Depressie & Angst #159

Tool?

quote:

Op woensdag 19 juni 2019 07:38 schreef DancingPhoebe het volgende:
Tool?

Nee Take That al 25 jaar fan and counting. Dus daar moest ik wel naartoe. Zou donderdag weer naar een concert gaan, maar dat heb ik afgezegd. Even niks meer deze week.

quote:

Op woensdag 19 juni 2019 09:41 schreef CherryLips het volgende:

[..]

Nee Take That al 25 jaar fan and counting. Dus daar moest ik wel naartoe. Zou donderdag weer naar een concert gaan, maar dat heb ik afgezegd. Even niks meer deze week.

Hahahah, andere uiterste

quote:

Op woensdag 19 juni 2019 09:41 schreef CherryLips het volgende:

[..]

Nee Take That al 25 jaar fan and counting. Dus daar moest ik wel naartoe. Zou donderdag weer naar een concert gaan, maar dat heb ik afgezegd. Even niks meer deze week.

2 concerten in een korte periode is ook wel veel.

Hi

Ik kom hier ook even meeschrijven. Het heeft me even wat moed gekost om hier te beginnen, want ik vind het eigenlijk moeilijk om van mezelf te accepteren dat ik last heb van angsten (zie mezelf liever als een ''normaal'' persoon), maar dat is nu eenmaal niet zo.

Korte intro:

Begin studententijd te maken gekregen met sociaal fobische klachten. Hou er nooit zo van om dan verbanden te zoeken met (verre) verleden, maar d.m.v. hulp psycholoog zou de oorzaak kunnen liggen in mijn vriendengroep van destijds waarvan ik het heel belangrijk vond om erbij te horen, maar andersom er in die groep wat mensen zaten die een beetje minderwaardig deden over mij (niet accepteren), een vrij ongezonde situatie die wel enkele jaren heeft geduurd.

Dit in combinatie met een vrij strenge opvoeding (accepteren als persoon was lastig, er werd gestreefd naar 100% compliancy met een maatschappelijk ideaalplaatje) en het feit dat ik als kind zéér lang was voor mijn leeftijd (basisschool), waardoor ik door leerkrachten en oudere leerlingen structureel anders (doorgaans minder leuk) werd behandeld dan klasgenootjes, dingen van mij niet werden geaccepteerd die van anderen wel werden geaccepteerd.

Enfin, ik ben nu dertig en eigenlijk best blij/tevreden met mezelf. Maar dat is objectief. Minderwaardige gevoelens of gevoelens niet goed genoeg te zijn, zijn nog altijd aan de orde van de dag. Dit heeft ook gezorgd voor een negatieve spiraal, doordat ik nu weliswaar een prima leven heb, maar wel op een lager niveau acteer (w.b.t. carriere, liefdesleven, sociale relaties, vrijetijds invulling) dan ik zonder mijn angstklachten had gedaan.

En ik kom nu ook op een leeftijd dat één en ander zichzelf begint te versterken : lang vrijgezel (eng om te daten, enorm spannend/ angsten), waardoor je ook vanuit de maatschappij steeds meer negatieve feedback/houding krijgt (''Wat mankeert er aan jou'') en kennissen die wel de boel op de rit hebben die dit maar al te graag laten horen en zichzelf toch merkbaar wel een stuk toffer en interessanter vinden dan mij.

Objectief weet ik het allemaal wel te verklaren en in perspectief te zetten, maar ik moet voorkomen dat ik in een soort negatieve spiraal terecht kom/ blijf hangen zeg maar

Nou, heb zo mijn intake bij de psych, maar ben zowat tegen de vlakte gegaan van de warmte. Dus eens zien hoe ik daar ga komen.

quote:

Op dinsdag 25 juni 2019 11:20 schreef CherryLips het volgende:
Nou, heb zo mijn intake bij de psych, maar ben zowat tegen de vlakte gegaan van de warmte. Dus eens zien hoe ik daar ga komen.

Veel succes

Vanaf deze week mag ik twee keer in de week een nachtje thuis slapen

quote:

Op dinsdag 25 juni 2019 11:28 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Veel succes

Ik ben er nu maar Jezus heb het warm.

quote:

Op dinsdag 25 juni 2019 10:45 schreef Kettlebell het volgende:
Het heeft me even wat moed gekost om hier te beginnen, want ik vind het eigenlijk moeilijk om van mezelf te accepteren dat ik last heb van angsten (zie mezelf liever als een ''normaal'' persoon), maar dat is nu eenmaal niet zo.

Het is anders heel erg normaal om op z'n minst ergens in je leven eens last te hebben van psychische problemen.

Ik lees dat je bij een psycholoog loopt, heb je al wat technieken op kunnen pakken die je helpen om er beter mee om te gaan?

Hier gaat het ondanks de warmte best goed. Zag er van te voren wel tegenop, want vorig jaar was de warmte mijn grootste angst, ik zag het als de oorzaak van de paniek. Nu merk ik dat dat wel meevalt. Ik sta nog steeds liever niet te lang in de zon, en normaal is even naar buiten gaan in de kou wel een fijne opfrisser om m'n paniek te doorbreken. Maar verder kan ik vreemd genoeg - net als de rest van de wereld - temperaturen boven de 30 gewoon overleven. Ik val niet ineens dood neer.

Hopelijk gaat je intake goed, CL! Ik heb de mijne morgen.

Ik heb een hele verzameling angsten blijkbaar Maar daar gaan we mee aan de slag.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Toen ik erheen fietste ging ik zowat van m'n stokje.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Fiets achteraf terug naar huis: nergens last van.
Het is ook wel helemaal twee minuten fietsen, maar toch.

quote:

Op dinsdag 25 juni 2019 12:16 schreef Myraela het volgende:

[..]

Het is anders heel erg normaal om op z'n minst ergens in je leven eens last te hebben van psychische problemen.

Ik lees dat je bij een psycholoog loopt, heb je al wat technieken op kunnen pakken die je helpen om er beter mee om te gaan?

Dat is waar.

Nog niet echt.

De psycholoog is bezig met cognitieve gedragstherapie (zoals ik al verwachtte), maar ik vind het heel lastig om die therapie te omarmen, omdat ik hem erg eenzijdig gemotiveerd vind : bij negatieve gedachten wordt constant gevraagd : heb je daar bewijs voor, niet invullen voor een ander wat diegene over jou denkt.

Vervolgens mag je die negatieve interpretaties niet denken, maar dan wél positief, terwijl daar naar mijn idee dan evenmin bewijs voor is

Dus zeg maar: Ik deed X, persoon Y reageerde daar op manier Z op en zal dus wel Q (negatief) denken. Psycholoog zegt : waaruit kun je dat opmaken. Je hebt geen bewijs dat persoon Y Q (negatief) dacht. En zonder bewijs, mag je niets denken/ invullen.

Maar vervolgens mag je dus wel Q (negatief) inwisselen voor E (positief), terwijl daar evenmin bewijs voor is. Daarnaast is het ook zo in mijn ogen dat, als ergens géén bewijs voor is, of iets wordt niet met zoveel woorden uitgesproken, dat het dan dus maar meteen niet waar is.

Ik vind het een klein beetje je kop in het zand steken. Ik snap de essentie natuurlijk wel : niet te snel denken dat je iets niet goed hebt gedaan (dingen negatief invullen). Maar de manier waarop mijn psycholoog alles uitlegt vind ik ook wel een beetje te positief/ignorant ofzo.

quote:

Op dinsdag 25 juni 2019 14:39 schreef Kettlebell het volgende:

[..]

Dat is waar.

Nog niet echt.

De psycholoog is bezig met cognitieve gedragstherapie (zoals ik al verwachtte), maar ik vind het heel lastig om die therapie te omarmen, omdat ik hem erg eenzijdig gemotiveerd vind : bij negatieve gedachten wordt constant gevraagd : heb je daar bewijs voor, niet invullen voor een ander wat diegene over jou denkt.

Vervolgens mag je die negatieve interpretaties niet denken, maar dan wél positief, terwijl daar naar mijn idee dan evenmin bewijs voor is

Dus zeg maar: Ik deed X, persoon Y reageerde daar op manier Z op en zal dus wel Q (negatief) denken. Psycholoog zegt : waaruit kun je dat opmaken. Je hebt geen bewijs dat persoon Y Q (negatief) dacht. En zonder bewijs, mag je niets denken/ invullen.

Maar vervolgens mag je dus wel Q (negatief) inwisselen voor E (positief), terwijl daar evenmin bewijs voor is. Daarnaast is het ook zo in mijn ogen dat, als ergens géén bewijs voor is, of iets wordt niet met zoveel woorden uitgesproken, dat het dan dus maar meteen niet waar is.

Ik vind het een klein beetje je kop in het zand steken. Ik snap de essentie natuurlijk wel : niet te snel denken dat je iets niet goed hebt gedaan (dingen negatief invullen). Maar de manier waarop mijn psycholoog alles uitlegt vind ik ook wel een beetje te positief/ignorant ofzo.

De clue is om inderdaad de minimale dingen op te noemen die je juist WEL zeker weet ipv constant dingen invullen. Ik was / ben er ook heel goed in.

Bijvoorbeeld: "Ik zie mijn vrienden regelmatig dus ze vinden het schijnbaar toch leuk om met mij af te spreken"

Je moet wel mensen leren vertrouwen want denken dat mensen liegen of doen alsof doet veel afbreuk aan die gedachten. Maar het duurde voor mij jaren voordat ik hiermee om kon gaan.

De realisatie dat ik mezelf helemaal niet bezig hield met de dingen waarvan ik dacht dat andere mensen zich over mij bezighielden hielp ook mee (misschien is dat ingewikkeld ) maar voorbeeld.
Ik maak me constant druk om die puist en wat mensen daar wel niet over denken....
Vriendin en ik zijn wat aan het drinken en zei zegt: Ik heb zo'n verschrikkelijke puist * hier *.
Heb ik het bij haar niet eens gezien omdat het mij niets boeit
Maar ik maak me wel druk om wat anderen over die van mij denken
Waar dus in realiteit zij net als mij het bij zichzelf wel zien maar bij mij niet.

Als je snapt wat ik bedoel

Zojuist intake gehad, heb er wel een goed gevoel bij. Deze mevrouw kwam wel echt heel wijs over, lijkt ook een iets persoonlijkere benadering te zoeken ipv het werkboef af te werken.

Verdomme.

Ik slik wellbutrin, maar de levertijd ervan werd afgelopen jaar regelmatig verzet. Sowieso bestel ik direct als ik een dosis heb opgehaald, maar afgelopen maanden werd het al een paar keer verzet. Het zou afgelopen vrijdag geleverd worden (ik was de week ervoor ook al geweest), dus ik kom vandaag aan de balie en... niks. Leverdatum staat nu op eind augustus. Ik heb nu nog maar 4 tabletjes. De apotheekmedewerker had wel een alternatief, maar dan moet ik elke twee maanden bijna 90 euro neerleggen en zou ook nog eens half juli worden. Dat geld en die tijd heb ik niet.
Dat houd dus in dat ik in een superkorte tijd moet gaan ontwennen. An sich voel ik mij er wel klaar voor, maar ik wilde er over een paar maanden pas van af en gewoon volgens het boekje afbouwen. Ik heb mijn psychiater maar een mailtje gestuurd met een voorstel om af te bouwen. Gelukkig is het geen SSRI, maar naja onderstaand artikel zegt genoeg. Kut.

https://www.cinderella-tx.org/files/2015/01/Groot-2014.pdf

quote:

Op vrijdag 5 juli 2019 14:45 schreef Nijna het volgende:
En geen andere apotheek in de omgeving die het kan leveren? Want afbouwen met 4 tabletjes lijkt me ook geen aanrader... wat klote zeg...

Neups, landelijk probleem volgens mijn apotheek.

Nou, de tweede afspraak bij de nieuwe behandelaar liep wat anders dan verwacht. Ze gaf aan dat ze na de intake nog had nagedacht, en me naast deze afspraken voor de angst ook zou willen doorverwijzen naar de specialistische ggz, maar dan voor een eetstoornisbehandeling.

Dat vond ik wel even pittig om te horen. Ik weet dat ik een ongezonde relatie heb met eten, en het bij mij altijd heel erg zwart/wit is. Maar aan de andere kant is dat gewoon voor mij 'normaal' geworden nadat ik vroeger wel eetproblemen heb gehad.

