De "gewone man" is de standaard geworden. De "gewone man" is de ultieme gulden middenweg op ieder Nederlands en Bommels terrein. De "gewone man" is de belichaming geworden van wat ooit de Vox Populi heette. Het is allemaal begonnen met Ruud en Henk de Vries. De oer versie van de "gewone man."
Ruud hing dagenlang, met zijn rode wielerpetje, lui op de bank en voerde geen reet uit. Nou ja, dat is niet helemaal waar. Hij liet zo nu en dan een natte scheet, knuffelde met een Amsterdamse volksvrouw en speelde een potje Harry Mens Erger Je Niet met Wim, de kok des huizes. Henk zuchtte, en iedereen vond het zuchten mooi.
Het Big Brother-huis was in 1999 het middelpunt van de wereld voor de Nederlandse tv-kijker en de Nederlandse media. Tevens het begin van het einde van Transmedia/Dijkzicht. De scheten van Ruud veranderden door de uitvergroting op het beeldscherm in donderslagen bij heldere hemel, die alles vernietigende mosterdgassen na het laatste avondmaal op je schoot in de huiskamer deponeerden.
De Amsterdamse volksvrouw Mona verliet even vrijwillig het knusse, knibbel-knabbel huisje als dat ze het was betreden. De knuffeltjes die ze van Ruud kreeg kwamen de goedzak echter nog net niet op een verblijf in het huis van bewaring te staan. De brute aanrandingen van het ongewassen monster kwamen als een mokerslag bij haar familie op het netvlies binnen.
Het was de karikaturale uitvergroting van het niets. Een voorbode van wat ons te wachten zou komen te staan. Bijna twintig jaar later is het medialandschap dusdanig veranderd dat van "niets" "iets" moet worden gemaakt. De Toren bestaat niet meer en de mond op mond informatie regeert weer in Bommel.
De duizenden nieuwsbronnen die we tot onze beschikking hebben, de televisieprogramma's, alles moet worden gevuld. Je wordt gebombardeerd met informatie, actie, geweld en actualiteit. Het is echter nog nooit zo vredig geweest in de wereld, in Europa of in Nederland. Je gaat bijna verlangen dat de voortkabbelende burenruzie tussen Amerika en Noord-Korea net zo heftig wordt als de Vietnam-oorlog, de Korea-oorlog of desnoods de bijna-derde-wereldoorlog door de Cuba-crisis. Een beetje röring kan geen kwaad. Dat Rusland weer flauw moet doen. Doet geen recht aan Stalin. De grootste massamoordenaar na de Chinees Mao.
Ik ben volwassen geworden in de jaren 70 en 80. Nieuws opvangend in de Vogelenzang. Waar het gevaar van Wiegel en ander rechts kwam. Waar het politieke establishment in Europa bloedig werd geterroriseerd door de RAF, Rode Brigade, MLS, Bende van Nijvel of de ETA. Waar men zich te buiten ging aan trein-en vliegtuigkapingen, er in Afrika niet één dictator aan de macht was, maar het een uitzondering betrof had men op het continent stemrecht, de Oegandese leider Idi Amin zijn tegenstanders zelfs letterlijk met huid en haar opvrat. Waar de negers in Zuid-Afrika nog geen stemrecht hadden, je ze bovendien gewoon zwart mocht noemen. Waar "het Ijzeren Gordijn" 't nog te metselen muurtje van Donald Trump degradeerde tot het muurtje van Oranje bij een vrije trap van Platini.
Waar de gehele Israëlische Olympische delegatie, mannetje of 20, door de PLO werd gegijzeld in het Olympische dorp van München. Vervolgens bij de Duitse bevrijdingsactie om het leven kwam, en daarna de Olympische Spelen gewoon doorgingen. The Games must immers go on. Het WK in Qatar ook na minimaal 2000 doden.
Begin jaren 80 pikten "De Nederlanders" het niet langer. Men kwam met miljoenen in opstand tegen de te installeren kruisraketten. De wereldvrede zou in gevaar komen. Ook de "gewone man" had haar vertegenwoordiging middels de vakbonden. Die hadden nog betekenis en invloed. Menigeen heeft nog uit Bommel heeft nog de bus uit Bommel. De demonstraties, met honderdduizenden deelnemers, in Den Haag en Amsterdam waren succesvol.
In deze dagen van digitalisering en internet, hoef je de straat niet meer op. Er is ook geen aanleiding om massaal te protesteren. "We" hebben het met z'n allen hartstikke goed. Ach, er is wel eens een demente bejaarde die te lang in haar eigen poep wakker ligt te draaien, die merkt er toch niks van. Een bejaarde in de Wielewaal die overlijdt en een medewerkster tegen het injecteren mag blijven posten op FB. Terwijl mijn moeder twee keer Covid heeft gehad.
Een lachgas te veel geboord in Groningen. Verpleegsters zijn de stank voor dank intussen wel gewend. Helaas gaat Bommel hard achteruit door rechts-Christelijk beleid. De gewone man is altijd de dupe. We hebben het niet zo slecht. Maar door de miljonair boeren hadden we het in Bommel beter gehad.
Herman.
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !