ESF Eurovisie Songfestival
Het Eurovisie Songfestival
Welkom in de ESF-SC
De vernieuwde Slowchat van ESF, voor al uw (non)-esf-gerelateerde dagelijkse beslommeringen.
Hier kan je kwijt wat je vanavond gaat eten, dat je ruzie hebt met de teckel van de tante van je buurvrouw, wat je vakantieplannen zijn, wat er vanavond op tv komt, wat je favoriete esf liedje van dit jaar is, wat je midden in de nacht kwijt moet, je slechtste grappen, hoe erg je spinnen haat, hoeveel meltdowns afgelopen esf je bezorgd heeft, je laatste ervaring met een airfryer, hoe vaak je naar het toilet ging vandaag etc.
En uiteraard ook over serieuze zaken die je bezig houden of kwijt wilt. (En daar hoef je sorry voor te zeggen. Nee niet. Geen sorry. Hou op met gesorry. GEEN sorrrrry.
Ons eiland Doezepwa Utopia:
Cee's moodboard van Doezepwa Utopia: https://pin.it/ikbu7rgamqkcu3
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Handige linkjes naar leuke topics:
ESF / Monster-playlist: alle ESF optredens ooit
ESF / Overzicht ESF-LAND VAN DE WEEK topics
ESF / Die ESF-ers, wie zijn dat?
ESF / Die ESF-ers, wie zijn dat? #2
ESF / Die ESF-ers, wie zijn dat? #3
ESF / BEWAARTOPIC - overwinning ESF 2019
Onze top 50 eurovisieliedjes:
De 50 favorieten van het leukste songfestival forum van Nederland!
https://twitter.com/ESF_FOK
Op
Ahquote:Op donderdag 17 oktober 2019 15:46 schreef Guanabana het volgende:
Oh wacht, Marco Borsato, las ik nu pas
Wel grappig dat jij 6 was toen dat liedje uitkwam. Kleine Guanitaquote:
[..]
Ja snap ik ook wel, zo jong ben ik nu ook weer niet
Ik heb op zich meer herinneringen aan het nummer dat een jaar later uitkwam, Kedeng Kedeng van Guus Meeuwis (hoewel dat geloof ik eigenlijk 'Per Spoor' heet?). Daar was ik helemaal gek vanquote:
[..]
Wel grappig dat jij 6 was toen dat liedje uitkwam. Kleine Guanita
Koel en donker bewaren
Volgens Juncker komt er geen verlenging, dus het wordt deze deal of no deal.
Zaterdag maar even groot verpakking popcorn inslaan voor het debat in de House of Commons.
Zaterdag maar even groot verpakking popcorn inslaan voor het debat in de House of Commons.
C’est Davie :o)
Ik zie nu pas de kuzu smiley in de OP
Traag van begrip
Traag van begrip
You won't be lost, hurt, tired or lonely - Something beautiful will come your way
Niet te hard knagen he, denk aan Ome Corquote:Op donderdag 17 oktober 2019 15:55 schreef Dave het volgende:
Volgens Juncker komt er geen verlenging, dus het wordt deze deal of no deal.
Zaterdag maar even groot verpakking popcorn inslaan voor het debat in de House of Commons.
You won't be lost, hurt, tired or lonely - Something beautiful will come your way
Per Spoor ja, dat liedje geeft mij een heel sterk sentiment. Soort nostalgie over Nederland en een bewolkte zomerochtend in de trein, zoals ik dat als tiener vaak deed.quote:
[..]
Ik heb op zich meer herinneringen aan het nummer dat een jaar later uitkwam, Kedeng Kedeng van Guus Meeuwis (hoewel dat geloof ik eigenlijk 'Per Spoor' heet?). Daar was ik helemaal gek van
Oh ik ging gewoon als een debiel springen/dansen op dat 'kedeng kedeng'.quote:
[..]
Per Spoor ja, dat liedje geeft mij een heel sterk sentiment. Soort nostalgie over Nederland en een bewolkte zomerochtend in de trein, zoals ik dat als tiener vaak deed.
Koel en donker bewaren
Kleine Guanita Katinkaquote:
kijk nou es één keertje om
stiekempjes over je schouder
je ma merkt het toch niet, dus kom!
C’est Davie :o)
Aaaaawwquote:
Ik was toen nog nooit met een trein geweest
You won't be lost, hurt, tired or lonely - Something beautiful will come your way
quote:
Ik was toen nog nooit met een trein geweest
Ook weer niet zo gek natuurlijk, met waar jij woonde toen.Voor mij was dat de tijd voor jaarlijkse tienertoers en zo, en omdat ik niet veel vrienden had ging ik lekker alleen
De eerste keer dat ik met de trein ging was in 1996, ik was toen net 8 geloof ik. We waren toen ergens in Nederland op vakantie, we vertrokken vanaf Emmen. (Ik weet dat jij prijs stelt op dit soort informatiequote:
[..]
Voor mij was dat de tijd voor jaarlijkse tienertoers en zo, en omdat ik niet veel vrienden had ging ik lekker alleen
)
Koel en donker bewaren
Dat is nog echt zo ookquote:
[..]
De eerste keer dat ik met de trein ging was in 1996, ik was toen net 8 geloof ik. We waren toen ergens in Nederland op vakantie, we vertrokken vanaf Emmen. (Ik weet dat jij prijs stelt op dit soort informatie
Als de informatie beschikbaar was zou ik ook in de archieven duiken om te zien wat voor trein dat dan wasquote:
De keer daarna was de Thalys naar Disneyland Parijs in 2000 (of 1999, weet niet meer zeker).
Koel en donker bewaren
Hoewel ik lang niet zo extreem ben als een schoolvriend van me hoor. Die kende ook echt serienummers en zo. Ik hou het gewoon op types zoals koploper en sprinter en zo
De vader van die jongen werkte ook al bij de NS en hij is zelf nu treinverkeersdienstleider bij ProRail.
De vader van die jongen werkte ook al bij de NS en hij is zelf nu treinverkeersdienstleider bij ProRail.
quote:
De keer daarna was de Thalys naar Disneyland Parijs in 2000 (of 1999, weet niet meer zeker).
Was je wel vroeg bij dan, die Thalys. Ik heb pas in 2017 eindelijk gebruik kunnen maken van de Thalys. Vond ik toch wel erg leuk hoor
Ik kon het op die leeftijd geloof ik nog niet op waarde schattenquote:
[..]
Ben in 2015 overigens nog eens geweest, dat was een kleine week nadat die aanslag/schietpartij verijdeld was. Was wel een freaky moment om te gaan (ook nog allemaal militairen enzo).
Koel en donker bewaren
Jeetje, dat lijkt me ook wel minder hoor.quote:
[..]
Ik kon het op die leeftijd geloof ik nog niet op waarde schatten
Ben in 2015 overigens nog eens geweest, dat was een kleine week nadat die aanslag/schietpartij verijdeld was. Was wel een freaky moment om te gaan (ook nog allemaal militairen enzo).
Ik had een soortgelijke ervaring na die crash van Air France tussen Brazilie en Parijs. Drie dagen daarna vloog ik met exact hetzelfde vliegtuigtype van Bogotá naar Madrid (wel met een andere maastschappij maar toen had men dat hele wrak nog niet eens gevonden). Vond ik toch wel eng.
Ja en die november erna (ik ging in augustus naar Parijs) was ook nog eens die erge aanslag met de Bataclan en zo, dus dat voelt zo achteraf wel een beetje raar.quote:
[..]
Jeetje, dat lijkt me ook wel minder hoor.
Ik had een soortgelijke ervaring na die crash van Air France tussen Brazilie en Parijs. Drie dagen daarna vloog ik met exact hetzelfde vliegtuigtype van Bogotá naar Madrid (wel met een andere maastschappij maar toen had men dat hele wrak nog niet eens gevonden). Vond ik toch wel eng.
Koel en donker bewaren
Nou inderdaad zeg. In 2017 vond ik dat de sfeer nog steeds nogal paranoide was in Parijs, dus laat staan toen jij er was.quote:
[..]
Ja en die november erna (ik ging in augustus naar Parijs) was ook nog eens die erge aanslag met de Bataclan en zo, dus dat voelt zo achteraf wel een beetje raar.
Ik durf ook eigenlijk minder goed naar Parijs nu, terwijl ik wel supergraag weer zou willen gaan. Slaat ook nergens op eigenlijk natuurlijk, maar heb toch het idee dat de kans niet eens zo heel klein is dat daar iets gebeurt.
Koel en donker bewaren
Dat jij erbij betrokken raakt is dan wel weer heel klein. Maar eerlijk gezegd vond ik Parijs wat tegenvallen. Was m'n eerste keer daar. Maar goed, was ook met schoonouders en het regende veel dus het was gewoon allemaal niet ideaal.quote:
Ik durf ook eigenlijk minder goed naar Parijs nu, terwijl ik wel supergraag weer zou willen gaan. Slaat ook nergens op eigenlijk natuurlijk, maar heb toch het idee dat de kans niet eens zo heel klein is dat daar iets gebeurt.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Dagboek van een Anja deel 2.
Donderdag 17 oktober
Ik schrijf alles maar voor de zekerheid op. Voor het geval dat. Gelukkig heb ik een fotografisch geheugen.
10:00 uur
De bel gaat. Ik doe de deur open en zie een dame en heer staan. De dame is midden 30 (denk ik, ik ben nooit zo goed met leeftijden schatten. Ik kan er ook helemaal naast zitten). Ze ziet er vriendelijk uit. De man is wat lastiger te omschrijven. Hij heeft een serieuze blik en lijkt ouder dan de dame.
Dit komt er misschien nog het meeste bij in de buurt, maar misschien ook niet.
“Goedemorgen mevrouw Anja...”
De heer kijkt op zijn notitieblok.
“Oh, ik kan uw achternaam niet lezen. Komt door mijn handschrift, denk ik,” lacht hij vriendelijk.
“Mijn naam is Marco Strani,” zegt hij, terwijl hij zijn hand naar me uitsteekt. “Ik ben van de Recherche. Dit is mijn collega, mejuffrouw Coriandra Blad.”
“Korianderblad?” vraag ik terwijl ik de man de hand schud.
“Coriandra” zegt Strani. “Met een C.”
“En afgekort tot Cor?” grinnik ik net iets te hard.
“C,” zegt Korianderblad. “Ik word gewoon C genoemd.”
“Oké dan, C,” zeg ik.
“Nee. C-E-E,” zegt Strani met een wat ongemakkelijke blik naar zijn collega.
“Mogen we binnenkomen? We zijn hier niet voor niets.”
“Kom binnen. Wilt u koffie?” vraag ik, maar ze schudden allebei hun hoofd. “Gaat u zitten.”
Ze gaan op mijn bordeauxrode bank zitten waar nog restanten paprikachips van gisteravond op liggen. Ik hoor het kraken als ze plaatsnemen. Ik had moeten stofzuigen.
“Ik kom meteen ter zake. Er zijn sinds gisterochtend twee jongens vermist. Mede door de jonge leeftijd van de kinderen is dit een ernstige zaak,” zegt Strani. “Dat ze weggelopen zijn, is dan ook uitgesloten.”
“Hoelang woont u al naast de familie Grijs?” vraagt Korianderblad. Sorry, Cee.
“Twee jaar nu ongeveer,” antwoord ik ietwat nerveus.
“Volgens de Grijsjes ergerde u zich aan de kinderen, en dan met name aan de trampoline. En was u - volgens de Grijsjes - een vuil takkewijf,” zegt Strani terwijl hij het van zijn notitieblok opleest. “Niet mijn woorden,” verontschuldigt hij zich.
Ik slik. Wat moet ik zeggen?
“Ja, nou... ik... Ik ben geen fan van ze.”
“U geeft een schrijfcursus,” zegt Strani.
“Klopt.”
“Is deze ook voor kinderen?”
“God, nee. Ik haat kinderen.” Kut.
“Juist, ja.” Strani noteert iets.
Gary kwam binnenlopen. Hij keek de kamer rond, zag ons zitten en draaide zich weer om.
“Is die van u?” vraagt Korianderblad met een Cee. “Wat voor soort is het?”
“Geen idee. Een zwarte.”
Ik weet niet wat voor kat Gary is. Hij zat als kitten onder de motorkap van mijn auto, maar ‘motorkapkat’ is geen ras.
Korianderblad met een Cee schrijft iets op. Ik word er nerveus van.
“Waar was u gisteren tussen 10 en 12?” vraagt Strani.
“Hier thuis. En ik moest nog even naar de vuilstort.”
“Welke vuilstort?”
Shit.
“Die bij Jensen,” antwoord ik, terwijl mijn zenuwen de overhand krijgen.
“Wat deed u daar?”
“Vuilnis weggooien.”
“Heeft u zoveel vuilnis dat u ermee naar de stort moet?”
Ik zwijg.
Weer het geluid van pen op papier. Het voelt voor mij als krassen op een schoolbord.
“Een getuige zag u om half 11 in uw auto wegrijden,” zegt Strani.
“Heeft u enig idee waar de trampoline van de Grijsjes is gebleven?” vraagt Korianderblad met een Cee. “Die is ook verdwenen.”
“Uw auto is groot genoeg om een trampoline mee te vervoeren,” merkt Strani op.
Ik denk aan de trampoline die bij de stort staat. Ik had ‘m moeten verbranden.
“Ik... ik... Ik weet het echt niet. Sorry, maar ik ken de buren helemaal niet zo goed, dus ik denk niet dat ik u kan helpen.”
Strani glimlacht en staat op. Korianderblad met een Cee volgt zijn voorbeeld. Hij pakt een visitekaartje uit de borstzak van zijn jasje en geeft het aan mij.
“Mocht u iets te binnen schieten, hoor ik graag van u.”
Ik leid ze naar de deur. In de deuropening draait Strani zich nog even om.
“Blijf in de stad, alstublieft. Misschien hebben we later nog wat vragen.”
10:45 uur
Ik sluit de deur en een blinde paniek maakt zich van me meester. Ze gaan naar de vuilstort. Naar die van Jensen. Waarom zei ik Jensen en loog ik niet gewoon?
Ik moet naar de vuilstort om de kinderen te halen. Dan komt het helemaal goed.
11:15 uur
In de auto naar de vuilstort denk ik aan de kinderen. Ik moet ze vinden. Hoe zien ze er ook alweer uit? Klein, blond. Etters. Focus. Wat hadden ze aan? Eentje had een rood shirt met ROTTERDAM in het wit erop. De ander had een blauwe pet op. Wat voor woord stond er ook alweer op? Kreator, dat was het. Kreator met een K. Hoe komen ze erop.
Eenmaal aangekomen begin ik met zoeken. Op de weg naast de stort klinkt het lawaai van werkverkeer. Ik denk even aan mijn cursisten, maar bedenk dan dat ik belangrijkere zaken aan mijn hoofd heb. Ik weet dat ik ze bij de trampoline heb achtergelaten en die is ook gauw gevonden. Het gele gevaarte steekt af tegen de rest van de troep. De kinderen zijn nergens te bekennen. Ik wil ze roepen, maar besef dat ik hun namen niet ken. Iets met een I? Roger? Fred? Ik roep maar wat. Dan spot ik iets blauws op de grond. Ik pak een zakdoek uit mijn broekzak - no way dat ik dat vuile ding met mijn blote handen ga aanraken - en pak het op. Het is onmiskenbaar een pet, maar de voorkant is bedekt met vuil. Heel voorzichtig probeer ik het vuil met het uiteinde van mijn zakdoek af te vegen. Kreator. Ik ben dichtbij.
Dan word ik opgeschrikt door een langsrijdende stoet trekkers. Dat boerenprotest is nog steeds bezig. Goed bezig, denk ik nog. De stoet komt tot stilstand. Voor me op de weg staat een imposante rode tractor. De boer zit achter het stuur en zwaait naar me. “Ik ben boer Dave,” roept hij. Ik zwaai terug. “Anja.”
En dan zie ik ineens twee jochies naast hem zitten. Zijn zoons, denk ik nog even, tot een van de jongens zich naar me toe draait. Zijn borst in zijn rode Rotterdamshirt trots vooruit. Hij grijnst naar me, steekt zijn tong uit en zijn middelvinger op. De trekker begint weer te rijden en ik zwaai met zakdoek en pet in de hand naar de boer. “HÉ! HÉ! KOM TERUG!”
“Bent u bewijs aan het vernietigen, mevrouw?” klinkt een stem achter me.
Ik draai me om terwijl ik naar de weg wijs.
“Maar daar zijn... ik....”
“U gaat mee naar het bureau, dame,” zegt Strani.
Groetjes, Anja.
[ Bericht 0% gewijzigd door Mandy040986 op 17-10-2019 16:20:33 ]
Donderdag 17 oktober
Ik schrijf alles maar voor de zekerheid op. Voor het geval dat. Gelukkig heb ik een fotografisch geheugen.
10:00 uur
De bel gaat. Ik doe de deur open en zie een dame en heer staan. De dame is midden 30 (denk ik, ik ben nooit zo goed met leeftijden schatten. Ik kan er ook helemaal naast zitten). Ze ziet er vriendelijk uit. De man is wat lastiger te omschrijven. Hij heeft een serieuze blik en lijkt ouder dan de dame.
Dit
komt er misschien nog het meeste bij in de buurt, maar misschien ook niet.“Goedemorgen mevrouw Anja...”
De heer kijkt op zijn notitieblok.
“Oh, ik kan uw achternaam niet lezen. Komt door mijn handschrift, denk ik,” lacht hij vriendelijk.
“Mijn naam is Marco Strani,” zegt hij, terwijl hij zijn hand naar me uitsteekt. “Ik ben van de Recherche. Dit is mijn collega, mejuffrouw Coriandra Blad.”
“Korianderblad?” vraag ik terwijl ik de man de hand schud.
“Coriandra” zegt Strani. “Met een C.”
“En afgekort tot Cor?” grinnik ik net iets te hard.
“C,” zegt Korianderblad. “Ik word gewoon C genoemd.”
“Oké dan, C,” zeg ik.
“Nee. C-E-E,” zegt Strani met een wat ongemakkelijke blik naar zijn collega.
“Mogen we binnenkomen? We zijn hier niet voor niets.”
“Kom binnen. Wilt u koffie?” vraag ik, maar ze schudden allebei hun hoofd. “Gaat u zitten.”
Ze gaan op mijn bordeauxrode bank zitten waar nog restanten paprikachips van gisteravond op liggen. Ik hoor het kraken als ze plaatsnemen. Ik had moeten stofzuigen.
“Ik kom meteen ter zake. Er zijn sinds gisterochtend twee jongens vermist. Mede door de jonge leeftijd van de kinderen is dit een ernstige zaak,” zegt Strani. “Dat ze weggelopen zijn, is dan ook uitgesloten.”
“Hoelang woont u al naast de familie Grijs?” vraagt Korianderblad. Sorry, Cee.
“Twee jaar nu ongeveer,” antwoord ik ietwat nerveus.
“Volgens de Grijsjes ergerde u zich aan de kinderen, en dan met name aan de trampoline. En was u - volgens de Grijsjes - een vuil takkewijf,” zegt Strani terwijl hij het van zijn notitieblok opleest. “Niet mijn woorden,” verontschuldigt hij zich.
Ik slik. Wat moet ik zeggen?
“Ja, nou... ik... Ik ben geen fan van ze.”
“U geeft een schrijfcursus,” zegt Strani.
“Klopt.”
“Is deze ook voor kinderen?”
“God, nee. Ik haat kinderen.” Kut.
“Juist, ja.” Strani noteert iets.
Gary kwam binnenlopen. Hij keek de kamer rond, zag ons zitten en draaide zich weer om.
“Is die van u?” vraagt Korianderblad met een Cee. “Wat voor soort is het?”
“Geen idee. Een zwarte.”
Ik weet niet wat voor kat Gary is. Hij zat als kitten onder de motorkap van mijn auto, maar ‘motorkapkat’ is geen ras.
Korianderblad met een Cee schrijft iets op. Ik word er nerveus van.
“Waar was u gisteren tussen 10 en 12?” vraagt Strani.
“Hier thuis. En ik moest nog even naar de vuilstort.”
“Welke vuilstort?”
Shit.
“Die bij Jensen,” antwoord ik, terwijl mijn zenuwen de overhand krijgen.
“Wat deed u daar?”
“Vuilnis weggooien.”
“Heeft u zoveel vuilnis dat u ermee naar de stort moet?”
Ik zwijg.
Weer het geluid van pen op papier. Het voelt voor mij als krassen op een schoolbord.
“Een getuige zag u om half 11 in uw auto wegrijden,” zegt Strani.
“Heeft u enig idee waar de trampoline van de Grijsjes is gebleven?” vraagt Korianderblad met een Cee. “Die is ook verdwenen.”
“Uw auto is groot genoeg om een trampoline mee te vervoeren,” merkt Strani op.
Ik denk aan de trampoline die bij de stort staat. Ik had ‘m moeten verbranden.
“Ik... ik... Ik weet het echt niet. Sorry, maar ik ken de buren helemaal niet zo goed, dus ik denk niet dat ik u kan helpen.”
Strani glimlacht en staat op. Korianderblad met een Cee volgt zijn voorbeeld. Hij pakt een visitekaartje uit de borstzak van zijn jasje en geeft het aan mij.
“Mocht u iets te binnen schieten, hoor ik graag van u.”
Ik leid ze naar de deur. In de deuropening draait Strani zich nog even om.
“Blijf in de stad, alstublieft. Misschien hebben we later nog wat vragen.”
10:45 uur
Ik sluit de deur en een blinde paniek maakt zich van me meester. Ze gaan naar de vuilstort. Naar die van Jensen. Waarom zei ik Jensen en loog ik niet gewoon?
Ik moet naar de vuilstort om de kinderen te halen. Dan komt het helemaal goed.
11:15 uur
In de auto naar de vuilstort denk ik aan de kinderen. Ik moet ze vinden. Hoe zien ze er ook alweer uit? Klein, blond. Etters. Focus. Wat hadden ze aan? Eentje had een rood shirt met ROTTERDAM in het wit erop. De ander had een blauwe pet op. Wat voor woord stond er ook alweer op? Kreator, dat was het. Kreator met een K. Hoe komen ze erop.
Eenmaal aangekomen begin ik met zoeken. Op de weg naast de stort klinkt het lawaai van werkverkeer. Ik denk even aan mijn cursisten, maar bedenk dan dat ik belangrijkere zaken aan mijn hoofd heb. Ik weet dat ik ze bij de trampoline heb achtergelaten en die is ook gauw gevonden. Het gele gevaarte steekt af tegen de rest van de troep. De kinderen zijn nergens te bekennen. Ik wil ze roepen, maar besef dat ik hun namen niet ken. Iets met een I? Roger? Fred? Ik roep maar wat. Dan spot ik iets blauws op de grond. Ik pak een zakdoek uit mijn broekzak - no way dat ik dat vuile ding met mijn blote handen ga aanraken - en pak het op. Het is onmiskenbaar een pet, maar de voorkant is bedekt met vuil. Heel voorzichtig probeer ik het vuil met het uiteinde van mijn zakdoek af te vegen. Kreator. Ik ben dichtbij.
Dan word ik opgeschrikt door een langsrijdende stoet trekkers. Dat boerenprotest is nog steeds bezig. Goed bezig, denk ik nog. De stoet komt tot stilstand. Voor me op de weg staat een imposante rode tractor. De boer zit achter het stuur en zwaait naar me. “Ik ben boer Dave,” roept hij. Ik zwaai terug. “Anja.”
En dan zie ik ineens twee jochies naast hem zitten. Zijn zoons, denk ik nog even, tot een van de jongens zich naar me toe draait. Zijn borst in zijn rode Rotterdamshirt trots vooruit. Hij grijnst naar me, steekt zijn tong uit en zijn middelvinger op. De trekker begint weer te rijden en ik zwaai met zakdoek en pet in de hand naar de boer. “HÉ! HÉ! KOM TERUG!”
“Bent u bewijs aan het vernietigen, mevrouw?” klinkt een stem achter me.
Ik draai me om terwijl ik naar de weg wijs.
“Maar daar zijn... ik....”
“U gaat mee naar het bureau, dame,” zegt Strani.
Groetjes, Anja.
[ Bericht 0% gewijzigd door Mandy040986 op 17-10-2019 16:20:33 ]
Ik vind het geweldig daar, alles is mooi. Gewoon de straten en de gebouwen alquote:
[..]
Dat jij erbij betrokken raakt is dan wel weer heel klein. Maar eerlijk gezegd vond ik Parijs wat tegenvallen. Was m'n eerste keer daar. Maar goed, was ook met schoonouders en het regende veel dus het was gewoon allemaal niet ideaal.
Maar je moet het wel treffen met de omstandigheden ja. Als jij net in een iets minder boeiend of heel druk stuk bent, en het weer zit tegen, dan heeft dat wel invloed op je ervaring.
Toen wij er waren was het bloedheet (en je weet hoe ik daarover denk
), en dat heeft ook wel een iets mindere ervaring gemaakt.
Koel en donker bewaren
Kan ik me voorstellen ja! Als ik er weer eens zou zijn zou ik ook wel meer voor de kleinere straatjes gaan, en café's en zo. Niet meer voor de grote landmarks. Die heb ik nou toch wel gezien.quote:
[..]
Ik vind het geweldig daar, alles is mooi. Gewoon de straten en de gebouwen al
Maar je moet het wel treffen met de omstandigheden ja. Als jij net in een iets minder boeiend of heel druk stuk bent, en het weer zit tegen, dan heeft dat wel invloed op je ervaring.
Toen wij er waren was het bloedheet (en je weet hoe ik daarover denk
Je moet ook naar Montmartre gaan, zo leuk en mooi daar.quote:
[..]
Kan ik me voorstellen ja! Als ik er weer eens zou zijn zou ik ook wel meer voor de kleinere straatjes gaan, en café's en zo. Niet meer voor de grote landmarks. Die heb ik nou toch wel gezien.
Ik ga wel mee.
Koel en donker bewaren
Nou nou, that escalated quicklyquote:Op donderdag 17 oktober 2019 16:12 schreef Mandy040986 het volgende:
Dagboek van een Anja deel 2.
Donderdag 17 oktober
Ik schrijf alles maar voor de zekerheid op. Voor het geval dat. Gelukkig heb ik een fotografisch geheugen.
10:00 uur
De bel gaat. Ik doe de deur open en zie een dame en heer staan. De dame is midden 30 (denk ik, ik ben nooit zo goed met leeftijden schatten. Ik kan er ook helemaal naast zitten). Ze ziet er vriendelijk uit. De man is wat lastiger te omschrijven. Hij heeft een serieuze blik en lijkt ouder dan de dame.
Dit
“Goedemorgen mevrouw Anja....”
De heer kijkt op zijn notitieblok.
“Oh, ik kan uw achternaam niet lezen. Komt door mijn handschrift, denk ik,” lacht hij vriendelijk.
“Mijn naam is Marco Strani,” zegt hij, terwijl hij zijn hand naar me uitsteekt. “Ik ben van de Recherche. Dit is mijn collega, mejuffrouw Coriandra Blad.”
“Korianderblad?” vraag ik terwijl ik de man de hand schud.
“Coriandra” zegt Strani. “Met een C.”
“En afgekort tot Cor?” grinnik ik net iets te hard.
“C,” zegt Korianderblad. “Ik word gewoon C genoemd.”
“Oké dan, C,” zeg ik.
“Nee. C-E-E,” zegt Strani met een wat ongemakkelijke blik naar zijn collega.
“Mogen we binnenkomen? We zijn hier niet voor niets.”
“Kom binnen. Wilt u koffie?” vraag ik, maar ze schudden allebei hun hoofd. “Gaat u zitten.”
Ze gaan op mijn bordeauxrode bank zitten waar nog restanten paprikachips van gisteravond op liggen. Ik hoor het kraken als ze plaatsnemen. Ik had moeten stofzuigen.
“Ik kom meteen ter zake. Er zijn sinds gisterochtend twee jongens vermist. Mede door de jonge leeftijd van de kinderen is dit een ernstige zaak,” zegt Strani. “Dat ze weggelopen zijn, is dan ook uitgesloten.”
“Hoelang woont u al naast de familie Grijs?” vraagt Korianderblad. Sorry, Cee.
“Twee jaar nu ongeveer,” antwoord ik ietwat nerveus.
“Volgens de Grijsjes ergerde u zich aan de kinderen, en dan met name aan de trampoline. En was u - volgens de Grijsjes - een vuil takkewijf,” zegt Strani terwijl hij het van zijn notitieblok opleest. “Niet mijn woorden,” verontschuldigt hij zich.
Ik slik. Wat moet ik zeggen?
“Ja, nou... ik... Ik ben geen fan van ze.”
“U geeft een schrijfcursus,” zegt Strani.
“Klopt.”
“Is deze ook voor kinderen?”
“God, nee. Ik haat kinderen.” Kut.
“Juist, ja.” Strani noteert iets.
Gary kwam binnenlopen. Hij keek de kamer rond, zag ons zitten en draaide zich weer om.
“Is die van u?” vraagt Korianderblad met een Cee. “Wat voor soort is het?”
“Geen idee. Een zwarte.”
Ik weet niet wat voor kat Gary is. Hij zat als kitten onder de motorkap van mijn auto, maar ‘motorkapkat’ is geen ras.
Korianderblad met een Cee schrijft iets op. Ik word er nerveus van.
“Waar was u gisteren tussen 10 en 12?” vraagt Strani.
“Hier thuis. En ik moest nog even naar de vuilstort.”
“Welke vuilstort?”
Shit.
“Die bij Jensen,” antwoord ik, terwijl mijn zenuwen de overhand krijgen.
“Wat deed u daar?”
“Vuilnis weggooien.”
“Heeft u zoveel vuilnis dat u ermee naar de stort moet?”
Ik zwijg.
Weer het geluid van pen op papier. Het voelt voor mij als krassen op een schoolbord.
“Een getuige zag u om half 11 in uw auto wegrijden,” zegt Strani.
“Heeft u enig idee waar de trampoline van de Grijsjes is gebleven?” vraagt Korianderblad met een Cee. “Die is ook verdwenen.”
“Uw auto is groot genoeg om een trampoline mee te vervoeren,” merkt Strani op.
Ik denk aan de trampoline die bij de stort staat. Ik had ‘m moeten verbranden.
“Ik... ik... Ik weet het echt niet. Sorry, maar ik ken de buren helemaal niet zo goed, dus ik denk niet dat ik u kan helpen.”
Strani glimlacht en staat op. Korianderblad met een Cee volgt zijn voorbeeld. Hij pakt een visitekaartje uit de borstzak van zijn jasje en geeft het aan mij.
“Mocht u iets te binnen schieten, hoor ik graag van u.”
Ik leid ze naar de deur. In de deuropening draait Strani zich nog even om.
“Blijf in de stad, alstublieft. Misschien hebben we later nog wat vragen.”
10:45 uur
Ik sluit de deur en een blinde paniek maakt zich van me meester. Ze gaan naar de vuilstort. Naar die van Jensen. Waarom zei ik Jensen en loog ik niet gewoon?
Ik moet naar de vuilstort om de kinderen te halen. Dan komt het helemaal goed.
11:15 uur
In de auto naar de vuilstort denk ik aan de kinderen. Ik moet ze vinden. Hoe zien ze er ook alweer uit? Klein, blond. Etters. Focus. Wat hadden ze aan? Eentje had een rood shirt met ROTTERDAM in het wit erop. De ander had een blauwe pet op. Wat voor woord stond er ook alweer op? Kreator, dat was het. Kreator met een K. Hoe komen ze erop.
Eenmaal aangekomen begin ik met zoeken. Op de weg naast de stort klinkt het lawaai van werkverkeer. Ik denk even aan mijn cursisten, maar bedenk dan dat ik belangrijkere zaken aan mijn hoofd heb. Ik weet dat ik ze bij de trampoline heb achtergelaten en die is ook gauw gevonden. Het gele gevaarte steekt af tegen de rest van de troep. De kinderen zijn nergens te bekennen. Ik wil ze roepen, maar besef dat ik hun namen niet ken. Iets met een I? Roger? Fred? Ik roep maar wat. Dan spot ik iets blauws op de grond. Ik pak een zakdoek uit mijn broekzak - no way dat ik dat vuile ding met mijn blote handen ga aanraken - en pak het op. Het is onmiskenbaar een pet, maar de voorkant is bedekt met vuil. Heel voorzichtig probeer ik het vuil met het uiteinde van mijn zakdoek af te vegen. Kreator. Ik ben dichtbij.
Dan word ik opgeschrikt door een langsrijdende stoet trekkers. Dat boerenprotest is nog steeds bezig. Goed bezig, denk ik nog. De stoet komt tot stilstand. Voor me op de weg staat een imposante rode tractor. De boer zit achter het stuur en zwaait naar me. “Ik ben boer Dave,” roept hij. Ik zwaai terug. “Anja.”
En dan zie ik ineens twee jochies naast hem zitten. Zijn zoons, denk ik nog even, tot een van de jongens zich naar me toe draait. Zijn borst in zijn rode Rotterdamshirt trots vooruit. Hij grijnst naar me, steekt zijn tong uit en zijn middelvinger op. De trekker begint weer te rijden en ik zwaai met zakdoek en pet in de hand naar de boer. “HÉ! HÉ! KOM TERUG!”
“Bent u bewijs aan het vernietigen, mevrouw?” klinkt een stem achter me.
Ik draai me om terwijl ik naar de weg wijs.
“Maar daar zijn... ik....”
“U gaat mee naar het bureau, dame,” zegt Strani.
Groetjes, Anja.
Daar zat ikquote:
[..]
Je moet ook naar Montmartre gaan, zo leuk en mooi daar.
Ik ga wel mee.
Dat vond ik inderdaad ook juist leuk. We hadden een AirBNB zo'n beetje aan de voet van de heuvel, dus op zich een mooie plek.
Oh leukquote:
[..]
Daar zat ik
Koel en donker bewaren
De film Le Fabuleux Destin D'Amélie Poulain speelt zich daar ook grotendeels af, dus ik had een wandeltocht gemaakt vantevoren op streetview, langs plaatsen uit de film
(Is best een cliché om te doen misschien maar NOU EN).
(Is best een cliché om te doen misschien maar NOU EN).
Koel en donker bewaren
Sterkte, hoop dat het uiteindelijk toch meevalt!quote:
Nog steeds in ziekenhuis voor onderzoeken. Ze hebben me al aan een infuus gedaan.
Koel en donker bewaren
Je bent in elk geval in goede handen, dat moet toch wat rust geven.quote:
Nog steeds in ziekenhuis voor onderzoeken. Ze hebben me al aan een infuus gedaan.
Sterkte en beterschap!quote:
Nog steeds in ziekenhuis voor onderzoeken. Ze hebben me al aan een infuus gedaan.
Op dinsdag 2 augustus 2022 22:02 schreef Domnivoor het volgende:
Jij bent een eindeloze bron van leuke quotes :D
Jij bent een eindeloze bron van leuke quotes :D
De eerste vijf bladzijdes van manuscript zijn opgestuurd Er is geen weg meer terug!
Er is geen weg meer terug!
Op dinsdag 2 augustus 2022 22:02 schreef Domnivoor het volgende:
Jij bent een eindeloze bron van leuke quotes :D
Jij bent een eindeloze bron van leuke quotes :D
Tegenwoordig is de kans groter dat je dag verpest wordt door gele hesjes dan terroristenquote:
Ik durf ook eigenlijk minder goed naar Parijs nu, terwijl ik wel supergraag weer zou willen gaan. Slaat ook nergens op eigenlijk natuurlijk, maar heb toch het idee dat de kans niet eens zo heel klein is dat daar iets gebeurt.
Vorige maand een dag geweest, metrolijnen die niet reden, stations die door metro en RER overgeslagen werden, Place de la Concorde en Champs-Elysées gewoon compleet afgesloten. Ook niet heel positief voor je dag.
(Al vond ik het wel bijzonder, C-E compleet leeg enzo)
Ja ook dat. En ratten.quote:
[..]
Tegenwoordig is de kans groter dat je dag verpest wordt door gele hesjes dan terroristen
Vorige maand een dag geweest, metrolijnen die niet reden, stations die door metro en RER overgeslagen werden, Place de la Concorde en Champs-Elysées gewoon compleet afgesloten. Ook niet heel positief voor je dag.
Al met al zou ik me er niet zo fijn voelen (en komt nog bij dat ik uberhaupt al angstig aangelegd ben van mezelf).
Wel jammer van zo'n stad, want zou dus graag nog eens gaan.
Koel en donker bewaren
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |