C&H Cultuur & Historie
Van Soemerië tot Moskovië en van de Gouden Eeuw tot de Slag bij de Somme. Je vindt het in dit forum.
Welkom beste tijdreiziger!
Lees (en post) hier nieuws over recente opgravingen, spectaculaire historische ontdekkingen en nieuwe feiten over geschiedkundige vraagstukken...
Laat je verwonderen door de geschiedenis!
We gaan verder met de laatste post uit het vorige topic
Vorige delen:
Cultuur & Historie in het Nieuws
Cultuur & Historie in het Nieuws (Deel 2)
Cultuur & Historie in het Nieuws (deel 3)
Cultuur & Historie in het Nieuws (deel 4)
Cultuur & Historie in het Nieuws (deel 5)
Cultuur & Historie in het Nieuws (deel 6)
Cultuur & Historie in het Nieuws (deel 7)
Cultuur & Historie in het Nieuws (deel 8)
Cultuur & Historie in het Nieuws (deel 9)
Cultuur & Historie in het Nieuws (deel 10)
C&H / Cultuur & Historie in het nieuws #11
C&H / Cultuur & Historie in het nieuws #12
C&H / [NWS] Cultuur & Historie in het nieuws #13
Lees (en post) hier nieuws over recente opgravingen, spectaculaire historische ontdekkingen en nieuwe feiten over geschiedkundige vraagstukken...
Laat je verwonderen door de geschiedenis!
We gaan verder met de laatste post uit het vorige topic
.quote:De laatste dodo was voor de shogun
Dat de dodo is uitgestorven door het optreden van Nederlanders op het eiland Mauritius staat wel vast. Minder duidelijk is wanneer dit gebeurde. Uit archiefonderzoek blijkt nu dat de allerlaatste beschreven dodo door de VOC cadeau is gedaan aan de Japanners.
Het VOC-schip de Jonge Prins vaart op 29 augustus 1647 de baai van Nagasaki binnen. Zijn lading is door de rekenmeesters van de Verenigde Oost-Indische Compagnie getaxeerd op 221.263 gulden. Aan boord is ook een vogel waarvan niemand weet hoeveel hij eigenlijk waard is. Het is een vette vogel, ver van huis: een dodo, één van de laatste van zijn soort.
De dodo bereikt Japan levend na een maandenlange zeereis. Nederlandse zeevaarders brachten hem mee van het eiland Mauritius naar Batavia op Java. Vandaar is de dodo verscheept naar Deshima, een kunstmatig eilandje en een Nederlandse factorij waar de Compagnie handel dreef met Japan. De zeldzame vogel was een relatiegeschenk voor de Japanse notabelen, misschien wel voor de shogun zelf.
Dat blijkt uit onderzoek in het Nationaal Archief van Ria Winters. Winters is als natuurschilder verbonden aan de stichting Artists for Conservation. Zij vond een vermelding van de dodo in het dagregister dat het VOC-opperhoofd op Deshima bijhield, in de ladingsbrief van de Jonge Prins en in de inventarislijst van het depot op Deshima. Het is de laatste dodo waarvan het bestaan onomstotelijk is aangetoond. Een latere waarneming van een Hollandse schipbreukeling uit 1662 is misschien niet betrouwbaar.
Winters maakte haar ontdekking begin maart bekend in het tijdschrift Historical Biology. Zij schreef het artikel samen met kunstenaar en vogelpaleontoloog Julian Hume (Natural History Museum, Londen).
De dodo (Raphus cucullatus) is hét icoon van uitsterven geworden. Deze reuzenduif kwam alleen op Mauritius voor. De vogel stierf uit in de periode dat de VOC het eiland als bevoorradingsstation gebruikte, tussen 1598 en 1710. Waarschijnlijk zijn de dodo’s niet opgegeten door Nederlandse schippers, zoals vaak is beweerd, maar werden ze overweldigd door de ratten die op de schepen meevoeren. Ook de versnippering van zijn leefgebied droeg bij aan zijn verdwijnen: de Nederlanders kapten de bossen waarin de dodo’s altijd hadden rondgescharreld.
Dodokenners wisten al langer dat er in de zeventiende eeuw een dodo van Mauritius naar Japan is verscheept. De Japanse dodo wordt terloops genoemd in artikelen en boeken, maar over zijn lot was niets bekend.
Winters hoorde er voor het eerst over via bevriende natuurhistorici. „Ik ben daarna de archieven ingedoken om deze dodo op te sporen”, zegt Winters. „Met hulp van archivaris Gijs Boink van het Nationaal Archief vond ik twee aanvullende documenten waarop de dodo ook vermeld staat: op de ladinglijst van de Jonge Prins en in de inventaris van het pakhuis op Deshima.”
De dodo wordt in de documenten ‘dodeers’ genoemd. De vogel maakte deel uit van een ongetaxeerde lading, samen met een ‘witte hinde’ en een ‘pedropork’. De witte hinde was waarschijnlijk een albinohert en de pedropork een bezoar, een maagsteen die volgens alchemisten en heelmeesters genezende krachten had. Winters denkt dat hun waarde niet is aangegeven omdat ze als geschenken waren bedoeld. Hert, dodo en bezoar waren rariteiten, die hopelijk in de smaak zouden vallen bij Japanse hof.
De Republiek was de enige westerse mogendheid die handel mocht drijven met het Japanse Rijk. Aan dat handelsmonopolie waren wel plichten verbonden. Zo moesten het VOC-opperhoofd en zijn mannen elke winter een hofreis naar Edo (de oude naam van Tokio) maken om eer te bewijzen aan de shogun. De Nederlanders schonken onder andere atlassen, wereldbollen, klokken en telescopen, maar ook exotische dieren, zoals kamelen, kasuarissen en kaketoes.
VOC-opperhoofd Willem Verstegen verwijst een paar keer naar de dodo in zijn dagregister. Op 1 september doet hij dat voor het eerst, als Frederick Coyett, de opvolger van Verstegen, van de Japanners toestemming krijgt om zijn persoonlijke bezittingen aan wal te brengen. Ook ‘de levende have’, het hert en de dodo, mag dan van boord. Dat betekent volgens Winters dat de dodo in ieder geval levend op Deshima is aangekomen.
De volgende dag, op twee september, noemt Verstegen de dodo bij naam. Op verzoek van de burgemeester werden het hert en de dodo naar het raadhuis gebracht. Diezelfde avond verschijnt de heer van Hakata, een Japanse notabele, met zijn gevolg om de twee dieren te bezichtigen. Vooral het hert valt bij het Japanse gezelschap in de smaak, meldt Verstegen.
Vanaf hier loopt het spoor van de dodo dood. Op zes september informeert de heer van Hakata naar de prijs van de witte hinde. Verstegen biedt het dier aan als geschenk, maar daar wil de edele niets van weten. Hij betaalt en neemt het hert mee. Verstegen beschrijft verder hoe de afgezant van de shogun een wereldkaart als geschenk afwijst, ‘omdat Japan te klein zou lijken vergeleken met de rest van de wereld’.
Over de dodo geen woord, maar op 8 september schrijft Verstegen dat een papegaai en ‘enkele andere vogels’ geschonken zijn aan Matsudaira Oki-no-kami, de bestuurder van het eiland Sikoku en een bloedverwant van de shogun.
Met de dodo kan het op drie manieren zijn afgelopen, denkt Winters: „Hij wordt meegegeven aan een edele; hij sterft op Deshima of hij komt terecht in Edo, bij de shogun. Dat laatste zou natuurlijk het mooiste zijn.”
Dat de dodo de overtocht naar Japan heeft overleefd staat in ieder geval vast. „Dit was geen teer vogeltje”, concludeert vogelpaleontoloog Julian Hume, „maar een vogel die maandenlange zeereizen kon overleven. Bedenk dat menige zeeman onderweg bezweek aan scheurbuik of andere ziekten.” Volgens Hume laat de geschiedenis ook zien dat Nederlandse zeevaarders bedreven waren in zorg voor exotische dieren. Ze wisten de vogel maandenlang in leven te houden, zonder zijn natuurlijke voedsel van Mauritius.
De dodo van Deshima is een van de weinige die in gevangenschap gehouden werd. Jahangir, keizer van het islamitische Mogolrijk, had volgens ooggetuigen twee dodo’s in zijn menagerie. Eentje is er omstreeks 1625 door zijn hofschilder Ustad Mansur vereeuwigd. „Waarschijnlijk is dat de meest natuurgetrouwe weergave van de kleuren van zijn verenkleed”, zegt Hume.
Verder zou er nog een dodo naar Amsterdam zijn gebracht, die in 1626 door Adriaan van den Venne is geschilderd. En dan is er nog het vreemde verhaal van een Britse theoloog die in 1638 achterin een Londens winkeltje op een dodo stuit. Nieuwsgierigen mochten voor een penny een kijkje nemen.
De Japanse dodo is de vijfde en laatste dodo die in gevangenschap leefde. Het is überhaupt de laatste betrouwbaar waargenomen dodo. Dat is vuur voor op de discussie over het uitstervingsjaar van de dodo.
Dodo-onderzoekers zijn vanouds verdeeld in twee kampen, de ‘vroegen’ en de ‘laten’. Volgens de vroegen stierf de dodo in de jaren 30 of 40 van de zeventiende eeuw uit. De laten denken dat de vogel het langer uithield, tot in de jaren 60 of zelfs 80. „Vroege uitsterving lijkt hiermee uitgesloten”, zegt Hume nu.
Rest nog één vraag. Waarom hebben de Nederlanders niet twee dodo’s meegenomen, een mannetje en een vrouwtje? „Het idee kwam simpelweg niet bij hen op dat dieren konden uitsterven”, zegt Hume. „Wat is dat toch eeuwig zonde! Misschien was alles dan anders gelopen.”
Winters en Hume hopen dat de losse eindjes nog aan elkaar worden geknoopt. „Japanse historici hebben al contact met mij gezocht”, zegt Hume. „Zij denken dat er in de Japanse archieven misschien nog meer te vinden is over de dodo van Deshima.”
https://www.nrc.nl/nieuws(...)ogun-1373117-a429556
Vorige delen:
Cultuur & Historie in het Nieuws
Cultuur & Historie in het Nieuws (Deel 2)
Cultuur & Historie in het Nieuws (deel 3)
Cultuur & Historie in het Nieuws (deel 4)
Cultuur & Historie in het Nieuws (deel 5)
Cultuur & Historie in het Nieuws (deel 6)
Cultuur & Historie in het Nieuws (deel 7)
Cultuur & Historie in het Nieuws (deel 8)
Cultuur & Historie in het Nieuws (deel 9)
Cultuur & Historie in het Nieuws (deel 10)
C&H / Cultuur & Historie in het nieuws #11
C&H / Cultuur & Historie in het nieuws #12
C&H / [NWS] Cultuur & Historie in het nieuws #13
https://www.omroepzeeland(...)-dood-alsnog-vervuldquote:DONDERDAG 13 JUNI 2019, 11:59
DEEL DIT ARTIKEL:
Wordt de laatste wens van Jacoba van Beieren bijna zeshonderd jaar na haar dood alsnog vervuld?
Historische Kring Voorhout wil de laatste wens van Jacoba van Beieren alsnog vervullen: begraven worden in een graf bij de Maartenskerk in Sint-Maartensdijk. Maar dan moeten de resten van de gravin van Holland en Zeeland wel eerst gevonden worden in Den Haag.
Jacoba van Beieren overleed in oktober 1436 op 35-jarige leeftijd in Voorhout. Ze wilde in Sint-Maartensdijk begraven worden, maar dat werd uiteindelijk de Hofkapel op het Binnenhof, bij haar voorouders. Er zijn plannen om op zoek te gaan naar de resten van Johan van Oldenbarnevelt, die daar ook begraven ligt. De Historische Kring Voorhout heeft de voorzitter van de Eerste Kamer gevraagd om daarbij ook te zoeken naar Jacoba van Beieren.
Heer van Sint-Maartensdijk
Jacoba van Beieren wilde begraven worden in de Maartenskerk waar de ouders van haar vierde echtgenoot, Frank van Borssele, begraven liggen. De mannen van het geslacht Van Borssele waren Heer van Sint-Maartensdijk en hadden hun hoofdkasteel in die plaats.
De Historische Kring Voorhout wil nu alsnog de laatste wens van Jacoba van Beieren vervullen. Een waardig graf nabij de monumentale Maartenskerk van Sint-Maartensdijk op Tholen zal dan de plek moeten worden waar haar stoffelijke resten een laatste rustplaats krijgen.
Wie was Jacoba van Beieren?
Jacoba is in 1401 in Henegouwen geboren, als dochter van graaf Willem VI van Holland en Margaretha van Bourgondië. Na de dood van haar vader, werd ze gravin van Holland en Zeeland. Ondanks dat haar bezit van alle kanten belaagd werd, bleef ze er haar hele leven voor vechten.
Ze trouwde in totaal vier keer. In 1406 werd ze als 5-jarige uitgehuwelijkt aan de Franse prins Jan Touraine. Na zijn overlijden, trouwde ze met haar neef Jan IV van Brabant. Nadat dat huwelijk ontbonden werd, trouwde ze in 1423 met Humphrey van Gloucester, zoon van koning Hendrik IV van Engeland. Dat huwelijk werd in 1428 door de paus onwettig verklaard, omdat ze officieel nog met Jan getrouwd was.
Vierde huwelijk
In het voorjaar van 1434 trouwt ze met Frank van Borssele, een Zeeuwse edelman. Ook dit huwelijk duurde niet lang, in 1436 wordt Jacoba ziek. Na een ziekbed van enkele maanden op het slot Teylingen in Voorhout, sterft zij op 9 oktober 1436 op 35-jarige leeftijd aan tuberculose.
De Historische Kring Voorhout hoopt dat haar stoffelijke resten geïdentificeerd kunnen worden. Als opgraving en herbegraven niet mogelijk blijkt, zal het graf op het Binnenhof in ieder geval een aanduiding moeten krijgen en bezocht moeten kunnen worden, stelt de HVK.
15.000 oude boeken voor de Universiteit, maar vergeet niet je handen te wassen na het lezen
quote:De volledige kerncollectie van de kloosterorde van de Augustijnen uit het klooster Mariënhage in Eindhoven is woensdagmiddag overgedragen aan de Universiteit van Tilburg. In totaal 15.000 werken, vooral boeken, liggen voortaan in de bibliotheek, het depot en de kluis van de universiteit.
Sommige boeken zijn 500 jaar oud en behoorlijk kwetsbaar. Ze vertellen niet alleen de geschiedenis van de Augustijnen, maar ook die van de boekdrukkunst. Opvallend genoeg hoeven de oude werken niet met handschoenen aangeraakt te worden.
"De oudste boeken hebben een beschermende laag. Je moet van te voren en naderhand je handen goed wassen, maar handschoenen doen meer kwaad dan goed", vertelt Ingrid van Neer-Bruggink. Zij is de bibliothecaris van het Augustijnen Instituut Utrecht.
Schenking
Theoloog Theo Clemens is mede-initiatiefnemer van de overdracht en is blij dat de Universiteit van Tilburg de verzameling wil overnemen. Hoewel de Augustijnen de boeken schenken, is het niet vanzelfsprekend dat de universiteit ze aanneemt.
"Meestal worden dergelijke collecties alleen geaccepteerd als er ook geld wordt overgemaakt. Het beheer van zo'n grote collectie kost namelijk veel geld. Het komt echt voor dat duizenden boeken daarom in de papierbak verdwijnen."
Bombardement
De boeken komen uit alle bibliotheken van de Augustijnen in het zuiden van Nederland. "Het klooster Mariënhage in Eindhoven had zelf een prachtige verzameling, maar die is verloren gegaan bij een bombardement aan het eind van de Tweede Wereldoorlog", vertelt Clemens.
Omdat de kleine kloosters van de Augustijnen in Zuid-Nederland dichtgingen, kwamen hun bibliotheken na de oorlog naar Eindhoven. De kloosterorde in Eindhoven heeft na het bombardement bovendien zoveel mogelijk boeken gekocht, vaak beschadigd, om ze zelf te restaureren.
Toegankelijk
"In het klooster kon je de boeken niet zomaar bekijken. Dat is hier veel makkelijker en met de opleiding Katholieke Theologie in huis is de kans groot dat de werken ook echt gebruikt worden", zegt theoloog Theo Clemens met een lach op zijn gezicht.
Gezegd moet worden, dat een flink deel van de collectie die nu in het bezit van de universiteit is, achter slot en grendel ligt in de kluis. "Ze zijn te kwetsbaar en zeldzaam om zomaar op de plank te zetten, maar je kunt ze relatief makkelijk opvragen en inzien straks." De werken zijn zelfs geregistreerd bij het Vaticaan waardoor de collectie internationaal opgevraagd kan worden.
De loeizware tank die harten moet gaan veroveren in Bergen op Zoom
quote:Hij heeft een kanon, een machinegeweer, weegt vier ton en een grasmaaiermotor: de Sherman-tank die is nagebouwd in Bergen op Zoom. Het oorlogstuig is zo goed als klaar.
De Sherman MK4- tank gaat een hoofdrol spelen in het openluchtspektakel [url= https://vierschaar.nl/supersum/]Supersum[/url] over de bevrijding van de Brabantse Wal, komende herfst.
Het bouwen is eind vorig jaar al begonnen en was nog een hele klus.
Een van de bouwers, Ferd Quik, heeft eerst uitgezocht hoe zo'n ding er in het echt uit ziet. Dat is niet zo moeilijk, in Woensdrecht staat er eentje die is achtergelaten bij de bevrijding. "Ik heb 'm persoonlijk opgemeten", vertelt hij. De tank is op een schaal van 1 op 1 nagemaakt, tot in de kleinste details. Ook originele bouwtekeningen hielpen ze in Bergen op Zoom op weg.
Als je er onder kruipt, geeft hij zijn geheimen prijs. "De basis is een ouwe grasmaaier. En verder is hij van hout, plaatstaal, ijzer en paverpol, een soort polyester maar dan milieuvriendelijk", aldus Quik. Het bijzondere is dat hij ook echt zelfstandig kan gaan rijden.
Alleen de kunststof rupsbanden moeten er nog onder en de originele groene oorlogsverf komt er nog op. 7500 manuren werk zitten er dan in. De tank krijgt ook nog een naam. "Maar die verklappen we nog niet", zegt Quik.
"Hij kan niet echt schieten natuurlijk en dat mag ook niet", zegt de bouwer lachend. Bij het ministerie van Veiligheid en Justitie moeten ze nog een ontheffing aanvragen om de weg op te gaan. "Het is toch een soort wapen."
Als die binnen is, mag het gevaarte rijden. Eerst naar de waterschans. Daar speelt de tank dagenlang een hoofdrol in de openluchtvoorstelling Supersum.
En de tank gaat ook rijden op 26 oktober tijdens de grote bevrijdingsstoertocht naar Bergen op Zoom, net zoals in najaar 1944. De nep-tank haakt tijdens het allerlaatste stuk aan, ongeveer vanaf de Canadalaan in Bergen op Zoom naar de binnenstad waar de iconische foto is gemaakt van de Sherman voor het stadhuis, najaar 1944, toen de stad ongeschonden in handel viel van de Canadezen.Filmpje in de tweet.twitter:willemjanjo twitterde op woensdag 26-06-2019 om 15:54:52 Wel een dingetje die 4 ton zware nep-Sherman-tank. Voor de herdenkingen komend najaar in Bergen op Zoom en de openluchtvoorstelling https://t.co/0jJ3AELayG reageer retweet
Wel een dingetje die 4 ton zware nep-Sherman-tank. Voor de herdenkingen komend najaar in Bergen op Zoom en de openluchtvoorstelling
Grootste muurschildering van Breda; Wojciech Kolazc schildert twee meisjes 30 meter hoog
quote:De Poolse kunstenaar Wojciech Kolazc vliegt na de zomer van Wroclaw naar Breda om een dertig meter hoge muurschildering te maken. De grootste in de stad tot nu toe. Het heeft allemaal te maken met de bevrijding van Breda, 75 jaar geleden. Wojciech liet zich inspireren door een foto uit 1944 met twee Bredase meisjes die teksten schrijven op een Poolse tank. Het meisje links op de foto heet Ria. Inmiddels 92 jaar oud woont ze, heel toepasselijk, in de Generaal Maczekstraat.
Een jaar geleden werd Wojciech gebeld door de Blind Walls Gallery uit Breda, de club die inmiddels bijna honderd muurschilderingen in de stad heeft laten maken. Of Wojciech zin had om een schildering te maken over generaal Maczek, de Pool die Breda in 1944 bevrijdde. Dat leek hem wel wat.
Poolse tankeenheid
Maczek vocht in de Eerste én de Tweede Wereldoorlog. Hij zag al vroeg het strategisch belang in van tanks. Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog was hij de commandant van de enige Poolse tankeenheid.
Na de Tweede Wereldoorlog kon hij als zoveel Polen niet terug naar huis. De communisten wantrouwden hem omdat hij met Engelsen en Amerikanen had samengewerkt. Maar in Engeland had Maczek geen recht op een pensioen. Nadat hij was afgezwaaid als luitenant-generaal werkte hij nog lang in een Schots hotel als barman en kelner.
'Droevig verhaal'
"Een droevig verhaal voor alle partijen. Even wilde ik hem als kelner schilderen," zegt Wojciech nu. Maar hij kwam al snel op andere gedachten. "Ik wilde iets doen met de manier waarop de Bredanaren de bevrijding vierden. Kijken of ik die vreugde in een werk kon vatten." Hij ging snuffelen en zoeken en vond de foto van de twee Bredase meisjes. Hun gezichten krijgen een belangrijke rol in zijn schildering.
'Hoofd' Toetanchamon voor 53 miljoen euro geveild
Een ruim 3300 jaar oude, bruine stenen kop van Toetanchamon heeft donderdag op een veiling in Londen 4.746.250 pond, omgerekend zo'n 5,3 miljoen euro opgebracht, schrijft BBC. Het 28,5 centimeter hoge beeld van kwartsiet stelt de Egyptische god Amen voor met de gelaatstrekken van de jonge farao.
De verkoop was zeer tegen de zin van de Egyptische autoriteiten, die het artefact terugeisten als cultureel erfgoed. Buiten het pand van Christie's stonden ongeveer twintig zwijgende demonstranten met borden met de tekst "Egyptische geschiedenis is niet te koop".
Wie het miljoenenbedrag, inclusief opgeld, heeft betaald voor het bijzondere werk is niet bekendgemaakt.
Egypte wil al heel lang eeuwenoude, unieke kunstvoorwerpen terug die ooit door archeologen en avonturiers zijn meegenomen. Daaronder de befaamde Steen van Rosetta, die in het British Museum ligt.
Een ruim 3300 jaar oude, bruine stenen kop van Toetanchamon heeft donderdag op een veiling in Londen 4.746.250 pond, omgerekend zo'n 5,3 miljoen euro opgebracht, schrijft BBC. Het 28,5 centimeter hoge beeld van kwartsiet stelt de Egyptische god Amen voor met de gelaatstrekken van de jonge farao.
De verkoop was zeer tegen de zin van de Egyptische autoriteiten, die het artefact terugeisten als cultureel erfgoed. Buiten het pand van Christie's stonden ongeveer twintig zwijgende demonstranten met borden met de tekst "Egyptische geschiedenis is niet te koop".
Wie het miljoenenbedrag, inclusief opgeld, heeft betaald voor het bijzondere werk is niet bekendgemaakt.
Egypte wil al heel lang eeuwenoude, unieke kunstvoorwerpen terug die ooit door archeologen en avonturiers zijn meegenomen. Daaronder de befaamde Steen van Rosetta, die in het British Museum ligt.
A brick and stone tomb dating back over 800 years has recently been discovered in Yuanqu County, northern China's Shanxi Province.
800-year-old tomb found in northern China
Credit: Boatou Daily News/Wang Feihang
The tomb was found near a nonferrous metal company office building during a tap water facility renovation project. Researchers, after evaluation, decided it was constructed during the Song and Jin dynasties (960-1234), according to the culture and tourism bureau of Yuanqu.
Some burial items including pots and porcelain bowls were unearthed in the tomb, about three meters underground.
800-year-old tomb found in northern China
800-year-old tomb found in northern China
"The tomb is well-preserved without marks of flooding, collapse or robbery," deputy director of the county's culture and tourism bureau Hou Xiaochao said. "It should be a couple's joint tomb built some 800 years ago."
Hou said the discovery is of great value to the study of the burial customs, lifestyle, architecture, clothes and craftsmanship at that time.
Source: Xinhua News Agency [June 27, 2019]
800-year-old tomb found in northern China
Credit: Boatou Daily News/Wang Feihang
The tomb was found near a nonferrous metal company office building during a tap water facility renovation project. Researchers, after evaluation, decided it was constructed during the Song and Jin dynasties (960-1234), according to the culture and tourism bureau of Yuanqu.
Some burial items including pots and porcelain bowls were unearthed in the tomb, about three meters underground.
800-year-old tomb found in northern China
800-year-old tomb found in northern China
"The tomb is well-preserved without marks of flooding, collapse or robbery," deputy director of the county's culture and tourism bureau Hou Xiaochao said. "It should be a couple's joint tomb built some 800 years ago."
Hou said the discovery is of great value to the study of the burial customs, lifestyle, architecture, clothes and craftsmanship at that time.
Source: Xinhua News Agency [June 27, 2019]
Rich Hall:Everybody says that the wheel is the greatest invention ever but i think it was the 2nd wheel.... have you ever seen a guy on a unicycle, what an asshole." _O_
08-07-2019
Archeologen ontdekken twee “zeldzame bootgraven” uit Vikingtijd
Wetenschappers ontdekten twee bootgraven in de Zweedse stad Uppsala.
Wetenschap Archeologen zijn er in de Zweedse stad Uppsala in geslaagd om twee bootgraven uit de Vikingtijd op te graven. De graven zouden zo’n duizend jaar oud zijn, zo vermoeden wetenschappers. Ze wijzen erop dat het om een “zeldzame vondst” gaat.
Het ene graf, dat werd gevonden onder een middeleeuwse kelder, was nog geheel intact. Daarin troffen de onderzoekers de resten aan van een man, een paard en een hond. Er werden ook grafgiften gevonden, zoals een zwaard, een speer, een schild en een versierde kam. Dat wijst erop dat het graf wellicht toebehoorde aan een erg prominent persoon uit de Vikingtijd, tussen 800 en 1000. Het andere graf raakte vermoedelijk enkele eeuwen geleden beschadigd tijdens werkzaamheden.
Lees ook
Archeologen ontdekken sporen van Vikingschip onder grafheuvel in Noorwegen
De meeste mensen werden gecremeerd in de Vikingtijd, maar welgestelde Vikingen werden na hun dood soms in een schip gelegd dat vervolgens werd begraven. Zo meldt Anton Seiler, een van de Zweedse onderzoekers, in een persbericht. De overledene kreeg vaak geschenken, zoals sieraden of zwaarden, mee op zijn tocht naar het Walhalla. In de Noordse mythologie was het Walhalla een hemel waar strijders na hun dood heengingen.
Verder onderzoek
Wetenschappers verduidelijken dat het om een “zeldzame vondst” gaat. In het verleden werden amper tien bootgraven teruggevonden, vooral in Midden-Zweden. Het laatste bootgraf werd zo’n vijftig jaar geleden aangetroffen. “De archeologen dachten dat het een routine-opgraving zou zijn en waren dus verrast toen ze twee bootgraven vonden”, zegt Ninna Bengtsson van het onderzoeksteam.
Nu hopen de Zweedse archeologen meer details aan het licht te brengen over het fascinerende begrafenisritueel. “Omdat bootgraven zo zeldzaam zijn, is dit de perfecte kans om dit ritueel met nieuwe methoden te onderzoeken. Dat kan nieuwe resultaten, theorieën en antwoorden opleveren”, aldus een van de onderzoekers.
Bepaalde delen zullen na het onderzoek tent
Dit soort bootgraven behoorden toe aan erg belangrijke leiders uit de Vikingtijd
HLN
Archeologen ontdekken twee “zeldzame bootgraven” uit Vikingtijd
Wetenschappers ontdekten twee bootgraven in de Zweedse stad Uppsala.
Wetenschap Archeologen zijn er in de Zweedse stad Uppsala in geslaagd om twee bootgraven uit de Vikingtijd op te graven. De graven zouden zo’n duizend jaar oud zijn, zo vermoeden wetenschappers. Ze wijzen erop dat het om een “zeldzame vondst” gaat.
Het ene graf, dat werd gevonden onder een middeleeuwse kelder, was nog geheel intact. Daarin troffen de onderzoekers de resten aan van een man, een paard en een hond. Er werden ook grafgiften gevonden, zoals een zwaard, een speer, een schild en een versierde kam. Dat wijst erop dat het graf wellicht toebehoorde aan een erg prominent persoon uit de Vikingtijd, tussen 800 en 1000. Het andere graf raakte vermoedelijk enkele eeuwen geleden beschadigd tijdens werkzaamheden.
Lees ook
Archeologen ontdekken sporen van Vikingschip onder grafheuvel in Noorwegen
De meeste mensen werden gecremeerd in de Vikingtijd, maar welgestelde Vikingen werden na hun dood soms in een schip gelegd dat vervolgens werd begraven. Zo meldt Anton Seiler, een van de Zweedse onderzoekers, in een persbericht. De overledene kreeg vaak geschenken, zoals sieraden of zwaarden, mee op zijn tocht naar het Walhalla. In de Noordse mythologie was het Walhalla een hemel waar strijders na hun dood heengingen.
Verder onderzoek
Wetenschappers verduidelijken dat het om een “zeldzame vondst” gaat. In het verleden werden amper tien bootgraven teruggevonden, vooral in Midden-Zweden. Het laatste bootgraf werd zo’n vijftig jaar geleden aangetroffen. “De archeologen dachten dat het een routine-opgraving zou zijn en waren dus verrast toen ze twee bootgraven vonden”, zegt Ninna Bengtsson van het onderzoeksteam.
Nu hopen de Zweedse archeologen meer details aan het licht te brengen over het fascinerende begrafenisritueel. “Omdat bootgraven zo zeldzaam zijn, is dit de perfecte kans om dit ritueel met nieuwe methoden te onderzoeken. Dat kan nieuwe resultaten, theorieën en antwoorden opleveren”, aldus een van de onderzoekers.
Bepaalde delen zullen na het onderzoek tent
Dit soort bootgraven behoorden toe aan erg belangrijke leiders uit de Vikingtijd
HLN
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Donderdag 11 juli 2019
'Oudste gevonden schedel bewijst dat mensen eerder in Europa rondliepen'
De mens is zich vele duizenden jaren eerder over Eurazië gaan verspreiden dan wetenschappers altijd aannamen. Dat blijkt uit een analyse van stukken mensachtige schedels die in de jaren zeventig werden gevonden in Griekenland.
Een artikel in Nature dat woensdagavond werd gepubliceerd, legt uit dat uit onderzoek is gebleken dat de ene een homosapiensschedel van 210.000 jaar oud is.
Dat is vele tienduizenden jaren ouder dan de tot nu toe oudste mensachtige schedel die archeologen in Eurazië hadden gevonden. De andere schedel is waarschijnlijk van een neanderthaler.
De vondst van de eerste schedel toont aan dat er zo'n 200.000 jaar geleden al homo sapiens in het zuiden van Europa waren. Dit betekent dat de mens zich vele duizenden jaren eerder over Eurazië begon te verspreiden dan altijd werd aangenomen.
In veel delen van Europa zijn jongere neanderthalers gevonden
Bovendien rijst de vraag wat er met deze mensen is gebeurd. In andere delen van Europa zijn wel jongere restanten van neanderthalers gevonden. Mogelijk waren de homo sapiens niet opgewassen tegen de neanderthalers, of konden zij niet goed aarden in het Eurazische klimaat.
Pas zo'n 35.000 tot 45.000 jaar geleden kreeg de homo sapiens de overhand in Eurazië en verdwenen de neanderthalers.
De oudste menselijke fossielen ter wereld zijn gevonden in Marokko en zijn zo'n 315.000 jaar oud. Over het algemeen zijn wetenschappers het erover eens dat de moderne mens zich lange tijd alleen in Afrika ophield.
https://www.nu.nl/wetensc(...)l#coral_talk_wrapper
'Oudste gevonden schedel bewijst dat mensen eerder in Europa rondliepen'
De mens is zich vele duizenden jaren eerder over Eurazië gaan verspreiden dan wetenschappers altijd aannamen. Dat blijkt uit een analyse van stukken mensachtige schedels die in de jaren zeventig werden gevonden in Griekenland.
Een artikel in Nature dat woensdagavond werd gepubliceerd, legt uit dat uit onderzoek is gebleken dat de ene een homosapiensschedel van 210.000 jaar oud is.
Dat is vele tienduizenden jaren ouder dan de tot nu toe oudste mensachtige schedel die archeologen in Eurazië hadden gevonden. De andere schedel is waarschijnlijk van een neanderthaler.
De vondst van de eerste schedel toont aan dat er zo'n 200.000 jaar geleden al homo sapiens in het zuiden van Europa waren. Dit betekent dat de mens zich vele duizenden jaren eerder over Eurazië begon te verspreiden dan altijd werd aangenomen.
In veel delen van Europa zijn jongere neanderthalers gevonden
Bovendien rijst de vraag wat er met deze mensen is gebeurd. In andere delen van Europa zijn wel jongere restanten van neanderthalers gevonden. Mogelijk waren de homo sapiens niet opgewassen tegen de neanderthalers, of konden zij niet goed aarden in het Eurazische klimaat.
Pas zo'n 35.000 tot 45.000 jaar geleden kreeg de homo sapiens de overhand in Eurazië en verdwenen de neanderthalers.
De oudste menselijke fossielen ter wereld zijn gevonden in Marokko en zijn zo'n 315.000 jaar oud. Over het algemeen zijn wetenschappers het erover eens dat de moderne mens zich lange tijd alleen in Afrika ophield.
https://www.nu.nl/wetensc(...)l#coral_talk_wrapper
Apeldoorn 't Loo is waar ik te vinden ben.
"Ambassadeur van de stad Apeldoorn, namens Isis20."
"Ambassadeur van de stad Apeldoorn, namens Isis20."
https://www.telegraaf.nl/(...)pnCdAOtpn30tBEBvAkBkquote:Dick Büchel van Steenbergen, de man die de atoombom van Nagasaki overleefde, is gisteren op 99-jarige leedtijd overleden.
https://duitslandinstituu(...)t-Van-der-Lubbe-vrijquote:Rijksdagbrand: nieuwe vondst pleit Van der Lubbe vrij
Kort nieuws - 29 juli 2019 - Auteur: Redactie Duitslandweb
Volgens een onlangs gevonden document, was het niet de Nederlander Marinus van der Lubbe die in 1933 de Rijksdag in brand stak. Het document blaast een oude discussie nieuw leven in.
De Nederlandse communist Marinus van der Lubbe werd door de nazi's veroordeeld voor de brand in de Rijksdag en is in 1934 onthoofd. Of hij de brand daadwerkelijk heeft aangestoken is nooit helemaal duidelijk geworden, en ook is onduidelijk of hij dan hulp had.
Een voormalig lid van de nazi-knokploeg SA, Hans-Martin Lennings, heeft in 1955 een verklaring afgegeven bij de notaris waarin hij stelt dat hij Marinus van der Lubbe naar de Rijksdag bracht op die avond in februari 1933. Hij deed dit volgens de verklaring in opdracht van nazi-parlementariër en SA-lid Karl Ernst. Bij aankomst rook hij al een brandlucht. Ook zag hij rook. Het was daarom niet Marinus van der Lubbe die het gebouw heeft aangestoken, aldus Lennings. Deze verklaring is pas onlangs gevonden in het archief van Hannover.
Interessant aan de verklaring is volgens de Frankfurter Allgemeine Zeitung vooral dat het de theorie waarschijnlijker maakt dat het de nazi's waren die de Rijksdag hebben aangestoken, en die vervolgens Van der Lubbe voor de brand hebben laten opdraaien. Lees meer bij Frankfurter Allgemeine Zeitung
https://www.vrt.be/vrtnws(...)tsen-fort-de-knocke/quote:Het verdwenen Fort de Knocke aan de IJzer: het verhaal van een Spaans fort en een Vlaamse list
Geschiedenis is soms dichterbij dan je denkt: achter “gewone” plaatsen kunnen verrassende, onverwachte verhalen schuilen, het ene al onbekender dan het andere. Deze week nemen we u mee naar enkele plaatsen in ons land en vertellen we u de geschiedenis van dat kleine hoekje België. Vandaag: Het verdwenen Fort de Knocke aan de IJzer: het verhaal van een Spaans fort en een Vlaamse list.
Tim Trachet
05:33
https://evajinek.kro-ncrv(...)-maar-niemand-kent-mquote:2 augustus 2019
Deze man bracht het homorechtenactivisme naar Nederland, maar niemand kent ‘m
De Canal Pride staat weer voor de deur! Ontmoet Jacob Schorer, homorechtenactivist van het eerste uur die het activisme naar Nederland heeft gehaald. En die - gek genoeg - vrijwel niemand kent.
Unieke films uit de Tweede Wereldoorlog; deze beelden laten zien hoe het leven ook was.
Een en ander aan beeldmateriaal te zien in de link; ik kan ze hier niet plaatsen helaas ......quote:Filmmaker Joop de Jong weet niet wat hij ziet. In de tien filmblikken die voor hem liggen, zit 120 minuten beeldmateriaal over Rotterdam in de Tweede Wereldoorlog. Beelden zoals hij ze nog nooit gezien heeft. Ze zijn gedurende de oorlogsjaren geschoten door de Haagse havenondernemer Jan Jurling. Na zijn dood in 1986 heeft zijn dochter de filmblikken gekregen.
Bijna dertig jaar liggen ze bij haar thuis op zolder in een hoekje, totdat ze een berichtje in de krant ziet dat er spullen uit de Tweede Wereldoorlog worden gezocht. Via het Museon in Den Haag komen de filmblikken bij het Rotterdam Museum terecht. Joop de Jong is gevraagd er een selectie uit te maken en die is vanaf vandaag in het museum te zien.
In drie korte films neemt hij de bezoeker mee naar het 'gewone' leven in de Rotterdamse oorlogsjaren. "Al die dingen die wij weten, waarover we gelezen hebben", zegt De Jong, "die zien we nu voor het eerst op bewegend beeld".
"Het was soms ook levensgevaarlijk wat Jurling deed, want je mocht helemaal geen militaire dingen filmen", aldus De Jong. Waarom Jurling het toch deed, weet hij niet. "Er waren in die tijd nog geen vloggers, YouTube bestond nog niet, maar toch wilde hij zoveel mogelijk vastleggen. Hij deed ook zijn best om dat zo mooi mogelijk te draaien, ik denk dat hij gewoon een tijdsdocument wilde maken."
"Dat is het interessante, deze beelden laten zien hoe het ook was", zegt De Jong. "Als je geld had, dan had je ook geen honger. Ik moet er wel bij zeggen dat ze hun eigen groentes kweekten en ook hun eigen kippen hadden." Van de 120 minuten beeldmateriaal is nu nog lang niet alles gebruikt. "Het is wel heel mooi materiaal en ik zou er graag nog iets mee doen, dus ik wacht af."
https://www.vrt.be/vrtnws(...)maria-van-bour.html/quote:Laus Polyphoniae roemt culturele hoogtijdagen van Maria van Bourgondië
De muziek aan het hof van de Bourgondische hertogen is het centrale thema op de 26e editie van Laus Polyphoniae. Het jaarlijkse muziekfestival mikt meer bepaald op het leven van Maria Van Bourgondië. De Bourgondische vorstin uit de 15e eeuw werd maar 25, maar ze bepaalde een groot deel van de geschiedenis en de cultuur van de lage landen. Haar hofhouding was een broedplaats voor kunstenaars en muzikanten, in een periode waarin de polyfonie hoogtij vierde.
Kathleen De Roover
09:48
https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2019/08/16/25-jaar-smartphone/quote:De smartphone blaast vandaag 25 (mobiele) kaarsjes uit
Op 16 augustus 1994, precies 25 jaar geleden, werd de allereerste smartphone op de markt gebracht. De "IBM Simon Personal Communicator" woog zo'n halve kilo en de batterij hield het amper een uur uit, maar het toestel had een touchscreen én je kon ermee mailen en faxen.
Amber Janssens
vr 16 aug 12:46
https://www.nporadio1.nl/(...)oord-hollands-kanaalquote:Historicus Mart van de Wiel over het Noord-Hollands Kanaal
woensdag 24 juli 2019, 11:00 uur
Dit jaar is het 200 jaar geleden dat werd begonnen aan het Noord-Hollands Kanaal: een beetje een vergeten kanaal, iedereen kent voornamelijk het Noordzeekanaal. Zeer onterecht, want het is een kanaal dat 50 jaar lang erg belangrijk was voor Noord-Holland. We praten er over met historicus Mart van de Wiel.
https://www.nu.nl/weekend(...)e-slavenopstand.htmlquote:De onbelichte geschiedenis van de revolutionaire Haïtiaanse slavenopstand
23-08-19 16:46
Update: 1 dag, 2 uur geleden
23 augustus is UNESCO's Internationale Dag ter Herinnering aan de Slavenhandel en de Afschaffing. De reden dat die datum werd gekozen is een in Nederland weinig bekende historische gebeurtenis: de Haïtiaanse Revolutie.
Het is bijna geschiedenis; sloop historische LIPS-fabrieken in Drunen van start
quote:In Drunen is een start gemaakt met de sloop van de voormalige LIPS-fabrieken. Een sloop die kan rekenen op nogal wat belangstelling en gepaard gaat met nostalgische herinneringen onder veel Drunenaren. Als de sloop over drie maanden is geklaard, zijn er tien hallen gesloopt en zijn de LIPS-fabrieken verbrokkelt en verzaagd tot 25-duizend ton losse stukken steen en staal. Bij Lips in Drunen werden bijna zestig jaar lang klokken en scheepsschroeven gegoten.
Voor John Junggeburth, directeur van het sloopbedrijf Maton – De Rooij, is de sloop van de voormalige LIPS-fabriekspanden niet ‘zo maar’ een klus. “Ik kom zelf uit de omgeving en weet niet anders dan dat deze hallen hier stonden. Het is echt wel een bijzondere klus. De sloop trekt ook best veel bekijks, regelmatig staan er mensen bij het hek om foto’s te nemen.”
'Op deze plek hebben honderden mensen gewerkt'
De sloop wordt ook gadegeslagen door Bart Beaard van de Heemkunderkring Onsenoort Drunen. Bij hoge uitzondering en onder begeleiding mag hij samen met Omroep Brabant de sloop iets dichterbij bekijken. “Natuurlijk doet dit iets met je. Niet alleen als mens, maar als Heemkundekring Onsenoort hebbe we er ook veel mee te maken gehad. Hier op deze plek hebben honderden mensen gewerkt en nu is het op een haartje na geschiedenis.”
Die geschiedenis blijft in Drunen in de toekomst nog deels tastbaar. Het eerder weggehaalde carillon van de LIPS-fabriek, komt op een andere plek terug in het dorp.
Uit het sloopmateriaal wordt in Drunen een nieuwe kiosk gebouwd
John Junggeburth van het sloopbedrijf heeft nog een nieuwtje, want sommige onderdelen van de fabriek zijn op verzoek van de gemeente Heusden uit de sloop gered. “Je moet denken aan stukken trap, deksels en andere kenmerkende stukken uit de hallen.” De ‘restjes’ van de fabriekshallen gaan waarschijnlijk gebruikt worden om in het centrum van het dorp een kiosk te bouwen, een permanente kiosk. Een nieuwe kiosk uit sloopmateriaal van de oude LIPS-fabrieken.
Beenderen Jacoba van Beieren niet naar Sint-Maartensdijk; was wel de wens van middeleeuwse gravin
quote:De beenderen van de vermaarde Jacoba van Beieren verhuizen niet naar het Zeeuwse eiland Tholen. Dat mag dan de laatste wens van de middeleeuwse gravin zijn geweest, haar graf in de Haagse Hofkapel doet haar ook recht, vindt het kabinet. Bovendien is het maar de vraag of haar overblijfselen nog te vinden zijn.
De gravin van Holland, Zeeland en Henegouwen overleed op het Hollandse kasteel Teylingen, maar koos een laatste rustplaats in Sint-Maartensdijk. Haar nabestaanden negeerden die wens en begroeven Jacoba in de Hofkapel van het Binnenhof. De Historische Kring Voorhout wilde dat na een kleine zeshonderd jaar rechtzetten, maar dat gaat niet door. Verantwoordelijk minister Ingrid van Engelshoven heeft wel “waardering voor de intentie van de HKV om aandacht te vragen voor de historische betekenis van de gravin”, schrijft ze aan de Tweede Kamer.
Jacoba had een kort maar roerig leven. Om de rijke erfgename, die maar 35 werd, werd gevochten. De speelbal van conflicten tussen onder meer de Bourgondiërs en hun tegenstanders trouwde vier keer.
https://www.omroepwest.nl(...)nklijk-Haags-bedrijfquote:DEEL DIT ARTIKEL:
DONDERDAG 12 SEPTEMBER 2019, 07:01
KLM: honderd jaar een koninklijk Haags bedrijf
DEN HAAG - Precies honderd jaar geleden, op 12 september 1919 kreeg KLM van koningin Wilhelmina het predicaat koninklijk. Voor de startup was dit een boost naar de officiële oprichtingsdatum een kleine maand later. Op 7 oktober zag Nederlands bekendste vliegtuigmaatschappij in een notariskantoor aan de Haagse Nassaulaan het levenslicht doordat een aantal notabelen hun handtekening onder een document zetten.
GESCHREVEN DOOR
Matthijs Snepvangers
|
|
