WGR Werk, Geldzaken, Recht en de Beurs
Hier kun je alles kwijt over sollicitaties, werksituaties, belastingen, (handelen op) de beurs, hypotheken, beleggingen en salarissen, arbeidscontracten of geschillen met je (huis)baas. Alles over werk, geldzaken en recht dus.
Als ik ‘Een dubbeltje op zijn kant’ of de Quote500 van armoede lees dan is het verhaal: tweeverdieners, koophuis, baan kwijt, andere baan kwijt, ouders overlijden, depressie, relatieproblemen, huis opeten, gedwongen verkoop huis, scheiding, schuldhulpverlening, inmiddels 55+ en een gat in het c.v. dus nooit meer een baan.
Waarom overkomt dit de een wel en de ander niet?
Waarom overkomt dit de een wel en de ander niet?
dit.quote:Op maandag 26 maart 2018 01:41 schreef paddestoelensoep het volgende:
- omstandigheden;
- de capiciteiten om met genoemde omstandigheden om te gaan.
Om aan te geven hoe hoog Erdogan het moederschap acht, gaf hij een voorbeeld uit de praktijk. ''Ik kuste wel eens de voeten van mijn moeder omdat ze naar het paradijs roken. Zij wierp me dan een zedige blik toe en huilde soms.''
Wat ik zelf vaak zie in mijn werk is dat mensen onverantwoord met geld om gaan. Huis kopen op je maximale leencapaciteit. Paar kredietjes erbij, financiering van een luxe auto. En dan gebeuren er "live events" en kan dat allemaal niet meer betaald en wordt de spiraal naar beneden ingezet.
Als je een sobere levensstijl hebt kan je dit soort dingen opvangen, en dan kan je ook makkelijker een eenvoudigere baan aannemen om het hoofd boven water te houden. Mensen zetten zich vaak klem door onverantwoorde beslissingen te nemen die goed gaan zolang de vette baan blijft lopen. Maar ze denken nooit na over wat er gebeurd als ze ziek of ontslagen worden, gaan scheiden of er een overlijden van de partner komt.
Als je een sobere levensstijl hebt kan je dit soort dingen opvangen, en dan kan je ook makkelijker een eenvoudigere baan aannemen om het hoofd boven water te houden. Mensen zetten zich vaak klem door onverantwoorde beslissingen te nemen die goed gaan zolang de vette baan blijft lopen. Maar ze denken nooit na over wat er gebeurd als ze ziek of ontslagen worden, gaan scheiden of er een overlijden van de partner komt.
Enerzijds het gevolg van gemaakte keuzes.
Anderzijds heeft het te maken met geluk/pech.
Keuzes: Wie zijn vaste lasten laag houdt en een buffer heeft, komt niet meteen in financiële problemen als het inkomen tijdelijk achteruit gaat. Wie met zijn leuke goedbetaalde baan aan het eind van de maand al niks over houdt, heeft in de eerste maand dat hij werkloos is meteen een financieel tekort waardoor de neerwaartse spiraal is ingezet.
Dat laatste zorgt voor stress en dat heeft weer negatieve invloed op je relatie en ook op de sollicitaties die je doet.
Stress in de relatie zorgt ook weer voor stress bij de partner op het werk. Daardoor komt partner hoger op het lijstje "die gaat er als eerste uit als we moeten reorganiseren".
Daarnaast is er de factor pech/geluk. Niet iedereen wordt in korte tijd met een reeks gebeurtenissen geconfronteerd die voor veel stress en emoties zorgen. Als je moeder net is overleden, je schoonvader ernstig ziek en je partner zijn baan kwijt is, zie dan zelf nog maar even vrolijk en productief als altijd je werk te doen....
Anderzijds heeft het te maken met geluk/pech.
Keuzes: Wie zijn vaste lasten laag houdt en een buffer heeft, komt niet meteen in financiële problemen als het inkomen tijdelijk achteruit gaat. Wie met zijn leuke goedbetaalde baan aan het eind van de maand al niks over houdt, heeft in de eerste maand dat hij werkloos is meteen een financieel tekort waardoor de neerwaartse spiraal is ingezet.
Dat laatste zorgt voor stress en dat heeft weer negatieve invloed op je relatie en ook op de sollicitaties die je doet.
Stress in de relatie zorgt ook weer voor stress bij de partner op het werk. Daardoor komt partner hoger op het lijstje "die gaat er als eerste uit als we moeten reorganiseren".
Daarnaast is er de factor pech/geluk. Niet iedereen wordt in korte tijd met een reeks gebeurtenissen geconfronteerd die voor veel stress en emoties zorgen. Als je moeder net is overleden, je schoonvader ernstig ziek en je partner zijn baan kwijt is, zie dan zelf nog maar even vrolijk en productief als altijd je werk te doen....
Het is een kwestie van geluk/pech soms maar ook veel niet de realiteit onder ogen willen zien. Op tijd aanpassingen maken, niet hopen dat het goed komt, maar weten wat wel en niet (meer) kan.
Wat helpt is goed inzicht hebben in je financien (dan weet je wat het directe gevolg is), een buffer in spaargeld hebben, van tevoren nadenken over the "what if" en bereid zijn om snel een stap terug te zetten. En inderdaad, zorg voor buffers. Buffers als spaargeld maar ook in lopende uitgaven.
Ik verdien goed, maar het huis is niet het duurste huis wat we kunnen kopen. Het is een prima huis en zorgt ervoor dat we ook nog vet op vakantie kunnen en ons niets hoeven te ontzeggen. Mocht ik werkeloos raken, dan maar even niet vet op vakantie, en dan maar wel even op de aanbiedingen lopen bij de super en geen luxe meer. En als er geen uitzicht is snel op verbetering ( een baan), dan nadenken over verhuizen naar een goedkoper huis.
En ja, je kop erbij houden zakelijk als het persoonlijk tegen zit. Daar zie je mensen of verkeerde beslissingen nemen (met hoop in het hart) of de kop in het zand steken. En dan kan het soms hard gaan. En voor je het weet zit je dan in schulden en de rente en kosten, die blijven je dan de ellende in trekken. Dat is het vaak. Inkomsten-uitgaven worden dan sterk beinvloed door alles van de schulden, en dan blijf je achter de feiten aanlopen.
Wat helpt is goed inzicht hebben in je financien (dan weet je wat het directe gevolg is), een buffer in spaargeld hebben, van tevoren nadenken over the "what if" en bereid zijn om snel een stap terug te zetten. En inderdaad, zorg voor buffers. Buffers als spaargeld maar ook in lopende uitgaven.
Ik verdien goed, maar het huis is niet het duurste huis wat we kunnen kopen. Het is een prima huis en zorgt ervoor dat we ook nog vet op vakantie kunnen en ons niets hoeven te ontzeggen. Mocht ik werkeloos raken, dan maar even niet vet op vakantie, en dan maar wel even op de aanbiedingen lopen bij de super en geen luxe meer. En als er geen uitzicht is snel op verbetering ( een baan), dan nadenken over verhuizen naar een goedkoper huis.
En ja, je kop erbij houden zakelijk als het persoonlijk tegen zit. Daar zie je mensen of verkeerde beslissingen nemen (met hoop in het hart) of de kop in het zand steken. En dan kan het soms hard gaan. En voor je het weet zit je dan in schulden en de rente en kosten, die blijven je dan de ellende in trekken. Dat is het vaak. Inkomsten-uitgaven worden dan sterk beinvloed door alles van de schulden, en dan blijf je achter de feiten aanlopen.
"The thrill ot the chase is so diminished when one's prey has little legs"
Kan ook domweg de tijd/periode zijn (geluk/pech). 30 jaar geleden kostte een huis (omgerekend) 70 - 100.000 ¤'s, kon je amper op krediet kopen en waren de zaken minder ingewikkeld geregeld. Je zat in het ziekenfonds (of niet), had een baan voor het leven bij hetzelfde bedrijf, bouwde pensioen op en ging in een VUT- WAO-achtige regeling als je na je 50-ste niet meer mee kon.quote:
Enerzijds het gevolg van gemaakte keuzes.
Anderzijds heeft het te maken met geluk/pech.
Daarnaast is er de factor pech/geluk. Niet iedereen wordt in korte tijd met een reeks gebeurtenissen geconfronteerd die voor veel stress en emoties zorgen. Als je moeder net is overleden, je schoonvader ernstig ziek en je partner zijn baan kwijt is, zie dan zelf nog maar even vrolijk en productief als altijd je werk te doen....
Tegenwoordig alles veel voller, gejaagder, op winstbejag gericht ´n overal zelf voor verantwoordelijk.
[ Bericht 0% gewijzigd door blomke op 26-03-2018 13:01:28 ]
Op <a href="https://forum.fok.nl/topic/2677908/2/25#p208861847" target="_blank" >zaterdag 22 april 2023 13:43</a> schreef <a href="https://forum.fok.nl/user/profile/62881" target="_blank" >r_one</a> het volgende:
En ik zeg je dat je op zaterdagmiddag van 2 tot 4 in je poedelnaakie de horlepiep moet dansen op het marktplein.
En ik zeg je dat je op zaterdagmiddag van 2 tot 4 in je poedelnaakie de horlepiep moet dansen op het marktplein.
Altijd proberen onafhankelijk van schuldeisers te blijven. Dus sowieso nooit iets op krediet kopen, hypotheek zo laag mogelijk (b.v.k. LTV< 0,5) en je uitgaven aanpassen aan je omstandigheden.quote:
En ja, je kop erbij houden zakelijk als het persoonlijk tegen zit. Daar zie je mensen of verkeerde beslissingen nemen (met hoop in het hart) of de kop in het zand steken. En dan kan het soms hard gaan. En voor je het weet zit je dan in schulden en de rente en kosten, die blijven je dan de ellende in trekken. Dat is het vaak. Inkomsten-uitgaven worden dan sterk beinvloed door alles van de schulden, en dan blijf je achter de feiten aanlopen.
Op <a href="https://forum.fok.nl/topic/2677908/2/25#p208861847" target="_blank" >zaterdag 22 april 2023 13:43</a> schreef <a href="https://forum.fok.nl/user/profile/62881" target="_blank" >r_one</a> het volgende:
En ik zeg je dat je op zaterdagmiddag van 2 tot 4 in je poedelnaakie de horlepiep moet dansen op het marktplein.
En ik zeg je dat je op zaterdagmiddag van 2 tot 4 in je poedelnaakie de horlepiep moet dansen op het marktplein.
Ik vind dit ook wel een interessante vraag.
Begrijp best dat een wat meer geluk in het leven heeft dan de ander. Maar het gaat ook over de keuzes die het individu maakt.
Begrijp best dat een wat meer geluk in het leven heeft dan de ander. Maar het gaat ook over de keuzes die het individu maakt.
"People that use Fiat currency as a store of value.
There is a name for it:
We call them Poor"
There is a name for it:
We call them Poor"
Het is een combinatie van factoren waarvan vette pech wel de grootste is.quote:Op maandag 26 maart 2018 01:32 schreef Mishu het volgende:
Als ik ‘Een dubbeltje op zijn kant’ of de Quote500 van armoede lees dan is het verhaal: tweeverdieners, koophuis, baan kwijt, andere baan kwijt, ouders overlijden, depressie, relatieproblemen, huis opeten, gedwongen verkoop huis, scheiding, schuldhulpverlening, inmiddels 55+ en een gat in het c.v. dus nooit meer een baan.
Waarom overkomt dit de een wel en de ander niet?
Tweeverdieners en koophuis; dat is een vrij veel voorkomende situatie. Niets bijzonders aan zeg maar.
En toen kwam de crisis. Het ene bedrijf kwam wel in de problemen en moest/ging mensen ontslaan, het andere bedrijf niet. Dan heb je geluk als jouw bedrijf dat niet deed en pech als je in een bedrijf werkte waar dat wel gebeurde. Dat is voor een deel afhankelijk van het bedrijf en voor een deel afhankelijk van de sector. En ook weer afhankelijk van de opleiding waar je ooit voor hebt gekozen die ook weer afhankelijk is van de capaciteiten die je had/hebt. Dat is dus grotendeels ook afhankelijk van geluk of pech hebben. Wie had ooit kunnen bedenken dat er massa ontslagen zouden vallen in de zorg bijvoorbeeld?? Dat leek zo'n baanvaste sector.
Veel stellen hebben elkaar leren kennen door de studie of het werk... dan is de kans ook groter dat je beiden in die crisis werkloos raakte. Zouden er echt mensen bestaan die hun relatiepartner kiezen met dat idee in het achterhoofd? Vast niet.
In de crisis die we gehad hebben zijn de meeste problemen ontstaan bij 40 plussers, 45 plussers. Dan ga je ook de leeftijd op dat het overlijden van de ouders vaker gaat voorkomen.
Zelfmoord en depressies komen meer voor in tijden van economische crisis. Geldproblemen leggen een enorme wissel op de geestelijke gesteldheid, meer nog dan het overlijden van een geliefde. Verhuizen (en nog gedwongen ook door die geld problemen) staat op 2. Het is dan een gevolg van en niet een opzichzelfstaand iets. Uit het één volgt het ander.
Niet raar ook dat wanneer je jouw lijstje doorloopt er een scheiding op volgt. Zoveel ellende, bestaansonzekerheid, financiële problemen... dat heeft effect op de relatie. Verwijten naar elkaar, schuldgevoel, gevoel te falen...
Werkgevers schieten gelijk in een Pavlov reactie bij een klein arbeidsgat en schijnen de crisis en de gevolgen daarvan op het individu niet echt te begrijpen. Neem daarnaast leeftijdsdiscriminatie en je kan toch moeilijk meer de schuld van die werkloosheid in de schoenen van die werkloze schuiven.
Dat het de één wel overkomt en de ander niet is dus grotendeels afhankelijk van geluk en keuzes die je gemaakt hebt toen niemand wist dat dit het gevolg zou kunnen zijn.
Geboren worden met een gouden lepel in de mond helpt ook: netwerk via de ouders en zo.
Dit gaat dus over mensen die waarschijnlijk heel wat meer jaren gewerkt hebben dan jij...quote:
Mensen die gewoon niet willen werken hebben dit probleem niet. Die werken niet of nauwelijks, zitten in een sociale huurwoning met maximale huursubsidie en hebben gelijkgestemden om hen heen die hen niet als een baksteen laten vallen wanneer het hen tegen zit. Hun relatie zal daardoor dus ook niet knappen.
Ik zie ook om me heen dat juist zij die het zich het meeste aantrekken en zo graag weer aan het werk willen, daar ook de meeste moeite mee hebben. De flierefluiters die vrolijk doorgaan met leven, feesten en geld uitgeven, hebben vaak het snelste weer een baan terwijl zij die vol voor die baan gaan hem maar niet krijgen. Wanhoop is niet aantrekkelijk.
Daarom moeten de banken ook leningen aan koppels verbieden, dus maximaal 1 inkomen en het 2e inkomen nooit mee tellen.
Daar gaat het vaak al mis, mensen die samen zijn kunnen meer lenen, waarom? als 1 van de 2 niet verder wilt ontstaan er al (grote) problemen, de hypotheek kan niet meer worden betaald want een gedeelte van het (gezamenlijke) inkomen valt weg.
Daarnaast zie je dat kopers hele hoge eisen stellen, direct een keuken met inbouw voorzieningen, mooie badkamer, mooie toilet, dure vloeren. Kijk eens hoe een doorsnee koopwoning in 1980 opgeleverd werd?
Keukens waren bijna het zelfde als (sociale) huurwoningen, sociale huurwoningen zijn nooit meer veranderd qua luxe, keukens bestaan nog steeds uit een 3/4 lids keukenblok, eenvoudige toilet etc.
Wat is er mis als je een huis koopt (nieuwbouw) en je krijgt een simpel badkamer en simpele keuken? waarom wil men dat nooit?
Daar gaat het vaak al mis, mensen die samen zijn kunnen meer lenen, waarom? als 1 van de 2 niet verder wilt ontstaan er al (grote) problemen, de hypotheek kan niet meer worden betaald want een gedeelte van het (gezamenlijke) inkomen valt weg.
Daarnaast zie je dat kopers hele hoge eisen stellen, direct een keuken met inbouw voorzieningen, mooie badkamer, mooie toilet, dure vloeren. Kijk eens hoe een doorsnee koopwoning in 1980 opgeleverd werd?
Keukens waren bijna het zelfde als (sociale) huurwoningen, sociale huurwoningen zijn nooit meer veranderd qua luxe, keukens bestaan nog steeds uit een 3/4 lids keukenblok, eenvoudige toilet etc.
Wat is er mis als je een huis koopt (nieuwbouw) en je krijgt een simpel badkamer en simpele keuken? waarom wil men dat nooit?
Interessant he ?
Als je de vraag omdraait: waarom heeft de 1 succes in het leven en de ander niet?
Succes is datgene wat gebeurt als een kans zich voordoet en iemand er op voorbereid is om hem te pakken. Als de kans zich niet voordoet heeft voorbereiden geen zin, andersom heeft een kans geen meerwaarde als je er niet op voorbereid bent. Voldoe je aan beide voorwaarden ben je vroeg of laat succesvol.
Wat betreft het tegenovergestelde, dat is ook waar denk ik. Falen in het leven = kans * onvoorbereidheid. Als je niet voorbereid bent op een kans (op een probleem) dan is er niks aan de hand zolang die situatie zich niet voordoet. Doet het probleem zich wel voor (baan kwijt raken bijv) dan maakt niet uit als je er op voorbereid bent en bijvoorbeeld een jaarsalaris op je bankrekening hebt staan voor noodgevallen. Voldoe je aan beide voorwaarden dan raak je vroeg of laat in de problemen.
Simpele formules, omvatten wat mij betreft alles.
Succes is datgene wat gebeurt als een kans zich voordoet en iemand er op voorbereid is om hem te pakken. Als de kans zich niet voordoet heeft voorbereiden geen zin, andersom heeft een kans geen meerwaarde als je er niet op voorbereid bent. Voldoe je aan beide voorwaarden ben je vroeg of laat succesvol.
Wat betreft het tegenovergestelde, dat is ook waar denk ik. Falen in het leven = kans * onvoorbereidheid. Als je niet voorbereid bent op een kans (op een probleem) dan is er niks aan de hand zolang die situatie zich niet voordoet. Doet het probleem zich wel voor (baan kwijt raken bijv) dan maakt niet uit als je er op voorbereid bent en bijvoorbeeld een jaarsalaris op je bankrekening hebt staan voor noodgevallen. Voldoe je aan beide voorwaarden dan raak je vroeg of laat in de problemen.
Simpele formules, omvatten wat mij betreft alles.
Chaos is a ladder.
Globaal gezien komt het denk ik door een soort oogkleppen, je wil je niet verdiepen in wat als het mis gaat en hoe bereid ik mee daarop voor omdat je er vanuit gaat dat het leven voor altijd wel zo doorhobbelt.
Maar uiteindelijk is domme pech een factor die heel belangrijk is en waar we weinig mee kunnen. Als je arbeidsongeschikt wordt is dat enorm kut en je kunt je daar bijna niet op voorbereiden. ook niet mbt verzekeringen, want die zijn peperduur.quote:
Als je de vraag omdraait: waarom heeft de 1 succes in het leven en de ander niet?
Succes is datgene wat gebeurt als een kans zich voordoet en iemand er op voorbereid is om hem te pakken. Als de kans zich niet voordoet heeft voorbereiden geen zin, andersom heeft een kans geen meerwaarde als je er niet op voorbereid bent. Voldoe je aan beide voorwaarden ben je vroeg of laat succesvol.
Wat betreft het tegenovergestelde, dat is ook waar denk ik. Falen in het leven = kans * onvoorbereidheid. Als je niet voorbereid bent op een kans (op een probleem) dan is er niks aan de hand zolang die situatie zich niet voordoet. Doet het probleem zich wel voor (baan kwijt raken bijv) dan maakt niet uit als je er op voorbereid bent en bijvoorbeeld een jaarsalaris op je bankrekening hebt staan voor noodgevallen. Voldoe je aan beide voorwaarden dan raak je vroeg of laat in de problemen.
Simpele formules, omvatten wat mij betreft alles.
Je hebt natuurlijk wel gelijk dat als je voorbereid bent op diverse zaken, buffers aanhoudt etc, dat je minder snel in een diep gat valt. Maar dat spaargeld is een keer op en tsja, dan wordt het snel lastig.
Whatever...
Vooral dit!quote:
Dat laatste zorgt voor stress en dat heeft weer negatieve invloed op de sollicitaties die je doet.
Men wil vrolijke enthousiaste JONGE mensen hebben
Wat men niet wil zijn oudere mensen die in de rouw zitten en zeer veel financiële stress hebben.
Je uitstraling is gewoon fout als je net iemand verloren hebt dan heeft het geen nut om te solliciteren hoe hard je die baan ook nodig hebt!
Tja, dan kan in de grote steden dus niemand meer een huis kopen, en huurwoningen zijn er ook niet. Wij moesten dus wel op twee salarissen kopen. Daarbij is mijn man ook nog zzp'er, waar de regels strenger voor zijn / waren, wat ervoor zorgde dat we veel minder hypotheek konden krijgen dan wanneer hij hetzelfde inkomen uit loondienst had gehad. En nu dus een hypotheek hebben die volgens de bank echt onze max is, maar die we makkelijk kunnen betalen, ook zonder HRA, ook nu ik veel minder in loondienst werk, want ook aan het opbouwen als zzp'er.quote:
Daarom moeten de banken ook leningen aan koppels verbieden, dus maximaal 1 inkomen en het 2e inkomen nooit mee tellen.
Daar gaat het vaak al mis, mensen die samen zijn kunnen meer lenen, waarom? als 1 van de 2 niet verder wilt ontstaan er al (grote) problemen, de hypotheek kan niet meer worden betaald want een gedeelte van het (gezamenlijke) inkomen valt weg.
Ik geloof zelf niet zo in pech en geluk, meer in willekeurige gebeurtenissen waar je je op kan voorbereiden.quote:
[..]
Maar uiteindelijk is domme pech een factor die heel belangrijk is en waar we weinig mee kunnen. Als je arbeidsongeschikt wordt is dat enorm kut en je kunt je daar bijna niet op voorbereiden. ook niet mbt verzekeringen, want die zijn peperduur.
Je hebt natuurlijk wel gelijk dat als je voorbereid bent op diverse zaken, buffers aanhoudt etc, dat je minder snel in een diep gat valt. Maar dat spaargeld is een keer op en tsja, dan wordt het snel lastig.
Arbeidsongeschiktheid is absoluut 1 van de lastigste, maar je kan wel op zijn minst eens kijken naar wat je daar mogelijk aan kan doen om op voor te bereiden. Denk aan hypotheekbescherming (kost mij maar een tientje per maand), zaken die werkgevers aanbieden om te her-integreren etc. Niet dat je moet oververzekeren, maar kijk goed naar welke risico's je loopt en wat je wel en niet aankan.
Daarnaast kan je kijken naar je inboedel, auto etc. Wat is dan het ergste wat er kan gebeuren? inboedel en opstal kan je verzekeren, auto kan je verzekeren of gewoon wat spaargeld achter de hand houden. Netjes afschrijven is een optie, dikke buffer aanhouden sowieso handig. In principe loop je dan 0 kans om echt in de problemen te raken. Mensen die wel in de problemen raken leven gewoon boven hun stand en op het randje van wat ze kunnen. Als er dan 3 dingen tegelijk stuk gaan zitten ze direct klem met persoonlijke leningen etc om het op te lossen.
Als ik dubbeltje op zijn kant kijk dan zie ik eigenlijk alleen mensen die nog NOOIT naar bovenstaande hebben gekeken en vaak veel te veel geld uitgeven aan huisdieren, hobby, zichzelf en/of kinderen. Met een emotionele instelling van 'ik verdien dit toch?? na alle ellende mag ik best wel eens genieten!!1!'.
Van de buitenkant denk je dan' ja het is ook wel zielig dat dr moeder en dr vader vlak na elkaar zijn overleden, ik snap het wel'. Maar 9 van de 10 keer is er al een destructief patroon, en wordt zo'n droevige gebeurtenis als kwaaddoener aangewezen want dat is zoveel makkelijker dan jezelf de schuld geven. Tegen die irrationele houding kan je weinig doen behalve coaching aanbieden.
Chaos is a ladder.
Als je geen dure badkamer of dure keuken kunt betalen moet je dat ook niet doen inderdaad. Het gevaar van een nieuwbouwwoning is dat je ongeveer alles tot aan de vloeren toe in een hypotheek kunt stoppen, omdat het zogenaamd de waarde van je huis verhoogd. Wij hebben op die manier ook de waarde van ons huis in mijn ogen kunstmatig opgehoogd. Al was het maar om de risico-opslag re verlagen.quote:
Daarom moeten de banken ook leningen aan koppels verbieden, dus maximaal 1 inkomen en het 2e inkomen nooit mee tellen.
Daar gaat het vaak al mis, mensen die samen zijn kunnen meer lenen, waarom? als 1 van de 2 niet verder wilt ontstaan er al (grote) problemen, de hypotheek kan niet meer worden betaald want een gedeelte van het (gezamenlijke) inkomen valt weg.
Daarnaast zie je dat kopers hele hoge eisen stellen, direct een keuken met inbouw voorzieningen, mooie badkamer, mooie toilet, dure vloeren. Kijk eens hoe een doorsnee koopwoning in 1980 opgeleverd werd?
Keukens waren bijna het zelfde als (sociale) huurwoningen, sociale huurwoningen zijn nooit meer veranderd qua luxe, keukens bestaan nog steeds uit een 3/4 lids keukenblok, eenvoudige toilet etc.
Wat is er mis als je een huis koopt (nieuwbouw) en je krijgt een simpel badkamer en simpele keuken? waarom wil men dat nooit?
Verder hebben wij wel deels het tweede inkomen nodig gehad voor de financiering, maar hebben het gedeelte hypotheek dat niet op 1 inkomen gefinancierd kon worden wel zo snel mogelijk afgelost.
Gedeeltelijk op twee salarissen lenen kan prima, maar je moet wel een plan hebben om bepaalde scenario's af te vangen. Wij hebben een vrij strakke begroting gemaakt van wat de maandelijkse kosten zijn, maar ik betwijfel of de gemiddelde aspirant-koper precies weet welke kosten er maandelijks terugkomen om in je koophuis te kunnen wonen.
De paar keer dat ik ‘Een dubbeltje op zijn kant’ gekeken heb, viel het me op dat de mensen niet eens wisten wat er uit ging. Geen overzicht op inkomsten en uitgaven.
Denk dat het daar al bij begint. Weten wat er binnen komt, en wat je waar aan uitgeeft.
Denk dat het daar al bij begint. Weten wat er binnen komt, en wat je waar aan uitgeeft.
"People that use Fiat currency as a store of value.
There is a name for it:
We call them Poor"
There is a name for it:
We call them Poor"
Of door de stress opgeven om erna te kijken omdat de situatie te uitzichtloos is.quote:
De paar keer dat ik ‘Een dubbeltje op zijn kant’ gekeken heb, viel het me op dat de mensen niet eens wisten wat er uit ging. Geen overzicht op inkomsten en uitgaven.
Denk dat het daar al bij begint. Weten wat er binnen komt, en wat je waar aan uitgeeft.
Rekeningen/aanmaningen niet meer openen, ja, dat zag ik vaker in dat soort programma's.quote:Op maandag 26 maart 2018 14:01 schreef Graf..Coudenhove..Kalergi het volgende:
[..]
Of door de stress opgeven om erna te kijken omdat de situatie te uitzichtloos is.
Maar zo moeilijk is het toch niet om te budgetteren?
"People that use Fiat currency as a store of value.
There is a name for it:
We call them Poor"
There is a name for it:
We call them Poor"
Voor mensen die kunnen budgetteren is budgetteren inderdaad niet heel moeilijk. Voor de mensen die het niet kunnen is het een stuk lastigerquote:
[..]
Rekeningen/aanmaningen niet meer openen, ja, dat zag ik vaker in dat soort programma's.
Maar zo moeilijk is het toch niet om te budgetteren?
Dat klopt dan wordt het lastig te betalen, maar dan dalen de huizenprijzen wel naar een niveau wat 1 salaris kan dragen. ofwel minder risico het 2e inkomen geeft dan veel (extra) vrije ruimte om te sparen en luxe, valt die weg 0,00 problemen, das nu wel anders.quote:
[..]
Tja, dan kan in de grote steden dus niemand meer een huis kopen, en huurwoningen zijn er ook niet. Wij moesten dus wel op twee salarissen kopen. Daarbij is mijn man ook nog zzp'er, waar de regels strenger voor zijn / waren, wat ervoor zorgde dat we veel minder hypotheek konden krijgen dan wanneer hij hetzelfde inkomen uit loondienst had gehad. En nu dus een hypotheek hebben die volgens de bank echt onze max is, maar die we makkelijk kunnen betalen, ook zonder HRA, ook nu ik veel minder in loondienst werk, want ook aan het opbouwen als zzp'er.
Als je nu al ziet dat mensen zielig doen als de HRA zou verdwijnen ondanks de hele lage rente, waarom zou je kopen als je alleen met HRA kan betalen? hoe ziek ben je dan in je hoofd.
Interessant he ?
Is er ergens een overzicht van welke type huishoudens er echt in de problemen kwamen bij de afgelopen financiële crisis?
Ik vraag me namelijk af of dat wel die zgn tweeverdieners met een idem hypotheek waren. Of dat het juist die groepen mensen waren die toch al aan de onderkant van de ladder stonden.
Ik vraag me namelijk af of dat wel die zgn tweeverdieners met een idem hypotheek waren. Of dat het juist die groepen mensen waren die toch al aan de onderkant van de ladder stonden.
"People that use Fiat currency as a store of value.
There is a name for it:
We call them Poor"
There is a name for it:
We call them Poor"
Bij Dubbeltje op zijn kant tussen 2010 en 2012 waren koppels met of zonder kinderen waar best grote bedragen binnen kwamen, netto tussen de 2500 en 5000 euro... en alsnog kwamen ze niet rond, er waren zelfs gevallen daar die van 5000 netto naar 2500 zakte en zichzelf arm en minima voelde... Annamarie van Gaal gaf aan dat ze er veel beter voor stonden dan een doorsnee Nederlander, en Ja maar 2 jaarlijks met het gezin naar de Efteling doet heel Nederland dachten ze dan 
Helemaal ziek vond ik dat ze niet door hadden hoeveel schuld ze hadden en elke dag die je niet betaald de schuld juist groter werd, en dat waren geen bedragen van een paar duizend euro maar echt schulden van een BMW auto prijs.
Helemaal ziek vond ik dat ze niet door hadden hoeveel schuld ze hadden en elke dag die je niet betaald de schuld juist groter werd, en dat waren geen bedragen van een paar duizend euro maar echt schulden van een BMW auto prijs.
Interessant he ?
Er zit zeker een stuk eigen verantwoording in. Echter jezelf overal tegen verzekeren, dan spaar je ook niet wat extra voor je pensioen. Uiteindelijk heb je gelijk dat je met een buffer en wat verstandigheid kunt voorkomen dat je bij wat tegenslag meteen diep in de put raakt.quote:
[..]
Ik geloof zelf niet zo in pech en geluk, meer in willekeurige gebeurtenissen waar je je op kan voorbereiden.
Arbeidsongeschiktheid is absoluut 1 van de lastigste, maar je kan wel op zijn minst eens kijken naar wat je daar mogelijk aan kan doen om op voor te bereiden. Denk aan hypotheekbescherming (kost mij maar een tientje per maand), zaken die werkgevers aanbieden om te her-integreren etc. Niet dat je moet oververzekeren, maar kijk goed naar welke risico's je loopt en wat je wel en niet aankan.
Daarnaast kan je kijken naar je inboedel, auto etc. Wat is dan het ergste wat er kan gebeuren? inboedel en opstal kan je verzekeren, auto kan je verzekeren of gewoon wat spaargeld achter de hand houden. Netjes afschrijven is een optie, dikke buffer aanhouden sowieso handig. In principe loop je dan 0 kans om echt in de problemen te raken. Mensen die wel in de problemen raken leven gewoon boven hun stand en op het randje van wat ze kunnen. Als er dan 3 dingen tegelijk stuk gaan zitten ze direct klem met persoonlijke leningen etc om het op te lossen.
Als ik dubbeltje op zijn kant kijk dan zie ik eigenlijk alleen mensen die nog NOOIT naar bovenstaande hebben gekeken en vaak veel te veel geld uitgeven aan huisdieren, hobby, zichzelf en/of kinderen. Met een emotionele instelling van 'ik verdien dit toch?? na alle ellende mag ik best wel eens genieten!!1!'.
Van de buitenkant denk je dan' ja het is ook wel zielig dat dr moeder en dr vader vlak na elkaar zijn overleden, ik snap het wel'. Maar 9 van de 10 keer is er al een destructief patroon, en wordt zo'n droevige gebeurtenis als kwaaddoener aangewezen want dat is zoveel makkelijker dan jezelf de schuld geven. Tegen die irrationele houding kan je weinig doen behalve coaching aanbieden.
Echter het leven heeft mij inmiddels ook wel geleerd dat je soms maar heel weinig controle hebt over wat je gebeurt. Beetje mazzel hebben is wel nodig soms.
In Nederland hoef je inderdaad niet failliet te gaan odf in de schuldsanering te komen. Maar je zult in sommige gevallen behoorlijk zuinig moeten zijn om rond te komen, ookal raak je door omstandigheden veel kwijt. Arbeidsongeschikt/gehandicapt of chronisch ziek worden is het grootste risico. Helaas worden deze mensen niet echt goed geholpen, er wordt ook te veel misbruik van gemaakt, wat weer zorgt dat het vangnet niet te royaal en strikt in de toewijzing wordt.
Whatever...
Ik begrijp de vraag in de TT niet helemaal, je wordt meestal werkloos als je wordt ontslagen. En als je daarna geen werk meer kunt vinden dan ben je OF te oud OF te laaggeschoold OF misschien zelfs te hooggeschoold. Volgens mij willen de mensen die ontslagen zijn zo snel mogelijk weer werk vinden.
Als het dan niet lukt, dan krijg je eerst WW dan bijstand en als het laatste gebeurt dan ben je al snel door al je geld heen, al heb je een buffer.
Wat betreft dubbeltje op zijn kant, dan zijn natuurlijk de uitzonderingen: mensen die niet met geld kunnen omgaan, etc. voor zo een programma is het niet interessant om 'normale' werklozen met niet zoveel geld te volgen dan kijkt er geen hond.
Als het dan niet lukt, dan krijg je eerst WW dan bijstand en als het laatste gebeurt dan ben je al snel door al je geld heen, al heb je een buffer.
Wat betreft dubbeltje op zijn kant, dan zijn natuurlijk de uitzonderingen: mensen die niet met geld kunnen omgaan, etc. voor zo een programma is het niet interessant om 'normale' werklozen met niet zoveel geld te volgen dan kijkt er geen hond.
Inderdaad mensen die niet met geld omgaan en alleen voor de "happy" flow gaan.
Zelfde als met een leaseauto, snap nooit zo goed dat mensen een 3e van hun salaris aan een blik uitgeven.
Zelfde als met een leaseauto, snap nooit zo goed dat mensen een 3e van hun salaris aan een blik uitgeven.
🕰️₿🕰️₿🕰️₿🕰️₿🕰️₿🕰️ TikTok next Block
Ha, dit is precies hoe het met m'n ouders ging. Crisis heeft ze weinig goeds gedaan. Maar waarom, geen idee. Was spaargeld maar uiteindelijk is dat ook gewoon op.quote:
Als ik ‘Een dubbeltje op zijn kant’ of de Quote500 van armoede lees dan is het verhaal: tweeverdieners, koophuis, baan kwijt, andere baan kwijt, ouders overlijden, depressie, relatieproblemen, huis opeten, gedwongen verkoop huis, scheiding, schuldhulpverlening, inmiddels 55+ en een gat in het c.v. dus nooit meer een baan.
Waarom overkomt dit de een wel en de ander niet?
Het is een dunne scheidslijn. Eén van de partners hoeft maar ziek te worden en je leven gaat er heel anders uit zien.
Kijk eens goed naar de voorwaarden van jouw “ hypotheekbescherming “ dan zal je er achter komen dat zij de UWV norm aanhouden ( moet je terminaal zijn ) en maar een bepaalde periode ( 2 jaar ) betalen.quote:
[..]
Ik geloof zelf niet zo in pech en geluk, meer in willekeurige gebeurtenissen waar je je op kan voorbereiden.
Arbeidsongeschiktheid is absoluut 1 van de lastigste, maar je kan wel op zijn minst eens kijken naar wat je daar mogelijk aan kan doen om op voor te bereiden. Denk aan hypotheekbescherming (kost mij maar een tientje per maand), zaken die werkgevers aanbieden om te her-integreren etc. Niet dat je moet oververzekeren, maar kijk goed naar welke risico's je loopt en wat je wel en niet aankan.
Daarnaast kan je kijken naar je inboedel, auto etc. Wat is dan het ergste wat er kan gebeuren? inboedel en opstal kan je verzekeren, auto kan je verzekeren of gewoon wat spaargeld achter de hand houden. Netjes afschrijven is een optie, dikke buffer aanhouden sowieso handig. In principe loop je dan 0 kans om echt in de problemen te raken. Mensen die wel in de problemen raken leven gewoon boven hun stand en op het randje van wat ze kunnen. Als er dan 3 dingen tegelijk stuk gaan zitten ze direct klem met persoonlijke leningen etc om het op te lossen.
Als ik dubbeltje op zijn kant kijk dan zie ik eigenlijk alleen mensen die nog NOOIT naar bovenstaande hebben gekeken en vaak veel te veel geld uitgeven aan huisdieren, hobby, zichzelf en/of kinderen. Met een emotionele instelling van 'ik verdien dit toch?? na alle ellende mag ik best wel eens genieten!!1!'.
Van de buitenkant denk je dan' ja het is ook wel zielig dat dr moeder en dr vader vlak na elkaar zijn overleden, ik snap het wel'. Maar 9 van de 10 keer is er al een destructief patroon, en wordt zo'n droevige gebeurtenis als kwaaddoener aangewezen want dat is zoveel makkelijker dan jezelf de schuld geven. Tegen die irrationele houding kan je weinig doen behalve coaching aanbieden.
Ben nu boven de veertig. In mijn vriendengroep zijn al een paar met hartinfarcten, kanker en echtscheiding( dat kost ook een hoop ). Van mooie huizen naar 2 kamer appartementen.
Dat zijn net van die dingen waar je heel moeilijk je leven op kunt voorbereiden: Ziektes.quote:
Ben nu boven de veertig. In mijn vriendengroep zijn al een paar met hartinfarcten, kanker en echtscheiding( dat kost ook een hoop ). Van mooie huizen naar 2 kamer appartementen.
"People that use Fiat currency as a store of value.
There is a name for it:
We call them Poor"
There is a name for it:
We call them Poor"
Gezond leven: niet roken en (bijna) niet drinken. Je laten testen (bloedwaarden) op afwijkingen, sporten…. denk dat je al gauw op 50% preventie zit door je levensstijl te optimaliseren.quote:
Dat zijn net van die dingen waar je heel moeilijk je leven op kunt voorbereiden: Ziektes.
Op <a href="https://forum.fok.nl/topic/2677908/2/25#p208861847" target="_blank" >zaterdag 22 april 2023 13:43</a> schreef <a href="https://forum.fok.nl/user/profile/62881" target="_blank" >r_one</a> het volgende:
En ik zeg je dat je op zaterdagmiddag van 2 tot 4 in je poedelnaakie de horlepiep moet dansen op het marktplein.
En ik zeg je dat je op zaterdagmiddag van 2 tot 4 in je poedelnaakie de horlepiep moet dansen op het marktplein.
Hier ook: burn-out in het onderwijs, ontslag door reorganisatie, echtscheiding, geen ambitie om er weer op te komen.quote:
Ben nu boven de veertig. In mijn vriendengroep zijn al een paar met hartinfarcten, kanker en echtscheiding( dat kost ook een hoop ). Van mooie huizen naar 2 kamer appartementen.
Op <a href="https://forum.fok.nl/topic/2677908/2/25#p208861847" target="_blank" >zaterdag 22 april 2023 13:43</a> schreef <a href="https://forum.fok.nl/user/profile/62881" target="_blank" >r_one</a> het volgende:
En ik zeg je dat je op zaterdagmiddag van 2 tot 4 in je poedelnaakie de horlepiep moet dansen op het marktplein.
En ik zeg je dat je op zaterdagmiddag van 2 tot 4 in je poedelnaakie de horlepiep moet dansen op het marktplein.
Hoe vaak laat jij je bloed testen dan?quote:
[..]
Gezond leven: niet roken en (bijna) niet drinken. Je laten testen (bloedwaarden) op afwijkingen, sporten…. denk dat je al gauw op 50% preventie zit door je levensstijl te optimaliseren.
Ik heb geen klachten, dus dat doe ik eigenlijk nooit.
"People that use Fiat currency as a store of value.
There is a name for it:
We call them Poor"
There is a name for it:
We call them Poor"
2x per jaar, omdat ik erfelijk "belast" ben (ook zonder klachten) en dagelijks medicatie slik. Waardoor ik 100 kan worden (in theorie) .quote:
[..]
Hoe vaak laat jij je bloed testen dan?
Ik heb geen klachten, dus dat doe ik eigenlijk nooit.
Op <a href="https://forum.fok.nl/topic/2677908/2/25#p208861847" target="_blank" >zaterdag 22 april 2023 13:43</a> schreef <a href="https://forum.fok.nl/user/profile/62881" target="_blank" >r_one</a> het volgende:
En ik zeg je dat je op zaterdagmiddag van 2 tot 4 in je poedelnaakie de horlepiep moet dansen op het marktplein.
En ik zeg je dat je op zaterdagmiddag van 2 tot 4 in je poedelnaakie de horlepiep moet dansen op het marktplein.
Ja, okay. Dan begrijp ik dat.quote:
[..]
2x per jaar, omdat ik erfelijk "belast" ben en dagelijks medicatie slik. Waardoor ik 100 kan worden (in theorie) .
Logisch.
"People that use Fiat currency as a store of value.
There is a name for it:
We call them Poor"
There is a name for it:
We call them Poor"
Bovendien loop ik tegen de 60 en dan wordt nogal eens bloeddruk, cholesterol en PSA preventief opgenomen/getest. Maar als 40-er zou je dat niet direct hoeven moeten doen.quote:
Op <a href="https://forum.fok.nl/topic/2677908/2/25#p208861847" target="_blank" >zaterdag 22 april 2023 13:43</a> schreef <a href="https://forum.fok.nl/user/profile/62881" target="_blank" >r_one</a> het volgende:
En ik zeg je dat je op zaterdagmiddag van 2 tot 4 in je poedelnaakie de horlepiep moet dansen op het marktplein.
En ik zeg je dat je op zaterdagmiddag van 2 tot 4 in je poedelnaakie de horlepiep moet dansen op het marktplein.
Gewoon aanmelden als bloeddonor bij Sanquin. Die kunnen het goed gebruiken, jij hebt er als donor waarschijnlijk amper last van, en als kers op de taart meteen wat testjes.
(serieus best leuk, om dan na verloop van tijd een beeld te hebben van je bloeddruk, hartslag en Hb-waardes)
(serieus best leuk, om dan na verloop van tijd een beeld te hebben van je bloeddruk, hartslag en Hb-waardes)
Liever dat dan vanaf je geboorte al gehandicapt zijn, zie het voor je je krijgt zuurstof tekort bij je geboorte en spasme terwijl je hersens goed zijnquote:
Ben nu boven de veertig. In mijn vriendengroep zijn al een paar met hartinfarcten, kanker en echtscheiding( dat kost ook een hoop ). Van mooie huizen naar 2 kamer appartementen.
je hele leven op een 2 kamer (huur)flatje met een baan bij de sociale werkplek. Das pas oneerlijk.
Interessant he ?
Ehh wat? Waarom denk je dat ik de voorwaarden niet ken en pretendeer je te weten wat voor verzekeringsvoorwaarden ik heb? Als je het toch wilt weten: 'ze' betalen mijn hypotheek twee jaar door als ik minimaal 35% arbeidsongeschikt raak. Staat niks over UWV bij, er hoeft ook helemaal geen sprake van werkeloosheid te zijn.quote:
Kijk eens goed naar de voorwaarden van jouw “ hypotheekbescherming “ dan zal je er achter komen dat zij de UWV norm aanhouden ( moet je terminaal zijn ) en maar een bepaalde periode ( 2 jaar ) betalen.
En wat wil je verder met deze opmerking bereiken? Aangeven dat beschermen van hypotheek geen zin heeft? Als jij dat van mening bent dan doe je het toch niet? Ik lig niet wakker van dat tientje in de maand en toch weer een risico stukje afgedekt waar ik zelf geen grip op heb - volgens mij relevant voor dit topic.
Chaos is a ladder.
In mijn ervaring zit het wel een beetje over het hele spectrum. Ik heb hopeloze zaken meegemaakt met enorme schuldproblematiek van mensen die samen bruto een ton per jaar verdienden tot de mensen met een klotebaantje in de koekjesfabriek. Cijfers heb ik niet, maar er valt in mijn beleving niet echt een peil te trekken op socio-economische omstandigheden.quote:
Is er ergens een overzicht van welke type huishoudens er echt in de problemen kwamen bij de afgelopen financiële crisis?
Ik vraag me namelijk af of dat wel die zgn tweeverdieners met een idem hypotheek waren. Of dat het juist die groepen mensen waren die toch al aan de onderkant van de ladder stonden.
Wat ik wel in vrijwel alle gevallen zie is een te uitbundige levensstijl en geen rekening houden met de kans dat er iets mis gaat. Mensen die over het algemeen echt te laat aan de bel trekken en het gierend uit de hand hebben laten lopen. Werkloosheid is vaak een probleem. Langdurige ziekte, de bekende scheidingen, maar vaak ook gewoon onverantwoord schulden maken en leven op te grote voet. Als je dan een grote teruggang in inkomen krijgt, dan zit je binnen enkele maanden diep in de stront. Sommigen lukt dat zelfs zonder teruggang in inkomen.
Wat ik vaak zie zijn mensen die te lang op een functie zitten waarbij de tijd langzaam hun concurentiepositie op de markt slechter maakt.
Dan bedoel ik mensen die op hun 50e werk doen, wat eigenlijk ook door een 25 jarige gedaan kan worden. Ze hebben misschien 30 jaar ervaring, terwijl 10 jaar ervaring ruim voldoende is m het werk goed uit te voeren.
Of werk waarvan je weet dat machines het langzaam maar zeker gaan overnemen. Ook veel managers, die al 20 jaar op hetzelfde niveau in de organisatie blijven, terwijl het bedrijf ook mensen van 30 aanneemt voor een vergelijkbare functie.
Dan moet je je eigenlijk al voorbereiden, want reken er maar op dat je bij de eerstvolgende reorganisatie eruit ligt. En begin maar niet over de grote bek die sommige figuren hebben, terwijl ze in zo’n positie zitten.
Dan bedoel ik mensen die op hun 50e werk doen, wat eigenlijk ook door een 25 jarige gedaan kan worden. Ze hebben misschien 30 jaar ervaring, terwijl 10 jaar ervaring ruim voldoende is m het werk goed uit te voeren.
Of werk waarvan je weet dat machines het langzaam maar zeker gaan overnemen. Ook veel managers, die al 20 jaar op hetzelfde niveau in de organisatie blijven, terwijl het bedrijf ook mensen van 30 aanneemt voor een vergelijkbare functie.
Dan moet je je eigenlijk al voorbereiden, want reken er maar op dat je bij de eerstvolgende reorganisatie eruit ligt. En begin maar niet over de grote bek die sommige figuren hebben, terwijl ze in zo’n positie zitten.
.
Dit.quote:
Wat ik zelf vaak zie in mijn werk is dat mensen onverantwoord met geld om gaan. Huis kopen op je maximale leencapaciteit. Paar kredietjes erbij, financiering van een luxe auto. En dan gebeuren er "live events" en kan dat allemaal niet meer betaald en wordt de spiraal naar beneden ingezet.
Als je een sobere levensstijl hebt kan je dit soort dingen opvangen, en dan kan je ook makkelijker een eenvoudigere baan aannemen om het hoofd boven water te houden. Mensen zetten zich vaak klem door onverantwoorde beslissingen te nemen die goed gaan zolang de vette baan blijft lopen. Maar ze denken nooit na over wat er gebeurd als ze ziek of ontslagen worden, gaan scheiden of er een overlijden van de partner komt.
Ik heb collega's die al in paniek raken als de maandelijkse salarisbetaling een keer een paar dagen later is. Maar ze hebben wel 2 auto's, 3 katten, gaan 2x per jaar op vakantie en lunchen zeer regelmatig buiten de deur. Dan heb je je prioriteiten dus echt verkeerd liggen vind ik. Zorg eerst eens voor een goede buffer en denk dan pas aan niet noodzakelijke uitgaven.
Ik vind dat gezond financieel gedrag wat meer positief gestimuleerd zou mogen worden. Bijvoorbeeld in de vorm van belastingkorting als je een bepaald percentage van je inkomen spaart / als buffer hebt staan ten opzichte van je vaste lasten.
- Doorzettingsvermogen
Het vermogen om zaken op te vangen en vooral door te bikkelen
- Persoonlijk inzicht
Ken je valkuilen en weet die te tackelen. Weet ook waar je kan verbeteren
- Anticiperen
Behoeft denk ik geen uitleg
- Netwerk
Weet dat niet alles alleen opgeknapt hoeft te worden. Verkeer je in zwaar weer, weet dat er ook mensen zijn in je omgeving en dat ze heus kunnen ondersteunen. Indien je je baan kwijt raakt, indien je om een sollicitatiegesprek vervoer nodig hebt, wanneer je financiën een deuk opgelopen heeft.. Ik weet dat ik in zo'n laatste geval naar mn ouders toe kan. Heeft te maken met wederzijdse openheid. Toen ik net een huis gekocht had liet mn auto me in de steek. Kostte me maandelijks mn buffer + extra. Met een investering die in een paar maanden terugbetaald is, heb ik een degelijke auto gekocht. Heeft me veel gedoe bespaard + een lening...
- Common sense
Boerenverstand. Je weet dat er zwarte dagen (kunnen) komen. Wees voorbereid
- Inzicht/zelfkennis
Zegt genoeg?
- Rationeel denken niet emotioneel
Wanneer er iets gebeurd, zet alles op een rij en ga niet gelijk bij de pakkeneer zitten
Zo kan ik wel doorgaan. Bovenal: ga niet boven jezelf uitstijgen, doe normaal, laat die polsstok liggen en leef naar je eigen kunnen en zet indien nodig de tering naar de nering. Knokken. Weet dat die toffe splinternieuwe auto van de buren of van de privé of van de zakelijke lease komt. Een normaal mens (ja dat vind ik) koopt (indien <30/35 met kinderen) niet zomaar een auto van 30/40k. Die Volvo kost gewoon bijtelling. Dus doe niet zo jaloers.
Zorg.
Voor.
Inzicht!
Daarmee bedoel ik dan: Wanneer beiden in de WW vallen moet je ook je leven nog kunnen leven. Financiële druk doet teveel met je, je kan niet helder nadenken en vooral niet fatsoenlijk solliciteren.
Het vermogen om zaken op te vangen en vooral door te bikkelen
- Persoonlijk inzicht
Ken je valkuilen en weet die te tackelen. Weet ook waar je kan verbeteren
- Anticiperen
Behoeft denk ik geen uitleg
- Netwerk
Weet dat niet alles alleen opgeknapt hoeft te worden. Verkeer je in zwaar weer, weet dat er ook mensen zijn in je omgeving en dat ze heus kunnen ondersteunen. Indien je je baan kwijt raakt, indien je om een sollicitatiegesprek vervoer nodig hebt, wanneer je financiën een deuk opgelopen heeft.. Ik weet dat ik in zo'n laatste geval naar mn ouders toe kan. Heeft te maken met wederzijdse openheid. Toen ik net een huis gekocht had liet mn auto me in de steek. Kostte me maandelijks mn buffer + extra. Met een investering die in een paar maanden terugbetaald is, heb ik een degelijke auto gekocht. Heeft me veel gedoe bespaard + een lening...
- Common sense
Boerenverstand. Je weet dat er zwarte dagen (kunnen) komen. Wees voorbereid
- Inzicht/zelfkennis
Zegt genoeg?
- Rationeel denken niet emotioneel
Wanneer er iets gebeurd, zet alles op een rij en ga niet gelijk bij de pakkeneer zitten
Zo kan ik wel doorgaan. Bovenal: ga niet boven jezelf uitstijgen, doe normaal, laat die polsstok liggen en leef naar je eigen kunnen en zet indien nodig de tering naar de nering. Knokken. Weet dat die toffe splinternieuwe auto van de buren of van de privé of van de zakelijke lease komt. Een normaal mens (ja dat vind ik) koopt (indien <30/35 met kinderen) niet zomaar een auto van 30/40k. Die Volvo kost gewoon bijtelling. Dus doe niet zo jaloers.
Zorg.
Voor.
Inzicht!
Daarmee bedoel ik dan: Wanneer beiden in de WW vallen moet je ook je leven nog kunnen leven. Financiële druk doet teveel met je, je kan niet helder nadenken en vooral niet fatsoenlijk solliciteren.
| ❤ | Triquester... | ツ Met een accént aigu
Veel te veel risico genomen; tweeverdieners die een huis kopen met een hypotheek gebaseerd op twee salarissen. Logisch dat je het niet meer kunt betalen en ASAP moet verkopen (dus met verlies) als er wat gebeurt.
Play hard, go pro.
Omstandigheden.
Mijn eigen voorbeeld, ik werd er uitgeknikkerd omdat ik een vast contract moest krijgen, paar maand later werd ik ernstig ziek, waardoor ik niet kan werken.
Mijn eigen voorbeeld, ik werd er uitgeknikkerd omdat ik een vast contract moest krijgen, paar maand later werd ik ernstig ziek, waardoor ik niet kan werken.
Kom een kijkje nemen op onze facebookpagina van Stichting Queri.
https://www.facebook.com/thuiszorgvoordieren/
https://www.facebook.com/thuiszorgvoordieren/
Wie bepaalt die arbeidsongeschiktheid?quote:
[..]
Ehh wat? Waarom denk je dat ik de voorwaarden niet ken en pretendeer je te weten wat voor verzekeringsvoorwaarden ik heb? Als je het toch wilt weten: 'ze' betalen mijn hypotheek twee jaar door als ik minimaal 35% arbeidsongeschikt raak. Staat niks over UWV bij, er hoeft ook helemaal geen sprake van werkeloosheid te zijn.
En wat wil je verder met deze opmerking bereiken? Aangeven dat beschermen van hypotheek geen zin heeft? Als jij dat van mening bent dan doe je het toch niet? Ik lig niet wakker van dat tientje in de maand en toch weer een risico stukje afgedekt waar ik zelf geen grip op heb - volgens mij relevant voor dit topic.
Gewoon een kwestie van geluk hebben en rekening houden met het feit dat je plotseling met minder geld rond moet houden,ik probeer daarom altijd een buffer van een half jaar salaris aan te houden als reserve,moet je een uitgave doen die onverwacht is vul dan zo snel mogelijk de buffer weer aan,ik heb pas een nieuwe wagen gekocht maar ben nu al weer bezig de buffer aan te vullen dat doe ik door elke maand een vast bedrag in de buffer te zetten,verder geef ik vrij weinig geld uit aan luxe en het meeste aan eten,als mijn neef even krap zit leen ik hem wat geld uit wat ik ook prompt weer terug krijg.
Beloftes en uitspraken van politici gedaan in het verleden & heden bieden geen garantie voor de toekomst.
Had ooit eens een collega. Steeds kwam hij met de opmerking: “ Succes is een keuze “ , “ het is je eigen schuld wanneer je aan lager wal raakt “. Een hoop blablabla....Toen reed een auto achter op zijn auto. Dokters kunnen niets vinden, een hoop pijn, niet in staat om achter een bureau te zitten. Verzekeraar betaalt niet uit want er is niks. Rechtzaken geweest. Onze werkgever vond het na twee wel goed en richting ontslag.quote:Op maandag 26 maart 2018 20:30 schreef Renesite het volgende:
- Doorzettingsvermogen
Het vermogen om zaken op te vangen en vooral door te bikkelen
- Persoonlijk inzicht
Ken je valkuilen en weet die te tackelen. Weet ook waar je kan verbeteren
- Anticiperen
Behoeft denk ik geen uitleg
- Netwerk
Weet dat niet alles alleen opgeknapt hoeft te worden. Verkeer je in zwaar weer, weet dat er ook mensen zijn in je omgeving en dat ze heus kunnen ondersteunen. Indien je je baan kwijt raakt, indien je om een sollicitatiegesprek vervoer nodig hebt, wanneer je financiën een deuk opgelopen heeft.. Ik weet dat ik in zo'n laatste geval naar mn ouders toe kan. Heeft te maken met wederzijdse openheid. Toen ik net een huis gekocht had liet mn auto me in de steek. Kostte me maandelijks mn buffer + extra. Met een investering die in een paar maanden terugbetaald is, heb ik een degelijke auto gekocht. Heeft me veel gedoe bespaard + een lening...
- Common sense
Boerenverstand. Je weet dat er zwarte dagen (kunnen) komen. Wees voorbereid
- Inzicht/zelfkennis
Zegt genoeg?
- Rationeel denken niet emotioneel
Wanneer er iets gebeurd, zet alles op een rij en ga niet gelijk bij de pakkeneer zitten
Zo kan ik wel doorgaan. Bovenal: ga niet boven jezelf uitstijgen, doe normaal, laat die polsstok liggen en leef naar je eigen kunnen en zet indien nodig de tering naar de nering. Knokken. Weet dat die toffe splinternieuwe auto van de buren of van de privé of van de zakelijke lease komt. Een normaal mens (ja dat vind ik) koopt (indien <30/35 met kinderen) niet zomaar een auto van 30/40k. Die Volvo kost gewoon bijtelling. Dus doe niet zo jaloers.
Zorg.
Voor.
Inzicht!
Daarmee bedoel ik dan: Wanneer beiden in de WW vallen moet je ook je leven nog kunnen leven. Financiële druk doet teveel met je, je kan niet helder nadenken en vooral niet fatsoenlijk solliciteren.
Vergeet niet dat deze generatie veel hoger ingeschaald is dan de jongste generatie ooit zal bereiken.quote:
Wat ik vaak zie zijn mensen die te lang op een functie zitten waarbij de tijd langzaam hun concurentiepositie op de markt slechter maakt.
Dan bedoel ik mensen die op hun 50e werk doen, wat eigenlijk ook door een 25 jarige gedaan kan worden. Ze hebben misschien 30 jaar ervaring, terwijl 10 jaar ervaring ruim voldoende is m het werk goed uit te voeren.
Of werk waarvan je weet dat machines het langzaam maar zeker gaan overnemen. Ook veel managers, die al 20 jaar op hetzelfde niveau in de organisatie blijven, terwijl het bedrijf ook mensen van 30 aanneemt voor een vergelijkbare functie.
Dan moet je je eigenlijk al voorbereiden, want reken er maar op dat je bij de eerstvolgende reorganisatie eruit ligt. En begin maar niet over de grote bek die sommige figuren hebben, terwijl ze in zo’n positie zitten.
Bouwvakkers die nu zon 50 jaar zijn zijn in een hogere schaal begonnen dan de jongste generatie zal krijgen, in veel beroepen zie je dat, ken bijv een ICTer in het onderwijs die in schaal 10 zit terwijl hij werk voor schaal 7/8 doet... gaat hij weg de nieuwe zal nooit verder dan schaal 8 komen.
Dat is de reden waarom oudere werkende mensen niet snel van baan wisselen, als jij als PostNL chauffeur met een contract dat al 30 jaar oud is 3000,- per maand beunt ga je dat echt niet opzij leggen.
Interessant he ?
Kwestie van omstandigheden en de keuzes die je maakt met de mogelijkheden die je hebt. Ik ben zelf bijv de arbeidsmarkt op gegaan toen de kredietcrisis net begon. Tsja, heb je net gestudeerd, heeft iedereen je een mooie toekomst beloofd en dan kan je nergens aan de slag. Hoewel. In de fabriek kan het wel. Met gevaarlijke stoffen. En 's nachts. Als je de sollicitatiecommissie kunt overtuigen dat ze niet beter een lompe zak kunnen aannemen tenminste; die zijn er immers in tijden van crisis ook genoeg.
Ik ken mensen die thuis zijn gebleven, maar ik heb de kansen met beide handen aangepakt. Nu heb ik daar veel profijt van. Maar het is soms echt onthutsend om te zien hoe maakbaar mensen soms denken dat het leven is.
Ik ken mensen die thuis zijn gebleven, maar ik heb de kansen met beide handen aangepakt. Nu heb ik daar veel profijt van. Maar het is soms echt onthutsend om te zien hoe maakbaar mensen soms denken dat het leven is.
dan verkopen we t huis en leven we met een inkomen verder... ik snap wat je zegt. Trots is een ding, maar een realist is beter...quote:
[..]
Had ooit eens een collega. Steeds kwam hij met de opmerking: “ Succes is een keuze “ , “ het is je eigen schuld wanneer je aan lager wal raakt “. Een hoop blablabla....Toen reed een auto achter op zijn auto. Dokters kunnen niets vinden, een hoop pijn, niet in staat om achter een bureau te zitten. Verzekeraar betaalt niet uit want er is niks. Rechtzaken geweest. Onze werkgever vond het na twee wel goed en richting ontslag.
| ❤ | Triquester... | ツ Met een accént aigu
Dubbeltje op zn kant is ook wel een programma waar ze mensen laten zien waar een hoop te verbeteren is en dus grote stappen kunnen worden gemaakt. De echt kanslozen, waar het armoe is en armoe zal blijven, die namen ze niet voor het programma.
Die wou ik nog even kwijt
Die wou ik nog even kwijt
"The thrill ot the chase is so diminished when one's prey has little legs"
Dit denk ik dus ook.quote:
Dubbeltje op zn kant is ook wel een programma waar ze mensen laten zien waar een hoop te verbeteren is en dus grote stappen kunnen worden gemaakt. De echt kanslozen, waar het armoe is en armoe zal blijven, die namen ze niet voor het programma.
Die wou ik nog even kwijt
De onderkant, waar de echte klappen vallen, daar valt weinig te leuks van te maken.
"People that use Fiat currency as a store of value.
There is a name for it:
We call them Poor"
There is a name for it:
We call them Poor"
Ik zeg ook niet ze zelf over moeten stappen, maar wees je bewust van je eigen concurentiepositie op de markt en probeer toch verder te groeien of te leren als je kan.quote:
[..]
Vergeet niet dat deze generatie veel hoger ingeschaald is dan de jongste generatie ooit zal bereiken.
Bouwvakkers die nu zon 50 jaar zijn zijn in een hogere schaal begonnen dan de jongste generatie zal krijgen, in veel beroepen zie je dat, ken bijv een ICTer in het onderwijs die in schaal 10 zit terwijl hij werk voor schaal 7/8 doet... gaat hij weg de nieuwe zal nooit verder dan schaal 8 komen.
Dat is de reden waarom oudere werkende mensen niet snel van baan wisselen, als jij als PostNL chauffeur met een contract dat al 30 jaar oud is 3000,- per maand beunt ga je dat echt niet opzij leggen.
Zwaar fysiek werk hou je vaak ook niet vol tot je 70e dus probeer een plan te maken voor later.
.
De arbeidsmarkt is als een stoelendans, beetje zoals het leven zelf eigenlijk.
Met het verschil dat op de arbeidsmarkt bij voorbaat niet genoeg stoelen zijn.
"inb4" er is genoeg werk, zelfs onder een 100% communistisch bewind heeft er nog nooit zoiets bestaan als 100% werkgelegenheid.
Er is nou eenmaal niet werk voor iedereen.
Raak je dan een keer werkloos door "factor X", dan kun je prima de lul zijn en nooit meer aan de bak komen.
Genoeg verhalen van mensen met honderden sollicitaties per jaar en geen werk.
Met het verschil dat op de arbeidsmarkt bij voorbaat niet genoeg stoelen zijn.
"inb4" er is genoeg werk, zelfs onder een 100% communistisch bewind heeft er nog nooit zoiets bestaan als 100% werkgelegenheid.
Er is nou eenmaal niet werk voor iedereen.
Raak je dan een keer werkloos door "factor X", dan kun je prima de lul zijn en nooit meer aan de bak komen.
Genoeg verhalen van mensen met honderden sollicitaties per jaar en geen werk.
Het kan ook naar het andere uiterste omslaan. Te veel werk voor te weinig mensen. Zoals nu. Alleen hebben de werkgevers het nog niet doorquote:
De arbeidsmarkt is als een stoelendans, beetje zoals het leven zelf eigenlijk.
Met het verschil dat op de arbeidsmarkt bij voorbaat niet genoeg stoelen zijn.
"inb4" er is genoeg werk, zelfs onder een 100% communistisch bewind heeft er nog nooit zoiets bestaan als 100% werkgelegenheid.
Er is nou eenmaal niet werk voor iedereen.
Raak je dan een keer werkloos door "factor X", dan kun je prima de lul zijn en nooit meer aan de bak komen.
Genoeg verhalen van mensen met honderden sollicitaties per jaar en geen werk.
Genoeg branches waar werkgevers dat prima doorhebben.quote:
[..]
Het kan ook naar het andere uiterste omslaan. Te veel werk voor te weinig mensen. Zoals nu. Alleen hebben de werkgevers het nog niet door
Door omstandigheden! Je hebt het leven nu eenmaal niet in de hand.
Ik dacht ook dat ik het redelijk voor elkaar had, kon alles makkelijk betalen, goede buffer om te sparen iedere maand.
Tot het noodlot toesloeg en ik ziek werd. Baan, huis én relatie kwijt. Plus teruggang in inkomsten, noodgedwongen moeten verhuizen, en geen werkgever die mij wil/kan hebben.
Ik dacht ook dat ik het redelijk voor elkaar had, kon alles makkelijk betalen, goede buffer om te sparen iedere maand.
Tot het noodlot toesloeg en ik ziek werd. Baan, huis én relatie kwijt. Plus teruggang in inkomsten, noodgedwongen moeten verhuizen, en geen werkgever die mij wil/kan hebben.
Deels mee eens. Toch, ik maak in mijn werk mee dat er soms écht hele grote stappen gezet worden. Dat zijn wel de krenten uit de pap, maar het gebeurt.quote:
[..]
Dit denk ik dus ook.
De onderkant, waar de echte klappen vallen, daar valt weinig te leuks van te maken.
| ❤ | Triquester... | ツ Met een accént aigu
Ziek uit dienst (in mijn geval), altijd tijdelijke uitzendcontracten gehad en word nu niet meer teruggebeld door werkgevers omdat hij 30+ is en buitenlander (in geval van mijn partner).
En dan zijn er nog keiveel andere mogelijke scenario's om werkloos te worden/zijn/blijven. Niet tof.
En dan zijn er nog keiveel andere mogelijke scenario's om werkloos te worden/zijn/blijven. Niet tof.
Mon 'en!
Niet helemaal mee eens.quote:
[..]
Het kan ook naar het andere uiterste omslaan. Te veel werk voor te weinig mensen. Zoals nu. Alleen hebben de werkgevers het nog niet door
In bepaalde sectoren is er een overvloed, maar desondanks is er geen sprake van 100% werkgelegenheid, hoogstens dat je wat meer kans zou hebben als je voor die sectoren per toeval de juiste opleiding hebt genoten.
En omscholing doe je ook niet zomaar even en is ook niet iedereen voor weggelegd.
Het word in mijn mening altijd snel geroepen, "gewoon omscholen".
Dat soort verzekeringen zijn een grote oplichting. De leeftijd tussen de 50 en 60 is een van de moeilijkste ik die tot nu toe moet ervaren. Het heeft ermee te maken dat je eigen ouders problemen gaan krijgen, vrienden en collega door ziekte wegvallen en je eigen kinderen die ondanks uit huis zijn je toch aandacht en steun blijft geven.quote:
[..]
Kijk eens goed naar de voorwaarden van jouw “ hypotheekbescherming “ dan zal je er achter komen dat zij de UWV norm aanhouden ( moet je terminaal zijn ) en maar een bepaalde periode ( 2 jaar ) betalen.
En mocht je op die leeftijd ziek of werkloos worden of met een scheiding te maken krijgen heb je een probleem. Een buffer is zo verdampt en iedereen met een eigen huis en na 1965 geboren word een nugger geen recht op bijstand na je ww periode dus. Bedenk dan als je vanaf je 20e werkt en je bent 55 heb je toch al 35 jaar gewerkt en belasting afgedragen. En dan komt een of andere huppelkut je vertellen hoe je moet solliciteren en wat werkervaring moet opdoen. Ondertussen lult de massa even mee dat je een uitvreter bent.
Een buffer van circa 35000 is een jaarsalaris van een modale arbeider. Wie heeft die buffer? Een jaar is zo om.
Je moet ook veel geluk hebben dat je veel ellende bespaard blijft.
Maar dit alles is een van de redenen dat ik altijd links stem. En uitstekend sociaal vangnet zie ik als een verzekering waar ik nu graag belasting voor betaal en neem die paar echte klaplopers maar voor lief.
[ Bericht 3% gewijzigd door Cherni op 28-03-2018 22:50:29 ]
Jij snapt het.quote:
[..]
Dit gaat dus over mensen die waarschijnlijk heel wat meer jaren gewerkt hebben dan jij...
Mensen die gewoon niet willen werken hebben dit probleem niet. Die werken niet of nauwelijks, zitten in een sociale huurwoning met maximale huursubsidie en hebben gelijkgestemden om hen heen die hen niet als een baksteen laten vallen wanneer het hen tegen zit. Hun relatie zal daardoor dus ook niet knappen.
Ik zie ook om me heen dat juist zij die het zich het meeste aantrekken en zo graag weer aan het werk willen, daar ook de meeste moeite mee hebben. De flierefluiters die vrolijk doorgaan met leven, feesten en geld uitgeven, hebben vaak het snelste weer een baan terwijl zij die vol voor die baan gaan hem maar niet krijgen. Wanhoop is niet aantrekkelijk.
Ik heb nav dit topic mijn financiële bestendigheid eens gecheckt en dat zit wel prima volgens mij. Ik houd een buffer aan van 0.7 tot 1 netto jaarsalaris. Daarvan kan ik op dezelfde manier een ruime 1.5 jaar door leven zonder verandering in uitgaven patroon. Daarin ook nog de komende belastingteruggave mee genomen. Dan zitten we 2020 voordat m'n geld op is.
Dat is bij volledig verlies van inkomen, dus geen WW of AOW of wat dan ook. Met WW zou ik het nog eens twee jaar langer kunnen uithouden. Bijstand zal ik niet krijgen ivm eigen woning.
Stel dat het dan toch fout gaat, dan heb ik een eigen huis dat ik kan verkopen. Ik heb zelf geld ingelegd bij de aankoop, los standaard af en heb daarnaast een aantal keer extra afgelost. Komt daarboven de huidige stijging, dan heb je zo een flinke overwaarde. Hiervan zou ik nog eens 5-7 jaar lang zonder inkomen kunnen leven. Een huurwoning vinden zal even lastig, dat is waarschijnlijk de grootste uitdaging. In de 5-6 jaar heb ik al meegenomen dat een huurwoning zo 300euro/maand duurder is. Dan zitten we al in 2026, met WW in 2028.
Ik werk pas 6 jaar en ik verdien ook geen wereldsalaris. Het is een gewone 1.5x modaal. Toch kan ik zo al 10 jaar opvangen. Ook bij daling van de woningprijzen gaat het nog een hele lange tijd goed.
Ik kan het daarom echt niet begrijpen dat mensen zich zo snel in de financiële afgrond laten belanden. Ik weet wel hoe het gebeurt. M'n broertje geeft bijvoorbeeld al z'n geld uit. Hij zou in theorie evenveel kunnen sparen als ik, maar heeft nagenoeg geen buffer. Als daar eens wat fout gaat, dan moet hij gelijk minder gaan uitgeven en dan nog loopt hij het risico dat hij maar een beperkte tijd wat kan opvangen.
Wel of niet voorbereid zijn is een kwestie van levensstijl en houding. Daarnaast natuurlijk een stukje geluk/pech dat bepaalde gebeurtenissen wel of niet plaatsvinden en de timing daarvan. De crux zit hem wat mij betreft echter in het eerste punt. Daar heb je invloed op, op de tweede niet of minder.
Dat is bij volledig verlies van inkomen, dus geen WW of AOW of wat dan ook. Met WW zou ik het nog eens twee jaar langer kunnen uithouden. Bijstand zal ik niet krijgen ivm eigen woning.
Stel dat het dan toch fout gaat, dan heb ik een eigen huis dat ik kan verkopen. Ik heb zelf geld ingelegd bij de aankoop, los standaard af en heb daarnaast een aantal keer extra afgelost. Komt daarboven de huidige stijging, dan heb je zo een flinke overwaarde. Hiervan zou ik nog eens 5-7 jaar lang zonder inkomen kunnen leven. Een huurwoning vinden zal even lastig, dat is waarschijnlijk de grootste uitdaging. In de 5-6 jaar heb ik al meegenomen dat een huurwoning zo 300euro/maand duurder is. Dan zitten we al in 2026, met WW in 2028.
Ik werk pas 6 jaar en ik verdien ook geen wereldsalaris. Het is een gewone 1.5x modaal. Toch kan ik zo al 10 jaar opvangen. Ook bij daling van de woningprijzen gaat het nog een hele lange tijd goed.
Ik kan het daarom echt niet begrijpen dat mensen zich zo snel in de financiële afgrond laten belanden. Ik weet wel hoe het gebeurt. M'n broertje geeft bijvoorbeeld al z'n geld uit. Hij zou in theorie evenveel kunnen sparen als ik, maar heeft nagenoeg geen buffer. Als daar eens wat fout gaat, dan moet hij gelijk minder gaan uitgeven en dan nog loopt hij het risico dat hij maar een beperkte tijd wat kan opvangen.
Wel of niet voorbereid zijn is een kwestie van levensstijl en houding. Daarnaast natuurlijk een stukje geluk/pech dat bepaalde gebeurtenissen wel of niet plaatsvinden en de timing daarvan. De crux zit hem wat mij betreft echter in het eerste punt. Daar heb je invloed op, op de tweede niet of minder.
In mijn ogen kan het in iedere situatie gebeuren dat iemand werkloos raakt. Maar hoe men er mee om gaat is het belangrijkste. Hebben ze zelf een buffer gemaakt? Zetten ze zich in? De houding van diegene? Speelt allemaal mee in mijn ogen.
De 50-60 jarige met een eigen huis moeten echt wel een prima buffer hebben. Die hebben alle prijsstijgingen meegepakt en hebben tientallen jaren gehad om een hypotheek af te lossen, of toch maar alles uitgegeven aan vakanties en hobbies? Als je zo'n huis verruilt voor een huurhuis of van mij part een kleiner koopappartementje in het geval van baanverlies, scheiding of wat dan ook, dan kan je prima heel lang volhouden. Ik snap dat je het liever anders ziet lopen, maar als je juist handelt, hoef je echt je niet in de problemen te komen. Keuzes, keuzes.quote:
[..]
[knip]
En mocht je op die leeftijd ziek of werkloos worden of met een scheiding te maken krijgen heb je een probleem. Een buffer is zo verdampt en iedereen met een eigen huis en na 1965 geboren word een nugger geen recht op bijstand na je ww periode dus. [knip]
Als je de hut verkoopt zul je toch ergens moeten wonen. Bovendien mag je van die winst nog ff belasting aftikken. Sociale huur kom je niet voor in aanmerking. Tel uit je winst. Bovendien heb je niet voor niets al die jaren gewerkt. En ook op oudere leeftijd kan een dak aan vernieuwing toe zijn en heb je daar ook je buffer voor nodig. Ik denk dat je er wat te makkelijk over nadenkt.quote:
[..]
De 50-60 jarige met een eigen huis moeten echt wel een prima buffer hebben. Die hebben alle prijsstijgingen meegepakt en hebben tientallen jaren gehad om een hypotheek af te lossen, of toch maar alles uitgegeven aan vakanties en hobbies? Als je zo'n huis verruilt voor een huurhuis of van mij part een kleiner koopappartementje in het geval van baanverlies, scheiding of wat dan ook, dan kan je prima heel lang volhouden. Ik snap dat je het liever anders ziet lopen, maar als je juist handelt, hoef je echt je niet in de problemen te komen. Keuzes, keuzes.
Vergeet een heel belangrijk punt niet en dat is de afschaffing van het stamrecht. Dat betekend dat je een ontslagvergoeding etc niet meer belastingvrij in een fonds mag stoppen die je maandelijks uitkeert. Ook zo leuk dat ze dat afgeschaft hebben.
Dan kom je op het volgende probleem. Helaas is het zo dat tijdens je levenspad steeds de regels wijzigen. Wat nu een uitstekend idee is kan achter 20 jaar een slecht idee zijn.
Hoe is dit anders dan voor mijn situatie? Verkoop je huis, ga vrije sector huren of koop een goedkoper appartementje terug, wellicht zelf hypotheekvrij!? Een groot deel van het antwoord op de vraag in de OP komt neer op je kunnen aanpassen aan omstandigheden en niet boven je stand gaan of blijven leven.quote:
[..]
Als je de hut verkoopt zul je toch ergens moeten wonen. Bovendien mag je van die winst nog ff belasting aftikken. Sociale huur kom je niet voor in aanmerking. Tel uit je winst. Bovendien heb je niet voor niets al die jaren gewerkt. En ook op oudere leeftijd kan een dak aan vernieuwing toe zijn en heb je daar ook je buffer voor nodig. Ik denk dat je er wat te makkelijk over nadenkt.
En natuurlijk betaal je geen belasting over de 'winst', hoe kom je daar bij? Uiteraard moet je altijd rekening houden met de onderhoudsstaat van je huis, dat moet ik ook en heeft weinig met je eigen leeftijd te maken.
Moet goede buffers en verstandige keuzes vang je wijziging van regels op. Ik ben het ook niet eens met veel wijziging. Soms is het ronduit kut. Maar je kan je er maar beter tegen beschermen.quote:Vergeet een heel belangrijk punt niet en dat is de afschaffing van het stamrecht. Dat betekend dat je een ontslagvergoeding etc niet meer belastingvrij in een fonds mag stoppen die je maandelijks uitkeert. Ook zo leuk dat ze dat afgeschaft hebben.
Dan kom je op het volgende probleem. Helaas is het zo dat tijdens je levenspad steeds de regels wijzigen. Wat nu een uitstekend idee is kan achter 20 jaar een slecht idee zijn.
|
|
