FOK!forum / Literatuur, Taal en Kunst / Tong’s eigen individueel schrijfsels topic
tong80maandag 22 maart 2021 @ 02:45
Ik zal beginnen met m'n mooie eerste post. Ondanks de mod. Ik kick hem gewoon omhoog. Je moet niet alleen FOK! redden maar verder kijken dan je radartje kan beheppen.

Hou het verder centraal......

Wreedheid, oorlog, verderf, tirannie, geboefte, hebzucht, moord, aanslagen, martelingen, onderdrukking, verraad, gijzelingen is van alle tijden. Ik begrijp de uitdrukking: "In wat voor tijden leven we in hemelsnaam ?" dan ook niet. Vroeger was het zelfs nog erger, in de eerste wereldoorlog sneuvelden 9 miljoen soldaten, in de tweede wereldoorlog vielen in totaal 60 miljoen doden. 9 miljoen joden werden vergast. In de middeleeuwen ging je op de brandstapel werd je geradbraakt of gevierendeeld. Iedere tijd heeft zijn wreedheden en ellende.

het-boeket-van-nice-klein-kind-natuurlijke-schoonheid-de-dag-kinderen-manier-zomermeisje-gelukkige-kinderjaren-gezicht-en-skincare-135325763.jpg

Momenteel zitten we in een periode van extremiteiten, die verder gaan dan incidenteel. Voornamelijk IS is daar verantwoordelijk voor. Ze proberen de democratie in het hart te raken, in naam van godsdienst heet het. Ik vind het eerder in de naam van het barbarisme. Ik ken geen godsdienst, waar in naam van de aanbedene geslachtsdelen en/of genitialïen moeten worden geamputeerd om vervolgens in de mond van de slachtoffers te worden gepropt.

De oorlogen welen momenteel gewoon tierig door, echter leven we ook in de tijd van aanslagen. Daar komt bij dat door de huidige media, veel in beeld komt en veel te zien is. Je krijgt het in je schoot geworpen, of je nu wil of niet. Zie afgelopen week in Nice. Per abuis werden er beelden getoond die shockerend waren. Later werd de fout hersteld. Terwijl de langzaam op de meute afrijdende vrachtwagen luguber is. Je weet wat die mensen te wachten staat. De Leeuw sluipt naar de weerloze antilope, om op het onverwachte moment toe te slaan. Met het bord op schoot zit je rechtstreeks te kijken hoe twee vliegtuigen de WTC-Towers invliegen. Daardoor lijkt deze tijd wreder en gevaarlijker. Dat is natuurlijk nonsens. Het lijkt alsof het dichterbij komt, wordt ook vaak gezegd. Misschien is het ergste geweld wel verder weg dan ooit.

Daarom ben ik om, daarom omarm ik de Pokómon, daarom geniet ik van het massale genieten, en van de gezamenlijke pret. De vredigheid die het uitstraalt, terwijl er agressief op de Pókomon wordt gejaagd. Er wordt alleen met camera's geschoten. Ik begrijp nog steeds niets van de Pokómon. Waar komt ie vandaan ? Hoe is deze rage ontstaan ? Wat is de aanzet geweest ? Wat is het doel ? Is er straks een winnaar ? Zijn er straks winnaars ? Is het net zoals bij de Panini-voetbalplaatjes ? Dat als je ze allemaal hebt, je winnaar bent in je eigen wedstrijd ? Ik vind de Pókomon rage zelfs geweldig. Ik begrijp de haters niet. Ik ken mensen met vreemdere hobby's. Prins Bernard schoot met een vredesroos als pochette leeuwen en olifanten dood.

Furfrou, Ampharos, Houndour, Poochyena namen die als muziek in de oren klinken. Namen verzonnen door een briljante geest. Is de Pókomon niet een soort geest ? Geestverruimend is het wel. Het lijkt kinderspel, het lijkt me eerder een monsterlijk genoegen om ze op te sporen. Het lijkt me een euforisch gevoel te geven er één te ontdekken. Ik heb me nog niet echt verdiept, maar wat ik zie in deze fantasiewereld is het kinderlijke, het spontane, het speelse, het verbroedende, gemoedelijke. In iedere deelnemer is de jeugd gevaren. Veel mensen worden weer kind, worden weer speels en zijn trots op wat ze hebben gevonden. "Kijk eens mama, met losse handjes."

Daarom is het contrast zo mooi. Daarom was het zo aangrijpend om de foto van het dode kindje onder de folie te zien in Nice. Er lag een knuffeltje naast het lijkje. Het lag er een beetje namens Pókomon. Het knuffeltje lag er tegen de grote boze buitenwereld. Waar schamper gelachen wordt als volwassenen hun geluk vinden in een virtueel beestje. Was die virtuele wereld maar de reële, wat zou de wereld dan mooi en vredig zijn. Ik blijf genieten van de volwassenen die genieten omdat ze terug zijn bij het onschuldige genot uit hun jeugd.
De Pókomon rage had op geen beter moment haar kop op kunnen steken. Iedereen zou weer eens kind moeten kunnen zijn. Pókomon geeft je die kans. Kinderlijk eenvoudig.

TTK / Tong's schrijfsels #2

:T
tong80maandag 22 maart 2021 @ 02:53
Gisteren een nieuw dieptepunt in de Nederlandse televisiegeschiedenis. De ex-topzwemster, programmamaakster en producente Hansje Bunschoten is 58 jaar en terminaal kankerpatiente.
Ze was succesvol op al die gebieden. In 1972 deed ze bijvoorbeeld mee aan de Olympische Spelen van München. Ze was ook programmamaakster bij De rijdende rechter en Studio Sport, om maar iets te noemen.


Nu heeft ze op zondagavond laat een eigen programma, waar ze wel in beeld is te zien.'Maskers Af' Waar ze in gesprek gaat met o.a. Mart Smeets en Eva Jinek. Het is dus geen interview, maar een conversatie tussen twee gelijkwaardigen. Het heet 'Maskers Af', omdat ze zichzelf bloot wil geven, openhartig en eerlijk. Dit verwacht ze dan ook van haar gesprekspartner. Helaas kom je dan met Mart Smeets van een ontzettend koude kermis thuis.
Gisteravond de eerste aflevering.

Wat een enge ijdeltuit. Op een gegeven moment zei Hansje: 'Was dan niet gekomen.' En gelijk had ze. De stugge zelfverklaarde schrijver, gaf zich geen moment bloot, deed superieur uit de hoogte, had totaal geen interesse in Hansje en zat er alleen maar onoprechte schijnbewegingen te maken. Over de liefde wilde hij het niet hebben. Natuurlijk niet, dan worden types zoals hij kwetsbaar. Dan wordt de macho-pose te broos, dan heeft de gouden ketting op de behaarde borst zijn waarde verloren. Dan moet je plots jezelf zijn. Het was eigenlijk te genant om er kwaad door te worden.

Smeets zegt altijd dat ie een hekel heeft aan het Hilversumse wereldje en de BNers die overal en altijd op komen draven. Zelf is ie niet van de buis te slaan. 'Nou ik weet niet of ik dat wel moet doen.' 'Nou Mart, als we.........' 'Ok, omdat je zo aandringt en jij het bent Matthijs, Hansje, Tom, Kees, Harry, Paul, Hanneke, Sonja, Eva, Jeroen.....' Hij zei dus ja tegen Hansje Bunschoten, die hij goed kent door de sportprogramma's die ze samen hebben gemaakt. En nóg wist ie een ijskoude afstand te bewaren, met ijsschotsen die steeds verder wegdreven.
Het was vanaf het begint dweilen met de kraan open, geen warm water. Want hij brand zijn vingers niet graag.

De vraag over liefde van Hansje Bunschoten ging feitelijk over zijn ervaringen als ie op reis was. Hansje zelf vond het soms moeilijk om te beseffen dat haar geliefde thuis op haar wachtte en ze toch aantrekkelijke mannen tegen kwam. 'Dat gaat je niks aan', bromde de zelfverklaarde Casanova met de gouden ketting en inscriptie 'mama ik hou van jou'.

'Was dan niet gekomen.' Geweldige respons. Het water klotste onder zijn oksels. 'Wat doe ik hier?' hoorde je hem denken. Steeds weer wist ie het antwoord te omzeilen als Hansje iets aan hem vroeg. 'Heb je wel eens heimwee naar de tijd dat je onbevangen iets aan kon pakken?' Zonder te antwoorden: 'En jij?' Die wedervraag zit zo vol dedain. Zonder zich bloot te geven kaatste hij de ijsbal terug. Niet uit interesse voor Hansje, maar om zijn pose in stand te houden.

Zo werd het toch steeds meer een interview van Hansje met meneer-het-interesseert-me-allemaal-niet. Het was hem weer gelukt. De aandacht lag weer bij de heer Smeets. De focus verleggen noemt Emiel Ratelband dat. Daar is Mart de beste in. Een sporter werd niet door hem geïnterviewd, nee de sporter mocht blij zijn geïnterviewd te worden door meneer de groot himself. Het was tenenkrommend, zelfs niet mogelijk er een scheve schaats mee te rijden. Smeets past alleen maar Friese doorlopers. Op houtjes glibbert ie overal doorheen. Op iedere vraag om te komen verschijnen zegt ie ja. Waarom weten we sinds gisteren zeker. De wereld bestaat bij Smeets' gratie. De goddelijke Mart. Arme Hansje. Zit daar een beetje terminaal haar ziel bloot te leggen tegen een egocentrische ijspilaar. 'Was dan niet gekomen.'

Go Hansje!

:T
tong80maandag 22 maart 2021 @ 02:59
Krijg nou wat. Een gedicht over het drama in Nice.....

het onschuldige kind speelde
het onschuldige kind lachte
het onschuldige kind huilde
het onschuldige kind ontroerde
het onschuldige kind bewonderde
het onschuldige kind troostte
het onschuldige kind zoende
het onschuldige kind schitterde
het onschuldige kind beweerde
het onschuldige kind geloofde
het onschuldige kind werd wees
het volwassen kind was schuldig

:T
tong80maandag 22 maart 2021 @ 03:04
Laten we het iets luchtiger houden TONG. :{

Ok, omdat jij het bent.....

Shoarma-zaak Erdogan

De buitenkant van Erdogan zag er leuk en kleurrijk uit. Alles in de nationale kleuren van Turkije. Met spiegelende tierelantijntjes aan de muur. Mooie, felle oranje/rode neon lichten voor het raam en een knipper lichtend bordje op de deur, dat duidelijk maakte dat ze open waren. Dit zou geen brug te ver worden.

Mooie service. Voor hetzelfde geld is de zaak gesloten en sta je als Jan met de korte achternaam aan een dichte deur te trekken. Dat is hetzelfde als het alarm afgaat bij het verlaten van de HEMA. Je zal zeggen dat zal me worst wezen, maar je gaat toch blozen als een gestolen aardbei.

Bij binnenkomst een grapje maken kan het ijs breken dacht ik. 'Wat Shaffie vandaag Ramses?' werd echter niet begrepen. 'Ik Youssoef.' Daar sta je dan met je mond vol tanden. Maar goed, die tanden zou ik nog hard nodig hebben. Ik wachtte rustig mijn beurt af, er was immers nog een klant vóór me. Die klant bleek echter Gekke Fritsie te zijn. Een soort mascotte van de zaak. Fritsie bestelde nooit iets, zat op een kruk in de hoek en vertelde al 10 jaar dezelfde grap aan de klanten. Iets met een turkentrekker. Ik begreep er niks van, maar lachtte hardop. Fritsie was weer tevreden. Fritsie zorgde voor de vrolijke noot in de zaak. En werd getolereerd door Youssoef.

Daar scoorde Youssoef, die zowel eigenaar als kok bleek te zijn, gelijk punten mee. Dat toonde zijn gastvrijheid. Youssoef was al even vriendelijk als Gekke Fritsie. Heel anders dan je van een Turk zou verwachten de laatste tijd. Ik voelde me gelijk op m'n gemak. Let's shoot dacht ik. Ik vuurde de bestelling op Youssoef af, die mijn staccato opgedreunde orders braaf noteerde.

?appId=21791a8992982cd8da851550a453bd7f&quality=0.7

Ik bestelde een shoarmaschotel en een flesje Cola. De bestelling werd netjes genoteerd, opdat er niks mis kon gaan. Het zijn kleine details, maar dat maakt nu juist het onderscheid.
Ik ging aan een tafeltje zitten met mooie plastic bloemen en een bakje water. Je weet immers nooit wie er met zijn handen gaat eten, er zijn zoveel buitenlanders hier momenteel.

Het was brandschoon. Dat heb ik in andere zaken wel eens anders meegemaakt. Ik zag aan de muur een certificaat hangen. Ik dacht dat het een hygiëne-certificaat was, maar bleek het strikdiploma van zijn dochtertje te zijn. Dat vond ik zo lief en sympathiek. Ik ging me steeds meer op m'n gemak voelen.

Youssoef kwam persoonlijk de shoarmaschotel serveren. Met een glimlach werd ik bediend. 'Eet uw smakelijks meneer, dat uw het maar lekker zalt vinden.' Waar vind je die beleefdheid tegenwoordig nog ? De eerste hap is altijd het belangrijkst en die was heerlijk. De champignon was lekker knapperig, het shoarmavlees perfect op temperatuur en goed gekruid. De saus maakte het af. Dat kan niet meer misgaan dacht ik. De kleine garnituurtjes deden hun werk ook goed. Dit kon me niet lang genoeg duren, al houden ze me hier twee dagen vast. Het leken wel perfecte partituren. Mijn smaakpapillen werden gestreeld alsof André Riéu de maaltijd er per strijkstok in walste.

Het cruciale moest nog komen, de pattates-frietates. Die kunnen zo'n schotel verpesten. Een echte test voor Youssoef. Te slap, te hard, te koud, te flauw, alles is mogelijk. De meeste Turken in Nederland kunnen wel overweg met een schotel. Had er dus het volste vertrouwen in. Was dan ook opgelucht dat de patatjes ook echte patatjes waren. Je zou ze bijna op z'n Belgisch frietjes gaan noemen.
Maar patatjes klinkt internationaler, heeft meer allure. Bij frietjes denk je al snel aan 'Frietkot Kees Kroket'

Deze zaak hàd internationale allure. Alles klopte. Vanaf de binnenkomst tot het afrekenen.
'Heeft het uw gesmaakt meneer ? Wilt u misschien ook nog een pepermunnetje voor bij de frisse adem ?'

Nou ja zeg, dat kon er nog wel bij. Youssoef was oprecht bang dat ik uit m'n muil zou stinken. Weer zo lief. Het afrekenen ging ook in een aimabele sfeer. 'Tot uw volgende keer meneer.'
Die volgende keer komt er zeker. Youssoef verdient een kwaliteits-diploma, naast die van zijn dochter.

En Fritsie ? Fritsie was in afwachting van de volgende klant, zijn repertoire was wat dat betreft onbeperkt.

:T
mailymaandag 22 maart 2021 @ 07:18
De oorlogen welen tierig door? 8)7
RedFever007maandag 22 maart 2021 @ 08:32
quote:
1s.gif Op maandag 22 maart 2021 07:18 schreef maily het volgende:
De oorlogen welen tierig door? 8)7
:')

^O^
tong80maandag 22 maart 2021 @ 10:59
quote:
1s.gif Op maandag 22 maart 2021 07:18 schreef maily het volgende:
De oorlogen welen tierig door? 8)7
Ach ja, het ontbreken van ironie zal ons ooit de kop gaan kosten. :{

:T
tong80maandag 22 maart 2021 @ 15:48
Opa Henk, de ijzerboer.

'Nee, ik hiet Driek zei Driek.' 'Gehiet toch allemaal Jan bij jullie?' 'Bijna allemaal, m'n vader hiet Henk.' 'Ik dacht dat juist Henk, Jan hiette.' 'Nee de vader van m'n vader hiette Jan.' 'Net zoals nog drie anderen in de familie.'

'Das dan drie keer Jan, Driek. Veur het zelfde geld hadde Driekus Jan geheten.' 'Net zoals Jan Hendrik van Veen op de lagere school. Die hiet gewoon Johnnie.' 'Ik noem m'n broer ok gin Jan Willem.' Zo vroeg ik laatst aan Nel, hoe het met haar broer Jan Jozues Cuik ging. 'Wie ?' vroeg ze lachend. 'Zo noemen we hem al 40 jaar niet meer.' Ze lag in een deuk. 't is gewoon Jan.'

Afijn, na het handen schudden in de Koningstraat, ondertussen kijkend naar de imposante tatoeage op z'n arm, zal vast moeder met een hartje op hebben gestaan, begreep ik dat ze wel allemaal Welsing heten.
Kwam ik al helemaal in een moeilijk pakket. Van de één naar de andere Welsing, via Schouten en Damen (geen Nelissen, da's dan weer Heesbeen) terug naar de roots van de ultieme ijzerboer. Henk Welsing.

Voordat we de rode draad van het verhaal kwijt raken. Ik wist inmiddels dat Henk, Henk hiette. Volgens Driek, de zoon van Henk en de broer van Jan, zijn vader, de schoonvader van Lia, de oudste en langst werkzame ijzerboer in de Bommelerwaard. Boer klinkt misschien denigrerend. Maar ijzeragrariër bek niet echt. Vergeten naar z'n leeftijd te vragen. Maar de vader van Driek en de Jannen. de zoon van de opa van de Jannen, die ok Jan hiette, moet wel tegen de 90 lopen. Hij loopt nog steeds mee, al beunend en steunend met z'n zoon. Drie keer raaie mè wie.

Toen Opa Henk Welsing uit Veenendaal moest vertrekken zocht ie z'n heil in Bommel. Toen waren "we" nog gastvrij. Is er nog een ziekenhuis-kerk-en straat naar vernoemd. Hoor net nu de klokken luiden. Bim Bam Bommel. Henk Welsing ging al jong werken en voor zichzelf zorgen. Kwam er een gezin bij. Jan en Alleman, zou Bert Haanstra zeggen. Henk Welsing was Mark Rutte 50 jaar vooruit, met dit verschil dat de participatie-samenleving van Henk Welsing er socialer uit zag dan het gedrocht van Mark Rutte.

Het kamp, zoals we dat in de volksmond noemen werd gesloten. De bewoners werden naar een groot woonwagenkamp in Tiel gedirigeerd. Ho even dacht Henk Welsing, zo zijn we niet getrouwd. Bommel heeft m'n hart gestolen. En ik ga geen aangifte doen.

De vader van Driek en de Jantjes, de hoeder van het oprechte oud ijzer, woont nu al bijna 50 jaar op de Heksewal. Dat noemen we nog eens integreren. Henk Welsing, de hardwerkende ijzerboer, je zou bijna zeggen de ultieme ijzervreter, heeft later alsnog aangifte gedaan bij de gemeente Bommel. Of ze in het geboorte-register erbij wilden zetten dat z'n dochters geen Jan hieten.

:T
maxi-musmaandag 5 april 2021 @ 19:20
quote:
0s.gif Op maandag 22 maart 2021 02:45 schreef tong80 het volgende:
Ik zal beginnen met m'n mooie eerste post. Ondanks de mod. Ik kick hem gewoon omhoog. Je moet niet alleen FOK! redden maar verder kijken dan je radartje kan beheppen.

Hou het verder centraal......

Wreedheid, oorlog, verderf, tirannie, geboefte, hebzucht, moord, aanslagen, martelingen, onderdrukking, verraad, gijzelingen is van alle tijden. Ik begrijp de uitdrukking: "In wat voor tijden leven we in hemelsnaam ?" dan ook niet. Vroeger was het zelfs nog erger, in de eerste wereldoorlog sneuvelden 9 miljoen soldaten, in de tweede wereldoorlog vielen in totaal 60 miljoen doden. 9 miljoen joden werden vergast. In de middeleeuwen ging je op de brandstapel werd je geradbraakt of gevierendeeld. Iedere tijd heeft zijn wreedheden en ellende.

[ afbeelding ]

Momenteel zitten we in een periode van extremiteiten, die verder gaan dan incidenteel. Voornamelijk IS is daar verantwoordelijk voor. Ze proberen de democratie in het hart te raken, in naam van godsdienst heet het. Ik vind het eerder in de naam van het barbarisme. Ik ken geen godsdienst, waar in naam van de aanbedene geslachtsdelen en/of genitialïen moeten worden geamputeerd om vervolgens in de mond van de slachtoffers te worden gepropt.

De oorlogen welen momenteel gewoon tierig door, echter leven we ook in de tijd van aanslagen. Daar komt bij dat door de huidige media, veel in beeld komt en veel te zien is. Je krijgt het in je schoot geworpen, of je nu wil of niet. Zie afgelopen week in Nice. Per abuis werden er beelden getoond die shockerend waren. Later werd de fout hersteld. Terwijl de langzaam op de meute afrijdende vrachtwagen luguber is. Je weet wat die mensen te wachten staat. De Leeuw sluipt naar de weerloze antilope, om op het onverwachte moment toe te slaan. Met het bord op schoot zit je rechtstreeks te kijken hoe twee vliegtuigen de WTC-Towers invliegen. Daardoor lijkt deze tijd wreder en gevaarlijker. Dat is natuurlijk nonsens. Het lijkt alsof het dichterbij komt, wordt ook vaak gezegd. Misschien is het ergste geweld wel verder weg dan ooit.

Daarom ben ik om, daarom omarm ik de Pokómon, daarom geniet ik van het massale genieten, en van de gezamenlijke pret. De vredigheid die het uitstraalt, terwijl er agressief op de Pókomon wordt gejaagd. Er wordt alleen met camera's geschoten. Ik begrijp nog steeds niets van de Pokómon. Waar komt ie vandaan ? Hoe is deze rage ontstaan ? Wat is de aanzet geweest ? Wat is het doel ? Is er straks een winnaar ? Zijn er straks winnaars ? Is het net zoals bij de Panini-voetbalplaatjes ? Dat als je ze allemaal hebt, je winnaar bent in je eigen wedstrijd ? Ik vind de Pókomon rage zelfs geweldig. Ik begrijp de haters niet. Ik ken mensen met vreemdere hobby's. Prins Bernard schoot met een vredesroos als pochette leeuwen en olifanten dood.

Furfrou, Ampharos, Houndour, Poochyena namen die als muziek in de oren klinken. Namen verzonnen door een briljante geest. Is de Pókomon niet een soort geest ? Geestverruimend is het wel. Het lijkt kinderspel, het lijkt me eerder een monsterlijk genoegen om ze op te sporen. Het lijkt me een euforisch gevoel te geven er één te ontdekken. Ik heb me nog niet echt verdiept, maar wat ik zie in deze fantasiewereld is het kinderlijke, het spontane, het speelse, het verbroedende, gemoedelijke. In iedere deelnemer is de jeugd gevaren. Veel mensen worden weer kind, worden weer speels en zijn trots op wat ze hebben gevonden. "Kijk eens mama, met losse handjes."

Daarom is het contrast zo mooi. Daarom was het zo aangrijpend om de foto van het dode kindje onder de folie te zien in Nice. Er lag een knuffeltje naast het lijkje. Het lag er een beetje namens Pókomon. Het knuffeltje lag er tegen de grote boze buitenwereld. Waar schamper gelachen wordt als volwassenen hun geluk vinden in een virtueel beestje. Was die virtuele wereld maar de reële, wat zou de wereld dan mooi en vredig zijn. Ik blijf genieten van de volwassenen die genieten omdat ze terug zijn bij het onschuldige genot uit hun jeugd.
De Pókomon rage had op geen beter moment haar kop op kunnen steken. Iedereen zou weer eens kind moeten kunnen zijn. Pókomon geeft je die kans. Kinderlijk eenvoudig.

TTK / Tong's schrijfsels #2

:T
Het is Pokémon.
tong80maandag 5 april 2021 @ 19:22
quote:
0s.gif Op maandag 5 april 2021 19:20 schreef maxi-mus het volgende:

[..]

Het is Pokémon.
Ik zal het doorgeven.

:T
tong80zondag 11 april 2021 @ 17:00
maak een gedicht
mooier dan dichtbij
dat je denkt, over overdenkt
dat er geen peinzen is

dat je de toren los kunt maken
van de aanblik
het grootste aangezicht
die aanschouw
het niet meer nodig is

dat je aan Bommel denkt
hier ligt mijn terugblik
met mijn oneindige herinneringen
ook zonder toren

mijn Bommel,
mijn hart,
mijn persoonlijke Bommel

Herman

:T
tong80donderdag 10 februari 2022 @ 14:37
Kick

:T
tong80donderdag 10 februari 2022 @ 15:01
het onschuldige kind speelde
het onschuldige kind lachte
het onschuldige kind huilde
het onschuldige kind ontroerde
het onschuldige kind bewonderde
het onschuldige kind troostte
het onschuldige kind zoende
het onschuldige kind schitterde
het onschuldige kind beweerde
het onschuldige kind geloofde
het onschuldige kind werd wees
het volwassen kind was schuldig

:T
tong80vrijdag 11 februari 2022 @ 07:44
Ristorante/Pizzeria Perla di Cairo

Het moest er een keer van komen. Bij de buren van Perla di Cairo aan tafel schuiven.
Had er al vaak een pizzaatje gehaald, maar nog nooit in de pizzeria zelf gegeten. Als ik uit het raam van m'n flatje kijk zie ik de dampende walmen uit de rookpijp van het restaurant opstijgen.
Met een beetje fantasie kun je er de Olympische vlam in herkennen. Bij aflandse wind uit het midden-oosten snuif ik de geur op van gebraden gehakt, geroosterd varkensvlees en gesnipperde uien. Heel wat anders dan de aangebrande kiplucht van een mislukte barbeque die mijn reukorganen iedere zomer teistert. De veroorzakers daarvan zitten de hele zomer op de stoep in trainingspak bier te drinken. Ik ken inmiddels alle nummers van Fransje Bauer uit m'n hoofd. Het zijn natuurlijk wel de originele, oer-Hollandsche, politiek bewuste, shoarma etende, SBS-kijkers. Wat de Bauer niet kent lust ie niet.
Gelukkig kunnen de echte sportfans de Olympische Spelen bij de NPO zien. Bij SBS : 'Welke gemeente heeft ooit twee keer de OS georganiseerd ?'

A: Sexbierum
B: Los Angeles
C: Imca Marina

Ze hebben ook zo'n mooi bordje aan de muur. 'Krek Wak Wou.' 'Dit is precies hetgeen ik wilde' paste er niet op vermoed ik. Als ik ze beleefd groet, groeten ze altijd in dialect terug : 'Hek wa van oe an ?' 'Eens gelijks' zeg ik dan. Waar vind je dat nog tegenwoordig ?

Ik zag vroeger door het raam Yazied al bezig met zijn one-man show. Ik noem hem altijd Ari, klinkt amicaal, zeg maar goeie kennissen onder elkaar. Ari goochelde jarenlang met deegrollers en pannen met deksels. 'Jij gaat altijd tot de bodem hè Ari ?' Zei ik in de geest van de Olympische Spelen. Ari worstelt nog steeds een beetje met de Nederlandse taal, hij begreep de dubbele bodem van mijn opmerking dan ook niet. Met cijfers heeft ie minder moeite. Hij wilde al beginnen aan nummertje 28, toen ik hem vertelde dat ik aan tafel wilde plaatsnemen. Het was alsof ik in m'n eigen huis op visite ging.

De bediening liet niet lang op zich wachten. Op advies bestelde ik de Nazaka. Nummer 81 zouden Ari en Anton Geesink zeggen. Een pizza met alles erop en er an. Op weg naar de zoveelste dan. Deze maaltijd had geen bijsmaak. Niet zuur i.i.g. Zo zoetjes aan begon ik in mijn missie te geloven.

Voorgerecht een Zuppa di Pomodoro, klinkt toch aantrekkelijker dan het saaie tomatensoep. Net zoals artisjokken lekkerder klinkt dan dierentuin liegen. Een snelwandelende schaker gaat niet sjokken, Een schakende loper op weg naar het paard is nutteloos. Dan kun je nog zo hoog van de toren blazen. Koning te rijk zal je niet meer worden. We dwalen af. Mijn gedachten ook, zat al virtueel boven het dampende bord.

Na tien minuutjes werd de Pomodoro geserveerd. De soepballetjes dreven met hun billetjes aan de oppervlakte, klaar om opgevist te worden. De eerste indruk had me niet voorgelogen. De balletjes waren lekker heet en de zoet/zure soep was innig verstrengeld met de stukjes tomaat.
Wachtend op mijn Pizza nam ik de omgeving in me op. Het was rustiek en knus. Italiaans en Egyptisch vloeiden mooi samen met Hollandse degelijkheid. Hier zou het bordje 'Krek Wak Wou' niet misstaan. Samen met Ari Salami zorgde het voor een gemoedelijke, huiselijke sfeer.
Vanaf mijn tafel zag ik Ari met de pizza gooien alsof ie aan het discuswerpen was. Ari was goud waard voor deze zaak en ging helemaal in zijn werk op. Hij had duidelijk plezier in wat ie deed. Arie moet nog aan de juist persoon het estafettestokje doorgeven. Arie stopt na de zomer immers. Op zijn hoogtepunt lijkt me.

De Pizza was niet te groot en niet te klein. Precies zoals het hoort. Alles lag mooi gerangschikt.
Niets overlapte elkaar en niets lag er verloren bij. Waar te beginnen is dan de vraag. Ik prikte eerst een champignonnetje aan de vork. Stukje deeg erachteraan. 'We are the champignons' wilde ik zingen. Maar hield me met moeite in. De stukjes tomaat waren niet te slap en de paprika niet te hard. Je zou er bijna een stijve van krijgen, ware het niet dat er net een engeltje op m'n tong pieste. De kaas fietste, op de Olympische pieste, overal tussendoor. Was als een glijmiddel voor de ham, salami en uitjes. Dit was als een thuiswedstrijd voor de artisjokken en de ananas, alleen het applaus ontbrak.

Het was duidelijk, hier had Ari jarenlang voor geoefend. Hier had zijn opvolger voor in de Olympische klas gezeten. Zelden zo lekker ongezond gegeten.
Dit was de perfecte pizza. Dit was de Pizza om door een ringetje te halen.
Hans van Zetten zou zeggen : 'Hij staat, hij staat en ik sta ook.'

:T
tong80zaterdag 12 februari 2022 @ 14:10
Als democratisch culinair recensent heb ik ditmaal mijn fans de keuze laten maken tussen een pizzeria en een pannenkoekenrestaurant. Eerlijk gezegd verbaasde het me niet dat de echte Bommelsche-lekkerbekjes voor de pannenkoek kozen.
Mede door de heerlijke lekkerbekjes en andere niet zelf te vangen vis van vishandel Bronk. Daar genieten de Bommelaars iedere week al van. Verandering van spijs heeft nu eenmaal andere eisen. Ik denk ook dat de enige niet -Echte -Bommelse-lekkerbek, Jaap de visboer uit Spakenburg is die voor de Pizzeria heeft gekozen.

Zelf had ik weinig keus wat betreft het pannenkoekenrestaurant. Er is er één in Zaltbommel. Qua pannenkoeken menu's dus een schraal aanbod. Ben vaak in die horeca-gelegenheid geweest. Toen heette het echter nog Café De Taveerne. De typische sfeer is er blijven hangen, als de pannenkoekengeur net onder de afzuigkap.
Ik ben er regelmatig als een stroop-pannenkoek uitgerold. Me er thuis voelen mocht dus geen probleem zijn. De tap altijd open. Wat hebben we er veel gezopen. Het etablissement is trouwens schitterend gelegen, onder de Waterpoort met uitzicht op de Waal.

Bij binnenkomst natuurlijk mijn traditionele grapje. Of de meeste gasten, net als ik, via zet-mail reserveren ? 'Meneer, u hoeft hier niet te reserveren.' Ijs werd niet gebroken. Scheelde niet veel.
De gastheer was verder erg hoffelijk en wees me een mooi tafeltje aan, met een rustiek uitzicht op de Waterstraat. Rechts van me zag ik Cafetaria TIGO, links slijterij Luc van Boort. Bij beiden veel tijd versleten. Dus een warm gevoel van binnen. Nu mijn maag nog een warm gevoel geven.
Ik had begrepen dat zo'n pannenkoek nogal vult, je al snel het volume onderschat. Dus geen voorafje. Het was bij uitzondering eens een zonnige dag, dus keus viel op een lekker glas ice- tea.

Ik koos verder voor de spekpannenkoek met ananas, kaas en stroop. De gastheer probeerde me nog over te halen er een salade bij te nemen. Goed bedoeld, maar ik vind dat als je eenmaal lekker vet gaat eten er geen semi gezond konijnenvoer bijhoort. Als je aan de lijn bent en biologisch gekweekte zeewier eet, neem je als toetje ook geen HEMA rookworst. Nagerecht kon ik nadien altijd nog tijdens het uitbuiken bestellen. Dorst lessen bovendien.

Het leuke van een pannenkoekenrestaurant is dat het ook naar pannenkoeken ruikt. Ik wilde bijna gaan vragen of ik de klopper mocht schoonlikken, zoals bij moeke vroeger. Dat doen ze tegenwoordig met een elektrische staafmixer. Voor je het weet zit je tong ertussen. Als er iets is dat Tong niet kan missen is het onmiskenbaar zijn karakteristieke tong.

Het was gezellig onrustig door de vele kinderen. Die mogen daar voor de halve prijs eten als ze hebben afgezwommen. Normaal stikt het van de Marokkanen in Bommel. Hier waren ze op de vingers van één hand te tellen. Toch een voordeel van het afschaffen van het schoolzwemmen.

De dampende pannenkoek werd voor me neergezet. Het aroma kwam me tegemoet. M'n neusharen begonnen te tintelen van opwinding. Ik moest niet in de zon kijken anders zou de stroop vervangen worden door niespoeder. Je hebt de neiging hem doormidden te snijden, dat is not done. Spaghetti kort je ook niet in met mes en vork. Nadat ik mijn handtekening op de pannenkoek had gestroopt, sneed ik er een mooi driehoekje uit. Zorgvuldig, zonder dat de stroop er vanaf gleed, bracht ik hem naar mijn mond. Een hele kunst, jarenlange ervaring doet dan wonderen. Hij was perfect op temperatuur. De kaas was heerlijk versmolten met de pannenkoek. De ananas was lekker zoet zonder zoetsappig te zijn. Dit was echt een koekje van eigen deeg.

Na de laatste hap te hebben weggespoeld, kon ik niet anders dan concluderen dat Café De Taveerne een waardige opvolger had gekregen. Ik rolde nu niet dronken de kroeg uit. Hoefde niet laveloos onder de waterpoort gebukt te gaan. Heel wat jaartjes ouder dan de tijd van de Taveerne, maar wat een feest. Ik liep de Waterstraat in, liep langs cafetaria TIGO. Anton de eigenaar begroette me hartelijk, oude jongens krentenbrood. Bestelde er het lekkerste ijsje van Bommel. Vervolgde voldaan het culinaire Bommelse pad.

Met een vette 9 is ie spekkoper.

:T
tong80zondag 13 februari 2022 @ 05:22
Beetje surrealistisch wakker worden destijds (2016). Zoals menigeen voldoe ik 's ochtends onmiddellijk aan de eerste levensbehoeftes om de dag met open vizier te beginnen. Dat wil zeggen de TV en PC aanzetten. Met half dicht geplakte ogen, het douchen moest nog, was het eerste dat ik zag een krom gebogen man, op de rug gefilmd, in hollywoodlicht en in rookwolken gehuld. Eenmaal het beeld van voren, hoorde en zag ik Donald Trump. Schreeuwend en wijzend, het publiek bespelend en zijn vrouw introducerend als eerste spreekster van de Republikeinse conferentie in Cleveland (Ohio).

Daar stond ze dan, een totaal geplastificeerd ex-model en Miss uit het Europese oud-communistische Polen. Het contrast tussen twee werelden kan bijna niet groter zijn. Bij de eerste aanblik van de rug van Donald Trump dacht ik nog dat het een mooi shot was van de regisseur. Mooie enscenering en een mooi begin van de conferentie. Vlak erna dacht ik, het lijkt wel een script uit een satirische speelfilm van Robert Altman. Dit werd versterkt toen de vrouw van Donald Trump haar man aanprees. Trots als een klein kind na de eerste spreekbeurt, keek ze na een paar correct gesproken zinnetjes de zaal in. Haar tanden bloot lachend, de sterretjes glinsterden bijna van haar hagel witte Prodent tanden regelrecht de conventie zaal in. Een omgebouwde nep vrouw uit Polen, in een gecreëerde wereld die de huidige realiteit is.

Eenmaal helemaal wakker bedacht ik me dat je dit 20 jaar geleden niet had kunnen bedenken. Vandaar surrealistisch in de eerste zin. Bij zinnen gekomen, bleek het geen droom te zijn. Maar de Amerikaanse droom van Donald Trump, waarbij het scenario ter verfilming ooit werd afgewezen wegens te onwaarschijnlijk. Leve het land waar speelgoedgeweertjes, tennisballen en ladders, in de omgeving van de conferentiezaal zijn verboden, maar waar er straks wel mag worden gedemonstreerd met een vuurwapen op zak. Welcome in America, land of the free.

:T
roos94zondag 13 februari 2022 @ 05:46
^O^
tong80maandag 14 februari 2022 @ 12:14
Paar jaar geleden genoten van het eerbetoon van DWDD aan DaMart. Je kunt vinden van hem wat je wil, arrogant, hooghartig, te assertief, te bijdehand weet ik veel wat hem allemaal wordt verweten. Eén ding kun je hem niet ontzeggen......vakmanschap. Hoe hij in precies drie minuten, zonder beelden, zittend op de rand van de stoep een etappe improviserend beschrijft, waar later pas de beelden aan worden toegevoegd voor de tv-kijkers is uniek. Vaak sta je er niet bij stil hoeveel er wordt geïmproviseerd door de verslaggevers en programmamakers. In welke chaos ze soms moeten werken.

Heb ooit een reportage achter de schermen gezien over De Avondetappe, één en al chaos, rennen, haasten, kabels ontwarren en aansluiten, stekkers repareren. Van het ene gehucht naar het andere dorp racen. De zooi afbreken en de boel weer opbouwen. Tussendoor je voorbereiden en het script in zien. Kijken waar je kunt eten en zoeken waar ze moeten zijn. Daar tussendoor loopt de Mastodont goedkeurend te delegeren. Hand op de rug, frisse lucht inademend voor de uitzending die avond.

1...2...3.....'Goeie avond dames en heren, welkom in het pittoreske St. Donderjeu sùr la Mêre, we bevinden ons in de nabijheid van Bordeaux, 60 kilometer verder naar het zuiden, waar gisteren Polleke van de Linkebal in een geweldige sprint won, na een loodzware etappe, die ons van zonneschijn naar hagelstenen zo groot als tennisballen bracht.' En los is Mart. Niks mis met lieve Dioontje, ik geniet altijd van haar stralende lach en guitige blik. Maar soms, eigenlijk vaak, verlang ik naar een stekelige opmerking, of een prikkelende vraag van de chagrijn acterende, hooghartige Mart Smeets. Als Mart lachte vond ie iets echt leuk. Hij hield wel eens zijn kaken op elkaar, om maar niet te hoeven lachen. Hij was de conservator van zijn eigen humeur. De schaterlach bewaarder voor zijn opvolgster.

De grootste lach was altijd als ie op het eind van de uitzending Dalidah aankondigde. Dalidah de bloedmooie zangeres die treurig, alleen en verlaten zelfmoord pleegde. Dan hief ie zijn glas, leek ie opgelucht weer eens heelhuids de finish gehaald te hebben. Dan heeft DaMart een mooier afscheid gekregen. Herman Brood zei ooit: 'Ik ben het type niet om dood te gaan.' Dit zouden woorden van DaMart kunnen zijn geweest.

Anderhalf uur klasse-TV voor een klasbak, een patron in de televisiewereld, die groter werd dan de programma's die hij presenteerde. Vervloekt en verguisd, bewonderd en aanbeden. Geen tussenweg, geen wit of zwart. Mart was Mart, een geval apart. Ik miste hem de laatste Tours. Hij nam definitief afscheid tijdens de Olympische Spelen van Rio. Waar hij iedere ochtend, integraal, de basketbalwedstrijden versloeg. Ik denk dat zo ongeveer dit zijn laatste woorden in de ether waren: 'Met deze zege van Amerika zitten de Spelen er voor mij op, ik heb er van genoten, ik hoop u thuis ook, au revoir en tot ziens, dit was het,' We hebben ook van jou genoten Mart.
Een tijdperk van memorabele sportmomenten ligt achter ons, begeleid door een bij leven legendarische verslaggever en programmamaker. Leen Pfrommer zittend naast Mart: 'Mart jongen, wat doe je, je moet nog een rondje.' Helaas was Mart weer eens eigenwijs. Krom gebogen liep twee meter sporthistorie de studio uit, één keer keek ie nog eens achterom en dacht: 'Het was mooi, het is goed zo.'

:T
tong80woensdag 16 februari 2022 @ 08:41
Het nieuwe sportcomplex van NIVO Sparta en Mixed Hockey club Bommelerwaard 'De Watertoren,' is gruwelijk mooi geworden. Het proces van bouwen en creëren is schitterend vastgelegd door huisfotograaf Marco Oomen. Die vanaf het begin ons op de hoogte hield van de vorderingen. Ben er echt trots op. We kunnen ons weer laten zien met een representatieve accommodatie. Wat een verbetering met de vorige bouwval. Bouwval klinkt misschien iets te hard, maar het enige dat niet op instorten stond waren Theo van Gemert, Edwin Middelkoop en de tribune, die vooral voor de oudere garde een ideale plek was om de wedstrijden te zien en elkaar te ontmoeten.

Een paar jaar geleden een mooie laatste reünieavond gehad. Veel bekenden van vroeger. Ouwe Spartaanse-jongens krentenbrood, en ouwe NIVO-verhalen opgehaald. Herman van Diejen, Hans Brinkman, Joop Becker, Henrie Stehman, Reneetje Rensen, krijg een grote glimlach op m'n gezicht terwijl ik dit type. Terwijl ik naar de uitgang liep zag ik Rene een frietje eten, met hem meegedaan en lekker geluld met m'n maat. Nog een laatste blik geworpen op het ouwe complex. Heb er heel m'n jeugd en een groot deel daarna doorgebracht. Dus voordat ik slingerend naar huis fietste even geslikt. Zo'n brok in de keel kan danig in de weg zitten.

Gevoetbald, gescoord, getraind en afgemeld, gewonnen en verloren. Gejuicht en gevloekt, gelachen en gehuild. Leren zuipen en leren accepteren, lootjes gekocht en gedart, getafelvoetbald en geflippert. Vrienden voor het leven gemaakt en kennissen opgedaan. Volwassen geworden met de bal aan de voet. Ome Leo leren kennen. Henk van Zuidam zien trainen. Ome sijmen zijn frikandelletje met mayo zien eten. Als 15jarig broekie in het eerste opgevangen worden door Joop Becker en Wout Blanken. Harold zien komen en gaan en weer prominent zien komen, Harjen Wolters ontgroend op de training. Op zondag bij Olympia kijken, waarvan je destijds meer spelers uit het eerste kende dan tegenwoordig in het eerste van NIVO. De promotie naar de hoofdklasse gevierd. Een unieke prestatie, Ijsselmeervogels, DOVO, Ajax en GVVV hebben maar mooi op ons oude complex gespeeld.

Wat rest zijn de herinneringen in nostalgisch rood-wit-zwarte beelden. Voor sommigen zelfs herinneringen van 70 jaar geleden, toen er voor het eerst voet aan land werd gezet op het terrein dat nu op een maanlandschap lijkt. Het was destijds voor Loek en Toon van Gameren, Henk Nijhof, Hans van der Leeden, Sijmen van Eck en de oude Blanken 'A small step for men, but a giant leap for NIVO Sparta.' Ik ging er voor, en had er zin in. Het was even wennen een nieuw plekje te vinden, een eigen plekje waar je je thuis voelt. Waar je over een paar jaar nog steeds trots op bent . Het water stond ons aan de lippen op de "Oude Bosscheweg." We zijn net op tijd geëvacueerd. Weliswaar zonder reddingsvesten, maar de Watertoren lonkte De borsten kunnen worden nat gemaakt, in de derde helft de kelen. We zijn gesettled en hebben onze plek gevonden. Groen en rood verenigd.
Die dan ook schreeuwen: 'NIVO SPARTA, NAAAAR VÓÓÓÓREN!'

:T
tong80vrijdag 18 februari 2022 @ 18:16
ik ben verdrietig
niet omdat het kan
omdat het moet
geen tranen

droge druppels
langzaam druppelend
op mijn wang
niet bang

om emoties te tonen
gewoon het besef
van het oneindige
dat eindig is

:T
tong80maandag 7 maart 2022 @ 12:51
Ik hè niks tege buitelanders uit een ander land. Ik bedoel andere landen moete er ook zijn anders kun de nooit nie eens naar het buiteland op vakantie. Zoals Majorka of griekeland of een ander land met de zee. In nederland is het druk genoeg me buitelanders die hier naar toe kome buite de vakantie om. Die wille dan blijve en houde dan de ballebak van de ikea bezet. En dan kan de nederlandse jeugd fluiten op hun vingers naar de ballebak. Dan zegge ze da ieder een dezellufde rechte mot hebbe. Maar ik krijg altijd de indruk da ze worre veurgetrokke. Want ze zijn op de vlucht veur de vluwelehanschoenen. Van de geitewolle sokke. Da Of hier al ware uit ut buiteland, maar dan deur hun vader en moeder uit de eerste ligting.

Komp om da wij ze mè ope arme ontvange. Kik da ze hier op vakantie kome viere, motte ze helemaal zelluf wete. Da krijde ache atraksies het. Zoals de ef teling en de Ikea vlak bij eindhove. Dan hek ut nog nie gehat over alle duive op de dam. Die schijte alles onder. Maar daar kunne de buitelanders dan weer niks an doen. Da zijn ok maar toeristische mense.Die neme ze nie zelluf mee. De duive op de dam. Naar de Dam, of andere pleinen in de binnestad. Moest er nog bij kome ook. Da ze zelluf de duive meeneme. Veur de lieve vrede te beware zegge ze dan. Maar ze vrete wel alle takke van onze duive op. Kunde zien op de tekeninge. Hebbe ze altijd een tak in hun mond. Da zie de hier nooit nie bij de egte nederlandse duive. De Nederlandse duif moet hun poot stijf houwe. En opkome veur de oprechte, hart werkende koerden de duif.

Wak wou zegge en nie liege dak ut best wel kut feind veur die turke. Ik ken mijn beste turke bij shoarmazaak Ramses. Daar kom ik al zo lang dak vergete ben hoelang da al nie is gewist dak daar veur het eerst kwam. De lutste keer hak me Ramses te doen hij was zo stil dus ik hem de ore van de kop gelult en veul bestelt om hem te trooste. Eigeluk ken ik verder gin turke maar volgens Ramses motte nie kijke naar de voor oordele op tv da nie
iedere turk in een tenk over otoos en over brugge rijt. hun baas is geen lievertje zij Ramses ge meugt daar niet zegge wagge wel kunt zegge in nederland agge vrije mening het. Om te uite. Da ze daarom wel naar nederland wille kome maar da de niet mag van hun baas die de lijding heeft aan het hooft van hun land.

Mun opa hat trouwes ok duive. Toen hadde ze nog geen shoarmatente en mense die Ramses hiete. Ja Ramses shaffie die was homo dus da telt nie.
homoos hebben nooit nie duive of shoarmatente want joop braakhekke heeft een garage waar ie ete kookt en minse diskrimineert terwijl ie selluf homo is. As de duif dood was deed opa um altijd in de soep om te eten.
Hij moest wel eerst dood zijn anders verbrant de duif levend da wilde opa nie denk ik ten minste ak er over nadenk. Ik ga zo weer effe naar Ramses. Bietje lulle over de wereld en de duive met hun vrede want da wit ramses dan weer nie over de duive en de takke die ze in hun mond hebbe. over ete wit ie wel veul net zoas ie over de baas van turkije veul wit en dan een bietje zielig wort en dak dan een extra broodje shoarma bestelt. Veur de lieve vrede. Wak al zij ik heb niks tege buitelanders die motte er ok zijn maar kunne ze in het vervolg nie in hun eige land vluchte?

:T
tong80dinsdag 8 maart 2022 @ 19:11
Paar jaar geleden genoten van het eerbetoon van DWDD aan DaMart. Je kunt vinden van hem wat je wil, arrogant, hooghartig, te assertief, te bijdehand weet ik veel wat hem allemaal wordt verweten. Eén ding kun je hem niet ontzeggen......vakmanschap. Hoe hij in precies drie minuten, zonder beelden, zittend op de rand van de stoep een etappe improviserend beschrijft, waar later pas de beelden aan worden toegevoegd voor de tv-kijkers is uniek. Vaak sta je er niet bij stil hoeveel er wordt geïmproviseerd door de verslaggevers en programmamakers. In welke chaos ze soms moeten werken.

Heb ooit een reportage achter de schermen gezien over De Avondetappe, één en al chaos, rennen, haasten, kabels ontwarren en aansluiten, stekkers repareren. Van het ene gehucht naar het andere dorp racen. De zooi afbreken en de boel weer opbouwen. Tussendoor je voorbereiden en het script in zien. Kijken waar je kunt eten en zoeken waar ze moeten zijn. Daar tussendoor loopt de Mastodont goedkeurend te delegeren. Hand op de rug, frisse lucht inademend voor de uitzending die avond.

1...2...3.....'Goeie avond dames en heren, welkom in het pitoreske St. Donderjeu sùr la Mêre, we bevinden ons in de nabijheid van Bordeaux, 60 kilometer verder naar het zuiden, waar gisteren Polleke van de Linkebal in een geweldige sprint won, na een loodzware etappe, die ons van zonneschijn naar hagelstenen zo groot als tennisballen bracht.' En los is Mart. Niks mis met lieve Dioontje, ik geniet altijd van haar stralende lach en guitige blik. Maar soms, eigenlijk vaak, verlang ik naar een stekelige opmerking, of een prikkelende vraag van de chagrijn acterende, hooghartige Mart Smeets. Als Mart lachte vond ie iets echt leuk. Hij hield wel eens zijn kaken op elkaar, om maar niet te hoeven lachen. Hij was de conservator van zijn eigen humeur. De schaterlach bewaarder voor zijn opvolgster.

De grootste lach was altijd als ie op het eind van de uitzending Dalidah aankondigde. Dalidah de bloedmooie zangeres die treurig, alleen en verlaten zelfmoord pleegde. Dan hief ie zijn glas, leek ie opgelucht weer eens heelhuids de finish gehaald te hebben. Dan heeft DaMart een mooier afscheid gekregen. Herman Brood zei ooit: 'Ik ben het type niet om dood te gaan.' Dit zouden woorden van DaMart kunnen zijn geweest.

Anderhalf uur klasse-TV voor een klasbak, een patron in de televisiewereld, die groter werd dan de programma's die hij presenteerde. Vervloekt en verguisd, bewonderd en aanbeden. Geen tussenweg, geen wit of zwart. Mart was Mart, een geval apart. Ik miste hem deze Tour. Hij neemt definitief afscheid tijdens de Olympische Spelen van Rio. Waar hij iedere ochtend, integraal, de basketbalwedstrijden gaat verslaan. Ik denk dat zo ongeveer dit zijn laatste woorden in de ether zullen zijn: 'Met deze zege van Amerika zitten de Spelen er voor mij op, ik heb er van genoten, ik hoop u thuis ook, au revoir en tot ziens, dit was het,' We hebben ook van jou genoten Mart.
Een tijdperk van memorabele sportmomenten ligt achter ons, begeleid door een bij leven legendarische verslaggever en programmamaker. Leen Pfrommer zittend naast Mart: 'Mart jongen, wat doe je, je moet nog een rondje.' Helaas was Mart weer eens eigenwijs. Krom gebogen liep twee meter sporthistorie de studio uit, één keer keek ie nog eens achterom en dacht: 'Het was mooi, het is goed zo.'

:T
tong80woensdag 9 maart 2022 @ 19:31
Ik bespeur een gedicht.

Ik bespeur een gedicht
gesloten regels, de zin
ik bespeur de letters, ontketend
van het woord

de rijkdom, de arme last
ontbeert, vereerd de zingeving
de regelmaat, de cadans
van het verhaal

de gebaren zwijgen in het
diepste geheim, het woord wordt gehouden
woordeloos gerijm, ik bespeur
het oneindige gedicht

:T
tong80woensdag 9 maart 2022 @ 19:47
Een kleine post over de Pokémon in Bommel.

Ik strompelde zo'n zes jaar geleden op mijn slippers richting Hema en terug. Ik moest de bocht om, bij de Etos om de Koningstraat in te gaan. Richting mijn flatje in de Jan Haeckenhof. Kon ik thuis weer de voetjes van de vloer doen en uitrustend de juiste lymfeklieren bevaren. Het water moet namelijk ook van zijn Latijn zijn en de juiste peristaltische bewegingen omhoog zien te vinden. De klompvoet van mij had heel wat te voorduren gehad. De ballen panklaar op de schedel van Robbie Roding leggen hakte erin in de loop der jaren

Stonden er plots drie jochies, van naar ik schat 12 jaar oud, op de hoek van Boschstraat-Koningstraat.. Niks bijzonders zal je zeggen. Echter, de mooist gekuifde was in een NIVO Sparta trainingspak gekleed.

Dat laat ik dan niet op me zitten. Die spreek ik altijd aan. Menigeen weet er alles van. Burhenne, van den Hoek, van Beest, van Driel, Nikolov of Schreuders, ik voel een onbedwingbare behoefte om contact te leggen met NIVO in mijn schootsveld.

Zo ook ditmaal. Hij had het hoogste woord, was niet onbescheiden. Ze keken alle drie naar beneden, dan weer omhoog. Niet uit verlegenheid, eerder op zoek, assertief in hun handelen. Na de Patat-generatie, de Pokémon-generatie.

Ze namen amper notie van me. Ze praatten tegen me zonder oogcontact. Ze luisterden, en multi-taskten. Modern, van alle markten thuis. Ik vroeg aan de jongen in NIVO Sparta trainingspak in welk elftal ie speelde. Plots veerde één van de andere jongetjes op, gewekt uit zijn Pokémon-beleving. 'Man hij is goed hoor.' Ik vroeg hoe goed. 'In de selectie van de D1.'
Ik ben van de generatie dat je blij bent 11 spelers paraat te hebben tegen Gameren uit op de fiets. Dat je niet kon poepen omdat het stromend water het liet afweten in de keet langs de dijk.

Ik vroeg aan de jongen in trainingspak wie zijn trainer was. 'Dat is Richard.' Zei ie. Ik bespeurde een soort trots, zoals je als jager bent als je een Pokémon vangt, het in de eigen ei qua training kunt vangen en koesteren.

'Toch niet Richard Schimmer ?' 'Nee, dat is mijn vader.' Zei ie glunderend. Tussen neus en lippen bagataliserend. Alsof wielrennen niet beduidend genoeg is, en niet beseffend hoe goed zijn vader was als wielrenner. Dit is nu en dat was destijds. Mooie mennekes, op weg naar hun doel. Geen paal en lat. Wel met passie. Dan maakt het niet uit dat ze me niet in de ogen kijken. Dat deed ik ook niet als 15jarige toen ik na de wedstrijd van het veld afliep. Ik koesterde die ene passeerbeweging. Nog tijd genoeg om de dromen naast je neer te leggen en een volwassen voetballer te worden. Koester je dromen, al is het in een virtuele wereld. Richard, je mag trots zijn.

:T
tong80zondag 13 maart 2022 @ 10:14
Ik was 25 jaar oud in de zomer van 1988, wezen stappen in Den Bosch met een paar meiden uit Zaltbommel, eenmaal terug in Bommel, goed aangeschoten besloten we te gaan zwemmen in het natuurbad Nieuwe Tijningen/Put van Zaan. Ik woonde er vlakbij, laken gehaald thuis, flesje wijn erbij. Het was bloedheet, en ik zou het nog heter gaan krijgen. 5 meiden, tieners en van voor in de 20. Uitgekleed tot het slipje, plagen, spetteren en spatten. Oeps, zwem ik toch per ongeluk tegen Katja aan, even blijven watertrappelen, en de tepeltjes, prominent uitstekend op haar grote borsten, tegen m'n borsthaar aanvoelen. Vluchtig kussen, daarna zoenen en lebberen. Bekken noemden we dat vroeger. Begon het een beetje koud te krijgen, moe te worden en dorst te krijgen. Naar de kant, goed afgedroogd en even op het laken gaan liggen. Annelies dacht hetzelfde en ging tegen me aan liggen. Van het één kwam het ander en ik had de tweede tong te pakken. Deze Tong liet zich niet onbetuigd en hengelde er op los.

Na een tijdje was de fles leeg, en besloten we naar huis te gaan. Katja en Annelies vonden mij wel aangenaam gezelschap geloof ik, gingen dan ook met me mee. Bij mij thuis even een afzakkertje halen. De wijn was thuis ook op dus werd het rosé. Ik woonde nog bij m'n ouders thuis, dus we moesten rustig aan doen, niet te veel lawaai maken het was immers midden in de nacht. Annelies van der Pies was echter een giebelkont, een luidruchtig huppelkutje. ADHD bestond nog niet, lekker wijf wel. Katja ging even plassen, toen ze terug de slaapkamer in kwam, had Annelies haar truitje al uitgedaan, en was me plagend aan het uitdagen. Katja moest lachen, en goed aangeschoten zei ze: 'Ach waarom ook niet, kan mij het schelen.' En volgde het voorbeeld van de luidruchtige Annelies.
Ik kon niet achter blijven, de beide meiden hielpen me uit m'n T-shirt. Had ik zelf wel kunnen doen natuurlijk, maar opzichtig stuntelen was het sein aan de dames om actie te ondernemen.
Enig zelfwerkzaamheid was ze niet vreemd, ze gingen een paar minuten later alleen nog gekleed in hun slipjes.

Niet dat ik snel opgewonden raak, maar ik voelde wel letterlijk en figuurlijk dat er aan de binnenkant van m'n broek tegen de rits werd geklopt. Snel open gedaan, gastvrijheid staat bij mij hoog in het vaandel. Er stond nog wel meer, en niet bepaald half stok. Ik vloek niet graag, schelden doe en deed ik al helemaal niet. Dus toen ik zag wat voor een eikel er had aangeklopt hield ik me in en gaf hem vriendschappelijk een hand. Inmiddels was Annelies zo dronken dat ze steeds harder ging praten, en bulderend ging lachen. We gingen verder met ons biologische experiment. Natuurlijk stelden Annelies en Katja zich voor aan de eikel die uit het niets was komen aanwaaien. Het stond als een paal boven water dat ze hem wel mochten. De natuur ontledend begon ik een beetje in het duister te tasten en als een blinde geilneef, met m'n handen, de grotten van Han te ontdekken. De staletieten hingen druipend aan de bovenkant, kunnen ook stalegnieten zijn geweest. Annelies was inmiddels ladderzat en had geen idee meer waar ze was of wat ze deed. Ik kon haar luidruchtige stem niet meer in toom houden.

Katja, ook aangeschoten zag het allemaal aan en probeerde deel te nemen aan onze speurtocht in de krochten van het genot. Toen gebeurde waar ik bang voor was. Annelies verloor nu echt alle controle en schreeuwde het uit. We waren goed of wel bezig of er werd op de deur gebonkt. Dat dit de druppel was en m'n vriendinnetje als de wiede weerga naar huis moest gaan. Pa naar beneden, in de kamer wachtend op wat komen zou. Katja en ik hielpen Annelies met aankleden. En passant was de fles rosé met een harde knal van m'n bureau op de houten vloer gekletterd.

Ik ging als eerste het schavot tegemoet, pa zat als een beul te wachten om het eindvonnis te vellen. Als een IS-soldaat bereid om mij en m'n scharrel een kopje kleiner te maken. Een lesje te leren zogezegd. Ik kwam als eerste schoorvoetend de trap af en de kamer binnen. De priemende blik alleen al was dodelijk. Katja volgde, met moeite rechtop lopend. Zag aan pa dat ie haar niet onaantrekkelijk vond. Toen kwam de apotheose, de gruwelijke epiloog, het eindvonnis dat ik nooit meer zal vergeten.

Pa had er geen rekening mee gehouden dat er nog een tweede dolle Mina de trap af zou komen. Annelies kwam met donderend geraas van de trap af gevallen. Slingerde zich strontbezopen, aan de deurpost vastgeklemd de kamer in. Als een heuse Bonny st Claire, die een hele fles Jägermeister van de Sint Bernardshond in één teug naar binnen had gekeild, liet ze zich ongegeneerd in de grote leren stoel zakken. Als een spastische bouwvakker on acid bewoog ze alle kanten op en sprak de legendarische woorden: 'Daw menweer, bemt uw de vadew vam hewmam?' 'Sowwy voooor de rosseeee ongewlukje, Ik bem Amneliez.' Een maand later woonde ik op mezelf.

:T
tong80dinsdag 15 maart 2022 @ 08:34
Met het hart op de tong, met de tong die klikt en met de gebaren van een dirigent die het orkest van het nationale blindeninstituut de weg moet wijzen. Donald Trump is de beerput voor, omdat ie al is gedempt. Er valt niks meer te beerputten voor de pers en de onderzoeksjournalisten. Hij heeft al 40 jaar roddelpers achter de rug. Het eelt op zijn ziel is authentieker dan dat de leugendetector bij Hillary Clinton betrouwbaar is. Hij viel ook niet meer te temmen, als je bij hem in de kooi stapt, slaat ie zijn klauwen al uit voordat je de zweep goed en wel in je handen hebt. Geen houden aan. Een onberekenbaar projectiel, die de klappen van de zweep kent. Een man naar mijn hart.

Trump is de moderne versie van Archie Bunker, de nukkige xenofoob uit All in the familie. Trump is de karikatuur van de doorgeslagen American Dream. Archie was aandoenlijk als chagrijnige vader en echtgenoot en had het met zijn venijnige, vaak racistische opmerkingen vooral gemund op zijn schoonzoon, de Polak Meathead. Trump was aandoenlijk als schertsvertoning in het bordkartonnen decor van de Republikeinse Conventie of van de Republikeinse Partij. Denkt net als Archie in zwart-wit. Is net als Archie een onafhankelijke geest, vol met vooroordelen. Met dit verschil dat Donald Trump een paar spaarcentjes achter de hand heeft. Tegenover Archie Bunker die de lacherds op zijn hand weet. Trump zou nooit hebben gezegd dat ie geen seks heeft gehad met 'that woman Lewinski.' Donald Trump zou met harde stem verklaren dat het met wederzijdse instemming was, dat ie toch al in scheiding lag met zijn vierde vrouw en dat ie nog nooit zo'n mooie sigarendoos van dichtbij heeft gezien. De scriptschrijvers van All in the Familie waren briljant. De ene geweldige one-liner na de andere kwam er uit hun koker. Het zwart-wit denken bleef ook bij de opkomst van de kleurentelevisie. Trump is het best als ie moet improviseren, het liefst op vragen van aantrekkelijke vrouwelijke journalistes, van het andere geslacht. Die legt ie met vunzige opmerkingen op de slachtbank of probeert ie ordinair te fileren met intimiderende seksistische toespelingen. Man naar mijn hart.

Tijdens de Republikeinse Conventie had Trump wel een goede scriptschrijver kunnen gebruiken. Niet voor zichzelf, maar voor zijn geplastificeerde trekpop, AKA zijn vrouw Melania. Normaal heeft Trump altijd en overal de touwtjes in handen, ditmaal mocht een stagiaire het script schrijven voor de speech van Melania Trump. Met alle gevolgen van dien. Er werd geplagiëerd dat het een lieve lust was. Nog wel uit een toespraak van de zwarte vrouw van Barak Obama. Als vroegere naaktmodel en lustobject stond ze achter het catheder te orakelen alsof ze Edith Bunker was, de aandoenlijke vrouw van Archie. Je hoorde de woorden uit haar mond komen en wist meteen dat ze geen idee had wat ze betekenden. Het was genant, pijnlijk en lachwekkend. Precies hoe Donald Trump vrouwen behandelt. Hillary zoul die fout niet maken. Bill zal als ex-president van America een perfecte toespraak houden. Zal proberen positiviteit uit te stralen. Niemand zal de sigaar worden, en niemand wordt geschoffeerd. Het is niet allemaal kommer en kwel qua vrouwen en Trump. Zijn dochter, Ivanka Trump, stal met een gloedvolle toespraak mijn hart. Niet dat ik op de inhoud lette, ditmaal gaf ik een keer de voorkeur aan de buitenkant. Wat een onwerkelijke schoonheid. Heeft ie goed gedaan die miljardair. Man naar mijn hart.

De Doctoraal afgestudeerde Ivanka, scheen als zonnig stralende kristallen in een bedding van zoete fluweel zacht dwarrelende donsjes, dwars door de beeldbuis mijn flatje binnen. Deze bevestiging had ik nodig, deze charismatische deerne maakte alle schofferingen van haar vader teniet. 'By the way Glenn Miller played, those where the days.' De dagen van Trump kwamen er aan. Hij stond al boven Hillary in de peilingen. Bovenaan The Billboard Hitparade. No sigare for Hillary. Kan geen speech van Bill tegenop. Donald Trump, man naar mijn hart. Ivanka mag mijn gestolen hart houden, zolang Donald Hillary maar versloeg. Ik kijk uit naar de volgende verkiezingen, naar de dag dat Ivanka haar vader aankondigt als de next president of the USA en Melania Trump triomfantelijk om zich heen kijkt en zich afvraagt waarom ze een pleister op haar mond kreeg. Man naar m'n hart.

:T
tong80woensdag 16 maart 2022 @ 11:14
Gooide zaterdag klein geld in het bakkie van Martin de orgelman. Al 40 jaar de misthoorn, en wegwijzer in hartje Zaltbommel. Zonder het draaiorgel is de zaterdag niet compleet. Als ik het draaiorgel niet hoor, verslaap ik me, is zelfs het carrilon van het Gasthuis te laat. Martin en ik ouwehoeren even over alles en nog niks. Op z'n Bommels effe kleppen, met de oud-klasgenoot van Wim, m'n broer. Het gesprek eindigt altijd met een glimlach en de duim omhoog. Doet ie ook als je geen kleingeld in het bakkie gooit. Hij staat er altijd te lachen met de duim paraat om in de hoogte te steken. Geen kleingeld voor deze man die als klein jochie het vak leerde, met de paplepel ingegoten, nog voor er gootspoken bestonden in Bommel.

Ik ging er even bij zitten. Martin op de Mêrt en in De Gamerschestraat is een instituut. Zoals zijn vader het is en was als wegwijzer met de vinger aan de pols en de wielrenners sponsorend.
Zoals gewoonlijk maak ik de strippenkaart van de Hema vol. Ga door met het Bommels kleppen met de cassiere van dienst, verontschuldig me tegen de andere cassiere, de lieve Bibi, dat ik nu eenmaal maar aan één kassa kan afrekenen. Ze moest lachen. Mijn dag was weer goed. Staat Paul van Dijk achter me. Mooi fleurig hoedje op. Nog net geen stokje met een vlindertje.

Paul is ook zo'n goedlachse Bommelaar. Die houd je nog staande als je een slechte adem hebt. Paul mag dat, die deugt, op z'n Bommels. Is van de natuurproducten, naturel. Zoals zijn lach en de lach van Martin.
Eenmaal buiten moet je weer langs Martin, met z'n bakkie. De glimlach niet van z'n bakkes te slaan. Ik wilde hem nog groeten, maar er staat een man, zo groot als een zwangere amoebe uit een stripboek van Suske en Wiske tussen mij en Martin in. Ik tik de man, in blauwe polo, zachtjes op zijn schouder, niet intimiderend, gevoelvol, zachtjes als het duurste waspoeder. Zeg tegen de grote man, dat ie niet alles moet geloven wat Martin zegt. Hij draait zich om en snauwt: 'Zie je niet dat ik in gesprek ben! ?' Ik zag martin denken. 'Laat het zitten Herm.' De stille knipoog van Martin zei meer dan de botte woorden van twee meter uit de lucht. Gezwam uit de ruimte. Volgende week weer lekker ouwehoeren met Martin. Onmisbaar in "De Stad" Kan geen import iets aan veranderen.

:T
tong80zaterdag 19 maart 2022 @ 13:13
kijk eens
naar de zon
dat het raam open gaat

je de warmte voelt
niet van de bom
dat is andere warmte

ver weg
die horizon
geniet

geniet wat je hebt
de weelde
in vrijheid te leven

Herman
tong80donderdag 7 april 2022 @ 11:46
de warmte is dichterbij
dan je denkt
bijna aaibaar
naderbij dan

je bevroedt
het goede gemoed
onderweg
helaas, de zon

schijnt verdwenen
morgen tellen we
de stralen
komt alles goed

:T
tong80donderdag 7 april 2022 @ 12:20
Hij versleet slijters bij de vleet.

hij versleet slijters bij de vleet
hij hijgde amechtig
het zweet druppelde stapsgewijs,
drapeerde zijn vocht bedachtzaam

hij besteedde de bron uit
beduusd van het geweld der
poriën, uitgeteld, bezweken
geraakt door nattigheid

hij was dorstig, gulzig
de dronken schavuit, de schuit
voerde hem langs de kanalen
dronken van geluk, eeuwig uitgeteld

:T
tong80dinsdag 12 april 2022 @ 13:09
Zo meteen de hulp in de huishouding. Buiten het poetsen van de plaat, dweilen met de kraan open en zuigen onder de dekens, even op z'n Bommels de laatste roddels doornemen. Jennie komt oorspronkelijk dan wel uit Gameren, maar omdat ik krant 'De Toren' meer niet dan wel krijg, is het uitwisselen van cruciale informatie uit ons stadje onontbeerlijk om je te handhaven in de stad. Jennie heeft in het dagelijks leven te maken met een echte Bommelse ex-spits, en is goed geïntegreerd zoals dè hiet.

Ben grotendeels van m'n evenwichtsverlies af, de nieuwe medicatie is dus goed aangeslagen. Waar ik eerst anderhalve maand voor de Kat z'n Jodokus nutteloos medicijnen heb geslikt. Ook het enorme zweten is stukken minder, wel sta ik nog steeds moe op doordat m'n nachtrust niet goed is, ik ben nog steeds blij als ik vier uurtjes kan slapen. Overdag moet ik dan ook af en toe gaan liggen, mede door de hoofdpijn, die weliswaar is afgenomen maar me toch nog belet goed te functioneren. Moet later eens foto's van gemaakt worden, of hoe dat ook moge heten.

M'n eetlust is weer op peil, het voedsel blijft binnenboord en komt er niet meer als de Niagara-watervallen direct weer uit. Voel me ondanks de chronische vermoeidheid momenteel sterker dan het laatste half jaar. Het is ook prettig dat het constante hongergevoel is verdwenen. Drinken doe ik met het warme weer meer dan gemiddeld, komt ook door de zouttabletten die ik slik. Mijn bloeddruk was vorige week nog 185, volgende week een afspraak maken om te kijken of deze medicijnen wèl aan slaan. Misschien dat ik morgen al een afspraak maak, heb namelijk een opgezwollen voet en enkel, ik noem het maar een klompvoet. Alsof Bert van Osch er met een fietspomp lucht in heeft gepompt. Misschien komt dat door de te hoge bloeddruk, heb geen idee. Het is ook pijnlijk omdat de achillespees strak staat, ik kan geen schoen dragen. Dus slippers ditmaal. Nu ik eigenlijk nooit meer uit ga, is het wel zo leuk toch nog eens een slippertje te maken.

Mijn cholesterol was vorige week nog 9.1, dus ook veel te hoog. Ben al begonnen met gezonder te eten. Medicatie komt als mijn huisarts, Dr. Vollenberg terug is van vakantie. Hij woont in Brabant, ik vroeg aan hem waar ie op vakantie ging, Gelderland zei ie. Man naar m'n hart. inmiddels blijkbaar zo verknocht geraakt aan de mooiste provincie van Nederland, dat ie zelfs in zijn vakantie feeling wil houden. Al met al gaat het gestaag vorderend, geleidelijk, positief de goede kant op. Er zit progressie in, waar het 't laatste half jaar dweilen was met de kraan open. Steeds één stap vooruit en dan weer twee stappen terug, het was continue one step behond. Nu is dat juist andersom. Misschien is het de positieve inbreng van Jennie, iedere week hier het zonnetje in huis. Een dweilorkest in haar eentje, die de smartlap buiten de deur zet, en meezingers achter laat als ze de deur achter zich dicht trekt.

:T
tong80donderdag 14 april 2022 @ 05:08
Zaltbommel 2022.......

2016 gezien
nachtblind, ontploffende
schrik je rotjes
bijkans het schip gemist
groot dorp in een klein stadje

Bennie, Heiny, Bax, Boelie
degene die ik vergeet
degene die niet meer
naar de Toren kijken
vanaf de Bommelse brug

Eeuwig in ons hart
zo'n toren krijg je niet snel neer
blik vooruit
schichtig achterom kijkend
het verleden mag niet worden vergeten

:T
tong80zaterdag 16 april 2022 @ 06:37
Leugentje om bestwil.....

'Blijf onderzoeken en onafhankelijk nadenken.' Zei Sylvana Simons op haar FaceBook-pagina, nadat ze betrapt werd op een leugen in het praatprogramma Pauw. Ze beweerde stellig dat Donald Trump in de jaren tachtig heeft gezegd, dat als ie ooit de politiek in zou gaan dit bij de Republikeinen zou zijn. De stemmers op de Republikeinse partij zijn immers domme koeien die alles geloven wat de tv-zender FOX in de ether gooit. Toen Pauw vroeg of dat echt zo is gezegd door Donald Trump, beweerde Oboema Seko Seko Simons dat het echt zo is gebeurd. Ze had immers de bewegende beelden met eigen ogen gezien. Toen Jeroen Pauw vlak voor het einde, terwijl ie al met de slot van de uitzending bezig was, tegen de ex-VJ zei dat het volgens zijn redactie een hoax is, en een fotoshop bovendien. Gaf ze met een lach, geleend van een boer met kiespijn, haar fout toe. Dat ze in de val van de sociale media is getrapt. Buiten de Donald(Trump)Duck, de VIVA-Espagna en het woordenboek voor kokerkijkers en begeleiders van blinde hondenbezitters is haar nieuwsbron dus FaceBook. Ik zag daar laatst dat Mark Rutte een neus kreeg zo groot als die van Pinokkio. Dat bevestigde me weer eens dat die Rutte niet te vertrouwen is. Het stond immers op FaceBook. Ik heb het met eigen ogen gezien.

Het woord "nadenken" is nu juist het probleem. Heb ik het nog niet eens over "onafhankelijk" Als er één bitch zonder hersencellen afhankelijk is, is het wel deze ex-kapster. De verongelijkte wenkbrauw nooit bijgeknipt. Die het fronsen heeft uitgevonden. De vrouwelijke, zwarte Ruud Lubbers zonder idee, die denkt dat ze mee dacht bij DENK. Maar steeds weer geknipt en geschoren wordt door haar discussie partners. Een taaie pepernoot, die niet normaal kan discussiëren zonder haar stem te verheffen en/of geagiteerd, onmiddellijk in de verdedigende aanval schiet. Uit de losse pols, tijdens een discussie, een opmerking plaatst die niks met het onderwerp of gesprek te maken heeft. Alleen maar om haar aanwezigheid te rechtvaardigen. Immers, zei Descartes het niet ooit: 'Ik praat dus ik besta.'

Een kip zonder kop kakelt nog grotere wijsheden dan deze omhoog gekukelde, kakelende leugenaar. Ze zei laatst nog dat ze een kip had zien vliegen. Toen iemand zei dat een kip niet kan vliegen en het gemarineerde kippenvleugeltjes waren, verontschuldigde ze zich door, als haantje de voorste, te zeggen dat ze op een schotel lagen en het verwisselde met een UFO. Die had ze immers ooit ook in het echt gezien. Dat hetgeen ze in het echt had gezien een schotel antenne was, die het Zwarte Piet soms lastig maakt op het dak maakt het alleen maar schrijnender.

Als je haar vraagt over de politieke toestand in Turkije, waar president Erdogan regeert als een dictatoriale potentaat, reageert ze door te zeggen dat ze daar geen mening over heeft. Het kan haar immers de kop kosten. DENK, de politieke partij waar ze zich bij had aangesloten, heeft banden met de partij van Erdogan en steunt diens beleid. Liever draait de vrouw, die ooit een bril aanschafte omdat het intulecturieel overkomt bij een boekenprogramma, een onschuldig, traditioneel, eeuwenoud kinderfeest de nek om. Wat haalt ze op haar hals zou je zeggen. Laat het rusten en er is geen haan die er naar kraait. Ze belde laatst Frank Boeijen op, of ie de tekst wilde veranderen van een oude hit van hem. 'DENK niet wit, DENK niet licht getint, DENK niet licht getint wit, maar in de kleur van je hart. Deze pronkster, met van anders denkende gestolen veren, acterend dat ze een negerin is, zo trots als een pauw, mag de klere krijgen van de keizer. De naakte waarheid kwam immers boven de tafel van het praatprogramma van Jeroen Pauw. Ze werd ontmaskerd als een notoire leugenaar. Publiekelijk afgeschminkt. Nog net niet gestikt in haar laatste leugen. Ik ben geen zwartkijker, dus ik zie de toekomst kleurrijk in.

De totale rehabilitatie van ons aller Zwarte Piet ligt in het verschiet. Ze heeft haar kruitnoot verschoten. Ze wedde op het verkeerde paard. Amerika werd haar ondergang. Americo komt triomfantelijk, met de keizerlijke Sinterklaas op zijn rug, naar Nederland gestoomd. Eenmaal aangemeerd, roept De Sint naar de Wegwijs Piet: 'Kijk eens Wegwijs Piet, het staat zwart van de mensen, we staan er weer gekleurd op.' Ondanks de raaskallende één mans fractie.

:T

[ Bericht 0% gewijzigd door tong80 op 16-04-2022 06:42:43 ]
tong80zaterdag 16 april 2022 @ 07:26
ik zag een mooi rokje
wapperend in de windluwe stilte
kwispelende benen
rank, bijna oneindige weelde

ik stond even stil
ze had geen idee
geen idee dat ik staarde
ze was op weg naar de lente

eeuwig rokjesdag
geen bril nodig om de schoonheid
van de vrouwelijke, de vrouwelijke alles
te adoreren

:T
tong80zondag 17 april 2022 @ 00:06
Ik sta doodgemoedelijk, chagrijnig op. Nog niks aan de hand. De eerste teen die ik stoot was al klagenswaardig. Ik ben echter het zonnetje in huis, ik laat het er dus niet bij zitten. Zeg tegen de teen naast m'n grote teen dat ie boft, dat ie uit de schaduw wordt gehouden, terwijl andere tenen, bekneld in te kleine schoenen graag de schaduw willen opzoeken. Afijn, m'n steunzool uit de schoen gehaald. Wat een lucht daar dan uitkomt is niet te beschrijven. Val dan net niet in katzwijn, doe poeslief alsof ik niks ruik. Muggeziften heet dat onder de insekten-liefhebbers. Ik houd van vlooien, bij een ander. Dan kan ik ze zonder vliegbevret in de haren vliegen.

Het punt is dat menig user er baat bij heeft om zijn of haar slechte adem te luchten in Klaagbaak. Doe het zelden, maar als ik het doe is het ook oprecht. Ik zal niet snel klagen over te veel chloor in het zwembad, of dat je door een verfje kunt zien waar je hebt gepist in het buitenbad. Dat er een schimmel zit in je bedorven yoghurt kan Sinterklaas niks aan doen, dat ie als travestiet een klein kind op zijn schoot neemt ook niet. Hij kan zo'n kindje ook in het geheim nemen, zonder dekmantel.

Waar het mij om gaat is dat de kleine, beklagenswaardige, dagelijkse 'Godverdommes' onder gesneeuwd raken. Zeg maar de hondendrol in de sneeuwpop, waar je wel je vingers aan brandt. En eerst niet koud of warm van wordt. Zeg maar de meur die je bespeur. Dan heb ik het nog niet over de overgekookte brandnetelsoep, die geen hond ooit op heeft, maar wel in elk dieetboek staat.

Om de komma bij de punt te voegen. Het gaat mij om de punaisse. Het gaat 289 keer goed,maar dan dan komt ie, de punaisse die alle plezier van Dolly Dots aan de muur, Doris Day and the pins en John Travolta weg haalt. De punaisse die dwars door het kleine rubbertje heen, in het puntje van je middelvinger prikt. De grote kleine auw. The horror op je jongens en meisjeskamer.

Het leed dat je nooit zal vergeten. De punaisse from hel.

Er dwars doorheen.

:T
tong80maandag 18 april 2022 @ 09:47
Oekraïne

bladeren vallen
geen hond kijkt er naar om
de wortels schieten niet meer
geen verschiet

het vooruitzicht
zijn dorre bladeren
vergeten bomen
de wortels zonder water

de bladeren op de grond
verdorrend,
verstomd is het geluid
van de wuivende bomen
de bladeren

onbekommerd creperend
terwijl de natuur door gaat
met het stelen van de toekomst
straks geen bomen meer
geen mooie bladeren

wapperend in de wind
het kind bleef dood achter

Herman
tong80zaterdag 4 juni 2022 @ 06:48
Hij of zij
zat parmantig op de rand
De rand van de mand
van de Hema

Het was aandoenlijk
Ze had geen benul
Wat deze knul zou gaan doen
Het lieveheersbeestje

De stippen geteld
de vleugeltjes
neergeslagen
Vol welbehagen

Haar of hem
Neer gevleid
Op het zachte windje
Buiten, de deur

Hoe het nu gesteld is
weet ik niet
Een heel nieuw leven
In het verschiet

:T
tong80vrijdag 17 juni 2022 @ 20:42
Ik hoop niet dat het een overdosis is qua van Tongerlo. Maar deze anekdote en verhaal mag en kan ik niet laten lopen. Heb toestemming van Leen. Zittend op het bankje voor de Hema raakten we in gesprek. Ik neem af en toe rust door omstandigheden.

Ik complimenteerde hem met z'n mooie grijze haren en dat-ie subtiel van de fiets sprong. Hij woonde in de Kerkstraat. Ik ooit in de Vogelenzang, wilde ik zeggen. Tot zijn oog viel. Hij raapte zijn glazen oog op en zag een bekend vehikel, naast zijn eigen fiets.
Is dat niet de fiets van Maria ? Achtergelaten en gestolen bij het station. Heel verhaal. Je maakt wat mee bij de Hema en als hartpatiënt.

Een lieve vrouw kwam uit de Hema "haar" fiets ophalen. Leen: 'Mevrouw, weet u zeker dat het uw fiets is?' 'Die stond gratis bij het station.' Niet gestolen dus. Tegen de spiegies even in de war mevrouw wordt en werd geen aangifte gedaan. Wel een absurd verhaal. Dat Leen z'n fiets precies naast de "gestolen fiets" parkeert.

Echt Hema

:T
tong80maandag 20 juni 2022 @ 10:37
Herken je dit euforische gevoel ?

Dat je even boven de aarde zweeft, je buiten je zelf treedt, niet meer beseft waar je bent, geen notie hebt van wie er in je buurt is, het kippenvel op je armen strijdt met het haantjes gedrag op je blozende hoofd, je dronken van geluk bent als geheel onthouder, op je knieën valt het goddelijke aanbiddend, je onbewust, de almachtige zender van het intense geluk in je armen sluit, je intens een oerkreet uit het diepste van je keel laat weerkaatsen, je eenmaal teruggekeerd van het zweven boven de aarde, pas echt beseft wat je hebt gezien, je onmiddellijk weet dat je bij iets historisch aanwezig bent geweest, je het koud en warm tegelijk krijgt, je rondom je heen kijkt, omdat je het gelukzalige gevoel wil delen, je de tranen bij anderen in de ogen ziet en weet dat je niet de enige bent, je beseft dat je bevoorrecht bent, niet alleen maar om het te hebben gezien, maar ook omdat het mooie aanvallende voetbal op het hoogste podium wordt bekroond door één van de geniaalste doelpunten ooit, je beseft dat je bevoorrecht bent een Nederlander te zijn, een trotse Nederlander, waar vaak het meewarige negativisme heerst, nu er geen houden meer aan is voor de positivo's, je de emoties niet de baas was, om dat er een baas was die misschien de basis had gelegd, op een bazen-toernooi voor de eerste wereldtitel van het kleine, grote landje aan de Noordzee, dat de euforie kortstondig was, maar voor eeuwig in je geheugen gegrift staat, in gouden gekrulde letters, zoals de bal van Dennis ongeëvenaard in de bovenhoek krulde, onder begeleiding van het commentaar van de eeuw, de schreeuwende, hartstochtelijke, emotionele, gruwelijk intense, dramatisch betrokken, meelevende, uitgelaten, bevlogen Jacques van Gelder, samen met Dennis de Menice, voor altijd de belichaming van de intense euforie, het ultieme genot, de bevrijding van de geest, de inspiratiebron van het optimisme, de oneindige tunnel, waar je op het eind het felle licht ziet, een flits die langer duurt dan je bij het einde van het wonder zou vermoeden, het wonderdoelpunt verstevigde de band tussen de liefhebbers, zelfs de leken en onwetenden begrepen wat er was gebeurd, het eeuwige licht zou blijven stralen in de gedachten van de universele mens, het leven was compleet, dankzij Dennis en Jack, die ons deelgenoot maakten van iets dat groter is dan de som der delen, de tijd stond even stil, en ik vond het tijd om er nu even bij stil te staan.

_45467885_bergkamp512x288.jpg
article-0-1F7BF18300000578-276_634x441.jpg
article-0-000EF23600000258-162_634x383.jpg

:T
Bart2002maandag 20 juni 2022 @ 19:11
quote:
0s.gif Op zaterdag 12 februari 2022 14:10 schreef tong80 het volgende:
Het leuke van een pannenkoekenrestaurant is dat het ook naar pannenkoeken ruikt. Ik wilde bijna gaan vragen of ik de klopper mocht schoonlikken, zoals bij moeke vroeger.
Ik denk dat je in de war bent met beslag voor taart of cake. Beslag voor pannenkoeken is gewoon vies in principe. :)
tong80maandag 20 juni 2022 @ 19:14
quote:
0s.gif Op maandag 20 juni 2022 19:11 schreef Bart2002 het volgende:

[..]
Ik denk dat je in de war bent met beslag voor taart of cake. Beslag voor pannenkoeken is gewoon vies in principe. :)
Je hebt gelijk. :D

:T
tong80donderdag 23 juni 2022 @ 19:16
het centrum is de stad
de nieuwbouw was de Balkan
boomplantdag in de nieuwe wijk
de Spellerwaard

achterhaald, ingelopen
de Waluwe tegenwoordig
ik verdwaal er
ben de weg kwijt in Bommel

het is als in het leven
je kijkt achterom
de bebouwde kom is gebleven
de goudvis het hoekje om

op de hoek zitten in je gedachten
nog steeds mannen op het kratje bier
te vieren dat Feyenoord de Europa-Cup won
lang geleden

we blijven denken aan het hart van Bommel
zoals in Rotterdam
de Kromme en ijzeren Rinus
hun hart in het gebroken centrum

mijn Bommelse hart ligt in De Stad
ik verdwaal nog steeds in de Spellerwaard
de zwaluwen vliegen over de stad
ligt niet aan de Waluwe

Ligt aan mij

Herman

:T
tong80woensdag 27 juli 2022 @ 13:10
Ik kwam Wilma vanochtend tegen

ik liep Wilma vanochtend tegemoet
ze zwaaide,
enthousiast
ik zwaaide terug
deur open, riem los
hond op m'n pad

ze zwaaide amicaal
gelukkig een lieve lobbes,
laat dat maar aan Wilma
die kwispelt zelf zonder staart
een spring in 't veld

altijd goedlachs
altijd een praatje
altijd met goede zin
altijd de positivo in de stad
altijd vergeten dat ze import is

een echte Bommelaar
het was nog vroeg
dag kon niet meer kapot
moest de trap nog op
met een glimlach hijgen

hijgend met boodschappen
maakte niet uit
voelde me de koning te rijk
met Wilma van den Heuvel
Koningsetappe, met Wilma achterop

:T
tong80donderdag 28 juli 2022 @ 09:23
Aan de hand van hoe preuts we zijn geworden.
Destijds lag 80 % topless.
Hangtiet of niet.
Iedere tiet was een geniet.
Al was het een vergiet.

Nu googlde ik dus op blote tiet jaren 80.
Ja, je moet toch met voorbeelden komen.
Geen tiet te zien.
Een klein beetje.
Als je door het badpak heen Fantaseert.

Ik ben blij 20-en30 jaar geleden te zijn opgegroeid.

Kijk uit opa. Een tiet van gaan en een tiet van komen achter je.

Wij doken in bed. Nu woken ze in bed.

Arme geile wijven.

:T
tong80woensdag 3 augustus 2022 @ 13:56
Als oprechte, introverte, spraakzame echte Bommelaar sprak ik voor de HEMA een eenzame fietser aan. Althans ik zei 'U bent op uw vrouw aan het wachten, zittend op de stang ?' Was een herenfiets. Een heer van stang. Zijn vrouw mocht het geld uitgeven. Hij lette op de fietsen. Dat ze er niet met een ander vandoor zouden gaan.

Dat klopte dus. Ik vond hem er vaal en bedroefd uitzien. 'Alles goed verder meneer?' 'Het gaat. Zo op en neer.' 'Zo nu en dan.' 'U komt niet uit Bommel zo te horen.' 'Nee gelukkig niet.' 'Hoezo gelukkig niet?'
'Stug volk. Geen contact mee te krijgen' 'Woont u in Zaltbommel?' 'Helaas wel.'

God behoedde hem ooit Cor de Gram tegen te komen. Die lult Vincent van Gogh nog de oren van z'n kop. Die mokt van een pond in één ogenblik een kilo. Laat Cor maar schuiven. Dan kunde oew gram nooit meer halen.
Ondertussen Rende de Sambo me voorbij...'Hey Herm, ik woon in Gameren maar door jou blijf ik een echte Bommelaar.'

Handen schudden, wa hiet ? Sambo/Johnnie en Tong innerlijk omhelsend. Midden op straat. Zonder schaamte..
'Wa zijn jullie an ut doen?' Riep Chris van Brakel, met de hand aan de fiets, tegen het verkeer inlopend in de Bosschstraat. Dat hem een kleine drie kwartier kostte wegens verbaal onderhoud bij de spraakwerkzaamheden.
Verder met het gesprek met de import, Ik zei dat het eventueel ook aan jezelf kan liggen. Dat je een beetje moeite moet doen om te vechten tegen de vooroordelen.
Hij bleef stug volhouden. 'Stug volk.' Ik liet het er maar bij zitten. Wilde hem niet gaan stangen en opzadelen met een schuldcomplex.

Aan de overkant zag ik Jiel en Roy ouwehoeren.
Me aangesloten. Kennisen/vrienden vanaf 40 jaar geleden. Roy 2 dagen jonger dan ik. Half uur later. Eérste klas, op de eerste rij, murw gebeukt en van alle laatste roddels voorzien, met m'n Hema-rookworst, op weg naar m'n flatje.

Komt Chris langs gefietst 'Geleuf nie alles wa ie zeet, moar komt wel ut een goed hart.'

:T
tong80maandag 8 augustus 2022 @ 11:56
Van Maren. Een burgemeester van niks.

Onze burgemeester ging naar de Tweede kamer.....
ooit zei iemand
ik ben niet links
ik ben niet rechts
ik ben recht door het midden

deze man
ging bij Hoevelaken links af
geeft rechts voorrang
zonder problemen
een wegbereider
op weg naar Den Haag

zijn sporen achter gelaten
alles op de rails
de politieke kleur vergeten
midden in het land
midden tussen de mensen
Arie Ribbens is jaloers

Albert kan niet zingen
aan het stuur zat ie wel
dank je wel Albert van den Bosch
in Bommel zijn we een bietje trots

Herman

:T
tong80woensdag 10 augustus 2022 @ 20:20
Katwijk, garnalen gepeld
de maaltijd, de vissers bereid
wat telt, de stillen luiden
de kerkklok gehoorzaam

jubelen naar het hoogste
dienaren, geknield
vissers binnengehaald
niet op zondag

aan zijn voeten liggen ze
erkenning herkend
jongensboek geschreven
ongekroonde held

dekselse Dirkie
Quick Boys en Katwijk ontstegen
een derby op zichzelf
held voor het leven

maar waarom Bronk en Duytz
gezamenlijk
zaterdagse en dinsdag visje
verdwenen?

Herman
tong80zaterdag 13 augustus 2022 @ 23:31
Thuiskomen

ge rijt op de brug
ge ziet
de toren
geen weg terug

de ouwe brug
nust oe
de Waal kabbelt
de mins wauwelt

Bommel in het vizier
thuiskomen
asof ge nooit
weg zeit gewiest

Herman
tong80woensdag 17 augustus 2022 @ 19:15
het mooie van Bommel
het mooie van Bommel
het mooie van Bommel

kun je niet genoeg herhalen
de schoonheid
ligt te dichtbij

zie de toren
zie de brug
zie de echte Bommelaar

waar ook import
wordt gekoesterd
met beide armen

omarmd

Herman
tong80zaterdag 20 augustus 2022 @ 13:55
een slenterende zomer zaterdag
de mert in zijn glorie
de zon perfect
op temperatuur

de zoon van Paul Ruisink
op de stoep
op het bankje
bij Hans Heijman

zijn schone vader
naast de kaas en wijn
die het ditmaal
wel gaat redden

een slenterende zomerse dag
Mart met zijn kraam
de zon
de Bommelse zon

het geluk
ligt in kleine dingen
ook in zomers Bommel
op de hoek van de mert

Herman
tong80vrijdag 26 augustus 2022 @ 15:49
centen, alsof het niks is
Martin is er blij mee
in zijn bakkie
ouwe jongens krentenbrood

een man overboord
de span, het bakkie die overhevelde
samen met een broer
in het oranje

Broer Dirks
op campagne
de zijspan crosser
de Bommelse held

oh ja
de centjes van de Cola flesjes
bierflesjes rapen
op de dijk

je werd rijk
nu nostalgie, en volgende week
weer een kans
crossen in Bommel

grijp je kans
en het statiegeld
op het mooiste parcours
stiekem naar binnen glippend

Herman
tong80donderdag 1 september 2022 @ 09:26
Wilde het over een echte Bommelaar hebben....Kees de Bil.

In 1985 was Kees de Bil één van de grondleggers van de Bommel-revue. Een initiatief om oude en actuele Bommelse gebeurtenissen in revue, muzikaal, cabaret, dans of musicalvorm gemixt en gezamenlijk op het toneel te brengen. Zo begon de stichting Bommel-revue aan een serie voorstellingen, waaraan veel verenigingen, jonge- en oudere Bommelaren vol enthousiasme, om de vier jaar, een bijdrage gingen leveren. Kees de Bil werd de eerste voorzitter. Geen verkeerde keus natuurlijk. Kees kent iedereen en iedereen kent deze aimabele man. Zonder hoog van de toren te blazen straalt ie door zijn uitstraling gezag uit. Op zijn boerenfluitjes had ie de juiste noten op zijn zang. Ook voor de teksten van o.a oud-huisarts Hans van den Bosch stonden de mensen in de rij voor theater Poorterij.

Na zes keer een Bommel-revue op de planken te hebben gebracht, kwam de inmiddels traditionele Bommelse show in de Poort jammer genoeg op een laag pitje te staan. Persoonlijke omstandigheden van de drijvende krachten achter de Bommel-revue verhinderden de aanpak van een volgend project, maar gelukkig was het vuur nooit helemaal gedoofd!

Vijf jaar na de zesde Bommelrevu, droeg het oude bestuur de fakkel over aan een nieuw bestuur en in november 2007 werd Tijden in Beeld met veel succes voor een enthousiast publiek gepresenteerd!
Mijn moeke, ik noem haar tegenwoordig Fittipaldi, in haar scootmobiel. Werd een paar jaar geleden door Kees en Mini "gered.". Haar scootmobieltje begaf het. Kinderen zijn tegenwoordig al handen-en tandenloos als ze geen Pokémon kunnen vinden. Moeke stond echter midden op de Steenweg stil. Links en rechts auto's toeterend en knipperend dan wel zwaaiend. Kees zwaaide naar deze prinses als de koningsmuzikant van Bommel.
Echter, 50 meter verderop bedacht ie zich. Letta midden op de Steenweg, zwaaiend naar auto's alsof ze er niet meer woont, er RustWat al 20 jaar dicht is. Kees reed een blokje om, reed achter de ontstaande file aan. Zette Mini uit zijn wagen, alsof ie een vlaggenmast in de top hees.
Mini ging het verkeer zwaaiend regelen. Auto's stoppen. Kees met alle kracht die hij in zijn lichaam had m'n moeke de Steenweg over helpen.
Moeke is heelhuids thuisgekomen. Heb toestemming gevraagd voor dit topic. Als ze het er niet mee eens zou zijn geweest had ik hem toch gepost.

Bescheiden mensen en bescheiden Echte Bommelaars mogen ook in het zonnetje worden gezet. Geweldig Kees. Geniet altijd van je posts. Relativeren laten we effe aan anderen over. Let the music play. En m'n moeke schitteren. Echte Bommelaars verdienen dat.

De zeepkistenrace op de Steenweg bestaat niet meer. Evenals het kussengevecht op de Mert verleden tijd is. Maar vandaag weer de echte Bommelse, traditionele Braderie. Genieten en lekker eten. Op koopjes jagen en lootjes trekken. Moeke had zich er op verheugd. Helaas ligt ze te snotteren met Corona. Maar de pret wordt niet gedrukt. Veel plezier minse.

Herman.

:T
tong80donderdag 1 september 2022 @ 18:09
Het was een klein, tevens groot rondje door de braderie vanmiddag. Op blote voeten en daardoor schoorvoetend. Schoenloos m'n weg gebaand. Eerst bij m'n huisadres stil gestaan. Stino riep me, voor de Hema stilstaand. Corrie was het geld aan het uitgeven. Echt Hema. Opdracht voor nieuw nummer in de pocket m'n weg herhaald.
Vera en Sandra van de Hema gegroed de weg over gestoken. Een geweldige kraam gezien met lieve mensen. Baby en haakpatronen. Ha ha ha. Het zag er mooi en kleurrijk uit. Pastel zeg maar. Olifantjes en andere dieren. Ze stalen m'n hart.

Van de teamsporters is handbal de gevaarlijkste. Laat ik die nu net treffen. Een lieve moeder die de sport van haar zoon promote. Nieuw in Bommel en in de traditie van Limburger Jo Smeets hard aan te bevelen. Ze hebben nog jeugdleden nodig. Gezien Nederland bij de wereldtop behoort tegenwoordig een weg naar succesrijke toekomst.

Liep ik tegen Jaap op. Jaap van de EHBO. Swachtelde 40 jaar geleden al m'n enkels bij het eerste van NIVO. De figurant zat er schrikbarend echt bij. Jaap stelde me gerust. Het was nep. Het was in de loop langs de Spin. Wat een gebroed je daar tegenkomt is met geen woord te beschrijven.
De Rat zat bijna op de stoep. De boel in de gaten houden in de straten. Laat dat maar aan Marcel over. Links de muiters. Marco van Beest en Bas Sotthewes de hand geschud. M'n arm daarna geblesseerd. Jaap Bambacht, zeg maar de Bums, heette me kortstondig welkom. Met luidde stem: 'Herm, let op je zelf.'
Na Cor en Elke Wijkhuizen nog te hebben gegroet, met een voldaan gevoel wedergekeerd. De braderie was ouderwets gezellig en ouderwets modern Bommels.

Herman.

:T
tong80maandag 5 september 2022 @ 17:31
tranen maken je moe
je moe
moedeloos moe
moe staat je bij

je bij
wanneer de tranen
moedeloos, nutteloos zijn
zijn moeders tranen

je wil het niet
maar het verdriet
hoe moeilijk ook
is mooi om te delen

Herman
tong80donderdag 8 september 2022 @ 10:49
ik woon in
de mooiste stad
van Nederland
ondanks

de lelijke
nieuwe brug
die je mooi
moet vinden

het stalen gedrocht
staat mijn uitzicht
op de Toren
niet in de weg

Herman
tong80zaterdag 10 september 2022 @ 09:29
48 jaar geleden dat nummer 14 schitterde op het WK-74. Cruijffie is niet meer. Overleed maart 2016. De herinnering blijft aan een groot mens en aan een groot sportman. De in 2000 tot Europees voetballer van de 20e eeuw gekozen Cruijff was op dat legendarische WK in 1974 pas 26 jaar jong. Ik was destijds niet ouder dan 11. Niet denkend aan de nabije toekomst. Al helemaal niet aan het jaar 2022 waarin we nu leven. 40-45 had nog geen betekenis. 4711 evenmin. Een verleden had ik niet. Althans, dat lag al lang achter me.

Als 11jarige leef je in het heden. Het heden van De Kromme met nummer 10 op het WK-74 in West-Duitsland. Had nog nooit gehoord van George Orwells onheilspellende boek 1984. Van Beatles gitarist George Harrison, ondanks veel nummer 1 hits met De Beatles, kende ik het bestaan niet. Hoe George zijn best ook zou doen, zelfs bij deze legendarische Ierse Europees voetballer van het jaar 1967 ging er geen slaapkamerlichtje branden in 1974.

Het leeftijdsverschil tussen de jonge Herman en de oudere Johan was met 15 jaar eigenlijk niet eens zo groot. Toch waren het 2 verschillende werelden.

Alsof Neil Armstrong vanaf de maan naar de aarde keek en besefte dat de aarde relatief jong is. Met de meest geavanceerde lens zou Armstrong nog de eeuwigheid niet kunnen bevatten. Mijn huidige leeftijd van 59 klinkt relatief oud. Gelukkig ben ik jong van geest en is de geest uit de fles. 54 is wel het jaar, net als 74, dat West Duitsland onterecht wereldkampioen werd.

55 jaar geleden werd George Best, op jonge leeftijd, Europees voetballer van het jaar. Op latere leeftijd had ie heel wat op zijn lever. Ik was 25 jaartjes jong toen Nederland in 1988 Europees kampioen werd.

De 34 jaren daarna zijn omgevlogen. Via de exploderende, omvliegende Space Shuttle in 1989 en de aanslag plegende vliegtuigen op 9-11. Herinneringen die je uit je geheugen wil wissen. Daar waar je de successen van de grote voetballers in die 34 jaar wil koesteren.

Ik koester, als muziekliefhebber, ook de gedachten aan m'n muzikale helden uit het klankrijke verleden. Op mijn 18e ging ik met vrienden in 1979 voor het eerst naar Pinkpop. Een jaar later, 1980 zag ik Bono van U2 in de stellage van het Pinkpop-podium klimmen. Stiekem hoopte ik dat ie naar beneden zou vallen. Dan was ik erbij geweest. Zoals ik 6 jaar later in De Meer zat om de vermaarde omhaal van Marco van Basten tegen FC Den Bosch live te zien, en in 1988 in het stadion van HSV achter het doel stond in 1988 toen San Marco in de 90ste minuut tegen de Duitsers de 2-1 er in gleed.

Herinneringen die nu nog kippenvel veroorzaken. Tijdloze herinneringen, herinneringen waarbij de tijd even lijkt stil te staan. Een 76 jarige rocker, die meer dan 40 albums heeft uitgebracht, bezorgt me ook nog steeds het euforische gevoel dat ik als 11jarig voetballiefhebbertje voelde bij het Totaalvoetbal van Oranje op het WK-74. Een zanger/gitarist die zich al vanaf de jaren 60 continue vernieuwt, zonder zijn roots uit het oog te verliezen. Als snotaap in de zestiger jaren waren The Monkees mijn muzikale helden. Wist ik veel dat ze De Beatles wilden naäpen. Deze Canadese muzikale held speelt de pannen nog steeds van het dak. Alsof ie Cruijff of van Basten is in hun jonge jaren.

Cruijff en van Basten kun je zonder omhaal van woorden geniale voetballers noemen. Dinosaur Sr, Neil Young, mag je ook in die categorie scharen. Piet Keizer noemde men de koning van de schaar. De oude rot Neil Young, raakt als een jonge God nog steeds de gevoelige snaar.

Dan zeggen cijfers, leeftijd of jaartallen niks meer. Pietje en Johan houden in de voetbalhemel als Godenzonen samen een balletje hoog. Zoals Neil Young de eer hooghoudt van muzikanten die je recht in het hart raken. Als Neil Young de sterren van de hemel speelt, houdt deze 50jarige het niet droog. Zoals ooit de jonge, 11jarige Herman na de verloren WK finale in 1974. Zich niet realiserend dat schoonheid uiteindelijk altijd overwint. Keep on rocking in the free world....

:T
tong80maandag 12 september 2022 @ 14:02
lang
ging hij door
in het doodsbesef
radeloos verloren

de inhoudsloze
zijn ziel verloren
in de nutteloosheid
van het voetbalbestaan.

zolang Wim van Hanegem
blijft bestaan
vloeien de daden
niet in het Feijenoord heden

Herman
Sociosmaandag 12 september 2022 @ 19:32
quote:
0s.gif Op zaterdag 10 september 2022 09:29 schreef tong80 het volgende:
48 jaar geleden dat nummer 14 schitterde op het WK-74. Cruijffie is niet meer. Overleed maart 2016. De herinnering blijft aan een groot mens en aan een groot sportman. De in 2000 tot Europees voetballer van de 20e eeuw gekozen Cruijff was op dat legendarische WK in 1974 pas 26 jaar jong. Ik was destijds niet ouder dan 11. Niet denkend aan de nabije toekomst. Al helemaal niet aan het jaar 2022 waarin we nu leven. 40-45 had nog geen betekenis. 4711 evenmin. Een verleden had ik niet. Althans, dat lag al lang achter me.

Als 11jarige leef je in het heden. Het heden van De Kromme met nummer 10 op het WK-74 in West-Duitsland. Had nog nooit gehoord van George Orwells onheilspellende boek 1984. Van Beatles gitarist George Harrison, ondanks veel nummer 1 hits met De Beatles, kende ik het bestaan niet. Hoe George zijn best ook zou doen, zelfs bij deze legendarische Ierse Europees voetballer van het jaar 1967 ging er geen slaapkamerlichtje branden in 1974.

Het leeftijdsverschil tussen de jonge Herman en de oudere Johan was met 15 jaar eigenlijk niet eens zo groot. Toch waren het 2 verschillende werelden.

Alsof Neil Armstrong vanaf de maan naar de aarde keek en besefte dat de aarde relatief jong is. Met de meest geavanceerde lens zou Armstrong nog de eeuwigheid niet kunnen bevatten. Mijn huidige leeftijd van 59 klinkt relatief oud. Gelukkig ben ik jong van geest en is de geest uit de fles. 54 is wel het jaar, net als 74, dat West Duitsland onterecht wereldkampioen werd.

55 jaar geleden werd George Best, op jonge leeftijd, Europees voetballer van het jaar. Op latere leeftijd had ie heel wat op zijn lever. Ik was 25 jaartjes jong toen Nederland in 1988 Europees kampioen werd.

De 34 jaren daarna zijn omgevlogen. Via de exploderende, omvliegende Space Shuttle in 1989 en de aanslag plegende vliegtuigen op 9-11. Herinneringen die je uit je geheugen wil wissen. Daar waar je de successen van de grote voetballers in die 34 jaar wil koesteren.

Ik koester, als muziekliefhebber, ook de gedachten aan m'n muzikale helden uit het klankrijke verleden. Op mijn 18e ging ik met vrienden in 1979 voor het eerst naar Pinkpop. Een jaar later, 1980 zag ik Bono van U2 in de stellage van het Pinkpop-podium klimmen. Stiekem hoopte ik dat ie naar beneden zou vallen. Dan was ik erbij geweest. Zoals ik 6 jaar later in De Meer zat om de vermaarde omhaal van Marco van Basten tegen FC Den Bosch live te zien, en in 1988 in het stadion van HSV achter het doel stond in 1988 toen San Marco in de 90ste minuut tegen de Duitsers de 2-1 er in gleed.

Herinneringen die nu nog kippenvel veroorzaken. Tijdloze herinneringen, herinneringen waarbij de tijd even lijkt stil te staan. Een 76 jarige rocker, die meer dan 40 albums heeft uitgebracht, bezorgt me ook nog steeds het euforische gevoel dat ik als 11jarig voetballiefhebbertje voelde bij het Totaalvoetbal van Oranje op het WK-74. Een zanger/gitarist die zich al vanaf de jaren 60 continue vernieuwt, zonder zijn roots uit het oog te verliezen. Als snotaap in de zestiger jaren waren The Monkees mijn muzikale helden. Wist ik veel dat ze De Beatles wilden naäpen. Deze Canadese muzikale held speelt de pannen nog steeds van het dak. Alsof ie Cruijff of van Basten is in hun jonge jaren.

Cruijff en van Basten kun je zonder omhaal van woorden geniale voetballers noemen. Dinosaur Sr, Neil Young, mag je ook in die categorie scharen. Piet Keizer noemde men de koning van de schaar. De oude rot Neil Young, raakt als een jonge God nog steeds de gevoelige snaar.

Dan zeggen cijfers, leeftijd of jaartallen niks meer. Pietje en Johan houden in de voetbalhemel als Godenzonen samen een balletje hoog. Zoals Neil Young de eer hooghoudt van muzikanten die je recht in het hart raken. Als Neil Young de sterren van de hemel speelt, houdt deze 50jarige het niet droog. Zoals ooit de jonge, 11jarige Herman na de verloren WK finale in 1974. Zich niet realiserend dat schoonheid uiteindelijk altijd overwint. Keep on rocking in the free world....

:T
Deze moet hier: VBL / Tong's voetbalcolumns # 1

:T
tong80maandag 12 september 2022 @ 21:25
quote:
1s.gif Op maandag 12 september 2022 19:32 schreef Socios het volgende:

[..]
Deze moet hier: VBL / Tong's voetbalcolumns # 1

:T
Done.

:T
tong80maandag 26 september 2022 @ 16:36
Het is een verdrietige dag voor de familie Hazes. Vrijdag is het 18 jaar geleden dat alcoholist, pedofiel en volkszanger André Hazes senior overleed. Zijn zwart geblakerde tostie Rachel staat semi emotioneel, met eurotekens in haar ogen, stil bij het grote gemis.

Het is een turbulente periode voor Rachel en de familie. Haar zoon André liet vorige maand na een lange mediastilte en rustperiode weer van zich horen. De zanger zei eerder een pauze te nemen vanwege een burn-out, maar bevestigde in het bericht de geruchten dat hij kampte met verslavingen. Ook kondigde hij helaas zijn muzikale comeback aan.

En Rachel haalde onlangs openlijk uit naar haar dochter. In Beste Zangers vertelde Roxeanne over de "nare vorm van heimwee" die ze opliep door "trauma's uit haar jeugd". Roxeanne zei dat ze "de grootste klap" uit haar jeugd kreeg toen haar moeder een boek schreef na het overlijden van haar corpulente vader. "Toen heb ik mijn moeder negen maanden niet bij me gehad. Juist op het moment dat je haar zo nodig hebt om te rouwen." Daar hield de dochter van de overleden altijd dronken volkszanger naar eigen zeggen een "enorme knauw" aan over. Rachel liet weten "vol verbazing" kennis te hebben genomen van de uitspraken van haar dochter.

Op Instagram deelt bruine hoogtezon leren lap Rachel een foto van de zanger en schrijft erbij: "Ik mis jouw stem, jouw lieve lach. Ik mis jouw alles, nog elke dag. Ik mis het simpele, zoals een kus, jouw blik, het even samen zijn. En al dat missen, doet nog altijd pijn. Onvoorwaardelijk bestaat echt, want Dré je bent en blijft mijn grote liefde.❤️❤️❤️"

Rachel onthulde in 2020 een wassenbeeld van de agressieve André Hazes. Is na ruzie met haar dochter, zoon en schoondochter nu bezig met een boek over de relatie met de woordenboek rijmelaar waar ze mee in scheiding lag. Haar verslaafde zoontje woont weer bij haar thuis. De dochter, Roxanne, beschouwt ze als paria. Lang leve deze valse heks. Iedereen voelt er zich beter door.

:T
tong80vrijdag 30 september 2022 @ 06:27
Ik was op weg naar de Vivo toen ik me bedacht. Misschien is de Centra een beter idee. Eerst nog even naar de Jamin. Voor het roze ijsje. Of langs Hilleke? Rengeling ligt uit de route. Nee, weet je wat? Eerst een frietje bij Henkie Patat. Als-ie gesloten is langs Schönehage of van Zanten.

Pa zit toch in het Bondshuis. Ma staat al 50 jaar te wachten tot ik uit het Kwetternest kom. De bebouwdekom bij de Juliana school. Heel eind lopen door het tunneltje naar Bommel, of Olympia zoals ze zeggen.
Kwamde het buitenbad tegen? Nie inspringen. Veul te koud nou.
Binnenbad ? Da's ok weg. Net als de snoepautomaat.
Dan maar een filmpje in de bioscoop. Iets met Tarzan of Billie Turf.
Dat meen je niet? Bestaat de bios ok nie meer ?
Maar het Zandgat dan ? Ok al uitgestorven?
Dan nemen we nog een pilsje bij de rooie in het Torentje.

Herman.

:T
Boezeidekoevrijdag 30 september 2022 @ 13:22
Herman in de zon op een terras
Een biertje drinkend uit een te groot glas
Kijkend naar de mensen om hem heen
Terwijl de zon niet eens uitbundig scheen
Ja zonder hem, zonder Herman....is de mensheid een uit-ster-vend ras
tong80vrijdag 30 september 2022 @ 13:36
quote:
0s.gif Op vrijdag 30 september 2022 13:22 schreef Boezeidekoe het volgende:
Herman in de zon op een terras
Een biertje drinkend uit een te groot glas
Kijkend naar de mensen om hem heen
Terwijl de zon niet eens uitbundig scheen
Ja zonder hem, zonder Herman....is de mensheid een uit-ster-vend ras
_O_

:T
DaMartmaandag 3 oktober 2022 @ 19:34
Topic opgeschoond. Afzeikposts mogen verder gewoon achterwege blijven.
tong80maandag 10 oktober 2022 @ 14:16
De "gewone man" is de standaard geworden. De "gewone man" is de ultieme gulden middenweg op ieder Nederlands en Bommels terrein. De "gewone man" is de belichaming geworden van wat ooit de Vox Populi heette. Het is allemaal begonnen met Ruud en Henk de Vries. De oer versie van de "gewone man."

Ruud hing dagenlang, met zijn rode wielerpetje, lui op de bank en voerde geen reet uit. Nou ja, dat is niet helemaal waar. Hij liet zo nu en dan een natte scheet, knuffelde met een Amsterdamse volksvrouw en speelde een potje Harry Mens Erger Je Niet met Wim, de kok des huizes. Henk zuchtte, en iedereen vond het zuchten mooi.

Het Big Brother-huis was in 1999 het middelpunt van de wereld voor de Nederlandse tv-kijker en de Nederlandse media. Tevens het begin van het einde van Transmedia/Dijkzicht. De scheten van Ruud veranderden door de uitvergroting op het beeldscherm in donderslagen bij heldere hemel, die alles vernietigende mosterdgassen na het laatste avondmaal op je schoot in de huiskamer deponeerden.

De Amsterdamse volksvrouw Mona verliet even vrijwillig het knusse, knibbel-knabbel huisje als dat ze het was betreden. De knuffeltjes die ze van Ruud kreeg kwamen de goedzak echter nog net niet op een verblijf in het huis van bewaring te staan. De brute aanrandingen van het ongewassen monster kwamen als een mokerslag bij haar familie op het netvlies binnen.

Het was de karikaturale uitvergroting van het niets. Een voorbode van wat ons te wachten zou komen te staan. Bijna twintig jaar later is het medialandschap dusdanig veranderd dat van "niets" "iets" moet worden gemaakt. De Toren bestaat niet meer en de mond op mond informatie regeert weer in Bommel.

De duizenden nieuwsbronnen die we tot onze beschikking hebben, de televisieprogramma's, alles moet worden gevuld. Je wordt gebombardeerd met informatie, actie, geweld en actualiteit. Het is echter nog nooit zo vredig geweest in de wereld, in Europa of in Nederland. Je gaat bijna verlangen dat de voortkabbelende burenruzie tussen Amerika en Noord-Korea net zo heftig wordt als de Vietnam-oorlog, de Korea-oorlog of desnoods de bijna-derde-wereldoorlog door de Cuba-crisis. Een beetje röring kan geen kwaad. Dat Rusland weer flauw moet doen. Doet geen recht aan Stalin. De grootste massamoordenaar na de Chinees Mao.

Ik ben volwassen geworden in de jaren 70 en 80. Nieuws opvangend in de Vogelenzang. Waar het gevaar van Wiegel en ander rechts kwam. Waar het politieke establishment in Europa bloedig werd geterroriseerd door de RAF, Rode Brigade, MLS, Bende van Nijvel of de ETA. Waar men zich te buiten ging aan trein-en vliegtuigkapingen, er in Afrika niet één dictator aan de macht was, maar het een uitzondering betrof had men op het continent stemrecht, de Oegandese leider Idi Amin zijn tegenstanders zelfs letterlijk met huid en haar opvrat. Waar de negers in Zuid-Afrika nog geen stemrecht hadden, je ze bovendien gewoon zwart mocht noemen. Waar "het Ijzeren Gordijn" 't nog te metselen muurtje van Donald Trump degradeerde tot het muurtje van Oranje bij een vrije trap van Platini.

Waar de gehele Israëlische Olympische delegatie, mannetje of 20, door de PLO werd gegijzeld in het Olympische dorp van München. Vervolgens bij de Duitse bevrijdingsactie om het leven kwam, en daarna de Olympische Spelen gewoon doorgingen. The Games must immers go on. Het WK in Qatar ook na minimaal 2000 doden.

Begin jaren 80 pikten "De Nederlanders" het niet langer. Men kwam met miljoenen in opstand tegen de te installeren kruisraketten. De wereldvrede zou in gevaar komen. Ook de "gewone man" had haar vertegenwoordiging middels de vakbonden. Die hadden nog betekenis en invloed. Menigeen heeft nog uit Bommel heeft nog de bus uit Bommel. De demonstraties, met honderdduizenden deelnemers, in Den Haag en Amsterdam waren succesvol.

In deze dagen van digitalisering en internet, hoef je de straat niet meer op. Er is ook geen aanleiding om massaal te protesteren. "We" hebben het met z'n allen hartstikke goed. Ach, er is wel eens een demente bejaarde die te lang in haar eigen poep wakker ligt te draaien, die merkt er toch niks van. Een bejaarde in de Wielewaal die overlijdt en een medewerkster tegen het injecteren mag blijven posten op FB. Terwijl mijn moeder twee keer Covid heeft gehad.
Een lachgas te veel geboord in Groningen. Verpleegsters zijn de stank voor dank intussen wel gewend. Helaas gaat Bommel hard achteruit door rechts-Christelijk beleid. De gewone man is altijd de dupe. We hebben het niet zo slecht. Maar door de miljonair boeren hadden we het in Bommel beter gehad.

Herman.

:T
tong80dinsdag 11 oktober 2022 @ 09:18
Ik vind het leuk om Max te zien winnen. Maar geneer me voor de beelden op de NPO, RTL en SBS waar ze de juichende Nederlanders, zonder verstand van de sport laten zien. Bijna nog erger dan bij het Nederlands elftal tijdens een groot voetbaltoernooi. Vooral vrouwen die hup Holland hup roepen. Ik heb niks tegen vrouwen. Maar ze kunnen niet voetballen en autorijden. Ik kan ook niet autorijden. Erken dan ook geen verstand van de sport te hebben. Ik geniet ingetogen. Voetballen kon ik wel, en pretendeer er verstand van te hebben. Daarom was het terecht dat ik ooit een slagroombol door het raam wilde gooien na een nederlaag. Dat het raam nog dicht stond, lag aan mijn hulp in de huishouding. Een vrouw.

:T
Boezeidekoedinsdag 11 oktober 2022 @ 17:35
quote:
0s.gif Op dinsdag 11 oktober 2022 09:18 schreef tong80 het volgende:
Ik vind het leuk om Max te zien winnen. Maar geneer me voor de beelden op de NPO, RTL en SBS waar ze de juichende Nederlanders, zonder verstand van de sport laten zien. Bijna nog erger dan bij het Nederlands elftal tijdens een groot voetbaltoernooi. Vooral vrouwen die hup Holland hup roepen. Ik heb niks tegen vrouwen. Maar ze kunnen niet voetballen en autorijden. Ik kan ook niet autorijden. Erken dan ook geen verstand van de sport te hebben. Ik geniet ingetogen. Voetballen kon ik wel, en pretendeer er verstand van te hebben. Daarom was het terecht dat ik ooit een slagroombol door het raam wilde gooien na een nederlaag. Dat het raam nog dicht stond, lag aan mijn hulp in de huishouding. Een vrouw.

:T
Het begint leuk maar waarom overgaan op vrouwonvriendelijke uitspraken? Vrouwen zijn soms net al mannen, ze roepen hup holland hup en soms voetballen ze zelf ook.

Een halve gemiste kans , Herman.
tong80dinsdag 11 oktober 2022 @ 17:37
quote:
0s.gif Op dinsdag 11 oktober 2022 17:35 schreef Boezeidekoe het volgende:

[..]
Het begint leuk maar waarom overgaan op vrouwonvriendelijke uitspraken? Vrouwen zijn soms net al mannen, ze roepen hup holland hup en soms voetballen ze zelf ook.

Een halve gemiste kans , Herman.
Flikker op met je halve compliment en met je denigrerende "Herman."

:T
Boezeidekoedinsdag 11 oktober 2022 @ 19:05
quote:
0s.gif Op dinsdag 11 oktober 2022 17:37 schreef tong80 het volgende:

[..]
Flikker op met je halve compliment en met je denigrerende "Herman."

:T
Sorry Herman.
tong80woensdag 12 oktober 2022 @ 01:12
Het vreemde is dat Ajax supporters wordt verweten successupporters te zijn. Terwijl dat klopt. We hebben in het verleden veel successen geboekt. Feijenoord supporters worden gewaardeerd omdat ze zo trouw zijn. Dat klopt ook. 1 keer in de 20 jaar een kampioenschap. Ik geef het je te doen. Dan valt het niet mee successupporter te zijn.

:T
tong80maandag 17 oktober 2022 @ 21:50
Het vreemde is, m'n pa was 62 toen-ie overleed. Voortschrijdende tijd. Had er het met Wim over. Dat was een oud menneke. Met alle respect. Ik ben nu 2 jaar jonger en een huppelend veulentje vergeleken. Pa met z'n kunstknie en wandelstok onder een petje. Op z'n 12e al begonnen met werken in de wegenbouw. Terwijl ik heel m'n leven op m'n luie reet zit te profiteren van de staat.

Ik ben nog steeds trots op alle jeugdrecords van NIVO. Maar zoals pa zei: 'Met mijn mentaliteit had-je betaald voetbal gehaald.' Hard werken loonde. Maar maakte het ook zwaarder. Woensdag kwam Herman van Diejen samen met Jack Schreuders naar Ajax kijken. Ouwe jongens krentenbrood. Herm ook al weer ruim in de 70. tijd vliegt sneller dan je lief is. Jack was altijd aanvoerder. In hart en nieren een vriend. Met mijn hartproblemen steeds paraat.

Leeftijd zegt weinig maar soms ook veel. Herinneringen komen boven en nostalgie ligt op de loer. Nu, maandag weer Freek overleden. Van mijn jeugdleiders en trainers zijn er steeds minder over. Geniet van de dag mensen. Pluk het desnoods. Ik ben nu 60. En koester m'n herinneringen. Van de jeugd met Robbie van Westreenen, in het eerste debuteren bij de grootmeesters Wout Blanken en Joop Bekker tot aan het vierde met Wim Haasakker en Edwin Middelkoop. Enjoy live. Carpe Diem.

:T
tong80dinsdag 15 november 2022 @ 20:06
Ik kwam Wilma vanochtend tegen

ik liep Wilma vanochtend tegemoet
ze zwaaide,
enthousiast
ik zwaaide terug
deur open, riem los
hond op m'n pad

ze zwaaide amicaal
gelukkig een lieve lobbes,
laat dat maar aan Wilma
die kwispelt zelf zonder staart
een spring in 't veld

altijd goedlachs
altijd een praatje
altijd met goede zin
altijd de positivo in de stad
altijd vergeten dat ze import is

een echte Bommelaar
het was nog vroeg
dag kon niet meer kapot
moest de trap nog op
met een glimlach hijgen

hijgend met boodschappen
maakte niet uit
voelde me de koning te rijk
met Wilma van den Heuvel
Koningsetappe, met Wilma achterop

:T
tong80zaterdag 19 november 2022 @ 10:01
Ik tel de dagen af. Mooi dat dit toernooi voorlopig is gevrijwaard van successupporters en carnaval. Eindelijk na jaren, een toernooi voor de echte voetballiefhebbers. Die droef toeterende ellende kijkt niet en maakt ons niet te schande op de tribunes. Dat is al een prettig vooruitzicht. Geen dronken hockeyende studenten, die lallend hun overwinning claimen, gedrapeerd in hockeysjaaltjes. Geen Hagenezen en Jordanezen die hun best doen er de lelijkste oranje straat van de maken.

Heerlijk bij de NOS Tom Egberts die zich distantieert van dit WK. Er geen voetbal of WK-gevoel bij heeft. Laten we nou dit juist al bij hem hebben de afgelopen 40 Jaar. Mooie documentaire mag ie maken na afloop. Dat kan-ie wel. Na afloop. Tijdens, zitten we opgescheept met Jeroen Stekelenburg. De Aftandse zoon van zijn vader. Het is behelpen met de verslaggevers tegenwoordig. Het zijn allemaal afgezanten en afgezaden van hun ouders. Van de Mol, tot van Cuilenburg.

Ik stop er mee me te ergeren. Ik blijf aftellen naar zondag. Om te gaan genieten van Messi en mijn held Cavani van Uruguay. Ga kijken hoe onze Frenkie en de Ligt zich staande gaan houden. Wat de "oude" Ronaldo nog kan. En ga genieten van een Oranje-vrije kermis. Met echte liefhebbers. Zonder snobs, oranje Tokkies en woke types die zich ver houden van de realiteit. Gas erop.

:T
tong80maandag 28 november 2022 @ 09:51
HERMAN VAN TONGERLO KIJKT TERUG EN WEER VOORUIT

Het kan altijd erger qua accommodatie. Ik was jeugdspeler zo rond 1974. We speelden met m'n elftal tegen Gameren uit. Aan de dijk, aan het water met een schuur als kantine. We gingen er heen met de fiets en kwamen niet met gestolen punten terug. NIVO wint (bijna) altijd van Gameren dus toen ook.
Het klotige was dat ik na de wedstrijd naar het toilet moest. Geen probleem normaal gesproken. Maar in Gameren hadden ze nog geen sanitaire voorzieningen. Het werd afzien op de terugweg naar Bommel. Gelukkig was Lex van Loon mijn ploeggenoot. En bracht zijn ouderlijk huis in de Thorbeckestraat uitkomst.

Zelden zo heerlijk op een toilet gezeten. Later kreeg Gameren een mooi complex. Bij NIVO hadden we wel een kantine en toilet, maar het hield niet over. Knus en vertrouwd. Maar het was best wel armoede dat de lof kraaide. We voelden ons er wel thuis. Na een paar jaar werd er een tribune gebouwd. Dan lijkt je sportpark al heel wat. Maar het bleef een beetje armoedig en afgetrapt, nog net niet Qatarees qua vrijwilligers.

Het werd tijd om te verkassen…..In 2016 is een geweldig nieuw complex geopend, en wel sportpark De Watertoren. In Gameren zullen ze jaloers zijn, maar ik kan er nog steeds op m'n fiets heen. Het was al het mooiste sportcomplex van Gelderland. Maar nu heeft het ook de mooiste kantine. Wat een klus en wat een schitterend resultaat. Ben trots op m'n club en op de nieuwe kantine. Willem Gevers, Joop de Bie, Toon en de lootjes van z’n vrouw Riet, Jan en Netty van Wordragen, Jackie en Grat zullen het beamen.

Herman

:T
tong80woensdag 30 november 2022 @ 20:06
Gelukkig ga ik nooit meer uit, en drink ik vrijwel niet buitenshuis. Omdat in de jaren '80 een pilsje in de kroeg twee gulden kostte, en tijdens Happy Hour in het Torentje één gulden. Arme jeugd van tegenwoordig. Ze hebben al geen geen keus qua uitgaan. Geef eens een rondje voor tien man in de Spin tegenwoordig, als 18jarige. Je bent je hele zwaar verdiende bijbaantje-geld kwijt. En kun je niet sparen voor je uitzet. Je moet er zelfs geld bij leggen, 4 Euro per glas bier.

In Café De Republiek is het elitair. Voor oudere jongeren bedoeld. Een gruwelijke doelgroep. Ik ben nóg ouder. Feestjes voor geld, uit verhuurd. op de zaterdagavond. Geen vaste gasten. Dat maakt niet uit. Die creëren ze ook niet. Geen Sammie aan de toog in het Torentje of Gerard aan de bar in de Spin.

Ze hebben geen Boemel voor één gulden 25 per pilsje. Kun je er een meter bier bestellen ? Zoals in de kantine van NIVO vroeger.? Dat kostje niks. Draaide Hans van den Heuvel op voor de extra kosten met z'n baco. Toen wist je nog wie het meeste zopen op eigen kosten in het eerste en tweede van NIVO en Olympia. Nu krijgen ze geld toe als eerste elftalspeler van NIVO. Speelden net zo hoog als Baco-Hans en ik destijds. Hans in het tweede. Door z'n baco's.

Het mag wat kosten tegenwoordig, om net zo hoog van de Watertoren te blazen als in 1978 of 88. Ik speelde toen hoger dan de spelers van nu. qua divisie. Om met de Europees kampioen, en speler van de Europa-cup 1 winnaar PSV uit 1988, Berry van Aerle te spreken: 'Wanneer schikt het om m'n contributie over te maken?'

Hopen dat NIVO niet degradeert. Dan spelen ze in de op één na laagste Divisie. Dat was in "mijn" tijd" onderbond. Zeg maar Kerkwijk en WNC voor het grote geld in Waardenburg.

Herman. Rechtsbuiten. Zonder geld.

Zelfs de spelers zijn te duur geworden

:T
tong80vrijdag 9 december 2022 @ 12:13
Schuin schurend de bocht door. De school-en voetbaltas op je rug. Wie is er niet op weg geweest naar de Buys Ballot of huishoudschool en LTS? De Mulo werd Mavo, het Atheneum VWO, en de pudding academie huishoudschool. Naar NIVO op zaterdag en Olympia op zondag. Kruisbestuivingen vaak. Alleen de hardhoofdigen mijden elkaar. Gemaakte rivaliteit, met een knipoog. Op zaterdag de VV Bommelaars langs de lijn bij NIVO, op zondag de NIVO-mannen bij Olympia. Allemaal via het gezamenlijke tunneltje.

Het tunneltje. Een groot begrip voor iets kleins. Het tunneltje staat synoniem voor het "oude" Bommel. Het tunneltje verbond en kende maar één weg. De goede. Alles kwam er samen. Tunnelvisie bestond nog niet. De Godsvruchtige dorpen hadden nog niks te zeggen over ons Bommel. Laat staan dat ze de weg naar het Tunneltje wisten te vinden.

Nu is het uitkijken bij oversteken op de van Heemstraweg. Het tunneltje bestaat niet meer. Het gemeentehuis hebben ze buiten de gemeente geplaatst. Gebroederlijke gemeenschap is buiten de stad gedeponeerd. Zo ver mogelijk buiten het zicht. Zo ontoegankelijk mogelijk. Het tunneltje zou zich doodschamen. Het tunneltje. De wegberijder van het mooie Bommelse verleden. Uniek in zijn soort.

:T
tong80donderdag 15 december 2022 @ 08:52
Eén keer door het lint gaan, op het toppunt van zijn zenuwen, op zijn laatste WK, en Nederland staat haantje de voorste om de poten onder zijn stoel weg te zagen. De woorden voor de wedstrijd van van Gaal zijn vergeten. ('Argentinië is maar een counter ploegje. Messi is gemakkelijk af te stoppen. Die doet bij balverlies niks.'). Dat zei de omhooggevallen, falende bondscoach dus echt letterlijk. De respectloze woorden van de megalomane brulaap weerkaatsten nog na, nadat Messi de schreeuwlelijk naar huis had gestuurd. Van Gaal die zich als coach van Oranje niet wist te plaatsen voor het WK 2002 en op het WK 2022 de Nederlandse voetbal reputatie te grabbelen gooide, was er debet aan dat één van de beste spelers ooit zich liet gaan.

Messi. De naam alleen al bestrijkt een tijdperk. Ik vind Cruijff een betere voetballer. Dat is denk ik ingegeven door een vleugje chauvinisme. Dat geef ik toe. Er zijn vier voetballers die een tijdperk bestrijken. Die synoniem staan voor het voetbal in hun era. Di Stefano, Pelé, Maradona en de kleine wondervoetballer uit Argentinië. Wat Messi de laatste 20 jaar heeft laten zien is van unieke en ongekende klasse. Het puntje van de stoel kreeg een nieuwe dimensie. Voor zoveel schoonheid kun je alleen maar respect hebben. Daar kan zelfs de scherpe Nederlandse zaag na Nederland - Argentinië niks aan doen. Daar mag van Gaal met zijn botte, narcistische bijl alleen maar respect voor hebben. Hopen dat deze geweldenaar zondag wint van Frankrijk. En zonder te provoceren zichzelf is. De Messi die we kennen. De Messi met de beker omhoog. 20 jaar wondervoetbal en zichzelf erend.

:T
tong80woensdag 21 december 2022 @ 12:51
Tafeltje-Dek-Je Gameren, gemeente Zaltbommel.

Jullie favoriete Culinaire recensent is na zijn operatie, soms, nog steeds een beetje slecht ter been. Lange afstanden lopen of fietsen zit er dan even niet in. Daarom leek Tafeltje-Dek-Je me een prima alternatief.
De maaltijd wordt thuis bezorgd, op een zelf uit te kiezen tijdstip. Het is gezond, voor zieken en/of bejaarden en nog lekker ook had ik vernomen.

Voordat ik ging bestellen wilde ik toch iets aan lichaamsbeweging doen. 'Nederland in beweging' op Nederland-1 leek me een prima optie. Maar zoals het deze herfst betaamt kwam ik van een koude kermis thuis. Ik hou van sterke vrouwen, maar er zijn grenzen. De naam Olga deed me al aan een kampbewaarster denken. Mijn vrees kwam dan ook uit. Olga bleef maar commanderen en had wel erg veel noten op haar zang. Dat ik laatst 60 ben geworden wil niet zeggen dat ik als een dementerende bejaarde toegesproken wil worden. Ik ben Johan Derksen niet.

Het einde van de middag naderde, dus de telefoon ter hand genomen en een bestelling geplaatst.
Jullie zullen je afvragen, waarom niet via internet ? Nou, de laatste bestelling die ik via internet plaatste was niet zo'n succes. Ik bestelde een doos Raketjes. Sindsdien zit Nederland voor 30 jaar vast aan een contract betreffende de Starstriker-Straaljagers. Gemoedelijke stem aan de andere kant van de lijn. Geduldig maakte ze de bestelling op.

Kippensoep, stamppot (Moet ik altijd aan SM met een lesbienne denken) boerenkool met worst en spekjes. Als toetje perzik-yoghurt. Gevarieerd, gezond en lekker. Precies op de afgesproken tijd ging de bel. Irene, zo bleek ze te heten, met de maaltijd. Zoals altijd probeerde ik met een grapje het ijs te breken. 'Zo, dat is niet slow schat, sneller dan de Irene-Brigade.'

Ze keek me aan alsof ze ijswater zag branden. Ik nam het haar niet kwalijk. Niet iedere bejaarde is zo jong van geest als jullie favoriete culinaire recensent. Ik had wel de neiging om mijn tong uit te steken. Maar dat zou verkeerd opgevat kunnen worden. 'Doe de groetjes aan Carlo, Irene.' riep ik nog toen ze wegging. Geen respons.
Ik had mijn tafel van te voren al gedekt, dus kon gelijk aan het avondeten beginnen. Eerst de kippensoep. Het aroma kwam me tegemoet. Mijn neusvleugels konden gelukkig, zoals een kip, niet echt vliegen. Reken maar dat ze figuurlijk in de zevende hemel waren. De smaak was ook perfect. De stukjes kip waren niet te groot, de selderij lekker vers en de maïs maakte het af. Als de rest van de maaltijd van dezelfde kwaliteit zou zijn had ik niets te klagen.

Nu het hoofdgerecht. Stamppot boerenkool, een vertrouwde keuze. Uit de traditionele Hollandsche keuken toch wel mijn favoriet. Door moeders er met de paplepel ingegoten. Eén van de zeven schoonheden is het kuiltje in de kin. Daarom genoot ik zo van het kuiltje met jus in de stamppot. Likkerbarend lekker. Het droop van de kin af. De rookworst werd bijna stijf van vreugde bij het vooruitzicht in de jus gedoopt te worden. De blokjes spek en de uitjes konden het goed met elkaar vinden. Dit was een vreugdevolle maaltijd. Het was in één woord heerlijk.
Hier kon geen duur, erkend restaurant tegenop. Dan neem je de vuile vaat op de koop toe. Het toetje, perzik-yoghurt, was ook goed te pruimen. Je kunt geen appels met peren vergelijken, maar voor hetzelfde geld waren de druiven zuur geweest.

Het was een blijde verrassing dat alles zo goed gesmaakt had. Bij Tafeltje-Dek-Je had ik toch visioenen aan een strenge winter waar Majoor Boschardt (geen Carlo) namens Het Leger des Heils, met een pollepel, erwtensoep op het bord van een dakloze pleurt.

Dit was voor herhaling vatbaar. Gezond op naar mijn 65ste verjaardag, dan mag ik een gratis maaltijd uitkiezen. Dan neem ik als toetje een sorbet met een aapje op een stokje, plus een rietje en een vlaggetje. Net zoals bij Sjönhage vroeger. Jong van geest, je weet.

Een dikke 8.

:T
tong80maandag 2 januari 2023 @ 13:05
Je kent dat wel. Dromend en gedachteloos op de fiets, denkend aan niks. Blijk je een paar honderd meter te ver zijn gereden van je bestemming. Ik had net zoiets. Boodschappen gedaan. Zeg nog tegen de cassière dat ik het mandje weer op de stapel bij de ingang zal zetten. Buiten een praatje met de zus van Jan van Leeuwen, Gerrie van Os en Rein van Willigen. Zag ze al kijken. Vermoedde dat ze nieuwsgierig waren naar de inhoud van m'n tas. 'Als-ie maar geen alcohol heeft gekocht.'

Beetje moe, eenmaal bij de HEMA, als tussenstap op het bankje gaan zitten. Hans de Mooij: 'Wat dacht je Herman, mooi blauw kratje, die kan ik wel gebruiken.' Zal hem morgen terugbrengen Albert. Wordt m'n eerste goede daad van het jaar.

:T
tong80woensdag 11 januari 2023 @ 15:30
In 1900 geboren. In 1977 overleden. Piet van Eck (Piet de kolf). Ik werd als leerling door conciërge ome Leo van Opijnen uit de klas gehaald. Realiseerde me niet echt wat er aan de hand was. Opa was ziek, zei ome Leo. Ik naar huis. Niemand thuis. Natuurlijk....naar het bejaardentehuis de Wielewaal. Kamer helemaal vol met familie. Opa wilde nog iets tegen me zeggen op z'n sterfbed. Ik was helaas te laat. Ben met mijn moeder de eerste 3 jaar van m'n leven bij opa en opoe opgegroeid. In het rustieke Sophiastraatje, ook wel hofje. Ik was als jongste zoon voor hem, en opa als een tweede vader. Als het Moederdag was, maakte ik op de kleuterschool een tekening voor opoe én voor moeke.

Opa kwam uit een arbeidersmilieu. Dan kon je niet studeren destijds. Als timmerman liet hij echter zijn handen spreken bij de restauratie van de Sint-Maartenskerk. Opa was een creatieve autodidact, kon goed dammen en schaken en weet ik veel niet wat allemaal. Het heelal en de sterrenhemel heb ik door hem leren kennen. Als ik met hem damde kreeg ie het altijd voor elkaar te verliezen. En dan niet zomaar. Ik kon met m'n overgebleven dam zijn laatste 8 stenen slaan. Zoals Tommy Cooper faalde met het goochelen en het verbazingwekkend was hoe briljant het toch nog goed kwam. Ook verfde opa in de crisistijd voor de oorlog mussen geel. Verkocht ze aan de kouwe kak als zijnde fluitende kanaries.

Opa was ook een stroper en visser. Op een gegeven moment was ie de stoere praatjes zat van de maat die naast hem zat te hengelen. Kocht een pond wortelen en ging vissen. Haalde al snel de hengel op. 'Beet' riep ie. Pakte de vis schoon van de haak, stak 'm in z'n mond en vrat 'm op. 'Wa doede nou Piet ?' 'De eerste die ik vang vreet ik altijd op, dan witte hoe het water er veur staat.' Z'n maat wist niet dat het een wortel was die ie schoon aan de haak had gehangen.

Ik was een redelijk goede jeugdvoetballer bij NIVO Sparta. Scoorde regelmatig. Ik rende na thuis de uitslag gemeld te hebben naar opa. Opa schoof dan 'mijn' TV-stoel naast die van hem. Zo'n echte opa-stoel. Gingen we samen, om 18:00 uur, naar het Duitse voetbal kijken. Preussen Münster, Kickers Offenbach en Sankt Pauli. 'Hoeveel Hem ?' 'Drie vandaag opa. We hebben met 4-1 gewonnen van Zuilichem.' 'Mooi Hermpie.' Niet lang daarna speelde ik in het eerste. Ik rende na afloop nog steeds naar opa. Op de vraag 'Hoeveel Hermke ?' Moest ik steeds vaker 'nul opa', zeggen. 'Ze motte oe ok vaker de bal geve.' Volwassen worden als snotaap viel niet altijd mee.

Opa was een levenskunstenaar. Geen gekwelde kunstenaar, die schoonheid peurt uit ellende, nee de schoonheid stond voorop. Opa maakte van een klomp klei de mooiste dingen. Dingen klinkt eigenlijk te neerbuigend. De hoofden die in marmer gegoten hadden moet worden, maar uit de Hollandsche handen en de Hollandsche klei ontstonden, staan eeuwig in m'n geheugen gegrift. Geboetseerd uit de ware ziel van de ware kunstenaar, die met z'n handen iemand kon neerzetten. Met hout kon-ie ook overweg. Menig Bommelaar heeft nog een stoof door opa gemaakt. Ik kreeg er een paar jaar geleden nog één van fysiotherapeut Theo de Jong.

Hebben ze het hier op de Bommelse site over echte Bommelaars. Niks ten nadelen, maar de echte-echte Bommelaars zijn eigenlijk de Bommelaars, die een onuitwisbare indruk hebben achtergelaten in een internet-loos tijdperk. M'n opa was niet uniek. Wel een bietje uitgestorven.

:T
tong80zaterdag 14 januari 2023 @ 20:44
Bommel laat zich dit weekend weer eens van haar beste kant zien. Dat er in Bommel nooit wat kan en mag, nooit wat te doen is en er nooit wat gebeurt, is dan ook een gruwelijk Bommels cliché waar m'n nekharen recht van overeind gaan staan. Op het terrein waar in vroeger dagen, langs de Waal, tijdens Pinksteren, de nationale motorcross werd gehouden (vooral zijspannen) is dit weekend het nationaal kampioenschap veldrijden. Noem het gekscherend veldlopen met als bagage een fiets in je nek.

Door particulier initiatief ziet heel Nederland wat een bruisend stadje Bommel is. Rechtstreeks op Nederland-1. Ik vermeld met opzet particulier, omdat het niet uit de cultureel of sportieve aderen van het gemeentebestuur is ontsproten. Die verkwanselen liever miljoenen aan gemeenschapsgeld aan cultureel centrum de Poorterij. Dat door wanbeleid de afgelopen jaren alles naar de klote helpt wat Piet Leijten en anderen hebben opgebouwd en hersteld. Die programmeren Hennie Huisman, met 16 toeschouwers in de zaal. En vragen (al ruim gesponsord) zoveel geld aan de gemeente, dat die genoodzaakt ziet het Carnaval te verplaatsen naar een tent op een grasveld in de buurt. Kunt u mij de weg naar Boschenaar van Harmelen vertellen meneer ? Er zijn dan ook plannen van het gemeentebestuur de Poorterij naar buiten de bebouwde kom te verplaatsen. De gotspe. Misschien lekker dicht bij het ver afgelegen gemeentehuis.

Terug naar het Nederlands kampioenschap veldrijden. Daarnet al mooie beelden in het 18:00 uur journaal. Vette beelden, om het modern te zeggen. Moddervet. Bommel heeft een mooie historie en traditie met wielrennen. Jarenlang de ronde van Bommel tijdens de Bommelweek. Het door Martin Conrads gesponsorde wielerteam (Saltboemel, Martin & Conrads). De snelste postbode van Nederland, Willem van Gameren. Bommelse Tourrit winnaars Adrie van Houwelingen en Maarten Ducrot. Mecanicièn Joost Hoetelmans bij de topteams van RABO en Shimano. Plus de Schimmertjes; Robert en Richard op vele terreinen paraat en adequaat.

Als jochie verzamelde ik voor het statiegeld flesjes Cola en Heineken tijdens de motorcross. Een herinnering die velen met me delen. Ik hoop dat de jeugd over een paar jaar met net zulke warme gevoelens terugkijkt op dit Nationaal kampioenschap veldrijden. Statiegeld zal er niet te scoren zijn. Het nat komt ditmaal van boven. Ook is Mathieu van der Poel niet aanwezig in de modderpoel. Maar dat mag de pret niet drukken. Veel plezier en dat de beste moge winnen. De uiteindelijke winnaar staat nu al vast......Zaltbommel.

Herman.
tong80dinsdag 17 januari 2023 @ 13:45
Kut Maarten Ducrot heeft kritiek op de organisatie en parcours. Een Bommelaar notabene. Wat een klote ambassadeur. Altijd al een raaskallende zak patat gevonden. Gruwelijke vent. Kleineert ook nog eens de organisatoren. 'Kleine puppies.' Praat over Bommel als een kakkers-stadje. Totaal misplaatst als uithangbord. Heeft het weer eens tien minuten over zichzelf. Gemiste kans voor Bommel dankzij een egotrippende selfkicker. Alleen maar negativiteit dat ie spuit. Gelukkig niet bij de NOS maar bij TV-Gelderland. Dan blijft het nog een beetje klein. Net zo klein als Ducrot zelf is.

Herman.

:T
Boezeidekoedinsdag 17 januari 2023 @ 16:00
quote:
0s.gif Op dinsdag 17 januari 2023 13:45 schreef tong80 het volgende:
Kut Maarten Ducrot heeft kritiek op de organisatie en parcours. Een Bommelaar notabene. Wat een klote ambassadeur. Altijd al een raaskallende zak patat gevonden. Gruwelijke vent. Kleineert ook nog eens de organisatoren. 'Kleine puppies.' Praat over Bommel als een kakkers-stadje. Totaal misplaatst als uithangbord. Heeft het weer eens tien minuten over zichzelf. Gemiste kans voor Bommel dankzij een egotrippende selfkicker. Alleen maar negativiteit dat ie spuit. Gelukkig niet bij de NOS maar bij TV-Gelderland. Dan blijft het nog een beetje klein. Net zo klein als Ducrot zelf is.

Herman.

:T
Ondersteboven op de fiets
Achterstevoren op de fiets
Door het Skoekeloen
Die renner heeft een neus als een zinksnijder
Ik ga ff uit het raam hangen

Maarten ^p^
tong80donderdag 2 februari 2023 @ 12:43
Ik plaatste hier laatst een topic waarin ik aangaf, wanneer ik naar de Elpee ging om m'n laatste CD te kopen.

