POL Politiek
Discussies en diepgaande gesprekken over de politiek in de breedste zin van het woord kun je hier voeren.
De gewone Britten zijn na de keuze van de neoliberalen aldaar om te bezuinigen en te privatiseren een stuk slechter af. En de financiële positie van het VK is als gevolg van die neoliberale hobby's verzwakt.
Vooralsnog heeft het neoliberalisme in Nederland minder hard toegeslagen dan in het VK. Maar met de aanwezigheid van de partijen D66 en VVD die het Nederlandse politieke landschap helaas herbergt ligt het gevaar van intensivering van het neoliberalisme immer op de loer. De gevolgen van eventuele intensivering zullen dramatisch zijn.
Links naar de onderzoeken waar de schrijver zich op baseert staan in de oorspronkelijke tekst.quote:Britain fell for a neoliberal con trick – even the IMF says so
Aditya Chakrabortty
The fund reports that Britain’s finances are weaker than all other nations except Portugal, and says privatisation is to blame
Columnists usually proffer answers, but today I want to ask a question, a big one. What price is paid when a promise is broken? Because for much of my life, and probably yours, the political class has made this pledge: that the best way to run an economy is to hack back the public realm as far as possible and let the private sector run free. That way, services operate better, businesses get the resources they need, and our national finances are healthier.
It’s why your tax credits keep dropping, and your mum has to wait half a year to see a hospital consultant – because David Cameron slashed public spending, to stop it “crowding out” private money. It’s why water bills are so high and train services can never be counted on – because both industries have been privatised.
From the debacle of universal credit to the forced conversion of state schools into corporate-run academies, the ideology of the small state – defined by no less a body than the International Monetary Fund as neoliberalism – is all pervasive. It decides how much money you have left at the end of the week and what kind of future your children will enjoy, and it explains why your elderly relatives can’t get a decent carer.
I don’t wish to write about the everyday failings of neoliberalism – that piece would be filed before you could say “east coast mainline”. Instead, I want to address the most stubborn belief of all: that running a small state is the soundest financial arrangement for governments and voters alike. Because 40 years on from the Thatcher revolution, more and more evidence is coming in to the contrary.
Let’s start with the IMF itself. Last week it published a report that barely got a mention from the BBC or in Westminster, yet helps reframe the entire debate over austerity. The fund totted up both the public debt and the publicly owned assets of 31 countries, from the US to Australia, Finland to France, and found that the UK had among the weakest public finances of the lot. With less than £3 trillion of assets against £5tn in pensions and other liabilities, the UK is more than £2tn in the red. Of all the other countries examined by researchers, including the Gambia and Kenya, only Portugal’s finances look worse over the long run. So much for fixing the roof.
Almost as startling are the IMF’s reasons for why Britain is in such a state: one way or another they all come back to neoliberalism. Thatcher loosed finance from its shackles and used our North Sea oil money to pay for swingeing tax cuts. The result is an overfinancialised economy and a government that is £1tn worse off since the banking crash. Norway has similar North Sea wealth and a far smaller population, but also a sovereign wealth fund. Its net worth has soared over the past decade.
The other big reason for the UK’s financial precarity is its privatisation programme, described by the IMF as no less than a “fiscal illusion”. British governments have flogged nearly everything in the cupboard, from airports to the Royal Mail – often at giveaway prices – to friends in the City. Such privatisations, judge the fund, “increase revenues and lower deficits but also reduce the government’s asset holdings”.
Throughout the austerity decade, ministers and economists have pushed for spending cuts by pointing to the size of the government’s annual overdraft, or budget deficit. Yet there are two sides to a balance sheet, as all accountants know and this IMF work recognises. The same goes for our public realm: if Labour’s John McDonnell gets into No 11 and renationalises the railways, that would cost tens of billions – but it would also leave the country with assets worth tens of billions that provided a regular income.
Instead, what this IMF research shows is that the Westminster classes have been asset-stripping Britain for decades – and storing up financial trouble for future generations.
Privatisation and austerity have not only weakened the country’s financial position – they have also handed unearned wealth to a select few. Just look at a new report from the University of Greenwich finding that water companies could have funded all their day-to-day running and their long-term investments out of the bills paid by customers. Instead of which, managers have lumbered the firms with £51bn of debt to pay for shareholders’ dividends. Those borrowed billions, and the millions in interest, will be paid by you and me in our water bills. We might as well stuff the cash directly into the pockets of shareholders.
Instead of competitively run utilities, record investment by the private sector and sounder public finances, we have natural monopolies handed over to the wealthy, banks that can dump their liabilities on the public when things get tough, and an outsourcing industry that feasts upon the carcass of the public sector. As if all this weren’t enough, neoliberal voices complain that we need to cut taxes and red tape, and further starve our public services.
This is a genuine scandal, but it requires us to recognise what neoliberalism promised and what it has failed to deliver. Some of the loudest critics of the ideology have completely misidentified it. Academics will daub the term “neoliberal” on any passing phenomenon. Fitbits are apparently neoliberal, as is Ben & Jerry’s ice-cream and Kanye West. Pundits will say that neoliberalism is about markets and choice – tell that to any commuter wedged on a Southern rail train. And centrist politicians claim that the great failing of neoliberalism is its carelessness about identity and place, which is akin to complaining that the boy on a moped who snatched your smartphone is going too fast.
Let us get it straight. Neoliberalism has ripped you off and robbed you blind. The evidence of that is mounting up – in your bills, in your services and in the finances of your country.
• Aditya Chakrabortty is a Guardian columnist and senior economics commentator
https://www.theguardian.c(...)ers?CMP=share_btn_tw
Vooralsnog heeft het neoliberalisme in Nederland minder hard toegeslagen dan in het VK. Maar met de aanwezigheid van de partijen D66 en VVD die het Nederlandse politieke landschap helaas herbergt ligt het gevaar van intensivering van het neoliberalisme immer op de loer. De gevolgen van eventuele intensivering zullen dramatisch zijn.
Een pleidooi voor het Rijnlandse model. Want de liefde van de neoliberalen voor het aandeelhouderskapitalisme maakt de planeet kapot.
quote:
Sommige liefhebbers van Rijnlands kapitalisme hebben ook nogal moeite mee dat het niet eenvoudig is om de belangen van stakeholders goed te wegen. Schijnt volgens sommige ethici zelfs onmogelijk zijn om winstgevendheid te offeren voor dit soort vormen van algemeen belang.quote:Op donderdag 1 november 2018 07:30 schreef Bondsrepubliek het volgende:
Een pleidooi voor het Rijnlandse model. Want de liefde van de neoliberalen voor het aandeelhouderskapitalisme maakt de planeet kapot.
[..]
Power is a lot like real estate, it's all about location, location, location.
The closer you are to the source, the higher your property value.
The closer you are to the source, the higher your property value.
Marktwerking is een politiek project dat gerechtvaardigd wordt met de gedachte dat het in ieders belang is. Het algemeen belang is dus de rechtvaardiging (het beste systeem). De gedachte dat het algemeen belang nooit een motief kan zijn 'volgens sommige ethici' is daarom vreemd. Het betekent dat de marktideologie dus nooit in het algemeen belang is geweest, maar slechts berust op het particuliere belang van sommige. In dat geval is de marktideologie nooit meer geweest dan een wapen om dat particuliere belang van sommige te dienen ten koste van de rest.quote:Op vrijdag 2 november 2018 16:08 schreef GSbrder het volgende:
[..]
Sommige liefhebbers van Rijnlands kapitalisme hebben ook nogal moeite mee dat het niet eenvoudig is om de belangen van goed te wegen. Schijnt volgens sommige ethici zelfs onmogelijk zijn om winstgevendheid te offeren voor dit soort vormen van algemeen belang.
The view from nowhere.
Hoe de vaste baan verdween uit Nederland
Opmerkingen:
1. Het is beter als zo'n ontwikkeling in het publieke debat besproken wordt, dan alleen aan de keukentafel ergens in de polder. Het publieke debat is vaak een slap aftreksel geweest van zaken die alleen daarbuiten serieus besproken werden (en uitonderhandeld). Het gevolg is dat de bevolking dit overkwam, zonder veel idee van het hoe en waarom.
-----
2. ZZP 'ers zijn een mengvorm tussen een zelfstandig ondernemer en een werknemer. Door ZZP 'ers in de vakbond op te nemen, vertegenwoordigen vakbonden twee groepen die niet dezelfde belangen hebben (ze maken niet gebruik van dezelfde regelingen). Werkgevers kunnen dat tegen elkaar uitspelen.
-----
3. "In onze tijd ging het altijd over de vraag: arbeid versus kapitaal, hoe moet dat? Die sociale kwestie lijkt nu verdwenen. Jonge mensen zeggen dat ze opgroeien in een tijd waarin je zelf je kansen moet pakken. Dat is toch een slagje anders dan hoe mijn generatie ernaar kijkt."
Dat is deel van de marktideologie, volgens welke er geen machtsverhoudingen bestaan (in een ideale vrije markt heeft niemand marktmacht, zijn vakbonden en werkgeversorganisaties kartels en is men aan het rechteroog blind).
-----
4. "Waarom vertaalt dit zich niet in politiek en maatschappelijk verzet?"
De bevolking is niet meer politiek georganiseerd.
Dat is het gevolg van de individualisering en begint met de dogma's van de marktideologie:
- de samenleving bestaat niet,
- jij bent een autonoom individu,
- de overheid is het probleem, de markt is de oplossing
- dit is geen ideologie maar de waarheid; dat vindt iedereen
Het was een wereldwijde beweging onder leiding van de VS die met veel propaganda is uitgerold. De hegemonie van de marktideologie had tot gevolg dat deze niet meer als een ideologie werd herkent. De dogma's ervan werden gezien als evidente waarheden.
Veel politici vonden beleid dat hierbij aansloot juist. Beleid dat de overheid ontmantelt en alles overlaat aan de markt. Werkgevers en politici waren het eens, dat de overheid terug moet treden. De samenleving werd ontdaan van de collectivistische benadering en hervormt op een individualistische grondslag. Politici werden managers ipv volksvertegenwoordigers. Zodoende was er geen volksvertegenwoordiging en werd het publieke debat meer en meer showbizz. De burger kreeg het idee dat verzet alleen zin heeft, als je het klusje in je eentje zou kunnen klaren of organiseren. Het lijkt dan al snel ondenkbaar of onuitvoerbaar, of in 1 woord onrealistisch. Het idee van protest of verzet verzandde daardoor in onmachtgevoelens. Het verzet komt alleen nog in de vorm van irrationele uitbarstingen (individuen die aanslagen plegen) en een breed gevoel van malaise aan de onderkant van de samenleving.
Theoretisch ligt de overtuigingskracht van de marktideologie in zijn heldere logica, die je overal kunt toepassen: de wet van vraag en aanbod. Vervolgens is het zover op de spits gedreven, dat een zinnig management idee gegeneraliseerd is tot een dwaas mens-en-wereldbeeld. Het neoliberalisme is de tak van het liberalisme dat zich afzet tegen het communistische gevaar. Het radicale individualisme moet in dat licht worden gezien; het is de tegenpool van het communistische collectivisme. Een bron van fanatisme onder een deel van de aanhang.
Links had geen enkel antwoord op de marktlogica, anders dan het zieligheidsargument (de marktuitkomst is soms hard en dat is zielig). Het antwoord op de marktlogica is simpel. Net zoals je iets kunt opzetten als een veiling of een loterij, zo kun je iets opzetten als een vrije markt, en dat brengt een eigen logica met zich mee. De wet van vraag en aanbod is een (door mens ontworpen) bootje dat drijft op een oceaan van oorzaak en gevolg. De wetenschap levert de verdere onderbouwing / invulling (van een zinniger mens-en-wereldbeeld). De politieke vraag, naar wat ons te doen staat, blijft natuurlijk altijd bestaan.
[ Bericht 30% gewijzigd door deelnemer op 07-11-2018 16:37:19 ]
Opmerkingen:
1. Het is beter als zo'n ontwikkeling in het publieke debat besproken wordt, dan alleen aan de keukentafel ergens in de polder. Het publieke debat is vaak een slap aftreksel geweest van zaken die alleen daarbuiten serieus besproken werden (en uitonderhandeld). Het gevolg is dat de bevolking dit overkwam, zonder veel idee van het hoe en waarom.
-----
2. ZZP 'ers zijn een mengvorm tussen een zelfstandig ondernemer en een werknemer. Door ZZP 'ers in de vakbond op te nemen, vertegenwoordigen vakbonden twee groepen die niet dezelfde belangen hebben (ze maken niet gebruik van dezelfde regelingen). Werkgevers kunnen dat tegen elkaar uitspelen.
-----
3. "In onze tijd ging het altijd over de vraag: arbeid versus kapitaal, hoe moet dat? Die sociale kwestie lijkt nu verdwenen. Jonge mensen zeggen dat ze opgroeien in een tijd waarin je zelf je kansen moet pakken. Dat is toch een slagje anders dan hoe mijn generatie ernaar kijkt."
Dat is deel van de marktideologie, volgens welke er geen machtsverhoudingen bestaan (in een ideale vrije markt heeft niemand marktmacht, zijn vakbonden en werkgeversorganisaties kartels en is men aan het rechteroog blind).
-----
4. "Waarom vertaalt dit zich niet in politiek en maatschappelijk verzet?"
De bevolking is niet meer politiek georganiseerd.
Dat is het gevolg van de individualisering en begint met de dogma's van de marktideologie:
- de samenleving bestaat niet,
- jij bent een autonoom individu,
- de overheid is het probleem, de markt is de oplossing
- dit is geen ideologie maar de waarheid; dat vindt iedereen
Het was een wereldwijde beweging onder leiding van de VS die met veel propaganda is uitgerold. De hegemonie van de marktideologie had tot gevolg dat deze niet meer als een ideologie werd herkent. De dogma's ervan werden gezien als evidente waarheden.
Veel politici vonden beleid dat hierbij aansloot juist. Beleid dat de overheid ontmantelt en alles overlaat aan de markt. Werkgevers en politici waren het eens, dat de overheid terug moet treden. De samenleving werd ontdaan van de collectivistische benadering en hervormt op een individualistische grondslag. Politici werden managers ipv volksvertegenwoordigers. Zodoende was er geen volksvertegenwoordiging en werd het publieke debat meer en meer showbizz. De burger kreeg het idee dat verzet alleen zin heeft, als je het klusje in je eentje zou kunnen klaren of organiseren. Het lijkt dan al snel ondenkbaar of onuitvoerbaar, of in 1 woord onrealistisch. Het idee van protest of verzet verzandde daardoor in onmachtgevoelens. Het verzet komt alleen nog in de vorm van irrationele uitbarstingen (individuen die aanslagen plegen) en een breed gevoel van malaise aan de onderkant van de samenleving.
Theoretisch ligt de overtuigingskracht van de marktideologie in zijn heldere logica, die je overal kunt toepassen: de wet van vraag en aanbod. Vervolgens is het zover op de spits gedreven, dat een zinnig management idee gegeneraliseerd is tot een dwaas mens-en-wereldbeeld. Het neoliberalisme is de tak van het liberalisme dat zich afzet tegen het communistische gevaar. Het radicale individualisme moet in dat licht worden gezien; het is de tegenpool van het communistische collectivisme. Een bron van fanatisme onder een deel van de aanhang.
Links had geen enkel antwoord op de marktlogica, anders dan het zieligheidsargument (de marktuitkomst is soms hard en dat is zielig). Het antwoord op de marktlogica is simpel. Net zoals je iets kunt opzetten als een veiling of een loterij, zo kun je iets opzetten als een vrije markt, en dat brengt een eigen logica met zich mee. De wet van vraag en aanbod is een (door mens ontworpen) bootje dat drijft op een oceaan van oorzaak en gevolg. De wetenschap levert de verdere onderbouwing / invulling (van een zinniger mens-en-wereldbeeld). De politieke vraag, naar wat ons te doen staat, blijft natuurlijk altijd bestaan.
[ Bericht 30% gewijzigd door deelnemer op 07-11-2018 16:37:19 ]
The view from nowhere.
Alsjeblieft zeg, wat een externalisering van de schuldvraag is dat. "Burgers" handelen zelden vanuit morele overtuiging. Natuurlijk, we willen het liefst kippen die een mooi leven hebben gehad, maar niet als dat 30 euro per kilo kost. We willen ook schone energie, maar niet als de windmolen in onze tuin staat of we 10.000 euro voor een waterpomp moeten neerleggen. We hebben niets tegen asielzoekers, maar we wonen wel in een witte wijk.quote:
Waarom handelen burgers doorgaans vanuit morele overtuiging, maar mogen multinationals zich verschuilen achter de kille rationaliteit van de bedrijfseconomie?
Maar nee: "wij" zijn Goed en het is de schuld van de multinationals. Dat zijn de echte boeven.
Government is not the solution to our problem, government is the problem.
Far across the moonbeam I know that's who you are
Far across the moonbeam I know that's who you are
Als iemand handelt in het belang van het bedrijf waarvoor hij werkt, handelt hij dan uit eigenbelang? Of maakt hij zich juist ondergeschikt aan de belangen van iets / iemand anders dan hemzelf? Een bedrijf is een knooppunt van belangen, er is geen zelfstandig bedrijfsbelang. Als iedereen die bij het bedrijf werkt, handelt in het belang van het bedrijf, in wiens belang handelt men dan?quote:Op maandag 5 november 2018 18:36 schreef nostra het volgende:
[..]
Alsjeblieft zeg, wat een externalisering van de schuldvraag is dat. "Burgers" handelen zelden vanuit morele overtuiging. Natuurlijk, we willen het liefst kippen die een mooi leven hebben gehad, maar niet als dat 30 euro per kilo kost. We willen ook schone energie, maar niet als de windmolen in onze tuin staat of we 10.000 euro voor een waterpomp moeten neerleggen. We hebben niets tegen asielzoekers, maar we wonen wel in een witte wijk.
Maar nee: "wij" zijn Goed en het is de schuld van de multinationals. Dat zijn de echte boeven.
The view from nowhere.
Je spreekt jezelf nogal tegen in je vraagstellingen, maar inderdaad, hoe je die belangen precies weegt is een vrij complexe materie. Dat tekent alleen maar de oversimplificatie van de stelling die ik quootte.quote:
Als iemand handelt in het belang van het bedrijf waarvoor hij werkt, handelt hij dan uit eigenbelang? Of maakt hij zich juist ondergeschikt aan de belangen van iets / iemand anders dan hemzelf? Een bedrijf is een knooppunt van belangen, er is geen zelfstandig bedrijfsbelang. Als iedereen die bij het bedrijf werkt, handelt in het belang van het bedrijf, in wiens belang handelt men dan?
Government is not the solution to our problem, government is the problem.
Far across the moonbeam I know that's who you are
Far across the moonbeam I know that's who you are
Uitgaande van de economische kringloop kun je het antwoord steeds verleggen naar de volgende schakel, totdat je weer rond bent. Het leidt tot de vraag in dat artikel:quote:
[..]
Je spreekt jezelf nogal tegen in je vraagstellingen, maar inderdaad, hoe je die belangen precies weegt is een vrij complexe materie. Dat tekent alleen maar de oversimplificatie van de stelling die ik quootte.
In de economische kringloop handel je altijd ten dienste van de volgende schakel. Zo kun je je verschuilen achter de economische kringloop, door de bal altijd te leggen, daar waar het je het beste uitkomt, en dan verklaren dat het rationeel is. In de rol van burger kan dat niet. Dat staat dus los van de vraag, of de burger altijd moreel hoogstaand handelt.quote:
Waarom handelen burgers doorgaans vanuit morele overtuiging, maar mogen multinationals zich verschuilen achter de kille rationaliteit van de bedrijfseconomie?
[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 05-11-2018 20:53:55 ]
The view from nowhere.
Ik zeg dan ook dit soort vormen van algemeen belang. Het is niet noodzakelijkerwijs "het" algemeen belang omdat het management van een bedrijf dit als zodanig formuleert. Dat kan leiden tot empire building, nepotisme en dynastie-gedrag wat er voor zorgt dat bedrijven slechter gaan functioneren en de top minder meritocratisch wordt en daarmee de zeggenschap (het in Anglosaksische bedrijven geliefde governance-model) dreigt te verdwijnen naar de achtergrond. Die gedachte is uitgesproken door Jensen (2002; "Value Maximization, Stakeholder Theory, and the Corporate Objective Function") wat in elk geval op mijn universiteit verplichte kost was. Het is een illusie te denken dat het shareholdersmodel het enige model is waarbij het particuliere belang als wapen kan worden gebruikt, dat geldt net zo goed voor het Rijnlandse model. Niet voor niets was er meer macht voor banken in het typisch Duitse bedrijf dat door aanhangers van het Rijnlandse model wordt geprezen. De duivelse Anglosaksen waren, totdat de belasting het verschillend ging behandelen, meer gericht op vermogen en minder op schuld.quote:
[..]
Marktwerking is een politiek project dat gerechtvaardigd wordt met de gedachte dat het in ieders belang is. Het algemeen belang is dus de rechtvaardiging (het beste systeem). De gedachte dat het algemeen belang nooit een motief kan zijn 'volgens sommige ethici' is daarom vreemd. Het betekent dat de marktideologie dus nooit in het algemeen belang is geweest, maar slechts berust op het particuliere belang van sommige. In dat geval is de marktideologie nooit meer geweest dan een wapen om dat particuliere belang van sommige te dienen ten koste van de rest.
Power is a lot like real estate, it's all about location, location, location.
The closer you are to the source, the higher your property value.
The closer you are to the source, the higher your property value.
Heb ik ergens gesteld dat het machtsprobleem al is opgelost? Mijn punt is dat de macht sterk verschoven is naar de private sector en dat deze niet, als de zogenaamde tegenpool van de overheid, de belichaming van de heerlijke vrijheid is, ook al stelt de marktideologie het zo voor.quote:
[..]
Ik zeg dan ook dit soort vormen van algemeen belang. Het is niet noodzakelijkerwijs "het" algemeen belang omdat het management van een bedrijf dit als zodanig formuleert. Dat kan leiden tot empire building, nepotisme en dynastie-gedrag wat er voor zorgt dat bedrijven slechter gaan functioneren en de top minder meritocratisch wordt en daarmee de zeggenschap (het in Anglosaksische bedrijven geliefde governance-model) dreigt te verdwijnen naar de achtergrond. Die gedachte is uitgesproken door Jensen (2002; "Value Maximization, Stakeholder Theory, and the Corporate Objective Function") wat in elk geval op mijn universiteit verplichte kost was. Het is een illusie te denken dat het shareholdersmodel het enige model is waarbij het particuliere belang als wapen kan worden gebruikt, dat geldt net zo goed voor het Rijnlandse model. Niet voor niets was er meer macht voor banken in het typisch Duitse bedrijf dat door aanhangers van het Rijnlandse model wordt geprezen. De duivelse Anglosaksen waren, totdat de belasting het verschillend ging behandelen, meer gericht op vermogen en minder op schuld.
The view from nowhere.
Het was een reactie tegen het pleidooi voor het Rijnlands model. Want het Rijnlands model lost een eventuele machtsverschuiving niet op, maar in plaats van macht voor aandeelhouders veronderstelt het macht voor corporate management. Wel ben ik van mening dat zowel aandeelhouders als managers niet dezelfde impact hebben op de wereld om ons heen als politici, dus wat dat betreft is het qua machtsconcentratie al een stuk beter voor elkaar.quote:
[..]
Heb ik ergens gesteld dat het machtsprobleem al is opgelost? Mijn punt is dat de macht sterk verschoven is naar de private sector en dat deze niet, als de zogenaamde tegenpool van de overheid, de belichaming van de heerlijke vrijheid is, ook al stelt de marktideologie het zo voor.
Power is a lot like real estate, it's all about location, location, location.
The closer you are to the source, the higher your property value.
The closer you are to the source, the higher your property value.
Nogmaals, ook marktwerking is een politiek project. Haar impact op de wereld is inderdaad groot.quote:
[..]
Het was een reactie tegen het pleidooi voor het Rijnlands model. Want het Rijnlands model lost een eventuele machtsverschuiving niet op, maar in plaats van macht voor aandeelhouders veronderstelt het macht voor corporate management. Wel ben ik van mening dat zowel aandeelhouders als managers niet dezelfde impact hebben op de wereld om ons heen als politici, dus wat dat betreft is het qua machtsconcentratie al een stuk beter voor elkaar.
Zonder democratisering is de politieke macht sterk geconcentreerd. Een politiek project als marktwerking ontaard dan gemakkelijk in een private tirannie.
Een vrije markt heeft allerlei goede eigenschappen. Daar gaat het niet over. Het neoliberalisme wil allerlei zaken, die daar niet goed inpassen, er toch in lullen. Zo kun je voor een vrij markt zijn, daarvoor kiezen, en toch in een dictatuur eindigen. Daar zitten alleen een paar machtspelers tussen en mensen die zich iets op de mauw laten spelden. Een gemakzuchtige manier van denken, is alles wat je nodig hebt om een zinnig management idee te laten ontaarden in een sociale ramp.
The view from nowhere.
Deze plaat ken ik wel, maar daar ging het niet over. Mijn reactie ging tegen jouw pleidooi voor een Rijnlands model in, of althans, het pleidooi waar je naar refereerde. Waarom dat model zoveel beter is dan een Anglosaksisch model hoef je niet te vertellen als je over marktwerking vs. overheidssturing verder gaat, maar dat zou het wel interessanter maken. Veel mensen die tegen marktwerking zijn, komen namelijk met het Rijnlands model (of circulaire / doughnut economy) op de proppen alsof het een alternatief is, terwijl het in feite alleen een andere interpretatie van marktdenken is.quote:
[..]
Nogmaals, ook marktwerking is een politiek project. Haar impact op de wereld is inderdaad groot.
Zonder democratisering is de politieke macht sterk geconcentreerd. Een politiek project als marktwerking ontaard dan gemakkelijk in een private tirannie.
Een vrije markt heeft allerlei goede eigenschappen. Daar gaat het niet over. Het neoliberalisme wil allerlei zaken, die daar niet goed inpassen, er toch in lullen. Zo kun je voor een vrij markt zijn, daarvoor kiezen, en toch in een dictatuur eindigen. Daar zitten alleen een paar machtspelers tussen en mensen die zich iets op de mauw laten spelden. Een gemakzuchtige manier van denken, is alles wat je nodig hebt om een zinnig management idee te laten ontaarden in een sociale ramp.
Power is a lot like real estate, it's all about location, location, location.
The closer you are to the source, the higher your property value.
The closer you are to the source, the higher your property value.
Er is nauwelijks een uitgewerkt Rijnlands model. Het is slechts de observatie dat er meer stakeholders zijn rond een bedrijf dan alleen aandeelhouders. Een waarheid als een koe, maar nog geen uitgewerkt model.quote:
[..]
Deze plaat ken ik wel, maar daar ging het niet over. Mijn reactie ging tegen jouw pleidooi voor een Rijnlands model in, of althans, het pleidooi waar je naar refereerde. Waarom dat model zoveel beter is dan een Anglosaksisch model hoef je niet te vertellen als je over marktwerking vs. overheidssturing verder gaat, maar dat zou het wel interessanter maken. Veel mensen die tegen marktwerking zijn, komen namelijk met het Rijnlands model (of circulaire / doughnut economy) op de proppen alsof het een alternatief is, terwijl het in feite alleen een andere interpretatie van marktdenken is.
Zelf pleit ik voor een beter gereguleerde vorm van marktwerking waarin de verzorgingsstaat voor burgers niet hoeft te worden ingeruild voor een verzorgingsstaat voor bedrijven (het vestigingsklimaat), onder druk van een georganiseerde competitie tussen landen. Een beter functionerende democratie door het publieke debat naar een hoger plan te tillen (i.t.t. achterkamertjes politiek). Het bestrijden van de marktideologie in zijn radicale fundamentalistische vorm en allerlei vormen van zinloze zwart-wit discussies. Meer erkenning voor de reele samenhang der dingen i.h.a. dan de ontkoppelende marktideologie doet. Erkenning voor de sociale kant van de mens, die de individualistische marktideologie ontkent. Meer aandacht sociale rechtvaardigheid i.p.v. het ontkennen van bestaande machtsverhoudingen. Meer aandacht voor een goede samenwerking dan het bejubelen van een grenzeloze competitie. En de opwinding die mensen voelen bij machtsspel ontmaskeren als onderbuikgevoelens i.p.v. deze te bevestigen als de superieure motieven van winnaars (en de bijbehorende incentives / stimulansen die daarvoor onontbeerlijk zouden zijn).
[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 06-11-2018 02:34:53 ]
The view from nowhere.
Moet je nu meer pensioen genieten, en later tekort komen, of juist zuinig aan doen, en doodgaan voordat je door je pensioengeld heen bent? Je moet natuurlijk precies goed uit zien te komen. Zo'n decennia lange prognose maken, is koffiedik kijken. Dat men daar in de polder niet uitkomt, verbaast mij niets.quote:Bas Jacobs: Vakbonden en pensioenen
Beter is om een pensioenstelsel met individuele rekeningen in te voeren. Dan bestaat dit soort gedoe over rekenrentes niet meer. Hogere rekenrente bij een pensioenprobleem? Helemaal prima, belazer vooral jezelf.
De vraag op het bordje van de individuele burger schuiven
lost enerzijds iets op:
- degene die verkeert uitkomt, heeft er zelf voor gekozen
lost anderzijds niets op:
- want waarom zou iedere individuele burger die vraag wel correct kunnen beantwoorden?
Iedere burger staat nu voor het blok (in dit betere voorstel) en moet deze onmogelijke vraag beantwoorden. Degene die achteraf gezien goed gekozen hebben, zullen er trots op wijzen dat je zo'n vraag rationeel tot een goed einde moet brengen, d.w.z. je niet laten leiden door je onderbuikgevoelens. Degene die omkomen door een gebrek aan pensioen tonen de facto aan, dat het wel veel uitmaakt of je met deze kwestie verstandig omgaat of niet.
Conclusie: Door de keuze aan de individuele burger over te laten, ontdoet het bestuur zich van deze verantwoordelijkheid. Wat is hier de impliciete aanname? Dat de burger geen informatieprobleem heeft. Voor hem is alles gewoon een keuze. Verkeerd gekozen? Eigen schuld dikke bult. De burger als sluitpost van het informatieprobleem.
[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 07-11-2018 20:05:13 ]
The view from nowhere.
Een interview met Mariana Mazzucato over bovenstaande boek:quote:
Een bespreking van het nieuwe boek van Mariana Mazzucato. Zij is onder meer bekend van het boek De ondernemende staat waarin ze aantoont dat niet de markt maar overheden de drijvende krachten zijn achter innovatie.
Link in de Tweet:In haar nieuwste boek draait het om de vragen (ik citeer) Who creates value? Who extracts value? Who destroys value? In deze neoliberale tijden worden mensen die werken in bijvoorbeeld de parasitaire financiële sector erg goed beloond. Terwijl de onderhandelingspositie van mensen die wel waarde toevoegen met hun werk wordt verzwakt door flexibele arbeidscontracten en concurrentie van arbeidsmigranten. In Nederland zijn met name de politieke partijen D66 en VVD voorstander van deze schadelijke trend. Dit zijn dan ook de partijen die opkomen voor een elite die met hun werkzaamheden geen waarde toevoegen maar wel rijker worden bijvoorbeeld vanwege die verzwakte onderhandelingspositie van gewone werknemers.twitter:CarlotaPrzPerez twitterde op dinsdag 24-04-2018 om 22:40:47 Martin Wolf’s in the FT on @MazzucatoM new book The Value of Everything says she “forces us to ask ourselves what adds value to society and how to create an economic and social order that promotes that” https://t.co/xxMAg3bRjf via @financialtimes reageer retweet
Martin Wolf’s in the FT on @quote:
Dit was 40 jaar geleden al voorspelbaar door naar de neoliberale ideologie te kijken. Het liberalisme begon als een vrijheidsstrijd van de ondernemersklasse tegen de adel en kerk. Een klassenstrijd van onderop. Daar komt de kenmerkende vrijheidsretoriek van het liberalisme vandaan.quote:Gewone mensen lijden onder globalisering, betoogt de Franse geograaf Christophe Guilluy
In het economische model dat we kenden tot halverwege de jaren zeventig, was iedereen opgenomen. En omdat alle sociale categorieën economisch meededen, hoorde iedereen er ook politiek en cultureel gesproken helemaal bij. ‘Twee op de drie Fransen horen nu bij de middenklasse’, zei president Valéry Giscard d’Estaing (1974-1981). Nu is de boel herschikt tot een boven- en een onderkant. De oude lagere middenklasse werd de onderkant. De veel kleinere upper-middleclass vormt met de oude elite de bovenkant.”
[...]
“Vroeger bracht de elite politici en intellectuelen voort die zich richten tot het volk en spraken namens het volk. Maar adel verplicht niet meer. De band die nodig is voor een gezonde democratie is doorgesneden. There is no society, zei Margaret Thatcher; ze bedoelde dat iedereen zijn eigen broek moet kunnen ophouden. Dat was niet tegen dovemansoren gezegd. De bovenkant heeft geen interesse meer voor de onderkant die op zijn beurt helemaal niets wil horen of aannemen van de wereld van boven. Behalve de individualisering, de erfenis van de sixties, heeft ook de minachting voor de lagere klassen een grote rol gespeeld bij het uiteenvallen van de samenleving. Gewone mensen worden weggezet als zure, racistische losers. Op de Franse tv is het belachelijk maken van ploucs (tokkies) een heel genre. Dat heeft grote gevolgen.”
[...]
De bovenkant leest de onderklasse de les over openheid en diversiteit, maar preekt vanuit steden die zo duur zijn dat de onderklasse er geen toegang meer toe heeft. Ze prijzen de multiculturele samenleving aan, terwijl ze de nadelen ervan ontlopen en een school voor hun kinderen uitzoeken waar ze er geen last van hebben. Dat is toch hypocriet? Iedereen begrijpt dat de nieuwkomers niet in de open samenleving terechtkomen maar in de wijken die al problemen genoeg hebben, problemen die gek genoeg zelden in verband worden gebracht met eerdere immigratiestromen.
“Het toneelstukje van No Pasarán en ‘nationalisme is oorlog’ zal straks voor de Europese verkiezingen opnieuw worden opgevoerd, maar het werkt niet meer. Dat is naar voor de leden van de nieuwe bourgeoisie. Want opeens zien ze er niet meer zo cool uit. Onder het vernis zit het ware gezicht van de heersende klasse, en dat is sociaal behoorlijk hard.”
[...]
“Fransen met een immigratieachtergrond zijn net zo goed vaak tegen meer immigratie. Want zij staan in het ziekenhuis in de rij met mensen die er nog maar net zijn en met wie ze ook moeten concurreren om een woning. De onderkant heeft al lang begrepen dat de verzorgingsstaat niet houdbaar is als het zo doorgaat.”
In Frankrijk is Macron, vertegenwoordiger van de bovenkant, tot president gekozen. Is dat geen bewijs dat als het er echt om gaat, men geen populisme wil?
“Dat is een geruststellend idee, van dezelfde orde als dat de Brexit en de verkiezing van Trump eigenlijk ongelukken zijn, de laatste oprisping van gefrustreerde oudere blanke mannen of anders wel het werk van de Russen. Maar diep van binnen weet de elite best dat het gedaan is met haar hegemonie, dat we aan het begin staan van nieuwe krachtsverhoudingen, van een wisseling van het paradigma. Het populisme is geen koortsaanval, maar de politieke uiting van een grootse economische, sociale en culturele omwenteling.”
Het neoliberalisme is van latere datum en zet zich expliciet af tegen het communisme. Wij zijn geen broeders, maar individuen. Wij zijn niet solidair, maar egoistisch. Wij zijn niet democratisch, maar meritocratisch. Het neoliberalisme is een omgekeerde klassenstrijd (van boven naar beneden)
Het was ideologische domheid en arrogante eigenwaan die de grondslag vormt van deze beweging, al vanaf het begin in 1980. Dat we er pas sinds en paar jaar over lezen in de kwaliteitskranten is een indicatie dat zij de laatste zijn die de ontwikkelingen weten te duiden. Ze zingen daarvoor teveel het liedje van de bestuurselite.
Helaas loopt de correctie weer via rechts.
[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 12-11-2018 15:31:06 ]
The view from nowhere.
Dat is geen probleem van een individuele pensioenrekening. Je koopt gewoon een lijfrente en daarmee koop je dat 'rekenrisico' af richting de verzekeringsmaatschappij. Het is wel wat naïef om te veronderstellen dat pensioen daarmee goedkoper wordt, juist omdat het overlijdensrisico dan niet meer als voeding dient voor degenen die het wel redden.quote:
Moet je nu meer pensioen genieten, en later tekort komen, of juist zuinig aan doen, en doodgaan voordat je door je pensioengeld heen bent? Je moet natuurlijk precies goed uit zien te komen. Zo'n decennia lange prognose maken, is koffiedik kijken.
Government is not the solution to our problem, government is the problem.
Far across the moonbeam I know that's who you are
Far across the moonbeam I know that's who you are
Dan is het risico van gedaante veranderd. Nu loop je het risico dat je teveel betaalt voor het afkopen of, als je voor een lage premie gaat, de verzekeringsmaatschappij teveel risico neemt en omvalt.quote:
[..]
Dat is geen probleem van een individuele pensioenrekening. Je koopt gewoon een lijfrente en daarmee koop je dat 'rekenrisico' af richting de verzekeringsmaatschappij.
Verzekeringsmaatschappijen, die het overlijdensrisico gaan inschatten, rekenen vast een lagere premie voor rokers, of is dat naief?quote:Het is wel wat naïef om te veronderstellen dat pensioen daarmee goedkoper wordt, juist omdat het overlijdensrisico dan niet meer als voeding dient voor degenen die het wel redden.
The view from nowhere.
Ja, dat is met alles wat je koopt het geval en de oplossing daarvoor is erg eenvoudig.quote:
Dan is het risico van gedaante veranderd. Nu loop je het risico dat je teveel betaalt voor het afkopen of, als je voor een lage premie gaat, de verzekeringsmaatschappij teveel risico neemt en omvalt
Dat doen ze al meer dan 400 jaar.quote:Verzekeringsmaatschappijen, die het overlijdensrisico gaan inschatten,
Wel of niet roken zit inderdaad standaard in de berekening van een pensioenvoorziening. Weinig partijen (wel een paar) die dat vervolgens in de markt aanbieden: erg moeilijk te handhaven en je beperkt je doelgroep wel heel erg. Maar dat is niet anders dan bij een collectief pensioen natuurlijk.quote:rekenen vast een lagere premie voor rokers, of is dat naief?
Maar goed, goedkoper zal het er niet op worden. Al tendeert een beschikbarepremieregeling al heel erg daarnaar.
Government is not the solution to our problem, government is the problem.
Far across the moonbeam I know that's who you are
Far across the moonbeam I know that's who you are
Nee, je hebt het informatieprobleem weg gekletst. Een verzekeringsmaatschappij kan het ook niet oplossen. Het rare idee dat alleen een overheid (dus niet een burger of verzekeringsmaatschappij) een onoplosbaar informatieprobleem heeft, dat je kunt oplossen door het probleem op het bordje van de burger of een bedrijf te schuiven, is neoliberaal.quote:Op dinsdag 13 november 2018 02:26 schreef nostra het volgende:
Ja, dat is met alles wat je koopt het geval en de oplossing daarvoor is erg eenvoudig.
The view from nowhere.
Dat kan een verzekeringsmij nu juist net wel door de grote getallen. Jij stelt dat bij een individuele pensioenrekening het probleem zou zijn dat je als begunstigde zelf een rekensom zou moeten maken en als het potje geld op is, je zelf in de problemen zit. Dat is simpelweg niet zo.quote:
[..]
Nee, je hebt het informatieprobleem weg gekletst. Een verzekeringsmaatschappij kan het ook niet oplossen.
Wat dat met het al dan niet bestaan van een 'informatieprobleem' bij de overheid heeft te maken, is mij verder een raadsel.
Government is not the solution to our problem, government is the problem.
Far across the moonbeam I know that's who you are
Far across the moonbeam I know that's who you are
Iemand moet de rekensom oplossen, hoeveel premie er betaalt moet worden en hoe hoog het pensioen is dat je uitkeert aan de gepensioneerden. Dat is het informatieprobleem en kunnen we niet oplossen (het is koffiedik kijken). Daarom komen we uit op een collectieve oplossing die risicospreiding mogelijk maakt. Risicospreiding is wat je doet bij gebrek aan beter. Individualisering is wat je wilt, als je denkt het zelf beter te kunnen.quote:
[..]
Dat kan een verzekeringsmij nu juist net wel door de grote getallen. Jij stelt dat bij een individuele pensioenrekening het probleem zou zijn dat je als begunstigde zelf een rekensom zou moeten maken en als het potje geld op is, je zelf in de problemen zit. Dat is simpelweg niet zo.
Wat dat met het al dan niet bestaan van een 'informatieprobleem' bij de overheid heeft te maken, is mij verder een raadsel.
Waarom jij aan komt zetten met een rol voor private verzekeringsmaatschappijen is mij een raadsel. Het vermarkten heeft geen zin, omdat er geen speciale expertise bestaat, die beter is dan domweg het risico te spreiden (dus juist niet individualiseren). Dat zeg je zelf ook. De oplossing bestaat uit risicospreiding (de wet van grote aantallen middelt de fluctuaties uit).
[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 13-11-2018 12:20:50 ]
The view from nowhere.
Dat blijf je maar roepen, maar nogmaals: dat kunnen we al 400 jaar. Daar is het bestaansrecht van levensverzekeringsmaatschappijen op gebouwd en het is een afzonderlijke wetenschap. Die kan je afdoen met "koffiedik kijken", omdat de individuele gebeurtenis niet vaststaat, maar de crux is nu juist dat die individuele gebeurtenis er niet toe doet.quote:
Iemand moet de rekensom oplossen, hoeveel premie er betaalt moet worden en hoe hoog het pensioen is dat je uitkeert aan de gepensioneerden. Dat is het informatieprobleem en kunnen we niet oplossen (het is koffiedik kijken).
Risicospreiding is nu juist wat er net níet mogelijk is bij pensioenfondsen, althans niet vanuit het oogpunt van de rechthebbende. Die kan niet bepalen bij welk pensioenfonds hij zich aansluit of wat er daar met zijn premie gebeurt, die heeft geen invloed op het beleggingsbeleid, die heeft geen invloed op de te hanteren rekenrente, die heeft geen invloed op de (al jaren veel te lage) premiedekkingsgraad, die kan zijn opgebouwde aanspraken lastig naar zijn nieuwe werkgever meenemen (of zelfs helemaal niet als zijn pensioenfonds een te lage dekkingsgraad heeft) en ga zo maar door. Je bent overgeleverd aan een instantie die het allemaal voor jou bepaalt - 'vadertje Staat' regelt het wel voor u - en we hebben de prestaties daarvan in de afgelopen jaren gezien.quote:Daarom komen we uit op een collectieve oplossing die risicospreiding mogelijk maakt.
Government is not the solution to our problem, government is the problem.
Far across the moonbeam I know that's who you are
Far across the moonbeam I know that's who you are
Vergelijk het met beleggen in aandelen. Het beste is om alleen de aandelen te kopen die het meeste rendement opleveren. Private partijen, die claimen daarin speciale gaven te hebben, zijn er genoeg geweest (ook al 400 jaar). Maar het blijkt dat apen daar net zo goed in zijn als beleggingsadviseurs. Daarom is iedereen overgestapt op index beleggen. Bij index beleggen doet de keuze voor het individuele aandeel er ook niet meer toe, want je koopt het hele mandje.quote:
[..]
Dat blijf je maar roepen, maar nogmaals: dat kunnen we al 400 jaar. Daar is het bestaansrecht van levensverzekeringsmaatschappijen op gebouwd en het is een afzonderlijke wetenschap. Die kan je afdoen met "koffiedik kijken", omdat de individuele gebeurtenis niet vaststaat, maar de crux is nu juist dat die individuele gebeurtenis er niet toe doet.
Er is in het verleden ook veel gekloot met de pensioenen. Dat wil ik niet als maatstaf nemen.quote:[..]
Risicospreiding is nu juist wat er net níet mogelijk is bij pensioenfondsen, althans niet vanuit het oogpunt van de rechthebbende.
Hier claim je dat allerlei expertise mogelijk is. In dat geval is er een informatieprobleem dat bestaat uit het kiezen voor de beste optie. Waaruit bestaat die expertise? Hooguit bestaat deze uit het besef dat het koffiedik kijken is en je jezelf dus niet rijk moet reken op grond van onzin. Individuele invloed op het beleggingsbeleid heeft net zoveel zin als een aandelenfonds kiezen dat de beste selectie van aandelen maakt.quote:Die kan niet bepalen bij welk pensioenfonds hij zich aansluit of wat er daar met zijn premie gebeurt, die heeft geen invloed op het beleggingsbeleid, die heeft geen invloed op de te hanteren rekenrente, die heeft geen invloed op de (al jaren veel te lage) premiedekkingsgraad,
Een te lage dekkingsgraad is het gevolg van een verkeerde inschatting in het verleden. In zover het koffiedik kijken is, kan iedereen dat overkomen. Private partijen die pensioenen beheren hebben daar ook last van.
Waarom zouden private partijen daarin beter zijn? Dat je je pensioen niet kan meenemen, is een probleem dat ontstaat als je de pensioenen van de bevolking verdeelt over allerlei pensioen fondsen. Waarom zou de ene beter zijn dan de ander? Hoe collectiever je het maakt, hoe beter het werkt. Daarom is de overheid de enige partij die het goed kan regelen. Het is alleen omdat politieke partijen als de VVD overal een verdienmodel van wil maken voor private partijen, dat het zo'n gekloot wordt. Als er geen reele expertise achter het beleggingsbeleid zit, anders dan risicospreiding, dan heeft een competitie tussen private partijen net zo weinig zin als een competitie in dobbelstenen gooien en burgers laten kiezen wie dit het beste kan.quote:die kan zijn opgebouwde aanspraken lastig naar zijn nieuwe werkgever meenemen (of zelfs helemaal niet als zijn pensioenfonds een te lage dekkingsgraad heeft) en ga zo maar door. Je bent overgeleverd aan een instantie die het allemaal voor jou bepaalt - 'vadertje Staat' regelt het wel voor u - en we hebben de prestaties daarvan in de afgelopen jaren gezien.
[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 13-11-2018 14:22:09 ]
The view from nowhere.
Je haalt nu assets en verplichtingen door elkaar. De rekensom 'hoeveel premie er betaald moet worden en hoe hoog de pensioenuitkering wordt' (d.w.z. de verplichting) is een ander terrein dan asset management om de gelden te laten renderen en tijdig liquide te laten zijn.quote:
Vergelijk het met beleggen in aandelen.
Dat is ook weer erg oversimplificeren. Wat stel je voor: een pensioenfonds koopt gewoon een indextracker en dat is het dan? Welke tracker dan? Welke index wordt gevolgd? Welk deel gaat in obligaties, in aandelen, in vastgoed, in geldmarktfondsen, in private equity? Wat is de duration? En die van de verplichtingen? Welk risicoprofiel past bij die combinatie? Hedge je je renterisico? Hedge je je valutarisico? Wat is het premiestuur van het fonds om dalen op te kunnen vangen? Wat doe je met beleggingen die niet passen binnen de morele overtuiging van de deelnemers?quote:Bij index beleggen doet de keuze voor het individuele aandeel er ook niet meer toe, want je koopt het hele mandje.
Premiedekkingsgraad is wat anders dan dekkingsgraad.quote:Een te lage dekkingsgraad is het gevolg van een verkeerde inschatting in het verleden.
Je wil serieus je geld in handen geven van de overheid? Dat is zo ongeveer het grootste risico dat je kan nemen als er weer eens een nijpend begrotingstekort is, er een paar jaren van hausse op de beurzen zijn geweest zoals nu, of de staat weer eens iets in zijn hoofd haalt waar in belegd moet worden, omdat dat Goed zou zijn. Vergelijkingen met bijvoorbeeld het Noorse stelsel, zoals de SP nog wel eens pleegt te doen, zijn ook uitermate zwak: dat is een omslagstelsel, verschrikkelijk veel slechter dan het stelsel dat wij nu hebben dus - helemaal met een verouderende demografie - alleen hebben de Noren daar 1.000 miljard (!) aan oliegeld tegenover staan. Dan kan je inderdaad wel aan uitdelen gaan denken.quote:Hoe collectiever je het maakt, hoe beter het werkt. Daarom is de overheid de enige partij die het goed kan regelen.
Government is not the solution to our problem, government is the problem.
Far across the moonbeam I know that's who you are
Far across the moonbeam I know that's who you are
Het gaat niet om hoeveel vragen je kunt stellen, omdat deze allemaal optellen tot de vraag wie ze moet beantwoorden. Die keuze ligt altijd op iemands bordje. In jouw verzekeringsmodel ligt die keuze uiteindelijk op het bordje van de koper van een pensioenproduct. Hoe moet die daarop het antwoord weten?quote:
Dat is ook weer erg oversimplificeren. Wat stel je voor: een pensioenfonds koopt gewoon een indextracker en dat is het dan? Welke tracker dan? Welke index wordt gevolgd? Welk deel gaat in obligaties, in aandelen, in vastgoed, in geldmarktfondsen, in private equity? Wat is de duration? En die van de verplichtingen? Welk risicoprofiel past bij die combinatie? Hedge je je renterisico? Hedge je je valutarisico? Wat is het premiestuur van het fonds om dalen op te kunnen vangen? Wat doe je met beleggingen die niet passen binnen de morele overtuiging van de deelnemers?
Wat ik dan doe is naar een supermarkt lopen. Dan ga ik naast de deuropening staan en kijk naar iedereen die in en uitloopt. Bij een ieder van deze zeg ik dan tegen mijzelf 'jij weet dat natuurlijk wel'. Net zolang totdat ik mijzelf ervan heb overtuigd dat ik het niet geloof. Daarmee is het schip al gezonken. Het marktmodel veronderstelt dat de koper geen informatieprobleem heeft. Daarop is de heilzame werking van de markt gebaseerd. Als, zoals in dit geval, dit vergezocht is, dan is de juiste conclusie dat de markt hierin alleen maar kan falen. Een andere vorm van controle is dan al snel beter, namelijk goed betrouwbaar bestuur, transparantie, en in laatste instantie democratische controle.
Mijn punt was, dat individuele burger zelf laten kiezen geen zin heeft (post 68). Dat gaat dus over: individuele of collectieve oplossing. Niet over: overheid of private oplossing. Jij komt aanzetten met de private optie en verdedigt dat met twee punten:
1. het is individueel, want de burger kiest zelf het verzekeringsproduct
2. het doet aan risico spreiding, waardoor het de voordelen van een collectieve oplossing biedt.
Als het gaat om de vrijheid om zelf de beste oplossing te kiezen, wijs je op het eerste punt. Als het gaat om het informatieprobleem dat daarmee verbonden is, wijs je op het tweede punt.
Het probleem verdwijnt daarmee achter de horizon, maar is er nog steeds. Niemand heeft het informatieprobleem opgelost, alleen de verantwoordelijkheid wordt over meerdere partijen verdeelt. De garantie dat verzekeringsmaatschappijen het informatieprobleem goed kunnen managen, is niet gebaseerd op marktwerking, omdat niet aan de voorwaarden van een gezonde marktwerking is voldaan. Daar is niet aan voldaan omdat de burger de keuze voor de beste verzekeringsmaatschappij / verzekeringsmaatschappij niet kan managen. Het informatieprobleem ligt dus uiteindelijk op het bordje van de individuele burger, en iedereen doet alsof het daarmee is opgelost.
De marktideologie ligt hieraan ten grondslag. Door het probleem te individualiseren en vermarkten herleidt men het tot individuele keuzes, die men vervolgens herleidt tot een moreel probleem i.p.v. een informatie probleem (het rationele autonome individu heeft geen informatieprobleem, tenzij zijn emoties opspelen), zodat er geen informatieprobleem meer is (een drogreden).
[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 14-11-2018 17:38:17 ]
The view from nowhere.
Juist, en dat getuigt echt van een groteske overschatting van de capaciteiten van de overheid respectievelijk een onderschatting van 'de individuele burger'. Uiteindelijk komt het erop neer: "u snapt dat toch allemaal niet, u kunt dat niet zelf, laat ons het maar regelen". En dan niet als aanbod, maar als verplichting. Enige vorm van (het stimuleren van) zelfredzaamheid moet volledig bij de burger weggenomen worden. Dat creëert vanzelf een spiraal van bevestiging: als het toch wel geregeld wordt door de overheid, waarom zou je je dan druk maken om daar zelf iets van te vinden? En het creëert pure middelmaat: je ontneemt mensen de mogelijkheid om hun hele pensioenpot te vergokken, maar maximeert het totale doelvermogen navenant. Dat is gewoon paternalistische bemoeizucht.quote:
Mijn punt was, dat individuele burger zelf laten kiezen geen zin heeft (post 68).
Het enige goede argument vóór collectivering van het pensioenstelsel is solidariteit tussen generaties. Want niet-geborenen kunnen geen contractant zijn in een privaat model, dus je krijgt waarschijnlijk generaties van 'winnaars' en van 'verliezers'. Al vraag ik me af of dat voor een duur van een werkzaam leven zulke grote verschillen zal opleveren.
[ Bericht 12% gewijzigd door nostra op 13-11-2018 18:30:49 ]
Government is not the solution to our problem, government is the problem.
Far across the moonbeam I know that's who you are
Far across the moonbeam I know that's who you are
Je kunt het toch best individualiseren en alsnog een aantal belanghebbenden (burgers dus hè?) in het bestuur van dat verzekeringsproduct zitting laten nemen om te controleren of het wel of niet goed gaat? Natuurlijk, dit gaat niet altijd goed. Er zijn af en toe ook pensioenbesturen die er een potje van maken. Maar met een spreiding van potjes heb je in elk geval niet een heel land dat omvalt als een pensioenbestuur links gaat en de rest rechts. Iets wat je wel hebt bij het democratische model.quote:
[..]
Het gaat niet om hoeveel vragen je kunt stellen, omdat deze allemaal optellen tot de vraag wie ze moet beantwoorden. Die keuze ligt altijd op iemands bordje. In jouw verzekeringsmodel ligt die keuze uiteindelijk op het bordje van de koper van een pensioenproduct. Hoe moet die daarop het antwoord weten?
Wat ik dan doe is naar een supermarkt lopen. Dan ga ik naast de deuropening staan en kijk naar iedereen die in en uitloopt. Bij een ieder van deze zeg ik dan tegen mijzelf 'jij weet dat natuurlijk wel'. Net zolang totdat ik mijzelf ervan heb overtuigd dat ik het niet geloof. Daarmee is het schip al gezonken. Het marktmodel veronderstelt dat de koper geen informatieprobleem heeft. Daarop is de heilzame werking van de markt gebaseerd. Als, zoals in dit geval, dit vergezocht is, dan is de juiste conclusie dat de markt hierin alleen maar kan falen. Een andere vorm van controle is dan al snel beter, namelijk goed betrouwbaar bestuur, transparantie, en in laatste instantie democratische controle.
Mijn punt was, dat individuele burger zelf laten kiezen geen zin heeft (post 68). Dat gaat dus over: individuele of collectieve oplossing. Niet over: overheid of private oplossing. Jij komt aanzetten met de private optie en verdedigt dat met twee punten:
1. het is individueel, want de burger kiest zelf het verzekeringsproduct
2. het doet aan risico spreiding, waardoor het de voordelen van een collectieve oplossing biedt.
Als het gaat om de vrijheid om zelf de beste oplossing te kiezen, wijs je op het eerste punt. Als het gaat om het informatieprobleem dat daarmee verbonden is, wijs je op het tweede punt.
Het probleem verdwijnt daarmee achter de horizon, maar is er nog steeds. Niemand heeft het informatieprobleem opgelost, alleen de verantwoordelijkheid wordt over meerdere partijen verdeelt. De garantie dat verzekeringsmaatschappijen het informatieprobleem goed kunnen managen, is niet gebaseerd op marktwerking, omdat niet aan de voorwaarden van een gezonde marktwerking is voldaan. Daar is niet aan voldaan omdat de burger de keuze voor de beste verzekeringsmaatschappij / verzekeringsmaatschappij niet kan managen. Het informatieprobleem ligt dus uiteindelijk op het bordje van de burger, en iedereen doet alsof het daarmee is opgelost.
De marktideologie ligt hieraan ten grondslag. Door het probleem te individualiseren en vermarkten herleidt men het tot individuele keuzes, die men vervolgens herleidt tot een moreel probleem i.p.v. een informatie probleem (het rationele autonome individu heeft geen informatieprobleem, tenzij zijn emoties opspelen), zodat er geen informatieprobleem meer is (een drogreden).
Het alternatief van het marktmodel is de verlichte technocraat, de mens die geen menselijke tekortkomingen kent, maar wel in elke situatie feilloos de juiste keuze weet te maken en niet geprikkeld wordt door winst of verlies. Dit supermens moeten wij dan laten besluiten over al onze pensioengelden, want hij of zij weet alleen wat goed is voor de mens en waar de pensioengerechtigde behoefte aan heeft. Om een voorbeeld te nemen; pensioenfondsen met veelal hoogbetaalde werknemers hebben dikwijls een minder risico-averse houding en deze deelnemers weten dan ook vaak een risicovoller beleggingsbeleid na te streven.
Power is a lot like real estate, it's all about location, location, location.
The closer you are to the source, the higher your property value.
The closer you are to the source, the higher your property value.
Je houdt geen rekening met het machtsverschil tussen de individuele burger en een grote gespecialiseerde professionele partij zoals een verzekeringsmaatschappij. Een verzekeringsmaatschappij is geen ZZP 'er. De burger is onmachtig als deze zich niet organiseert. Dat is al gebeurd in de vorm van volksvertegenwoordigers in een parlement. Als de overheid het doet, dan kunnen de burgers zich er collectief tegen aan bemoeien en staan ze sterker (daar hoort een democratische rechtsstaat op ingericht te zijn).quote:
[..]
Juist, en dat getuigt echt van een groteske overschatting van de capaciteiten van de overheid respectievelijk een onderschatting van 'de individuele burger'. Uiteindelijk komt het erop neer: "u snapt dat toch allemaal niet, u kunt dat niet zelf, laat ons het maar regelen". En dan niet als aanbod, maar als verplichting. Enige vorm van (het stimuleren van) zelfredzaamheid moet volledig bij de burger weggenomen worden. Dat creëert vanzelf een spiraal van bevestiging: als het toch wel geregeld wordt door de overheid, waarom zou je je dan druk maken om daar zelf iets van te vinden? En het creëert pure middelmaat: je ontneemt mensen de mogelijkheid om hun hele pensioenpot te vergokken, maar maximeert het totale doelvermogen navenant. Dat is gewoon paternalistische bemoeizucht.
The view from nowhere.
Je weet dat burgers (consumenten) ook zitting hebben in de bestuursorganen van zulke pensioenverzekeraars? Het is een stuk beter om de directe belanghebbenden zitting te laten nemen bij een professionele partij zoals een verzekeraar dan om het via de volksvertegenwoordiging te organiseren.quote:
[..]
Je houdt geen rekening met het machtsverschil tussen de individuele burger en een grote gespecialiseerde professionele partij zoals een verzekeringsmaatschappij. Een verzekeringsmaatschappij is geen ZZP 'er. De burger is onmachtig als deze zich niet organiseert. Dat is al gebeurd in de vorm van volksvertegenwoordigers in een parlement. Als de overheid het doet, dan kunnen de burgers zich er collectief tegen aan bemoeien en staan ze sterker (daar hoort een democratische rechtsstaat op ingericht te zijn).
Power is a lot like real estate, it's all about location, location, location.
The closer you are to the source, the higher your property value.
The closer you are to the source, the higher your property value.
Volgens de marktpropaganda van de laatste 30 jaar is de overheid niet feilloos, maar totaal debiel. En een democratische rechtsstaat gaat al evenmin uit van de onfeilbaarheid van de staat. Marktwerking is echter, volgens dezelfde marktpropaganda, de bron van al het goede, zelfs in de gevallen waar er niet eens aan de voorwaarden van marktwerking is voldaan.quote:
[..]
Je kunt het toch best individualiseren en alsnog een aantal belanghebbenden (burgers dus hè?) in het bestuur van dat verzekeringsproduct zitting laten nemen om te controleren of het wel of niet goed gaat? Natuurlijk, dit gaat niet altijd goed. Er zijn af en toe ook pensioenbesturen die er een potje van maken. Maar met een spreiding van potjes heb je in elk geval niet een heel land dat omvalt als een pensioenbestuur links gaat en de rest rechts. Iets wat je wel hebt bij het democratische model.
Het alternatief van het marktmodel is de verlichte technocraat, de mens die geen menselijke tekortkomingen kent, maar wel in elke situatie feilloos de juiste keuze weet te maken en niet geprikkeld wordt door winst of verlies. Dit supermens moeten wij dan laten besluiten over al onze pensioengelden, want hij of zij weet alleen wat goed is voor de mens en waar de pensioengerechtigde behoefte aan heeft. Om een voorbeeld te nemen; pensioenfondsen met veelal hoogbetaalde werknemers hebben dikwijls een minder risico-averse houding en deze deelnemers weten dan ook vaak een risicovoller beleggingsbeleid na te streven.
[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 14-11-2018 17:34:28 ]
The view from nowhere.
Als er al ergens sprake is van een machtsverschil, dan is dat wel tussen de burger en de overheid.quote:
Je houdt geen rekening met het machtsverschil tussen de individuele burger en een grote gespecialiseerde professionele partij zoals een verzekeringsmaatschappij.
De realiteit is natuurlijk dat de burger daar niet naar omkijkt, juist omdát de overheid het regelt en dat de veronderstelling met zich meebrengt dat 'het wel goed zal komen', want dat is immers de assumptie waarom die taak überhaupt bij de overheid is belegd. Dat systeem van checks and balances, waarbij partijen over en weer verantwoordelijk worden gesteld, bestaat niet of nauwelijks in een genationaliseerde situatie.quote:Als de overheid het doet, dan kunnen de burgers zich er collectief tegen aan bemoeien en staan ze sterker (daar hoort een democratische rechtsstaat op ingericht te zijn).
Government is not the solution to our problem, government is the problem.
Far across the moonbeam I know that's who you are
Far across the moonbeam I know that's who you are
Welke burgers zitten er dan aan tafel? Wie heeft ze gekozen? Die vraag lossen we op langs dezelfde democratie weg. Dus wat is het verschil met een democratische rechtstaat?quote:
[..]
Je weet dat burgers (consumenten) ook zitting hebben in de bestuursorganen van zulke pensioenverzekeraars? Het is een stuk beter om de directe belanghebbenden zitting te laten nemen bij een professionele partij zoals een verzekeraar dan om het via de volksvertegenwoordiging te organiseren.
The view from nowhere.
Zie de post 85 hierboven.quote:
[..]
Als er al ergens sprake is van een machtsverschil, dan is dat wel tussen de burger en de overheid.
[..]
De realiteit is natuurlijk dat de burger daar niet naar omkijkt, juist omdát de overheid het regelt en dat de veronderstelling met zich meebrengt dat 'het wel goed zal komen', want dat is immers de assumptie waarom die taak überhaupt bij de overheid is belegd. Dat systeem van checks and balances, waarbij partijen over en weer verantwoordelijk worden gesteld, bestaat niet of nauwelijks in een genationaliseerde situatie.
Ik zeg niet dat het machtsprobleem is opgelost. Het bestaat en is een permanente en belangrijke zorg. Ik bestrijd echter de gedachte dat de markt werkt zoals de marktpropaganda van de laatste 35 jaar het stelde, en zoals jij het stelt. Het kapitaal (eigendom in vorm van geld en productiemiddelen) is sterk georganiseerd en geconcentreerd; een formidabele machtsfactor. Een machtsfactor die zich keert tegen de overheid en alle instituties van de overheid ondermijnt. Maar die volgens de marktpropaganda slechts bestaat uit de heerlijke keuzevrijheid van de consument (en weg gekletst is deze machtsfactor).
Ik zou zeggen dat het machtsprobleem helemaal niet is opgelost. Dat de oplossing van de neoliberalen een reactie is op het communisme en een restauratie is van het 19e eeuwse kapitalisme nastreeft (de tijd van Charles Dickens). Dat privatisering voor hen belangrijker is dan marktwerking, want bezit is in hun ideologie de machtsbasis. Ik denk dat het beschikken over de groepsmacht meer legitimatie verdient dan er nu geboden wordt, aan beide kanten van de scheidslijn markt / overheid. Ik denk dat deze discussie ook bepaald wordt door deze machtsstrijd.
[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 13-11-2018 19:23:50 ]
The view from nowhere.
De gekozen bestuurders vanuit werknemers, pensioengerechtigden en werkgever(s) bij bedrijfstakpensioenfondsen (paritair) of een onafhankelijke bestuur van een pensioenfonds, niet gelieerd aan werkgevers en werknemers. Welk pensioenfonds ben je in geïnteresseerd? Dan kan ik je vertellen wie daar bestuurder is.quote:
[..]
Welke burgers zitten er dan aan tafel? Wie heeft ze gekozen? Die vraag lossen we op langs dezelfde democratie weg. Dus wat is het verschil met een democratische rechtstaat?
[ Bericht 1% gewijzigd door GSbrder op 13-11-2018 20:59:52 ]
Power is a lot like real estate, it's all about location, location, location.
The closer you are to the source, the higher your property value.
The closer you are to the source, the higher your property value.
Een onafhankelijk bestuur lijkt mij een vreemde oplossing. Het betekent dat het beleid buiten alle controle van de bevolking ligt. Van marktwerking verwacht ik op dit terrein niets. En via een ander kanaal is er ook geen invloed.quote:
[..]
De gekozen bestuurders vanuit werknemers, pensioengerechtigden en werkgever(s) bij bedrijfstakpensioenfondsen (paritair) of een onafhankelijke bestuur van een pensioenfonds, niet gelieerd aan werkgevers en werknemers. Welk pensioenfonds ben je in geïnteresseerd? Dan kan ik je vertellen wie daar bestuurder is.
Kiezen tussen een marktoplossing en een publieke oplossing berust al op het idee dat het een individuele zaak is, waarbij de keus aan de individuele burger is. Maar uit de oplossing van het informatieprobleem (risico spreiding) blijkt dat de relatie tussen de premie betalers en de uitkering ontvangers niet direct is. Het is geen individueel goed.
Als je het vakbonden en werkgevers onderling laat regelen, dan is dat ook vreemd. Pensioen is een politiek project opgezet t.b.v. werknemers. Werkgevers hebben daar het minst mee te maken, lijkt mij. Pensioenafdracht is deel van het loon van werknemers (uitgesteld loon), het werkgeversdeel en het werknemersdeel, omdat de werknemer in beide gevallen de begunstigde is. Waarom werkgevers daar weer van alles over te zeggen hebben (ik bedoel het beheer van de pensioenfondsen), is mij een raadsel. Is dat de reden waarom pensioenbijdrage gesplitst is in twee delen?
[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 14-11-2018 17:28:27 ]
The view from nowhere.
quote:Wil dit kabinet belastingontwijking wel echt aanpakken?
Nederland biedt bedrijven al tientallen jaren willens en wetens allerlei mogelijkheden voor grootschalige belastingontwijking over hun buitenlandse inkomsten. Andere landen lopen daardoor miljarden mis, maar onze overheid gebruikt het om hoofdkantoren te lokken – alsof Nederland zónder die trucs geen aantrekkelijk vestigingsland zou zijn. Geen wonder dus dat er zoveel schandalen naar boven komen van bedrijven als Nike en RB, die hier gretig gebruik van maken.
Opeenvolgende kabinetten hebben hardnekkig geprobeerd om de gaten zolang mogelijk open te houden. Nu dreigt dat opnieuw te gebeuren met het wetsvoorstel dat vanmiddag wordt besproken. Het kabinet wil een uitzondering maken voor vestigingen in belastingparadijzen met eigen kantoorruimte en uitgaven van minimaal ¤100.000 aan gekwalificeerd personeel. Grote multinationals mogen van Nederland dus gewoon doorgaan met het parkeren van miljardenwinsten in belastingparadijzen, als ze daar één of twee mensen met een opleiding aannemen.
De Staatssecretaris voert allerlei technische en juridische bezwaren aan waarom een strengere aanpak niet zou kunnen. Het zou niet kunnen vanwege Europese beperkingen. Maar de werkelijkheid is dat andere EU-landen die bezwaren helemaal niet zien. Vanmiddag gaan we zien of Staatssecretaris Snel werkelijk bereid is om serieuze stappen te zetten of dat hij de randen blijft opzoeken van internationale afspraken om belastingontwijkende grote bedrijven te ontzien.
The view from nowhere.
Lijkt mij niet. Werkgevers leggen meer dan tweederde van de premies in. Als je het uitsluitend een werknemersaangelegenheid wil maken moet je werknemers 100% van de pensioenpremies laten betalen. Politiek onhaalbaar.quote:Pensioen is een politiek project opgezet t.b.v. werknemers. Werkgevers hebben daar het minst mee te maken, lijkt mij.
Power is a lot like real estate, it's all about location, location, location.
The closer you are to the source, the higher your property value.
The closer you are to the source, the higher your property value.
De premies die werkgevers inleggen zijn loon onder een andere naam. Of is het volgens jou een gift?quote:
[..]
Lijkt mij niet. Werkgevers leggen meer dan tweederde van de premies in. Als je het uitsluitend een werknemersaangelegenheid wil maken moet je werknemers 100% van de pensioenpremies laten betalen. Politiek onhaalbaar.
The view from nowhere.
Pensioen wordt fiscaal anders gezien dan loon, want de omkeerregel is van toepassing waardoor de werknemer slechts bij uitkering belasting moet betalen. Doordat de opbouw van pensioen fiscaal gunstig wordt behandeld is het voor de werkgever interessant om veel loon als pensioen weg te schrijven. Tegelijkertijd wil een werkgever niet sterk schommelende pensioenpremies, want dat heeft nogal effect op de werkgever. Een verhoging van de pensioenleeftijd is ook iets wat werkgevers aangaat.quote:
[..]
De premies die werkgevers inleggen zijn loon onder een andere naam. Of is het volgens jou een gift?
Power is a lot like real estate, it's all about location, location, location.
The closer you are to the source, the higher your property value.
The closer you are to the source, the higher your property value.
Waarom denk je voortdurend in termen van bestaande regelingen, als de fundamentele uitgangspunten in al ons denken over de samenleving. De fiscale regeling is niet de kern van de zaak.quote:
[..]
Pensioen wordt fiscaal anders gezien dan loon, want de omkeerregel is van toepassing waardoor de werknemer slechts bij uitkering belasting moet betalen. Doordat de opbouw van pensioen fiscaal gunstig wordt behandeld is het voor de werkgever interessant om veel loon als pensioen weg te schrijven. Tegelijkertijd wil een werkgever niet sterk schommelende pensioenpremies, want dat heeft nogal effect op de werkgever. Een verhoging van de pensioenleeftijd is ook iets wat werkgevers aangaat.
De kern van de zaak is waar de beslissingsbevoegdheid ligt. Als een werknemer een contract heeft met een werkgever, waarvan een pensioenregeling deel uitmaakt, valt wat de werknemer toekomt dan nog steeds niet onder de beslissingsbevoegdheid van werknemers?
De pensioenregeling is veel beter te begrijpen vanuit een stakeholdermodel, waarin werknemers / vakbonden, werkgevers / werkgeversorganisaties en burgers / politiek samenwerken. Maar werkgevers doen altijd alsof alles van nature alleen onder hun beslissingsbevoegdheid valt. Zoals jij doet alsof het werkgeversdeel van de premie betekent dat de werkgever eigenlijk de degene is die over de pensioenen van werknemers gaat.
Het bedrijfsleven gelooft in of propageert veel te veel het verhaal van Ayn Rand, dat alles dankzij hen is en dus hen toebehoord. De rest profiteert mee, eigenlijk een vorm van afpakken, en daar zouden ze dankbaar voor moeten zijn, bijvoorbeeld door ondernemers te aanbidden. De organisatie en regelgeving wordt zoveel mogelijk achter de schermen afgehandeld. Wat resteert aan keuzemogelijkheden wordt verkocht als de totale keuzevrijheid (alles is een keuze). Dat is de klassieke truc van iedere autoritair regime. De bevolking kanaliseren achter hun rug om.
Is het machtsprobleem al opgelost? Nee, er is momenteel alle reden voor een klassenstrijd van onderop, omdat in het neoliberale tijdperk kapitaal / bedrijfsleven zich veel macht heeft toegeeigend. De onmacht m.b.t. de ontwikkelingen in de samenleving is momenteel de drijvende kracht achter de onvrede van de bevolking, een onmacht die d.m.v. instituties is vormgegeven, maar verkocht werd als de natuurlijke orde der dingen. Het neoliberalisme is een ideologie die deze machtsstrijd heeft verhuld. Een restoratie van het publieke domein en de democratische rechtsstaat, en een ontmanteling van monopolies in het bedrijfsleven zijn nu gewenst. Het idee, om alles onder het regime van de markt te plaatsen, was op zijn best een dwaze utopie.
[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 15-11-2018 20:01:12 ]
The view from nowhere.
De werkgever sluit een pensioenovereenkomst met de werknemer en heeft in het verlengde daarvan een zorgplicht ten opzichte van die werknemer. Natuurlijk heeft die daar dan iets mee te maken.quote:
Pensioen is een politiek project opgezet t.b.v. werknemers. Werkgevers hebben daar het minst mee te maken, lijkt mij.
Government is not the solution to our problem, government is the problem.
Far across the moonbeam I know that's who you are
Far across the moonbeam I know that's who you are
Dat snap ik.quote:
[..]
De werkgever sluit een pensioenovereenkomst met de werknemer en heeft in het verlengde daarvan een zorgplicht ten opzichte van die werknemer. Natuurlijk heeft die daar dan iets mee te maken.
Maar dat staat haaks op het idee van een lijfrente polis bij een verzekeringsmaatschappij met een onafhankelijk bestuur (wat je eerder aanprees). Het staat ook haaks op het idee dat de arbeidsmarkt geflexibiliseerd moet worden totdat het een ideale vrije markt is (zorgplicht? Nee, marktfundamentalisme). Als je praat in termen van de bestaande regelingen kun je gemakkelijk op diverse beleidsterreinen (arbeidsmarkt, pensioenen, medische ethiek, buitenlandbeleid) van compleet andere overtuigingen uitgaan, zonder het ooit op te merken. De ene keer is alles je eigen verantwoordelijkheid, de andere keer heeft de werkgever een zorgplicht. De ene keer zijn we allemaal ethici, de andere keer is alles reaal politiek.
En het is allemaal even waar.
The view from nowhere.
Natuurlijk staat dat daar niet haaks op; dat is al de dagelijkse realiteit voor iedereen met een premietoezegging. Je kan als wetgever best een werkgever verplichten om het personeel fatsoenlijk te informeren over de vorm van het pensioen dat je aanbiedt. Niets mis mee.quote:
Dat snap ik.
Maar dat staat haaks op het idee van een lijfrente polis bij een verzekeringsmaatschappij met een onafhankelijk bestuur (wat je eerder aanprees).
Government is not the solution to our problem, government is the problem.
Far across the moonbeam I know that's who you are
Far across the moonbeam I know that's who you are
Dus die zorgplicht houdt niets in. Dan is het een onderonsje van verzekeringsmaatschappijen en werkgevers. Klinkt heel neoliberaal, ook die schaamlap over zorgplicht. Werkgevers organiseren de pensioenen van werknemers. Dat kan binnen het neoliberale samenlevingsmodel ook niet anders. Pensioenen beheren is ook weer een bedrijfstak. Worden werknemers / burgers zo niet helemaal gemanaged door het bedrijfsleven, die geheel opereert op basis van marktwerking (die er vaak ook niet is)?quote:
[..]
Natuurlijk staat dat daar niet haaks op; dat is al de dagelijkse realiteit voor iedereen met een premietoezegging. Je kan als wetgever best een werkgever verplichten om het personeel fatsoenlijk te informeren over de vorm van het pensioen dat je aanbiedt. Niets mis mee.
The view from nowhere.
