Burner82 | woensdag 12 juni 2019 @ 13:20 |
Heb je zelf een persoonlijkheidsstoornis of ken je iemand met een persoonlijkheidsstoornis? Of heb je vermoedens dat je er een hebt? Hier kun je het allemaal kwijt. Beknopte omschrijving van een persoonlijkheidsstoornis: Een persoonlijkheidsstoornis is een langdurig patroon van afwijkende emoties en opvattingen. Veel persoonlijkheidsstoornissen komen tot ontwikkeling door traumatische ervaringen in combinatie met erfelijke gevoeligheid. P.S. Liever geen reacties over de zogenaamde labeltjescultuur. | |
Burner82 | donderdag 13 juni 2019 @ 15:45 |
Wachtlijsten in de verslavingszorg: Tijdens het laatste gesprek op 6 juni: 8 weken. Gisteren toen er gebeld werd: 5 weken (Maar de casemanager wist meer, maar die was onbereikbaar). Vandaag weer gebeld: dinsdag kan ik terecht... | |
_Hestia_ | donderdag 13 juni 2019 @ 16:03 |
Bizar, maar schiet wel lekker op zo. Dan hoef je toch niet eerst naar huis Maar hoe zat dat nou met dat biertje wat je had gehad? | |
Fayen. | donderdag 13 juni 2019 @ 16:13 |
Zo dat is wel hard ingekort dan. Maar dat is fijn toch? Tot hoe lang kun je nog op de PAAZ blijven trouwens? Ik kan ook dinsdag voor intake bij afdeling persoonlijkheidsstoornissen. Ga nu nog dagelijks naar de crisis dagbehandeling. Helaas deze week wel weer een nieuwe crisis gehad.. ben blij dat ik nu wel snel terecht kan, want het voelde echt alsof ik nooit verder zou komen dan mandala's kleuren en knippen en plakken. Daarnaast heb ik die specifieke hulp wel echt nodig, want cognitieve gedragstherapie zet ook geen zoden aan de dijk meer na al die jaren. | |
Burner82 | donderdag 13 juni 2019 @ 16:26 |
Het schiet lekker op zo inderdaad. Ik heb zaterdag gewoon zoals vanouds gezopen, was er wel aan toe ook | |
Burner82 | donderdag 13 juni 2019 @ 16:30 |
Ik zit vandaag precies 8 weken op de PAAZ. Ik zou nog 1.5 week kunnen blijven, maar dat is niet meer nodig gelukkig, Ik hoop dat ze bij de kliniek ook beetje aandacht gaan schenken aan mijn persoonlijkheidsstoornis. Dat klinkt eigenlijk als de dagbehandeling hier, knutselen en mandalaś inkleuren Is gewoon bezigheid om de dag door te komen, verder is het grote bullshit. Ik ga ook nooit, al moet het eigenlijk wel Maar ze weten hoe ik er over denk, en ze geven me er ook wel gelijk in. Ga je naar een aparte kliniek voor je persoonlijkheidsstoornis? (welke heb je?) | |
Fayen. | donderdag 13 juni 2019 @ 16:44 |
Mooi dat het probleem met wel/niet op de PAAZ blijven zo is opgelost en dat je aan de slag kunt met in ieder geval je verslaving (alcohol, toch?). En idd, die crisisopvang is ongeveer net als bij een opname.. alleen bij een crisis dagbehandeling is het programma intensiever. Wij hebben ook wat mensen uit de kliniek die meelopen en daar schijn je idd heel de dag alleen maar te kleuren/knutselen. Hoe vul je de dagen daar eigenlijk? Bij mij is het complex, ik moet nog onderzocht worden. Ik heb al hulp gehad, maar ben dus nu idd doorverwezen naar een grotere instelling die ook een speciale afdeling voor persoonlijkheidsproblematiek heeft. Ik heb er in ieder geval meerdere, zowel cluster C (ontwijkende ps en obsessief-compulsieve ps) als cluster B (borderline). Zelf heb ik mijn twijfels bij de cluster C, ik herken me voornamelijk in borderline (stemmingswisselingen, suicidaal, aantrekken en afstoten, zelfbeschadigend gedrag, problemen met woede en ook met alcohol ) | |
Burner82 | donderdag 13 juni 2019 @ 16:53 |
Verslaving bij mij is gekomen door alcohol te gebruiken als (zelf)bescherming.. Dat maakt het lastiger voor mij. Ik zit ook in cluster B, met ontwikkelingspsychopathie. Ik vul mijn dagen met van alles, om maar niet naar het knutselen te hoeven. En als ik er heen ga, zit ik in de ¨kantoortuin (lees, 2 tafels met een paar stoelen, te midden van veel zooi)¨met de laptop. Fijn dat je doorverwezen bent. Hopen dat ze je daar kunnen helpen. Gaan ze je daar verder testen? Ik ben heel benieuwd hoe de verslavingskliniek het eraf gaat brengen mbt de andere klachten. | |
_Hestia_ | donderdag 13 juni 2019 @ 17:03 |
Dat geloof ik na zoveel weken maar dan is het wel maar goed dat je meteen door kunt voor je anders thuis weer helemaal terugvalt in de tussentijd. Ben ook benieuwd hoe dat in de verslavingskliniek gaat met je andere dingen. Vaak is dat toch lastig weet ik uit ervaring. @Fayen. veel succes met je intake en onderzoeken | |
Burner82 | donderdag 13 juni 2019 @ 19:13 |
Ik ben ook erg benieuwd. Weet niet hoevaak ze persoonlijkheidsstoornissen mede behandelen Maar, 1 manier om erachter te komen he | |
Fayen. | donderdag 13 juni 2019 @ 20:24 |
Ja wat betreft alcohol herkenbaar. Ik vind mezelf niet verslaafd, maar ik heb wel een 'probleem'. Drink toch wel iedere dag in de avond een paar glazen, vooral voor de roes. Ik heb dan meer dan alles veel positiever lijkt en ik ervan ontspan. Gelukkig heb je op de PAAZ wel je laptop idd. Anders zouden het lange dagen worden denk ik. Wat is trouwens ontwikkelingspsychopathie? Is dat hetzelfde als 'gewone' psychopathie? Ik heb het gegoogled maar werd er niet echt wijzer van haha. Ik heb nog geen idee wat het plan de campagne is. Ik weet in ieder geval dat ik volgende week twee intakegesprekken heb en dat ik een aantal vragenlijsten zal moeten doen. En dat mijn vorige behandelaar met aangemeld heeft voor dialectische gedragstherapie. Ik hou jullie op de hoogte _Hestia_ @ Bedankt! Komt vast goed, later meer haha | |
Burner82 | zaterdag 15 juni 2019 @ 12:07 |
Ik val wel onder het kopje verslaafd, maar dat geef ik ook eerlijk toe. Ik gebruik het voor de roes, en om te zorgen dat ik geen gekke dingen doe en in slaap val. Ontwikkelingspsychopathie houdt in dat het een veroorzaakte psychopathie is en daardoor behandelbaar. Maar omdat ik ook een cluster b heb, heeft het waarschijnlijk elkaar versterkt. En de aanleg en het verergeren ervan in mijn jeugd door allerlei gebeurtenissen. Dat je intakes hebt en vragenlijsten moet invullen, is in ieder geval al een stap in de goede richting, heb je tenminste het gevoel dat er iets gebeurd, lijkt me. | |
#ANONIEM | zondag 16 juni 2019 @ 13:02 |
Zijn hier ook mensen met borderline? | |
Fayen. | zondag 16 juni 2019 @ 16:21 |
Volgens mij als je idd echt verslaafd bent, moet je eerst daaraan behandeld worden voor je in aanmerking komt voor andere behandelingen (was tenminste zo bij meerdere groepsbehandelingen die ik heb gedaan). Maar als ik het goed begrijp, is ontwikkelingspsychopathie in principe dus net als persoonlijkheidsproblematiek te behandelen, omdat het niet aangeboren is. Dat biedt dan wel perspectiefl. Ben idd wel blij dat er wat gebeurt. Zeker omdat ik niet functioneer en ik graag mijn leven weer wil oppakken Jup | |
#ANONIEM | zondag 16 juni 2019 @ 18:58 |
Hier ook borderline. Kan er weinig mee. | |
Fayen. | zondag 16 juni 2019 @ 22:26 |
Ben je wel al in behandeling of heb je behandelingen gevolgd? Hier gaat het momenteel dramatisch. Ik ben er dus achter gekomen dat mijn ex (tot paar weken geleden nog samenwonend met elkaar) al een ander heeft. Gehoord van een gemeenschappelijke vriendin. Hierna natuurlijk compleet (virtueel) drama en ik zit er nu doorheen. Voel me echt zelfdestructief momenteel. Stomme kloteverlatingsangst | |
#ANONIEM | maandag 17 juni 2019 @ 07:16 |
Niet meer in behandeling. Ben daar ook wel klaar mee. Ze willen me weer aan medicatie hebben en daar heb ik geen zin meer in. Gaat soms goed en soms niet. Per dag, per uur verschillend. | |
renwan | zaterdag 22 juni 2019 @ 00:03 |
Gaat hier best prima en stabiel de laatste weken. Begin zelfs aan mijn borderline diagnose te twijfelen | |
greyhunted | maandag 15 juli 2019 @ 16:12 |
Nooit echt gedacht dat ik FOK! hiervoor zou gebruiken, maar ik heb toch eigenlijk wat (Nederlandse) input nodig omdat ik zelf nu helemaal vastloop en zodanig aan mijn eigen realiteitszin twijfel dat ik hoop dat jullie me eventueel recht kunnen zetten als mijn gedachten echt de verkeerde kant opgaan. Waarschijnlijk is het handigst om mezelf eerst even voor te stellen: hallo iedereen, ik ben greyhunted, 25 jaar oud en sinds kort gediagnosticeerd (april) met een schizoïde persoonlijkheidsstoornis. En met dat laatste zit ik momenteel een beetje in de problemen. Ik loop namelijk momenteel circa twee jaar bij de lokale GGZ, waarbij er in een eerder stadium een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis met schizoïde kenmerken werd vastgesteld. De schematherapie die hiervoor werd aangeboden sloeg hierbij niet aan en naar verloop van tijd is de diagnose gewijzigd naar puur schizoïde. Vervolgens zijn mijn behandelaren gaan zoeken naar een vervolgtraject, omdat mijn symptomen (dissociatie, depressieve klachten en paranoia/wantrouwen) in een vrij rappe mate toenamen waardoor ik mijzelf weer zoveel mogelijk isoleer (en slecht functioneer wanneer ik dit niet doe). Daarom is in eerste instantie geprobeerd om mij in te brengen in het F-ACT team van de regio. Mijn behandelaren waren overtuigt dat dit het beste zou kunnen helpen, omdat men daar de expertise zou hebben om mij verder te helpen sinds er geen behandelaanbod bestaat voor de stoornis. Het traject zou dan eerder worden ingesteld om om te leren gaan met de stoornis dan op enige mogelijkheid van herstel. Dit was op zichzelf al niet echt begerenswaardig, maar omdat ik zelf het probleem snapte was ik hiermee akkoord gegaan omdat ik hoopte hiermee te kunnen werken. Het F-ACT team heeft mij echter vervolgens gedurende de intake afgewezen om een reden die mij nog steeds niet duidelijk is. De oorspronkelijk afwijzingsbrief vermeld het volgende: Mijn behandelaar heeft vervolgens een intern bemiddelingstraject ingezet, omdat het onbegrijpelijk was waarom ik was afgewezen. Dit traject heeft circa een maand gekost, waarna het antwoord min of meer was dat het F-ACT team het eens was met de behandelaar dat er bij mij sprake was van een ernstige psychiatrische aandoening (wat normaal gesproken de toets is en ook door hun eigen sectie op de website van de instelling vermeld wordt) maar dat ze mij niet zorgbehoevend genoeg achtten waardoor ik alsnog afgewezen wordt. Het gevolg hiervan is dat er voor mij dus geen vervolgtraject is bij de ggz terwijl er volgens de instelling wel sprake is van een ernstige psychiatrische aandoening waarmee ik momenteel vastloop. Het huidige voorstel van mij behandelaar is nu om een WMO aanvraag bij de gemeente in te dienen en beschermd wonen aan te vragen, maar voor mij is dat niet echt een optie omdat dit het probleem zelf vervolgens onbehandeld laat en er bij een dergelijk traject geen psychische hulp meer komt. Daarnaast geeft de gemeente aan dat de wachttijd tussen de 1.5 en 2 jaar ligt, dus ook vanuit een praktisch opzicht is dit niet echt een oplossing. Ondertussen is er wel (over één week) een afspraak gemaakt met een psychiater waar ik met spoed voor een drie jaar lange wachtlijst ben gezet, maar eerlijk gezegd is mijn wantrouwen nu zo groot dat ik gewoon niet eens weet of ik wel naar die afspraak ga en wat ik hier verder mee aanmoet. Is er toevallig iemand die enig advies kan bieden in dit geval? Want het is gigantisch lastig om dit soort situaties zelf te beoordelen als je weet dat je paranoïde bent en dus niet alles goed kan inschatten. | |
geeninspiratie1235 | maandag 15 juli 2019 @ 19:39 |
-Doe maar gewoon niet.- [ Bericht 50% gewijzigd door Samzz op 15-07-2019 19:46:54 ] | |
madam-april | maandag 15 juli 2019 @ 20:03 |
Ik zou sowieso naar die afspraak gaan. Slik je al medicatie? | |
appelsap | maandag 15 juli 2019 @ 21:35 |
Ik heb last van psychotische klachten en terugkerende depressiviteit. Dus ik herken wel wat. Ik vraag me na het lezen vooral af in hoeverre jij je kan redden in het dagelijks leven. Als het slecht met je gaat zal dat behoorlijk minder zijn dan wanneer het beter/goed gaat. Als jouw behandelaar het FACT wel passend vindt, kan hij of zij dan niet alsnog overleggen? Het lijkt me dat jouw behandelaar dit niet zomaar passend bij jou vindt. Het lijkt mij sowieso goed om de afspraak met de psychiater door te laten gaan! Ik zou zelf proberen te bedenken wat ik nodig zou hebben, voor zover dat lukt. En dat zou ik proberen aan te geven in het gesprek. | |
greyhunted | maandag 15 juli 2019 @ 23:08 |
Nee, dat was juist een van de redenen waarom mijn huidige behandelaar zo graag er een psychiater bij wilde hebben. Verder heb ik ook geen idee wat exact de bedoeling is, maar het is waarschijnlijk inderdaad beter om in ieder geval proberen om te gaan. Mocht het dan een kant opgaan die ik echt niet wil, kan ik het altijd later nog weigeren. Wel, dat had ze dus ook gedaan via die interne bemiddelingsprocedure. Wat daar verder exact is besproken weet ik niet. Het enigste wat ik weet is dat mijn behandelaar in eerste instantie vrij opgewonden daar naar toe is gegaan, terwijl ik dat zelf eigenlijk al niet meer wilde omdat de manier waarop dit was gegaan de hele vertrouwensband al heeft laten klappen en het voor mij dus weinig nu heeft om daar verder op in te zetten. Mijn behandelaar gaf aan dat dat daar dan eventueel later een oplossing voor kon worden gezocht, maar dat ze eerst echt die procedure wilde starten omdat dit de plek zou zijn waar ik terecht zou moeten komen. Vervolgens zijn er meerdere mails over en weer gestuurd, waar ze nog steeds niets mee kon. Die situatie hield voor heel juni aan totdat ze een mondeling gesprek had met de psychiater die de afwijzing had gegeven, waarna ze plotseling een 180 heeft gemaakt en er nu mee akkoord gaat. | |
