LIF Lifestyle
Alles over gezondheid, uiterlijke verzorging, mode, kleding, make-up, tabak, etc.
Rewimo
Nederduitse/Mevrouw qltel
Relatief mazzel dus dat ze dit kunnen oplossen voor je met een operatie. Sterkte vast! En weer een tijdje niet autorijden, ja dat is balen 
Most people don't listen with the intention to understand, they listen with the intention to reply.
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
Moet zeggen dat het me wel een beetje verbaasde dat het zo snel kon. In eerste instantie wilden ze het zelfs al de 3e inplannen, maar dat was een andere dokter. Vind het toch iets prettiger als dezelfde dokter het doet die er de vorige keer al aan heeft gesleuteld, ook al maakt dat waarschijnlijk niks uitquote:Op dinsdag 27 november 2018 23:18 schreef Candaasje het volgende:
Jeetje, wat een nasleep....maar 'fijn' dat het botstuk aardig vrij lijkt te liggen! En heerlijk korte wachtlijst!
(Nouja, het mag ook wel eens meezitten natuurlijk)
.
Op maandag 24 augustus 2015 11:34 schreef Yasmin23 het volgende:
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Dan weet je in ieder geval wie er aan je zit te sleutelen ...quote:
[..]
Moet zeggen dat het me wel een beetje verbaasde dat het zo snel kon. In eerste instantie wilden ze het zelfs al de 3e inplannen, maar dat was een andere dokter. Vind het toch iets prettiger als dezelfde dokter het doet die er de vorige keer al aan heeft gesleuteld, ook al maakt dat waarschijnlijk niks uit
Dus euh, wanneer gaan we racen?quote:
[..]
Moet zeggen dat het me wel een beetje verbaasde dat het zo snel kon. In eerste instantie wilden ze het zelfs al de 3e inplannen, maar dat was een andere dokter. Vind het toch iets prettiger als dezelfde dokter het doet die er de vorige keer al aan heeft gesleuteld, ook al maakt dat waarschijnlijk niks uit
Aangezien ik straks dus weer een tijdje niet mag rijden zal dat 2019 wordenquote:
[..]
Dus euh, wanneer gaan we racen?
Op maandag 24 augustus 2015 11:34 schreef Yasmin23 het volgende:
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Zo, en we zijn weer thuis 
. Operatie lijkt goed te zijn gelukt,in totaal heb ik maar ongeveer 1,5 uur onder narcose gelegen dus dat viel allemaal nog mee. Direct na de operatie kon de arts mijn arm al zo goed als volledig buigen, nu dat alle verdovende middelen zijn uitgewerkt lukt dat nog niet echt, maar daar mag de fysio mee aan de slag.
Dit is er allemaal uitgekomen (stukken bot heb ik niet meegekregen ), 6 schroeven en een plaatje:
Mijn arm ziet er nu zo uit, is nog wel redelijk opgezwollen, als in je ziet amper dat het mijn elleboog is. Maar zijn wel een stuk kleinere hechtingen dan er de vorige keer zaten:
. Operatie lijkt goed te zijn gelukt,in totaal heb ik maar ongeveer 1,5 uur onder narcose gelegen dus dat viel allemaal nog mee. Direct na de operatie kon de arts mijn arm al zo goed als volledig buigen, nu dat alle verdovende middelen zijn uitgewerkt lukt dat nog niet echt, maar daar mag de fysio mee aan de slag. Dit is er allemaal uitgekomen (stukken bot heb ik niet meegekregen
), 6 schroeven en een plaatje:
Mijn arm ziet er nu zo uit, is nog wel redelijk opgezwollen, als in je ziet amper dat het mijn elleboog is
. Maar zijn wel een stuk kleinere hechtingen dan er de vorige keer zaten:SPOILER: Niet heel eng, maar toch klikken op eigen risicoOm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.In het ziekenhuis probeerden ze me weer allemaal zware pijnstillers als oxycodon aan te smeren maar daar heb ik vriendelijk voor bedankt. Ja natuurlijk doet het wel pijn, maar ik ben zo ondertussen wel een beetje wat gewend en die oxy zooi heb ik geen zin in om weer van af te moeten kicken.Op maandag 24 augustus 2015 11:34 schreef Yasmin23 het volgende:
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
quote:
Zo, en we zijn weer thuis
Dit is er allemaal uitgekomen (stukken bot heb ik niet meegekregen
[ afbeelding ]
Mijn arm ziet er nu zo uit, is nog wel redelijk opgezwollen, als in je ziet amper dat het mijn elleboog isHoly Shit!SPOILER: Niet heel eng, maar toch klikken op eigen risicoOm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.In het ziekenhuis probeerden ze me weer allemaal zware pijnstillers als oxycodon aan te smeren maar daar heb ik vriendelijk voor bedankt. Ja natuurlijk doet het wel pijn, maar ik ben zo ondertussen wel een beetje wat gewend en die oxy zooi heb ik geen zin in om weer van af te moeten kicken.
Het lijkt inderdaad meer op een knie dan op een elleboog.Ik heb er één en ik ben er trots op
"Tussen droom en daad staan wetten in de weg, en praktische bezwaren" "The needs of the many outweigh the needs of the crew"
Terugblik op tachtig kilometer lopen - Westerborkpad - My 5 minutes of fame - Heldin
DTS - Foto's en verslagen
Even een kleine update . De hechtingen zijn uit mijn elleboog en er zit al best wat beweging in en lijkt met de dag verder te kunnen buigen en draaien. In het begin had ik nog wel dat ik niks kon vasthouden, maar dat is ook heel snel weer weggegaan en ik kan mijn gezicht weer aanraken 
. Verder ook in het buikgebied goed nieuws, de 'probleemwond' lijkt eindelijk door te hebben gekregen dat daar geen gat hoort te zitten in mijn buik. De afgelopen 4 weken is die op het diepste punt van 7 naar 4 cm diep gegaan. In de rest van mijn buik lijkt er ook steeds meer gevoel terug te komen, al is dat soms niet heel prettig als het voelt alsof er een mes in wordt gestoken.
. De hechtingen zijn uit mijn elleboog en er zit al best wat beweging in en lijkt met de dag verder te kunnen buigen en draaien. In het begin had ik nog wel dat ik niks kon vasthouden, maar dat is ook heel snel weer weggegaan en ik kan mijn gezicht weer aanraken . Verder ook in het buikgebied goed nieuws, de 'probleemwond' lijkt eindelijk door te hebben gekregen dat daar geen gat hoort te zitten in mijn buik. De afgelopen 4 weken is die op het diepste punt van 7 naar 4 cm diep gegaan. In de rest van mijn buik lijkt er ook steeds meer gevoel terug te komen, al is dat soms niet heel prettig als het voelt alsof er een mes in wordt gestoken.
Op maandag 24 augustus 2015 11:34 schreef Yasmin23 het volgende:
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
[heel voorzichtig]quote:
Even een kleine update
[/heel voorzichtig]
Klinkt als langzaam stapjes vooruit naar echt herstel.quote:
Even een kleine update
Whatever...
Het is denk ik weer eens tijd voor een update .
Afgelopen week weer op controle geweest in het ziekenhuis, wond is nog 'maar' 2,8 cm diep en ook een stuk smaller (groeit meer van rechts naar links dan van onder naar boven). Ze hebben nu ook voor het eerst een indicatie durven te geven over wanneer de wond dicht kan zijn, dat zal ongeveer nog 2 maanden duren. Pas als die zo goed als dicht is wil de chirurg een afspraak gaan maken over het terugplaatsen van de darm naar de goede plek. Maar het lijkt nu tenminste een beetje de goede kant op te gaan.
Elleboog is trouwens goed aan het herstellen, buiging komt al redelijk ver maar de draai naar buiten gaat nog wel een tijdje duren. Qua kracht begint er wel weer een hoop terug te komen, bij de fysio ligt de nadruk ook voornamelijk op spieraangroei, dus veel oefeningen met gewichtsmachines en zulke dingen.
Langzaam maar zeker komt het er allemaal wel, maar ik vind het maar lang duren.
.Afgelopen week weer op controle geweest in het ziekenhuis, wond is nog 'maar' 2,8 cm diep en ook een stuk smaller (groeit meer van rechts naar links dan van onder naar boven). Ze hebben nu ook voor het eerst een indicatie durven te geven over wanneer de wond dicht kan zijn, dat zal ongeveer nog 2 maanden duren. Pas als die zo goed als dicht is wil de chirurg een afspraak gaan maken over het terugplaatsen van de darm naar de goede plek. Maar het lijkt nu tenminste een beetje de goede kant op te gaan
.Elleboog is trouwens goed aan het herstellen, buiging komt al redelijk ver maar de draai naar buiten gaat nog wel een tijdje duren. Qua kracht begint er wel weer een hoop terug te komen, bij de fysio ligt de nadruk ook voornamelijk op spieraangroei, dus veel oefeningen met gewichtsmachines en zulke dingen.
Langzaam maar zeker komt het er allemaal wel, maar ik vind het maar lang duren
.
Op maandag 24 augustus 2015 11:34 schreef Yasmin23 het volgende:
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Goed bereid kost even tijd.
Alle goede dingen komen langzaam..
en meer van die clichéopmerkingen.
Blij dat het i elk geval vooruit gaat!
Alle goede dingen komen langzaam..
en meer van die clichéopmerkingen.
Blij dat het i elk geval vooruit gaat!
Op dinsdag 22 februari 2022 22:22 pleurde Nizno zoals gewoonlijk een onzinnige tekst op FOK!
ze wachten tot buikwond dicht gaat zodat ze weer een nieuwe buikwond kunnen maken? Volgens mij mis ik ietsquote:
Het is denk ik weer eens tijd voor een update
Afgelopen week weer op controle geweest in het ziekenhuis, wond is nog 'maar' 2,8 cm diep en ook een stuk smaller (groeit meer van rechts naar links dan van onder naar boven). Ze hebben nu ook voor het eerst een indicatie durven te geven over wanneer de wond dicht kan zijn, dat zal ongeveer nog 2 maanden duren. Pas als die zo goed als dicht is wil de chirurg een afspraak gaan maken over het terugplaatsen van de darm naar de goede plek. Maar het lijkt nu tenminste een beetje de goede kant op te gaan
quote:
Het is denk ik weer eens tijd voor een update
Afgelopen week weer op controle geweest in het ziekenhuis, wond is nog 'maar' 2,8 cm diep en ook een stuk smaller (groeit meer van rechts naar links dan van onder naar boven). Ze hebben nu ook voor het eerst een indicatie durven te geven over wanneer de wond dicht kan zijn, dat zal ongeveer nog 2 maanden duren. Pas als die zo goed als dicht is wil de chirurg een afspraak gaan maken over het terugplaatsen van de darm naar de goede plek. Maar het lijkt nu tenminste een beetje de goede kant op te gaan
Elleboog is trouwens goed aan het herstellen, buiging komt al redelijk ver maar de draai naar buiten gaat nog wel een tijdje duren. Qua kracht begint er wel weer een hoop terug te komen, bij de fysio ligt de nadruk ook voornamelijk op spieraangroei, dus veel oefeningen met gewichtsmachines en zulke dingen.
Langzaam maar zeker komt het er allemaal wel, maar ik vind het maar lang duren
Ja in verband met infectiegevaar, een open wond icm een darm is niet een heel goed ideequote:Op zaterdag 2 februari 2019 12:41 schreef HaverMoutKoekje het volgende:
[..]
ze wachten tot buikwond dicht gaat zodat ze weer een nieuwe buikwond kunnen maken? Volgens mij mis ik iets
. Plus dat het ook allemaal weer moet herstellen na de operatie, dan is het wel zo handig als die wond er niet nog als 'extra' bij zit.
Op maandag 24 augustus 2015 11:34 schreef Yasmin23 het volgende:
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Die kans is er natuurlijk altijd. Maar de wond die nu zo langzaam dicht gaat is het gevolg van een lekkende darm en alle zooi die daaruit kwam en zich een weg naar buiten heeft 'gegeten'. Ook de operatie destijds was een spoedoperatie dus zonder allerlei protocollen als nuchter blijven en zulks vooraf. De nieuwe operatie zal onder wat meer idealere omstandigheden gaan, dus alles gepland en voorbereid.quote:
Is er dan geen kans dat de nieuwe ook niet dicht wil?
Op maandag 24 augustus 2015 11:34 schreef Yasmin23 het volgende:
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Misschien is het wel weer even tijd voor een update.
Eerst beginnen met het mindere; de wond op de buik is nog stééds niet dicht ... Is momenteel nog een kleine cm diep en vanuit het ziekenhuis hebben ze nu bedacht dat er een of anders sponsje bestaande uit collageen en honing. Hopelijk sluit die binnenkort eindelijk eens, al is de aankomende afspraak met de chirurg erbij pas eind april, dus nog even geduld ...
Maar het is niet allemaal kommer en kwel natuurlijk. De thuiszorg is niet meer dagelijks maar nog maar 3x per week. Mijn elleboog en schouders gaan de goede kant op, mijn elleboog is al een heel stuk op weg naar volledige draai en buiging. Ook conditioneel gaat het een stuk beter, momenteel zit ik op 61 dagen continu met 10.000 stappen of meer. Qua afstand loop ik nu zo'n 10 km per dag. Ook slapen gaat een heel stuk beter met steeds minder last van de onderrug. En ik ben ook weer begonnen met werken op kantoor ipv vanuit huis, in het begin nu nog 2 halve dagen.
Die stomme buikwond blijft dus nog het probleemgeval waarbij de rest van de wonden allemaal wel heel snel lijken te herstellen. Hopelijk is die eind april ver genoeg dicht dat ze een operatie kunnen gaan inplannen.
Eerst beginnen met het mindere; de wond op de buik is nog stééds niet dicht ... Is momenteel nog een kleine cm diep en vanuit het ziekenhuis hebben ze nu bedacht dat er een of anders sponsje bestaande uit collageen en honing. Hopelijk sluit die binnenkort eindelijk eens, al is de aankomende afspraak met de chirurg erbij pas eind april, dus nog even geduld ...
Maar het is niet allemaal kommer en kwel natuurlijk
. De thuiszorg is niet meer dagelijks maar nog maar 3x per week. Mijn elleboog en schouders gaan de goede kant op, mijn elleboog is al een heel stuk op weg naar volledige draai en buiging. Ook conditioneel gaat het een stuk beter, momenteel zit ik op 61 dagen continu met 10.000 stappen of meer. Qua afstand loop ik nu zo'n 10 km per dag. Ook slapen gaat een heel stuk beter met steeds minder last van de onderrug. En ik ben ook weer begonnen met werken op kantoor ipv vanuit huis, in het begin nu nog 2 halve dagen. Die stomme buikwond blijft dus nog het probleemgeval waarbij de rest van de wonden allemaal wel heel snel lijken te herstellen. Hopelijk is die eind april ver genoeg dicht dat ze een operatie kunnen gaan inplannen.
Op maandag 24 augustus 2015 11:34 schreef Yasmin23 het volgende:
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Jeej, je gaat vooruit!quote:
Misschien is het wel weer even tijd voor een update.
Eerst beginnen met het mindere; de wond op de buik is nog stééds niet dicht ... Is momenteel nog een kleine cm diep en vanuit het ziekenhuis hebben ze nu bedacht dat er een of anders sponsje bestaande uit collageen en honing. Hopelijk sluit die binnenkort eindelijk eens, al is de aankomende afspraak met de chirurg erbij pas eind april, dus nog even geduld ...
Maar het is niet allemaal kommer en kwel natuurlijk
Die stomme buikwond blijft dus nog het probleemgeval waarbij de rest van de wonden allemaal wel heel snel lijken te herstellen. Hopelijk is die eind april ver genoeg dicht dat ze een operatie kunnen gaan inplannen.
L a n g z a a m . . . . .
maar zeker!
Ja vooral door die buikwond dat het allemaal zo lang duurt. Al schijnt dat sowieso wel een bijzonder ding te zijn, bijna elke keer als ik in het ziekenhuis ben voor controle komt er wel iemand van een andere afdeling of in opleiding speciaal ervoor meekijkenquote:
[..]
Jeej, je gaat vooruit!
L a n g z a a m . . . . .
maar zeker!
.
Op maandag 24 augustus 2015 11:34 schreef Yasmin23 het volgende:
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Wordt wel weer eens tijd om dit omhoog te schoppen.
We beginnen even met het mindere nieuws, de wond op mijn buik is nog stééds niet dicht. Gaat wel heel langzaam dicht en in feite is het nog voornamelijk de huid die dicht moet groeien, maar er blijft nog vuil uit komen waardoor dat helaas niet zo snel gaat. Het komt voornamelijk door de locatie van de wond dat die zo moeilijk doet, net boven de plek waar je broekrand zit zeg maar. Ik hoop dat die binnenkort toch wel eens een keertje dicht gaat.
En ander nieuws, de afgelopen weken heb ik een aantal onderzoeken gehad om te kijken of van binnen alles in orde is om het stoma terug te plaatsen. Daar zijn de artsen gelukkig positief over en het lijkt daar allemaal wel goed te zitten in de darm weer normaal aan te sluiten. Vandaag een gesprek met de chirurg gehad, die wil voor over ongeveer 6 weken een operatie daarvoor inplannen.
In principe zou het met een kijkoperatie moeten kunnen waardoor ze als het ware de darm weer naar binnen kunnen proppen en vastmaken. Wel zijn er een aantal risico's aan verbonden, mijn buik was natuurlijk een puinhoop en het kan zijn dat het qua littekenweefsel een te groot 'spinnenweb' is om het zo te te doen. Als alternatief kan ook nog een 'gewone' operatie, maar dat willen ze eigenlijk liever niet doen aangezien ze mijn buik dan weer helemaal moeten opensnijden die vol met littekens zit. Daarbij komt ook nog dat de revalidatie daarvan een stuk langer gaat duren, en als het op die manier moet hebben ze liever dat ik nog een paar maanden wacht tot ik helemaal hersteld ben. Komende week hoor ik waarschijnlijk welke datum ze de operatie gaan inplannen, ze moeten eerst nog in overleg over hoe en wat.
Tot zover de update, nu maar hopen dat het gewoon een kijkoperatie kan worden, inmiddels zijn we al meer dan een jaar verder.
We beginnen even met het mindere nieuws, de wond op mijn buik is nog stééds niet dicht. Gaat wel heel langzaam dicht en in feite is het nog voornamelijk de huid die dicht moet groeien, maar er blijft nog vuil uit komen waardoor dat helaas niet zo snel gaat. Het komt voornamelijk door de locatie van de wond dat die zo moeilijk doet, net boven de plek waar je broekrand zit zeg maar. Ik hoop dat die binnenkort toch wel eens een keertje dicht gaat.
En ander nieuws, de afgelopen weken heb ik een aantal onderzoeken gehad om te kijken of van binnen alles in orde is om het stoma terug te plaatsen. Daar zijn de artsen gelukkig positief over en het lijkt daar allemaal wel goed te zitten in de darm weer normaal aan te sluiten. Vandaag een gesprek met de chirurg gehad, die wil voor over ongeveer 6 weken een operatie daarvoor inplannen.
In principe zou het met een kijkoperatie moeten kunnen waardoor ze als het ware de darm weer naar binnen kunnen proppen en vastmaken. Wel zijn er een aantal risico's aan verbonden, mijn buik was natuurlijk een puinhoop en het kan zijn dat het qua littekenweefsel een te groot 'spinnenweb' is om het zo te te doen. Als alternatief kan ook nog een 'gewone' operatie, maar dat willen ze eigenlijk liever niet doen aangezien ze mijn buik dan weer helemaal moeten opensnijden die vol met littekens zit. Daarbij komt ook nog dat de revalidatie daarvan een stuk langer gaat duren, en als het op die manier moet hebben ze liever dat ik nog een paar maanden wacht tot ik helemaal hersteld ben. Komende week hoor ik waarschijnlijk welke datum ze de operatie gaan inplannen, ze moeten eerst nog in overleg over hoe en wat.
Tot zover de update, nu maar hopen dat het gewoon een kijkoperatie kan worden, inmiddels zijn we al meer dan een jaar verder.
Op maandag 24 augustus 2015 11:34 schreef Yasmin23 het volgende:
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Ja gewoon de darmen weer aan elkaar vastnieten zodat het allemaal weer werkt zoals normaalquote:
Bedoel je met stoma terugplaatsen de stoma opheffen?
Op maandag 24 augustus 2015 11:34 schreef Yasmin23 het volgende:
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Normaal poepenquote:
[..]
Ja gewoon de darmen weer aan elkaar vastnieten zodat het allemaal weer werkt zoals normaal
Goede vraag, had nog geen update geplaatstquote:
Maar 30 augustus wordt ik geopereerd, helaas wat later dan gehoopt maar de datum staat nu in ieder geval vast. Revalidatie van de operatie zal als alles goed gaat zo'n 3 a 4 weken duren schatten ze.
Dan hebben we ook nog de buikwond die zijn tijd blijft nemen om dicht te gaan, hij wordt wel kleiner maar gaat akelig traag voor mijn gevoel. Komt nog steeds geel beslag uit, al lijkt dat wel telkens minder te worden. Dus hopelijk gaat die ook eens een keertje dicht zodat ik niet meer zo afhankelijk ben van de thuiszorg als ik wil gaan douchen.
Voor de rest ben ik me vooral aan het focussen met kracht en conditie opbouwen, momenteel loop ik probleemloos elke dag een kilometer of 12, scheelt ook wel dat ik aan mijn benen natuurlijk praktisch niks had. Kracht is nog wel een dingetje, vooral bij dingen waarbij ik moet bukken. 2 uur aan een stuk lopen is geen probleem maar een kwartiertje onkruid uit de grond halen ik ben buiten adem en moet dan echt even gaan zitten om weer bij te komen. Nog wel even leuk voor de statistieken, ik houd de afstanden en alles van het lopen bij en ben sinds 21 januari geen enkele dag onder de 10.000 stappen geweest, dus 202 dagen achter elkaar. Bij elkaar heb ik in die periode ruim 2,5 miljoen stappen gezet en 1988,2 km gelopen, morgen dus hopelijk door de 2000 grens heen
.En nu we ruim een jaar verder zijn komen er allemaal van die irritante administratieve zaken bij kijken. Zo is mijn loon nu naar 70% gegaan, al krijg ik waarschijnlijk het verschil wel terug vanuit de autoverzekering (echt aan iedereen met een auto, neem de inzittendenverzekering erbij!). Ook is de fysio 'afgelopen' als in dat het wordt niet meer vergoed door de zorgverzekering na een jaar waarbij de operatie in december niet als nieuwe behandeling geldt (verwijderen osteosynthese materiaal). Maar ook hier weer, inzittendenverzekering.
Op maandag 24 augustus 2015 11:34 schreef Yasmin23 het volgende:
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Goede tip. Heb net een cabrio gekocht en niet eens bij stilgestaan, maar ga er toch eens serieus over nadenken.quote:
(echt aan iedereen met een auto, neem de inzittendenverzekering erbij!).
Had ik zelf ook nooit bij stil gestaan, is meer geluk dan wijsheid geweest dat ik die schijnbaar erbij had genomenquote:
[..]
Goede tip. Heb net een cabrio gekocht en niet eens bij stilgestaan, maar ga er toch eens serieus over nadenken.
. Maar het scheelt je echt een hoop gedoe (en vooral geld), voor elke dag dat ik in het ziekenhuis heb gelegen bijvoorbeeld kreeg ik een kleine 30 euro. Ook heb ik vergoedingen gekregen voor dingen als kleding, een vakantie die ik moest annuleren en een schoonmaakster die elke week langskomt. Heb zelfs nog een tandartsrekening vergoed gekregen doordat ik door alle pijnstillers in het begin niet doorhad dat ik een ontstoken kies had (al bestaat er voor 5 keer in 1 maand gemarteld worden door een tandarts geen enkele vergoeding die hoog genoeg is 
). Ik hoop natuurlijk dat je de inzittendenverzekering nooit hoeft te gebruiken, maar mocht het toch een keer nodig zijn dan ben je blij als je het hebt
. Weet niet of het bij elke verzekering er zo goed aan toe gaat, die van mij is vrij klein en regiogebonden (Zeeland/West-Brabant).
Op maandag 24 augustus 2015 11:34 schreef Yasmin23 het volgende:
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Weet je wat voor inzittendenverzekering jij had? Zijn blijkbaar 2 verschillende soorten.quote:
[..]
Had ik zelf ook nooit bij stil gestaan, is meer geluk dan wijsheid geweest dat ik die schijnbaar erbij had genomen
Ik hoop natuurlijk dat je de inzittendenverzekering nooit hoeft te gebruiken, maar mocht het toch een keer nodig zijn dan ben je blij als je het hebt
Hmm, wist niet dat daar nog verschillende in zijn maar blijkbaar wel dus. Ik heb een Schadeverzekering Inzittenden (SVI). De andere is geloof ik de OVI, maar die keert geloof ik alleen maar uit bij invaliditeit of overlijden dus niet ook alle randzaken die ik zojuist opnoemde.quote:
[..]
Weet je wat voor inzittendenverzekering jij had? Zijn blijkbaar 2 verschillende soorten.
Op maandag 24 augustus 2015 11:34 schreef Yasmin23 het volgende:
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
ZLMquote:
[..]
Had ik zelf ook nooit bij stil gestaan, is meer geluk dan wijsheid geweest dat ik die schijnbaar erbij had genomen
Ik hoop natuurlijk dat je de inzittendenverzekering nooit hoeft te gebruiken, maar mocht het toch een keer nodig zijn dan ben je blij als je het hebt
verzekeraar die je altijd goed helpt.Goed om te lezen dat het iig beter gaat. Zou fijn als je eindelijk weer normaal kan schijten
Hoop rompslomp met het regelen dat je geld binnen krijgt... Maar goed dat je inzittenden verzekering erbij hebt. Kost maar ¤40 per jaar extra dacht ik.
Veertig euro valt mij alles mee, ik had het duurder verwacht.quote:
[..]
ZLM
Goed om te lezen dat het iig beter gaat. Zou fijn als je eindelijk weer normaal kan schijten
Hoop rompslomp met het regelen dat je geld binnen krijgt... Maar goed dat je inzittenden verzekering erbij hebt. Kost maar ¤40 per jaar extra dacht ik.
Stiekem is het interessant/goed om hier te lezen wat het natraject is van een groot ongeluk. Toevallig vandaag weer een kettingbotsing waarbij iemand uit zijn auto bevrijd moest worden. Je leest echter nooit het traject wat daarna komt en wat voor impact dat heeft.
TS, succes met de operatie de 30e !
Wat gaat er mis als je deze niet hebt en zoiets meemaakt als jij nu? De serieus dure kosten (operaties etc) worden toch vergoed vanuit de zorgverzekering?quote:
(echt aan iedereen met een auto, neem de inzittendenverzekering erbij!)
Zoals ik het lees krijg je nu kleding vergoed, huishoudelijke hulp en als je de pech hebt langer dan een jaar te moeten revalideren wordt ook je loon nog wat aangevuld en de fysiokosten. Maar dat zal niet meer zijn dan 5-10k lijkt me?
De kans is klein dat je het meemaakt en als ik echt zo zwaar in de kreukels zou zitten dan kon me die 10k ook niet meer zo boeien, zou ik me meer om het herstel drukmaken. Het is leuk meegenomen, maar het is niet zo dat je er financieel helemaal op leegloopt mocht je die verzekering niet hebben. Als je jouw auto WA verzekerd had ipv All-risk had je waarschijnlijk een grotere schadepost gehad.
pindazakje
Laat ik het zo zeggen, het scheelt echt een hoop gedoe en in mijn inmiddels al weer 15 maanden durende revalidatie komen er toch stiekem best wel wat extra kosten kijken. Het ziekenhuis waar ik onder behandeling ben (Tilburg) zit best ver weg (retour 130 km + parkeerkosten). Zeker de eerste 6 maanden dat ik uit het ziekenhuis was had ik zo'n beetje wekelijks controle, waarbij ik vaak de afspraken van de buikwonden en de breuken niet kon combineren omdat dat op 2 verschillende locaties van het ziekenhuis was. Ook dingen die niet door de zorgverzekering worden vergoed zoals hygiënisch materiaal voor de thuiszorg, lekmatten voor in bed, littekenzalf, een wortelkanaalbehandeling bij de tandarts omdat die door alle zware pijnstillers te laat was ontdekt en het eigen risico.quote:
[..]
Wat gaat er mis als je deze niet hebt en zoiets meemaakt als jij nu? De serieus dure kosten (operaties etc) worden toch vergoed vanuit de zorgverzekering?
Zoals ik het lees krijg je nu kleding vergoed, huishoudelijke hulp en als je de pech hebt langer dan een jaar te moeten revalideren wordt ook je loon nog wat aangevuld en de fysiokosten. Maar dat zal niet meer zijn dan 5-10k lijkt me?
De kans is klein dat je het meemaakt en als ik echt zo zwaar in de kreukels zou zitten dan kon me die 10k ook niet meer zo boeien, zou ik me meer om het herstel drukmaken. Het is leuk meegenomen, maar het is niet zo dat je er financieel helemaal op leegloopt mocht je die verzekering niet hebben. Als je jouw auto WA verzekerd had ipv All-risk had je waarschijnlijk een grotere schadepost gehad.
Daarbij heb ik ook nog andere kosten die ik misschien wel zou kunnen indienen maar daar heb ik geen zin in. Zo zit ik vanwege mijn open wond en aankomende operatie nog steeds op een dieet waarbij ik veel eiwitten moet eten en niet teveel mag afvallen. Hierdoor eet ik bijvoorbeeld dagelijks twee keer zoveel vlees als voor het ongeluk, deels omdat het stoma heel slecht reageert op eiwitpoeders en deels omdat ik de halve liter kwark die ik nu dagelijks naar binnen werk wel genoeg vind
. Dat mijn loon nu wordt aangevuld vind ik wel erg fijn, scheelt 38 miljard formulieren en 12 weken wachttijd bij het UWV om het aan te vragen. Het gaat niet eens zozeer om het geld, maar vooral dat ik niet met heel die administratieve rompslomp opgescheept zit van nóg een instantie. Daarnaast is door dit hele gebeuren mijn loon ook al twee jaar niet gestegen terwijl dat wel op de planning stond.
Maar lang verhaal kort, nee je zult er niet op leeglopen als je het niet hebt, maar met alle extra kleine kosten loopt het stiekem toch aardig op. Dan is het fijn als je je daar in ieder geval niet druk om hoeft te gaan maken.
Op maandag 24 augustus 2015 11:34 schreef Yasmin23 het volgende:
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Hey man, sterkte met de struggle die dit leven je gegeven heeft.
I've got 99 problems, but a bitch ain't one.
Mijn vriend had een wa + opzittenden verzekering voor zijn motor.
Blij toe want die dekt nu alle schade aan mijn vriend na zijn motorongeluk. Motor krijgt hij helaas niks voor, want wa.
Fysio, kleding etc.
Blij toe want die dekt nu alle schade aan mijn vriend na zijn motorongeluk. Motor krijgt hij helaas niks voor, want wa.
Fysio, kleding etc.
Ik moest de groeten doen van Kapitein Ortega.
Vrijdag is het dan eindelijk zover, morgenavond wordt ik opgenomen in het ziekenhuis en 's ochtends komen ze nog langs om bloed af te nemen. Moet wel zeggen dat ik er erg tegenop zie, zeker omdat de chirurgen hun twijfels hebben of het direct gaat lukken met een kijkoperatie vanwege mogelijk littekenweefsel in mijn buik dat in de weg zit.
Nu valt het geestelijk gezien nog wel mee maar mijn lichaam denkt daar anders over, de afgelopen dagen voel ik weer de spanningen in mijn schouders en onderrug die ik ook de eerste maanden na het ongeluk had die destijds plots wegvielen toen de thuiszorg niet meer dagelijks was. Het is een beetje de spanning die je hebt als je iets gaat doen waar je al heel lang naar uitkijkt alleen dan op een negatieve manier.
Maar ja, vannacht nog lekker in mijn eigen bed slapen en dan maar hopen op het beste.
Nu valt het geestelijk gezien nog wel mee maar mijn lichaam denkt daar anders over, de afgelopen dagen voel ik weer de spanningen in mijn schouders en onderrug die ik ook de eerste maanden na het ongeluk had die destijds plots wegvielen toen de thuiszorg niet meer dagelijks was. Het is een beetje de spanning die je hebt als je iets gaat doen waar je al heel lang naar uitkijkt alleen dan op een negatieve manier.
Maar ja, vannacht nog lekker in mijn eigen bed slapen en dan maar hopen op het beste.
Op maandag 24 augustus 2015 11:34 schreef Yasmin23 het volgende:
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Ai ai ai .....quote:
Vrijdag is het dan eindelijk zover, morgenavond wordt ik opgenomen in het ziekenhuis en 's ochtends komen ze nog langs om bloed af te nemen. Moet wel zeggen dat ik er erg tegenop zie, zeker omdat de chirurgen hun twijfels hebben of het direct gaat lukken met een kijkoperatie vanwege mogelijk littekenweefsel in mijn buik dat in de weg zit.
Nu valt het geestelijk gezien nog wel mee maar mijn lichaam denkt daar anders over, de afgelopen dagen voel ik weer de spanningen in mijn schouders en onderrug die ik ook de eerste maanden na het ongeluk had die destijds plots wegvielen toen de thuiszorg niet meer dagelijks was. Het is een beetje de spanning die je hebt als je iets gaat doen waar je al heel lang naar uitkijkt alleen dan op een negatieve manier.
Maar ja, vannacht nog lekker in mijn eigen bed slapen en dan maar hopen op het beste.
Spannend .... ik ga keihard voor je duimen dat het allemaal naar jouw wens gaat verlopen!!
succes vooral voor de artsen en zulks... en voor jou sterkte
Op dinsdag 22 februari 2022 22:22 pleurde Nizno zoals gewoonlijk een onzinnige tekst op FOK!
Rewimo
Nederduitse/Mevrouw qltel
Succes en sterkte morgen
Most people don't listen with the intention to understand, they listen with the intention to reply.
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
Dank voor alle steun, ben momenteel in het ziekenhuis, ze gaan me morgenochtend gelijk al om 08.00 uur opereren.
Op maandag 24 augustus 2015 11:34 schreef Yasmin23 het volgende:
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Sterkte en succes, kerel!
Dingen doen met dingen, da's machtig mooi
Twitch: https://www.twitch.tv/drizzt_dourden
Twitch: https://www.twitch.tv/drizzt_dourden
Goed nieuws, de operatie is ondanks dat die een kleine 5 uur heeft geduurd succesvol verlopen 
Op maandag 24 augustus 2015 11:34 schreef Yasmin23 het volgende:
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Heeft al ons duimen toch geholpen meneer! Proficiat!quote:
Goed nieuws, de operatie is ondanks dat die een kleine 5 uur heeft geduurd succesvol verlopen
heywoodu
Van bijna dood tot olympiër:
En? Steekt 'ie er al uit? Gaat die zak tuinaarde opengescheurd worden? Staat Edgar Davids al buiten de selectie? Is die bruine trui al bijna af?quote:
Goed nieuws, de operatie is ondanks dat die een kleine 5 uur heeft geduurd succesvol verlopen
Van bijna dood op weg naar de Olympische Spelen, tot olympiër in 2026? Elk beetje hulp wordt bijzonder gewaardeerd!
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
quote:
Goed nieuws, de operatie is ondanks dat die een kleine 5 uur heeft geduurd succesvol verlopen
Op dinsdag 22 februari 2022 22:22 pleurde Nizno zoals gewoonlijk een onzinnige tekst op FOK!
Rewimo
Nederduitse/Mevrouw qltel
Goed nieuws
Most people don't listen with the intention to understand, they listen with the intention to reply.
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
quote:Op vrijdag 30 augustus 2019 15:49 schreef Nizno het volgende:
[..]
En we zijn gelukkig weer thuis
Op maandag 24 augustus 2015 11:34 schreef Yasmin23 het volgende:
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Op
Pijnstilling heb ik gelukkig amper, alleen paracetamol, met name als ontstekingsremmers. Ben nog wel een beetje niet helder in mijn hoofd van de narcose, beetje een afwezig gevoel en het lijkt me verstandig om nog even geen auto te rijden nu. Meeste last het ik eigenlijk voornamelijk van mijn blaas omdat er een katheter in heeft gezeten, vervelende dingen dat het zijn.quote:
Fijn nieuws, hoe voel je je naast nog bond en blauw en half gaar door de narcose en pijnstilling?
Op maandag 24 augustus 2015 11:34 schreef Yasmin23 het volgende:
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Goede zaak poepzak. Helder in je hoofd was je sowieso al niet!
Mooi dat je weer thuis bent. Nu kalmpies aan doen
Mooi dat je weer thuis bent. Nu kalmpies aan doen
Hihiquote:
Goede zaak poepzak. Helder in je hoofd was je sowieso al niet!
Mooi dat je weer thuis bent. Nu kalmpies aan doen
Rewimo
Nederduitse/Mevrouw qltel
Lekker dat je weer thuis bent! Nu maar rustig aan herstellen.
Narcose hakt er lekker in (ik mocht ook van de week)
Narcose hakt er lekker in
(ik mocht ook van de week)
Most people don't listen with the intention to understand, they listen with the intention to reply.
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
Geen poepzakjes en elke week een volle stinkende prullenbak meerquote:
Goede zaak poepzak. Helder in je hoofd was je sowieso al niet!
Mooi dat je weer thuis bent. Nu kalmpies aan doen
Ja de vorige keer met mijn arm had ik er niet heel erg veel last van, maar dat was ook maar een operatie van een uurtje ofzo, nu was het 5 uur lang onder narcose en dat voel je welquote:
Lekker dat je weer thuis bent! Nu maar rustig aan herstellen.
Narcose hakt er lekker in
. Ook 's middags op de kamer toen de zuster het infuuswater kwam aanvullen zat er ook nog een beetje ketamine in dat apparaat, ik scheen heel erg vaag te hebben gekeken 
.
Op maandag 24 augustus 2015 11:34 schreef Yasmin23 het volgende:
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
gewoon zeggen dat je een account hebt op FOK!, dan snappen ze je vaagheid wel
Op dinsdag 22 februari 2022 22:22 pleurde Nizno zoals gewoonlijk een onzinnige tekst op FOK!
Inmiddels zijn we alweer een klein maandje verder, tijd voor een update. Vorige week was ik op controle bij de chirurg, best bijzonder om te zien toen ze de kamer binnenkwam en ik opstond dat er echt combinatie van verbazing en opluchting was bij haar. Ze had voor de operatie ook al aangegeven dat ik een moeilijk geval zou zijn (mijn specialiteit ) wat ook bleek uit hoe lang ze met de operatie bezig zijn geweest. Normaal duurt een soortgelijke operatie ongeveer 1/1,5 uur en bij mij zijn ze zo'n 5 uur bezig geweest. Dat kwam doordat er nog zo enorm veel littekenweefsel in mijn buik zit waar ze allemaal omheen hebben moeten werken. Voor de operatie hadden ze ook gezegd dat als het littekenweefsel te erg zou zijn ze de operatie zouden afbreken, gelukkig hebben ze doorgezet waar ik ze dankbaar voor ben.
Het is lastig om uit te leggen hoe fijn het is om weer normaal te kunnen poepen, dat is echt zoiets dat je pas merkt als het er niet meer is, in mijn geval was het gelukkig maar tijdelijk. Mijn darmen zijn ook al weer een heel stuk rustiger geworden en kan nu weer als een 'normaal' mens gewoon gemiddeld 1 a 2 keer per dag naar de wc ipv 1 a 2 keer per uur.
De operatiewond heeft nog wel eventjes vervelend gedaan, een week na de operatie begonnen de oplosbare hechtingen op te lossen en begon de wond te lekken. Op zich niet zo vreemd gezien ze dit soort wonden niet helemaal stijf dichtnaaien juist zodat zulk vocht er nog uit kan. Het schijnt bij mij zelfs heel erg mee te vallen omdat veel mensen last krijgen van infecties en irritaties bij deze operatie. Wat ook wel meegeholpen zal hebben is denk ik dat ik ook nog steeds 3 keer in de week thuiszorg heb die er naar kijken en ik zelf ook prima bij de wond kan om te verzorgen. Inmiddels is die wel gewoon helemaal dicht en heb ik een mooie rij met korstjes op mijn buik ipv een verbandje.
Dat houdt in dat er nog slechts 1 probleemgevalletje is, de buikwond in de buikplooi ... Technisch gezien is er haast niks meer van over (was 15+ cm diep met een stuk of 5 gaten in mijn buik), maar het is dat laatste stukje dat maar niet wil. In principe is het eigenlijk alleen nog maar de huid die moet dichtgroeien maar dat wil die dus niet. Moet wel zeggen dat die na de afgelopen operatie opeens weer heel actief is geworden met vuil afscheiden, ik noem die wond dan ook mijn afvoerputje. Vorige week bij de wondverpleegkundige ook nog even naar laten kijken, daar hebben ze nu wéér wat nieuws bedacht, een of ander vezelsponsje met zilver er in of iets. Maar gezien de positieve reacties op de wond van de thuiszorg en minder last van de wond lijkt er nu eindelijk iets een beetje te werken dus hopelijk gaat die dan nu eens echt dicht.
Zo, zijn jullie ook weer op de hoogte van mijn wel een wee.
) wat ook bleek uit hoe lang ze met de operatie bezig zijn geweest. Normaal duurt een soortgelijke operatie ongeveer 1/1,5 uur en bij mij zijn ze zo'n 5 uur bezig geweest. Dat kwam doordat er nog zo enorm veel littekenweefsel in mijn buik zit waar ze allemaal omheen hebben moeten werken. Voor de operatie hadden ze ook gezegd dat als het littekenweefsel te erg zou zijn ze de operatie zouden afbreken, gelukkig hebben ze doorgezet waar ik ze dankbaar voor ben.Het is lastig om uit te leggen hoe fijn het is om weer normaal te kunnen poepen, dat is echt zoiets dat je pas merkt als het er niet meer is, in mijn geval was het gelukkig maar tijdelijk. Mijn darmen zijn ook al weer een heel stuk rustiger geworden en kan nu weer als een 'normaal' mens gewoon gemiddeld 1 a 2 keer per dag naar de wc ipv 1 a 2 keer per uur.
De operatiewond heeft nog wel eventjes vervelend gedaan, een week na de operatie begonnen de oplosbare hechtingen op te lossen en begon de wond te lekken. Op zich niet zo vreemd gezien ze dit soort wonden niet helemaal stijf dichtnaaien juist zodat zulk vocht er nog uit kan. Het schijnt bij mij zelfs heel erg mee te vallen omdat veel mensen last krijgen van infecties en irritaties bij deze operatie. Wat ook wel meegeholpen zal hebben is denk ik dat ik ook nog steeds 3 keer in de week thuiszorg heb die er naar kijken en ik zelf ook prima bij de wond kan om te verzorgen. Inmiddels is die wel gewoon helemaal dicht en heb ik een mooie rij met korstjes op mijn buik ipv een verbandje.
Dat houdt in dat er nog slechts 1 probleemgevalletje is, de buikwond in de buikplooi ... Technisch gezien is er haast niks meer van over (was 15+ cm diep met een stuk of 5 gaten in mijn buik), maar het is dat laatste stukje dat maar niet wil. In principe is het eigenlijk alleen nog maar de huid die moet dichtgroeien maar dat wil die dus niet. Moet wel zeggen dat die na de afgelopen operatie opeens weer heel actief is geworden met vuil afscheiden, ik noem die wond dan ook mijn afvoerputje
. Vorige week bij de wondverpleegkundige ook nog even naar laten kijken, daar hebben ze nu wéér wat nieuws bedacht, een of ander vezelsponsje met zilver er in of iets. Maar gezien de positieve reacties op de wond van de thuiszorg en minder last van de wond lijkt er nu eindelijk iets een beetje te werken dus hopelijk gaat die dan nu eens echt dicht.Zo, zijn jullie ook weer op de hoogte van mijn wel een wee
.
Op maandag 24 augustus 2015 11:34 schreef Yasmin23 het volgende:
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Klinkt goed!
Op dinsdag 22 februari 2022 22:22 pleurde Nizno zoals gewoonlijk een onzinnige tekst op FOK!
Rewimo
Nederduitse/Mevrouw qltel
Dat is al een hele vooruitgang, wat fijn voor je! Stukje bij beetje steeds meer je gewone leven terug
Most people don't listen with the intention to understand, they listen with the intention to reply.
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
Alweer veel te lang geen update geplaatst terwijl er ondertussen al wel weer genoeg is gebeurd. Helaas ook wat minder leuke dingen ...
Half oktober ging het fysiek gezien relatief zo goed dat ik aan iedereen die er wat over te zeggen had (chirurg, wondzorg, bedrijfsarts, arbo etc.) gevraagd of ik op vakantie kon. Gelukkig stonden ze daar allemaal zeer positief in en moedigden ze het zelfs aan. Normaal plan je een vakantie van een kleine maand toch wel ruim van tevoren, maar dit keer hebben we dus alles binnen 2 weken geregeld en zat ik bijna heel november in Amerika. Daar is ook wel een verslag van maar dat staat in een wat toepasselijker topic.
De eerste paar dagen waren heerlijk, lekker genieten van de ruimte en de natuur, maar dat mocht helaas niet lang duren. Op de 4e dag waren we redelijk vroeg bij het hotel (door de jetlag kom je ook al om 06.00 uur je bed uit) en besloten we na een wandeling door het dorp eerst nog even in een barretje een biertje te gaan drinken voordat we op zoek gingen naar een restaurant voor het avondeten. Wat ik me nog kan herinneren was dat ik net een paar slokken op had en vervolgens weer enigszins bij bewustzijn kwam in het ziekenhuis.
Ik heb dus een soort black-out gehad, ik was van de barkruk gevallen en lag te spartelen op de vloer. Vervolgens met veel moeite de ambulance in gesleept aangezien ik me nogal verzetten, met name voor de nekbrace die ik om kreeg omdat ik achterover op mijn hoofd was gevallen. Dit heb ik allemaal niet bewust meegemaakt, het enige dat ik me kan herinneren is wat vage beelden waarin ik me verzet tegen die brace. Eenmaal weer bij bewustzijn lag ik dus in het ziekenhuis waar ik werd volgeplakt en bloed werd afgenomen voor allerlei onderzoeken (hart, bloedwaardes en alle andere stoffen etc.). Daaruit kwam niks vreemds of abnormaals naar boven dus was de conclusie dat het hoogstwaarschijnlijk in mijn hoofd was. Ik had nog een scan kunnen laten maken, maar dat was volgens de arts niet direct noodzakelijk en mocht ook als ik thuis was omdat er gezien het soort aanval waarschijnlijk wel littekens in de hersenen zichtbaar zouden blijven.
Na ellendig lang met de reisverzekering aan de lijn te hebben gehangen mocht ik weer het ziekenhuis uit (na eerst even af te rekenen, de ambulance was wel gratis) met daarbij de mededeling dat ik geen auto meer mocht rijden (en geen alcohol), hoewel het rationeel gezien niet logisch is vond ik dat toch wel het vervelendste aan dit alles. De rest van de vakantie was ik dus passagier en heb ik op de eerste paar dagen met flinke spierpijn na een heerlijke vakantie gehad zonder verdere dingen.
Eenmaal thuis direct de huisarts gebeld voor een doorverwijzing naar de neuroloog, helaas is daarvoor de wachtlijst vrij lang en kan ik pas volgende week er terecht. Ik weet nu dus nog niet wat er precies mis is gegaan in mijn hoofd en of een soortgelijk iets ook de veroorzaker van mijn ongeluk zou kunnen zijn geweest. Hopelijk kan de neuroloog volgende week al iets zinnigs zeggen en is het te behandelen.
Naast alles van dit heb ik natuurlijk ook de rest nog, het litteken van de operatie herstelt mooi en ook de buik zelf is al weer een stuk soepeler. Door al het littekenweefsel ziet de buik er nog steeds wat vreemd uit maar hopelijk kan ik met behulp van de fysio in ieder geval weer wat meer spier er in terug krijgen. Dan hebben we ook nog de wond, die is nog steeds niet dicht ... hoewel het nog maar een schim is van wat het ooit was is die dus nog niet dicht. Mede door de vakantie waarin ik het hoofdzakelijk zelf moest doen heb ik nu gelukkig nog maar 1 keer per week bezoek van de thuiszorg die de wond komen verzorgen terwijl ik het de rest van de tijd zelf doe.
Maar volgende week dus eerst naar de neuroloog, hopelijk kunnen ze dit keer wat vinden waar het mis is gegaan in mijn hoofd. Na mijn ongeluk hebben ze er ook al naar gekeken maar was er geen specifiek iets waar ze op konden zoeken, dat is er nu dus wel. Zal proberen de volgende keer wat sneller te zijn met updaten, scheelt mij ook een hoop typen in een keer
Half oktober ging het fysiek gezien relatief zo goed dat ik aan iedereen die er wat over te zeggen had (chirurg, wondzorg, bedrijfsarts, arbo etc.) gevraagd of ik op vakantie kon. Gelukkig stonden ze daar allemaal zeer positief in en moedigden ze het zelfs aan. Normaal plan je een vakantie van een kleine maand toch wel ruim van tevoren, maar dit keer hebben we dus alles binnen 2 weken geregeld en zat ik bijna heel november in Amerika. Daar is ook wel een verslag van maar dat staat in een wat toepasselijker topic
.De eerste paar dagen waren heerlijk, lekker genieten van de ruimte en de natuur, maar dat mocht helaas niet lang duren. Op de 4e dag waren we redelijk vroeg bij het hotel (door de jetlag kom je ook al om 06.00 uur je bed uit) en besloten we na een wandeling door het dorp eerst nog even in een barretje een biertje te gaan drinken voordat we op zoek gingen naar een restaurant voor het avondeten. Wat ik me nog kan herinneren was dat ik net een paar slokken op had en vervolgens weer enigszins bij bewustzijn kwam in het ziekenhuis.
Ik heb dus een soort black-out gehad, ik was van de barkruk gevallen en lag te spartelen op de vloer. Vervolgens met veel moeite de ambulance in gesleept aangezien ik me nogal verzetten, met name voor de nekbrace die ik om kreeg omdat ik achterover op mijn hoofd was gevallen. Dit heb ik allemaal niet bewust meegemaakt, het enige dat ik me kan herinneren is wat vage beelden waarin ik me verzet tegen die brace. Eenmaal weer bij bewustzijn lag ik dus in het ziekenhuis waar ik werd volgeplakt en bloed werd afgenomen voor allerlei onderzoeken (hart, bloedwaardes en alle andere stoffen etc.). Daaruit kwam niks vreemds of abnormaals naar boven dus was de conclusie dat het hoogstwaarschijnlijk in mijn hoofd was. Ik had nog een scan kunnen laten maken, maar dat was volgens de arts niet direct noodzakelijk en mocht ook als ik thuis was omdat er gezien het soort aanval waarschijnlijk wel littekens in de hersenen zichtbaar zouden blijven.
Na ellendig lang met de reisverzekering aan de lijn te hebben gehangen mocht ik weer het ziekenhuis uit (na eerst even af te rekenen, de ambulance was wel gratis) met daarbij de mededeling dat ik geen auto meer mocht rijden (en geen alcohol), hoewel het rationeel gezien niet logisch is vond ik dat toch wel het vervelendste aan dit alles. De rest van de vakantie was ik dus passagier en heb ik op de eerste paar dagen met flinke spierpijn na een heerlijke vakantie gehad zonder verdere dingen.
Eenmaal thuis direct de huisarts gebeld voor een doorverwijzing naar de neuroloog, helaas is daarvoor de wachtlijst vrij lang en kan ik pas volgende week er terecht. Ik weet nu dus nog niet wat er precies mis is gegaan in mijn hoofd en of een soortgelijk iets ook de veroorzaker van mijn ongeluk zou kunnen zijn geweest. Hopelijk kan de neuroloog volgende week al iets zinnigs zeggen en is het te behandelen.
Naast alles van dit heb ik natuurlijk ook de rest nog, het litteken van de operatie herstelt mooi en ook de buik zelf is al weer een stuk soepeler. Door al het littekenweefsel ziet de buik er nog steeds wat vreemd uit maar hopelijk kan ik met behulp van de fysio in ieder geval weer wat meer spier er in terug krijgen. Dan hebben we ook nog de wond, die is nog steeds niet dicht ... hoewel het nog maar een schim is van wat het ooit was is die dus nog niet dicht. Mede door de vakantie waarin ik het hoofdzakelijk zelf moest doen heb ik nu gelukkig nog maar 1 keer per week bezoek van de thuiszorg die de wond komen verzorgen terwijl ik het de rest van de tijd zelf doe.
Maar volgende week dus eerst naar de neuroloog, hopelijk kunnen ze dit keer wat vinden waar het mis is gegaan in mijn hoofd. Na mijn ongeluk hebben ze er ook al naar gekeken maar was er geen specifiek iets waar ze op konden zoeken, dat is er nu dus wel. Zal proberen de volgende keer wat sneller te zijn met updaten, scheelt mij ook een hoop typen in een keer
Op maandag 24 augustus 2015 11:34 schreef Yasmin23 het volgende:
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Hopen op een verklaring en een volledig herstel.quote:
Alweer veel te lang geen update geplaatst terwijl -knip-.
Snap als je uit een compleet gezond lijf komt dat dit erin hakt. Succes komende tijd!
Vakman pur sang
Rewimo
Nederduitse/Mevrouw qltel
Misschien kun je door je darmproblemen niet goed meer tegen alcohol. Het doet mij een beetje denken aan het dumpingsyndroom dat je na een maagverkleining kunt krijgen (door de ingreep aan de darmen daarbij valt eten - en ook alcohol) daarbij soms helemaal verkeerd, waardoor je ook van de wereld kunt raken.
Oplossing (in jouw geval): geen alcohol meer drinken Als dat het is, heeft het verder overigens geen gevolgen en is er ook niets te vinden in je hersenen.
Oplossing (in jouw geval): geen alcohol meer drinken
Als dat het is, heeft het verder overigens geen gevolgen en is er ook niets te vinden in je hersenen.
Most people don't listen with the intention to understand, they listen with the intention to reply.
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
Als ik het zo lees lijkt het daar niet zoveel mee te maken te hebben gezien het werd omschreven als een soort epileptische aanval. Bij mijn ongeluk had ik al weken geen alcohol meer op en nadat ik net een paar dagen uit het ziekenhuis was heb ik waarschijnlijk een zelfde soort aanval gehad, al weet ik dat niet zeker gezien er toen niemand bij was. Daarbij heb ik afgelopen jaar gewoon regelmatig alcohol op (1-2 glazen per week) zonder gevolgen. De arts in de VS zei dat het mogelijk stressgerelateerd kan zijn, omdat ik thuis natuurlijk nog met allerlei afspraken, thuiszorg en redelijk huisgebonden. Op vakantie waren we de eerste paar dagen druk bezig met van alles doen en bezoeken en die dag hadden we het relatief rustig waardoor een hoop van die stress weg viel wat het kan hebben getriggerd. Het kan dus ook komen doordat er opeens een spreekwoordelijke last van mijn schouders viel waardoor de verbindingen in je hersenen die voor ontspanning zorgen overbelast werden.quote:
Misschien kun je door je darmproblemen niet goed meer tegen alcohol. Het doet mij een beetje denken aan het dumpingsyndroom dat je na een maagverkleining kunt krijgen (door de ingreep aan de darmen daarbij valt eten - en ook alcohol) daarbij soms helemaal verkeerd, waardoor je ook van de wereld kunt raken.
Oplossing (in jouw geval): geen alcohol meer drinken
Maar dat is allemaal pure speculatie, kunnen nog wel tig verschillende oorzaken zijn
.Gewoon prima, niet heel veel anders dan hier behalve dan dat ik nu eerst moest betalen voordat ik naar buiten mochtquote:
Hoe was de Amerikaanse gezondheidszorg verder?
. Qua kosten viel het nog wel enigszins mee, een kleine $1500,- voor een spoedopname en een rits onderzoeken, dat betaal je in Nederland ook vrij snel.
Op maandag 24 augustus 2015 11:34 schreef Yasmin23 het volgende:
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Ha, een update
Wel ellendig van die aanval. Hopelijk wordt de oorzaak gevonden.
Wel ellendig van die aanval. Hopelijk wordt de oorzaak gevonden.
"He who gives up freedom for safety deserves neither" Benjamin Franklin
Rewimo
Nederduitse/Mevrouw qltel
Dat is waar ook, daar had ik niet aan gedacht. Daar zullen ze dan nog wel naar op zoek gaan. Maar na het ongeluk hebben ze ook geen oorzaak gevonden toch? En nu weer niet. Stress-gerelateerd klinkt dan op zich wel logisch.quote:
Bij mijn ongeluk had ik al weken geen alcohol meer op en nadat ik net een paar dagen uit het ziekenhuis was heb ik waarschijnlijk een zelfde soort aanval gehad, al weet ik dat niet zeker gezien er toen niemand bij was.
Most people don't listen with the intention to understand, they listen with the intention to reply.
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
Even een kleine update dan maar, vorige week ben ik bij de neuroloog geweest. Eigenlijk nog niet veel wijzer geworden, maar de neuroloog vermoed wel een vorm van epilepsie die mogelijk is ontstaan als gevolg van het ongeluk. Of het ook de oorzaak is van het ongeluk blijft een raadsel, misschien dat ze daar nog iets van terug kunnen vinden in de scans.
Die scans (EEG en MRI) zijn helaas pas over 1,5e maand (eind februari) en dan in de eerste week van maart weer een afspraak met de neuroloog. Had verwacht dat die wachttijd met name bij de eerste intake zo lang was, maar helaas dus. Ik heb in ieder geval nog tot minstens dan ook een rijverbod, dus voorlopig mag ik nog steeds niet autorijden. Ik dacht dat alle fysieke gevolgen (alle gaten en operaties) het kutste waren aan het ongeluk, maar dit is nog tig keer erger. Het is dus iets dat 99,99% van de tijd niet aanwezig is en door die ene fractie wordt je gelijk voor van alles beperkt. .
Die scans (EEG en MRI) zijn helaas pas over 1,5e maand (eind februari) en dan in de eerste week van maart weer een afspraak met de neuroloog. Had verwacht dat die wachttijd met name bij de eerste intake zo lang was, maar helaas dus. Ik heb in ieder geval nog tot minstens dan ook een rijverbod, dus voorlopig mag ik nog steeds niet autorijden. Ik dacht dat alle fysieke gevolgen (alle gaten en operaties) het kutste waren aan het ongeluk, maar dit is nog tig keer erger. Het is dus iets dat 99,99% van de tijd niet aanwezig is en door die ene fractie wordt je gelijk voor van alles beperkt.
.
Op maandag 24 augustus 2015 11:34 schreef Yasmin23 het volgende:
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
quote:
Even een kleine update dan maar, vorige week ben ik bij de neuroloog geweest. Eigenlijk nog niet veel wijzer geworden, maar de neuroloog vermoed wel een vorm van epilepsie die mogelijk is ontstaan als gevolg van het ongeluk. Of het ook de oorzaak is van het ongeluk blijft een raadsel, misschien dat ze daar nog iets van terug kunnen vinden in de scans.
Die scans (EEG en MRI) zijn helaas pas over 1,5e maand (eind februari) en dan in de eerste week van maart weer een afspraak met de neuroloog. Had verwacht dat die wachttijd met name bij de eerste intake zo lang was, maar helaas dus. Ik heb in ieder geval nog tot minstens dan ook een rijverbod, dus voorlopig mag ik nog steeds niet autorijden. Ik dacht dat alle fysieke gevolgen (alle gaten en operaties) het kutste waren aan het ongeluk, maar dit is nog tig keer erger. Het is dus iets dat 99,99% van de tijd niet aanwezig is en door die ene fractie wordt je gelijk voor van alles beperkt.
wat ontzettend *insert lelijke woorden* voor je .... Schiet niet echt op zo.
Ja uit mijn mond zijn ook al de nodige minder nette woorden gevallenquote:
[..]
Schiet niet echt op zo.
. Maar het is gewoon irritant, ben je bijna klaar met het ene ziekenhuis mag je weer naar de andere.
Op maandag 24 augustus 2015 11:34 schreef Yasmin23 het volgende:
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
het wordt je ook niet bespaard he...
Kun je het niet vragen dat je veel sneller een afspraak hebt na je scan omdat het niet menswaardig is?
Ik heb inmiddels geleerd dat je je mond open moet trekken. Nee heb je en een ja kun je krijgen.
Kun je het niet vragen dat je veel sneller een afspraak hebt na je scan omdat het niet menswaardig is?
Ik heb inmiddels geleerd dat je je mond open moet trekken. Nee heb je en een ja kun je krijgen.
De scans staan nu aansluitend op dezelfde dag gepland, ik had ze ook wel los kunnen plannen en dan had het eerder gekund. Maar de afspraak met de neuroloog kon niet eerder, deels ook omdat er sinds mijn laatste voorval in november niks meer is gebeurd en de urgentie dus niet hoog genoeg is.quote:
het wordt je ook niet bespaard he...
Kun je het niet vragen dat je veel sneller een afspraak hebt na je scan omdat het niet menswaardig is?
Ik heb inmiddels geleerd dat je je mond open moet trekken. Nee heb je en een ja kun je krijgen.
Op maandag 24 augustus 2015 11:34 schreef Yasmin23 het volgende:
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Rewimo
Nederduitse/Mevrouw qltel
Nou zeg, dat is mooi kl***
En als er niks uit de scans komt, mag je dan wel weer rijden?
En als er niks uit de scans komt, mag je dan wel weer rijden?
Most people don't listen with the intention to understand, they listen with the intention to reply.
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
Ik hoop het, en als er wel wat uitkomt hebben ze er hopelijk iets tegen dat ik wel mag rijden.quote:
Nou zeg, dat is mooi kl***
En als er niks uit de scans komt, mag je dan wel weer rijden?
Op maandag 24 augustus 2015 11:34 schreef Yasmin23 het volgende:
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Je mag dan nog steeds vragen om de gesprekken kort op je scans te plannen, je geestelijke gezondheid is ook een die telt. Je wordt (wederom) enorm beperkt in je vrijheid na een al moeilijk jaar.
Nee heb je en een ja kun je krijgen. ;-)
Hoop voor jou vooral dat er niets bijzonders uitkomt , geen zorgen zijn en je weer terug mag rijden en zo.
Nee heb je en een ja kun je krijgen. ;-)
Hoop voor jou vooral dat er niets bijzonders uitkomt , geen zorgen zijn en je weer terug mag rijden en zo.
Tijd voor weer een update:
Eind februari heb ik dus eindelijk mijn MRI en EEG gehad (net op tijd voordat de coronacrisis helemaal losbarstte) met de week erop de uitslag bij de neurloog. Het goede nieuws is dat er in mijn hoofd niks vreemds te zien is, het slechte nieuws is dat ze dus alsnog niet weten wat het precies is ... De neuroloog zelf was botgezegd een beetje ongeïnteresseerde lul die geen seconde heeft gekeken naar wat de afgelopen periode allemaal is gebeurd. Bij het gesprek met de uitslag stond ik binnen 5 minuten weer buiten zonder dat ik ook maar iets wijzer was maar wel met een recept voor levetiracetam.
En allejezus wat was dat een gierend kutspul (en dan ben ik nog mild). De pillen werkten bij mij als volgt; eerst een paar uur barstende koppijn en duizeligheid, daarna een paar uur de emotionele stabiliteit van een borderliner in een identiteitscrisis en vervolgens stortte ik in en lag ik een paar uur te slapen. Op een gegeven moment liep ik buiten op een industrieterrein en begon ik opeens zonder reden te janken en vloeken en als ik bijvoorbeeld een kartonnen doosje probeerde open te maken en dat ging niet gelijk dan vloog dat doosje met allerlei verwensingen door de kamer. Na een paar dagen werd het alleen maar erger en ben ik in overleg met de neuroloog er direct mee gestopt.
Omdat ik al geen goed gevoel had bij de arts heb ik ook direct een second opinion aangevraagd bij het ziekenhuis waar ik sinds mijn ongeluk in behandeling ben omdat die hopelijk wel mijn medische geschiedenis bestuderen voordat ze allemaal rare pilletjes gaan geven. Helaas is die vanwege de coronacrisis nu voor onbepaalde tijd uitgesteld, dat het in het ziekenhuis is waar de eerste besmetting is vastgesteld hielp ook niet echt mee.
Maar om nog even terug te komen op die pilletjes, toen ik er mee was gestopt keerde gelukkig de rust weer terug in mijn hoofd alleen in mijn lichaam echter niet. Ik lag namelijk 's nachts badend in het zweet in bed en mijn 'goede' schouder deed zo'n pijn dat ik moeite kreeg met ademen. De eerste dagen dacht ik nog dat het ontwenningsverschijnselen waren maar nadat het in het weekend alleen maar erger werd heb ik op maandag gelijk de huisarts gebeld. Vanwege de symptomen 'koorts en kortademig' kreeg ik ook gelijk een coronawelkom. Ik moest buiten wachten totdat de huisarts ingepakt en wel me kwam halen. Hoewel er wel wat twijfels waren mocht ik geen coronatest ondergaan omdat dat alleen mocht bij ziekenhuisopname. Daarom heb ik toen antibiotica meegekregen en trok de koorts gelukkig uiteindelijk weg en na een paar weken martelen door de fysio en veel tijgerbalsem lijkt de schouder ook weer wat rustiger.
Ohja, ik heb ook nog steeds een wond op mijn buik die nog steeds niet dicht is. En ja ook hier komt dat vervelende virus weer roet in het eten gooien. Omdat de wond maar niet wil sluiten wilde de wondverpleegkundige weer iets anders proberen om het dicht te krijgen, maar je raadt het al, ook deze afspraken zijn afgezegd ... Vervelend wel, want de laatste weken komt er door waarschijnlijk de perikelen hierboven ook weer steeds meer vuil (gele en bruine aanslag) uit de wond.
Dus mja, eigenlijk ben ik nog niet heel veel wijzer geworden de afgelopen maanden
Eind februari heb ik dus eindelijk mijn MRI en EEG gehad (net op tijd voordat de coronacrisis helemaal losbarstte) met de week erop de uitslag bij de neurloog. Het goede nieuws is dat er in mijn hoofd niks vreemds te zien is, het slechte nieuws is dat ze dus alsnog niet weten wat het precies is ... De neuroloog zelf was botgezegd een beetje ongeïnteresseerde lul die geen seconde heeft gekeken naar wat de afgelopen periode allemaal is gebeurd. Bij het gesprek met de uitslag stond ik binnen 5 minuten weer buiten zonder dat ik ook maar iets wijzer was maar wel met een recept voor levetiracetam.
En allejezus wat was dat een gierend kutspul (en dan ben ik nog mild). De pillen werkten bij mij als volgt; eerst een paar uur barstende koppijn en duizeligheid, daarna een paar uur de emotionele stabiliteit van een borderliner in een identiteitscrisis en vervolgens stortte ik in en lag ik een paar uur te slapen. Op een gegeven moment liep ik buiten op een industrieterrein en begon ik opeens zonder reden te janken en vloeken en als ik bijvoorbeeld een kartonnen doosje probeerde open te maken en dat ging niet gelijk dan vloog dat doosje met allerlei verwensingen door de kamer. Na een paar dagen werd het alleen maar erger en ben ik in overleg met de neuroloog er direct mee gestopt.
Omdat ik al geen goed gevoel had bij de arts heb ik ook direct een second opinion aangevraagd bij het ziekenhuis waar ik sinds mijn ongeluk in behandeling ben omdat die hopelijk wel mijn medische geschiedenis bestuderen voordat ze allemaal rare pilletjes gaan geven. Helaas is die vanwege de coronacrisis nu voor onbepaalde tijd uitgesteld, dat het in het ziekenhuis is waar de eerste besmetting is vastgesteld hielp ook niet echt mee.
Maar om nog even terug te komen op die pilletjes, toen ik er mee was gestopt keerde gelukkig de rust weer terug in mijn hoofd alleen in mijn lichaam echter niet. Ik lag namelijk 's nachts badend in het zweet in bed en mijn 'goede' schouder deed zo'n pijn dat ik moeite kreeg met ademen. De eerste dagen dacht ik nog dat het ontwenningsverschijnselen waren maar nadat het in het weekend alleen maar erger werd heb ik op maandag gelijk de huisarts gebeld. Vanwege de symptomen 'koorts en kortademig' kreeg ik ook gelijk een coronawelkom. Ik moest buiten wachten totdat de huisarts ingepakt en wel me kwam halen. Hoewel er wel wat twijfels waren mocht ik geen coronatest ondergaan omdat dat alleen mocht bij ziekenhuisopname. Daarom heb ik toen antibiotica meegekregen en trok de koorts gelukkig uiteindelijk weg en na een paar weken martelen door de fysio en veel tijgerbalsem lijkt de schouder ook weer wat rustiger.
Ohja, ik heb ook nog steeds een wond op mijn buik die nog steeds niet dicht is. En ja ook hier komt dat vervelende virus weer roet in het eten gooien. Omdat de wond maar niet wil sluiten wilde de wondverpleegkundige weer iets anders proberen om het dicht te krijgen, maar je raadt het al, ook deze afspraken zijn afgezegd ... Vervelend wel, want de laatste weken komt er door waarschijnlijk de perikelen hierboven ook weer steeds meer vuil (gele en bruine aanslag) uit de wond.
Dus mja, eigenlijk ben ik nog niet heel veel wijzer geworden de afgelopen maanden
Op maandag 24 augustus 2015 11:34 schreef Yasmin23 het volgende:
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
ppff dit topic houdt me wel wakker aangaande verkeers veiligheid. Je voelt je in de auto vaak onaantastbaar en 80 rijden voelt zo langzaam dat het moeilijk is om geen 100 of 120 te rijden.
maar jeej wat een proces ga jij door zeg. En dat met een snelheid die in een auto erg langzaam lijkt.
Ik wens je heel veel sterkte, gek zal je er van worden denk ik.
maar jeej wat een proces ga jij door zeg. En dat met een snelheid die in een auto erg langzaam lijkt.
Ik wens je heel veel sterkte, gek zal je er van worden denk ik.
Nou hard rijden is niet zozeer het probleem, of zoals Jeremy Clarkson ooit zei "Speed has never killed anyone. Suddenly becoming stationary, that's what gets you"quote:
ppff dit topic houdt me wel wakker aangaande verkeers veiligheid. Je voelt je in de auto vaak onaantastbaar en 80 rijden voelt zo langzaam dat het moeilijk is om geen 100 of 120 te rijden.
maar jeej wat een proces ga jij door zeg. En dat met een snelheid die in een auto erg langzaam lijkt.
Ik wens je heel veel sterkte, gek zal je er van worden denk ik.
.Maar het begint nu allemaal wel erg lang te duren allemaal, ik hoop dat ik in een telefonische afspraak de wondverpleegkundige te pakken kan krijgen want die wond mag nou eindelijk wel eens dicht.
Op maandag 24 augustus 2015 11:34 schreef Yasmin23 het volgende:
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Teringjantje, is die wond nou nog stééds niet dicht 
Dingen doen met dingen, da's machtig mooi
Twitch: https://www.twitch.tv/drizzt_dourden
Twitch: https://www.twitch.tv/drizzt_dourden
Het is wel weer eens tijd voor een update he?
Eerst even het goede nieuws, de wond is dicht Inmiddels al weer een paar maanden, maar daar kom ik zo op terug, even een beetje chronologisch blijven
In de afgelopen maanden is er weer het nodige gebeurt, zo ben ik onder andere mijn baan kwijt geraakt, wat ook een indirect gevolg is van het ongeluk. Tijdens het ongeluk zat mijn werk namelijk in een bedrijfsovername die ik destijds helemaal heb gemist. Toen ik eind vorig jaar weer aan het werk ging merkte ik al dat zowel de werkzaamheden als het werk in niks meer op mijn oude werk leken. In mijn oude functie was ik namelijk voornamelijk stagebegeleider, eindverantwoordelijke voor animaties en vormgeving en maakte ik zelf ook nog wel regelmatig wat. Nu was mijn functie zo veranderd dat ik 100% op de productie van animaties/vormgeving zat, wat prima was toen ik nog grotendeels thuiswerkte maar toch begon tegen te staan. Zoals ik in mijn eerdere post al zei voelde ik me in de periode dat het coronavirus begon niet best maar mocht het niet getest worden. In die periode gingen ze er op mijn werk met zeer veel tegenzin mee akkoord om iedereen thuis te laten werken. Dat hebben ze 1,5e week volgehouden en eisten iedereen weer terug op kantoor en op dat moment is het gaan botsen. Verder zijn we wel op goede voet uit elkaar gegaan, verder niet heel relevant voor dit topic, maar alle extra tijd die ik nu heb gebruik ik voor het verdere herstel.
In april was er ook nog de second opinion bij de neuroloog die was uitgesteld, die heeft vorige week dan eindelijk plaatsgevonden. Deze keer met een neurologe die luisterde en vragen stelde ipv een paar notities opkrabbelen en pillen opschrijven zoals bij de eerste. Het blijft een lastig iets om te bepalen, de meest logische verklaring voor de aanval die ik vorig jaar op vakantie in de VS had was een zogenaamde 'uitgelokte aanval'. Mogelijk ontstaan door een combinatie van ontstressing (1,5 jaar lang thuiszorg, ziekenhuizen etc. en dan opeens helemaal niks) in combinatie met het tijdsverschil. Een 'leuk' detail van dat voorval is overigens dat ik nog steeds op de terugbetaling van het ziekenhuis daar zit te wachten, maar daar zal ik jullie hier niet mee vermoeien. Voor nu is verder onderzoek niet nodig, ze zei wel dat als ik zou willen nog een zwaar onderzoek kon laten doen waarbij je nachtenlang wakker wordt gehouden en zulke geintjes, maar dat raadde ze zelf al sterk af omdat daar niks mee te winnen valt.
En dan zijn we toch eindelijk bij de buik aangekomen! Zoals ik al zei is daarvan de wond dus ein-de-lijk dicht, maar daarmee zijn we natuurlijk nog niet klaar, zo makkelijk kom ik er niet vanaf. In overleg met de chirurg heb ik een CT-scan van mijn buik laten maken omdat ze en wilde weten hoe het er van binnen uit ziet en omdat ze het wilde overdragen aan een collega chirurg die gespecialiseerd is in buiken ('mijn' chirurg is meer van de darmen en zulks). De kant waar het helemaal mis was gegaan bij mijn buik is namelijk nog steeds erg opgezwollen en wordt ook niet kleiner ondanks dat ik al fors ben afgevallen. Er is daar nogal wat interne schade ontstaan aan de buikwand (de spieren en pezen die het allemaal een beetje bij elkaar houden) waardoor het allemaal dus een beetje naar buiten hangt.
Vandaag ben ik bij de chirurg geweest en in principe heb ik gewoon twee opties; of ik laat er niks aan doen, dat kan weinig kwaad maar de kans is vrij groot dat die buik alleen maar slapper wordt en nog meer uitzakt. Of ik laat het opereren, een vrij zware operatie (ca. 5 dagen opname en ruggenprik voor narcose) waarbij ze de buik weer open gaan snijden en er een (flexibele)plaat in steken. Daarbij gaf de arts ook aan dat het herstel erg zwaar kan zijn, met name ook de ademhaling en een redelijk grote kans op complicaties aan de wond. Niet echt de makkelijkste keuze om te maken, maar voor nu heb ik de keuze tot een operatie gemaakt en zit er een wachttijd van circa 2/2,5 maand op.
Om nog een beetje vrolijk af te sluiten, ben nog steeds flink aan het lopen en zit de afgelopen 3 maanden op een daggemiddelde van boven de 20.000 stappen per dag. Conditioneel gaat het dus de goede kant op
Eerst even het goede nieuws, de wond is dicht
Inmiddels al weer een paar maanden, maar daar kom ik zo op terug, even een beetje chronologisch blijven In de afgelopen maanden is er weer het nodige gebeurt, zo ben ik onder andere mijn baan kwijt geraakt, wat ook een indirect gevolg is van het ongeluk. Tijdens het ongeluk zat mijn werk namelijk in een bedrijfsovername die ik destijds helemaal heb gemist. Toen ik eind vorig jaar weer aan het werk ging merkte ik al dat zowel de werkzaamheden als het werk in niks meer op mijn oude werk leken. In mijn oude functie was ik namelijk voornamelijk stagebegeleider, eindverantwoordelijke voor animaties en vormgeving en maakte ik zelf ook nog wel regelmatig wat. Nu was mijn functie zo veranderd dat ik 100% op de productie van animaties/vormgeving zat, wat prima was toen ik nog grotendeels thuiswerkte maar toch begon tegen te staan. Zoals ik in mijn eerdere post al zei voelde ik me in de periode dat het coronavirus begon niet best maar mocht het niet getest worden. In die periode gingen ze er op mijn werk met zeer veel tegenzin mee akkoord om iedereen thuis te laten werken. Dat hebben ze 1,5e week volgehouden en eisten iedereen weer terug op kantoor en op dat moment is het gaan botsen. Verder zijn we wel op goede voet uit elkaar gegaan, verder niet heel relevant voor dit topic, maar alle extra tijd die ik nu heb gebruik ik voor het verdere herstel.
In april was er ook nog de second opinion bij de neuroloog die was uitgesteld, die heeft vorige week dan eindelijk plaatsgevonden. Deze keer met een neurologe die luisterde en vragen stelde ipv een paar notities opkrabbelen en pillen opschrijven zoals bij de eerste. Het blijft een lastig iets om te bepalen, de meest logische verklaring voor de aanval die ik vorig jaar op vakantie in de VS had was een zogenaamde 'uitgelokte aanval'. Mogelijk ontstaan door een combinatie van ontstressing (1,5 jaar lang thuiszorg, ziekenhuizen etc. en dan opeens helemaal niks) in combinatie met het tijdsverschil. Een 'leuk' detail van dat voorval is overigens dat ik nog steeds op de terugbetaling van het ziekenhuis daar zit te wachten, maar daar zal ik jullie hier niet mee vermoeien. Voor nu is verder onderzoek niet nodig, ze zei wel dat als ik zou willen nog een zwaar onderzoek kon laten doen waarbij je nachtenlang wakker wordt gehouden en zulke geintjes, maar dat raadde ze zelf al sterk af omdat daar niks mee te winnen valt.
En dan zijn we toch eindelijk bij de buik aangekomen! Zoals ik al zei is daarvan de wond dus ein-de-lijk dicht, maar daarmee zijn we natuurlijk nog niet klaar, zo makkelijk kom ik er niet vanaf. In overleg met de chirurg heb ik een CT-scan van mijn buik laten maken omdat ze en wilde weten hoe het er van binnen uit ziet en omdat ze het wilde overdragen aan een collega chirurg die gespecialiseerd is in buiken ('mijn' chirurg is meer van de darmen en zulks). De kant waar het helemaal mis was gegaan bij mijn buik is namelijk nog steeds erg opgezwollen en wordt ook niet kleiner ondanks dat ik al fors ben afgevallen. Er is daar nogal wat interne schade ontstaan aan de buikwand (de spieren en pezen die het allemaal een beetje bij elkaar houden) waardoor het allemaal dus een beetje naar buiten hangt.
Vandaag ben ik bij de chirurg geweest en in principe heb ik gewoon twee opties; of ik laat er niks aan doen, dat kan weinig kwaad maar de kans is vrij groot dat die buik alleen maar slapper wordt en nog meer uitzakt. Of ik laat het opereren, een vrij zware operatie (ca. 5 dagen opname en ruggenprik voor narcose) waarbij ze de buik weer open gaan snijden en er een (flexibele)plaat in steken. Daarbij gaf de arts ook aan dat het herstel erg zwaar kan zijn, met name ook de ademhaling en een redelijk grote kans op complicaties aan de wond. Niet echt de makkelijkste keuze om te maken, maar voor nu heb ik de keuze tot een operatie gemaakt en zit er een wachttijd van circa 2/2,5 maand op.
Om nog een beetje vrolijk af te sluiten, ben nog steeds flink aan het lopen en zit de afgelopen 3 maanden op een daggemiddelde van boven de 20.000 stappen per dag. Conditioneel gaat het dus de goede kant op
Op maandag 24 augustus 2015 11:34 schreef Yasmin23 het volgende:
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Wat een gevolgen heeft zo'n rot ongeluk. Spannend wel, weer een operatie. En je mist dan ook nog eens 100.000 stappen. .
Ik zou, denk ik, niet weer laten opereren. Maar heb natuurlijk geen idee hoeveel last je nu hebt/kan krijgen als je niets doet.
Succes met de operatie, en goed herstel.
Edit: zie nu dat het ongeluk al bijna 2,5 jaar geleden was. Dat sucks.
.Ik zou, denk ik, niet weer laten opereren. Maar heb natuurlijk geen idee hoeveel last je nu hebt/kan krijgen als je niets doet.
Succes met de operatie, en goed herstel.
Edit: zie nu dat het ongeluk al bijna 2,5 jaar geleden was. Dat sucks.
How do we turn this world-class fuck-up into a world-class learning experience?
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |