OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Een topic voor en door ouders van kinderen in de kleuterleeftijd. Voor het delen van ervaringen en meer!
Voor de vierjarigen.
En de vijfjarigen mogen ook meedoen. En ook bijna kleuters en net geen kleuters meer.
Voor de vierjarigen.
En de vijfjarigen mogen ook meedoen. En ook bijna kleuters en net geen kleuters meer.
Kwak
Laatste post:
zou een blaasinstrument wel leuk vinden, of viool net als zijn vader 
Kinderkoor wil hij niet 
Nee een keer gezien denk ik? Geen idee! Vind het wel grappigquote:Op zondag 20 januari 2019 21:15 schreef Franny_G het volgende:
Judo is ook erg leuk. I kreeg op haar vorige school iedere week judoles (verlengde schooldagen). Ze vond het wel leuk maar 'gewoon' gym en dansen leuker. Nou, weten we dat ook weer. Maat tzt is het voor IJsje misschien wel wat.
Hoe komt hij bij Tuba trouwens? Keer gezien en meteen verkocht? Of speelt iemand die jullie kent het?
zou een blaasinstrument wel leuk vinden, of viool net als zijn vader Kinderkoor wil hij niet
Kwak
Hoera voor dempers!quote:Op maandag 21 januari 2019 20:22 schreef Burdie het volgende:
Zouden de buren dat ook leuk vinden, Kwak?
Maar seriously, de buren hebben net twee rottweilerpups en een chihuahua die de hele dag blaffen, en glennis grace op volume 80 dus een beetje tuba kan er nog wel bij
Kwak
Ja hoor, lijkt me dat het ook wel moet kunnen. Beetje geven en nemen. .
Maar serieus, dat klinkt niet leuk, kwak, die buren.
Het is niet echt handig als je kind alleen maar jurken aan wil, een hekel heeft aan leggings en alleen maillots aan wil, maar tegelijkertijd een gigantische koukleum is. Ik heb al een paar keer met een rillende I richting school gelopen, in de klas zelf ook nog half klappertanden. Terwijl ze verder wel helemaal goed ingepakt is.
Maar, die Gorgels komen dus goed van pas. Want vanmiddag liep I haar kamer in nadat ze in bad was geweest en daar lagen ineens drie kledingsetjes op de grond klaar. Huh, hoe kan dat nou, wie heeft dat nou gedaan. Ik ook verbaasd doen. Zou het misschien een Gorgel zijn?? Die het leuk vindt uit te zoeken wat I aan moet, omdat hij bezorgd om haar is vanwege de kou?? I vond de kledingkeuze natuurlijk op slag in een woord fantastisch. Toevallig wel drie keer een setje waar een broek bij betrokken was. Geen probleem. Komende drie dagen gaat ze de Gorgel kleding dragen.
. .
. Maar serieus, dat klinkt niet leuk, kwak, die buren.
Het is niet echt handig als je kind alleen maar jurken aan wil, een hekel heeft aan leggings en alleen maillots aan wil, maar tegelijkertijd een gigantische koukleum is. Ik heb al een paar keer met een rillende I richting school gelopen, in de klas zelf ook nog half klappertanden. Terwijl ze verder wel helemaal goed ingepakt is.
Maar, die Gorgels komen dus goed van pas. Want vanmiddag liep I haar kamer in nadat ze in bad was geweest en daar lagen ineens drie kledingsetjes op de grond klaar. Huh, hoe kan dat nou, wie heeft dat nou gedaan. Ik ook verbaasd doen. Zou het misschien een Gorgel zijn?? Die het leuk vindt uit te zoeken wat I aan moet, omdat hij bezorgd om haar is vanwege de kou?? I vond de kledingkeuze natuurlijk op slag in een woord fantastisch. Toevallig wel drie keer een setje waar een broek bij betrokken was. Geen probleem. Komende drie dagen gaat ze de Gorgel kleding dragen.
. .
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Gorgels?
Leuk kwak!
O zit op musicalles. Zingen en dansen dus. Eerst vond ze het prachtig, maar van de winter had ze ineens enorme tegenzin. Waar we na veel praten en proberen achterkwamen, was dat ze het stom vond dat ze iets niet in 1x kan. Nu gaat het iets beter maar toch elke week tegenzin maar als ze er is, vind ze het wel leuk. En als ik dan na afloop weer vraag hoe het was, was echt weer saai. Schiet mij maar lek.
We gaan trouwens kijken of ze hoogbegaafd is. Ze tikt voorlopig elk hokje af. En als ze dan met 6 jaar hier naar school gaat en dan met een enorme voorsprong begint, dan is er grote kans dat ze zich rotverveelt. Mocht ze hoogbegaafd zijn, dan maakt dat mogelijk om extra middelen te krijgen. Dus we gaan het proberen.
Ik kan haar ontwikkeling nu echt niet bijhouden. Vind het ineens lastig worden om al haar vragen te beantwoorden, en haar logica te begrijpen. Ze maakt zulke grote sprongen in haar redenatie dat ik soms niet weet wat ik er mee aan moet.
Zo vertelden we hoe elk mens uit een mane n een vrouw/vadermoeder wordt geboren. Zit ze 10 tellen stil en zegt ze: maar hoe zijn de eerste pappa en mamma dan ontstaan? Gewoon even in 10 sec naar de start van de mensheid redeneren. Die zag ik niet aankomen.
Leuk kwak!
O zit op musicalles. Zingen en dansen dus. Eerst vond ze het prachtig, maar van de winter had ze ineens enorme tegenzin. Waar we na veel praten en proberen achterkwamen, was dat ze het stom vond dat ze iets niet in 1x kan. Nu gaat het iets beter maar toch elke week tegenzin maar als ze er is, vind ze het wel leuk. En als ik dan na afloop weer vraag hoe het was, was echt weer saai. Schiet mij maar lek.
We gaan trouwens kijken of ze hoogbegaafd is. Ze tikt voorlopig elk hokje af. En als ze dan met 6 jaar hier naar school gaat en dan met een enorme voorsprong begint, dan is er grote kans dat ze zich rotverveelt. Mocht ze hoogbegaafd zijn, dan maakt dat mogelijk om extra middelen te krijgen. Dus we gaan het proberen.
Ik kan haar ontwikkeling nu echt niet bijhouden. Vind het ineens lastig worden om al haar vragen te beantwoorden, en haar logica te begrijpen. Ze maakt zulke grote sprongen in haar redenatie dat ik soms niet weet wat ik er mee aan moet.
Zo vertelden we hoe elk mens uit een mane n een vrouw/vadermoeder wordt geboren. Zit ze 10 tellen stil en zegt ze: maar hoe zijn de eerste pappa en mamma dan ontstaan? Gewoon even in 10 sec naar de start van de mensheid redeneren. Die zag ik niet aankomen.
Dat soort vragen herken ik wel van I. Die gaat ook snel naar de kern en denkt zelf door.
Maar het is fijn als je haar kan bieden wat ze nodig heeft. Bedenk wel dat op deze leeftijd iets testen nog niet wil zeggen dat het dan voor altijd zo is. Hersenen in ontwikkeling kunnen een soort 'spurt' maken om dan weer meer stil te staan. Heel betrouwbaar is het in die zin niet.
Maar het is fijn als je haar kan bieden wat ze nodig heeft. Bedenk wel dat op deze leeftijd iets testen nog niet wil zeggen dat het dan voor altijd zo is. Hersenen in ontwikkeling kunnen een soort 'spurt' maken om dan weer meer stil te staan. Heel betrouwbaar is het in die zin niet.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Nee ben ik me idd van bewust. Het zal mij persoonlijk ook weinig uitmaken. Wij kunnen goed met haar omgaan en weten waar haar uitdagingen liggen. Het is meer dat de weg naar extra uitdagingen og ondersteuning dan een stuk korter is. Puur bureaucratisch dus. Ik ken het systeem hier inmiddels :´)
Dat is niet waar trouwens. Een ontwikkelingsvoorsprong blijft, het kind kan alleen zich gaan aanpassen als het niet voldoende uitgedaagd wordt. Maar onderliggend blijft de intelligentie echt hetzelfde, of het er nou uitkomt of niet.quote:
Dat soort vragen herken ik wel van I. Die gaat ook snel naar de kern en denkt zelf door.
Maar het is fijn als je haar kan bieden wat ze nodig heeft. Bedenk wel dat op deze leeftijd iets testen nog niet wil zeggen dat het dan voor altijd zo is. Hersenen in ontwikkeling kunnen een soort 'spurt' maken om dan weer meer stil te staan. Heel betrouwbaar is het in die zin niet.
(Sorry heb me er recentelijk echt heel erg in verdiept ivm Melba, en dit is een van de “myths” over hoogbegaafdheid bij kinderen)
Kwak
Klopt helemaal. (Wij hebben er nu ook mee te maken met Oudste, inclusief alle shitload aan ellende die erbij hoort helaas.quote:
[..]
Dat is niet waar trouwens. Een ontwikkelingsvoorsprong blijft, het kind kan alleen zich gaan aanpassen als het niet voldoende uitgedaagd wordt. Maar onderliggend blijft de intelligentie echt hetzelfde, of het er nou uitkomt of niet.
(Sorry heb me er recentelijk echt heel erg in verdiept ivm Melba, en dit is een van de “myths” over hoogbegaafdheid bij kinderen)
)[ Bericht 0% gewijzigd door L-E op 22-01-2019 10:12:29 ]
Room, voor alle vragen die wij niet kunnen beantwoorden roepen we de hulp van Google in. Of Siri! 'Siri een bacterie kun je met het blote oog niet zien maar zijn ze wel zichtbaar als je er 140 op elkaar zet?' 'Ik heb je vraag niet goed begrepen..' 'JE KAN HET OOK GEWOON ZEGGEN ALS JE HET NIET WEET HOOR' 
Welke shitload?quote:Op dinsdag 22 januari 2019 10:06 schreef L-E het volgende:
[..]
Klopt helemaal. (Wij hebben er nu ook mee te maken met Oudste, inclusief alle shitload aan ellende die erbij hoort helaas.
Geen sorry hoor. Vooral vanwege mijn werk verdiep ik me erin dus ik blijf graag op de hoogte. Daarom ga ik er ook even op in: het is toch niet voor niets dat 'ontwikkelingsvoorsprong' wordt gebruikt voor kleuters ipv 'hoogbegaafdheid'?quote:
[..]
Dat is niet waar trouwens. Een ontwikkelingsvoorsprong blijft, het kind kan alleen zich gaan aanpassen als het niet voldoende uitgedaagd wordt. Maar onderliggend blijft de intelligentie echt hetzelfde, of het er nou uitkomt of niet.
(Sorry heb me er recentelijk echt heel erg in verdiept ivm Melba, en dit is een van de “myths” over hoogbegaafdheid bij kinderen)
Er is zo'n groot gebied nog tussen 'bovengemiddeld intelligent' en 'hoogbegaafd' en die precieze verschillen lijken me bij kleuters erg moeilijk aan te geven.
De vraag is ook met welk doel? Het is de moeilijke afweging tussen je kind niet tekort willen doen en tegelijk ook niet teveel verwachtingen en druk scheppen. Juist als dingen als faalangst en perfectionisme spelen, kan dat een valkuil zijn. Ik zie het bij mij op school echt zo heel erg vaak.
Kinderen met een intelligentie boven het gemiddelde kunnen daar op vastlopen op school, terwijl een extreem hoogbegaafd kind daar geen last van heeft en andersom. Complexe materie.
Ik kan het me ivm Melba overigens heel goed voorstellen dat je ermee bezig bent, omdat uit wat ik lees je wel kunt opmaken dat zijn voorsprong (op een aantal terreinen) iets van 2 jaar is. Dat is dermate groot dat je er wel iets mee moet. Hoe schat jij dat in?
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Ik wil niet in details treden, omdat hij ook recht heeft op privacy. Laten we het er op houden dat het leven hem erg zwaar valt.quote:
Ach. Arme grote van jou. Even een virtuele knuffel.quote:
[..]
Ik wil niet in details treden, omdat hij ook recht heeft op privacy. Laten we het er op houden dat het leven hem erg zwaar valt.
Juist bij een erg begaafd kind zou ik zelf niet alles naar Siri doorverwijzen, maar veel meer bedenken, welke zoektermen zou je nodig hebben om dit te kunnen beantwoorden? Welke vragen zitten ee eigenlijk verstopt in je echte vraag, die je eerst zou moeten beantwoorden voor je je vraag weet? Hoe zou je dit in de praktijk kunnen testen? En zulks. Houd je ze ook nog wat langer bezig.
Verder ben ik denk ik te cynisch over het hele concept hoogbegaafdheid om me in te kunnen leven in de ‘testdrang’. Ik denk echt dat als we het concept anders zouden noemen, iets ‘negatiever’, er al zoveel minder mensen zouden willen testen. Maar goed. Misschien ook meer omdat ik het gevoel heb dat als kinderen rond 2,5-3 al redelijk kunnen lezen of rekenen het vaak al geopperd wordt terwijl ik dat ook weer niet echt zeldzaam is. Niet dat ik denk dant hoogbegaafdheid niet ‘bestaat’ ofzo, maar wel dat het soms op te eenzijdige kenmerken wordt geplakt en daardoor vroegtijdig problematiseert.
Nadenken over uitdaging en ontwikkeling is natuurlijk sowieso goed. En ontwikkelings- of gedragsproblematiek iets om in de gaten te houden. Maar alleen op basis van voorlopen qua vaardigheden / kennis / redenatievermogen al een conclusie trekken, lijkt me op de lange termijn meer kwaad doen dan goed.
Maar goed. Ik merk ook dat ikzelf die focus op intelligentie qua school ook echt bijzaak vind, misschien vormt dat mijn houding. En heb ik juist de verwachting dat al die factoren/punten op de schaal sowieso een plek in de klas moeten kunnen hebben (en iets dus pas als een probleem/diagnose/stempel benoemd wordt omdát het niet in het klaslokaal past, wat me verkeerd om geredeneerd lijkt).
Verder ben ik denk ik te cynisch over het hele concept hoogbegaafdheid om me in te kunnen leven in de ‘testdrang’. Ik denk echt dat als we het concept anders zouden noemen, iets ‘negatiever’, er al zoveel minder mensen zouden willen testen. Maar goed. Misschien ook meer omdat ik het gevoel heb dat als kinderen rond 2,5-3 al redelijk kunnen lezen of rekenen het vaak al geopperd wordt terwijl ik dat ook weer niet echt zeldzaam is. Niet dat ik denk dant hoogbegaafdheid niet ‘bestaat’ ofzo, maar wel dat het soms op te eenzijdige kenmerken wordt geplakt en daardoor vroegtijdig problematiseert.
Nadenken over uitdaging en ontwikkeling is natuurlijk sowieso goed. En ontwikkelings- of gedragsproblematiek iets om in de gaten te houden. Maar alleen op basis van voorlopen qua vaardigheden / kennis / redenatievermogen al een conclusie trekken, lijkt me op de lange termijn meer kwaad doen dan goed.
Maar goed. Ik merk ook dat ikzelf die focus op intelligentie qua school ook echt bijzaak vind, misschien vormt dat mijn houding. En heb ik juist de verwachting dat al die factoren/punten op de schaal sowieso een plek in de klas moeten kunnen hebben (en iets dus pas als een probleem/diagnose/stempel benoemd wordt omdát het niet in het klaslokaal past, wat me verkeerd om geredeneerd lijkt).
Natuurlijk, begrijpelijk. Arme jongen.quote:
[..]
Ik wil niet in details treden, omdat hij ook recht heeft op privacy. Laten we het er op houden dat het leven hem erg zwaar valt.
Volgens mij is er een topic ook speciaal over hoogbegaafdheid, ik zal het eens opsnorren
OUD / Help mijn kind is slim! Hoe ga je om met hoogbegaafdheid? 2
OUD / Help mijn kind is slim! Hoe ga je om met hoogbegaafdheid? 2
disclaimer
Ik ben dan ook niet voor vroeg testen, maar er zijn tests die voor 6-jarigen wel een betrouwbaar beeld geven.quote:
[..]
Geen sorry hoor. Vooral vanwege mijn werk verdiep ik me erin dus ik blijf graag op de hoogte. Daarom ga ik er ook even op in: het is toch niet voor niets dat 'ontwikkelingsvoorsprong' wordt gebruikt voor kleuters ipv 'hoogbegaafdheid'?
Er is zo'n groot gebied nog tussen 'bovengemiddeld intelligent' en 'hoogbegaafd' en die precieze verschillen lijken me bij kleuters erg moeilijk aan te geven.
De vraag is ook met welk doel? Het is de moeilijke afweging tussen je kind niet tekort willen doen en tegelijk ook niet teveel verwachtingen en druk scheppen. Juist als dingen als faalangst en perfectionisme spelen, kan dat een valkuil zijn. Ik zie het bij mij op school echt zo heel erg vaak.
Kinderen met een intelligentie boven het gemiddelde kunnen daar op vastlopen op school, terwijl een extreem hoogbegaafd kind daar geen last van heeft en andersom. Complexe materie.
Ik kan het me ivm Melba overigens heel goed voorstellen dat je ermee bezig bent, omdat uit wat ik lees je wel kunt opmaken dat zijn voorsprong (op een aantal terreinen) iets van 2 jaar is. Dat is dermate groot dat je er wel iets mee moet. Hoe schat jij dat in?
Ik denk dat het vaak een middel is om school “mee” te krijgen. Als je al tegen dingen aanloopt.
Wil zelf graag de ECHA opleiding doen, vanuit interesse ivm werk ook, en hoop dan meer te leren.
Maar t idee van sprongen in ontwikkeling en variabele intelligentie schijnt echt wel een mythe te zijn. Kinderen met een hoogengaafd getest IQ kunnen om diverse redenen later minder gaan presteren, maar het IQ blijft min of meer hetzelfde.
Ik weet niet of Melba hoogbegaafd is, hij leest idd avi boekjes voor groep 3/4, is in andere gedragskenmerken ook wel vrij “klassiek” en dingen als in tweetallen van honderd terugtellen zijn ook niet echt typisch 4j3mnd. Maar zolang hij niet vastloopt ga ik er niks mee doen.
Hij roept wel nu al dat hij niet naar groep 3 wil want dan moet hij leren lezen, en hij heeft een vrij sterke fixee mindset, en daar wil ik wel wat mee eigenlijk. Dat is niet bevorderlijk voor schoolplezier en het leven namelijk.
Kwak
De term hoogbegaafdheid wordt juist heel negatief benaderd vaak. Mensen zijn vaak heel verontschuldigend erover, of maken voorbehoud.quote:
Juist bij een erg begaafd kind zou ik zelf niet alles naar Siri doorverwijzen, maar veel meer bedenken, welke zoektermen zou je nodig hebben om dit te kunnen beantwoorden? Welke vragen zitten ee eigenlijk verstopt in je echte vraag, die je eerst zou moeten beantwoorden voor je je vraag weet? Hoe zou je dit in de praktijk kunnen testen? En zulks. Houd je ze ook nog wat langer bezig.
Verder ben ik denk ik te cynisch over het hele concept hoogbegaafdheid om me in te kunnen leven in de ‘testdrang’. Ik denk echt dat als we het concept anders zouden noemen, iets ‘negatiever’, er al zoveel minder mensen zouden willen testen. Maar goed. Misschien ook meer omdat ik het gevoel heb dat als kinderen rond 2,5-3 al redelijk kunnen lezen of rekenen het vaak al geopperd wordt terwijl ik dat ook weer niet echt zeldzaam is. Niet dat ik denk dant hoogbegaafdheid niet ‘bestaat’ ofzo, maar wel dat het soms op te eenzijdige kenmerken wordt geplakt en daardoor vroegtijdig problematiseert.
Nadenken over uitdaging en ontwikkeling is natuurlijk sowieso goed. En ontwikkelings- of gedragsproblematiek iets om in de gaten te houden. Maar alleen op basis van voorlopen qua vaardigheden / kennis / redenatievermogen al een conclusie trekken, lijkt me op de lange termijn meer kwaad doen dan goed.
