Burnouttopic

quote:

Op vrijdag 4 januari 2019 19:21 schreef Ticootje het volgende:

[..]

Van?

Je hebt het niet naar je zin, je bent klaar met je werk. Lekker makkelijk om dat op een burnout te gooien. Neem dan gewoon ontslag en ga iets doen wat je wel wilt doen.

Hoe kom jij zo tot deze conclusies? Is wel kort door de bocht en niet nodig.

quote:

Op vrijdag 4 januari 2019 19:22 schreef Bart2002 het volgende:

[..]

Hoe kom jij zo tot deze conclusies? Is wel kort door de bocht en niet nodig.

Dat zeg je in feite zelf.

En omdat je situatie niet vanzelf veranderd ben je nu moe en overspannen.

Neem wat verantwoordelijkheid en stop met je slachtofferrol, zoek een baan die je wel leuk vind en klaar ben je.

quote:

Op vrijdag 4 januari 2019 19:19 schreef ChristmasRoses het volgende:

[..]

Nee, maar ik wil het fijn hebben met hem en mijn problemen er buiten houden. Hij weet dat ik het heb, maar ik ga hem niet steeds appen over paniek.

appen? Dat is jullie manier van communiceren? Gewoon praten en wat houdt een relatie dan in hemelsnaam in als het alleen maar over ‘fijn hebben’ gaat? Lekker samen gaan wandelen en praten joh

quote:

Op vrijdag 4 januari 2019 19:24 schreef Ticootje het volgende:

[..]

Dat zeg je in feite zelf.

En omdat je situatie niet vanzelf veranderd ben je nu moe en overspannen.

Neem wat verantwoordelijkheid en stop met je slachtofferrol, zoek een baan die je wel leuk vind en klaar ben je.

Je hebt het tegen de verkeerde denk ik. Of bedoel je met "je" "men"? Of is het gericht aan de TS? Jouw "oplossing" lijkt nogal simplistisch gebaseerd op lui "denken" dan.

quote:

Op vrijdag 4 januari 2019 19:21 schreef Ticootje het volgende:

[..]

Van?

Je hebt het niet naar je zin, je bent klaar met je werk. Lekker makkelijk om dat op een burnout te gooien. Neem dan gewoon ontslag en ga iets doen wat je wel wilt doen.

Kansloos dit zeg. Ik snap wel dat men denkt dat het een modern ding is.

Ach, zo dacht ik ook altijd. Ik gooi het maar op onwetendheid en kortzichtigheid.
Ik hoop dat het je nooit overkomt in ieder geval

quote:

Op vrijdag 4 januari 2019 19:31 schreef MissButterflyy het volgende:

[..]

Ach, zo dacht ik ook altijd. Ik gooi het maar op onwetendheid en kortzichtigheid.
Ik hoop dat het je nooit overkomt in ieder geval

Aannames.

quote:

Op vrijdag 4 januari 2019 19:31 schreef ChristmasRoses het volgende:
Zo irritant,mensen die het niet hebben meegemaakt en je wel even komen vertellen hoe je het moet oplossen.

Niks van aantrekken. Je zult ze nog wel vaker tegenkomen.
Ze zijn vaak zelf ook niet echt happy, dat ze het nodig vinden zo naar anderen te kijken.

quote:

Op vrijdag 4 januari 2019 19:32 schreef Ticootje het volgende:

[..]

Aannames.

Ticootje, dit kun je niet maken hoor.

quote:

Op vrijdag 4 januari 2019 19:33 schreef MissButterflyy het volgende:

[..]

Niks van aantrekken. Je zult ze nog wel vaker tegenkomen.
Ze zijn vaak zelf ook niet echt happy, dat ze het nodig vinden zo naar anderen te kijken.

Zo is het.

Gelukkig hebben mensen die zich graag slachtoffer voelen van het leven altijd mensen om zich heen om ze te vertellen hoe enorm gelijk ze hebben. Dat helpt ze echt enorm.

Fijn dat jij ts helemaal begrijpt.

quote:

Op vrijdag 4 januari 2019 19:36 schreef Boca_Raton het volgende:

[..]

Ticootje, dit kun je niet maken hoor.

Geloof me, dat kan ik wel.

Maar goed, deze vraag dan voor ts:

Je bent nu thuis, ziek, hoe zie je je reintegratie voor je? Wil je terug in je huidige functie?

Eerlijk.

quote:

Op vrijdag 4 januari 2019 19:38 schreef Ticootje het volgende:

[..]

Geloof me, dat kan ik wel.

Maar wat heb je eraan? Wat is nou precies jouw insteek om te beweren dat het allemaal aanstellerij is? Zelfs als je ervan overtuigd bent hoef je dat toch nog niet te zeggen?

quote:

Op vrijdag 4 januari 2019 19:41 schreef Bart2002 het volgende:

[..]

Maar wat heb je eraan? Wat is nou precies jouw insteek om te beweren dat het allemaal aanstellerij is? Zelfs als je ervan overtuigd bent hoef je dat toch nog niet te zeggen?

Nee ik vind het geen aanstellerij.

Helemaal niet zelfs. Je kan helemaal klaar zijn met de situatie op het werk, zo erg dat je er niet van slaapt en er overspannen van raakt.

Maar de vraag is dan wel, is je intentie om wel terug te keren in die functie, of ben je gewoon klaar met de werkgever en situatie in deze functie?

Daarmee bedoel ik dat je zelf ook een stuk verantwoordelijk bent voor je situatie.

quote:

Op vrijdag 4 januari 2019 19:45 schreef Ticootje het volgende:

[..]

Nee ik vind het geen aanstellerij.

Helemaal niet zelfs. Je kan helemaal klaar zijn met de situatie op het werk, zo erg dat je er niet van slaapt en er overspannen van raakt.

Maar de vraag is dan wel, is je intentie om wel terug te keren in die functie, of ben je gewoon klaar met de werkgever en situatie in deze functie?

Daarmee bedoel ik dat je zelf ook een stuk verantwoordelijk bent voor je situatie.

Volgens mij zegt niemand ook dat het niet zo is dat je uiteindelijk zelf verantwoordelijk bent.
En ook al ziet ze het nu allemaal even niet zitten, dat kan over een tijdje als ze wat rust heeft in haar hoofd weer anders zijn.
Niemand ziet het zitten als hij/zij er middenin zit.

Daar hadden we het heel wat Posts geleden trouwens al over...

quote:

Op vrijdag 4 januari 2019 19:51 schreef MissButterflyy het volgende:

[..]

Volgens mij zegt niemand ook dat het niet zo is dat je uiteindelijk zelf verantwoordelijk bent.
En ook al ziet ze het nu allemaal even niet zitten, dat kan over een tijdje als ze wat rust heeft in haar hoofd weer anders zijn.
Niemand ziet het zitten als hij/zij er middenin zit.

Daar hadden we het heel wat Posts geleden trouwens al over...

Oh ja, even rust pakken, uithuilen en flink slapen helpt enorm om dingen in perspectief te zien.

Maar het op zn beloop laten en wachten tor de situatie vanzelf beter wordt, dat gaat niet werken.

Ik stond met een paniek aanval op een luchthaven, met kind. (Reizen is vrij normaal voor mij) In mijn geval zag HR al van ver aankomen dat ik over alle grenzen ging. Toen ik me ziek moest melden belde mijn baas me vrijwel elke dag, mn andere baas minimaal 1x per week, hoe het ging, pak je je rust, kan ik je ergens mee helpen. Alles werd afgevangen en ik kreeg alle ruimte om tot mezelf te komen.
Vanaf dag 1 was mijn intentie om zsm terug te komen in mn functie, ondanks de werkdruk en uren. Mijn insteek was dan ook; schouders eronder en hulp vragen waar mogelijk. Ik ben wel veel te snel weer aan de slag gegaan, dus dat werd ook behoorlijk in de gaten gehouden door HR. Dat ik vanuit het bedrijf enorm gesteund werd heeft mij enorm geholpen om ook snel weer aan de slag te durven gaan.
Mijn huisarts wilde mij ook liever thuis houden, toen ik met een week aangaf dat het heus wel ging maar dat die aanval en die vreselijke koppijn mn struikelpunten waren, heeft ze me gewoon wat medicatie gegeven waardoor ik niet meer kon werken. (Slimme huisarts)
Uiteindelijk heb ik 5 weken thuis gezeten en als ik nu vakantie heb dan werk ik ook echt niet.

Maar ik snap dat als je niet gelukkig bent in de functie, de functie eigenlijk niet aankan of volledig buiten je comfort zone ligt, je eerder geneigd bent om je herstel af te laten hangen van externe factoren.

De sleutel ligt bij jezelf. Dat is alles wat ik wil zeggen.

[ Bericht 9% gewijzigd door Ticootje op 04-01-2019 20:09:18 ]

quote:

Op vrijdag 4 januari 2019 19:58 schreef JimmyDean het volgende:
Beste tip die je van je leven gaat krijgen: stop met FOK!, R&P is een vicieuze cirkel van labiele figuren die elkaars depressieve gevoelens bekrachtigen en versterken.

Log nu uit, ga wat leuks doen, kom niet meer terug. En in september beginnen met een nieuwe studie.

True

Iets snap ik niet Ticootje. Hoe weet jij zo zeker dat Christmas géén burnout heeft?

quote:

Op vrijdag 4 januari 2019 19:59 schreef Ticootje het volgende:

[..]

Oh ja, even rust pakken, uithuilen en flink slapen helpt enorm om dingen in perspectief te zien.

Maar het op zn beloop laten en wachten tor de situatie vanzelf beter wordt, dat gaat niet werken.

Ik stond met een paniek aanval op een luchthaven, met kind. (Reizen is vrij normaal voor mij) In mijn geval zag HR al van ver aankomen dat ik over alle grenzen ging. Toen ik me ziek moest melden belde mijn baas me vrijwel elke dag, mn andere baas minimaal 1x per week, hoe het ging, pak je je rust, kan ik je ergens mee helpen. Alles werd afgevangen en ik kreeg alle ruimte om tot mezelf te komen.
Vanaf dag 1 was mijn intentie om zsm terug te komen in mn functie, ondanks de werkdruk en uren. Mijn insteek was dan ook; schouders eronder en hulp vragen waar mogelijk. Ik ben wel veel te snel weer aan de slag gegaan, dus dat werd ook behoorlijk in de gaten gehouden door HR. Dat ik vanuit het bedrijf enorm gesteund werd heeft mij enorm geholpen om ook snel weer aan de slag te durven gaan.
Mijn huisarts wilde mij ook liever thuis houden, toen ik met een week aangaf dat het heus wel ging maar dat die aanval en die vreselijke koppijn mn struikelpunten waren, heeft ze me gewoon wat medicatie gegeven waardoor ik niet meer kon werken. (Slimme huisarts)
Uiteindelijk heb ik 5 weken thuis gezeten en als ik nu vakantie heb dan werk ik ook echt niet.

Maar ik snap dat als je niet gelukkig bent in de functie, de functie eigenlijk niet aankan of volledig buiten je comfort zone ligt, je eerder geneigd bent om je herstel af te laten hangen van externe factoren.

De sleutel ligt bij jezelf. Dat is alles wat ik wil zeggen.

Ik weet niet waarom jij zo fel reageert, maar ik zeg nergens dat ze alleen maar wat rust moet nemen. Natuurlijk is er meer nodig.
Verder zeg je eigenlijk niks nieuws, terwijl je met een hoop kabaal dit topic komt binnenvallen.
Als je wat beter had gelezen, had je gezien dat bepaalde dingen al besproken waren.
En iedereen heeft zijn eigen tempo, het is nu niet zo dat jouw manier ineens de beste is.

En nogmaals, wie zegt dat de sleutel uiteindelijk niet bij zichzelf ligt?