SPOILER: Meer informatieOm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.P.S. Liever geen reacties over de zogenaamde labeltjescultuur.Dare to unleash my rage..
That's my secret Captain... I'm always angry...
There's nothing like a trail of blood, to find your way back home.
Bizar, maar schiet wel lekker op zo. Dan hoef je toch niet eerst naar huisquote:Op donderdag 13 juni 2019 15:45 schreef Burner82 het volgende:
Wachtlijsten in de verslavingszorg:
Tijdens het laatste gesprek op 6 juni: 8 weken.
Gisteren toen er gebeld werd: 5 weken (Maar de casemanager wist meer, maar die was onbereikbaar).
Vandaag weer gebeld: dinsdag kan ik terecht...
Zo dat is wel hard ingekort dan. Maar dat is fijn toch? Tot hoe lang kun je nog op de PAAZ blijven trouwens?quote:Op donderdag 13 juni 2019 15:45 schreef Burner82 het volgende:
Wachtlijsten in de verslavingszorg:
Tijdens het laatste gesprek op 6 juni: 8 weken.
Gisteren toen er gebeld werd: 5 weken (Maar de casemanager wist meer, maar die was onbereikbaar).
Vandaag weer gebeld: dinsdag kan ik terecht...
Het schiet lekker op zo inderdaad.quote:Op donderdag 13 juni 2019 16:03 schreef _Hestia_ het volgende:
[..]
Bizar, maar schiet wel lekker op zo. Dan hoef je toch niet eerst naar huis
Maar hoe zat dat nou met dat biertje wat je had gehad?
Ik zit vandaag precies 8 weken op de PAAZ. Ik zou nog 1.5 week kunnen blijven, maar dat is niet meer nodig gelukkig,quote:Op donderdag 13 juni 2019 16:13 schreef Fayen. het volgende:
[..]
Zo dat is wel hard ingekort dan. Maar dat is fijn toch? Tot hoe lang kun je nog op de PAAZ blijven trouwens?
Ik kan ook dinsdag voor intake bij afdeling persoonlijkheidsstoornissen. Ga nu nog dagelijks naar de crisis dagbehandeling. Helaas deze week wel weer een nieuwe crisis gehad.. ben blij dat ik nu wel snel terecht kan, want het voelde echt alsof ik nooit verder zou komen dan mandala's kleuren en knippen en plakken. Daarnaast heb ik die specifieke hulp wel echt nodig, want cognitieve gedragstherapie zet ook geen zoden aan de dijk meer na al die jaren.
Mooi dat het probleem met wel/niet op de PAAZ blijven zo is opgelost en dat je aan de slag kunt met in ieder geval je verslaving (alcohol, toch?). En idd, die crisisopvang is ongeveer net als bij een opname.. alleen bij een crisis dagbehandeling is het programma intensiever. Wij hebben ook wat mensen uit de kliniek die meelopen en daar schijn je idd heel de dag alleen maar te kleuren/knutselen. Hoe vul je de dagen daar eigenlijk?quote:Op donderdag 13 juni 2019 16:30 schreef Burner82 het volgende:
[..]
Ik zit vandaag precies 8 weken op de PAAZ. Ik zou nog 1.5 week kunnen blijven, maar dat is niet meer nodig gelukkig,
Ik hoop dat ze bij de kliniek ook beetje aandacht gaan schenken aan mijn persoonlijkheidsstoornis.
Dat klinkt eigenlijk als de dagbehandeling hier, knutselen en mandalaś inkleuren Is gewoon bezigheid om de dag door te komen, verder is het grote bullshit. Ik ga ook nooit, al moet het eigenlijk wel Maar ze weten hoe ik er over denk, en ze geven me er ook wel gelijk in.
Ga je naar een aparte kliniek voor je persoonlijkheidsstoornis? (welke heb je?)
Verslaving bij mij is gekomen door alcohol te gebruiken als (zelf)bescherming.. Dat maakt het lastiger voor mij. Ik zit ook in cluster B, met ontwikkelingspsychopathie.quote:Op donderdag 13 juni 2019 16:44 schreef Fayen. het volgende:
[..]
Mooi dat het probleem met wel/niet op de PAAZ blijven zo is opgelost en dat je aan de slag kunt met in ieder geval je verslaving (alcohol, toch?). En idd, die crisisopvang is ongeveer net als bij een opname.. alleen bij een crisis dagbehandeling is het programma intensiever. Wij hebben ook wat mensen uit de kliniek die meelopen en daar schijn je idd heel de dag alleen maar te kleuren/knutselen. Hoe vul je de dagen daar eigenlijk?
