14 december: Hilzillah
2019:
26 januari: Thorinbelly
27 januari: Klaprooss
31 januari: krijgerrtje
2 februari: Limone
24 februari: Peejtur
8 maart: Mardy_Bum
21 maart: VenusFlyTrap (jongen)
24 maart: ***Leintjeuh en kaasplankje***
1 april: Cholula
5 april: Djoess (meisje)
19 april: Rebubbled
19 april: Flav
28 april: CaVaBien
12 mei: Ceviche
20 mei: Sisu
20 mei: Pinquit
24 mei: dodoria
22 juni: douche-eendje
***-----------------***vermeldingen zijn (a.s.) officiële fokbaby's (een fokbaby is een baby geboren uit een relatie waar man en vrouw elkaar hebben leren kennen op/door FOK).
Voor wijzigingen graag even een quote of DM. Of vraag even een mod!
[ Bericht 2% gewijzigd door SQ op 03-12-2018 11:12:19 ]
Wat een heerlijke foto Ela! Niet te begrijpen dat je al twee zulke mooie grote kinderen hebt
en we ooit samen rammelden 
En nu komt daar nog zo'n leuke derde bij Wat een angsten voor de kraamzorg!
Het lijkt mij ook vervelend als je huis in slechte staat is en je je daar onzeker over voelt. Maar jeugdzorg bellen ze niet voor dat soort dingen hoor Ons huis is nu prima. Maar wellicht gaan we nog verhuizen in de zwangerschap en dan vrees ik ook voor chaos
Gisteren ben ik voor het eerst bij de verloskundige geweest. Omdat ze op case-load basis werken was het wel van belang dat het klikte. De klik was er wel
volgens mij zitten we over veel dingen op één lijn. Ze gaf aan dat zij een glucosetest vanwege de pcos-diagnose niet nodig vond. Ook begreep ze mijn twijfels over de 20-weken echo. Morgen de echo.. ik ben erg benieuwd. Ik durf er niet aan te denken dat het dan niet goed is 
De spanning is toch weer gestegen de laatste dagen. Ik was ook wat gespannen over het vertellen op mijn werk. Enerzijds kijk ik er naar uit dat het hoge woord er uit is, anderzijds roept het veel spanning op. Ik weet niet precies waarom, want ik denk dat iedereen fijn zal reageren. Mijn leidinggevende heb ik het verteld, en een enkele collega ook. Hoe hebben jullie het aan je collega's verteld?
Oh en tegen mijn groepje werkvriendinnen van mijn oude baan heb ik het tijdens ons maandelijkse eetclubje al gezegd.
Daarna aan bevriende collega’s en toen aan de 2 roddeltante en nu gaat het langzaam de school door.
Ik heb wel bij iedereen gezegd dat ik niet van een spotlight hou en dus geen felicitaties verwacht (zoenen oid). Praatje maken is prima, maar zoenen. Verschrikkelijk.
Oh jongens.. ik moet echt elke avond spugen. Het komt ineens opzetten. Ik heb Mn tanden gepoets en ga nog even plassen: flats. Alles eruit.
Of wanneer ik denk dat het een gewoon kuchje is. Heel de vloer onder. Wordt er gek van!
Ik voel het absoluut niet aankomen en nu zit Mn gootsteen verstopt en twijfel ik dus hoe ik het putje eruit moet halen / schoon kan maken. Geen ontstopper in huis. Aargh.
Wat naar!quote:Op donderdag 29 november 2018 22:29 schreef Sisu het volgende:
Ik heb het eerst aan iemand verteld die zelf in de mmm zit en aan iemand die ongewild kinderloos is.
Daarna aan bevriende collega’s en toen aan de 2 roddeltante en nu gaat het langzaam de school door.
Ik heb wel bij iedereen gezegd dat ik niet van een spotlight hou en dus geen felicitaties verwacht (zoenen oid). Praatje maken is prima, maar zoenen. Verschrikkelijk.
Oh jongens.. ik moet echt elke avond spugen. Het komt ineens opzetten. Ik heb Mn tanden gepoets en ga nog even plassen: flats. Alles eruit.
Of wanneer ik denk dat het een gewoon kuchje is. Heel de vloer onder. Wordt er gek van!
Ik voel het absoluut niet aankomen en nu zit Mn gootsteen verstopt en twijfel ik dus hoe ik het putje eruit moet halen / schoon kan maken. Geen ontstopper in huis. Aargh.
Azijn, heb je dat? (En misschien soda?) Kokend water erin gegoten? Het is mij weleens gelukt met bleekwater en een beetje peuren met een satéprikker. Maar daar moet je maar net zin in hebben xD
Ah dat is vervelend, Sisu. Hier hetzelfde, al heb ik het gelukkig altijd gered tot de wc. Helaas geen tips, misschien is het een idee om van die kotszakjes te halen?quote:
Ik heb het eerst aan iemand verteld die zelf in de mmm zit en aan iemand die ongewild kinderloos is.
Daarna aan bevriende collega’s en toen aan de 2 roddeltante en nu gaat het langzaam de school door.
Ik heb wel bij iedereen gezegd dat ik niet van een spotlight hou en dus geen felicitaties verwacht (zoenen oid). Praatje maken is prima, maar zoenen. Verschrikkelijk.
Oh jongens.. ik moet echt elke avond spugen. Het komt ineens opzetten. Ik heb Mn tanden gepoets en ga nog even plassen: flats. Alles eruit.
Of wanneer ik denk dat het een gewoon kuchje is. Heel de vloer onder. Wordt er gek van!
Ik voel het absoluut niet aankomen en nu zit Mn gootsteen verstopt en twijfel ik dus hoe ik het putje eruit moet halen / schoon kan maken. Geen ontstopper in huis. Aargh.
Hier 2 weken nergens last van gehad en deze week ineens weer overgeven zonder waarschuwing. Maar ook erg moe dus ik wijt het daar maar aan.
Ik ben bij 36 weken verhuisd, en vond dat wel ideaal eigenlijk! Niemand die dan verwacht dat het huis opgeruimd of grondig schoongemaakt is, ook de kraamzorg en het bezoek niet. Zo viel het gelukkig niet op hoe lui wij eigenlijk zijn met het huishouden.quote:
Maar wellicht gaan we nog verhuizen in de zwangerschap en dan vrees ik ook voor chaos
De intake van de kraamzorg was nog in het oude huis, maar die dame kwam sowieso niks controleren, alleen inventariseren wat onze wensen/verwachtingen/bijzonderheden waren.
Met de intake van de kraamzorg heb ik niet extra zitten poetsen, ze heeft het kamertje niet eens bekeken (niet dat er wat stond voor de baby, was toen nog een rommelhok).
Ik maakte nog een grap over plinten poetsen maar ze zei al, maak je geen zorgen straks is de baby het enige belangrijke voor jou
Gister ''afscheid'' genomen van de verloskundige. Het voelde fijn om nog even langs te gaan en mijn hart te luchten en de situatie van een andere kant te bekijken. Over 2,5 week weer een echo en ik heb er zin in om de kleine man weer te zien
. Ik had mijn schoonmoeder een foto geappt en deze heeft ze trots doorgestuurd naar haar zus. Zo fijn dat dit kleine mannetje nu al zo geliefd is door zijn Oma! Sisu:
Er bestaat hartstikke goed gootsteenontstopper-spul van HG, maar probeer eerst (kokend) heet water. Dat kan wonderen doen! Wat *$%&$#*%*#$ dat je nog altijd moet spugen
hopelijk is het gauw over. Wat een tijgers zijn jullie, dat jullie zwanger nog kunnen verhuizen. Ik zou helemaal koekoek worden van de stress / nesteldrang / hormonen en de hele dag achter E aanzitten
Wat vervelend. Ik heb er ook echt heel erg last van gehad, maar gaat nu gelukkig iets beter.quote:
Ik heb het eerst aan iemand verteld die zelf in de mmm zit en aan iemand die ongewild kinderloos is.
Daarna aan bevriende collega’s en toen aan de 2 roddeltante en nu gaat het langzaam de school door.
Ik heb wel bij iedereen gezegd dat ik niet van een spotlight hou en dus geen felicitaties verwacht (zoenen oid). Praatje maken is prima, maar zoenen. Verschrikkelijk.
Oh jongens.. ik moet echt elke avond spugen. Het komt ineens opzetten. Ik heb Mn tanden gepoets en ga nog even plassen: flats. Alles eruit.
Of wanneer ik denk dat het een gewoon kuchje is. Heel de vloer onder. Wordt er gek van!
Ik voel het absoluut niet aankomen en nu zit Mn gootsteen verstopt en twijfel ik dus hoe ik het putje eruit moet halen / schoon kan maken. Geen ontstopper in huis. Aargh.
Ik heb een ontstopper gehaald voor mijn gootsteen, zat bij mij ook verstopt.
Verder heb ik nu standaard een bakje naast mijn bed staan. Mocht ik opeens moeten spugen, dan gebruik ik het bakje.
Als ik me niet vergis heb jij vandaag geslachtsecho toch? Hoe laat?quote:
Zwanger verhuizen was hier echt de hell! Ik heb sowieso een hekel aan verhuizen en 't was toen ook nog eens haske heet. Never again
Het maffe is, ik ben normaal echt een stresskip met dit soort dingen, maar ik was juist door de hormonen enorm relaxed.quote:Op vrijdag 30 november 2018 07:20 schreef VenusFlyTrap het volgende:
Wat een tijgers zijn jullie, dat jullie zwanger nog kunnen verhuizen. Ik zou helemaal koekoek worden van de stress / nesteldrang / hormonen en de hele dag achter E aanzitten
Het onderhandelen met de verkoper vond ik ook totaal niet spannend, en of we wel een hypotheek konden krijgen ondanks fikse studieschulden ook niet. Ik begon door mijn relaxte houding ook pas in de laatste week met verhuisdozen inpakken. 
Qua nesteldrang vond ik het overigens wel irritant worden dat ik geen overzicht had van het aantal rompers en andere kleertjes omdat alle babyspulletjes in dozen stonden. En in het nieuwe huis vond ik het bij 37 weken ineens echt tijd worden dat het ledikantje in elkaar gezet werd.
Half 5 pasquote:Op vrijdag 30 november 2018 09:10 schreef Spees_Eend het volgende:
[..]
Als ik me niet vergis heb jij vandaag geslachtsecho toch? Hoe laat?
want oudste wil mee dus schooltijden enzulks. Ben mezelf al de hele dag aan het afleiden, ik ben zo extreem gespannen!
Ik wil het wel heel graag weten hoor, maar ik wil gewoon dat er een kloppend hartje is en een bewegend babietje.Nu helemaal niet?! Alleen geen trek in zoet broodbeleg vooral. Alles moet hartig. Verder dus keigezond allemaal, overal rauwkost bij
Ik weet niet wat me overkomt.Maar weet iemand wat die eettrek regelt? Waarom is dat elke zwangerschap anders?
[ Bericht 1% gewijzigd door pinquit op 30-11-2018 11:13:53 ]
ik krijg niet eens m'n avondeten op (ik had voor de zwangerschap een bmi van 34,8 dus dit is echt nieuw voor me), ik vind heel veel niet meer lekker (chocola bijvoorbeeld...) of weet dat het niet goed gaat vallen. Gelukkig pakt baby toch wel wat hij/zij nodig heeft en heb ik voldoende reserve Wel veel zin in ijs/milkshakes
ik denk dat de cravings nog wel komen na een week of 20.Mijn duimen draaien zo hard voor julliequote:
[..]
Half 5 pas
Ben mezelf al de hele dag aan het afleiden, ik ben zo extreem gespannen!
quote:
Het stomme is dat ik niet eens denk aan 't geslacht
Ik zit plaatsvervangend te nagelbijten.
Hier brandt een kaarsjequote:
Het stomme is dat ik niet eens denk aan 't geslacht
.Vandaag gewerkt van 06:30-13:00, in de trein naar werk al zitten fantaseren of vanmiddag lekker lang een dutje te doen. Van 14:00 tot 16:00 geslapen! Blijkbaar had ik dacht echt nodig. Terwijl ik ‘s nachts goed had geslapen
En we krijgen een meisje
wauw wauw, zo verbaasd .Wat fijn pinq!
En een meisje, dat is weer eens wat anders! Wat geweldig! Gefeliciteerd! Hoop dat dit goede gevoel blijft !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! (Ik werd maar niet ongesteld na de bevalling van Archie)
Nog heeeel pril wederom maar 🧡🤗
Kleurdoos!!!! Zo blij voor je ❤❤❤ Welkom terug lieverd
Super! Kleurdoos! Wat tof! Echt fijn om je hier terug te zien. Kan me voorstellen dat het een heftige periode is geweest (of nog is). Hoop dat het goed met je gaat.Pinq, gefeliciteerd met de goede echo! Een meisje
Meisjes zijn leuheuk! En Omg kleurloos!
wat een goed nieuws Een meisje
Gefeliciteerd Kleurdoos!
quote:
Alles is goed!!
En we krijgen een meisje
Meisjes zijn hartstikke leuk kan ik je vertellen!
Kleurdoos;
Jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa !!
zo vreselijk mooi om te zien. Hij/zij strekte zich helemaal uit, echt een heerlijk gezicht. En alles is weer gewoon goed Zo'n lange tijd ging altijd alles anders dan verwacht en liep het op niets uit. En nu doet die baby het gewoon heel gemiddeld Groeit gewoon goed door en het is al zo'n verschil met de echo van 3,5 week geleden! Ik weet niet of dat nog mogelijk is, maar ik wil wel in de OP met 'eind juni uitgerekend'.
Welkom terug KD. Wat doe je dat toch snel
ik hoop zo voor je dat je nu mag blijven! Pinq
een meisje! Gefeliciteerd!!Kleurdoos, wat gaaf!!!
fijn om je hier weer terug te zien. Bobby, wat heerlijk dat alles zo goed gaat. Soms lastig te geloven hè, na zo'n traject
Ik had gisteren ook mijn eerste echo, een knipper! Inmiddels zo'n 8,5 week onderweg. Ik hoef nog niet in de OP, komt wel na de termijnecho
Goed nieuws kleurdoos! Ik ben zo blij voor jullie
Yeey voor de goede echo van Bobby! Echo's zijn zo bijzonder. Ik word er altijd emotioneel van
Zie je zo'n onschuldig lief baby'tje op en neer springen.Gefeliciteerd ook frummeltje!
Fijn dat alles goed was!! En een meisje erbijquote:
Alles is goed!!
En we krijgen een meisje
Ela, wat een rijkdom op je foto
VFT, wat een verhaal. Hoe voel je je er nu bij?
Kraamzorg/huizen, zoals ik eerder al postte ben ik alleen bang voor het hoge bed. We hebben afgelopen zomer ons huis nog verbouwd en op de tuin na is alles nu wel af.
Zwanger en verhuizen, ik doe het jullie niet na hoorSPOILERDeze zwangerschap is het resultaat van een erg gezellig eerste avondje onze nieuwe slaapkamer
. Ik vind verhuizen en verbouwen echt niet leuk normaal al, veel te veel troep dus ik ben echt zo blij dat het allemaal gedaan is. Bobby, goede intake en echo, wat fijn zeg! Het is je zo gegund en het blijft bijzonder dat je hier ook mag posten. Bij mij op werk is het traditie dat je op een specifiek iets gaat trakteren en men dan probeert te raden van wie het is. Ik heb nog nooit op het verdachtenlijstje gestaan de afgelopen jaren dus ik ben benieuwd hoe lang het gaat duren
.Pinq ook een goede echo en een meisje
Heerlijk! Hier nog geen gekke cravings. Hooguit mijn crackertjes Kleurdoos, welkom terug! En frummeltje ook een knipper op de echo
Hier gaat het verder wel zijn gangetje. Maandag termijnecho, hoef ik vanaf dinsdag mijn mond niet meer dicht te houden. Eindelijk.
KD Gefeliciteerd!!! Bobby, wat heerlijk Neem ook rustig de tijd om hiervan te genieten Oh en ik wil ook wel in de OP met 'eind mei'.
Kraamzorg:
Ik zocht me met 8 weken een ongeluk naar een natuurlijke kraamzorg die hier in de buurt werkt, maar iedereen was al volgeboekt!
Voor 'speciale' kraamzorg hier in de buurt moet je al bellen als de test nog nat is hahaha, of als je net je eisprong hebt gevoeld of zo. Toen hebben mijn lief en ik overlegd; wat voor zorg hebben we eigenlijk nodig? En toen kwamen we al vlug tot de conclusie dat we eigenlijk helemaal geen extra zorg voor mij en de baby nodig hebben, maar juist voor het huishouden en de andere twee kindjes. Om dat C. een beetje uit handen te nemen. We besloten dus toen om extra hulp in de huishouding te gaan regelen, extra oppas voor de twee groten en extra veel maaltijden in de vriezer/mensen die wat extra koken de eerste week/weken. Dan kunnen C. en ik ons concentreren op het baby'tje en de borstvoeding en zo, lekker rustig aan doen die eerste tijd.
Laatst dit ook overlegd met de vroedvrouw en zij zei ook: Een reguliere kraamzorg gaat echt niets voor je toevoegen, tenzij je heel graag jouw manier van zorg voor de baby wilt laten zien.
Dus ook dat bevestigde dat we het (wederom) zonder kraamzorg gaan doen.Ik neem trouwens ook wel echt 6 weken kraamtijd, waarin C. ook niet tot nauwelijks zal werken. De start vind ik heel belangrijk, om dat echt in alle rust op ons eigen tempo te doen. Het is ook het begin van de zomer, dus hopelijk mooi weer. Lekker loom naar het strand wandelen met z'n vijven (!) en zo.
Verhuizen:
Vorige keer in de zwangerschap geklust (mijn lief vooral) en verhuisd, maar daarvan heb ik wel echt stress gehad. Ik heb een hele periode niet lekker in m'n vel gezeten en ik kon pas de laatste maand mijn nesteldrang kwijt, terwijl m'n buik toen eigenlijk al te groot was om nog echt fundamentele dingen te doen...
Daarnaast vond ik het erg confronterend om al m'n spullen voorbij te zien komen, dat zal normaal al zijn geweest, maar in zwangere-niet-lekker-in-m'n-vel-toestand helemaal, dat maakte me nog extra depri. Dus verhuizen tijdens de zwangerschap ga ik ook vermijden. In het huis waar we nu wonen zijn dingen nog niet eens af.
Dat mag eerst ook nog wel gebeuren, hahaha. Wij hadden wel natuurlijke kraamzorg, maar als ik op een rijtje zet waar we het meest aan gehad hebben, is het inderdaad het stofzuigen, bedden verschonen, badkamer poetsen, eten en drinken maken en binnen handbereik zetten, zodat wij vooral konden cocoonen op de slaapkamer.quote:
Maar ik kan me voorstellen dat dat bij een derde baby anders is dan bij een eerste.
Mij geeft het wel rust om te weten dat de kraamzorg dezelfde ideeën heeft over een kraamweek als wij. En dat ze enthousiast wordt van wasbare luiers
Ha, dat 'eindelijk'quote:
Hier gaat het verder wel zijn gangetje. Maandag termijnecho, hoef ik vanaf dinsdag mijn mond niet meer dicht te houden. Eindelijk.
zo voelt het voor mij ook. Jullie weten misschien raad bij het volgende: betekent zwangerschapsmisselijkheid voor je NOD dat er dus ook al genoeg hcg in je systeem zit dat je (vroeg) kan gaan testen?Ik heb eigenlijk al meer dan een week heel sterk het idee dat ik zwanger ben: opgezette borsten, steekjes in baarmoeder, hele acute misselijkheid (op een stuk verse gember sabbelen helpt) en overmatige speekselvorming. En eigenlijk gewoon een vergelijkbaar gevoel als de vorige zwangerschap (die mis is gegaan een paar maanden terug).
Mijn cyclus is niet zo regelmatig dus als ik van de langst mogelijke cyclus uit zou gaan zou ik tot donderdag moeten wachten met testen, maar ik word eigenlijk knettergek. Al ben ik bang dat ik bij een positieve test heel erg in paniek zou raken, maar ik wil ook wel verlost worden van de onzekerheid.
Ik dacht zelf eerst dat vroeg testen onbetrouwbaar is, maar aangezien de misselijkheid toch door hcg wordt veroorzaakt kan het misschien al?
Ah sorry, je zei dat je donderdag mag testen.
Oei wel heel ver ervoor! Dan misschien toch even wachten
[ Bericht 67% gewijzigd door pinquit op 01-12-2018 11:32:45 ]
Onze tweede kraamhulp was zo. Na de voeding moest wolf gelijk in de wieg of zij zou 'm wel even meenemen naar beneden. Oh en hij moest naar een christelijke school.quote:
De baby mee? Whut, dat is de gekste uitspraak van een kraamverzorgende die ik ooit heb gehoord
Ze was nogal reformatorisch.
Nou vergis je niet, mijn kraamduo (oude stempel + stagiere) dacht op dag 2 na de bevalling ook: gut, het moeke slaapt zo lekker rustig, we nemen de baby wel even mee naar beneden. Een half uur later werd ik wakker en kwam ik luid wenend de trap af om mijn kind ogenblikkelijk weer terug te halenquote:
De baby mee? Whut, dat is de gekste uitspraak van een kraamverzorgende die ik ooit heb gehoord
[ Bericht 0% gewijzigd door minilot op 01-12-2018 11:38:52 ]
Wat gek!Je kunt best testen, maar houd er rekening mee dat als het te vroeg is (voor je nod) het zowel vals-negatief kan zijn (je bent wel zwanger maar de test zegt van niet) of fout-positief (beter gezegd: je bent wel zwanger maar het kan met je nod nog misgaan en dan heb je valse hoop). De uitslag is nog niet erg betrouwbaar.quote:
Hoi.
Ik heb eigenlijk al meer dan een week heel sterk het idee dat ik zwanger ben: opgezette borsten, steekjes in baarmoeder, hele acute misselijkheid (op een stuk verse gember sabbelen helpt) en overmatige speekselvorming. En eigenlijk gewoon een vergelijkbaar gevoel als de vorige zwangerschap (die mis is gegaan een paar maanden terug).
Mijn cyclus is niet zo regelmatig dus als ik van de langst mogelijke cyclus uit zou gaan zou ik tot donderdag moeten wachten met testen, maar ik word eigenlijk knettergek. Al ben ik bang dat ik bij een positieve test heel erg in paniek zou raken, maar ik wil ook wel verlost worden van de onzekerheid.
Ik dacht zelf eerst dat vroeg testen onbetrouwbaar is, maar aangezien de misselijkheid toch door hcg wordt veroorzaakt kan het misschien al?
Het heeft mij niet tegengehouden
op een vrijdag negatief getest en op een zondag positief. Maar ik had wel een hele stapel actiontests, die kosten toch niks en dan maakt een keer extra testen ook niet uit. Maar wat je resultaat ook is, ik zou gewoon nog een paar keer testen in de dagen erna.Oh, donderdag zie ik nu, dan zou ik echt nog even wachten
Ik denk dat dit me enorm goed heeft gedaan. Even als nuance
.mee naar de woonkamer ofzo, omdat moeder wel moet rustenquote:
De baby mee? Whut, dat is de gekste uitspraak van een kraamverzorgende die ik ooit heb gehoord
Indien vooraf gevraagd zoals bij Lemijn: prima. Ongevraagd zoals bij mij:quote:
[..]
mee naar de woonkamer ofzo, omdat moeder wel moet rusten
Ik was helemaal over mijn toeren
Ze hebben het daarna niet nog eens gedaan. Ik heb een heel wisselende cyclus van 28-32 dagen (hoewel meestal 30 of 31). Vandaag is dag 28 en woensdag dus dag 32.quote:
Ik zou zeggen testen. Hoeveel dagen voor NOD ben je?
Ah sorry, je zei dat je donderdag mag testen.
Oei wel heel ver ervoor! Dan misschien toch even wachten
Hier overigens ook (en in overleg), ik denk 2 keer in totaal. Ik sliep in de kraamweek nauwelijks (ook niet als de baby wel sliep), eerst van de adrenaline en daarna omdat mijn hoofd gewoon te vol zat van alle nieuwe indrukken. Even geen baby op de slaapkamer maakte dat ik niet alert hoefde te zijn en me makkelijker kon overgeven aan de slaap.quote:
Nou, mijn kraamzorg was fantastisch, respectvol, en van de natuurlijke kraamzorg-school. Deed alles wat Vivi opnoemde in #50. En daarbij stelde ze voor dat ik 's middags ging slapen zonder Jacob op mijn kamer. Zodat ik mezelf de gelegenheid gaf echt even goed 1 of 2 uur te slapen. Het was een voorstel, geen verplichting, en ik heb dat vrijwel elke dag gedaan in de kraamweek. Jacob was dan beneden met mijn moeder of zijn eigen vader of dus de kraamzorg. En hij sliep. Als hij me nodig had, dan brachten ze hem terug. Dan mocht hij weer bij mij, net als de rest van de dag en de hele nacht.
Ik denk dat dit me enorm goed heeft gedaan. Even als nuance
De kraam heeft om dat te bevorderen ook een keer mijn voeten gemasseerd met lavendelolie en warm ingepakt.
Bij de drogist heb je van die hele gevoelige extra vroege testen, die zou je nu al kunnen doen. Bij mij spatte hij 4 voor de nod van het scherm af.quote:
Hoi.
Ik heb eigenlijk al meer dan een week heel sterk het idee dat ik zwanger ben: opgezette borsten, steekjes in baarmoeder, hele acute misselijkheid (op een stuk verse gember sabbelen helpt) en overmatige speekselvorming. En eigenlijk gewoon een vergelijkbaar gevoel als de vorige zwangerschap (die mis is gegaan een paar maanden terug).
Mijn cyclus is niet zo regelmatig dus als ik van de langst mogelijke cyclus uit zou gaan zou ik tot donderdag moeten wachten met testen, maar ik word eigenlijk knettergek. Al ben ik bang dat ik bij een positieve test heel erg in paniek zou raken, maar ik wil ook wel verlost worden van de onzekerheid.
Ik dacht zelf eerst dat vroeg testen onbetrouwbaar is, maar aangezien de misselijkheid toch door hcg wordt veroorzaakt kan het misschien al?
Dat doet de vroedvrouw dan inderdaad, dus vandaar dat ik met haar het nog overlegde en dat zij aangaf dat ze dat helemaal prima vindt.quote:
Maar Ela, is de kraamzorg er ook niet voor controles van jou en de baby? Of gaat de vroedvrouw daarbij helpen?
Hier heb ik in de kraamweek mijn baby lekker dicht bij mij gehouden, hooguit bij C. op z'n borst, op het bed naast mij. Mijn 'lijntje' met de baby was nog lang niet uitgerekt genoeg om de baby al meer dan een meter uit de buurt te hebben! (Okee, als ik zelf even in de douche was mocht baby wel bij C. op het bed blijven.)
Na een poosje gebeurde het dan steeds vaker dat C. de baby 's ochtends bijv. alvast meenam naar beneden en dat ik dan nog een uur in m'n eentje kon slapen. Of op een ander moment. Baby lekker in de draagdoek bij C.
Prima plekje!En mijn tweede baby viel dan soms zo in bed in slaap aan de borst en dan ging ik daarna eruit, uitgebreid douchen en soms zelfs al naar beneden als ie daar in z'n eentje nog lag te slapen!
Maar dat ging dus gewoon zoals het vanzelf uitkwam. De eerste keren vond ik dat heel gek wel en zat ik in de keuken goed te luisteren. Ik ben ook wel echt een plakmama denk ik, haha. De eerste weken houd ik m'n baby ook echt op m'n buik 's avonds bij een film op de bank. En doe ik lekker ochtend- of middagdutjes mee in het bed, of laat ik de baby op mij slapen beneden op de bank. De eerste tijd is zo vlug voorbij, lekker eeuwig knuffelen die eerste weken/maanden!
(M'n nu nog jongste slaapt soms 's avonds nog steeds bij mij op schoot op de bank, heerlijk! )Ik ga het proberen uit te stellen. In ieder geval vandaag, en dan zie ik morgen wel verder. Ik weet sowieso niet eens waar ik op hoop en vind beide uitslagen misschien wel aanleiding voor een paniekaanval
Hebben het ervan genomen dat uurtje slaap smiddags
Die predictor heb ik ook gebruikt! 2 heel duidelijke ‘voor een licht posi voor nod’quote:
[..]
Bij de drogist heb je van die hele gevoelige extra vroege testen, die zou je nu al kunnen doen. Bij mij spatte hij 4 voor de nod van het scherm af.
[ afbeelding ]
[..]
Dat doet de vroedvrouw dan inderdaad, dus vandaar dat ik met haar het nog overlegde en dat zij aangaf dat ze dat helemaal prima vindt.
Hier heb ik in de kraamweek mijn baby lekker dicht bij mij gehouden, hooguit bij C. op z'n borst, op het bed naast mij. Mijn 'lijntje' met de baby was nog lang niet uitgerekt genoeg om de baby al meer dan een meter uit de buurt te hebben! (Okee, als ik zelf even in de douche was mocht baby wel bij C. op het bed blijven.)
Na een poosje gebeurde het dan steeds vaker dat C. de baby 's ochtends bijv. alvast meenam naar beneden en dat ik dan nog een uur in m'n eentje kon slapen. Of op een ander moment. Baby lekker in de draagdoek bij C.
En mijn tweede baby viel dan soms zo in bed in slaap aan de borst en dan ging ik daarna eruit, uitgebreid douchen en soms zelfs al naar beneden als ie daar in z'n eentje nog lag te slapen!
Ik ben ook wel echt een plakmama denk ik, haha. De eerste weken houd ik m'n baby ook echt op m'n buik 's avonds bij een film op de bank. En doe ik lekker ochtend- of middagdutjes mee in het bed, of laat ik de baby op mij slapen beneden op de bank. De eerste tijd is zo vlug voorbij, lekker eeuwig knuffelen die eerste weken/maanden!
Teruggevonden:quote:
[..]
Die predictor heb ik ook gebruikt! 2 heel duidelijke ‘voor een licht posi voor nod’
Dit was 4 dagen voor m'n nod.SPOILER
Ik zie eigenlijk geen verschil tussen natuurlijke en onze reguliere om eerlijk te zijn.quote:
[..]
Wij hadden wel natuurlijke kraamzorg, maar als ik op een rijtje zet waar we het meest aan gehad hebben, is het inderdaad het stofzuigen, bedden verschonen, badkamer poetsen, eten en drinken maken en binnen handbereik zetten, zodat wij vooral konden cocoonen op de slaapkamer.
Op de vraag rare cravings, ik at 2 maanden geleden weer eens een oliebol sinds 3 jaar. Die zijn blijven plakken haha. Verder vind ik vlees ineens niet lekker meer, dus vooral op de vega tour. En mijn lactose intolerantie lijkt heftiger dan voorheen. Oh en vers geperste sinasappelsap is echt een ding. Gelukkig heb ik nog geen last van brandend maagzuur.
Maandag de 20 weken echo. Super zin in.
Wat ik opsomde kan je inderdaad ook van een reguliere kraam verwachten (of regelen via vrienden/familie/schoonmaakster), dat was mijn punt dus ook.quote:
Ik zie eigenlijk geen verschil tussen natuurlijke en onze reguliere om eerlijk te zijn.
Natuurlijke kraamzorg gaat meer over de invulling op detailniveau zoals verschonen met zo min mogelijk warmteverlies.Jeetje, dat is wel heel duidelijk ja!quote:
[..]
Teruggevonden:Dit was 4 dagen voor m'n nod.SPOILER[ afbeelding ]
De vorige keer was ie bij mij op de NOD nog niet eens zo donker. Heb er toen vrijwel direct nog een test gedaan omdat ik het niet geloofde. En 2 weken later nog maar een keer om echt zeker te zijn
Die laatste was wel donkerder maar vlak daarna ging het mis, dus misschien hangt dat wel samen met de eerste lichte strepen.quote:
[..]
Jeetje, dat is wel heel duidelijk ja!
De vorige keer was ie bij mij op de NOD nog niet eens zo donker. Heb er toen vrijwel direct nog een test gedaan omdat ik het niet geloofde. En 2 weken later nog maar een keer om echt zeker te zijn
Toen het bij mij mis ging was het beide keren ook 'anders' qua strepen. De keren dat het goed ging waren/werden ze veel feller.
Ben heel benieuwd of je (binnenkort) twee strepen gaat plassen!
❤ D-E. Sinds ik het weet ben ik heel moe en heb ik veel behoefte aan slaap en alleen zijn vind ik fijn. Gister begon de cursus zwangerschapsyoga en kon ik lekker mijn gedachten op nul zetten en me focussen op dit jongetje. Het besef kwam ook: binnen 3,5e maand ga ik gewoon een baby op de wereld zetten!quote:
VFT, wat een verhaal. Hoe voel je je er nu bij?
Ik krijg veel steun van mijn man en de naaste familie wie we het verteld hebben. Het scheelt dat sinds woensdag E de baby kan voelen schoppen en hij “echt” contact kan maken met zijn zoon.
TL;DR moe.
[ Bericht 3% gewijzigd door VenusFlyTrap op 01-12-2018 17:06:26 ]
Collega van mij had een kraam die met baby lekker op de bank ging zitten knuffelen. Collega best boos, want 's avonds moest ze dus nog eten gaan staan koken terwijl ze een oversture dreumes en een pasgeboren baby had. Ze had er meer aan gehad als kraam daar een beetje mee had geholpen de eerste dagen.quote:
De baby mee? Whut, dat is de gekste uitspraak van een kraamverzorgende die ik ooit heb gehoord
Ik hoop voor volgend jaar dat als het zover is, dat de kraam iig een beetje in onze flow mee gaat, welke kant dat ook op mag gaan zijn, en vooral een beetje in kan schatten waar onze behoefte ligt aan zorg die nodig is. Een oude stempel hoeft van mij niet.
Mellow, ik heb zelf een dag voor mijn NOD getest en die was toen positief. Was met die van de etos (normale) en de kruidvat 2v5, die laatste met avondurine.
VFT
Fijn dat je ook de ruimte hebt om lekker even in je bubbel te mogen en kunnen kruipen. Wat fijn dat E hem nu ook kan voelen, dat lijkt mij zo bijzonder.Dacht al. Heb me er net even op ingelezen en kom erachter dat wij al heel veel van hun manieren toepassen. Maar goed.. stiekem ben ik ook best antroposofisch qua opvoeding en is mijn man dat absoluut niet.quote:
[..]
Wat ik opsomde kan je inderdaad ook van een reguliere kraam verwachten (of regelen via vrienden/familie/schoonmaakster), dat was mijn punt dus ook.
ro gaat ook naar de vrijeschool over een paar maandjes.
Ik merk dat ik toch een voorkeur heb qua geslacht en baal daar zo van he. Kan mezelf wel voor Mn kop slaan dat ik dit zo voel.
Het zou mij wel verbazen als de test negatief uitwijst. Ik ben verder nooit misselijk, en zeker niet zo willekeurig af en aan elke dag.....
Ik vind het doodeng overigens, want ik ben nog steeds wel eens verdrietig over de miskraam van afgelopen zomer. Geen vertrouwen meer in mijn lichaam.
Ik herken dat gevoel wel. Ik denk dat veel mensen wel een voorkeur hebben. Als de baby er uiteindelijk is en op je ligt, maakt het niet meer uit hoop ik.quote:
[..]
Ik merk dat ik toch een voorkeur heb qua geslacht en baal daar zo van he. Kan mezelf wel voor Mn kop slaan dat ik dit zo voel.
Is ook zeker zo! Boven alles wens ik dat het gezond is natuurlijk.quote:
[..]
Ik herken dat gevoel wel. Ik denk dat veel mensen wel een voorkeur hebben. Als de baby er uiteindelijk is en op je ligt, maakt het niet meer uit hoop ik.
Maar toch dat stemmetje.. pff. Het is gewoon onzekerheid, maar die kan soms behoorlijk leidend zijn.
Dik speekselvorming ken ik. Reden voor mij om goed te poetsen en meer te drinken. Werkt goed!
Niet de fout maken om direct na het overgeven je tanden te poetsen he. Echt slecht voor je glazuur
Die voorkeur had ik bij de tweede ook Sisu! Toen wilde ik echt heel graag een meisje, was heel licht teleurgesteld dat het toen een jongetje bleek te zijn, maar dat was maar heel kort gelukkig
En daarna was 't juist zo logisch voor me, een jongen, natuurlijk een jongen!
Maar ik ken het gevoel wel, dat je jezelf er zo stom over voelt. En een soort schaamte ook ofzo.
Wat fijn joh! Wat een opluchting! En een meisje, wauw, wat gaaf!quote:
Alles is goed!!
En we krijgen een meisje
En KD streepjes! Ik duim!
[ Bericht 99% gewijzigd door DagenNachtdromer op 02-12-2018 08:57:20 ]
[ Bericht 76% gewijzigd door DagenNachtdromer op 02-12-2018 08:57:46 ]
Volgens de chinese kalender zou ik een jongen krijgen, dus ik had mij ingesteld op een jongen en was dan ook zo verbaasd toen ik te horen kreeg dat het een meisje gaat worden. De echoscopiste vroeg of ik wel blij was om te horen dat het een meisje zou worden
Waarschijnlijk was de verbazing te merken aan mijn gezicht. Ik heb trouwens nog een vraagje. Ik heb aanstaande woensdag al mijn 20 wekenecho, maar vraag me af of dat niet te vroeg is? Ik ben dan namelijk nog maar 19+3 dagen.
Ik zit te twijfelen of ze een foutje heeft gemaakt bij het maken van de afspraak.
Nee hoor, het wordt tussen 18 en 21 weken zwangerschap uitgevoerd.quote:
Ik heb trouwens nog een vraagje. Ik heb aanstaande woensdag al mijn 20 wekenecho, maar vraag me af of dat niet te vroeg is? Ik ben dan namelijk nog maar 19+3 dagen.
Ik zit te twijfelen of ze een foutje heeft gemaakt bij het maken van de afspraak.
).Sisu, krijg je een geslachtsbepalingsecho? Dan heb je natuurlijk even om te wennen, mocht het "tegenvallen". En anders heb ik me laten vertellen dat elke teleurstelling weg is zodra het kindje op je buik ligt. Kun je er over praten met man of vk?
Pinq
meisjes zijn leuk KD
welkom terugOoh top! Dan laat ik het zoquote:
[..]
Nee hoor, het wordt tussen 18 en 21 weken zwangerschap uitgevoerd.
Wat ontzettend leukquote:
Alles is goed!!
En we krijgen een meisje
! Ik heb begrepen dat het hebben van een (lichte) voorkeur iets heel normaals is. Ik had ook een voorkeur, maar die is inmiddels eigenlijk wel weer weg. Wij weten alleen niet wat het wordt en ik vind een jongen zó onvoorstelbaar en moeilijk voor te stellen het idee van een zoon is echt onmogelijk in mijn ogen dus dat zou echt de verrassing van m’n leven zijn. Mij maakte het niet veel uit alhoewel ik stiekem hoopte op een jongetje en mijn gevoel zei dat het een jongetje was. Al bij de termijnecho vond ik baby lijken op E (vorm van het hoofdje). En bij de extra echo met 23 weken zag ik al dat hij een kloon is van zijn papa (die vervolgens een kloon is van zijn papa).
Bij de eerste had ik sterk het gevoel dat het een meisje zou zijn, bleek dus een jongen.
Ik was er binnen 5 seconden aan gewend want ik zag mezelf al helemaal ravotten met mijn zoon
Nu de tweede ook een jongen blijkt te zijn klopt het plaatje helemaal.
Sommige geloven misschien niet zo in dat jongensmoeder gedoe maar ik dus wel.
Zag mezelf echt niet met poppen en vlechten in de weer maar wel met boomhutten bouwen, lekker vies worden in de modder, vliegtuigen en treinen kijken
Dat. Met 2 ouders die op scouting zitten zal die van ons lekker op tijd leren modderrollen, hutten bouwen en andere toffe dingen doenquote:
Met meisjes kun je ook boomhutten bouwen en niet elke jongen is een modderroller
. Hier niet echt een voorkeur, alhoewel ik dus wel rare dromen heb over het geslacht van het kindje
. Heb dromen gehad waarin ik boos was dat het een jongen bleek te zijn, meerdere keren gedroomd dat het een meisje is etc. En dat vind ik echt heel vervelend, want het maakt mij dus echt niks uit.Mijn kleuter kreeg van Sint een knalroze poppenwagen en haar eigen échte (kinder) gereedschap set en ze was over beide even enthousiastquote:
Met meisjes kun je ook boomhutten bouwen en niet elke jongen is een modderroller
quote:
Met meisjes kun je ook boomhutten bouwen en niet elke jongen is een modderroller
Zowel manlief als ik hebben beiden vaak het gevoel dat we niet zo goed voldoen aan de verwachtingen die er rondom mannen en vrouwen zijn. Ik kijk liever met een open blik uit naar mijn kind; het mag zich ontwikkelen zoals hij/zij zelf wil. We hebben heus wel wat verwachtingen/hoop op bepaalde dingen, maar dat hangt eigenlijk niet samen met geslacht. Zo kijkt mijn man er naar uit om aan de klassieke auto te klussen met een nieuwsgierig kind erbij, maar wat hem betreft is dat net zo lief een meisje als een jongen.
Ik mag dus nooit meer een voorkeur hebben :’)
Hoi Hilz! Het is jouw maand!! Trek je het nog?quote:
mijn voorkeur bij Senn was een meisje, omdat kleding haren en speldjes. Mijn voorkeur bij Lucy was jongetje omdat twee broers samen amazing is. En mijn voorkeur voor deze was meisje omdat ik écht alle jongenskleding en dingen weggegeven heb.
Ik mag dus nooit meer een voorkeur hebben :’)
Precies dit. Ik ben zo ingesteld op ro (meisje) en op hoe zij is en zich ontwikkeld.quote:
Sisu
Nu ik er opnieuw over nadenk is het wellicht niet de stress dat het een jongen / meisje is (ro is een vrouwelijke Tomboy :-D ), maar meer dat er een grote kans is dat dit kindje to-taal anders is.
Niet uitslaapt, niet wil kroelen, niet houdt van liedjes en klassieke muziek.. maar dan overal het tegenovergestelde van.
Grappig. Realiseer me nu pas dat het niet perse om het geslacht gaat, maar meer om de tegenstelling qua kind. Qua karakter.
Al moet ik ook erbij zeggen dat ik het qua financiën relaxter zou vinden als het een meisje zou zijn, want my God wat hebben we nog veel prachtige meisjes kleertjes 😍
( gisteren kwam Mn man’s oom langs met zijn 2 jongens. Mensen, wat een rauwdouwers zijn dat. Ik was uitgeput nadat ze geweest waren.
toch grappig hoe zoiets werkt he.Toen ik zei dat ik me een jongen niet kon voorstellen doelde ik trouwens niet op alle zogenaamde “jongensdingen” (want S. Is ook een echte rauwdouwer, klimaap, wild, stoeien, lego, voetbal kind en tegelijkertijd dus poppenmama, roze prinses en belachelijk sassy), Maar meer op: mijn god ik heb helemaal geen idee hoe je een ‘jongenskapsel’ styled, hoe je om zo’n piemel heen schoonmaakt, hoe ze horen te plassen, en weet ik veel wat
En ik weet dat dat ook wel groeit, maar voor nu voelt dat als zo’n enorme ver van m’n bed show
Ik snap het heel goed.quote:
Tegen de tijd dat je weet wat voor karakter deze heeft is hij/zij er toch al en ben je smoorverliefd en maakt het niet meer uit
Toen ik zei dat ik me een jongen niet kon voorstellen doelde ik trouwens niet op alle zogenaamde “jongensdingen” (want S. Is ook een echte rauwdouwer, klimaap, wild, stoeien, lego, voetbal kind en tegelijkertijd dus poppenmama, roze prinses en belachelijk sassy), Maar meer op: mijn god ik heb helemaal geen idee hoe je een ‘jongenskapsel’ styled, hoe je om zo’n piemel heen schoonmaakt, hoe ze horen te plassen, en weet ik veel wat
En ik weet dat dat ook wel groeit, maar voor nu voelt dat als zo’n enorme ver van m’n bed show
Een meisje voelt voor mij 'makkelijker' aan dan een jongen, maar met een jongen was ik ook heel blij geweest. Het is mijn bloed en mijn kind (en van de vader), geslacht maakt verder niet uit
Toch wilde ik het liefst minstens 1 meisje (haren doen, mooie jurkjes, speldjes etc), dus als het nu een jongen zou worden, zou de druk bij een volgende zwangerschap toenemen
Mijn partner zei geen voorkeur te hebben, maar vond een jongen 'makkelijker'. En dan vooral in de zin van dat hij zich sneller druk gaat maken om zijn dochter en geen liefdesverdriet/ vervelende vriendjes etc wil meemaken
Ja! Wonderwel gaat alles goedquote:
[..]
Hoi Hilz! Het is jouw maand!! Trek je het nog?
ik kan niet wachten! Ontzettend druk met 2 boeven en ben niet zo mobiel meer... Maar verder mag ik niet klagen.Jij bent de reden dat zelfs mijn vrouw af en toe vraagt of iemand al over d’r kat heeft geplastquote:
[..]
Ja! Wonderwel gaat alles goed
En nu mag je gewoon alweer bijna bevallen!
Succes zo meteen. Ik hoop op een mooi resultaat voor jequote:
Zo de termijnecho. Waarom vind ik dit ineens weer zo spannend
En dat heb ik nu als wij een meisje zouden krijgen. Ik denk na over dingen als: hoe lang kan ik met haar gaan douchen? Tot wanneer mag ik haar naakt zien? Hoe maak ik het daaronder bij haar schoon? Precies andersom dusquote:
Tegen de tijd dat je weet wat voor karakter deze heeft is hij/zij er toch al en ben je smoorverliefd en maakt het niet meer uit
Toen ik zei dat ik me een jongen niet kon voorstellen doelde ik trouwens niet op alle zogenaamde “jongensdingen” (want S. Is ook een echte rauwdouwer, klimaap, wild, stoeien, lego, voetbal kind en tegelijkertijd dus poppenmama, roze prinses en belachelijk sassy), Maar meer op: mijn god ik heb helemaal geen idee hoe je een ‘jongenskapsel’ styled, hoe je om zo’n piemel heen schoonmaakt, hoe ze horen te plassen, en weet ik veel wat
En ik weet dat dat ook wel groeit, maar voor nu voelt dat als zo’n enorme ver van m’n bed show
quote:
[..]
En dat heb ik nu als wij een meisje zouden krijgen. Ik denk na over dingen als: hoe lang kan ik met haar gaan douchen? Tot wanneer mag ik haar naakt zien? Hoe maak ik het daaronder bij haar schoon? Precies andersom dus
mijn ervaring als ouder van een dochter/ vrouw zijnde, is dat ze dat zelf aangeven mijn kleuter heeft bijvoorbeeld geen moeite met samen douchen maar m’n vriend vind ‘t nu toch was vervelend vinden nu ze de fysieke verschillen ineens heel duidelijk opmerkt Dan zou ik altijd nog een zwembroek of iets aan kunnen doen. Kan me voorstellen dat ze dan af gaat vragen wat er bij onder hangt of zelfs probeert aan te rakenquote:
[..]
Want ze kent het niet. Naja eerst maar afwachten of het een jongen of meisje wordt Qua meisjes/jongens heb ik van beide eentje en ik vind ze allebei supertof. Eerst dacht ik ook dat je met jongens qua kleding wat minder kunt, maar in de praktijk blijkt dat dat net zo leuk, kleurrijk en gezellig kan zijn. En dat ik nog verrassend veel meisjeskleding kon recyclen!
Het eerste jaar met mijn zoon vond ik veel makkelijker, hij was een veel rustigere baby en een natuurtalent aan de borst. Wat dat betreft lijkt nog een jongetje mij ideaal.
Ik zelf was ook veel meer een oermoeder en alles was bekend, dus dat speelt daar natuurlijk ook een rol in. Het eerste jaar met mijn dochter was veel pittiger, in alle facetten. Maar ik ben me er van bewust dat dat dit keer ook weer heel anders kan zijn.Maatschappelijk gezien hebben meisjes wat meer vrijheid denk ik, in wat 'normaal' gevonden wordt aan interesses, haardracht, kledingstijl, hobby's etc. En er zijn minder 'harde' verwachtingen, zoals: mannen huilen niet en moeten hun emoties in bedwang houden.
Mijn zoon wordt doorgaans veel voor een meisje aangezien omdat ie z'n haren lang en wild draagt en blijkbaar wat meisjesachtig gekleed gaat voor velen (ik houd niet van zo'n stoere donkere spijkerbroekstijl voor mijn zoon). Tegelijk houdt ie enkel van auto's, hoe groter hoe beter, maar wil hij ook z'n nagels gelakt, net zoals z'n grote zus. Oh en z'n wilde haren wil ie soms ook in een vlecht of met speldjes. Dus ook dat kan gewoon met een zoon.
Een piemel bij m'n kind vind ik nog steeds een beetje gek, een vulva is voor mij veel logischer, qua schoonmaken en zo.
Maar mijn lief had het inderdaad meer andersom.Verder merk ik eigenlijk geen verschil tussen hoe mijn kinderen gender-gezien zijn. Ze zijn vooral een eigen persoon, sekse maakt daarbij geen verschil. En ik houd van ze allebei, ook daarbij is het niet van belang wat voor geslacht ze hebben. Ik ben dan ook vooral heel nieuwsgierig naar wat voor persoon er dit keer in mijn buik groeit. Qua geslacht maakt het me niet uit, en voelt het ook als niet van belang.
mag ik in de OP net 22 juni Ja maar krijgerrtje... denk jij echt dat die piemel op wonderbaarlijke wijze schoon blijft als de poep tot in de nek zit?quote:
Tegen de tijd dat je weet wat voor karakter deze heeft is hij/zij er toch al en ben je smoorverliefd en maakt het niet meer uit
Toen ik zei dat ik me een jongen niet kon voorstellen doelde ik trouwens niet op alle zogenaamde “jongensdingen” (want S. Is ook een echte rauwdouwer, klimaap, wild, stoeien, lego, voetbal kind en tegelijkertijd dus poppenmama, roze prinses en belachelijk sassy), Maar meer op: mijn god ik heb helemaal geen idee hoe je een ‘jongenskapsel’ styled, hoe je om zo’n piemel heen schoonmaakt, hoe ze horen te plassen, en weet ik veel wat
En ik weet dat dat ook wel groeit, maar voor nu voelt dat als zo’n enorme ver van m’n bed show
Dan is het geen kwestie van 'eromheen' schoonmaken hoor . Of wilde je dat nog niet weten? En verder wat ela zegt, ik denk dat zeker de eerste 4 jaar weinig verschil zit tussen jongen of meisje. Ook wat betreft samen douchen/ in bad. Of wij zijn daarin heel vrij, dat zou ook kunnen. Zolang de kinderen zelf niet aangeven dat ze meer privacy willen, zie ik geen issue. En ja, natuurlijk vinden ze borsten en geslachtsdelen interessant. Maar geen probleem om uit te leggen wat het is en over het verschil tussen jongens en meisjes te praten. Een incidentele keer aanraken zou ik ook geen punt vinden (al vertel ik er dan wel bij dat je nooit zomaar aan iemands borsten mag zitten bijvoorbeeld).
Mijn jongens zijn overigens onwijs druk (zeker samen) maar ook ontzettende knuffelaars
. Het één sluit het ander niet uit!Overigens kom ik zelf uit een exclusief meisjesgezin en kon ik me ook niet zo goed voorstellen wat ik met jongens zou moeten. Maar nu kan ik me juist weer niet voorstellen dat ik een leuke meisjesmoeder zou zijn. Kleding is al snel goed, haar hoeft bijna nooit iets aan te gebeuren. Weet je hoeveel tijd me dat oplevert in de ochtendspits?
[ Bericht 7% gewijzigd door Phaidra op 03-12-2018 11:29:31 ]
gefeliciteerd joh, wat een opluchting he, zo'n goede echo!Ja het is echt zo fijnquote:
DE
We hebben natuurlijk met 7 weken wel het hartje zien kloppen en ik heb verder geen gekke dingen gehad, helemaal geen bloedverlies oid maar je vraagt je toch wel af of alles nog goed zit. Daarna nog een kort gesprek gehad bij de gynaecoloog, als in - gefeliciteerd, geen gekke dingen, verder gezond, ok dan mag je naar de verloskundige. fijne zwangerschap en bevalling gewenst! -
Dus ik ga zo de VK maar eens bellen voor een afspraak.
Ow en volgens mij heb ik een nub op mn echo gezien en ik heb het plaatje ervan.
Ik denk dat er ook geen groot verschil zal zijn, maar zoals webkim ooit beschreef (zij is moeder van 3 zoons), de band die een moeder met haar dochter heeft is in veel gevallen best bijzonder. Heb ik met mijn moeder ook, mijn broer is daarin echt een typische jongen, veel meer los van elkaar. Niet gezegd dat dat met een jongen niet kan uiteraard, mijn oudste en ik zijn ook echt geweldig samen
Maar toch, dat zit er bij mij dus ook wel in. Ik ben echt wel heel blij met die dochter die gaat komen
(ook gewoon leuk, want zo benieuwd!) Zal je zien dat onze band mwah mwah wordt
Overigens had ik dus 3 zoons ook supergeweldig gevonden
Even een jompelquote:
Och het is nu al een knap kind
Wat fijn en zo bijzonder! Een hele fijne zwangerschap gewenst D-E! Wat een geruststelling is dat!Wat betreft voorkeur voor geslacht: het maakt mij niet zoveel uit. Ik had bij Frits een lichte voorkeur voor een jongen vooral omdat mijn man heerlijk zijn eigen plan durft te trekken. Ik had dat wat minder. Daarnaast heb ik moeite met het schoonheidsideaal dat geldt voor meisjes, daar heb ik het in het verleden erg moeilijk mee gehad en nu soms nog weleens. Ik had de hoop dat een jongen dat minder zou hebben. Bij deze zwangerschap had ik dat gevoel een stuk minder. Uiteindelijk wil ik dat mijn kindjes hun eigen weg vinden, ongeacht het geslacht.
Ik zit op school om zo een examen te doen en ik ben zo vreselijk zenuwachtig. Door van alles en nog wat heb ik me niet kunnen voorbereiden zoals ik graag wil. De volgende poging is pas in mei.
Dit vind ik ook wel een moeilijk ding Cho. Ik heb daar zelf ook heel lang last van gehad, vooral wat betreft lichaamsbeharing. En als ik zo naar m'n jongste mannetje kijk, met zowel een nogal harige vader als moeder, gaat onze dochter daar vast ook flink wat van krijgen. Donker en veel. En het doet me nu al zo'n pijn als ik naar de toekomst kijk en dat vergelijk met mijn eigen jeugdjarenquote:
Daarnaast heb ik moeite met het schoonheidsideaal dat geldt voor meisjes, daar heb ik het in het verleden erg moeilijk mee gehad en nu soms nog weleens.
Gelukkig nog tijd zat om te bedenken hoe ik haar dat zo makkelijk mogelijk ga laten doorlopen.
Qua schoonmaken van luiers maakt t niets uit hoor
. Ik vond het idee dat ik een jongetje kreeg eerst heel gek want Huh hoe moet dat met zo’n piemel maar joh 1 keet verschonen en het is normaal.En jeeej voor DE
Gefeliciteerd!Ik jompel nog even voor mezelf, gisteren 32 weken
Cholula, succes met je examen! Je kan het
Pinquit, dat harige herken ik ook heel erg. Door de pcos heb ik echt wel last van donkere overbeharing, heb van mezelf donkerbruin haar en een hele lichte huid. Superleuk, maar al het ongewenste haar is dus zwart. Gezicht, hals, armen etc. Toen ik aan de yasmin zat bleef het redelijk onder controle, maar met pil een kind willen krijgen is niet zo praktisch. MeneerEend is wat lichter aan haarkleur, maar dan wel weer heel erg behaard. Ik ben er vroeger ook best wel mee gepest, krijg er regelmatig nog commentaar op... Leuk is het niet.
Succes met je examen Cho
Ik moest bij de post van Phaidra hardop lachen. 😁
Speaking of lichaamsbeharing: strakjes krijg ik een schoonheidsbehandeling zodat mijn wenkbrauwen weer mooi zijn en en de snor weg word gewaxt en lekker in de maskertjes en een gezichtsmassage. Even lekker me-time. Zelfs ben ik het niet zo van het tutten (behalve af en toe een gezichtsmasker) maar hier ontspan ik lekker door en ik merk dat ik daar nu wel extra behoefte aan heb.
Zelf ben ik een behoorlijke tomboy en genoot ik als kind enorm van klimmen in bomen en stoeien met mijn 2 broers. Gelukkig is het toch allemaal goed gekomen met mij 😁
Ik ben benieuwd naar je nub plaatje!Ohh ja, die haren... en dat schoonheidsideaal... Ik heb zelf vrij donker haar over mn lichaam, maar ik ben daar nooit echt onzeker over geweest. Ik scheer wel mn benen trouwens. Ik ben zelf vooral onzeker over mn gewicht, dus dat ik pas gekomen in mn twintiger jaren. Daarvoor was gewicht geen issue en heb ik over m'n uiterlijk nooit onzekerheden gehad gelukkig.
Ik moet dus zeggen dat ik nu vooral bij mijn zoon juist merk dat er bij jongetjes blijkbaar ook echt een 'ideaal' of vooral een bepaald beeld is. Want steevast zegt iedereen meisje tegen m'n zoon. Terwijl hij ook gewoon een blauwe jas heeft en een broekje aan en de hele dag naar auto's wijst.
Ik denk dus dat uiterlijke issues bij zowel mannen als vrouwen een (grote) rol spelen, maar dat het ook maar net is hoe je er zelf als ouder daar in staat en wat je daarmee dus (bewust en onbewust) doorgeeft aan je kindjes?!
D-E wat fijn dat je echo goed was. Ik ben ook benieuwd naar je nub, mocht je hem willen posten/sturen.
Vanmiddag een prachtige termijnecho gehad waardoor ik en mijn vriendin als alles goed loopt op 29 juni voor het eerst papa en mama worden
Fijn ook dat de naam direct duidelijk is Welkom krijger! En gefeliciteerd!
er zijn hier nog een aantal mannen, dus je hoeft je niet helemaal eenzaam te voelen Ik zweef nog een beetje rond op mijn roze echo wolk, verliefd en alles.
Haha ja, ik heb er verder niet heel veel aan, al zal ik wel een paar weken vrij nemen. Voor de vrouw is het wel fijn.quote:
Gefeliciteerd linkse_krijger! Fijne periode ook, lekker verlof in de zomer
Ik zweef nog een beetje rond op mijn roze echo wolk, verliefd en alles.
Net als bij jou
Nub’en heeft nu weinig zin, je bent nu 11 weken en 2 dagen toch? Rond die termijn staat de nub meestal nog in de meisjesstand. Het kan daarna nog stijgen, dus kan de meisjes-nub nog een jongen worden. Andersom trouwens niet, af en toe zie je wel een duidelijke jongens nub al. Vanaf 12 weken wel behoorlijk betrouwbaar!
11w2d inderdaad, ik weet dat hij nog niet betrouwbaar is. We zien het begin februari wel bij de 20weken echo.quote:
Fijn dat de termijnecho goed was, douche-eendje!
Nub’en heeft nu weinig zin, je bent nu 11 weken en 2 dagen toch? Rond die termijn staat de nub meestal nog in de meisjesstand. Het kan daarna nog stijgen, dus kan de meisjes-nub nog een jongen worden. Andersom trouwens niet, af en toe zie je wel een duidelijke jongens nub al. Vanaf 12 weken wel behoorlijk betrouwbaar!
*boks* *mannenonderelkaar*quote:
Ondanks dat dit een hoofdzakelijk vrouwentopic is kom ik mij ook melden
Vanmiddag een prachtige termijnecho gehad waardoor ik en mijn vriendin als alles goed loopt op 29 juni voor het eerst papa en mama worden
Betrokken mannen! Tof. Gefeliciteerd!!quote:
Ondanks dat dit een hoofdzakelijk vrouwentopic is kom ik mij ook melden
Vanmiddag een prachtige termijnecho gehad waardoor ik en mijn vriendin als alles goed loopt op 29 juni voor het eerst papa en mama worden
Dit was onze ‘meisjes-nub’ met de termijn echo, maar het is toch echt 100% een jongen. Daar was geen seconde twijfel over mogelijk haha.
Bij V hadden we met 11 weken en 3 dagen een ‘lucifer’, als je snapt wat ik bedoelSPOILER
zo leuk, zo gezellig dat geplop in m'n buik. Eindelijk genieten!Wacht maar totdat ze gaan trampoline springen op de blaasquote:
Sinds die echo vrijdag maak ik veel meer contact met onze baby merk ik
. Fijne regionale organisatie die onderdeel is van het lokale ziekenhuis, hebben een lactatiekundige in dienst en organiseren ook van alles zoals mamacafé. En mn beste vriendinnetje was hier heel tevreden over, in het ziekenhuis kreeg ze dus ook al kraamzorg van dezelfde kraam.[ Bericht 26% gewijzigd door douche-eendje op 03-12-2018 20:59:23 ]
Zo doen wij het ook; kinderen moeten toch leren hoe het er bij het andere geslacht uitziet en wat nieuwsgierigheid hoort daar juist bij, dus ik zou zeker geen zwembroek aan gaan doen onder de douche. Kinderen gaan er vanuit zichzelf heel natuurlijk mee om, en door het te gaan verbergen druk je het zelf juist in de taboesfeer. Het is juist een goede kans om ze te leren dat je niet aan andermans geslachtdelen komt zonder toestemming. Liever dat ze dat bij de ouders leren dan dat ze dat elders leren (of helemaal nietquote:
[..]
Ja maar krijgerrtje... denk jij echt dat die piemel op wonderbaarlijke wijze schoon blijft als de poep tot in de nek zit?
En verder wat ela zegt, ik denk dat zeker de eerste 4 jaar weinig verschil zit tussen jongen of meisje. Ook wat betreft samen douchen/ in bad. Of wij zijn daarin heel vrij, dat zou ook kunnen. Zolang de kinderen zelf niet aangeven dat ze meer privacy willen, zie ik geen issue. En ja, natuurlijk vinden ze borsten en geslachtsdelen interessant. Maar geen probleem om uit te leggen wat het is en over het verschil tussen jongens en meisjes te praten. Een incidentele keer aanraken zou ik ook geen punt vinden (al vertel ik er dan wel bij dat je nooit zomaar aan iemands borsten mag zitten bijvoorbeeld).
Mijn jongens zijn overigens onwijs druk (zeker samen) maar ook ontzettende knuffelaars
Overigens kom ik zelf uit een exclusief meisjesgezin en kon ik me ook niet zo goed voorstellen wat ik met jongens zou moeten. Maar nu kan ik me juist weer niet voorstellen dat ik een leuke meisjesmoeder zou zijn. Kleding is al snel goed, haar hoeft bijna nooit iets aan te gebeuren. Weet je hoeveel tijd me dat oplevert in de ochtendspits?
)Ik vond jongens wel echt makkelijker schoonmaken dan meisjes. Vooral als je de diarree tussen de schaamlippen uit moet peuteren. Bij jongens blijft het toch aan de buitenkant zitten, tenminste ik heb er nooit iets uit hoeven peuteren bij mijn jongen....
Damn, ben stiekem ook wel blij dat ik nog zeven maanden kan wennen aan het ideequote:
Ik vond jongens wel echt makkelijker schoonmaken dan meisjes. Vooral als je de diarree tussen de schaamlippen uit moet peuteren. Bij jongens blijft het toch aan de buitenkant zitten, tenminste ik heb er nooit iets uit hoeven peuteren bij mijn jongen....
Dit was ook echt wel een obstakel voor mijn man. Hij wist niet waar hij moest beginnen en ik maar zeggen: het zal er toch echt uit moeten, want anders zijn we nog veel verder van huis... Ik denk dat hij het nooit echt helemaal te boven is gekomenquote:
[..]
Damn, ben stiekem ook wel blij dat ik nog zeven maanden kan wennen aan het idee
Mijn vriend zit voorlopig in het buitenland en vind het wel lastig dat ik het nog niet kan delen (wil het echt niet over de telefoon vertellen). Vind het sowieso niet zo fijn om met zo'n 'geheim' te zitten, maar ga nu zeker langer wachten voor ik het mensen vertel nadat ik vorige keer iedereen later ook het slechte nieuws moest brengen.
Gefeliciteerd Mellow!
Ja Mellow! Wat tof! Gefeliciteerd! Wanneer komt je vriend terug?Dankje!quote:
Hij weet nog niet wanneer. Hij is aan t werk in Oostenrijk aan n project dat tot maart duurt. Misschien komt hij met kerst of in januari, voor even of permanent. Kan alle kanten op eigenlijk.
Ja dat zou prima kunnen maar daar heb ik echt geen zin inquote:
Ohhhh, en heb jij een mogelijkheid om enkele dagen naar hem toe te gaan? Lijkt me onmenselijk om tot kerst of nog langer te wachten tot je het aan hem kunt vertellen
Gefeliciteerd!
quote:
[..]
Ja dat zou prima kunnen maar daar heb ik echt geen zin in
Haha, ach, de baby loopt niet weg natuurlijk Aargh. zwanger + Sinterklaas = geen goede combi. Ik voel me eekhoorn. Ik heb de afgelopen weken cadeautjes verzameld en op allerlei plekjes verstopt en ik hoop dat ik nu alles heb ingepakt en niet in de lente nog cadeautjes tegenkom.
quote:
Gefeliciteerd Mellow!
Aargh. zwanger + Sinterklaas = geen goede combi. Ik voel me eekhoorn. Ik heb de afgelopen weken cadeautjes verzameld en op allerlei plekjes verstopt en ik hoop dat ik nu alles heb ingepakt en niet in de lente nog cadeautjes tegenkom.
Herkenbaar! Ook in de eerste maanden na de bevalling werkt je brein nog niet als vanouds Het heeft bij mij na mijn eerste zwangerschap zelfs jaren geduurd voordat ik mijn oude scherpte terug had Ik hoop dat het nu sneller gaat 
Gefeliciteerd, kan me voorstellen dat je wat terughoudend bent als het in het verleden niet goed is gegaan.quote:
Ik had vanochtend n tweede streepje! Ik was er al echt van overtuigd maar het is fijn de bevestiging te hebben.
Mijn vriend zit voorlopig in het buitenland en vind het wel lastig dat ik het nog niet kan delen (wil het echt niet over de telefoon vertellen). Vind het sowieso niet zo fijn om met zo'n 'geheim' te zitten, maar ga nu zeker langer wachten voor ik het mensen vertel nadat ik vorige keer iedereen later ook het slechte nieuws moest brengen.
Linkse-krijger ook (nog) welkom! Betrokken mannen zijn altijd tof Pfff, die feestdingen inderdaad. Ik ben vooral emotioneel over van alles. Zo hebben m'n kinderen eigenlijk niets met het Sinterklaasfeest (dochter: Sint Rucolaas, dat is toch het begin van kerst?), dus opeens vroeg ik me af waarom ik het überhaupt aan het vieren was (o ja, de oma's maak ik daarmee weer een heel jaar helemaal gelukkig en dat is ook wat waard). En we vieren het hartstikke klein, maar toch heb ik al besloten dat we volgend jaar het wichtelmannetje inzetten en daarna meteen overgaan in het kerstfeest.
De eekhoorn
dat kan ik me ook helemaal voorstellen. Gelukkig hoefde ik alleen de cadeautjes voor de kinderen te verstoppen (of mijn lief deed dat dus heel handig voor mij ). De cadeautjes voor de anderen heb ik samen met de kindjes uitgezocht en ze hebben geholpen met inpakken. Dus vanavond gaan we de zak bij oma voor de deur zetten, heel hard kloppen en ons verstoppen en is oma super verrast, uiteraard! 
Nu eerst ga ik kruidnootjes-cheesecake maken die dochter dan vanmiddag kan versieren.
SPOILERen natuurlijk begon de notoire zeikcollega hier dus ook over te zeiken. Je zou eens blij zijn voor een ander. Maar nee joh, want daarom kon ze dus niet per 1 januari minder werken en het zal ook vast gedoe geven met haar vakantieplannen. Echt
Mijn vrouw voelt het eten wat meer omhoog komen nu ze 28 weken is. Had ze een hele tijd geen last van gehad. Weer terug helaas.quote:
Ik kan nog niet aan kruidnoten denken zonder misselijk te worden. Was eindelijk af van mijn misselijkheid maar de afgelopen dagen is het weer terug. Hebben er meer last van als het derde trimester nadert? Ben inmiddels ruim 26 weken.
quote:
Oehoeoheoeoe vandaag is iemand uitgerekend waar ik foto's ga maken en ze stuurde net een berichtje dat er wat rommelt! Spannend! Ik ga dus nu eerst maar douchen zodat ik er in ieder geval klaar voor ben wanneer het doorzet.
Hopelijk met kerst dus, als t m lukt om vrij te krijgen.quote:
Welkom mellow! Wanneer / hoe ga je het hem vertellen?
Hij zal enorm blij zijn. Was tot voor kort niet echt bezig met het idee van kinderen krijgen, maar is sinds het vorige ongelukje helemaal om, had het vrij direct ook al over n tweede (
)en heeft zich de afgelopen maanden ook totaal niet met anticonceptie bezig gehouden ( ik wel, behalve n paar weken terug :p) Veel plezier bij oma vanavond Ela!
Vind jullie traditie écht zo leuk! Wij vierden afgelopen weekend al pakjesavond dus na vandaag is het gelukkig definitief voorbij
toe aan kerst en rust en verlof en nestelen ben je niet bang voor een enorme relatiecrisis als je zulk groot nieuws zo lang verzwijgt?quote:
[..]
Hopelijk met kerst dus, als t m lukt om vrij te krijgen.
Hij zal enorm blij zijn. Was tot voor kort niet echt bezig met het idee van kinderen krijgen, maar is sinds het vorige ongelukje helemaal om, had het vrij direct ook al over n tweede (
Het zou hier denk ik bijna op een echtscheiding uitlopen als ik dat zou doen.
Ook als je zeker weet dat de ander het prachtig nieuws zal vinden en de reden voor het nog niet vertellen zit in het wachten tot je elkaar face to face ziet?quote:
[..]
ben je niet bang voor een enorme relatiecrisis als je zulk groot nieuws zo lang verzwijgt?
Het zou hier denk ik bijna op een echtscheiding uitlopen als ik dat zou doen.
Mijnes zou daar in elk geval alle begrip voor hebben, dat weet ik zeker.
[ Bericht 0% gewijzigd door minilot op 05-12-2018 10:05:10 ]
Ik zou er idd niet blij van worden nee. Maar wie ben ik?quote:
[..]
ben je niet bang voor een enorme relatiecrisis als je zulk groot nieuws zo lang verzwijgt?
Het zou hier denk ik bijna op een echtscheiding uitlopen als ik dat zou doen.
da's mooi. Het is ook zeker niet zo dat mijn man een begriploze zak is ofzo. Maar nee, ik zou het zelf ook niet accepteren. Ik kan me véél dingen voorstellen, maar dát niet, sorryquote:
[..]
Ook als je zeker weet dat de ander het prachtig nieuws zal vinden en de redden voor het nog niet vertellen zit in het wachten tot je elkaar face to face ziet?
Mijnes zou daar in elk geval alle begrip voor hebben, dat weet ik zeker.
Huh? Nee het is eigenlijk nog niet in me opgekomen dat hij daar boos of überhaupt negatief over zou zijn. Totaal niet bij stil gestaan ook dat iemand zoiets dus liever over de telefoon zou horen dan over n paar weekjes wanneer je elkaar kan knuffelen.quote:
[..]
ben je niet bang voor een enorme relatiecrisis als je zulk groot nieuws zo lang verzwijgt?
Het zou hier denk ik bijna op een echtscheiding uitlopen als ik dat zou doen.
We zijn allebei ook echt niet heel erg goed in digitaal of telefonisch contact en kunnen ook heel goed accepteren dat we soms echt ons eigen leven even zonder elkaar hebben, misschien dat het daarmee samen hangt.
Het is ook niet dat ik het voor mezelf doe dat ik het pas wil vertellen als we elkaar zien, maar eigenlijk omdat ik zonder nadenken er vanuit ging dat niemand zoiets over de telefoon wil vertellen/ horen. Zo'n speciaal moment komt misschien wel nooit meer. Kennelijk had ik dat hartstikke mis, maar ik denk eerlijk gezegd dat mijn vriend het prima vind het nu te horen en het ook geen punt vind over n paar weken. Hij is wat dat betreft eigenlijk ook heel makkelijk.
Ik daarentegen denk dat ik zelf juist behoorlijk scheef zou gaan als iemand mij zulk nieuws over de telefoon vertelt als ik zo ver weg ben
En drie weken is ook niet zo heel lang toch?
[ Bericht 1% gewijzigd door -Mellow- op 05-12-2018 10:00:52 ]
Toen ik het vertelde op mijn werk kreeg ik van 2 teammanagers (5 schalen hoger dan ik) de vraag of baby gepland was.
Mellow, knap dat je 3 weken kan wachten!
Ik heb het ook meer andersom, dat ik inderdaad zo in de wolken zou zijn dat het niet in me zou opkomen om te wachten met het vertellen! (Ja oké, als ie aan het einde van de dag weer thuis zou zijn, dan zou ik daar nog wel op wachten.) Maar mijn lief en ik zijn ook veel meer aan elkaar vastgeplakt
dus het komt nooit voor dat hij zo lang zo ver weg is en ik zo lang zou moeten wachten. Kan me ook wel voorstellen dat als ik daar over na zou denken, dat ik ook opeens zou willen wachten tot face-to-face, al had ik dan waarschijnlijk zelf een vliegtuig gepakt om hem daar te verrassen. Het voelt dan toch raar om het 3 weken achter te houden als ik hem wel zou spreken over skype of telefoon. Want ik ben er zelf dan wel heel erg mee bezig.Oh ja, die kreeg ik ook. Maar ik had al zoiets verwacht, blijkbaar is het een veelgestelde vraagquote:
Jemig D-E, wat een stomme reactie!
Toen ik het vertelde op mijn werk kreeg ik van 2 teammanagers (5 schalen hoger dan ik) de vraag of baby gepland was.
Mellow, knap dat je 3 weken kan wachten!
En ik had ook echt 2 streepjes tussen m'n sollicitatie en m'n eerste werkdag daar, dus ik zag wel aankomen dat iemand terug zou gaan rekenen en duidelijkheid wilde (ook al gaat hen dat helemaal niks aan)
in de weer zijn met temperaturen en ovulatietesten tegenover een gescheurd condoom, en daartussenin zit weer een heel grijs gebiedquote:
Mijn antwoord op de vraag of het gepland was: kun je dat plannen dan?
) En toen had ie t over n toekomstige baby.... toen kreeg ik toch wel ineens de neiging om het te zeggen. Maar ik vind het zo onpersoonlijk om m dan niet vast te kunnen houden enzo.Morgen weet ie of ie met kerst kan komen, zo niet, dan ga ik toch misschien wel daarheen binnenkort.....
Ik weet als geen ander hoe het is als je 2 streepjes plast en je partner niet bij je is.
Mijn man woonde destijds nog in het buitenland, dus ik moest het helaas wel over de telefoon vertellen.Vind dat nogal een groot geheim om alleen te dragen.
Ben je niet bang dat hij het gevoel heeft zich buitengesloten te voelen? wat ik juist zo bijzonder vind van die eerste drie maanden is dat je het echt met zn 2en deelt. Dat het een geheim is die je samen draagt. Vond het zo mooi om bij elkaar te zijn , wetende dat ik een kind droeg, en de wereld om ons heen gewoon door ging alsof er niks verandert was terwijl onze wereld juist begon. #rozewolk
Gisteren, toen ik dochter van het kdv haalde zei de leidster:
* ro is er écht van overtuigd dat ze een zusje krijgt he.
- ja. Al sinds het prille begin. Ze heeft haar zelfs een naam gegeven.
* grappig. Ik heb juist sterk het gevoel dat het een jongetje is.
- ik lach en zeg: ik ook. Kun je gelijk even door channelen en kijken welke naam het wordt?
* bam. Noemt ze gewoon DE naam die voor mij op 1 staat.
Hoe bizar is dat? Echt geen standaard naam en ik heb het nog nooit uitgesproken bij ro. Alleen met manlief over de app via lijstjes die we delen.
Ik kan er gewoon niet over uit. Vond haar al super leuk maar nu is ze echt Mn Jomanda ;-D
[ Bericht 0% gewijzigd door Sisu op 05-12-2018 19:24:06 ]
Ik zou het never nooit geheim houden voor vriendlief.
Stel het gaat fout dan kun je ook samen het verdriet delen. En het idee van een geheimpje dat niemand anders weet
Ik ben er zeker van dat hij zich niet buitengesloten zal voelen en heel goed zal begrijpen dat ik het liever niet over de telefoon zeg. Maar ik weet niet zeker wat hij liever heeft dat ik doe.quote:
Ben even kwijt wie het nieuws dat ze zwanger is als verrassing wil houden voor vriendlief, maar wauw. Team stormqueen hier. Hoe nobel en romantisch je idee ook klinkt als partner zou ik dat ook absoluut niet trekken zeg.
Vind dat nogal een groot geheim om alleen te dragen.
Ben je niet bang dat hij het gevoel heeft zich buitengesloten te voelen? wat ik juist zo bijzonder vind van die eerste drie maanden is dat je het echt met zn 2en deelt. Dat het een geheim is die je samen draagt. Vond het zo mooi om bij elkaar te zijn , wetende dat ik een kind droeg, en de wereld om ons heen gewoon door ging alsof er niks verandert was terwijl onze wereld juist begon. #rozewolk
De vorige keer vonden we het allebei eigenlijk vrij onprettig een geheim met ons mee te dragen en wilden we het van enthousiasme t liefst aan de hele wereld vertellen en dat deden we bijkans ook, wat resulteerde in dat ik meer mensen dan ik wilde moest vertellen dat ik een miskraam had gehad.
Ik vond het inderdaad wel heel mooi om samen te zijn wetende dat we een kind kregen, en we waren toen ook echt superverliefd de hele tijd. Maarja, nu zijn we dus sowieso niet samen....
Die angst probeer ik dus absoluut niet te voeden, en dus beslissingen ook niet te maken met die gedachte.quote:
Stel het gaat fout dan kun je ook samen het verdriet delen.
quote:
[..]
Die angst probeer ik dus absoluut niet te voeden, en dus beslissingen ook niet te maken met die gedachte.
Moet je je ook niet door laten leiden.
Miskramen zijn al heftig genoeg om mee te maken. Schuldgevoel zou geen tweede moeten zijn.
Goed dat je zo zeker bent van je zaak. Uiteindelijk blijven wij maar forummers en ken jij je vriend van binnen en buiten.
Praktisch vraagje: blijft hij veel in het buitenland werken als jullie ouders geworden zijn? Lijkt me zo zwaar!
Ik ben dus helemaal niet (meer) zeker van mijn zaak!quote:
[..]
Moet je je ook niet door laten leiden.
Miskramen zijn al heftig genoeg om mee te maken. Schuldgevoel zou geen tweede moeten zijn.
Goed dat je zo zeker bent van je zaak. Uiteindelijk blijven wij maar forummers en ken jij je vriend van binnen en buiten.
Praktisch vraagje: blijft hij veel in het buitenland werken als jullie ouders geworden zijn? Lijkt me zo zwaar!
Ik was er onbewust vanuit gegaan dat dit gewoon geen nieuws is voor over de telefoon, punt. En nu ben ik vrij verrast dat de meeste mensen daar in dit geval dus echt anders over denken.Of hij in het buitenland zal werken als we een baby hebben weten we niet. In het eerste jaar kan ik me niet voorstellen dat we dat zouden willen. We leven al jaren niet met heel veel vastigheid. Dat is soms prettig, bijvoorbeeld dat het betekent dat we de eerste maanden volledig samen beschikbaar zouden kunnen zijn voor onze baby, zonder werkverplichtingen te hebben. Maar het betekent natuurlijk ook vaak onzekerheid en niet altijd geld hebben.
Ah Meis, niemand wil je onzeker maken of een schuldgevoel aanpraten. Echt niet.quote:
[..]
Ik ben dus helemaal niet (meer) zeker van mijn zaak!
Of hij in het buitenland zal werken als we een baby hebben weten we niet. In het eerste jaar kan ik me niet voorstellen dat we dat zouden willen. We leven al jaren niet met heel veel vastigheid. Dat is soms prettig, bijvoorbeeld dat het betekent dat we de eerste maanden volledig samen beschikbaar zouden kunnen zijn voor onze baby, zonder werkverplichtingen te hebben. Maar het betekent natuurlijk ook vaak onzekerheid en niet altijd geld hebben.
Ik denk wel dat velen hun mond open getrokken hebben, omdat het in hun situatie niet denkbaar zou zijn.
Je zou toch gewoon eens licht kunnen polsen bij je vriend hoe hij erover denkt? Gewoon zo’n ‘what if’ gesprek? Dan kun je het er altijd op aanpassen?
Ik heb geen idee eigenlijk. Ik zou zelf zo over the moon zijn dat ik het er direct uit zou gooien bij een telefoon gesprek 🙈
Nee hoor weet ik! Ik vind het juist wel verfrissend om het van een ander perspectief te bekijken. Juist fijn dat ik hier terecht kan, want wil het ook niet met mensen in mijn omgeving bespreken nog.quote:
[..]
Ah Meis, niemand wil je onzeker maken of een schuldgevoel aanpraten. Echt niet.
Ik denk wel dat velen hun mond open getrokken hebben, omdat het in hun situatie niet denkbaar zou zijn.
Je zou toch gewoon eens licht kunnen polsen bij je vriend hoe hij erover denkt? Gewoon zo’n ‘what if’ gesprek? Dan kun je het er altijd op aanpassen?
Ik heb geen idee eigenlijk. Ik zou zelf zo over the moon zijn dat ik het er direct uit zou gooien bij een telefoon gesprek 🙈
Ik zie het morgen wel als hij laat weten of ie met kerst komt kijk ik opnieuw hoe ik me erbij voel. Als ik ga polsen heeft ie me direct door
Ik zou het ook wel telefonisch vertellen. En dan regelen dat we zo snel mogelijk bij elkaar kunnen zijn zodat we het echt samen kunnen delen. Maar alleen jij weet hoe dat in jouw relatie het beste werkt.
Ik ben vandaag de 12 weken grens over. Een gekke mijlpaal, want dat betekent dat we vanaf vandaag weer zorgverzekeringstechnisch recht hebben op drie IVF-ICSI-pogingen. Als het afgelopen weken mis was gegaan hadden we er nog maar één. Het geeft gek genoeg wel wat lucht, al hoop ik met heel mijn hart dat we voor een eerste (levende) kind geen IVF-poging meer hoeven doen.
Wat ook tof is, is dat ik weer wat meer energie lijk te krijgen. Het kan ook zijn dat ik me deze week wat aan het overschreeuwen ben omdat ik een presentatie moet geven op mijn werk en de voorbereiding ervan heb uitgesteld tot deze week zodat ik er elke avond nog mee bezig ben
Gisteren op kraambezoek geweest bij het kindje van goede vrienden, van één dag oud. O zo nuchtere manlief was helemaal emotioneel eronder. Hij wil eigenlijk geen zes maanden meer hoeven wachten totdat wij ook in die situatie zitten
En handig! Heb je laten merken dat dat DE naam is? Of kon je je inhouden? Spannend morgen! Gaan jullie in Gkum of in Ambacht? En heb je er zin in?
En jeetje VFT en Ceviche, dat zijn ook lekkere reacties zeg.
Mellow, doe wat voor jou goed voelt met het vertellen aan je vriend. Ik zou absoluut niet zo lang kunnen wachten, maar wij zijn sinds we samen zijn hooguit een keer een week zonder elkaar geweest. En dat vind ik vaak al te lang
Sisu wat bizar! Zo ineens DE naam, dat moet toch gewoon helemaal goed zitten.
Bobby, die 12weken mijlpaal is voor jou inderdaad wel echt heel bijzonder zo zeg
. Ik merk ook dat ik bij vlagen weer wat meer energie lijk te krijgen, maar er zitten soms nog wel wat mindere dagen tussen. Vandaag nog een heleboel collega's verteld dat ik zwanger ben. Echt heel leuk om te mogen doen
. Morgen maar weer eens normaal werken. Sisu, wowowow! Wat ontzettend bijzonder! Je gaat binnenkort een geslachtsbepaling laten doen toch?
De verwachte paniek bleef uit. ik dacht dat ik er niet meer zo makkelijk van kon genieten uit angst dat het weer mis zou gaan, maar dat is eigenlijk helemaal niet zo. Eerst dacht ik aan de 20% kans dat het een miskraam zou worden, maar daarna: wacht even, nee, 80% kans dat alles gewoon goed gaat! En nu ben ik gewoon blijquote:
Gefeliciteerd Mellow! De paniek toen de test positief was viel mee, begrijp ik?
Ik zou het ook wel telefonisch vertellen. En dan regelen dat we zo snel mogelijk bij elkaar kunnen zijn zodat we het echt samen kunnen delen. Maar alleen jij weet hoe dat in jouw relatie het beste werkt.
Ik ben vandaag de 12 weken grens over. Een gekke mijlpaal, want dat betekent dat we vanaf vandaag weer zorgverzekeringstechnisch recht hebben op drie IVF-ICSI-pogingen. Als het afgelopen weken mis was gegaan hadden we er nog maar één. Het geeft gek genoeg wel wat lucht, al hoop ik met heel mijn hart dat we voor een eerste (levende) kind geen IVF-poging meer
Fijn dat je die spannende grens over bent! En nu begint het echt leuke ervan ook
Aftellen tot ie er is! En iets tofs bedenken hoe je het grote nieuws gaat brengen?! Herkenbaar over zwanger na een miskraam. Ik heb het twee keer gehad, de eerste keer (toen had ik nog geen kindjes) was ik echt even heel verdrietig toen ik opnieuw zwanger was omdat ik dacht dat het toch nooit goed zou gaan... Maar toen vlak daarna dacht ik: Hee wacht eens even, het maakt me niet uit of het wel of niet goed gaat, dit kindje is hoe dan ook super welkom en verdient het ook gewoon dat ik blij met hem/haar ben!
Toen ging er ook een knopje om en heb ik geen onzekerheid mee gehad, maar ben ik gewoon blij geweest.
Bij m'n tweede miskraam verloor ik telkens bloed en toen ben ik met 11 weken toch best onzeker geworden. Ik wist toen niet zo goed of ik nu blij moest zijn en een baby'tje aan het verwelkomen was of dat er niets meer was om blij te zijn en ik voor niets een welkom voorbereidde, zoiets. Het voelde in ieder geval alsof het niet zo ging als het hoorde en ik wist even niet zo goed wat ik daarmee aanmoest. Toen heb ik een echo laten maken en daarop bleek het baby'tje niet meer te leven.
De keer daarna (deze zwangerschap) dacht ik er vanaf het begin hetzelfde als eerst over, dat dit kindje hoe dan ook wederom gewoon super welkom is.
Ook herkenbaar om keuzes te maken vanuit liefde en niet vanuit angst. Dat voelt voor mij ook veel fijner.
KD KD Kleurdoos Sterkte!Zonder gekheid natuurlijk.. hartstikke zwaar dit. Heel veel sterkte gewenst
De naam. Ja echt. Zo bizar. Ik schrok er echt van en moest direct hardop lachen. Zei toen ook; dit heb ik nog nooit meegemaakt , maar dat is mijn nr 1 naam.
Ik zou het niet zeggen als ik niet zo overrompeld was haha. (En omdat ze redelijk ver van me afstaat )
Maar het wordt nog gekker.
Vandaag kreeg ik de geslachtsecho. Oooooooverduidelijk een jongen. Echt.
Ik was zo blij !
Maar in de auto kwamen de tranen en de onzekerheid. Opeens voelde ik me helemaa niet zeker meer. Hoe moest dit nou? En er zijn helemaal geen leuke kleertjes voor jongens en en en.. allemaal van dat soort kul irrationale gedachten die de revue passeerde.
Thuis even snel op Mp los gegaan. 3 mooie playsuits gevonden en opeens was het goed. Rust in Mn lijf.
Mijn moeder - die mee was-, zit ondertussen op de iPad en zegt: Arthur, nee.. te afstandelijk he
Matthieu. .. die naam kreeg ik er nooit door bij opa
En boem.. weer die naam! ‘Die past mooi bij Ro, sisu’.
Ik keek haar aan. Keek Mn man aan. En probeerde heel luchtig te reageren.. ja mam. Zeker een leuke naam. Maar halleluja nog aan toe.. iets doet echt goed zn best om die naam erdoorheen te knallen hoor!
Voor de rest te veel emotionele rollercoaster om bij te lezen. Morgen weer!
Hier intake gehad van de kraamzorg. Natuurlijk alsnog veel te veel zitten stressen qua opruimen/schoonmaken (ze heeft niet eens gebruik gemaakt van het toilet bijvoorbeeld).
Eerlijk gezegd vonden we het gesprek nogal saai (veel informatie die nog niet relevant is, over controles na de geboorte, of we in die week een feedbackformulier in willen vullen, dat soort dingen. Dingen die dan pas relevant zijn).
En we vonden haar eigenlijk ook niet zo aardig
misschien had ze een lange dag gehad En wat bizar dat twee mensen al je #1 naam raadden!
ben benieuwd of dat uiteindelijk de naam wordt. kreeg ik vorige keer geloof ik ergens met 30 weken pas! Dacht dat het altijd zo laat was.Had ik wel gewild, als ik 30 weken ben zijn we als het goed is verhuisd naar een fatsoenlijke woningquote:
Nu al intake kraamzor?
Geen bekende naam gek genoeg. Nouja. Ik ken tenminste maar 1 kindje dat zo heet. Misschien is het de laatste jaren in opmars. Geen idee. Voor mij is het iig niet zo bekend als Finn, Lars of Stijn ofzo.
Maar blijkbaar vinden mensen het dus wel goed bij ons passen. Man wil totaal iets anders dus we zien het wel. We hebben nog eventjes om erover na te denken
Kraamzorg intake had ik ook met 30 weken. Misschien zelfs wel 32.
Oh pfoeh. Hebben jullie ook zo last van wakker worden snachts en dan echt klaarwakker zijn voor een uurtje?
wat een geweldig nieuws! (En wat maf van die naam! als je nog zou twijfelen.. :'D )Ik ben heel benieuwd naar een jongetje van jullie
En wat zijn jongetjes tof! Ik herken trouwens telkens dat je je oudste 'Ro' noemt, maar ik kan me echt niet meer herinneren welke nickname je vroeger gebruikte........Oh mensen, ik mocht gisteren weer zo'n enorm prachtige geboorte vastleggen!
Ik ben er helemaal van in de wolken. Vrouwen zijn toch zo geweldig, zo prachtig als ze een baby baren! Zo tof dat ik dat dan mag vastleggen. Echt één van de meest prachtige, krachtige ervaringen waar je tot in de eeuwigheid nog kracht uit kunt halen. Ik voel me zo ontzettend bevoorrecht dat ik dat nog een keer mag gaan doen zelf. Mijn vorige bevallingen waren ook van die prachtige, geweldige, mooi, intense, krachtige, oer ervaringen. Ik denk daar echt nog vaak aan en haal daar zoveel steun uit, nog steeds. Wow!
Jongetjes kleding uitkiezen vond ik geweldig, ik heb een beetje E zijn smaak aan kleding toegepast op de kleine man. Beetje stoer maar vooral lekker makkelijk en eenvoudig.
Kraamzorg had ik met 15 weken geloof ik al geregeld. Ik hoorde al dat ik er vroeg bij moest zijn. Was ik maar ook zo snel met het KDV, meneer staat voor beide dagen op wachtlijsten. Gelukkig willen de oma’s oppassen en kan ik regelen dat ik een weekenddag werk i.p.v. de doordeweekse dag (E is op zondag thuis) maar natuurlijk niet de meest ideale situatie.
Emaliano (zal het wel fout spellen, zit op mobiel) wat heb je toch een mooi beroep waar je liefdevol over spreekt.
Vannacht weer zo’n lekkere zwangere nacht gehad. Ik sliep prima tot ik 2x kramp kreeg in mijn kuit en toen ik er uit ging om naar de wc te gaan ging er iets mis in mijn bekken ofzo, waardoor ik nu zo’n lekkere waggel heb.
Ook begint mijn buik in de weg te zitten met het in- en uitstappen van onze auto. Dat gaat nog wat worden met 15 weken te gaan!
Wat leuk Sisu! Mijn kleuter tekende me vanochtend mét baby in de buik. En toen: ‘er past nog wel een bij mama!’ En hop, ineens zwanger van een tweeling
Ze wil héél graag twee baby’s, een broertje én een zusje als we zeggen dat er toch echt maar één komt zegt ze steeds: nou, dat is stom Volgens de post die ik gisteren van kraamzorg kreeg komen ze hier ook zo rond 30 weken langs. Prima, want er is nu sowieso weinig babyspul in ons huis te vinden. Rond week 30 zal dat wel anders zijn.quote:
Nu al intake kraamzor?
Sisu wat bizar van de naam weer joh
. Wel gaaf dat het een naam is die goed bij jullie past. Ben nu wel heel benieuwd aan het worden wat voor naam het gaat worden. Normaal ben ik niet klaarwakker (ik slaap als een blok sinds ik zwanger ben), maar ben snipverkouden en hoest wat af dus ik heb vannacht van 2-6 wakker gelegen. Wat doet dat hoesten nu nog meer pijn dan anders zeg
Ela je klinkt ook gewoon verliefd zeg
. Mooi dat je dit mag doen als werk VFT, protip: stoel voor het uitstappen een stukje naar achteren zetten bij en als je instapt hem weer naar voren verstellen. Doe ik iedere keer omdat ik te klein ben om goed bij de pedalen te kunnen, maar de ruimte te smal is om goed in te kunnen stappen.
Krijgertje, leuk zo'n kleuter
Er zijn echt genoeg leuke jongenskleren hoor
Gisteren was een heftig dagje, relatief veel op de planning (2 dingen maar, maar ik ben nogal snel van m'n padje bij afspraken, heel vervelend), maar ik voelde me lichamelijk ook nog eens beuhh. Hoofdpijn, baarmoederzeurpijnen, bovenbeenpijnen, ik werd er gewoon bang van. Ik ben op de bank gaan liggen met krukjes en gelukkig was m'n lief thuis, en die heeft voor de rest gezorgd.
Gisterenavond vroeg naar bed met pcm, A sliep voor het eerst in tijijijden de hele nacht door (verkouden), dus ik was blij. Lig ik toch nog een hele tijd wakker vannacht, met die klotehoofdpijn die gewoon niet verdwijnt! En ik werd er vanmorgen ook gewoon weer mee wakker
Mijn lichaam stresst zo snel. En ik heb echt het minst stressvolle leven van de wereld. Ik snap het gewoon niet.
Iemand tips? Zou meditatie iets zijn? Is daar een app voor?
Minder goed zien? Wat zou dat betekenen dan?quote:
Pinq, geen vastzittende spieren of minder goed zien oid? Anders zeker even contact opnemen met je verloskundige hoor
De pijn komt echt uit m'n nek, dus ja die spieren zitten goed vast. Ik doe wel wat oefeningen, maar 't helpt niet echt goed.
Ik had dit de vorige zwangerschap ook, en vlk zegt: genoeg drinken, pcm nemen. Ik probeer te ontspannen, maar 't is net of ik niet meer weet hoe dat moet ofzo
DE, heb jij last van kwaaltjes btw? Of gehad? Hoe doe/deed je dat met werk in godsnaam
word je niet draaierig? Ik ben nu dus aan 't werk, maar ik word er helemaal duizelig van joh. Het helpt ook niet echt met die hoofdpijn bluhhIk ga nu express wat later naar bed, dan heb ik de meeste kans op doorslapen. Ik ben dan wel steevast vroeg wakker, maar ook wel lekker nog wat uurtjes alleen voor dat de rest wakker wordt. Dat 's nachts wakker liggen vind ik echt heel stom, dan lig ik maar te draaien en na een poosje ga ik dan piekeren.
Pinq, zou zwangerschapsyoga iets kunnen zijn voor je?
Maar het is het vast gewoon waard. Snel uitzoeken! Dank Dat komen ze ook niet controleren hoor, geen zorgen! Gaat vooral om te inventariseren wat je behoeftes zijn e.d. en wat jij kan verwachten. Als ze iets zullen bekijken dan zal dat vooral uit interesse danwel beleefdheid zijn.quote:
[..]
Volgens de post die ik gisteren van kraamzorg kreeg komen ze hier ook zo rond 30 weken langs. Prima, want er is nu sowieso weinig babyspul in ons huis te vinden. Rond week 30 zal dat wel anders zijn.
Meestal lig ik nu trouwens wakker nadat moest plassen. Als ik dan terug in bed ben, lukt het niet meer om de slaap te vatten.
Ik kreeg vorige x zwangerschapsyoga volledig vergoed vanuit mijn aanvullende verzekering! Viel onder zwangerschapscursus. Misschien iets om uit te zoeken?
Ohjaa ik moet toch nog een nieuwe verzekering!quote:
Wat vervelend pinquit! Als de pijn uit je nek komt, kan je daarvoor niet naar de fysio of manueel therapeut?
Ik kreeg vorige x zwangerschapsyoga volledig vergoed vanuit mijn aanvullende verzekering! Viel onder zwangerschapscursus. Misschien iets om uit te zoeken?
Wil zo weinig mogelijk PCM nemen maar soms red ik het echt niet zonder.
Ik word nu 1x per 4 weken gemasseerd en heb een ander kussen aangeschaft. Merk duidelijk verschil maar ook wanneer het weer tijd is voor een massage.
Heeft hier ook te maken met verkeerde slaap/werk houding. Helaas ben ik vrij klein en zijn de werkplekken te hoog
Jaa hier preciesssss hetzelfde!quote:
Hier ook veel last van hoofdpijn.
Wil zo weinig mogelijk PCM nemen maar soms red ik het echt niet zonder.
Ik word nu 1x per 4 weken gemasseerd en heb een ander kussen aangeschaft. Merk duidelijk verschil maar ook wanneer het weer tijd is voor een massage.
Heeft hier ook te maken met verkeerde slaap/werk houding. Helaas ben ik vrij klein en zijn de werkplekken te hoog
Behalve dan die massages, helpt dat? Tijdelijk op z'n minst?
Werkplek is voor mij best lastig, want werk met microscoop in eigen huis. Heb geen verstelbare tafel, en geen in hoogte verstelbaar oculairs. Wel een zadelkruk waarmee ik goed recht kan zitten, maar eigenlijk zijn alle tafels dus gewoon te hoog. Gelukkig hoef ik nooit lang achter elkaar te werken.
Ik zou wat meer moeten lopen denk ik.
Maar hoe pas je in hemelsnaam je slaaphouding aan? Ik lig altijd krampachtig met m'n hoofd naar achter, dus korte nekspier. Waardeloos.
Ik sta de hele dag aan een balie (apotheek) dus kan helaas ook niks verstellen.quote:
[..]
Jaa hier preciesssss hetzelfde!
Behalve dan die massages, helpt dat? Tijdelijk op z'n minst?
Werkplek is voor mij best lastig, want werk met microscoop in eigen huis. Heb geen verstelbare tafel, en geen in hoogte verstelbaar oculairs. Wel een zadelkruk waarmee ik goed recht kan zitten, maar eigenlijk zijn alle tafels dus gewoon te hoog. Gelukkig hoef ik nooit lang achter elkaar te werken.
Ik zou wat meer moeten lopen denk ik.
Maar hoe pas je in hemelsnaam je slaaphouding aan? Ik lig altijd krampachtig met m'n hoofd naar achter, dus korte nekspier. Waardeloos.
Ik slaap ook krampachtig, bijna met m’n kin op m’n schouder en dan m’n arm er nog bij
Heb nu het RÖLLEKA kussen van de Ikea, was even wennen maar merk wel verschil. En voor die prijs wilde ik de gok wel wagen haha.
Vermoeide ogen, droge ogen of achteruitgang van zicht. Allemaal dingen die zowel door ons werk kunnen komen maar een zwangerschap ook kunnen triggerenquote:
[..]
Minder goed zien? Wat zou dat betekenen dan?
. Wat hier al word gezegd inderdaad, fysio/manueel therapeut en let echt op je houding achter je microscoop, vooral omdat je geen verstelbare oculairen hebt. Ondanks dat je er geen uren achter zit is het best intensief voor je lichaam. Schouders ontspannen, armen netjes op je bureau zodat je makkelijk bij je schroeven kunt en benen netjes. Kijk eventueel hoe je makkelijk je werkplek tijdelijk aan kan passen, soms kan een voetenbankje of je microscoop een stukje hoger of lager zetten al wonderen doen.quote:De pijn komt echt uit m'n nek, dus ja die spieren zitten goed vast. Ik doe wel wat oefeningen, maar 't helpt niet echt goed.
Ik zweer normaal bij perskindol (warmtegel), maar het is nogal onduidelijk of dat gebruikt mag worden tijdens zwangerschap dus dat doe ik maar niet meer. Mijn nek & schouders zijn echt mijn zwakke plek en ook vaak de veroorzaker van hoofdpijn; veel van mijn collega's hebben hier ook regelmatig last van. Zo kunnen wij op werk ook stoelmassages krijgen vanuit ons persoonlijke vitaliteitsbudget en dat is toch wel een van de meest populaire dingen die daarmee gedaan wordt.
Nee helemaal nietquote:DE, heb jij last van kwaaltjes btw? Of gehad? Hoe doe/deed je dat met werk in godsnaam
. Ik merk wel aan mijn lichaam dat ik zwanger ben, soms wat misselijk, moe etc maar ik zweef vooral een beetje rond op mijn gelukkige wolkje. Ik sjouw alleen niet meer met microscopen, te zwaar en mijn banden werden er niet zo gelukkig van. Ik verbaas mezelf wel een beetje over het gezweef op mijn gelukkige wolkje, ik had dit van tevoren niet verwacht. Ik was met clomid iedere keer zo ziek dat ik er onderhand vanuit ging dat ik als ik zwanger zou zijn er ook best ziek van zou kunnen zijn, maar het valt mij echt ontzettend mee. Geen idee of ik er over een paar maanden nog zo over denk, maar dat zien we dan wel weer.
Ow okquote:
[..]
Dat komen ze ook niet controleren hoor, geen zorgen! Gaat vooral om te inventariseren wat je behoeftes zijn e.d. en wat jij kan verwachten. Als ze iets zullen bekijken dan zal dat vooral uit interesse danwel beleefdheid zijn.
. Maar verder plaag ik MeneerEend wel verder met dat hij er maar voor moet zorgen dat de plinten afgestoft zijn. Scheelt mij weer werk En slaaphouding aanpassen
. Ik was team buikslaper, maar wegens exploderende tieten ging dat al heel snel niet meer. Lig nu vooral braaf op mijn linkerzij.En lekker genieten joh! Juist na die clomid, je hebt het zo verdiend
heerlijk, die wolk niet meer afkomen jij!@elamanilo: wat ontzettend bijzonder om daar bij te zijn! En wat fijn om te horen dat je bevallingen zo positief waren. Heb t idee dat dat toch wel n uitzondering is.
@pinquit: meditatie helpt fantastisch tegen stress! Maar vergt natuurlijk wel veel discipline. Volgens mij heeft mijn vriend een app dat er gewoon t geluid van n gong gaat na bepaalde tijd, maar er is ongetwijfeld ook iets met instructies te vinden via youtube ofzo. Misschien eens zoeken op S.N Goenka en vipassana, mocht je echt gemotiveerd zijn
Ik probeerde gisteravond n skype afspraak te maken met mijn vriend omdat ik ineens de drang kreeg om het te vertellen. Maar dat ging allemaal niet zo makkelijk want hij was in gezelschap en te moe van n lange dag. Daarna weer twijfels
@ Pinq
Ik ga zelf naar de zwangerschapsyoga en dat helpt mij enorm te ontspannen. Er staan wat video’s op YouTube (oefeningen). Vanavond ga ik weer, heerlijk. Even lekker zen en ‘s nachts slaap ik er zo lekker door.
Yeah, ik voelde de reactie(s) al aankomen.quote:
Hier ook kwalen. Vannacht niet kunnen slapen en gedurende de dag ook vaak hoofdpijn.
@elamanilo: wat ontzettend bijzonder om daar bij te zijn! En wat fijn om te horen dat je bevallingen zo positief waren. Heb t idee dat dat toch wel n uitzondering is.
@pinquit: meditatie helpt fantastisch tegen stress! Maar vergt natuurlijk wel veel discipline. Volgens mij heeft mijn vriend een app dat er gewoon t geluid van n gong gaat na bepaalde tijd, maar er is ongetwijfeld ook iets met instructies te vinden via youtube ofzo. Misschien eens zoeken op S.N Goenka en vipassana, mocht je echt gemotiveerd zijn
Ik probeerde gisteravond n skype afspraak te maken met mijn vriend omdat ik ineens de drang kreeg om het te vertellen. Maar dat ging allemaal niet zo makkelijk want hij was in gezelschap en te moe van n lange dag. Daarna weer twijfels
Ik zal mijn tekst dus weghalen en m'n bek houden.Doei!
[ Bericht 52% gewijzigd door elamanilo op 08-12-2018 09:27:36 ]
Met zo’n verhaal over wat je zelf allemaal kan doen leg je eigenlijk ook het falen van een natuurlijke bevalling ook bij de barende vrouw (die niet goed haar team verzameld heeft, niet ontspannen genoeg was, niet geregeld heeft dat ze in een goede ongeving was, etc).
Ik heb daar, vanuit eigen ervaring maar ook vanuit wat ik weet over schuld en schaamte, moeite mee.
Baby 3 Enniewee, Ela, ik vind je verhalen altijd wel mooi om te lezen, ondanks het feit dat mijn eigen bevallingen totaal anders verliepen.
Oh jammer, ik vind het juist mooi om te lezenquote:
[..]
Yeah, ik voelde de reactie(s) al aankomen.
Doei!
Ik sprak net ook al even privé met iemand erover, omdat ik me even heel teleurgesteld voelde. Het was ook niet zo bedoeld inderdaad, ik wilde gewoon ook graag een andere kant belichten omdat ik echt geloof in die vrouwen-kracht en hoop dat meer vrouwen die in zichzelf kunnen vinden rondom zo'n bijzondere gebeurtenis in hun leven.
Dus toch nog even deze, voor alle mooie vrouwen hier:
Boost jezelf! Zelf-liefde! Want echt vrouw, jij kunt dit en zo'n geboorte is echt één van de meest waardevolste dingen die je mee kunt maken, waar je enorm trots op kunt zijn en voor de rest van je leven kracht en inspiratie uit kunt halen.
Joh doe eens niet zo slachtofferig. Mensen mogen toch wel aangeven dat ze zich niet zo kunnen vereenzelvigen met je (mooie) verhaal?quote:
[..]
Yeah, ik voelde de reactie(s) al aankomen.
Doei!
Niet alles in de wereld kan op intentie en liefde zo worden als je wilt. Fijn als jouw insteek vrouwen helpt, maar de kanttekening dat die insteek voor anderen extra schuldgevoelens kan oproepen.
@minarosa wow! Baby 3!
quote:
Ik val even binnen... met twee streepjes net
Maar juist daarom is het toch heel waardevol om te weten dat veel dingen helemaal niet moeten, en een keuze zijn. Tuurlijk bij een inleiding kan het onverstandig zijn maar we moeten zeker in de geboortezorg wel veel meer duidelijk hebben dat dingen optioneel zijn, niet je weegt 100 kilo dus je mag niet meer thuis bevallen, niet je bent 15 kg aan gekomen nu moet je op suiker testen.quote:
Ik heb altijd wat moeite met dat soort verhalen. Leuk en aardig, maar je krijgt niet altijd de keus het op zo’n manier te doen. Nu weet ik dat ik in principe een inleiding had kunnen weigeren, maar dat is moeilijk hoor voor een eerste keer bevallen en na een heel traject in t ziekenhuis (en bovendien soms gewoon ook heel onverstandig). En niet iedereen is in een lichamelijke staat om thuis te kunnen/mogen bevallen zonder daar een VK voor te moeten zoeken die tegen alle protocollen in wil gaan.
Je bent voorbij de 42 dus je moet een inleiding, je kind lijkt heel groot te zijn dus je kan het nooit door je bekken passen.
Ik vind dus wel dat duidelijk moet zijn dat je altijd wel een keus hebt, het is tenslotte je eigen lichaam. Dat je die keus niet kan nemen, durft te nemen om heel veel redenen is dan ook niet gek. Zeker hoe artsen om gaan met zelfbeschikking, maar je hebt wel heel veel meer keuzes dan veel mensen weten.
Ik had graag eerder geweten dat ik veel meer keuzes had
Ja sorry, ik ben nu eenmaal niet per se zo'n mening-verkondiger/opdringer, dus ik had echt al heel lang getwijfeld over het posten. Toen voelde ik me echt even stom dat ik het toch gedaan had. Want dat was niet de bedoeling. Wijze les weer voor mezelf.quote:
[..]
Joh doe eens niet zo slachtofferig. Mensen mogen toch wel aangeven dat ze zich niet zo kunnen vereenzelvigen met je (mooie) verhaal?
Niet alles in de wereld kan op intentie en liefde zo worden als je wilt. Fijn als jouw insteek vrouwen helpt, maar de kanttekening dat die insteek voor anderen extra schuldgevoelens kan oproepen.
@minarosa wow! Baby 3!
Ikzelf ben 2 keer bevallen zowel thuis als in het ziekenhuis en ik vond het prachtige ervaringen waar ik meer dan positief op terug kijk. In het topic hier delen mensen vooral vaak de nare ervaringen die ze hebben gehad tijdens het baren en ik denk persoonlijk dat het procentueel 50/50 is qua ervaring.
En dat blijft misschien een gevoelig punt om te lezen als je eigen bevalling niet goed is verlopen dat weet ik niet. Ik wil iig zeggen met deze post vooral tegen de nieuwe zwangere dat het niet altijd een naar/traumatische erving hoeft te zijn.
Het was niet de bedoeling om je je mond te laten houden, juist niet. Ik hoop dat je dat ook kan zien.quote:
[..]
Ja sorry, ik ben nu eenmaal niet per se zo'n mening-verkondiger/opdringer, dus ik had echt al heel lang getwijfeld over het posten. Toen voelde ik me echt even stom dat ik het toch gedaan had. Want dat was niet de bedoeling. Wijze les weer voor mezelf.
Er zit bij mij geen enkel gevoel van boosheid of ruzie achter. Ik vind dit soort dingen oprecht moeilijk, zelfs na 4 jaar nog (zit met tranen in mijn ogen).
Waar het gaat over eigen kracht en eigen keuzes raak je automatisch aan het gevolg dat vrouwen bij wie dat dus niet gewerkt heeft er een gevoel van falen kan ontstaan. Geldt ook voor andere dingen in het leven, em die nadruk op eigen kracht is in de samenleving momenteel vrij groot.
Overigens wil ik juist niemand bang maken. Ondanks dat alles anders ging dan ik wilde is de geboorte inmiddels een prachtige herinnering, ook al had ik daar wat hulp voor nodig (dat lag niet aan de bevalling maar aan mijzelf).
Kwakz0r
Ik besef het me nu des te meer.Welkom! Hoe oud zijn je kinderen?quote:
Ik val even binnen... met twee streepjes net
De verhalen van Elamanilo heb ik altijd gelezen als de oerkracht van moeders en liefde voor hun baby en dat zie ik ook terug in haar foto's.
Ela,quote:
[..]
Ja sorry, ik ben nu eenmaal niet per se zo'n mening-verkondiger/opdringer, dus ik had echt al heel lang getwijfeld over het posten. Toen voelde ik me echt even stom dat ik het toch gedaan had. Want dat was niet de bedoeling. Wijze les weer voor mezelf.
Ik had een prachtige bevalling, ondanks dat ik zelf de regie niet in handen had, alles anders ging dan ik van te voren wilde en er toch wel enige spoed achter zat, na een ziekenhuisopname. Achteraf gezien was ik zieker dan ze mij wilden vertellen, maar zelfs dat in acht nemend dacht ik meteen erna : “Dit was toch wel het geweldigste, meest indrukwekkende wat ik ooit heb gedaan!”
In het ziekenhuis dachten ze aan een psychose of een gekke reactie op de rp, dus er was al een psych opgepiept. Maar ik vond en vind het oprecht prachtig.
Ik kon me dus prima vinden in jouw tekst.
Zelf geen fijne week gehad. Ben inmiddels 33w,en deze week een keer of 4 overgegeven en verder diarree. Heb al niet heel veel energie en als er dan ook geen voedsel bimnenblijft loop ik nog wel es te schelden. Maar dan zit ik een uur later op de bank... En zie ik mn buik bewegen...en dan weet je weer waarvoor je het doet....
Maar vind het allemaal zwaarder dan verwacht... Vooral door dat regelmatige overgeven!
Ik zal zelf ook in het ziekenhuis bevallen, woensdag weer een groeiecho want het kleine mannetje was 3wk geleden al best wel heel groot. Het woord inleiden is ook al gevallen... Ik heb het er met m'n man over gehad, en eigenlijk zijn we het daar gewoon mee eens... Ook in het achterhoofd houdend hoe ik me voel...
Baby 3 joh Thor, herkenbaar! Hier nu 32 en een beetje
maar inderdaad eigenlijk elke ochtend overgeven en steeds weer misselijk. Daarnaast een spier in m’n buik die écht vervelend doet. Continu pijn. Voor ik ga slapen neem ik nu paracetamol en dat helpt maar de nachten worden ook steeds korter en bwuh. Merk aan alles dat m’n lijf toe is aan rust en ik wil nestelen Mja, eerst nog even 2 weken werken Af en toe zeik ik bijna in m'n broek van het lachen
) heel mooi en zeker nastrevenswaardig. En ik vind jouw posts ook een heel mooi kijkje in dat het ook anders kan. Anders dan standaard, dingen die ik als vanzelfsprekend zie (zoals de echo's en kraamzorg). En dat heeft bij mij zeker ogen geopend, dus dank daarvoor!Maar tegelijkertijd.. Ik ben niet iemand die snel tegen het advies van een arts of verloskundige in zal gaan, zelfs al heb ik er zelf best een sterk (oer)gevoel over. Ik bespreek het dan wel, maar als ze het er niet mee eens zouden zijn, weet ik niet of ik hun opmerkingen/adviezen zomaar naast me neer kan leggen.
Mijn eerste baby was onverwacht groot (P97 geloof ik) en de echo's laten nu ook weer een grote baby zien. De verloskundige wil een suikertest om dat uit te sluiten (prima) en een extra groeiecho met 30 weken (ook goed, ben ik voorbereid). Maar tegelijkertijd ben ik bang dat ze dan willen inleiden. Mijn oudste kwam echt met een Ela-achtige (
) bevalling ter wereld. Waarom zou ik nu dan denken dat mijn lichaam dat niet nog een keertje kan? Zeker als ik me nog goed voel, wil ik eigenlijk zo min mogelijk gefruts, maar als de verloskundigen anders zouden adviseren..Welkom Minarosa!
Oef, Thorin.. Zelf geen ervaring met overgeven, maar kan me voorstellen dat het echt heel zwaar is. Kom je wel aan rusten toe?
Het lezen van zulke verhalen gaf mij juist kracht en moed tijdens m’n zwangerschap. Ik geloofde in mijn lichaam en was één met mijn lichaam (tot de laatste 10 minuten persweeen, waar ik echt niet meer kon na een weeenstorm).
Ik vind het zonde dat je het hele verhaal weg hebt gehaald. Veel vrouwen zouden er veel baat bij hebben gehad!
Bevallen en alles er om heen zijn nou eenmaal gevoelige onderwerpen. Net als het wel/niet kunnen geven van borstvoeding. Dat het bij een ander niet ging zoals gepland, is natuurlijk jammer. Maar dat betekent niet dat er niet mag worden gesproken over de keren dat het wel ging zoals gepland.
Kies je dan om de inleiding omdat het vermoeden er is dat het kind groot is of omdat het gewoon niet lekker gaat?quote:
Ik zal zelf ook in het ziekenhuis bevallen, woensdag weer een groeiecho want het kleine mannetje was 3wk geleden al best wel heel groot. Het woord inleiden is ook al gevallen... Ik heb het er met m'n man over gehad, en eigenlijk zijn we het daar gewoon mee eens... Ook in het achterhoofd houdend hoe ik me voel...
Waar ben je het dan mee eens?
Dat is ook absoluut mijn insteek niet geweest, en dat snapt Ela hoop ik ook.quote:
Ela, ik vond je verhaal juist mooi om te lezen.
Het lezen van zulke verhalen gaf mij juist kracht en moed tijdens m’n zwangerschap. Ik geloofde in mijn lichaam en was één met mijn lichaam (tot de laatste 10 minuten persweeen, waar ik echt niet meer kon na een weeenstorm).
Ik vind het zonde dat je het hele verhaal weg hebt gehaald. Veel vrouwen zouden er veel baat bij hebben gehad!
Bevallen en alles er om heen zijn nou eenmaal gevoelige onderwerpen. Net als het wel/niet kunnen geven van borstvoeding. Dat het bij een ander niet ging zoals gepland, is natuurlijk jammer. Maar dat betekent niet dat er niet mag worden gesproken over de keren dat het wel ging zoals gepland.
Wat een mooie dingen om te lezen allemaal, van die oerbevalervaringen! Ook soms, of juist als je tussendoor voor keuzes komt te staan of toch (opeens) een ander pad bewandeld.
Dus toch ga ik nog wat schrijven erover, zoals dat voor mij voelt en mijn ervaring is.
Want ook de (gentle) keizersnede waar ik bij mocht zijn, dat was zeker zo'n krachtige oerervaring, waarbij de barende vrouw zelf haar gevoel had gevolgd. Met recht was dat net zo'n inspirerende geboorte waarbij zij de hoofdrol mocht houden en zelf in haar kracht stond bij het ter wereld brengen van haar baby'tje. Waar ze ook met kracht op terug kan kijken.
En ook de ziekenhuisbevallingen waar ik bij mocht zijn waren stuk voor stuk zulke inspirerende ervaringen.
Want dat is een geboorte ook! Het is een super bijzondere ervaring, die nooit hetzelfde is of voorspelbaar is (alhoewel de fases en krachten en gevoelens telkens heel herkenbaar blijken als je daar bij bent!). En op het moment kan het ook echt overweldigend en heftig zijn, al die oerkrachten. Maar vertrouwen en ondersteuning van de mensen om je heen, dat helpt al heel veel in het volgen van je eigen kracht en vertrouwen op jezelf.
De mensen om je heen zijn er dan, als het goed is(!), voor jou; om je te dragen als je denkt dat je verdrinkt en om je te vangen als je denkt dat je valt.
Het is niet alleen dat een bevalling verloopt zoals je van te voren hoopt of het liefst voor je ziet, maar vooral dat je zelf de stuwende kracht mag blijven en dat jíj ondersteunt wordt waar nodig. Dat jij zelf de vrouw blijft die in haar kracht mag staan, die gezien wordt, en van daaruit haar baby ter wereld mag brengen. Gedragen door 1000 handen, van iedereen die bij je is en al die vrouwen die je voorgingen. Dat ondanks wat er gebeurd en of er ergens een extra zet(je) nodig is, de mensen om je heen in jóu blijven geloven en jóu ondersteunen. Ook al is dat letterlijk met een helpende hand, of alleen met aanwezigheid, of met aanmoediging.
Overigens werkt het ook heel helend om bij andere bevallingen te mogen zijn. Want telkens herken ik fases/momenten/gevoelens waar de barende vrouw doorheen gaat. En mijn herkenning (ook al is het puur gevoelsmatig en zeg ik er niets bij) werkt dan toch ondersteunend, als de vibe van het vertrouwen die dan in de ruimte heerst. Als 1 paar van al die dragende handen. Net zoals dat ook vanuit je vroedvrouw komt (hopelijk!) en wellicht vanuit je doula als je die erbij hebt of je moeder. En... vanuit jezelf!
En ik bedoel het dus niet veroordelend tegenover vrouwen die de ervaring van hun bevalling (nog?) niet op deze manier voelen. Maar ik hoop oprecht dat het vrouwen mag inspireren om zo te kunnen kijken naar één van die meest krachtige dingen die je als vrouw kunt manifesteren.
Ik had dit al getikt, toen postte ela zelf, maar ik post het gewoon alsnog
en waarom vraag je of iemand zich hierom komt verantwoorden? Je mag het toch gewoon een prima plan vinden?quote:
[..]
Kies je dan om de inleiding omdat het vermoeden er is dat het kind groot is of omdat het gewoon niet lekker gaat?
Waar ben je het dan mee eens?
Het kind Onze zoon werd met 29,5weken op 33,5 weken geschat, met een gewicht van 1900 ipv 1400.als die groei zich zo doorzet wordt de kans op complicaties (bijv. Schouderdinges...) groter bij bevalling met 40w.quote:
[..]
Kies je dan om de inleiding omdat het vermoeden er is dat het kind groot is of omdat het gewoon niet lekker gaat?
Waar ben je het dan mee eens?
Daarnaast merk ik dat mn lijf op is... Heb vanaf vlg week vrijdag verlof dus misschien trekt het dan nog bij, maar werk nu ook al 50%.
Verder,ik stel meer vertrouwen in m'n gynaecoloog en het betrokken medisch personeel dan in m'n eigen lijf. Ze hebben me zover gekregen en ik vertrouw erop dat ze keuzes adviseren die goed zijn voor mij en baby
Al snap ik - helemaal bij persoonlijke verhalen/visies - dat het soms lastig is om je te verdedigen. Ik lees al honderd jaar mee hier. Heb allerlei bevallingsverhalen gelezen. Ik heb daar van geleerd dat ik bepaalde dingen wél in mijn hand heb. Ik heb nu bewust een verloskundige gekozen die een zienswijze op bevallen heeft waar ik het mee eens bent. Dat maakt dat ik haar kan vertrouwen.
Toch is het goed om de kanttekening te maken dat je niet alles in de hand kunt hebben: je kunt je nog zo goed inlezen en voorbereiden, het is ontzettend moeilijk om je eigen pad te kiezen als medici het niet met je eens zijn. Daarbij komt nog eens dat het 'je eigen pad kiezen' helemaal lastig is als je al aan het bevallen bent. Dan helpt het denk ik, als je je ook soms over kunt geven aan dat de dingen gaan zoals ze gaan en je het jezelf niet kwalijk neemt als dingen anders lopen dan gebruikelijk. Ik herken het sfeertje van 'als je je goed genoeg voorbereid, dan komt het goed' - niet alleen bij bevallen maar laatst was daar ook een korte discussie over in het borstvoedingstopic waar Vivi toch een heel andere ervaring heeft.
Ik ken trouwens overwegend meer mensen met een prima tot zeer positieve bevalervaring dan vrouwen die er echt negatief op terug kijken. En dat zijn geen mensen die per se een natuurlijke bevalling nastreven. Daar ben ik wel blij mee; ik heb eigenlijk wel goede moed voor een bevalling
Ik vroeg mij gewoon af waar ze het dan mee eens was. Wat er is besproken zo ver voor dat het ook maar echt keuzes gemaakt moeten worden. Wat ze doet moet ze helemaal zelf weten.quote:
[..]
en waarom vraag je of iemand zich hierom komt verantwoorden? Je mag het toch gewoon een prima plan vinden?
Zeker als je echt je fijner voelt bij een inleiding.
Ik heb net een changing basket besteld. Omdat de baby wel een nieuw aankleedkussenplekje verdient. 
ik vind ze zó mooi maar het lijkt me zó onpraktisch met spuitluiers en toch hè, blijf ik er maar naar kijken Dat hebben wij nog nooit gehad spuitluiers! Hopelijk blijft dat zo of blijkt in de praktijk dat je dan ook best kunt verschonen in zo'n mand. Voor wie het misschien interessant vindt:
SPOILERVoor Linda Nieuws ben ik laatst geïnterviewd over de lotusgeboorte van onze zoon.
Leuk dat mandje Ela, nu ga ik hem ook bestellen na weken twijfelen!
Die hebben wij ookquote:
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
Laatst was er ook een discussie op het kiind Facebook profiel waarin eigenlijk een soort oproep werd gedaan tot de vrouw om je dochter bij de bevalling te laten zijn, omdat het zo normaal is. Zo hoort. Ze zo leert hoe het gaat etc.
Ik kon me daar echt niets bij voorstellen. Begrijp me
Niet verkeerd. Ik heb echt geen nare bevalling gehad, maar ik had het echt niet fijn gevonden wanneer er een klein hummeltje bij zou lopen.
Mijn dochter en ik zijn goed op elkaar ingespeeld, maar zij hoeft mij niet in zo’n situatie te zien. Ik wil me dan kunnen focussen op Mn buik, de bevalling, Mn adem en gewoon kalmte behouden. Niet op de allerliefste dochter die je je wensen kunt.
Anyways.. soms ging het daar ook best lelijk aan toe (sommige reacties werden later ook verwijderd).
Waarom begon ik hier ook alweer over?
Nevermind .. haha.
Ik heb vannacht ontzettend gehuild. Kon niet slapen. Ik was best wankel nadat ik te horen had gekregen dat we een jongen kregen. Niet omdat ik geen jongen wil (!), maar omdat rohans kleertjes nu ongedragen blijven, omdat ik plotseling bang werd dat er een nieuw leven bij kwam, hoe stom ik was om uitgerekend te zijn in de eerste maand van ro’s school -alsof dat niet spannend genoeg was-. Allemaal irrationale angsten en gedachten.
Ik zat dus om 04:30 op de Vliering te kijken naar de dozen vol zoete rompertjes en was zo emotioneel.
Mn man wil geen kindjes meer na deze en eerlijk; er waren me nul kinderen toegezegd door de medische wereld dus dat ik nu 1 levend meisje in Mn leven heb is al een mega wonder. Dat we een tweede op komst hebben is al net zo wonderbaarlijk.
Dus even door een emotionele rollercoaster gegaan, Mn eerste wolzijde rompertjes gekocht en sindsdien al een stuk rustiger.
Ik heb me nu voorgenomen om langzaam te beginnen met nieuw leven in huis te halen. Setje kleding op een hanger hangen om verliefd naar te kijken en zo..
zijn er meer ouders die even moesten wennen aan het idee?
en ja ik ga het wel bespreken met Mn psych, omdat ik ook wat bang ben voor prenatale depressie
En van de week een huilbui omdat ik altijd degene ben die moet stofzuigen
ik vind stofzuigen helemaal niet erg en m'n vriend werkt fulltime en ik maar 13 uur damn you hormones!Maar ik let wel goed op, want ook hier kans/angst voor een pre/postnatale depressie (ooit al eens depressief geweest, en nog steeds vatbaar voor die dingen).
Overigens zijn mijn vriend en ik heel erg blij met de zwangerschap, dat is het niet.
Dat bleef tot ver in mijn verlof eigenlijk. Maar de echte rust kwam pas terug toen ze op m’n buik lag. “Het is goed,” dacht ik en dat bleef zo. Ik gun je dat jij ook iets dergelijks kan ervaren.
Succes met alles
bespreken met psych is altijd verstandig, maar dat je in ieder geval weet dat je niet de enige zwangere bent die met dit soort gevoelens worstelt
Sisu, ik herken wel wat van wat je zegt. Ik ben elf dagen na de verjaardag van Frits uitgerekend. Net als hij zijn veilige haven van het kinderdagverblijf verlaat voor de basisschool zetten wij zijn wereld nog wat verder op zijn kop door een baby te introduceren in zijn leven. Een baby waar hij ontzettend naar uitkijkt. Ik heb het soms best moeilijk met bedenken hoe ik hem daar op kan voorbereiden.
Vandaag was een kutdag, ik bleef maar janken om niets. Om het huis wat een zooitje is. Om de enorme hoeveelheid speelgoed van Frits die ik even niet kwijt kan. Om mijn passief-agressieve schoonmoeder. Om mijn ouders die gisteren hun hond lieten inslapen. Kutdag, morgen lekker uitwaaien bik het openluchtmuseum met mijn schoonmoeder, maar die laat ik lekker aan mijn linkerkant lopen, want dan hoor ik haar niet zo goedSPOILERDaarnaast heb ik het nog moeilijk met de inbraak en durf ik met moeite 's avonds het huis in te gaan. In combinatie met hormonen word ik daar niet bepaald een leuker persoon van.
Ondertussen ook zes kilo aangekomen en dat leverde ook nog een lichte paniekaanval op die ik heel handig opgelost met chips en cola.
.Thorinbelly, ik lees je overwegingen met interesse, omdat wij in hetzelfde schuitje hebben gezeten. Onze gyn wilde mij ook laten inleiden ivm grote baby. (Frapant dat ze een schouderdystochie noemen als risico, want de kans daarop neemt juist toe bij inleiden). Als je wil kan ik mijn ervaring (inclusief dus een schouder dystochie), wel met je delen, maar ik zal het niet ongevraagd doen, want uiteindelijk moet je zelf de keuze maken met de info die je hebt en jij bent degene die je er prettig bij moet voelen. ❤
Hier zit ik nu al een beetje met de grootte... mijn fundal height(sorry, weet de Nederlandse term niet: de bovenkant van de baarmoeder), komt al tot aan mijn navel. Dat is normaal gesproken bij ongeveer 20+ weken, maar ik ben pas net 16 weken. Bij mijn andere kinderen mat ik ook altijd groter, maar niet al zo ver voor uit zo vroeg in de zwangerschap. Ik heb pas na kerst weer een echo en een afspraak met de vk, dus dan zal ik het er wel over hebben. Maar ondertussen vraag ik het even hier: ik snap dat het een indicatie is voor een grote baby, maar kan het nog iets anders zijn? Grote placenta of veel vocht of zo? Of moet ik me maar voor gaan bereiden op een nóg grotere baby?
Ben klein van stuk dus de baarmoeder moet toch ergens heen. De verloskundige heeft hem toen opgemeten en qua centimeters klopte het met het termijn. Ik maak me er geen zorgen meer over, heb ik bij V wel gedaan omdat ik alleen maar hoorde dat ik een grote buik had.
Ik had met 14,5 weken blijkbaar al een fundushoogte vergelijkbaar met 32 weken. Niemand heeft er iets over gezegd en met echo’s ook steeds een perfect gemiddeld kindje. Dus ik weet niet of het altijd indicatief is voor een groot kind.quote:
Ik kan me helemaal vinden in de mooie beschrijvingen van ela. Mijn bevallingen waren lang en ondraaglijk zwaar en verschrikkelijk, maar achteraf voelde ik me zo een krachtige oervrouw. Ik haal nog steeds kracht uit die ervaringen.
Thorinbelly, ik lees je overwegingen met interesse, omdat wij in hetzelfde schuitje hebben gezeten. Onze gyn wilde mij ook laten inleiden ivm grote baby. (Frapant dat ze een schouderdystochie noemen als risico, want de kans daarop neemt juist toe bij inleiden). Als je wil kan ik mijn ervaring (inclusief dus een schouder dystochie), wel met je delen, maar ik zal het niet ongevraagd doen, want uiteindelijk moet je zelf de keuze maken met de info die je hebt en jij bent degene die je er prettig bij moet voelen. ❤
Hier zit ik nu al een beetje met de grootte... mijn fundal height(sorry, weet de Nederlandse term niet: de bovenkant van de baarmoeder), komt al tot aan mijn navel. Dat is normaal gesproken bij ongeveer 20+ weken, maar ik ben pas net 16 weken. Bij mijn andere kinderen mat ik ook altijd groter, maar niet al zo ver voor uit zo vroeg in de zwangerschap. Ik heb pas na kerst weer een echo en een afspraak met de vk, dus dan zal ik het er wel over hebben. Maar ondertussen vraag ik het even hier: ik snap dat het een indicatie is voor een grote baby, maar kan het nog iets anders zijn? Grote placenta of veel vocht of zo? Of moet ik me maar voor gaan bereiden op een nóg grotere baby?
Wel zei de vk ‘zo, jouw baarmoeder weet nog goed hoe het ookalweer moest! Mooi gegroeid!’
VK zei dat het ook gewoon allemaal hoger kon liggen/meer ruimte was ofzo. In eerste instantie iets om te checken dus maar nu geen reden tot zorgen Cho
het is ook niet niks wat jullie is overkomen en ik kan me heel goed voorstellen dat het een enorme impact heeft. Zéker in combinatie met zwangerschapshormonen Het ligt ook aan je lichaamsbouw. Ik ben bijvoorbeeld ook niet zo groot, dus dan komt de baarmoeder al eerder tevoorschijn/buik meer naar voren. Lange vrouwen kunnen echt naar binnen dragen en een lagere fundus hoogte hebben doordat er meer ruimte is in de hoogte. Ze hebben vaak ook een kleinere buik dan kleine vrouwen waarbij de ruimte in het lichaam gewoon echt beperkter is.
De baby'tjes die ik baar zijn vrij schappelijk qua formaat (46 cm en 2900 gr bij 40+4 en 47 cm en 3500 gr bij 41+4), dus we verwachten bij mij niet dat de baby aan de grootte kant is of zal zijn.
Cholula, ik kan me goed voorstellen dat je veilige plek echt onveilig aanvoelt nu...
Zijn er dingen die in je op komen die je kunt doen om je plek weer je eigen veilige(re) plek te maken?
En eventueel tijdklokken op de lampen, zodat je niet in het donker thuis hoeft te komen maar er al licht aan is? En/of een buurman die 's avonds met je mee naar binnen loopt voorlopig? Of een baseball knuppel die je 's avonds mee naar binnen neemt?
Sisu, hier zijn mijn kindjes wel thuis bij de bevalling, vorige keer was m'n dochter er ook. Voor ons voelt dat heel natuurlijk of normaal en helemaal niet raar. Vorige keer sliep mijn dochter gewoon door alles heen trouwens. We gaan er vanuit dat kinderen zelf kunnen bepalen/aangeven waar ze willen zijn, er zijn ook genoeg andere ruimtes in huis en er zijn ook mensen die zich over hen kunnen ontfermen als dat nodig is. Maar het is vooral belangrijk dat jij zelf daarin je gevoel volgt voor hoe jij dat wilt invullen. Als jij het niet wilt, dan is dat ook van belang, want jij moet je veilig en ongestoord kunnen voelen! Dus perfect dat je dat aangeeft toch?! Ik denk ook niet dat je daar heel erg discussies over kunt voeren, het is zo persoonlijk. Mijn dochter geeft overigens dit keer zelf aan dat ze er heel graag bij wil zijn, ben benieuwd hoe het hier zal lopen.
Verder herken ik je gevoelens ook. Bij mijn eerste kwam de hormonen rollercoaster vooral na de bevalling, maar bij m'n tweede had ik er in de zwangerschap behoorlijk veel last van. Ik was zo teleurgesteld in mezelf dat ik voor m'n gevoel mijn oudste al niet de aandacht kon geven die ze verdiende, dat ik echt niet meer begreep hoe we ervoor hadden kunnen kiezen om dan nóg een baby'tje te krijgen... En soms nog wel donkerdere gedachten dan dat... Gelukkig na de bevalling enkel één grote roze wolk gehad toen.
En weet je, kinderen zijn flexibel en wat er in hun kleine leventjes gebeurt is voor hen eigenlijk altijd volstrekt normaal. Dat ze naar school gaan en tegelijk een broertje of zusje krijgen, dat vinden ze niet vervelend of raar of onhandig gekozen, zo gaat het gewoon, zo ís het gewoon. En misschien denken ze zelfs nog wel dat dat bij iedereen zo gaat?
Tegelijk is het wel dapper dat je het op tafel wilt leggen. Want er mee zitten helpt jou vooral niet. Ik hoop dat je je vlug wat fijner gaat voelen en weer kunt uitkijken naar de komst van je kindje!
op de plek waar je tot rust zou moeten komen.Kinderen tijdens de bevalling: vorige keer was de oudste naar opa en oma, maar die deden nogal rustig aan met hem ophalen, dus ik voelde de bevalling vorderen terwijl hij nog rondliep. Nu gaan we een oplossing dichterbij zoeken denk ik, maar dat duurt nog even, vandaag 4+0
Onze oudste gaat trouwens ook voor het eerst naar school rond de geboorte van nr. 3, ben benieuwd. Hij is flexibel en vindt nieuwe dingen leuk dus eigenlijk zie ik er niet tegenop.
En hij zei 'das mooi want ik heb net n nieuw slaapliedje geleerd'
Ik denk dat hij de leukste papa ooit wordt, en daar verheug ik me bijna nog meer op dan mama worden
Lijkt me rot ook trouwens als je geen fijne relatie met schoonmoeder/ vader hebt.
Cholula, dat gevoel lijkt mij zo vervelend. Je huis moet je veilige plek kunnen zijn, vooral nu
.Minarosa, gefeliciteerd!
Mellow, wat fijn dat je het je vriend het nu weet. Het is zo fijn om het te kunnen delen
Mijn fundushoogte vind ik nogal lastig in te schatten. Ik voel wel wat zitten, maar hoe hoog het nou zit heb ik werkelijk geen idee van. Volgende week dinsdag de 1e afspraak bij de verloskundige, dus dan zal dat waarschijnlijk ook wel wat duidelijker worden.
Ik verbaas mij er trouwens over hoeveel spullen je krijgt als mensen weten dat je zwanger bent. Jeetje joh, is dit normaal
.Jaaaaa wat dapper van je! En wat ontzettend fijn dat hij zo positief reageerde . Nu kunnen jullie heerlijk keuvelen over baby’s en alle zorgen die daarbij komen, haha.quote:
Ik heb het vanochtend aan mijn vriend verteld toen we eindelijk n videogesprek met n goede verbinding hadden. Hij is zo blij!
En hij zei 'das mooi want ik heb net n nieuw slaapliedje geleerd'
Ik denk dat hij de leukste papa ooit wordt, en daar verheug ik me bijna nog meer op dan mama worden