Persoonlijk denk ik inderdaad dat het goed zou zijn zelfmoord en alles eromheen uit het taboe te halen, wanneer een onderwerp bespreekbaar wordt, is het voor mensen die rondlopen met zelfmoordgedachten wellicht minder moeilijk hun gedachten te bespreken en professionele hulp te zoeken, bespreekbaar maken maakt ook beter begrepen worden.quote:Op zelfmoord rust een taboe. Als er iemand voor de trein springt berichten media er nauwelijks tot niet over, om te voorkomen dat mensen op ideeën worden gebracht. Naar mijn mening is dat verkeerd. Door iets dood te zwijgen voorkom je niet anderen zelfmoord plegen.
Juist door het bespreekbaar te maken en het onder de aandacht brengen van hulpverlening voor mensen met suïcidale gedachten, en begrip te kweken voor mensen die zelfmoordneigingen hebben, bereik je veel meer in mijn ogen.
Nu durven mensen die suïcidaal zijn niet over hun problemen te praten, maar kroppen ze hun ellende net zo lang op tot ze geen uitweg meer zien en tot hun daad overgaan; hun gezin, vrienden en familie getraumatiseerd achterlatend.
Als mensen weten waar ze hulp kunnen krijgen, waar ze kunnen praten, zich gehoord voelen in hun ellende zullen ze minder snel tot daden overgaan. Daarom zou zelfmoord uit de taboesfeer gehaald moeten worden, zodat zelfmoord niet langer de enige uitweg is voor suïcidale mensen, maar ze op tijd beseffen dat ze op een t-splitsing staan en ervoor kunnen kiezen om professionele hulp te zoeken.
Deze column is geschreven naar aanleiding van het onderzoek dat 113 zelfmoordpreventie is gestart met een verdiepend spoedonderzoek naar de achtergronden van zelfdoding onder jongeren tot 20 jaar die overleden in 2017. In dat jaar overleden 81 jongeren, 33 meer dan in 2016. Zelfdoding is al langer de grootste doodsoorzaak onder mensen van 10 tot 29 jaar. Het ministerie van VWS is geschokt over de stijging en heeft de opdracht gegeven met spoed onderzoek te doen.
Denk jij aan zelfmoord? Neem contact op met 113 Zelfmoordpreventie via www.113.nl.
https://frontpage.fok.nl/(...)-uit-taboesfeer.html
Of het een stukje durven is, of gewoonweg niet weten waar je naartoe kunt met je problemen, daar durf ik geen uitspraken over te doen. De campagnes van 113.nl heeft iedereen denk ik ook wel gezien.
Hoe denken jullie hierover? Hebben jullie het idee dat er een taboe is? Moet kunnen praten over zelfmoord vanzelfsprekend worden?
Zelfmoord is de uiterste consequentie van het negatieve geloof dat we allemaal over onszelf hebben diep onbewust, als gevolg van zelfafwijzing dat al begint op het moment dat we peuter zijn. Een negatief geloof ja, geen werkelijkheid. Het is allemaal gebaseerd op een illusie. Maar met vreselijke gevolgen soms, door de diepte en onbewustheid van dit negatieve geloof.
Hier valt veel over te vertellen, maar goed, ik hou het maar even kort.
Nee uiteraard niet, proffesionele hulp inschakelen moet vanzelfsprekend zijn. Het idee dat door het bespreekbaar te maken ook maar iets van het probleem wordt opgelost is naïef tot op het bot. Leidt enkel tot belasting van niet deskundige personen uit de privésfeer met scheve verhoudingen en ontwijken van behandeling tot gevolg.quote:Op woensdag 17 april 2019 19:48 schreef Samzz het volgende:
Moet kunnen praten over zelfmoord vanzelfsprekend worden?
Echtquote:
Ik heb echt nog nooit van '113' gehoord (en kijk toch vrij veel TV), dat kan natuurlijk aan mij liggen, maar hoe effectief zouden die campagnes dan geweest zijn?
? De bushaltereclames van 113 hebben hier máánden de hokjes versierd.Het is gewoon een zwaar onderwerp, waar je niet zomaar even in de kantoortuin over begint met jan en alleman. Net zoals dat je niet over een lekkende anus begint op dat soort plekken. Dat is heel normaal, en zal ook niet veranderen. Ook niet door een column van een of andere idealistische doos.
Overigens is zelfmoord, met de juiste personen op de daarvoor bestemde gelegenheden, wel degelijk bespreekbaar.
Zou het bespreekbaar maken juist niet kunnen leiden tot het opzoeken van die professionele hulp?quote:
[..]
Nee uiteraard niet, proffesionele hulp inschakelen moet vanzelfsprekend zijn. Het idee dat door het bespreekbaar te maken ook maar iets van het probleem wordt opgelost is naïef tot op het bot. Leidt enkel tot belasting van niet deskundige personen uit de privésfeer met scheve verhoudingen en ontwijken van behandeling tot gevolg.
Echter kleeft er ook een grote verantwoordelijkheid aan als het in een groep gebeurt, of deels openbaar (internet). Men kan met goede bedoelingen snel verkeerd getriggerd worden. Persoonlijke begeleiding is imo de beste weg. Echter is dit relatief duur.
Dat ligt toch echt aan jou denk ik dan.quote:
Ik heb echt nog nooit van '113' gehoord (en kijk toch vrij veel TV), dat kan natuurlijk aan mij liggen, maar hoe effectief zouden die campagnes dan geweest zijn?
). Ik weet niet hoe lang het al bestaat maar die campange is ook aan mij voorbij gegaan.Anyway uiteraard is het goed om dat soort dingen te kunnen bespreken. Ik doe dat op professioneel vlak regelmatig (heel expliciet ook, over het hoe/wat/wanneer) maar dat is wel echt andere koek dan prive. Echter probeer ik wel altijd de mogelijkheid te bieden door door te vragen als t even niet zo lekker gaat met vrienden ect.
Het zijn vragen waar je misschien het antwoord niet op wil horen, en dat is wat het zo lastig maakt
Zelfmoord mag inderdaad niet besproken worden, als in 'ik ga zelfmoord plegen en ga dat zus en zo doen'. De discussie over het bespreekbaar maken van kan, denk ik, wel plaatsvinden en zou ook mogelijk moeten zijn, wel zijn we er voorzichtig mee en houden dit topic goed in de gatenquote:
Ik zag de column. Fok heeft al zolang ik het weet een vrij streng beleid wat betreft zelfmoord. Vind dat dit er wel tegen aan schurkt. Maar het kan naast elkaar bestaan. Is hier over nagedacht?
.Professioneel is inderdaad een andere setting. Denk jij als professional dat het zou helpen wanneer patiënten met dergelijk gedachten bij hun familie en/of vrienden terecht kunnen?quote:Op woensdag 17 april 2019 20:02 schreef littledrummergirl het volgende:
Ik hoorde ook pas van 113 toen ik het vorig jaar op mijn werk in het suicideprotocol las (ik werk als hulpverlener, vandaar dat protocol
Anyway uiteraard is het goed om dat soort dingen te kunnen bespreken. Ik doe dat op professioneel vlak regelmatig (heel expliciet ook, over het hoe/wat/wanneer) maar dat is wel echt andere koek dan prive. Echter probeer ik wel altijd de mogelijkheid te bieden door door te vragen als t even niet zo lekker gaat met vrienden ect.
Het zijn vragen waar je misschien het antwoord niet op wil horen, en dat is wat het zo lastig maakt
Mooiquote:
[..]
Zelfmoord mag inderdaad niet besproken worden, als in 'ik ga zelfmoord plegen en ga dat zus en zo doen'. De discussie over het bespreekbaar maken van kan, denk ik, wel plaatsvinden en zou ook mogelijk moeten zijn, wel zijn we er voorzichtig mee en houden dit topic goed in de gaten
[..]
Verder spreekt het voor zich dat het een fijn streven zal zijn dat meer mensen openlijk kunnen praten over hun gevoelens en bepaalde gedachtes, maar ik ben het wel eens met LlucMajor; bepaalde dingen zullen imo altijd een taboe blijven in de prive-cirkels. Het is een heel mooi streven dat zoiets makkelijker besproken gaat worden, maar in de realiteit zie ik het niet gebeuren. Dat is zonde, maar wel zoals het is.
Wat Deshain zegt: Professionele hulp inschakelen zou vanzelfsprekend moeten zijn. Die mensen zijn er voor getraind, er heerst minder een taboe om het daar te bespreken en je maakt het voor jezelf niet nog zwaarder door jouw probleem ook het probleem te maken van je naasten, waardoor je je alleen maar schuldiger kan gaan voelen (''als ik het niet had verteld dan had ze zich niet zo'n zorgen hoeven te maken om me'', etc). Dat is het meest haalbare denk ik. Zoveel mogelijk mensen in laten zien dat je je niet hoeft te schamen om naar de huisarts te stappen, of naar een professionele instantie.
Maar zelfs dat is voor veel mensen met zelfmoordneigingen te moeilijk. Zulke gedachten komen heel geleidelijk opzetten. In het begin wil je niemand lastig vallen, je kropt alles op, gaat er van uit dat het gewoon een dipje is en dat alles wel goed komt, maar zonder het te weten praat je jezelf (of anderen doen dat) steeds verder de grond in en op dat moment is de motivatie om hulp te zoeken eigenlijk al ver te zoeken. Zou dus kunnen helpen als huisartsen of hulpinstanties mensen informeert om in een eerder stadium al met iemand te praten. Voordat de plannen er uberhaupt zijn, maar je wel voelt dat het niet goed gaat/je de verkeerde kant op gaat. En dát is op zich wel te bespreken met naasten. Dat je niet tevreden bent met je leven, je niet goed voelt en erover wil praten. Dan is het toch al minder zwaar, maar je kan er een hoop mee voorkomen.
Vaak is er teveel angst om anderen bang of bezorgd te maken, waardoor die drempel vaak te hoog is. Het is dan makkelijker om het bij iemand neer te kunnen leggen die er verder vanaf staat en niet emotioneel op reageert, want nog meer schuldgevoel bovenop alle gevoelens van hopeloosheid en uitzichtloosheid helpt ook niet.quote:
[..]
Zelfmoord mag inderdaad niet besproken worden, als in 'ik ga zelfmoord plegen en ga dat zus en zo doen'. De discussie over het bespreekbaar maken van kan, denk ik, wel plaatsvinden en zou ook mogelijk moeten zijn, wel zijn we er voorzichtig mee en houden dit topic goed in de gaten
[..]
Professioneel is inderdaad een andere setting. Denk jij als professional dat het zou helpen wanneer patiënten met dergelijk gedachten bij hun familie en/of vrienden terecht kunnen?
Iets laagdrempeligers als een telefoonnummer of chatdienst (zoals 113)lijkt mij passender/haalbaarder.
Het nadeel van er hier op Fok over kunnen praten is wel dat er vroeg of laat geheid trollen mee aan de haal gaan.quote:
Ik zag de column. Fok heeft al zolang ik het weet een vrij streng beleid wat betreft zelfmoord. Vind dat dit er wel tegen aan schurkt. Maar het kan naast elkaar bestaan. Is hier over nagedacht?
En wanneer iemand zijn gevoelens mbt zelfmoord hier aankaart en mensen raken betrokken met die persoon dan treden er nog de risico's op dat
1. die persoon ondanks de welwillende mensen alsnog doorzet met de plannen.
2. Fok laat voor wat het is en de mensen die betrokken zijn geworden in het ongewisse laten. Deze kunnen voor de zekerheid ook weer hulpdiensten in gaan schakelen en wellicht krijg je daar weer juridisch geneuzel over.
Je moet als forum dat soort mogelijke situaties wel op de koop toe willen nemen.
Het moet zeker uit de taboesfeer komen. Dat geldt ook voor euthanasie. Er wordt altijd over gesproken alsof ieder mens dat zelfmoord pleegt of diens leven laat beëindigen een zwakkeling zou zijn. Alsof je, ondanks alle ellende in je leven, de hele rit verplicht uit zou moeten zitten. Waarom zou je niet over je eigen einde mogen beslissen?quote:
[..]
Persoonlijk denk ik inderdaad dat het goed zou zijn zelfmoord en alles eromheen uit het taboe te halen, wanneer een onderwerp bespreekbaar wordt, is het voor mensen die rondlopen met zelfmoordgedachten wellicht minder moeilijk hun gedachten te bespreken en professionele hulp te zoeken, bespreekbaar maken maakt ook beter begrepen worden.
Of het een stukje durven is, of gewoonweg niet weten waar je naartoe kunt met je problemen, daar durf ik geen uitspraken over te doen. De campagnes van 113.nl heeft iedereen denk ik ook wel gezien.
Hoe denken jullie hierover? Hebben jullie het idee dat er een taboe is? Moet kunnen praten over zelfmoord vanzelfsprekend worden?
Kan ik me in vinden, inderdaad.quote:
[..]
Vaak is er teveel angst om anderen bang of bezorgd te maken, waardoor die drempel vaak te hoog is. Het is dan makkelijker om het bij iemand neer te kunnen leggen die er verder vanaf staat en niet emotioneel op reageert, want nog meer schuldgevoel bovenop alle gevoelens van hopeloosheid en uitzichtloosheid helpt ook niet.
Iets laagdrempeligers als een telefoonnummer of chatdienst (zoals 113)lijkt mij passender/haalbaarder.
Ik heb gelukkig niet veel ervaring met dit soort dingen (de ervaringen die ik heb zijn dan wel weer meteen dramatisch), maar die gevallen was vooral het niet weten wáár je terecht kunt, of waar te beginnen het grootste probleem met het opkroppen waardoor de bom barstte.
Waar ga je naartoe wanneer je met dergelijke gedachten loopt? Waar kun je het kwijt? Dit waren maar twee personen, maar ik kan me zo voorstellen dat meer mensen niet weten hoe/waar te beginnen. Dat onder de aandacht brengen is dan een mooi streven.
Dat was me al duidelijkquote:
[..]
Het nadeel van er hier op Fok over kunnen praten is wel dat er vroeg of laat geheid trollen mee aan de haal gaan.
En wanneer iemand zijn gevoelens mbt zelfmoord hier aankaart en mensen raken betrokken met die persoon dan treden er nog de risico's op dat
1. die persoon ondanks de welwillende mensen alsnog doorzet met de plannen.
2. Fok laat voor wat het is en de mensen die betrokken zijn geworden in het ongewisse laten. Deze kunnen voor de zekerheid ook weer hulpdiensten in gaan schakelen en wellicht krijg je daar weer juridisch geneuzel over.
Je moet als forum dat soort mogelijke situaties wel op de koop toe willen nemen.
De weloverwogen heeft vaak te maken met ernstige lichamelijke pijn en aftakeling.
Maar waar ligt dan de grens tussen zelfmoord en bijvoorbeeld zelfmoordgedachten bespreken?quote:
[..]
Zelfmoord mag inderdaad niet besproken worden, als in 'ik ga zelfmoord plegen en ga dat zus en zo doen'. De discussie over het bespreekbaar maken van kan, denk ik, wel plaatsvinden en zou ook mogelijk moeten zijn, wel zijn we er voorzichtig mee en houden dit topic goed in de gaten
Naar mijn weten gaat dat over angststoornissen? Ik weet 't niet zeker hoor, heb er zijdelings wat over meegekregen.quote:
De overheid heeft laatst al een campagne gevoerd daarover, heyhetisokee
leef je onder een steen ofzo? ben dat nummer al zeker een keer of 20 tegen gekomenquote:
Ik heb echt nog nooit van '113' gehoord (en kijk toch vrij veel TV), dat kan natuurlijk aan mij liggen, maar hoe effectief zouden die campagnes dan geweest zijn?
Maar waar? Ik las net bushokjes, maar daar heb ik het hier niet op gezien. Op TV ook niet en op de radio ook nietquote:
[..]
leef je onder een steen ofzo? ben dat nummer al zeker een keer of 20 tegen gekomen
Verder wel eens met de OP natuurlijk.
Bijvoorbeeld ook nog bij letterlijk ieder nieuwsbericht dat hierover gaat aan het einde van het bericht. Nooit opgevallen?quote:
[..]
Maar waar? Ik las net bushokjes, maar daar heb ik het hier niet op gezien. Op TV ook niet en op de radio ook niet
Verder wel eens met de OP natuurlijk.
Dat zou wat kunnen verklaren: die lees ik eigenlijk nooit.quote:
[..]
Bijvoorbeeld ook nog bij letterlijk ieder nieuwsbericht dat hierover gaat aan het einde van het bericht. Nooit opgevallen?
Ik denk dat vele met een gevoel van:” wat had ik kunnen doen” blijven zitten. Ook voor omstanders is het lastig. Kun je zo iets bespreken. De vraag “heb je iets aan hem gemerkt” durf je ook niet snel te vragen omdat je bang bent iemand te kwetsen of verwijtend over te komen.
Als het goed is staat het ook bij de FOK! regels van dit forumgedeelte?quote:
[..]
Dat zou wat kunnen verklaren: die lees ik eigenlijk nooit.
Zelfmoordgedachten bespreken is niet de bedoeling. Dat is gewoonweg te zware problematiek en past niet op een forum, waar veel meer gevaar op de loer ligt dan slechts je verhaal kwijt kunnen, zoals Trashcanman ook aanhaalde. Dat is voor een forum te groot, dat gaat definitief weg.quote:
[..]
Maar waar ligt dan de grens tussen zelfmoord en bijvoorbeeld zelfmoordgedachten bespreken?
Het is niet zo dat ik dit topic opende om een vrijbrief te creëren en om er echt specifieke topics over te openen, nogmaals, dat is niet de bedoeling. Ik ben vooral benieuwd naar de discussie n.a.v. de column, hoe mensen erover denken, moet het uit het taboe, of kan het daar beter blijven? Moet het onderwerp bespreekbaar worden, ja, nee, misschien mits.
Als je dood wilt en je voelt op je klompen aan dat mensen je niet dood willen laten gaan, dan ga je dus geen hulp zoeken en heeft de campagne geen zin.
De vraag is of je er naasten er echt mee helpt om uitgebreid te vertellen over je gedachten. Mijn moeder deed dat bij ons en dat was best wel heel erg zwaar. Constant zorgen maken, elk telefoontje kan hét telefoontje zijn, dat is ook echt geen fijn gevoel.quote:
Ik denk dat het ook voor nabestaande goed is.
Ik denk dat vele met een gevoel van:” wat had ik kunnen doen” blijven zitten. Ook voor omstanders is het lastig. Kun je zo iets bespreken. De vraag “heb je iets aan hem gemerkt” durf je ook niet snel te vragen omdat je bang bent iemand te kwetsen of verwijtend over te komen.
Bij onze moeder wisten we dat ze met de gedachte speelde (al jaren), maar zelfs dan vraag je je toch af wat nou de uiteindelijke trigger was. Dus ook al wordt er over gepraat, vragen zullen er altijd blijven. Maar door die last ook bij ons neer te leggen maakte ze het voor ons alleen maar zwaarder, en daarbij voor haarzelf weer zwaarder, omdat ze zelf ook wel in zag dat wij continue met haar bezig waren. Dat creëerde dan weer een schuldgevoel bij haar.
Uiteindelijk blijf ik erbij dat het inschakelen van professionals toch echt de ''beste'' stap is, die zijn er voor getraind.
Misschien kun je het proces vertragen ....
Suiciale gedachten komen vaak voort uit wanhoop en een geestelijk lijden dat zo zwaar is dat de dood een verlossing lijkt. Maar het is juist het geestelijk lijden dat je het leven ontneemt. En alleen professionals zijn eigenlijk geschikt naast ervaringsdeskundigen om dit type mensen tegemoet te treden, aan te voelen en ze nabij te staan en zonodig te helpen.
Goede bedoelingen van mensen die vanuit hun angst handelen kunnen vaak te belastend zijn in zo'n situatie. Vandaar dat een topic van iemand die op het randje zit redelijk risicovol is omdat zij ongewenst getriggerd kunnen worden; er zitten altijd wel users bij die onbewust en onbedoeld toch net het verkeerde zeggen en suicidale mensen kunnen erg weinig extra meer hebben omdat zij geestelijk al overbelast zijn, en dat moet je dus niet willen.
Zoiets dusquote:
Als mensen zover zijn dat ze geen andere uitweg zien dan zelfmoord, ga je hen niet tegenhouden. Die willen niet geholpen worden.
Misschien kun je het proces vertragen ....
Het lijkt me héél sterk dat iedereen die geen andere uitweg meer ziet niet geholpen wil worden. Best een bizar statementquote:
Als mensen zover zijn dat ze geen andere uitweg zien dan zelfmoord, ga je hen niet tegenhouden. Die willen niet geholpen worden.
Misschien kun je het proces vertragen ....
De gedachten aan zelfdoding gaan een steeds grotere rol spelen in hun leven en op een gegeven moment kunnen ze nergens anders meer aan denken. Er ontstaat een kokervisie waarin zelfmoord de enige oplossing lijkt te zijn voor hun problemen.
Gevoel van schaamte of de verwachting niet begrepen te worden zorgt ervoor dat velen het niet zullen bespreken. Of ze willen de omgeving er niet mee belasten ‘want die heeft het al zo zwaar’.
Dood willen is zelden een reden voor zelfmoord. Iemand wil ontsnappen aan de (gevoelde) uitzichtsloze situatie waarin hij of zij zit en ziet geen andere optie dan zich van het leven te beroven. Alleen, die oplossing is zo onomkeerbaar en definitief.
Als het meer bespreekbaar gemaakt wordt zou dat zo ontzettend veel eenzaamheid, hopeloosheid en verdriet schelen.
Want niet alleen de persoon die aan zelfmoord denkt is bang. Ook de omgeving.
Door iemand waarover je zorgen maakt aan te spreken over diens gevoelens en te vragen of diegene weleens aan zelfmoord denkt breng je zo’n persoon NIET op ideeën.
Als iemand alsnog zelfmoord pleegt is het NIET de schuld van degene die wellicht vooraf hierover een gesprek heeft gevoerd. Of niet heeft gezien hoe slecht het ging. Want mensen die aan zelfmoord denken zijn vaak meesters in het verbergen van hun gedachten, zie eerste deel van mijn post.
Het werkt trouwens ook de andere kant uit. Iemand die dreigt met zelfmoord heeft een hoop issues, maar heeft nog altijd de verantwoordelijkheid over eigen leven en dood. En mocht iemand dan alsnog zelfmoord plegen dan is en blijft het zijn of haar keuze. Niet die van de omgeving, die vaak radeloos achter blijft.
Missie van 113 is om het aantal zelfmoorden naar nul terug te brengen. Daar geloof ik persoonlijk niet in. Er zijn mensen die zulke grote problemen hebben dat het lichamelijk maar vooral geestelijk lijden uitzichtloos wordt. En zij zullen alsnog voor de dood kiezen.
Ik denk wel dat er een hoop eenzame en onbegrepen mensen zijn, voor wie het zo ontzettend zou helpen als iemand hen ‘De vraag van je leven’ (113- zelfmoordpreventie) stelt.
Ik zie hier verschillende users verwijzen naar professionals. Die hebben hier zeker een rol in. Maar vergeet ook de lotgenoten niet. Zij begrijpen als geen ander hoe het is om met die gedachten om te gaan.
Of je kunt je verhaal kwijt aan een anonieme hulplijn zoals De Luisterlijn.
Want het alleen met je naasten delen kan het voor alle partijen erg zwaar maken.
Nog even terug naar de OP.
Ja, (spreken over) zelfmoord is een taboe.
En het zou veel meer en makkelijker bespreekbaar moeten worden.
Van hoeveel mensen in je omgeving weet jij dat ze weleens over zelfmoord dachten of nu nog denken?quote:
Ik vind eigenlijk niet dat het in de taboesfeer zit. Het is een algemeen voorkomend begrip en wat door veel mensen nogal eng gevonden wordt omdat het ook nog eens een keer met de dood te maken heeft. Maar als je er op googelt vindt je wel allerlei sites en hits en mogelijkheden die mensen verder kunnen helpen om hun (suicidale) gedachten weer enigzins in het hier en nu te krijgen.
Suiciale gedachten komen vaak voort uit wanhoop en een geestelijk lijden dat zo zwaar is dat de dood een verlossing lijkt. Maar het is juist het geestelijk lijden dat je het leven ontneemt. En alleen professionals zijn eigenlijk geschikt naast ervaringsdeskundigen om dit type mensen tegemoet te treden, aan te voelen en ze nabij te staan en zonodig te helpen.
Goede bedoelingen van mensen die vanuit hun angst handelen kunnen vaak te belastend zijn in zo'n situatie. Vandaar dat een topic van iemand die op het randje zit redelijk risicovol is omdat zij ongewenst getriggerd kunnen worden; er zitten altijd wel users bij die onbewust en onbedoeld toch net het verkeerde zeggen en suicidale mensen kunnen erg weinig extra meer hebben omdat zij geestelijk al overbelast zijn, en dat moet je dus niet willen.
SPOILERhttps://www.113.nl/informatie/feiten-en-cijfers-over-suicide
1 op de 39 mensen denkt weleens aan zelfmoord.
Kom nou zeg.quote:
Dood willen is zelden een reden voor zelfmoord.
Welke vraag?quote:
Ik denk wel dat er een hoop eenzame en onbegrepen mensen zijn, voor wie het zo ontzettend zou helpen als iemand hen ‘De vraag van je leven’ (113- zelfmoordpreventie) stelt.
Heb je de rest van die alinea ook gelezen?quote:
Op Mensen willen vaak niet dood. Ze willen een einde aan de misère en de enige oplossing die zij op dat moment zien is zelfmoord.
6% zit aan de anti depressiva o.i.d.quote:
[..]
Van hoeveel mensen in je omgeving weet jij dat ze weleens over zelfmoord dachten of nu nog denken?SPOILERhttps://www.113.nl/informatie/feiten-en-cijfers-over-suicide
1 op de 39 mensen denkt weleens aan zelfmoord.
https://www.113.nl/stel-de-vraag-van-je-levenquote:
Ja, ik reageer op dat stukje tekst van je, dood willen is de directe aanleiding voor zelfmoord.quote:
[..]
Heb je de rest van die alinea ook gelezen?
Mensen willen vaak niet dood. Ze willen een einde aan de misère en de enige oplossing die zij op dat moment zien is zelfmoord.
Volgens mij willen ze gewoon dood hoor.quote:
Mensen willen vaak niet dood. Ze willen een einde aan de misère en de enige oplossing die zij op dat moment zien is zelfmoord.
Ik zie suicide echt als een daad die je pleegt als je echt echt echt niet meer wilt leven. Niet omdat je problemen je te groot zijn geworden ofzo / vlucht gedrag.
En dat ben ik niet met je eens. En organisaties als 113 zelfmoordpreventie ook niet.quote:
[..]
Ja, ik reageer op dat stukje tekst van je, dood willen is de directe aanleiding voor zelfmoord.
Laat maar zien dan, dat bewijs. Mits je me lief vindt en van die informatie wilt voorzien uiteraard.quote:
[..]
En dat ben ik niet met je eens. En organisaties als 113 zelfmoordpreventie ook niet.
Eens hier mee. Ze willen gewoon geen pijn en ellende meer voelen.quote:
[..]
Heb je de rest van die alinea ook gelezen?
Mensen willen vaak niet dood. Ze willen een einde aan de misère en de enige oplossing die zij op dat moment zien is zelfmoord.
[ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 17-04-2019 21:40:19 ]
"denk je weleens aan zelfmoord" lijkt mij nou niet de vraag van mijn leven.quote:
[..]
https://www.113.nl/stel-de-vraag-van-je-leven
Die klopt dus niet. Mensen willen een einde aan hun overweldigende lijden maken en de dood lijkt in zo'n state of mind dan de enige oplossing.quote:Op woensdag 17 april 2019 21:38 schreef ludovico het volgende:
[..]
Volgens mij willen ze gewoon dood hoor.
Ik zie suicide echt als een daad die je pleegt als je echt echt echt niet meer wilt leven. Niet omdat je problemen je te groot zijn geworden ofzo / vlucht gedrag.
Beter een einde aan de pijn dan een pijn zonder einde.
Ach kom nou, die mensen denken volgens mij gewoon "ik wil gewoon dood" niet: "ik moet uit het leven stappen om al mijn problemen te ontvluchten"quote:Op woensdag 17 april 2019 21:39 schreef AlwaysHappy het volgende:
[..]
Eens hier mee. Ze willen gewoon geen pijn en ellende meer voelen.
Maar prima hoor, ik heb er inderdaad geen onderzoek in gedaan.
Leuk dat bespreekbaar maken maar de zorg is gewoon niet afdoende ingericht voor acute opvang. Als de mensen die je deelgenoot maakt van je problemen je niet kunnen helpen met het vinden van de weg naar de oplossing worden ze opgezadeld met een potentieel schuldgevoel van heb ik jou daar.
Ehm nee. Als stresshormonen en verdere inbalans zo ver oplopen dan is de drang om dat te laten stoppen echt bizar hoog. Zelfs al weet iemand wel dat er later weer verlichting kan komen.quote:
[..]
Volgens mij willen ze gewoon dood hoor.
Ik zie suicide echt als een daad die je pleegt als je echt echt echt niet meer wilt leven. Niet omdat je problemen je te groot zijn geworden ofzo / vlucht gedrag.
Natuurlijk vind ik je lief en wil je graag van informatie voorzien. Juist onwetendheid houdt het taboe mede in stand.quote:Op woensdag 17 april 2019 21:39 schreef ludovico het volgende:
[..]
Laat maar zien dan, dat bewijs. Mits je me lief vindt en van die informatie wilt voorzien uiteraard.
(mobiel is direct linken lastig, soms moet je even scrollen)
https://www.113.nl/i/suicide
En voor de zekerheid nog een andere bron:
https://www.dejongepsychi(...)/1063-mythes-suicide
Ik denk dat er maar weinig mensen wakker worden met de gedachte dat ze graag dood willen. Nee, ze lopen al zo lang rond met hun pijn en lasten dat ze gewoon geen andere optie zien dan zelfmoord. Want dat is de enige manier (in hun ogen) hoe de pijn direct stopt.quote:
[..]
Ach kom nou, die mensen denken volgens mij gewoon "ik wil gewoon dood" niet: "ik moet uit het leven stappen om al mijn problemen te ontvluchten"
Maar prima hoor, ik heb er inderdaad geen onderzoek in gedaan.
Zo heeft dat voor mij zeer zeker niet gewerkt. Ik wilde gewoon dood. Gelukkig niet genoeg om het heel serieus te nemen maar ik zou graag niet meer wakker geworden zijn.quote:
[..]
Die klopt dus niet. Mensen willen een einde aan hun overweldigende lijden maken en de dood lijkt in zo'n state of mind dan de enige oplossing.
Beter een einde aan de pijn dan een pijn zonder einde.
Niet "om de pijn te ontvluchten" ja, als oorzaak misschien, zeer zeker niet als aanleiding.
Die mensen willen gewoon dood, dat speelt gewoon effectief in hun kop - lijkt mij.
True, that. Hulp zoeken kan een drama zijn. En als je al wat hebt gevonden moet de klik er ook nog zijn.quote:
Ik heb het persoonlijk meegemaakt dat iemand zijn vergaande gedachtes hierover met mij deelde. Wat mij toen heel erg tegen is gevallen: hoe moeilijk het is om zo iemand op de juiste plek te krijgen, ik had direct door dat hij zo snel mogelijk geholpen moest worden en er proffesionals ingeschakeld moesten worden. Uren aan de telefoon met huisarts, crisisdienst etc zonder directe oplossing terwijl dat wel noodzakelijk was. Heb hem uiteindelijk bij de PAAZ afgezet waar hij vanwege capaciteitstekorten op de gesloten inrichting is geplaatst om hem maar ergens te krijgen waar er toereikende zorg was.
Leuk dat bespreekbaar maken maar de zorg is gewoon niet afdoende ingericht voor acute opvang. Als de mensen die je deelgenoot maakt van je problemen je niet kunnen helpen met het vinden van de weg naar de oplossing worden ze opgezadeld met een potentieel schuldgevoel van heb ik jou daar.
Dan wil je toch gewoon bewust dood? Kom nou?quote:
[..]
Ehm nee. Als stresshormonen en verdere inbalans zo ver oplopen dan is de drang om dat te laten stoppen echt bizar hoog. Zelfs al weet iemand wel dat er later weer verlichting kan komen.
Straks heeft verkrachting niks met seks te maken en alleen maar puur met macht. Ik begrijp dit soort gedachtes niet hoor, super vreemd dat dit mainstream gedachtegoed is.
En (als je dat wil beantwoorden) bood de dood/niet meer wakker worden op dat moment voor voordelen boven het in leven blijven?quote:
[..]
Zo heeft dat voor mij zeer zeker niet gewerkt. Ik wilde gewoon dood. Gelukkig niet genoeg om het heel serieus te nemen maar ik zou graag niet meer wakker geworden zijn.
Niet "om de pijn te ontvluchten" ja, als oorzaak misschien, zeer zeker niet als aanleiding.
Die mensen willen gewoon dood, dat speelt gewoon effectief in hun kop - lijkt mij.
Ze willen niet per se dood, ze willen voornamelijk niet meer leven. Dat is analoog aan elkaar natuurlijk maar is wel te nuanceren.quote:
[..]
Ach kom nou, die mensen denken volgens mij gewoon "ik wil gewoon dood" niet: "ik moet uit het leven stappen om al mijn problemen te ontvluchten"
Maar prima hoor, ik heb er inderdaad geen onderzoek in gedaan.
Niet mijn ontwetendheid i.i.g.quote:
[..]
Natuurlijk vind ik je lief en wil je graag van informatie voorzien. Juist onwetendheid houdt het taboe mede in stand.
(mobiel is direct linken lastig, soms moet je even scrollen)
https://www.113.nl/i/suicide
En voor de zekerheid nog een andere bron:
https://www.dejongepsychi(...)/1063-mythes-suicide
Maar als je geen last had van geestelijk lijden, waarom wilde je dan dood?quote:
[..]
Zo heeft dat voor mij zeer zeker niet gewerkt. Ik wilde gewoon dood. Gelukkig niet genoeg om het heel serieus te nemen maar ik zou graag niet meer wakker geworden zijn.
Niet "om de pijn te ontvluchten" ja, als oorzaak misschien, zeer zeker niet als aanleiding.
Die mensen willen gewoon dood, dat speelt gewoon effectief in hun kop - lijkt mij.
Nou daar ben ik het wel over eens, niet willen levenquote:
[..]
Ze willen niet per se dood, ze willen voornamelijk niet meer leven. Dat is analoog aan elkaar natuurlijk maar is wel te nuanceren.