Anyhow. Iets om even goed over na te denken. De angst moet eerst beter gaan, want eten is nu ook gewoon een stuk veiligheidsgedrag.

Voor de rest wel een fijne afspraak. We hebben samen een wat duidelijker beeld van mijn doelen gekregen, dus kan ik enkele doelen verder uitwerken tot kleinere stappen zodat ik daar de komende weken mee kan oefenen.

quote:

Op zaterdag 6 juli 2019 14:51 schreef Meridiaan het volgende:

[..]

Neups, landelijk probleem volgens mijn apotheek.

Beetje een late reactie.
Maar heb je zelf ook rondgebeld?
Ik heb dit 2 x gehad met een ander medicijn.Eerste keer zei ik dat ik dan wel zelf rond zou gaan bellen, binnen 3 minuten hing de apotheek weer aan de telefoon dat het toch leverbaar was.2e x keer weer moeilijk , zelf gevraagd of ze het medicijn ook niet in een andere dosering hadden? Ja dat hadden ze.
Dus gezegd dat ze die dan maar moesten leveren en ik ipv 1 pil wel 2 pilletjes zou slikken.
Probleem opgelost.
Laat je iig niet in een keer afschepen.

quote:

Op woensdag 10 juli 2019 13:52 schreef mereltjuhh34 het volgende:

[..]

Beetje een late reactie.
Maar heb je zelf ook rondgebeld?
Ik heb dit 2 x gehad met een ander medicijn.Eerste keer zei ik dat ik dan wel zelf rond zou gaan bellen, binnen 3 minuten hing de apotheek weer aan de telefoon dat het toch leverbaar was.2e x keer weer moeilijk , zelf gevraagd of ze het medicijn ook niet in een andere dosering hadden? Ja dat hadden ze.
Dus gezegd dat ze die dan maar moesten leveren en ik ipv 1 pil wel 2 pilletjes zou slikken.
Probleem opgelost.
Laat je iig niet in een keer afschepen.

Ik heb hulp gekregen van een heel lieve, attente FOKker , waardoor ik wat meer gedoseerd kan afbouwen.

Nogmaals: anonieme donor: hartelijk dank en superlief dat je wat voor mij kon betekenen.

Oh wat fijn voor je, gelukkig.
Succes met afbouwen

Nieuwe functie op het werk, te snel.. te veel stress.. terugvallen. Functie terug gegeven en lorazepam ingenomen om ff tot rust te komen.

quote:

Op woensdag 10 juli 2019 12:20 schreef Myraela het volgende:
Nou, de tweede afspraak bij de nieuwe behandelaar liep wat anders dan verwacht. Ze gaf aan dat ze na de intake nog had nagedacht, en me naast deze afspraken voor de angst ook zou willen doorverwijzen naar de specialistische ggz, maar dan voor een eetstoornisbehandeling.

Dat vond ik wel even pittig om te horen. Ik weet dat ik een ongezonde relatie heb met eten, en het bij mij altijd heel erg zwart/wit is. Maar aan de andere kant is dat gewoon voor mij 'normaal' geworden nadat ik vroeger wel eetproblemen heb gehad.

Anyhow. Iets om even goed over na te denken. De angst moet eerst beter gaan, want eten is nu ook gewoon een stuk veiligheidsgedrag.

Voor de rest wel een fijne afspraak. We hebben samen een wat duidelijker beeld van mijn doelen gekregen, dus kan ik enkele doelen verder uitwerken tot kleinere stappen zodat ik daar de komende weken mee kan oefenen.

Ow dat is toch wel even schrikken dan, het besef dat het wordt gezien als eetprobleem terwijl je daar zelf misschien niet eens bij stil had gestaan.

