[Vraag wat je wil] aan een slachtoffer van een zedenmisdrijf

Welkom bij een nieuw deel van "Vraag wat je wil".

Soms vraag je je wel eens af hoe bepaalde zaken in elkaar steken, hoe zou het zijn om een specifiek beroep te hebben. Wat beweegt mensen met een bijzondere hobby. Daarom hebben wij deze reeks op FOK! in het leven geroepen. Hier bieden wij mensen extra anonieme mogelijkheid om vragen te beantwoorden. De personen die zich kunnen opgeven in dit topic: GC / [Vraag wat je wil]: een inventarisatie. (andere feedback mag ook in dat topic). krijgen toegang tot het VraagWatJeWil account en kunnen via dit account een paar dagen vragen van jullie beantwoorden. Dit account blijft van de persoon totdat het volgende deel in de reeks geopend wordt.

Dit deel kunnen we vragen stellen aan iemand die slachtoffer is geweest van een zedenmisdrijf. Vraag hier bijvoorbeeld wat dit met iemands leven doet, hoe ze er mee omgaat en of haar vertrouwen in de maatschappij ooit terug gekeerd is.

Wacht even totdat de ondervraagde zichzelf introduceert alvorens te reageren.

Hallo allemaal,
In de nacht van 15 op 16 maart 2008 ben ik slachtoffer geweest van een zedendelict, door een vreemde.

De dader is dezelfde nacht op het politiebureau gearresteerd en in voorarrest geplaatst. In de maanden erna, is hij veroordeeld in mijn zaak tot 3,5 jaar detentie. Het OM en de dader gingen in hoger beroep waarbij er meerdere zaken bij elkaar gepakt werden en hij nu voor 8 jaar detentie en gedwongen TBS veroordeeld werd. De dader is vervolgens nog in cassatie gegaan, maar de veroordeling bleef bestaan.

Inmiddels zit hij 6 jaar in TBS en zal binnenkort de 3e verlengingszitting zijn. Ik ben bij alle zittingen aanwezig geweest en ook bij de eerste verlengingszitting. Vorige zitting zat ik mentaal niet sterk genoeg in mijn vel en ben ik niet geweest, de volgende zitting wil ik wel weer bijwonen.

Stel hier je vragen, ik zal proberen overal antwoord op te geven.

Linkjes naar een nieuwsbericht en de uitspraken
https://www.om.nl/vaste-onderdelen/doorsturen/@26884/8-jaar/

https://linkeddata.overhe(...)back=&dates=&fields=

https://linkeddata.overhe(...)back=&dates=&fields=

quote:

Op maandag 4 maart 2019 13:01 schreef Seven. het volgende:
Allereerst.. wat klote dat je dit mee hebt moeten maken. Merk je, bijna 11 jaar na deze misdaad, nog steeds de gevolgen hiervan? En kun jij bij de verlengingszitting een slachtofferverklaring voorlezen of is dat niet aan de orde bij verlengingszittingen?

Ik ben in de periode erna gediagnosticeerd met PTSS en heb een zeer effectieve EMDR therapiesessie gehad, waardoor mijn herinneringen veel minder emotioneel gekleurd zijn. Het gaat nu heel goed met me,maar er is iedere dag nog wel iets waardoor ik eraan denk bv door iets op de radio of op tv, of een nieuwsbericht.

Ik heb bij de zitting voor het hoger beroep een slachtofferverklaring voorgelezen, bij de TBS zittingen komt dit niet aan de orde, omdat deze zittingen puur en alleen over de dader gaan.

quote:

Op maandag 4 maart 2019 13:03 schreef Bosbeetle het volgende:
Als eerste echt super dat je dit überhaupt wil doen, erg heftig verhaal zeg!

Mijn vraag stond eigenlijk al in de OP maar ben na zoiets niet volledig je vertrouwen in de mensheid kwijt? En als tweede vraag durf je nog wel een lift in, en zo nee hoe ga je om met zoiets kan dat uberhaupt?

Tijdens mijn opvoeding ben ik met verbaal geweld, dreigementen en (licht) seksueel misbruik geconfronteerd, mijn vertrouwen had dus al een flinke klap gekregen. Maar juist dat verleden heeft mij sterker gemaakt waardoor ik dit goed kon verwerken.

Ik heb nog 10 jaar in dezelfde flat gewoond en ben nog regelmatig met dezelfde lift gegaan. Dit was de eerste keren erg confronterend, ik stelde me voor hoe ik op die vloer gelegen heb en gevochten heb.

quote:

Op maandag 4 maart 2019 13:03 schreef klappernootopreis het volgende:
Hoe ver ben je met de verwerking en heb je wraakgevoelens of voel je juist angst?

het feit dat de dader gepakt is en vast zit, heeft ervoor gezorgd dat ik minder angst ervaar dan wanneer de dader nog rond zou lopen. Maar waar ik vroeger nooit bang was, ben ik dat nu wel vaker.
Ik heb al heel snel aangegeven dat ik geen slachtoffer wilde zijn en me daar ook niet naar wilde gedragen.
Wraak heb ik nooit gevoeld, misschien juist omdat ik naar de zittingen ben geweest en ervaren heb hoe raar de gedachtegang van deze man is.

quote:

Op maandag 4 maart 2019 13:04 schreef onlogisch het volgende:
Heftig

In hoeverre heeft dit je verdere leven bepaald? Hoe oud was je toen dit gebeurde? En heb je in de loop der tijd antwoorden kunnen vinden op vragen die ongetwijfeld in je zijn opgekomen?

ik was 32 en was die nacht voor het eerst sinds lange tijd weer eens gaan stappen, een avond waarop ik mij juist heel erg goed voelde en het enorm naar mijn zin had gehad.
Ondanks dat ik al snel weer aan het werk was, mij heel sterk voordeed, bleek ik er meer last van te hebben dan ik wilde toegeven. Ik ben in de 2 jaar die volgden bijna 15 kg bijgekomen, omdat ik mijn angst en verdriet, boosheid probeerde te sussen met eten.

Ik ben erg nieuwsgierig van aard, dat was dan ook de reden dat ik naar de zittingen wilde. Ik heb daar heel veel antwoorden gekregen. Maar ook veel vragen en soms frustraties omdat ik als slachtoffer veel minder rechten leek te hebben als de dader.

quote:

Op maandag 4 maart 2019 13:08 schreef klappernootopreis het volgende:

[..]

Zo'n sessie, wat moet ik me daar bij voorstellen? En die "kleuring" van emotie, hoe reageert je familie daar op?

in mijn geval ben ik bij een psychotherapeut geweest, waarbij ik mijn verhaal tot in detail moest herhalen en dan op momenten dat ik het te kwaad kreeg, door een koptelefoon tikjes kreeg te horen die afwisselend links en rechts waren en ik ook naar een bewegende vinger moest kijken. Tijdens die tikjes merkte ik dan al dat de emotie langzamerhand verder weg leek te gaan. Iedere keer opnieuw moest ik dan het verhaal vertellen en iedere keer bleek dat mijn emoties minder werden, tot ik uiteindelijk het verhaal kon vertellen zonder te huilen en het leek als of ik naar een striptekening keek van de situatie. Heel apart om mee te maken! En bij mij is dit uiterst effectief en blijvend gebleven.

quote:

Op maandag 4 maart 2019 13:10 schreef Softfeel het volgende:
Heftig maar zeker moedig dat je dit doet!

Heeft deze gebeurtenis veel uitwerking of gevolgen voor je relatie?
Of hoe sta je er nu in met een relatie als die er is?

ik had toen geen relatie. En ik heb nog steeds geen relatie. Ik heb mij op dat gebied volledig afgesloten. Ik had al moeite met intimiteit en dat is eigenlijk alleen nog maar verergerd. In de afgelopen jaren denk ik dat ik meer open sta en dat ik maar niemand tegenkom, maar als ik heel eerlijk ben, denk ik dat mijn muur nog steeds fier rechtop staat..

quote:

Op maandag 4 maart 2019 13:11 schreef Monopoly het volgende:
Heftig.
Heb je lang moeten wachten op zekerheid dat er geen aids/soa's en eventueel een zwangerschap aanwezig was?

quote:

Op maandag 4 maart 2019 13:11 schreef Monopoly het volgende:
Heftig.
Heb je lang moeten wachten op zekerheid dat er geen aids/soa's en eventueel een zwangerschap aanwezig was?

Tijdens het verhoor werd mij niets over de dader verteld, er werd mij ook niets geadviseerd. Even voor de duidelijkheid, ik ben gepenetreerd door zijn vingers, en vlak nadat hij zijn rits van zijn broek los maakte, hoorde ik buiten de lift gepraat en gelach. Ik ben toen hard gaan schreeuwen en gillen en toen is hij er vandoor gegaan. Gelukkig ben ik dus niet gepenetreerd met zijn penis. Toen ik bij mijn huisarts kwam voor controle van mijn dichtgeslagen oog, hebben we het wel gehad over SOA testen maar tot de conclusie gekomen dat ik nihil risico liep. Bij de eerste zitting bleek echter dat deze heer al vaker was veroordeeld voor verkrachtingen en dat hij een fervent hoerenloper was. Hij was dakloos en hij was zijn bebloede pleister verloren in de lift, die aan zijn gebruikte vinger had gezeten. De paniek sloeg mij toen om mijn hart en ik heb nog dezelfde dag alle mogelijke SOA testen laten uitvoeren. Die waren gelukkig allemaal negatief. Maar ik was enórm boos op de rechercheurs...

quote:

Op maandag 4 maart 2019 13:15 schreef C.L.Werner het volgende:
Wat vind je er van dat zo iemand maar blijft procederen?

moeilijk.. vooral omdat de dader telkens het woord krijgt, vooral onzin uitslaat en ik als slachtoffer alleen 1x een verklaring mocht voorlezen. In deze verklaring mocht niets over het delict staan, niets over de dader of de gebeurtenis, alleen maar wat het met mij gedaan had..verschrikkelijk moeilijk

quote:

Op maandag 4 maart 2019 13:20 schreef Dotteke het volgende:
Respect, voor jou. Hoe denk je er mee om te gaan als hij vrij is en je komt hem weer tegen?
Ik zou alsnog helemaal gek worden. In Nederland is het zo dat de dader vaak mee geholpen beschermd wordt als de dader, heb jij dit ook ervaren?

Mijn dochter(18) heeft ook te maken met een zedendelict, alleen heeft zij dit niet overleefd

Waar ik reageer is eigenlijk de straf die de dader heeft gekregen
Ik kijk hier van op de dader die dit bij mijn dochter heeft gedaan heeft maar 3 jaar en tbs gekregen.
Ben wel blij dat de dader die dit bij jou heeft gedaan veel langer heeft gekregen. Maar ik snap van die hele strafmaat in Nederland niets.

wat verschrikkelijk dat je dochter en jij dit hebt moeten meemaken...

de straf die hij gekregen heeft is een opeenstapeling van meerdere veroordelingen. ZIj hebben een aantal zaken tegelijkertijd behandeld, waaronder 2 verkrachtingen, meerdere aanrandingen, bezit van kinderporno en nog wat zaken. Hij heeft uiteindelijk slechts 4,5 jaar gezeten toen hij naar de TBS kliniek is gegaan.

quote:

Op maandag 4 maart 2019 13:21 schreef klappernootopreis het volgende:

[..]

Het lijkt mij wel een lapmiddel, want je raakt die ervaring nooit meer kwijt.

nee klopt

quote:

Op maandag 4 maart 2019 13:28 schreef klappernootopreis het volgende:

[..]

Sta je nu ook verder weg van persoonlijke vrienden, meer afstandelijk?

nee gelukkig niet. Maar naar mannen toe ben ik (nog) afstandelijker geworden