[Vraag wat je wil] aan iemand werkzaam in de forensische psychiatrie

Wat zijn je targets?
Waar ben jij concreet verantwoordelijk voor?
Als clienten wel meewerken maar hun behandeling geen concrete resultaten oplevert, wat doe je dan?
Voel je prestatiedruk/de angst je baan kwijt te raken? Bij welke situaties presteer je slecht en kan men jou in theorie ontslaan?

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 07:20 schreef Bracha020 het volgende:

[..]

Misschien zou men jou dit vreselijke onrecht niet aandoen wanneer je die ‘Gewoon keihard neuken’ avatar zou verwijderen en zou inruilen voor eentje met 'Eerst maar eens gezellig samen een stukje wandelen' of iets dergelijks.

Het is maar een tip hoor, je weet het nooit.

Bedankt. Doen we helemaal niets mee.

quote:

Op dinsdag 21 mei 2019 16:50 schreef spectrumanalyser het volgende:
Wat is jouw oordeel over het feit dat iedereen zich zomaar psycholoog mag noemen?

Psychiater is een beschermde titel. Met een bordje Psycholoog aan je deur ben je automatisch psycholoog. In Belgie is de titel Psycholoog wel beschermd.

'Zomaar psycholoog mag noemen' is natuurlijk niet echt hoe het in de praktijk werkt.
Je kunt misschien wel een bordje aan je deur hangen met daarop het woord psycholoog maar je moet ook psycholoog kunnen zijn en het waar kunnen maken.
Je gaat er namelijk niet voor jezelf zitten.

De beschermde titel van een psychiater in Nederland heeft ook te maken met het mogen voorschrijven van medicatie.

Nederland en België benaderen dingen op een wat andere manier.
In Nederland is het weer zo dat een psycholoog zich kan specialiseren en dan als erkend staat ingeschreven in het overheidsregister.
In België is dit nog niet het geval.

quote:

Op dinsdag 21 mei 2019 18:01 schreef The_answer_is_within_you het volgende:
Zijn er patiënten die geloven in demonen en boodschappen ontvangen van hen? Hoe gaat u daar mee om?

Er zijn patiënten die stemmen horen, de raarste dingen zien en allerlei opdrachten krijgen.
Dit noemen we ook wel demonen.

Iedereen hoort stemmen en ziet rare dingen, dat is wanneer je droomt.
Het brein is enorm actief wanneer je slaapt.
Maar deze mensen dromen terwijl ze wakker zijn.
Leven dan soms in een complete nachtmerrie, hebben wanen en hallucinaties.
Leven in een andere werkelijkheid.

Ze zien dingen die hun ogen niet zien.
Maar het gezichtsveld is actief (dat kunnen we meten).
Wat ze zien komt dus niet via de ogen binnen.
Het menselijk brein is enorm complex.

De afgelopen tijd zijn er ook weer mensen op tv verschenen die dit onderwerp meer onder de aandacht proberen te krijgen.

Wat omgaan met deze patiënten betreft geldt natuurlijk ook dat het moeilijk kan zijn.

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 09:33 schreef Bracha020 het volgende:

[..]

Er zijn patiënten die stemmen horen, de raarste dingen zien en allerlei opdrachten krijgen.
Dit noemen we ook wel demonen.

Iedereen hoort stemmen en ziet rare dingen, dat is wanneer je droomt.
Het brein is enorm actief wanneer je slaapt.
Maar deze mensen dromen terwijl ze wakker zijn.
Leven dan soms in een complete nachtmerrie, hebben wanen en hallucinaties.
Leven in een andere werkelijkheid.

Ze zien dingen die hun ogen niet zien.
Maar het gezichtsveld is actief (dat kunnen we meten).
Wat ze zien komt dus niet via de ogen binnen.
Het menselijk brein is enorm complex.

De afgelopen tijd zijn er ook weer mensen op tv verschenen die dit onderwerp meer onder de aandacht proberen te krijgen.

Wat omgaan met deze patiënten betreft geldt natuurlijk ook dat het moeilijk kan zijn.

Fascinerend, dank u. Ik snap wel dat men de wereld anders kan zien, zo ziet iemand die slechtgezind of depri is de wereld ook anders dan wanneer iemand goedgeluimd is.
Iemand met veel fantasie en een heftige gevoelswereld kan dan wel makkelijker waanbeelden hebben, denk ik dan.

@Bracha020 kun je nog even terugkomen op die aantallen? Hoe kunnen er jaarlijks 50.000 (ex)-tbs'ers terugkeren in de maatschappij (bedoel je inclusief proefverloven?) als er jaarlijks maar 200 nieuwe tbs'ers instromen?

quote:

Op dinsdag 21 mei 2019 18:31 schreef littledrummergirl het volgende:
Waar ik wel benieuwd naar ben, heeft je baan iets veranderd aan de manier waarop je naar de samenleving of de mensen om je heen kijkt?

Ben je in vrijetijds situaties soms ook alerter dan anderen of bezig met het labelen van mensen die je tegenkomt?

Ik ben altijd al geïnteresseerd geweest in menselijk gedrag, dus daar is weinig aan veranderd.
Misschien heeft mijn werk er wel aan toe bijgedragen dat ik probeer om niet gelijk en over alles een mening te hebben.
Eigenlijk probeer ik alleen een mening te hebben als het over dingen gaat waar ik kennis van heb.
Het is helemaal niet zo erg om een keertje ergens niets of weinig van te vinden (een rare zin juist hier op het FOK forum...).

In mijn vrije tijd ben ik wel redelijk alert ja.
Wanneer ik b.v. een gebouw met veel mensen binnenkom zoals een restaurant of discotheek dan is het eerste wat ik doe kijken waar de nooduitgang en de makkelijkste weg daarheen is, zodat ik dat precies weet.
Ook let ik er op wat voor mensen zich in het gebouw bevinden, hoe de onderlinge verhouding in groepjes eruit ziet.
Wie in de groep b.v. erg 'aanwezig' is, wie de drankjes bestelt en wie er weinig zegt.
Maar eigenlijk deed ik zulke dingen al toen ik tiener was.

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 09:53 schreef ViviRAWRS het volgende:
@:Bracha020 kun je nog even terugkomen op die aantallen? Hoe kunnen er jaarlijks 50.000 (ex)-tbs'ers terugkeren in de maatschappij (bedoel je inclusief proefverloven?) als er jaarlijks maar 200 nieuwe tbs'ers instromen?

Volgens mij klopt het niet.

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 09:53 schreef ViviRAWRS het volgende:
@:Bracha020 kun je nog even terugkomen op die aantallen? Hoe kunnen er jaarlijks 50.000 (ex)-tbs'ers terugkeren in de maatschappij (bedoel je inclusief proefverloven?) als er jaarlijks maar 200 nieuwe tbs'ers instromen?

Met het beantwoorden van deze vraag wijk ik even van mijn werkwijze af want ik probeer de vragen van boven naar beneden af te gaan anders wordt het te onoverzichtelijk.
Maar ik zag al meer mensen hierover schrijven dus bij dezen:

Met 50.000 (sommige bronnen binnen de forensische psychiatrie spreken zelfs van 70.000) bedoelt men alle tbs'ers en ex tbs'ers die jaarlijks buiten de muren van de instelling komen en zich dus in de maatschappij begeven (terugkeren).
Dit zijn voornamelijk verloven.

Daarnaast wordt er jaarlijks zo'n 200 keer een (nieuwe) maatregel tbs opgelegd.

Ik hoop dat het nu voor iedereen duidelijk is.

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 10:32 schreef Bracha020 het volgende:
Met 50.000 (sommige bronnen binnen de forensische psychiatrie spreken zelfs van 70.000) bedoelt men alle tbs'ers en ex tbs'ers die jaarlijks buiten de muren van de instelling komen en zich dus in de maatschappij begeven (terugkeren).
Dit zijn voornamelijk verloven.

Daarnaast wordt er jaarlijks zo'n 200 keer een (nieuwe) maatregel tbs opgelegd.

Ik hoop dat het nu voor iedereen duidelijk is.

Dank voor je antwoord, maar het is nog steeds niet duidelijk. Als er 200 per jaar instromen, dan zou je er 250 jaar over doen om die groep van 50.000 te verzamelen. Leven tbs'ers veel langer dan gemiddeld, of legden ze vroeger veel vaker tbs op?

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 10:43 schreef ViviRAWRS het volgende:

[..]

Dank voor je antwoord, maar het is nog steeds niet duidelijk. Als er 200 per jaar instromen, dan zou je er 250 jaar over doen om die groep van 50.000 te verzamelen. Leven tbs'ers veel langer dan gemiddeld, of legden ze vroeger veel vaker tbs op?

Tenzij een persoon die 12 keer per jaar op weekendverlof mag, telt als 12 en niet als 1.

Mooie Vraag Wat Je Wilt weer, bedankt Bracha.

quote:

Op dinsdag 21 mei 2019 19:54 schreef Postbus100 het volgende:
Ken je het boek 'Ervaring niet vereist', van Léonie Holtes? Wat vind je daarvan? Herken je er iets van?

Ik weet wie ze was maar heb het boek (nog) niet gelezen.

Ik heb er wel veel over gehoord.
Haar kritiek, maar ook de kritiek op haar omdat ze relatief maar kort werkzaam geweest schijnt te zijn in de betreffende kliniek.
Ook zijn er mensen die denken dat haar psychoses van invloed kunnen zijn geweest op haar bevindingen.

Ik wil het boek echt eens gaan lezen en me sowieso eens verdiepen in Léonie.
Bedankt dat je me aan haar en haar boek herinnert.

Een vraag:

Als je te maken krijgt met een schizofreen, wie wijs je dan als schuldige aan?

Je hebt het over een antisociale-persoonlijkheidsstoornis en dat je deze veelal tegenkomt, met o.a. een gebrek aan spijtgevoelens. In hoeverre denk je dat omgeving/cultuur van invloed is op ernstige(re) delicten? Het lijkt me namelijk niet dat bijv. in India of Niger significant meer mensen een antisociale-persoonlijkheidsstoornis hebben waardoor er daar bijv. vaker zware zedendelicten voorkomen.

Ik begrijp dat tbs enkel wordt opgelegd bij een psychische aandoening zoals een persoonlijkheidsstoornis, en dat men in eerdergenoemde landen dus niet per se meer of ernstiger stoornissen hebben, maar toch. Denk je dat het verschil dan enkel voorkomt uit SES, omgeving, etc.? En hoe valt dit te rijmen met bijv. een gebrek aan spijtgevoelens, veel agressie en weinig respect voor rechten van anderen, die ook die daders hebben.

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 10:44 schreef Lucky_Strike het volgende:

[..]

Tenzij een persoon die 12 keer per jaar op weekendverlof mag, telt als 12 en niet als 1.

Mooie Vraag Wat Je Wilt weer, bedankt Bracha.

Jij snapt het.

Maar misschien ligt het aan mij, heb ik het niet voor iedereen duidelijk genoeg geformuleerd of niet alle juiste woorden gekozen.

50.000 tbs'ers of ex-tbs'ers = 50.000 keer buiten de muren.
Dus 50.000 verloven (want dat zijn het hoofdzakelijk zoals ik al schreef).

Niet 50.000 verschillende personen.
Mensen gaan meerdere keren per jaar met verlof.

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 11:08 schreef Bracha020 het volgende:

[..]