Bij mij is het complex, ik moet nog onderzocht worden. Ik heb al hulp gehad, maar ben dus nu idd doorverwezen naar een grotere instelling die ook een speciale afdeling voor persoonlijkheidsproblematiek heeft. Ik heb er in ieder geval meerdere, zowel cluster C (ontwijkende ps en obsessief-compulsieve ps) als cluster B (borderline). Zelf heb ik mijn twijfels bij de cluster C, ik herken me voornamelijk in borderline (stemmingswisselingen, suicidaal, aantrekken en afstoten, zelfbeschadigend gedrag, problemen met woede en ook met alcohol )
Dat geloof ik na zoveel weken maar dan is het wel maar goed dat je meteen door kunt voor je anders thuis weer helemaal terugvalt in de tussentijd. Ben ook benieuwd hoe dat in de verslavingskliniek gaat met je andere dingen. Vaak is dat toch lastig weet ik uit ervaring.quote:Op donderdag 13 juni 2019 16:26 schreef Burner82 het volgende:
[..]
Het schiet lekker op zo inderdaad.
Ik heb zaterdag gewoon zoals vanouds gezopen, was er wel aan toe ook
Ik ben ook erg benieuwd. Weet niet hoevaak ze persoonlijkheidsstoornissen mede behandelenquote:Op donderdag 13 juni 2019 17:03 schreef _Hestia_ het volgende:
[..]
Dat geloof ik na zoveel weken maar dan is het wel maar goed dat je meteen door kunt voor je anders thuis weer helemaal terugvalt in de tussentijd. Ben ook benieuwd hoe dat in de verslavingskliniek gaat met je andere dingen. Vaak is dat toch lastig weet ik uit ervaring.
@:Fayen. veel succes met je intake en onderzoeken
Ja wat betreft alcohol herkenbaar. Ik vind mezelf niet verslaafd, maar ik heb wel een 'probleem'. Drink toch wel iedere dag in de avond een paar glazen, vooral voor de roes. Ik heb dan meer dan alles veel positiever lijkt en ik ervan ontspan. Gelukkig heb je op de PAAZ wel je laptop idd. Anders zouden het lange dagen worden denk ik. Wat is trouwens ontwikkelingspsychopathie? Is dat hetzelfde als 'gewone' psychopathie? Ik heb het gegoogled maar werd er niet echt wijzer van haha.quote:Op donderdag 13 juni 2019 16:53 schreef Burner82 het volgende:
[..]
Verslaving bij mij is gekomen door alcohol te gebruiken als (zelf)bescherming.. Dat maakt het lastiger voor mij. Ik zit ook in cluster B, met ontwikkelingspsychopathie.
Ik vul mijn dagen met van alles, om maar niet naar het knutselen te hoeven. En als ik er heen ga, zit ik in de ¨kantoortuin (lees, 2 tafels met een paar stoelen, te midden van veel zooi)¨met de laptop.
Fijn dat je doorverwezen bent. Hopen dat ze je daar kunnen helpen.
Gaan ze je daar verder testen?
Ik ben heel benieuwd hoe de verslavingskliniek het eraf gaat brengen mbt de andere klachten.
Ik val wel onder het kopje verslaafd, maar dat geef ik ook eerlijk toe. Ik gebruik het voor de roes, en om te zorgen dat ik geen gekke dingen doe en in slaap val.quote:Op donderdag 13 juni 2019 20:24 schreef Fayen. het volgende:
[..]
Ja wat betreft alcohol herkenbaar. Ik vind mezelf niet verslaafd, maar ik heb wel een 'probleem'. Drink toch wel iedere dag in de avond een paar glazen, vooral voor de roes. Ik heb dan meer dan alles veel positiever lijkt en ik ervan ontspan. Gelukkig heb je op de PAAZ wel je laptop idd. Anders zouden het lange dagen worden denk ik. Wat is trouwens ontwikkelingspsychopathie? Is dat hetzelfde als 'gewone' psychopathie? Ik heb het gegoogled maar werd er niet echt wijzer van haha.
Ik heb nog geen idee wat het plan de campagne is. Ik weet in ieder geval dat ik volgende week twee intakegesprekken heb en dat ik een aantal vragenlijsten zal moeten doen. En dat mijn vorige behandelaar met aangemeld heeft voor dialectische gedragstherapie. Ik hou jullie op de hoogte
_Hestia_ @ Bedankt! Komt vast goed, later meer haha
Volgens mij als je idd echt verslaafd bent, moet je eerst daaraan behandeld worden voor je in aanmerking komt voor andere behandelingen (was tenminste zo bij meerdere groepsbehandelingen die ik heb gedaan). Maar als ik het goed begrijp, is ontwikkelingspsychopathie in principe dus net als persoonlijkheidsproblematiek te behandelen, omdat het niet aangeboren is. Dat biedt dan wel perspectiefl.quote:Op zaterdag 15 juni 2019 12:07 schreef Burner82 het volgende:
[..]
Ik val wel onder het kopje verslaafd, maar dat geef ik ook eerlijk toe. Ik gebruik het voor de roes, en om te zorgen dat ik geen gekke dingen doe en in slaap val.
Ontwikkelingspsychopathie houdt in dat het een veroorzaakte psychopathie is en daardoor behandelbaar. Maar omdat ik ook een cluster b heb, heeft het waarschijnlijk elkaar versterkt. En de aanleg en het verergeren ervan in mijn jeugd door allerlei gebeurtenissen.
Dat je intakes hebt en vragenlijsten moet invullen, is in ieder geval al een stap in de goede richting, heb je tenminste het gevoel dat er iets gebeurd, lijkt me.
Jupquote:
Ben je wel al in behandeling of heb je behandelingen gevolgd?quote:
Niet meer in behandeling.quote:Op zondag 16 juni 2019 22:26 schreef Fayen. het volgende:
[..]
Ben je wel al in behandeling of heb je behandelingen gevolgd?
Hier gaat het momenteel dramatisch. Ik ben er dus achter gekomen dat mijn ex (tot paar weken geleden nog samenwonend met elkaar) al een ander heeft. Gehoord van een gemeenschappelijke vriendin. Hierna natuurlijk compleet (virtueel) drama en ik zit er nu doorheen. Voel me echt zelfdestructief momenteel. Stomme kloteverlatingsangst
Mijn behandelaar heeft vervolgens een intern bemiddelingstraject ingezet, omdat het onbegrijpelijk was waarom ik was afgewezen. Dit traject heeft circa een maand gekost, waarna het antwoord min of meer was dat het F-ACT team het eens was met de behandelaar dat er bij mij sprake was van een ernstige psychiatrische aandoening (wat normaal gesproken de toets is en ook door hun eigen sectie op de website van de instelling vermeld wordt) maar dat ze mij niet zorgbehoevend genoeg achtten waardoor ik alsnog afgewezen wordt.quote:Beste Greyhunted,
Tijdens het intakegesprek bij Fact-team Y hebben we geconstateerd dat je hulpvragen vooral gaan over het structureren van je leven, hulp bij het voltooien van je studie en t.z.t. hulp bij vinden van passend werk. Er is geen indicatie voor FACT zorg of GGZ behandeling. We verwijzen je daarom terug naar je verwijzers/ behandelaren. We hebben hen geadviseerd via het Sociale wijkteam bijvoorbeeld woonbegeleiding aan te vragen. Of bijvoorbeeld hulp in te schakelen van een Studentendecaan voor het voltooien van je studie. Daarnaast adviseren we dat er wellicht t.z.t. via het UWV een jobcoach ingezet kan worden zodat je begeleid kunt worden naar gepast werk.
Met vriendelijke groet,
X
Ik zou sowieso naar die afspraak gaan. Slik je al medicatie?quote:Op maandag 15 juli 2019 16:12 schreef greyhunted het volgende:
Nooit echt gedacht dat ik FOK! hiervoor zou gebruiken, maar ik heb toch eigenlijk wat (Nederlandse) input nodig omdat ik zelf nu helemaal vastloop en zodanig aan mijn eigen realiteitszin twijfel dat ik hoop dat jullie me eventueel recht kunnen zetten als mijn gedachten echt de verkeerde kant opgaan.
Waarschijnlijk is het handigst om mezelf eerst even voor te stellen: hallo iedereen, ik ben greyhunted, 25 jaar oud en sinds kort gediagnosticeerd (april) met een schizoïde persoonlijkheidsstoornis. En met dat laatste zit ik momenteel een beetje in de problemen.
Ik loop namelijk momenteel circa twee jaar bij de lokale GGZ, waarbij er in een eerder stadium een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis met schizoïde kenmerken werd vastgesteld. De schematherapie die hiervoor werd aangeboden sloeg hierbij niet aan en naar verloop van tijd is de diagnose gewijzigd naar puur schizoïde. Vervolgens zijn mijn behandelaren gaan zoeken naar een vervolgtraject, omdat mijn symptomen (dissociatie, depressieve klachten en paranoia/wantrouwen) in een vrij rappe mate toenamen waardoor ik mijzelf weer zoveel mogelijk isoleer (en slecht functioneer wanneer ik dit niet doe).
Daarom is in eerste instantie geprobeerd om mij in te brengen in het F-ACT team van de regio. Mijn behandelaren waren overtuigt dat dit het beste zou kunnen helpen, omdat men daar de expertise zou hebben om mij verder te helpen sinds er geen behandelaanbod bestaat voor de stoornis. Het traject zou dan eerder worden ingesteld om om te leren gaan met de stoornis dan op enige mogelijkheid van herstel. Dit was op zichzelf al niet echt begerenswaardig, maar omdat ik zelf het probleem snapte was ik hiermee akkoord gegaan omdat ik hoopte hiermee te kunnen werken.
