Engelse les
Met mijn kennis van het Japans schiet het nog steeds niet zo op. Ik weet niet wat het is, misschien is het de leeftijd. Een Franse collega van me, die op een andere Japanse universiteit werkt, heeft hetzelfde probleem. De motivatie om Japans te leren ontbreekt een beetje. Ik dacht dit probleem eerder op te lossen door met een Japanse dame bevriend te raken, maar helaas, ze bleek Zuid-Koreaans te zijn en heel behoorlijk Engels te spreken. Schiet ook niet op.
Ondertussen gaat het leven wel verder. Alle vergaderingen zijn nog steeds in het Japans, maar ook de voordrachten. Gisteren waren er 5 voordrachten van studenten die hun MS opleiding afsloten, en dat ging allemaal in het Japans. Ik kan de plaatjes wel volgen, het Katakana ook, maar voor de rest blijft het puzzelen. Het belangrijkste woord in het Hiragana bij zo'n voordracht is まとめ, dat "conclusie" betekent. Is het jullie wel eens opgevallen dat mensen gaan verzitten als de powerpointslide met de conclusies in beeld komt? Net alsof er een zucht van verlichting door de zaal heen gaat. Ook in Japan is dat het geval.
Ondanks dit geploeter is het niet zo geweldig dat een hoogstaande universiteit als de mijne de communicatie volledig in het Japans doet. Zo worden proefschriften in het Japans geschreven, wat een beetje vooroorlogs is. Ergens wel begrijpelijk, omdat de meeste hoogleraren aardig Engels spreken, maar toch wel moeite hebben om foutloos in het Engels te schrijven. Dan ziet 't er natuurlijk een beetje amateuristisch uit, zo'n proefschrift. Maar als ze allemaal naar het Engels overschakelen, dan wordt het wel wat gemakkelijker voor de minderbedeelden zoals ik, als het om kennis van de Japanse taal gaat.
Vanaf oktober wordt er van mij verwacht dat ik les ga geven aan de jongere studenten (undergraduates). Het onderwerp is optica, en het vak wordt in het Engels gegeven. Ik had er zelf om gevraagd, omdat een CV zonder leservaring het gewoon minder goed doet dan een CV met leservaring. Daar kunnen dan patenten en publicaties tegenover staan; feit is dat lesgeven een goede ervaring is. Om mezelf een beetje voor te bereiden, begin ik vanaf volgende week een volledig vrijwillige Engelse les. Eens kijken hoe veel ze daadwerkelijk begrijpen, als ik iets in het Engels uitleg. Het doel voor hen is dat ze op het einde een voordracht in het Engels kunnen geven. Je ziet het, het mes snijdt aan twee kanten.
Een paar jaar geleden heb ik een aantal lessen gevolgd in "inquiry-based teaching". Dat is een vorm van lesgeven, waarin de student wordt geacht zelf vragen te stellen, die ze dan zelf oplossen. Dat klinkt een beetje touchy-feely, wat het ook is, maar het sterke aan deze vorm van onderwijs is dat de student actief met de stof bezig is, ipv dat ze passief achterover leunen, terwijl de leraar loopt te blaten. In deze Engelse les zullen er een aantal elementen geleend worden uit het inquiry based lesgeven. Wat me erg leuk lijkt, is om ze in groepjes een vijf minuten durend filmpje te laten maken (ze hebben allemaal een telefoon met een ingebouwde camera), dat helemaal in het Engels gedaan moet worden. Dat mag anime zijn, of soap achtig, zo lang het maar in het Engels gaat. Wat hier leuk aan is, is dat hun eigen vrienden deze fimpjes, in het Engels, van commentaar mogen voorzien. Want die flimpjes laten we natuurlijk in de klas zien. Niet alleen staat dat garant voor epic fails, wat Japanners erg grappig vinden, op die manier zijn ze erg actief in het Engels bezig.
Het zou ook leuk zijn als ik ze creatief bezig kon krijgen op het schrijversvlak. Als er iemand nog een tip heeft over een onderwerp waar ze leuk over zouden kunnen schrijven, dan hoor ik het graag.
[ Bericht 0% gewijzigd door Lyrebird op 13-02-2010 11:05:40 ]
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson