Het kleutertopic deel 16

Gefeliciteerd Omen!

Hier ook op de slee naar school. Heerlijk. Al vond ik t best zwaar 1,5 km twee kinderen op 1 slee die sneeuwschuivertje spelen met hun voeten. (maar vond t wel te leuk om er iets van te zeggen).
Ze zitten hier op Montessori. Er is dus al veel differentiatie. In W's klas (28 kinderen) zitten er meen ik 3 die groep 4 hebben "overgeslagen" . Dat wil zeggen, ze zitten in een gemengde 3/4/5 groep en er zijn dus 3 kinderen die daar 2 jaar overdoen in plaats van 3 jaar. Ook een jongetje trouwens die het in 4 jaar gaat doen. Differentiatie gaat hier wel goed dus.. Maar voor mij hoeft al dat cognitieve niet zoveel nadruk te krijgen. (Ik merk trouwens in de groep 3 waar ik 1x per week een uurtje help met lezen dat er ook best een groot verschil is tussen de vroege leerlingen en de late. Net 6 of al bijna 7 maakt best veel uit nog..

L had vanochtend geen voorleesontbijt trouwens. Ze gingen met de twee kleutergroepen lopend naar een school 500 m verderop voor een theatervoorstelling over een kinderboek. Ben heel benieuwd hoe hij het vond..

[ Bericht 13% gewijzigd door watmoetikkiezen op 23-01-2019 10:46:22 ]

Omen gefeliciteerd .

Gefeliciteerd met R omen

Gefeliciteerd, Omen! 6! .

Eén keer raden wie er met blote voeten in zijn laarzen thuis kwam vanmiddag. .

Gefeliciteerd Omen! Tijd vliegt!

Ik zit met iets in mijn maag. Noor heeft een jongen in de klas, O. O. gaf eigenlijk vanaf het begin van het schooljaar bij mij en bij Noor aan dat hij verliefd op haar was. Toen vond ik dat wel schattig en gaf ik het weinig aandacht. 2 weken geleden gaf de juf aan (ze hebben sinds begin van dit jaar een nieuwe juf) dat ze merkte dat O. gek op Noor was. Ik heb daarna ook samen met Noor wat gesprekjes over O. gehad thuis. O. had aan de juf gevraagd of hij Noor mocht kussen, wat bij navraag aan juf inderdaad klopte. Punt is dat Noor op school nog niet goed haar eigen grenzen durft aan te geven. De volgende dag heb ik toch even een gesprekje met de juf gehad en dit vermeld, want eigenlijk wil Noor helemaal geen kusjes. Juf zou erop letten en inmiddels zijn ze ook uit elkaar gehaald in de klas. Nu hoorde ik van Nora dat hij zijn kans afgelopen vrijdag had schoongezien en haar alsnog een kusje had gegeven.

Vandaag liepen we uit school langs de auto waar O. inzat. Zijn moeder deed nog het raampje open zodat ze naar elkaar konden zwaaien. Toen zijn moeder duidelijk maakte dat ze weg gingen rijden, werd O. lichtelijk paniekerig, hij wilde Noor nog knuffelen. Ik schrok er eigenlijk een beetje van, ik vond het een beetje... obsessief ofzo?
Ik wil het nog wel met zijn moeder bespreken die denk ik ook niet echt weet wat ze er mee aan moet.
Vind het best lastig zo. De juf weet ervan en verteld ook dat ze het in de gaten houdt, maar ze kan ze niet heel de tijd in de gaten houden... Overigens spelen ze wel altijd samen en ziet Noor O. als haar beste vriend. Helemaal uit elkaar halen is dan denk ik ook geen optie...

Sorry voor de misschien onsamenhangende lap tekst

Misschien een gekke vraag sun, maar had je dit ook zo problematisch gevonden als O. een meisje was geweest? Ik lees namelijk niet direct terug dat Noor het allemaal bijzonder vervelend vindt. Kinderen kunnen op die leeftijd ineens héél hecht zijn met hun "beste vriend". Het kan ook een maand later helemaal weg zijn.

Omen, van harte gefeliciteerd!

Ik herken het van I en soms ook van een vriendinnetje: dat ze bij het afscheid per se nog even willen knuffelen en anders is het drama, Sun. Dus dat zou ik niet direct obsessief noemen, wel de behoefte om een afscheid van iemand waar je om geeft een vorm te geven, iets goed af te sluiten.

I is ook heel knuffelig. Die had bijv op haar nieuwe BSO al meteen bij dag 1 dat ze bij het afscheid de leidsters en ook een paar kinderen wilde knuffelen. Dit heeft ze al vanaf dat ze 2 jaar is. Ik heb dat nooit in dezelfde mate bij een ander kind gezien. Ze kan ook gerust als ze ergens op bezoek is alle aanwezigen een knuffel geven bij het afscheid. Is op haar eigen initiatief, want ik heb haar dat niet aangeleerd. Zij heeft ook moeten leren dat niet alle kinderen/mensen dat ook willen. Inmiddels is ze daar al zo ervaren in ( ) dat ze haar schouders kan ophalen als een kind haar geen knuffel wil geven.

Maar goed, wat ik hiermee wil zeggen: sommige kinderen zijn wat fysieker in het uiten van genegenheid dan anderen. Ik heb dat bij I niet gestimuleerd maar ook niet echt afgeremd. Ze moeten wel leren de grenzen van een ander te respecteren en zelf ook grenzen aan te geven. Het enige waar jij dus iets mee kunt, is je dochter aanleren dat ze nee kan zeggen en iemand mag wegduwen, als diegene iets tegen haar zin in doet. De opvoeding van dat jongetje is aan ouders en juf.

De belangrijkste vraag is wat mij betreft, wat wil Noor zelf? In dit geval, want ik lees jouw 'Noor wil geen kusjes' als een algemene stelling en niet in dit specifieke geval. Ik zou benieuwd zijn wat ze vindt van dat kusje en van zo'n afscheidsknuffel.

Het zusje van het beste vriendje van mijn zoon is stapeldol op hem en wil voortdurend knuffelen. Hij laat dat meestal een beetje gelaten toe, want hij is van zichzelf niet zo knuffelig, en af en toe geeft hij duidelijk aan niet te willen. Desnoods met een duw. Ik vind dat prima, dat hij zo zijn grens aan geeft (en haar moeder trouwens ook) en zolang ze het zelf regelen laat ik het maar gewoon. Vorig jaar in groep 2, was mijn zoon verliefd op 6 meisjes en die hebben ook wel eens een kusje uitgewisseld. Hoort er ook een beetje bij wat mij betreft.

Misschien zie ik het ook te zwaar hoor. Had het er met over met vriend en die snapt niet waar ik me druk om maak Het is ook een leuk kereltje waar voor zover ik kan zien niks kwaads bij zit.. Maar toch... omdat ze geen nee zegt en heel veel maar goed vindt op school (thuis is het trouwens een heel ander verhaal!) wil ik haar toch beschermen tegen het één en het ander. Gelukkig laat ik dat nu een beetje los, maar ik vind mezelf soms wel te beschermend naar haar toe. Ik vind het best lastig om haar los te laten op sommige punten.

R is ook heel knuffelig. Laatst in de bioscoop rende ze een paar jongetjes achterna en riep tegen mij: “Mama. Ik ga hun kussen.”
Die avond postte iemand toevallig een filmpje over toestemming geven speciaal voor kinderen.
Ik vind het een heel fijn filmpje waar je met je kind over kan praten als ze knuffelig zijn of als ze juist niet zo knuffelig zijn. Misschien dat het een goede gespreksopener is voor Noor

quote:

Op woensdag 23 januari 2019 21:34 schreef Omentielvo het volgende:
R is ook heel knuffelig. Laatst in de bioscoop rende ze een paar jongetjes achterna en riep tegen mij: “Mama. Ik ga hun kussen.”
Die avond postte iemand toevallig een filmpje over toestemming geven speciaal voor kinderen.
Ik vind het een heel fijn filmpje waar je met je kind over kan praten als ze knuffelig zijn of als ze juist niet zo knuffelig zijn. Misschien dat het een goede gespreksopener is voor Noor

Toestemming geven voor kinderen

Wat een goed filmpje! Deze onthou ik!

quote:

Op woensdag 23 januari 2019 21:03 schreef Sunshine1982 het volgende:
Misschien zie ik het ook te zwaar hoor. Had het er met over met vriend en die snapt niet waar ik me druk om maak Het is ook een leuk kereltje waar voor zover ik kan zien niks kwaads bij zit.. Maar toch... omdat ze geen nee zegt en heel veel maar goed vindt op school (thuis is het trouwens een heel ander verhaal!) wil ik haar toch beschermen tegen het één en het ander. Gelukkig laat ik dat nu een beetje los, maar ik vind mezelf soms wel te beschermend naar haar toe. Ik vind het best lastig om haar los te laten op sommige punten.

Dat is een leerproces voor Noor. Voor jouw gemoedsrust is het misschien wel geruststellend lijkt me dat het jongetje om toestemming had gevraagd voor dat kusje aan de juf. Dus hij is zich bewust van grenzen. Dat is al heel wat, want genoeg kleuters die dat niet hebben.

I heeft in haar nieuwe klas een jongetje dat graag met haar wil spelen, maar die niet altijd goed die grenzen snapt en/of gewoon fysiek wat onbehouwen is en niet altijd door heeft wat hij doet. Hij prikt met vingers in I's wangen bijv. I kan heel goed aangeven dat ze dat niet fijn vindt en gaat ook naar de juf toe. Tegelijkertijd speelt ze wel met het jongetje, en zegt ook dat veel kinderen in de klas niet met hem willen spelen. Op haar vorige school zat er ook zo'n jongetje bij haar in de klas met wie ze veel omging. Alhoewel zij het dan niet altijd leuk vindt, is er naar mijn idee wel een heel nuttige interactie aan de gang en het is denk ik niet voor niets dat nu voor de tweede keer een dergelijke vriendschap binnen de klas ontstaat. Juist omdat zij goed is in het aangeven van haar grenzen. Daar kan die ander veel van leren. En I leert ook weer anderen te nemen zoals ze zijn en hen te steunen in een leerproces. Ik vind dat wel mooi. Ik vertrouw er op dat de juf ook goed oplet of het wel leuk blijft voor I. En ik voer er zelf ook gesprekjes over met haar.

Verder herken ik het punt van loslaten wel goed hoor. Ik heb er bijv weer last van nu met die overgang naar nieuwe school en BSO. Elk signaaltje dat I het misschien niet zo naar haar zin heeft, maakt dat ik me al zorgen maak en denk: op haar vorige school en BSO had ze het zo fijn.. en dan voel ik me ook snel wat schuldig. Ik moet dan niet vergeten dat ze ook daar een lange wenperiode heeft gehad voor ze echt helemaal op haar gemak was.
Gisteravond stuurde de nieuwe juf foto's door van de afgelopen weken. Ik vond dat heel fijn. Want op al die foto's waar I op staat, zie ik haar blij en lekker aan het spelen en met andere kinderen bezig. Echt top. .

Het is niet alleen het loslaat-ding, maar eigenlijk ook vertrouwen hebben in je kind, dat ze zichzelf kan redden, ook als iets een beetje moeilijk is. Ze kunnen vaak meer dan je denkt en zijn echt al sterk, al zijn ze nog klein.

quote:

Op donderdag 24 januari 2019 09:15 schreef Franny_G het volgende:

[..]

Dat is een leerproces voor Noor. Voor jouw gemoedsrust is het misschien wel geruststellend lijkt me dat het jongetje om toestemming had gevraagd voor dat kusje aan de juf. Dus hij is zich bewust van grenzen. Dat is al heel wat, want genoeg kleuters die dat niet hebben.

I heeft in haar nieuwe klas een jongetje dat graag met haar wil spelen, maar die niet altijd goed die grenzen snapt en/of gewoon fysiek wat onbehouwen is en niet altijd door heeft wat hij doet. Hij prikt met vingers in I's wangen bijv. I kan heel goed aangeven dat ze dat niet fijn vindt en gaat ook naar de juf toe. Tegelijkertijd speelt ze wel met het jongetje, en zegt ook dat veel kinderen in de klas niet met hem willen spelen. Op haar vorige school zat er ook zo'n jongetje bij haar in de klas met wie ze veel omging. Alhoewel zij het dan niet altijd leuk vindt, is er naar mijn idee wel een heel nuttige interactie aan de gang en het is denk ik niet voor niets dat nu voor de tweede keer een dergelijke vriendschap binnen de klas ontstaat. Juist omdat zij goed is in het aangeven van haar grenzen. Daar kan die ander veel van leren. En I leert ook weer anderen te nemen zoals ze zijn en hen te steunen in een leerproces. Ik vind dat wel mooi. Ik vertrouw er op dat de juf ook goed oplet of het wel leuk blijft voor I. En ik voer er zelf ook gesprekjes over met haar.

Verder herken ik het punt van loslaten wel goed hoor. Ik heb er bijv weer last van nu met die overgang naar nieuwe school en BSO. Elk signaaltje dat I het misschien niet zo naar haar zin heeft, maakt dat ik me al zorgen maak en denk: op haar vorige school en BSO had ze het zo fijn.. en dan voel ik me ook snel wat schuldig. Ik moet dan niet vergeten dat ze ook daar een lange wenperiode heeft gehad voor ze echt helemaal op haar gemak was.
Gisteravond stuurde de nieuwe juf foto's door van de afgelopen weken. Ik vond dat heel fijn. Want op al die foto's waar I op staat, zie ik haar blij en lekker aan het spelen en met andere kinderen bezig. Echt top. .

Het is niet alleen het loslaat-ding, maar eigenlijk ook vertrouwen hebben in je kind, dat ze zichzelf kan redden, ook als iets een beetje moeilijk is. Ze kunnen vaak meer dan je denkt en zijn echt al sterk, al zijn ze nog klein.

Ik word me er wel steeds meer van bewust om er niet meer boven te hangen als er wat is. Mijn vriend noemde me weleens een helicoptermoeder en dan was ik altijd een beetje beledigd Het is toch normaal om je kind in de gaten te houden? Nu snap ik het wat meer, ik zat er vaak bovenop als er wat gebeurde. Nu heb ik dat minder en bekijk meer en meer dingen op een afstandje. Daar leert ze veel meer van

Wat leuk dat je foto's krijgt van de juf! Hier gebeurt dat helemaal niet, we hebben ook geen schoolapp waar de juf dingen in zet wat ze bijv. allemaal gedaan hebben die dag. Vind ik best jammer!

Hier wel een schoolapp. Mededelingen, absentie-registratie, vragen en foto’s komen daar voorbij.
Laatst was A. van het speelhuisje in de klas gevallen (van de trap, hoogte zo’n 1.65) en toen kreeg ik ook een berichtje erover.
Ik vind het wel een toegevoegde waarde maar wil mijn kind dan weer niet op Facebook.

Omen gefeliciteerd, wat een mooie dame!!

B is ook ontzettend knuffelig, op het KDV gaf hij de leidsters altijd een knuffel bij het naar huis gaan bijvoorbeeld. Hij moest op school echt wennen dat hij het nu met een high five moest doen. Ook vriendjes knuffelt hij het liefst gedag en dat willen veel kindjes niet.

Hij is nu ziek Mijn vrouw ook. Vannacht om 04:00 riep B dat hij enorme buikpijn had en rende op hetzelfde moment mijn vrouw naar het toilet. Laten we het erop houden dat wasmachine overuren draait en mijn handen zijn uitgedroogd van het schoonmaken.
Juul en ik hebben nergens last van, sterker nog na 2 dagen minder eten, eet Juul vandaag weer enorm veel. B en mijn vrouw hebben gisterenavond exact hetzelfde gegeten en de klachten begonnen dus ook nog eens exact gelijk. Ik denk een voedselinfectie. B slaapt as we speak op de bank, mijn vrouw in bed en Juul doet haat middagdutje...kan ik even wat eten.

Sinds dat we bij de tandarts in de wachtkamer een filmpje van mr. Bean gezien hebben, heeft Netflix plaatsgemaakt voor mr. Bean

De Bean cartoon doet het hier al jaren goed. Van zeg 3 tot 7 inmiddels.

I is vijf geworden vandaag. Wat een feest, zeg. Ze heeft een roze fiets gekregen, een roze ballettas, een roze gitaar en nog veel meer moois waaronder 'verkleedoorbellen' van Elsa. Wat is ze groot zo. En ze was ook al best een echte 'gastvrouw'. De afgelopen maanden waren best pittig, met een verhuizing en daardoor veel veranderingen. Maar ze is ook echt gegroeid. Oncontroleerbare woede uitbarstingen komen zelden meer voor, ze lijkt rustiger, meer beheerst, meer op/in zichzelf, en minder snel van slag. . En dat ik alweer vijf jaar moeder ben is ook ongelooflijk. .

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

[ Bericht 0% gewijzigd door Franny_G op 27-01-2019 20:34:41 ]

Gefeliciteerd Franny .
Alweer 5 jaar moeder, blijft een bijzonder besef .

quote:

Op zondag 27 januari 2019 19:25 schreef Franny_G het volgende:
I. is vijf geworden vandaag. Wat een feest, zeg. ....

Gefeliciteerd met je mooie dame! Wat is de tijd gevlogen zeg!

p.s. je hebt I haar volledige naam in je post staan.

Ooohh Franny, wat heb jij een ontzettend mooie dochter zeg. Gefeliciteerd!

Gefeliciteerd Franny!

quote:

Op zondag 27 januari 2019 19:46 schreef _NIKKI_ het volgende:

[..]

Gefeliciteerd met je mooie dame! Wat is de tijd gevlogen zeg!

p.s. je hebt I haar volledige naam in je post staan.

Dank! En goed dat je me erop wijst, gewoon per ongeluk gegaan. .

Waren die van jou nou al jarig of zijn die het binnenkort? Toch wel weer een mijlpaal, 5.

Gefeliciteerd met I, Franny. .

quote:

Op zondag 27 januari 2019 20:35 schreef Franny_G het volgende:

[..]

Dank! En goed dat je me erop wijst, gewoon per ongeluk gegaan. .

Waren die van jou nou al jarig of zijn die het binnenkort? Toch wel weer een mijlpaal, 5.

Nog 1,5 maand. Voor mijn gevoel zijn ze vorige week voor het eerst naar school gegaan en een half jaar terug pas geboren. Volgens mij is de stelregel gewoon dat de tijd x keer zo snel gaat als je kinderen hebt. En hoe meer kinderen hoe sneller de tijd gaat. Zoiets.

Aan de andere kant heb ik ze de eerste jaren wel groot gekeken hoor. Het was toch eigenlijk best wel een beetje overleven in plaats van leven. Als ik nu foto's terugzie van toen ze nog baby/dreumes waren is het enige wat ik erbij kan denken dat ik nooit meer terug zou willen naar die tijd. Het is inmiddels echt wel bewezen dat ik meer een grote kindjes mama ben dan een kleine kindjes mama.

Franny. Gefeliciteerd

Gefeliciteerd Franny, wat een geweldige foto van I!

Wij volgen over 3,5 week

B is nog steeds niet helemaal 100%, hij eet wel weer als een bouwvakker dus wat er ook in zijn buik zat, dat is er uit. Maar hij heeft nu wel koorts en is verkouden. Aangezien hij gewoon rondstuitert, dus behoorlijk veel eet, drinkt en hartstikke vrolijk is, is hij wel naar school vandaag. Ik ben voor de zekerheid thuis aan het werk en we hebben de BSO wel afgezegd.

We hadden een druk en leuk weekend gepland, maar we hadden alles afgezegd. Met name van gisteren balen we wel. We hadden een speeldag met een stichting die van alles doet en organiseert voor mannenstellen en vrouwenstellen die kindjes willen. Ze hebben ons ook geholpen in het traject naar B toe. Dit jaar gaan ze ook dingen organiseren voor stellen die dus al kindjes hebben. Vooral B had er enorm veel zin in, dat ie omringt zou worden door kindjes die ook 2 mama's hebben of 2 papa's dat vond ie magisch.

In plaats van alle activiteiten hebben we alle lego van B op een kleed in de woonkamer gelegd en met zijn 3en 2 dagen gebouwd. Lees: hij speelde met alles wat wij in elkaar zetten, hij had maanden geleden al zijn sets uit elkaar gehaald (of gesloopt net hoe je het bekijkt) en nu staat een deel weer in zijn speelkamer. Ook internet afgestruind voor cadeaus, hij wil uiteraard Lego lego en ook nog lego voor zijn verjaardag. Gelukkig heeft hij een hele duidelijke mening dus we kunnen nu uit 3 sets kiezen die hij geweldig vindt.

Nog gefeliciteerd Franny! Wat ziet ze er stralend uit

Gefeliciteerd met I, Franny!
Je mooie grote meisje

Gefeliciteerd Franny I met de ukelele
wij hebben er thuis ook 1 liggen, is altijd enorm populair bij vriendjes die komen spelen

Wat jammer Exode dat het uitje niet door kon gaan. De hele dag lego-en klinkt wel als een fijn alternatief Beterschap voor B!

De juffen van S. waren allebei jarig afgelopen week en dat vieren ze morgen met een feestje. Ze mogen verkleed en hoeven geen eten en drinken mee want ze gaan pannenkoeken eten Kom ik ermee weg als ik S. voor beide juffen een kaart en tekening laat maken of moeten we daadwerkelijk een (klein) cadeautje kopen?

quote:

Op dinsdag 29 januari 2019 08:42 schreef krijgerrtje het volgende:
De juffen van S. waren allebei jarig afgelopen week en dat vieren ze morgen met een feestje. Ze mogen verkleed en hoeven geen eten en drinken mee want ze gaan pannenkoeken eten Kom ik ermee weg als ik S. voor beide juffen een kaart en tekening laat maken of moeten we daadwerkelijk een (klein) cadeautje kopen?

Ik heb voor een juf eens met A. een bloempot met bloemen geknutseld. Kwam ik prima mee weg.

quote:

Op dinsdag 29 januari 2019 08:42 schreef krijgerrtje het volgende:
De juffen van S. waren allebei jarig afgelopen week en dat vieren ze morgen met een feestje. Ze mogen verkleed en hoeven geen eten en drinken mee want ze gaan pannenkoeken eten Kom ik ermee weg als ik S. voor beide juffen een kaart en tekening laat maken of moeten we daadwerkelijk een (klein) cadeautje kopen?

Kaart en tekening is juist leuk! Ook veel persoonlijker dan een gekocht cadeautje vind ik. Noor haar juf ging na een half schooljaar alweer weg en Noor wilde niks knutselen voor haar. Toen heb ik wel een doosje bonbons gekocht. Niks vind ik dan ook weer niet zo netjes.

Ik geef zelden iets, alleen als ik of het kind echt de behoefte heeft om iets te geven.
We geven niet iets alleen omdat het zo hoort.
(ze krijgen al 20 dingen op een dag als dat en op de laatste dag van school ook weer)

quote:

Op dinsdag 29 januari 2019 09:09 schreef Sunshine1982 het volgende:
Toen heb ik wel een doosje bonbons gekocht voor haar. Niks vind ik dan ook weer niet zo netjes.

Nou ik zou dus echt niet iets geven aan een juf die halverwege het schooljaar weer vertrekt.
Zeker niet in een tijd als deze waar vervanging bijna niet te realiseren valt.
Dat vind ik pas niet netjes, continuïteit vind ik erg belangrijk!

quote:

Op dinsdag 29 januari 2019 09:11 schreef Budabuddumbam het volgende:
Ik geef zelden iets, alleen als ik of het kind echt de behoefte heeft om iets te geven.
We geven niet iets alleen omdat het zo hoort.
(ze krijgen al 20 dingen op een dag als dat en op de laatste dag van school ook weer)

[..]

Nou ik zou dus echt niet iets geven aan een juf die halverwege het schooljaar weer vertrekt.
Zeker niet in een tijd als deze waar vervanging bijna niet te realiseren valt.
Dat vind ik pas niet netjes, continuïteit vind ik erg belangrijk!

Juf kwam uit Amsterdam, was naar Gouda verhuisd en toen had ze een baan in Rotterdam gevonden. Door privéomstandigheden heeft ze Gouda verlaten en is weer terug naar Amsterdam gegaan. Ze heeft Noor haar school verruilt voor een school in Amsterdam omdat ik het kwa verkeer regelmatig niet te doen was. Ik snap dat wel eigenlijk.

Ik snap ook wel dat het leven niet perfect is. Ik snap alleen niet dat mensen zo omgaan met de educatie van kinderen, hier is er nooit meer een vaste juf gevonden nadat een juf ging.

Ik vind dat niet bonbon waardig.

Inderdaad. Gewoon blijven. Kinderen van anderen boven eigen geluk.

quote:

Op dinsdag 29 januari 2019 09:25 schreef Budabuddumbam het volgende:
Ik snap ook wel dat het leven niet perfect is. Ik snap alleen niet dat mensen zo omgaan met de educatie van kinderen, hier is er nooit meer een vaste juf gevonden nadat een juf ging.

Ik vind dat niet bonbon waardig.

maar daar kan de vertrekkende juf toch niks aan doen?

kaart en tekening zou ik ook doen krijgertje.

Nou idd zeg. Het is ook maar een baan, uiteindelijk. En als je baan je opbreekt moet je stoppen. Geen enkele baan is het waard om aan onderdoor te gaan, ook een juffenbaan niet.

Ik snap waar je vandaan komt badum, maar ik vind ‘t oneerlijk om de verantwoordelijkheid van problemen in het onderwijs af te schuiven op de leerkrachten zelf.


Of je in zo’n geval wel of geen cadeautje wil geven mag je helemaal zelf weten natuurlijk. Nu met het juffenfeest had S. het al steeds over cadeautjes geven en ik weet dat anderen het ook doen. Vind het dan vooral voor S. sneu als ze met lege handen staat terwijl de rest wel allemaal een leuk cadeautje heeft om te geven

In de praktijk valt dat allemaal wel mee, denk ik.
Ik stel mij vaak een beeld voor dat alles perfect moet qua cadeau of knutselwerk of iets en dat vast ‘iedereen’ iets geweldigs heeft maar dat is dus helemaal niet zo.
Uiteindelijk zijn we allemaal maar gewone mensen die gewone dingen doen.

Ja als je baan je opbreekt moet je ook stoppen, ben je ziek dan ben je ziek.
Maar een verhuizing en lastig verkeer dat vind ik wel iets om een beetje over na te denken ja.

Mijn 8 jarige en zijn klas hebben door een vertrekkende juf en een tekort aan vervanging een half jaar leerachterstand die ze heel hard proberen weg te werken. Maar misschien gewoon niet gaat lukken. Dat vind ik wel echt heel erg zuur ja.

quote:

Op dinsdag 29 januari 2019 10:07 schreef Budabuddumbam het volgende:
Ja als je baan je opbreekt moet je ook stoppen, ben je ziek dan ben je ziek.
Maar een verhuizing en lastig verkeer dat vind ik wel iets om een beetje over na te denken ja.

Mijn 8 jarige en zijn klas hebben door een vertrekkende juf en een tekort aan vervanging een half jaar leerachterstand die ze heel hard proberen weg te werken. Maar misschien gewoon niet gaat lukken. Dat vind ik wel echt heel erg zuur ja.

Zuur ja. Schuld/ verantwoordelijkheid bij de juf leggen? Nee.

Leerkrachten zijn overbelast, werken zich die slagen in de rondte om goed onderwijs te geven en een te grote klas met kinderen met allerlei verschillende behoeften, bijzonderheden en intelligentie, en dan moeten ze een probleem dat toch echt bij de schoolleiding hoort te liggen ook nog zelf oplossen?

Nee dus. Ik geef een juf die voor zichzelf kiest groot gelijk. Om wat voor reden dan ook. Grote kans namelijk dat als ze dat niet doet, ze binnen nu en 5 jaar geen juf meer is, en een ander carrièrepad kiest.

Mbt kadootjes (waarover het begon): tekeningen/ kaartjes zijn prima toch? En vaak wordt er met verjaardag door de klassenouders een gezamenlijk kado geregeld van de klas.

J's juf ging vorige week met zwangerschapsverlof. De klas (=klassenouders) had samen een boxkleed gemaakt dat door de kinderen versierd was. J was de hele week moe, en lag vroeg in bed, dus we zijn glad vergeten ook nog een tekening te maken. J's oplossing was om de juf gewoon extra dikke knuffels te geven bij het afscheid. Ik geloof dat ze het beide een prima oplossing vonden.

Ja natuurlijk hoort een juf dat niet zelf op te lossen, en is dat aan de schoolleiding.
Ik zeg alleen dat ik er gewoon niet bij kan komen, heeft de leerkracht in kwestie geen last van toch.

En de juf ging overigens weg omdat ze meer geld wilde verdienen en dit het slimme moment was om over te stappen. Daar vind ik gewoon lekker iets van, ook als iedereen hier zegt dat dit stom is

Eigenlijk geen flauw idee of ze bij ons klassenouders hebben Maar goed, tekening en kaartje dus, lekker persoonlijk houden Scheelt, want heb geen puf meer om iets creatievers te bedenken

Hier wel klassenmoeders maar die vind ik nog een beetje eng. Ik geloof dat ik niet zo goed geïntegreerd ben, maar ik haal mauw dan ook alleen op woensdag van school