Het F-ACT team heeft mij echter vervolgens gedurende de intake afgewezen om een reden die mij nog steeds niet duidelijk is. De oorspronkelijk afwijzingsbrief vermeld het volgende:
[..]
Mijn behandelaar heeft vervolgens een intern bemiddelingstraject ingezet, omdat het onbegrijpelijk was waarom ik was afgewezen. Dit traject heeft circa een maand gekost, waarna het antwoord min of meer was dat het F-ACT team het eens was met de behandelaar dat er bij mij sprake was van een ernstige psychiatrische aandoening (wat normaal gesproken de toets is en ook door hun eigen sectie op de website van de instelling vermeld wordt) maar dat ze mij niet zorgbehoevend genoeg achtten waardoor ik alsnog afgewezen wordt.
Het gevolg hiervan is dat er voor mij dus geen vervolgtraject is bij de ggz terwijl er volgens de instelling wel sprake is van een ernstige psychiatrische aandoening waarmee ik momenteel vastloop. Het huidige voorstel van mij behandelaar is nu om een WMO aanvraag bij de gemeente in te dienen en beschermd wonen aan te vragen, maar voor mij is dat niet echt een optie omdat dit het probleem zelf vervolgens onbehandeld laat en er bij een dergelijk traject geen psychische hulp meer komt. Daarnaast geeft de gemeente aan dat de wachttijd tussen de 1.5 en 2 jaar ligt, dus ook vanuit een praktisch opzicht is dit niet echt een oplossing.
Ondertussen is er wel (over één week) een afspraak gemaakt met een psychiater waar ik met spoed voor een drie jaar lange wachtlijst ben gezet, maar eerlijk gezegd is mijn wantrouwen nu zo groot dat ik gewoon niet eens weet of ik wel naar die afspraak ga en wat ik hier verder mee aanmoet.
Is er toevallig iemand die enig advies kan bieden in dit geval? Want het is gigantisch lastig om dit soort situaties zelf te beoordelen als je weet dat je paranoïde bent en dus niet alles goed kan inschatten.
Ik heb last van psychotische klachten en terugkerende depressiviteit. Dus ik herken wel wat.quote:Op maandag 15 juli 2019 16:12 schreef greyhunted het volgende:
Is er toevallig iemand die enig advies kan bieden in dit geval? Want het is gigantisch lastig om dit soort situaties zelf te beoordelen als je weet dat je paranoïde bent en dus niet alles goed kan inschatten.
Nee, dat was juist een van de redenen waarom mijn huidige behandelaar zo graag er een psychiater bij wilde hebben. Verder heb ik ook geen idee wat exact de bedoeling is, maar het is waarschijnlijk inderdaad beter om in ieder geval proberen om te gaan. Mocht het dan een kant opgaan die ik echt niet wil, kan ik het altijd later nog weigeren.quote:Op maandag 15 juli 2019 20:03 schreef madam-april het volgende:
[..]
Ik zou sowieso naar die afspraak gaan. Slik je al medicatie?
Wel, dat had ze dus ook gedaan via die interne bemiddelingsprocedure. Wat daar verder exact is besproken weet ik niet. Het enigste wat ik weet is dat mijn behandelaar in eerste instantie vrij opgewonden daar naar toe is gegaan, terwijl ik dat zelf eigenlijk al niet meer wilde omdat de manier waarop dit was gegaan de hele vertrouwensband al heeft laten klappen en het voor mij dus weinig nu heeft om daar verder op in te zetten. Mijn behandelaar gaf aan dat dat daar dan eventueel later een oplossing voor kon worden gezocht, maar dat ze eerst echt die procedure wilde starten omdat dit de plek zou zijn waar ik terecht zou moeten komen.quote:Op maandag 15 juli 2019 21:35 schreef appelsap het volgende:
[..]
Als jouw behandelaar het FACT wel passend vindt, kan hij of zij dan niet alsnog overleggen? Het lijkt me dat jouw behandelaar dit niet zomaar passend bij jou vindt.
Medicatie zal je hoogstwaarschijnlijk echt enorm gaan helpen. Het zal zeker in het begin even zoeken zijn naar welke medicatie en in welke dosis jouw het beste gaat helpen, maar als je eenmaal ingesteld bent op de juiste medicatie en de juiste dosis zal dit hoogstwaarschijnlijk echt een enorme verbetering voor je zijn.quote:Op maandag 15 juli 2019 23:08 schreef greyhunted het volgende:
[..]
Nee, dat was juist een van de redenen waarom mijn huidige behandelaar zo graag er een psychiater bij wilde hebben. Verder heb ik ook geen idee wat exact de bedoeling is, maar het is waarschijnlijk inderdaad beter om in ieder geval proberen om te gaan. Mocht het dan een kant opgaan die ik echt niet wil, kan ik het altijd later nog weigeren.
[..]
Wel, dat had ze dus ook gedaan via die interne bemiddelingsprocedure. Wat daar verder exact is besproken weet ik niet. Het enigste wat ik weet is dat mijn behandelaar in eerste instantie vrij opgewonden daar naar toe is gegaan, terwijl ik dat zelf eigenlijk al niet meer wilde omdat de manier waarop dit was gegaan de hele vertrouwensband al heeft laten klappen en het voor mij dus weinig nu heeft om daar verder op in te zetten. Mijn behandelaar gaf aan dat dat daar dan eventueel later een oplossing voor kon worden gezocht, maar dat ze eerst echt die procedure wilde starten omdat dit de plek zou zijn waar ik terecht zou moeten komen.
Vervolgens zijn er meerdere mails over en weer gestuurd, waar ze nog steeds niets mee kon. Die situatie hield voor heel juni aan totdat ze een mondeling gesprek had met de psychiater die de afwijzing had gegeven, waarna ze plotseling een 180 heeft gemaakt en er nu mee akkoord gaat.
En hoe voelt dat? Heb je er wat aan (gehad)?quote:Op zaterdag 10 augustus 2019 14:47 schreef Burner82 het volgende:
Laatste verlof, dan nog 12 dagen, zitten 9 weken opname er alweer op. Nazorgtraject zijn ze eindelijk eens mee begonnen om dat te regelen.
Wel apart eigenlijk. Ik heb er 18 weken en 1 dag opname in totaal opzitten. Aan de klinische opname voor de verslaving heb ik zeker wat gehad. Niet dat ik niet meer drink, maar heb vooral inzicht in gekregen in gedrag. Zij vinden dat je nooit meer mag drinken oid, maar ja, daar ben ik toch te eigenwijs voor. Het gaat mij erom dat ik nu al in een vroeg stadium kan herkennen wanneer het bij mij mis gaat lopen. DAN moet ik zorgen dat ik niet meer drink. Door mijn eigenwijsheid maak ik het mezelf moeilijker dan nodig eigenlijk, maar ja. Welkom in mijn wereld.quote:Op zondag 18 augustus 2019 11:18 schreef appelsap het volgende:
[..]
En hoe voelt dat? Heb je er wat aan (gehad)?
Ja, ze gingen ook veel en ver door op emotie, maar dat is gewoon lastig voor mij. Ik heb regelmatig het empathisch vermogen van een stoeptegel, dus het meeste komt gewoon niet aan als ze het over emotie hebben, of als ze over emotionele dingen praten.quote:Op vrijdag 23 augustus 2019 18:19 schreef _Hestia_ het volgende:
Fijn dat je in ieder geval dat inzicht hebt gekregen en je weet wat je kunt doen als je het bij jezelf opmerkt.
Mooi ook dat er een goede nazorg is geregeld ook met die kamer. Veel succes nog
Welkom!quote:Op zaterdag 7 september 2019 08:26 schreef Me-Myself-And-I-1985 het volgende:
Goedemorgen,
Even een nieuw account aangemaakt i.v.m. herkenbaarheid..
Loop nu een paar maanden bij het GGZ en ze denken aan een 'Andere gespecificeerde-persoonlijkheidsstoornis / Ongespecificeerde-persoonlijkheidsstoornis', meer mensen hier die dit hebben?
Ze willen mij nu DGT-therapie gaan aanbieden, maar is een wachtlijst van 1 jaar..
Ik ben btw, 33 jaar, heb gewoon een baan van 40 uur (zit nu wel thuis, omdat het psychisch even niet meer gaat, werk wel 2 x 4 uur nu) en heb een relatie van 15,5 jaar met een hele lieve partner die me door dik en dun steunt..
10 jaar geleden al eens opgenomen geweest op de PAAZ i.v.m. depressie en angststoornis, 9 maanden deeltijdtherapie gedaan en later is er ook nog ADHD geconstateerd..
Slik nu alleen 2 x 0,25mg alprazolam, maar in het verleden wel meerdere AD's geslikt en medicatie voor ADHD..
Ik val ook niet in 1 hokje zeggen ze, weet niet of ik daar nu blij moet zijn..quote:Op zaterdag 7 september 2019 12:23 schreef Burner82 het volgende:
[..]
Welkom!
volgens mij hebben we hier allemaal een wel/niet gespecificeerde persoonlijkheidsstoornis.
Ik val er een beetje buiten, want ik val, natuurlijk, niet in 1 hokje. Ik heb wel hele sterke trekken van een cluster C persoonlijkheidsstoornis, maar niet 1 per se. Onder andere.
Waarom ben je gestopt met de andere medicatie?
1 ding voorop, bijna iedereen functioneert fatsoenlijk in de maatschappij. Iedereen maakt het een heel stuk groter dan het daadwerkelijk is. Misschien hebben wij alleen een extra bladzijde in onze handleiding staan, maar niet functioneren, is gewoon onzin,quote:Op zaterdag 7 september 2019 13:48 schreef Me-Myself-And-I-1985 het volgende:
[..]
Ik val ook niet in 1 hokje zeggen ze, weet niet of ik daar nu blij moet zijn..
Ik slikte al 5 jaar lang geen medicatie meer, was n.a.v. de PAAZ.. Ben daar toen na 4 jaar doorverwezen naar het GGZ, maar dat was 1 fiasco toen dus helemaal gestopt, wel nog bij mentaal beter geprobeerd, maar bij de intake zeiden ze al gelijk dat ze twijfelden aan ADHD dus was er ook wel klaar mee toen, maar ik was ook een te gecompliceerd geval.. Raar, want ik functioneerde wel redelijk in de maatschappij.. Heb toen alles op eigen houtje gedaan voor 5 jaar..
In februari dit jaar begon het weer mis te gaan, kon terug naar de psych van de PAAZ puur voor medicatie, Concerta geprobeerd, maar mezelf helemaal kwijt geraakt toen bij het afkicken eind juni..
Was ook veel miscommunicatie met mijn teamleiders, zou promotie krijgen, maar werd maar niet doorgevoerd terwijl dit bij mijn andere 5 collega's wel was gebeurd, nieuwe arbeidsvoorwaarden door fusie kwamen er nog tussendoor waardoor het niet ging, maar ik hoorde ook maar niks erover van mijn teamleiders en aangezien ik al super onzeker was inmiddels door akkefietjes met sommige lompe collega's is het een eigen leven gaan leiden.. Mailtjes die ik verkeerd opvatte, werk wat ik zelf kon, maar niet durfde en collega's liet opknappen en dan nog een andere vrouwelijke collega (we zijn de enige 2 in dit team) waarbij ik iets verkeerds had gezegd wat ik na maanden geen contact hoorde terwijl ik dacht dat we vriendinnen waren.. Totaal verkeerd gedacht dus en ik had al moeite om nieuwe vriendschappen op te bouwen dus dat vetrouwen is compleet weg nu..
Begin juli thuis komen te zitten na een hele zware week, schoonvader had een open hart operatie gehad en ook nog een herseninfarct (gelukkig goed afgelopen) en daarbij nog een erg drukke standby-dienst (55 uur in 1 week), mijn vriend had begin van de avond mijn teamleider gebeld dat het psychisch niet goed ging en er werd hem verteld dat hij hier niet op zat te wachten 's avonds.. Dus ben helemaal geflipt die avond, crisisdienst erbij en seroquel gehad voor de avond, want het leven interesseerde me niet meer, zou niet actief een poging doen, want ik heb 5 jaar geleden afgesproken dat ik dat niet meer zou doen (voor zover dat mogelijk is natuurlijk), maar als ik niet wakker zou worden zou ik dat niet erg vinden..
Uiteindelijk is het goed gekomen met de teamleiders, ze weten niet om te gaan met psychische problemen kwam het op neer en ze hebben daar nu ook hulp bij.. Functie is ook doorgevoerd uiteindelijk dus op dat vlak is het nu goed.. Even afgezien van de andere frustraties op het werk..
Sinds half juni loop ik nu bij het GGZ, daar hebben ze me 2 x op m'n slechtst gezien, gelukkig wel een hele goede klik met mijn behandelaar, een vrouw net zo oud als mij (maar dan ook precies, dezelfde geboortedatum, haha)..
We hebben een signaleringsplan moeten opstellen, alleen stap 4 en 5 kon ik niet invullen hoe ik daar uit moet komen..
De psychiater waar ik tussendoor naartoe moest omdat het niet ging begin juli, zou eigenlijk een andere hebben, maar afspraak stond niet goed dus bij een andere die zei alleen dat hij niet geloofde in een persoonlijkheidsstoornis omdat hij gewoon een gesprek met mij kon voeren dus dat was heel apart.. Wel schreef hij Alprazolam voor dus mag nu ook al maanden niet meer autorijden dus die 2 x 4 uur werken dan ga ik met een collega mee, want autorijden hoort bij ons werk.. Van klant naar klant of van storing buiten naar storing buiten (ben monteur)..
Paar weken terug nog bij de bedrijfsarts geweest en die zei dat ik nu heus wel kon rijden omdat ik er gewend aan was, maar het mag niet dus ook duidelijk gemaakt dat ik dat niet doe i.v.m. gezeik CBR vorig jaar.. Was 10 jaar terug gekeurd, mocht toen voor 3 jaar rijden, maar na die 3 jaar nooit meer wat gehoord tot vorig jaar, puntje bij paaltje heb ik 2 dagen zonder rijbewijs gezeten en toen kon ik hem verlengen gelukkig, maar ook hoop gezeik geweest toen, want ze wilden toen dat ik terug ging naar de psychiater van de PAAZ terwijl ik daar allang niet meer onder behandeling was, probeer dan maar eens terecht te komen daar..
En ik merk dat ik nu nog niet eens alles heb verteld, maar dat komt wel..
Ja ik vond het zo'n rare uitspraak van die psychiater..quote:Op zaterdag 7 september 2019 14:03 schreef Burner82 het volgende:
[..]
1 ding voorop, bijna iedereen functioneert fatsoenlijk in de maatschappij. Iedereen maakt het een heel stuk groter dan het daadwerkelijk is. Misschien hebben wij alleen een extra bladzijde in onze handleiding staan, maar niet functioneren, is gewoon onzin,
Concerta is ook wel heftig spul. Eigenlijk slik je dan legale speed. Met ADD/ADHD ga je wel goed op dat spul, het werkt echt.
Verder zijn het inderdaad veel triggers die je omschrijft, gebruik je ook middelen?
Het scheelt veel dat het op het werk wel goed gekomen is tot nu, dat geeft best wel wat rust. Ik ken die werk-stress wel.
Met bijna alle medicatie mag je wel rijden na goedkeuring van een arts. Het gaat dan vooral om het opbouwen van een spiegel, waardoor je hersenen net een tikkeltje anders werken, maar na de bijwerkings-periode geen last meer van hebt.
Dat ze je terug sturen naar de psychiater van de PAAZ is niet zo heel gek, hij was waarschijnlijk de verwijzer aan het begin van het traject. Bij de meeste mensen is het de huisarts, maar als je via de paaz bent gegaan, is het meestal die psychiater. Dat is op zich ook wel logisch, paaz-psychiaters zijn meestal iets meer op de hoogte van wat er aan de hand is/wat de mogelijkheden zijn, dan je huisarts.
Ok, ff stoot info hier. Ik ga even focussen op een paar dingen die voor mij eruit springen.quote:Op zaterdag 7 september 2019 14:37 schreef Me-Myself-And-I-1985 het volgende:
[..]
Ja ik vond het zo'n rare uitspraak van die psychiater..
Oh het werkte zeker goed alleen ik werd er heel passief van, was niet meer spontaan en wist het allemaal niet meer zo goed.. Op het werk moesten ze me ineens zoeken terwijl ik daarvoor nogal aanwezig was, maar mijn onzekerheid en angsten waren ook veel erger dus dat ging gewoon niet meer.. Ik rook al sinds m'n 18e iedere avond 1 à 2 joints, net voor de Concerta was ik hier door de weeks mee gestopt, maar met Concerta werd die behoefte weer meer en sindsdien er nog niet mee gestopt..
Ja ik begrijp wat je zegt met de medicatie, alleen officieel gezien zou dit dan weer via het CBR en keuringsarts moeten, want ik gebruik mijn rijbewijs voornamelijk voor mijn werk en verzekeringstechnisch wil ik dat risico niet nemen.. Vroeger mocht je overigens nog wel rijden met Alprazolam, nu absoluut niet meer, pas na 72 uur na laatste inname, maar vind mezelf ook niet capabel om te rijden nu, want ik zit nog steeds met een behoorlijk kort lontje waardoor ik heel soms wel eens dingen doe op de weg die niet kunnen als je met grote reclame op je bus rijd.. Autorijden met deze medicatie is dus echt geen optie, maar ga in het volgende gesprek wel aangeven dat ik wil dat hier naar gekeken word, dan desnoods maar terug naar de Sertraline (Ik zit ook met een kinderwens volgend jaar of jaar daarop) en aangezien ik al eens heb moeten afkicken wat geen pretje was moet het dan ook medicatie zijn die ik met zwanger zijn door kan slikken.. Alhoewel ik nu wel weer heel erg zit te twijfelen daarover, omdat mijn jeugd verre van goed was en ik nou niet 2 geweldige ouders heb waarop ik kan bouwen, moeder is gelukkig dood en vader loopt bij het FACT-team en een erg moeilijk persoon vaak.. Mijn vriend en zijn ouders daarin tegen hebben wel laten zien hoe het ook kan en ik hoef het ook niet alleen te doen.. Maar mijn partner is chronisch ziek, ziekte van Crohn en MS (MS: erg weinig symptomen en weinig klachten) en zijn Crohn is onder controle, maar door zijn weerstand heeft hij weer chronische ooronstekingen wat het soms dan ook weer lastig maakt.. Aan de andere kant zou een kind er ook wel weer voor zorgen dat ik m'n eigen sowieso niet van kant maak en nog iets heb om voor te leven..
Nee dat je daar naartoe terug moet is niet gek, maar ze waren 6,5 jaar te laat hè.. Ik mocht het vorig jaar nog even regelen omdat hun administratie niet op orde was.. Ik heb toen in 2013 ook gebeld van "Joh moet ik niet herkeurd worden?", toen werd er gezegd dat ik vanzelf bericht zou krijgen.. Dus ook al regel je het allemaal netjes, kun je beter niet doen dus vandaar dat ik nu zeg dan rij ik niet, ik wil niet weer dat keuringstraject in wat mij vooral heel veel geld gaat kosten..
Ja van Sertraline heb ik me de eerste 2 weken echt zo koekwaus gevoeld, maar heeft me toen wel goed geholpen.. Slikte ook Welbutrin toen en Ritalin.. En heb nog Mirtazapine gehad een tijdje voor het slapen..quote:Op zaterdag 7 september 2019 14:56 schreef Burner82 het volgende:
[..]
Ok, ff stoot info hier. Ik ga even focussen op een paar dingen die voor mij eruit springen.
De kans dat concerta werkt, of uberhaupt een vorm van therapie, heeft wel als basis dat je clean bent.
Ik ken alprazolam niet, maar sertraline wel, dat is gewoon een AD. Ik heb het een week gekregen, ik reageerde er zo raar op, dat de 1e de beste psychiater het meteen stopte (opgenomen in een kliniek, k kreeg meteen de melding erbij dat ik positief kon testen op benzo's erdoor...)
Dat je vind dat je moeder gelukkig dood is, zegt wel al best veel. Dat je vader bij een fact-team zit, hoeft niet veel te zeggen.... Ik heb een stapje erger, for-fact is mijn case-manager, ik voldoe prima aan de maatschappij. Hij kan natuurlijk wel zeker een moeilijk persoon zijn.
Een chronische zieke partner helpt inderdaad ook niet. Tijdens coginitieve therapie heb je vast wel meegekregen welke risico's dat met zich meebrengt.
Och ja, ze zijn allemaal te laat.
Maar, je hebt een nieuw account aangemaakt hier, je praat hier, deelt veel. Stel je zou dit doen in een dagbehandeling/klinische setting, of met iemand die er iets aan kan doen...
Wat zou je dan willen dat er zou gebeuren?
Op de naam van de kat na, lijkt mij dit wel voldoende ja. Welkom bij de club.quote:Op zondag 6 oktober 2019 19:28 schreef ConqueringChaos het volgende:
Hoi hoi ik meld me hier.
Ik lees vooral mee, maar dacht ik zal me even voorstellen. Mocht ik ooit reageren dat niemand denkt 'wie is dat nou weer'.
Ik ben dus Conquering Chaos. Ik ben 30 woon in zuid-oost brabant waar ik woon samen met mijn kat
Ik ben al verschillende jaren in behandeling voor o.a. borderline (diagnose sinds 2012). Met een jaar een opname gehad op een behandelafeling.
Nu ben ik nog in behandeling van een FACT-team. Ik heb al het nodige behandeld en overwonnen maar blijkbaar lukt het me nog niet helemaal om het leven te leven.
Later volgt misschien wel meer. Maar voor nu misschien voldoende?
Hij heet Machoquote:Op zondag 6 oktober 2019 20:00 schreef LordofLeaves het volgende:
[..]
Op de naam van de kat na, lijkt mij dit wel voldoende ja. Welkom bij de club.
Dat is wel een leuke naam. Is het ook een macho?quote:
Als er bezoek is wel. Bij mij ist gewoon een knuffelkont die erg graag bij me in de buurt is. Of hij ligt naast me of op schoot of op mijn bovenlijf. Maar zodra er bezoek is is het doen alsof hij de stoere huiskater is die geen aandacht wilquote:Op zondag 6 oktober 2019 20:21 schreef LordofLeaves het volgende:
[..]
Dat is wel een leuke naam. Is het ook een macho?
Duidelijk een normale kat dus. Leuk hoor.quote:Op zondag 6 oktober 2019 20:33 schreef ConqueringChaos het volgende:
[..]
Als er bezoek is wel. Bij mij ist gewoon een knuffelkont die erg graag bij me in de buurt is. Of hij ligt naast me of op schoot of op mijn bovenlijf. Maar zodra er bezoek is is het doen alsof hij de stoere huiskater is die geen aandacht wil
Nee, want ik meld het nooit. Vind het ook niet relevant. Ik ben tenslotte niet de aandoening zelve.quote:Op vrijdag 11 oktober 2019 14:51 schreef Comp_Lex het volgende:
Lopen jullie ook zo tegen het stigma aan zoals bij daten enzo?
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |