R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik heb even zitten twijfelen om dit in één van de gerelateerde topics te posten, maar uiteindelijk pak ik toch maar even mijn eigen ruimte. En vergeef mij voor mijn wat ongestructureerde post. Dit moet ik even wegschrijven, anders word ik depressief, krankzinnig, of een combinatie van beiden. Ik heb geen vraag en geen bedoeling, anders dan anoniem etaleren.
Het gaat om de intense, allesverzengende eenzaamheid aan het einde van de dag.
Het gevoel -nee, niet alleen het gevoel, ook gewoon het keiharde empirisch bewijs- dat jij als mens gefaald hebt.
De langjarige pijn van continue afwijzing, dedain en minachting onder je leeftijdsgenoten.
De voortdurende totale desinteresse en onattendheid.
Het grootste gemak waarmee mensen om je heen datgene in overvloed hebben waar jij naar snakt.
Dat jij als mens niet voldoende waardig bent om mee om te gaan.
En dat niet eventjes, neen, je hele god-ver-geten leven lang. 33 jaar. Ruim 11.500 dagen waarin niemand anders dan je familie jou voldoende waard vindt om je eens ergens bij te betrekken. En eigenlijk weet je wel dat je familie dat alleen maar doet uit een soort morele verplichting om je niet helemaal los te laten.
Een biertje drinken met vrienden. Op een mooie zomerdag samen de barbecue aan te steken en ouwehoeren tijdens een vriendenweekend. Niets van dat alles. Want daar ben jij niet goed genoeg voor. Terwijl het zó véél mensen van kinds af aan allemaal maar komt aanwaaien: Die liefhebbende familie. Vrienden en kennissen in alle hoeken en gaten, die oprecht geïnteresseerd in je zijn en er voor kiezen met jou om te gaan en een deel van hun leven te delen. Tja. Daar ben jij niet goed genoeg voor.
Ik zal nooit naar een tof festival kunnen. Alleen? Yeah right.
Naar een voetbalwedstrijd met de jongens? Helaas.
Een concert van je favoriete band? Nee, dat kun je ook vergeten.
Oudjaarsavond met mensen om wie je geeft? Nee, verstop je maar ver weg in je donkere woonkamer.
Leuke stapavond in de dorpsfeesttent of met Koningsdag? Nope, niet voor jou weggelegd.
En -god verhoede- dat je ooit een partner vindt om te gaan trouwen? Jammer joh, geen vrijgezellenavond of trouwfeest met andere genodigden van jouw kant dan familie.
Daarmee vraag ik mij serieus af: ben ik dan écht zo'n slecht mens? Na 33 jaar alleen kán ik niet meer anders dan dat constateren.
Ik ben zó moe.
Maar dat betekent dan toch ook dat ik niet alleen die nare kanten van intrinsiek onwaardig zijn hoef te accepteren? Dat betekent dan toch ook dat de maatschappij niets meer van mij terug krijgt? Of dat ik mij nog moet gedragen conform de verwachtingen, regels en etiquette van de samenleving? Uitgestoten worden, betekent dat dan niet ook buiten de samenleving staan?
Het gaat om de intense, allesverzengende eenzaamheid aan het einde van de dag.
Het gevoel -nee, niet alleen het gevoel, ook gewoon het keiharde empirisch bewijs- dat jij als mens gefaald hebt.
De langjarige pijn van continue afwijzing, dedain en minachting onder je leeftijdsgenoten.
De voortdurende totale desinteresse en onattendheid.
Het grootste gemak waarmee mensen om je heen datgene in overvloed hebben waar jij naar snakt.
Dat jij als mens niet voldoende waardig bent om mee om te gaan.
En dat niet eventjes, neen, je hele god-ver-geten leven lang. 33 jaar. Ruim 11.500 dagen waarin niemand anders dan je familie jou voldoende waard vindt om je eens ergens bij te betrekken. En eigenlijk weet je wel dat je familie dat alleen maar doet uit een soort morele verplichting om je niet helemaal los te laten.
Een biertje drinken met vrienden. Op een mooie zomerdag samen de barbecue aan te steken en ouwehoeren tijdens een vriendenweekend. Niets van dat alles. Want daar ben jij niet goed genoeg voor. Terwijl het zó véél mensen van kinds af aan allemaal maar komt aanwaaien: Die liefhebbende familie. Vrienden en kennissen in alle hoeken en gaten, die oprecht geïnteresseerd in je zijn en er voor kiezen met jou om te gaan en een deel van hun leven te delen. Tja. Daar ben jij niet goed genoeg voor.
Ik zal nooit naar een tof festival kunnen. Alleen? Yeah right.
Naar een voetbalwedstrijd met de jongens? Helaas.
Een concert van je favoriete band? Nee, dat kun je ook vergeten.
Oudjaarsavond met mensen om wie je geeft? Nee, verstop je maar ver weg in je donkere woonkamer.
Leuke stapavond in de dorpsfeesttent of met Koningsdag? Nope, niet voor jou weggelegd.
En -god verhoede- dat je ooit een partner vindt om te gaan trouwen? Jammer joh, geen vrijgezellenavond of trouwfeest met andere genodigden van jouw kant dan familie.
Daarmee vraag ik mij serieus af: ben ik dan écht zo'n slecht mens? Na 33 jaar alleen kán ik niet meer anders dan dat constateren.
Ik ben zó moe.
Maar dat betekent dan toch ook dat ik niet alleen die nare kanten van intrinsiek onwaardig zijn hoef te accepteren? Dat betekent dan toch ook dat de maatschappij niets meer van mij terug krijgt? Of dat ik mij nog moet gedragen conform de verwachtingen, regels en etiquette van de samenleving? Uitgestoten worden, betekent dat dan niet ook buiten de samenleving staan?
Je kan je wel goed uiten, je komt heel redelijk en sociaal over. Vraagje, wat doe je in het dagelijks leven en breng je jezelf in de positie dat je mensen kunt leren kennen?
Waarom? Ik neem aan omdat ik geen prettig/goed/waardig/onderhoudend persoon ben. Doorhalen wat niet van toepassing is, ik weet het oprecht niet. Maar helder is in ieder geval dát mensen mij niet leuk vinden ja. En je kunt vanzelfsprekend alleen maar contextueel "leuk" zijn, dus neen, ik ben geen "leuk persoon".quote:Op maandag 8 juli 2019 23:06 schreef Yasmin23 het volgende:
Waarom heb je geen vrienden dan? Ben je geen leuk persoon?
Ben je het daar mee eens? Stel dat je geen leuk persoon bent kun je daar toch iets aan veranderen?quote:
[..]
Waarom? Ik neem aan omdat ik geen prettig/goed/waardig/onderhoudend persoon ben. Doorhalen wat niet van toepassing is, ik weet het oprecht niet. Maar helder is in ieder geval dát mensen mij niet leuk vinden ja. En je kunt vanzelfsprekend alleen maar contextueel "leuk" zijn, dus neen, ik ben geen "leuk persoon".
Ik ben jurist bij een overheidsinstelling. Heb veel verenigingswerk gedaan maar ben daar sinds een tijdje mee gestopt. Het punt is eigenlijk meer dat toen ik nog wel onder meer verschillende groepen kwam (middelbare school, Hbo, uni, bijbaantjes, jeugdwerk) ook nooit in staat ben geweest om ook maar één bestendige vriendschap met iemand te sluiten. Terwijl zo.veel.anderen dit zo.maar.aan.komt waaien. En ik snap dus echt niet waarom sommigen dat kennelijk verdienen, en anderen feitelijk gedoemd (figure of speech, ik geloof niet in het lot) zijn om maar alleen te blijven. Heb het talent om leuk en interessant genoeg gevonden te worden gewoon nooit gehad en dat brengt kennelijk intense en verdiende eenzaamheid en een hoop gemis met zich mee, juist aan die zaken die het leven waard maken om geleefd te worden.quote:
Je kan je wel goed uiten, je komt heel redelijk en sociaal over. Vraagje, wat doe je in het dagelijks leven en breng je jezelf in de positie dat je mensen kunt leren kennen?
Niet om onvriendelijk te doen, maar ik heb even met de Gamma gebeld en de open deuren waren net uitverkocht.quote:
Ben je het daar mee eens? Stel dat je geen leuk persoon bent kun je daar toch iets aan veranderen?
HOE DAN?
Nou aardig zijn bv? interesse tonen in andere. Noem het maar op.quote:
[..]
Niet om onvriendelijk te doen, maar ik heb even met de Gamma gebeld en de open deuren waren net uitverkocht.
HOE DAN?
Lieverd. Neen. Dat is hoe jij denkt dat het werkt. Dat is wat anders dan hoe het daadwerkelijk werkt. Een beetje zoals de vele fabels die rondgaan m.b.t. genderdynamiek in relaties en aantrekking tussen de seksen.quote:
[..]
Nou aardig zijn bv? interesse tonen in andere. Noem het maar op.
Ik zou zó graag willen weten wat het échte verschil is tussen mij en iemand die wel ooit vrienden heeft kunnen maken. Ik pest of beroof geen mensen. Probeer te helpen waar ik kan. Ben redelijk aardig, behulpzaam en probeer compassie te tonen.
Maar aan het eind van de dag (of beter gezegd: na fukking 33 jaar!) levert dat alles he-le-maal niks op. Niet dat het daar om moet gaan, maar toch. Als het zo zou werken als jij zegt, heb ik mijn flying hours wel gemaakt. Maar het gaat denk ik niet om input en inzet (nurture), maar alleen om talent (nature). En talent kun je niet aanleren.
Ik denk dat vrienden hebben echt totaal geen talent vergt. Overigens heb je veel verschillende soorten vriendschappen met elk hun eigen diepgang. Heb je je al een keer aangesloten bij een hobby club of teamsport?quote:
[..]
Lieverd. Neen. Dat is hoe jij denkt dat het werkt. Dat is wat anders dan hoe het daadwerkelijk werkt. Een beetje zoals de vele fabels die rondgaan m.b.t. genderdynamiek in relaties en aantrekking tussen de seksen.
Ik zou zó graag willen weten wat het échte verschil is tussen mij en iemand die wel ooit vrienden heeft kunnen maken. Ik pest of beroof geen mensen. Probeer te helpen waar ik kan. Ben redelijk aardig, behulpzaam en probeer compassie te tonen.
Maar aan het eind van de dag (of beter gezegd: na fukking 33 jaar!) levert dat alles he-le-maal niks op. Niet dat het daar om moet gaan, maar toch. Als het zo zou werken als jij zegt, heb ik mijn flying hours wel gemaakt. Maar het gaat denk ik niet om input en inzet (nurture), maar alleen om talent (nature). En talent kun je niet aanleren.
Ik hoef dan ook echt geen 500+ Facebook-"vrienden". Een kleine, hechte club om af en toe wat mee te doen, dat lijkt mij prima. Punt is alleen dat ik die nu NOOIT meer ga vinden. Ik ben 33, geen 16 meer (en toen lukte dat ook al nietquote:
Overigens heb je veel verschillende soorten vriendschappen met elk hun eigen diepgang. Heb je je al een keer aangesloten bij een hobby club of teamsport?
).Dat betekent ook dat alle ervaringen die vrij normaal zijn voor mensen van mijn leeftijd, NOOIT meer zullen gaan gebeuren:
Tof verjaardagsfeest? Nope, jammer joh, er komt toch niemand.
Keertje naar de Zwarte Cross of een hardstyle-festival? Vergeet het maar, die blijft voor eeuwig op je bucket-list staan.
Babyshower (indien je een vrouw bent). Haha, if any!
Oh, dus jij wilt op vakantie met vier maten trekken door de Schotse hooglanden?
De enige plek waar jij zult komen is Mt. Forever Alonegh
Realiseer je even heel goed dat ik (en mensen zoals ik) eerder zullen sterven dan dat dit soort "normale" levensgebeurtenissen voor ons zullen plaatsvinden. Dat maakt mij bij tijd en wijle ontzettend verdrietig en ook wel wat cynisch. Zelfs al zeg jij de dingen met een oprecht goede bedoeling.
En om antwoord te geven op je vraag: ja, ik heb ruim 20 jaar bij dezelfde vereniging gezeten.
Mijn leven bestaat uit werken, sporten, eten, familie-verplichtingen, repeat. En dat maakt mij bang. Bang omdat ik een (weliswaar 20 jaar oudere) collega van mij als een soort voorland zie. Hij hield ontzettend van dezelfde sport als ik en we leken ook wel iets op elkaar in levensstructuur en ritme. Leuke humor, geen onaardige vent om te zien en ook geen overduidelijke sociale handicaps. Alles waarvan jij zou zeggen dat zo iemand "best vrienden moet kunnen maken, want dat vereist geen talent".
Twee jaar geleden kon hij de intense eenzaamheid van zijn bestaan niet meer aan.
Tsja, de manier hoe je hier reageert naar mensen terwijl het topic nog maar net loopt laat wel zien dat je inderdaad geen fijn persoon bent.
Los van het voorstaande: ik ben het met Yasmin eens dat het helemaal geen talent vergt om wél vrienden te hebben. Ik denk dat mensen zonder vrienden en/of andere contacten zwaar in de minderheid zijn. Mensen die geen vrienden hebben lijden volgens mij toch wel bovengemiddeld vaak aan een psychologisch erkende afwijking (asperger etc). Enige dat je kunt doen is denk ik tot de kern komen waarom je in al die jaren basisschool, middelbare school en hoger onderwijs geen blijvende vriendschappen heb overgehouden, en probeer te achterhalen wat voor type mens je blijvend interesseert, en waar je die mensen kunt vinden. Kruip in ieder geval uit die negatieve houding van nu, daar kom je nergens mee.
Los van het voorstaande: ik ben het met Yasmin eens dat het helemaal geen talent vergt om wél vrienden te hebben. Ik denk dat mensen zonder vrienden en/of andere contacten zwaar in de minderheid zijn. Mensen die geen vrienden hebben lijden volgens mij toch wel bovengemiddeld vaak aan een psychologisch erkende afwijking (asperger etc). Enige dat je kunt doen is denk ik tot de kern komen waarom je in al die jaren basisschool, middelbare school en hoger onderwijs geen blijvende vriendschappen heb overgehouden, en probeer te achterhalen wat voor type mens je blijvend interesseert, en waar je die mensen kunt vinden. Kruip in ieder geval uit die negatieve houding van nu, daar kom je nergens mee.
The Only Thing We Learn From History Is That We Learn Nothing From History - Hagel.
Ja begrijp niet waarom je geen sociale contacten kunt opbouwen. Misschien ben je te negatief en schrikt dat mensen af? Je zou ook kunnen kijken of een fok meet misschien wat voor je is?quote:
[..]
Ik hoef dan ook echt geen 500+ Facebook-"vrienden". Een kleine, hechte club om af en toe wat mee te doen, dat lijkt mij prima. Punt is alleen dat ik die nu NOOIT meer ga vinden. Ik ben 33, geen 16 meer (en toen lukte dat ook al niet
Tof verjaardagsfeest? Nope, jammer joh, er komt toch niemand.
Keertje naar de Zwarte Cross of een hardstyle-festival? Vergeet het maar, die blijft voor eeuwig op je bucket-list staan.
Babyshower (indien je een vrouw bent). Haha, if any!
Oh, dus jij wilt op vakantie met vier maten trekken door de Schotse hooglanden?
De enige plek waar jij zult komen is Mt. Forever Alonegh
Realiseer je even heel goed dat ik (en mensen zoals ik) eerder zullen sterven dan dat dit soort "normale" levensgebeurtenissen voor ons zullen plaatsvinden. Dat maakt mij bij tijd en wijle ontzettend verdrietig en ook wel wat cynisch. Zelfs al zeg jij de dingen met een oprecht goede bedoeling.
En om antwoord te geven op je vraag: ja, ik heb ruim 20 jaar bij dezelfde vereniging gezeten.
Mijn leven bestaat uit werken, sporten, eten, familie-verplichtingen, repeat. En dat maakt mij bang. Bang omdat ik een (weliswaar 20 jaar oudere) collega van mij als een soort voorland zie. Hij hield ontzettend van dezelfde sport als ik en we leken ook wel iets op elkaar in levensstructuur en ritme. Leuke humor, geen onaardige vent om te zien en ook geen overduidelijke sociale handicaps. Alles waarvan jij zou zeggen dat zo iemand "best vrienden moet kunnen maken, want dat vereist geen talent".
Twee jaar geleden kon hij de intense eenzaamheid van zijn bestaan niet meer aan.
Dit is ook zo. Zonder oprechte interesse in een persoon komt die gewilde vriendschap ook niet ver. Tenminste dat zou je dan ook niet moeten willen.quote:
Tsja, de manier hoe je hier reageert naar mensen terwijl het topic nog maar net loopt laat wel zien dat je inderdaad geen fijn persoon bent.
Los van het voorstaande: ik ben het met Yasmin eens dat het helemaal geen talent vergt om wél vrienden te hebben. Ik denk dat mensen zonder vrienden en/of andere contacten zwaar in de minderheid zijn. Mensen die geen vrienden hebben lijden volgens mij toch wel bovengemiddeld vaak aan een psychologisch erkende afwijking (asperger etc). Enige dat je kunt doen is denk ik tot de kern komen waarom je in al die jaren basisschool, middelbare school en hoger onderwijs geen blijvende vriendschappen heb overgehouden, en probeer te achterhalen wat voor type mens je blijvend interesseert, en waar je die mensen kunt vinden. Kruip in ieder geval uit die negatieve houding van nu, daar kom je nergens mee.
Ik heb trouwens ook niet veel vrienden. Zijn op 1 hand te tellen. Omdat ik de meeste mensen niet zo'n interesse heb op die manier.
Dank voor de bevestiging!quote:
Tsja, de manier hoe je hier reageert naar mensen terwijl het topic nog maar net loopt laat wel zien dat je inderdaad geen fijn persoon bent.
Los van het voorstaande: ik ben het met Yasmin eens dat het helemaal geen talent vergt om wél vrienden te hebben. Ik denk dat mensen zonder vrienden en/of andere contacten zwaar in de minderheid zijn. Mensen die geen vrienden hebben lijden volgens mij toch wel bovengemiddeld vaak aan een psychologisch erkende afwijking (asperger etc). Enige dat je kunt doen is denk ik tot de kern komen waarom je in al die jaren basisschool, middelbare school en hoger onderwijs geen blijvende vriendschappen heb overgehouden, en probeer te achterhalen wat voor type mens je blijvend interesseert, en waar je die mensen kunt vinden. Kruip in ieder geval uit die negatieve houding van nu, daar kom je nergens mee.
En serieus. Het is een leugen of ten minste een onwaarheid dat je met een actieve "positieve" houding veel verder komt hierin. Ik heb dat zó lang geprobeerd. Maar ik kan het je niet persoonlijk aanrekenen. Jij zult -net als héél veel mensen- onbewust bekwaam zijn in de sociale aspecten van het leven. Dat is inderdaad erg fijn voor je, maar doe niet of het een prestatie is die je aan je eigen inzet te danken hebt.
Hoezo leugens? Wil jij je tijd doorbrengen dan met iemand die constant negatief is, constant kijkt naar wat andere wel hebben?quote:
[..]
Dank voor de bevestiging!
En serieus. Het zijn leugens. Of onwaarheden. Dat je met een "positieve" houding veel verder komt hierin. Ik reken het je niet persoonlijk aan. Jij zult, net als héél veel mensen onbewust bekwaam zijn in de sociale aspecten van het leven. Dat is inderdaad erg fijn voor je, maar doe niet of het een prestatie is die je aan je eigen inzet te danken hebt.
Zou Sturmic van 15 ook zo zijn geweest denk je? Of die van 20? Of die van 25?quote:
Misschien ben je te negatief en schrikt dat mensen af?
En vanzelfsprekend ben ik in het echte leven niet zo transparant "negatief" als hier.
Ja geen idee natuurlijkquote:
[..]
Zou Sturmic van 15 ook zo zijn geweest denk je? Of die van 20? Of die van 25?
En vanzelfsprekend ben ik in het echte leven niet zo transparant "negatief" als hier.
Misschien ben je van nature een buitenbeentje geweest of had je een houding die misschien wat afwijkend was? Maar het ziet er niet naar uit dat je verstandelijk beperkt bent ofzo Je hebt een goede baan, denk dat je wel een brede algemene kennis hebt. Je bent onafhankelijk maar hier in je posts lees ik wel echt een hele negatieve houding
Ik ben zó moe van het vechten om iets onbereikbaars te halen, dat ik er cynisch van word.quote:
Ja geen idee natuurlijk
Ik word zó verdrietig van mijn verprutste jaren terwijl ik bij god niet weet wat ik anders had moeten doen om wel normaal te zijn/gevonden te worden.
Wat vinden mensen dan zo over het algemeen van jou?quote:
[..]
Ik ben zó moe van het vechten om iets onbereikbaars te halen, dat ik er cynisch van word.
Ik word zó verdrietig van mijn verprutste jaren terwijl ik bij god niet weet wat ik anders had moeten doen om wel normaal te zijn/gevonden te worden.
Ja, ik wel. Iemand met humor, die royaal en loyaal is.quote:
De vraag is eigenlijk zou jij tijd met een Sturmic willen doorbrengen?
Maar het maakt toch niet meer uit, want die iemand is er niet (kunnen we wel constateren).
Maar dank voor je reacties, ik ben op en ga naar bed.
Vind het sneu om te lezen dat je zo verdrietig bent. Denk echt dat hier wel wat aan te doen is maar misschien zou je eerst moeten proberen te richten op een algemeen positiever beeld. Misschien met proffesionele hulp?quote:
[..]
Ja, ik wel. Iemand met humor, die royaal en loyaal is.
Maar het maakt toch niet meer uit, want die iemand is er niet (kunnen we wel constateren).
Maar dank voor je reacties, ik ben op en ga naar bed.
Ik denk echt dat mensen in het eerste contact niet zitten te wachten op een negatief iemand en denk dat je dat dan onbewust toch wel flink uitstraald.
Slaap lekker
Misschien zend je zelf toch (onbewust) bepaalde signalen uit naar anderen die contact niet bevorderen? Hoeveel initiatief neem JIJ ZELF om relaties/vriendschappen aan te gaan? Het is allemaal niet zo zwart wit als je het nu ziet en er is niet collectief afgesproken dat iedereen jou niet interessant genoeg vind. Want dat lijkt je te denken. Naarmate je ouder word, word het allemaal wel wat lastiger, maar zeker niet onmogelijk! Zoveel mensen die op zoek zijn naar nieuwe sociale contacten...ook na hun 30e.
Even een klein woord van hoop:
Mijn ouders zijn in de 60 en hebben de afgelopen jaren bij het clubleven nog hele goede vrienden gemaakt. Zeg maar gerust beste vrienden. Samen weekendjes weg, wekelijks ergens of bij iemand wat drinken, bbq-en, etc.
Ik zou dus in ieder geval wel proberen te stoppen met de negatieve kijk op de dingen. Dingen als ' ik zal NOOIT geen vrienden meer maken' helpen je niet. Zowel voor je eigen gemoedstoestand als bij het maken van vrienden.
Wel erken ik, met ervaring uit eigen leven, dat het na je 25e ofzo een stuk moeilijker wordt om nieuwe vrienden te maken en te behouden. Dat wil niet zeggen dat het onmogelijk is. Wel dat je er een stuk meer voor moet doen.
Dit lijkt een belangrijk onderdeel te zijn van je leven, dus dan lijkt het me ook belangrijk dat je alles op alles gaat zetten om hier iets aan te gaan doen. Ik snap dat je vast al een hoop hebt geprobeerd.
Hier al ooit eens gekeken?
https://www.meetup.com/
Verder zijn uiteraard hobbyclubs en de werkvloer wel de belangrijkste plekken om vrienden te maken. Ik denk dat aan de basis van vriendschap ligt, niet alleen een enigzins vergelijkbare kijk op het leven en leeftijd, maar ook het feit dat je elkaar vaak ziet.
Hopelijk gaat het snel beter.
Waar woon je trouwens?
Mijn ouders zijn in de 60 en hebben de afgelopen jaren bij het clubleven nog hele goede vrienden gemaakt. Zeg maar gerust beste vrienden. Samen weekendjes weg, wekelijks ergens of bij iemand wat drinken, bbq-en, etc.
Ik zou dus in ieder geval wel proberen te stoppen met de negatieve kijk op de dingen. Dingen als ' ik zal NOOIT geen vrienden meer maken' helpen je niet. Zowel voor je eigen gemoedstoestand als bij het maken van vrienden.
Wel erken ik, met ervaring uit eigen leven, dat het na je 25e ofzo een stuk moeilijker wordt om nieuwe vrienden te maken en te behouden. Dat wil niet zeggen dat het onmogelijk is. Wel dat je er een stuk meer voor moet doen.
Dit lijkt een belangrijk onderdeel te zijn van je leven, dus dan lijkt het me ook belangrijk dat je alles op alles gaat zetten om hier iets aan te gaan doen. Ik snap dat je vast al een hoop hebt geprobeerd.
Hier al ooit eens gekeken?
https://www.meetup.com/
Verder zijn uiteraard hobbyclubs en de werkvloer wel de belangrijkste plekken om vrienden te maken. Ik denk dat aan de basis van vriendschap ligt, niet alleen een enigzins vergelijkbare kijk op het leven en leeftijd, maar ook het feit dat je elkaar vaak ziet.
Hopelijk gaat het snel beter.
Waar woon je trouwens?
Iemand die ik kende heeft "how to win friends and influence people" van Dale Carnegie gelezen en toegepast. Hij had het talent niet van nature (autisme), maar heeft de theorie simpelweg consequent toegepast. Met zijn pensionering werd waardering uitgesproken dat hij nooit een verjaardag vergat en (wat anderen in zijn functie bij lange na niet deden) iedereen bij naam kende. Je hebt nog zo'n 40 jaar de tijd om de oefenen zodat je na je pensioen leuke dingen met vrienden kunt doen.
En tip: de Zwarte Cross is ook leuk als je in je eentje gaat. Ook al zou je met niemand contact hebben, de cross is leuk, de muziek is goed en het eten is lekker. En er is bier. En een camping. En modder.
En tip: de Zwarte Cross is ook leuk als je in je eentje gaat. Ook al zou je met niemand contact hebben, de cross is leuk, de muziek is goed en het eten is lekker. En er is bier. En een camping. En modder.
crap in = crap out
Iemand die zichzelf bestempeld als royaal, loyaal en met humor, lijkt me geen onaardig persoon. De negativiteit van "het gaat nooit meer lukken" maakt het alleen niet beter. Heb je je, al dan niet onbewust, ook niet gewoon al afgesloten?
Waar geen menselijkheid heerst, is het aan u om te streven naar humaniteit.
Tja, wat wil je nu met dit topic? Helpende reacties sla je af en doe je af als open deuren. Reacties die je ook maar een beetje bevestigen in je negatieve zelfbeeld pak je maar al te gretig aan. Je doet me denken aan een zekere user met een verknipt beeld van zichzelf, maar dan in relatie tot daten en vrouwen. Kan alleen maar klagen, neemt geen adviezen aan en wil continue in zijn verziekte zelfbeeld badderen. Dus voordat we op die tour gaan: wat wil je?
Grote kans dat je dat alles hebt misgelopen omdat je geen initiatief en risico's neemt, vanwege je lage en erg negatieve zelfbeeld (en dus niet omdat je een lelijk of onprettig persoon zou zijn). Mensen kennen je simpelweg niet, en als jij daar zelf geen stappen in zet, maar zoals je zelf al zegt, wegkruipt in een donker hoekje, dan zullen ze je ook nooit leren kennen. Wil je iets bereiken, dan moet je het toch echt zelf doen en het niet aan de ander overlaten.
Neem risico's, wat heb je nu nog te verliezen? Je verliest meer als je niets doet.
En daarnaast: he who lives in the past, has no future.
Neem risico's, wat heb je nu nog te verliezen? Je verliest meer als je niets doet.
En daarnaast: he who lives in the past, has no future.
Ik snap best dat je zo negatief bent als het je nu al jaren niet lijkt te lukken, maar door zo in een vicieuze cirkel te gaan zitten zal ook niet per se helpen.
Vergaap je trouwens niet aan vriendschappen; als jij elke week een praatje met je collega maakt over het weekend, het nieuws en daarbij een grapje kan maken of je prettig voelt dan is dat toch al lekker?
En anders; als je ooit in de buurt van Arnhem bent, wil ik best wel eens een biertje pakken hoor
Vergaap je trouwens niet aan vriendschappen; als jij elke week een praatje met je collega maakt over het weekend, het nieuws en daarbij een grapje kan maken of je prettig voelt dan is dat toch al lekker?
En anders; als je ooit in de buurt van Arnhem bent, wil ik best wel eens een biertje pakken hoor
i'm black, i'm white, i'm a facking zebra
Zie OP, hier ranten om zelf niet te ontploffen. Soms is FOK daar de goede plek voor, hopelijk heeft het TS wat lucht gegeven.quote:
Op
crap in = crap out
Mocht je in (de omgeving van) Utrecht wonen, zin om een keer een biertje te pakken? Ik kan je geen vriendschap in het vooruitzicht stellen zonder je enigszins te kennen, maar een avondje gezelschap moet prima lukken.
En anders kan je wellicht hier proberen om wat contacten te zoeken?
En anders kan je wellicht hier proberen om wat contacten te zoeken?
"Pools are perfect for holding water"
Serieuze vraag, ben je in het echte leven ook zo negatief?
Je lijkt in vriendschappen vooral te zien als mensen om iets mee te ondernemen, klopt dat?
Vriendschap en liefde: allebei vooral een kwestie van chemie natuurlijk. Geen kwestie van leeftijd, 'positieve instelling' of talent om met anderen om te gaan.
Je lijkt in vriendschappen vooral te zien als mensen om iets mee te ondernemen, klopt dat?
Vriendschap en liefde: allebei vooral een kwestie van chemie natuurlijk. Geen kwestie van leeftijd, 'positieve instelling' of talent om met anderen om te gaan.
Resistance is futile.
TS is een verwachter 
Ik bedoel waarom toon je geen interesse in anderen maar verwacht je dat mensen dat wel bij jou doen?
Ik bedoel waarom toon je geen interesse in anderen maar verwacht je dat mensen dat wel bij jou doen?
Interessant artikel.quote:How to Make Friends, According to Science
https://www.theatlantic.c(...)make-friends/565742/
[..]
So what should you do if your social life is lacking? Here, too, the research is instructive. To begin with, don’t dismiss the humble acquaintance. Even interacting with people with whom one has weak social ties has a meaningful influence on well-being. [7] Beyond that, building deeper friendships may be largely a matter of putting in time. A recent study out of the University of Kansas found that it takes about 50 hours of socializing to go from acquaintance to casual friend, an additional 40 hours to become a “real” friend, and a total of 200 hours to become a close friend. [8]
[..]
"Pools are perfect for holding water"
tja het werkt toch gewoon echt wel zo hoorquote:
[..]
Lieverd. Neen. Dat is hoe jij denkt dat het werkt. Dat is wat anders dan hoe het daadwerkelijk werkt. Een beetje zoals de vele fabels die rondgaan m.b.t. genderdynamiek in relaties en aantrekking tussen de seksen.
Ik zou zó graag willen weten wat het échte verschil is tussen mij en iemand die wel ooit vrienden heeft kunnen maken. Ik pest of beroof geen mensen. Probeer te helpen waar ik kan. Ben redelijk aardig, behulpzaam en probeer compassie te tonen.
Maar aan het eind van de dag (of beter gezegd: na fukking 33 jaar!) levert dat alles he-le-maal niks op. Niet dat het daar om moet gaan, maar toch. Als het zo zou werken als jij zegt, heb ik mijn flying hours wel gemaakt. Maar het gaat denk ik niet om input en inzet (nurture), maar alleen om talent (nature). En talent kun je niet aanleren.
En waarom het voor jou niet zo werkt weten vreemden op een forum echt niet (al kom je hier al niet heel leuk over inderdaad. Hoe dat is gekomen is verder irrelevant toch? Als je vrienden wil maken)
Heb je het wel eens mensen in je omgeving gevraagd?
Waarom probeer je geen therapie? Al is het maar om die verbitterdheid los te laten want zo maak je echt geen vrienden
En een therapeut kan je helpen onbewuste patronen bloot te leggen. Wij niet hoor
En die zullen er echt wel zijn als je in 33 jaar niet op de een of andere manier geleerd hebt hoe je vrienden maakt en onderhoud
TS heeft van het nice guy syndrome, maar dan op het gebied van vriendschapen.quote:Op dinsdag 9 juli 2019 01:34 schreef Seven. het volgende:
Serieuze vraag, ben je in het echte leven ook zo negatief?
Je lijkt in vriendschappen vooral te zien als mensen om iets mee te ondernemen, klopt dat?
Vriendschap en liefde: allebei vooral een kwestie van chemie natuurlijk. Geen kwestie van leeftijd, 'positieve instelling' of talent om met anderen om te gaan.
Als je in de buurt van Utrecht woont, wil ik best een keer een biertje doen.
Kids are like farts in that way. They never seem to bother the owner as much as they bother everyone else.
In het meettopic kan TS bijvoorbeeld ook iets organiseren voor de Zwarte Cross 2020.quote:
En anders kan je wellicht hier proberen om wat contacten te zoeken?
Maar waarom is het tussen jullie twee dan nooit tot een vriendschap gekomen? Als je beiden geen initiatief neemt gebeurt er gewoon niks hè.quote:
[..]
Mijn leven bestaat uit werken, sporten, eten, familie-verplichtingen, repeat. En dat maakt mij bang. Bang omdat ik een (weliswaar 20 jaar oudere) collega van mij als een soort voorland zie. Hij hield ontzettend van dezelfde sport als ik en we leken ook wel iets op elkaar in levensstructuur en ritme. Leuke humor, geen onaardige vent om te zien en ook geen overduidelijke sociale handicaps. Alles waarvan jij zou zeggen dat zo iemand "best vrienden moet kunnen maken, want dat vereist geen talent".
Twee jaar geleden kon hij de intense eenzaamheid van zijn bestaan niet meer aan.
Ik heb ooit het levensadvies gelezen dat je zelf moet zorgen dat je leven interessant genoeg is dat je zelf vrienden met jou zou willen zijn als je iemand anders was.
Dus ga alleen naar dat concert! Organiseer een buurtbarbeque. Verzin een hobby: ga schrijven, of hardlopen, of verlies jezelf in een bepaald onderwerp. Kleed jezelf fantastisch. Leer geweldig koken en doe dat dagelijks voor jezelf.
Maak het contrast zo groot mogelijk tussen het feit dat je geen vrienden hebt en wie jij bent als persoon. Jij wordt leukste en meest interessante vent ooit, en als de wereld je dan nog niet erkent heb je iig aan jezelf gewerkt en is het 'their loss' dat je al die geweldige eigenschappen voor jezelf moet bewaren.
Dus ga alleen naar dat concert! Organiseer een buurtbarbeque. Verzin een hobby: ga schrijven, of hardlopen, of verlies jezelf in een bepaald onderwerp. Kleed jezelf fantastisch. Leer geweldig koken en doe dat dagelijks voor jezelf.
Maak het contrast zo groot mogelijk tussen het feit dat je geen vrienden hebt en wie jij bent als persoon. Jij wordt leukste en meest interessante vent ooit, en als de wereld je dan nog niet erkent heb je iig aan jezelf gewerkt en is het 'their loss' dat je al die geweldige eigenschappen voor jezelf moet bewaren.
Je komt enorm verongelijkt, verbitterd,minachtend en entitled over. Het spoelt samen met de tsunami aan zelfmedelijden van al je posts in dit topic.quote:
Maar dat betekent dan toch ook dat ik niet alleen die nare kanten van intrinsiek onwaardig zijn hoef te accepteren? Dat betekent dan toch ook dat de maatschappij niets meer van mij terug krijgt? Of dat ik mij nog moet gedragen conform de verwachtingen, regels en etiquette van de samenleving? Uitgestoten worden, betekent dat dan niet ook buiten de samenleving staan?
Ik wil je graag aanraden je posts nog eens te lezen alsof ze door een ander geschreven zijn. Hoe komt dit op je over? Lijkt dit je een leuke persoon om mee om te gaan? Zou je blij worden van contact met deze persoon?
Probeer minder zwaarmoedig te zijn, ga naar de huisarts en maak je situatie bespreekbaar. Mogelijk kan die je doorverwijzen naar bijv. een sociale vaardigheids cursus, misschien kan je psycholgisch onderzocht worden en ligt in het verlengde daarvan een oplossing.
Als je verwacht dat de wereld naar jou zal komen met deze instelling dan kan ik je nu alvast zeggen dat, dat niet gaat gebeuren.
Als ik het goed begrijp denk je het aan de ene kant beter te weten dan degene die je hebt (zie het denigrerende "lieverd. Neen", en aan de andere kant geloof je er niet in dat het maken van vrienden niet aan te leren is. Volgens mij is dit topic dan rijp voor een slotje, of zie ik dat verkeerd?quote:
[..]
Lieverd. Neen. Dat is hoe jij denkt dat het werkt. Dat is wat anders dan hoe het daadwerkelijk werkt. Een beetje zoals de vele fabels die rondgaan m.b.t. genderdynamiek in relaties en aantrekking tussen de seksen.
Ik zou zó graag willen weten wat het échte verschil is tussen mij en iemand die wel ooit vrienden heeft kunnen maken. Ik pest of beroof geen mensen. Probeer te helpen waar ik kan. Ben redelijk aardig, behulpzaam en probeer compassie te tonen.
Maar aan het eind van de dag (of beter gezegd: na fukking 33 jaar!) levert dat alles he-le-maal niks op. Niet dat het daar om moet gaan, maar toch. Als het zo zou werken als jij zegt, heb ik mijn flying hours wel gemaakt. Maar het gaat denk ik niet om input en inzet (nurture), maar alleen om talent (nature). En talent kun je niet aanleren.
Dit. Ga eens met een hulpverlener praten.quote:Op dinsdag 9 juli 2019 07:16 schreef van_Lamehuizen het volgende:
[..]
Je komt enorm verongelijkt, verbitterd,minachtend en entitled over. Het spoelt samen met de tsunami aan zelfmedelijden van al je posts in dit topic.
Ik wil je graag aanraden je posts nog eens te lezen alsof ze door een ander geschreven zijn. Hoe komt dit op je over? Lijkt dit je een leuke persoon om mee om te gaan? Zou je blij worden van contact met deze persoon?
Probeer minder zwaarmoedig te zijn, ga naar de huisarts en maak je situatie bespreekbaar. Mogelijk kan die je doorverwijzen naar bijv. een sociale vaardigheids cursus, misschien kan je psycholgisch onderzocht worden en ligt in het verlengde daarvan een oplossing.
Als je verwacht dat de wereld naar jou zal komen met deze instelling dan kan ik je nu alvast zeggen dat, dat niet gaat gebeuren.
Daarnaast is 33 zeker niet te oud om een vriendengroep op te bouwen. Ik heb na m’n 30e bijna al m’n huidige vrienden leren kennen en dat zijn zeer goede vrienden geworden over de jaren.
En hebben de tips uit dit R&P / Een beter mens worden? topic je niks opgeleverd? Heb je nog deelgenomen aan een NMLK activiteit?
Fatalistische zelfbeelden, zijn vrijwel altijd het gevolg van zeer hardnekkige blinde vlekken wanneer om 'je zelf' gaat. Je hebt bijvoorbeeld je eigen aandeel niet door, en de uiterste subtiliteit van je lichaamstaal in relatie tot anderen; alles wat je diep van binnen over jezelf geloofd, is in zekere zin 'zichtbaar' in subtiele vorm. Milliseconden-werk, maar daar valt of staat vaak wel aantrekking en afstoting mee; het is de energie die je uitstraalt.
Zolang je dat niet doorhebt, zullen sociale interacties steeds je fatalistische zelfbeeld bevestigen; jij denkt 'omdat het nu eenmaal zo', in werkelijkheid omdat het gewoon een zichzelf instandhoudend mechanisme is. 'het vervult zichzelf'.
Zulke diepgaande, onderliggende dingen moeten vaak éérst goed begrepen worden voordat er aan aanzet kan zijn tot werkelijke innerlijke, en later uiterlijke verandering. Want dáár begint het allemaal.
Zolang je dat niet doorhebt, zullen sociale interacties steeds je fatalistische zelfbeeld bevestigen; jij denkt 'omdat het nu eenmaal zo', in werkelijkheid omdat het gewoon een zichzelf instandhoudend mechanisme is. 'het vervult zichzelf'.
Zulke diepgaande, onderliggende dingen moeten vaak éérst goed begrepen worden voordat er aan aanzet kan zijn tot werkelijke innerlijke, en later uiterlijke verandering. Want dáár begint het allemaal.
Eens kijken
Er worden al ontzettend veel goede en logische reacties gegeven, dus ik zal geen herhalend antwoord geven. Wat ik wel kan doen is mijn eigen persoonlijke ervaring van een aantal punten delen:quote:
Tof verjaardagsfeest? Nope, jammer joh, er komt toch niemand.
Keertje naar de Zwarte Cross of een hardstyle-festival? Vergeet het maar, die blijft voor eeuwig op je bucket-list staan.
Babyshower (indien je een vrouw bent). Haha, if any!
Oh, dus jij wilt op vakantie met vier maten trekken door de Schotse hooglanden?
De enige plek waar jij zult komen is Mt. Forever Alonegh
Keertje naar de Zwarte Cross of een hardstyle-festival? Vergeet het maar, die blijft voor eeuwig op je bucket-list staan.
Je hebt het over festivals. Waarom vind je het zo bezwarend om er in je eentje naartoe te gaan? Heb ik zelf vaak genoeg gedaan en zo andere festival-gangers leren kennen. Via Partyflock (internet forum) heb ik een groepje mensen leren kennen waar ik ontzettend vaak mee het afgesproken op festivals. Geloof me, dit is echt niet moeilijk.. Met een beetje moeite en een topic heb je zo een Fok-meeting geplanned op je volgende festival.
Oh, dus jij wilt op vakantie met vier maten trekken door de Schotse hooglanden?
Vorig jaar ben ik in mijn eentje vertrokken om een berg te beklimmen in de Franse Alpen. Tenminste, niet in m'n uppie, maar met een gids en 6 andere (toen onbekende) mensen. Gezien de unieke ervaring bouw je echt enorm snel een relatie met de groep op. Dit jaar? Een van de mensen die ik heb leren kennen vorig jaar is meegegaan met een andere trip afgelopen maand
Daarnaast zijn er ontiegelijk veel single-reizen naar zo'n beetje elke vakantiebestemming dan ook. Twee weken Costa Rica? Een kennis van me is net terug via zo'n single's reis. Heeft 'n geweldige tijd gehad.
Zelfs in je uppie naar de bios is geen probleem, hoor. Doe ik zelf ook weleens. De kern van het probleem lijkt me dat je bang bent dingen in je eentje te ondernemen omdat dit blijkbaar 'not done' is. Tenminste, zo komt het op me over.
Without new experiences, something inside of us sleeps. The sleeper must awaken.
Zoek professionele hulp. Iets wat al 33 jaar een probleem is ga je niet oplossen door hier een topic te openen.
Behulpzaam als een waterkraan.
Op woensdag 29 april 2015 16:30 schreef seto het volgende:
als je niet #teamhenk bent ben je gewoon een *weggeFopt*homo
Op woensdag 29 april 2015 16:30 schreef seto het volgende:
als je niet #teamhenk bent ben je gewoon een *weggeFopt*homo
Ik weet niet wat je fout doet. Misschien ben je iemand die overal drempels ziet, of misschien ben je niet goed in contact onderhouden vanuit een slecht zelfbeeld. Als je erachter zou komen wat het precies is waar je op vastloopt, zou je dan proberen om er iets aan te veranderen?
Bij mezelf merk ik dat ik het lastig vind om contact te onderhouden met mensen die ik heb leren kennen, vooral vanuit een gevoel dat ze niet op mijn berichten zitten te wachten, maar dat het moeilijk is om me daar overheen te zetten omdat het gevoel zo vertrouwd is geworden.
Bij mezelf merk ik dat ik het lastig vind om contact te onderhouden met mensen die ik heb leren kennen, vooral vanuit een gevoel dat ze niet op mijn berichten zitten te wachten, maar dat het moeilijk is om me daar overheen te zetten omdat het gevoel zo vertrouwd is geworden.
Ik ook. Heb je ook geen collega's waar je na werk wat mee kan doen?quote:
[..]
Ik ben jurist bij een overheidsinstelling.
[b]Doe'k 't now wel, doe'k 't now niet of krieg ik spiet
[/b]
[b]Op vrijdag 15 januari 2010 10:36 schreef boudemaniak het volgende:[/b]
Eindbaas ^O^
[/b]
[b]Op vrijdag 15 januari 2010 10:36 schreef boudemaniak het volgende:[/b]
Eindbaas ^O^