madam-april | maandag 15 juli 2019 @ 23:21 |
Medicatie zal je hoogstwaarschijnlijk echt enorm gaan helpen. Het zal zeker in het begin even zoeken zijn naar welke medicatie en in welke dosis jouw het beste gaat helpen, maar als je eenmaal ingesteld bent op de juiste medicatie en de juiste dosis zal dit hoogstwaarschijnlijk echt een enorme verbetering voor je zijn. Ik kan je adviseren om hetgeen de hulpverlening (psychiater in dit geval dus) adviseert op zijn minst een aantal weken/maanden te proberen en het echt een kans te geven, ook als je het eigenlijk niet wil.. | |
Burner82 | zondag 21 juli 2019 @ 12:53 |
Ik leef nog 4.5 week in de kliniek tot nu toe. ze nemen het geen telefoon gebeuren erg serieus helaas. Ik blijf er tegenaan schoppen. Gelukkig beginnen mijn verloven nu | |
Burner82 | zaterdag 10 augustus 2019 @ 14:47 |
Laatste verlof, dan nog 12 dagen, zitten 9 weken opname er alweer op. Nazorgtraject zijn ze eindelijk eens mee begonnen om dat te regelen. | |
appelsap | zondag 18 augustus 2019 @ 11:18 |
En hoe voelt dat? Heb je er wat aan (gehad)? | |
Burner82 | vrijdag 23 augustus 2019 @ 17:41 |
Toen was ik helemaal klaar | |
Burner82 | vrijdag 23 augustus 2019 @ 17:45 |
Wel apart eigenlijk. Ik heb er 18 weken en 1 dag opname in totaal opzitten. Aan de klinische opname voor de verslaving heb ik zeker wat gehad. Niet dat ik niet meer drink, maar heb vooral inzicht in gekregen in gedrag. Zij vinden dat je nooit meer mag drinken oid, maar ja, daar ben ik toch te eigenwijs voor. Het gaat mij erom dat ik nu al in een vroeg stadium kan herkennen wanneer het bij mij mis gaat lopen. DAN moet ik zorgen dat ik niet meer drink. Door mijn eigenwijsheid maak ik het mezelf moeilijker dan nodig eigenlijk, maar ja. Welkom in mijn wereld. Maar over 2 weken begint de 5-daagse nabehandeling, ik heb een safe-house erbij gekregen (klinkt chique, maar het is gewoon een kamer ergens) omdat het me anders teveel aan benzine gaat kosten. Dus dan ben ik weer 3 maanden onder de pannen. | |
_Hestia_ | vrijdag 23 augustus 2019 @ 18:19 |
Fijn dat je in ieder geval dat inzicht hebt gekregen en je weet wat je kunt doen als je het bij jezelf opmerkt. Mooi ook dat er een goede nazorg is geregeld ook met die kamer. Veel succes nog | |
Burner82 | vrijdag 23 augustus 2019 @ 18:31 |
Ja, ze gingen ook veel en ver door op emotie, maar dat is gewoon lastig voor mij. Ik heb regelmatig het empathisch vermogen van een stoeptegel, dus het meeste komt gewoon niet aan als ze het over emotie hebben, of als ze over emotionele dingen praten. De nazorg is gisteren pas helemaal geregeld. Ze bedachten zich van de week pas, dat ik naar huis zou gaan en dat dat misschien niet echt helemaal handig zou zijn. Aangezien mijn agressieve en depressieve klachten ook gewoon aanhouden zonder alcohol. Alcohol is de katalysator, dat zeker, maar niet de oorzaak. En omdat ze verder niks met me kunnen, behalve een forensisch traject (wachttijd nog 2 maanden), ga ik maar verder in de verslavingszorg. Maar daar zitten wel mensen met meer ervaring met een dubbele (of tripple, of meer) diagnose. | |
Burner82 | maandag 2 september 2019 @ 17:23 |
Komende maandag begint verslavingszorg deel 2. Ik twijfel heel erg of ik het wat ga vinden, maar ja. Ik ga het sowieso eerst eens een week aankijken. Het grootste verschil met klinische opname is dat ik in de avond vrij ben en in het weekend thuis. De behandeling is verder hetzelfde als bij de klinische opname, maar dan iets intensiever/harder aangezien je weet hoe het gaat. Ik hoop vooral weer de psychiater te spreken (en snel een beetje....) want de anti-depressiva moet omhoog en ze zouden nog een 2e stemmingsstabilisator gaan opstarten. Maar dat gebeurd pas weer als je onder hun zorg valt. Vandaag belde de -iater van de PAAZ me, hij moest toevallig aan me denken Hij staat als verwijzer op alle papieren van mij en kent mijn psychiater van de kliniek, dus zo toevallig is het niet, maar het klinkt leuker zo Misschien dat ik hem voor mijn karretje kan gaan spannen. | |
Burner82 | vrijdag 6 september 2019 @ 12:00 |
Gisteravond/vanmorgen gesprek gehad met leuke jongen, hij voelt niet hetzelfde als ik voor hem Daar kan ik heel moeilijk mee omgaan. Merkte dat ik een beetje trillerig was erna... geen idee wat dat was. Is een leuke voor de dagbehandeling, er eens achter zien te komen wat ik uberhaupt voel Bij de behandeling heeft de psychiater mij uitgelegd, dat wat ik voelde, door normale mensen wordt betiteld als angst (Bij PMT hadden we een soort grote knikkerbaan gebouwd in de sportzaal. Daar moest ook iets opgehangen worden aan een sporttoestel. Dat was de manier waarop ik mijn zelfmoord poging gedaan heb, dus voor mezelf, zei ik toen: ik hang dat touw wel daar... Ik stond helemaal te shacken daarna en wilde weg daar...Blijkbaar is dat gevoel dus: angst ) [ Bericht 66% gewijzigd door Burner82 op 06-09-2019 12:14:35 ] | |
Me-Myself-And-I-1985 | zaterdag 7 september 2019 @ 08:26 |
Goedemorgen, Even een nieuw account aangemaakt i.v.m. herkenbaarheid.. Loop nu een paar maanden bij het GGZ en ze denken aan een 'Andere gespecificeerde-persoonlijkheidsstoornis / Ongespecificeerde-persoonlijkheidsstoornis', meer mensen hier die dit hebben? Ze willen mij nu DGT-therapie gaan aanbieden, maar is een wachtlijst van 1 jaar.. Ik ben btw, 33 jaar, heb gewoon een baan van 40 uur (zit nu wel thuis, omdat het psychisch even niet meer gaat, werk wel 2 x 4 uur nu) en heb een relatie van 15,5 jaar met een hele lieve partner die me door dik en dun steunt.. 10 jaar geleden al eens opgenomen geweest op de PAAZ i.v.m. depressie en angststoornis, 9 maanden deeltijdtherapie gedaan en later is er ook nog ADHD geconstateerd.. Slik nu alleen 2 x 0,25mg alprazolam, maar in het verleden wel meerdere AD's geslikt en medicatie voor ADHD.. | |
Burner82 | zaterdag 7 september 2019 @ 12:23 |
Welkom! volgens mij hebben we hier allemaal een wel/niet gespecificeerde persoonlijkheidsstoornis. Ik val er een beetje buiten, want ik val, natuurlijk, niet in 1 hokje. Ik heb wel hele sterke trekken van een cluster C persoonlijkheidsstoornis, maar niet 1 per se. Onder andere. Waarom ben je gestopt met de andere medicatie? | |
Me-Myself-And-I-1985 | zaterdag 7 september 2019 @ 13:48 |
Ik val ook niet in 1 hokje zeggen ze, weet niet of ik daar nu blij moet zijn.. Ik slikte al 5 jaar lang geen medicatie meer, was n.a.v. de PAAZ.. Ben daar toen na 4 jaar doorverwezen naar het GGZ, maar dat was 1 fiasco toen dus helemaal gestopt, wel nog bij mentaal beter geprobeerd, maar bij de intake zeiden ze al gelijk dat ze twijfelden aan ADHD dus was er ook wel klaar mee toen, maar ik was ook een te gecompliceerd geval.. Raar, want ik functioneerde wel redelijk in de maatschappij.. Heb toen alles op eigen houtje gedaan voor 5 jaar.. In februari dit jaar begon het weer mis te gaan, kon terug naar de psych van de PAAZ puur voor medicatie, Concerta geprobeerd, maar mezelf helemaal kwijt geraakt toen bij het afkicken eind juni.. Was ook veel miscommunicatie met mijn teamleiders, zou promotie krijgen, maar werd maar niet doorgevoerd terwijl dit bij mijn andere 5 collega's wel was gebeurd, nieuwe arbeidsvoorwaarden door fusie kwamen er nog tussendoor waardoor het niet ging, maar ik hoorde ook maar niks erover van mijn teamleiders en aangezien ik al super onzeker was inmiddels door akkefietjes met sommige lompe collega's is het een eigen leven gaan leiden.. Mailtjes die ik verkeerd opvatte, werk wat ik zelf kon, maar niet durfde en collega's liet opknappen en dan nog een andere vrouwelijke collega (we zijn de enige 2 in dit team) waarbij ik iets verkeerds had gezegd wat ik na maanden geen contact hoorde terwijl ik dacht dat we vriendinnen waren.. Totaal verkeerd gedacht dus en ik had al moeite om nieuwe vriendschappen op te bouwen dus dat vetrouwen is compleet weg nu.. Begin juli thuis komen te zitten na een hele zware week, schoonvader had een open hart operatie gehad en ook nog een herseninfarct (gelukkig goed afgelopen) en daarbij nog een erg drukke standby-dienst (55 uur in 1 week), mijn vriend had begin van de avond mijn teamleider gebeld dat het psychisch niet goed ging en er werd hem verteld dat hij hier niet op zat te wachten 's avonds.. Dus ben helemaal geflipt die avond, crisisdienst erbij en seroquel gehad voor de avond, want het leven interesseerde me niet meer, zou niet actief een poging doen, want ik heb 5 jaar geleden afgesproken dat ik dat niet meer zou doen (voor zover dat mogelijk is natuurlijk), maar als ik niet wakker zou worden zou ik dat niet erg vinden.. Uiteindelijk is het goed gekomen met de teamleiders, ze weten niet om te gaan met psychische problemen kwam het op neer en ze hebben daar nu ook hulp bij.. Functie is ook doorgevoerd uiteindelijk dus op dat vlak is het nu goed.. Even afgezien van de andere frustraties op het werk.. Sinds half juni loop ik nu bij het GGZ, daar hebben ze me 2 x op m'n slechtst gezien, gelukkig wel een hele goede klik met mijn behandelaar, een vrouw net zo oud als mij (maar dan ook precies, dezelfde geboortedatum, haha).. We hebben een signaleringsplan moeten opstellen, alleen stap 4 en 5 kon ik niet invullen hoe ik daar uit moet komen.. De psychiater waar ik tussendoor naartoe moest omdat het niet ging begin juli, zou eigenlijk een andere hebben, maar afspraak stond niet goed dus bij een andere die zei alleen dat hij niet geloofde in een persoonlijkheidsstoornis omdat hij gewoon een gesprek met mij kon voeren dus dat was heel apart.. Wel schreef hij Alprazolam voor dus mag nu ook al maanden niet meer autorijden dus die 2 x 4 uur werken dan ga ik met een collega mee, want autorijden hoort bij ons werk.. Van klant naar klant of van storing buiten naar storing buiten (ben monteur).. Paar weken terug nog bij de bedrijfsarts geweest en die zei dat ik nu heus wel kon rijden omdat ik er gewend aan was, maar het mag niet dus ook duidelijk gemaakt dat ik dat niet doe i.v.m. gezeik CBR vorig jaar.. Was 10 jaar terug gekeurd, mocht toen voor 3 jaar rijden, maar na die 3 jaar nooit meer wat gehoord tot vorig jaar, puntje bij paaltje heb ik 2 dagen zonder rijbewijs gezeten en toen kon ik hem verlengen gelukkig, maar ook hoop gezeik geweest toen, want ze wilden toen dat ik terug ging naar de psychiater van de PAAZ terwijl ik daar allang niet meer onder behandeling was, probeer dan maar eens terecht te komen daar.. En ik merk dat ik nu nog niet eens alles heb verteld, maar dat komt wel.. | |
Burner82 | zaterdag 7 september 2019 @ 14:03 |
1 ding voorop, bijna iedereen functioneert fatsoenlijk in de maatschappij. Iedereen maakt het een heel stuk groter dan het daadwerkelijk is. Misschien hebben wij alleen een extra bladzijde in onze handleiding staan, maar niet functioneren, is gewoon onzin, Concerta is ook wel heftig spul. Eigenlijk slik je dan legale speed. Met ADD/ADHD ga je wel goed op dat spul, het werkt echt. Verder zijn het inderdaad veel triggers die je omschrijft, gebruik je ook middelen? Het scheelt veel dat het op het werk wel goed gekomen is tot nu, dat geeft best wel wat rust. Ik ken die werk-stress wel. Met bijna alle medicatie mag je wel rijden na goedkeuring van een arts. Het gaat dan vooral om het opbouwen van een spiegel, waardoor je hersenen net een tikkeltje anders werken, maar na de bijwerkings-periode geen last meer van hebt. Dat ze je terug sturen naar de psychiater van de PAAZ is niet zo heel gek, hij was waarschijnlijk de verwijzer aan het begin van het traject. Bij de meeste mensen is het de huisarts, maar als je via de paaz bent gegaan, is het meestal die psychiater. Dat is op zich ook wel logisch, paaz-psychiaters zijn meestal iets meer op de hoogte van wat er aan de hand is/wat de mogelijkheden zijn, dan je huisarts. | |
Me-Myself-And-I-1985 | zaterdag 7 september 2019 @ 14:37 |
Ja ik vond het zo'n rare uitspraak van die psychiater.. Oh het werkte zeker goed alleen ik werd er heel passief van, was niet meer spontaan en wist het allemaal niet meer zo goed.. Op het werk moesten ze me ineens zoeken terwijl ik daarvoor nogal aanwezig was, maar mijn onzekerheid en angsten waren ook veel erger dus dat ging gewoon niet meer.. Ik rook al sinds m'n 18e iedere avond 1 à 2 joints, net voor de Concerta was ik hier door de weeks mee gestopt, maar met Concerta werd die behoefte weer meer en sindsdien er nog niet mee gestopt.. Ja ik begrijp wat je zegt met de medicatie, alleen officieel gezien zou dit dan weer via het CBR en keuringsarts moeten, want ik gebruik mijn rijbewijs voornamelijk voor mijn werk en verzekeringstechnisch wil ik dat risico niet nemen.. Vroeger mocht je overigens nog wel rijden met Alprazolam, nu absoluut niet meer, pas na 72 uur na laatste inname, maar vind mezelf ook niet capabel om te rijden nu, want ik zit nog steeds met een behoorlijk kort lontje waardoor ik heel soms wel eens dingen doe op de weg die niet kunnen als je met grote reclame op je bus rijd.. Autorijden met deze medicatie is dus echt geen optie, maar ga in het volgende gesprek wel aangeven dat ik wil dat hier naar gekeken word, dan desnoods maar terug naar de Sertraline (Ik zit ook met een kinderwens volgend jaar of jaar daarop) en aangezien ik al eens heb moeten afkicken wat geen pretje was moet het dan ook medicatie zijn die ik met zwanger zijn door kan slikken.. Alhoewel ik nu wel weer heel erg zit te twijfelen daarover, omdat mijn jeugd verre van goed was en ik nou niet 2 geweldige ouders heb waarop ik kan bouwen, moeder is gelukkig dood en vader loopt bij het FACT-team en een erg moeilijk persoon vaak.. Mijn vriend en zijn ouders daarin tegen hebben wel laten zien hoe het ook kan en ik hoef het ook niet alleen te doen.. Maar mijn partner is chronisch ziek, ziekte van Crohn en MS (MS: erg weinig symptomen en weinig klachten) en zijn Crohn is onder controle, maar door zijn weerstand heeft hij weer chronische ooronstekingen wat het soms dan ook weer lastig maakt.. Aan de andere kant zou een kind er ook wel weer voor zorgen dat ik m'n eigen sowieso niet van kant maak en nog iets heb om voor te leven.. Nee dat je daar naartoe terug moet is niet gek, maar ze waren 6,5 jaar te laat hè.. Ik mocht het vorig jaar nog even regelen omdat hun administratie niet op orde was.. Ik heb toen in 2013 ook gebeld van "Joh moet ik niet herkeurd worden?", toen werd er gezegd dat ik vanzelf bericht zou krijgen.. Dus ook al regel je het allemaal netjes, kun je beter niet doen dus vandaar dat ik nu zeg dan rij ik niet, ik wil niet weer dat keuringstraject in wat mij vooral heel veel geld gaat kosten.. | |
Burner82 | zaterdag 7 september 2019 @ 14:56 |
Ok, ff stoot info hier. Ik ga even focussen op een paar dingen die voor mij eruit springen. De kans dat concerta werkt, of uberhaupt een vorm van therapie, heeft wel als basis dat je clean bent. Ik ken alprazolam niet, maar sertraline wel, dat is gewoon een AD. Ik heb het een week gekregen, ik reageerde er zo raar op, dat de 1e de beste psychiater het meteen stopte (opgenomen in een kliniek, k kreeg meteen de melding erbij dat ik positief kon testen op benzo's erdoor...) Dat je vind dat je moeder gelukkig dood is, zegt wel al best veel. Dat je vader bij een fact-team zit, hoeft niet veel te zeggen.... Ik heb een stapje erger, for-fact is mijn case-manager, ik voldoe prima aan de maatschappij. Hij kan natuurlijk wel zeker een moeilijk persoon zijn. Een chronische zieke partner helpt inderdaad ook niet. Tijdens coginitieve therapie heb je vast wel meegekregen welke risico's dat met zich meebrengt. Och ja, ze zijn allemaal te laat. Maar, je hebt een nieuw account aangemaakt hier, je praat hier, deelt veel. Stel je zou dit doen in een dagbehandeling/klinische setting, of met iemand die er iets aan kan doen... Wat zou je dan willen dat er zou gebeuren? | |
Me-Myself-And-I-1985 | zaterdag 7 september 2019 @ 15:24 |
Ja van Sertraline heb ik me de eerste 2 weken echt zo koekwaus gevoeld, maar heeft me toen wel goed geholpen.. Slikte ook Welbutrin toen en Ritalin.. En heb nog Mirtazapine gehad een tijdje voor het slapen.. De reden dat ik in maart medicatie wilde was dat ik zo onrustig werd toen ik door de weeks gestopt was met blowen, was puur voor het slapen gaan, om m'n hoofd leeg te maken.. Het is slaap vallen ging op zich wel, maar de onrust werd erg 's avonds.. Nu word er bij het GGZ gezegd dat ik nog niet mag stoppen met blowen, medicatie of roken.. Mijn vader schuift zijn verantwoordelijkheid af op alles en iedereen behalve zichzelf eigenlijk.. Nu ook, heeft ie weer een aanslag van de belastingdienst van ¤1800,- terwijl dit voorkomen had kunnen worden, hij is van de drank naar wiet gegaan en probeert nu voor december met al z'n medicatie te stoppen omdat zijn rijbewijs verlengd moet worden, zonder z'n scooter kan hij niks meer en is zijn leven niks waard zegt hij.. Dat ik er ook nog ben lijkt hem weinig te doen terwijl wij altijd hem met alles proberen te helpen.. Nu is er weer even geen contact tussen hem en mij, hij heeft wel contact met mijn partner, omdat ik er slecht tegen kan dat hij nou nooit eens zegt ; ja stom van mij, hoe kunnen we dit oplossen? Fact team zegt inderdaad niet per definitie iets, maar het is wel voor mensen waarbij geen behandeling meer mogelijk is toch? Of zie ik dit verkeerd? Met mijn partner en zijn ziekte(s) weet ik inmiddels wel te dealen, door de jaren heen moet je ook wel, dat word makkelijker en mijn partner houd soms ook bewust informatie achter uit bescherming voor mij, belangrijke informatie krijg ik wel uiteraard.. Wat ik wil? Ja dat is een goede, ik wil in ieder geval m'n emoties onder controle kunnen houden en alles weer in perspectief kunnen zien.. Ik wil weer autorijden en genieten en niet op iedere slak zout leggen en alles op mezelf betrekken.. Ik wil weer kunnen voelen en niet iedere keer die hele hoge muur optrekken, want dan valt er gewoon niet te praten met mij.. GGZ wil mij nu naar DGT therapie hebben, maar is een wachtlijst van een jaar, ik wil sneller hulp, ik wil niet nog een jaar thuis zitten, moet zeggen dat ik de dagen nog wel goed doorkom nu, maar mijn werk vind ik ook super leuk, geeft me voldoening, maar ook weer de triggers dat het mis gaat.. Ik heb nu 17 september weer een gesprek staan dus ik ben heel benieuwd.. GGZ wilde ook dat ik pas in 2020 überhaupt weer ging werken, hier was ik het sowieso al niet mee eens, dan maar zolang wat minder, werk is ook een soort houvast en daar zeggen ze gelukkig ook neem je tijd, ik doe mijn werk namelijk gewoon goed.. Alleen thuis lukt het dan weer niet zo goed dus balans vinden is ook belangrijk.. | |
Burner82 | maandag 9 september 2019 @ 15:24 |
Aangekomen bij de 5-daagse dagbehandeling, waar ik ook zou gaan wonen door de week. Eerlijk verteld dat ik zaterdag een uitglijder heb gehad. Starten ze de behandeling niet. Ze gooien het op de terugval, maar ze durven het, mijns inziens, gewoon niet aan. Hebben ze mijn hoofdbehandelaar gebeld (heb die kerel 1 keer gezien, de psychiater die ik 2-3 keer per week zag, was zijn vervanger toen hij op vakantie was, haar hebben ze niks gevraagd...) En hij heeft gezegd: niet starten met de behandeling. UC/AC was gewoon helemaal goed. dus als ik had gelogen, had ik er nu nog gezeten. En dan zeggen ze: eerlijkheid loont. | |
renwan | vrijdag 4 oktober 2019 @ 11:37 |
Hallo! Lang niet gepost hier! Nou de boel is bij mij natuurlijk weer ontploft, mevrouw is weer terug naar haar ex en ik kan de tyfus genieten. Maar dit keer ben ik degene die er een punt achter gezet heeft, hah! Anyway, ik ben er inmiddels ook achter gekomen dat mensen die een lange periode last hebben gehad van een narcist vaak onterecht bestempeld worden als borderliner. Denk dat dat bij mij ook wel gaande is gezien het feit dat ik eigenlijk al weken aardig stabiel ben. Natuurlijk ben ik wel enigszins boos door deze hele situatie maar alle rare moodswings en impulsieve acties blijven al weken uit terwijl die eerder juist in dit soort emotioneel zwaardere situaties voorkwamen. Ik denk gewoon niet dat ik echt borderline heb, sterker nog. Ik denk dat ik helemaal geen persoonlijkheidsstoornis heb | |
ConqueringChaos | zondag 6 oktober 2019 @ 19:28 |
Hoi hoi ik meld me hier. Ik lees vooral mee, maar dacht ik zal me even voorstellen. Mocht ik ooit reageren dat niemand denkt 'wie is dat nou weer'. Ik ben dus Conquering Chaos. Ik ben 30 woon in zuid-oost brabant waar ik woon samen met mijn kat Ik ben al verschillende jaren in behandeling voor o.a. borderline (diagnose sinds 2012). Met een jaar een opname gehad op een behandelafeling. Nu ben ik nog in behandeling van een FACT-team. Ik heb al het nodige behandeld en overwonnen maar blijkbaar lukt het me nog niet helemaal om het leven te leven. Later volgt misschien wel meer. Maar voor nu misschien voldoende? | |
LordofLeaves | zondag 6 oktober 2019 @ 20:00 |
Op de naam van de kat na, lijkt mij dit wel voldoende ja. Welkom bij de club. | |
ConqueringChaos | zondag 6 oktober 2019 @ 20:16 |
Hij heet Macho [ Bericht 8% gewijzigd door ConqueringChaos op 06-10-2019 20:17:17 (Dubbele tekst) ] | |
LordofLeaves | zondag 6 oktober 2019 @ 20:21 |
Dat is wel een leuke naam. Is het ook een macho? | |
ConqueringChaos | zondag 6 oktober 2019 @ 20:33 |
Als er bezoek is wel. Bij mij ist gewoon een knuffelkont die erg graag bij me in de buurt is. Of hij ligt naast me of op schoot of op mijn bovenlijf. Maar zodra er bezoek is is het doen alsof hij de stoere huiskater is die geen aandacht wil | |
LordofLeaves | zondag 6 oktober 2019 @ 20:35 |
Duidelijk een normale kat dus. Leuk hoor. | |
Comp_Lex | vrijdag 11 oktober 2019 @ 14:51 |
Lopen jullie ook zo tegen het stigma aan zoals bij daten enzo? | |
LordofLeaves | vrijdag 11 oktober 2019 @ 19:13 |
Nee, want ik meld het nooit. Vind het ook niet relevant. Ik ben tenslotte niet de aandoening zelve. | |
Mishu | vrijdag 11 oktober 2019 @ 22:13 |
De meeste mannen vallen als een blok voor borderliners en denken dat ze kortstondig goede seks kunnen hebben. | |
LordofLeaves | zaterdag 12 oktober 2019 @ 10:06 |
Haha ja. Hoe komen ze toch altijd bij die gedachte? | |
Burner82 | zondag 13 oktober 2019 @ 21:36 |
Welkom! Een jaar opname, wat heb je gedaan dan? | |
Burner82 | zondag 13 oktober 2019 @ 21:38 |
In mijn ervaring, als je de symptomen verteld, komt er ineens een hele andere kant van je date naar boven... | |
ConqueringChaos | zondag 13 oktober 2019 @ 21:42 |
MBT behandeling | |
Burner82 | zondag 13 oktober 2019 @ 21:47 |
Ik heb 9 weken klinisch gezeten mbt behandeling, dat was al (verzekerings-technisch) ellende. Een jaar.. Dan moet je het wel bont gemaakt hebben. Was zeker geen vrijwillige opname? (PM mag ook hoor) | |
ConqueringChaos | zondag 13 oktober 2019 @ 21:57 |
Jawel was in 2013. De kliniek is vanwege de bezuinigen in '14 gesloten. Er konden toen 27 mensen een jaar lang een mbt of dgt volgen (mbt 18, dgt 9). Vrijwillig. Aanmelding moest door jezelf met een motivatiebrief (tuurlijk ook wel doorverwijzing maar ze keken bij de intake vooral naar je brief). Verplicht levensverhaal schrijven. Soort van verplicht systeemtherapie (althans poging tot). En 1 jaar. Korter was niet wenselijk en ze deden er ook echt moeite voor je dat jaar vol te laten maken. Langer kon absoluut niet verzekeringstechnisch. Er is toen veel gebeurd door bezuinigen. Er zaten vooral mensen die vastliepen in dagbehandelingen. Om mezelf als voorbeeld te nemen : Ik slikte heel de dag alles in en ging thuis uit mn plaat tegen mijn omgeving of klapte juist helemaal dicht. Na een tijd werken en school wat beide gigantisch faalde heb ik me aangemeld voor die kliniek. In september intake. Dat soort behandelingen waren er toen al weinig, en nu nog minder... | |
Burner82 | zondag 13 oktober 2019 @ 22:21 |
Aparte behandeling. Vooral verzekeringtechnisch. Levensverhaal kom je overal tegen... De mijne wilde ze vooraf lezen. Na 5 minuten zei ze: doe het maar gewoon. Ze kon het niet lezen | |
ConqueringChaos | zondag 13 oktober 2019 @ 22:24 |
Ik heb hem geschreven in de 1e 6 weken. En heb er nooit meer naar gekeken Ik zal je DM sturen | |
LordofLeaves | maandag 14 oktober 2019 @ 19:20 |
Heeft het je wat opgeleverd? | |
ConqueringChaos | maandag 14 oktober 2019 @ 19:24 |
Ik heb vooral geleerd hoe en waarom ik voel ik voel. Ik kan nu mezelf heel goed analyseren. Wat ik er dan vervolgens mee aan moet weet ik dan weer niet. Ik kan niet ineens anders denken. Daar loop ik ook vooral tegenaan.. Heb ook wel geleerd dat anderen mijn niet zo verschrikkelijk vinden als dat ik mezelf vind. Ik dacht nog een tijd 'jaja dat zeggen jullie alleen maar omdat jullie met mij opgescheept zitten'. Maar heb ik met ongeveer de helft van mijn groep nog contact. Met anderen ben ik uit elkaar gegroeid wat ook oké is. En 1 is inmiddels overleden. Maar ik kan er dus vanuir gaan dat ze toch mij graag zien want we kennen elkaae toch al zo'n 7 jaar bijna. En ze willen nog steeds een paar keer per jaar wat afspreken Sociale contacten waren nogal een dingetje.. | |
LordofLeaves | maandag 14 oktober 2019 @ 19:26 |
Zo, dan zit je zeker op de juiste weg. Vind het knap dat je er zo goed mee omgaat. En dan ook nog eens zelfreflectie hebben. Je bent haast een zeldzaamheid onder ons borderliners. | |
ConqueringChaos | maandag 14 oktober 2019 @ 22:45 |
Ik vraag me nog steeds wel af waarom hoor.. Want in vind mezelf alles behalve boeiend of contactwaardig.. Mijn zelfbeeld is daarin nog hardnekkig slecht. Maar ik zie wel in dat alles wat ik denk een eigen oordeel is. En dat hoeft niet te zijn dat anderen dat ook vinden. Ik ben in het vertrouwen buiten familie en vrienden wel wantrouwiger. Ook omdat ik nogal wel eens merk dat mensen vaak gewoon niet eerlijk zijn. Maar dat laat ik dan maar los. Ik hecht waarde aan de familie en vrienden en voor de rest voel ik amper binding met mensen want ik laat ze niet toe. Dat wil zeggen als iemand dan van de 1 op andere dag verdwijnt uit mijn leven doet dat me niet veel. Kf hooguit even. Want ik ga er altijd al van uit dat mensen me verlaten. Mijn vrienden laat ik meer toe. Ik ben es bang dat ze besluiten me zat te zijn. Maar ze hebben mijn hoogte en dieptepunten zovaak van dichtbij gezien. Het is ook meer dat we elkaar gewoon niet supervaak kunnen zien. En daarmew is er ook ruimte. Zo ga ik ze niet claimen (neig ik wel naar) maar durf ik wel aan te geven wanneer het goed of minder goed gaat. Zo wat een lulverhaal weer. Sorry | |
LordofLeaves | dinsdag 15 oktober 2019 @ 14:11 |
Verre van een lulverhaal hoor. Vind je hele verhaal behoorlijk herkenbaar. Ik hou meer afstand van mensen, puur om conflicten te voorkomen. En dat ze geen contact meer opnemen, dan zie ik dat weer als een negatieve bevestiging omdat niemand mij leuk genoeg vind om mee om te gaan. Het is allemaal wat. Scheelt dat jij je kat nog hebt. | |
Comp_Lex | dinsdag 15 oktober 2019 @ 19:02 |
Dat is mijn ervaring ook. | |
LordofLeaves | dinsdag 15 oktober 2019 @ 19:20 |
Daarom mooi de lippen op elkaar houden. De drama's komen later wel. | |
Comp_Lex | dinsdag 15 oktober 2019 @ 19:47 |
Ik begrijp waarom je het zegt. Maar er is in mijn geval een probleempje. Het is namelijk bij mij heel erg duidelijk dat ik er één heb. Je hoeft maar even een dag met me mee te lopen en dan heb je het al door. | |
LordofLeaves | dinsdag 15 oktober 2019 @ 19:54 |
Is dat zo? Noem eens een punt op. Ben nu wel nieuwsgierig geworden. | |
ConqueringChaos | dinsdag 15 oktober 2019 @ 19:55 |
Jazeker. Die kat.. ik ben stiekem iets té gehecht aan dag beestje. Helpt me door velen depressies heen. En als ik denk dat ik op wil geven, zie ik dat beest liggen en denk ik 'nee. Ik ben een commitment aangegaan. Ik zou voor jouw zorgen en dat moet ik ook blijven doen'. Ja die bevestiging is heel verdrietig. Zijn er wel mensen om je heen? Al is er maar 1? Waar je je wel oké bij voelt? | |
LordofLeaves | dinsdag 15 oktober 2019 @ 20:00 |
Kijk, fijn om te lezen dat je zo'n enorm hart voor je beestje hebt. Altijd een pluspunt. Ik heb wel mensen om mij heen. Ben alleen zo afgestompt dat het mij niet meer zo interesseert. Als ze er zijn, is het fijn. Zijn ze er niet meer, ook goed. Zo hoef ik ook niet meer te rekenen op teleurstellingen binnen relaties. | |
Comp_Lex | dinsdag 15 oktober 2019 @ 20:08 |
Bijvoorbeeld mijn drive om veel alleen te willen zijn. Dat betekent dat, wanneer je langs zou komen, ik je weg zal sturen, terwijl dat heel raar is gezien ik sowieso al veel alleen ben. Je zou denken dat ik veel meer behoefte aan contact heb en gewoon met mensen om kan gaan, maar dat is dus niet zo. | |
LordofLeaves | dinsdag 15 oktober 2019 @ 20:09 |
Dat klinkt best klote. Ervaar je dat ook zo? | |
ConqueringChaos | dinsdag 15 oktober 2019 @ 20:11 |
Beetje kut. Ik herken dat wel ergens,vooral wanneer ik in een zwart gat zit. Mijn borderline kan er soms juist ook voor zorgen dat ik euforisch wordt. Ik denk dat ik uit elkaar spat van liefde en geluk voor vrienden en familie. Vooral wanneer ik gewaardeerd wordt doordat ik ze help. Zij hun liefde aan mij laten zien (als in soms stuurt mijn beste vriendin dan zo'n oppepper met dat ze trots is blabla). Of met van die melodramtische dagen als verjaardagen en kerst etc. Maar ik ken jouw gevoel ook wel. Wanneer ik in een depressie zit voel ik me niet geliefd, standaard in dr steek gelaten ook. Ik moet het allemaal alleen doen en nieeeemand ziet en begrijpt mij. En ik kan het maar beter ook alleen doen want dat is beter voor iedereen. En ja zelfs dan vraag ik me af of ik mijn kat depressief kan maken. Oftie dan niet beter een baasje kan hebben die wel positieve vibes heeft ofzo.. | |
Comp_Lex | dinsdag 15 oktober 2019 @ 20:14 |
Ja, dat ervaar ik ook zo. Het probleem is namelijk dat ik eigenlijk geen robot ben en ik ook mijn PS niet ben. Dus heel stiekem wil ik wel diepgaand contact met mensen hebben, maar die behoefte is in mijn geval heel erg afgevlakt. | |
LordofLeaves | dinsdag 15 oktober 2019 @ 20:16 |
Helemaal opgaan in een vriendschap of liefde ken ik ook. Dan wil je alles voor ze doen en oh wee als het schip strand! Ik kan dan alles meteen afkappen en de deur dichtgooien voor een hele lange tijd. Kan altijd boos worden om die oppeppers, haha. Ze bedoelen het goed voor, maar het zijn vaak enorm open deuren die ze je sturen. Vind het altijd wel fijn om alleen te zijn. Ook tijdens diepe dalen die komen en gaan. Voel mij vaak moedeloos tussen de mensen. Alsof zij het altijd maar leuk hebben en ik niet. Hoe zou een depressieve kat er dan uitzien, volgens jou? | |
LordofLeaves | dinsdag 15 oktober 2019 @ 20:18 |
Ik snap je. Ervaar dat zelf ook. Ik wil ook graag met ze omgaan, maar heb simpelweg de drive niet om het te doen. Stiekem maak ik mij dan weer boos om de drama's van een ander, haha. | |
ConqueringChaos | dinsdag 15 oktober 2019 @ 20:23 |
Ik kan ook goed alleen zijn. Maar ik kan me tegelijkertijd ook heeel eenzaam voelen. Wanneer je dan zou vragen of je iets kunt doen of langs moet komen krijg nog een nee ook Het is meer een gevoel. Geen idee. Ik weet alleen dat katten ook depressief kunnen worden. Soms heeft Macho wel van die dagen. Dan loopt ie rondjes door mijn hele appartement. Blijft ie niet lang op 1 plek liggen, speelt niet. Dan merk je dat ie zijn draai niet helemaal kan vinden. Is vaak maar 1 dag. Maar wanneer hij aan me vast plakt en me niet alleen laat omdat ik me zo slecht voel denk ik 'waar heb ik jou aan verdiend en hoezo wil je bij me liggen ik me alleen maar heel vedrietig en somber nu'. En dan denk ik dus 'dalijk wordt hij ook depri omdat ik alleen maar depri ben. | |
LordofLeaves | dinsdag 15 oktober 2019 @ 20:33 |
Katten zullen zoiets wel aanvoelen. Andere dieren hebben dat ook. Voelde je je ook weleens eenzaam in relaties? Dat je gewoon wist dat de ander je maar niet begreep en daardoor je geliefde weg ging duwen? | |
ConqueringChaos | dinsdag 15 oktober 2019 @ 20:40 |
Mijn 1e relatie was een korte traumatische relatie op mijn 17e. Heb daarna 1x een relatie gehad van 5 jaar. Ik heb wel eens in blinde paniek geroepen 'ik wil dood als je weggaat bij me' of juist 'we moeten maar uit elkaar gaan'. Ik ben een typische binnenvetter. Ik vind het moeilijk om steeds maar te moeten vertellen hoe ik me voel. En daardoor praat ik maar niet. In die 5 jaar heb ik me ook wel suf geblowd waardoor we soms beiden nogal een muur/afstand creërde. Ik wist dat hij van mij hield, en ik van hem. Maar ik heb ook vaak gezegd 'Ik denk dat je gelukkiger bent zonder mij'. Na 5 jaar van van periodes van afstand en nabijheid konden we het ook beiden niet aan. Naast dat ik de kliniek in ging had hij semi dezelfde problemen (zou me niks verbazen als hij ook een persoonheidsstoornis oid zou hebben, iig trekken van). En dus zijn we uit elkaar gegaan en sindsdien (2013) ben ik geen relaties meer aangegaan. Wat zijn jouw ervaringen? Of jullie, wie er ook wil delen | |
LordofLeaves | dinsdag 15 oktober 2019 @ 20:45 |
Heftig verhaal om te lezen. Vind het wel dapper om na 5 jaar alsnog de handdoek in de ring te gooien. Je wil zoiets toch een kans geven. Tot nu toe heb ik alleen maar in kortstondige relaties gezeten. Twee keer zelfs met dezelfde vrouw. Het stak mij enorm dat ook een tweede keer niet wilde lukken, maar goed. Dat is alweer 4 jaar geleden. Daarna (op een affaire na) geen relatie weer gehad. Het klinkt best triest als ik het zo weer teruglees. | |
Comp_Lex | dinsdag 15 oktober 2019 @ 20:57 |
Ja, wel wat gehad, maar mijn probleem is dat ik mijn interesse heel snel kan verliezen. Ik schijn behoorlijk gestimuleerd te moeten worden om mijn interesse te behouden, want dat ik heb niet van mezelf met mijn type PS. | |
Burner82 | woensdag 16 oktober 2019 @ 12:23 |
Ik kan ook ontzettend opgaan in iemand, als ik die persoon leuk vind. Ik kan dan echt zwaar jaloers worden als hij met iemand praat en daardoor niet met mij. Ik kan het wel rationaliseren, maar het liefste trek ik dan de kop van die ander eraf. | |
dagobertE6 | donderdag 17 oktober 2019 @ 09:49 |
Mijn meisje is in C, vaak erg last van. Ik zelf ben gezond mentaal. | |
Burner82 | donderdag 17 oktober 2019 @ 10:01 |
Ik probeer een spoed-consult te krijgen bij GGZ... Is nog niet zo makkelijk als je HA op vakantie is. | |
Burner82 | donderdag 17 oktober 2019 @ 10:07 |
Hmm, doet het niet. | |
Burner82 | vrijdag 18 oktober 2019 @ 14:39 |
Verslavingszorg gaat niet door, want ze hebben een patiëntenstop voor mensen met verzekering X.... | |
ConqueringChaos | vrijdag 18 oktober 2019 @ 15:14 |
Whut ?? Mooi klote. (Zacht gezegd) En nu? | |
Burner82 | vrijdag 18 oktober 2019 @ 15:24 |
wrs is de snelste oplossing: wachten op het nieuwe jaar, dan gaan de nieuwe contracten in met de verzekeraars | |
PabstBlueRibbon | zondag 20 oktober 2019 @ 14:41 |
PsyQ adviseert mij om schematherapie te gaan doen. Ik heb al twee intensieve behandelingen achter de rug. Ik zie dit advies eigenlijk niet zitten - omdat het weer een herhaling is van wat ik al ken. Ik kan wel weer 1x per week over mijn gevoelens praten en bedenken hoe ik het moet gaan aanpakken. Maar verandering komt alleen als ik het ook daadwerkelijk doe. Heel vaak kan ik dat niet opbrengen, omdat ik door de chaos in mijn kop het niet overzie of heel vermoeid ben. Ik ken schematherapie al een beetje en ik heb sowieso het schema mislukking. Ik zit nu bij afdeling ADHD. Mensen die dat hebben, hoeven zeker niet persé persoonlijkheidsstoornissen te hebben, maar ik heb wel gemerkt dat ze vaak meer emotionele bagage hebben en begrijpen hoe moeilijk het soms kan zijn. Er hangt ook een veel betere sfeer. Bij persoonlijkheidsstoornissen is de focus vooral op 'verkeerde denkpatronen'. Ik ben er nogal klaar mee dat mensen mij weer gaan vertellen dat ik op een verkeerde manier denk en maar naar hen moet luisteren omdat ik het anders niet goed doe. En maar in mijn ziel blijven knijpen, zodat ik weer besef dat ik mij weer alleen voel. Maar dat lost niks op. Ik heb het altijd toegelaten dat mensen mij klein hielden. Iedereen zei dat ik me kwetsbaar moet opstellen en hulp moet aanvaarden. Ik heb dat gedaan. Ik ben door schade en schande wijzer geworden. Ik heb inmiddels wel geleerd dat ik mezelf meer serieus kan nemen en wat meer schijt moet krijgen aan anderen. | |
LordofLeaves | zondag 20 oktober 2019 @ 19:02 |
Hoe ga je dat dan doen? | |
PabstBlueRibbon | zondag 20 oktober 2019 @ 19:33 |
Ik merk dat ik in die zin al veranderd ben. Voorheen zou ik bijvoorbeeld al meteen akkoord gegaan zijn met deze therapie, want anderen zeggen immers dat ik dat moet doen en dat het goed is voor mij. Ik kan nu beter bij mezelf blijven en me afvragen wat het mij überhaupt gaat opleveren. Wat ik al zei, als het er uiteindelijk op neerkomt dat ik na de therapie weer in hetzelfde patroon kom, is het alleen maar tijdverspilling. Het is veel waardevoller de problemen op zich aan te pakken dan het allemaal op borderline te gooien en daarvoor therapie te volgen. | |
Speedfight | maandag 21 oktober 2019 @ 19:04 |
Hoi! Ik loop sinds mei vorig jaar bij GGZ, bijna schematherapie afgerond voor hoofdzakelijk een vermijdende persoonlijkheidsstoornis en word binnenkort getest op ADD. Ik heb pas net mn account weer geactiveerd, moet dus ook nog even bijlezen maar ik zag dit topic en wil graag met jullie meepraten. | |
ConqueringChaos | maandag 21 oktober 2019 @ 19:07 |
Heb je voor ogen welke problemen je aan wil pakken ? Je hoeft niet heel specifiek te zijn hoor. Maar zij die op te lossen zonder bepaalde therapie ? @Speedfight welkom | |
LordofLeaves | maandag 21 oktober 2019 @ 19:10 |
Hallo! Pak een stoel en kom er bij zitten. Hoe kwam het zo dat je de diagnose kreeg? | |
Speedfight | maandag 21 oktober 2019 @ 19:45 |
Hahaha, gezellig. Ik kreeg bijna 3 jaar terug een burn-out, ik was pas 25. Na een jaar weinig verbetering en intensieve gesprekken met een psycholoog ben ik doorgestuurd naar het ggz voor schematherapie waar erg duidelijk probleempatronen naar boven kwamen. Nu ben ik de schematherapie aan het afronden en ben ik me aan het verdiepen in narcisme. Ik begin me steeds meer te beseffen dat ik opgevoed ben door narcistische ouders en daardoor heel erg ben vastgelopen in onzekerheid en gevoel van falen. | |
LordofLeaves | maandag 21 oktober 2019 @ 19:48 |
Nou, lekker dan. Hopelijk ga je iets hebben aan de schematherapie. Hoe gaat het verder dan met je? | |
Speedfight | maandag 21 oktober 2019 @ 19:54 |
Eigenlijk wel goed. Ik vind het een heftige periode van veel puzzelstukjes op zn plek plaatsen maar ik heb ook eindelijk weer het gevoel van vooruitgang Schematherapie heb ik ontzettend veel aan gehad, was een lange weg maar ik ben steviger in mn schoenen gaan staan en leer anders naar mezelf en mijn omgeving te kijken. Wat is jouw verhaal? | |
LordofLeaves | maandag 21 oktober 2019 @ 19:59 |
Kijk aan, je gaat er wel dus wel komen. Vind zoiets altijd weer knap van mensen. Zal het kort samenvatten voor je? Officieel borderliner sinds 2013, daarvoor ook al het één en ander meegekregen in een diagnose. Werd al kind niet gepushed in dingen, waardoor veel in mijn hoofd werd getriggered. Gelukkig wel hoog functionerend in mijn borderline gedrag, dat scheelt een hele hoop. Heb diverse therapie vormen gevolgd. Ben nu uitbehandeld en hopen op het beste. | |
Speedfight | maandag 21 oktober 2019 @ 20:04 |
Heb je zelf ook het gevoel dat je "uitbehandeld" bent? Ik ken die term niet, is dat iets wat je zelf bepaald of komt dat vanuit de gezondheidszorg? | |
LordofLeaves | maandag 21 oktober 2019 @ 20:06 |
Psych bepaalde het en ik ben het er ook mee eens. Het had geen zin om nog verder te gaan praten over het verleden en heden. Heb ook wel het idee dat de scherpe kantjes ervan af zijn. | |
Burner82 | maandag 21 oktober 2019 @ 21:36 |
Welkom | |
PabstBlueRibbon | dinsdag 22 oktober 2019 @ 16:33 |
Ik ken het. Mijn vader is ook narcistisch. Mijn moeder niet, maar ze heeft wel licht autisme en ze kan zich heel moeilijk inleven in een ander. Heb jij nog contact met je ouders? En zo ja, wil je dat ook? Of doe je dat meer vanuit een soort loyaliteitsgevoel of heb je stiekem de hoop dat je ouders je gaan begrijpen? Ik ging mij na mijn eerste intensieve therapie ook beseffen dat mijn vader wel degelijk narcistisch is en dat het niet allemaal aan mij ligt. Maar ik wilde ook niet onredelijk zijn en daarbij bedacht ik mij ook dat zijn vermeende narcisme iets is wat ik constateer - het kon evengoed zijn dat hij gewoon wat hard en lomp is en dat het verschrikkelijk botst met dat ik een psychische stoornis heb. Mijn vader is erg intelligent en hij kan personen veel beter inschatten dan de meeste mensen. Hij weet precies wat hij moet zeggen. Hij kan dingen tegen mij zeggen waarvan ik in eerste instantie niet eens doorheb dat hij mij wilt kwetsen en andere mensen al helemaal niet, zelfs als ze erbij staan. Maar ik krijg er toch een kutgevoel bij en ik voel me dan een domme minkukel. Ik heb bij mijn vader altijd het gevoel gehad dat ik zijn aandacht eigenlijk niet verdien omdat ik een puinhoop van mijn leven maak, maar door zijn 'goedheid' accepteert hij mij toch. Hij is zeer gesloten over zijn emoties. Andere mensen hebben van hem het idee dat hij een goede vent is en juist omdat hij zich niet uitlaat over zijn emoties, denken ze dat hij eigenlijk heel gevoelig is. Ik heb daar inmiddels mijn twijfels over. Hij kan vaak wel veinzen dat hij betrokken is met iemand, maar ik merk soms ook signalen dat hij eigenlijk niet snapt waarom iemand door een bepaalde gebeurtenis verdrietig kan worden. Hij bagatelliseert dingen heel snel, beroept zich altijd op zijn ratio en als je vanuit je emoties handelt dan vindt hij dat het je eigen schuld is. Ik heb mijn vermoedens dat hij in mij kenmerken van zichzelf herkent waarmee hij niet geconfronteerd wilt worden. Of hij vindt mij gewoon zwak en een mislukkeling en hij neemt het mij kwalijk dat ik niet ben zoals hij zijn ideale leven voor zich ziet. Als het laatste het geval is, dan had ik liever gehad dat hij daar gewoon eerlijk over was geweest. Als hij cru zou zeggen "Met je problemen moet je niet bij mij zijn, want ik irriteer me er alleen maar aan" dan zou ik kunnen aanvaarden dat hij nou eenmaal zo is. Maar dat hij altijd oneerlijk is en van die subtiele steken onder water geeft, dat maakt dat ik het contact met hem heb verbroken. Ik doe dat niet alleen vanwege mijn boosheid en verdriet, maar ook om mezelf te beschermen, want hij verandert niet en hij zal me altijd in een minderwaardige rol blijven duwen. | |
PabstBlueRibbon | dinsdag 22 oktober 2019 @ 16:48 |
Ik denk dat ik vooral een heel ander leefpatroon gewend moet raken. Omdat ik al zolang 'gebukt ga onder psychische problemen' ben ik gewend om mij terug te trekken en mij niet bezig te houden met dingen waar anderen wel mee bezig zijn. Ik ben eigenlijk elke dag lusteloos en vermoeid, maar dat is vooral iets wat in mijn hoofd zit. Dat heeft denk ik ook grotendeels te maken met mijn AD(H)D. De meeste energie gaat naar het denken. Ik heb een vaardigheidstraining gevolgd, maar net als de meesten van die groep is het daarna nog steeds heel erg moeilijk om het ook daadwerkelijk uit te voeren. Ik ervaar altijd zo'n sterke rem om iets te doen waar ik op dat moment geen zin in heb. Ik zit mezelf dan maar te pushen en ik voel me zo onvolwassen niksnut. Ik heb dit in mijn voorgaande behandelingen al zovaak aangekaart en ik krijg dan meestal alleen maar terug dat ik niet zo streng voor mezelf moet zijn. Ik kan wel begrijpen dat ze erop doelen dat ik mezelf dan alleen nog meer blokkeer. Maar er zit nog veel meer achter en ik vrees dat ze geen idee hebben. Ik kan toch niet alleen maar afhankelijk zijn van mijn gevoel? Zelfs als ik ergens totaal geen zin in heb of het is mijn dag niet, je hebt als volwassene nou eenmaal verantwoordelijkheden. Ik vraag me weleens af of de therapeuten daar ook rekening mee houden. | |
Burner82 | dinsdag 22 oktober 2019 @ 17:54 |
Ik herken me hier wel in. Mijn pa staat compleet los van zijn gevoelens en kan ze ook totaal niet uiten. Maar als leraar, was hij natuurlijk wel goed met mensen. Hij koestert nog altijd veel wrok richting mijn ma en wil er nooit over praten eigenlijk. Het kunnen manipuleren en mensen eigenlijk keihard kwetsen zonder dat ze het doorhebben, herken ik bij mezelf. Tijdens de opname in de kliniek heb ik mijn behandelaren ook gezegd: kijk niet naar HOE ik het zeg, maar luister gewoon eens naar WAT ik zeg, al zeg ik het heel vriendelijk. Meestal maak ik je met de grond gelijk met een glimlach en dender ik door, waardoor het totaal niet opvalt dat ik het eigenlijk doe/zeg. | |
PabstBlueRibbon | woensdag 23 oktober 2019 @ 17:32 |
Heel veel mensen kunnen manipuleren - dat is op zich niet iets heel raars. Het verschil is dat mijn vader dit nooit zal toegeven, ook niet naar zichzelf. Hij weet wel dat hij het doet, maar dat besef drukt hij weg, want hij wilt niet voor zichzelf of anderen toegeven dat hij iets doet wat niet goed is. Als ik in therapie ga, dan zal ik wel weer horen dat ik in mijn jeugd tekortgedaan ben en dat ik het niet heb verdiend. Dat doet niet af aan dat het nou eenmaal is gebeurd. Ik kan me tijdens therapie wel weer bewust worden van alles - maar wat dan? Als de behandeling is afgelopen zie ik de therapeut en groepsgenoten toch niet meer. Ik vind het heel moeilijk om mij te laten opdringen dat ik mezelf OK moet vinden. Als het niet goed gaat met mij, dan ben ik op mezelf aangewezen. Als het niet lukt, dan heb ik er niks aan 'geduld met mezelf te hebben'. Het leven gaat door. Ik vind het allemaal nogal moeilijk. | |
Burner82 | woensdag 23 oktober 2019 @ 17:41 |
Dit is wel interessant, want ik geef het gewoon toe en pas het ook gewoon toe. Zonder schaamte, zonder spijt. Ik kon ook echt geen ¨schadebrief¨ schrijven, want ik vind niet dat ik iemand schade heb aangericht. | |
ConqueringChaos | woensdag 23 oktober 2019 @ 18:13 |
Wauw. Herkenbaar. Dit gevoel bemerk ik ook heel erg bij mezelf. | |
LordofLeaves | woensdag 23 oktober 2019 @ 19:20 |
Ah ja, het bekende " we houden wel contact". Spreek uit ervaring dat zoiets niet gebeurt. Heb ze nog wel op Facebook, maar niemand die iets tegen elkaar zegt. | |
ConqueringChaos | woensdag 23 oktober 2019 @ 21:36 |
Ik heb vanuit de opname echt wel met bijna allemaal nog contact. Zie de meeste zo'n 3/4 per jaar. Soms ook 2 ligt eraan hoe het uitkomt. Wonen allemaal ver uit elkaar. Maar probeer wel echt lijntjes te houden. | |
LordofLeaves | donderdag 24 oktober 2019 @ 09:33 |
Dat vind ik bijzonder. Misschien ligt het ook wel aan de types die in de groep zaten. Onze groep bestond compleet uit borderliners. | |
Burner82 | donderdag 24 oktober 2019 @ 09:37 |
Dat ken ik. Geen idee hoeveel mensen ik mijn nummer heb gegeven, maar met niemand meer contact gehad. Behalve dan met de leuke jongen. Die spreek ik nog dagelijks en veel. | |
LordofLeaves | donderdag 24 oktober 2019 @ 09:40 |
Ja, ik zag zoiets al aankomen. Mensen hebben toch een eigen leven en misschien vinden ze het ook wel een beetje raar om nog contact met je therapiegroep te hebben. Veel mensen uit de groep zeiden dat hun eigen omgeving vaak niet wist dat ze in therapie waren. | |
Burner82 | donderdag 24 oktober 2019 @ 10:06 |
Met leuke jongen heb ik een hele grote klik. Het enige probleem is, de gevoelens die we hebben voor elkaar. Dat maakt het af en toe wel ingewikkeld (in de kliniek ging iedereen er van uit dat wij een relatie hadden...). [ Bericht 4% gewijzigd door Burner82 op 24-10-2019 10:12:26 ] | |
ConqueringChaos | donderdag 24 oktober 2019 @ 10:13 |
Klopt ook wel. Wij werden allemaal vrij snel achter elkaar opgenomen en bijna allemaal het hele jaar vol gemaakt. We waren een soort familie geworden. Echt een hele hechte groep. | |
LordofLeaves | donderdag 24 oktober 2019 @ 13:50 |
Dat is wel fijn. Hier duurde de Vers training ook een klein jaar, maar we zagen elkaar maar één keer in de week en later eens per 14 dagen. | |
LordofLeaves | donderdag 24 oktober 2019 @ 13:51 |
Vind je hem geen relatiemateriaal dan? | |
Burner82 | donderdag 24 oktober 2019 @ 13:59 |
ik wel..... Maar hij mij (nog) niet. Het is ingewikkeld | |
LordofLeaves | donderdag 24 oktober 2019 @ 14:00 |
Hij is toch wel homo? | |
Burner82 | donderdag 24 oktober 2019 @ 14:04 |
Bi en pas een paar maanden uit de kast. | |
Burner82 | donderdag 24 oktober 2019 @ 15:14 |
Ik ben echt aan het twijfelen of ik nog wel doorga met de behandelingen. Ik ben nu zo vaak tegen de (bureaucratische) muur aangelopen, dat ik denk: fuck it, ik zoek het zelf wel uit en kijk wel waar ik uitkom. De situatie als volgt: Verslavingsbehandeling ging niet door omdat ik een terugval had (naja, 1 die ik verteld had iig ), maar dat is de officiele versie. In dezelfde week gingen ze namelijk ook failliet. Andere verslavingszorg heeft een patientenstop door de verzekering, een andere optie heeft een wachtlijst van 4-5 maanden. FPP (Forensische Psychiatrische Polikliniek) wil mijn depressie niet behandelen, want verslaving. Maar die kan dus momenteel niet behandeld worden. Voor de Agressie-regulatie-therapie sta ik momenteel al een jaar op de wachtlijst. GGZ kan mijn depressie niet behandelen, want ik zit bij FPP onder behandeling. | |
ConqueringChaos | donderdag 24 oktober 2019 @ 20:29 |
@Burner82 heb dr geen woorden voor. Maar mehh Snap je twijfel. | |
LordofLeaves | vrijdag 25 oktober 2019 @ 09:58 |
Straks stoppen ze je weer vol met meds i.v.m. je depressie. Wil je dat wel? | |
Burner82 | vrijdag 25 oktober 2019 @ 12:49 |
Volgende probleem, met deze anti-depressiva moet/ga ik ook weer stoppen. Mijn hersenen reageren anders dan bij de ¨normale¨ mensen | |
LordofLeaves | vrijdag 25 oktober 2019 @ 13:52 |
Bekend verhaal. De meeste medicatie deden helemaal niks voor mij. Ja, dat mijn eigen risico snel op was. | |
Burner82 | vrijdag 25 oktober 2019 @ 13:59 |
Leuke jongen krijgt de dubbele dosis, snelle stofwisseling. Ow, het werkt wel bij mij. Alleen verkeerd Ik kreeg sertraline, na een paar dagen zag ik verschrikkelijke dingen in mijn hoofd. Ging richting een psychose door dat spul. Met de Escitralopram, als ik mijn ogen dicht doe, gaat de wereld gewoon door. Er gebeurd van alles, zit achter mijn pc, op mijn foon te appen, in de auto... Enige nadeel, ik lig dan in bed met mijn ogen dicht | |
Burner82 | zaterdag 26 oktober 2019 @ 03:30 |
Hello Darkness, my old friend... Ik merk echt dat ik de medicatie aan het afbouwen ben, ik slaap weer echt verrot. | |
ConqueringChaos | zaterdag 26 oktober 2019 @ 21:29 |
Da's echt kak ja. De dagen zijn veel te lang als je slecht/nauwelijks/niet slaapt. | |
Burner82 | zondag 27 oktober 2019 @ 06:56 |
Slaap je eens een keer goed, ben je nog erg vroeg wakker, omdat de klok een uur terug is gezet | |
LordofLeaves | zondag 27 oktober 2019 @ 10:40 |
Tijd om actief bezig te gaan. | |
Burner82 | zondag 27 oktober 2019 @ 13:00 |
Ja, leuke jongen komt langs, dus ik moest de toko weer opruimen Edit: hij komt toch niet [ Bericht 8% gewijzigd door Burner82 op 27-10-2019 14:58:34 ] | |
Burner82 | zondag 27 oktober 2019 @ 18:30 |
Aangezien ik stapelverliefd ben, kan ik hier slecht mee omgaan | |
LordofLeaves | zondag 27 oktober 2019 @ 18:43 |
Heb je de keet inmiddels wel aan de kant? | |
Burner82 | zondag 27 oktober 2019 @ 18:49 |
Of ik mijn appartement heb opgeruimd bedoel je? Gekke hollander Als mijn baas in de bouw belde met die vraag, had ik de keet moeten verplaatsen Maar ja, alles netjes opgeruimd... Alleen de afwas niet gedaan, maar ja, hij komt hier zo vaak | |
LordofLeaves | zondag 27 oktober 2019 @ 18:54 |
Ho ho, ik ben en blijf een Drent! Gekke Hollander.... tssss. Tijd voor een vaatwasser! | |
Burner82 | zondag 27 oktober 2019 @ 19:01 |
Zoals mijn opa zou zeggen: Is toch ook boven de rivieren.... | |
Burner82 | maandag 28 oktober 2019 @ 20:57 |
Leuke jongen is vandaag wel langsgekomen Leuk gehad, lekker gelachen, voel me meteen stuk beter | |
Burner82 | maandag 28 oktober 2019 @ 21:02 |
Ben alleen emotioneel wel zo labiel als een garnaal... Ik kan het niet meer stoppen, ik ben gewoon verliefd. | |
ConqueringChaos | maandag 28 oktober 2019 @ 22:21 |
Toch leuk voor je @Burner82 Verliefd zijn is leuk. | |
LordofLeaves | dinsdag 29 oktober 2019 @ 09:38 |
Absoluut. Ben benieuwd of die leuke jongen ook de afwas heeft gedaan. | |
Burner82 | dinsdag 29 oktober 2019 @ 11:17 |
Nu maar hopen dat het eens wederzijds wordt.. | |
Burner82 | dinsdag 29 oktober 2019 @ 11:17 |
Dat niet helaas Maar hij komt uit een groot gezin, hij is wel wat gewend | |
LordofLeaves | dinsdag 29 oktober 2019 @ 14:11 |
Neem hem eens mee uit eten en zeg tegen het einde van de avond dat je geen geld bij je hebt. Kan hij alsnog de afwas doen. Zomaar een ideetje hoor. | |
Burner82 | dinsdag 29 oktober 2019 @ 14:25 |
we gaan wel een keer samen koken, kan hij daarna afwassen | |
Burner82 | woensdag 30 oktober 2019 @ 11:40 |
Ik heb de knoop doorgehakt. Ik ben al gestopt met mijn medicatie, ik ga ook alle behandeling etc afkappen. | |
LordofLeaves | woensdag 30 oktober 2019 @ 19:31 |
Zou je dat nou wel doen? | |
Burner82 | woensdag 30 oktober 2019 @ 19:39 |
Ja. Morgen naar maatschappelijk werk, kijken wat zij kunnen doen. Ben een stuk emotioneler sinds ik ermee gestopt ben, maar zonder de AD, zie ik geen beelden meer. | |
LordofLeaves | woensdag 30 oktober 2019 @ 19:48 |
Que? | |
Burner82 | woensdag 30 oktober 2019 @ 20:30 |
Van de Anti-Depressiva, zie ik gewoon dingen die er niet zijn. Ik kan vrolijk verder appen, achter mijn pc zitten, zelfs in de auto.... maar ik lig in bed met mijn ogen dicht. | |
LordofLeaves | donderdag 31 oktober 2019 @ 19:33 |
Die bijwerking kende ik nog niet. Ik kreeg alleen een hele dikke kop en een droge huid. En de mentale afstomping natuurlijk. Het ergste van allemaal. | |
Burner82 | donderdag 31 oktober 2019 @ 19:51 |
Het komt ook zelden voor. Bij sertraline werden het enge beelden. Dat hadden de psychiaters (beide in de kliniek), nog nooit meegemaakt. Ik zag mezelf hangen, gezicht van leuke jongen werd weggevreten door zuur (heb hem leren kennen in de kliniek. Veel mensen zeggen: het werkt anders in mijn hoofd, maar bij mij werkt het ook echt anders. Mijn hersenen hebben andere serotonine en dopamine verwerking dan "normaal". [ Bericht 2% gewijzigd door Burner82 op 31-10-2019 20:12:54 ] | |
ConqueringChaos | donderdag 31 oktober 2019 @ 21:04 |
Niet voor iedereen werkt medicatie. Ben ik van overtuigd. Psych ook. Heb ook gezworen nooit meer een AD te nemen. Naast dat ik oprecht dood wil gedurende de eerste 2 maanden door de bijwerkingen (inclusief mezelf 2 maanden amper eten en zelfzorg, in bed liggen, en gewoon 1x per week een uur buiten voor boodschappen). Kan ik niet tegen dat afgestompte. Dat afgestompte voelt voor mij net zo erg ls een diepe depressie. Ik wel dan oprecht nog meer niet meer leven, Dan wanneer ik weet dat de depressie weer overgaat en er dan weer wat goede dagen, weken (soms zelfs maanden) tegenoverstaan. Vind dat wel altijd gek dat ik dat voel | |
Burner82 | donderdag 31 oktober 2019 @ 21:16 |
Dat je depressiever wordt van AD, is een bekende bijwerking, maar dat moet over gaan. Ik zag echt de gekste dingen (en soms ook echt realistische dingen). Van sommige dingen weet ik nog steeds niet of het echt was, of niet. Ik had een stemmingsstabilisator, die stompte me ook wel af. Het is nu wel erg wennen dat ik weer emotie voel. Van de 1e stemmingsstabilisator die ik kreeg, werd ik overigens ook echt zwaar suicidaal. daar ben ik toen ook meteen mee gekapt. Ik reageer echt zo raar op dat soort medicatie... ik ben die 1<1000 op de bijsluiter Het afgestompte was voor mij wel de redding met de goede stemmingstabilisator. Ik wilde oprecht dood, maar heb ook een echte poging gedaan, en 2 keer de politie met crisisdienst erna over de vloer gehad. | |
ConqueringChaos | donderdag 31 oktober 2019 @ 21:34 |
Ja echt hoor. Ik had zelfs dat ik een halve poging deed. Want ik wilde geen poging doen maar ik was me tot niet bewust van wat ik deed. Ik was dagen achter elkaar meerdere uren per dag kwijt, ik wist dag ik de deur niet uit was geweest maar ik was hele dagdelen kwijt. Niet geslapen maar gewoon geen idee wat ik wel deed? Op een gegeven moment een hele strip slaappillen ingenomen (2x in 1 week) wat totaaaaal niet bij mij past. Ik werd bang voor mezelf, ook niet passend voor mij. Ik had op korte termijn 2 medicatie uit geprobeerd en was totaal van de kaart voor weken. Niet te doen. | |
Burner82 | donderdag 31 oktober 2019 @ 21:38 |
Dan heb je wel echt de heftige bijwerkingen ja. 1 van de redenen waarom ze bij mij pas na een jaar Ad hebben opgestart, maar ik had weer de meest zeldzame bijwerkingen... | |
ConqueringChaos | donderdag 31 oktober 2019 @ 21:45 |
Je bent gewoon uniek ! Kan ook niet iedereen zeggen. Wel heel kut. Dat wel. | |
Burner82 | donderdag 31 oktober 2019 @ 21:58 |
Mijn psychiater zei me letterlijk: Jij bent raar. | |
ConqueringChaos | donderdag 31 oktober 2019 @ 22:00 |
Wat zei je : dank je, jij ook:) | |
Burner82 | donderdag 31 oktober 2019 @ 22:02 |
Nee, ik kon het echt goed met haar vinden.. Tijdens de behandeling zie je 2-3 keer je psychiater, ik zag haar 2-3 keer per week. Mijn 1e verlofaanvraag werd ook door haar afgekeurd, ik was een te groot risico. Niet zozeer op een terugval, maar op suicide. | |
LordofLeaves | vrijdag 1 november 2019 @ 10:06 |
Werd je niet suïcidaal van de weigering om met verlof te gaan? | |
Burner82 | vrijdag 1 november 2019 @ 10:27 |
Nee, kwam me achteraf wel goed uit, week erna mocht leuke jongen voor het eerst op verlof, dus toen zijn we samen gegaan we hebben een paar keer samen gereden | |
LordofLeaves | vrijdag 1 november 2019 @ 19:08 |
Daarom dat spul lekker links laten liggen. | |
ConqueringChaos | vrijdag 1 november 2019 @ 20:24 |
Ik denk dat het velen kan helpen of (tijdelijk) kan ondersteunen voor mij werkt het niet. Ik moet wel weer zorgen dat ik voldoende slaap. Daar heb ik temazepam voor die ik om de nacht mag nemen | |
Burner82 | vrijdag 1 november 2019 @ 20:46 |
Ik denk idd ook dat het veel mensen wel kan helpen. Maar leuke jongen, krijgt meer dan dubbele dosis, en werkt niet, ik krijg er waanbeelden van. Dus het is niet voor iedereen weggelegd. Ik gebruik quetiapine om te slapen als het nodig is. | |
LordofLeaves | zaterdag 2 november 2019 @ 09:58 |
Voor mij werkt het ook niet. Rommel. Werkt dat slaapspul wel goed voor je? | |
Burner82 | zaterdag 2 november 2019 @ 10:13 |
Volgens mij werkt alles dat eindigt op ¨pam¨ wel goed om te slapen | |
ConqueringChaos | zaterdag 2 november 2019 @ 11:41 |
Hahaha ja die helpen me wel Slaap er prima op maar er zijn gelukkig ook nachten dat ik zonder medicatie kan slapen. Dan is echt een grote stap vooruit geweest. Heb een flinke afhankelijkheif gehad waardoor ik zonder niet sliep.. En na lant durig gebruik hielp de medicatie ook niet meer. Vervolg flink afkicken en nachten niet slapen en daardoor mega labiel. | |
Burner82 | zaterdag 2 november 2019 @ 13:10 |
In de kliniek heb ik wel eens lorazepam gekregen 's avonds.. Ontbijt gemist, en tot een uur of 12 was ik zo duf als een konijn in de sessies | |
LordofLeaves | zaterdag 2 november 2019 @ 13:19 |
Hoe komt het dat je zonder die meds soms wel goed kunt slapen? | |
ConqueringChaos | zaterdag 2 november 2019 @ 13:40 |
Geen idee,meestal ben ik dan uitgeput van de dag. Ik zit nu al een paar weken in een depressie, en ik slaap echt veel. Zodra ik wat actiefs doe voor meer dan 4/5 uur ben ik ka-pot. Andere dagen lig ik uren te piekeren. Er zit qua slapen geen patroon in. Maar omdat ik ze om de dag neem (bij totale uitputting kan ik soms ook 2 dagen ertussen laten) is de kans niet groot dat ik er heen erg verslaafd aan raak. Ik heb nu een weekje vakantie genomen. Dus ik ga proberen beetje rust te nemen en op te laden. Die depressie sucks wel hard. Ik heb echt nergens zin in. Vind niks boeiend. Ik ben volgende week jarig en iedereen vraagt maar 'wat wil je hebben'. Echt ik heb geen wensen. Heb laatst allemaal grote aankopen gekregen van ouders al. En niks boeit me gewoon effe. Echt zo kak vind ik deze mood. Herkenbaar voor iemand? Ik voel me echt onmogelijk in de omgang ook nu. | |
Burner82 | zaterdag 2 november 2019 @ 14:03 |
Ik herken het veel slapen in een depressie wel, helaas zit ik nu in het andere eind van de depressie, ik slaap echt zwaar verrot. Ik weet niet waar je vakantie van hebt genomen, maar als je al depri bent, kun je beter een paar lange weekenden pakken. Week thuis zitten en helemaal niks doen maakt het vaak erger. Laat ze je wat plantjes kopen, of cactussen... Of wat bioscoopbonnen/cadeaubonnen voor een uitje of zo. Als je je dan wat beter voelt, kun je wat leuks gaan doen met iemand. | |
ConqueringChaos | zaterdag 2 november 2019 @ 14:07 |
Vrijwilligerswerk Ik ben nu zo'n 5 maanden ermee bezig. Mijn valkuil is geen vakantie nemen. Morgen ga ik naar mijn ouders. Maandag komt een vriendin langs. Woensdag heb ik de hele dag door afspraken en s'avonds zwemmen. Het weekend heb ik 2 dagen bezoek voor verjaardag. Dus ik heb wel wat dingen gepland om niet in een gat te vallen | |
LordofLeaves | zaterdag 2 november 2019 @ 15:50 |
Waar pieker je dan over? | |
ConqueringChaos | zaterdag 2 november 2019 @ 16:21 |
Tsja, eigelijk is de vraag meer 'waarover niet' . | |
LordofLeaves | zaterdag 2 november 2019 @ 19:12 |
Zeg het maar dan. | |
ConqueringChaos | zaterdag 2 november 2019 @ 19:52 |
Als ik daar aan begin krijg je een lap tekst en ben ik morgen nog niet klaar Het zijn eigelijk alle dingen die te maken hebben met het leven ansich. Of het overleven het allemaal waard is. Rondkomen in de toekomst als alleenstaande etc. Verleden, heden, toekomst. Vaak wel van die dingen waarvan je weet dat erover nadenken geen zin heeft. | |
LordofLeaves | zaterdag 2 november 2019 @ 20:00 |
Och, je mag hier typen wat je wilt hoor. Maar je hebt gelijk. Het heeft eigenlijk geen zin, tenzij je tijdens het piekeren nieuwe ideeën bedenkt die mogelijk een positieve draai aan je toekomst kunnen geven. Ben je bang dat het in de toekomst minder goed met je zal gaan? | |
ConqueringChaos | zaterdag 2 november 2019 @ 20:10 |
Neuh dat niet perse. Ik zie in veel dingen de laatste jaren wel een stijgende lijn. Maar het feit dat ik nog misschien wel 40/50 jaar met die depressies moet leven vind ik moeilijk te verdragen. Denk jij daar ooit over na? Of kun je juist meer in het hier en nu leven? | |
LordofLeaves | zaterdag 2 november 2019 @ 20:20 |
Ah, een stijgende lijn is altijd goed natuurlijk. En een dikke 40/50 jaar nog moeten leven met depressies lijkt mij ook maar niks. Hopelijk gaat er nog een hoop veranderen op medisch gebied. Tuurlijk denk ik er ook over na, maar liever niet. Ik leef van dag tot dag en wat er morgen gebeurt, interesseert mij niet. Niet dat ik niks plan, maar ik heb vaak genoeg meegemaakt dat alles morgen zo maar ineens anders kan zijn. | |
ConqueringChaos | zaterdag 2 november 2019 @ 20:33 |
Ja da's zeker waar. | |
Burner82 | zondag 3 november 2019 @ 13:28 |
Ik voel me echt zo fucked up vandaag. Ik ga echt ten onder aan mijn eigen somberheid en jaloezie (of ongeduldigheid, of verwachtingspatroon, weet niet hoe ik het moet noemen). | |
LordofLeaves | zondag 3 november 2019 @ 14:45 |
Wat verwacht je dan? | |
Burner82 | zondag 3 november 2019 @ 16:24 |
Leuke jongen en ik hebben de afspraak 's ochtends ff te appen hoe we ons voelen. Ik heb dat vandaag voor het eerst niet gedaan. Ik had gehoopt dat hij het dan wel zou doen, of iig na een tijdje ff zou informeren hoe het gaat. Maar niks van dat alles. Fuck love. | |
M_0_0_N | zondag 3 november 2019 @ 16:26 |
Liefde is ook maar moeilijk te begrijpen. Maar ik begrijp hier uit dat jij dus meestal als eerst appt hoe het met je gaat ? Dus dat er vanuit hem niet zoveel komt of begrijp ik het nu helemaal verkeerd | |
Burner82 | zondag 3 november 2019 @ 16:28 |
Zo is het wel gegroeid ja. | |
LordofLeaves | zondag 3 november 2019 @ 20:51 |
Snap ik. Ik zat jaren geleden in een soort gelijke situatie. Kan nu lachen om de absurditeit van die periode. | |
Burner82 | maandag 4 november 2019 @ 18:48 |
niet doen [ Bericht 80% gewijzigd door CoolGuy op 04-11-2019 22:14:08 ] | |
Burner82 | dinsdag 5 november 2019 @ 13:24 |
Na 3 gitzwarte dagen ben ik eindelijk weer een beetje terug op aarde. Ben nog nooit zo lang blijven hangen in zo een depressieve episode. | |
LordofLeaves | woensdag 6 november 2019 @ 20:13 |
Gaat het weer een beetje, meneer Burner? | |
Burner82 | woensdag 6 november 2019 @ 20:14 |
Ja, gelukkig wel. Had het ff een tijdje erg moeilijk. Vraag maar aan @CoolGuy hij heeft lekker lopen editen etc Grote dank richting Coolguy trouwens, voor zijn geduld en zijn berichtjes. | |
LordofLeaves | woensdag 6 november 2019 @ 20:16 |
Ah, mooi zo. Denk niet dat de mods het ons laat weten wat hij of zij heeft veranderd aan je posts. | |
Burner82 | woensdag 6 november 2019 @ 20:19 |
Daarom ff kudo's richting @CoolGuy, hij deed dat wel. | |
LordofLeaves | woensdag 6 november 2019 @ 20:20 |
Flauw hoor CoolGuy. | |
Burner82 | woensdag 6 november 2019 @ 20:25 |
Het was ook wel een grote opdracht, om narcissten, borderlines, psychopaten, sociopaten, ernstig depri mensen, iets positiefs laten zeggen over modjes.... | |
LordofLeaves | woensdag 6 november 2019 @ 20:26 |
Ha, dat is waar. Wel jammer dat ik nu de popcorn bak terug moet zetten in de kast. | |
Burner82 | woensdag 6 november 2019 @ 20:32 |
Die had je al eerder nodig, maar dat heb je gemist | |
LordofLeaves | woensdag 6 november 2019 @ 20:33 |
Ja, en dat is behoorlijk kut! Goed, we moeten maar es terug naar de orde van de dag. Ik mis de rest van de mensjes hier. | |
Burner82 | vrijdag 8 november 2019 @ 13:10 |
Vandaag bij de schuldhulpverlening geweest, ik hoef me niet meer druk te maken, dat gaan zij doen. Stressniveau is met 80% gedaald. | |
LordofLeaves | vrijdag 8 november 2019 @ 19:40 |
Goed nieuws. | |
-Straw- | vrijdag 8 november 2019 @ 21:39 |
Heel fijn! | |
Burner82 | maandag 11 november 2019 @ 16:08 |
Mijn trip naar de kaakchirurg ook overleefd... Heb best wel wat trillende handjes gehad. | |
Burner82 | dinsdag 12 november 2019 @ 16:11 |
GGZ is echt gek geworden.. | |
ConqueringChaos | dinsdag 12 november 2019 @ 17:41 |
Watskeburt?! | |
LordofLeaves | dinsdag 12 november 2019 @ 19:09 |
Joh! | |
Burner82 | woensdag 13 november 2019 @ 09:06 |
Het is idd wel een open deur... | |
LordofLeaves | woensdag 13 november 2019 @ 10:28 |
Zoals Chaos al zei: wat is er dan aan de hand? | |
Burner82 | woensdag 13 november 2019 @ 11:21 |
Leuke jongen had een spoedverwijzing voor ggz, na 2 weken (dat is spoed tegenwoordig), krijgt hij een gesprek daar. Kunnen ze niks voor hem doen, want hij heeft al een traject gehad. Stelletje idioten. | |
LordofLeaves | woensdag 13 november 2019 @ 19:14 |
Waarom wil hij terug naar de GGZ? | |
ConqueringChaos | woensdag 13 november 2019 @ 20:23 |
Ik was ook 'uitbehandeld' vanwege eerdere therapieën. De huisarts ging op dr strepen staan. Toen ineens mocht ik bij het fact komen en was ik sowieso niet uitbehandeld vanwege 'chronische ptss die nooit is behandeld is (of uberhaupt ooit besproken is dat ze deze diagnose in mijn dossier hebben gezet) | |
Burner82 | donderdag 14 november 2019 @ 08:33 |
Omdat verslavingszorg niks doet met zijn depressie. | |
Burner82 | donderdag 14 november 2019 @ 08:34 |
Iemand die regelmatig zelfmoordgedachtes heeft en zwaar depri is, lijkt me ook niet echt uitbehandeld, maar ja, wie ben ik he. | |
LordofLeaves | donderdag 14 november 2019 @ 10:34 |
Dat is ruk.Vergeet niet dat de GGZ mensen ook (verder) weigeren, omdat de verzekeraar niet eeuwig allerlei therapieën blijft vergoeden die in de ogen van de psychologen of psychiaters verder geen nut meer hebben. | |
Burner82 | donderdag 14 november 2019 @ 13:56 |
Hij heeft 1 keer cgt gehad. Ze gingen kijken voor andere therapie, maar hebben hem vandaag laten weten dat ze niks konden doen. Gelukkig ging een familielid van hem erachteraan. Ze gaan het nog eens overleggen.... WTF zijn die idioten allemaal aan het doen. | |
Burner82 | donderdag 14 november 2019 @ 13:57 |
Ik ben ook echt aan het twijfelen of ik komend jaar wel therapie wil.... | |
LordofLeaves | donderdag 14 november 2019 @ 14:34 |
Ik zou maar nergens op rekenen. Eenmaal uitbehandeld gaat de deur dicht. Alleen voor crisis gaat de poort weer open. Wat vind je psych? | |
PabstBlueRibbon | donderdag 14 november 2019 @ 14:35 |
Ik zie nogal een vergelijking met de GGZ van tegenwoordig en de kerk van vroeger. Als je vroeger problemen had, ging je naar de priester of dominee. En je werd geacht om alles wat hij zegt voor zoete koek aan te nemen, want de omgeving zette je daartoe onder druk. Zo is het nu ook met de GGZ. Of je er daadwerkelijk baat bij hebt, is afhankelijk van de persoon die je gaat behandelen. Dat lukt alleen als hij/zij je serieus neemt maar ook of jij goed kan communiceren waar je mee zit. Vooral dat laatste is bij welke psychische problematiek ook vaak erg moeilijk. Mensen zitten toch primitiever in elkaar dan ze zelf willen inzien. In de zogenaamde hulp zie ik vaak een machtsmiddel om de zwakkeren in de samenleving op te leggen hoe ze moeten leven - en dat is je bek houden, je aanpassen aan de rest en vooral niet proberen om je te ontwikkelen als een sterk persoon die de mensenmassa kan overstijgen. Mensen doen dit niet expres. De meeste hulpverleners willen anderen oprecht helpen. Gek dat het op grote schaal vaak uitloopt op betuttelen en kleinhouden. Ik denk dat het iets is in de mens - zoals elke diersoort de zwakkeren uitschakelt waardoor de soort in het algemeen grotere overlevingskansen heeft. | |
Burner82 | donderdag 14 november 2019 @ 14:36 |
Welke? | |
LordofLeaves | donderdag 14 november 2019 @ 14:38 |
Jij hebt er meerdere? Weten ze wel dat je wilt stoppen? | |
Burner82 | donderdag 14 november 2019 @ 14:38 |
Qua kerk heb je wel een aardige vergelijking, namelijk: GELD!! Het draait erom wat de verzekering wil tegenwoordig. | |
Burner82 | donderdag 14 november 2019 @ 14:38 |
Nee, bedoel dat ik er geen heb | |
LordofLeaves | donderdag 14 november 2019 @ 14:41 |
Ergens heb je een punt. Gelukkig had ik een psych die met mij meedacht. Alleen had ik er na een tijdje wel genoeg van en hij vond ook dat het op moest houden. Uitbehandeld en ik hoop er nooit meer gebruik van te hoeven maken. Maar goed, ik zie wel wat de toekomst gaat brengen. | |
LordofLeaves | donderdag 14 november 2019 @ 14:41 |
Wie of wat is dan je behandelaar? Toch niet de schoonmaker? | |
Burner82 | donderdag 14 november 2019 @ 14:44 |
11 december ga ik de FPP vertellen dat ze kunnen oprotten. Ze voeren toch geen fuck uit mbt depressie. Zij snapte wel dat ik er mee wilde stoppen. GGZ wil me niet helpen, want ik zit bij FPP. Verslaving gaat niet, want zorgverzekering. Volgend jaar nieuwe ronde, nieuwe kansen. | |
LordofLeaves | donderdag 14 november 2019 @ 14:46 |
Ben toch wel benieuwd naar de oorzaak van je depressie. | |
Burner82 | donderdag 14 november 2019 @ 14:51 |
Ik ook Maar ja, toen ik depri binnenkwam bij GGZ (augustus 2018), werd ik naar FPP doorverwezen (we hebben het nu over september/oktober 2018), tot aan de intake bij FPP, werd ik niet behandeld, maar gewoon uurtje per week/2 weken babbelen over niks. Febr/maart dit jaar, intake bij FPP gehad.. In april opgenomen op de paaz, 9 weken, daar gebeurde niks. 9 weken verslavingskliniek, weinig op het gebied van depressie. | |
LordofLeaves | donderdag 14 november 2019 @ 14:58 |
Stel... het word veroorzaakt door een chemische onbalans in je hoofd, dan heeft het weinig zin om daarvoor in therapie te gaan. Ze kunnen je hoogstens medicatie aanbieden en zelfs dan is het te hopen dat je klachten minder worden. Of je weet wel wat de oorzaak is, maar je zwijgt erover tegen je behandelaar. Je kunt moeilijk eindeloos in die stoel blijven zitten bij de GGZ. | |
Burner82 | donderdag 14 november 2019 @ 15:12 |
Ik heb effectief maar 1 maand behandeling gehad voor depressie En, ik heb sowieso een chemische onbalans, daarom wordt ik gekker van Anti-Depressiva, dan dat ik er beter van word. | |
LordofLeaves | donderdag 14 november 2019 @ 19:11 |
Neem je die medicatie nog steeds? | |
Burner82 | vrijdag 15 november 2019 @ 08:42 |
Nee, ben daar al een tijdje mee gestopt gelukkig. | |
LordofLeaves | vrijdag 15 november 2019 @ 10:07 |
Dan is het duidelijk niks voor jou. | |
Burner82 | vrijdag 15 november 2019 @ 10:29 |
Nee, ik reageer gewoon heel raar erop. Als ik in bed lig met de ogen dicht, gaat de wereld gewoon door in mijn hoofd. Tot een punt dat ik echt niet meer weet wat waar is en wat niet. | |
Burner82 | vrijdag 15 november 2019 @ 17:12 |
Leuke jongen krijgt een beter behandelplan. Even afwachten hoe dat loopt, zit voor mij misschien ook nog wel toekomst in op die manier. | |
LordofLeaves | vrijdag 15 november 2019 @ 19:08 |
Mooi om te lezen. Hopelijk doet hij ook wat met de behandeling en hulp die hem word aangeboden. | |
Burner82 | vrijdag 15 november 2019 @ 19:35 |
Dat wordt nog een dingetje... Maar ik hoop dat ik er voor hem kan zijn/het in goede banen kan leiden... ik ken hem wel een beetje.... | |
LordofLeaves | vrijdag 15 november 2019 @ 21:04 |
Niet op de stoel van de behandelaar gaan zitten hé? | |
Burner82 | vrijdag 15 november 2019 @ 21:27 |
Hahahahahaa, nee, hoogstens op mijn stoel. EN ik kan hem wel een weekje clean houden en behandelen, tot hij behandeling in gaat | |
LordofLeaves | zaterdag 16 november 2019 @ 10:17 |
Ik hoop voor je dat het je gaat lukken en ook voor die jongen natuurlijk. | |
Burner82 | zaterdag 16 november 2019 @ 12:40 |
Ja, ik ook. Maar allemaal lastig. Ik hoop dat hij morgen langs komt, dan kan ik eens ff rustig met hem praten. | |
LordofLeaves | zaterdag 16 november 2019 @ 19:14 |
In hoeverre staat hij zelf open voor hulp en eventuele therapie? Weet hij wel wat hem te wachten staat? | |
Burner82 | zondag 17 november 2019 @ 11:43 |
Hij staat er voor open. En weet zeker wat hem te wachten staat, hij heeft ook in de kliniek gezeten. | |
LordofLeaves | zondag 17 november 2019 @ 16:51 |
Okee, we gaan het zien. | |
Burner82 | maandag 18 november 2019 @ 12:58 |
Vandaag mijn psychiater van de PAAZ maar eens gemaild. Hij had me een tijdje geleden gebeld, maar we hebben elkaar niet gesproken. Misschien dat hij nog iets voor me kan doen. | |
Burner82 | dinsdag 19 november 2019 @ 14:08 |
Toch handig, een psychiater die je gewoon kunt mailen. Vandaag heeft hij het te druk, maar belt me sowieso deze week. | |
LordofLeaves | donderdag 21 november 2019 @ 14:43 |
Inmiddels al contact gehad? | |
Burner82 | donderdag 21 november 2019 @ 16:25 |
Nee Ik bel hem morgen. En als hij niet op zijn plek zit, ik heb zijn mobiel | |
LordofLeaves | donderdag 21 november 2019 @ 19:11 |
Die moet je wel teruggeven, anders kan hij je niet bellen. | |
Burner82 | vrijdag 22 november 2019 @ 09:00 |
Dan pakt hij maar de telefoon van zijn kantoor. Ik verwacht wel een beetje probleemoplossend vermogen van hem | |
Me-Myself-And-I-1985 | vrijdag 22 november 2019 @ 20:52 |
Zo weer even een update van mij; Het gaat nog steeds met ups en downs.. Aanstaande dinsdag ga ik met DGT beginnen, wachtlijst was gelukkig niet een jaar 🥳 Eerst 6 weken een algemeen gedeelte en daarna begint het intensieve gedeelte.. Pas in februari weer terug naar de bedrijfsarts en mag nu tijdelijk even 3 x 4 uur werken.. Paar weken terug contact met mijn vader ook verbroken, hij liet weken niks van zichzelf horen en blijft hangen in zelfmedelijden.. Die man vreet gewoon teveel energie en een vader zal hij nooit worden voor mij, ik verwacht niet eens zoveel, maar schijnbaar wel teveel.. Geen toegevoegde waarde in mijn leven.. En ja dat doet best wel pijn, zeker omdat dit bij mijn moeder ook al het geval was.. 10 jaar geleden tijdens mijn opname van de PAAZ heb ik met haar al het contact verbroken, ze belde mij alleen nog maar als ze gezopen had.. En dat ik mij in de steek gelaten voelde was niet waar.. 3 jaar terug hoorde ik dat ze terminaal was dus toch weer geprobeerd, maar ook dat was fout gelopen door een ruzie met mijn zusje.. Ik was alleen welkom op de crematie als ik niet meer samen was met mijn vriend (bijna 16 jaar samen, ik ben op mijn 18e vertrokken na de scheiding van mijn ouders en bij hem en zijn ouders gaan wonen naar de andere kant van Nederland ).. De rouwkaart kreeg ik 2 weken nadat de crematie was geweest.. Haar overlijden heb ik zelf toevallig een paar dagen na haar dood op mensenlinq gevonden.. Geen traan om gelaten, voelde er niks bij toen en nu pas komt ook al die woede eruit.. Het liefst zou ik haar as door het toilet spoelen.. Maar ik begin er ook wel achter te komen waar bepaald gedrag nu vandaan komt.. Mijn zelfbeeld hebben echt mijn ouders kapot gemaakt, want wat moet er wel niet mis met mij zijn dat beide ouders zo tegen mij doen? En alles is ook goed of fout bij mij.. En ik moet alles goed doen, mag geen fouten maken.. En ik merk dat wanneer er een bepaald gevoel van onrecht komt ik echt impulsieve acties kan gaan doen.. En verder merk ik dat ik me schaam voor mijn diagnose, op het werk weten maar een paar mensen ervan af, ik durf het woord dgt ook niet te noemen, bang dat ze me één of andere freak gaan vinden.. Super triest eigenlijk, want ik heb er niet om gevraagd.. | |
LordofLeaves | zaterdag 23 november 2019 @ 14:29 |
DGT? Wasda? | |
aeque | zaterdag 23 november 2019 @ 17:18 |
https://nl.wikipedia.org/wiki/Dialectische_gedragstherapie | |
LordofLeaves | zaterdag 23 november 2019 @ 19:10 |
Deze kende ik nog niet. Bedankt! | |
Me-Myself-And-I-1985 | maandag 25 november 2019 @ 16:58 |
Ik ben ook heel benieuwd, al meerdere groepstherapieën gevolgd zoals RET, deeltijdbehandeling op de PAAZ en een ADHD-cursus.. En ook vooral benieuwd wat voor mensen daar zitten.. | |
Burner82 | maandag 25 november 2019 @ 17:18 |
Ik heb 9 weken in een kliniek doorgebracht voor verslaving. Ik weet 1 ding zeker: ik ga heel slecht op andere mensen. Tot het punt dat ze me lorazepam moesten geven om me rustig te krijgen. Gelukkig heb ik daar wel leuke jongen leren kennen, hij werkt echt als een kalmeringsmiddel... Als hij naast me zit, ben ik zo mak als een lammetje, of dat word ik dan iig. | |
Burner82 | maandag 25 november 2019 @ 17:19 |
ps: ik ga leuke jongen sleutel geven, hij is hier toch 1-2 keer per week | |
Me-Myself-And-I-1985 | maandag 25 november 2019 @ 17:47 |
Hoezo slecht op andere mensen? Ik moet denk ik wel opletten dat ik me niet teveel ga irriteren aan anderen.. Haha als kalmeringsmiddel 😂 Geen relatiemateriaal? | |
Burner82 | maandag 25 november 2019 @ 19:32 |
Mensen zijn vervelend, luidruchtig, dom, irritant. Ja, ik wordt altijd rustig van hem, andersom ook. Al hebben we wel heeeeel veel rondjes gelopen in de tuin van de kliniek samen. Stond 1 van ons weer eens op ontploffen. Ik vind hem wel relatiemateriaal... Hij komt vanavond weer langs. 3e dag op rij Dus ik kan wel zeggen dat het op zich wel goed gaat | |
LordofLeaves | maandag 25 november 2019 @ 19:40 |
Dezelfde gekken die hier ook zitten. | |
Burner82 | maandag 25 november 2019 @ 19:50 |
Spreek voor jezelf | |
Me-Myself-And-I-1985 | maandag 25 november 2019 @ 20:30 |
Klopt, ik kan me ook zo irriteren aan mensen soms.. Bah.. Moet wel zeggen nu ik al een paar maanden even thuis zit en maar paar uurtjes werk mijn irritatiegrens wel wat naar beneden is gegaan gelukkig.. En 1 ding weet ik nu ook, niet meer op zaterdag naar de supermarkt en action, aaargh wat kunnen mensen toch in de weg lopen of niet door lopen of midden in het gangpad staan, dan heb ik echt de neiging om iemand neer te hoeken.. Weet me gelukkig altijd wel in te houden Ik hoop dat het goed uitpakt voor je! Zit er inmiddels alweer wat schot in je behandeling of willen ze je nu helemaal niet meer behandelen? | |
Me-Myself-And-I-1985 | maandag 25 november 2019 @ 20:32 |
Ach beter een beetje gek dan totaal geen inhoud 😁👍🏻 | |
LordofLeaves | dinsdag 26 november 2019 @ 09:35 |
Zo is dat! | |
#ANONIEM | dinsdag 26 november 2019 @ 15:48 |
Ja | |
Me-Myself-And-I-1985 | dinsdag 26 november 2019 @ 18:23 |
Zo ik ben gesloopt na de eerste training van DGT, maar ik ga er wel veel aan hebben En de rest van de deelnemers zijn best oké moet ik zeggen | |
LordofLeaves | dinsdag 26 november 2019 @ 19:13 |
Waar ga je dan wat aan hebben? | |
Me-Myself-And-I-1985 | dinsdag 26 november 2019 @ 21:23 |
Aan DGT | |
LordofLeaves | woensdag 27 november 2019 @ 09:43 |
Bepaalde onderdelen? | |
Burner82 | woensdag 27 november 2019 @ 14:48 |
Ik ben opgelucht en een heel stuk rustiger, heb mijn 1e sessie bij een 113-psycholoog gehad. Ze is nu al beter dan 95% van de psychologen die ik gehad heb. | |
Bracha020 | woensdag 27 november 2019 @ 14:52 |
Kun je mij uitleggen waarom je haar 'beter' vindt dan anderen? | |
Burner82 | woensdag 27 november 2019 @ 14:57 |
Wrs omdat we chatten. Als we praten, kan ik een gesprek ontzettend sturen mijn kant op. Met chatten kan er rustig gelezen worden WAT ik zeg, ipv hoe ik het zeg. | |
Bracha020 | woensdag 27 november 2019 @ 15:35 |
Oké, fijn dat het goed voelt voor je. Uit je woorden maak ik op dat de methode (chatten) die deze psycholoog gebruikt dat positieve gevoel bij je veroorzaakt. Kan het niet zo zijn dat zijn/haar voorgangers gewoon de mogelijkheid niet hadden om deze methode te gebruiken? Psychologen zijn ook aan bepaalde methodes en regels gebonden. | |
Burner82 | woensdag 27 november 2019 @ 16:00 |
Psychologen praten nou eenmaal graag f2f he. Dan kan ik ze alle kanten opsturen, bij chatten een stuk minder. | |
Me-Myself-And-I-1985 | woensdag 27 november 2019 @ 18:05 |
Zover ben ik nog niet, is eerst 6 weken een algemeen deel en daarna gaan ze kijken welke modules je nodig gaat hebben.. Zo bizar, maar 2 uurtjes gezeten en was uitgeput.. Er zit ook een psychiater in opleiding bij en dat word mijn coach dus ben benieuwd, hoop dat hij mij ook wat kan helpen bij waarom ik bepaald gedrag vertoon.. En merk sinds vandaag ook weer dat ik extra boos op mijn ouders ben, want als hun wat meer hun best hadden gedaan dan had ik daar niet hoeven zitten.. Ben sowieso beetje prikkelbaar laatste paar dagen, maar hopelijk is dat morgen beter, want 2 uur geleden een kies laten trekken die al weken af en aan pijn deed.. En ik ga erg slecht op pijn.. | |
Me-Myself-And-I-1985 | woensdag 27 november 2019 @ 18:10 |
Grappig wat je zegt.. Ik vind non verbale communicatie altijd erg lastig, sarcasme zie of begrijp ik vaak niet en ik luister vaak ook niet hoe iemand iets zegt.. Andersom will een de dingen die ik uitkraam soms ook weleens verkeerd overkomen door de intonatie, zwaar irritant.. En mijn gezicht spreekt altijd boekdelen, liegen kan ik dus ook niet.. | |
LordofLeaves | woensdag 27 november 2019 @ 19:08 |
Hopelijk gaat het positief voor je uitpakken. Je ouders kunnen er ook niks aan doen hé? Het zijn tenslotte ook maar mensen. Onderdeeltje van je therapie is ook om te leren om zoiets van je af te zetten. | |
Burner82 | woensdag 27 november 2019 @ 21:48 |
ik ben ook ontzettend slecht in non-verbale communicatie. Ik weet niet echt hoe ik overkom, of wat andere mensen bedoelen. Ik heb bijvoorbeeld wel geleerd, dat je alles kunt zeggen, als je het beetje ironisch/sarcastisch brengt. Is zelfs een weekdoel geweest voor mij in de kliniek, eerlijker zijn | |
Burner82 | woensdag 27 november 2019 @ 21:52 |
Dat gevoel ken ik... 2 weken geleden kaakchirurg gehad, het moeilijkste onderdeel heb ik wel gehad gelukkig | |
Burner82 | zaterdag 30 november 2019 @ 12:44 |
Leuke jongen wil meer tijd en ruimte voor zichzelf | |
Me-Myself-And-I-1985 | zaterdag 30 november 2019 @ 13:24 |
Oei.. Komt dit doordat je die sleutel aan hem hebt gegeven? | |
Burner82 | zaterdag 30 november 2019 @ 13:28 |
Die had ik nog niet gegeven.. Maar, hij komt morgen langs, dan kunnen we het er f2f over hebben, ipv appen. Dat zal veel ophelderen hoop ik. | |
Me-Myself-And-I-1985 | zaterdag 30 november 2019 @ 14:49 |
Ik hoop het ook voor je Mijn emmer is woensdag zo gigantisch over gelopen dat ik er vandaag zelfs nog last van had.. Donderdag gelukkig wel goed kunnen praten met mijn coach van DGT, een mannelijke psychiater in de afrondende fase van zijn opleiding.. Had wel even zoiets van wat doe ik hem aan? Zat echt even heel diep in de afgrond.. Wel paar uurtjes gewerkt gisteren en ook nog even gesprek gehad met mijn teamleider dat we misschien de woensdag even onder voorbehoud moeten doen.. Coach had ook al gezegd dat het nu waarschijnlijk iets langer zou duren eer dat ik weer bij mezelf ben en in het 'window of tolerance', dus van hyper arousal naar optimale arousal en dat iets kleins me weer in de hyper kan brengen.. Dat was ook te merken gisteren, dacht lekker uit eten te gaan met m'n vriend, kreeg ik een koude biefstuk na al 3 kwartier daarop te moeten wachten.. Uiteindelijk had hij z'n eten bijna op en moest ik nog beginnen, nogal een domper.. Vandaag in ieder geval maar even niet teveel doen.. | |
LordofLeaves | maandag 2 december 2019 @ 09:34 |
Optimale arousal klinkt wel erg kinky. Hoe gaat het nu met je? Weekend een beetje goed doorgekomen? | |
Me-Myself-And-I-1985 | maandag 2 december 2019 @ 18:43 |
Haha ja he.. Hier ff een linkje mocht je het interessant vinden; http://www.mandala.be/traumaverwerking/trauma_arousal.html Ja op zich wel, zaterdag voelde ik me nog wel een beetje klote, maar dat kwam ook nog door de kaakpijn van het trekken van die kies 😣 Gelukkig had mijn vriend weer Tramadol voorgeschreven gekregen waardoor ik de hele dag een beetje stoned was, haha, maar de pijn was weg gelukkig Gisteren lekker de hele dag binnen geweest.. Vandaag nog even de bedrijfsarts gesproken, omdat vorige week toch wel slecht was en ik de woensdag eigenlijk onder voorbehoud 4 uurtjes wil werken.. Nu afgesproken om dan mocht het niet gaan dan de donderdag te pakken.. Teamleider begon alleen gelijk over opbouwen, maar dat mag nog helemaal niet, pas in februari moet ik weer terug naar de bedrijfsarts en dan pas gaan we het daarover hebben en ik merk dat ik door die uitspraak toch wel weer een beetje geïrriteerd ben.. Teamleider is ook heel wispelturig af en toe, ene week zit ie dan een beetje te pushen en de andere week is het weer 'doe rustig aan'.. | |
Me-Myself-And-I-1985 | maandag 2 december 2019 @ 18:44 |
Hoe is het gegaan? | |
LordofLeaves | maandag 2 december 2019 @ 19:13 |
Interessant linkje. Vond het wel logisch klinken allemaal. Wel luisteren naar je eigen gevoel eh? En niet naar je teamleider. Die wil natuurlijk maar al te graag dat je weer komt. Weet niet of hij het ook leuk vind om je weer in de lappenmand te zien liggen. Mooi nog even genieten van je winterslaap. | |
Burner82 | dinsdag 3 december 2019 @ 11:18 |
Nog niet helaas. Als het goed is, komt hij vandaag wel langs. | |
Me-Myself-And-I-1985 | dinsdag 3 december 2019 @ 18:32 |
Da's nou juist net het probleem af en toe.. Nee ze willen dolgraag dat ik weer z.s.m. volledig terug kom, maar dat gaat gewoon nog even niet.. DGT was heftig vanmiddag, nu even proberen mijn rust terug te vinden.. | |
Me-Myself-And-I-1985 | dinsdag 3 december 2019 @ 18:33 |
Ben benieuwd | |
Burner82 | dinsdag 3 december 2019 @ 18:50 |
Ging goed hoor. We kunnen f2f gewoon goed praten. Maar ja, na 9 weken samen in een kliniek heb je het ergste van het ergste van elkaar wel meegemaakt. Heb de helft van mijn zool versleten met rondjes lopen in de tuin daar, als 1 van ons 2 het ff moeilijk had. Maar wat ik al dacht, is bevestigd. Er gaat teveel om in dat koppie van hem. Teveel mensen die hij al tegenkomt die hij moet uitleggen hoe en wat en hoe hij zich voelt. Als hij dat dan ook nog via whatsapp moet doen, snap ik dat je er gek van wordt. En met zijn vrienden, is het normaal dat hij 1-2 dagen niks laat horen. Maar hij weet dat ik hem wel wat beter ken en dat ik me zorgen ga maken als ik te lang niks hoor. Misschien niet goed van mijn kant, maar ja. Ik heb gegronde reden om me zorgen te maken | |
LordofLeaves | dinsdag 3 december 2019 @ 19:13 |
Kun je wel goed je grenzen aangeven? | |
Burner82 | dinsdag 3 december 2019 @ 21:53 |
Ik ga vandaag echt heftig op en neer... Ik wil leuk en vrolijk doen (en serieus ook natuurlijk) met leuke jongen, Wil eigenlijk hysterisch ongecontroleerd janken (maar dat kan ik niet, duh), 10 minuten later voelt mijn borst zo koud aan, dat het me echt allemaal geen fuck meer interesseert... Ik raak de grip op mezelf kwijt. | |
LordofLeaves | woensdag 4 december 2019 @ 10:12 |
Misschien eens voorleggen aan je psych? | |
Burner82 | woensdag 4 december 2019 @ 13:10 |
ik heb dadelijk een gesprek met een (113) psycholoog. Dat is het enige dat ik momenteel heb aan psychologen | |
Burner82 | woensdag 4 december 2019 @ 14:54 |
Het lucht altijd wel op om met haar te praten. Ze heeft ook ervaring in het geven van Emotie regulatie therapie. Dus ze snapt me iets sneller. | |
LordofLeaves | woensdag 4 december 2019 @ 16:05 |
En nu verder? | |
Burner82 | woensdag 4 december 2019 @ 16:15 |
Ze is een psych van 113, max 8 consulten van 1 uur. Maar, misschien dat ik ART/ERT toch ga doen, als zorgverzekering de reiskosten dekt. Maar dan wil ik ook behandeling voor depressie, als het niet via fpp kan (die doen art) dan via ggz... Zoeken zij maar uit hoe dat werkt voor hun. | |
Me-Myself-And-I-1985 | woensdag 4 december 2019 @ 19:09 |
Fijn dat je jullie elkaar dan hebben:) Zolang dat zorgen maken op een gezonde manier is en niet claimen dan is daar niks mis mee toch? Hopelijk voel je je inmiddels wat beter? Is de app 'DGT onderweg' ook niet iets voor jou misschien? Heb hem gisteren geïnstalleerd en ik moet zeggen dat ik hem wel goed vind Ook in crisis kan het wellicht wat ondersteuning bieden.. Vandaag gaat het gelukkig weer wat beter met me, werd gisteren echt even overvallen door m'n emoties en ik huil niet graag in een groep.. 1 iemand was ook aan het dissocieren wat ik ook wel erg heftig vond om te zien.. Dit was ook de heftigste therapiedag zeiden ze.. Vanochtend hadden we vergadering op het werk en ben hem daarna snel gesmeerd, normaal doe ik wel ff praatje nog, maar had er weinig zin in vanochtend.. Vanmiddag wel even mn rust kunnen pakken gelukkig.. | |
Me-Myself-And-I-1985 | woensdag 4 december 2019 @ 19:15 |
Nee, ik voel ze vaak niet en daardoor ga ik maar door en door totdat de emmer overloopt en ik in een crisis beland en zo gaat dat iedere keer weer opnieuw.. Voel me ook heel vaak zoals het nummer 'someone like you' van Adele.. | |
LordofLeaves | woensdag 4 december 2019 @ 19:19 |
Zo, klote om te lezen. Ben niet bekend met de nummers van Adele, maar ik geloof je. | |
Me-Myself-And-I-1985 | woensdag 4 december 2019 @ 19:21 |
Ja ach we zijn het gewend inmiddels Als het goed is gaat DGT hier mij straks mee helpen | |
LordofLeaves | woensdag 4 december 2019 @ 19:23 |
Ik hoop het voor je. | |
Burner82 | woensdag 4 december 2019 @ 19:32 |
Tsja, zorgen maken/claimen, ligt dicht bij elkaar voor mij. Maar ik doe mijn best. Ondanks dat hij niet veel appt, appt hij best veel Ik zal die app eens opzoeken, gewoon via de playstore? Ik weet niet hoe het eruit ziet, als mensen dissocieren, weet wel dat ik het soms doe. Heb wel meegemaakt dat een groepsgenoot door het lint ging tijdens de dagafsluiting in de kliniek. Hij mocht ook meteen vertrekken erna. Praatjes na vergadering heb ik nooit gedaan. Ik snap dat het in de tijd van de baas valt, maar 99% van de tijd, zorgen dat soort dingen voor overwerk voor mij | |
Burner82 | woensdag 4 december 2019 @ 19:35 |
Dicht. |