ADD&ADHD #68 Waar we druk zijn...

quote:

Op woensdag 7 september 2016 10:16 schreef Murmeli het volgende:
Wie van jullie heeft wel eens de merkloze varianten van Concerta gebruikt?
Ik MOET die nu nemen vindt de apotheek/verzekering/farmamafia.
Nou, gisteravond 18 mg ging prima dus ik al voorzichtig jeej

Vanmorgen 27 mg. De tering. De samenvatting is dat ik maar weer naar bed ben gegaan.

Het uitgebreide verhaal: nerveus, droge bek, misselijk, duizelig. Zeg maar alles wat ik 7 jaar geleden ook had, maar dan keer 10.

Alternatief is dus het gehele bedrag zelf betalen. Dus niet gewoon de 20-30 euro bijbetaling per potje maar het gehele bedrag, 45 euro per potje ofzo.

* Murmeli is not amused.

Maar, iemand anders hier ervaringen?

Is het niet nog steeds zo dat wanneer jouw arts aangeeft dat jij het merk moet slikken vanwege bijwerkingen bij een merkloze variant, de verzekering het alsnog moet betalen ? Weten anderen hier vast meer over..

quote:

Op woensdag 7 september 2016 10:19 schreef DJMO het volgende:

[..]

Is het niet nog steeds zo dat wanneer jouw arts aangeeft dat jij het merk moet slikken vanwege bijwerkingen bij een merkloze variant, de verzekering het alsnog moet betalen ? Weten anderen hier vast meer over..

Ik ga het proberen. Met andere meds (neusspray) is t niet gelukt

quote:

Op woensdag 7 september 2016 10:19 schreef DJMO het volgende:

[..]

Is het niet nog steeds zo dat wanneer jouw arts aangeeft dat jij het merk moet slikken vanwege bijwerkingen bij een merkloze variant, de verzekering het alsnog moet betalen ? Weten anderen hier vast meer over..

Ervaring met de hart medicijnen van mijn vriendin: eerst het goedkope alternatief gebruiken voor minimaal 2 maanden, daarna mag de patient weer het oude medicijn gaan gebruiken.
Deze regeling is vorig jaar ingevoerd, dacht ik.
Zelfs het inschakelen van de cardioloog en de huisarts (beide vonden dat zij het oude medicijn moest blijven gebruiken) had geen effect bij zowel de apotheek als de zorgverzekeraar, die verwezen door naar Den Haag....

Leuker kunnen wij het niet maken, wel ziekelijker....

quote:

Op woensdag 7 september 2016 12:40 schreef Zelus het volgende:

[..]

Ervaring met de hart medicijnen van mijn vriendin: eerst het goedkope alternatief gebruiken voor minimaal 2 maanden, daarna mag de patient weer het oude medicijn gaan gebruiken.
Deze regeling is vorig jaar ingevoerd, dacht ik.
Zelfs het inschakelen van de cardioloog en de huisarts (beide vonden dat zij het oude medicijn moest blijven gebruiken) had geen effect bij zowel de apotheek als de zorgverzekeraar, die verwezen door naar Den Haag....

Leuker kunnen wij het niet maken, wel ziekelijker....

Bizar toch? Zelfs bij hartmedicijnen
Schande!

En nog iemand met ervaring met werking/bijwerkingen van nepconcerta?

quote:

Op woensdag 7 september 2016 13:54 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Bizar toch? Zelfs bij hartmedicijnen
Schande!

En nog iemand met ervaring met werking/bijwerkingen van nepconcerta?

Geen last van andere bijwerkingen met Sandoz methylfenidaat.

Is er ooit een proef gedaan met mensen die niet wisten dat ze merkloos kregen? Ben benieuwd naar de hoeveelheid bijwerkingen die mensen dan melden.

quote:

Op woensdag 7 september 2016 20:21 schreef Dimitri_ het volgende:

[..]

Geen last van andere bijwerkingen met Sandoz methylfenidaat.

Is er ooit een proef gedaan met mensen die niet wisten dat ze merkloos kregen? Ben benieuwd naar de hoeveelheid bijwerkingen die mensen dan melden.

Ja, en niks. Tenzij men allergisch of overgevoelig is voor één van de 'vul'producten (gebruikt om het pilletje z'n vorm te geven). Daarom heb je ook zoveel toestemming nodig om de duurdere variant vergoed te krijgen.

quote:

Op woensdag 7 september 2016 20:49 schreef Sarasi het volgende:

[..]

Ja, en niks. Tenzij men allergisch of overgevoelig is voor één van de 'vul'producten (gebruikt om het pilletje z'n vorm te geven). Daarom heb je ook zoveel toestemming nodig om de duurdere variant vergoed te krijgen.

Of de wijze van afgifte anders is.

Het produceren van medicatie is een kunst; iets waar veel mensen zich niet bewust van zijn.

quote:

Op woensdag 7 september 2016 20:21 schreef Dimitri_ het volgende:

[..]

Geen last van andere bijwerkingen met Sandoz methylfenidaat.

Is er ooit een proef gedaan met mensen die niet wisten dat ze merkloos kregen? Ben benieuwd naar de hoeveelheid bijwerkingen die mensen dan melden.

Je zou het kunnen relateren aan placebo/nocebo-effecten. Zo kan je bronchitis-patiënten vasoconstrictors geven, terwijl je zegt dat het vasodilators zijn, en ze gaan beter ademhalen. Volgens metingen, niet alleen volgens eigen zeggen.

Heel mysterieus. Onvoorspelbaar. Voorlopig.

quote:

Op woensdag 7 september 2016 20:21 schreef Dimitri_ het volgende:

[..]

Geen last van andere bijwerkingen met Sandoz methylfenidaat.

Is er ooit een proef gedaan met mensen die niet wisten dat ze merkloos kregen? Ben benieuwd naar de hoeveelheid bijwerkingen die mensen dan melden.

Er waren meerdere mensen die bij de huisarts en de cardioloog dezelfde klachten hadden als mijn vriendin, toen ze de goedkope variant kreeg. Vriendin krijgt wel vaker merkloos of een goedkopere variant pillen, vaak geven die geen nare klachten of bijwerkingen.

quote:

Op maandag 12 september 2016 08:12 schreef Zelus het volgende:

[..]

Er waren meerdere mensen die bij de huisarts en de cardioloog dezelfde klachten hadden als mijn vriendin, toen ze de goedkope variant kreeg. Vriendin krijgt wel vaker merkloos of een goedkopere variant pillen, vaak geven die geen nare klachten of bijwerkingen.

Is ook mijn ervaring. Bij sommige medicijnen gaat het prima. Bij andere werken ze niet of zijn de bijwerkingen te erg.

quote:

Op vrijdag 9 september 2016 18:56 schreef Kamina het volgende:
Het produceren van medicatie is een kunst; iets waar veel mensen zich niet bewust van zijn.

[..]

Je zou het kunnen relateren aan placebo/nocebo-effecten. Zo kan je bronchitis-patiënten vasoconstrictors geven, terwijl je zegt dat het vasodilators zijn, en ze gaan beter ademhalen. Volgens metingen, niet alleen volgens eigen zeggen.

Heel mysterieus. Onvoorspelbaar. Voorlopig.

Heb je ook een bron hiervan?

quote:

Op maandag 12 september 2016 14:27 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Is ook mijn ervaring. Bij sommige medicijnen gaat het prima. Bij andere werken ze niet of zijn de bijwerkingen te erg.

Hoe is het je afgelopen week vergaan met de generieke Concerta?

quote:

Op maandag 12 september 2016 21:14 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Heb je ook een bron hiervan?

Vast wel.

Dit is mogelijk voor sommigen ook interesant om door te lezen...
https://www.buzzfeed.com/(...)?utm_term=.tkvoYMkyW

quote:

Op maandag 19 september 2016 16:00 schreef SonicNemo het volgende:
Dit is mogelijk voor sommigen ook interesant om door te lezen...
https://www.buzzfeed.com/(...)?utm_term=.tkvoYMkyW

quote:

14. Having no concept of time is also a very real struggle.
According to the experts, people with ADHD are fundamentally bad at understanding the passage of time. They easily lose track of time, underestimate how long stuff will take, or try to do just one more thing before they get out of the door. They call this “time blindness,” and it can also be due to problems with willpower.

“It’s hugely difficult to simply be aware of time and cut things off when you need to go,” Murphy says. So it’s helpful for individuals with ADHD to create cues in their environment to keep time top of mind — whether that’s having fifty alarms before you get out the door or keeping a sand timer on your desk.

Oh wauw, deze wist ik niet eens van, ik dacht dat dit iets persoonlijks was!

Deze is herkenbaar, vooral de afbeelding.

quote:

16. People with ADHD usually need a lot of reminders to stay focused, manage time, and plan effectively.

People with ADHD usually need a lot of reminders to stay focused, manage time, and plan effectively.


^{Instagram: @makenziechilton / Via instagram.com}

“When you fully understand the nature of the disorder, you develop strategies to aggressively manage it,” says Murphy. Everyone has their own system to control their symptoms, and it means the world when other people respect that, no matter how weird or simple the system seems… like writing to-do lists all over your hands or having a million sticky notes on your computer monitor.

Alleen stoei ik soms met alle verschillende lijstjes die ik inmiddels bijhoudt, en daarbij nog dat het aantal lijsten en notities soms overweldigend lijken.

quote:

Op maandag 19 september 2016 19:57 schreef Kamina het volgende:

[..]

[..]

Oh wauw, deze wist ik niet eens van, ik dacht dat dit iets persoonlijks was!

Deze is herkenbaar, vooral de afbeelding.

[..]

Alleen stoei ik soms met alle verschillende lijstjes die ik inmiddels bijhoudt, en daarbij nog dat het aantal lijsten en notities soms overweldigend lijken.

Heel erg herkenbaar, zelfs als ik denk 5 minuten! opschieten en dan zes minuten later ineens uit een dagdroom wakker worden.

En 1 ding nog even doen? Hoezo maar 1 ding?

Mijn vriend moet al zeggen dat we NU wegmoeten en dat dan een minuut of tien te vroeg.

quote:

Op maandag 19 september 2016 19:57 schreef Kamina het volgende:

[..]

[..]

Oh wauw, deze wist ik niet eens van, ik dacht dat dit iets persoonlijks was!

Deze is herkenbaar, vooral de afbeelding.

[..]

Alleen stoei ik soms met alle verschillende lijstjes die ik inmiddels bijhoudt, en daarbij nog dat het aantal lijsten en notities soms overweldigend lijken.

Tijd is bij mij ook een probleem. Ik neem mij altijd voor om 22:00 uur naar bed te gaan. Praktijk is vaak rond 0:00 of later. Die laatste twee uurtjes lijken te verdwijnen in een soort wormhole.

Over die lijstjes.......daar heb ik er ook heel veel van........ergens.
Laatst vond ik er een van 2006

quote:

Op maandag 19 september 2016 16:00 schreef SonicNemo het volgende:
Dit is mogelijk voor sommigen ook interesant om door te lezen...
https://www.buzzfeed.com/(...)?utm_term=.tkvoYMkyW

quote:

19. It’s also very difficult to control your emotions, good and bad.

^dit.

quote:

Op dinsdag 20 september 2016 09:44 schreef SonicNemo het volgende:

[..]

Tijd is bij mij ook een probleem. Ik neem mij altijd voor om 22:00 uur naar bed te gaan. Praktijk is vaak rond 0:00 of later. Die laatste twee uurtjes lijken te verdwijnen in een soort wormhole.

Over die lijstjes.......daar heb ik er ook heel veel van........ergens.
Laatst vond ik er een van 2006

Niet lang geleden had ik nog gegoogeld naar vervormd besef van tijd, maar kon niets vinden. Ik dacht daarom dat het iets persoonlijks was, maar misschien heb ik niet goed gezocht.

Geen gevoel voor tijd is vervelend. Ik heb dus vaak dat het bad al lang vol gelopen is terwijl ik denk maar even een paar minuten achter de computer te hebben gezeten. Wat (soms) ook vervelend is dat ik niet altijd weet wat voor dag het is. Ren ik in paniek met een volle kliko naar de weg omdat ik denk dat de vuilniswagen er zo aankomt en dan blijkt er verder geen enkele kliko te bekennen, verkeerde dag dus.

Ik gebruik tegenwoordig google keep voor mij lijstjes. Dit is erg handig omdat je op alle soorten besturingssystemen er op kunt inloggen en op mijn telefoon een widget. Echter blijft het problematisch om ook echt steeds op het lijstje te kijken.

quote:

Op woensdag 21 september 2016 12:20 schreef SonicNemo het volgende:
Ik gebruik tegenwoordig google keep voor mij lijstjes. Dit is erg handig omdat je op alle soorten besturingssystemen er op kunt inloggen en op mijn telefoon een widget. Echter blijft het problematisch om ook echt steeds op het lijstje te kijken.

Ja, dat ken ik!

quote:

Op woensdag 21 september 2016 18:34 schreef Kamina het volgende:

[..]

Ja, dat ken ik!

Het erge is dat er veel "experts" zijn die als tip om beter om te gaan met je adhd-geheugen steeds de lijstjes-maken-tip adviseren. Meestal zijn die "experts" geen ervaringsdeskundigen.

Net als die plak-notes, die zijn handig zolang ze blijven plakken.....(vaak net een halve minuut).
De plaknotities app op mijn PC werkt beter maar toch....

quote:

Op donderdag 22 september 2016 13:50 schreef SonicNemo het volgende:

[..]

Het erge is dat er veel "experts" zijn die als tip om beter om te gaan met je adhd-geheugen steeds de lijstjes-maken-tip adviseren. Meestal zijn die "experts" geen ervaringsdeskundigen.

Net als die plak-notes, die zijn handig zolang ze blijven plakken.....(vaak net een halve minuut).
De plaknotities app op mijn PC werkt beter maar toch....

Ik heb ook nog's een enorme hekel aan lijstjes. Dan zie ik wat ik allemaal nog moet doen en dan heb ik er al geen zin meer in.

Probleem van veel van die lijstjes is dat velen van "ons" alle subdoelen ook moeten opschrijven om ze niet te vergeten en voor je het weet "moet" je van jezelf twintig dingen doen vandaag. Dat stimuleert niet.

ik heb ook ervaring met zelfde merkloze producten. Ik ben ook een van die patiënten die er slecht op reageren, bij mijn anti depressiva was ik na 3 weken suicidaal.... Na 4 dagen weer het merk te slikken kon ik het weer aan

quote:

Op woensdag 7 september 2016 10:16 schreef Murmeli het volgende:
Wie van jullie heeft wel eens de merkloze varianten van Concerta gebruikt?
Ik MOET die nu nemen vindt de apotheek/verzekering/farmamafia.
Nou, gisteravond 18 mg ging prima dus ik al voorzichtig jeej

Vanmorgen 27 mg. De tering. De samenvatting is dat ik maar weer naar bed ben gegaan.

Het uitgebreide verhaal: nerveus, droge bek, misselijk, duizelig. Zeg maar alles wat ik 7 jaar geleden ook had, maar dan keer 10.

Alternatief is dus het gehele bedrag zelf betalen. Dus niet gewoon de 20-30 euro bijbetaling per potje maar het gehele bedrag, 45 euro per potje ofzo.

* Murmeli is not amused.

Maar, iemand anders hier ervaringen?

Ik begon ooit, lang lang geleden, met Ritalin. Maar daarvan moest ik er 3 per dag nemen (wat ik achteraf bekeken vrij veel vind voor een kind) en dan vergat ik regelmatig een pilletje te nemen (uiteraard) dus dat werkte niet zo goed.

Toen ineens was er Concerta, werkte langer, hoefde je maar eentje per dag te nemen. Bij de eerste lading die ik meekreeg was de dosis veel te hoog, dus dat was absoluut geen pretje. Daarna dosis naar beneden, maar nog steeds vond ik Concerta vrij heftig. Ik nam het liever niet.

Nu sinds een paar jaar zit ik aan Medikinet en dat werkt perfect. Heeft diezelfde langdurige werking als Concerta, één of twee per dag is genoeg. En ook al is de dosis ongeveer hetzelfde als bij de Concerta (ik bedoel dan niet die eerste lading) het voelt een stuk minder heftig.
Je hebt uiteraard nog steeds wel, in meer of mindere mate, die vervelende bijwerkingen (droge bek, verhoogde hartslag, geen eetlust, zweten etc.) maar goed, Methylfenidaat lijkt tenslotte op amfetamine dus dat is wel enigszins te verwachten.

Maarre ik zou zeggen, vraag je arts eens om/over Medikinet, wie weet is het voor jou ook de oplossing.

http://www.apotheek.nl/me(...)-over-methylfenidaat

quote:

Op dinsdag 20 september 2016 00:32 schreef drakin het volgende:

[..]

Mijn vriend moet al zeggen dat we NU wegmoeten en dat dan een minuut of tien te vroeg.

Laten we een moment stilte in acht nemen voor al die mensen die als partner van een ADHD-er door het leven moeten... Want als ik mijn vriendin moet geloven is dat zeker geen pretje

quote:

Op zondag 2 oktober 2016 19:39 schreef Dick_Honeybush het volgende:

[..]

Laten we een moment stilte in acht nemen voor al die mensen die als partner van een ADHD-er door het leven moeten... Want als ik mijn vriendin moet geloven is dat zeker geen pretje

ok, moment heeft nu wel lang genoeg geduurt

quote:

Op maandag 3 oktober 2016 00:13 schreef drakin het volgende:

[..]

ok, moment heeft nu wel lang genoeg geduurt

Moment?

quote:

Op maandag 3 oktober 2016 00:22 schreef Dick_Honeybush het volgende:

[..]

Moment?

Ja, die duurde wat te lang voor hier, is iedereen zo begaan met onze partners?

quote:

Op maandag 3 oktober 2016 00:24 schreef drakin het volgende:

[..]

Ja, die duurde wat te lang voor hier, is iedereen zo begaan met onze partners?

Ik hoop het maar, want ik vergeet dat steeds..

Goede tekst van een ADHDer ergens op internet gevonden.
Ik vond het de moeite dat hier te delen...
http://ongelooflijk.co/de(...)moet-iedereen-lezen/

R&P / Begeleid wonen/beschermd wonen

Even reclame maken

Ik heb sinds april de diagnose ADD gekregen.

Is het herkenbaar dat je continu aan het twijfelen bent of de diagnose wel klopt en dat je bang bent dat je je gigantisch hebt aangesteld tijdens het onderzoek?

Het ene moment denk ik - dit is gedrag van mij wat echt typerend is voor ADHD. En anders denk ik dat het allemaal wel meevalt en denk ik bij mezelf dat vooral ikzelf het nodig heb om aan normaal menselijk gedrag een labeltje toe te kennen.

Het heeft allemaal ontzettend veel emoties los gemaakt, want dit gaat terug naar mijn vroegste herinneringen en vooral het gevoel anders en minderwaardig te zijn. Gelukkig heb ik in mijn omgeving mensen die mij steunen.

Ik heb wel een fijne psycholoog nu. Hij is aan mij toegewezen, omdat ik ook persoonlijkheidsproblemen heb (borderline en obsessief-compulsieve persoonlijkheidsstoornis). Vooral bij borderline overlappen de symptomen met die van ADHD. En - waar ik bij mezelf zo bang voor ben - bij borderline kan je de neiging hebben om bepaald gedrag te kopieren.

Mijn psycholoog twijfelt bij mij niet aan de diagnose. Ik kan gelukkig elke keer diezelfde twijfels bij hem uitspreken zonder dat hij dat zat wordt.

Hier Asperger & ADD. En potver wat is het leven een uitdaging. Na het lezen van deze forum draad besloten om een afspraak te maken bij de huisarts om te kijken of ik wat medicinale ondersteuning kan krijgen om m'n leven wat meer op de rit te krijgen.

quote:

Op dinsdag 25 oktober 2016 20:48 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Ik heb sinds april de diagnose ADD gekregen.

Is het herkenbaar dat je continu aan het twijfelen bent of de diagnose wel klopt en dat je bang bent dat je je gigantisch hebt aangesteld tijdens het onderzoek?

Het ene moment denk ik - dit is gedrag van mij wat echt typerend is voor ADHD. En anders denk ik dat het allemaal wel meevalt en denk ik bij mezelf dat vooral ikzelf het nodig heb om aan normaal menselijk gedrag een labeltje toe te kennen.

Ik heb dat ook heel lang gedacht, en nog steeds soms.. Ook al weet ik dat het niet zo is.

quote:

Op donderdag 27 oktober 2016 11:35 schreef Dimitri_ het volgende:

[..]

Ik heb dat ook heel lang gedacht, en nog steeds soms.. Ook al weet ik dat het niet zo is.

Klote is dat, hé!

Ik weet dat een diagnose mij niet anders, minder of juist meer maakt dan een ander. Ik probeer het rationeel zoveel mogelijk los te laten.

Maar emotioneel heb ik continu de bevestiging nodig. Ik heb mij altijd anders dan anderen gevoeld, minderwaardig en alles wat anderen makkelijk af leek te gaan zoals school en opleiding, dat draaide altijd op mislukken uit.

Met zo'n diagnose weet je dat je niet de enige bent en dat er mensen zijn waarmee je je verbonden kan voelen. En mijn angst en twijfelen zijn vooral om ook in die groep buiten de boot de voelen.

Ik twijfel er ook nog steeds over. Ik denk dan ook dat ik me anders voorgedaan zou hebben tijdens het onderzoek ofzo. Dat ik daar echt dingen heb zitten overdrijven... Slaat nergens op.
Denk dat het nog wel effe gaat duren voordat ik het echt een plekje kan geven ofzo. Ik schenk er zelf ook niet heel erg veel aandacht aan eigenlijk. Misschien neem ik het ook wel niet serieus genoeg? Maar ik gebruik wel medicijnen.
Dus, ja, twijfel genoeg .
En dat heb ik ook eens uitgesproken in de behandelgroep waar ik in zat bij PsyQ en eigenlijk iedereen in die groep had die twijfels. Of zij wel terecht gediagnosticeerd waren... Die bevestiging was wel prettig .

Bij mij so far slaat de methylfenidaat niet aan. Ik kreeg Sandoz startdosering voorgeschreven. Wat positieve effecten, zoals mist die optrok in mijn hoofd: ik voelde mij bewuster en in de realiteit en niet meer het gevoel alsof ik in een film zit. Nog steeds evenveel gedachten (gelukkig niet leeg in mijn hoofd, want daar was ik wel bang voor), maar ik werd er minder door afgeleid. Sporten ging makkelijker, omdat ik minder demotiverende gedachten kreeg, waardoor ik mezelf niet zo hoefde te pushen. Ik merkte ook dat ik op straat niet meer zo naar de grond keek maar recht vooruit en oogcontact ging makkelijker.

Maar ik kreeg ook paniekaanvallen. Ik heb sowieso een angststoornis gehad en dat zal altijd wel blijven sluimeren. Maar die methylfenidaat leek dat weer te triggeren. Of ik heb geleerd om angstige gedachten te verzanden met anderen - dat ik na een minuut alweer vergeten was waardoor ik ook alweer zo in paniek raakte, omdat er dan inmiddels tig gedachten achteraan zijn gekomen. Met methylfenidaat gaat dat dus niet meer.

En ik werd er ook depressief van en kreeg suicide gedachten. Ook die depressie sluimert altijd min of meer in mij.

Ik krijg nu geen stimulantia voorgeschreven meer.

Ik vind het allemaal erg confronterend. De diagnose heeft een hoop teweeg gebracht bij mij, maar eigenlijk ben ik er geen zak mee opgeschoten.

Jammer dat ze je behandelen op basis van je diagnose en veel te weinig kijken naar jou als persoon. Als je ADHD hebt, kreeg je medicatie mee. Als je borderline hebt, moet je intensieve therapie wat betreft emotieregulatie doen. Ik heb het dus beiden. Maar ik ben een persoon en ik heb altijd die drive gehad om mezelf te ontplooien, mezelf te ontwikkelen en iets op deze wereld achter te laten. It's that drive what kept me going and kept me strong!

Gelukkig heb ik nu wel een fijne psycholoog die ook naar het totaalplaatje van mij kijkt

En ik vind het ook wel fijn om hier herkenning te vinden in hoe ik het beleef

Al ben ik nog steeds bang dat ik in de toekomst weer te horen krijg "wij constateren dat u toch geen ADD heeft"

Ene kant. Wel of geen ADD, ik verander er toch niet door en het zou geen ene zak moeten uitmaken. Anderzijds, mijn leven is zo raar gelopen en dat heeft vooral te maken met hoe ikzelf in elkaar zit. Ik heb mij heel alleen gevoeld. Ik snap ZO GOED die herkenning en erkenning die ADHDers in elkaar zoeken en ik heb dat ook nodig.

quote:

Op donderdag 27 oktober 2016 21:47 schreef Orbeatle het volgende:
Ik twijfel er ook nog steeds over. Ik denk dan ook dat ik me anders voorgedaan zou hebben tijdens het onderzoek ofzo. Dat ik daar echt dingen heb zitten overdrijven... Slaat nergens op.
Denk dat het nog wel effe gaat duren voordat ik het echt een plekje kan geven ofzo. Ik schenk er zelf ook niet heel erg veel aandacht aan eigenlijk. Misschien neem ik het ook wel niet serieus genoeg? Maar ik gebruik wel medicijnen.
Dus, ja, twijfel genoeg .
En dat heb ik ook eens uitgesproken in de behandelgroep waar ik in zat bij PsyQ en eigenlijk iedereen in die groep had die twijfels. Of zij wel terecht gediagnosticeerd waren... Die bevestiging was wel prettig .

Ik begrijp die insteek niet. Je ondervindt problemen en zoekt daar hulp bij. Je bent toch zelf de beste getuige of de medicatie en/of behandeling van het jouw opgeplakte etiketje jou helpt?

quote:

Op dinsdag 1 november 2016 01:13 schreef the-eye het volgende:

[..]

Ik begrijp die insteek niet. Je ondervindt problemen en zoekt daar hulp bij. Je bent toch zelf de beste getuige of de medicatie en/of behandeling van het jouw opgeplakte etiketje jou helpt?

Ik snap het maar al te goed.

De problemen heb je al je hele leven. Je hebt zelf al tig dingen bedacht en uitgevoerd en anderen hebben jou ook verteld hoe je dingen zou moeten aanpakken om meer structuur en overzicht in je leven zou moeten krijgen. Allemaal tevergeefs, want je houdt het niet vol om die adviezen of eigen ideeën uit te voeren.

Je weet niet beter dan dat je een chaotisch persoon bent die het nooit is gelukt om te kunnen presteren op het niveau wat van jou verwacht wordt of het niveau wat je zelf denkt te hebben.

En dan krijg je opeens de diagnose ADHD en blijkt dus dat je waarschijnlijk veel minder lui bent dan je altijd van jezelf hebt gedacht.

Het is ontzettend verwarrend allemaal!

Dan heb je aan de andere kant ook nog veel kritiek op het begrip ADHD. En in mijn ogen ook wel terecht, want je krijgt de diagnose op basis van aanturven welke gedragskenmerken op jou van toepassing zijn.

Ruwweg geschat heeft 5% van alle mensen ADHD of ADD. Er zijn psychiaters die denken dat het er nog veel meer zijn en dat het aantal tegen de 10% oploopt. Dat is heel erg veel! Moeten al die mensen aan de medicatie? Zijn al die mensen neurologisch niet in orde?

Ik ben zelf voorstander dat er kritischer gekeken moet worden bij ADHD-onderzoeken.

Het is in de eerste plaats een concentratie- en aandachtsstoornis. Er is sinds een paar jaar de zogenaamde QB-test ontwikkeld die echt specifiek de aandachtsspanne van iemand vastlegt. Mensen zonder ADHD vinden deze test vrij makkelijk om uit te voeren. Mensen met ADD of ADHD moeten zich heel erg inspannen om die aandachtsspanne vast te houden en dan lukt het nog niet, dus veel meer fouten. En met name bij de ADHD-variant word je er ook nog heel gejaagd door en loop je nog uren na te stuiteren.

Gek genoeg wordt deze test niet gebruikt voor het stellen van de diagnose en beroepen de artsen zich op de ouderwetse vragenlijsten.

Aangezien het in de eerste plaats een aandachtsstoornis is, vind ikzelf dat een ADHD-onderzoek zich meer moet richten op het meten van de aandachtsspanne en concentratie.

En ik denk ook dat het allemaal niet zo zwartwit is. Er zijn ook veel mensen die qua criteria niet voldoen om de diagnose ADD of ADHD te krijgen, maar toch op zichzelf staande problemen ondervinden qua concentratie, organisatie en plannen. Dan wordt er heel makkelijk gezegd dat het een emotionele blokkade is, om vervolgens bij een psycholoog te janken wat een kutleven je hebt, terwijl er niks verandert aan je situatie.

quote:

Op dinsdag 1 november 2016 01:13 schreef the-eye het volgende:

[..]

Ik begrijp die insteek niet. Je ondervindt problemen en zoekt daar hulp bij. Je bent toch zelf de beste getuige of de medicatie en/of behandeling van het jouw opgeplakte etiketje jou helpt?

Ik zeg ook niet dat het een rationele gedachte is.

quote:

Op dinsdag 1 november 2016 08:25 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

[..]

Ik snap het maar al te goed.

De problemen heb je al je hele leven. Je hebt zelf al tig dingen bedacht en uitgevoerd en anderen hebben jou ook verteld hoe je dingen zou moeten aanpakken om meer structuur en overzicht in je leven zou moeten krijgen. Allemaal tevergeefs, want je houdt het niet vol om die adviezen of eigen ideeën uit te voeren.

Je weet niet beter dan dat je een chaotisch persoon bent die het nooit is gelukt om te kunnen presteren op het niveau wat van jou verwacht wordt of het niveau wat je zelf denkt te hebben.

En dan krijg je opeens de diagnose ADHD en blijkt dus dat je waarschijnlijk veel minder lui bent dan je altijd van jezelf hebt gedacht.

Het is ontzettend verwarrend allemaal!

Dan heb je aan de andere kant ook nog veel kritiek op het begrip ADHD. En in mijn ogen ook wel terecht, want je krijgt de diagnose op basis van aanturven welke gedragskenmerken op jou van toepassing zijn.

Ruwweg geschat heeft 5% van alle mensen ADHD of ADD. Er zijn psychiaters die denken dat het er nog veel meer zijn en dat het aantal tegen de 10% oploopt. Dat is heel erg veel! Moeten al die mensen aan de medicatie? Zijn al die mensen neurologisch niet in orde?

Ik ben zelf voorstander dat er kritischer gekeken moet worden bij ADHD-onderzoeken.

Het is in de eerste plaats een concentratie- en aandachtsstoornis. Er is sinds een paar jaar de zogenaamde QB-test ontwikkeld die echt specifiek de aandachtsspanne van iemand vastlegt. Mensen zonder ADHD vinden deze test vrij makkelijk om uit te voeren. Mensen met ADD of ADHD moeten zich heel erg inspannen om die aandachtsspanne vast te houden en dan lukt het nog niet, dus veel meer fouten. En met name bij de ADHD-variant word je er ook nog heel gejaagd door en loop je nog uren na te stuiteren.

Gek genoeg wordt deze test niet gebruikt voor het stellen van de diagnose en beroepen de artsen zich op de ouderwetse vragenlijsten.

Aangezien het in de eerste plaats een aandachtsstoornis is, vind ikzelf dat een ADHD-onderzoek zich meer moet richten op het meten van de aandachtsspanne en concentratie.

En ik denk ook dat het allemaal niet zo zwartwit is. Er zijn ook veel mensen die qua criteria niet voldoen om de diagnose ADD of ADHD te krijgen, maar toch op zichzelf staande problemen ondervinden qua concentratie, organisatie en plannen. Dan wordt er heel makkelijk gezegd dat het een emotionele blokkade is, om vervolgens bij een psycholoog te janken wat een kutleven je hebt, terwijl er niks verandert aan je situatie.

Nee die mensen hoeven niet allemaal medicatie. Alleen de mensen die dusdanig hinder ondervinden dat normaal functioneren onmogelijk is, de mensen die echt vastlopen. Dat is dus iets anders dan een niveautje lager zitten dan je graag zou willen of je ouders je graag zouden zien.

"Jij bent nog steeds dezelfde persoon die vorig jaar z'n school verklootte". Het is natuurlijk niet zo dat een diagnose jou nu ineens een minder lui of chaotisch persoon maakt en niet meer verantwoordelijk voor mislukkingen of successen in het verleden. Je wordt alleen geholpen om te gaan met je eigenschappen daar waar ze niet in jouw voordeel werken.

Hai,

Ik heb hier vijf jaar geleden een tijdje meegepost in mn zoektocht naar "wtf waarom werkt mijn hoofd soms zo maf?". Ik heb me toen laten testen en daar kwam uit dat ik veel add kenmerken heb, maar er niet echt door in de problemen kom en dus toen geen sluitende diagnose. " mocht je er later toch last van krijgen, neem dan weer contact met ons op".In die tijd studeerde ik nog en rolde ik vrij makkelijk door het leven. Nu werk ik sinds een aantal jaar en merk ik toch dat er misschien toch dingen zijn die het me moeilijk maken. Graag wil ik weten of jullie je erin herkennen .

Even wat achtergrond, ik heb een baan waarop ik heel veel ballen in de lucht moet houden en veel dingen voor veel mensen moet regelen en onthouden. Veel ad-hoc werkzaamheden en bijna altijd rennen-vliegen-springen. Ook is het werk wat heel veel beroep doet op je empathie, veerkracht en wat dus met vlagen heel "dichtbij" komt.

Allereerst vind ik het rennen-vliegen-springen deel van mn werk heerlijk maar tegelijkertijd betekent het een volledig gebrek aan structuur waardoor je eigk altijd achter de feiten aanloopt en nooit klaar bent. Dit zorgt ervoor dat ik, ook als ik klaar ben, vaak nog in mn hoofd dingen aan het plannen/voorbereiden ben.

Daarnaast kan ik me soms echt overweldigd voelen door interacties met collega's. Ik kan soms uit het niks in huilen uitbarsten tijdens bijv een functioneringsgesprek. Soms komt die emotie/spanning gewoon voordat ik kan bedenken/verwoorden wat ik voel of denk. Het is echt niet zo dat ik dan echt verdrietig ben of wat dan ook.. Het lijkt alsof mn gevoelsleven me een compleet raadsel is soms weet ik gewoon niet wat ik voel of waarom, alsof het me ineens overvalt. Ik heb er 0 controle over whatsoever .

Verder vergeet ik vaak dingen af te maken, te checken, op te schrijven, waardoor dingen soms n beetje eehm minder goed gaan dan gepland. Ik red me er altijd wel uit met n charmant lachje en een slimme oplossing, maar t zou chiller Zijn als ik gewoon eens wat zou onthouden .

Tja, dat soort dingen dus. Herkennen jullie hier iets van? Ik ben benieuwd of dit onder de noemer "als je er last van krijgt moet je maar terugkomen" valt

[ Bericht 1% gewijzigd door littledrummergirl op 06-11-2016 21:15:01 ]

Zijn er mensen die dmv een hersenmeting hun adhd verder hebben laten diagnosticeren?

http://www.brainmed.nl/adhd-qeeg

Tips gezocht!

Mijn verloofde is lief, vrolijk, enthousiast én behoorlijk ADD. Hij heeft momenteel geen baan (en ook niet de motivatie om daar iets aan te doen) én zijn dagritme is flink verstoord. Hij is vaak 's nachts wakker en slaapt dan overdag.

Ruzie maken helpt niet, lief vragen helpt niet, hij wil geen hulp van buitenaf en komt sowieso amper buiten de deur. Hoe kan ik hem het beste helpen?

[Edit: For the record: Ik zit zelf sinds februari thuis met sociale fobieën en kan pas sinds een maandje naar de supermarkt zonder te huilen. Vind het dus héél irritant dat ik alles alleen moet doen.]

[ Bericht 20% gewijzigd door TilburgTjik op 09-11-2016 15:19:11 ]

quote:

Op woensdag 9 november 2016 15:13 schreef TilburgTjik het volgende:
Tips gezocht!

Mijn verloofde is lief, vrolijk, enthousiast én behoorlijk ADD. Hij heeft momenteel geen baan (en ook niet de motivatie om daar iets aan te doen) én zijn dagritme is flink verstoord. Hij is vaak 's nachts wakker en slaapt dan overdag.

Ruzie maken helpt niet, lief vragen helpt niet, hij wil geen hulp van buitenaf en komt sowieso amper buiten de deur. Hoe kan ik hem het beste helpen?

[Edit: For the record: Ik zit zelf sinds februari thuis met sociale fobieën en kan pas sinds een maandje naar de supermarkt zonder te huilen. Vind het dus héél irritant dat ik alles alleen moet doen.]

Het heeft dus niet alleen met zijn ADD te maken, maar ook met zijn instelling.

ADHD kan je leven een behoorlijk stuk moeilijker maken, ook omdat je door de mislukkingen in je leven faalangst en een laag zelfvertrouwen kan ontwikkelen. Maar met een verkeerde instelling kom je sowieso nergens. Als je tegen jezelf zegt "ik heb ADD, daarom kan ik het niet en daarom probeer ik het niet eens" ben je verkeerd bezig.

Bemoeder hem niet. Hij is een volwassen vent. Of hij gaat naar een psychiater voor medicatie of verhoging daarvan, of hij regelt voor zichzelf een coach die hem kan helpen zijn structuur te verbeteren, of hij geeft zichzelf een grote schop voor zijn kloten.

Heel vervelend om te lezen dat jij last hebt van sociale fobieën en ook dat hij jou daar alleen mee laat. Ik word er echt boos door als ik lees dat sommige mensen een aandoening als ADHD of ADD misbruiken om onder hun plichten uit te komen. Ik heb zelf ADD en begrijp hoe moeilijk het kan zijn om het te hebben. Maar goddammit, je bent daardoor niet een onbekwame debiel!

Zeg dat het jou ook allemaal teveel wordt. Hopelijk gaat hij bedenken hoe hij jou erbij kan helpen. Als jij bijvoorbeeld gaat afwassen, kan hij best helpen afdrogen. I know, heel moeilijk om je daartoe te zetten. Maar niet onmogelijk.

quote:

Op zondag 6 november 2016 20:28 schreef littledrummergirl het volgende:
Hai,

Ik heb hier vijf jaar geleden een tijdje meegepost in mn zoektocht naar "wtf waarom werkt mijn hoofd soms zo maf?". Ik heb me toen laten testen en daar kwam uit dat ik veel add kenmerken heb, maar er niet echt door in de problemen kom en dus toen geen sluitende diagnose. " mocht je er later toch last van krijgen, neem dan weer contact met ons op".In die tijd studeerde ik nog en rolde ik vrij makkelijk door het leven. Nu werk ik sinds een aantal jaar en merk ik toch dat er misschien toch dingen zijn die het me moeilijk maken. Graag wil ik weten of jullie je erin herkennen .

Even wat achtergrond, ik heb een baan waarop ik heel veel ballen in de lucht moet houden en veel dingen voor veel mensen moet regelen en onthouden. Veel ad-hoc werkzaamheden en bijna altijd rennen-vliegen-springen. Ook is het werk wat heel veel beroep doet op je empathie, veerkracht en wat dus met vlagen heel "dichtbij" komt.

Allereerst vind ik het rennen-vliegen-springen deel van mn werk heerlijk maar tegelijkertijd betekent het een volledig gebrek aan structuur waardoor je eigk altijd achter de feiten aanloopt en nooit klaar bent. Dit zorgt ervoor dat ik, ook als ik klaar ben, vaak nog in mn hoofd dingen aan het plannen/voorbereiden ben.

Daarnaast kan ik me soms echt overweldigd voelen door interacties met collega's. Ik kan soms uit het niks in huilen uitbarsten tijdens bijv een functioneringsgesprek. Soms komt die emotie/spanning gewoon voordat ik kan bedenken/verwoorden wat ik voel of denk. Het is echt niet zo dat ik dan echt verdrietig ben of wat dan ook.. Het lijkt alsof mn gevoelsleven me een compleet raadsel is soms weet ik gewoon niet wat ik voel of waarom, alsof het me ineens overvalt. Ik heb er 0 controle over whatsoever .

Verder vergeet ik vaak dingen af te maken, te checken, op te schrijven, waardoor dingen soms n beetje eehm minder goed gaan dan gepland. Ik red me er altijd wel uit met n charmant lachje en een slimme oplossing, maar t zou chiller Zijn als ik gewoon eens wat zou onthouden .

Tja, dat soort dingen dus. Herkennen jullie hier iets van? Ik ben benieuwd of dit onder de noemer "als je er last van krijgt moet je maar terugkomen" valt

Niet echt dat maar wel pas héél laat getest. Wat wilde gij weten?

De dingen die je noemt in je werk zullen door ieder in zo'n functie ervaren worden. Ik weet daar ook alles van maar ik zie (maar wie ben ik? ) de connectie met adhd niet zo

[ Bericht 2% gewijzigd door the-eye op 12-11-2016 00:25:38 ]

quote:

Op zondag 6 november 2016 20:28 schreef littledrummergirl het volgende:
Hai,

Ik heb hier vijf jaar geleden een tijdje meegepost in mn zoektocht naar "wtf waarom werkt mijn hoofd soms zo maf?". Ik heb me toen laten testen en daar kwam uit dat ik veel add kenmerken heb, maar er niet echt door in de problemen kom en dus toen geen sluitende diagnose. " mocht je er later toch last van krijgen, neem dan weer contact met ons op".In die tijd studeerde ik nog en rolde ik vrij makkelijk door het leven. Nu werk ik sinds een aantal jaar en merk ik toch dat er misschien toch dingen zijn die het me moeilijk maken. Graag wil ik weten of jullie je erin herkennen .

Even wat achtergrond, ik heb een baan waarop ik heel veel ballen in de lucht moet houden en veel dingen voor veel mensen moet regelen en onthouden. Veel ad-hoc werkzaamheden en bijna altijd rennen-vliegen-springen. Ook is het werk wat heel veel beroep doet op je empathie, veerkracht en wat dus met vlagen heel "dichtbij" komt.

Allereerst vind ik het rennen-vliegen-springen deel van mn werk heerlijk maar tegelijkertijd betekent het een volledig gebrek aan structuur waardoor je eigk altijd achter de feiten aanloopt en nooit klaar bent. Dit zorgt ervoor dat ik, ook als ik klaar ben, vaak nog in mn hoofd dingen aan het plannen/voorbereiden ben.

Daarnaast kan ik me soms echt overweldigd voelen door interacties met collega's. Ik kan soms uit het niks in huilen uitbarsten tijdens bijv een functioneringsgesprek. Soms komt die emotie/spanning gewoon voordat ik kan bedenken/verwoorden wat ik voel of denk. Het is echt niet zo dat ik dan echt verdrietig ben of wat dan ook.. Het lijkt alsof mn gevoelsleven me een compleet raadsel is soms weet ik gewoon niet wat ik voel of waarom, alsof het me ineens overvalt. Ik heb er 0 controle over whatsoever .

Verder vergeet ik vaak dingen af te maken, te checken, op te schrijven, waardoor dingen soms n beetje eehm minder goed gaan dan gepland. Ik red me er altijd wel uit met n charmant lachje en een slimme oplossing, maar t zou chiller Zijn als ik gewoon eens wat zou onthouden .

Tja, dat soort dingen dus. Herkennen jullie hier iets van? Ik ben benieuwd of dit onder de noemer "als je er last van krijgt moet je maar terugkomen" valt

Wow, wtf, het is echt alsof ík dit had kunnen schrijven
Ik kan je even niet verder helpen, maar heb over twee weken een onderzoek naar mogelijke ad(h)d. Da's dus ook de reden dat ik af en toe in dit topic lurk.
Heb een maand geleden een verwijzing gehad van de huisarts en het wachten duurt zooo lang en valt me best zwaar. Ik ben niet bang voor het onderzoek, maar ben zo benieuwd naar de diagnose. Wat als het geen add/adhd is? En wat als dat het wel is? Op sommige momenten vraag ik mezelf ook echt af waarom ik me uberhaupt laat testen, want ik ben een aansteller die gewoon haar shit niet op orde heeft en niet hard genoeg haar best doet....