Ik kreeg de tip voor psychosomatische therapie (jaja) om met de spanningen in mijn lichaam om te gaan. Had vorige week de intake, maar niet echt een klik met die fysio. Maar ik ga het gewoon proberen en als het me te vaag wordt, dan houdt het op. 'De meeste mensen die doen dit omdat het moet, maar je moet er zelf ook positief in staan en het echt willen.' En later 'ik wil graag dat je dit en dit doet.' Ik: 'Momentje hoor, want ik moet even heel veel en dat lijkt me ook niet bevorderlijk, van therapeute moet ik dit, ik moet werken en deadlines halen, ik moet gaan sporten, ik moet hier nu nog een dagboekje bij gaan houden, ik moet thuis ademhalingsoefeningen doen, ik moet huishoudelijke taken doen, en ik moet ook sociaal blijven doen anders ga ik kluizenaren en van alles ontwijken. Even een ding tegelijk.' Hij: 'Ik heb het nooit over moeten gehad, dat maak je er zelf van.'
Ja dan doe ik het toch niet

Misschien dat ik me beter kan opgeven voor mindfulness en een goede wekelijkse massage ofzo.

Ik denk dat het vooral helpt om niet alles te zien als iets wat je moet doen, en als het toch teveel blijft gewoon prioriteiten te stellen.

Ik zie er best wat dingen tussenstaan die misschien wel op een to-do lijstje staan, maar die eigenlijk vooral rust geven als je het echt doet. Ademhalingsoefeningen en een dagboekje bijhouden vind ik bijvoorbeeld wel fijn. Misschien kun je sport en sociaal combineren? En huishouden kan misschien even wat makkelijker zodat het minder tijd inneemt.

quote:

Op woensdag 10 juli 2019 17:54 schreef CherryLips het volgende:
Ow dat is toch wel even schrikken dan, het besef dat het wordt gezien als eetprobleem terwijl je daar zelf misschien niet eens bij stil had gestaan.

Ik weet ook nog niet wat ik ermee wil, blijf maar twijfelen.

quote:

Op vrijdag 12 juli 2019 08:41 schreef Myraela het volgende:
Ik denk dat het vooral helpt om niet alles te zien als iets wat je moet doen, en als het toch teveel blijft gewoon prioriteiten te stellen.

Ik zie er best wat dingen tussenstaan die misschien wel op een to-do lijstje staan, maar die eigenlijk vooral rust geven als je het echt doet. Ademhalingsoefeningen en een dagboekje bijhouden vind ik bijvoorbeeld wel fijn. Misschien kun je sport en sociaal combineren? En huishouden kan misschien even wat makkelijker zodat het minder tijd inneemt.
[..]

Ik weet ook nog niet wat ik ermee wil, blijf maar twijfelen.

Waarom blijf je twijfelen? Ik begrijp uit je woorden dat jouw manier van eten je een gevoel van veiligheid geven. Is het idee niet juist om andere copingmechanismen te vinden die meer voor je doen?

quote:

Op vrijdag 12 juli 2019 09:12 schreef Tinkepink het volgende:
Waarom blijf je twijfelen? Ik begrijp uit je woorden dat jouw manier van eten je een gevoel van veiligheid geven. Is het idee niet juist om andere copingmechanismen te vinden die meer voor je doen?

Ah nee, dat is niet helemaal hoe ik het bedoelde. Ik heb door mijn angsten vaak last van mijn buik, en op die momenten durf ik heel veel niet te eten. Dus dan kan ik bijvoorbeeld geen salade eten, of andere versproducten en grijp ik maar weer naar een broodje pindakaas. Of op slechtere dagen eet ik gewoon niets buiten de deur, dan heb ik zoveel honger na een werkdag. Dus dan eet ik een zak chips leeg zodra ik me weer ontspannen voel na de treinreis terug naar huis.

En ik loop dus vaak met dropjes of iets van zoet drinken, voor de momenten dat ik me flauw voel is dat een soort veiligheidsgedrag. Alsof ik daarmee voorkom dat ik flauwval. Terwijl ik weet dat dat niet rationeel is.

Zonder die angsten zou ik al een heel stuk gezonder eten.

Het 'eetstoornis' gedeelte (ik vind dat echt een te groot woord ervoor) zit hem vooral in het feit dat ik heel veel moeite heb met afvallen. Want ik ben nu te dik, maar zodra ik weer begin met gezond eten sla ik altijd door. Het is bij mij compleet obsessief en veel te streng of niet. Maar ik wil niet meer terug naar het obsessieve.

quote:

Op vrijdag 12 juli 2019 08:41 schreef Myraela het volgende:
Ik denk dat het vooral helpt om niet alles te zien als iets wat je moet doen, en als het toch teveel blijft gewoon prioriteiten te stellen.

Ik zie er best wat dingen tussenstaan die misschien wel op een to-do lijstje staan, maar die eigenlijk vooral rust geven als je het echt doet. Ademhalingsoefeningen en een dagboekje bijhouden vind ik bijvoorbeeld wel fijn. Misschien kun je sport en sociaal combineren? En huishouden kan misschien even wat makkelijker zodat het minder tijd inneemt.
[..]

Ik weet ook nog niet wat ik ermee wil, blijf maar twijfelen.

Maar als ik het niet doe, heeft dat ook gevolgen want ik zit daar niet voor de kat z'n viool.
Dagboekje doe ik, ademhalingsoefeningen doe ik. Ik zit ook nog met die vermoeidheid waarmee het begon, en dat verschilt per dag, of per dagdeel zelfs.

Net weer geweest en ik zit inderdaad best erg met 'moeten' in mijn hoofd. Ik moet nog dit, ik moet dat. Ik moet met zwemmen zoveel baantjes doen, ik moet met die ademhalingsoefeningen mijn ademhaling corrigeren, en dan ben ik best streng voor mezelf. Blijkbaar.

edit: ik moest een meditatieoefening doen op die tafel en bij het omhoog komen heb ik weer eens wat verrekt en nu krijg ik m'n linkerarm niet meer omhoog

Blegh toch terugval, OCD maar vooral angst full blown terug.

Probeer er nu zonder opname overheen te komen, arts heeft wel Seroquel voorgeschreven omdat ik gewoon te vaak terug val en rust in m'n kop nodig ga hebben.

Gisteren meteen begonnen met 1 's ochtends en 1 's avonds (50mg). Vanavond moet ik ophogen naar in één keer 100mg en als dat gaat morgen naar 150mg.

Hoop wel dat dit wat gaat doen, verhalen op internet en die ik eerder in de kliniek gehoord hebben waren over het algemeen positief.

quote:

Op dinsdag 16 juli 2019 18:29 schreef MatthijsDJ het volgende:
Blegh toch terugval, OCD maar vooral angst full blown terug.

Probeer er nu zonder opname overheen te komen, arts heeft wel Seroquel voorgeschreven omdat ik gewoon te vaak terug val en rust in m'n kop nodig ga hebben.

Gisteren meteen begonnen met 1 's ochtends en 1 's avonds (50mg). Vanavond moet ik ophogen naar in één keer 100mg en als dat gaat morgen naar 150mg.

Hoop wel dat dit wat gaat doen, verhalen op internet en die ik eerder in de kliniek gehoord hebben waren over het algemeen positief.

Dat kreeg ik voorgeschreven om te slapen. Hielp als een tiet, en lijkt mij dat het goed helpt tegen angst, maar lijkt me dat je dan haast niet kan functioneren? Ik sliep dan 12-14 uur als een blok!

quote:

Op dinsdag 16 juli 2019 18:39 schreef Californium het volgende:

[..]

Dat kreeg ik voorgeschreven om te slapen. Hielp als een tiet, en lijkt mij dat het goed helpt tegen angst, maar lijkt me dat je dan haast niet kan functioneren? Ik sliep dan 12-14 uur als een blok!

Dat schijnt minder te worden, maar door de angst functioneer in nu ook voor geen meter. Tenminste op de dagen dat ik zo eigenwijs ben dat het wel zonder pammetje kan.

Vandaag maar één echt OCD aanval gehad, maar man de paniek giert door m'n lichaam. Kom door die paniek niet verder dat beetje Netflix, wat klusjes in huis, wat gamen en fietsen.. (had eerder een pammetje moeten pakken..)

Met een beetje geluk dempt de Seroquel de angst de komende dagen.

Inslapen ging al goed met de Mirtazapine en Clomi, maar Seroquel zorgde iig vannacht voor mindere momenten waarop ik wakker was.

quote:

Op dinsdag 16 juli 2019 18:45 schreef MatthijsDJ het volgende:

[..]

Dat schijnt minder te worden, maar door de angst functioneer in nu ook voor geen meter. Tenminste op de dagen dat ik zo eigenwijs ben dat het wel zonder pammetje kan.

Vandaag maar één echt OCD aanval gehad, maar man de paniek giert door m'n lichaam. Kom door die paniek niet verder dat beetje Netflix, wat klusjes in huis, wat gamen en fietsen.. (had eerder een pammetje moeten pakken..)

Met een beetje geluk dempt de Seroquel de angst de komende dagen.

Inslapen ging al goed met de Mirtazapine en Clomi, maar Seroquel zorgde iig vannacht voor mindere momenten waarop ik wakker was.

Ja ok, ik denk dat de angst idd wel zorgt voor genoeg adrenaline. Ik kreeg het eerst voorgeschreven toen ik richting een manie ging van de AD. Herinner me nu dat dat toen ook maar een beetje hielp (van niet slapen naar max 3 uur ofzo).

quote:

Op dinsdag 16 juli 2019 18:48 schreef Californium het volgende:

[..]

Ja ok, ik denk dat de angst idd wel zorgt voor genoeg adrenaline. Ik kreeg het eerst voorgeschreven toen ik richting een manie ging van de AD. Herinner me nu dat dat toen ook maar een beetje hielp (van niet slapen naar max 3 uur ofzo).

Het gekke is wel dat die angst lichtelijk zakt zodra ik m'n Clomipramine en Mirtazapine op heb. 's avonds gaat het dus wel meestal.

Ben benieuwd naar vannacht met de 100mg in 1x. Volgens de psych moet het gaan doen wat ik nu probeer met Lorazepam. (Die wil ik echt niet te vaak/te lang slikken). Ik zou mogelijk (zeker in het begin) wat duffer zijn maar wel kunnen functioneren (en bijv autorijden) als de dufheid weg is getrokken.

quote:

Op dinsdag 16 juli 2019 18:58 schreef MatthijsDJ het volgende:

[..]

Het gekke is wel dat die angst lichtelijk zakt zodra ik m'n Clomipramine en Mirtazapine op heb. 's avonds gaat het dus wel meestal.

Ben benieuwd naar vannacht met de 100mg in 1x. Volgens de psych moet het gaan doen wat ik nu probeer met Lorazepam. (Die wil ik echt niet te vaak/te lang slikken). Ik zou mogelijk (zeker in het begin) wat duffer zijn maar wel kunnen functioneren (en bijv autorijden) als de dufheid weg is getrokken.

Ik denk inderdaad dat seroquel minder verslavend is dan pammetjes idd! En zijn inderdaad bedoelt om langer te slikken zonder teveel klachten (volgens mij een veelgebruikte antipsychoticum)

Ik hoop dat het werkt

quote:

Op dinsdag 16 juli 2019 19:05 schreef Californium het volgende:

[..]

Ik denk inderdaad dat seroquel minder verslavend is dan pammetjes idd! En zijn inderdaad bedoelt om langer te slikken zonder teveel klachten (volgens mij een veelgebruikte antipsychoticum)

Ik hoop dat het werkt

Ik heb twee keer afgebouwd na langer pammetjes gebruik en dat was niet fijn, je moet dan echt je best doen om er niet één te vatten.

Sta het me dan ook alleen toe in crisis periodes.

quote:

Op dinsdag 16 juli 2019 19:13 schreef MatthijsDJ het volgende:

[..]

Ik heb twee keer afgebouwd na langer pammetjes gebruik en dat was niet fijn, je moet dan echt je best doen om er niet één te vatten.

Sta het me dan ook alleen toe in crisis periodes.

Snap ik! Is ook echt meuk

quote:

Op dinsdag 16 juli 2019 18:29 schreef MatthijsDJ het volgende:
Blegh toch terugval, OCD maar vooral angst full blown terug.

Probeer er nu zonder opname overheen te komen, arts heeft wel Seroquel voorgeschreven omdat ik gewoon te vaak terug val en rust in m'n kop nodig ga hebben.

Gisteren meteen begonnen met 1 's ochtends en 1 's avonds (50mg). Vanavond moet ik ophogen naar in één keer 100mg en als dat gaat morgen naar 150mg.

Hoop wel dat dit wat gaat doen, verhalen op internet en die ik eerder in de kliniek gehoord hebben waren over het algemeen positief.

Ik heb ook positieve ervaringen met Seroquel
Zowel voor overdag als voor het slapen. Werkte bij mij behoorlijk stevig, met 25 mg kon ik al niet meer fatsoenlijk fietsen, maar die dingen lijken allemaal wat harder bij me aan te komen
Ik ben er inmiddels weer een weekje vanaf na het maandenlang iedere avond voor het slapen gebruikt te hebben (al die tijd dezelfde dosis) en ik merkte er niks van toen ik ermee stopte (behalve dat ik zelf rustig moest worden om in te slapen, maar dat spreekt voor zich). Dus goed spul

Hee, en sterkte Thijs. Je kunt het. Een terugval betekent niet terug bij af, want je hebt een hoop wijsheid en ervaring erbij sinds de vorige keer dat je je zo voelde en die kun je gebruiken om hier soepeler uit te komen

Vannacht te vaag gedroomd, één mindere en de rest wel tof. Goed geslapen verder alleen weer veel onrust met wakker worden.. Lorazepam ingenomen en daarna ging de rest van de dag best ok. Vanavond weer 50mg Seroquel erbij.

Ik ben weer opgenomen vanwege suïcidaliteit. Het ging zo'n twee maanden goed maar daarna weer bergafwaarts. Ik ben er net heel open over geweest in een gesprek met mijn moeder en stiefvader. Ik weet dat zij het waarderen, maar het voelt voor mij niet prettig. Ik ben altijd erg terughoudend geweest met praten over persoonlijke dingen met hen.
Ik heb ook het gevoel dat ik de hele tijd moet acteren bij ze. Ik voel niet echt affectie en vind lichamelijk contact niet prettig, maar omdat ik weet dat zij er behoefte aan hebben (soms vraagt mijn moeder om een knuffel omdat ze weet dat ik die uit mezelf niet geef) geef ik dan toch een knuffel. Alle affectieve handelingen doe ik voor hen, ondanks mijn afkeer ervan. Ik weet niet of dit te maken heeft met het oncomfortabele gevoel dat ik heb wanneer ik met ze over intieme dingen praat, maar ik denk dat ik dit ook maar eens ga bespreken met een hulpverlener. Misschien heeft het met autisme te maken.

quote:

Op woensdag 17 juli 2019 22:06 schreef scrupuleus het volgende:
Sterkte Kuo.

Dank je wel .

quote:

Op dinsdag 25 juni 2019 11:29 schreef ChildoftheStars het volgende:
Vanaf deze week mag ik twee keer in de week een nachtje thuis slapen

Wat een tof nieuws!

quote:

Op woensdag 17 juli 2019 22:05 schreef kuolema het volgende:
Ik ben weer opgenomen vanwege suïcidaliteit.

Ow, sterkte!

quote:

[..] moeder en stiefvader [...] Ik voel niet echt affectie en vind lichamelijk contact niet prettig [...]

Alleen voor hen en met hen niet, of in het algemeen niet? Nieuwsgierigheid van mij hoor, als je het er niet over wil hebben is dat natuurlijk ook prima.

Sterkte Kuo!

quote:

Op woensdag 17 juli 2019 22:13 schreef scrupuleus het volgende:

[..]

Best wel verdrietig allemaal..
Ik gun je dat je een goede verbinding gaat maken met anderen en jezelf.
Eerst met jezelf natuurlijk..

Dat je een weg gaat vinden uit de uitzichtloosheid.

Ik wil je knuffelen maar dat wil je vast niet.

Een virtuele kan ik wel aan .

quote:

Op woensdag 17 juli 2019 22:19 schreef mspoez het volgende:

[..]

Wat een tof nieuws!
[..]

Ow, sterkte!
[..]

Alleen voor hen en met hen niet, of in het algemeen niet? Nieuwsgierigheid van mij hoor, als je het er niet over wil hebben is dat natuurlijk ook prima.

Thanks.
Het geldt niet alleen voor mijn ouders, maar in het algemeen. Al heb ik ook wel positieve ervaringen gehad. Met baby's bijvoorbeeld.

quote:

Op woensdag 17 juli 2019 22:23 schreef Californium het volgende:
Sterkte Kuo!

Dank je.