OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Ik snap je gevoel, maar het probleem moet bij het probleem aangepakt worden: pesters. Een kind in een jurk/met staartjes is het probleem niet.
Het doet mee een klein beetje denken aan de discussie over of het je eigen schuld is als je verkracht wordt als je met een kort rokje over straat gaat. Is dat je eigen schuld dan? Nooit.
Is gepest worden je eigen schuld? Nooit. Ik weet dat de wereld niet zo werkt maar het is nooit je eigen schuld (of van ouders).
Het doet mee een klein beetje denken aan de discussie over of het je eigen schuld is als je verkracht wordt als je met een kort rokje over straat gaat. Is dat je eigen schuld dan? Nooit.
Is gepest worden je eigen schuld? Nooit. Ik weet dat de wereld niet zo werkt maar het is nooit je eigen schuld (of van ouders).
Jouw kind is dan dus die ene die denkt -krijg allemaal de schijt, dit is wie ik ben- supertof! Ik hoop dat hij dit levenslang vasthoudt.quote:Op dinsdag 16 juli 2019 09:43 schreef Budabuddumbam het volgende:
Gatver wat een triestigheid, als moeder ben je niet verantwoordelijk voor het pestgedrag richting je eigen kind. Ik werd gepest om mijn krullende haar, ook mijn ouders hun schuld natuurlijk.
Maargoed mijn oudste zoon ging met jurk en lang haar naar school.
Boeide hem helemaal niet, hij voelde zich juist kwetsbaar in spijkerbroeken en niet in dat jurkje.
Ik had hem veel meer schade aangedaan als ik hem had gedwongen zich anders te gedragen dan dat hij zich voelde. (hij is overigens nu heel populair ondanks zijn andersheid)
De enige die er echt problemen mee hadden waren de volwassenen en eerlijk ik vind wel dat je als volwassenen je aan moet passen aan de ruimdenkendheid van anderen. tolerantie is iets anders dan er mee eens zijn of er in mee gaan met je eigen kind. Maar het is een jurkje geen dingen die een ander schade toebrengen.
Mijn dochter krijgt 0 commentaar over het feit dat bijna al haar t-shirts bij de 'jongensafdeling' vandaan komt, absurd dat dit voor een jongen dan anders is, erg toxisch imho.
En dingen alleen voor thuis is wel gewoon een stukje identiteit afpakken imho.
[..]
Mijn kind ligt al overhoop als iemamd haar haarstrik stom vind of dr ketting met hanger niet mooi.. zou ik haar dan bewust blootstellen aan dingen waarvan IK als volwassene weet dat kinderen daar op gaan bashen dan bereik ik geen zelfverzekerd kind hoor... dan kan ik haar 100 keer uitleggen dat zij bekrompen zijn maar ze is 4 en dan is uitgelachen worden gewoon niet cool!
Maar goed ik weet ook dat ik en DnD hier een uitzondering zijn met deze gedachte gang.
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Wat gm al zei, je moet als volwassene de beslissingen nemen voor een kind die voor zichzelf nog niet consequenties kan overzien.quote:
Gatver wat een triestigheid, als moeder ben je niet verantwoordelijk voor het pestgedrag richting je eigen kind. Ik werd gepest om mijn krullende haar, ook mijn ouders hun schuld natuurlijk.
Maargoed mijn oudste zoon ging met jurk en lang haar naar school.
Boeide hem helemaal niet, hij voelde zich juist kwetsbaar in spijkerbroeken en niet in dat jurkje.
Ik had hem veel meer schade aangedaan als ik hem had gedwongen zich anders te gedragen dan dat hij zich voelde. (hij is overigens nu heel populair ondanks zijn andersheid)
De enige die er echt problemen mee hadden waren de volwassenen en eerlijk ik vind wel dat je als volwassenen je aan moet passen aan de ruimdenkendheid van anderen. tolerantie is iets anders dan er mee eens zijn of er in mee gaan met je eigen kind. Maar het is een jurkje geen dingen die een ander schade toebrengen.
Mijn dochter krijgt 0 commentaar over het feit dat bijna al haar t-shirts bij de 'jongensafdeling' vandaan komt, absurd dat dit voor een jongen dan anders is, erg toxisch imho.
En dingen alleen voor thuis is wel gewoon een stukje identiteit afpakken imho.
[..]
Ik ben blij en opgelucht om te horen dat jouw kinderen zo geaccepteerd zijn! Wat moet dat als een warm bad voelen! En meisjes in stoere kleding
Andersom is hey alleen een stuk minder geaccepteerd en niet ieder kind vind zo'n acceptatie.
Ik ben het volledig met je eens dat het zou moeten kunnen, maar dat kan in veel gevallen niet
Je kan je afvragen wat het handelen naar: jij bent niet goed genoeg zoals je thuis bent, betekent voor pestgevoeligheid. Wat doet dat met iemands zelfbeeld?
Wat doen uitspraken als: jurk alleen thuis, niet naar school want dat hoort niet, met de verdraagzaamheid van deze kinderen tegenover kinderen die wel met jurk naar school gaan..? Deze kinderen worden door hun ouders nots bene verteld dat dit «afwijkend» is. Hoe kunnen we dan verwachten dat zij dit wel accepteren van klasgenootjes?
Wat doen uitspraken als: jurk alleen thuis, niet naar school want dat hoort niet, met de verdraagzaamheid van deze kinderen tegenover kinderen die wel met jurk naar school gaan..? Deze kinderen worden door hun ouders nots bene verteld dat dit «afwijkend» is. Hoe kunnen we dan verwachten dat zij dit wel accepteren van klasgenootjes?
Mijn middelste trekt zich wel heel veel aan van hoe anderen over hem praten.
Zijn roze schoenen zijn na 5 jaar ondertussen de deur uit
Maar het belangrijkste voor hem zijn enorm lange haar dat zit er nog.
Daar wil hij niet voor kiezen om het weg te doen. Stel je voor dat ik hem ooit dat af had laten knippen voor dat hij naar groep 1 ging, daar zeg je ook mee jij mag niet zijn zoals je wil zijn en imho maakt dat een kind veel kwetsbaarder dan hem naar school laten gaan zoals hij zich fijn voelt.
Zijn roze schoenen zijn na 5 jaar ondertussen de deur uit
Maar het belangrijkste voor hem zijn enorm lange haar dat zit er nog.
Daar wil hij niet voor kiezen om het weg te doen. Stel je voor dat ik hem ooit dat af had laten knippen voor dat hij naar groep 1 ging, daar zeg je ook mee jij mag niet zijn zoals je wil zijn en imho maakt dat een kind veel kwetsbaarder dan hem naar school laten gaan zoals hij zich fijn voelt.
Jazeker zou het andersom moeten zijn en de pesters aangepakt. Maar dat zullen ze al zolang proberen als er kinderen op de wereld zijn. Maar er is nog nooit een methode geweest die afdoende heeft geholpen. Je zult altijd in een groep de pesters en de zwakkeren hebben. En al gooien ze er alle kleuren van de regenboog petten op af, dat gedrag haal je er heel moeilijk uit.quote:Op dinsdag 16 juli 2019 09:43 schreef Roomsnoes het volgende:
Ik snap je gevoel, maar het probleem moet bij het probleem aangepakt worden: pesters. Een kind in een jurk/met staartjes is het probleem niet.
Het doet mee een klein beetje denken aan de discussie over of het je eigen schuld is als je verkracht wordt als je met een kort rokje over straat gaat. Is dat je eigen schuld dan? Nooit.
Is gepest worden je eigen schuld? Nooit. Ik weet dat de wereld niet zo werkt maar het is nooit je eigen schuld (of van ouders).
Nooit je eigen schuld of die van je ouders ben ik het niet mee eens. Als je een kind kwetsbaar naar school laat gaan ben je medeverantwoordelijk. Wat nou als een kind vies is of stinkt? Dan is het toch de verantwoordelijkheid van de ouders om te zorgen dat het kind fris is? Het zelfde met "andere buitengewone" dingen.
Ik snap je vergelijking met de rokjes en verkrachting. En dat is ook een hele moeilijke! En nee, een vrpuw mag daar nooit verantwoordelijk voor gehouden... al zou ze in haat blote kont rond dansen met tepelkwastjes, als ze nee zegt is het nee! Maar hoe stop je de zieken van geest doe daar geen genoegen mee nemen?
Wat verdrietig! Helemaal voor dat ventje zou ik willen dat het anders zou zijn! Mijn zoon wil ook lang haar en is al een paar keer meisje genoemd maar hij wil het er niet af laten knippen. Hij wil kunnen headbangen zegt hij. Ik heb verteld dat het prima is maar dat hij er wel rekening mee moet houden dat het dan weer kan gebeuren. En dat accepteert hij voor nu.quote:
Mijn middelste trekt zich wel heel veel aan van hoe anderen over hem praten.
Zijn roze schoenen zijn na 5 jaar ondertussen de deur uit
Maar het belangrijkste voor hem zijn enorm lange haar dat zit er nog.
Daar wil hij niet voor kiezen om het weg te doen. Stel je voor dat ik hem ooit dat af had laten knippen voor dat hij naar groep 1 ging, daar zeg je ook mee jij mag niet zijn zoals je wil zijn en imho maakt dat een kind veel kwetsbaarder dan hem naar school laten gaan zoals hij zich fijn voelt.
Een kind dat vies is of stinkt wordt niet goed verzorgd, dat is van een héél andere orde dan een kind dat andere kleding aan wil.
Het gebeurt te vaak dat pesters vrij spel hebben en zelfs in bescherming worden genomen. Want als de pester eens goed op zijn bakkes wordt getimmerd door het gepest kind die het helemaal zat is, dan weet ik wel welke ouders er opgebeld gaan worden. En kinderen die gepest worden moeten maar harder worden en van zich afbijten.
Het is helaas de omgekeerde wereld, maar het gebeurt maar al te vaak.
Ik denk dat als mijn zoon (als ik die had) prima zijn mannetje kan staan, dat ik hem wel een jurk naar school laat aantrekken. Maar als mijn zoon niet mondig is, dan zou ik toch iets verzinnen waardoor hij het alleen na schooltijd aan trekt.
Het is helaas de omgekeerde wereld, maar het gebeurt maar al te vaak.
Ik denk dat als mijn zoon (als ik die had) prima zijn mannetje kan staan, dat ik hem wel een jurk naar school laat aantrekken. Maar als mijn zoon niet mondig is, dan zou ik toch iets verzinnen waardoor hij het alleen na schooltijd aan trekt.
Precies!quote:
Het gebeurt te vaak dat pesters vrij spel hebben en zelfs in bescherming worden genomen. Want als de pester eens goed op zijn bakkes wordt getimmerd door het gepest kind die het helemaal zat is, dan weet ik wel welke ouders er opgebeld gaan worden. En kinderen die gepest worden moeten maar harder worden en van zich afbijten.
Het is helaas de omgekeerde wereld, maar het gebeurt maar al te vaak.
Jij en de anderen met jou is de reden dat dit niet anders is, zolang er mensen zoals jij zeggen dat het nou eenmaal zo is en er nou eenmaal kleding niet voor jongens is of alleen voor thuis geef je die boodschap door. Als jij je gedrag en je visie door blijft geven dan.quote:
[..]
Jazeker zou het andersom moeten zijn en de pesters aangepakt. Maar dat zullen ze al zolang proberen als er kinderen op de wereld zijn. Maar er is nog nooit een methode geweest die afdoende heeft geholpen. Je zult altijd in een groep de pesters en de zwakkeren hebben. En al gooien ze er alle kleuren van de regenboog petten op af, dat gedrag haal je er heel moeilijk uit.
Nooit je eigen schuld of die van je ouders ben ik het niet mee eens. Als je een kind kwetsbaar naar school laat gaan ben je medeverantwoordelijk. Wat nou als een kind vies is of stinkt? Dan is het toch de verantwoordelijkheid van de ouders om te zorgen dat het kind fris is? Het zelfde met "andere buitengewone" dingen.
En kleding met verzorging vergelijken is al helemaal raar.
en door dingen te accepteren en je aan pesters en verkrachters aan te passen laat je het gewoon in stand.
oké andere vergelijking dan, mijn zoon is naturist. Mag hij dan in zijn blootje naar school? Dat is zijn identiteit, ben ik dan het probleem als ik hem voor de kortzichtigheid van anderen bescherm?quote:
[..]
Jij en de anderen met jou is de reden dat dit niet anders is, zolang er mensen zoals jij zeggen dat het nou eenmaal zo is en er nou eenmaal kleding niet voor jongens is of alleen voor thuis geef je die boodschap door. Als jij je gedrag en je visie door blijft geven dan.
En kleding met verzorging vergelijken is al helemaal raar.
en door dingen te accepteren en je aan pesters en verkrachters aan te passen laat je het gewoon in stand.
Ik kan in mijn eentje geen windmolens bevechten. Ik kan heel erg mijn best doen maar wat zeg in dan later tegen mijn ongelukkige volwassen zoon. Sorry dat het allemaal niet gelukt is vent maar je zag er in ieder geval wel snoezig uit in dat jurkje?
Hell yeah dat ik wil dat dit mogelijk zou moeten zijn. Dat hij met zijn giraffe hoorns naar school kan gaan. Maar ik ga het niet doen. Want dan zullen er zeker een paar zwarte petten zijn die zijn plezier in zijn giraffe hoorns zodanig zal verzieken dat hij ze nooit meer wil. Ook thuis niet. En is dat het nou waard?
Pfoeh wat een lastige discussie.
Ik hoorde er als kind nooit bij op school, omdat ik als meisje dus geen rokjes of jurkjes droeg. Ik voetbalde graag en liep in wijde kleding. En toch ondanks dat ik daardoor amper aansluiting had, ben ik mijn ouders dankbaar dat ik mocht zijn wie ik wilde zijn.
Dat heeft mij sterk gemaakt, ik heb nu als volwassene een 'krijg het schijt' mentaliteit die ik als kind echt niet had.
Vanaf de middelbare school heb ik wel vrienden en ben ik gewoon wie ik ben.
Ik vind het verdrietig als kinderen elkaar pesten of elkaar aankijken op kleding, kapsel etc. En ik gooi hem maar in de ring: ik geloof niet dat het volledig van kinderen afkomt. Een kind heeft geen vooroordelen van zichzelf, die wordt niet geboren met zo'n strenge scheiding in zijn/haar gedachtengang. Dat hebben wij volwassenen in de hand.
En zeker bij kleuters vind ik het belangrijk, die zijn nog te vormen want ze zijn nog jong.