Jij snapt het.

Maar misschien ligt het aan mij, heb ik het niet voor iedereen duidelijk genoeg geformuleerd of niet alle juiste woorden gekozen.

50.000 tbs'ers = 50.000 keer een tbs-patiënt buiten de muren.
Dus 50.000 verloven (want dat zijn het hoofdzakelijk zoals ik al schreef).

Niet 50.000 verschillende personen.
Mensen gaan meerdere keren per jaar met verlof.

Ik heb criminologie gestudeerd dus daar kan het mee te maken hebben

Ik vind ons TBS stelsel echt prachtig, echt wel iets om trots op te zijn.

quote:

Op dinsdag 21 mei 2019 20:16 schreef christmastsunami het volgende:

[..]

het probleem is, eilandjes, al die verschillende instanties zijn eilandjes

verder vraag ik me af, krijgen jullie geen cursis zelfverdediging, zoals aikido ofzo?

Zoals je al had kunnen lezen bezit ik een redelijke hoge gradatie in Krav Maga.

Ik heb al een beetje uitgelegd hoe we met dingen als fysieke agressie omgaan.
Dus nee, we gaan niet met z'n allen op Aikido les.

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 11:19 schreef Bracha020 het volgende:

[..]

Zoals je al had kunnen lezen bezit ik een redelijke hoge gradatie in Krav Maga.

Ik heb al een beetje uitgelegd hoe we met dingen als fysieke agressie omgaan.
Dus nee, we gaan niet met z'n allen op Aikido les.

no shit, toe maar

maar over die naams vermelding heh, ik kan er wel een object van maken, maar ik noem liever gewoon voor en achternaam, anders wordt het een abstract iets

quote:

Op dinsdag 21 mei 2019 20:31 schreef golfer het volgende:

[..]

Wat doe je in zulke gevallen? Meestal wordt het advies van het Pieter Baancentrum opgevolgd door een rechtbank. Wat nou als dat advies niet klopt? Kan je dan afwijken van een opgelegde TBS-veroordeling?

Een veroordeling blijft een veroordeling.
Advies en bevindingen daarentegen komt niet altijd geheel overeen met wat de praktijk op dat moment laat zien waardoor sommige dingen dan wat anders benaderd moeten worden.

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 11:08 schreef Bracha020 het volgende:
Maar misschien ligt het aan mij, heb ik het niet voor iedereen duidelijk genoeg geformuleerd of niet alle juiste woorden gekozen.

50.000 tbs'ers of ex-tbs'ers = 50.000 keer buiten de muren.
Dus 50.000 verloven (want dat zijn het hoofdzakelijk zoals ik al schreef).

Niet 50.000 verschillende personen.
Mensen gaan meerdere keren per jaar met verlof.

Je schreef het zo:

quote:

Op dinsdag 21 mei 2019 20:30 schreef Bracha020 het volgende:
Jaarlijks keren er meer dan 50.000 tbs’ers of ex-tbs’ers terug in onze maatschappij (dat is een voetbalstadion vol).
Van al die mensen raken er gemiddeld één a twee per jaar betrokken bij een ernstig incident.

Dat wekt de indruk dat jaarlijks slechts bij 1-2 op de 50.000 mensen de behandeling mislukt (als in: hij/zij raakt opnieuw betrokken bij een ernstig incident), maar dat percentage ligt natuurlijk veel hoger als je ze niet dubbel mee zou tellen.

quote:

Op dinsdag 21 mei 2019 21:12 schreef phoenyx het volgende:
Zijn er eigenschappen van de mensen die jij behandelt die je bij sommige users hier heel veel ziet terugkomen?

Ik denk niet dat je heel vaak aan de hand van het gedrag van iemand op internet kan inschatten hoe iemand echt is.
Iemand kan slim zijn en zich minder slim voordoen, er een spel van maken.
Enorm sarcastisch bezig zijn terwijl anderen denken dat hij alles wat hij schrijft meent...
Etc. Etc.

Natuurlijk zal er hier en daar best een uitzondering zijn waarbij het aardig duidelijk is of iemand een rustig of druk type is, pienter of minder pienter, maar hoe iemand echt in elkaar steekt is mijns inziens echt niet te zeggen.

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 11:59 schreef Bracha020 het volgende:

[..]

Ik denk niet dat je heel vaak aan de hand van het gedrag van iemand op internet kan inschatten hoe iemand echt is.
Iemand kan slim zijn en zich minder slim voordoen, er een spel van maken.
Enorm sarcastisch bezig zijn terwijl anderen denken dat hij alles wat hij schrijft meent...
Etc. Etc.

Natuurlijk zal er hier en daar best een uitzondering zijn waarbij het aardig duidelijk is of iemand een rustig of druk type is, pienter of minder pienter, maar hoe iemand echt in elkaar steekt is mijns inziens echt niet te zeggen.

pienter?, heb je indonesische roots?

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 12:00 schreef christmastsunami het volgende:

[..]

pienter?, heb je indonesische roots?

Dat is toch normaal (beetje ouderwets) Nederlands?

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 12:06 schreef Postbus100 het volgende:

[..]

Dat is toch normaal (beetje ouderwets) Nederlands?

klopt, daarom vroeg ik er ook naar, het kan Bahasa zijn, dat woord zit niet meer in de hedendaagse nederlandse vocabulair

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 11:51 schreef ViviRAWRS het volgende:

[..]

Je schreef het zo:
[..]

Dat wekt de indruk dat jaarlijks slechts bij 1-2 op de 50.000 mensen de behandeling mislukt (als in: hij/zij raakt opnieuw betrokken bij een ernstig incident), maar dat percentage ligt natuurlijk veel hoger als je ze niet dubbel mee zou tellen.

Ik zie het.
De woorden 'voetbalstadion vol' en 'mensen' kunnen voor sommigen verwarrend zijn.
Als ik er nu zelf langer naar kijk begrijp ik dat.
Gelukkig waren er wel een paar mensen die het op de manier lazen die ik bedoelde.
Excuses.

Ik heb even een papier opgezocht, het kan best ook ergens op het internet staan maar dit komt uit een instelling:

'Per jaar zijn er in Nederland ongeveer 70.000 verloven van tbs-patiënten. Dat betekent dat er 70.000 keer een tbs-patiënt buiten de muren is. In 2016 kwam het 32 keer voor dat een patiënt niet op tijd terug was van verlof of dat hij niet op de afgesproken plaats was. In het overgrote deel van deze gevallen ging het om kortdurende ongeoorloofde afwezigheid. Dit betekent dat er in 0,0008% van de verloven sprake was van ongeoorloofde afwezigheid. Twee keer pleegde iemand opnieuw een strafbaar feit. Dat betekent dat het in 0,003% van het aantal verloven fout ging.'

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 12:17 schreef Bracha020 het volgende:

[..]

Ik zie het.
De woorden 'voetbalstadion vol' en 'mensen' kunnen voor sommigen verwarrend zijn.
Als ik er nu zelf langer naar kijk begrijp ik dat.
Gelukkig waren er wel een paar mensen die het op de manier lazen die ik bedoelde.
Excuses.

Ik heb even een papier opgezocht, het kan best ook ergens op het internet staan maar dit komt uit een instelling:

'Per jaar zijn er in Nederland ongeveer 70.000 verloven van tbs-patiënten. Dat betekent dat er 70.000 keer een tbs-patiënt buiten de muren is. In 2016 kwam het 32 keer voor dat een patiënt niet op tijd terug was van verlof of dat hij niet op de afgesproken plaats was. In het overgrote deel van deze gevallen ging het om kortdurende ongeoorloofde afwezigheid. Dit betekent dat er in 0,0008% van de verloven sprake was van ongeoorloofde afwezigheid. Twee keer pleegde iemand opnieuw een strafbaar feit. Dat betekent dat het in 0,003% van het aantal verloven fout ging.'

Dit geeft dus weer diezelfde vertekening omdat het hier maar om een klein groepje mensen gaat, wat op verlof kan. Als jij en ik 4 keer per week op verlof gaan gaan we 416 keer per jaar weg (4 x 52 maal 2 mensen die op verlof kunnen gaan).

Als jij dan 1 van die keren iemand met een schaar steekt is het statisch zo dat het 1 op de 416 fout is gegaan. Die 0,0003% is dan ook niet zoveel zeggend en behoorlijk misleidend. Dit doet mij ook een beetje denken aan de cijfers zoals die onlangs gepresenteerd zijn door de gisteren afgetreden heer Harbers.

quote:

Op dinsdag 21 mei 2019 23:00 schreef Daniane het volgende:
Ik heb bewondering voor het werk dat je doet en ik vind dat je een mooie visie hebt!
Ben je wel eens op het verkeerde been gezet door een patiënt / gemanipuleerd door een patiënt en hoe wapen je jezelf hier tegen?

Over enkele dagen heb ik zelf een selectiedag om in op een afdeling in een penitentiaire inrichting te gaan werken. Ik ben vooral gespannen voor de psychologische test. Ik hoop dat het allemaal goed komt .

Dank je.

Manipulatie komt bijna dagelijks voor.
Soms lukt het ook.

Jezelf hiertegen wapenen kan alleen door daar weer van te leren en ervaring op te doen.

Succes met je test!

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 12:25 schreef Tengano het volgende:

Dit geeft dus weer diezelfde vertekening omdat het hier maar om een klein groepje mensen gaat, wat op verlof kan. Als jij en ik 4 keer per week op verlof gaan gaan we 416 keer per jaar weg (4 x 52 maal 2 mensen die op verlof kunnen gaan).

Als jij dan 1 van die keren iemand met een schaar steekt is het statisch zo dat het 1 op de 416 fout is gegaan. Die 0,0003% is dan ook niet zoveel zeggend en behoorlijk misleidend. Dit doet mij ook een beetje denken aan de cijfers zoals die onlangs gepresenteerd zijn door de gisteren afgetreden heer Harbers.

"Er zijn drie soorten leugens: leugens, grove leugens, en statistieken." (toegeschreven aan Benjamin Disraeli)

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 12:33 schreef golfer het volgende:

"Er zijn drie soorten leugens: leugens, grove leugens, en statistieken." (toegeschreven aan Benjamin Disraeli)

Ooit een heel college gehad over hoe fraai je dingen kan maken met statistiek Nou ja, het was eigenlijk een soort college over oplichting met cijfers.

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 12:33 schreef golfer het volgende:

[..]

"Er zijn drie soorten leugens: leugens, grove leugens, en statistieken." (toegeschreven aan Benjamin Disraeli)

Die kende ik nog niet, maar het rapport van Harbers met die categorie 'overig' lijkt me daar wel een goed voorbeeld van.

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 12:41 schreef Isabeau het volgende:

[..]

Ooit een heel college gehad over hoe fraai je dingen kan maken met statistiek Nou ja, het was eigenlijk een soort college over oplichting met cijfers.

Manipulatie dus; iets wat je eigenlijk meer van patienten mag verwachten

0,003%

quote:

Op dinsdag 21 mei 2019 21:43 schreef Tengano het volgende:
Op wat voor manier verhoudt je je nou met die patienten? Je gaat er dagelijks mee om, hebt er contact mee, hebt gesprekken die neem ik aan best wel persoonlijk kunnen zijn. Als die patienten verder weinig contacten om zich heen hebben en vaak binnen zitten kan ik me goed voorstellen dat ze zich aan je gaan hechten als het contact prettig is. Maar hoe is dat nou andersom?

Immers ga jij toch ook maanden of waarschijnlijk zelfs jaren met zo iemand om. Ga jij je dan ook op een bepaalde manier hechten aan zo iemand net als je dat met collega's hebt of gek gezegd zoals met dieren die je verzorgd (niet als vergelijking bedoeld hoor, maar vooral als begrijpelijk voorbeeld) Doordat je lang en intensief met mensen omgaat kun je zo'n band die je opbouwt volgens mij niet vermijden lijkt mij. Of is het zo dat je zeg maar professioneel afstand houdt en tegelijkertijd een soort menselijk betrokken houding aanneemt om het contact zo veel mogelijk natuurlijk te doen voorkomen?

Je bouwt inderdaad een soort van band op met mensen.
Er zijn vaak diepgaande gesprekken en situaties.

Het woord hechten zou ik niet gebruiken.
Iedere hulpverlener heeft zijn of haar eigen maniertjes om toch een bepaalde afstand te houden en het allemaal niet te persoonlijk te laten worden.

Zelf gebruik ik in verschillende situaties vaak wat humor.
Dit klinkt voor een buitenstaander misschien wat vreemd maar ik heb gemerkt dat ik er soms dingen mee kan bereiken en ook dingen mee kan voorkomen of vermijden.

Overigens heel blij dat we een TBS systeem hebben en mensen die psychische hulp nodig hebben niet tussen de andere criminelen stoppen zonder enige vorm van therapie of begeleiding.

En fijn dat er mensen zijn die daar willen werken Vind je je werk ook echt leuk, Bracha, of wil je tzt iets anders gaan doen?

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 12:43 schreef Bracha020 het volgende:

[..]

Je bouwt inderdaad een soort van band op met mensen.
Er zijn vaak diepgaande gesprekken en situaties.

Het woord hechten zou ik niet gebruiken.
Iedere hulpverlener heeft zijn of haar eigen maniertjes om toch een bepaalde afstand te houden en het allemaal niet te persoonlijk te laten worden.

Zelf gebruik ik in verschillende situaties vaak wat humor.
Dit klinkt voor een buitenstaander misschien wat vreemd maar ik heb gemerkt dat ik er soms dingen mee kan

bereiken en ook dingen mee kan voorkomen of vermijden.

je realiseert je toch wel dat humor en vrouwen soms niet samen gaan
je kan wel de grapjas uithangen maar daar prik ik doorheen
grappen zijn voor mannen

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 12:45 schreef Isabeau het volgende:
Overigens heel blij dat we een TBS systeem hebben en mensen die psychische hulp nodig hebben niet tussen de andere criminelen stoppen zonder enige vorm van therapie of begeleiding.

En fijn dat er mensen zijn die daar willen werken Vind je je werk ook echt leuk, Bracha, of wil je tzt iets anders gaan doen?

ze wordt waarschijnlijk dagelijks uitgescholden, door mensen die ze probeert te behandelen
en denkt dan, heb ik hier nou voor gestudeert

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 12:43 schreef Bracha020 het volgende:

[..]

Je bouwt inderdaad een soort van band op met mensen.
Er zijn vaak diepgaande gesprekken en situaties.

Het woord hechten zou ik niet gebruiken.
Iedere hulpverlener heeft zijn of haar eigen maniertjes om toch een bepaalde afstand te houden en het allemaal niet te persoonlijk te laten worden.

Zelf gebruik ik in verschillende situaties vaak wat humor.
Dit klinkt voor een buitenstaander misschien wat vreemd maar ik heb gemerkt dat ik er soms dingen mee kan bereiken en ook dingen mee kan voorkomen of vermijden.

Dankje voor je antwoord. Ik kan me goed voorstellen dat je het zo graag zou willen plooien en ik zie je antwoord dan ook vooral als een gewenste situatie. Maar met wie je dan ook omgaat ontstaat toch een verwijdering in het contact of dat je naar elkaar toegroeit. En soms zelfs iets te ver wat leidt tot ongewenste situaties. Daarnaast zul je toch iets moeten investeren om een vertrouwensband op te bouwen en dus raak je automatisch betrokken.

Moet nu denken aan de film the Driver. Die man wilde nooit weten wat er in een pakje zit. Hij had alleen maar het adres nodig. Toen hij er achter kwam dat in het pakje een lekker wijf bleef te zitten bleek hij toch minder goed in staat om die gewenste afstand te houden.

Maar ik begrijp de houding die je voor jezelf graag zou willen wensen, net als alle politie-agenten, ministers en andere bestuurders die ook allemaal graag tegoedertrouw en integer willen zijn.

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 12:45 schreef Isabeau het volgende:
Overigens heel blij dat we een TBS systeem hebben en mensen die psychische hulp nodig hebben niet tussen de andere criminelen stoppen zonder enige vorm van therapie of begeleiding.

Dit sowieso!

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 00:03 schreef FlippingCoin het volgende:

[..]

Als de veiligheid van de maatschappij altijd voorop staat zou je ze toch voor eeuwig moeten opsluiten?

In Nederland sluiten we mensen liever niet voor eeuwig op zonder eerst te kijken of het ook anders kan.
Al helemaal geen mensen met een stoornis die misschien d.m.v. hulp en behandeling in de toekomst weer normaal kunnen gaan functioneren.

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 12:47 schreef christmastsunami het volgende:

[..]

je realiseert je toch wel dat humor en vrouwen soms niet samen gaan
je kan wel de grapjas uithangen maar daar prik ik doorheen
grappen zijn voor mannen

wat lees ik hier nou weer

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 12:57 schreef Bracha020 het volgende:

[..]

In Nederland sluiten we mensen liever niet voor eeuwig op zonder eerst te kijken of het ook anders kan.
Al helemaal geen mensen met een stoornis die misschien d.m.v. hulp en behandeling in de toekomst weer normaal kunnen gaan functioneren.

hoe zie je het voor je dan?, iemand die gaat werken aan een persoonlijkheids stoornis?

ik weet dat je het goed bedoelt, dat is me nou wel duidelijk

stel iemand slaat graag zwakkere vrouwen in elkaar, nou kan je diegene proberen te overtuigen dat dat niet hoort en dan kan ie zijn gedrag aanpassen

maar het zit er in Bracha, ik weet dat ik niet zo positief ben, maar kijk uit, het zit er in,en dat krijgt ie zelf er niet uit

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 12:45 schreef Isabeau het volgende:
Overigens heel blij dat we een TBS systeem hebben en mensen die psychische hulp nodig hebben niet tussen de andere criminelen stoppen zonder enige vorm van therapie of begeleiding.

En fijn dat er mensen zijn die daar willen werken Vind je je werk ook echt leuk, Bracha, of wil je tzt iets anders gaan doen?

Wat jij nu schrijft is wel precies wat met Michael P. is gebeurd.
Zonder enige vorm van therapie of begeleiding en met een enorme stoornis tussen andere criminelen.
Hopelijk komt daar ooit een oplossing voor.

Ik vind mijn werk heel leuk ja, ik denk nu niet aan iets anders.

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 13:02 schreef Bracha020 het volgende:

[..]

Wat jij nu schrijft is wel precies wat met Michael P. is gebeurd.
Zonder enige vorm van therapie of begeleiding en met een enorme stoornis tussen andere criminelen.
Hopelijk komt daar ooit een oplossing voor.

Ik vind mijn werk heel leuk ja, ik denk nu niet aan iets anders.

het is geen object, het is een persoon die een misdaad heeft gepleegt
als ik de buurman in elkaar sla, mag je gewoon mn naam noemen

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 12:50 schreef Tengano het volgende:

[..]

Dankje voor je antwoord. Ik kan me goed voorstellen dat je het zo graag zou willen plooien en ik zie je antwoord dan ook vooral als een gewenste situatie. Maar met wie je dan ook omgaat ontstaat toch een verwijdering in het contact of dat je naar elkaar toegroeit. En soms zelfs iets te ver wat leidt tot ongewenste situaties. Daarnaast zul je toch iets moeten investeren om een vertrouwensband op te bouwen en dus raak je automatisch betrokken.

Moet nu denken aan de film the Driver. Die man wilde nooit weten wat er in een pakje zit. Hij had alleen maar het adres nodig. Toen hij er achter kwam dat in het pakje een lekker wijf bleef te zitten bleek hij toch minder goed in staat om die gewenste afstand te houden.

Maar ik begrijp de houding die je voor jezelf graag zou willen wensen, net als alle politie-agenten, ministers en andere bestuurders die ook allemaal graag tegoedertrouw en integer willen zijn.

Ik vind al je vragen prima maar als je mij vraagt hoe iets is en ik geef je daar vervolgens netjes antwoord op dan lijkt het me niet nodig om dat dan zelf weer op een andere manier te 'zien' en als een 'gewenste situatie' te betitelen.
Ik vertel jou hoe de situatie op mijn werkvloer is, jij kunt dat niet weten.

Investeringen zijn ook dagelijks en veelvuldig aan de orde zonder de gevolgen die jij schetst, je vult nu dingen in.

Laten we a.u.b. als volwassen mensen met elkaar blijven communiceren.

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 00:18 schreef FlippingCoin het volgende:
Ik heb nog wel een vraag:
Zijn er zaken denkbaar waarbij jij van mening bent dat iemand zijn of haar recht om terug te keren in de maatschappij verspeelt heeft?

Zoals jij het formuleert kan ik me geen situatie bedenken.

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 03:00 schreef Graf..Coudenhove..Kalergi het volgende:

[..]

Hoe ben je tot je studiekeuze gekomen?

* Ja ik ben zo een figuur die denkt dat mensen die in die richting gaan studeren dat doen omdat ze weten van zichzelf dat ze .... Vreemd zijn.... en willen weten welke afwijking ze hebben zodat ze het een plaats kunnen geven.

Of is mijn beeld wat te eenzijdig?

Mijn intentie was om iets met probleemgedrag van kinderen en jeugd te gaan doen.
Na verloop van tijd andere keuzes gemaakt.

Ik vind mezelf soms best wat 'vreemd' ja, maar ik ben er nog steeds niet achter of dat nu positief of negatief is.

Tot dusverre loopt alles gesmeerd en heb ik het goed op de rit.

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 03:09 schreef christmastsunami het volgende:

[..]

Ik weet eigenlijk niet of je ziet er jong of doet jong uit een kompliment is
als ik er nu zo over na denk, is het net zoiets als je ziet er oud en verlept uit

het is waarschijnlijk geen kompliment

Ik vind het knap dat die mensen dan weten hoe ik eruit zie.
Zoals je kunt lezen heb ik het over mensen op internet, mensen die me nog nooit hebben gezien.
Hooguit een klein vaag onherkenbaar fotootje.

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 12:57 schreef Bracha020 het volgende:

[..]

In Nederland sluiten we mensen liever niet voor eeuwig op zonder eerst te kijken of het ook anders kan.
Al helemaal geen mensen met een stoornis die misschien d.m.v. hulp en behandeling in de toekomst weer normaal kunnen gaan functioneren.

Ik vind dingen als in Nederland vinden we et cetera altijd een dooddoener en daarnaast niet relevant, er wordt een afweging gemaakt tussen de veiligheid van onze inwoners en de vrijheden van die mensen meen ik, is het niet?

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 13:23 schreef Bracha020 het volgende:

[..]

Zoals jij het formuleert kan ik me geen situatie bedenken.

En zou dit veranderen wanneer het mensen zonder stoornis zou betreffen?

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 13:40 schreef Bracha020 het volgende:

[..]

Ik vind het knap dat die mensen dan weten hoe ik eruit zie.
Zoals je kunt lezen heb ik het over mensen op internet, mensen die me nog nooit hebben gezien.
Hooguit een klein vaag onherkenbaar fotootje.

als ik die avatar inzoom, dan zie ik jou, of niet?

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 07:32 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Wat zijn je targets?
Waar ben jij concreet verantwoordelijk voor?
Als clienten wel meewerken maar hun behandeling geen concrete resultaten oplevert, wat doe je dan?
Voel je prestatiedruk/de angst je baan kwijt te raken? Bij welke situaties presteer je slecht en kan men jou in theorie ontslaan?

Mijn targets zijn zoveel mogelijk kunnen betekenen binnen het systeem en voor de patiënten.
En plezier in mijn werk te blijven houden, ook heel belangrijk.

In principe is het hele team verantwoordelijk voor alles omdat we allemaal met elkaar te maken hebben en veel dingen elkaar overlappen.
Maar er zijn collega's die alleen dingen als sport of arbeid doen en dan ook alleen daar verantwoordelijk voor zijn.

Zelf hou ik me meestal met meerdere dingen bezig, dit verschilt ook van patiënt tot patiënt en van situatie tot situatie.

Als patiënten niet goed functioneren wordt gekeken naar de mogelijke oorzaken en wordt indien nodig de behandeling en/of het rooster aangepast.

Ik ervaar geen prestatiedruk, wel een gezonde werkdruk.
Angst om mijn baan kwijt te raken heb ik niet.
Zoiets kan altijd gebeuren, ook buiten jouw schuld om, dit heb je vaak niet in de hand.

Indien je doelt op fouten die eventueel gemaakt kunnen worden is het antwoord ook nee.
Fouten worden overal gemaakt en door iedereen, vaak zijn ze ook niet te voorkomen.
Ik ben daar niet mee bezig.

Men zou mij kunnen ontslaan wanneer ik iets doe wat tegen de regels ingaat, of misschien wanneer ik een enorme blunder zou maken.

Ik heb daar eigenlijk nog nooit echt over nagedacht, ik denk ook niet dat je dat moet gaan doen.

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 14:03 schreef Bracha020 het volgende:

[..]

Mijn targets zijn zoveel mogelijk kunnen betekenen binnen het systeem en voor de patiënten.
En plezier in mijn werk te blijven houden, ook heel belangrijk.

In principe is het hele team verantwoordelijk voor alles omdat we allemaal met elkaar te maken hebben en veel dingen elkaar overlappen.
Maar er zijn collega's die alleen dingen als sport of arbeid doen en dan ook alleen daar verantwoordelijk voor zijn.

Zelf hou ik me meestal met meerdere dingen bezig, dit verschilt ook van patiënt tot patiënt en van situatie tot situatie.

Als patiënten niet goed functioneren wordt gekeken naar de mogelijke oorzaken en wordt indien nodig de behandeling en/of het rooster aangepast.

Ik ervaar geen prestatiedruk, wel een gezonde werkdruk.
Angst om mijn baan kwijt te raken heb ik niet.
Zoiets kan altijd gebeuren, ook buiten jouw schuld om, dit heb je vaak niet in de hand.

Indien je doelt op fouten die eventueel gemaakt kunnen worden is het antwoord ook nee.
Fouten worden overal gemaakt en door iedereen, vaak zijn ze ook niet te voorkomen.
Ik ben daar niet mee bezig.

Men zou mij kunnen ontslaan wanneer ik iets doe wat tegen de regels in gaat, of misschien wanneer ik een enorme blunder zou maken.

Ik heb daar eigenlijk nog nooit echt over nagedacht, ik denk ook niet dat je dat moet gaan doen.

fouten maken is menselijk zeker
overal waar gewerkt word worden er fouten gemaakt
wij zijn niet van plan mensen zieker te maken

kom nou toch, je weet beter dan dat

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 09:42 schreef The_answer_is_within_you het volgende:

[..]

Fascinerend, dank u. Ik snap wel dat men de wereld anders kan zien, zo ziet iemand die slechtgezind of depri is de wereld ook anders dan wanneer iemand goedgeluimd is.
Iemand met veel fantasie en een heftige gevoelswereld kan dan wel makkelijker waanbeelden hebben, denk ik dan.

Dank je.
Wat je zegt is zeker waar.
Een kwetsbaar iemand kan dan echt door van alles getriggerd worden.

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 14:11 schreef Bracha020 het volgende:

[..]

Dank je.
Wat je zegt is zeker waar.
Een kwetsbaar iemand
kan dan echt door van alles getriggerd worden.

volgens mij gaat zo meteen uit het rapport over thijs
over de bijwerkingen van die medicatie

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 10:50 schreef klappernootopreis het volgende:
Een vraag:

Als je te maken krijgt met een schizofreen, wie wijs je dan als schuldige aan?

Bij een schizofreen is de eerste vraag meestal of schuld überhaupt te verwijten valt.

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 14:14 schreef Bracha020 het volgende:

[..]

Bij een schizofreen is de eerste vraag meestal of schuld überhaupt te verwijten valt.

dan kom je dus overal mee weg. goed om te weten.

okay ik heb een vraag

is het mogelijk om psychotisch te zijn en het dan tijdelijk te kunnen uitschakelen en acteren

of zit het dan in de persoonlijkheidsstoornis hoek, niet een psychopaat maar een sociopaat?!

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 14:17 schreef klappernootopreis het volgende:

[..]

dan kom je dus overal mee weg. goed om te weten.

Dat lijkt me niet.

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 14:18 schreef christmastsunami het volgende:
okay ik heb een vraag

is het mogelijk om psychotisch te zijn en het dan tijdelijk te kunnen uitschakelen en acteren

of zit het dan in de persoonlijkheidsstoornis hoek, niet een psychopaat maar een sociopaat?!

Wat vind jouw eigen behandelaar ervan? Of laat jij je nog steeds niet behandelen voor jouw stoornissen?

Interessant topic!

Ik ben eigenlijk heel benieuwd naar hoe een ‘gemiddelde’ dag van een patiënt eruit ziet.
Wellicht is het lastig of niet mogelijk om uit te leggen ivm privacy maar zou je een algmeeen beeld kunnen schetsen?

En hoe ziet jouw werkdag eruit?

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 14:19 schreef Bracha020 het volgende:

[..]

Dat lijkt me niet.
Als schuld niet te verwijten valt dan bestaat er een grote kans dat je een maatregel tbs opgelegd krijgt.

maar die andere gast in mijn hoofd heeft het gedaan!

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 14:19 schreef golfer het volgende:

[..]

Wat vind jouw eigen behandelaar ervan? Of laat jij je nog steeds niet behandelen voor jouw stoornissen?

ga zo door

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 14:21 schreef Cat-astrophe het volgende:
Interessant topic!

Ik ben eigenlijk heel benieuwd naar hoe een ‘gemiddelde’ dag van een patiënt eruit ziet.
Wellicht is het lastig of niet mogelijk om uit te leggen ivm privacy maar zou je een algmeeen beeld kunnen schetsen?

En hoe ziet jouw werkdag eruit?

ze wordt waarschijnlijk uitgescholden door mensen die ze probeert te behandelen

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 14:22 schreef klappernootopreis het volgende:

[..]

maar die andere gast in mijn hoofd heeft het gedaan!

We maken kennis met allemaal, iedereen mag dan mee.

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 14:25 schreef Bracha020 het volgende:

[..]

We maken kennis met allemaal, iedereen mag dan mee.

maar dan wil ik wel een cel met meerdere slaapplaatsen

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 14:21 schreef Cat-astrophe het volgende:
Interessant topic!

Ik ben eigenlijk heel benieuwd naar hoe een ‘gemiddelde’ dag van een patiënt eruit ziet.
Wellicht is het lastig of niet mogelijk om uit te leggen ivm privacy maar zou je een algmeeen beeld kunnen schetsen?

En hoe ziet jouw werkdag eruit?

Ik heb hier al eerder het een en ander over verteld en zal dit morgen wat uitgebreider proberen te doen.

Het einde van dit topic komt dan in zicht en het lijkt me leuk om daarmee af te sluiten.

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 14:29 schreef Bracha020 het volgende:

[..]

Ik heb hier al eerder het een en ander over verteld en zal dit morgen wat uitgebreider proberen te doen.

Het einde van dit topic komt dan in zicht en het lijkt me leuk om daarmee af te sluiten.

bedankt maar weer, je doet het toch best wel goed
, aardig

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 14:28 schreef klappernootopreis het volgende:

[..]

maar dan wil ik wel een cel met meerdere slaapplaatsen

Wat mij betreft mag je nog een kartonnen feestmuts ook.

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 14:31 schreef Bracha020 het volgende:

[..]

Wat mij betreft mag je nog een kartonnen feestmuts ook.

maar dan wel 5 paarse, anders komen we niet.

Kun je iets meer vertellen over hoe een TBS kliniek er fysiek uit ziet? Ik kan me zo voorstellen dat het elementen heeft van een gevangenis, van een zorginstelling en van een woning. Worden er bepaalde kleuren veel gebruikt of vermeden? Is het een grote ruimte of zijn er van elkaar gescheiden kleinere woongroepen?

Hoe werkt de hiërarchie bij de behandeling van patiënten? Is er 1 hoofdbehandelaar die besluiten mag nemen over de behandeling van een patiënt of heeft iedereen een specialisme en is het afhankelijk van de situatie wie een besluit neemt?

Tenslotte een vraag over de indeling van de patiënten. In een TBS kliniek zitten mensen met een scala aan ziektes en ook met verschillende misdrijven. Hoe wordt bepaald welke mensen beter wel en niet in elkaars omgeving kunnen komen?

Dank voor je deelname aan dit topic Bracha. Interessant! Ook interessant om jouw genuanceerde visie te lezen.

Je maakt het onderscheid tussen verpleging en behandeling. Kun je eens uitleggen wat verpleging inhoudt?

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 13:14 schreef Bracha020 het volgende:

[..]

Ik vind al je vragen prima maar als je mij vraagt hoe iets is en ik geef je daar vervolgens netjes antwoord op dan lijkt het me niet nodig om dat dan zelf weer op een andere manier te 'zien' en als een 'gewenste situatie' te betitelen.
Ik vertel jou hoe de situatie op mijn werkvloer is, jij kunt dat niet weten.

Investeringen zijn ook dagelijks en veelvuldig aan de orde zonder de gevolgen die jij schetst, je vult nu dingen in.

Laten we a.u.b. als volwassen mensen met elkaar blijven communiceren.

Kijk hier is nog een topic over mensen, agenten in dit geval, die ook allemaal beweerd hebben dat ze hun werk met volledige integriteit zouden uitvoeren.

NWS / Veel corruptie bij politie

Maar een intentieverklaring en goede voornemens is niet automatisch afdoende om taken naar eer en geweten uit te voeren en zoals je zelf al zei overal worden fouten gemaakt; en dus ook in jouw systeem. Het systeem waarin jij werkzaam bent is niet heilig en ook daar worden blunders in gemaakt hoe mooi sommige mensen uit jouw wereld het ook willen presenteren (0,003%).

Daarnaast zul je de nodige feedback (cq kritiek) geven aan jouw patienten die dat voor zoete koek dienen te slikken omdat jij zoals je zelf al zei en vindt tot de gezonde categorie mensen behoort. Wat mij dan verbaast is dat je dan zo geagiteerd reageert als ik mijn interpretatie van jouw antwoord als feedback geef.

Als jij beweert dat je op een gelijkwaardige manier met jouw patienten omgaat, wat maakt dan dat mensen niet naar jou toe kritsch mogen zijn en dat ze dan ineens niet volwassen zouden zijn zoals je hierboven beweert.

Dat komt op mij niet gelijkwaardig over; met zo'n houding probeer je jezelf boven de ander te stellen wat voor jou wellicht een manier is om samen met je grapjes een veilige afstand in te bouwen, maar nogmaals het doet voor mij weinig gelijkwaardig aan.

[ Bericht 0% gewijzigd door Tengano op 23-05-2019 19:52:26 ]

quote:

Op donderdag 23 mei 2019 19:43 schreef Tengano het volgende:

[..]

Kijk hier is nog een topic over mensen, agenten in dit geval, die ook allemaal beweerd hebben dat ze hun werk met volledige integriteit zouden uitvoeren.

NWS / Veel corruptie bij politie

Maar een intentieverklaring en goede voornemens is niet automatisch afdoende om taken naar eer en geweten uit te voeren en zoals je zelf al zei overal worden fouten gemaakt; en dus ook in jouw systeem. Het systeem waarin jij werkzaam bent is niet heilig en ook daar worden blunders in gemaakt hoe mooi sommige mensen uit jouw wereld het ook willen presenteren (0,003%).

Daarnaast zul je de nodige feedback (cq kritiek) geven aan jouw patienten die dat voor zoete koek dienen te slikken omdat jij zoals je zelf al zei en vindt tot de gezonde categorie mensen behoort. Wat mij dan verbaast is dat je dan zo geagiteerd reageert als ik mijn interpretatie van jouw antwoord als feedback geef.

Als jij beweert dat je op een gelijkwaardige manier met jouw patienten omgaat, wat maakt dan dat mensen niet naar jou toe kritsch mogen zijn en dat ze dan ineens niet volwassen zouden zijn zoals je hierboven beweert.

Dat komt op mij niet gelijkwaardig over; met zo'n houding probeer je jezelf boven de ander te stellen wat voor jou wellicht een manier is om samen met je grapjes een veilige afstand in te bouwen, maar nogmaals het doet voor mij weinig gelijkwaardig aan.

Heel mooi en interessant allemaal, maar niet relevant hier, ik doel heel ergens anders op.

Iedereen mag kritisch zijn, ook naar mij toe.
Op mijn werk geldt dit ook, mensen moeten daar juist kritisch zijn.
Een patiënt die niet kritisch is daar kan ik niet veel mee.
De basis van resultaat is een goede wisselwerking tussen mensen, gebaseerd op gelijkwaardigheid.
Hoe vreemd dat voor sommige mensen ook zal klinken omdat alles zich binnen gesloten muren afspeelt en de hulpverlener aan het eind van de dag weer naar huis gaat.
Ik heb hier al vaker over geschreven.

Door je zin 'Daarnaast zul je de nodige feedback (cq kritiek) geven aan jouw patienten die dat voor zoete koek dienen te slikken omdat jij zoals je zelf al zei en vindt tot de gezonde categorie mensen behoort' merk ik dat je totaal geen idee hebt hoe het er binnen een FPC aan toegaat.
Dat is heel logisch maar je doet er wel uitlatingen over.

Omdat ik 'gezond' ben maakt dat mij nog niet beter of belangrijker dan mijn patienten, het zorgt er niet voor dat ik bepaalde dingen kan afdwingen.
Niemand slikt bij ons iets voor 'zoete koek' (jouw woorden...).
Wanneer iemand het niet met iets eens is dan slikt die persoon gewoon niet.
Zo simpel is dat, dan staat een behandeling stil.

Waar het om gaat is dat mijn patiënten meestal geen kennis hebben van dingen waar ik jarenlang voor gestudeerd heb en waarmee ik hun zodoende kan helpen.
Daarnaast hebben ze de resultaten (van lotgenoten) niet gezien, resultaten die wij wel kennen.
Patiënten komen tot een bepaald besef wanneer ze verbetering gaan ervaren, en dit gaat meestal in kleine stapjes.
Met dergelijke uitlatingen leg je mijn patiënten woorden in de mond, je vult dingen in voor mensen in zeer complexe omstandigheden en situaties waar je totaal geen weet van hebt.
Jij kunt niet weten hoe ik werk en hoe mijn patiënten (mensen waarmee ik zeer intensief werk) denken.
De resultaten die we samen boeken kun je ook niet inzien.
Als jij dit allemaal in twijfel gaat trekken dan is dat onvolwassen gedrag.

Woorden als 'heilig' gebruik ik helemaal niet.
Dat sommige dingen voor jou weinig gelijkwaardig aandoen is ook helemaal niet raar.
Om dat op een andere en juiste manier te gaan zien en goed te kunnen begrijpen zou je moeten meelopen in een instelling en betrokken moeten zijn bij een traject.

Ik vind het prima wanneer je met een linkje van een of ander topic komt met verhalen over agenten die 'allemaal beweerd hebben dat ze hun werk met volledige integriteit zouden uitvoeren' maar het is allemaal niet relevant.
Het ging hier even over mijn persoonlijke ervaringen, mijn integriteit en niet die van anderen.

quote:

Op donderdag 23 mei 2019 21:45 schreef Bracha020 het volgende:

[..]

Heel mooi en interessant allemaal, maar niet relevant hier, ik doel heel ergens anders op.

Iedereen mag kritisch zijn, ook naar mij toe.
Op mijn werk geldt dit ook, mensen moeten daar juist kritisch zijn.
Een patiënt die niet kritisch is daar kan ik niet veel mee.
De basis van resultaat is een goede wisselwerking tussen mensen, gebaseerd op gelijkwaardigheid.
Hoe vreemd dat voor sommige mensen ook zal klinken omdat alles zich binnen gesloten muren afspeelt en de hulpverlener aan het eind van de dag weer naar huis gaat.
Ik heb hier al vaker over geschreven.

Door je zin 'Daarnaast zul je de nodige feedback (cq kritiek) geven aan jouw patienten die dat voor zoete koek dienen te slikken omdat jij zoals je zelf al zei en vindt tot de gezonde categorie mensen behoort' merk ik dat je totaal geen idee hebt hoe het er binnen een FPC aan toegaat.
Dat is heel logisch maar je doet er wel uitlatingen over.

Omdat ik 'gezond' ben maakt dat mij nog niet beter of belangrijker dan mijn patienten, het zorgt er niet voor dat ik bepaalde dingen kan afdwingen.
Niemand slikt bij ons iets voor 'zoete koek' (jouw woorden...).
Wanneer iemand het niet met iets eens is dan slikt die persoon gewoon niet.
Zo simpel is dat, dan staat een behandeling stil.

Waar het om gaat is dat mijn patiënten meestal geen kennis hebben van dingen waar ik jarenlang voor gestudeerd heb en waarmee ik hun zodoende kan helpen.
Daarnaast hebben ze de resultaten (van lotgenoten) niet gezien, resultaten die wij wel kennen.
Patiënten komen tot een bepaald besef wanneer ze verbetering gaan ervaren, en dit gaat meestal in kleine stapjes.
Met dergelijke uitlatingen leg je mijn patiënten woorden in de mond, je vult dingen in voor mensen in zeer complexe omstandigheden en situaties waar je totaal geen weet van hebt.
Jij kunt niet weten hoe ik werk en hoe mijn patiënten (mensen waarmee ik zeer intensief werk) denken.
De resultaten die we samen boeken kun je ook niet inzien.
Als jij dit allemaal in twijfel gaat trekken dan is dat onvolwassen gedrag.

Woorden als 'heilig' gebruik ik helemaal niet.
Dat sommige dingen voor jou weinig gelijkwaardig aandoen is ook helemaal niet raar.
Om dat op een andere en juiste manier te gaan zien en goed te kunnen begrijpen zou je moeten meelopen in een instelling en betrokken moeten zijn bij een traject.

Ik vind het prima wanneer je met een linkje van een of ander topic komt met verhalen over agenten die 'allemaal beweerd hebben dat ze hun werk met volledige integriteit zouden uitvoeren' maar het is allemaal niet relevant.
Het ging hier even over mijn persoonlijke ervaringen, mijn integriteit en niet die van anderen.

op mij kwam en kom je integer over
als je je zo opensteld krijg je een paar vuurpijlen op je af

komt goed, is goed

quote:

Op donderdag 23 mei 2019 12:28 schreef Moonah het volgende:
Dank voor je deelname aan dit topic Bracha. Interessant! Ook interessant om jouw genuanceerde visie te lezen.

Je maakt het onderscheid tussen verpleging en behandeling. Kun je eens uitleggen wat verpleging inhoudt?

Dank je.

Ik zal later even reageren op je vraag, dat is namelijk wel een interessante.

quote:

Op donderdag 23 mei 2019 21:50 schreef christmastsunami het volgende:

[..]

op mij kwam en kom je integer over
als je je zo opensteld krijg je een paar vuurpijlen op je af

komt goed, is goed

Dank je.

quote:

Op donderdag 23 mei 2019 21:45 schreef Bracha020 het volgende:

[..]

Door je zin 'Daarnaast zul je de nodige feedback (cq kritiek) geven aan jouw patienten die dat voor zoete koek dienen te slikken omdat jij zoals je zelf al zei en vindt tot de gezonde categorie mensen behoort' merk ik dat je totaal geen idee hebt hoe het er binnen een FPC aan toegaat.
Dat is heel logisch maar je doet er wel uitlatingen over.

Omdat ik 'gezond' ben maakt dat mij nog niet beter of belangrijker dan mijn patienten, het zorgt er niet voor dat ik bepaalde dingen kan afdwingen.
Niemand slikt bij ons iets voor 'zoete koek' (jouw woorden...).
Wanneer iemand het niet met iets eens is dan slikt die persoon gewoon niet.
Zo simpel is dat, dan staat een behandeling stil.

Waar het om gaat is dat mijn patiënten meestal geen kennis hebben van dingen waar ik jarenlang voor gestudeerd heb en waarmee ik hun zodoende kan helpen.

Het lijkt erop dat je hiermee zelf duidelijk maakt dat ik gelijk heb en dat die mensen weinig andere keuzes hebben dan jouw goeie ideeen voor zoete koek te slikken. Anders staat hun behandeling stil zeg je, en dan kan het wss wel ff duren voordat ze weer op avontuur mogen. Dat komt op mij weinig over alsof ze een eigen vrije keuze hebben zoals je tegelijkertijd probeert te suggereren. Klinkt meer als: My way or the Highway

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 15:37 schreef Faraday01 het volgende:
Kun je iets meer vertellen over hoe een TBS kliniek er fysiek uit ziet? Ik kan me zo voorstellen dat het elementen heeft van een gevangenis, van een zorginstelling en van een woning. Worden er bepaalde kleuren veel gebruikt of vermeden? Is het een grote ruimte of zijn er van elkaar gescheiden kleinere woongroepen?

Hoe werkt de hiërarchie bij de behandeling van patiënten? Is er 1 hoofdbehandelaar die besluiten mag nemen over de behandeling van een patiënt of heeft iedereen een specialisme en is het afhankelijk van de situatie wie een besluit neemt?

Tenslotte een vraag over de indeling van de patiënten. In een TBS kliniek zitten mensen met een scala aan ziektes en ook met verschillende misdrijven. Hoe wordt bepaald welke mensen beter wel en niet in elkaars omgeving kunnen komen?

Ik zal later nog even op de laatste openstaande vragen, dus ook de jouwe reageren.

Ik hou het topic nog open tot maandag.

quote:

Op donderdag 23 mei 2019 22:10 schreef Tengano het volgende:

[..]

Het lijkt erop dat je hiermee zelf duidelijk maakt dat ik gelijk heb en dat die mensen weinig andere keuzes hebben dan jouw goeie ideeen voor zoete koek te slikken. Anders staat hun behandeling stil zeg je, en dan kan het wss wel ff duren voordat ze weer op avontuur mogen. Dat komt op mij weinig over alsof ze een eigen vrije keuze hebben zoals je tegelijkertijd probeert te suggereren. Klinkt als: My way or the Highway

Je zegt het zelf al: 'Het lijkt erop'.
Daar zit het probleem.

Wederom vul je dingen in.
Een behandeling die (tijdelijk) stilstaat hoeft geen invloed te hebben op, zoals jij het zegt 'op avontuur' mogen.
Verpleging gaat namelijk door.

Helaas zitten sommige dingen (zoals ik je nu al meerdere keren heb geprobeerd uit te leggen) nogal anders en niet zo zwart-wit in elkaar.

[ Bericht 4% gewijzigd door Bracha020 op 23-05-2019 22:37:13 ]

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 12:00 schreef christmastsunami het volgende:

[..]

pienter?, heb je indonesische roots?

Nee, is het een Indonesisch woord?

quote:

Op donderdag 23 mei 2019 22:43 schreef Bracha020 het volgende:

[..]

Nee, is het een Indonesisch woord?

Pienter, is volgens mij wat hier niet zo vaak gebruikt wordt

quote:

Op donderdag 23 mei 2019 22:43 schreef Bracha020 het volgende:

Nee, is het een Indonesisch woord?

maar hangt misschien ook af van waar je in Nederland woont of het vaak gebruikt wordt of niet.

quote:

Op donderdag 23 mei 2019 22:10 schreef Tengano het volgende:

Het lijkt erop dat je hiermee zelf duidelijk maakt dat ik gelijk heb en dat die mensen weinig andere keuzes hebben dan jouw goeie ideeen voor zoete koek te slikken. Anders staat hun behandeling stil zeg je, en dan kan het wss wel ff duren voordat ze weer op avontuur mogen. Dat komt op mij weinig over alsof ze een eigen vrije keuze hebben zoals je tegelijkertijd probeert te suggereren. Klinkt meer als: My way or the Highway

Wat een vervelende opmerkingen maak jij steeds. Wat is jouw frustratie of band met TBS-patiënten of -behandelaars om zo te muggenziften?
Waarom ga jij steeds van het negatieve uit?

quote:

Op dinsdag 21 mei 2019 21:46 schreef Brybry het volgende:

[..]

Ondanks dat wij beide werken in "dezelfde wereld" hebben wij, zoals ik lees uit jouw post, andere belangen.

De mensen waarmee ik werk zijn onderdeel van de maatschappij of zitten in een traject om dat weer te worden, mijn taak is om deze personen te helpen weer volwaardig burger te worden.
Daarnaast heb ik de taak om te signaleren en heb ik een verantwoording naar de stad/wijk/buurt waarin deze woont.

Je stelt dat het tbs systeem 1 van de meest succesvolle systemen ter wereld is,dat klopt helemaal.Aan statistieken heb ik echter weinig....
Er zijn mensen geweest die naar mijn mening, onbehandelbaar zijn, roofdieren of hoe je het ook wil noemen. De reclassering is een lachertje en ik als hulpverlener vind het verschrikkelijk dat ik bij wijze van spreke moet afwachten totdat diegene de fout in gaat zodat hij/zij het systeem weer in gaan.
Jij noemt het "incidenten". Feitelijk juist maar waar je in jouw post aan voorbij gaat is dat die incidenten hele nare gevolgen hebben. Het kan aan je schrijfwijze liggen maar ik vind dat je dit behoorlijk bagatelliseert.

Ik maak fouten, jij maakt fouten, daar zijn wij mensen voor. Maar als iemand die op de straat werkt zijn dit voorbeelden die mij frustreren en ik denk echt dat er een hoop verbetering nodig is.

Onbehandelbare patiënten keren niet terug in de maatschappij.
Deze mensen komen uiteindelijk terecht in een longstay-kliniek en komen meestal nooit meer vrij.

Ook wij hebben een grote verantwoordelijkheid.
We weten meestal niet waar een persoon gaat verblijven eenmaal terug in de samenleving, dit kan overal zijn.
Daarnaast komt men uiteindelijk meestal bij ons uit wanneer zo’n iemand opnieuw de fout ingaat.

De term ‘roofdieren’ vind ik hier niet helemaal op zijn plaats, al helemaal niet van iemand in jouw positie.
Achteraf is dat altijd makkelijk praten.
In de forensische psychiatrie streven we naar zoveel mogelijk behandelingsvormen waarvan evident is dat ze effect hebben, maar je moet niet het onmogelijke verwachten.
Bij behandeling van het lichaam valt het effect meestal te meten in cijfers, uitkomsten hangen niet af van wat de patiënt zegt.
Je kunt resultaten dan zelfs meten bij mensen die bewusteloos zijn.
Bij behandelen van de psyche gebeurt dit meten echter via het oordeel van de patiënt en de behandelaars, het blijft altijd een schatting.
Of een forensisch psychiatrische behandeling succes heeft gehad is pas duidelijk wanneer na een aantal jaren is gebleken dat de patiënt niet in zijn oude gedrag is teruggevallen.
Dit zou jij toch echt moeten weten.

Somatische geneeskunde komt veel vaker voor, de resultaten kunnen wereldwijd worden vergeleken bij miljoenen mensen, het heeft altijd een voorsprong.
Maar net als in de forensische psychiatrie staat bij dergelijke medische behandelingen het resultaat ook nooit voor honderd procent vast.
Hoe vaak komt het niet voor dat iemand goed is behandeld voor kanker en de ziekte na verloop van tijd weer de kop opsteekt.
Iemand die al geruime tijd genezen is verklaard kan weer ziek worden.

En zo kan een ex-tbs’er na een perfect traject en eindrapportage de deur uitlopen om daarna keihard terug te vallen.
Soms is dat gelijk maar het kan ook vele jaren duren, precies hetzelfde als bij een lichamelijke ziekte.
Iemand kan een heel nieuw leven opbouwen waarin alles perfect verloopt, soms tientallen jaren lang en dan alsnog een terugval krijgen.
Mensen (zo ook in een tbs-kliniek) zijn namelijk vaak niet de hele dag 'ziek' of 'gestoord'.
En vaak ook niet dagelijks.

Incidenten zullen blijven plaatsvinden, wat er ook verandert.
Ik ben er zelf dan ook van overtuigd dat ‘verbetering’ wat dit betreft niet mogelijk is, ik zou namelijk niet weten hoe.
Ik heb al eerder gezegd dat ik wat dat betreft alleen graag in de toekomst zou willen kunnen kijken.
Dan kun je dingen honderd procent voorkomen.

Mensen worden met de wet in de hand losgelaten en dit gebeurt ook nog eens om jou en mij te beschermen tegen de ‘gevaarlijke boze overheid’.
Als we echt helemaal willen uitsluiten dat iemand die ooit en door wat voor reden of vanuit welke situatie dan ook iets vreselijks deed dit nooit meer kan doen dan moeten we die gelijk en voor eeuwig achter slot en grendel zetten.
En de meeste mensen zijn het er wel over eens dat we dat niet willen in Nederland.
We kijken altijd naar oorzaken, omdat we weten dat die er meestal wel zijn.

Ik vind jouw hele gedachtegang als hulpverlener sowieso een beetje vreemd.
Afwachten tot iemand weer de fout ingaat is in deze wereld namelijk nogal vaak aan de orde, en ook daarvoor zijn wij hulpverlener.
Ik schreef al dat je niet het onmogelijke moet verwachten.

Daarnaast heb ik al meerdere keren benoemd dat ook ik ernstige delicten vreselijk vind.
Ik kan me dus niet echt vinden in de zin ‘ik vind dat je dit behoorlijk bagatelliseert’.

[ Bericht 0% gewijzigd door Bracha020 op 24-05-2019 08:13:46 ]

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 00:23 schreef Tengano het volgende:

[..]

Als jij geslepen bent, komt dat bijvoorbeeld voort uit angst. Angst dat je het op een normale manier niet zou kunnen handelen of bang bent om bedrogen te worden oid. Dingen die je meestal in je jeugd hebt aangeleerd. Als ze je in zo'n behandeling wakker kunnen maken dat je het daarom je hele leven zo doet, heb je tien jaar om het op een normale manier te proberen.

Nou in tien jaar kun je ook een andere taal leren, dus nieuw gedrag of een nieuw patroon zou ook moeten kunnen als je maar wil.

Tussen willen en kunnen zit vaak nogal een groot verschil.
Zo te lezen niet in jouw wereld maar ik kan je verzekeren dat het heel vaak aan de orde is.
Niet ieder mens is capabel genoeg of bezit de capaciteiten.

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 00:56 schreef christmastsunami het volgende:

[..]

en toch is er een probleem met wetgeving
we hebben hier afgesproken dat alleen politie of het leger, geweld mag uit oefenen

maar jij, moet alles maar pikken, je kan vuurwerk gooien naar ambulance personeel en dan doen we , oeehhooehhooe wat is dat erg zeg

ik vind het toch bizar dat je in geval van een aagresieve gevaarlijke gek, je maar moet wachten op de juiste hulpverleners, die dus altijd te laat komen

Denk je zelf niet dat als we daaraan gaan beginnen het eind een beetje zoek is?
Wie bepaalt of iemand een ‘agresieve gevaarlijke gek’ is? Jij?
Wie bewijst dat?

Iemand kan jou wel neerknuppelen en vervolgens zeggen dat hij dat deed omdat jij een 'agresieve gevaarlijke gek' bent terwijl dit misschien niet zo is.
Zeggen dat jij hem aanviel terwijl dat misschien niet het geval was.

Wat ga je dan zeggen?

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 13:02 schreef christmastsunami het volgende:

[..]

hoe zie je het voor je dan?, iemand die gaat werken aan een persoonlijkheids stoornis?

ik weet dat je het goed bedoelt, dat is me nou wel duidelijk

stel iemand slaat graag zwakkere vrouwen in elkaar, nou kan je diegene proberen te overtuigen dat dat niet hoort en dan kan ie zijn gedrag aanpassen

maar het zit er in Bracha, ik weet dat ik niet zo positief ben, maar kijk uit, het zit er in,en dat krijgt ie zelf er niet uit

Dat is precies de reden waarom hij bij ons verblijft.

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 13:53 schreef FlippingCoin het volgende:

[..]

En zou dit veranderen wanneer het mensen zonder stoornis zou betreffen?

Dit zou kunnen ja.

quote:

Op vrijdag 24 mei 2019 07:00 schreef Bracha020 het volgende:

[..]

Dit zou kunnen ja.

Waar zit het verschil hem dan in? Zou je de persoon zonder stoornis de eigenechap slecht toedichten en de persoon met een stoornis als slachtoffer van omstandigheden?

Enorm leuk topic!
Erg leuk om te lezen.

Ik lees dat je soms met pedofielen werkt.
Mijn vraag: als ik hoor over pedofielen hoor ik vaak de termen DSM en parafielie.
Weet jij misschien wat dit inhoud en wat vind jij van de heksenjachten op pedo's ?

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 14:03 schreef Bracha020 het volgende:

Mijn targets zijn zoveel mogelijk kunnen betekenen binnen het systeem en voor de patiënten.
En plezier in mijn werk te blijven houden, ook heel belangrijk.

In principe is het hele team verantwoordelijk voor alles omdat we allemaal met elkaar te maken hebben en veel dingen elkaar overlappen.
Maar er zijn collega's die alleen dingen als sport of arbeid doen en dan ook alleen daar verantwoordelijk voor zijn.

Zelf hou ik me meestal met meerdere dingen bezig, dit verschilt ook van patiënt tot patiënt en van situatie tot situatie.

Als patiënten niet goed functioneren wordt gekeken naar de mogelijke oorzaken en wordt indien nodig de behandeling en/of het rooster aangepast.

Ik ervaar geen prestatiedruk, wel een gezonde werkdruk.
Angst om mijn baan kwijt te raken heb ik niet.
Zoiets kan altijd gebeuren, ook buiten jouw schuld om, dit heb je vaak niet in de hand.

Indien je doelt op fouten die eventueel gemaakt kunnen worden is het antwoord ook nee.
Fouten worden overal gemaakt en door iedereen, vaak zijn ze ook niet te voorkomen.
Ik ben daar niet mee bezig.

Men zou mij kunnen ontslaan wanneer ik iets doe wat tegen de regels ingaat, of misschien wanneer ik een enorme blunder zou maken.

Ik heb daar eigenlijk nog nooit echt over nagedacht, ik denk ook niet dat je dat moet gaan doen.

Bedankt voor het antwoord en het is natuurlijk ook wel zwaar werk wat überhaupt bijna niemand wil doen dus met concrete targets jaag je personeel ook weg. Maar waar ik me wel zorgen om maak is dat "zoveel mogelijk betekenen" niet erg concreet is. Hoe controleer je of cliënten daadwerkelijk veranderen of maar doen alsof en alle therapie voor niks is? Dat is dus alleen achteraf mogelijk schrijf je. Wordt er nog onderzocht hoe dit eerder kan worden vastgesteld?

[ Bericht 2% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 24-05-2019 21:51:30 ]

quote:

Op vrijdag 24 mei 2019 21:43 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Bedankt voor het antwoord en het is natuurlijk ook wel zwaar werk wat überhaupt bijna niemand wil doen dus met concrete targets jaag je personeel ook weg. Maar waar ik me wel zorgen om maak is dat "zoveel mogelijk betekenen" niet erg concreet is. Hoe controleer je of cliënten daadwerkelijk veranderen of maar doen alsof en alle therapie voor niks is? Dat is dus alleen achteraf mogelijk schrijf je. Wordt er nog onderzocht hoe dit eerder kan worden vastgesteld?

Tbs is niet bedoeld als straf en het is ook niet bedoeld voor genezing.
Ik heb het al vaker benoemd maar de tbs richt zich niet op de genezing van de patiënt maar op het belang van de samenleving.
De klacht van de samenleving staat centraal, niet de klacht van de patiënt.
En zo is de insteek ook echt.
De maatregel (de tbs) is bedoeld voor terugvalpreventie en verlaging van het gevaar.

Toch richten wij ons wel degelijk op het welzijn van de patiënt, want ook zijn of haar welzijn blijkt in de praktijk dikwijls preventie van recidive te zijn.
Naarmate mensen meer tevreden zijn met hun bestaan lopen zij namelijk minder risico dat zij terugvallen in hun vroegere misdrijven.
We houden ze daarom ook nieuwe kansen en mogelijkheden voor.
'Concrete targets' (zoals jij het omschrijft) dienen juist behaald te worden, om een goede inschatting te kunnen maken.

Waar het om gaat is dat mensen voortaan dingen kunnen 'laten'.
Dat hij of zij het niet meer 'hoeft' te doen en weerstand kan bieden bij een nieuwe verleiding.
Net zoals bij een verslaving tot een bepaald besef komen.

Bij veel stoornissen gaan we er ook niet vanuit dat de patiënt 'geneest'.
Het is immers maar de vraag of er iets te 'genezen' valt.
Hoofddoel is dat de patiënt zijn gedrag onder controle krijgt.
Gekeken wordt of de patiënt tot dit doel gemotiveerd is.
Indien dit het geval is dan dan zoeken we samen hem of haar naar een weg om dit doen, te bereiken.
Wanneer de motivatie er niet is dan werken we eraan dat hij of zij de noodzaak van dit doel gaat inzien.

Wat betreft het inschatten: daar zijn natuurlijk allerlei mogelijkheden voor.
De psychiatrische zorg maakt gebruik van allerlei middelen, manieren en complexe testen.
Ik denk dat de meeste mensen wel eens van psychotherapie (het werken via de psyche van de therapeut en de psyche van de patiënt) en cognitieve gedragstherapie (het voornamelijk in groepen en met modules werken) hebben gehoord.
Daarnaast zijn er ook vaak lichamelijke veranderingen en verbeteringen te ontdekken.
Een stoornis kan soms ook berusten op een lichamelijke afwijking, en soms op een combinatie van dingen.
Ook medicatie kan heel veel doen en duidelijk maken.

Misschien heb je ook wel eens gehoord van risicotaxatie-instrumenten.
In een lang en intensief proces worden d.m.v. wetenschappelijk onderbouwde 'vragenlijsten' (niet al te letterlijk nemen) op een gestructureerde manier zowel de risicofactoren als 'beschermde' factoren in kaart gebracht waarna de diverse factoren adequaat geïnterpreteerd en geïntegreerd worden in een zogenoemd eindoordeel.
Hierbij wordt niet alleen een algemene uitspraak gedaan over het risico dat iemand tot gewelddadig gedrag zal komen (laag-matig-hoog) maar wordt ook gespecificeerd wat in termen van bijvoorbeeld de aard en ernst precies aan gewelddadig gedrag wordt verwacht en binnen welke context.
We noemen dit ook wel scenarioplanning.

Natuurlijk kan iemand de boel proberen te manipuleren, maar daar wordt vroeg of laat in dit zeer intensieve traject waar veel mensen met de nodige ervaring bij betrokken zijn echt wel doorheen geprikt.

Buitenstaanders hebben van therapie wel eens verwachtingen die niet reëel zijn.
Bijvoorbeeld dat therapie iemand kan genezen.
(Psycho)therapie kan iemand helpen bij wat hij of zij zelf nastreeft en op eigen kracht niet kan bereiken.
Het kan geen mensen veranderen die zelf niet willen veranderen.
Als iemand 'onbehandelbaar' blijkt te zijn (niet wil meewerken) dan keert hij of zij echt niet terug in de samenleving.

Feit blijft echter dat je pas achteraf kunt zeggen of een traject/behandeling gewerkt heeft.
Maar dit geldt ook voor een operatie of bestraling.

Waarom denk je trouwens dat bijna niemand dit werk zou willen doen?
Enorm veel mensen vinden hun plek in de zorg, zo ook de forensische.
Het gebeurt regelmatig dat er lange wachtlijsten zijn op universiteiten, ik ken veel mensen die er niet terecht kunnen.

Interessant topic, ben het al een tijdje aan het volgen. Denk je dat je dit beroep je hele leven kunt uitoefenen, aangezien intimidatie en fysiek geweld toch regelmatig voorkomen ?

quote:

Op zaterdag 25 mei 2019 00:51 schreef Bracha020 het volgende:

[..]

Tbs is niet bedoeld als straf en het is ook niet bedoeld voor genezing.
Ik heb het al vaker benoemd maar de tbs richt zich niet op de genezing van de patiënt maar op het belang van de samenleving.
De klacht van de samenleving staat centraal, niet de klacht van de patiënt.
En zo is de insteek ook echt.
De maatregel (de tbs) is bedoeld voor terugvalpreventie en verlaging van het gevaar.

Toch richten wij ons wel degelijk op het welzijn van de patiënt, want ook zijn of haar welzijn blijkt in de praktijk dikwijls preventie van recidive te zijn.
Naarmate mensen meer tevreden zijn met hun bestaan lopen zij namelijk minder risico dat zij terugvallen in hun vroegere misdrijven.
We houden ze daarom ook nieuwe kansen en mogelijkheden voor.
'Concrete targets' (zoals jij het omschrijft) dienen juist behaald te worden, om een goede inschatting te kunnen maken.

Waar het om gaat is dat mensen voortaan dingen kunnen 'laten'.
Dat hij of zij het niet meer 'hoeft' te doen en weerstand kan bieden bij een nieuwe verleiding.
Net zoals bij een verslaving tot een bepaald besef komen.

Bij veel stoornissen gaan we er ook niet vanuit dat de patiënt 'geneest'.
Het is immers maar de vraag of er iets te 'genezen' valt.
Hoofddoel is dat de patiënt zijn gedrag onder controle krijgt.
Gekeken wordt of de patiënt tot dit doel gemotiveerd is.
Indien dit het geval is dan dan zoeken we samen hem of haar naar een weg om dit doen, te bereiken.
Wanneer de motivatie er niet is dan werken we eraan dat hij of zij de noodzaak van dit doel gaat inzien.

Wat betreft het inschatten: daar zijn natuurlijk allerlei mogelijkheden voor.
De psychiatrische zorg maakt gebruik van allerlei middelen, manieren en complexe testen.
Ik denk dat de meeste mensen wel eens van psychotherapie (het werken via de psyche van de therapeut en de psyche van de patiënt) en cognitieve gedragstherapie (het voornamelijk in groepen en met modules werken) hebben gehoord.
Daarnaast zijn er ook vaak lichamelijke veranderingen en verbeteringen te ontdekken.
Een stoornis kan soms ook berusten op een lichamelijke afwijking, en soms op een combinatie van dingen.
Ook medicatie kan heel veel doen en duidelijk maken.

Misschien heb je ook wel eens gehoord van risicotaxatie-instrumenten.
In een lang en intensief proces worden d.m.v. wetenschappelijk onderbouwde 'vragenlijsten' (niet al te letterlijk nemen) op een gestructureerde manier zowel de risicofactoren als 'beschermde' factoren in kaart gebracht waarna de diverse factoren adequaat geïnterpreteerd en geïntegreerd worden in een zogenoemd eindoordeel.
Hierbij wordt niet alleen een algemene uitspraak gedaan over het risico dat iemand tot gewelddadig gedrag zal komen (laag-matig-hoog) maar wordt ook gespecificeerd wat in termen van bijvoorbeeld de aard en ernst precies aan gewelddadig gedrag wordt verwacht en binnen welke context.
We noemen dit ook wel scenarioplanning.

Natuurlijk kan iemand de boel proberen te manipuleren, maar daar wordt vroeg of laat in dit zeer intensieve traject waar veel mensen met de nodige ervaring bij betrokken zijn echt wel doorheen geprikt.

Buitenstaanders hebben van therapie wel eens verwachtingen die niet reëel zijn.
Bijvoorbeeld dat therapie iemand kan genezen.
(Psycho)therapie kan iemand helpen bij wat hij of zij zelf nastreeft en op eigen kracht niet kan bereiken.
Het kan geen mensen veranderen die zelf niet willen veranderen.
Als iemand 'onbehandelbaar' blijkt te zijn (niet wil meewerken) dan keert hij of zij echt niet terug in de samenleving.

Feit blijft echter dat je pas achteraf kunt zeggen of een traject/behandeling gewerkt heeft.
Maar dit geldt ook voor een operatie of bestraling.

Waarom denk je trouwens dat bijna niemand dit werk zou willen doen?
Enorm veel mensen vinden hun plek in de zorg, zo ook de forensische.
Het gebeurt regelmatig dat er lange wachtlijsten zijn op universiteiten, ik ken veel mensen die er niet terecht kunnen.

'motivatie', daar kan ik eigenlijk niks mee, dat klinkt als die 'knop' die kan worden omgezet en volgens mij zo weer terug kan worden gezet

die Thijs die laatst 3 mensen heeft vermoord, had zich al eerder, meerdere keren aangemeld bij de GGZ instellingen, volgens mij was die gemotiveerd, want dat kwam, denk ik uit zich zelf
en waarschijnlijk, als ik zo in de toekomst kan kijken, zonder andere informatie dan uit de media
was die stoornis zwaar onderschat en werd het geen zelfmoord maar moord

ik dacht laat ik es een wiki doen op het woord 'motivatie'

https://nl.wikipedia.org/wiki/Motivatie

dit ga ik niet in 1 keer sneldoorlezen door hebben, er zitten allerlij haken en ogen aan
lol, zo is het wel mooi samengevat

quote:

Metaforisch beschreven: bij intrinsieke motivatie draait het om het spel, en bij extrinsieke motivatie om de knikkers.

edit: zelfs Erich Fromm wordt erbij gehaald om 'motivatie' uit te leggen
dat zijn zinnen zonder paragrafen, zinnen van ongeveer 1 bladzijde

[ Bericht 6% gewijzigd door christmastsunami op 25-05-2019 13:22:31 ]

quote:

Op zaterdag 25 mei 2019 10:23 schreef Ambystoma_mexicanum het volgende:
Interessant topic, ben het al een tijdje aan het volgen. Denk je dat je dit beroep je hele leven kunt uitoefenen, aangezien intimidatie en fysiek geweld toch regelmatig voorkomen ?

Daar kan ik weinig over zeggen.
Ik weet niet hoe ik daar in de toekomst over ga denken.
Persoonlijke omstandigheden spelen vaak een rol.
Er kunnen dingen veranderen in je leven.
Feit is wel dat de meeste mensen in deze beroepsgroep dit werk hun leven lang blijven doen.
Je kiest natuurlijk niet zomaar even voor een beroep als dit, je weet vaak heel goed wat je drijfveren in het leven zijn.

Fysiek geweld komt niet zo heel vaak voor als mensen soms denken.
Intimidatie wel iets meer, maar beide dingen blijven een uitdaging als je voor dit werk kiest.

Ik heb natuurlijk ooit de bewuste keuze gemaakt om dit werk te gaan doen.
Ik ben gaan studeren omdat ik wou weten hoe het kan zijn dat er mensen bestaan die dingen doen, soms vanuit het niets, die anderen niet doen. Hoe hiermee om te gaan, te behandelen en wat te doen om de kans op recidive te verkleinen.

Ik wist van tevoren natuurlijk dat ik niet met de meest makkelijke mensen in contact zou komen.
Ook dit is een uitdaging voor me en een van de redenen waarom ik dit werk doe.
Zoals ik al eerder aangaf kan iedere verbetering of resultaat (hoe klein ook) die je samen met de patiënt boekt een wereld van verschil maken.
Je hebt samen een doel voor ogen en je ziet dat doel door samen hard en intensief te blijven werken, vol te houden, steeds dichterbij komen.

Zo goed als iedere ex-patiënt waar ik mee werkte heeft zijn of haar plek gevonden in de maatschappij en leeft een nieuw en rustig leven.
Vaak is dat met een (nieuwe) partner of gezin.
De samenleving heeft geen last meer van deze persoon, zijn of haar omgeving (partner, gezin) niet, en ook hij of zij zelf heeft dit niet meer.

Deze nieuwe situatie is mogelijk geworden door een maatregel tbs, waar ik dus mijn bijdrage aan heb geleverd.
Je doet iets wat vreselijk belangrijk is voor de hele maatschappij.
Op dit moment geeft mij dat veel voldoening en daarom zou ik nu dan ook echt niets anders willen doen.

Ik hoop dat ik je vraag hiermee voldoende duidelijk heb beantwoord.

quote:

Op zaterdag 25 mei 2019 13:04 schreef christmastsunami het volgende:

[..]

'motivatie', daar kan ik eigenlijk niks mee, dat klinkt als die 'knop' die kan worden omgezet en volgens mij zo weer terug kan worden gezet

die Thijs die laatst 3 mensen heeft vermoord, had zich al eerder, meerdere keren aangemeld bij de GGZ instellingen, volgens mij was die gemotiveerd, want dat kwam, denk ik uit zich zelf
en waarschijnlijk, als ik zo in de toekomst kan kijken, zonder andere informatie dan uit de media
was die stoornis zwaar onderschat en werd het geen zelfmoord maar moord

We weten niet of hier sprake is geweest van onderschatting.
Er is nog veel onduidelijk over deze zaak en over deze man.
O.a. waarom hij niet gedwongen opgenomen is.
Daar kunnen veel oorzaken voor zijn.

Het lijkt er inderdaad wel sterk op dat deze man zelf hulp heeft gezocht.

Ik ving net een aankondiging op van de uitzending van Nieuwsuur van vanavond: gaat volgens mij over jou en je collega hulpverleners die met deze groep te maken hebben.
NPO2, 22.00 uur.

quote:

Op zaterdag 25 mei 2019 17:59 schreef Bracha020 het volgende:
Er is nog veel onduidelijk over deze zaak en over deze man.
O.a. waarom hij niet gedwongen opgenomen is.
Daar kunnen veel oorzaken voor zijn.

Het lijkt er inderdaad wel sterk op dat deze man zelf hulp heeft gezocht.

In de berichtgeving wisselt het of hij op een open of gesloten afdeling zat. Ik denk dat hij zich eerst vrijwillig gemeld heeft en dat ze een ibs hebben aangevraagd (of kan dat niet zonder het beroepsgeheim te schenden?) toen hij met bloed op zijn kleren terugkwam van de Brunsummerheide. Anders had hij de volgende dag geen truukje hoeven uithalen om weer op pad te kunnen gaan (hij zou gebruik gemaakt hebben van de commotie rondom een steekpartij van een medepatiënt en/of het brandalarm ingeschakeld hebben). Ik ben benieuwd naar de daadwerkelijke gang van zaken, en hoop dat hij via TBS passende hulp zal krijgen.

quote:

Op donderdag 23 mei 2019 12:28 schreef Moonah het volgende:

Je maakt het onderscheid tussen verpleging en behandeling. Kun je eens uitleggen wat verpleging inhoudt?

Wil je mijn vraag nog beantwoorden? Ik weet nl echt niet wat ik me bij 'verpleging' in een TBS-kliniek moet voorstellen.

quote:

Op zondag 26 mei 2019 14:09 schreef Moonah het volgende:

[..]

Wil je mijn vraag nog beantwoorden? Ik weet nl echt niet wat ik me bij 'verpleging' in een TBS-kliniek moet voorstellen.

Ontzettend moeilijk om via letters even duidelijk uit te leggen.
Vaak overlapt het elkaar en zijn de grenzen heel moeilijk te bepalen.

Toch maken wij wel degelijk onderscheid tussen verpleging en behandeling.

Zoals ik al eerder schreef spreekt de maatregels tbs enkel van 'verpleging', niet van behandeling.
De term 'Forensische zorg' zegt het ook al: Zorg.

Toch is de wetgever er blijkbaar vanuit gegaan dat de psychische conditie van de patiënt tijdens zijn of haar verblijf in de instelling verbeterd kan zijn (dit kan natuurlijk ook).
Dit omdat er dus na een periode van twee jaar beslist wordt over een eventuele verlenging.

Feitelijk gaat niemand een tbs-traject in om 'behandeld' te worden.
De vraag blijft namelijk altijd of er iets te behandelen is.
Zelfs wanneer er een duidelijke stoornis is geconstateerd blijft de vraag of deze stoornis te behandelen valt.
Achteraf is daar pas iets concreets over te zeggen.
Het woord 'behandelen' weegt daarom zwaar en is vaak ook niet reëel.
Daarom wordt het woord ook liever niet al te vaak gebruikt.

Iemand wordt opgenomen ter verpleging, krijgt onderdak, verzorging en wordt beschouwd als patiënt.
Het is echter zo dat de hulpverlener (vaak ook op zijn of haar eigen manier) altijd zal proberen om (zoveel mogelijk) verbetering te realiseren.

Wanneer een bepaalde werkwijze of omgang met een patiënt resultaat oplevert dan voelt het voor zowel patiënt als verpleger ('behandelaar') vaak als behandeling.
Het kan op dat moment ook behandeling zijn.
Maar op dat moment is dat nooit met zekerheid te zeggen.

Forensische patiënten zijn over het algemeen mensen die geen of weinig last hebben van hun eigen gedrag en geweten.
Ze beseffen vaak wel dat ze iets gedaan hebben wat niet goed is maar het lag niet aan hun.
Met maatschappelijk normen hebben ze vaak weinig.
Wanneer je zo’n persoon de ‘les’ probeert te lezen dan stuit je op een hoge muur.
Je bereikt er niets mee.
Verpleging kan iets kleins zijn als zo’n iemand zijn of haar medicatie aanreiken, aandacht geven, luisteren, een boek geven.
Daar begint het vaak mee en het is pure verpleging.

Je kunt met iemand gaan zitten en naar die persoon luisteren.
Je kunt ook luisteren, en wanneer er zich een moment aandient waarop je denkt iets meer te kunnen bereiken (er iets uit te kunnen slepen) proberen om voorzichtig een dialoog aan te gaan zodat er misschien iets in werking wordt gezet.
Dit vereist enorm veel inzicht, ervaring en voorzichtigheid.
Het kan namelijk ook helemaal verkeerd uitpakken en dan kan er de periode daarna sowieso geen sprake zijn van 'behandeling' omdat sommige dingen dan stil kunnen komen te staan.

Het kan soms maanden, zelfs jaren duren voordat het gevoel ontstaat dat iemand naast verpleging ook wel eens met een 'behandeling' bezig kan zijn.
In de normale wereld klinkt dit niet heel erg bijzonder maar in onze wereld ligt dit dus nogal anders, het is vaak enorm complex.

Dit was de moeilijkste vraag die ik hier tot dusverre heb gehad.
Het topic loopt ten einde en ik wou je vraag niet overslaan maar nog steeds vind ik het erg moeilijk om dit allemaal zo duidelijk mogelijk uit te leggen aan mensen die zelf niet in een FPC of FPK werken.
Ik hoop in ieder geval dat ik je een klein beetje duidelijkheid heb kunnen geven.