Nou ik kan mij hier niet in vinden eerlijk gezegd.quote:'Zelfmoordgedrag betekent dat de persoon dood wil.' Onjuist: De doodswens is heel vaak dubbel. Iemand die zelfmoord wil plegen, wil vaak niet zomaar dood, maar ziet geen manier meer om op de huidige manier verder te leven. Vaak is het verlangen naar een ander leven (zonder problemen of pijn) sterker dan het verlangen naar de dood op zich.
Wie zegt dat ik geen last had van geestelijk lijden?quote:
[..]
Maar als je geen last had van geestelijk lijden, waarom wilde je dan dood?
Oorzaak / aanleiding discussie, als iemand in zijn kop heeft dat die dood wilt dan wilt die dood.
Die gedachte niet serieus nemen is net zo zeer iemand zijn probleem niet serieus nemen.
Je zin klopt niet?quote:
[..]
En (als je dat wil beantwoorden) bood de dood/niet meer wakker worden op dat moment voor voordelen boven het in leven blijven?
Ooit depressief geweest?quote:Op woensdag 17 april 2019 21:43 schreef AlwaysHappy het volgende:
[..]
Ik denk dat er maar weinig mensen wakker worden met de gedachte dat ze graag dood willen. Nee, ze lopen al zo lang rond met hun pijn en lasten dat ze gewoon geen andere optie zien dan zelfmoord. Want dat is de enige manier (in hun ogen) hoe de pijn direct stopt.
Sorry, woordje weggevallen.quote:
Welke voordelen bood de dood boven het blijven leven op het moment dat je dacht over zelfmoord?
Je bent hier toch nog? Zo effectief echt wilde je het dus niet.quote:
[..]
Zo heeft dat voor mij zeer zeker niet gewerkt. Ik wilde gewoon dood. Gelukkig niet genoeg om het heel serieus te nemen maar ik zou graag niet meer wakker geworden zijn.
Niet "om de pijn te ontvluchten" ja, als oorzaak misschien, zeer zeker niet als aanleiding.
Die mensen willen gewoon dood, dat speelt gewoon effectief in hun kop - lijkt mij.
Dat je het er niet mee eens bent wil nog niet zeggen dat het niet klopt.quote:
[..]
Nou ik kan mij hier niet in vinden eerlijk gezegd.
Er zullen individuele gevallen zijn waarin het mechanisme anders is, maar voor de overgrote meerderheid klopt het wel.
Het kan wel een lastige denksprong zijn om te maken.
https://geestelijkegezond(...)om/client-depressie/quote:Nog vaker worden mensen heen en weer geslingerd tussen de wens om dood te willen en de hang naar het leven. Het is erg belangrijk dat een suïcidepoging serieus genomen wordt en dat de cliënt niet gedwongen wordt om op een nog extremere wijze te moeten aangeven dat het niet goed gaat.
Dood willen dus.
Want iedereen moet een depressie hetzelfde ervaren als jij? Plsquote:
Kun jij niet over oordelen.quote:
[..]
Je bent hier toch nog? Zo effectief echt wilde je het dus niet.
Jij met je aannames.quote:
[..]
Want iedereen moet een depressie hetzelfde ervaren als jij? Pls
Over de effectiviteit welquote:
Ik vind "zelden" totaal niet plausibel, zoveel mensen die niet meer willen leven, is ook gewoon een van de kenmerken van depressie... Dusseh...quote:
[..]
Dat je het er niet mee eens bent wil nog niet zeggen dat het niet klopt.
Er zullen individuele gevallen zijn waarin het mechanisme anders is, maar voor de overgrote meerderheid klopt het wel.
Het kan wel een lastige denksprong zijn om te maken.
Niemand hier zegt dat de gedachte aan zelfmoord niet serieus genomen moet worden!quote:
[..]
Wie zegt dat ik geen last had van geestelijk lijden?
Oorzaak / aanleiding discussie, als iemand in zijn kop heeft dat die dood wilt dan wilt die dood.
Die gedachte niet serieus nemen is net zo zeer iemand zijn probleem niet serieus nemen.
Die wens is zeer echt en zeer reeël voor degene die het betreft.
Maar het is een heel definitieve en onomkeerbare oplossing voor een probleem wat wellicht ook op een andere manier opgelost kan worden. Kiezen voor het leven is vaak zwaarder dan kiezen voor de dood. Want als je regelmatig denkt aan zelfmoord heb je heel wat werk te verzetten om door te leven en dat leven fijner te maken.
Jij met je ontwijkende antwoordenquote:
Ik vraag waar je heen wilt met die vraag, er staat niet voor niets een vraagteken pannenkoek.
Bewust dood willen als hoofddoel? Ik zie dat je zelf ook met dat bijltje hebt gehakt en die gedachten hebben en niet doen anders noemt: "niet genoeg willen".quote:
[..]
Dan wil je toch gewoon bewust dood? Kom nou?
Straks heeft verkrachting niks met seks te maken en alleen maar puur met macht. Ik begrijp dit soort gedachtes niet hoor, super vreemd dat dit mainstream gedachtegoed is.
Kan je het voorstellen dat anderen het ervaren als een overdruk van negatieve gedachten, en die zo graag kwijt willen dat zelfmoord een optie wordt. Terwijl er ondertussen nog wel een ander gedachtenspoor loopt wat nog wel plannen voor het verdere leven maakt?
Verder heb ik niet de behoefte je er om te praten dus als je in die manier van er tegenaan kijken niets in kan zien laat ik het er ook lekker bij. Even goede vage online kennissen.
Wat wil je oordelen over de effectifiteit dan? Ik zou misschien constateren en je oordelen een beetje voor je houden.quote:
90% van de mensen wil niet dood, die willen alleen niet meer het leven dat ze leiden.quote:
[..]
Wie zegt dat ik geen last had van geestelijk lijden?
Oorzaak / aanleiding discussie, als iemand in zijn kop heeft dat die dood wilt dan wilt die dood.
Die gedachte niet serieus nemen is net zo zeer iemand zijn probleem niet serieus nemen.
In heel veel gevallen kan je een ander leven krijgen als je met jezelf aan de slag gaat icm met goede professionele hulp.
Behalve bij chronische pijn of chronische depressies kan ik niet veel redenen bedenken dat zelfmoord de juiste keuze is.
Dat is geen open vraag die je stelde je maakt aannames, probeer het op een open manier en misschien krijg je wel eens antwoord in het leven.quote:
[..]
Jij met je ontwijkende antwoorden
Ik vraag waar je heen wilt met die vraag, er staat niet voor niets een vraagteken pannenkoek.
Welk sfeertje?quote:
En dit sfeertje is dus de reden waarom ik het geen goed idee vind om hier mensen te helpen die op het randje zitten.
Alinea erboven:quote:
[..]
https://geestelijkegezond(...)om/client-depressie/
Dood willen dus.
Maar ik wil hier geen welles-niettes spelletje van maken. We verschillen van mening, laten we het daar wat mij betreft op houden.quote:Gedachten rondom zelfdoding komen voort uit de door de depressie veroorzaakte sterke vervormingen van het cognitief denken. De persoon is ervan overtuigt dat het met de toekomst niets meer wordt, maar dat die minstens even erg zal zijn als het heden. De persoon wil niet per se dood, maar weet geen andere manier meer om het huidige leven te veranderen. Er is geen zicht op verandering.
Jahoor, intense druk o.i.d. kan prima.quote:
[..]
Bewust dood willen als hoofddoel? Ik zie dat je zelf ook met dat bijltje hebt gehakt en die gedachten hebben en niet doen anders noemt: "niet genoeg willen".
Kan je het voorstellen dat anderen het ervaren als een overdruk van negatieve gedachten, en die zo graag kwijt willen dat zelfmoord een optie wordt. Terwijl er ondertussen nog wel een ander gedachtenspoor loopt wat nog wel plannen voor het verdere leven maakt?
Verder heb ik niet de behoefte je er om te praten dus als je in die manier van er tegenaan kijken niets in kan zien laat ik het er ook lekker bij. Even goede vage online kennissen.
Geloof ook zeker in dit verhaal dus
Ook een optie, beide opties, een sluit het ander niet uit...quote:
[..]
Alinea erboven:
[..]
Maar ik wil hier geen welles-niettes spelletje van maken. We verschillen van mening, laten we het daar wat mij betreft op houden.
Punt dat ik maak is dat ik de opmerking "zelden" totaal niet geloofwaardig acht. Zeker als "dood willen" een van de kenmerken van depressie is.
Juiste keuze is een ander verhaal, maar als we akkoord gaan op dat 90% een redelijke schatting is, dan noemen we die 10% toch niet "zelden" of wel?quote:
[..]
90% van de mensen wil niet dood, die willen alleen niet meer het leven dat ze leiden.
In heel veel gevallen kan je een ander leven krijgen als je met jezelf aan de slag gaat icm met goede professionele hulp.
Behalve bij chronische pijn of chronische depressies kan ik niet veel redenen bedenken dat zelfmoord de juiste keuze is.
Dat is dan ook niet de bedoeling van dit topic; mensen helpen die op het randje zitten. Meer de doelstelling om een discussie over het grote plaatje te krijgen.quote:
En dit sfeertje is dus de reden waarom ik het geen goed idee vind om hier mensen te helpen die op het randje zitten.
En dit lijkt me inderdaad verstandig.quote:
[..]
Alinea erboven:
[..]
Maar ik wil hier geen welles-niettes spelletje van maken. We verschillen van mening, laten we het daar wat mij betreft op houden.
Ik zou nogsteeds te vaak niet willen leven omdat ik er gewoon klaar mee ben. En dan heb ik geen behoefte aan een ander leven, maar dan wil ik gewoon niet meer leven.
En ik Denk dat dat voor genoeg mensen geldt.
Om terug te komen op de TT. Ik merk dat bespreekbaar maken van mijn eigen problemen vaak helpt om mensen open te laten zijn over die van hun en dat geeft Hun het idee dat ik ook naar hun zelfmoordgedachtes kan luisteren omdat ik het snap
vaak werkt dat Al veel. Genoeg mensen die gelijk in de stress schieten en willen helpen door dingen te doen....Als je klaar bent met het leven, neem ik aan dat je ongelukkig bent?quote:Op woensdag 17 april 2019 22:06 schreef Californium het volgende:
Uit persoonlijke ervaring:
Ik zou nogsteeds te vaak niet willen leven omdat ik er gewoon klaar mee ben. En dan heb ik geen behoefte aan een ander leven, maar dan wil ik gewoon niet meer leven.
En ik Denk dat dat voor genoeg mensen geldt.
Om terug te komen op de TT. Ik merk dat bespreekbaar maken van mijn eigen problemen vaak helpt om mensen open te laten zijn over die van hun en dat geeft Hun het idee dat ik ook naar hun zelfmoordgedachtes kan luisteren omdat ik het snap
Als je gelukkig zou zijn dan zou ik denken dat je er niet meer klaar mee bent.
Of zie ik dat verkeerd?
quote:
Om terug te komen op de TT. Ik merk dat bespreekbaar maken van mijn eigen problemen vaak helpt om mensen open te laten zijn over die van hun en dat geeft Hun het idee dat ik ook naar hun zelfmoordgedachtes kan luisteren omdat ik het snap
als aanvulling vaak helpt in duidelijk onverhuld taalgebruik zeggen dat je je kunt voorstellen dat dingen soms gewoon ongelofelijk kut en uitzichtloos zijn ook . En beschrijven hoe je jezelf zou voelen in een vergelijkbare situatie zodat de ander daarop kan aansluiten ect. Einde gesprekstechnieken
Some ben ik niet perse "ongelukkig"quote:
[..]
Als je klaar bent met het leven, neem ik aan dat je ongelukkig bent?
Als je gelukkig zou zijn dan zou ik denken dat je er niet meer klaar mee bent.
Of zie ik dat verkeerd?
Ja precies! En dat het ok is dat het gevoel er isquote:
[..]
Einde gesprekstechnieken
!Ik denk dat ze wel geholpen willen worden. Niet om in leven te blijven, maar hulp bij vredig sterven. Dat is gewoon prettiger, thuis of in een hospice of zo, alles netjes verzorgd en dan de kist in.quote:
Als mensen zover zijn dat ze geen andere uitweg zien dan zelfmoord, ga je hen niet tegenhouden. Die willen niet geholpen worden.
Misschien kun je het proces vertragen ....
In elk geval voor iedereen beter dan voor de trein springen en maar hopen dat al je stukken gevonden worden.
Maar naar mijn idee is het goed om de mensen die zelfmoord plegen wat uit de media te willen houden. Bespreekbaar maken kan op heel veel manieren en dat gebeurt ook. Media (nieuws) wakkeren niet echt bespreekbaarheid aan maar gewoon dat een ander het lef had om het te doen en jij nog niet (gezien vanuit het perspectief van iemand die aan zelfmoord denkt). Er is nogal een groot verschil tussen media-aandacht creeeren en (bijvoorbeeld) campagnes die erop zijn gericht om iets bespreekbaar te maken.
[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 17-04-2019 23:47:06 ]
Hoeft niet per se. Net als dat je in principe niet gelijk wilt stoppen met leven als je ongelukkig bent, kan dat andersom ook zo werken.quote:
[..]
Als je klaar bent met het leven, neem ik aan dat je ongelukkig bent?
Als je gelukkig zou zijn dan zou ik denken dat je er niet meer klaar mee bent.
Of zie ik dat verkeerd?
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 18-04-2019 08:01:25 ]
Verder is een campagne zoals 113 voert m.i. goed, maar zal dit toch altijd in de taboesfeer blijven. Deels uit schaamte, maar ook uit angst: praten met iemand die het reëel acht zichzelf van het leven te beroven, zal door anderen worden gezien als iemand die letterlijk niks meer te verliezen heeft
Ik kan me niet voorstellen dat euthanasie onder het kopje zelfmoord wordt gezet? Ik kan het mis hebben hoor, maar imo zijn dat twee verschillende dingen.quote:
Uiteraard wil ik de cijfers uit de OP niet bagatelliseren, maar zou de stijging niet te maken kunnen hebben met copycat-gedrag of versoepelde euthenasie-regels voor jongeren?
Verder is een campagne zoals 113 voert m.i. goed, maar zal dit toch altijd in de taboesfeer blijven. Deels uit schaamte, maar ook uit angst: praten met iemand die het reëel acht zichzelf van het leven te beroven, zal door anderen worden gezien als iemand die letterlijk niks meer te verliezen heeft
Dikgedrukte is een gedachte die omgebogen moet worden, want volgens mij klopt dat niet. En dat blijkt uit verschillende posts hier ook.
Ik ken het precieze onderzoek niet, maar zelfdoding valt hier volgens mij wel onder.quote:
[..]
Ik kan me niet voorstellen dat euthanasie onder het kopje zelfmoord wordt gezet? Ik kan het mis hebben hoor, maar imo zijn dat twee verschillende dingen.
Dikgedrukte is een gedachte die omgebogen moet worden, want volgens mij klopt dat niet. En dat blijkt uit verschillende posts hier ook.
Ben het zeker niet eens met die gedachte idd, maar op zich is dit geen vreemde. Een oerinstinct is om jezelf te redden (je kan jezelf bijv. niet verdrinken zonder hulpmiddelen) en wanneer dit oerinstinct overwonnen is, zullen veel mensen je toch angstig aanzien
Een aantal jaar geleden heb ik hier zelf mee gestruggled, dus ik vertel vanuit mijn eigen ervaringen.
Okay, dat zou ik apart vinden. Euthanasie is met veel regels omgeven en kan niet zomaar. Maar het zou inderdaad kunnen.quote:
[..]
Ik ken het precieze onderzoek niet, maar zelfdoding valt hier volgens mij wel onder.
Ben het zeker niet eens met die gedachte idd, maar op zich is dit geen vreemde. Een oerinstinct is om jezelf te redden (je kan jezelf bijv. niet verdrinken zonder hulpmiddelen) en wanneer dit oerinstinct overwonnen is, zullen veel mensen je toch angstig aanzien
En in je laatste alinea kan ik me inderdaad vinden, het is ook niet onlogisch dat mensen denken dat iemand die over zelfmoord nadenkt niks te verliezen heeft. Toch klopt het niet.
Geldt dit voor iedereen, of enkel voor jou persoonlijkquote:
Wanneer je met zelfmoord gedachten zit, heb je geen behoefte om daarover te praten. Je hebt het al moeilijk genoeg om je gedachten op een rijtje te krijgen, laat staan om er over te praten. Ik denk dat het beter is om men bewust te maken om de eerste signalen van zelfmoord gedachtes op te merken, in plaats van erover te praten.
Een aantal jaar geleden heb ik hier zelf mee gestruggled, dus ik vertel vanuit mijn eigen ervaringen.
? Want ik ken dan weer iemand die wél over zijn gedachten wilde praten, maar niet wist waar hij moest beginnen, waar hij terecht kon. Toen hij eenmaal kon praten over zijn zelfmoordgedachten (resultaat van een zware depressie), iemand had waar hij het kwijt kon, konden deze gedachten na intensieve therapie omgebogen worden en zijn uiteindelijk zo goed als verdwenen. Af en toe heeft hij een terugval (depressie), maar de realisatie dat hij eigenlijk helemaal niet dood wíl is er wel en dat trekt hem er weer door.
Het kan goed zijn dat het voor mij persoonlijk geldt, wat aangeeft dat mensen er op verschillende manieren mee om gaan. Ik ben van mijzelf vrij extravert, dus destijds viel het men op dat ik stiller werd. Hierdoor kon mijn omgeving vroeg ingrijpen, anders was het denk ik niet best afgelopen.quote:
[..]
Geldt dit voor iedereen, of enkel voor jou persoonlijk
Toen hij eenmaal kon praten over zijn zelfmoordgedachten (resultaat van een zware depressie), iemand had waar hij het kwijt kon, konden deze gedachten na intensieve therapie omgebogen worden en zijn uiteindelijk zo goed als verdwenen. Af en toe heeft hij een terugval (depressie), maar de realisatie dat hij eigenlijk helemaal niet dood wíl is er wel en dat trekt hem er weer door.
Dat mensen er verschillend mee omgaan staat buiten kijfquote:
[..]
Het kan goed zijn dat het voor mij persoonlijk geldt, wat aangeeft dat mensen er op verschillende manieren mee om gaan. Ik ben van mijzelf vrij extravert, dus destijds viel het men op dat ik stiller werd. Hierdoor kon mijn omgeving vroeg ingrijpen, anders was het denk ik niet best afgelopen.
. Gelukkig is er op tijd ingegrepen in jouw geval.Maar ik vraag me af in hoeverre je er nog over kan en wil praten wanneer je al suïcidaal bent. Mijn eigen ervaring is dat dat niet zo is. Ik wilde er niet over praten, ik wilde alleen maar dat de narigheid stopte.
Ik weet niet zo goed hoe het goed te verwoorden. Kunnen we niet beter proberen om de reden waarom mensen zelfmoord plegen uit de taboesfeer te halen? Dat mensen weten dat meer mensen wanhopig zijn, of zoveel geestelijke pijn hebben dat ze niet meer weten hoe en dat er hulp mogelijk is.
Edit: Gevonden: https://jech.bmj.com/content/57/4/238
Dat is inderdaad wat ik ook al benoemde. Ik denk dat je veel meer bereikt als je ervoor zorgt dat mensen zich comfortabel genoeg voelen om aan iemand te laten weten dat ze er gewoon even doorheen zitten, dat ze gewoon niet happy zijn..en als dat aanhoudt. De fase vóórdat mensen überhaupt zelfmoord overwegen, want dan is het vaak al te laat door de redenen die jij aangeeft.quote:
Ik vind dit best een lastige stelling. Ik ben het ermee eens dat het goed is als mensen die zelfmoord overwegen weten dat het oké is erover te praten, dat dat niet taboe is.
Maar ik vraag me af in hoeverre je er nog over kan en wil praten wanneer je al suïcidaal bent. Mijn eigen ervaring is dat dat niet zo is. Ik wilde er niet over praten, ik wilde alleen maar dat de narigheid stopte.
Ik weet niet zo goed hoe het goed te verwoorden. Kunnen we niet beter proberen om de reden waarom mensen zelfmoord plegen uit de taboesfeer te halen? Dat mensen weten dat meer mensen wanhopig zijn, of zoveel geestelijke pijn hebben dat ze niet meer weten hoe en dat er hulp mogelijk is.
De motivatie om hulp te zoeken is er dan niet meer en je wil je naasten er ook niet mee opzadelen, want dat veroorzaakt dan weer extra stress bij alle partijen.
Als iemand aangeeft dat hij/zij er doorheen zit wordt er vaak nog aangegeven dat het vanzelf wel voorbij gaat, dat iedereen wel eens een mindere periode heeft en dat diegene zich vooral niet aan moet stellen. Dat motiveert natuurlijk niet om je gevoelens toch te bespreken.
Progressie is altijd beterquote:
Tegenwoordig moet alles maar ''uit de taboesfeer''.
Het is gewoon een zwaar onderwerp, waar je niet zomaar even in de kantoortuin over begint met jan en alleman. Net zoals dat je niet over een lekkende anus begint op dat soort plekken. Dat is heel normaal, en zal ook niet veranderen. Ook niet door een column van een of andere idealistische doos.
Overigens is zelfmoord, met de juiste personen op de daarvoor bestemde gelegenheden, wel degelijk bespreekbaar.
Hoe wordt jouw stelling ondersteund door deze tabel?quote:
Hoe meer er over zelfmoord gesproken wordt, hoe meer zelfmoorden er zijn.
[ afbeelding ]
Wat houden de termen absoluut en relatief in?
Het aantal zelfmoorden stijgt. Maar ik zie de directe link niet met betere bespreekbaarheid.
Het kan net zo goed zijn dat de economie tegen zit waardoor mensen somberder worden, meer overlijdens (al dan niet terecht) geclassificeerd worden als dood door zelfmoord, verschraling van de GGZ zorg waardoor mensen in een dieper dal zinken etc.
Zonder context zegt je tabel alleen dat het aantal zelfmoorden, na een daling, de laatste jaren weer stijgt.
Klopt. Onbedoeld lompe reacties, omdat veel mensen niet weten wat ze moeten zeggen.quote:
[..]
Dat is inderdaad wat ik ook al benoemde. Ik denk dat je veel meer bereikt als je ervoor zorgt dat mensen zich comfortabel genoeg voelen om aan iemand te laten weten dat ze er gewoon even doorheen zitten, dat ze gewoon niet happy zijn..en als dat aanhoudt. De fase vóórdat mensen überhaupt zelfmoord overwegen, want dan is het vaak al te laat door de redenen die jij aangeeft.
De motivatie om hulp te zoeken is er dan niet meer en je wil je naasten er ook niet mee opzadelen, want dat veroorzaakt dan weer extra stress bij alle partijen.
Als iemand aangeeft dat hij/zij er doorheen zit wordt er vaak nog aangegeven dat het vanzelf wel voorbij gaat, dat iedereen wel eens een mindere periode heeft en dat diegene zich vooral niet aan moet stellen. Dat motiveert natuurlijk niet om je gevoelens toch te bespreken.
En juist daarom is voorlichting zo belangrijk.
Juist door ook hier weer een vangnet te zetten, maak je mensen nog meer zwakker.
Ik onderschat situaties niet die maken dat mensen suicidaal worden. Ik ben zelf ook meerdere suicidaal geweest - in ieder geval dat ik sterk in overweging nam om een einde aan mijn leven te maken. Op die momenten voel ik me zelfs zwak dat ik zoiets niet durf en waarschijnlijk toch wel weer bij een ander ga janken dat ik het leven zo zwaar vind en graag hulp wil.
Maar als ik een einde maak aan mijn leven, is dat mijn verantwoordelijkheid en niet die van wie anders ook.
Als je mensen oprecht wilt helpen, moet je stoppen met de barmhartige Samaritaan uit de hangen en hun problemen op te lossen. Je doet zoiets toch alleen maar uit eigenbelang: je wilt je namelijk een goed mens voelen. Maar als je iets voor een ander wilt doen, help je ze in zichzelf te gaan geloven. Als het leven kut is, moet je jezelf bij elkaar rapen en keihard knokken om er het beste van te maken.
Zelfmoord is trouwens vanzelfsprekend taboe. Mensen willen er niet mee geconfronteerd worden ... en terecht!quote:
Eerst moet het hebben van gevoelens nog "uit de taboesfeer" komen. Dus als je wilt dat zelfmoord uit de taboesfeer komt, kun je wel een jaar of 100 of meer wachten.
Het leven is voor zoveel mensen moeilijk genoeg. Wat ik al zei: je KIEST ervoor om het leven op te geven of om door te blijven knokken tijdens moeilijke tijden. Als je geen uitweg ziet en hulp wilt, je kan altijd een hulplijn bellen.
Ik veroordeel overigens niet mensen die ervoor kiezen een einde te maken aan hun leven. Ik heb meerdere mensen gekend die dat deden. Voor hen was er ook geen uitweg meer. Eén daarvan heeft ervoor gekozen het op een heel waardige manier te doen. Ik vind het jammer voor haar dat er geen andere uitweg was, maar ze heeft wel een hele krachtige legacy achtergelaten, dus ik ben trots op haar.
Probleem daarmee is dan wel dat het gemeden wordt als de pest omdat het allemaal negatief is. Denk eerder dat het thema 'negatief' eens uit de taboesfeer moet komen. Mensen die dergelijke thema's aansnijden worden immers toch vaak weggezet als zeuren of pessimisten. De drang om alles maar bloemetjes en bijtjes te laten zijn, is wel een teken van deze tijd. En dat terwijl de helft van alle twintigers vaker bij de GGZ komt dan op visite. Ik vind dat toch dubbel. Wat is er mis mee om te praten over datgene wat kut is?
De beste les die ik ooit heb gehad was om mij kwetsbaar op te stellen en daar wat meer vrijuit over te gaan praten met intimi en naasten. Pas daardoor leerde ik anderen en mijzelf echt beter kennen. Duurde bijna 25 jaar, maar dan heb je wel wat. Kon geen studieboek of wat dan ook tegenop. Het is dat ventileren van die negatieve gedachten, hetzij in daad en in woord (voor mij vooral dat laatste), wat maakt dat je uiteindelijk werkt aan opluchting.
Het is ook wel iets groots waarmee de ander dan weer opgezadeld wordt. Ik bedoel ook helemaal niet dat ik er zelf een voorstander van ben dat het uit de taboesfeer moet komen, ik bedoel alleen dat dit het uiterste is van gevoelens die uberhaupt nog in de taboesfeer zitten en als je het als een schaal van 1 tot 10 zou bekijken dan zit zelfs het vertellen over onbetekenende dagelijkse frustraties nog in de taboesfeer. Hoe kun je dan nu al denken aan het halen van zelfmoord uit de taboesfeer.quote:
Zelfmoord is trouwens vanzelfsprekend taboe. Mensen willen er niet mee geconfronteerd worden ... en terecht!
Het leven is voor zoveel mensen moeilijk genoeg. Wat ik al zei: je KIEST ervoor om het leven op te geven of om door te blijven knokken tijdens moeilijke tijden. Als je geen uitweg ziet en hulp wilt, je kan altijd een hulplijn bellen.
Ik veroordeel overigens niet mensen die ervoor kiezen een einde te maken aan hun leven. Ik heb meerdere mensen gekend die dat deden. Voor hen was er ook geen uitweg meer. Eén daarvan heeft ervoor gekozen het op een heel waardige manier te doen. Ik vind het jammer voor haar dat er geen andere uitweg was, maar ze heeft wel een hele krachtige legacy achtergelaten, dus ik ben trots op haar.
Bizar grote stap van nul acceptatie voor zwakte naar totale overgave eraan. Maar misschien zit ik ernaast, misschien ook niet omdat het alsnog een culminatie is van hetgeen waar in deze maatschappij vooral op wordt gegeild: daadkracht/in actie komen met het doen en moed. Al het andere wordt immers toch nauwelijks gewaardeerd, dus eigenlijk zal zelfmoord in die zin veel meer punten scoren dan laf en passief klagen over je problemen. Bovendien zit er natuurlijk ook een soort heldendaad verscholen in andere mensen en de ggz eigenhandig verlossen van een problematisch geval. Jammer alleen dat die waardering dan zo erg mosterd na de maaltijd is.
Ben het helemaal eens met onderstaande:
Jammer alleen dat jezelf kwetsbaar opstellen vaak zoveel negativiteit met zich meebrengt. Want dan "zie je overal bezwaren" "moet je positiever denken" bla bla bla ik zie het nut er echt niet meer van in sorry zo lang praten over wat kut is zo erg afgestraft wordt als nu.quote:
Lastige stelling. Al vind ik taboe nogal overdreven. Alles valt en staat met de setting waarin het is. Al kan het nooit kwaad luchtig over dergelijke zaken te praten. Maar dat is eigenlijk wel met alles dat als negatief wordt ervaren. Of het nou zelfmoord; een negatief zelfbeeld of iets als erectieproblemen is. Het is nogal wijd uiteen, maar toch... Erover praten lost het misschien niet meteen op, maar het geeft wel de handvatten om eraan te werken en waar nodig de mindset te sturen.
Probleem daarmee is dan wel dat het gemeden wordt als de pest omdat het allemaal negatief is. Denk eerder dat het thema 'negatief' eens uit de taboesfeer moet komen. Mensen die dergelijke thema's aansnijden worden immers toch vaak weggezet als zeuren of pessimisten. De drang om alles maar bloemetjes en bijtjes te laten zijn, is wel een teken van deze tijd. En dat terwijl de helft van alle twintigers vaker bij de GGZ komt dan op visite. Ik vind dat toch dubbel. Wat is er mis mee om te praten over datgene wat kut is?
De beste les die ik ooit heb gehad was om mij kwetsbaar op te stellen en daar wat meer vrijuit over te gaan praten met intimi en naasten. Pas daardoor leerde ik anderen en mijzelf echt beter kennen. Duurde bijna 25 jaar, maar dan heb je wel wat. Kon geen studieboek of wat dan ook tegenop. Het is dat ventileren van die negatieve gedachten, hetzij in daad en in woord (voor mij vooral dat laatste), wat maakt dat je uiteindelijk werkt aan opluchting.
quote:
Ik vind dit best een lastige stelling. Ik ben het ermee eens dat het goed is als mensen die zelfmoord overwegen weten dat het oké is erover te praten, dat dat niet taboe is.
Maar ik vraag me af in hoeverre je er nog over kan en wil praten wanneer je al suïcidaal bent. Mijn eigen ervaring is dat dat niet zo is. Ik wilde er niet over praten, ik wilde alleen maar dat de narigheid stopte.
Ik weet niet zo goed hoe het goed te verwoorden. Kunnen we niet beter proberen om de reden waarom mensen zelfmoord plegen uit de taboesfeer te halen? Dat mensen weten dat meer mensen wanhopig zijn, of zoveel geestelijke pijn hebben dat ze niet meer weten hoe en dat er hulp mogelijk is.
dat lijkt mij ook de enige oplossing ja. Maar goed ik ben nooit heel lang suicidaal geweest, dus ik ben geen expert[ Bericht 3% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 18-04-2019 23:54:32 ]
Dat hangt dan alles af van wie je het antwoord aantrekt. Iemand kan je negatieve beeld bevestigen (horen wat je feitelijk ook wil horen)... Maar daar staat tegenover dat iemand wel kritisch kan zijn en kan zeggen dat een positieve mindset weldegelijk helpt, omdat dat niet strookt met de situatie die jij op dat moment voor je ziet...quote:
Jammer alleen dat jezelf kwetsbaar opstellen vaak zoveel negativiteit met zich meebrengt. Want dan "zie je overal bezwaren" "moet je positiever denken" bla bla bla ik zie het nut er echt niet meer van in sorry zo lang praten over wat kut is zo erg afgestraft wordt als nu.
Het lelijke eendje moest immers ook verteld worden dat ie een zwaan was voordat ie ging zien dat het ook anders kon. Dat is met dergelijke 'negatieve' dingen soms net zo. Klinkt wat kort door de bocht en is een beetje psychologie van de koude grond, maar je komt pas echt tot ontdekking als je het ook eens van de andere kant bekijkt en laat bekijken.
Maar waarom snapt niemand dat dit eigenlijk een belediging is? Ik kan me niet voorstellen dat er mensen bestaan die niet weten hoe ze positief moeten denken. Of die altijd 1 denkwijze hebben gehad en waarbij het nooit in ze op is gekomen dat ze naast negatief ook positief kunnen denken. Er wordt altijd maar gedaan alsof het een soort mysterie geheim is. Als ondanks de reden die deze persoon heeft om negatief te denken ipv positief, deze toch overtuigd moet worden om wel positief te denken en dat ook overneemt omdat er anders verontwaardigde/boze reacties volgen dan is dat hersenspoeling. Uiteindelijk zijn waarschijnlijk de meesten op deze manier gehersenspoeld en zullen er wellicht baat bij gehad hebben, maar wat het is n is dat mensen zwichten en internaliseren hoe de meerderheid wil dat ze zijn. Het moet niet mooier gemaakt worden dan het is alsof een persoon op individuele wijze zichzelf helpt. De zweep gaat er gewoon overheen zodat de persoon eindelijk goed afgericht is en ja misschien is het positieve dat diegene dan geen negatieve reacties meer krijgt over het gezeur.quote:
Dat hangt dan alles af van wie je het antwoord aantrekt. Iemand kan je negatieve beeld bevestigen (horen wat je feitelijk ook wil horen)... Maar daar staat tegenover dat iemand wel kritisch kan zijn en kan zeggen dat een positieve mindset weldegelijk helpt, omdat dat niet strookt met de situatie die jij op dat moment voor je ziet...
Het lelijke eendje moest immers ook verteld worden dat ie een zwaan was voordat ie ging zien dat het ook anders kon. Dat is met dergelijke 'negatieve' dingen soms net zo. Klinkt wat kort door de bocht en is een beetje psychologie van de koude grond, maar je komt pas echt tot ontdekking als je het ook eens van de andere kant bekijkt en laat bekijken.
Mooie vergelijking van het lelijke eendje, maar het lelijke eendje was al een zwaan. Er staat nergens in het sprookje dat het eendje door positief denken een zwaan was geworden maar misschien heb ik daar overheen gelezen. De meesten hebben neem ik aan geen sprookjesproblemen die alleen in de fantasie bestaan maar dingen die echt zijn wat ze ook gewoon goed inschatten zelf. Natuurlijk heb je wel mensen met wanen maar die worden uberhaupt al hier doorverwezen naar een psycholoog. En als uit het verhaal blijkt dat iemand onterecht naar beneden wordt gehaald en dat wordt aangekaart dan kan dat wel een wakeup call zijn ja. Maar dat is iets anders als dat je iemand gaat vertellen dat de hele denkwijze van diegene niet goed is.
[ Bericht 4% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 19-04-2019 01:12:27 ]