R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
relatie breuk door overspannen ?
goedenmorgen,
helaas heeft 3 weken geleden mijn vriendin na 4.5 jaar de relatie verbroken.
voorgeschiedenis:
2jaar geleden zijn mijn vriendin en ik trotste eigenaar geworden van een nieuwbouwwoning, dit was op dat moment alles voor ons en het geluk kon niet op, we hebben besloten deze woning casco op te laten leveren zodat we alles samen konden opbouwen. we hadden enorm mooie ideen over onze woning en alles klopte gewoon, samen de spullen uitzoeken de inrichting plannen en alles uittekenen. we wilde alles perfect hebben en het was ook allemaal mogelijk. dit betkenden wel dat de eerste 3 jaar volledig in de ban van klussen/ werken / bouwen stond ( garage werd ook gelijktijdig gebouwd door mijzelf )
een jaar geleden kwam ik thuis na een weekend geweerkt te hebben, daar kwamen ineens de 3 woorden die niemand wil horen "we moeten praten " mijn vriendin brak volledig in tranen uit en gaf aan dat ze twijfelde over haar gevoel en of we nog wel verder moesten gaan!
ze had ook besloten dat ze der spullen ging pakken en weer terug bij der ouders ging wonen( wij waren op dit moment 2 jaar samenwonend en zij was 24 en ik 26 ). dit kwam voor mij volledig uit het niets en was er helemaal gesloopt van.
na 2 dagen geen contact te hebben gehad , stond ze daar ineens weer voor de deur spulletjes onder der armen en tranen rolde over haar wangen van verdriet. ze wist dat dit niet de oplossing was en wilde zograag terugkomen omdat ze me miste. ik stond met mijn mond vol tanden aan de voordeur en wist totaal niet hoe ik moest reageren! ik zag een sprookje dat zo mooi was volledige wegvagen en daarna we langzaam terug komen.
na een gesprek met haar te hebben gehad over wat er precies aan de hand was, bleek dat ze het moeilijk vond dat ik zoveel aan het werk was en dat alles qua huishouden op haar schouders kwam te liggen ( dit moment had ik een fulltime baan en weekend werk waardoor ik vaak hele weekenden/weeken in het buitenland zat ) ik besloot mijn weekend werk te minderen om haar te steunen in het huishouden, dit was voor haar dan ook een hele opluchting. de 4 maanden hierna zag ik haar dn ook weer stralen en gaf ze vaak aan dat ze weer echt gelukkig was.
augustus 2019 gingen we met mijn schoonouders op vakantie omdat deze zoveel jaar getrouwd waren, dit was voor mij een vakantie waar ik enorm naar uitkeek want door ons druk leventje de laatste jaren was ik aardig toe aan rust lichamelijk en mentaal. deze vakantie werd door iedereen van de familie als fantastich beschouwd, wat hebben we enorm genoten met zijn alle. helaas kwam in november 2019 weer die 3 drie verschikkelijk woorden naar boven. "we moeten praten" dit keer was het weer haar gevoel waarme ze zat en ook dit keer kwam het weer als een duveltje uit een doosje zelf der eigen ouders zagen dit niet aankomen. het werd der allemaal teveel en ze kon die twijfel niet meer aan ! weer der spullen gepakt en weer naar de ouders .
en ja hoor de geschiedenis herhaalt zich, 2 dagen laten kreeg mijn zus en eenorm verward berichtje en wilde mij heel graag voorbereiden op de pijn die zij mij ging doen ! ze had een berichtje naar mijn zus gestuurd hoe enorm kut ze dit voor mijn vond maar een toekomst zat er niet meer in ze zag mij niet als de man waarmee ze voor het altaar wilde staan en al helemaal niet als de vader van der kinderen, dit was voor mij een messteek in mijn rug ! dit deed zo enorm zeer omdat te lezen van iemand waar je zo enorm gek op bent. terwijl ik thuis moest bijkomen van dit berichtje ging ineens de deurbel en ja hoor daar stond ze weer en weer rolde de tranen over der wangen en wilde ze weer terugkomen.
ik vond enorm moeilijk te beseffen dat ze 1 uur geleden alls zo goed doordacht had en zeker wist dat ze niks meer wilde en nu weer ineensvolledig omgeslagen was, wat is er toch met je aan de hand vroeg ik haar?
helaas kon ze hier alleen maar op antwoorden dat dit een twijfel was die ze niet kon onderbouwen ! ik heb toen ook gelijk aangegeven dat ik niet opdezelfde voet verder wil als de laatste keer en heb gevraagd of ze samen naar de dokter wilde, helaas kwam hier ook nog is bij dat zij 2 weken hiervoor van baan was gewisseld en enorm spijt had van die beslissing! ze kwam elke avond huilend thuis en wilde niks anders dan op de bank liggen en knuffelen.
na een week hadden we dan eindelijk onze afspraak bij de huisarts, toen de huisarts vroeg aan der "vertel het is wat is er aan de hand " brak ze volledig in 1000 stukjes tranen liepen over de wangen alsof de kraan volledig opengedraaid was, ze vertelde heel der verhaal ook kwamen er hier dingen naar boven waarvan ik niet eens wist dat ze daar me zat zoals ( vorig jaar februari heeft haar vader kanker gehad, dit was enorme impact op haar leven dit was heel begrijpelijk natuurlijk maardit probleem hebben we samen doorstaan en veel over gepraat en ben er altijd voor der geweest! ook is mijn moeder bij ons 3-4 maanden in komen wonen door relatiebreuk met haar vriend,
ook was er een flinke financiele tegenvaller geweest door het kapot gaan van een van de auto's dit maakte het verbouwen ook niet makkelijker! ook had ze in 1,5 jaar tijd 5 verschillende baantjes gehad en gaf aan wel gelukkig te zijn maar toch zocht ze naar meer.
einde van dit gespek, zei de huisarts dat ze wel heel veel kenmerken had van overspannenheid ( vermoeidheid, nergens zin in, en twijfelen over alles ! ) maar helaas wilde ze hier geen hulp voor krijgen terwijl de huisarts dit aan der aanbood ! dit was een enorme domper voor mij. maar je kan iemand niet dwingen.
de weken hierop waren fantastisch, fysiek contact was er enorm, we communiceerde enorm goed dacht ik! alles klopte gewoon, we hadden vakantie plannen gemaakt voor wintersport en zomervakantie we onderneemde een hoop leuke dingen en konden enorm genieten van de avondjes samen knuffelen op de bank!
toen 3 weken geleden ik een heel lief berichtje kreeg van mijn vriendin hoe enorm veel ze van me hield en hoe geweldig goed ze het wel niet vond gaan op het moment. dit berichtje betekende zo enorm veel voor me ! maar toch zat het me niet lekker, daarop reageerde ik ook met de vraag of er ook momenten waren dat het niet goed voelde want dit vond ik misschien wel net zo belangerijk.
vanaf dit moment ging het helemaal mis, ze belde me op en ik merkte dat ze best wel emotioneel was. ze gaf aan dat ze vorige week toch weer een twijfel momentje had gehad. maar dat ze het niet wilt voelen. na een goed gesprek thuis te hebben gehad, zijn we tot de conclusie gekomen dat we er samen alles aan moeten gaan doen om die twijfel bij haar weg te halen, we hebben dan ook voor de 2x hulp ingeschakeld van de huisarts. we wilde zijn mening hebben of we hulp voor haar moesten zoeken of dat we toch hulp voor ons 2e moesten inschakelen oftewel relatie therapie.
we konden 4 dagen later op gesprek komen bij de huisarts, de dagen ervoor waren ook gewoon weer super, veel geknuffeld en veel leuke dingen gedaan, samen lekker hand in hand gewandeld en een weekendje weg geboekt met vriendin voor over een paar weken. totdat de dag aanbrak dat zij naar de huisarts moest. ze had besloten dat ze dit alleen wilde doen. en gaf haar ook alle ruimte om dit voor haar zo makkelijk mogelijk te maken. toen ze terugkwam van de huisarts was ze helemaal overstuur en heeft ze gelijk een punt gezet achter onze relatie.
blijkbaar had de huisarts gezegd dat ze het uit moest maken omdat zij dit van binnen voelde ( maar volgens mij zegt een huisarts zoiets niet ) sinds dat ze der spullen heeft gepakt is er een hoop onduidelijkheid tussen ons ze verteld tegen idereen dat haar gevoel weg is alleen met mij praat ze heel weinig op dat moment. tot een week later en ik de computer opende waar alles van ons samen instaat dus ook de mails die we binnen krijgen.
daar stond ineens een herinnerings mail van de ggz in. dat ze een intake formulier voor de psycholoog nog moest invullen. dit wekte een hoop vragen bij mij op. heeft ze nou gelogen tegen mij over wat er bij de huisarts is gebeurd en heeft die huisarts haar daadwerkelijk wel doorgestuurd naar een psycholoog ? ik snapte er helemaal niks meer van.
de dag erna heb ik haar ook gebeld om te vragen of ze wilde komen praten. 2 uur later zat ze daar dan, ik durfde de vraag niet te stellen over de huisarts omdat ik bang was dat ik haar allen maaar verder weg zou duwen.
wel stelde ik de vraag wat er nou allemaal precies aan de hand was en waarom ze zo van super positief naar super negatief omklapte van het ene op het andere moment. ze gaf aan dat ze hier al een jaar lang meeliep en dat haar gevoel ene moment heel goed was en andere moment voelde ze niks. maar dat ze niks liever wilde dat wij 2 oud zouden worden en ze er alles aan wilde doen om dit te laten werken ook zei ze no dat ze het zelfs een jaar langer had willen proberen. dit alles stond voor mij zo haaks op elkaar en zo haaks op wat zei allemaal liet zien fysiek gezien dan.
ook word ze super emotioneel constant als ze mij ziet en wil ze niks liever dan vrienden blijven. ondertussen liggen de papieren voor de woning klaar om getekend te worden.
wie weet kan iemand mij meer duidelijkheid geven of een ervaring die bijna hetzelfde is. want ik kan niet begrijpen dat zoiets moois ineens zo kan omslaan in zo iets verschikkelijks.
goedenmorgen,
helaas heeft 3 weken geleden mijn vriendin na 4.5 jaar de relatie verbroken.
voorgeschiedenis:
2jaar geleden zijn mijn vriendin en ik trotste eigenaar geworden van een nieuwbouwwoning, dit was op dat moment alles voor ons en het geluk kon niet op, we hebben besloten deze woning casco op te laten leveren zodat we alles samen konden opbouwen. we hadden enorm mooie ideen over onze woning en alles klopte gewoon, samen de spullen uitzoeken de inrichting plannen en alles uittekenen. we wilde alles perfect hebben en het was ook allemaal mogelijk. dit betkenden wel dat de eerste 3 jaar volledig in de ban van klussen/ werken / bouwen stond ( garage werd ook gelijktijdig gebouwd door mijzelf )
een jaar geleden kwam ik thuis na een weekend geweerkt te hebben, daar kwamen ineens de 3 woorden die niemand wil horen "we moeten praten " mijn vriendin brak volledig in tranen uit en gaf aan dat ze twijfelde over haar gevoel en of we nog wel verder moesten gaan!
ze had ook besloten dat ze der spullen ging pakken en weer terug bij der ouders ging wonen( wij waren op dit moment 2 jaar samenwonend en zij was 24 en ik 26 ). dit kwam voor mij volledig uit het niets en was er helemaal gesloopt van.
na 2 dagen geen contact te hebben gehad , stond ze daar ineens weer voor de deur spulletjes onder der armen en tranen rolde over haar wangen van verdriet. ze wist dat dit niet de oplossing was en wilde zograag terugkomen omdat ze me miste. ik stond met mijn mond vol tanden aan de voordeur en wist totaal niet hoe ik moest reageren! ik zag een sprookje dat zo mooi was volledige wegvagen en daarna we langzaam terug komen.
na een gesprek met haar te hebben gehad over wat er precies aan de hand was, bleek dat ze het moeilijk vond dat ik zoveel aan het werk was en dat alles qua huishouden op haar schouders kwam te liggen ( dit moment had ik een fulltime baan en weekend werk waardoor ik vaak hele weekenden/weeken in het buitenland zat ) ik besloot mijn weekend werk te minderen om haar te steunen in het huishouden, dit was voor haar dan ook een hele opluchting. de 4 maanden hierna zag ik haar dn ook weer stralen en gaf ze vaak aan dat ze weer echt gelukkig was.
augustus 2019 gingen we met mijn schoonouders op vakantie omdat deze zoveel jaar getrouwd waren, dit was voor mij een vakantie waar ik enorm naar uitkeek want door ons druk leventje de laatste jaren was ik aardig toe aan rust lichamelijk en mentaal. deze vakantie werd door iedereen van de familie als fantastich beschouwd, wat hebben we enorm genoten met zijn alle. helaas kwam in november 2019 weer die 3 drie verschikkelijk woorden naar boven. "we moeten praten" dit keer was het weer haar gevoel waarme ze zat en ook dit keer kwam het weer als een duveltje uit een doosje zelf der eigen ouders zagen dit niet aankomen. het werd der allemaal teveel en ze kon die twijfel niet meer aan ! weer der spullen gepakt en weer naar de ouders .
en ja hoor de geschiedenis herhaalt zich, 2 dagen laten kreeg mijn zus en eenorm verward berichtje en wilde mij heel graag voorbereiden op de pijn die zij mij ging doen ! ze had een berichtje naar mijn zus gestuurd hoe enorm kut ze dit voor mijn vond maar een toekomst zat er niet meer in ze zag mij niet als de man waarmee ze voor het altaar wilde staan en al helemaal niet als de vader van der kinderen, dit was voor mij een messteek in mijn rug ! dit deed zo enorm zeer omdat te lezen van iemand waar je zo enorm gek op bent. terwijl ik thuis moest bijkomen van dit berichtje ging ineens de deurbel en ja hoor daar stond ze weer en weer rolde de tranen over der wangen en wilde ze weer terugkomen.
ik vond enorm moeilijk te beseffen dat ze 1 uur geleden alls zo goed doordacht had en zeker wist dat ze niks meer wilde en nu weer ineensvolledig omgeslagen was, wat is er toch met je aan de hand vroeg ik haar?
helaas kon ze hier alleen maar op antwoorden dat dit een twijfel was die ze niet kon onderbouwen ! ik heb toen ook gelijk aangegeven dat ik niet opdezelfde voet verder wil als de laatste keer en heb gevraagd of ze samen naar de dokter wilde, helaas kwam hier ook nog is bij dat zij 2 weken hiervoor van baan was gewisseld en enorm spijt had van die beslissing! ze kwam elke avond huilend thuis en wilde niks anders dan op de bank liggen en knuffelen.
na een week hadden we dan eindelijk onze afspraak bij de huisarts, toen de huisarts vroeg aan der "vertel het is wat is er aan de hand " brak ze volledig in 1000 stukjes tranen liepen over de wangen alsof de kraan volledig opengedraaid was, ze vertelde heel der verhaal ook kwamen er hier dingen naar boven waarvan ik niet eens wist dat ze daar me zat zoals ( vorig jaar februari heeft haar vader kanker gehad, dit was enorme impact op haar leven dit was heel begrijpelijk natuurlijk maardit probleem hebben we samen doorstaan en veel over gepraat en ben er altijd voor der geweest! ook is mijn moeder bij ons 3-4 maanden in komen wonen door relatiebreuk met haar vriend,
ook was er een flinke financiele tegenvaller geweest door het kapot gaan van een van de auto's dit maakte het verbouwen ook niet makkelijker! ook had ze in 1,5 jaar tijd 5 verschillende baantjes gehad en gaf aan wel gelukkig te zijn maar toch zocht ze naar meer.
einde van dit gespek, zei de huisarts dat ze wel heel veel kenmerken had van overspannenheid ( vermoeidheid, nergens zin in, en twijfelen over alles ! ) maar helaas wilde ze hier geen hulp voor krijgen terwijl de huisarts dit aan der aanbood ! dit was een enorme domper voor mij. maar je kan iemand niet dwingen.
de weken hierop waren fantastisch, fysiek contact was er enorm, we communiceerde enorm goed dacht ik! alles klopte gewoon, we hadden vakantie plannen gemaakt voor wintersport en zomervakantie we onderneemde een hoop leuke dingen en konden enorm genieten van de avondjes samen knuffelen op de bank!
toen 3 weken geleden ik een heel lief berichtje kreeg van mijn vriendin hoe enorm veel ze van me hield en hoe geweldig goed ze het wel niet vond gaan op het moment. dit berichtje betekende zo enorm veel voor me ! maar toch zat het me niet lekker, daarop reageerde ik ook met de vraag of er ook momenten waren dat het niet goed voelde want dit vond ik misschien wel net zo belangerijk.
vanaf dit moment ging het helemaal mis, ze belde me op en ik merkte dat ze best wel emotioneel was. ze gaf aan dat ze vorige week toch weer een twijfel momentje had gehad. maar dat ze het niet wilt voelen. na een goed gesprek thuis te hebben gehad, zijn we tot de conclusie gekomen dat we er samen alles aan moeten gaan doen om die twijfel bij haar weg te halen, we hebben dan ook voor de 2x hulp ingeschakeld van de huisarts. we wilde zijn mening hebben of we hulp voor haar moesten zoeken of dat we toch hulp voor ons 2e moesten inschakelen oftewel relatie therapie.
we konden 4 dagen later op gesprek komen bij de huisarts, de dagen ervoor waren ook gewoon weer super, veel geknuffeld en veel leuke dingen gedaan, samen lekker hand in hand gewandeld en een weekendje weg geboekt met vriendin voor over een paar weken. totdat de dag aanbrak dat zij naar de huisarts moest. ze had besloten dat ze dit alleen wilde doen. en gaf haar ook alle ruimte om dit voor haar zo makkelijk mogelijk te maken. toen ze terugkwam van de huisarts was ze helemaal overstuur en heeft ze gelijk een punt gezet achter onze relatie.
blijkbaar had de huisarts gezegd dat ze het uit moest maken omdat zij dit van binnen voelde ( maar volgens mij zegt een huisarts zoiets niet ) sinds dat ze der spullen heeft gepakt is er een hoop onduidelijkheid tussen ons ze verteld tegen idereen dat haar gevoel weg is alleen met mij praat ze heel weinig op dat moment. tot een week later en ik de computer opende waar alles van ons samen instaat dus ook de mails die we binnen krijgen.
daar stond ineens een herinnerings mail van de ggz in. dat ze een intake formulier voor de psycholoog nog moest invullen. dit wekte een hoop vragen bij mij op. heeft ze nou gelogen tegen mij over wat er bij de huisarts is gebeurd en heeft die huisarts haar daadwerkelijk wel doorgestuurd naar een psycholoog ? ik snapte er helemaal niks meer van.
de dag erna heb ik haar ook gebeld om te vragen of ze wilde komen praten. 2 uur later zat ze daar dan, ik durfde de vraag niet te stellen over de huisarts omdat ik bang was dat ik haar allen maaar verder weg zou duwen.
wel stelde ik de vraag wat er nou allemaal precies aan de hand was en waarom ze zo van super positief naar super negatief omklapte van het ene op het andere moment. ze gaf aan dat ze hier al een jaar lang meeliep en dat haar gevoel ene moment heel goed was en andere moment voelde ze niks. maar dat ze niks liever wilde dat wij 2 oud zouden worden en ze er alles aan wilde doen om dit te laten werken ook zei ze no dat ze het zelfs een jaar langer had willen proberen. dit alles stond voor mij zo haaks op elkaar en zo haaks op wat zei allemaal liet zien fysiek gezien dan.
ook word ze super emotioneel constant als ze mij ziet en wil ze niks liever dan vrienden blijven. ondertussen liggen de papieren voor de woning klaar om getekend te worden.
wie weet kan iemand mij meer duidelijkheid geven of een ervaring die bijna hetzelfde is. want ik kan niet begrijpen dat zoiets moois ineens zo kan omslaan in zo iets verschikkelijks.
Van mij moet je het niet aannemen en de diagnose zou ik toch echt aan de psych overlaten, maar ze komt een beetje borderline bij mij over als het klopt wat je zegt met het constante aantrekken en afstoten. Maar een persoonlijkheidsstoornis is altijd lastig te zien of te oordelen.
Ik hoop voor je dat ze het traject bij de GGZ kan volgen, denk dat dat meer duidelijkheid creëert voor jou maar ook voor haar.
[ Bericht 5% gewijzigd door Erasmus op 13-02-2020 08:43:02 ]
Ik hoop voor je dat ze het traject bij de GGZ kan volgen, denk dat dat meer duidelijkheid creëert voor jou maar ook voor haar.
[ Bericht 5% gewijzigd door Erasmus op 13-02-2020 08:43:02 ]
Een relatie is als een plantje, die moet je af en toe ook een beetje water geven.
Als jij min of meer 7 dagen per week werkt, en de rest van de tijd in een immense verbouwing gaat zitten blijft er voor de dingen die echt belangrijk zijn in het leven amper tijd over.
Als jij min of meer 7 dagen per week werkt, en de rest van de tijd in een immense verbouwing gaat zitten blijft er voor de dingen die echt belangrijk zijn in het leven amper tijd over.
blablablabla
Deze relatie klinkt meer als een stuk onkruid dan een mooie bruine anjer.quote:Op donderdag 13 februari 2020 08:42 schreef Elan het volgende:
Een relatie is als een plantje, die moet je af en toe ook een beetje water geven.
Als jij min of meer 7 dagen per week werkt, en de rest van de tijd in een immense verbouwing gaat zitten blijft er voor de dingen die echt belangrijk zijn in het leven amper tijd over.
"For the man sound of body and serene of mind, there is no such thing as bad weather; Every day has its beauty. And storms which whip the blood, do make it pulse more vigorously."
Een depressie veroorzaakt door bijv werk, levensdoelen, ziekte in de familie etc kan ook doortrekken naar negatieve gevoelens over andere zaken, zoals jullie relatie. Depressie veroorzaakt vaak een algemene onzekerheid, lusteloosheid en/of gevoeligheid. Alle prikkels worden dus of gedempt en/of ondraaglijk versterkt. Je gaat over van alles twijfelen. Nou, dat KAN een oorzaak zijn voor de breuk. Het kan echter ook zo zijn dat ze oprecht niet voldoende meer voor jou voelt en dat haar twijfels en schuldgevoel juist haar breekpunt zijn.
Hoe los je het op? Je kunt haar eventueel steunen in haar herstel. Mocht de eerste beschreven oorzaak de reden zijn voor de breuk, dan kan het wellicht goedkomen wanneer ze zich beter voelt en haar gevoel van zekerheid weer terugkeert.
Is er sprake van de tweede oorzaak, dan komt het hoe dan ook niet meer goed. Je kunt haar dan alsnog steunen als je dat wil, maar wees reëel in je verwachtingen.
Daarnaast was en is het altijd belangrijk geweest om tijd voor elkaar te maken. Waarom heb je anders een relatie?
Hoe los je het op? Je kunt haar eventueel steunen in haar herstel. Mocht de eerste beschreven oorzaak de reden zijn voor de breuk, dan kan het wellicht goedkomen wanneer ze zich beter voelt en haar gevoel van zekerheid weer terugkeert.
Is er sprake van de tweede oorzaak, dan komt het hoe dan ook niet meer goed. Je kunt haar dan alsnog steunen als je dat wil, maar wees reëel in je verwachtingen.
Daarnaast was en is het altijd belangrijk geweest om tijd voor elkaar te maken. Waarom heb je anders een relatie?
klinkt complex en inderdaad voer voor professionals.
ik zou wel een strikte scheiding aanhouden tussen papierboel en (mogelijk herstel van) relatie. dus geen documenten ondertekenen / dingen doen die meer verbinding tussen jullie betekenen (bijv in relatie tot dat huis of aanschaf van dingen).
ik zou wel een strikte scheiding aanhouden tussen papierboel en (mogelijk herstel van) relatie. dus geen documenten ondertekenen / dingen doen die meer verbinding tussen jullie betekenen (bijv in relatie tot dat huis of aanschaf van dingen).
proberen is de eerste stap naar falen
een cafe zonder Hazes, is geen kroeg
een cafe zonder Hazes, is geen kroeg
Wow je hebt je 3x laten dumpen.
Health In Harmony is een non-profitorganisatie die regenwoudgemeenschappen helpt met gezondheidszorg en duurzame inkomens in ruil voor bosbescherming, en zo tegelijk klimaatverandering en armoede aanpakt. - https://www.healthinharmony.org/
Sta er bij stil dat een relatie van twee kanten moet komen.
Niet dat zij er vandoor kan gaan wanneer ze wil en dat jij er alles aandoet om het weer beter te maken of om het op te lossen als ze dan weer ineens voor de deur staat.
Niet dat zij er vandoor kan gaan wanneer ze wil en dat jij er alles aandoet om het weer beter te maken of om het op te lossen als ze dan weer ineens voor de deur staat.
Ik denk inderdaad dat een situatie waarbij je als man eindeloos als een hondje achter je partner aan moet lopen niet echt wenselijk is.quote:
Sta er bij stil dat een relatie van twee kanten moet komen.
Niet dat zij er vandoor kan gaan wanneer ze wil en dat jij er alles aandoet om het weer beter te maken of om het op te lossen als ze dan weer ineens voor de deur staat.
Ik weet niet hoor, maar ik zou haar niet iedere keer terug hebben genomen. Al dat gedoe, daar zou ik heel snel klaar mee zijn.
Dit is gewoon niet hoe een relatie werkt. Zij wilde weg? Prima. Maar dan is het wel klaar. Die eerste keer, ok. Kan. Maar het is een rode draad geworden en dan moet je een schaar pakken en de draad doorknippen.
Het maakt ook helemaal niet uit waarom het mis is gegaan. Accepteer het en blijf vooral even bij elkaar vandaan. Je kan best met een ex vriendschappelijk omgaan, maar pas als je echt over haar heen bent.
Kortom: ts, sluit dit af. Uithuilen en opnieuw beginnen. Ik geef je op een briefje dat de volgende relatie veel fijner gaat aanvoelen.
Dit is gewoon niet hoe een relatie werkt. Zij wilde weg? Prima. Maar dan is het wel klaar. Die eerste keer, ok. Kan. Maar het is een rode draad geworden en dan moet je een schaar pakken en de draad doorknippen.
Het maakt ook helemaal niet uit waarom het mis is gegaan. Accepteer het en blijf vooral even bij elkaar vandaan. Je kan best met een ex vriendschappelijk omgaan, maar pas als je echt over haar heen bent.
Kortom: ts, sluit dit af. Uithuilen en opnieuw beginnen. Ik geef je op een briefje dat de volgende relatie veel fijner gaat aanvoelen.
Of ze heeft slecht ontwikkeld hoe ze met emoties om kan gaan.
Of ze vindt het heel moeilijk om te handelen naar wat ze echt voelt (dat ze geen toekomst met je ziet).
Of een combinatie.
Als het vooral het eerste is, is er nog hoop als ze echt aan de slag gaat.
Of ze vindt het heel moeilijk om te handelen naar wat ze echt voelt (dat ze geen toekomst met je ziet).
Of een combinatie.
Als het vooral het eerste is, is er nog hoop als ze echt aan de slag gaat.
The love you take is equal to the love you make.
Dit ja.quote:
Sta er bij stil dat een relatie van twee kanten moet komen.
Niet dat zij er vandoor kan gaan wanneer ze wil en dat jij er alles aandoet om het weer beter te maken of om het op te lossen als ze dan weer ineens voor de deur staat.
Tldr, maar een argument als 'ik voel me te weinig gesteund in het huishouden' is natuurlijk maar een oppervlakkig argument. Dat kan nooit hèt ding zijn. Toch? Daar zat wat onder.
Daarna gestopt met lezen.
Somebody that I used to know
Enneh, wees wat duidelijker over je grenzen (heb nu het laatste stukje gelezen). Ze wil alleen naar de huisarts, laat haar het ook alleen doen. Wil ze toch weer steun /bevestiging, zeg dat ze dat beter aan de huisarts/hulpverlening kan vragen of bij haar ouders kan zoeken. Echt waar, klinkt hard, maar ze zal het 'alleen' moeten doen. En je kunt haar toch niet helpen. Ja, misschien kan je haar helpen door dingen bij haar te laten. Ze is nu zo verward dat ze ook onduidelijk is naar jou toe. Dan ben jij degene die de duidelijkheid moet creëren.
Somebody that I used to know
Tijd steken in een relatie is erg belangrijk.
Wat ik echter niet gepikt had waren de uitspraken die ze naar je zus deed en het feit dat ze met haar spullen vertrekt maar steeds na 2 dagen weer als een braaf hondje voor de deur staat. Na de eerste keer was dat klaar geweest voor mij. Niemand speelt zo met mijn gevoelens en komt er mee weg. Hoe rot het ook zou zijn voor mezelf.
Wat ik echter niet gepikt had waren de uitspraken die ze naar je zus deed en het feit dat ze met haar spullen vertrekt maar steeds na 2 dagen weer als een braaf hondje voor de deur staat. Na de eerste keer was dat klaar geweest voor mij. Niemand speelt zo met mijn gevoelens en komt er mee weg. Hoe rot het ook zou zijn voor mezelf.
En omgedraaid net zo min.quote:
[..]
Ik denk inderdaad dat een situatie waarbij je als man eindeloos als een hondje achter je partner aan moet lopen niet echt wenselijk is.
Binnen een relatie dien je gelijkwaardig te zijn, er voor elkaar te zijn, soms even de een wat meer voor de ander omdat de situatie dat vereist. Maar nooit is het goed voor een mens om als een hondje achter een ander mens, zeker niet je partner, aan te lopen.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Ja. Eens.quote:
[..]
En omgedraaid net zo min.
