Voor de vierjarigen.
En de vijfjarigen mogen ook meedoen. En ook bijna kleuters en net geen kleuters meer.
Ik ben zelf getest toen ik zes jaar was en daar kwam toen ook al een pollenallergie uit. Ik zou eens informeren.
Hij is eigenlijk zelden verkouden, niest zo nu en dan, maar niet opvallend vaak. We gaan gewoon de huisarts weer eens bellen. Vorig jaar kregen we dat drankje waar hij wat moe van zou worden. Toen hadden we een jongen in huis die omviel van vermoeiheid en overdag ging slapen en bij het avondeten in slaap viel.quote:Op maandag 8 april 2019 22:45 schreef Franny_G het volgende:
Exode, ik heb sinds de voorjaarsvakantie last van hooikoorts, en de afgelopen drie weken is het echt helemaal erg, dus dat kan zeker. Washandjes zijn inderdaad erg fijn als je prikkende ogen hebt. Klaagt hij ook over kriebel in keel, neus, oren? Niezen? Of chronisch verkouden?
Ik ben zelf getest toen ik zes jaar was en daar kwam toen ook al een pollenallergie uit. Ik zou eens informeren.
Ik begin steeds meer hooikoorts te vermoeden inderdaad.
Maar goed, een test kan uitsluitsel geven.
Verder heb je oogdruppels, ook voor kinderen, die kunnen helpen. Ik zou daar eerder voor kiezen dan voor drankjes, zeker als hij eigenlijk alleen last van zijn ogen heeft. Medicijnen tegen de hooikoorts hebben inderdaad de bijwerking van moeheid en slaperig, daarom gebruik ik ze ook alleen als het echt moet (nu dus
)
en mijn neus (hatsjoe), een beetje in mijn oren. Verder niet. Dus hooikoorts lijkt me wel een mogelijkheid. Ik heb voor mijn ogen nu druppels van de Etos, die werken best goed.
. Ik heb al eerder geschreven over de verhuizing en de veranderingen voor I: nieuwe school, nieuwe opvang. Ze lijkt daar echt haar draai gevonden te hebben, is altijd vrolijk als ik haar wegbreng en ophaal en de juffen en leidsters bevestigen dit. Ze heeft duidelijk nieuwe vriendjes gevonden.
Toch blijft ze zelf af en toe zeggen dat ze haar oude school mist en leuker vond. Ze kan dan op een paar kleine dingen na niet echt goed uitleggen waarom. Ik merk ook dat na vier maanden op de nieuwe school de herinneringen van haar oude school wat beginnen te vervagen. Het strookt ook niet met wat ik zie, maar ik kan het ook niet zomaar terzijde schuiven. Ze zegt dan ook dat ze terug wil naar ons oude huis.
Ik kan me voorstellen dat ze haar buurmeisjes van daar mist. Maar verder lijkt ze echt gewoon happy, en op de momenten dat ze dit zegt na, merk je niets aan haar, van verdriet of heimwee.
Mijn vriend zegt dat ze dit soort dingen zegt om aandacht te krijgen. Ik wil het ook niet groot en zwaar maken, want ik weet dat als ik gevoelig op zoiets reageer zij daarin mee gaat. Tegelijkertijd vind ik het ook lastig als ze dat zegt, omdat ik juist blij ben om te zien dat ze hier gelukkig is. En dan zegt ze toch ineens zoiets. Hoe kan ik daar nou het beste mee omgaan?
Ik las al iets op een website: het letterlijk een plekje te geven, door wat foto's van ons oude huis neer te zetten bijv. En van haar vroegere buurmeisjes. Maar dan denk ik: houd ik het dan niet juist in stand? Hmm.
Op welke momenten zegt ze dit soort dingen? Zijn het random momenten of is het altijd als ze moe is/recalcitrant/net uit school/iets doet wat niet mag/noem maar op? Dat lijkt me namelijk handig om te weten, voordat je er een conclusie aan kan hangen of het om aandacht gaat of om iets anders.
Is ze nog wel eens bij jullie oude huis of haar oude school geweest? Speelt ze wel eens rollenspellen over het verhuizen en wisselen van school?
Ik benoemde alle leuke dingen aan ons nieuwe huis die er in het oude huis niet waren en dan was het ohja, en weer verder met spelen.
Nu hoor ik haar nooit meer over ons oude huis.
Volgens mij houden de meeste kinderen niet van grote veranderingen, zelfs niet als het beter of leuker is. Maar na een tijd is het "nieuwe" het "gewone"
Ik zou er dus net als je vriend niet teveel mee doen.
Met zo’n verandering kan gelukkig zijn in je nieuwe omgeving en het missen van de oude omgeving heel goed samen zijn.
Dus misschien mist ze op bepaalde momenten wel echt even haar oude leven.
Ik denk dat je zoals je nu doet, er een klein beetje in meegaan, het gemis bevestigen, prima is. Ze is groot genoeg om alles te herinneren, en dat ze het oude huis en vriendinnen mist. Ik denk dat bij kinderen het begrip "terug willen" niet altijd betekent dat ze écht terug willen, maar dat het een teken is van missen.
O woont nu al twee jaar met ons in het nieuwe huis, en als ze haar tekeningenboek vind van haar oude klasje, kan ze ook ineens zeggen dat ze naar haar oude kindergarten wil. We zijn een aantal keer op bezoek geweest, maar niet voordat ze écht geland was hier. Dat vond ze dan leuk, maar daarna was het gemis ook wel even klaar.
En zo kan ze ook zeggen dat ze opa en oma zo mist, terwijl ze die nooit heeft gekend. Ik snap dat ergens wel, dat ze een beetje moeten uitzoeken wat missen precies is.
Misschien wil ze een tekening maken om naar haar buurmeisjes op te sturen? Dan kan ze iets met het gemis. Of een briefje schrijven ofzo. Ik zou geen "gedenkplekje" ofzo inrichten, want dat benadrukt de verdrietige kant denk ik. Maar ik zou haar wel vertellen dat een verhuizing geen einde van een vriendschap hoeft te betekenen. Misschien de buurmeisjes een keer bezoeken over een poosje? Misschien is het weten dat dat kan, wel een geruststelling voor haar?
Aangepast naar onze situatie.quote:Op dinsdag 9 april 2019 23:42 schreef snoenk het volgende:
V. Had het tot een half jaar na de verhuizing ook nog vaak over ons oude huis en dat hij veel liever daar weer wilde wonen. Soms tot tranen aan toe. En dat terwijl V. daar niets of niemand had.
Ik benoemde alle leuke dingen aan ons nieuwe huis die er in het oude huis niet waren en dan was het ohja, en weer verder met spelen.
Nu hoor ik haar nooit meer over ons oude huis.
Volgens mij houden de meeste kinderen niet van grote veranderingen, zelfs niet als het beter of leuker is. Maar na een tijd is het "nieuwe" het "gewone"
Ik zou er dus net als je vriend niet teveel mee doen.
Maar voorstellen om haar buurmeisjes nog eens te zien, dat lijkt me wel een goed idee. Een tekening schrijven ofzo? Dan kan ze die met de post opsturen, dat is ook al spannend. N heeft nu best wel goede vriendjes en het lijkt me inderdaad raar als ze die nooit meer zou zien.
Verder zijn kinderen heel zwartwit. Iets is leuk of stom, goed of slecht, dingen zijn niet een beetje leuk of een beetje stom en als A leuk is en B óók, dan moet een van de twee leuker zijn. Ik zou dit aangrijpen als een mooie kans om te bespreken dat je heel goed je oude school en huis kan missen en het ook hier fijn kunt hebben. Dat de nieuwe school fijn is maar dat de oude school ook leuke dingen had. Dat ze haar oude school en buurt mist betekent niet dat hier ongelukkig is. Er zijn een hoop fijne plekken op de wereld.
Vergelijkbaar: mijn zoon zegt soms dat hij zijn vader erg mist en is daar dan een beetje verdrietig over. Toch weet ik dat hij het bij ons ook heel fijn vindt. Ik doe er niet veel meer mee dan bevestigen. Ja, het is heel rot dat papa er niet is en ik kan me goed voorstellen dat je hem mist want je hebt een lieve papa. Kunnen we nu iets doen om dat gemis minder te maken, even bellen bijvoorbeeld? (dat hoeft interessant genoeg nooit
). Is daarna vaak ook weer over. Het is nogal wat, herinneringen hebben, je voor kunnen stellen hoe dingen op een andere plek zijn of waren en ervaren dat je daar bepaalde emoties bij kunt hebben. Ik gun het mijn kind om daar vrijuit over te kunnen praten en daarmee ook mijn hulp te krijgen om dat op een rijtje te zetten, namelijk leren dat de wereld niet vergaat als je iets of iemand mist en dat je daar zelf mee om kunt gaan maar ook dat je je daar niet schuldig over hoeft te voelen of hoort te schamen. Het is juist mooi dat je zo'n groot hart hebt dat daar een boel verschillende dingen en mensen inpassen.
.Aangezien I het al vrij vaak heeft gezegd, heb ik ook al vaak genoeg precies zo gereageerd zoals jij beschrijft. Maar ik merk dat ik het moeilijker vind dat te blijven doen, omdat ik gewoon gehoopt had dat het wel wat zou over gaan en dat lijkt niet zo te zijn. Daar ben ik wellicht teleurgesteld over.
Ik weet ook dat het naast elkaar kan bestaan, en dat heb ik ook wel aan haar uitgelegd, dat haar nieuwe school ook leuke dingen heeft, maar zij maakt er dan een soort welles/nietes discussie van: nee, mijn oude school was echt leuker!
En dat werkt ook niet goed. Zij heeft het gevoel dat als ik opsom wat er leuk is aan haar nieuwe school of nieuwe huis dat ik haar dan niet hoor in wat zij zegt. Ook heeft ze het erover dat als je groot bent, je wel zelf kunt bepalen waar je woont en dat als zij het mocht bepalen ze terug zou verhuizen. Het voelt dus alsof het met autonomie ook te maken heeft.
Het lijkt dan eigenlijk beter om haar uitingen hierover 'aan te horen' en er niet teveel op in te gaan, maar dan weet ik dus niet of ik haar gevoel recht doe of haar genoeg help hierbij.
MevrouwCactus, ze komt er niet mee op momenten dat ze al een bepaalde emotie heeft of als er een strijd is. Het is heel wisselend.
Roomsnoes, mijn vriend bedoelt het niet negatief. Het is meer dat hem de wisselwerking ook wel opvalt: als I door heeft dat wat zij zegt een bepaalde emotie oproept bij mij dan zoekt ze dat soms bewust zo op. Ik weet niet of het goed omschreven is met 'aandacht', ik vind het ook lastig uit te leggen. Maar het is meer een emotionele uitwisseling tussen ons die haar bevestigt in iets. Dan is het soms ook niet helemaal duidelijk of de emotie echt is, of dat ze het gebruikt om iets teweeg te brengen tussen ons. Hopelijk leg ik het zo goed uit.
Wat betreft de contacten met de vroegere buurt en buurkinderen: we zijn al een keer bij een buurmeisje geweest voor een verjaardagsfeestje, aankomende zondag heeft ze een speelafspraakje met het andere buurmeisje. De contacten worden dus wel onderhouden.
Ik denk dat het eigenlijk vooral neerkomt op dat ik meer moet accepteren dat ze dit zo voelt, en dat het niet erg is.
. Bedankt voor de reacties.
.Hij was natuurlijk wat jonger dan I, maar zeker het schuldgevoel herken ik. En we zijn nog steeds enorm blij met de verhuizing en geen haar op mijn hoofd die terug zou willen, maar ook ik denk wel eens aan het oude huis. Het huis waar B bijna geboren is (in noodgang naar ziekenhuis met persweeen), ons eerste koophuis, het huis waar B zijn eerste stapjes zette, etc etc. Laat staan voor een kleintje.
Zoals hierboven: het is nogal wat, een ander huis en school en omgeving. Het kost tijd, maar het gevoel mag er wel zijn.
Ok, ik houd van dit weer, B is al de hele middag met een vriendje in de tuin en speeltuin en Juul slaapt. Ik heb gewoon kunnen schoonmaken en de tuin onrkuid vrijgemaakt. Yeah voor zon, yeah voor vriendjes!
[ Bericht 50% gewijzigd door Clubsoda op 12-04-2019 06:27:10 ]
Wij gaan dus zaterdag een dagje naar Wildlands. We gaan met de trein.
Gewoon het hele park door! Eigenlijk is ook alles leuk voor de kinderen. En kijk uit bij de bavianenquote:
Vraagje voor de mensen die al eens naar Wildlands gaan. Wat zijn de leukste dingen om te doen. Wat is leuk voor zesjarigen?
Wij gaan dus zaterdag een dagje naar Wildlands. We gaan met de trein.
Hoe was Wildlands Omen?
Heeft er hier iemand een kleuter met hooikoorts? ik Heb het vermoeden dat Js daar last van heeft. Dus ben op zoek naar tips
Ben aan het twijfelen. Ik wil in de paasvakantie samen met Noor naar één van de parken gaan. De bedoeling is dat we er samen eventjes lekker tussenuit gaan en dat we in de buurt van het park overnachten. Plus is wel dat de paasvakantie in België dan net voorbij is
Ik verwacht dus geen drukte aangezien wij doordeweeks willen gaan. Sun. Plopsa Coo is leuk voor de allerkleinsten of als je kind groter dan 1m is.
R was toen ze drie was nog geen meter en zat daardoor echt dat ze te groot (in leeftijd) was voor de attracties waar ze in mocht. En te klein voor de leuke attracties.
En bij mooi weer. Neem droog kleding mee. Het rennen door de fonteintjes is echt favoriet bij veel kindjes (en veel ouders ook)
Ik lees dat het park wel klein is. Te klein voor de entreeprijs die ze vragen. Hoe zie jij dat? Noor is overigens al de meter gepasseerdquote:Op zondag 14 april 2019 14:08 schreef Omentielvo het volgende:
Loj, Wildlands was echt heel tof. Wat een leuk park is dat. We hebben genoten.
Sun. Plopsa Coo is leuk voor de allerkleinsten of als je kind groter dan 1m is.
R was toen ze drie was nog geen meter en zat daardoor echt dat ze te groot (in leeftijd) was voor de attracties waar ze in mocht. En te klein voor de leuke attracties.
En bij mooi weer. Neem droog kleding mee. Het rennen door de fonteintjes is echt favoriet bij veel kindjes (en veel ouders ook)
Ik zou echt kijken of je tickets via VakantieVeilingen kan krijgen. Verder als je een Blijdorp abonnement (misschien ook bij andere dierentuin abonnementen) heb krijg je 40% korting. Voor die prijzen is het echt een leuk uitje.
Ik kende dit park overigens voordat het Plopsa Coo was. Ik ging daar elke zomer heen in mijn jongste jaren tot een jaar of 14. Dus mijn herinneringen daaraan maken voor mij Plopsa Coo al snel een uitje die ik ook met mijn dame doe.
[ Bericht 0% gewijzigd door mousemicky op 14-04-2019 18:14:21 ]
Ik vond het in zowel Plopsa als Plopsaqua geweldig. De grap is... de Belgische vakanties vallen niet altijd gelijk met die in NL, dus in de meivakantie kun je daar prima heen en is er geen hond.quote:
PLopsa de panne zijn wij ook geweest deze zomer, was tof! Plopsaqua dr naast was drama. Nooit weer! Enorm druk, lange rijen voor de glijbaan, gedoe om banden bij de glijbaan....
Wij plannen het altijd zo dat we op de eerste dag daarheen rijden en in de namiddag gaan zwemmen (dan betaal je ook een lager tarief) omdat bijna iedereen dan naar huis is en je het zwembad voor jezelf hebt. Dan eten, slapen en de volgende dag de hele dag Plopsa en 's avonds moe maar voldaan naar huis. Wij zijn dus al meerdere keren geweest. We slapen in een B&B die letterlijk in de achtertuin van Plopsa ligt. Niet heel goedkoop (+/- 200 euro per nacht voor een 5/6 pers kamer), maar wél mooie familiekamers en een héérlijk ontbijt. We lopen dan 's morgens in nog geen 5 min. naar het park. Ik vind het ideaal. Dit gezegd hebbende... ik zou wel weer willen deze meivakantie.
Volgens mij kwam ik dat B&B tegen op Trivagoquote:
[..]
Ik vond het in zowel Plopsa als Plopsaqua geweldig. De grap is... de Belgische vakanties vallen niet altijd gelijk met die in NL, dus in de meivakantie kun je daar prima heen en is er geen hond.
Wij zijn dus al meerdere keren geweest. We slapen in een B&B die letterlijk in de achtertuin van Plopsa ligt. Niet heel goedkoop (+/- 200 euro per nacht voor een 5/6 pers kamer), maar wél mooie familiekamers en een héérlijk ontbijt. We lopen dan 's morgens in nog geen 5 min. naar het park. Ik vind het ideaal. Dit gezegd hebbende... ik zou wel weer willen deze meivakantie.
Kun je daar je auto parkeren?Ik denk dat we dan toch voor de Panne gaan. Is ietsje verder rijden, maar dan krijgen we wel meer waar voor het geld denk ik. Ik heb geen Blijdorp abo (meer) dus ik betaal de volle prijs. Eens kijken of ik via de site tegen wat euro's minder ook tickets kan boeken
Plopsaqua gaan we niet heen. Zit dat trouwens bij de prijs inbegrepen?
Ja, onze auto mocht daar gewoon de hele dag blijven staan. Scheelt toch weer 10 euro parkeerkosten.quote:
[..]
Volgens mij kwam ik dat B&B tegen op Trivago
Ik denk dat we dan toch voor de Panne gaan. Is ietsje verder rijden, maar dan krijgen we wel meer waar voor het geld denk ik. Ik heb geen Blijdorp abo (meer) dus ik betaal de volle prijs. Eens kijken of ik via de site tegen wat euro's minder ook tickets kan boeken
Plopsaqua gaan we niet heen. Zit dat trouwens bij de prijs inbegrepen?
Het heet iets als "Charles Cabour" uit mijn hoofd. Voor Plopsaqua moet je inderdaad apart betalen, al met al vind ik het bij elkaar elke keer best een dure hobby. Zeker omdat het overnachten er ook nog bij komt voor ons. Ik heb namelijk geen zin om in een dag heen en terug te rijden à 3 uur reistijd per enkele reis.
Voo tickets... misschien is vakantieveilingen een idee. Je moet wat geluk hebben met bieden, maar dan scheelt het wel behoorlijk wat geld.
Ja, die autorit is best lang ja. Voor ons is het als het meezit 2 uur en 20 minuten. Vorig jaar zijn we met zijn tweetjes naar Valkenburg geweest, dat was ook zoiets rijden.quote:
[..]
Ja, onze auto mocht daar gewoon de hele dag blijven staan. Scheelt toch weer 10 euro parkeerkosten.
Voor Plopsaqua moet je inderdaad apart betalen, al met al vind ik het bij elkaar elke keer best een dure hobby. Zeker omdat het overnachten er ook nog bij komt voor ons. Ik heb namelijk geen zin om in een dag heen en terug te rijden à 3 uur reistijd per enkele reis.
Wij zijn overigens toen Noor wat kleiner was naar Plopsa indoor geweest in Hasselt. Dat vond ik eigenlijk best tegen vallen. Maar ik lees een hoop leuks over het Plopsapark, dus ze gaan in de herkansing
Ik zal eens googlen op de B&B
Nog 4 dagen.....en dan vakantie, zoveel zin in! B kan ook niet wachten. Volgende week dinsdag gaat Juul gewoon naar het KDV, dus we zijn met zijn 3tjes die dag. Eens nadenken wat we met B gaan doen. We denken aan Nemo en sushi lunchen in Amsterdam of lekker naar het strand.
De tweede week van de meivakantie gaan we naar Zeeland.
https://nl.pepper.com/aan(...)ur6-139-acties-94071
Hier gaat zindelijkheid nu na ups en downs echt de goede kant op. Hoogtepunt was gaan poepen thuis op wc terwijl er twee vriendjes waren
zo trots ben ik dan. Laatst waren er vier kindjes over de vloer vertelde man 
vuurdoop voor kinderfeestje ooit hebben we dan al gehad. hij heeft schilderen ontdekt op school. Zo leuk. Op school ontwikkelen ze zich zo snel hé, wow. Oh franny ik las nog van je verhuis situatie. Ik lees het boek how tot talk to kids en daarin zou zon situatie worden benaderd door gevoel echt te benoemen zoals je hier zei van 'je had zelf graag willen bepalen waar je woont he'. Eventueel in fantasie mee gaan van wat zou je dan kiezen. Ze is gek op tekenen toch? Staat er ook in, op papier zetten en uiten. Of gevoel uiten op papier en dat dan benoemen, ik zie boosheid in de tekening oid. Of juist haar favoriete huis laten tekenen wat ze later zelf wil kopen. Nou ja zijn maar wat wilde ideeën.
SPOILERVorige week was Sticker een briefje aan het schrijven, dat ging prima maar toen hij 1 letter verkeerd zette werd hij zo afschuwelijk boos op zichzelf: compleet overstuur, inclusief zichzelf op zijn hoofd stompen terwijl hij riep hoe stom hij was..Herkenning?
Ja. Vooral de oudste heeft er hier last van. Fixed mindset waar hij erg last van heeft en enorm perfectionistisch. Op school gaat het beter dan thuis, gelukkig (en hij is geen kleuter meer). Maar leuk is anders.quote:
Leggen jullie kleuters ook de lat zo hoog voor zichzelf?SPOILERVorige week was Sticker een briefje aan het schrijven, dat ging prima maar toen hij 1 letter verkeerd zette werd hij zo afschuwelijk boos op zichzelf: compleet overstuur, inclusief zichzelf op zijn hoofd stompen terwijl hij riep hoe stom hij was..
Jongste kleuter is nog een beetje te jong om er iets over te zeggen, maar die weigert soms gewoon om iets te doen wat hij nog niet kan (naar zijn idee).
Ja check, maar dan herkenbaar bij kleuters in mijn klas.quote:
Leggen jullie kleuters ook de lat zo hoog voor zichzelf?SPOILERVorige week was Sticker een briefje aan het schrijven, dat ging prima maar toen hij 1 letter verkeerd zette werd hij zo afschuwelijk boos op zichzelf: compleet overstuur, inclusief zichzelf op zijn hoofd stompen terwijl hij riep hoe stom hij was..
Kan een combinatie van factoren zijn. Perfectionisme, moeite met schakelen, moeite met onverwachte dingen, moeite met dingen niet zelf kunnen/weten op te lossen maar ook nog onrijpe executieve functies. De remming/sturing van de emoties is er dan nog onvoldoende. Dan kan zo iets kleins heel hard binnen komen. En dat is heel ongrijpbaar voor volwassenen waarbij de EF al wel ontwikkeld zijn.
Voorbeeld: jongentje compleet overstuur (inclusief zichzelf verstoppen) omdat zijn beker onder de kast was gerold (en de kasten zijn, als je even op de buik gaat liggen en je arm er onder schuift, prima bereikbaar om iets weer te pakken).
Heel lastig..
Mag ik even iets moois delen?!
Tot twee weken geleden moest ik bij mijn jongste kleuter blijven totdat hij sliep. Al vanaf dat hij anderhalf was. Hij zei altijd: maar het voelt fijn als je er bent. Dus ik bleef, soms wel een uur en ik werd regelmatig voor gek verklaard.
Twee weken geleden zei Js opeens: je mag ook wel op de trap wachten, dat vond ik al knap.
En wat hij vandaag zei...
Mama, ga maar naar beneden want als ik je roep dan kom je. Dat weet ik zeker
Wat voelt het goed om je kind zo te volgen
Wat fijnquote:
Heel herkenbaar LE. Alleen slaat die van mij helemaal dicht, om daarna in zijn veilige omgeving te ontploffen...
Heel lastig..
Mag ik even iets moois delen?!
Tot twee weken geleden moest ik bij mijn jongste kleuter blijven totdat hij sliep. Al vanaf dat hij anderhalf was. Hij zei altijd: maar het voelt fijn als je er bent. Dus ik bleef, soms wel een uur en ik werd regelmatig voor gek verklaard.
Twee weken geleden zei Js opeens: je mag ook wel op de trap wachten, dat vond ik al knap.
En wat hij vandaag zei...
Mama, ga maar naar beneden want als ik je roep dan kom je. Dat weet ik zeker
Wat voelt het goed om je kind zo te volgen
Hier is dat nog steeds wel. En eerlijk gezegd heb ik er niet altijd zin in. Ik ben met het hele riedeltje (tanden poetsen, verhaaltje lezen, wachten tot ze slaapt, wachten tot ze diep genoeg slaapt om weg te sluipen) zeker wel 3 kwartier bezig, soms langer. Vriend en ik wisselen de avonden soms af, meestal doe ik het. Als papa het doet is het namelijk dikke drama...
Door jouw post weet ik dat Noor niet de enige is en dat het goed komt
Ik leg er misschien soms wat druk op door haar te zeggen dat ze oud genoeg is om alleen te gaan slapen, maar ik laat dat nu varen Ook al is ze een wijs meisje, ondertussen is ze ook een klein meisje Ik vergeet dat soms omdat ze met andere dingen zo wijs en zelfstandig overkomt. Maar vooralsnog is het redelijk 'normaal' kleutergedrag, dat vind ik fijn om te horen!Loj: herkenbaar, wat mooi zeg
Maar ook hier is het, het slaan daargelaten, wel herkenbaar hoor! E houdt het heel veilig bij het statement dat ze nog niet kan lezen en schrijven 
Loj, wat prachtig mooi dat hij dat zo letterlijk zei
Daar doe je het voor he! 
Mijn kleuter werd zondag 6
Zij heeft het liefst dat je bij haar blijft zitten tot ze slaapt, maar als ik alleen thuis ben moet ik S ook in bed leggen. Dus ik beloof elke keer dat ik weer bij haar kom zitten als S slaapt. En bijna elke keer slaapt ze dan al heerlijk, in de wetenschap dat ik er zo aan kom En de enkele keer dat ze wakker blijft wordt dat ook bevestigd, want ik ga altijd nog even kijken.En gisteravond trof ik een meisje aan dat met 2 knuffels in dr armen als een engeltje lag te slapen
A. is volgende week jarig, ook 6.
Wat geef je een 6 jarige jongen die al bedolven is onder het speelgoed?
Ha, zo doen wij dat ook! Het is de afspraak die we hebben gemaakt toen wij ook wel weer onze avond terug wilden: een van ons brengt Stick naar bed, als alles klaar is blijven we tien minuten bij hem, daarna gaan we tien minuten weg, en 'daarna komen we terug'. Maar altijd als we terug komen slaapt hij al. Tegenwoordig liggen de jongens vaak samen te slapen trouwens, dan leest de grote een boekje voor en als het dan tijd is om te slapen horen we ze nog knuffelen en giebelenquote:
Oei LE, ik kan me voorstellen dat je de bui alweer zag hangen
Loj, wat prachtig mooi dat hij dat zo letterlijk zei
Mijn kleuter werd zondag 6
En gisteravond trof ik een meisje aan dat met 2 knuffels in dr armen als een engeltje lag te slapen
Mijn moederhart knalt echt uit elkaar van deze jongetjes venco: wij hebben voor Sticker een Lego Boost gekocht, en omdat we idd echt omkomen in het speelgoed staan op zijn lijstje dingen als: een insectenhotel (om zelf te bouwen), een popcornmachine, verkleedkleding, en een echte werkbank op zijn hoogte (niet makkelijk te vinden voor een normale prijs, hebben we ontdekt
). Maar hij wordt ook dolgelukkig van mooie stenen, Schleich-dieren, en toffe boeken. Ik kan me zes jaar geleden nog zoooo goed herinneren, echt tot de kleinste details, ik heb wel het gevoel in een andere tijdzone te leven sinds ik kinderen heb. kleinere wereld check uit elkaar knallend moederhart check Venco, ik kies om die reden soms voor iets dat op gaat zoals knutselspul, of kleren. Ik heb nu een badjasje voor E gemaakt. Had ze nodig, maar hij is nu exact in haar nieuwe lievelingskleur aquablauw
Het hoofdcadeau was trouwens een spacescooter
Rib uit mn lijf, ze heeft nog nooit zoiets duurs gekregen, maar ze is er blij mee joh! En ze kan het ook goed. Dus hopelijk lekker veel buitenspelen deze lente en zomer Kuiken vraagt er ook al tijden om, ik dacht echt dat het pas vanaf 8 kon ofzo.Venco ik zou idd voor iets van buitenspeelgoed gaan, skeelers/rolschaatsen, step, RV voertuig, stelten, schepnetje? Of iets van Lego, Playmobil of Transformers is hier ook altijd een succes. Of zo'n schepmachine voor in de zandbak waar je zelf op kunt zitten?
Wat een belachelijk cool ding zeg!quote:
Ik wil ook graag nog een keer met haar haar gaatjes opnieuw laten prikken, vorige keer zijn haar oorbellen er weer uitgevallen, dus de gaatjes hebben we toen eerst weer laten genezen. En ze wil graag op paardrijden, dus daar willen we binnenkort voor gaan kijken.
Verder toffe cadeaus voor kindjes die al veel hebben:
Een ervaring (kaartjes voor de Efteling) of een kampeertrip(je) of dus op een sport of iets?!
Iets dat je verbruikt, zoals knutselspullen, een moestuin of een tipi/hut van bonen laten groeien.
Een speelding voor de tuin (wij hebben een keer een schommelklimrek unit gegeven). Of inderdaad skeelers/rolschaatsen.
Hier voor een verjaardag meestal een (heel) groot cadeau waarbij we dan vragen of iedereen meebetaald. En dan nog wat kleinigheidjes erbij, zoals klei/knutseldingen/legootje/kaartje voor een of ander.
Maar we waken ook wel voor de speelgoedoverkill, omdat er dan met niets meer gespeeld wordt/ons huis te vol wordt en er vooral rommel ligt. We hebben ook dat we speelgoed rouleren. Waar het meest mee gespeeld wordt zijn dingen die niet per se speelgoed zijn, zoals een grote opbergmand waar je de hele dag in en uit kan klimmen, een stok die van alles is (van paard tot zwaard tot toverstag).
Slaapritueel:
We slapen in een familiebed en doorgaans werkt het het fijnst om beide kindjes tegelijk in bed te leggen. De peuter drinkt dat aan de borst en ik hou de hand van kleuter vast. Binnen 10 minuten slapen ze allebei en kruip ik zachtjes het bed uit om nog even beneden te chillen.
Soms legt mijn lief ze in bed, die leest een verhaaltje voor en blijft dan bij ze liggen tot ze slapen, dan duurt het vaak iets langer, denk wel zo'n 20-30 minuten.
En soms vallen ze al in slaap op de bank en tillen we ze in bed.
Ik was ook aan het nadenken hoe dat hier zit met perfectionisme en zelfvertrouwen dingen. Maar ik denk dat mijn grote daar geen issues mee heeft. Ik vind het altijd bewonderenswaardig juist dat ze zich niet zoveel aantrekt van 'hoe ver' een ander is bijvoorbeeld. Als iemand anders al 'iets' kan en zij nog niet, dan geeft ze daar niets om. Hooguit gebruikt ze dat als aanmoediging om het ook te leren. Meestal doet ze echt heel erg haar eigen ding, is ze zelf met iets bezig en wat anderen doen schenkt ze dan weinig aandacht aan, maar gaat ze echt op in wat ze zelf wil doen. Al is de hele buurt aan het skeeleren, maar zij wil graag stoepkrijten, dan laat ze zich niet meeslepen maar doet altijd wat ze zelf wil.
Als het dan niet lukt wat ze wil of voor ogen heeft, dan is ze wel eens een seconde boos, maar daarna gaat ze verder/begint opnieuw/gaat iets anders doen. Ze laat zich er niet echt door uit het veld slaan maar herpakt zich eigenlijk meteen. Ze oefent ook gerust met dingen en bemerkt dan hoe ze er beter in wordt. Ze is ook (nog steeds) echt trots op zichzelf als ze weer iets nieuws heeft geleerd/blijkt te kunnen. En ze doet dus ook echt alleen dingen die ze zelf wil, wat anderen doen maakt haar niets uit. Het is dus ook nog wel zo dat ze wel samenspeelt met anderen, maar dan ook gerust haar eigen spel speelt binnen het samenspel.
En dat ze er wel moeite mee heeft om aan regels van anderen te voldoen als ze zelf iets anders voor ogen heeft. Dus bijv. echt een gezelschapsspel spelen, dat heeft ze soms vlug gezien omdat ze dan aan regels moet voldoen waar ze minder mee heeft of zo.Het gene wat ik zelf soms lastig vind, maar dat is mijn issue, dat is dat als ze wel verdrietig/boos/teleurgesteld is, ze dan eerst graag alleen wil zijn en zich terugtrekt in een hoekje. Ik wil haar dan juist zo graag troosten, maar dat mag dan pas wat later. Maar zoals ik al zei, dat is mijn probleem en issue, ik voel me best snel eenzaam en ik denk dat zij dat niet zo heeft, dus dat ik meer mijn eenzaamheid op haar projecteer als ze zich alleen terugtrekt, terwijl zij dat niet zo ervaart maar gewoon even het zelf wil verwerken.
Enorm tof! Mijn 9 jarige is er nog steeds gek van! Echt een aanrader. En inmiddels is hij ook te combineren met een draak van Ninjago en met nog iets maar ik weet niet meer wat dat was. Maar bij de Ninjago combinatie heb je dus een met de ipad bestuurbare draak die 'pijljes' aka vuur kan schieten.quote:
Op Mijn Legohart gaat er zeker sneller van kloppen. 
Ela, het is niet prestatiedrang bij R dat haar boosheid veroorzaakt als iets niet gaat zoals ze wil. Het is echt puur haar eigen idee die ze had wat dan niet wil lukken zoals ze bedacht had.
Prestatiedruk lijkt ze niet te hebben. Ze zegt ook dat elk kindje het op zijn eigen manier doet.
Slaapritueel. Ik ben er nooit bij gebleven totdat ze sliep. Ze mag altijd 1 keer roepen. En dat werkt hier goed. Al roept ze soms wel vaker.
En je verhaal over eigen gang gaan klinkt zo herkenbaar! E lijkt zich ook weinig aan te trekken van wat anderen doen of aanhebben. En regels van een gezelschapsspel zijn meer een soort suggestie toch?
Nice!quote:
[..]
Enorm tof! Mijn 9 jarige is er nog steeds gek van! Echt een aanrader. En inmiddels is hij ook te combineren met een draak van Ninjago en met nog iets maar ik weet niet meer wat dat was. Maar bij de Ninjago combinatie heb je dus een met de ipad bestuurbare draak die 'pijljes' aka vuur kan schieten.
Wij hebben twee seconden getwijfeld, omdat de adviesleeftijd 7 tot 12 is. Maar ik geloof dat het wel goed komt, al dan niet met hulp van een grote broer of papa :-)Ik heb een ontzettend onhandig kind dus skeelers en stelten laten we mooi nog in de winkel staan.quote:
LB gefeliciteerd met je kleuter! Wat goed dat ze al op een spacescooter kan
Venco ik zou idd voor iets van buitenspeelgoed gaan, skeelers/rolschaatsen, step, RV voertuig, stelten, schepnetje? Of iets van Lego, Playmobil of Transformers is hier ook altijd een succes. Of zo'n schepmachine voor in de zandbak waar je zelf op kunt zitten?
Hij heeft al een step en zelfs zo’n kinderauto waar hij dus zelf mee kan rijden.
Een enorme bak Lego heeft hij al en ook een Transformer. Playmobile is niet zijn ding.
En ik vroeg inderdaad of hij een schepnetje leuk vindt, we wonen bij een watertje), maar hij wilt een echte hengel.
Weet niet of dat al zo handig is. Wat denken jullie, is het kinderfeestje houden op de studiedag 22 mei handig of juist niet?
Er moet nog een datum geprikt worden en kan niet nu met andere ouders overleggen want vakantie en geen telefoonnummer.
En zo niet, dan zitten de kinderen de hele dag op de BSO en zou een feestje wat bijvoorbeeld van 13-17 uur duurt ook niet passen.
Vermoedde al zoiets!quote:
Ik weet niet of dat iets van hier is of 'universeel' hoor, maar bij ons worden er op studiedagen veel dagjes Efteling / zee / etc gepland, en dus zou de opkomst niet hoog zijn op een studiedag.
Maar ik ben erg onzeker rondom deze dingen. Vindt het doodeng.
Anyway, bedankt. Ga andere, gewone schooldag, datum bedenken.
als je een week of twee van tevoren een gewone woensdag of vrijdag doorgeeft, dan zullen de meeste kindjes vast gewoon kunnen. Mijn oudste reageert enorm heftig op emoties. Nu hebben we een baby in huis, en tja, baby’s huilen nu eenmaal. Zodra de baby begint te huilen wordt mijn oudste enorm boos. Begint te schreeuwen, gaat van alles gooien en kapot maken, spuugt op de baby, dreigt met slaan. Roept dat de baby moet stoppen en dat hij weg moet. Hij reageerde ook al zo bij de baby’s op de opvang, dus het is niet specifiek iets wat betrekking heeft op zijn broertje of de nieuwe situatie. En ook toen ik laatst aan het huilen was reageerde hij zo, en heeft nog dagen daarna gevraagd of ik niet meer ging huilen en of ik blij was.
Hoe denken jullie hierover en tips om hier mee om te gaan?
Straffen nog een idee?quote:
Even een vraagje, ik stel m maar hier ook al heb ik pas over 2,5 maand een 4-jarige.
Mijn oudste reageert enorm heftig op emoties. Nu hebben we een baby in huis, en tja, baby’s huilen nu eenmaal. Zodra de baby begint te huilen wordt mijn oudste enorm boos. Begint te schreeuwen, gaat van alles gooien en kapot maken, spuugt op de baby, dreigt met slaan. Roept dat de baby moet stoppen en dat hij weg moet. Hij reageerde ook al zo bij de baby’s op de opvang, dus het is niet specifiek iets wat betrekking heeft op zijn broertje of de nieuwe situatie. En ook toen ik laatst aan het huilen was reageerde hij zo, en heeft nog dagen daarna gevraagd of ik niet meer ging huilen en of ik blij was.
Hoe denken jullie hierover en tips om hier mee om te gaan?
Uitleggen, telkens weer. Dat de baby huilt, hoe dat komt/kan komen. Dat het niet 'erg' is, maar als hij het geluid vervelend/hard/naar vindt, dat hij dan naar [andere ruimte] kan gaan waar het rustiger is. Dat jij de baby gaat troosten en dat het huilen dan weer voorbij is/gaat. En wat hij eventueel zou kunnen doen om de baby te helpen troosten? (als dat kan).quote:
Even een vraagje, ik stel m maar hier ook al heb ik pas over 2,5 maand een 4-jarige.
Mijn oudste reageert enorm heftig op emoties. Nu hebben we een baby in huis, en tja, baby’s huilen nu eenmaal. Zodra de baby begint te huilen wordt mijn oudste enorm boos. Begint te schreeuwen, gaat van alles gooien en kapot maken, spuugt op de baby, dreigt met slaan. Roept dat de baby moet stoppen en dat hij weg moet. Hij reageerde ook al zo bij de baby’s op de opvang, dus het is niet specifiek iets wat betrekking heeft op zijn broertje of de nieuwe situatie. En ook toen ik laatst aan het huilen was reageerde hij zo, en heeft nog dagen daarna gevraagd of ik niet meer ging huilen en of ik blij was.
Hoe denken jullie hierover en tips om hier mee om te gaan?
Misschien zelfs zo'n festival-koptelefoon voor hem aanschaffen dat hij die op kan zetten als hij het geluid niet tof vindt?!
Op momenten dat de baby niet huilt met hem erover hebben hoe het wellicht komt dat hij zo boos/verdrietig/gefrustreerd raakt van het huilen. En uitleggen wat oorzaken van huilen kunnen zijn, bij de baby, maar ook bij grote(re) mensen. Hoe hij eventueel kan helpen troosten als er iemand moet huilen en andere oplossingen, zoals naar een andere ruimte/koptelefoon op tegen het geluid. En met hem over hebben dat hij ook wel eens verdrietig, boos, gefrustreerd is en dan moet huilen. Dat dat voor degene die huilt zelf ook niet leuk is, dat die het ook niet leuk vindt om te huilen.
Als de baby dan weer gaat huilen, hem dan ook helpen om zijn gevoelens daarover te uiten op een andere manier dan zo boos worden van frustratie. Of hem iets om handen geven, bijv. een papier en potloden zodat hij een tekening kan maken die de baby dan kan opvrolijken? Op die manier kan hij zijn gevoelens op het papier uiten wellicht? En heeft ie iets anders om te focussen.
Heeft er iemand hier ervaring met integrale vroeghulp? Ik lees op internet veel ervaringen met betrekking tot deze hulp bij kinderen die achter lopen op welk vlak dan ook, maar Sjaak loopt juist voor en op een andere manier vast. Of is er iemand die een andere tip voor ons heeft? We weten wel dat we hier namelijk zelf niet uit gaan komen, we hebben het behoorlijk zwaar met Sjaak.SPOILERWe lopen met Sjaak nog vast op school. Hij gaat nu 45 minuten per week naar school, meer lijkt hij nog niet aan te kunnen (vanwege prikkelgevoeligheid). Juf zegt dat hij een fijne leerling is, dat het goed gaat en dat ze wil uitbreiden. Wij zien thuis een jongetje wat compleet overprikkeld is, wat kortsluiting in zijn hoofd heeft en zo onrustig is dat hij niet meer kan nadenken. Ik heb juf verteld hoe en wat en zij stelde begeleiding thuis voor, om hier beter/anders mee om te kunnen gaan. Gister bij het cb werd integrale vroeghulp voorgesteld. Sjaak gaat al naar logopedie en krijgt SI-therapie overigens.
Alternatief dat ik kan bedenken is dat je het in de hoek van hoogbegaafdheid gaat zoeken, op dat vlak zijn er allerlei coaches en bureaus. Maar die werken meestal juist met wat oudere kinderen.
Ja, jaren geleden met een kind dat achterliep. Wij hadden een hele fijne casemanager (maatsch werker uit revalidatiecentrum) en het voelde vooral heel goed dat zij écht het naadje van de kous wilde weten, tig disciplines betrokken waren en er heel serieus werd nagedacht over wat er aan de hand was en wat een passende vervolgstap was, zonder voorbarige conclusies.quote:
Heeft er iemand hier ervaring met integrale vroeghulp?
We hebben Frits zijn koptelefoon in het zicht gelegd. Nu reageert hij niet heel erg op het huilen, hij wil graag helpen door liedjes te zingen. Als het echt hard huilen is dan legt hij zijn handen over zijn oren. Soms zet hij dan zijn koptelefoon op.quote:
Even een vraagje, ik stel m maar hier ook al heb ik pas over 2,5 maand een 4-jarige.
Mijn oudste reageert enorm heftig op emoties. Nu hebben we een baby in huis, en tja, baby’s huilen nu eenmaal. Zodra de baby begint te huilen wordt mijn oudste enorm boos. Begint te schreeuwen, gaat van alles gooien en kapot maken, spuugt op de baby, dreigt met slaan. Roept dat de baby moet stoppen en dat hij weg moet. Hij reageerde ook al zo bij de baby’s op de opvang, dus het is niet specifiek iets wat betrekking heeft op zijn broertje of de nieuwe situatie. En ook toen ik laatst aan het huilen was reageerde hij zo, en heeft nog dagen daarna gevraagd of ik niet meer ging huilen en of ik blij was.
Hoe denken jullie hierover en tips om hier mee om te gaan?
Uitleggen werkt, afleiden helpt ook, maar dat kan alleen als ik niet alleen ben. Uitleggen gaat uiteraard het beste als er niet gehuild wordt, op een rustig moment als ik mijn aandacht bij Frits kan houden.
Zou hij willen helpen met iets kleins? Een muziekknuffel aanzetten of zoiets?
Ik denk dat de twee dingen die voorgesteld zijn heel goed zijn als tweeledige oplossing. Enerzijds de 'vluchtoptie': een koptelefoon om het huilen buiten te kunnen sluiten, als hij het echt niet trekt. En anderzijds op rustige momenten proberen te praten en hem eraan te laten wennen en leren omgaan met die emoties. Ik ben op zich ook wel benieuwd wat er achter zit. Is het meer een zintuigelijk 'probleem' in de zin dat hij fysiek gewoon onwel wordt van dat harde geluid, of is het meer emotioneel, dat hij het niet trekt om met die emoties van de ander te worden geconfronteerd? Of allebei?
MevrouwCactus, ik kan je niets inhoudelijks meegeven, wel veel sterkte en wijsheid toegewenst.
Ik had met I vandaag echt een topdag. We gingen samen met een vriendje van haar naar het Rijksmuseum voor Oudheden. Ze heeft de laatste tijd vaak de films van dummie de mummie gezien, wil nu ook graag naar Egypte, dus we gingen helemaal voor de vaste tentoonstelling over het Oude Egypte. Ze heeft heel fanatiek een speur- en puzzeltocht gedaan, zij en haar vriendje wilden echt van alles weten, renden overal enthousiast naar toe en waren zo heel verwonderd bij alles. De mummies scoorden qua populariteit natuurlijk het hoogst. Ik vond het zo heerlijk om met twee van die leergierige, enthousiaste kleuters daar bezig te zijn. Dit is toch wel een beetje waar ik van droomde toen ik een kind kreeg, dat het zo zou zijn.
. SPOILER
. En je moederhart tegelijk.Ik heb geen ervaring maar het is bij ons ook geopperd toen we vast liepen met oudste. Wij zagen dat toen niet zitten, eigenlijk ook om de redenen die jij noemt en wij hebben er voor gekozen om zelf een praktijk te zoeken waarvan wij dachten dat we wel met ons probleem heen konden. Lang verhaal kort, dat was helemaal niks. Dus achteraf gezien hadden we beter naar integrale vroeghulp kunnen gaan. Uiteindelijk liep het bij ons wel los en was verdere hulp ook niet meer nodig.quote:
Ik heb een vraag en ik doe qua herkenbaarheid even een stuk in de spoiler.Heeft er iemand hier ervaring met integrale vroeghulp? Ik lees op internet veel ervaringen met betrekking tot deze hulp bij kinderen die achter lopen op welk vlak dan ook, maar Sjaak loopt juist voor en op een andere manier vast. Of is er iemand die een andere tip voor ons heeft? We weten wel dat we hier namelijk zelf niet uit gaan komen, we hebben het behoorlijk zwaar met Sjaak.SPOILEReven weg voor het geval je het zelf weg wil halen nog
(beetje vaag verhaal maar voor meer details weet je me te vinden
)Ik had vandaag gebeld voor meer informatie maar degene die ik moest spreken was er niet. Nu gaan we een paar dagen weg dus ik was vooral erg nieuwsgierig. We hebben ook al contact met een bureau wat Sjaak al heeft getest, daar heb ik binnenkort weer een telefonisch consult mee. Ik wil niet teveel gaan ‘shoppen’ in de hulpverlening, maar nu is alles zo versnipperd en op 1 plek zou zo fijn zijn.quote:
McCactus, ik kan me je aarzeling goed voorstellen want de informatie is erg gericht op achterlopen op allerlei manieren. Maar integrale vroeghulp is in principe opgezet voor alle vormen van vastlopen, dus ook die van Sjaak. Is het een optie een intake te doen en te kijken hoe dat voelt?
Alternatief dat ik kan bedenken is dat je het in de hoek van hoogbegaafdheid gaat zoeken, op dat vlak zijn er allerlei coaches en bureaus. Maar die werken meestal juist met wat oudere kinderen.
Bedankt voor jouw ervaring, ik denk dat het niet verkeerd is om er eens contact mee op te nemen.quote:
[..]
Ik heb geen ervaring maar het is bij ons ook geopperd toen we vast liepen met oudste. Wij zagen dat toen niet zitten, eigenlijk ook om de redenen die jij noemt en wij hebben er voor gekozen om zelf een praktijk te zoeken waarvan wij dachten dat we wel met ons probleem heen konden. Lang verhaal kort, dat was helemaal niks. Dus achteraf gezien hadden we beter naar integrale vroeghulp kunnen gaan. Uiteindelijk liep het bij ons wel los en was verdere hulp ook niet meer nodig.
(beetje vaag verhaal maar voor meer details weet je me te vinden
Het meeste doen we al, leggen uit dat baby’s huilen omdat ze niet kunnen praten, dat iedereen wel eens verdrietig is, ook hij, maar dat dat niet erg is. Optie om de kamer even uit te gaan ook al regelmatig gegeven maar dat wil hij niet. Baby een knuffel of kus geven wil hij ook niet echt, als hij het doet, doet hij het ook op een boze manier. Net te ruw.
Waarom hij zo reageert geeft hij niet aan. “Omdat ik het niet wil” of “omdat hij niet mag huilen”.
@Franny_G ik denk dat hij echt op de emotie reageert. Baby huilt namelijk echt niet hard, en ik was ook niet echt aan het huilen met geluid.
Misschien is het dan goed om te kijken of hij de boosheid op een andere manier kwijt kan. Dus even ergens op slaan, tegenaan schoppen of zoiets?
Wij hadden van de week nog een bijzondere 'eerste keer'-moment. We hebben de laatste tijd weer wat moeite om I aan tafel te krijgen voor het avondeten. Toen we haar van de week vroegen of ze aan tafel kwam, zij weigerde en wij aandrongen, zei ze: "ik wil jullie familie niet meer zijn." Dus wij zoals wij meestal doen bij een dergelijke uitbarsting: oke, veel succes met het zoeken van een andere familie he.
. Maar toen ging ze dus echt. Ze had net daarvoor haar jurk uitgedaan, vanwege warm. Dus ze trok haar laarzen aan, en ging zo, in onderbroek, laarzen en een shirtje, de deur uit. Wij zaten elkaar aan tafel aan te kijken van: huh, doet ze het nou echt?
Mijn vriend ging uit het raam hangen en ze was al bijna de straat uit. Mijn vriend: "We vinden het toch wel fijn als je bij ons blijft I! Kom je terug?"
I: maar ik wilde gaan spelen op het schoolplein!
Later zei ze tegen een vriendinnetje: "Ik kwam maar terug want ik wil toch wel bij mijn eigen familie blijven."
Godzijdank.
. 
.Toch maar mijn verhaal verwijderd. Maar als het gaat om hb en vastlopen op school: daar weet ik inmiddels wel het een en ander van. PB mag altijd.quote:
Ik heb een vraag en ik doe qua herkenbaarheid even een stuk in de spoiler.Heeft er iemand hier ervaring met integrale vroeghulp? Ik lees op internet veel ervaringen met betrekking tot deze hulp bij kinderen die achter lopen op welk vlak dan ook, maar Sjaak loopt juist voor en op een andere manier vast. Of is er iemand die een andere tip voor ons heeft? We weten wel dat we hier namelijk zelf niet uit gaan komen, we hebben het behoorlijk zwaar met Sjaak.SPOILERWe lopen met Sjaak nog vast op school. Hij gaat nu 45 minuten per week naar school, meer lijkt hij nog niet aan te kunnen (vanwege prikkelgevoeligheid). Juf zegt dat hij een fijne leerling is, dat het goed gaat en dat ze wil uitbreiden. Wij zien thuis een jongetje wat compleet overprikkeld is, wat kortsluiting in zijn hoofd heeft en zo onrustig is dat hij niet meer kan nadenken. Ik heb juf verteld hoe en wat en zij stelde begeleiding thuis voor, om hier beter/anders mee om te kunnen gaan. Gister bij het cb werd integrale vroeghulp voorgesteld. Sjaak gaat al naar logopedie en krijgt SI-therapie overigens.
O is nu 4,5 en deze week slaat ze echt megaveel. Vorige zaterdag viel ze ineens in de auto als een blok in slaap. Woensdag was vrije dag, en ineens ging ze naar boven om te slapen. Ze sliep een uur of twee. Goed, even bijtanken dacht ik. Vrijdag viel ze 17.45 in slaap en sliep, met een drinkpauze, tot 6.30 in de ochtend. zaterdag ging ze weer naar boven en sliep 2 uur ongeveer, en vandaag ook.
Ik vind het ineens zo veel! Ze heeft altijd veel slaap nodig gehad, maar dit wordt wel wat veel.
Hier merk ik vooral veel moeheid met periodes. Op zo’n manier dat de juf het ook opmerkte tijdens het tien minuten gesprek.
Hm, niet echt zorgen, maar als ze volgende week net zo veel slaapt, dan wil ik even langs de arts. Niet dat het slapen an sich een probleem is, maar dan zou ik wel willen kijken of evt pfeiffer de oorzaak is. Ze krijgt op zich genoeg uitdaging op de kindergarten en thuis, dus dat zou het niet direct verklaren.quote:
Kan natuurlijk van alles zijn op zich. Mijn eigen dochtertje was ook ineens een slaapkopje in drukke periode (eerste tijd na start schoolgaan), in combi met verkoudheidje. Waar ik wel ook meteen aan moest denken was aan verhaal van mijn moeder uit mijn eigen jeugd. ik was net voor mijn 4e verjaardag ineens veel slaperiger en vooral heel hangerig. Zij dacht dat ik thuis beetje uitgekeken was en echt aan school toe was. Rond mijn 20e kreeg ik een vrij uitgebreide bloedtest waarbij de arts aangaf te kunnen zien aan het bloedbeeld dat ik ooit de ziekte van Pfeiffer had doorgemaakt. Maak je je zorgen of voelt het verder allemaal normaal? Bij twijfel: huisarts eens vragen
Logisch, want dat zijn ook heel aannemelijke factoren. Mijn dochter was ook een enorme slaapkop, eerst na het laten vallen van dr middagslaap en later toen ze naar school ging. Die ging in het weekend echt doelbewust een dutje op de bank doen
En lag om 18:30 op apegapen op schooldagen.2 weken geleden, vlak voor de vakantie was de rek er ook helemaal uit.
Anders inderdaad een keer bloedonderzoek?
Het was zo fijn, even geen haast, gewoon genieten met zijn 4en.
We merken wel dat B wat jaloerser wordt op/door Juul. Ze beweegt natuurlijk meer, is langer wakker kortom vraagt meer aandacht. Gisteren bewust zijn Lego naar zijn slaapkamer verhuisd. Stap voor stap de overgang dat de speelkamer ook van Juul is.
Het is nog steeds een topbroer en 90% van de tijd superlief voor Juul. We besteden zo vaak mogelijk 1 op 1 tijd met B, in de vakantie ook 2 dagen Juul naar KDV en B gewoon thuis. Lekker gaan lunchen met zijn 3tjes, dat vond ie poepjegezellig.
In de week Zeeland ging 1 van ons 2en met hem zwemmen, spelen etc als Juul sliep dat deed hem ook goed. Maar ik heb ook geen zin om steeds op te splitsen. Wat dat betreft ben ik blij als Juul naar 1 slaapje per dag overgaat, dan hebben we meer bewegingsvrijheid.
Hier gewoon gewerkt in de vakantie, zijn juist langere dagen als er geen school is (Bso)
B wilt steeds mee naar het KDV met Juul. Want hij moet op school werkjes doen en Juul hoeft alleen maar te spelen.quote:
Klinkt als een prima verdeling toch? Ze zullen er voorlopig toch soms wel moeite mee hebben... Sarah wil soms niet naar school "want James hoeft ook niet"
Hier gewoon gewerkt in de vakantie, zijn juist langere dagen als er geen school is (Bso)
Dat jaloerse hoort er natuurlijk ook bij en we gaan nog genoeg met die 2 meemaken. Mijn broer en ik schelen 7 jaar maar we hebben elkaar soms het huis uit gevochten.
Hij is verder zo ontzettend lief en beschermend, ik kan niet wachten tot Juul kan lopen, dan zie ik ze al helemaal gaan samen.
Hij legt nu ook geduldig 100x per dag uit hoe ze moet kruipen. Dat vind Juul erg grappig maar ze gaat er nog niet van kruipen.quote:
[..]
B wilt steeds mee naar het KDV met Juul. Want hij moet op school werkjes doen en Juul hoeft alleen maar te spelen.
Dat jaloerse hoort er natuurlijk ook bij en we gaan nog genoeg met die 2 meemaken. Mijn broer en ik schelen 7 jaar maar we hebben elkaar soms het huis uit gevochten.
Hij is verder zo ontzettend lief en beschermend, ik kan niet wachten tot Juul kan lopen, dan zie ik ze al helemaal gaan samen.
Leuk he die dynamiek tussen 2 kinderen, Saar is ook heel beschermend naar James, neemt hey vaak voor hem op.♡ en probeert hem ffietsen zonder zijwielen te leren... (hij kan het nog niet eens mmet😂)
Wat ontzettend lief!quote:
[..]
Leuk he die dynamiek tussen 2 kinderen, Saar is ook heel beschermend naar James, neemt hey vaak voor hem op.♡ en probeert hem ffietsen zonder zijwielen te leren... (hij kan het nog niet eens mmet😂)
Juul is wel een diva hoor ten opzichte van B. 2 totaal verschillende karakters. Als ze op haar stoel zit, gooit ze alles op de grond en kijkt dan naar B. Als hij het niet snel genoeg pakt, gaat ze van 'uh, uuuuuuh, uuuuuuuuuuuuuuuuuuuuh, UUUUHHHHH' en onze goedzak pakt het dan op voor haar.
En afgelopen vrijdag logeerde ze voor het eerst bij een vriendinnetje.
. Ging het logeren goed?I is heel erg gek op haar broertje, maar wil dat heel erg fysiek uiten, door aan hem te plukken, hem te aaien, hem te knuffelen en kusjes te geven. En dat wil hij niet. Dat is soms lastig. Ze smoort hem echt in haar liefde.
Wij hadden ook een fijne vakantie. Ik was daarvoor 8 dagen weggeweest voor werk, dus het was fijn dat we veel tijd samen hadden. Maar I zei vanochtend dat ze heel erg veel zin had om weer naar school te gaan en daar ben ik dan ook weer blij mee. Weer terug in het ritme, is ook wel goed.
I blijkt op school tegen een vriendinnetje naar eigen zeggen vaak verhalen te vertellen, over dingen die ze meemaakt, die niet waar zijn. Zo heeft ze van ons uitje naar het RMO gemaakt dat we naar Egypte zijn geweest en daar allerlei avonturen hebben beleefd. Het vriendinnetje waar ze dat dan aan vertelt, gelooft dat ook allemaal (volgens I).
Ik heb haar proberen uit te leggen dat ze daar mee moet oppassen. Want als dat meisje erachter komt dat het niet waar is wat I haar vertelt, dan kan ze dat vervelend vinden. I werd daar heel stil van. Ik weet dat kleuters waarheid en fictie wat makkelijk kunnen verruilen, maar ik vind dat ik I hier toch wel een beetje in moet begeleiden. Die verbeeldingskracht is geweldig, maar ik vrees dan dat dit tegen haar gaat werken. De neiging de dingen spannender, leuker, mooier te maken dan ze zijn en/of willen scoren met leuke verhalen. Wat vinden jullie ervan?
Vlak voor de vakantie vertelde ze dat het vriendinnetje verdrietig was omdat haar verhaal niet werd geloofd terwijl het (dit keer) wel waar was.
Ik heb geen tips hoe er mee om te gaan, maar misschien is het goed om er achter proberen te komen waarom ze de waarheid verdraait om van daaruit een ingang te hebben voor een gesprek?
Ik heb geen tips helaas. B verzint wel eens wat, maar meer naar ons toe over school. De opmerking 'Ik vraag het morgen wel even aan de juf' geeft dan standaard de reactie 'Grapje mama!'.En verder begint B nu echt in te zien dat al zijn vriendjes na de zomervakantie naar groep 3 gaan. Hij was gisteren echt boos. Hij wil ook naar groep 3. Hij gaat echt alleen met groep 3 kinderen om en is dus met 5 andere jongens een heel hecht groepje. Ze voetballen samen, knikkeren samen, kortom klitten enorm. De andere jongens (allemaal groep 1 jongens dus) vindt hij niet leuk want die voetballen niet. Meisjes vindt hij matig interessant.
Wij weten dat het allemaal wel weer goedkomt en hij wel zijn weg weer gaat vinden na de zomer. Maar ik vind het wel lastig merk ik. Iedereen gunt zijn kind een leuke jeugd en vriendjes en vriendinnetjes en het breekt wel een beetje mijn hart dat hij uit zijn vriendengroepje valt. Ze gaan elkaar ook echt amper zien, groep 1 en 2 is gesplitst van de rest met buitenspelen en de BSO.
Verder is het ook echt heel sneu voor hem. Ik hoop voor hem dat de jongetjes uit groep 1 volgend jaar wat meer interesse krijgen in voetbal .
Franny, lastig. Ik denk dat je er goed aan hebt gedaan om de eventuele gevolgen te vertellen. Ik vind haar fantasie wel super.
Logeren is goed. Is voor herhaling vatbaar. R had al verzonnen dat we dan naar de bioscoop gaan met zijn drietjes (zij, haar vriendinnetje en ik)
Ze sliepen alleen pas om half 1
B voetbalt het liefste 24/7, misschien kan hij de rest aansteken.
Helaas klikt het niet zo met zijn toegewezen maatje (nadrukkelijk door Frits geen vriend genoemd). Vandaag vroeg Frits wat 'vernietigen' betekent.
Nu blijkt dat de grote broer van zijn beste vriend een Pokémonkaart terug wil hebben en om wat druk uit te oefenen op Frits kreeg hij te horen dat hij anders vernietigd wordt. Frits over de flos ('Ik wihil niehiet vernietigd wohorden).'), mijn moederhart deed er pijn van.
Wat is dan wijsheid? Hij heeft al eerder tegen het maatje gezegd dat hij vindt dat hij onaardig doet. Moet Frits de volgende keer naar de juf stappen? Moet ik met de juf overleggen? Of het gewoon laten gaan, hij heeft het verder goed naar zijn zin en na de zomervakantie is hij van zijn maatje af.
Ik zou pas ingrijpen als ik zou merken dat mijn kind er echt last van heeft en een aantal keer achter elkaar met dergelijke verhalen naar huis komt. Ik denk dat jij het beste kunt beoordelen hoe dat is in jouw geval.
Ik wil overigens hiermee niet zeggen dat mijn aanpak de beste is, want zoiets voelt voor iedereen anders natuurlijk. Eventueel in overleg met mini bepalen of je iets tegen de juf moet zeggen is wellicht ook een optie. Zo heeft mini in ieder geval wel de kans om aan te geven waar hij zich het prettigst bij voelt.
Frits huilt niet zo snel (wel als hij hier thuis niet zijn zin krijgt, niet buiten de deur) en was echt van zijn stuk gebracht. Vooral erg sneu. We hebben wel meteen besproken dat dit is wat woorden bij iemand teweegbrengen.
Hij moet misschien wat weerbaarder worden, maar dat komt vast wel goed.
Goed geschreven ja. Noor heeft een meisje naast haar zitten die Noor blijkbaar geschopt en geslagen heeft. Noor heeft het tegen de juf gezegd en meisje heeft in de strafhoek gezeten. Juf regelt dat gelukkig allemaal goed.quote:
Cho, ik zou het persoonlijk niet te zwaar maken. Ik heb eigenlijk alles wat op school gebeurt zoveel mogelijk losgelaten. In het kader van loslaten zegmaar, want ik ga ervan uit dat de juf echt wel ingrijpt als ze ziet dat één van de kinderen even niet lekker in zijn vel zit. En het is vooral ook iets wat enorm over en weer gaat, de ene keer zegt mijn eigen kleuter iets onaardigs tegen iemand en een paar dagen later is het precies andersom en dat geldt ook voor fysieke dingen.
Ik zou pas ingrijpen als ik zou merken dat mijn kind er echt last van heeft en een aantal keer achter elkaar met dergelijke verhalen naar huis komt. Ik denk dat jij het beste kunt beoordelen hoe dat is in jouw geval.
Ik wil overigens hiermee niet zeggen dat mijn aanpak de beste is, want zoiets voelt voor iedereen anders natuurlijk. Eventueel in overleg met mini bepalen of je iets tegen de juf moet zeggen is wellicht ook een optie. Zo heeft mini in ieder geval wel de kans om aan te geven waar hij zich het prettigst bij voelt.
Mijn vriend zegt dan dat ze moet terugslaan, want dat is van je afbijten. Ik weet niet of ik het daarmee eens ben.... Vind de oplossing van de juf beter eigenlijk
Wat geven jullie trouwens met juffendag? Over 3 weken is dat bij haar op school en er hing ook al een briefje aan de muur met als cadeautip een envelop. Wat ik overigens vrij brutaal vind, maar goed. Needless to say, ik ga dus geen geld geven. Dacht aan een leuke beker met snoep er in?
En dat kwam vanuit de leerkrachten zelf of vanuit de oudercommissie die er wat van wil kopen? Ik heb tot nu toe een kleinigheidje gekocht en daarbij een tekening/brief van mn kind.
Over dat terugslaan trouwens, ik was eerst ook wel van het alleen maar aanmoedigen om het verbaal aan te geven als je iets niet wil, evt negeren, evt naar de leerkracht als hij / zij niet ophoudt, maar inmiddels sta ik er wel ietsjes anders in 😬. Nou ja, bovenstaand geniet wel de voorkeur natuurlijk zolang het binnen het toelaatbare is, maar toen mijn zoontje door dezelfde jongen telkens opnieuw werd geknepen, geduwd, geschopt en uitgescholden, heb ik hem wel gezegd dat hij van mij gewoon net zo hard mag terug slaan of schoppen. Was er zo klaar mee. Wel uitgelegd dat hij er nooit mee mag beginnen en dat je conflicten zo normaal niet oplost, maar hij hoeft zich niet keer op keer te laten slaan, al "stop hou op" roepend
Voor zover ik weet hebben we geen oudercommissie of klassenmoeders. Er hangt gewoon aan de muur een blaadje met envelop als cadeautipquote:
Een envelop als cadeautip?
Ik heb tot nu toe een kleinigheidje gekocht en daarbij een tekening/brief van mn kind.
Over dat terugslaan trouwens, ik was eerst ook wel van het alleen maar aanmoedigen om het verbaal aan te geven als je iets niet wil, evt negeren, evt naar de leerkracht als hij / zij niet ophoudt, maar inmiddels sta ik er wel ietsjes anders in 😬. Nou ja, bovenstaand geniet wel de voorkeur natuurlijk zolang het binnen het toelaatbare is, maar toen mijn zoontje door dezelfde jongen telkens opnieuw werd geknepen, geduwd, geschopt en uitgescholden, heb ik hem wel gezegd dat hij van mij gewoon net zo hard mag terug slaan of schoppen. Was er zo klaar mee. Wel uitgelegd dat hij er nooit mee mag beginnen en dat je conflicten zo normaal niet oplost, maar hij hoeft zich niet keer op keer te laten slaan, al "stop hou op" roepend
Wat sneu dat Frits er zo verdrietig over was Cho
Ik vond het ook zo'n overgang toen F net op school zat, zo veel nieuwe dingen en ook de interactie met andere (oudere) kinderen. Hij vond dat toen heel intimiderend. Nu is dat gelukkig wel voorbij, wellicht is het ook een kwestie van meer ervaring op doen in de groepsdynamiek en beter voor zichzelf leren opkomen.F heeft een vriendje waar hij veel mee speelt en die zei ook wel eens rare dingen tegen hem, over dat z'n haar stom was enzo. Nadat we er thuis over gepraat hadden, had F besloten het met het vriendje te bespreken. Ze hebben nu afgesproken dat hij niet meer onaardig tegen F doet
Als ik nog wel eens pols hoe het nu gaat zegt F: Neehee mama, dat heb ik toch met X afgesproken *insert rollende ogen* Nog even en hij wordt 5!
En dan, het eerste kinderfeestje? Deden jullie dat ook met 5? Ik hoorde vandaag van een andere moeder over de feestjes waar haar kind al geweest was. Bleek dus dat er al meerdere feestjes waren geweest, ook van vriendjes van F. Hij is dus nog nooit uitgenodigd. Ik werd er een beetje misselijk van, kreeg flashbacks van mijzelf van nooit ergens bij horen 
Typisch een gevalletje van je eigen onzekerheid projecteren he? Want F lijkt er niet zoveel van te hebben Cho. Wat sneu.
Ik zou het in eerste instantie aankijken. Hoor ik mijn kind er vaker over dan zou ik langs de leerkracht gaan.
Fazz, mijn R is nu zes en de feestjes waar zij uitgenodigd is, zijn op 1 hand te tellen.
voor je onzekerheid.J had de vakantie hard nodig om alle indrukken van de eerste dagen school te verwerken (pff, dit was wel draak 3.0, zeg maar). Hij is wel weer goed gestart deze week. Wel heel erg aan het zoeken hoe alles gaat en hoort (al interesseert dat laatste hem soms niks).
Vandaag vroeg ik hem wat over school toen ik hem ophaalde bij de BSO. "Mijn hoofd zit nu vol met de bso, dus ik weet het niet meer over school nu."
Melba heeft ook al wel wat feestjes gemist van met name groep twee kinderen. Hij vindt t niet erg, beseft t niet. Ik denk dat ik in de kleuterklas misschien ook op drie feestjes geweest ben ofzo. In groep 1 eentje, dat weet ik nog want vond het doodeng!
En L van 9 wordt eigenlijk standaard maar bij 2 kindjes uitgenodigd. Ze heeft in 5 jaar tijd dus nog geen 10 partijtjes gehad. Ik heb haar er nog nooit over horen klagen en dus maak ik me er ook niet druk om. Ze heeft vrienden en vriendinnetjes genoeg maar het blijft toch wat oppervlakkig en blijkbaar niet voldoende om ook op feestjes uitgenodigd te worden. Het is ook niet iets waar ik invloed op heb, dus ik ben eerlijkgezegd ook wel blij dat L er geen last van heeft dat ze niet zoveel feestjes heeft. Als dat anders zou zijn, dan zou dat me heel lastig lijken juist omdat je er zo weinig invloed op hebt.
Ze vertelt ook wel eens wie ze allemaal op háár kinderfeestje mogen komen (kind, houd je koest, duurt nog maaaaanden ) maar dat zijn dan ook altijd kindjes met wie ze werkelijk nooit heeft gespeeld na schooltijd Wel fijn om te weten dat die ‘angst’ herkenbaar is
Verder valt hij denk ik steeds buiten de boot. Als hij net vriendje nr. 6 is dan is dan misschien teveel. Geloof niet dat hij zoveel meer alleen is. Er gaat regelmatig bij iemand spelen en kinderen bij hem.
We hadden vorig jaar geen kinderfeestje.
Dit jaar wel. Uitnodigingen worden morgen verstuurd.
Overigens is dat beste vriendje zelf al zeker bij 6 feestjes geweest. Die is gewoon heel populair. Kost je als ouder klauwen vol geld dus je moet je af vragen of je dat wilt.
En als die kinderen wilt hij dan ook uitnodigen op zijn feestje.
F heeft er inderdaad ook niets van en is druk aan het bedenken wie hij wil uitnodigen op z'n eigen feestje Iemand in z'n klas had trouwens een nerf feestje gedaan
Met 5/6/7 jarige in een hal met nerf guns op elkaar schieten Dat F daar niet was uitgenodigd vond ik dan weer niet zo erg Eerste kinderfeestje hier was toen hij 6 werd, vorige maand. Stel kleuters bij elkaar met een soesjesvulkaan en confetti. Hij vond het werkelijk fantastisch, maar kinderfeestjes van mijn eigen kinderen voelen toch altijd als de langste drie uur van mijn leven.
Daar zou je mijn zoon wel heel blij mee kunnen maken!quote:Op dinsdag 7 mei 2019 22:39 schreef Fazzoletti het volgende:
Fijn om de herkenbaarheid te lezen
Iemand in z'n klas had trouwens een nerf feestje gedaan
Mijn schoonzus had als suggestie om met mijn zoon’s kinderfeestje te gaan zwemmen.
Tuurlijk, 5 x 4 á 5 jarigen meenemen die allen geen zwemdiploma hebben.
Top.
Oke, ik duld die ninja's met zwaarden maar schieten met pistolen/geweren gaat me echt een stap te ver voor m'n kleuter hij mocht van mij ook geen waterpistool maar wel een waterspuit 
Een jongen uit zijn klas viert morgen zijn feestje. Hij heeft bijna alle jongens uitgenodigd maar Ow niet. Gisteren had hij tegen Ow gezegd dat hij niet mocht komen omdat hij niet was uitgenodigd bij Ow (en moeder stond erbij en zei niets). Ow heeft er niet op gereageerd maar zei ‘s avonds dat hij helemaal niet naar dat feestje wou omdat deze jongen geen vriend is
Vind ik tof.Js heeft zijn eerste onofficiële uitnodiging ook binnen. Hij heeft wel al behoorlijk wat teleurstellingen gehad. Het groepje kinderen dat uit de instroomgroep van vorig jaar kent (12 kinderen) nodigt alleen elkaar uit. De andere 7 (
) kinderen uit de klas vallen daar compleet buiten.Haat aan nerf en pistolen. Ben benieuwd hoelang in het uit mijn huis kan houden.
Feestjes, B is nu op 3 feestjes geweest, 2 uit zijn vriendengroepje en van zijn nichtje die bij hem in de klas zit. Ik ben benieuwd, want de komende maanden is de rest van zijn groepje jarig.
Het is ook lastig vind ik, B mocht ook 'maar' 5 kindjes uitnodigen. Dan vallen er toch kindjes buiten de boot. Zijn lijst wijzigde ook wel eens overigens, net met wie hij gespeeld had of wie stom had gedaan.
Zover ik kan beoordelen is hij niet teleurgesteld als hij niet wordt uitgenodigd.
Sowieso vind ik het soms best lastig. Ons schuin overbuurjongentje is 10 maanden jonger dan B en zit op dezelfde school maar dan een andere klas. Dat mannetje ziet B als zijn allerbeste vriend en staat vrij vaak voor de deur. Dat is niet wederzijds, B speelt alleen met hem als er niemand anders voorhanden is. Of als hij wilt trampolinespringen (zij hebben die in hun tuin).
We proberen hem wel te sturen want als mannetje hier is, gaat B gewoon andere dingen doen, sterker nog ze zijn vaak niet eens in 1 ruimte.
Ik vind het dus lastig, dat jochie is echt heel lief en zijn ouders al helemaal. Ik vaar nu op B, als B geen zin heeft, mag hij dat ook gewoon zeggen als hij voor de deur staat. Maar dat is dan een mega drama voor onze voordeur. De ouders gaan daar overigens goed mee om, die nemen hem dan op een leuke manier weer mee. Zo van kom dan gaan we lekker naar de speeltuin of zo.SPOILEREn wij zijn ervan overtuigd dat er iets met hem, klinkt heel stom maar zo bedoel ik het niet. Mijn vrouw die natuurlijk voor de klas staat, kan er ook haar vinger niet op leggen. Iets in zijn gedrag valt enorm op. Als hij hier is heb ik het gevoel dat het een mannetje van 3 is in plaats van 4,5 jaar. En we merken aan B dat hij het daardoor ook snel zat is steeds. Het naar huis brengen is altijd drama, of het nou naar 10 minuten of 2 uur is. Hij wilt niet naar huis, hij wilt bij B blijven. B die dan echt allang iets anders aan het doen is en niet eens meer doorheeft dat hij er nog was.
Zwemmen Venco? No way! Dat vind ik met B en Juul al een hele avontuur, laat staan met andersmans kinderen.
Anders wordt het een ongelijke strijd tijdens de nerf-familiegevechten namelijk. 
Maar hij mag er alleen limited tijd mee spelen en hij schiet dan op een doel of richting de keuken.
Dan heb ik er geen last van.
Hier hetzelfde. We bestellen de pijltjes op Ali. Soms gaan we ook naar een grasveld in de buurt een nerf gevecht houden.quote:
Oh, wij hebben hier in huis allemaal een nerf
.As we speak rent hij door het huis met een speelgoedzwaard overigens. Dus geheel vredelievend is het huis ook weer niet.
Deze. Vroeger bij ons thuis ook overigens. En niemand neigt er vooralsnog naar nu thuis, dus dat scheelt.quote:
Wij zijn pacifistisch, en ik hoop dat ook aan onze kinderen door te geven
quote:
Oh, wij hebben hier in huis allemaal een nerf
Een collega vertelde ook al dat hij een eigen nerfpistool had gekocht om zich te kunnen verdedigen. Geniaal! Tot nu toe nog geen nerf in huis, maar dat kan volgende maand zomaar veranderen als de oudste 7 wordt
. . Oh Fazz, kan me dat gevoel wel voorstellen hoor. Vaak zie je in die gemengde groepen dat de oudere kinderen elkaar al goed kennen en dus ook meer vriendschappen al hebben en dat de jongere kindjes dat nog moeten opbouwen.
Wat betreft dat maatje, Cholula: ik zou toch ook wel de neiging hebben er iets over te zeggen tegen de juf. Het toewijzen van die maatjes gaat er nu juist om dat een kind iemand heeft om zich een beetje aan op te trekken, en wegwijs te maken. Andersom leert een oudere kleuter daar ook van, door zich behulpzaam op te stellen. Dat lijkt hier niet helemaal te lukken en ik vind dat de juf dat wel mag weten (als ze dat niet al zelf door heeft ook). Ik zou het dan aankaarten door te zeggen dat je de indruk krijgt dat je kind niet zoveel aan het maatje heeft, en er zelfs verdrietig van was laatst. Als zij dat wel door heeft, prima, als ze dat niet door heeft, dan kan ze er misschien iets mee.
Ik ben wel trots op I. We hebben het thuis gehad over het verzinnen van verhalen en dat ze vooral 1 meisje in de klas verhalen vertelt die niet waar zijn. Na een gesprekje daarover heb ik haar ook gezegd dat ik het fijn zou vinden als ze het meisje eerlijk zou zeggen dat ze niet echt in Egypte is geweest, maar dat ze in een museum is geweest in de vakantie. I zei toen: dat wil ik niet.
Maar gisteravond vertelde ze dat ze het toch tegen het meisje heeft gezegd. Dat meisje zei toen: maar dan heb je dus gelogen. I was natuurlijk weer haar assertieve zelf en heeft gezegd dat ze dat niet aardig vind om te zeggen en dat het in haar hoofd wel echt was, en of dat meisje begreep wat ze daarmee bedoelde. Samen hebben ze toen besloten dat het mogelijk is dat het in je hoofd wel echt lijkt en toen was het klaar. Ik baseer dit natuurlijk wel helemaal op wat I erover vertelde, maar ik ga er maar even vanuit dat het klopt.
.Wat onwijs mooi geformuleerd van I! <3quote:
Ik ben wel trots op I. We hebben het thuis gehad over het verzinnen van verhalen en dat ze vooral 1 meisje in de klas verhalen vertelt die niet waar zijn. Na een gesprekje daarover heb ik haar ook gezegd dat ik het fijn zou vinden als ze het meisje eerlijk zou zeggen dat ze niet echt in Egypte is geweest, maar dat ze in een museum is geweest in de vakantie. I zei toen: dat wil ik niet.
Maar gisteravond vertelde ze dat ze het toch tegen het meisje heeft gezegd. Dat meisje zei toen: maar dan heb je dus gelogen. I was natuurlijk weer haar assertieve zelf en heeft gezegd dat ze dat niet aardig vind om te zeggen en dat het in haar hoofd wel echt was, en of dat meisje begreep wat ze daarmee bedoelde. Samen hebben ze toen besloten dat het mogelijk is dat het in je hoofd wel echt lijkt en toen was het klaar. Ik baseer dit natuurlijk wel helemaal op wat I erover vertelde, maar ik ga er maar even vanuit dat het klopt.
Met onze kleuter krijgen we denk ik ook wel wat te stellen op dit gebied. Die verzint ook allerlei verhalen waar je bij staat. Deels vanwege eindeloze fantasie (wat ik oprecht prachtig vind!) en deels min of meer bewust.
Laatst had hij bijvoorbeeld blaren op zijn hielen, omdat hij bergen zand in zijn schoenen meezeulde. Ik zei tegen A. dat hij zijn schoenen dan wel na het spelen in de zandbak even leeg moest gooien. Vervolgens kwam hij met het verhaal dat hij het wel tegen de juf had gezegd toen ze binnen waren, maar dat hij ze in de klas niet meer uit mocht doen (hier had ik al argwaan moeten krijgen, natuurlijk). En hij zit met zijn klas op de 1e verdieping, dus ik vond het logisch dat hij ook niet even terug naar buiten kon lopen. Volgende dag bij de juf aangegeven dat hij er last van had en of ze de kinderen buiten dan misschien even kon herinneren om de schoenen te legen. Bleek dus dat ze het best in de klas even mogen doen, boven de prullenbak of gewoon op de grond, als ze het daarna maar even opvegen. Dus
. Ik denk dat hij het vooral een beetje eng vond om het aan de juf te vragen en dat hij er dus maar dit verhaal omheen heeft verzonnen om zich in te dekken. Maar hij brengt het dus echt heel geloofwaardig, waar mijn oudste bij elk klein leugentje/grapje direct door de mand valt. Ik moet er nog even aan wennen .I's juf is deze week niet op school, met een verdrietige reden. Ik had daar maandag een mail over gekregen. Maar wist niet precies of I het ook had gehoord. Dus ik vraag aan haar: Weet je waarom juf X er niet is? Zij: nee, dat weet ik niet. Ik: nou dat komt vanwege blablabla Zij: Ja! dat is vanwege blablabla dat heeft meester B verteld.
Ze wist het dus wel. Maar dat kwartje viel pas weer toen ik het benoemde. Grappig hoe dat werkt. Veel dingen landen nog niet helemaal, geloof ik. Ze horen het wel, maar het gaat een beetje langs ze heen.
Als het om die fantasie gaat: I droomt zoveel, hele verhalen vaak, maar ook vaak dingen waarvan ik dan denk: hee, waar haal je het vandaan?. Regelmatig ook echt enge dingen. Zo had ze laatst gedroomd dat haar vader door een auto werd aangereden. En ze droomde vorige week dat mensen aan het zwemmen waren en toen aangevallen werden door een haai. En het verhaal van de geest was ook weer even terug. Ze droomde dat ze met mij op ons dakterras was. Daar stond een spiegel en toen ze in die spiegel keek zag ze niet zichzelf maar de geest van het meisje met het rode haar en witte gewaad.
Dat roodharige meisje is echt een terugkerende nachtmerrie waar zelfs ik nu bang van ben. Als I erover vertelt, krijg ik al de creeps.
.Dat kan natuurlijk ook, je krijgt ook veel info natuurlijk op zo'n dag. A. zei laatst ook dat hij de juf had verteld dat hij in de meivakantie met opa en oma naar een museum was geweest, met als toevoeging "maar dat was helemaal niet waar, hihi". Toen ik reageerde dat dat toch wel waar was (weet je nog, toen ging je met dat bootje en maakte I een springtouw), was het "oh ja! Toch wel". Het is soms ook wel verwarrend voor hemzelfquote:
Ja, dat is wel een heel begrijpelijk verhaal. Het kan ook gerust zo zijn dat hij dat dacht en even 'gemist' had dat het wel degelijk mag? Ik merk bijv ook wel dat I niet altijd alles helemaal precies meekrijgt van wat op school wordt gezegd.
I's juf is deze week niet op school, met een verdrietige reden. Ik had daar maandag een mail over gekregen. Maar wist niet precies of I het ook had gehoord. Dus ik vraag aan haar: Weet je waarom juf X er niet is? Zij: nee, dat weet ik niet. Ik: nou dat komt vanwege blablabla Zij: Ja! dat is vanwege blablabla dat heeft meester B verteld.
Ze wist het dus wel. Maar dat kwartje viel pas weer toen ik het benoemde. Grappig hoe dat werkt. Veel dingen landen nog niet helemaal, geloof ik. Ze horen het wel, maar het gaat een beetje langs ze heen.
Als het om die fantasie gaat: I droomt zoveel, hele verhalen vaak, maar ook vaak dingen waarvan ik dan denk: hee, waar haal je het vandaan?. Regelmatig ook echt enge dingen. Zo had ze laatst gedroomd dat haar vader door een auto werd aangereden. En ze droomde vorige week dat mensen aan het zwemmen waren en toen aangevallen werden door een haai. En het verhaal van de geest was ook weer even terug. Ze droomde dat ze met mij op ons dakterras was. Daar stond een spiegel en toen ze in die spiegel keek zag ze niet zichzelf maar de geest van het meisje met het rode haar en witte gewaad.
Dat roodharige meisje is echt een terugkerende nachtmerrie waar zelfs ik nu bang van ben. Als I erover vertelt, krijg ik al de creeps.
. Die nachtmerries zijn wel een dingetje, ook bij ons. A. vertelt er niet veel over, maar wordt heel vaak huilend/schreeuwend wakker. Die nare dromen van I klinken wel heel creepy zeg!
Ik kan me voorstellen dat je daar zelf net zo goed nachtmerries van krijgt . Wat naar zo'n terugkerend thema in je dromen.Ik had vroeger een enge gemene kat in mijn dromen waar ik dan steeds huilend van wakker werd. Ik heb toen met mijn moeder een tekening van de kat gemaakt en daar helemaal ritueel mee afgewerkt
Doorgekrast, in stukjes gescheurd en toen in de fik geloof ik. Was fijn om er iig iets mee te doen. Voor mijzelf en ik denk voor mijn moeder ook.Oh en ik weet ook niet wat nerfs zijn
Maar ik hoor bij de pacifisten hier, ze hebben idd ook geen waterpistool of ander schietgerei. Ik vind het écht niet nodig. En gelukkig talen ze er ook niet naar.Wat zeg ik, mijn zesjarige kijkt nog met veel genoegen naar Bibbeltje Big en het Zandkasteel
Ohja en de PJ Masks.... maar meer badass dan dat wordt het niet.Klinkt eng franny, sowieso komt I op mij over als een heel wijs meisje.
Bij Sac in de klas een kindje plotseling overleden, dinsdag was de uitvaart en ik vroeg aan Sac of er maandag of dinsdag nog kinderen moesten huilen. Ja een paar zei ze maar ik niet want hij was niet echt mijn vriendje. Tja kleuterlogica.
Franny wat een nare droom van I. Ik zou er zelf ook een beetje naar van worden geloof ik.
Wel heel knap hoe ze dat allemaal weet te verwoorden. ik zie ons dat ook wel doen als de baby was groter is Realistische wapens komen hier eigenlijk ook niet in huis. S. wist tot voor kort niet eens dat ‘schietspellen’ en ‘oorlogje’ bestonden, maar ja, basisschool he overigens noemt ze ieder pistool wel heel liefkozend ‘schieters’ Oh franny wat klinkt dat creepy
ik krijg er nu ook al de rillingen van hahahaHier worden ze pieuwers genoemdquote:
Nerf gevechten klinken echt zo cool
Oh franny wat klinkt dat creepy
Kinderfeestjes... Ik ben al blij dat er nog geen speelafspraakje is geweest.
Ik ontmoedig alles met vechten en schieten, maar mijn kleuter vindt dat dus prachtig. Hij kreeg voor zijn verjaardag een raket lanceer speeltje (klinkt spannender dan het is) en dat houdt hem nu wel tevreden. Maar de periode hiervoor werd alles beschoten, ook al heeft hij geen pistool.
. Ze heeft geen speelgoed daarvan, maar zelf speelt ze wel eens dat er 'gepieuwpieuwt' wordt. Ik laat haar meestal maar een beetje daarin, zolang dat af en toe is. Wat betreft het thema oorlog, daar hebben we het met dodenherdenking en bevrijdingsdag wel kort over gehad. I heeft in ieder geval al goed in de gaten dat oorlog niet iets leuks is, dat er dan ruzie is en mensen kunnen doodgaan.
In de vakantie was ik een dag op stap met twee wijsneuzige vijfjarigen. Een vriendje van I en zijn moeder. I en dat jongetje zijn goed aan elkaar gewaagd, dat is leuk. Dan zijn er achterin de auto dit soort gesprekken gaande:
I: Ja en dan doe ik dit en dan gaat de mummie gewoon doooood! Hahahaha.
B: Nou, I, dat vind ik helemaal niet zo leuk dat je dat zegt. Dood is niet leuk. Ik wil niet dat je daar grapjes over maakt.
I: Hahahaha, doe niet zo gek joh, dat is toch niet echt?
B: Nee I, ik vind het echt niet leuk. Ik wil niet dat je nog dood zegt.
I: oh oke. Maar mummies zijn wel echt dood hoor.
B:
B; En mensen vroeger die konden gewoon niet eens vliegen, of auto rijden.
I: nee, die konden helemaal niks. Maar ze konden wel piramides maken, en mummies.
B: ja, maar hoe deden ze dat dan?
I: Dan deden ze gewoon pief paf poef. Dat is magie joh.
B: ja, daar hadden ze zo'n toverstaf voor. Die farao had dat ook.
I: en bij de mummies gingen ze met een haakje de hersenen uit je halen. Echt waar! Ieeeeeuwwww.
B: Nee joh, dat kan helemaal niet.
I: Wel! Mama heeft dat zelf verteld. Toch mama??
B. Nou, ik denk dat het toch niet kan, nee ik geloof dat niet.
I: Ze maakten ook mummies van dieren, die hebben ze ook in het museum.
B: ja, een mummie van een krokodil. En die gaat je dan opeten. Whaaah! Hahahaha.
I: Ja, die pakt zo je hart en dan mjammjamjmam.
B: je moet niet zo hard schreeuwen, I. Mijn oren doen pijn.
I: je moet zelf niet zo hard schreeuwen, mijn oren doen nog pijnerder.
En dan wij voorin:
.Wij zijn van speeldates naar opvang gegaan geloof ik. Moeder van een vriendje van B wil vriendje 2 woensdagmiddagen en 2 vrijdagmiddagen bij ons stallen omdat zij in het buitenland is voor werk en haar man moet werken.
Gisteren met mijn vrouw besproken, de woensdagen zijn prima dan is ie toch al vaak bij ons maar de vrijdagen komen net niet lekker uit beide keren.
Het werd overigens heel vriendelijk gevraagd, wat beschaamd zelfs, maar hij vindt het zo leuk bij ons. Het is natuurlijk ook superleuk bij ons
Mijn vrouw had gisteren de Duplo naar beneden gehaald van zolder om op school te gebruiken met breukenles vandaag. B heeft er de hele tijd mee gebouwd tot we naar school gingen
Hij ging er helemaal in op. Ik heb vandaag een meeting tot 14:00 en ga hem uit school halen ipv BSO. Kunnen we samen bouwen. SPOILERIk heb vandaag een gesprek met mijn huidige manager die eigenlijk mijn manager niet meer is, de man die mijn manager zou moeten worden en 2 HR mensjes. Ik ben op mijn werk in de bermudadriehoek terechtgekomen. Lang verhaal in het babytopic al eens verder toegelicht. Ik heb officieel geen afdeling, geen manager en geen budget meer waardoor al maandenlang alles on hold staat en ik alles alleen moet draaien wat werk is voor minstens 2 mensen. 2 maanden geleden heb ik besloten, tot hier en niet verder. Ik doe alleen de prio dingen nog tot alles is geregeld.
Ik werk hier al 10 jaar en ben altijd een vreemde eend in de bijt geweest (mijn functie, ik ben vrij normaal
.Hoe ging het gesprek, exode?
I had vandaag na zes maanden eindelijk dan toch zijn eerste speelafspraakje met iemand van school.
. Hij speelt wel regelmatig met een vriendinnetje met wie hij samen bij de gastouder zat, en alle buurkinderen lopen bij iedereen in en uit (ik had er vanmiddag zes in m'n woonkamer ), maar dit was dus voor het eerst met iemand van school. Bij dat jongetje thuis ook nog. Hij zei na afloop dat hij het eerst wel spannend vond, maar dat het daarna heel leuk was. . Een tijd geleden had ik hier ook verteld over een mogelijke overstap naar een kleine groep, een instroomgroep in plaats van de combinatieklas 1/2 waar hij eerst zat. Per april zit hij in de instroomgroep en we zijn echt heel blij dat we die keuze hebben gemaakt. Het is een klasje met zes andere kinderen (sinds deze week zeven), I voelt zich er enorm op zijn gemak en de juf is geweldig. Ze weet precies hoe ze hem uit moet dagen en hij komt ineens met knutselwerken thuis waarvan ik echt nóóit had gedacht dat een kind van mij die zou kunnen maken.
. Buitenspelen doen ze nog tegelijk met de combinatieklas, dus zijn vriendjes daaruit ziet hij ook nog regelmatig (in die klas zit het jongetje waar hij vandaag mee ging spelen ook).
Dus. Trots.
. Nu nog bedenken hoe we de woede-uitbarstingen het hoofd bieden. .Wij ook. Het een sluit het ander niet uit.quote:
Wij zijn pacifistisch, en ik hoop dat ook aan onze kinderen door te geven
Dit vind ik erg lastig. Ik heb simpelweg de associatie geweren/zwaarden = oorlog/geweld en kan het 'kinderspel' echt niet los zien van de volwassen variant.quote:
[..]
Wij ook. Het een sluit het ander niet uit.
Hier een nerf-boog met plakpijltjes (action, 2 euro ofzo voor 20?) die ze samen met het buurmeisje zo hoog mogelijk op de schuifpui ramen schiet
dus het is (ook) maar net welke waarde je er zelf aan hangt denk ik Dit. Er zijn zes miljoen mogelijkheden te bedenken om een nerf te gebruiken, dat sommige ouders de associatie met oorlog en geweld hebben zegt niets over hoe anderen het inzetten. Verder vind ik het, ook los van pistolen etc, heel waardevol voor mijn kinderen om te spelen zonder bemoeienis van volwassenen - of een oordeel of associatie van diezelfde volwassenen. Ik wil hen graag de vrijheid geven daarin zelf een ontwikkeling door te maken en zelf na te denken over wat wel en niet juist is. Waarbij wij graag het gesprek aangaan over die onderwerpen, juist ook over de dingen die we graag buiten de deur houden (zoals geweld) omdat ik denk dat dat op de lange termijn veel waardevoller is dan een starre 'pistolen komen er niet in want oorlog is slecht'. De dialoog aangaan vind ik zo veel leerzamer dan iets verbieden.quote:
Ik denk dat de meeste mensen toch wel pacifist zijn aangezien dat betekent dat je tegen oorlog en geweld bent
Hier een nerf-boog met plakpijltjes (action, 2 euro ofzo voor 20?) die ze samen met het buurmeisje zo hoog mogelijk op de schuifpui ramen schiet
Hier dus nerf-pistolen, Ninja -en Batmanlego met wapens, waterpistooltjes en alles.
Ik ‘schiet’ A. ook met een banaan en nu net had hij blijkbaar een krentenbol zo gehapt dat het een pistool was.
Ik zie het puur als spel. Oorlog en slechte mensen zijn er wel degelijk en dat is fout en niet grappig of luchtig.
Daar ga ik niet te ‘obsessief’ mee doen qua verbieden.
Ik speelde vroeger ook oorlogje en kende echt wel verschil met de realiteit.
Maar ieder zijn ding uiteraard. Wil je het niet in huis, doe je het niet. Ze zullen er bij vriendjes of gewoon op school gegarandeerd weleens mee te maken krijgen.
Dat je het kunt inzetten ook voor andere dingen begrijp ik zeker. Ik denk met een glimlach terug aan hoe ik vroeger met mijn broers papieren pijltjes tussen openstaande ramen probeerden te schieten
zo zonder wehkamp gids kan dat vast niet meer tegenwoordig Hier in de wijk gebeurt het regelmatig. Jammer alleen dat onze hor daardoor kapot is....quote:
De hele nerf discussie kwam vanwege het feestje waar F niet voor uitgenodigd was. Dat was in een soort indoor combat baan waarbij het de bedoeling was elkaar neer te schieten. Dat gaat me, zeker voor een bijna 5 jarige kleuter toch wel te ver.
Dat je het kunt inzetten ook voor andere dingen begrijp ik zeker. Ik denk met een glimlach terug aan hoe ik vroeger met mijn broers papieren pijltjes tussen openstaande ramen probeerden te schieten
Folder van de karwei is nog met dat papierquote:
De hele nerf discussie kwam vanwege het feestje waar F niet voor uitgenodigd was. Dat was in een soort indoor combat baan waarbij het de bedoeling was elkaar neer te schieten. Dat gaat me, zeker voor een bijna 5 jarige kleuter toch wel te ver.
Dat je het kunt inzetten ook voor andere dingen begrijp ik zeker. Ik denk met een glimlach terug aan hoe ik vroeger met mijn broers papieren pijltjes tussen openstaande ramen probeerden te schieten
.Grappig he, hoe zo’n klein regeltje van je post een hele (positieve) discussie oplevert.quote:
De hele nerf discussie kwam vanwege het feestje waar F niet voor uitgenodigd was. Dat was in een soort indoor combat baan waarbij het de bedoeling was elkaar neer te schieten. Dat gaat me, zeker voor een bijna 5 jarige kleuter toch wel te ver.
Dat je het kunt inzetten ook voor andere dingen begrijp ik zeker. Ik denk met een glimlach terug aan hoe ik vroeger met mijn broers papieren pijltjes tussen openstaande ramen probeerden te schieten
Punt is ook, met meerdere kinderen, dat alle kinderen zo hun eigen grenzen hebben en op die leeftijd is dat nog best lastig aan te geven en het leuk te houden, denk ik.
Ik zie nerf pistolen en waterpistolen niet als wapens en associeer ze daarom ook niet met oorlog/geweld.
Zijn jullie kleuters ook zo bezig met Moederdag?
R heel erg. Maandag deed ze alsof het Moederdag was en kreeg ik een mooie tekening van haar en een snoepje.
Ze wil mij morgen een ontbijt op bed komen brengen. Tante hielp haar met de boodschappen en zou haar even meenemen naar de winkel.
Ik vanmorgen tegen R : “Ik hoorde van tante M dat zij iets ging doen en dat we daarom straks naar oma moeten.”
R: “Ja”
Ik: “Wat gaan jullie dan doen?”
Ri: “We gaan iets stinkends halen. Daar houd jij toch niet van?”
Ik: “Nee”
Ik gooi iets in de prullenbak en hoor R helemaal opgelucht: “Pfoe” 😂
En het cadeautje van school heeft ze onder haar kast verstopt.
. . Dus nu ligt er een hele stapel op me te wachten. Verder telt ze sinds donderdag de dagen af.
En ze vroeg of er ook kinderdag bestaat. "Want het is wel leuk als ouders dan een dag lang alles doen voor de kinderen."
Ja schat, het is dus eigenlijk elke dag kinderdag, denk je ook niet?
Zij:
. . . Voor oma ging hij een mooie tekening maken. Het is echt zo’n schat
.Oh man, wat geweldig met zo'n kind dat zichzelf er ook echt op verheugt.
. Hij kwam vrijdag thuis met een cadeautje en dat ging hij onder zijn bed verstoppen terwijl ik al die tijd beneden met m'n ogen dicht moest blijven staan. . Hij mocht niet zeggen wat het was, maar er zat aarde in en het moest water hebben. . Het bleek een door hem versierd glazen potje met aarde en zaadjes te zijn, helemaal passend bij het thema tuin waar ze momenteel aan werken in de klas. En hij zong een liedje voor me. . Het waren zoveel tekeningen dat de warme broodjes koud waren tegen de tijd dat ik klaar was met bekijken. Ik kreeg van T en S wel een moederdagcadeau met een heel dubbel gevoel. Zie spoiler.
SPOILERTwee weken geleden is de mama van het beste vriendje van T en S uit de klas plotseling overleden. Het moederdagcadeau was toen al mee naar huis omdat het bij ons nog vakantie is. Ik moet continue denken aan dat arme mannetje met zijn mooie geknutselde bloem die hij nooit meer aan zijn mama kan geven.
. . .I kende ook een versje uit haar hoofd. En ze had erg leuke tekeningen, ze probeert tegenwoordig eenhoorns te tekenen.
. Wat ze nog wel echt lastig vind is het idee dat je op zo'n dag ook echt lief doet tegen mama.
. Het is bij haar altijd: ík wil dit, en jij moet dat. .SPOILER
De mijne had afgelopen donderdag al heel veel moeite om het niet te verklappen. 'Mama, heb je de kist gezien op school in de gang? Daar zit wat i......' Daarna werd ze vakkundig afgekapt door mijn vriend Vrijdag kregen ze het mee naar huis en toen heb ik het ook gelijk gekregen. Ik vaas van plastic met daarin rijstenkorrels en bloemen van papier geplakt op rietjes Overigens lees ik net dat ze bij sommige scholen niet meer aan moederdagcadeautjes doen vanwege de werkdruk. Nog even dubbel van genieten, misschien is dit wel het laatste moederdagcadeautje wat ze op school maken.
[ Bericht 6% gewijzigd door Sunshine1982 op 12-05-2019 09:29:11 ]
Hier ook een jongetje dat net zo enthousiast is over moederdag als zijn eigen verjaardag.
Ik moest vrijdagmiddag ook meteen de knutsels uitpakken ('We kunnen toch ook zelf bepalen wanneer WIJ moederdag vieren, dat bepalen WIJ HELEMAAL ZELF'. De anarchy-mode is strong in this one ) en ik werd vanmorgen gewekt door een luidkeels LANG ZAL ZE LEVEN, bij gebrek aan een beter liedje. Normaal is bij ons Moederdag heel speciaal de oudste wil altijd veel maken en veel kopen en baalt echt dat ze in de bovenbouw niets meer maken.
Ze is dan ook best wel aan het balen dat ze niet bij me kan zijn vandaag ( ik ga voor 2 weken naar Indonesië)
dat vrijdag in de lucht gestoken werd uit school met een “niet kijken mama... thuis ben je het weer vergeten he?”En twee uitgesproken kleuren lippenstift
zelf bedacht en gekozen. Hier hoorde ik kwart voor zeven: “Mama, lig je nog op bed?”
Nadat ik ja gezegd had liep ze naar beneden om voor ontbijt te zorgen (ijskoffie, yoghurtdrank een een Sinterklaas van chocolade).
Met een happy birthday liep ze naar boven.
.. Maar oef, Nikki, wat hakt zoiets er enorm in. Ik ken ze niet eens, maar mijn hart breekt ook bij de gedachten van zo’n jochie met een onuitgepakte knutsel . Bij ons op school doen ze eigenlijk niets met Moederdag (of vaderdag), omdat het veel gedoe gaf bij gescheiden gezinnen, bonusgezinnen, etc. Maar de juf van mijn kleuter had daar blijkbaar lak aan. “Mama, er zit een fotolijstje in, maar je weet lekker niet welke kleur of hoe hij eruit ziet!”
. Het was prachtig uiteraard, inclusief foto van de gever in kwestie . @Budabuddumbam, veel plezier! Wat een heerlijk vooruitzicht!
Ik kreeg een groot vel met daarop een geverfd rondje en der handjes rondom waren de zonnestralen, met daaronder 'Mama, jij bent mijn zonnetje', verder had ze het heel leuk versierd. Daarbij kreeg ik een ontbijtje op bed, dus mijn moederdag was wel ontzettend geslaagd!
Oh, Nikki wat hartverscheurend
Hier leefde het dit jaar ook heel erg. Dat zat hem niet zozeer in de knutsels maar ook in het feit dat er zoveel aandacht voor was op school. Er is veel over gesproken dus ze kwamen er zelf mee dat ik mocht uitslapen, ontbijt op bed kreeg etc.
Vrijdag kreeg ik van de meiden het moederdagcadeau in mijn handen geduwd met de mededeling dat ik niet mocht kijken maar wel moest dragen
Ik vroeg aan mijn oudste of hij iets in zijn tas had zitten wat ik niet mocht zien. "Nee hoor" Toch even gepolst of hij dan niks voor moederdag had gemaakt. "jawel hoor, dat ligt nog in mijn laatje" Toen had ik nog tijd om het snel te halen. Anders had ik nu geen zoenpasje gehad
B had voor ons allebei een penne ketting gemaakt in een mooi zelf versierd doosje. En dat kwam hij 's ochtends heel trots naar ons bed brengen. Ik heb dus gisteren de hele dag met de ketting rondgelopen en vanochtend ook nog.
Hij kwam er zelf mee dat hij niets ging maken voor vaderdag, kan hij lekker spelen
Hij heeft de voorgaande jaren voor zijn opa geknutseld. Ik ben benieuwd.Gisteren met B naar Ajax geweest, toen ik de kaarten in december kocht, hoopte ik natuurlijk al dat het de kampioenswedstrijd zou zijn. Hij vond het zo gaaf, maar ook erg spannend. Het familievak zit schuinboven het nogal fanatieke vak. Een bak herrie,
Ik kon B amper verstaan. Dit was voor hem de 2e keer in het stadion maar dit was toch wel erg indrukwekkend. Ze kwamen ook vlakbij ons feesten na afloop. (we zaten 2e ring, we konden ze niet aanraken)Hij stond op een gegeven moment te dansen en te klappen op de trappen. Er zijn ontelbare foto's en fimpjes van hem gemaakt door mensen in ons vak.
Hij heeft niet 90 minuten de hooligan uitgehangen, hij heeft ook vaak tegen me aan gehangen omdat ie het toch wel erg spannend vond.
Dat was lekker na woensdag (ben er nog chagrijnig van...) Binnenkort ook eens naar een wedstrijd (vriendin van mij is grote fan van Sparta, daar is het altijd wel gezellig).N vindt het wel leuk, maar ze snapt het idee van een wedstrijd nog niet helemaal. Vraagt de hele tijd 'wie gaat er winnen?' ook al is het net begonnen. Ook met verstoppertje gaat ze vaak eerst verstoppen en dan moet ik gaan tellen. En bij spelletjes met dobbelstenen legt ze hem op dat wat ze moet gooien. Nouja, ze is ook nog geen kleuter, dus dat komt vast nog
B is lid van de Kidsclub van Ajax, is een aanrader, ook bij andere clubs heb je dat voor als je Ajax niets vindt. Hij krijgt gedurende het jaar post, er is minstens 1x per jaar een event, je krijgt korting in de fanshop en je kan met voorrang kaarten kopen.
De buurjongen is bijvoorbeeld heel lang lid geweest van de kids clubs van feyenoord. Daar doen ze soortgelijke dingen begreep ik.
Hij interesseert zich sinds een paar maanden echt in voetbal. Hij is voor alle clubs maar het meeste voor Ajax. Hij snapte vrij weinig voor de Beker, CL en nu dit.
Wat een luxe dat hij daar uberhaupt over na kon denken dit jaar. Ik ben nogal voetballiefhebber en zou het geweldig vinden als B dat wat overneemt. Als hij ouder is samen naar een Engelse wedstrijd of Barcelona, dat zijn wel dromen voor mij. Mijn vrouw heeft weinig met voetbal dus die laat ons lekker gaan.
Exode, wat gaaf zeg
'Ik word papa, oh nee dat kan niet, ik word mama'
'Jaja ik word papa, echt hoor'
'Ik wil eigenlijk geen mama zijn, dan moet ik koken, vind ik echt stooooom'
'papa's koken niet, ik ga ook echt niet koken'
'Als je mama bent, hoef je niet naar school en ga je laat naar bed'
'Ik wil ook laat naar bed en heel veel knikkeren. Dat mag als papa'
En dat ging zo nog een tijdje door. Ze worden niet samen papa en mama trouwens want wie moet er dan koken?
Ik hoorde overigens van de moeder van het vriendinnetje dat juist haar man altijd kookt. En B heeft alleen mannelijke rolmodellen in de buurt (de buurman, zijn ooms, vrienden van ons) die allemaal koken en het leuk vinden dus hoe ze er allemaal bij komen uberhaupt.
mijn kleuter is trouwens verontwaardigd dat hij later geen baby in zijn buik kan krijgen. En hij durft nu geen jurk meer aan naar school want dan wordt hij door M "verpest". Diezelfde M had trouwens gister zelf een jurk aan naar school..
(Voor L is een jurk iets wat je aandoet als het feest is, want dat doen mama en grote zus ook).
Ze heeft merkbaar last van die dingen, 'mama, ik heb daar zo'n pijn', wijzend naar een plek achterin de keel. Ik kan het me indenken, want ik heb ze zelf ook even gezien gisteren en ze zijn enorm! Volgende week hebben we een voorlichtingmiddag en een check bij de anesthesist en hopelijk komt het groene licht dan snel voor haar..
Zo had mijn zesjarige medelijden met haar opa.quote:
ja, die stereotypen blijven toch ergens hangen op een of andere manier.. gek is dat..
mijn kleuter is trouwens verontwaardigd dat hij later geen baby in zijn buik kan krijgen. En hij durft nu geen jurk meer aan naar school want dan wordt hij door M "verpest". Diezelfde M had trouwens gister zelf een jurk aan naar school..
(Voor L is een jurk iets wat je aandoet als het feest is, want dat doen mama en grote zus ook).
Ze ging uitleggen waar vagina's en piemeltjes voor waren.
.
Meisjes kunnen met hun vagina plassen en baby's krijgen en voor opa was het toch wel zielig dat hij er alleen maar mee kon plassen.
Bij N zijn ze er vorig jaar uit gegaan (keel en neus) en een dag later stond ze al weer met oma in de speeltuin. Hopelijk gaat het bij jullie net zo goed!
Ik heb net een eerste voetbaltenue van een club voor T gekocht. Zijn papa is voor Feyenoord, maar T is toch echt voor Ajax, dus het werd een Ajax tenue. Ik ben heel benieuwd wat T ervan gaat vinden.
Als hij de kans krijgt loopt hij elke dag in zijn oranje voetbalpakje wat ik voor 5 euro bij Zeeman scoorde, dus zo'n echt tenue wat hetzelfde is als de echte spelers vindt hij vast helemaal de bom. Zelf vind ik het eigenlijk niet echt mooi, maar ik vind het erg goed dat hij een eigen stijl aan het ontwikkelen is, dus daarom support ik het wel.
Hij was er zo ontzettend blij mee “Kijk mama, deze vond ik het mooiste.”Mijn moeder kreeg een rolberoerte, want die denkt nog heel erg in die stereotypen.
Succes Rijst, ik hoop dat er snel groen licht komt.
Mijn T heeft heel lang gezellig in jurken van zijn zus rondgewandeld en roze was zijn lievelingskleur, maar inmiddels is roze voor meisjes en jurken zijn al helemaal uit den boze. Ik vind het heel jammer, het pure en onschuldige is eraf, zo voelt het. En dat allemaal omdat blijkbaar andere ouders speelgoed/kleding blijkbaar wel in hokjes plaatsen.
Jammer is dat.quote:
Wat heerlijk dat hij gewoon zijn eigen ding doet MC.
Mijn T heeft heel lang gezellig in jurken van zijn zus rondgewandeld en roze was zijn lievelingskleur, maar inmiddels is roze voor meisjes en jurken zijn al helemaal uit den boze. Ik vind het heel jammer, het pure en onschuldige is eraf, zo voelt het. En dat allemaal omdat blijkbaar andere ouders speelgoed/kleding blijkbaar wel in hokjes plaatsen.
Mijn zoon vroeg zich van de week hardop af waarom er eigenlijk jongens zijn die van paars houden want paars is toch een meisjeskleur?
En waarom een jongetje bij de zwemles een staartje heeft en oorbellen? Want dat is voor meisjes.
Tja, ik begrijp het wel, dat laatste. Dat ziet hij natuurlijk het meest. Maar probeer hem wel uit te leggen dat je moet doen wat je leuk en mooi vindt. Niet wat standaard is of wat je het meeste ziet. Zoiets.
of nou ja t gebeurt ook wel onbewust denk ik idd.. mijn dochter was op de nso eens aan t tekenen. Het poppetje had nog geen haar en daar begon ze aan. vroeg de juf: en? is t een meisje of een jongetje? mijn dochter zei niets maar tekende lang haar
Toen kon ik niet laten om te zeggen ah kijk, ik denk een jongen met lang haar..
Mijn stoere ietwat sociaal onhandige meisje houdt van glitters, eenhoorns, frozen, dinoos, mooie jurken en wil graag kort haar (en fietste met 3,5 zonder zijwieltjes en t liefst off road).
Volgens mij (en mijn betrouwbare steekproef n=2) zijn de verschillen binnen de groepen jongens /meisjes dus groter dan tussen de groepen..
Sac Heeft zo nu en dan last van oogpijn vaak icm overgeven.
Nu was het wel heel heftig paracetamol bleef niet binnen dus maar snel zetpillen wezen kopen.
Ik vind het klinken als migraine maar dat past niet bij haar leeftijd.
Huisarts en oogarts konden niks vinden maar heb nu toch maar weer een afspraak bij de ha gemaakt. Ook met het verhaal van haar klasgenootje nog in ons hoofd.
(In)spanningshoofdpijn zorgt trouwens ook voor oogpijn en overgeven, dat lijkt qua symptomen wel wat op migraine maar heeft wel een andere oorzaak.
E heeft twee keer echt 1 of 2 dagen overgegeven en vreselijke hoofdpijn gehad. Zo ontzettend sneu om te zien, en inderdaad de sinaspril er gelijk weer uitgegooid....
Ik ben er nog niet achter of dat migraine is geweest maar ik ben er wel heel alert op.
Fijn dat je een doorverwijzing hebt gekregen. Ik hoop dat de kinderarts kan helpen.quote:
Wat is de kleutertijd zwaar maar leuk zeg! Iedere dag nieuwe ontwikkelingen in het brein van Sjaak, ik kan hem soms nauwelijks bijhouden. Hij is begonnen met lezen en schrijven enzo, “maar wel alleen kleine en medium woorden hoor mama”.
Hij vindt het leuk om te klussen in en rond het huis met ons, om in de tuin te werken en om rondjes door de wijk te fietsen (met zijwieltjes, maar dat deert hem niet). Hij heeft een vriendje van 7 jaar wat 2 huizen verderop woont en samen hebben ze dezelfde interesses. En hoezee, hij vindt kleuren ineens leuk! Kleurt wel 5 kleurplaten per dag, en dat al 3 weken achter elkaar.
SPOILERVerder hebben we een plan opgesteld om Sjaak op regulier onderwijs te houden. Hij ging tot aan de meivakantie 45 minuten per week naar school, na de meivakantie werd dat 2x 45 minuten en vanaf deze week 3x 45 minuten per week. We hebben een heel plan er omheen om ervoor te zorgen dat hij dit vol gaat houden en hij een soort van gaat wennen aan alle prikkels die hij binnen krijgt op school. Het is hard werken voor ons, maar we hopen dat het zijn vruchten gaat afwerpen en Sjaak op deze school kan blijven. Want deze school is
Leuk wat Sjaak allemaal kan ineens! En ook fijn van je spoiler, MwC. Hopelijk werkt het harde werken van iedereen zijn vruchten af.
Ik vind het best hard werken, met een schoolgaande kleuter. Er blijft zo weinig tijd over na de BSO, hij moet dan zo snel al naar bed om genoeg te kunnen slapen... En hij is ook doodop, hoor. Maar de verhalen over school
en de dingen die hij ineens kan en doet MC wat fijn dat het goed gaat met Sjaak. De uitbreiding van uren gaat ineens best snel.
Hupje het is ook best druk hoor, zo'n schoolgaand kind. En helemaal met BSO is de avond erg snel voorbij. Jullie vinden vast ook snel weer een soort nieuw ritme hierin.
In ons dorp is het deze week de week van de avondvierdaagse. Gisteren was de eerste dag en de kleuters vonden het erg leuk en liepen goed mee. Ze moeten toch na een hele dag school en BSO nog even 5km lopen en ik snap dat dat voor de kleintjes nog best een opgave is. Hopelijk blijven ze komende dagen met net zoveel plezier lopen. Ik vind het altijd een hoop gedoe en gehaast rondom etenstijd enzo, maar het meedoen is toch ook wel weer heel gezellig.
Ik had als kind enorm veel hoofdpijn en misselijk, nog steeds met fasen.Dat komt uit de schouders en nek bij mij. Inderdaad zoals hier gezegd spanningshoofdpijn.Het is goed dat wordt gekeken wat het kan zijn en wat ook niet. Het is naar om je zo te voelen en om je kind zo te zien.
B is echt doodop, ik krijg hem 's ochtends amper uit bed. Bloed sjago ook 's ochtends en met het naar bed gaan. Huilen om alles, gillen, niet luisteren, alles komt voorbij. Hij slaapt gewoon 12,5 uur 's nachts en we houden het bewust rustig buiten school en de BSO om.
Ik hoop dat ie snel weer bijtrekt want het is gewoon nog 8,5 week tot de zomervakantie...
Hier is het ook avondvierdaagse Nikki, ze komen elke avond door onze straat, wij wonen dichtbij het start/eindepunt. B is boos dat ie niet mag lopen, maar hier is het pas vanaf groep 3 mogelijk. En als ik zie hoe hij nu dus is, is het maar goed ook dat hij niet meeloopt.
Wel stoer weer van T en S hoor, vorig jaar liepen ze ook mee toch?
T en S liepen vorig jaar inderdaad ook mee met de vierdaagse, alleen sneden we toen nog af en toe een stukje af.
Ze liepen toen gemiddeld denk een kilometer of 3 per dag.S zei vanmorgen dat hij het wel heel lang vond duren en dat hij nog niet weet of hij vanavond wel mee gaat. Ik ben benieuwd of hij vanavond nog zin heeft.
Wat gaat Sjaak goed mwc. Hopelijk gaat de stijgende lijn door.
Arme B zo moe. Dat weer helpt ook niet mee.
Sac zat van de week op d'r stoel ik heb een paspoort en een prik in mijn arm gehad ik ben klaar voor vakantie.
Oh en eigenlijk zou hij helemaal niet afspreken want hij wilde zoooooo graaaaag met zijn moeder (mij dus) spelen. Ik werd zo ingeruild.
I heeft met moederdag 12 km gefietst, heen en weer naar mijn ouders. Heen door de duinen,
. Op de terugweg had ze het wel even zwaar, maar toen hebben we spelletjes gedaan, zoals ik zie zie wat jij niet ziet.
De dagen erna merkte ik wel dat het er behoorlijk had ingehakt. Ze was er echt nog behoorlijk moe van. Zo'n avondvierdaagse lijkt me dus ook wel heel pittig.
Exode, een player hoor. Straks gaan die meiden in z'n klas hem een keertje flink terug dissen.
. .Wij hadden de avonddriedaagse vorige week al. Watjes editie, want maar drie avonden en je krijgt dus ook geen echt kruisje na afloop (wel een medaille gelukkig). Ik vind vier avonden ook wel veel, maar dat is natuurlijk altijd ook wel de charme van de avondvierdaagse. Kuiken vond het in elk geval prachtig en wil volgend jaar weer.
S heeft het gehaald, maar hij is wel heel heel moe. Bijzonder wel om het verschil tussen T en S weer te zien, want T zou met gemak nog veel langere afstanden lopen. Hij loopt die 5 km echt met twee vingers in z'n neus.
Franny wat knap van I, 12km door de duinen, dat is echt nog wel een stuk vermoeiender dan gewoon 12km fietsen. Heel stoer dat ze dat volgehouden heeft.
12 km Franny?! Zo dat is echt ver, wat knap van I.
Leuk dat ze allebei mee hebben gelopen Nikki, gezellig ook he?
De halve klas van B was er niet vanochtend. Gisteren gingen ze pas om 19:00 lopen dus 3 keer raden waarom de halve klas er niet was. (liepen mee met oudere broers en zussen)
Ik heb de tuin al kleuterklaar gemaakt, komt zo een vriendje mee (ja nu echt, moeder is 2 weken weg voor werk dus wij nemen hem 2 vrijdagen mee naar huis tot zijn vader hem komt halen). Zwembad, racebaan onderdelen (lees zwart geverfde planken waar B racebanen van maakt in de tuin), knikkers, dan kan ik vanmiddag gewoon zitten in de tuin
En B en de meisjes, tja...Er zitten maar 8 jongens in zijn klas, verder allemaal meisjes. Hij woont in een vrouwenhuis. Dat wordt een ideale man later voor een vrouw
We hebben hem er wel even op aangesproken dat met meerdere kindjes afspreken niet zo aardig is. Ben benieuwd of het door is gedrongen.
Oh en we gaan een afspraak bij de huisarts maken. B plast nog regelmatig in zijn broek en draagt 's nachts een luier omdat hij gewoon niet wakker wordt van het plassen (of een zeiknat bed). We gaan er vanuit dat er niets lichamelijks is, maar willen het wel uitsluiten. Hij baalt er zelf enorm van en schaamt zich er nu ook echt voor.
Als er niets uitkomt bij de huisarts misschien maar eens een specialist/coach whatever raadplegen. De wasmachine draait wel maar ik vind het voor hem zo sneu.
Fijn dat ze alles hebben uitgelopen NIKKI! Grappig dat T en S zo verschillen ook op dit vlak..
Hier ben ik benieuwd. Wij hebben vanavond laatste avond. Dan begint t ook pas om 19.30.. Gelukkig zijn we dit keer vrij vroeg aan de beurt (vorig jaar waren we school 23 en dus om 20.15 pas aan t lopen)..L heeft tot nu toe prima gelopen..Alle avonden netjes de 5, al heb ik m gisteren een klein stukje gedragen nadat hij was gevallen. Hij is ook nog pas 4 natuurlijk en gaat vooral omdat grote zus ook gaat.
De juffen van de kleuters hebben trouwens de perfecte methode om te zorgen dat iedereen gewoon op school verschijnt
. Ze vieren hun verjaardag vandaag en iedereen mag verkleed komen. Dat willen ze natuurlijk niet missen..Sneu van het plassen exode.. Is ook echt naar natuurlijk als t overdag gebeurt ook al zal hij heus niet de enige zijn met af en toe een ongelukje..L is overdag droog, maar wordt er s nachts ook niet wakker van, maar m om 23.00 uur laten plassen werkt hier voldoende (gelukkig)..
Grappig dat bij jullie startnummer 23 vrij laat is. Wij zijn dit jaar blij met startnummer 26, want dat is zo lekker vroegquote:
Hier ben ik benieuwd. Wij hebben vanavond laatste avond. Dan begint t ook pas om 19.30.. Gelukkig zijn we dit keer vrij vroeg aan de beurt (vorig jaar waren we school 23 en dus om 20.15 pas aan t lopen)..L heeft tot nu toe prima gelopen..Alle avonden netjes de 5, al heb ik m gisteren een klein stukje gedragen nadat hij was gevallen. Hij is ook nog pas 4 natuurlijk en gaat vooral omdat grote zus ook gaat.
Hier is 1 van de grootste avondvierdaagse van nld. (geloof zelfs dat t de grootste is, met zo'n 8000 deelnemers )
Jongste van 6 loopt de 5, was het vorig jaar nog lastig vol te houden, heeft hij de afgelopen dagen wel 7 gelopen geloof ik. Hij rent heen en weer met zijn vriendjes. Oudste van 8 is helemaal op. Die loopt de 10 en is elke dag rond 20.45 thuis. Die is blij als ze zondag lekker uit mag slapen. Want morgen is er natuurlijk wel gewoon een hockeywedstrijd
Hoe laat starten de laatste van jullie dan wel niet? of start t bij jullie eerder?
Hier kleinschalig vanuit school, inschrijven is vrijwillig, dus wil je niet, dan niet!
Wij hebben vanavond ook de Vierdaagse uitgelopen! Wat een trots meisje heb ik hier
Leuk he? dat ze zo trots zijn!
Hier een alternatieve versie van inderdaad drie dagen, kleuters mochten de laatste dag meelopen. Was hevig van plan dat te doen, maar had daarbij even geen rekening gehouden met het feit dat die week m’n eerste werkweek na m’n verlof was. Lang verhaal kort, we zijn niet gegaan en ik baaaaaalde keihard toen we d’r hele klas voorbij zagen lopen al die kindjes met een medaille naar school de volgende ochtend behalve de mijne. Dat gebeurt me niet weer Ik sliep zaterdagnacht naast hem....pffff, hij ligt nog steeds geen seconde stil. Ik ben wel 100x geschopt denk ik en dan lag er weer een arm op mijn gezicht.
Hij was 's avonds in bed ziek geworden, terwijl wij zijn bed verschoonden en zijn knuffels wasten, hadden we hem in ons bed gelegd waar hij meteen weer in slaap viel. Een uur later spuugde hij weer, gelukkig vooral op de grond. Dus na het schoonmaken besloten we dat ik naast hem ging liggen voor het geval hij weer moest spugen. Hij vond het poepje gezellig, maar ik heb amper geslapen. Al maakte de blije 'eeeej mam' om 06:00 wel een hoop goed en toen kroop hij helemaal tegen me aan en sliep nog tot 08:00.
Nu nergens meer last van, gisteren al niet meer, al was hij uiteraard wel erg moe.
Ik heb al weer ruim twee weken een kleuter in huis.
Ze heeft een fijne start op school en de bso gehad, al was vandaag het afscheid ineens lastig. Morgen gaat ze 's avonds met haar klas (en eigenlijk de hele school) optreden ter ere van het 20-jarig bestaan van de school. Tussen 19.30 en 20.45. Ik vind het nogal wat hoor, we kijken morgen even hoe ze er aan toe is, maar ze vindt het wel heel erg leuk om te vertellen over haar dansje en zo. Ala ze kan slapen (doen die 2 hier dus echt niet meer) zou ik haar even laten slapen.
Nou ja laatste dag avond4daagse was wel latr, maar dat is niet vanuit school en daarna is t weekend.
oh en gefeliciteerd natuurlijk met je kleuter!
Ken je het verhaal van de moeder die vanochtend de volgende vraag van een jochie met mooie blauwe ogen kreeg 'Mama, wil jij mee op schoolreisje? Dat is bijna en ik wil heel graag dat je meegaat.' Ik blijkbaar heel naief zei 'Maar B ze hebben al genoeg ouders en mama moet werken.' Het compromis was dat als er niet genoeg ouders waren ik mee zou gaan. 3 keer raden...vanochtend samen naar de juf, kortom ik ga op 13-06 mee op schoolreisje.
Ik kan die vragende blauwe ogen gewoon niet weerstaan en dat hoofd in de klas toen de juf zei dat ik meekon, die blijdschap bij hem
Ik krijg 3 kinderen mee, dus even 3 tuigjes kopen.
Exode, sterkte met het achter 3 kleuters aan rennen
Waar gaat het schoolreisje heen?SPOILERNadat we school hadden uitgebreid naar 3x 45 minuten ging het een stuk slechter met Sjaak helaas. Het dieptepunt was een dag waarop hij compleet onbereikbaar was omdat hij zo enorm onrustig was in zijn hoofd en we hem ‘s avonds vast hebben moeten houden omdat hij aan het vechten was om uit bed te komen. Hij beet ons en sloeg zichzelf. We hebben daarom afgelopen weekend besloten dat we stoppen met school en op zoek gaan naar ander onderwijs waar hij beter op zijn plek is. Dus we gaan binnenkort kijken op speciaal onderwijs, in de hoop dat dit wel de plek is voor hem.
Het deed zoveel pijn om hem zo te zien, hem niet te kunnen bereiken en hem tegen zichzelf te moeten beschermen. We zitten sinds gister op de camping, midden in het bos en hij komt hier helemaal tot rust. Sliep voor het eerst in een half jaar bijna 12 uur aan een stuk, zonder nachtmerries tussendoor of zonder het hele bed door te rollen/kruipen door onrust in zijn slaap. Hij is nu zoveel leuker dan toen hij naar school ging, het verschil is gigantisch. Mijn lieve, gevoelige jongen
We gaan naar Oud Valkeveen. Mijn schoonzus gaat ook mee, dus dat is wel gezellig.
Arme Sjakie, wat een gevecht voor hem en voor jullie. Wel heel fijn dat hij nu zo tot rust komt. Knuffel voor jullie.
Zo ging ons schoolreisje vorige week ook, heb nog nooit zo'n relaxte dag gehad met allemaal kleuters om me heenquote:
MevrouwCactus, ik ga op het terras en ga ze tegen 15:00 zoeken
.MwCactus, dikke knuffel voor jou
.Schoolreisje, ik ben wel gevraagd om mee te gaan (oudercommissie wordt als eerste gevraagd om mee te gaan) maar het lijkt mij eigenlijk helemaal niks. Sws durf ik zelf nergens in en ben ik ook snel overprikkeld dus ik ga lekker genieten van een dagje rust
Hier ook bijna schoolreisje.. naar een bezoekboerderij.. eerst allemaal spelletjes en opdrachtjes en dan lekker diertjes aaien, skelteren en door het gras ravotten.
Ik denk dat ze met die kleintjes t best rustig zullen houden. Sprookjesbos, land van laaf, speeltuin...
Aan begeleidende ouders nooit gebrek, wordt een voorrangssysteem gehanteerd en geloot
(Nu hopen dat ie niet gaat barfen in de bus
)@MevrouwCactus wat rot dat t zo zoeken is met Sjaak...
( ). Van te voren was ik er wat van in paniek, maar het ging zoals exode net vertelde. Vooral terrashangen met de andere bevoorrechte ouders en om half drie de kinderen bij elkaar schrapen .Bij ons gaan de kleuters naar een grote speeltuin in de regio en vanaf groep 3 gaan ze naar een middelgroot pretpark. Die kleuters geloof ik wel. Maar mijn groep 3 gup in zo'n pretpark vind ik nog wel een dingetje
Schoolreisjes... ik ben zo'n moeder die niet mee wil.
Ik vind het een te grote verantwoordelijkheid voor mezelf. Ik zou de hele dag gestresst zijn en trachten de kleuters binnen bereik en in bedwang te houden, wat voor beide partijen niet leuk zou zijn. En stel je voor dat er eentje kwijt zou raken. Nee, schoolreisjes zijn voor de mama's die gewoon zen kunnen blijven ondanks alles. Ik ga wel vaak mee met het jaarlijkse uitje naar het museum. Die 1.5 uur met beperkte bewegingsvrijheid van de kleuters trek ik net.
Maar zelf meegaan ook liever niet (plus mijn shoonvadrt heeft die dag feest ivm pensionering)
Bij mijn eigen werk mogen er bij de kleuters meer begeleiders mee dan bij de hogere groepen.
Efteling is inderdaad wel groot voor kleuters. Ik zou mijn eigen kinderen wel vertrouwen, want die zullen altijd in de buurt van de begeleider blijven, maar zo zijn ze niet allemaal.
Arme Sjaak. Ik hoop zo dat jullie snel de passende oplossing vinden mevrC.
N en L hadden gisteren hun eerste playdate. Een meisje uit hun klas wilde spelen en is bij ons geweest. Ging gelukkig allemaal goed.
Ik maak me er ook niet druk om verder, Oud Valkeveen is leuk en zolang ik 1 bepaalde jongen niet meekrijg wordt het vooral gezellig. Ik geloof dat elk kind al bij B heeft gespeeld dus ik ken de karakters aardig. Ik hoop vooral dat het droog is.
En stiekem met B zijn plasongelukjes wel fijn dat ik meega. Maar goed, volgend jaar trap ik er niet in
MevrCactus, wat ontzettend rot dat het zo gaat. Ik hoop erg dat hij zijn plekje gaat vinden.
Waarom voor de jongere kinderen niet wat anders vraag ik me dan af.
Ik heb er eerlijk waar geen moment van wakker gelegen... Kleuters waren ingedeeld in groepjes van 4 kinderen per hulpouder (net als alle kinderen t/m groep 6 trouwens, groep 7 en 8 liepen met de klas), en hadden een polsbandje met telefoonnummer van school. Ze liepen met 2 groepjes samen. Volgens de begeleidend ouder had J zich als een engeltje gedragen.
Maar goed, ik ken de efteling op m'n duimpje, en kleuter is ook al minstens 30 keer geweest dus wist wat hij kon verwachten (en ik denk dat ie de weg ook wel redelijk weet). Ik heb J dus vrolijk uitgezwaaid (in de klas, want school begint om half 9 en de efteling gaat om 10 uur open) en 'm heel veel plezier gewenst! Verder geen moment aan gedacht. Hij heeft het enorm naar z'n zin gehad!
Ikzelf ging toen ik in groep 8 zat met een vriendin alleen op de fiets naar de efteling (zonder mobiel en polsbandjes), dus snap de angst niet zo goed. Laat het los denk ik dan. Natuurlijk is het leuk om als ouder dingen voor de 'eerste keer' met je kind te doen, maar moet de school dan maar iets verzinnen waar iedereen zéker als eens geweest is? Dat is niet doenlijk, en zonder schoolreis komen een aantal kinderen wellicht helemaal nooit in de efteling.
ik vind het ook wel heel anders voelen een pretpark dat ze goed kennen versus een pretpark heel ver van mijn woonplaats, voor jullie is de efteling dichtbij maar dat is voor veel natuurlijk anders.
En nee, een school hoeft niet iets te verzinnen waar alle kinderen zeker al eens geweest zijn. Uiteraard niet. I is met schoolreisje naar een indoor speeltuin gegaan in Zoetermeer waar ze ook nooit eerder was. Prima. Maar ik kies er als ouder voor die grote pretparken zoals dus de Efteling te bewaren voor als ze zes is. Dat lijkt mij niet zo'n heel vreemde keuze. Het lijkt me erg leuk om met I over een jaartje eens de Efteling te gaan beleven. Dat is natuurlijk echt iets heel anders dan een speeltuin of een bos. En ik zou het van uit die optiek dus niet fijn vinden als mijn kind als kleuter met school al zou gaan. Ten eerste dus omdat ik vind dat ze daar nog te klein voor is, en ten tweede omdat juist de Efteling nu zo'n pretpark is waar ik graag als eerste zelf eens met haar naar toe ga.
Waar haar schoolreis dit jaar heengaat, weet ik nog niet. Ze wordt 5 dagen ervoor geholpen aan haar keel en neusamandelen. Dat vindt ik ook veel belangrijker, schoolreisjes komen er nog genoeg.
En ik las je berichtje van Sjaak, Cactus. Och, dat mannetje toch. Zo met zichzelf in de knoop hiermee. Jullie vinden vast een mooie oplossing voor hem.
Het is inderdaad geen vergelijking wat hier gemaakt werd en ik vind het apart dat de angst die sommige ouders hebben ook maar meteen weggewuifd wordt.
Ik weet van vroeger dat we naar Blijdorp zijn geweest, en pas met 6/7 jaar naar de Efteling. Ik had over de heks van Hans en Grietje gehoord. Als de dood was ik
Ik vond Indische waterlelies engquote:
Ik snap van een school niet dat je die lange rijen aan wil gaan met een klas, ook al zijn ze in groepjes gedeeld. Lijkt me meer stress dan plezier opleveren. Zeker met bv een busreis van een uur heen en terug.
Ik weet van vroeger dat we naar Blijdorp zijn geweest, en pas met 6/7 jaar naar de Efteling. Ik had over de heks van Hans en Grietje gehoord. Als de dood was ik
Spookslot kon ik gek genoeg dan wel weer waarderen Nou ja het is dus normaal ook nooit zo, de school bestaat 25 jaar en de oudercommissie heeft dit zo bedacht. Er zijn best veel kindjes op school waar ze dit normaal niet kunnen betalen.quote:
Ik vind het ook maar niks en onnodig, als school met kleuters naar grote pretparken gaat als de Efteling. Ik zou het ook niet leuk vinden omdat ik daar zelf nog niet eens geweest ben met haar en dat ze dan wel met anderen daar voor het eerst is. Ik verzet me ook een beetje tegen het idee dat het allemaal groots en groot moet zijn, en dat al voor die kleintjes.
MevrCactus, wat ontzettend rot dat het zo gaat. Ik hoop erg dat hij zijn plekje gaat vinden.
Andere jaren hebben de kleuters kleuterfeest, op school of bij school.
Het is dus een uitzondering. En Melba’s juffen kennende maken ze echt veilige en kleine groepjes. @Roomsnoes ze hebben het in de klas ook gehad over het sprookjesbos vooral, lange rijen zal geen sprake van zijn. Herinner me dat ik als kind ook met de basisschool er geweest ben, in groep drie. Herinner ik me niks meer van!
We zijn zelf met hem geweest toen hij 1,5 was. En hij is er nu al mee bezig en enorm verheugd dus ik gun het hem van harte. Maar tegelijk vind ik het spannend.
Oh nee, we zijn ook een keer naar het dolfinarium geweest.
Efteling deden we met het gezin eens in de drie jaar ofzo. Überhaupt deden we maar 2 uitjes per jaar oid. Ik vind het vanuit die optiek sowieso gek dat tegenwoordig iedereen van elke vrije dag een feestdag lijkt te willen maken
. I gaat op schoolreisje naar een grote buitenspeeltuin (met ook een overdekt gedeelte), op zo'n 25 minuten rijden. We zijn er nog nooit geweest, maar als ik de foto's bekijk denk ik dat hij het er heel leuk gaat vinden. We kregen een mailtje om te vragen welke ouders mee wilden, maar ik kan niet vanwege werk en Baard moet er niet aan dénken.
. MevrC, succes met jullie zoektocht naar een fijne plek voor Sjaak.
.Toen wij er van de zomer waren, stond er een uur rij voor die bootjes rond die walvis. Echt absurd.quote:
[..]
Nou ja het is dus normaal ook nooit zo, de school bestaat 25 jaar en de oudercommissie heeft dit zo bedacht. Er zijn best veel kindjes op school waar ze dit normaal niet kunnen betalen.
Andere jaren hebben de kleuters kleuterfeest, op school of bij school.
Het is dus een uitzondering. En Melba’s juffen kennende maken ze echt veilige en kleine groepjes. @:roomsnoes ze hebben het in de klas ook gehad over het sprookjesbos vooral, lange rijen zal geen sprake van zijn. Herinner me dat ik als kind ook met de basisschool er geweest ben, in groep drie. Herinner ik me niks meer van!
We zijn zelf met hem geweest toen hij 1,5 was. En hij is er nu al mee bezig en enorm verheugd dus ik gun het hem van harte. Maar tegelijk vind ik het spannend.
Maar ik zou ook niet erg enthousiast worden van een schoolreisje naar de Efteling. Al was het maar vanwege de reistijd vanaf onze school. Dat is gewoon zonde van de tijd. Oud Valkeveen was het eerste schoolreisje van mijn oudste, dat was prima. En dit jaar gingen ze naar de duinen met alle middenbouwklassen (groep 3-5). Vond hij echt fantastisch!
Mevr Cactus, wat naar dat Sjaak zo van slag raakte op school. Dan breekt je moederhart
. Hopelijk vinden jullie snel de perfecte plek voor hem .Ik ben aan het terug denken wat wij voor schoolreisjes hadden op de basisschool, maar ik kan me alleen nog het openluchtmuseum in Eindhoven herinneren volgens mij. En het reptielenhuis in Tilburg, daar zijn we ook geweest. De Efteling zijn we met 5 havo naartoe geweest, op de fiets, want de school bestond 75 jaar. We gingen dat jaar ook een dagje naar Parijs
Ik snap de terughoudendheid in dit topic wel hoor, qua schoolreisjes. Ook al kennen wij de Efteling heel goed, dan nog zou ik Sjaak daar niet naartoe laten gaan op schoolreisje. Hij loopt namelijk prima in 7 sloten tegelijk en iemand die hem niet kent, is hem zo kwijt. Ik geloof dat ze naar Billy Bird gaan met de onderbouw van Sjaaks school, maar Sjaak gaat niet mee.
Bedankt voor al jullie lieve reacties
de keren erna gingen ze trouwens gewoon weer naar een kinderboerderij in de buurt. Geen idee wat ze dit jaar doen, de middenbouw gaat pas in juli.Volgens mij wij ook niet, ik kan iig niet bedenken waar we dan heen zijn gegaan.. Toch eens mijn moeder vragen.quote:
Wij hadden geeneens schoolreisjes! Dus ik lees maar mee om mezelf vast voor te bereiden... maar ben ik de enige die het fenomeen niet van eigen ervaring kent?
Roos ging vorig jaar (en gaat dit jaar weer) naar Plaswijckpark.
Efteling zou ik vorig jaar ook niet zo tof gevonden hebben. Dit jaar zou ik het geen probleem vinden, behalve dan dat het zo onnodig end weg is voor een schoolreisje.
4 t/m 8 naar Burgers Zoo.
De jongste kleuters die net op school waren begonnen waren verdeeld onder de juffen, de oudere kleuters bij ouders die meegingen..
Ik vond dat prima en liet E. met een gerust hart meegaan. Tussendoor overstroomde de klassen-app met foto's, waar ik haar steeds met een glimlach op zag staan . Zo kreeg ik laatst bij een oervervelende studieochtend supermooie foto's op m'n telefoon van de sportdag van I. . Ik vind dat overigens ook nog wel een verschil hoor. Jongste kleuters in vergelijking met ruim 5/richting 6. Ik zie het ook in de groep 1/2 van I. I heeft een vriendinnetje van 6 en dan zie/merk je het verschil wel. Ze groeien zo vlak na die vijfde verjaardag ook zo enorm. Zowel fysiek als mentaal. I zat afgelopen week aan tafel over haar dag op school te vertellen alsof ze al helemaal een basisschoolkind was. Ze hadden met water experimenten gedaan, wat blijft drijven en wat niet, en hoe werkt dat, en dat kon ze allemaal precies aan ons uitleggen.
Verder namen we vandaag haar kledingkast door. Ze paste jurkjes van vorige zomer en ze deed ook even het jurkje aan dat ze kreeg op haar derde verjaardag. Dan staat er voor mijn gevoel ineens een halve tiener voor m'n neus.
. Dus ja, ze zijn nog klein maar stiekem worden ze gewoon echt al groot.SPOILER
.Mooi meisje zegquote:
Ja, dat is fijn, als de ouders die meegaan leuke foto's doorsturen.
Ik vind dat overigens ook nog wel een verschil hoor. Jongste kleuters in vergelijking met ruim 5/richting 6. Ik zie het ook in de groep 1/2 van I. I heeft een vriendinnetje van 6 en dan zie/merk je het verschil wel. Ze groeien zo vlak na die vijfde verjaardag ook zo enorm. Zowel fysiek als mentaal. I zat afgelopen week aan tafel over haar dag op school te vertellen alsof ze al helemaal een basisschoolkind was. Ze hadden met water experimenten gedaan, wat blijft drijven en wat niet, en hoe werkt dat, en dat kon ze allemaal precies aan ons uitleggen.
Verder namen we vandaag haar kledingkast door. Ze paste jurkjes van vorige zomer en ze deed ook even het jurkje aan dat ze kreeg op haar derde verjaardag. Dan staat er voor mijn gevoel ineens een halve tiener voor m'n neus.Dus ja, ze zijn nog klein maar stiekem worden ze gewoon echt al groot.SPOILER[ afbeelding ]
ik heb me niet opgegeven als begeleider. Allereerst omdat ik waanzinnig gestresst zou raken van de verantwoordelijkheid (ook al is heel relaxed) en daarnaast omdat S. in zo’n situatie niet naar mij zou luisteren. Ze is nogal pittig en met een schoolreisje, einde van het jaar, vermoeidheid.. ze zou dingen van een andere begeleider wel slikken maar tegen mij zou ze ingaan denk ik. Is leuker voor iedereen dat ik thuisblijf denk ik Wij gingen vroeger vanuit thuis ook niet naar pretparken, dierentuinen etc. Daar was geen geld en ook geen tijd voor. Met school kan ik me echter meerdere schoolreisjes herinneren. Drievliet en Madurodam, Blijdorp, meerdere keren Efteling en uiteindelijk groep 8 kamp.
Bij de school van B gaan ze vanaf groep 5 al op kamp. 1 nachtje weliswaar maar daar denk ik maar even nog niet aan.
We zijn met B 3x naar de Efteling geweest, ik vind het zelf zo'n ontzettend mooi park. En komemde zomer gaan we 3 nachten naar Disney. Wij worden voor gek verklaard aangezien Juul dan net 13 maanden is. Maar mijn vrouw en B ook inmiddels, zijn gek op Pixar.
Franny, wat een mooi meisje is I toch. Zo'n mooie oogopslag.
Het ligt ook heel erg aan het kind, denk ik. Ik zou me geen moment zorgen maken of ze kwijtraakt oid of dat ze in 7 sloten tegelijk loopt.
Maar Roos is altijd erg voorzichtig en verlegen geweest, die zou het vorig jaar doodeng hebben gevonden om naar de Efteling te gaan.
Dit jaar, nu ze bijna 6 is, is het echt een heel ander kind. Ik merk ook echt wat Franny zegt, vanaf 5 jaar gaat het zo hard ineens.
Leuke foto van mooie I
Wat grappig dat dat jurkje nog past, alleen erg kort geworden. Ineens een halve tiener idd
We zijn overigens begonnen met een strikt plasschema voor B. Ondanks dat schema wat vlekkeloos ging, heeft ie 2 x in zijn broek geplast. En hij heeft niet veel gedronken vandaag, ik denk iets van 5 bekers drinken (die Ikea bekers).
Ik heb nu het idee dat hij zijn blaas gewoon niet goed genoeg leegt bij het plassen. Snel snel snel dus.
Laatst was ze bij dans en toen zei ze tegen de leidster dat ze moest plassen, maar die hoorde haar niet. Nou is O niet het type dat dan zegt van "OI, ik moet plassen!". Die denkt dan: oh ze hoort me niet/ik kan niet, dan houd ik het maar op. Tja, ging niet goed dus. Er gaat echt onwijs veel in dat koppie om, en daarom denk ik dat Efteling zonder ons te veel zou zijn. Te ver ook, 1000 km
Met haar groep gaan ze wel elke week naar het bos en eens in de zoveel tijd naar een museum oid. Geen indoorspeeltuinen oid, want het moet wel een pedagogische inhoud hebben
Hier trouwens kamp vanaf groep 3 (1 nachtje) meteen begin van t jaar in september.. W vond t super, maar ik had haar nog nooit zó moe gezien.. ze kon haast niet meer lopen erna..Maar voor L duurt dat gelukkig nog even, die is pas groep 1 nu. Maar ben wel benieuwd hoe hij dat zal vinden, is over t algemeen een stuk minder dapper als zijn zus..
Wij waren vandaag in het Rijksmuseum. Ik had L en T mee want L wilde al maanden heel graag naar de nachtwacht toe. Ze heeft vol verbazing naar het werk staan kijken.
T vond vooral de miniatuur piratenschepen en de pistolen en zwaarden erg mooi. We deden een tof familiespel met een soort mini ipad en daar was zelfs de kleuter heel serieus mee bezig. Het was een combinatie van individuele en gezamenlijke opdrachtjes waarbij je dan moest overleggen om het antwoord te vinden. Met een beetje hulp van mij lukte het T allemaal prima.
Vandaag besefte ik me wel even hoe dorps mijn kinderen zijn. Ze hadden nog nooit eerder een tram van binnen gezien. Alleen het feit dat hij in een tram mocht was voor T al een feestje.
.Ik had een tijdje terug een opdracht gegeven aan leerlingen over kunst in de Gouden Eeuw. Toen was een leerling speciaal vanwege die opdracht met z'n ouders naar het Rijksmuseum gegaan. Geweldig vond ik dat.
. I is met school een keer in het Mauritshuis geweest. Daar heb je ook leuke kijkopdrachten rond dieren en speciale rondleidingen voor kinderen. Dat laatste heb ik zelf eens met haar gedaan en daarna mochten we schilderen. Aanrader.
. En trams.
. Ysje is er ook helemaal gek van. Wij gaan graag met de metro naar de stad en gaan dan op een terrasje wat drinken. Het liefst met een portie bitterballen of een broodje met een smeerseltje. Dat vindt ze zo leuk en knus
en anders strijken we graag neer bij de Bagels & Beans [ Bericht 14% gewijzigd door Rijstebuiltje op 31-05-2019 09:26:00 ]
Haha daar heeft mijn kleuter juist weer geen geduld voor, die neemt twee slokken appelsap, een halve bitterbal en dan wil hij weer rennennnnnnnnnnnquote:
Wat een leuke uitjes allemaal, de mijne heeft daar geen geduld voor ofzo..
Wij gaan graag met de metro naar de stad en gaan dan op een terrasje wat drinken. Het liefst met een portie bitterballen of een broodje met een smeerseltje. Dat vindt ze zo leuk en knus
. . Noodzakelijk kwaad. Ze lijkt echt precies op mij als kind. .. Samen een broodje gegeten, schoenen en kleding gekocht, en na een ijsje weer naar huis.eten is niet interessant dus geen geduld voor..
Leuk om te lezen over schoolreisjes. Mijn zesjarige haar eerste schoolreis was in Oud Valkeveen. En daar kneusde ze toen haar knie. We kregen van Oud Valkeveen toen vier vrijkaartjes toegestuurd.
Vorig jaar waren we naar Drievliet en was ik mee. Met een andere moeder hadden we een groepje van zes (drie per ouder) kindjes in totaal.
Dit jaar wilde ik niet mee. Maar R wilde dat zo graag dat ik mezelf opgegeven heb. En ik ben uitgeloot. Ik weet nog niet waar we heen gaan.
Vandaag even de schrik van mijn leven. We waren de hond aan het uitlaten. En op een of andere manier loopt die hond met (uitloop)riem om R heen. R wilde bukken en werd echt bijna verstikt. Ze heeft bij haar nek ook echt grote rode striemen.
Bij ons is schoolreisje naar indoor/kinderboerderij combi in Friesland, die mooi klein is. De ouders van jongste kids uit groep 1 of kinderen waar iets aan extra begeleiding gewenst bij is, gaan mee. Groep 1 en 2 zitten samen. Wij waren dan ook echt gevraagd, omdat jongste en plassen nog wel eens uitdaging. Ik zie het niet zitten maar man kon mee. Viel hem wel tegen. Had een druk jongens groepje die allemaal wegrende... Ondertussen had R kramp van stress en diarree en in broek gepoept. Blij dat man er dus bij was. Na de poep was het prima en ging het goed. Ze waren R ook nog eens kwijtgeraakt, zat hij in een hoekje ergens op een zolder... Geweldig. Hij vond het achteraf wel leuk. Die andere constructies vind ik wel bijzonder van ouderraad die voorrang heeft. Is niet in belang van kind toch?
Hebben nu een paar lessen Leer je eigen kind zwemmen survival gehad. Weet nog niet of ik hier geschikt voor ben
weinig geduld. Maar de schoolslag qua benen heeft hij op rug en buik wel door. wel super om te zien. Ook van op de rug met even bandjes om: laat maar los hoor memmy, en hij gaat liggen en zwemt er rustig van door en het diepe bad is het einde. Hij springt erin, zonder drijfmiddelen en dan kan hij de grond raken. En hij kan zich zelf zo naar de kant trappelen. Soms zo lang onder water dat ik bang ben dat hij verzuipt en dan lacht hij als hij boven komt. Deugniet. Ik sta er continu naast en zorg dat hij me altijd kan vastpakken.In hoeverre er ouders meegaan vab kinderen "waar iets mee is" weet ik niet. Plasongelukjes heb je altijd wel. Volgens mij gaat met groep 1/2 ook een hele berg reservekleding mee. Daar zijn geen extra ouders voor nodig
Maar de kleuters gaan hier naar een speeltuin dus geen begeleiding in groepjes of zo.Het zijn toch zaken die los van elkaar staan. Ik zou als directie van een school denk ik een stokje steken voor zo'n soort constructie. Toch een beetje een 'all animals are equal etc.' gedoetje. Maar ja, gelukkig zit ik niet in de directie van een school.quote:
In de ouderraad zitten ouders die zich het hele jaar voor school inzetten. En het schoolreisje wordt meestal gezien als een leuk iets waarvoor ouders in de rij staan om mee te mogen. Ook ouders die de rest van het jaar niet kunnen of willen helpen.
.Je kunt het ook zien als een soort "beloning" voor het werk dat voor school wordt gedaan.
Je inzet zou toch voort moeten komen uit het feit dat je tijd en zin hebt om je in te zetten. Nu klinkt het alsof je door mee te helpen bij ‘minder leuke dingen’ dit gecompenseerd kan worden door het schoolreisje.
(hier overigens geen voorkeursbeleid bij schoolreisjes)
8 vd 10 ouders wil mee op schoolreis en 2vd 10 willen luizenpluizen of opruimen na kerstvieringen, dan mogen die 2 wmb eerder mee op schoolreis dan die 8 die alleen voor schoolreis vooraan staan.quote:
Waarom zou er een beloning moeten zitten in de mate waarop je je inzet op de school van je kind?
Je inzet zou toch voort moeten komen uit het feit dat je tijd en zin hebt om je in te zetten. Nu klinkt het alsof je door mee te helpen bij ‘minder leuke dingen’ dit gecompenseerd kan worden door het schoolreisje.
Dit idd.quote:
[..]
8 vd 10 ouders wil mee op schoolreis en 2vd 10 willen luizenpluizen of opruimen na kerstvieringen, dan mogen die 2 wmb eerder mee op schoolreis dan die 8 die alleen voor schoolreis vooraan staan.
Ik ga overigens juist niet mee op schoolreisje. Niet in mijn belang en ook niet in belang van mijn kind als ik wel mee zou gaan. Dus nee, dat is niet de reden dat ik me inzet voor school.
Een schoolreisje zie ik vooral als een stressgedoetje. Ik ben als de dood dat ik een kind uit mijn groepje zal kwijtraken.Overigens heb ik nooit de gedachte gehad dat als ik me veel inzet op school dat ik dan bepaalde 'privileges' krijg. Nu kan ik al vrij weinig i.v.m. werk. Ik heb 1 keer een ochtend meegeholpen en dat was met juffendag. Heb er wel vrij voor moeten nemen van mijn werk, maar Noor wilde zo graag dat ik eens kwam helpen. Ik vond het hartstikke leuk
En tegelijk klote dat ik doordeweeks vaak werk waardoor ik zoiets niet vaker kan doen :/[ Bericht 50% gewijzigd door Sunshine1982 op 03-06-2019 08:09:52 ]
Ik vind niet dat er rechten ontleend kunnen worden aan het wel/niet deelnemen aan andere activiteiten voor school. Je kiest er m.i. zelf voor om bij die activiteiten te helpen. Als ik voor mezelf spreek zou ik dat nooit doen met als idee dat ik dan meer recht heb om mee te gaan met het schoolreisje. Ik ben wel voor een eenduidig beleid. Dus of iedereen die heeft meegeholpen mee. Of niemand en loten. Gewoon om gedoe te voorkomen.
Ik zou als docent kijken naar aantal X helpen/bijstaan of weet ik het, niet per sé wat het voor naam heeft.
Andere reden dat juist de ouders die veel helpen mee gaan, kan ook zijn dat zij de groep het beste kennen en weten waar er op gelet moet worden bij die kinderen. Weet het niet hoor, maar dat zou ik niet zo’n gekke gedachte vinden. Voorleesouders die regelmatig in de klas zijn, kennen de groepsdynamiek vast beter dan ouders die nooit helpen. Kweenie.
Hier gaat alles in regie van de kindergarten en hulpouders kennen we niet. Maar we hebben dan ook een bemanning van 1/6 bij kinderen van 3-6. Dat scheelt denk ik wel.
Misschien eens je plekje 'afstaan' aan iemand die wel bijvoorbeeld aan het luizenpluizen is?quote:
Ik vind het bij ons op school ook niet helemaal eerlijk. Ik zit niet in de ouderraad, doe niet aan luizenpluizen (daar zijn genoeg ouders voor) en ben geen klassenouder (die hebben we überhaupt niet). Maar ik ben wel degene die bij elke spelletjesochtend, uitje of whatever er nog meer is, er is. Ik rij de kleuters naar de boerderij, loop mee naar het bos, naar een restaurant, help met de Koningsspelen, help de juf een ochtend in de klas omdat ze geblesseerd is, maak de school schoon bij de start vd zomervakantie, help met de kerstversiering, help met het opruimen van de kerstversiering en noem maar op. Zonder beloning. Waarom mag ik, en met mij zijn er nog meer ouders die hier altijd bij helpen, dan niet mee op schoolreisje? Voelt niet helemaal fair dat de luizenpluizers dan wel standaard mee mogen.
Maar ik ben wel bevooroordeeld omdat mijn vrouw lerares is op een basisschool. Ze krijgen met heeeeel veeeeel moeite genoeg hulp bij activiteiten. Dat gaat zo moeizaam dat activitieten worden geschrapt. Het zijn altijd dezelfde ouders die zich in allerlei bochten wringen om mee te kunnen helpen. Maar bij een schoolreisje staan ze allemaal aan haar bureau met hele slijmverhalen. Zij irriteert zich daar dood aan. Dus ook daar gaan de ouders die met regelmaat helpen voor, ik weet niet of ze het daar op naampje doen dat je in de OR moet zitten, maar er wordt wel degelijk onderscheid gemaakt.
De school heeft vorig jaar voorgesteld de ouderbijdrage te verhogen zodat ze hulp in konden huren met de activiteiten....dat was een rel van jewelste en ging dat dus niet door. Dit jaar zijn de helft van de activiteiten alweer afgelast vanwege te weinig hulp.
Ik wil geen discussie ontlokken over wel of niet helpen. Ik help ook amper tot niet. Gelukkig komen ze in de klas van B nooit hulp tekort. Maar ik snap dus wel dat er ouders worden voorgetrokken bij het opstellen van de lijst.
ik leer hier soms meer dan op het schoolplein zelf Hier is iig niet gevraagd om begeleiding bij het schoolreisje, ik snap ook niet zo goed waarom daar strijd om is, mij lijkt het sowieso niet zo leuk eigenlijk.
Helpen op school is voor mij altijd een moetje en met mijn 32-uurs baan en jonge peuter ook helemaal niet eenvoudig. Daarbij trekt mauw mijn aanwezigheid ook helemaal niet zo goed en gaat ze dan extreem plakken aan me.
Ik heb een ochtend gekerstknutseld met 25 kleuters en behanglijm (heeft me zeker een jaar van mijn leven gekost), ik heb de sportdag begeleid, ik ben naar de voorstelling geweest, ik rij naar het schoolreisje en ik ga mee verkopen op de markt. Mijn man gaat mee naar het museum. Ik vind dat we voldoende inzet tonen
en hoef daar ook zeker geen beloning voor.En ja, dat gedoe met hulp bij activiteiten. Het lijkt me goed als een school bij het maken van een jaaragenda al bedenkt wat realistisch is op basis van ervaringen. Zijn er weinig ouders om te helpen, dan misschien ook minder van die dingen inplannen. En ruim van tevoren (bijv aan het einde van het schooljaar al voor het komende schooljaar) digitale intekenlijsten.
Hoe bedoel je?quote:
[..]
Misschien eens je plekje 'afstaan' aan iemand die wel bijvoorbeeld aan het luizenpluizen is?
Ik vind het helpen op school prima, ik werk 24 uur en heb 2 kinderen op school. Ik probeer bij beide net zoveel te helpen. Ik hoef er ook geen beloning verder voor hoor. Mijn kinderen zouden het wel heel leuk vinden als ik (of mijn man) mee gingen op schoolreisje, dus vandaar.
Je kunt je haast voorstellen dat iemand zegt: "kom, laten we gewoon nadoen hoe het op een school gaat, da's leuke satire voor op tv"quote:
Jeetje, ik wist niet dat hier ook al halve oorlogen om gevoerd werden
.Ik wist ook niet dat het zo erg was, maar op school van mijn vrouw is er gescholden door ouders, gedreigd, fysiek contact, noem het maar op. Dat ging over de Kerstmusical overigens.
Sinds zij lesgeeft, vind ik 75% van de ouders best raar. Ik ben blij dat de overige 25% hier zit
Mijn vrouw helpt ook niet graag mee, die vervalt dan snel in de juffenrol. Ze staat 24 uur voor de klas en wil haar vrije tijd graag anders (en met Juul) doorbrengen. Maar als we horen dat er hulp tekort is, springt ze wel in. Dat is sinds B op school zit (14 maanden nu) 1x gebeurd.
quote:Op maandag 3 juni 2019 09:32 schreef Burdie het volgende:
[..]
Je kunt je haast voorstellen dat iemand zegt: "kom, laten we gewoon nadoen hoe het op een school gaat, da's leuke satire voor op tv"
Ja nee, de luizenmoeder kijk ik óók al niet, ik ben echt volslagen afhankelijk van jullie
Maar nu weet ik wél waarom de mama van Mauws bff nooit de klas uit gebonjourd wordt om half negen en ik wel, want zij is bij haar oudste dochter klassenouder geweest en heeft daarmee dus klaarblijkelijk privileges verworven.
Het gaat om één schoolreisje per jaar (bij ons zelfs eens in de twee jaar), waarbij ouders die meegeholpen hebben op school eerst gevraagd worden, voordat de andere ouders kunnen intekenen om mee te gaan. Het is niet alsof "meegaan met het schoolreisje" als enige en ultieme beloning wordt gezien door de ouders die zich inzetten in OR, MR, als klassenouder of luizenmoeder, of dat het gaat om een uitkering ter hoogte van de Balkenendenorm ofzoquote:
Ik vind dat hele punt van beloningen en schoolreisjes als een soort 'ultiem' ding om mee te gaan nogal kinderachtig, eigenlijk.
. Tenminste, bij ons niet .Bi-zar dit!quote:
Ik wist ook niet dat het zo erg was, maar op school van mijn vrouw is er gescholden door ouders, gedreigd, fysiek contact, noem het maar op. Dat ging over de Kerstmusical overigens
Bij ons zijn het altijd dezelfden die helpen idd maar er wordt ook wel vaak om hulp gevraagd, vind ik. Tot nu toe hebben mijn man en ik 4x geholpen in groep 3 en 6x in groep 1. Daarnaast hebben we natuurlijk ook nog dingen als kerstvoorstelling, kerstdiner etc en laatst een grote voorstelling schoolbreed waarbij wij ook op de raarste tijden in moesten springen (kinderen vroeger halen dan normaal en 2x naar de schouwburg brengen en halen, op een maandag
).Maar goed, dat doe ik allemaal graag. Ik vind het alleen niet oké dat er andere ouders zijn die een voorkeurspositie hebben puur omdat ze specifieke activiteiten doen. Ik zit in de ouderraad van de bso en daar krijg ik ook niks voor (wat dus ook niet hoeft
)Je moet als niet/parttime werkende moeder natuurlijk ergens je eigenwaarde aan kunnen ontlenen.quote:
[..]
Ja nee, de luizenmoeder kijk ik óók al niet, ik ben echt volslagen afhankelijk van jullie
Maar nu weet ik wél waarom de mama van Mauws bff nooit de klas uit gebonjourd wordt om half negen en ik wel, want zij is bij haar oudste dochter klassenouder geweest en heeft daarmee dus klaarblijkelijk privileges verworven.
En net als bij Mauw is het ook helemaal niet handig, want Roos plakt dan idd de hele tijd aan me, terwijl ze zonder mij wel gewoon met haar klasgenootjes plezier maakt.
Roos zou wel heel graag willen dat ik mee ga. Ze vraagt het ook vaak voor de uitjes, maar ik kan niet zo vaak doordat peuterzusje dan ook mee moet en dat is met veel dingen niet handig.
Ik geef me wel op voor luizenpluizen als ik zie dat er nog niet veel ouders gereageerd hebben. Dat kan ik wel makkelijk doen en ik vind het wel belangrijk om te helpen op school als er hulp nodig is.
Hier is het schoolreisje ook een soort beloning, geloof ik. De juf vraagt zelf aan ouders of ze mee willen en dat zijn dan altijd als eerste de klassenouder(s) en de ouders die veel hebben meegeholpen dat jaar.
Ik vind het wel prima, maar dat komt waarschijnlijk doordat ik dus niet zo nodig mee hoef
oh, wat voelen we ons weer verheven boven de massa!quote:
[..]
Je moet als niet/parttime werkende moeder natuurlijk ergens je eigenwaarde aan kunnen ontlenen.
En ik heb toch al zeker 3-5 vakantiedagen "opgeofferd" voor activiteiten, dus zo hard druk ik mijn snor echt niet.