R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik heb even zitten twijfelen om dit in één van de gerelateerde topics te posten, maar uiteindelijk pak ik toch maar even mijn eigen ruimte. En vergeef mij voor mijn wat ongestructureerde post. Dit moet ik even wegschrijven, anders word ik depressief, krankzinnig, of een combinatie van beiden. Ik heb geen vraag en geen bedoeling, anders dan anoniem etaleren.
Het gaat om de intense, allesverzengende eenzaamheid aan het einde van de dag.
Het gevoel -nee, niet alleen het gevoel, ook gewoon het keiharde empirisch bewijs- dat jij als mens gefaald hebt.
De langjarige pijn van continue afwijzing, dedain en minachting onder je leeftijdsgenoten.
De voortdurende totale desinteresse en onattendheid.
Het grootste gemak waarmee mensen om je heen datgene in overvloed hebben waar jij naar snakt.
Dat jij als mens niet voldoende waardig bent om mee om te gaan.
En dat niet eventjes, neen, je hele god-ver-geten leven lang. 33 jaar. Ruim 11.500 dagen waarin niemand anders dan je familie jou voldoende waard vindt om je eens ergens bij te betrekken. En eigenlijk weet je wel dat je familie dat alleen maar doet uit een soort morele verplichting om je niet helemaal los te laten.
Een biertje drinken met vrienden. Op een mooie zomerdag samen de barbecue aan te steken en ouwehoeren tijdens een vriendenweekend. Niets van dat alles. Want daar ben jij niet goed genoeg voor. Terwijl het zó véél mensen van kinds af aan allemaal maar komt aanwaaien: Die liefhebbende familie. Vrienden en kennissen in alle hoeken en gaten, die oprecht geïnteresseerd in je zijn en er voor kiezen met jou om te gaan en een deel van hun leven te delen. Tja. Daar ben jij niet goed genoeg voor.
Ik zal nooit naar een tof festival kunnen. Alleen? Yeah right.
Naar een voetbalwedstrijd met de jongens? Helaas.
Een concert van je favoriete band? Nee, dat kun je ook vergeten.
Oudjaarsavond met mensen om wie je geeft? Nee, verstop je maar ver weg in je donkere woonkamer.
Leuke stapavond in de dorpsfeesttent of met Koningsdag? Nope, niet voor jou weggelegd.
En -god verhoede- dat je ooit een partner vindt om te gaan trouwen? Jammer joh, geen vrijgezellenavond of trouwfeest met andere genodigden van jouw kant dan familie.
Daarmee vraag ik mij serieus af: ben ik dan écht zo'n slecht mens? Na 33 jaar alleen kán ik niet meer anders dan dat constateren.
Ik ben zó moe.
Maar dat betekent dan toch ook dat ik niet alleen die nare kanten van intrinsiek onwaardig zijn hoef te accepteren? Dat betekent dan toch ook dat de maatschappij niets meer van mij terug krijgt? Of dat ik mij nog moet gedragen conform de verwachtingen, regels en etiquette van de samenleving? Uitgestoten worden, betekent dat dan niet ook buiten de samenleving staan?
Het gaat om de intense, allesverzengende eenzaamheid aan het einde van de dag.
Het gevoel -nee, niet alleen het gevoel, ook gewoon het keiharde empirisch bewijs- dat jij als mens gefaald hebt.
De langjarige pijn van continue afwijzing, dedain en minachting onder je leeftijdsgenoten.
De voortdurende totale desinteresse en onattendheid.
Het grootste gemak waarmee mensen om je heen datgene in overvloed hebben waar jij naar snakt.
Dat jij als mens niet voldoende waardig bent om mee om te gaan.
En dat niet eventjes, neen, je hele god-ver-geten leven lang. 33 jaar. Ruim 11.500 dagen waarin niemand anders dan je familie jou voldoende waard vindt om je eens ergens bij te betrekken. En eigenlijk weet je wel dat je familie dat alleen maar doet uit een soort morele verplichting om je niet helemaal los te laten.
Een biertje drinken met vrienden. Op een mooie zomerdag samen de barbecue aan te steken en ouwehoeren tijdens een vriendenweekend. Niets van dat alles. Want daar ben jij niet goed genoeg voor. Terwijl het zó véél mensen van kinds af aan allemaal maar komt aanwaaien: Die liefhebbende familie. Vrienden en kennissen in alle hoeken en gaten, die oprecht geïnteresseerd in je zijn en er voor kiezen met jou om te gaan en een deel van hun leven te delen. Tja. Daar ben jij niet goed genoeg voor.
Ik zal nooit naar een tof festival kunnen. Alleen? Yeah right.
Naar een voetbalwedstrijd met de jongens? Helaas.
Een concert van je favoriete band? Nee, dat kun je ook vergeten.
Oudjaarsavond met mensen om wie je geeft? Nee, verstop je maar ver weg in je donkere woonkamer.
Leuke stapavond in de dorpsfeesttent of met Koningsdag? Nope, niet voor jou weggelegd.
En -god verhoede- dat je ooit een partner vindt om te gaan trouwen? Jammer joh, geen vrijgezellenavond of trouwfeest met andere genodigden van jouw kant dan familie.
Daarmee vraag ik mij serieus af: ben ik dan écht zo'n slecht mens? Na 33 jaar alleen kán ik niet meer anders dan dat constateren.
Ik ben zó moe.
Maar dat betekent dan toch ook dat ik niet alleen die nare kanten van intrinsiek onwaardig zijn hoef te accepteren? Dat betekent dan toch ook dat de maatschappij niets meer van mij terug krijgt? Of dat ik mij nog moet gedragen conform de verwachtingen, regels en etiquette van de samenleving? Uitgestoten worden, betekent dat dan niet ook buiten de samenleving staan?
Je kan je wel goed uiten, je komt heel redelijk en sociaal over. Vraagje, wat doe je in het dagelijks leven en breng je jezelf in de positie dat je mensen kunt leren kennen?
Waarom? Ik neem aan omdat ik geen prettig/goed/waardig/onderhoudend persoon ben. Doorhalen wat niet van toepassing is, ik weet het oprecht niet. Maar helder is in ieder geval dát mensen mij niet leuk vinden ja. En je kunt vanzelfsprekend alleen maar contextueel "leuk" zijn, dus neen, ik ben geen "leuk persoon".quote:Op maandag 8 juli 2019 23:06 schreef Yasmin23 het volgende:
Waarom heb je geen vrienden dan? Ben je geen leuk persoon?
Ben je het daar mee eens? Stel dat je geen leuk persoon bent kun je daar toch iets aan veranderen?quote:
[..]
Waarom? Ik neem aan omdat ik geen prettig/goed/waardig/onderhoudend persoon ben. Doorhalen wat niet van toepassing is, ik weet het oprecht niet. Maar helder is in ieder geval dát mensen mij niet leuk vinden ja. En je kunt vanzelfsprekend alleen maar contextueel "leuk" zijn, dus neen, ik ben geen "leuk persoon".
Ik ben jurist bij een overheidsinstelling. Heb veel verenigingswerk gedaan maar ben daar sinds een tijdje mee gestopt. Het punt is eigenlijk meer dat toen ik nog wel onder meer verschillende groepen kwam (middelbare school, Hbo, uni, bijbaantjes, jeugdwerk) ook nooit in staat ben geweest om ook maar één bestendige vriendschap met iemand te sluiten. Terwijl zo.veel.anderen dit zo.maar.aan.komt waaien. En ik snap dus echt niet waarom sommigen dat kennelijk verdienen, en anderen feitelijk gedoemd (figure of speech, ik geloof niet in het lot) zijn om maar alleen te blijven. Heb het talent om leuk en interessant genoeg gevonden te worden gewoon nooit gehad en dat brengt kennelijk intense en verdiende eenzaamheid en een hoop gemis met zich mee, juist aan die zaken die het leven waard maken om geleefd te worden.quote:
Je kan je wel goed uiten, je komt heel redelijk en sociaal over. Vraagje, wat doe je in het dagelijks leven en breng je jezelf in de positie dat je mensen kunt leren kennen?
Niet om onvriendelijk te doen, maar ik heb even met de Gamma gebeld en de open deuren waren net uitverkocht.quote:
Ben je het daar mee eens? Stel dat je geen leuk persoon bent kun je daar toch iets aan veranderen?
HOE DAN?
Nou aardig zijn bv? interesse tonen in andere. Noem het maar op.quote:
[..]
Niet om onvriendelijk te doen, maar ik heb even met de Gamma gebeld en de open deuren waren net uitverkocht.
HOE DAN?
Lieverd. Neen. Dat is hoe jij denkt dat het werkt. Dat is wat anders dan hoe het daadwerkelijk werkt. Een beetje zoals de vele fabels die rondgaan m.b.t. genderdynamiek in relaties en aantrekking tussen de seksen.quote:
[..]
Nou aardig zijn bv? interesse tonen in andere. Noem het maar op.
Ik zou zó graag willen weten wat het échte verschil is tussen mij en iemand die wel ooit vrienden heeft kunnen maken. Ik pest of beroof geen mensen. Probeer te helpen waar ik kan. Ben redelijk aardig, behulpzaam en probeer compassie te tonen.
Maar aan het eind van de dag (of beter gezegd: na fukking 33 jaar!) levert dat alles he-le-maal niks op. Niet dat het daar om moet gaan, maar toch. Als het zo zou werken als jij zegt, heb ik mijn flying hours wel gemaakt. Maar het gaat denk ik niet om input en inzet (nurture), maar alleen om talent (nature). En talent kun je niet aanleren.
Ik denk dat vrienden hebben echt totaal geen talent vergt. Overigens heb je veel verschillende soorten vriendschappen met elk hun eigen diepgang. Heb je je al een keer aangesloten bij een hobby club of teamsport?quote:
[..]
Lieverd. Neen. Dat is hoe jij denkt dat het werkt. Dat is wat anders dan hoe het daadwerkelijk werkt. Een beetje zoals de vele fabels die rondgaan m.b.t. genderdynamiek in relaties en aantrekking tussen de seksen.
Ik zou zó graag willen weten wat het échte verschil is tussen mij en iemand die wel ooit vrienden heeft kunnen maken. Ik pest of beroof geen mensen. Probeer te helpen waar ik kan. Ben redelijk aardig, behulpzaam en probeer compassie te tonen.
Maar aan het eind van de dag (of beter gezegd: na fukking 33 jaar!) levert dat alles he-le-maal niks op. Niet dat het daar om moet gaan, maar toch. Als het zo zou werken als jij zegt, heb ik mijn flying hours wel gemaakt. Maar het gaat denk ik niet om input en inzet (nurture), maar alleen om talent (nature). En talent kun je niet aanleren.
Ik hoef dan ook echt geen 500+ Facebook-"vrienden". Een kleine, hechte club om af en toe wat mee te doen, dat lijkt mij prima. Punt is alleen dat ik die nu NOOIT meer ga vinden. Ik ben 33, geen 16 meer (en toen lukte dat ook al nietquote:
Overigens heb je veel verschillende soorten vriendschappen met elk hun eigen diepgang. Heb je je al een keer aangesloten bij een hobby club of teamsport?
).Dat betekent ook dat alle ervaringen die vrij normaal zijn voor mensen van mijn leeftijd, NOOIT meer zullen gaan gebeuren:
Tof verjaardagsfeest? Nope, jammer joh, er komt toch niemand.
Keertje naar de Zwarte Cross of een hardstyle-festival? Vergeet het maar, die blijft voor eeuwig op je bucket-list staan.
Babyshower (indien je een vrouw bent). Haha, if any!
Oh, dus jij wilt op vakantie met vier maten trekken door de Schotse hooglanden?
De enige plek waar jij zult komen is Mt. Forever Alonegh
Realiseer je even heel goed dat ik (en mensen zoals ik) eerder zullen sterven dan dat dit soort "normale" levensgebeurtenissen voor ons zullen plaatsvinden. Dat maakt mij bij tijd en wijle ontzettend verdrietig en ook wel wat cynisch. Zelfs al zeg jij de dingen met een oprecht goede bedoeling.
En om antwoord te geven op je vraag: ja, ik heb ruim 20 jaar bij dezelfde vereniging gezeten.
Mijn leven bestaat uit werken, sporten, eten, familie-verplichtingen, repeat. En dat maakt mij bang. Bang omdat ik een (weliswaar 20 jaar oudere) collega van mij als een soort voorland zie. Hij hield ontzettend van dezelfde sport als ik en we leken ook wel iets op elkaar in levensstructuur en ritme. Leuke humor, geen onaardige vent om te zien en ook geen overduidelijke sociale handicaps. Alles waarvan jij zou zeggen dat zo iemand "best vrienden moet kunnen maken, want dat vereist geen talent".
Twee jaar geleden kon hij de intense eenzaamheid van zijn bestaan niet meer aan.
Tsja, de manier hoe je hier reageert naar mensen terwijl het topic nog maar net loopt laat wel zien dat je inderdaad geen fijn persoon bent.
Los van het voorstaande: ik ben het met Yasmin eens dat het helemaal geen talent vergt om wél vrienden te hebben. Ik denk dat mensen zonder vrienden en/of andere contacten zwaar in de minderheid zijn. Mensen die geen vrienden hebben lijden volgens mij toch wel bovengemiddeld vaak aan een psychologisch erkende afwijking (asperger etc). Enige dat je kunt doen is denk ik tot de kern komen waarom je in al die jaren basisschool, middelbare school en hoger onderwijs geen blijvende vriendschappen heb overgehouden, en probeer te achterhalen wat voor type mens je blijvend interesseert, en waar je die mensen kunt vinden. Kruip in ieder geval uit die negatieve houding van nu, daar kom je nergens mee.
Los van het voorstaande: ik ben het met Yasmin eens dat het helemaal geen talent vergt om wél vrienden te hebben. Ik denk dat mensen zonder vrienden en/of andere contacten zwaar in de minderheid zijn. Mensen die geen vrienden hebben lijden volgens mij toch wel bovengemiddeld vaak aan een psychologisch erkende afwijking (asperger etc). Enige dat je kunt doen is denk ik tot de kern komen waarom je in al die jaren basisschool, middelbare school en hoger onderwijs geen blijvende vriendschappen heb overgehouden, en probeer te achterhalen wat voor type mens je blijvend interesseert, en waar je die mensen kunt vinden. Kruip in ieder geval uit die negatieve houding van nu, daar kom je nergens mee.
The Only Thing We Learn From History Is That We Learn Nothing From History - Hagel.
Ja begrijp niet waarom je geen sociale contacten kunt opbouwen. Misschien ben je te negatief en schrikt dat mensen af? Je zou ook kunnen kijken of een fok meet misschien wat voor je is?quote:
[..]
Ik hoef dan ook echt geen 500+ Facebook-"vrienden". Een kleine, hechte club om af en toe wat mee te doen, dat lijkt mij prima. Punt is alleen dat ik die nu NOOIT meer ga vinden. Ik ben 33, geen 16 meer (en toen lukte dat ook al niet
Tof verjaardagsfeest? Nope, jammer joh, er komt toch niemand.
Keertje naar de Zwarte Cross of een hardstyle-festival? Vergeet het maar, die blijft voor eeuwig op je bucket-list staan.
Babyshower (indien je een vrouw bent). Haha, if any!
Oh, dus jij wilt op vakantie met vier maten trekken door de Schotse hooglanden?
De enige plek waar jij zult komen is Mt. Forever Alonegh
Realiseer je even heel goed dat ik (en mensen zoals ik) eerder zullen sterven dan dat dit soort "normale" levensgebeurtenissen voor ons zullen plaatsvinden. Dat maakt mij bij tijd en wijle ontzettend verdrietig en ook wel wat cynisch. Zelfs al zeg jij de dingen met een oprecht goede bedoeling.
En om antwoord te geven op je vraag: ja, ik heb ruim 20 jaar bij dezelfde vereniging gezeten.
Mijn leven bestaat uit werken, sporten, eten, familie-verplichtingen, repeat. En dat maakt mij bang. Bang omdat ik een (weliswaar 20 jaar oudere) collega van mij als een soort voorland zie. Hij hield ontzettend van dezelfde sport als ik en we leken ook wel iets op elkaar in levensstructuur en ritme. Leuke humor, geen onaardige vent om te zien en ook geen overduidelijke sociale handicaps. Alles waarvan jij zou zeggen dat zo iemand "best vrienden moet kunnen maken, want dat vereist geen talent".
Twee jaar geleden kon hij de intense eenzaamheid van zijn bestaan niet meer aan.
Dit is ook zo. Zonder oprechte interesse in een persoon komt die gewilde vriendschap ook niet ver. Tenminste dat zou je dan ook niet moeten willen.quote:
Tsja, de manier hoe je hier reageert naar mensen terwijl het topic nog maar net loopt laat wel zien dat je inderdaad geen fijn persoon bent.
Los van het voorstaande: ik ben het met Yasmin eens dat het helemaal geen talent vergt om wél vrienden te hebben. Ik denk dat mensen zonder vrienden en/of andere contacten zwaar in de minderheid zijn. Mensen die geen vrienden hebben lijden volgens mij toch wel bovengemiddeld vaak aan een psychologisch erkende afwijking (asperger etc). Enige dat je kunt doen is denk ik tot de kern komen waarom je in al die jaren basisschool, middelbare school en hoger onderwijs geen blijvende vriendschappen heb overgehouden, en probeer te achterhalen wat voor type mens je blijvend interesseert, en waar je die mensen kunt vinden. Kruip in ieder geval uit die negatieve houding van nu, daar kom je nergens mee.
Ik heb trouwens ook niet veel vrienden. Zijn op 1 hand te tellen. Omdat ik de meeste mensen niet zo'n interesse heb op die manier.
Dank voor de bevestiging!quote:
Tsja, de manier hoe je hier reageert naar mensen terwijl het topic nog maar net loopt laat wel zien dat je inderdaad geen fijn persoon bent.
Los van het voorstaande: ik ben het met Yasmin eens dat het helemaal geen talent vergt om wél vrienden te hebben. Ik denk dat mensen zonder vrienden en/of andere contacten zwaar in de minderheid zijn. Mensen die geen vrienden hebben lijden volgens mij toch wel bovengemiddeld vaak aan een psychologisch erkende afwijking (asperger etc). Enige dat je kunt doen is denk ik tot de kern komen waarom je in al die jaren basisschool, middelbare school en hoger onderwijs geen blijvende vriendschappen heb overgehouden, en probeer te achterhalen wat voor type mens je blijvend interesseert, en waar je die mensen kunt vinden. Kruip in ieder geval uit die negatieve houding van nu, daar kom je nergens mee.
En serieus. Het is een leugen of ten minste een onwaarheid dat je met een actieve "positieve" houding veel verder komt hierin. Ik heb dat zó lang geprobeerd. Maar ik kan het je niet persoonlijk aanrekenen. Jij zult -net als héél veel mensen- onbewust bekwaam zijn in de sociale aspecten van het leven. Dat is inderdaad erg fijn voor je, maar doe niet of het een prestatie is die je aan je eigen inzet te danken hebt.
Hoezo leugens? Wil jij je tijd doorbrengen dan met iemand die constant negatief is, constant kijkt naar wat andere wel hebben?quote:
[..]
Dank voor de bevestiging!
En serieus. Het zijn leugens. Of onwaarheden. Dat je met een "positieve" houding veel verder komt hierin. Ik reken het je niet persoonlijk aan. Jij zult, net als héél veel mensen onbewust bekwaam zijn in de sociale aspecten van het leven. Dat is inderdaad erg fijn voor je, maar doe niet of het een prestatie is die je aan je eigen inzet te danken hebt.
Zou Sturmic van 15 ook zo zijn geweest denk je? Of die van 20? Of die van 25?quote:
Misschien ben je te negatief en schrikt dat mensen af?
En vanzelfsprekend ben ik in het echte leven niet zo transparant "negatief" als hier.
Ja geen idee natuurlijkquote:
[..]
Zou Sturmic van 15 ook zo zijn geweest denk je? Of die van 20? Of die van 25?
En vanzelfsprekend ben ik in het echte leven niet zo transparant "negatief" als hier.
Misschien ben je van nature een buitenbeentje geweest of had je een houding die misschien wat afwijkend was? Maar het ziet er niet naar uit dat je verstandelijk beperkt bent ofzo Je hebt een goede baan, denk dat je wel een brede algemene kennis hebt. Je bent onafhankelijk maar hier in je posts lees ik wel echt een hele negatieve houding
Ik ben zó moe van het vechten om iets onbereikbaars te halen, dat ik er cynisch van word.quote:
Ja geen idee natuurlijk
Ik word zó verdrietig van mijn verprutste jaren terwijl ik bij god niet weet wat ik anders had moeten doen om wel normaal te zijn/gevonden te worden.
Wat vinden mensen dan zo over het algemeen van jou?quote:
[..]
Ik ben zó moe van het vechten om iets onbereikbaars te halen, dat ik er cynisch van word.
Ik word zó verdrietig van mijn verprutste jaren terwijl ik bij god niet weet wat ik anders had moeten doen om wel normaal te zijn/gevonden te worden.
Ja, ik wel. Iemand met humor, die royaal en loyaal is.quote:
De vraag is eigenlijk zou jij tijd met een Sturmic willen doorbrengen?
Maar het maakt toch niet meer uit, want die iemand is er niet (kunnen we wel constateren).
Maar dank voor je reacties, ik ben op en ga naar bed.
Vind het sneu om te lezen dat je zo verdrietig bent. Denk echt dat hier wel wat aan te doen is maar misschien zou je eerst moeten proberen te richten op een algemeen positiever beeld. Misschien met proffesionele hulp?quote:
[..]
Ja, ik wel. Iemand met humor, die royaal en loyaal is.
Maar het maakt toch niet meer uit, want die iemand is er niet (kunnen we wel constateren).
Maar dank voor je reacties, ik ben op en ga naar bed.
Ik denk echt dat mensen in het eerste contact niet zitten te wachten op een negatief iemand en denk dat je dat dan onbewust toch wel flink uitstraald.
Slaap lekker
Misschien zend je zelf toch (onbewust) bepaalde signalen uit naar anderen die contact niet bevorderen? Hoeveel initiatief neem JIJ ZELF om relaties/vriendschappen aan te gaan? Het is allemaal niet zo zwart wit als je het nu ziet en er is niet collectief afgesproken dat iedereen jou niet interessant genoeg vind. Want dat lijkt je te denken. Naarmate je ouder word, word het allemaal wel wat lastiger, maar zeker niet onmogelijk! Zoveel mensen die op zoek zijn naar nieuwe sociale contacten...ook na hun 30e.
Even een klein woord van hoop:
Mijn ouders zijn in de 60 en hebben de afgelopen jaren bij het clubleven nog hele goede vrienden gemaakt. Zeg maar gerust beste vrienden. Samen weekendjes weg, wekelijks ergens of bij iemand wat drinken, bbq-en, etc.
Ik zou dus in ieder geval wel proberen te stoppen met de negatieve kijk op de dingen. Dingen als ' ik zal NOOIT geen vrienden meer maken' helpen je niet. Zowel voor je eigen gemoedstoestand als bij het maken van vrienden.
Wel erken ik, met ervaring uit eigen leven, dat het na je 25e ofzo een stuk moeilijker wordt om nieuwe vrienden te maken en te behouden. Dat wil niet zeggen dat het onmogelijk is. Wel dat je er een stuk meer voor moet doen.
Dit lijkt een belangrijk onderdeel te zijn van je leven, dus dan lijkt het me ook belangrijk dat je alles op alles gaat zetten om hier iets aan te gaan doen. Ik snap dat je vast al een hoop hebt geprobeerd.
Hier al ooit eens gekeken?
https://www.meetup.com/
Verder zijn uiteraard hobbyclubs en de werkvloer wel de belangrijkste plekken om vrienden te maken. Ik denk dat aan de basis van vriendschap ligt, niet alleen een enigzins vergelijkbare kijk op het leven en leeftijd, maar ook het feit dat je elkaar vaak ziet.
Hopelijk gaat het snel beter.
Waar woon je trouwens?
Mijn ouders zijn in de 60 en hebben de afgelopen jaren bij het clubleven nog hele goede vrienden gemaakt. Zeg maar gerust beste vrienden. Samen weekendjes weg, wekelijks ergens of bij iemand wat drinken, bbq-en, etc.
Ik zou dus in ieder geval wel proberen te stoppen met de negatieve kijk op de dingen. Dingen als ' ik zal NOOIT geen vrienden meer maken' helpen je niet. Zowel voor je eigen gemoedstoestand als bij het maken van vrienden.
Wel erken ik, met ervaring uit eigen leven, dat het na je 25e ofzo een stuk moeilijker wordt om nieuwe vrienden te maken en te behouden. Dat wil niet zeggen dat het onmogelijk is. Wel dat je er een stuk meer voor moet doen.
Dit lijkt een belangrijk onderdeel te zijn van je leven, dus dan lijkt het me ook belangrijk dat je alles op alles gaat zetten om hier iets aan te gaan doen. Ik snap dat je vast al een hoop hebt geprobeerd.
Hier al ooit eens gekeken?
https://www.meetup.com/
Verder zijn uiteraard hobbyclubs en de werkvloer wel de belangrijkste plekken om vrienden te maken. Ik denk dat aan de basis van vriendschap ligt, niet alleen een enigzins vergelijkbare kijk op het leven en leeftijd, maar ook het feit dat je elkaar vaak ziet.
Hopelijk gaat het snel beter.
Waar woon je trouwens?
Iemand die ik kende heeft "how to win friends and influence people" van Dale Carnegie gelezen en toegepast. Hij had het talent niet van nature (autisme), maar heeft de theorie simpelweg consequent toegepast. Met zijn pensionering werd waardering uitgesproken dat hij nooit een verjaardag vergat en (wat anderen in zijn functie bij lange na niet deden) iedereen bij naam kende. Je hebt nog zo'n 40 jaar de tijd om de oefenen zodat je na je pensioen leuke dingen met vrienden kunt doen.
En tip: de Zwarte Cross is ook leuk als je in je eentje gaat. Ook al zou je met niemand contact hebben, de cross is leuk, de muziek is goed en het eten is lekker. En er is bier. En een camping. En modder.
En tip: de Zwarte Cross is ook leuk als je in je eentje gaat. Ook al zou je met niemand contact hebben, de cross is leuk, de muziek is goed en het eten is lekker. En er is bier. En een camping. En modder.
crap in = crap out
Iemand die zichzelf bestempeld als royaal, loyaal en met humor, lijkt me geen onaardig persoon. De negativiteit van "het gaat nooit meer lukken" maakt het alleen niet beter. Heb je je, al dan niet onbewust, ook niet gewoon al afgesloten?
Waar geen menselijkheid heerst, is het aan u om te streven naar humaniteit.
Tja, wat wil je nu met dit topic? Helpende reacties sla je af en doe je af als open deuren. Reacties die je ook maar een beetje bevestigen in je negatieve zelfbeeld pak je maar al te gretig aan. Je doet me denken aan een zekere user met een verknipt beeld van zichzelf, maar dan in relatie tot daten en vrouwen. Kan alleen maar klagen, neemt geen adviezen aan en wil continue in zijn verziekte zelfbeeld badderen. Dus voordat we op die tour gaan: wat wil je?
Grote kans dat je dat alles hebt misgelopen omdat je geen initiatief en risico's neemt, vanwege je lage en erg negatieve zelfbeeld (en dus niet omdat je een lelijk of onprettig persoon zou zijn). Mensen kennen je simpelweg niet, en als jij daar zelf geen stappen in zet, maar zoals je zelf al zegt, wegkruipt in een donker hoekje, dan zullen ze je ook nooit leren kennen. Wil je iets bereiken, dan moet je het toch echt zelf doen en het niet aan de ander overlaten.
Neem risico's, wat heb je nu nog te verliezen? Je verliest meer als je niets doet.
En daarnaast: he who lives in the past, has no future.
Neem risico's, wat heb je nu nog te verliezen? Je verliest meer als je niets doet.
En daarnaast: he who lives in the past, has no future.
Ik snap best dat je zo negatief bent als het je nu al jaren niet lijkt te lukken, maar door zo in een vicieuze cirkel te gaan zitten zal ook niet per se helpen.
Vergaap je trouwens niet aan vriendschappen; als jij elke week een praatje met je collega maakt over het weekend, het nieuws en daarbij een grapje kan maken of je prettig voelt dan is dat toch al lekker?
En anders; als je ooit in de buurt van Arnhem bent, wil ik best wel eens een biertje pakken hoor
Vergaap je trouwens niet aan vriendschappen; als jij elke week een praatje met je collega maakt over het weekend, het nieuws en daarbij een grapje kan maken of je prettig voelt dan is dat toch al lekker?
En anders; als je ooit in de buurt van Arnhem bent, wil ik best wel eens een biertje pakken hoor
i'm black, i'm white, i'm a facking zebra
Zie OP, hier ranten om zelf niet te ontploffen. Soms is FOK daar de goede plek voor, hopelijk heeft het TS wat lucht gegeven.quote:
Op
crap in = crap out
Mocht je in (de omgeving van) Utrecht wonen, zin om een keer een biertje te pakken? Ik kan je geen vriendschap in het vooruitzicht stellen zonder je enigszins te kennen, maar een avondje gezelschap moet prima lukken.
En anders kan je wellicht hier proberen om wat contacten te zoeken?
En anders kan je wellicht hier proberen om wat contacten te zoeken?
"Pools are perfect for holding water"
Serieuze vraag, ben je in het echte leven ook zo negatief?
Je lijkt in vriendschappen vooral te zien als mensen om iets mee te ondernemen, klopt dat?
Vriendschap en liefde: allebei vooral een kwestie van chemie natuurlijk. Geen kwestie van leeftijd, 'positieve instelling' of talent om met anderen om te gaan.
Je lijkt in vriendschappen vooral te zien als mensen om iets mee te ondernemen, klopt dat?
Vriendschap en liefde: allebei vooral een kwestie van chemie natuurlijk. Geen kwestie van leeftijd, 'positieve instelling' of talent om met anderen om te gaan.
Resistance is futile.
TS is een verwachter 
Ik bedoel waarom toon je geen interesse in anderen maar verwacht je dat mensen dat wel bij jou doen?
Ik bedoel waarom toon je geen interesse in anderen maar verwacht je dat mensen dat wel bij jou doen?
Interessant artikel.quote:How to Make Friends, According to Science
https://www.theatlantic.c(...)make-friends/565742/
[..]
So what should you do if your social life is lacking? Here, too, the research is instructive. To begin with, don’t dismiss the humble acquaintance. Even interacting with people with whom one has weak social ties has a meaningful influence on well-being. [7] Beyond that, building deeper friendships may be largely a matter of putting in time. A recent study out of the University of Kansas found that it takes about 50 hours of socializing to go from acquaintance to casual friend, an additional 40 hours to become a “real” friend, and a total of 200 hours to become a close friend. [8]
[..]
"Pools are perfect for holding water"
tja het werkt toch gewoon echt wel zo hoorquote:
[..]
Lieverd. Neen. Dat is hoe jij denkt dat het werkt. Dat is wat anders dan hoe het daadwerkelijk werkt. Een beetje zoals de vele fabels die rondgaan m.b.t. genderdynamiek in relaties en aantrekking tussen de seksen.
Ik zou zó graag willen weten wat het échte verschil is tussen mij en iemand die wel ooit vrienden heeft kunnen maken. Ik pest of beroof geen mensen. Probeer te helpen waar ik kan. Ben redelijk aardig, behulpzaam en probeer compassie te tonen.
Maar aan het eind van de dag (of beter gezegd: na fukking 33 jaar!) levert dat alles he-le-maal niks op. Niet dat het daar om moet gaan, maar toch. Als het zo zou werken als jij zegt, heb ik mijn flying hours wel gemaakt. Maar het gaat denk ik niet om input en inzet (nurture), maar alleen om talent (nature). En talent kun je niet aanleren.
En waarom het voor jou niet zo werkt weten vreemden op een forum echt niet (al kom je hier al niet heel leuk over inderdaad. Hoe dat is gekomen is verder irrelevant toch? Als je vrienden wil maken)
Heb je het wel eens mensen in je omgeving gevraagd?
Waarom probeer je geen therapie? Al is het maar om die verbitterdheid los te laten want zo maak je echt geen vrienden
En een therapeut kan je helpen onbewuste patronen bloot te leggen. Wij niet hoor
En die zullen er echt wel zijn als je in 33 jaar niet op de een of andere manier geleerd hebt hoe je vrienden maakt en onderhoud
TS heeft van het nice guy syndrome, maar dan op het gebied van vriendschapen.quote:Op dinsdag 9 juli 2019 01:34 schreef Seven. het volgende:
Serieuze vraag, ben je in het echte leven ook zo negatief?
Je lijkt in vriendschappen vooral te zien als mensen om iets mee te ondernemen, klopt dat?
Vriendschap en liefde: allebei vooral een kwestie van chemie natuurlijk. Geen kwestie van leeftijd, 'positieve instelling' of talent om met anderen om te gaan.
Als je in de buurt van Utrecht woont, wil ik best een keer een biertje doen.
Kids are like farts in that way. They never seem to bother the owner as much as they bother everyone else.
In het meettopic kan TS bijvoorbeeld ook iets organiseren voor de Zwarte Cross 2020.quote:
En anders kan je wellicht hier proberen om wat contacten te zoeken?
Maar waarom is het tussen jullie twee dan nooit tot een vriendschap gekomen? Als je beiden geen initiatief neemt gebeurt er gewoon niks hè.quote:
[..]
Mijn leven bestaat uit werken, sporten, eten, familie-verplichtingen, repeat. En dat maakt mij bang. Bang omdat ik een (weliswaar 20 jaar oudere) collega van mij als een soort voorland zie. Hij hield ontzettend van dezelfde sport als ik en we leken ook wel iets op elkaar in levensstructuur en ritme. Leuke humor, geen onaardige vent om te zien en ook geen overduidelijke sociale handicaps. Alles waarvan jij zou zeggen dat zo iemand "best vrienden moet kunnen maken, want dat vereist geen talent".
Twee jaar geleden kon hij de intense eenzaamheid van zijn bestaan niet meer aan.
Ik heb ooit het levensadvies gelezen dat je zelf moet zorgen dat je leven interessant genoeg is dat je zelf vrienden met jou zou willen zijn als je iemand anders was.
Dus ga alleen naar dat concert! Organiseer een buurtbarbeque. Verzin een hobby: ga schrijven, of hardlopen, of verlies jezelf in een bepaald onderwerp. Kleed jezelf fantastisch. Leer geweldig koken en doe dat dagelijks voor jezelf.
Maak het contrast zo groot mogelijk tussen het feit dat je geen vrienden hebt en wie jij bent als persoon. Jij wordt leukste en meest interessante vent ooit, en als de wereld je dan nog niet erkent heb je iig aan jezelf gewerkt en is het 'their loss' dat je al die geweldige eigenschappen voor jezelf moet bewaren.
Dus ga alleen naar dat concert! Organiseer een buurtbarbeque. Verzin een hobby: ga schrijven, of hardlopen, of verlies jezelf in een bepaald onderwerp. Kleed jezelf fantastisch. Leer geweldig koken en doe dat dagelijks voor jezelf.
Maak het contrast zo groot mogelijk tussen het feit dat je geen vrienden hebt en wie jij bent als persoon. Jij wordt leukste en meest interessante vent ooit, en als de wereld je dan nog niet erkent heb je iig aan jezelf gewerkt en is het 'their loss' dat je al die geweldige eigenschappen voor jezelf moet bewaren.
Je komt enorm verongelijkt, verbitterd,minachtend en entitled over. Het spoelt samen met de tsunami aan zelfmedelijden van al je posts in dit topic.quote:
Maar dat betekent dan toch ook dat ik niet alleen die nare kanten van intrinsiek onwaardig zijn hoef te accepteren? Dat betekent dan toch ook dat de maatschappij niets meer van mij terug krijgt? Of dat ik mij nog moet gedragen conform de verwachtingen, regels en etiquette van de samenleving? Uitgestoten worden, betekent dat dan niet ook buiten de samenleving staan?
Ik wil je graag aanraden je posts nog eens te lezen alsof ze door een ander geschreven zijn. Hoe komt dit op je over? Lijkt dit je een leuke persoon om mee om te gaan? Zou je blij worden van contact met deze persoon?
Probeer minder zwaarmoedig te zijn, ga naar de huisarts en maak je situatie bespreekbaar. Mogelijk kan die je doorverwijzen naar bijv. een sociale vaardigheids cursus, misschien kan je psycholgisch onderzocht worden en ligt in het verlengde daarvan een oplossing.
Als je verwacht dat de wereld naar jou zal komen met deze instelling dan kan ik je nu alvast zeggen dat, dat niet gaat gebeuren.
Als ik het goed begrijp denk je het aan de ene kant beter te weten dan degene die je hebt (zie het denigrerende "lieverd. Neen", en aan de andere kant geloof je er niet in dat het maken van vrienden niet aan te leren is. Volgens mij is dit topic dan rijp voor een slotje, of zie ik dat verkeerd?quote:
[..]
Lieverd. Neen. Dat is hoe jij denkt dat het werkt. Dat is wat anders dan hoe het daadwerkelijk werkt. Een beetje zoals de vele fabels die rondgaan m.b.t. genderdynamiek in relaties en aantrekking tussen de seksen.
Ik zou zó graag willen weten wat het échte verschil is tussen mij en iemand die wel ooit vrienden heeft kunnen maken. Ik pest of beroof geen mensen. Probeer te helpen waar ik kan. Ben redelijk aardig, behulpzaam en probeer compassie te tonen.
Maar aan het eind van de dag (of beter gezegd: na fukking 33 jaar!) levert dat alles he-le-maal niks op. Niet dat het daar om moet gaan, maar toch. Als het zo zou werken als jij zegt, heb ik mijn flying hours wel gemaakt. Maar het gaat denk ik niet om input en inzet (nurture), maar alleen om talent (nature). En talent kun je niet aanleren.
Dit. Ga eens met een hulpverlener praten.quote:Op dinsdag 9 juli 2019 07:16 schreef van_Lamehuizen het volgende:
[..]
Je komt enorm verongelijkt, verbitterd,minachtend en entitled over. Het spoelt samen met de tsunami aan zelfmedelijden van al je posts in dit topic.
Ik wil je graag aanraden je posts nog eens te lezen alsof ze door een ander geschreven zijn. Hoe komt dit op je over? Lijkt dit je een leuke persoon om mee om te gaan? Zou je blij worden van contact met deze persoon?
Probeer minder zwaarmoedig te zijn, ga naar de huisarts en maak je situatie bespreekbaar. Mogelijk kan die je doorverwijzen naar bijv. een sociale vaardigheids cursus, misschien kan je psycholgisch onderzocht worden en ligt in het verlengde daarvan een oplossing.
Als je verwacht dat de wereld naar jou zal komen met deze instelling dan kan ik je nu alvast zeggen dat, dat niet gaat gebeuren.
Daarnaast is 33 zeker niet te oud om een vriendengroep op te bouwen. Ik heb na m’n 30e bijna al m’n huidige vrienden leren kennen en dat zijn zeer goede vrienden geworden over de jaren.
En hebben de tips uit dit R&P / Een beter mens worden? topic je niks opgeleverd? Heb je nog deelgenomen aan een NMLK activiteit?
Fatalistische zelfbeelden, zijn vrijwel altijd het gevolg van zeer hardnekkige blinde vlekken wanneer om 'je zelf' gaat. Je hebt bijvoorbeeld je eigen aandeel niet door, en de uiterste subtiliteit van je lichaamstaal in relatie tot anderen; alles wat je diep van binnen over jezelf geloofd, is in zekere zin 'zichtbaar' in subtiele vorm. Milliseconden-werk, maar daar valt of staat vaak wel aantrekking en afstoting mee; het is de energie die je uitstraalt.
Zolang je dat niet doorhebt, zullen sociale interacties steeds je fatalistische zelfbeeld bevestigen; jij denkt 'omdat het nu eenmaal zo', in werkelijkheid omdat het gewoon een zichzelf instandhoudend mechanisme is. 'het vervult zichzelf'.
Zulke diepgaande, onderliggende dingen moeten vaak éérst goed begrepen worden voordat er aan aanzet kan zijn tot werkelijke innerlijke, en later uiterlijke verandering. Want dáár begint het allemaal.
Zolang je dat niet doorhebt, zullen sociale interacties steeds je fatalistische zelfbeeld bevestigen; jij denkt 'omdat het nu eenmaal zo', in werkelijkheid omdat het gewoon een zichzelf instandhoudend mechanisme is. 'het vervult zichzelf'.
Zulke diepgaande, onderliggende dingen moeten vaak éérst goed begrepen worden voordat er aan aanzet kan zijn tot werkelijke innerlijke, en later uiterlijke verandering. Want dáár begint het allemaal.
Eens kijken
Er worden al ontzettend veel goede en logische reacties gegeven, dus ik zal geen herhalend antwoord geven. Wat ik wel kan doen is mijn eigen persoonlijke ervaring van een aantal punten delen:quote:
Tof verjaardagsfeest? Nope, jammer joh, er komt toch niemand.
Keertje naar de Zwarte Cross of een hardstyle-festival? Vergeet het maar, die blijft voor eeuwig op je bucket-list staan.
Babyshower (indien je een vrouw bent). Haha, if any!
Oh, dus jij wilt op vakantie met vier maten trekken door de Schotse hooglanden?
De enige plek waar jij zult komen is Mt. Forever Alonegh
Keertje naar de Zwarte Cross of een hardstyle-festival? Vergeet het maar, die blijft voor eeuwig op je bucket-list staan.
Je hebt het over festivals. Waarom vind je het zo bezwarend om er in je eentje naartoe te gaan? Heb ik zelf vaak genoeg gedaan en zo andere festival-gangers leren kennen. Via Partyflock (internet forum) heb ik een groepje mensen leren kennen waar ik ontzettend vaak mee het afgesproken op festivals. Geloof me, dit is echt niet moeilijk.. Met een beetje moeite en een topic heb je zo een Fok-meeting geplanned op je volgende festival.
Oh, dus jij wilt op vakantie met vier maten trekken door de Schotse hooglanden?
Vorig jaar ben ik in mijn eentje vertrokken om een berg te beklimmen in de Franse Alpen. Tenminste, niet in m'n uppie, maar met een gids en 6 andere (toen onbekende) mensen. Gezien de unieke ervaring bouw je echt enorm snel een relatie met de groep op. Dit jaar? Een van de mensen die ik heb leren kennen vorig jaar is meegegaan met een andere trip afgelopen maand
Daarnaast zijn er ontiegelijk veel single-reizen naar zo'n beetje elke vakantiebestemming dan ook. Twee weken Costa Rica? Een kennis van me is net terug via zo'n single's reis. Heeft 'n geweldige tijd gehad.
Zelfs in je uppie naar de bios is geen probleem, hoor. Doe ik zelf ook weleens. De kern van het probleem lijkt me dat je bang bent dingen in je eentje te ondernemen omdat dit blijkbaar 'not done' is. Tenminste, zo komt het op me over.
Without new experiences, something inside of us sleeps. The sleeper must awaken.
Zoek professionele hulp. Iets wat al 33 jaar een probleem is ga je niet oplossen door hier een topic te openen.
Behulpzaam als een waterkraan.
Op woensdag 29 april 2015 16:30 schreef seto het volgende:
als je niet #teamhenk bent ben je gewoon een *weggeFopt*homo
Op woensdag 29 april 2015 16:30 schreef seto het volgende:
als je niet #teamhenk bent ben je gewoon een *weggeFopt*homo
Ik weet niet wat je fout doet. Misschien ben je iemand die overal drempels ziet, of misschien ben je niet goed in contact onderhouden vanuit een slecht zelfbeeld. Als je erachter zou komen wat het precies is waar je op vastloopt, zou je dan proberen om er iets aan te veranderen?
Bij mezelf merk ik dat ik het lastig vind om contact te onderhouden met mensen die ik heb leren kennen, vooral vanuit een gevoel dat ze niet op mijn berichten zitten te wachten, maar dat het moeilijk is om me daar overheen te zetten omdat het gevoel zo vertrouwd is geworden.
Bij mezelf merk ik dat ik het lastig vind om contact te onderhouden met mensen die ik heb leren kennen, vooral vanuit een gevoel dat ze niet op mijn berichten zitten te wachten, maar dat het moeilijk is om me daar overheen te zetten omdat het gevoel zo vertrouwd is geworden.
Ik ook. Heb je ook geen collega's waar je na werk wat mee kan doen?quote:
[..]
Ik ben jurist bij een overheidsinstelling.
[b]Doe'k 't now wel, doe'k 't now niet of krieg ik spiet
[/b]
[b]Op vrijdag 15 januari 2010 10:36 schreef boudemaniak het volgende:[/b]
Eindbaas ^O^
[/b]
[b]Op vrijdag 15 januari 2010 10:36 schreef boudemaniak het volgende:[/b]
Eindbaas ^O^
Mooi dat er hier fokkers zijn die wat wil met ts willen gaan drinken Hoop dat die op het aanbod in gaat.
Hoop dat die op het aanbod in gaat.
En toch is het heel simpel, je oogst wat je zaait. Zal dus genoeg te winnen zijn aan jouw kant om wat van je leven te maken dan zwelgen in zelfmedelijden. Daar schiet je niks mee op in elk geval.
Probeer ook een leuk persoon te zijn, die worden vaker uitgenodigd.
Je moet er alleen wel energie in steken.
Heb zelf een hele brede kennis van onderwerpen en zo is er altijd wel wat waar je over mee kan praten.
Probeer ook een leuk persoon te zijn, die worden vaker uitgenodigd.
Je moet er alleen wel energie in steken.
Heb zelf een hele brede kennis van onderwerpen en zo is er altijd wel wat waar je over mee kan praten.
* Je mag wel een iets normalere toon aanslaan. Realiseer je goed dat dit slechts jouw mening is.
Om eerlijk te zijn mis je niet veel.
Ik heb bijna al mijn vrienden gedumpt omdat ze roddelen en stoken en kneusjes zijn.
Vrouwen jagen doe je het beste alleen, niet met een jaloerse cockblockertje.
Daarnaast vul je je vrije tijd met werk, gym en sociale contacten doe je op in de kroeg.
Als ik kijk naar de drama die sommige mannen met hun partner meemaken... jeetje
Hoeft allemaal niet o moeilijk te zijn, zet wel de eerste stap en neem initiatief!
Ik heb bijna al mijn vrienden gedumpt omdat ze roddelen en stoken en kneusjes zijn.
Vrouwen jagen doe je het beste alleen, niet met een jaloerse cockblockertje.
Daarnaast vul je je vrije tijd met werk, gym en sociale contacten doe je op in de kroeg.
Als ik kijk naar de drama die sommige mannen met hun partner meemaken... jeetje
Hoeft allemaal niet o moeilijk te zijn, zet wel de eerste stap en neem initiatief!
Ook al zo'n aanwinst als vriend... mijn god zegquote:
Om eerlijk te zijn mis je niet veel.
Ik heb bijna al mijn vrienden gedumpt omdat ze roddelen en stoken en kneusjes zijn.
Vrouwen jagen doe je het beste alleen, niet met een jaloerse cockblockertje.
Daarnaast vul je je vrije tijd met werk, gym en sociale contacten doe je op in de kroeg.
Als ik kijk naar de drama die sommige mannen met hun partner meemaken... jeetje
Hoeft allemaal niet o moeilijk te zijn, zet wel de eerste stap en neem initiatief!
* Je mag wel een iets normalere toon aanslaan. Realiseer je goed dat dit slechts jouw mening is.
En dan klagen wanneer al zijn kroegmaatjes verder gaan met hun leven en niet meer met hem uitgaan. Sta je als 40 jarige in je eentje in de kroeg.quote:Op dinsdag 9 juli 2019 10:14 schreef 2NutZ het volgende:
[..]
Ook al zo'n aanwinst als vriend... mijn god zeg
Je echt in- en intriest als je zo in het leven staat zeg... dangquote:
[..]
En dan klagen wanneer al zijn kroegmaatjes verder gaan met hun leven en niet meer met hem uitgaan. Sta je als 40 jarige in je eentje in de kroeg.
* Je mag wel een iets normalere toon aanslaan. Realiseer je goed dat dit slechts jouw mening is.
Jouw reactie laat ook zien dat je er geen kut van snapt. En wellicht kan dat ook niet van je verlangd worden.quote:
Tsja, de manier hoe je hier reageert naar mensen terwijl het topic nog maar net loopt laat wel zien dat je inderdaad geen fijn persoon bent.
TS, ik heb van alles wat meegekregen. Leidde ooit een meer dan fatsoenlijk sociaal leven, maar ik heb ook niets meer. Hele rare en pijnlijke gewaarwording die uiteindelijk het beetje dat ik nog wel heb op de tocht zet. Nu spelen er nog wel wat meer zaken op de achtergrond die de situatie nogal op de spits drijven, maar het zijn erg zware tijden. Heb 10 jaar terug al een stevige depressie gehad en vrees met grote vrezen dat we die kant langzaam aan weer opgaan.
Antwoorden heb ik helaas niet voor je. Het is moeilijk geen aversie jegens mensen te ontwikkelen, maar toch moet je dat proberen. Anderen doen het je niet aan, al kan dat zo voelen. Maar als je definitief je feeling met mensen kwijtraakt, dan wordt het heel moeilijk. Ik kan dat element overeind houden omdat ik een geweldige vriendin heb, en ergens heb opgepikt blij te kunnen zijn voor anderen. Maar het is een wankel evenwicht.
Al eens geprobeerd in contact te komen met mensen die er net zo inzitten als jij?
Je wil het verschil weten?quote:
[..]
Lieverd. Neen. Dat is hoe jij denkt dat het werkt. Dat is wat anders dan hoe het daadwerkelijk werkt. Een beetje zoals de vele fabels die rondgaan m.b.t. genderdynamiek in relaties en aantrekking tussen de seksen.
Ik zou zó graag willen weten wat het échte verschil is tussen mij en iemand die wel ooit vrienden heeft kunnen maken. Ik pest of beroof geen mensen. Probeer te helpen waar ik kan. Ben redelijk aardig, behulpzaam en probeer compassie te tonen.
Maar aan het eind van de dag (of beter gezegd: na fukking 33 jaar!) levert dat alles he-le-maal niks op. Niet dat het daar om moet gaan, maar toch. Als het zo zou werken als jij zegt, heb ik mijn flying hours wel gemaakt. Maar het gaat denk ik niet om input en inzet (nurture), maar alleen om talent (nature). En talent kun je niet aanleren.
Je houding en zelfbeeld. Als jij je al minderwaardig voelt, hoe moeten anderen jou dan waardig genoeg vinden? Die houding van je roept tegenstand op, mensen willen niet in aanraking komen met die negatieve energie.
Het begint, hoe moeilijk dat vast voor je klinkt, bij jezelf. En niet bij jou als persoon, maar puur bij je houding en zelfbeeld. Je maakt de denkfout door alles op jou als persoon te betrekken. Maar het is de schil die erboven hangt, namelijk hoe je overkomt.
Het is misschien hard, maar dat is waarschijnlijk wel de reden. Sorry.quote:
[..]
Waarom? Ik neem aan omdat ik geen prettig/goed/waardig/onderhoudend persoon ben. Doorhalen wat niet van toepassing is, ik weet het oprecht niet. Maar helder is in ieder geval dát mensen mij niet leuk vinden ja. En je kunt vanzelfsprekend alleen maar contextueel "leuk" zijn, dus neen, ik ben geen "leuk persoon".
Iedereen mag cojona krijgen!!!!!
Iedereen heeft waarde voor iemand op deze wereld. Ook TS kan vast een heel leuk persoon zijn voor iemand. Alleen doordat hij het niet over weet te brengen (o.a. door negatief te zijn) lopen zelfs die personen weg.quote:
[..]
Het is misschien hard, maar dat is waarschijnlijk wel de reden. Sorry.
Dus nee, het ligt niet aan hem als persoon, maar aan zijn houding.
Nouja ik denk niet dat jij nou een slecht persoon bent. Maar wel dat je ergens in je jonge jaren een bepaalde afslag gemist hebt bij de ontwikkeling en dat je die weg nooit zelfstandig hebt terug kunnen vinden. Het maken en onderhouden van vrienden is een vaardigheid die de meesten leren maar waar bij jou wat mis lijkt te zijn gegaan en waarbij je nooit bent bijgestuurd.quote:
Dus waarschijnlijk maak je steeds dezelfde fouten waardoor contact maken niet lukt. Helaas kunnen wij ook niet zien wat omdat we je niet kennen en je dus niet in actie zien, en we verder ook niet weten wat er wel en niet bij je karakter past.
Heb je wel eens professionele hulp voor je probleem gezocht?
Dat is hetzelfde he. De persoon die je bent, die wordt oa gedefinieerd door je houding.quote:
[..]
Iedereen heeft waarde voor iemand op deze wereld. Ook TS kan vast een heel leuk persoon zijn voor iemand. Alleen doordat hij het niet over weet te brengen (o.a. door negatief te zijn) lopen zelfs die personen weg.
Dus nee, het ligt niet aan hem als persoon, maar aan zijn houding.
Iedereen mag cojona krijgen!!!!!
In hoeverre is je isolement niet zelf-verkozen?
Ik lees dat je boos bent dat het anderen 'zomaar komt aanwaaien'... had je gedacht dat dat ook zomaar met jou moest gebeuren...?
Als dat echter niet gebeurt, moet je gewoon zelf contact met anderen zoeken, en er zijn genoeg mensen die wel degelijk open staan voor contact met anderen, mits je zelf dat contact ook maar opzoekt en niet denken dat dat uit het _niets_ gebeurt.
ik heb ergens door je woorden het idee dat je liever klaagt dat je 'onwaardig' zou zijn en de schuld daarvan bij anderen legt.. ik lees iig niks erover hoe je dat wil veraneren, behalve dat je zelf al stelt dat bepaalde sociale activieiten voor jou 'niet mogelijk' zouden zijn, bij voorbaat en kennelijk zonder dat je enige moeite lijkt te doen dat te veranderen.
Wel een tip, als je heel veel haat tegen 'anderen' toont, gaat het lastig worden met die anderen wel een leuk contact op te bouwen, als je eigen begin-instelling al zo negatief en afwijzend is, en uitgaat van het slechte.
Ik lees dat je boos bent dat het anderen 'zomaar komt aanwaaien'... had je gedacht dat dat ook zomaar met jou moest gebeuren...?
Als dat echter niet gebeurt, moet je gewoon zelf contact met anderen zoeken, en er zijn genoeg mensen die wel degelijk open staan voor contact met anderen, mits je zelf dat contact ook maar opzoekt en niet denken dat dat uit het _niets_ gebeurt.
ik heb ergens door je woorden het idee dat je liever klaagt dat je 'onwaardig' zou zijn en de schuld daarvan bij anderen legt.. ik lees iig niks erover hoe je dat wil veraneren, behalve dat je zelf al stelt dat bepaalde sociale activieiten voor jou 'niet mogelijk' zouden zijn, bij voorbaat en kennelijk zonder dat je enige moeite lijkt te doen dat te veranderen.
Wel een tip, als je heel veel haat tegen 'anderen' toont, gaat het lastig worden met die anderen wel een leuk contact op te bouwen, als je eigen begin-instelling al zo negatief en afwijzend is, en uitgaat van het slechte.
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Nee, dat is hoe mensen je zien. Hoe je overkomt zegmaar. De buitenkant.quote:
[..]
Dat is hetzelfde he. De persoon die je bent, die wordt oa gedefinieerd door je houding.
Van de binnenkant geloof ik echt wel dat er dingen zijn waarin TS iemand op deze wereld iets te bieden heeft. Ik bedoel, hij heeft vast wel een interesse die iemand anders ook heeft. Dat biedt al aanknopingspunten voor een interessant gesprek. Alleen als je daar een hoop negatieve bullshit overheen gooit kan je van binnen nog zo interessant zijn, maar niemand wil dan met je in contact blijven.
Ik denk dat je de boot hebt gemist qua vriendschappen maken.quote:
[..]
Lieverd. Neen. Dat is hoe jij denkt dat het werkt. Dat is wat anders dan hoe het daadwerkelijk werkt. Een beetje zoals de vele fabels die rondgaan m.b.t. genderdynamiek in relaties en aantrekking tussen de seksen.
Ik zou zó graag willen weten wat het échte verschil is tussen mij en iemand die wel ooit vrienden heeft kunnen maken. Ik pest of beroof geen mensen. Probeer te helpen waar ik kan. Ben redelijk aardig, behulpzaam en probeer compassie te tonen.
Maar aan het eind van de dag (of beter gezegd: na fukking 33 jaar!) levert dat alles he-le-maal niks op. Niet dat het daar om moet gaan, maar toch. Als het zo zou werken als jij zegt, heb ik mijn flying hours wel gemaakt. Maar het gaat denk ik niet om input en inzet (nurture), maar alleen om talent (nature). En talent kun je niet aanleren.
Dat gebeurt al als kind (in mijn ervaring):
- In je buurt/wijk
- Op de basisschool
- Via via (via vrienden/vriendinnen)
- Op een sport
- Op de middelbare
- Op de vervolgstudie
- Via bijbanen
- Nu heb ik ook ‘vrienden’ via mijn vriend, waar we weleens dingen mee doen.
- Misschien via werk nu. Maar nu ik 26 ben ervaar ik dus dat vriendschappen niet zo snel worden gesloten op werk of zo. Je kan soms borrelen samen, of iets anders leuks doen, maar echt vriendschap niet. De gebeurtenissen hierboven heb ik vriendinnen aan overgehouden. Dat begon dus al als kind en puber.
Maar als je dat allemaal niet hebt gehad, mis je dus de boot, want ik denk dat de meeste mensen zo aan vrienden komen.
Het probleem is vooral dat we bijna niks van TS weten en we ook niet kunnen zien hoe hij zich nu precies gedraagt. Dat maakt het heel lastig voor ons om iets van hulp te kunnen bieden.
@TS heb je voorbeelden van situaties waar je met iemand bevriend wilde raken en waar het mis ging?
@TS heb je voorbeelden van situaties waar je met iemand bevriend wilde raken en waar het mis ging?
Nouja dat kan je hele leven hoor. Mijn ouders zijn boven de zestig en maken ook nog altijd nieuwe sociale contacten in hun leven.quote:
[..]
Ik denk dat je de boot hebt gemist qua vriendschappen maken.
Dat gebeurt al als kind (in mijn ervaring):
- In je buurt/wijk
- Op de basisschool
- Via via (via vrienden/vriendinnen)
- Op een sport
- Op de middelbare
- Op de vervolgstudie
- Via bijbanen
- Nu heb ik ook ‘vrienden’ via mijn vriend, waar we weleens dingen mee doen.
- Misschien via werk nu. Maar nu ik 26 ben ervaar ik dus dat vriendschappen niet zo snel worden gesloten op werk of zo. Je kan soms borrelen samen, of iets anders leuks doen, maar echt vriendschap niet. De gebeurtenissen hierboven heb ik vriendinnen aan overgehouden. Dat begon dus al als kind en puber.
Maar als je dat allemaal niet hebt gehad, mis je dus de boot, want ik denk dat de meeste mensen zo aan vrienden komen.
Het is alleen dat je die vaardigheid moet beheersen en dat heeft TS tot dusver niet geleerd.
En dit denk ik ook. De zus van mijn vriend is ook zo. Zij heeft geen vrienden gemaakt op de basisschool, middelbare, studie, geen buurt met kinderen. Gemist of zo. Kan. Zij heeft nu wel vrienden via de kroeg. En dan doen ze vaak wel leuke dingen met elkaar, dat is best leuk.quote:
Even een klein woord van hoop:
Mijn ouders zijn in de 60 en hebben de afgelopen jaren bij het clubleven nog hele goede vrienden gemaakt. Zeg maar gerust beste vrienden. Samen weekendjes weg, wekelijks ergens of bij iemand wat drinken, bbq-en, etc.
Ik zou dus in ieder geval wel proberen te stoppen met de negatieve kijk op de dingen. Dingen als ' ik zal NOOIT geen vrienden meer maken' helpen je niet. Zowel voor je eigen gemoedstoestand als bij het maken van vrienden.
Wel erken ik, met ervaring uit eigen leven, dat het na je 25e ofzo een stuk moeilijker wordt om nieuwe vrienden te maken en te behouden. Dat wil niet zeggen dat het onmogelijk is. Wel dat je er een stuk meer voor moet doen.
Dit lijkt een belangrijk onderdeel te zijn van je leven, dus dan lijkt het me ook belangrijk dat je alles op alles gaat zetten om hier iets aan te gaan doen. Ik snap dat je vast al een hoop hebt geprobeerd.
Hier al ooit eens gekeken?
https://www.meetup.com/
Verder zijn uiteraard hobbyclubs en de werkvloer wel de belangrijkste plekken om vrienden te maken. Ik denk dat aan de basis van vriendschap ligt, niet alleen een enigzins vergelijkbare kijk op het leven en leeftijd, maar ook het feit dat je elkaar vaak ziet.
Hopelijk gaat het snel beter.
Waar woon je trouwens?
Ik ken ook iemand die heeft vrienden via zijn vriendin. Daar weer de vrienden van. Zo kan het ook
. Maar ja, het is niet te laat om vrienden te maken. Het kan zelfs wel via fok, denk ik. Als je nou eenmaal een leuke klik met elkaar hebt. Maar je moet er wel voor openstaan natuurlijk.
Ja, dat is ook zo. Dat zie ik bij mijn moeder ook wel. Maar denk dat het als dertiger wel ‘moeilijker’ gaat dan dat je als kind (onbevangen) vriendschappen aangaat.quote:
[..]
Nouja dat kan je hele leven hoor. Mijn ouders zijn boven de zestig en maken ook nog altijd nieuwe sociale contacten in hun leven.
Het is alleen dat je die vaardigheid moet beheersen en dat heeft TS tot dusver niet geleerd.
Het gaat op een wat andere manier. Je wordt toch vooral vrienden omdat je een band met iemand hebt. Bij kinderen is die band vaak van bovenaf opgelegd door de straat waar je in woont of de school waar je naartoe gaat.quote:
[..]
Ja, dat is ook zo. Dat zie ik bij mijn moeder ook wel. Maar denk dat het als dertiger wel ‘moeilijker’ gaat dan dat je als kind (onbevangen) vriendschappen aangaat.
Naarmate je ouder en zelfstandiger wordt richt je meer je eigen leven in en heb je dus zelf de verantwoordelijkheid over de mogelijkheid om een band met iemand te kunnen hebben. Dus dan vind je vaak vrienden bij mensen die interesses delen (zoals fan van dezelfde voetbalclub of aanhanger van dezelfde politieke stroming) of bijvoorbeeld hetzelfde meemaken in hun leven (bijvoorbeeld beide schoolgaande kinderen hebben of beide een bepaald gezondheidsprobleem hebben). Daarom zie je ook dat bij veel mensen bepaalde jeugdvriendschappen sneuvelen, omdat de onderlinge band gewoon verdwenen is.
Dus het is in principe niet moeilijker maar de vrijheid die je hebt zorgt ook dat je zelf iets meer moet sturen.
Probleem bij TS lijkt vooral dat hij allerlei gedragspatronen heeft waardoor het nooit lukt.
Twee opties, bij de pakken neerzitten of er iets aan doen. Er zijn tal van mogelijkheden km mensen te ontmoeten. Reeksen hier voor meetings van mensen van jouw leeftijd, websites zoals nmlk die meetings organiseren, lid worden van een vereniging of gewoon zelf op pad.
Tegenslagen zul je mee te maken krijgen en sociale angst Moet overwonnen worden. Als je het niet probeert lukt het sowieso niet. Dat mensen 'zomaar dingen krijgen aangewaaid' is ook niet altijd waar. Daar moet je moeite voor doen. Vriendschappen Moet je opbouwen en onderhouden. Soms Moet je jezelf uitnodigen of mensen bij jou thuis uitnodigen. Als dat mislukt, dat kan gebeuren en kan tig oorzaken hebben.
Psychologische hulp of een coach kan wellicht zinvol zijn. Zon aanpak Moet stap voor stap en kan moeilijk zijn allen. Misschien is er een achterliggend probleem wat je angst veroorzaakt.
Tegenslagen zul je mee te maken krijgen en sociale angst Moet overwonnen worden. Als je het niet probeert lukt het sowieso niet. Dat mensen 'zomaar dingen krijgen aangewaaid' is ook niet altijd waar. Daar moet je moeite voor doen. Vriendschappen Moet je opbouwen en onderhouden. Soms Moet je jezelf uitnodigen of mensen bij jou thuis uitnodigen. Als dat mislukt, dat kan gebeuren en kan tig oorzaken hebben.
Psychologische hulp of een coach kan wellicht zinvol zijn. Zon aanpak Moet stap voor stap en kan moeilijk zijn allen. Misschien is er een achterliggend probleem wat je angst veroorzaakt.
:')
Goede post.quote:
[..]
Het gaat op een wat andere manier. Je wordt toch vooral vrienden omdat je een band met iemand hebt. Bij kinderen is die band vaak van bovenaf opgelegd door de straat waar je in woont of de school waar je naartoe gaat.
Naarmate je ouder en zelfstandiger wordt richt je meer je eigen leven in en heb je dus zelf de verantwoordelijkheid over de mogelijkheid om een band met iemand te kunnen hebben. Dus dan vind je vaak vrienden bij mensen die interesses delen (zoals fan van dezelfde voetbalclub of aanhanger van dezelfde politieke stroming) of bijvoorbeeld hetzelfde meemaken in hun leven (bijvoorbeeld beide schoolgaande kinderen hebben of beide een bepaald gezondheidsprobleem hebben). Daarom zie je ook dat bij veel mensen bepaalde jeugdvriendschappen sneuvelen, omdat de onderlinge band gewoon verdwenen is.
Dus het is in principe niet moeilijker maar de vrijheid die je hebt zorgt ook dat je zelf iets meer moet sturen.
Probleem bij TS lijkt vooral dat hij allerlei gedragspatronen heeft waardoor het nooit lukt.
Breitling - Instruments for Professionals
Ach, ik lul in een relatief vreemde groep mensen ook een weg om me heen met het grootste gemak, maar het is niet alsof ik daar dan vrienden aan over hou of meegevraagd word voor het een of ander achteraf.
Ik heb letterlijk ook mijn hele leven geen vrienden gehad, alleen maar trauma's gekend daarboven op.
Maar dat gevoel van "gefaald als mens" dat moet je echt loslaten, dat slaat nergens op.
Dat zou betekenen dat er een soort norm zou bestaan en dat is absoluut niet zo.
Ik heb letterlijk ook mijn hele leven geen vrienden gehad, alleen maar trauma's gekend daarboven op.
Maar dat gevoel van "gefaald als mens" dat moet je echt loslaten, dat slaat nergens op.
Dat zou betekenen dat er een soort norm zou bestaan en dat is absoluut niet zo.
[b]Op dinsdag 11 oktober 2011 23:06 schreef zwartemarktplaats het volgende:[/b]
Als Momotaro een voetbalteam was dan had jij waarschijnlijk een stadionverbod :P
Blog
Als Momotaro een voetbalteam was dan had jij waarschijnlijk een stadionverbod :P
Blog
Daar zit ook wat in. Maar het is anderzijds ook niet raar om e.e.a. als enigszins dehumaniserend te ervaren. Al die rites waar je nooit onderdeel van bent... Ik vind het knap als iemand zich daar zo tegen kan weren - maar het is uiteindelijk wel de enige manier.quote:
Ach, ik lul in een relatief vreemde groep mensen ook een weg om me heen met het grootste gemak, maar het is niet alsof ik daar dan vrienden aan over hou of meegevraagd word voor het een of ander achteraf.
Ik heb letterlijk ook mijn hele leven geen vrienden gehad, alleen maar trauma's gekend daarboven op.
Maar dat gevoel van "gefaald als mens" dat moet je echt loslaten, dat slaat nergens op.
Dat zou betekenen dat er een soort norm zou bestaan en dat is absoluut niet zo.
Punt is meer dat een hoop mensen hun eigenwaarde van anderen laten afhangen en daarmee in de put raken als anderen niet naar ze omkijken. Maar feit is dat je allereerst al van jezelf moet houden, alvorens een ander dat kan doen. Ik geloof heel erg sterk in het creeeren van je eigen geluk.quote:
[..]
Daar zit ook wat in. Maar het is anderzijds ook niet raar om e.e.a. als enigszins dehumaniserend te ervaren. Al die rites waar je nooit onderdeel van bent... Ik vind het knap als iemand zich daar zo tegen kan weren - maar het is uiteindelijk wel de enige manier.
[b]Op dinsdag 11 oktober 2011 23:06 schreef zwartemarktplaats het volgende:[/b]
Als Momotaro een voetbalteam was dan had jij waarschijnlijk een stadionverbod :P
Blog
Als Momotaro een voetbalteam was dan had jij waarschijnlijk een stadionverbod :P
Blog
Oh dat zal ook een rol spelen. De een heeft daar meer voor meegekregen als de ander, maar als er niemand anders is zul je het sws uit jezelf moeten halen.quote:
[..]
Punt is meer dat een hoop mensen hun eigenwaarde van anderen laten afhangen en daarmee in de put raken als anderen niet naar ze omkijken. Maar feit is dat je allereerst al van jezelf moet houden, alvorens een ander dat kan doen. Ik geloof heel erg sterk in het creeeren van je eigen geluk.
Ookal is de hele wereld je vriend, dan nog moet dat uit jezelf komen. Maar dat is mijn mening. Kan toch nooit zo zijn dat je je geluk laat afhangen van een ander, wat hier in weze wel tentoongesteld word.quote:
[..]
Oh dat zal ook een rol spelen. De een heeft daar meer voor meegekregen als de ander, maar als er niemand anders is zul je het sws uit jezelf moeten halen.
[b]Op dinsdag 11 oktober 2011 23:06 schreef zwartemarktplaats het volgende:[/b]
Als Momotaro een voetbalteam was dan had jij waarschijnlijk een stadionverbod :P
Blog
Als Momotaro een voetbalteam was dan had jij waarschijnlijk een stadionverbod :P
Blog
Mwah, volgens mij zijn we als mens een beetje zo geprogrammeerd.quote:
[..]
Ookal is de hele wereld je vriend, dan nog moet dat uit jezelf komen. Maar dat is mijn mening. Kan toch nooit zo zijn dat je je geluk laat afhangen van een ander, wat hier in weze wel tentoongesteld word.
Ik snap denk ik wel je gevoel, maar denk niet dat je volledig faalt als mens als je geen sociale contacten op hebt gebouwd. Na al je jaren verenigingswerk, lijkt het me dat je toch van enige toegevoegde waarde bent en niet compleet gefaald bent. Als je geen poot uit had gestoken, niks geprobeerd had en alles van anderen af zou laten hangen om je te komen redden, dat lijkt me pas echt falen als mens.quote:
Het gaat om de intense, allesverzengende eenzaamheid aan het einde van de dag.
Het gevoel -nee, niet alleen het gevoel, ook gewoon het keiharde empirisch bewijs- dat jij als mens gefaald hebt.
De langjarige pijn van continue afwijzing, dedain en minachting onder je leeftijdsgenoten.
De voortdurende totale desinteresse en onattendheid.
Het grootste gemak waarmee mensen om je heen datgene in overvloed hebben waar jij naar snakt.
Dat jij als mens niet voldoende waardig bent om mee om te gaan.
Dat gezegd hebbende, ik ken ook iemand die jarenlang actief was in een vereniging. Langzaamaan wilde niemand meer samenwerken, dus of die persoon ging het solo draaien of werd de commissie uitgezet. Vrijwilligerswerk doen betekent ondanks een steeds nijpender tekort niet per se dat je maar getolereerd wordt, omdat je toevallig niks anders te doen hebt ofzo.
Als het echt zo kut was, hadden ze je misschien minder of helemaal niet meer erbij betrokken..quote:En dat niet eventjes, neen, je hele god-ver-geten leven lang. 33 jaar. Ruim 11.500 dagen waarin niemand anders dan je familie jou voldoende waard vindt om je eens ergens bij te betrekken. En eigenlijk weet je wel dat je familie dat alleen maar doet uit een soort morele verplichting om je niet helemaal los te laten.
Het is denk ik niet een kwestie van aanwaaien. Gezien de vergemakkelijking in het contact maken d.m.v. diverse social media, zie je toch een stijgend gevoel van eenzaamheid. Contact onderhouden is toch wel iets meer.quote:Een biertje drinken met vrienden. Op een mooie zomerdag samen de barbecue aan te steken en ouwehoeren tijdens een vriendenweekend. Niets van dat alles. Want daar ben jij niet goed genoeg voor. Terwijl het zó véél mensen van kinds af aan allemaal maar komt aanwaaien: Die liefhebbende familie. Vrienden en kennissen in alle hoeken en gaten, die oprecht geïnteresseerd in je zijn en er voor kiezen met jou om te gaan en een deel van hun leven te delen. Tja. Daar ben jij niet goed genoeg voor.
Wel ben ik het eens met Hexagon, in principe leer je als kind een zekere basis die het makkelijker kan maken om een succesvol patroon te ontwikkelen hierin. Dan heb je leren connecten en zit het 'm meer in het onderhouden daarvan. Dat is aan een kant ook makkelijker geworden door social media, maar ook makkelijker minder diepgaand. Daar moet je eigenlijk moeite blijven doen, dus aanwaaien is denk ik niet de juiste verwoording.
Kijkend naar een Het Spijt Me, Familiediner, etc. zien we denk ook legio voorbeelden dat het niet allemaal zo simpel is als het lijkt..
Niet om jouw situatie en gevoelens teniet te willen doen, ik bedoel het ter nuancering.
Slecht in connecties maken ja, slecht in zijn totaliteit hoeft niet per se.quote:Daarmee vraag ik mij serieus af: ben ik dan écht zo'n slecht mens? Na 33 jaar alleen kán ik niet meer anders dan dat constateren.
Begrijpelijk dat je moe bent en je dan gaat afvragen waarvoor je het allemaal nog doet en zou doen. Maar dan komt het weer aan bij wie je nou eigenlijk echt bent en wil zijn. Is dat iemand die niks meer geeft of wil geven? Niet dat het raar is om zo een balans op te maken, maar je teleurstelling (die logisch is als je tactieken niet voldoende effectief blijken) groter maken dan wie je van binnen zou willen zijn is doorgaans ook niet echt een recept voor meer geluk. Ja, je onttrekken van potentiële afwijzingen kan een comfortzone geven, maar die blijkt relatief als het diep van binnen blijft knagen en je eigenlijk nog wel ambities hebt enzo.quote:Ik ben zó moe.
Maar dat betekent dan toch ook dat ik niet alleen die nare kanten van intrinsiek onwaardig zijn hoef te accepteren? Dat betekent dan toch ook dat de maatschappij niets meer van mij terug krijgt? Of dat ik mij nog moet gedragen conform de verwachtingen, regels en etiquette van de samenleving? Uitgestoten worden, betekent dat dan niet ook buiten de samenleving staan?
Ik had gehoopt je hier terug te zien onder betere omstandigheden, dus een welcome back oogt wat zuur. Evengoed een
want het is gewoon ronduit kut als het niet lukt en goed dat je hier een uitlaatklep voor zoekt.
Ik snap je punt wel hoor. Iedereen vind het fijn om mensen om zich heen te hebben.quote:
[..]
Mwah, volgens mij zijn we als mens een beetje zo geprogrammeerd.
Maar ik zou het beter kunnen verwoorden als het niet moet opvullen van een leegte, maar meer als toevoeging aan een al geslaagd geheel. In die zin kunnen mensen je leven wel verrijken, je moet alleen je geluk er niet van laten afhangen.
[b]Op dinsdag 11 oktober 2011 23:06 schreef zwartemarktplaats het volgende:[/b]
Als Momotaro een voetbalteam was dan had jij waarschijnlijk een stadionverbod :P
Blog
Als Momotaro een voetbalteam was dan had jij waarschijnlijk een stadionverbod :P
Blog
Theoretisch mee eens, maar ik zie zelf bv ook niet echt de waarde van zaken die ik toch niet kan delen.quote:
[..]
Ik snap je punt wel hoor. Iedereen vind het fijn om mensen om zich heen te hebben.
Maar ik zou het beter kunnen verwoorden als het niet moet opvullen van een leegte, maar meer als toevoeging aan een al geslaagd geheel. In die zin kunnen mensen je leven wel verrijken, je moet alleen je geluk er niet van laten afhangen.
In welk opzicht?
[b]Op dinsdag 11 oktober 2011 23:06 schreef zwartemarktplaats het volgende:[/b]
Als Momotaro een voetbalteam was dan had jij waarschijnlijk een stadionverbod :P
Blog
Als Momotaro een voetbalteam was dan had jij waarschijnlijk een stadionverbod :P
Blog
Dit is helemaal waar. Maar ook lastig te bevatten als je het niet helemaal begrijpt.quote:
[..]
Punt is meer dat een hoop mensen hun eigenwaarde van anderen laten afhangen en daarmee in de put raken als anderen niet naar ze omkijken. Maar feit is dat je allereerst al van jezelf moet houden, alvorens een ander dat kan doen. Ik geloof heel erg sterk in het creeeren van je eigen geluk.
Ik vermoed ook dat juist dit hetgeen is waar ts last van heeft. Maar juist het feit dat het niet lijkt te lukken, voedt zijn ontevredenheid met zichzelf.
Lastig om uit de vicieuze cirkel te komen. Er is ergens een keer een succesje, verandering van instelling nodig.
Whatever...
Of echt rock bottom raken, uiteindelijk kan je niet dieper geraken. Vaak zie je dan toch dat er een knop omgaat om vervolgens een stijgende lijn in te zetten.quote:
[..]
Dit is helemaal waar. Maar ook lastig te bevatten als je het niet helemaal begrijpt.
Ik vermoed ook dat juist dit hetgeen is waar ts last van heeft. Maar juist het feit dat het niet lijkt te lukken, voedt zijn ontevredenheid met zichzelf.
Lastig om uit de vicieuze cirkel te komen. Er is ergens een keer een succesje, verandering van instelling nodig.
Moeilijk, maar niet onmogelijk.
[b]Op dinsdag 11 oktober 2011 23:06 schreef zwartemarktplaats het volgende:[/b]
Als Momotaro een voetbalteam was dan had jij waarschijnlijk een stadionverbod :P
Blog
Als Momotaro een voetbalteam was dan had jij waarschijnlijk een stadionverbod :P
Blog
Ik denk dat TS ipv doormodderen beter met een professional kan gaan praten die hem kan meenemen naar het moment dat het fout ging en vanaf daar weer verder.
Als je collega's vraagt om eens te BBQen zeggen ze dan nee?
Als je buren hebt met dezelfde muziekinteresse en je vraagt die mee naar een herdstyle feest, zeggen ze dan nee?
Als je buren hebt met dezelfde muziekinteresse en je vraagt die mee naar een herdstyle feest, zeggen ze dan nee?
Goed, ik begrijp TS wel ergens natuurlijk.quote:
[..]
Daar zit ook wat in. Maar het is anderzijds ook niet raar om e.e.a. als enigszins dehumaniserend te ervaren. Al die rites waar je nooit onderdeel van bent... Ik vind het knap als iemand zich daar zo tegen kan weren - maar het is uiteindelijk wel de enige manier.
Iedereen wil dat gevoel hebben dat je erbij hoort of ergens bij hoort.
Maar tja, ik weet het niet, je moet je er ook niet op gaan fixeren.
Maar gewoon zo goed mogelijk leven, meer kun je sowieso niet doen. (in mijn mening)
En dat mensen TS niet zouden mogen, moeilijk te oordelen natuurlijk, toch lijkt me dat wat sterk.
Zo ervaart TS het wel, dat zie ik ook wel in.
Maar ja ik zou haast zeggen misschien begeeft TS zich onder de verkeerde mensen of iets dergelijks.
Kan er verder niet echt iets heel zinnigs over zeggen zonder TS te kennen als het ware.
Op basis van je manier van reageren zou ik het ook niet zo gek vinden dat mensen je niet leuk vinden.
Als iedereen aan zichzelf denkt wordt er aan iedereen gedacht.
Op 't randje en erover.
Op fietsen zonder bende kwam'm zie schooieren um spek
Op 't randje en erover.
Op fietsen zonder bende kwam'm zie schooieren um spek
quote:
[..]
Ik ben jurist bij een overheidsinstelling. Heb veel verenigingswerk gedaan maar ben daar sinds een tijdje mee gestopt. Het punt is eigenlijk meer dat toen ik nog wel onder meer verschillende groepen kwam (middelbare school, Hbo, uni, bijbaantjes, jeugdwerk) ook nooit in staat ben geweest om ook maar één bestendige vriendschap met iemand te sluiten. Terwijl zo.veel.anderen dit zo.maar.aan.komt waaien. En ik snap dus echt niet waarom sommigen dat kennelijk verdienen, en anderen feitelijk gedoemd (figure of speech, ik geloof niet in het lot) zijn om maar alleen te blijven. Heb het talent om leuk en interessant genoeg gevonden te worden gewoon nooit gehad en dat brengt kennelijk intense en verdiende eenzaamheid en een hoop gemis met zich mee, juist aan die zaken die het leven waard maken om geleefd te worden.
Ik herken mezelf in veel dingen maar wat mij oprecht hielp is bij een ander bedrijf werken. Ik zat op de verkeerde plek. Een plek waar ik na jaren proberen vrienden te maken ik nooit kon krijgen. Hoe leuk en lief ik ook deed, wat ik ook probeerde : men vond mij niks. Nu ben ik bij een bedrijf beland en iedereen vind mij leuk en lief, ik word behandeld hoe ik ook vond dat ik behandeld mocht worden. En via hun, leer ik nog meer mensen kennen. Ik zat in de foute wereld voorheen die niet voor mij bestemd was. Zoek je plek. Er is een plek waar je kan zijn wie je bent en mensen je kwaliteiten en leuke kanten inzien. Echt waar. Het is soms lastig om die plek te vinden. Mijn vereniging was de foute plek, mijn studie was de foute plek, mijn milieu, sportclub en achtergrond was ook de foute plek al jarenlang geheel mijn level. Verander je plek. Begin met ander werk zoeken, begin met andere (sport)clubs uitproberen, ga daten als je single bent..quote:
[..]
Ik hoef dan ook echt geen 500+ Facebook-"vrienden". Een kleine, hechte club om af en toe wat mee te doen, dat lijkt mij prima. Punt is alleen dat ik die nu NOOIT meer ga vinden. Ik ben 33, geen 16 meer (en toen lukte dat ook al niet
Dat betekent ook dat alle ervaringen die vrij normaal zijn voor mensen van mijn leeftijd, NOOIT meer zullen gaan gebeuren:
Tof verjaardagsfeest? Nope, jammer joh, er komt toch niemand.
Keertje naar de Zwarte Cross of een hardstyle-festival? Vergeet het maar, die blijft voor eeuwig op je bucket-list staan.
Babyshower (indien je een vrouw bent). Haha, if any!
Oh, dus jij wilt op vakantie met vier maten trekken door de Schotse hooglanden?
De enige plek waar jij zult komen is Mt. Forever Alonegh
Realiseer je even heel goed dat ik (en mensen zoals ik) eerder zullen sterven dan dat dit soort "normale" levensgebeurtenissen voor ons zullen plaatsvinden. Dat maakt mij bij tijd en wijle ontzettend verdrietig en ook wel wat cynisch. Zelfs al zeg jij de dingen met een oprecht goede bedoeling.
En om antwoord te geven op je vraag: ja, ik heb ruim 20 jaar bij dezelfde vereniging gezeten.
Mijn leven bestaat uit werken, sporten, eten, familie-verplichtingen, repeat. En dat maakt mij bang. Bang omdat ik een (weliswaar 20 jaar oudere) collega van mij als een soort voorland zie. Hij hield ontzettend van dezelfde sport als ik en we leken ook wel iets op elkaar in levensstructuur en ritme. Leuke humor, geen onaardige vent om te zien en ook geen overduidelijke sociale handicaps. Alles waarvan jij zou zeggen dat zo iemand "best vrienden moet kunnen maken, want dat vereist geen talent".
Twee jaar geleden kon hij de intense eenzaamheid van zijn bestaan niet meer aan.
Als je eenmaal waar dan ook je juiste plek gevonden hebt, kan je vanuit daar verder groeien en je netwerk en vrienden via via vergroten. Dan gaat steeds sneller je balletje rollen.
En ja ik loop al jarenlang mijn plek te zoeken, makkelijk is het niet. Je wilt niet weten bij hoeveel sportclubs ik het geprobeerd heb, bij meerdere studies bij meer dan 90mensen te hebben gedate.. ik heb er echt voor ingespannen, maar tegelijkertijd zoveel beter geleerd wie ik zelf ben. En als je dat beter weet dan vind je ook beter jouw plek. En in jouw plek waar je weet dat je echt jezelf kan zijn en het bij jou past en je geen zorgen maakt, trek je mensen als een magneet aan die zich vervolgens naar jou toe aanpassen en je zullen volgen ipv andersom!
Mensen voelen onbewust aan wanneer je ergens niet thuishoort. Alleen maar goed want zo leer je ook beter jezelf kennen wie jij bent. Op de juiste plek ga je succes maken. Succes met de zoektocht. Niet denken maar doen!
Als je niet gelukkig ben, vecht voor je geluk, en alleen jijzelf kan de situatie veranderen door eruit te stappen en een andere situatie te gaan zoeken en creëren. Soms is het puzzelen en uitzoeken want weten wat precies bij jezelf past is ook zeer moeilijk! Je ontdekt wie jezelf bent en weet dat je op de juiste plek zit wanneer je mensen zonder iets te hoeft doen/ gewoon jezelf te zijn aantrekt!
[ Bericht 4% gewijzigd door Naregenkomtzon op 09-07-2019 18:53:20 ]
https://www.maatjesgezocht.nl/ik-zoek-een-maatje
Is zoiets niet iets?
Verder 's avonds je het leven zo leuk mogelijk maken
Vaker familie bezoeken (en dat bezoek voor hen zo leuk mogelijk te maken)
Sporten/hobbiegroepen vaker bezoeken
Vrijwilligerswerk doen
Bedoel begrijp dat je meer pech hebt dan andere mensen, daarmee kunnen we je niet helpen, maar bovenstaande dingen zijn wel standaard dingen waar eenzame mensen minder eenzaam van worden
[ Bericht 4% gewijzigd door #ANONIEM op 09-07-2019 19:22:17 ]
Is zoiets niet iets?
Verder 's avonds je het leven zo leuk mogelijk maken
Vaker familie bezoeken (en dat bezoek voor hen zo leuk mogelijk te maken)
Sporten/hobbiegroepen vaker bezoeken
Vrijwilligerswerk doen
Bedoel begrijp dat je meer pech hebt dan andere mensen, daarmee kunnen we je niet helpen, maar bovenstaande dingen zijn wel standaard dingen waar eenzame mensen minder eenzaam van worden
[ Bericht 4% gewijzigd door #ANONIEM op 09-07-2019 19:22:17 ]
Allereerst, Sturmic, ik vind het echt heel kut voor je dat je je zo voelt. Ik lees het verdriet en de wanhoop in je posts en dat gun ik niemand. Ik hoop dat je nog meeleest en de adviezen hier ter harte neemt. Ook jij verdient beter dan dit en jij kunt dat voor elkaar krijgen.
In je posts lees ik veel verbittering en zelfmedelijden, waarmee je jezelf in een slachtofferrol plaatst. Ergens begrijpelijk als het je hele leven al niet lukt om sociale contacten aan te gaan of te blijven onderhouden, maar niet erg handig voor zowel jezelf als voor de vriendschappen die je ambieert. Ik geloof dat jij echt niet weet wat je 'verkeerd' doet, en dat je er al die tijd hard je best voor hebt gedaan om wél sociale contacten aan te gaan geloof ik ook. Echter is het natuurlijk niet zo dat de rest van de wereld (om maar even te chargeren) jou een slecht mens vindt dat niks verdient, en jou daarom maar links laat liggen. Hoewel het voor jou misschien zo lijkt te gaan, werkt het echt niet zo.
Schijnbaar doe je iets niet of juist verkeerd, wat anderen afschrikt. Het probleem ligt geheel bij jouzelf: het kan niet zo zijn dat 33 jaar lang iedereen al voor ze jou kende je niet mocht of geen interesse in je had, dat is absoluut onmogelijk. Het goede nieuws is: als het aan jouzelf ligt, dan kan het dus ook veranderd worden. In tegenstelling tot jouw omgeving/andere mensen, heb je over jezelf wél de macht om iets te kunnen veranderen. Je weet niet hoe, anders had je dat heus al gedaan, maar een hulpverlener kan jou daarbij ondersteunen. Samen kunnen jullie kijken wat voor gedrag je laat zien dat anderen op afstand houdt, en hoe je dit gedrag kunt aanpassen voor een beter resultaat. De mensen bij wie vrienden en kennis bij bosjes komen 'aanwaaien' laten namelijk helemaal niets aanwaaien, maar doen erg hun best voor hun sociale contacten. Natuurlijk is het zo dat dit sociale talent, zoals jij het zelf noemt, bij de één wat beter ontwikkeld is en het dus wat minder moeite kost dan bij de ander. Maar dat wil niet zeggen dat als jij met wat minder sociaal talent bent geboren of opgegroeid, dat je dan nooit meer iets kan bijleren. Dat zou wat zijn, zeg! Het zal je heus wat meer moeite kosten (zeker in het begin) en je zult wat handvatten kunnen gebruiken (vandaar de hulpverlener) om een idee te krijgen van wat de bedoeling is. Maar dan kun jij er óók komen en krijgen wat je zo graag wilt: een kennissenkring en zelfs vrienden. Je zult er dan wel voor open moeten staan en jezelf een kans geven en niet, zoals nu, de schuld bij andere factoren (andere mensen, je genen, etc.) neerleggen. Je bent nog jong, gun jezelf beter! Succes.
In je posts lees ik veel verbittering en zelfmedelijden, waarmee je jezelf in een slachtofferrol plaatst. Ergens begrijpelijk als het je hele leven al niet lukt om sociale contacten aan te gaan of te blijven onderhouden, maar niet erg handig voor zowel jezelf als voor de vriendschappen die je ambieert. Ik geloof dat jij echt niet weet wat je 'verkeerd' doet, en dat je er al die tijd hard je best voor hebt gedaan om wél sociale contacten aan te gaan geloof ik ook. Echter is het natuurlijk niet zo dat de rest van de wereld (om maar even te chargeren) jou een slecht mens vindt dat niks verdient, en jou daarom maar links laat liggen. Hoewel het voor jou misschien zo lijkt te gaan, werkt het echt niet zo.
Schijnbaar doe je iets niet of juist verkeerd, wat anderen afschrikt. Het probleem ligt geheel bij jouzelf: het kan niet zo zijn dat 33 jaar lang iedereen al voor ze jou kende je niet mocht of geen interesse in je had, dat is absoluut onmogelijk. Het goede nieuws is: als het aan jouzelf ligt, dan kan het dus ook veranderd worden. In tegenstelling tot jouw omgeving/andere mensen, heb je over jezelf wél de macht om iets te kunnen veranderen. Je weet niet hoe, anders had je dat heus al gedaan, maar een hulpverlener kan jou daarbij ondersteunen. Samen kunnen jullie kijken wat voor gedrag je laat zien dat anderen op afstand houdt, en hoe je dit gedrag kunt aanpassen voor een beter resultaat. De mensen bij wie vrienden en kennis bij bosjes komen 'aanwaaien' laten namelijk helemaal niets aanwaaien, maar doen erg hun best voor hun sociale contacten. Natuurlijk is het zo dat dit sociale talent, zoals jij het zelf noemt, bij de één wat beter ontwikkeld is en het dus wat minder moeite kost dan bij de ander. Maar dat wil niet zeggen dat als jij met wat minder sociaal talent bent geboren of opgegroeid, dat je dan nooit meer iets kan bijleren. Dat zou wat zijn, zeg! Het zal je heus wat meer moeite kosten (zeker in het begin) en je zult wat handvatten kunnen gebruiken (vandaar de hulpverlener) om een idee te krijgen van wat de bedoeling is. Maar dan kun jij er óók komen en krijgen wat je zo graag wilt: een kennissenkring en zelfs vrienden. Je zult er dan wel voor open moeten staan en jezelf een kans geven en niet, zoals nu, de schuld bij andere factoren (andere mensen, je genen, etc.) neerleggen. Je bent nog jong, gun jezelf beter! Succes.
Nou slaat ook nergens op.quote:
Ts is gevlucht
Liever verzuipen in zelfmedelijden dan welwillend advies te overwegen
Ik vind het altijd stuitend dat er voor eenzame oudere van alles georganiseerd word terwijl er ook veel eenzame jongeren zijn.
Alleen komen de jongere er vaak niet openlijk voor uit.
" Verzuipen in zelfmedelijden " vind ik daarom erg kort door de bocht.Net alsof iemand erom vraagt om " alleen " te zijn.
Sommige proberen van alles, maar toch lukt het niet om een leuk maatje te krijgen.
Het lijkt me echt klote om je zo te voelen.TO waar woon je ergens?
Dat is ook niet een klein beetje voorbarigquote:
Ts is gevlucht
Liever verzuipen in zelfmedelijden dan welwillend advies te overwegen
Alsof iedereen standaard de hele dag kan gaan zitten fokken of zelfs zou moeten, omdat ze een topic geopend hebben en mensen hier recht hebben op reactie binnen x uurtjes 
Je bent negatief en zoekt een excuus voor alles om vooral niets te doen.
Er zijn vast Fokkers die wel een pilske met je willen pakken, maar dat zal je ook wel afwijzen.
Neem een sprong in het diepe.
Er zijn vast Fokkers die wel een pilske met je willen pakken, maar dat zal je ook wel afwijzen.
Neem een sprong in het diepe.
Hell, ik heb hem zelfs aangeboden mee te gaan om een festival te pakken.quote:Op dinsdag 9 juli 2019 21:07 schreef Justinn het volgende:
Je bent negatief en zoekt een excuus voor alles om vooral niets te doen.
Er zijn vast Fokkers die wel een pilske met je willen pakken, maar dat zal je ook wel afwijzen.
Neem een sprong in het diepe.
[b]Op dinsdag 11 oktober 2011 23:06 schreef zwartemarktplaats het volgende:[/b]
Als Momotaro een voetbalteam was dan had jij waarschijnlijk een stadionverbod :P
Blog
Als Momotaro een voetbalteam was dan had jij waarschijnlijk een stadionverbod :P
Blog
Natuurlijk is dat niet collectief afgesproken, maar dat betekent niet dat er iemand is die mij wel interessant vindt. Het netto-resultaat is daarmee hetzelfde. En wat ik zelf doe om "vrienden te maken"? Geen idee, maar in ieder geval de verkeerde dingen. Zoals aardig en behulpzaam zijn. Ik ga nooit meer een hechte vriendengroep opbouwen die zó veel mensen wel hebben sinds pak-m-beet hun tienerjaren. En dat doet verdomde veel pijn.quote:
en er is niet collectief afgesproken dat iedereen jou niet interessant genoeg vind
Oh, maar aardig gevonden worden is fundamenteel wat anders dan vrienden met iemand willen zijn. Hoeveel vrienden had mijnheer dan met zijn aangeleerde aardigheid? Geen één waarschijnlijk? Ik denk dat ik best aardig gevonden wordt, maar dat is niet voldoende voor ook maar één iemand om dat stapje extra te zetten. Ik ben geen hork in het dagelijks leven.quote:
Iemand die ik kende heeft "how to win friends and influence people" van Dale Carnegie gelezen en toegepast. Hij had het talent niet van nature (autisme), maar heeft de theorie simpelweg consequent toegepast. Met zijn pensionering werd waardering uitgesproken dat hij nooit een verjaardag vergat en (wat anderen in zijn functie bij lange na niet deden) iedereen bij naam kende