Het was van de band Jawbox. Titel van de CD weet ik niet meer. Mediocere, maar wel goeie band. Zoals Elpee een goeie platenzaak was, maar te vinden in Brabant, provincie Den Bosch. Obscuur gebied in Nederland, de hoofdstad van Brussel. Als beroeps-werkloze viel op een gegeven moment het kwartje. Realiseerde me dat de verdubbeling van prijs van LP naar CD, absurd was.
Fucking 40 gulden, waar het eerst 19:55 was. Als armlastige muziekliefhebber uit Zaltbommel moest ik ook nog eens een treinkaartje betalen. Zwartrijden was te gevaarlijk. Nu de LP niet meer grijs gedraaid kon worden. Het treinkaartje bleef. Naar de Bieb in Den Bosch. Waar ik eerst voor 80 gulden twee CD's in de brasspocket had, had ik er nu 10 voor 25 gulden. Niet meer als eerste, maar een kniesoor die Joop Zoetemelk zijn carriere verwijt. Cassettebandjes waren een mooie handlanger. Met potlood.
Het geweldige Elpee ging kapot aan de industrie en internet. Het zou echter alleen nog maar erger worden. Via internet kon de consument gratis muziek binnenhalen. Heerlijk, gemakkelijk en goedkoop. Maar, de reden dat ik dit topic open is........

Het feit dat een kaartje voor Lowlands momenteel 320 Euro kost. Ik reken nog steeds om in guldens. En als ouwe, zuinige krentenkakker uit de provincie, kom ik dan op bijna 700 gulden voor een fucking kaartje voor een popfestival. Ik betaalde 110 gulden. Wat al veel geld is. Dus Paulus, zo slecht deden jullie het niet. Hoeveel CD's van Undeclinable kun je daar niet van kopen?

Herman.

:T
tong80zondag 5 februari 2023 @ 12:04
Dit jaar alweer 35 jaar geleden, stond ik, nog geen tong80, gewoon Herman, achter het doel. EK-88, halve finale West-Duitsland - Nederland. Samen met m'n vriend Cees Robbemondt op avontuur naar Hamburg. EK-1988. Alles zat mee, waar het andere toernooien tegenzat. Of zou gaan zitten.

Van Basten speelde op het EK-92 beter dan op het EK-88. Maar de omhaal ging op de lat tegen de Denen in de halve finale en het stiftje op de paal. EK-1988. Mislukt schot van Ronald Koeman. Wim Kieft op de goede plaats en de kopbal gaat via een polletje in het doel tegen Ierland. Kieft stond ook nog eens buitenspel. Geen VAR die er destijds naar en om kraaide. Wat een beetje mazzel kan betekenen.
De halve finale tegen de West-Duitsers. Mijn vriend Cees bood scheidsrechter Inea uit Roemenië gekscherend een tientje aan. Wenste Sjaak Troost geluk. Ik herkende Troost niet eens. Ter troost, de reserve international en Feijenoorder kende Cees ook niet.

Samen sterk en samen achter het goede doel. Onder ons werden we gek. Cees hing in de hekken. Was naar beneden gestormd. Ik was omhoog gevlucht en sprong een verbouwereerde Deen op zijn rug. Vlak voor tijd 2-1 tegen de Duitsers.
'Het Volksparkstadion is van Oranje.' Sprak de legendarische Evert ten Napel. Legendarisch toernooi met een legendarisch doelpunt tegen Rusland. Het mooiste doelpunt ooit in een finale. Oranje Europees kampioen. 2-0 winst tegen de Russen. En Tong een ervaring voor het leven rijker. De terugreis was hemels. In de zevende hemel op de banken in de bus.

Voor de Duitse toeristen hing er die zomer een spandoek ter welkom: 'Wilkommen, sie fahren jetzt in dass land der Europameister.' Twee jaar later namen de Duitsers revanche op het WK. Maar daar heb ik het later nog wel over. Michels heeft namelijk meer leed dan vreugde betekend voor het Nederlandse voetbal. (van Basten reserve in de eerste wedstrijd op het EK-88. God zij dank wist Johnny Bosman niet te scoren)

:T
tong80woensdag 15 februari 2023 @ 17:38
Je hoeft Bommel niet uit te gaan om een wereldreiziger in Nederland te zijn. Vanmiddag op weg, en terug, naar de Albert Heijn kwam ik Luc van Dalen, Hans van den Bosch, Arry van Katwijk, René van Bruchem en Tonnie van Hemert tegen. What's in a plaatsnaam ?

Heb ik vandaag Ad van Tricht, Hans van Keulen, Dick van Heusden, Anton van Brakel, Esther van Haaften, Maarten van Rossum, Wout van Driel en Pipo nog niet eens gezien. Misschien was Anton van Gameren de hort op met Mamaloe. Ik weet wel dat Petra ooit de ontsnapte papagaai van Anton/Pipo heeft gevangen. Maar die heet dan weer Bronk. Of toch van Bruchem?

Herman van Tongerlo. Buitenland, qua achternaam.

:T
tong80donderdag 16 februari 2023 @ 11:34
In het kader van het 70-jarig jubileum van voetbalvereniging N*I*V*O Sparta in 2023, heeft een onafhankelijke jury, onder voorzitterschap van de partijdige kneuzeheer Herman van Tongerlo, een all time N*I*V*O*-elftal samengesteld.

De gekozen coach kan natuurlijk niemand anders zijn dan good old Sijmen van Eck. Ook wel ome Sijmen genoemd. Net zoals er een ome Leo was uit die generatie. Twee illustere karakters. Als assistent in de dug out de fameuze jeugd-en keeperstrainer Henk van Zuijdam. Materiaalman natuurlijk Wilfred van Gameren en als hardhandige, tevens slappe kletsmajoor, masseur Marie van Eck. Karel van den Heuvel en Gustavo wisselen als grensrechters in de rust.

Komen we bij de doelman. Die positie komt natuurlijk Herman van Diejen toe. Terwijl "we" een mooie traditie hebben van goede doelmannen. Helaas, m'n ex-ploeggenoot in het eerste, Dick van Leerdam recent overleden.
De achterhoede bestaat uit Hans van der Leeden, Johan Lambooij, Hans van Keulen en Patrick Peelen. M'n medespelers in het eerste, Lutje, Tuup, Joop en Dick krijgen een eervolle vermelding.

M'n middenveld begint bij Wout Blanken. De Socrates van N*I*V*O*. Dan de Johan Neeskens van N*I*V*O*, Björn Jongste. Vervolgens de Bernd Schuster van onze club, Peter Schultes.

De voorhoede kan niet anders bestaan dan uit Rinie Heijn, Jacques Jansen en Willem Looijen.

In 70 jaar N*I*V*O* op de Sparta reservebank te moeten plaatsnemen is geen schande. Ruud Geels en Piet Keizer zaten er op in de WK-74 finale. Daarom de selectie van 18 man rond gemaakt met: Peter Remie, Theo van Gemert, Rob Roding, Theo van Geffen, Aart Blanken, Roberto Verhagen en Hennie van Brakel.

P.S. Riet van Gameren en Willem Gevers in the hall off fame.

:T
tong80zaterdag 18 februari 2023 @ 07:29
Om een juist beeld te vormen en een juiste opinie te openbaren, heb ik na twee weken weer eens naar Vandaag Inside gekeken. Het is stuitend hoe extreem rechts ze daar hun mening kunnen verkondigen. Zonder weerwoord door blonde, giechelende excuus wijven aan tafel. Nog een bar slechte scheidsrechter, een VVD-homo en een dikke pens aan de bar. En van der Gijp kan goed gemutst met een dildo op z'n hoofd zeggen dat buiten de Oekraïne, die Poetin ook geen lievertje is.

Waar ze hun scheten en losse flodders op los kunnen laten is ze worst. Behalve de familie de Mol. Die zijn heiliger dan prins carnaval die zich in de rondte neukt, en alaaf slaat. Ik krijg steeds meer het gevoel dat Johan Derksen en René van der Gijp zwakbegaafd zijn. Dat Andy Van der Meijden en Wesley Sneijder de P.C Hooft-prijs verdienen is een tweede. De Nobelprijs voor de literatuur ging immers naar de vals Hans Kraaij jr. kraaiende Bob Dylan. De Jip en Janneke-taal brabbelaar.

Herman, niet te Gortig.

:T

[ Bericht 0% gewijzigd door tong80 op 18-02-2023 08:25:17 ]
tong80zondag 19 februari 2023 @ 17:36
Eens kijken of deze wel door de censuur komt. In de traditie van Johan Derksen vrees ik het ergste. Naar de site van VI....

M'n TV-recensie op het grootste internet forum van Nederland:

Om een juist beeld te vormen en een juiste opinie te openbaren, heb ik na twee weken weer eens naar Vandaag Inside gekeken. Het is stuitend hoe extreem rechts ze daar hun mening kunnen verkondigen. Zonder weerwoord door blonde, giechelende excuus ex-sportsters, tevens wijven als vrouwen vermomd, aan tafel. Nog een bar slechte, megalomane scheidsrechter die popie Jopie doet, een ratelende VVD-homo en een dikke pens, die meer geheim houdt dan staats geheimen aan de bar. John de Bever zie je niet meer. Die was te normaal als homo. Van der Gijp kan goed gemutst met een dildo op z'n hoofd zeggen dat buiten de Oekraïne, die Poetin ook geen lievertje is.

Waar ze hun scheten en losse flodders op los kunnen laten is ze worst. Behalve de familie de Mol. Die zijn heiliger dan prins carnaval die zich in de rondte neukt, en alaaf slaat. Ik krijg steeds meer het gevoel dat Johan Derksen en René van der Gijp zwakbegaafd zijn. Dat Andy Van der Meijden en Wesley Sneijder de P.C Hooft-prijs verdienen is een tweede. De Nobelprijs voor de literatuur ging immers naar de vals Hans Kraaij jr. kraaiende Bob Dylan. De Jip en Janneke-taal brabbelaar. De muziek waar Derksen van houdt. Zoals Johan graag z'n extreem rechtse opinie bevestigd ziet worden. In z'n wansmaak zwemmend. Geilend op de baard van een nep-Elvis op SBS.

Herman, niet te Gortig.

:T
tong80maandag 20 februari 2023 @ 18:10
An de Kneuter. Live geplaybackt in de Mispelhof.

Ik ben naar Mispelgat gekomen
De stad van liefde en van zon
't Was in de schaduw van de bomen
Dat net als in dromen
Een sprookje op de Bommelse wallen begon

Ik was daar op een groot fiesta
En zag een Lions taxi staan
We dansten samen toen een rumba
En daar bij die rumba
Is samen met Jan van Leeuwen alles ontstaan

Gitaarmuziek klonk door de Mexicaanse nacht en langs de Bommelse gracht
Gitaarmuziek heeft liefde voor ons meegebracht

Ik zal er altijd blijven wonen
Geef andere steden graag kado
Ja, het blijft me steeds bekoren
Want ik heb mijn hart verloren
In het mooie Mexico Mexico, Mexi-iiiico
Oh stad van al mijn dromen
Met je gitaarmuziek bracht je de romantiek
Voor hem en mij

Mexico, Mexi-iiiiiiiico
Ik blijf er altijd wonen
Je bent me alles Bommelerwaard
Een paradijs op aard
Ja dat ben jij

Gitaarmuziek klonk door de Bommelse nacht
Gitaarmuziek heeft liefde voor ons meegebracht
Ik zal er altijd blijven wonen
Geef andere landen graag kado
Ja, het blijft me steeds bekoren
Want ik heb mijn hart verloren
In het mooie Mispelgat
Mexico, Mexi-iiiico

Oh land van al mijn dromen
Met je gitaarmuziek bracht je de romantiek
Voor hem en mij
Mexico, Mexi-iiiiiiiico
Ik blijf er altijd wonen
Je bent me alles Bommelerwaard
Een paradijs op aard
Ja dat ben jij

Mexico, Mispelgat, Mexicoo
Mexico, Mispelgat........Mexicoooooo

Olé

:T
tong80woensdag 22 februari 2023 @ 19:50
Zit je even uit te hijgen op het bankje voor de Hema. Komt er een oudere man naast me zitten. Tasje in de hand en voor een praatje bereid. Blijkt het de oom van een jeugdvriend te zijn. Tevens naamgenoot van Bas van Brakel. De eerste rechtsbuiten van toen nog N*IV*O*. Zonder Sparta. In 1953 de eerste dribbelaar langs de flank. Samen met deze oud-rechtsbuiten een half uur lang anekdotes en verhalen opgehaald over N*I*V*O* Sparta en ander Bommels verleden. Van Ome Sijmen, tot ome Leo, en van Jan van de Flier tot Bep Teunissen. Mijn dag was weer geslaagd. Bas-geslaagd zou ik bijna zeggen. Goed gestemd op weg naar een mooie CL-avond. Qua bas zit er altijd muziek in. Laat het Jan van Maren niet horen.

Of Basje, in de volksmond. Basje van Brakel i.d.d. Inmiddels al 87. Klinkt te klein voor een grote voetballer. Maar verkleinwoordjes hoeven niet verkeerd te zijn. Johan Cruijff mag je zelfs Jopie noemen tegenwoordig. Mijn hondje in 1972 heette al Cruijffie. De tijd van de Tank en goudhaantje.

Bij N*I*VO* heb je zelfs verkleinwoordjes in bijnamen. Bijvoorbeeld Lutje voor Ton van den Hoek. Lut klinkt te volwassen. Wel één van de herkenbare bijnamen uit het eerste. Tuup ook bijvoorbeeld, voor anderen Boudewijn, de broer van de Kiep, René Rensen. Of de Pang. Eentje van van Hees. Hans van Keulen, aka: de lange. De bal niet krijgen de Muis. In het dagelijks leven Harry Gloudemans. De Rat heeft het eerste elftal nooit gehaald. Wel het eerste-en laatste rondje.

Herman. (Marco van Beest vergeten, maar die was de hort op met carnaval.)

Herman.
tong80donderdag 2 maart 2023 @ 15:17
Er kan en mag niks in Bommel. Onderteken hier, als je de bots-auto's terug wilt in de Kindertuin. De oprechte bots auto-Bommelaars eerst. Dat we als recht geaarde electricién en boven dien Jan de Bakker, mogen blijven genieten van de nalatenschappen, uit de Hollandse kermis keuken. Leve de suikerspin. In de Kindertuin. Met het grind tussen oew tenen.

Leve de azijnzeikers. Tegen de wind in.

:T
tong80maandag 13 maart 2023 @ 14:52
Hij versleet slijters bij de vleet.

hij versleet slijters bij de vleet
hij hijgde amechtig
het zweet druppelde stapsgewijs,
drapeerde zijn vocht bedachtzaam

hij besteedde de bron uit
beduusd van het geweld der
poriën, uitgeteld, bezweken
geraakt door nattigheid

hij was dorstig, gulzig
de dronken schavuit, de schuit
voerde hem langs de kanalen
dronken van geluk, eeuwig uitgeteld

:T
tong80zondag 19 maart 2023 @ 22:35
Een beetje Bommelaar had zondag's ringen onder zijn ogen, na een zaterdagavond Skol-happen bij de rooie. Toch zaalvoetballen in de Ring. En de zesde voetbalhelft van het weekend winnend afsluiten bij Henk en Conny. Een meter bier bestellen in het Torentje. Jan van Hees, die tijdens Happy Hour bulderde: 'Kan mij het schele, iedereen een meter bier, doe mij maar wodka jus, ben aan de slanke lijn.' Het volkslied werd 's nachts gespeeld door de Schuuk, op het balkon van het gemeentehuis. Zonder tekst, wel met saxofoon. Je had immers geen mobieltje. De Schuuk trommelde iedereen op, zonder drumstel. Niemand weet nog wie er dronken op de ladderzat. De Bolle liep net naar huis na een avondje Boemelen. Het tafelvoetballen achter de rug. Met een andere Bolle als doelman. We hadden toen al twee Bolles. De één gaf ze aan, de ander zoop ze op. Zeg maar de bolle van Zwolle in het doel bij het tafelvoetballen. En de Bolle van Nivo, die de lijnen trok en uitzette zonder te snuiven.

Het tafelvoetballen had toen nog aanzien. Wie het eerst het gras voor de voeten weg maaide die het langst kon scoren. Er was geen beginnen aan. De Binkies waren de besten. Jan en Peter van Eck, uit de losse pols, als tweeling vingersvlug. Beiden, samen een leuke cafetaria begonnen, 'De Binkies.' Waar eerst Schönhage was, de friettent met het lekkerste sorbet ooit. De sorbet met een aapje op een stokje, het zoete koekje er naast, het vlaggetje in de hand. Daarna slurpen uit het sorbetglas.

De Gasthuisstraat, waar nu Walter en Anneke wonen. Jack en Margot. Paul en Sascha. Waar de bioscoop ooit was, stiekem naar binnen sluipen bij een pornofilm, nadat de Boemel uit was. Keesje Blom de belhamel, als witte deugniet van Japie de visboer. Tevens mascotte van de stad.

De Boemel, waar ooit het Kwetternest was, de kleuterschool. Waar Eric Vos en Edwin van Zelst niet wisten als kleuters, dat ze er 30 jaar later disco muziek zouden draaien. Disco, ook alweer lang verleden tijd. Jongens en meisjes, gescheiden tegenover elkaar. De meisjes het handtasje bij elkaar gelegd langs de kant. Schielijk uit de ooghoeken kijkend of het tasje veilig was. Johnnie van Veen en Freddie Rike hielden het, naast het glazen ophalen goed in de gaten. De disco-lampen maakten geen onderscheid. Dat deden de Bax en Bertus aan de deur. Dat heette deurbeleid.

De Boemel en het Torentje in de jaren 80. Je moet erbij geweest zijn. Niet sentimenteel of in het verleden blijven hangen. Drinkenbroeder en turner Jury van Gelder zou blij zijn geweest met zo'n hangplek. Een periode om door een ringetje te halen. Over de Spin zwijg ik nu even. Anders krijgen Dick en Chris het nog hoog in de discobol. Dan valt er echt geen spinnenweb meer mee te bezeilen op het huidige internet.

Yuri gaat een rechtszaak beginnen tegen de turnbond. De Bums misschien als getuige, de Muis is benaderd, de Kiep twijfelt nog, de Rat zit op het vinkentouw en de Scheur vertegenwoordigt de Gasthuisstraat. Of de zandbak ooit terugkomt ligt aan de Bloemendaal. Het schijnt dat Mixed Club Bommelerwaard Floris Jan Bovenlander heeft benaderd om te bemiddelen. Terug naar het Kwetternest of de Boemel. Een gouden tijd, om door een ringetje te halen.

Herman.
tong80dinsdag 11 april 2023 @ 10:43
Godverdomme. Herman van Diejen is overleden. Het leven is niet rechtvaardig.
Voor één van m'n beste vrienden. Herman van Diejen. Een doelman en mens uit duizenden is overleden. Z'n duizend-jubileum wedstrijd zelf georganiseerd. Terecht, zichzelf erkennend. Afgelopen zaterdag nog aanwezig bij NIVO als journalist.. Een unieke man en één brok energie. Het leven is soms onrechtvaardig. Zelfs tijdens Pasen. Dag lieve Herm. Ik mis je nu al.

De andere Herm.

Herman.
tong80woensdag 12 april 2023 @ 21:38
Er is me door Hans de voorzitter van NIVO gevraagd een IM te schrijven over Herman van Diejen. Natuurlijk zei ik ja. Echter, waar moet je beginnen?

Zijn NIVO-verleden gaat terug naar de leeftijd van 15. Debuterend in de jaren 60, als doelman met de laatste man Sijmen van Eck voor zich. Sijmen en Herman (Hennie) zo'n beetje de eerste namen die in je opkomen als je aan NIVO denkt. Twee markante Spartanen. Sportief en op entertain-gebied. De één was figuurlijk een oom voor velen, voor mij letterlijk. Zoals Herman een echte vriend werd. Herman heeft ome Sijmen nog opgezocht in de Wielewaal vlak voordat Ome Sijmen overleed. Dat typeerde Herman.

Op zijn 15e debuterend, en 25 jaar lang een betrouwbaar slot op de deur. Zelf debuteerde ik als 15jarige snotaap in het eerste. Ome Sijmen was m'n trainer en Herman, samen met Joop Bekker en Wout Blanken, de beschermende veteranen van dienst. Ik zat op de middelbare school met voorzitter Hans van den Biggelaar als klasgenoot. We genoten van ome Leo van Opijnen als congierge. Ook al zo'n flamboyante NIVO icoon. Bommel is niet zo groot wat dat betreft.

Herman ging wel z'n eigen weg en stak de Waal over. Neerijnen. Opijnen, zou ome Leo zeggen. Nadat-ie nog bij Rossum heeft gespeeld, maakte hij zijn kilometers bij MVV in Meteren. Natuurlijk ook in het eerste. Zelfs na zijn 40ste bleef-ie een klasbak. Zoals Herman met zijn Alice het Nederlands kampioenschap sjoelen aan de man bracht. Laat Herm maar schuiven.

In Sleeuwijk heeft Herman zijn Waterloo gevonden. Zijn geluk eerst nog in Woudrichem gezocht. Golfend tussen de vestingsteden. Als impresario, die de Hollies, Herman Brood en Roy Orbison wist te boeken, een onterechte rode kaart. Samen met Herm heb ik in 1978 op de laatste wedstrijddag, tegen Sleeuwijk, een degradatie-wedstrijd met 1-0 gewonnen. Die winst valt in het niet bij dit verlies. Dag lieve Herm. NIVO gaat je missen. Zoals deze Bommelse spits voor open doel.

Herman.
tong80zaterdag 22 april 2023 @ 11:53
Corine

Corine, aangenaam dame
bij voorkeur geen achternaam nodig
wat beklijft is te voornaam
het voornamelijke beaamd

een naam als zovelen
bestaansrecht, in het heden en verleden
het verleden van Fiep en notabelen
de straten, en wallen onbenoemd

de tegenwoordige tijd
onverbloemd, een heldin uit de huidige strijd
Corine van Knijff
Wat een helden wijf

een Bommelse heldin
de slingers van haar leven
hangen vreugdevol via de Virieu
niet ver-en steen weg

Corine, voor eeuwig
in ons hart gebleven

Herman.
tong80zaterdag 22 april 2023 @ 20:35
NIVO weer verloren. Kan me niet bekoren. Tijd om te scoren. Ik ga Robbie effe bellen. Of-ie bereid is de gemakkelijke voorzetten in te koppen. Trek ik de stoute schoenen aan. Strik ik Wout voor de veters van de steekpass en Joop voor de knoop in de veter van Peter. Hans, Henk en Lut om Harrie wakker te schudden. Boudewijn, de baco van Harold gutstend in te schenken. Freek en Grat het krat klaar zetten. De meters bier gelopen voor de wedstrijd. Eindelijk weer eens punten. Het punthoofd voordat de kater er achteraf is.

Herman.

:T
tong80donderdag 11 mei 2023 @ 22:23
Via Herman van Dijk, mijn overbuurman in de Koningstraat, bekend van zijn spijs en wijn, kwam ik in contact met Maarten van Rossum. De zoon van Toon, mijn favoriete leraar van vroeger. Ik mengde me in hun chat op FaceBook. Was grappig. Het klikte onmiddellijk. Ik zat in de klas bij meneer van Rossum. Op de Mavo, in de Thorbeckestraat. Met ome Leo van Opijnen als de ultieme concierge.

Meneer van Rossum was een flamboyante man. Als het onrustig was in de klas en de belhamels de overhand namen, strooide ie met geweldige anekdotes. In één of andere hoek. Zelfs de stoersten hingen aan zijn lippen. Eén en al oor, waar andere leraren de leerlingen kwelden alsof ze kwel zelf waren. De lessen van Toon van Rossum waren alles behalve een kwelling. Niet te turven hoe vaak ik bollend van plezier uit de klas rolde.

Vertelde ie-hoe hij als Nederlandse Top-Bridger in Duitsland op vakantie, in aanraking kwam met hun nationale kaartspel. Skaat. Zeg maar het Duitse klaverjassen. Het fotografische geheugen en de net geleerde grondbeginselen gingen hun werk doen. Zonder te pochen vertelde hij dat ie tien seconden naar de kaarten in zijn hand keek. Hij ze in z'n geheugen had gegrift. Vervolgens blindelings zijn eerste Skaat-kaartwedstrijd won zonder te verblikken of te verblozen. Zijn kaartgenoten in Duitse verbijstering achterlatend. Zoals een Duitse verslaggever ooit riep tijdens Kaiserslautern - Ajax bij het debuut van Clarence Seedorf: 'Dass gibt's nicht, der burche is grade 16.'

Van Rossum, voor mij destijds nog voornaamloos, kon de spanning ook mooi opbouwen. Tentamen luistervaardigheid Duits. Eén voor één werden de cijfers door meneer van Rossum opgelezen. Dan zit je te zweten als een leerling op de basisschool, die opgeroepen wordt voor de schooltandarts. Niet begrijpend dat het afroepen op alfabet gaat, en je de blauwe enveloppe pas aan het eind van de week krijgt. Een 'T' qua eerste letter van de achternaam immers.

Mijn naam kwam maar niet te voorschijn. Toen als laatste kwam ik aan de beurt. Leraar Toon van Rossum, met een grafstem en diepe treurnis veinzend: 'Herman, ik kan het niet anders formuleren, je hebt het weer eens voor elkaar.' Ik zakte steeds verder weg onder de tafel, zwemmend in m'n eigen zweet. Daar komt weer een onvoldoende. 'Herman, je hebt een tien. In Duitsland is dat zwaar onvoldoende. Zal ik het op zijn Duits zeggen. Du hast ein einz. Foutloos'

Later op de Havo, waar ik 8 jaar over deed, en van school ging zonder diploma, omdat klasgenoten me met u begonnen aan te spreken, vaak aan Toon van Rossum gedacht. Het knusse van de Mavo, met leraren die je dierbaar waren en een concierge uit duizenden miste ik wel op de van Heemstraweg. Het tunneltje mis ik ook, maar dan spreekt mijn Nivo-Sparta hart. Het Nivo Sparta van Ome Leo. De leraar Duits, die veel te vroeg overleed. Ze zouden een museum naar hem moeten vernoemen.

Hermann

:T
tong80donderdag 11 mei 2023 @ 22:23
Ben ik nou gek ? En bestaan er tegenwoordig alleen maar gemengde huwelijken? Of zijn reclamespotjes geen reële afspiegeling van de samenleving. En is boerin Berti er ook maar met de haren bijgesleept als lesbienne in boer zoekt vrouw.

Hoeveel verdient zo'n zendermanager per jaar, als ie Jeroen van Koningsbrugge op een sjoelbak het Wilhelmus laat slaan ? Gelukkig is er nog knikkeren voor zwakbegaafden zoals Johan Derksen. De extreem rechtse demagoog, die zoals iedere demagoog zegt te spreken namens de gewone, normale Nederlander. Gelukkig ben ik ongewoon niet normaal. Het gezonde verstand is ver te zoeken momenteel. Niet dat het vroeger voor handen lag.

:T
tong80maandag 15 mei 2023 @ 12:35
het vreemde, tijdens moederdag
komen de herinneringen
aan m'n vader
bovendrijven

de paddengracht
de moeder eend
in alle paal en pracht
de drijvende kracht

de sterke schouders
beide ouders
in gedachten
vereend zorgzaam

Herman.

:T
tong80vrijdag 19 mei 2023 @ 17:16
Het gaat er tegenwoordig niet meer om hoe goed muziek is. Het feit dat je minder slecht bent dan Sid Vicious, maakt je een betere kandidaat dan An de Kneuter voor het songfestival. De Bommelse muziekscene is al 40 jaar in de greep van oubollige coverbands.

H8tred, Murphy's Law, Old Skool en Insert Coin hebben nooit bestaan volgens de geschiedschrijvers. ZBomb en de pioniers van de Nassau Gang gingen nooit hun gang. The Nozems draaien zich om.

Herman.


:T
tong80zaterdag 20 mei 2023 @ 10:36
Prettig wakker worden daarnet. Mooi begin van een sportief Bommels weekend. "Onze" Willem van Gameren met een leuk wieler item in Hart van Nederland op SBS6. Wim organiseert al meer dan 10 jaar iedere zaterdag een wielerrit voor dames. Met recht een krasse knar. Heel z'n leven al de kar trekkend en een voorbeeld voor velen. Ooit de snelste postbode van Nederland.

Met het hart van Bommel op de juiste plaats. Mede dankzij Willem is Bommel de wielerhoofdstad van Nederland. Na Lolliepop in één week tijd weer iets om trots op te zijn. Daarom Willem citerend: 'Heb het leven lief.'

Herman.

:T
tong80dinsdag 6 juni 2023 @ 09:43
ik prijs me rijk
een lot uit de loterij
op de eerste rang
op de tweede verdieping

in het vergezicht
zie ik van dichtbij
ieder ogenblik
in m'n blikveld

zonder fotoblikken
of verblozen
Bommelse schoonheid
verpozen

De Toren
zich niet bewust
van z'n
Bommelse waardachtigheid

Herman.

:T
tong80dinsdag 6 juni 2023 @ 09:46
Ik ben blij in deze geweldige tijd te leven. De wereld is nog nooit zo vredig, onschuldig en naïef geweest. Ik ben nu 60. Zag het allemaal nog door de viewmaster en zwart-wit televisie. In de jaren 80 gedemonstreerd tegen kernwapens. Er kwam meer kleur in het leven. Wiegel, den Uijl en van Agt gingen bij elkaar op de koffie. Terwijl de derde-wereld oorlog nog net werd voorkomen door de man van zes miljoen. Met behulp van Mister-T.

Momenteel demonstreren ze tegen zwarte piet. Nu protesteert een gek met een fakkel tegen Siegried Kaag. Of ze plakken zich vast op de tafel van een mislukte talkshow. In de jaren 70 gijzelden ze gewoon kinderen, en reden de treinen van de NS niet op tijd om onschuldige reizigers dood te kunnen schieten. Waren de Molukkers nog geen mislukte nepotisten. Qua de Mol. Olav erbuiten gelaten.

Geert Wilders wordt, als Limburger en geblondeerd transgender, gewoon geaccepteerd als fascist en racist. Een populistische zwakbegaafde haalt namens de boertjes van buten de meeste stemmen binnen. Leve deze tijd. Ik hoop echter niet dat de rechtsen zoals de VVD met Pinokkio in Nederland aan de macht blijven. Dan zie ik het somber in. Mocht ik over 100 jaar nog leven.

tong80

'Door klimaatverandering kunnen mensen aan het eind van deze eeuw met ernstige gezondheidsproblemen te maken krijgen, staat in een nieuw rapport van de KNAW, de Koninklijke Nederlandse Academie van Wetenschappen.

Als de milieuverandering doorzet, kunnen miljarden mensen wereldwijd lijden onder hittestress ,infectieziekten, psychische problemen en ondervoeding. Sommige delen van de wereld worden bedreigd in hun voortbestaan door hitte en droogte. Veel mensen kunnen daaraan overlijden.
De effecten kunnen in de loop van deze eeuw erger worden. Tegen het einde zijn ze potentieel desastreus, aldus de KNAW.' De KNVB onthoudt zich van ieder commentaar. Ze zijn een plastic bekertje aan het onderzoeken naar vingerafdrukken.

Herman.

:T
tong80vrijdag 16 juni 2023 @ 19:05
je kunt pas berusten
als je rustig achterover
leunend
je leven overdenkt

je kunt pas overdenken
als je beseft
dat rust niet
iedereen gegeven is

dat het een geschenk is
op je wenken bediend te zijn
door in Bommel
geboren te worden

te leven in de mooiste stad van Nederland
met het fraaiste uitzicht
het vooruitzicht
naar een geweldig achterom kijken

Herman.

:T
tong80woensdag 21 juni 2023 @ 16:52
kunst, is niet wat je uitbeeld
kunst is
wat je bent
de essentie van het leven

Herman

:T
tong80donderdag 22 juni 2023 @ 10:18
Als oprechte, introverte, spraakzame echte Bommelaar sprak ik voor de HEMA een eenzame fietser aan. Althans ik zei 'U bent op uw vrouw aan het wachten, zittend op de stang, terwijl ze uw dik verdiende geld uitgeef?' Was een herenfiets. Een heer van stang. Zijn vrouw mocht het geld verpatsen. Hij lette op de fietsen. Dat ze er niet met een ander vandoor zouden gaan. De stuurlozen.

Dat klopte dus. Ik vond hem er vaal en bedroefd uitzien. 'Alles goed verder meneer?' 'Het gaat. Zo op en neer.' 'Zo nu en dan.' 'U komt niet uit Bommel zo te horen.' 'Nee gelukkig niet.' 'Hoezo gelukkig niet?'
'Stug volk. Geen contact mee te krijgen' 'Woont u in Zaltbommel?' 'Helaas wel.'

God behoedde hem ooit Cor de Gram tegen te komen. Die lult Vincent van Gogh nog de oren van z'n kop. Die mokt van een pond in één ogenblik een kilo. Laat Cor maar schuiven. Dan kunde oew gram nooit meer halen. Deze lichtgewicht echter. Geen Cor de kat mee te bezeilen.

Ondertussen Rende de Sambo me voorbij...'Hey Herm, ik woon in Gameren maar door jou blijf ik een echte Bommelaar.'

Handen schudden, wa hiet ? Sambo/Johnnie en Tong innerlijk omhelsend. Midden op straat. Zonder schaamte..
'Wa zijn jullie an ut doen?' Riep Chris van Brakel, met de hand aan de fiets, tegen het verkeer inlopend in de Bosschstraat. Dat hem een kleine drie kwartier kostte wegens verbaal onderhoud bij de spraakwerkzaamheden.
Verder met het gesprek met de import, Ik zei dat het eventueel ook aan jezelf kan liggen. Dat je een beetje moeite moet doen om te vechten tegen de vooroordelen.

Hij bleef stug en staandvastig volhouden. 'Stug volk.' Ik liet het er maar bij zitten. Wilde hem niet gaan stangen en opzadelen met een schuldcomplex.

Aan de overkant zag ik Jiel en Roy ouwehoeren.

Me aangesloten. Kennissen/vrienden vanaf 50 jaar geleden. Het Kwetternest kwettert er nog van. Alleen de Schuuk ontbrak nog. Roy 2 dagen jonger dan ik. Half uur later. Eérste klas, op de eerste rij, murw gebeukt en van alle laatste roddels voorzien, met m'n Hema-rookworst, op weg naar m'n flatje.

Komt Chris langs gefietst 'Geleuf nie alles wa ie zeet, moar komt wel ut een goed hart.'

Herm.

:T
tong80donderdag 22 juni 2023 @ 19:40
in een discussie gaat het er niet om
om gelijk te krijgen
het is essentieel te begrijpen,
dat tong80

nooit ongelijk heeft
zeg maar
de waarheid in pacht
tijdelijk uitgeleend

:T
tong80zaterdag 24 juni 2023 @ 10:15
Ik wilde een mooi gedicht schrijven.
Een verhaal dichten.
Een ode verwoorden, aan een mooie vrouw.
Maar voor Corine, mag er alleen muziek klinken.


:T
tong80zaterdag 1 juli 2023 @ 08:08
Bestaat straatvoetballen nog? Dat er straatschoffies leerden schoffelen zonder tuin. Achter de Christelijke school en bij de Philips. Wie het eerst was kon meedoen. Iets te laat, dan op je beurt wachten. De jassen als paal. Binnenkant paal bestond niet. Hij moest er echt helemaal in. Geen twijfel mogelijk. Zelfs niet in de kindertuin. 'Zijn we er toch ingetuind?' Riep Herman Kuiphof tijdens het WK-74. De kiezelstenen hadden geen keus.

De Kindertuin was onze Kuip. Langs de Waal onze Meer. Makkie, Bennie, Henkie, Renéetje, Basje, Woutje en andere tjetjes. De kapotte knieën lavend aan het geschaafde lichaamsdeel. Vliegende kiep en drie corners penaltie. Poten, zonder dat het vrouwenvoetbal een poot aan de grond kreeg. Een pleister op de wonde. Mietjes tegenwoordig.

De eenzame ster. Jantje Willekes, die tegen de muur in de Vogelenzang, Ruud Krol, Sjaak Swart en Cruijffie in één was. Om de hoek, Boer Knobout, die gespeeld verontwaardigd, de bal teruggooide naar het pleintje van het Kwetternest. De keinder weer hun bal gunnend.

Ik zie het niet meer. Ik heb nog tot m'n 19e gestraatvoetbald. Achter de Christelijke Mavo. Met Lex, Johan, Kees, René, Wim, Henry en René. Toen moest ik dienst in. Daarna schoot ik in een hoek van 90 graden. De Russen vielen Nederland niet binnen. Maar het scheelde niet veel. San Marco, misschien wel de laatste echte straatvoetballer, redde de eer.

Dit was een ode aan Theo van Gemert.

Herman.

:T
tong80zaterdag 1 juli 2023 @ 13:24
ik kwam net een lidwoord tegen
het was aan het zeveren
een guitige schavuit
de de als roerganger

de spraakwater
blies hoog van de toren
de roerganger
ging zijn gang

het spetterde
klaterde goud
tijd om naar bed te gaan
en het alfabet te verzilveren

tong80

:T
tong80zaterdag 8 juli 2023 @ 09:49
Na Rob van der Roemers in 2022 nemen eind volgende maand violiste Emmy Verhey en haar dochters het volkslied voor hun rekening voor de start van de Formule 1 Grand Prix op Zandvoort. Dat maakte de Bommelse wereldster gisteravond zelf bekend na haar concert in de wijnkelder van Wijnand van der Flier. Ze doet de zogenaamde Pre Race Show samen met DJ Dahne van der Brakel. Aka D.J. Daffie. Niet te verwarren met de sopraan haantje de voorste, Jiel kuikentjes.

,,Wij spelen dan op de race-kak baan zelf, vlak voor de start. Twee nummers mogen we brengen, het Wilhelmus en de Second Waltz. En daarna moeten we heel snel aan de kant, want dan gaan de coureurs starten voor de wedstrijd”, aldus Verhey gisteravond bij de omroep Omhoeken en omstreken.
Een optreden bij een sportevenement is niet nieuw voor Emmy, die bijvoorbeeld in 1995 optrad in de Arena tijdens de rust van Ajax-N.I.V.O.-Sparta in de halve finale van de Champions League tussen Ajax en de legendarische Bommelse club in de Amsterdam Arena. Dat betekende destijds haar internationale doorbraak. ,,Toen speelde ik ook de Second Waltz en dat heeft heel veel teweeg gebracht.” 'De tweede viool, is nooit zo perfect gestreken geweest.'

Emmy voelt zich vereerd met het verzoek uit Zandvoort. ,,Mijn orkest kan niet wachten. Ik volg Gijs van Lennep al jaren en toen ik gevraagd werd om met mijn klein orkest vóór de start van de F1 race in Zandvoort op te treden, was ik meteen laaiend enthousiast. Ook alle mensen in mijn orkest trouwens! Samen met DJ Eric Vos gaan we er een spetterende show van maken voor de tv-kijkers wereld-en Boemelwijd.”

Herman.

:T
tong80zondag 9 juli 2023 @ 06:12
Je kijkt naar de Tour. Geniet van de sport. Maar je kunt je niet concentreren. Dat Gavendish uitvalt, gaat gewoon langs je heen. Toch volhouden tot de finish. Daarna weer muziek op 100 % ter afleiding. De afdaling van m'n emoties uit het tranendal houden.

Herman.

:T
tong80dinsdag 11 juli 2023 @ 19:14
Weet je wat het grootste probleem is ? Er komt niks moois voor de lelijkheid in de plaats. De Philipsschool was de lelijkste school van Nederland. We missen het, omdat er velen mooie herinneringen aan hebben. Het was echter een rechthoekig, vierkant blok beton met hier en daar een raam. Piet Mondriaam zeg maar. De klare stijl. Glazenwasser Geert Bruijgom zou er een dagtaak aan hebben gehad. Stijle trap naar boven. Speciaal onderwijs zou er niet mogelijk zijn. Geen stijl zou je tegenwoordig zeggen. Of stijlloos voor gehandicapten.

Het was onze eigen Bommelsche lelijkheid. Onze nostalgie. Achter de school gymles van de lange van Zeil. Eindejaars-musical met opoe op een kinderstoeltje voor het podium. Ouders lachen, je had geen idee waarom. Had ik de baard in de keel. Na Chrisje van Hees en Margé Riebergen was dat een harde brom. Ik was Kwak na Kwik en Kwek. Had Gerrit May mooi verzonnen. De jeugd nog onbezonnen. Wat was ik in die tijd jaloers op de generatiegenoten van de Hugo de Groot-school. Kwamen op zaterdagmiddag-televisie in klassewerk. Hans van Willigenburg bakte ze toen al bruin (Zonder Kees en Daan). Toontje van Gameren de toon aangevend bij Tonie Eick.

Kennen we de Katjes nog en de Hugo ? Geen architectische schoonheden. Je kon er wel achterom. Nu zijn het woningen, in de binnenkom. Bommel groeit, noemden ze vroeger de buitenkom. De gymzalen, zijn ook al van weerom. Van de weeromstuit verdwenen. Bij de MAVO, of op de Thorbeckestraat. Tijdens de gymles bij het warmlopen, op koude blote voetjes, de bocht afsnijden. Zelfs zonder van Zeijl het koude zeil. Binnendoor, als het kon. Achterom kijken is niet nodig. De toekomst ligt aan je voeten. Maar de Bommelse ziel en zaligheid, is aan het verdwijnen. Ligt haar hiel.

Waar is de Boemel gebleven ? Het "Jeugdhonk." Zat er nog in de zandbak, kwetterend, het nest bevuilend op de kleuterschool. Is er iets voor terug gekomen ? Is er iets gelijkwaardigs voor de aanstormende jeugd ? Tafelvoetballen of erna te laat thuiskomen. Recent, diep verscholen skateboarden. Uit het zicht. Een Bolle, en nog één, Johnnie van Veen of van Zelst en Vos. Total loss thuiskomen. Uitgewoond. Wel binnen de lijntjes gebleven. Op tijd naar bed. Tegenwoordig gaan ze om 0.00 uur op stap. Wij stapten dan op de fiets. Of volgden de broodkruimels in de nacht, op weg naar huis.

Er is zo veel verdwenen inmiddels. Kom je na 10 jaar weg geweest te zijn terug in Bommel, drijft de spits nog steeds in de rommel ? VV Zaltbommel ? Olympia leeft alleen nog in de Bommelse gedachten. Elitaire kunst wel in de grachten. Geen buitenom meer voor de rechtsbuiten. De midvoor staat alleen in de spits te wachten. De brief in de bus. Als eerste elftalspeler contributie achterstand. Al zorgde je voor de voorsprong. Tegenwoordig geld toe, bij degradatie. Wel mooiste sportpark van Gelderland. Met een discotheek als kantine.

We zwemmen inmiddels in de Waal, olievlekken in je nek. Kan Kees niks aan doen met zijn Zwaansschip. Sinterklaas kwam er aan. Niet op open zee maar op tv. Net zoals de Nieuwe Bommelse brug live werd geopend bij de nationale omroep. Gelukkig hebben we het draaiorgel nog. Zie ginds komt ie aan. Het Bommelsch bestaan is niet allemaal erg. Martin Conrads ziet je al staan. Lachend en zwaaiend. Die bril staat ons allemaal. Jip en Janneke mogen blij zijn met zo'n staanplaats op de dijk. We voelen ons in Bommel blijvend rijk. Iedereen in z'n eigen herinneringen graaiend. Nu nog Daphne van Brakel als burgemeester. Met Ratje als wethouder. Dan is het pas echt feest. Ook 's nachts.

Herman.

:T
tong80donderdag 13 juli 2023 @ 13:57
het gaat er niet om dat je nooit vergeet
de tijd
die je besteed
aan nooit vergeten
is verloren tijd
dan is de spijt
de koe, die namens de geit
in je reet scheet

Herman.

:T
tong80vrijdag 21 juli 2023 @ 11:16
ik ben niet verdrietig
ik ga gewoon even liggen
het rustkussen
een steuntje in de rug

de ochtend opschudden
de middag in het verschiet
de verschoten slopen
de slapen slapen

de schielijke avond
douchen, haartjes kammen
in pyjama naar Zeskamp
tevreden naar bed

Herman.

:T
tong80donderdag 27 juli 2023 @ 11:54
lopend, bijna hinkelend
liep ik langs het snoeptegoed
vol goede moed
de toverfee, de snoepwinkel tegemoet

het was de heksenwal
het gebroed, het wild gestaakt
van het stoepranden
de toverbal stuiterend

Hilleke deed de deur open
geen gekibbeling van Adrie
de lekkerbekkende herinnering
heeft nooit zo meer zo zoet gesmaakt

Herman.

:T
tong80zaterdag 19 augustus 2023 @ 17:35
Ik krijg regelmatig het verwijt dat ik te vaak refereer aan het verleden, of dat ik zwelg in nostalgie. Ik zou mezelf eerder een romantische realist of een realistische romanticus willen noemen. Met mijn leeftijd van 60 jaar kan ik putten uit een, soms verstoft, historisch archief van meer dan een halve eeuw.

Niet dat ik me nog bewust kan herinneren dat in de winter van 1962/1963 de Waal was dichtgevroren, of dat ik nog wel eens terugdenk aan de heroïsche Elfstedentocht die barre winter, waarin Reinier Paping geschiedenis schreef. Die gebeurtenissen staan echter wel op mijn netvlies gebrand.

Net zoals de heldendaden van mijn favoriete voetballer, de vergeten Braziliaanse rechtsbuiten Garrincha op de wereldkampioenschappen voetbal van 1958 en 1962. Nooit live mogen aanschouwen of bewust meegemaakt. Wel op één van mijn ontdekkingsreizen naar memorabele sportmomenten ontdekt. Het zijn meestal eerst de fragmenten die je op tv langs ziet komen die je warm maken.

Zelfs als het een bitterkoude Elfstedentocht betreft. Het kunnen ook de verhalen, eventueel uit de eerste hand, in- en uit overlevering zijn. Of krantenartikelen die je enthousiast maken om op onderzoek uit te gaan. Ik ben geen journalist. Ben wel nieuwsgierig van aard en geïnteresseerd in een breed scala aan onderwerpen. Deze week had ik het daar over met mijn maat Jiel, ook uit Zaltbommel en ook een veelschrijver op internet. Dat we beiden informatiejunks zijn, ieder moment hunkerend naar een nieuw shot actualiteit of als geboren hedonisten naar intellectuele bevrediging.

Bang iets te missen multitaskten we ons al een slag in de rondte voordat er internet bestond. We zapten onze vingers blauw. Keken naar twee films tegelijkertijd, ondertussen een gesprek volgend aan de tafel bij Adriaan van Dis. 'Water of wijn'? Vroeg ie altijd aan zijn gasten. W.F. Hermans deed geen water bij de wijn en schoffeerde, hoestend door de zware Gauliose-sigaret, de gastheer van stand. Toen mocht je nog roken in de studio en maakte Johan Cruijff reclame voor Roxy Duel. Dat merk rookte hij op aanraden van zijn huisarts omdat het de gezondste sigaret zou zijn. Op zondag, tijdens "Een Groot Uur U", wel de klok in de gaten houden.

Er was nog geen Sierd de Vos die Koekoek zou zeggen, maar om 19.00 begon Studio Sport. Met het bord op schoot keek je naar Koen Verhoef en luisterde je naar Herman Tsjuiphof. De uitslagen kende je al. Want wie luisterde nou niet op Hilversum-1 naar Frits, NEC-NAC - nul-nul, van Turenhout? Tegenwoordig ken je de uitslagen en beelden al voordat Studio Sport begint. Niet door Langs de Lijn en Frits van Turenhout op de radio, maar omdat je er zelf 90 minuten live via de televisie bij bent geweest.

Heb je geen zin in het Nederlandse voetbal. Omdat bijvoorbeeld FC Twente tegen Roda JC je geen aantrekkelijk affiche lijkt, zap je naar een andere zender waar Manchester United-Liverpool live is te zien. De mogelijkheden zijn wat dat betreft letterlijk grenzeloos. In de jaren zeventig hoopte ik 's middags dat een Europa Cup wedstrijd van Ajax 's avonds rechtstreeks op tv kwam. Dat was alleen het geval als het stadion uitverkocht was. Tegenwoordig duurt de voorbeschouwing langer dan de wedstrijd. Het is niet alleen sport waar je alles rechtstreeks en vrijwel onbeperkt kunt meemaken.

Laatst was de 46ste sterfdag van Elvis Presley. De naar mijn mening belangrijkste artiest van de vorige eeuw. Ik weet nog dat ik, 14 jaar jong, een dag na zijn overlijden in de krant las dat ie was overleden. Het is een soort herinnering die anderen hebben bij de aanslag en dood van J.F.K. Oftewel John F. Kennedy, de president van Amerika. Velen denken het destijds rechtstreeks te hebben zien gebeuren, terwijl het beroemde Zapruder-filmpje pas veel later opdook. Het nieuws over Elvis en Kennedy zal zich in Amerika langzaam via de nieuwsbronnen hebben verspreid. In Nederland zullen deze indrukwekkende en schokkende nieuwsfeiten al helemaal met mondjesmaat binnen zijn gedruppeld. Niet dat het per flessenpost de oceaan moest oversteken of per Morse werd doorgeseind, maar zoals het door de overleden bedaarde bejaarde Chriet Titulaer werd voorspeld ging het toen nog niet.

In deze tijd komt het nieuws sneller binnen dan Lucky Luke kon schieten. Ik kan dan ook slecht tegen de uitdrukking: 'In onze tijd.' Wat betekent dat? Het is tegenwoordig mijn tijd, zoals het 46 jaar geleden ook mijn tijd was. Ik heb soms moeite om met de huidige tijd mee te komen of de technologische ontwikkeling bij te benen. Ik prijs me wel gelukkig en rijk de digitale revolutie mee te maken. De kans te hebben vrijwel alles te kunnen volgen, rechtstreeks of op de tijden dat ik zelf wil. De mogelijkheden zijn vrijwel onbeperkt.

Ik blijf terugkijken naar het verleden. Ik blijf refereren aan de geschiedenis. Zonder geschiedenis geen heden en geen toekomst. Waar ik vroeger blij was met een LP die ik van mijn zakgeld had gekocht, haal ik nu in een minuut het hele ouvre van de Beatles of Eddie Wally binnen. Mensen die zeggen dat er tegenwoordig niks meer op tv is in vergelijking met vroeger hebben geen benul of verdraaien de werkelijkheid. Iedere dag is er wel een klasse documentaire te zien. Iedere dag live topsport. De actualiteit is sneller binnen bereik dan je kunt volgen en sneller dan je ooit hebt vermoed. Je hebt 100 zenders tot je beschikking. Je moet moeite doen om niks interessants te kunnen vinden. Dan is televisie nog een achterhaald medium in vergelijking met de andere mogelijkheden en opties via internet.

Toch verheugde ik me weer op de twee uur Pinkpopfestival laatst op NPO3. Terwijl ik het allang via internet had kunnen bekijken. Zomergasten van zondagavond, met presentator Theo Maassen, bij de VPRO heb ik al aangestreept in de gids. (Ja ik heb nog een tv-gids. Ha ha ha.) Er zullen genoeg fragmenten te zien zijn die je zelf op You Tube kunt vinden of beelden die inmiddels onder een laag stof liggen. Zomergasten hoef je niet rechtstreeks te kijken. Uitzending gemist is dan ideaal. Maar laat mij zondagavond nog maar een keer de stoffige romanticus zijn. Rechtstreeks naar het verleden kijkend, in mijn tijd, zonder te zappruden en met het bord op schoot. 'Licht uit, spot aan.'

:T
tong80maandag 21 augustus 2023 @ 10:29
Interview met de 60-jarige supporter van FC Den Bosch

HERMAN VAN TONGERLO

Hij is met heel zijn hart vanaf 10-jarige leeftijd FC Den Bosch supporter geworden, ondanks dat hij Ajacied fan was toen hij voor de eerste keer in De Vliert met zijn pa op bezoek was geweest. Die wedstrijd tegen Ajax had een slecht resultaat voor de Brabantse club (0-1), maar de jonge Herman had geen zin meer in de Amsterdammers. Later ging hij samen met vrienden, die allemaal gevoel hebben om de thuiswedstrijden te kijken, fietsen richting het stadion. Wij gaan hem beter leren kennen, omdat hij praat zoals hij zelf zegt met eerlijkheid evenveel als supporter en als mens.

Geboren: Op 14 oktober 1962 geboren, getogen en nog steeds wonend in Zaltbommel.

Familie: Vrijgezellig.

Heb je zelf gevoetbald?
Ik heb 40 jaar bij NIVO Sparta gevoetbald, 12 jaar in het eerste. Spits of rechtsbuiten. Ik ben gestopt toen de grensrechter me er uit liep.

Opleiding: Havo.

Beroep: 100% WAO.

Wanneer en hoe herinner je je jouw eerste contact, jouw begin met FC Den Bosch?
In de beschermende handen van pa zijn lange leren jas. Ik was als 10-jarig ventje een Ajacied in 1971. Toen voor het eerst naar de Vliert. Ik wist niet wat me overkwam, zo’n groot stadion. Ik vroeg me af of het veld ook groter was dan bij NIVO. FC Den Bosch-Ajax. 0-1, de slechtste wedstrijd die Cruijff ooit speelde. Na afloop verborg ik m’n Ajax-sjaaltje in mijn zak, maar ik had vanaf dat moment wel een nieuwe club in m’n hart. En dat is na al die jaren nog steeds zo. En mijn hondje bleef Cruijffie heten.

Welke wedstrijd heeft de meeste indruk op jou gemaakt en is onuitwisbaar in jouw geheugen gegraveerd?
Misschien een rare keuze uit al die momenten, maar ik was erbij toen San Marco zijn omhaal maakte tegen de Sliert van de Vliert. Ik weet nog dat Hans Gillhaus geweldig speelde, die ging later dan ook mee naar het WK-1990. Maar de omhaal van Marco van Basten. Het vreemde is verder dat ik, als ik nadenk over historische wedstrijden, ik er wel om moet lachen eigenlijk. Wat een frustraties. Ha ha ha.
Een recente wedstrijd die me bijbleef: zondag 13 januari 2019 tegen Dordrecht. Wat een sfeer van Bosche zijde. Leek wel een thuiswedstrijd. Ik zat in de business-club met m'n vriend Herman van Diejen. Of hoe dat ook moge heten. Bij NIVO is de tribune mooier. Historische wedstrijd. Weer kippenvel.

Ging je alleen, met vrienden of met familieleden naar het stadion? Ontmoetten jullie elkaar ergens? Herinner je je iemand met wie je samen ging en tot nu toe nog steeds gaat?
Ik woon 16 kilometer van Den Bosch. We gingen met vrienden op de fiets met de zwart-witte vlaggen op de stang gebonden. Vaste route met tussendoor een frietje in Hedel, net zoals een kroketje bij Schulte traditie was. Later gingen we ook met de trein en auto, maar het fietsen blijft me meer bij. Echte voetbalmaten en een vriend, René Rensen, die nog steeds een FC plakboek bijhoudt terwijl ie al jaren in Utrecht woont. Ha ha.

Welke verschillen lokaliseer je tussen het voetbal van toen en van nu? Ze hebben veel veranderd. Zijn deze veranderingen goed of slecht?
Er is weinig veranderd. Voetbal is de meest conservatieve sport ter wereld. Nu met de VAR: al tientallen jaren wordt er gebruik van gemaakt. Zuid-Afrika werd er in de laatste minuut van de finale wereldkampioen rugby door. Verder relativeer ik heel de zooi steeds meer. Straks 46 landen op het WK. Ha ha ha. Waarom? Om de poen. Dat is wat tegenwoordig geldt. Daarom go Den Bosch. Neem het geld en doe mee.

Welke Nederlandse of buitenlandse voetballer bevalt je van toen en welke van nu?
Garrincha en Le Tissier zijn mijn helden. Bij FC Den Bosch Dick Salm en Gerard Aichorn. Wat een geweldige duo op de flanken achterin. Voor het vorige WK had ik Cavani van Uruguay al getipt. Hij bleek inderdaad de wereldtopper te zijn. Jammer dat de meute altijd achter de media aanloopt. Deze speler was zo goed.

Uitgezonderd voetbal heb je interesse in een andere sport? Ga je er naartoe om te kijken of op TV?
Er zijn weinig sporten waar ik niet naar wil kijken. Ik word wel schijtziek van weer een worldcup schaatsen op de NPO. Ik kom uit een echte sportfamilie. M’n moeke van 83 belt me ‘s nachts gewoon op tijdens de Olympische Spelen. Of ik het heb gezien. Ha ha ha.

Als je het zelf in de hand had wat zou je dan willen veranderen?
Het witte shirt met zwarte diagonale streep van FC terug. Dan maar effe in het blauw staan.

Door welk nieuwsfeit was je geschokt?
Het Heizel-drama. Zit je live voor een EC-1 finale te kijken naar de doodstrijd van supporters.

Wie zou je graag willen ontmoeten?
Iggy Pop.

Wat zijn jouw toekomstdromen?
Dromen zijn bedrog.

Heb je ooit iets vreemds meegemaakt op je werk?
Werk? Wat is dat?

Welke hobby’s heb je?
Ik begrijp het begrip hobby nooit zo goed. Ik ben liefhebber, gepassioneerd, geïnteresseerd of bevlogen. Bij hobby denk ik aan postzegels verzamelen. Ik houd van schrijven, sport, muziek, film, literatuur, goudvissen buiten de bebouwde kom, mooie vrouwen en televisie kijken. Radio kijken vind ik minder.

Welk menu maakt je gek, ben je verzot op?
Opgewarmde spaghetti. Dat er een korstje aan zit.

Wie zou je een gele kaart willen laten zien?
Bobo’s die voor Qatar ipv Engeland kozen om het WK te houden.

Wie zou je een rode kaart willen laten zien?
Dick Advocaat. Die heeft zoveel slechts gedaan voor het Nederlandse voetbal. We moeten hem zogenaamd leuk vinden. Rot op.

Wat betekent voor jou FC Den Bosch?
FC Den Bosch betekent voor mij minder dan vroeger, daar moet ik eerlijk over zijn. Dat was destijds echt fanatiek. Daarom geniet ik nu van de hartstocht van anderen. Ik volg alles en houd mezelf op de hoogte. Jan-Hein Schouten is toevallig mijn overbuurman. Dus de kriebels zitten er nog steeds. Met Jan Schouten had ik een mooi contact. Daantje Schreuders, de zoon van m’n beste vriend, heeft jaren bij de FC gevoetbald etc. etc. FC maakt deel uit van mijn leven. Minder gepassioneerd, maar wel recht in m’n hart.

Wat is volgens jou de beste opstelling ooit van FC Den Bosch?
Hans van der Pluijm, Dick Salm, Jos van Herpen, Fred van der Hoorn, Gerard Aichorn, Wim van der Horst, Arnold Scholten, Kees Krijgh, Jan Peters, Ruud van Nistelrooij, Chris van den Dungen.

Is er iets wat jij nog wilt vertellen?
Ik blijf altijd genieten van FC Den Bosch. Van de club, het elftal en de supporters. Volgend jaar Eredivisie! Ha ha.

Alexandros Moundreas

:T
tong80zaterdag 2 september 2023 @ 16:12
Twee cliënten in de apotheek. Het wachten kan nooit lang duren. Slecht weer buiten, binnen viel de neerslachtigheid mee. Dat zou vooral later pas echt blijken. Ik kon op dat moment kiezen tussen fietsen in een regenbui of "even" geduldig wachten tijdens een lachbui. In Theater De Poorterij kost een briefkaart op de eerste rang meer geld. Vooral nu Jan en Anneke Scheffers er helaas, al een tijdje, niet meer op de kleintjes letten. Gelukkig werkt Tuup er nog wel om de lachbanden op te pompen. En zijn Jan en Anneke onder de pannen met hun kleinkeinder. Na kort op het antwoord te hebben gebroed, koos ik derhalve eieren voor m'n geld. Alleen de popcorn ontbrak nog, toen ik naar de zitplaats naast het koffieapparaat begeleid werd.

De nog steeds nadruppelende bejaarde dame nam de tijd om het gesprek met de apothekersassistente opgang te brengen. Ik vermoed dat ze al haar geheimen, behalve haar pincode, aan het opbiechten was. Nadat ze steunend op haar rollator zich één maal omdraaide, herkende ik haar gezicht. Zonder haar naam te weten wist ik 100 % zeker dat het hier "Een Echte Bommelaar" betrof. "Een echte Bommelse" in de volksmond. "Een Echte Zaltbommelaar" las ik laats op een T-shirt. Dat is net zoiets als een schorre reclamestem die aanbevelend roept: 'Echt, de winkelketen die tegen buitenlandse overname vecht.'

Geduldig liet ik het stukje echt Bommels kleppen in het typisch Bommels-stadsgebeuren over me heen komen. Of op me neerdalen, qua weer op dat moment. Zeiken zou dan: "Ut règent dat zekt" worden. Ik voelde me op m'n gemak, trok m'n jas uit en m'n pantoffels aan. Zo te horen mankeerde de dame iets aan haar oor. Of ze iets tegen de ruis kon krijgen. Het liefst die ze tien jaar geleden daar had gekocht. 'U weet wel, die groene pilletjes in een blauw doosje.' 'Kan ook een groen doosje zijn geweest.'

Twee doosjes werden voor haar neergelegd. Een groene en een blauwe. Ze werkten beiden hetzelfde. Oraal. De inname van de medicatie moest met een glaasje water. 'Mag het ook met een stenen kopje?' Vanzelfsprekend mocht dat. Geen probleem zelfs. Dat vond de lieve bejaarde Bommelse erg fijn. Ze was namelijk nogal zuinig op haar glazen serviesgoed.
Nu was het zo dat ze niet echt veel te besteden had en dus informeerde naar de prijs. Dat kwam neer op 4 euro per doosje. Ongeacht de kleur. Dat was wel veel geld. Ze vroeg daarom hoelang ieder doosje zou mee kunnen gaan. Dat bleek drie jaar te zijn.

'Heeft u echt niets anders? Ik ben namelijk al 77. Over drie jaar ben ik misschien al dood. Dan haal ik het geld er nooit meer uit' Na toch maar het onbekende avontuur te zijn aan gegaan -wisselen van pilletjes naar druppels- zocht de inmiddels bijna droge, oudere vrouw met rollator haar portemonnaie. Zorgvuldig legde ze de 90 cent kleingeld op de balie. Het wachten kon me op dat moment niet lang genoeg duren. Het was geen dijenkletser geweest. Deze liefhebber van droge humor werd op zijn wenken bediend. De lieve bejaarde vrouw mag vandaag bij me in Het Theater van het Sentiment schuilen.

Herman.

:T
tong80dinsdag 12 september 2023 @ 14:50
Bommels centrum hiet de stad
de Balkan ooit nieuwbouw
boomplantdag in de Spellerwaard
spelenderwijs Bommel uitgebreid

niet alles is achterhaald
ingelopen door de tijd
de tijd verstrijkt geleidelijk
het hart van Bommel blijft

het is als het leven
je kijkt achterom
de bebouwde kom is gebleven
de goudvis het hoekje om

op de stoep zitten in gedachten
mannen op kratjes bier
kinderen spelen verstoppertje
vrouwen hebben Peyton Place vertier

de wallen omhelzen de grachten
al eeuwen wordt naar goud gevist
verdwaald in de Waluwe
gedachteloos naambordje gemist

in de puddingbuurt
lustten ze er wel pap van
de Schuuk lette op de Tor
Cor de Kat om de hoek

de slager die het bij z'n leest hield
de visjes van Willem
de voetbalheld Jantje Willekes
de stoute keinder, achter het behang geplakt

Herman.

:T
tong80zaterdag 30 september 2023 @ 11:21
Hebben ze het over ene Fiep, die al vroeg Bommel verliet. De hort op. Ging poppetjes tekenen in de grote stad. Waarschijnlijk kleurenblind uitgetekend door Annie. Niet de Kneuter, die zong mooier dan de vogeltjes in de Vogelenzang. Hele straten, halve zolen, pleinen en gebouwen zijn naar haar vernoemd. Bommel is een stad, geen dorp. Echter Fiep van der Westenstad waart over de Bommelerwaard, alsof het van Gogh zelf is, die zich een oor laat aannaaien door verstopte zwarte kousen.

Tijdens m'n ochtendwandeling kwam ik daarnet in 5 minuten tijd meer echte Bommelaren tegen dan Fliep ooit in de stad liep. Het begon al met Henkie van Eck, die goedgemutst terugzwaaide, terwijl-ie langsfietste bij van Uffelen. Het huisadres van Mariska van Rooijen, al even gul met de gulle lach als Tessa van Gendt ff verderop. Ge wit wel, de dochter van Riet en Edwin. De schone dochter van Coby. De wuivende Riet, vriendin van Lammie, de vrouw van Piet. Nu dwaal ik af. Voor je het weet zit je bij Stephan in Costa Rica in de zon te genieten van de tattoes van Jan Papfles.

Op het Hema bankje zat Aki ( geen achternaam nodig) hij keek niet op tegen Erik Vos, ze keuvelden zo te zien, eventueel gelijkwaardig, Bommelerwaard ouwehoerend. Hij riep iets naar me, ik deed alsof ik het verstond. 'Jij ook maat.' Op de terugweg van de dijk, waar ene Jip samen met Janneke haar hond uit liet, groette ik de haring happende Chris van Brakel. Chris heeft nooit aan de slanke lijn gedaan. Daar spint de rat nog steeds garen mee. Nu nog die kut hond op de dijk aanlijnen. En Fieperdepiep hoera roepen als de wanstaltelijke beelden aan de Waal worden gekielhaalt. Dan zingen we in naam van An de Kneuter in geruiten kiel : 'In die mooie stad Zaltbommel. Dreven de spitsen van NIVO en Olympia in het rond.'

Met de rechtsbuiten aan het lijntje.

Herman.

:T
tong80zaterdag 7 oktober 2023 @ 08:47
Ik ben verlegen en introvert. Maar als het 's ochtends is, eventueel vroeg, probeer ik bij het passeren op straat mensen in de ogen te kijken. Voor je het weet is het een bekende. En vergeet je hallo te zeggen, en te groeten. Ik begrijp wel dat je in de Boschstraat of Waterstraat niet iedereen groet die in je blikveld komt. Dan blijf je aan het Vogelenzangen. Maar het lijkt me een kleine moeite, om op het zebrapad bij de Albert Heijn, op te kijken. Goede morgen te zeggen. Terug te groeten. Al is het met verschrikte groeteblik in de aanbieding.

Zelfs op de nauwe stoep van Blokker in de Gamerschestraat weten blokkerende tegenliggers zich te laveren tussen 'ook goede morge' en hun mobieltje. Er is een blikvanger net achter het viaduct. Statiegeld is nog nooit zo duur geweest. Laten we het goeiemoregn gratis maken. Ook in het statiestraatje.

Herman.

:T
tong80zaterdag 7 oktober 2023 @ 08:57
Oud-Bommelsche geneugten:

Bami-blokken bij Rengeling in de Koekkoekstraat
Bananen ijs bij de Tigo, na de kroket uit de muur
Slappe, druipende friet bij Schönehage
Roze Jamin-ijsjes voor een kwartje in de Boschstraat
Zoethout en veterdrop bij Hilleke
Voor 25 cent stroopwafelresten op de mert
Voor de uitsmijter, carnavalsontbijt in de Verdraagzaamheid
Hoofdpijn Skol bier bij de rooie in het Torentje
Vers brood aan de deur van Jan de bakker
Kleinigheidje in de Spin bij Chris
Nuts en smarties in de pauze van de bios
Kauwgum onder je voetzolen in het buitenbad
Smul ijs bij Rustwat
Nachtelijke shoarma bij Brian op de Omhoeken

Herman.

:T
tong80zaterdag 7 oktober 2023 @ 16:58
Ik krijg een berichtje van Facebook, dat ik eerdaags jarig ben. Toch attent, zou het bijna zijn vergeten. Ze vragen me aan FB-vrienden geld te schooien. Tegen kanker, aids, tyfus, cholera of Erika Terpstra. Dat wordt dan overgemaakt op de bankrekening van de voorzitter van het Goede Doel. Dus namens Henk Westbroek de gaten dichten die de extreem rechtse Mark Rutte heeft laten vallen, tijdens het afbreken van de door links opgebouwde beste gezondheidszorg ter wereld. Gelukkig hebben ze het gezond verstand niet helemaal uit kunnen roeien. Kan ik de graaiers links laten liggen. Doneer niks aan het kankerfonds. Stem gewoon links. En herstel de gezondheidszorg in Nederland. Dan hoeft Maarten van der Weijden niet meer zielig in rioolwater zieltjes te winnen. Komt de stront van de VVD van zelf bovendrijven. Is het alles weglachen, gieren, brullen van Rutte, Terpstra, Kamp en Zalm voorbij.

Herman. Socialist in hart en nieren, en lever overigens. Met het hart op de goede plaats.

:T
tong80donderdag 12 oktober 2023 @ 13:31
Een echte, eventueel oudere, Bommelaar kent Hans de kapper nog, of Slosser en van Schijndel, later Kitty van den Heuvel. Frans van Run net buiten de stad. Ook nog Wim, net binnen de wallen.
Momenteel loopt en knipt het echter de kappersspuigaten uit in de stad. Ik lees net dat er een nieuwe kapperszaak wordt geopend in de Boschstraat. Vanaf de Omhoeken naar Gamerschestraat zijn er momenteel dus 8 kapperszaken. Die geen van allen gewoon kapper heten. Je kunt je momenteel op z'n Grieks, Turks, Marokkaans of Abe van den Bans laten bijpunten.

Op de menukaart in de Gamerschestraat staat dat je voor 32 Euro al een knipbeleving kunt ondergaan. Serieus, het staat er echt in het raam op de kaart: 'Knipbeleving, 32 Euro.' Wat moet bijknippen dan wel niet kosten tijdens een stukje haarfijn knipgebeuren?

Dat je wordt kaalgeplukt kan er nog wel in. Maar zou het niet een goed idee zijn om weer eens een groenteboer of slager in de stad te hebben ?

De volgende keer heb ik het over de 20 kledingwinkels voor alleen vrouwen in de stad. Niks tegen kapsters trouwens. Heb ze onder en boven m'n beste vriendinnen.

Herman.

:T
tong80vrijdag 13 oktober 2023 @ 13:11
Zaterdag, op m'n verjaardag, de 14e oktober de wedstrijd Sleeuwijk-N.I.V.O. Sparta. Op het eerste gezicht en op het eerste veld een normale wedstrijd. Echter, m'n naamgenoot en N.I.V.O-legende doelman Herman van Diejen woonde de laatste jaren in Sleeuwijk. Hij overleed dit jaar plots. Ging er prat op nooit gedronken of gerookt te hebben. René Sleeswijk veranderde zijn naam ooit, in René van Vooren. Wilde niet profiteren van de artiestennaam van z'n familie. Samen met Piet Bambergen daarna een illuster komisch duo. Herman bleef van voren een Echte Bommelaar. De beste laatste sluitman in Bommel ooit.

maxresdefault.jpg

Als snotaap van 15, met Herman in het doel, in 1978 een degradatie-wedstrijd gespeeld tegen Sleeuwijk. We wonnen thuis, de laatste wedstrijd van het seizoen met 1-0. We bleven in de derde klasse. Daarna graag in de auto bij hem. De muziek klonk tijdens uitwedstrijden als goud van oud in m'n oren. De impressario bediende me op de wenken.

Ik vormde 40 jaar later pas een duo met Herm. Er was een vriendschap geboren. Tevens de term Herm en Herm. Helaas bleek het niet permanhermt te zijn.

Als het zaterdag 1-0 wordt, neem ik er een cola light op. Proost ik in gedachten met Herm. Gewit wel, die van van Diejen. De beste doelman in Bommel ooit. Sorry Baks, ge zeit een mooie tweede. Zoals de Nees een mooie tweede Johan was na de nummer 14.

Herman.

:T
tong80zaterdag 21 oktober 2023 @ 11:50
net het gedicht van m'n leven
geschreven
bleek niet te
kloppen met m'n daden

toch ga ik niet hand in hand lopen
om de historie
samen met kameraden
te herschrijven

tong80

:T
tong80maandag 23 oktober 2023 @ 15:49
Ik word strontziek van de debiele reclames en spotjes over kanker, reuma, geldzucht, Isa Kinkhoest en cholera. Nu weer Socutera, lul voor jezelf. Ik ben niet zielig, ik kan mezelf prima vertegenwoordigen bij de voedselbank. Volgens het reumafonds in een tv-spotje raak je vrienden kwijt door reuma. Dat zijn dan geen vrienden. Ik leer zelfs m'n echte vrienden kennen. Heb eigenlijk nog nooit zoveel vrienden gehad als momenteel. Ze liggen in slaapzakken voor m'n deur. Terwijl door de hormoonbehandeling, m'n zak in de slaapstand rust.

En kanker rangschikken in zwaarte. ha ha ha. Ik heb al een feestje gegeven met Harrie Slingers en lachgasballonnen. Wel bek af na de polenaisse. Ze zeggen vaak tegen me, goed bedoeld, prostaat kanker is het best te genezen. Vergeleken bij de Gaza-strook valt de oorlog in Oekraïne momenteel idd best wel mee.

Kreeg net een complimentje van m'n buurman, al zes maanden niet gezien, dat ik zo mooi af ben gevallen. 'Ik doe er dan ook m'n stinkende voor buurman.' Afgelopen week wel zes tompoezen naar binnen gewerkt, omdat de twee voetbalavonden voor m'n verjaardag met maten niet door konden gaan. Dan ben ik mateloos. Koester ik de vrienden en kameraden die ik heb. In alle soorten en maten. Dan mogen ze zelfs hand in hand lopen.

Herman.

:T
tong80donderdag 26 oktober 2023 @ 10:45
Ik was 12, het was 1974, het Nederlands Elftal was in West-Duitsland bezig in het Oranje de wereld te veroveren. Woonde in de Vogelenzang, Zaltbommel. Jantje Willekes als Pietje Keizer vrije trappen aan het oefenen, over de muur van de overbuurvrouw. Ik vond het wel een leuk idee om een hond te hebben. Ik wilde hem Cruijffie noemen, mijn broer Lassie. Zo heette immers iedere hond. Mijn broer heet Wim voor de duidelijkheid. Een net geboren kind noem je geen Lassie. Of Fikkie, nog erger. 'Heb je het gehoord van Fikkie?' 'Wat dan?' 'Hij heeft weer een vuurtje gestookt.' 'Nu ben je zelf aan het stoken. Fikkie is braaf, die stookt geen vuurtjes.'

Het werd, na bemiddeling van de rijdende scheidsrechter, Maurice de Hond, uiteindelijk Cruijffie. Hij bofte dat het geen rooie hond was. Zo bleef ie van beschuldigingen van partijdigheid gevrijwaard. Dat zat wel snor zei de grensrechter.

Er was echter een klein probleempje. Cruijffie moest wel eens een kleine of grote boodschap doen. Zelfs als kind begrijp je dat je zo'n beest niet op de WC-pot kunt zetten. Komen je ouders thuis, vinden ze de hond in de pot. Tegenwoordig zou je van seksisme of bestialiteit worden beschuldigd. Sportief als ik ben, en met mijn aangeboren talent voor delegeren, mocht Wim de vuurdoop doorstaan en als eerst Cruijffie langs de goten in de binnenstad leiden. Zonder spoken.

Van verre zag ik Cruijffie z'n eerste pootje lichten. Ik bloosde van trots. Van binnen stond ik in lichter laaien, van buiten liep ik rood aan van opwinding. Eenmaal terug van de wandeling was Wim uitgelaten en vertelde hij trots over zijn avonturen en belevenissen helemaal in de Oenselsestraat en op het Kerkplein. De dag erna was ik aan de beurt. Maar ja, net op het moment dat ik naar buiten moest begon het te gieten van de regen. Het goot pijpenstelen. Zeiknat kwam ik thuis. Had ook nog eens de eerste helft van Nederland tegen Bulgarije moeten missen. Voor de jonge Herman was dat geen kattenpis. Bedroefd vierde ik de overwinning van mijn helden.
Het enthousiasme doofde sneller dan de opwinding was opgelaaid. Het bleek dat mijn Cruijffie iedere dag uitgelaten moest worden. En dan ook nog eens meerdere keren. Mijn verweer dat ik zo niet genoeg tijd aan m'n huiswerk kon besteden en de schoolresultaten er onder kwamen te lijden, sloeg niet echt aan. Johan Cruijff zou die zomer in West-Duitsland de sterren van de hemel blijven spelen. Mijn sprookje ging als een nachtkaars in de kaarsenfabriek in rook op. Tussen honden en mij is het nooit meer goed gekomen. Ik loop er gewoonlijk met een grote boog omheen. De regenboog transginder.

Als ik tegenwoordig naar de sterren aan de hemel kijk, denk ik nog wel eens aan mijn helden uit de zomer van 1974. Aan mijn hard blaffende, maar lieve Cruijffie, die geen hond kwaad deed. En aan onze nationale held. Cruijffie, die met praatjes voor tien honden en met vuurwerk aan de bal, ons land in vuur en vlam zette. Herman Kuiphof: 'Zijn we er toch in gebuitentuind?' Kijk naar de regenboog. Die verbroedert en tolereert. Al is het maar twee minuten. Alles sal reg kom. Zelfs de kromme hoopt dat in de stad van Philips en Henk de Vries.

Herman.

:T
tong80donderdag 26 oktober 2023 @ 16:13
Wegens hier en gender poliklinieke correctheid heeft de landelijke directie van winkelketen Hema, in goed overleg met de Echte Bommelaren, tevens Echt Hema medewerksters, de Brakelse Vera Bok en Crystel uit Rossum, besloten tot een plaatselijke naamsverandering. De Zaltbommelse vestiging in de Boschstraat, zal als eenmalige proef voorlopig de naam Hepa dragen. Volgens woordvoerders Rik en Loekie de Leeuw zal het één en ander vanaf drie uur zaterdagmiddag worden gevierd middels een concert aan de Waalkade. De kannen en kruiken worden knus en waarachtig opgewarmd door het illustere bankstel : Gerry en Nigel.

'Ondanks dat het traject pas in de kinderschoenen staat en de verandering in het begin niet in onze koude kleren zal gaan zitten, hopen we ondanks de fucking Jip en Janneke, op voldoende toeloop.' Aldus Rik de Leeuw. De Leeuw, ook bekend als De stem van de Hema, ziet het al helemaal zitten, en hoopt dat de artiesten de mensen op de leugenbanken kunnen krijgen. Dat de Hema op het punt staat om bankroet te gaan is een eeuwige leugen volgens de Leeuw. We kunnen ons niet heugen of de meug slikt alle fabels over Jan van Leeuwen en z'n busje komt zo. Vooral tijdens het carnaval liep het de polonaisse uit. Hier gaat Hepa verandering in brengen.

'Mensen die beweren hebben er geen pepernoot verstand van, hebben er geen chocola van gegeten en proberen ons alleen maar zwart te maken. Pislink word ik er van. Dat gezeik moet een keer op gaan houden. Laat ze lekker in hun eigen tijd gaan beweren' Vervolgt hij.

De optredens zijn gratis en voor niets te zien. Enkele artiesten die hun op-tevens verwachting zullen maken zijn o.a.: Het Bommelse zangduo de Henk Damens met Ferdy op Hamiltong drankorgel. Volkszanger Herman van Bronkhorst en de viskraam verzorgsters uit Spakenburg en omstreek die buurt. Alsmede slager zangeres Connie de BIFI-Worst samen met kinderkoor Trans uit Genderen.

Bij onverhoopt hoog water, worden de optredens verplaatst naar de wijnkelder in de biersteeg.

Veel plezier.

:T
tong80zondag 12 november 2023 @ 15:13
Het interesseert me momenteel geen ene fuck meer. Toch ben ik al meer dan 50 jaar fan. M'n hondje heette in 1972 Cruijffie. Ik was in de Meer bij de omhaal en in het Olympisch stadion tegen Bayern in 1995. Toen Ajax de eerste viool speelde, en over Bayern heen walste. Was op tv als Ajax-vertegenwoordiger in de kwis Voetbalkrexxx in 1997 op NED1, met Gerald Vanenburg als specialiteit. Ben columnist op de grootste site van Nederland, FOK!.

Met Nico Dijkshoorn als m'n voorloper. Genoeg grootspraak over mij. Terug naar iets bescheideners. Ajax.
Iedereen heeft een mening over Ajax tegenwoordig. Vooral de negatievelingen komen op de stront af. Je hebt geen Feijenoorder meer nodig om je eigen spelers af te kraken of om weg te fluiten. Ik ben niks of stel niks voor, maar schreef en voorspelde als bescheiden briljante columnist, dat de downfall werd ingezet met een Duitse scout en een megalomane hockey bal aan het roer. Daar kan geen goede stuurman of aan lager wal geraakte columnist meer iets aan veranderen.

Jammer dat dit zinkende schip niet gaat degraderen. Ajax, was dan uniek op alle terreinen. Zelfs de underdog op het kunstgras van Almere City. Daar is de stront wel gemakkelijker om op te vegen. Maar of het oplucht.

tong80

:T
tong80zondag 12 november 2023 @ 15:17
Ik hoop dat NSC de verkiezingen gaat winnen. Een partij zonder programma en oplossingen. Met straks 30 incapabele, onervaren opportunisten onder leiding van een overspannen demagoog. Die twee weken voor de verkiezingen nog niet weet of ie Minister President wil worden. Hij moet immers ook aan z'n huishoudelijke taken voldoen. Het landelijke huishoudboekje komt straks in handen van de nummer twee op hun lijst. Nicolien van Vroonhoven. Een radio-presentatrice die de afgelopen 5 jaar in Australië woonde. Zich in dienst stelde van haar carrière makende man en haar 5 kinderen. Kan een goeroe dieper in de buidel tasten op zoek naar een gemiddelde ex-CDAer?

Na Thiery en Caroline, mag het Nederlandse onderbuik gevoel weer kiezen voor een oprisping tegen buikpijn van het lachen. Het is alsof ze een vals zingend, onbekend duo, zonder live ervaring namens Nederland naar het Eurovisie Songfestival sturen, of de leiding van Ajax in handen van een Duitse scout en Nederlandse ex-hockeycoach leggen. Oh wacht.

tong80

:T
tong80zondag 12 november 2023 @ 15:18
Toen van Gaal trainer werd bij Ajax kreeg ie van der Davids ster, Seestad, Bergkramp, twee agrariërs, twee wereldkeepererdepiepers, een blinde, een schipper mag ik overmars varen, Petturs z'n dochter, biogarde links omgedraaide yogurt, een vreemdeling zeker die reiziger niet verdwaald was zeker, een kanu varende keus tussen Petrov, Mrkelalala en Finidi zonder gebabbangida gebabel in z'n schoot geworpen. Zijn kostje was gekocht.
Wiel Coerver, Kees Rijvers en Co Adriaanse werden gekielhaald. Terwijl de Rinus Micheline semi-sterren Leo Beenhakkers, Aad de Mossen en Louise van der Gaals hun steentje bij dragen als omhooggevallen advocaatjes zonder slagroem.

De grootste Dick pick nog niet genoemd. De val van het Nederlandse voetbal werd ingezet toen Advocaat blij terug kwam van het WK-94. Trots op een zevende plaats. Nadat-ie Cruijff een mes in de rug had gestoken. De eerste Europees voetballer van het jaar was Stanley Matthews. Hier ligt een briljante woordgrap qua Stanley Messi voor de hand. Gelukkig stak de hand van God er een stokje voor.

tong80

:T
tong80zondag 12 november 2023 @ 15:49
De kapper Eus, heeft een boekenprogramma bij de NPO. Tussen onbescheidenheid door, wist ie nog tijd te vinden om als vaste tafelgast bij Vandaag Inside, naar Turkije te reizen om er televisie opnamen te maken voor een reisprogramma. Te zien na bekende Nederlanders die geschilderd worden door onbekende kunstenaars, die door de alleskunner Eus worden geïnterviewd. Het wachten is op Eus zijn commentaar tijdens het snookeren. Dat-ie geen keus had. Maar wel geld in the pocket.

tong80

P.S. De kapster, tevens VJ, Sylvana kocht een leesbril toen ze als politicus een mislukt boekenprogramma ging presenteren

:T
tong80zondag 12 november 2023 @ 15:50
Ik ken m'n plaats. Heb bijvoorbeeld bij Frénk van der Linden bedankt om een uur geïnterviewd te worden op radio1 in Kunststof. Waarom zou ik als Bommelse zolderkamer-kluizenaar een uur in de ruimte lullen als zelfs dovenmans oren naar SKY-radio luisteren, omdat ze niet tot 538 kunnen tellen. Vriend Frénk probeerde me nog over te halen om het interview bij mij thuis te doen, ipv rechtstreeks vanuit het Mediapark. Het dak van het Hilton was op zijn aanraden geen optie voor mij. Daar zag-ie geen brood in.

Er wordt door analfabeten wel eens aan me gevraagd waarom ik geen boek schrijf. Waarom wel wel? Dat snappen ze dan niet. Omdat ze begrijpen niet begrijpen. Het gruwelijkste tijdens m'n 'werkzame'-non leven was de pauze. Dat er een doos vraagt: 'Boek aan het lezen?' De boekendoos geen idee heeft wat het verschil tussen de Voetbal International en een gebonden bord voor je kop van Bordewijk is. Waarom nog een boek schrijven als W.F. Hermans altijd gelijk heeft? En, zoals ze zelf zegt, Georgina boeken op kleur koopt. Zoals Frans Bauer z'n huilende zigeunerinnetje naar de kleur van z'n behang.

Bind me er niet op vast. Bundel m'n 700.000 briljante FOK!-posts niet. Verzamel m'n 60.000 geniale topics niet. Laat me met rust. Laat me lekker ergeren aan de schaamteloze Georgina Verbaan en Peter Buwalda nu op NPO1. Ze hebben niks te melden. Buiten de nietjes in hun plastic tietjes in de Playboy. Was ik maar zo schaamteloos, onbevangen, zelfverzekerd nietszeggend.

Dan was er echter weer een briljante column minder geweest. Had ik het al over Lieke van Lexmond of Robert Molendijk gehad. Zouden die me attenderen op het lelijke twee keer 'had' ? Heb ik weer.

tong80

:T
tong80zondag 12 november 2023 @ 15:51
John de Wolf heeft z'n contract met 2 jaar verlengd bij Feijenoord. Dit kan ik als Ajacied alleen maar toejuichen. Zolang een ordinaire, simpele voetballer (Die de enkels van Romario, Bergkamp en Martin Brozius probeerde te breken) z'n beste vriend, Rob Witschge, voor duizenden guldens bedonderde bij het kaarten, daardoor uit de selectie van het WK-94 werd geflikkerd, toch als clubheld wordt gezien, hoef je als sub-wastobber uit Rotterdam, niks meer te zeggen met badinerende opmerkingen over het huidige Ajax.

Dan begrijp je dat ze betonrot als normaal beschouwen in de Kuip. Daar kan geen slechte Ajax-grap met een internetplaatje over vaatwas tegenop. Weet je wat het verschil is tussen de van Brienenoordbrug en Catherine Keijl ? De van Brienenoordbrug beweegt wel als je er overheen gaat. Nu nog een grap bedenken over de moordenaar en Feijenoord linksachter Jantje Mulder. Klopt het dat-ie tijdens een open dag, via een open dak is ontsnapt ? Nee de als paria's behandelden Been en Beenhakker zagen er geen been in. En Cor dan ? Die kwam het stadion niet in. Oh nu begijp ik het.

:T
tong80dinsdag 14 november 2023 @ 17:58
Zoals men in Nederland Cora van Mora kent, kennen we in Bommel aan de Maas, ik bedoel de Waal, Cora van de Hema. Cora, de dochter van de heer Westwaal, ik bedoel Westmaas, kreeg het met de paplepel ingegoten. Haar pa de baas in de Hema. Cora, samen met haar drie zusters kind aan huis als andere werknemers. De moeder kloek assisterend. Je zou het bijna een familiebedrijf als Vroom en Dreesman noemen. Zo bedrijvig was heel de familie Westmaas aanwezig als rond zoemende bezige bijtjes.

Deze dag, dinsdag 14 november 2023, viert "onze" Cora haar 40-jarige Hema-jubileum. 14 november 1983 begonnen. De dag weet ik niet. Het zal vast geen zondag zijn geweest. De familie Westmaas woonde destijds wel in De Stad. Boven waar nu Bakker Bart zit, en tevens en ook waar de tweede verdieping van de Hema zat. Met de bromtollen, skippy-en voetballen, naast de platenbak op de kinderafdeling. Toen nog met Elpees. Het unieke, enorme assortiment bestond uit platen van Queen, Status Quo en AC/DC. Het schijnt dat de CD hier zijn oorsprong vond. Met Philips is dan de Bommelse cirkel rond. Net zoals het plaatje van pa, ma en hun drie dochters. Met tegenwoordig Cora Broekman-Westmaas, die de boel draaiende houdt. Cora......echt Hema. Op naar de volgende 40 jaar.

Herman.

OIP.Q_8jSlAUb_62tJYvm76ewAHaE8?w=257&h=184&c=7&r=0&o=5&pid=1.7

:T
tong80donderdag 16 november 2023 @ 17:41
Omtzigt vind PvdA/Groen links een moeilijke partner om mee te gaan regeren. Ha ha ha. Wie denkt-ie wel dat-ie niet is? Waarom krijgen megalomane politieke oprispingen zoveel aandacht ? De spatjes na 2 maanden hoog in de peilingen, is groter dan de spaties tussen de onzinnen in hun partijprogramma. De onzin van Omtzigt is helaas de regel. Schreeuw dat het anders moet. Verkoop je praatjes voor de vaak zonder oplossingen. Wees vaag. Behaag Den Haag, en je creëert een behoefte die er niet is. Wie vraagt werd vroeger overgeslagen. Terwijl er geen domme vragen bestaan.

Slimme antwoorden-ontwijkers helaas wel. De Volewijckers bestaan niet meer. Evenals Blauw-Wit en DWS. Misschien ideetje voor Pieter. Fuseren met PVV, BBB en FvD tot FC Den Haag? En dan samen FC Amsterdam imiteren. Die bestaan niet meer. Maar zijn wel legendarisch. Als "Lieverdjes." Een geweldige bijnaam. Als je het mij vraagt.

tong80

:T
tong80vrijdag 24 november 2023 @ 12:27
M'n column vandaag op het plaatselijke sufferdje. Anarchisten unite......

De laatste keer dat een rooie de baas was in Het Torentje, waren we nog voor één gulden 25 in de olie.
1989, voor het urst op mun eige. In de Jan Haeckenhof. Midden in de stad. Zo as dè hiet in correct Bommels. Buitelanders die kome profitere kunne daar een voorbeeld aan neme. Lut staan buitelanders die hier kome aanmere, doordat en omdat we een havestad in Zaltbommel zijn, met kilo's zout van vroeger. Midden in het centrum van Bommel, in de stad zeggen we hier dus. Centrum klinkt niet rechts genoeg. En de Centra is failliet. Bij de Etos links afslaan, toen nog de Aldi, met Mariska als wegwijzer.

De Koningstraat in en dan het hofje links. Heerlijk Bommels hoffelijk. Al twee keer links, dat belooft wat. Ik woon er nog steeds. Inmiddels 34 jaar. Kan geen Sint Maartenstoren uit m'n raam meer zien. Maar goed, gelukkig hebben we de foto's nog. (voor de duidelijkheid, dat laatste was ironisch). (Het één na laatste ook). De rest moet je met een korreltje zout nemen. Alhoewel, dan heeft het er inpeperen geen nut. Hier ligt ook weer een nutteloze grap over Het Nut in het verschiet.
Geboren in het Sophiahofje en opgegroeid in de Vogelenzang, ook wel Peyton Place of de pudding buurt genoemd. Qua uitwijken verplicht naar de Buitentuin, zo snel mogelijk weg van de Steenweg.
Helaas had ik in de Vogelenzang last van een gruwelijk mooie jeugd. Ondanks gajes als: Wilrie Stevens (familie van luguber hedendaags tuig zoals Ferdy van der Stam en Jarno), Jantje Willikes, Ron de Schukelaar, Piet de Lub, Jan Vink, Walter van Hees, Truus van Eck, Peter Teunissen, John van Zanten, Giel Stevens, Hans en Cor Wijkhuizen, Hennie Hittinger en z'n criminele zonen, Koos van der Elshout, Aart van Veen, de familie Pellegrom en consorten.

Ik heb An de kneuter, m'n buurvrouw in de Vogelenzang, niet genoemd. De wereldster, de grootste Bommelaar van de laatste 100 jaar. Omdat men bezig is het slechtste boven te halen in het rijkste land ter wereld. Gelukkig zijn er 20 kapsalonnen in Bommel om je haar te kunnen blonderen. Meer dan de helft gerund door buitenlanders. Frans was op de run.

mnvszaw5yvc4ohj55pbn.jpg

Herman.

:T

[ Bericht 4% gewijzigd door tong80 op 24-11-2023 12:35:14 ]
tong80dinsdag 28 november 2023 @ 14:32
Ironie is een serieuze zaak.

5681.png

Ik zag afgelopen week 'Een Prettig Gesprek' van Theo van Gogh met de Belgische schrijver, en beroeps provocateur Herman Brusselmans uit 1992. In het interview zei Brusselmans dat ironie niet meer werd begrepen, je er mee moest uitkijken. Het kon tegen je gaan werken, de overdrijving als stijlmiddel was uit de "mode" en "not done." Kees van Kooten en Wim de Bie moesten bijvoorbeeld stoppen met hun "Tegenpartij." De typetjes Jacobse en van Es zouden, als ze hadden meegedaan aan de verkiezingen, 25 zetels hebben gehaald met politieke standpunten rechts van de PVV. Hun pijlsnelle, van VVV Venlo overgenomen, vleugelspeler Blonde Greet staat model voor de werkelijkheid die de ironie heeft ingehaald.

Een paar jaar daarna kwam de ironie echter alsnog opzetten. Werd het weer geaccepteerd en gemeengoed. Frappant was daarom dat juist in die periode Theo van Gogh en Pim Fortuijn werden vermoord. Fortuijn was denk ik de ironie al voorbij. Dat was een oprechte recalcitrant, waarbij de ondertoon gemeend en serieus was. Zoals Gerard Reve, een paar decennia daarvoor, als briljant schrijver en preker voor eigen parochie, echt van zijn geloof was gevallen. Momenteel leven we naar mijn mening, en die is zéér relevant, weer in een tijd van doe maar normaal en kijk uit met wat je zegt. 25 jaar later zijn we dus weer in 1992 beland.

Daarom was het leuk en toevallig afgelopen week Herman Brusselmans bij Jeroen Pauw aan tafel te zien. Hij vertelde dat je hem en zijn grootspraak allemaal niet zo serieus moet nemen. Dat-ie maar een verlegen jongen is die drank nodig had om zelfvertrouwen te kweken. Dat is dodelijk. Dan val je net als Gerard Reve destijds van een zelf gecreëerd voetstuk. Je kunt niet tot twee kampen behoren en van twee walletjes eten. Theo Maassen noemde in zijn laatste voorstelling humor niet voor niets de hoogste kunstvorm. Daar wil ik ironische humor om te lachen aan toevoegen. Humor om te lachen is een serieuze zaak. Daar mag je geen loopje mee nemen. Als er mensen mochten zijn die na het lezen van deze column twijfelen aan mijn oprechtheid en goede bedoelingen, geef ik ze geen ongelijk. Dat doe ik zelf namelijk ook. Althans, daarnet nog. Volgens mij.

tong80 in 2017.

:T
tong80zaterdag 2 december 2023 @ 23:34
wat kijk je sip
is er iets
nee, er is niks
er is echt niks

je kijkt zo bedroefd
nee hoor
lijkt maar zo
dat bedroefd zijn

ik kijk gewoon
zonder de kwinkslag
zonder van slag te zijn
gewoon meewarig

niet minderwaardig
iedere generatie heeft z'n helden
laten die van mij
de Niro en Al Pacino zijn

tong80

R.b8d0930436359f7e33e326bd4c3cb9d8?rik=9KWG8lTKAQN%2bKg&pid=ImgRaw&r=0

:T
tong80zondag 3 december 2023 @ 19:48
:T

[ Bericht 75% gewijzigd door tong80 op 04-12-2023 12:33:13 ]
tong80zaterdag 23 december 2023 @ 12:06
Ik bespeur een Bommels-Kerstgedicht

Ik bespeur een gedicht
gesloten regels, de Bommelse zin
ik bespeur de letters, ontketend
van het Bommelse woord

de rijkdom, de arme last
ontbeert, vereerd de zingeving
de regelmaat, de Bommelerwaard
van het plaatselijke verhaal

de gebaren zwijgen in het
diepste geheim, woord wordt gehouden
woordeloos gerijm, ik bespeur
het oneindige gedicht

de Bommelaren die het waard zijn
in ons aller bewustzijn
de Bommelaren die er waren
er nog steeds zijn

Herman

:T
tong80zaterdag 23 december 2023 @ 13:48
Meer dan een jaar geleden schilderij gekocht van één van m'n helden. Iggy Pop. Wout van Driel, de zondag en zaterdag-voetballer, van Olympia en N,I,V,O,-Sparta, bleek plots ook een geweldige zondagschilder te zijn. Door bekende omstandigheden kon ik het schilderij nooit ophalen.

Staat Wout daarnet plots voor de deur. Het schilderij in een vuilniszak, zoals het bij een trailertrash legende hoort. Ik schoot nog net niet vol. Wout raakte me echter recht in m'n hart. Wout wilde niet naar binnen in m'n flatje, verkouden e.d. 'Ik wil je niet aansteken.' 'Prettige dagen Herm.' 'Je kunt het wel gebruiken.'

Bedankt Wouter. Hij krijgt een mooi plaatsje. De hond van Herman Brood heette Iggy. Ik ga sparen voor je schilderij van Herman Brood. Dan is de cirkel rond. En heb ik nog meer lust for life op saturday night.

Herman.

119215181_2229276900550856_3347593969238895647_n.jpg?_nc_cat=104&ccb=1-7&_nc_sid=dd63ad&_nc_ohc=JudXmCfpZYEAX9ela-i&_nc_ht=scontent-ams2-1.xx&oh=00_AfDmiHP223StI1-O0kL1BIvIdbSLCapHDCsNGBBx2uTMbA&oe=65AE551D

:T
tong80woensdag 27 december 2023 @ 13:59
Nooit ziek zijn tijdens de "feestdagen" Donderdag van alles gebeurd. Waaronder op m'n bek gepleurd. Hartslag van 40. Gelukkig liep m'n Pontiac nog. Daarna wordt het weekend en Kerst op de koop toe. Dan ligt de niet acute gezondheidszorg op z'n gat en de overheid achter dubbel Balkenende glas. Inmiddels woensdag. Huisarts niet thuis. Inmiddels best wel een beetje veel acuut aan het worden. Volgende week dinsdag pas weer bereikbaar. Kan Geert niet iets doen aan de zondagse feestdagen ?

Daarom contact met andere huisarts. Verwees me naar cardiologie. Ongelogen die verwees me weer terug. De Heen en Weer zou er een Volendamse hartverzakking van krijgen. Kort verhaal lang.......Net gebeld door Apotheek. Het is na kastje naar muur geregeld. Wel zelf nog omslachtige actie ondernemen qua medicatie en verdere begeleiding. Gelukkig kun je nog wel gewoon uit de muur eten bij de Tigo, tegenover de apotheek. Maar of dat zo gezond is.

Verder aanvragen nieuw bankpasje net mislukt. Drie keer verkeerd wachtwoord van Digipas ingetoetst. Of zoiets. M'n bankpasje was in boekhandel Bruna ingeslikt op het moment dat ik van m'n stokkie ging donderdag. 20 meter verderop, in de Bosschstraat zit een filiaal van de SNS bank. Waar je niet kunt pinnen en geen nieuw pasje kunt aanvragen. Wat ze daar wel doen tijdens het uit hun neus vreten is me een raadsel. Gezonder dan bij de Tigo zal het niet zijn.

tong80
tong80zondag 7 januari 2024 @ 09:29
31 december....

Vanaf vanmiddag in m'n nest gelegen. Te beroerd om me te ergeren. Effe er uit. Zet net de tv aan. Het eerste dat ik zie is Raymond Mens en Heleen van Rooyen in een wedstrijd met Georgina Verbaan die met mijn kijkgeld hun best doen om dommer te zijn dan de gemiddelde Nederlanders die ze moeten beoordelen.

Ik verlang niet meer naar Wim Kan. Ik eis m'n IQ terug. Al is het maar de helft. Zeg maar de I van intelligentie. Dat ik Q&Q kan waarderen en de kleine waarheid op waarde kan schatten. De waardebon kan inleveren, met teruggave van klein geld. De kleine waarheid is immers een groot goed. Wat ik U zeg.

Ze zeggen dat de BNers op zijn om deel te nemen aan De Slimste Mens. Is het geen idee om de onbekende Nederlander in ere te herstellen ? Misschien wordt dan het gemiddelde IQ opgekrikt. Opgefrist, met Fritsie van Jiskefet als DJ.

Hidden soundsystem als klinkend voorbeeld. Met Harry Mens als mentor van Raymond. Misschien dat de mensheid er dan beter uit gaat zien. Waarschijnlijk dovenmans oren. We zullen het zien. Straks weer Danny Blind aan het roer. Een land stuurloos. Hopeloos verloren. Toch hou ik van de spruitjes, desolaat opzoek geprakt te worden. Gelukkig nieuw jaar en koester wat je niet hebt.

Herman.

:T
tong80donderdag 11 januari 2024 @ 08:37
Laatst heb ik een column geschreven over de term 'On-Nederlands' goed. Hierin vroeg ik me af wat daarmee wordt bedoeld. Verbazingwekkend weinig verklaringen over deze uitdrukking. Ik weet het nog steeds niet. Wat me wel duidelijk is geworden, is dat er kwaliteit of klasse mee wordt bedoeld. Op welk terrein dan ook is er een topprestatie geleverd door een Nederlander of Nederlanders.

763?appId=93a17a8fd81db0de025c8abd1cca1279&quality=0.8

Het meest wordt het in de muziek gebruikt. Als de Urban Dance Squad met 'Deeper Shade of Soul' een hitje scoort in het buitenland, dan ook nog specifiek in Amerika is het plots van internationale klasse. Moet eerst nog Rage Against the Machine hun sound jatten, dan is het duidelijk: On-Nederlands goed. De muziekliefhebbers-"kenners" in Nederland waren al veel langer overtuigd. Zelden een band zo een zaal of festivalterrein live plat zien spelen. Het hoogtepunt was Pinkpop 1990. Eén dansende, springende, genietende massa van 30.000 festivalgangers. Daar wordt echter nooit meer aan gerefereerd. Rage Against the Machine zorgde pas voor een aardschok. Dat de geluidsthermometer toen voor het eerst in de oren werd aangebracht wordt vergeten. Mêh, zou Speedy van de Boegies uit Groningen zeggen. Lachgas niet nodig.

Net als bij de Golden Earring destijds (Radar Love) denken of dachten veel Noord-Amerikanen dat het landgenoten zijn. De Amerikaanse tongval en trashtalk/slang van zanger/rapper Rude Boy Remington was er mede debet aan. Bettie serveerde niet alleen op het heilige gras van Wimbledon, Bettie Serveert speelde ook tennisracketgitaarrock in andere landen, met een in Canada geboren en opgegroeide Nederlandse zangeres als frontvrouw. De successen van die band waren niet te vergelijken met The Earring, wel van een niveau waar menig undergroundband alleen maar van kan dromen. Barry Hay, de cosmopolitische en charismatische zanger van The Golden Earring laat zich, als geboren Indiër, ook niet door de bekrompen Nederlandse landsgrenzen binnen de dijken houden.

In de muziek zijn we dus trots, mogen ze een beetje sterallures hebben. Niet te veel natuurlijk. Het moet wel knuffelbaar blijven. En als Herman Brood's verovering van Amerika mislukt, is menigeen tevreden. Want wie denkt ie wel dat-ie is? Zo blijft ie van "ons" en kunnen we hem in toom houden. Anouk is ook al zo'n omhooggevallen diva. Zou het in Amerika gaan maken. Lekker dat het mislukte. Een ambitieuze vrouw, nog wel met een uitgesproken eigen mening. Ze houdt van seks, het liefst met negers die een groot apparaat hebben. Shocking. Dat heeft zomaar kinderen. Laat ze thuis blijven en het huishouden doen. Iedereens wijf.

De laatste paar jaar hebben we Max die huishoudt. Een megatalent in één van de grootste sporten ter wereld. De coureurs zijn niet alleen topsporters, staan ook nog eens dusdanig in de spotlights dat ze zijn te vergelijken met steracteurs en muzikanten. Max spreekt ook nog eens een goed woordje buiten de deur. De fucks, en shits vliegen je om de oren tussen grammaticaal perfect Engels.

Nu wil het geval dat Maxie, zou Hansie zeggen, niet alleen een megatalent is, hij is er zich ook van bewust en presteert ernaar. Hij is als een Mozart, Shirley Temple, Bobby Fischer, Picasso of Johan Cruijff. Ze zijn enig in hun soort. Denken er al vanaf jonge leeftijd niet eens bij na. Ze presteren en creëren schoonheid zoals een "normaal" iemand achteloos tanden poetst. De normaalste zaak van de wereld. Behalve in Nederland.

Max Verstappen is een exclusief en explosief talent, niet te houden voor en door zijn tegenstanders en niet in te tomen door de bazen in hogere sferen. Remmingloos als Rude Boy van The Urban Dance Squad, en schaamteloos, qua zelfbewustzijn als Herman Brood. Nederlands enige echte Rock 'n Roll animal had speed nodig om te kunnen presteren. Max haalt achteloos zijn neus op en geeft als een Speedy Gonzales plankgas zonder uit de bocht te vliegen. Waar we als grootste Nederlandse sportman ooit, Johan Cruijff, losjes uit de spleenheupen, zich een weg zagen schieten naar onsterfelijkheid, schiet en baant Max Verstappen zich sneller dan zijn schaduw een weg naar het sterrenfirmament.

Max Verstappen schoot als een komeet omhoog. Dat wekte, naast bewondering, al snel scepsis en cynisme op. In plaats van te genieten van een uniek, internationaal en toch Nederlands fenomeen werd er gezocht naar kiezeltjes in het warme zand. Het grindpad van zijn vader werd er zelfs bijgehaald. De handjes van Jos, zijn vader, zouden in het verleden nogal losjes hebben gezeten.

Max, amper plaatsgenomen in een Formule-1 wagen, werd daarmee belast alsof ie hoogstpersoonlijk, als kleinkind van Goebels, de gaskraan had opengedraaid. Zo snel als de bewondering kwam, zo snel werden er redenen gezocht hem te besmeuren.

R.17e931317b98eae53507db9f3ea08008?rik=g%2fDFUIwxPjq27g&pid=ImgRaw&r=0

"We," de Nederlandse sport- en autoliefhebbers mogen inmiddels, door een groep azijnpissers waar Patricia Paay van naar adem gaat happen, niet genieten en trots zijn op deze veelvoudige wereldkampioen. Waar ze in het buitenland iedere keer weer in vervoering woorden te kort komen, en met grote uitroeptekens zijn enorme potentieel en klasse bewieroken, moet in de polder achter de duinen van Zandvoort gewaakt worden voor overdreven euforie en chauvinisme. Succes-supporter word je genoemd, als je van dit fenomeen durft te genieten.

Tot in Mongolië kennen ze inmiddels zijn naam. Tot over de muur van China liggen ze al aan zijn voeten. Laten we verdomme genieten van dit wonderkind. Van dit door God gezonden talent. In Brazilië wordt Ayrton Senna nog steeds vereerd. Officieus heilig verklaard. In Nederland heeft De Verlosser en ultieme Godenzoon plaats gemaakt. De één was alleen door een muurtje te stoppen, de ander sprak als Nederlander met armgebaren en zijn voeten wereldwijd een woordje mee. Dus Suck the Fuck op met je On-Nederlands goed. Een wereldgozer, een wereldtopper en wereldster aan de sporthemel. Nederlands goed. Door geen negatief syndroom down te krijgen. Stelletje mongolen.

tong80. Nederlands goed.


:T
tong80vrijdag 12 januari 2024 @ 11:49
Maurits Hendriks per 1 maart uit elkaar.

R.0a3ee84cdc0691cdec391c62c8dce7c0?rik=xfTtgb4IL5j1Qg&pid=ImgRaw&r=0

De lichaamsdelen van zowel Maurits als van Hendriks zullen per opbod worden verkocht. Verwacht wordt dat bij Maurits de grote mond het meest zal gaan opbrengen. Boze tongen beweren dat de prijzen van Hendriks z'n hersenen de pan uit zullen gaan reizen. De losersvlucht is daarom nu al geboekt bij Pan-Am. Voor de duidelijkheid, een enkele reis. Dat daar geen Misverlat over bestaat. Er zijn al genoeg luchtkastelen naar de Arne slot Loevestein ge-Ti Ta tovenaart.

Zijn scrotum, in de volksmond 'hockeyballen', worden op de Albert Kuip aan de hoogste bieder opgehangen. Mocht je voor paal willen staan, ook eikels uit Rotterdam mogen zich aanbieden. Bij Ajax leggen we de lat niet zo hoog momenteel.

Toon Gerbrands, Hans Jorritsma, Robert Eenhoorn, Jan Siemerink en Gerard Kemkers zullen als voetbaliconen, onder leiding van de journalistieke legende Noa Vahle, de catering verzorgen. Volgens woordvoerder, ene Sjaak van der Swart, wordt tegenwoordig toch alles geslikt. Dezelfde Sjaak zegt verder dat-ie in goede conditie is. Zelfs de Coopertest binnen de 12 minuten loopt. Daar krijgt toch iedere Ajacied, zelfs de zwartkijkers, weer goede moed van ? Op naar de toekomst. Straks de godenzonen weer in de zevende hemel. Zonder vliegbrevet van onvermogen.

tong80

:T
tong80vrijdag 12 januari 2024 @ 11:51
Alweer 10 jaar geleden dat Jack een enkele reis boekte naar de muzikantenhemel.....

Tien jaar geleden overleed mijn beste vriend Jack aan die onrechtvaardige klote ziekte. Hij woonde net zoals ik op dit rustieke, gemoedelijke, mooie hofje in het centrum van het historische hanzenstadje Zaltbommel. Jack was naast al 40 jaar een maat de afgelopen 20 jaar buurman. Hij was pas 54. Voor iemand van 20 lijkt dat best wel op leeftijd. Als je zelf eenmaal in die leeftijdscategorie vertoeft, sta je er niet eens bij stil dat je al een halve eeuw rondhangt op deze planeet. Er komen wel steeds meer herinneringen bij, en de toekomst wordt steeds korter en kleiner. Jack en ik hebben altijd bij het moment geleefd, deden niet aan carriereplanning, hadden geen uitzet gespaard, zagen wel wat er in het verschiet lag. We hinkelden, zonder in het krijt te staan, van meisje naar deerne en van griet naar mokkel. Relaties hielden niet zolang stand als onze broederschap.

Onze binding lag voornamelijk in de muziek en sport. Van jongs af aan hadden we daarom een extra klik. Een eeuwigheid geleden gingen we beiden al met een groepje vrienden en vriendinnen naar Pinkpop. U2, Elvis Costello, Simple Minds, The Alarm etc. Jack echter was een echte pionier. Als je iedereen moet geloven zouden de Pistols en Nirvana in de Kuip hebben gespeeld. Jack had de kaartjes nog. Als ie tussen neus en lippen door zei: 'Oh ja, daar was ik bij.' Geloofde je hem op zijn woord. Jack zag er destijds nog uit als de broer van Dikke Dennis zonder de tatoo's.

Jack was nogal een feestbeest, en dan druk ik me bescheiden uit. Hij had vele kennissen en vrienden. Was werkzaam als "roadmanager" voor bands en bandjes (Peter Pan Speedrock), was ICT-er, taxichauffeur en zwartwerker. Stond voor iedereen klaar. Of je nou problemen had met je PC, vervoer nodig had naar het ziekenhuis, kaartjes voor Dinosaur jr, of Ajax-Celtic, Jack was the man.

Je kunt hem op een Rock 'n' Roll manier flamboyant noemen. Jack zat in de organisatie van PaasPop en Eindhoven open air. Had overal zijn lijntjes, letterlijk en figuurlijk. Hij zorgde ervoor dat er genoeg (Bommelse) securatie was of dat buitenlandse bands goed werden opgevangen. Het mooie was dat-ie als alles eenmaal op poten stond, hij voor ging in de hardcore polonaisse.

Jack at niet, Jack schoof de pizza's met een heftruck naar binnen en schrokte de broodjes bal nonchalant zonder schijnbewegingen in zijn moordmuil. Tijdens de watersnood evacuatie in 1995 verschanste hij zich op zolder, voordat ie werd betrapt leefde hij op een rantsoen van gehaktballen en bier. Op de zolderkamer wakend over Bommel. Van zijn hart maakte ie ook geen moordkuil. Hart op de tong en right in your face. We waren hem een keer kwijt op Paaspop. Zagen we plots een kluwen mensen, stond Jack dronken in zijn blote bast in een kliko het volk te vermaken. We hoorden hem schateren met zijn typische lach.

'Herm ga je mee? Ik heb nog een kaartje over voor het 25jarige jubileumfeest van Muziekkrant OOR in de Melkweg.' 10 minuten later zat ik naast de op The Bad Brains mee bewegende hardcore chauffeur op weg naar Amsterdam en Arno Hintjes. Met Jackie naar 'Ein Abend in Wien' In Rotterdam, genieten van Einstürzende Neubauten, Birthday Pary en Texecolina Jones. Van die laatste was ie groot fan. Ze kon immers met de binnenkant van haar dijen een blikje bier open persen. Was echt iets voor m'n maat.

Ik mis hem nu al veel te lang, zijn schaterlach, zijn kennis en passie voor het wielrennen, het samen met vrienden naar Ajax kijken, de snelle korte babbel of de lange gesprekken. Het uitwisselen van goede nieuwe bandjes en het avonden ouwe shit draaien. Je weet pas wat je mist als het er niet meer is. Je weet pas hoe hecht een band echt is als de banden onvrijwillig worden doorgeknipt.

Plots stond Jo, zijn moeder, aan de deur met de computer van Jack, zijn beeldscherm had ik al. 'Voor jou Herm' Brok in de keel. Kwam ook nog eens op het juiste moment, m'n eigen PC was op sterven na dood, de stekker zou er aanstonds definitief uit gaan. Vriend van me zou hem herprogrammeren, opschonen en installeren. Al die tijd geen muziek kunnen draaien. Daarna des te harder.

De computer was reten snel, sneller dan Quicksand of Rocket from the Crypt. Jackie ging veel te snel van ons heen. Hij heeft snel geleefd. Niet sneller dan het geluid, het komt in de buurt. De remsporen, stofwolken en schroeiende benzinelucht zijn stille getuigen van een leven vol passie, hartstocht en toewijding. Hij heeft geleefd voor twee, ik was erbij, en ben trots hem gekend te hebben. Net zo trots ben ik met zijn computer. Zo is-ie toch nog een bietje bij me.

Dag Jack, Dag maat, Rock on brother !

Herman.


:T
tong80vrijdag 26 januari 2024 @ 12:42
Ik begrijp dat de nieuwe Poorterij 2 kilometer buiten de stad komt. Zijn ze niet goed wijs? Vroeg ik aan Ivo de directeur. Hij begreep me niet helemaal. Nadat ik z'n functie omschrijving had gelezen, begreep ik waarom.
'Experienced Owner with a demonstrated history of working in the public relations and communications industry. Strong business development professional skilled in Marketing Management, Operations Management, Coaching, Event Management, and Dutch.'

Vooral dat laatste intrigeerde me: 'and Dutch.' Voor hetzelfde geld zou-ie als inwoner van Rosmalen Bommels kwèke. Liever krijgen we een real live soap over een burgemèster uit Urk. Die weet ook van toeten nog blazen. Die zou de Wallenpikkers nog op heterdaad laten arresteren.

Herman. Geschiedsoverdrijver.

:T
tong80woensdag 31 januari 2024 @ 20:10
Joke van der Pol is vandaag jarig. Voordat het fotografisch geheugen achteruit gaat. Ik weet nog dat ik bij van der Pol 's ochtends keek of 's middags de wedstrijden doorgingen. Dat we voordat we het tunneltje inreden, wisten dat het niet voor niets was. Dat we fietsten met de voetbaltas achterop. De tijd dat de Bel bij de eerste klant nuchter aanbelde, bij de lutste slingerend de TOTO mee naar huis nam. De bel op de fiets. Het vroegere mobieltje.

Ik weet nog dat ome Leo de weg overstak. Vanaf de Julianastraat naar Olympia. Als NIVO man tevens z'n hart verpand aan Bommel. Zoals er gezonde tweestrijd was destijds. In de zaal gebroederlijk met en tegen elkaar. De legendarische zaalvoetbalwedstrijden op zondagavond. De biertap van Henk en Conny geen onderscheid maakte. De moppen werden getapt voor 2 gulden.

Op zaterdag ging Olympia bij NIVO kijken, op zondag de NIVO-mannen bij Bommel. Je kende iedere eerste elftal speler nog. Zelfs uit het derde kon je de opstelling van elkaar opnoemen. De derde helft wonnen ze/we gezamenlijk. Dus wees lief voor elkaar. Koester wat het betekend om een echte Bommelaar te zijn. Zonder een ander uit te sluiten.

Thuiskomen.

daar doemt ie op
in nevelen gehuld
onbeschut, gracieus
de mist wijst de weg
de Waal zich onbewust
van het stijgende water
de Bommelse kust,
de natte welkoms kus
het uitzicht voelt als thuiskomen
dichter bij het gedicht van
bruggenbouwer Martinus kan niet
het vers verspreidt het uitzicht
je weet, het komt goed
het komt goed, zoals altijd
voor eeuwig onze toren
voor altijd onze trots

Herman.

:T
tong80vrijdag 2 februari 2024 @ 11:26
Ik kwam net Betsie tegen in de Boschstraat. In het voorbijgaan riep ze: 'Gij wordt er ook alleen maar knapper op.' Toen ik in de etalageruit van van Uffelen keek, kon ik haar niet anders dan gelijk geven. Ik begreep waarom Mariska altijd naar me zwaait en Luuk altijd goeie zin het. Voordat ik Niek haar zoon, de baas van PinkPop, Jan van Maren, de baas van z'n bas, en Stieno Sr. de fijn besnaarde gitarist ga zien, deze goud van oud-recensie. Anders vragen die straks nog of ik weer op de rechter vleugel ga spelen. Terwijl ik al jaren rechtsbinnen ben.......

terras.jpg

Lunchcafé In de Roos

Had goeie verhalen gehoord over In de Roos. Leuk personeel, leuke sfeer, leuke inrichting en leuke keuke. Dus het moest er een keer van komen. Benieuwd of deze aanbeveling klopte. Was er al vaak langs gefietst, 's zomers is het druk op het terras, dat is natuurlijk niet voor niets, dacht ik op de fiets. In de Roos is gevestigd in het oude Stadshuis, mooi karakteristiek gesitueerd dus. Mooier, dan daar op de Markt/mert, kun je niet zijn gevestigd. Bij binnenkomst viel inderdaad de mooie inrichting op. Niet wit, niet zwart, maar in de kleur van je hart. Rood dus. Met kleine zwarte accentjes.

Eenmaal plaatsgenomen kreeg ik gelijk al een prettige verrassing. Een oude bekende begroette me. Niet dat ze oud is, maar in overdrachtelijke zin gesproken. Betsie heette me welkom. Betsie, tevens moeder van de opvolger van Jan Smeets bij PinkPop, ken ik al jaren. Zoals dat soms gaat verlies je elkaar een bietje uit het oog. Maar niet uit het rode hart.

Betsie vertelde me dat ze nog steeds kapster is, maar in In de Roos vrijwilligerswerk doet. Ze begeleidt, met andere vrijwilligers het "personeel." Ze vertelde me dat het mensen zijn met een verstandelijke-of lichamelijke beperking. Ik zei tegen Betsie dat ik me dan wel thuis moest voelen.

Het uitzicht was vertrouwd en op z'n Bommelsch mooi. Ieder moment kon ik zwaaiend langs komen fietsen. De laatste keer dat ik hier was geweest, was om te stemmen. Tegenwoordig weer met een rood potlood, zoals het hoort. Met links graag. Andere keren was bij huwelijken. Bijvoorbeeld bij die van m'n broer. Toen was ik zelfs getuigen. Zoals ik nu getuigen was van een mooie ambiance, een prettige sfeer en een geweldig uitzicht. Ik keek hongerig uit naar wat de menukaart me zou brengen. Ik had me van te voren al georiënteerd, maar wilde me wel aan de gedragscode houden.

Soep vooraf, was de eerste keuze. Werd tomatensoep, wilde het in de rode-stijl houden. Dit was smullen, hier was werk van gemaakt. Lekker romig, zou de paus hebben gezegd. M'n smaakpapillen vochten om voorrang. Het begin was geslaagd. Nu de rest nog. Na de warme soep, een lekkere, althans dat hoopte ik, koude maaltijdsalade. Dit overtrof weer m'n ondeugendste verwachtingen.

Ik ging bijna hopen dat iedereen in de horeca verstandelijk-of lichamelijk beperkt zou zijn. Stukjes vlees, augurkjes, uitjes, worteltjes, eitjes. Zo klinkt het klinisch, maar als je het ziet en als je het proeft, word je bijna euforisch. Ik wilde afsluiten met iets warms. Dat werd een worstenbroodje. Ik hoef bijna niet te vermelden dat die ook vurrukkulluk was. Kopje koffie op het eind en de missie was geslaagd. Als Nederlander dacht ik : "En dat voor die prijs. Midden in de roos"

Op weg naar de uitgang kwam ik Betsie nog tegen. "En, hoe vond je het ?" Ik zei : "Betsie, ik wil niet alles over één kam scheren, maar ik schaar dit onder de betere eetgelegenheden van Bommel. En jij bent geknipt voor dit werk." Betsie moest blozen. Rood.

Herman. Geen Brood. Zit wel muziek in.

:T
tong80vrijdag 2 februari 2024 @ 11:27
Er verscheen vandaag een mediarapport over grensoverschrijdend gedrag in de media. De media concludeert dat er heel wat mis is in de media. Ik heb vakken gevuld, gebadmeesterd, gedienstplicht en hout gezaagd. Durf te wedden dat het er daar groffer en vrouwonvriendelijker aan toe ging. Ik zal de media eens opzoeken. Zelf trouwens vaak ongevraagd in m'n billen geknepen door kuthoeren.

Gelukkig worden vrouwen/wijven/meiden/meisjes en vrouwtjes in VI niet beoordeeld op hun kwaliteiten. Maar dat ze er zo schattig uitzien, goed gekleed, en als 21jarige stagiaire uit de familie de Mol de kans krijgen om hun opstel te mogen declameren tijdens het WK voetbal. Zelfs zonder stotteren haar briefje voor leest.

Zo'n Hélène Hendriks is te veel bij de pinken om zich te laten piepelen. Die lacht gewoon neukstraal mee. Die kent haar pappenheimers. Laat de pappa's in hun waarde. Trek eens aan m'n vinger vroeg Merel aan van der Gijp. Vervolgens werd Heleen van Rooijen Ek-verslaggeefster. Dit was geen Sam en Moos grap. Anders wordt Johan boos. Jaloers op mij. Dat-ie nooit zo'n briljante column heeft geschreven.

tong80

:T
tong80vrijdag 2 februari 2024 @ 11:27
GC / De waarheid over Tong mag gezegd worden.......

:T
tong80zaterdag 3 februari 2024 @ 12:03
Ik heb uit betrouwbare bron vernomen, dat het gemeentebestuur, na alle klachten en kritiek, overstag is gegaan. Er is alsnog gekozen voor een meer feestelijke locatie om carnaval in Mispelgat te vieren. De nieuwe/oude locatie straalt zoveel feestvreugde en gezelligheid uit dat ze geen andere keus meer hadden. Aldus Urkentrekker Wijnand. Alles komt voor de bakker, vervolgde hij.

Verder komt er gratis vervoer van en naar de stad. De drankmuntjes kunnen volgende week ook worden gebruikt in de botsauto's richting centrum. De blaastesten zullen worden afgenomen door Spuug Zat. Wie te hoog van de toren blaast, wordt een stevige mispel mee gekraakt.

Herman. Ex-drankmeester, jeugdraad van elf.

R.d1bd36c40eeec6cd573860bef9d703c8?rik=ozDohOlTrqTl7g&pid=ImgRaw&r=0

:T
tong80woensdag 7 februari 2024 @ 14:38
'De aanstelling van Peter Rehwinkel als waarnemend burgemeester van Zaltbommel op 25 april 2017 leidde opnieuw tot ophef vanwege de eerdere kritiek op zijn burgemeesterschap in Groningen en de periode daarna. Op 19 september 2019 werd Pieter van Maaren burgemeester van Zaltbommel.'

Ik stel me beschikbaar als nieuwe burgemèster.

Misschien is m'n cv iets te veel Bommels, te weinig ophef.
Geboren Sophiahofje, daarna Ruiterstraat, opgegroeid in de Vogelenzang. Met Hans en Cor Wijkhuizen als buurjongens. Daarna Buitentuin en Steenweg.
Straatgenoten, Jan Vink, An de Kneuter, Koos van der Elshout, Gerrit de Koreaan, Piet de Lub, Pellegrom, Stevens, Jantje Willekes, de Schuuk de Tor, Hittinger, en Teunissen. Met om de hoek Cor de Kat en de Centra. Hilleke in direct bereik.

Klasgenoot van Chrisje van Hees, Aart de ridder, Harry van der Wetering, Yvonne Vermeulen, Ans scheffers, Connie de Bie en Johnnie van Veen op de Philipschool.
Straatvoetballen met Henkie van der Veer, Woutje van Leerdam, Robbie van Westreenen, Gratje Damen, Bennie Welbie, René Rensen, Henrie Stehman Bas van Brakel en Lutje en de Muis.
Lid van de eerste jeugd raad van elf.

Afgezwommen bij Ad van Tricht. Papier opgehaald en zomerse badmeester gewist.
40 jaar gevoetbald bij NIVO. 400 doelpunten in de jeugd, vervolgens 15 jaar in het eerste. Tevens 15 jaar columns voor het clubblad.

Op zondag als NIVO-man Olympia-1 aanmoedigen.
Lid geweest van Ardito en Never Down.

Als toetje, samen met Eric van der Aa, het beeld voor het stadscafé, 's nachts om 3 uur, onthuld. Daarna bij twee sterren restaurant La Provence aangebeld. Of ze op die tijd ook nog broodjes kroket verkochten.

Herman.

:T
tong80woensdag 7 februari 2024 @ 19:30
Vandaag zijn alle pijlen gericht op een mislukte burgemeester uit Urk. Laten we de urkentrekker eens gebruiken om de wijn te ontkurken bij de verjaardag van de Bommelse net-niet miss Nederland. Eva van de Wetering wordt vandaag 23. Op haar 21ste bijna de mooiste van Nederland. Uit een echt Bommels nest. Of ze op het Kwetternest heeft gezeten weet ik niet. Ze werd wel mooi tweede. Net zoals de Hugo ooit net niet Klassewerk won, ze gingen wel de boeken in. Het is niet alleen maar kommer en Kwel in Bommel. Laat je dus niks wijsmaken. Eva gefeliciteerd. We zijn trots op je.

Eva van de Wetering
De 21-jarige Eva woont in Zaltbommel en omschrijft zichzelf als een eerlijk, zorgzaam en spontaan persoon. Momenteel werkt ze in de horeca als serveerster. Met haar deelname aan Miss Nederland wil ze positiviteit verspreiden en mensen inspireren om beter voor hun fysieke en mentale gezondheid te zorgen. Eva staat ook voor de onafhankelijkheid van vrouwen die gewaardeerd worden om wie ze zijn, niet alleen om hoe ze eruit zien.

OIP.2jRdc4NPwsW27F8KTXTBhAHaHZ?rs=1&pid=ImgDetMain

:T

[ Bericht 19% gewijzigd door tong80 op 08-02-2024 08:34:22 ]
tong80donderdag 8 februari 2024 @ 11:19
In die grote stad Zaltbommel, bommel
Heerste een burgemèster in de Waterstraat
En zo menig arme drommel, drommel
Zag om de hoek hoe hoog het water aan de lippen staat

Refrein:
En te midden van die rommel, rommel
Dreef de burgemèster van Bi-Ba-Bommel
En te midden van die rommel, rommel
Vloog het dubbel glas in 't rond

Op een vlot van houten planken, planken
Zat een grote herdershond
Zo erbarmelijk te janken, janken
Omdat de leugenbank geen Urks verstond

Refrein

Een matroos met houten benen, benen
En een christelijke zwembroek aan
Zat als een klein kind te wenen, wenen
Want het mooie Bommel was vergaan

Refrein

't Was afgrijselijk te aanschouwen, schouwen
Hoe beroofd van zijn korset
Een regent uit Urk of Henegouwen
Aan kwam drijven op z'n oliebollen vet

Refrein

In een mand met verse broodjes, broodjes
Dreef des bakkers jongste kind
Zwaaide met zijn blote pootjes, pootjes
En stonk uren in de regenten wind

Refrein

Op een vloer met nog wat planken, planken
Dreef de doopsgezinde school
Jongens hingen uit de banken
Lapten met carnaval namens de halve zool

Refrein

In een Ford met lekke banden, banden
Zat een rijke kruidenier
Tussen zijn verkleumde handen, handen
Klemde een hol vat leugens en hij geef geen ene zier

Refrein

Een chinees met lange haren, haren
Op zijn rug een linnen zak
Viste met machinegaren, garen
Weer een kapper voor de kust, en aan regels had hij lak

Refrein

Op een ton met houten banden, banden
Zaten Luuc van Boort en Wijnand fier
Hij wreef juichend in zijn handen, handen
Hij had nu de Waterstraat voor zijn bier

Refrein

De twee zoontjes van de koster, koster
Zaten op het kerkedak
Samen stekelbaars te vangen, vangen
Na de collecte resteerde een lege Urkse zak

Herman.

R.d0eba6a90e0f9c103780744be0a45b0d?rik=clz3tdL7x5mOVQ&riu=http%3a%2f%2fwww.lesgenereux.nl%2fr.php%3furl%3dbeeld%2f25340%2fcrop-031017094847-wijnkoperij-luuc-van-boort-front.jpg%26w%3d1900&ehk=dOde5Ws2MP7lb%2bBBNjWUQrs9g3Oc6Zt84FWDiAI45UA%3d&risl=&pid=ImgRaw&r=0

:T
tong80vrijdag 9 februari 2024 @ 18:20
Net vernomen dat er met carnaval toch een tent op de mèrt staat. De uitjes bij de tentharingen voor de halve prijs zijn. Koppijn op woensdag op de koop toe. Mits de houte kop veroorzaakt is door houte tentharingen. Dan wordt extra ijzer van Driek Welsing aanbevolen. Niet voor niks oud-buurman van ijzervreters als Giovanni en Adrie van der Bronkhorst. Maar pin me er niet op vast.

Trouwens, in Bommel kunde pas in de stad pinne as boekhandel Bruna ope is, nie 's avonds na zesse, nie op zondag en nie op maandag veur één uur. Gelukkig is er een filiaal van de SNS-bank in de Boschstraat, waar ze je verwijzen naar de benzinepomp van de ESSO. Op hun advies, mooi zo'n meedenkende denktank, ben ik m'n rijbewijs gaan halen. Kreeg echter nul op m'n request in het gemeentehuis ver buiten de stad. Moest eerst rijlessen nemen en daarna afrijden. Dus heel dè stuk weer teruggelopen vanaf de Oude Boscheweg. Ge zou bijna de weg kwijt rake zonder tunnelke. Terwijl we een Albert als burgemeester hadden, die de weg wel wist te vinden, zonder mol te zijn.

Komt de optocht morgen nog langs de Fieperdefieplaan, of langs het Pom de dinges huis, nust de pletteflat? Dan waarschuw ik Driek alvast, dat-ie z'n vrachtwagen vooral nie veur het Maarten van Rossum kasteel mot zetten. Veur ge het wit wordt het uitzicht bedorven op wè ooit echt Bommels was. Kik ut mè wagge doet.
Zelfs de legendarische vrachtwagen op de Heksenwal is inmiddels een museumstuk. Wanneer komen ze tot inzicht ? Dat het uitzicht niet wordt bedorven door oud ijzer. Dat Bommel leeft bij de gratie van ijzervreters. Straks Bommel een museum is. Pronkend met de kleren van de keizer. Verstopt in de wijnkelder van Luuc van Boort.

Herman.

:T
tong80zondag 11 februari 2024 @ 11:07
Thijs Berghuis stelt een normale vraag op deze pagina. Ik vind dat al heel wat in Bommel tegenwoordig. Je moet je muil houwen, of mee lopen in de polonaisse naar de open deur. Die al is ingetrapt voor dat het gaat tochten. Er wordt je niet eens netjes gevraagd Bommel te verlaten. Nee, luguber en luidruchtig, een enkeltje naar Israël geadviseerd.

Hij probeert in zijn bericht juist aan te geven dat-ie niet wil klagen. Hij gaat al door het stof voordat ie op verzenden geklikt heeft. Er is niks meer te doen in Bommel volgens velen, terwijl dat complete onzin is natuurlijk. Van vorige week de mooi hardloop wedstrijd voor het goede doel, naar volgende week een mooie tribute-muziek-voetbal dag bij N,I,V,O,-Sparta voor Jan van Maren. Misschien good old Willem van Maren op doel? En "onze" Jan nog efkes op bas.

Misschien een ideetje voor de klagers, of voor diegenen die zeggen dat er niks meer te doen is in Bommel. Ga daar eens kijken, en/of doneren. Anders organiseer je zelf een optocht naar de stad. En dan op de Heksenwal Thijs op de brandstapel. Want wie denkt meneer Berghuis wel dat-ie is ? Stel je voor dat ie zich hier thuis zal voelen. Branden zal-ie. Ter lering en vermaak. Gebeurt er ook weer eens iets in de stad. Of is dat te veel lood om oud ijzer ?

R.5312a5c47a7c9380f23e78407e3f5c60?rik=GUat4bCEFuSzhQ&pid=ImgRaw&r=0

Herman.

:T
tong80dinsdag 13 februari 2024 @ 11:59
Door Ferry de Groot deze weer eens opgespit. Ik blijk dus niet de enige te zijn. Op zijn tijdlijn geven veel Hilversumse collega's hem met z'n dodelijke kritiek gelijk. FOK! column uit 2016.....

Gisteren een nieuw dieptepunt in de Nederlandse televisiegeschiedenis. De ex-topzwemster, programmamaakster en producente Hansje Bunschoten is 58 jaar en terminaal kankerpatiente.
Ze was succesvol op al die gebieden. In 1972 deed ze bijvoorbeeld mee aan de Olympische Spelen van München. Ze was ook programmamaakster bij De rijdende rechter en Studio Sport, om maar iets te noemen.
Nu heeft ze op zondagavond laat een eigen programma, waar ze wel in beeld is te zien.'Maskers Af' Waar ze in gesprek gaat met o.a. Mart Smeets en Eva Jinek. Het is dus geen interview, maar een conversatie tussen twee gelijkwaardigen. Het heet 'Maskers Af', omdat ze zichzelf bloot wil geven, openhartig en eerlijk. Dit verwacht ze dan ook van haar gesprekspartner. Helaas kom je dan met Mart Smeets van een ontzettend koude kermis thuis.
Gisteravond de eerste aflevering.

Wat een enge ijdeltuit. Op een gegeven moment zei Hansje: 'Was dan niet gekomen.' En gelijk had ze. De stugge zelfverklaarde schrijver, gaf zich geen moment bloot, deed superieur uit de hoogte, had totaal geen interesse in Hansje en zat er alleen maar onoprechte schijnbewegingen te maken. Over de liefde wilde hij het niet hebben. Natuurlijk niet, dan worden types zoals hij kwetsbaar. Dan wordt de macho-pose te broos, dan heeft de gouden ketting op de behaarde borst zijn waarde verloren. Dan moet je plots jezelf zijn. Het was eigenlijk te genant om er kwaad door te worden.

Smeets zegt altijd dat ie een hekel heeft aan het Hilversumse wereldje en de BNers die overal en altijd op komen draven. Zelf is ie niet van de buis te slaan. 'Nou ik weet niet of ik dat wel moet doen.' 'Nou Mart, als we.........' 'Ok, omdat je zo aandringt en jij het bent Matthijs, Hansje, Tom, Kees, Harry, Paul, Hanneke, Sonja, Eva, Jeroen.....' Hij zei dus ja tegen Hansje Bunschoten, die hij goed kent door de sportprogramma's die ze samen hebben gemaakt. En nóg wist ie een ijskoude afstand te bewaren, met ijsschotsen die steeds verder wegdreven.
Het was vanaf het begint dweilen met de kraan open, geen warm water. Want hij brand zijn vingers niet graag.
De vraag over liefde van Hansje Bunschoten ging feitelijk over zijn ervaringen als ie op reis was. Hansje zelf vond het soms moeilijk om te beseffen dat haar geliefde thuis op haar wachtte en ze toch aantrekkelijke mannen tegen kwam. 'Dat gaat je niks aan', bromde de zelfverklaarde Casanova met de gouden ketting en inscriptie 'mama ik hou van jou'.

'Was dan niet gekomen.' Geweldige respons. Het water klotste onder zijn oksels. 'Wat doe ik hier?' hoorde je hem denken. Steeds weer wist ie het antwoord te omzeilen als Hansje iets aan hem vroeg. 'Heb je wel eens heimwee naar de tijd dat je onbevangen iets aan kon pakken?' Zonder te antwoorden: 'En jij?' Die wedervraag zit zo vol dedain. Zonder zich bloot te geven kaatste hij de ijsbal terug. Niet uit interesse voor Hansje, maar om zijn pose in stand te houden.

Zo werd het toch steeds meer een interview van Hansje met meneer-het-interesseert-me-allemaal-niet. Het was hem weer gelukt. De aandacht lag weer bij de heer Smeets. De focus verleggen noemt Emiel Ratelband dat. Daar is Mart de beste in. Een sporter werd niet door hem geïnterviewd, nee de sporter mocht blij zijn geïnterviewd te worden door meneer de groot himself. Het was tenenkrommend, zelfs niet mogelijk er een scheve schaats mee te rijden. Smeets past alleen maar Friese doorlopers. Op houtjes glibbert ie overal doorheen.
Op iedere vraag om te komen verschijnen zegt ie ja. Waarom weten we sinds gisteren zeker. De wereld bestaat bij Smeets' gratie. De goddelijke Mart. Arme Hansje. Zit daar een beetje terminaal haar ziel bloot te leggen tegen een egocentrische ijspilaar. 'Was dan niet gekomen.'

Go Hansje!

tong80

:T
tong80zaterdag 17 februari 2024 @ 08:17
Dit was mijn reactie op het bericht van Neerlands grootste cabaret-kenner en schrijver.

'Ik ben ook niet te vangen. 800.000 posts, 80.000 topics en 4000 briljante columns op internet. Als tong80 de bekendste, grappigste, grootste sport/voetbalkenner, tevens en ook algemeen ontwikkelde user op het grootste forum van Nederland (FOK!) Daar opvolger als columnist op de frontpage van Nico Dijkshoorn. Die ik al 20 jaar overschaduw. Te bescheiden om op de uitnodiging van Frénk van der Linden in te gaan, die me graag in Kunststof op Radio1 wilde interviewen. Wilde het zelfs bij mij thuis opnemen en vooraf laten horen, ter goedkeuring. Hem heb geschoffeerd, daarna verbrak hij de vriendschap. Ik dit jammer vind voor Frénk en de Nederlandse radio. Nu blijven de luistercijfers onder die van het journaal voor doven en slechthorenden. P.S: M'n bescheidenheid is m'n grootste deugd. Met uw welnemen......Herman/tong80. Herm en Tong voor vrienden en bekenden.'

tong80

Jacques Klöters
16u ·
Ik moest vanmorgen denken dat Hans Teeuwen eigenlijk een zot is. En Wim Helsen ook. En nòg wel een enkeling, ik denk aan Stefano Keizers. Ze maken gebruik van het cabaret maar ze zijn eigenlijk te mysterieus, te tragisch en te verontrustend voor dat ondertussen vriendelijke genre.

In het cabaret probeert men dicht bij zichzelf te blijven, normaal te doen, het publiek herkenning te geven. Zij niet. Zij spelen meer en je weet niet zo goed waar hun personages beginnen en eindigen. Ze gaan niet een gezellige dialoog met het publiek aan. Als Teeuwen een gezellige toon opzet, weet je dat hij meteen daarna grof zal uitvallen. Soms doet hij debiel, soms super-intelligent, je krijgt geen grip op zijn toneelpersoonlijkheid. Wie is hij?
Helsen is ook een vreemde, niet een van ons, lijkt wel een alien. Hij blijft ietwat formeel, houdt afstand en drijft de spot met onze tekortkomingen en amuseert zich ermee. Omdat hij afkomstig lijkt van een andere planeet, ben ik een beetje huiverig voor hem. Hij trekt in zijn shows een wereld op die op de onze lijkt, maar het niet is. Magisch realisme.

Bij het wieden der boeken kwam ik bij “De acteur: atleet van het hart” van Herman Verbeeck. Moet het blijven of kan het weg? Zoveel goede boeken zijn er niet over acteren. Verbeek neemt het lichaam van de acteur, zijn fysieke uitdrukkingskracht en zijn bewegen als uitgangspunt. Hij heeft een wijde blik. Hij ziet ook de acteur in de nagebootste dieren en dier-mensen van de Zuid_Amerikanen, de duivels en draken van de Aziaten, de trollen uit de schemering van de Noordelijke landen. Tussen die bizarre theatrale verschijningen wil ik Teeuwen en Helsen ook plaatsen. Marginale figuren die contact hebben met de wereld van het mysterie en die de wereld van de normalen parodiëren.

Verbeek gebruikt voor zot de Franse term ‘bouffon’ en zegt dat die figuur thuis hoort in het rijk van de georganiseerde waanzin. Die waanzin is noodzakelijk om de waarheid beter te kunnen verdragen. “Van de zot aanvaarden we wat we niet aanvaarden van een zogenaamd normaal persoon en we luisteren naar hem zoals de koning naar zijn nar luistert".

De zot heeft een raar lichaam zoals de clown een raar masker heeft. De speler moet dat rare lichaam zien te vinden bij zich zelf. Ik denk aan Jim van der Woude, René van ’t Hof en Arjan Ederveen die vreemde wezens geschapen hebben in het theater, waanzinnige figuren die maar ten dele op ons lijken.
De Ashton brothers leken aanvankelijk op een troepje zotten. Hun acties waren onlogisch, bizar, haast bovenmenselijk. Bijna boosaardige kinderen. Ze lachten over alles wat ze deden, ze speelden de grote parodie. Maar de stap naar het domein van de waanzin waarin alles voor de bijl gaat, hebben ze niet willen zetten. Ze maken veilig en genoeglijk amusement en zijn ondertussen zeer professionele artiesten geworden. Maar de zenuwachtige lach is uit de zaal verdwenen.

Wim Helsen had een programma “Bij mij zijt ge veilig” en dat was zeer verontrustend. Zijn kritiek was vernietigend en zijn spot bijtend. Verbeek schrijft dat de bouffon net als de tragedie zich beweegt om de verticale as, tussen hemel en aarde. De tragedie kijkt klagend omhoog. De zot spuugt naar de hemel en pist naar de aarde.
In zijn eerste programma vertelde Teeuwen dat hij een zieke non in haar bek wilde schijten. Dat is rauw, dat is wreed, dat is verontrustend. Niet zomaar aardig, maar boosaardig.
O ja en het boek van Verbeeck blijft in de kast.

foto Stefano Keizers

:T
tong80donderdag 7 maart 2024 @ 15:48
In het Bommel, waar de christen fundamentalisten het voor het zeggen hebben, er een burgemeester is die geen idee heeft dat we inmiddels elektriciteit en stromend water hebben, z'n functie niet eens op de (carnavals)tocht staat, waar de extreem rechtse, geblondeerde fascist de meeste stemmen trekt als dictatoriale één partij grondwet ontkenner, blijf ik geloven in de goedheid van de mens. Tevens in oprechte kappers, die zonder aanziens des persoons je in de stad een blond-dom kapsel aansmeren.

Er is nog hoop. Er is nog ergens schoonheid en positivisme te vinden.

Omarm de helden........Erasmus, Rembrandt, van Gogh, Mondriaan, Multatuli, Fannie Blankers Koen, Kees, Henk, Karel en Truus Philips, Jantje Willekes, Jan Cremer, André van Duin, Herman Brood, Johan Cruijff, Rutger Hauer, Bert Struik, Ard Schenk, Hans Teeuwen, Jaap de Bums, de kromme, Femke Bol, de bolle de Vries en Joost Klein.
Waar zouden we zijn zonder deze bruggenbouwers ? Laat je niet klein krijgen. Blijf groot dromen. Bommel is immers geen dorp. Gewoon, ongewoon een klein mooi stadje.

daar doemt ie op
in nevelen gehuld
onbeschut, gracieus
de mist wijst de weg

de Waal, zich onbewust
van het stijgende water
de Bommelse kust,
de natte welkoms kus

het uitzicht voelt als thuiskomen
dichter bij het gedicht van
bruggenbouwer Martinus kan niet
het vers verspreidt het uitzicht

je weet, het komt goed, zoals altijd
het komt goed
voor eeuwig onze toren
voor altijd onze trots

Herman.

:T
tong80vrijdag 8 maart 2024 @ 18:07
Net deze briljante column in het volgens sommige Bommelerwaardse sufferdje. 50.000 lezers. FOK! zou er tegenwoordig een moord voor doen.

Soms, zeg maar soms vaak, is het mooi in de stad te wonen. Ge lopt de Koningstraat uit, ziet bij de containers in de Boschstraat een grote man staan. In T-shirt notabene. Korte mouwen bovendien. Ik wilde hem op de rug tikken en complimenteren dat-ie de ooster wind en kou trotseerde. Draait-ie zich om, blijkt het Ferdy te zijn. De hardcore Bommelaar met baard. Wiens stamboom gepland is daar waar tevens de Stevens resideerden. Toen ik z'n baard zag, schoot ik een bietje vol. Dat zit wel snor dacht ik. In goede handen bij deze figuurlijk-en letterlijk grote man.

Samen opgelopen met dezelfde missie. De Hema. Ferdy voor z'n ham, terwijl ik niet wist wat ik van plan was. Gekeuveld, de wereldpolitiek in kaart gebracht, evenals gediscussiëerd over wat echt goede muziek is. Qua goede smaak waren we het eens. Die bestaat niet. Ieder zijn wansmaak en ieder zijn zouteloze ham. Terwijl Ferdy niet wist dat de kaasjager ooit op pekelharing joeg.

Eenmaal in de Hema werden we onderbroken door fans, ook wel medewerksters genoemd. Het is dat Elke van den Berg net als ik, op zoek was naar netkousen en genderneutraal deed alsof dat de normaalste zaak van de wereld was. Naast Pekelharing, Kaasjager en de Hema. En de puffende Loek bij van Uffelen.

Aan de kassa samen met Ferdy en de cassieres besproken wat ultiem geluk was. We er uit kwamen dat het de Hema-ham was, met als goede tweede en derde de rosbief en rookworst. Buiten knuffelend afscheid genomen. Dit keer niet in tranen. Maar werd wel gedwongen Corné Jegen en Gerrit Wagemakers te begroeten.

Zo kom je nooit thuis. Vooral niet als je samen met Gerrit en zijn monster hond lult over de Bommelse muziekscene. Ondertussen wordt onderbroken door kut-scooters, die meer herrie maken dan heel die Blue Meanies, Oldskool, H8tred, ZBomb, Nassau Gang, Be Careful. Watout, Insert Coin, An de Kneuter en Beg to Differ bij elkaar.

Gelukkig kwam ik Jan Hein nog tegen, vlak voordat ik m'n hofje op liep. Dat het geen nut heeft je druk te maken. Die knipoog me weer deed realiseren dat er na het Nut de Poorterij kwam. Daar ook geen muziek meer in zit. Er altijd Ferdy's blijven. Die je doen realiseren hoe mooi Bommel is. De ongezouten meningen niks te maken hebben met goede smaak. Als het maar puur is. En er ironisch op z'n Bommels ingepeperd mag worden.

P.S. Zeiksnorren hebben een baard en zijn zelfs bij van Uffelen uit de mode.

Herman.

Veel inside Bommels. Dat wordt me op FOK! verweten. Te veel inside FOK! :D Kan het nergens anders kwijt zonder bang te zijn voor een slotje op FOK! :D Ik zend iedere dag een geniaal, of briljante column in op de Frontpage. Als ik geluk heb wordt er één geplaatst. Er wordt geen geweldige recensie geplaatst als er al een indrukwekkende column van me is geplaatst.


:T