Ik hoop dat B kan zijn, die hij wilt zijn. En ook dat geeft strijd, zo wil mijnheer geen te lang shirt aan (als in het shirt valt op of net over zijn broekrand) want dat is een rokje. Daar hadden we vanochtend een hele discussie over, hij wilde een bepaald shirt ineens niet meer aan. En toen kwam dat verhaal eruit. Ik ga hem niet dwingen dat shirt toch aan te doen, maar ik ga wel het gesprek met hem aan.
En ja ik ben stiekem blij dat B stoere jongenskleren wilt dragen want met 2 mama's hebben we hem al kwetsbaarder gemaakt. Dat is voor mij serieus een reden geweest om geen kinderen te willen. En nu? Nu vind ik dat de ouders maar een verantwoordelijkheid moeten nemen en hun kinderen minder bekrompen op moeten voeden. Ik hoop dat wij B een sterke en stabiele basis geven waar hij veel zelfvertrouwen van krijgt. En ik hoop stiekem ook dat hij een oplawaai verkoopt als hij gepest zou worden om wat voor reden dan ook.
Ik hoorde er als kind nooit bij op school, omdat ik als meisje dus geen rokjes of jurkjes droeg. Ik voetbalde graag en liep in wijde kleding. En toch ondanks dat ik daardoor amper aansluiting had, ben ik mijn ouders dankbaar dat ik mocht zijn wie ik wilde zijn.
Dat heeft mij sterk gemaakt, ik heb nu als volwassene een 'krijg het schijt' mentaliteit die ik als kind echt niet had.
Vanaf de middelbare school heb ik wel vrienden en ben ik gewoon wie ik ben.
Ik vind het verdrietig als kinderen elkaar pesten of elkaar aankijken op kleding, kapsel etc. En ik gooi hem maar in de ring: ik geloof niet dat het volledig van kinderen afkomt. Een kind heeft geen vooroordelen van zichzelf, die wordt niet geboren met zo'n strenge scheiding in zijn/haar gedachtengang. Dat hebben wij volwassenen in de hand.
En zeker bij kleuters vind ik het belangrijk, die zijn nog te vormen want ze zijn nog jong.
Ik hoop dat B kan zijn, die hij wilt zijn. En ook dat geeft strijd, zo wil mijnheer geen te lang shirt aan (als in het shirt valt op of net over zijn broekrand) want dat is een rokje. Daar hadden we vanochtend een hele discussie over, hij wilde een bepaald shirt ineens niet meer aan. En toen kwam dat verhaal eruit. Ik ga hem niet dwingen dat shirt toch aan te doen, maar ik ga wel het gesprek met hem aan.
En ja ik ben stiekem blij dat B stoere jongenskleren wilt dragen want met 2 mama's hebben we hem al kwetsbaarder gemaakt. Dat is voor mij serieus een reden geweest om geen kinderen te willen. En nu? Nu vind ik dat de ouders maar een verantwoordelijkheid moeten nemen en hun kinderen minder bekrompen op moeten voeden. Ik hoop dat wij B een sterke en stabiele basis geven waar hij veel zelfvertrouwen van krijgt. En ik hoop stiekem ook dat hij een oplawaai verkoopt als hij gepest zou worden om wat voor reden dan ook.
En wat zeg je tegen je zoon als hij later moeilijkheden heeft om te doen wat hij graag wil?quote:
[..]
oké andere vergelijking dan, mijn zoon is naturist. Mag hij dan in zijn blootje naar school? Dat is zijn identiteit, ben ik dan het probleem als ik hem voor de kortzichtigheid van anderen bescherm?
Ik kan in mijn eentje geen windmolens bevechten. Ik kan heel erg mijn best doen maar wat zeg in dan later tegen mijn ongelukkige volwassen zoon. Sorry dat het allemaal niet gelukt is vent maar je zag er in ieder geval wel snoezig uit in dat jurkje?
Hell yeah dat ik wil dat dit mogelijk zou moeten zijn. Dat hij met zijn giraffe hoorns naar school kan gaan. Maar ik ga het niet doen. Want dan zullen er zeker een paar zwarte petten zijn die zijn plezier in zijn giraffe hoorns zodanig zal verzieken dat hij ze nooit meer wil. Ook thuis niet. En is dat het nou waard?
Als hij bang is om zichzelf te zijn, sorry dat het allemaal niet gelukt is vent maar je liep gelukkig niet in een jurkje?
Je doet alsof dat hetgeen is wat een kind zal beschadigen, alsof alle problemen te linken zijn aan dat jurkje, zelfverzekerdheid geef je niet mee door een kind te beschermen.
En je gaat echt van heel veel dingen uit,dat plezier altijd maar verpest zal worden maar dat kan jij netzo goed doen door dingen te onderdrukken. mijn moeder heeft mijn hele leven echt verziekt door mij altijd maar bewust te maken van wat anderen zouden kunnen vinden van mijn kleding of mijn keuzes.
Ik bereid mijn kinderen voor op de wereld zoals die is. Wanneer zij volwassen zijn zullen ze zich aan de zelfde "ongeschreven gedragsregels" moeten houden. Wij allemaal schikken ons aan de verschillende rollen van het leven. De kantoor ik is een hele andere dan de thuis ik. En die is weer anders dan de ik die op stap gaat. De dragqueen die zijn prachtige ik is op een boot met gay pride staat de maandag erna mogelijk weer netjes in zijn pak op kantoor. Dit is natuurlijk een overdreven voorbeeld maar iedereen doet dit in meerdere of mindere mate.quote:
[..]
En wat zeg je tegen je zoon als hij later moeilijkheden heeft om te doen wat hij graag wil?
Als hij bang is om zichzelf te zijn, sorry dat het allemaal niet gelukt is vent maar je liep gelukkig niet in een jurkje?
Je doet alsof dat hetgeen is wat een kind zal beschadigen, alsof alle problemen te linken zijn aan dat jurkje, zelfverzekerdheid geef je niet mee door een kind te beschermen.
En je gaat echt van heel veel dingen uit,dat plezier altijd maar verpest zal worden maar dat kan jij netzo goed doen door dingen te onderdrukken. mijn moeder heeft mijn hele leven echt verziekt door mij altijd maar bewust te maken van wat anderen zouden kunnen vinden van mijn kleding of mijn keuzes.
Ik ben echt raar geloof ik, ik ben op kantoor exact dezelfde persoon als thuis....
Take it or leave it. Ik werk tussen de pakken en mantelpakken, ik loop in spijkerbroek en op sneakers en ik heb een managementfunctie.
Als ik op mijn werk me anders moet voordoen dan ik ben, zoek ik meteen iets anders.
Take it or leave it. Ik werk tussen de pakken en mantelpakken, ik loop in spijkerbroek en op sneakers en ik heb een managementfunctie.
Als ik op mijn werk me anders moet voordoen dan ik ben, zoek ik meteen iets anders.
maar kinderen worden ook gepest om hun bril of hun rode haar..quote:
[..]
Helemaal mee eens... Maar dat is een utopie. Pesters zijn er altijd wel. Je kunt niet iedereen opvoeden naar jouw denkbeelden. Het is een ding om een trui aan te trekken die op het moment niet ín is. Maar een ander om je kind in kleding te hijsen die niet voor hem bedoeld is. Zelfs david Beckham kreeg dat niet voor elkaar
Die kan je toch ook niet zeggen.. nou doe jij maar geen bril op dan of we verven de haren.. Het is natuurlijk wel goed om je kind erop voor te bereiden dat het uitgelachen kán worden.. maar ik denk serieus niet dat je een kind behoeden kan voor pestgedrag kan behoeden door netjes met de stroom mee te doen.. als ze willen pesten doen ze dat en dan moet dát aangepakt worden
zeker waar! Mijn zoon wil niet spelen met een kind omdat hij grote wangen heeft. Ze vinden wel wat. Erg stom! En mij zoo is zeker geen heilige! Maar een bril of rood haar kun je niks aan doen maar waarom zou je zo de kat op het spek binden door uitzonderlijke dingen als een jurkje niet gewoon thuis laten?quote:
[..]
maar kinderen worden ook gepest om hun bril of hun rode haar..
Die kan je toch ook niet zeggen.. nou doe jij maar geen bril op dan of we verven de haren.. Het is natuurlijk wel goed om je kind erop voor te bereiden dat het uitgelachen kán worden.. maar ik denk serieus niet dat je een kind behoeden kan voor pestgedrag kan behoeden door netjes met de stroom mee te doen.. als ze willen pesten doen ze dat en dan moet dát aangepakt worden
zo is mijn dochter eens uitgelachen omdat ze na gym haar shirt binnenstebuiten aan had gedaan.. ze vond dat vooral flauw en was er niet zo van onder de indruk maar dat had natuurlijk ook voor een knauw in haar zelfbeeld kunnen zorgen..
maar goed mijn zoon mag dus gewoon in jurk naar school. (maar geen prinsessenverkleedjurk of dieren onesie tenzij carnaval)
maar goed mijn zoon mag dus gewoon in jurk naar school. (maar geen prinsessenverkleedjurk of dieren onesie tenzij carnaval)
ik denk dus dat dat jurkje thuislaten niet helpt.quote:
[..]
zeker waar! Mijn zoon wil niet spelen met een kind omdat hij grote wangen heeft. Ze vinden wel wat. Erg stom! En mij zoo is zeker geen heilige! Maar een bril of rood haar kun je niks aan doen maar waarom zou je zo de kat op het spek binden door uitzonderlijke dingen als een jurkje niet gewoon thuis laten?
Bij aapiejannie was het een gewei met lampjes, geen jurk.. een ander die zoiets had gedragen was misschien juist wel de held van de dag geweest.
Nee, ik doe dit niet en ik ken tientallen mensen die dit ook niet doen.quote:Op dinsdag 16 juli 2019 10:57 schreef DagenNachtdromer het volgende:
[..]
Ik bereid mijn kinderen voor op de wereld zoals die is. Wanneer zij volwassen zijn zullen ze zich aan de zelfde "ongeschreven gedragsregels" moeten houden. Wij allemaal schikken ons aan de verschillende rollen van het leven. De kantoor ik is een hele andere dan de thuis ik. En die is weer anders dan de ik die op stap gaat. De dragqueen die zijn prachtige ik is op een boot met gay pride staat de maandag erna mogelijk weer netjes in zijn pak op kantoor. Dit is natuurlijk een overdreven voorbeeld maar iedereen doet dit in meerdere of mindere mate.
Jezelf anders voordoen omdat je denkt dat de maatschappij dat wenst is het zwaarste leven dat er is imho.
Ik ken genoeg mannen die op hun werk een rok of jurk dragen
En ik draag ook wat veel andere mensen heel lelijk vinden. De ongeschreven gedragsregels vind ik compleet niet belangrijk in het volwassen leven.
Kinderen die gevoelig zijn voor pestgedrag die zal een pester van ver ruiken en dan maakt het niet uit waar ze je op pakken het doet evenveel pijn. Dat rode haar, de verkeerde schoenen, de jurk, je moeder met een hoofddoek of je vader die rookt. Ze verzinnen wel iets.
En als dat dan voor moet komen heb ik mijn zoon/dochter liever in iets wat ze blij maakt.
Ook geen zondagse sneakers? Spijkerbroek op net?quote:
Ik ben echt raar geloof ik, ik ben op kantoor exact dezelfde persoon als thuis....
Take it or leave it. Ik werk tussen de pakken en mantelpakken, ik loop in spijkerbroek en op sneakers en ik heb een managementfunctie.
Als ik op mijn werk me anders moet voordoen dan ik ben, zoek ik meteen iets anders.
ja dat dus, maar dan beter verwoord..quote:
[..]
Nee, ik doe dit niet en ik ken tientallen mensen die dit ook niet doen.
Jezelf anders voordoen omdat je denkt dat de maatschappij dat wenst is het zwaarste leven dat er is imho.
Ik ken genoeg mannen die op hun werk een rok of jurk dragen
En ik draag ook wat veel andere mensen heel lelijk vinden. De ongeschreven gedragsregels vind ik compleet niet belangrijk in het volwassen leven.
Kinderen die gevoelig zijn voor pestgedrag die zal een pester van ver ruiken en dan maakt het niet uit waar ze je op pakken het doet evenveel pijn. Dat rode haar, de verkeerde schoenen, de jurk, je moeder met een hoofddoek of je vader die rookt. Ze verzinnen wel iets.
En als dat dan voor moet komen heb ik mijn zoon/dochter liever in iets wat ze blij maakt.
quote ipv edit..
iets anders.. mijn kleuter mocht vandaag een gezelschapsspel mee naar school. Hij was er zo trots op! en nog voor school begon had hij de juf al alle ins en outs van "max de kat" uitgelegd.. zo schattig!
iets anders.. mijn kleuter mocht vandaag een gezelschapsspel mee naar school. Hij was er zo trots op! en nog voor school begon had hij de juf al alle ins en outs van "max de kat" uitgelegd.. zo schattig!
Wat zijn zondagse sneakers?
Ik wil je best tegenmoed komen in je mening, maar ik draag op mijn werk echt niets anders dan thuis. Het maakt geen zak uit of je mij op mijn vrije woensdag of vandaag op kantoor tegenkomt.
Ik werk bij een groot bedrijf en heb regelmatig presentaties voor onze directie moeten geven, ik draag dan gewoon mijn asics en mijn spijkerbroek of chino, net wat ik uit mijn kast pakte 's ochtends. Vorige week was ik op werkbezoek bij een grijze pakken bedrijf. Geen haar op mijn hoofd die eraan denkt om dan een mantelpakje aan te schaffen. Ik zat tussen 10 mannen in een matching pak, ik had een spijkerbroek, polo en rode sneakers aan.
Ik zorg dat het schoon is en dat ik geen ontblote buik heb ofzo, maar dat doe ik ook als ik thuis ben.
Ik wil je best tegenmoed komen in je mening, maar ik draag op mijn werk echt niets anders dan thuis. Het maakt geen zak uit of je mij op mijn vrije woensdag of vandaag op kantoor tegenkomt.
Ik werk bij een groot bedrijf en heb regelmatig presentaties voor onze directie moeten geven, ik draag dan gewoon mijn asics en mijn spijkerbroek of chino, net wat ik uit mijn kast pakte 's ochtends. Vorige week was ik op werkbezoek bij een grijze pakken bedrijf. Geen haar op mijn hoofd die eraan denkt om dan een mantelpakje aan te schaffen. Ik zat tussen 10 mannen in een matching pak, ik had een spijkerbroek, polo en rode sneakers aan.
Ik zorg dat het schoon is en dat ik geen ontblote buik heb ofzo, maar dat doe ik ook als ik thuis ben.
Ik heb respect voor de ouders die los kunnen laten..en kunnen denken "oke kind ga in je tutu naar school en leef" als ze willen pesten doen ze dat toch!" Jullie hebben gelijk...
Maar ik kan dat niet... ik zit zo niet in elkaar, voor mijn kinderen kies ik anders en geef ik de pesters liever geen ammunitie (want ja zo zie IK dat) Ik ben 32 en doe mn uiterste best 2 zelfstandige zelfverzekerde kinderen op te voeden en eerlijk gezegt lukt me dat nog best aardig... ook zonder tutu. En als ze over een paar jaar groot genoeg zijn en sterk genoeg om schijt te hebben dan steun ik ze met alles wat ik in mij heb, maar nu bescherm ik mijn kleintjes op de manier waarvan ik denk en voel dat dit voor ons de juiste is.
Maar ik kan dat niet... ik zit zo niet in elkaar, voor mijn kinderen kies ik anders en geef ik de pesters liever geen ammunitie (want ja zo zie IK dat) Ik ben 32 en doe mn uiterste best 2 zelfstandige zelfverzekerde kinderen op te voeden en eerlijk gezegt lukt me dat nog best aardig... ook zonder tutu. En als ze over een paar jaar groot genoeg zijn en sterk genoeg om schijt te hebben dan steun ik ze met alles wat ik in mij heb, maar nu bescherm ik mijn kleintjes op de manier waarvan ik denk en voel dat dit voor ons de juiste is.
S. 2014
J. 2016
J. 2016
oh, qua kleding doe ik t ongeveer zoals jij exode..
Ik zorg voor schoon, geen blote schouders of buik en niet enorm verwassen (dat laatste zou ik thuis wél gerust aandoen)..
Bij mij op t werk is er sowieso veel variatie.. paar nette pakken, paar spijkerbroek met nette blouse, paar t-shirt met maffe print (die laatste is de main dresscode onder de helpdesk groep, maar één van de belangrijkste projectleiders draagt dat ook)..vooral mannen hier dus (waarvan geen één in jurk of rok overigens)
Ik zorg voor schoon, geen blote schouders of buik en niet enorm verwassen (dat laatste zou ik thuis wél gerust aandoen)..
Bij mij op t werk is er sowieso veel variatie.. paar nette pakken, paar spijkerbroek met nette blouse, paar t-shirt met maffe print (die laatste is de main dresscode onder de helpdesk groep, maar één van de belangrijkste projectleiders draagt dat ook)..vooral mannen hier dus (waarvan geen één in jurk of rok overigens)
sja, van mij mogen ze ook niet in tutu naar school.. dat is voor ballet namelijk net als scouting uniform voor scouting. Ik zie daar wel je punt hoor.quote:
Ik heb respect voor de ouders die los kunnen laten..en kunnen denken "oke kind ga in je tutu naar school en leef" als ze willen pesten doen ze dat toch!" Jullie hebben gelijk...
Maar ik kan dat niet... ik zit zo niet in elkaar, voor mijn kinderen kies ik anders en geef ik de pesters liever geen ammunitie (want ja zo zie IK dat) Ik ben 32 en doe mn uiterste best 2 zelfstandige zelfverzekerde kinderen op te voeden en eerlijk gezegt lukt me dat nog best aardig... ook zonder tutu. En als ze over een paar jaar groot genoeg zijn en sterk genoeg om schijt te hebben dan steun ik ze met alles wat ik in mij heb, maar nu bescherm ik mijn kleintjes op de manier waarvan ik denk en voel dat dit voor ons de juiste is.
maar ik had vroeger bijvoorbeeld alleen joggingbroeken aan..ben ik wel eens mee gepest. Maar ik was gewoon niet zo pestbaar vrees ik, dus dat hield snel op en werd dan geaccepteerd. (in groep 8 vroeg er op een gegeven moment iemand waarom ik eigenlijk geen spijkerbroek aanwilde en toen dacht ik ineens, ja waarom eigenlijk niet? en toen ben ik geswitched naar spijkerbroek
)[ Bericht 21% gewijzigd door watmoetikkiezen op 16-07-2019 12:03:06 ]
GM, ik snap het ook hoor. Je wilt het beste voor je kind, je wilt niet dat ze gepest worden.
Ik denk zelf alleen dat als een jongen in een jurk naar school wilt, hij op lange termijn ongelukkiger wordt als dat niet mag dan als hij er eventueel mee gepest zou worden. Maar die mening is makkelijk omdat ons jochie vooral blij is in een spijkerbroek en met een spiderman shirt.
Ik denk zelf alleen dat als een jongen in een jurk naar school wilt, hij op lange termijn ongelukkiger wordt als dat niet mag dan als hij er eventueel mee gepest zou worden. Maar die mening is makkelijk omdat ons jochie vooral blij is in een spijkerbroek en met een spiderman shirt.
ik vind je een prachtig mens!quote:
Ik heb respect voor de ouders die los kunnen laten..en kunnen denken "oke kind ga in je tutu naar school en leef" als ze willen pesten doen ze dat toch!" Jullie hebben gelijk...
Maar ik kan dat niet... ik zit zo niet in elkaar, voor mijn kinderen kies ik anders en geef ik de pesters liever geen ammunitie (want ja zo zie IK dat) Ik ben 32 en doe mn uiterste best 2 zelfstandige zelfverzekerde kinderen op te voeden en eerlijk gezegt lukt me dat nog best aardig... ook zonder tutu. En als ze over een paar jaar groot genoeg zijn en sterk genoeg om schijt te hebben dan steun ik ze met alles wat ik in mij heb, maar nu bescherm ik mijn kleintjes op de manier waarvan ik denk en voel dat dit voor ons de juiste is.
maar t is ook erg kindafhankelijk hoor. sommige jongens zullen er inderdaad last van hebben als ze geen jurk mochten, anderen weer helemaal niet..quote:
GM, ik snap het ook hoor. Je wilt het beste voor je kind, je wilt niet dat ze gepest worden.
Ik denk zelf alleen dat als een jongen in een jurk naar school wilt, hij op lange termijn ongelukkiger wordt als dat niet mag dan als hij er eventueel mee gepest zou worden. Maar die mening is makkelijk omdat ons jochie vooral blij is in een spijkerbroek en met een spiderman shirt.
en t verschilt denk ik ook per school er zijn sowieso wat alternatievere mensen hier geloof ik dus hier kan het makkelijker..(gezin met 2 moeders, een moeder met paarsgeverfd haar, vader met net pak en paardestaart, en nog zo'handgebreide linksdraaiende geitenwollensok moeder, en dat is dan alleen de kleuterklas)
Dat is waar en ik vind ook dat niemand iets fout doet. Ik ben gewoon blij dat mijn ouders mij in een klein dorpje rond liepen lopen zoals ik wilde. En mijn ouders kleurden echt nooit buiten de lijntjes. Ik ben ervan overtuigd dat ik er ook in jurk niet bij had gehoord.
MAAR ik zou het niet makkelijk vinden als B graag een jurk aan zou willen naar school. Net zoals ik ook stiekem hoop dat hij hetero is en binnen de normen valt. Ik zal dat nooit hardop uitspreken en altijd steunen, want doordat ik zelf buiten al die normen viel, weet ik hoe belangrijk die onvoorwaardelijke steun is. En ik ben ervan overtuigd van wat ik hier lees dat die steun er is. Ik zou zo graag willen dat de taboes doorbroken worden en kinderen elkaar accepteren. Jaja, ik ben vast diep vanbinnen een hippie.
MAAR ik zou het niet makkelijk vinden als B graag een jurk aan zou willen naar school. Net zoals ik ook stiekem hoop dat hij hetero is en binnen de normen valt. Ik zal dat nooit hardop uitspreken en altijd steunen, want doordat ik zelf buiten al die normen viel, weet ik hoe belangrijk die onvoorwaardelijke steun is. En ik ben ervan overtuigd van wat ik hier lees dat die steun er is.
Ik zou zo graag willen dat de taboes doorbroken worden en kinderen elkaar accepteren. Jaja, ik ben vast diep vanbinnen een hippie.
Vergeet helemaal mijn vraag te stellen 
B heeft een apenwekker, zo analoog ding waarvan je de ogen in kan stellen op een bepaald tijdstip zoals dat schaap en nijntje.
Na meerdere keren te zijn gevallen en in de tas meegenomen op reis. Heeft ie kuren. De ogen gaan middenin de nacht open of gaan ineens knipperen. Kortom niet echt handig.
Nu dacht ik erover een digitale klok voor hem te kopen. Die hebben jullie toch Nikki? Is er meer ervaring mee met kleuters? Klokkijken kan hij niet en met zo'n digitale kunnen we hopelijk ook afspraken maken MAAR in het weekend staat 'aap' altijd op 07:30 of 07:45. Hoe leg je dat uit aan een kleuter? Het is wel heel ingewikkeld om na 07:30 te verduidelijken aan hem.
B heeft een apenwekker, zo analoog ding waarvan je de ogen in kan stellen op een bepaald tijdstip zoals dat schaap en nijntje.
Na meerdere keren te zijn gevallen en in de tas meegenomen op reis. Heeft ie kuren. De ogen gaan middenin de nacht open of gaan ineens knipperen. Kortom niet echt handig.
Nu dacht ik erover een digitale klok voor hem te kopen. Die hebben jullie toch Nikki? Is er meer ervaring mee met kleuters? Klokkijken kan hij niet en met zo'n digitale kunnen we hopelijk ook afspraken maken MAAR in het weekend staat 'aap' altijd op 07:30 of 07:45. Hoe leg je dat uit aan een kleuter? Het is wel heel ingewikkeld om na 07:30 te verduidelijken aan hem.
ach ja, in de straat wilde de meeste kinderen niet met mij spelen en dat vond ik wel lastig (later bleek dat te zijn omdat mijn moeder ongetrouwd was). maar op school hoorde ik er ondanks enorm jongensachtig wél bij. gelukkig zat ik dus op een andere school anders was dat best naar geweest denk ik.
Denk inderdaad dat het vooral belangrijk is dat je van je kinderen houdt en ze steunt..
Denk inderdaad dat het vooral belangrijk is dat je van je kinderen houdt en ze steunt..
Genoeg mannen die in hun rok of jurk naar het werk gaan? Dan zal Rotterdam en omgeving vrij bekrompen zijn, want ik heb ze nog nooit gezien. Niet op straat en niet in het OV. En als ik ze wel zou zien zou ik er in eerste instantie misschien om gniffelen en daarna zoiets hebben als hij er blij mee is, why not.
Ik ben van een dorp naar Rotterdam verhuisd ook omdat je meer kan zijn wie je bent. Niemand doet raar als je in de zomer in je foute kersttrui over straat loopt. Kinderen daarentegen kunnen ontzettend hard zijn tegen elkaar juist omdat ze eerlijk zijn. Waar volwassenen niks zeggen om iemand niet te kwetsen oid, bulderen kinderen daar dwars overheen en zeggen wat er in hun op komt.
Ik vind dat het hier allemaal wel heel zwart wit gesteld wordt hoor. Als een jongen geen jurk naar school aan mag krijgt hij echt niet direct het idee dat hij niet zichzelf mag zijn. Ik neem aan dat er meerdere kledingsoorten gedragen worden als een jurk, in een broek voelt hij zich toch ook gewoon zichzelf?
Ik vind het pesten om rood haar en een bril anders dan het pesten om een jongen in een jurk. Die eerste twee, daar heb je geen invloed op. Bij het laatste wel. Ik vind ook echt dat kinderen moeten zijn wie ze willen zijn en dragen wat ze willen, maar de waarheid is dat in de praktijk wat moeilijker ligt. Kinderen zijn bikkelhard tegen elkaar.
Ik ben van een dorp naar Rotterdam verhuisd ook omdat je meer kan zijn wie je bent. Niemand doet raar als je in de zomer in je foute kersttrui over straat loopt. Kinderen daarentegen kunnen ontzettend hard zijn tegen elkaar juist omdat ze eerlijk zijn. Waar volwassenen niks zeggen om iemand niet te kwetsen oid, bulderen kinderen daar dwars overheen en zeggen wat er in hun op komt.
Ik vind dat het hier allemaal wel heel zwart wit gesteld wordt hoor. Als een jongen geen jurk naar school aan mag krijgt hij echt niet direct het idee dat hij niet zichzelf mag zijn. Ik neem aan dat er meerdere kledingsoorten gedragen worden als een jurk, in een broek voelt hij zich toch ook gewoon zichzelf?
Ik vind het pesten om rood haar en een bril anders dan het pesten om een jongen in een jurk. Die eerste twee, daar heb je geen invloed op. Bij het laatste wel. Ik vind ook echt dat kinderen moeten zijn wie ze willen zijn en dragen wat ze willen, maar de waarheid is dat in de praktijk wat moeilijker ligt. Kinderen zijn bikkelhard tegen elkaar.
Wij hebben een ouderwetse alarmklok. Ze mogen uit bed als de kleine wijzer boven het zilveren wijzertje staat. We doen het nu 2 weken zo en het werkt echt perfect. Ik heb het een paar keer voorgedaan, maar ze snapten het echt snel.quote:
Vergeet helemaal mijn vraag te stellen
B heeft een apenwekker, zo analoog ding waarvan je de ogen in kan stellen op een bepaald tijdstip zoals dat schaap en nijntje.
Na meerdere keren te zijn gevallen en in de tas meegenomen op reis. Heeft ie kuren. De ogen gaan middenin de nacht open of gaan ineens knipperen. Kortom niet echt handig.
Nu dacht ik erover een digitale klok voor hem te kopen. Die hebben jullie toch Nikki? Is er meer ervaring mee met kleuters? Klokkijken kan hij niet en met zo'n digitale kunnen we hopelijk ook afspraken maken MAAR in het weekend staat 'aap' altijd op 07:30 of 07:45. Hoe leg je dat uit aan een kleuter? Het is wel heel ingewikkeld om na 07:30 te verduidelijken aan hem.
Deze om precies te zijn:
https://m2.ikea.com/us/en/p/dekad-alarm-clock-black-20404000/
heel mooi verwoord!quote:
Genoeg mannen die in hun rok of jurk naar het werk gaan? Dan zal Rotterdam en omgeving vrij bekrompen zijn, want ik heb ze nog nooit gezien. Niet op straat en niet in het OV. En als ik ze wel zou zien zou ik er in eerste instantie misschien om gniffelen en daarna zoiets hebben als hij er blij mee is, why not.
Ik ben van een dorp naar Rotterdam verhuisd ook omdat je meer kan zijn wie je bent. Niemand doet raar als je in de zomer in je foute kersttrui over straat loopt. Kinderen daarentegen kunnen ontzettend hard zijn tegen elkaar juist omdat ze eerlijk zijn. Waar volwassenen niks zeggen om iemand niet te kwetsen oid, bulderen kinderen daar dwars overheen en zeggen wat er in hun op komt.
Ik vind dat het hier allemaal wel heel zwart wit gesteld wordt hoor. Als een jongen geen jurk naar school aan mag krijgt hij echt niet direct het idee dat hij niet zichzelf mag zijn. Ik neem aan dat er meerdere kledingsoorten gedragen worden als een jurk, in een broek voelt hij zich toch ook gewoon zichzelf?
Ik vind het pesten om rood haar en een bril anders dan het pesten om een jongen in een jurk. Die eerste twee, daar heb je geen invloed op. Bij het laatste wel. Ik vind ook echt dat kinderen moeten zijn wie ze willen zijn en dragen wat ze willen, maar de waarheid is dat in de praktijk wat moeilijker ligt. Kinderen zijn bikkelhard tegen elkaar.
Ik schrik hoeveel de schuld gelegd wordt bij de ouder van jongetjes die een jurk naar school dragen. Dat zij hun kind moeten beschermen hiertegen.
Het is mijn inziens victim blaming.
Je kan een kind niet altijd beschermen tegen pesten. Je kan een kind niet verbieden om zichzelf te zijn.
Het is mijn inziens victim blaming.
Je kan een kind niet altijd beschermen tegen pesten. Je kan een kind niet verbieden om zichzelf te zijn.
J heeft deze: https://www.mamaloesbabys(...)-nachtlamp-en-wekkerquote:
Vergeet helemaal mijn vraag te stellen
B heeft een apenwekker, zo analoog ding waarvan je de ogen in kan stellen op een bepaald tijdstip zoals dat schaap en nijntje.
Na meerdere keren te zijn gevallen en in de tas meegenomen op reis. Heeft ie kuren. De ogen gaan middenin de nacht open of gaan ineens knipperen. Kortom niet echt handig.
Nu dacht ik erover een digitale klok voor hem te kopen. Die hebben jullie toch Nikki? Is er meer ervaring mee met kleuters? Klokkijken kan hij niet en met zo'n digitale kunnen we hopelijk ook afspraken maken MAAR in het weekend staat 'aap' altijd op 07:30 of 07:45. Hoe leg je dat uit aan een kleuter? Het is wel heel ingewikkeld om na 07:30 te verduidelijken aan hem.
Een digitale wekker dus, maar met dag/nachtfunctie.
Werkt ideaal, en kan ook tegen een stootje. Hij gaat altijd mee uit logeren (achterop zit een handige aan/uit knop om batterij te besparen) en doet t al meer dan een jaar helemaal prima.
MM, die is handig, thanks! geeft ie ook licht zeg maar? Hij gaat ook mee op vakantie en B ligt in een 'eigen' tentje.
Die aap heeft iets teveel opdonders gekregen denk ik, ziet er stevig uit maar is na 2 jaar niet meer opgewassen tegen B. (lees ramt hem uit, valt wel eens van 2 hoog aangezien ie zo hoog staat want B heeft een hoogslaper. )
Wel knap hoor Nikki, ik zie B er wel voor aan dat ie het ineens niet meer snapt als hij eerder uit belt wilt....
Die aap heeft iets teveel opdonders gekregen denk ik, ziet er stevig uit maar is na 2 jaar niet meer opgewassen tegen B. (lees ramt hem uit, valt wel eens van 2 hoog aangezien ie zo hoog staat want B heeft een hoogslaper. )
Wel knap hoor Nikki, ik zie B er wel voor aan dat ie het ineens niet meer snapt als hij eerder uit belt wilt....
Het regeltje dat Budda citeert “kleding die niet voor hem bedoeld is” is wmb de crux:quote:
[..]
je begrijpt precies wat ik bedoel!
Als wij onze kinderen dat vertellen, hoe zou de wereld dan ooit ruimdenkender en barmhartiger moeten worden?
Je doet zo vreselijk veel aannames. Ook over of er gepest zal worden - dat is echt geen gegeven.
Als mijn zoon een jurk aan zou willen (wil hij niet, hij is sowieso behoorlijk vatbaar voor alle “stoere jongens” praat die hij op school hoort) dan ga ik hem niet vertellen dat dat niet voor jongens is. Hooguit dat sommige mensen denken dat dat alleen voor meisjes is, en vragen hoe hij zich zou voelen als er mensen iets over zeggen - voorbereiden op reacties dus.
Kwak
Hij geeft idd licht, 7 verschillende sterktes (van helemaal uit tot nachtlampsterkte). En dus draadloos te gebruiken, handig in de tent (na een dag of 3/4 moet ie hier aan de oplader).quote:
MM, die is handig, thanks! geeft ie ook licht zeg maar? Hij gaat ook mee op vakantie en B ligt in een 'eigen' tentje.
Die aap heeft iets teveel opdonders gekregen denk ik, ziet er stevig uit maar is na 2 jaar niet meer opgewassen tegen B. (lees ramt hem uit, valt wel eens van 2 hoog aangezien ie zo hoog staat want B heeft een hoogslaper. )
Wel knap hoor Nikki, ik zie B er wel voor aan dat ie het ineens niet meer snapt als hij eerder uit belt wilt....
Dit dit dit honderd keer dit. Ik had deze pagina gemist.quote:
Je kan je afvragen wat het handelen naar: jij bent niet goed genoeg zoals je thuis bent, betekent voor pestgevoeligheid. Wat doet dat met iemands zelfbeeld?
Wat doen uitspraken als: jurk alleen thuis, niet naar school want dat hoort niet, met de verdraagzaamheid van deze kinderen tegenover kinderen die wel met jurk naar school gaan..? Deze kinderen worden door hun ouders nots bene verteld dat dit «afwijkend» is. Hoe kunnen we dan verwachten dat zij dit wel accepteren van klasgenootjes?
Kwak
En zie nu dat ik alweer spuit elf was.
Ik zie overigens in t algemeen veel aannames over pesters en pesten die niet kloppen. Als er iets is aangetoond over pesten is het dat dat niet per se ligt aan of een kind anders is, maar aan zowel de interne machtsverhoudingen in een klas, als het webevinden van voornamelijk de pesters.
Dat zijn geen rotkinderen of slecht opgevoede kinderen. Dat zijn kinderen die proberen hun eigen plekje in de hierarchie te behouden of vinden door zich te manifesteren ten koste van anderen. Pesters zijn doorgaans sociaal onhandiger, soms wat geisoleerd, soms voorheen zelf gepest.
Het “aanpakken” van pesters zoals veel ouders graag zouden zien helpt om die reden ook helemaal niet.
Wat wel helpt is een positief klimaat in je huis en in de klas, als het normaal is dat in een klas iedereen zichzelf mag zijn, als een kind van huis uit meekrijgt dat alle mensen verschillend zijn. Als pesters worden gezien als mede-slachtoffers van een onveilig klimaat of hun eigen onkunde (sociaal emotioneel, maar soms ook cognitief). Maar daar worden heel veel ouders boos van. Dus houden we zelf de problemen in stand.
Ik zie overigens in t algemeen veel aannames over pesters en pesten die niet kloppen. Als er iets is aangetoond over pesten is het dat dat niet per se ligt aan of een kind anders is, maar aan zowel de interne machtsverhoudingen in een klas, als het webevinden van voornamelijk de pesters.
Dat zijn geen rotkinderen of slecht opgevoede kinderen. Dat zijn kinderen die proberen hun eigen plekje in de hierarchie te behouden of vinden door zich te manifesteren ten koste van anderen. Pesters zijn doorgaans sociaal onhandiger, soms wat geisoleerd, soms voorheen zelf gepest.
Het “aanpakken” van pesters zoals veel ouders graag zouden zien helpt om die reden ook helemaal niet.
Wat wel helpt is een positief klimaat in je huis en in de klas, als het normaal is dat in een klas iedereen zichzelf mag zijn, als een kind van huis uit meekrijgt dat alle mensen verschillend zijn. Als pesters worden gezien als mede-slachtoffers van een onveilig klimaat of hun eigen onkunde (sociaal emotioneel, maar soms ook cognitief). Maar daar worden heel veel ouders boos van. Dus houden we zelf de problemen in stand.
Kwak
Ik denk eerlijk gezegd wel dat er over het algemeen makkelijker wordt gedaan over meisjes die zich "jongensachtig" kleden, dan over jongens die in jurk naar school komen.quote:
ach ja, in de straat wilde de meeste kinderen niet met mij spelen en dat vond ik wel lastig (later bleek dat te zijn omdat mijn moeder ongetrouwd was). maar op school hoorde ik er ondanks enorm jongensachtig wél bij. gelukkig zat ik dus op een andere school anders was dat best naar geweest denk ik.
Denk inderdaad dat het vooral belangrijk is dat je van je kinderen houdt en ze steunt..
Ik ben het wat betreft het grote geheel helemaal eens met Room. Alleen het grote dilemma wmb: laat je, om jongens in jurken op macroniveau, op langere termijn, meer geaccepteerd te laten zijn, jóuw jongen in jurk naar school gaan in de wetenschap dat die acceptatie er nú nog niet is en de kans reëel is dat jouw kind wordt gepest/buitengesloten?
Mijn zoon wil overigens nooit een jurk aan. Wel armbandjes, en die draagt hij ook soms naar school. Al merk ik wel dat sinds groep 3 hij daar meer moeite mee krijgt vanwege de opmerkingen van met name oudere jongens. Hij heeft nu op vakantie een armbandje uitgezocht: een regenboogkoordje met knalroze touwtjes. Ben benieuwd of hij deze om houdt als hij weer naar school moet.
Ook voor mij is het wel wat groter dan 'Wordt mijn kind gepest of niet?' Als je kijkt naar de lange termijn, wat wil je dan voor je kind? Welke normen en waarden zijn belangrijk, wat wil je ze meegeven? Een van onze belangrijkste pijlers is ruimdenkendheid, tolerantie, op jezelf durven vertrouwen, en vanuit dat oogpunt kan ik niet met goed fatsoen tegen mijn kind zeggen dat hij iets moet doen of laten omwille van de eventuele reacties van een ander. Je mag ergens voor staan, hoe klein je ook bent, en of het jou als kind de eventuele strijd waard is mag je zelf ondervinden wat mij betreft. Besluit jij na een dagje jurk dat je dat niet meer wil, prima. Maar dat is dan jouw besluit, niet het onze. Je kind sterk en weerbaar maken doe je niet perse door alle mogelijke klappen op voorhand uit de weg te ruimen.
Maar dit gaat toch niet alleen over jongens in jurken? Dit gaat toch over tolerantie, over afwijken van de norm en in hoeverre wij als maatschappij dat ein-de-lijk eens gaan omarmen? Die jurk aan naar school kan ook juist een mooie opening zijn van een goed gesprek over zulke waardevolle zaken.quote:
[..]
Ik ben het wat betreft het grote geheel helemaal eens met Room. Alleen het grote dilemma wmb: laat je, om jongens in jurken op macroniveau, op langere termijn, meer geaccepteerd te laten zijn, jóuw jongen in jurk naar school gaan in de wetenschap dat die acceptatie er nú nog niet is en de kans reëel is dat jouw kind wordt gepest/buitengesloten?
Naar mijn idee ruim je dan ook niet alle mogelijke klappen uit de weg voor je kind, maar wel een grote kans op een klap en het bepalen van de positie van je kind in de klas. Ik denk ook dat het niet zo simpel is als 'de volgende dag trek je gewoon weer een broek aan', want jouw kind is dan wel al de jongen die in jurk naar school komt.
Nogmaals, ik begrijp de ideologie erachter heel goed, maar ik zou in de praktijk te huiverig zijn voor het plaatsen van mijn zoon in een zeer gemakkelijke pestpositie, en de gevolgen die dit kan hebben voor de rest van zijn schoolperiode. Als je eenmaal de 'pispaal' van de klas bent, is het niet zo gemakkelijk om hiervan los te komen, ben ik bang. En ik snap dat er honderd redenen kunnen zijn om gepest te worden, maar een jongen in een jurk is in onze cultuur haast een uitnodiging.
Voor mijn gevoel is het een strijd tussen een idealistische en een realistische keuze, en ik zou zelf dan zwichten voor de realistische.
Nogmaals, ik begrijp de ideologie erachter heel goed, maar ik zou in de praktijk te huiverig zijn voor het plaatsen van mijn zoon in een zeer gemakkelijke pestpositie, en de gevolgen die dit kan hebben voor de rest van zijn schoolperiode. Als je eenmaal de 'pispaal' van de klas bent, is het niet zo gemakkelijk om hiervan los te komen, ben ik bang. En ik snap dat er honderd redenen kunnen zijn om gepest te worden, maar een jongen in een jurk is in onze cultuur haast een uitnodiging.
Voor mijn gevoel is het een strijd tussen een idealistische en een realistische keuze, en ik zou zelf dan zwichten voor de realistische.
Precies dit is wat ik bedoel...quote:
Naar mijn idee ruim je dan ook niet alle mogelijke klappen uit de weg voor je kind, maar wel een grote kans op een klap en het bepalen van de positie van je kind in de klas. Ik denk ook dat het niet zo simpel is als 'de volgende dag trek je gewoon weer een broek aan', want jouw kind is dan wel al de jongen die in jurk naar school komt.
Nogmaals, ik begrijp de ideologie erachter heel goed, maar ik zou in de praktijk te huiverig zijn voor het plaatsen van mijn zoon in een zeer gemakkelijke pestpositie, en de gevolgen die dit kan hebben voor de rest van zijn schoolperiode. Als je eenmaal de 'pispaal' van de klas bent, is het niet zo gemakkelijk om hiervan los te komen, ben ik bang. En ik snap dat er honderd redenen kunnen zijn om gepest te worden, maar een jongen in een jurk is in onze cultuur haast een uitnodiging.
Voor mijn gevoel is het een strijd tussen een idealistische en een realistische keuze, en ik zou zelf dan zwichten voor de realistische.
Ik zou heel graag zien dat we minder veroordelend zijn als maatschappij maar voel me niet geroepen mijn kinderen voorop in die strijd te zetten...
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Nou ja, dit dus. Een jongen in een jurk is een redelijk zeldzaam voorbeeld misschien. Wat als dezelfde reactie komt over Nikeschoenen, lang gevlochten haar, My Little Pony of een gele fiets? Hoe ver ga je?quote:
[..]
Maar dit gaat toch niet alleen over jongens in jurken? Dit gaat toch over tolerantie, over afwijken van de norm en in hoeverre wij als maatschappij dat ein-de-lijk eens gaan omarmen? Die jurk aan naar school kan ook juist een mooie opening zijn van een goed gesprek over zulke waardevolle zaken.
Mijn dochter zoekt zelf haar kleren uit. Dan heeft ze een gestreepte broek aan, een gebloemde jurk en een trui met Pippi. Zij tevreden, want ze houdt van alle kleuren en vindt zichzelf heel sterk. In mijn ogen ziet het er niet uit, en medemoeders hebben spottend: zo zoek je zelf je kleren uit ofzo, gezegd. Goddankz egg O dan trots: Ja!
Wie zijn wij om onze kinderen in een keurslijf te proppen? Om te bepalen wat wel en niet kan, qua uiterlijkheden?
Gedrag is een heel ander verhaal.
Dit precies!quote:
Naar mijn idee ruim je dan ook niet alle mogelijke klappen uit de weg voor je kind, maar wel een grote kans op een klap en het bepalen van de positie van je kind in de klas. Ik denk ook dat het niet zo simpel is als 'de volgende dag trek je gewoon weer een broek aan', want jouw kind is dan wel al de jongen die in jurk naar school komt.
Nogmaals, ik begrijp de ideologie erachter heel goed, maar ik zou in de praktijk te huiverig zijn voor het plaatsen van mijn zoon in een zeer gemakkelijke pestpositie, en de gevolgen die dit kan hebben voor de rest van zijn schoolperiode. Als je eenmaal de 'pispaal' van de klas bent, is het niet zo gemakkelijk om hiervan los te komen, ben ik bang. En ik snap dat er honderd redenen kunnen zijn om gepest te worden, maar een jongen in een jurk is in onze cultuur haast een uitnodiging.
Voor mijn gevoel is het een strijd tussen een idealistische en een realistische keuze, en ik zou zelf dan zwichten voor de realistische.
Ik hoop dat wat ik nu ga zeggen niet verkeerd opgevat wordt, maar waarom zou je een kind dan wel een pestgevoelige ideologie aanpraten, door te bevestigen dat een jurk op school echt niet kan?
Hoe zorg je er dan voor dat je kind wél tolerant is naar vriendje met jurk?
Hoe zorg je er dan voor dat je kind wél tolerant is naar vriendje met jurk?
Waar trek je de grens inderdaad? Wij hoorden laatst tijdens het oudergesprek op school dat het beter is als we Sticker iets minder knuffelen bij het afscheid in de ochtend, want 'andere kinderen doen dat ook niet en vinden daar mogelijk iets van'. Tsja.. We hebben dat in de groep gegooid thuis en unaniem bepaald dat we dat onzin vinden, maar ik schrik er toch van hoezeer sommige mensen bezig zijn met wat de wereld ergens van zou kunnen vinden.quote:
[..]
Nou ja, dit dus. Een jongen in een jurk is een redelijk zeldzaam voorbeeld misschien. Wat als dezelfde reactie komt over Nikeschoenen, lang gevlochten haar, My Little Pony of een gele fiets? Hoe ver ga je?
Mijn dochter zoekt zelf haar kleren uit. Dan heeft ze een gestreepte broek aan, een gebloemde jurk en een trui met Pippi. Zij tevreden, want ze houdt van alle kleuren en vindt zichzelf heel sterk. In mijn ogen ziet het er niet uit, en medemoeders hebben spottend: zo zoek je zelf je kleren uit ofzo, gezegd. Goddankz egg O dan trots: Ja!
Wie zijn wij om onze kinderen in een keurslijf te proppen? Om te bepalen wat wel en niet kan, qua uiterlijkheden?
Gedrag is een heel ander verhaal.
Ik wilde net inderdaad uit nieuwsgierigheid vragen waar de grens dan gelegd wordt. Ik snap heel goed dat je je zoon niet snel in jurk naar school laat gaan, ook al zou ik wellicht een andere keuze maken.
Maar waar ligt de scheiding? Alleen bij een jurk cq rokje of alles wat als meisjesachtig gezien wordt? En wie bepaalt die scheiding? Jij? Je kind? De reacties op school?
Het voorbeeld van het shirt van vanochtend, het was een blauw Buzz lightyear shirt. B draagt die erg graag maar nu dus ineens niet meer. te lang dus het is een rokje. Navragen leerde dat de jongens in zijn klas dat zeiden. Met geen mogelijkheid kreeg ik het shirt aan bij hem, dan niet. Nu heeft hij een blauw shirt met vissen aan die nog langer is. De reactie in de klas? De jongens vonden hem cool en gingen namen aan de vissen geven. Schiet mij maar lek hoor.
Een paar maanden geleden begon 1 van zijn vriendjes stom te doen dat B 2 mama's heeft. Heel toevallig ging ik een paar dagen later met B naar de kampioenswedstrijd van Ajax. De jongens in zijn klas zagen op maandag groen van jaloezie en wilden ineens 2 mama's want dan kon je naar Ajax. Sindsdien is B cool want 2 mama's. Maar dat kan volgende maand weer anders zijn.
Maar waar ligt de scheiding? Alleen bij een jurk cq rokje of alles wat als meisjesachtig gezien wordt? En wie bepaalt die scheiding? Jij? Je kind? De reacties op school?
Het voorbeeld van het shirt van vanochtend, het was een blauw Buzz lightyear shirt. B draagt die erg graag maar nu dus ineens niet meer. te lang dus het is een rokje. Navragen leerde dat de jongens in zijn klas dat zeiden. Met geen mogelijkheid kreeg ik het shirt aan bij hem, dan niet. Nu heeft hij een blauw shirt met vissen aan die nog langer is. De reactie in de klas? De jongens vonden hem cool en gingen namen aan de vissen geven. Schiet mij maar lek hoor.
Een paar maanden geleden begon 1 van zijn vriendjes stom te doen dat B 2 mama's heeft. Heel toevallig ging ik een paar dagen later met B naar de kampioenswedstrijd van Ajax. De jongens in zijn klas zagen op maandag groen van jaloezie en wilden ineens 2 mama's want dan kon je naar Ajax. Sindsdien is B cool want 2 mama's. Maar dat kan volgende maand weer anders zijn.
Idd. Hoe ver ga je om je identiteit te veranderen. Verzwijgen dat je twee vrouwen bent? Dat zou in niemand opkomen. Maar een broek ipv een rok wel. Tja...quote:
Ik wilde net inderdaad uit nieuwsgierigheid vragen waar de grens dan gelegd wordt. Ik snap heel goed dat je je zoon niet snel in jurk naar school laat gaan, ook al zou ik wellicht een andere keuze maken.
Maar waar ligt de scheiding? Alleen bij een jurk cq rokje of alles wat als meisjesachtig gezien wordt? En wie bepaalt die scheiding? Jij? Je kind? De reacties op school?
Het voorbeeld van het shirt van vanochtend, het was een blauw Buzz lightyear shirt. B draagt die erg graag maar nu dus ineens niet meer. te lang dus het is een rokje. Navragen leerde dat de jongens in zijn klas dat zeiden. Met geen mogelijkheid kreeg ik het shirt aan bij hem, dan niet. Nu heeft hij een blauw shirt met vissen aan die nog langer is. De reactie in de klas? De jongens vonden hem cool en gingen namen aan de vissen geven. Schiet mij maar lek hoor.
Een paar maanden geleden begon 1 van zijn vriendjes stom te doen dat B 2 mama's heeft. Heel toevallig ging ik een paar dagen later met B naar de kampioenswedstrijd van Ajax. De jongens in zijn klas zagen op maandag groen van jaloezie en wilden ineens 2 mama's want dan kon je naar Ajax. Sindsdien is B cool want 2 mama's. Maar dat kan volgende maand weer anders zijn.
echt? Dat meen je niet?quote:
[..]
Waar trek je de grens inderdaad? Wij hoorden laatst tijdens het oudergesprek op school dat het beter is als we Sticker iets minder knuffelen bij het afscheid in de ochtend, want 'andere kinderen doen dat ook niet en vinden daar mogelijk iets van'. Tsja.. We hebben dat in de groep gegooid thuis en unaniem bepaald dat we dat onzin vinden, maar ik schrik er toch van hoezeer sommige mensen bezig zijn met wat de wereld ergens van zou kunnen vinden.
Dat je je eigen zoon niet een jurk/rok/vul maar in aan zou doen uit angst dat hij gepest of geplaagd gaat worden, dat is dan ook helemaal prima natuurlijk. Maar hier andere ouders beschuldigen dat zij verantwoordelijk zijn als hun kind gepest wordt is natuurlijk iets heel anders.
Ik denk dat pesten nou een maal bij het dierenrijk hoort. Et word naar boven gelukt en naar beneden getrapt. Bij de dieren soms zelfs letterlijk.
Degene die gepest word zal het een worst wezen waar de motivatie van de pester vandaan komt.
Alle mensen en dieren zijn constant bezig de plaats in hun groep te bepalen. Degene die omhoog willen zullen de zwakkeren naar beneden duwen...En daar zullen ze alles voor gebruiken wat voorhanden is.
Het is de natuur en zal daarom nooit helemaal verdwijnen.
Mijn ventje is al geen Alpha. Ik vind dat als je een gevoelig kind met een jurkje naar school stuurt zet je hem een grote roze bullseye op zijn rug. En om het dan maar toch te doen omdat ik vind dat de wereld anders zou moeten zijn is niet goed
Degene die gepest word zal het een worst wezen waar de motivatie van de pester vandaan komt.
Alle mensen en dieren zijn constant bezig de plaats in hun groep te bepalen. Degene die omhoog willen zullen de zwakkeren naar beneden duwen...En daar zullen ze alles voor gebruiken wat voorhanden is.
Het is de natuur en zal daarom nooit helemaal verdwijnen.
Mijn ventje is al geen Alpha. Ik vind dat als je een gevoelig kind met een jurkje naar school stuurt zet je hem een grote roze bullseye op zijn rug. En om het dan maar toch te doen omdat ik vind dat de wereld anders zou moeten zijn is niet goed
Goede vraag. Ik ben benieuwd naar het antwoord.quote:
Ik hoop dat wat ik nu ga zeggen niet verkeerd opgevat wordt, maar waarom zou je een kind dan wel een pestgevoelige ideologie aanpraten, door te bevestigen dat een jurk op school echt niet kan?
Hoe zorg je er dan voor dat je kind wél tolerant is naar vriendje met jurk?
echt? Dat meen je niet?quote:
[..]
Waar trek je de grens inderdaad? Wij hoorden laatst tijdens het oudergesprek op school dat het beter is als we Sticker iets minder knuffelen bij het afscheid in de ochtend, want 'andere kinderen doen dat ook niet en vinden daar mogelijk iets van'. Tsja.. We hebben dat in de groep gegooid thuis en unaniem bepaald dat we dat onzin vinden, maar ik schrik er toch van hoezeer sommige mensen bezig zijn met wat de wereld ergens van zou kunnen vinden.
Ik vind je kind kwetsbaar naar school sturen en dan achteraf gaan mauwen omdat het uitgelachen is inderdaad dom.quote:
Dat je je eigen zoon niet een jurk/rok/vul maar in aan zou doen uit angst dat hij gepest of geplaagd gaat worden, dat is dan ook helemaal prima natuurlijk. Maar hier andere ouders beschuldigen dat zij verantwoordelijk zijn als hun kind gepest wordt is natuurlijk iets heel anders.
Even ontlurken hoor, maar wat vat dit het ontzettend compact en helder samenquote:
Ik hoop dat wat ik nu ga zeggen niet verkeerd opgevat wordt, maar waarom zou je een kind dan wel een pestgevoelige ideologie aanpraten, door te bevestigen dat een jurk op school echt niet kan?
Hoe zorg je er dan voor dat je kind wél tolerant is naar vriendje met jurk?
Ga ik proberen te onthouden voor als mijn dreumes op een relevante leeftijd komt
Overigens hier een tegenovergesteld gevoel als dat van @exode maar evenmin iets dat ik ooit hardop tegen de koter zou zeggen: ik hoop halfbewust een pietsie dat -ie niet zomaar hetero wordt.
Zowel ik als mijn echtgenoot zijn biseksueel en daar altijd al heel blij en zelfverzekerd mee geweest. Om preciezer te zijn: als Günther uiteindelijk helemaal hetero blijkt is dat natuurlijk prima, maar ik neig ernaar te hopen dat -ie pas de helft van de wereldbevolking definitief als ongeschikt relatiemateriaal beschouwt als -ie er afdoende op los heeft geëxperimenteerd. 
Terug naar kleding en andere uitingsvormen: je proberen te voegen naar wat toevallig op een bepaald moment binnen de normen valt: pfffrt, het lijkt me loeivervelend, erg vermoeiend en uiteindelijk weinig zinvol voor een echt gelukkig leven.
Maar goed, nu makkelijk gezegd, wellicht piep ik wel anders als het kuiken eenmaal naar school moet.
Tot slot kudos aan @kwakz0r in haar poging om empathie voor de pesters te kweken, in plaats van pestende kinderen zomaar als abstract en kwaadaardig fenomeen zien. Heel fijn, en heel nodig
[ Bericht 0% gewijzigd door minilot op 16-07-2019 15:24:00 ]
Let me see you stripped down to the bone
Vind ik ook een goeie vraag. Bij ons is de jurk vraag niet geweest maar bijvoorbeeld wel het naturisme. Ik heb mijn zoon verteld dat wij het prima vinden maar dat andere mensen het misschien niet gaan begrijpen. Daarom is het beter om het thuis te doen. En als hij over de vakantie vertelt kan hij alles vertellen maar laat hij 1 klein detail weg. Om het niet een taboe of geheim te laten worden hebben we hem wel verteld dat hij het gerust aan opa, oma, pake,beppe, juf en tantes enzo mag vertellenquote:
[..]
Goede vraag. Ik ben benieuwd naar het antwoord.
Ik denk niet dat het dragen van jurkjes bij jongens op welke manier dan ook maat met seksualiteit te maken heeft eigenlijk
Ik ook niet, ik reageerde puur op @exode die zelf lesbisch is maar een beetje hoopt dat haar zoon hetero blijkt.quote:
Ik denk niet dat het dragen van jurkjes bij jongens op welke manier dan ook maat met seksualiteit te maken heeft eigenlijk
Let me see you stripped down to the bone
oeps sorry. Verkeerd begrepenquote:
[..]
Ik ook niet, ik reageerde puur op @:Exode die zelf lesbisch is maar een beetje hoopt dat haar zoon hetero blijkt.
Ik denk dat wat L-E schrijft, dat het lange termijn perspectief van belang is, het belangrijkste voor mij is. Je kunt je kind nu wel willen beschermen en vanuit dat (begrijpelijke) oogpunt de maatschappelijke normen over gender en dergelijke bevestigen richting je kind, maar wat gebeurt er dan als je kind erachter komt dat het daadwerkelijk anders is?
Op mijn school is nu een leerling in transitie is, een transgender dus. Die staat gelukkig (relatief !) sterk in de schoenen. Gelukkig maar, want dan moet je tegen wat zaken opboksen hoor en dan heb ik het niet eens over maatschappelijke acceptatie, maar het eigen proces. Maar hoe kan een kind met zulke gevoelens naar z'n ouders en omgeving uit de kast komen als het van jongs af aan heeft meegekregen dat je beter maar niet kunt afwijken, dat dat gevaarlijk is, dat je vast en zeker afgewezen zult worden? Daarmee leer je je kind dat de wereld een gevaarlijke plek is voor afwijkende mensen.
Dan kun je zeggen: dat is ook zo, want dat is de realiteit.
Nee, dat is een deel van de realiteit. Want naast intolerante mensen zijn er ook heel veel wel tolerante en vrijdenkende mensen. Het is een keuze welke groep mensen je invloed geeft.
De vraag die je jezelf als ouder moet stellen is niet: hoe zorg ik dat mijn normale kind ook daadwerkelijk normaal wordt gevonden en niet wordt gepest? De vraag moet zijn: hoe zorg ik ervoor dat als mijn kind afwijkend blijkt te zijn het sterk genoeg in de schoenen zal staan daarvoor uit te komen? En hoe zorg ik ervoor dat mijn kind zich bij mij veilig zal voelen om die gevoelens met me te delen?
En bedenk dus ook dat je nog zo hard in theorie kunt roepen dat je het helemaal niet erg zult vinden als je kind homo of transgender zou blijken te zijn, maar als je in praktijk je kind wel vanzelfsprekend wilt laten voldoen aan de hetero norm, in hoeverre zal je kind zich dan daadwerkelijk vrij en veilig genoeg voelen om eerlijk en open tegen je te zijn?
Op mijn school is nu een leerling in transitie is, een transgender dus. Die staat gelukkig (relatief !) sterk in de schoenen. Gelukkig maar, want dan moet je tegen wat zaken opboksen hoor en dan heb ik het niet eens over maatschappelijke acceptatie, maar het eigen proces. Maar hoe kan een kind met zulke gevoelens naar z'n ouders en omgeving uit de kast komen als het van jongs af aan heeft meegekregen dat je beter maar niet kunt afwijken, dat dat gevaarlijk is, dat je vast en zeker afgewezen zult worden? Daarmee leer je je kind dat de wereld een gevaarlijke plek is voor afwijkende mensen.
Dan kun je zeggen: dat is ook zo, want dat is de realiteit.
Nee, dat is een deel van de realiteit. Want naast intolerante mensen zijn er ook heel veel wel tolerante en vrijdenkende mensen. Het is een keuze welke groep mensen je invloed geeft.
De vraag die je jezelf als ouder moet stellen is niet: hoe zorg ik dat mijn normale kind ook daadwerkelijk normaal wordt gevonden en niet wordt gepest? De vraag moet zijn: hoe zorg ik ervoor dat als mijn kind afwijkend blijkt te zijn het sterk genoeg in de schoenen zal staan daarvoor uit te komen? En hoe zorg ik ervoor dat mijn kind zich bij mij veilig zal voelen om die gevoelens met me te delen?
En bedenk dus ook dat je nog zo hard in theorie kunt roepen dat je het helemaal niet erg zult vinden als je kind homo of transgender zou blijken te zijn, maar als je in praktijk je kind wel vanzelfsprekend wilt laten voldoen aan de hetero norm, in hoeverre zal je kind zich dan daadwerkelijk vrij en veilig genoeg voelen om eerlijk en open tegen je te zijn?
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Ik ‘hoop’ het vooral om de moeilijkheden die ermee gepaard gaan te voorkomen. De vooroordelen, de pesterijen, alles.quote:
[..]
Ik ook niet, ik reageerde puur op @:Exode die zelf lesbisch is maar een beetje hoopt dat haar zoon hetero blijkt.
Ik heb best wat homo’s om me heen en allemaal hebben ze meerdere vervelende ervaringen.
Door thuis de veilige haven aan te geven. Waar de vrijheid is om te zijn wie het kind is. En door aan te geven dat er een plaats en tijd voor alles is. En dat lijkt mij niet op een kleuterschool waar de kleuters pijnlijk eerlijk zijn waar het kind dat boven het maaiveld uitkomt mogelijk gemaaid word. Zo'n kind word nog voor het enig besef heeft van sekse al geknauwd.
en dat terwijl de grootste homohaters drukker bezig zijn met wat er in een bed gebeurt dan de homo zelf. Moet ik altijd even over gniffelen... Wat zal daar achter stekenquote:
[..]
Ik ‘hoop’ het vooral om de moeilijkheden die ermee gepaard gaan te voorkomen. De vooroordelen, de pesterijen, alles.
Ik heb best wat homo’s om me heen en allemaal hebben ze meerdere vervelende ervaringen.
Ik meng me hier voorzichtig, ik heb nog geen kleuter. Maar wat ik zo lastig te verkroppen vind, is dat juist gedachtegangen die ik in deze discussie soms lees de reden zijn achter het feit dat het zo moeilijk geaccepteerd wordt als een jongen bijvoorbeeld in een jurkje naar school zou gaan. Het zijn niet de kinderen die hier wat van vinden, maar de volwassenen. De kinderen gaan er wat van vinden door ons als volwassenen, door hoe wij ermee omgaan, omdat alles wat ook maar enigszins buiten de norm valt kennelijk voorkomen moet worden.
In de perfecte wereld zou elk kind moeten kunnen dragen, en doen, wat hij of zij wil zonder dat er direct of indirect over geoordeeld wordt. Zonder dat de ouders zich er vervelend door voelen, het gevoel krijgen dat ze hun kinderen tekort doen of kwetsbaar maken. Zonder dat andere ouders er wat van vinden. Zonder die ellendige bekrompenheid. Die perfecte wereld bestaat niet en zo zal het ook nooit worden. Maar die bekrompenheid wordt mijn inziens in stand gehouden door onze kinderen vrijheden af te pakken omdat ze anders gepest zouden worden, omdat iets niet normaal zou zijn.
Ik ben zelf mijn hele basisschooltijd gepest. Omdat ik kleurrijke kleding droeg, omdat ik van de grote stad naar een dorp verhuisde met de zachte G, om mijn achternaam, omdat ik een dromertje was. Kinderen pesten, ook als je in een spijkerbroek en sneakers draagt, het maakt geen verschil. En dát moet worden aangepakt, daarin moet bewustwording worden gecreëerd bij kinderen zelf. Maar de boodschap dat je niet jezelf mag zijn, draagt daar niet aan bij. Die maakt het alleen maar nog complexer en geeft pesters mijn inziens juist nog meer vrij spel.
Just my two cents.
[ Bericht 0% gewijzigd door Schanu op 16-07-2019 16:43:22 ]
In de perfecte wereld zou elk kind moeten kunnen dragen, en doen, wat hij of zij wil zonder dat er direct of indirect over geoordeeld wordt. Zonder dat de ouders zich er vervelend door voelen, het gevoel krijgen dat ze hun kinderen tekort doen of kwetsbaar maken. Zonder dat andere ouders er wat van vinden. Zonder die ellendige bekrompenheid. Die perfecte wereld bestaat niet en zo zal het ook nooit worden. Maar die bekrompenheid wordt mijn inziens in stand gehouden door onze kinderen vrijheden af te pakken omdat ze anders gepest zouden worden, omdat iets niet normaal zou zijn.
Ik ben zelf mijn hele basisschooltijd gepest. Omdat ik kleurrijke kleding droeg, omdat ik van de grote stad naar een dorp verhuisde met de zachte G, om mijn achternaam, omdat ik een dromertje was. Kinderen pesten, ook als je in een spijkerbroek en sneakers draagt, het maakt geen verschil. En dát moet worden aangepakt, daarin moet bewustwording worden gecreëerd bij kinderen zelf. Maar de boodschap dat je niet jezelf mag zijn, draagt daar niet aan bij. Die maakt het alleen maar nog complexer en geeft pesters mijn inziens juist nog meer vrij spel.
Just my two cents.
[ Bericht 0% gewijzigd door Schanu op 16-07-2019 16:43:22 ]
Mooi verwoord, ik kan me hier helemaal bij aansluiten.quote:
Ik denk dat wat L-E schrijft, dat het lange termijn perspectief van belang is, het belangrijkste voor mij is. Je kunt je kind nu wel willen beschermen en vanuit dat (begrijpelijke) oogpunt de maatschappelijke normen over gender en dergelijke bevestigen richting je kind, maar wat gebeurt er dan als je kind erachter komt dat het daadwerkelijk anders is?
Op mijn school is nu een leerling in transitie is, een transgender dus. Die staat gelukkig (relatief !) sterk in de schoenen. Gelukkig maar, want dan moet je tegen wat zaken opboksen hoor en dan heb ik het niet eens over maatschappelijke acceptatie, maar het eigen proces. Maar hoe kan een kind met zulke gevoelens naar z'n ouders en omgeving uit de kast komen als het van jongs af aan heeft meegekregen dat je beter maar niet kunt afwijken, dat dat gevaarlijk is, dat je vast en zeker afgewezen zult worden? Daarmee leer je je kind dat de wereld een gevaarlijke plek is voor afwijkende mensen.
Dan kun je zeggen: dat is ook zo, want dat is de realiteit.
Nee, dat is een deel van de realiteit. Want naast intolerante mensen zijn er ook heel veel wel tolerante en vrijdenkende mensen. Het is een keuze welke groep mensen je invloed geeft.
De vraag die je jezelf als ouder moet stellen is niet: hoe zorg ik dat mijn normale kind ook daadwerkelijk normaal wordt gevonden en niet wordt gepest? De vraag moet zijn: hoe zorg ik ervoor dat als mijn kind afwijkend blijkt te zijn het sterk genoeg in de schoenen zal staan daarvoor uit te komen? En hoe zorg ik ervoor dat mijn kind zich bij mij veilig zal voelen om die gevoelens met me te delen?
En bedenk dus ook dat je nog zo hard in theorie kunt roepen dat je het helemaal niet erg zult vinden als je kind homo of transgender zou blijken te zijn, maar als je in praktijk je kind wel vanzelfsprekend wilt laten voldoen aan de hetero norm, in hoeverre zal je kind zich dan daadwerkelijk vrij en veilig genoeg voelen om eerlijk en open tegen je te zijn?
Franny ik vind het heel wijs wat je zegt. Maar het is zo jammer dat de luidste mensen vaak de intoleranten zijn.
In transitie zijn vind ik zo interessant. Ik denk er vaak over na, want ik kan bij mezelf niet vastgrijpen welk gevoel me nou specifiek een vrouw maakt. En hoe zou dat dan bij zo'n kind voelen
In transitie zijn vind ik zo interessant. Ik denk er vaak over na, want ik kan bij mezelf niet vastgrijpen welk gevoel me nou specifiek een vrouw maakt. En hoe zou dat dan bij zo'n kind voelen
Ik weet niet of je je bewust bent van het beeld dat je nu neerzet van de gemiddelde kleuter. Kleuters kunnen dingen zeggen en daarmee lomp zijn, maar ze zijn daarin ook nog prima bij te sturen, door een juf en door ouders. Waarom maak jij er zoiets groots van? En: waarom wil jij kinderen bevestigen daarin in plaats van bijsturen?quote:
Door thuis de veilige haven aan te geven. Waar de vrijheid is om te zijn wie het kind is. En door aan te geven dat er een plaats en tijd voor alles is. En dat lijkt mij niet op een kleuterschool waar de kleuters pijnlijk eerlijk zijn waar het kind dat boven het maaiveld uitkomt mogelijk gemaaid word. Zo'n kind word nog voor het enig besef heeft van sekse al geknauwd.
Kleuters worden niet 'gemaaid', ze maken en krijgen soms wel nogal rolbevestigende opmerkingen en doen dat ook vanuit een bepaalde ontwikkelingsfase waarin ze erg in hokjes denken. Mijn dochter heeft het ook wel over dingen die 'alleen voor meisjes zijn'. Deels krijgt ze dat van buitenaf mee, deels verzint ze dat ook zelf. Is niet erg, dan hebben we daar een gesprekje over.
Het zijn niet de kleuters die 'maaien', het zijn de volwassenen die dit niet of te weinig bijsturen op zo'n moment. Dat laatste is voor een kleuter die in een jurk naar school komt, cruciaal.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Ik ben me volledig bewust van wat ik zeg en bedoel. Kinderen zijn hard. En ja, goed bij te sturen... Maar wie gaat ze bijsturen? Als de moeder van het gepeste kind aan de bel trekt is het kwaad al geschiedquote:Op dinsdag 16 juli 2019 17:16 schreef Franny_G het volgende:
[..]
Ik weet niet of je je bewust bent van het beeld dat je nu neerzet van de gemiddelde kleuter. Kleuters kunnen dingen zeggen en daarmee lomp zijn, maar ze zijn daarin ook nog prima bij te sturen, door een juf en door ouders. Waarom maak jij er zoiets groots van? En: waarom wil jij kinderen bevestigen daarin in plaats van bijsturen?
Kleuters worden niet 'gemaaid', ze maken en krijgen soms wel nogal rolbevestigende opmerkingen en doen dat ook vanuit een bepaalde ontwikkelingsfase waarin ze erg in hokjes denken. Mijn dochter heeft het ook wel dingen die 'alleen voor meisjes zijn'. Is niet erg, dan hebben we daar een gesprekje over.
Het zijn niet de kleuters die 'maaien', het zijn de volwassenen die dit niet of te weinig bijsturen op zo'n moment. Dat laatste is voor een kleuter die in een jurk naar school komt, cruciaal.
De volwassenen moeten bijsturen, altijd. Van kleuter tot ze volwassenen zijn.quote:
[..]
Ik ben me volledig bewust van wat ik zeg en bedoel. Kinderen zijn hard. En ja, goed bij te sturen... Maar wie gaat ze bijsturen? Als de moeder van het gepeste kind aan de bel trekt is het kwaad al geschied
En als dat op de school van mijn kind onvoldoende zou gebeuren, zou ik daar alles aan doen, desnoods van school veranderen, en ik zal altijd achter mijn kind staan hierin. Ik zou in ieder geval nooit mijn kind het idee geven dat het zich maar moet aanpassen aan intolerante types of dat het aan zichzelf moet gaan twijfelen hierin.
Overigens gaat het mij hier om het principiele punt van dat niet accepteren dat iemand afwijkt op het moment dat het kind de vrijheid heeft gekregen zich te kleden zoals het zelf wil, dus bij zo'n verkleeddag op school. Ik ben verder wel van mening dat ik mijn kinderen wat etiquette kan meegeven, ook op het gebied van welke kleding op welk moment gepast is. Toen wij vrijdag naar de (nogal erg religieuze) begrafenis gingen van mijn vader heb ik mijn eigen kleding daar ook op aangepast en I had ook gepaste kleding (in die context dan) aan. Dat vind ik een kwestie van beleefdheid. En als ik op Rome reis ben met leerlingen dan spreek ik ze ook aan als ze in korte rok of broek een kerk in willen gaan. Dan heb ik het dus niet over je kleding zodanig moeten aanpassen dat het je raakt in je identiteit maar meer dat je rekening houdt met de gelegenheid.
[ Bericht 2% gewijzigd door Franny_G op 16-07-2019 17:35:28 ]
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
dat is wat ik bedoel met er is een tijd en een plaats voor alles.quote:
[..]
De volwassenen moeten bijsturen, altijd. Van kleuter tot ze volwassenen zijn.
En als dat op de school van mijn kind onvoldoende zou gebeuren, zou ik daar alles aan doen, desnoods van school veranderen, en ik zal altijd achter mijn kind staan hierin. Ik zou in ieder geval nooit mijn kind het idee geven dat het zich maar moet aanpassen aan intolerante types of dat het aan zichzelf moet gaan twijfelen hierin.
Overigens gaat het mij hier om het principiele punt van dat niet accepteren dat iemand afwijkt op het moment dat het kind de vrijheid heeft gekregen zich te kleden zoals het zelf wil, dus bij zo'n verkleeddag op school. Ik ben verder wel van mening dat ik mijn kinderen wat etiquette kan meegeven, ook op het gebied van welke kleding op welk moment gepast is. Toen wij vrijdag naar de (nogal erg religieuze) begrafenis gingen van mijn vader heb ik mijn eigen kleding daar ook op aangepast en I had ook gepaste kleding (in die context dan) aan. Dat vind ik een kwestie van beleefdheid. En als ik op Rome reis ben met leerlingen dan spreek ik ze ook aan als ze in korte rok of broek een kerk in willen gaan.
Kleuters constateren dingen. “Mama, die mevrouw is dik” of “mama, die meneer is bruin”. Er zit geen mening achter, ze zien iets en zeggen wat ze zien. Volwassenen zorgen ervoor dat de mening erbij komt. Dat vind ik vooral heel jammer.
Wij proberen Sjaak te leren dat dingen niet gek zijn, maar “anders dan we gewend zijn” en dat dat prima is. Hij mag er tzt zelf een mening over vormen, hij hoeft niet mijn mening over te nemen.
Het is helemaal niet fijn om op te groeien en alleen maar te horen dat je jezelf niet mag zijn, dat je je moet aanpassen aan de norm.
Wij proberen Sjaak te leren dat dingen niet gek zijn, maar “anders dan we gewend zijn” en dat dat prima is. Hij mag er tzt zelf een mening over vormen, hij hoeft niet mijn mening over te nemen.
Het is helemaal niet fijn om op te groeien en alleen maar te horen dat je jezelf niet mag zijn, dat je je moet aanpassen aan de norm.
Ja, daar ben ik het op zich wel mee eens. Maar dit luistert dus redelijk nauw. Want als je met je kleding niemand beledigd of kwaad doet (dus bij zo'n verkleeddag op school), dan is het dus wel de tijd en plaats om precies te doen wat je zelf wil. Het gaat er hier om dat je, ook al kun je bij bepaalde gelegenheden dus rekening houden met wensen en verwachtingen van anderen, je daarbinnen wel jezelf kunt zijn. En je dus niet zodanig jezelf moet aanpassen dat het afbreuk doet aan wie je bent en je gevoel van eigenwaarde.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Ik herken dat helemaal niet, dat kinderen zo hard zouden zijn. Zeker kleuters, dat zijn zachte eieren, die juichen om een leuke kever, storten zich in je armen als ze op hun knie vallen en hebben nachtmerries over boze giraffenquote:
[..]
Ik ben me volledig bewust van wat ik zeg en bedoel. Kinderen zijn hard. En ja, goed bij te sturen... Maar wie gaat ze bijsturen? Als de moeder van het gepeste kind aan de bel trekt is het kwaad al geschied
ja, ze zijn lomp, zeggen wat ze denken (waar WIJ dan weer een waardeoordeel in horen, zoals mwCactus ook zegt) en denken vooral aan zichzelf. Ik ben meer geneigd om dat te zien als logisch gezien hun cognitieve en sociaal-emotionele ontwikkeling dan als een soort aangeboren behoefte anderen neer te sabelen. Ik snap wel dat als je anderen zo als (intentioneel!) boosaardig ziet dat je geneigd om strak in de pas te lopen en dingen binnenskamers te houden, maar of je zelf en de wereld daar nou gelukkiger van worden?Overigens zat er bij mijn zoon een jongen die vaak een jurk droeg in de kleuterklas en nu nog voornamelijk roze en paars draagt en ik heb niet gemerkt dat iemand daar ooit commentaar op had. Maar ik ben ook erg te spreken over het klimaat op school, daar wordt ook fors in geïnvesteerd.
I'm not troubled or sad, I'm just ready for bed.
Ik ben dus zo'n mama van een kind dat misschien een beetje 'anders' is. L (9 jaar) heeft eerst een periode gehad waarin ze aangaf liever een jongetje te zijn en roept nu al jaren dat ze later met een meisje gaat trouwen, ze heeft zelfs al bedacht hoe ze gaat regelen dat er toch baby's gemaakt kunnen worden.
Het jongetje willen zijn ging over, al is L nog steeds een 'wilde', speelt liever met jongens en heeft een hekel aan rokken/jurken en zulks. Meisjes vindt ze maar tuttig doen en ze zeuren teveel volgens L, daarom speelt ze liever niet met meisjes. Haar superlange haren wilde L laatst kort knippen tot haar schouders terwijl de norm in de klas 'zo lang mogelijk haar hebben' is. Ze stoort zich zover ik kan beoordelen niet aan wat de groep van haar verwacht/wat daar de norm is en kiest gewoon haar eigen weg, op de achtergrond gesteund door ons.
Ik vind het heel fijn om te merken dat L hier zo open over kan zijn en ook durft te zijn. Dat geeft in ieder geval aan dat wij als ouders haar een voldoende veilige haven hebben gegeven om zichzelf te kunnen zijn en dat ook te uiten. Hoe dit alles zich uiteindelijk gaat ontwikkelen weet ik niet, al kan de uitkomst mij ook eigenlijk niet deren. Voor ons als ouders is het allerbelangrijkst dat L gelukkig is. Of dat met een man, vrouw, beiden, whatever is dat doet er niet toe. Ik hoop voor L dat ze zo zelfverzekerd blijft als ze nu is en dat ze zich door ons altijd gesteund blijft voelen, wat haar keuze ook mag worden.
Waar ik mij wel zorgen over maak is eigenlijk hetzelfde als waar exode het over heeft. Nare ervaringen die te maken hebben met minder tolerante medemensen. Heel logisch, omdat de wereld gewoon een stuk minder tolerant is dan we vaak denken. Ik gun haar niet alleen dat ze gelukkig is, maar ook dat het haar makkelijk af gaat en dat is helaas niet zonder meer zo als je geen hetero bent. Scheldwoorden en zelfs geweld zijn helaas nog steeds aan de orde van de dag en dat baart mij wel zorgen.
Over pesten in het algemeen kan ik zeggen dat mijn kleuters ook al te maken hebben gehad met vervelende opmerkingen van andere kleuters. Zo ging S in een roze t-shirt met flamingo's naar school, maar de oudste kleuters vertelden hem toch meermaals dat dat een meisjesshirt was. Ik heb S inmiddels weer zo ver dat hij het shirt toch weer aantrekt, maar daar ging wel een gesprek over smaak en dat die voor iedereen anders is vooraf. En vooral, het voorbeeld van zijn stoere papa die ook gewoon een roze t-shirt aan had. T weigert nog steeds roze aan te trekken terwijl het 3 jaar lang zijn lievelingskleur is geweest. Ik denk dat dat nog steeds zo is, maar dat hij niet meer durft door de opmerkingen.
Ik vind het erg jammer dat sommige kleuters blijkbaar al met de paplepel ingegoten krijgen dat roze voor meisjes is. Blauw is toch ook niet alleen voor jongens.
Het jongetje willen zijn ging over, al is L nog steeds een 'wilde', speelt liever met jongens en heeft een hekel aan rokken/jurken en zulks. Meisjes vindt ze maar tuttig doen en ze zeuren teveel volgens L, daarom speelt ze liever niet met meisjes. Haar superlange haren wilde L laatst kort knippen tot haar schouders terwijl de norm in de klas 'zo lang mogelijk haar hebben' is. Ze stoort zich zover ik kan beoordelen niet aan wat de groep van haar verwacht/wat daar de norm is en kiest gewoon haar eigen weg, op de achtergrond gesteund door ons.
Ik vind het heel fijn om te merken dat L hier zo open over kan zijn en ook durft te zijn. Dat geeft in ieder geval aan dat wij als ouders haar een voldoende veilige haven hebben gegeven om zichzelf te kunnen zijn en dat ook te uiten. Hoe dit alles zich uiteindelijk gaat ontwikkelen weet ik niet, al kan de uitkomst mij ook eigenlijk niet deren. Voor ons als ouders is het allerbelangrijkst dat L gelukkig is. Of dat met een man, vrouw, beiden, whatever is dat doet er niet toe. Ik hoop voor L dat ze zo zelfverzekerd blijft als ze nu is en dat ze zich door ons altijd gesteund blijft voelen, wat haar keuze ook mag worden.
Waar ik mij wel zorgen over maak is eigenlijk hetzelfde als waar exode het over heeft. Nare ervaringen die te maken hebben met minder tolerante medemensen. Heel logisch, omdat de wereld gewoon een stuk minder tolerant is dan we vaak denken. Ik gun haar niet alleen dat ze gelukkig is, maar ook dat het haar makkelijk af gaat en dat is helaas niet zonder meer zo als je geen hetero bent. Scheldwoorden en zelfs geweld zijn helaas nog steeds aan de orde van de dag en dat baart mij wel zorgen.
Over pesten in het algemeen kan ik zeggen dat mijn kleuters ook al te maken hebben gehad met vervelende opmerkingen van andere kleuters. Zo ging S in een roze t-shirt met flamingo's naar school, maar de oudste kleuters vertelden hem toch meermaals dat dat een meisjesshirt was. Ik heb S inmiddels weer zo ver dat hij het shirt toch weer aantrekt, maar daar ging wel een gesprek over smaak en dat die voor iedereen anders is vooraf. En vooral, het voorbeeld van zijn stoere papa die ook gewoon een roze t-shirt aan had.
T weigert nog steeds roze aan te trekken terwijl het 3 jaar lang zijn lievelingskleur is geweest. Ik denk dat dat nog steeds zo is, maar dat hij niet meer durft door de opmerkingen. Ik vind het erg jammer dat sommige kleuters blijkbaar al met de paplepel ingegoten krijgen dat roze voor meisjes is. Blauw is toch ook niet alleen voor jongens.
Ik ben vroeger ook gepest/buitengesloten, ik was dan een meisje dat vooral broeken droeg... Mijn moeder heeft in groep 7 eens gezegd 'anders doe je eens een jurkje aan? Dan willen ze misschien wel met je spelen' en toen schijn ik gezegd te hebben 'als ze alleen met me willen spelen als ik een jurkje aan heb wil ik niet met hun spelen' en oh oh daar is ze trots op
Jammere is dat ze nu mij probeert te overtuigen dat ik m'n oudste dochter moet gaan bijsturen in kledingkeuze omdat ze al zo onzeker is terwijl ik dat dus juist andersom vind...
Ik vind dat juist een kind zichzelf moet kunnen zijn (en eerlijk; zeggen dat een kind dingen moet verzwijgen vind ik helemaal erg, als ik iets zo lang mogelijk in stand wil houden dan is het het spontane).
Als je hier al zo veroordelend bent over mensen die hun kind ook op school zichzelf laten zijn, wat geef je je kind voor denkbeelden mee dan
Jammere is dat ze nu mij probeert te overtuigen dat ik m'n oudste dochter moet gaan bijsturen in kledingkeuze omdat ze al zo onzeker is
terwijl ik dat dus juist andersom vind...Ik vind dat juist een kind zichzelf moet kunnen zijn (en eerlijk; zeggen dat een kind dingen moet verzwijgen vind ik helemaal erg, als ik iets zo lang mogelijk in stand wil houden dan is het het spontane).
Als je hier al zo veroordelend bent over mensen die hun kind ook op school zichzelf laten zijn, wat geef je je kind voor denkbeelden mee dan
J'ai vu un escarbot ivre!-Komupolapana
Het zijn de kleine dingen die het doen <3
Het zijn de kleine dingen die het doen <3
ik vind het vooral jammer dat hier lijkt door te schemeren dat vooral kinderen die zèlf anders willen zijn dan heel erg te horen krijgen dat dat soort dingen niet voor het openbaar zijn...quote:
Ik vind het erg jammer dat sommige kleuters blijkbaar al met de paplepel ingegoten krijgen dat roze voor meisjes is. Blauw is toch ook niet alleen voor jongens.
J'ai vu un escarbot ivre!-Komupolapana
Het zijn de kleine dingen die het doen <3
Het zijn de kleine dingen die het doen <3
Eens hoor. Het gaat er niet om je kind 'moedwillig in de frontlinies te plaatsen', maar of je kind wil steunen als het daarvoor kiest.
I'm not troubled or sad, I'm just ready for bed.
Ik weet niet of dit op mijn post bedoeld was, maar ik zou het helemaal niet zo brengen als "dat een jurk op school echt niet kan", maar veel genuanceerder. Ik kan met mijn kinderen een veel langer/breder/inhoudelijker gesprek voeren dan "een jurk mag niet want dat hoort niet".quote:
Ik hoop dat wat ik nu ga zeggen niet verkeerd opgevat wordt, maar waarom zou je een kind dan wel een pestgevoelige ideologie aanpraten, door te bevestigen dat een jurk op school echt niet kan?
Hoe zorg je er dan voor dat je kind wél tolerant is naar vriendje met jurk?
Ook heb ik het niet over kinderen die zich overduidelijk niet goed voelen in hun eigen gender of zich op een andere manier niet thuis kunnen voelen tussen hun leeftijdsgenoten. Ik krijg bij deze discussie nu het gevoel dat het of zwart, of wit moet zijn. Ook de post van Krijgertje, ik heb geen idee of die ook voor mij bedoeld was, maar zo ja, dan wordt mijn post ook veel te ongenuanceerd uitgelegd.
Blijkbaar ben ik in dat geval niet goed geweest in het mezelf verwoorden, want ik ben juist bij veel dingen groot voorstander van het volgen van onze kinderen en bij ons thuis gaat helemaal niet alles precies zoals het volgens standaard genderpatronen (of wat voor standaard patronen dan ook) zou 'moeten'.
Clubsoda trouwens ook, de laatste post had ik nog niet gelezen. Ik vind dit ook met een heel vervelende toon geschreven, alsof je automatisch je kind niét steunt als je een andere keuze maakt. Dat doe je wel, met alle liefdevolle bedoelingen, met andere argumenten.
Dat zeg je mooi Clubsoda! (@spees ik dacht dat ze het tegen DnD zei, niet tegen jou?)
Overigens merk ik op school bij mij dat er doorgaans heel goed gereageerd wordt op de kinderen die openlijk of overduidelijk maar niet openlijk gay zijn, een tweetal kinderen in transitie, de kinderen met twee moeders, etc.
Als middelbare scholieren in staat zijn om daar goed mee om te gaan dan kunnen kleuters het ook.
Het gaat er maar om hoe je reageert op hun observaties.
Overigens merk ik op school bij mij dat er doorgaans heel goed gereageerd wordt op de kinderen die openlijk of overduidelijk maar niet openlijk gay zijn, een tweetal kinderen in transitie, de kinderen met twee moeders, etc.
Als middelbare scholieren in staat zijn om daar goed mee om te gaan dan kunnen kleuters het ook.
Het gaat er maar om hoe je reageert op hun observaties.
Kwak
Het één sluit het ander niet uit.quote:
Eens hoor. Het gaat er niet om je kind 'moedwillig in de frontlinies te plaatsen', maar of je kind wil steunen als het daarvoor kiest.
We leven nou eenmaal niet in een maatschappij waar eenhoorns met glitterhoorns rondlopen en waar zuurstokken aan de bomen groeien. De maatschappij is bikkelhard. En echt, ik zou het heel leuk vinden als ik morgen op school kom en er zit een jongen met een rok aan in de klas. Iemand die zichzelf durft te zijn, daar kunnen veel mensen een voorbeeld aan nemen. Maar er zijn helaas mensen die dat als reden pakken om iemand belachelijk te maken. En dan kunnen er nog zoveel tolerante kids in de klas zitten, er hoeven er maar 2 bij te zijn die de boel verpesten. Negativiteit weegt zwaarder dan positiviteit.
En ik haat het echt om te zeggen dat je 'moet' doen wat maatschappelijk gezien verantwoord is om te doen. Maar na mijn pestverleden kan ik niet anders. Pesten blijft met wat pech je hele leven bij je, een dag of een paar dagen je jurk thuis laten weegt daar m.i. niet tegen op.
Ik ben als kind ook heel veel gepest, maar ik heb achteraf gezien juist veel meer last gehad van de mensen die deden alsof het aan mij lag en me aanraadden me aan te passen. Dat heeft mijn zelfvertrouwen een veel grotere knauw toegebracht dan het pesten zelf. Dat de pesters zelf sneu/jaloers/watdanook waren kon ik zelf ook wel bedenken, maar dat de volwassenen met autoriteit het blijkbaar met ze eens waren, dat was pas schadelijk.quote:
[..]
En ik haat het echt om te zeggen dat je 'moet' doen wat maatschappelijk gezien verantwoord is om te doen. Maar na mijn pestverleden kan ik niet anders. Pesten blijft met wat pech je hele leven bij je, een dag of een paar dagen je jurk thuis laten weegt daar m.i. niet tegen op.
Ik heb dat aanpassen weleens geprobeerd trouwens. Hielp voor geen meter. Uiteindelijk heb ik dan ook liever dat men me links laat liggen om wie ik ben, dan dat men dikke maatjes wil zijn met een nepversie van mezelf.
helemaal mee eens!quote:
[..]
Het één sluit het ander niet uit.
We leven nou eenmaal niet in een maatschappij waar eenhoorns met glitterhoorns rondlopen en waar zuurstokken aan de bomen groeien. De maatschappij is bikkelhard. En echt, ik zou het heel leuk vinden als ik morgen op school kom en er zit een jongen met een rok aan in de klas. Iemand die zichzelf durft te zijn, daar kunnen veel mensen een voorbeeld aan nemen. Maar er zijn helaas mensen die dat als reden pakken om iemand belachelijk te maken. En dan kunnen er nog zoveel tolerante kids in de klas zitten, er hoeven er maar 2 bij te zijn die de boel verpesten. Negativiteit weegt zwaarder dan positiviteit.
En ik haat het echt om te zeggen dat je 'moet' doen wat maatschappelijk gezien verantwoord is om te doen. Maar na mijn pestverleden kan ik niet anders. Pesten blijft met wat pech je hele leven bij je, een dag of een paar dagen je jurk thuis laten weegt daar m.i. niet tegen op.
Spees, ik doelde op de eerste post van DnD die de hele discussie startte, niet op die van jou.
Merk dat ik het heel lastig vind om te uitten wat ik precies bedoel. Als mijn zoon over 4 jaar in een jurk naar school wil, dan heb ik geen idee wat ik dan doe. Ik hoop dat ik zo ruimdenkend kan zijn als veel van jullie, maar ik gok ook dat het voor mij ook een hele grote stap is.
Des te mooier dat er hier zoveel moeders zijn die hun zonen (en dochters) zo steunen en zo vrij laten zijn als ze zelf willen. En wat ik echt kwalijk vind is dat DnD juist die moeders verantwoordelijk houdt voor eventuele pesterijen en zich ik - ik quote - moeten schamen.
Merk dat ik het heel lastig vind om te uitten wat ik precies bedoel. Als mijn zoon over 4 jaar in een jurk naar school wil, dan heb ik geen idee wat ik dan doe. Ik hoop dat ik zo ruimdenkend kan zijn als veel van jullie, maar ik gok ook dat het voor mij ook een hele grote stap is.
Des te mooier dat er hier zoveel moeders zijn die hun zonen (en dochters) zo steunen en zo vrij laten zijn als ze zelf willen. En wat ik echt kwalijk vind is dat DnD juist die moeders verantwoordelijk houdt voor eventuele pesterijen en zich ik - ik quote - moeten schamen.
Er wordt hier zo vaak gezegd dat de samenleving zo hard is enzo. Is dat echt zo dan? Is het echt zo dat er op scholen niet goed ingegrepen wordt als het milieu verzuurt? Is het echt zo triest dat je bij voorbaat al «op moet geven»?
Ik kan mijn leven en mijn opvoeding niet inrichtem naar wat-als en pessimisme. Ik wil vertrouwen hebben in liefdevolle klassen. Dan handel ik liever als het dreigt mis te gaan. Ik zal er tzt ook echt wel dicht bovenop zitten en eisen dat een school stappen onderneemt (tegen ouders vooral!) als ik ook maar lucht krijg van pesten. Maar ik kan niet in een schuilkelder leven omdat er misschien ooit een bom valt.
Ik kan mijn leven en mijn opvoeding niet inrichtem naar wat-als en pessimisme. Ik wil vertrouwen hebben in liefdevolle klassen. Dan handel ik liever als het dreigt mis te gaan. Ik zal er tzt ook echt wel dicht bovenop zitten en eisen dat een school stappen onderneemt (tegen ouders vooral!) als ik ook maar lucht krijg van pesten. Maar ik kan niet in een schuilkelder leven omdat er misschien ooit een bom valt.
@Spees-Eend, ik refereerde aan GM die iets vergelijkbaars zei. Ik interpreteerde haar opmerking als ' als je je kind naar school laat gaan in een jurk dan offer je je kind op in je eigen ruimdenkendheids-strijd' (want dat is wat DND zegt in haar schaam-je-post die bijval kreeg). En daar gaat het dus níet om, je SJW-strijd voeren via je kind, maar: je kind maakt een keuze, hoe steun je het daarin? Dat gaat in dialoog, samen en met vallen en opstaan. En soms zul je als ouder besluiten om een grens te trekken maar soms is beschermen niet nodig of mogelijk en dan moet een kind daar ook mee leren omgaan. Maar om nou als een hond toegeblaft te krijgen dat je je moet schamen (serieus, zoiets zeg je toch alleen tegen een hond?), daar ageer ik tegen ja. Niet tegen jouw nuance, sorry als dat zo overkwam.
I'm not troubled or sad, I'm just ready for bed.
Ja mooiquote:
Er wordt hier zo vaak gezegd dat de samenleving zo hard is enzo. Is dat echt zo dan? Is het echt zo dat er op scholen niet goed ingegrepen wordt als het milieu verzuurt? Is het echt zo triest dat je bij voorbaat al «op moet geven»?
Ik kan mijn leven en mijn opvoeding niet inrichtem naar wat-als en pessimisme. Ik wil vertrouwen hebben in liefdevolle klassen. Dan handel ik liever als het dreigt mis te gaan. Ik zal er tzt ook echt wel dicht bovenop zitten en eisen dat een school stappen onderneemt (tegen ouders vooral!) als ik ook maar lucht krijg van pesten. Maar ik kan niet in een schuilkelder leven omdat er misschien ooit een bom valt.
ik voelde me al een verdwaalde hippie dat ik die spijkerharde maatschappij helemaal niet herken, niet bij mijn kind en niet bij mezelf.
I'm not troubled or sad, I'm just ready for bed.
Idd. Ik denk dat het grootste waarde oordeel er door volwassenen aan gehangen wordt. Vast niet bewust en niet (alleen) door ouders.quote:
Dat zeg je mooi Clubsoda! (@:spees ik dacht dat ze het tegen DnD zei, niet tegen jou?)
Overigens merk ik op school bij mij dat er doorgaans heel goed gereageerd wordt op de kinderen die openlijk of overduidelijk maar niet openlijk gay zijn, een tweetal kinderen in transitie, de kinderen met twee moeders, etc.
Als middelbare scholieren in staat zijn om daar goed mee om te gaan dan kunnen kleuters het ook.
Het gaat er maar om hoe je reageert op hun observaties.
Maar als een kind tegen een ander kind zegt dat het kleren aan heeft die niet horen, en een volwassene probeert dat te sussen door bijvoorbeeld te zeggen 'dat geeft toch niet, als dat jongetje graag meisjeskleding aan heeft' maar dan benadruk je het juist
J'ai vu un escarbot ivre!-Komupolapana
Het zijn de kleine dingen die het doen <3
Het zijn de kleine dingen die het doen <3
Nou ja, dat is toch wat er gezegd wordt? Een jongen wil in een jurk naar school en dat moet je verbieden want het toelaten is je kind jouw ruimdenkendheid opdringen en daar moet je je diep voor schamen.quote:
[..]
Het één sluit het ander niet uit.
Ik vind het ook dubieus, maar dat is de strekking van de aanleiding voor deze discussie. Waarop ik, en anderen met mij, aangeven dat het niet gaat om wat jij als ouder wil regisseren maar wat een kind behoefte aan heeft. Dat sluit elkaar wat mij betreft wel uit.
I'm not troubled or sad, I'm just ready for bed.
Ik werk toevallig in het onderwijs en ik merk niet echt dat het zo hard is als hier geschetst wordt, en ook niet dat ouders/leerkrachten er niks aan doenquote:
[..]
Ja mooi
J'ai vu un escarbot ivre!-Komupolapana
Het zijn de kleine dingen die het doen <3
Het zijn de kleine dingen die het doen <3
Mooi gezegd, dat vind ik ookquote:
[..]
Nou ja, dat is toch wat er gezegd wordt? Een jongen wil in een jurk naar school en dat moet je verbieden want het toelaten is je kind jouw ruimdenkendheid opdringen en daar moet je je diep voor schamen.
Ik vind het ook dubieus, maar dat is de strekking van de aanleiding voor deze discussie. Waarop ik, en anderen met mij, aangeven dat het niet gaat om wat jij als ouder wil regisseren maar wat een kind behoefte aan heeft. Dat sluit elkaar wat mij betreft wel uit.
Je kan niet beweren dat je iemand steunt in zijn gevoel/mening als je ervoor kiest om te proberen dat gevoel/die mening (tijdelijk) te veranderen/onderdrukken
J'ai vu un escarbot ivre!-Komupolapana
Het zijn de kleine dingen die het doen <3
Het zijn de kleine dingen die het doen <3
Mag ik wel even tussendoor roepen dat ik het een waardevolle discussie vind? Ik leer oprecht van wat er geschreven wordt.
Onze kinderen zijn kwetsbaarder doordat ze 2 moeders hebben. Ook in de toekomst. Ik hoop dat ze tolerante ouders tegenkomen op hun pad. Totnogtoe is dat gelukkig zo.
Onze kinderen zijn kwetsbaarder doordat ze 2 moeders hebben. Ook in de toekomst. Ik hoop dat ze tolerante ouders tegenkomen op hun pad. Totnogtoe is dat gelukkig zo.
+1quote:
Mag ik wel even tussendoor roepen dat ik het een waardevolle discussie vind? Ik leer oprecht van wat er geschreven wordt.
Ik zat net in de auto en dacht aan deze discussie en hoe fijn het is om andere inzichten te lezen. En bovenal, dat er niet met modder gegooid wordt, maar dat iedereen in z'n waarde gelaten wordt en er echt een fijne discussie gevoerd wordt.
