[Wielrennen] #461 REV heeft niet gefietst

De eerste koersen zijn alweer geschrapt, met Remco Evenepoel gaat het minder goed dan verhoopt en in maart zal blijken of hoofdsponsor Deceuninck het contract met Patrick Lefevere wel of niet verlengt. Maar na het crisisjaar 2020 is de wielermanager strijdvaardiger dan ooit tevoren. “Stel dat ik morgen een sponsor vind – die er voor alle duidelijkheid nu niet is – die het dubbele biedt, dan ben ik weg. Of Deceuninck geeft hetzelfde.”

Uw hoofdsponsor Deceuninck heeft een recordjaar 2020 achter de rug. Dat stond zaterdag in De Tijd.

Patrick Lefevere: “Je kunt van CEO Francis Van Eeckhout zeggen wat je wilt, maar hij heeft het goed gedaan.”

Toch was u in maart en april erg ongerust. U vreesde voor het voortbestaan van uw ploeg.

“Op dat moment wist niemand waar we gingen uitkomen. Niet in het wielrennen en elders niet. Heel veel bedrijven dachten dat het slecht zou eindigen. En als het bedrijf een duik maakt, wat doet dat dan met de marketing en publiciteit, de budgetten die wij nodig hebben? Op een bepaald moment belde Francis me en vroeg: ‘Wat gaat er gebeuren? Als er vier maanden niet wordt gekoerst, of acht maanden niet, moeten wij dat verder betalen?’ Was er vorig jaar niet gekoerst, dan was het gedaan geweest met de ploeg. Wie het anders beweert, is een zeveraar.”

Mag ik het zuur vinden voor uw renners en personeel, dat ze in een recordjaar van de hoofdsponsors toch financieel moesten inleveren?

“Dat Deceuninck een recordjaar heeft gemaakt, is niet de verdienste van de coureurs, maar van het bedrijf. Dat Francis Van Eeckhout het in 2020 zo goed zou doen, wist hij in april ook niet.”

In De Tijd staat: “De investeringen in de merknaam, via wielersponsoring, bleven niet onopgemerkt.”

“Dat is heel lief van die mensen. Francis Van Eeckhout zei, toen we een keer samenkwamen in het eerste jaar van het contract: ‘Ik zie dat niet, die sponsoring.’ Ruben Desmet, CEO van Quick.Step dat al twintig jaar sponsort, antwoordde: ‘Francis, je moet geduld hebben. Dat werkt niet na een paar maanden.’ ‘Verkopen jullie meer plankjes?’, vroeg Francis. ‘Jazeker, als Alaphilippe vijftien dagen geel heeft in de Tour, verkopen wij in Frankrijk veel meer plankjes.’ Maar wat wil je nu zeggen? Dat Francis mij moet bellen en zeggen dat hij mij toch gaat betalen?”

Ik wil zeggen dat renners zwak staan, dat ze geen andere keuze hadden dan loon in te leveren.

“Wat zeggen de renners? Dat we loon ingehouden hebben? Ja. Ik heb ze een schema gegeven. Ik heb dat schema één maand eerder dan voorzien weer ingetrokken. En aan de lonen lager dan 100.000 euro hebben we niet geraakt. Zowel Deceuninck als Quick.Step hebben op het einde van het jaar nog een tegemoetkoming gedaan, die meehielp om de bonussen te betalen. Begin januari heb ik alle arbeiders van mij een premie gegeven als compensatie voor wat ze verloren zijn. Eén op tien bedrijven in België heeft dat gedaan. Dat stond ook in De Tijd. Wij zijn één van die tien. Ik wil wel eens weten wie van mijn collega’s hetzelfde heeft gedaan.”

Ook in het veiligheidsdebat staan de renners zwak. Veiligheid wordt enkel een thema als iemand bijna dood is...

“... Er zijn er al een paar dood. Veiligheid is hot news bij een zware crash. Vervolgens vervaagt de discussie. De UCI wil nu Richard Chassot aanstellen als veiligheidsafgevaardigde. Chassot is ex-renner, hij is de organisator van de Ronde van Romandië en hij eet uit de handen van de UCI. Met vier ploegen hebben we voor de start van de Tour in Nice het initiatief genomen voor verscherpte veiligheidsmaatregelen: Ineos, Sunweb, Jumbo en wij. Wij gaan niet akkoord met het laatste voorstel van de UCI. Als de UCI een veiligheidsafgevaardigde aanstelt, is dat prima. Wij stellen ook iemand aan. Je kunt ongevallen niet uitsluiten. Stootkussens, een vangnet, we kunnen veel doen.”

“Je kunt op elke organisator kritiek geven. Greg Van Avermaet had niet moeten vallen in Luik-Bastenaken-Luik. Julian Alaphilippe had niet op een motorrijder moeten botsen in de Ronde van Vlaanderen. In het heetst van de strijd haal ik altijd uit. In dat ongeval van Alaphilippe gaat Wout van Aert ook niet honderd procent vrijuit. Hij reed met 60 km/u naar motoren die vertraagden naar 20 km/u. Pas op het laatste moment heeft Van Aert de motor ontweken, Mathieu van der Poel zat er bijna op en Julian helemaal. Wat moet er gebeuren? Je kunt zo’n signaal op een wedstrijdmotor plaatsen, zoals vrachtwagens hebben die achteruit rijden. Renners reageren op geluid. Een wedstrijdmotor die van 60 naar 20 km/u vertraagt, kan zo’n geluidssignaal maken. Ik ben nog een slimme, hé. Misschien moet ik wel veiligheidsadviseur worden.”

Uit onvrede met de bestaande rennersvakbond CPA is The Riders Union opgericht, een nieuwe rennersvakbond geleid door Luuc Eisenga. Eisenga was een van de chauffeurs van het Rijnkonvooi dat in 2006 de renners van Telekom van de Tourstart in Straatsburg naar de kliniek in Freiburg reed voor bloeddoping.

“Dat heb ik niet gezien.”

Enkele uren daarvoor was Jan Ullrich van Telekom nog uit de Tour gezet.

“Ik zat in die vergadering om hem naar huis te sturen.”

Als Luuc Eisenga hun belangen gaat vertegenwoordigen, komen renners van de regen in de drop.

“Eisenga is zo’n overlever. Begonnen als fietsenwasser bij Saeco. Hij is van het wielrennen naar het voetbal gegaan. Daar hebben ze hem uitgespuwd. En nu is hij terug. Kan je hem dat kwalijk nemen? Hij belt naar mij, supervriendelijk. ‘Hé, Patrick, we gaan een nieuwe union oprichten.’ Union, dat klinkt mooier dan syndicaat. Want de renners zijn niet langer tevreden met de Franstalige overheersing binnen de bestaande rennersvakbond CPA. Ik zeg: Luuc, doe wat je niet laten kunt, maar ik ben een werkgever. Ik ben een baas van de oude stempel. We zitten met tachtig mensen, dertig zijn renners. Ik behandel mijn renners met heel veel respect. En omgekeerd. Is dat een bittere pil dat renners loon moeten afstaan? Ja. Maar ik heb meer compassie met de arbeider die een deel van zijn loon moet afstaan, dan met de coureur die nog bonussen krijgt als hij wint.”

“Renners zijn geen armoedzaaiers. Iedereen wil nu weten hoeveel Wout van Aert verdient. Pfff. Dat coureurs sukkelaars zijn als je ze met voetballers vergelijkt. Dat hoor ik ook altijd. Dan hadden ze maar voetballer moeten worden. Renners zeggen nu ook openlijk tegen elkaar hoeveel ze verdienen.”

Is er geen afgunst?

“Waarschijnlijk wel. Maar als die er is, kunnen ze het goed verbergen.”

Mark Cavendish had ooit een miljoenensalaris bij u en rijdt nu voor honderdduizend euro of daaromtrent. Heeft hij daar geen moeite mee?

“We hebben allemaal de saga gezien, hoe hij zat te wenen in Gent-Wevelgem. Weken daarvoor had hij al contact gezocht met mij. In de Driedaagse Brugge-De Panne zat hij mee in de eerste waaier, tot hij een kwak kreeg en viel. Hij logeerde in het Parkhotel in Kortrijk. Ik heb hem ’s anderendaags uitgenodigd hier in Wevelgem. Hij zat in mijn bureau. Opnieuw wenen. Ik heb gezegd: ‘Mark, ik heb met je te doen.’ Ik heb hem zijn verhaal laten doen. Heb hem daarna teruggebracht naar Kortrijk. Zonder enige belofte. Niks. We hebben enkele weken niks van elkaar gehoord. Hij is zelf mensen beginnen bellen. Hij belde Mike Sinyard van Specialized. Die dan naar mij belde en zei dat hij wilde bijleggen in de bonussen die Cavendish eventueel zou verdienen. Dat was al dat. Mark heeft Jesper Hojer, de ex-CEO van Lidl, gebeld. Hojer wilde ook iets doen voor Cavendish. Ik zei: ‘Ik heb geen geld meer.’ We hebben dan een bedrag afgesproken, Mark en ik. Echt waar, een loon onwaardig voor een renner zoals Mark Cavendish. Mark zei: ‘I wanna come for free.’ Maar ja, gratis, dat bestaat niet. Op trainingskamp was hij op de kamer bij ploegdokter Yvan Vanmol. Hij gooide zich op het bed, een smile tot achter zijn oren, en hij zei: ‘Yvan, I am so happy.’”

Hoe bepaalt u de waarde van een renner?

“Ik ben nog van de oude stempel. Ik steek een natte vinger in de lucht en ik kijk waar de wind vandaan komt. Ik heb geleerd dat ik geen contracten mag afspreken als ik euforisch ben. Dan ben ik te mild.”

En u weet wanneer u euforisch bent?

“Na een overwinning. Of in een periode waarin we veel winnen. Je dacht dat ik zou zeggen: na drie flessen wijn. Maar dan word ik sceptischer.”

Het nieuwe wielerjaar kondigt zich moeilijk aan. Algarve, Ruta del Sol, nu worden ook de eerste Europese wedstrijden geschrapt.

“De Omloop is over vijf weken. Dat die zonder publiek wordt gereden, dat nemen we er nu bij. Als het gaat zoals het vanaf augustus vorig jaar ging, dan kunnen we weer een wielerseizoen hebben. Zolang het maar de voorbereidingskoersen zijn die sneuvelen, is het niet problematisch.”

In maart ligt nog een andere deadline voor u. Dan moet Deceuninck beslissen of ze de sponsoring van de ploeg wel of niet verlengen. Bent u nog een keer klaar voor dat gevecht?

“Ik probeer me op te laden en me te concentreren. Ik wil me niet laten afleiden. Je kunt niet naar een sponsor gaan zonder een plan, een traject. Hier is het duidelijk dat we over een traject van vier, vijf jaar spreken. Waarin we onze kern van goede renners proberen te houden. Het zal niemand verbazen als ik zeg dat Remco een van de hoofdfiguren is. Er is een plan.”

Het is dus niet zomaar een formaliteit, die contractverlenging?

“Francis Van Eeckhout heeft een optie om het contract wel of niet met twee jaar te verlengen. Verlengt hij niet, dan zit ik ofwel in de shit, of ik vind iemand anders. Verlengt hij wel, dan heb ik een maand de tijd om te zeggen: ja of neen.”

Waarom zou u neen zeggen?

“Stel dat ik morgen een sponsor vind – die er voor alle duidelijkheid nu niet is – die het dubbele biedt, dan ben ik weg. Of Deceuninck geeft hetzelfde.”

Ben je echt klaar om bij een neen van Deceuninck nog een keer de markt op te gaan op zoek naar een nieuwe sponsor?

“Ik zal wel moeten. Dan schud ik misschien hetzelfde konijn uit mijn mouw als drie jaar geleden, toen ik heel dicht stond bij de verkoop van mijn ploeg aan Sylvan Adams, de huidige eigenaar van Israel Start-Up Nation. Het enige wat ontbrak, was een handdruk.”

“Ik ben alweer benaderd om mijn ploeg te verkopen. Alleen, het is mijn ploeg niet. Ik ben voor twintig procent eigenaar. Bakala heeft zeventig procent. Als ik zeg: ik werp de handdoek, dan weet ik niet of Bakala doorgaat.”

Dan dringt de tijd weer.

“Iedereen weet, augustus is de transfermaand voor renners. Niemand respecteert dat. Waar ik enorm veel moeite mee heb, is dat iemand mij nu al renners wil verkopen voor 2023. Renners die nog 23 maanden voor een andere ploeg moeten rijden. Dat gaat er bij mij niet in. Zo krijg ik meerdere voorstellen. Hoeveel telefoons denk je dat papa Evenepoel nu al krijgt voor Remco? Ik vind dat niet oké. Ik heb dat nog nooit gedaan.”

Remco Evenepoel maakt deel uit van jouw toekomstproject. Hoe gaat het met hem?

“Minder goed dan we hadden gehoopt.”

U was streng voor uzelf. U hebt het woord falen gebruikt.

“Ja. In de media was de toon dat Remco fouten had gemaakt. Die jongen kan alleen geen fouten maken. Ik wil mijn eigen dokters en de mensen van de kliniek van Herentals niet tegen mij in het harnas jagen. Maar het is duidelijk dat er iets te optimistisch is gereageerd. Ze hebben in Herentals de CT-scan bekeken en gezegd: ‘Je mag beginnen.’ Remco is naar Lieven Maesschalck gegaan, bankje op, bankje af, rekkers, je kent dat. Waardoor het bot, dat al niet helemaal dicht was, niet meer is dichtgegroeid.”

“Remco doet perfect wat we hem zeggen. Die jongen is ook geschrokken. Hopelijk kan hij na 8 februari, wanneer een nieuwe CT-scan wordt genomen, weer fietsen. Hij is nu in Spanje. Dat is pijnlijk voor hem, want hij kan niet trainen met de andere renners. Maar het is ook goed. Hij kan zwemmen, hij slaapt bij Iljo Keisse op de kamer. Hij houdt zich sterk.”

“We blijven mikken op de Giro. Ik heb het idee om hem hoe dan ook te laten starten. Als hij conditioneel klaar is, natuurlijk. Maar zonder druk, zonder een hoofd dat naar het podium staat. Gewoon om te leren. Hoe reageert hij op een grote ronde van drie weken? Op de laatste week van de Giro, wanneer de bergen het steilst zijn? Misschien heeft hij superbenen op een dag en is hij weg, kan hij een hele dag gas geven. Misschien moeten we dat doen.”

Die druk, waar komt die vandaan?

“Van zichzelf. Van het publiek. De dokter waar ik mijn jaarlijks hartonderzoek laat doen, zegt tegen mij: ‘Mijn dochter van 12 wil alleen met een helm naar school fietsen als dat dezelfde helm is die Remco draagt.’ Hij zegt: ‘Jullie begrijpen niet hoeveel invloed Remco heeft.’ Mijn dokter is een nuchtere man die een nieuwe fiets heeft gekocht: de XL7 van Specialized waar onze renners op rijden. Het was een folietje. Hij is naar de winkel gegaan en heeft gezegd: pak maar in.”

Dat wou ik in het begin zeggen, dat jullie bijdragen tot het succes van de sponsor.

“Dat hoor ik graag.”