Ik was met oud en nieuw al om 1 uur in slaap gevallen...quote:Op vrijdag 4 januari 2019 15:37 schreef Thinkk-Pinkk het volgende:
Ik heb twee keer een burn out gehad. Inderdaad de paniek aanvallen vond ik heel erg vervelend.
Maar die vermoeidheid en binnen de kortste keren overprikkelt zijn vond ik nog veel erger want die beïnvloedde ook de dingen die ik leuk vond, afleiding gaven.
En het snel overprikkelt zijn is ook nooit meer over gegaan.
1x gehad ik wilde teveel en ook nog eens perfect, gaat dus niet.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 15:32 schreef ChristmasRoses het volgende:
Ik lijd, zoals sommige FOKers al weten, nu al een paar weken aan ern burnout nav verkeerde carrierekeuze en een autismespectrumstoornis.
Omdat alle hulpverlening nog met vakantie is lijjt het me fijn om hier over het leed dat burnout heet te praten.
Slowchat mag, graag wel relevant.
Ik begin: het ergste zijn nu de paniekaanvallen in combinatie met oververmoeidheid. Ik slaap soms 12 uur per dag en word dan wakker in blinde paniek.
klinkt als een toprelatie, echt waarquote:Op vrijdag 4 januari 2019 15:42 schreef ChristmasRoses het volgende:
Ik ga zo naar de dierenwinkel, dat is een eindje lopen.
Ik merk dat er ook een depressief aspect bij zit ja. Ik zat in het onderwijs en kreeg halverwege de diagnose ASS. Nu merk ik dat sommige dingen gewoon niet lukken, hoe graag ik dat ook wil. Dat maakt me verdrietig, want ik heb nu een hele studie gedaan voor niks. Plus ik zie de toekomst somber in (werkloos). Dat overheerst soms echt mijn denken.
Ik heb net een nieuwe vriend en die weet wel iets, maar ik ga hem er nu niet steeds mee lastigvallen. Hij is mijn 'fijne plek'. Dus ik spui het maar hier, mijn vrienden willen het ook niet elke dag horen lijkt mij.
'al'?quote:Op vrijdag 4 januari 2019 15:43 schreef ChristmasRoses het volgende:
[..]
Ik was met oud en nieuw al om 1 uur in slaap gevallen...
Ik ook hoor. Had heel de dag gewerkt. Liefste had ik er om 23:00 al ingekropen. Maar dat is niet leuk voor mijn partner en vrienden. En ik heb een hond dat is ook niet zo chill met het vuurwerk.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 15:43 schreef ChristmasRoses het volgende:
[..]
Ik was met oud en nieuw al om 1 uur in slaap gevallen...
Is dat sarcastisch?quote:Op vrijdag 4 januari 2019 15:45 schreef Doedezemaar het volgende:
[..]
klinkt als een toprelatie, echt waar
Nou ja, de meesten gingen rond 4 uur de straat af, werd tussendoor nog wakker en het was nog druk.quote:
Ah je staat voor de klas. Dat is wel heel lastig. Ik heb veel vrienden en familie in het onderwijs. De ene helft kan niet aan werk komen de andere helft zit overspannen thuis Er is iets goed mis in die tak.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 15:52 schreef ChristmasRoses het volgende:
Mijn bedrijsarts vindt burnout een modeziekte, die heeft het overspannenheid genoemd en wil dat ik weer langzaam reintegreer na deze week. Maar ze heeft er ook bij gezet dat de kans dat het slaagt disputabel is. Eerlijk gezegd denk ik niet dat ik het nog aankan om voor de klas te staan. Iets in mij is nu permanent geknapt.
En ik heb ook geen idee wat ik hierna ga doen wat de paniek alleen verergert. Gelukkig slik ik wel medicatie nu.
Je bedrijfsarts moet zelf ontslag nemen. Ga naar de huisarts, vraag om een verklaring en ga dan op eigen houtje naar een psycholoog.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 15:52 schreef ChristmasRoses het volgende:
Mijn bedrijsarts vindt burnout een modeziekte, die heeft het overspannenheid genoemd en wil dat ik weer langzaam reintegreer na deze week. Maar ze heeft er ook bij gezet dat de kans dat het slaagt disputabel is. Eerlijk gezegd denk ik niet dat ik het nog aankan om voor de klas te staan. Iets in mij is nu permanent geknapt.
En ik heb ook geen idee wat ik hierna ga doen wat de paniek alleen verergert. Gelukkig slik ik wel medicatie nu.
Ik zit ook in het onderwijs. Best wel een pleuriszooi inderdaad. Het is dat ik het leuk werk vind, maar er is echt veel mis hier.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 15:55 schreef Thinkk-Pinkk het volgende:
[..]
Ah je staat voor de klas. Dat is wel heel lastig. Ik heb veel vrienden en familie in het onderwijs. De ene helft kan niet aan werk komen de andere helft zit overspannen thuis Er is iets goed mis in die tak.
Burnout is geen dsm-diagnose he? Weet niet hoe ver je dan komt bij je huisarts. Maar de mentaliteit van 'stel je niet aan' door de bedrijfsarts getuigt niet van een heel begripvolle houding...quote:Op vrijdag 4 januari 2019 16:06 schreef Gary_Oak het volgende:
[..]
Je bedrijfsarts moet zelf ontslag nemen. Ga naar de huisarts, vraag om een verklaring en ga dan op eigen houtje naar een psycholoog.
Ik heb van huisarts en psycholoog de diagnose burnout.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 16:06 schreef Gary_Oak het volgende:
[..]
Je bedrijfsarts moet zelf ontslag nemen. Ga naar de huisarts, vraag om een verklaring en ga dan op eigen houtje naar een psycholoog.
Ik vind het niks meer dus voor mij is dit de laatste druppel...quote:Op vrijdag 4 januari 2019 16:07 schreef Gary_Oak het volgende:
[..]
Ik zit ook in het onderwijs. Best wel een pleuriszooi inderdaad. Het is dat ik het leuk werk vind, maar er is echt veel mis hier.
Het lijkt mij ook ontzettend leuk werk vrees alleen dat het qua werkdruk niks voor mij is haha.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 16:07 schreef Gary_Oak het volgende:
[..]
Ik zit ook in het onderwijs. Best wel een pleuriszooi inderdaad. Het is dat ik het leuk werk vind, maar er is echt veel mis hier.
Het helpt dat ik medicatie slik die het onder controle houden.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 16:27 schreef Lenny77 het volgende:
Met een burn-out lig je er wel uit voor een half jaar hoor!
En een nieuwe vriend plus op blijven met nieuwjaar? Knap dat je dat er nog bij wilt/kunt! Is misschien ook hoopvol voor een sneller herstel! Ik las in een ander topic ook dat je je aan het heroriënteren bent? Ook prima hoor maar wel niet echt passend bij een recente burn-out? Wel super dat je verder bent aan het kijken.
Maar goed, ik ben geen specialist. Heb alleen maar een eigen ervaring!
Ik heb bijna 6 maanden onder een deken gelegen. Naar wc gaan was nog teveel! Ik was dood en dood op!
Ik wou niets of niemand zien, wou/kon niet praten en niet denken. Het licht was uit. En nee het was geen depressie, het lichaam is er gewoon mee gekapt, de geest is gevolgd!
Maar echt serieus.... Dat kan je helemaal niet met een burn-out!quote:Op vrijdag 4 januari 2019 16:31 schreef ChristmasRoses het volgende:
[..]
Het helpt dat ik medicatie slik die het onder controle houden.
Maar iedereen roept dat ik rustig aan moet doen. Niet denken aan(ander) werk, ontspannen. Alleen dat lukt me niet, ik plan het liefst elke seconde van mijn werkende leven om zekerheid te hebben.
Anti-depressiva en slaapmedicatie. Dat kreeg ik al een tijdje dus dat heeft het ondervangen.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 16:40 schreef Lenny77 het volgende:
[..]
Maar echt serieus.... Dat kan je helemaal niet met een burn-out!
Ik ben zelf ook een gedreven persoon, steeds bezig, steeds aan het denken! Met een burn-out is dat niet mogelijk! Dan stopt het gewoon, dan hoeven mensen niet te zeggen dat je rustig aan moet doen. Ze komen eerder checken of je nog wel ademt!
Welke medicatie krijg je?
Misschien ben je er ook wel op tijd bij? Dat je nog niet helemaal opgebrand bent? Ik was dat punt voorbij.
Ik ben oprecht blij voor jequote:Op vrijdag 4 januari 2019 16:41 schreef ChristmasRoses het volgende:
[..]
Anti-depressiva en slaapmedicatie. Dat kreeg ik al een tijdje dus dat heeft het ondervangen.
Maar de eerste week alleen in bed gehuild.
Hm, weet niet of ik daar blij mee moet zijn, ik kreeg die AD omdat ik al jaren last had van angst en stemmingsklachten...quote:
dat bedoel ik niet he.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 16:52 schreef ChristmasRoses het volgende:
[..]
Hm, weet niet of ik daar blij mee moet zijn, ik kreeg die AD omdat ik al jaren last had van angst en stemmingsklachten...
2 weken,en ja, werkgerelateerd. Het vak bevalt me niet meer, mijn huidige werkplek ook niet.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 17:21 schreef Ticootje het volgende:
Hor lang ben je nu thuis en is het probleem werkgerelateerd?
Heb je het wel naar je zin? Is de werkdruk te veel?
Ja, ik hou het bij met een app, wel vehelderend om de schommelingen zo helder te zien.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 17:22 schreef Daboman het volgende:
Ik heb er in het verleden ook wel last van gehad. Is al zeker 10 jaar geleden. Het was een leerzame periode, maar niet echt leuk natuurlijk.
Een tip die ik echt wil delen is schrijf op hoe je je voelt! Ik heb dat destijds gedaan en gebruik dat nog steeds om de signalen van m'n lichaam te kunnen interpreteren. Ik weet daardoor ook goed wanneer ik zelf nog tot rust kan komen en wanneer het niet meer gaat. Ik plan ook sinds die tijd mijn rust bewuster in. Stress is helaas niet te voorkomen, maar ik zit er hierdoor wel meer bovenop en het is sindsdien nooit meer echt uit de hand gelopen.
Je zit er nog middenin! Je zit nu heel erg in de put, maar echt, het zal als jij je rust neemt waarschijnlijk beter gaan over een tijdje.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 15:52 schreef ChristmasRoses het volgende:
Mijn bedrijsarts vindt burnout een modeziekte, die heeft het overspannenheid genoemd en wil dat ik weer langzaam reintegreer na deze week. Maar ze heeft er ook bij gezet dat de kans dat het slaagt disputabel is. Eerlijk gezegd denk ik niet dat ik het nog aankan om voor de klas te staan. Iets in mij is nu permanent geknapt.
En ik heb ook geen idee wat ik hierna ga doen wat de paniek alleen verergert. Gelukkig slik ik wel medicatie nu.
Waarom zou je dat niet zeggen? Waar ben je bang voor? Dat hij je dumpt? Waarom zou je hem er in mee slepen? Jij moet er toch echt zelf uitkomen.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 18:39 schreef ChristmasRoses het volgende:
Ik praat er over met vrienden, mijn vriend ken ik te kort om er meteen in mee te slepen.
Is het dan wel een burn out, of gewoon een excuus dat je er klaar mee bent?quote:Op vrijdag 4 januari 2019 18:02 schreef ChristmasRoses het volgende:
[..]
2 weken,en ja, werkgerelateerd. Het vak bevalt me niet meer, mijn huidige werkplek ook niet.
ik heb zo het vermoeden dat haar ASS een erg grote rol speelt, het lijkt me verdomde moeilijk om daarmee voor de klas te staanquote:Op vrijdag 4 januari 2019 18:45 schreef Ticootje het volgende:
[..]
Is het dan wel een burn out, of gewoon een excuus dat je er klaar mee bent?
Beweer je nou dat het komt door haar dikke kont?quote:Op vrijdag 4 januari 2019 19:00 schreef Doedezemaar het volgende:
[..]
ik heb zo het vermoeden dat haar ASS een erg grote rol speelt, het lijkt me verdomde moeilijk om daarmee voor de klas te staan
quote:Op vrijdag 4 januari 2019 19:05 schreef Bart2002 het volgende:
[..]
Beweer je nou dat het komt door haar dikke kont?
Ja maar das heel wat anders dan een burn out.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 19:00 schreef Doedezemaar het volgende:
[..]
ik heb zo het vermoeden dat haar ASS een erg grote rol speelt, het lijkt me verdomde moeilijk om daarmee voor de klas te staan
Jup,maar heb ook een burnoutdiagnose.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 19:00 schreef Doedezemaar het volgende:
[..]
ik heb zo het vermoeden dat haar ASS een erg grote rol speelt, het lijkt me verdomde moeilijk om daarmee voor de klas te staan
Nee, maar ik wil het fijn hebben met hem en mijn problemen er buiten houden. Hij weet dat ik het heb, maar ik ga hem niet steeds appen over paniek.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 18:41 schreef MissButterflyy het volgende:
[..]
Waarom zou je dat niet zeggen? Waar ben je bang voor? Dat hij je dumpt? Waarom zou je hem er in mee slepen? Jij moet er toch echt zelf uitkomen.
Van?quote:Op vrijdag 4 januari 2019 19:17 schreef ChristmasRoses het volgende:
[..]
Jup,maar heb ook een burnoutdiagnose.
ik kan me voorstellen dat je compleet op raakt als je het werk totaal niet aan kunt.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 19:17 schreef ChristmasRoses het volgende:
[..]
Jup,maar heb ook een burnoutdiagnose.
Hoe kom jij zo tot deze conclusies? Is wel kort door de bocht en niet nodig.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 19:21 schreef Ticootje het volgende:
[..]
Van?
Je hebt het niet naar je zin, je bent klaar met je werk. Lekker makkelijk om dat op een burnout te gooien. Neem dan gewoon ontslag en ga iets doen wat je wel wilt doen.
Dat zeg je in feite zelf.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 19:22 schreef Bart2002 het volgende:
[..]
Hoe kom jij zo tot deze conclusies? Is wel kort door de bocht en niet nodig.
appen? Dat is jullie manier van communiceren? Gewoon praten en wat houdt een relatie dan in hemelsnaam in als het alleen maar over ‘fijn hebben’ gaat? Lekker samen gaan wandelen en praten johquote:Op vrijdag 4 januari 2019 19:19 schreef ChristmasRoses het volgende:
[..]
Nee, maar ik wil het fijn hebben met hem en mijn problemen er buiten houden. Hij weet dat ik het heb, maar ik ga hem niet steeds appen over paniek.
Kost geld, wisselen. Heb het nagevraagd, een second opinion is duur en je kan niet zo maar wisselen.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 19:22 schreef Doedezemaar het volgende:
[..]
ik kan me voorstellen dat je compleet op raakt als je het werk totaal niet aan kunt.
Maar doe nou eerst eens rustig, in je andere topic was je al zo ontzettend bezig met ander werk, dat is allemaal nog totaal niet aan de orde. En vraag om een andere bedrijfsarts omdat het met deze niet klikt
We zien elkaar niet elke dag en als ik bij hem ben is het fijn en praten we gewoon.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 19:26 schreef Doedezemaar het volgende:
[..]
appen? Dat is jullie manier van communiceren? Gewoon praten en wat houdt een relatie dan in hemelsnaam in als het alleen maar over ‘fijn hebben’ gaat? Lekker samen gaan wandelen en praten joh
Je hebt het tegen de verkeerde denk ik. Of bedoel je met "je" "men"? Of is het gericht aan de TS? Jouw "oplossing" lijkt nogal simplistisch gebaseerd op lui "denken" dan.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 19:24 schreef Ticootje het volgende:
[..]
Dat zeg je in feite zelf.
En omdat je situatie niet vanzelf veranderd ben je nu moe en overspannen.
Neem wat verantwoordelijkheid en stop met je slachtofferrol, zoek een baan die je wel leuk vind en klaar ben je.
Ach, zo dacht ik ook altijd. Ik gooi het maar op onwetendheid en kortzichtigheid.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 19:21 schreef Ticootje het volgende:
[..]
Van?
Je hebt het niet naar je zin, je bent klaar met je werk. Lekker makkelijk om dat op een burnout te gooien. Neem dan gewoon ontslag en ga iets doen wat je wel wilt doen.
Kansloos dit zeg. Ik snap wel dat men denkt dat het een modern ding is.
Aannames.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 19:31 schreef MissButterflyy het volgende:
[..]
Ach, zo dacht ik ook altijd. Ik gooi het maar op onwetendheid en kortzichtigheid.
Ik hoop dat het je nooit overkomt in ieder geval
Niks van aantrekken. Je zult ze nog wel vaker tegenkomen.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 19:31 schreef ChristmasRoses het volgende:
Zo irritant,mensen die het niet hebben meegemaakt en je wel even komen vertellen hoe je het moet oplossen.
Zo is het.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 19:33 schreef MissButterflyy het volgende:
[..]
Niks van aantrekken. Je zult ze nog wel vaker tegenkomen.
Ze zijn vaak zelf ook niet echt happy, dat ze het nodig vinden zo naar anderen te kijken.
Geloof me, dat kan ik wel.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 19:36 schreef Boca_Raton het volgende:
[..]
Ticootje, dit kun je niet maken hoor.
Maar wat heb je eraan? Wat is nou precies jouw insteek om te beweren dat het allemaal aanstellerij is? Zelfs als je ervan overtuigd bent hoef je dat toch nog niet te zeggen?quote:
Nee ik vind het geen aanstellerij.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 19:41 schreef Bart2002 het volgende:
[..]
Maar wat heb je eraan? Wat is nou precies jouw insteek om te beweren dat het allemaal aanstellerij is? Zelfs als je ervan overtuigd bent hoef je dat toch nog niet te zeggen?
Volgens mij zegt niemand ook dat het niet zo is dat je uiteindelijk zelf verantwoordelijk bent.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 19:45 schreef Ticootje het volgende:
[..]
Nee ik vind het geen aanstellerij.
Helemaal niet zelfs. Je kan helemaal klaar zijn met de situatie op het werk, zo erg dat je er niet van slaapt en er overspannen van raakt.
Maar de vraag is dan wel, is je intentie om wel terug te keren in die functie, of ben je gewoon klaar met de werkgever en situatie in deze functie?
Daarmee bedoel ik dat je zelf ook een stuk verantwoordelijk bent voor je situatie.
Oh ja, even rust pakken, uithuilen en flink slapen helpt enorm om dingen in perspectief te zien.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 19:51 schreef MissButterflyy het volgende:
[..]
Volgens mij zegt niemand ook dat het niet zo is dat je uiteindelijk zelf verantwoordelijk bent.
En ook al ziet ze het nu allemaal even niet zitten, dat kan over een tijdje als ze wat rust heeft in haar hoofd weer anders zijn.
Niemand ziet het zitten als hij/zij er middenin zit.
Daar hadden we het heel wat Posts geleden trouwens al over...
Truequote:Op vrijdag 4 januari 2019 19:58 schreef JimmyDean het volgende:
Beste tip die je van je leven gaat krijgen: stop met FOK!, R&P is een vicieuze cirkel van labiele figuren die elkaars depressieve gevoelens bekrachtigen en versterken.
Log nu uit, ga wat leuks doen, kom niet meer terug. En in september beginnen met een nieuwe studie.
Ik heb een contract af te maken en daarna ga ik weg denk ik...quote:Op vrijdag 4 januari 2019 19:38 schreef Ticootje het volgende:
[..]
Geloof me, dat kan ik wel.
Maar goed, deze vraag dan voor ts:
Je bent nu thuis, ziek, hoe zie je je reintegratie voor je? Wil je terug in je huidige functie?
Eerlijk.
Nou, ik heb al 2 masters, eerst maar werk vinden.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 19:58 schreef JimmyDean het volgende:
Beste tip die je van je leven gaat krijgen: stop met FOK!, R&P is een vicieuze cirkel van labiele figuren die elkaars depressieve gevoelens bekrachtigen en versterken.
Log nu uit, ga wat leuks doen, kom niet meer terug. En in september beginnen met een nieuwe studie.
Ik weet niet waarom jij zo fel reageert, maar ik zeg nergens dat ze alleen maar wat rust moet nemen. Natuurlijk is er meer nodig.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 19:59 schreef Ticootje het volgende:
[..]
Oh ja, even rust pakken, uithuilen en flink slapen helpt enorm om dingen in perspectief te zien.
Maar het op zn beloop laten en wachten tor de situatie vanzelf beter wordt, dat gaat niet werken.
Ik stond met een paniek aanval op een luchthaven, met kind. (Reizen is vrij normaal voor mij) In mijn geval zag HR al van ver aankomen dat ik over alle grenzen ging. Toen ik me ziek moest melden belde mijn baas me vrijwel elke dag, mn andere baas minimaal 1x per week, hoe het ging, pak je je rust, kan ik je ergens mee helpen. Alles werd afgevangen en ik kreeg alle ruimte om tot mezelf te komen.
Vanaf dag 1 was mijn intentie om zsm terug te komen in mn functie, ondanks de werkdruk en uren. Mijn insteek was dan ook; schouders eronder en hulp vragen waar mogelijk. Ik ben wel veel te snel weer aan de slag gegaan, dus dat werd ook behoorlijk in de gaten gehouden door HR. Dat ik vanuit het bedrijf enorm gesteund werd heeft mij enorm geholpen om ook snel weer aan de slag te durven gaan.
Mijn huisarts wilde mij ook liever thuis houden, toen ik met een week aangaf dat het heus wel ging maar dat die aanval en die vreselijke koppijn mn struikelpunten waren, heeft ze me gewoon wat medicatie gegeven waardoor ik niet meer kon werken. (Slimme huisarts)
Uiteindelijk heb ik 5 weken thuis gezeten en als ik nu vakantie heb dan werk ik ook echt niet.
Maar ik snap dat als je niet gelukkig bent in de functie, de functie eigenlijk niet aankan of volledig buiten je comfort zone ligt, je eerder geneigd bent om je herstel af te laten hangen van externe factoren.
De sleutel ligt bij jezelf. Dat is alles wat ik wil zeggen.
Ticoo klinkt als mijn TL, die denkt het ook zeker te weten. Net als dat ze toen ik een longontsteking had vroeg of ik niet in elk geval 4 uur kon werken.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 20:14 schreef Boca_Raton het volgende:
Iets snap ik niet Ticootje. Hoe weet jij zo zeker dat Christmas géén burnout heeft?
Het is dus eigenlijk ook een schreeuw om aandacht van jou. Het zal ondanks de "slimme" huisarts en je persoonlijke situatie niet zomaar op anderen te projecteren zijn en dat is wel wat je deed. Je betrekt het denk ik teveel op jouw eigen situatie en gaat ervan uit dat het dan wel voor iedereen zo zal werken. Dat is veel te simplistisch.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 19:59 schreef Ticootje het volgende:
[..]
Oh ja, even rust pakken, uithuilen en flink slapen helpt enorm om dingen in perspectief te zien.
Maar het op zn beloop laten en wachten tor de situatie vanzelf beter wordt, dat gaat niet werken.
Ik stond met een paniek aanval op een luchthaven, met kind. (Reizen is vrij normaal voor mij) In mijn geval zag HR al van ver aankomen dat ik over alle grenzen ging. Toen ik me ziek moest melden belde mijn baas me vrijwel elke dag, mn andere baas minimaal 1x per week, hoe het ging, pak je je rust, kan ik je ergens mee helpen. Alles werd afgevangen en ik kreeg alle ruimte om tot mezelf te komen.
Vanaf dag 1 was mijn intentie om zsm terug te komen in mn functie, ondanks de werkdruk en uren. Mijn insteek was dan ook; schouders eronder en hulp vragen waar mogelijk. Ik ben wel veel te snel weer aan de slag gegaan, dus dat werd ook behoorlijk in de gaten gehouden door HR. Dat ik vanuit het bedrijf enorm gesteund werd heeft mij enorm geholpen om ook snel weer aan de slag te durven gaan.
Mijn huisarts wilde mij ook liever thuis houden, toen ik met een week aangaf dat het heus wel ging maar dat die aanval en die vreselijke koppijn mn struikelpunten waren, heeft ze me gewoon wat medicatie gegeven waardoor ik niet meer kon werken. (Slimme huisarts)
Uiteindelijk heb ik 5 weken thuis gezeten en als ik nu vakantie heb dan werk ik ook echt niet.
Maar ik snap dat als je niet gelukkig bent in de functie, de functie eigenlijk niet aankan of volledig buiten je comfort zone ligt, je eerder geneigd bent om je herstel af te laten hangen van externe factoren.
De sleutel ligt bij jezelf. Dat is alles wat ik wil zeggen.
We doen niet aan internetdiagnoses, vandaar mijn vraag aan Ticootje.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 20:20 schreef ChristmasRoses het volgende:
[..]
Ticoo klinkt als mijn TL, die denkt het ook zeker te weten. Net als dat ze toen ik een longontsteking had vroeg of ik niet in elk geval 4 uur kon werken.
Ik geloof heus dat je overspannen bent.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 20:23 schreef ChristmasRoses het volgende:
Ik ga het ook niet meer serieus nemen, ik heb een burnout en daarmee uit.
Dit topic is voor mensen die het herkennen of tips hebben, als jij me niet gelooft is dat jouw probleem.
En dit is gewoon aantoonbaar helemaal fout. Dat het bij jou gelukt is is meer toeval dan wijsheid. Dit is iets wat je juist niet moet nastreven. In principe ontken je dan je eigen problemen en gaat blind voor wat het beste is voor de werkgever. Ervan uitgaande dat die werkdruk en uren de aanleiding waren. Wat vaak het geval is. Het is mij gelukt om dat te veranderen in de werksfeer en sindsdien gaat het goed.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 19:59 schreef Ticootje het volgende:
Vanaf dag 1 was mijn intentie om zsm terug te komen in mn functie, ondanks de werkdruk en uren.
Hmz, deze slaat op mn post met het gooien op een burn out.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 20:14 schreef Boca_Raton het volgende:
Iets snap ik niet Ticootje. Hoe weet jij zo zeker dat Christmas géén burnout heeft?
Waarom niet eigenlijk? Die is toch gebaat bij gezonde werknemers? Ik vind het best typisch dat je daar automagisch vanuit gaat.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 20:30 schreef Ticootje het volgende:
De oplossing ligt niet bij de werkgever
Dit komt over alsof ze er aardig de sokken in moet zetten. Dat lijkt me in het stadium van paniekaanvallen, juist niet de bedoeling. Rust, regelmaat en bovenal ontspanning lijken mij het credo voorlopig.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 20:30 schreef Ticootje het volgende:
[..]
Hmz, deze slaat op mn post met het gooien op een burn out.
Eigenlijk probeer ik te zeggen dat hoe je het ook wilt noemen, burn out / overspannen, er behoorlijk werk aan de winkel is. De oplossing ligt niet bij de werkgever, of het aantal maanden dat je thuis op je bed ligt, of je wel of niet een diagnose hebt van 1 of 6 artsen.
De vraag is, wat nu? Wat ga je doen?
Eens in dat het enorm geluk is.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 20:27 schreef Bart2002 het volgende:
[..]
En dit is gewoon aantoonbaar helemaal fout. Dat het bij jou gelukt is is meer toeval dan wijsheid. Dit is iets wat je juist niet moet nastreven. In principe ontken je dan je eigen problemen en gaat blind voor wat het beste is voor de werkgever. Ervan uitgaande dat die werkdruk en uren de aanleiding waren. Wat vaak het geval is. Het is mij gelukt om dat te veranderen in de werksfeer en sindsdien gaat het goed.
Maar dat is het wel. Het is echt behoorlijk aanpoten wil je weer aan de slag kunnen.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 20:33 schreef Boca_Raton het volgende:
[..]
Dit komt over alsof ze er aardig de sokken in moet zetten. Dat lijkt me in het stadium van paniekaanvallen, juist niet de bedoeling. Rust, regelmaat en bovenal ontspanning lijken mij het credo voorlopig.
De oplossing ligt bij beiden.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 20:31 schreef Bart2002 het volgende:
[..]
Waarom niet eigenlijk? Die is toch gebaat bij gezonde werknemers? Ik vind het best typisch dat je daar automagisch vanuit gaat.
Hoezo heftig? Hoe ziet dat er uit...?quote:Op vrijdag 4 januari 2019 20:36 schreef Ticootje het volgende:
[..]
Maar ook na die rust, reken maar op een heftige periode dat je ook weer terug moet.
Is dit een serieuze vraag?quote:Op vrijdag 4 januari 2019 20:41 schreef Boca_Raton het volgende:
[..]
Hoezo heftig? Hoe ziet dat er uit...?
Oke, zou mijn energie daarin steken en niet in topics openen hier.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 20:16 schreef ChristmasRoses het volgende:
[..]
Nou, ik heb al 2 masters, eerst maar werk vinden.
Ja, was serieus. Maar wat Bart al zei, dat vermoeden heb ik ook: dat je jouw situatie projecteert op die van TS.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 20:44 schreef Ticootje het volgende:
[..]
Is dit een serieuze vraag?
Je valt uit voor een reden. Je gaat werken om terug te keren naar een situatie waardoor je uitviel. Je gaat jezelf tegen komen, je moet leren waarom je uitviel en ervoor zorgen dat een zelfde situatie niet voor hetzelfde resultaat gaat zorgen.
Geloof me. Neem een paar ballen mee. Zeker als al je collega’s je gaan behandelen alsof je elk moment kan knappen.
Ok.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 20:52 schreef Boca_Raton het volgende:
[..]
Ja, was serieus. Maar wat Bart al zei, dat vermoeden heb ik ook: dat je jouw situatie projecteert op die van TS.
Wouw.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 20:55 schreef Ticootje het volgende:
[..]
Ok.
Ts het is enorm erg, je werkgever is een klootzak, ik zou 2 jaar ww trekken omdat het allemaal oneerlijk is.
Ik ben nu ziek.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 20:47 schreef JimmyDean het volgende:
[..]
Oke, zou mijn energie daarin steken en niet in topics openen hier.
Neem je rust.quote:
Zo is het.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 21:09 schreef ChristmasRoses het volgende:
Ticootje moet zich even superieur voelen hoor.
Nee wijn helpt beter.quote:
Idem, plus ik wil het onderwijs uit, dus reintegreren heeft slecht betrekking tot eind juni.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 21:12 schreef Thinkk-Pinkk het volgende:
Als je eerste prioriteit bij een burn out is om zo snel mogelijk weer op de werkvloer te staan..
Mijn eerste prioriteit was om weer enigszins normaal te kunnen functioneren.. Maar oké verschil moet er zijn.
Zeker. Het is verbazend. De insteek is "back to normal". Terwijl de werksituatie en vaak de aanleiding (gecombineerd met prive-dingetjes) helemaal niet "normal" was.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 21:12 schreef Thinkk-Pinkk het volgende:
Als je eerste prioriteit bij een burn out is om zo snel mogelijk weer op de werkvloer te staan..
Mijn eerste prioriteit was om weer enigszins normaal te kunnen functioneren.. Maar oké verschil moet er zijn.
Dat verbaast mij niets. Je legt jezelf een enorme druk op omdat je denkt dat dat de norm is en zo hoort. Zoals wij lazen probeer je jezelf zo snel mogelijk weer geschikt te maken voor alles wat stress oplevert gesteund door medicijnen en drank. Dat kan nooit de oplossing zijn en op een gegeven moment ga je daar aan onderdoor.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 20:34 schreef Ticootje het volgende:
Maar alsnog. Ik heb nog steeds last van snel geprikkeld en enorm moe als ik thuis ben.
Dat is in hun belang maar niet in het jouwe als er in de werkdruk en (over)uren niets verandert. In principe trekt een bedrijf je leeg en vreet je op. En daarna wordt je weggegooid. Je moet bedrijfsbelang niet hoger inschatten dan jouw recht op een gezond leven.quote:Dat ik vanuit het bedrijf enorm gesteund werd heeft mij enorm geholpen om ook snel weer aan de slag te durven gaan.
Ga je lekker? In mijn ogen trek je erg snel radicale conclusies. Lekker makkelijk oordelen over een ander...quote:Op vrijdag 4 januari 2019 19:21 schreef Ticootje het volgende:
[..]
Van?
Je hebt het niet naar je zin, je bent klaar met je werk. Lekker makkelijk om dat op een burnout te gooien. Neem dan gewoon ontslag en ga iets doen wat je wel wilt doen.
Kansloos dit zeg. Ik snap wel dat men denkt dat het een modern ding is.
Dat is echt fijn. In het onderwijs moet je perfect presteren op tig vlakken lijkt het wel, dat maakt het ook zo zwaar voor mij.quote:Op zaterdag 5 januari 2019 08:29 schreef etuiedelapiel het volgende:
Uit ervaring weet ik dat de valkuil de rest van je leven blijft bestaan, gelukkig heb ik een leidinggevende die mij regelmatig terug fluit als ik weer eens teveel en te perfect wil, morgen een week vrij is geen probleem.
Al met al presteer ik nog steeds ver boven gemiddeld.
Je bent ziek dus je kan niet werken. Wel werken betekent dat je eigenlijk niet ziek bent. Kan nog wel eens een probleem worden op je huidige werk en je recht op ww. Hoe ga jij op je werk verklaren dat je zogenaamd ziek thuis zit maar wel elders hebt gewerkt? Ziek is ziek en betekent niet werken. Mag ook niet eens wettelijk gezien.quote:Op zaterdag 5 januari 2019 00:21 schreef ChristmasRoses het volgende:
Ik heb me ingeschreven bij een UZB en ik ga maandag kijken naar een afspraak met een recruiter. Voor mijn eigen rust. Dus ik wil juist geen WW of een andere uitkering. Ik heb altijd gewerkt en ik voel ne echt slecht dat ik nu thuiszit. Ik heb moeite met ontspannen ook. Altijd al gehad, constant aan het werk, geen grenzen stellen.
Vergeet seks niet!quote:
Ik weet niet in welke staat je bent, maar ik ben zelf heeeeeeeeel lang thuis gaan zitten, dat heeft ook niet veel goed gedaan. Al is t misschien maar een uur 2x in de week.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 15:52 schreef ChristmasRoses het volgende:
Mijn bedrijsarts vindt burnout een modeziekte, die heeft het overspannenheid genoemd en wil dat ik weer langzaam reintegreer na deze week. Maar ze heeft er ook bij gezet dat de kans dat het slaagt disputabel is. Eerlijk gezegd denk ik niet dat ik het nog aankan om voor de klas te staan. Iets in mij is nu permanent geknapt.
En ik heb ook geen idee wat ik hierna ga doen wat de paniek alleen verergert. Gelukkig slik ik wel medicatie nu.
Ik zou niet weten waarom je in geval van nood geen gebruik mag maken van ons sociale vangnet, daar is het juist voor bedoeld. Soms kom je het snelst aan het werk door het juist rustig aan te doen. Ik merk ook nog steeds bij mezelf dat dingen ironisch genoeg juist sneller gaan door het "rustig aan te doen".quote:Op zaterdag 5 januari 2019 00:25 schreef ChristmasRoses het volgende:
Mijn omgeving loopt zelfs te foeteren dat ik niet met werk bezig mag zijn, ik moet rusten etc. Ik heb een contract tot juli he, kun je nagaan. Ik wil altijd alles meteen helder en opgelost hebben. Heb, ondanks mijn klachten, sltijd 100% gewerkt. Mezelf niet toegestaan een handicap te hebben.
Toen ik uitviel waren mijn gedachten pikkedonker, heb uren gehuild en gedacht dat ik nu in de bijstand moest omdat ik niks kon, niks waard was en geen bedrijf mij wil.
Wie nietquote:Op vrijdag 4 januari 2019 15:43 schreef ChristmasRoses het volgende:
[..]
Ik was met oud en nieuw al om 1 uur in slaap gevallen...
Zzp en prive bijles gaan geven.quote:Op zondag 6 januari 2019 17:08 schreef ChristmasRoses het volgende:
Ja,ik heb mezelf altijd gepusht ookal was ik ongelukkig. Altijd te lang in een ongezonde relatie, werkomgeving etc. Altijd maar doirgaan want liever iets dan niets. En nu heb ik niets en twijfel ik of ik niet maar weer in het onderwijs moet zoeken, terwijl ik er doodongelukkig ben.
Ik heb altijd al moeite gehad om mijn grenzen te bewaken helaas.
Geen oplossing, eerder een wegvluchten voor de onderliggende problemen. Daar loop je tegen dezelfde problemen aan en als je dan echt uitvalt, kan je ook nog fluiten naar sociale zekerheid.quote:Op zondag 6 januari 2019 20:07 schreef etuiedelapiel het volgende:
[..]
Zzp en prive bijles gaan geven.
Ik ken veel ZZP'ers en het is nog 10x harder werken omdat je echt alles zelf moet doen en geen zekerheid hebt.quote:Op zondag 6 januari 2019 20:07 schreef etuiedelapiel het volgende:
[..]
Zzp en prive bijles gaan geven.
Nee, ik wil gewoon een kantoorbaan waar ik na 6 uur gewoon klaar ben en kan ontspannen. Anders ben ik straks weer kapot.quote:Op zondag 6 januari 2019 21:15 schreef Postbus100 het volgende:
[..]
Geen oplossing, eerder een wegvluchten voor de onderliggende problemen. Daar loop je tegen dezelfde problemen aan en als je dan echt uitvalt, kan je ook nog fluiten naar sociale zekerheid.
Tenzij het echt de diepste wens is van TS, dan zou het het antwoord kunnen zijn op veel onderliggende onvrede. Maar dat geloof ik niet.
Ga naar de huisarts?quote:Op zondag 6 januari 2019 21:08 schreef lunamatic het volgende:
Ik heb de laatste tijd een beetje het gevoel dat ik moet gaan uitkijken voor een burnout. Had een tijd geleden een rotsituatie op het werk die ervoor heeft gezorgd dat ik uiteindelijk van baan ben gewisseld. Ik dacht dat ik me beter zou voelen in mijn nieuwe werk, maar ik merk gewoon dat ik de hele tijd moe ben, en dat ik nieuwe kennis niet meer zo snel opneem als normaal. Ik hoop dat het door de winter en het gebrek aan daglicht komt, maar stiekem maak ik me wel een beetje zorgen.
Dat vind ik op de een of andere manier een moeilijke stap. Aan de ene kant heb ik het gevoel dat ik me aan stel en dat het allemaal zo'n vaart nog niet zal lopen, maar aan de andere kant merk ik in mijn omgeving dat het dus wel kan gebeuren, ook, of misschien wel juist bij mensen die het allemaal zo prima voor elkaar leken te hebben. Vandaar dus het onderbuikgevoel dat ik moet oppassen.quote:
1 stap tegelijk, ga nou eerst maar eens voor je eigen geestelijke gezondheid zorgen, de rest kan wachtenquote:Op dinsdag 8 januari 2019 16:09 schreef ChristmasRoses het volgende:
Nou, therapie was prettig, ik moet morgen naar school om te praten over hoe nu verder. Mijn klachten houden nog aan, lijkt mij dus dat ik nog niet veel kan.
Ik zit trouwens te denken, hoe doe ik het straks met solliciteren en referenties? Want ik weet nu al dat deze werkgever niet tevreden is (logisch ook). Maar ik ga ook naar een ander vakgebied, ofwel lesgeven op hbo, dus kan ik dan collega's van voor de burnout vragen? En wat vertel ik over de burnout zelf?
Ben ik mee bezig, mij helpt het als ik iets heb waar ik naartoe werk. Ik ga slecht op teveel onzekerheden.quote:Op dinsdag 8 januari 2019 16:17 schreef Doedezemaar het volgende:
[..]
1 stap tegelijk, ga nou eerst maar eens voor je eigen geestelijke gezondheid zorgen, de rest kan wachten
die strategie heeft goed voor je gewerkt he? Toch?quote:Op dinsdag 8 januari 2019 16:34 schreef ChristmasRoses het volgende:
[..]
Ben ik mee bezig, mij helpt het als ik iets heb waar ik naartoe werk. Ik ga slecht op teveel onzekerheden.
Herkenbaar, ik zit een beetje in hetzelfde schuitje, maar kan zeggen dat een lange vakantie dat gevoel niet meteen weg zal nemen. Als je terugkomt is dat gevoel meteen weer terug...quote:Op maandag 7 januari 2019 23:43 schreef lunamatic het volgende:
[..]
Dat vind ik op de een of andere manier een moeilijke stap. Aan de ene kant heb ik het gevoel dat ik me aan stel en dat het allemaal zo'n vaart nog niet zal lopen, maar aan de andere kant merk ik in mijn omgeving dat het dus wel kan gebeuren, ook, of misschien wel juist bij mensen die het allemaal zo prima voor elkaar leken te hebben. Vandaar dus het onderbuikgevoel dat ik moet oppassen.
Aan de ene kant denk ik dat dit met een lange vakantie al een stuk beter zou zijn, maar ja, zoveel vakantiedagen heb ik niet
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |