Depressie & Angst #167 dikke knuffel voor iedereen hier!

quote:

Op dinsdag 28 juli 2020 19:17 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
alweer even geleden dat ik hier geweest ben, gaat eigenlijk best heel goed al heb ik nog regelmatig veel onrust in mn lijf...
Vorige week wilde ik mijn medicatie bestellen en toen werd ik gebeld dat mijn medicatie niet leverbaar is, ik slik 30mg fluoxetine, dus moet tabletten hebben want deze zijn alleen in 20mg verkrijgbaar.

Na overleg met de huisarts besloten naar 40mg te gaan (2 capsules) omdat afbouwen echt geen optie is en switchen naar andere ook niet eigenlijk... vandaag de 1e keer 40mg ingenomen en nu toch een beetje ongerust over bijwerkingen... de eerste weken zijn echt hels geweest en bij de opbouw van 20 naar 30 had ik zo goed als geen bijwerkingen en voelde ik mij heel snel beter... iemand ervaring met opbouwen na een half jaar?

quote:

Op dinsdag 28 juli 2020 19:17 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
alweer even geleden dat ik hier geweest ben, gaat eigenlijk best heel goed al heb ik nog regelmatig veel onrust in mn lijf...
Vorige week wilde ik mijn medicatie bestellen en toen werd ik gebeld dat mijn medicatie niet leverbaar is, ik slik 30mg fluoxetine, dus moet tabletten hebben want deze zijn alleen in 20mg verkrijgbaar.

Na overleg met de huisarts besloten naar 40mg te gaan (2 capsules) omdat afbouwen echt geen optie is en switchen naar andere ook niet eigenlijk... vandaag de 1e keer 40mg ingenomen en nu toch een beetje ongerust over bijwerkingen... de eerste weken zijn echt hels geweest en bij de opbouw van 20 naar 30 had ik zo goed als geen bijwerkingen en voelde ik mij heel snel beter... iemand ervaring met opbouwen na een half jaar?

quote:

Op zaterdag 25 juli 2020 20:56 schreef GrumpyOldMan het volgende:
Vind het nu sowieso lastig om mijn aandacht te verdelen tussen werk en zoontje in zo'n situatie. Daarnaast is mijn zoontje super actief, geen adhd ofzo maar tomeloze energie en heb ik soms geen energie meer en heel soms zelfs geen zin meer om heel druk met hem te gaan spelen. Heel slecht maar het is gewoon zo. En zo had ik dus dinsdag, woensdag en donderdag op rij, terwijl ik ook niet fit was.

Teststraat was voor corona,vanmiddag gelukkig gebeld dat test negatief was, ik ben zo iemand die het niet op z'n geweten wil hebben dat ik iemand anders ernstig ziek maak, merk in een onbewaakt ogenblik dat t me voor mezelf eigenlijk niet eens zou kunnen schelen aangezien ik me toch al klote voel. Maar mijn vriendin had zoiets van het zijn maar lichte klachten, je gaat alleen testen omdat er nu meer aandacht voor is en het valt wel mee.

Mag gelukkig weer naar buiten en voel me weer fitter, werd helemaal gek 5 dagen binnen. Kan het zo moeilijk onder woorden brengen aan mijn vriendin hoe ik me voel en waarom ik mijn dag niet heb. Heb nu ook echt weer dagen dat het meer overleven is dan dat de lol terugkomt. Denk niet dat de medicatie het is,dosis is al hoger dan standaard, hoop dat groepstherapie snel kan starten en ik toch nog een weekje redelijk onbezorgd op de camping kan gaan vertoeven,even nog meer rust.

quote:

Op dinsdag 28 juli 2020 19:17 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
alweer even geleden dat ik hier geweest ben, gaat eigenlijk best heel goed al heb ik nog regelmatig veel onrust in mn lijf...
Vorige week wilde ik mijn medicatie bestellen en toen werd ik gebeld dat mijn medicatie niet leverbaar is, ik slik 30mg fluoxetine, dus moet tabletten hebben want deze zijn alleen in 20mg verkrijgbaar.

Na overleg met de huisarts besloten naar 40mg te gaan (2 capsules) omdat afbouwen echt geen optie is en switchen naar andere ook niet eigenlijk... vandaag de 1e keer 40mg ingenomen en nu toch een beetje ongerust over bijwerkingen... de eerste weken zijn echt hels geweest en bij de opbouw van 20 naar 30 had ik zo goed als geen bijwerkingen en voelde ik mij heel snel beter... iemand ervaring met opbouwen na een half jaar?

quote:

Op donderdag 30 juli 2020 09:59 schreef Moonlight het volgende:

[..]

Fluoxetine is ook in 5 mg verkrijgbaar, deze heb ik ook gehad. Denk alleen wel slecht leverbaar.
Ik heb wel ervaring met opbouwen, je merkt er niet veel van alleen wat minder slecht gevoel. Ik ben nu aan het afbouwen.

quote:

Op donderdag 30 juli 2020 10:30 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Maar dat is toch ook logisch dat het moeilijk is? Vind je vriendin het dan raar dat je je aandacht op zo’n momeng niet kan verdelen? Het lijkt me logisch dat je dan niet druk met je zoontje kan spelen, dat je uberhaupt met hem kunt spelen is toch al heel wat?
Gelukkig heb je iig geen corona, wel verstandig dat je je hebt laten testen.
Dat laatste kan ik me voorstellen, over het algemeen snappen/erkennen mensen psychologische problemen gewoon niet.
Ik hoop dat je idd nog naar de camping kunt. Zou fijn zijn
[..]

https://www.bol.com/nl/p/(...)qEAQYAiABEgK7IPD_BwE
Let niet op het merk/de site , ze zijn er natuurlijk in veel soorten

quote:

Op donderdag 30 juli 2020 17:11 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
T gaat niet om t breken, ik heb zo'n splitter... maar de tabletten zijn niet leverbaar. Alleen capsules

quote:

Op donderdag 30 juli 2020 17:35 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Capsules kun je toch openmaken en de helft nemen? Of deze niet

quote:

Op donderdag 30 juli 2020 17:58 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Er zit poeder in dus dan moet ik ze elke x gaan afwegen..

quote:

Op donderdag 30 juli 2020 17:35 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Capsules kun je toch openmaken en de helft nemen? Of deze niet

quote:

Op donderdag 30 juli 2020 18:33 schreef Cat-astrophe het volgende:

[..]

Daar moet je mee opletten. Veel capsules zijn gemaakt voor langzame afgifte. En dan is het niet handig als het poeder onbeschermd in je maag belandt ivm de werking van het medicijn.

Kortom: meestal is er een reden dat ze in capsule vorm komen en is het vaak niet handig die open te maken voor inname.

quote:

Op donderdag 30 juli 2020 19:17 schreef gewoonmezelf87 het volgende:

[..]

Ik heb goed overleg gehad met de arts en we denken allebei dat er wb de angst nog wel iets winst te halen is dus we gaan voor 40mg. Ik ben alleen wat bang door de enorme bijwerkingen die ik vorig jaar bij de start heb gehad (hele dagen paniekaanvallen) maar goed nu is mijn lijf natuurlijk al gewend aan de fluoxetine en vorig jaar niet...

quote:

Op donderdag 30 juli 2020 18:33 schreef Cat-astrophe het volgende:
Daar moet je mee opletten. Veel capsules zijn gemaakt voor langzame afgifte. En dan is het niet handig als het poeder onbeschermd in je maag belandt ivm de werking van het medicijn.

Kortom: meestal is er een reden dat ze in capsule vorm komen en is het vaak niet handig die open te maken voor inname.

quote:

Op donderdag 30 juli 2020 19:17 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Ik heb goed overleg gehad met de arts en we denken allebei dat er wb de angst nog wel iets winst te halen is dus we gaan voor 40mg. Ik ben alleen wat bang door de enorme bijwerkingen die ik vorig jaar bij de start heb gehad (hele dagen paniekaanvallen) maar goed nu is mijn lijf natuurlijk al gewend aan de fluoxetine en vorig jaar niet...

quote:

Op donderdag 30 juli 2020 21:44 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Waarschijnlijk heb je gelijk, aan de langzame afgifte had ik idd niet gedacht. Dat is wel een goed punt.
[..]

Ja maar ja wat wil je? De dosis ophogen dus dan kunnen er bijwerkingen bij horen. Niemand op een forum kan de eventuele bijwerkingen voor je wegnemen.

quote:

Op donderdag 30 juli 2020 17:10 schreef gewoonmezelf87 het volgende:

[..]

Ik ben nu 3 dagen bezig met 40 en heel de dag btj misselijk en koppijn en sluimerende paniek... allemaal vervelend maar mee te leven, zeker met de oxazepam ernaast. Hopenlijk is dit snel over, vaak wel na de 1e week toch?

quote:

Op vrijdag 31 juli 2020 19:01 schreef Moonlight het volgende:

[..]

Dat ligt er een beetje aan dit verschilt per persoon. Ik had zelf niet super veel bijwerkingen. Oxazepam is troep

quote:

Op vrijdag 31 juli 2020 21:08 schreef gewoonmezelf87 het volgende:

[..]

Alle pammetjes zijn troep toch maar oxa heeft me al vaak geholpen, scheelt wel dat ik niet verslavingsgevoelig reageer op de oxa.

Op zich gaat t aardig. Sneller misselijk en paniekerig en MOE!! Maar goed volgende week maar even wat rust inlassen. Dit weekend verjaardag van mn dochter vieren dus masker op en gaan

quote:

Op vrijdag 31 juli 2020 21:08 schreef gewoonmezelf87 het volgende:

[..]

Alle pammetjes zijn troep toch maar oxa heeft me al vaak geholpen, scheelt wel dat ik niet verslavingsgevoelig reageer op de oxa.

Op zich gaat t aardig. Sneller misselijk en paniekerig en MOE!! Maar goed volgende week maar even wat rust inlassen. Dit weekend verjaardag van mn dochter vieren dus masker op en gaan

quote:

Op zaterdag 1 augustus 2020 00:40 schreef GrumpyOldMan het volgende:
Vandaag psychiater gesproken, voorlopig 90 mg duloxetine aanhouden. Over bijwerkingen gesproken:ben de laatste anderhalve week als een malle aan het dromen, de ene flashback gemixt met de andere half werkelijke gebeurtenis. Dierbaren die overleden zijn, klasgenoten in een heel andere setting, weird. Maar is echt een bijwerking van de medicatie en niet van een herstel of verwerkingsproces zegt ze. Ok.

Aangezien het 2e ernstige depressie is, denkt ze nu al dat ik de rest van m'n leven een onderhoudsdosis nodig zal hebben. Grappig,iedereen om me heen denkt dat ik over een paar maanden helemaal er vanaf ben...not dus.

Grote bijwerking voor de langere termijn is vaak wel het wegblijven van het libido. In die zin nu geen probleem aangezien mn vriendin momenteel ook weinig behoefte heeft aan die intimiteit:(. Maar dat wil ik in ieder geval echt niet.

Heb zin om alle medicatie, schrijfsels en herinneringen weg te flikkeren en ergens helemaal anoniem en blanco in mijn eentje verder te gaan leven. Die ontzettende kutstoornis / afwijking vraagt zoveel extra om mijn huidige/ een gewoon leven te kunnen leiden, ben het echt schijtbeu. Ik ga volgende week bellen of ik niet sneller ergens kan beginnen met de groepstherapie want anders haak ik af, fijn dat die allerzwartste momenten weg zijn maar kom zo op inhoud geen stap verder.

quote:

Op dinsdag 4 augustus 2020 16:34 schreef Burner82 het volgende:
Ik word compleet krankzinnig en krankjorum.

Ik heb budgetbeheer, maar zij doen het budget en ik het beheer. Van de 7 dingen die ze moeten overmaken, kloppen er 3 niet (kwam ik zelf achter, dus dat kunnen oplossen).

UWV re-integratie kan niks voor me doen, omdat ik nog geen fulltime baan aan kan (wordt me in ieder geval sterk afgeraden... en omdat ik in november een diagnostisch traject heb, met wie weet wat er na komt)....

GGZ gebeld om te vragen of ze meer wisten, over wanneer het zou starten, buiten: we schatten november... Blijkt degene die er over gaat mijn oude behandelaar te zijn (die niet meer behandeld overigens..) waar een klacht tegen ingediend is door mijn familie...

De verslavingszorg die ik al 2 maanden gebruik voor alles, behalve verslaving heb ik nog 1 laatste afspraak mee staan, dan gaat de tussenoplossing van de POH in.
Het enige positieve: 26e 1e gesprek bij de POH.

En het is pas dinsdag......

quote:

Op maandag 10 augustus 2020 20:36 schreef Nijna het volgende:
Je moet beter je grenzen bewaken, zegt behandelaar.
En vervolgens wordt er thuis gewoon keihard overheen gegaan... hoe dan...
Dan doe ik nog een poging om het uit te leggen, maar dat is gewoon niet belangrijk blijkbaar.

quote:

Op dinsdag 4 augustus 2020 16:34 schreef Burner82 het volgende:
Ik word compleet krankzinnig en krankjorum.

Ik heb budgetbeheer, maar zij doen het budget en ik het beheer. Van de 7 dingen die ze moeten overmaken, kloppen er 3 niet (kwam ik zelf achter, dus dat kunnen oplossen).

UWV re-integratie kan niks voor me doen, omdat ik nog geen fulltime baan aan kan (wordt me in ieder geval sterk afgeraden... en omdat ik in november een diagnostisch traject heb, met wie weet wat er na komt)....

GGZ gebeld om te vragen of ze meer wisten, over wanneer het zou starten, buiten: we schatten november... Blijkt degene die er over gaat mijn oude behandelaar te zijn (die niet meer behandeld overigens..) waar een klacht tegen ingediend is door mijn familie...

De verslavingszorg die ik al 2 maanden gebruik voor alles, behalve verslaving heb ik nog 1 laatste afspraak mee staan, dan gaat de tussenoplossing van de POH in.
Het enige positieve: 26e 1e gesprek bij de POH.

En het is pas dinsdag......

quote:

Op maandag 10 augustus 2020 20:36 schreef Nijna het volgende:
Je moet beter je grenzen bewaken, zegt behandelaar.
En vervolgens wordt er thuis gewoon keihard overheen gegaan... hoe dan...
Dan doe ik nog een poging om het uit te leggen, maar dat is gewoon niet belangrijk blijkbaar.

quote:

Op woensdag 12 augustus 2020 10:24 schreef GrumpyOldMan het volgende:

[..]

Ik weet niet hoe en wie er thuis over je grenzen gaat, maar kan me voorstellen dat het ontmoedigend werkt. Misschien ben je toch nog te lief in het aangeven? Of kun je diegene op een andere manier laten zien dat het even genoeg is? Meestal worden andere mensen pas echt getriggerd als hun eigen emotie wordt aangesproken, dat ze je boodschap niet oppakken hoeft ook niet aan jou te liggen. Sterkte!

quote:

Op woensdag 12 augustus 2020 10:19 schreef GrumpyOldMan het volgende:
Shitty Burner, laat UWV misschien even gaan,wat niet kan kan even niet. Bij de POH misschien vragen of ze mee kan helpen er druk achter te zetten? Bij mij is de start van de groep helaas opgeschoven naar voorlopig onbekende datum, herken je gevoel.

quote:

Op woensdag 12 augustus 2020 13:43 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

En zij maar lachen... ach, die clienten hebben toch geen andere optie, we kunnen gewoon alles verschuiven wanneer het ons uitkomt en we hoeven niet eens een streefdatum te zeggen. Niemand die het iets boeit, want het is toch allemaal zogenaamd jullie schuld dat jullie uberhaupt hulp nodig hebben.

quote:

Op woensdag 12 augustus 2020 13:43 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

En zij maar lachen... ach, die clienten hebben toch geen andere optie, we kunnen gewoon alles verschuiven wanneer het ons uitkomt en we hoeven niet eens een streefdatum te zeggen. Niemand die het iets boeit, want het is toch allemaal zogenaamd jullie schuld dat jullie uberhaupt hulp nodig hebben.

Mooi dat je iig een vakantie gepland hebt staan.. ik hoop dat die wel door kan gaan.

quote:

Op donderdag 13 augustus 2020 09:04 schreef rival het volgende:
Daar zitten ook zat mensen die wel echt hun best voor hun cliënten doen. Niet iedereen denkt zo laconiek over hun cliënten.

quote:

Op donderdag 13 augustus 2020 09:09 schreef Meridiaan het volgende:
Bij jouw posts mag wel een disclaimer staan van jouw ervaringen die jou een vertekend beeld hebben gegeven van de psychische en psychiatrische hulpverlening.

Het is enorm rot dat je niet goed geholpen bent of kunt worden, maar dat betekent niet dat het voor niemand werkt en dat álle hulpverleners kwaad in de zin hebben of onverschillig zijn.

quote:

Op woensdag 12 augustus 2020 11:01 schreef GrumpyOldMan het volgende:
Start van de groep is dus uitgesteld tot nog onbekend moment, sta nog op de wachtlijst, misschien komen er meer groepen en ze zoeken nog naar de juiste vorm met corona. Zucht. We rommelen dus vooral bij de gratie van pillen verder.

2 oktober zou ik met vrienden naar de Schotse Highlands gaan, al een jaar gepland. Eindelijk weer zin in zoiets,hoop dat ik er heen kan, die rust en andere omgeving heb ik zo'n behoefte aan.

quote:

Op donderdag 13 augustus 2020 11:50 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Wachtlijsten zijn gewoon kut! Als je er lang op staat maar ook als je er pas net opstaat..

Ik ben de afgelopen week elke dag in het zwembad geweest en ga vandaag weer...vorig jaar was dat ondenkbaar met de hoeveelheid angst en nu gewoon zonder oxazepam,vorige week met de kinderen alleen een dag weggeweest, was ook erg fijn.

Die 10mg extra lijkt net t laatste randje weg te vegen... echt heel fijn!

quote:

Op woensdag 12 augustus 2020 11:00 schreef Nijna het volgende:

[..]

Mijn man heeft er een handje van om dat te doen.
En dan kan ik uitleggen wat ik wil, maar hij vind het lastig om zich bepaalde dingen voor te stellen geloof ik.
Nu lostte het zich vanzelf op, voor nu dus even opgelost zeg maar. En de situatie ga ik wel bespreken, want wellicht voor een volgende keer zorgen dat ik beter voorbereid ben helpt misschien ook wat.

quote:

Op donderdag 13 augustus 2020 11:50 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Wachtlijsten zijn gewoon kut! Als je er lang op staat maar ook als je er pas net opstaat..

Ik ben de afgelopen week elke dag in het zwembad geweest en ga vandaag weer...vorig jaar was dat ondenkbaar met de hoeveelheid angst en nu gewoon zonder oxazepam,vorige week met de kinderen alleen een dag weggeweest, was ook erg fijn.

Die 10mg extra lijkt net t laatste randje weg te vegen... echt heel fijn!

quote:

Op donderdag 13 augustus 2020 19:29 schreef Moonlight het volgende:
Ik heb een eigen woning! toch nog goed gekomen dus

quote:

Op donderdag 13 augustus 2020 20:57 schreef GrumpyOldMan het volgende:

[..]

Fijn zeg, helpen ze je ook in al het geregel daaromheen? Kan me voorstellen dat een eigen veilige plek je ook rust kan geven?

quote:

Op vrijdag 14 augustus 2020 07:43 schreef Nijna het volgende:
Fijn Moon!

quote:

Op vrijdag 14 augustus 2020 11:01 schreef Moonlight het volgende:
Ah @:nijna dat snap ik. Onvoorspelbaarheid is ook lastig om mee om te gaan. Niemand weet hoe het gaat lopen helaas. Ik hoop dat de kinderen straks gewoon op een normale manier naar school kunnen gaan en dat dat zo blijft.

quote:

Op donderdag 13 augustus 2020 19:29 schreef Moonlight het volgende:
Ik heb een eigen woning! toch nog goed gekomen dus

quote:

Op zondag 16 augustus 2020 08:14 schreef Stigma86 het volgende:
oi nieuw hier, en het is ooit beter gegaan met me

Ik kamp eigenlijk sinds een jaar of 2 met een (zware) depressie. Het heeft me langzaam overgenomen.

3 jaar geleden is mijn moeder overleden na een relatief kort ziektebed, ik had er gek genoeg (?) niet super veel moeite mee, mischien omdat ik haar heb geholpen en echt heb zien lijden de laatste maanden, en meer het idee had van, zo je hebt je rust gevonden.

Achteraf gezien ben ik daarna mischien niet helemaal mezelf geweest.. wat logisch is? En zijn er een paar kleine fricties ontstaan in mijn relatie van 7.5 jaar. Op het werk werd ik ook overgeplaatst naar een andere vestiging destijds.
En in een soort fase van stress heb ik toen de bom laten barsten onder de relatie met mijn stomme kop.

En pas langzaam kwam het binnen wat ik had verloren en dat het in een soort opwelling was gebeurd. Alles in een soort stress moment overboord gegooit, al die jaren. Zij wilde al kinderen van mij en trouwen evt. Ik legde daar een bom onder.

Hiervoor 1 serieuze relatie gehad van een jaar of 2, maar was een stuk jonger toen en daar ben ik beter uitgekomen.

En ook geen psychishe problemen verder, of andere dingen zoals medicatie.
Eigenlijk gewoon een 'normaal' leven met de standaard ups en downs en tegenslagen.

Tot de relatiebreuk, daarna is alles langzaam zwart geworden. En dat gebeurde best geniepig, steeds van dag tot dag een stukje erger. Het begin ging nog wel maar langzaam heeft het mijn slaap overgenomen, mijn hoop, mijn doel, voel me schuldig aan alles een enorm onbehagelijk gevoel. Bij het wakker worden begint het meteen al een extreem verschrikkelijk gevoel van Oh nee niet weer een dag he, en de adrenaline en cortisol schieten door het dak en mn gedachten exploderen en mn hersens imploderen en ik wil meteen weer slapen.
Uit bed komen is haast onmogelijk laat staan douchen of eten maken.
(Schuldgevoel incoming want ik weet dat het simpele taken zijn, maar dat het dan desondanks niet lukt voel ik me extra schuldig)

Mijn eetlust is ook al lang vervlogen, ben 10kg+ afgevallen en eet soms 3 dagen niet. Niks smaakt ook meer.
En dan zijn er ook nog mensen die zeggen; oh wat zie je er goed uit, aan het afvallen ja?... en dan sterf ik vanbinnen en lach ik als een boer met kiespijn; ehh ja afvallen..

Heb ook dingen geprobeert om het tegen te gaan van medicatie tot (2x)psychishe hulp, van geen alcohol drinken tot veel alcohol drinken. Veel socializen tot terugtrekken. En ben ook alweer ff lid van de sportschool. Wandel ook regelmatig of jog, maar kom dan toch weer depressief terug in de woning (5 jaar samenwonen) en de gedachtes beginnen meteen, oh dus hier zouden we nu samen eten met evt kinderen... Het gaat maar door, die gedachtes maken je letterlijk gek en uitgeput. En uiteindelijk ben je dan een keer klaar.

Het geen plezier meer beleven aan dingen waar je eerder wel plezier aan beleefde is ook verschrikkelijk. Dit kunnen kleine of grotere dingen zijn zoals een rondje door het park lopen, gamen, seks, het huis in orde maken, de tuin doen, naar familie. Maar nergens dan ook echt nergens haal ik voldoening uit, er komt alleen een schaamte gevoel de hoek om. Omdat ik hier eerder wel voldoening uit haalde.

Een geboorte in de familie? Kanker in de familie? 1 en al hetzelfde vlakke gevoel en je doet dan maar net alsof je het leuk/ergg vind - schaamte/schuld gevoel
Ik dacht dat depressie juist somberheid en enkel negativiteit was. Wat zat ik daar fout in. Het is juist een totaal gebrek aan gevoel. Heb ook wel zo weinig gehuild iit de situatie waarin ik nu zit/voel

Ik ben ook nog eens man dus het stigma lijkt ook wel nog hoger in deze, 'verman je'
'Hoelang geleden is dat nou wel niet joh?' 'Ach dat hebben we allemaal wel eens mee gemaakt' etc

Dus een groot probleem is ook, dat als ik dus 'leuke' 'nuttige' dingen doe, ik me JUIST extra schuldig ga voelen, want nu moet je je toch beter voelen? En we hebben het toch zo goed hier?

Kheb nu ook al een aantal maanden een 'date', we hebben een tijd geleden afgesproken dat we elkaar niks vinden voor iets officieels maar we spreken ongeveer 1x p week af ongeveer en dan koken we wat en kijken we film en wandelen evt wat. Maar ik stoor me ook aan haar en vergelijk haar enorm met mn ex in negatief opzicht.
En wat een act hou ik op dan pfff.

Ik ben zelfs zo erg de laatste maanden dat ik er een eind aan wil maken en dat weet zij niet (weet niemand behalve psych), op die momenten spelen ook juist de gedacten door mn hoofd, of als ik met iemand in gesprek ben, of op de meest vreemde situaties. Het lijkt niet meer te stoppen.
Die gedachtes beginnen al met opstaan tegenwoordig en dit is een loodzwaar gevecht aan het worden en ben bang dit te gaan verliezen. Hier heb ik het ook met mn ggz psycholoog over gehad.

Maarja die 45 min en evt weer wat pillen mee. Is dat de oplossing?

Ik heb al zoveel sociale evenementen laten vallen zoals familie verjaardagen, weekendje weg met vrienden. Sportclub heb ik al een tijdje opgegeven(Wat het schaamte schuld gevoel weer opvoerd)
Ik verlang zo erg terug naar die tijd terug dat ik nog samen was (maar dat gaat niet meer) en leg ik me bij neer, mss dat ik daarom er voorgoed mee wil stoppen..

En voel me ook geen 'man' meer omdat ze alleen vroeg om haar zwanger te maken, een toekomst en familie.. Maarja ik faalde, niet handig en geen weg meer terug. Het is ook wel typisch deze tijd, vrouwen lang aan de pil, wij die dan nog vanalles willen doen voordat er kinderen komen.. wat dat betredt was het vroeger wel makkelijker.

Dat moment lijkt wel een breekpunt te zijn geweest.. of we gaan de positieve spiraal in of de negatieve. Ik kies weer natuurlijk voor de negatieve.

En reacties als; ja dan zoek je toch een nieuwe vriendin, tsja voor sommige mensen is het gewoon zo speciaal geweest.
Als iemands moeder komt te overlijden zeg je toch ook niet zoek maar ff een nieuwe moeder.

En het is niet alleen dat, maar ook al jaren niet (goed) slapen, geen plezier meer in dingen. Extreem uitgeput. En het stigma is groot he; 'oh je hebt toch inkomen' 'oh jij woont leuk' 'ach je bent lekker vrij nu en je vrijt ook nog' 'je hebt toch familie en vrienden' 'je bent nog 'jong' .
En gek genoeg doen dit soort dingen dan ook juist weer pijn (onbedoeld door die mensen)
Kom vaak ook dagen mijn huis niet uit, en eet dan bijna niks. Nergens puf voor, en daan maar volhouden dat het wel goed gaat.

Schaam me ook om de gene die ik ben geworden de laatste jaren. Dit ben ik niet. [modbreak]Dit is niet toegestaan. Daarom heb ik dat weg gehaald. Zoek hulp.[/modbreak]

Ik heb nooit maar dan ook nooit mensen gesnapt die er een einde aan willen maken (zeker op relatief jongere leeftijd)
Nu snap ik het helaas. Het is echt een dagelijks gevecht van sochtends tot snachts als je geluk hebt te mogen slapen. Maar zodra je weer wakker bent begint het feest opnieuw.

Ik zelf heb depressie altijd onderschat en een beetje aanstellerij gevonden.
Maar zoals je kan lezen is dat het niet. Het doet letterlijk pijn door heel je lichaam.
Mijn geheugen stelt ook niks meer voor, bij simpele gesprekken ben ik afwezig. Wil ook best snel naar huis als ik ergens ben, alleen thuis.. ja thuis wat is thuis?

Heb erg heimwee als ik thuis ben... maarja naar wat?
Naar de oude Ik.. die niet meer te vinden is

Ben toe aan een hele diepe diepe slaap

Ik hoop oprecht dat niemand zover komt zoals ik nu ben, ik was ook ooit lacherig erover, denigrerend onderschatte het ook. Maar merk nu hoe heftig het is en het pakt je letterlijk op elk aspect in je leven.

Ik ben mezelf gewoon zo erg kwijt.. al jaren.. ik ben ik niet meer

Succes en sterkte allemaal.

- zoek hulp, maar we gaan hier niet hinten naar jezelf iets aandoen -

quote:

Op dinsdag 18 augustus 2020 16:04 schreef PzKpfw het volgende:
Waar halen mensen de energie vandaan om altijd maar door te blijven gaan met van alles en nog wat? Carrière, relatie, vrienden, sport, hobby's etc. etc. Zelf sta ik net in het begin van het 'burgerleven' met een baantje, evt huisje op zijn tijd. Maar ik moet zeggen dat de batterij daags na een dag werken wel leeg is, moet er dan niet aan denken om in de avond nog andere verplichtingen te hebben. In het weekend spreek ik weleens wat af en onderneem af en toe iets. Ergens is de huidige situatie ook wel behoorlijk saai en de gedachte dat ik dit nog een X aantal jaar zo door moet gaan staat me ook niet bepaald aan. Maar aan de andere kant heb ik er niet echt de energie voor om het een en ander om te gooien.

quote:

Op zondag 16 augustus 2020 12:24 schreef GrumpyOldMan het volgende:
Stigma, zoek hulp, desnoods nu acuut.Ook mij als man is het overkomen, nu 2e keer. Ook mannen kunnen soms niet hun hele wereld in hun eentje dragen, dus laat los dat het je als man niet mag overkomen en zwaar mag vallen. Ik herken je pijn,je bent niet alleen. Hou vol.