Welkom bij een nieuw deel van "Vraag wat je wil".
Soms vraag je je wel eens af hoe bepaalde zaken in elkaar steken, hoe zou het zijn om een specifiek beroep te hebben. Wat beweegt mensen met een bijzondere hobby. Daarom hebben wij deze reeks op FOK! in het leven geroepen. Hier bieden wij mensen extra anonieme mogelijkheid om vragen te beantwoorden. De personen die zich kunnen opgeven in dit topic: GC / [Vraag wat je wil]: een inventarisatie. (andere feedback mag ook in dat topic). krijgen toegang tot het VraagWatJeWil account en kunnen via dit account een paar dagen vragen van jullie beantwoorden. Dit account blijft van de persoon totdat het volgende deel in de reeks geopend wordt.
Dit deel kunnen we vragen stellen aan iemand wiens kind is misbruikt. Als je vragen hebt voor deze persoon, stel ze dan hier!
Wacht even totdat de ondervraagde zichzelf introduceert alvorens te reageren.
Helaas was dat al snel voorbij. Na een paar maanden vlakte haar ontwikkeling op alle vlakken af en ze ging zelfs achteruit. Ze ging steeds minder praten tot ze helemaal niets meer zei, gedrag werd steeds slechter, ze speelde niet meer, maakte steeds minder contact en werd agressiever en agressiever. Dat leek allemaal te passen bij wat er met haar aan de hand was. We (mijn vrouw en ik) maakten ons onwijs zorgen over haar en over de invloed van haar gedrag op ons, maar er leek niets aan te doen.
Met 7,5 wist ze ons via ondersteunde communicatie te vertellen dat ze misbruikt werd. Op school en in leerlingenvervoer. Al jaren. Door mannen en vrouwen, samen met andere kinderen en alleen.
Dat is nu 3 jaar geleden.
Ik weet niet of ik op elke vraag antwoord kan (of wil) geven, maar ik zal in elk geval mijn best doen.
[ Bericht 1% gewijzigd door VraagWatJeWil op 04-02-2021 13:07:50 ]
Dat is een heel brede vraag die het nogal moeilijk maakt antwoord te geven.quote:Op donderdag 4 februari 2021 12:02 schreef Lucky_Strike het volgende:
Allereerst welkom. Hoe is het nu met jullie?
Mijn dochter heeft nog wekelijks therapie, dagelijks triggers en is elke dag bang om naar school te gaan en voor duizend andere dingen. Ze uit dat vooral met boosheid en/ of agressie.
[ Bericht 10% gewijzigd door VraagWatJeWil op 04-02-2021 13:08:02 ]
Daarna hebben we aangifte gedaan en kregen we van de politie te horen dat we met niemand erover mochten praten. Anders zou de aangifte sowieso voor niks zijn. School kreeg diezelfde opdracht. Dus buiten een paar mensen in onze familie- en vriendenkring hebben we het niet besproken.
Dus we hebben eigenlijk op een eiland zitten wachten tot er iets gebeurde, zonder het daarover te kunnen hebben met evt andere betrokkenen.
Allereerst: wat erg. sterkte (weet niet zo goed wat te typen hier)quote:Op donderdag 4 februari 2021 12:16 schreef VraagWatJeWil het volgende:
We wisten toen maar van 1 persoon de naam en toenaam (betrokkene van school). De schooldirecteur reageerde direct heel goed op onze melding.
Daarna hebben we aangifte gedaan en kregen we van de politie te horen dat we met niemand erover mochten praten. Anders zou de aangifte sowieso voor niks zijn. School kreeg diezelfde opdracht. Dus buiten een paar mensen in onze familie- en vriendenkring hebben we het niet besproken.
Dus we hebben eigenlijk op een eiland zitten wachten tot er iets gebeurde, zonder het daarover te kunnen hebben met evt andere betrokkenen.
En toen? Wat is de status mbt de daders, school etc?
Je kan een hoop zeggen over zinloos geweld, maar bij kindermisbruik ben je extreem ver over het acceptabele gegaan.
Sterkte met je dochtertje, wat verschrikkelijk
Wat zijn nu de volgende stappen na jullie aangifte?[ Bericht 1% gewijzigd door Erasmus op 04-02-2021 12:22:02 ]
Het was een school met 3 of 4 ingangen, waarvan er 1 gedeeld werd met een andere organisatie en er 1 (niet die vorige) structureel onder toezicht stond. Ingewikkeld gebouw met de nodige leegstaande ruimtes.quote:
Hoe dan? Je schrijft mannen en vrouwen hoe kan zo'n groep ongestoord zijn gang gaan op een school. Er moeten toch ook mensen rondlopen die dat opvalt. Jullie viel de verandering ook op namelijk en natuurlijk denk je dan niet meteen aan misbruik.
Daarnaast leerlingenvervoer
Mijn kind was vaak 2 uur onderweg voor een ritje van 6 kilometer. Als we daarnaar vroegen kregen we te horen dat ze ons echt niet konden vertellen waar alle andere kinderen op de route woonden, maar dat het heus niet gek is dat zo'n rit lang duurt met alle omwegen.Verslechterend gedrag past op zich bij wat men dacht dat er met haar aan de hand was. Dus dat was op zich niet een signaal om hieraan te denken. Achteraf....
En toen niets.quote:Op donderdag 4 februari 2021 12:18 schreef manny het volgende:
[..]
Allereerst: wat erg. sterkte (weet niet zo goed wat te typen hier)
En toen? Wat is de status mbt de daders, school etc?
Een kind van 7 dat eigenlijk nauwelijks kan praten over wat ze meegemaakt heeft is blijkbaar dusdanig oninteressant dat de politie geen enkel onderzoek heeft gedaan.
School weet ik niet zoveel van. Wij hebben haar daar zsm weggehaald.
Het blijft iedere keer weer bizar dat zoiets zomaar kan gebeuren. Hopelijk gaat het snel beter met jullie.quote:
[..]
Het was een school met 3 of 4 ingangen, waarvan er 1 gedeeld werd met een andere organisatie en er 1 (niet die vorige) structureel onder toezicht stond. Ingewikkeld gebouw met de nodige leegstaande ruimtes.
Daarnaast leerlingenvervoer
Verslechterend gedrag past op zich bij wat men dacht dat er met haar aan de hand was. Dus dat was op zich niet een signaal om hieraan te denken. Achteraf....
Dit meen je toch niet. Is daar niets aan te doen of af te dwingen?quote:
[..]
En toen niets.
Een kind van 7 dat eigenlijk nauwelijks kan praten over wat ze meegemaakt heeft is blijkbaar dusdanig oninteressant dat de politie geen enkel onderzoek heeft gedaan.
School weet ik niet zoveel van. Wij hebben haar daar zsm weggehaald.
Dit is echt ongelofelijk ...quote:
[..]
En toen niets.
Een kind van 7 dat eigenlijk nauwelijks kan praten over wat ze meegemaakt heeft is blijkbaar dusdanig oninteressant dat de politie geen enkel onderzoek heeft gedaan.
School weet ik niet zoveel van. Wij hebben haar daar zsm weggehaald.
N.a.v. onze aangifte is dus niets gebeurd. Er is, zo luidt de juridische term, geen enkele juridische verdenking jegens de enige persoon die we op het moment van aangifte doen konden aanwijzen. Dit omdat ons kind dus niet letterlijk kon zeggen "Henk Janssen heeft zijn piemel in mijn xx gestoken". Of "Ik moest Piet Karelse pijpen". Elke andere, creatievere formulering voor seksuele handelingen was volgens de politie te dubbelzinnig, daar konden ze niks mee.quote:Op donderdag 4 februari 2021 12:21 schreef Erasmus het volgende:
Ik zit dit topic met stijgende verbazing te lezen. En stijgende agressie, want de mensen die dat onopgemerkt hebben geflikt bij je dochter zou ik hun tanden en meer eruit slaan. Ongelofelijk hoe iemand het leven van zo’n onschuldig kind voor de rest van haar leven kan verneuken en er nog mee weg durft te komen ook.
Je kan een hoop zeggen over zinloos geweld, maar bij kindermisbruik ben je extreem ver over het acceptabele gegaan.
Sterkte met je dochtertje, wat verschrikkelijk
Dat het hier om een kwetsbare doelgroep gaat, want jong en met beperking, en dat ze wellicht met het doen van onderzoek zélf minder cryptisch bewijs hadden kunnen vinden, vonden ze blijkbaar niet zo interessant.
Ik zou hier geen genoegen mee nemen. Er moeten andere wegen zijn voor jullie om dit aan te kaarten en de schuldige(n) te berechten.quote:
[..]
N.a.v. onze aangifte is dus niets gebeurd. Er is, zo luidt de juridische term, geen enkele juridische verdenking jegens de enige persoon die we op het moment van aangifte doen konden aanwijzen. Dit omdat ons kind dus niet letterlijk kon zeggen "Henk Janssen heeft zijn piemel in mijn xx gestoken". Of "Ik moest Piet Karelse pijpen". Elke andere, creatievere formulering voor seksuele handelingen was volgens de politie te dubbelzinnig, daar konden ze niks mee.
Dat het hier om een kwetsbare doelgroep gaat, want jong en met beperking, en dat ze wellicht met het doen van onderzoek zélf minder cryptisch bewijs hadden kunnen vinden, vonden ze blijkbaar niet zo interessant.
We hadden in bezwaar kunnen gaan. Maar we wisten vooraf al dat ons verhaal niet zo sterk was, door de leeftijd en beperking van ons kind. We hoopten alleen dat onderzoek zou leiden tot objectievere aanwijzingen.quote:
[..]
Dit meen je toch niet. Is daar niets aan te doen of af te dwingen?
Onze zaak is ook onderzocht door de Landelijke Expertisegroep Bijzondere Zedenzaken (LEBZ). Zij vonden ons verhaal niet betrouwbaar, maar gaven ook de politie een kleine veeg uit de pan voor het níet doen van heel simpel onderzoek, dat wel logisch was geweest obv wat wij vertelden.
Noem er eens 1?quote:
[..]
Ik zou hier geen genoegen mee nemen. Er moeten andere wegen zijn voor jullie om dit aan te kaarten en de schuldige(n) te berechten.
Er werden meerdere kinderen misbruikt, vertelde je. Geven de opgetelde getuigenissen ook niet voldoende grond voor verder onderzoek?quote:
[..]
N.a.v. onze aangifte is dus niets gebeurd. Er is, zo luidt de juridische term, geen enkele juridische verdenking jegens de enige persoon die we op het moment van aangifte doen konden aanwijzen. Dit omdat ons kind dus niet letterlijk kon zeggen "Henk Janssen heeft zijn piemel in mijn xx gestoken". Of "Ik moest Piet Karelse pijpen". Elke andere, creatievere formulering voor seksuele handelingen was volgens de politie te dubbelzinnig, daar konden ze niks mee.
Dat het hier om een kwetsbare doelgroep gaat, want jong en met beperking, en dat ze wellicht met het doen van onderzoek zélf minder cryptisch bewijs hadden kunnen vinden, vonden ze blijkbaar niet zo interessant.
Hebben jullie als ouders contact met/steun aan elkaar?
Heeft de school de betrokkenen ontslagen? Of gaan zij tot op de dag van vandaag gewoon hun gang daar?
Heel veel sterkte voor jullie allemaal. Wat een vreselijk gegeven dat zoiets je kind overkomt.
En weet je iets van andere slachtoffers of wat de school zelf heeft kunnen onderzoeken?quote:
[..]
We hadden in bezwaar kunnen gaan. Maar we wisten vooraf al dat ons verhaal niet zo sterk was, door de leeftijd en beperking van ons kind. We hoopten alleen dat onderzoek zou leiden tot objectievere aanwijzingen.
Onze zaak is ook onderzocht door de Landelijke Expertisegroep Bijzondere Zedenzaken (LEBZ). Zij vonden ons verhaal niet betrouwbaar, maar gaven ook de politie een kleine veeg uit de pan voor het níet doen van heel simpel onderzoek, dat wel logisch was geweest obv wat wij vertelden.
Geen idee ... maar er moet toch gerechtigheid komen voor je dochter?! Dat zo'n stel viespeuken hiermee wegkomen ...quote:
En wie weet nog meer kinderen misbruiken ...
Nee, geld neemt geen leed weg. Maar zoals op de website staat:
Als overheid geven wij graag erkenning aan mensen die slachtoffer zijn geworden van situaties die nooit hadden mogen gebeuren. Met het geldbedrag willen we bijdragen aan het herstel van uw vertrouwen in de samenleving. Het bedrag is belastingvrij en te besteden waaraan u wilt.
Wij hebben daar een aanvraag gedaan voor onze dochter. Die is toegekend. En nog los van het geldbedrag was dat echt ontzettend fijn.
Nee. Die 'zijn er niet'. Er is immers nooit iets gebeurd.quote:
Heb je contact met de andere ouders van de kinderen die hetzelfde is overkomen?
dat moet een hele grote doofpot geweest zijnquote:
[..]
Nee. Die 'zijn er niet'. Er is immers nooit iets gebeurd.
Oh ja, je moest je mond natuurlijk houden van de politie. Fuck.quote:
[..]
Nee. Die 'zijn er niet'. Er is immers nooit iets gebeurd.
Heb je wel eens overwogen om ze toch op te zoeken?
Speciaal onderwijs. Wat er aan overige info was, is zo mogelijk nog onbetrouwbaarder dan de onze.quote:
[..]
Er werden meerdere kinderen misbruikt, vertelde je. Geven de opgetelde getuigenissen ook niet voldoende grond voor verder onderzoek?
Die is (was er maar 1 van school, voor zover wij weten) niet meer op school aan het werk geweest. Daar ben ik de directeur nog steeds dankbaar voor. Al zat mijn kind er zelf niet meer, dit betekent wel dat ik haar in volle eerlijkheid kan vertellen dat ook haar oude klasgenoten op school veilig zijn dankzij haar verhaal.quote:Hebben jullie als ouders contact met/steun aan elkaar?
Heeft de school de betrokkenen ontslagen? Of gaan zij tot op de dag van vandaag gewoon hun gang daar?
[/quote]
Dit lijkt me enorm waardevol.quote:
[..]
Speciaal onderwijs. Wat er aan overige info was, is zo mogelijk nog onbetrouwbaarder dan de onze.
[..]
Die is (was er maar 1 van school, voor zover wij weten) niet meer op school aan het werk geweest. Daar ben ik de directeur nog steeds dankbaar voor. Al zat mijn kind er zelf niet meer, dit betekent wel dat ik haar in volle eerlijkheid kan vertellen dat ook haar oude klasgenoten op school veilig zijn dankzij haar verhaal.
Nee daar zijn we nog niet.quote:
Heeft je dochter haar spraakprobleem weer ingelopen?
We hebben er maanden aan gewerkt voor ze überhaupt weer naar buiten durfde. De tuin in. Gaan slapen. Terug naar een school. Er zijn zo veel dingen die ze nog terug moet krijgen.
Voor ze het vertelde kwam ze haar dagen vaak door in dissociatieve staat. Ze zag er dan ook anders uit, met een andere gezichtsuitdrukking en motoriek zelfs. Na het vertellen 'werd ze wakker'. Toen kwam de angst opeens veel meer op de voorgrond te staan.
Het zou me niets verbazen als de daders hun slachtoffers daar precies op uitgekozen hebben. De hoofddader in de Amsterdamse zedenzaak deed dat ook, die richtte zich vooral op kinderen die nog zo jong waren dat ze het niet konden navertellen.quote:
Elke andere, creatievere formulering voor seksuele handelingen was volgens de politie te dubbelzinnig, daar konden ze niks mee.
In mijn enthousiasme vergeet ik te zeggen dat wat ik eerder zei natuurlijk niet opgaat voor de vervoerders. Die hebben we nooit kunnen aanwijzen dus die doen gewoon lekker nog hun werk.quote:
Heeft de school de betrokkenen ontslagen? Of gaan zij tot op de dag van vandaag gewoon hun gang daar?
En toen we er eindelijk wel een konden aanwijzen (vrij recent), vond zijn leidinggevende dat zelfs niet dringend genoeg om hem te informeren. Hij heeft immers een VOG en wij hebben geen aangifte tegen hem gedaan.
Die ziet mijn dochter dus een paar keer per week staan. Als hij haar schoolgenoten oppikt.
Dat weten we niet 100% zeker. Een aantal vaste figuren die langs komen, maar soms lijkt ze ook dat laatste te duiden.quote:
Waren het steeds dezelfde die het misbruik pleegden? Je hoort wel eens dat dat soort lui in contact met elkaar komen en kinderen uitwisselen of tijdslots verkopen of andere horror.
Er komen nog steeds soms nieuwe dingen los, vaak zijn dat dingen waar ze zich nog meer voor schaamt oid. Dus ooit krijgen we er vast zekerheid over.
Ik weet niet of ik dat per se nodig heb
Dat weet ik ook wel zeker.quote:
[..]
Het zou me niets verbazen als de daders hun slachtoffers daar precies op uitgekozen hebben. De hoofddader in de Amsterdamse zedenzaak deed dat ook, die richtte zich vooral op kinderen die nog zo jong waren dat ze het niet konden navertellen.
Als ze het al konden navertellen waren het kinderen die snel werden weggewuifd.
Bovendien is ons kind soms echt heel bang voor hele gewone alledaagse dingen. Die je echt niet zelf linkt aan misbruik of verkrachting. Daar gaat ze heel raar en panisch van doen. Maakt het ook een stuk minder verdacht als een kind opeens ook panisch gaat doen bij jou.
Dit ...quote:
Ik ging er van uit dat de politie specialisten in diens/op oproep heeft wanneer er gesproken moet worden met zeer ernstig getraumatiseerde kinderen. Dat is door hen niet eens geprobeerd?
Die vraag is ons vaker gesteld.quote:
Heb je ooit overwogen om echt hiermee in de openbaarheid te treden, of heb je dan meteen een aanklacht aan je broek hangen?
Wij leven in een heel wankel evenwicht, met een verschrikkelijk kwetsbaar kind. Dat kind willen we liever beschermen tegen de wereld. In de openbaarheid treden betekent dat we de wereld bij ons uitnodigen.
Dat risico willen we niet nemen. Dan liever zo goed mogelijk voor haar zorgen en accepteren dat wij daardoor niet degenen zullen zijn die de verantwoordelijken aan de schandpaal nagelen.
Heb je dan niet enorm de behoefte ouders in te lichten? Desnoods via een anoniem bericht of zo?quote:
[..]
In mijn enthousiasme vergeet ik te zeggen dat wat ik eerder zei natuurlijk niet opgaat voor de vervoerders. Die hebben we nooit kunnen aanwijzen dus die doen gewoon lekker nog hun werk.
En toen we er eindelijk wel een konden aanwijzen (vrij recent), vond zijn leidinggevende dat zelfs niet dringend genoeg om hem te informeren. Hij heeft immers een VOG en wij hebben geen aangifte tegen hem gedaan.
Die ziet mijn dochter dus een paar keer per week staan. Als hij haar schoolgenoten oppikt.
Het lijkt me zo moeilijk je mond te houden.
Niet met ons kind, niet met de dader die zij bij naam noemde, niet met de taxibedrijven om hun ritten te laten uitlezen.quote:
Ik ging er van uit dat de politie specialisten in diens/op oproep heeft wanneer er gesproken moet worden met zeer ernstig getraumatiseerde kinderen. Dat is door hen niet eens geprobeerd?
Met wat mensen om te vragen of het zin had om met ons kind te praten. De een zei ja. De ander zei nee. De politie zei blijkbaar nah, dan maar niet he, wat boeien die paar kids met issues nou.
Ik ben wel benieuwd (als kinderpsycholoog) wat ze dachten ze dat er met je dochter aan de hand was alvoor dit allemaal uitkwam?
Dit is als hulpverlener namelijk altijd mijn horrorscenario; dat ik verschrikkelijk trauma zou missen en het zou zoeken in iets kindeigens, een stoornis..
Als ik dat doe en ze gaan naar aanleiding van mijn bericht met hun kind praten, is door mijn bericht hun kind afgeschreven als partij om aangifte te doen. En dan zorg ik er dus indirect voor dat de klootzakken in kwestie alsnog niet vervolgd kunnen worden.quote:
[..]
Heb je dan niet enorm de behoefte ouders in te lichten? Desnoods via een anoniem bericht of zo?
Het lijkt me zo moeilijk je mond te houden.
Ja, het was enorm moeilijk. Deels omdat we ons onwijs verantwoordelijk voelden, deels omdat we dodelijk eenzaam op een eiland zaten. Maar dat hield ons tegen.
Inmiddels zijn we 3 jaar verder. Ik denk zelden meer aan die ouders, ik heb mijn handen vol.
.Daarop inhakend: komen zulke gedachten in jullie op, als ouders zijnde? Om zelf de daders te straffen? (Bijvoorbeeld als je zeker zou weten dat je ermee weg zou komen)
Veel sterkte voor jullie dochter en jullie zelf. Ik hoop dat het recht toch zal zegevieren
DMquote:
Wat een vreselijk verhaal dit...
Ik ben wel benieuwd (als kinderpsycholoog) wat ze dachten ze dat er met je dochter aan de hand was alvoor dit allemaal uitkwam?
Dit is als hulpverlener namelijk altijd mijn horrorscenario; dat ik verschrikkelijk trauma zou missen en het zou zoeken in iets kindeigens, een stoornis..
Bij mij zelden. Als ik daarover ga nadenken, moet ik namelijk over die mensen nadenken. En als ik over hen nadenk, ga ik nadenken over wat ze precies gedaan hebben. Die fout heb ik 1x gemaakt en dat heeft me best een paar therapiesessies gekost. Terwijl ik dit type word ik er spontaan weer onpasselijk van.quote:
Daarop inhakend: komen zulke gedachten in jullie op, als ouders zijnde? Om zelf de daders te straffen? (Bijvoorbeeld als je zeker zou weten dat je ermee weg zou komen)
Dus nee.
Maar als ik morgen lees dat iemand over ze heen is gereden met een wals trek ik wel een fles champagne open.
Of 2
Hoe kan het dat het fonds wel genoeg aanleiding zag jullie pijn te erkennen, maar de politie niet? Ik neem aan dat je op grond van hetzelfde verhaal de aanvraag moest doen, als je aangifte deed.
[ Bericht 0% gewijzigd door Duderinnetje op 04-02-2021 13:40:27 ]
Nee.quote:
Is het jullie gelukt om uit jullie eenzaamheid te komen? Lukt het om weer een normaal sociaal leven te hebben?
Ik denk dat mensen die zich aan de maatregelen houden het afgelopen jaar ongeveer een idee hebben van hoe ons sociaal leven er de afgelopen 5 jaar uitzag.
Open deur intrappen: Als voortaan je nekharen ergens bij rechtop gaan staan, vertrouw dat gevoel dan. Dat heb je niet voor niks.
Heel veel sterkte
Ontlopen jullie mensen? Of ontlopen zij jullie? Heb je er gewoon geen zin, tijd of energie meer voor?quote:
[..]
Nee.
Ik denk dat mensen die zich aan de maatregelen houden het afgelopen jaar ongeveer een idee hebben van hoe ons sociaal leven er de afgelopen 5 jaar uitzag.
Het schadefonds stelt geen vragen over de schuldvraag. Het fonds onderzoekt of je slachtoffer bent. Hun vraag is: is jou geweld aangedaan en heb je als gevolg van dat geweld psychisch of lichamelijk letsel opgelopen?quote:
Wat goed dat jullie toch enige erkenning kregen via het schadefonds. Ik kan me voorstellen dat dat, hoe gering ook, tóch enige troost geeft. Het leed is via die weg tenminste wel erkent, temidden van al dat zwijgen en schouderophalen van anderen.
Hoe kan het dat het fonds wel genoeg aanleiding zag jullie pijn te erkennen, maar de politie niet? Ik neem aan dat je op grond van hetzelfde verhaal de aanvraag moest doen, als je aangifte deed.
Op basis van medische gegevens hebben de specialisten van het schadefonds geoordeeld dat mijn dochter psychisch letsel heeft opgelopen, door een geweldsmisdrijf. Ze plaatsen dat vervolgens in 1 van 5 categorieën (6 bij lichamelijk) en je krijgt een vergoeding obv die categorie. Daarnaast kun je even met je ogen knipperen, oh god ja, zo erg is het echt.
De politie is totaal niet geïnteresseerd in de vraag of je slachtoffer bent en behandelt je ook niet als zodanig. De politie wil weten of het echt gebeurd is. Of er een speld tussen te krijgen is. Of je niet liegt. Of je niks verzint. Of je partner wel hetzelfde verhaal vertelt. Of je kind geen onzin uitkraamt. Of je het je kind niet aangepraat hebt. Of er ergens een tegenstrijdigheid te vinden is in je verhaal. Of je misschien ergens diep in je hart wel twijfel hebt. Waarom je niet eerder aan de bel hebt getrokken. Hoe het dan komt dat je niet al lang doorhad dat dit speelde, als het echt zo was.
Want de politie wil alleen maar weten of er uiteindelijk iemand veroordeeld kan worden op basis van je verhaal.
Dat ze in gesprek zijn met getraumatiseerde ouders van een getraumatiseerd kind die net de ergste boodschap van hun leven gekregen hebben en moeten zien om te gaan met de hel die net is geopend, daar zijn zij helemaal niet mee bezig.
Dit laatste even omdat je het hebt over pijn erkennen......
Als je dat doet en ze gaan naar aanleiding van jouw bericht met hun kind praten, kunnen de ouders i.i.g. wel hun kinderen weghalen uit die situatie. Op dit moment kunnen deze misbruikers én hun gang gaan én niet gestraft worden. Hoe kijk jij hiernaar?quote:
[..]
Als ik dat doe en ze gaan naar aanleiding van mijn bericht met hun kind praten, is door mijn bericht hun kind afgeschreven als partij om aangifte te doen. En dan zorg ik er dus indirect voor dat de klootzakken in kwestie alsnog niet vervolgd kunnen worden.
Ja, het was enorm moeilijk. Deels omdat we ons onwijs verantwoordelijk voelden, deels omdat we dodelijk eenzaam op een eiland zaten. Maar dat hield ons tegen.
Inmiddels zijn we 3 jaar verder. Ik denk zelden meer aan die ouders, ik heb mijn handen vol.
Geen slachtofferhulp. Werd bepaald niet aangeprezen bij de politie destijds en wij denken zelf iets te specialistische hulp nodig te hebben voor ons kind.quote:
Wat vreselijk, geen woorden voor. Hebben jullie wel bijstand van Slachtofferhulp?
Open deur intrappen: Als voortaan je nekharen ergens bij rechtop gaan staan, vertrouw dat gevoel dan. Dat heb je niet voor niks.
Heel veel sterkte
Wel therapie.
Je hebt alle recht om zuur te zijn.quote:
Sorry, ik ben misschien nog een tikje zuur
Ja, dat zijn verschillende taken natuurlijk. Al mag de politie misschien in communicatie soms wel beter rekening houden met wie ze voor zich hebben.quote:
[..]
Het schadefonds stelt geen vragen over de schuldvraag. Het fonds onderzoekt of je slachtoffer bent. Hun vraag is: is jou geweld aangedaan en heb je als gevolg van dat geweld psychisch of lichamelijk letsel opgelopen?
Op basis van medische gegevens hebben de specialisten van het schadefonds geoordeeld dat mijn dochter psychisch letsel heeft opgelopen, door een geweldsmisdrijf. Ze plaatsen dat vervolgens in 1 van 5 categorieën (6 bij lichamelijk) en je krijgt een vergoeding obv die categorie. Daarnaast kun je even met je ogen knipperen, oh god ja, zo erg is het echt.
De politie is totaal niet geïnteresseerd in de vraag of je slachtoffer bent en behandelt je ook niet als zodanig. De politie wil weten of het echt gebeurd is. Of er een speld tussen te krijgen is. Of je niet liegt. Of je niks verzint. Of je partner wel hetzelfde verhaal vertelt. Of je kind geen onzin uitkraamt. Of je het je kind niet aangepraat hebt. Of er ergens een tegenstrijdigheid te vinden is in je verhaal. Of je misschien ergens diep in je hart wel twijfel hebt. Waarom je niet eerder aan de bel hebt getrokken. Hoe het dan komt dat je niet al lang doorhad dat dit speelde, als het echt zo was.
Want de politie wil alleen maar weten of er uiteindelijk iemand veroordeeld kan worden op basis van je verhaal.
Dat ze in gesprek zijn met getraumatiseerde ouders van een getraumatiseerd kind die net de ergste boodschap van hun leven gekregen hebben en moeten zien om te gaan met de hel die net is geopend, daar zijn zij helemaal niet mee bezig.
Dit laatste even omdat je het hebt over pijn erkennen......
Dan kan ik me inderdaad voorstellen dat het fonds belangrijk is voor slachtoffers, los van hoe e.e.a. in elkaar zit met rechtsvervolging.
Ik kende dat fonds trouwens helemaal niet. Denk dat dat best voor meer mensen geldt.
Soms, maar vooral ja. En daarna ja.quote:
[..]
Ontlopen jullie mensen? Of ontlopen zij jullie? Heb je er gewoon geen zin, tijd of energie meer voor?
Wij hebben een kind met een miljard triggers. En als ze triggert, kan ze heel onvoorspelbaar gedrag vertonen, waaronder heel agressief gedrag. Die triggers zitten op vanalles.
Omdat er ook kinderen betrokken werden/ waren (misbruikt worden -> misbruiken) voelt ze zich ook niet veilig bij andere kinderen. Ze is sociaal heel onhandig.
Wie wil nou zijn onschuldige snoezige kindertjes blootstellen aan zo'n ongeleid projectiel?
Of wie wil zich ALTIJD maar aanpassen aan onze grillen. Want we kunnen niet naar verjaardagen, niet naar mensenmassa's, niet of nauwelijks (met haar) naar restaurants, naar een terras, naar een speeltuin zonder dat ten minste 1 van ons op haar let.
En heel eerlijk gezegd, als ik 's avonds een oppas heb, en eens uiteten ga met vrienden, dan heb ik ook niet per se veel leuks meer om over te praten. Als ik al niet om half 10 boven mijn bord zit te knikkebollen.
Maaarrr ze gaat wel vooruit. Dus wie weet. Over een jaar of wat.
En mijn bestie wil wel al het bovenstaande. De gek
Edit: ik zie net dat je deze vraag al beantwoord hebt. Excuses.
Het wordt ook verdomd slecht gemarket. Er stond 1 regeltje over in een folder die ik meekreeg bij het aangifte doen, volgens mij op de laatste pagina. Uiteindelijk zijn wij er terechtgekomen doordat we zelf nog eens nagevraagd hebben bij onze advocaat hoe het daar ook weer mee zat. Maar het krijgt echt weinig aandacht.quote:
Dan kan ik me inderdaad voorstellen dat het fonds belangrijk is voor slachtoffers, los van hoe e.e.a. in elkaar zit met rechtsvervolging.
Ik kende dat fonds trouwens helemaal niet. Denk dat dat best voor meer mensen geldt.
Oh die advocaat trouwens, dat vind ik wel goed geregeld. Aangifte doen van een (ernstig?) zeden- of geweldsmisdrijf en je hebt recht op een gratis advocaat. Wij kregen niet alleen een goede, maar ook nog een fijn, warm, betrokken persoon.
Zal niet moeilijk moeten zijn.
En is er een naam of identiteit uit je dochter te halen, dat zei kan aanwijzen wie het is oid.
Geen idee hoe het werkt in rechtspraak, maar wanneer ze ouder is en eea beter onder woorden kan brengen, zou er dan alsnog aangifte gedaan kunnen worden? Deze figuren moeten toch ver weg van kinderen gehouden worden.
Zij heeft 1 naam genoemd voor we aangifte gingen doen. Inmiddels een tweede. Beschrijvingen van 2 meer en ik zou er nog 2 kunnen achterhalen obv wat ze erover heeft verteld.quote:
Heb je er vertrouwen in dat de daders worden opgepakt?
Zal niet moeilijk moeten zijn.
En is er een naam of identiteit uit je dochter te halen, dat zei kan aanwijzen wie het is oid.
Maar ze worden niet opgepakt obv haar verhaal. Die zaak is immers al lang gesloten.
Dat is me nooit helemaal duidelijk geworden. Ik weet niet in hoeverre het eerdere traject die weg afsluit. Maar als ze dat ooit wil, dan steunen we haar daarin.quote:
Wat een onvoorstelbare nachtmerrie is dit, voor haar en voor jullie.
Geen idee hoe het werkt in rechtspraak, maar wanneer ze ouder is en eea beter onder woorden kan brengen, zou er dan alsnog aangifte gedaan kunnen worden? Deze figuren moeten toch ver weg van kinderen gehouden worden.
Volgens mij is het meer dat de persoon in kwestie normaal al geen betrouwbare verklaring kan afleggen. Hoe hard het ook is ze hebben natuurlijk wel iets nodig om een zaak op te baseren. De zedenafdeling lijkt niet een eenheud die iets laat uit geen zin. Als je dan allemaal ellende naar boven gaat halen en het leidt tot niets kun je beter meteen beginnen met herstel therapie.quote:
Ik ging er van uit dat de politie specialisten in diens/op oproep heeft wanneer er gesproken moet worden met zeer ernstig getraumatiseerde kinderen. Dat is door hen niet eens geprobeerd?
Ach die mensen maken uiteindelijk wel andere fouten en gaan voor de bijl. Misschien dat deze zaak dan ook bovenkomt drijven.
Geen capaciteit, geen middelen, geen prio.quote:
[..]
Volgens mij is het meer dat de persoon in kwestie normaal al geen betrouwbare verklaring kan afleggen. Hoe hard het ook is ze hebben natuurlijk wel iets nodig om een zaak op te baseren. De zedenafdeling lijkt niet een eenheud die iets laat uit geen zin. Als je dan allemaal ellende naar boven gaat halen en het leidt tot niets kun je beter meteen beginnen met herstel therapie.
Ach die mensen maken uiteindelijk wel andere fouten en gaan voor de bijl. Misschien dat deze zaak dan ook bovenkomt drijven.
De dames en heren zedenpolitie vertelden tijdens en rondom de aangifte over de achterlijke verhouding van hun caseload met de karige bezetting en met het totale gebrek aan middelen dat ze ter beschikking hadden.
Ik vind dat echter geen reden om helemaal niets aan onderzoek te doen, zeker als het gaat om een mogelijk zo grote groep van verkrachters van kwetsbare kinderen. Want dat is waar we het in feite over hebben.
De politie heeft niet voor niks het verwijt gekregen te weinig te hebben gedaan, dat doe je niet af met dat de persoon in kwestie normaal al geen betrouwbare verklaring kan afleggen.
En dan? De bak in en kind alleen achterlaten met nog groter trauma?quote:
Misschien dat niemand hem durft te stellen, maar wat let je om een groot keukenmes te pakken en het gewoon zelf af te handelen?
Dat is inderdaad een mogelijke consequentie. Je weet dat in Nederland de straffen zo laag zijn dat je met 2 of 3 jaar toch weer buiten staat. Wat vind je dan belangrijker, dat is de vraag.quote:
[..]
En dan? De bak in en kind alleen achterlaten met nog groter trauma?
Zelf zou ik, denk ik, alles op alles zetten voor gerechtigheid. Maar gelukkig ben ik niet in de situatie en heb er nooit mee te maken gehad, dus ik ben oprecht benieuwd hoe iemand dat benaderd die wél in de situatie zit.
Waarbij overigens TS veel sterkte wens, wat een verschrikkelijke situatie. Hoop dat je dochter het over een paar jaar in ieder geval een plekje kan geven zodat ze verder kan met haar leven. Lijkt mij ontzettend lastig voor ouders en kind dit.
Allereerst, wat verschrikkelijk. Ik moet er niet aan denken dat zoiets met je kind gebeurt.quote:
[..]
Zij heeft 1 naam genoemd voor we aangifte gingen doen. Inmiddels een tweede. Beschrijvingen van 2 meer en ik zou er nog 2 kunnen achterhalen obv wat ze erover heeft verteld.
Maar ze worden niet opgepakt obv haar verhaal. Die zaak is immers al lang gesloten.
Heb je er aan gedacht om een artikel 12 procedure op te starten?
Heb verder geen vraag maar veel sterkte met alles.
Ik vind het belangrijker om er voor mijn kind te zijn. En om mijn kind te leren dat geweld niet ok is. Dat het dus op geen enkele manier goed te praten is dat haar geweld is aangedaan. Dat de onzin die ze haar verteld hebben, nl dat hun geweld gerechtvaardigd werd door haar gedrag, ook echt onzin was.quote:
[..]
Dat is inderdaad een mogelijke consequentie. Je weet dat in Nederland de straffen zo laag zijn dat je met 2 of 3 jaar toch weer buiten staat. Wat vind je dan belangrijker, dat is de vraag.
Overlegd met de advocaat of het zin zou hebben om nog verder te gaan. Maar zeker na het advies van de LEBZ zou dat een hopeloos verhaal zijn. Daar hadden we echt geen energie meer voor over.quote:
[..]
Allereerst, wat verschrikkelijk. Ik moet er niet aan denken dat zoiets met je kind gebeurt.
Heb je er aan gedacht om een artikel 12 procedure op te starten?
[ Bericht 99% gewijzigd door Elpis op 04-02-2021 15:29:42 (never mind) ]
Hebben jullie zelf wel eens getwijfeld, met name door hoe de politie het heeft afgehandeld als "geen bewijs"?
En uiteraard, sterkte
Ze is wel begonnen als "normaal kind", maar was dat op haar vijfde niet om andere redenen. Daarom speciaal onderwijs.quote:[quote]
Was jullie dochter tot haar 5e een "normaal" kind (excusez le mot)? Gewoon net als haar vriendjes en vriendinnetjes, kwebbeldebebbel, spelend enzo?
Niet door de politie. Wel omdat het een te bizar verhaal is om waar te zijn.quote:Hebben jullie zelf wel eens getwijfeld, met name door hoe de politie het heeft afgehandeld als "geen bewijs"?
En uiteraard, sterkte
Maar het is onmiskenbaar een seksueel getraumatiseerd kind. Daar zijn de professionals die haar gezien hebben het unaniem over eens.
En de dingen die ze wel zegt, die zijn ook wel duidelijk, al gebruikt ze niet de juiste termen. De dingen die ze doet zijn net zo duidelijk.
[ Bericht 5% gewijzigd door VraagWatJeWil op 04-02-2021 16:26:56 ]
Ehmmmm als ik dit lees gaat het over fysiek en mentaal misbruik zoals pesten en zo?quote:
Omdat er een en ander aan de hand was, of leek, met mijn dochter, ging ze op haar vijfde naar speciaal onderwijs. Heel even leek dat een top-idee, ze maakte enorme sprongen.
Helaas was dat al snel voorbij. Na een paar maanden vlakte haar ontwikkeling op alle vlakken af en ze ging zelfs achteruit. Ze ging steeds minder praten tot ze helemaal niets meer zei, gedrag werd steeds slechter, ze speelde niet meer, maakte steeds minder contact en werd agressiever en agressiever. Dat leek allemaal te passen bij wat er met haar aan de hand was. We (mijn vrouw en ik) maakten ons onwijs zorgen over haar en over de invloed van haar gedrag op ons, maar er leek niets aan te doen.
Met 7,5 wist ze ons via ondersteunde communicatie te vertellen dat ze misbruikt werd. Op school en in leerlingenvervoer. Al jaren. Door mannen en vrouwen, samen met andere kinderen en alleen.
Dat is nu 3 jaar geleden.
Ik weet niet of ik op elke vraag antwoord kan (of wil) geven, maar ik zal in elk geval mijn best doen.
Seksueel misbruik in groepsverband met volwassen en kinderen leek mij vrij stug om zolang opgemerkt te blijven dus ik vraag het maar...
Voor de rest sterkte toegewenst en dat de schuldigen mogen sterven aan Corona.
Seks, pijn, pesten/ vernederen.quote:
[..]
Ehmmmm als ik dit lees gaat het over fysiek en mentaal misbruik zoals pesten en zo?
Seksueel misbruik in groepsverband met volwassen en kinderen leek mij vrij stug om zolang opgemerkt te blijven dus ik vraag het maar...
Voor de rest sterkte toegewenst en dat de schuldigen mogen sterven aan Corona.
Hoe kan het dan dat dit buiten de media is gebleven? (zonder persoons en identiteitsvermelding natuurlijk)quote:
[..]
Seks, pijn, pesten/ vernederen.
Na Bill Cosby, Weinstein, de katholieke kerk en al het andere wat is boven komen drijven mag dit toch niet onopgemerkt en onbehandeld voorbij gaan?
Als Turnsters van 15 jaar mogen klagen lijkt het mij niet meer dan logisch dan dat een kind van die leeftijd ook in bescherming worden genomen.
Ik kan je trouwens wel vertellen dat als ik de vader was ik waarschijnlijk nu in de bak zat voor meervoudige moord...
Ik heb bijzonder veel respect voor je, mede om deze reden. Ik vind het knap hoe je jezelf onder controle houdt.quote:
[..]
Ik vind het belangrijker om er voor mijn kind te zijn. En om mijn kind te leren dat geweld niet ok is. Dat het dus op geen enkele manier goed te praten is dat haar geweld is aangedaan. Dat de onzin die ze haar verteld hebben, nl dat hun geweld gerechtvaardigd werd door haar gedrag, ook echt onzin was.
Ik denk dat deze vraag al uitgebreid beantwoord is.quote:
[..]
Hoe kan het dan dat dit buiten de media is gebleven? (zonder persoons en identiteitsvermelding natuurlijk)
Na Bill Cosby, Weinstein, de katholieke kerk en al het andere wat is boven komen drijven mag dit toch niet onopgemerkt en onbehandeld voorbij gaan?
Als Turnsters van 15 jaar mogen klagen lijkt het mij niet meer dan logisch dan dat een kind van die leeftijd ook in bescherming worden genomen.
Ik kan je trouwens wel vertellen dat als ik de vader was ik waarschijnlijk nu in de bak zat voor meervoudige moord...
In het kort: er is geen juridisch houdbare zaak en ik wil geen pers bij mijn kind.
geen directe vragen hier maar wat een heftig verhaal joh School kent het hele verhaal en doet wat ze kunnen om haar daar een zo goed mogelijke ervaring te geven, inclusief bijscholen van docenten op het gebied van trauma. Voor zover ik kan beoordelen is daar ook geen enkele twijfel aan ons verhaal. Geen wonder, ook van enkele betrokkenen daar heb ik verhalen gehoord over misbruik in speciaal onderwijs of leerlingenvervoer, en hoe verschrikkelijk slecht kwetsbare groepen beschermd worden.quote:
Hoe gaat het met je dochter op school? Vertel je daar over dit soort dingen? En is er bij jullie op je werk begrip of wil je het daar juist niet delen?
Op mijn werk is het redelijk bekend, het heeft mij wel de nodige werkdagen gekost toen ik dit hoorde. Daar is zeker begrip voor
Ja maar dat ligt vaak niet aan de mensen op de werkvloer zullen we maar zeggen die zijn genoodzaakt om de meest kansrijke zaken aan te pakken. Wat niet wegneemt dat ze je wat beter hadden kunnen behandelen.quote:
[..]
Geen capaciteit, geen middelen, geen prio.
De dames en heren zedenpolitie vertelden tijdens en rondom de aangifte over de achterlijke verhouding van hun caseload met de karige bezetting en met het totale gebrek aan middelen dat ze ter beschikking hadden.
Ik vind dat echter geen reden om helemaal niets aan onderzoek te doen, zeker als het gaat om een mogelijk zo grote groep van verkrachters van kwetsbare kinderen. Want dat is waar we het in feite over hebben.
De politie heeft niet voor niks het verwijt gekregen te weinig te hebben gedaan, dat doe je niet af met dat de persoon in kwestie normaal al geen betrouwbare verklaring kan afleggen.
Kan me voorstellen dat dat nog eens toevoegt aan de last die jullie al dragen? Zelfs in dit topic al "Dit hadden we toch moeten horen..?" "ALS HET MIJN KIND WAS DAN.."
Dan helemaal niets vriend. Jij wil geloven dat de wereld maakbaar is, dat jij het zo naar je hand kunt zetten dat slechte dingen jou of je kinderen niet overkomen. Want als je dat kunt blijven geloven, blijft de wereld een rechtvaardige plaats. In plaats van een plek waar van alles structureel mis is en waar we eens eerlijk naar zouden moeten kijken met z'n allen. Die lijn doortrekken houdt ook in dat mensen die WEL slachtoffer zijn geworden, iets fout moeten hebben gedaan. Want jou was het, met al je plannen, tactieken en maakbaarheid, niet overkomen toch? Want jij had het goed gedaan? En die ander is het overkomen omdat zij het niet goed deed, toch?
Ik kan iedereen aanraden eens te kijken naar het werk van Dr. Jessica Eaton, gespecialiseerd in Victim Blaiming en Victim Focussed behandelingen. Ze is er best radicaal in. Ze is vrij uitgesproken heilige huisjes omver aan het trappen en ik vind het heerlijk verfrissend. (Belangrijk heilig huisje: Je hebt geen persoonlijkheid stoornis, je hebt een trauma.)
Deze komt vanavond op de laptop. Sta nu te koken, kinderen naar bed etc. Wordt mobiel iets te lastig.quote:
Loop je er irl ook veel tegenop dat je je moet verdedigen? Je kind moet verdedigen?
Niks zuur want je hebt gewoon gelijk.quote:
Sorry, ik ben misschien nog een tikje zuur
Heb jij niks aan. Maar het gaat gelukkig niet overal zo mis.
Dat valt niet mee, het beheerst een groot deel van je leven.quote:
[..]
Soms, maar vooral ja. En daarna ja.
Wij hebben een kind met een miljard triggers. En als ze triggert, kan ze heel onvoorspelbaar gedrag vertonen, waaronder heel agressief gedrag. Die triggers zitten op vanalles.
Omdat er ook kinderen betrokken werden/ waren (misbruikt worden -> misbruiken) voelt ze zich ook niet veilig bij andere kinderen. Ze is sociaal heel onhandig.
Wie wil nou zijn onschuldige snoezige kindertjes blootstellen aan zo'n ongeleid projectiel?
Of wie wil zich ALTIJD maar aanpassen aan onze grillen. Want we kunnen niet naar verjaardagen, niet naar mensenmassa's, niet of nauwelijks (met haar) naar restaurants, naar een terras, naar een speeltuin zonder dat ten minste 1 van ons op haar let.
En heel eerlijk gezegd, als ik 's avonds een oppas heb, en eens uiteten ga met vrienden, dan heb ik ook niet per se veel leuks meer om over te praten. Als ik al niet om half 10 boven mijn bord zit te knikkebollen.
Maaarrr ze gaat wel vooruit. Dus wie weet. Over een jaar of wat.
En mijn bestie wil wel al het bovenstaande. De gek
Wat goed van haar dat ze met jullie hulp toch weer vooruit gaat.
Ze laat zich er dus gelukkig niet onder krijgen. Flinke/geweldige meid die dochter van je. 
Is er wel eens in je opgekomen, of tegen je verteld dat je dochter mogelijk ea heeft verzonnen en niet begrijpt wat voor consequenties dit alles heeft voor de betrokkenen? is dit vanuit jullie of vanuit de politie gevraagd aan jullie dochter of is dit onderdeel geweest van het onderzoek?
Sorry voor de heftige vraag, hier wil je niet aan denken..maar ik vraag me af of er echt NERGENS bewijs is. Ik snap niet dat de verdachte niet doorgelicht is..
Knap. Ik denk dat ik de eerstkomende tien jaar er niet over zou kunnen praten, ook als ouder niet.Zelf heb ik op oudere leeftijd andere psychische shit over me heen gehad. Als ik lees hoe het nu met je (nog zo jonge!) dochter gaat, dan huilt mijn hart. Jullie hebben nog een lange weg te gaan. Heel veel sterkte toegewenst.
En ik hoop dat je toch op een bepaald moment nog gerechtigheid kunt vinden. In ieder geval blij dat het schadefonds en de directeur jullie wel gezien hebben/hun rol wel correct gespeeld hebben. Op dat soort mensen/instanties mag je leunen/bouwen/vertrouwen.
Dat valt heel erg mee. In het begin wel, heel erg. De politie sowieso, maar ook onze directe omgeving.quote:
Loop je er irl ook veel tegenop dat je je moet verdedigen? Je kind moet verdedigen?
Het is een heel heftig verhaal, mensen kenden ons kind niet als overmatig communicatief, zoals je zelf al zegt, je wil niet weten dat dit soort dingen gebeurt met normale mensen. Maar diezelfde mensen hebben haar ook zien veranderen na de onthulling. En zoals eerder gezegd, haar trauma is onmiskenbaar.
Wat ik moeilijker vind is de moeite die het kost om passende hulp te vinden. Iedereen vindt dit blijkbaar onwijs moeilijk. Niet alleen privé, maar ook professioneel. Niet alleen om mee om te gaan, maar ook om te begrijpen hoe ernstig de gevolgen voor haar zijn en wat dat dus betekent voor de hulp die ze nodig heeft. Dat betekent dus dat we de strijd aan moeten gaan om alle hulp te kunnen krijgen die ze nodig heeft. Of die wij met zijn allen nodig hebben.
quote:Kan me voorstellen dat dat nog eens toevoegt aan de last die jullie al dragen? Zelfs in dit topic al "Dit hadden we toch moeten horen..?" "ALS HET MIJN KIND WAS DAN.."
Dan helemaal niets vriend. Jij wil geloven dat de wereld maakbaar is, dat jij het zo naar je hand kunt zetten dat slechte dingen jou of je kinderen niet overkomen. Want als je dat kunt blijven geloven, blijft de wereld een rechtvaardige plaats. In plaats van een plek waar van alles structureel mis is en waar we eens eerlijk naar zouden moeten kijken met z'n allen. Die lijn doortrekken houdt ook in dat mensen die WEL slachtoffer zijn geworden, iets fout moeten hebben gedaan. Want jou was het, met al je plannen, tactieken en maakbaarheid, niet overkomen toch? Want jij had het goed gedaan? En die ander is het overkomen omdat zij het niet goed deed, toch?
Ik kan iedereen aanraden eens te kijken naar het werk van Dr. Jessica Eaton, gespecialiseerd in Victim Blaiming en Victim Focussed behandelingen. Ze is er best radicaal in. Ze is vrij uitgesproken heilige huisjes omver aan het trappen en ik vind het heerlijk verfrissend. (Belangrijk heilig huisje: Je hebt geen persoonlijkheid stoornis, je hebt een trauma.)
Levert mijn kind niks op. Maar elke zak die geen kinderen meer kan traumatiseren en elk kind dat dat niet meer hoeft mee te maken is toch een beetje minder kut in de wereld.quote:
Jeetje, dit verhaal staat in schril contrast met een zaak in mijn directe omgeving. Ook een speciaal onderwijs kind, misbruikt. Ouders werden bijzonder serieus genomen door de politie, ook al kon het kind het niet goed vertellen en uitleggen. Ze kregen overigens ook te horen er eerst met niemand over te praten, dus dat zal wel standaard zijn. Maar deze zaak werd heel serieus genomen en de dader zit nu vast.
Heb jij niks aan. Maar het gaat gelukkig niet overal zo mis.
En fijn voor die mensen dat ze daarmee wel wat vertrouwen hebben behouden in onze rechtsstaat
In haar plaats had ik me al lang van kant gemaakt. Ik vind het onvoorstelbaar dat ze elke dag weer gewoon opstaat en doorgaat.quote:
[..]
Dat valt niet mee, het beheerst een groot deel van je leven.
Wat goed van haar dat ze met jullie hulp toch weer vooruit gaat.
Nee.quote:
Zonder oordeel, of niet aanvallend bedoeld,
Is er wel eens in je opgekomen, of tegen je verteld dat je dochter mogelijk ea heeft verzonnen en niet begrijpt wat voor consequenties dit alles heeft voor de betrokkenen?
Mijn dochter heeft PTSS. Ik weet niet of je weet wat dat is, of hoe een herbeleving eruit ziet?
Wij hebben een jaar van herbeleving naar herbeleving geleefd. Als je dat een keer hebt zien gebeuren, stel je (je) dit soort vragen niet meer. Zij heeft na een hele korte onthulling maandenlang helemaal niks 'verteld', wij hebben het gezien. Omdat zij het opnieuw beleefde en haar paniek uitschreeuwde, smeekte om bepaalde dingen niet te hoeven, ons aanviel om zichzelf te beschermen als ze niet meer wist wie we waren.
Dus. Nee.
De politie heeft dit wel gevraagd. Op bepaald onsubtiele wijze. Met ook héle héle domme vragen erbij.quote:is dit vanuit jullie of vanuit de politie gevraagd aan jullie dochter of is dit onderdeel geweest van het onderzoek?
Ik krijg van mijn vrouw op mijn donder.quote:
[..]
Levert mijn kind niks op. Maar elke zak die geen kinderen meer kan traumatiseren en elk kind dat dat niet meer hoeft mee te maken is toch een beetje minder kut in de wereld.
En fijn voor die mensen dat ze daarmee wel wat vertrouwen hebben behouden in onze rechtsstaat
9 van de 10 keer zijn deze zakken vroeger ook de zielige kinderen geweest. Die ook recht hadden om gered te worden en op hulp.
Ze hebben nog steeds recht op hulp (ik weet niet of ik dat ook over de zakken van mijn eigen kind kan vinden). Haal ze van de straat, behandel ze. Stop ze niet gewoon weg, maar zorg dat ze tbs krijgen. Zijn ze ook langer van de straat.
Wij denken van wel. Zij heeft dat ook wel eens aangegeven (en is nogal gevoelig voor gefilmd worden). Maar daar kon de politie niks mee.quote:
Hebben de daders het misbruik gefilmd? Gezien het in een groep gebeurd is met meerdere volwassenen en kinderen, zou je - na zoveel andere misbruik zaken in NL - kunnen verwachten dat zoiets ook gebeurd is.
Sorry voor de heftige vraag, hier wil je niet aan denken..maar ik vraag me af of er echt NERGENS bewijs is. Ik snap niet dat de verdachte niet doorgelicht is..
Sowieso gaven zij aan, áls ze al iets met bijvoorbeeld zijn computer zouden willen, dan zouden ze dat wel netjes vooraf aankondigen
Ja, zo'n vent heeft natuurlijk ook privacy huh.quote:
Sowieso gaven zij aan, áls ze al iets met bijvoorbeeld zijn computer zouden willen, dan zouden ze dat wel netjes vooraf aankondigen
De ene is dat ze ging huilen, schreeuwen, roepen of xx mocht stoppen, niet dit, niet dat, ik wil niet xxx. In een hoek wegkruipen, zich verstoppen, touw om haar nek wikkelen, onderbroek uit. Dan probeerden wij in de ruimte te blijven, misschien wat rustgevende geluiden te maken. Wachten tot het overging. En helaas niet afschakelen, want dit was waaruit wij moesten opmaken wat er was gebeurd.
In de andere optie moesten wij met zijn tweeën alles op alles zetten om te zorgen dat ze zichzelf niet te erg beschadigde en niet al te veel kapotmaakte. Er was een trigger, ze werd bang, je zag haar zeg maar verdwijnen (er was niets meer achter de ogen) en ze vloog als een schreeuwende furie in de aanval. Blauwe plekken, bijtsporen, spullen kapot, uitgeput, janken.
En vooral niet je kind echt kunnen troosten achteraf. Want ze vertrouwde niemand. Ook ons niet.
En hoe zoeken jullie hulp? Hebben jullie een klankbord bij wie je je gedachten en ideeën kunt toetsen? Met wie je kunt overleggen?
Zijn dochter heeft hem nu heel hard nodig! Dan kun je geen eigen rechter gaan spelen met de kans op 2/3 jaar achter de tralies verdwijnen! Zijn kind heeft dan nóg een trauma erbij! Waar ze ook heengaan er moet altijd iemand het kind in het oog houden, dat lukt niet als hij in de gevangenis zit. Voor eigen rechter spelen is in veel gevallen gewoon ontzettend dom. Dan denk je alleen maar aan jezelf en niet aan het kind en wat het nodig heeft.quote:
[..]
Dat is inderdaad een mogelijke consequentie. Je weet dat in Nederland de straffen zo laag zijn dat je met 2 of 3 jaar toch weer buiten staat. Wat vind je dan belangrijker, dat is de vraag.
Zelf zou ik, denk ik, alles op alles zetten voor gerechtigheid. Maar gelukkig ben ik niet in de situatie en heb er nooit mee te maken gehad, dus ik ben oprecht benieuwd hoe iemand dat benaderd die wél in de situatie zit.
Waarbij overigens TS veel sterkte wens, wat een verschrikkelijke situatie. Hoop dat je dochter het over een paar jaar in ieder geval een plekje kan geven zodat ze verder kan met haar leven. Lijkt mij ontzettend lastig voor ouders en kind dit.
Of kom je dan bij 'gewone' psychotherapie/EMDR/PTSS-therapie terecht?
Nee. Er waren zeer waarschijnlijk ook ouders (van 1 leerling) bij betrokken. Zij gelooft dus niet dat ouders veilig volk zijn.quote:
Verschrikkelijk. Ja, dat vroeg ik me af : vertrouwt ze jullie wel?
Het kind van die ouders was ons al eerder opgevallen. Die jongen heeft mij wel eens uit het niets 'bereden' toen ik mijn kind naar opvang bracht. Toen ik er wat over zei tegen de begeleiding zeiden die wat ongemakkelijk "ja da's pietje, die doet dat altijd".
Kinderen doen dat zelden zomaar, bij wildvreemde volwassenen.
Ook @Lonaaquote:En hoe zoeken jullie hulp? Hebben jullie een klankbord bij wie je je gedachten en ideeën kunt toetsen? Met wie je kunt overleggen?
Wij hebben een therapeut waar we allebei goed mee overweg kunnen. Dat is niet per se traumatherapie maar het is toevallig een verdomd goede therapeut die het verhaal inmiddels goed kent en die ook nog EMDR kan geven dus als er toevallig in het gesprek iets aan de orde komt waar EMDR voor van toepassing is, gooit ze dat erin.
Van uit die situatie kun je als je volwassen bent nog altijd 2 kanten uit. Je hoeft na als kind slachtoffer te zijn geweest niet zélf dader te worden. Je kunt er voor ook kiezen om het zelf anders en beter te doen.quote:
[..]
Ik krijg van mijn vrouw op mijn donder.
9 van de 10 keer zijn deze zakken vroeger ook de zielige kinderen geweest. Die ook recht hadden om gered te worden en op hulp.
Ze hebben nog steeds recht op hulp (ik weet niet of ik dat ook over de zakken van mijn eigen kind kan vinden). Haal ze van de straat, behandel ze. Stop ze niet gewoon weg, maar zorg dat ze tbs krijgen. Zijn ze ook langer van de straat.
Nogmaals, ik vind het bewonderenswaardig dat jij en TS zo kunnen denken. Persoonlijk zou ik andere keuzes maken denk ik, al dan niet over enkele jaren.quote:
[..]
Zijn dochter heeft hem nu heel hard nodig! Dan kun je geen eigen rechter gaan spelen met de kans op 2/3 jaar achter de tralies verdwijnen! Zijn kind heeft dan nóg een trauma erbij! Waar ze ook heengaan er moet altijd iemand het kind in het oog houden, dat lukt niet als hij in de gevangenis zit. Voor eigen rechter spelen is in veel gevallen gewoon ontzettend dom. Dan denk je alleen maar aan jezelf en niet aan het kind en wat het nodig heeft.
Zoals je vertelt over die herbelevingen etc. Dat is vreselijk.
Ik heb zelf 2 jonge kinderen en dit is zo’n beetje het ergste wat ze kan gebeuren.
Dus ik wil je alleen enorm veel sterkte wensen met jullie dochter en alle kracht toewensen om hier als gezin mee om te gaan.
Je bent echt enorm dapper eigenlijk door dit hier te doen. Ik zie namelijk ook confronterende en semi-ongepaste vragen/reacties staan.
Ik hoop dat praten in ieder geval ‘iets’ helpt of verlichting geeft.
Inderdaad. Je KIEST ervoor om zelf die misbruik cirkel te doorbreken, of niet.quote:
[..]
Van uit die situatie kun je als je volwassen bent nog altijd 2 kanten uit. Je hoeft na als kind slachtoffer te zijn geweest niet zélf dader te worden. Je kunt er voor ook kiezen om het zelf anders en beter te doen.
Dat is waar, maar tegelijk ook niet.quote:
[..]
Van uit die situatie kun je als je volwassen bent nog altijd 2 kanten uit. Je hoeft na als kind slachtoffer te zijn geweest niet zélf dader te worden. Je kunt er voor ook kiezen om het zelf anders en beter te doen.
Als je in je hele systeem nog tig andere kwetsbaarheden hebt, dan kun je misschien niet zomaar zelf die keuze maken. Daar heb je hulp bij nodig. Maar dan moet je wel weten dat er hulp te krijgen is. En eigenlijk moet er dan toch ook ooit iemand van je gehouden hebben.
En een heel andere kant. Mijn kind is ook dader. Zij heeft dingen moeten doen bij andere kinderen. Dat wilde ze niet, maar hee, wat doe je dan als je 5 bent. Of 6. En het alternatief is nog veeeeel onaangenamer.
Zij is ook slachtoffer geweest van andere kinderen.
Het is niet zo zwartwit.
Was het dat maar.
Ja, iets. Bij vlagen. Soms mogen we helpen.quote:Op donderdag 4 februari 2021 21:34 schreef Lonaa het volgende:
Heb je met vlagen het idee dat er wel iets van de last van het alleen dragen bij je kind verdwenen is? Of is ze daarvoor nog altijd te ver weg?
En soms is ze zelfs even blij. Deze herfst lachte ze. Een oprechte gelukkige glimlach. De eerste in jaren. Ik heb er met tranen in mijn ogen naar gekeken en een foto gemaakt.
Die foto hangt nu op haar kamerdeur.
Dat is een te vaak verteld verhaal voor hier, sorry.quote:
Kan/wil je iets meer vertellen over hoe ze het jullie vertelde? Dat is eigenlijk best bijzonder nu ik lees over hoe weinig ze jullie vertrouwt.
Maar ook stel je dat je niks mag vertellen aan anderen (andere ouders van kinderen die nog steeds gevaar lopen) omdat dat de zaak in gevaar brengt.
De politie heeft zeker verhoor specialisten voor kinderen en andere kwetsbaren. Als daaruit blijkt dat er dergelijke zware feiten gepleegd zijn dan is het vreemd dat er verder helemaal geen enkel onderzoek gedaan is.
Of het uiteindelijk tot een veroordeling leidt is de vraag maar dat ze er in zo een vroeg stadion helemaal niets mee gedaan hebben is erg onreeel.
[ Bericht 0% gewijzigd door T-zooi op 04-02-2021 21:59:17 ]
quote:
[..]
Ja, iets. Bij vlagen. Soms mogen we helpen.
En soms is ze zelfs even blij. Deze herfst lachte ze. Een oprechte gelukkige glimlach. De eerste in jaren. Ik heb er met tranen in mijn ogen naar gekeken en een foto gemaakt.
Die foto hangt nu op haar kamerdeur.
Ik zou dat niet als dader zien, ze was een instrument van die engerdsquote:
[..]
En een heel andere kant. Mijn kind is ook dader. Zij heeft dingen moeten doen bij andere kinderen. Dat wilde ze niet, maar hee, wat doe je dan als je 5 bent. Of 6. En het alternatief is nog veeeeel onaangenamer.
Zij is ook slachtoffer geweest van andere kinderen.
Het is niet zo zwartwit.
Was het dat maar.
quote:
Na Lonaa's vraag te hebben gelezen, dacht ik al dat je de mijne ook zo zou interpreteren. Ik bedoelde eigenlijk : hoe zoeken jullie hulp voor jullie dochter?
Zij heeft in het begin 2x per week therapie thuis gehad, soms wel 2,5 uur per sessie. Daar was ze op een gegeven moment helemaal zat van. Sinds een paar maanden is ze weer begonnen, nu een keer per week.
Wij hebben allebei een opleiding in een gedragswetenschappelijke richting. Naast met haar therapeut klankborden we met elkaar, onze therapeut en bevriende psychologen en een pedagoog. En een bevriende psychiater.
Best een gezelschap zo.
Wat mooi te lezen. Dat geeft jullie denk ik ook het gevoel dat jullie het goed doen.quote:
[..]
Ja, iets. Bij vlagen. Soms mogen we helpen.
En soms is ze zelfs even blij. Deze herfst lachte ze. Een oprechte gelukkige glimlach. De eerste in jaren. Ik heb er met tranen in mijn ogen naar gekeken en een foto gemaakt.
Die foto hangt nu op haar kamerdeur.
Hmpfff ik geloof ook in aanleg van goed karakter dat de overhand moet krijgen,ook als er nooit iemand van je gehouden heeft. Ben daar mss te hard in, maar blijf bij mijn standpunt.quote:
[..]
Dat is waar, maar tegelijk ook niet.
Als je in je hele systeem nog tig andere kwetsbaarheden hebt, dan kun je misschien niet zomaar zelf die keuze maken. Daar heb je hulp bij nodig. Maar dan moet je wel weten dat er hulp te krijgen is. En eigenlijk moet er dan toch ook ooit iemand van je gehouden hebben.
O
O nee je dochter is geen dader. Ze is gedwongen om mee te gaan in iets waar haar totaal geen schuld in treft.quote:En een heel andere kant. Mijn kind is ook dader. Zij heeft dingen moeten doen bij andere kinderen. Dat wilde ze niet, maar hee, wat doe je dan als je 5 bent. Of 6. En het alternatief is nog veeeeel onaangenamer.
Zij is ook slachtoffer geweest van andere kinderen.
Het is niet zo zwartwit.
Was het dat maar.
Maar het hele geval is idd nogal complex. De verwarring bij haar moet heel erg groot zijn.
Hoop dat t quoten goed is gegaan want zit nu op mijn foon.
Ik vermoed dat ik als kind soortgelijke dingen heb meegemaakt als jullie dochter. Weliswaar in een andere setting want geen speciaal onderwijs. Maar ook meerdere daders/kinderen, gefilmd, seksueel misbruik/pijn/bang gemaakt worden, dingen die te bizar voor woorden zijn. Lebz ook van gehoord. De herbelevingen die je beschrijft zijn zo herkenbaar. Hartverscheurend. Ook dat je nergens hulp kunt vinden omdat niemand het gelooft/aandurft/de kennis heeft etc. En dat er overal triggers zijn in ogenschijnlijk normale dingen.
Hebben jullie overwogen te verhuizen naar een totaal andere omgeving zodat ze in elk geval geen mensen tegenkomt die haar herinneren aan? Vast wel, maar dit was het eerste wat in me opkwam.
Kunnen (therapie met) dieren iets voor je dochter betekenen? Die voelen misschien veiliger dan mensen.
Ik wil je ook bedanken voor je moed hierover te schrijven. Ik kan er nog steeds zo boos en verdrietig van worden dat het niet belangrijk genoeg wordt gevonden, dat dit nog steeds zomaar kan en dat (bijna) iedereen wegkijkt omdat ze liever niet willen weten dat dit soort dingen echt gebeuren.
Door wat je vertelt over je dochter, dat ze moeite heeft in het contact met andere kinderen, snap ik ineens iets van mezelf. Mijn eigen angst voor contact met leeftijdsgenoten. Altijd gehad, nooit begrepen, terwijl het zo voor de hand ligt. Dank voor dit puzzelstukje.
Mocht je me ooit iets willen vragen wat je dochter mogelijk ook maar íets zou kunnen helpen, stuur me gerust een berichtje. Ook helemaal goed als je hoofd er totaal niet naar staat, dat begrijp ik volkomen.
Weet dat jullie niet alleen zijn. Ook al kan ik me zo voorstellen dat je je door alles en iedereen in de steek gelaten voelt. Heel heel veel sterkte en liefde gewenst.
Geen probleem.quote:
[..]
Dat is een te vaak verteld verhaal voor hier, sorry.
Christus, dan ga je als moeder toch helemaal kapot, lijkt me. Kon je je er enigszins op voorbereiden, toen dat voor het eerst gebeurde, of overviel het je?quote:
Eigenlijk ben je machteloos, maar je kunt niet niks doen. Het viel meestal uiteen in 2 uitingsvormen.
De ene is dat ze ging huilen, schreeuwen, roepen of xx mocht stoppen, niet dit, niet dat, ik wil niet xxx. In een hoek wegkruipen, zich verstoppen, touw om haar nek wikkelen, onderbroek uit. Dan probeerden wij in de ruimte te blijven, misschien wat rustgevende geluiden te maken. Wachten tot het overging. En helaas niet afschakelen, want dit was waaruit wij moesten opmaken wat er was gebeurd.
In de andere optie moesten wij met zijn tweeën alles op alles zetten om te zorgen dat ze zichzelf niet te erg beschadigde en niet al te veel kapotmaakte. Er was een trigger, ze werd bang, je zag haar zeg maar verdwijnen (er was niets meer achter de ogen) en ze vloog als een schreeuwende furie in de aanval. Blauwe plekken, bijtsporen, spullen kapot, uitgeput, janken.
En vooral niet je kind echt kunnen troosten achteraf. Want ze vertrouwde niemand. Ook ons niet.
Wat een wanhoop zul je gevoeld hebben. Terwijl je er moet zijn voor je kind, loop je als ouders zelf ook een trauma op. Onvoorstelbare situatie. Knap hoe je er over praat en iets over wilt vertellen.
Dat is juist een van de redenen dat ik het doe. Ik merk ook irl dat hier nog een enorm taboe op rust. Niet alleen mensen die je niet geloven. Wij hebben verschrikkelijk slecht nieuws gekregen. Er is ons kind iets overkomen waar ze haar leven lang last van zal hebben. Ons hele gezin gaat hier de rest van ons leven last van hebben.quote:
Je bent echt enorm dapper eigenlijk door dit hier te doen. Ik zie namelijk ook confronterende en semi-ongepaste vragen/reacties staan.
Als ze een ziekte had gekregen, waren we waarschijnlijk overladen met appjes. Of zelfs kaartjes, want dan zeg je tenminste niks terug. Wat dan ook om te laten horen dat mensen meeleven.
Hierover heb ik van één nicht die ik het zelf niet heb verteld een bericht gekregen. En ik heb een verdomd grote familie.
Dit inderdaad. Echt waar. Als kind heb je geen enkele schuld, en al helemaal niet als je zo gemanipuleerd wordt door mensen bij wie je veilig zou moeten zijn.quote:
[..]
Ik zou dat niet als dader zien, ze was een instrument van die engerds
Maar ik snap wel wat je zegt. Het is een keuze maar je moet ook het 'geluk' hebben dat je die jeuze kunt maken, dat de omstandigheden zo zijn dat je uit die cirkel kunt komen van slachtoffer/dader.
[ Bericht 13% gewijzigd door _flore op 04-02-2021 22:16:52 (aanvulling) ]
Ik heb nog nooit verder kunnen kijken dan een maand of 3 vooruit. Daar ben ik erg gezegend mee. Mijn vrouw heeft dat geluk niet. Schijnt bij vlagen erg zwaar te zijn.quote:
Denk je weleens aan de toekomst trouwens? Of probeer je vooral per dag te bekijken?
We hebben jarenlang amper een relatie gehad. Helemaal geen tijd voor. Laat staan energie.quote:Op donderdag 4 februari 2021 21:49 schreef Meridiaan het volgende:
Hoe zorg je dat de relatie met je partner oké blijft?
Daarna relatietherapie.
En accepteren dat het meestal geen feest is.
Wij kunnen heel goed samenwerken, dat helpt.
Ik geloof ook niet dat ik dit met iemand anders had gekund.
quote:
Ik vind het toch een vreemd verhaal over de politie. Tuurlijk gaat er vaak iets mis en het rechtssysteem is inderdaad zo dat als je geen 100% onoverkomelijk bewijs hebt de daders vrijuit gaan. Maar je stelt nu dat de politie geen eens een zaak heeft opgestart, geen enkel verder onderzoek gedaan heeft en zelfs dat jij helemaal geen aangifte gedaan hebt.
Natuurlijk heb ik aangifte gedaan. De rest is correct. Na het opnemen van de aangifte heeft de politie er maanden over gedaan om ons uiteindelijk thuis te komen vertellen dat ze eigenlijk toch maar niets gedaan hadden.
Mócht. Destijds.quote:Maar ook stel je dat je niks mag vertellen aan anderen (andere ouders van kinderen die nog steeds gevaar lopen) omdat dat de zaak in gevaar brengt.
Als ik nu random tegen mensen ga zeggen "Yo je moet ff oppassen voor Pietje want die verkracht kinderen", zonder dat daar enige juridische verdenking voor is, wat denk je dat er dan gebeurt?
Overigens heb ik geen idee welke kinderen gevaar lopen, laat staan dat ik weet wie de ouders van die kinderen zouden kunnen zijn. Dus ik weet niet precies wie ik in jouw ogen zou moeten waarschuwen?
Hier zijn we het over eens.quote:De politie heeft zeker verhoor specialisten voor kinderen en andere kwetsbaren. Als daaruit blijkt dat er dergelijke zware feiten gepleegd zijn dan is het vreemd dat er verder helemaal geen enkel onderzoek gedaan is.
Ik was vooral ook erg verbaasd toen de politie in ons eerste gesprek zei "maar natuurlijk kunnen wij ook uw kind horen, daar hebben wij specialisten voor", om vervolgens weken geen antwoord te kunnen geven op de vraag of ze dat ook nog wel van plan waren. Ondertussen zeiden ze overigens wel dat we haar absoluut nog niet in therapie mochten doen, want dat zou het verhoor schaden. Uiteindelijk vonden ze het blijkbaar toch niet zo'n goed idee om haar te horen. Maar dat stond eerder in het topic al beschreven.
Onreeel. Natuurlijk.quote:Of het uiteindelijk tot een veroordeling leidt is de vraag maar dat ze er in zo een vroeg stadion helemaal niets mee gedaan hebben is erg onreeel.
Misschien wil de LEBZ je hun rapport wel laten lezen. Zij vonden het ook niet zo handig.
Ja natuurlijk, ik zie dat ook niet als dader.quote:
[..]
Ik zou dat niet als dader zien, ze was een instrument van die engerds
Daar proberen we haar ook nog steeds van te overtuigen, ze voelt zich daar enorm schuldig over.
Het was meer bij wijze van spreken. Nu was het gedwongen. Als je niet uit zo'n circuit wordt gehaald, omdat je niet durft te praten bijvoorbeeld, dan blijf je dit doen. Hoe stop je dan ooit?
Je hebt slechts van 1 persoon iets gehoord? Hoe deed de rest van je familie/bekenden dan?quote:
[..]
Dat is juist een van de redenen dat ik het doe. Ik merk ook irl dat hier nog een enorm taboe op rust. Niet alleen mensen die je niet geloven. Wij hebben verschrikkelijk slecht nieuws gekregen. Er is ons kind iets overkomen waar ze haar leven lang last van zal hebben. Ons hele gezin gaat hier de rest van ons leven last van hebben.
Als ze een ziekte had gekregen, waren we waarschijnlijk overladen met appjes. Of zelfs kaartjes, want dan zeg je tenminste niks terug. Wat dan ook om te laten horen dat mensen meeleven.
Hierover heb ik van één nicht die ik het zelf niet heb verteld een bericht gekregen. En ik heb een verdomd grote familie.
@laatste, dochter is nu enkel slachtoffer en verdomd ernstig ook. Alles wat ze nu heeft gedaan is haar net zo goed aangedaan. Maar het heeft haar ook beschadigd.quote:
[..]
Hmpfff ik geloof ook in aanleg van goed karakter dat de overhand moet krijgen,ook als er nooit iemand van je gehouden heeft. Ben daar mss te hard in, maar blijf bij mijn standpunt.
[..]
O nee je dochter is geen dader. Ze is gedwongen om mee te gaan in iets waar haar totaal geen schuld in treft.
Maar het hele geval is idd nogal complex. De verwarring bij haar moet heel erg groot zijn.
Hoop dat t quoten goed is gegaan want zit nu op mijn foon.
Nu heeft dochter, tegen alle angst -voor haar eigen OUDERS- die haar is aangepraat (laten we het op aangepraat houden, ondanks wat we in OPs posts lezen) toch blijkbaar genoeg liefde en veiligheid gevoeld om toch haar mond open te trekken.
Dit heeft er voor gezorgd dat kort gezegd, de ellende gestopt kon worden. En dat heeft er voor gezorgd dat ze kan gaan helen. Mét haar ouders in haar hoek ook nog eens. Grote Mensen, die dingen voor je uit kunnen zoeken en regelen. Ze staan nu aan het begin van dat traject, maar iig de goede richting uit.
En stel je dan voor dat er ook kindjes zijn die hetzelfde meemaken en die niet de liefde en veiligheid voelen, om iig te twijfelen aan waar heel enge mensen je op onaangename wijze van proberen te overtuigen. Wat gebeurt er met die kindjes? Hoe groeien die op? Met welke tools zijn zij ineens "volwassen"? Hoe loopt een leven dan?
-
Ik vind het fucking sterk om zelfs in jullie situatie, als moeder toch zo te blijven kijken.
En ben totaal niet verbaast er over.
Mijn broertje zit met een scheiding .
En zijn kind word door de moeder geestelijk mishandelt en een van zijn zusje ( niet van hem) vertelt dat hij beter voor de trein kan springen.
Wat doet veiligthuis en de kinderbescherming .
Lullen en weinig uit voeren.
Zijn nu al jaren bezig .
Lijkt wel of je tegen een muur aan loopt en compleet machteloos staat .
En ja kinderen met een achterstand zoals jouw dochter zijn makkelijk slachtoffer.
Een van me nichtje zit ook op speciaal onderwijs namelijk.
En haar moeder heeft zo hekel aan haar ex man dat ze haar man heeft beschuldigt van misbruikt .
Heel dat kind door de molen gehaald en niemand geloofde het kind ( licht autisme)
Dus het kind bij me huilen en zeggen dat papa dat helemaal niet gedaan heeft .
Ben er toen tussen gesprongen .
Wel laat ik het zo zeggen die kind zit nu wel veilig thuis bij haar papa en school gaat weer goed.
Conclusie mensen zijn verschikkelijke en vaak zitten ze gewoon naast je met een bak koffie zonder dat je het zelf door heb.
Kan je allaan succes wensen en hopen dat je dochtertje door de jaren heen een plekje kan geven van de gebeurtenissen .
Zodat ze verder door kan gaan in het leven.
We hadden al jaren ervaring met probleemgedrag en, achteraf gezien, lichte agressie. Maar zoiets als dit, nee, dat hadden we echt niet zien aankomen. De onthulling was juist heel rustig. Het eerste echte totale controleverlies met al die teksten was 's avonds laat, we lagen net in bed toen we wakker werden van haar geschreeuw.quote:
[..]
Christus, dan ga je als moeder toch helemaal kapot, lijkt me. Kon je je er enigszins op voorbereiden, toen dat voor het eerst gebeurde, of overviel het je?
Wat een wanhoop zul je gevoeld hebben. Terwijl je er moet zijn voor je kind, loop je als ouders zelf ook een trauma op. Onvoorstelbare situatie. Knap hoe je er over praat en iets over wilt vertellen.
Dat was echt doodeng.
Ik zie eigenlijk al die kinderen niet als daders, al weet ik ook dat er echt kinderen nare shit hebben uitgespookt bij het mijne. Maar die waren net zo klein en hulpeloos als mijn dochter.
Ik schreef dat puur ter illustratie van hoe je van slachtoffer zou kunnen uitgroeien tot dader.
Mijn ouderlijk gezin heb ik het zelf verteld, dat is anders. Bekenden ook.quote:
[..]
Je hebt slechts van 1 persoon iets gehoord? Hoe deed de rest van je familie/bekenden dan?
Maar familieleden die het via mijn ouders of siblings gehoord hebben, die zeiden waarschijnlijk tegen mijn ouders dat het heel erg waren. Maar ik heb nooit iets gehoord.
Nou ben ik ook niet zo dik met iedereen, maar ik heb van de meeste wel een kaartje gekregen bij het krijgen van de kinderen
Ik vond het gewoon opvallend dat dit onderwerp niet leidt tot een gesprek, of een bericht of wat dan ook. Als ik een lullige ziekte had gehad, had ik waarschijnlijk 10 kaartjes en een paar facebookberichten gehad.Ik herken het wel, dat gebrek aan gesprek. Zelf denk ik dat het een meerzijdig probleem is. Dat het bijvoorbeeld nooit toereikend voelt, een 'wat een kutzooi, sterkte he?'.quote:
[..]
Mijn ouderlijk gezin heb ik het zelf verteld, dat is anders. Bekenden ook.
Maar familieleden die het via mijn ouders of siblings gehoord hebben, die zeiden waarschijnlijk tegen mijn ouders dat het heel erg waren. Maar ik heb nooit iets gehoord.
Nou ben ik ook niet zo dik met iedereen, maar ik heb van de meeste wel een kaartje gekregen bij het krijgen van de kinderen
Maar ook dat het zo'n onvoorstelbaar erg leed is, dat mensen er liever niet aan denken of mee bezig zijn. Wat je niet ziet, is er niet. Dat idee.
En tegelijkertijd kan ik me ook voorstellen dat mensen bang zijn het verkeerde te zeggen.
Zelf heb ik het destijds niet ervaren als 'problematisch', dat doodzwijgen, maar tegenwoordig wel meer, als ik er aan terug denk. Het is wel gek. Ik denk dat ik veel liever gehad had dat iemand gewoon gezegd had 'wat een kutzooi, sterkte he?', in plaats van niks.
Je bent al zo alleen. Waarom niet een beetje je best doen om zo'n kind dat alleen is dan het gevoel te geven dat er ten minste iemand aan haar denkt.quote:
[..]
Ik herken het wel, dat gebrek aan gesprek. Zelf denk ik dat het een meerzijdig probleem is. Dat het bijvoorbeeld nooit toereikend voelt, een 'wat een kutzooi, sterkte he?'.
Maar ook dat het zo'n onvoorstelbaar erg leed is, dat mensen er liever niet aan denken of mee bezig zijn. Wat je niet ziet, is er niet. Dat idee.
En tegelijkertijd kan ik me ook voorstellen dat mensen bang zijn het verkeerde te zeggen.
Zelf heb ik het destijds niet ervaren als 'problematisch', dat doodzwijgen, maar tegenwoordig wel meer, als ik er aan terug denk. Het is wel gek. Ik denk dat ik veel liever gehad had dat iemand gewoon gezegd had 'wat een kutzooi, sterkte he?', in plaats van niks.
We hadden trouwens ook 2 vrienden die een paar weken voor ons gingen koken toen we helemaal stuk gingen. Moet ook gezegd. Die zeiden dan niet steeds achgos wat zielig, maar stonden gewoon voor de deur met een pan eten. Even 2 dagen daar geen werk aan. Scheelt een bak.
Ik vond het denk ik nog veel storender dat ik ineens een soort van uitzonderingspositie kreeg omdat ik 'zielig' was.quote:
[..]
Je bent al zo alleen. Waarom niet een beetje je best doen om zo'n kind dat alleen is dan het gevoel te geven dat er ten minste iemand aan haar denkt.
We hadden trouwens ook 2 vrienden die een paar weken voor ons gingen koken toen we helemaal stuk gingen. Moet ook gezegd. Die zeiden dan niet steeds achgos wat zielig, maar stonden gewoon voor de deur met een pan eten. Even 2 dagen daar geen werk aan. Scheelt een bak.
Dat ik dingen mocht omdat ik 'dat kind' was. Niet omdat ik ze kon of er goed in was, maar uit een soort medelijden. Daar moet ik de laatste tijd ineens vaak aan denken en ergens steekt dat. Was allemaal goed bedoeld hoor en kwam vast voort uit 'willen helpen' in combinatie met ontwetendheid.
Dan ben je niet alleen, maar ook nog een soort van minderwaardig ofzo.
Overigens vind ik het heel knap dat je overal zo nuchter en duidelijk antwoord op geeft.
Lukt het jou en je vrouw ook om samen even weg te gaan? Ontspannen feestvieren niet natuurlijk, maar uiteten (wat nu ook niet kan) of een nacht in een hotel? Kan je een oppas in huis hebben bij haar? Opa of oma? En heeft ze wel vriendinnetje(s) nu waar ze mee speelt en een beetje kind kan zijn?quote:
[..]
Je bent al zo alleen. Waarom niet een beetje je best doen om zo'n kind dat alleen is dan het gevoel te geven dat er ten minste iemand aan haar denkt.
We hadden trouwens ook 2 vrienden die een paar weken voor ons gingen koken toen we helemaal stuk gingen. Moet ook gezegd. Die zeiden dan niet steeds achgos wat zielig, maar stonden gewoon voor de deur met een pan eten. Even 2 dagen daar geen werk aan. Scheelt een bak.
In mijn gezin is ook iets afschuwelijks gebeurd. Ik weet nog dat ik een week later boodschappen ging doen. Mensen die ineens een ander pad inschoten toen ze mij zagen.quote:
[..]
Ik herken het wel, dat gebrek aan gesprek. Zelf denk ik dat het een meerzijdig probleem is. Dat het bijvoorbeeld nooit toereikend voelt, een 'wat een kutzooi, sterkte he?'.
Maar ook dat het zo'n onvoorstelbaar erg leed is, dat mensen er liever niet aan denken of mee bezig zijn. Wat je niet ziet, is er niet. Dat idee.
En tegelijkertijd kan ik me ook voorstellen dat mensen bang zijn het verkeerde te zeggen.
Zelf heb ik het destijds niet ervaren als 'problematisch', dat doodzwijgen, maar tegenwoordig wel meer, als ik er aan terug denk. Het is wel gek. Ik denk dat ik veel liever gehad had dat iemand gewoon gezegd had 'wat een kutzooi, sterkte he?', in plaats van niks.
Het zou goed kunnen dat dat wel gebeurde bij mijn ouders bijvoorbeeld. Ik kan het me zelf niet goed herinneren, maar ik weet niet of dat is omdat het niet gebeurde, of omdat ik het niet meer weet. Heel die periode is niet heel duidelijk.quote:
[..]
In mijn gezin is ook iets afschuwelijks gebeurd. Ik weet nog dat ik een week later boodschappen ging doen. Mensen die ineens een ander pad inschoten toen ze mij zagen.
Incidenteel kan dat, maar er zijn maar heel weinig mensen die een nacht van ons durven overnemen. Meestal als we dat doen liggen we dan op apegapen op een hotelbed en doen we niks anders dan eten en slapen. Maar het is heerlijk om 's avonds al te weten dat je 's ochtends even niet hoeft.quote:
[..]
Lukt het jou en je vrouw ook om samen even weg te gaan? Ontspannen feestvieren niet natuurlijk, maar uiteten (wat nu ook niet kan) of een nacht in een hotel? Kan je een oppas in huis hebben bij haar? Opa of oma?
Nee. Ze heeft geen vrienden. Alleen klasgenoten.quote:En heeft ze wel vriendinnetje(s) nu waar ze mee speelt en een beetje kind kan zijn?
Dit had het jaar moeten worden waarin ze daar eindelijk de kans voor kreeg. Hoopten we. Maar Corona gooit wat vrienden maken betreft wel roet in het eten.
Dan ontvang je ook lekker veel steun van je omgeving.quote:
[..]
In mijn gezin is ook iets afschuwelijks gebeurd. Ik weet nog dat ik een week later boodschappen ging doen. Mensen die ineens een ander pad inschoten toen ze mij zagen.
Bah wat naar.
DMquote:
[..]
Dan ontvang je ook lekker veel steun van je omgeving.
Bah wat naar.
Ach toch, voor jullie en voor haar.quote:
[..]
Incidenteel kan dat, maar er zijn maar heel weinig mensen die een nacht van ons durven overnemen. Meestal als we dat doen liggen we dan op apegapen op een hotelbed en doen we niks anders dan eten en slapen. Maar het is heerlijk om 's avonds al te weten dat je 's ochtends even niet hoeft.
[..]
Nee. Ze heeft geen vrienden. Alleen klasgenoten.
Dit had het jaar moeten worden waarin ze daar eindelijk de kans voor kreeg. Hoopten we. Maar Corona gooit wat vrienden maken betreft wel roet in het eten.
Wel even een kritische noot, de politie geloof het niet, of zegt dat er geen bewijs is, vervoerders zijn nog in functie, er zijn kennelijk geen andere slachtoffers volgens de politie, het gebeurde in groepsvorm mannen/vrouwen en andere kinderen.
Het klinkt nogal extreem dat zo'n grote groep zoiets zou doen.
Zou het ook niet zo kunnen zijn dat het niet waar is?
Ik ben niet iemand die alles voor waar aanneemt wat op het internet staat.
Ik wil daarmee niet zeggen dat het niet gebeurd is, maar misschien is er wel iets heel anders met je dochter aan de hand?
Dat is wel heel makkelijk gezegd, als je niet beter weet. Iemand die verslaafd is moet ook elke dag kiezen om nuchter te blijven. Ik denk dat het heel moeilijk is voor dat soort mensen om te kiezen als dingen normaal lijken omdat ze je als kind zijn aangedaan. Kijk maar naar de post van de TS over dat andere jongetje voor hem is dat normaal gedrag en ik weet niet of er hulp beschikbaar is die zulke dingen ongedaan kunnen maken hoe triest het ook is.quote:
[..]
Inderdaad. Je KIEST ervoor om zelf die misbruik cirkel te doorbreken, of niet.
Dat was niet duidelijk. Pas in het afsluitend gesprek, toen we de reactie van de LEBZ ter inzage kregen, ontdekten we dat er geen onderzoek was gedaan. Tot die tijd werd ons verteld dat ze ermee bezig waren, maar dat dit soort zaken nou eenmaal veel tijd kost.quote:Op vrijdag 5 februari 2021 08:51 schreef Lord_Vetinari het volgende:
Ik zou me overigens niet gebonden achten aan dat 'er met niemand over praten in verband met het onderzoek' als duidelijk is dat er helemaal geen onderzoek plaatsvindt.
Volgens mij staat het meeste van onderstaande al elders in het topic, maar goed.quote:
Wel even een kritische noot, de politie geloof het niet, of zegt dat er geen bewijs is, vervoerders zijn nog in functie, er zijn kennelijk geen andere slachtoffers volgens de politie,
• Dat de politie het verhaal niet afdoende vond om te verwachten het tot een veroordeling te brengen, wil niet zeggen dat ze het niet geloofden.
• We wisten ten tijde van de aangifte geen namen van chauffeurs en de politie heeft geen onderzoek naar ze gedaan. Er is geen officiële melding gedaan bij de werkgevers van deze vervoerders. Als ze niet meer in functie waren, zou dat vreemder zijn dan als ze dat wel waren. Overigens weet ik van iemand die een chauffeur op heterdaad betrapte op een leerling, dat die chauffeur gewoon mocht doorwerken tot de rechtszaak. Onschuldig tot het tegendeel bewezen is.
• De politie communiceert niet met ons over mogelijke andere slachtoffers. Dat mag ook niet, gezien privacy.
Dit is precies het probleem dat eerder is in het topic is aangehaald. Dit is/ klinkt te erg, dus zal het wel niet waar zijn. Makkelijke, fijne, veilige gedachte.quote:het gebeurde in groepsvorm mannen/vrouwen en andere kinderen.
Het klinkt nogal extreem dat zo'n grote groep zoiets zou doen.
Zou het ook niet zo kunnen zijn dat het niet waar is?
De rest zo, afspraak vergeten.
Dat hele stukje van de bijna continue herbelevingen heb je niet gelezen?quote:
Wat een vreselijk verhaal zeg.
Wel even een kritische noot, de politie geloof het niet, of zegt dat er geen bewijs is, vervoerders zijn nog in functie, er zijn kennelijk geen andere slachtoffers volgens de politie, het gebeurde in groepsvorm mannen/vrouwen en andere kinderen.
Het klinkt nogal extreem dat zo'n grote groep zoiets zou doen.
Zou het ook niet zo kunnen zijn dat het niet waar is?
Ik ben niet iemand die alles voor waar aanneemt wat op het internet staat.
Ik wil daarmee niet zeggen dat het niet gebeurd is, maar misschien is er wel iets heel anders met je dochter aan de hand?
Je wilt graag dat t niet waar is omdat het té gruwelijk klinkt.quote:
Wat een vreselijk verhaal zeg.
Wel even een kritische noot, de politie geloof het niet, of zegt dat er geen bewijs is, vervoerders zijn nog in functie, er zijn kennelijk geen andere slachtoffers volgens de politie, het gebeurde in groepsvorm mannen/vrouwen en andere kinderen.
Het klinkt nogal extreem dat zo'n grote groep zoiets zou doen.
Zou het ook niet zo kunnen zijn dat het niet waar is?
Ik ben niet iemand die alles voor waar aanneemt wat op het internet staat.
Ik wil daarmee niet zeggen dat het niet gebeurd is, maar misschien is er wel iets heel anders met je dochter aan de hand?
Ik geloof dat het wel waar is en nog meer : het komt vaker voor en ik ben er helaas heilig van overtuigd dat hij nu nog steeds met andere kinderen, op andere plaatsen hier in Nederland en buiten ons land gebeurd.
Het is heel erg dat dit zo is en nog veel erger dat het mede kan gebeuren omdat veel mensen het liever niet * zien * en graag/liever willen geloven dat er niks aan de hand is.
Het is voor een volwassen vrouw al heel erg moeilijk om haar verkrachter veroordeelt te krijgen. Een onmondig kind heeft hier nog veel minder kans op. Lees je anders eens in in deze materie.
Ze gaf toch in een eerdere post al aan dat onderzoek door deskundigen had vastgesteld dat haar kind een trauma heeft dat wijst op misbruik.quote:
Wat een vreselijk verhaal zeg.
Wel even een kritische noot, de politie geloof het niet, of zegt dat er geen bewijs is, vervoerders zijn nog in functie, er zijn kennelijk geen andere slachtoffers volgens de politie, het gebeurde in groepsvorm mannen/vrouwen en andere kinderen.
Het klinkt nogal extreem dat zo'n grote groep zoiets zou doen.
Zou het ook niet zo kunnen zijn dat het niet waar is?
Ik ben niet iemand die alles voor waar aanneemt wat op het internet staat.
Ik wil daarmee niet zeggen dat het niet gebeurd is, maar misschien is er wel iets heel anders met je dochter aan de hand?
Je zou hoogstens aanvankelijk kunnen twijfelen aan de dader. Maar kennelijk zijn er voldoende aanwijzingen om naar de vervoerslui te kijken. Dat vroeg ik me nog af TS, in den beginne, toen jullie nog geen namen wisten, werd je toen niet enorm paranoïde? Dat je bij wijze van spreken iedereen in je omgeving wat anders bekijkt?
Heb je ooit de gedachte gehad dat het zich in een andere setting zou hebben afgespeeld dan nu blijkt?
Maar hier moet iets aan gedaan worden - om ze te straffen voor wat ze jullie dochter hebben aangedaan, maar ook om te voorkomen dat dit door blijft gaan met andere kinderen.
Mijn advies: doe onderzoek, ga op zoek naar andere slachtoffers en klop nogmaals aan bij de politie. En als die nog steeds niets doen, stap naar de media.
Ik ben het met je eens dat er iets aan gedaan moet worden, maar niet dat dit op het bordje van TS zou liggen. Die heeft zijn/haar handen al vol aan de nasleep, en met media-aandacht is dit gezin ook niet geholpen, integendeel.quote:
Jeetje, wat heftig. Sterkte voor jullie.
Maar hier moet iets aan gedaan worden - om ze te straffen voor wat ze jullie dochter hebben aangedaan, maar ook om te voorkomen dat dit door blijft gaan met andere kinderen.
Mijn advies: doe onderzoek, ga op zoek naar andere slachtoffers en klop nogmaals aan bij de politie. En als die nog steeds niets doen, stap naar de media.
Ik snap je punt. Maar ik acht de kans klein dat iemand anders het uit het niets gaat doen. En ik kan het moeilijk verkroppen dat dit nu met andere kinderen blijft gebeuren.quote:
[..]
Ik ben het met je eens dat er iets aan gedaan moet worden, maar niet dat dit op het bordje van TS zou liggen. Die heeft zijn/haar handen al vol aan de nasleep, en met media-aandacht is dit gezin ook niet geholpen, integendeel.
Eens. Je hoofd overeind houden en voor je kind zorgen is al een dagtaak, waar moet dit gezin in vredesnaam de energie of de mogelijkheden vandaan halen om al het andere aan te pakken?quote:
[..]
Ik ben het met je eens dat er iets aan gedaan moet worden, maar niet dat dit op het bordje van TS zou liggen. Die heeft zijn/haar handen al vol aan de nasleep, en met media-aandacht is dit gezin ook niet geholpen, integendeel.
Dat politie-onderzoek klinkt als een verhaal uit de jaren 50. Onvoorstelbaar dat dit recent nog is gebeurt. Maar ik twijfel niet aan deze waarheid.
We laten uiteraard niet zo maar iedereen met een interessant verhaal zijn of haar verhaal doen in een VWJW.quote:
Ik vind het nogal grof om TS zijn/haar verhaal openlijk in twijfel te trekken.
Dat politie-onderzoek klinkt als een verhaal uit de jaren 50. Onvoorstelbaar dat dit recent nog is gebeurt. Maar ik twijfel niet aan deze waarheid.
Oh, weet ik. Daar doel ik niet op!quote:
[..]
We laten uiteraard niet zo maar iedereen met een interessant verhaal zijn of haar verhaal doen in een VWJW.
Ik doel op de reacties van een aantal users hier.
En ik wilde jou bevestigenquote:
[..]
Oh, weet ik. Daar doel ik niet op!
Ik doel op de reacties van een aantal users hier.
Sorry, ik had beter niet kunnen quoten.Ah, ik dacht dat je mijn post verkeerd interpreteerde.quote:
[..]
En ik wilde jou bevestigen
Allereerst ben ik blij dat jullie dochter jullie als ouders heeft. Jullie geloofden haar, hebben adequaat gehandeld toen haar misbruik duidelijk werd en doen alle moeite om jullie dochtertje een 'veilig thuis' te bieden. Vind het ook fijn dat jullie een goede therapeut hebben gevonden waarmee het klikt. Want ook onder therapeuten bevinden zich lompe harken.
Ik had verwacht dat politie deze kwetsbare groep kinderen veel meer 'bescherming en begrip' zou bieden dan ze nu hebben gedaan. Ik begrijp dat de opgelegde geheimhouding door politie een soort van protocol is, maar ik snap dat niet goed. De daders zullen je dochter geheimhouding hebben opgelegd en dan legt justitie het hele gezin geheimhouding op? Bah!
Ik zou je dochtertje geen 'dader' willen noemen, wat zij bij andere (kinderen) heeft gedaan onder dwang, manipulatie of als zgn spelletje is iets wat zij niet had gedaan als zij niet zelf slachtoffer was geweest van misbruik. Het is wel extra verwarrend voor haar en echt walgelijk van degenen die haar dat hebben laten doen.
Herbelevingen zijn vreselijk, je weet niet altijd wat hetgeen is wat je triggert dus het overvalt je vaak. Je dochtertje is nog jong dus voor haar zal het heel erg lastig zijn om te kunnenbegrijpen dat een herbeleving iets heel naars van 'vroeger' is en niet een 'onveilig heden' is.
Ik hoop dat jullie dochtertje toch iets van EMDR of andere effectieve hulp kan krijgen waardoor de herbelevingen zullen afnemen en verdwijnen. Ik weet dat EMDR niet bij iedereen even effectief is en soms meer 'narigheid' omhoog haalt maar het veel mensen uiteindelijk enorm helpt. Ook herbelevingen die worden getriggerd door een bepaalde kleur (bijv kleur bedsprei van de dader) men raakt dan al in staat van paniek als men in een ruimte komt waar die bepaalde kleur overheerst. Weet ook dat 'lichaamsherinneringen' kunnen optreden je ruikt of voelt zaken in of aan je lijf die er op dat moment niet zijn. Zeker voor een kind moet dat extra verwarrend zijn.
Alhoewel ik het liefste zou zien dat alle daders aan de hoogste boom worden opgeknoopt begrijp ik goed dat jullie nu kiezen voor rust voor jullie dochter in plaats van de hectiek die het inschakelen van de pers zou veroorzaken.
Ik zou willen dat ik iets kon doen om jullie leed te verzachten, wens jullie in ieder geval het allerbeste toe ❤️
Het is natuurlijk wel Vraag Wat Je Wil (de kracht van dat genre is juist dat je echt eens mag vragen wat je doorgaans misschien niet zou durven), en dus komen er ook vragen die misschien niet aardig lijken, maar nu eenmaal wel spelen bij mensen. De lezers hier kennen de zaak natuurlijk ook niet, dus het is helemaal niet zo gek dat het nauwelijks te geloven is. Dat is een heel menselijke reactie, denk ik.quote:
Ik vind het nogal grof om TS zijn/haar verhaal openlijk in twijfel te trekken.
Dat politie-onderzoek klinkt als een verhaal uit de jaren 50. Onvoorstelbaar dat dit recent nog is gebeurt. Maar ik twijfel niet aan deze waarheid.
En ik persoonlijk zou liever hebben dat mensen die vragen openlijk stellen, dan dit wegklikken en denken: wat een gelul. Dan bereik je met een topic als dit namelijk helemaal niets.
#two cents
Ik vind de reacties waarbij het verhaal in twijfel wordt getrokken juist enorm illustrerend. Want dat zal offline ook gebeurd zijn/gebeuren. De politie nam het allemaal niet eens serieus genoeg.quote:
Ik vind het nogal grof om TS zijn/haar verhaal openlijk in twijfel te trekken.
Dat politie-onderzoek klinkt als een verhaal uit de jaren 50. Onvoorstelbaar dat dit recent nog is gebeurt. Maar ik twijfel niet aan deze waarheid.
Stel je eens voor dat je daar bovenop alle trauma ook nog mee om moet gaan. Woede, frustratie, verdriet, wanhoop. Ga er maar aan staan
Die vragen mogen, mits normaal geformuleerd, ook gesteld worden. Het is menselijk om niet te willen geloven dat dit gebeurt.quote:
[..]
Het is natuurlijk wel Vraag Wat Je Wil (de kracht van dat genre is juist dat je echt eens mag vragen wat je doorgaans misschien niet zou durven), en dus komen er ook vragen die misschien niet aardig lijken, maar nu eenmaal wel spelen bij mensen. De lezers hier kennen de zaak natuurlijk ook niet, dus het is helemaal niet zo gek dat het nauwelijks te geloven is. Dat is een heel menselijke reactie, denk ik.
En ik persoonlijk zou liever hebben dat mensen die vragen openlijk stellen, dan dit wegklikken en denken: wat een gelul. Dan bereik je met een topic als dit namelijk helemaal niets.
#two cents
Precies. En ik neem aan dat de mensen van FOK!-PR dit ook goed hebben doorgesproken van te voren met de deelnemer. Je moet wel weten waaraan je begint, want het kan, afhankelijk van het onderwerp natuurlijk, behoorlijk confronterend zijn.quote:
[..]
Die vragen mogen, mits normaal geformuleerd, ook gesteld worden. Het is menselijk om niet te willen geloven dat dit gebeurt.
Het levert denk ik wel veel op, dit soort rubrieken, juist omdat vragenstellers zich vrij voelen en de deelnemer anoniem ook relatief vrij is op die vragen in te gaan. Op social media is het best populair en daar zie je vaak mooie dingen gebeuren, na soms een wat lastige start. Dan ontstaan er toch nieuwe inzichten, juist omdat niemand een blad voor de mond neemt en meteen duidelijk is waar het onbegrip zit of vandaan komt.
(Ja mits fatsoenlijk geformuleerd dit dat, maar dat spreekt voor zich.)
Je hebt een punt. Misschien reageer ik wat allergischer erop dan nodig is. TS reageert er ook gewoon normaal op en het gaat tenslotte om hem/haar.quote:
[..]
Het is natuurlijk wel Vraag Wat Je Wil (de kracht van dat genre is juist dat je echt eens mag vragen wat je doorgaans misschien niet zou durven), en dus komen er ook vragen die misschien niet aardig lijken, maar nu eenmaal wel spelen bij mensen. De lezers hier kennen de zaak natuurlijk ook niet, dus het is helemaal niet zo gek dat het nauwelijks te geloven is. Dat is een heel menselijke reactie, denk ik.
En ik persoonlijk zou liever hebben dat mensen die vragen openlijk stellen, dan dit wegklikken en denken: wat een gelul. Dan bereik je met een topic als dit namelijk helemaal niets.
#two cents
Het is wel beter dan de doofpot, dat sowieso. Iemand heeft in ieder geval de moeite genomen het gesprek aan te gaan.
Enkel richting leerlingvervoerchauffeurs. Ik kan geen taxibusje zien zonder wat onpasselijk te worden en ik verdenk ze (nog steeds) vagelijk allemaal.quote:
Dat vroeg ik me nog af TS, in den beginne, toen jullie nog geen namen wisten, werd je toen niet enorm paranoïde? Dat je bij wijze van spreken iedereen in je omgeving wat anders bekijkt?
Je bedoelt in de privé-omgeving?quote:Heb je ooit de gedachte gehad dat het zich in een andere setting zou hebben afgespeeld dan nu blijkt?
Nope. Het ging niet goed met haar, dus ze kwam eigenlijk nergens. Thuis, op school, in vervoer, op naschoolse opvang.
Bij mijn ouders, maar die ken ik en daarvan weet ik uit ervaring dat ze veilig zijn.
Zwemles was ik van begin tot einde bij.
Dus buiten de genoemde opties was er niet veel.
Het lijkt me geweldig als je dit op je zou nemen. Je zou er verschrikkelijk veel mensen mee kunnen helpen.quote:
Jeetje, wat heftig. Sterkte voor jullie.
Maar hier moet iets aan gedaan worden - om ze te straffen voor wat ze jullie dochter hebben aangedaan, maar ook om te voorkomen dat dit door blijft gaan met andere kinderen.
Mijn advies: doe onderzoek, ga op zoek naar andere slachtoffers en klop nogmaals aan bij de politie. En als die nog steeds niets doen, stap naar de media.
Ik heb gedaan wat ik kon.
Waaronder een beetje wat ik hier niet heb benoemd, maar dat is omdat het niet over mij gaat.
Dat is een wrang geluk bij een ongeluk, dat ze een beperkte leefwereld had waarin ze verkeerde. Dan kun je behoorlijk zeker zijn van je zaak inderdaad.quote:
Tnx reageerders, ik geloof dat ik zelf niet meer hoef te verantwoorden
[..]
Enkel richting leerlingvervoerchauffeurs. Ik kan geen taxibusje zien zonder wat onpasselijk te worden en ik verdenk ze (nog steeds) vagelijk allemaal.
[..]
Je bedoelt in de privé-omgeving?
Nope. Het ging niet goed met haar, dus ze kwam eigenlijk nergens. Thuis, op school, in vervoer, op naschoolse opvang.
Bij mijn ouders, maar die ken ik en daarvan weet ik uit ervaring dat ze veilig zijn.
Zwemles was ik van begin tot einde bij.
Dus buiten de genoemde opties was er niet veel.
Maar dan weer wrang dat je met die zekerheid geen gehoor vindt, natuurlijk.
Snap heel goed dat de focus nu ligt op zo veel mogelijk heling voor alle gezinsleden, in plaats van op het aangaan van een extern gevecht. Een mens kan maar zo veel aan en het hemd is nader dan de rok (en dat is gewoon goed en logisch).
quote:
Herbelevingen zijn vreselijk, je weet niet altijd wat hetgeen is wat je triggert dus het overvalt je vaak. Je dochtertje is nog jong dus voor haar zal het heel erg lastig zijn om te kunnenbegrijpen dat een herbeleving iets heel naars van 'vroeger' is en niet een 'onveilig heden' is.
Ik hoop dat jullie dochtertje toch iets van EMDR of andere effectieve hulp kan krijgen waardoor de herbelevingen zullen afnemen en verdwijnen. Ik weet dat EMDR niet bij iedereen even effectief is en soms meer 'narigheid' omhoog haalt maar het veel mensen uiteindelijk enorm helpt. Ook herbelevingen die worden getriggerd door een bepaalde kleur (bijv kleur bedsprei van de dader) men raakt dan al in staat van paniek als men in een ruimte komt waar die bepaalde kleur overheerst. Weet ook dat 'lichaamsherinneringen' kunnen optreden je ruikt of voelt zaken in of aan je lijf die er op dat moment niet zijn. Zeker voor een kind moet dat extra verwarrend zijn.
Ze krijgt best diverse begeleiding, afhankelijk van wat op dat moment nodig lijkt. Soms is dat effectiever dan anders. Er zit natuurlijk, zoals dat gaat, een enorm laag zelfbeeld en veel schuldgevoel onder. Ondanks dat vind ik dat ze voor een kind van haar leeftijd ontzettend goed kan reguleren etc. Lang niet altijd natuurlijk, maar vergeleken met het eerste jaar na de onthulling is ze immens gegroeid.
quote:
[..]
Ik vind de reacties waarbij het verhaal in twijfel wordt getrokken juist enorm illustrerend. Want dat zal offline ook gebeurd zijn/gebeuren. De politie nam het allemaal niet eens serieus genoeg.
Ik heb de indruk dat die twijfelvragen hier ook nog een stuk netter worden gesteld dan irl. Maar dat kan ook komen doordat een ongelovige of schampere toon minder door het scherm heen klinkt.
En ja, ik vind die vragen lastig. Maar ik had ze wel verwacht. En misschien had ik ze zelf 5 jaar geleden ook gesteld.
Ja, vind ik heel lastig. Ik geloof namelijk dat het oneindig meer voorkomt dan we denken. Maar ik ben ervan overtuigd dat dat geschreeuw in de ruimte niet helpt.quote:Op vrijdag 5 februari 2021 13:01 schreef Bosbeetle het volgende:
Misschien een helemaal niet gerelateerde vraag maar hoe kijken jullie naar het te pas en te on pas schreeuwen van kindermisbruiker door conspiracy theoristen richting politici en publieke figuren. Hebben jullie daar wel eens last van omdat het dan toch in soort minder serieus genomen hokje terecht komt?
Over dit onderwerp, veel voorkomen van georganiseerd misbruik, heeft Argos een (mij) best schokkende podcast.
Moet je nagaan, hoe ze zich de komende jaren ten positieve nog kan ontwikkelen.quote:
[..]
Ze krijgt best diverse begeleiding, afhankelijk van wat op dat moment nodig lijkt. Soms is dat effectiever dan anders. Er zit natuurlijk, zoals dat gaat, een enorm laag zelfbeeld en veel schuldgevoel onder. Ondanks dat vind ik dat ze voor een kind van haar leeftijd ontzettend goed kan reguleren etc. Lang niet altijd natuurlijk, maar vergeleken met het eerste jaar na de onthulling is ze immens gegroeid.
Merk je bij je kind op dat er zich lichamelijke klachten manifesteren en praat je er over met specialisten?
Je kunt je focusseren op de gemoedstoestand van je kind, maar er kunnen ook fysieke dingen zijn waar je op moet letten. merk je iets op bij je kind? Buikpijn, jeuk, of moeite met ademhaling?
Verder niet nee. Ze deelt fysiek ongemak niet. Tot in het extreme.
Ze hoeft fysiek ongemak niet direct met je te delen, let op haar gedrag in het algemeen, gaat ze vaker naar het toilet, krabt ze zich vaak, wil ze niet meedoen aan activiteiten vanwege moeheid? Dat soort dingen.quote:
Goed punt. We hebben wel een soatest laten doen. Dat traject was ook een verhaal apart.
Verder niet nee. Ze deelt fysiek ongemak niet. Tot in het extreme.
Dan raad ik je aan om je kind bij een psychiater te laten onderzoeken op psychosomatische klachten. Geloof me, dat is beter voor het kind, want die kunnen er hun leven lang last van houden, en dit meenemen naar hun volwassenheid. Zij weten paden te vinden die het kind niet kan ontdekken.quote:
Heb je nu in sommige settings moeite je kind uit handen te geven? Ik kan me voorstellen dat ze soms alleen is bij een therapeut, bijvoorbeeld? Of komt dat niet voor?
Sterkte. Mooi om te lezen dat ze zo vooruit is gegaan.
Nee niet echt. Maar dat komt omdat we heel kritisch zijn op wie er met haar alleen mag zijn. Als wij iemand niet kennen of niet vertrouwen, geven we haar niet uit handen, dan is er iemand bij haar die we wel vertrouwen.quote:
Dank voor je antwoorden VWJW!
Heb je nu in sommige settings moeite je kind uit handen te geven? Ik kan me voorstellen dat ze soms alleen is bij een therapeut, bijvoorbeeld? Of komt dat niet voor?
Sterkte. Mooi om te lezen dat ze zo vooruit is gegaan.
Zij is zelf namelijk niet meer te vertrouwen. Niet omdat ze onbetrouwbaar is, maar omdat ze door haar PTSS controle zoekt. Als zij een 'gevaarlijk persoon' ziet, gaat ze daarheen. Op die manier heeft zij (denkt ze) controle over de situatie en kan zij bepalen wanneer er iets gebeurt. Dat betekent dus ook dat ze zichzelf in gevaarlijke situaties kan brengen als er niemand toezicht houdt. Dat hebben we haar ook wel zien doen, heel onaangenaam en eng.
Met bijvoorbeeld haar therapeut laten we haar wel alleen, maar die hebben we zelf zorgvuldig uitgezocht. Dat is anders.
EMDR, psycho-educatie, cgt, soms een beetje speltherapie, een nieuwige, minder belastende vorm van EMDR.quote:
Wat vOor therapie krijgt ze nu? Emdr? Of kan dat niet op haar leeftijd/iq?
EMDR kan heel jong al heel effectief zijn.
SPOILERAls ik het goed heb gelezen hadden jullie nog een dochter, toch?
Heeft veel te jong allerlei dingen van zus gezien die je echt liever zou verbergen.
Secundair trauma, therapie gehad. Doet het nu eigenlijk verrassend goed, al blijft ook dat natuurlijk relatief met zo'n geschiedenis.
We proberen in elk geval elke week een middag met 1 kind alleen te zijn. Op dit moment komen we daar vaak niet veel verder mee dan samen hangen en wat uithijgen, maar ook dat gaat steeds beter.
We geven de jongste wel vaak te weinig aandacht denk ik. Dat proberen we te voorkomen, maar lukt niet altijd
Oh sorry ik had iq gemist in deze vraag. IQ van mijn dochter is normaal, maar ook bij laag iq kan EMDR heel goed werken. Dan moet je wel dingen anders doen dan bij hogere iqs, maar het helpt zeker.quote:
Wat vOor therapie krijgt ze nu? Emdr? Of kan dat niet op haar leeftijd/iq?
Zou goed kunnen dat ze het helemaal niet voelt. Je lijf is eng, daar zitten allerlei sensaties, herinneringen en emoties waar je geen controle over hebt, er zijn verschrikkelijke dingen mee gedaan. Het contact met je lichaam uitschakelen is een heel veel voorkomende oplossing. Plus je hebt zoveel pijn moeten verdragen, je weet echt niet meer wat normaal ongemak is, wat grenzen van moeheid/kou etc zijn. Weten jullie hoe dit bij haar zit?quote:
Goed punt. We hebben wel een soatest laten doen. Dat traject was ook een verhaal apart.
Verder niet nee. Ze deelt fysiek ongemak niet. Tot in het extreme.
En nog een vraag: hoe gaan jullie om met de enorme boosheid/machteloosheid/verdriet? Dat dit bestaat, dat dit jullie (dochtertje) is overkomen, dat er vaak weggekeken wordt, dat politie zo weinig doet, dat de wereld zo in elkaar zit, dat jullie en haar een 'normaal' leven is ontnomen, etc. Of is daar niet veel plek voor en richt je je vooral op wat je wél kunt doen voor jullie dochter?
[ Bericht 7% gewijzigd door _flore op 06-02-2021 09:54:37 ]
Mooi gezegdquote:
[..]
Zou goed kunnen dat ze het helemaal niet voelt. Je lijf is eng, daar zitten allerlei sensaties, herinneringen en emoties waar je geen controle over hebt, er zijn verschrikkelijke dingen mee gedaan. Het contact met je lichaam uitschakelen is een heel veel voorkomende oplossing. Plus je hebt zoveel pijn moeten verdragen, je weet echt niet meer wat normaal ongemak is, wat grenzen van moeheid/kou etc zijn. Weten jullie hoe dit bij haar zit?
Zij heeft best wat dingen die ze uitschakelt en niet voelt. Al zijn sommige dingen ook terug aan het komen, ze voelt deze winter voor het eerst echt hoe koud het is bijvoorbeeld, voorheen kon ze prima zonder jas in blote benen in de vrieskou zijn zonder het echt op te merken. Maar we hebben ook wel eens een fors abces gemist omdat ze er niets over liet merken (van merkte?).
We proberen haar te helpen haar lijf langzaam terug te winnen, door dingen ermee te doen waar zij controle over heeft. Benen insmeren, gekke spelletjes, rug wassen lukt zelfs al soms
Dat wisselt nogal. Ik ben lang heel boos geweest, op de hele wereld. Maar dat betekende ook dat ik de hele tijd boos was op de hulp die ik wel kreeg (want het was te weinig, en ik wilde helemaal geen hulp, en de hulp die er was was niet perfect, en..), op mijn dochter, want zij vertoonde getraumatiseerd gedrag, op mezelf, want ik hielp haar niet genoeg, op mijn leven, want dat was niet meer zoals ik het had en wilde, op mijn vrouw, want die hielp ons niet genoeg, op ons andere kind, want dat had ook iets van ons nodig, op allerlei andere mensen en zaken die hier geen klap mee te maken hadden, etc etc.quote:
En nog een vraag: hoe gaan jullie om met de enorme boosheid/machteloosheid/verdriet? Dat dit bestaat, dat dit jullie (dochtertje) is overkomen, dat er vaak weggekeken wordt, dat politie zo weinig doet, dat de wereld zo in elkaar zit, dat jullie en haar een 'normaal' leven is ontnomen, etc. Of is daar niet veel plek voor en richt je je vooral op wat je wél kunt doen voor jullie dochter?
Dat is niet vol te houden. Gelukkig heb ik een hele goede therapeut waarmee ik daar redelijk vanaf ben gekomen.
Nu richt ik me op mijn kinderen. Want ze hebben allebei extra zorg en liefde nodig, niet alleen de oudste. Op mezelf. Op het proberen weer een relatie op te bouwen met mijn vrouw die niet enkel gebaseerd is op overleven en samen strijden, maar waarin ook tijd en aandacht is voor het samen leuk hebben.
Misschien krijgen we dan in de nabije toekomst ook nog eens tijd en aandacht om te kijken of er nog iets te redden is aan ons sociaal leven.
Ik kan deze vraag alleen voor mezelf beantwoorden. Mijn vrouw werkt niet hetzelfde als ik. Ik zal eens vragen of zij ook antwoord wil geven.
Wat mooi om te lezenquote:We proberen haar te helpen haar lijf langzaam terug te winnen, door dingen ermee te doen waar zij controle over heeft. Benen insmeren, gekke spelletjes, rug wassen lukt zelfs al soms
Dankjewel voor je openheid! Fijn dat je er redelijk een weg in hebt gevonden. Wat moet dat moeilijk zijn (geweest).quote:
[..]
Dat wisselt nogal. Ik ben lang heel boos geweest, op de hele wereld. Maar dat betekende ook dat ik de hele tijd boos was op de hulp die ik wel kreeg (want het was te weinig, en ik wilde helemaal geen hulp, en de hulp die er was was niet perfect, en..), op mijn dochter, want zij vertoonde getraumatiseerd gedrag, op mezelf, want ik hielp haar niet genoeg, op mijn leven, want dat was niet meer zoals ik het had en wilde, op mijn vrouw, want die hielp ons niet genoeg, op ons andere kind, want dat had ook iets van ons nodig, op allerlei andere mensen en zaken die hier geen klap mee te maken hadden, etc etc.
Dat is niet vol te houden. Gelukkig heb ik een hele goede therapeut waarmee ik daar redelijk vanaf ben gekomen.
Nu richt ik me op mijn kinderen. Want ze hebben allebei extra zorg en liefde nodig, niet alleen de oudste. Op mezelf. Op het proberen weer een relatie op te bouwen met mijn vrouw die niet enkel gebaseerd is op overleven en samen strijden, maar waarin ook tijd en aandacht is voor het samen leuk hebben.
Misschien krijgen we dan in de nabije toekomst ook nog eens tijd en aandacht om te kijken of er nog iets te redden is aan ons sociaal leven.
Ik kan deze vraag alleen voor mezelf beantwoorden. Mijn vrouw werkt niet hetzelfde als ik. Ik zal eens vragen of zij ook antwoord wil geven.
Staat hierboven ergens in een post van TS.quote:
Krijgen jouw vrouw en jij therapie of hulp ergens?
Ja, ook nog wel 'zijn'. Misschien moet ik niet pretenderen dat het helemaal een gelopen race isquote:
[..]
Dankjewel voor je openheid! Fijn dat je er redelijk een weg in hebt gevonden. Wat moet dat moeilijk zijn (geweest).
Zo lees ik het niet.quote:
[..]
Ja, ook nog wel 'zijn'. Misschien moet ik niet pretenderen dat het helemaal een gelopen race is
Ik lees wel dat je/jullie al enorme stappen gemaakt hebben en hoe opgelucht je daar over bent. En hoe trots denk ik. En terecht. Een heel klein beetje licht aan het einde van de tunnel zien lijkt me noodzaak ook. Op deze manier erin staan (door te benoemen hoe het was en nu is en het verschil daar tussen en hoe goed dat is) lijkt me de enige manier om niet je verstand te verliezen, in een allesomvattende depressie te zakken of er maar gewoon een einde aan te maken.
Ik vind het vooral heel sterk en een skill die ik niet zo bezit.
Ik zelf heb ook op speciaal onderwijs gezeten en met het busje gereden als kind. Je hoorde wel vaker dat daar soms op sommige plekken misbruik van gemaakt werd.
Hoor je ook vaak in de gehandicaptenzorg helaas. Ken 1 dame die meerdere malen misbruikt is geweest door de taxichauffeur. Daar gebeurde ook niks mee omdat mevrouw niet zo goed kon uitleggen van hoe en wat.
Heel veel sterkte
GC / [Vraag wat je wil] Mijn kind werd misbruiktquote:
Kun je geen artikel 12 procedure starten om veroordeling (of in ieder geval onderzoek) alsnog af te dwingen?
Dat vind ik dus zo treurig. Juist om deze reden is dit natuurlijk voor kwaadwillenden een aantrekkelijke doelgroep. En zou je, vind ik, als politie juíst bij deze doelgroep, bij kwetsbare kinderen die niet goed zelf kunnen vertellen wat ze overkomt, moeten zorgen dat je fatsoenlijk onderzoek doet.quote:Op zaterdag 6 februari 2021 16:55 schreef summer2bird het volgende:
Wat verschrikkelijk zeg.
Ik zelf heb ook op speciaal onderwijs gezeten en met het busje gereden als kind. Je hoorde wel vaker dat daar soms op sommige plekken misbruik van gemaakt werd.
Hoor je ook vaak in de gehandicaptenzorg helaas. Ken 1 dame die meerdere malen misbruikt is geweest door de taxichauffeur. Daar gebeurde ook niks mee omdat mevrouw niet zo goed kon uitleggen van hoe en wat.
Heel veel sterkte
Al helemaal als je een idee hebt wat de prevalentie van seksueel misbruik is onder kinderen (en volwassenen) met uiteenlopende issues, om het maar even breder te trekken.
Zedenzaken zijn voor de politie alleen interessant als er geld te plukken valt. Jaarlijks zijn er honderden of duizenden zedenzaken die er op de plank blijven liggen. Gelukkig hebben we een Minister van Justitie van McKinsey die graag aan symboolpolitiek doet en harder wilt straffen terwijl de politie er niks mee doet.quote:
[..]
N.a.v. onze aangifte is dus niets gebeurd. Er is, zo luidt de juridische term, geen enkele juridische verdenking jegens de enige persoon die we op het moment van aangifte doen konden aanwijzen. Dit omdat ons kind dus niet letterlijk kon zeggen "Henk Janssen heeft zijn piemel in mijn xx gestoken". Of "Ik moest Piet Karelse pijpen". Elke andere, creatievere formulering voor seksuele handelingen was volgens de politie te dubbelzinnig, daar konden ze niks mee.
Dat het hier om een kwetsbare doelgroep gaat, want jong en met beperking, en dat ze wellicht met het doen van onderzoek zélf minder cryptisch bewijs hadden kunnen vinden, vonden ze blijkbaar niet zo interessant.
Heb je overwogen om een Art 12 SV procedure te starten? Dan onderzoekt het gerechtshof of de zaak onderzocht moet worden.
Same here. En daar ben ik juist zo bang voor. Dat je zo ernstig tegen de muur wordt gezet dat je uit haat dingen gaat doen waar je later niet eens spijt van krijgt. Het meest idiote is dat de overheid jou wél weet te vinden.quote:
[..]
Hoe kan het dan dat dit buiten de media is gebleven? (zonder persoons en identiteitsvermelding natuurlijk)
Na Bill Cosby, Weinstein, de katholieke kerk en al het andere wat is boven komen drijven mag dit toch niet onopgemerkt en onbehandeld voorbij gaan?
Als Turnsters van 15 jaar mogen klagen lijkt het mij niet meer dan logisch dan dat een kind van die leeftijd ook in bescherming worden genomen.
Ik kan je trouwens wel vertellen dat als ik de vader was ik waarschijnlijk nu in de bak zat voor meervoudige moord...
En dan zit je voor een paar jaar in de bak. En je eigen kind heeft geen dagelijkse vader meer. Jij laat haar dan in de steek.quote:
[..]
Hoe kan het dan dat dit buiten de media is gebleven? (zonder persoons en identiteitsvermelding natuurlijk)
Na Bill Cosby, Weinstein, de katholieke kerk en al het andere wat is boven komen drijven mag dit toch niet onopgemerkt en onbehandeld voorbij gaan?
Als Turnsters van 15 jaar mogen klagen lijkt het mij niet meer dan logisch dan dat een kind van die leeftijd ook in bescherming worden genomen.
Ik kan je trouwens wel vertellen dat als ik de vader was ik waarschijnlijk nu in de bak zat voor meervoudige moord...
Ik begrijp TS heel goed. Niet aan de grote klok hangen, want er zou alleen maar meer ellende van kunnen komen.
Heb je hiervan een melding gemaakt oid? Dit kan ook anoniem dacht ik, en wie weet wat dat via via oplevert als ze daadwerkelijk bij iets vuils betrokken zijn. En zo niet, dan heb je het iig geprobeerd.quote:
[..]
Nee. Er waren zeer waarschijnlijk ook ouders (van 1 leerling) bij betrokken. Zij gelooft dus niet dat ouders veilig volk zijn.
Het kind van die ouders was ons al eerder opgevallen. Die jongen heeft mij wel eens uit het niets 'bereden' toen ik mijn kind naar opvang bracht. Toen ik er wat over zei tegen de begeleiding zeiden die wat ongemakkelijk "ja da's pietje, die doet dat altijd".
Kinderen doen dat zelden zomaar, bij wildvreemde volwassenen.
Ik begrijp dat je primair aan je eigen kind moet denken, maar dat je ook nadat je bericht hebt gekregen van de politie dat ze niets gaan doen dit niet minstens bij andere ouders bekend maakt begrijp ik niet. Is dat een bewuste keuze?
Ik zou als ouder echt woest zijn als ik achteraf zou horen dat jullie allang wisten dat (minimaal) die ene chauffeur losse handjes had maar er voor kozen om niets te vertellen waardoor mijn kind nog (jaren) langer misbruikt kon worden. Dat door dat te vertellen de dader wellicht niet gestraft kan worden vind ik van minder belang dan dat ik de mogelijkheid heb om misbruik van mijn kind direct te stoppen. (Overigens zou ik hier nog wel begrip voor kunnen opbrengen als het onderzoek op dat moment nog liep, maar als eenmaal geconcludeerd wordt dat ze er niets mee doen, wordt dat een ander verhaal).
Verder heel veel sterkte, lijkt me erg zwaar om in jullie schoenen te staan.
Nee, dat is niet makkelijk gezegd. Misschien had ik het duidelijker moeten zeggen. Ik heb het dan over volwassenen die bij hun volle verstand zijn. Die kunnen er dan voor kiezen om het niet te doen. En geloof me, ik weet waar ik het over heb.quote:
[..]
Dat is wel heel makkelijk gezegd, als je niet beter weet. Iemand die verslaafd is moet ook elke dag kiezen om nuchter te blijven. Ik denk dat het heel moeilijk is voor dat soort mensen om te kiezen als dingen normaal lijken omdat ze je als kind zijn aangedaan. Kijk maar naar de post van de TS over dat andere jongetje voor hem is dat normaal gedrag en ik weet niet of er hulp beschikbaar is die zulke dingen ongedaan kunnen maken hoe triest het ook is.
Dit moet echt vreselijk zijn om te hebben bemerkt.quote:
[..]
Nee niet echt. Maar dat komt omdat we heel kritisch zijn op wie er met haar alleen mag zijn. Als wij iemand niet kennen of niet vertrouwen, geven we haar niet uit handen, dan is er iemand bij haar die we wel vertrouwen.
Zij is zelf namelijk niet meer te vertrouwen. Niet omdat ze onbetrouwbaar is, maar omdat ze door haar PTSS controle zoekt. Als zij een 'gevaarlijk persoon' ziet, gaat ze daarheen. Op die manier heeft zij (denkt ze) controle over de situatie en kan zij bepalen wanneer er iets gebeurt. Dat betekent dus ook dat ze zichzelf in gevaarlijke situaties kan brengen als er niemand toezicht houdt. Dat hebben we haar ook wel zien doen, heel onaangenaam en eng.
Met bijvoorbeeld haar therapeut laten we haar wel alleen, maar die hebben we zelf zorgvuldig uitgezocht. Dat is anders.
Misschien een rare vraag en je hoeft hem ook niet te beantwoorden. Je dochter is nog erg jong, heeft ze wel het besef van 'goed en kwaad' in de zin van dat anderen iets hebben gedaan bij haar wat 'echt fout' is of maakt ze dat onderscheid nog niet? Iets als vervelends ervaren is anders dan het besef dat iemand jou echt 'kwaad' heeft gedaan.
nou nou, waar baseer je dat op ?quote:
Zou me niks verbazen dat bepaalde politie-agenten ook betrokken zijn bij het misbruik.
Doe even normaal alsjeblieft. Dit soort verdachtmakingen zijn nergens voor nodig. We gaan het daar verder ook niet over hebben want het is off topic.quote:
Zou me niks verbazen dat bepaalde politie-agenten ook betrokken zijn bij het misbruik.
• We hebben de politie en de schooldirecteur geïnformeerd over de naam en alle beschrijvingen die wij hadden.quote:
Ik begrijp dat je primair aan je eigen kind moet denken, maar dat je ook nadat je bericht hebt gekregen van de politie dat ze niets gaan doen dit niet minstens bij andere ouders bekend maakt begrijp ik niet. Is dat een bewuste keuze?
Ik zou als ouder echt woest zijn als ik achteraf zou horen dat jullie allang wisten dat (minimaal) die ene chauffeur losse handjes had maar er voor kozen om niets te vertellen waardoor mijn kind nog (jaren) langer misbruikt kon worden.
• Wij hebben ons kind vrijwel direct van die school gehaald. Dat was maanden voor we van de politie hoorden dat ze niks gingen doen. In al die maanden hebben we alleen contact gehad met de schooldirecteur.
• We wisten dat de ritten die voor ons kind zo desastreus waren geweest niet meer plaatsvonden. Bovendien hadden we geen namen van chauffeurs, enkel beschrijvingen.
• Er rijden tig bedrijven op zo'n school, dus hadden wij geen idee om welk bedrijf (of bedrijven) het ging en welke kinderen bij wie in de taxi zaten.
• We hebben nog geprobeerd contact te leggen met een juf, maar al konden we zien dat ze onze appjes gelezen had, kregen we geen enkele reactie.
• Er was maar 1 ouder van de klas waarvan wij contactgegevens hadden. Daar hebben we wel mee gecommuniceerd hierover. Hun reactie toen de politie niet ging vervolgen was dat ze blij en opgelucht waren dat er dus niks gebeurd was. N.a.v. dat voor ons onwijs schokkende bericht hebben wij in het afsluitende gesprek met de directeur haar gevraagd om alsjeblieft extra alert te zijn op elk signaal van mogelijk misbruik bij alle kinderen op school, omdat de kinderen het blijkbaar ook niet allemaal van de eigen ouders moesten hebben. Zij gaf toen aan dat ze dat al was, en dat sinds onze melding vaak zat leerkrachten bij haar kwamen met signalen. Helaas zat er nooit iets bij dat concreet/duidelijk genoeg was om actie te ondernemen.
• Wij hebben van de politie helder te verstaan gekregen dat wél duidelijk communiceren ons ook op beschuldigingen van laster en/of smaad zou komen te staan.
Tenslotte zou het aardig zijn als je (niet alleen jij, meer posters met deze vraag op een zekere toon) je kwaadheid zou richten op de mensen die het kwaad aanrichten. Ik krijg het gevoel dat ik medeverantwoordelijk gemaakt wordt voor andermans daden. Ik ben niet verantwoordelijk. De daders zijn verantwoordelijk. Als er iemand tegen in het geweer moet komen, is dat de maatschappij. Niet ik als eenzame Don Quichot, terwijl wij al amper het hoofd boven water kunnen houden met wat we thuis te doen hebben.
Politie doet geen nader onderzoek zou voor mij overigens niet betekenen dat er dus niets aan de hand was
Alleen dat er geen bewijs was. Ik zou absoluut alert blijven als ik die ouders/school was. Ik begrijp overigens nog steeds totaal niet waarom de politie hier niet serieuzer mee aan de slag is gegaan. En ik denk dat Vigilant88 dat bedoelde met zijn opmerking.Dat besef heeft ze wel. Ze kan alleen niet goed onderscheiden hoe normaal of abnormaal dat kwaad is. Relatief gezien zijn heel veel van de volwassenen die zij heeft ontmoet niet ok. Dat maakt het extra moeilijk om te geloven dat de rest niet zo denkt.quote:
[..]
Dit moet echt vreselijk zijn om te hebben bemerkt.
Misschien een rare vraag en je hoeft hem ook niet te beantwoorden. Je dochter is nog erg jong, heeft ze wel het besef van 'goed en kwaad' in de zin van dat anderen iets hebben gedaan bij haar wat 'echt fout' is of maakt ze dat onderscheid nog niet? Iets als vervelends ervaren is anders dan het besef dat iemand jou echt 'kwaad' heeft gedaan.
Ik schreef er eerder al over. Een op heterdaad betrapte chauffeur die met kinderen kon blijven rijden omdat hij (nog) niet veroordeeld was. Duurt anderhalf jaar voor zo'n zaak voorkomt en tot die tijd is je VOG gewoon geldig.quote:
De man van een kennis reed op een taxi en is ontslagen omdat hij bij één klant te veel in de achteruitkijk spiegel keek en zij zich 'met ogen aangerand' voelde. Hij zegt dat totaal niet te hebben gedaan (ik begrijp dat ik alleen hun kant van het verhaal ken). Maar als iemand al ontslagen kan worden omdat een klant klaagt over 'te veel kijken', dan mag ik hopen dat een chauffeur die kinderen vervoert op z'n minst een andere doelgroep krijgt bij vermoeden van seksueel misbruik. Die laat je dan toch echt geen kinderen meer vervoeren. Ook al geloof je hem op zijn woord. Sneu als het niet waar is, maar ik zou geen risico willen nemen als vervoerder.
Ik denk eerlijk gezegd dat deze doelgroep ook gewoon niet interessant genoeg is. Speciaal onderwijs. Dat zijn dus gekken, debielen of gehandicapten. Die moet je wegstoppen en zo veel mogelijk vergeten. Veel makkelijker.
Verder is het m.i. onvoorstelbaar dat óveral in onderwijs en kinderopvang het vierogenprincipe geldt, maar in leerlingvervoer niet. Dat was te duur, dus is de extra begeleider wegbezuinigd. Daarom is de chauffeur alleen met een kwetsbare doelgroep.
omg, nu je het zegt. In de opvang mag je niet alleen met kinderen zijn, maar in zo'n taxibusje dus welquote:
Ik schreef er eerder al over. Een op heterdaad betrapte chauffeur die met kinderen kon blijven rijden omdat hij (nog) niet veroordeeld was. Duurt anderhalf jaar voor zo'n zaak voorkomt en tot die tijd is je VOG gewoon geldig.
Ik denk eerlijk gezegd dat deze doelgroep ook gewoon niet interessant genoeg is. Speciaal onderwijs. Dat zijn dus gekken, debielen of gehandicapten. Die moet je wegstoppen en zo veel mogelijk vergeten. Veel makkelijker.
Verder is het m.i. onvoorstelbaar dat óveral in onderwijs en kinderopvang het vierogenprincipe geldt, maar in leerlingvervoer niet. Dat was te duur, dus is de extra begeleider wegbezuinigd. Daarom is de chauffeur alleen met een kwetsbare doelgroep.
Ik snap heus wel dat het te duur is om er een tweede in te zetten, maar een camera zou toch gewoon binnen de mogelijkheden behoren. Gewone bussen hebben ook gewoon een camera tegenwoordig.
Zou de politie ook zo denken?quote:
Dit is precies het probleem dat eerder is in het topic is aangehaald. Dit is/ klinkt te erg, dus zal het wel niet waar zijn. Makkelijke, fijne, veilige gedachte.
Die zijn toch dagelijks met misdaad bezig.
Ga maar eens na met welk doel de LEBZ is opgericht.quote:
[..]
Zou de politie ook zo denken?
Die zijn toch dagelijks met misdaad bezig.
Sterkte kerel.quote:
[..]
Ga maar eens na met welk doel de LEBZ is opgericht.
Om te janken inderdaad.quote:
[..]
Ga maar eens na met welk doel de LEBZ is opgericht.
Ik kende die reportages van Argos. Heel goed dat zij er in elk geval wél aandacht aan besteden en er kritische vragen worden gesteld. Maar dieptriest dat het beschermen van kwetsbaren/kinderen niet bovenaan de agenda staat in onze maatschappij.
...quote:
Nope. Dat hebben mensen op diverse plekken wel geprobeerd, maar ketste af op de AVG
sprakeloos.
Ben jij mal!quote:
[..]
• We hebben de politie en de schooldirecteur geïnformeerd over de naam en alle beschrijvingen die wij hadden.
• Wij hebben ons kind vrijwel direct van die school gehaald. Dat was maanden voor we van de politie hoorden dat ze niks gingen doen. In al die maanden hebben we alleen contact gehad met de schooldirecteur.
• We wisten dat de ritten die voor ons kind zo desastreus waren geweest niet meer plaatsvonden. Bovendien hadden we geen namen van chauffeurs, enkel beschrijvingen.
• Er rijden tig bedrijven op zo'n school, dus hadden wij geen idee om welk bedrijf (of bedrijven) het ging en welke kinderen bij wie in de taxi zaten.
• We hebben nog geprobeerd contact te leggen met een juf, maar al konden we zien dat ze onze appjes gelezen had, kregen we geen enkele reactie.
• Er was maar 1 ouder van de klas waarvan wij contactgegevens hadden. Daar hebben we wel mee gecommuniceerd hierover. Hun reactie toen de politie niet ging vervolgen was dat ze blij en opgelucht waren dat er dus niks gebeurd was. N.a.v. dat voor ons onwijs schokkende bericht hebben wij in het afsluitende gesprek met de directeur haar gevraagd om alsjeblieft extra alert te zijn op elk signaal van mogelijk misbruik bij alle kinderen op school, omdat de kinderen het blijkbaar ook niet allemaal van de eigen ouders moesten hebben. Zij gaf toen aan dat ze dat al was, en dat sinds onze melding vaak zat leerkrachten bij haar kwamen met signalen. Helaas zat er nooit iets bij dat concreet/duidelijk genoeg was om actie te ondernemen.
• Wij hebben van de politie helder te verstaan gekregen dat wél duidelijk communiceren ons ook op beschuldigingen van laster en/of smaad zou komen te staan.
Tenslotte zou het aardig zijn als je (niet alleen jij, meer posters met deze vraag op een zekere toon) je kwaadheid zou richten op de mensen die het kwaad aanrichten. Ik krijg het gevoel dat ik medeverantwoordelijk gemaakt wordt voor andermans daden. Ik ben niet verantwoordelijk. De daders zijn verantwoordelijk. Als er iemand tegen in het geweer moet komen, is dat de maatschappij. Niet ik als eenzame Don Quichot, terwijl wij al amper het hoofd boven water kunnen houden met wat we thuis te doen hebben.
Je hebt alles gedaan wat in jouw vermogen lag om deze walgelijke gebeurtenis kenbaar te maken en zo anderen te waarschuwen.
De school, justitie en gemeente zijn de verantwoordelijken om maatregelen te treffen dat dit misbruik niet (meer) plaats kan vinden. (Het vervoer naar school wordt toch vanuit de gemeente georganiseerd? ).
Jullie gezin heeft jouw zorg nodig en dat geef je!
Iedere ouder moet zelf alert zijn op het feit dat de maatschappij niet zo veilig is voor onze kinderen als dat we zouden willen.
Weet dat je verhaal mij veel inzicht geeft in een situatie in mijn omgeving uit het verleden, dank daarvoor
Onvoorstelbaar, dat de veiligheid van mensen onderschikt is aan de privacyquote:
Nope. Dat hebben mensen op diverse plekken wel geprobeerd, maar ketste af op de AVG
Ja, dat heb ik me ook nooit gerealiseerd tot dit topic. Die kinderen zitten gewoon als ratten in de val als zo'n chauffeur kwaad in de zin heeft.quote:
[..]
omg, nu je het zegt. In de opvang mag je niet alleen met kinderen zijn, maar in zo'n taxibusje dus wel
Ik snap niet waarom dat bij die monteurs wel mag, maar bij chauffeurs die het waardevolste bezit van mensen vervoerd niet
Als ik zo'n chauffeur was, zou ik dat echt niet erg vinden. Natuurlijk is het niet de bedoeling dat ze van minuut tot minuut dat registreren, maar inderdaad een camera of een tracker is echt wel te verantwoorden, alleen moet de data goed beveiligd zijn. Frustrerend en stom, en inderdaad heel gek dat het vierogenprincipe daar niet geldt
Het is wel je dóchter die ze bij zich hebben. En extra stom dat er zo'n extra stigma overheen hangt door het soort school waar ze op zit, dat verandert toch niks aan het feit dat ze een mens is Privacy.
In het algemeen: Kun je je kind niet uitrusten met zo'n tracker? Dat mag je toch als ouder zelf beslissen?quote:
Ja er zijn wel trackers, dat is het probleem niet. Er wordt gewoon aan rittenregistratie gedaan. Daar wordt alleen blijkbaar door niemand op gecontroleerd. Of de 'controleur' is net zo fout als de rest. We hebben er namelijk wel over gebeld. En vragen over gesteld. Maar nooit anders te horen gekregen dan dat ons niet aan ging waarom het zo lang duurde.
Privacy.
Ik heb al een paar keer iets soortgelijks willen typen maar kon niet de juiste/passende woorden vinden. Dus kan alleen maar hierbij aansluiten!quote:Op zondag 7 februari 2021 19:37 schreef Puala het volgende:
TS, ik heb geen vraag. Maar ik blijf me elke post verbazen over wat jullie meemaken en meegemaakt hebben. Ik wil je kracht en sterkte wensen, maar het voelt heel leeg/loos. Ik hoop dat je dochter met alle hulp kleine stapjes blijft maken en dat er een punt komt dat dit alles bagage is in haar rugzak, maar niet meer haar leven overheerst. En dat hoop ik voor jou en je andere gezinsleden ook.
Als ik zoals TS al het mogelijk heb gedaan zou ik me ook op het herstel van mijn eigen kind richten ik heb dan wel wat beters te doen. Je kunt zoiets er niet bijhebben daar ga je gewoon aan kapot als je blijft denken aan wat dat soort mensen met kinderen doen. En wat als een zaak over jouw kind strandt doordat iemand anders dingen vertelt die in het voordeel van de dader werken.quote:
[..]
Heb je hiervan een melding gemaakt oid? Dit kan ook anoniem dacht ik, en wie weet wat dat via via oplevert als ze daadwerkelijk bij iets vuils betrokken zijn. En zo niet, dan heb je het iig geprobeerd.
Ik begrijp dat je primair aan je eigen kind moet denken, maar dat je ook nadat je bericht hebt gekregen van de politie dat ze niets gaan doen dit niet minstens bij andere ouders bekend maakt begrijp ik niet. Is dat een bewuste keuze?
Ik zou als ouder echt woest zijn als ik achteraf zou horen dat jullie allang wisten dat (minimaal) die ene chauffeur losse handjes had maar er voor kozen om niets te vertellen waardoor mijn kind nog (jaren) langer misbruikt kon worden. Dat door dat te vertellen de dader wellicht niet gestraft kan worden vind ik van minder belang dan dat ik de mogelijkheid heb om misbruik van mijn kind direct te stoppen. (Overigens zou ik hier nog wel begrip voor kunnen opbrengen als het onderzoek op dat moment nog liep, maar als eenmaal geconcludeerd wordt dat ze er niets mee doen, wordt dat een ander verhaal).
Verder heel veel sterkte, lijkt me erg zwaar om in jullie schoenen te staan.
Ik zou nu wel zo'n tracker willen, gewoon voor haar dagelijks leven. Niet dat ze ooit uit het oog verloren wordt, maar toch...quote:
[..]
In het algemeen: Kun je je kind niet uitrusten met zo'n tracker? Dat mag je toch als ouder zelf beslissen?
Maar welke? Geen idee wat nou echt werkt. Het kind kan, ook weer wegens trauma, geen bandjes om haar pols verdragen. Of strakke kettingen. Dus waar laat je zo'n ding?
https://www.weenect.com/n(...)uVKtMb4aAib0EALw_wcB
Mbt die trackers, je zou verwachten dat je dan in ieder geval zou kunnen achterhalen wie jouw dochter wegbracht / thuisbracht en hoe lang die ritjes duurden / hoelang ze zouden mogen duren adhv de te af te leggen kilometers.
Blijf het teleurstellend vinden dat er blijkbaar erg weinig gedaan is door de politie.
Natuurlijk wel begrijpelijk dat ze wel iets van sluitend bewijs nodig hebben. Maar voor andere zaken kan het wel weer met een "laten we je in ieder geval aan de tand voelen en kijken of je iets gedaan hebt". .nu gebeurd er gewoon niets.
Nou kan ik goed kleding maken dus voor mij zou het geen issue zijn, ik zou het 'hufterproof' in een zakje op een bodywarmer of vestje oid naaien/tijdelijk vastmaken.quote:
[..]
Ik zou nu wel zo'n tracker willen, gewoon voor haar dagelijks leven. Niet dat ze ooit uit het oog verloren wordt, maar toch...
Maar welke? Geen idee wat nou echt werkt. Het kind kan, ook weer wegens trauma, geen bandjes om haar pols verdragen. Of strakke kettingen. Dus waar laat je zo'n ding?
Als ik iets voor je kind moet maken waardoor ze wel zo'n ding kan meenemen, dan zeg het maar, ik zou het graag doen.
We kunnen mensen op de maan zetten, maar dit is nog geen ding..?
Tnxquote:
[..]
Nou kan ik goed kleding maken dus voor mij zou het geen issue zijn, ik zou het 'hufterproof' in een zakje op een bodywarmer of vestje oid naaien/tijdelijk vastmaken.
Als ik iets voor je kind moet maken waardoor ze wel zo'n ding kan meenemen, dan zeg het maar, ik zou het graag doen.
Er zitten nog wel wat haken en ogen aan, qua gewicht enzo. Ze draagt alleen flexibele stoffen, dus dat trekt natuurlijk. Is iets om verder over na te denken.
Overigens gaat ze niet (nooit) meer met leerlingvervoer, ik weet niet of ik dat had benoemd. Die belofte hebben we haar gemaakt en is voor ons heilig.
Oh het kán wel. Daar zit inderdaad het probleem niet.quote:
Mbt die trackers, je zou verwachten dat je dan in ieder geval zou kunnen achterhalen wie jouw dochter wegbracht / thuisbracht en hoe lang die ritjes duurden / hoelang ze zouden mogen duren adhv de te af te leggen kilometers.
Gvd wat een impact heeft die ellende op jullie allemaal zeg ...quote:
[..]
Tnx
Er zitten nog wel wat haken en ogen aan, qua gewicht enzo. Ze draagt alleen flexibele stoffen, dus dat trekt natuurlijk. Is iets om verder over na te denken.
Overigens gaat ze niet (nooit) meer met leerlingvervoer, ik weet niet of ik dat had benoemd. Die belofte hebben we haar gemaakt en is voor ons heilig.
. Maar mooi om te zien hoe jullie nu al je energie in herstel willen stoppen en in elkaar. Dat levert uiteindelijk meer op dan blijven vechten als er niks te winnen valt. Ik wens jullie heel veel sterkte.
Het is al gevraagd, maar volgens mij heb ik geen antwoord gezien. Hebben jullie overwogen om te verhuizen naar een heel andere omgeving? Onder het mom van frisse start, zonder kans om de (mogelijke) daders plotseling tegen te komen? Of is dat gezien het trauma en alles eromheen sowieso nu geen optie?
Allereerst: wat vreselijk dat dit alles is gebeurd.quote:
[..]
Die vraag is ons vaker gesteld.
Wij leven in een heel wankel evenwicht, met een verschrikkelijk kwetsbaar kind. Dat kind willen we liever beschermen tegen de wereld. In de openbaarheid treden betekent dat we de wereld bij ons uitnodigen.
Dat risico willen we niet nemen. Dan liever zo goed mogelijk voor haar zorgen en accepteren dat wij daardoor niet degenen zullen zijn die de verantwoordelijken aan de schandpaal nagelen.
Ik vroeg mij af of je wilt vertellen water met je dochter aan de hand is. Mijn zoon is nl. ook kwetsbaar (autisme en zwakbegaafd) en het is mijn grootste angst dat hem ook zoiets overkomt, terwijl hij er evenmin over kan praten.
Bedankt.
Ik wist niet zo goed wat me te wachten stond met een vwjw topic maar het was eigenlijk heel ok om te doen
Geen antwoord omdat ik het antwoord niet weet. Verhuizen heeft de voordelen die je noemt, maar kost ook de huidige school (zijn er niet zoveel van) en onwijs begripvolle juf, stabiliteit voor andere kind, ons laatste restje sociaal netwerk, het huis van onze dromen en mogelijk onze huidige forse jeugdwet steun + hulpverlenersnetwerk.quote:
Het is al gevraagd, maar volgens mij heb ik geen antwoord gezien. Hebben jullie overwogen om te verhuizen naar een heel andere omgeving? Onder het mom van frisse start, zonder kans om de (mogelijke) daders plotseling tegen te komen? Of is dat gezien het trauma en alles eromheen sowieso nu geen optie?
Dat is nogal een prijs.
Maar het trekt soms wel.
DMquote:
[..]
Allereerst: wat vreselijk dat dit alles is gebeurd.
Ik vroeg mij af of je wilt vertellen water met je dochter aan de hand is. Mijn zoon is nl. ook kwetsbaar (autisme en zwakbegaafd) en het is mijn grootste angst dat hem ook zoiets overkomt, terwijl hij er evenmin over kan praten.
Dank voor het delen van jullie verhaal. Ik hoop dat jullie vooruit blijven gaan.quote:
Dit topic gaat aan het eind van de avond weer dicht.
Bedankt.
Ik wist niet zo goed wat me te wachten stond met een vwjw topic maar het was eigenlijk heel ok om te doen
En heel veel succes daarmee!
Dank je wel hiervoor. Je leest, veel te vaak, kind misbruikt. En dan kan je natuurlijk nagaan dat dat een enorme impact heeft op het kind, het gezin en de omgeving. Maar door jouw openheid blijkt dat die impact onvoorstelbaar veel groter is.quote:
Dit topic gaat aan het eind van de avond weer dicht.
Bedankt.
Ik wist niet zo goed wat me te wachten stond met een vwjw topic maar het was eigenlijk heel ok om te doen
Hopelijk komt het goed, hoop zo dat jullie kind weer plezier in het leven krijgt, doorkrijgt dat niet iedereen fout is en dat ze weet een geweldige meid is met jullie als ouders die voor haar (en hun) geluk vechten en dat zij en haar broertje of zusje op een gegeven moment gewoon kind kunnen zijn.
Ik ben wel blij te lezen dat je het ok vond om te doen. Terwijl ik aan het lezen was vroeg ik me namelijk af of je niet allerlei helende wonden aan het open maken was. Maar daar zal je van te voren wel goed over na hebben gedacht.quote:
Dit topic gaat aan het eind van de avond weer dicht.
Bedankt.
Ik wist niet zo goed wat me te wachten stond met een vwjw topic maar het was eigenlijk heel ok om te doen
Bedankt voor je verhaal. Ik hoop dat jullie vieren samen deze ellendige periode in jullie leven kunnen afsluiten. Ooit.
Dat lijkt me inderdaad een heel moeilijke keuze. Vanwege de redenen die je noemt, kan ik me goed voorstellen dat blijven momenteel de beste optie is.quote:
[..]
Geen antwoord omdat ik het antwoord niet weet. Verhuizen heeft de voordelen die je noemt, maar kost ook de huidige school (zijn er niet zoveel van) en onwijs begripvolle juf, stabiliteit voor andere kind, ons laatste restje sociaal netwerk, het huis van onze dromen en mogelijk onze huidige forse jeugdwet steun + hulpverlenersnetwerk.
Dat is nogal een prijs.
Maar het trekt soms wel.
Sterkte man. Met alles.