Maar goed. Ik merk ook dat ikzelf die focus op intelligentie qua school ook echt bijzaak vind, misschien vormt dat mijn houding. En heb ik juist de verwachting dat al die factoren/punten op de schaal sowieso een plek in de klas moeten kunnen hebben (en iets dus pas als een probleem/diagnose/stempel benoemd wordt omdát het niet in het klaslokaal past, wat me verkeerd om geredeneerd lijkt).
Ik vind ook dat school meer is dan intelligentie, maar het gaat erom dat kinderen die daadwerkelijk ver voorlopen soms zo weinig echte uitdaging meemaken, verkeers begrepen worden, dat ze motivatie voor leren verliezen, niet leren zich in te zetten, etc.
Ik heb daar zelf heel veel last van gehad (zonder label). Meisjes krijgen sowieso minder vaak een “diagnose” omdat ze zich meestal door hum sociale vaardigheden “naar het gemiddelde” gaan aanpassen. Jongens krijgen soms het stempel gedragsproblemen of ADD /ADHD, onterecht. Ik vind het best belangrijk om daar serieuze aandacht voor te hebben.
Overigens eens met het feit dat sommige mensen het al snel erg slim vinden, maar gezien onze familiehistorie en achtergrond acht ik de kans vrij groot dat ik me niks inbeeld
(Lezen met 2,5 komt vrij weinig voor trouwens, hoor! Woorden en zinnen althans. Melba las letters en cijfers met 1,5 maar dat waren echt nog geen woorden toen hij 2 was)
Kwak
Hebben die kinderen dat dan ook serieus, of vinden de ouders dat? Alle hb-gevallen die ik ken zijn kinderen met flinke problematiek, waarbij de ouders het doorgaans niet eens durven te zeggen omdat jan en alleman een mening heeft over hoogbegaafdheid en alles er omheen.quote:
Ik ken best wat mensen die het zien als een soort statussymbool dat hun kind "haabee" is. Erg irritant, vooral voor het kind denk ik, die daardoor enorm veel druk van kan ervaren.
Het lijkt me dat vooral de ouders dat vinden, maar ik ben geen expert en vind dat lastige materie. Ik ken iemand wier dochter volgens de test niet hb bleek te zijn. De moeder gaf toen de test de schuld, want het kind had faalangst en had "gewenste" antwoorden gegeven.quote:
[..]
Hebben die kinderen dat dan ook serieus, of vinden de ouders dat? Alle hb-gevallen die ik ken zijn kinderen met flinke problematiek, waarbij de ouders het doorgaans niet eens durven te zeggen omdat jan en alleman een mening heeft over hoogbegaafdheid en alles er omheen.
Sja, ik kan dan echt niet inschatten hoe het dan in elkaar zit (en wat de redenen er achter zijn).
Ik snap denk ik hoe Svane het bedoelt.
Hoogbegaafd zijn klinkt als een zegen voor veel mensen. Want je leert snel, je bent slim. Er alleen maar gekeken naar een heel klein deel van wat hoogbegaafd nou eigenlijk is.
De ouders met kinderen die echt een hoogbegaafd kind hebben zien de nadelen ervan. Dat het kind zover voorloopt dat het weinig aansluiting vindt bij leeftijdsgenootjes. Gedragsproblemen die typerend zijn voor hoogbegaafde kinderen. Maar ook vooroordelen naar de ouder toe. (Je pusht je kind. Ach elk kind is wel eens ergens snel in.)
Zo erg dat je eigenlijk niet eens meer durft te zeggen wat jouw begaafde kind kan, omdat je vooral negatieve reacties krijgt.
En daarom zou een iets negatiever woord voor hoogbegaafd handig zijn. Zodat het niet meer als alleen maar een positief iets gezien wordt. Maar dat er gesnapt wordt waar een ouder en kind tegenaan loopt.
Hoogbegaafd zijn klinkt als een zegen voor veel mensen. Want je leert snel, je bent slim. Er alleen maar gekeken naar een heel klein deel van wat hoogbegaafd nou eigenlijk is.
De ouders met kinderen die echt een hoogbegaafd kind hebben zien de nadelen ervan. Dat het kind zover voorloopt dat het weinig aansluiting vindt bij leeftijdsgenootjes. Gedragsproblemen die typerend zijn voor hoogbegaafde kinderen. Maar ook vooroordelen naar de ouder toe. (Je pusht je kind. Ach elk kind is wel eens ergens snel in.)
Zo erg dat je eigenlijk niet eens meer durft te zeggen wat jouw begaafde kind kan, omdat je vooral negatieve reacties krijgt.
En daarom zou een iets negatiever woord voor hoogbegaafd handig zijn. Zodat het niet meer als alleen maar een positief iets gezien wordt. Maar dat er gesnapt wordt waar een ouder en kind tegenaan loopt.
Toen ik zelf ooit getest werd (dat was wel op de middelbare school, ik was toen 14 of 15) waren de testen zo van opzet dat je niet in zo'n opzicht 'gewenste' antwoorden kon geven. En uit mijn testen kwam ook gewoon naar voren dat ik faalangst had, ook dat was gewoon uit de resultaten op te maken.quote:
[..]
Het lijkt me dat vooral de ouders dat vinden, maar ik ben geen expert en vind dat lastige materie. Ik ken iemand wier dochter volgens de test niet hb bleek te zijn. De moeder gaf toen de test de schuld, want het kind had faalangst en had "gewenste" antwoorden gegeven.
Sja, ik kan dan echt niet inschatten hoe het dan in elkaar zit (en wat de redenen er achter zijn).
Ik had (uit m'n hoofd) 3 dagen lang verspreid allerlei testen en aan de hand daarvan konden ze van alles opmaken. Het was dus niet 'zomaar even een testje', maar echt heel erg uitgebreid.
Ik weet niet hoe dat is bij een jong kind, die zullen misschien wat minder intensief testen doen, wat langer uit elkaar wellicht of iets dergelijks. Maar ik ga er vanuit dat ook jonge kinderen meerdere/uitgebreidere testen krijgen om een totaal beeld te verkrijgen?!
Ik bedoel vooral dat als zo'n test zegt: niet hoogbegaafd, en de ouders zeggen: wel hoogbegaafd, dat ik dan geen idee heb van wel of niet (maar wel geneigd ben te denken van niet, vooral als de ouders het wel interessant vinden om het te pas en te onpas overal bij te slepen).quote:
[..]
Toen ik zelf ooit getest werd (dat was wel op de middelbare school, ik was toen 14 of 15) waren de testen zo van opzet dat je niet in zo'n opzicht 'gewenste' antwoorden kon geven. En uit mijn testen kwam ook gewoon naar voren dat ik faalangst had, ook dat was gewoon uit de resultaten op te maken.
Ik had (uit m'n hoofd) 3 dagen lang verspreid allerlei testen en aan de hand daarvan konden ze van alles opmaken. Het was dus niet 'zomaar even een testje', maar echt heel erg uitgebreid.
Ik weet niet hoe dat is bij een jong kind, die zullen misschien wat minder intensief testen doen, wat langer uit elkaar wellicht of iets dergelijks. Maar ik ga er vanuit dat ook jonge kinderen meerdere/uitgebreidere testen krijgen om een totaal beeld te verkrijgen?!
Ik ben ook geneigd zo’n test wel te geloven als het zegt “geen HB”.
Maar: die dient bij jonge kinderen we afgenomen te worden door een specialist/psycholoog die verstand heeft van hoe kinderen te testen.
Anders heb je wel kans dat de faalangst of gewoon angst voor de tester en speelsheid de uitslag beinvloeden. In dat laatste geval geloof ik ouders best.
Ik heb hier bijv een kind dat thuis avi groep 3/4 leest maar bij de juf weigert te lezen. Die op school doet alsof hij niet kan tellen en per se niet mee wil doen met de taakjes van groep 2 (net gesprek gehad vanmiddag). Zo bang om het fout te doen, en om op te vallen. Ben heel blij dat ze wel zien wat hij kan, desondanks, en meedenken hoe wel hem positief kunnen stimuleren. (Ze pushen niet, juf verkende alleen de eerste weken wat hij al kon en wat nog niet)
[ Bericht 22% gewijzigd door kwakz0r op 22-01-2019 18:35:58 ]
Maar: die dient bij jonge kinderen we afgenomen te worden door een specialist/psycholoog die verstand heeft van hoe kinderen te testen.
Anders heb je wel kans dat de faalangst of gewoon angst voor de tester en speelsheid de uitslag beinvloeden. In dat laatste geval geloof ik ouders best.
Ik heb hier bijv een kind dat thuis avi groep 3/4 leest maar bij de juf weigert te lezen. Die op school doet alsof hij niet kan tellen en per se niet mee wil doen met de taakjes van groep 2 (net gesprek gehad vanmiddag). Zo bang om het fout te doen, en om op te vallen. Ben heel blij dat ze wel zien wat hij kan, desondanks, en meedenken hoe wel hem positief kunnen stimuleren. (Ze pushen niet, juf verkende alleen de eerste weken wat hij al kon en wat nog niet)
[ Bericht 22% gewijzigd door kwakz0r op 22-01-2019 18:35:58 ]
Kwak
Dat O meer dan gemiddeld intelligent is, is wel duidelijk voor ons. Of ze hoogbegaafd is weet ik nog niet, en maakt me ook niet veel uit. Maar feit is wel dat ze hier erg van een "iedereen in een gemiddelde ontwikkeling proppen" en ze zou met een dusdanige voorsprong op school beginnen, dat dit voor problemen kan zorgen. Het bureaucratische systeem kennende, willen wij dit voor zijn. Dat is dus puur de reden voor het in kaart brengen.quote:
Verder ben ik denk ik te cynisch over het hele concept hoogbegaafdheid om me in te kunnen leven in de ‘testdrang’. Ik denk echt dat als we het concept anders zouden noemen, iets ‘negatiever’, er al zoveel minder mensen zouden willen testen. Maar goed. Misschien ook meer omdat ik het gevoel heb dat als kinderen rond 2,5-3 al redelijk kunnen lezen of rekenen het vaak al geopperd wordt terwijl ik dat ook weer niet echt zeldzaam is. Niet dat ik denk dant hoogbegaafdheid niet ‘bestaat’ ofzo, maar wel dat het soms op te eenzijdige kenmerken wordt geplakt en daardoor vroegtijdig problematiseert.
Nadenken over uitdaging en ontwikkeling is natuurlijk sowieso goed. En ontwikkelings- of gedragsproblematiek iets om in de gaten te houden. Maar alleen op basis van voorlopen qua vaardigheden / kennis / redenatievermogen al een conclusie trekken, lijkt me op de lange termijn meer kwaad doen dan goed.
Maar goed. Ik merk ook dat ikzelf die focus op intelligentie qua school ook echt bijzaak vind, misschien vormt dat mijn houding. En heb ik juist de verwachting dat al die factoren/punten op de schaal sowieso een plek in de klas moeten kunnen hebben (en iets dus pas als een probleem/diagnose/stempel benoemd wordt omdát het niet in het klaslokaal past, wat me verkeerd om geredeneerd lijkt).
Wij weten immers precies hoe we met haar om moeten gaan, hoe we haar kunnen motiveren en stimuleren. Straks in een klas met 25 kinderen die op een heel ander spoor zitten, is het niet gezegd dat er dan voldoende steun is. Door nu al te testen, kunnen we dalijk evt tijd besparen.
Zou het kunnen dat hij zich aanpast naar het verwachtingspatroon, of aan de andere kinderen? Dat hij ziet dat zij niet kunnen lezen, en dat dan dus ook ineens niet "kan"?quote:
Ik ben ook geneigd zo’n test wel te geloven als het zegt “geen HB”.
Maar: die dient bij jonge kinderen we afgenomen te worden door een specialist/psycholoog die verstand heeft van hoe kinderen te testen.
Anders heb je wel kans dat de faalangst of gewoon angst voor de tester en speelsheid de uitslag beinvloeden. In dat laatste geval geloof ik ouders best.
Ik heb hier bijv een kind dat thuis avi groep 3/4 leest maar bij de juf weigert te lezen. Die op school doet alsof hij niet kan tellen en per se niet mee wil doen met de taakjes van groep 2 (net gesprek gehad vanmiddag). Zo bang om het fout te doen, en om op te vallen. Ben heel blij dat ze wel zien wat hij kan, desondanks, en meedenken hoe wel hem positief kunnen stimuleren. (Ze pushen niet, juf verkende alleen de eerste weken wat hij al kon en wat nog niet)
Maar dit is toch ongelofelijk tragisch, dat zoiets dan op die manier nodig is? En dat niet een docent straks zelf opmerkt (of nav een gesprek met ouders) dat er iets meer/anders nodig is?quote:
[..]
Dat O meer dan gemiddeld intelligent is, is wel duidelijk voor ons. Of ze hoogbegaafd is weet ik nog niet, en maakt me ook niet veel uit. Maar feit is wel dat ze hier erg van een "iedereen in een gemiddelde ontwikkeling proppen" en ze zou met een dusdanige voorsprong op school beginnen, dat dit voor problemen kan zorgen. Het bureaucratische systeem kennende, willen wij dit voor zijn. Dat is dus puur de reden voor het in kaart brengen.
Wij weten immers precies hoe we met haar om moeten gaan, hoe we haar kunnen motiveren en stimuleren. Straks in een klas met 25 kinderen die op een heel ander spoor zitten, is het niet gezegd dat er dan voldoende steun is. Door nu al te testen, kunnen we dalijk evt tijd besparen.
Het voelt gewoon echt als omgekeerde wereld, dat je dus straks een papiertje met een uitslag moet hebben om je kind uitdaging te geven op school. Dat verbaast me gewoon echt, en zo blijft ‘het systeem’ ook in tact natuurlijk.
Dus ik vind het niet raar van jullie ofzo hoor, maar ik vind het echt gek dat een willekeurig kind met iq 140 maar niet die stempel (want gewoon slim en niet tegen eventuele samenhangende problematiek aanlopend) die aanpak/uitdaging niet krijgt.
Is er daar geen enkele keuze voor andere scholen? Zijn ze ook zo ‘stug’ als kinderen wat extra hulp/uitleg nodig hebben, of als ze erg onzeker zijn bij start op school?
Eens hoor!quote:
[..]
Maar dit is toch ongelofelijk tragisch, dat zoiets dan op die manier nodig is? En dat niet een docent straks zelf opmerkt (of nav een gesprek met ouders) dat er iets meer/anders nodig is?
Het voelt gewoon echt als omgekeerde wereld, dat je dus straks een papiertje met een uitslag moet hebben om je kind uitdaging te geven op school. Dat verbaast me gewoon echt, en zo blijft ‘het systeem’ ook in tact natuurlijk.
Dus ik vind het niet raar van jullie ofzo hoor, maar ik vind het echt gek dat een willekeurig kind met iq 140 maar niet die stempel (want gewoon slim en niet tegen eventuele samenhangende problematiek aanlopend) die aanpak/uitdaging niet krijgt.
Is er daar geen enkele keuze voor andere scholen? Zijn ze ook zo ‘stug’ als kinderen wat extra hulp/uitleg nodig hebben, of als ze erg onzeker zijn bij start op school?
Je kunt hier ook geen school kiezen bijvoorbeeld. Je gaat naar de buurtschool, en als je een andere school wil, dan moet je verhuizen naar die wijk. En ja, dat is wel erg drastisch.
De kindergarden hier is tot 6 jaar, en heel veel uitdagingen worden daar al opgevangen, en dan opgevolgd op school. Dat is dus ook de reden dat we haar de beste start willen bieden door van tevoren al wat info te hebben. Een school is verplicht om een kind passende uitdagingen te bieden, maar de praktijk is vaak anders. Vaak gaat alle aandacht naar kinderen die taalproblemen hebben, of andere uitdagingen. We hopend at zo'n evt papiertje er voor zorgt dat ze niet een "oh die redt zich wel" kindje hoeft te worden.
Deels. Aanpassen zit er ook in, hij observeert ook heel veel.quote:
[..]
Zou het kunnen dat hij zich aanpast naar het verwachtingspatroon, of aan de andere kinderen? Dat hij ziet dat zij niet kunnen lezen, en dat dan dus ook ineens niet "kan"?
Maar hij heeft dit al sinds dreumestijd. Als iets niet meteen lukt dan is hij boos/gefrustreerd/verdreitig, en hij ontwijkt dat daarna ook actief.
Het is heel herkenbaar voor mij, en uit de verhalen van mijn moeder over mij.
Kwak
Balen dat je er op die manier nu al in moet gaan Room Hopelijk helpt de duidelijkheid straks.
Leuk de echa Kwak! Vorig jaar zitten twijfelen tussen de echa en een andere hb-specialist opleiding. Ik heb voor de andere gekozen, omdat die beter bij mij paste Een collega is wel echa gaan doen (en daar nog mee bezig).
Hopelijk helpt de duidelijkheid straks.Leuk de echa Kwak! Vorig jaar zitten twijfelen tussen de echa en een andere hb-specialist opleiding. Ik heb voor de andere gekozen, omdat die beter bij mij paste
Een collega is wel echa gaan doen (en daar nog mee bezig).
Nou, het Voorleesontbijt is hier nog niet echt een succes. . I was dolblij dat hij in zijn dinopyjama naar school mocht en we hadden een mooi doosje versierd om een ontbijtje voor een klasgenootje in te doen. So far so good. Maar in I's wereld passen bij een pyjama geen sokken. En van deze rotmoeder moesten er wel sokken aan, want nou ja, -2 en een laag sneeuw. Dus dat was een groot drama vanochtend. .
. I was dolblij dat hij in zijn dinopyjama naar school mocht en we hadden een mooi doosje versierd om een ontbijtje voor een klasgenootje in te doen. So far so good. Maar in I's wereld passen bij een pyjama geen sokken. En van deze rotmoeder moesten er wel sokken aan, want nou ja, -2 en een laag sneeuw. Dus dat was een groot drama vanochtend. .
Still a little bit of your face I haven't kissed.
DevilsandDust. Ik moest een beetje gniffelen. Dit is er eentje voor het lijstje. “Redenen waarom kleuters boos kunnen worden.”
Volgend jaar doen ze het hopelijk in de zomer. Dan hoeven sokken niet.
Volgend jaar doen ze het hopelijk in de zomer. Dan hoeven sokken niet.
Kwak, heel herkenbaar, zo ging het hier ook vroeger. Dat ik eerst zelf iets echt voor 100% onder de knie wilde hebben voor ik ermee naar buiten trad. En dat ik mij ook op school aanpaste aan wat 'de anderen' deden. Ik deed in groep 3 ook net alsof ik niet kon lezen en het nog ging leren. Ik lette op hoe de anderen dat deden en deed dat na.
Op de basisschool ben ik er onopvallend doorheen gestroomd, de problemen kwamen pas aan het licht bij mij op de middelbare school. Uiteraard waren de problemen er dus al (veel) eerder, maar nooit opgemerkt, laat staan iets mee gedaan (ik herinner me niet anders). Toen ze naar buiten kwamen waren ze ook van dusdanige aard dat ik echt een schoolfobie heb gekregen en 3 jaar lang niet eens meer naar school toe kon. En nog steeds houd ik niet van leerinstellingen.
Op de basisschool ben ik er onopvallend doorheen gestroomd, de problemen kwamen pas aan het licht bij mij op de middelbare school. Uiteraard waren de problemen er dus al (veel) eerder, maar nooit opgemerkt, laat staan iets mee gedaan (ik herinner me niet anders). Toen ze naar buiten kwamen waren ze ook van dusdanige aard dat ik echt een schoolfobie heb gekregen en 3 jaar lang niet eens meer naar school toe kon.
En nog steeds houd ik niet van leerinstellingen.
Ik was dat hele voorleesontbijt vergeten had me een hoop gezeik kunnen schelen vanmorgen want mijn kleuter is niet zo van het efficiënte.
had me een hoop gezeik kunnen schelen vanmorgen want mijn kleuter is niet zo van het efficiënte.
disclaimer
Er zijn wel een paar kanttekeningen te plaatsen. Ik weet niet veel over het onderwijs bij Roomsnoes, maar wat ik wel weet is dat de tendens is dat voor steeds meer kinderen passend onderwijs moet worden verzorgd. Dat is eigenlijk 'onderwijs op maat'. Maar daar is ons onderwijssysteem niet op gemaakt. Met juffen/meesters die klassen van 28-30 leerlingen moeten onderwijzen is dat een garantie voor gigantische werkdruk, uitval, burn-out en een steeds minder aantrekkelijk beroep.quote:
[..]
Maar dit is toch ongelofelijk tragisch, dat zoiets dan op die manier nodig is? En dat niet een docent straks zelf opmerkt (of nav een gesprek met ouders) dat er iets meer/anders nodig is?
Het voelt gewoon echt als omgekeerde wereld, dat je dus straks een papiertje met een uitslag moet hebben om je kind uitdaging te geven op school. Dat verbaast me gewoon echt, en zo blijft ‘het systeem’ ook in tact natuurlijk.
Dus ik vind het niet raar van jullie ofzo hoor, maar ik vind het echt gek dat een willekeurig kind met iq 140 maar niet die stempel (want gewoon slim en niet tegen eventuele samenhangende problematiek aanlopend) die aanpak/uitdaging niet krijgt.
Is er daar geen enkele keuze voor andere scholen? Zijn ze ook zo ‘stug’ als kinderen wat extra hulp/uitleg nodig hebben, of als ze erg onzeker zijn bij start op school?
Ouders komen met testen aan om meer aandacht voor hun kind te krijgen. Het is een strijd om de aandacht van de leerkracht. Niemand wil dat z'n kind 'ongezien' blijft, overal tussendoor hobbelt en daardoor misschien bepaalde kwaliteiten niet maximaal ontwikkelt en benut. Want daar is onze hele samenleving en daar zijn wij als ouders bovenmatig op gericht: wordt alles uit ons kind gehaald, krijgen we wel het maximale? Ik merk het bij mij op school ook. Dat is niet erg realistisch. En zoals je zelf ook al schreef: er wordt wel veel geproblematiseerd.
Bij een oplopend lerarentekort mag je blij zijn als er straks überhaupt nog een (bevoegd) docent voor de klas staat. Als je bijvoorbeeld deze column van vandaag lees, wordt dat ook duidelijk. Er moeten dingen echt anders. Het is ook wel belangrijk dat ouders zich dat realiseren, denk ik.
Verder zou het wel echt vreemd zijn als er helemaal geen differentiatie is op de basisschool. Dat hoort er inmiddels helemaal bij. Alleen is dat voor veel ouders en kinderen dus niet genoeg.
twitter:NaomiTekst twitterde op woensdag 23-01-2019 om 06:54:42 Het onderwijs verliest de laatste jaren veel te veel goede leerkrachten. De één na de ander gooit de handdoek in de ring. Dat is niet alleen ontzettend jammer, maar als je de reden hoort ook niet gek.Voor @trouw @TrouwOnderwijs schreef ik er een column over.#onderwijs https://t.co/rDRW1JYRok reageer retweet
Het onderwijs verliest de laatste jaren veel te veel goede leerkrachten. De één na de ander gooit de handdoek in de ring. Dat is niet alleen ontzettend jammer, maar als je de reden hoort ook niet gek.Voor @[ Bericht 2% gewijzigd door Franny_G op 23-01-2019 09:31:30 ]
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Ik vind dat in pyjama naar school gaan een van de stomste dingen ooit. Gelukkig doet de school van I er niet aan. Ik ga morgen wel zowaar eens mee op een uitstapje: naar de bibliotheek. Voor het eerst in I's schoolloopbaan dat ik mee kan. 
.
.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Maar in een klas van 25 zal er ongetwijfeld toch nog wel een ander kind zitten die (wat) bovengemiddeld is? En doen de leerkrachten dan echt niet aan differentiatie? Ik kan het me zo moeilijk voorstellen.quote:
Wij weten immers precies hoe we met haar om moeten gaan, hoe we haar kunnen motiveren en stimuleren. Straks in een klas met 25 kinderen die op een heel ander spoor zitten, is het niet gezegd dat er dan voldoende steun is. Door nu al te testen, kunnen we dalijk evt tijd besparen.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Jeetje Franny. Heftig stuk. En eens. Met zulke grote klassen is het niet te doen om voor elk kind passend onderwijs te vinden. Met de plusklasjes, de normale klasjes en de klasjes voor de kindjes die wat achter blijven.
En dan de enorme prestatiedruk die er lijkt te zijn. Ik snap dat ouders er boven op zitten. Ik snap dat de leraren meer zouden willen en het niet kunnen. En het kind zelf raakt gewoon kwijt.
Ik hoop met heel mijn hart dat daarin iets kan en gaat veranderen.
En dan de enorme prestatiedruk die er lijkt te zijn. Ik snap dat ouders er boven op zitten. Ik snap dat de leraren meer zouden willen en het niet kunnen. En het kind zelf raakt gewoon kwijt.
Ik hoop met heel mijn hart dat daarin iets kan en gaat veranderen.
Mijn dame is jarig vandaag. Zes jaar alweer. Stop de tijd.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Gefeliciteerd Omen!
Hier gelukkig ook geen pyjama-ontbijt. School doet niet mee. Op het KDV is er wel voorleesontbijt, maar F gaat vandaag niet. Kleuter is vandaag op de slee naar school gebracht, hij vond het magisch
Grote klassen, hier ook, vooral door grote groei van het dorp (800 nieuwbouwwoningen in 5 jaar, en de gemeente had ff niet goed doorgerekend dat er dan ook veel meer kinderen zouden zijn
).
Volgend jaar gaat J naar groep 3. Als alle groep 2 kinderen doorstromen zijn er dan twee klassen van >32 kinderen (als er dus geen nieuwe kinderen bijkomen, en de kans is zeer groot dat dat wèl gebeurt). School is dus nu aan het kijken of ze extra formatie kunnen krijgen voor een derde groep 3, en of ze in de school ruimte kunnen creëren. Het frustrerende is dat er prima ruimte is (2 klaslokalen), maar dat daar nu GGD/ consultatiebureau in zit, en die hebben een huurcontract dat nog niet afloopt.
Toen we voor deze school kozen (3 jaar geleden) waren er 2 groepen 3, met ieder max. 22 kinderen. Verandering is dus nogal snel gegaan...
[ Bericht 10% gewijzigd door mousemicky op 23-01-2019 10:26:51 ]
Hier gelukkig ook geen pyjama-ontbijt. School doet niet mee. Op het KDV is er wel voorleesontbijt, maar F gaat vandaag niet. Kleuter is vandaag op de slee naar school gebracht, hij vond het magisch
Grote klassen, hier ook, vooral door grote groei van het dorp (800 nieuwbouwwoningen in 5 jaar, en de gemeente had ff niet goed doorgerekend dat er dan ook veel meer kinderen zouden zijn
). Volgend jaar gaat J naar groep 3. Als alle groep 2 kinderen doorstromen zijn er dan twee klassen van >32 kinderen (als er dus geen nieuwe kinderen bijkomen, en de kans is zeer groot dat dat wèl gebeurt). School is dus nu aan het kijken of ze extra formatie kunnen krijgen voor een derde groep 3, en of ze in de school ruimte kunnen creëren. Het frustrerende is dat er prima ruimte is (2 klaslokalen), maar dat daar nu GGD/ consultatiebureau in zit, en die hebben een huurcontract dat nog niet afloopt.
Toen we voor deze school kozen (3 jaar geleden) waren er 2 groepen 3, met ieder max. 22 kinderen. Verandering is dus nogal snel gegaan...
[ Bericht 10% gewijzigd door mousemicky op 23-01-2019 10:26:51 ]
Goede nuance van het thema Franny. Het lastige aan de 'test-madness' en het in stand houden van het probleem is dus ook dat stempel X nodig is, of nodig voelt voor de 'verdiende' aandacht in de klas. Tegelijkertijd zijn het misschien eerder de mondige ouders die het testen voor elkaar krijgen, ofwel zelfs initieren. En afhankelijk van land misschien zelfs moeten kunnen financieren. Waardoor het hele egalitaire onderwijssysteem (wat NL denk ik van oudsher heeft, ook door gelijkstelling financiering etc.) steeds meer te lijden heeft (te lijden voor de 'onderhelft' vooral denk ik?) onder het neo-liberale denken ('alles is te koop').quote:
[..]
Er zijn wel een paar kanttekeningen te plaatsen. Ik weet niet veel over het onderwijs bij Roomsnoes, maar wat ik wel weet is dat de tendens is dat voor steeds meer kinderen passend onderwijs moet worden verzorgd. Dat is eigenlijk 'onderwijs op maat'. Maar daar is ons onderwijssysteem niet op gemaakt. Met juffen/meesters die klassen van 28-30 leerlingen moeten onderwijzen is dat een garantie voor gigantische werkdruk, uitval, burn-out en een steeds minder aantrekkelijk beroep.
Ouders komen met testen aan om meer aandacht voor hun kind te krijgen. Het is een strijd om de aandacht van de leerkracht. Niemand wil dat z'n kind 'ongezien' blijft, overal tussendoor hobbelt en daardoor misschien bepaalde kwaliteiten niet maximaal ontwikkelt en benut. Want daar is onze hele samenleving en daar zijn wij als ouders bovenmatig op gericht: wordt alles uit ons kind gehaald, krijgen we wel het maximale? Ik merk het bij mij op school ook. Dat is niet erg realistisch. En zoals je zelf ook al schreef: er wordt wel veel geproblematiseerd.
Bij een oplopend lerarentekort mag je blij zijn als er straks überhaupt nog een (bevoegd) docent voor de klas staat. Als je bijvoorbeeld deze column van vandaag lees, wordt dat ook duidelijk. Er moeten dingen echt anders. Het is ook wel belangrijk dat ouders zich dat realiseren, denk ik.
Verder zou het wel echt vreemd zijn als er helemaal geen differentiatie is op de basisschool. Dat hoort er inmiddels helemaal bij. Alleen is dat voor veel ouders en kinderen dus niet genoeg.twitter:NaomiTekst twitterde op woensdag 23-01-2019 om 06:54:42 Het onderwijs verliest de laatste jaren veel te veel goede leerkrachten. De één na de ander gooit de handdoek in de ring. Dat is niet alleen ontzettend jammer, maar als je de reden hoort ook niet gek.Voor @trouw @TrouwOnderwijs schreef ik er een column over.#onderwijs https://t.co/rDRW1JYRok reageer retweet
Ik merk dat hier (in Schotland) dus ook wel. Enerzijds zijn de basisscholen heel erg bezig met gelijkheid - denk aan schooluniform -, maar tegelijkertijd maken veel academici de keuze hun kind na de basisschool in te laten stromen op de 'independent school' (particulier) voor het voortgezet onderwijs. Omdat het dan echt belangrijk wordt om goed te scoren voor weer de instroom op goeie universiteiten. Die particuliere school is echt knetterduur, dus voor de meeste ouders niet haalbaar.
Tegelijkertijd is het grootste verschil met het Nederlandse onderwijs (in mijn ervaring) dat de ouders hier veel meer buiten de deur worden gehouden. Vrij letterlijk, ik heb de klas van dochter twee keer gezien in 15 maanden
. Alles wat er in de klas gebeurt, is veel meer het domein van de docent, met minder ouderbemoeienis. Dat lijkt me als docent wel echt fijn werken. Je kan natuurlijk wel altijd een gesprek aanvragen ofzo, of na schooltijd de docent even kort aanspreken, maar het voelt wat anders dan het in Nederland was.
Omen, gefeliciteerd met je zesjarige! Zo groot he! Zes voelt echt als bijna tien. Dat vind ik echt een bizar idee.
Zo groot he! Zes voelt echt als bijna tien. Dat vind ik echt een bizar idee.
Gefeliciteerd, Omen!! Wat een leuke foto's! .
.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Gefeliciteerd Omen!
Hier ook op de slee naar school. Heerlijk. Al vond ik t best zwaar 1,5 km twee kinderen op 1 slee die sneeuwschuivertje spelen met hun voeten. (maar vond t wel te leuk om er iets van te zeggen).
Ze zitten hier op Montessori. Er is dus al veel differentiatie. In W's klas (28 kinderen) zitten er meen ik 3 die groep 4 hebben "overgeslagen" . Dat wil zeggen, ze zitten in een gemengde 3/4/5 groep en er zijn dus 3 kinderen die daar 2 jaar overdoen in plaats van 3 jaar. Ook een jongetje trouwens die het in 4 jaar gaat doen. Differentiatie gaat hier wel goed dus.. Maar voor mij hoeft al dat cognitieve niet zoveel nadruk te krijgen. (Ik merk trouwens in de groep 3 waar ik 1x per week een uurtje help met lezen dat er ook best een groot verschil is tussen de vroege leerlingen en de late. Net 6 of al bijna 7 maakt best veel uit nog..
L had vanochtend geen voorleesontbijt trouwens. Ze gingen met de twee kleutergroepen lopend naar een school 500 m verderop voor een theatervoorstelling over een kinderboek. Ben heel benieuwd hoe hij het vond..
[ Bericht 13% gewijzigd door watmoetikkiezen op 23-01-2019 10:46:22 ]
Hier ook op de slee naar school. Heerlijk. Al vond ik t best zwaar 1,5 km twee kinderen op 1 slee die sneeuwschuivertje spelen met hun voeten. (maar vond t wel te leuk om er iets van te zeggen).
Ze zitten hier op Montessori. Er is dus al veel differentiatie. In W's klas (28 kinderen) zitten er meen ik 3 die groep 4 hebben "overgeslagen" . Dat wil zeggen, ze zitten in een gemengde 3/4/5 groep en er zijn dus 3 kinderen die daar 2 jaar overdoen in plaats van 3 jaar. Ook een jongetje trouwens die het in 4 jaar gaat doen. Differentiatie gaat hier wel goed dus.. Maar voor mij hoeft al dat cognitieve niet zoveel nadruk te krijgen. (Ik merk trouwens in de groep 3 waar ik 1x per week een uurtje help met lezen dat er ook best een groot verschil is tussen de vroege leerlingen en de late. Net 6 of al bijna 7 maakt best veel uit nog..
L had vanochtend geen voorleesontbijt trouwens. Ze gingen met de twee kleutergroepen lopend naar een school 500 m verderop voor een theatervoorstelling over een kinderboek. Ben heel benieuwd hoe hij het vond..
[ Bericht 13% gewijzigd door watmoetikkiezen op 23-01-2019 10:46:22 ]
Gefeliciteerd, Omen! 6! .
Eén keer raden wie er met blote voeten in zijn laarzen thuis kwam vanmiddag..
.Eén keer raden wie er met blote voeten in zijn laarzen thuis kwam vanmiddag.
.
Still a little bit of your face I haven't kissed.
Gefeliciteerd Omen! Tijd vliegt!
Ik zit met iets in mijn maag. Noor heeft een jongen in de klas, O. O. gaf eigenlijk vanaf het begin van het schooljaar bij mij en bij Noor aan dat hij verliefd op haar was. Toen vond ik dat wel schattig en gaf ik het weinig aandacht. 2 weken geleden gaf de juf aan (ze hebben sinds begin van dit jaar een nieuwe juf) dat ze merkte dat O. gek op Noor was. Ik heb daarna ook samen met Noor wat gesprekjes over O. gehad thuis. O. had aan de juf gevraagd of hij Noor mocht kussen, wat bij navraag aan juf inderdaad klopte. Punt is dat Noor op school nog niet goed haar eigen grenzen durft aan te geven. De volgende dag heb ik toch even een gesprekje met de juf gehad en dit vermeld, want eigenlijk wil Noor helemaal geen kusjes. Juf zou erop letten en inmiddels zijn ze ook uit elkaar gehaald in de klas. Nu hoorde ik van Nora dat hij zijn kans afgelopen vrijdag had schoongezien en haar alsnog een kusje had gegeven.
Vandaag liepen we uit school langs de auto waar O. inzat. Zijn moeder deed nog het raampje open zodat ze naar elkaar konden zwaaien. Toen zijn moeder duidelijk maakte dat ze weg gingen rijden, werd O. lichtelijk paniekerig, hij wilde Noor nog knuffelen. Ik schrok er eigenlijk een beetje van, ik vond het een beetje... obsessief ofzo?
Ik wil het nog wel met zijn moeder bespreken die denk ik ook niet echt weet wat ze er mee aan moet.
Vind het best lastig zo. De juf weet ervan en verteld ook dat ze het in de gaten houdt, maar ze kan ze niet heel de tijd in de gaten houden... Overigens spelen ze wel altijd samen en ziet Noor O. als haar beste vriend. Helemaal uit elkaar halen is dan denk ik ook geen optie...
Sorry voor de misschien onsamenhangende lap tekst
Ik zit met iets in mijn maag. Noor heeft een jongen in de klas, O. O. gaf eigenlijk vanaf het begin van het schooljaar bij mij en bij Noor aan dat hij verliefd op haar was. Toen vond ik dat wel schattig en gaf ik het weinig aandacht. 2 weken geleden gaf de juf aan (ze hebben sinds begin van dit jaar een nieuwe juf) dat ze merkte dat O. gek op Noor was. Ik heb daarna ook samen met Noor wat gesprekjes over O. gehad thuis. O. had aan de juf gevraagd of hij Noor mocht kussen, wat bij navraag aan juf inderdaad klopte. Punt is dat Noor op school nog niet goed haar eigen grenzen durft aan te geven. De volgende dag heb ik toch even een gesprekje met de juf gehad en dit vermeld, want eigenlijk wil Noor helemaal geen kusjes. Juf zou erop letten en inmiddels zijn ze ook uit elkaar gehaald in de klas. Nu hoorde ik van Nora dat hij zijn kans afgelopen vrijdag had schoongezien en haar alsnog een kusje had gegeven.
Vandaag liepen we uit school langs de auto waar O. inzat. Zijn moeder deed nog het raampje open zodat ze naar elkaar konden zwaaien. Toen zijn moeder duidelijk maakte dat ze weg gingen rijden, werd O. lichtelijk paniekerig, hij wilde Noor nog knuffelen. Ik schrok er eigenlijk een beetje van, ik vond het een beetje... obsessief ofzo?
Ik wil het nog wel met zijn moeder bespreken die denk ik ook niet echt weet wat ze er mee aan moet.
Vind het best lastig zo. De juf weet ervan en verteld ook dat ze het in de gaten houdt, maar ze kan ze niet heel de tijd in de gaten houden... Overigens spelen ze wel altijd samen en ziet Noor O. als haar beste vriend. Helemaal uit elkaar halen is dan denk ik ook geen optie...
Sorry voor de misschien onsamenhangende lap tekst
Misschien een gekke vraag sun, maar had je dit ook zo problematisch gevonden als O. een meisje was geweest? Ik lees namelijk niet direct terug dat Noor het allemaal bijzonder vervelend vindt. Kinderen kunnen op die leeftijd ineens héél hecht zijn met hun "beste vriend". Het kan ook een maand later helemaal weg zijn.
disclaimer
Ik herken het van I en soms ook van een vriendinnetje: dat ze bij het afscheid per se nog even willen knuffelen en anders is het drama, Sun. Dus dat zou ik niet direct obsessief noemen, wel de behoefte om een afscheid van iemand waar je om geeft een vorm te geven, iets goed af te sluiten.
I is ook heel knuffelig. Die had bijv op haar nieuwe BSO al meteen bij dag 1 dat ze bij het afscheid de leidsters en ook een paar kinderen wilde knuffelen. Dit heeft ze al vanaf dat ze 2 jaar is. Ik heb dat nooit in dezelfde mate bij een ander kind gezien. Ze kan ook gerust als ze ergens op bezoek is alle aanwezigen een knuffel geven bij het afscheid. Is op haar eigen initiatief, want ik heb haar dat niet aangeleerd. Zij heeft ook moeten leren dat niet alle kinderen/mensen dat ook willen. Inmiddels is ze daar al zo ervaren in ( ) dat ze haar schouders kan ophalen als een kind haar geen knuffel wil geven.
Maar goed, wat ik hiermee wil zeggen: sommige kinderen zijn wat fysieker in het uiten van genegenheid dan anderen. Ik heb dat bij I niet gestimuleerd maar ook niet echt afgeremd. Ze moeten wel leren de grenzen van een ander te respecteren en zelf ook grenzen aan te geven. Het enige waar jij dus iets mee kunt, is je dochter aanleren dat ze nee kan zeggen en iemand mag wegduwen, als diegene iets tegen haar zin in doet. De opvoeding van dat jongetje is aan ouders en juf.
I is ook heel knuffelig. Die had bijv op haar nieuwe BSO al meteen bij dag 1 dat ze bij het afscheid de leidsters en ook een paar kinderen wilde knuffelen. Dit heeft ze al vanaf dat ze 2 jaar is. Ik heb dat nooit in dezelfde mate bij een ander kind gezien. Ze kan ook gerust als ze ergens op bezoek is alle aanwezigen een knuffel geven bij het afscheid. Is op haar eigen initiatief, want ik heb haar dat niet aangeleerd. Zij heeft ook moeten leren dat niet alle kinderen/mensen dat ook willen. Inmiddels is ze daar al zo ervaren in (
) dat ze haar schouders kan ophalen als een kind haar geen knuffel wil geven. Maar goed, wat ik hiermee wil zeggen: sommige kinderen zijn wat fysieker in het uiten van genegenheid dan anderen. Ik heb dat bij I niet gestimuleerd maar ook niet echt afgeremd. Ze moeten wel leren de grenzen van een ander te respecteren en zelf ook grenzen aan te geven. Het enige waar jij dus iets mee kunt, is je dochter aanleren dat ze nee kan zeggen en iemand mag wegduwen, als diegene iets tegen haar zin in doet. De opvoeding van dat jongetje is aan ouders en juf.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
De belangrijkste vraag is wat mij betreft, wat wil Noor zelf? In dit geval, want ik lees jouw 'Noor wil geen kusjes' als een algemene stelling en niet in dit specifieke geval. Ik zou benieuwd zijn wat ze vindt van dat kusje en van zo'n afscheidsknuffel.
Het zusje van het beste vriendje van mijn zoon is stapeldol op hem en wil voortdurend knuffelen. Hij laat dat meestal een beetje gelaten toe, want hij is van zichzelf niet zo knuffelig, en af en toe geeft hij duidelijk aan niet te willen. Desnoods met een duw. Ik vind dat prima, dat hij zo zijn grens aan geeft (en haar moeder trouwens ook) en zolang ze het zelf regelen laat ik het maar gewoon. Vorig jaar in groep 2, was mijn zoon verliefd op 6 meisjes en die hebben ook wel eens een kusje uitgewisseld. Hoort er ook een beetje bij wat mij betreft.
Het zusje van het beste vriendje van mijn zoon is stapeldol op hem en wil voortdurend knuffelen. Hij laat dat meestal een beetje gelaten toe, want hij is van zichzelf niet zo knuffelig, en af en toe geeft hij duidelijk aan niet te willen. Desnoods met een duw. Ik vind dat prima, dat hij zo zijn grens aan geeft (en haar moeder trouwens ook) en zolang ze het zelf regelen laat ik het maar gewoon. Vorig jaar in groep 2, was mijn zoon verliefd op 6 meisjes
en die hebben ook wel eens een kusje uitgewisseld. Hoort er ook een beetje bij wat mij betreft.
I'm not troubled or sad, I'm just ready for bed.
Misschien zie ik het ook te zwaar hoor. Had het er met over met vriend en die snapt niet waar ik me druk om maak Het is ook een leuk kereltje waar voor zover ik kan zien niks kwaads bij zit.. Maar toch... omdat ze geen nee zegt en heel veel maar goed vindt op school (thuis is het trouwens een heel ander verhaal!) wil ik haar toch beschermen tegen het één en het ander. Gelukkig laat ik dat nu een beetje los, maar ik vind mezelf soms wel te beschermend naar haar toe. Ik vind het best lastig om haar los te laten op sommige punten.
Het is ook een leuk kereltje waar voor zover ik kan zien niks kwaads bij zit.. Maar toch... omdat ze geen nee zegt en heel veel maar goed vindt op school (thuis is het trouwens een heel ander verhaal!) wil ik haar toch beschermen tegen het één en het ander. Gelukkig laat ik dat nu een beetje los, maar ik vind mezelf soms wel te beschermend naar haar toe. Ik vind het best lastig om haar los te laten op sommige punten.
R is ook heel knuffelig. Laatst in de bioscoop rende ze een paar jongetjes achterna en riep tegen mij: “Mama. Ik ga hun kussen.”
Die avond postte iemand toevallig een filmpje over toestemming geven speciaal voor kinderen.
Ik vind het een heel fijn filmpje waar je met je kind over kan praten als ze knuffelig zijn of als ze juist niet zo knuffelig zijn. Misschien dat het een goede gespreksopener is voor Noor
Die avond postte iemand toevallig een filmpje over toestemming geven speciaal voor kinderen.
Ik vind het een heel fijn filmpje waar je met je kind over kan praten als ze knuffelig zijn of als ze juist niet zo knuffelig zijn. Misschien dat het een goede gespreksopener is voor Noor
Wat een goed filmpje! Deze onthou ik!quote:
R is ook heel knuffelig. Laatst in de bioscoop rende ze een paar jongetjes achterna en riep tegen mij: “Mama. Ik ga hun kussen.”
Die avond postte iemand toevallig een filmpje over toestemming geven speciaal voor kinderen.
Ik vind het een heel fijn filmpje waar je met je kind over kan praten als ze knuffelig zijn of als ze juist niet zo knuffelig zijn. Misschien dat het een goede gespreksopener is voor Noor
Dat is een leerproces voor Noor. Voor jouw gemoedsrust is het misschien wel geruststellend lijkt me dat het jongetje om toestemming had gevraagd voor dat kusje aan de juf. Dus hij is zich bewust van grenzen. Dat is al heel wat, want genoeg kleuters die dat niet hebben.quote:
Misschien zie ik het ook te zwaar hoor. Had het er met over met vriend en die snapt niet waar ik me druk om maak
I heeft in haar nieuwe klas een jongetje dat graag met haar wil spelen, maar die niet altijd goed die grenzen snapt en/of gewoon fysiek wat onbehouwen is en niet altijd door heeft wat hij doet. Hij prikt met vingers in I's wangen bijv. I kan heel goed aangeven dat ze dat niet fijn vindt en gaat ook naar de juf toe. Tegelijkertijd speelt ze wel met het jongetje, en zegt ook dat veel kinderen in de klas niet met hem willen spelen. Op haar vorige school zat er ook zo'n jongetje bij haar in de klas met wie ze veel omging. Alhoewel zij het dan niet altijd leuk vindt, is er naar mijn idee wel een heel nuttige interactie aan de gang en het is denk ik niet voor niets dat nu voor de tweede keer een dergelijke vriendschap binnen de klas ontstaat. Juist omdat zij goed is in het aangeven van haar grenzen. Daar kan die ander veel van leren. En I leert ook weer anderen te nemen zoals ze zijn en hen te steunen in een leerproces. Ik vind dat wel mooi. Ik vertrouw er op dat de juf ook goed oplet of het wel leuk blijft voor I. En ik voer er zelf ook gesprekjes over met haar.
Verder herken ik het punt van loslaten wel goed hoor. Ik heb er bijv weer last van nu met die overgang naar nieuwe school en BSO. Elk signaaltje dat I het misschien niet zo naar haar zin heeft, maakt dat ik me al zorgen maak en denk: op haar vorige school en BSO had ze het zo fijn.. en dan voel ik me ook snel wat schuldig. Ik moet dan niet vergeten dat ze ook daar een lange wenperiode heeft gehad voor ze echt helemaal op haar gemak was.
Gisteravond stuurde de nieuwe juf foto's door van de afgelopen weken. Ik vond dat heel fijn. Want op al die foto's waar I op staat, zie ik haar blij en lekker aan het spelen en met andere kinderen bezig. Echt top.
. Het is niet alleen het loslaat-ding, maar eigenlijk ook vertrouwen hebben in je kind, dat ze zichzelf kan redden, ook als iets een beetje moeilijk is. Ze kunnen vaak meer dan je denkt en zijn echt al sterk, al zijn ze nog klein.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Ik word me er wel steeds meer van bewust om er niet meer boven te hangen als er wat is. Mijn vriend noemde me weleens een helicoptermoeder en dan was ik altijd een beetje beledigdquote:
[..]
Dat is een leerproces voor Noor. Voor jouw gemoedsrust is het misschien wel geruststellend lijkt me dat het jongetje om toestemming had gevraagd voor dat kusje aan de juf. Dus hij is zich bewust van grenzen. Dat is al heel wat, want genoeg kleuters die dat niet hebben.
I heeft in haar nieuwe klas een jongetje dat graag met haar wil spelen, maar die niet altijd goed die grenzen snapt en/of gewoon fysiek wat onbehouwen is en niet altijd door heeft wat hij doet. Hij prikt met vingers in I's wangen bijv. I kan heel goed aangeven dat ze dat niet fijn vindt en gaat ook naar de juf toe. Tegelijkertijd speelt ze wel met het jongetje, en zegt ook dat veel kinderen in de klas niet met hem willen spelen. Op haar vorige school zat er ook zo'n jongetje bij haar in de klas met wie ze veel omging. Alhoewel zij het dan niet altijd leuk vindt, is er naar mijn idee wel een heel nuttige interactie aan de gang en het is denk ik niet voor niets dat nu voor de tweede keer een dergelijke vriendschap binnen de klas ontstaat. Juist omdat zij goed is in het aangeven van haar grenzen. Daar kan die ander veel van leren. En I leert ook weer anderen te nemen zoals ze zijn en hen te steunen in een leerproces. Ik vind dat wel mooi. Ik vertrouw er op dat de juf ook goed oplet of het wel leuk blijft voor I. En ik voer er zelf ook gesprekjes over met haar.
Verder herken ik het punt van loslaten wel goed hoor. Ik heb er bijv weer last van nu met die overgang naar nieuwe school en BSO. Elk signaaltje dat I het misschien niet zo naar haar zin heeft, maakt dat ik me al zorgen maak en denk: op haar vorige school en BSO had ze het zo fijn.. en dan voel ik me ook snel wat schuldig. Ik moet dan niet vergeten dat ze ook daar een lange wenperiode heeft gehad voor ze echt helemaal op haar gemak was.
Gisteravond stuurde de nieuwe juf foto's door van de afgelopen weken. Ik vond dat heel fijn. Want op al die foto's waar I op staat, zie ik haar blij en lekker aan het spelen en met andere kinderen bezig. Echt top.
Het is niet alleen het loslaat-ding, maar eigenlijk ook vertrouwen hebben in je kind, dat ze zichzelf kan redden, ook als iets een beetje moeilijk is. Ze kunnen vaak meer dan je denkt en zijn echt al sterk, al zijn ze nog klein.
Het is toch normaal om je kind in de gaten te houden? Nu snap ik het wat meer, ik zat er vaak bovenop als er wat gebeurde. Nu heb ik dat minder en bekijk meer en meer dingen op een afstandje. Daar leert ze veel meer van Wat leuk dat je foto's krijgt van de juf! Hier gebeurt dat helemaal niet, we hebben ook geen schoolapp waar de juf dingen in zet wat ze bijv. allemaal gedaan hebben die dag. Vind ik best jammer!
Hier wel een schoolapp. Mededelingen, absentie-registratie, vragen en foto’s komen daar voorbij.
Laatst was A. van het speelhuisje in de klas gevallen (van de trap, hoogte zo’n 1.65) en toen kreeg ik ook een berichtje erover.
Ik vind het wel een toegevoegde waarde maar wil mijn kind dan weer niet op Facebook.
Laatst was A. van het speelhuisje in de klas gevallen (van de trap, hoogte zo’n 1.65) en toen kreeg ik ook een berichtje erover.
Ik vind het wel een toegevoegde waarde maar wil mijn kind dan weer niet op Facebook.
Omen gefeliciteerd, wat een mooie dame!!
B is ook ontzettend knuffelig, op het KDV gaf hij de leidsters altijd een knuffel bij het naar huis gaan bijvoorbeeld. Hij moest op school echt wennen dat hij het nu met een high five moest doen. Ook vriendjes knuffelt hij het liefst gedag en dat willen veel kindjes niet.
Hij is nu ziek
Mijn vrouw ook. Vannacht om 04:00 riep B dat hij enorme buikpijn had en rende op hetzelfde moment mijn vrouw naar het toilet. Laten we het erop houden dat wasmachine overuren draait en mijn handen zijn uitgedroogd van het schoonmaken.
Juul en ik hebben nergens last van, sterker nog na 2 dagen minder eten, eet Juul vandaag weer enorm veel. B en mijn vrouw hebben gisterenavond exact hetzelfde gegeten en de klachten begonnen dus ook nog eens exact gelijk. Ik denk een voedselinfectie. B slaapt as we speak op de bank, mijn vrouw in bed en Juul doet haat middagdutje...kan ik even wat eten.
B is ook ontzettend knuffelig, op het KDV gaf hij de leidsters altijd een knuffel bij het naar huis gaan bijvoorbeeld. Hij moest op school echt wennen dat hij het nu met een high five moest doen. Ook vriendjes knuffelt hij het liefst gedag en dat willen veel kindjes niet.
Hij is nu ziek
Mijn vrouw ook. Vannacht om 04:00 riep B dat hij enorme buikpijn had en rende op hetzelfde moment mijn vrouw naar het toilet. Laten we het erop houden dat wasmachine overuren draait en mijn handen zijn uitgedroogd van het schoonmaken.Juul en ik hebben nergens last van, sterker nog na 2 dagen minder eten, eet Juul vandaag weer enorm veel. B en mijn vrouw hebben gisterenavond exact hetzelfde gegeten en de klachten begonnen dus ook nog eens exact gelijk. Ik denk een voedselinfectie. B slaapt as we speak op de bank, mijn vrouw in bed en Juul doet haat middagdutje...kan ik even wat eten.
Sinds dat we bij de tandarts in de wachtkamer een filmpje van mr. Bean gezien hebben, heeft Netflix plaatsgemaakt voor mr. Bean
De Bean cartoon doet het hier al jaren goed. Van zeg 3 tot 7 inmiddels.
Op zaterdag 24 februari 2024 16:25 schreef Claudia_x het volgende:
Sterker nog, als ik reacties als die van @:vanyel lees, dan vraag ik me af of ik niet op het verkeerde geslacht val. :Y)
Sterker nog, als ik reacties als die van @:vanyel lees, dan vraag ik me af of ik niet op het verkeerde geslacht val. :Y)
I is vijf geworden vandaag. Wat een feest, zeg. Ze heeft een roze fiets gekregen, een roze ballettas, een roze gitaar en nog veel meer moois waaronder 'verkleedoorbellen' van Elsa. Wat is ze groot zo. En ze was ook al best een echte 'gastvrouw'. De afgelopen maanden waren best pittig, met een verhuizing en daardoor veel veranderingen. Maar ze is ook echt gegroeid. Oncontroleerbare woede uitbarstingen komen zelden meer voor, ze lijkt rustiger, meer beheerst, meer op/in zichzelf, en minder snel van slag. . En dat ik alweer vijf jaar moeder ben is ook ongelooflijk. 
.
. En dat ik alweer vijf jaar moeder ben is ook ongelooflijk. . SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
[ Bericht 0% gewijzigd door Franny_G op 27-01-2019 20:34:41 ]"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Gefeliciteerd met je mooie dame! Wat is de tijd gevlogen zeg!quote:
I. is vijf geworden vandaag. Wat een feest, zeg. ....
p.s. je hebt I haar volledige naam in je post staan.
Dank! En goed dat je me erop wijst, gewoon per ongeluk gegaan.quote:
[..]
Gefeliciteerd met je mooie dame! Wat is de tijd gevlogen zeg!
p.s. je hebt I haar volledige naam in je post staan.
. Waren die van jou nou al jarig of zijn die het binnenkort? Toch wel weer een mijlpaal, 5.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Nog 1,5 maand. Voor mijn gevoel zijn ze vorige week voor het eerst naar school gegaan en een half jaar terug pas geboren. Volgens mij is de stelregel gewoon dat de tijd x keer zo snel gaat als je kinderen hebt. En hoe meer kinderen hoe sneller de tijd gaat. Zoiets.quote:
[..]
Dank! En goed dat je me erop wijst, gewoon per ongeluk gegaan.
Waren die van jou nou al jarig of zijn die het binnenkort? Toch wel weer een mijlpaal, 5.
Aan de andere kant heb ik ze de eerste jaren wel groot gekeken hoor. Het was toch eigenlijk best wel een beetje overleven in plaats van leven. Als ik nu foto's terugzie van toen ze nog baby/dreumes waren is het enige wat ik erbij kan denken dat ik nooit meer terug zou willen naar die tijd.
Het is inmiddels echt wel bewezen dat ik meer een grote kindjes mama ben dan een kleine kindjes mama.
Gefeliciteerd Franny, wat een geweldige foto van I!
Wij volgen over 3,5 week
B is nog steeds niet helemaal 100%, hij eet wel weer als een bouwvakker dus wat er ook in zijn buik zat, dat is er uit. Maar hij heeft nu wel koorts en is verkouden. Aangezien hij gewoon rondstuitert, dus behoorlijk veel eet, drinkt en hartstikke vrolijk is, is hij wel naar school vandaag. Ik ben voor de zekerheid thuis aan het werk en we hebben de BSO wel afgezegd.
We hadden een druk en leuk weekend gepland, maar we hadden alles afgezegd. Met name van gisteren balen we wel. We hadden een speeldag met een stichting die van alles doet en organiseert voor mannenstellen en vrouwenstellen die kindjes willen. Ze hebben ons ook geholpen in het traject naar B toe. Dit jaar gaan ze ook dingen organiseren voor stellen die dus al kindjes hebben. Vooral B had er enorm veel zin in, dat ie omringt zou worden door kindjes die ook 2 mama's hebben of 2 papa's dat vond ie magisch.
In plaats van alle activiteiten hebben we alle lego van B op een kleed in de woonkamer gelegd en met zijn 3en 2 dagen gebouwd. Lees: hij speelde met alles wat wij in elkaar zetten, hij had maanden geleden al zijn sets uit elkaar gehaald (of gesloopt net hoe je het bekijkt) en nu staat een deel weer in zijn speelkamer. Ook internet afgestruind voor cadeaus, hij wil uiteraard Lego lego en ook nog lego voor zijn verjaardag. Gelukkig heeft hij een hele duidelijke mening dus we kunnen nu uit 3 sets kiezen die hij geweldig vindt.
Wij volgen over 3,5 week
B is nog steeds niet helemaal 100%, hij eet wel weer als een bouwvakker dus wat er ook in zijn buik zat, dat is er uit. Maar hij heeft nu wel koorts en is verkouden. Aangezien hij gewoon rondstuitert, dus behoorlijk veel eet, drinkt en hartstikke vrolijk is, is hij wel naar school vandaag. Ik ben voor de zekerheid thuis aan het werk en we hebben de BSO wel afgezegd.
We hadden een druk en leuk weekend gepland, maar we hadden alles afgezegd. Met name van gisteren balen we wel. We hadden een speeldag met een stichting die van alles doet en organiseert voor mannenstellen en vrouwenstellen die kindjes willen. Ze hebben ons ook geholpen in het traject naar B toe. Dit jaar gaan ze ook dingen organiseren voor stellen die dus al kindjes hebben. Vooral B had er enorm veel zin in, dat ie omringt zou worden door kindjes die ook 2 mama's hebben of 2 papa's dat vond ie magisch.
In plaats van alle activiteiten hebben we alle lego van B op een kleed in de woonkamer gelegd en met zijn 3en 2 dagen gebouwd. Lees: hij speelde met alles wat wij in elkaar zetten, hij had maanden geleden al zijn sets uit elkaar gehaald (of gesloopt net hoe je het bekijkt) en nu staat een deel weer in zijn speelkamer. Ook internet afgestruind voor cadeaus, hij wil uiteraard Lego lego en ook nog lego voor zijn verjaardag. Gelukkig heeft hij een hele duidelijke mening dus we kunnen nu uit 3 sets kiezen die hij geweldig vindt.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |