometown van Iturria, die ik morgen zonder meer in de vlucht verwacht. De vlucht die misschien zelfs wel kans van slagen gaat hebben. Aankomst tussen 17:16 en 17:44.

Het is wel heel merkwaardig dat we deze week amper op Baskisch weer getrakteerd worden. Het begint steeds beter te worden zelfs. Overdag een graad of 19 in Vitoria-Gasteiz, tot zelfs 22 graden in Hondarribia. Bijzonder weinig kans op regen, en niet gek veel wind. Beetje rugwind in de finale, gunstig voor de aanvallers. Zaterdag gaat het pas weer regenen, jeetje.

Het nummer van de dag is van Esne Beltza, een band uit San Sebastian. De zanger, Xabi Solano, komt dan weer uit Hernani, daar waar we tijdens deze rit doorheen zullen fietsen. Die man kan wel wat, heeft in 100 verschillende bands gezeten en heeft ook solo het nodige werk afgeleverd. Zingt niet alleen, hij bespeelt ook de trikitixa, de Baskische accordeon. Toch wel een veelgebruikt instrument in deze contreien, levert af en toe zowaar zelfs geinige muziek op. Enfin, Esne Beltza is meer een mengelmoesje van vanalles en nog wat, zoveel mogelijk invloeden bij elkaar gestopt. Ook dat levert wel wat goede nummers op, dit nummer bijvoorbeeld. Esne Beltza is overigens Baskisch voor zwarte melk. Rare naam, maar afijn. Als het maar goed klinkt.


[ Bericht 1% gewijzigd door Rellende_Rotscholier op 07-04-2021 20:19:22 ]

quote:

Op woensdag 7 april 2021 20:12 schreef Momo het volgende:
[ twitter ]

quote:

Op woensdag 7 april 2021 17:41 schreef De_Verschoppeling het volgende:
Valverde gaat nog een keertje LBL winnen. Mooi.

Bijna alle concurrenten van dit moment zijn sneller aan de meet.

Toch weer netjes dat Q Hermans 32ste wordt in dit veld, die jongen zou zich meer op de weg moeten focussen.

quote:

Op woensdag 7 april 2021 20:19 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:

[..]

[ afbeelding ]

Het is wel echt zo dat Kelderman bijna altijd door anderen ten val komt!

quote:

Op woensdag 7 april 2021 21:43 schreef Slobeend het volgende:

[..]

Het is wel echt zo dat Kelderman bijna altijd door anderen ten val komt!

Nou, nee?

quote:

Op woensdag 7 april 2021 21:47 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:

[..]

Nou, nee?

In mijn herinnering wel.

quote:

Op woensdag 7 april 2021 21:49 schreef Slobeend het volgende:

[..]

In mijn herinnering wel.

Naar eer en geweten?

Ze zijn al meer dan een uur bezig en er is nog steeds geen kopgroep. Wel al een paar valpartijen geweest, met onder meer Piccoli en Rubio als slachtoffers. Piccoli noteert zelfs een DNF, dat talent van hem komt er echt totaal nog niet uit.

Maar goed, iedereen wil dus in de vlucht van de dag zitten. Kun je de klok erop gelijk zetten dat er dadelijk een flopgroepje wegrijdt.

quote:

Op donderdag 8 april 2021 14:22 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:
Ze zijn al meer dan een uur bezig en er is nog steeds geen kopgroep. Wel al een paar valpartijen geweest, met onder meer Piccoli en Rubio als slachtoffers. Piccoli noteert zelfs een DNF, dat talent van hem komt er echt totaal nog niet uit.

Maar goed, iedereen wil dus in de vlucht van de dag zitten. Kun je de klok erop gelijk zetten dat er dadelijk een flopgroepje wegrijdt.

Dat vlakke naar finish nodigt wellicht ook niet echt uit voor klassementsmannen om te gaan demarreren?

Iemand geklaagd over De Kleik?

quote:

Op donderdag 8 april 2021 14:38 schreef showtimer het volgende:
[ twitter ]
Iemand geklaagd over De Kleik?

Niet direct een vooruitgang.

Zolang treksel er zit blijft het niet om aan te horen.

Jullie hebben gelijk, dat wordt gewoon weer kenner Kirby.

quote:

Op donderdag 8 april 2021 14:38 schreef showtimer het volgende:
[ twitter ]
Iemand geklaagd over De Kleik?

Was iedereen maar zo goed als Jeroen en Karsten.

quote:

Op donderdag 8 april 2021 14:22 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:
Maar goed, iedereen wil dus in de vlucht van de dag zitten. Kun je de klok erop gelijk zetten dat er dadelijk een flopgroepje wegrijdt.

Ik heb een bingo.

quote:

Op donderdag 8 april 2021 15:04 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:

[..]

[ twitter ]

Ik heb een bingo.

En nu?

Ik kan me ergere kopgroepen bedenken.

quote:

Op donderdag 8 april 2021 15:07 schreef showtimer het volgende:

[..]

En nu?

Nu feliciteren we Benno.

quote:

Op donderdag 8 april 2021 14:42 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:

[..]

Niet direct een vooruitgang.

Niet-uhh, direct-uhh, een-uhh, vooruitgang.

quote:

Op donderdag 8 april 2021 15:33 schreef Kopiko het volgende:

[..]

Niet-uhh, direct-uhh, een-uhh, vooruitgang.

En hij zegt ook nog eens dat Mikel Landa uit Vitoria-Gasteiz komt, wat niet zo is. Wel volgens Wikipedia, maar je moet niet alles geloven wat op het internet staat.

quote:

Op donderdag 8 april 2021 15:35 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:

[..]

En hij zegt ook nog eens dat Mikel Landa uit Vitoria-Gasteiz komt, wat niet zo is. Wel volgens Wikipedia, maar je moet niet alles geloven wat op het internet staat.

Klopt wat op de Spaanse wiki staat wel?

quote:

Op donderdag 8 april 2021 15:37 schreef Mexicanobakker het volgende:

[..]

Klopt wat op de Spaanse wiki staat wel?

Als daar Murgia staat wel.

quote:

Op donderdag 8 april 2021 15:39 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:

[..]

Als daar Murgia staat wel.

Daar staat Murguía.