Onverklaarbare dingen

quote:

Op vrijdag 22 september 2017 15:09 schreef Haushofer het volgende:
Ah, een klassiek geval van het demarcatievraagstuk.

Ja we zijn het wel zo ongeveer eens maar ja, kukelekuu he?

In mijn leven gebeuren er wel vrij vaak "onverklaarbare gebeurtenissen" en "speciale connecties met mensen". Ook dusdanig vaak & erg dat het zelfs vaak een deel is van mijn reputatie.

Ik zie het zelf gewoon als iets wat gebeurt doordat ik een nogal "zweverige persoonlijkheid" gehad heb (vooral in het verleden). Dan trek je gewoon bepaalde toevalligheden aan.

Schopje TRU.

quote:

Op donderdag 21 september 2017 21:03 schreef Haushofer het volgende:

[..]

Je zegt dat het "heel erg toevallig was", oftewel dat de kans op deze gebeurtenissen erg klein is. Ik zeg dat mensen zich daar vaak op verkijken.

Ok, wat is volgens jou dan de kans op deze gebeurtenissen?

quote:

Op zaterdag 23 september 2017 18:23 schreef madam-april het volgende:

[..]

Ok, wat is volgens jou dan de kans op deze gebeurtenissen?

Geen idee. Dat lijkt me nog een hele toer om dat concreet af te schatten.

quote:

Op vrijdag 22 september 2017 22:05 schreef naoomx het volgende:
In mijn leven gebeuren er wel vrij vaak "onverklaarbare gebeurtenissen" en "speciale connecties met mensen". Ook dusdanig vaak & erg dat het zelfs vaak een deel is van mijn reputatie.

Ik zie het zelf gewoon als iets wat gebeurt doordat ik een nogal "zweverige persoonlijkheid" gehad heb (vooral in het verleden). Dan trek je gewoon bepaalde toevalligheden aan.

Wil je er een aantal noemen?

Er is mij nog nooit zoiets overkomen, helemaal nooit. Toen mijn vader overleed zat ik er half half een beetje op te wachten, maar niks nada noppes.

Toen ik een jaar of 17/18 was had ik op mn slaapkamer een bureau met computer en een bureaulampje. Ik gamede wel geregeld in die tijd dus zat na school vaak op de kamer.
Meestal had ik het bureaulampje aan ipv de grote lamp; de grote lamp weerkaatste weer in het beeldscherm dus fucking irritant. Maakt ook niet uit verder.

Toen ik daar dus zat op een avond begon het lampje te flikkeren. Niks bijzonders opzich dus na een 'tikje' deed ie weer normaal. Maar nog geen 5 minuten later zie ik rechts in mijn ooghoek een soort hand naar mij "zwaaien". Hoe het bewoog is lastig uit te leggen helaas. De hand was bruinzwart van kleur en best behaard, het had zo een apenhand kunnen zijn. Toe ik naar rechts keek was het weg. Dus echt een wtf-gevoel
Na een tijdje weer recht uit te hebben gekeken was de hand er weer met hetzelfde gebaar. Dit keer bleef ik rechtdoor kijken en kon ik me focussen op de hand waardoor ik deze goed kon zien. Na 5 seconden was deze weer weg. Dit zelfde heb ik 2 jaar later ook nog eens meegemaakt.

---

Op latere leeftijd (22/23 denk ik?) kon ik geregeld opmerken wanneer iemand me aankijkt of aanstaarde zonder dat ik deze persoon zie. Kan dus goed aanvoelen wanneer ik bekeken wordt In de club wel leuk en handig.. maar niet altijd..
In de wintermaanden als het vroeg donker is of ik kwam weer van uitgaan en ik loop in mijn ouders huis de trap op heb ik me ook een tijd lang 'bekeken' gevoeld. Het voelde alsof iemand boven het trappenhuis hing en diegene mij de hele weg naar boven aanstaarde. Mijn ouders en zusje hadden dit gevoel niet toen ik erover begon. Soms dacht ik echt dat ik gek werd!

Beide ervaringen waren niet vervelend of met slechte intenties naar mijn weten. Heb nu (helaas) al jaren geen gekke dingen meer meegemaakt. Wel leuk om jullie ervaringen hier te lezen

Het raarste wat ik heb meegemaakt was met mijn zoon toen hij een peuter/kleuter was.
Volgens zijn eigen zeggen zag hij 'wolkenmensen'. Die zag hij op zijn slaapkamer en dat leverde stevige paniek op.
Een kat die we toen hadden reageerde daar heftig op. Al voor het kind reageerde speerde de kat met dikke staart en veel drang naar boven, om zich dan tussen kind en wat het kind zag op te stellen. In defensieve houding, blazend en alles. Dat klopte altijd (volgens kind en kat).

Na een aantal van die aanvaringen hebben we het kind een andere slaapkamer gegeven. Sindsdien niets meer meegemaakt. Geen 'terrors' meer voor het kind en een tevreden kat. Waarbij die laatste die ene kamer bleef mijden.
Hij (kind) herinnert zich die 'wolkenmensen' niet. En ik heb werkelijk geen idee of de kat op hem (nog in een droom) reageerde of niet. Kan er dus niets zinnigs over zeggen. Zelf voel ik niets op die kamer, mijn man heeft zijn kantoor er inmiddels al jaren en merkt ook niets.

quote:

Op dinsdag 19 september 2017 09:26 schreef hoatzin het volgende:

[..]

Ach ja mensen beweren zo veel...ik ben zelf meer van de ratio (ik bedoel ik doe mijn best..). Voor zover ik weet is er nog nooit een bovennatuurlijke gebeurtenis in een gecontroleerde omgeving vastgelegd. Nergens ter wereld. Er ligt wel een beloning van ik meen 1 miljoen klaar voor de eerste de beste die dat wel lukt.

Makkelijk te beloven..zodra iets valt vast te leggen lijkt het mij per definitie niet bovennatuurlijk meer.

quote:

Op woensdag 8 augustus 2018 23:56 schreef onniedah het volgende:

[..]

Wow dit had ik vroeger ook altijd in het huis van mijn ouders. Ik heb een tijdje met een psycholoog gepraat en zij vroeg me eens hoe ik me altijd voelde thuis. Ik begon toen meteen over het nare gevoel wat ik vaak had, vooral in het trapgat. Ik wilde altijd zo snel mogelijk naar beneden als ik bovenaan de trap stond, dus met mijn sokken gleed ik zelfs altijd langs de zijkant langs de muren naar beneden. De slaapkamer tegenover de trap voelde ook altijd erg vreemd. Mijn broer sliep er eerst en had vaak dezelfde vage droom en toen hij naar zolder verkaste en ik in die kamer ging slapen had ik diezelfde droom ook: een zwart beeld met allerlei flitsen erdoor waardoor ik een angstig gevoel kreeg en vervolgens keek ik van bovenaf op een kamer neer en het beeld was niet perse eng, maar gaf een onprettig gevoel. Misschien iets met een bron onder de grond te maken? Toen ik 13 was wilde ik daar al weg, uiteindelijk op mijn 17e uit huis gegaan en een half uur fietsen verderop gaan wonen.

Ik geloof dat energieën in huis blijven hangen. In dat huis van mijn ouders is lang geleden eens brand geweest, mijn opa is er later overleden, 4 jaar geleden mijn moeder, 5 maanden daarna kreeg mijn vader er een hersenbloeding (overleed een week daarna in het ziekenhuis) en de man die het huis kocht kreeg binnen 2 maanden kanker en overleed binnen een week. Sowieso in die straat overleden erg veel mensen aan kanker. Kortom een nare negatieve energie naar mijn mening..

Als er meerdere rapportages over een slecht gevoel rondom een locatie zijn kan het zijn dat het een gevalletje infrageluid betreft.

quote:

Op donderdag 9 augustus 2018 12:22 schreef Jappie het volgende:

[..]

Makkelijk te beloven..zodra iets valt vast te leggen lijkt het mij per definitie niet bovennatuurlijk meer.

Ja, dus daarmee zeg je feitelijk dat "bovennatuurlijk" niet bestaat, want als iets bestaat, is het vast te leggen, sooner or later. Wellicht zijn nu de instrumenten er nog niet voor. Sommige zaken zijn inderdaad nog niet te meten, maar dat maakt ze niet bovennatuurlijk.

quote:

Op dinsdag 19 september 2017 09:26 schreef hoatzin het volgende:

[..]

Ach ja mensen beweren zo veel...ik ben zelf meer van de ratio (ik bedoel ik doe mijn best..). Voor zover ik weet is er nog nooit een bovennatuurlijke gebeurtenis in een gecontroleerde omgeving vastgelegd. Nergens ter wereld. Er ligt wel een beloning van ik meen 1 miljoen klaar voor de eerste de beste die dat wel lukt.

En inderdaad, dat was de James Randi foundation, maar die hebben hun miljoen inmiddels ingetrokken voor zover ik weet, daar er 30 jaar lang niemand "supernatural powers" of "paranormale verschijnselen" heeft kunnen aantonen onder gecontroleerde omstandigheden.

quote:

Op woensdag 8 augustus 2018 23:56 schreef onniedah het volgende:

[..]

Wow dit had ik vroeger ook altijd in het huis van mijn ouders. Ik heb een tijdje met een psycholoog gepraat en zij vroeg me eens hoe ik me altijd voelde thuis. Ik begon toen meteen over het nare gevoel wat ik vaak had, vooral in het trapgat. Ik wilde altijd zo snel mogelijk naar beneden als ik bovenaan de trap stond, dus met mijn sokken gleed ik zelfs altijd langs de zijkant langs de muren naar beneden. De slaapkamer tegenover de trap voelde ook altijd erg vreemd. Mijn broer sliep er eerst en had vaak dezelfde vage droom en toen hij naar zolder verkaste en ik in die kamer ging slapen had ik diezelfde droom ook: een zwart beeld met allerlei flitsen erdoor waardoor ik een angstig gevoel kreeg en vervolgens keek ik van bovenaf op een kamer neer en het beeld was niet perse eng, maar gaf een onprettig gevoel. Misschien iets met een bron onder de grond te maken? Toen ik 13 was wilde ik daar al weg, uiteindelijk op mijn 17e uit huis gegaan en een half uur fietsen verderop gaan wonen.

Ik geloof dat energieën in huis blijven hangen. In dat huis van mijn ouders is lang geleden eens brand geweest, mijn opa is er later overleden, 4 jaar geleden mijn moeder, 5 maanden daarna kreeg mijn vader er een hersenbloeding (overleed een week daarna in het ziekenhuis) en de man die het huis kocht kreeg binnen 2 maanden kanker en overleed binnen een week. Sowieso in die straat overleden erg veel mensen aan kanker. Kortom een nare negatieve energie naar mijn mening..

Heftig! Zei je psycholoog er nog wat over?

quote:

Op donderdag 9 augustus 2018 14:12 schreef EggsTC het volgende:

[..]

Ja, dus daarmee zeg je feitelijk dat "bovennatuurlijk" niet bestaat, want als iets bestaat, is het vast te leggen, sooner or later. Wellicht zijn nu de instrumenten er nog niet voor. Sommige zaken zijn inderdaad nog niet te meten, maar dat maakt ze niet bovennatuurlijk.

Ja en nee.

Ja = bovennatuurlijk bestaat niet.
Nee = ik ben er niet van overtuigd dat alles wat is ook als ""bestaand" is vast te leggen binnen datgene wat wij doorgaans als "natuurlijk" beschouwen.

Mijn begrip van natuurlijk is vrij letterlijk: "alles wat tot onze natuur(aard) behoort."
Het gangbare begrip van natuurlijk beperkt zich echter vaak tot dat wat wij met of zonder hulpmiddelen zintuigelijk kunnen waarnemen. De meer gangbare beeldvorming van natuurlijk bied dus ruimte voor het bestaan van bovennatuurlijk omdat onze natuur groter is dan ons gangbare begrip.

quote:

Op donderdag 9 augustus 2018 18:23 schreef Jappie het volgende:

[..]

Ja en nee.

Ja = bovennatuurlijk bestaat niet.

De kans dat de natuur perongeluk een gekleurde plastic stoel fabriceert is niet erg hoog. Dat en andere processen waarin mensen diverse nieuwe materialen fabriceren zou ik als bovennatuurlijk herdefinieeren.

quote:

Op donderdag 9 augustus 2018 18:23 schreef Jappie het volgende:
Nee = ik ben er niet van overtuigd dat alles wat is ook als ""bestaand" is vast te leggen binnen datgene wat wij doorgaans als "natuurlijk" beschouwen.

Als iets wel bestaat maar niet vast te leggen is, zijn we gewoon nog niet ver genoeg om het vast te leggen.

quote:

Op donderdag 9 augustus 2018 18:44 schreef Beathoven het volgende:

[..]

De kans dat de natuur perongeluk een gekleurde plastic stoel fabriceert is niet erg hoog. Dat en andere processen waarin mensen diverse nieuwe materialen fabriceren zou ik als bovennatuurlijk herdefinieeren.

Ik moest lachen,... maar dan nog komt het uit de natuur voort he, als je m zo doortrekt, want wij (mensen) doen vaak alsof we buiten de natuur staan, en helaas leven we ook steeds verder van de (groene) natuur af dan goed voor ons is, maar wij zijn gewoon onderdeel van de natuur en fabriceren die plastic stoel.

Ik zat op de basisschool en voor dat ik naar school ging zei ik tegen mijn moeder dat de bank in brand stond, ik zei dat ik wist dat het niet zo was maar dat ik het echt zag.

Een ander klasgenootje van me wilde niet naar school want hij zag de school in brand staan.

Tijdens de pauze is de school geëvacueerd vanwege een fikse brand.


Ik geloof oprecht dat je soms dingen aan kan voelen komen. Ik heb vaker dit soort dingen meegemaakt namelijk.

Een meisje wilde per se de bergen in. Haar moeder waarschuwde niet te gaan. Maar toen het meisje haar zin doordreef zei haar moeder: ga maar, je zult daar op je eigen benen komen maar je zult door de benen van een ander thuisgebracht worden. Eenmaal op de top van een berg, rees er een sterke windvlaag op die haar van de top dreef. Ze viel naar beneden op een scherpe rots die dwars door haar hoofd ging. Ze is door een vrouw naar huis gedragen. Overleden.

Heb wel een paar keer rare dingen meegemaakt maar dat was elke keer 's nachts als ik sliep/half sliep. Wijd het zelf gewoon aan mijn hersenen die toen gewoon half sliepen. Het gevoel van een schok die langzaam vanaf mijn hoofd naar mijn voeten ging (iets van 3 seconden tijd bedoel ik daarmee). Duidelijk gevoel dat iemand me streelde over mijn gezicht. Dat soort gedoe. Ervaar het zelf niet echt zo als positief trouwens, was voor mij naar omdat ik weet dat mijn lichaam/hersenen dus op dat moment extra raar functioneren.

Heb wel vaker dingen bij het slapen gaan gehad, dat maakt het misschien ook wat minder fijn. Best vaak het gevoel gehad dat er iets in mijn keel zat en ik daardoor wakker werd (deze week nog weer gehad, jottem), speeksel op mijn hand zie ik dan als fel groen, vroeger maanden gehad dat ik voor ik in slaap viel mijn hartslag letterlijk 180 ging. Weet nog steeds niet waarom dat zo was. En zo zijn er vast genoeg dingen die ik gelukkig wel vergeten ben. Maar de kern voor mij is wel dat ik het niet zie als iets onverklaarbaars, zie het gewoon als mijn hersenen die op dat moment helemaal leip zijn

quote:

Op zondag 12 augustus 2018 11:46 schreef Mickytjuh het volgende:
Ik zat op de basisschool en voor dat ik naar school ging zei ik tegen mijn moeder dat de bank in brand stond, ik zei dat ik wist dat het niet zo was maar dat ik het echt zag.

Een ander klasgenootje van me wilde niet naar school want hij zag de school in brand staan.

Tijdens de pauze is de school geëvacueerd vanwege een fikse brand.

Ik geloof oprecht dat je soms dingen aan kan voelen komen. Ik heb vaker dit soort dingen meegemaakt namelijk.

Ach ja er zijn zoveel mensen. Stel dat 1 op de 100.000 mensen gewoon dromen dan krijg je altijd wel 1 die juist zoiets droomt als wat jij deed en dat het dan ook echt gebeurd. En ook wel de rest van wat je eerder droomde. En die 1 op de 100.000 gelooft ook van zichzelf dat het geen toeval kan zijn en wel echt iets moet zeggen (logisch toch, de kans dat je 1 uit de 100.000 bent (als voorbeeld) is slechts 1 uit de 100.000 dus niet bar groot, terwijl het gewoon toeval is.

Ik zeg niet dat het bij jou zo is, maar bedoel statistiek liegt niet maar veel mensen begrijpen niet echt hoe het in de praktijk werkt.