Soms vraag je je wel eens af hoe bepaalde zaken in elkaar steken, hoe zou het zijn om een specifiek beroep te hebben. Wat beweegt mensen met een bijzondere hobby. Daarom hebben wij deze reeks op FOK! in het leven geroepen. Hier bieden wij mensen extra anonieme mogelijkheid om vragen te beantwoorden. De personen die zich kunnen opgeven in dit topic: GC / [Vraag wat je wil]: een inventarisatie. (andere feedback mag ook in dat topic). krijgen toegang tot het VraagWatJeWil account en kunnen via dit account een paar dagen vragen van jullie beantwoorden. Dit account blijft van de persoon totdat het volgende deel in de reeks geopend wordt.
Dit deel kunnen we vragen stellen aan iemand die slachtoffer is geweest van een zedenmisdrijf. Vraag hier bijvoorbeeld wat dit met iemands leven doet, hoe ze er mee omgaat en of haar vertrouwen in de maatschappij ooit terug gekeerd is.
Wacht even totdat de ondervraagde zichzelf introduceert alvorens te reageren.
In de nacht van 15 op 16 maart 2008 ben ik slachtoffer geweest van een zedendelict, door een vreemde.
De dader is dezelfde nacht op het politiebureau gearresteerd en in voorarrest geplaatst. In de maanden erna, is hij veroordeeld in mijn zaak tot 3,5 jaar detentie. Het OM en de dader gingen in hoger beroep waarbij er meerdere zaken bij elkaar gepakt werden en hij nu voor 8 jaar detentie en gedwongen TBS veroordeeld werd. De dader is vervolgens nog in cassatie gegaan, maar de veroordeling bleef bestaan.
Inmiddels zit hij 6 jaar in TBS en zal binnenkort de 3e verlengingszitting zijn. Ik ben bij alle zittingen aanwezig geweest en ook bij de eerste verlengingszitting. Vorige zitting zat ik mentaal niet sterk genoeg in mijn vel en ben ik niet geweest, de volgende zitting wil ik wel weer bijwonen.
Stel hier je vragen, ik zal proberen overal antwoord op te geven.
Linkjes naar een nieuwsbericht en de uitspraken
https://www.om.nl/vaste-onderdelen/doorsturen/@26884/8-jaar/
https://linkeddata.overhe(...)back=&dates=&fields=
https://linkeddata.overhe(...)back=&dates=&fields=
Mijn vraag stond eigenlijk al in de OP maar ben na zoiets niet volledig je vertrouwen in de mensheid kwijt? En als tweede vraag durf je nog wel een lift in, en zo nee hoe ga je om met zoiets kan dat uberhaupt?
In hoeverre heeft dit je verdere leven bepaald? Hoe oud was je toen dit gebeurde? En heb je in de loop der tijd antwoorden kunnen vinden op vragen die ongetwijfeld in je zijn opgekomen?
Ik ben in de periode erna gediagnosticeerd met PTSS en heb een zeer effectieve EMDR therapiesessie gehad, waardoor mijn herinneringen veel minder emotioneel gekleurd zijn. Het gaat nu heel goed met me,maar er is iedere dag nog wel iets waardoor ik eraan denk bv door iets op de radio of op tv, of een nieuwsbericht.quote:Op maandag 4 maart 2019 13:01 schreef Seven. het volgende:
Allereerst.. wat klote dat je dit mee hebt moeten maken. Merk je, bijna 11 jaar na deze misdaad, nog steeds de gevolgen hiervan? En kun jij bij de verlengingszitting een slachtofferverklaring voorlezen of is dat niet aan de orde bij verlengingszittingen?
Ik heb bij de zitting voor het hoger beroep een slachtofferverklaring voorgelezen, bij de TBS zittingen komt dit niet aan de orde, omdat deze zittingen puur en alleen over de dader gaan.
Zo'n sessie, wat moet ik me daar bij voorstellen? En die "kleuring" van emotie, hoe reageert je familie daar op?quote:Op maandag 4 maart 2019 13:06 schreef VraagWatJeWil het volgende:
[..]
Ik ben in de periode erna gediagnosticeerd met PTSS en heb een zeer effectieve EMDR therapiesessie gehad, waardoor mijn herinneringen veel minder emotioneel gekleurd zijn. Het gaat nu heel goed met me,maar er is iedere dag nog wel iets waardoor ik eraan denk bv door iets op de radio of op tv, of een nieuwsbericht.
Ik heb bij de zitting voor het hoger beroep een slachtofferverklaring voorgelezen, bij de TBS zittingen komt dit niet aan de orde, omdat deze zittingen puur en alleen over de dader gaan.
Tijdens mijn opvoeding ben ik met verbaal geweld, dreigementen en (licht) seksueel misbruik geconfronteerd, mijn vertrouwen had dus al een flinke klap gekregen. Maar juist dat verleden heeft mij sterker gemaakt waardoor ik dit goed kon verwerken.quote:
Als eerste echt super dat je dit überhaupt wil doen, erg heftig verhaal zeg!
Mijn vraag stond eigenlijk al in de OP maar ben na zoiets niet volledig je vertrouwen in de mensheid kwijt? En als tweede vraag durf je nog wel een lift in, en zo nee hoe ga je om met zoiets kan dat uberhaupt?
Ik heb nog 10 jaar in dezelfde flat gewoond en ben nog regelmatig met dezelfde lift gegaan. Dit was de eerste keren erg confronterend, ik stelde me voor hoe ik op die vloer gelegen heb en gevochten heb.
Heeft deze gebeurtenis veel uitwerking of gevolgen voor je relatie?
Of hoe sta je er nu in met een relatie als die er is?
Heb je lang moeten wachten op zekerheid dat er geen aids/soa's en eventueel een zwangerschap aanwezig was?
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 04-03-2019 13:12:24 ]
het feit dat de dader gepakt is en vast zit, heeft ervoor gezorgd dat ik minder angst ervaar dan wanneer de dader nog rond zou lopen. Maar waar ik vroeger nooit bang was, ben ik dat nu wel vaker.quote:
Hoe ver ben je met de verwerking en heb je wraakgevoelens of voel je juist angst?
Ik heb al heel snel aangegeven dat ik geen slachtoffer wilde zijn en me daar ook niet naar wilde gedragen.
Wraak heb ik nooit gevoeld, misschien juist omdat ik naar de zittingen ben geweest en ervaren heb hoe raar de gedachtegang van deze man is.
ik was 32 en was die nacht voor het eerst sinds lange tijd weer eens gaan stappen, een avond waarop ik mij juist heel erg goed voelde en het enorm naar mijn zin had gehad.quote:Op maandag 4 maart 2019 13:04 schreef onlogisch het volgende:
Heftig
In hoeverre heeft dit je verdere leven bepaald? Hoe oud was je toen dit gebeurde? En heb je in de loop der tijd antwoorden kunnen vinden op vragen die ongetwijfeld in je zijn opgekomen?
Ondanks dat ik al snel weer aan het werk was, mij heel sterk voordeed, bleek ik er meer last van te hebben dan ik wilde toegeven. Ik ben in de 2 jaar die volgden bijna 15 kg bijgekomen, omdat ik mijn angst en verdriet, boosheid probeerde te sussen met eten.
Ik ben erg nieuwsgierig van aard, dat was dan ook de reden dat ik naar de zittingen wilde. Ik heb daar heel veel antwoorden gekregen. Maar ook veel vragen en soms frustraties omdat ik als slachtoffer veel minder rechten leek te hebben als de dader.
Ik zou alsnog helemaal gek worden. In Nederland is het zo dat de dader vaak mee geholpen beschermd wordt als de dader, heb jij dit ook ervaren?
Mijn dochter(18) heeft ook te maken met een zedendelict, alleen heeft zij dit niet overleefd
Waar ik reageer is eigenlijk de straf die de dader heeft gekregen
Ik kijk hier van op de dader die dit bij mijn dochter heeft gedaan heeft maar 3 jaar en tbs gekregen.
Ben wel blij dat de dader die dit bij jou heeft gedaan veel langer heeft gekregen. Maar ik snap van die hele strafmaat in Nederland niets.
in mijn geval ben ik bij een psychotherapeut geweest, waarbij ik mijn verhaal tot in detail moest herhalen en dan op momenten dat ik het te kwaad kreeg, door een koptelefoon tikjes kreeg te horen die afwisselend links en rechts waren en ik ook naar een bewegende vinger moest kijken. Tijdens die tikjes merkte ik dan al dat de emotie langzamerhand verder weg leek te gaan. Iedere keer opnieuw moest ik dan het verhaal vertellen en iedere keer bleek dat mijn emoties minder werden, tot ik uiteindelijk het verhaal kon vertellen zonder te huilen en het leek als of ik naar een striptekening keek van de situatie. Heel apart om mee te maken! En bij mij is dit uiterst effectief en blijvend gebleven.quote:
[..]
Zo'n sessie, wat moet ik me daar bij voorstellen? En die "kleuring" van emotie, hoe reageert je familie daar op?
Het lijkt mij wel een lapmiddel, want je raakt die ervaring nooit meer kwijt.quote:
[..]
in mijn geval ben ik bij een psychotherapeut geweest, waarbij ik mijn verhaal tot in detail moest herhalen en dan op momenten dat ik het te kwaad kreeg, door een koptelefoon tikjes kreeg te horen die afwisselend links en rechts waren en ik ook naar een bewegende vinger moest kijken. Tijdens die tikjes merkte ik dan al dat de emotie langzamerhand verder weg leek te gaan. Iedere keer opnieuw moest ik dan het verhaal vertellen en iedere keer bleek dat mijn emoties minder werden, tot ik uiteindelijk het verhaal kon vertellen zonder te huilen en het leek als of ik naar een striptekening keek van de situatie. Heel apart om mee te maken! En bij mij is dit uiterst effectief en blijvend gebleven.
ik had toen geen relatie. En ik heb nog steeds geen relatie. Ik heb mij op dat gebied volledig afgesloten. Ik had al moeite met intimiteit en dat is eigenlijk alleen nog maar verergerd. In de afgelopen jaren denk ik dat ik meer open sta en dat ik maar niemand tegenkom, maar als ik heel eerlijk ben, denk ik dat mijn muur nog steeds fier rechtop staat..quote:
Heftig maar zeker moedig dat je dit doet!
Heeft deze gebeurtenis veel uitwerking of gevolgen voor je relatie?
Of hoe sta je er nu in met een relatie als die er is?
quote:Op maandag 4 maart 2019 13:11 schreef Monopoly het volgende:
Heftig.
Heb je lang moeten wachten op zekerheid dat er geen aids/soa's en eventueel een zwangerschap aanwezig was?
Tijdens het verhoor werd mij niets over de dader verteld, er werd mij ook niets geadviseerd. Even voor de duidelijkheid, ik ben gepenetreerd door zijn vingers, en vlak nadat hij zijn rits van zijn broek los maakte, hoorde ik buiten de lift gepraat en gelach. Ik ben toen hard gaan schreeuwen en gillen en toen is hij er vandoor gegaan. Gelukkig ben ik dus niet gepenetreerd met zijn penis. Toen ik bij mijn huisarts kwam voor controle van mijn dichtgeslagen oog, hebben we het wel gehad over SOA testen maar tot de conclusie gekomen dat ik nihil risico liep. Bij de eerste zitting bleek echter dat deze heer al vaker was veroordeeld voor verkrachtingen en dat hij een fervent hoerenloper was. Hij was dakloos en hij was zijn bebloede pleister verloren in de lift, die aan zijn gebruikte vinger had gezeten. De paniek sloeg mij toen om mijn hart en ik heb nog dezelfde dag alle mogelijke SOA testen laten uitvoeren. Die waren gelukkig allemaal negatief. Maar ik was enórm boos op de rechercheurs...quote:
Heftig.
Heb je lang moeten wachten op zekerheid dat er geen aids/soa's en eventueel een zwangerschap aanwezig was?
Sta je nu ook verder weg van persoonlijke vrienden, meer afstandelijk?quote:
[..]
ik had toen geen relatie. En ik heb nog steeds geen relatie. Ik heb mij op dat gebied volledig afgesloten. Ik had al moeite met intimiteit en dat is eigenlijk alleen nog maar verergerd. In de afgelopen jaren denk ik dat ik meer open sta en dat ik maar niemand tegenkom, maar als ik heel eerlijk ben, denk ik dat mijn muur nog steeds fier rechtop staat..
moeilijk.. vooral omdat de dader telkens het woord krijgt, vooral onzin uitslaat en ik als slachtoffer alleen 1x een verklaring mocht voorlezen. In deze verklaring mocht niets over het delict staan, niets over de dader of de gebeurtenis, alleen maar wat het met mij gedaan had..verschrikkelijk moeilijkquote:
Wat vind je er van dat zo iemand maar blijft procederen?
wat verschrikkelijk dat je dochter en jij dit hebt moeten meemaken...quote:
Respect, voor jou. Hoe denk je er mee om te gaan als hij vrij is en je komt hem weer tegen?
Ik zou alsnog helemaal gek worden. In Nederland is het zo dat de dader vaak mee geholpen beschermd wordt als de dader, heb jij dit ook ervaren?
Mijn dochter(18) heeft ook te maken met een zedendelict, alleen heeft zij dit niet overleefd
Waar ik reageer is eigenlijk de straf die de dader heeft gekregen
Ik kijk hier van op de dader die dit bij mijn dochter heeft gedaan heeft maar 3 jaar en tbs gekregen.
Ben wel blij dat de dader die dit bij jou heeft gedaan veel langer heeft gekregen. Maar ik snap van die hele strafmaat in Nederland niets.
de straf die hij gekregen heeft is een opeenstapeling van meerdere veroordelingen. ZIj hebben een aantal zaken tegelijkertijd behandeld, waaronder 2 verkrachtingen, meerdere aanrandingen, bezit van kinderporno en nog wat zaken. Hij heeft uiteindelijk slechts 4,5 jaar gezeten toen hij naar de TBS kliniek is gegaan.
Jemig wat heftig. Klote om te horen. Gelukkig dat het uiteindelijk negatief was.quote:
[..]
[..]
Tijdens het verhoor werd mij niets over de dader verteld, er werd mij ook niets geadviseerd. Even voor de duidelijkheid, ik ben gepenetreerd door zijn vingers, en vlak nadat hij zijn rits van zijn broek los maakte, hoorde ik buiten de lift gepraat en gelach. Ik ben toen hard gaan schreeuwen en gillen en toen is hij er vandoor gegaan. Gelukkig ben ik dus niet gepenetreerd met zijn penis. Toen ik bij mijn huisarts kwam voor controle van mijn dichtgeslagen oog, hebben we het wel gehad over SOA testen maar tot de conclusie gekomen dat ik nihil risico liep. Bij de eerste zitting bleek echter dat deze heer al vaker was veroordeeld voor verkrachtingen en dat hij een fervent hoerenloper was. Hij was dakloos en hij was zijn bebloede pleister verloren in de lift, die aan zijn gebruikte vinger had gezeten. De paniek sloeg mij toen om mijn hart en ik heb nog dezelfde dag alle mogelijke SOA testen laten uitvoeren. Die waren gelukkig allemaal negatief. Maar ik was enórm boos op de rechercheurs...
nee kloptquote:
[..]
Het lijkt mij wel een lapmiddel, want je raakt die ervaring nooit meer kwijt.
nee gelukkig niet. Maar naar mannen toe ben ik (nog) afstandelijker gewordenquote:
[..]
Sta je nu ook verder weg van persoonlijke vrienden, meer afstandelijk?
Eigenlijk moeten ze zo iemand levenslang opsluiten, zoveel slachtoffers gemaakt en zoveel levens kapot gemaakt.quote:
[..]
wat verschrikkelijk dat je dochter en jij dit hebt moeten meemaken...
de straf die hij gekregen heeft is een opeenstapeling van meerdere veroordelingen. ZIj hebben een aantal zaken tegelijkertijd behandeld, waaronder 2 verkrachtingen, meerdere aanrandingen, bezit van kinderporno en nog wat zaken. Hij heeft uiteindelijk slechts 4,5 jaar gezeten toen hij naar de TBS kliniek is gegaan.
Ik vind het knap dat je hier zo over alles praat
Hoop dat ooit die muur van je breekt en je een lieve en betrouwbare partner tegen komt
dankjewelquote:
[..]
Eigenlijk moeten ze zo iemand levenslang opsluiten, zoveel slachtoffers gemaakt en zoveel levens kapot gemaakt.
Ik vind het knap dat je hier zo over alles praat
Hoop dat ooit die muur van je breekt en je een lieve en betrouwbare partner tegen komt
tijdens de eerste TBS zitting bleek dat hij nog steeds het delict ontkent en dus ook niet aan zijn problemen wilt werken. Hij gaf toen aan dat hij het liefste overgeplaatst wilde worden naar een longstay afdeling, zodat hij niet aan zichzelf hoeft te werken, maar dan levenslang TBS voor lief neemt. Vreemde gedachtegang maar ik zou het prima vinden
Ik wil m namelijk liever niet tegenkomen inderdaad..nee ik kende m niet. Maar voor de politie was hij wel bekend. Zij volgden hem hinderlijk zoals dat heet. Zij hebben hem die nacht ook gevolgd met een auto, hij was met de fiets. Hij is hen op een gegeven moment kwijt kunnen raken en is mij blijkbaar gevolgd. 25 minuten later belde ik 112 en wisten zij meteen dat hij het was.quote:
Ben je deze persoon voor de gebeurtenissen vaker tegen gekomen?
Zij zijn toen met meerdere units hem gaan zoeken maar konden hem niet vinden. 2u later meldde hij zichzelf op het politiebureau met het verhaal dat hij beroofd was. Toen hebben ze hem meteen aangehouden.
Ik herken dit. Een paar jaar geleden werd een verstandelijk beperkte jonge vrouw aangerand in een sociale werkplaats. Pas na 4,5 maanden werd deze zedenaangifte in behandeling genomen! In de tussentijd heeft die zeden deliquent (die al een verleden had) ruim de tijd gehad om ZIJN verhaaltje pasklaar te maken, terwijl het slachtoffer zelfs dan nog midden in het verwerkingsproces zit. Daarna werd de zaak geseponeerd want na een zo lange tijdspanne zijn er uiteraard geen sporen meer, en het slachtoffer was niet mondig genoeg om de aanklacht te plaatsen. Het is in en in droevig hoe weinig deze zedenslachtoffers worden beschermd!quote:
[..]
moeilijk.. vooral omdat de dader telkens het woord krijgt, vooral onzin uitslaat en ik als slachtoffer alleen 1x een verklaring mocht voorlezen. In deze verklaring mocht niets over het delict staan, niets over de dader of de gebeurtenis, alleen maar wat het met mij gedaan had..verschrikkelijk moeilijk
ok.. heel intiem maar ik had nog nooit een seksuele relatie gehad en heb dat nog steeds niet..quote:Op maandag 4 maart 2019 13:41 schreef naatje_1 het volgende:
Is je verhouding tot de seksuele daad veranderd door deze gebeurtenis?
verschrikkelijk...quote:
[..]
Ik herken dit. Een paar jaar geleden werd een verstandelijk beperkte jonge vrouw aangerand in een sociale werkplaats. Pas na 4,5 maanden werd deze zedenaangifte in behandeling genomen! In de tussentijd heeft die zeden deliquent (die al een verleden had) ruim de tijd gehad om ZIJN verhaaltje pasklaar te maken, terwijl het slachtoffer zelfs dan nog midden in het verwerkingsproces zit. Daarna werd de zaak geseponeerd want na een zo lange tijdspanne zijn er uiteraard geen sporen meer, en het slachtoffer was niet mondig genoeg om de aanklacht te plaatsen. Het is in en in droevig hoe weinig deze zedenslachtoffers worden beschermd!
deze dader heeft dit meermaals gedaan en er was nog nooit een gedetailleerd signalement gegeven en er waren nooit echt sluitende DNA sporen. Ik ben een fervent CSI kijker en heb vlak voor hem uiterst goed bekeken en heb tijdens het gebeuren hem flink verwond met mijn sleutels. Toen ik door een ambulance opgehaald werd heb ik tegen de verpleegundige gezegd dat ze mij niet mocht aanraken omdat ik overal sporen had. Ik heb de sleutels meegenomen en mijn handen en kleding beschermd. Precies hierdoor kon ik de dag erna hem bij een fotoconfrontatie herkennen en konden ze DNA sporen veilig stellen waardoor er sluitend bewijs geleverd kon worden. Voor het eerst.
Ik hoop dat die verschrikkelijke daad dat voor de toekomst niet in de weg zal staan. Ik kan mij niet voorstellen hoe heftig dat moet zijn.quote:
[..]
ok.. heel intiem maar ik had nog nooit een seksuele relatie gehad en heb dat nog steeds niet..
Kijk je sindsdien wel anders naar seksualiteit?
Die vent is gewoon heel ziek in zijn hoofd, zo iemand moet niet terug naar de maatschappij. Beter af op zo longstay afdeling, zal voor jou ook wel rust geven.quote:
[..]
dankjewel
tijdens de eerste TBS zitting bleek dat hij nog steeds het delict ontkent en dus ook niet aan zijn problemen wilt werken. Hij gaf toen aan dat hij het liefste overgeplaatst wilde worden naar een longstay afdeling, zodat hij niet aan zichzelf hoeft te werken, maar dan levenslang TBS voor lief neemt. Vreemde gedachtegang maar ik zou het prima vinden
Nee, dat snap ik heel goed dat je hem niet tegen wil komen. Ik zou ook niet weten wat ik zou doen als ik hem tegen zou komen.
Ik ben er voor verhuisd voor mijn anderen kinderen, woon nu ergens waar ik het niet naar mijn zin heb.
nee gelukkig niet, omdat ook duidelijk werd dat deze daad voortkwam uit zijn alcoholabuse en het verlangen naar seks wat daardoor bij hem getriggerd werd. Ik kon er zelfs nog begrip voor hebben, dat dit gebeurde alleen uiteraard niet dat dat dan met geweld afgedwongen moest worden.quote:
[..]
Ik hoop dat die verschrikkelijke daad dat voor de toekomst niet in de weg zal staan. Ik kan mij niet voorstellen hoe heftig dat moet zijn.
Kijk je sindsdien wel anders naar seksualiteit?
Het is toch van de zotte dat ze zo iemand los hebben laten lopen wetende dat hij ieder moment kon toeslaan.quote:
[..]
nee ik kende m niet. Maar voor de politie was hij wel bekend. Zij volgden hem hinderlijk zoals dat heet. Zij hebben hem die nacht ook gevolgd met een auto, hij was met de fiets. Hij is hen op een gegeven moment kwijt kunnen raken en is mij blijkbaar gevolgd. 25 minuten later belde ik 112 en wisten zij meteen dat hij het was.
Zij zijn toen met meerdere units hem gaan zoeken maar konden hem niet vinden. 2u later meldde hij zichzelf op het politiebureau met het verhaal dat hij beroofd was. Toen hebben ze hem meteen aangehouden.
Ik vind het zorgelijk dat dit gebeurd.
Knap dat je hem flink te grazen hebt genomen met je sleutels.quote:
[..]
nee gelukkig niet, omdat ook duidelijk werd dat deze daad voortkwam uit zijn alcoholabuse en het verlangen naar seks wat daardoor bij hem getriggerd werd. Ik kon er zelfs nog begrip voor hebben, dat dit gebeurde alleen uiteraard niet dat dat dan met geweld afgedwongen moest worden.
Loop je tegenwoordig wel met iets op zak als extra bescherming?
Ja, dat is ook zo oneerlijk. Het lijkt wel of de dader meer rechten heeft dan het slachtofferquote:
[..]
moeilijk.. vooral omdat de dader telkens het woord krijgt, vooral onzin uitslaat en ik als slachtoffer alleen 1x een verklaring mocht voorlezen. In deze verklaring mocht niets over het delict staan, niets over de dader of de gebeurtenis, alleen maar wat het met mij gedaan had..verschrikkelijk moeilijk
gelukkig hebben slachtoffers nu wel spreekrecht, maar een keer is niet genoeg.
Je zal zoveel meer willen reageren als hij zijn woord heeft gedaan.
Ik weet nog dat ik het heel erg vond bij een recht zaak te zitten over mijn dochter en ik mocht niets, maar dan ook helemaal niets zeggen. Toen was dat spreekrecht er nog niet.
Maar 1 keer iets zeggen is ook veel te weinig.
dit kwam puut voort uit het feit dat ze nooit sluitend bewijs hadden.. hinderlijk volgen was het enige middel dat zij konden uitoefenen. Hij had in zijn broekzak een uitnodiging voor het hoger beroep dat de maandag erop diende, voor een poging tot verkrachting. Deze zitting hebben ze geschorst, zodat ze deze zaken konden koppelen in een nieuwe zitting.quote:
[..]
Het is toch van de zotte dat ze zo iemand los hebben laten lopen wetende dat hij ieder moment kon toeslaan.
Ik vind het zorgelijk dat dit gebeurd.
Bij de eerste zitting was dat eerdere slachtoffer ook aanwezig. Het werd meteen duidelijk dat deze mevrouw totaal anders met de situatie om ging en heel erg getraumatiseerd was. Dit kwam omdat de dader in haar eigen appartementencomplex woonde en hij niet veroordeeld was in haar zaak.
Wauw, dat is best heftig boven het gebeurde op.quote:
[..]
[..]
Tijdens het verhoor werd mij niets over de dader verteld, er werd mij ook niets geadviseerd. Even voor de duidelijkheid, ik ben gepenetreerd door zijn vingers, en vlak nadat hij zijn rits van zijn broek los maakte, hoorde ik buiten de lift gepraat en gelach. Ik ben toen hard gaan schreeuwen en gillen en toen is hij er vandoor gegaan. Gelukkig ben ik dus niet gepenetreerd met zijn penis. Toen ik bij mijn huisarts kwam voor controle van mijn dichtgeslagen oog, hebben we het wel gehad over SOA testen maar tot de conclusie gekomen dat ik nihil risico liep. Bij de eerste zitting bleek echter dat deze heer al vaker was veroordeeld voor verkrachtingen en dat hij een fervent hoerenloper was. Hij was dakloos en hij was zijn bebloede pleister verloren in de lift, die aan zijn gebruikte vinger had gezeten. De paniek sloeg mij toen om mijn hart en ik heb nog dezelfde dag alle mogelijke SOA testen laten uitvoeren. Die waren gelukkig allemaal negatief. Maar ik was enórm boos op de rechercheurs...
Wat een spanning boven al het verdriet krijg je er dan extra boven op.
Ik vind het knap dat je met je dierbaren hem niet eens helemaal de kutkloterij in hebt proberen te meppen. Ik kan me die rechtzaak nog herinneren van een boze vader die de pedo die aan zijn kids zat in, een stoel in het gezicht gooide en hem aanvloog. Hartstikke fout maar zo begrijpelijk.quote:
[..]
Ja, dat is ook zo oneerlijk. Het lijkt wel of de dader meer rechten heeft dan het slachtoffer
gelukkig hebben slachtoffers nu wel spreekrecht, maar een keer is niet genoeg.
Je zal zoveel meer willen reageren als hij zijn woord heeft gedaan.
Ik weet nog dat ik het heel erg vond bij een recht zaak te zitten over mijn dochter en ik mocht niets, maar dan ook helemaal niets zeggen. Toen was dat spreekrecht er nog niet.
Maar 1 keer iets zeggen is ook veel te weinig.
ik had mij altijd voorgenomen dat ik in mijn linkerjaszak mijn telefoon had en in mijn rechter jaszak mijn sleutels (met een pinsleutel) zodat ik mocht ik in de problemen zou raken, altijd mijn telefoon en sleutels bij de hand had. Die pinsleutel heb ik gebruikt om hem te slaan, maar helaas had ik mijn telefoon eerder uit gezet omdat de accu ver leeg was. Ik was m vergeten terug aan te zetten, dus ik kon geen 112 bellen. Tijdens de worsteling heb ik de telefoon aan proberen te zetten, maar dat gaat altijd gepaard met een hard startgeluid, dit hoorde hij uiteraard en hij heeft de telefoon toen afgepakt en kapot gesmeten.quote:
[..]
Knap dat je hem flink te grazen hebt genomen met je sleutels.
Loop je tegenwoordig wel met iets op zak als extra bescherming?
Mij is daarna een busje pepper spray aangeboden, maar dit heb ik niet geaccepteerd omdat dit ook tegen je gebruikt kan worden.
het was erg moeilijk inderdaad. Hij bleef maar onzin vertellen, eerst vertelde hij dat hij mij niet kende en vervolgens vertelde hij doodleuk dat wij vrienden waren.quote:
[..]
Ik vind het knap dat je met je dierbaren hem niet eens helemaal de kutkloterij in hebt proberen te meppen. Ik kan me die rechtzaak nog herinneren van een boze vader die de pedo die aan zijn kids zat in, een stoel in het gezicht gooide en hem aanvloog. Hartstikke fout maar zo begrijpelijk.
Heel moeilijk om dan niet hardop te reageren!
Begrijpelijk dat je dat afwijst. Dat is rotspul en je bent inderdaad goed van uitgeschakeld als je dat in je ogen krijgt.quote:
[..]
ik had mij altijd voorgenomen dat ik in mijn linkerjaszak mijn telefoon had en in mijn rechter jaszak mijn sleutels (met een pinsleutel) zodat ik mocht ik in de problemen zou raken, altijd mijn telefoon en sleutels bij de hand had. Die pinsleutel heb ik gebruikt om hem te slaan, maar helaas had ik mijn telefoon eerder uit gezet omdat de accu ver leeg was. Ik was m vergeten terug aan te zetten, dus ik kon geen 112 bellen. Tijdens de worsteling heb ik de telefoon aan proberen te zetten, maar dat gaat altijd gepaard met een hard startgeluid, dit hoorde hij uiteraard en hij heeft de telefoon toen afgepakt en kapot gesmeten.
Mij is daarna een busje pepper spray aangeboden, maar dit heb ik niet geaccepteerd omdat dit ook tegen je gebruikt kan worden.
Wat ontzettend knap dat jij die tegenwoordigheid van geest had zeg.quote:
[..]
verschrikkelijk...
deze dader heeft dit meermaals gedaan en er was nog nooit een gedetailleerd signalement gegeven en er waren nooit echt sluitende DNA sporen. Ik ben een fervent CSI kijker en heb vlak voor hem uiterst goed bekeken en heb tijdens het gebeuren hem flink verwond met mijn sleutels. Toen ik door een ambulance opgehaald werd heb ik tegen de verpleegundige gezegd dat ze mij niet mocht aanraken omdat ik overal sporen had. Ik heb de sleutels meegenomen en mijn handen en kleding beschermd. Precies hierdoor kon ik de dag erna hem bij een fotoconfrontatie herkennen en konden ze DNA sporen veilig stellen waardoor er sluitend bewijs geleverd kon worden. Voor het eerst.
Hoe heb jij verder het contact met de zedenrechercheurs ervaren?
Dat is het ergste als er geen sluitend bewijs is, Als ik zo hoor is het hem bij die andere mevr gelukkig ook niet gelukt om te penetreren.quote:
[..]
dit kwam puut voort uit het feit dat ze nooit sluitend bewijs hadden.. hinderlijk volgen was het enige middel dat zij konden uitoefenen. Hij had in zijn broekzak een uitnodiging voor het hoger beroep dat de maandag erop diende, voor een poging tot verkrachting. Deze zitting hebben ze geschorst, zodat ze deze zaken konden koppelen in een nieuwe zitting.
Bij de eerste zitting was dat eerdere slachtoffer ook aanwezig. Het werd meteen duidelijk dat deze mevrouw totaal anders met de situatie om ging en heel erg getraumatiseerd was. Dit kwam omdat de dader in haar eigen appartementencomplex woonde en hij niet veroordeeld was in haar zaak.
Iedereen zal ook anders met de situatie omgaan denk ik, Iedereen ervaart het anders.
Het lijkt me ook erg om je de man die je verkracht heeft, of een poging daartoe heeft gedaan bij je in het appartement of bij je in de buurt woont.
Vreselijk.
Kan me dat heel goed voorstellen van zo vader hoor.quote:
[..]
Ik vind het knap dat je met je dierbaren hem niet eens helemaal de kutkloterij in hebt proberen te meppen. Ik kan me die recht zaak nog herinneren van een boze vader die de pedo die aan zijn kids zat in, een stoel in het gezicht gooide en hem aanvloog. Hartstikke fout maar zo begrijpelijk.
Maar wij kregen daar niet echt de kans voor, heb voor die tijd een huiszoeking gekregen.
Voor de recht zaak werden we gefolieerd en ik en mijn familie mochten niet bij elkaar zitten, zaten ieder apart met beveiliging om ons heen.
Maar goed, wil dit is niet mijn topic maar VraagWatJeWil
Vindt het knap dat ze hier de vragen kan en wil beantwoorden.
Ik heb op de eerste hulp uren moeten wachten tot er een dienstdoende rechercheur kwam, toen diegene eindelijk kwam, bleken ze geen bewijszakken bij zich te hebben en moest ik wederom uren wachten. Uiteindelijk ben ik om kwart over 8 's ochtends naar de poli gynaecologie gegaan en daar heb ik mij volledig moeten uitkleden en een uit- en inwendig onderzoek gehad door de gynaecoloog terwijl overal foto's van werden gemaakt door de recherche.quote:Op maandag 4 maart 2019 13:57 schreef Doedezemaar het volgende:
[..]
Wat ontzettend knap dat jij die tegenwoordigheid van geest had zeg.
Hoe heb jij verder het contact met de zedenrechercheurs ervaren?
Ik kreeg kleding en slippers (maat 43
want ze hadden geen kleinere maat) en werd naar huis gebracht. Ik wist toen niet dat de dader inmiddels vast zat, en ik durfde niet naar huis. Ik ben naar het huis van een vriend gegaan. Later die dag ben ik toch naar huis gegaan. Op maandag ben ik aangifte gaan doen bij 2 zedenrechercheurs en toen hebben ze mij verteld dat ze iemand hadden opgepakt en heb ik foto's bekeken. Toen ik de dader aanwees mochten ze me niet zeggen of dat ook degene was die ze opgepakt hadden. Uiteindelijk heeft 1 van de rechercheurs mij verzekerd dat ik veilig naar huis kon, waaruit ik kon opmaken dat ze de juiste achter de tralies hadden.
Een van de rechercheurs zag ik daarna ook bij de eerste zitting, hij bleef maar opscheppen over het feit dat hij opgepakt was. Heel vervelend, want de enige reden dat hij vastzat was omdat ik hem geïdentificeerd had en omdat ik DNA had, iets wat nog nooit eerder gelukt was, niet omdat hij nu zo goed recherchewerk verricht had.
Ik vond hem een vervelende man.
Helaas was het bij die mevrouw wel gelukt maar was het DNA beschadigd wat ze gevonden hadden...quote:
[..]
Dat is het ergste als er geen sluitend bewijs is, Als ik zo hoor is het hem bij die andere mevr gelukkig ook niet gelukt om te penetreren.
Iedereen zal ook anders met de situatie omgaan denk ik, Iedereen ervaart het anders.
Het lijkt me ook erg om je de man die je verkracht heeft, of een poging daartoe heeft gedaan bij je in het appartement of bij je in de buurt woont.
Vreselijk.
O, dat bestaat dus ook nog. Je zou toch denken dat sperma een goed DNA was.quote:
[..]
Helaas was het bij die mevrouw wel gelukt maar was het DNA beschadigd wat ze gevonden hadden...
Arme vrouw
Het lijkt mij er op dat een zedenmisdrijf op zijn minst een ondergeschoven kindje is bij de recherche. heb je ze daar nog op aangesproken?quote:
[..]
Ik heb op de eerste hulp uren moeten wachten tot er een dienstdoende rechercheur kwam, toen diegene eindelijk kwam, bleken ze geen bewijszakken bij zich te hebben en moest ik wederom uren wachten. Uiteindelijk ben ik om kwart over 8 's ochtends naar de poli gynaecologie gegaan en daar heb ik mij volledig moeten uitkleden en een uit- en inwendig onderzoek gehad door de gynaecoloog terwijl overal foto's van werden gemaakt door de recherche.
Ik kreeg kleding en slippers (maat 43
Uiteindelijk heeft 1 van de rechercheurs mij verzekerd dat ik veilig naar huis kon, waaruit ik kon opmaken dat ze de juiste achter de tralies hadden.
Een van de rechercheurs zag ik daarna ook bij de eerste zitting, hij bleef maar opscheppen over het feit dat hij opgepakt was. Heel vervelend, want de enige reden dat hij vastzat was omdat ik hem geïdentificeerd had en omdat ik DNA had, iets wat nog nooit eerder gelukt was, niet omdat hij nu zo goed recherchewerk verricht had.
Ik vond hem een vervelende man.
Wat een frustratiequote:
[..]
Ik heb op de eerste hulp uren moeten wachten tot er een dienstdoende rechercheur kwam, toen diegene eindelijk kwam, bleken ze geen bewijszakken bij zich te hebben en moest ik wederom uren wachten. Uiteindelijk ben ik om kwart over 8 's ochtends naar de poli gynaecologie gegaan en daar heb ik mij volledig moeten uitkleden en een uit- en inwendig onderzoek gehad door de gynaecoloog terwijl overal foto's van werden gemaakt door de recherche.
Ik kreeg kleding en slippers (maat 43
Uiteindelijk heeft 1 van de rechercheurs mij verzekerd dat ik veilig naar huis kon, waaruit ik kon opmaken dat ze de juiste achter de tralies hadden.
Een van de rechercheurs zag ik daarna ook bij de eerste zitting, hij bleef maar opscheppen over het feit dat hij opgepakt was. Heel vervelend, want de enige reden dat hij vastzat was omdat ik hem geïdentificeerd had en omdat ik DNA had, iets wat nog nooit eerder gelukt was, niet omdat hij nu zo goed recherchewerk verricht had.
Ik vond hem een vervelende man.
Het is altijd al erg als iemand de sier wil maken over anders mans rug
Maar over ander mans leed is nog erger.
Heb je verder wel nazorg vanuit de politie gehad?quote:
[..]
Ik heb op de eerste hulp uren moeten wachten tot er een dienstdoende rechercheur kwam, toen diegene eindelijk kwam, bleken ze geen bewijszakken bij zich te hebben en moest ik wederom uren wachten. Uiteindelijk ben ik om kwart over 8 's ochtends naar de poli gynaecologie gegaan en daar heb ik mij volledig moeten uitkleden en een uit- en inwendig onderzoek gehad door de gynaecoloog terwijl overal foto's van werden gemaakt door de recherche.
Ik kreeg kleding en slippers (maat 43
Uiteindelijk heeft 1 van de rechercheurs mij verzekerd dat ik veilig naar huis kon, waaruit ik kon opmaken dat ze de juiste achter de tralies hadden.
Een van de rechercheurs zag ik daarna ook bij de eerste zitting, hij bleef maar opscheppen over het feit dat hij opgepakt was. Heel vervelend, want de enige reden dat hij vastzat was omdat ik hem geïdentificeerd had en omdat ik DNA had, iets wat nog nooit eerder gelukt was, niet omdat hij nu zo goed recherchewerk verricht had.
Ik vond hem een vervelende man.
nee heb ik niet gedaan, terwijl er een heleboel was waarover ik gefrustreerd of op zijn minst verbaasd over was. Iedere paar maanden denk ik erover om toch nog een keer een gesprek aan te vragen..quote:
[..]
Het lijkt mij er op dat een zedenmisdrijf op zijn minst een ondergeschoven kindje is bij de recherche. heb je ze daar nog op aangesproken?
Vooral ook omdat er blijkbaar geen kant en klaar CSI pakketje is, waar bv een nagelschraper/knipper in zit, ze geen kleding/ slippers speciaal voor vrouwen hadden ed. Ze hebben mijn nagels geknipt met een enorme schaar die door de gynaecoloog geregeld is. Het vlees onder mijn nagels is daardoor helemaal beschadigd en daar heb ik ook lang last van gehad.
Als ik een reclame zie voor goedkope "huispakken" denk ik iedere keer, zal ik er een tiental in allerlei maten gaan afleveren op het politiebureau, met een aantal nagelschaartjes? Maar op de een of andere manier heb ik het nooit gedaan
Zij hebben mij meteen het nummer gegeven van slachtofferhulp. Ik heb dit afgewezen, maar na een week toch contact opgenomen. Zij hebben mij fantastisch geholpen!quote:
[..]
Heb je verder wel nazorg vanuit de politie gehad?
Ik kreeg een sociotherapeute toegewezen die mij meermaals thuis opgezocht heeft en waar ik hele goede gesprekken mee heb gehad. Zij heeft mij verwezen naar de therapeut wat betreft de EMDR. Zij is ook mee geweest naar de zittingen en zij heeft samen met een andere collega mij geholpen met het samenstellen van mijn voeging.
Een voeging is een verslag waarin al mijn materiële en immateriële schade opgesomd worden zodat deze toegevoegd kunnen worden aan de eis van het OM. Zij hebben mij gewezen op het waarborgfonds voor zedenslachtoffers. Die hebben, omdat de dader onvermogend was, de schadevergoeding aan mij uitbetaald.
Mocht de dader ooit wel in staat zijn om de schadevergoeding te betalen, moet dit aan hen worden betaald. Maar daar ga ik niet van uit.
de andere mevrouw had haar eigen advocaat in de hand genomen, maar die had zijn zaakjes veel minder op orde dan slachtofferhulp die mij geholpen hebben. Zij heeft bv een schadevergoeding gekregen van 350 euro en ik bijna 4 duizend euro. Heel schrijnend eigenlijk..quote:
[..]
Zij hebben mij meteen het nummer gegeven van slachtofferhulp. Ik heb dit afgewezen, maar na een week toch contact opgenomen. Zij hebben mij fantastisch geholpen!
Ik kreeg een sociotherapeute toegewezen die mij meermaals thuis opgezocht heeft en waar ik hele goede gesprekken mee heb gehad. Zij heeft mij verwezen naar de therapeut wat betreft de EMDR. Zij is ook mee geweest naar de zittingen en zij heeft samen met een andere collega mij geholpen met het samenstellen van mijn voeging.
Een voeging is een verslag waarin al mijn materiële en immateriële schade opgesomd worden zodat deze toegevoegd kunnen worden aan de eis van het OM. Zij hebben mij gewezen op het waarborgfonds voor zedenslachtoffers. Die hebben, omdat de dader onvermogend was, de schadevergoeding aan mij uitbetaald.
Mocht de dader ooit wel in staat zijn om de schadevergoeding te betalen, moet dit aan hen worden betaald. Maar daar ga ik niet van uit.
het zou een ludieke, maar zinloze actie zijn geweest. Politie en cynisme gaat niet samen, dat weet iedereen.quote:
[..]
nee heb ik niet gedaan, terwijl er een heleboel was waarover ik gefrustreerd of op zijn minst verbaasd over was. Iedere paar maanden denk ik erover om toch nog een keer een gesprek aan te vragen..
Vooral ook omdat er blijkbaar geen kant en klaar CSI pakketje is, waar bv een nagelschraper/knipper in zit, ze geen kleding/ slippers speciaal voor vrouwen hadden ed. Ze hebben mijn nagels geknipt met een enorme schaar die door de gynaecoloog geregeld is. Het vlees onder mijn nagels is daardoor helemaal beschadigd en daar heb ik ook lang last van gehad.
Als ik een reclame zie voor goedkope "huispakken" denk ik iedere keer, zal ik er een tiental in allerlei maten gaan afleveren op het politiebureau, met een aantal nagelschaartjes? Maar op de een of andere manier heb ik het nooit gedaan
ABSOLUUT!quote:
Bizar. Dat delictenafhandelingen zoveel kunnen afwijken. Er zou eigenlijk landelijk geen verschil moeten zijn.quote:
[..]
de andere mevrouw had haar eigen advocaat in de hand genomen, maar die had zijn zaakjes veel minder op orde dan slachtofferhulp die mij geholpen hebben. Zij heeft bv een schadevergoeding gekregen van 350 euro en ik bijna 4 duizend euro. Heel schrijnend eigenlijk..
Wat ontzettend knap van je dat je zo helder bent gebleven!quote:
verschrikkelijk...
deze dader heeft dit meermaals gedaan en er was nog nooit een gedetailleerd signalement gegeven en er waren nooit echt sluitende DNA sporen. Ik ben een fervent CSI kijker en heb vlak voor hem uiterst goed bekeken en heb tijdens het gebeuren hem flink verwond met mijn sleutels. Toen ik door een ambulance opgehaald werd heb ik tegen de verpleegundige gezegd dat ze mij niet mocht aanraken omdat ik overal sporen had. Ik heb de sleutels meegenomen en mijn handen en kleding beschermd. Precies hierdoor kon ik de dag erna hem bij een fotoconfrontatie herkennen en konden ze DNA sporen veilig stellen waardoor er sluitend bewijs geleverd kon worden. Voor het eerst.
Ik heb er groot respect voor dat je hier je verhaal doet en ik hoop voor je dat je ooit iemand vindt die echt een maatje voor je kan zijn en wie je je vertrouwen durft te schenken
* klappernootopreis is het hiermee volkomen Eensch!quote:
Hebben ze de DNA-sporen pas de dag erna van je afgenomen? Kon je dan niet douchen de dag dat het gebeurd was?quote:
[..]
verschrikkelijk...
deze dader heeft dit meermaals gedaan en er was nog nooit een gedetailleerd signalement gegeven en er waren nooit echt sluitende DNA sporen. Ik ben een fervent CSI kijker en heb vlak voor hem uiterst goed bekeken en heb tijdens het gebeuren hem flink verwond met mijn sleutels. Toen ik door een ambulance opgehaald werd heb ik tegen de verpleegundige gezegd dat ze mij niet mocht aanraken omdat ik overal sporen had. Ik heb de sleutels meegenomen en mijn handen en kleding beschermd. Precies hierdoor kon ik de dag erna hem bij een fotoconfrontatie herkennen en konden ze DNA sporen veilig stellen waardoor er sluitend bewijs geleverd kon worden. Voor het eerst.
Alles wat ik me kan voorstellen is niks anders willen dan een kokend hete douche nemen om alle smerigheid van me af te wassen. Dus ik nam om die reden ook maar aan dat ze de sporen direct afnemen zodat het slachtoffer daarna gelijk kan douchen
Mad respect voor hoe je hier je verhaal vertelt, echt knap.
Het klinkt wrang, maar je zou soms kunnen zeggen dat politie eigenlijk nutteloos is. Ze komen doorgaans pas in actie NADAT het misdrijf is gepleegd. Dan heeft zo'n instituut voor sommige mensen geen zin. Tot die conclusie kwam Marianne Bachmeier in de jaren 80 de moordenaar van haar zevenjarige dochter in de rechtzaal doodschoot. Op de derde zittingsdag smokkelde ze een wapen de rechtszaal binnen en schoot acht maal op de aangeklaagde. Deze stierf nadat zes kogels hem hadden geraakt. Emotioneel gezien met wat er eerst gebeurde lijkt eigen rechter spelen natuurlijk terecht, maar dan verander je direct van slachtoffer naar dader.quote:
[..]
nee ik kende m niet. Maar voor de politie was hij wel bekend. Zij volgden hem hinderlijk zoals dat heet. Zij hebben hem die nacht ook gevolgd met een auto, hij was met de fiets. Hij is hen op een gegeven moment kwijt kunnen raken en is mij blijkbaar gevolgd. 25 minuten later belde ik 112 en wisten zij meteen dat hij het was.
Zij zijn toen met meerdere units hem gaan zoeken maar konden hem niet vinden. 2u later meldde hij zichzelf op het politiebureau met het verhaal dat hij beroofd was. Toen hebben ze hem meteen aangehouden.
Jezus Christus. Die vrouw heeft dus nog 5 jaar met haar verkrachter, haar traumatiseur, in hetzelfde appartementencomplex moeten wonen omdat hij er niet voor veroordeeld werd?quote:
Bij de eerste zitting was dat eerdere slachtoffer ook aanwezig. Het werd meteen duidelijk dat deze mevrouw totaal anders met de situatie om ging en heel erg getraumatiseerd was. Dit kwam omdat de dader in haar eigen appartementencomplex woonde en hij niet veroordeeld was in haar zaak.
ik ben rond 3.30 op de eerste hulp binnengebracht, daar hebben ze röntgenfoto's gemaakt van mijn aangezicht omdat ik wellicht een oogkasbreuk had (gelukkig niet) . Pas rond 8.15 is er DNA afgenomen en heb ik mijn kleding uit kunnen doen om te verzamelen in bewijszakken. Pas toen ik rond 10u thuis was (of ja bij die vriend) kon ik douchen.quote:
[..]
Hebben ze de DNA-sporen pas de dag erna van je afgenomen? Kon je dan niet douchen de dag dat het gebeurd was?
Alles wat ik me kan voorstellen is niks anders willen dan een kokend hete douche nemen om alle smerigheid van me af te wassen. Dus ik nam om die reden ook maar aan dat ze de sporen direct afnemen zodat het slachtoffer daarna gelijk kan douchen
Mad respect voor hoe je hier je verhaal vertelt, echt knap.
Nee niet 5 jaar, het delict was een paar maanden daarvoor gebeurd. Ik weet niet of hij nog terug is gegaan naar zijn woning, maar ten tijde van mijn delict was hij dakloos en verbleef vaker in een daklozenopvangquote:
[..]
Jezus Christus. Die vrouw heeft dus nog 5 jaar met haar verkrachter, haar traumatiseur, in hetzelfde appartementencomplex moeten wonen omdat hij er niet voor veroordeeld werd?
Ik denk toch wel dat dit waardevolle ervaringen voor de politie kunnen zijn. Moet je alleen wel de mazzel hebben dat je ook een aanspreekpunt hebt dat daar daadwerkelijk het belang van inziet en het zsm uitvoert.quote:
[..]
nee heb ik niet gedaan, terwijl er een heleboel was waarover ik gefrustreerd of op zijn minst verbaasd over was. Iedere paar maanden denk ik erover om toch nog een keer een gesprek aan te vragen..
Vooral ook omdat er blijkbaar geen kant en klaar CSI pakketje is, waar bv een nagelschraper/knipper in zit, ze geen kleding/ slippers speciaal voor vrouwen hadden ed. Ze hebben mijn nagels geknipt met een enorme schaar die door de gynaecoloog geregeld is. Het vlees onder mijn nagels is daardoor helemaal beschadigd en daar heb ik ook lang last van gehad.
Als ik een reclame zie voor goedkope "huispakken" denk ik iedere keer, zal ik er een tiental in allerlei maten gaan afleveren op het politiebureau, met een aantal nagelschaartjes? Maar op de een of andere manier heb ik het nooit gedaan
Wat fijn dat dat dan wel goed afgehandeld is!quote:
[..]
Zij hebben mij meteen het nummer gegeven van slachtofferhulp. Ik heb dit afgewezen, maar na een week toch contact opgenomen. Zij hebben mij fantastisch geholpen!
Ik kreeg een sociotherapeute toegewezen die mij meermaals thuis opgezocht heeft en waar ik hele goede gesprekken mee heb gehad. Zij heeft mij verwezen naar de therapeut wat betreft de EMDR. Zij is ook mee geweest naar de zittingen en zij heeft samen met een andere collega mij geholpen met het samenstellen van mijn voeging.
Een voeging is een verslag waarin al mijn materiële en immateriële schade opgesomd worden zodat deze toegevoegd kunnen worden aan de eis van het OM. Zij hebben mij gewezen op het waarborgfonds voor zedenslachtoffers. Die hebben, omdat de dader onvermogend was, de schadevergoeding aan mij uitbetaald.
Mocht de dader ooit wel in staat zijn om de schadevergoeding te betalen, moet dit aan hen worden betaald. Maar daar ga ik niet van uit.
Wat vond je daar zelf van? Ik vind 5u later DNA afnemen en pas 7u later kunnen douchen eigenlijk ook best langquote:
[..]
ik ben rond 3.30 op de eerste hulp binnengebracht, daar hebben ze röntgenfoto's gemaakt van mijn aangezicht omdat ik wellicht een oogkasbreuk had (gelukkig niet) . Pas rond 8.15 is er DNA afgenomen en heb ik mijn kleding uit kunnen doen om te verzamelen in bewijszakken. Pas toen ik rond 10u thuis was (of ja bij die vriend) kon ik douchen.
Lijkt mij echt een verschrikkelijk moment, zeg.Oh gelukkig niet zo lang dan. Maar alsnog zou het imo niet mogen voorkomen, al is het maar een dag. Sowieso heeft 'ie doordat hij niet veroordeeld is ook nog eens jou als slachtoffer kunnen maken.quote:
[..]
Nee niet 5 jaar, het delict was een paar maanden daarvoor gebeurd. Ik weet niet of hij nog terug is gegaan naar zijn woning, maar ten tijde van mijn delict was hij dakloos en verbleef vaker in een daklozenopvang
Bizar dat dat zo moeizaam gaat in ons rechtssysteem.
Ik vond het afschuwelijk. Doordat mijn telefoon kapot was kon ik ook niemand bellen. Ik heb de politie agent die bij mij was gesmeekt om mijn zus te bellen en haar op de hoogte te brengen omdat ik mij super alleen voelde. Zij zijn rond een uur of 5 bij haar aan de deur gegaan en hebben haar opgehaald. Later bleek dat doordat ze hem met alle patrouilles zochten en er onderzoek plaatsvond in de lift en flat er geen manschappen meer over waren om haar op te halen. Doordat hij zichzelf gemeld heeft op het politie bureau kwamen er manschappen vrij, die vervolgens naar mijn zus gegaan zijn.quote:
[..]
Wat vond je daar zelf van? Ik vind 5u later DNA afnemen en pas 7u later kunnen douchen eigenlijk ook best lang
[..]
Oh gelukkig niet zo lang dan. Maar alsnog zou het imo niet mogen voorkomen, al is het maar een dag. Sowieso heeft 'ie doordat hij niet veroordeeld is ook nog eens jou als slachtoffer kunnen maken.
Bizar dat dat zo moeizaam gaat in ons rechtssysteem.
heel goed. Het wordt tijd dat duidelijk word hoeveel vrouwen en mannen geïntimideerd en gedwongen worden tot handelingen. En dat zij durven op te staan en hun mond open te doen.quote:
Nu is de situatie in Nederland gelukkig anders dan bv Amerika waar je als slachtoffer moet getuigen en aan de tand gevoeld wordt door een advocaat of je er niet zelf schuld aan bent geweest.
Jemig, wat omslachtig.. Daar kan organisatorisch ook nog wel eea verbeterd worden dus.quote:
[..]
Ik vond het afschuwelijk. Doordat mijn telefoon kapot was kon ik ook niemand bellen. Ik heb de politie agent die bij mij was gesmeekt om mijn zus te bellen en haar op de hoogte te brengen omdat ik mij super alleen voelde. Zij zijn rond een uur of 5 bij haar aan de deur gegaan en hebben haar opgehaald. Later bleek dat doordat ze hem met alle patrouilles zochten en er onderzoek plaatsvond in de lift en flat er geen manschappen meer over waren om haar op te halen. Doordat hij zichzelf gemeld heeft op het politie bureau kwamen er manschappen vrij, die vervolgens naar mijn zus gegaan zijn.
dit heb ik overigens wel teruggekoppeld tijdens mijn verhoor/verklaring. Nu schiet me te binnen dat ik het van die kleding en schaar wel benoemd heb tijdens mijn verklaring, ik ben er alleen later niet nogmaals op teruggekomen, toen het allemaal wat gezakt was.quote:
[..]
Jemig, wat omslachtig.. Daar kan organisatorisch ook nog wel eea verbeterd worden dus.
Zou er meer aandacht besteed moeten/kunnen worden aan preventie & leren hoe mensen zich kunnen verweren in dit soort situaties? (zelfverdediging integreren in gymlessen op school bijvoorbeeld?). Ik kan me voorstellen dat je, bij het horen van nieuwsberichten over zedenmisdrijven, soms denkt: werd er maar meer gedaan aan preventie.
Nog wel één vraagje, misschien heel futiel maar het woordje slachtoffer, alsof je je leven lang 'iets' bent van de dader, hoe voelt dat voor jou? Ik vind je in ieder geval meer een krachtige (en prachtige) overlever van, dan een slachtoffer van.
Ja daar ben ik het wel mee eens. Wanneer andere slachtoffers beter voorbereid waren op vervelende situaties, hadden zij misschien wel een beter signalement kunnen geven. Ik denk dat het belangrijk is om te benadrukken hoe belangrijk DNA/signalement kan zijn en hoe dit dan het beste aan te pakken.quote:
Heftige gebeurtenis! Zo te lezen ga je er (zo) goed (mogelijk) mee om. Knap!
Zou er meer aandacht besteed moeten/kunnen worden aan preventie & leren hoe mensen zich kunnen verweren in dit soort situaties? (zelfverdediging integreren in gymlessen op school bijvoorbeeld?). Ik kan me voorstellen dat je, bij het horen van nieuwsberichten over zedenmisdrijven, soms denkt: werd er maar meer gedaan aan preventie.
Op het moment in de lift dat hij tegenover me kwam staan en mij bij mijn keel vastpakte, heb ik eerst van boven naar beneden naar hem gekeken om te weten hoe hij uitzag en aan had. Ik werd vastgepakt aan mijn haren en op de grond gesmeten, hij is bovenop mijn benen gaan zitten. Mijn linkerarm zat vast tegen de liftwand maar met mijn rechterhand heb ik mijn sleutels gepakt en ben ik op zijn slaapbeen in gaan slaan. Toen hij mij met mijn gezicht op de vloer sloeg, en zei dat hij mij dood zou maken als ik nog langer met hem vocht, ben ik gestopt met vechten. Ik heb toen geprobeerd rustig te worden en zodoende te luisteren wat er verder gebeurde, zodat ik dit later terug kon vertellen. Was ik in paniek geraakt, dan was hij waarschijnlijk er weer mee weggekomen.
Dus ja, ik ben het ermee eens dat dit aan bod mag komen bij voorlichting. Misschien wel op school?
ik heb veel moeite met dit woord. Ik ben namelijk geen slachtoffer, ik wil het niet zijn, maar wat ben ik dan?quote:
Alle respect voor jou en dit topic, ik heb niet alles gelezen om persoonlijke redenen maar ik vind het erg knap van je hoe je overal mee om lijkt te gaan. Dat mag gezegd worden.
Nog wel één vraagje, misschien heel futiel maar het woordje slachtoffer, alsof je je leven lang 'iets' bent van de dader, hoe voelt dat voor jou? Ik vind je in ieder geval meer een krachtige (en prachtige) overlever van, dan een slachtoffer van.
Tijdens de eerste TBS zitting werd mij gevraagd door de rechter wie ik was, ik wist niet goed wat ik moest antwoorden en heb mijn naam genoemd en toen inderdaad gezegd "slachtoffer".
Ik denk niet dat het topic daarbij helpt, ik hoop wel dat het topic misschien andere slachtoffers helpt? Ook denk ik dat veel dingen onbekend zijn bij de meeste mensen, je hoort er vaak zo weinig over. Je leest iets over een veroordeling maar je leest zelden het verhaal van degene die zoiets is overkomen. Ik zal niet de enige zijn die de rechtszaken bezocht heeft, maar je hoort er eigenlijk nooit over.quote:
Even een persoonlijke vraag: Dit topic, helpt je dit verder mbt verwerking van het gebeurde? En hoe ben je benaderd om hier aan mee te doen?
Ik kwam het VraagWatJeWil inventarisatie topic tegen en heb toen BosBeetle benaderd en gevraagd of BosBeetle dacht dat het een topicwaardig onderwerp was.
Dat is het zeker. En ik hoop dat je er nog wat aan hebt!quote:
[..]
Ik denk niet dat het topic daarbij helpt, ik hoop wel dat het topic misschien andere slachtoffers helpt? Ook denk ik dat veel dingen onbekend zijn bij de meeste mensen, je hoort er vaak zo weinig over. Je leest iets over een veroordeling maar je leest zelden het verhaal van degene die zoiets is overkomen. Ik zal niet de enige zijn die de rechtszaken bezocht heeft, maar je hoort er eigenlijk nooit over.
Ik kwam het VraagWatJeWil inventarisatie topic tegen en heb toen BosBeetle benaderd en gevraagd of BosBeetle dacht dat het een topicwaardig onderwerp was.
Maar damn er mag bij de politie in Nederland weleens wat veranderen.
Ik ken ‘gelukkig’ ook andere verhalen, zo ken ik iemand die nog steeds goed en regelmatig contact heeft met de zedenrechercheurs van destijds ( en ja, dat is vast een uitzondering)quote:
Ik heb geen vraag ofzo maar ik vind je echt ontzettend sterk overkomen. Super knap dat je er zo over kan praten.
Maar damn er mag bij de politie in Nederland weleens wat veranderen.
dankjewel!quote:
Ik heb geen vraag ofzo maar ik vind je echt ontzettend sterk overkomen. Super knap dat je er zo over kan praten.
Maar damn er mag bij de politie in Nederland weleens wat veranderen.
Het is natuurlijk inmiddels ook (over 12 dagen) 11 jaar geleden, en ik weet zeker dat het feit dat hij vastzit meehelpt!
Maar ik ben er ook van overtuigd dat je zelf besluit hoe je omgaat met een traumatische ervaring. Ik heb de hulp van slachtofferhulp geaccepteerd, heb er vanaf dag 1 over gesproken met vriendinnen en collega's, heb EMDR ondergaan, nog een aantal sessies transformational breathing gehad en naar de zittingen gegaan. Als ik er zo mee om was gegaan als die andere mevrouw had het er allemaal heel anders uit gezien vrees ik.
Goed dat je het zegt even dat topic schoppenquote:
Ik kwam het VraagWatJeWil inventarisatie topic tegen en heb toen BosBeetle benaderd en gevraagd of BosBeetle dacht dat het een topicwaardig onderwerp was.
Het probleem is dat dit echt wel in het korps speelt, maar dat verandering in de aanpak vanuit de politiek moet komen. En daar hebben slachtoffers van dit soort delicten weinig aan.quote:
Ik heb geen vraag ofzo maar ik vind je echt ontzettend sterk overkomen. Super knap dat je er zo over kan praten.
Maar damn er mag bij de politie in Nederland weleens wat veranderen.
dankzij dit soort items blijft deze topic-serie dan ook onverminderd interessantquote:
[..]
Goed dat je het zegt even dat topic schoppen
EMDR therapie is als je er voor open staat ook echt een ontzettend goede therapie. Ik heb het zelf ook gehad voor trauma verwerking. Bij mij heeft het de scherpe kantjes er wel afgehaald.quote:
[..]
dankjewel!
Het is natuurlijk inmiddels ook (over 12 dagen) 11 jaar geleden, en ik weet zeker dat het feit dat hij vastzit meehelpt!
Maar ik ben er ook van overtuigd dat je zelf besluit hoe je omgaat met een traumatische ervaring. Ik heb de hulp van slachtofferhulp geaccepteerd, heb er vanaf dag 1 over gesproken met vriendinnen en collega's, heb EMDR ondergaan, nog een aantal sessies transformational breathing gehad en naar de zittingen gegaan. Als ik er zo mee om was gegaan als die andere mevrouw had het er allemaal heel anders uit gezien vrees ik.
En Jemig 12 jaar geleden alweer. Eigenlijk is het te hopen dat die gewoon levenslang vast gaat dan wordt je ook niet meer steeds geconfronteerd met die zittingen enzo.
Ik bedoel daarmee, heb je het kunnen besteden, behalve ws aan een nieuwe telefoon en kleding, aan iets om dit beter te kunnen verwerken
Als mogelijke tip voor andere slachtoffers bijvoorbeeld
als het goed is, krijg ik binnenkort weer een uitnodiging voor de derde verlengingszitting. De vorige keer ben ik niet geweest omdat ik toen mentaal niet sterk genoeg was, op de een of andere manier had ik toen een periode waarin ik het moeilijk met het gebeuren had.quote:
[..]
EMDR therapie is als je er voor open staat ook echt een ontzettend goede therapie. Ik heb het zelf ook gehad voor trauma verwerking. Bij mij heeft het de scherpe kantjes er wel afgehaald.
En Jemig 12 jaar geleden alweer. Eigenlijk is het te hopen dat die gewoon levenslang vast gaat dan wordt je ook niet meer steeds geconfronteerd met die zittingen enzo.
Ik heb toen alleen te horen gekregen dat zijn TBS met 2 jaar verlengd werd. Ik ben dus nu erg benieuwd hoe hij nu met de situatie om gaat en of hij nog steeds weigert mee te werken en vraagt om long stay TBS.
ik heb inderdaad nieuwe sleutels moeten laten maken (die waren erg duur), nieuwe steunzolen, nieuwe kleding, laarzen, jas. Het was ook een vergoeding voor gemist inkomen vanwege een ziekmelding van 5 dagen en een gemiste feestdagdienst. Dit is allemaal verrekend.quote:Op maandag 4 maart 2019 16:03 schreef ikweethetookniet het volgende:
Misschien een rare vraag, maar wat heb je met dat geld gedaan dat je als schadevergoeding hebt gekregen
Ik bedoel daarmee, heb je het kunnen besteden, behalve ws aan een nieuwe telefoon en kleding, aan iets om dit beter te kunnen verwerken
Als mogelijke tip voor andere slachtoffers bijvoorbeeld
Ik heb later ervoor gekozen om een gedeelte van mijn huis ervan te laten stucen en laminaat gelegd. Zodat het huis waar ik eigenlijk een hekel aan had gekregen, positief veranderde.
Dit is iets wat hij jaren daarvoor ook vaak deed en een paar keer voor veroordeeld is, maar vaker niet veroordeeld kon worden doordat slachtoffers geen goed signalement konden geven of geen aangifte deden.
Woon je in dezelfde woonplaats of ben je zelf verhuisd?
Ik kan me echt voorstellen dat het voor jou moeilijk is na mishandeling nog in dezelfde flat woont, roept dat jou nog steeds herinneringen op?
Ik kan het begrijpen dat het voor jou nu nog moeilijk is om met iemand seks te hebben zodat je bang bent om aan geraakt worden door een ander.
veel mensen vroegen me waarom ik niet verhuisde, maar wat zou me dat opleveren? What are the odds, dat hetzelfde nogmaals gebeurt op dezelfde locatie? De kans dat op een andere plek iets soortgelijks gebeurt is groter. Dus ik heb ervoor gekozen om er te blijven wonen. De bewuste lift was een ander iets. Dat heeft lang geduurd voordat ik daar nog een keer ben ingestapt. Ik vond dat toen heel moeilijk, maar iedere keer daarna werd het iets minder moeilijk.quote:
Heel heftig zeg. Wat knap dat je allemaal vertelt wat je zoals meegemaakt hebt.
Woon je in dezelfde woonplaats of ben je zelf verhuisd?
Ik kan me echt voorstellen dat het voor jou moeilijk is na mishandeling nog in dezelfde flat woont, roept dat jou nog steeds herinneringen op?
Ik kan het begrijpen dat het voor jou nu nog moeilijk is om met iemand seks te hebben zodat je bang bent om aan geraakt worden door een ander.
Vorig jaar ben ik verhuisd, dichtbij maar ik was toch erg blij dat ik uit die flat weg was.
Okay, is heel wisselend voor je dat je soms heel moeilijk en iets minder moeilijk had. Heb je ook goede contact met jouw familie en vrienden na heftige moment in jouw leven? Ben je al een paar jaren na die geval weer aan het werk gegaan?quote:
[..]
veel mensen vroegen me waarom ik niet verhuisde, maar wat zou me dat opleveren? What are the odds, dat hetzelfde nogmaals gebeurt op dezelfde locatie? De kans dat op een andere plek iets soortgelijks gebeurt is groter. Dus ik heb ervoor gekozen om er te blijven wonen. De bewuste lift was een ander iets. Dat heeft lang geduurd voordat ik daar nog een keer ben ingestapt. Ik vond dat toen heel moeilijk, maar iedere keer daarna werd het iets minder moeilijk.
Vorig jaar ben ik verhuisd, dichtbij maar ik was toch erg blij dat ik uit die flat weg was.
Stond hij al in de lift toen jij in de lift stapte en zo ja zag hij er al anders uit ?quote:
[..]
nee gelukkig niet. Maar naar mannen toe ben ik (nog) afstandelijker geworden
het ging eigenlijk heel stabiel met me, ik ben wel in de 2 jaar daarna flink bijgekomen doordat ik blijkbaar toch wat verdriet weggegeten heb. Ik ben daarvoor in behandeling gegaan in een kliniek voor mensen met overgewicht. Ik heb daar therapie gehad waarbij dit onderwerp ook flink besproken is, vooral omdat het heel goed met me leek te gaan, maar er onder het oppervlak blijkbaar toch iets broeide. Ik heb daar geleerd anders om te gaan met eten en de reden waarom ik ging eten.quote:
[..]
Okay, is heel wisselend voor je dat je soms heel moeilijk en iets minder moeilijk had. Heb je ook goede contact met jouw familie en vrienden na heftige moment in jouw leven? Ben je al een paar jaren na die geval weer aan het werk gegaan?
Mijn familie is een verhaal apart
ik heb wel goed contact met mijn zus.Ik heb die zondag contact gehad met mijn direct leidinggevende en mij toen ziek gemeld. De maandag kwam ik dus niet werken, maar in combinatie met de lokale media waarin dit delict breed uitgemeten werd, hadden een aantal collega's de puzzelstukjes in elkaar gelegd. Na het politieverhoor ben ik daarom zelf met mijn zus naar mijn werk gegaan om persoonlijk mijn verhaal te doen. Ik vond het belangrijk dat het verhaal uit mijn mond kwam en niet opgeblazen werd vanuit de media. Het was moeilijk, maar ik ben blij dat ik het gedaan heb. Dit heeft ervoor gezorgd dat collega's zich altijd vrij hebben gevoeld om te vragen hoe het met me ging.
Die week ben ik nog thuis gebleven omdat ik een enorme zwelling had in mijn gezicht en een hersenschudding had, ook had ik last van veel spierpijn door mijn hele lijf. De week erna ben ik weer gaan werken, dat was 8 dagen na het delict.
Hij is achter mij aan naar binnen gekomen, door de langzaam dichtvallende toegangsdeur. Ik stond in de liftenhal te wachten op mijn lift en hij kwam binnen. Samen stonden we even op de lift te wachten. De lift ernaast stond reeds beneden, hij besloot deze lift te nemen en en ik besloot mee te gaan omdat mijn lift stil leek te staan. (Het lampje bleef branden, een teken dat de lift ergens stil staat).quote:
[..]
Stond hij al in de lift toen jij in de lift stapte en zo ja zag hij er al anders uit ?
Ik drukte op een knopje en het viel me op dat er nog geen andere verdieping ingedrukt was. (dan gaat het lamje namelijk branden). De deur viel dicht en meteen kwam hij op mij af en greep me bij mijn hals. Hij stak zijn hand onder mijn rok en zei, ik ben alleen maar op zoek naar een slaapplek. Doe rustig ik wil alleen maar je kutje voelen. Ik probeerde me los te wurmen en op dat moment greep hij me bij mijn haren en gooide me op de vloer.
Later verklaarde zijn advocaat dat het feit dat hij eerder de lift koos dan ik, het niet zijn bedoeling was geweest iets met mij te doen. Dat dat dus bewijs was dat er niks gebeurd was.
18 minuten heeft dit geduurd. Nadat hij weggevlucht was, ben ik met de lift naar beneden gegaan en sta ik op de camera met bebloed gezicht. Ik ben juist naar de camera toegelopen zodat ik er goed herkenbaar op zou staan.
Heftig.quote:
[..]
Hij is achter mij aan naar binnen gekomen, door de langzaam dichtvallende toegangsdeur. Ik stond in de liftenhal te wachten op mijn lift en hij kwam binnen. Samen stonden we even op de lift te wachten. De lift ernaast stond reeds beneden, hij besloot deze lift te nemen en en ik besloot mee te gaan omdat mijn lift stil leek te staan. (Het lampje bleef branden, een teken dat de lift ergens stil staat).
Ik drukte op een knopje en het viel me op dat er nog geen andere verdieping ingedrukt was. (dan gaat het lamje namelijk branden). De deur viel dicht en meteen kwam hij op mij af en greep me bij mijn hals. Hij stak zijn hand onder mijn rok en zei, ik ben alleen maar op zoek naar een slaapplek. Doe rustig ik wil alleen maar je kutje voelen. Ik probeerde me los te wurmen en op dat moment greep hij me bij mijn haren en gooide me op de vloer.
Later verklaarde zijn advocaat dat het feit dat hij eerder de lift koos dan ik, het niet zijn bedoeling was geweest iets met mij te doen. Dat dat dus bewijs was dat er niks gebeurd was.
18 minuten heeft dit geduurd. Nadat hij weggevlucht was, ben ik met de lift naar beneden gegaan en sta ik op de camera met bebloed gezicht. Ik ben juist naar de camera toegelopen zodat ik er goed herkenbaar op zou staan.
De andere vrouw wilde naar dezelfde verdieping als jou ?
En greep hij eerst jou of de andere vrouw ?
de andere vrouw was niet tegelijkertijd, maar een paar maanden eerder in een ander flat.quote:
[..]
Heftig.
De andere vrouw wilde naar dezelfde verdieping als jou ?
En greep hij eerst jou of de andere vrouw ?
Ik was bijvoorbeeld verbaasd dat dat openbaar is en dat er een journaliste zat die daarna uitgebreid verslag heeft gedaan in de krant. Ik was hier niet op voorbereid. Ook zaten er studenten rechten.
Je (her)kende hem niet ?quote:
[..]
de andere vrouw was niet tegelijkertijd, maar een paar maanden eerder in een ander flat.
nee hij was onbekend voor mijquote:
Maar wat wilt hij denk je met een hoger beroep krijgen ?quote:
Heel goed dat je zoiets gedaan hebt. Heel fijn dat je jouw zus in vertrouwen hebt genomen dat je haar ook alles verteld hebt.... en ze is ze grote steun voor je. Best wel snel dat je weer aan het werk ging na die delict. Ik kan mij in vinden dat je nu nog afstandelijker bent voor mannen, dat is op zich wel logisch.quote:
[..]
het ging eigenlijk heel stabiel met me, ik ben wel in de 2 jaar daarna flink bijgekomen doordat ik blijkbaar toch wat verdriet weggegeten heb. Ik ben daarvoor in behandeling gegaan in een kliniek voor mensen met overgewicht. Ik heb daar therapie gehad waarbij dit onderwerp ook flink besproken is, vooral omdat het heel goed met me leek te gaan, maar er onder het oppervlak blijkbaar toch iets broeide. Ik heb daar geleerd anders om te gaan met eten en de reden waarom ik ging eten.
Mijn familie is een verhaal apart
Ik heb die zondag contact gehad met mijn direct leidinggevende en mij toen ziek gemeld. De maandag kwam ik dus niet werken, maar in combinatie met de lokale media waarin dit delict breed uitgemeten werd, hadden een aantal collega's de puzzelstukjes in elkaar gelegd. Na het politieverhoor ben ik daarom zelf met mijn zus naar mijn werk gegaan om persoonlijk mijn verhaal te doen. Ik vond het belangrijk dat het verhaal uit mijn mond kwam en niet opgeblazen werd vanuit de media. Het was moeilijk, maar ik ben blij dat ik het gedaan heb. Dit heeft ervoor gezorgd dat collega's zich altijd vrij hebben gevoeld om te vragen hoe het met me ging.
Die week ben ik nog thuis gebleven omdat ik een enorme zwelling had in mijn gezicht en een hersenschudding had, ook had ik last van veel spierpijn door mijn hele lijf. De week erna ben ik weer gaan werken, dat was 8 dagen na het delict.
Deed je nog pijn als je jouw dader kon zien in de rechtszaal ziet voor een zaakbehandeling bij de rechter?
Rechtsgang is openbaar he? Ik ben wel (algemeen) verbaasd hoe gedetailleerde verslagen er op internet staan te vinden, weliswaar anoniem, maar toch. Voelt dat niet persoonlijk en privé?quote:
heeft misschien iemand nog vragen over hoe zo'n rechtszaak gaat, of het hoger beroep?
Ik was bijvoorbeeld verbaasd dat dat openbaar is en dat er een journaliste zat die daarna uitgebreid verslag heeft gedaan in de krant. Ik was hier niet op voorbereid. Ook zaten er studenten rechten.
hij wilde minder straf of geen straf, maar hij kreeg juist meer en TBSquote:
[..]
Maar wat wilt hij denk je met een hoger beroep krijgen ?
het was moeilijk om hem te zien inderdaad. Maar het meest verbaasd was ik, dat ik daar hoorde hoelang hij al zedendelinquent was en wat hij allemaal al gedaan had.quote:
[..]
Heel goed dat je zoiets gedaan hebt. Heel fijn dat je jouw zus in vertrouwen hebt genomen dat je haar ook alles verteld hebt.... en ze is ze grote steun voor je. Best wel snel dat je weer aan het werk ging na die delict. Ik kan mij in vinden dat je nu nog afstandelijker bent voor mannen, dat is op zich wel logisch.
Deed je nog pijn als je jouw dader kon zien in de rechtszaal ziet voor een zaakbehandeling bij de rechter?
Pas bij de eerste TBS zitting heeft hij mij aangekeken, hij keek mij erg boos aan. Ik heb mijn meest vernietigende gezicht op gezet en hem strak terug aangekeken. Dit was erg moeilijk voor me.
Hij vindt duidelijk dat ik het schuld ben dat hij in TBS zit.
Ik wist dit inderdaad ook niet. Ik kwam hier later achter toen ik erop gewezen werd. Ik weet niet meer wie dat gedaan heeft eigenlijk.quote:
[..]
Rechtsgang is openbaar he? Ik ben wel (algemeen) verbaasd hoe gedetailleerde verslagen er op internet staan te vinden, weliswaar anoniem, maar toch. Voelt dat niet persoonlijk en privé?
Het voelt inderdaad persoonlijk en privé, maar dat is dit ook
ook al kies ik hier zelf voorHoe reageerde je óverige´omgeving ?quote:
[..]
Ik wist dit inderdaad ook niet. Ik kwam hier later achter toen ik erop gewezen werd. Ik weet niet meer wie dat gedaan heeft eigenlijk.
Het voelt inderdaad persoonlijk en privé, maar dat is dit ook
Buren, minder goede kennissen...
het toeval wilde dat er niet lang voor dat het gebeurde een vergadering was, waarin gezegd werd dat er vraag was naar camera's in de liften. Er is toen met een nipte meerderheid "tegen" gestemd. De maandag na dit, is er door de VVE besloten om tegen deze stemming in, toch camera's in de liften te installeren. Er is een ingelaste vergadering geweest, waarin dit uitgelegd is en iedereen was het er alsnog mee eens. Ik heb van een aantal buren bloemen gekregen, maar de meesten wisten niet wie het slachtoffer was.quote:
[..]
Hoe reageerde je óverige´omgeving ?
Buren, minder goede kennissen...
De beheerders van de flat hebben die nacht samen met de politie de lift onderzocht en de camerabeelden bekeken. Zij hadden het er erg moeilijk mee, juist omdat er net tegen die camera's in de liften gestemd was. Waren die er toen wel geweest, was de zaak nog veel gemakkelijker rond te krijgen.
Mijn vrienden waren erg bezorgd om mij en zijn dat nog. Als voorbeeld, afgelopen zaterdagnacht mocht ik van hen niet naar huis fietsen 's nachts. Waar ik me niet bang heb laten maken, zijn zij juist banger dan ik geworden. Dit vind ik soms erg moeilijk, omdat ik hun gevoelens niet wil ondermijnen en het ook best wel begrijp.
dankjewelquote:
Mijn complimenten voor het lef hebben van het vertellen van je verhaal. Wat bijzonder dat je de helderheid van geest had om bijvoorbeeld jezelf rustig te krijgen tijdens het delict, dat je naar de camera bent gelopen en je bewust was van hoe je hem kon aanvallen.
eerder in dit topic is al gesproken over het voorbereid zijn op dit soort situaties. Ik ben ervan overtuigd dat doordat ik een plan had in mijn hoofd over wat te doen wanneer me iets zou overkomen, ik dit heb kunnen doen.
Mooi dat je vrienden na lnge tijd alsnog bezorgd zijn en het beste met je voor hebben.quote:
[..]
het toeval wilde dat er niet lang voor dat het gebeurde een vergadering was, waarin gezegd werd dat er vraag was naar camera's in de liften. Er is toen met een nipte meerderheid "tegen" gestemd. De maandag na dit, is er door de VVE besloten om tegen deze stemming in, toch camera's in de liften te installeren. Er is een ingelaste vergadering geweest, waarin dit uitgelegd is en iedereen was het er alsnog mee eens. Ik heb van een aantal buren bloemen gekregen, maar de meesten wisten niet wie het slachtoffer was.
De beheerders van de flat hebben die nacht samen met de politie de lift onderzocht en de camerabeelden bekeken. Zij hadden het er erg moeilijk mee, juist omdat er net tegen die camera's in de liften gestemd was. Waren die er toen wel geweest, was de zaak nog veel gemakkelijker rond te krijgen.
Mijn vrienden waren erg bezorgd om mij en zijn dat nog. Als voorbeeld, afgelopen zaterdagnacht mocht ik van hen niet naar huis fietsen 's nachts. Waar ik me niet bang heb laten maken, zijn zij juist banger dan ik geworden. Dit vind ik soms erg moeilijk, omdat ik hun gevoelens niet wil ondermijnen en het ook best wel begrijp.
Je kan het zien als dat een 2 jarig jongetje naar een hete kachel toe loopt en de vader hem bij de kachel vandaan trekt.
Ik ben altijd zeer verbaasd dat als een rechter een uitspraak heeft gedaan de dader in hoger beroep kan gaan. Het lijkt dan net of de eerste rechter het niet goed gedaan heeft. Ook heel vreemd dat de dader in hoger beroep kan gaan maar het slachtoffer niet. Hoe heb jij dat ervaren?quote:
heeft misschien iemand nog vragen over hoe zo'n rechtszaak gaat, of het hoger beroep?
Ik was bijvoorbeeld verbaasd dat dat openbaar is en dat er een journaliste zat die daarna uitgebreid verslag heeft gedaan in de krant. Ik was hier niet op voorbereid. Ook zaten er studenten rechten.
Het OM vertegenwoordigt het slachtoffer, in dit geval is ook het OM in beroep gegaan. Als het OM niet in beroep was gegaan, had ik zelf een advocaat in de hand moeten nemen en zelf in beroep moeten gaan denk ik?quote:
[..]
Ik ben altijd zeer verbaasd dat als een rechter een uitspraak heeft gedaan de dader in hoger beroep kan gaan. Het lijkt dan net of de eerste rechter het niet goed gedaan heeft. Ook heel vreemd dat de dader in hoger beroep kan gaan maar het slachtoffer niet. Hoe heb jij dat ervaren?
Nou dat begrijp ik heel goed wat je hier schrijft. De dader van je is niet goed bij hoofd wat hij jou allemaal aangedaan heeft. Je bent echt onschuldig en hij is wel schuldig aan deze delict, dat is toch duidelijk. Ik kan echt goed begrijpen dat je hem nooit meer wilt zien, spreken en bellen na dat hij gestraft is voor zijn daden. Je verdient volgens anderen ook betrouwbare en lieve man die jou echt kan begrijpen, maar dat is nog wel moeilijk voor je op dit moment.quote:
[..]
het was moeilijk om hem te zien inderdaad. Maar het meest verbaasd was ik, dat ik daar hoorde hoelang hij al zedendelinquent was en wat hij allemaal al gedaan had.
Pas bij de eerste TBS zitting heeft hij mij aangekeken, hij keek mij erg boos aan. Ik heb mijn meest vernietigende gezicht op gezet en hem strak terug aangekeken. Dit was erg moeilijk voor me.
Hij vindt duidelijk dat ik het schuld ben dat hij in TBS zit.
Stel als hij vrijkomt zou je er goed aan doen om een gebiedsverbod te vragen bij de politie, dan wordt je ook beter beschermd door de politie. Of misschien naar een andere woonplaats verhuizen. En eventueel een andere nummer in de telefoon nemen.
Blijf het raar vinden dat het slachtoffer het zelf niet mag.quote:
[..]
Het OM vertegenwoordigt het slachtoffer, in dit geval is ook het OM in beroep gegaan. Als het OM niet in beroep was gegaan, had ik zelf een advocaat in de hand moeten nemen en zelf in beroep moeten gaan denk ik?
Ik heb nog nooit gehoord dat het slachtoffer zelf in hoger beroep is gegaan.
Volgens mij kan dat niet.
Ik heb nu geen nachtmerries meer, maar die heb ik in het verleden wel gehad.quote:
Je leest vaak dat het een verkrachter niet (per se) om de seks te doen is, maar meer om macht. Als ik het verhaal van jouw dader lees, lijkt het me echter puur lust, ook door zijn verleden. Hoe kijk jij daar tegenaan? En heb je nog wel eens nachtmerries over wat er is gebeurd?
Ik weet niet zeker of het puur lust is bij hem, maar grotendeels wel denk ik ja.
Tijdens het afnemen van mijn verklaring bleef de politie me maar vragen of mij iemand was opgevallen in het café waar ik geweest was. Dit gaf mij het idee dat ik iets gemist had en dat de dader mij in het café al gezien had. Hierdoor ging ik twijfelen over mijn gedrag en kleding, was mijn decolleté misschien te diep geweest? Had ik mij uitdagend gedragen? Dit vond ik lastig, omdat dat natuurlijk nooit de reden mag zijn dat iemand je aanrandt of verkracht. Later bleek dat de politie hem al had achtervolgt, maar dat ze niet wisten of hij mij in het café al gezien had en gevolgd was. Het was dus meer voor hun eigen verhaal compleet te maken, maar het maakte mij onzeker. Ik heb nooit te horen gekregen of hij inderdaad al in het café was.
je haalt wel iets aan inderdaad, want waar ik in het ongewisse gehouden werd over de identiteit van de dader, bleek later dat mijn gegevens wel volledig in het dossier opgenomen waren. Dit dossier was uiteraard in handen van zijn advocaat. Ik weet natuurlijk niet hoe zorgvuldig door die advocaat met mijn gegevens is omgesprongen en of hij mijn gegevens heeft (ingezien). Ik was furieus op de recherche toen ik hen vroeg om mijn gegevens geheim te houden en dat toen al bleek dat dat niet meer kon. Ze hebben mij niet eens vantevoren op de hoogte gesteld dat wanneer ik mijn gegevens geheim wilde houden dat ik dat tijdens mijn verklaring reeds had moeten aangeven.quote:
[..]
Nou dat begrijp ik heel goed wat je hier schrijft. De dader van je is niet goed bij hoofd wat hij jou allemaal aangedaan heeft. Je bent echt onschuldig en hij is wel schuldig aan deze delict, dat is toch duidelijk. Ik kan echt goed begrijpen dat je hem nooit meer wilt zien, spreken en bellen na dat hij gestraft is voor zijn daden. Je verdient volgens anderen ook betrouwbare en lieve man die jou echt kan begrijpen, maar dat is nog wel moeilijk voor je op dit moment.
Stel als hij vrijkomt zou je er goed aan doen om een gebiedsverbod te vragen bij de politie, dan wordt je ook beter beschermd door de politie. Of misschien naar een andere woonplaats verhuizen. En eventueel een andere nummer in de telefoon nemen.
Mocht hij op verlof mogen, kan ik inderdaad een stads/gebiedsverbod en contactverbod aanvragen. Ik denk dat ik dat dan ook doe. Mijn nieuwe adres is alleen bij het slachtofferloket bekend.
ik zou het niet weten, misschien weet iemand anders het ?quote:
[..]
Blijf het raar vinden dat het slachtoffer het zelf niet mag.
Ik heb nog nooit gehoord dat het slachtoffer zelf in hoger beroep is gegaan.
Volgens mij kan dat niet.
Heb je ok een kring van mensen die (ongeveer) hetzelfde hebben meegemaakt als jou ?quote:
[..]
ik zou het niet weten, misschien weet iemand anders het ?
nee gelukkig nietquote:
[..]
Heb je ok een kring van mensen die (ongeveer) hetzelfde hebben meegemaakt als jou ?
of bedoel je dat er een soort van groepstherapie is?Nee, een groep van mensen die zelf slachtoffer zijn gewordenquote:
[..]
nee gelukkig niet
Dat je daar je verhaal geeft en bemoedigingen/tips geeft.
ik heb er eerlijk gezegd wel voer gedacht inderdaad om misschien vrijwilliger te worden bij bureau slachtofferhulp. Je zet me aan het denken!quote:
[..]
Nee, een groep van mensen die zelf slachtoffer zijn geworden
Dat je daar je verhaal geeft en bemoedigingen/tips geeft.
Ik vind het altijd mooi om samen met lotgenoten (in mijn geval christenen)quote:
[..]
ik heb er eerlijk gezegd wel voer gedacht inderdaad om misschien vrijwilliger te worden bij bureau slachtofferhulp. Je zet me aan het denken!
Te praten over het geloof wat we allemaal delen .
Snap je ?
Wat klote zeg wat advocaat van de dader en recherche met jouw gegevens deed. Die mensen zijn gewoon echt niet te vertrouwen, dat is gewoon privacyschending! De advocaten denken dat ze alles mogen doen wat ze willen om zijn of haar cliënt te beschermen tegen slachtoffers.quote:
[..]
je haalt wel iets aan inderdaad, want waar ik in het ongewisse gehouden werd over de identiteit van de dader, bleek later dat mijn gegevens wel volledig in het dossier opgenomen waren. Dit dossier was uiteraard in handen van zijn advocaat. Ik weet natuurlijk niet hoe zorgvuldig door die advocaat met mijn gegevens is omgesprongen en of hij mijn gegevens heeft (ingezien). Ik was furieus op de recherche toen ik hen vroeg om mijn gegevens geheim te houden en dat toen al bleek dat dat niet meer kon. Ze hebben mij niet eens vantevoren op de hoogte gesteld dat wanneer ik mijn gegevens geheim wilde houden dat ik dat tijdens mijn verklaring reeds had moeten aangeven.
Mocht hij op verlof mogen, kan ik inderdaad een stads/gebiedsverbod en contactverbod aanvragen. Ik denk dat ik dat dan ook doe. Mijn nieuwe adres is alleen bij het slachtofferloket bekend.
Heel goed dat je dat doet als hij vrij komt, stads/gebiedsverbod aanvragen. Steun heb je echt van mij.
ja ik begrijp je. De vrouw van slachtofferhulp was zelf slachtoffer geweest van een gewelddadige overval bij haar thuis, het was prettig om me begrepen te voelen door iemand.quote:
[..]
Ik vind het altijd mooi om samen met lotgenoten (in mijn geval christenen)
Te praten over het geloof wat we allemaal delen .
Snap je ?
Ik ben zelf uiterst professioneel behandeld door de zedenrechercheurs. Ik was zelfs verbaasd hoeveel moeite ze deden. Ik vond juist slachtofferhulp echt onprofessioneel overkomen. Ik werd gebeld en nadat ik had aangegeven wat er nu nog met me aan de hand was ging ze een hele reeks symptomen op mechanische toon opsommen alsof ze een pamfletje aan het voorlezen was. Ik heb toen maar bedankt voor verdere hulp. (over de reactie van mijn werk maar te zwijgen trouwens....quote:
Ik ken ‘gelukkig’ ook andere verhalen, zo ken ik iemand die nog steeds goed en regelmatig contact heeft met de zedenrechercheurs van destijds ( en ja, dat is vast een uitzondering)
) Overigens ben ik niet door zo'n hel als VraagWatJeWil gegaan, ik ben alleen 'betast' door een vreemde op straat. Aanranding. Wat ik zo pijnlijk vind aan deze VraagWatJeWilt is dat je als slachtoffer van een zedenmisdrijf dus echt al je privacy kwijt bent. Je wordt na het gebeuren nog betast door gynaecoloog en forensisch arts, gefotografeerd zelfs (ik snap dat dat 'moet'). Dan moet je je verhaal doen. Ik neem aan vaak meerdere keren. De dader krijgt gewoon je gegevens. De verslagen staan openbaar online. De zitting is openbaar. Echt, vreselijk. Alsof er ook steeds zout in de wonden wordt gestrooid.
Ik vind je ook heel sterk overkomen
Ik hoop dat je het ooit allemaal achter je kan laten.Ik weet het niet (godzijdank) maar ik kan me zo voorstellen dat je je ontzettend onbegrepen voelt op zo'n moment. En dan helpt het misschien als je weet dat je praat met iemand die juist wel weet hoe je je voelt.
dankjequote:
[..]
Ik ben zelf uiterst professioneel behandeld door de zedenrechercheurs. Ik was zelfs verbaasd hoeveel moeite ze deden. Ik vond juist slachtofferhulp echt onprofessioneel overkomen. Ik werd gebeld en nadat ik had aangegeven wat er nu nog met me aan de hand was ging ze een hele reeks symptomen op mechanische toon opsommen alsof ze een pamfletje aan het voorlezen was. Ik heb toen maar bedankt voor verdere hulp. (over de reactie van mijn werk maar te zwijgen trouwens....
Wat ik zo pijnlijk vind aan deze VraagWatJeWilt is dat je als slachtoffer van een zedenmisdrijf dus echt al je privacy kwijt bent. Je wordt na het gebeuren nog betast door gynaecoloog en forensisch arts, gefotografeerd zelfs (ik snap dat dat 'moet'). Dan moet je je verhaal doen. Ik neem aan vaak meerdere keren. De dader krijgt gewoon je gegevens. De verslagen staan openbaar online. De zitting is openbaar. Echt, vreselijk. Alsof er ook steeds zout in de wonden wordt gestrooid.
Ik vind je ook heel sterk overkomen
hoe is het met jou dan afgelopen? Heb je er nog last van (gehad) als je misschien in een soortgelijke situatie beland?
Ik heb lange tijd een soort rush, fight/flight gevoel gekregen als een man op straat te dicht in mijn buurt kwam. Ook bij simpele dingen als bij een voetgangersoversteekplaats wachten. En ik kijk veel meer achterom, nog steeds. Alert zijn is op zich natuurlijk niet verkeerdquote:
dankje
hoe is het met jou dan afgelopen? Heb je er nog last van (gehad) als je misschien in een soortgelijke situatie beland?
herkenbaar inderdaad. Belangrijk is om hulp te zoeken als dit je dagelijks leven verstoort.quote:
[..]
Ik heb lange tijd een soort rush, fight/flight gevoel gekregen als een man op straat te dicht in mijn buurt kwam. Ook bij simpele dingen als bij een voetgangersoversteekplaats wachten. En ik kijk veel meer achterom, nog steeds. Alert zijn is op zich natuurlijk niet verkeerd
Kan me voorstellen dat je daar als echt slachtoffer boos om wordt?
[ Bericht 14% gewijzigd door Carlos93 op 04-03-2019 20:17:49 ]
verschrikkelijk respectloos naar alle vrouwen en mannen die wel zoiets meemaken! Wat mij betreft mogen zij zwaar bestraft worden!quote:
Wat vind je er van dat er vrouwen zijn die mannen beschuldigen van dergelijke misdrijven, en er voor zorgen dat die daadwerkelijk vast komen te zitten, terwijl het uiteindelijk valse beschuldigingen blijken, en dat ze dus hebben gelogen?
Jij ook het allerbeste.quote:
Ik heb het idee dat het einde wel zo'n beetje nadert van dit topic. Ik ga even een luchtige film kijken en zal daarna nog even het topic opzoeken. Alvast bedankt voor jullie aandacht, lieve opmerkingen, vragen en respect!
Geniet van je film.
Indrukwekkend.
Ik wens je het allerbeste voor de toekomst.
Ik wens je het allerbeste en veel kracht en sterkte en ik denk zeker dat je een toegevoegde waarde bent voor slachtofferhulp of als ervaringsdeskundige.
Dotteke, wat erg. Speciaal voor jou ook een
[ Bericht 0% gewijzigd door praadje op 04-03-2019 22:18:17 ]
quote:
Succes verder en ik hoop dat die vent nog heel erg lang vast zit.
Geniet van je film.
quote:
Topic pas vanavond ontdekt en in een adem uitgelezen.
Indrukwekkend.
Ik wens je het allerbeste voor de toekomst.
dankjulliewelquote:
Wat een vreselijk heftig verhaal. Ik ben zelf slachtoffer van sexueel misbruik in huiselijke kring voor 8 jaar lang. Ik wist iedere keer wat er ging komen. Bij jou was het zo totaal onverwachts en heftig. Vreselijk. Ook ik heb EMDR gehad en dat heeft me heel goed geholpen, ik heb er afstand van kunnen nemen, het gaat niet meer over mij.
Ik wens je het allerbeste en veel kracht en sterkte en ik denk zeker dat je een toegevoegde waarde bent voor slachtofferhulp of als ervaringsdeskundige.
Dotteke, wat erg. Speciaal voor jou ook een
ik was 32 tent tijde van het delict, nu ben ik 43quote:
Het zou andersom moeten zijn: dat jouw gegevens standaard geheim blijven tenzij je expliciet toestemming geeft om deze wél met (de advocaat van) de dader te delen. We hebben tegenwoordig overal privacywetgeving voor, behalve als het er écht toe doet.quote:
Ik was furieus op de recherche toen ik hen vroeg om mijn gegevens geheim te houden en dat toen al bleek dat dat niet meer kon. Ze hebben mij niet eens vantevoren op de hoogte gesteld dat wanneer ik mijn gegevens geheim wilde houden dat ik dat tijdens mijn verklaring reeds had moeten aangeven.
Dit! Wat ben je enorm goed met de situatie omgegaan, zowel op het moment zelf als daarna.quote:
Topic pas vanavond ontdekt en in een adem uitgelezen.
Indrukwekkend.
Ik ben wel verbaasd dat het in het ziekenhuis zo knullig is gegaan, met het wachten op bewijszakken en die lompe schaar. In 2002 (!) zag ik in een tv-serie dat er zoiets als een rape kit bestaat, een pakketje met alle benodigdheden om de sporen veilig te stellen. Ik ging er dus vanuit dat ieder ziekenhuis dat standaard in huis heeft.
Ik hoop dat je de muur om je heen langzaamaan kunt laten afbrokkelen zodat je de mensen die belangrijk voor je zijn, dichterbij durft te laten komen. <3
Dank je wel Praadje, ook voor jou eenquote:
Wat een vreselijk heftig verhaal. Ik ben zelf slachtoffer van sexueel misbruik in huiselijke kring voor 8 jaar lang. Ik wist iedere keer wat er ging komen. Bij jou was het zo totaal onverwachts en heftig. Vreselijk. Ook ik heb EMDR gehad en dat heeft me heel goed geholpen, ik heb er afstand van kunnen nemen, het gaat niet meer over mij.
Ik wens je het allerbeste en veel kracht en sterkte en ik denk zeker dat je een toegevoegde waarde bent voor slachtofferhulp of als ervaringsdeskundige.
Dotteke, wat erg. Speciaal voor jou ook een
Ellendig dat je dit hebt moeten mee maken, maar fijn dat je er afstand van hebt kunnen nemen.
goede vraag:quote:
Ik ben nog wel geïnteresseerd in die rechtszaak. Welke ding(en) had de rechtbank/het OM volgens jou moeten doen om het voor jou dragelijker te maken?
- van te voren op de hoogte stellen van de geschiedenis van de dader, zodat ik niet tijdens de eerste zitting totaal verbijsterd geluisterd heb wat hij al op zijn kerfstok had
- mij waarschuwen dat er wel degelijk een risico was op bloed-slijmvlies overdracht
- mij op de hoogte brengen dat ik mijn gegevens kon laten anonimiseren, voordat het verslag naar de advocaat ging
- uitgebreidere mogelijkheden in het spreekrecht.
- net als de dader een mogelijkheid tot het laatste woord geven
- reiskostenvergoeding aanbieden voor de reizen naar Maastricht/ Roermond/ Den Bosch
- mij niet vergeten uit te nodigen voor de eerste verlengingszitting, dit hoorde ik tijdens de zitting.
Deze was blijkbaar uitgesteld omdat ze mij vergeten waren uit te nodigen.
dit komt me zo op het eerste moment opborrelen
dit had ik ook verwacht maar blijkbaar niet..ik werk zelf in het ziekenhuis en heb hen geadviseerd contact met de OK of de sterilisatie te zoeken zodat daar instrumenten gevraagd konden worden.quote:
Ik ben wel verbaasd dat het in het ziekenhuis zo knullig is gegaan, met het wachten op bewijszakken en die lompe schaar. In 2002 (!) zag ik in een tv-serie dat er zoiets als een rape kit bestaat, een pakketje met alle benodigdheden om de sporen veilig te stellen. Ik ging er dus vanuit dat ieder ziekenhuis dat standaard in huis heeft.
quote:Op dinsdag 5 maart 2019 01:49 schreef Bamboee het volgende:
wat ontzettend knap dat je hier de vragen van je mede-FOK!kers wilt en kunt beantwoorden. Daar heb ik heel veel respect voor.
Ik hoop dat je de muur om je heen langzaamaan kunt laten afbrokkelen zodat je de mensen die belangrijk voor je zijn, dichterbij durft te laten komen. <3
dat komt vast goedDaarnaast vraag ik me vooral af hoe jij nu, 11 jaar later, over de dader denkt. Iets genuanceerder of zijn er nog steeds wraakgevoelens of iets dergelijks?
En verder, het is niet zozeer een vraag voor VWJW, maar meer iets wat ik zelf opmerk in dit topic: dat mensen geneigd zijn om te hopen dat het slachtoffer ooit weer op een normale manier van seksualiteit kan genieten. Ik vind dat ergens best een soort 'tunnelvisie', bekeken vanuit een normale sekualiteitsbeleving, dat seks iets is dat voor iedereen nu eenmaal 'moet'.
VWJW gaf volgens mij eerder al aan dat ze voor deze gebeurtenis al moeite had met intimiteit, en ik kan me goed voorstellen dat dat er nu ook niet meer inzit - en dat dat ook niet erg hoeft te zijn als ze het idee heeft toch niets daaraan te missen.
Dus toch een vraag; ben je nog bezig met relaties/seksualiteit, vind je het jammer dat dat er misschien niet meer inzit, of heb je er vrede mee dat dat geen normaal onderdeel van je leven zal zijn?
Alleen heel veel respect dat je dit doet.
de vraag is inderdaad al eerder gesteld. Ik had sowieso al problemen met het aangaan van een relatie, dat probleem is er niet kleiner op geworden zullen we maar zeggen..quote:Op dinsdag 5 maart 2019 11:36 schreef de_boswachter het volgende:
Ik weet niet of die vraag hier al eerder gesteld is, maar waar ik vooral benieuwd naar ben; kun je je na zo'n afschuwelijk iets nog hechten aan mensen? Ik bedoel; je vertrouwen in de mensheid moet nihil zijn (geweest). En met een relatie bijvoorbeeld, hoe gaat zoiets in z'n werk.
Daarnaast vraag ik me vooral af hoe jij nu, 11 jaar later, over de dader denkt. Iets genuanceerder of zijn er nog steeds wraakgevoelens of iets dergelijks?
Mijn muur is torenhoog geworden, ik denk dat ik er wel klaar voor ben om een relatie aan te durven, maar dan moet je ook nog iemand tegenkomen. Laat ik nou niet bepaald situaties opzoeken..
Het heeft erg geholpen om naar de zittingen te gaan en daar te ervaren hoe raar deze meneer in het leven staat. Hij is behoorlijk de weg kwijt zullen we maar zeggen. Het helpt niet dat hij alles ontkent en absoluut beweert dat dit nooit gebeurd is en dat hij erin geluisd is door de politie en het OM. Hij is het slachtoffer in deze. Ik ben dan ook erg benieuwd hoe hij er nu tegenover staat en ga sowieso naar de volgende TBS verlengingszitting.
Ik ervaar geen wraakgevoelens, wraak is een vieze emotie waar jezelf nooit beter van wordt, is mijn mening
zoals je inderdaad al aangeeft, wat je niet kent mis je niet. Seksualiteit heeft zo'n kleine ruimte in mijn leven dat ik het nauwelijks mis. Ik mis wel intimiteit, maar sta er toch nauwelijks voor open. Ik ben het als het ware "verleerd".quote:
Ten eerste heb ik bewondering voor hoe je gehandeld hebt in de nacht zelf.
En verder, het is niet zozeer een vraag voor VWJW, maar meer iets wat ik zelf opmerk in dit topic: dat mensen geneigd zijn om te hopen dat het slachtoffer ooit weer op een normale manier van seksualiteit kan genieten. Ik vind dat ergens best een soort 'tunnelvisie', bekeken vanuit een normale sekualiteitsbeleving, dat seks iets is dat voor iedereen nu eenmaal 'moet'.
VWJW gaf volgens mij eerder al aan dat ze voor deze gebeurtenis al moeite had met intimiteit, en ik kan me goed voorstellen dat dat er nu ook niet meer inzit - en dat dat ook niet erg hoeft te zijn als ze het idee heeft toch niets daaraan te missen.
Dus toch een vraag; ben je nog bezig met relaties/seksualiteit, vind je het jammer dat dat er misschien niet meer inzit, of heb je er vrede mee dat dat geen normaal onderdeel van je leven zal zijn?
Ik hoop wel iemand tegen te komen bij wie ik mij durf te laten gaan en mezelf te zijn.
graag gedaan.quote:
Heftig. Bedankt voor het delen van je verhaal.
Op een bepaald moment heeft hij inderdaad gezegd dat ik moest stoppen met vechten anders zou hij mij "doodmaken". Op dat moment heb ik letterlijk tegen mijzelf gezegd: ok, geef je maar over, hier kom je ook wel weer overheen. Ik ben gestopt met vechten en ben op mijn ademhaling gaan letten. Ik ben langzamer en dieper gaan ademhalen en ik merkte vervolgens dat hij zijn ademhaling aan de mijne aanpaste. Op het moment dat ik rustig was en mij ontspande,ritste hij zijn gulp open. Ik heb me geprobeerd af te sluiten en voor te bereiden op het moment. Op dat moment hoorde ik een paar meisjes zingen en lachen op een andere verdieping. Ik heb vervolgens toch weer keihard gegild en geroepen en met mijn voeten op de grond gestampt. Op dat moment merkte ik dat hij mij losliet, opstond en uit de lift stapte. Ik ben opgestaan, heb de sleutels gepakt (in het sleutelringetje om de sleutels niet meer de bevuilen met mijn DNA en geen bloed te verwijderen) en heb de lift naar beneden gestuurd. Daar bleek niemand meer te zijn. Ik ben naar de camera gelopen en heb gezwaaid. (Vraag me niet waarom ik gezwaaid hebquote:
ben je bang geweest dat hij jou zou vermoorden toen hij zich aan je opdrong?
) Ik ben naar buiten gelopen en heb geprobeerd een paar auto's tegen te houden omdat ik geen telefoon meer had. Helaas stopt er niemand voor een wild zwaaiende bebloede vrouw midden in de nacht...Gelukkig stond er toen nog een telefooncel vlakbij de flat, ik ben op zoek gegaan naar kleingeld in mijn beurs zodat ik mijn zus kon bellen. Toen pas besefte ik dat ik 112 moest bellen en dat dat gratis is. Op het moment dat de ambulance kwam ben ik in elkaar gezakt in de telefooncel. Heel raar hoe je dan nadenkt en juist een naaste wil bellen in plaats van 112. Ik begreep dat nooit als ik hoorde dat mensen dat deden, totdat ik het zelf ook deed.
ik ben er dan ook geen voorstander van dat telefooncellen verdwenen zijn. Ik had dan waarschijnlijk bij iemand moeten gaan aanbellen.
Geen vraag, alleen maar respect voor jou.quote:
Hallo allemaal,
In de nacht van 15 op 16 maart 2008 ben ik slachtoffer geweest van een zedendelict, door een vreemde.
De dader is dezelfde nacht op het politiebureau gearresteerd en in voorarrest geplaatst. In de maanden erna, is hij veroordeeld in mijn zaak tot 3,5 jaar detentie. Het OM en de dader gingen in hoger beroep waarbij er meerdere zaken bij elkaar gepakt werden en hij nu voor 8 jaar detentie en gedwongen TBS veroordeeld werd. De dader is vervolgens nog in cassatie gegaan, maar de veroordeling bleef bestaan.
Inmiddels zit hij 6 jaar in TBS en zal binnenkort de 3e verlengingszitting zijn. Ik ben bij alle zittingen aanwezig geweest en ook bij de eerste verlengingszitting. Vorige zitting zat ik mentaal niet sterk genoeg in mijn vel en ben ik niet geweest, de volgende zitting wil ik wel weer bijwonen.
Stel hier je vragen, ik zal proberen overal antwoord op te geven.
Linkjes naar een nieuwsbericht en de uitspraken
https://www.om.nl/vaste-onderdelen/doorsturen/@:26884/8-jaar/
https://linkeddata.overhe(...)back=&dates=&fields=
https://linkeddata.overhe(...)back=&dates=&fields=
En mijn mening dat het Nederlandse strafrecht te mild is voor dit soort gasten en dat ie onder een trein mag komen op de dag ie vrij komt.
Wat stoer ben je Mag ik vragen of je nu met een "wapen" rondloopt?
Wat ik me heel goed kan begrijpen.
nee nooit, in geen enkele vorm. Een 'wapen' kan alleen maar tegen je gebruikt wordenquote:
Tof dat je jouw verhaal wilt delen!
Mag ik vragen of je nu met een "wapen" rondloopt?
Wat ik me heel goed kan begrijpen.
Dat is helemaal waar, maar ik kan begrijpen dat je jezelf wilt verdedigen na zo'n ervaring.quote:
[..]
nee nooit, in geen enkele vorm. Een 'wapen' kan alleen maar tegen je gebruikt worden
Maar succes verder, ik gun je van harte een mooie toekomst toe en bedankt dat je dit met ons wilde delen.
Is er ooit meer bekend geworden over zijn gedachtengang op het moment dat hij zelf naar de politie is gegaan? Je zou denken dat hij zich juist een poos gedeisd zou houden na zo'n gebeurtenis.quote:
Het heeft erg geholpen om naar de zittingen te gaan en daar te ervaren hoe raar deze meneer in het leven staat. Hij is behoorlijk de weg kwijt zullen we maar zeggen.
Dat je ook toen nog die tegenwoordigheid van geest had joh. Ik snap eigenlijk wel dat hij denkt dat hij erin geluisd is, een undercoveragente had het niet beter kunnen doen!quote:
Ik ben opgestaan, heb de sleutels gepakt (in het sleutelringetje om de sleutels niet meer de bevuilen met mijn DNA en geen bloed te verwijderen)
Ik wens je het allerbeste.
Bedankt. Het ga je goed.
- zorg dat je altijd voorbereid bent op het ergste, maak een mental image in je hoofd hoe je zalquote:
Wat zou je vrouwen willen adviseren die in een zelfde situatie terecht komen?
reageren en wat je nodig hebt.
- zorg dat je telefoon altijd voldoende accu heeft en dat deze aanstaat
- let goed op, zodat je een signalement kan geven
- heb vertrouwen in je eigen kracht en zorg dat je niet blijft hangen in zelfmedelijden
- neem hulp aan van slachtofferhulp en vraag naar een andere hulpverlener als je geen klik hebt
- wacht niet te lang met het aanpakken van de gevolgen van het situatie, als je te lang wacht kan
het zomaar zo zijn dat je PTSS niet meer te behandelen is
- zie jezelf niet als slachtoffer maar zoals eerder al iemand aangaf: als overlever / survivor
- maak gebruik van het fonds voor slachtoffers van geweldsmisdrijven, daar is het voor.