Draai hier alle platen in je platenkast #17 (Van A tot Z)

BBCD64



Tijd voor een hele bijzondere band dit is electric apricot, eigenlijk heten ze electric knectarine maar iedereen zei kenectarine dus hebben ze er maar apricot van gemaakt En achteraf bleek dat in hun logo de hele tijd ook al een abrikoos stond ipv een nectarine... Zoals je uit dit verhaal al hoort is het geen hele serieuze band het is een de band rond de mockumentary "quest for festeroo" waarin deze band met onder andere Les Claypool op drums onder de naam Lapdog een gig gaan doen in festeroo. Maar geheel volgens spinal tap tradities gaat er van alles mis, ze eindigen in de knoop met de interne psychologie van de band en huren een psycholoog in die vervolgens zelf bij band wil.. (ala some kind of monster) ook zitten er leuke interviews met fans in de mockumenatry waarin ze uitleggen dat je bij een electric apricot show altijd twee bandana's nodig hebt 1 voor op je hoofd en 1 voor om je horloge zodat je de tijd verliest in de apricot-zone.

Het is een grote parodie op jam bands en de jam band scene, De cd opent met hey are you going to burning man met teksten als "hey are you going to burningman, Ive got a recipe for vegan spam" etc. De film is uitgebracht door national lampoon en een leuke mockumentary.

Trouwens zijn het vijf originele nummers de andere 7 zijn nummers van : henry thomas, bob weir (die in de film ook nog even voorbij komt geloof ik), gov't mule, Jerry garcia & david grisman, stiff dead cat, micheal franti & spearhead, Larry lalonde. Ze hebben 1 keer echt opgetreden en dat zit ook in de film.



[ Bericht 2% gewijzigd door Bosbeetle op 05-06-2020 10:59:17 ]

quote:

Op vrijdag 5 juni 2020 09:06 schreef Gehenna het volgende:
GCD044 Opeth - Blackwater Park

[ afbeelding ]

Hoe death metal ook heel mooi kan zijn, liet Opeth ons zien. Met hun combinatie van flinke metal en fijne progressieve elementen. Gouden combi wat mij betreft, luister het nog steeds geregeld

Deze ooit gekocht op mijn eerste Lowlands in 2006, waar ze ook speelden. Nooit gedacht dat er zo'n droogkloot achter die zo serieus ogende muziek schuilt

Bleak - Opeth ( Live @ Roundhouse Tapes)

Meesterwerk.

GCD045 The Kilimanjaro Darkjazz Ensemble



Dat is een tijdje terug dat ik deze luisterde, toffe band uit NL. Maken hele sfeervolle muziek, wederom klinkt het als een soundtrack van een film (die niet gemaakt is ). Het licht muzikaal een beetje tussen Bohren & Der Club of Gure en Dj Shadow.

Ooit eens live gezien in Utrecht. Ze openden toen voor 3 hyperactieve breakcore DJ-sets. Het was toen erg duidelijk waar het publiek voor gekomen was, nog nooit zo veel gepraat door een concert meegemaakt (pas toen we helemaal vooraan gingen staan was het tenminste te volgen). Uiteindelijk wel een erg vette show, ook de sets erna

GCD046 The Kilimanjaro Darkjazz Ensemble - Here Be Dragons



En de vervolgplaat. Ooit eens gekregen van Bosbeetle of TCM (weet het niet meer zeker ), die zat in z'n vinylversie. Wederom een fijne plaat, die ik ook al tijden niet meer geluisterd had. Deze heeft ook fijne vocalen, waardoor het me wat meer aan dingen als Portishead doet denken (en dat is nooit verkeerd )

DDCD78: Foo Fighters - Echoes, Silence, Patience & Grace

Dit was het laatste album wat Foo Fighters uit had gebracht toen ik ze een beetje leerde kennen. Zij het al een paar jaar na het uitkomen. Denk dat The Pretender zo'n beetje het eerste nummer was dat ik van ze hoorde (en zelf wel eens opzette), met clip uiteraard. Vanaf schooljaar 2009/2010 was dat ergens, toen draaiden ze Foo Fighters ook wel regelmatig op 3FM. Ik luisterde ook wel graag naar Eric Corton in 3voor12 Radio op 3FM.

En dan te bedenken dat mijn ouders Foo Fighters al in 1995 op Pukkelpop hadden gezien.

BBCD65



En dan zijn we aangekomen bij de cd die al jaren lang in mijn icoon prijkt in geanimeerde versie. Dit is end. met heerlijke vrolijk breakcore, veel jaren 50/60 deuntjes verpakt in breakcore van de bovenste plak. Heel aanstekelijk vrolijk en chaotisch precies zoals ik mijn breakcore fijn vind.

quote:

Op vrijdag 5 juni 2020 11:08 schreef Gehenna het volgende:
GCD046 The Kilimanjaro Darkjazz Ensemble - Here Be Dragons

[ afbeelding ]

En de vervolgplaat. Ooit eens gekregen van Bosbeetle of TCM (weet het niet meer zeker ), die zat in z'n vinylversie. Wederom een fijne plaat, die ik ook al tijden niet meer geluisterd had. Deze heeft ook fijne vocalen, waardoor het me wat meer aan dingen als Portishead doet denken (en dat is nooit verkeerd )

Embers

De vinyl versie van here be dragons is trouwens belachelijk duur geworden Op discogs kwa verkopen songs for the deaf voorbij die jarenlang bovenaan prijkte kwa prijs in mijn collectie. Nu is dat dus here be dragons (geen idee waarom eigenlijk ) Denk niet dat Jason er zelf iets aan heeft.

quote:

Op vrijdag 5 juni 2020 11:50 schreef Bosbeetle het volgende:

[..]

De vinyl versie van here be dragons is trouwens belachelijk duur geworden Op discogs kwa verkopen songs for the deaf voorbij die jarenlang bovenaan prijkte kwa prijs in mijn collectie. Nu is dat dus here be dragons (geen idee waarom eigenlijk ) Denk niet dat Jason er zelf iets aan heeft.

Oh meen je. Kan me herinneren dat ik die destijds een paar keer bijna gekocht had, omdat ie zo goedkoop ergens lag, en dat me dan bedacht omdat ik 'm al op cd had en dat dus toch niet zo nodig vond

BBCD66



Earth met als enige vaste lid dylan carlson, heeft in de jaren 90 eigenhandig drone metal uitgevonden om toen van af 1996 ongeveer van de kaart te verdwijen. Omstreeks 2005 kwamen ze opeens terug met onder andere de cd HEX: or the printing of the infernal machine. Daarop lieten ze een geheel ander geluid horen, drone is het nogsteeds maar weg is de feedback en de distortion en wat er voor terug kwam is een heel helder geluid. Het is nogsteeds traag maar sprankelt. Deze sprankeling hebben ze wat mij betreft weten te perfectioneren op deze plaat the bees made honey in the lion skull, op het eerste gehoor eenvoudige muziek maar het is zo rijk. Ik denk zelf ook niet te min door het spel van bill frisell die op drie van de zeven nummers meespeelt en bij goede luistersessie hoor je hoe vol dit album zit met kleine details die zo goed zijn verweven in de nummers dat nummers nogsteeds eenvoudig lijken. Earth is hierna met dit geluid door blijven gaan en hebben nog mooie albums gemaakt ook met bijvoorbeeld cello e.d. maar wat mijn betreft is dit voor deze periode earth het absolute hoogtepunt. Een plaat die iedereen een keer gehoord moet hebben vind ik.

En nogsteeds geldt "maximum volume yields maximum results"

GCD047 Kraftwerk - Radio-Activity



Kraftwerk, een van de grootste helden uit de muziek, in hun meest minimalistische periode. Met Autobahn (de vorige) hadden ze hun sound en image gevonden, maar dit was de eerste waarbij het thema klopte van begin tot eind

Hier zitten best nog wel wat tracks op die ik zou omschrijven als 'aankloten binnen het thema' Maar ik hou daar wel van, als je op zoek bent naar de catchy liedjes kom je op de latere platen meer aan je trekken.

Trouwens: die geigenteller intro



[ Bericht 11% gewijzigd door Gehenna op 05-06-2020 15:01:05 ]

DDCD79: Foo Fighters - Wasting Light

Album stelde niet teleur, in tegendeel zelfs. Hun optreden op Pinkpop dat jaar was de eerste keer dat ik ze zag, het was geweldig. "Look at that fucking rainbow!"


Collega's van de Albert Heijn luisterden er ook naar, en als er dan weer een nieuw nummer uit was lekker luisteren tijdens het naar huis fietsen.

GCD048 Krux - II



Doom metal supergroepje. Met leden uit Candlemass, Opeth, Entombed, Nifelheim en later Avatarium. Erg fijn plaatje, dikke productie ook Lang niet meer gehoord

BBCD67



Op een gegeven moment bracht de zanger van house of pain een cd uit ionder de naam everlast hij had bescheiden hitjes met ends wat ik een leuk nummer vond heb toen de cd gekocht wat best wel degelijke hip-hop is. Wel is het typische eind jaren 90 (deze cd is 99) hip-hop dus vrij veel gerap over geld en ook sketches op cd van die ingesproken voicemails enzo.. opzich best wel cringworthy. De leukste liedjes vind ik de nummers met acoustische gitaar gecombineerd met de rap of gewoon zang wat dat betreft zijn de twee hitjes ends en what its like eigen leukst, dat is wel een unieke sound. Hierna volgt er nog 1 van everlast wel grappig dat ik hier nu niet zo heel veel meer mee heb.

DDCD80: Foo Fighters - Medium Rare

De LP hiervan was een RSD uitgave in 2011 en bestaat uit allemaal covers. Die elpee heb ik ook (nog gesealed) in de kast staan, maar die staan vanaf ¤100 (sealed) op discogs. Dus die blijft mooi in de kast staan . De cd kwam ik een keer tegen bij Coffee & Vinyl in Antwerpenen was oorspronkelijk een optionele extra bij het blad Humo. In verband met rechten en dat soort gezeik staat de cover van Darling Nikki (origineel van Prince) niet op de cd (staat wel op de lp trouwens). Ik ga de Darling Nikki cover later nog wel horen want die staat ook als b-kant op een ouder singletje die ik heb.

DDCD81: Foo Fighters - Five Songs and a Cover

De titel zegt het al, een ep. Het zijn trouwens stuk voor stuk lekkere nummers die erop staan.

DDCD82: Foo Fighters - Best of You (single)

Met twee nummers die ook op de vorige stonden.

DDCD83: Foo Fighters - Low (promo single)

Hier ben ik snel klaar mee, één nummer.

DDCD84: Foo Fighters - Low (single)

Lekker nummer wel, nog maar een keertje, dit keer met een b-kant erbij.

DDCD85: Foo Fighters - My Hero (promo)

Er heeft iemand een Zweedse stempel aan de binnenkant van de hoes gedrukt over dat het alleen een promo is en niet voor verkoop waarschijnlijk.

DDCD86: Foo Fighters - My Hero (single)

Ook deze nog maar een keer.

DDCD87: Foo Fighters - Have It All (single)

Single uit Australië. Hier staat Darling Nikki dus wel op als b-kant. Have It All is ook heerlijk.

DDCD88: Foo Fighters - Big Me (single)

En door.