Het kleutertopic deel 18

Exode, ik heb sinds de voorjaarsvakantie last van hooikoorts, en de afgelopen drie weken is het echt helemaal erg, dus dat kan zeker. Washandjes zijn inderdaad erg fijn als je prikkende ogen hebt. Klaagt hij ook over kriebel in keel, neus, oren? Niezen? Of chronisch verkouden?
Ik ben zelf getest toen ik zes jaar was en daar kwam toen ook al een pollenallergie uit. Ik zou eens informeren.

quote:

Op maandag 8 april 2019 22:45 schreef Franny_G het volgende:
Exode, ik heb sinds de voorjaarsvakantie last van hooikoorts, en de afgelopen drie weken is het echt helemaal erg, dus dat kan zeker. Washandjes zijn inderdaad erg fijn als je prikkende ogen hebt. Klaagt hij ook over kriebel in keel, neus, oren? Niezen? Of chronisch verkouden?
Ik ben zelf getest toen ik zes jaar was en daar kwam toen ook al een pollenallergie uit. Ik zou eens informeren.

Hij is eigenlijk zelden verkouden, niest zo nu en dan, maar niet opvallend vaak. We gaan gewoon de huisarts weer eens bellen. Vorig jaar kregen we dat drankje waar hij wat moe van zou worden. Toen hadden we een jongen in huis die omviel van vermoeiheid en overdag ging slapen en bij het avondeten in slaap viel.
Ik begin steeds meer hooikoorts te vermoeden inderdaad.

Hooikoorts, maar geen last hebben van de luchtwegen is dan wel weer wat onwaarschijnlijk...
Maar goed, een test kan uitsluitsel geven.

Verder heb je oogdruppels, ook voor kinderen, die kunnen helpen. Ik zou daar eerder voor kiezen dan voor drankjes, zeker als hij eigenlijk alleen last van zijn ogen heeft. Medicijnen tegen de hooikoorts hebben inderdaad de bijwerking van moeheid en slaperig, daarom gebruik ik ze ook alleen als het echt moet (nu dus )

Ik heb ook sinds een paar jaar last van hooikoorts, en dat uit zich alleen door jeuk. Vooral in mijn ogen en mijn neus (hatsjoe), een beetje in mijn oren. Verder niet. Dus hooikoorts lijkt me wel een mogelijkheid. Ik heb voor mijn ogen nu druppels van de Etos, die werken best goed.

Even kijken of jullie hier nog iets mee kunnen en willen meedenken. .

Ik heb al eerder geschreven over de verhuizing en de veranderingen voor I: nieuwe school, nieuwe opvang. Ze lijkt daar echt haar draai gevonden te hebben, is altijd vrolijk als ik haar wegbreng en ophaal en de juffen en leidsters bevestigen dit. Ze heeft duidelijk nieuwe vriendjes gevonden.
Toch blijft ze zelf af en toe zeggen dat ze haar oude school mist en leuker vond. Ze kan dan op een paar kleine dingen na niet echt goed uitleggen waarom. Ik merk ook dat na vier maanden op de nieuwe school de herinneringen van haar oude school wat beginnen te vervagen. Het strookt ook niet met wat ik zie, maar ik kan het ook niet zomaar terzijde schuiven. Ze zegt dan ook dat ze terug wil naar ons oude huis.
Ik kan me voorstellen dat ze haar buurmeisjes van daar mist. Maar verder lijkt ze echt gewoon happy, en op de momenten dat ze dit zegt na, merk je niets aan haar, van verdriet of heimwee.

Mijn vriend zegt dat ze dit soort dingen zegt om aandacht te krijgen. Ik wil het ook niet groot en zwaar maken, want ik weet dat als ik gevoelig op zoiets reageer zij daarin mee gaat. Tegelijkertijd vind ik het ook lastig als ze dat zegt, omdat ik juist blij ben om te zien dat ze hier gelukkig is. En dan zegt ze toch ineens zoiets. Hoe kan ik daar nou het beste mee omgaan?
Ik las al iets op een website: het letterlijk een plekje te geven, door wat foto's van ons oude huis neer te zetten bijv. En van haar vroegere buurmeisjes. Maar dan denk ik: houd ik het dan niet juist in stand? Hmm.

O. Had het tot een half jaar na de verhuizing ook nog vaak over ons oude huis en dat ze veel liever daar weer wilde wonen. Soms tot tranen aan toe. En dat terwijl O. daar niets of niemand had.
Ik benoemde alle leuke dingen aan ons nieuwe huis die er in het oude huis niet waren en dan was het ohja, en weer verder met spelen.
Nu hoor ik haar nooit meer over ons oude huis.
Volgens mij houden de meeste kinderen niet van grote veranderingen, zelfs niet als het beter of leuker is. Maar na een tijd is het "nieuwe" het "gewone"

Ik zou er dus net als je vriend niet teveel mee doen.

Een verhuizing, andere school en andere opvang is een enorme verandering. Hef is alsof je een heel nieuw leven begint bijna.
Met zo’n verandering kan gelukkig zijn in je nieuwe omgeving en het missen van de oude omgeving heel goed samen zijn.
Dus misschien mist ze op bepaalde momenten wel echt even haar oude leven.

Hm, alles wat kinderen zeggen is natuurlijk om aandacht te vragen. Ziet je vriend dat als iets negatiefs?

Ik denk dat je zoals je nu doet, er een klein beetje in meegaan, het gemis bevestigen, prima is. Ze is groot genoeg om alles te herinneren, en dat ze het oude huis en vriendinnen mist. Ik denk dat bij kinderen het begrip "terug willen" niet altijd betekent dat ze écht terug willen, maar dat het een teken is van missen.

O woont nu al twee jaar met ons in het nieuwe huis, en als ze haar tekeningenboek vind van haar oude klasje, kan ze ook ineens zeggen dat ze naar haar oude kindergarten wil. We zijn een aantal keer op bezoek geweest, maar niet voordat ze écht geland was hier. Dat vond ze dan leuk, maar daarna was het gemis ook wel even klaar.
En zo kan ze ook zeggen dat ze opa en oma zo mist, terwijl ze die nooit heeft gekend. Ik snap dat ergens wel, dat ze een beetje moeten uitzoeken wat missen precies is.

Misschien wil ze een tekening maken om naar haar buurmeisjes op te sturen? Dan kan ze iets met het gemis. Of een briefje schrijven ofzo. Ik zou geen "gedenkplekje" ofzo inrichten, want dat benadrukt de verdrietige kant denk ik. Maar ik zou haar wel vertellen dat een verhuizing geen einde van een vriendschap hoeft te betekenen. Misschien de buurmeisjes een keer bezoeken over een poosje? Misschien is het weten dat dat kan, wel een geruststelling voor haar?

quote:

Op dinsdag 9 april 2019 23:42 schreef snoenk het volgende:
V. Had het tot een half jaar na de verhuizing ook nog vaak over ons oude huis en dat hij veel liever daar weer wilde wonen. Soms tot tranen aan toe. En dat terwijl V. daar niets of niemand had.
Ik benoemde alle leuke dingen aan ons nieuwe huis die er in het oude huis niet waren en dan was het ohja, en weer verder met spelen.
Nu hoor ik haar nooit meer over ons oude huis.
Volgens mij houden de meeste kinderen niet van grote veranderingen, zelfs niet als het beter of leuker is. Maar na een tijd is het "nieuwe" het "gewone"

Ik zou er dus net als je vriend niet teveel mee doen.

Aangepast naar onze situatie.

N komt soms ook uit het niets nog met herinneringen aan van een jaar geleden ofzo. 'Ja een keertje, toen waren we toch bij X, en daar hadden ze een Y'. En besluit dan vaak met 'Daar wil ik weer een keer heen!' Dus het lijkt me ook een soort van verwerking van of een manier van hoe ze de wereld leren begrijpen, een soort van vragen om bevestiging dat iets echt zo was.
Maar voorstellen om haar buurmeisjes nog eens te zien, dat lijkt me wel een goed idee. Een tekening schrijven ofzo? Dan kan ze die met de post opsturen, dat is ook al spannend. N heeft nu best wel goede vriendjes en het lijkt me inderdaad raar als ze die nooit meer zou zien.

@Budabuddumbam

Franny, ik heb het gevoel dat haar uitingen een bepaald appel op jou doen. Voel je je schuldig (groot woord misschien) over de veranderingen die jullie voor haar doorgevoerd hebben, of gun je haar dat ze net zo gelukkig is met de verhuizing als jullie? Ik zou eerst nagaan in hoeverre jouw gevoel 'er iets mee te moeten' ook iets van je eigen ideeën erover weerspiegelt.

Verder zijn kinderen heel zwartwit. Iets is leuk of stom, goed of slecht, dingen zijn niet een beetje leuk of een beetje stom en als A leuk is en B óók, dan moet een van de twee leuker zijn. Ik zou dit aangrijpen als een mooie kans om te bespreken dat je heel goed je oude school en huis kan missen en het ook hier fijn kunt hebben. Dat de nieuwe school fijn is maar dat de oude school ook leuke dingen had. Dat ze haar oude school en buurt mist betekent niet dat hier ongelukkig is. Er zijn een hoop fijne plekken op de wereld.

