Soms vraag je je wel eens af hoe bepaalde zaken in elkaar steken, hoe zou het zijn om een specifiek beroep te hebben. Wat beweegt mensen met een bijzondere hobby. Daarom hebben wij deze reeks op FOK! in het leven geroepen. Hier bieden wij mensen extra anonieme mogelijkheid om vragen te beantwoorden. De personen die zich kunnen opgeven in dit topic: GC / [Vraag wat je wil]: een inventarisatie. (andere feedback mag ook in dat topic). krijgen toegang tot het VraagWatJeWil account en kunnen via dit account een paar dagen vragen van jullie beantwoorden. Dit account blijft van de persoon totdat het volgende deel in de reeks geopend wordt.
Dit deel kunnen we vragen stellen aan een vrouwlijke autist. Dit keer geen beroep maar iemand met een aandoening in het autistische spectrum. Alhoewel we wel eens doen alsof elke FOK!ker een autist is is dat natuurlijk niet zo. Hier kunnen we vragen stellen hoe het is om een autist te zijn, welke problemen tegengekomen worden of of het misschien ook wel voordelen heeft.
Wacht even met vragen stellen totdat de persoon zich geïntroduceerd heeft.
In het Inventarisatie-topic werd ik genoemd als 'Vrouwelijke autistische halfwees'. Deze titel past wel, maar bekt niet lekker. Gewoon 'Vrouwelijke autist' is fijner.
Dus het halfwees-gedeelte van mijn leven laten we even voor wat het is, tenzij iemand echt graag iets wil weten. Een van mijn ouders is dood. Klaar.
Ik ben mid-dertig, heb sinds dit jaar mijn diagnose. Ik zou de diagnose Asperger hebben gehad in de DSM4, maar die bestaat niet meer. Dus nu is het 'gewoon' ASS. En dat is stom.
Anyways, vraagt u maar. Ik ben vandaag en morgen bereid vragen te beantwoorden. Daarna geef ik de account weer braaf terug.
[ Bericht 0% gewijzigd door VraagWatJeWil op 10-12-2018 18:39:47 ]
En heb je er last van dat anderen als je bijvoorbeeld alles heel gestructureerd doet omdat je weet dat je op deze manier minste fouten maakt en sneller je doel bereikt maar de anderen vinden dat lastig, dat je op deze manier aanpakt. Terwijl jij anderen weer onbegrijpelijk vindt dat ze niet via dezelfde manier aanpakken als jij want dat is de weg met minste fouten.
Ik vind het wel raar dat het een soort scheldwoord is geworden. Het is niet zo erg als andere scheldwoorden die we in Nederland gebruiken, maar het is wel een echte beperking die mij en anderen flink benadeelt in het leven.quote:Op maandag 10 december 2018 11:28 schreef heywoodu het volgende:
Heb je er moeite mee als 'autist' zo nu en dan geroepen wordt als iemand ergens moeilijk over doet? Ik heb dat zelf totaal niet, maar ben wel benieuwd hoe andere autisten dat zien.
Omdat ik veel dingen letterlijk neem, moet ik wel elke keer keihard nadenken als ik ergens "zolderkamerautist!" zie staan: ergens in mijn hoofd denk ik dan meteen: "Hoera! Een soortgenoot!". Het kost me dan even (of soms best lang) om erachter te komen dat het geen echte autist betreft.
Vrouw woont naast een autistische jongen en ze parkeert de auto soms scheef. Dan flipt hij en zegt ie je moet de auto recht zetten. Echter zegt hij nooit goedemorgen als ze hem 's ochtends tegenkomt. Dus de vrouw zegt: ik wil m'n auto voortaan wel rechtzetten als dat jou irriteert, kan jij dan voortaan goedemorgen zeggen als je me 's ochtends ziet want ik vind het vervelend dat je dat niet doet.
Maar dat ging er bij hem niet in... dus ik vroeg me af, waarom kunnen mensen die van kleine dingen zo erg van slag raken, niet begrijpen dat beperkingen van hun irritant zijn voor "normale" mensen. Is dat de hele definitie van autisme? Zo ja, als iemand het rustig uitlegt dan zou ook een autist toch moeten begrijpen wat "normaal gedrag" is?
Ik ben er zo laat bij, omdat ik een meisje (grinnik, ik zie mezelf nog steeds als 'meisje') ben en er een hoop andere ellende speelde in mijn leven tot nu toe. Een van mijn ouders was psychisch zwaar ziek en overleed (aan een zelfgekozen dood) in de late jaren '90. Tot die tijd was ik 'een stil, zorgzaam meisje' en na deze gebeurtenis dacht iedereen dat ik 'gewoon aan het rouwen' was.quote:Op maandag 10 december 2018 11:29 schreef naatje_1 het volgende:
Ik heb ook dit jaar pas mijn diagnose gekregen en dat had een bepaalde voorgeschiedenis, wat is de reden dat je er zo laat bij bent?
Ik viel niet op.
Sinds mijn middelbare schooltijd heb ik drie gediagnostiseerde burn-outs gehad, twee depressies en een paniekstoornis met agorafobie. Pas vorig jaar kwam mijn partner (die zelf ADHD heeft) met de suggestie dat ik eens wat over vrouwen met ASS moest lezen. Daarna heb ik het met mijn psycholoog en psychiater besproken (laatstgenoemde zei letterlijk "Kan niet, want je bent een vrouw") en toen ben ik op zoek gegaan naar een nieuwe psycholoog en psychiater voor een second opinion.
TL;DR: Ik ben een meisje en viel niet op.
Los van je diagnose. Waarom vind je zelf dat je een autist bent ? Kun je dit voor ons verduidelijken.quote:
Hoi!
In het Inventarisatie-topic werd ik genoemd als 'Vrouwelijke autistische halfwees'. Deze titel past wel, maar bekt niet lekker. Gewoon 'Vrouwelijke autist' is fijner.
Dus het halfwees-gedeelte van mijn leven laten we even voor wat het is, tenzij iemand echt graag iets wil weten. Een van mijn ouders is dood. Klaar.
Ik ben mid-dertig, heb sinds dit jaar mijn diagnose. Ik zou de diagnose Asperger hebben gehad in de DSM4, maar die bestaat niet meer. Dus nu is het 'gewoon' ASS. En dat is stom.
Anyways, vraagt u maar. Ik ben vandaag bereid vragen te beantwoorden. Daarna geef ik de account weer braaf terug.
Je neemt zaken soms te letterlijk op ? (las ik al). Wat is er nog, dat speelt bij je. Vanuit jezelf gesproken en bekeken.
quote:
[..]
Daarna heb ik het met mijn psycholoog en psychiater besproken (laatstgenoemde zei letterlijk "Kan niet, want je bent een vrouw")
Ga je wel op vakantie en stappen in een stad of zo?quote:
Sinds mijn middelbare schooltijd heb ik drie gediagnostiseerde burn-outs gehad, twee depressies en een paniekstoornis met agorafobie. Pas vorig jaar kwam mijn partner (die zelf ADHD heeft) met de suggestie dat ik eens wat over vrouwen met ASS moest lezen. Daarna heb ik het met mijn psycholoog en psychiater besproken (laatstgenoemde zei letterlijk "Kan niet, want je bent een vrouw") en toen ben ik op zoek gegaan naar een nieuwe psycholoog en psychiater voor een second opinion.
Ja. Alles, maar dan ook ALLES in mijn leven heeft een vaste volgorde. Ik sta precies op dezelfde tijd op (hoewel, soms zit er een kwartiertje verschil in), trek de kleren aan die ik heb klaargelegd (eerst spijkerbroek, dan t-shirt, dan sokken, dan vest/trui, dan sloffenquote:
Moet alles volgens een bepaalde structuur gaan bij jou of heb je daar geen last van?
En heb je er last van dat anderen als je bijvoorbeeld alles heel gestructureerd doet omdat je weet dat je op deze manier minste fouten maakt en sneller je doel bereikt maar de anderen vinden dat lastig, dat je op deze manier aanpakt. Terwijl jij anderen weer onbegrijpelijk vindt dat ze niet via dezelfde manier aanpakken als jij want dat is de weg met minste fouten.
), ga naar beneden, maak ontbijt (hetzelfde ontbijt als elke dag), eet eerst en drink dan pas mijn koffie, kijk wat TV en check een rijtje websites. En zo gaat dat met ongeveer alles. Ik fiets vaste routes naar bepaalde plekken (ook al zijn die niet het kortst), ik zit op vaste plekken op plekken waar ik vaker kom, drink hetzelfde drankje op bepaalde afspraken (water bij psycholoog, thee bij ambulant begeleider, verse pepermuntthee bij moeder etc), koop elke week dezelfde producten bij dezelfde marktkooplieden en-zo-voorts
. Als ik van deze volgordes en vaste routines afwijk, raak ik volledig in de war. Dan snap ik oprecht niet hoe ik verder moet met mijn dag. Dus ja, ik vind het heel irritant als iemand mijn routines in de war schopt. Gelukkig woon ik samen met iemand die mij snapt.
Enigszins. Ik weet dat ik vrouwelijk ben, maar voel me niet 'girly girl'. Totaal niet, eigenlijk. Als kind wilde ik vuilnisman (don't ask me why) worden, omdat ik er vanuit ging dat "je kan worden wat je wil" inhield dat ik man kon worden als ik later groot was.quote:
ASS wordt meer toegeschreven aan mannen dan vrouwen, naar ik meen, maar ik las ook in een artikel van AdValvas (het magazine van de VU) dat wanneer vrouwen (en mannen) autisme hebben, ze ook vaker problemen hebben om zichzelf te positioneren qua gender en seksualiteit, kan je je daar in vinden?
Ik denk dat ik mezelf nu zou omschrijven als 'gender queer'.
Laten we "normale mensen" omschrijven als NT (NeuroTypical), okee?quote:
Wat ik nooit begrijp bij (sommige) autisten is dat ze zoveel moeite hebben met bepaalde sociale vormen of aanpassingen, maar wel helemaal in de stress raken als iemand anders iets doet wat hun niet bevalt. Een voorbeeld verhaal:
Vrouw woont naast een autistische jongen en ze parkeert de auto soms scheef. Dan flipt hij en zegt ie je moet de auto recht zetten. Echter zegt hij nooit goedemorgen als ze hem 's ochtends tegenkomt. Dus de vrouw zegt: ik wil m'n auto voortaan wel rechtzetten als dat jou irriteert, kan jij dan voortaan goedemorgen zeggen als je me 's ochtends ziet want ik vind het vervelend dat je dat niet doet.
Maar dat ging er bij hem niet in... dus ik vroeg me af, waarom kunnen mensen die van kleine dingen zo erg van slag raken, niet begrijpen dat beperkingen van hun irritant zijn voor "normale" mensen. Is dat de hele definitie van autisme? Zo ja, als iemand het rustig uitlegt dan zou ook een autist toch moeten begrijpen wat "normaal gedrag" is?
Het kan wel zijn dat bepaald gedrag 'normaal' is, maar als het niet logisch is...
Ik vind bijvoorbeeld handen schudden en oogcontact maken compleet overbodig. Maar voor een sollicitatiegesprek is dit normaal. Moet ik dan maar over mijn persoonlijke grenzen gaan en compleet overprikkeld raken omdat ik 'normaal' wil doen, of is het beter om mijn grenzen te bewaken en 'raar' te zijn? Alleen omdat bepaald gedrag het gedrag van de meerderheid is, wil niet zeggen dat het logisch is.
Snap je?
Letterlijk nemen van bijna alles, ja. Veel structuur nodig hebben. Ongelooflijk prikkelgevoelig (vooral licht en geluid). Sociaal contact niet snappen. Heel snel uitgeput raken van sociale interacties. Geen onderscheid maken tussen 'the big picture' en details (ik kan daardoor echt totaal geen samenvattingen maken). En zo kan ik nog wel een uur doorgaan.quote:
[..]
Los van je diagnose. Waarom vind je zelf dat je een autist bent ? Kun je dit voor ons verduidelijken.
Je neemt zaken soms te letterlijk op ? (las ik al). Wat is er nog, dat speelt bij je. Vanuit jezelf gesproken en bekeken.
Als ik dronken ben, kan ik wel socializen. Zonder alcohol ben ik binnen een half uurtje overprikkeld (en als ik dan niet naar huis ga, ga ik panieken en uiteindelijk eindig ik in een meltdown).quote:
[..]
Ga je wel op vakantie en stappen in een stad of zo?
Probleem is dat dat mijn enige manier is, tot nu toe. Ik ben dit jaar gestopt met binge-drinken (drink nu alleen nog een of twee drankjes per keer, max 1x per week) en ben nu aan het leren dat ik 'nee' kan zeggen tegen feestjes en andere dingen die me teveel stress opleveren. Het is saai voor andere mensen, maar gezond voor mij en mijn brein.
Het grootste probleem vind ik dat er niets is veranderd sinds mijn diagnose. Ik heb geen "AUTIST" op mijn voorhoofd staan en mensen zien (nog steeds) niet dat er 'iets met me is'. Ik moet dus heel vaak uitleggen dat bepaalde dingen moeilijk voor me zijn en dat vind ik vervelend.quote:Op maandag 10 december 2018 11:55 schreef RockBabe het volgende:
Waar loop je, het meest tegen aan in het dagelijks leven sinds je diagnose hebt en hoe leer je hier mee omgaan?
Ergens hoopte ik dat ik de diagnose zou krijgen met ingebouwd verwerkingsproces. Maar dat blijkt helaas niet zo te werken.
En ik merk nu pas hoe autisme-onvriendelijk de wereld is en hoe stom instanties zijn tegenover mensen met een beperking. Het liefst wil ik de hele wereld prikkelvrij(er) maken en iedereen voorlichting geven over ASS, maar daar heb ik de energie dan weer niet voor.
Ik bedoel het niet als in Rain Man of zo hoor, maar bijvoorbeeld dat je iets heel goed kunt omdat je je niet laat afleiden of heel veel geduld hebt, of heel precies bent.
Wat bedoel je hiermee?quote:
Ergens hoopte ik dat ik de diagnose zou krijgen met ingebouwd verwerkingsproces. Maar dat blijkt helaas niet zo te werken.
Een voorbeeld: een vragenlijst met stellingen als "ik vind dat mensen teveel zeuren". Ik heb daar niet echt een mening over, wil daar geen uitgesproken ja of nee op zeggen (dat hangt van zoveel dingen af). Dus vaak het antwoord 'neutraal' gekozen, waaruit volgens mij werd geconcludeerd dat ik niet zo stevig ben op sociaal gebied. Niet weet waar ik voor sta.
In het rapport schreven ze ook dingen over mijn uiterlijk. Fragiele bouw en dunne/doorzichtige huid. Ja, allemaal 'leuk', het klopt ook maar heeft niks te maken met een stoornis wel of niet hebben. Er stond geen positief woord in, terwijl ik weet ook zeker wel kwaliteiten te hebben. Was slecht voor mijn zelfvertrouwen.
Hoe was dat bij jou? Herkende jij je in het beeld dat geschetst werd in het rapport na de test ? Was er wel aandacht voor je sterke kanten? En deed het iets met je op het gebied van zelfvertrouwen?
[ Bericht 5% gewijzigd door pietkanarie op 10-12-2018 12:52:53 ]
Hoe breng je dit in praktijk? Toch maar je grenzen overschrijden en wat concessies doen? Als je vanaf dag 1 bij die ene psychiater geen hand had gegeven en heel consequent geen oogcontact maakte is het helemaal verwonderlijk dat hij autisme bleef uitsluiten, want dat zijn vrij klassieke symptomen die zelfs een kortzichtige psychiater zou herkennen en dat op zijn minst zou moeten erkennen als trekjes.quote:
[..]
Ik vind bijvoorbeeld handen schudden en oogcontact maken compleet overbodig. Maar voor een sollicitatiegesprek is dit normaal. Moet ik dan maar over mijn persoonlijke grenzen gaan en compleet overprikkeld raken omdat ik 'normaal' wil doen, of is het beter om mijn grenzen te bewaken en 'raar' te zijn? Alleen omdat bepaald gedrag het gedrag van de meerderheid is, wil niet zeggen dat het logisch is.
.Ja ik begrijp je zeker wel. Mensen hebben mij ook weleens een autist genoemd maar dat ben ik niet. Ik geef ook weinig om dat soort zooi, maar ik begrijp wel dat mensen dat op prijs stellen dus dan doe ik het maar.quote:
[..]
Laten we "normale mensen" omschrijven als NT (NeuroTypical), okee?
Het kan wel zijn dat bepaald gedrag 'normaal' is, maar als het niet logisch is...
Ik vind bijvoorbeeld handen schudden en oogcontact maken compleet overbodig. Maar voor een sollicitatiegesprek is dit normaal. Moet ik dan maar over mijn persoonlijke grenzen gaan en compleet overprikkeld raken omdat ik 'normaal' wil doen, of is het beter om mijn grenzen te bewaken en 'raar' te zijn? Alleen omdat bepaald gedrag het gedrag van de meerderheid is, wil niet zeggen dat het logisch is.
Snap je?
Maar ik blijf er toch bij dat er een stukje "egoïsme" zit in autisme. Er zijn natuurlijk heel veel varianten en gradaties en niemand is hetzelfde, maar laten we het erop houden dat heel veel een vast patroon aanhouden qua dagelijkse bezigheden. Kijk als iemand die gehandicapt is kwijlt, of harde geluiden maakt dan kan je daar weinig aan doen, dat is gewoon een gevolg van die aandoening. Als autist is het, zoals je zelf aangeeft, heel moeilijk om bepaalde handelingen te doen, maar niet onmogelijk.
Je geeft zelf aan dat hand schudden en oogcontact maken overbodig is volgens jou, maar hoeveel moeite is dat nou werkelijk? Het heeft niets te maken met logisch of onlogisch, het gaat erom wat als "normaal" wordt gezien. Als jij eenmaal in je handelingen kan programmeren dat als je iemand ontmoet je een hand moet schudden en hem aan moet kijken, dan gaat het na een tijdje toch ook vanzelf? Net zoals nu eerst je spijkerbroek, dan t-shirt, dan sokken en dan trui vanzelf gaan.
Nah, eigenlijk loop ik er juist tegenaan dat ik ten onrechte als 'hoogfunctionerend' word gezien. Ja, ik kan mijn eigen veters strikken en mijn eigen email checken, maar ik zit wel al jaren thuis omdat elke stap buiten de deur gruwelijk vermoeiend is. Juist omdat ik 30+ jaar aan 'coping mechanisms' heb opgebouwd, wordt vaak niet gezien dat ik een probleem heb.quote:
Als Asperger ben je vaak enigszins hoog functionerend, loop je er niet tegenaan dat de hulp die aangeboden wordt te veel toegesneden is op mensen die minder hoog functionerend zijn? Anders gevraagd: nu je ASS hebt toegekend, kunnen externe hulplieden daar wat mee of is het voornamelijk een stuk zelfinzicht wat je hebt gekregen?
Ik lach veel. Ook om mezelf. Vaak om mijn sociale onhandigheid te verbloemen.
En 'stimmen'* hoeft niet te betekenen dat ik op en neer wieg (wat ik wel doe, maar alleen als ik alleen ben): ik speel vaak met kleine speelgoedjes in mijn hand, eet vaak kauwgom, bijt mijn lippen kapot etc. Mijn hoofd tegen een muur bonken doe ik ook alleen thuis.
Dus, kort gezegd: Ik denk dat ik een stuk autistischer ben dan ik me voordoe. Als ik maar een uurtje van huis ben, kan ik prima acteren dat ik 'NT' ben. Na dat uur word ik moe, overprikkeld en steeds 'meer autistisch'.
En nu merk ik dat ik niet 'straight to the point' antwoord kan geven op vragen. Grinnik.
*https://tistje.com/2018/0(...)-autisme-en-stimmen/ (blog van een mede-auti)
Ik ben al mijn hele leven aan het 'camoufleren', zoals ik hierboven ook al zei. Ik snap emoties (van mezelf en anderen) totaal niet. Dus zolang ik een gesprek maar positief en vrolijk houd (lees: veel flauwe grappen), lukt het wel. Maar als iemand gaat huilen, boos wordt oid, ben ik de sjaak.quote:
Hoe heb jij je ontwikkeling op sociaal gebied ervaren en hoe sociaal vaardig vindt je jezelf nu (zowel op professioneel gebied als privé)? En spreek je uit dat je dingen soms iets te letterlijk neemt zodat mensen daar rekening mee kunnen houden/het begrijpen als jij iets even niet kan plaatsen?
Maar dat is een lastige vraag.
Ik spreek eigenlijk nooit uit dat ik dingen te letterlijk kan nemen. Mensen merken dat meestal niet aan mij, omdat dat een proces is dat volledig in mijn eigen hoofd zit. Ik spreek wel uit dat ik fysiek - en oogcontact moeilijk vind, omdat dat enorm opvalt. Als ik alles wat 'fout' kan gaan in een gesprek vooraf moet gaan benoemen, ben ik een half uur bezig.
^Dat.quote:Op maandag 10 december 2018 12:20 schreef Alexxxxx het volgende:
Dat vrouwelijke autsten niet herkend wordendoor psychiaters en psychologen is best wel een groot minpunt in de Nederlandse gezondheidszorg. Ze kijken alleen naar Nederlandse onderzoeken, terwijl hun Engels en Duits spekende vakbroeders veel en veel verder zijn in hun onderzoek...
Dat ben ik momenteel aan het uitvogelen, met hulp van psycholoog. Mijn organisatie-skills en eerlijkheid zijn in ieder geval twee positieve punten. De rest moet ik nog uitvinden. Helaas heb ik geen Rain Man-skills. Ik kan niets met cijfers, ook. Eigenlijk best jammer.quote:
Zijn er ook voordelen voor jouw aan je autisme? Ben je ergens heel goed in juist door eigenschappen die aan je autisme verbonden zijn?
Ik bedoel het niet als in Rain Man of zo hoor, maar bijvoorbeeld dat je iets heel goed kunt omdat je je niet laat afleiden of heel veel geduld hebt, of heel precies bent.
Ik hoopte dat ik bij het papier met 'U heeft ASS' gelijk klaar zou zijn met het accepteren en verwerken. Ik dacht: "Ach, ik heb al een jaar 'misschien autisme', als ik het straks echt heb hoef ik me er niet meer druk om te maken, dan wordt alles beter."quote:
Maar de diagnose was eigenlijk pas het begin. Ik weet nu waarom ik 'raar' ben, maar ik ben het nog steeds.
Nou ja, dingen letterlijk nemen kan al bij kort oppervlakkig contact voor misverstanden zorgen en dan kan ik me voorstellen dat het handig is om het uit te spreken in een werkomgeving zodat anderen daarin ook hun verantwoordelijkheid kunnen nemen. Is een lekker concreet punt waar de meeste mensen doorgaans in slagen om daar een beetje rekening mee te houden.quote:
[..]
Ik ben al mijn hele leven aan het 'camoufleren', zoals ik hierboven ook al zei. Ik snap emoties (van mezelf en anderen) totaal niet. Dus zolang ik een gesprek maar positief en vrolijk houd (lees: veel flauwe grappen), lukt het wel. Maar als iemand gaat huilen, boos wordt oid, ben ik de sjaak.
Maar dat is een lastige vraag.
Ik spreek eigenlijk nooit uit dat ik dingen te letterlijk kan nemen. Mensen merken dat meestal niet aan mij, omdat dat een proces is dat volledig in mijn eigen hoofd zit. Ik spreek wel uit dat ik fysiek - en oogcontact moeilijk vind, omdat dat enorm opvalt. Als ik alles wat 'fout' kan gaan in een gesprek vooraf moet gaan benoemen, ben ik een half uur bezig.
Heb je nu iets van een werkend leven of een werkend leven gehad?
quote:
Dat ben ik momenteel aan het uitvogelen, met hulp van psycholoog. Mijn organisatie-skills en eerlijkheid zijn in ieder geval twee positieve punten. De rest moet ik nog uitvinden. Helaas heb ik geen Rain Man-skills. Ik kan niets met cijfers, ook. Eigenlijk best jammer.
Er zijn vast ook nog andere dingen waar je goed in bent
Ik kan ook meer met taal dan met cijfers Ik vond de vragenlijst enorm moeilijk. Ik heb wel een stevige mening over dingen (zwart-wit-denken, noemen ze dat geloof ik), maar als een vraag 'onduidelijk' gesteld wordt (of erger nog: als er taalfouten in staan!) ga ik twijfelen.quote:
Hoe heb je het diagnostische traject ervaren? Ik heb ooit een test laten doen voor NLD en ik vond zowel de test zelf als het uiteindelijke rapport echt geen recht doen aan wie ik ben. Dit topic gaat niet over mij natuurlijk, maar hieronder schrijf ik er toch wat meer over om mijn vraag toe te lichten.
Een voorbeeld: een vragenlijst met stellingen als "ik vind dat mensen teveel zeuren". Ik heb daar niet echt een mening over, wil daar geen uitgesproken ja of nee op zeggen (dat hangt van zoveel dingen af). Dus vaak het antwoord 'neutraal' gekozen, waaruit volgens mij werd geconcludeerd dat ik niet zo stevig ben op sociaal gebied. Niet weet waar ik voor sta.
In het rapport schreven ze ook dingen over mijn uiterlijk. Fragiele bouw en dunne/doorzichtige huid. Ja, allemaal 'leuk', het klopt ook maar heeft niks te maken met een stoornis wel of niet hebben. Er stond geen positief woord in, terwijl ik weet ook zeker wel kwaliteiten te hebben. Was slecht voor mijn zelfvertrouwen.
Hoe was dat bij jou? Herkende jij je in het beeld dat geschetst werd in het rapport na de test ? Was er wel aandacht voor je sterke kanten? En deed het iets met je op het gebied van zelfvertrouwen?
"Word u ongeduldig van lange rijen in de supermart?" - Nee, want het is 'u wordT' en 'supermarKt'. Ook al zou mijn antwoord eigenlijk zijn: "Ja, ik haat rijen in de supermarkt".
Als gevolg hiervan heb ik mijn vragenlijst ingeleverd met meerdere pagina's op- en aanmerkingen. Mijn psycholoog keek ernaar en zei: "Jeetje. Waarom ben je niet eerder gediagnostiseerd?"
Het beeld van mij in het verslag klopte wel aardig, al is het wel enorm confronterend. Er staat iets in over 'matig verzorgd', 'erg vermoeid' en 'gele tanden', waar ik van schrok. Ik had juist enorm mijn best gedaan om er 'normaal' uit te zien bij mijn diagnose-afspraken.
Er staat niet veel in het verslag over positieve punten. Maar dezelfde psycholoog die het verslag schreef heeft het met me doorgenomen en in het gesprek benoemd dat er 'vooral negatieve dingen' in staan en dat we 'juist gaan focussen' op positieven, de komende tijd. Daar ben ik nu pas net mee begonnen.
Het heeft niet echt veel slecht gedaan voor mijn zelfvertrouwen: dat stond toch al op een dieptepunt. Het kan eigenlijk alleen maar omhoog.
Ik gaf die bewuste psychiater wel een (zweterige) hand (omdat dat 'moet'), maar maakte geen/weinig oogcontact. Ook bleef ik maar aan mijn kleding en haar plukken, tijdens onze afspraken. Hij vond dat tekenen van 'spanning'.quote:
[..]
Hoe breng je dit in praktijk? Toch maar je grenzen overschrijden en wat concessies doen? Als je vanaf dag 1 bij die ene psychiater geen hand had gegeven en heel consequent geen oogcontact maakte is het helemaal verwonderlijk dat hij autisme bleef uitsluiten, want dat zijn vrij klassieke symptomen die zelfs een kortzichtige psychiater zou herkennen en dat op zijn minst zou moeten erkennen als trekjes.
Sinds mijn diagnose zeg ik bij (bijna) elke ontmoeting: "Hoi! Sorry, ik houd niet van handen schudden en ben ook niet zo goed in oogcontact... Ik ben autistisch."
Dit is nog wel 'werk in uitvoering', want ik vind het een beetje stom om meteen mijn diagnose te benoemen bij binnenkomst. Maar het scheelt me wel een hoop stress. Liever raar dan overprikkeld, zeg maar.
Ik stond voor de klas. Geen goede combi met autisme. Ik ben nu aan het nadenken over 'wat ik later wil worden', hoewel ik van mijn psycholoog eerst moet herstellen. Grote twijfels, dus.quote:
Ik vroeg me af wat voor werk of opleiding je doet en in hoeverre je autisme een voordeel of juist een nadeel is in het uitvoeren van je werkzaamheden/school
Probleem is dat handen schudden (fysiek contact in het algemeen) en oogcontact me teveel prikkels opleveren. Ik KAN het wel, maar het zorgt ervoor dat ik (nog sneller dan zonder deze 'overbodige zaken') overprikkeld raak. In plaats van een uur geboeid luisteren/praten, houd ik het dan misschien een half uur vol.quote:
[..]
Ja ik begrijp je zeker wel. Mensen hebben mij ook weleens een autist genoemd maar dat ben ik niet. Ik geef ook weinig om dat soort zooi, maar ik begrijp wel dat mensen dat op prijs stellen dus dan doe ik het maar.
Maar ik blijf er toch bij dat er een stukje "egoïsme" zit in autisme. Er zijn natuurlijk heel veel varianten en gradaties en niemand is hetzelfde, maar laten we het erop houden dat heel veel een vast patroon aanhouden qua dagelijkse bezigheden. Kijk als iemand die gehandicapt is kwijlt, of harde geluiden maakt dan kan je daar weinig aan doen, dat is gewoon een gevolg van die aandoening. Als autist is het, zoals je zelf aangeeft, heel moeilijk om bepaalde handelingen te doen, maar niet onmogelijk.
Je geeft zelf aan dat hand schudden en oogcontact maken overbodig is volgens jou, maar hoeveel moeite is dat nou werkelijk? Het heeft niets te maken met logisch of onlogisch, het gaat erom wat als "normaal" wordt gezien. Als jij eenmaal in je handelingen kan programmeren dat als je iemand ontmoet je een hand moet schudden en hem aan moet kijken, dan gaat het na een tijdje toch ook vanzelf? Net zoals nu eerst je spijkerbroek, dan t-shirt, dan sokken en dan trui vanzelf gaan.
Ik hoor heel vaak "Waarom doe je niet gewoon ... ?" en "Heb je al ... geprobeerd?" van mijn omgeving. Ze denken dat als ik maar vaak genoeg 'iets leuks' doe, dat ik vanzelf afgericht word. Ik moet ze er regelmatig aan herinneren dat ik geen hondje op een puppycursus ben en dat ASS niet overgaat met een cursusje 'sociale vaardigheden'. Vooral mijn (overgebleven) ouder snapt er geen zak van. Deze ouder gaat dan ook op zg. 'Oudercursus' in januari, hopelijk gaat dat wat opleveren.quote:
Vind je dat er een stigma rondom autistische mensen heerst of merk je dat jouw diagnose makkelijk door de omgeving wordt geaccepteerd ?
Zie boven, ik stond voor de klas. Als ik destijds had geweten dat ik ASS had, had ik dit wel met collega's besproken, denk ik. Maar als ik het aan al mijn leerlingen en hun ouders had moeten uitleggen... Hmm.quote:
[..]
Nou ja, dingen letterlijk nemen kan al bij kort oppervlakkig contact voor misverstanden zorgen en dan kan ik me voorstellen dat het handig is om het uit te spreken in een werkomgeving zodat anderen daarin ook hun verantwoordelijkheid kunnen nemen. Is een lekker concreet punt waar de meeste mensen doorgaans in slagen om daar een beetje rekening mee te houden.
Heb je nu iets van een werkend leven of een werkend leven gehad?
Omdat ik in hokjes denk.quote:
waarom is ASS stommer dan asperger? Geeft DSM-V niet gewoon minder typische hokjes en een bredere blik naar autisme?
Ik wil graag mooie, afgemeten hokjes.
Eigenlijk is het afschaffen van de subgroepen binnen 'ASS' de ultieme manier van 'autistje-pesten': "We schaffen de mooie, afgemeten hokjes af en maken er een grote verzamelgroep van."
Ik snap dat het voor de psychiaters/psychologen beter is zo, omdat het een stuk makkelijker diagnostiseren is zo. Want natuurlijk passen mensen niet altijd in perfecte hokjes. Maar ik voel me echt meer een 'Aspie' dan een 'Auti'.
Maar goed, de namen zijn aangepast. Nieuwe regels. En regels zijn regels. Als mijn diagnose 'ASS' luidt, dan is dat zo.
Allereerst, wat een interessant topic. Het lijkt me lastig om jou te zijn en niet alleen vanwege je ASS. Zo te lezen krijg je goede hulp. Voelt het alsof je jezelf aan het leren kennen bent of gaat dat te ver?quote:
Ja. Alles, maar dan ook ALLES in mijn leven heeft een vaste volgorde. Ik sta precies op dezelfde tijd op (hoewel, soms zit er een kwartiertje verschil in), trek de kleren aan die ik heb klaargelegd (eerst spijkerbroek, dan t-shirt, dan sokken, dan vest/trui, dan sloffen ), ga naar beneden, maak ontbijt (hetzelfde ontbijt als elke dag), eet eerst en drink dan pas mijn koffie, kijk wat TV en check een rijtje websites. En zo gaat dat met ongeveer alles.
Ik fiets vaste routes naar bepaalde plekken (ook al zijn die niet het kortst), ik zit op vaste plekken op plekken waar ik vaker kom, drink hetzelfde drankje op bepaalde afspraken (water bij psycholoog, thee bij ambulant begeleider, verse pepermuntthee bij moeder etc), koop elke week dezelfde producten bij dezelfde marktkooplieden en-zo-voorts .
Ik heb over bovenstaande quote twee vragen. Wat gebeurt er als de marktkoopman op vakantie is? En als je ergens voor het eerst komt en je moet iets te drinken kiezen, hou je er dan al rekening mee dat je dat voor altijd zult moeten drinken bij die afspraken?
Ik denk dat het heel waardevol is dat je communiceert over je ASS. Mijn zwager heeft ook iets in de richting van autisme maar doet er niets mee zodat zijn familie zijn gebruiksaanwijzing niet kan leren kennen. Dat is best lastig, vast ook voor hem natuurlijk. Het is ook echt niet bespreekbaar.
Interessant dat stimmingsartikel, nagelbijten is mijn stimming... Dat terzijde was het eigenlijk inderdaad niet een antwoord op de vraag (hoewel interessant en kan ook aan mijn eigen formulering liggen)quote:
[..]
Nah, eigenlijk loop ik er juist tegenaan dat ik ten onrechte als 'hoogfunctionerend' word gezien. Ja, ik kan mijn eigen veters strikken en mijn eigen email checken, maar ik zit wel al jaren thuis omdat elke stap buiten de deur gruwelijk vermoeiend is. Juist omdat ik 30+ jaar aan 'coping mechanisms' heb opgebouwd, wordt vaak niet gezien dat ik een probleem heb.
Ik lach veel. Ook om mezelf. Vaak om mijn sociale onhandigheid te verbloemen.
En 'stimmen'* hoeft niet te betekenen dat ik op en neer wieg (wat ik wel doe, maar alleen als ik alleen ben): ik speel vaak met kleine speelgoedjes in mijn hand, eet vaak kauwgom, bijt mijn lippen kapot etc. Mijn hoofd tegen een muur bonken doe ik ook alleen thuis.
Dus, kort gezegd: Ik denk dat ik een stuk autistischer ben dan ik me voordoe. Als ik maar een uurtje van huis ben, kan ik prima acteren dat ik 'NT' ben. Na dat uur word ik moe, overprikkeld en steeds 'meer autistisch'.
En nu merk ik dat ik niet 'straight to the point' antwoord kan geven op vragen. Grinnik.
*https://tistje.com/2018/0(...)-autisme-en-stimmen/ (blog van een mede-auti)
Vind je de hulp die je, nu je de diagnose hebt, fijn en passend (en hoe ziet die hulp eruit)?Kende je toentertijd je valkuilen wel dan? Of liep je zo erg op je tenen dat je eigenlijk geen idee had waar de knelpunten nou zaten? En heb je weleens concreet hulp voor gevraagd aan een collega voor iets waar je tegenaan liep?quote:
[..]
Zie boven, ik stond voor de klas. Als ik destijds had geweten dat ik ASS had, had ik dit wel met collega's besproken, denk ik. Maar als ik het aan al mijn leerlingen en hun ouders had moeten uitleggen... Hmm.
Het label is mi ook niet heel relevant om altijd maar te noemen. 'Ik houd niet van handen schudden en ben niet zo goed in oogcontact.' is in principe voldoende, hoewel dat waarschijnlijk wel 1+1=2 tje is voor de meeste mensen. En als ze vragen waarom kun je gewoon zeggen wat je tegen Yoshi zei over prikkelverwerking.
quote:
[..]
Allereerst, wat een interessant topic. Het lijkt me lastig om jou te zijn en niet alleen vanwege je ASS. Zo te lezen krijg je goede hulp. Voelt het alsof je jezelf aan het leren kennen bent of gaat dat te ver?
Ik heb over bovenstaande quote twee vragen. Wat gebeurt er als de marktkoopman op vakantie is? En als je ergens voor het eerst komt en je moet iets te drinken kiezen, hou je er dan al rekening mee dat je dat voor altijd zult moeten drinken bij die afspraken?
Ik denk dat het heel waardevol is dat je communiceert over je ASS. Mijn zwager heeft ook iets in de richting van autisme maar doet er niets mee zodat zijn familie zijn gebruiksaanwijzing niet kan leren kennen. Dat is best lastig, vast ook voor hem natuurlijk. Het is ook echt niet bespreekbaar.
Ik denk nog niet dat ik 'mezelf ken', daarvoor is mijn proces nog te vers. Bovendien ken ik mijn ambulant begeleidster pas net: dus het duurt even voordat ik daar het achterste van mijn tong (kan) la(a)t(en) zien. Maar het begint te komen.
'Mijn' marktkooplieden kennen me al lang (5+ jaar) en weten volgens mij allemaal wel dat ik autistisch ben (of in ieder geval dat ik heel erg van routine houd en niet tegen prikkels kan). Als ze op vakantie gaan, of een andere verandering doorvoeren, kondigen ze dat ruim twee weken van tevoren aan. 'Mijn' groenten-mensen sturen me zelfs herinneringen van deze veranderingen op FaceBook ("Niet vergeten: volgende week is kaasboer X op vakantie!")
Als ze op vakantie zijn, is mijn hele week raar. Ik weiger naar vervangende marktkramen te gaan en koop dan maar alles bij mijn (vaste) AH.
En ja. Als ik ergens voor het eerst kom en daar iets drink, blijft dat mijn vaste drankje op die lokatie. Er zijn kroegen in mijn stad waar ik niet meer kom omdat mijn eerste kopje koffie niet te zuipen was en ik niet opnieuw vieze koffie wil drinken.
Ik zou willen dat ASS beter bespreekbaar zou zijn! Het komt zoveel vaker voor dan we allemaal denken!
Vind je qua supermarkten de AH ook het meest voorspelbaar of kan je bijvoorbeeld ook een Lidl instappen? Ga je eigenlijk op vakantie en zoja, hoe doe je dat dan met inkopen?quote:
Als ze op vakantie zijn, is mijn hele week raar. Ik weiger naar vervangende marktkramen te gaan en koop dan maar alles bij mijn (vaste) AH.
Ik ben heel blij met mijn hulp, ja.quote:
[..]
Interessant dat stimmingsartikel, nagelbijten is mijn stimming... Dat terzijde was het eigenlijk inderdaad niet een antwoord op de vraag (hoewel interessant en kan ook aan mijn eigen formulering liggen)
- Ik heb een Sociaal Psychiatrisch Verpleegkundige (van wie ik maandenlang dacht dat ze psycholoog was van beroep, dus nu heet ze nog steeds 'psycholoog' in mijn hoofd) met wie ik de impact van mijn diagnose bespreek, 1x per drie weken. Zij is echt een heldin en snapt echt precies hoe mijn hoofd werkt.
- Psychiater, die vooral over medicatie gaat, 1x per twee maanden. Hij maakt zich vooral zorgen over mijn slaap(tekort) en constante overprikkeling. Hij belt regelmatig met instanties om ze ervan te overtuigen dat ik geen aanstelleritis heb.
- Ambulant begeleider, voor dagelijkse problematiek, 1x per week. Zij kan mee naar afspraken en probeert me te helpen bij het organiseren van mijn week (en het stellen van prioriteiten).
- Ik had een mevrouw van MEE aan mijn zijde (die ik 1x per twee weken zag), maar die heeft zelf een burn-out. Zij hielp me met telefoontjes en brieven aan instanties, maar dat is dus nu een beetje een gat.
Nee, ik vind ze heel stom.quote:
Wat vind jij van series als A-typical en The good doctor? Mijn zoontje (11 en net een diagnose) vindt het helemaal geweldig om te kijken omdat hij zich herkent in sommige dingen. Als je het ook kijkt, heb je dan ook een soort van herkenning of aanknopingspunten waar je iets mee kunt?
Ik herken mezelf eerder in Cumberbatch' Sherlock, dan in een van bovenstaande figuren.
Ik vind mensen als Temple Grandin wel mateloos interessant.
Nee, ik (her)kende mijn valkuilen niet. Ik werkte gewoon 80 uur per week, om maar niet te hoeven denken. En nee, hulp vragen was (en is nog steeds) niet iets wat ik graag deed/doe.quote:
[..]
Kende je toentertijd je valkuilen wel dan? Of liep je zo erg op je tenen dat je eigenlijk geen idee had waar de knelpunten nou zaten? En heb je weleens concreet hulp voor gevraagd aan een collega voor iets waar je tegenaan liep?
Het label is mi ook niet heel relevant om altijd maar te noemen. 'Ik houd niet van handen schudden en ben niet zo goed in oogcontact.' is in principe voldoende, hoewel dat waarschijnlijk wel 1+1=2 tje is voor de meeste mensen. En als ze vragen waarom kun je gewoon zeggen wat je tegen Yoshi zei over prikkelverwerking.
En ja, je hebt misschien wel een punt. Hoewel 'overprikkeling' wel een beetje een modewoord aan het worden is, net als Hoogsensitiviteit, waarmee ik niets te maken wil hebben. Ik heb namelijk een aandoening die WEL bestaat in de DSM.
En heel interessant om te lezen hoe jij 'werkt' als ik dat zo mag uitdrukken 
Persoonlijk kan ik echt niet naar series kijken met iemand 'in het spectrum' met uitzondering van Sherlock die ik net als de TS dan wel weer erg leuk vind.quote:
Leuk dat series als Atypical ook onder autisten gewoon totaal anders ontvangen worden. Ik vind deze bijvoorbeeld juist heel leuk
Absoluut!quote:
Wat een geweldige groentenmensen
Deze AH is voorspelbaar, omdat ze een paar jaar geleden hebben verbouwd (en nu voorlopig niet meer op de lijst staan voor verbouwingenquote:
[..]
Vind je qua supermarkten de AH ook het meest voorspelbaar of kan je bijvoorbeeld ook een Lidl instappen? Ga je eigenlijk op vakantie en zoja, hoe doe je dat dan met inkopen?
). Dus ik kan alles prima vinden en dat vind ik fijn. Ik kan AH in het algemeen wel redelijk goed hebben, omdat ze best goed zijn ingericht.
Ik heb bij mij in de buurt een Emte (met streepje op de laatste e, die ik even niet kan vinden) die letterlijk de perfecte supermarkt is. Nooit druk, fijne lichtkwaliteit, weinig in-de-weg-lopend personeel, geen irritante muziek etc. Maar ze worden komende zomer omgebouwd tot Jumbo. En hoewel ik Jumbo een warm hart toedraag, vind ik ze ongelooflijk irritant. Hun gele bordjes overal geven me hoofdpijn, ze halen continu favoriete producten uit het assortiment en hun klantenservice is bedroevend. Dus dan ga ik toch maar naar de duurdere AH.
Lidl en Aldi sla ik over. Daar word ik al hyper van als ik eraan denk. Het is er altijd druk, chaotisch en ik word al lijp van de gedachte dat ik mijn vaste merken niet zou kunnen vinden.
Als ik op vakantie ga (in theorie) vind ik binnen een dag een supermarktketen die ik vanaf dat moment vertrouw. Daar zoek ik producten die ik ken (of durf te proberen) en daar houd ik dan aan vast.
Ik heb tien jaar geleden een paar maanden in Kroatie (ook weer met puntjes op de laatste e die ik niet kan vinden) gewoond. Op dag 1 ging ik een Konzum-supermarkt binnen waar ik aardappels in blik, Maxi-Babybel en zuurdesembrood vond. Dat in combinatie met kaas-burek was mijn dieet, drie maanden lang, elke dag. Veranderingen zijn niet mijn ding.
Om er dan een vraag van te maken: typ je met een toetsenbord of met een smartphone ding?
En wellicht interessanter, ben je geïnteresseerd in technologie, zoals veel autisten?
Thanks!quote:
Ik vind het knap hoe goed je alles kunt verwoorden
Ik vind het heel irritant dat mensen 'op het spectrum' zo vaak worden afgeschilderd als 'Rain Man' of met 'superpowers'. Ik ben autistisch en heb 0,0 speciale skills (denk ik, tenminste). Ik kan niet supermooi tekenen, ik heb geen fotografisch geheugen, kan nooit chirurg worden. Ik zit thuis, met de gordijnen dicht omdat daglicht te fel is.quote:
Leuk dat series als Atypical ook onder autisten gewoon totaal anders ontvangen worden. Ik vind deze bijvoorbeeld juist heel leuk
Ik weet eigenlijk niet of Sherlock ASS 'heeft'. Hij is zeker raar, een outsider.. Het ligt eraan welke bronnen je gelooft. Anyways, Sherlock is cool. Zowel in de boeken als in de Cumberbatch-versie.quote:
[..]
Persoonlijk kan ik echt niet naar series kijken met iemand 'in het spectrum' met uitzondering van Sherlock die ik net als de TS dan wel weer erg leuk vind.
Ik zit aan mijn oude (Amerikaanse) MacBook. Die snapt dit soort tekens niet.quote:Op maandag 10 december 2018 14:19 schreef naatje_1 het volgende:
Trema op de e is " indrukken en vervolgens de e (wordt ë), accent aigu is ' en vervolgens e: é, accent grave is ` en vervolgens e: è, maar bij een smartphone moet je de letter ingedrukt houden om de verschillende letteropties te krijgen...
Om er dan een vraag van te maken: typ je met een toetsenbord of met een smartphone ding?
En wellicht interessanter, ben je geïnteresseerd in technologie, zoals veel autisten?
Ik vind technologie leuk, maar vooral ongrijpbare technologie. Dingen uit Black Mirror, zeg maar.
Nou ja, van die speciale 'skills' heb ik ook niet, toch vind ik het altijd wel vermakelijk om te zien. Maar ja, ieder z'n ding natuurlijk, zelfs onder autistenquote:
[..]
Thanks!
[..]
Ik vind het heel irritant dat mensen 'op het spectrum' zo vaak worden afgeschilderd als 'Rain Man' of met 'superpowers'. Ik ben autistisch en heb 0,0 speciale skills (denk ik, tenminste). Ik kan niet supermooi tekenen, ik heb geen fotografisch geheugen, kan nooit chirurg worden. Ik zit thuis, met de gordijnen dicht omdat daglicht te fel is.
[..]
Ik weet eigenlijk niet of Sherlock ASS 'heeft'. Hij is zeker raar, een outsider.. Het ligt eraan welke bronnen je gelooft. Anyways, Sherlock is cool. Zowel in de boeken als in de Cumberbatch-versie.
Ik heb ooit iemand die autistisch is geholpen door diegene 20km te laten rijden omdat hij / zij geen bezorging thuis wenste door de stress die de deurbel bracht en 3 geboden alternatieven vervielen.. Nu begrijp ik dat maar vraag ik me af hoeveel het qua prikkels scheelt om het ergens op te halen, want je moet meer acties ondernemen. En zou het voor zo iemand helpen om een deurbel te ontwikkelen die "vriendelijker" klinkt ipv een deurbel te gebruiken waar je een halve hartverzakking van krijgt.
Maar je voelt nu dus niet meer de behoefte om op vakantie te gaan? Dit vraag ik, omdat ik als autist tijdens vakantie een fijne reset kan doen in een prikkelarme omgeving (de bergen, de veluwe, dat soort dingen). Laatst de docu over Kees Momma gekeken en ook hij gaat vrij goed op natuurrijke omgevingen.quote:
[..]
Absoluut!
[..]
Deze AH is voorspelbaar, omdat ze een paar jaar geleden hebben verbouwd (en nu voorlopig niet meer op de lijst staan voor verbouwingen
Ik kan AH in het algemeen wel redelijk goed hebben, omdat ze best goed zijn ingericht.
Ik heb bij mij in de buurt een Emte (met streepje op de laatste e, die ik even niet kan vinden) die letterlijk de perfecte supermarkt is. Nooit druk, fijne lichtkwaliteit, weinig in-de-weg-lopend personeel, geen irritante muziek etc. Maar ze worden komende zomer omgebouwd tot Jumbo. En hoewel ik Jumbo een warm hart toedraag, vind ik ze ongelooflijk irritant. Hun gele bordjes overal geven me hoofdpijn, ze halen continu favoriete producten uit het assortiment en hun klantenservice is bedroevend. Dus dan ga ik toch maar naar de duurdere AH.
Lidl en Aldi sla ik over. Daar word ik al hyper van als ik eraan denk. Het is er altijd druk, chaotisch en ik word al lijp van de gedachte dat ik mijn vaste merken niet zou kunnen vinden.
Als ik op vakantie ga (in theorie) vind ik binnen een dag een supermarktketen die ik vanaf dat moment vertrouw. Daar zoek ik producten die ik ken (of durf te proberen) en daar houd ik dan aan vast.
Ik heb tien jaar geleden een paar maanden in Kroatie (ook weer met puntjes op de laatste e die ik niet kan vinden) gewoond. Op dag 1 ging ik een Konzum-supermarkt binnen waar ik aardappels in blik, Maxi-Babybel en zuurdesembrood vond. Dat in combinatie met kaas-burek was mijn dieet, drie maanden lang, elke dag. Veranderingen zijn niet mijn ding.
^Mee eens.quote:
Geen vraag, maar tip. Check even de artikelen van Annelies Spek. Zij is wat mij betreft echt een expert wat betreft vrouwen met ASS!
Ging het om het geluid van de deurbel dan? Misschien was het wel het wachten op de deurbel, om daar geen controle op te hebben. Ik kan me wel voorstellen dat je dan liever zelf dingen ophaalt.quote:
Autisme is volgens mij niet iets universeels, iedereen die autistisch is ervaart het anders dus zie maar ff of onderstaande wat aansluit, anders sla je 'm maar over.
Ik heb ooit iemand die autistisch is geholpen door diegene 20km te laten rijden omdat hij / zij geen bezorging thuis wenste door de stress die de deurbel bracht en 3 geboden alternatieven vervielen.. Nu begrijp ik dat maar vraag ik me af hoeveel het qua prikkels scheelt om het ergens op te halen, want je moet meer acties ondernemen. En zou het voor zo iemand helpen om een deurbel te ontwikkelen die "vriendelijker" klinkt ipv een deurbel te gebruiken waar je een halve hartverzakking van krijgt.
Jammer dat je mijn vraag niet beantwoordt.quote:
quote:
[..]
Jammer dat je mijn vraag niet beantwoordt.
quote:
Probleem is dat handen schudden (fysiek contact in het algemeen) en oogcontact me teveel prikkels opleveren. Ik KAN het wel, maar het zorgt ervoor dat ik (nog sneller dan zonder deze 'overbodige zaken') overprikkeld raak. In plaats van een uur geboeid luisteren/praten, houd ik het dan misschien een half uur vol.
Ik ben nu al bijna zes jaar heel blij met mijn queer ADHD'er. Wij snappen elkaar en dat is heel erg fijn. Hij kondigt aan wanneer hij mij gaat aanraken, bijvoorbeeld. We zijn waarschijnlijk meer aanrakerig dan andere koppels, maar communiceren ook over ALLES. "Ik kom je even een kus geven" gebeurt minstens 20x per dag.quote:Op maandag 10 december 2018 14:38 schreef Surveillance-Fiets het volgende:
Hoe doe je dat met relaties, seks en daten? Heeft je diagnose voor jezelf achteraf een aantal zaken kunnen verklaren waar je op dat gebied eventueel tegenaan bent gelopen?
Voordat ik hem kende was ik van plan A-seksueel 'te worden'. Ik dacht oprecht dat seks en relaties gewoon niet aan mij besteed waren, maar het bleek eerder zo te zijn dat relaties met NT-mannen gewoon niet aan mij besteed zijn.
Dus ja, het heeft een hoop verklaard.
Ik snap die persoon compleet. Ik ga liever naar een (prikkelrijke) supermarkt, dan dat ik op een bezorger aan de deur moet wachten. Dat komt ook omdat ik uit een supermarkt weg kan, als het allemaal teveel wordt. Die deurbel is een berg lawaai die op een (ook al verwacht je 'm) onverwacht moment komt. En ik vind vreemde mensen aan mijn deur (of erger: in mijn huis) afschuwelijk.quote:
Autisme is volgens mij niet iets universeels, iedereen die autistisch is ervaart het anders dus zie maar ff of onderstaande wat aansluit, anders sla je 'm maar over.
Ik heb ooit iemand die autistisch is geholpen door diegene 20km te laten rijden omdat hij / zij geen bezorging thuis wenste door de stress die de deurbel bracht en 3 geboden alternatieven vervielen.. Nu begrijp ik dat maar vraag ik me af hoeveel het qua prikkels scheelt om het ergens op te halen, want je moet meer acties ondernemen. En zou het voor zo iemand helpen om een deurbel te ontwikkelen die "vriendelijker" klinkt ipv een deurbel te gebruiken waar je een halve hartverzakking van krijgt.
Mijn lief heeft onze deurbel een beetje gecustomised (met een hoop Sugru en een oude sok
) waardoor 'ie nu klinkt als een stevige buzz, ipv een kneiterharde BRRRRINNNGGG. Dat scheelt al. Behoefte, misschien. Maar niet de middelen (want in ZiekteWet, waarvan ik maar net kan rondkomen) en energie.quote:
[..]
Maar je voelt nu dus niet meer de behoefte om op vakantie te gaan? Dit vraag ik, omdat ik als autist tijdens vakantie een fijne reset kan doen in een prikkelarme omgeving (de bergen, de veluwe, dat soort dingen). Laatst de docu over Kees Momma gekeken en ook hij gaat vrij goed op natuurrijke omgevingen.
Ik heb mijn lief leren kennen in een prachtige, bergachtige omgeving, waar we regelmatig konden kamperen en 'bijtanken'. We werkten in een drukke horeca-omgeving, maar konden het volhouden omdat we konden ontprikkelen in de natuur.
Nu zie ik dat ik daar gewoon kneiter-overprikkeld was elke dag. Toen vond ik het bijna-normaal dat ik elke avond zes pints nodig had om te kunnen slapen.
Zoals ik eerder al zei, ben ik bijna-nuchter sinds bijna een jaar. Dat is fijn voor mijn gezondheid, maar ik word er wel een beetje een kluizenaar van.
Het gebrek aan routine, ja, maar ook verplichte gezelligheid. Ik voel me een gore huichelaar als ik ergens net ga doen alsof ik het gezellig heb, terwijl ik van binnen doodga. Dus dit jaar heb ik S'klaas gevierd met ouder-broer-zus-vriend-en-baby-van-zus en dat WAS het. Kerst en Nieuwjaar vier ik thuis, met mijn lief, op de bank. Zelfzorgquote:
Hoe ervaar jij de feestdagen? Voor ons (vriendin is een mede-aspi) is het redelijk hel omdat alles buiten de normale routine valt.
^Dat. En ik vind het ook fijner om ergens binnen te kunnen lopen, zelf een gesprekje aan te knopen met iemand in een winkel, dan weg te gaan. Als een bezorger aan de deur komt, is het gesprek meestal: "Pakketje, hiero. Doei!"quote:
[..]
Ging het om het geluid van de deurbel dan? Misschien was het wel het wachten op de deurbel, om daar geen controle op te hebben. Ik kan me wel voorstellen dat je dan liever zelf dingen ophaalt.
Dit klinkt wel echt super schattig.quote:
[..]
Ik vind het wel raar dat het een soort scheldwoord is geworden. Het is niet zo erg als andere scheldwoorden die we in Nederland gebruiken, maar het is wel een echte beperking die mij en anderen flink benadeelt in het leven.
Omdat ik veel dingen letterlijk neem, moet ik wel elke keer keihard nadenken als ik ergens "zolderkamerautist!" zie staan: ergens in mijn hoofd denk ik dan meteen: "Hoera! Een soortgenoot!". Het kost me dan even (of soms best lang) om erachter te komen dat het geen echte autist betreft.
Ik weet niet meer hoe 'ie werd verwoord, maar ja, zoiets. Mijn antwoord was geloof ik: "Emoties? Bedoel je 'blij', 'niet blij' en 'helemaal niet blij'? Verder kan ik er geen chocola van maken."quote:
Oja, je had het al over je vragenlijsten, stond er bij jou ook toevallig een vraag bij aangaande gevoelens? Dat er stond "hoe ga jij om met emoties?" of iets dergelijks...
Laten we dat niet doen. Laten we vooral niet een kleine minderheid de rest van de wereld voorschrijven hoe zij zich mogen noemen.quote:
[..]
Laten we "normale mensen" omschrijven als NT (NeuroTypical), okee?
OK, wat jij wil. Noem jij ze 'normaal', dan noem ik ze 'NT'. Deal.quote:
[..]
Laten we dat niet doen. Laten we vooral niet een kleine minderheid de rest van de wereld voorschrijven hoe zij zich mogen noemen.
Was dat genoeg antwoord voor je, Yoshi? Of zie ik iets over het hoofd?quote:
Ik bedacht me net nog iets:quote:
Waar loop je, het meest tegen aan in het dagelijks leven sinds je diagnose hebt en hoe leer je hier mee omgaan?
Ik vind het heel erg irritant dat artsen ASS compleet niet serieus nemen. Ik ben echt heel erg hypo-gevoelig voor pijn. Als in: ik voel pijn bijna niet. Dat is fijn als ik tattoos laat zetten, maar niet zo fijn in het dagelijks leven. Ik voel niet aan als er iets fout gaat in mijn lijf.
Nu heb ik al jaren last van krakende gewrichten. Echt elk gewricht maakt dermate veel lawaai dat mijn partner het kan horen als ik beweeg. Ik ben hiermee naar de reumatoloog gegaan (na maanden zeuren om een verwijzing bij huisarts) en haar hele diagnostisch systeem bestaat uit vragen als: "Heb je pijn als ...?" "Doet het pijn als ik hier druk?"
Nou is het al giga-irritant als mensen zonder aankondiging op mijn lijf gaan lopen duwen, maar ook had ik haar net uitgelegd dat ik pijn niet voel.
Dus nu vindt de reumatoloog dat ik nergens last van heb, omdat ik geen pijn VOEL. Ook al kan het goed zijn dat ik wel reuma, artrose of iets dergelijks heb.
Ook moet ik binnenkort naar het ziekenhuis voor een (niet aan gewrichten gerelateerde) kijk-operatie, waarbij in de folder staat dat ik 'naar huis mag als ik geen pijn meer voel'. Nou, da's fijn, dan sta ik vijf minuten na de operatie bij de uitgang. Maar als ik dan een inwendige bloeding heb, voel ik dat niet.
Doodeng en stom.
Frappant, ik dacht bij het lezen van het topic: zou ie iets met techniek hebben, misschien vraag ik dat wel als volgende punt. 2,3 sec. later lees ik dit antwoord.quote:
Ik vind technologie leuk, maar vooral ongrijpbare technologie. Dingen uit Black Mirror, zeg maar.
Vind je hardware of software leuk? Vind je lezen leuk en welke soort van boeken?
Nouja in deze discussie is het wel handig tussen te differentiëren tussen neurologisch normaal of anders normaal. Iemand die 2,50m lang is is niet normaal maar kan wel neurologisch normaal zijn. In deze vragen sessie is het dus een handig begrip.quote:
[..]
Laten we dat niet doen. Laten we vooral niet een kleine minderheid de rest van de wereld voorschrijven hoe zij zich mogen noemen.
Ik vind beiden cool, maar ben er niet handig in. Zou graag meer willen leren dan alleen de basic HTML-skills en WordPress-crap. Ooit, lang geleden, toen ik Journalistiek studeerde (en faalde) was ik helemaal nerd-geek-verslaafd aan de editing software. Op de lerarenopleiding trouwens ook, toen we video's moesten maken van onszelf.quote:
[..]
Frappant, ik dacht bij het lezen van het topic: zou ie iets met techniek hebben, misschien vraag ik dat wel als volgende punt. 2,3 sec. later lees ik dit antwoord.
Vind je hardware of software leuk? Vind je lezen leuk en welke soort van boeken?
OK. Software dus.
(Niet gerelateerd aan IT, maar wel aan een zekere vorm van technologie)
Ik moet ook toegeven dat ik begin te flapperen met mijn handen als ik iemand zie met een cool nep-ledemaat. Een tijdje geleden liep ik op straat en zag ik een meneer met een supervet Terminator-been. Echt, glimmend en vol supercoole details. Ik was al heel erg overprikkeld en hyper en kon mezelf niet beheersen: "Meneer, wat een ontzettend mooi been!"
Hij moest lachen en zei dat hij dat niet vaak hoort.
Boeken: Near-future sci-fi (Brave New World), maar ook de volledige Sherlock Holmes, Nederlandse literatuur (In Babylon), internationale literatuur (Blindness), maar ook bestsellers als Gone Girl. Lezen is fijn.
^Yupquote:Op maandag 10 december 2018 16:40 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
Nouja in deze discussie is het wel handig tussen te differentiëren tussen neurologisch normaal of anders normaal. Iemand die 2,50m lang is is niet normaal maar kan wel neurologisch normaal zijn. In deze vragen sessie is het dus een handig begrip.
Ja, leuk. Zoiets heb ik als ik een oude Austin, MG of Porsche zie. Ik vraag dan altijd of ik even onder de motorkap mag kijkenquote:
"Meneer, wat een ontzettend mooi been!"
Hij moest lachen en zei dat hij dat niet vaak hoort.
Hoe ben je met repeterend werk - dus bijv. 500x op een dag dezelfde handeling uitvoeren ?quote:
Dat ben ik momenteel aan het uitvogelen, met hulp van psycholoog. Mijn organisatie-skills en eerlijkheid zijn in ieder geval twee positieve punten. De rest moet ik nog uitvinden. Helaas heb ik geen Rain Man-skills. Ik kan niets met cijfers, ook. Eigenlijk best jammer.
Ik zou compleet gek worden.quote:
[..]
Hoe ben je met repeterend werk - dus bijv. 500x op een dag dezelfde handeling uitvoeren ?
Idealiter zou ik het liefst lesmateriaal ontwikkelen zonder het zelf uit te hoeven voeren. Probleem met dat is dat je niet zeker weet of iets werkt of niet.
Lesmateriaal schrijven is leuk, nakijken is leuk, voor een groep pubers staan is matig-leuk, orde houden en ouderavonden en constante veranderingen zijn hel.
quote:
[..]
Omdat ik veel dingen letterlijk neem, moet ik wel elke keer keihard nadenken als ik ergens "zolderkamerautist!" zie staan: ergens in mijn hoofd denk ik dan meteen: "Hoera! Een soortgenoot!". Het kost me dan even (of soms best lang) om erachter te komen dat het geen echte autist betreft.
-Zag je jezelf ook als autist of kwam het enigzins als een verrassing?
-En, nu met een officieel erkend label. Biedt het nog wat voordelen? Bijv. door potjes van gemeente ofzo? Of geeft het alleen maar nadelen en had je liever gehad dat je geen label had?
-
- Vlak voordat ik mijn diagnose kreeg, dacht ik dat ik me wel bijzonder zou voelen. Maar helaas, eigenlijk voel ik me hetzelfde als ervoor. Alleen krijg ik nu hulp die aanslaat (toen mijn diagnose nog 'paniekstoornis' heette kreeg ik 'exposure therapie', die me alleen maar verder overstuur maakte).quote:
-Nu je het label 'autisme' hebt, voel je je nu bijzonder?
-Zag je jezelf ook als autist of kwam het enigzins als een verrassing?
-En, nu met een officieel erkend label. Biedt het nog wat voordelen? Bijv. door potjes van gemeente ofzo? Of geeft het alleen maar nadelen en had je liever gehad dat je geen label had?
-
- Ja, ik zag mezelf als 'waarschijnlijk-autist' voor een jaar ofzo. Nu moet ik wennen aan het feit dat er zekerheid is. Ik betrap mezelf er nog wel eens op dat ik tegen iemand zeg dat ik 'waarschijnlijk gewoon autistisch ben ofzo'.
- Vooralsnog weinig voordelen, eigenlijk. UWV vindt zelfs dat ik makkelijk 40+ uur per week zou moeten kunnen werken, iets dat ik keer op keer moet weerleggen met bergen bewijsmateriaal. De gemeente is ook niet heel vrijgevig, helaas. Dus qua geld, nee.
Zoals ik hierboven al zei, het voordeel is vooral dat ik nu voor het JUISTE word behandeld en dat behandeling aanslaat (ook al gaat het met mini-stapjes).
Definieer "behandeling".quote:
[..]
Zoals ik hierboven al zei, het voordeel is vooral dat ik nu voor het JUISTE word behandeld en dat behandeling aanslaat (ook al gaat het met mini-stapjes).
Ik ben net begonnen met psycho-educatie, waarin ik informatie krijg over hoe ASS zich manifesteert in mij. Verder praat ik vooral over dingen waar ik tegenaan loop, waarna mijn psych met mogelijke oplossingen komt.quote:
Voorbeeldje: Mijn ouder bemoeit zich steeds met mijn leven en komt ongevraagd bij mij aan de deur.
Mogelijke oplossing: Samen met ouder om de tafel en samen data prikken waarop we (op een lokatie die niet mijn huis is), maximaal een uurtje of twee, koffie gaan drinken.
Uitkomst: Ouder houdt op met zeuren.
Heb ik al beantwoord, maar wil het nog wel eens vertellen:quote:
Hoe gaat het bij jou in de liefde? En hoe ontmoet je mensen?
Ben nu bijna zes jaar blij met een lieve, buitenlandse ADHD'er. Daarvoor had ik altijd relaties met mannen die op een of andere manier 'gebroken' waren. Alcoholisten, voornamelijk. Tip: niet doen.
Hoe ik mensen ontmoet? Niet. Online. Voorheen altijd in de kroeg, maar ik ben gestopt met drinken.
Aha, ik snap het. Elk mens is ook anders, en de een heeft baat bij psycho-educatie en de ander bij cursussenquote:
[..]
Ik ben net begonnen met psycho-educatie, waarin ik informatie krijg over hoe ASS zich manifesteert in mij. Verder praat ik vooral over dingen waar ik tegenaan loop, waarna mijn psych met mogelijke oplossingen komt.
Voorbeeldje: Mijn ouder bemoeit zich steeds met mijn leven en komt ongevraagd bij mij aan de deur.
Mogelijke oplossing: Samen met ouder om de tafel en samen data prikken waarop we (op een lokatie die niet mijn huis is), maximaal een uurtje of twee, koffie gaan drinken.
Uitkomst: Ouder houdt op met zeuren.
quote:
Goed bezig voor mijn fysieke gezondheid, ja. Maar mijn sociale netwerk is hierdoor wel mega-klein. Niet dat ik daar veel last van heb, hoor. Ik vind het wel okee zo.
Hou meestal ook niet zo van dronken lui. Zwaar annoying vaak
Mee eens. Voorheen vond ik ze wel okee, maar toen dronk ik zelf ook nog.quote:
Begrijpelijk. Ik ben zelf absoluut geen drinker, wel een blower maar zit dus niet veel in de kroeg.
Hou meestal ook niet zo van dronken lui. Zwaar annoying vaak
En dan ook die klote muziek overal op straat en in de winkels, en i.d.d. de "gemaakte" gezelligheidquote:
[..]
Het gebrek aan routine, ja, maar ook verplichte gezelligheid.
Ik drink echt alleen on occasion, maar laatst was ik in een kroeg met collega's van werk na een etentje en na anderhalf uur in een teringvolle kroeg, ik bier over mn nieuwe trui kreeg, waar de genre's van muziek elk nummer helemaal anders waren had ik echt zoiets van wtf doe ik hier in godsnaam, ik ben 31, dit is niet mijn scene.quote:
[..]
Mee eens. Voorheen vond ik ze wel okee, maar toen dronk ik zelf ook nog.
, maar, van / door welke handelingen / activiteiten / gebeurtenissen voel jij je op je best?Dit ga je niet geloven, maar Free Hugs-events en andere 'random acts of kindness'. Hoewel het enorm veel energie vraagt, word ik er ook heel blij van.quote:
Waar krijg je energie van? En ik bedoel dus niet van voedsel
En ik word blij van het vertalen van artikelen (EN-NE of NE-EN) of het redigeren van teksten. #taalnerd.
Inderdaad niet een antwoord dat ik had verwacht, maar wel heel leukquote:
[..]
Dit ga je niet geloven, maar Free Hugs-events en andere 'random acts of kindness'. Hoewel het enorm veel energie vraagt, word ik er ook heel blij van.
.Ik denk dat het neerkomt op 'andere mensen een verbetering van hun dag bezorgen'.quote:
[..]
Inderdaad niet een antwoord dat ik had verwacht, maar wel heel leuk
Ontmoet je wel nu ook andere mensen online? (bijvoorbeeld via het FOK!forum)quote:
[..]
Goed bezig voor mijn fysieke gezondheid, ja. Maar mijn sociale netwerk is hierdoor wel mega-klein. Niet dat ik daar veel last van heb, hoor. Ik vind het wel okee zo.
Niet echt. Ik ben al lang actief (onder mijn eigen username, uiteraard) op FOK!, sinds 2000 ofzo, maar denk niet dat ik zou kunnen zeggen dat ik er echt vrienden heb gemaakt. Sowieso vind ik 'vriendschap' een ingewikkeld iets.quote:
[..]
Ontmoet je wel nu ook andere mensen online? (bijvoorbeeld via het FOK!forum)
Eerste keer dat ik iemand ontmoet gaat het nog wel, tweede keer ook. Maar dan de derde keer... Ben je dan ineens 'vrienden'? Moet je dan ineens knuffelen enzo als je elkaar ziet? Waar praat je dan over?
Needless to say, ik heb veel vriendschappen afgebroken (of online voortgezet, heel soms) na twee ontmoetingen. Ik snap er gewoon geen zak van.
Als ik alle communicatie in mijn leven schriftelijk zou kunnen doen, of op z'n minst met ondertitels, zou het werkelijk perfect zijn.quote:
Vind je online omgaan met mensen eigenlijk makkelijker dan in het echt, of maakt dat geen verschil? Omdat je online toch veel minder met emoties omgaat en ze veel meer geuit worden via simpele middelen (smileys onderandere)...
Geef mij maar online contacten!
Schijnbaar ben ik wel 'vriendelijk' en 'sociaal' en 'goed met mensen' IRL, maar het kost me gewoon bakken met energie. En het levert me zo weinig op. Klinkt lullig, maar is echt zo.
Mijn zusje, bijvoorbeeld, vindt 'koffie drinken in de stad' enorm gezellig. Ik vind chatten via WhatsApp terwijl we beiden in ons eigen huis zitten net zo prima. Die 'gezelligheid' zie ik echt totaal niet.
Ik ga even TV kijken. Kom later vanavond nog wat vragen wegwerken en daarna ben ik morgen terug. Thanks voor alle vragen tot zover!
--
Hoi, ik wil je diagnose niet tegenspreken (ben geen psychiater of psycholoog). Echter stel ik me er toch wat vragen bij.quote:
Ik ga even TV kijken. Kom later vanavond nog wat vragen wegwerken en daarna ben ik morgen terug. Thanks voor alle vragen tot zover!
1) Dat je gevoelig bent aan lawaai (prikkels) heeft op zich niets met autisme te zijn. HSP (hoog sensitieve personen) zijn dit ook. Dat is geen kenmerk van autisme.
2) Dat je nood hebt aan structuur, routine, vind ik zelf ook niet echt een super autistische eigenschap. De ene mens is ordelijk (draagt zorg). De ander is meer slordig (chaotisch). Orde en structuur is niet iets autistisch
3) Nood hebben aan sociaal contact. Niet zo "sociaal" (vaardig) zijn, vind ik zelf ook geen echt autistisch trekje. Je hebt introverte en extraverte mensen. Mensen die graag alleen zijn en mensen die liever met anderen samen zijn (niet goed alleen, op zichzelf kunnen zijn)
4) Dat je alles letterlijk neemt, lijkt me ook zo erg nog niet. Zolang je niet totaal contact gestoord hiervan wordt. Die indruk heb ik zelf niet van je. Je komt vrij 'normaal' over. Of je dit voor een stuk nu acteert, of het je veel energie kost terzijde. Je kan het wel. Een echte autist (wat jij naar mijn gevoel persoonlijk niet bent) kan dat niet.
5) En ja, sociale contacten zijn complex. Maar niet enkel voor autisten, ook voor 'gewone' mensen. Dat valt niet altijd te begrijpen. Veel mensen reageren emotioneel, niet rationeel.
Een autist is voor mij iemand die bv in een winkel zichzelf plots begint te masturberen (niet beseft dat dit sociaal ongepast is) Een autist is voor mij ook iemand die helemaal in zichzelf gekeerd is (geen contact met de buitenwereld kan maken). Een autist is voor mij ook iemand die flipt (een crisis krijgt) als je plots die kabouter in de tuin 1 meter verder zit, omdat die daar 'normaal' gezien niet hoort te staan. Een autist is ook iemand die ergens vrij kinderlijk blijft in zijn gedrag.
Jij vertoont voor mij al die kenmerken niet.
Ik zou je eerder als HSP, Ordelijk (zoals je zin voor correct taalgebruik), Rationeel (je denkt misschien daarin wat teveel na, leeft wat teveel vanuit je hoofd misschien, minder vanuit je lijf) bestempelen.
Maar "autist". Als dit mensen (en ook psychiaters) helpen kan, om overal zo meteen labels op te plakken. ADHD, manisch/depressief, bi-polair, autist, etc. Men doet maar. Ik vind het vrij onzinnig.
Vooral omdat veel andere mensen (die veel schadelijk zijn, zoals sadisten, narcisten, psychopaten) die labels vaak niet krijgen; Die acteren en liegen zich er een weg uit. Waar een autist te eerlijk is.
Kortom, je bent gewoon te goed
P.S. Nog een stom vraagje, maar heb je soms last van lust (seksueel) ? Is dat iets dat je ook soms aantrekt ? Komt namelijk gemakkelijker voor bij mensen die hoog gevoelig zijn. Seksualiteit als een soort copy mechanisme om prikkels mee te ontladen. Al kan dat ontladen ook op veel andere manieren. Zoals die alcohol die je soms slikte. Andere mensen roken, doen aan meditatie, sport, gaan wandelen, lachen de stress (spanning) weg (dat doe jij ook ergens, vind ik), etc.
Weet je zeker dat je de diagnose niet tegen wilt spreken? Zo komt het wel over.quote:
[..]
Hoi, ik wil je diagnose niet tegenspreken (ben geen psychiater of psycholoog). Echter stel ik me er toch wat vragen bij.
Misschien heb jij gewoon geen goed beeld van autisme. Dat lijkt me realistischer dan dat de wetenschap het fout heeft
Wellicht een harde vraag, maar zo bedoel ik het uiteraard niet.. Ik vraag het omdat ik zelf 3 maanden intern heb gezeten bij een kliniek. Zelf heb ik een persoonlijkheids/gedragsstoornis. Dat is in principe aangeleerd gedrag en de behandeling in die kliniek is er heel erg op gericht om dat gedrag weer af te leren en je "script" (zoals zij het noemden) te resetten (aangezien dat natuurlijk kan, als je het aangeleerd hebt kan je het ook afleren
). Mensen met autisme waren niet welkom bij die behandeling, aangezien dat geen gedrag is en je de symptomen dus niet kan afleren, waardoor je diep van binnen nog steeds met de problematiek blijft rondlopen.Ik ben al wat ouder dan jij (53) en ben al vaak voor depressie etc in behandeling geweest. Dus wat zou er voor mij veranderen als ik een test zou laten doen? Wat is er voor jou veranderd? Ik zie er de nut er niet van in om een test te laten doen
Hier wil ik toch even op reageren hoor, want volgens mij heb je het, met alle respect, niet helemaal, begrepen. Autisme is een heel lastig iets, tuurlijk komt wat jij beschrijft voor,bij mij niet overigens, het is zo veel meer...quote:
Een autist is voor mij iemand die bv in een winkel zichzelf plots begint te masturberen (niet beseft dat dit sociaal ongepast is) Een autist is voor mij ook iemand die helemaal in zichzelf gekeerd is (geen contact met de buitenwereld kan maken). Een autist is voor mij ook iemand die flipt (een crisis krijgt) als je plots die kabouter in de tuin 1 meter verder zit, omdat die daar 'normaal' gezien niet hoort te staan. Een autist is ook iemand die ergens vrij kinderlijk blijft in zijn gedrag.
Haha, ik moest er wel even om lachen dat je allerlei op-en aanmerkingen hebt gegeven op de vragenlijst. Mij leidt het persoonlijk niet echt af, maar vind taalfouten wel onprofessioneel. Dan denk ik ook: kom op, check nou even goed of de lijst geen taalfouten bevat. Zo moeilijk is het niet" Sommige stellingen vond ik ook gewoon slecht geformuleerd.quote:
[..]
Ik vond de vragenlijst enorm moeilijk. Ik heb wel een stevige mening over dingen (zwart-wit-denken, noemen ze dat geloof ik), maar als een vraag 'onduidelijk' gesteld wordt (of erger nog: als er taalfouten in staan!) ga ik twijfelen.
"Word u ongeduldig van lange rijen in de supermart?" - Nee, want het is 'u wordT' en 'supermarKt'. Ook al zou mijn antwoord eigenlijk zijn: "Ja, ik haat rijen in de supermarkt".
Als gevolg hiervan heb ik mijn vragenlijst ingeleverd met meerdere pagina's op- en aanmerkingen. Mijn psycholoog keek ernaar en zei: "Jeetje. Waarom ben je niet eerder gediagnostiseerd?"
Het beeld van mij in het verslag klopte wel aardig, al is het wel enorm confronterend. Er staat iets in over 'matig verzorgd', 'erg vermoeid' en 'gele tanden', waar ik van schrok. Ik had juist enorm mijn best gedaan om er 'normaal' uit te zien bij mijn diagnose-afspraken.
Er staat niet veel in het verslag over positieve punten. Maar dezelfde psycholoog die het verslag schreef heeft het met me doorgenomen en in het gesprek benoemd dat er 'vooral negatieve dingen' in staan en dat we 'juist gaan focussen' op positieven, de komende tijd. Daar ben ik nu pas net mee begonnen.
Het heeft niet echt veel slecht gedaan voor mijn zelfvertrouwen: dat stond toch al op een dieptepunt. Het kan eigenlijk alleen maar omhoog.
Oei, matig verzorgd en gele tanden. Dat is ook niet leuk om te lezen, zeker niet als juist nog je best hebt gedaan om er normaal uit te zien. Maar is zelfverzorging iets waar je moeite mee hebt dan? Door het hypogevoelig zijn misschien ook?
Wat vervelend dat je zelfvertrouwen heel laag was. Gelukkig is de psycholoog zich er wel van bewust dat het ook heel belangrijk is om aandacht te geven aan je kwaliteiten. Inderdaad kan je zelfvertrouwen nu alleen maar beter worden dan, hoop het voor je!
Als ik het zo lees wordt je functioneren vooral belemmerd op het moment dat dingen anders gaan dan verwacht of wanneer er teveel prikkels zijn. Hoe zit het dan met het inleven in andermans emoties en bij je eigen gevoelens kunnen? Is dat makkelijker wanneer de omgeving prikkelarm en gestructureerd is? Want ik kan me voorstellen dat je simpelweg blokkeert bij overprikkeling en dan wordt het invoelen natuurlijk ook moeilijker. Omdat je al druk bent om de overprikkeling het hoofd te bieden zeg maar.
Ik kan me nog steeds een televisiefragment herinneren van een autistisch jongetje waarvan de moeder was overleden. Hij kon daar niks over zeggen, totdat hij in een soort doos mocht gaan zitten tijdens het interview. Dat was een rustige, stille plek en hij zag zijn gesprekspartner niet. En daar lukte het wel. Hij vertelde dat hij van zijn moeder hield en dat mensen moesten beseffen hoe fijn het is als zij hun ouders nog om zich heen hebben.
[ Bericht 0% gewijzigd door pietkanarie op 11-12-2018 00:16:32 ]
Ook vind ik je psychiater een held.
Net als online een held is o.a. voor jou
Je hebt moeite om zaken te verwerken, je noemt dat te veel prikkels krijgen. Dit kan holistisch op een aantal vlakken spelen. Gele tanden zijn een teken dat bepaalde afvalstoffen niet goed verwerkt worden, net zoals de prikkels die niet goed verwerkt worden. Een goede acupuncturist kan je daar van af helpen. Je zult merken zodra je lichamelijk beter in orde bent, dat je dan ook tien tot honderd keer zo veel energie hebt, en plotseling wel met al die prikkels om kunt gaan.
Laat je aub niet in een hoekje drukken door medici. Niet bij de pakken neerzitten.
Klopt. Tegenspreken is iets te hard uitgedrukt. Wel stel ik me er heel wat vragen bij.quote:
Weet je zeker dat je de diagnose niet tegen wilt spreken? Zo komt het wel over.
Psychologie is geen exacte wetenschap (zoals wiskunde). Alsook aan vreemde evoluties onderhevig. Neem bv de laatste DSM, die schetst een heel andere definiëring van ziektebeelden, dan vele edities terug. Alsook is het aantal ziektebeelden (diagnoses) erin fel toegenomen. Zij wij dan allemaal zoveel zieker geworden ? Of kan er ook iets schelen aan het beeld dat de wetenschap ons erin voorhoudt. Die laatste vraag moet je jezelf ook durven stellen, vind ik. Wetenschap heeft zeker zijn autoriteit. Maar wij ook de onze. Laten we daarin voldoende kritisch blijven a.u.b. Ook t.a.v. de wetenschap. Je kan namelijk ook (en altijd) iemand iets aanpraten. Een bepaalde spiegeling die persoon laten overnemen. Tot die dit zelf geloofd. Onderschat daar ook de kracht niet van. De kracht van de Ander (waarbij die Ander, ook de wetenschap kan zijn)quote:
Misschien heb jij gewoon geen goed beeld van autisme. Dat lijkt me realistischer dan dat de wetenschap het fout heeft
Zeker. Maar let hiermee toch ook op (vind ik). Wat mij persoonlijk stoort is dat we hierdoor veel te vlug mensen een etiket op plakken, zonder verder naar de mogelijke oorzaak of eigenheid van iemand te kijken (die daar ook recht op heeft).quote:
Hier wil ik toch even op reageren hoor, want volgens mij heb je het, met alle respect, niet helemaal, begrepen. Autisme is een heel lastig iets, tuurlijk komt wat jij beschrijft voor,bij mij niet overigens, het is zo veel meer...
Iemand die zich een beetje afzondert, wordt al snel autist genoemd, iemand die te ordelijk is ook, etc. Dat vind ik persoonlijk vrij storend. En is evengoed niet juist.
[ Bericht 3% gewijzigd door JustTalkLove op 11-12-2018 07:22:55 ]
Dat pas ik aanquote:
autist? je bent toch geen ander ras ofzo? vrouw met autisme had ik passender gevonden..
Niet door de psycholoog die de diagnose stelt. Het gaat wel een heel stuk verder dan dat.quote:
Iemand die zich een beetje afzondert, wordt al snel autist genoemd, iemand die te ordelijk is ook, etc. Dat vind ik persoonlijk vrij storend. En is evengoed niet juist.
En hier heb je meteen een reden dat er zo weinig mensen uit durven te komen voor hun psychische problemen of stoornissen. Precies deze reactie. Dat was het eerste wat ik te horen kreeg van vrienden toen ik de diagnose vertelde. 'maar je komt helemaal niet autistisch over'quote:
De diagnose autisme is MI te kort door de bocht.
...
Op zich kan het geen kwaad daarvoor eens naar de huisarts en de GGZ te stappen. Heb ik ook gedaan en ben door een ASS-specialist (GGZ-psycholoog) getest. Was verhelderend en confronterend.quote:
Ik heb bij mijzelf vermoeden van autisme. Mijn zoon noemt me voor de grap ook vaak autist. Ik kan er wel om lachen hoor
Ik ben al wat ouder dan jij (53) en ben al vaak voor depressie etc in behandeling geweest. Dus wat zou er voor mij veranderen als ik een test zou laten doen? Wat is er voor jou veranderd? Ik zie er de nut er niet van in om een test te laten doen
Past dit bij ASS? Ik dacht dat juist niet met talen en vertalen "uit de voeten" konden??quote:
En ik word blij van het vertalen van artikelen (EN-NE of NE-EN) of het redigeren van teksten. #taalnerd.
Sorry, maar hierop geef ik geen antwoord. Ik las je 'vraag' voordat ik naar bed ging en besloot 'er een nachtje over te slapen'. Is een kort nachtje geworden, want het hield me oprecht wakker.quote:
[..]
Hoi, ik wil je diagnose niet tegenspreken (ben geen psychiater of psycholoog). Echter stel ik me er toch wat vragen bij.
1) Dat je gevoelig bent aan lawaai (prikkels) heeft op zich niets met autisme te zijn. HSP (hoog sensitieve personen) zijn dit ook. Dat is geen kenmerk van autisme.
2) Dat je nood hebt aan structuur, routine, vind ik zelf ook niet echt een super autistische eigenschap. De ene mens is ordelijk (draagt zorg). De ander is meer slordig (chaotisch). Orde en structuur is niet iets autistisch
3) Nood hebben aan sociaal contact. Niet zo "sociaal" (vaardig) zijn, vind ik zelf ook geen echt autistisch trekje. Je hebt introverte en extraverte mensen. Mensen die graag alleen zijn en mensen die liever met anderen samen zijn (niet goed alleen, op zichzelf kunnen zijn)
4) Dat je alles letterlijk neemt, lijkt me ook zo erg nog niet. Zolang je niet totaal contact gestoord hiervan wordt. Die indruk heb ik zelf niet van je. Je komt vrij 'normaal' over. Of je dit voor een stuk nu acteert, of het je veel energie kost terzijde. Je kan het wel. Een echte autist (wat jij naar mijn gevoel persoonlijk niet bent) kan dat niet.
5) En ja, sociale contacten zijn complex. Maar niet enkel voor autisten, ook voor 'gewone' mensen. Dat valt niet altijd te begrijpen. Veel mensen reageren emotioneel, niet rationeel.
Een autist is voor mij iemand die bv in een winkel zichzelf plots begint te masturberen (niet beseft dat dit sociaal ongepast is) Een autist is voor mij ook iemand die helemaal in zichzelf gekeerd is (geen contact met de buitenwereld kan maken). Een autist is voor mij ook iemand die flipt (een crisis krijgt) als je plots die kabouter in de tuin 1 meter verder zit, omdat die daar 'normaal' gezien niet hoort te staan. Een autist is ook iemand die ergens vrij kinderlijk blijft in zijn gedrag.
Jij vertoont voor mij al die kenmerken niet.
Ik zou je eerder als HSP, Ordelijk (zoals je zin voor correct taalgebruik), Rationeel (je denkt misschien daarin wat teveel na, leeft wat teveel vanuit je hoofd misschien, minder vanuit je lijf) bestempelen.
Maar "autist". Als dit mensen (en ook psychiaters) helpen kan, om overal zo meteen labels op te plakken. ADHD, manisch/depressief, bi-polair, autist, etc. Men doet maar. Ik vind het vrij onzinnig.
Vooral omdat veel andere mensen (die veel schadelijk zijn, zoals sadisten, narcisten, psychopaten) die labels vaak niet krijgen; Die acteren en liegen zich er een weg uit. Waar een autist te eerlijk is.
Kortom, je bent gewoon te goed
P.S. Nog een stom vraagje, maar heb je soms last van lust (seksueel) ? Is dat iets dat je ook soms aantrekt ? Komt namelijk gemakkelijker voor bij mensen die hoog gevoelig zijn. Seksualiteit als een soort copy mechanisme om prikkels mee te ontladen. Al kan dat ontladen ook op veel andere manieren. Zoals die alcohol die je soms slikte. Andere mensen roken, doen aan meditatie, sport, gaan wandelen, lachen de stress (spanning) weg (dat doe jij ook ergens, vind ik), etc.
Je bent geen psych, dat is duidelijk. Daar houd ik het bij, okee?
Herkenbaar, alhoewel het me niks boeit.quote:
[..]
En hier heb je meteen een reden dat er zo weinig mensen uit durven te komen voor hun psychische problemen of stoornissen. Precies deze reactie. Dat was het eerste wat ik te horen kreeg van vrienden toen ik de diagnose vertelde. 'maar je komt helemaal niet autistisch over'
Je hebt groot gelijk. Ik heb het stuk ook met verbazing gelezen.quote:
[..]
Sorry, maar hierop geef ik geen antwoord. Ik las je 'vraag' voordat ik naar bed ging en besloot 'er een nachtje over te slapen'. Is een kort nachtje geworden, want het hield me oprecht wakker.
Je bent geen psych, dat is duidelijk. Daar houd ik het bij, okee?
Ligt eraan, sommigen wel sommigen niet. Ik heb een talenknobbel die me ook van pas komt als programmeur. Mijn vriendin die ook ASS heeft heeft met alle talen moeite.quote:
[..]
Past dit bij ASS? Ik dacht dat juist niet met talen en vertalen "uit de voeten" konden??
Ik kan er inmiddels wel tegen, maar als iemand even binnenkomt fietsen die opmerking plaatst en dan ook nog met zo'n onzin als acupunctuur aan komt zetten kan ik me toch niet inhoudenquote:
[..]
Herkenbaar, alhoewel het me niks boeit.
Ik heb zoiets geloof ik al gezegd, maar bij psycholoog doe ik psycho-educatie (het leren omgaan met de diagnose, eigenlijk) en ik bespreek met haar hoe ik relaties met de buitenwereld moet/kan aanpakken. We kunnen de klachten zelf niet oplossen, maar we kunnen wel 'scripts' oefenen die ik kan gebruiken om mensen uit te leggen hoe ze me kunnen helpen.quote:
Heb niet het hele topic doorgelezen, dus wellicht dat je dit al ergens behandeld hebt. Ik ben wel benieuwd wat je voor soort behandeling krijgt bij de psycholoog. Krijg je daar bijvoorbeeld zaken aangeleerd over hoe je in bepaalde situaties in de praktijk moet handelen? En zo ja, heb je daar echt wat aan?
Wellicht een harde vraag, maar zo bedoel ik het uiteraard niet.. Ik vraag het omdat ik zelf 3 maanden intern heb gezeten bij een kliniek. Zelf heb ik een persoonlijkheids/gedragsstoornis. Dat is in principe aangeleerd gedrag en de behandeling in die kliniek is er heel erg op gericht om dat gedrag weer af te leren en je "script" (zoals zij het noemden) te resetten (aangezien dat natuurlijk kan, als je het aangeleerd hebt kan je het ook afleren
Voorbeeldje: Ik vind handen geven lastig. Samen met psycholoog bedenk ik alternatieve begroetingen (de Ooit-groet, een high-five, een 'Namaste-groet' etc) en zinnetjes die ik kan gebruiken ("Hoi, ik houd niet zo van handen geven..").
Snappie?
Ik identificeer me wel met 'vrouwelijke autist', maar 'vrouw met autisme' vind ik ook prima.quote:
autist? je bent toch geen ander ras ofzo? vrouw met autisme had ik passender gevonden..
Ik zou willen dat ik een ASS-radar had. Ik heb wel een aantal vrienden waarbij ik ASS denk te herkennen. Twee van hen zijn na mijn diagnosetraject ("als jij durft, durf ik ook!") zelf naar een psych gestapt.quote:
Herken je wel eens instant iemand die ook autisme heeft zonder dat die het weet of zegt gewoon in een oogwenk?
Met alle respect, maar denk hier toch even over na, wil je ? Het is je recht om mij niet te geloven. Maar geloof ook niet zomaar een psycholoog. Want daarmee ondergraaf je je eigen autoriteit. En dat is geen goede zaak (vind ik zelf).quote:
Sorry, maar hierop geef ik geen antwoord. Ik las je 'vraag' voordat ik naar bed ging en besloot 'er een nachtje over te slapen'. Is een kort nachtje geworden, want het hield me oprecht wakker.
Je bent geen psych, dat is duidelijk. Daar houd ik het bij, okee?
Net zoals (in de financiële wereld) veel mensen een blind vertrouwen hebben in hun bankier. Die zal zijn 'vak' wel kennen. Om daar dan achteraf in bedrogen te zijn geworden. Gebruikt. Ook een psycholoog heeft het niet altijd bij het rechte eind.
De manier waarop je jezelf hier een beetje wentelt in het etiket 'autist' vind ik zelf wat storend. Voor mij ben je niet echt een autist. Ik zou het eerder houden op een paar autistische trekjes. Maar iedereen heeft wel bepaalde trekjes in zich. Dat zorgt voor onze eigenheid. En is daarom niet meteen ook een stoornis of ziekte. Dat zou ik mezelf niet laten aanpraten.
Natuurlijk, als dit alles voor jou goed aanvoelt en het je verder helpt. Doen. Dat is ook jouw keuze, vrijheid en autoriteit. Alleen laat je niet teveel zaken aanpraten. Te beginnen met mij
Denk jij maar eens even na over de impact van Posts zoals deze.quote:
[..]
Met alle respect, maar denk hier toch even over na, wil je ? Het is je recht om mij niet te geloven. Maar geloof ook niet zomaar een psycholoog. Want daarmee ondergraaf je je eigen autoriteit. En dat is geen goede zaak (vind ik zelf).
Net zoals (in de financiële wereld) veel mensen een blind vertrouwen hebben in hun bankier. Die zal zijn 'vak' wel kennen. Om daar dan achteraf in bedrogen te zijn geworden. Gebruikt. Ook een psycholoog heeft het niet altijd bij het rechte eind.
De manier waarop je jezelf hier een beetje wentelt in het etiket 'autist' vind ik zelf wat storend. Voor mij ben je niet echt een autist. Ik zou het eerder houden op een paar autistische trekjes. Maar iedereen heeft wel bepaalde trekjes in zich. Dat zorgt voor onze eigenheid. En is daarom niet meteen ook een stoornis of ziekte. Dat zou ik mezelf niet laten aanpraten.
In 1991 zei mijn "hulpverleenster": je bent zelf de beste specialist en je eigen deskundige. Enige wat ik heb onthouden….quote:
Met alle respect, maar denk hier toch even over na, wil je ? Het is je recht om mij niet te geloven. Maar geloof ook niet zomaar een psycholoog. Want daarmee ondergraaf je je eigen autoriteit. En dat is geen goede zaak (vind ik zelf).
Net zoals (in de financiële wereld) veel mensen een blind vertrouwen hebben in hun bankier. Die zal zijn 'vak' wel kennen. Om daar dan achteraf in bedrogen te zijn geworden. Gebruikt. Ook een psycholoog heeft het niet altijd bij het rechte eind.
De manier waarop je jezelf hier een beetje wentelt in het etiket 'autist' vind ik zelf wat storend. Voor mij ben je niet echt een autist. Ik zou het eerder houden op een paar autistische trekjes. Maar iedereen heeft wel bepaalde trekjes in zich. Dat zorgt voor onze eigenheid. En is daarom niet meteen ook een stoornis of ziekte. Dat zou ik mezelf niet laten aanpraten.
Natuurlijk, als dit alles voor jou goed aanvoelt en het je verder helpt. Doen. Dat is ook jouw keuze, vrijheid en autoriteit. Alleen laat je niet teveel zaken aanpraten. Te beginnen met mij
Daar is toch ook niets mis mee ? Ik ben van oordeel dat het aan ieder mens is om zichzelf zo goed als mogelijk te leren kennen (zelfkennis, is het begin van alle wijsheid, is een oud wijs spreekwoord).quote:
Denk jij maar eens even na over de impact van Posts zoals deze.
Maar zelfkennis, vertrekt vanuit kennis over jezelf. Niet zozeer vanuit het oordeel (kennis van anderen) over jezelf. Ik vind het belangrijk om daarin zo trouw mogelijk aan jezelf proberen te blijven. Laat je dus niet teveel wijsmaken door anderen (zowel ik hier, als wie ook). Blijf in contact met jezelf. Is de insteek die ik mee wil geven.
Klopt ! Dat bedoel ik.quote:
In 1991 zei mijn "hulpverleenster": je bent zelf de beste specialist en je eigen deskundige. Enige wat ik heb onthouden….
Mijn probleem met hulpverleners (sociaal werkers, psychologen, psychiaters, etc) is dat ze ongewild en onbedoeld vaak de autoriteit van de ander (als persoon) afnemen. En dat is iets (hoe onleuk dit ook klinken mag) ik zelf niet altijd zo ok vind. Ik heb dit al zo vaak zien gebeuren. Gemakkelijk is het ook niet. Hoe help je iemand, zonder die persoon daarbij ook teveel te zitten beïnvloeden, in een bepaalde richting (etiket, label) te sturen ? Net zoals het niet gemakkelijk is om een kind op te voeden. Opvoeden is in zekere zin manipuleren (beïnvloeden). Iemand helpen stuurt ook. In de gestaltpsychologie probeert men zo afzijdig mogelijk te blijven. Echter, in welke mate lukt dat ook. En brengt zoiets wel vooruitgang ?
Soit, ik wil de TS niet verder tot last zijn. Als zij zichzelf goed (beter) voelt bij dit etiket. Is dat prima. En alles wat haar daarbij helpen kan, in wat ze zelf beoogt is ook prima. Heb ik verder niets aan toe te voegen.
[ Bericht 40% gewijzigd door JustTalkLove op 11-12-2018 11:12:50 ]
Als je na een diagnosetraject ASS blijkt te hebben: Wat er verandert is dat je eindelijk weet wat er echt aan de hand is. Voor mij (zoals ik eerder zei, ik denk in hokjes) is het fijn dat er eindelijk een 'hokje' is waar ik in pas. Ik heb iets bestaands, niet 'aanstelleritis'. Ik voelde me gehoord.quote:
Ik heb bij mijzelf vermoeden van autisme. Mijn zoon noemt me voor de grap ook vaak autist. Ik kan er wel om lachen hoor
Ik ben al wat ouder dan jij (53) en ben al vaak voor depressie etc in behandeling geweest. Dus wat zou er voor mij veranderen als ik een test zou laten doen? Wat is er voor jou veranderd? Ik zie er de nut er niet van in om een test te laten doen
^Dat. Het beeld van een 'kwijlende idioot' is echt te kort door de bocht.quote:
[..]
Hier wil ik toch even op reageren hoor, want volgens mij heb je het, met alle respect, niet helemaal, begrepen. Autisme is een heel lastig iets, tuurlijk komt wat jij beschrijft voor,bij mij niet overigens, het is zo veel meer...
Sorry, heb een beetje geknipt in je quote, anders werd 'ie wel erg lang.quote:
[..]
...
Oei, matig verzorgd en gele tanden. Dat is ook niet leuk om te lezen, zeker niet als juist nog je best hebt gedaan om er normaal uit te zien. Maar is zelfverzorging iets waar je moeite mee hebt dan? Door het hypogevoelig zijn misschien ook?
...
Als ik het zo lees wordt je functioneren vooral belemmerd op het moment dat dingen anders gaan dan verwacht of wanneer er teveel prikkels zijn. Hoe zit het dan met het inleven in andermans emoties en bij je eigen gevoelens kunnen? Is dat makkelijker wanneer de omgeving prikkelarm en gestructureerd is? Want ik kan me voorstellen dat je simpelweg blokkeert bij overprikkeling en dan wordt het invoelen natuurlijk ook moeilijker. Omdat je al druk bent om de overprikkeling het hoofd te bieden zeg maar.
...
Zelfzorg is zeker een probleem. Ik vind douchen heel erg vervelend (kom er compleet overprikkeld uit, elke keer) - hypergevoelig dus. Elektrisch tanden poetsen is een no-go (teveel lawaai) en flossen of ragers gebruiken maakt me compleet lijp. Dit heb ik overlegd met de tandarts en ik heb met hem samen besloten dat ik twee keer per dag met superzachte borstel poets en het tandvlees verzorgen over laat aan de mondhygiëniste (4x per jaar). Niet ideaal, maar goed.
Gevoelens en emoties snap ik eigenlijk nooit, haha. Ik kan emoties in andere mensen herkennen als ze heel erg overduidelijk zijn (lees: GTST), maar 'in het echt' vind ik het enorm moeilijk. Als partner een uurtje stil is (wat best uniek is, voor een ADHD'er), heb ik echt geen flauw idee wat ik moet doen. Is hij sip/boos/gaat hij bij me weg/is hij geconcentreerd op een spelletje? Geen idee. Meestal geef ik 'm maar gewoon een knuffel en vraag: "Alles okee? Ben je boos/sip..?" en 99 van de 100 keer was hij gewoon iets interessants aan het lezen ofzo.
Als ik zelf sip/boos/gefrustreerd ben, merk ik dat ook niet. Ik merk het pas als ik al huil, zeg maar.
quote:
Ik wilde even zeggen dat ik het heel tof vind dat je alle vragen zo uitgebreid beantwoord en ik het heel interessant (en hier en daar herkenbaar) vind en dus ook snap dat het 'normaal leven' best heel ingewikkeld is voor jou.
Ook vind ik je psychiater een held.
Net als online een held is o.a. voor jou
Ja. Ik snap mezelf amper, maar de buitenwereld snap ik nog veel minder.quote:
Vind je het lastig om jezelf te accepteren zoals je bent, ondanks dat de (meestal onwetende) buitenwereld dat vaak niet doet?
Dat kun jij wel vinden, maar ik ben dus al 30+ jaar bezig met allerlei maffe therapietjes en dingen. Ik heb gewandeld in bossen, met edelstenen geknuffeld, heilig water gedronken en mezelf keer op keer compleet de vernieling in gewerkt. Ik ben blij dat ik eindelijk een diagnose heb gevonden die bij me past. Thanksquote:
De diagnose autisme is MI te kort door de bocht.
Je hebt moeite om zaken te verwerken, je noemt dat te veel prikkels krijgen. Dit kan holistisch op een aantal vlakken spelen. Gele tanden zijn een teken dat bepaalde afvalstoffen niet goed verwerkt worden, net zoals de prikkels die niet goed verwerkt worden. Een goede acupuncturist kan je daar van af helpen. Je zult merken zodra je lichamelijk beter in orde bent, dat je dan ook tien tot honderd keer zo veel energie hebt, en plotseling wel met al die prikkels om kunt gaan.
Laat je aub niet in een hoekje drukken door medici. Niet bij de pakken neerzitten.
Ik weet oprecht niet wat ik hiermee moet.quote:
[..]
Klopt. Tegenspreken is iets te hard uitgedrukt. Wel stel ik me er heel wat vragen bij.
[..]
Psychologie is geen exacte wetenschap (zoals wiskunde). Alsook aan vreemde evoluties onderhevig. Neem bv de laatste DSM, die schetst een heel andere definiëring van ziektebeelden, dan vele edities terug. Alsook is het aantal ziektebeelden (diagnoses) erin fel toegenomen. Zij wij dan allemaal zoveel zieker geworden ? Of kan er ook iets schelen aan het beeld dat de wetenschap ons erin voorhoudt. Die laatste vraag moet je jezelf ook durven stellen, vind ik. Wetenschap heeft zeker zijn autoriteit. Maar wij ook de onze. Laten we daarin voldoende kritisch blijven a.u.b. Ook t.a.v. de wetenschap. Je kan namelijk ook (en altijd) iemand iets aanpraten. Een bepaalde spiegeling die persoon laten overnemen. Tot die dit zelf geloofd. Onderschat daar ook de kracht niet van. De kracht van de Ander (waarbij die Ander, ook de wetenschap kan zijn)
[..]
Zeker. Maar let hiermee toch ook op (vind ik). Wat mij persoonlijk stoort is dat we hierdoor veel te vlug mensen een etiket op plakken, zonder verder naar de mogelijke oorzaak of eigenheid van iemand te kijken (die daar ook recht op heeft).
Iemand die zich een beetje afzondert, wordt al snel autist genoemd, iemand die te ordelijk is ook, etc. Dat vind ik persoonlijk vrij storend. En is evengoed niet juist.
Dit etiket geeft je een gevoel van 'veiligheid'. Je weet nu wie je bent, wat je hebt (wat ik zelf een stuk betwijfel, maar dit terzijde). Voordeel van dit etiket is wel dat je zelf er wat meer tot rust mee gekomen bent. En dat zijn de positieve (mogelijks placebo) effecten van deze diagnose. En dat is goed. Zeer goed voor jou.quote:
Als je na een diagnosetraject ASS blijkt te hebben: Wat er verandert is dat je eindelijk weet wat er echt aan de hand is. Voor mij (zoals ik eerder zei, ik denk in hokjes) is het fijn dat er eindelijk een 'hokje' is waar ik in pas. Ik heb iets bestaands, niet 'aanstelleritis'. Ik voelde me gehoord.
^Dat. Ik zou het ook niet op prijs hebben gesteld als de (drie) psychologen (en een psychiater) die mijn diagnose stelden, het deden op basis van vijf minuten. Het heeft me bijna tien uur aan diagnose-gesprekken en meerdere vragenlijsten gekost. En dat naar aanleiding van een brief van mijn oude psycholoog (collega van de "je bent een vrouw, dus het kan niet"-dude) die me al twee jaar kende, maar me niet kon diagnostiseren omdat ASS niet binnen haar specialisatie viel.quote:
[..]
Niet door de psycholoog die de diagnose stelt. Het gaat wel een heel stuk verder dan dat.
Anyways. Mee eens, C2B.
quote:
[..]
En hier heb je meteen een reden dat er zo weinig mensen uit durven te komen voor hun psychische problemen of stoornissen. Precies deze reactie. Dat was het eerste wat ik te horen kreeg van vrienden toen ik de diagnose vertelde. 'maar je komt helemaal niet autistisch over'
Stomme vrienden. Nah. Ik zit vast. Maar het houdt me wel bezig, nog heel lang.quote:
Je hoort vaak dat mensen met autisme dingen heel letterlijk nemen, jij gaf ook aan dat je dat soms hebt. Lukt het je dan om achteraf wel de andere betekenis te doorgronden en begrijp je de situatie dan of zit je vast in het letterlijke beeld?
Toen ik heel jong was (bijna twintig jaar geleden!) en ik net op FOK! begon, was er een topic over "Ben je een propper of vouwer?". Dit was serieus een van de eerste topics waar ik op reageerde. En ik typte een hele relaas over hoe ik bepaalde kledingstukken vouw, maar anderen niet...
Het duurde lang (jaren
) tot ik erachter kwam dat 'proppen of vouwen' niet over kleding, maar over wc-papier ging. Ik maak me oprecht nog steeds druk over mijn post in dat topic. En zo doe ik dat met alles. Als ik ergens iets doms zeg, vergeet ik het niet en blijf ik dat mezelf kwalijk nemen.
--
Ik bedenk me nu dat bovenstaande anekdote niet helemaal past als antwoord. Letterlijk nemen van dingen, was je vraag. Mijn brein draait op volle toeren om dit zo goed mogelijk te beantwoorden.
- Als ik mijn partner vraag: "Hoe gaat het met je, vandaag?" en hij zegt, met een grote glimlach: "K*t", dan snap ik er geen zak van. Ik geloof wat hij zegt, maar niet wat ik zie. Dus ik kom hem dan meteen een knuffel geven, omdat ik er vanuit ga dat hij de waarheid spreekt en dus een k*tdag heeft.
- Als hij me een mop vertelt, moet hij regelmatig uitleggen waarom het grappig is.
- Als iemand zegt dat hij/zij 'straks' langskomt, ga ik er vanuit dat dat tussen een half uur en een uur vanaf nu is. 'Binnenkort' is over ongeveer een week.
- Als je me vraagt: "Hoe gaat het met je?" snap ik oprecht niet wat je bedoelt. Bedoel je hoe het NU, op dit moment gaat? Of wil je een samenvatting van de afgelopen week/maand/jaar?
Okee, sorry, mega-antwoord op korte vraag. Next
Geen kinderen, geen kinderwens, geen vruchtbare partner. Top-combi!quote:
Zou je zelf ook kinderen willen? Denk je dat je een opvoeding tot een succes kan brengen of ben je bang dat jij of het kind er aan onderdoor zal gaan?
Ik zou het mijn kinderen niet aandoen, nee. Ons huishouden is niet stabiel genoeg voor een huisdier, laat staan voor een kind.
Verschilt per autistquote:
[..]
Past dit bij ASS? Ik dacht dat juist niet met talen en vertalen "uit de voeten" konden??
. Ik kan niets met cijfers (1+1 gaat nog net, maar abstracte onzin als vierkantswortelen en kwadraten... geen idee!). Talen en kunsten vind ik leuk.Frappantquote:
Verschilt per autist
Die RainMan had alles met rekenen en cijfers/getallen (net als ik
).Hoeft niet persé. In taal kun je ook een heerlijke structuur vinden. "Over het algemeen" hebben vrouwen meer met taal en mannen meer met cijfers, dus dat een vrouwelijke autist zich vast kan bijten in taal en vertalingen vind ik niet gek klinken.quote:
[..]
Frappant
Die RainMan had alles met rekenen en cijfers/getallen (net als ik
En VraagWatJeWil, ook namens mij bedankt voor je reacties, leuk en interessant om te lezen!
Ik ben het meest blij met (no offense to anyone else) mijn partner, mijn zusje, mijn psycholoog en mijn Temazepam.quote:
Waar heb je het meeste baat bij? familie, specialistische ondersteuning of medicatie?
Combi van allemaal, dus eigenlijk.
Partner omdat hij de enige is bij wie is 100% mezelf kan zijn. Zusje omdat ze het voor me opneemt in 'verplichte gezellige familiefeestjes' (ze verzint regelmatig smoesjes om samen te kunnen ontsnappen
). Psycholoog omdat ze gewoon een held is. Temazepam omdat het het enige is dat me (1x per drie dagen) een volledige nacht slaap bezorgt. - In de lente, 18 graden, zonnetje, hangmat in de tuin met een goed boek.quote:
In welke situatie of in welke omstandigheden voel jij je het best?
- De tijd tussen 'een pakketje met een verrassing versturen' (aan een vriend) en het 'ik heb een pakketje van je ontvangen!' (telt dat als een soort geheim?)
- Op mijn FatBoy, koptelefoon op, dekentje, kopje thee en '90 Days to Wed' op tv
--
JustTalkLove, ik ga je bovenstaande posts niet beantwoorden, sorry. Ik kan hier echt geen chocola van maken.
Ik vind rijtjes getallen (telefoonnummers, BSN-nummers etc) ook wel okee, maar ik snap het compleet abstracte van wiskunde niet. Ik zie er ook het nut niet van in. Terwijl taal juist iets is waarmee ik contact kan maken, mijn gedachten kan uiten.quote:
[..]
Frappant
Die RainMan had alles met rekenen en cijfers/getallen (net als ik
Talen hebben, in tegenstelling tot wiskunde, wel een groot nadeel. Veel talen hebben uitzonderingen op (spellings)regels. Die vind ik wel stom.quote:
[..]
Hoeft niet persé. In taal kun je ook een heerlijke structuur vinden. "Over het algemeen" hebben vrouwen meer met taal en mannen meer met cijfers, dus dat een vrouwelijke autist zich vast kan bijten in taal en vertalingen vind ik niet gek klinken.
En VraagWatJeWil, ook namens mij bedankt voor je reacties, leuk en interessant om te lezen!
En thanks.
quote:
Ik ben zelf net een marmot, zoveel maf ik..Hoe ben je met kunstzinnige uitingen? Muziek, tekenen. creativiteit?quote:
[..]
Ik vind rijtjes getallen (telefoonnummers, BSN-nummers etc) ook wel okee, maar ik snap het compleet abstracte van wiskunde niet. Ik zie er ook het nut niet van in. Terwijl taal juist iets is waarmee ik contact kan maken, mijn gedachten kan uiten.
[..]
Talen hebben, in tegenstelling tot wiskunde, wel een groot nadeel. Veel talen hebben uitzonderingen op (spellings)regels. Die vind ik wel stom.
En thanks.
Jaloers!quote:
[..]
Ik heb wel veel rust nodig (minstens een uur, overdag), maar echt slapen doe ik 3-4 uur aan een stuk voordat ik wakker word van een (bijna willekeurige) prikkel.
Ik vind ze leuk, maar heb niet heel veel talent. En teveel last van perfectionisme, ook. Ik schrijf, voornamelijk. En ik maak geometrische tekeningetjes in mijn bullet journal. Puntjes aan elkaar verbinden door rechte, perfecte lijnen..quote:
[..]
Hoe ben je met kunstzinnige uitingen? Muziek, tekenen. creativiteit?
Autisme vormt je natuurlijk niet volledig en enkel alleen maar als persoon. Je hebt dan ook nog steeds je karakter en je voorkeuren, en die kunnen per persoon nog steeds anders zijn.quote:
[..]
Frappant
Die RainMan had alles met rekenen en cijfers/getallen (net als ik
Klopt. Kijk alleen maar naar je usernamequote:
[..]
Ik vind rijtjes getallen (telefoonnummers, BSN-nummers etc) ook wel okee, maar ik snap het compleet abstracte van wiskunde niet. Ik zie er ook het nut niet van in. Terwijl taal juist iets is waarmee ik contact kan maken, mijn gedachten kan uiten.
[..]
Talen hebben, in tegenstelling tot wiskunde, wel een groot nadeel. Veel talen hebben uitzonderingen op (spellings)regels. Die vind ik wel stom.
En thanks.
. Formeel had die ook VraagWatJeWilt kunnen zijn . Maar informeel zeg je meestal VraagWatJeWil .Dat zien we. Man man man.quote:
[..]
Hoi, ik wil je diagnose niet tegenspreken (ben geen psychiater of psycholoog).
Alles zo lezend, is autisme meer een karaktertrek dan een pervasieve stoornis.quote:
Autisme vormt je natuurlijk niet volledig en enkel alleen maar als persoon. Je hebt dan ook nog steeds je karakter en je voorkeuren, en die kunnen per persoon nog steeds anders zijn.
Grinnik. Daar probeer ik dus heel hard niet over na te denkenquote:
[..]
Klopt. Kijk alleen maar naar je username
Wordt je snel onaangenaam geprikkeld door gebeurtenissen buiten je leefpatroon? een haperend OV of wanneer ze onverhoopt een bouwcontainer plaatsen waar dit anders nooit gebeurd? Voor iemand met autisme kan dit erg verstorend werken. Of valt dit wel mee.quote:
[..]
Jaloers!
Ik heb wel veel rust nodig (minstens een uur, overdag), maar echt slapen doe ik 3-4 uur aan een stuk voordat ik wakker word van een (bijna willekeurige) prikkel.
[..]
Ik vind ze leuk, maar heb niet heel veel talent. En teveel last van perfectionisme, ook. Ik schrijf, voornamelijk. En ik maak geometrische tekeningetjes in mijn bullet journal. Puntjes aan elkaar verbinden door rechte, perfecte lijnen..
Engelse grammatica snap ik geen bal van.quote:
Talen hebben, in tegenstelling tot wiskunde, wel een groot nadeel. Veel talen hebben uitzonderingen op (spellings)regels. Die vind ik wel stom.
Enorm. Ik HAAT veranderingen. Mijn hele dag is vernaaid als zoiets gebeurt. Ook al plan ik alles heel ruim en weet ik dat ik zeker een half uur te vroeg op mijn bestemming zal zijn.quote:
[..]
Wordt je snel onaangenaam geprikkeld door gebeurtenissen buiten je leefpatroon? een haperend OV of wanneer ze onverhoopt een bouwcontainer plaatsen waar dit anders nooit gebeurd? Voor iemand met autisme kan dit erg verstorend werken. Of valt dit wel mee.
Het is voorgekomen dat ik een afspraak (met oude psycholoog, in andere stad) had, maar afbelde (bellen doe ik alleen in noodgevallen, ik HAAT telefoongesprekken) omdat ik de trein had gemist en dermate in paniek was, dat ik per direct naar huis wilde. Verder ben ik heel trouw en zeg afspraken alleen af als ik (half)dood ben.
De moeder van mijn vriendin heeft een lichte vorm van autisme. Toen de lokale visboer verhuisde kon ze dit maar moeilijk verwerken. Het duurde tijden alvorens ze in staat was om drie straten verderop naar het nieuwe adres kon gaan. Zelfs nu nog beweert ze dat de kibbeling nu anders smaakt.quote:
[..]
Enorm. Ik HAAT veranderingen. Mijn hele dag is vernaaid als zoiets gebeurt. Ook al plan ik alles heel ruim en weet ik dat ik zeker een half uur te vroeg op mijn bestemming zal zijn.
quote:
[..]
De moeder van mijn vriendin heeft een lichte vorm van autisme. Toen de lokale visboer verhuisde kon ze dit maar moeilijk verwerken. Het duurde tijden alvorens ze in staat was om drie straten verderop naar het nieuwe adres kon gaan. Zelfs nu nog beweert ze dat de kibbeling nu anders smaakt.
ah, ik zie dat je dit herkendquote:
quote:
[..]
ah, ik zie dat je dit herkend
SPOILER*Herkent (so-rry!)
Ik vind het echt verschrikkelijk storend dat er geen t achter staatquote:
[..]
Klopt. Kijk alleen maar naar je username
TS, goed dat je niet ingaat op JustTalkLove. Je hoeft je niet te verdedigen. Het is uiterst plausibel dat jij de correcte diagnose hebt gekregen na al die jaren kwakkelen en het grondige diagnoseproces. Het enkele feit dat iemand het eens is met een medisch professional, maakt nog niet dat die persoon zomaar alles aanneemt en zijn/haar autonomie kwijt is.
Sommige mensen hebben bijvoorbeeld een slechte ervaring met de hulpverlening en trekken dit in het extreme door te doen alsof misdiagnoses en dergelijke aan de orde van de dag zijn. Ze willen graag anderen waarschuwen, zelfs als dat ongewenst is. Het zou zomaar kunnen dat die user ook niet helemaal aan kan voelen wat acceptabel gedrag is
Laat het van je afglijden.quote:
[..]
Ik vind het echt verschrikkelijk storend dat er geen t achter staat
TS, goed dat je niet ingaat op JustTalkLove. Je hoeft je niet te verdedigen. Het is uiterst plausibel dat jij de correcte diagnose hebt gekregen na al die jaren kwakkelen en het grondige diagnoseproces. Het enkele feit dat iemand het eens is met een medisch professional, maakt nog niet dat die persoon zomaar alles aanneemt en zijn/haar autonomie kwijt is.
Sommige mensen hebben bijvoorbeeld een slechte ervaring met de hulpverlening en trekken dit in het extreme door te doen alsof misdiagnoses en dergelijke aan de orde van de dag zijn. Ze willen graag anderen waarschuwen, zelfs als dat ongewenst is. Het zou zomaar kunnen dat die user ook niet helemaal aan kan voelen wat acceptabel gedrag is
Ik verdeel mijn eten nog steeds, soms. Ben enorm gepest omdat ik 'raar' was. En nee, geen coole superkrachten, helaas.quote:
Ik heb onlangs The imitation game gezien, over de geniale wiskundige Alan Turing. Hij scheidde op school op zijn bord de verschillende groente in perfecte sectoren. Dat werd indertijd door zijn studiegenoten niet begrepen. Hij werd toen erg vaak hierom getreiterd. Is iets dergelijks ook in jouw jeugd overkomen? Oh, en ben je nu ook geniaal?
Misschien heb je die wel, maar nog niet gevonden.quote:
[..]
Ik verdeel mijn eten nog steeds, soms. En nee, geen coole superkrachten, helaas.
Oh, en je bent niet raar.
Grinnik. Als ik ineens wakker word met superkrachten, morgenvroeg, laat ik het je weten.quote:
[..]
Misschien heb je die wel, maar nog niet gevonden.
Oh, en je bent niet raar.
En raar, hmm. Eerder in dit topic werden niet-autisten aangeduid als 'normale mensen', wat maakt mij dat dan? Over 'dingen letterlijk opvatten' gesproken.
Ik zal mijn raam openhouden als het niet vriest, dan mag je binnen komen vliegen, heb ik warme chocola voor je.quote:
[..]
Grinnik. Als ik ineens wakker word met superkrachten, morgenvroeg, laat ik het je weten.
Na jarenlang aanmodderen zit ik nu in een leefwijze die redelijk goed voor me is. En aangezien ik helemaal niet tegen veranderingen kan ben ik bang als ik in een traject kom dat mijn hele leven overhoop word gegooid. Daar zit ik niet op te wachten. Tis goed zoquote:
[..]
Als je na een diagnosetraject ASS blijkt te hebben: Wat er verandert is dat je eindelijk weet wat er echt aan de hand is. Voor mij (zoals ik eerder zei, ik denk in hokjes) is het fijn dat er eindelijk een 'hokje' is waar ik in pas. Ik heb iets bestaands, niet 'aanstelleritis'. Ik voelde me gehoord.
quote:
[..]
Ik zal mijn raam openhouden als het niet vriest, dan mag je binnen komen vliegen, heb ik warme chocola voor je.
(of
?)quote:
is effectiever. met heb je weinig lift. met deze 
blijf je gewoon lam liggen.quote:
[..]
Grinnik. Als het op wiskunde aankomt, zeker. Wiskunde is puur chaos.quote:
Ik heb op school bij wiskunde me een tijdje beziggehouden met fractale berekeningen. Mensen als Mitchell Feigenbaum,Henri Poincaré en Benoït Mandelbrot zagen minieme orde in totale chaos. Heb jij het gevoel dat je chaos ziet in miniem verstoorde orde?
Ik zie wel overal kleine foutjes. Als er ergens een verfspetter op een muur zit, zie ik 'm. Als iemand een kruimel in zijn baard heeft, is dat het enige dat ik onthoud van dat gezicht. Als er een bordje bij het verkeerde product in de supermarkt staat, verhuis ik het bordje.
Het stoort me oprecht enorm.
Maar als ik zelf een vlek in mijn trui heb, kom ik daar pas aan het eind van de dag achter.
Dat overkomt zelfs een superheld.quote:
Damn. Never mind. Per ongeluk mezelf ge-quote
Met alle respect, respecteer de keuze van de ondervraagde graag!quote:
Met alle respect, maar denk hier toch even over na, wil je ?
Met andere woorden, de ondervraagde geeft aan last te hebben van deze vraagrichting, dus graag niet doorgaan op deze lijn.
Dat heb ik ook niet gezegd. Wel om je eigen autonomie voor ogen te blijven houden (niet in een afhankelijkheidsrelatie met je psycholoog te stappen, te gemakkelijk geloven wat die zegt, zijn diagnose zomaar aannemen, etc). Want dat gebeurt ook. Is een risico. En wou ik even melden.quote:
Het is uiterst plausibel dat jij de correcte diagnose hebt gekregen na al die jaren kwakkelen en het grondige diagnoseproces. Het enkele feit dat iemand het eens is met een medisch professional, maakt nog niet dat die persoon zomaar alles aanneemt en zijn/haar autonomie kwijt is.
Op een forum uit ieder zijn mening. Ook al gaat die mening misschien wat tegen de stroom in. Ik uit daarin graag een tegenstem.quote:
Sommige mensen hebben bijvoorbeeld een slechte ervaring met de hulpverlening en trekken dit in het extreme door te doen alsof misdiagnoses en dergelijke aan de orde van de dag zijn. Ze willen graag anderen waarschuwen, zelfs als dat ongewenst is. Het zou zomaar kunnen dat die user ook niet helemaal aan kan voelen wat acceptabel gedrag is
Je hoeft toch niet altijd ja te knikken, om acceptabel te zijn. Zo ja, laat mij dan onacceptabel zijn. Echter, ik wens TS verder niet tot last te zijn.Oh haha wat een rotvraag is dat ook. Ikzelf antwoord altijd 12 bij wijze van grapje maar heb ook nog nooit eenbevredigend antwoord op die vraag gevondenquote:
- Als je me vraagt: "Hoe gaat het met je?" snap ik oprecht niet wat je bedoelt. Bedoel je hoe het NU, op dit moment gaat? Of wil je een samenvatting van de afgelopen week/maand/jaar?
Ok.quote:
Met alle respect, respecteer de keuze van de ondervraagde graag! Met andere woorden, de ondervraagde geeft aan last te hebben van deze vraagrichting, dus graag niet doorgaan op deze lijn.
quote:
[..]
Klopt. Kijk alleen maar naar je username
de reeks heette eerst vraag wat je wilt maar ik werd verbeterd dat het vraag wat je wil moet zijn Even twee huishoudelijke mededelingen tussendoor:
1. Ik wil Bosbeetle hartelijk danken voor het opzetten van VWJW. Ik heb dit ook al eens via PM gedaan, maar vind dat hij ook wel in het openbaar een pluim verdient.
2. Vanavond om een uur of tien geef ik het account terug. Als iemand dan nog vragen over ASS heeft, moet je ze maar posten in het ASS-topic op R&P.
--
Ik snap ook niet wat mensen willen horen. Wil je horen wat ik gedaan heb, of hoe ik me voel, of hoe ik mijn administratieve situatie zou beoordelen, of hoe hoog het cijfer voor het laatste proefwerk is dat ik in mijn laatste baan heb nagekeken? Wat WIL je? Vraag me gewoon: "Hee, ik herinner me dat je de laatste keer zei dat je naar de tandarts moest. Had je gaatjes?"quote:
[..]
Oh haha wat een rotvraag is dat ook. Ikzelf antwoord altijd 12 bij wijze van grapje maar heb ook nog nooit eenbevredigend antwoord op die vraag gevonden
Kijk waar je loop is toch ook niet goedquote:
[..]
@TS: supermooie antwoorden! Al mijn vragen zijn al gesteld, maar toch een dankjewel voor je openheid
No problem. Ik vind dit wel keileuk, hoewel ik moet oppassen dat ik wel op tijd pauze neem en even wegloop van mijn computerquote:
[..]
Kijk waar je loop is toch ook niet goed
@TS: supermooie antwoorden! Al mijn vragen zijn al gesteld, maar toch een dankjewel voor je openheid
Het lastige is dat het denk ik ook afhangt van de situatie: vraag ik het in het voorbij gaan, bij het begin van de dag aan een collega of in de supermarkt? Dan verwacht ik gewoon een goed of een druk, druk, drukquote:
[..]
Ik snap ook niet wat mensen willen horen. Wil je horen wat ik gedaan heb, of hoe ik me voel, of hoe ik mijn administratieve situatie zou beoordelen, of hoe hoog het cijfer voor het laatste proefwerk is dat ik in mijn laatste baan heb nagekeken? Wat WIL je? Vraag me gewoon: "Hee, ik herinner me dat je de laatste keer zei dat je naar de tandarts moest. Had je gaatjes?"
Het is dan gewoon echt een beleefdheidsgesprekje. Net als vroeger op msn: 'hoest?' 'goed emj?' 'goed'. Gewoon even, beleefdheidsvorm Als ik met vrienden thuis/in de kroeg zit en ik heb ze een tijdje niet gesproken, dan is het echt een gespreksopener: ik hoef niet echt een vast antwoord te hebben, maar gebruik het juist om het gesprek open te gooien. Zit jij met je tandarts, dan komt dat verhaal er wel uit, maar misschien heb jij wel iets aan je hoofd waar ik niets van weet. Zo is die vraag dan een beetje.
Het kutte is dus; er is geen goed antwoord
Maar denk dat je in alle gevallen met een 'goed' of een 'ach, lang verhaal' of 'mwoah' wel wegkomt 
dag mede-autist. Hier ook zo'n een waarbij de psych vroeger zei van "autisme krijgen alleen jongens" waarop een late diagnose volgde.
Ik koester nog wrok naar mijn oude hulpverlener vanwege de onwil om mij een diagnose te geven. Die man deed niet aan "stickertjes" geven waardoor ik dus lukraak wat medicijnen kreeg en nooit mezelf snapte. Dacht dat ik helemaal alleen in mijn problematiek was.
Hoe ga jij met je late diagnose om? Heb je moeite met het verleden?
En...
Heb jij de documentaire het beste voor Kees gezien? Wat vind je daarvan?
ben je dan niet bang "dat je niet 'verder' komt" ?quote:
[..]
Na jarenlang aanmodderen zit ik nu in een leefwijze die redelijk goed voor me is. En aangezien ik helemaal niet tegen veranderingen kan ben ik bang als ik in een traject kom dat mijn hele leven overhoop word gegooid. Daar zit ik niet op te wachten. Tis goed zo
Ik kom niet verder, tis goed zoquote:
[..]
ben je dan niet bang "dat je niet 'verder' komt" ?
Nee dat zeg ik niet goed. Ik verwacht niks meer van het levenquote:
quote:
[..]
Nee dat zeg ik niet goed. Ik verwacht niks meer van het leven
Dat snap ik dan weer niet helemaal. Als je juist zo hangt aan regelmaat en standaard wijze van dingen uitvoeren, dan zou dat toch juist geen probleem moeten zijn?quote:
[.Hoe ben je met repeterend werk - dus bijv. 500x op een dag dezelfde handeling uitvoeren ?.]
Ik zou compleet gek worden.
(...)
quote:
[..]
Ik ben nu al bijna zes jaar heel blij met mijn queer ADHD'er. Wij snappen elkaar en dat is heel erg fijn. Hij kondigt aan wanneer hij mij gaat aanraken, bijvoorbeeld. We zijn waarschijnlijk meer aanrakerig dan andere koppels, maar communiceren ook over ALLES. "Ik kom je even een kus geven" gebeurt minstens 20x per dag.
Voordat ik hem kende was ik van plan A-seksueel 'te worden'. Ik dacht oprecht dat seks en relaties gewoon niet aan mij besteed waren, maar het bleek eerder zo te zijn dat relaties met NT-mannen gewoon niet aan mij besteed zijn.
Dus ja, het heeft een hoop verklaard.
Queer ADHD'er? ‘Gender queer’? Wat moet ik me daar bij voorstellen?quote:
Ik denk dat ik mezelf nu zou omschrijven als 'gender queer'.
Hebben jullie wel seks? Of is het een soort platonische relatie?
En als je seks hebt, is het dan uitsluitend acceptabel volgens een bepaalde volgorde?
Verder heel leuk dat je een kijkje wil geven in jouw leven.
Het geeft een mooi kijkje in hoe het er in je leven (in in je hoofd) aan toe gaat.
Hier ook een vrouw met autisme, op 30-jarige leeftijd de diagnose gekregen. Ik herken veel dingen en ik ben momenteel bezig met een coachings traject om de wereld om mij heen een beetje autist-vriendelijk te kunnen inrichten. Tot nu toe lukt dat nog niet zo best, ik heb tevens 2 jonge kinderen en dat zorgt er voor dat ik eigenlijk constant overprikkeld ben.
bizar. Je krijgt een diagnose, maar er is niks mis met je.Maaar.. ergens heb je die routines een keer voor het eerst gedaan.quote:
Als ik van deze volgordes en vaste routines afwijk, raak ik volledig in de war. Dan snap ik oprecht niet hoe ik verder moet met mijn dag. Dus ja, ik vind het heel irritant als iemand mijn routines in de war schopt. Gelukkig woon ik samen met iemand die mij snapt.
Een kwartier afwijken is blijkbaar niet erg (bij het opstaan), waarom is dat dan niet erg.
En bv je ontbijt. Die zal je misschien ooit eens wijzigen of anders doen dan dat je dit 10 jaar geleden deed. Heeft dit dan ook ellende gekost of zijn er zaken die makkelijker te wijzigingen zijn dan anderen
(bv als je dit zelf in controle hebt en niet door een ander komt)
Blijkbaar zijn die indrukken alsof ze gegroefd zijn in stenen platen, zitten ze een keer in je hoofd, dan is het lastig om er aan te ontsnappen.quote:Op dinsdag 11 december 2018 14:30 schreef Cue_ het volgende:
[..]
Maaar.. ergens heb je die routines een keer voor het eerst gedaan.
Ja, misschien wel. Probleem is dat de drempel om dat te doen enorm hoog ligt. Aangezien ik een goede organisator ben (hoera, superhelden-power gevondenquote:
Het klinkt vreemd, maar zou je wensen dat er een gezelligheidsvereniging voor autisme zou zijn? Je hebt al aangegeven dat je het lastig vindt om een sociale kring te hebben en dan kan ik me voorstellen dat een groep lotgenoten juist enorm zou helpen, want die hoef je niet uit te leggen waarom je iets laat of doet.
) zou ik het wel willen organiseren, maar dan durf ik er zelf niet naartoe. En dat geldt vast voor meer auti's.
Ik houd niet van 'er is geen goed antwoord'.quote:
[..]
Het lastige is dat het denk ik ook afhangt van de situatie: vraag ik het in het voorbij gaan, bij het begin van de dag aan een collega of in de supermarkt? Dan verwacht ik gewoon een goed of een druk, druk, druk
Als ik met vrienden thuis/in de kroeg zit en ik heb ze een tijdje niet gesproken, dan is het echt een gespreksopener: ik hoef niet echt een vast antwoord te hebben, maar gebruik het juist om het gesprek open te gooien. Zit jij met je tandarts, dan komt dat verhaal er wel uit, maar misschien heb jij wel iets aan je hoofd waar ik niets van weet. Zo is die vraag dan een beetje.
Het kutte is dus; er is geen goed antwoord
quote:Op dinsdag 11 december 2018 13:20 schreef summer2bird het volgende:
Hier ook zo'n een waarbij de psych vroeger zei van "autisme krijgen alleen jongens" waarop een late diagnose volgde.
Ik koester nog wrok naar mijn oude hulpverlener vanwege de onwil om mij een diagnose te geven. Die man deed niet aan "stickertjes" geven waardoor ik dus lukraak wat medicijnen kreeg en nooit mezelf snapte. Dacht dat ik helemaal alleen in mijn problematiek was.
Hoe ga jij met je late diagnose om? Heb je moeite met het verleden?
En...
Heb jij de documentaire het beste voor Kees gezien? Wat vind je daarvan?
Hoi!Ja, ik ben best bozig op oude hulpverleners. Ik loop al sinds mijn schooltijd bij allerlei maatschappelijk werkers en psychologen enzo, had best wel eerder de suggestie ASS willen horen. Zeker ook omdat ik een totaal verkeerde studie heb gekozen en daar nu de zure vruchten van pluk (lees: studieschuld, geen baan en een gatenkaas-CV).
Ik heb Het Beste voor Kees nog niet helemaal gezien, wel stukjes. Kan er niet echt een mening over formuleren tot ik 'm helemaal heb gekeken, maar kan me voorstellen dat Kees het liefst bij zijn ouders zou blijven (ook al kan dat niet ivm ouder wordende ouders enzo). Ik zou knettergek zijn geworden als ik van ouderlijk huis rechtstreeks in een instelling zou komen. Gelukkig ben ik (een soort van) zelfstandig genoeg om 'normaal' te kunnen wonen.
Dat vind ik enorm treurig, mag dat?quote:
[..]
Nee dat zeg ik niet goed. Ik verwacht niks meer van het leven
Herkenbaar dit! Daar heb ik ook last van. Ik weet ook nooit wat ik ervan moet denken en daardoor ook veel verloren. Wel jammer.quote:
[..]
Eerste keer dat ik iemand ontmoet gaat het nog wel, tweede keer ook. Maar dan de derde keer... Ben je dan ineens 'vrienden'? Moet je dan ineens knuffelen enzo als je elkaar ziet? Waar praat je dan over?
Needless to say, ik heb veel vriendschappen afgebroken (of online voortgezet, heel soms) na twee ontmoetingen. Ik snap er gewoon geen zak van.
Heb je soms ook last van dat je vooral van 1 kant moet komen? Qua contact?
Ja, ik houd van routine, maar ik heb ook een (hoogopgeleid) brein.quote:
[..]
Dat snap ik dan weer niet helemaal. Als je juist zo hangt aan regelmaat en standaard wijze van dingen uitvoeren, dan zou dat toch juist geen probleem moeten zijn?
We zijn beiden niet 'heel mannelijk' of 'heel vrouwelijk'. We snappen wel dat we 'man' en 'vrouw' zijn en accepteren dat ook wel op formulieren enzo, maar we hebben weinig met rolpatronen en dat soort ongein.quote:
[..]
[..]
Queer ADHD'er? ‘Gender queer’? Wat moet ik me daar bij voorstellen?
Hebben jullie wel seks? Of is het een soort platonische relatie?
En als je seks hebt, is het dan uitsluitend acceptabel volgens een bepaalde volgorde?
Verder heel leuk dat je een kijkje wil geven in jouw leven.
Seks, zeker wel. 100% fysieke relatie. Ik denk dat het enige 'vreemde' aan onze relatie is dat we aan elkaar aankondigen voordat er iets gebeurt (althans, overdag. Zie onderstaande opmerking over controle). "Ik kom je een kus geven" is de meest onschuldige van onze uitingen, laten we maar zeggen.
Hoeft niet volgens vaste volgorde, ik vertrouw partner volkomen. In bed geef ik de controle uit handen.
Ook 'raar': Ik kan niets met p*rno. Snap het niet, vind het niet sexy en let op de verkeerde dingen. Ik ga in filmpjes zitten kijken naar het behang, de sokken van de acteurs of het beddengoed. Zinloze tijdsverspilling.
Vind ik ook. Goed bezig, FOK!kers!quote:
Ik vind dit een tof topic, met verhelderende vragen en mooie reacties en vooral met veel respect over en weer.
Het geeft een mooi kijkje in hoe het er in je leven (in in je hoofd) aan toe gaat.
Ja, dat is dan weer jammer jaquote:
[..]
Ja, misschien wel. Probleem is dat de drempel om dat te doen enorm hoog ligt. Aangezien ik een goede organisator ben (hoera, superhelden-power gevonden
En dat geldt vast voor meer auti's.
Er zijn overigens wel auti-cafés in sommige steden, zelf zou ik niet zo snel naar zoiets gaan overigensquote:
Thanks, welkom in het topic en sterkte met alles. Oordoppen, zonnebrillen en verduisterende gordijnen zijn mijn vriendjes. En een slaapkamer die is ingericht om optimaal te ontprikkelen. Is echt rottig.quote:
Wat een leuk topic!
Hier ook een vrouw met autisme, op 30-jarige leeftijd de diagnose gekregen. Ik herken veel dingen en ik ben momenteel bezig met een coachings traject om de wereld om mij heen een beetje autist-vriendelijk te kunnen inrichten. Tot nu toe lukt dat nog niet zo best, ik heb tevens 2 jonge kinderen en dat zorgt er voor dat ik eigenlijk constant overprikkeld ben.
Veranderingen die ik zelf kies, zijn zeker makkelijker dan verplichte veranderingen.quote:
[..]
Maaar.. ergens heb je die routines een keer voor het eerst gedaan.
Een kwartier afwijken is blijkbaar niet erg (bij het opstaan), waarom is dat dan niet erg.
En bv je ontbijt. Die zal je misschien ooit eens wijzigen of anders doen dan dat je dit 10 jaar geleden deed. Heeft dit dan ook ellende gekost of zijn er zaken die makkelijker te wijzigingen zijn dan anderen
(bv als je dit zelf in controle hebt en niet door een ander komt)
Om bij het thema 'ontbijt' te blijven: Ik heb een paar keer in het buitenland gewoond. Daar kon ik niet/moeilijk aan mijn favo ontbijt-items komen (jonge bio-kaas van mijn vaste kaasstal, op geroosterd brood, koffie (of decaf, als partner nog niet wakker is en ik in mijn uppie ontbijt). Dus daardoor moest ik wel een verandering kiezen. Dan kies ik een nieuw ontbijt en blijf daarbij tot ik weer thuis ben en mijn oude thuis-ontbijt weer oppakken.
Met de voetnoot dat ik (toen ik in Schotland woonde) een paar keer bio-kaas heb meegesjouwd na een familiebezoek. Leuk om familie te zien, maar nog fijner dat ik twee kilo kaas had.
^quote:
[..]
Blijkbaar zijn die indrukken alsof ze gegroefd zijn in stenen platen, zitten ze een keer in je hoofd, dan is het lastig om er aan te ontsnappen.
You're welcome.quote:
Ik vond het interessant om te lezen hoe je met dingen omgaat, hoe het "werkt" in jouw hoofd. Mijn dochter heeft pdd nos en adhd en ik herken wel een aantal dingen. Dank je wel.
Ik weet dat er in mijn diagnoseverslag iets over een 'gebrek aan wederkerigheid' staat. Maar ik snap dat zelf niet zo goed. Doe IK iets fout in deze, of mijn vrienden? Of is het eigenlijk wel prima zoals het gaat? Ik heb geen ideequote:
[..]
Herkenbaar dit! Daar heb ik ook last van. Ik weet ook nooit wat ik ervan moet denken en daardoor ook veel verloren. Wel jammer.
Heb je soms ook last van dat je vooral van 1 kant moet komen? Qua contact?
Ik ben 1x geweest naar een auti-bijeenkomst voor 'ouders-van..-en-andere-geïnteresseerden'. Het was vreselijk. Een zaaltje met vreselijk slechte akoestiek, TL-licht, constante rumoer van mensen die door de spreker heen zaten te kletsen etc. Never, ever again.quote:
[..]
Er zijn overigens wel auti-cafés in sommige steden, zelf zou ik niet zo snel naar zoiets gaan overigens
ik heb meteen het outbreakmanagement team van het rivm gebeld.
die komen vandaag nog langs voor dit bijzondere specimen
quote:
woo en vrouw met autisme
ik heb meteen het outbreakmanagement team van het rivm gebeld.
die komen vandaag nog langs voor dit bijzondere specimen
Waar ooit allerlei eigenaardigheden van mensen werden gezien als 'zo is hij/zij nou eenmaal', en deze eigenaardigheden gewoon via een natuurlijke arbeidsdeling zichzelf oplosten in het dagelijks functioneren, verdween deze tolerantie meer en meer naarmate het dorpje zijn zelfstandigheid verloor en te maken kreeg met 'de stad'.
De bandbreedte van wat als acceptabel gezien werd versmalde progressief en aanzienlijk. Er werden ook afwijkingen en zelfs ziektes 'geboren'. Waar die er eerst niet waren, of in ieder geval niet als conflicterend met een samenleving werden gezien.
Natuurlijk ging destijds de anti-psychiatrie fors en far beyond de context aan de haal hiermee, wat afbreuk deed aan de eigenlijke boodschap van dit onderzoek.
Nl dat naarmate de eisen hoger en minder tolerant worden ook het aantal mensen wat afvalt zal toenemen.
Ik heb daar wel meer informatie over zoals een professionele website. Kan dat wel via je PB of DM zenden. Weet de juiste naam even niet van het Fok systeem.
Ik heb niet alles gelezen wat hier geschreven is.
Wat onwijs bijzonder dat ik dit 1 op 1 herken van een vriendin! Ik snap dat werkelijk niet, ik heb zelf AD(H)D en ben zo chaotisch als de pest. Niks heeft een volgorde, alles gaat elke dag weer anders en als het dan alsnog anders verloopt maakt het mij geen bal uit.quote:
[..]
Ja. Alles, maar dan ook ALLES in mijn leven heeft een vaste volgorde. Ik sta precies op dezelfde tijd op (hoewel, soms zit er een kwartiertje verschil in), trek de kleren aan die ik heb klaargelegd (eerst spijkerbroek, dan t-shirt, dan sokken, dan vest/trui, dan sloffen
Ik fiets vaste routes naar bepaalde plekken (ook al zijn die niet het kortst), ik zit op vaste plekken op plekken waar ik vaker kom, drink hetzelfde drankje op bepaalde afspraken (water bij psycholoog, thee bij ambulant begeleider, verse pepermuntthee bij moeder etc), koop elke week dezelfde producten bij dezelfde marktkooplieden en-zo-voorts
Als ik van deze volgordes en vaste routines afwijk, raak ik volledig in de war. Dan snap ik oprecht niet hoe ik verder moet met mijn dag. Dus ja, ik vind het heel irritant als iemand mijn routines in de war schopt. Gelukkig woon ik samen met iemand die mij snapt.
Ik zou soms wel willen dat ik wat van haar had
Meestal wordt op die vraag niet eens een serieus antwoord verwacht. Als je er niet diep op in wil gaan zeg je gewoon 'goed'.quote:
[..]
Oh haha wat een rotvraag is dat ook. Ikzelf antwoord altijd 12 bij wijze van grapje maar heb ook nog nooit eenbevredigend antwoord op die vraag gevonden
Na jarenlang tegen elke mogelijk muur oplopen, zit ik op dit moment thuis, ja. Ik ben druk bezig een stabiele basis aan te leggen (zelfzorg, voldoende slaap, goede hulpverlening) zodat ik in 2019 richting een vorm van zinvolle dagbesteding kan. Ik doe niet 'niks', ik ben bezig met mijn herstel (na meerdere burn-outs). En ja, ik weet dat dat klinkt als 'lekker lui thuis zitten', dat is ook wat mijn brein ervan maakt als ik een negatieve klotedag heb.quote:
Partner ging voor ADHD-diagnose en moest een vragenlijst invullen die voor ADHD/ASS was geschreven. Ik herkende veel in de vragenlijst en begon hier en daar wat te lezen over ASS bij vrouwen. Ik liep op dat moment (met diagnose 'paniekstoornis met agorafobie') bij een psycholoog en psychiater in stad A, waar we tot kort daarvoor woonden. Ik vroeg mijn psycholoog en psychiater of ze ASS in mij herkenden, waarbij psycholoog 'Ja, zeker wel' en psychiater 'Nee, want je bent vrouw' zeiden.quote:
Hoe kwam je eigenlijk tot de diagnose 'autisme'. Bedoel, je was al ouder dus het niet is zo dat je ouders naar de huisarts en psycholoog gingen vanwege vreemd gedrag. Ben je naar de huisarts gegaan en gevraagd van 'Zeg huisarts, heb ik misschien lats van autisme?'
Op aanraden van psycholoog op bezoek gegaan bij praktijkondersteuning van huisarts in stad B, waar we nu wonen. Praktijkondersteuner heeft me doorverwezen naar GGZ in stad B. Ik moest daardoor afscheid nemen van psycholoog in stad A, maar het heeft me wel een diagnose opgeleverd.
Al met al heeft het van 'eerste keer echt nadenken over ASS' tot diagnose 10 of 11 maanden gekost, denk ik.
Grinnik. Stukje brein kopen?quote:
[..]
Wat onwijs bijzonder dat ik dit 1 op 1 herken van een vriendin! Ik snap dat werkelijk niet, ik heb zelf AD(H)D en ben zo chaotisch als de pest. Niks heeft een volgorde, alles gaat elke dag weer anders en als het dan alsnog anders verloopt maakt het mij geen bal uit.
Ik zou soms wel willen dat ik wat van haar had
Maar als het dan niet goed gaat, terwijl je 'goed' antwoordt, ben je eigenlijk aan het liegen. Liegen is niet okee.quote:
[..]
Meestal wordt op die vraag niet eens een serieus antwoord verwacht. Als je er niet diep op in wil gaan zeg je gewoon 'goed'.
Nee, dat is geen liegen want een serieus antwoord wordt niet verwacht. Voor jou wellicht niet logisch.quote:
[..]
Maar als het dan niet goed gaat, terwijl je 'goed' antwoordt, ben je eigenlijk aan het liegen. Liegen is niet okee.
^Dat. Totaal niet logisch.quote:
[..]
Nee, dat is geen liegen want een serieus antwoord wordt niet verwacht. Voor jou wellicht niet logisch.
quote:
[..]
Maar als het dan niet goed gaat, terwijl je 'goed' antwoordt, ben je eigenlijk aan het liegen. Liegen is niet okee.
Je mag natuurlijk ook via DM reageren als dat makkelijker is.
Ik maak geen oogcontact, vind 'small talk' moeilijk, geef geen hand bij binnenkomst, flapper met mijn handen als ik enthousiast ben, ik friemel tijdens gesprekken aan sleutels/speelgoedje/jas/mijn haar/mijn huid. Enzovoorts. Als je het weet, zie je het. Als je het niet weet, lijk ik een nerveus wrak.quote:
Kunnen mensen aan jou merken dat je autistisch bent? Hoe reageer je als je routine verstoord wordt ? (Dus het OV rijdt onverwachts niet of heeft vertraging opgelopen)
Als mijn routine verstoord wordt, weet ik niet meer wat ik moet doen. Dan verstijf ik, geloof ik, raak ik in stilte in paniek. Als dat meerdere keren achter elkaar gebeurt, wordt mijn paniek zichtbaar (als 'normale' paniekaanval). Als ik dan nog niet op weg naar huis ben, krijg ik een meltdown (waarbij ik mezelf pijn doe, huil, niet meer weet wat ik doe etc). Daarvan bijkomen duurt meestal een paar uur, tot een dag. Niet zo tof.
Herkenbaar. Vrienden MAKEN kan ik wel, maar vrienden HOUDEN is praktisch onmogelijk. Ik snap niks van vriendschappen. De enige vrienden die ik al jaren heb, zijn zelf ook (waarschijnlijk) autistisch. Dus die zie ik niet vaak, maar spreek ik vooral online.quote:
Hoi VraagWatJeWil, Fijn dat je je zo openhartig opstelt. Ik heb ook een vraag. Ook zelf heb ik de ASS-diagnose twee jaar geleden gekregen. Maar ik snap het allemaal niet zo wat me dan precies mankeer. Ben wel erg gestructureerd en niet heel flexibel. Maar het punt is: op mijn werk ben ik best geliefd en zoeken veel mensen contact met me. Maar mijn privéleven is qua sociale contacten erg mager. Mijn contacten zijn oppervlakkig. Ik ben niet verlegen en benader mensen gewoon, maar het beklijft eigenlijk nooit. Ik heb één vriend met wie ik sport maar meer dan sporten en praten doen we niet. In hoeverre is dit voor jou herkenbaar? Ik vraag weleens aan mensen of ze feedback hebben en dingen kunnen noemen die ik verkeerd doe, maar ik krijg daar nooit veel reactie op.
Je mag natuurlijk ook via DM reageren als dat makkelijker is.
Dank voor je openhartigheid en dat je je zo kwetsbaar durft op te stellen.
Ik vond dit boek echt prachtig, ontroerend en fascinerend. Gaat over een vrouw met Asperger. Wellicht ken je het.
Huishoudelijke mededeling: Over twee uurtjes geef ik deze username terug aan Bosbeetle en mag dit topic dicht (of mogen jullie onderling verder kletsen, dat mag natuurlijk ook). Als ik dit account langer bij me houd, wordt dit topic een echte obsessie. Vind het leuk, maar doodvermoeiend.
--
.Ik ken het en het staat op mijn verlanglijstje voor komende verjaardagquote:
Hier een moeder van een kind met ASS.
Dank voor je openhartigheid en dat je je zo kwetsbaar durft op te stellen.
Ik vond dit boek echt rachtig, ontroerend en fascinerend. Gaat over een vrouw met Asperger. Wellicht ken je het.
[ afbeelding ]
Judith V. is een van mijn FB-vrienden en ze is echt een inspiratie. Ze was vorige week (geloof ik) te gast op een school bij mij in de buurt en ik wilde echt graag gaan, maar ik kan dat soort evenementen helemaal niet aan. Veel te veel mensen, veel te veel prikkels.
Begrijpelijk. Wel jammer. En leuk dat ze in je FB-lijstje staat. Ik vond het boek zo verhelderend. Heb er heel wat tranen bij weggepinkt.quote:
[..]
Ik ken het en het staat op mijn verlanglijstje voor komende verjaardag
Judith V. is een van mijn FB-vrienden en ze is echt een inspiratie. Ze was vorige week (geloof ik) te gast op een school bij mij in de buurt en ik wilde echt graag gaan, maar ik kan dat soort evenementen helemaal niet aan. Veel te veel mensen, veel te veel prikkels.
Dat geloof ik graag. De stukjes die ik heb gelezen zijn ongelooflijk herkenbaar.quote:
[..]
Begrijpelijk. Wel jammer. En leuk dat ze in je FB-lijstje staat. Ik vond het boek zo verhelderend. Heb er heel wat tranen bij weggepinkt.
Dat is dus wat er wringt: ik wéét ook wel dat het een sociale conventie is om het te vragen en dat je dan gewoon "Ja goed hoor, met jou?" hoort te zeggen maar elke keer komt het weer raar bij me over, een vraag stellen waar je geen serieus antwoord op verwacht.quote:
[..]
Nee, dat is geen liegen want een serieus antwoord wordt niet verwacht. Voor jou wellicht niet logisch.
Ook het onderscheid maken tussen wanneer het nou wel een serieuze vraag is of niet is lastig. Van een vage kennis die je tegen het lijf loopt wéét ik dat het niet de bedoeling is dat je er serieus op ingaat (vind het nog steeds een rare vraag dan) maar bij vrienden/familie is dat onderscheid heel lastig te maken voor mij.
Ja, precies. Ik probeer mijn vrienden en familie in te prenten dat ze het niet hoeven te vragen, want het levert alleen maar ongemakkelijkheid op.quote:
[..]
Dat is dus wat er wringt: ik wéét ook wel dat het een sociale conventie is om het te vragen en dat je dan gewoon "Ja goed hoor, met jou?" hoort te zeggen maar elke keer komt het weer raar bij me over, een vraag stellen waar je geen serieus antwoord op verwacht.
Ook het onderscheid maken tussen wanneer het nou wel een serieuze vraag is of niet is lastig. Van een vage kennis die je tegen het lijf loopt wéét ik dat het niet de bedoeling is dat je er serieus op ingaat (vind het nog steeds een rare vraag dan) maar bij vrienden/familie is dat onderscheid heel lastig te maken voor mij.
In Engeland, waar ik een paar jaar heb gewoond, is het nog veel erger dan hier. Als je daar iemand vraagt: "How are you?", zullen ze 9 van de 10 keer: "Not bad" antwoorden. Dat is vaag EN vaak een leugen, want ze zeggen dat ook als ze net zijn overreden door een truck.
Ik weet na 10 jaar mijn telefoonnummer nog steeds niet uit mijn hoofd. Moet ik telkens weer uit mijn zak halen. 10 willekeurige cijfers, totaal niet logisch.quote:
Hier nog een moeder van een kind met ASS. (PDD-NOS in DSM-IV, diagnose in 1993). Het gaat nu veel beter. Ik hoop dat je verdere leven zonder grote bezwaren verloopt en dat je dromen mogen uitkomen.quote:
Hier een moeder van een kind met ASS.
Dank voor je openhartigheid en dat je je zo kwetsbaar durft op te stellen.
Bedankt voor je verhaal!
Uhmmm wat voor subsidie zou dat moeten zijn dan?quote:
Krijg je subsidie als autist zijnde?
Ben jij altijd zo eerlijk? Zou jij een baby lelijk noemen wanneer de baby in jouw ogen lelijk is?quote:
[..]
Maar als het dan niet goed gaat, terwijl je 'goed' antwoordt, ben je eigenlijk aan het liegen. Liegen is niet okee.
Eerh...quote:
Krijg je subsidie als autist zijnde?
Autistensubsidie?quote:
[..]
Uhmmm wat voor subsidie zou dat moeten zijn dan?
Dat heet 'een lief kind'. Heb ik ingestudeerd met mijn psycholoog, vlak voordat mijn zusje haar zoon kreeg. Hij is gelukkig oprecht schattig, maar ook mollig. Ik moet me enorm inhouden om geen 'dikkie' te zeggen als ik 'm weer zie.quote:
[..]
Ben jij altijd zo eerlijk? Zou jij een baby lelijk noemen wanneer de baby in jouw ogen lelijk is?
Hij is een typische ADHD'er. Erg chaotisch, luidruchtig, praatgraag maar ook soms hyper-gefocust op bepaalde dingen. We passen ons op elkaar aan. Goede koptelefoons, goede communicatie en veel humor is ons devies.quote:
Hoe ga je om met de ADHD van je vriend? Mensen met ADHD zijn vaak zeer chaotisch en onberekenbaar (tenminste dat is mijn beeld van ADHD).
Minder trollen?quote:
Hoe zorg ik ervoor dat ik niet meer uitgescholden wordt door autisten die het weer eens niet kunnen handelen? Alle symphatie voor mensen die aan autisme lijden maar godnondeju wat zijn ze lastig.
Oh, ik ben gelijk een troll natuurlijk. Nee hoor, ik ben gewoon klaar met autisten en het eeuwige begrip dat ik voor ze moet opbrengen. Ik heb 3 huisgenoten gehad met een vorm van autisme en allemaal gezeik mee gehad. Eentje woon ik nog mee samen en die loopt allerlei gescheld door het huis te schreeuwen om niks. De andere heb ik een aanvaring mee gehad omdat ie om het minste of geringste ook alles bij elkaar stond te schreeuwen en twee keer per week de pan uit flipte. De eerste ga ik niet eens over beginnen, dat is echt de meest wanstaltige persoon die ik heb meegemaakt.quote:
En daarom moet elke autist vanaf nu aardig tegen je zijn? Sorry, zo werkt 't niet.quote:
[..]
Oh, ik ben gelijk een troll natuurlijk. Nee hoor, ik ben gewoon klaar met autisten en het eeuwige begrip dat ik voor ze moet opbrengen. Ik heb 3 huisgenoten gehad met een vorm van autisme en allemaal gezeik mee gehad. Eentje woon ik nog mee samen en die loopt allerlei gescheld door het huis te schreeuwen om niks. De andere heb ik een aanvaring mee gehad omdat ie om het minste of geringste ook alles bij elkaar stond te schreeuwen en twee keer per week de pan uit flipte. De eerste ga ik niet eens over beginnen, dat is echt de meest wanstaltige persoon die ik heb meegemaakt.
Ik spreek alleen voor mezelf hier en ben best vredelievend enzo.
Thanks, ik vond het ook leuk!quote:
Bedankt voor het beantwoorden van onze vragen. Het was heel interessant om een kijk in jouw leven te krijgen.
Misschien is het voor jou een heel gek idee, maar ik vind inderdaad dat mensen aardig tegen elkaar moeten zijn ja. Tenzij iemand dat niet verdient.quote:
[..]
En daarom moet elke autist vanaf nu aardig tegen je zijn? Sorry, zo werkt 't niet.
Ik spreek alleen voor mezelf hier en ben best vredelievend enzo.
Misschien moet je starten met niet iedere autist over een kam scheren.quote:
[..]
Oh, ik ben gelijk een troll natuurlijk. Nee hoor, ik ben gewoon klaar met autisten en het eeuwige begrip dat ik voor ze moet opbrengen. Ik heb 3 huisgenoten gehad met een vorm van autisme en allemaal gezeik mee gehad. Eentje woon ik nog mee samen en die loopt allerlei gescheld door het huis te schreeuwen om niks. De andere heb ik een aanvaring mee gehad omdat ie om het minste of geringste ook alles bij elkaar stond te schreeuwen en twee keer per week de pan uit flipte. De eerste ga ik niet eens over beginnen, dat is echt de meest wanstaltige persoon die ik heb meegemaakt.
Dat vind ik helemaal niet gek, ik zou het liefst zien dat iedereen altijd aardig tegen elkaar zou zijn. Als je dit topic helemaal had doorgelezen, had je mijn voorliefde voor Free Hugs and Random Acts of Kindness voorbij zien komen. Maar als iemand 'alle autisten' de schuld gaat lopen geven van ruzies met bepaalde mensen, kan ik daar niet zoveel mee.quote:
[..]
Misschien is het voor jou een heel gek idee, maar ik vind inderdaad dat mensen aardig tegen elkaar moeten zijn ja. Tenzij iemand dat niet verdient.
^ Dat dus.quote:
[..]
Misschien moet je starten met niet iedere autist over een kam scheren.
Vrij misleidend dat je "alle autisten" tussen haakjes gaat zetten alsof je me quote terwijl ik dat nergens gezegd heb.quote:
[..]
Dat vind ik helemaal niet gek, ik zou het liefst zien dat iedereen altijd aardig tegen elkaar zou zijn. Als je dit topic helemaal had doorgelezen, had je mijn voorliefde voor Free Hugs and Random Acts of Kindness voorbij zien komen. Maar als iemand 'alle autisten' de schuld gaat lopen geven van ruzies met bepaalde mensen, kan ik daar niet zoveel mee.
Verder kun je om de pot heen draaien wat je wilt, ik loop ondertussen echt op teentjes als ik weet dat iemand autisme heeft en nog doe ik alles fout blijkbaar.
Dat kan allemaal maar het is nogal raar om in dit topic je frustraties te delen over autisten.quote:
Mwah Quotidien heeft wel een punt. Wanneer mag je je (a)sociale vaardigheden schuiven op autisme en wanneer ben je gewoon een klootzak. Ik werd vroeger ook weleens autist genoemd omdat ik niet hou van iedere dag weer goeie morgen zeggen en hoe was je weekend. Maar mensen werden vaak meteen boos op me. Als ik echt een autist was geweest dan hadden mensen gezegd "ja oke, hij is een autist dus dat hoort erbij" maar ook een autist zou wat begrip op kunnen brengen voor andere mensen, het is alleen wat moeilijker voor ze (blijkbaar).
Er zijn niet-auti-klootzakken, er zijn niet-klootzak-autisten, er zijn niet-klootzak-niet-auti's, er zijn klootzak-autisten...quote:
Mwah Quotidien heeft wel een punt. Wanneer mag je je (a)sociale vaardigheden schuiven op autisme en wanneer ben je gewoon een klootzak. Ik werd vroeger ook weleens autist genoemd omdat ik niet hou van iedere dag weer goeie morgen zeggen en hoe was je weekend. Maar mensen werden vaak meteen boos op me. Als ik echt een autist was geweest dan hadden mensen gezegd "ja oke, hij is een autist dus dat hoort erbij" maar ook een autist zou wat begrip op kunnen brengen voor andere mensen, het is alleen wat moeilijker voor ze (blijkbaar).
Open er een topic over in R&P zou ik zeggen.quote:
[..]
Vrij misleidend dat je "alle autisten" tussen haakjes gaat zetten alsof je me quote terwijl ik dat nergens gezegd heb.
Verder kun je om de pot heen draaien wat je wilt, ik loop ondertussen echt op teentjes als ik weet dat iemand autisme heeft en nog doe ik alles fout blijkbaar.
Niemand zegt dit. Je maakt het zelf zwart wit. Toch een symptoom van autisme.quote:
Willen we het laatste kwartier echt vullen met chagrijn over 'alle autisten zijn asociaal'? Hmm. Beetje jammer.
Tjeez, dude. Dat zwart-wit-denken is volgens mij op pagina 1 al behandeld. Maar ja, dat is een ASS-kenmerk, ja. En trolls (te) serieus nemen ook. Denk ik.quote:
[..]
Niemand zegt dit. Je maakt het zelf zwart wit. Toch een symptoom van autisme.
Niet iedereen die kritiek op je heeft is meteen een troll. Je mag dan wel autisme hebben, je bent echt geen speciaal sneeuwvlokje die immuun is voor kritiek.quote:
[..]
Tjeez, dude. Dat zwart-wit-denken is volgens mij op pagina 1 al behandeld. Maar ja, dat is een ASS-kenmerk, ja. En trolls (te) serieus nemen ook. Denk ik.
Zoals jij je eerste reactie hier plaatste dacht ik eerst ook dat je het over het forum had. Je bent geen sneeuwvlokje waarvan iedereen alle informatie al meteen van weet hequote:
[..]
Niet iedereen die kritiek op je heeft is meteen een troll. Je mag dan wel autisme hebben, je bent echt geen speciaal sneeuwvlokje die immuun is voor kritiek.
Ik vind een boom vol (zo lelijk mogelijke, want dat vinden partner en ik grappig) kerstversiering wel leuk, maar vier het verder niet. Ik vind alleen Sinterklaas eigenlijk al genoeg (of teveel) entertainment in een maand.quote:
Om het maar weer ontopic te laten gaan, geniet je van de kerst?
Ik vind het een beetje jammer dat je azijn komt pissen in een topic dat al 24+ uur open is en over vijf minuten dichtgaat (of althans, dan kap ik met vragen beantwoorden). Ik lees je reacties in R&P regelmatig en vind je echt heel 'dismissive' tegenover anderen. Maar goed.quote:
[..]
Niet iedereen die kritiek op je heeft is meteen een troll. Je mag dan wel autisme hebben, je bent echt geen speciaal sneeuwvlokje die immuun is voor kritiek.
Ik heb in het afgelopen jaar misschien 5 keer iets geplaatst in R&P. Misschien heb je een andere user in gedachten.quote:
Ik vind het een beetje jammer dat je azijn komt pissen in een topic dat al 24+ uur open is en over vijf minuten dichtgaat (of althans, dan kap ik met vragen beantwoorden). Ik lees je reacties in R&P regelmatig en vind je echt heel 'dismissive' tegenover anderen. Maar goed.
Binnen, koptelefoon met muziek.quote:
Oud en nieuw komt er ook weer aan. Geeft al dat vuurwerk dan ook niet veel prikkels? En hoe ga je dan daar mee om?
Veel dank, vooral aan Bosbeetle voor het organiseren.
En daarom gaat het topic nu op slot.quote:
--
Huishoudelijke mededeling: Over twee uurtjes geef ik deze username terug aan Bosbeetle en mag dit topic dicht (of mogen jullie onderling verder kletsen, dat mag natuurlijk ook). Als ik dit account langer bij me houd, wordt dit topic een echte obsessie. Vind het leuk, maar doodvermoeiend.
--
Heel erg bedankt voor de antwoorden