KAA Kaaskoppen in het Buitenland
Nee, geen oud-Hollands spel, maar een forum voor Nederlanders die in het buitenland wonen.
Officiële landstaal: Japans
Hoofdstad: Tokio
Regeringsvorm: Parlementaire monarchie (Keizerrijk)
Religie: Shintoïsme, boeddhisme
Oppervlakte: 377.873 km² [1] (0,8% water)
Inwoners: 127.078.679 (2009)
Eerdere delen:
KAA / Japan, maar dan niet in Tokyo
KAA / Japan (maar dan even niet in Japan maar in Guam), deel II
KAA / Japan, maar dan niet in Tokyo, deel III
KAA / Japan, maar dan niet in Tokyo, deel IV
KAA / Japan, maar dan niet in Tokyo, deel V
Hier verder over het fascinerende Japan en die rare Japanners!
[ Bericht 15% gewijzigd door Lyrebird op 04-10-2016 05:26:56 ]
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Doen ze dat voor de lol of omdat ze wat naast hun pensioen willen verdienen?quote:Op dinsdag 4 oktober 2016 04:52 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Hoe oud waren de boeren/boerinnen waar je mee hebt samengewerkt? Wij wonen aan de rand van een stad, en binnen vier minuten fietsen zitten we in het buitengebied. De boeren zijn nu al een week of twee rijst aan het oogsten, op kleine maaidorsers.
[ afbeelding ]
Alle landbouwapparatuur is van miniatuurformaat. De rijstvelden zelf zijn ook erg klein; efficient is het niet.
Hier in de buurt heb ik nog geen boer gezien die de pensioengerechtigde leeftijd nog niet is gepasseerd. Tanige oude mannetjes en vrouwtjes, die op hun +70e nog rijst aan het oogsten zijn. Of tomaten, aardbeien, aubergines, komkommers, etc.
Als ik het goed begrijp, dan zijn er geen jonge Japanners die het (zware en vieze) werk op een boerderij over willen nemen. Plichtsgetrouw als de Japanners zijn, blijft de oude garden dan maar dorsen. Er zal ook wel een financiele reden zijn.
Op de universiteit zie ik iets soortgelijks: de helft van de professoren hier is (ruim) ouder dan de pensioengerechtigde leeftijd. Van een van de professoren begreep ik dat het wel aardig bijverdienen was. Ook artsen in ons stadje zijn erg oud. In een kliniek werkt een kromgebogen arts met een wandelstok, die minstens 80 jaar (als het geen 90 jaar) is.
Op de universiteit zie ik iets soortgelijks: de helft van de professoren hier is (ruim) ouder dan de pensioengerechtigde leeftijd. Van een van de professoren begreep ik dat het wel aardig bijverdienen was. Ook artsen in ons stadje zijn erg oud. In een kliniek werkt een kromgebogen arts met een wandelstok, die minstens 80 jaar (als het geen 90 jaar) is.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Is (jeugd)werkloosheid geen issue in Japan?quote:
Als ik het goed begrijp, dan zijn er geen jonge Japanners die het (zware en vieze) werk op een boerderij over willen nemen. Plichtsgetrouw als de Japanners zijn, blijft de oude garden dan maar dorsen. Er zal ook wel een financiele reden zijn.
Op de universiteit zie ik iets soortgelijks: de helft van de professoren hier is (ruim) ouder dan de pensioengerechtigde leeftijd. Van een van de professoren begreep ik dat het wel aardig bijverdienen was. Ook artsen in ons stadje zijn erg oud. In een kliniek werkt een kromgebogen arts met een wandelstok, die minstens 80 jaar (als het geen 90 jaar) is.
In Baden-Badener Badeseen kann man Baden-Badener baden sehen.
Wel interessant artikel. Ook veel kleine winkels en MKB bedrijven sluiten hun deuren wegens geen opvolging.
https://www.japantoday.co(...)e-to-find-successors
https://www.japantoday.co(...)e-to-find-successors
Voor universitair geschoolden is het wel zeker een issue dat die oude knarren hun macht niet op willen geven. Ik heb hier al meerdere postdocs voorbij zien komen, die naarstig op zoek waren naar een academische aanstelling, maar die niet aan de bak kwamen omdat de oude knarren het verdommen om hun macht (en salaris) op te geven (met alle nare gevolgen van dien - zo lijkt het op bijna iedere universiteit wel alsof het 1980 is).quote:Op dinsdag 4 oktober 2016 08:30 schreef Pietverdriet het volgende:
[..]
Is (jeugd)werkloosheid geen issue in Japan?
Sinds een jaar is het zo dat bedrijven bij ons de deur platlopen op zoek naar jonge medewerkers. Dat had ik nog niet eerder meegemaakt, maar we merken nu dat de vergrijzing in de high-tech echt toe begint te slaan, en dat vooral het Japanse midden- en kleinbedrijf daar de dupe van is. Japanners willen namelijk het liefst een baan bij een grote multinational hebben, omdat ze daarmee zeker denken te zijn van een baan voor het leven.
Ik praat dan wel eens met zo'n HR-medewerker, en vraag ze dan waar ze specifiek naar op zoek zijn, en of ze geen interesse hebben in hoog-geschoolde buitenlanders. Dan blijkt toch de taal een probleem te zijn. Men kiest liever voor een uitermate belabberde werknemer die Japans spreekt, dan een topper die geen Japans spreekt.
Kortom, het blijft aanrommelen. Men is zo conservatief als de pest.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Die Abe snapt er helaas maar weinig van, van hoe een economie werkt. En startups in Japan? Ik ben met wat mensen gaan praten, maar men kijkt het liefst de kat uit de boom. Dit is geen land van startups, het zit niet in de cultuur. Risico is sowieso iets dat volledig uit den boze is.quote:
Wel interessant artikel. Ook veel kleine winkels en MKB bedrijven sluiten hun deuren wegens geen opvolging.
https://www.japantoday.co(...)e-to-find-successors
Wat ik wel geinig vind, is dat ons stadje langszaam van het oude Japan aan het veranderen is in een soort van VS light. Oude huizen die al jaren leeg staan, gaan tegen de vlakte, en daar komt dan een parkeerplaats met een 711 / Lawson of een restaurant voor in de plaats. Dat is dan wel weer een voordeel van de vergrijzing, dat er wat meer ruimte komt.
[ Bericht 0% gewijzigd door Lyrebird op 04-10-2016 09:10:01 ]
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Geen family mart daar? Ik vind die convenience stores in Japan wel gaaf 
"End this war against drugs. Legalise the drug against wars."
-
[b]Op donderdag 28 september 2006 09:12 schreef Rio het volgende:[/b]
Uiteindelijk is dit een star_gazer-krijgt-een-keiharde-lul-van-zichzelf-omdat-hij-zichzelf-verheven-voelt topic.
-
[b]Op donderdag 28 september 2006 09:12 schreef Rio het volgende:[/b]
Uiteindelijk is dit een star_gazer-krijgt-een-keiharde-lul-van-zichzelf-omdat-hij-zichzelf-verheven-voelt topic.
Toch zijn die multinationals allemaal ooit klein begonnen.quote:
[..]
Die Abe snapt er helaas maar weinig van, van hoe een economie werkt. En startups in Japan? Ik ben met wat mensen gaan praten, maar men kijkt het liefst de kat uit de boom. Dit is geen land van startups, het zit niet in de cultuur. Risico is sowieso iets dat volledig uit den boze is.
Wat ik wel geinig vind, is dat ons stadje langszaam van het oude Japan aan het veranderen is in een soort van VS light. Oude huizen die al jaren leeg staan, gaan tegen de vlakte, en daar komt dan een parkeerplaats met een 711 / Lawson of een restaurant voor in de plaats. Dat is dan wel weer een voordeel van de vergrijzing, dat er wat meer ruimte komt.
Al moet ik eerlijk zeggen dat ik ook geen jonge Japanse bedrijven ken.
Europa heeft trouwens hetzelfde probleem. En zijn er succesvolle startups dan worden ze vaak opgekocht door sillicon valley.
1/10 Van de rappers dankt zijn bestaan in Amerika aan de Nederlanders die zijn voorouders met een cruiseschip uit hun hongerige landen ophaalde om te werken op prachtige plantages.
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
Heeft in Europa ook veel met het ondernemersklimaat te doen.quote:
[..]
Toch zijn die multinationals allemaal ooit klein begonnen.
Al moet ik eerlijk zeggen dat ik ook geen jonge Japanse bedrijven ken.
Europa heeft trouwens hetzelfde probleem. En zijn er succesvolle startups dan worden ze vaak opgekocht door sillicon valley.
In Baden-Badener Badeseen kann man Baden-Badener baden sehen.
Ik moet daar ook eens iets mee doen. Ik heb echter geen ideeen.quote:
[..]
Heeft in Europa ook veel met het ondernemersklimaat te doen.
1/10 Van de rappers dankt zijn bestaan in Amerika aan de Nederlanders die zijn voorouders met een cruiseschip uit hun hongerige landen ophaalde om te werken op prachtige plantages.
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
Lees dat er een flinke typhoon onderweg is naar Japan
In Baden-Badener Badeseen kann man Baden-Badener baden sehen.
In de grote steden (Tokio,Osaka, Kioto etc.) meestal niet, daar kan je altijd bij een chain-store *voornamelijk van restaurants) of bij gewone restaurants werken. Ze komen meestal zelfs mensen tekort daar. grote steden krijg je meestal 1000-1300 yen per uur en kleinere steden 800-1100 yen per uur(beetje ruim genomen). Bij plattelandsgebieden is het wat lastiger. Voor banen op niveau weet ik het eerlijk gezegd niet. Maar werk is snel te vinden IMO. Als buitenlander kan je ook altijd nog les geven in Engels(geen diploma ofzo nodigquote:
[..]
Is (jeugd)werkloosheid geen issue in Japan?
) Klopt gemiddeld gezien zijn het vaak zeer oude mensen. Ik heb totaal bij 3 families een homestay gedaan. De eerste familie was de vader en moeder in de 30 en ze werkte beiden als boer. Hun hadden ook veel part-timers in dienst en dat waren oma's in hun 60-70 ja. Ze waren ook veel sneller voor mijquote:
[..]
Ja, als je die komkommers twee dagen extra laat hangen, worden ze twee keer zo groot. Als je de tijd er voor hebt, dan kun je er naast gaan zitten, en dan zie je ze ws. groeien.
Hoe oud waren de boeren/boerinnen waar je mee hebt samengewerkt? Wij wonen aan de rand van een stad, en binnen vier minuten fietsen zitten we in het buitengebied. De boeren zijn nu al een week of twee rijst aan het oogsten, op kleine maaidorsers.
[ afbeelding ]
Alle landbouwapparatuur is van miniatuurformaat. De rijstvelden zelf zijn ook erg klein; efficient is het niet.
Hier in de buurt heb ik nog geen boer gezien die de pensioengerechtigde leeftijd nog niet is gepasseerd. Tanige oude mannetjes en vrouwtjes, die op hun +70e nog rijst aan het oogsten zijn. Of tomaten, aardbeien, aubergines, komkommers, etc.
Had veel respect voor die oma's maar vond het ook een beetje jammer dat ze zo hard moeten ploeteren op zo'n leeftijd zie het mijzelf niet nadoen op die leeftijd.De tweede familie was ook in hun 30, waar de vader als boer werkte en de moeder als lerares.
De derde familie was in hun 40.
Relatief allemaal best jong dus. De homestays gaan via het internet (WWOOF JAPAN) en ze moeten bijna alles zelf regelen, dus dat verklaar misschien wat dat ik niet echt bij echt oude mensen zat.
Maakt die Japanners niet uit, zijn gewoon flinke regenbuienquote:
Lees dat er een flinke typhoon onderweg is naar Japan
Bij ons in de buurt zijn er eigenlijk maar twee types convenience stores: 711 en Lawson. Voor Family mart moeten we een stuk verder fietsen.quote:
Geen family mart daar? Ik vind die convenience stores in Japan wel gaaf
Op een steenworp afstand hebben we een Lawson en een 711 liggen. Die hebben exact dezelfde indeling. De Lawson ligt iets dichter bij voor mij, maar mijn Mexicaanse vrienden gaan naar de 711, omdat die voor hun het dichtste bij is. Een bezoek aan de 711 met de Mexicanen heeft daardoor iets weg van de Twilight Zone, omdat alles op dezelfde plek staat, maar de zaak ziet er toch anders uit.
En ze hebben er leukere dames werken.Ik ben opgegroeid in een Vinexwijk, en de buren hadden een rijtjeshuis met een indeling die gespiegeld was aan de indeling in ons huis. Bij ons lag de keuken rechts, bij de buren links. Ik ging vaak op bezoek bij de buren en bij een vriendinnetje die drie huizen verder woonde, en die woonden dus gespiegeld. Gek genoeg nooit bij de buren van de buren. Toen ik daar voor het eerst binnenliep, was het ook net de Twilight Zone. Net alsof ik thuis was, maar dan met andere meubels en ander behang.
Om gek van te worden.
[ Bericht 1% gewijzigd door Lyrebird op 07-10-2016 06:31:31 ]
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Count your blessings, Lyrebird
7 oktober, 10 uur 's ochtends. Op 't fietsje, T-shirt en korte broek aan, oudste Lyrekuiken in een kinderzitje op het stuur. Het is nog wat frisjes zo vroeg, maar met het zonnetje in de rug is het heerlijk. We rijden helemaal alleen tussen de rijstvelden door, geen mensen of auto's te bekennen, omringd door tientallen libelles die met ons mee lijken te vliegen. Ieder rijstveld is omringd door een stelsel van kanaaltjes, waar het water doorheen klatert. De rijst op de meeste velden is intussen geoogst, op sommige plaatsen is er zelfs geploegd en geegd. We stoppen bij een riviertje, dat vooral gebruikt wordt om water van de rijstvelden op te lozen. In het kraakheldere water zien we twee flinke karpers, die nieuwsgierig onze kant op zwemmen zodra we blijven staan.
Wat is dit toch een prachtig land.
Zeven jaar geleden ben ik hier aangenomen door een baas die voorzitter van een belangenclub wilde worden, en die het oprichten van ons instituut als een opstapje zag naar dat voorzitterschap. Nadat hij mij had aangenomen, bekommerde hij zich vooral om zijn andere hobby. Het gevolg hiervan was dat ik de eerste jaren erg zoekende was. Mijn vakgebied is erg multidisciplinair, en alleen door mensen met verschillende achtergronden bij elkaar te brengen, is het mogelijk om iets van de grond te krijgen.
Er was een student die 40 uur achter elkaar werkte en dan naar huis ging, er waren studenten die geen interesse in het onderzoek hadden, er was een promovenda die het liefste kleuterjuf was geworden, maar die vanwege een gearrangeerd huwelijk en de cultuur in haar familie in het keurslijf van een promotiestudie werd geperst. Er was een promovendus die zo trots was, dat hij niets van me aan wilde nemen en niets gedaan kreeg, en uiteindelijk met een (1!) artikel in een blad zonder impact factor bij mijn collega gepromoveerd is.
We hebben nu eindelijk alle disciplines in huis, een lab met gemotiveerde studenten en postdocs uit Mexico, India en Taiwan. We hebben met z'n allen eindelijk onze draai gevonden, en we hopen dit jaar met meerdere wetenschappelijke artikelen, patenten en een hoofdstuk in een boek af te kunnen sluiten.
Het is daarom erg jammer dat de universiteit de stekker uit het instituut heeft getrokken.
Van de andere kant is het tijd om verder te kijken. Met de technieken die hier ontwikkeld zijn, kunnen we concurreren met de beste labs in dit vakgebied, en dan zijn we beter op onze plaats in een top-instituut dan in een Japanse top-100 universiteit. Verder heb ik geen goed pensioenplan en is het beter voor de kinderen als ze opgroeien in een omgeving waarin men Engels spreekt. Mevrouw Lyrebird wil ook graag terug naar de academische wereld, en daarvoor is het toch wel handig als er een kinderopvang is waar ze niet de hele dag televisie zitten te kijken.
Wordt vervolgd.
[ Bericht 0% gewijzigd door Lyrebird op 07-10-2016 06:27:44 ]
7 oktober, 10 uur 's ochtends. Op 't fietsje, T-shirt en korte broek aan, oudste Lyrekuiken in een kinderzitje op het stuur. Het is nog wat frisjes zo vroeg, maar met het zonnetje in de rug is het heerlijk. We rijden helemaal alleen tussen de rijstvelden door, geen mensen of auto's te bekennen, omringd door tientallen libelles die met ons mee lijken te vliegen. Ieder rijstveld is omringd door een stelsel van kanaaltjes, waar het water doorheen klatert. De rijst op de meeste velden is intussen geoogst, op sommige plaatsen is er zelfs geploegd en geegd. We stoppen bij een riviertje, dat vooral gebruikt wordt om water van de rijstvelden op te lozen. In het kraakheldere water zien we twee flinke karpers, die nieuwsgierig onze kant op zwemmen zodra we blijven staan.
Wat is dit toch een prachtig land.
Zeven jaar geleden ben ik hier aangenomen door een baas die voorzitter van een belangenclub wilde worden, en die het oprichten van ons instituut als een opstapje zag naar dat voorzitterschap. Nadat hij mij had aangenomen, bekommerde hij zich vooral om zijn andere hobby. Het gevolg hiervan was dat ik de eerste jaren erg zoekende was. Mijn vakgebied is erg multidisciplinair, en alleen door mensen met verschillende achtergronden bij elkaar te brengen, is het mogelijk om iets van de grond te krijgen.
Er was een student die 40 uur achter elkaar werkte en dan naar huis ging, er waren studenten die geen interesse in het onderzoek hadden, er was een promovenda die het liefste kleuterjuf was geworden, maar die vanwege een gearrangeerd huwelijk en de cultuur in haar familie in het keurslijf van een promotiestudie werd geperst. Er was een promovendus die zo trots was, dat hij niets van me aan wilde nemen en niets gedaan kreeg, en uiteindelijk met een (1!) artikel in een blad zonder impact factor bij mijn collega gepromoveerd is.
We hebben nu eindelijk alle disciplines in huis, een lab met gemotiveerde studenten en postdocs uit Mexico, India en Taiwan. We hebben met z'n allen eindelijk onze draai gevonden, en we hopen dit jaar met meerdere wetenschappelijke artikelen, patenten en een hoofdstuk in een boek af te kunnen sluiten.
Het is daarom erg jammer dat de universiteit de stekker uit het instituut heeft getrokken.
Van de andere kant is het tijd om verder te kijken. Met de technieken die hier ontwikkeld zijn, kunnen we concurreren met de beste labs in dit vakgebied, en dan zijn we beter op onze plaats in een top-instituut dan in een Japanse top-100 universiteit. Verder heb ik geen goed pensioenplan en is het beter voor de kinderen als ze opgroeien in een omgeving waarin men Engels spreekt. Mevrouw Lyrebird wil ook graag terug naar de academische wereld, en daarvoor is het toch wel handig als er een kinderopvang is waar ze niet de hele dag televisie zitten te kijken.
Wordt vervolgd.
[ Bericht 0% gewijzigd door Lyrebird op 07-10-2016 06:27:44 ]
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Ben benieuwd Lyrebird waar je terecht komt.
De stekker eruit na al die investeringen vind ik altijd vreemd.
( en ik denk dan bijv. aan tandheelkundige faculteit Utrecht, top of the bill, brandnieuw gebouw en hoppa!
Spullen naar Indonesië verscheept en het gebrek aan tandartsen sindsdien.
De stekker eruit na al die investeringen vind ik altijd vreemd.
( en ik denk dan bijv. aan tandheelkundige faculteit Utrecht, top of the bill, brandnieuw gebouw en hoppa!
Spullen naar Indonesië verscheept en het gebrek aan tandartsen sindsdien.
Hi Lyrebird, een stille meelezer hier die even wil zeggen dat ik ontzettend van je stukjes geniet!
Wil al heel lang naar Japan en ga er nu toch maar eens werk van maken.
Wil al heel lang naar Japan en ga er nu toch maar eens werk van maken.
Hah, zo'n gevoel had ik dus in "Huis ten Bosch" nabij Nagasakiquote:
[..]
Bij ons in de buurt zijn er eigenlijk maar twee types convenience stores: 711 en Lawson. Voor Family mart moeten we een stuk verder fietsen.
Op een steenworp afstand hebben we een Lawson en een 711 liggen. Die hebben exact dezelfde indeling. De Lawson ligt iets dichter bij voor mij, maar mijn Mexicaanse vrienden gaan naar de 711, omdat die voor hun het dichtste bij is. Een bezoek aan de 711 met de Mexicanen heeft daardoor iets weg van de Twilight Zone, omdat alles op dezelfde plek staat, maar de zaak ziet er toch anders uit.
Ik ben opgegroeid in een Vinexwijk, en de buren hadden een rijtjeshuis met een indeling die gespiegeld was aan de indeling in ons huis. Bij ons lag de keuken rechts, bij de buren links. Ik ging vaak op bezoek bij de buren en bij een vriendinnetje die drie huizen verder woonde, en die woonden dus gespiegeld. Gek genoeg nooit bij de buren van de buren. Toen ik daar voor het eerst binnenliep, was het ook net de Twilight Zone. Net alsof ik thuis was, maar dan met andere meubels en ander behang.
Om gek van te worden.
Alsof je LSD gebruikt hebt!
"End this war against drugs. Legalise the drug against wars."
-
[b]Op donderdag 28 september 2006 09:12 schreef Rio het volgende:[/b]
Uiteindelijk is dit een star_gazer-krijgt-een-keiharde-lul-van-zichzelf-omdat-hij-zichzelf-verheven-voelt topic.
-
[b]Op donderdag 28 september 2006 09:12 schreef Rio het volgende:[/b]
Uiteindelijk is dit een star_gazer-krijgt-een-keiharde-lul-van-zichzelf-omdat-hij-zichzelf-verheven-voelt topic.
De nieuwe raad van bestuur heeft een nieuwe hobby, iets met architectuur. Men is druk bezig met de voorbereidingen voor een nieuw gebouw. In het belang van de studenten? Nee, natuurlijk niet. Dit soort projecten zijn er voor de ego's van de bobo's.quote:
Ben benieuwd Lyrebird waar je terecht komt.
De stekker eruit na al die investeringen vind ik altijd vreemd.
( en ik denk dan bijv. aan tandheelkundige faculteit Utrecht, top of the bill, brandnieuw gebouw en hoppa!
Spullen naar Indonesië verscheept en het gebrek aan tandartsen sindsdien.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Met name de onbegaande paden kan ik aanraden. Daar waar ze geen Engels spreken, en je met handen en voeten duidelijk moet maken wat je wil. Zo is skiën in Japan geweldig (weinig buitenlanders, alles in het Japans, goede sneeuw bijna op zeeniveau) en een bezoek aan een onsen kan ik ook aanraden.quote:
Hi Lyrebird, een stille meelezer hier die even wil zeggen dat ik ontzettend van je stukjes geniet!
Wil al heel lang naar Japan en ga er nu toch maar eens werk van maken.
Zelf vond ik tourist traps als Kyoto, Nikko of Nara en de vele tempels minder interessant, maar ik ben nog niemand tegengekomen met dezelfde mening. Tokyo, Osaka, Nagoya, Yokohama en Kobe vond ik wel weer de moeite waard.
Het is ook leuk als je Japanners vindt waar je mee op kunt trekken. Maar wel erg lastig om ze te vinden. Bijna altijd zijn het interessante, leuke en vriendelijke mensen, die erg graag heel veel van je willen weten, maar geen flauw benul hebben hoe ze het moeten vragen. De cultuurverschillen zijn namelijk enorm.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Wat jammer dat ze de stekker eruit trekken, de Japanse academische wereld is een bizarre toestand zoals wel duidelijk geworden is uit je verhalen de afgelopen jaren. Gaan jullie nu als gezin op zoek naar een andere plek of wil je je onderzoeksgroep proberen te verplaatsen?
Winnaar wielerprono 2006 en biatlon wk prono 2016
Alcohol kan best helpen die barriere te doorbreken. Japanners houden wel van een pilsjequote:
Het is ook leuk als je Japanners vindt waar je mee op kunt trekken. Maar wel erg lastig om ze te vinden. Bijna altijd zijn het interessante, leuke en vriendelijke mensen, die erg graag heel veel van je willen weten, maar geen flauw benul hebben hoe ze het moeten vragen. De cultuurverschillen zijn namelijk enorm.
Heb zelf best leuke gesprekken gehad met 'salary men' in Tokyo, maar dat was vooral na bier
"End this war against drugs. Legalise the drug against wars."
-
[b]Op donderdag 28 september 2006 09:12 schreef Rio het volgende:[/b]
Uiteindelijk is dit een star_gazer-krijgt-een-keiharde-lul-van-zichzelf-omdat-hij-zichzelf-verheven-voelt topic.
-
[b]Op donderdag 28 september 2006 09:12 schreef Rio het volgende:[/b]
Uiteindelijk is dit een star_gazer-krijgt-een-keiharde-lul-van-zichzelf-omdat-hij-zichzelf-verheven-voelt topic.
Helaas zit ik niet in een positie om veel te eisen. Ik denk wel dat ik aan de bak kom ergens, ook belangrijk met vrouw en twee koters, maar studenten en postdocs meenemen kan nog wel eens lastig worden.quote:
Wat jammer dat ze de stekker eruit trekken, de Japanse academische wereld is een bizarre toestand zoals wel duidelijk geworden is uit je verhalen de afgelopen jaren. Gaan jullie nu als gezin op zoek naar een andere plek of wil je je onderzoeksgroep proberen te verplaatsen?
Maar we hebben nog een paar maanden, en een aantal manuscripten in de pijplijn zitten (nog niet in review trouwens). D'r zitten twee potentiele wereldschokkers tussen, dus wie weet, valt er begin volgend jaar wel wat te eisen.
[ Bericht 0% gewijzigd door Lyrebird op 09-10-2016 16:59:32 ]
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Goed punt. Zo is er een professor bij een ander departement, die soms een knikje geeft als teken van herkenning, maar ook wel eens stuurs doorloopt. Maar bij een feestje van de afdeling komt hij na een biertje helemaal los, en vraagt hij zich iedere keer af waarom we niet wat vaker over dit of dat onderwerp praten.quote:Op zondag 9 oktober 2016 08:35 schreef star_gazer het volgende:
[..]
Alcohol kan best helpen die barriere te doorbreken. Japanners houden wel van een pilsje
Bij dat soort feestjes is het de eerste tien minuten na aankomst ook altijd ijzig stil, met wat fluisterende mensen. Pas nadat de eerste slokken zijn genomen, komen de tongen los.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Jij kunt toch zo elders aan de slag? Als het niet ergens aan een universiteit is, een bedrijf als asml waar ze toch wel eea doen aan R&D?
Whatever...
Toen het wat tegen zat, de afgelopen jaren, ben ik wel eens met grote R&D firma's gaan praten, maar daar zou ik weer van voor af aan moeten beginnen. Had ook niet echt het idee dat ze op me zaten te wachten. Maar daarmee zou ik ook jaren ervaring en een aantal patenten die schreeuwen om een startup opgeven.quote:
Jij kunt toch zo elders aan de slag? Als het niet ergens aan een universiteit is, een bedrijf als asml waar ze toch wel eea doen aan R&D?
De Yanks geven tot $1 miljoen (!) aan subsidie (gift) voor een startup (SBIR grant), als je een werkend prototype hebt (in Japan maximaal $300k, en Japanse formulieren). Ik heb een (slapende) adjunct positie bij een Amerikaanse universiteit, waarmee ik op zo'n subsidie in kan schrijven. En een Greencard. En meerdere prototypes. Als de subsidie wordt toegekend, kan er een bedrijfje worden opgezet.
Naast manuscripten schrijven, wordt t dus ook tijd om een subsidieaanvraag op te stellen.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Als je handig bent met netwerkevenement al met 1 voet in Californië staat... Dan is een stap naar een startup niet zo groot. Wel heel wat anders dan onderzoek doen....quote:
[..]
Toen het wat tegen zat, de afgelopen jaren, ben ik wel eens met grote R&D firma's gaan praten, maar daar zou ik weer van voor af aan moeten beginnen. Had ook niet echt het idee dat ze op me zaten te wachten. Maar daarmee zou ik ook jaren ervaring en een aantal patenten die schreeuwen om een startup opgeven.
De Yanks geven tot $1 miljoen (!) aan subsidie (gift) voor een startup (SBIR grant), als je een werkend prototype hebt (in Japan maximaal $300k, en Japanse formulieren). Ik heb een (slapende) adjunct positie bij een Amerikaanse universiteit, waarmee ik op zo'n subsidie in kan schrijven. En een Greencard. En meerdere prototypes. Als de subsidie wordt toegekend, kan er een bedrijfje worden opgezet.
Naast manuscripten schrijven, wordt t dus ook tijd om een subsidieaanvraag op te stellen.
Whatever...
Dank voor al je tips Lyrebird!
Maar nu je een nieuwe baan moet zien te vinden, is een universiteit in Korea geen optie? Daar komt je vrouw toch vandaan?
Maar nu je een nieuwe baan moet zien te vinden, is een universiteit in Korea geen optie? Daar komt je vrouw toch vandaan?
Om te leven is Korea wel een optie (in het KAA Zuid-Korea topic heb ik meerdere bijdragen geleverd, omdat ik daar nog wel eens op bezoek ga). Korea is geen Japan, maar het is wel Oost Azië en mensen zijn vriendelijk, beleefd, en hebben een opvoeding gehad. Koreanen zijn wat directer dan Japanners, en dat communiceert gemakkelijker. Men is er wat internationaler georiënteerd.quote:
Dank voor al je tips Lyrebird!
Maar nu je een nieuwe baan moet zien te vinden, is een universiteit in Korea geen optie? Daar komt je vrouw toch vandaan?
Een nadeel is dat ze daar nog hiërarchischer zijn dan in Japan, en bepaalde rituelen hebben die nog strikter worden nageleefd. Denk aan drinken en lachen met de baas (nee dank je) en het maken van buigingen. Alhoewel men directer is, kennen ze ook in Korea het om de hete brij heen draaien.
Als het om werken gaat, wil ik wel weer eens met mensen samenwerken die A zeggen, en A bedoelen.
Lastige spagaat..
[ Bericht 9% gewijzigd door Lyrebird op 10-10-2016 06:56:52 ]
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Vind je? Mevrouw Lyrebird kijkt er ook zo naar uit, maar ik heb het niet op verandering. Vooral de verhuizing is iets waar ik nogal tegen op kijk. Niet alleen ons huis, maar ook het lab. Hopelijk.. Moet nog overleggen met de VP Research, of ik al die spulletjes mee mag nemen. Dat zou een overstap naar een andere universiteit wat eenvoudiger maken, omdat het om hardware gaat waar een flink prijskaartje aanhangt.quote:
Spannend LB! Altijd fijn, new beginnings
Maar, om positief te blijven: nieuwe ronde, nieuwe kansen!
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Verhuizingen zijn necessary evilquote:
Vind je? Mevrouw Lyrebird kijkt er ook zo naar uit, maar ik heb het niet op verandering. Vooral de verhuizing is iets waar ik nogal tegen op kijk. Niet alleen ons huis, maar ook het lab. Hopelijk.. Moet nog overleggen met de VP Research, of ik al die spulletjes mee mag nemen. Dat zou een overstap naar een andere universiteit wat eenvoudiger maken, omdat het om hardware gaat waar een flink prijskaartje aanhangt.
Maar, om positief te blijven: nieuwe ronde, nieuwe kansen!
Nee, ik kan me je gevoel wel indenken. Het gevoel van onzekerheid wat jullie op het moment hebben, vind ik het ergste van het (reizend) expat zijn. Als je eenmaal aan het praktische gedeelte kunt beginnen heb je de boel tenminste onder controle. En ja, het biedt wel nieuwe kansen. Jullie hikken toch al een tijdje tegen een verhuizing aan? Uit dit soort ontwikkelingen komt vaak iets goeds. Het is alleen even doorbijten
Ja, de onzekerheid knaagt al meer dan zes jaar, en dat is het afgelopen jaar alleen maar erger geworden, door de perikelen rondom het instituut. Nu dus de vlucht vooruit: publiceren, subsidie aanvragen, en solliciteren.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Eén van de redenen waarom ik nooit het academische leven ben ingegaan, is de onzekerheid. Het constante verhuizen, het continue op de bres gaan voor geld... Het is niet voor iedereen. Tel daarbij op de enorme hoeveelheid politiek die je moet bedrijven om iets gedaan te krijgen bij een groep halsstarrige professoren.
Alle respect voor de mense die het doen, maar ik pas ervoor.
[ Bericht 15% gewijzigd door star_gazer op 11-10-2016 00:41:10 ]
Alle respect voor de mense die het doen, maar ik pas ervoor.
[ Bericht 15% gewijzigd door star_gazer op 11-10-2016 00:41:10 ]
"End this war against drugs. Legalise the drug against wars."
-
[b]Op donderdag 28 september 2006 09:12 schreef Rio het volgende:[/b]
Uiteindelijk is dit een star_gazer-krijgt-een-keiharde-lul-van-zichzelf-omdat-hij-zichzelf-verheven-voelt topic.
-
[b]Op donderdag 28 september 2006 09:12 schreef Rio het volgende:[/b]
Uiteindelijk is dit een star_gazer-krijgt-een-keiharde-lul-van-zichzelf-omdat-hij-zichzelf-verheven-voelt topic.
NL al is dat volgens mij ook steed politieker geworden nu het geld opdroogd.quote:
[..]
Om te leven is Korea wel een optie (in het KAA Zuid-Korea topic heb ik meerdere bijdragen geleverd, omdat ik daar nog wel eens op bezoek ga). Korea is geen Japan, maar het is wel Oost Azië en mensen zijn vriendelijk, beleefd, en hebben een opvoeding gehad. Koreanen zijn wat directer dan Japanners, en dat communiceert gemakkelijker. Men is er wat internationaler georiënteerd.
Een nadeel is dat ze daar nog hiërarchischer zijn dan in Japan, en bepaalde rituelen hebben die nog strikter worden nageleefd. Denk aan drinken en lachen met de baas (nee dank je) en het maken van buigingen. Alhoewel men directer is, kennen ze ook in Korea het om de hete brij heen draaien.
Als het om werken gaat, wil ik wel weer eens met mensen samenwerken die A zeggen, en A bedoelen.
Lastige spagaat..
1/10 Van de rappers dankt zijn bestaan in Amerika aan de Nederlanders die zijn voorouders met een cruiseschip uit hun hongerige landen ophaalde om te werken op prachtige plantages.
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
Jan Raas
Een surrealistisch stukje vandaag.
De afgelopen weken zijn zenuwslopend geweest, omdat ik aan het solliciteren ben, en dat is niet iets wat in mijn bloed zit. In mijn 22-jarige carriere heb ik nog nooit met succes op een baan gesolliciteerd; ik heb het geluk gehad altijd gevraagd te worden. De keren dat ik uit eigen beweging een sollicitatiebrief heb geschreven (op de vingers van 1 hand te tellen), zijn altijd op een mislukking uitgelopen. Het is nu 1 november, en als er niets verandert, dan sta ik per 1 april op straat.
Nee, zo erg is het niet. Er zijn mogeljikheden om in labs in het buitenland aan de slag te gaan, om daar dan in te schrijven op subsidies, om zo in mijn eigen bestaan te voorzien. Niet ideaal, want ik zou het liefst een normale academische positie hebben, en bijvoorbeeld de studenten waar ik nu mee samenwerk, mee willen nemen. Maar er gloort wat hoop. Stug door blijven schrijven, de heren en dames commissieleden laten weten hoe ik over onderwijs denk (it sucks), vertellen wat voor een geweldige onderzoeker ik wel niet ben, wie weet hoe een koe een haas vangt.
Dat het niet allemaal kommer en kwel is, blijkt wel uit de droom die ik vannacht had.
In de droom kom ik Jan Raas tegen. Geen idee waarom ik over Jan Raas droom, maar Jan Raas ben ik eens in een hotel in Mierlo tegen het lijf gelopen, voor de voorbereiding van zijn Buckler-ploeg op de Tour de France. Mijn onderbewustzijn heeft moeite om Jan Raas goed te tekenen. Hij ziet er wat ouder en moe uit, heeft een grijs baardje. Is dit echt Jan Raas? Ja, het is hem wel, hij spreekt met een Zeeuwse tongval. Jan spreekt over een rit in de Vuelta, en doet dat door een microfoon. Zo'n draadloos geval. Geen idee waarom hij tegen mij door een microfoon praat. Als ik om me heen kijk, dan zie ik toch meer mensen naar hem luisteren. Dat verklaart de microfoon. Naast Jan zit een oude vrouw, die ligt te knikkebollen in een stoel. Het knikkebollen verandert langzaam in een diepe slaap, waarbij de vrouw snurkt, met het hoofd iets naar achteren gekanteld. Jan krijgt de lachers op zijn hand, maar ik heb niet gehoord wat er nou zo grappig is. Nadat hij het publiek heeft bedankt, kijkt hij vertwijfeld om zich heen, en naar zijn microfoon. Je ziet 'm denken, wat moet ik met dat ding? Impulsief stopt hij de microfoon in de openstaande mond van de oude vrouw, die prompt de microfoon doorslikt.
Het dit is toch niet normaal?? van de vrouw, die een erg rood hoofd heeft gekregen, wordt versterkt weergegeven, met zo'n feedback piep, want de microfoon staat nog aan. Op dat moment realiseer ik me dat het maar een droom is, en word ik lachend wakker.
[ Bericht 1% gewijzigd door Lyrebird op 01-11-2016 09:36:16 ]
Een surrealistisch stukje vandaag.
De afgelopen weken zijn zenuwslopend geweest, omdat ik aan het solliciteren ben, en dat is niet iets wat in mijn bloed zit. In mijn 22-jarige carriere heb ik nog nooit met succes op een baan gesolliciteerd; ik heb het geluk gehad altijd gevraagd te worden. De keren dat ik uit eigen beweging een sollicitatiebrief heb geschreven (op de vingers van 1 hand te tellen), zijn altijd op een mislukking uitgelopen. Het is nu 1 november, en als er niets verandert, dan sta ik per 1 april op straat.
Nee, zo erg is het niet. Er zijn mogeljikheden om in labs in het buitenland aan de slag te gaan, om daar dan in te schrijven op subsidies, om zo in mijn eigen bestaan te voorzien. Niet ideaal, want ik zou het liefst een normale academische positie hebben, en bijvoorbeeld de studenten waar ik nu mee samenwerk, mee willen nemen. Maar er gloort wat hoop. Stug door blijven schrijven, de heren en dames commissieleden laten weten hoe ik over onderwijs denk (it sucks), vertellen wat voor een geweldige onderzoeker ik wel niet ben, wie weet hoe een koe een haas vangt.
Dat het niet allemaal kommer en kwel is, blijkt wel uit de droom die ik vannacht had.
In de droom kom ik Jan Raas tegen. Geen idee waarom ik over Jan Raas droom, maar Jan Raas ben ik eens in een hotel in Mierlo tegen het lijf gelopen, voor de voorbereiding van zijn Buckler-ploeg op de Tour de France. Mijn onderbewustzijn heeft moeite om Jan Raas goed te tekenen. Hij ziet er wat ouder en moe uit, heeft een grijs baardje. Is dit echt Jan Raas? Ja, het is hem wel, hij spreekt met een Zeeuwse tongval. Jan spreekt over een rit in de Vuelta, en doet dat door een microfoon. Zo'n draadloos geval. Geen idee waarom hij tegen mij door een microfoon praat. Als ik om me heen kijk, dan zie ik toch meer mensen naar hem luisteren. Dat verklaart de microfoon. Naast Jan zit een oude vrouw, die ligt te knikkebollen in een stoel. Het knikkebollen verandert langzaam in een diepe slaap, waarbij de vrouw snurkt, met het hoofd iets naar achteren gekanteld. Jan krijgt de lachers op zijn hand, maar ik heb niet gehoord wat er nou zo grappig is. Nadat hij het publiek heeft bedankt, kijkt hij vertwijfeld om zich heen, en naar zijn microfoon. Je ziet 'm denken, wat moet ik met dat ding? Impulsief stopt hij de microfoon in de openstaande mond van de oude vrouw, die prompt de microfoon doorslikt.
Het dit is toch niet normaal?? van de vrouw, die een erg rood hoofd heeft gekregen, wordt versterkt weergegeven, met zo'n feedback piep, want de microfoon staat nog aan. Op dat moment realiseer ik me dat het maar een droom is, en word ik lachend wakker.
[ Bericht 1% gewijzigd door Lyrebird op 01-11-2016 09:36:16 ]
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Het piept en het kraakt
Als je in het weekend in het winkelcentrum rondloopt, dan krijg je de indruk dat ons stadje een erg jonge bevolking heeft, met heel erg veel kinderen. Maar er zijn steeds meer tekenen dat ons stadje vergrijst, waar we bij staan.
In onze buurt zijn er twee grote supermarkten. Bij een supermarkt staan er bijna alleen nog maar Chinese studenten achter de kassa (allemaal studenten aan 'onze' universiteit, wat eigenlijk een soort van uitzendbureau voor goedkope arbeid is). De kassa's hebben een ingebouwd stemmetje, die iedere keer aangeeft hoe duur een product is. Bij andere supermarkten worden die bedragen meestal door de cassieres zelf gepreveld. Maar nu snap ik dus waarom ze dat aan een apparaat overlaten, want veel studenten hebben een accent dat nog zwaarder is dan de mijne, en dat wil wat zeggen.
Bij een andere supermarkt hebben ze sinds kort twee kassa's ingeruild voor maar liefst 6 zelfscanners, waarbij je zelf je boodschappen mag scannen. Met een Engelse knop er op voor mensen zoals ik.
Service staat nog steeds centraal in Japan, en daarom heeft het ws. zo lang geduurd voordat ze hier van die zelfscanners hebben ingevoerd. Want door Japanse ogen gezien is zo'n apparaat een kleine belediging voor de klant. Iets zegt me dat de bedrijven niet anders kunnen, omdat ze op geen andere manier aan (goedkoop) personeel kunnen komen. Als je namelijk achter zo'n kassa wil gaan staan, zul je toch bekend moeten zijn met de gangbare omgangsvormen.
Ook wel apart, de eerste Indiaase dame achter de kassa bij McDonalds! Haar Japans was (helaas) perfect, want daar stond ik dus in mijn gare Japans een ebi-burger (een soort van broodje kroket, maar dan met garnalen) en een fishfilet sandwich te bestellen.
Laatst was ik in een speeltuintje met onze oudste spruit, en naast het speeltuintje stond iets dat op een klein schooltje leek. In plaats van dat het klaslokaal vol zat met Japanse kindertjes, bleken zo'n tien oude vandagen bezig te worden gehouden door enthousiaste verzorgers.
Enfin, als ik door de Eindhovense binnenstad loop, krijg ik ook wel eens het idee dat er een grijs virus is uitgebroken. Maar toch, hoe gaat deze maatschappij zich redden? Nog meer goedkope arbeid uit het buitenland halen? Wat voor een gevolgen gaat dat voor de cultuur van dit land geven? De Japanse Galapagos eiland cultuur?
Wat voor de Japanse aanpak pleit, is dat je als buitenlander cultureel gezien niet echt een voet tussen de deur krijgt. Nieuwe studenten moeten eerst een half jaar lang de taal leren. Je krijgt ook met geen mogelijkheid een Japans staatsburgerschap, en vergeet dus maar dat je hier ooit kunt stemmen. Dit land heeft respect voor hetgeen vorige generaties hebben opgebouwd.
Als ze hier een Zwarte Piet hadden gehad, dan was ie volgens mij nog steeds zwart geweest.
[ Bericht 1% gewijzigd door Lyrebird op 04-11-2016 09:54:47 ]
Als je in het weekend in het winkelcentrum rondloopt, dan krijg je de indruk dat ons stadje een erg jonge bevolking heeft, met heel erg veel kinderen. Maar er zijn steeds meer tekenen dat ons stadje vergrijst, waar we bij staan.
In onze buurt zijn er twee grote supermarkten. Bij een supermarkt staan er bijna alleen nog maar Chinese studenten achter de kassa (allemaal studenten aan 'onze' universiteit, wat eigenlijk een soort van uitzendbureau voor goedkope arbeid is). De kassa's hebben een ingebouwd stemmetje, die iedere keer aangeeft hoe duur een product is. Bij andere supermarkten worden die bedragen meestal door de cassieres zelf gepreveld. Maar nu snap ik dus waarom ze dat aan een apparaat overlaten, want veel studenten hebben een accent dat nog zwaarder is dan de mijne, en dat wil wat zeggen.
Bij een andere supermarkt hebben ze sinds kort twee kassa's ingeruild voor maar liefst 6 zelfscanners, waarbij je zelf je boodschappen mag scannen. Met een Engelse knop er op voor mensen zoals ik.
Service staat nog steeds centraal in Japan, en daarom heeft het ws. zo lang geduurd voordat ze hier van die zelfscanners hebben ingevoerd. Want door Japanse ogen gezien is zo'n apparaat een kleine belediging voor de klant. Iets zegt me dat de bedrijven niet anders kunnen, omdat ze op geen andere manier aan (goedkoop) personeel kunnen komen. Als je namelijk achter zo'n kassa wil gaan staan, zul je toch bekend moeten zijn met de gangbare omgangsvormen.
Ook wel apart, de eerste Indiaase dame achter de kassa bij McDonalds! Haar Japans was (helaas) perfect, want daar stond ik dus in mijn gare Japans een ebi-burger (een soort van broodje kroket, maar dan met garnalen) en een fishfilet sandwich te bestellen.
Laatst was ik in een speeltuintje met onze oudste spruit, en naast het speeltuintje stond iets dat op een klein schooltje leek. In plaats van dat het klaslokaal vol zat met Japanse kindertjes, bleken zo'n tien oude vandagen bezig te worden gehouden door enthousiaste verzorgers.
Enfin, als ik door de Eindhovense binnenstad loop, krijg ik ook wel eens het idee dat er een grijs virus is uitgebroken. Maar toch, hoe gaat deze maatschappij zich redden? Nog meer goedkope arbeid uit het buitenland halen? Wat voor een gevolgen gaat dat voor de cultuur van dit land geven? De Japanse Galapagos eiland cultuur?
Wat voor de Japanse aanpak pleit, is dat je als buitenlander cultureel gezien niet echt een voet tussen de deur krijgt. Nieuwe studenten moeten eerst een half jaar lang de taal leren. Je krijgt ook met geen mogelijkheid een Japans staatsburgerschap, en vergeet dus maar dat je hier ooit kunt stemmen. Dit land heeft respect voor hetgeen vorige generaties hebben opgebouwd.
Als ze hier een Zwarte Piet hadden gehad, dan was ie volgens mij nog steeds zwart geweest.
[ Bericht 1% gewijzigd door Lyrebird op 04-11-2016 09:54:47 ]
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Goed stuk en mooie overdenkingen weer Lyrebird!
En zijn er al vorderingen op werkgebied, weet je al waar je naartoe gaat? (Of heb ik daar overheen gelezen?)
En zijn er al vorderingen op werkgebied, weet je al waar je naartoe gaat? (Of heb ik daar overheen gelezen?)
De situatie is niet geheel hopeloos. Er zijn meerdere mogelijkheden, maar alles is nog in een verkennende fase. Zodra iets concreter wordt, zal ik het melden.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Naturaliseren is op zich niet zo moeilijk in Japan hoor. Je moet 5 jaar lang continu in Japan hebben gewoond (Door middel van werkvisum, of trouwvisum etc.). En je moet een bepaald niveau van Japans hebben (Je wordt geïnterviewd door immigratie en je krijg ook nog een redelijk simpele schrijftoets geloof ik). Wat iemand wel behoord te hebben na vijf jaar gewoond te hebben in Japan. Je moet wel je eigen nationaliteit opgeven, indien dat mogelijk is.quote:
Het piept en het kraakt
----
Wat voor de Japanse aanpak pleit, is dat je als buitenlander cultureel gezien niet echt een voet tussen de deur krijgt. Nieuwe studenten moeten eerst een half jaar lang de taal leren. Je krijgt ook met geen mogelijkheid een Japans staatsburgerschap, en vergeet dus maar dat je hier ooit kunt stemmen. Dit land heeft respect voor hetgeen vorige generaties hebben opgebouwd.
------
Naar mijn mening niet rare eisen en kunnen ze dat ook prima hier in NL invoeren.
Momenteel boek aan lezen '' Japanners komen nooit te laat'' van Gijs Van Middelkoop,
Voor de geintresseerde,
http://www.eci.be/boeken/(...)elkoop-9789038925554
Voor de geintresseerde,
http://www.eci.be/boeken/(...)elkoop-9789038925554
19 euro?! Hmm, toch eens over een boek na gaan denken. Als ik dadelijk dan toch werkloos ben...
Geen idee waar de titel vandaan komt. Onze studenten komen standaard te laat, je moet gaan dreigen en duidelijk laten merken wie de baas is, om ze op tijd te laten beginnen. Collega's scheppen er ook een genoegen in om te laat op vergaderingen te verschijnen.
Geen idee waar de titel vandaan komt. Onze studenten komen standaard te laat, je moet gaan dreigen en duidelijk laten merken wie de baas is, om ze op tijd te laten beginnen. Collega's scheppen er ook een genoegen in om te laat op vergaderingen te verschijnen.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
We zeggen het niet voor niks al jaren bundelen die hap!
bundelen die hap!
[b]Op zaterdag 31 december 2011 16:16 schreef Socios het volgende:[/b] Kusje voor jou. :) :@ :*
Dat laatste. Het was hier een 4+ aardbeving, misschien een klein vijfje, waar de kinderen niet eens wakker van werden. Voor de buitenlandse studenten die in 2011 nog niet in Japan waren, was het wel een aparte ervaring. Die waren al heel vroeg aan het werk gisteren.
Wat wel speelt is dat in 2011 flinke bevingen nabij Sendai en Christchurch werden opgevolgd door die 9+ beving. Alhoewel dat een beving was die eens per 100 jaar voorkomt, is het patroon nu hetzelfde. Misschien komt er dus nog iets zwaarders aan.
Wat wel speelt is dat in 2011 flinke bevingen nabij Sendai en Christchurch werden opgevolgd door die 9+ beving. Alhoewel dat een beving was die eens per 100 jaar voorkomt, is het patroon nu hetzelfde. Misschien komt er dus nog iets zwaarders aan.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Sneeuw!
De afgelopen dagen waren de verschillende buren druk bezig met het wisselen van zomerbanden voor winterbanden, wat nogal prematuur leek. Eergisteren reden we nog rond op de fiets, bij een zeer aangename temperatuur voor deze tijd van het jaar. Strakblauwe lucht, geen wolkje te bekennen, zonnetje.
Vanochtend viel de sneeuw met bakken uit de hemel. Enorme vlokken, die helaas niet op straat bleven liggen, maar die toch wel voor een prachtig decorum zorgde. De bomen hebben namelijk nog niet al hun herfstbladeren verloren. 24 november! De afgelopen jaren viel er pas sneeuw eind januari en in februari. Dat bleef dan een week liggen. Ben benieuwd wat we dit jaar te zien gaan krijgen.
Het plan is om te gaan skieen met het oudste Lyrekuiken. Drie turven hoog (het kuiken, niet de sneeuw), maar in de toekomst kan het flink duurder worden om naar een skigebied af te reizen. Er is namelijk een kans dat we over niet al te lange tijd veel zuidelijker komen te wonen. De eerste gesprekken zijn gevoerd, en die waren uitermate positief. Zelfs ik zie het zitten!
De afgelopen dagen waren de verschillende buren druk bezig met het wisselen van zomerbanden voor winterbanden, wat nogal prematuur leek. Eergisteren reden we nog rond op de fiets, bij een zeer aangename temperatuur voor deze tijd van het jaar. Strakblauwe lucht, geen wolkje te bekennen, zonnetje.
Vanochtend viel de sneeuw met bakken uit de hemel. Enorme vlokken, die helaas niet op straat bleven liggen, maar die toch wel voor een prachtig decorum zorgde. De bomen hebben namelijk nog niet al hun herfstbladeren verloren. 24 november! De afgelopen jaren viel er pas sneeuw eind januari en in februari. Dat bleef dan een week liggen. Ben benieuwd wat we dit jaar te zien gaan krijgen.
Het plan is om te gaan skieen met het oudste Lyrekuiken. Drie turven hoog (het kuiken, niet de sneeuw), maar in de toekomst kan het flink duurder worden om naar een skigebied af te reizen. Er is namelijk een kans dat we over niet al te lange tijd veel zuidelijker komen te wonen. De eerste gesprekken zijn gevoerd, en die waren uitermate positief. Zelfs ik zie het zitten!
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Wat spannend dat je in onderhandelingen zit voor een nieuwe baan Lyrebird!
Ben dan wel benieuwd hoeveel zuidelijker het dan wordt. Succes!
Ben dan wel benieuwd hoeveel zuidelijker het dan wordt. Succes!
Als het in Azië is gok ik Singapore. Anders Australië.quote:
Wat spannend dat je in onderhandelingen zit voor een nieuwe baan Lyrebird!
Ben dan wel benieuwd hoeveel zuidelijker het dan wordt. Succes!
1/10 Van de rappers dankt zijn bestaan in Amerika aan de Nederlanders die zijn voorouders met een cruiseschip uit hun hongerige landen ophaalde om te werken op prachtige plantages.
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
Ik loop wel eens met een stukje Japanse tekst op een trui maar heb eigenlijk geen idee wat het betekent. Misschien betekent het wel iets heel raars Ik was benieuwd of hier misschien iemand een beetje Japans kan en mij dan kan vertellen wat er staat. (Het gaat dus om die letters/tekens boven "Trade. Mark. Reg."
Ik was benieuwd of hier misschien iemand een beetje Japans kan en mij dan kan vertellen wat er staat. (Het gaat dus om die letters/tekens boven "Trade. Mark. Reg."
Weet je dat zeker? Op de truis staat verder ook nog "Japan"quote:
Op de site vind ik dit over het merk.
Kan natuurlijk ook nog zo zijn dat dit helemaal geen bestaande tekens zijn.quote:Superdry is een spannend modern merk dat zich focust op producten van hoge kwaliteit die vintage americana en Japanse graphics combineren met een Britse stijl.
Het zijn tekens van Mainland China. Met een woordenboek erbij staat er zoiets als "Hoofd van entertainment-festival vandaag".quote:
[..]
Weet je dat zeker? Op de truis staat verder ook nog "Japan"
Op de site vind ik dit over het merk.
[..]
Kan natuurlijk ook nog zo zijn dat dit helemaal geen bestaande tekens zijn.
Bedanktquote:
[..]
Het zijn tekens van Mainland China. Met een woordenboek erbij staat er zoiets als "Hoofd van entertainment-festival vandaag".
Nog een beetje vaag maar in ieder geval niks geks
Het kinderdagverblijf
Afgelopen week liep ik met ons oudste kind (LK) door het winkelcentrum. Dat doen we graag. Een beetje mensen kijken. Eigenlijk komt het neer op bekeken worden, omdat iedereen ons kent, maar wij kennen bijna niemand. Bijna iedereen in ons stadje is Japans, en wij zien er toch wel erg anders uit.
Bij het verlaten van het winkelcentrum zagen we een grote groep kinderen lopen. Ieder kind had een roze petje op. Het ging om zo'n twintig kinderen die hand in hand liepen. Vier dames zorgden voor de begeleiding van de kinderen. De kinderen waren van dezelfde leeftijd als LK. Een kind was met zijn jasje aan het hannessen, want het moest open, of dicht, en een van de leidsters was daar niet zo blij mee, en zei dat hij van dat jasje af moest blijven, en terug in de rij moest. Aan het einde van de rij was een grote bolderkar die werd geduwd door een andere leidster. De bolderkar had rechtopstaande spijlen en meerdere kinderhoofdjes staken boven die spijlen uit. Ging het hier om de domme kinderen, die niet hand in hand konden lopen? Ik zag geen enkel kind lachen, en vooral die bolderkar straalde een en al treurigheid uit.
"LK, do you want to go to daycare?" vroeg ik. Dit werd beantwoord met een bedrukt maar driftig neeschuddend hoofdje. Duidelijk.
Mevrouw Lyrebird heeft wel eens in een Japans kinderdagverblijf gewerkt, en is om die reden niet zo te spreken over kinderdagverblijven. Ik heb er zelf ook niet zo'n hoge pet van op. Helaas gaat Japan niet echt met de tijd mee. Het is hier nog erg 1970 als het gaat om hoe mannen en vrouwen het werk verdelen. Of erger.
Kijk, als je van het weekend door het winkelcentrum loopt, dan zie je veel modelgezinnen. Vaders en moeders en kinderen, waarbij ook de vaders voor de kinderen zorgen.
Dat is allemaal voor de schijn.
Met name jonge vaders worden door hun werkgever gedwongen lang aanwezig te zijn op het werk, en zitten om 6 uur al in de auto om naar het werk te gaan, om daar tot 10 uur te blijven. Als je weet hoe veel men hier verdient, dan heb je het dus over een hongerloon. De zorg voor de kinderen komt helemaal op het bordje van de moeder terecht. Tada, de oorzaak van de vergrijzing.
Als je je ogen goed openhoudt, en je kijkt bijvoorbeeld in een restaurant naar een typische Japanse familie, dan zie je dat pa aan het eten is, terwijl ma de kinderen te eten geeft, en zelf tijd moet zien te vinden om te eten. Waar het eigenlijk op neer komt, is dat de Japanse man gemiddeld genomen een enorme slapzak is, die zich verschuilt achter werkdruk. De uitkomst voor moeders is dus het kinderdagverblijf. Van de ene kant lijkt dat wel te werken. Japanse kindertjes zijn stuk voor stuk erg goed opgevoed. Men is beleefd en vriendelijk. Maar man o man, wat een treurigheid. Wij improviseren dus wat aan met nannies, en proberen zo veel mogelijk zelf te doen. So far, so good.
Je weet dat er de komende 30 jaar echt niets gaat veranderen op dit gebied (of eigenlijk ieder sociaal-economisch gebied), maar Japan moet echt met de tijd mee gaan, wil het mee kunnen blijven doen met de rest van de wereld. Het wordt tijd dat de Japanse man een stel ballen laat groeien, en tegengas tegen de werkgever gaat geven.
Afgelopen week liep ik met ons oudste kind (LK) door het winkelcentrum. Dat doen we graag. Een beetje mensen kijken. Eigenlijk komt het neer op bekeken worden, omdat iedereen ons kent, maar wij kennen bijna niemand. Bijna iedereen in ons stadje is Japans, en wij zien er toch wel erg anders uit.
Bij het verlaten van het winkelcentrum zagen we een grote groep kinderen lopen. Ieder kind had een roze petje op. Het ging om zo'n twintig kinderen die hand in hand liepen. Vier dames zorgden voor de begeleiding van de kinderen. De kinderen waren van dezelfde leeftijd als LK. Een kind was met zijn jasje aan het hannessen, want het moest open, of dicht, en een van de leidsters was daar niet zo blij mee, en zei dat hij van dat jasje af moest blijven, en terug in de rij moest. Aan het einde van de rij was een grote bolderkar die werd geduwd door een andere leidster. De bolderkar had rechtopstaande spijlen en meerdere kinderhoofdjes staken boven die spijlen uit. Ging het hier om de domme kinderen, die niet hand in hand konden lopen? Ik zag geen enkel kind lachen, en vooral die bolderkar straalde een en al treurigheid uit.
"LK, do you want to go to daycare?" vroeg ik. Dit werd beantwoord met een bedrukt maar driftig neeschuddend hoofdje. Duidelijk.
Mevrouw Lyrebird heeft wel eens in een Japans kinderdagverblijf gewerkt, en is om die reden niet zo te spreken over kinderdagverblijven. Ik heb er zelf ook niet zo'n hoge pet van op. Helaas gaat Japan niet echt met de tijd mee. Het is hier nog erg 1970 als het gaat om hoe mannen en vrouwen het werk verdelen. Of erger.
Kijk, als je van het weekend door het winkelcentrum loopt, dan zie je veel modelgezinnen. Vaders en moeders en kinderen, waarbij ook de vaders voor de kinderen zorgen.
Dat is allemaal voor de schijn.
Met name jonge vaders worden door hun werkgever gedwongen lang aanwezig te zijn op het werk, en zitten om 6 uur al in de auto om naar het werk te gaan, om daar tot 10 uur te blijven. Als je weet hoe veel men hier verdient, dan heb je het dus over een hongerloon. De zorg voor de kinderen komt helemaal op het bordje van de moeder terecht. Tada, de oorzaak van de vergrijzing.
Als je je ogen goed openhoudt, en je kijkt bijvoorbeeld in een restaurant naar een typische Japanse familie, dan zie je dat pa aan het eten is, terwijl ma de kinderen te eten geeft, en zelf tijd moet zien te vinden om te eten. Waar het eigenlijk op neer komt, is dat de Japanse man gemiddeld genomen een enorme slapzak is, die zich verschuilt achter werkdruk. De uitkomst voor moeders is dus het kinderdagverblijf. Van de ene kant lijkt dat wel te werken. Japanse kindertjes zijn stuk voor stuk erg goed opgevoed. Men is beleefd en vriendelijk. Maar man o man, wat een treurigheid. Wij improviseren dus wat aan met nannies, en proberen zo veel mogelijk zelf te doen. So far, so good.
Je weet dat er de komende 30 jaar echt niets gaat veranderen op dit gebied (of eigenlijk ieder sociaal-economisch gebied), maar Japan moet echt met de tijd mee gaan, wil het mee kunnen blijven doen met de rest van de wereld. Het wordt tijd dat de Japanse man een stel ballen laat groeien, en tegengas tegen de werkgever gaat geven.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Lyre, je kunt de vader het toch niet kwalijk nemen dat hij moe is na een dag van 6 tot 22?
Dingen doen met dingen, da's machtig mooi
Twitch: https://www.twitch.tv/drizzt_dourden
Twitch: https://www.twitch.tv/drizzt_dourden
Ja, ik zit nog een beetje in 2009 als het om dit soort zaken gaat. Er is de afgelopen jaren behoorlijk wat veranderd om bijvoorbeeld een Greencard te krijgen. Zo is er een puntensysteem ingevoerd (heb ik nu ik er over nadenk al wel eens iets over geschreven) waarmee je zelf kunt uitrekenen of je voor zo'n GC in aanmerking komt.quote:
[..]
Naturaliseren is op zich niet zo moeilijk in Japan hoor. Je moet 5 jaar lang continu in Japan hebben gewoond (Door middel van werkvisum, of trouwvisum etc.). En je moet een bepaald niveau van Japans hebben (Je wordt geïnterviewd door immigratie en je krijg ook nog een redelijk simpele schrijftoets geloof ik). Wat iemand wel behoord te hebben na vijf jaar gewoond te hebben in Japan. Je moet wel je eigen nationaliteit opgeven, indien dat mogelijk is.
Naar mijn mening niet rare eisen en kunnen ze dat ook prima hier in NL invoeren.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Ik snap dat vaders gevangen zitten in een collectivistisch spinnenweb. Iedereen maakt lange dagen, en als je je daar tegen verzet, dan heb je problemen.quote:
Lyre, je kunt de vader het toch niet kwalijk nemen dat hij moe is na een dag van 6 tot 22?
Maar zo verandert er dus niets. Nu ben ik zelf absoluut niet collectivistisch ingesteld, ik erger me dood aan kadaverdiscipline, en heb daardoor op mijn eigen werk ook behoorlijk wat mot met alles en iedereen.
Jammer dan.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Zo was het leven wel eeuwenlang... vader zorgde ervoor dat vrouw en kinderen te eten hadden en de vrouw zorgde voor de kinderen. Ik weet dat Japan enorm vast zit in een systeem, en ik zie het daar niet gauw veranderen. Misschien is dat ergens wel goed, want als je naar het westen kijkt en een twee-verdienend gezin ziet waarvan de kinderen de hele dag op de peuterspeelzaal en naschoolse opvang zitten... daar wordt men ook niet vrolijk van.quote:
[..]
Ik snap dat vaders gevangen zitten in een collectivistisch spinnenweb. Iedereen maakt lange dagen, en als je je daar tegen verzet, dan heb je problemen.
Maar zo verandert er dus niets. Nu ben ik zelf absoluut niet collectivistisch ingesteld, ik erger me dood aan kadaverdiscipline, en heb daardoor op mijn eigen werk ook behoorlijk wat mot met alles en iedereen.
Jammer dan.
Dingen doen met dingen, da's machtig mooi
Twitch: https://www.twitch.tv/drizzt_dourden
Twitch: https://www.twitch.tv/drizzt_dourden
Eens. Wat dat betreft ben ik zelf ook erg ouderwets. Het zijn onze kinderen, onze verantwoordelijkheid, en wij voeden ze op. Maar wat meer flexibiliteit kan echt helpen, zeker in een land als Japan.quote:
[..]
Zo was het leven wel eeuwenlang... vader zorgde ervoor dat vrouw en kinderen te eten hadden en de vrouw zorgde voor de kinderen. Ik weet dat Japan enorm vast zit in een systeem, en ik zie het daar niet gauw veranderen. Misschien is dat ergens wel goed, want als je naar het westen kijkt en een twee-verdienend gezin ziet waarvan de kinderen de hele dag op de peuterspeelzaal en naschoolse opvang zitten... daar wordt men ook niet vrolijk van.
Wat dat betreft is Nederland wel een voorbeeld voor de rest van de wereld. Nederlandse vrienden in de IT werken vaak thuis, en kunnen op die manier een handje helpen. Hier is men heel erg gericht op lang op het werk zijn. Want vaak wordt er helemaal niet gewerkt. Ik heb een aantal keer meegelopen in een fabriek of een R&D department, en geregeld zie je mensen met hun hoofd op hun bureau slapen. Het is erg belangrijk om aanwezig te zijn, en om te laten zien dat je iets voor de baas doet, maar het komt negen van de tien keer op window dressing neer. Vandaar dus dat die Japanse man zich best wel mag verzetten tegen deze onzin. Doe je werk, en ga op tijd naar huis om bij je vrouw en kinderen te zijn.
Ik heb het geluk dat mijn baas er eigenlijk nooit is (wat dan wel weer vervelend is als ik iets van 'm moet hebben) en ik kan doen en laten wat ik wil. Al twee jaar lang draai ik dagen van 6 a 7 uur, om thuis ook een handje te kunnen helpen. Nu moet het werk wel af, dus ga ik op vakantiedagen in hetzelfde ritme door, maar op die manier is het voor ons allemaal wel te doen. Ik denk dat Japan er wel wat mee op zou schieten, als de arbeidsethiek wat zou veranderen.
[ Bericht 0% gewijzigd door Lyrebird op 27-12-2016 09:06:14 ]
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Kan de Japanse overheid het werkritme van mensen niet beinvloeden door een arbeidstijdenwet in te stellen?
Je zou verwachten dat er al een arbeidstijdenwet is. Maar ook met wetten heeft een gemiddelde werknemer toch met de druk van collega's te maken.
Die druk van collega's is samen te vatten in het Japanse otsukaresama desu: bedankt voor je harde werken. Als je naar huis gaat, dan zeg je dat tegen je Japanse collega's. En als het goed is beantwoorden ze jouw otsukaresama desu met otsukaresama desu of otsukaresama deshita. Maar als jij om zes uur al achter de piepers wil zitten, en je collega's zijn nog druk bezig met er druk uit te zien, dan kan het wel eens gebeuren dat je geen otsukaresama desu meer terugkrijgt.
Nee, dat zullen ze nooit laten merken, maar bij een volgende vergadering kan het gebeuren dat ze je vergeten uit te nodigen. Japanners zijn notoire pesters. Op die manier heb ik al heel veel vergaderingen gemist. Onze vergaderingen zijn in het Japans, dus voor ons buitenlanders is het een groot vraagteken wat er besproken wordt. Wat mij betreft is het toch verspilde moeite, een beetje doen alsof ik snap waar het over gaat, en ik doe daar niet zo moeilijk over.
[ Bericht 1% gewijzigd door Lyrebird op 27-12-2016 09:06:56 ]
Die druk van collega's is samen te vatten in het Japanse otsukaresama desu: bedankt voor je harde werken. Als je naar huis gaat, dan zeg je dat tegen je Japanse collega's. En als het goed is beantwoorden ze jouw otsukaresama desu met otsukaresama desu of otsukaresama deshita. Maar als jij om zes uur al achter de piepers wil zitten, en je collega's zijn nog druk bezig met er druk uit te zien, dan kan het wel eens gebeuren dat je geen otsukaresama desu meer terugkrijgt.
Nee, dat zullen ze nooit laten merken, maar bij een volgende vergadering kan het gebeuren dat ze je vergeten uit te nodigen. Japanners zijn notoire pesters. Op die manier heb ik al heel veel vergaderingen gemist. Onze vergaderingen zijn in het Japans, dus voor ons buitenlanders is het een groot vraagteken wat er besproken wordt. Wat mij betreft is het toch verspilde moeite, een beetje doen alsof ik snap waar het over gaat, en ik doe daar niet zo moeilijk over.
[ Bericht 1% gewijzigd door Lyrebird op 27-12-2016 09:06:56 ]
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Ze hebben geen echte vakbonden?quote:
[..]
Ik snap dat vaders gevangen zitten in een collectivistisch spinnenweb. Iedereen maakt lange dagen, en als je je daar tegen verzet, dan heb je problemen.
Maar zo verandert er dus niets. Nu ben ik zelf absoluut niet collectivistisch ingesteld, ik erger me dood aan kadaverdiscipline, en heb daardoor op mijn eigen werk ook behoorlijk wat mot met alles en iedereen.
Jammer dan.
Dat is iets wat je in veel Aziatische landen ziet.
1/10 Van de rappers dankt zijn bestaan in Amerika aan de Nederlanders die zijn voorouders met een cruiseschip uit hun hongerige landen ophaalde om te werken op prachtige plantages.
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
Bedoel je met GC een visum voor in Japan te verblijven? Japan heeft idd nu ook een nieuw punten systeem voor een visum. Dat is een werkvisum. Dat is ook een regeling idd.quote:
[..]
Ja, ik zit nog een beetje in 2009 als het om dit soort zaken gaat. Er is de afgelopen jaren behoorlijk wat veranderd om bijvoorbeeld een Greencard te krijgen. Zo is er een puntensysteem ingevoerd (heb ik nu ik er over nadenk al wel eens iets over geschreven) waarmee je zelf kunt uitrekenen of je voor zo'n GC in aanmerking komt.
Jezelf laten naturaliseren is weer een andere regeling en die heeft die eisen die in die post gesteld hebt. Dat is weer een andere regeling en kan je nu ook nog steeds gebruiken als het goed is. Als je hem eenmaal hebt zit je niet meer gebonden aan werk voor je visum(Njah je paspoort
).Jaja de Japanse overheid heeft een wet ingesteld dat je niet meer als 90 uur mag overwerken per maand(komt plus minus neer op een 12 urige werkdag op basis van een 5 daagse werkweek)! Anders kan het bedrijf boetes krijgen. Het is wel een beetje een wassen neus, want het word bijgehouden met timecards meestal die handgeschreven zijn en je baas zegt meestal dat je echt niet meer als 89.9 uur overwerk mag opschrijven want anders heeft dat "gevolgen" voor jouw. Dus op papier werken ze niet teveel over, in de praktijk draaien ze nog meerquote:
Kan de Japanse overheid het werkritme van mensen niet beinvloeden door een arbeidstijdenwet in te stellen?
Nee, want dat visum heb ik al. Als je een aantal jaar in Japan hebt gewerkt, een bepaald inkomen hebt en bijvoorbeeld patenten hebt, dan kun je punten bij elkaar sparen, waarmee je bijvoorbeeld een maid naar Japan kan halen, die dan ook een visum krijgt. Ik meende me te herinneren dat het om een GC ging, maar zoals ondertussen misschien wel duidelijk is, liggen mijn interesses ergens anders.quote:
[..]
Bedoel je met GC een visum voor in Japan te verblijven? Japan heeft idd nu ook een nieuw punten systeem voor een visum. Dat is een werkvisum. Dat is ook een regeling idd.
Nee, niet bij die maid...
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Een serieus vraag:
Hoe hebben jullie het voor elkaar gekregen om werk te vinden in Japan?
Ik ben aan het overwegen om naar Japan te verhuizen en daar voor x(x) jaar te gaan werken. Maar hoe vind je werk in Japan, zonder te wachten op het recruitment seizoen.
Hoe hebben jullie het voor elkaar gekregen om werk te vinden in Japan?
Ik ben aan het overwegen om naar Japan te verhuizen en daar voor x(x) jaar te gaan werken. Maar hoe vind je werk in Japan, zonder te wachten op het recruitment seizoen.
Je bent een kloon van Dispenser?quote:
Een serieus vraag:
Hoe hebben jullie het voor elkaar gekregen om werk te vinden in Japan?
Ik ben aan het overwegen om naar Japan te verhuizen en daar voor x(x) jaar te gaan werken. Maar hoe vind je werk in Japan, zonder te wachten op het recruitment seizoen.
Ik ben indertijd - netwerk - voor deze baan gevraagd.
Er liggen enorme kansen voor buitenlanders, maar als je dit topic een beetje gevolgd hebt, dan hoop ik dat je begrijpt dat het een akelig wespennest is, werken in Japan. Wonen is geweldig, we hebben het erg goed naar ons zin, maar werken is lastig.
Als ik het nog eens zou doen, dan zou ik eerst goed Japans leren. Lezen, schrijven en spreken. En met goed Japans bedoel ik dan perfect Japans. Anders krijg je hier niet het respect dat je nodig hebt om goed je werk te doen, en blijft het behelpen.
Daarnaast zou ik me als een Japanner gaan gedragen. Dat betekent je altijd op de vlakte houden, nooit vrijwillig informatie afstaan, ondergeschikten afblaffen en slijmen bij de baas. Verder is het verstandig om heel indirect te communiceren. Directheid is iets dat absoluut niet gewaardeerd wordt, en ook heel slecht op waarde wordt geschat. En dat op de vlakte houden is erg belangrijk, omdat Japanners notoire roddelaars zijn, die ieder beetje informatie met elkaar delen, en dat voor waar aannemen. Voor je het weet is iets dat je in vertrouwen hebt gedeeld met een goede collega bekend bij een bedrijf in een andere stad, en kun je fluiten naar een contract.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Nee, ik ben ik. en nog eens, nee ik heb de vorige topics niet gevolgd.quote:
[..]
Je bent een kloon van Dispenser?
Ik ben indertijd - netwerk - voor deze baan gevraagd.
Er liggen enorme kansen voor buitenlanders, maar als je dit topic een beetje gevolgd hebt, dan hoop ik dat je begrijpt dat het een akelig wespennest is, werken in Japan. Wonen is geweldig, we hebben het erg goed naar ons zin, maar werken is lastig.
Als ik het nog eens zou doen, dan zou ik eerst goed Japans leren. Lezen, schrijven en spreken. En met goed Japans bedoel ik dan perfect Japans. Anders krijg je hier niet het respect dat je nodig hebt om goed je werk te doen, en blijft het behelpen.
Daarnaast zou ik me als een Japanner gaan gedragen. Dat betekent je altijd op de vlakte houden, nooit vrijwillig informatie afstaan, ondergeschikten afblaffen en slijmen bij de baas. Verder is het verstandig om heel indirect te communiceren. Directheid is iets dat absoluut niet gewaardeerd wordt, en ook heel slecht op waarde wordt geschat. En dat op de vlakte houden is erg belangrijk, omdat Japanners notoire roddelaars zijn, die ieder beetje informatie met elkaar delen, en dat voor waar aannemen. Voor je het weet is iets dat je in vertrouwen hebt gedeeld met een goede collega bekend bij een bedrijf in een andere stad, en kun je fluiten naar een contract.
De taal beheers ik en ik ben mij op van de hoogte hoe het er in Japan aan toe qua werken.
Mijn vraag is, hoe ik het beste/de juiste manier aan een baan kan komen. Een baan in de richting van marketing, taal en/of reizen (NL/EN/JP).
Ben eens gaan klagen bij de VP Research, en toen die de kat uit de boom bleef kijken, ben ik het kantoor van de president van de universiteit binnengewandeld. Het is toch wel erg vreemd hoe dit allemaal gelopen is, en dat zag de president ook in. De dag erop zat ik met de decaan van onze campus, de VP Research en de directeur van ons centrum om de tafel. Er is geld vrijgemaakt om me nog een half jaar extra hier te houden (tot eind september), zodat ik op een normale manier iets anders kan vinden.quote:
Er lopen verschillende sollicitaties. In de VS ben ik tegen m'n eerste sollicitatie aangelopen, waarin gevraagd wordt om een diversity statement. Je moet dan aangeven wat je hebt gedaan om meer diversity te creeeren, en je plannen uiteenzetten voor de toekomst. Ik heb een broertje dood aan dit soort onzin, en begin steeds meer vraagtekens te zetten bij een loopbaan in de academische wereld, en dan vooral die in de VS. Mijn passie ligt bij het onderzoek, de rest kan me gestolen worden. Misschien dat een startup een logischer vervolg is.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
"Hoe bedoelt u? Ik bén diversity."quote:
In de VS ben ik tegen m'n eerste sollicitatie aangelopen, waarin gevraagd wordt om een diversity statement. Je moet dan aangeven wat je hebt gedaan om meer diversity te creeeren, en je plannen uiteenzetten voor de toekomst.
Dat was de strekking van het betoog dat ik heb ingestuurd, maar ik ben bang dat ik het wat te dik heb aangezet. Uiteindelijk gaat het er om dat er brood op de plank komt, dat onze kinderen naar school kunnen. Een volgende keer bewaar ik mijn frustraties voor FOK!quote:
[..]
"Hoe bedoelt u? Ik bén diversity."
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
WTF ik dacht dat de universiteiten daar net als hier overlopen worden door aziaten.quote:
[..]
Ben eens gaan klagen bij de VP Research, en toen die de kat uit de boom bleef kijken, ben ik het kantoor van de president van de universiteit binnengewandeld. Het is toch wel erg vreemd hoe dit allemaal gelopen is, en dat zag de president ook in. De dag erop zat ik met de decaan van onze campus, de VP Research en de directeur van ons centrum om de tafel. Er is geld vrijgemaakt om me nog een half jaar extra hier te houden (tot eind september), zodat ik op een normale manier iets anders kan vinden.
Er lopen verschillende sollicitaties. In de VS ben ik tegen m'n eerste sollicitatie aangelopen, waarin gevraagd wordt om een diversity statement. Je moet dan aangeven wat je hebt gedaan om meer diversity te creeeren, en je plannen uiteenzetten voor de toekomst. Ik heb een broertje dood aan dit soort onzin, en begin steeds meer vraagtekens te zetten bij een loopbaan in de academische wereld, en dan vooral die in de VS. Mijn passie ligt bij het onderzoek, de rest kan me gestolen worden. Misschien dat een startup een logischer vervolg is.
1/10 Van de rappers dankt zijn bestaan in Amerika aan de Nederlanders die zijn voorouders met een cruiseschip uit hun hongerige landen ophaalde om te werken op prachtige plantages.
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
Nou ja, het gaat neem ik aan toch vooral om "underrepresented" resp. "underserved" achtergronden en noch een blanke Nederlander noch een Japanner hoort daarbij. Wie weet wordt het zelfs wel als negatief gezien als je claimt dat dat vergelijkbaar met "diversity" is. (https://www.insidehighere(...)sity-statement-essay "Focus on commonly accepted understandings of diversity and equity." / "Avoid false parallels")quote:
[..]
"Hoe bedoelt u? Ik bén diversity."
niet echt goed argument als een blanke man in USA wil werken volgens mijquote:
[..]
"Hoe bedoelt u? Ik bén diversity."
Als je wel eens op een Amerikaanse universiteit hebt gewerkt, dan weet je dat bijna iedere professor een opleiding bij een Amerikaans topinstituut heeft gedaan, en liberal is. Voor diversity wordt er dan een mevrouw uit Australie of uit Europa ingevlogen. Die ook netjes liberal is.
Ik koop er weinig voor dat ik nu op een universiteit werk waar e-mails beginnen met 各位, waar vergaderingen in het Japans worden gehouden, en waar white male privilige net zo veel waard is als op een Amerikaanse universiteit. Of dat ik een van de weinige openlijk conservatieve wetenschappers ben.
Hehe, Calimero-achtige toestanden.
Ik koop er weinig voor dat ik nu op een universiteit werk waar e-mails beginnen met 各位, waar vergaderingen in het Japans worden gehouden, en waar white male privilige net zo veel waard is als op een Amerikaanse universiteit. Of dat ik een van de weinige openlijk conservatieve wetenschappers ben.
Hehe, Calimero-achtige toestanden.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Er is wel een markt in Nederland, maar er wordt in Nederland erg veel nadruk op het lesgeven (40%) gelegd. Er liggen ook wel kansen in de industrie, maar ik sta niet te springen om weer in Nederland te werken.quote:
Is er in NL geen markt voor je? Gewoon voor een tijdje?
Al met al heb ik wel het gevoel dat het goed gaat komen. Er liggen hier en daar wat lijntjes, en binnenkort wordt er heel leuk werk van ons gepubliceerd, wat het een stuk eenvoudiger moet maken om aan iets nieuws te komen.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Dus erg Diverse zijn ze nietquote:
Als je wel eens op een Amerikaanse universiteit hebt gewerkt, dan weet je dat bijna iedere professor een opleiding bij een Amerikaans topinstituut heeft gedaan, en liberal is. Voor diversity wordt er dan een mevrouw uit Australie of uit Europa ingevlogen. Die ook netjes liberal is.
In Baden-Badener Badeseen kann man Baden-Badener baden sehen.
Dat is iets wat jij en ik zien, maar waar de heren en dames faculty blind voor zijn.quote:
Maar de wal keert het schip... Het aantal mensen dat een goede achtergrond heeft voor dit soort banen, is erg klein. Het is een klein wereldje. In de humanities bijvoorbeeld heb je de kandidaten voor het kiezen, maar voor dit soort banen kun je het aantal kandidaten op twee handen tellen. Nou zit ik ws. op de tweede hand, en moet ik hopen dat de nummers 1-5 die een nieuwe baan zoeken, met iets anders bezig zijn, maar er liggen zeker kansen.
In Nederland speelt dat volgens mij nog veel erger. Ze kunnen niet aan gekwalificeerd personeel komen. Dat is een van de redenen waarom de universiteiten een stop op het aantal nieuwe studenten hebben gezet.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Zijn eigen verhaal als een minderheid in Japan zou wel kunnen helpen.quote:
[..]
Nou ja, het gaat neem ik aan toch vooral om "underrepresented" resp. "underserved" achtergronden en noch een blanke Nederlander noch een Japanner hoort daarbij. Wie weet wordt het zelfs wel als negatief gezien als je claimt dat dat vergelijkbaar met "diversity" is. (https://www.insidehighere(...)sity-statement-essay "Focus on commonly accepted understandings of diversity and equity." / "Avoid false parallels")
Hij kan zich dan beter inleven in andere minderheden.
Maar als ik eerlijk ben wat is het nut van dit soort gebeuren.
1/10 Van de rappers dankt zijn bestaan in Amerika aan de Nederlanders die zijn voorouders met een cruiseschip uit hun hongerige landen ophaalde om te werken op prachtige plantages.
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
(https://www.insidehighere(...)sity-statement-essay "Focus on commonly accepted understandings of diversity and equity." / "Avoid false parallels")
Laat me raden, als jij zegt dat je als Blanke Nederlander in toch ietwat Xenofoob Japan hebt gewerkt en weet wat het is er buiten te vallen is dat een false paralell
Laat me raden, als jij zegt dat je als Blanke Nederlander in toch ietwat Xenofoob Japan hebt gewerkt en weet wat het is er buiten te vallen is dat een false paralell
In Baden-Badener Badeseen kann man Baden-Badener baden sehen.
Overdreven politiek correctheid aan amerikaanse universiteitenquote:
Maar als ik eerlijk ben wat is het nut van dit soort gebeuren.
In Baden-Badener Badeseen kann man Baden-Badener baden sehen.
dan moet lyrebird maar elke dag onder de zonnebank en het liefst ook nog van geslacht veranderen dan wordt hij overal in de USA gevraagd.quote:
[..]
Overdreven politiek correctheid aan amerikaanse universiteiten
Ik vind om die reden de 'Dangerous Faggot Tour' van Milo Yiannopoulos fantastisch. Alle universiteiten schieten spontaan in een stuip als hij langskomt.quote:
[..]
Overdreven politiek correctheid aan amerikaanse universiteiten
Mooi topic om te volgen. Ik ben benieuwd waar je terecht komt Lyrebird.
Charity is injurious unless it helps the recipient to become independent of it.
Socialisten vechten allang niet meer tegen het kapitalisme maar tegen de realiteit.
Socialisten vechten allang niet meer tegen het kapitalisme maar tegen de realiteit.
Dank je voor de tip, genoten van een paar van zijn optredens.quote:
[..]
Ik vind om die reden de 'Dangerous Faggot Tour' van Milo Yiannopoulos fantastisch. Alle universiteiten schieten spontaan in een stuip als hij langskomt.
Mooi topic om te volgen. Ik ben benieuwd waar je terecht komt Lyrebird.
In Baden-Badener Badeseen kann man Baden-Badener baden sehen.
Zeer eloquent.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
En zeer gehaat omdat hij een afwijkende mening heeft. Zie de mensen die het niet met hem eens zeggen te zijn niet met argumenten komen maar met geweld en verstoring. Doen mij meer aan fascisme denken dan dat waar ze tegen ageren.quote:
In Baden-Badener Badeseen kann man Baden-Badener baden sehen.
Anyway, das offtopic, zou je überhaupt wel aan een VS uni willen werken?
In Baden-Badener Badeseen kann man Baden-Badener baden sehen.
Ik heb 9 jaar lang met uitermate veel plezier op twee verschillende academische instituten in de VS mogen werken. Vooral de eerste jaren waren een verademing tov mijn werkervaring in Nederland. Amerikanen zijn gastvrij, vriendelijk, gemotiveerd, professioneel en betrokken bij het werk. Er lopen daar heel erg veel toppers rond, en het is een snelkookpan voor ideeen. Daarnaast is het erg leuk wonen in de VS.quote:
Anyway, das offtopic, zou je überhaupt wel aan een VS uni willen werken?
Rond 2008 merkte ik dat het klimaat aan het veranderen was. Ik had een sollicitatie in de VS lopen voor een tenure track positie, maar de kredietcrisis maakte het erg lastig om iets te vinden, en ik had het geluk dat er in Japan wel wat te halen viel.
De afgelopen jaren ben ik verschillende keren terug geweest in de VS, en het (academische) leven is daar heel erg snel heel erg veel slechter geworden. Het dieptepunt waren twee weken Ohio, waarin ik geen enkele persoon op straat ben tegengekomen die nog al z'n voortanden had. Het onderzoek zelf wordt gefrustreerd door (health and safetey) committees. Daarnaast sta ik niet te springen om studenten een arm uit te draaien voor een middelmatige opleiding. Sowieso is dat lesgeven niks voor mij.
Om op je vraag terug te komen: nee dus.
Maar... het is nog steeds het land waar het geld op straat ligt. Ik heb hier al verschillende keren over een startup geschreven. In de VS kun je met een goed idee een miljoen dollar van de Amerikaanse overheid krijgen voor een startup. Zo ver ik weet is er geen enkel land ter wereld waar ze zo scheutig zijn met subsidies. Startupvoorstellen worden ook nog eens twee keer zo vaak gehonoreerd als researchvoorstellen in de VS, en dan gaat het ook nog eens om drie a vier keer zo veel geld! Verder zie ik die startup als een manier om een constante stroom aan inkomsten voor onderzoek te krijgen. Oud-collega's in de VS hebben dat indertijd ook gedaan, en het werkt beter dan te vertrouwen op grants van de Amerikaanse overheid (award rate ligt nu onder de 10%, als ik het goed heb).
Nou ben ik geen gokker, en kan ik er niet op vertrouwen dat mijn startupvoorstel het wel gaat redden. Het is dus beter om dit vanuit een veilige omgeving te doen, zodat er een salaris is, ook als het voorstel wordt afgewezen. Vandaar dat ik toch maar poog om een tenure track positie te verwerven, ook al is niet alles koek en ei.
[ Bericht 1% gewijzigd door Lyrebird op 05-01-2017 06:09:07 ]
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Gokken
Over gokken gesproken... Japanners zijn dus wel voor een gokje te porren. Vooral zo rondom het nieuwe jaar is het verbazingwekkend om te zien hoe veel mensen er (kras)loten kopen. Buiten het winkelcentrum staat er een klein gebouwtje (rechterbovenhoek), waar twee mensen in zitten die de hele dag lootjes verkopen. Er staat bijna altijd een rij van zo'n drie a vier personen. Maar rond Oud en Nieuw groeide de rij gestaag. Ik heb het in ander jaren ook gezien, maar dit jaar stonden er op een bepaald moment zeker 100 mensen in de rij.
In het winkelcentrum is er ook een gokparadijs, waar je je geld in een Pachinko machine kwijt kunt, maar waar ook grijpmachines staan, waarmee je poppen en andere prularia kunt grijpen. Althans, dat is het idee. Ik heb vanochtend weer staan kijken, en je moet er toch erg veel geld in stoppen, om een kans te maken om iets te grijpen, want die grijpers grijpen niet echt.
In Nederland is zo'n gokhal al snel wat intimiderend, maar in Japan is het heel erg gezellig. Met kleine kinderen die aan het gokken zijn (jawel) soms onder toeziend oog van hun ouders of opa en oma. Er staan in die hallen tegenwoordig steeds meer machines die gericht zijn op skills. Japanners hebben nog steeds Samuraibloed in hun aderen, en zijn er een meester in om technieken te perfectioneren. In de gokhal staan een aantal machines waarmee je danspasje kunt oefenen, en waar je heel snel met je handen ringetjes op een scherm weg moet klikken. Op muziek. Als je dat een beetje kunt, dan begin je al heel snel op een gabber te lijken. Ook staan er trommels waarbij je op eenzelfde manier rondjes weg moet trommelen, en ook daar zie je jongeren heel erg professioneel drummen.
[ Bericht 0% gewijzigd door Lyrebird op 30-06-2017 10:53:26 ]
Over gokken gesproken... Japanners zijn dus wel voor een gokje te porren. Vooral zo rondom het nieuwe jaar is het verbazingwekkend om te zien hoe veel mensen er (kras)loten kopen. Buiten het winkelcentrum staat er een klein gebouwtje (rechterbovenhoek), waar twee mensen in zitten die de hele dag lootjes verkopen. Er staat bijna altijd een rij van zo'n drie a vier personen. Maar rond Oud en Nieuw groeide de rij gestaag. Ik heb het in ander jaren ook gezien, maar dit jaar stonden er op een bepaald moment zeker 100 mensen in de rij.
In het winkelcentrum is er ook een gokparadijs, waar je je geld in een Pachinko machine kwijt kunt, maar waar ook grijpmachines staan, waarmee je poppen en andere prularia kunt grijpen. Althans, dat is het idee. Ik heb vanochtend weer staan kijken, en je moet er toch erg veel geld in stoppen, om een kans te maken om iets te grijpen, want die grijpers grijpen niet echt.
In Nederland is zo'n gokhal al snel wat intimiderend, maar in Japan is het heel erg gezellig. Met kleine kinderen die aan het gokken zijn (jawel) soms onder toeziend oog van hun ouders of opa en oma. Er staan in die hallen tegenwoordig steeds meer machines die gericht zijn op skills. Japanners hebben nog steeds Samuraibloed in hun aderen, en zijn er een meester in om technieken te perfectioneren. In de gokhal staan een aantal machines waarmee je danspasje kunt oefenen, en waar je heel snel met je handen ringetjes op een scherm weg moet klikken. Op muziek. Als je dat een beetje kunt, dan begin je al heel snel op een gabber te lijken. Ook staan er trommels waarbij je op eenzelfde manier rondjes weg moet trommelen, en ook daar zie je jongeren heel erg professioneel drummen.
[ Bericht 0% gewijzigd door Lyrebird op 30-06-2017 10:53:26 ]
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
1/10 Van de rappers dankt zijn bestaan in Amerika aan de Nederlanders die zijn voorouders met een cruiseschip uit hun hongerige landen ophaalde om te werken op prachtige plantages.
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
Zichtbaar, maar het verhaal dekt niet alles.
In 2009 studeerde er een generatie studenten af die heel erg open stond voor buitenlandse culturen. Je kon lachen met die lui, er werd stevig gedronken, en er waren een paar studenten die passie voor het onderzoek hadden.
Sinds 2011 is dat volledig veranderd (een van de neveneffecten van de ramp in Fukushima?). Ik zie eigenlijk alleen nog maar stille grijze muizen, die niks willen en niks kunnen. Er wordt inderdaad veel minder gedronken dan voorheen. Voorheen waren de studentes op onze campus hot; nu zijn het allemaal grauwe bibliothecaresses.
Maar dat die mannen allemaal netjes thuis zouden zitten, om op de kinderen te passen... Nee, dat zien we hier zeker niet. Lange uren maken is nog steeds de norm, en die grijze generatie staat er nou niet direct om bekend dat ze de barricades opgaan om voor verandering te pleiten.
Kortom, er is zeker wel het een en ander veranderd in Japan (vanuit mijn beperkte perspectief), maar Japan heeft nog een lange weg te gaan voordat men de juiste dynamiek weer heeft gevonden. Als samenleving zitten ze volgens mij op een dood spoor (iets wat tussen de regels door ook wel uit dat artikel naar voren komt).
In 2009 studeerde er een generatie studenten af die heel erg open stond voor buitenlandse culturen. Je kon lachen met die lui, er werd stevig gedronken, en er waren een paar studenten die passie voor het onderzoek hadden.
Sinds 2011 is dat volledig veranderd (een van de neveneffecten van de ramp in Fukushima?). Ik zie eigenlijk alleen nog maar stille grijze muizen, die niks willen en niks kunnen. Er wordt inderdaad veel minder gedronken dan voorheen. Voorheen waren de studentes op onze campus hot; nu zijn het allemaal grauwe bibliothecaresses.
Maar dat die mannen allemaal netjes thuis zouden zitten, om op de kinderen te passen... Nee, dat zien we hier zeker niet. Lange uren maken is nog steeds de norm, en die grijze generatie staat er nou niet direct om bekend dat ze de barricades opgaan om voor verandering te pleiten.
Kortom, er is zeker wel het een en ander veranderd in Japan (vanuit mijn beperkte perspectief), maar Japan heeft nog een lange weg te gaan voordat men de juiste dynamiek weer heeft gevonden. Als samenleving zitten ze volgens mij op een dood spoor (iets wat tussen de regels door ook wel uit dat artikel naar voren komt).
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
quote:
Zichtbaar, maar het verhaal dekt niet alles.
In 2009 studeerde er een generatie studenten af die heel erg open stond voor buitenlandse culturen. Je kon lachen met die lui, er werd stevig gedronken, en er waren een paar studenten die passie voor het onderzoek hadden.
Sinds 2011 is dat volledig veranderd (een van de neveneffecten van de ramp in Fukushima?). Ik zie eigenlijk alleen nog maar stille grijze muizen, die niks willen en niks kunnen. Er wordt inderdaad veel minder gedronken dan voorheen. Voorheen waren de studentes op onze campus hot; nu zijn het allemaal grauwe bibliothecaresses.
Apart waarom zou men dan een grijze muis willen worden. Overigens is het artikel misschien meer toepasbaar op Tokyo.quote:Maar dat die mannen allemaal netjes thuis zouden zitten, om op de kinderen te passen... Nee, dat zien we hier zeker niet. Lange uren maken is nog steeds de norm, en die grijze generatie staat er nou niet direct om bekend dat ze de barricades opgaan om voor verandering te pleiten.
Kortom, er is zeker wel het een en ander veranderd in Japan (vanuit mijn beperkte perspectief), maar Japan heeft nog een lange weg te gaan voordat men de juiste dynamiek weer heeft gevonden. Als samenleving zitten ze volgens mij op een dood spoor (iets wat tussen de regels door ook wel uit dat artikel naar voren komt).
1/10 Van de rappers dankt zijn bestaan in Amerika aan de Nederlanders die zijn voorouders met een cruiseschip uit hun hongerige landen ophaalde om te werken op prachtige plantages.
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
Het einde nadert
De onderhandelingen met een aantal buitenlandse universiteiten vorderen; we hopen hier voor het einde van het jaar te vertrekken.
In 2009 ben ik hier begonnen, en wat vanaf het begin een probleem is geweest, is het werken met collega's. Nou ben ik niet de meest gemakkelijke persoon om mee samen te werken, maar in het verleden heb ik daar in Nederland en de VS toch niet erg veel problemen mee gehad. Maar hier dus wel.
Tijdens mijn eerste dag had ik al mot met een collega die overal heel erg hard om moet lachen, en ook een heel erg harde stem heeft. Je hoort hem door het hele gebouw. In Nederland heb ik ook met zo iemand mogen samenwerken, enorm aardige vent, maar die knakker hier heeft Asperger^2, totaal krankjorum. Eist alle goede studenten op, valt niet mee samen te werken. Gisteren was hij poeslief, en vandaag stuurde hij een e-mail waarin hij vroeg om met me samen te werken.
Japanners zijn daar heel erg goed in, je enorm in de zeik zetten terwijl ze doen alsof ze heel erg aardig zijn. Zo was ik een tijd geleden op een conferentie, waarbij een Japanse professor een verhaal hield. Ik stond als tweede op het programma. Zegt ie "So there is technology A, which was developed by prof. Lyrebird (ben geen professor, heb ook de techniek niet ontwikkeld, maar hiermee steken ze je een veer in je reet) but this technology can not work. Instead, you should use the technology that we have developed." Let wel, het gaat dus over een techniek die wat is het rond de 10.000 keer is geciteerd.
Ok, terug naar mijn Asperger-collega. Acht jaar lang doe je alles om je collega het leven zo zuur mogelijk te maken, en vlak voordat hij weg gaat vraag je nog even of je samen kunt werken.
Flikker toch op.
De onderhandelingen met een aantal buitenlandse universiteiten vorderen; we hopen hier voor het einde van het jaar te vertrekken.
In 2009 ben ik hier begonnen, en wat vanaf het begin een probleem is geweest, is het werken met collega's. Nou ben ik niet de meest gemakkelijke persoon om mee samen te werken, maar in het verleden heb ik daar in Nederland en de VS toch niet erg veel problemen mee gehad. Maar hier dus wel.
Tijdens mijn eerste dag had ik al mot met een collega die overal heel erg hard om moet lachen, en ook een heel erg harde stem heeft. Je hoort hem door het hele gebouw. In Nederland heb ik ook met zo iemand mogen samenwerken, enorm aardige vent, maar die knakker hier heeft Asperger^2, totaal krankjorum. Eist alle goede studenten op, valt niet mee samen te werken. Gisteren was hij poeslief, en vandaag stuurde hij een e-mail waarin hij vroeg om met me samen te werken.
Japanners zijn daar heel erg goed in, je enorm in de zeik zetten terwijl ze doen alsof ze heel erg aardig zijn. Zo was ik een tijd geleden op een conferentie, waarbij een Japanse professor een verhaal hield. Ik stond als tweede op het programma. Zegt ie "So there is technology A, which was developed by prof. Lyrebird (ben geen professor, heb ook de techniek niet ontwikkeld, maar hiermee steken ze je een veer in je reet) but this technology can not work. Instead, you should use the technology that we have developed." Let wel, het gaat dus over een techniek die wat is het rond de 10.000 keer is geciteerd.
Ok, terug naar mijn Asperger-collega. Acht jaar lang doe je alles om je collega het leven zo zuur mogelijk te maken, en vlak voordat hij weg gaat vraag je nog even of je samen kunt werken.
Flikker toch op.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Ooo Ooo wat heb je er genoeg van !
Het heeft dan ook lang genoeg geduurd sinds 2009.
Hopelijk vinden jullie samen een betere ( werk) - en leefplek.
Dank je voor alle insight verhalen. ( pun intended).
Het heeft dan ook lang genoeg geduurd sinds 2009.
Hopelijk vinden jullie samen een betere ( werk) - en leefplek.
Dank je voor alle insight verhalen. ( pun intended).
Prachtig land, uitermate vriendelijke mensen, maar je moet je niet als Nederlander gedragen, wil je hier kunnen werken.
Als deze universiteit wat beter was geweest, met wat ruimdenkendere collega's, dan was het denk ik niet zo gelopen. Zo zijn er een aantal oudere professoren, nu met pensioen, die indertijd een groep bij Tokyo University hebben gerund, en met die mensen kan ik wel door een deur.
Live and learn.
Ik zie ons nog wel eens terugkomen, maar dan als de kinderen het huis uit zijn, en ik de banen voor het uitkiezen heb.
[ Bericht 0% gewijzigd door Lyrebird op 26-07-2017 06:54:03 ]
Als deze universiteit wat beter was geweest, met wat ruimdenkendere collega's, dan was het denk ik niet zo gelopen. Zo zijn er een aantal oudere professoren, nu met pensioen, die indertijd een groep bij Tokyo University hebben gerund, en met die mensen kan ik wel door een deur.
Live and learn.
Ik zie ons nog wel eens terugkomen, maar dan als de kinderen het huis uit zijn, en ik de banen voor het uitkiezen heb.
[ Bericht 0% gewijzigd door Lyrebird op 26-07-2017 06:54:03 ]
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Zulke ratten van collega's heb ik in Nederland ook meegemaakt. 
Weet niet of het uniek voor Japan is. Tijd om te verhuizen naar Japan zodat ik dit topic kan overnemen. Enige wat me echt tegenstaat is die overwerkcultuur.
Weet niet of het uniek voor Japan is. Tijd om te verhuizen naar Japan zodat ik dit topic kan overnemen. Enige wat me echt tegenstaat is die overwerkcultuur.
Oh jammer om te horen al ben ik benieuwd naar nieuwe verhalen.
1/10 Van de rappers dankt zijn bestaan in Amerika aan de Nederlanders die zijn voorouders met een cruiseschip uit hun hongerige landen ophaalde om te werken op prachtige plantages.
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
Een perzik van 3 euro 30
Op mijn burea staat een plastic bakje, met daarin een beschermhoesjes, gemaakt uit van dat witte hard/zachte schuim materiaal. Dat hoesje, en het bakje, beschermen een perzik. Die perzik kost bij ons in de supermarkt 398 Yen, wat samen met Abe's sales tax (31 yen, je weet wel, die sales tax om de economie te stimuleren) resulteert in een prijs van 429 Yen, oftewel 3 euro 30.
Wie is er zo gek om 429 Yen uit te geven voor een perzik? Het probleem is dat de goedkopere perzikken, die hier voor 298 + sales tax in de schappen liggen, vaak net niet rijp zijn, waardoor je in zo'n halfzachte perzik zit te bijten. Of je moet geduld hebben, en wachten tot het allemaal net niet rot is. Lastig hoor.
Maar de dure perzikken zijn hemels. In mijn jeugd hebben mijn ouders geprobeerd me aan het fruit te krijgen, maar het meeste Nederlandse fruit is van zeer matige kwaliteit. Van die aardbeien die 'friszuur' zijn, of druiven met pitten.
Het duurste fruit in Japan komt van een andere planeet. Heerlijk sappig en zoet. Zal wel komen door die koperen Nelis die hier de hele dag staat te schijnen. Het land van de rijzende zon. Ik zal het me altijd blijven herinneren als het land waar je in de zomer helemaal knettergek werd van de hitte.
Goed, lang genoeg gepraat. Ik ga nu heerlijk genieten van mijn perzik. En wie zich een voorstelling wil maken van hoe dat gaat:
[ Bericht 1% gewijzigd door Lyrebird op 28-07-2017 09:44:20 ]
Op mijn burea staat een plastic bakje, met daarin een beschermhoesjes, gemaakt uit van dat witte hard/zachte schuim materiaal. Dat hoesje, en het bakje, beschermen een perzik. Die perzik kost bij ons in de supermarkt 398 Yen, wat samen met Abe's sales tax (31 yen, je weet wel, die sales tax om de economie te stimuleren) resulteert in een prijs van 429 Yen, oftewel 3 euro 30.
Wie is er zo gek om 429 Yen uit te geven voor een perzik? Het probleem is dat de goedkopere perzikken, die hier voor 298 + sales tax in de schappen liggen, vaak net niet rijp zijn, waardoor je in zo'n halfzachte perzik zit te bijten. Of je moet geduld hebben, en wachten tot het allemaal net niet rot is. Lastig hoor.
Maar de dure perzikken zijn hemels. In mijn jeugd hebben mijn ouders geprobeerd me aan het fruit te krijgen, maar het meeste Nederlandse fruit is van zeer matige kwaliteit. Van die aardbeien die 'friszuur' zijn, of druiven met pitten.
Het duurste fruit in Japan komt van een andere planeet. Heerlijk sappig en zoet. Zal wel komen door die koperen Nelis die hier de hele dag staat te schijnen. Het land van de rijzende zon. Ik zal het me altijd blijven herinneren als het land waar je in de zomer helemaal knettergek werd van de hitte.
Goed, lang genoeg gepraat. Ik ga nu heerlijk genieten van mijn perzik. En wie zich een voorstelling wil maken van hoe dat gaat:
[ Bericht 1% gewijzigd door Lyrebird op 28-07-2017 09:44:20 ]
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Kent men in Japan geen markt waar je aan het eind van de dag een complete kist perziken voor dat bedrag krijgt?
In Ueno kun je wel aan het einde van de dag heel goedkoop tonijn scoren.quote:
Kent men in Japan geen markt waar je aan het eind van de dag een complete kist perziken voor dat bedrag krijgt?
In Japan zag ik doosjes met zes aardbeien voor zo'n 700 yen. Is het meeste fruit daar zo duur? Het doet me afvragen hoeveel fruit Japanners eten.
Ja, het fruit is erg duur. Een watermeloen ben je al snel 2000 yen aan kwijt. Die heeft de supermarkt daarom meestal al in stukken gesneden (1 watermeloen is ook veel te groot om in je eentje op te eten), maar dan nog is ieder stuk flink aan de prijs. Dat is dan vaak wel weer een stuk watermeloen die iedere yen waard is, heerlijk sappig en zoet.quote:Op dinsdag 1 augustus 2017 01:25 schreef yue het volgende:
In Japan zag ik doosjes met zes aardbeien voor zo'n 700 yen. Is het meeste fruit daar zo duur? Het doet me afvragen hoeveel fruit Japanners eten.
Een trosje - heerlijk zoete - druiven ligt nu in de schappen voor 800 yen.
In Tochigi - waar wij wonen - worden heel veel aardbeien gekweekt, dus de aardbeien zijn hier nooit heeeel erg duur. En als je er eenmaal aan verslaafd bent, dan gaat er iedere dag wel een bakje door heen. Dat kost dan iets van 450 yen.
Ik vraag me af of de wet van vraag en aanbod hier gedicteerd wordt door hoe heerlijk het fruit is, of hoe beperkt het aanbod. Ik krijg niet het idee dat Japanners veel meer of minder fruit dan Nederlanders eten. Maar het staat wel vast dat het fruit dat ze eten, veel lekkerder is.
[ Bericht 5% gewijzigd door Lyrebird op 01-08-2017 06:30:33 ]
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Het zit er bijna op
Ik heb een nieuwe baan gevonden. Nu maar hopen dat we snel een visum kunnen krijgen, en dan zijn we weg.
Ergens is het enorm jammer. Acht jaar lang is het heel lastig gebleken om vrienden te maken in Japan, maar het afgelopen jaar is dat toch gelukt. Net alsof ze het kunnen ruiken. He, die rare kwiebus gaat toch weg, kunnen we snel even vrienden worden. Daar zit wel een kern van waarheid in. Zo hadden de Mexicanen waarmee ik samenwerk opgevangen dat de Japanners doodsbenauwd waren voor een uitnodiging voor een feestje, omdat ze dan ook gevraagd konden worden om een piano te verhuizen, of zo. Of dat er dan verwacht werd dat ze onderdak moesten verlenen aan een Mexicaanse familie.
Enfin, we gaan nu regelmatig bij vrienden op bezoek, en er komen ook Japanse families bij ons op visite, en dat is iedere keer weer een leuk avontuur. Die twee koters van ons maken het wat gemakkelijker om contact te leggen met ouders van andere kinderen. De Japanse kinderen die op bezoek komen zijn heel erg beleefd, maken niets stuk, vinden het ook niet nodig om overal op te klimmen. Modelkoters. Japanners zijn verlegen, maar als je eenmaal een band hebt, dan zijn het verdomd aardige mensen die heel erg ginteresseerd zijn in wat er allemaal buiten Japan te zien en te doen is.
Dat laatste kan niet echt gezegd worden over de collega's op de universiteit. Een kneuzenkermis van heb ik jou daar. Het grootste probleem is toch echt de communciatie.
Lyrebird,
You got next job!
Congratulation.
When will you arrive from Japan?
Yoshio
Moet ik niet te moeilijk over doen, een e-mail van mij in het Japans naar Yoshio zou nog tenenkrommender in elkaar zitten, en ik snap ook best waar hij het over heeft. Dit is dan ook niet zo'n ernstig probleem.
Het wordt ernstiger, als Yoshio e-mails gaat sturen naar mijn studenten.
Student A,
You cannot stay in Lyrebird student office. Move to the Yoshio student office ASAP.
Yoshio
Student gaat naar Professor Yoshio toe, en geeft aan dat het geen enkel probleem is om te verhuizen. Nee, niet nu domme student (maandag). Vrijdag pas. Blijkbaar weet Yoshio niet wat ASAP betekent.
En de houding van een professor naar studenten, ik vind het niet kunnen. Als een Japanse professor een student wil spreken, dan gaat deze professor niet zelf op zoek naar de student, of stuurt gewoon een e-mail, nee, dan wordt er een andere student ingezet om de student in kwestie te vinden. Of je nu naar de professor kunt gaan voor een bespreking. Hiermee geeft de professor twee visitekaartjes af: 1) Ik ben belangrijk genoeg om een andere student voor mijn karretje te spannen, om naar jou op zoek te gaan, en 2) Ik ben zo belangrijk dat je nu naar mij toe moet komen.
Ook blijkt een andere collega steevast het meest erge scenario voor ogen te hebben, in zijn communciatie met mijn studenten. Zo had een Indiase student een internetaansluiting nodig, waarover een enorme rel ontstond, toen de professor vond dat de student te nadrukkelijk zat te hengelen naar een eigen IP-adres. Daar was overigens geen sprake van, maar toen de professor hem van terrrorisme begon te beschuldigen, kreeg ik het idee dat er misschien iets mis was in zijn bovenkamer.
De afgelopen jaren heb ik een aantal zaken meegemaakt, die ik alleen kan verklaren als de Japanner waar ik mee te maken had, vond dat ik als niet-Japanner niet de capaciteit had om iets te doen. Een ander woord daar voor is racisme. Ga ik niet te dramatisch over doen, het valt allemaal wel mee, maar het ligt heel anders voor (Indiase) studenten met een andere huidskleur. De e-mails die ik gezien heb, kunnen echt niet.
In deze #metoo tijd moeten we niet vergeten dat buitenlandse studenten in een erg afhankelijke positie zitten. Ze zijn voor het slagen van hun carriere afhankelijk van de nukken van hun professor. Een van de professoren hier heeft een CV dat niet bijster indrukwekkend is, maar hij heeft wel een enorm lab met veel (buitenlandse) studenten. Het lijkt er op dat hij dat lab gebruikt om bedrijven er van te overtuigen om met hem samen te werken, zodat hij zijn salaris kan spekken. Studenten worden zo lang mogelijk in dat lab gehouden, omdat daarmee status wordt vastgehouden. De student heeft daar weinig over te zeggen, want klagen kan leiden tot uitsluiting.
Dat is de ene kant van de medaille.
De andere kant van de medaille is dat de meeste buitenlandse studenten een niet zo geweldige opleiding in hun vaderland achter de rug hebben, en dat ze zonder goede begeleiding al snel aan de grond komen te zitten. In het Japanse systeem kun je het krijgen van goede begeleiding wel vergeten, en dan worden de zaadjes voor spraakverwarring en ruzie snel gezaaid.
Als Japanse professoren hun studenten uit het buitenland gaan halen, met de verwachting dat ze binnen no time Japans spreken en zich aan kunnen passen aan de cultuur, dan is dat niet realistisch. Andersom mag je van een Japanse professor wel verwachten dat deze in het Engels kan communiceren. In de academische wereld is Engels de voertaal, en als je jezelf niet uit kunt drukken in het Engels, dan heb je niets in die wereld te zoeken. Punt.
Kortom, er zit een brief naar het Japanse ministerie van onderwijs en wetenschappen in de pen. En nee, ik verwacht niet dat daar iets mee gaat gebeuren, daar voor heb ik te lang in Japan gewerkt, maar als ik de studenten zo ver krijg om ook een brief te schrijven, dan kan er wel een balletje gaan rollen.
[ Bericht 1% gewijzigd door Lyrebird op 05-12-2017 07:15:06 ]
Ik heb een nieuwe baan gevonden. Nu maar hopen dat we snel een visum kunnen krijgen, en dan zijn we weg.
Ergens is het enorm jammer. Acht jaar lang is het heel lastig gebleken om vrienden te maken in Japan, maar het afgelopen jaar is dat toch gelukt. Net alsof ze het kunnen ruiken. He, die rare kwiebus gaat toch weg, kunnen we snel even vrienden worden. Daar zit wel een kern van waarheid in. Zo hadden de Mexicanen waarmee ik samenwerk opgevangen dat de Japanners doodsbenauwd waren voor een uitnodiging voor een feestje, omdat ze dan ook gevraagd konden worden om een piano te verhuizen, of zo. Of dat er dan verwacht werd dat ze onderdak moesten verlenen aan een Mexicaanse familie.
Enfin, we gaan nu regelmatig bij vrienden op bezoek, en er komen ook Japanse families bij ons op visite, en dat is iedere keer weer een leuk avontuur. Die twee koters van ons maken het wat gemakkelijker om contact te leggen met ouders van andere kinderen. De Japanse kinderen die op bezoek komen zijn heel erg beleefd, maken niets stuk, vinden het ook niet nodig om overal op te klimmen. Modelkoters. Japanners zijn verlegen, maar als je eenmaal een band hebt, dan zijn het verdomd aardige mensen die heel erg ginteresseerd zijn in wat er allemaal buiten Japan te zien en te doen is.
Dat laatste kan niet echt gezegd worden over de collega's op de universiteit. Een kneuzenkermis van heb ik jou daar. Het grootste probleem is toch echt de communciatie.
Lyrebird,
You got next job!
Congratulation.
When will you arrive from Japan?
Yoshio
Moet ik niet te moeilijk over doen, een e-mail van mij in het Japans naar Yoshio zou nog tenenkrommender in elkaar zitten, en ik snap ook best waar hij het over heeft. Dit is dan ook niet zo'n ernstig probleem.
Het wordt ernstiger, als Yoshio e-mails gaat sturen naar mijn studenten.
Student A,
You cannot stay in Lyrebird student office. Move to the Yoshio student office ASAP.
Yoshio
Student gaat naar Professor Yoshio toe, en geeft aan dat het geen enkel probleem is om te verhuizen. Nee, niet nu domme student (maandag). Vrijdag pas. Blijkbaar weet Yoshio niet wat ASAP betekent.
En de houding van een professor naar studenten, ik vind het niet kunnen. Als een Japanse professor een student wil spreken, dan gaat deze professor niet zelf op zoek naar de student, of stuurt gewoon een e-mail, nee, dan wordt er een andere student ingezet om de student in kwestie te vinden. Of je nu naar de professor kunt gaan voor een bespreking. Hiermee geeft de professor twee visitekaartjes af: 1) Ik ben belangrijk genoeg om een andere student voor mijn karretje te spannen, om naar jou op zoek te gaan, en 2) Ik ben zo belangrijk dat je nu naar mij toe moet komen.
Ook blijkt een andere collega steevast het meest erge scenario voor ogen te hebben, in zijn communciatie met mijn studenten. Zo had een Indiase student een internetaansluiting nodig, waarover een enorme rel ontstond, toen de professor vond dat de student te nadrukkelijk zat te hengelen naar een eigen IP-adres. Daar was overigens geen sprake van, maar toen de professor hem van terrrorisme begon te beschuldigen, kreeg ik het idee dat er misschien iets mis was in zijn bovenkamer.
De afgelopen jaren heb ik een aantal zaken meegemaakt, die ik alleen kan verklaren als de Japanner waar ik mee te maken had, vond dat ik als niet-Japanner niet de capaciteit had om iets te doen. Een ander woord daar voor is racisme. Ga ik niet te dramatisch over doen, het valt allemaal wel mee, maar het ligt heel anders voor (Indiase) studenten met een andere huidskleur. De e-mails die ik gezien heb, kunnen echt niet.
In deze #metoo tijd moeten we niet vergeten dat buitenlandse studenten in een erg afhankelijke positie zitten. Ze zijn voor het slagen van hun carriere afhankelijk van de nukken van hun professor. Een van de professoren hier heeft een CV dat niet bijster indrukwekkend is, maar hij heeft wel een enorm lab met veel (buitenlandse) studenten. Het lijkt er op dat hij dat lab gebruikt om bedrijven er van te overtuigen om met hem samen te werken, zodat hij zijn salaris kan spekken. Studenten worden zo lang mogelijk in dat lab gehouden, omdat daarmee status wordt vastgehouden. De student heeft daar weinig over te zeggen, want klagen kan leiden tot uitsluiting.
Dat is de ene kant van de medaille.
De andere kant van de medaille is dat de meeste buitenlandse studenten een niet zo geweldige opleiding in hun vaderland achter de rug hebben, en dat ze zonder goede begeleiding al snel aan de grond komen te zitten. In het Japanse systeem kun je het krijgen van goede begeleiding wel vergeten, en dan worden de zaadjes voor spraakverwarring en ruzie snel gezaaid.
Als Japanse professoren hun studenten uit het buitenland gaan halen, met de verwachting dat ze binnen no time Japans spreken en zich aan kunnen passen aan de cultuur, dan is dat niet realistisch. Andersom mag je van een Japanse professor wel verwachten dat deze in het Engels kan communiceren. In de academische wereld is Engels de voertaal, en als je jezelf niet uit kunt drukken in het Engels, dan heb je niets in die wereld te zoeken. Punt.
Kortom, er zit een brief naar het Japanse ministerie van onderwijs en wetenschappen in de pen. En nee, ik verwacht niet dat daar iets mee gaat gebeuren, daar voor heb ik te lang in Japan gewerkt, maar als ik de studenten zo ver krijg om ook een brief te schrijven, dan kan er wel een balletje gaan rollen.
[ Bericht 1% gewijzigd door Lyrebird op 05-12-2017 07:15:06 ]
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Ha Lyrebird, wat fijn je weer eens te lezen! Ik geniet altijd erg van jouw stukjes, het geeft zo’n mooi inkijkje in het Japanse denken en doen.
En gefeliciteerd met je nieuwe aanstelling! Is het geworden wat je voor ogen had?
Ben ook benieuwd waar je naartoe gaat.
Ik ga binnenkort trouwens voor het eerst naar Japan, iets wat al heel lang op mijn verlanglijstje stond. Heb er enorm veel zin in.
[ Bericht 12% gewijzigd door Monkeymind op 05-12-2017 07:54:18 ]
En gefeliciteerd met je nieuwe aanstelling! Is het geworden wat je voor ogen had?
Ben ook benieuwd waar je naartoe gaat.
Ik ga binnenkort trouwens voor het eerst naar Japan, iets wat al heel lang op mijn verlanglijstje stond. Heb er enorm veel zin in.
[ Bericht 12% gewijzigd door Monkeymind op 05-12-2017 07:54:18 ]
Lyrebird...jammer van je japanse stukjes.
Fijn dat je eindelijk weg kunt gaan zoals je al langer aangaf.
Ik ben erg benieuwd waarvoor je gekozen hebt...mag ook in dm. als je tijd hebt.
Succes ondertussen met geregel en verhuizen.
Fijn dat je eindelijk weg kunt gaan zoals je al langer aangaf.
Ik ben erg benieuwd waarvoor je gekozen hebt...mag ook in dm. als je tijd hebt.
Succes ondertussen met geregel en verhuizen.
Als vakantieland is Japan top. In de winter kun je heerlijk skiën, dat kan ik iedereen aanraden. Eten en drinken is genieten, en een lekker bad in een onsen nemen ook. In contact komen met Japanners is lastig, maar Japanners die er voor open staan, kunnen heel erg goede vrienden worden. Diep van binnen zijn het hele warme mensen.quote:
Ha Lyrebird, wat fijn je weer eens te lezen! Ik geniet altijd erg van jouw stukjes, het geeft zo’n mooi inkijkje in het Japanse denken en doen.
En gefeliciteerd met je nieuwe aanstelling! Is het geworden wat je voor ogen had?
Ben ook benieuwd waar je naartoe gaat.
Ik ga binnenkort trouwens voor het eerst naar Japan, iets wat al heel lang op mijn verlanglijstje stond. Heb er enorm veel zin in.
De aanstelling is me op het lijf geschreven. Parttime in een oogziekenhuis voor onderzoek, en parttime in de universiteit voor ontwikkeling van instrumentatie. Waar precies laat ik nog even in het midden.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Mooie combinatie van onderzoek in ziekenhuis en op de universiteit!
Veel succes met de verhuizing, en het zou leuk zijn als je nu en dan hier of in een ander topic zou blijven posten, je schrijft goed!
Veel succes met de verhuizing, en het zou leuk zijn als je nu en dan hier of in een ander topic zou blijven posten, je schrijft goed!
Gefeliciteerd! Mrs Bird ook blij?quote:
De aanstelling is me op het lijf geschreven. Parttime in een oogziekenhuis voor onderzoek, en parttime in de universiteit voor ontwikkeling van instrumentatie. Waar precies laat ik nog even in het midden.
Ze heeft er wel zin een. Een nieuw avontuur!
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Gefeliciteerd, heb je avonturen vanaf het begin gevolgd.quote:
[..]
Als vakantieland is Japan top. In de winter kun je heerlijk skiën, dat kan ik iedereen aanraden. Eten en drinken is genieten, en een lekker bad in een onsen nemen ook. In contact komen met Japanners is lastig, maar Japanners die er voor open staan, kunnen heel erg goede vrienden worden. Diep van binnen zijn het hele warme mensen.
De aanstelling is me op het lijf geschreven. Parttime in een oogziekenhuis voor onderzoek, en parttime in de universiteit voor ontwikkeling van instrumentatie. Waar precies laat ik nog even in het midden.
1/10 Van de rappers dankt zijn bestaan in Amerika aan de Nederlanders die zijn voorouders met een cruiseschip uit hun hongerige landen ophaalde om te werken op prachtige plantages.
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
Veel succes met je nieuwe job. Ik hoop niet in NL of een normaal westers land want dan krijgen we geen interessante inkijkjes vanuit jou perspectief op andere culturen meer.quote:
De aanstelling is me op het lijf geschreven. Parttime in een oogziekenhuis voor onderzoek, en parttime in de universiteit voor ontwikkeling van instrumentatie. Waar precies laat ik nog even in het midden.
Aan de andere kant heeft hij hier al zo lang niet meer gewoond dat hij juist wel interessante inkijkjes heeft over NLquote:
[..]
Veel succes met je nieuwe job. Ik hoop niet in NL of een normaal westers land want dan krijgen we geen interessante inkijkjes vanuit jou perspectief op andere culturen meer.
Op maandag 24 augustus 2015 11:34 schreef Yasmin23 het volgende:
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
Als je maar genoeg moeite doet past alles.
_____
TV / Het post-apocalyptische/dystopische film topic
|
|