Binnen een relatie dien je gelijkwaardig te zijn, er voor elkaar te zijn, soms even de een wat meer voor de ander omdat de situatie dat vereist. Maar nooit is het goed voor een mens om als een hondje achter een ander mens, zeker niet je partner, aan te lopen.
Ik bleef eerst even steken op 3 jaar klussen in een nieuwbouwwoning. WTF? 
Zelfs als het casco opgeleverd wordt zou zoiets toch sneller moeten kunnen?
Verder is hierboven denk ik alles al gezegd. Kan van alles zijn. Depressie, burn out, de koek die echt op is en geen keuze daarin durven maken.
Zoals jullie je huis perfect wilden hebben geldt dat voor haar voor haar leven ook? Perfectionisme kan je ook wel eens compleet vast laten lopen. En misschien ben jij op papier wel haar perfecte partner wel maar ontbreekt het perfecte gevoel wel.
Ik zou maar eerst eens bezien hoe dat met haar bij de psycholoog gaat alvorens er weer in te trappen als ze weer voor je deur staat. En gewoon tekenen die papieren.
[ Bericht 4% gewijzigd door Elpis op 13-02-2020 10:23:20 ]
Zelfs als het casco opgeleverd wordt zou zoiets toch sneller moeten kunnen?
Verder is hierboven denk ik alles al gezegd. Kan van alles zijn. Depressie, burn out, de koek die echt op is en geen keuze daarin durven maken.
Zoals jullie je huis perfect wilden hebben geldt dat voor haar voor haar leven ook? Perfectionisme kan je ook wel eens compleet vast laten lopen. En misschien ben jij op papier wel haar perfecte partner wel maar ontbreekt het perfecte gevoel wel.
Ik zou maar eerst eens bezien hoe dat met haar bij de psycholoog gaat alvorens er weer in te trappen als ze weer voor je deur staat. En gewoon tekenen die papieren.
[ Bericht 4% gewijzigd door Elpis op 13-02-2020 10:23:20 ]
I 'm not sure about an inner child, but I do have an inner idiot who surfaces every now and then.
van dit:
dit
enquote:dit betkenden wel dat de eerste 3 jaar volledig in de ban van klussen/ werken / bouwen stond
dit
En dan ook nog eens ditquote:ook was er een flinke financiele tegenvaller geweest door het kapot gaan van een van de auto's dit maakte het verbouwen ook niet makkelijker!
Zou ik ook compleet in de stress raken. Dus ik begrijp wel dat je vriendin overspannen is en de relatie heeft verbroken. Advies heb ik verder niet, maar ik snap je vriendin wel.quote:( vorig jaar februari heeft haar vader kanker gehad, dit was enorme impact op haar leven dit was heel begrijpelijk natuurlijk maardit probleem hebben we samen doorstaan en veel over gepraat en ben er altijd voor der geweest! ook is mijn moeder bij ons 3-4 maanden in komen wonen door relatiebreuk met haar vriend,
Ik moest ook heel erg aan een depressie denken. Hoeft niet zo te zijn, maar is zeker het onderzoeken waard. Bovendien had de huisarts al een burn out geconstateerd waarvoor ze geen hulp wilde aannemen.quote:Op donderdag 13 februari 2020 08:51 schreef Cockwhale het volgende:
Een depressie veroorzaakt door bijv werk, levensdoelen, ziekte in de familie etc kan ook doortrekken naar negatieve gevoelens over andere zaken, zoals jullie relatie. Depressie veroorzaakt vaak een algemene onzekerheid, lusteloosheid en/of gevoeligheid. Alle prikkels worden dus of gedempt en/of ondraaglijk versterkt. Je gaat over van alles twijfelen. Nou, dat KAN een oorzaak zijn voor de breuk. Het kan echter ook zo zijn dat ze oprecht niet voldoende meer voor jou voelt en dat haar twijfels en schuldgevoel juist haar breekpunt zijn.
Hoe los je het op? Je kunt haar eventueel steunen in haar herstel. Mocht de eerste beschreven oorzaak de reden zijn voor de breuk, dan kan het wellicht goedkomen wanneer ze zich beter voelt en haar gevoel van zekerheid weer terugkeert.
Is er sprake van de tweede oorzaak, dan komt het hoe dan ook niet meer goed. Je kunt haar dan alsnog steunen als je dat wil, maar wees reëel in je verwachtingen.
Daarnaast was en is het altijd belangrijk geweest om tijd voor elkaar te maken. Waarom heb je anders een relatie?
@mellie99 waarom wilde ze de hulp niet aannemen?
Ik denk daarnaast dat je elkaar nogal kwijt raakt als je 3 jaar lang aan het verbouwen bent en een van beiden ook nog eens heel veel werkt; zelfs 7 dagen per week in het begin.
Maar hoe dan ook is dat allemaal uit het verleden en moet je verder met het nu. En daarin lijkt het me belangrijk dat je nu eerst naar jezelf kijkt en wat jij wil. Wil jij er tijd, energie en aandacht in blijven steken, in haar, in een mogelijke relatie? Voel jij je daar nog voldoede veilig voor, na de ervaring dat ze al meerdere keren zomaar opgestapt is? Dat ze terugkomt is leuk en aardig, maar eerst heb jij toch weer de ellende en verdriet van de verbroken relatie gevoeld.
Het is me overigens niet helemaal duidelijk wat nu de status is van jullie relatie. Is het nog steeds uit? Zij woont bij haar ouders en jij in jullie huis? De papieren die klaar liggen, zijn dat de papieren om haar uit te kopen of zo?
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Kolere.. wat een verhaal.
Maar wat ik hierboven ook lees, ik vind het wel kwalijk dat ze 3(!) keer weggaat, en weer terugkomt. Dat zou voor mij ook al een reden geweest zijn om te zeggen dat het over is. Hoe moeilijk het ook is.
Maar wat ik hierboven ook lees, ik vind het wel kwalijk dat ze 3(!) keer weggaat, en weer terugkomt. Dat zou voor mij ook al een reden geweest zijn om te zeggen dat het over is. Hoe moeilijk het ook is.
Слава России! Z
@ miss_sly de huisarts had idd geconstateerd dat ze overspannen was en dat alles de afgelopen jaren te veel was geworden. ze vind psychologen zweverig en denkt het zelf wel op te kunnen lossen.quote:
[..]
Ik moest ook heel erg aan een depressie denken. Hoeft niet zo te zijn, maar is zeker het onderzoeken waard. Bovendien had de huisarts al een burn out geconstateerd waarvoor ze geen hulp wilde aannemen.
@:mellie99 waarom wilde ze de hulp niet aannemen?
Ik denk daarnaast dat je elkaar nogal kwijt raakt als je 3 jaar lang aan het verbouwen bent en een van beiden ook nog eens heel veel werkt; zelfs 7 dagen per week in het begin.
Maar hoe dan ook is dat allemaal uit het verleden en moet je verder met het nu. En daarin lijkt het me belangrijk dat je nu eerst naar jezelf kijkt en wat jij wil. Wil jij er tijd, energie en aandacht in blijven steken, in haar, in een mogelijke relatie? Voel jij je daar nog voldoede veilig voor, na de ervaring dat ze al meerdere keren zomaar opgestapt is? Dat ze terugkomt is leuk en aardig, maar eerst heb jij toch weer de ellende en verdriet van de verbroken relatie gevoeld.
Het is me overigens niet helemaal duidelijk wat nu de status is van jullie relatie. Is het nog steeds uit? Zij woont bij haar ouders en jij in jullie huis? De papieren die klaar liggen, zijn dat de papieren om haar uit te kopen of zo?
vorig jaar ben iik ook gestopt met de weekenden werken en heb ik het beperkt tot het verbouwen om dit zo snel mogelijk af te krijgen, dit was een keuze van ons samen zodat we eerder konden gaan genieten van ons huisje samen. helaas hebben we dit niet gered,
voor mij is het heel lastig dat zij die wisselende signalen af blijft geven, zo zegt ze van de week nog, toen ze spullen kwam halen dat ze echt gevoel had dat dit de beste keuze was. maar dat ze wel van me houd en niks liever wilde dan dat dit ging werken ook wilde ze zelfs nog langer doorproberen omdat ze het zo graag wilt.
daarna stelde mijn vader de vraag waarom ze nooit aan relatie therapie heeft gedacht? omdat ze vooral aangeeft dat ze moeite heeft dat sommige dingen gebeurd zijn: zoals een ruzie 4,5 jaar geleden, heb wel is een flinke discussie gehad met mijn schoonouders wat best hoog opliep (zij is best close met der ouders )dit is allemaal netjes uitgepraat en goedgekomen . hierdoor is er vorig jaar in mei iets geknapt en die twijfel is nooit meer weggegaan zegt ze. toen mijn vader die vraag stelde kreeg hij ook het antwoord dat een relatie therapeut ons niet kan helpen omdat ze vind dat onze relatie echt goed is en er niks is wat ze aan mij zou willen veranderen.
ik krijg zo sterk het vermoeden dat ze zich zelf iets aan het aanpraten is, dat ze naar antwoorden aan het zoeken is waarom ze zich zo slecht voelt en dan ze dan uitkomt op onze relatie, terwijl op de momentjes na dat ze weg is gegaan, zie je haar constant genieten en zoekt ze heel veel fysiek contact op en geeft veel knuffels en kusjes. ook had ze super veel ambitie om vakanties te boeken en leuke dingen samen te doen.
ook merkte ik heel erg dat ze met veel dingen heel aanhankelijk was, zij is meestal een heel positief persoon en heel erg van het feesten. afgelopen oud en nieuw zouden we met vrienden samen lekker gaan feesten. paar dagen voor oud en nieuw kwam ze er ineens mee dat ze liever samen op de bank oud en nieuw wilde vieren, dit zag ik zelf niet zo zitten en uiteindelijk zijn we toch naar die vrienden toe gegaan. of ze wilde weinig afspreken meer met vriendinnen. ook zocht ze veel hulp bij mij met haar problemen op het werk en heb haar ook altijd ondersteund.
tussen ons is er op moment geen relatie meer, ze gaf aan dat ze duidelijkheid had gevonden maar zoals ik net al zei, op moment dat je door gaat vragen breekt ze ineens en word ze emotioneel en zegt ze ineens , ik had het nog langer willen proberen en hou nog steeds van je. ik wil zo graag dat dit allemaal gewoon werkt. ik blijf idd in het huis wonen en ga haar uitkopen zij blijft lekker bij der ouders wonen in een warm nest.
Nee jij wil dat Ze zichzelf iets aan praat want als dat zo is heb jij nog een mogelijkheid. Als ze gewoon klaar is met de relatie dan kun je niks meer dus dat heb jij liever niet.
Breitling - Instruments for Professionals
Ik vind dit soort uitspraken altijd zo fascinerend. Mede door de stigma op hulp verkrijgen van de GGZ.quote:
ze vind psychologen zweverig en denkt het zelf wel op te kunnen lossen.
[ Bericht 1% gewijzigd door Erasmus op 13-02-2020 11:14:38 ]
ik vond ook oprecht jammer dat hier zo over gedacht word, maar zoals de huisarts zei als zei als je er maar voor 99,9 procent in geloofd gaat het al niet werken, je moet er 100% achterstaan en zelf willen.quote:
[..]
Ik vind dit soort uitspraken altijd zo fascinerend. Mede door de stigma op hulp verkrijgen van de GGZ.
Eerlijk gezegd klinkt het alsof het beter voor je is om afscheid van haar te nemen. Hoe sneller hoe beter. Want dit gaat alleen nog maar erger worden.
ja de eerste 3 jaar was omdat ik alles in de avond uurtjes deed door de weeks omdat ik vaak weg was in het weekend, ook kwam erbij dat ik zelf de garage aan het bouwen was. door de ziekte van mijn (ex schoonvader) hebben we een tijdje stil geleegen omdat de situatie hier even niet naar was. Ik zie idd zelf soms ook wel in dat we misschien beter rustig aan hadden kunnen beginnen en langzamerhand opbouwen, helaas is dit niet gebeurd en kan ik niet meer terugdraaien.quote:
Ik bleef eerst even steken op 3 jaar klussen in een nieuwbouwwoning. WTF?
Zelfs als het casco opgeleverd wordt zou zoiets toch sneller moeten kunnen?
Verder is hierboven denk ik alles al gezegd. Kan van alles zijn. Depressie, burn out, de koek die echt op is en geen keuze daarin durven maken.
Zoals jullie je huis perfect wilden hebben geldt dat voor haar voor haar leven ook? Perfectionisme kan je ook wel eens compleet vast laten lopen. En misschien ben jij op papier wel haar perfecte partner wel maar ontbreekt het perfecte gevoel wel.
Ik zou maar eerst eens bezien hoe dat met haar bij de psycholoog gaat alvorens er weer in te trappen als ze weer voor je deur staat. En gewoon tekenen die papieren.
helaas wil zij het advies van de huisarts niet aannemen en wilt ze geen hulp hebben van mensen die hiervoor gestudeerd hebben. dan krijg ik een antwoord : ben niet gek en vind allemaal veel te zweverig.
ik wilde dit verhaal meer delen om te kijken of er mensen waren die een vergelijkbare situatie hebben/hadden. en misschien meer duidelijkheid kunnen geven hoe iemand denkt die met een depressie/overspanning te maken heeft of heeft gehad.
Dit ..quote:
Op een gegeven moment is het dan ook wel een keer echt klaar met kansen geven lijkt mij
My age is very
Inappropriate
for my behavior
Inappropriate
for my behavior
Og ajb zeg!! Ze is overspannen lees je toch?quote:
Van mij moet je het niet aannemen en de diagnose zou ik toch echt aan de psych overlaten, maar ze komt een beetje borderline bij mij over als het klopt wat je zegt met het constante aantrekken en afstoten. Maar een persoonlijkheidsstoornis is altijd lastig te zien of te oordelen.
Ik hoop voor je dat ze het traject bij de GGZ kan volgen, denk dat dat meer duidelijkheid creëert voor jou maar ook voor haar.
Dat vond ik al een beetje een raar verhaal als ik eerlijk benquote:
[..]
Og ajb zeg!! Ze is overspannen lees je toch?
My age is very
Inappropriate
for my behavior
Inappropriate
for my behavior
Het is overduidelijk dat ze geen hulp wil, terwijl ze niet in staat lijkt dit zelf op te lossen.
"Pools are perfect for holding water"
Zolang je nog 'de luxe' hebt om te bedenken of je wel hulp wil, dan ben je denk ik nog niet volledig ziek, denk ik soms wel eensquote:
[..]
ik vond ook oprecht jammer dat hier zo over gedacht word, maar zoals de huisarts zei als zei als je er maar voor 99,9 procent in geloofd gaat het al niet werken, je moet er 100% achterstaan en zelf willen.
. Als je echt in crisis zit, dan is het geen vraag meer of je nog hulp wilt. Dan wil je gewoon hulp. Maar goed, haar keuze. (en je kan natuurlijk zelf wel bedenken of wat jij er zelf eigenlijk van vindt. Iemand die niet voor haar relatie wil knokken door aan zichzelf te werken... wil je daar zelf wel een relatie mee?) Nou, daar kan ik je wel iets over vertellen. Je kan haar niet helpen, je kan het niet voor haar oplossen (moet je ook niet willen, want je gaat er zelf aan onderdoor), ze zal het zelf moeten doen, en er zijn zorgverleners die daarvoor zijn getraind om haar daarmee te helpen. Dat zij geen zorg wil, is haar keuze. Hoef jij niet op te vangen, of zelf te geven. Ze zal het echt zelf moeten doen. Het enige dat jij kan doen is zeggen dat ze voor problemen beter naar de huisarts kan gaan (en hopen dat de huisarts het lukt om tot haar door te dringen. Maar laat dat aan de professionals over).quote:
ik wilde dit verhaal meer delen om te kijken of er mensen waren die een vergelijkbare situatie hebben/hadden. en misschien meer duidelijkheid kunnen geven hoe iemand denkt die met een depressie/overspanning te maken heeft of heeft gehad.
[ Bericht 3% gewijzigd door Postbus100 op 13-02-2020 13:33:38 ]
Somebody that I used to know
TS dit is een kut situatie en het is jammer dat ze geen hulp wil. Je kan haar het beste laten gaan, want het gaat niet beter worden zonder professionele hulp, ze zal zich op den duur ook nog wel tegen gaan komen wat dat betreft.
Ja dat lees ik, ik uit gewoon mijn vermoeden. Dat hoeft niet perse te kloppen hè (en ik hoop dat het niet klopt). Het was gewoon herkenbaar voor mij.quote:
[..]
Og ajb zeg!! Ze is overspannen lees je toch?
[ Bericht 4% gewijzigd door Erasmus op 13-02-2020 13:44:06 ]
ik heb dit advies zelf al van de huisarts gekregen, en dat vind ik juist het lastige van alles, je geeft om iemand en bouwt samen een bepaalde toekomst op. maar ik zou die persoon enorm graag willen helpen en vechten voor onze relatie maar dat is dus juist het genen wat ik niet moet doen en haar de rust en ruimte geven die ze denkt nodig te hebben.quote:Op donderdag 13 februari 2020 13:23 schreef Postbus100 het volgende:
[..]
Zolang je nog 'de luxe' hebt om te bedenken of je wel hulp wil, dan ben je denk ik nog niet volledig ziek, denk ik soms wel eens
[..]
Nou, daar kan ik je wel iets over vertellen. Je kan haar niet helpen, je kan het niet voor haar oplossen (moet je ook niet willen, want je gaat er zelf aan onderdoor), ze zal het zelf moeten doen, en er zijn zorgverleners die daarvoor zijn getraind om haar daarmee te helpen. Dat zij geen zorg wil, is haar keuze. Hoef jij niet op te vangen, of zelf te geven. Ze zal het echt zelf moeten doen. Het enige dat jij kan doen is zeggen dat ze voor problemen beter naar de huisarts kan gaan (en hopen dat de huisarts het lukt om tot haar door te dringen. Maar laat dat aan de professionals over).
helaas word ik door genoeg mensen om me heen herrinerd hoe geweldig wij wel niet bij elkaar pasten en dat wij de laatste 2 zouden zijn waarvan ze verwachten uit elkaar te gaan. en dan nog niet gesproken over de informatie die ze verlenen wat zij allemaal aan het doen is op het moment.
ik heb aan haar uitgelegd dat ik alles van social media heb ontvolgd en dat ze dit niet persoonlijk moet opvatten, maar dat ik dit puur uit zelfbescherming doe. helaas heb je dan van die mensen die naar je toe komen en zeggen: ze was gister nog lekker stappen was haar tegen gekomen.
vervolgens hoor je weer van iemand anders dat ze na een half uur stappen alweer naar huis is gegaan. en dan gaan die dingen weer spoken in je hoofd. heb ook aangegeven dat ik niks meer over wil horen en ik graag verder wil gaan, maar toch wil ik graag dingen weten over mensen die overspannen zijn en in relatie's zitten. puur om te kijken of ik overeenkomsten zie in ons verhaal
gelukkig ben ik op een forum beland
en merk dat ik best me ei kwijt kan hier.ook over de reactie dat ze waarschijnlijk depressief of een burnout heeft. ik snap dat je mee probeert te denken en blijf dat vooral doen. helaas heeft de huisarts uitgesproken"dat hij dacht aan een overspannenheid' dat is ook waarom ik nou nog twijfel, heeft ze het wel of heeft ze het niet ?
maar daar zal alleen een psycholoog antwoord op kunnen geven.
Ik lees er niet uit dat TS er voor haar was. Dat hij veel aan het werk was ok maar was hij in staat zijn werk te laten vallen wanneer zijn vriendin hem echt nodig had.
[ Bericht 88% gewijzigd door HSG op 13-02-2020 14:50:12 ]
Dus als jij het heel moeilijk hebt dan maak jij een relatie uit/ ga je gelijk scheiden?quote:Op donderdag 13 februari 2020 10:07 schreef Karina het volgende:
van dit:
[..]
en
dit
[..]
En dan ook nog eens dit
[..]
Zou ik ook compleet in de stress raken. Dus ik begrijp wel dat je vriendin overspannen is en de relatie heeft verbroken. Advies heb ik verder niet, maar ik snap je vriendin wel.
[ Bericht 88% gewijzigd door HSG op 13-02-2020 14:50:12 ]
Yo tengo, tú tienes, Él/Ella tiene
Nou dit was een beetje een raar verhaal, ik dacht heel eerlijk gezegd dat dit beetje door de ziekte van der vader kwam, dat ze het er gewoon heel moeilijk mee had en heel erg naar iemand zocht die haar een baaplde aandacht zou geven of in de buurt is als ze dat nodig had.quote:
Heeft ze, voordat het de eerste keer uit ging, al gepoogd met jou over eventuele problemen te praten die jij misschien niet zag?
Of was het meer van "dit is niet wat ik had verwacht" dus ga ik er maar vandoor?
maar toen ik met haar aan de praat raakte zei ze dat het kwam omdat ze het gevoel had dat ze kwa huishouden er alleen voor stond omdat ik vaak werken of bezig was. dit vond ik niet helemaal eerlijk , puur omdat ik dat extra werk ook deed omdat wij zoveel wilde in de woning.
ik heb toen ook aangegeven dat ik hier mee ging stoppen en ben toen heel veel thuis geweest, dit vond zij enorm fijn en gaf ze ook regelmatig aan. de maanden daarna waren dan ook een hele verbetering gaf ze aan, en ze gaf ook meerdere keren aan dat het echt weer goed aanvoelde.
we hebben in september nog een hele leuke vakantie gehad met mijn schoonouders omdat ze zoveel jaar getrouwd waren. hier merkte ik wel dat ze de laatste 2 dagen van de vakantie ( 9Dagen) heel er kortaf reageerde naar haar ouders en gaf ze bij mij aan dat het voor haar lang genoeg heeft geduurt.
dit was voor mij best opmerkelijk, helemaal omdat zij super close is met haar vader en moeder.
toen ze in november besloot om naar der ouders te gaan, gaf ze aan dat der gevoel weer opspeelde, maar na 2 dagen miste ze me wel zei ze ( dit neem ik maar even aan dat ze hier niet over liegt ) daarna hebben we veel gesprekken gevoer over hoe we dit aan gaan pakken.
ik kreeg wel veel te horen: dat ze enorm moeilijk vind om aan te geven wat ze nu voelt, het ene moment twijfelt ze over der gevoel en andere moment zegt ze ik ben echt gelukkig dit is echt wat ik wil.
toen hebben we de huisarts bezocht en die zat te denken aan overspannen.
dit is beetje zoals het gelopen.
Maar dit was nadat het uit was en nadat ze weer op de stoep stond. Maar het gaat erom of ze daarvoor al iets heeft laten merken.quote:
[..]
Nou dit was een beetje een raar verhaal, ik dacht heel eerlijk gezegd dat dit beetje door de ziekte van der vader kwam, dat ze het er gewoon heel moeilijk mee had en heel erg naar iemand zocht die haar een baaplde aandacht zou geven of in de buurt is als ze dat nodig had.
maar toen ik met haar aan de praat raakte zei ze dat het kwam omdat ze het gevoel had dat ze kwa huishouden er alleen voor stond omdat ik vaak werken of bezig was. dit vond ik niet helemaal eerlijk , puur omdat ik dat extra werk ook deed omdat wij zoveel wilde in de woning.
Dat ze blijft twijfelen over haar gevoelens en relatie geeft al aan dat het gewoon niet gaat werken. Ik vind dat jullie een goed gesprek moeten voeren of over wat jullie echt beiden willen want nu is het een soort van knipperlicht.quote:ik heb toen ook aangegeven dat ik hier mee ging stoppen en ben toen heel veel thuis geweest, dit vond zij enorm fijn en gaf ze ook regelmatig aan. de maanden daarna waren dan ook een hele verbetering gaf ze aan, en ze gaf ook meerdere keren aan dat het echt weer goed aanvoelde.
we hebben in september nog een hele leuke vakantie gehad met mijn schoonouders omdat ze zoveel jaar getrouwd waren. hier merkte ik wel dat ze de laatste 2 dagen van de vakantie ( 9Dagen) heel er kortaf reageerde naar haar ouders en gaf ze bij mij aan dat het voor haar lang genoeg heeft geduurt.
dit was voor mij best opmerkelijk, helemaal omdat zij super close is met haar vader en moeder.
toen ze in november besloot om naar der ouders te gaan, gaf ze aan dat der gevoel weer opspeelde, maar na 2 dagen miste ze me wel zei ze ( dit neem ik maar even aan dat ze hier niet over liegt ) daarna hebben we veel gesprekken gevoer over hoe we dit aan gaan pakken.
ik kreeg wel veel te horen: dat ze enorm moeilijk vind om aan te geven wat ze nu voelt, het ene moment twijfelt ze over der gevoel en andere moment zegt ze ik ben echt gelukkig dit is echt wat ik wil.
toen hebben we de huisarts bezocht en die zat te denken aan overspannen.
dit is beetje zoals het gelopen.
Yo tengo, tú tienes, Él/Ella tiene
En hoe laat ze dat zien dan..? Wat zijn haar plannen op dit gebied?quote:
[..]
@ miss_sly de huisarts had idd geconstateerd dat ze overspannen was en dat alles de afgelopen jaren te veel was geworden. ze vind psychologen zweverig en denkt het zelf wel op te kunnen lossen.
De impact is niet altijd goed in te schatten, maar verhuizen en verbouwen scoren berucht hoog.quote:Vorig jaar ben iik ook gestopt met de weekenden werken en heb ik het beperkt tot het verbouwen om dit zo snel mogelijk af te krijgen, dit was een keuze van ons samen zodat we eerder konden gaan genieten van ons huisje samen. helaas hebben we dit niet gered
Een praktische oplossing haalt lang niet altijd de bijbehorende emoties weg. Zeker niet als je verder nog steeds relatief veel gedoe zoals klussen op je bordje houdt..
Is het echt zo wisselend of heb je misschien niet de juiste parameters ingezet?quote:Voor mij is het heel lastig dat zij die wisselende signalen af blijft geven, zo zegt ze van de week nog, toen ze spullen kwam halen dat ze echt gevoel had dat dit de beste keuze was. maar dat ze wel van me houd en niks liever wilde dan dat dit ging werken ook wilde ze zelfs nog langer doorproberen omdat ze het zo graag wilt.
Wat wil ze dan komen proberen door weer terug te komen? Hoe kan iets weer gaan werken als je niet weet waar je aan wil werken, laat staan hoe?
Houden van is leuk om te horen, maar niet altijd even veelzeggend over blijvende compatibiliteit.
Daarnaast is liefde ook relatief, want wat is je liefde waard als je partner je niet liever iemand gunt met wat minder twijfels?
Sowieso twijfelachtige opmerking over niks willen veranderen. Moet je überhaupt ook niet teveel willen, laat staan of het realistisch is..quote:Daarna stelde mijn vader de vraag waarom ze nooit aan relatie therapie heeft gedacht? omdat ze vooral aangeeft dat ze moeite heeft dat sommige dingen gebeurd zijn: zoals een ruzie 4,5 jaar geleden, heb wel is een flinke discussie gehad met mijn schoonouders wat best hoog opliep (zij is best close met der ouders )dit is allemaal netjes uitgepraat en goedgekomen . hierdoor is er vorig jaar in mei iets geknapt en die twijfel is nooit meer weggegaan zegt ze. toen mijn vader die vraag stelde kreeg hij ook het antwoord dat een relatie therapeut ons niet kan helpen omdat ze vind dat onze relatie echt goed is en er niks is wat ze aan mij zou willen veranderen.
Wat maakt dit zo een goede relatie dan? Zij is niet gelukkig, jij nu ook niet en jij wist niet eens dat zij al zolang met shizzle in d'r maag zit. Laat staan hoe diep het zat. Dat moet toch ergens te denken geven..?
Zeggen de mindere momenten niet juist veel meer over hoe goed een relatie is?quote:krijg zo sterk het vermoeden dat ze zich zelf iets aan het aanpraten is, dat ze naar antwoorden aan het zoeken is waarom ze zich zo slecht voelt en dan ze dan uitkomt op onze relatie, terwijl op de momentjes na dat ze weg is gegaan, zie je haar constant genieten en zoekt ze heel veel fysiek contact op en geeft veel knuffels en kusjes. ook had ze super veel ambitie om vakanties te boeken en leuke dingen samen te doen.
Waarom komt ze ondanks al die andere factoren juist bij jullie relatie uit?
Is het misschien niet ook een soort weg willen vluchten van? Lekker uit dat huis wat jullie zoveel kost en weg uit het gewone leven.
Of hardvochtig proberen om die twijfels weg te knuffelen en te zoenen? Of een keihard schuldgevoel, waarbij ze even vergeet dat y/n gebeuren misschien nog veel kutter voor jou is dan een clean break?
Wat ik zo lees lijkt ze wel bepaalde pleasende of ontwijkende tactieken te hebben. Ongeacht wat daar de oorzaak van is, het zit het functioneren danig in de weg. En toch wel handig om in je achterhoofd te houden bij die mixed signals, of ze je echt denkt te helpen met haar ik hou zo van je of haar schuldgevoel zo probeert te verzachten..quote:Tussen ons is er op moment geen relatie meer, ze gaf aan dat ze duidelijkheid had gevonden maar zoals ik net al zei, op moment dat je door gaat vragen breekt ze ineens en word ze emotioneel en zegt ze ineens , ik had het nog langer willen proberen en hou nog steeds van je. ik wil zo graag dat dit allemaal gewoon werkt. ik blijf idd in het huis wonen en ga haar uitkopen zij blijft lekker bij der ouders wonen in een warm nest.
Heel verstandig om geen heftige administratieve verbintenis aan te gaan, zoals een huis. Fijn als je haar uit kan kopen en niet krom hoeft te liggen om het in je eentje te kunnen rooien.
Trek zulke grenzen ook gerust emotioneel, want je laat haar misschien teveel vrij om in te zien wat de impact is van haar twijfelkonten. Omgekeerd heeft ze laten zien hoe emoties en gedachten verbergen averechts werkt, dus beter maak je niet dezelfde fout. Het is ook mogelijk om niet verwijtend erover te kunnen communiceren. Leuker kun je het niet maken, wel makkelijker..
Sterkte met het afronden en verwerken
zij is echt een enorme binnenvetter, ze heeft geen signalen afgegeven dat het effe niet lekker liep, was voor mij ineens een klap. maar ze heeft de eerste 2x ook niet gezegd dat ze uit elkaar wilde. puur dat ze met der gevoel in de knoop zat en even naar de ouders wilde.quote:
[..]
Maar dit was nadat het uit was en nadat ze weer op de stoep stond. Maar het gaat erom of ze daarvoor al iets heeft laten merken.
[..]
Dat ze blijft twijfelen over haar gevoelens en relatie geeft al aan dat het gewoon niet gaat werken. Ik vind dat jullie een goed gesprek moeten voeren of over wat jullie echt beiden willen want nu is het een soort van knipperlicht.
wat het voor haar zo moeilijkt maakt, is dat ze harstikke gelukkig is, alleen sommige momenten dat ze in bed ligt gaat ze zich ineens afvragen is dit wat ik wil. en dan weer paar minuten later is dit weg. alleen soms heeft ze dagen dat ze heel zenuwachtig word van die gedachten waardoor ze veel gaat piekeren.
maar ze wil niks liever dan samen oud worden en ze geeft ook aan dat ze de relatie perfect vind sinds ik meer thuis ben. ze vind niks zo fijn dan elke avond samen te douchen, bank lekker knufflene en ook in bed ligt ze het liefst heel de nacht tegen me aan. ook krijg ik van haar elke ochtend als ik naar me werk rij een whatsappje, hoeveel ze wel niet van me houd en een hartje erbij.
lijkt me toch dat iemand steeds meer afstand neemt als het gevoel er niet meer is?
De klassieker hier op FOK! Het ligt aan TS. Hij had gewoon x of y iets anders moeten doen. Dan was er geen enkel probleem geweestquote:
Een relatie is als een plantje, die moet je af en toe ook een beetje water geven.
Als jij min of meer 7 dagen per week werkt, en de rest van de tijd in een immense verbouwing gaat zitten blijft er voor de dingen die echt belangrijk zijn in het leven amper tijd over.
I've got 99 problems, but a bitch ain't one.
Wat me opvalt aan je verhaal is het zeer grote aantal overdrijvingen die je gebruikt:
- "ons geluk kon niet op"
- "volledig in de ban van klussen "
- "we wilde alles perfect hebben"
- "de weken hierop waren fantastisch"
- "we communiceerde enorm goed"
- "ik zag een sprookje dat zo mooi was "
- "deze vakantie werd door iedereen van de familie als fantastich beschouwd"
Je zou er bijna moe van worden, hoe goed en perfect alles gaat... maar vreemd genoeg worden die overdrijvingen over 'hoe goed alles ging' afgewisseld met duidelijke signalen dat het eigenlijk helemaal niet zo _perfect_ was .
Zowel het gegeven dat zij regelmatig aangeeft problemen te hebben... maar evengoed uit je beschrijving van je eigen activiteiten klinkt het ook voor jou een beetje alsof je eigenlijk veels teveel hooi op je vork neemt en kennelijk continu problemen hebt ... kennelijk financieel ook lang niet alles klopt en je ook in de weekenden moet werken en vrijwel alles aan de verbouwing al jarenlang in je eentje doet.
Ik kan begrijpen dat iemand graag wil dat zijn leven helemaal goed is, dat alles klopt: perfecte relatie, groot huis, verbouwd naar je eigen wensen, succesvol in werk en leuke vakanties....
maar soms lukt dat gewoon niet, en soms is het juist ook goed je beperkingen te erkennen en een stap terug te doen.
Ik geef eigenlijk je partner gelijk als ze zich voor zichzelf ook realiseert en daarop handelt, zeker als het alternatief is vooral door te gaan in een streven dat misschien lastig haalbaar is en een hele hoop energie kost die niet iedereen kan opbrengen.
Ik vermoed dat je partner het idee heeft dat een stapje terugnemen in een relatie met jou niet zal lukken, dat jij steeds verder wil gaan en het liefst een treetje extra wil zetten of desnoods 's nachts doorwerken, klopt dat?
- "ons geluk kon niet op"
- "volledig in de ban van klussen "
- "we wilde alles perfect hebben"
- "de weken hierop waren fantastisch"
- "we communiceerde enorm goed"
- "ik zag een sprookje dat zo mooi was "
- "deze vakantie werd door iedereen van de familie als fantastich beschouwd"
Je zou er bijna moe van worden, hoe goed en perfect alles gaat... maar vreemd genoeg worden die overdrijvingen over 'hoe goed alles ging' afgewisseld met duidelijke signalen dat het eigenlijk helemaal niet zo _perfect_ was .
Zowel het gegeven dat zij regelmatig aangeeft problemen te hebben... maar evengoed uit je beschrijving van je eigen activiteiten klinkt het ook voor jou een beetje alsof je eigenlijk veels teveel hooi op je vork neemt en kennelijk continu problemen hebt ... kennelijk financieel ook lang niet alles klopt en je ook in de weekenden moet werken en vrijwel alles aan de verbouwing al jarenlang in je eentje doet.
Ik kan begrijpen dat iemand graag wil dat zijn leven helemaal goed is, dat alles klopt: perfecte relatie, groot huis, verbouwd naar je eigen wensen, succesvol in werk en leuke vakanties....
maar soms lukt dat gewoon niet, en soms is het juist ook goed je beperkingen te erkennen en een stap terug te doen.
Ik geef eigenlijk je partner gelijk als ze zich voor zichzelf ook realiseert en daarop handelt, zeker als het alternatief is vooral door te gaan in een streven dat misschien lastig haalbaar is en een hele hoop energie kost die niet iedereen kan opbrengen.
Ik vermoed dat je partner het idee heeft dat een stapje terugnemen in een relatie met jou niet zal lukken, dat jij steeds verder wil gaan en het liefst een treetje extra wil zetten of desnoods 's nachts doorwerken, klopt dat?
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Het zit bij haar dieper dan je denkt. Hele tijd zeggen dat ze het niet wil uitmaken maar je bent al 3x gedumpt. Ik denk dat het een beetje einde verhaal is en dat ze eerst aan haarzelf moet werkenquote:
[..]
zij is echt een enorme binnenvetter, ze heeft geen signalen afgegeven dat het effe niet lekker liep, was voor mij ineens een klap. maar ze heeft de eerste 2x ook niet gezegd dat ze uit elkaar wilde. puur dat ze met der gevoel in de knoop zat en even naar de ouders wilde.
wat het voor haar zo moeilijkt maakt, is dat ze harstikke gelukkig is, alleen sommige momenten dat ze in bed ligt gaat ze zich ineens afvragen is dit wat ik wil. en dan weer paar minuten later is dit weg. alleen soms heeft ze dagen dat ze heel zenuwachtig word van die gedachten waardoor ze veel gaat piekeren.
maar ze wil niks liever dan samen oud worden en ze geeft ook aan dat ze de relatie perfect vind sinds ik meer thuis ben. ze vind niks zo fijn dan elke avond samen te douchen, bank lekker knufflene en ook in bed ligt ze het liefst heel de nacht tegen me aan. ook krijg ik van haar elke ochtend als ik naar me werk rij een whatsappje, hoeveel ze wel niet van me houd en een hartje erbij.
lijkt me toch dat iemand steeds meer afstand neemt als het gevoel er niet meer is?
Nee de fout ligt bij hun beiden. Zij laat niet merken waarmee ze zit en TS is meer aan het werk dan dat hij bij haar is wanneer zij hem nodig heeft. Verder hadden een zeer onrealistisch beeld over wat ze beiden willen.quote:
[..]
De klassieker hier op FOK! Het ligt aan TS. Hij had gewoon x of y iets anders moeten doen. Dan was er geen enkel probleem geweest
Yo tengo, tú tienes, Él/Ella tiene
quote:
[..]
En hoe laat ze dat zien dan..? Wat zijn haar plannen op dit gebied?
( dit heb ik ook meerdere keren gevraagd, maar zij wilde vooral rust paken en leuke dingen gaan doen, dit voelde voor mij vrij machteloos. helemaal omdat de huisarts mij een advies had gegeven om haar alles behalve te pushen)
[..]
De impact is niet altijd goed in te schatten, maar verhuizen en verbouwen scoren berucht hoog.
Een praktische oplossing haalt lang niet altijd de bijbehorende emoties weg. Zeker niet als je verder nog steeds relatief veel gedoe zoals klussen op je bordje houdt..
(klopt dit is mij ook zeer tegen gevallen maar je bent jong en ambitieus.
[..]
Is het echt zo wisselend of heb je misschien niet de juiste parameters ingezet?
Wat wil ze dan komen proberen door weer terug te komen? Hoe kan iets weer gaan werken als je niet weet waar je aan wil werken, laat staan hoe?
( ik heb haar ook gevraagd wat het nut was om 2 dagen weg te gaan en vervolgens op de zelfde voet weer verder te gaan. maar dit was voor haar de manier. ik heb ook relatie therapie aangeboden. maar zei gaf aan dat onze relatie perfect was en dat ze dit zelf moest uitzoeken )
Houden van is leuk om te horen, maar niet altijd even veelzeggend over blijvende compatibiliteit.
Daarnaast is liefde ook relatief, want wat is je liefde waard als je partner je niet liever iemand gunt met wat minder twijfels?
[..]
Sowieso twijfelachtige opmerking over niks willen veranderen. Moet je überhaupt ook niet teveel willen, laat staan of het realistisch is..( hier had ik ook enorm veel moeite mee helemaal omdat ik mensen om mij heen hulp hebben zien krijgen omdat ze even in een flinke dip zaten. dat is ook de reden waarom ik er echt in geloof dat die mensen jou handvaten kunnen geven)
Wat maakt dit zo een goede relatie dan? Zij is niet gelukkig, jij nu ook niet en jij wist niet eens dat zij al zolang met shizzle in d'r maag zit. Laat staan hoe diep het zat. Dat moet toch ergens te denken geven..? ( klopt helemaal neem het mezelf ook deels kwalijk dat ik het nooit gezien heb, maar klinkt heel dom maar ik kan wel zeggen dat ik oprecht gelukkig met haar was, we hadden dezelfde humor en konden enorm lachen om domme dingen. ook mensen om ons heen hebben nooit iets gemerkt! zelfs haar beste vriendinnen en haar moeder wisten niks over de situatie, terwijl zij alles bespreekt met haar moeder.
[..]
Zeggen de mindere momenten niet juist veel meer over hoe goed een relatie is?
Waarom komt ze ondanks al die andere factoren juist bij jullie relatie uit?
( ook hierin geef ik je gelijk, helaas ben ik niet iemand die het heel snel opgeeft, en heeft de huisarts mij verteld dat als iemand overspannen of depressief is al je emoties woorden afgevlakt, dus ook je gevoelens voor een persoon, misschien houd ik hier te veel aan vast maar klonk vrij logisch voor mij.
Is het misschien niet ook een soort weg willen vluchten van? Lekker uit dat huis wat jullie zoveel kost en weg uit het gewone leven.
Of hardvochtig proberen om die twijfels weg te knuffelen en te zoenen? Of een keihard schuldgevoel, waarbij ze even vergeet dat y/n gebeuren misschien nog veel kutter voor jou is dan een clean break? ( dit zou idd kunnen , maar als jij maanden met iemand moet kussen en knufflen zal je heus wel ergens een steekje laten vallen toch ? maar ze wilde niks liever dan samen zijn ) maar misschien ben ik wel heel naief.
[..]
Wat ik zo lees lijkt ze wel bepaalde pleasende of ontwijkende tactieken te hebben. Ongeacht wat daar de oorzaak van is, het zit het functioneren danig in de weg. En toch wel handig om in je achterhoofd te houden bij die mixed signals, of ze je echt denkt te helpen met haar ik hou zo van je of haar schuldgevoel zo probeert te verzachten..
Heel verstandig om geen heftige administratieve verbintenis aan te gaan, zoals een huis. Fijn als je haar uit kan kopen en niet krom hoeft te liggen om het in je eentje te kunnen rooien.
Trek zulke grenzen ook gerust emotioneel, want je laat haar misschien teveel vrij om in te zien wat de impact is van haar twijfelkonten. Omgekeerd heeft ze laten zien hoe emoties en gedachten verbergen averechts werkt, dus beter maak je niet dezelfde fout. Het is ook mogelijk om niet verwijtend erover te kunnen communiceren. Leuker kun je het niet maken, wel makkelijker..
Sterkte met het afronden en verwerken
Je vult dingen in die ik niet zeg.quote:
[..]
De klassieker hier op FOK! Het ligt aan TS. Hij had gewoon x of y iets anders moeten doen. Dan was er geen enkel probleem geweest
Het lijkt mij persoonlijk gewoon heel erg lastig als je er nooit bent om een gezonde relatie te onderhouden over een periode van 2 jaar.
En als je dan thuis bent moet er keihard geklust worden. Dan heb je types hier die roepen dat dat meisje gek is, borderliner zelfs. Maar wie zou daar nou niet depressief van worden?
Helemaal met zo'n clown als partner die doet alsof alles hosanna en het perfecte plaatje is. Op papier misschien ja.
blablablabla
ik heb idd veel te veel hooi op mijn vork genomen, maar dit was iets wat wij samen wilde.quote:
Wat me opvalt aan je verhaal is het zeer grote aantal overdrijvingen die je gebruikt:
- "ons geluk kon niet op"
- "volledig in de ban van klussen "
- "we wilde alles perfect hebben"
- "de weken hierop waren fantastisch"
- "we communiceerde enorm goed"
- "ik zag een sprookje dat zo mooi was "
- "deze vakantie werd door iedereen van de familie als fantastich beschouwd"
Je zou er bijna moe van worden, hoe goed en perfect alles gaat... maar vreemd genoeg worden die overdrijvingen over 'hoe goed alles ging' afgewisseld met duidelijke signalen dat het eigenlijk helemaal niet zo _perfect_ was .
Zowel het gegeven dat zij regelmatig aangeeft problemen te hebben... maar evengoed uit je beschrijving van je eigen activiteiten klinkt het ook voor jou een beetje alsof je eigenlijk veels teveel hooi op je vork neemt en kennelijk continu problemen hebt ... kennelijk financieel ook lang niet alles klopt en je ook in de weekenden moet werken en vrijwel alles aan de verbouwing al jarenlang in je eentje doet.
Ik kan begrijpen dat iemand graag wil dat zijn leven helemaal goed is, dat alles klopt: perfecte relatie, groot huis, verbouwd naar je eigen wensen, succesvol in werk en leuke vakanties....
maar soms lukt dat gewoon niet, en soms is het juist ook goed je beperkingen te erkennen en een stap terug te doen.
Ik geef eigenlijk je partner gelijk als ze zich voor zichzelf ook realiseert en daarop handelt, zeker als het alternatief is vooral door te gaan in een streven dat misschien lastig haalbaar is en een hele hoop energie kost die niet iedereen kan opbrengen.
Ik vermoed dat je partner het idee heeft dat een stapje terugnemen in een relatie met jou niet zal lukken, dat jij steeds verder wil gaan en het liefst een treetje extra wil zetten of desnoods 's nachts doorwerken, klopt dat?
ik ben wel iemand, als ik iets wil dan doe ik er alles voor. helaas heb ik mezelf waarschijnlijk wel voorbij gelopen en is dit het resultaat.
dat het idd allemaal niet zo perfect was, dat is voor mij wel duidelijk geworden. ik heb de deksel aardig hard op mijn neus gehad, ze komt wel in een warm nest terecht nu natuurlijk dus voor haar is de stap best makkelijk om te maken.
ik merk wel dat iedereen nogal commentaar heeft op mijn manier van aanpakken, tis voor mij ook de eerste keer dat ik samen ging wonen met iemand. zij was het voor mij. en deed niks liever dan hard werken voor ons. ik vond het al moeilijk om te horen dat ze overspannen was en heb me nog nooit zo kut gevoeld toen ze vertelde dat ze het niet meer trok.
financieel hebben we een flinke tegenvaller gehad. mijn motor van mijn auto was kapot gelopen en we moesten een 5K aftikken, dit was best stressvol in een verbouwing waar je alles goed kan gebruiken.
haha bedankt voor deze mooie benaming( clown )quote:
[..]
Je vult dingen in die ik niet zeg.
Het lijkt mij persoonlijk gewoon heel erg lastig als je er nooit bent om een gezonde relatie te onderhouden over een periode van 2 jaar.
En als je dan thuis bent moet er keihard geklust worden. Dan heb je types hier die roepen dat dat meisje gek is, borderliner zelfs. Maar wie zou daar nou niet depressief van worden?
Helemaal met zo'n clown als partner die doet alsof alles hosanna en het perfecte plaatje is. Op papier misschien ja.
ik snap waar je vandaan komt, maar als je goed gelezen had, heb ik ook verteld dat ik enorm de deksel op mijn neus heb gekregen en ik letterlijk niks heb gemerkt. ik denk persoonlijk dat veel mensen op moment dat het misgaat en geen signalen worden gegeven, geen flauw idee hebben.
dit betekend niet dat het fout is dat ik het niet gezien heb en al helemaal niet dat het een goeie zet was om maar door te blijven gaan.
Ik denk dat je het punt een beetje mist. Als de superlatieven die je gebruikt echt bij je horen, lijkt het me vrijwel onmogelijk voor bijvoorbeeld je vriendin om iets niet perfect, geweldig en fantastisch te vinden. Bovendien kun je je afvragen hoe reëel het is dat je je leven zó positief bekijkt. Of is dat nu alleen voor het topic?quote:
[..]
haha bedankt voor deze mooie benaming( clown )
ik snap waar je vandaan komt, maar als je goed gelezen had, heb ik ook verteld dat ik enorm de deksel op mijn neus heb gekregen en ik letterlijk niks heb gemerkt. ik denk persoonlijk dat veel mensen op moment dat het misgaat en geen signalen worden gegeven, geen flauw idee hebben.
dit betekend niet dat het fout is dat ik het niet gezien heb en al helemaal niet dat het een goeie zet was om maar door te blijven gaan.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Clown niet als belediging maar als stereotype van iemand die zijn problemen weglacht/wegwuift.quote:
[..]
haha bedankt voor deze mooie benaming( clown )
ik snap waar je vandaan komt, maar als je goed gelezen had, heb ik ook verteld dat ik enorm de deksel op mijn neus heb gekregen en ik letterlijk niks heb gemerkt. ik denk persoonlijk dat veel mensen op moment dat het misgaat en geen signalen worden gegeven, geen flauw idee hebben.
dit betekend niet dat het fout is dat ik het niet gezien heb en al helemaal niet dat het een goeie zet was om maar door te blijven gaan.
Je komt over als een oprecht persoon die zijn zaakjes financieel en praktisch graag goed op orde wil hebben en dat siert je. Maar een mensenleven is meer dan alleen maar werken en verbouwen. Zeker als je die leeftijd van jullie hebt. Je hebt je prioriteiten dus niet goed op orde gehad en dat is een leermoment voor je volgende relatie, want geen enkele vrouw zal accepteren dat je haar langere periode compleet verwaarloosd. Welke gouden bergen je daar ook tegenover stelt en hoe groot de belangen ook zijn.
Wat deed zij eigenlijk als jij weg was, had ze ook een baan en druk sociaal leven? Of zat ze thuis te wachten tot jij weer eens thuis kwam om vervolgens haar links te laten liggen en je op de verbouwing te storten? Ondanks jouw goede bedoelingen bekruipt me een beetje een gevoel van medelijden.
blablablabla
|
|