Vergelijkbaar: mijn zoon zegt soms dat hij zijn vader erg mist en is daar dan een beetje verdrietig over. Toch weet ik dat hij het bij ons ook heel fijn vindt. Ik doe er niet veel meer mee dan bevestigen. Ja, het is heel rot dat papa er niet is en ik kan me goed voorstellen dat je hem mist want je hebt een lieve papa. Kunnen we nu iets doen om dat gemis minder te maken, even bellen bijvoorbeeld? (dat hoeft interessant genoeg nooit ). Is daarna vaak ook weer over.

Het is nogal wat, herinneringen hebben, je voor kunnen stellen hoe dingen op een andere plek zijn of waren en ervaren dat je daar bepaalde emoties bij kunt hebben. Ik gun het mijn kind om daar vrijuit over te kunnen praten en daarmee ook mijn hulp te krijgen om dat op een rijtje te zetten, namelijk leren dat de wereld niet vergaat als je iets of iemand mist en dat je daar zelf mee om kunt gaan maar ook dat je je daar niet schuldig over hoeft te voelen of hoort te schamen. Het is juist mooi dat je zo'n groot hart hebt dat daar een boel verschillende dingen en mensen inpassen.

Mooi gezegd Clubsoda .

Dat is inderdaad zo, ClubSoda, dat het me raakt in een soort schuldgevoel, vandaar ook dat ik het hier vraag, omdat het dan lastiger is er goed op te reageren.
Aangezien I het al vrij vaak heeft gezegd, heb ik ook al vaak genoeg precies zo gereageerd zoals jij beschrijft. Maar ik merk dat ik het moeilijker vind dat te blijven doen, omdat ik gewoon gehoopt had dat het wel wat zou over gaan en dat lijkt niet zo te zijn. Daar ben ik wellicht teleurgesteld over.

Ik weet ook dat het naast elkaar kan bestaan, en dat heb ik ook wel aan haar uitgelegd, dat haar nieuwe school ook leuke dingen heeft, maar zij maakt er dan een soort welles/nietes discussie van: nee, mijn oude school was echt leuker!
En dat werkt ook niet goed. Zij heeft het gevoel dat als ik opsom wat er leuk is aan haar nieuwe school of nieuwe huis dat ik haar dan niet hoor in wat zij zegt. Ook heeft ze het erover dat als je groot bent, je wel zelf kunt bepalen waar je woont en dat als zij het mocht bepalen ze terug zou verhuizen. Het voelt dus alsof het met autonomie ook te maken heeft.

Het lijkt dan eigenlijk beter om haar uitingen hierover 'aan te horen' en er niet teveel op in te gaan, maar dan weet ik dus niet of ik haar gevoel recht doe of haar genoeg help hierbij.

MevrouwCactus, ze komt er niet mee op momenten dat ze al een bepaalde emotie heeft of als er een strijd is. Het is heel wisselend.

Roomsnoes, mijn vriend bedoelt het niet negatief. Het is meer dat hem de wisselwerking ook wel opvalt: als I door heeft dat wat zij zegt een bepaalde emotie oproept bij mij dan zoekt ze dat soms bewust zo op. Ik weet niet of het goed omschreven is met 'aandacht', ik vind het ook lastig uit te leggen. Maar het is meer een emotionele uitwisseling tussen ons die haar bevestigt in iets. Dan is het soms ook niet helemaal duidelijk of de emotie echt is, of dat ze het gebruikt om iets teweeg te brengen tussen ons. Hopelijk leg ik het zo goed uit.

Wat betreft de contacten met de vroegere buurt en buurkinderen: we zijn al een keer bij een buurmeisje geweest voor een verjaardagsfeestje, aankomende zondag heeft ze een speelafspraakje met het andere buurmeisje. De contacten worden dus wel onderhouden.

Ik denk dat het eigenlijk vooral neerkomt op dat ik meer moet accepteren dat ze dit zo voelt, en dat het niet erg is. .

Bedankt voor de reacties. .

Voor wat het waard is franny, W heeft ons huis bijna een jaar lang 'het nieuwe huis' genoemd. Ik weet niet eens meer bewust wanneer het woord nieuwe er af viel. Maar het gaat vanzelf wel over denk ik. Jullie zijn ook net over joh!

Franny, wij zijn 5 weken na B zijn 3e verjaardag verhuisd. Hij heeft het best een tijdje over nieuwe en het oude huis gehad. Vooral dat hij naar het oude huis terug wilde. En ook dingen als ' wanneer wordt dit dan het oude huis?'. Het is vanzelf overgegaan, we zijn steeds wel het gesprek aangegaan en hem vooral laten vragen en praten.
Hij was natuurlijk wat jonger dan I, maar zeker het schuldgevoel herken ik. En we zijn nog steeds enorm blij met de verhuizing en geen haar op mijn hoofd die terug zou willen, maar ook ik denk wel eens aan het oude huis. Het huis waar B bijna geboren is (in noodgang naar ziekenhuis met persweeen), ons eerste koophuis, het huis waar B zijn eerste stapjes zette, etc etc. Laat staan voor een kleintje.

Zoals hierboven: het is nogal wat, een ander huis en school en omgeving. Het kost tijd, maar het gevoel mag er wel zijn.

Ok, ik houd van dit weer, B is al de hele middag met een vriendje in de tuin en speeltuin en Juul slaapt. Ik heb gewoon kunnen schoonmaken en de tuin onrkuid vrijgemaakt. Yeah voor zon, yeah voor vriendjes!

[ Bericht 50% gewijzigd door Clubsoda op 12-04-2019 06:27:10 ]

Vraagje voor de mensen die al eens naar Wildlands gaan. Wat zijn de leukste dingen om te doen. Wat is leuk voor zesjarigen?
Wij gaan dus zaterdag een dagje naar Wildlands. We gaan met de trein.

quote:

Op woensdag 10 april 2019 19:51 schreef Omentielvo het volgende:
Vraagje voor de mensen die al eens naar Wildlands gaan. Wat zijn de leukste dingen om te doen. Wat is leuk voor zesjarigen?
Wij gaan dus zaterdag een dagje naar Wildlands. We gaan met de trein.

Gewoon het hele park door! Eigenlijk is ook alles leuk voor de kinderen. En kijk uit bij de bavianen

Mijn zoontje vond t niks, die is meer van de traditionele dierentuinen haha.

Hoi, ik heb nu ook een kleuter!

Hoi hupje+kleuter!

Hoi Hupje! Welkom met je kleuter

Hoe was Wildlands Omen?

Heeft er hier iemand een kleuter met hooikoorts? ik Heb het vermoeden dat Js daar last van heeft. Dus ben op zoek naar tips

Zijn jullie al eens naar Plopsaland de Panne of Coo geweest? Wat vinden jullie ervan?

Ben aan het twijfelen. Ik wil in de paasvakantie samen met Noor naar één van de parken gaan. De bedoeling is dat we er samen eventjes lekker tussenuit gaan en dat we in de buurt van het park overnachten. Plus is wel dat de paasvakantie in België dan net voorbij is Ik verwacht dus geen drukte aangezien wij doordeweeks willen gaan.

Loj, Wildlands was echt heel tof. Wat een leuk park is dat. We hebben genoten.

Sun. Plopsa Coo is leuk voor de allerkleinsten of als je kind groter dan 1m is.
R was toen ze drie was nog geen meter en zat daardoor echt dat ze te groot (in leeftijd) was voor de attracties waar ze in mocht. En te klein voor de leuke attracties.
En bij mooi weer. Neem droog kleding mee. Het rennen door de fonteintjes is echt favoriet bij veel kindjes (en veel ouders ook)

quote:

Op zondag 14 april 2019 14:08 schreef Omentielvo het volgende:
Loj, Wildlands was echt heel tof. Wat een leuk park is dat. We hebben genoten.

Sun. Plopsa Coo is leuk voor de allerkleinsten of als je kind groter dan 1m is.
R was toen ze drie was nog geen meter en zat daardoor echt dat ze te groot (in leeftijd) was voor de attracties waar ze in mocht. En te klein voor de leuke attracties.
En bij mooi weer. Neem droog kleding mee. Het rennen door de fonteintjes is echt favoriet bij veel kindjes (en veel ouders ook)

Ik lees dat het park wel klein is. Te klein voor de entreeprijs die ze vragen. Hoe zie jij dat? Noor is overigens al de meter gepasseerd

Het is inderdaad een klein park. Voor de volle prijs is het inderdaad erg klein.
Ik zou echt kijken of je tickets via VakantieVeilingen kan krijgen. Verder als je een Blijdorp abonnement (misschien ook bij andere dierentuin abonnementen) heb krijg je 40% korting. Voor die prijzen is het echt een leuk uitje.

Ik kende dit park overigens voordat het Plopsa Coo was. Ik ging daar elke zomer heen in mijn jongste jaren tot een jaar of 14. Dus mijn herinneringen daaraan maken voor mij Plopsa Coo al snel een uitje die ik ook met mijn dame doe.

Loj, volgens mij heeft M. van Mabawa. hooikoorts. Ik zal haar eens een app sturen...

Plopsa de Panne is gewoon een volwassen formaat pretpark, compleet met achtbanen etc. Daardoor was ik erg verrast afgelopen zomer. J en F vonden het geweldig, genoeg te doen voor alle leeftijden. Wij hadden kaarten met korting via de Jumbo Dagje Uit actie, maar konden ook goedkoper met ons dierentuinabbonnement idd. Zonder korting is het gewoon duur, denk Efteling-duur, maar je vermaakt je er zeker wel een hele dag.

[ Bericht 0% gewijzigd door mousemicky op 14-04-2019 18:14:21 ]

PLopsa de panne zijn wij ook geweest deze zomer, was tof! Plopsaqua dr naast was drama. Nooit weer! Enorm druk, lange rijen voor de glijbaan, gedoe om banden bij de glijbaan....

quote:

Op zondag 14 april 2019 17:43 schreef kaatjejannie het volgende:
PLopsa de panne zijn wij ook geweest deze zomer, was tof! Plopsaqua dr naast was drama. Nooit weer! Enorm druk, lange rijen voor de glijbaan, gedoe om banden bij de glijbaan....

Ik vond het in zowel Plopsa als Plopsaqua geweldig. De grap is... de Belgische vakanties vallen niet altijd gelijk met die in NL, dus in de meivakantie kun je daar prima heen en is er geen hond. Wij plannen het altijd zo dat we op de eerste dag daarheen rijden en in de namiddag gaan zwemmen (dan betaal je ook een lager tarief) omdat bijna iedereen dan naar huis is en je het zwembad voor jezelf hebt. Dan eten, slapen en de volgende dag de hele dag Plopsa en 's avonds moe maar voldaan naar huis.
Wij zijn dus al meerdere keren geweest. We slapen in een B&B die letterlijk in de achtertuin van Plopsa ligt. Niet heel goedkoop (+/- 200 euro per nacht voor een 5/6 pers kamer), maar wél mooie familiekamers en een héérlijk ontbijt. We lopen dan 's morgens in nog geen 5 min. naar het park. Ik vind het ideaal. Dit gezegd hebbende... ik zou wel weer willen deze meivakantie.

quote:

Op zondag 14 april 2019 20:57 schreef _NIKKI_ het volgende:

[..]

Ik vond het in zowel Plopsa als Plopsaqua geweldig. De grap is... de Belgische vakanties vallen niet altijd gelijk met die in NL, dus in de meivakantie kun je daar prima heen en is er geen hond. Wij plannen het altijd zo dat we op de eerste dag daarheen rijden en in de namiddag gaan zwemmen (dan betaal je ook een lager tarief) omdat bijna iedereen dan naar huis is en je het zwembad voor jezelf hebt. Dan eten, slapen en de volgende dag de hele dag Plopsa en 's avonds moe maar voldaan naar huis.
Wij zijn dus al meerdere keren geweest. We slapen in een B&B die letterlijk in de achtertuin van Plopsa ligt. Niet heel goedkoop (+/- 200 euro per nacht voor een 5/6 pers kamer), maar wél mooie familiekamers en een héérlijk ontbijt. We lopen dan 's morgens in nog geen 5 min. naar het park. Ik vind het ideaal. Dit gezegd hebbende... ik zou wel weer willen deze meivakantie.

Volgens mij kwam ik dat B&B tegen op Trivago Kun je daar je auto parkeren?

Ik denk dat we dan toch voor de Panne gaan. Is ietsje verder rijden, maar dan krijgen we wel meer waar voor het geld denk ik. Ik heb geen Blijdorp abo (meer) dus ik betaal de volle prijs. Eens kijken of ik via de site tegen wat euro's minder ook tickets kan boeken

Plopsaqua gaan we niet heen. Zit dat trouwens bij de prijs inbegrepen?

quote:

Op zondag 14 april 2019 21:17 schreef Sunshine1982 het volgende:

[..]

Volgens mij kwam ik dat B&B tegen op Trivago Kun je daar je auto parkeren?

Ik denk dat we dan toch voor de Panne gaan. Is ietsje verder rijden, maar dan krijgen we wel meer waar voor het geld denk ik. Ik heb geen Blijdorp abo (meer) dus ik betaal de volle prijs. Eens kijken of ik via de site tegen wat euro's minder ook tickets kan boeken

Plopsaqua gaan we niet heen. Zit dat trouwens bij de prijs inbegrepen?

Ja, onze auto mocht daar gewoon de hele dag blijven staan. Scheelt toch weer 10 euro parkeerkosten. Het heet iets als "Charles Cabour" uit mijn hoofd.

Voor Plopsaqua moet je inderdaad apart betalen, al met al vind ik het bij elkaar elke keer best een dure hobby. Zeker omdat het overnachten er ook nog bij komt voor ons. Ik heb namelijk geen zin om in een dag heen en terug te rijden ŕ 3 uur reistijd per enkele reis.

Voo tickets... misschien is vakantieveilingen een idee. Je moet wat geluk hebben met bieden, maar dan scheelt het wel behoorlijk wat geld.

quote:

Op zondag 14 april 2019 21:32 schreef _NIKKI_ het volgende:

[..]

Ja, onze auto mocht daar gewoon de hele dag blijven staan. Scheelt toch weer 10 euro parkeerkosten. Het heet iets als "Charles Cabour" uit mijn hoofd.

Voor Plopsaqua moet je inderdaad apart betalen, al met al vind ik het bij elkaar elke keer best een dure hobby. Zeker omdat het overnachten er ook nog bij komt voor ons. Ik heb namelijk geen zin om in een dag heen en terug te rijden ŕ 3 uur reistijd per enkele reis.

Ja, die autorit is best lang ja. Voor ons is het als het meezit 2 uur en 20 minuten. Vorig jaar zijn we met zijn tweetjes naar Valkenburg geweest, dat was ook zoiets rijden.

Wij zijn overigens toen Noor wat kleiner was naar Plopsa indoor geweest in Hasselt. Dat vond ik eigenlijk best tegen vallen. Maar ik lees een hoop leuks over het Plopsapark, dus ze gaan in de herkansing

Ik zal eens googlen op de B&B

Loj, ik heb dat vermoeden ook, kijk maar eens een bladzijde terug. Wij hebben nu die oogdruppels in huis, zodra B last krijgt, gaan we het uittesten. Kijken of het dan minder wordt.

Nog 4 dagen.....en dan vakantie, zoveel zin in! B kan ook niet wachten. Volgende week dinsdag gaat Juul gewoon naar het KDV, dus we zijn met zijn 3tjes die dag. Eens nadenken wat we met B gaan doen. We denken aan Nemo en sushi lunchen in Amsterdam of lekker naar het strand.
De tweede week van de meivakantie gaan we naar Zeeland.

Voor uitjes zoals Plopsa en beste tickets, heb ik dit gevonden, ik zweer erbij:
https://nl.pepper.com/aan(...)ur6-139-acties-94071

Hier gaat zindelijkheid nu na ups en downs echt de goede kant op. Hoogtepunt was gaan poepen thuis op wc terwijl er twee vriendjes waren zo trots ben ik dan. Laatst waren er vier kindjes over de vloer vertelde man vuurdoop voor kinderfeestje ooit hebben we dan al gehad. hij heeft schilderen ontdekt op school. Zo leuk. Op school ontwikkelen ze zich zo snel hé, wow.

Oh franny ik las nog van je verhuis situatie. Ik lees het boek how tot talk to kids en daarin zou zon situatie worden benaderd door gevoel echt te benoemen zoals je hier zei van 'je had zelf graag willen bepalen waar je woont he'. Eventueel in fantasie mee gaan van wat zou je dan kiezen. Ze is gek op tekenen toch? Staat er ook in, op papier zetten en uiten. Of gevoel uiten op papier en dat dan benoemen, ik zie boosheid in de tekening oid. Of juist haar favoriete huis laten tekenen wat ze later zelf wil kopen. Nou ja zijn maar wat wilde ideeën.

Leggen jullie kleuters ook de lat zo hoog voor zichzelf?

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

L-e. Buiten zichzelf slaan heel herkenbaar. R kan ook helemaal overstuur zijn (woest, huilen, papier verkreukelen en op de grond smijten) als ze iets aan het maken is wat niet volgens haar planning ging.

quote:

Op maandag 15 april 2019 13:56 schreef L-E het volgende:
Leggen jullie kleuters ook de lat zo hoog voor zichzelf?

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Ja. Vooral de oudste heeft er hier last van. Fixed mindset waar hij erg last van heeft en enorm perfectionistisch. Op school gaat het beter dan thuis, gelukkig (en hij is geen kleuter meer). Maar leuk is anders.

Jongste kleuter is nog een beetje te jong om er iets over te zeggen, maar die weigert soms gewoon om iets te doen wat hij nog niet kan (naar zijn idee).

ja, mijn kleuter deed dat ook (exclusief slaan). Nu in groep 3 is ze er helemaal overheen en slaat juist wat door naar de makkelijke kant..

Ja, ook hier herkenbaar L-E. Het zichzelf slaan, stom stom stom roepen etc.

quote:

Op maandag 15 april 2019 13:56 schreef L-E het volgende:
Leggen jullie kleuters ook de lat zo hoog voor zichzelf?

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Ja check, maar dan herkenbaar bij kleuters in mijn klas.
Kan een combinatie van factoren zijn. Perfectionisme, moeite met schakelen, moeite met onverwachte dingen, moeite met dingen niet zelf kunnen/weten op te lossen maar ook nog onrijpe executieve functies. De remming/sturing van de emoties is er dan nog onvoldoende. Dan kan zo iets kleins heel hard binnen komen. En dat is heel ongrijpbaar voor volwassenen waarbij de EF al wel ontwikkeld zijn.

Voorbeeld: jongentje compleet overstuur (inclusief zichzelf verstoppen) omdat zijn beker onder de kast was gerold (en de kasten zijn, als je even op de buik gaat liggen en je arm er onder schuift, prima bereikbaar om iets weer te pakken).

Heel herkenbaar LE. Alleen slaat die van mij helemaal dicht, om daarna in zijn veilige omgeving te ontploffen...
Heel lastig..


Mag ik even iets moois delen?!
Tot twee weken geleden moest ik bij mijn jongste kleuter blijven totdat hij sliep. Al vanaf dat hij anderhalf was. Hij zei altijd: maar het voelt fijn als je er bent. Dus ik bleef, soms wel een uur en ik werd regelmatig voor gek verklaard.
Twee weken geleden zei Js opeens: je mag ook wel op de trap wachten, dat vond ik al knap.
En wat hij vandaag zei...
Mama, ga maar naar beneden want als ik je roep dan kom je. Dat weet ik zeker
Wat voelt het goed om je kind zo te volgen

Loj, wat mooi zeg.

quote:

Op maandag 15 april 2019 21:38 schreef Loj het volgende:
Heel herkenbaar LE. Alleen slaat die van mij helemaal dicht, om daarna in zijn veilige omgeving te ontploffen...
Heel lastig..


Mag ik even iets moois delen?!
Tot twee weken geleden moest ik bij mijn jongste kleuter blijven totdat hij sliep. Al vanaf dat hij anderhalf was. Hij zei altijd: maar het voelt fijn als je er bent. Dus ik bleef, soms wel een uur en ik werd regelmatig voor gek verklaard.
Twee weken geleden zei Js opeens: je mag ook wel op de trap wachten, dat vond ik al knap.
En wat hij vandaag zei...
Mama, ga maar naar beneden want als ik je roep dan kom je. Dat weet ik zeker
Wat voelt het goed om je kind zo te volgen

Wat fijn

Hier is dat nog steeds wel. En eerlijk gezegd heb ik er niet altijd zin in. Ik ben met het hele riedeltje (tanden poetsen, verhaaltje lezen, wachten tot ze slaapt, wachten tot ze diep genoeg slaapt om weg te sluipen) zeker wel 3 kwartier bezig, soms langer. Vriend en ik wisselen de avonden soms af, meestal doe ik het. Als papa het doet is het namelijk dikke drama...

Door jouw post weet ik dat Noor niet de enige is en dat het goed komt Ik leg er misschien soms wat druk op door haar te zeggen dat ze oud genoeg is om alleen te gaan slapen, maar ik laat dat nu varen Ook al is ze een wijs meisje, ondertussen is ze ook een klein meisje Ik vergeet dat soms omdat ze met andere dingen zo wijs en zelfstandig overkomt.

Oh ik ben zo blij met de herkenning! Oudste kon (kan) ook zulke dingen doen, maar juist omdat hij inmiddels zo enorm is vastgelopen door zijn perfectionisme en faalangst en meer van die shizzle dacht ik echt: Nooooo not this shit again. Maar vooralsnog is het redelijk 'normaal' kleutergedrag, dat vind ik fijn om te horen!

Loj: herkenbaar, wat mooi zeg

Oei LE, ik kan me voorstellen dat je de bui alweer zag hangen Maar ook hier is het, het slaan daargelaten, wel herkenbaar hoor! E houdt het heel veilig bij het statement dat ze nog niet kan lezen en schrijven

Loj, wat prachtig mooi dat hij dat zo letterlijk zei Daar doe je het voor he!

Mijn kleuter werd zondag 6 Zij heeft het liefst dat je bij haar blijft zitten tot ze slaapt, maar als ik alleen thuis ben moet ik S ook in bed leggen. Dus ik beloof elke keer dat ik weer bij haar kom zitten als S slaapt. En bijna elke keer slaapt ze dan al heerlijk, in de wetenschap dat ik er zo aan kom En de enkele keer dat ze wakker blijft wordt dat ook bevestigd, want ik ga altijd nog even kijken.

En gisteravond trof ik een meisje aan dat met 2 knuffels in dr armen als een engeltje lag te slapen

Nog gefeliciteerd LB!

A. is volgende week jarig, ook 6.

Wat geef je een 6 jarige jongen die al bedolven is onder het speelgoed?

quote:

Op dinsdag 16 april 2019 09:41 schreef LadyBlack het volgende:
Oei LE, ik kan me voorstellen dat je de bui alweer zag hangen Maar ook hier is het, het slaan daargelaten, wel herkenbaar hoor! E houdt het heel veilig bij het statement dat ze nog niet kan lezen en schrijven

Loj, wat prachtig mooi dat hij dat zo letterlijk zei Daar doe je het voor he!

Mijn kleuter werd zondag 6 Zij heeft het liefst dat je bij haar blijft zitten tot ze slaapt, maar als ik alleen thuis ben moet ik S ook in bed leggen. Dus ik beloof elke keer dat ik weer bij haar kom zitten als S slaapt. En bijna elke keer slaapt ze dan al heerlijk, in de wetenschap dat ik er zo aan kom En de enkele keer dat ze wakker blijft wordt dat ook bevestigd, want ik ga altijd nog even kijken.

En gisteravond trof ik een meisje aan dat met 2 knuffels in dr armen als een engeltje lag te slapen

Ha, zo doen wij dat ook! Het is de afspraak die we hebben gemaakt toen wij ook wel weer onze avond terug wilden: een van ons brengt Stick naar bed, als alles klaar is blijven we tien minuten bij hem, daarna gaan we tien minuten weg, en 'daarna komen we terug'. Maar altijd als we terug komen slaapt hij al. Tegenwoordig liggen de jongens vaak samen te slapen trouwens, dan leest de grote een boekje voor en als het dan tijd is om te slapen horen we ze nog knuffelen en giebelen Mijn moederhart knalt echt uit elkaar van deze jongetjes

venco: wij hebben voor Sticker een Lego Boost gekocht, en omdat we idd echt omkomen in het speelgoed staan op zijn lijstje dingen als: een insectenhotel (om zelf te bouwen), een popcornmachine, verkleedkleding, en een echte werkbank op zijn hoogte (niet makkelijk te vinden voor een normale prijs, hebben we ontdekt ). Maar hij wordt ook dolgelukkig van mooie stenen, Schleich-dieren, en toffe boeken.

Ohja, LB nog gefeliciteerd! Ik kan me zes jaar geleden nog zoooo goed herinneren, echt tot de kleinste details, ik heb wel het gevoel in een andere tijdzone te leven sinds ik kinderen heb.

Andere tijdzone check kleinere wereld check uit elkaar knallend moederhart check

Venco, ik kies om die reden soms voor iets dat op gaat zoals knutselspul, of kleren. Ik heb nu een badjasje voor E gemaakt. Had ze nodig, maar hij is nu exact in haar nieuwe lievelingskleur aquablauw

Het hoofdcadeau was trouwens een spacescooter Rib uit mn lijf, ze heeft nog nooit zoiets duurs gekregen, maar ze is er blij mee joh! En ze kan het ook goed. Dus hopelijk lekker veel buitenspelen deze lente en zomer

LB gefeliciteerd met je kleuter! Wat goed dat ze al op een spacescooter kan Kuiken vraagt er ook al tijden om, ik dacht echt dat het pas vanaf 8 kon ofzo.
Venco ik zou idd voor iets van buitenspeelgoed gaan, skeelers/rolschaatsen, step, RV voertuig, stelten, schepnetje? Of iets van Lego, Playmobil of Transformers is hier ook altijd een succes. Of zo'n schepmachine voor in de zandbak waar je zelf op kunt zitten?

quote:

Op dinsdag 16 april 2019 10:35 schreef L-E het volgende:
...Lego Boost ...

Wat een belachelijk cool ding zeg!

Mijn grote werd ook 6 jaar gisteren! Ze kreeg een nieuwe fiets, de vorige keer ze toen ze 3 jaar werd en was ze echt echt echt ontgroeid. Verder kreeg ze nog een eenhoorn van Schleich en een zwaan-knuffel en eenhoornkettinkje. En we hebben een tweede bed in ons huis gemaakt zodat ze eventueel ook een eigen slaapplek heeft of er iemand kan komen logeren. Ze heeft er vannacht geslapen, samen met mijn lief.

Ik wil ook graag nog een keer met haar haar gaatjes opnieuw laten prikken, vorige keer zijn haar oorbellen er weer uitgevallen, dus de gaatjes hebben we toen eerst weer laten genezen. En ze wil graag op paardrijden, dus daar willen we binnenkort voor gaan kijken.

Verder toffe cadeaus voor kindjes die al veel hebben:
Een ervaring (kaartjes voor de Efteling) of een kampeertrip(je) of dus op een sport of iets?!
Iets dat je verbruikt, zoals knutselspullen, een moestuin of een tipi/hut van bonen laten groeien.
Een speelding voor de tuin (wij hebben een keer een schommelklimrek unit gegeven). Of inderdaad skeelers/rolschaatsen.

Hier voor een verjaardag meestal een (heel) groot cadeau waarbij we dan vragen of iedereen meebetaald. En dan nog wat kleinigheidjes erbij, zoals klei/knutseldingen/legootje/kaartje voor een of ander.

Maar we waken ook wel voor de speelgoedoverkill, omdat er dan met niets meer gespeeld wordt/ons huis te vol wordt en er vooral rommel ligt. We hebben ook dat we speelgoed rouleren. Waar het meest mee gespeeld wordt zijn dingen die niet per se speelgoed zijn, zoals een grote opbergmand waar je de hele dag in en uit kan klimmen, een stok die van alles is (van paard tot zwaard tot toverstag).

Slaapritueel:
We slapen in een familiebed en doorgaans werkt het het fijnst om beide kindjes tegelijk in bed te leggen. De peuter drinkt dat aan de borst en ik hou de hand van kleuter vast. Binnen 10 minuten slapen ze allebei en kruip ik zachtjes het bed uit om nog even beneden te chillen.
Soms legt mijn lief ze in bed, die leest een verhaaltje voor en blijft dan bij ze liggen tot ze slapen, dan duurt het vaak iets langer, denk wel zo'n 20-30 minuten.
En soms vallen ze al in slaap op de bank en tillen we ze in bed.

Ik was ook aan het nadenken hoe dat hier zit met perfectionisme en zelfvertrouwen dingen. Maar ik denk dat mijn grote daar geen issues mee heeft. Ik vind het altijd bewonderenswaardig juist dat ze zich niet zoveel aantrekt van 'hoe ver' een ander is bijvoorbeeld. Als iemand anders al 'iets' kan en zij nog niet, dan geeft ze daar niets om. Hooguit gebruikt ze dat als aanmoediging om het ook te leren. Meestal doet ze echt heel erg haar eigen ding, is ze zelf met iets bezig en wat anderen doen schenkt ze dan weinig aandacht aan, maar gaat ze echt op in wat ze zelf wil doen. Al is de hele buurt aan het skeeleren, maar zij wil graag stoepkrijten, dan laat ze zich niet meeslepen maar doet altijd wat ze zelf wil.
Als het dan niet lukt wat ze wil of voor ogen heeft, dan is ze wel eens een seconde boos, maar daarna gaat ze verder/begint opnieuw/gaat iets anders doen. Ze laat zich er niet echt door uit het veld slaan maar herpakt zich eigenlijk meteen. Ze oefent ook gerust met dingen en bemerkt dan hoe ze er beter in wordt. Ze is ook (nog steeds) echt trots op zichzelf als ze weer iets nieuws heeft geleerd/blijkt te kunnen. En ze doet dus ook echt alleen dingen die ze zelf wil, wat anderen doen maakt haar niets uit. Het is dus ook nog wel zo dat ze wel samenspeelt met anderen, maar dan ook gerust haar eigen spel speelt binnen het samenspel. En dat ze er wel moeite mee heeft om aan regels van anderen te voldoen als ze zelf iets anders voor ogen heeft. Dus bijv. echt een gezelschapsspel spelen, dat heeft ze soms vlug gezien omdat ze dan aan regels moet voldoen waar ze minder mee heeft of zo.

Het gene wat ik zelf soms lastig vind, maar dat is mijn issue, dat is dat als ze wel verdrietig/boos/teleurgesteld is, ze dan eerst graag alleen wil zijn en zich terugtrekt in een hoekje. Ik wil haar dan juist zo graag troosten, maar dat mag dan pas wat later. Maar zoals ik al zei, dat is mijn probleem en issue, ik voel me best snel eenzaam en ik denk dat zij dat niet zo heeft, dus dat ik meer mijn eenzaamheid op haar projecteer als ze zich alleen terugtrekt, terwijl zij dat niet zo ervaart maar gewoon even het zelf wil verwerken.

quote:

Op dinsdag 16 april 2019 11:16 schreef Burdie het volgende:

[..]

Wat een belachelijk cool ding zeg!

Enorm tof! Mijn 9 jarige is er nog steeds gek van! Echt een aanrader. En inmiddels is hij ook te combineren met een draak van Ninjago en met nog iets maar ik weet niet meer wat dat was. Maar bij de Ninjago combinatie heb je dus een met de ipad bestuurbare draak die 'pijljes' aka vuur kan schieten. Mijn Legohart gaat er zeker sneller van kloppen.

Lb, gefeliciteerd met je zesjarige.

Ela, het is niet prestatiedrang bij R dat haar boosheid veroorzaakt als iets niet gaat zoals ze wil. Het is echt puur haar eigen idee die ze had wat dan niet wil lukken zoals ze bedacht had.
Prestatiedruk lijkt ze niet te hebben. Ze zegt ook dat elk kindje het op zijn eigen manier doet.

Slaapritueel. Ik ben er nooit bij gebleven totdat ze sliep. Ze mag altijd 1 keer roepen. En dat werkt hier goed. Al roept ze soms wel vaker.

Ela ook gefeliciteerd met je zesje!! Ik wachtte op een mooie verjaardagsfoto op fb

En je verhaal over eigen gang gaan klinkt zo herkenbaar! E lijkt zich ook weinig aan te trekken van wat anderen doen of aanhebben. En regels van een gezelschapsspel zijn meer een soort suggestie toch?

quote:

Op dinsdag 16 april 2019 12:02 schreef _NIKKI_ het volgende:

[..]

Enorm tof! Mijn 9 jarige is er nog steeds gek van! Echt een aanrader. En inmiddels is hij ook te combineren met een draak van Ninjago en met nog iets maar ik weet niet meer wat dat was. Maar bij de Ninjago combinatie heb je dus een met de ipad bestuurbare draak die 'pijljes' aka vuur kan schieten. Mijn Legohart gaat er zeker sneller van kloppen.

Nice! Wij hebben twee seconden getwijfeld, omdat de adviesleeftijd 7 tot 12 is. Maar ik geloof dat het wel goed komt, al dan niet met hulp van een grote broer of papa :-)

quote:

Op dinsdag 16 april 2019 11:15 schreef Burdie het volgende:
LB gefeliciteerd met je kleuter! Wat goed dat ze al op een spacescooter kan Kuiken vraagt er ook al tijden om, ik dacht echt dat het pas vanaf 8 kon ofzo.
Venco ik zou idd voor iets van buitenspeelgoed gaan, skeelers/rolschaatsen, step, RV voertuig, stelten, schepnetje? Of iets van Lego, Playmobil of Transformers is hier ook altijd een succes. Of zo'n schepmachine voor in de zandbak waar je zelf op kunt zitten?

Ik heb een ontzettend onhandig kind dus skeelers en stelten laten we mooi nog in de winkel staan.
Hij heeft al een step en zelfs zo’n kinderauto waar hij dus zelf mee kan rijden.
Een enorme bak Lego heeft hij al en ook een Transformer. Playmobile is niet zijn ding.
En ik vroeg inderdaad of hij een schepnetje leuk vindt, we wonen bij een watertje), maar hij wilt een echte hengel. Weet niet of dat al zo handig is.

Uiteindelijk een goeie kwaliteit bestuurbare auto gehad. Superblij mee en nog wat bellenblaas -en buitenspeelgoed van familie. En een Ninjago-vliegding.

Wat denken jullie, is het kinderfeestje houden op de studiedag 22 mei handig of juist niet?
Er moet nog een datum geprikt worden en kan niet nu met andere ouders overleggen want vakantie en geen telefoonnummer.

Ik weet niet of dat iets van hier is of 'universeel' hoor, maar bij ons worden er op studiedagen veel dagjes Efteling / zee / etc gepland, en dus zou de opkomst niet hoog zijn op een studiedag.

Bij ons is dat ook zo. Studiedagen zijn vaak voor attractieparkbezoekjes.

En zo niet, dan zitten de kinderen de hele dag op de BSO en zou een feestje wat bijvoorbeeld van 13-17 uur duurt ook niet passen.

quote:

Op dinsdag 30 april 2019 07:50 schreef Spees_Eend het volgende:
Ik weet niet of dat iets van hier is of 'universeel' hoor, maar bij ons worden er op studiedagen veel dagjes Efteling / zee / etc gepland, en dus zou de opkomst niet hoog zijn op een studiedag.

Vermoedde al zoiets!
Maar ik ben erg onzeker rondom deze dingen. Vindt het doodeng.
Anyway, bedankt. Ga andere, gewone schooldag, datum bedenken.

Maak je niet te druk als je een week of twee van tevoren een gewone woensdag of vrijdag doorgeeft, dan zullen de meeste kindjes vast gewoon kunnen.

Even een vraagje, ik stel m maar hier ook al heb ik pas over 2,5 maand een 4-jarige.

Mijn oudste reageert enorm heftig op emoties. Nu hebben we een baby in huis, en tja, baby’s huilen nu eenmaal. Zodra de baby begint te huilen wordt mijn oudste enorm boos. Begint te schreeuwen, gaat van alles gooien en kapot maken, spuugt op de baby, dreigt met slaan. Roept dat de baby moet stoppen en dat hij weg moet. Hij reageerde ook al zo bij de baby’s op de opvang, dus het is niet specifiek iets wat betrekking heeft op zijn broertje of de nieuwe situatie. En ook toen ik laatst aan het huilen was reageerde hij zo, en heeft nog dagen daarna gevraagd of ik niet meer ging huilen en of ik blij was.

Hoe denken jullie hierover en tips om hier mee om te gaan?

quote:

Op dinsdag 30 april 2019 10:56 schreef Mariposas het volgende:
Even een vraagje, ik stel m maar hier ook al heb ik pas over 2,5 maand een 4-jarige.

Mijn oudste reageert enorm heftig op emoties. Nu hebben we een baby in huis, en tja, baby’s huilen nu eenmaal. Zodra de baby begint te huilen wordt mijn oudste enorm boos. Begint te schreeuwen, gaat van alles gooien en kapot maken, spuugt op de baby, dreigt met slaan. Roept dat de baby moet stoppen en dat hij weg moet. Hij reageerde ook al zo bij de baby’s op de opvang, dus het is niet specifiek iets wat betrekking heeft op zijn broertje of de nieuwe situatie. En ook toen ik laatst aan het huilen was reageerde hij zo, en heeft nog dagen daarna gevraagd of ik niet meer ging huilen en of ik blij was.

Hoe denken jullie hierover en tips om hier mee om te gaan?

Straffen nog een idee?

quote:

Op dinsdag 30 april 2019 10:56 schreef Mariposas het volgende:
Even een vraagje, ik stel m maar hier ook al heb ik pas over 2,5 maand een 4-jarige.

Mijn oudste reageert enorm heftig op emoties. Nu hebben we een baby in huis, en tja, baby’s huilen nu eenmaal. Zodra de baby begint te huilen wordt mijn oudste enorm boos. Begint te schreeuwen, gaat van alles gooien en kapot maken, spuugt op de baby, dreigt met slaan. Roept dat de baby moet stoppen en dat hij weg moet. Hij reageerde ook al zo bij de baby’s op de opvang, dus het is niet specifiek iets wat betrekking heeft op zijn broertje of de nieuwe situatie. En ook toen ik laatst aan het huilen was reageerde hij zo, en heeft nog dagen daarna gevraagd of ik niet meer ging huilen en of ik blij was.

Hoe denken jullie hierover en tips om hier mee om te gaan?

Uitleggen, telkens weer. Dat de baby huilt, hoe dat komt/kan komen. Dat het niet 'erg' is, maar als hij het geluid vervelend/hard/naar vindt, dat hij dan naar [andere ruimte] kan gaan waar het rustiger is. Dat jij de baby gaat troosten en dat het huilen dan weer voorbij is/gaat. En wat hij eventueel zou kunnen doen om de baby te helpen troosten? (als dat kan).
Misschien zelfs zo'n festival-koptelefoon voor hem aanschaffen dat hij die op kan zetten als hij het geluid niet tof vindt?!

Op momenten dat de baby niet huilt met hem erover hebben hoe het wellicht komt dat hij zo boos/verdrietig/gefrustreerd raakt van het huilen. En uitleggen wat oorzaken van huilen kunnen zijn, bij de baby, maar ook bij grote(re) mensen. Hoe hij eventueel kan helpen troosten als er iemand moet huilen en andere oplossingen, zoals naar een andere ruimte/koptelefoon op tegen het geluid. En met hem over hebben dat hij ook wel eens verdrietig, boos, gefrustreerd is en dan moet huilen. Dat dat voor degene die huilt zelf ook niet leuk is, dat die het ook niet leuk vindt om te huilen.

Als de baby dan weer gaat huilen, hem dan ook helpen om zijn gevoelens daarover te uiten op een andere manier dan zo boos worden van frustratie. Of hem iets om handen geven, bijv. een papier en potloden zodat hij een tekening kan maken die de baby dan kan opvrolijken? Op die manier kan hij zijn gevoelens op het papier uiten wellicht? En heeft ie iets anders om te focussen.

McCactus, ik kan me je aarzeling goed voorstellen want de informatie is erg gericht op achterlopen op allerlei manieren. Maar integrale vroeghulp is in principe opgezet voor alle vormen van vastlopen, dus ook die van Sjaak. Is het een optie een intake te doen en te kijken hoe dat voelt?
Alternatief dat ik kan bedenken is dat je het in de hoek van hoogbegaafdheid gaat zoeken, op dat vlak zijn er allerlei coaches en bureaus. Maar die werken meestal juist met wat oudere kinderen.

quote:

Op dinsdag 30 april 2019 18:29 schreef MevrouwCactus het volgende:
Heeft er iemand hier ervaring met integrale vroeghulp?

Ja, jaren geleden met een kind dat achterliep. Wij hadden een hele fijne casemanager (maatsch werker uit revalidatiecentrum) en het voelde vooral heel goed dat zij écht het naadje van de kous wilde weten, tig disciplines betrokken waren en er heel serieus werd nagedacht over wat er aan de hand was en wat een passende vervolgstap was, zonder voorbarige conclusies.

quote:

Op dinsdag 30 april 2019 10:56 schreef Mariposas het volgende:
Even een vraagje, ik stel m maar hier ook al heb ik pas over 2,5 maand een 4-jarige.

Mijn oudste reageert enorm heftig op emoties. Nu hebben we een baby in huis, en tja, baby’s huilen nu eenmaal. Zodra de baby begint te huilen wordt mijn oudste enorm boos. Begint te schreeuwen, gaat van alles gooien en kapot maken, spuugt op de baby, dreigt met slaan. Roept dat de baby moet stoppen en dat hij weg moet. Hij reageerde ook al zo bij de baby’s op de opvang, dus het is niet specifiek iets wat betrekking heeft op zijn broertje of de nieuwe situatie. En ook toen ik laatst aan het huilen was reageerde hij zo, en heeft nog dagen daarna gevraagd of ik niet meer ging huilen en of ik blij was.

Hoe denken jullie hierover en tips om hier mee om te gaan?

We hebben Frits zijn koptelefoon in het zicht gelegd. Nu reageert hij niet heel erg op het huilen, hij wil graag helpen door liedjes te zingen. Als het echt hard huilen is dan legt hij zijn handen over zijn oren. Soms zet hij dan zijn koptelefoon op.

Uitleggen werkt, afleiden helpt ook, maar dat kan alleen als ik niet alleen ben. Uitleggen gaat uiteraard het beste als er niet gehuild wordt, op een rustig moment als ik mijn aandacht bij Frits kan houden.

Zou hij willen helpen met iets kleins? Een muziekknuffel aanzetten of zoiets?

Mari, lijkt me best moeilijk om mee om te gaan. Sterkte ermee.
Ik denk dat de twee dingen die voorgesteld zijn heel goed zijn als tweeledige oplossing. Enerzijds de 'vluchtoptie': een koptelefoon om het huilen buiten te kunnen sluiten, als hij het echt niet trekt. En anderzijds op rustige momenten proberen te praten en hem eraan te laten wennen en leren omgaan met die emoties. Ik ben op zich ook wel benieuwd wat er achter zit. Is het meer een zintuigelijk 'probleem' in de zin dat hij fysiek gewoon onwel wordt van dat harde geluid, of is het meer emotioneel, dat hij het niet trekt om met die emoties van de ander te worden geconfronteerd? Of allebei?

MevrouwCactus, ik kan je niets inhoudelijks meegeven, wel veel sterkte en wijsheid toegewenst.

Ik had met I vandaag echt een topdag. We gingen samen met een vriendje van haar naar het Rijksmuseum voor Oudheden. Ze heeft de laatste tijd vaak de films van dummie de mummie gezien, wil nu ook graag naar Egypte, dus we gingen helemaal voor de vaste tentoonstelling over het Oude Egypte. Ze heeft heel fanatiek een speur- en puzzeltocht gedaan, zij en haar vriendje wilden echt van alles weten, renden overal enthousiast naar toe en waren zo heel verwonderd bij alles. De mummies scoorden qua populariteit natuurlijk het hoogst. Ik vond het zo heerlijk om met twee van die leergierige, enthousiaste kleuters daar bezig te zijn. Dit is toch wel een beetje waar ik van droomde toen ik een kind kreeg, dat het zo zou zijn. .

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Wat leuk, Franny! En wat wordt ze groot!

Dat moet je geschiedenishart toch goed doen . En je moederhart tegelijk.

quote:

Op dinsdag 30 april 2019 18:29 schreef MevrouwCactus het volgende:
Ik heb een vraag en ik doe qua herkenbaarheid even een stuk in de spoiler.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Heeft er iemand hier ervaring met integrale vroeghulp? Ik lees op internet veel ervaringen met betrekking tot deze hulp bij kinderen die achter lopen op welk vlak dan ook, maar Sjaak loopt juist voor en op een andere manier vast. Of is er iemand die een andere tip voor ons heeft? We weten wel dat we hier namelijk zelf niet uit gaan komen, we hebben het behoorlijk zwaar met Sjaak.

Ik heb geen ervaring maar het is bij ons ook geopperd toen we vast liepen met oudste. Wij zagen dat toen niet zitten, eigenlijk ook om de redenen die jij noemt en wij hebben er voor gekozen om zelf een praktijk te zoeken waarvan wij dachten dat we wel met ons probleem heen konden. Lang verhaal kort, dat was helemaal niks. Dus achteraf gezien hadden we beter naar integrale vroeghulp kunnen gaan. Uiteindelijk liep het bij ons wel los en was verdere hulp ook niet meer nodig.

(beetje vaag verhaal maar voor meer details weet je me te vinden )

@elamanilo @Cholula
Het meeste doen we al, leggen uit dat baby’s huilen omdat ze niet kunnen praten, dat iedereen wel eens verdrietig is, ook hij, maar dat dat niet erg is. Optie om de kamer even uit te gaan ook al regelmatig gegeven maar dat wil hij niet. Baby een knuffel of kus geven wil hij ook niet echt, als hij het doet, doet hij het ook op een boze manier. Net te ruw.

Waarom hij zo reageert geeft hij niet aan. “Omdat ik het niet wil” of “omdat hij niet mag huilen”.

@Franny_G ik denk dat hij echt op de emotie reageert. Baby huilt namelijk echt niet hard, en ik was ook niet echt aan het huilen met geluid.

Ach, wat sneu dan eigenlijk he, het klinkt dan als onmacht en boosheid daarover.
Misschien is het dan goed om te kijken of hij de boosheid op een andere manier kwijt kan. Dus even ergens op slaan, tegenaan schoppen of zoiets?

Wij hadden van de week nog een bijzondere 'eerste keer'-moment. We hebben de laatste tijd weer wat moeite om I aan tafel te krijgen voor het avondeten. Toen we haar van de week vroegen of ze aan tafel kwam, zij weigerde en wij aandrongen, zei ze: "ik wil jullie familie niet meer zijn." Dus wij zoals wij meestal doen bij een dergelijke uitbarsting: oke, veel succes met het zoeken van een andere familie he. .

Maar toen ging ze dus echt. Ze had net daarvoor haar jurk uitgedaan, vanwege warm. Dus ze trok haar laarzen aan, en ging zo, in onderbroek, laarzen en een shirtje, de deur uit. Wij zaten elkaar aan tafel aan te kijken van: huh, doet ze het nou echt?
Mijn vriend ging uit het raam hangen en ze was al bijna de straat uit. Mijn vriend: "We vinden het toch wel fijn als je bij ons blijft I! Kom je terug?"
I: maar ik wilde gaan spelen op het schoolplein!

Later zei ze tegen een vriendinnetje: "Ik kwam maar terug want ik wil toch wel bij mijn eigen familie blijven."
Godzijdank. . .

quote:

Op dinsdag 30 april 2019 18:29 schreef MevrouwCactus het volgende:
Ik heb een vraag en ik doe qua herkenbaarheid even een stuk in de spoiler.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Heeft er iemand hier ervaring met integrale vroeghulp? Ik lees op internet veel ervaringen met betrekking tot deze hulp bij kinderen die achter lopen op welk vlak dan ook, maar Sjaak loopt juist voor en op een andere manier vast. Of is er iemand die een andere tip voor ons heeft? We weten wel dat we hier namelijk zelf niet uit gaan komen, we hebben het behoorlijk zwaar met Sjaak.

Toch maar mijn verhaal verwijderd. Maar als het gaat om hb en vastlopen op school: daar weet ik inmiddels wel het een en ander van. PB mag altijd.

Iemand hier ervaring med kinderen die ineens onwijs veel slapen?

O is nu 4,5 en deze week slaat ze echt megaveel. Vorige zaterdag viel ze ineens in de auto als een blok in slaap. Woensdag was vrije dag, en ineens ging ze naar boven om te slapen. Ze sliep een uur of twee. Goed, even bijtanken dacht ik. Vrijdag viel ze 17.45 in slaap en sliep, met een drinkpauze, tot 6.30 in de ochtend. zaterdag ging ze weer naar boven en sliep 2 uur ongeveer, en vandaag ook.

Ik vind het ineens zo veel! Ze heeft altijd veel slaap nodig gehad, maar dit wordt wel wat veel.

Room, heeft ze een drukke periode gehad en dat ze nu bijslaapt?

Hier merk ik vooral veel moeheid met periodes. Op zo’n manier dat de juf het ook opmerkte tijdens het tien minuten gesprek.

Kan natuurlijk van alles zijn op zich. Mijn eigen dochtertje was ook ineens een slaapkopje in drukke periode (eerste tijd na start schoolgaan), in combi met verkoudheidje. Waar ik wel ook meteen aan moest denken was aan verhaal van mijn moeder uit mijn eigen jeugd. ik was net voor mijn 4e verjaardag ineens veel slaperiger en vooral heel hangerig. Zij dacht dat ik thuis beetje uitgekeken was en echt aan school toe was. Rond mijn 20e kreeg ik een vrij uitgebreide bloedtest waarbij de arts aangaf te kunnen zien aan het bloedbeeld dat ik ooit de ziekte van Pfeiffer had doorgemaakt. Maak je je zorgen of voelt het verder allemaal normaal? Bij twijfel: huisarts eens vragen

Nja, we hebben net en week vrij gehad met Pasen. En toen speelde ze wel veel, maar geen kindergarten, dus redelijk rustig. Dus in die zin verklaart het niet erg veel. Wel zit ze altijd veel in haar hoofd, en is het echt een denker, en ontwikkelt zich cognitief in razend tempo, maar dit kwam ineens zo plotseling.

quote:

Op zondag 5 mei 2019 22:54 schreef Vosje6 het volgende:
Kan natuurlijk van alles zijn op zich. Mijn eigen dochtertje was ook ineens een slaapkopje in drukke periode (eerste tijd na start schoolgaan), in combi met verkoudheidje. Waar ik wel ook meteen aan moest denken was aan verhaal van mijn moeder uit mijn eigen jeugd. ik was net voor mijn 4e verjaardag ineens veel slaperiger en vooral heel hangerig. Zij dacht dat ik thuis beetje uitgekeken was en echt aan school toe was. Rond mijn 20e kreeg ik een vrij uitgebreide bloedtest waarbij de arts aangaf te kunnen zien aan het bloedbeeld dat ik ooit de ziekte van Pfeiffer had doorgemaakt. Maak je je zorgen of voelt het verder allemaal normaal? Bij twijfel: huisarts eens vragen

Hm, niet echt zorgen, maar als ze volgende week net zo veel slaapt, dan wil ik even langs de arts. Niet dat het slapen an sich een probleem is, maar dan zou ik wel willen kijken of evt pfeiffer de oorzaak is. Ze krijgt op zich genoeg uitdaging op de kindergarten en thuis, dus dat zou het niet direct verklaren.

Room, heel veel kleuters schijnen onopgemerkt pfeiffer te hebben. Maar dat wordt vaak weggeredeneerd met drukte op school, of ontwikkeling.

Logisch, want dat zijn ook heel aannemelijke factoren. Mijn dochter was ook een enorme slaapkop, eerst na het laten vallen van dr middagslaap en later toen ze naar school ging. Die ging in het weekend echt doelbewust een dutje op de bank doen En lag om 18:30 op apegapen op schooldagen.

Toen Saar heel veel meer ging slapen en heel moe was bleken haar keelamandelen de oorzaak te zijn, nu die verwijdert zijn is haar energielevel zoals je mag verwachten van een 4.5 jarige.

2 weken geleden, vlak voor de vakantie was de rek er ook helemaal uit.

Anders inderdaad een keer bloedonderzoek?

Hebben jullie allemaal een leuke meivakantie gehad? Of doorgewerkt? Ik was 1,5 week vrij en mijn vrouw is als leerkracht sowieso natuurlijk vrij.
Het was zo fijn, even geen haast, gewoon genieten met zijn 4en.

We merken wel dat B wat jaloerser wordt op/door Juul. Ze beweegt natuurlijk meer, is langer wakker kortom vraagt meer aandacht. Gisteren bewust zijn Lego naar zijn slaapkamer verhuisd. Stap voor stap de overgang dat de speelkamer ook van Juul is.

Het is nog steeds een topbroer en 90% van de tijd superlief voor Juul. We besteden zo vaak mogelijk 1 op 1 tijd met B, in de vakantie ook 2 dagen Juul naar KDV en B gewoon thuis. Lekker gaan lunchen met zijn 3tjes, dat vond ie poepjegezellig.

In de week Zeeland ging 1 van ons 2en met hem zwemmen, spelen etc als Juul sliep dat deed hem ook goed. Maar ik heb ook geen zin om steeds op te splitsen. Wat dat betreft ben ik blij als Juul naar 1 slaapje per dag overgaat, dan hebben we meer bewegingsvrijheid.

Klinkt als een prima verdeling toch? Ze zullen er voorlopig toch soms wel moeite mee hebben... Sarah wil soms niet naar school "want James hoeft ook niet"

Hier gewoon gewerkt in de vakantie, zijn juist langere dagen als er geen school is (Bso)

quote:

Op maandag 6 mei 2019 12:40 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Klinkt als een prima verdeling toch? Ze zullen er voorlopig toch soms wel moeite mee hebben... Sarah wil soms niet naar school "want James hoeft ook niet"

Hier gewoon gewerkt in de vakantie, zijn juist langere dagen als er geen school is (Bso)

B wilt steeds mee naar het KDV met Juul. Want hij moet op school werkjes doen en Juul hoeft alleen maar te spelen.

Dat jaloerse hoort er natuurlijk ook bij en we gaan nog genoeg met die 2 meemaken. Mijn broer en ik schelen 7 jaar maar we hebben elkaar soms het huis uit gevochten.

Hij is verder zo ontzettend lief en beschermend, ik kan niet wachten tot Juul kan lopen, dan zie ik ze al helemaal gaan samen. Hij legt nu ook geduldig 100x per dag uit hoe ze moet kruipen. Dat vind Juul erg grappig maar ze gaat er nog niet van kruipen.

quote:

Op maandag 6 mei 2019 13:37 schreef exode het volgende:

[..]

B wilt steeds mee naar het KDV met Juul. Want hij moet op school werkjes doen en Juul hoeft alleen maar te spelen.

Dat jaloerse hoort er natuurlijk ook bij en we gaan nog genoeg met die 2 meemaken. Mijn broer en ik schelen 7 jaar maar we hebben elkaar soms het huis uit gevochten.

Hij is verder zo ontzettend lief en beschermend, ik kan niet wachten tot Juul kan lopen, dan zie ik ze al helemaal gaan samen. Hij legt nu ook geduldig 100x per dag uit hoe ze moet kruipenq Wii. Dat vind Juul erg grappig maar ze gaat er nog niet van kruipen.

Leuk he die dynamiek tussen 2 kinderen, Saar is ook heel beschermend naar James, neemt hey vaak voor hem op.♡ en probeert hem ffietsen zonder zijwielen te leren... (hij kan het nog niet eens mmet😂)

quote:

Op maandag 6 mei 2019 13:55 schreef gewoonmezelf87 het volgende:

[..]



Leuk he die dynamiek tussen 2 kinderen, Saar is ook heel beschermend naar James, neemt hey vaak voor hem op.♡ en probeert hem ffietsen zonder zijwielen te leren... (hij kan het nog niet eens mmet😂)

Wat ontzettend lief!
Juul is wel een diva hoor ten opzichte van B. 2 totaal verschillende karakters. Als ze op haar stoel zit, gooit ze alles op de grond en kijkt dan naar B. Als hij het niet snel genoeg pakt, gaat ze van 'uh, uuuuuuh, uuuuuuuuuuuuuuuuuuuuh, UUUUHHHHH' en onze goedzak pakt het dan op voor haar.

Hier ook een fijne voorjaarsvakantie. De eerste week was ik vrij en zijn we naar de camping gegaan. De tweede week zijn we woendag tulpen gaan plukken.
En afgelopen vrijdag logeerde ze voor het eerst bij een vriendinnetje.

Klinkt fijn, Omen! . Ging het logeren goed?

I is heel erg gek op haar broertje, maar wil dat heel erg fysiek uiten, door aan hem te plukken, hem te aaien, hem te knuffelen en kusjes te geven. En dat wil hij niet. Dat is soms lastig. Ze smoort hem echt in haar liefde.

Wij hadden ook een fijne vakantie. Ik was daarvoor 8 dagen weggeweest voor werk, dus het was fijn dat we veel tijd samen hadden. Maar I zei vanochtend dat ze heel erg veel zin had om weer naar school te gaan en daar ben ik dan ook weer blij mee. Weer terug in het ritme, is ook wel goed.

I blijkt op school tegen een vriendinnetje naar eigen zeggen vaak verhalen te vertellen, over dingen die ze meemaakt, die niet waar zijn. Zo heeft ze van ons uitje naar het RMO gemaakt dat we naar Egypte zijn geweest en daar allerlei avonturen hebben beleefd. Het vriendinnetje waar ze dat dan aan vertelt, gelooft dat ook allemaal (volgens I).

Ik heb haar proberen uit te leggen dat ze daar mee moet oppassen. Want als dat meisje erachter komt dat het niet waar is wat I haar vertelt, dan kan ze dat vervelend vinden. I werd daar heel stil van. Ik weet dat kleuters waarheid en fictie wat makkelijk kunnen verruilen, maar ik vind dat ik I hier toch wel een beetje in moet begeleiden. Die verbeeldingskracht is geweldig, maar ik vrees dan dat dit tegen haar gaat werken. De neiging de dingen spannender, leuker, mooier te maken dan ze zijn en/of willen scoren met leuke verhalen. Wat vinden jullie ervan?

Lastig Franny. Ik ken het vanuit de andere kant. Bij mijn kleuter in de klas zit een vriendinnetje die heel vaak verhalen verzint. Mijn dochter is er inmiddels achter en vindt het oprecht heel vervelend dat ze nu niet meer weet wanneer iets wel of niet waar is als zij iets vertelt.
Vlak voor de vakantie vertelde ze dat het vriendinnetje verdrietig was omdat haar verhaal niet werd geloofd terwijl het (dit keer) wel waar was.

Ik heb geen tips hoe er mee om te gaan, maar misschien is het goed om er achter proberen te komen waarom ze de waarheid verdraait om van daaruit een ingang te hebben voor een gesprek?

Ah Franny, die liefde... Ik heb geen tips helaas. B verzint wel eens wat, maar meer naar ons toe over school. De opmerking 'Ik vraag het morgen wel even aan de juf' geeft dan standaard de reactie 'Grapje mama!'.

En verder begint B nu echt in te zien dat al zijn vriendjes na de zomervakantie naar groep 3 gaan. Hij was gisteren echt boos. Hij wil ook naar groep 3. Hij gaat echt alleen met groep 3 kinderen om en is dus met 5 andere jongens een heel hecht groepje. Ze voetballen samen, knikkeren samen, kortom klitten enorm. De andere jongens (allemaal groep 1 jongens dus) vindt hij niet leuk want die voetballen niet. Meisjes vindt hij matig interessant.

Wij weten dat het allemaal wel weer goedkomt en hij wel zijn weg weer gaat vinden na de zomer. Maar ik vind het wel lastig merk ik. Iedereen gunt zijn kind een leuke jeugd en vriendjes en vriendinnetjes en het breekt wel een beetje mijn hart dat hij uit zijn vriendengroepje valt. Ze gaan elkaar ook echt amper zien, groep 1 en 2 is gesplitst van de rest met buitenspelen en de BSO.

exode, wonen de jongetjes in de buurt? Hier speelt R heel veel met een meisje dat ook in groep 3 zit. Ze zoeken elkaar ook op met buiten spelen.
Verder is het ook echt heel sneu voor hem. Ik hoop voor hem dat de jongetjes uit groep 1 volgend jaar wat meer interesse krijgen in voetbal .

Franny, lastig. Ik denk dat je er goed aan hebt gedaan om de eventuele gevolgen te vertellen. Ik vind haar fantasie wel super.

Logeren is goed. Is voor herhaling vatbaar. R had al verzonnen dat we dan naar de bioscoop gaan met zijn drietjes (zij, haar vriendinnetje en ik)
Ze sliepen alleen pas om half 1

Omen, ze komen elkaar niet buiten tegen. Zit tussen de huizen een meter of 500 denk ik maar met enorm drukke straat ertussen. Zij wonen aan een speeltuin en wij aan een andere speeltuin. Dus dat overlapt niet vaak.

B voetbalt het liefste 24/7, misschien kan hij de rest aansteken.