GC General Chat
Hier kun je praten over van alles en nog wat. Eigenlijk alles wat niet in een van de andere rubrieken thuishoort.
Welkom bij een nieuw deel van "Vraag wat je wil".
Soms vraag je je wel eens af hoe bepaalde zaken in elkaar steken, hoe zou het zijn om een specifiek beroep te hebben. Wat beweegt mensen met een bijzondere hobby. Daarom hebben wij deze reeks op FOK! in het leven geroepen. Hier bieden wij mensen extra anonieme mogelijkheid om vragen te beantwoorden. De personen die zich kunnen opgeven in dit topic: GC / [Vraag wat je wil]: een inventarisatie. (andere feedback mag ook in dat topic). krijgen toegang tot het VraagWatJeWil account en kunnen via dit account een paar dagen vragen van jullie beantwoorden. Dit account blijft van de persoon totdat het volgende deel in de reeks geopend wordt.
Dit deel kunnen we vragen stellen aan iemand die haar vader veloren heeft omdat hij zelfmoord gepleegd heeft. Dus ben je benieuwd hoe je daar mee om kunt gaan als nabestaande, of ze begrip heeft voor de daad van haar vader, en of ze hem nog mist, vraag het hier.
Wacht even totdat de ondervraagde zichzelf introduceert alvorens te reageren.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Introductie, bij deze.
Eind jaren '90 verloor ik mijn vader aan zelfdoding. Hij was 40, ik 14.
Gebruik het VWJW-account omdat ik op mijn eigen account behoorlijk actief ben op FOK! en er al flink lang niet meer over gepost heb. Kan zijn dat iemand me of mijn verhaal herkent, maar zou het op prijs stellen als mijn soort-van-anonimiteit gerespecteerd wordt in deze.
Ik houd dit account tot morgenavond 18.00 uur, dus kom maar op met die vragen.
Eind jaren '90 verloor ik mijn vader aan zelfdoding. Hij was 40, ik 14.
Gebruik het VWJW-account omdat ik op mijn eigen account behoorlijk actief ben op FOK! en er al flink lang niet meer over gepost heb. Kan zijn dat iemand me of mijn verhaal herkent, maar zou het op prijs stellen als mijn soort-van-anonimiteit gerespecteerd wordt in deze.
Ik houd dit account tot morgenavond 18.00 uur, dus kom maar op met die vragen.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Voor degenen die moeite hebben met rekenen: ik was eind jaren '90 dus 14 en nu (mid tot) eind dertig. Dat betekent dat ik binnen nu en vijf jaar ouder ben dan mijn vader ooit is geweest. Dat is wel een heel gekke (en ergens ook een beetje enge) gedachte.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Ik begin maar meteen met de meest morbide vraag die ik kan bedenken: hoe heeft je vader zelfmoord gepleegd?
Allereerst gecondoleerd. Heeft het uit het leven stappen van je vader impact gehad op het aangaan van relaties later door jou?
blablablabla
Weet je waarom je vader zelfmoord pleegde?
Hoe werd het nieuws je verteld?
Hoe was de uitvaart? Werd er over gesproken? Heb je last gehad van roddels?
Hoe werd het nieuws je verteld?
Hoe was de uitvaart? Werd er over gesproken? Heb je last gehad van roddels?
Roses are red
Violets are blue
Wololo Wololo
Now violets are red too
Violets are blue
Wololo Wololo
Now violets are red too
Ik zeg nooit 'zelfmoord', als ik het over ons pap heb. Ik kies voor 'zelfdoding' of 'zelfgekozen einde'. Zelfmoord is, in mijn ogen, een agressieve daad. Als je jezelf door je kop schiet = zelfmoord, pillen of verdrinking = zelfdoding.quote:Op maandag 13 januari 2020 13:10 schreef herverwijderd het volgende:
Ik begin maar meteen met de meest morbide vraag die ik kan bedenken: hoe heeft je vader zelfmoord gepleegd?
Hij is naar de rivier (die op 10 minuutjes loopafstand van mijn ouderlijk huis ligt) gewandeld, is -waarschijnlijk- het water in gewandeld en gaan drijven tot hij onderkoeld raakte. Hij is nog gezien door een meneer met een hond. Lekker morbide: de hond-meneer heeft naar hem geroepen: "Meneer, het is wel een beetje koud om te zwemmen!", waarna pap zei: "Nah, valt best mee!"
^Die meneer heeft de volgende dag (!!) pas de politie gebeld.
Klinkt als een film, als ik het zo teruglees.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Absoluut. Ik ben (nog steeds) doodsbang (wow, goeie woordgrap) dat mijn huidige partner me ooit gaat verlaten. Van jaren '90 tot huidige partner heb ik alle (!) 'verkeringen' die ik had zelf uitgemaakt na max een jaar*, uit angst dat de mensen in kwestie ooit weg zouden gaan.quote:
Allereerst gecondoleerd. Heeft het uit het leven stappen van je vader impact gehad op het aangaan van relaties later door jou?
*op één na, trouwens. Die maakte ik wel zelf uit, maar 'pas' na zes jaar.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Dit komt op me over alsof je dit die wandelaar verwijt. Alsof hij had moeten begrijpen dat er iets niet klopt en als hij meteen de politie had gewaarschuwd dat je vader dan misschien nog geleefd zou hebben.quote:
[..]
Ik zeg nooit 'zelfmoord', als ik het over ons pap heb. Ik kies voor 'zelfdoding' of 'zelfgekozen einde'. Zelfmoord is, in mijn ogen, een agressieve daad. Als je jezelf door je kop schiet = zelfmoord, pillen of verdrinking = zelfdoding.
Hij is naar de rivier (die op 10 minuutjes loopafstand van mijn ouderlijk huis ligt) gewandeld, is -waarschijnlijk- het water in gewandeld en gaan drijven tot hij onderkoeld raakte. Hij is nog gezien door een meneer met een hond. Lekker morbide: de hond-meneer heeft naar hem geroepen: "Meneer, het is wel een beetje koud om te zwemmen!", waarna pap zei: "Nah, valt best mee!"
^Die meneer heeft de volgende dag (!!) pas de politie gebeld.
Klinkt als een film, als ik het zo teruglees.
Hoe hoger de geest, hoe groter het beest.(Maaike Vaatstra)
Ja. Hij was bipolair (wat toen nog 'manisch-depressief' heette), had last van psychoses en epilepsie. Was regelmatig opgenomen in psychiatrische instellingen.quote:
Weet je waarom je vader zelfmoord pleegde?
Hoe werd het nieuws je verteld?
Hoe was de uitvaart? Werd er over gesproken? Heb je last gehad van roddels?
Hij heeft eind jaren '80 op diezelfde plek 'het eind' overwogen, maar is toen terug naar huis gekomen omdat hij vond dat hij mijn moeder niet alleen kon laten met drie jonge kinderen.
Na vijf dagen vermissing kwam de politie aan de deur. Vanaf dat moment herinner ik me niks meer, tot ongeveer een jaar later. Om dat een trauma te noemen is een understatement.
Uitvaart weet ik niet zo goed meer (zie boven). Het enige aanknopingspunt wat ik van de uitvaart heb zijn de foto's (dát is pas morbide!) die mijn oom (oudste broer van pap) heeft gemaakt.
Ik kom uit een dorp. Iedereen in dat dorp kende ons pap als 'die mooie/aardige/leuke man'. Ik heb vanaf zijn dood jarenlang de lokale supermarkt gemeden, omdat elke keer als ik er kwam achter mijn rug dingen hoorde als "wat zíelig voor die kinderen!" hoorde, maar eigenlijk nooit 'in my face'.
Nu nog, als ik in het dorp kom, hoor ik mensen zeggen: "Hey, is dat niet de dochter van ...? Zíelig hè?"
Het maakt me knettergek en om die reden zou ik nooit meer in dat k**dorp willen wonen. Ik zou ook lijp worden van alle plekken die herinneringen oproepen, de hele tijd.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Ik ben wel tien jaar lang boos op die kerel geweest, ja. Inmiddels heb ik het hem wel vergeven, maar ik blijf het raar vinden.quote:
[..]
Dit komt op me over alsof je dit die wandelaar verwijt. Alsof hij had moeten begrijpen dat er iets niet klopt en als hij meteen de politie had gewaarschuwd dat je vader dan misschien nog geleefd zou hebben.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Damn wat een rotsituatie (en nog vele andere scheldwoorden natuurlijk). Heeft hij ooit iets vertel of opgeschreven van wat er in hem om ging?quote:
Ja. Hij was bipolair (wat toen nog 'manisch-depressief' heette), had last van psychoses en epilepsie. Was regelmatig opgenomen in psychiatrische instellingen.
Hij heeft eind jaren '80 op diezelfde plek 'het eind' overwogen, maar is toen terug naar huis gekomen omdat hij vond dat hij mijn moeder niet alleen kon laten met drie jonge kinderen.
Roses are red
Violets are blue
Wololo Wololo
Now violets are red too
Violets are blue
Wololo Wololo
Now violets are red too
omg, wat een verhaal.quote:
[..]
Ik zeg nooit 'zelfmoord', als ik het over ons pap heb. Ik kies voor 'zelfdoding' of 'zelfgekozen einde'. Zelfmoord is, in mijn ogen, een agressieve daad. Als je jezelf door je kop schiet = zelfmoord, pillen of verdrinking = zelfdoding.
Hij is naar de rivier (die op 10 minuutjes loopafstand van mijn ouderlijk huis ligt) gewandeld, is -waarschijnlijk- het water in gewandeld en gaan drijven tot hij onderkoeld raakte. Hij is nog gezien door een meneer met een hond. Lekker morbide: de hond-meneer heeft naar hem geroepen: "Meneer, het is wel een beetje koud om te zwemmen!", waarna pap zei: "Nah, valt best mee!"
^Die meneer heeft de volgende dag (!!) pas de politie gebeld.
Klinkt als een film, als ik het zo teruglees.
Was je boos op je vader en dat je dat op de wandelaar probeerde af te reageren ?quote:
[..]
Ik ben wel tien jaar lang boos op die kerel geweest, ja. Inmiddels heb ik het hem wel vergeven, maar ik blijf het raar vinden.
Godmother of Radio 49
And now I think of my life as vintage wine
How fragile we are
And now I think of my life as vintage wine
How fragile we are
Ja, heel veel zelfs. Probleem: op floppydisks (en een flink deel -twee planken vol multomappen- ook geprint, gelukkig). Een deel op van die heel ouwe platte en een deel op 'moderne'. Stuk of zestig floppy's in totaal, waarvan zeker veertig zijn kwijtgeraakt in de afgelopen 20 jaar. Zonde..? Misschien. Ik weet ook niet in hoeverre ik 't echt zou willen lezen, denk dat mijn PTSS daar niet blij van zou worden. Bovendien lost het niks op.quote:
[..]
Damn wat een rotsituatie (en nog vele andere scheldwoorden natuurlijk). Heeft hij ooit iets vertel of opgeschreven van wat er in hem om ging?
Ik praatte als kind wel heel veel met hem. Dagelijks, urenlang. Ik wist ook al een tijdje dat hij 'het' ooit zou doen, maar niet wanneer. Dat hij me dat niet heeft verteld, vond ik verschrikkelijk. Maar ik zie nu wel in dat dat niet echt iets is dat je je veertienjarige kind kan aandoen.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Ik zou het eerlijk gezegd ook niet weten of het nieuwe inzichten geeft. Wat er gebeurd is los je er natuurlijk niet mee op nee.quote:
Zonde..? Misschien. Ik weet ook niet in hoeverre ik 't echt zou willen lezen, denk dat mijn PTSS daar niet blij van zou worden. Bovendien lost het niks op.
Maar dan wel vertellen dat ie het gaat doen?quote:Ik praatte als kind wel heel veel met hem. Dagelijks, urenlang. Ik wist ook al een tijdje dat hij 'het' ooit zou doen, maar niet wanneer. Dat hij me dat niet heeft verteld, vond ik verschrikkelijk. Maar ik zie nu wel in dat dat niet echt iets is dat je je veertienjarige kind kan aandoen.
Heeft je vader ooit hulp geaccepteerd en gekregen?
Roses are red
Violets are blue
Wololo Wololo
Now violets are red too
Violets are blue
Wololo Wololo
Now violets are red too
Nee, ik heb de keuze van pap altijd wel begrepen. Ik vond (en vind) het gewoon raar dat die meneer niet eerder de politie had gebeld. Niet omdat ze dan ons pap hadden kunnen redden (want dat was een héél slecht idee geweest), maar omdat het ons vijf dagen complete ontreddering (want er bleven, vijf dagen lang, maar 'tips' binnen komen van kennissen die ideeën hadden over waar hij kon zijn en mensen die claimden dat ze 'm ergens hadden zien lopen) had bespaard.quote:Op maandag 13 januari 2020 13:48 schreef just me het volgende:
[..]
Was je boos op je vader en dat je dat op de wandelaar probeerde af te reageren ?
Toptip: als iemand ooit dreigt er een eind aan te willen maken, ga dan niet zelf de familie bellen met dit soort tips. Ik heb nog steeds telefoonangst, omdat ik bang ben dat iemand me belt met dit soort k*ttips.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Niet dat hij 'het' ging doen, maar wel dat hij het leven (te) zwaar vond, ja. Of dat gepaste gespreksstof is, weet ik ook niet. Ik vond mezelf daar volwassen genoeg voor, maar bij nader inzien betwijfel ik dat uiteraard wel. Ik denk niet dat ik een heel normale kindertijd heb gehad.quote:
[..]
Ik zou het eerlijk gezegd ook niet weten of het nieuwe inzichten geeft. Wat er gebeurd is los je er natuurlijk niet mee op nee.
[..]
Maar dan wel vertellen dat ie het gaat doen?
Heeft je vader ooit hulp geaccepteerd en gekregen?
Hij is in de veertien jaar dat ik 'm kende zeker vijf keer langdurig opgenomen geweest (waarvan 1x een jaar), elke keer gedwongen. Of dat telt als 'hulp accepteren', weet ik niet. En hij slikte heel veel medicijnen, die hij eens in de zoveel tijd in een manische bui weigerde (en dan volgde een psychotische episode).
Ik kan me niet herinneren dat hij ooit psychologische hulp had buiten de opnames om, maar dat kan ook zijn gekomen omdat hij niet zo vaak buitenshuis kwam.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Holy crap, dit komt wel ff hard aan ineens. Ik ga even een kopje koffie drinken, de was ophangen en mijn gedachten verzetten. Terug over tien minuutjes ofzo.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Een heel jaar weg! Dat klinkt niet normaal nee. Hoe ging dat dan in de rest van het gezin?quote:Op maandag 13 januari 2020 14:16 schreef VraagWatJeWil het volgende:
Niet dat hij 'het' ging doen, maar wel dat hij het leven (te) zwaar vond, ja. Of dat gepaste gespreksstof is, weet ik ook niet. Ik vond mezelf daar volwassen genoeg voor, maar bij nader inzien betwijfel ik dat uiteraard wel. Ik denk niet dat ik een heel normale kindertijd heb gehad.
Hij is in de veertien jaar dat ik 'm kende zeker vijf keer langdurig opgenomen geweest (waarvan 1x een jaar), elke keer gedwongen. Of dat telt als 'hulp accepteren', weet ik niet. En hij slikte heel veel medicijnen, die hij eens in de zoveel tijd in een manische bui weigerde (en dan volgde een psychotische episode).
Heb je wel het idee gehad dat je vader 'te genezen' was of dat het nooit meer goed zou komen?
Wat zou je mensen die in zo'n situatie kunnen zitten willen adviseren?
Roses are red
Violets are blue
Wololo Wololo
Now violets are red too
Violets are blue
Wololo Wololo
Now violets are red too
Heb je nu intussen vrede met de daad van jouw vader en heb je het allemaal een plek kunnen geven of ben je nog steeds 'boos' ?
Nee dus:
[ Bericht 35% gewijzigd door golfer op 13-01-2020 14:22:07 (toevoeging) ]
Nee dus:
quote:
Holy crap, dit komt wel ff hard aan ineens. Ik ga even een kopje koffie drinken, de was ophangen en mijn gedachten verzetten. Terug over tien minuutjes ofzo.
[ Bericht 35% gewijzigd door golfer op 13-01-2020 14:22:07 (toevoeging) ]
There is no greater joy than be taken for an imbecile by an idiot. (Oscar Wilde)
Poef.....gone! ©golfer
Poef.....gone! ©golfer
Sorry!quote:
Holy crap, dit komt wel ff hard aan ineens. Ik ga even een kopje koffie drinken, de was ophangen en mijn gedachten verzetten. Terug over tien minuutjes ofzo.
Roses are red
Violets are blue
Wololo Wololo
Now violets are red too
Violets are blue
Wololo Wololo
Now violets are red too
heftig man. hoe wordt je dan als kind eigenlijk "geholpen" staat er meteen een hele rataplan "logen" klaar ?
proberen is de eerste stap naar falen
een cafe zonder Hazes, is geen kroeg
een cafe zonder Hazes, is geen kroeg
Jouw moeder leeft nog, begrijp ik uit jouw term 'halfwees'. Zag die het aankomen en hoe reageerde zij erop? Heeft zij intussen een nieuwe relatie?
There is no greater joy than be taken for an imbecile by an idiot. (Oscar Wilde)
Poef.....gone! ©golfer
Poef.....gone! ©golfer
-koffiepauze duurt iets langer dan tien minuten, excuus. Blijf vooral vragen stellen, ik beantwoord ze straks-
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
neem vooral je tijdquote:
-koffiepauze duurt iets langer dan tien minuten, excuus. Blijf vooral vragen stellen, ik beantwoord ze straks-
Godmother of Radio 49
And now I think of my life as vintage wine
How fragile we are
And now I think of my life as vintage wine
How fragile we are
Zoals ik zei, ik had niet echt een normale jeugd. Zodra mijn vader (ivm opname) wegviel, nam ik veel taken over in huis. Ik deed altijd boodschappen met hem samen, bijvoorbeeld. Zodra hij -weer eens- werd opgenomen, deed ik die boodschappen in mijn eentje.quote:
[..]
Een heel jaar weg! Dat klinkt niet normaal nee. Hoe ging dat dan in de rest van het gezin?
Heb je wel het idee gehad dat je vader 'te genezen' was of dat het nooit meer goed zou komen?
Wat zou je mensen die in zo'n situatie kunnen zitten willen adviseren?
Te genezen? Nee. Ik vond het vooral zielig voor hem dat hij steeds werd opgesloten, maar ik zag (en zie, denk ik) nog steeds niet in waar het goed voor was.
In die situatie:
- Als kind van ... : Laat jezelf niet teveel meeslepen door de overgebleven ouder. Je bent kind, niet reserve-ouder. Natuurlijk mag je je ouder wel helpen, maar het is niet je taak.
- Als partner van ... : Zie boven. Waak voor je kinderen. En voor je eigen gemoedstoestand. De persoon in de instelling krijgt al hulp, daar moet je (deels) op vertrouwen.
- Als suïcidaal persoon: Zoek. Hulp.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Ik ben nog steeds boos op RIAGG (dat nu niet meer bestaat) en alle andere partijen die betrokken waren bij de opnames. Niet dat dat helpt, of dat er (veel) alternatieven waren, maar toch. Zij hebben me mijn vader afgepakt door hem op te sluiten en kapot te drogeren.quote:
Heb je nu intussen vrede met de daad van jouw vader en heb je het allemaal een plek kunnen geven of ben je nog steeds 'boos' ?
Nee dus:
[..]
Ik snap ook wel dat zonder de medicatie hij waarschijnlijk al veel eerder dood was geweest, maar ik vind het heel erg dat hij zoveel (mentale) pijn heeft geleden die te voorkomen was geweest (door hem eerder met rust te laten).
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Niet.quote:
heftig man. hoe wordt je dan als kind eigenlijk "geholpen" staat er meteen een hele rataplan "logen" klaar ?
Ik heb een cursusje 'rouw en verdriet' gedaan op de middelbare school. Dat was het. Tot ik op mijn zoveelentwintigste voor de derde keer een burn-out kreeg en er sprake bleek van heftige PTSS (ik had op dat moment een week lang niet geslapen door nachtmerries, was bang voor politie, bang voor water, bang voor mannen in witte pakken/busjes).
Op later moment ook nog diagnose ASS gekregen, overigens. Die laatste doet een hoop stukjes op hun plek vallen. Ook denkt mijn psych dat ons pap ook kei-autistisch was (en dat de behandeling voor manisch-depressiviteit daarom niet goed aansloeg), maar da's lastig te beoordelen.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Je blijft dus anderen 'de schuld' geven aan de zelfdoding van jouw vader en accepteert nog steeds niet dat hij alleen voor die daad verantwoordelijk was.quote:
Ik ben nog steeds boos op RIAGG (dat nu niet meer bestaat) en alle andere partijen die betrokken waren bij de opnames. Niet dat dat helpt, of dat er (veel) alternatieven waren, maar toch. Zij hebben me mijn vader afgepakt door hem op te sluiten en kapot te drogeren.
Ik snap ook wel dat zonder de medicatie hij waarschijnlijk al veel eerder dood was geweest, maar ik vind het heel erg dat hij zoveel (mentale) pijn heeft geleden die te voorkomen was geweest (door hem eerder met rust te laten).
There is no greater joy than be taken for an imbecile by an idiot. (Oscar Wilde)
Poef.....gone! ©golfer
Poef.....gone! ©golfer
Oei. Pittig.quote:
[..]
Niet.
Ik heb een cursusje 'rouw en verdriet' gedaan op de middelbare school. Dat was het. Tot ik op mijn zoveelentwintigste voor de derde keer een burn-out kreeg en er sprake bleek van heftige PTSS (ik had op dat moment een week lang niet geslapen door nachtmerries, was bang voor politie, bang voor water, bang voor mannen in witte pakken/busjes).
Op later moment ook nog diagnose ASS gekregen, overigens. Die laatste doet een hoop stukjes op hun plek vallen. Ook denkt mijn psych dat ons pap ook kei-autistisch was (en dat de behandeling voor manisch-depressiviteit daarom niet goed aansloeg), maar da's lastig te beoordelen.
proberen is de eerste stap naar falen
een cafe zonder Hazes, is geen kroeg
een cafe zonder Hazes, is geen kroeg
Moeder leeft nog, ja.quote:
Jouw moeder leeft nog, begrijp ik uit jouw term 'halfwees'. Zag die het aankomen en hoe reageerde zij erop? Heeft zij intussen een nieuwe relatie?
Zij wist dat mijn vader wegging en niet meer terug zou komen: ze hadden urenlang zitten praten en uiteindelijk zei ze: "OK, als dat is wat je wil doen, doe dan maar" (of iets van die strekking). Ze heeft me pas verteld dat dit gesprek had plaatsgevonden toen mijn vader al dagen vermist was. Dit heb ik haar heel erg kwalijk genomen en ik ben hier jarenlang boos over geweest. Uiteindelijk hebben we het uitgepraat, maar de relatie tussen ons is nog steeds 'gammel' te noemen.
Ze heeft wel een paar relaties gehad, sinds hem, maar vergelijkt elke man met 'haar man'. Denk niet dat ze ooit over hem heen gaat komen.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Ja. I guess.quote:
[..]
Je blijft dus anderen 'de schuld' geven aan de zelfdoding van jouw vader en accepteert nog steeds niet dat hij alleen voor die daad verantwoordelijk was.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Ha VWJW
Allereerst, wat een vreselijke ervaring heb je meegemaakt. Ik hoop dat je uiteindelijk door je PTSS heen kan komen en er minder last van zal krijgen.
Mijn vraag, heb je broers/zussen, en zo ja, hoe is het voor hun geweest?
Allereerst, wat een vreselijke ervaring heb je meegemaakt. Ik hoop dat je uiteindelijk door je PTSS heen kan komen en er minder last van zal krijgen.
Mijn vraag, heb je broers/zussen, en zo ja, hoe is het voor hun geweest?
Wat een complexe situatie. Ik ben zelf erg bekend met mensen met soortgelijke problematiek. Het is heel makkelijk om lekker rationeel te 'ja maren' op hun situatie, op de situatie van jouw vader, zijn therapeuten en ook op jou. Maar jullie gevoelens zijn echt en tellen mee. Als jij woede of onbegrip of hulpeloosheid ervaart, is dat ok. Het is wel zo fijn als je daar ooit vanaf kunt raken maar laat je vooral door niemand vertellen dat wat je voelt verkeerd is.
Overigens snap ik je moeder soort van. Ik heb ook wel eens tegen iemand gezegd dat als ze zo graag wilde sterven, ze dat dan maar moest doen. Het is werkelijk verschrikkelijk om iemand zo te zien lijden. Je wilt gewoon dat dat ophoudt en gunt die persoon rust.
Overigens snap ik je moeder soort van. Ik heb ook wel eens tegen iemand gezegd dat als ze zo graag wilde sterven, ze dat dan maar moest doen. Het is werkelijk verschrikkelijk om iemand zo te zien lijden. Je wilt gewoon dat dat ophoudt en gunt die persoon rust.
Spoilers!
quote:
Ha VWJW
Allereerst, wat een vreselijke ervaring heb je meegemaakt. Ik hoop dat je uiteindelijk door je PTSS heen kan komen en er minder last van zal krijgen.
Mijn vraag, heb je broers/zussen, en zo ja, hoe is het voor hun geweest?
Ja, broer en zus. Beiden jonger.
(Voor de volledigheid: ik, autist, vind familie-aangelegenheden vooral vermoeiend en 'veel'. Ik mis ons pap vooral omdat hij mijn gelijkgestemde was op veel gebieden.)
Broer is heel nuchter, maar enorm beschermend sinds de dood van ons pap. Hij heeft echt de man-des-huizes-rol op zich genomen. Een regelneef, die desnoods midden in de nacht naar ons mam fietst als er iets met haar is.
Zus is de emotionele van ons drie. Zij vindt het vooral heel erg dat ze ons pap maar zo kort heeft gekend. Zij wil elke keer zijn verjaardag, sterfdag e.d. vieren.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
quote:
Wat een complexe situatie. Ik ben zelf erg bekend met mensen met soortgelijke problematiek. Het is heel makkelijk om lekker rationeel te 'ja maren' op hun situatie, op de situatie van jouw vader, zijn therapeuten en ook op jou. Maar jullie gevoelens zijn echt en tellen mee. Als jij woede of onbegrip of hulpeloosheid ervaart, is dat ok. Het is wel zo fijn als je daar ooit vanaf kunt raken maar laat je vooral door niemand vertellen dat wat je voelt verkeerd is.
Overigens snap ik je moeder soort van. Ik heb ook wel eens tegen iemand gezegd dat als ze zo graag wilde sterven, ze dat dan maar moest doen. Het is werkelijk verschrikkelijk om iemand zo te zien lijden. Je wilt gewoon dat dat ophoudt en gunt die persoon rust.
Ik snap haar standpunt van destijds ook wel, hoor. Ik had waarschijnlijk hetzelfde gezegd, in haar plaats. En natuurlijk ga je niet (als moeder) tegen je veertienjarige zeggen: "Je vader is bezig een eind aan zijn leven te maken", dat lijkt me ook wel logisch.
Maar dat ze vijf dagen lang heeft volgehouden dat ze niet wist waar hij was (terwijl ze dat vijf minuten na zijn vertrek al wist), vond ik wel heel erg. Bij nader inzien was dit voor haar ook verschrikkelijk, maar als veertienjarige haatte ik haar voor deze 'leugen'. Ik weet nog steeds niet zo goed wat ik hiervan vind, eigenlijk. Ik haat haar niet meer, dat weet ik wel zeker.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Hoe heb je gerouwd? Niet alleen de directe periode na zijn overlijden, maar ook middels de behandeling van je PTSS. Ben je bijvoorbeeld boos geweest op je vader om je verdriet weg te drukken? Heb je je gevoelens weggestopt door veel te werken, te grijpen naar verdovende middelen?
En wat raad je mensen aan die een suïcidale ouder hebben of een ouder hebben die net zichzelf heeft omgebracht?
En wat raad je mensen aan die een suïcidale ouder hebben of een ouder hebben die net zichzelf heeft omgebracht?
Dank je wel voor je heldere antwoorden.quote:
[..]
Zoals ik zei, ik had niet echt een normale jeugd. Zodra mijn vader (ivm opname) wegviel, nam ik veel taken over in huis. Ik deed altijd boodschappen met hem samen, bijvoorbeeld. Zodra hij -weer eens- werd opgenomen, deed ik die boodschappen in mijn eentje.
Te genezen? Nee. Ik vond het vooral zielig voor hem dat hij steeds werd opgesloten, maar ik zag (en zie, denk ik) nog steeds niet in waar het goed voor was.
In die situatie:
- Als kind van ... : Laat jezelf niet teveel meeslepen door de overgebleven ouder. Je bent kind, niet reserve-ouder. Natuurlijk mag je je ouder wel helpen, maar het is niet je taak.
- Als partner van ... : Zie boven. Waak voor je kinderen. En voor je eigen gemoedstoestand. De persoon in de instelling krijgt al hulp, daar moet je (deels) op vertrouwen.
- Als suïcidaal persoon: Zoek. Hulp.
Nogmaals mijn oprechte excuses als mijn vragen je leed hebben aangedaan.
Roses are red
Violets are blue
Wololo Wololo
Now violets are red too
Violets are blue
Wololo Wololo
Now violets are red too
Dat weet ik niet. Boosheid heb ik vooral (gehad) op de sitiatie en de omstandigheden, niet op hem. Veel drinken (paar liter bier per dag, elke dag) en veel werken (80+ uur tot burn-out #4): ja. Absoluut.quote:Op maandag 13 januari 2020 15:52 schreef Gary_Oak het volgende:
Hoe heb je gerouwd? Niet alleen de directe periode na zijn overlijden, maar ook middels de behandeling van je PTSS. Ben je bijvoorbeeld boos geweest op je vader om je verdriet weg te drukken? Heb je je gevoelens weggestopt door veel te werken, te grijpen naar verdovende middelen?
En wat raad je mensen aan die een suïcidale ouder hebben of een ouder hebben die net zichzelf heeft omgebracht?
Advies voor kinderen van ... : Probeer zelf een leven te houden. Problemen van je ouder(s) zijn níet jouw probleem. Zoek hulp, huil en ga boksen of iets anders waar je je boosheid kwijt kan.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Don't worry.quote:Op maandag 13 januari 2020 15:53 schreef Mr_Belvedere het volgende:
[..]
Dank je wel voor je heldere antwoorden.
Nogmaals mijn oprechte excuses als mijn vragen je leed hebben aangedaan.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Dankjewel voor je antwoord.quote:
[..]
Dat weet ik niet. Boosheid heb ik vooral (gehad) op de sitiatie en de omstandigheden, niet op hem. Veel drinken (paar liter bier per dag, elke dag) en veel werken (80+ uur tot burn-out #4): ja. Absoluut.
Advies voor kinderen van ... : Probeer zelf een leven te houden. Problemen van je ouder(s) zijn níet jouw probleem. Zoek hulp, huil en ga boksen of iets anders waar je je boosheid kwijt kan.
Je verhaal hits hard home. Hierover vertellen brengt zeker veel gevoelens weer omhoog. Wens je sterkte de komende dagen. Ik word er in ieder geval al stil van.
Jeetje, wat een kutverhaal 
Ik vind het knap dat je dat hier allemaal zo wil delen, vooral omdat duidelijk is dat het je 20+ jaar later zeer zeker nog niet in de koude kleren is gaan zitten. Sterkte met je verlies
Dan had dat ene dagje dat die gast niks heeft gezegd op zich toch ook weinig verschil gemaakt als ze ‘m toch niet konden vinden?
Of zijn jullie die dag erna ook niet op de hoogte gebracht dat er een melding is geweest van iemand die hem in de rivier heeft zien dobberen? Of was dat maar 1 van de meldingen tussen al die ‘tips’ van buren die hem zogenaamd ook zouden hebben gezien?
Ik vind het knap dat je dat hier allemaal zo wil delen, vooral omdat duidelijk is dat het je 20+ jaar later zeer zeker nog niet in de koude kleren is gaan zitten. Sterkte met je verlies
Heh maar wacht effe, hij heeft de dag erna de politie gebeld en de politie heeft hem pas 4 dagen daarna gevonden?quote:
[..]
Ik ben wel tien jaar lang boos op die kerel geweest, ja. Inmiddels heb ik het hem wel vergeven, maar ik blijf het raar vinden.
Dan had dat ene dagje dat die gast niks heeft gezegd op zich toch ook weinig verschil gemaakt als ze ‘m toch niet konden vinden?
Of zijn jullie die dag erna ook niet op de hoogte gebracht dat er een melding is geweest van iemand die hem in de rivier heeft zien dobberen? Of was dat maar 1 van de meldingen tussen al die ‘tips’ van buren die hem zogenaamd ook zouden hebben gezien?
Ik heb zelf ook mijn vader verloren in de puberteit en in de volkswijk waar ik woonde vlogen allemaal mensen mij aan, terwijl ik ze helemaal niet of nauwelijks kende en zij kende mij ook niet. Dit vond ik toendertijd super vervelend. Dan vroegen ze; och kind, gaat het met je? En dan dacht ik: wtf pleur op. Heb jij ook zoiets meegemaakt?
Het valt me tot nu toe nog wel mee, ik merk wel dat ik door het nadenken over de antwoorden overprikkeld aan het raken ben. Maar vooralsnog niet heel emotioneel ofzo.quote:
[..]
Dankjewel voor je antwoord.
Heb wel (bewust) een afspraak gemaakt met mijn psych, later deze week, voor het geval dat er toch teveel breincellen met deze kwestie bezig blijven.
Oh en sorry voor iedereen die door dit topic getriggerd worden, trouwens. Mijn autistische hoofd had daar helemaal niet bij stilgestaan. Excuses waar nodig!
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Dikke knuffel.quote:
[..]
Het valt me tot nu toe nog wel mee, ik merk wel dat ik door het nadenken over de antwoorden overprikkeld aan het raken ben. Maar vooralsnog niet heel emotioneel ofzo.
Heb wel (bewust) een afspraak gemaakt met mijn psych, later deze week, voor het geval dat er toch teveel breincellen met deze kwestie bezig blijven.
Oh en sorry voor iedereen die door dit topic getriggerd worden, trouwens. Mijn autistische hoofd had daar helemaal niet bij stilgestaan. Excuses waar nodig!
Ik weet niet precies hoe de dorpspolitie te werk gaat, maar ze zijn pas op de ochtend van dag 4 in de rivier zelf gaan zoeken, geloof ik. Wat ze tot dag 4 hebben gedaan is mij een compleet raadsel. We kregen wel elke dag een agent op bezoek die kwam vertellen dat hij 'niet was gevonden in Amsterdam' en dat soort non-informatie.quote:
Jeetje, wat een kutverhaal
Ik vind het knap dat je dat hier allemaal zo wil delen, vooral omdat duidelijk is dat het je 20+ jaar later zeer zeker nog niet in de koude kleren is gaan zitten. Sterkte met je verlies
[..]
Heh maar wacht effe, hij heeft de dag erna de politie gebeld en de politie heeft hem pas 4 dagen daarna gevonden?
Dan had dat ene dagje dat die gast niks heeft gezegd op zich toch ook weinig verschil gemaakt als ze ‘m toch niet konden vinden?
Of zijn jullie die dag erna ook niet op de hoogte gebracht dat er een melding is geweest van iemand die hem in de rivier heeft zien dobberen? Of was dat maar 1 van de meldingen tussen al die ‘tips’ van buren die hem zogenaamd ook zouden hebben gezien?
Misschien moesten ze wachten tot er duikers beschikbaar waren ofzo..?
Ik wist pas van het bestaan van de hondenmeneer toen de agenten op de vijfde dag het slechte nieuws kwamen brengen. Was iets van: "We hebben hem gevonden... bla bla... meneer met hond had hem op zaterdag gezien, maar toen we er zondag gingen kijken was er niets te zien. Dus uiteindelijk gisteren duikers ingezet rond diezelfde plek. En nu hebben we 'm. Hier is het nummer van SlachtofferHulp, succes verder!" <- Parafrase. Hij was vast heel aardig, maar dat weet ik niet meer.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Helemaal niet, dus. In ons dorp praatte iedereen met elkaar, over ons, maar nooit mét ons.quote:
Ik heb zelf ook mijn vader verloren in de puberteit en in de volkswijk waar ik woonde vlogen allemaal mensen mij aan, terwijl ik ze helemaal niet of nauwelijks kende en zij kende mij ook niet. Dit vond ik toendertijd super vervelend. Dan vroegen ze; och kind, gaat het met je? En dan dacht ik: wtf pleur op. Heb jij ook zoiets meegemaakt?
En gecondoleerd, ofzo..
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Klinkt idd alsof ze op duikers moesten wachten, wat ik eigenlijk alsnog niet logisch vind als je als politie al 4 dagen daarvoor een melding had gekregen dat een mogelijk suïcidale man in een rivier aan het dobberen wasquote:
[..]
Ik weet niet precies hoe de dorpspolitie te werk gaat, maar ze zijn pas op de ochtend van dag 4 in de rivier zelf gaan zoeken, geloof ik. Wat ze tot dag 4 hebben gedaan is mij een compleet raadsel. We kregen wel elke dag een agent op bezoek die kwam vertellen dat hij 'niet was gevonden in Amsterdam' en dat soort non-informatie.
Misschien moesten ze wachten tot er duikers beschikbaar waren ofzo..?
Ik wist pas van het bestaan van de hondenmeneer toen de agenten op de vijfde dag het slechte nieuws kwamen brengen. Was iets van: "We hebben hem gevonden... bla bla... meneer met hond had hem op zaterdag gezien, maar toen we er zondag gingen kijken was er niets te zien. Dus uiteindelijk gisteren duikers ingezet rond diezelfde plek. En nu hebben we 'm. Hier is het nummer van SlachtofferHulp, succes verder!" <- Parafrase. Hij was vast heel aardig, maar dat weet ik niet meer.
In the end had het dus weinig uitgemaakt als hondmeneer de dag ervoor gelijk had gebeld als de politie er toch niet gelijk naar handelt.
Maar jeetje, wat een aanpak ook. Kan me voorstellen dat dat het verwerkingsproces eerder heeft belemmerd dan bevorderd
Ik geloof ook best dat er in een dorp met 1000 man (ofzo) niet direct een duikteam beschikbaar is, maar echt handig was het niet. En dat de politie de eerste 24 uur niets doet bij een vermissing is ook wel gek, ergens, zeker als de vermiste in kwestie met 99% zekerheid op een bepaalde lokatie te vinden is.quote:Op maandag 13 januari 2020 16:48 schreef Moira het volgende:
[..]
Klinkt idd alsof ze op duikers moesten wachten, wat ik eigenlijk alsnog niet logisch vind als je als politie al 4 dagen daarvoor een melding had gekregen dat een mogelijk suïcidale man in een rivier aan het dobberen was
In the end had het dus weinig uitgemaakt als hondmeneer de dag ervoor gelijk had gebeld als de politie er toch niet gelijk naar handelt.
Maar jeetje, wat een aanpak ook. Kan me voorstellen dat dat het verwerkingsproces eerder heeft belemmerd dan bevorderd
Zoals ik zei, het was voor niemand goed geweest als hij was 'gered', maar de familie vijf dagen lang in de stress laten zitten is ook niet ideaal, lijkt me.
Het heeft me wel achterdochtig gemaakt, zeker. Ik heb in 21 jaar tijd geen enkele keer de politie gebeld, omdat ik niet geloof dat ze iets voor me kunnen betekenen. En witte pakken/busjes zijn nog steeds wel een angstbeeld. Gelukkig zie ik die niet zo vaak, in het dagelijks leven.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Erg verdrietig en ontwrichtend. Ik ken je niet, maar het raakt me wel.
Heb je je kinder/pubertijd in kunnen halen?
Heb je je kinder/pubertijd in kunnen halen?
Wat vind je van mensen die voor zelfdoding kiezen?
Op dinsdag 25 augustus 2015 15:48 schreef Toekito het volgende:
de grootste schande van heel FOK! naast Fylax is Kano als mod.
de grootste schande van heel FOK! naast Fylax is Kano als mod.
Ik heb geen vragen TS maar ik vind het heel dapper dat je VWJW doet. Voel je niet bezwaard als je het te zwaar vind om vragen te beantwoorden
Geen idee. Ik denk dat ik (mede) door mijn ASS sowieso wel een serieus, niet-kinderlijk kind was.quote:
Erg verdrietig en ontwrichtend. Ik ken je niet, maar het raakt me wel.
Heb je je kinder/pubertijd in kunnen halen?
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Ik vind ze, over het algemeen, dapper. Maar ik heb wel moeite met voor-de-treinspringers. Dat levert wel heel veel trauma's op voor heel veel mensen (machinist, conducteur(s), reizigers én je nabestaanden).quote:
Wat vind je van mensen die voor zelfdoding kiezen?
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Destijds was de mogelijkheid van euthanasie er nog niet, nu wel. Er bestaat nog wel veel verdeeldheid over de vraag of dat ook van toepassing is bij ondraaglijk en uitzichtloos lijden door een psychiatrische ziekte, zie bijvoorbeeld: https://www.trouw.nl/opin(...)ke-kwestie~ba49ff58/
Hoe sta jij hierin? Zou dit mogelijk moeten zijn en had het wellicht een deel van zijn lijden en dat van jullie als gezin kunnen voorkomen?
Hoe sta jij hierin? Zou dit mogelijk moeten zijn en had het wellicht een deel van zijn lijden en dat van jullie als gezin kunnen voorkomen?
Absoluut. Hij was een 'prime candidate', in mijn ogen. Het had mij (en de rest van het gezin) de kans gegeven om fatsoenlijk afscheid te nemen.quote:
Destijds was de mogelijkheid van euthanasie er nog niet, nu wel. Er bestaat nog wel veel verdeeldheid over de vraag of dat ook van toepassing is bij ondraaglijk en uitzichtloos lijden door een psychiatrische ziekte, zie bijvoorbeeld: https://www.trouw.nl/opin(...)ke-kwestie~ba49ff58/
Hoe sta jij hierin? Zou dit mogelijk moeten zijn en had het wellicht een deel van zijn lijden en dat van jullie als gezin kunnen voorkomen?
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
-Ik stop even met in de gaten houden van dit topic. Overprikkeld.-
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
quote:
Dat betekent dat ik binnen nu en vijf jaar ouder ben dan mijn vader ooit is geweest.
Waar zie jij jezelf over 5 jaar?quote:
Heb wel (bewust) een afspraak gemaakt met mijn psych, later deze week, voor het geval dat er toch teveel breincellen met deze kwestie bezig blijven.
De oude oude layout was veel beter!!
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
Ik vind dit een hele bijzondere VWJW .... Mijn moeder heeft 18 jaar geleden waarschijnlijk ook zelf voor het einde gekozen dmv een combi overdosis medicijnen en alcohol, al zal ik dat nooit of te nimmer zeker weten want ik weigerde autopsie. Ik had er op een vreemde manier vrede mee: als dit was wat zij wilde dan was dat zo.
Een krap half jaar later pleegde haar vriend zelfmoord door van de dertiende verdieping naar beneden te springen. Dat heb ik nooit echt kunnen begrijpen, maar ook hier heb ik weinig moeite gedaan om het 'waarom' te achterhalen. Nu jaren later vraag ik het me wel eens af bij vlagen maar ook niet meer dan dat.
Ook ik ben pas onlangs gediagnosticeerd met autisme (terwijl ik eerder al het stempel ADHD kreeg). Het enige waar ik nog steeds moeite mee heb is de dood van mijn vader, die ik zelf dood achter z'n bureau vond. Ik had 's ochtends vroeg al de politie gewaarschuwd dat ik geen contact kon krijgen met hem en dat hij een kankerpatiënt was die mogelijk hulp nodig had. Alles ten spijt kwamen ze pas 's avonds ter plaatse toen ik eenmaal zelf ook aanwezig was en geen gehoor kreeg. Wat als ze wel 's ochtends al waren gaan kijken? Had hij dan nog wel geleefd? Had hem dat wel kunnen redden? Die laksheid van de politie zit me nog altijd dwars. Al denk ik niet dat ik er een trauma aan over gehouden heb.
TLDR: dappere en herkenbare VWJW Succes TS
Een krap half jaar later pleegde haar vriend zelfmoord door van de dertiende verdieping naar beneden te springen. Dat heb ik nooit echt kunnen begrijpen, maar ook hier heb ik weinig moeite gedaan om het 'waarom' te achterhalen. Nu jaren later vraag ik het me wel eens af bij vlagen maar ook niet meer dan dat.
Ook ik ben pas onlangs gediagnosticeerd met autisme (terwijl ik eerder al het stempel ADHD kreeg). Het enige waar ik nog steeds moeite mee heb is de dood van mijn vader, die ik zelf dood achter z'n bureau vond. Ik had 's ochtends vroeg al de politie gewaarschuwd dat ik geen contact kon krijgen met hem en dat hij een kankerpatiënt was die mogelijk hulp nodig had. Alles ten spijt kwamen ze pas 's avonds ter plaatse toen ik eenmaal zelf ook aanwezig was en geen gehoor kreeg. Wat als ze wel 's ochtends al waren gaan kijken? Had hij dan nog wel geleefd? Had hem dat wel kunnen redden? Die laksheid van de politie zit me nog altijd dwars. Al denk ik niet dat ik er een trauma aan over gehouden heb.
TLDR: dappere en herkenbare VWJW
Succes TS
Ik heb er één en ik ben er trots op
"Tussen droom en daad staan wetten in de weg, en praktische bezwaren" "The needs of the many outweigh the needs of the crew"
Terugblik op tachtig kilometer lopen - Westerborkpad - My 5 minutes of fame - Heldin
DTS - Foto's en verslagen
"Tussen droom en daad staan wetten in de weg, en praktische bezwaren" "The needs of the many outweigh the needs of the crew"
Terugblik op tachtig kilometer lopen - Westerborkpad - My 5 minutes of fame - Heldin
DTS - Foto's en verslagen
Die indruk kreeg ik al. Ik vind ook dat het mogelijk moet zijn, en hoop voor de gezinnen die hier nog mee te maken gaan krijgen dat ze die geboden wordt.quote:
Absoluut. Hij was een 'prime candidate', in mijn ogen. Het had mij (en de rest van het gezin) de kans gegeven om fatsoenlijk afscheid te nemen.
Dank voor je deelname aan deze reeks, heel moedig dat je dit wil doen ondanks de overprikkeling en het oprakelen.
-Ik kom morgen terug. Geen verdrietigheid, wel doodop en overprikkeld. Niet jullie schuld. X-
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Logisch toch? Vond het al dapper dat je dit aan wilde gaan. Neem je tijd en als het helemaal niet lukt, ook prima.quote:
-Ik kom morgen terug. Geen verdrietigheid, wel doodop en overprikkeld. Niet jullie schuld. X-
Somebody that I used to know
Hallo zeg.. zou het wat minder (ver)oordelend kunnen?quote:
[..]
Je blijft dus anderen 'de schuld' geven aan de zelfdoding van jouw vader en accepteert nog steeds niet dat hij alleen voor die daad verantwoordelijk was.
Op donderdag 22 april 2021 18:05 schreef letmehearyouscream het volgende:
Ik heb natuurlijk in principe geen principes, want ik zit hier op SHO.
Ik heb natuurlijk in principe geen principes, want ik zit hier op SHO.
TS, wat heftig wat je hebt meegemaakt.
Wat heb je aangeboden gekregen om je trauma te verwerken? Heb je bijvoorbeeld iets van EMDR gevolgd?
Tegenwoordig kom je met regelmaat mededelingen tegen van 113 (zelfmoordpreventie), wat vind je daarvan?
Dit is wel een moeilijke en wellicht wat brutale vraag, voel je niet verplicht hier op te antwoorden hoor. Stel dat je nog wat tegen je vader zou kunnen zeggen, wat zou je hem dan zeggen?
Wat heb je aangeboden gekregen om je trauma te verwerken? Heb je bijvoorbeeld iets van EMDR gevolgd?
Tegenwoordig kom je met regelmaat mededelingen tegen van 113 (zelfmoordpreventie), wat vind je daarvan?
Dit is wel een moeilijke en wellicht wat brutale vraag, voel je niet verplicht hier op te antwoorden hoor. Stel dat je nog wat tegen je vader zou kunnen zeggen, wat zou je hem dan zeggen?
Op donderdag 22 april 2021 18:05 schreef letmehearyouscream het volgende:
Ik heb natuurlijk in principe geen principes, want ik zit hier op SHO.
Ik heb natuurlijk in principe geen principes, want ik zit hier op SHO.
Goed/heftig topic. Sterkte met het verdere verwerken, VWJW.
How do we turn this world-class fuck-up into a world-class learning experience?
Erg herkenbaar dit topic. Ik was 19 toen mijn moeder ( manisch depressief) na bijna 10 jaar en talloze pogingen, op een succesvolle manier een einde aan haar leven maakte. Ze deed het op een verschrikkelijke manier, waar ik het nu nog heel moeilijk mee heb.
Wat ik vooral heel lastig vind is hoe ik dit ooit aan mijn kinderen moet uitleggen. Ze hebben haar nooit ontmoet, maar zijn inmiddels wel op een leeftijd dat ze vragen gaan stellen.
Ik praat overigens heel makkelijk over dit onderwerp en merk ook dat open zijn heeft geholpen met het verwerken. Ik hoop dat je het ooit een plekje kunt geven.
Wat ik vooral heel lastig vind is hoe ik dit ooit aan mijn kinderen moet uitleggen. Ze hebben haar nooit ontmoet, maar zijn inmiddels wel op een leeftijd dat ze vragen gaan stellen.
Ik praat overigens heel makkelijk over dit onderwerp en merk ook dat open zijn heeft geholpen met het verwerken. Ik hoop dat je het ooit een plekje kunt geven.
Had je vader al die ideeën voor hij kinderen kreeg?
Ik vraag me weleens af waarom mensen die zelfmoord plegen kinderen nemen zeker als ze al voor die tijd met die gedachte worstelen.
Ik vraag me weleens af waarom mensen die zelfmoord plegen kinderen nemen zeker als ze al voor die tijd met die gedachte worstelen.
No bitch to me
Dat is wel een beetje kort door de bocht. Heb meegemaakt dat een vrouw, 10 dagen na bevalling met een postnatale depressie zelfmoord heeft gepleegd...quote:
Had je vader al die ideeën voor hij kinderen kreeg?
Ik vraag me weleens af waarom mensen die zelfmoord plegen kinderen nemen zeker als ze al voor die tijd met die gedachte worstelen.
Psychische aandoeningen kunnen gedurende je hele leven naar voren komen.
Daarnaast zijn niet alle psychische aandoeningen erfelijk.
Klopt ik zeg niet dat het altijd zo is maar het zal toch zeker voorkomen.quote:
[..]
Dat is wel een beetje kort door de bocht. Heb meegemaakt dat een vrouw, 10 dagen na bevalling met een postnatale depressie zelfmoord heeft gepleegd...
Psychische aandoeningen kunnen gedurende je hele leven naar voren komen.
Daarnaast zijn niet alle psychische aandoeningen erfelijk.
No bitch to me
Net als jij... snapt een kind dat natuurlijk niet en doet wat hij/zij kan.quote:
[..]
Dat weet ik niet. Boosheid heb ik vooral (gehad) op de sitiatie en de omstandigheden, niet op hem. Veel drinken (paar liter bier per dag, elke dag) en veel werken (80+ uur tot burn-out #4): ja. Absoluut.
Advies voor kinderen van ... : Probeer zelf een leven te houden. Problemen van je ouder(s) zijn níet jouw probleem. Zoek hulp, huil en ga boksen of iets anders waar je je boosheid kwijt kan.
Ook hier deed ik met een jaar of 13-14 de boodschappen en het avondeten en indien nodig een wasje. Niet omdat het moest.. maar omdat het gewoon zo ging.
Omdat ook mensen met psychische problemen... graag een gewoon leven hebben en dus soms ook een kinderwens.quote:
Had je vader al die ideeën voor hij kinderen kreeg?
Ik vraag me weleens af waarom mensen die zelfmoord plegen kinderen nemen zeker als ze al voor die tijd met die gedachte worstelen.
En je zelfdoding doorgaans geen jaren vantevoren plant.. zelfs als je met het idee speelt al... zijn er genoeg periodes waarin je denkt/hoopt dat dingen eel goedkomen.
Mijn vader heeft indertijd vrijwillige euthanasie ondergaan. Hij had aorta- en ruggemergkanker en kón op gegeven moment niet meer. Voor zijn dood vertelde hij ons dat hij er vrede mee had om die stap te nemen. Jouw situatie is anders, ik ga er van uit dat je vader indertijd in de bloei van zijn leven stond. Heeft hij ooit met je over zelfdoding gesproken, of kwam het ineens rauw op je dak?
Mag ik je vandaag weer eens irriteren?
Ja, eerh, I guess. Ik kan me geen ander leven voorstellen. Dus voor mij is dit 'normaal'.quote:
Geen idee. In leven, niet in een gesloten inrichting. Die combinatie is al een doel op zich.quote:Op maandag 13 januari 2020 19:26 schreef vosss het volgende:
[..]
[..]
Waar zie jij jezelf over 5 jaar?
Nah. Realistischer: Over vijf jaar ben ik ouder dan mijn vader ooit is geweest. Ik heb (zeker in vergelijking met hem rond deze leeftijd) goede, gespecialiseerde hulpverlening om me heen die me goed kan helpen.
Over vijf jaar woon ik gewoon nog in mijn huidige huisje, met huidige liefde van mijn leven, misschien met een kat. Voor de rest heb ik nog geen concrete plannen.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Thanks voor je verhaal! Jouw boosheid in de richting van politie herken ik inderdaad wel. Ik heb ook heel erg de neiging om in 'oplossingen' te denken (volgens mij is dat een auti-ding) en heb ergens nog een (gelukkig nooit verstuurde) brief aan het hoofd van het politie-team van destijds, die neerkomt op: "Thanks voor al jullie harde werk enzo, maar als dit weer een keer gebeurt is het misschien handig als jullie eerder gaan zoeken na een melding... etc"quote:
Ik vind dit een hele bijzondere VWJW .... Mijn moeder heeft 18 jaar geleden waarschijnlijk ook zelf voor het einde gekozen dmv een combi overdosis medicijnen en alcohol, al zal ik dat nooit of te nimmer zeker weten want ik weigerde autopsie. Ik had er op een vreemde manier vrede mee: als dit was wat zij wilde dan was dat zo.
Een krap half jaar later pleegde haar vriend zelfmoord door van de dertiende verdieping naar beneden te springen. Dat heb ik nooit echt kunnen begrijpen, maar ook hier heb ik weinig moeite gedaan om het 'waarom' te achterhalen. Nu jaren later vraag ik het me wel eens af bij vlagen maar ook niet meer dan dat.
Ook ik ben pas onlangs gediagnosticeerd met autisme (terwijl ik eerder al het stempel ADHD kreeg). Het enige waar ik nog steeds moeite mee heb is de dood van mijn vader, die ik zelf dood achter z'n bureau vond. Ik had 's ochtends vroeg al de politie gewaarschuwd dat ik geen contact kon krijgen met hem en dat hij een kankerpatiënt was die mogelijk hulp nodig had. Alles ten spijt kwamen ze pas 's avonds ter plaatse toen ik eenmaal zelf ook aanwezig was en geen gehoor kreeg. Wat als ze wel 's ochtends al waren gaan kijken? Had hij dan nog wel geleefd? Had hem dat wel kunnen redden? Die laksheid van de politie zit me nog altijd dwars. Al denk ik niet dat ik er een trauma aan over gehouden heb.
TLDR: dappere en herkenbare VWJW
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Ja.quote:
[..]
Die indruk kreeg ik al. Ik vind ook dat het mogelijk moet zijn, en hoop voor de gezinnen die hier nog mee te maken gaan krijgen dat ze die geboden wordt.
Dank voor je deelname aan deze reeks, heel moedig dat je dit wil doen ondanks de overprikkeling en het oprakelen.
En thnx. Het is integraal onderdeel van wie ik ben, maar het is toch wel een beetje gek om er zo intensief bij stil te staan.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Op mijn zoveelentwintigste bij burnout #3 ben ik rouwverwerkingshulp gaan zoeken, ja.quote:
TS, wat heftig wat je hebt meegemaakt.
Wat heb je aangeboden gekregen om je trauma te verwerken? Heb je bijvoorbeeld iets van EMDR gevolgd?
Tegenwoordig kom je met regelmaat mededelingen tegen van 113 (zelfmoordpreventie), wat vind je daarvan?
Dit is wel een moeilijke en wellicht wat brutale vraag, voel je niet verplicht hier op te antwoorden hoor. Stel dat je nog wat tegen je vader zou kunnen zeggen, wat zou je hem dan zeggen?
Hoewel, ik kwam bij de psycholoog op intake voor 'een dipje'. Toen ze via de intake-vragenlijst aan kwam bij: "heb je een vader en moeder?" stortte ik fysiek en mentaal in. Ik heb die afspraak met pen en papier afgemaakt, geloof ik, want praten lukte niet meer. En toen bleek dus dat 'er wat onverwerkte rouw' zat.
EMDR heeft er (na maandenlang klooien) voor gezorgd dat ik weer kon douchen (want angst voor water), dat ik niet meer in mijn kledingkast kroop bij het horen van sirenes, dat ik nu zelfs in het GGZ-gebouw kan komen waar mijn vader opgenomen is geweest.
Ik heb -denk ik- tot EMDR alles gewoon héél vakkundig weggestopt. En ik dronk vanaf mijn 17e (en 'overmatig' vanaf mijn 22e, ofzo).
Alcohol dempt prikkels én het verdooft.
* VraagWatJeWil is nu bijna-volledig-nuchter sinds 2016. Van 2-5 liter bier per dag, naar 2 glazen wijn per jaar.
En over 113: Ik ben blij dat ze bestaan. Ik chat een paar keer per jaar met ze, als ik weer eens een moment heb waarop ik het allemaal even niet meer overzie. Maar of het over het algemeen goed is om suïcidale mensen te stoppen..? Geen idee. Dat verschilt per geval. Ik denk dat alle treinspringers in in ieder geval gestopt moeten worden (en desnoods omgepraat naar een 'mildere methode').
Maar mensen zoals ikzelf, die alleen "ik wil niet meer leven"-gedachten hebben (en dus geen actieve pogingen ondernemen) hebben mijns inziens zéker baat bij 113.
En wat ik tegen ons pap zou zeggen? Tjee. "Je had het mis: je was ons niet tot last. Je was jezelf tot last. Voor mij was je gewoon de beste pap die ik had kunnen hebben."
^ G*ddamn.
[ Bericht 18% gewijzigd door VraagWatJeWil op 14-01-2020 10:04:38 ]
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
In hoeverre móet je je kinderen in detail vertellen wat er is gebeurd met jouw moeder? Volgens mij heeft mijn zus (die een bijna-tweejarige zoon heeft) met haar partner afgesproken dat ze "opa leeft niet meer, hij was depressief" als officiële uitleg houden. Natuurlijk is mijn babyneef nu nog wat jong voor vragen, maar als hij eenmaal oud genoeg is, heeft mijn zus hopelijk al besloten wat ze wil zeggen (en vooral ook, wat niet).quote:
Erg herkenbaar dit topic. Ik was 19 toen mijn moeder ( manisch depressief) na bijna 10 jaar en talloze pogingen, op een succesvolle manier een einde aan haar leven maakte. Ze deed het op een verschrikkelijke manier, waar ik het nu nog heel moeilijk mee heb.
Wat ik vooral heel lastig vind is hoe ik dit ooit aan mijn kinderen moet uitleggen. Ze hebben haar nooit ontmoet, maar zijn inmiddels wel op een leeftijd dat ze vragen gaan stellen.
Ik praat overigens heel makkelijk over dit onderwerp en merk ook dat open zijn heeft geholpen met het verwerken. Ik hoop dat je het ooit een plekje kunt geven.
Ons pap was altijd al pessimistisch, maar heeft pas in de jaren '80 (toen hij al drie kinderen had) zijn eerste poging (of althans: stevige overweging) ondernomen en eerste psychoses gehad. Tot die tijd had hij een 'huisje-boompje-beestje'-leven met fulltime baan enzo.quote:
Had je vader al die ideeën voor hij kinderen kreeg?
Ik vraag me weleens af waarom mensen die zelfmoord plegen kinderen nemen zeker als ze al voor die tijd met die gedachte worstelen.
Na de eerste epileptische aanvallen (onder werktijd) raakte hij zijn baan kwijt. Daarna ging alles down-hill.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Klopt.quote:
[..]
Net als jij... snapt een kind dat natuurlijk niet en doet wat hij/zij kan.
Ook hier deed ik met een jaar of 13-14 de boodschappen en het avondeten en indien nodig een wasje. Niet omdat het moest.. maar omdat het gewoon zo ging.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
quote:
Heb je daddy issues?
Hoe zat het met je moeder en siblings hebben zij issues?
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Nee, ons pap stond niet in de bloei van zijn leven. Hij was diep ongelukkig, kon niet voor zijn gezin zorgen (vond hij), had elke dag meerdere epileptische aanvallen..quote:
Mijn vader heeft indertijd vrijwillige euthanasie ondergaan. Hij had aorta- en ruggemergkanker en kón op gegeven moment niet meer. Voor zijn dood vertelde hij ons dat hij er vrede mee had om die stap te nemen. Jouw situatie is anders, ik ga er van uit dat je vader indertijd in de bloei van zijn leven stond. Heeft hij ooit met je over zelfdoding gesproken, of kwam het ineens rauw op je dak?
We hebben wel eens over "wat als euthanasie zou kunnen.." gehad, maar die mogelijkheid was er toen nog niet.
Volgens mij heeft hij destijds wel een paar brieven uitgewisseld met Stichting De Einder, maar daar is dus niets uit voortgekomen.
https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Stichting_De_Einder
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Ik weet wel dat mijn vader een stuk kalmer werd toen hij een gesprek had met de toenmalige schoonvader van mijn zus. Die helaas later zelf ook overleed. Dan mag ik hopen dat hij nét zo'n rustgevend gesprek heeft gekregen als mijn pa die had. Dan heb je het over een gewoon gesprek over de dood, tussen twee gelijkwaardige mensen. Had je vader die kans ook nog gehad om met een vriend of kennis hierover te praten? Met een arts, psychiater of familielid is het toch anders.quote:
[..]
Nee, ons pap stond niet in de bloei van zijn leven. Hij was diep ongelukkig, kon niet voor zijn gezin zorgen (vond hij), had elke dag meerdere epileptische aanvallen..
We hebben wel eens over "wat als euthanasie zou kunnen.." gehad, maar die mogelijkheid was er toen nog niet.
Volgens mij heeft hij destijds wel een paar brieven uitgewisseld met Stichting De Einder, maar daar is dus niets uit voortgekomen.
https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Stichting_De_Einder
Mag ik je vandaag weer eens irriteren?
Tja, geen idee. Ik was er natuurlijk niet 24/7 bij, maar zover ik weet waren zijn vrienden niet op de hoogte van zijn depressie en we kregen pas internet in huis na zijn dood. Dus ik denk dat de briefwisseling met De Einder en de vele dagboeken zijn uitlaatklep waren.quote:
[..]
Ik weet wel dat mijn vader een stuk kalmer werd toen hij een gesprek had met de toenmalige schoonvader van mijn zus. Die helaas later zelf ook overleed. Dan mag ik hopen dat hij nét zo'n rustgevend gesprek heeft gekregen als mijn pa die had. Dan heb je het over een gewoon gesprek over de dood, tussen twee gelijkwaardige mensen. Had je vader die kans ook nog gehad om met een vriend of kennis hierover te praten? Met een arts, psychiater of familielid is het toch anders.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Zie je het eigenlijk als een uitlaatklep of als een uitweg voor je vader?quote:
[..]
Tja, geen idee. Ik was er natuurlijk niet 24/7 bij, maar zover ik weet waren zijn vrienden niet op de hoogte van zijn depressie en we kregen pas internet in huis na zijn dood. Dus ik denk dat de briefwisseling met De Einder en de vele dagboeken zijn uitlaatklep waren.
Mag ik je vandaag weer eens irriteren?
De brieven en dagboeken waren uitlaatklep voor zijn gevoel, de daad zelf was uitweg.quote:
[..]
Zie je het eigenlijk als een uitlaatklep of als een uitweg voor je vader?
Voor zover ik de dagboeken heb gelezen (ik moest stoppen, want het maakte me zwaar depressief) was het 'doel' van zijn dood het ontlasten van het gezin. Hij wilde van het 'zieke' deel van zijn brein af.
Ik vind het echt wel tragisch, als ik erover nadenk.
Hij had een constante tweestrijd in zijn hoofd. Hij was zich bewust van het feit dat hij 'langzaam gek aan het worden was' (=zijn eigen bewoording). Het gezonde deel van zijn brein was hoogbegaafd en intelligent genoeg om het ongezonde deel te analyseren. Hij wíst dat er (door de epilepsie) 'gaten' vielen in zijn dagen en in zijn geheugen. Voor iemand die volledig 'in zijn hoofd woont' (iets dat ik in hem herken) moet dat echt het aller- allerergste zijn.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Ik snap wel een beetje wat hij daarmee bedoelde, het is hetzelfde als met mensen met dementie. Die kunnen rationeel nadenken over wat er met zichzelf gebeurt, en voor sommige mensen is dit behoorlijk beangstigend en voelt het aan als het verlies van ledematen. Zo heb ik een afgestudeerd wiskundige gekend die ook dementie kreeg, die had het er erg zwaar mee.quote:
[..]
De brieven en dagboeken waren uitlaatklep voor zijn gevoel, de daad zelf was uitweg.
Voor zover ik de dagboeken heb gelezen (ik moest stoppen, want het maakte me zwaar depressief) was het 'doel' van zijn dood het ontlasten van het gezin. Hij wilde van het 'zieke' deel van zijn brein af.
Ik vind het echt wel tragisch, als ik erover nadenk.
Hij had een constante tweestrijd in zijn hoofd. Hij was zich bewust van het feit dat hij 'langzaam gek aan het worden was' (=zijn eigen bewoording). Het gezonde deel van zijn brein was hoogbegaafd en intelligent genoeg om het ongezonde deel te analyseren. Hij wíst dat er (door de epilepsie) 'gaten' vielen in zijn dagen en in zijn geheugen. Voor iemand die volledig 'in zijn hoofd woont' (iets dat ik in hem herken) moet dat echt het aller- allerergste zijn.
Mag ik je vandaag weer eens irriteren?
Wat heeft je het meeste geholpen qua het 'geven van een plekje'? Iets wat je actief gedaan hebt? Het veranderen van de betekenis die je aan de situatie geeft? Misschien gewoon de tijd zelf...?
Geen idee.quote:
Wat heeft je het meeste geholpen qua het 'geven van een plekje'? Iets wat je actief gedaan hebt? Het veranderen van de betekenis die je aan de situatie geeft? Misschien gewoon de tijd zelf...?
Mijn moeder woont nog steeds in het huis waar we woonden toen mijn vader wegging. Het feit dat we alle muren en kozijnen hebben geschilderd, een paar jaar na zijn dood, was al een soort-van-goed-begin. Ook zijn alle meubels van toen inmiddels weg of vervangen. Dus als ik nu bij ons mam kom, 'voelt' het niet meer als mam-en-pap, maar alleen mam. Dat helpt.
Verder kom ik gewoonweg niet op de plek van zijn dood (stukje struisvogelpolitiek?).
Mijn moeder, broer en zus doen dat wel 'want het is een mooie plek', maar ik vind het een enge k*tplek.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt. Vanaf het moment dat hij vermist was, wist ik dat hij bij die brug was. Ik heb dit -denk ik- tegen mijn moeder gezegd, die dit bij de politie heeft gemeld. En toch deden ze niets met deze info.
Ik ben er daarna nog 1x geweest (bij het uitstrooien van zijn as) en daarna nooit meer. Naargeestige sh*tplek.Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Ik heb met verbazing en tranen in mijn ogen je topic gelezen. Ik ben net een hulpverleningstraject gestart om leren om te gaan met mijn ASS en depressie. Ik ben zelf vader van twee kinderen en loop ook af en toe rond met de gedachten in mijn hoofd dat mijn familie beter af is zonder mij.
Je hebt een aantal dingen voor mij in perspectief geplaatst. Dank je wel en het spijt me heel erg dat je dit hebt moeten doormaken.
Je hebt een aantal dingen voor mij in perspectief geplaatst. Dank je wel en het spijt me heel erg dat je dit hebt moeten doormaken.
My mind is leaving, my body follows...
Dat is het beste compliment dat je me had kunnen geven. Dít is waarom ik deze VWJW wilde doen.quote:
Ik heb met verbazing en tranen in mijn ogen je topic gelezen. Ik ben net een hulpverleningstraject gestart om leren om te gaan met mijn ASS en depressie. Ik ben zelf vader van twee kinderen en loop ook af en toe rond met de gedachten in mijn hoofd dat mijn familie beter af is zonder mij.
Je hebt een aantal dingen voor mij in perspectief geplaatst. Dank je wel en het spijt me heel erg dat je dit hebt moeten doormaken.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
-Huishoudelijke mededeling: Ik houd het VWJW-account tot 18.00 uur vandaag. Daarna geef ik het terug aan Bosbeetle. In verband met mijn eigen geestelijke gezondheid laat ik het onderwerp daarna (weer) rusten. Vanaf vanavond 18.00 uur ben ik weer gewoon <eigen username>, autist.-
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Dat is vast een heftige behandeling geweest. Wat heb je enorme sprongen gemaak, daar mag je echt trots op wezen.quote:
[..]
Op mijn zoveelentwintigste bij burnout #3 ben ik rouwverwerkingshulp gaan zoeken, ja.
Hoewel, ik kwam bij de psycholoog op intake voor 'een dipje'. Toen ze via de intake-vragenlijst aan kwam bij: "heb je een vader en moeder?" stortte ik fysiek en mentaal in. Ik heb die afspraak met pen en papier afgemaakt, geloof ik, want praten lukte niet meer. En toen bleek dus dat 'er wat onverwerkte rouw' zat.
EMDR heeft er (na maandenlang klooien) voor gezorgd dat ik weer kon douchen (want angst voor water), dat ik niet meer in mijn kledingkast kroop bij het horen van sirenes, dat ik nu zelfs in het GGZ-gebouw kan komen waar mijn vader opgenomen is geweest.
Netjes!quote:Ik heb -denk ik- tot EMDR alles gewoon héél vakkundig weggestopt. En ik dronk vanaf mijn 17e (en 'overmatig' vanaf mijn 22e, ofzo).
Alcohol dempt prikkels én het verdooft.
* VraagWatJeWil is nu bijna-volledig-nuchter sinds 2016. Van 2-5 liter bier per dag, naar 2 glazen wijn per jaar.
Is dat door de therapie/behandeling die je hebt gehad of heeft het ook te maken met eventuele medicatie die je gebruikt?
Dat laatste denk ik ook inderdaad. Het is goed dat een dergelijk platform bestaat.quote:En over 113: Ik ben blij dat ze bestaan. Ik chat een paar keer per jaar met ze, als ik weer eens een moment heb waarop ik het allemaal even niet meer overzie. Maar of het over het algemeen goed is om suïcidale mensen te stoppen..? Geen idee. Dat verschilt per geval. Ik denk dat alle treinspringers in in ieder geval gestopt moeten worden (en desnoods omgepraat naar een 'mildere methode').
Maar mensen zoals ikzelf, die alleen "ik wil niet meer leven"-gedachten hebben (en dus geen actieve pogingen ondernemen) hebben mijns inziens zéker baat bij 113.
Mooie woordenquote:En wat ik tegen ons pap zou zeggen? Tjee. "Je had het mis: je was ons niet tot last. Je was jezelf tot last. Voor mij was je gewoon de beste pap die ik had kunnen hebben."
^ G*ddamn.
Sterkte met alles! Bedankt voor je openhartigheid.
Op donderdag 22 april 2021 18:05 schreef letmehearyouscream het volgende:
Ik heb natuurlijk in principe geen principes, want ik zit hier op SHO.
Ik heb natuurlijk in principe geen principes, want ik zit hier op SHO.
quote:
Wat ik vooral heel lastig vind is hoe ik dit ooit aan mijn kinderen moet uitleggen. Ze hebben haar nooit ontmoet, maar zijn inmiddels wel op een leeftijd dat ze vragen gaan stellen.
Ik heb mijn zoon (inmiddels 13) gewoon beetje bij beetje de waarheid verteld. Hij weet nu even veel als ik. Zelf heb ik jarenlang de waarheid niet geweten en me ontzettend bedrogen gevoeld.quote:
[..]
In hoeverre móet je je kinderen in detail vertellen wat er is gebeurd met jouw moeder? Volgens mij heeft mijn zus (die een bijna-tweejarige zoon heeft) met haar partner afgesproken dat ze "opa leeft niet meer, hij was depressief" als officiële uitleg houden. Natuurlijk is mijn babyneef nu nog wat jong voor vragen, maar als hij eenmaal oud genoeg is, heeft mijn zus hopelijk al besloten wat ze wil zeggen (en vooral ook, wat niet).
Mijn vader was zwaar depressief, zeeman, alcoholist en op 36-jarige leeftijd, toen ik 3 was, overboord gesprongen. Ik had gewild dat er indertijd (begin jaren '70) hulp beschikbaar was, of een euthanasiemogelijkheid. Ik heb helaas zijn depressieve genen en na diverse depressies en een intensief therapietraject slik ik chronisch medicatie. Ik vind het belangrijk dat onze zoon leert te praten over zijn gevoelens ipv ze weg te stoppen, juist omdat hij het risico loopt op genetische belasting. Bovendien zit hij ook op het autistisch spectrum, dus wij zijn heel alert. Vooralsnog lijkt hij zijn gevoelige en kwetsbare aard goed te kunnen handelen.
Top! Mooi VWJW, dat dit het effect kan zijn van je posts hier.quote:
Ik heb met verbazing en tranen in mijn ogen je topic gelezen. Ik ben net een hulpverleningstraject gestart om leren om te gaan met mijn ASS en depressie. Ik ben zelf vader van twee kinderen en loop ook af en toe rond met de gedachten in mijn hoofd dat mijn familie beter af is zonder mij.
Je hebt een aantal dingen voor mij in perspectief geplaatst.
Dank voor je kwetsbare opstelling en het bespreken van dit onderwerp. En mijn complimenten voor hetgeen je hebt bereikt in je herstel!
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Thnx, die trots voel ik dus helemaal niet. Ik voel me nog steeds een loser.quote:
[..]
Dat is vast een heftige behandeling geweest. Wat heb je enorme sprongen gemaak, daar mag je echt trots op wezen.
[..]
Netjes!
Is dat door de therapie/behandeling die je hebt gehad of heeft het ook te maken met eventuele medicatie die je gebruikt?
[..]
Dat laatste denk ik ook inderdaad. Het is goed dat een dergelijk platform bestaat.
[..]
Mooie woorden
Sterkte met alles! Bedankt voor je openhartigheid.
Het stoppen met drinken is pure eigenwijsheid/wilskracht geweest. Ik ben pas met (rustgevende) medicatie begonnen ruim nadat ik was gestopt met drinken.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Ik ben het met je eens dat kinderen moeten leren dat gevoelens OK zijn, zéker als het auti-kinderen betreft. Duidelijkheid en openheid zijn daarbij enorm belangrijk en fijn. Ik had de mazzel (of pech?) dat mijn ouders altijd heel open zijn geweest over alles (seksuele voorlichting op mijn 6e, omdat ik alles wilde weten en zij geen schaamte kenden, bijvoorbeeld). Maar dan blijft mijn eerdere advies voor kinderen van depri ouders: het is niet jóuw probleem.quote:
[..]
[..]
Ik heb mijn zoon (inmiddels 13) gewoon beetje bij beetje de waarheid verteld. Hij weet nu even veel als ik. Zelf heb ik jarenlang de waarheid niet geweten en me ontzettend bedrogen gevoeld.
Mijn vader was zwaar depressief, zeeman, alcoholist en op 36-jarige leeftijd, toen ik 3 was, overboord gesprongen. Ik had gewild dat er indertijd (begin jaren '70) hulp beschikbaar was, of een euthanasiemogelijkheid. Ik heb helaas zijn depressieve genen en na diverse depressies en een intensief therapietraject slik ik chronisch medicatie. Ik vind het belangrijk dat onze zoon leert te praten over zijn gevoelens ipv ze weg te stoppen, juist omdat hij het risico loopt op genetische belasting. Bovendien zit hij ook op het autistisch spectrum, dus wij zijn heel alert. Vooralsnog lijkt hij zijn gevoelige en kwetsbare aard goed te kunnen handelen.
[..]
Top! Mooi VWJW, dat dit het effect kan zijn van je posts hier.
Dank voor je kwetsbare opstelling en het bespreken van dit onderwerp. En mijn complimenten voor hetgeen je hebt bereikt in je herstel!
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Uiteraard!quote:
Maar dan blijft mijn eerdere advies voor kinderen van depri ouders: het is niet jóuw probleem.
Als ouder 'behoor' je je kind niet te belasten met je eigen gevoelens/struggles. Als kind weet je dat echter niet. Ik ben ook 'geparentificeerd' opgegroeid, zoals dat heet. Zoals iemand al eerder in het topic opmerkte, als kind weet je niet beter. Je doet dat gewoon uit loyaliteit.
Wat betreft het vertellen van 'de waarheid' : ik heb natuurlijk wél aangesloten bij de ontwikkelingsfase van onze zoon, afgegaan op vragen, de juiste momenten en settings afgewacht. Dat lijkt me essentieel om het veilig te houden.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
quote:
[..]
Uiteraard!
Als ouder 'behoor' je je kind niet te belasten met je eigen gevoelens/struggles. Als kind weet je dat echter niet. Ik ben ook 'geparentificeerd' opgegroeid, zoals dat heet. Zoals iemand al eerder in het topic opmerkte, als kind weet je niet beter. Je doet dat gewoon uit loyaliteit.
Wat betreft het vertellen van 'de waarheid' : ik heb natuurlijk wél aangesloten bij de ontwikkelingsfase van onze zoon, afgegaan op vragen, de juiste momenten en settings afgewacht. Dat lijkt me essentieel om het veilig te houden.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Toevoeging aan mijn introductie, die ik me nu pas bedenk:
Ik wilde eigenlijk meedoen aan de Human Library in de lokale bibliotheek. Maar toen realiseerde ik me dat ik daarvoor vier tot vijf uur face-to-face gesprekken zou moeten voeren met onbekenden: dat is echt VEEL TE VEEL.
Ik ben na een half uurtje sociale interactie al behoorlijk overprikkeld, laat staan dat ik zoiets een hele middag zou kunnen volhouden (en dan heb ik de verplichte gezellige lunch en avond-van-tevoren-borrel niet eens meegeteld).
Daarom doe ik het digitaal en hoop dat er ooit iemand met een vergelijkbaar verhaal wél bij de Human Library durft te zitten.
Ik wilde eigenlijk meedoen aan de Human Library in de lokale bibliotheek. Maar toen realiseerde ik me dat ik daarvoor vier tot vijf uur face-to-face gesprekken zou moeten voeren met onbekenden: dat is echt VEEL TE VEEL.
Ik ben na een half uurtje sociale interactie al behoorlijk overprikkeld, laat staan dat ik zoiets een hele middag zou kunnen volhouden (en dan heb ik de verplichte gezellige lunch en avond-van-tevoren-borrel niet eens meegeteld).
Daarom doe ik het digitaal en hoop dat er ooit iemand met een vergelijkbaar verhaal wél bij de Human Library durft te zitten.
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Over een uurtje gaat dit topic -wat mij betreft- dicht. Mocht je nog iets willen vragen, doe het dan nu
Als dat niet gebeurt is het trouwens ook prima.
[ Bericht 12% gewijzigd door VraagWatJeWil op 14-01-2020 17:15:04 ]
Als dat niet gebeurt is het trouwens ook prima.
[ Bericht 12% gewijzigd door VraagWatJeWil op 14-01-2020 17:15:04 ]
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Stoer dat je dit verteld. Denk je dat hij met goede hulp er nu nog wel geweest was?
Ik zelf schaam mezelf kapot rond dit onderwerp. Zelf stond ik op het punt eruit te stappen, maar mijn toen drie jarige dochter kwam me storen. Eeuwig dankbaar maar ondanks haar leeftijd toen heeft ze echt wel een klap gehad.
Ik zelf schaam mezelf kapot rond dit onderwerp. Zelf stond ik op het punt eruit te stappen, maar mijn toen drie jarige dochter kwam me storen. Eeuwig dankbaar maar ondanks haar leeftijd toen heeft ze echt wel een klap gehad.
Mijn blog over o.a. leven met OCD (dwang) | https://mdj-stek.nl
Met 2019-standaard-hulp had hij in eerste instantie hoogstwaarschijnlijk een fatsoenlijke diagnose (ASS) gehad en was daardoor nooit op 20 pillen per dag uitgekomen, die uiteindelijk tot psychoses leidden. Denk ik. Maar dat is 100% speculatie.quote:
Stoer dat je dit verteld. Denk je dat hij met goede hulp er nu nog wel geweest was?
Ik zelf schaam mezelf kapot rond dit onderwerp. Zelf stond ik op het punt eruit te stappen, maar mijn toen drie jarige dochter kwam me storen. Eeuwig dankbaar maar ondanks haar leeftijd toen heeft ze echt wel een klap gehad.
Of anders was hij in aanmerking gekomen voor euthanasie. Maar ook dat is speculatie.
Ik denk dat het taboe op mentale problematiek, vooral onder mannen, bizar groot was en nog steeds is. Dát is wat we, als maatschappij, zouden moeten aanpakken. We hoeven suïcide-pogingen niet specifiek te stoppen, maar we moeten mensen die 'alleen maar' gedachten in die richting hebben laten weten dat ze niet alleen zijn. Niet gek. Geliefd. Dat soort sh*t.
Als iemand al met een wapen in zijn hand staat, heb je als maatschappij al (bijna) gefaald.
(Blij dat je er nog bent, M.DJ!
)
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Geen vragen meer, maar wel heel veel sterkte en succes. Mocht je nog eens een op een willen brainstormen of je verhalen kwijt willen. Mijn pm/dm staat open.quote:
Over een uurtje gaat dit topic -wat mij betreft- dicht. Mocht je nog iets willen vragen, doe het dan nu
Als dat niet gebeurt is het trouwens ook prima.
Ik heb er één en ik ben er trots op
"Tussen droom en daad staan wetten in de weg, en praktische bezwaren" "The needs of the many outweigh the needs of the crew"
Terugblik op tachtig kilometer lopen - Westerborkpad - My 5 minutes of fame - Heldin
DTS - Foto's en verslagen
"Tussen droom en daad staan wetten in de weg, en praktische bezwaren" "The needs of the many outweigh the needs of the crew"
Terugblik op tachtig kilometer lopen - Westerborkpad - My 5 minutes of fame - Heldin
DTS - Foto's en verslagen
Wat heftig!! Hoe gaat het nu met je?quote:
Stoer dat je dit verteld. Denk je dat hij met goede hulp er nu nog wel geweest was?
Ik zelf schaam mezelf kapot rond dit onderwerp. Zelf stond ik op het punt eruit te stappen, maar mijn toen drie jarige dochter kwam me storen. Eeuwig dankbaar maar ondanks haar leeftijd toen heeft ze echt wel een klap gehad.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Heb het idee dat het stigma rondom psychische aandoeningen nu langzaam begint te verdwijnen. Tevens zijn goede behandelaren wat doortastender als het gaat om suïcidale mensen tijdig te begeleiden. Vandaar mn vraag.. Al kan je helaas ook niet iedereen redden..quote:
[..]
Met 2019-standaard-hulp had hij in eerste instantie hoogstwaarschijnlijk een fatsoenlijke diagnose (ASS) gehad en was daardoor nooit op 20 pillen per dag uitgekomen, die uiteindelijk tot psychoses leidden. Denk ik. Maar dat is 100% speculatie.
Of anders was hij in aanmerking gekomen voor euthanasie. Maar ook dat is speculatie.
Ik denk dat het taboe op mentale problematiek, vooral onder mannen, bizar groot was en nog steeds is. Dát is wat we, als maatschappij, zouden moeten aanpakken. We hoeven suïcide-pogingen niet specifiek te stoppen, maar we moeten mensen die 'alleen maar' gedachten in die richting hebben laten weten dat ze niet alleen zijn. Niet gek. Geliefd. Dat soort sh*t.
Als iemand al met een wapen in zijn hand staat, heb je als maatschappij al (bijna) gefaald.
(Blij dat je er nog bent, M.DJ!
Met medicatie en nu ook goede therapie gaat het best goed. Weet nu beter wat ik moet doen mocht ik suïcidaal worden of beter gezegd heb handvaten om het niet eens meer zover te laten komen.quote:Op dinsdag 14 januari 2020 17:44 schreef Moonah het volgende:
[..]
Wat heftig!! Hoe gaat het nu met je?
Mijn blog over o.a. leven met OCD (dwang) | https://mdj-stek.nl
Thanks voor alle goeie vragen en opmerkingen. Dit was, wat mij betreft, een prima VWJW!
Ik ga terug naar mijn eigen username. Nogmaals dank, ook aan Bosbeetle!
Ik ga terug naar mijn eigen username. Nogmaals dank, ook aan Bosbeetle!
Dit account is speciaal voor mensen die meedoen met vraag wat je wil.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
Wil jij ook meedoen, meld je aan.
quote:
Met medicatie en nu ook goede therapie gaat het best goed. Weet nu beter wat ik moet doen mocht ik suïcidaal worden of beter gezegd heb handvaten om het niet eens meer zover te laten komen.
quote:
Thanks voor alle goeie vragen en opmerkingen. Dit was, wat mij betreft, een prima VWJW!
Ik ga terug naar mijn eigen username. Nogmaals dank, ook aan Bosbeetle!
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Dankjewel voor het delen van je verhaal. Ik heb het met een brok in mijn keel zitten lezen. Mijn kinderen verloren op die leeftijd hun vader aan een ziekte dus een ander verhaal maar je raakt me. Heel diep.
Ik heb diep respect dat je je verhaal hebt willen delen en dat je zo openhartig bent geweest en op tijd je rust genomen hebt om even op adem te komen voordat je verder ging met antwoorden.
Ik weet dat je niet meer gaat antwoorden en dat hoeft ook niet, maar ik wil je alle goeds toewensen voor nu en in de toekomst.
Liefs van Praadje
Ik heb diep respect dat je je verhaal hebt willen delen en dat je zo openhartig bent geweest en op tijd je rust genomen hebt om even op adem te komen voordat je verder ging met antwoorden.
Ik weet dat je niet meer gaat antwoorden en dat hoeft ook niet, maar ik wil je alle goeds toewensen voor nu en in de toekomst.
Liefs van Praadje
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |