Tot hoever horen we rekening te houden met andermans handicaps ?

Wat de overheid doet/zou moet doen en hoe mensen zich persoonlijk opstellen tegenover de beperkte medemens zijn twee dingen en nogal verschillend.

Ja, natuurlijk moeten we rekening houden met mensen met beperkingen.

quote:

Op zaterdag 28 mei 2016 23:24 schreef Fripsel het volgende:
Op basis van welke ervaringen bepaal je dan hoe we het getroffen hebben hier?

Dat

welke handicap heeft ts?

quote:

Op zondag 29 mei 2016 00:07 schreef schrijfveer het volgende:

[..]

Dat er hier een fatsoenlijk lopend zorgstelsel is

hoe veel stappen van 'goed' is dat af?

quote:

Op zondag 29 mei 2016 00:13 schreef schrijfveer het volgende:

[..]

Denk dat er maar weinig het oneens met je zullen zijn maar waar ligt de grens voor jou wat betreft rekening houden met ?

Ik denk dat er nog best veel mensen met een beperking zijn die nog niet voldoende de kans krijgen om mee te doen in de samenleving.

quote:

Op zondag 29 mei 2016 00:18 schreef schrijfveer het volgende:

[..]

Fatsoenlijk betekent voor mij niet perfect (maar dat zul je nergens krijgen), maar wel dat de zorg hier gemanaged wordt.

Het is relatief, vergelijk het eens met een 3e wereld land en je zult het goed noemen.

quote:

Op zondag 29 mei 2016 00:08 schreef Lienekien het volgende:
Ja, natuurlijk moeten we rekening houden met mensen met beperkingen.

Maar in hoeverre kan je rekening houden en hoe manifesteert het zich dan?

Als je een handicap hebt, krijg je het sowieso wat zwaarder in het leven en zal je harder moeten knokken. Het zal nooit eerlijk worden voor niemand. Maar is dat geen onderdeel van het leven?

Hoewel er veel nuance is, geldt nog steeds het recht van de sterkste. Wie verzwakt, zal harder moeten knokken om toch geaccepteerd te blijven worden.

quote:

Op zondag 29 mei 2016 00:20 schreef Pulzzar het volgende:

[..]

Maar in hoeverre kan je rekening houden en hoe manifesteert het zich dan?

Als je een handicap hebt, krijg je het sowieso wat zwaarder in het leven en zal je harder moeten knokken. Het zal nooit eerlijk worden voor niemand. Maar is dat geen onderdeel van het leven?

Hoewel er veel nuance is, geldt nog steeds het recht van de sterkste. Wie verzwakt, zal harder moeten knokken om toch geaccepteerd te blijven worden.

Iedereen moet de kans krijgen, ook mensen met een beperking.

Erg nobel dat iemand een topic hierover opent, dat er ook eens wordt gekeken naar deze kwetsbare mensen. Ongeveer 1 op de 5 is ''anders'' en de kans is groot dat we ze zelfs dagelijks voorbij lopen zonder dat we het merken. 20% is best veel en ja natuurlijk dienen we rekening met ze te houden, mensenrechten geldt ook voor hen.

Nu is het 1 op de 5, maar er komen ook nieuwe gevallen bij en niet elk geval is geregistreerd natuurlijk. In de toekomst zal er denk ik meer besef en acceptatie ontstaan dat er ook mensen naast ons leven die ''anders'' zijn. Maar verwachten dat iemand het begrijpt, weet en kan invoelen wat dit betekent voor het dagelijks leven is (nog) te hoog gegrepen. Geen gerelateerde ervaring, onvoldoende cognitief vermogen, enz. Als je om je heen kijkt, zie je al dat ''gezonde'' mensen niet eens normaal kunnen doen tegenover andere ''gezonde'' mensen. Laat staan dat er acceptabel gedrag valt te verwachten tegenover de kwetsbare mensen die harder moet knokken, die moeite kunnen hebben met zelfacceptie, die afgewezen zijn door omgeving, die gediscrimineerd zijn, enz. Als mensen zich niet lelijk gedragen, is die groep al geholpen.

[ Bericht 3% gewijzigd door Yiwei op 29-05-2016 02:47:36 ]

De grens ligt 'm natuurlijk bij de eigen (fysieke en mentale) gezondheid. Zolang de zorgaanbieder ten minste de primaire levensbehoeften voor zichzelf kan opbrengen, kan er gezorgd worden voor degenen met een handicap.

Een ander voorbeeld.

Ik heb bijvoorbeeld met dyslectici dat ik wel begrijp dat ze de tools krijgen en extra tijd met toetsen, maar ik vraag me dan wel af hoe dat gaat in het bedrijfsleven. Immers zullen ze dan toch op hetzelfde niveau/snelheid moeten presteren als anderen, anders neemt een bedrijf gewoon de betere kandidaat aan. Creëer je dan niet onbewust al een soort achterstand door ze extra tijd en dergelijke te geven op school, in plaats van ze te helpen het binnen de tijd te redden?

quote:

Op zondag 29 mei 2016 00:08 schreef Lienekien het volgende:
Ja, natuurlijk moeten we rekening houden met mensen met beperkingen.

Lang geleden had ik een collega die erg gehandicapt was. Zeer spastisch. Ze was onze telefoniste en kon dat prima.
Bij een van de vele reorganisaties kwamen we onder een manager te vallen die Hindoeïstisch is. Die bleef maar griezelen van die enge spast. In de ogen van die manager moest de spast in een vorig leven iets heel vreselijks hebben uitgevreten om dit lot te verdienen en is er alle reden om zo'n gestrafte niet te ontzien.

Het is niet per se natuurlijk om rekening te houden met mensen met beperkingen. Het is voor een deel cultureel bepaald.

Ben echt blij dat er eindelijk eens iemand over al die badgasten die pretenderen allergisch te zijn begint in de discussie over de sociale zekerheid voor gehandicapten . Hulde TS.

quote:

Op zondag 29 mei 2016 07:59 schreef zeer het volgende:
Ben echt blij dat er eindelijk eens iemand over al die badgasten die pretenderen allergisch te zijn begint in de discussie over de sociale zekerheid voor gehandicapten . Hulde TS.

ik snap niks van deze post, wat bedoel je precies? badgasten? waar pretenderen die allergisch
voor te zijn dan?

quote:

Op zondag 29 mei 2016 08:03 schreef FANN het volgende:

[..]

ik snap niks van deze post, wat bedoel je precies? badgasten? waar pretenderen die allergisch
voor te zijn dan?

Snap niet waarom TS uit haar warrige verhaal in de OP de omgang met allergieën in restaurants als een significant pijnpunt extraheert.

quote:

Op zondag 29 mei 2016 08:13 schreef zeer het volgende:

[..]

Snap niet waarom TS uit haar warrige verhaal in de OP de omgang met allergieën in restaurants als een significant pijnpunt extraheert.

ah... ja een pinda allergie is lastig maar om je dan nou direct gehandicapt te noemen is ook
weer overdreven.

Ik werk in een (drukke) servicewinkel (dus niet een afrekenkassa), en laatst kwam er een man die echt heel erg stotterde, sommige woorden of zinnen duurde echt een halve minuut. Ondertussen stonden er mensen achter hem te wachten. Hij zei sorry er voor enz en ik zei geen probleem doe maar rustig enz, en bleef heel geduldig met hem. De mensen achter hem keken me echt zo aan van ja hallo hier heb ik geen tijd voor. Maar uiteraard heb ik hem gewoon geduldig geholpen. Op het eind bedankte hij me voor mijn geduld.

Mijn punt: hij kon er niks aan doen dus daar heb ik alle respect voor en dan moeten andere mensen maar even wat langer wachten. Hij heeft er ook niet om gevraagd.

Ga met iemand in een rolstoel naar Maastricht, dan leer je hoeverre Nederland aangepast is. Daarbij als je in een rolstoel zit mankeer je niet alleen wat aan je benen maar blijkbaar ook wat aan je verstand, want als mijn man iets wou, vroegen ze mij of dat allemaal wel kon, terwijl bij mijn weten de verminderde beenfunctie niet het verstand aantast.
Ook toen mijn oma in de rolstoel zat, vroegen ze aan mijn moeder wat mijn oma wou drinken.

Mijn eigen ervaring is als je met krukken loopt, mensen toch wel verwachten dat jij voor ze aan de kant gaat, dat jij krakkemikkig loopt maakt geen zak uit en anders rammen ze je wel even met het winkelwagentje aan de kant.

Geestelijke beperkingen, oke rekening mee houden gaat daarmee aardig goed, maar daar maken heel veel ouders ook misbruik van, dan staat hun ADHD, ADD, PDD-NOS of dergelijke kind zich te misdragen en dan zeggen ze, laat hem maar want hij heeft gevolgt door de beperking.
Dus dan is opvoeden niet meer nodig blijkbaar, anderen krijgen het negatieve gedrag gewoon voor de voeten.

quote:

Op zondag 29 mei 2016 08:51 schreef Fem_LittleLady het volgende:
Ga met iemand in een rolstoel naar Maastricht, dan leer je hoeverre Nederland aangepast is. Daarbij als je in een rolstoel zit mankeer je niet alleen wat aan je benen maar blijkbaar ook wat aan je verstand, want als mijn man iets wou, vroegen ze mij of dat allemaal wel kon, terwijl bij mijn weten de verminderde beenfunctie niet het verstand aantast.
Ook toen mijn oma in de rolstoel zat, vroegen ze aan mijn moeder wat mijn oma wou drinken.

Mijn eigen ervaring is als je met krukken loopt, mensen toch wel verwachten dat jij voor ze aan de kant gaat, dat jij krakkemikkig loopt maakt geen zak uit en anders rammen ze je wel even met het winkelwagentje aan de kant.

Geestelijke beperkingen, oke rekening mee houden gaat daarmee aardig goed, maar daar maken heel veel ouders ook misbruik van, dan staat hun ADHD, ADD, PDD-NOS of dergelijke kind zich te misdragen en dan zeggen ze, laat hem maar want hij heeft gevolgt door de beperking.
Dus dan is opvoeden niet meer nodig blijkbaar, anderen krijgen het negatieve gedrag gewoon voor de voeten.

Hmmm ik heb toch wel andere ervaringen dan....

Ik ging, nu even niet vanwege omstandigheden, zwemmen met een vrouw die door een ruggenprik
gehandicapt is geworden, ze kan een paar stapjes lopen met een rollator, haar spraak is ook
aangetast, dus ze praat moeilijk, maar toch wel verstaanbaar als je een beetje je best doet.

Ze kan alles prima zélf zeggen, alleen niet alles zelf dóen, daar heeft ze wat hulp bij nodig en die
krijgt ze ook. Ook haar huis is volledig aangepast op haar handicap(s).

Toen mijn moeder in een rolstoel zat vroegen ze gewoon aan haar wat ze wilde eten of drinken,
dus ook dat herken ik niet

quote:

Op zondag 29 mei 2016 08:51 schreef Fem_LittleLady het volgende:
Geestelijke beperkingen, oke rekening mee houden gaat daarmee aardig goed, maar daar maken heel veel ouders ook misbruik van, dan staat hun ADHD, ADD, PDD-NOS of dergelijke kind zich te misdragen en dan zeggen ze, laat hem maar want hij heeft gevolgt door de beperking.
Dus dan is opvoeden niet meer nodig blijkbaar, anderen krijgen het negatieve gedrag gewoon voor de voeten.

quote:

Op zondag 29 mei 2016 09:35 schreef schrijfveer het volgende:

[..]

[..]

Als ik de precieze bewoordingen zoals aandoening, chronische ziekte, handicap, allergie, psychische stoornis zou gebruiken in mijn OP dan zou mijn OP nog onduidelijker worden. Handicap staat dus voor alles wat jou benadeelt door jouw aandoening, stoornis etc. ten op zichtte van iemand die dat niet heeft (en dat kan van milde benadeling tot ernstige benadeling gaan). En allergieën zou ik niet onderschatten. Sommige mensen met een pinda-allergie kunnen al van een lepel die in aanraking is gekomen met pinda's hevige aanvallen krijgen en er zelfs aan dood gaan. Als je zo'n allergie hebt kun je niet even onbezorgd in een restaurant gaan zitten, omdat je er simpelweg niet vanuit kunt gaan dat een eigenaar er op let dat al zijn gebruikte kookmiddelen niet in aanraking zijn gekomen met pinda's (een vergissing van lepel bijv. is zo gemaakt)

Maar staat er niet vaak op de kaart dat er noten of gluten inzitten? Tegenwoordig toch steeds
vaker? Anders kan je voor de zekerheid ook nog even vragen toch? Houden ze er dan wél rekening mee?

quote:

Op zondag 29 mei 2016 09:54 schreef FANN het volgende:

[..]

Maar staat er niet vaak op de kaart dat er noten of gluten inzitten? Tegenwoordig toch steeds
vaker? Anders kan je voor de zekerheid ook nog even vragen toch? Houden ze er dan wél rekening mee?

Er is pas nog een restauranteigenaar veroordeeld voor dood door schuld. Een klant had aangegeven een pinda allergie te hebben en bestelde een maaltijd waarbij hij de allergie benadrukte. De eigenaar had daar geen boodschap aan en serveerde een maaltijd waar pinda's in waren verwerkt (in plaats van amandelen, want pinda's zijn lekker goedkoop). Die klant heeft dat niet overleefd.

quote:

Op zondag 29 mei 2016 09:59 schreef Tayu het volgende:

[..]

Er is pas nog een restauranteigenaar veroordeeld voor dood door schuld. Een klant had aangegeven een pinda allergie te hebben en bestelde een maaltijd waarbij hij de allergie benadrukte. De eigenaar had daar geen boodschap aan en serveerde een maaltijd waar pinda's in waren verwerkt (in plaats van amandelen, want pinda's zijn lekker goedkoop). Die klant heeft dat niet overleefd.

Zo! Dat is ernstig dan....

Wat een idioot!

quote:

Op zondag 29 mei 2016 10:01 schreef FANN het volgende:

[..]

Zo! Dat is ernstig dan....

Wat een idioot!

Hier het artikel:

http://www.theguardian.co(...)nut-allergy-customer

quote:

Op zondag 29 mei 2016 10:01 schreef Tayu het volgende:

[..]

Hier het artikel:

http://www.theguardian.co(...)nut-allergy-customer

triest...

quote:

Op zondag 29 mei 2016 08:49 schreef delano.888 het volgende:
Ik werk in een (drukke) servicewinkel (dus niet een afrekenkassa), en laatst kwam er een man die echt heel erg stotterde, sommige woorden of zinnen duurde echt een halve minuut. Ondertussen stonden er mensen achter hem te wachten. Hij zei sorry er voor enz en ik zei geen probleem doe maar rustig enz, en bleef heel geduldig met hem. De mensen achter hem keken me echt zo aan van ja hallo hier heb ik geen tijd voor. Maar uiteraard heb ik hem gewoon geduldig geholpen. Op het eind bedankte hij me voor mijn geduld.

Mijn punt: hij kon er niks aan doen dus daar heb ik alle respect voor en dan moeten andere mensen maar even wat langer wachten. Hij heeft er ook niet om gevraagd.

Top gehandeld!

Als mede-stotteraar kan ik dit erg waarderen.
Goed, ik stotter dan waarschijnlijk een stuk minder maar alsnog.

Die klant komt gegarandeerd terug ivm je geduld en respect.
Dat die andere mensen moeten wacht is nou eenmaal zo.

Bedoel je dat je mnsen waardeloos vindt voor de maatschappij als ze hun eigen brood niet kunnen verdienen?

Oh, je hebt je tekst geëdit.

quote:

Op zondag 29 mei 2016 10:09 schreef Lienekien het volgende:
Bedoel je dat je mnsen waardeloos vindt voor de maatschappij als ze hun eigen brood niet kunnen verdienen?

Oh, je hebt je tekst geëdit.

Achteraf vond ik m'n tekst echt te laag. Dus geëdit.
Ik weet niet hoe ik het anders moest verwoorden.

Waardeloos bedoel/zeg ik niet.
Tenslotte zijn zij ook mensen en hebben zij net zo veel recht op (normaal) leven zoals ik.

Maar in de natuur(dieren) hadden ze het never nooit gered.

quote:

Op zondag 29 mei 2016 10:23 schreef Fripsel het volgende:

[..]

Ik vind dat je die vergelijking ook niet zo een op een kan maken. Als (chronisch) zieke moet je meedoen in een samenleving met een van de hoogste standaarden van de wereld. Maar als je door die standaard onder water komt te staan of in de problemen komt word de vergelijking naar de manier waarop dieren leven gemaakt, of derde wereldlanden. En heb je dus eigenlijk maar niks te klagen. En iedereen hier ondertussen maar overconsumeren.

Daarom probeer ik ook erg voorzichtig te zijn met mijn tekst, tenslotte wil ik niet kwetsen en denk ik altijd: Doet die persoon niemand kwaad ?! Dan: leven en laten leven.

Toch kwam het wel eens in mijn gedachten gang: Er is veel zorg aan, je krijgt er vast en zeker liefde voor terug. Maar indd: Ze zullen nooit zelf hun boterham kunnen smeren/verdienen.

Moet je de waarde van een mens vooral uitdrukken in economische waarde?

quote:

Op zaterdag 28 mei 2016 23:21 schreef schrijfveer het volgende:
Patiënten klagen dat de omgeving hen niet begrijpt en denken soms zelfs dat ze worden buitengesloten, terwijl de omgeving soms niet weet hoe ze met iemand zijn beperkingen om moeten gaan of soms vinden dat diegene zich aanstelt. Zoals iedereen weet, communicatie is twee-richtingsverkeer en het mes snijdt dan ook aan twee kanten. Het is niet realistisch om te verwachten dat iemand die deze beperkingen niet heeft volledig kan begrijpen hoe een dagelijks leven er voor zo'n persoon uit ziet. Van de andere kant zou zodra de hulpverlener/familielid merkt dat een bepaalde opmerking of hulp niet gewaardeerd wordt, het niet meteen als oorzaak bij de persoon zelf leggen, maar het de volgende keer anders aanpakt.

Het een sluit het ander niet uit denk ik. Want ook al is het goed bedoelde onbeholpenheid, het kan wel degelijk een vorm van uitsluiting zijn. Een voor beide kanten directe confrontatie dat de een ander is, afwijkt, en dat het moeilijk is. Het kan ook op een pijnpunt drukken dat de focus zo op de afwijking zelf ligt en niet de mens die daaronder zit. Bij bepaalde aandoeningen legt het ook zoveel druk erop dat er weinig tot misschien wel geen ruimte meer is om zich bezig te houden met anderen cq de omgeving. Als je dan al aan de rand staat door omstandigheden, dan ben je misschien niet meer zo in staat tot normaal tweerichtingsverkeer en dat hoeft geen kut met ondankbaarheid of onderwaardering te maken te hebben, ondanks dat het wel zo ervaren kan worden. Denk dat men ook soms iets te graag wil denken dat iets onwil is, omdat het simpelweg een te ver van hun bedshow is om zich daadwerkelijk in te kunnen leven in de ander en de eigen aannames leidend zijn voor een zeker oordeel. Gemakszuchtig en ook omdat het best jakkiebah eng confronterend kan zijn om te bedenken hoe focking heftig en overheersend de misschien toch niet zo maakbaarheid blijkt te kunnen zijn..

quote:

TS begint:

Wat betreft voorzieningen vind ik dat we het hier best goed getroffen hebben in Nederland. Goed, geen enkel systeem is perfect en het is dan ook belangrijk om daar regelmatig feedback op te geven, maar soms vind ik dat we daar een beetje in doorschieten. Een jaar terug was er een discussie over het wel of niet ondertekening van het VN verdrag dat speciale rechten toekent aan mensen met een beperking. De regering werd gepusht om dat verdrag te ondertekenen omdat er het gevoel was dat de regering anders te kort zou doen aan de rechten van gehandicapten. Maar wat betekent zo'n verdrag in de praktijk ?

Dat er te weinig ruimte is voor maatwerk en de wel beschikbare middelen niet altijd even efficient ingezet worden.

quote:

In de praktijk is het niet haalbaar om alle gebouwen rolstoel toegankelijk te maken.

Eens, debiele regel. Beter had het budget gestoken kunnen worden in de toegankelijkheid zelf, zodat er alternatieven zouden kunnen komen. Als je niet alle gebouwen toegankelijk kan maken, zorg er dan voor dat de functies van bepaalde gebouwen op andere wijze kunnen plaatsvinden. Indien een overheidsgebouw, zorg dan voor een mobiele ambtenaar. Indien een invalidetoilet, zorg voor een redelijke dekkingsgraad in een buurt. Niet superhandig om desnoods in het restaurant ernaast naar het toilet te gaan, maar als beide wel aangepaste drempels hebben zou dat wel een relatief makkelijke manier zijn om elkaar tegemoet te komen denk ik.

quote:

Ook kun je helaas in de psychiatrische zorg niet altijd meteen passend hulp aanbieden omdat diagnosticeren nou eenmaal niet altijd over één nacht ijs gaat.

Ik denk dat er teveel van een diagnose afhangt in Nederland. Het lijkt er bijna op dat een behandelaar hier iemand is die vinkjes zet tot je in een bepaald hokje valt en daar al dan niet hulp voor krijgt. Maar dan wel vooral voor het hokje en dat geeft te denken. Maatwerk loopt terug en ik vraag me sterk af of dit wel de beoogde effectiviteit heeft in de praktijk. Idem in de fysieke zorg, waar denk ik ook best veel geld, tijd en energie verspilt wordt omdat één behandelaar het bij zijn of haar vakgebied en/of diagnose houdt en er weinig tot geen contact hoeft plaats te vinden met eventuele andere behandelaars. De waarheid zal wel een stuk te nuanceren vallen met allerlei andere factoren enzo, maar de praktijk is bepaald geen optimaal proces waarvan je geen notie hebt tot je er over je oren in zit met een iets complexere situatie dan een gebroken been. En ook daar drukt het op het pijnpunt van onbegrip en dat de geboden hulp lang niet altijd zo behulpzaam of zelfs extra werk/stress, e.d. veroorzaakt.

quote:

Het is moeilijk voor een restauranteigenaar om met alle bestaande allergieën rekening te houden.

Door de bank genomen zal er geen enkele professionele keuken zijn die 100% uitsluitsel kan en wil geven, als bepaalde allergenen wel in huis zijn. Dat risico is er, hoe miniem ook, altijd gezien bepaalde processen in de keuken, tenzij je echt volledig gescheiden zou kunnen werken.
The next best thing is dan wel dat men hier fatsoenlijke openheid over geeft en verplicht is om gedegen informatie te geven, zodat de consument zelf kan beslissen of het 't risico cq de moeite waard is. Het recht om zelf geïnformeerd de keuze te kunnen maken, dat ontbrak voorheen wel een beetje en de regelgeving heeft het inmiddels wel een stuk duidelijker gemaakt op menu's enzo.

quote:

Al deze voorbeelden laten zien dat een verdrag niet alle problemen kan oplossen en als we wel wezen, hoe redelijk je het ook probeert te maken, gelijk zal je de situatie tussen iemand met en zonder een beperking nooit krijgen. Belangrijker vind ik daarom dat mensen solidair naar elkaar toe zijn. Heeft je vriend een allergie en geeft aan dat hij liever niet naar restaurants gaat, stel dan voor om bij jou thuis een culinaire avond te houden zodat je de ingrediënten kan overzien. Reageren op wat iemand aangeeft als probleem is het minste maar tegelijkertijd ook het meeste wat je voor iemand kan betekenen in mijn ogen.

Ik denk dat het verdrag meer had moeten streven naar gelijkwaardigheid in plaats van gelijkheid, ook al is dat complexer. Solidariteit tussen bekenden zal doorgaans hoger liggen dan bij vreemden die te ver weg staan van de beleving van zo een handicap dan wel de mens en hun omgeving die er mee leven. Ik denk dan ook dat een goed bedoelt advies van dan maar thuis eten een beetje overbodig is en stiekem ook een beetje aangeeft wat voor een verschil er zit tussen denken wat nuttig kan zijn en wat het daadwerkelijk kan verbeteren. Omdat dergelijke mouwen vaak al ingezet zijn of in extreme gevallen ook de enige optie blijven en dan is dergelijk advies gewoon een wassen neus van iemand anders die zich nuttig wil voelen.

Dit verdrag draagt denk ik niet zoveel bij aan een verbeterde dialoog, helaas.

quote:

Op zaterdag 28 mei 2016 23:44 schreef Lienekien het volgende:
Wat de overheid doet/zou moet doen en hoe mensen zich persoonlijk opstellen tegenover de beperkte medemens zijn twee dingen en nogal verschillend.

Dit.

quote:

Op zondag 29 mei 2016 00:07 schreef schrijfveer het volgende:

[..]

Dat er hier een fatsoenlijk lopend zorgstelsel is. Je hoeft maar even buiten West-Europa te gaan en er is al verschil. Zo weet ik van iemand die in Hongarije leeft dat zodra je een ziekte onder de ledematen krijgt waardoor je niet meer kunt werken, je diep in de nesten raakt, omdat er nauwelijks fatsoenlijke ziekteregelingen zijn.

Sluit dat uit dat je hier niet in zo een situatie terecht zou kunnen komen of denk je dat het dan aan de instelling van de zieke ligt ofzo?

quote:

[..]

Misschien heb ik het wat onduidelijk neergezet, maar met maatschappij bedoel ik zowel vanuit de regering (het creëren van voorzieningen) als vanuit de mensen zelf (hoe mensen zelf met gehandicapte mensen omgaan naast de getroffen voorzieningen). Vind je dat er genoeg rekening wordt gehouden met beperkingen wat betreft voorzieningen en hoe mensen zonder beperking er mee omgaan ?

Nee, onvoldoende.

quote:

Op zondag 29 mei 2016 00:18 schreef schrijfveer het volgende:

[..]

Fatsoenlijk betekent voor mij niet perfect (maar dat zul je nergens krijgen), maar wel dat de zorg hier gemanaged wordt.

En door wie wordt de zorg gemanaged? Teveel management in organisaties op zich en dan nog commerciële toko's als zorgverzekeraars die steeds meer lijken te bepalen wie wat voor zorg krijgt. Natuurlijk, geld kan ook opraken en daar moet rekening mee gehouden worden, maar ontkennen dat er economische belangen meespelen is denk te naïef. Tot op zekere hoogte ben je als patient een cash cow..

quote:

Op zondag 29 mei 2016 07:31 schreef -Strawberry- het volgende:
Een ander voorbeeld.

Ik heb bijvoorbeeld met dyslectici dat ik wel begrijp dat ze de tools krijgen en extra tijd met toetsen, maar ik vraag me dan wel af hoe dat gaat in het bedrijfsleven. Immers zullen ze dan toch op hetzelfde niveau/snelheid moeten presteren als anderen, anders neemt een bedrijf gewoon de betere kandidaat aan. Creëer je dan niet onbewust al een soort achterstand door ze extra tijd en dergelijke te geven op school, in plaats van ze te helpen het binnen de tijd te redden?

Ook een voorbeeld van cash cows, want scholen krijgen geld voor studenten met bepaalde beperkingen. Mits ze bepaalde dingen hebben en binnen een bepaalde tijd hun papiertje halen, is het voor de school in kwestie winstgevend (en een mooie sier, want kijk ons eens politiek correct scoren). Val je buiten dergelijke regelingen, dan kost je geld en daar kunnen gevolgen aan kleven. In principe mogen scholen niet beoordelen of bepaalde handicaps je ongeschikt maken voor hetgeen de opleiding zou opleiden, maar in de praktijk gebeurt dit echter wel degelijk.

quote:

Op zondag 29 mei 2016 08:51 schreef Fem_LittleLady het volgende:
Ga met iemand in een rolstoel naar Maastricht, dan leer je hoeverre Nederland aangepast is. Daarbij als je in een rolstoel zit mankeer je niet alleen wat aan je benen maar blijkbaar ook wat aan je verstand, want als mijn man iets wou, vroegen ze mij of dat allemaal wel kon, terwijl bij mijn weten de verminderde beenfunctie niet het verstand aantast.
Ook toen mijn oma in de rolstoel zat, vroegen ze aan mijn moeder wat mijn oma wou drinken.

Bekend probleem ja, maar goed bedoelde onwetendheid als vermoeiend ervaren is ook weer zo ondankbaar hè. Zou eigenlijk wel mooi zijn, als onderdeel van de middelbare schooltijd, om iedereen eens een weekje in een rolstoel te laten bivakkeren ofzo.
Overigens ook een bekend probleem bij mensen met enigszins afwijkende spraak, hoeft het niet uit te maken of het nou medisch of allochtoon is. Het is niet ongewoon dat de persoon naast je zal worden aangesproken en dat terwijl je misschien ondans dat wel gewoon prima Nederlands verstaat en het kan praten. Ja, of men gaat meteen over naar Engels en dan achteraf mekkeren, maar dat wordt wat off topic..

quote:

Mijn eigen ervaring is als je met krukken loopt, mensen toch wel verwachten dat jij voor ze aan de kant gaat, dat jij krakkemikkig loopt maakt geen zak uit en anders rammen ze je wel even met het winkelwagentje aan de kant.

Word, maar niet overal. Ik was aangenaam verrast dat er in Amsterdam in de tram wel rekening mee werd gehouden. Nota bene door allochtone jongeren, die wel gewoon hun stoel aanboden en hekjes openhielden enzo

quote:

Geestelijke beperkingen, oke rekening mee houden gaat daarmee aardig goed, maar daar maken heel veel ouders ook misbruik van, dan staat hun ADHD, ADD, PDD-NOS of dergelijke kind zich te misdragen en dan zeggen ze, laat hem maar want hij heeft gevolgt door de beperking.
Dus dan is opvoeden niet meer nodig blijkbaar, anderen krijgen het negatieve gedrag gewoon voor de voeten.

Lijkt me ook een stukje tijdsgeest, want het lijkt sowieso nogal hip om wat hands off op te voeden. Of zoals ik het iemand hoorde omschrijven: ondersteunend. Ook zonder diagnose zie ik het trouwens, maar dan kan het vaak wel op de hoop bij zieligheidsgedoe want dingetje is gewoon overstuur van de scheiding ofzo en dan mag je best even onaangepast gedrag vertonen. Terwijl dit ook eigenlijk een klassiekertje is van iemand niet beter ergens mee om leren gaan is en je juist een status aparte creëren voor vermeende zielepieten. Dan ga je toch een soort beloning geven voor sneuheid en dat lijkt me niet gewenst..

quote:

Op zondag 29 mei 2016 10:16 schreef K44S het volgende:

[..]

Achteraf vond ik m'n tekst echt te laag. Dus geëdit.
Ik weet niet hoe ik het anders moest verwoorden.

Waardeloos bedoel/zeg ik niet.
Tenslotte zijn zij ook mensen en hebben zij net zo veel recht op (normaal) leven zoals ik.

Maar in de natuur(dieren) hadden ze het never nooit gered.

Best grappig, ik herinner me nog een discussie waarin jij niet begreep waarom je eruit vloog als stotteraar bij een vorige werkgever en ze je niet meer kansen hadden gegund. Je had al niet eens aangenomen hoeven worden, want je had toch ook lekker aan de slag gekund bij een productielijn doosjes in staan te pakken. Zonder extra kosten voor training enzo. Lekker boeiend waar je sterker in had kunnen worden met iets meer hulp, ga maar gewoon werken en fuck verdere ontwikkeling en dromen enzo. Niet dat iedereen recht heeft op een droombaan ofzo, maar denk er eens over na bij de volgende keer dat jij ondersteuning krijgt om beter met je minpunten om te leren gaan..

quote:

Op zondag 29 mei 2016 10:09 schreef Lienekien het volgende:
Bedoel je dat je mnsen waardeloos vindt voor de maatschappij als ze hun eigen brood niet kunnen verdienen?

Oh, je hebt je tekst geëdit.

Jaren terug, een kennis die student geneeskunde was: alle zwakke mensen zouden allang dood zijn door evolutie. Met een denigrerend toon was dat, moreel niet acceptabel. Niet beseffend dat evolutie niet enkel DNA selectie is, dat ongewenste zaken niet zomaar uit het niks kunnen gebeuren enzo. Of dat 'gehandicapte' mensen ook ooit gezonde mensen waren die goed meedraaiden en zelf hun boterhammen verdienden. Of dat anders leven prima kan, als de omgeving zich niet lelijk gedraagt.

Zinloos geweld, een meisje tegengekomen die een gebroken been heeft gekregen. Jarenlange operaties en lopen op krukken, omdat de omstandigheden niet optimaal waren.

Volwassenen die als ongewenst verwaarloosde kinderen zijn opgegroeid die gemiddeld slechter scoren betreft welzijn in vergelijking met de gewenste kinderen in warme gezinnen.

Consumptie maatschappij die welzijn van meestal arme mensen elders in de wereld bewust doen afpakken, mensen die heel gezin onderhouden met wellicht $2 per dag met geluk. Die niet naar dokter kunnen, en dat hun werk hun ziekte zelfs heeft veroorzaakt.

[ Bericht 0% gewijzigd door Yiwei op 29-05-2016 11:07:45 ]

quote:

Op zondag 29 mei 2016 10:56 schreef Scary_Mary het volgende:

[..]

Best grappig, ik herinner me nog een discussie waarin jij niet begreep waarom je eruit vloog als stotteraar bij een vorige werkgever en ze je niet meer kansen hadden gegund. Je had al niet eens aangenomen hoeven worden, want je had toch ook lekker aan de slag gekund bij een productielijn doosjes in staan te pakken. Zonder extra kosten voor training enzo. Lekker boeiend waar je sterker in had kunnen worden met iets meer hulp, ga maar gewoon werken en fuck verdere ontwikkeling en dromen enzo. Niet dat iedereen recht heeft op een droombaan ofzo, maar denk er eens over na bij de volgende keer dat jij ondersteuning krijgt om beter met je minpunten om te leren gaan..

Wauw. Waar komt deze frustratie op eens vandaan?

Of ik begrijp je post niet goed/ lees'm verkeerd.
Maar dit komt mij aan als persoonlijke aanval.

Ik zeg nog in m'n eerdere post dat het een pure gedachten gang was. Maar ik ben voor: Leven en laten leven.

quote:

Op zondag 29 mei 2016 11:00 schreef K44S het volgende:

[..]

Wauw. Waar komt deze frustratie op eens vandaan?

Of ik begrijp je post niet goed/ lees'm verkeerd.
Maar dit komt mij aan als persoonlijke aanval.

Ik zeg nog in m'n eerdere post dat het een pure gedachten gang was. Maar ik ben voor: Leven en laten leven.

Oh ja, goed bedoelt dus dan moet ik wel gefrustreerde kut zijn om jou erop te wijzen dat je in een enigszins luxe positie verkeert om zo te kunnen denken. Geen persoonlijk aanvallen, niet naar jou en omgekeerd ook niet naar mij. Nee, gewoon even nadenken wat zo een gedachtengang voor jou zou betekenen en dan was het niet zo vanzelfsprekend dat je toch dit soort werk zou kunnen uitvoeren.

quote:

Op zondag 29 mei 2016 11:11 schreef Scary_Mary het volgende:

[..]

Oh ja, goed bedoelt dus dan moet ik wel gefrustreerde kut zijn om jou erop te wijzen dat je in een enigszins luxe positie verkeert om zo te kunnen denken. Geen persoonlijk aanvallen, niet naar jou en omgekeerd ook niet naar mij. Nee, gewoon even nadenken wat zo een gedachtengang voor jou zou betekenen en dan was het niet zo vanzelfsprekend dat je toch dit soort werk zou kunnen uitvoeren.

Je ziet mij je nergens uitschelden. Maar dat terzijde.

Ik mag zeker in mn handjes knijpen dat ik werk kan doen waar ik mezelf (enigszins) goed bij voel.

Vooralsnog snap ik je punt niet.
Maar ik laat het hier bij.

quote:

Op zondag 29 mei 2016 11:14 schreef K44S het volgende:

[..]

Je ziet mij je nergens uitschelden. Maar dat terzijde.

Ik mag zeker in mn handjes knijpen dat ik werk kan doen waar ik mezelf (enigszins) goed bij voel.

Vooralsnog snap ik je punt niet.
Maar ik laat het hier bij.

Ik mis hem ook.

quote:

Op zondag 29 mei 2016 11:15 schreef Fripsel het volgende:

[..]

De schijn van goede bedoelingen.. Echt gewoon alleen al de tegenstelling hierin. Chronische zieke moeten aanhoren dat ze in het wild al dood waren, en als iemand jou dan terecht wijst voel je je persoonlijk aangevallen en bedoel je het toch goed. Bedoelt die zieke die gelijk gesteld word aan een dier die we iedere avond op ons bord hebben het dan wel slecht met haar ziekte of wat?

Als het zo over komt stop ik met deze discussie. Mijn gedachten gang en wat ik bedoel, komt dan totaal verkeerd over.

quote:

Op zondag 29 mei 2016 08:51 schreef Fem_LittleLady het volgende:
Geestelijke beperkingen, oke rekening mee houden gaat daarmee aardig goed, maar daar maken heel veel ouders ook misbruik van, dan staat hun ADHD, ADD, PDD-NOS of dergelijke kind zich te misdragen en dan zeggen ze, laat hem maar want hij heeft gevolgt door de beperking.
Dus dan is opvoeden niet meer nodig blijkbaar, anderen krijgen het negatieve gedrag gewoon voor de voeten.

Daar doelde ik net een beetje op. Als je ADHD hebt, heb je het op meerdere gebieden in het leven moeilijker dan anderen. Dat is misschien oneerlijk, maar het is nou eenmaal zo en het is aan jou om iets harder te knokken in het leven om daar toch wat van te kunnen maken. Je kan niet verwachten van iedereen dat ze je kunnen begrijpen. Sommigen begrijpen er helemaal niks van en vinden je een irritante druktemaker zonder discipline. Dat is heel vervelend en doet zeer, maar kan jijzelf dan wel iedereen begrijpen?

Ik denk dat het goed is als kinderen met AD(H)D of autisme, dyslexie, etc. leren dat ze zich meer moeten inzetten om tot de resultaten te kunnen komen die van de maatschappij worden verwacht. Ik denk dat het juist averechts gaat werken wanneer voor hen normen en waarden worden versoepeld.

Mmm.. ja. De OP is zo ruim genomen dat er geen eenduidig antwoord mogelijk is.

Enerzijds ben ik van mening dat er te weinig tolerantie/begrip is voor mensen die afwijken van de norm. Bekijk de arbeidsmarkt; werk dat gedaan kan worden door een afwijkend persoon op hetzelfde niveau als een niet-afwijkend persoon gaat te vaak alsnog naar de laatste omdat de werkgever de afwijkende kandidaat 'eng' vindt alleen omdat die afwijkt. Die afwijking kan al bestaan uit het ouder zijn dan 23, 40 of 50 jaar.

Anderzijds vind ik dat de opgelegde tolerantie soms te ver doorslaat waardoor degene die afwijkt daadwerkelijk een belemmering gaat vormen voor de mensen die niet afwijken. Zoals die ophef over dat meisje met OOG die niet mee mocht met schoolkamp. Of een waterscouting die verplicht wordt een rolstoelgebruiker of agressieve autist volwaardig als lid te accepteren. Dat gaat niet in de praktijk.

Zoals iemand eerder al aangaf; kinderen met beperkingen als bv dyslectie, blindheid of doof zijn kan je op de scholen wel 'ontzien' waardoor ze hoog opgeleid worden, maar mag het beroepsonderwijs/de universiteit dan niet alsnog eisen stellen? Gewoon omdat het praktisch in het beroep waarvoor wordt opgeleid niet werkt?
Ik kan me voorstellen dat een dyslect echt een aanwinst kan zijn als wo-techneut of chemicus maar wat is consequentie wanneer een dyslect docent Nederlands wordt om het maar in het belachelijke te trekken? Of een blinde als politieagent op straat? Of een rolstoelgebruiker als infanteriesoldaat?
Ik ben er voorstander van om in het voortgezet onderwijs deze kinderen te helpen om op het niveau te mogen functioneren dat hun algemene capaciteiten toelaten. Maar daarna mogen er van mij wel deuren voor hen gesloten blijven.

quote:

Op zondag 29 mei 2016 11:17 schreef K44S het volgende:

[..]

Als het zo over komt stop ik met deze discussie. Mijn gedachten gang en wat ik bedoel, komt dan totaal verkeerd over.

Dat je die eerste post hebt geëdit was voor mij wel een teken dat je iets verwoordde waar je niet persoonlijk achter stond, maar wat je nu wel heel hard in de schoenen wordt geschoven.

quote:

Op zondag 29 mei 2016 11:21 schreef Pulzzar het volgende:

[..]

Daar doelde ik net een beetje op. Als je ADHD hebt, heb je het op meerdere gebieden in het leven moeilijker dan anderen. Dat is misschien oneerlijk, maar het is nou eenmaal zo en het is aan jou om iets harder te knokken in het leven om daar toch wat van te kunnen maken. Je kan niet verwachten van iedereen dat ze je kunnen begrijpen. Sommigen begrijpen er helemaal niks van en vinden je een irritante druktemaker zonder discipline. Dat is heel vervelend en doet zeer, maar kan jijzelf dan wel iedereen begrijpen?

Ik denk dat het goed is als kinderen met AD(H)D of autisme, dyslexie, etc. leren dat ze zich meer moeten inzetten om tot de resultaten te kunnen komen die van de maatschappij worden verwacht. Ik denk dat het juist averechts gaat werken wanneer voor hen normen en waarden worden versoepeld.

Het gaat mij er meer om dat er tegen de groep die jij noemt niet gezegd kan worden: je doet maar mee zoals iedereen en anders lig je er uit.

quote:

Op zondag 29 mei 2016 11:23 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Dat je die eerste post hebt geëdit was voor mij wel een teken dat je iets verwoordde waar je niet persoonlijk achter stond, maar wat je nu wel heel hard in de schoenen wordt geschoven.

Ik sta er ook niet achter. Tenslotte is denken en doen 2 totaal verschillende dingen.
Het is alleen wel interessant.

Helaas wordt de gedachten gang totaal verkeerd opgevat. Zoals je leest zijn er in ieder geval al twee personen die de gedachten gang niet kunnen waarderen.

quote:

Op zondag 29 mei 2016 11:14 schreef K44S het volgende:

[..]

Je ziet mij je nergens uitschelden. Maar dat terzijde.

Ik mag zeker in mn handjes knijpen dat ik werk kan doen waar ik mezelf (enigszins) goed bij voel.

Vooralsnog snap ik je punt niet.
Maar ik laat het hier bij.

Schelden doe ik net zo min, maar dan laat ik het ook maar bij de vergelijking dat jij in je jouw natuur als het vakgebied waar je in wilde werken iets hebt wat als handicap ervaren kan worden. Daar zou jij het niet mee 'overleven' als je geen werkgever had die enigszins rekening daarmee wil houden en niet te beroerd is om te helpen met trainingen en dergelijke zodat je wel meer kansen hebt om je in zo een omgeving beter te kunnen handhaven.

quote:

Op zondag 29 mei 2016 11:27 schreef Scary_Mary het volgende:

[..]

Schelden doe ik net zo min, maar dan laat ik het ook maar bij de vergelijking dat jij in je jouw natuur als het vakgebied waar je in wilde werken iets hebt wat als handicap ervaren kan worden. Daar zou jij het niet mee 'overleven' als je geen werkgever had die enigszins rekening daarmee wil houden en niet te beroerd is om te helpen met trainingen en dergelijke zodat je wel meer kansen hebt om je in zo een omgeving beter te kunnen handhaven.

Je concludeerde direct dat ik je als zure kut zie. Maar dat terzijde.

Die toenmalige sollicitatie's-potentiële werkgevers-, zaten in een luxe positie dat iedereen wou solliciteren en ze iedereen konden kiezen. Dat ik toen niet ben aangenomen door de "smoes"dat ik stotter... dat nam ik maar voor lief.
Ik bedoel: Ik doe nu het zelfde werk alleen in een totaal ander vakgebied.

Dus dan kom je beetje op het lelijke eendje in zijn eenden familie die later een prachtige zwaan word.

"hoort"er niet bij in het eerste geval, maar later worden de kwaliteiten meer dan goed benut.

quote:

Op zondag 29 mei 2016 11:21 schreef Pulzzar het volgende:

[..]

Daar doelde ik net een beetje op. Als je ADHD hebt, heb je het op meerdere gebieden in het leven moeilijker dan anderen. Dat is misschien oneerlijk, maar het is nou eenmaal zo en het is aan jou om iets harder te knokken in het leven om daar toch wat van te kunnen maken. Je kan niet verwachten van iedereen dat ze je kunnen begrijpen. Sommigen begrijpen er helemaal niks van en vinden je een irritante druktemaker zonder discipline. Dat is heel vervelend en doet zeer, maar kan jijzelf dan wel iedereen begrijpen?

Ik denk dat het goed is als kinderen met AD(H)D of autisme, dyslexie, etc. leren dat ze zich meer moeten inzetten om tot de resultaten te kunnen komen die van de maatschappij worden verwacht. Ik denk dat het juist averechts gaat werken wanneer voor hen normen en waarden worden versoepeld.

Daar heb ik al eens een hele discussie over gehad met een hulpverlener, mijn dochter heeft een taalontwikkelings stoornis, heel vervelend waardoor ze zinnen niet geheel oppikt, een verhaal nogal vreemd verteld of het niet meer weet en zelf maar beetje gaat aanklooien.

Daar moest ik maar rekening mee houden, ik zeg dat is mooi, maar daar gaat de rest van de wereld natuurlijk geen rekening mee houden, ik wil haar juist leren dat ze zichzelf ondanks haar beperking wel kan redden. Nou dan krijg je een hoop gezeik over je heen, bij de logopediste geweest, die was het helemaal met mij eens, ze zijn dus nu al een x aantal maanden aan het oefenen en moet zeggen dat het langzaam beter gaat.
Mijn moeder ziet haar natuurlijk niet dagelijks en haar was het ook opgevallen dat het beter gaat, verhalen komen beter over, ze maakt soms nog wel grappige woorden, maar staat nu ook makkelijker open voor verbetering. Gister zei ze nog dat ze had gezwemt, dan verbeter ik dat naar, je hebt gezwommen.

quote:

Op zondag 29 mei 2016 11:24 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Het gaat mij er meer om dat er tegen de groep die jij noemt niet gezegd kan worden: je doet maar mee zoals iedereen en anders lig je er uit.

In sommige situaties moet dat ook. Als een kind met ADHD in zoverre slecht presteert op school of door gedragsproblemen de lessen ernstig verstoort waar de overige leerlingen en de leraar hinder van ondervinden, moet hij er ook uit.

Kinderen met autisme zullen vaak gepest worden en sociaal niet geaccepteerd. Het is schrijnend ja. Maar in hoeverre kan en moet je als buitenstaander daar wat tegen doen?

Juist omdat mensen met zo'n beperking van kinds af aan meekrijgen dat ze harder moet knokken, ontwikkelen ze vaak daarmee vaardigheden zoals discipline en doorzettingsvermogen waar ze later in hun leven hun voordeel mee kunnen doen. Als ze in hun kindertijd juist worden betutteld zo van "hij heeft ADHD/autisme/NLD/dyslexie/etc, dus hij kan er niks aan doen", hebben ze daar op latere leeftijd veel problemen mee

quote:

Op zondag 29 mei 2016 11:34 schreef Pulzzar het volgende:

[..]

In sommige situaties moet dat ook. Als een kind met ADHD in zoverre slecht presteert op school of door gedragsproblemen de lessen ernstig verstoort waar de overige leerlingen en de leraar hinder van ondervinden, moet hij er ook uit.

Kinderen met autisme zullen vaak gepest worden en sociaal niet geaccepteerd. Het is schrijnend ja. Maar in hoeverre kan en moet je als buitenstaander daar wat tegen doen?

Juist omdat mensen met zo'n beperking van kinds af aan meekrijgen dat ze harder moet knokken, ontwikkelen ze vaak daarmee vaardigheden zoals discipline en doorzettingsvermogen waar ze later in hun leven hun voordeel mee kunnen doen. Als ze in hun kindertijd juist worden betutteld zo van "hij heeft ADHD/autisme/NLD/dyslexie/etc, dus hij kan er niks aan doen", hebben ze daar op latere leeftijd veel problemen mee

Ik zie bij jou helemaal geen tussenweg, waarin iemand weliswaar moet knokken, maar ook de kans krijgt om naar vermogen te bloeien.

quote:

Op zondag 29 mei 2016 11:36 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Ik zie bij jou helemaal geen tussenweg, waarin iemand weliswaar moet knokken, maar ook de kans krijgt om naar vermogen te bloeien.

Die tussenweg is er toch? Genoeg hulp en ondersteuning te vinden voor mensen met deze problematiek. Maar ik vind niet dat anderen die er niet voor kiezen mensen met AD(H)D/autisme/whatever te helpen toch gedwongen moeten worden om er rekening mee te houden. Doe jij je kind met deze problematiek op een normale school, dan worden er aan jouw kind dezelfde eisen gesteld als aan alle andere kinderen.

quote:

Op zondag 29 mei 2016 11:31 schreef K44S het volgende:

[..]

Je concludeerde direct dat ik je als zure kut zie. Maar dat terzijde.

Daar heb je gelijk in, mijn excuses.

quote:

Die toenmalige sollicitatie's-potentiële werkgevers-, zaten in een luxe positie dat iedereen wou solliciteren. Dat ik toen niet ben aangenomen door de "smoes"dat ik stotter... dat nam ik maar voor lief.
Ik bedoel: Ik doe nu het zelfde werk alleen in een totaal ander vakgebied.

Dus dan kom je beetje op het lelijke eendje in zijn eenden familie die later een prachtige zwaan word.

"hoort"er niet bij in het eerste geval, maar later worden de kwaliteiten meer dan goed benut.

Stotteren is echt wel een legitieme reden om je niet aan te nemen voor dergelijk werk. Dat ondanks redelijke argumenten als smoes weg willen zetten lijkt me niet realistisch en zeker niet consistent. Want dat is nu eenmaal de natuur van zo een vakgebied..

Ik vind het super dat je nu wel op een plek zit, waar je kwaliteiten wel gewaardeerd en ontwikkelt (kunnen) worden, maar dat had je dus niet gekregen als deze werkgever er net zo over had gedacht..

quote:

Op zondag 29 mei 2016 11:36 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Ik zie bij jou helemaal geen tussenweg, waarin iemand weliswaar moet knokken, maar ook de kans krijgt om naar vermogen te bloeien.

Nou ja.. dat bedoel ik dus met mijn (genegeerde) post. Als iemand met dyslectie niet geholpen wordt/vrijstellingen krijgt, zullen ze nooit het vwo diploma kunnen halen, hoe intelligent ze ook zijn. En niet voor ieder wo beroep is het foutloos kunnen schrijven enorm van belang. Daarbij heeft niet iedere dyslect ook een probleem met lezen. Mijn jongste heeft veel problemen met schrijven maar begrijpend lezen kan hij juist bovengemiddeld.
Dyslecten niet helpen leidt dan tot hoog intelligente volwassenen die noodgedwongen moet functioneren op laaggeschoold niveau. Dat werkt niet en leidt tot sociale problematiek en zelfs zelfmoorden (door eeuwige sociale afwijzing).

quote:

Op zondag 29 mei 2016 11:48 schreef Ouder1 het volgende:

[..]

Nou ja.. dat bedoel ik dus met mijn (genegeerde) post. Als iemand met dyslectie niet geholpen wordt/vrijstellingen krijgt, zullen ze nooit het vwo diploma kunnen halen, hoe intelligent ze ook zijn. En niet voor ieder wo beroep is het foutloos kunnen schrijven enorm van belang. Daarbij heeft niet iedere dyslect ook een probleem met lezen. Mijn jongste heeft veel problemen met schrijven maar begrijpend lezen kan hij juist bovengemiddeld.
Dyslecten niet helpen leidt dan tot hoog intelligente volwassenen die noodgedwongen moet functioneren op laaggeschoold niveau. Dat werkt niet en leidt tot sociale problematiek en zelfs zelfmoorden (door eeuwige sociale afwijzing).

Eigenlijk wat werken naar vermogen zou moeten zijn..

quote:

Op zondag 29 mei 2016 11:42 schreef Pulzzar het volgende:

[..]

Die tussenweg is er toch? Genoeg hulp en ondersteuning te vinden voor mensen met deze problematiek. Maar ik vind niet dat anderen die er niet voor kiezen mensen met AD(H)D/autisme/whatever te helpen toch gedwongen moeten worden om er rekening mee te houden. Doe jij je kind met deze problematiek op een normale school, dan worden er aan jouw kind dezelfde eisen gesteld als aan alle andere kinderen.

Nu lijkt het alsof ouders daar een keuze in hebben en dat is niet zo. Speciaal onderwijs is nog maar in weinig gevallen mogelijk. Kinderen moeten zo veel mogelijk naar regulier onderwijs. Dus dat is juist het punt.

quote:

Op zondag 29 mei 2016 11:52 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Nu lijkt het alsof ouders daar een keuze in hebben en dat is niet zo. Speciaal onderwijs is nog maar in weinig gevallen mogelijk. Kinderen moeten zo veel mogelijk naar regulier onderwijs. Dus dat is juist het punt.

En de vraag is of er iemand mee geholpen is. Ja, misschien enkele ouders die graag willen dat hun afwijkende kind 'normaal' kan meedraaien.

quote:

Op zondag 29 mei 2016 12:26 schreef Ouder1 het volgende:

[..]

En de vraag is of er iemand mee geholpen is. Ja, misschien enkele ouders die graag willen dat hun afwijkende kind 'normaal' kan meedraaien.

Ik snap de gedachte erachter prima, en die juich ik ook toe, maar ik denk dat het in de praktijk nogal wat problemen erbij oplevert.

Uiteindelijk ben ik dus vrij cynisch.

Ik denk dat de norm de norm moet blijven, en daar zoveel mogelijk abnormale mensen bij moet komen. Zij die dat niet kunnen, moeten een speciale behandeling krijgen. Wel vind ik dat iedereen moet werken.

quote:

Op zondag 29 mei 2016 12:26 schreef Ouder1 het volgende:

[..]

En de vraag is of er iemand mee geholpen is. Ja, misschien enkele ouders die graag willen dat hun afwijkende kind 'normaal' kan meedraaien.

Ik kan er naast zitten, maar ik heb de indruk dat het te vaak zo is dat ouders enerzijds willen dat hun kind op een normale school komt maar anderzijds verwachten dat er ruimschoots tegemoet wordt gekomen aan de beperkingen van hun kind. Ik heb daaraan gekoppeld het idee dat het vooral een gevoelskwestie is. Een kind hebben die speciaal onderwijs volgt krenkt hun trots of ze schamen zich ervoor naar hun omgeving.

Maar het kan wat Lienekien zegt ook vooral zijn dat er te weinig plek is op speciaal onderwijs of dat het voor de ouders te duur is.

quote:

Op zondag 29 mei 2016 12:52 schreef Pulzzar het volgende:

[..]

Ik kan er naast zitten, maar ik heb de indruk dat het te vaak zo is dat ouders enerzijds willen dat hun kind op een normale school komt maar anderzijds verwachten dat er ruimschoots tegemoet wordt gekomen aan de beperkingen van hun kind. Ik heb daaraan gekoppeld het idee dat het vooral een gevoelskwestie is. Een kind hebben die speciaal onderwijs volgt krenkt hun trots of ze schamen zich ervoor naar hun omgeving.

Maar het kan wat Lienekien zegt ook vooral zijn dat er te weinig plek is op speciaal onderwijs of dat het voor de ouders te duur is.

Het is beiden. Zoals Lienekien zegt is het beleid dat afwijkende kinderen zoveel mogelijk normaal onderwijs moeten volgen. En ik zeg dan; En wie is daarmee geholpen?

Ik denk trouwens niet dat die wens van die ouders voortkomt uit gekrenkte trots of schaamte. Maar gewoon oprecht uit de wens dat hun kind een 'normaal' leven kan leiden.
Zoiets als een bejaarde die niet in een verzorgingstehuis wil wonen want "daar wonen alleen maar bejaarden" en "daar wil ik niet tussen zitten".

quote:

Op zondag 29 mei 2016 12:52 schreef Pulzzar het volgende:

[..]

Ik kan er naast zitten, maar ik heb de indruk dat het te vaak zo is dat ouders enerzijds willen dat hun kind op een normale school komt maar anderzijds verwachten dat er ruimschoots tegemoet wordt gekomen aan de beperkingen van hun kind. Ik heb daaraan gekoppeld het idee dat het vooral een gevoelskwestie is. Een kind hebben die speciaal onderwijs volgt krenkt hun trots of ze schamen zich ervoor naar hun omgeving.

Maar het kan wat Lienekien zegt ook vooral zijn dat er te weinig plek is op speciaal onderwijs of dat het voor de ouders te duur is.

Of omdat ze oprecht denken dat hun kind met hun problematiek gewoon niet gebaat is bij het speciale onderwijs wat er geboden wordt. Zoveel smaakjes zijn er nou ook weer niet, maar ja leerplicht muss sein en daar mag je als ouder ook niet altijd kritiek op hebben. Dan ben je gewoon onwelwillend ofzo als je je rustige, minder snel ontwikkelende kind eigenlijk niet tussen moeilijk handelbare junior criminelen wil zetten.

quote:

Op zondag 29 mei 2016 12:38 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Ik snap de gedachte erachter prima, en die juich ik ook toe, maar ik denk dat het in de praktijk nogal wat problemen erbij oplevert.

Uiteindelijk ben ik dus vrij cynisch.

Ja omdat het beleid is kinderen met een 'rugzakje' zoals ze dat tegenwoordig noemen op een reguliere school te zetten maar de leerkrachten hebben helemaal geen tijd voor de extra aandacht

quote:

Op zondag 29 mei 2016 12:58 schreef Ouder1 het volgende:

[..]

Het is beiden. Zoals Lienekien zegt is het beleid dat afwijkende kinderen zoveel mogelijk normaal onderwijs moeten volgen. En ik zeg dan; En wie is daarmee geholpen?

Ik denk trouwens niet dat die wens van die ouders voortkomt uit gekrenkte trots of schaamte. Maar gewoon oprecht uit de wens dat hun kind een 'normaal' leven kan leiden.
Zoiets als een bejaarde die niet in een verzorgingstehuis wil wonen want "daar wonen alleen maar bejaarden" en "daar wil ik niet tussen zitten".

Dat kan. Er zullen uiteraard natuurlijk wel ouders zijn met een gekrenkte trots of schaamte, maar ik ben met je eens dat zij dat niet allemaal zijn. Het hangt er natuurlijk ook vanaf hoe het speciale onderwijs eruitziet. Ik volgde dat vroeger ook een jaar en op mij had het een gunstiger effect. De klassen waren kleiner en de docenten konden beter inschatten waar de leerlingen tegenaan lopen (geen vreemde onredelijke docenten dus die je wel op regulier onderwijs hebt). Maar er zat ook een meisje bij mij in de klas die nu ik erop terugkijk duidelijk een antisociale persoonlijkheidsstoornis in aanleg had en heel extreem gemeen was tegen de outcasts van de school. Denk aan geld aftroggelen, bedreigen, ze dwingen drugs te gebruiken, etc. Er zat zoveel haat in dat kind en wat ze allemaal flikte, ontging de leerkrachten. Dat soort dingen gebeuren dus ook op speciaal onderwijs en als jij een kwetsbaar kind hebt, kan die het op zo'n school heel erg moeilijk gaan krijgen.

Maar op mij hadden kleinere klassen wel een gunstig effect. Ik ging na een jaar weer weg, omdat het onder mijn niveau was. Toen kwam ik weer op een reguliere school terecht en het ging fout. Ik had net aan mijn MAVO gehaald, terwijl ik in de brugklas begon op het atheneum.

quote:

Op zondag 29 mei 2016 09:35 schreef schrijfveer het volgende:

[..]

[..]

Als ik de precieze bewoordingen zoals aandoening, chronische ziekte, handicap, allergie, psychische stoornis zou gebruiken in mijn OP dan zou mijn OP nog onduidelijker worden. Handicap staat dus voor alles wat jou benadeelt door jouw aandoening, stoornis etc. ten op zichtte van iemand die dat niet heeft (en dat kan van milde benadeling tot ernstige benadeling gaan). En allergieën zou ik niet onderschatten. Sommige mensen met een pinda-allergie kunnen al van een lepel die in aanraking is gekomen met pinda's hevige aanvallen krijgen en er zelfs aan dood gaan. Als je zo'n allergie hebt kun je niet even onbezorgd in een restaurant gaan zitten, omdat je er simpelweg niet vanuit kunt gaan dat een eigenaar er op let dat al zijn gebruikte kookmiddelen niet in aanraking zijn gekomen met pinda's (een vergissing van lepel bijv. is zo gemaakt)

ja pls een restaurant op laten schrijven dat er pinda's in een gerecht zitten is toch totaal iets anders dan iemand met een handicap die er voor zorgt niet deel te kunnen nemen aan de maatschappij?

quote:

Op zondag 29 mei 2016 11:46 schreef Scary_Mary het volgende:

[..]

Daar heb je gelijk in, mijn excuses.

[..]

Stotteren is echt wel een legitieme reden om je niet aan te nemen voor dergelijk werk. Dat ondanks redelijke argumenten als smoes weg willen zetten lijkt me niet realistisch en zeker niet consistent. Want dat is nu eenmaal de natuur van zo een vakgebied..

Ik vind het super dat je nu wel op een plek zit, waar je kwaliteiten wel gewaardeerd en ontwikkelt (kunnen) worden, maar dat had je dus niet gekregen als deze werkgever er net zo over had gedacht..

Enigszins mee eens. Als je bijv voor de radio werkt, is het alles behalve handig.
Maar voor alsnog vond ik het een soort luxe excuus. Met andere woorden: Ze hadden veel kandidaten, waarom zouden ze dan iemand met een mbo3 diploma en motivatie aannemen terwijl ze ook iemand met hbo en wat minder motivatie (zonder stotter) kunnen aannemen en dan later weg schoppen.

Dank je , en wellicht klopt dat.

quote:

Op zondag 29 mei 2016 11:46 schreef Scary_Mary het volgende:

[..]

Daar heb je gelijk in, mijn excuses.

[..]

Stotteren is echt wel een legitieme reden om je niet aan te nemen voor dergelijk werk. Dat ondanks redelijke argumenten als smoes weg willen zetten lijkt me niet realistisch en zeker niet consistent. Want dat is nu eenmaal de natuur van zo een vakgebied..

Ik vind het super dat je nu wel op een plek zit, waar je kwaliteiten wel gewaardeerd en ontwikkelt (kunnen) worden, maar dat had je dus niet gekregen als deze werkgever er net zo over had gedacht..

Legitiem is het niet, iemand afwijzen omdat iemand stottert valt onder discriminatiewetgeving en is derhalve niet toegestaan. Welke functies zou iemand die stottert niet kunnen uitoefenen? Ik ken zelf advocaten, notarissen, CEO's en hoogleraren die stotteren. Allemaal beroepen waarbij je heel veel moet praten. Ik kan alleen luchtverkeersleider bedenken als een functie waarin het heel onpraktisch is en wellicht gevaarlijk om te stotteren.

quote:

Op zondag 29 mei 2016 00:18 schreef schrijfveer het volgende:

[..]

Fatsoenlijk betekent voor mij niet perfect (maar dat zul je nergens krijgen), maar wel dat de zorg hier gemanaged wordt.

in een peruaanse gevangenis wordt er ook zorg 'gemanaged' wil je nog iets toevoegen?

quote:

Op zondag 29 mei 2016 14:57 schreef Jaeger85 het volgende:

[..]

Legitiem is het niet, iemand afwijzen omdat iemand stottert valt onder discriminatiewetgeving en is derhalve niet toegestaan. Welke functies zou iemand die stottert niet kunnen uitoefenen? Ik ken zelf advocaten, notarissen, CEO's en hoogleraren die stotteren. Allemaal beroepen waarbij je heel veel moet praten. Ik kan alleen luchtverkeersleider bedenken als een functie waarin het heel onpraktisch is en wellicht gevaarlijk om te stotteren.

Ik bedoel legitiem in de zin dat het wel degelijk je performance negatief kan beïnvloeden en niet zozeer juridisch. Dat er geen levens vanaf hangen vind ik een beetje te kort door de bocht als argument.
Bijvoorbeeld een telefonische verkoper moet nu eenmaal snel kunnen pitchen binnen een vaak toch korte window of opportunity. Stotteren kost meer tijd, die je dus niet altijd hebt zeg maar en kan nu eenmaal minder trefzeker overkomen. Als dat tot minder resultaten leidt, dan lijkt me dat niet zomaar een smoes om iemand te laten gaan.

Dan kun je misschien beter ook geen outbound cold calling ambieren als beller zijnde. Meer richting dienstverlening gaan zitten zou een optie zijn. Als beller op een klantenservice waar men niet zo strikt op de drie minuten zit en klanten niet per minuut betalen of bijvoorbeeld meer richting accountmanagement met persoonlijker contact bij reeds bestaande contacten, etc.

vind dat je naar de persoon moet kijken en niet iemand bij voorbaat afschrijven vanwege een beperking. Heb zelf een leraar Nederlands gehad met dyslexie, het is dat hij het vertelde maar anders had ik er niks van gemerkt. Goeie leraar, niks op aan te merken.

Daar staat natuurlijk wel tegenover dat je niet al het asociale gedrag aan een beperking moet ophangen. En als je echt een bepaalde functie niet kan uitoefenen met een beperking: jammer maar dan begrijp ik dat de werkgever iemand anders kiest.

quote:

Op dinsdag 31 mei 2016 23:28 schreef schrijfveer het volgende:
Ik zag al een paar dagen terug je bericht, maar ik kan er nu pas op reageren. Bedankt voor de moeite die je erin hebt gestoken.

[..]

Er zal zeker bij een deel van de mensen die niks mankeren onwil zijn om je in de ander te verplaatsen, maar vaak is het ook dat men echt niet weet hoe iemand met een beperking de wereld ervaart. Het is zo lastig je in zo'n situatie in te leven als alles op rolletjes bij jezelf loopt, dat het niet te bevatten is dat een ander letterlijk door zijn geest of lichaam gevangen kan worden gehouden.

True that, het kan enorm abstract zijn. Een mooie middenweg zou zijn om in ieder geval te blijven kijken of je elkaar beter zou kunnen begrijpen. Vermoeiend wel, maar dat je wil dat niet geschied..

quote:

Ik ben het er mee eens dat anderen er weer in doorschieten en niet meer verder dan de persoon zijn ziekte kijkt. Dat zie je vaak bij mensen die de diegene met een beperking nauwelijks kennen.

Ik zie het ook wel met vermeende experts eigenlijk. Aannames/projectie op basis van eigen ervaring of die van iemand die ze al dan niet goed kennen, alsof er weinig verschil in beleving kan zijn.

quote:

[..]

Is dat niet een beetje wat je altijd zal houden ? We leven nogal in een bureaucratische samenleving, waarin afwijken van de regels om zo het passender voor de patient te maken vaak als snel tot administratieve problemen lijdt. Of vind je dat dat op een te grote schaal gebeurt ?

Exacte cijfers zijn er niet, dus hoe groot die schaal echt is blijft een beetje gissen. Maar er is al genoeg shit te horen, zie bijvoorbeeld http://demonitor.ncrv.nl/werken-met-een-beperking. De minister gaf een paar weken terug in De Monitor nog aan dat als er problemen zouden zijn, hier nog eens goed naar gekeken moet gaan worden. Dat stemt me een beetje cynisch eerlijk gezegd..

Natuurlijk zal je het altijd houden, maar ik zie momenteel vooral een systeem dat er niet is voor de mensen om wie het draait. Het excuus dat het efficient en gebruikersvriendelijk zou zijn kunnen we denk ik ook wel weg lachen en de administratieve problemen zijn er al omdat de huidige regelgeving verre van optimaal lijkt te zijn en/of uitgevoerd wordt. Juist dan zou tot op zekere hoogte af kunnen wijken van de regels tot meer efficiëntie kunnen leiden. Stel je voor dat je als die ene blinde in Utrecht, gewoon met één telefoontje jezelf van de buschauffeurlijst had kunnen laten schrappen.

quote:

[..]

Voor mij komt daar ook een stukje solidariteit bij kijken. Het is niet alleen belangrijk dat er maatregelen worden getroffen zoals jij aangeeft, maar ook dat mensen te hulp schieten als iemand in een rolstoel een restaurant niet in kan door bijvoorbeeld een drempeltje. Mensen zouden diegene over dat drempeltje kunnen proberen heen te tillen (ik heb al eens zo'n scenario in de bus zien gebeuren, dus is het op zich wel mogelijk).

Dergelijke solidariteit betekent wel een afhankelijkheid van andere mensen hun goodwill en kunde in dit opzicht. Als het eerste er niet is, moet je erom gaan vragen en hopen dat men ook het risico wil nemen om jou over die drempel heen te helpen en dat ook daadwerkelijk kan. Niet grappig als iemand zijn kunnen overschat met alle gevolgen van dien.
Idealiter zeg ik ook ja, maar in de praktijk hoeft het helaas niet de oplossing te zijn waar je op hoopt..

quote:

[..]

Van de andere kant zonder een fatsoenlijke diagnosestelling, zou er veel geld verloren gaan aan therapieën/medicijnen die uiteindelijk toch niet goed aansluiten bij het zorgprobleem. De zorg is al op zich duur en het is ergens wel logisch dat iemand pas geholpen kan worden eer de diagnoses op orde zijn. Wel vind ik ook dat er weinig gecommuniceerd wordt tussen behandelaars onderling.

Ook zonder diagnose kan therapie en/of medicijnen wel verbetering geven. Het niet proberen kan net zo goed meer kosten betekenen. Omdat iemand aan de bel blijft te trekken (of zelfs bij meerderen), minder tot niet kan functioneren en dus langer uit de running kan blijven, door extra stress en wanhoop verergering van klachten krijgt en je helaas soms ook een ernstigere remedie moet krijgen met langere revalidatie omdat men relatief laat 'erbij' is.
Overigens heb je het met een diagnose ook niet meteen dat op orde. Wachtlijsten of het bij de ene diagnose laten en niet meer verder kijken dan dat. Ook leuk zijn dubbeldiagnoses, want dan kom je soms ergens niet in en moet je hemel en aarde gaan bewegen om wel ergens iets van hulp te krijgen. Of men is het niet eens over de te volgen behandeling, kip-ei ditdat. Dat je tussen wal en schip kan vallen omdat het systeem hier zich niet wil branden aan moeilijkere gevallen die de cijfertjes naar de verzekeringen drukken en niet publicatiewaardig zijn.
En dan hebben we het nog niet eens over het DBC-systeem zelf, dat van de week ook al in het nieuws was.

quote:

[..]

Ja, honderd procent uitsluitsel kan het inderdaad niet worden, maar dit is wel op zich een goede stap in de richting.

[..]

Dat is ook wat mij een beetje aan dit verdrag stoorde, gelijkheid zul je helaas nooit krijgen. Gelijkwaardigheid is een nobel streven, waar ik zeker geen problemen mee zou hebben gehad als we daar een discussie over zouden voeren.

Was er maar meer een discussie ja..

quote:

Dat is waar, maar het is ook best wel lastig als buitenstaander, maar ook als diegene die de beperking heeft om over het rekening houden met deze beperking te beginnen te praten. Als vreemde heb je vaak geen idee wat de beperking precies inhoudt (tenzij je een familielid hebt die er ook last van heeft) en ga je ook niet meteen aan iemand die je nauwelijks kent om uitleg vragen. Diegene met de beperking wil dan weer niet dat een buitenstaander hem/haar als die persoon met de beperking ziet.

Ja en nee ook weer. Last hebben kan heel persoonlijk zijn, dus ook al heb je zo een familielid, het kan voor een ander best een heel andere situatie zijn. Ik kende een stel met dezelfde aandoening, maar die dat beide echt heel verschillend ervaarden. Typisch genoeg ook weer de reden voor een breuk, want de één ervaarde geen begrip van de ander die ook behoorlijk zeek over kleinere issues enzo.

Ik denk dat aandacht hebben voor een beperking ook als interesse hebben in de persoon zelf kan worden gezien (zij het niet altijd natuurlijk, zeer afhankelijk van hoe het gebracht wordt). Het kan inzicht verschaffen omdat zo een significante invloed op je leven best vormend kan zijn voor wie je bent (geworden) en wat je al dan niet doet. Zolang het maar een onderdeel is en blijft van het geheel, zodat er ook ruimte en aandacht kan zijn voor andere onderdelen. Je hebt met een zichtbare handicap alleen wel veel sneller aandacht erop, waardoor de focus daar misschien makkelijker naar zal uitgaan denk ik. Omgekeerd hoor ik ook regelmatig dat men liever wel gewoon dat het even uit de weg geruimd kan worden, omdat het toch overduidelijk is dat er iets is en men brand van nieuwsgierigheid. Maar goed, zoveel zielen zoveel gedachten and you can't win all the time..

quote:

[..]

Ik weet wel zeker dat er hier ook schrijnende gevallen zijn. Laat ik het zo zeggen, in Nederland moet al bijna alles je tegenzitten wil je in een situatie terechtkomen dat je praktisch op straat belandt. Dan heb je het over mensen die zware psychische problemen hebben, geen familieleden hebben die ze kunnen opvangen, die hulp van zorgverleners weigeren, en vaak ook nog een verslaving hebben of diep in de schulden zitten. Is dat hun eigen schuld. Nee, zeker niet. Ze kunnen er niks aan doen dat ze in combinatie van ongelukkige omstandigheden zijn geraakt. Als een van bovengenoemde factoren al niet aanwezig was, dan zou het waarschijnlijk niet zo ver komen.

Dat is een iets te positief gestelde aanname, want binnen een paar maanden kun je zo diep vallen dat je daar ook niet 123 met hulpverleners uit kan komen. Soms wel degelijk hun eigen schuld natuurlijk..

quote:

[..]

Klopt, de overheid legt een deel van haar taak bij de zorgverzekeraars. Misschien niet altijd de gunstigste oplossing voor de patient, maar zonder dit systeem wordt de zorg zoals je al zelf aangeeft te duur.

Dat klinkt bijna alsof dit systeem de enige weg zou zijn en daar ben ik enigszins sceptisch over. Het kan wel makkelijk lijken om dit uit te besteden aan commerciële bedrijven, maar is het wel goedkoper geworden? Zo ja, hoe zijn die cijfers opgesteld geraakt en door wie?

Ik vind dat iedereen recht moet hebben op een dak boven z'n hoofd, voedsel, en medische zorg. Voor de rest lijkt het me handiger om te kijken naar wat mensen met een beperking wel kunnen in plaats van wat hun beperkt. Zoals die kerel die helemaal verlamt is maar superslim (ben ze naam kwijt shame on me ik weet het) je gaat me niet vertellen dat hij nutteloos is.

Dus eigenlijk nee ik vind niet dat er meer rekening moet worden gehouden met mensen met beperkingen. Het zou fijn zijn als meer mensen hulp zouden krijgen om op de plek te komen waar zij in uitblinken, met of zonder beperking. Daar zou de hele maatschappij van profiteren.

quote:

Op zondag 29 mei 2016 10:47 schreef Scary_Mary het volgende:

[..]

Ik denk dat er teveel van een diagnose afhangt in Nederland. Het lijkt er bijna op dat een behandelaar hier iemand is die vinkjes zet tot je in een bepaald hokje valt en daar al dan niet hulp voor krijgt. Maar dan wel vooral voor het hokje en dat geeft te denken. Maatwerk loopt terug en ik vraag me sterk af of dit wel de beoogde effectiviteit heeft in de praktijk. Idem in de fysieke zorg, waar denk ik ook best veel geld, tijd en energie verspilt wordt omdat één behandelaar het bij zijn of haar vakgebied en/of diagnose houdt en er weinig tot geen contact hoeft plaats te vinden met eventuele andere behandelaars. De waarheid zal wel een stuk te nuanceren vallen met allerlei andere factoren enzo, maar de praktijk is bepaald geen optimaal proces waarvan je geen notie hebt tot je er over je oren in zit met een iets complexere situatie dan een gebroken been. En ook daar drukt het op het pijnpunt van onbegrip en dat de geboden hulp lang niet altijd zo behulpzaam of zelfs extra werk/stress, e.d. veroorzaakt.

Nou, mijn ervaring is dat dit wel degelijk zo gaat. Geen hokje? Geen zorg, daar komt het wel een beetje op neer.

En dit kan funest zijn voor mensen met bepaalde diagnoses die jarenlang verkeerd gediagnostiseerd worden. Die lopen niet alleen onnodig langer met hun shit rond door de verkeerde diagnoses (want zonder label geen behandeling (of je moet zelf maar wat zoeken in die rimboe aan behandelaars en zelf dokken)), maar ze krijgen ook nog eens een (dure en tijdrovende) behandeling die of niet werkt, of averechts werkt.

quote:

Op zondag 29 mei 2016 12:48 schreef Kamina het volgende:
Ik denk dat de norm de norm moet blijven, en daar zoveel mogelijk abnormale mensen bij moet komen. Zij die dat niet kunnen, moeten een speciale behandeling krijgen. Wel vind ik dat iedereen moet werken.

Ik vind eerlijk gezegd jouw posts onder je oude username nog een stuk minder denigrerend en genuanceerder (ook al is dit bericht voor Kamina al aardig genuanceerd) ...ook al klopte er toen ook al niet veel van wat je zei.

Je trekt de grens tussen (ab)normaal erg scherp, maar een normale maatschappij behoort deze niet zo scherp te trekken. Vroeger was het meer een jungle en nu moet iedereen wel al die regeltjes volgen. Hoe strenger de regels, hoe meer daar niet meer aan kunnen voldoen en niet omdat ze anders zijn, maar omdat wat als "normaal" wordt gezien, aan deflatie onderhevig is.

quote:

Op zondag 29 mei 2016 12:58 schreef Ouder1 het volgende:

[..]

Het is beiden. Zoals Lienekien zegt is het beleid dat afwijkende kinderen zoveel mogelijk normaal onderwijs moeten volgen. En ik zeg dan; En wie is daarmee geholpen?

Ik denk trouwens niet dat die wens van die ouders voortkomt uit gekrenkte trots of schaamte. Maar gewoon oprecht uit de wens dat hun kind een 'normaal' leven kan leiden.
Zoiets als een bejaarde die niet in een verzorgingstehuis wil wonen want "daar wonen alleen maar bejaarden" en "daar wil ik niet tussen zitten".

Vetgedrukte komt beide voor, zelfs tegelijk bij dezelfde ouders.

Kan best verwarrend zijn ook.

quote:

Op maandag 30 mei 2016 11:08 schreef DoubleDip het volgende:
vind dat je naar de persoon moet kijken en niet iemand bij voorbaat afschrijven vanwege een beperking. Heb zelf een leraar Nederlands gehad met dyslexie, het is dat hij het vertelde maar anders had ik er niks van gemerkt. Goeie leraar, niks op aan te merken.

Daar staat natuurlijk wel tegenover dat je niet al het asociale gedrag aan een beperking moet ophangen. En als je echt een bepaalde functie niet kan uitoefenen met een beperking: jammer maar dan begrijp ik dat de werkgever iemand anders kiest.

Dit.

Valt me trouwens wel vrij vaak op (niet alleen bij jou DD) dat psychische beperking wel erg makkelijk aan asociaal gedrag verbonden wordt, op fok is dit erg zichtbaar.

quote:

Op vrijdag 3 juni 2016 10:46 schreef LionPopChoc het volgende:
Ik vind dat iedereen recht moet hebben op een dak boven z'n hoofd, voedsel, en medische zorg. Voor de rest lijkt het me handiger om te kijken naar wat mensen met een beperking wel kunnen in plaats van wat hun beperkt. Zoals die kerel die helemaal verlamt is maar superslim (ben ze naam kwijt shame on me ik weet het) je gaat me niet vertellen dat hij nutteloos is.

Dus eigenlijk nee ik vind niet dat er meer rekening moet worden gehouden met mensen met beperkingen. Het zou fijn zijn als meer mensen hulp zouden krijgen om op de plek te komen waar zij in uitblinken, met of zonder beperking. Daar zou de hele maatschappij van profiteren.

Vetgedrukte is nogal ruim interpreteerbaar he?
En daar wordt makkelijk misbruik van gemaakt door diegenen die hiervoor verantwoordelijk zijn.

Kijk maar naar het stukje "dak boven je hoofd", tuurlijk kan je ook ergens een sociale huurwoning krijgen voor als je het niet redt zelf een woning te kopen, maar dit is nogal een dooddoener als je vervolgens pas vlak voor je 30e op jezelf kunt gaan wonen (wat veel individuele financiële schade veroorzaakt, zeker als je thuissituatie ongezind is).

Valt me wel mee hoe vaak beperkingen gelinkt worden aan asociaal gedrag. Althans het is me niet speciaal opgevallen, maar als je voorbeelden hebt be my guest.

Ik zie eerder dat iemand denkt dat bepaalde gedragingen goed zijn, maar diegene door zijn beperking niet ziet dat sommige dingen echt niet door de beugel kunnen. Gaat niet over jou overigens, maar dat zie ik eerder dan wat jij opmerkte. Dan heb ik zoiets van: waarom zoek je geen hulp? Waarom doormodderen en het elke keer fout laten gaan? Met de juiste hulp kan je veel meer progressie maken, althans meer dan wanneer je zelf het wiel probeert uit te vinden. Sommigen lijken niet te beseffen dat dat nergens toe leidt. In ieder geval niet tot het resultaat wat ze hopen te krijgen.

quote:

Op zaterdag 4 juni 2016 17:57 schreef schrijfveer het volgende:

[..]

Is dat ook niet soms het probleem wat bij iemand die aan een psychische ziekte lijdt speelt. Dat er weinig zelf inzicht is door de ziekte en er daarom geen hulp wordt gezocht ?

Ja dat denk ik dus ook, althans in de meeste gevallen.

Oh deze discussie hebben we vaak gehad in mijn opleiding

Ik denk dat mijn uiteindelijke mening was dat het allemaal afhangt van de context. Zolang de aanpassing redelijk blijft en niet meer nadelen voor de andere mensen oplevert dan het voordelen oplevert voor de persoon, en zolang je hierdoor geen extra voordeel geeft bij testen, bijvoorbeeld, heb ik niet gemakkelijk ergens een probleem mee. Iemand met dyslexie mag gerust meer tijd krijgen op een examen, maar een woordenboek gebruiken bij Nederlandse Taalkunde I, of Duitse Taalbeheersing II, dat vind ik geen redelijke aanpassing meer omdat je gewoon een voordeel krijgt op de inhoud van wat je test. Net zoals een aangepaste lift en rolstoeltoegankelijkheid en een aangepast toilet voor mij perfect kan, maar dat ik het een beetje ver vind gaan om op het werk het keukenaanrecht ineens te verlagen zodat de collega in de rolstoel er ook helemaal aan kan, omdat dat voor de 45 andere mensen in het gebouw dan veel en veel te laag wordt. Wel wil ik gerust de afwas van die collega doen en wil ik haar spullen wel in een lagere kast zetten en mag de magnetron van mij gerust op de vensterbank opdat ze eraan kan.

Al kan ik me soms wel ergeren aan hoe vanzelfsprekend mensen die aanpassingen lijken te vinden. Collega in de rolstoel wou eigenlijk dat alle deuren bij ons werden aangepast voor haar rolstoel, maar we zitten in een historisch gebouw, je kan niet zomaar ineens 500 jaar oude deuren of deuropeningen aanpassen. Dus dan stuurde ze de vakbond op de directie af, maar wat kunnen die nu doen aan een beslissing van monumentenzorg? Of een student die vindt dat ze haar cursus spss moet kunnen gebruiken op het examen omdat ze discalculie heeft. (Wat een cursus spss nog met je discalculie te maken heeft, weet ik ook niet). Of de vrouw die vindt dat haar kind gerust mag rondrennen in de gang, daarbij een bloempot van de vensterbank mag gooien, iemand anders omver mag lopen, en zo hard tegen de glazen wand mag beuken dat de wand nu gebarsten is, want 'hij heeft adhd'. Of op een vorig werk, een collega die out of the blue een ergonomische bureaustoel, aangepast bureau, muis, scherm, toetsenbord had besteld, voor 3300 euro en vond dat het werk het moest betalen, want ah ja, zij had rugpijn. Dan denk ik ook wel 'ja, wat aanpassingen, okee, maar 3300 euro in een klein familiebedrijfje...'.

Dus eigenlijk blijft het voor mij een kwestie van context en erover communiceren. Redelijke aanpassingen in overleg. Denk ik.

Wat de overheid dan moet doen... ik weet het niet. Het is moeilijk dingen algemeen te gaan verplichten en zeker solidariteit gaan verplichten roept vaak een tegenreactie op. Denk ik.

quote:

Op zaterdag 4 juni 2016 18:04 schreef MarieAlice het volgende:
Oh deze discussie hebben we vaak gehad in mijn opleiding

Ik denk dat mijn uiteindelijke mening was dat het allemaal afhangt van de context. Zolang de aanpassing redelijk blijft en niet meer nadelen voor de andere mensen oplevert dan het voordelen oplevert voor de persoon, en zolang je hierdoor geen extra voordeel geeft bij testen, bijvoorbeeld, heb ik niet gemakkelijk ergens een probleem mee. Iemand met dyslexie mag gerust meer tijd krijgen op een examen, maar een woordenboek gebruiken bij Nederlandse Taalkunde I, of Duitse Taalbeheersing II, dat vind ik geen redelijke aanpassing meer omdat je gewoon een voordeel krijgt op de inhoud van wat je test. Net zoals een aangepaste lift en rolstoeltoegankelijkheid en een aangepast toilet voor mij perfect kan, maar dat ik het een beetje ver vind gaan om op het werk het keukenaanrecht ineens te verlagen zodat de collega in de rolstoel er ook helemaal aan kan, omdat dat voor de 45 andere mensen in het gebouw dan veel en veel te laag wordt. Wel wil ik gerust de afwas van die collega doen en wil ik haar spullen wel in een lagere kast zetten en mag de magnetron van mij gerust op de vensterbank opdat ze eraan kan.

Al kan ik me soms wel ergeren aan hoe vanzelfsprekend mensen die aanpassingen lijken te vinden. Collega in de rolstoel wou eigenlijk dat alle deuren bij ons werden aangepast voor haar rolstoel, maar we zitten in een historisch gebouw, je kan niet zomaar ineens 500 jaar oude deuren of deuropeningen aanpassen. Dus dan stuurde ze de vakbond op de directie af, maar wat kunnen die nu doen aan een beslissing van monumentenzorg? Of een student die vindt dat ze haar cursus spss moet kunnen gebruiken op het examen omdat ze discalculie heeft. (Wat een cursus spss nog met je discalculie te maken heeft, weet ik ook niet). Of de vrouw die vindt dat haar kind gerust mag rondrennen in de gang, daarbij een bloempot van de vensterbank mag gooien, iemand anders omver mag lopen, en zo hard tegen de glazen wand mag beuken dat de wand nu gebarsten is, want 'hij heeft adhd'. Of op een vorig werk, een collega die out of the blue een ergonomische bureaustoel, aangepast bureau, muis, scherm, toetsenbord had besteld, voor 3300 euro en vond dat het werk het moest betalen, want ah ja, zij had rugpijn. Dan denk ik ook wel 'ja, wat aanpassingen, okee, maar 3300 euro in een klein familiebedrijfje...'.

Dus eigenlijk blijft het voor mij een kwestie van context en erover communiceren. Redelijke aanpassingen in overleg. Denk ik.

Wat de overheid dan moet doen... ik weet het niet. Het is moeilijk dingen algemeen te gaan verplichten en zeker solidariteit gaan verplichten roept vaak een tegenreactie op. Denk ik.

Ik herinner me een vergelijkbaar "debat" die ik met iemand had die bij 1 of andere ASS-belangenvereniging zat. Hij was van mening dat het een goede zaak was dat werkplekken prikkelarm werden gemaakt (en ook evt andere aanpassingen voor idd bijvoorbeeld rolstoelers e.d.), maar toen ik aangaf dat het wel leuk en aardig is dat er vele duizenden plekken prikkelarm worden gemaakt voor geval er ooit een autist gaat werken, ik heb niks aan zo'n werkplek als ik (om die werkplek te bereiken) 2 maal daags door de spits moet reizen, dan kom ik daar evengoed al overprikkeld aan .

Beter kan je mensen met ASS (met bijvoorbeeld een autipas) de gelegenheid geven toestemming te geven tijdens drukte in de 1e klas te gaan zitten, dat scheelt wellicht net zoveel prikkels en is (buiten dat het doelmatig is en verbouwingen en frustratie op de werkvloer scheelt) wellicht nog goedkoper ook.

En er zijn op zich al genoeg werkplekken te bedenken die nu al geschikt zijn, maar ik vind zelf wel dat er best wel gekeken mag worden naar overprikkeling op de werkvloer, al is het alleen maar omdat de werkvloer gewoon een keiharde ratrace is die de maatschappij enorm veel geld kost. En dit staat op zich los van mensen met een handicap.

quote:

Op zaterdag 4 juni 2016 18:39 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik herinner me een vergelijkbaar "debat" die ik met iemand had die bij 1 of andere ASS-belangenvereniging zat. Hij was van mening dat het een goede zaak was dat werkplekken prikkelarm werden gemaakt (en ook evt andere aanpassingen voor idd bijvoorbeeld rolstoelers e.d.), maar toen ik aangaf dat het wel leuk en aardig is dat er vele duizenden plekken prikkelarm worden gemaakt voor geval er ooit een autist gaat werken, ik heb niks aan zo'n werkplek als ik (om die werkplek te bereiken) 2 maal daags door de spits moet reizen, dan kom ik daar evengoed al overprikkeld aan .

Beter kan je mensen met ASS (met bijvoorbeeld een autipas) de gelegenheid geven toestemming te geven tijdens drukte in de 1e klas te gaan zitten, dat scheelt wellicht net zoveel prikkels en is (buiten dat het doelmatig is en verbouwingen en frustratie op de werkvloer scheelt) wellicht nog goedkoper ook.

En er zijn op zich al genoeg werkplekken te bedenken die nu al geschikt zijn, maar ik vind zelf wel dat er best wel gekeken mag worden naar overprikkeling op de werkvloer, al is het alleen maar omdat de werkvloer gewoon een keiharde ratrace is die de maatschappij enorm veel geld kost. En dit staat op zich los van mensen met een handicap.

Mhm. Je hebt een punt. Maar dan heb je weer het feit dat wat jou overprikkelt, misschien net nodig is voor mij omdat ik, ik erg maar wat, ptss heb, en ik veilige en herkenbare objecten moet hebben om in het hier en nu te blijven. Jij wordt misschien helemaal kalm van een strak, wit, zwart, grijs interieur met alleen een toetsenbord en een scherm en een computermuis en de printer dan om de hoek in de gang, maar ik word helemaal gek in zo'n steriele omgeving. En dna wordt de vraag: in hoevere gaat dan jouw 'handicap' voor op mijn 'handicap'?

En mag ik met mijn hoofdpijn dan ook in eerste klasse? Of kan je dan gewoon je werkgever om een abonnement eerste klas vragen? Of de meerprijs voor eerste klasse zelf opleggen, zoals ik dat ook moet doen als ik hoofdpijn heb en in eerste klasse ga zitten? Want in principe zou je ook met de auto kunnen gaan en als jij dan kiest voor de trein, in hoeverre moet je werkgever dan opdraaien voor jouw overprikkeling?

(Zeer theoretisch gesteld he. Ik denk er zelf absoluut niet zo cru over, maar het zijn wel vragen die dan in me opkomen.)

quote:

Op zaterdag 4 juni 2016 18:13 schreef schrijfveer het volgende:

[..]

Vroeger waren de regels weliswaar niet zo scherp, maar was er ook minder bekend over psychische problemen.

Wat ik probeerde aan te duiden, is dat die scherpere regels juist een belangrijke oorzaak zijn van toegenomen psychische issues.

Ik heb het al vaker gezegd, hoe strenger en harder en sneller en perfecter een maatschappij, hoe meer mensen niet meer aan die voorwaarden zullen kunnen voldoen en dus hoe meer mensen je met issues krijgt. Das logisch.

quote:

Iemand die vroeger als lastig werd ervaren op school (leerproblemen door autisme) of op het werk (taken niet kunnen afmaken door ADHD), eindigde vaak aan de lopende band. Mensen krijgen tegenwoordig veel kansen om zich te ontplooien en werk te doen wat bij hun vermogen past. Zoals Johan Cruijf zou hebben gezegd: elk nadeel heeft zijn voordeel.

Ik weet trouwens niet hoe je autisme direct met leerproblemen verenigt, maar autisten op school zijn vaak juist meer boekenwurmen die graag vooraan de klas zitten en maar wat graag informatie stampen, dit is echt iets wat een autist nou net juist beter ligt.

Elk nadeel heeft z'n voordeel, maar de persoon die het nadeel krijgt, hoeft daarbij niet dezelfde persoon te zijn die er ook baat bij heeft.

quote:

Op zaterdag 4 juni 2016 18:52 schreef MarieAlice het volgende:

[..]

Mhm. Je hebt een punt. Maar dan heb je weer het feit dat wat jou overprikkelt, misschien net nodig is voor mij omdat ik, ik erg maar wat, ptss heb, en ik veilige en herkenbare objecten moet hebben om in het hier en nu te blijven. Jij wordt misschien helemaal kalm van een strak, wit, zwart, grijs interieur met alleen een toetsenbord en een scherm en een computermuis en de printer dan om de hoek in de gang, maar ik word helemaal gek in zo'n steriele omgeving. En dna wordt de vraag: in hoevere gaat dan jouw 'handicap' voor op mijn 'handicap'?

Wit en grijs? Wat?

't gaat over overprikkeling he, niet over persoonlijke smaak.

Ik heb trouwens niks met saai en strak, zeg maar die moderne look met metalen tafeltjes met glasplaat, doe mij maar planten en hout en natuurlijk zonlicht. Eerder waar het eerder huiselijk aandoet dan kantoorerig.

quote:

En mag ik met mijn hoofdpijn dan ook in eerste klasse?

nee

quote:

Of kan je dan gewoon je werkgever om een abonnement eerste klas vragen? Of de meerprijs voor eerste klasse zelf opleggen, zoals ik dat ook moet doen als ik hoofdpijn heb en in eerste klasse ga zitten? Want in principe zou je ook met de auto kunnen gaan en als jij dan kiest voor de trein, in hoeverre moet je werkgever dan opdraaien voor jouw overprikkeling?

(Zeer theoretisch gesteld he. Ik denk er zelf absoluut niet zo cru over, maar het zijn wel vragen die dan in me opkomen.)

Niet lullig bedoeld, maar met jouw vragen...ik ga er niet eens aan beginnen. Veel te veel werk om hier antwoorden voor te gaan geven (is enorm veel graafwerk), maar ga er maar vanuit dat ik hier wel heel goed over heb nagedacht.

Van mij mag je best dan ook in de 1e tijdens de drukte, mits hoofdpijn ook een DSM-diagnose is.

quote:

Op zaterdag 4 juni 2016 19:04 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Wit en grijs? Wat?

't gaat over overprikkeling he, niet over persoonlijke smaak.

Ik heb trouwens niks met saai en strak, zeg maar die moderne look met metalen tafeltjes met glasplaat, doe mij maar planten en hout en natuurlijk zonlicht. Eerder waar het eerder huiselijk aandoet dan kantoorerig.

[..]

nee

[..]

Niet lullig bedoeld, maar met jouw vragen...ik ga er niet eens aan beginnen. Veel te veel werk om hier antwoorden voor te gaan geven (is enorm veel graafwerk), maar ga er maar vanuit dat ik hier wel heel goed over heb nagedacht.

Van mij mag je best dan ook in de 1e tijdens de drukte, mits hoofdpijn ook een DSM-diagnose is.

Ik vind het wel een beetje vreemd dat de discussie helemaal naar autisme gaat...

quote:

Op zaterdag 4 juni 2016 19:28 schreef MarieAlice het volgende:

[..]

Ik vind het wel een beetje vreemd dat de discussie helemaal naar autisme gaat...

Ik niet echt, daar ik met een voorbeeld kwam die gewoon topic-gerelateerd is, net zoals anderen bijvoorbeeld rolstoelers als voorbeeld gaven.

quote:

Op zaterdag 4 juni 2016 19:29 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik niet echt, daar ik met een voorbeeld kwam dat gewoon topic-gerelateerd is, net zoals anderen bijvoorbeeld rolstoelers als voorbeeld gaven.

Ik weet niet. Als je meteen stelt dat ik alleen in de drukte naar 1e klasse mag als ik een DSM-diagnose heb, dan vind ik het wel ineens niet meer over handicaps algemeen gaan. En bovendien vind ik dat dan wel ook behoorlijk reduceren.

Terwijl dat eigenlijk ook een beetje mijn punt was: waar trek je dan de grens? Iemand met migraine, of iemand die chemo krijgt kan evengoed nood hebben aan de rust en aan minder prikkels. Dus op basis waarvan besluit je dan dat iemand er recht op heeft en op welke grond kan je mensen ervan uitsluiten?

quote:

Op zaterdag 4 juni 2016 21:08 schreef MarieAlice het volgende:

[..]

Ik weet niet. Als je meteen stelt dat ik alleen in de drukte naar 1e klasse mag als ik een DSM-diagnose heb, dan vind ik het wel ineens niet meer over handicaps algemeen gaan. En bovendien vind ik dat dan wel ook behoorlijk reduceren.

Terwijl dat eigenlijk ook een beetje mijn punt was: waar trek je dan de grens? Iemand met migraine, of iemand die chemo krijgt kan evengoed nood hebben aan de rust en aan minder prikkels. Dus op basis waarvan besluit je dan dat iemand er recht op heeft en op welke grond kan je mensen ervan uitsluiten?

Als het helpt om rolstoelers betere toegang tot het OV te geven en om mensen die slecht ter been zijn zeg maar voorrangsstoelen te geven, wat is er dan zo anders aan mijn voorstel?

Mensen die niet goed kunnen zien, hebben braille-reliëf op automaten geloof ik en speciale tegels langs de rand van elk perron.

Wat weet je niet?

quote:

Op zaterdag 4 juni 2016 21:08 schreef MarieAlice het volgende:

[..]

Ik weet niet. Als je meteen stelt dat ik alleen in de drukte naar 1e klasse mag als ik een DSM-diagnose heb, dan vind ik het wel ineens niet meer over handicaps algemeen gaan. En bovendien vind ik dat dan wel ook behoorlijk reduceren.

Terwijl dat eigenlijk ook een beetje mijn punt was: waar trek je dan de grens? Iemand met migraine, of iemand die chemo krijgt kan evengoed nood hebben aan de rust en aan minder prikkels. Dus op basis waarvan besluit je dan dat iemand er recht op heeft en op welke grond kan je mensen ervan uitsluiten?

Iemand met chemo wordt afgeraden om met het OV te reizen ivm verlaagde weerstand. Je krijgt dan wel een taxi vergoed. Mn vader werd een keer opgehaald met een limo

quote:

Op zaterdag 4 juni 2016 22:32 schreef Elvi het volgende:

[..]

Iemand met chemo wordt afgeraden om met het OV te reizen ivm verlaagde weerstand. Je krijgt dan wel een taxi vergoed. Mn vader werd een keer opgehaald met een limo

Als jouw vader met een limo opgehaald wordt, waarom mag ik dan niet met een limo opgehaald worden? Waar leg je de grens? #MarieAlice-style

Ik denk ook dat het vooral te maken heeft met goed fatsoen. Van beide kanten. Je kan niet verwachten dat iemand constant alles maar aanpast voor een ander, maar je kan ook best rekening met elkaar houden.

Zo heb ik bij een zorgverzekeraar wel eens mensen aan de lijn gehad die vonden dat de verzekeraar hun emigratie naar een warm land moest vergoeden. Want ja zij hadden reuma en dat zou verminderen in een warm land DUS moest het maar vergoed worden. Zo werkt dat niet Een andere klant wilde dat wij een leren bank voor haar moesten vergoeden omdat ze allergisch was voor stof en ze had nu een stoffen bank. Dat gaat nergens over.

Maar als ik in de trein zit en iemand heeft hoofpijn en heeft last van mijn stem bijvoorbeeld, dan vind ik best dat iemand (normaal!) kan vragen (niet eisen) of ik zachter wil praten. Daar kan en wil ik best rekening mee houden. Ik ga dan niet The Best of Slayer op volume 11 opzetten onder het mom "hoofdpijn is geen handicap".

Het gaat er niet om of je ergens 'recht' op hebt. Het gaat erom of beide partijen zich kunnen inleven in een ander.

quote:

Op zaterdag 4 juni 2016 22:45 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Als jouw vader met een limo opgehaald wordt, waarom mag ik dan niet met een limo opgehaald worden? Waar leg je de grens? #MarieAlice-style

Volwassen...

In Nederlandse onderwijs is ook nog niet lang toegankelijk voor mensen met handicapten.

Bijvoorbeeld voor mensen met auditief beperking krijgen ze een tolk of schrijftolk voor. Maar als je ouder dan 30 jaar. Dan krijgt je geen enkele tolkvergoeding, ook al ben je voor de 30ste begonnen aan opleiding.

Sommige gebouwen zijn van 100 jaar oud en niet geschikt voor rolstoel gebruikers.

quote:

Op zaterdag 4 juni 2016 23:20 schreef MarieAlice het volgende:

[..]

Volwassen...

Ze heeft wel degelijk een punt.

quote:

[..]

Vetgedrukte is nogal ruim interpreteerbaar he?
En daar wordt makkelijk misbruik van gemaakt door diegenen die hiervoor verantwoordelijk zijn.

Kijk maar naar het stukje "dak boven je hoofd", tuurlijk kan je ook ergens een sociale huurwoning krijgen voor als je het niet redt zelf een woning te kopen, maar dit is nogal een dooddoener als je vervolgens pas vlak voor je 30e op jezelf kunt gaan wonen (wat veel individuele financiële schade veroorzaakt, zeker als je thuissituatie ongezind is).

Vetgedrukte was ook in het algemeen bedoeld. En een sociale huurwoning is best lastig om te krijgen, ik heb er 6 jaar op gewacht. En de luxe om thuis te wonen had ik niet. Ik snap niet echt wat voor financiële schade je ondervind als je thuis woont, ik bedoel je rekeningen horen dan juist lager te zijn en je hebt kans om te sparen. (Maar ik zie vast iets over het hoofd) Daarnaast is een koopwoning niet voor iedereen vanzelfsprekend.

Laatst zag ik bij rambam een stukje over dyslexie, waarin ze gewoon zo'n verklaring kochten. werd goed geld aan verdiend, we hebben heel veel mensen met dyslexie in Nederland.

Of een stukje over scholen die ouders van kinderen met ADHD vriendelijk verzochten om hun kinderen aan de medicatie te zetten anders moesten ze helaas van school af.

Waar mensen zijn word misbruik gemaakt, dat zijn mensen met en zonder verantwoordelijkheid.
Dus nee ik vind niet dat er meer rekening moet worden gehouden met mensen met beperkingen, of tenminste niet met diagnoses.

quote:

Op zondag 29 mei 2016 07:31 schreef -Strawberry- het volgende:
Een ander voorbeeld.

Ik heb bijvoorbeeld met dyslectici dat ik wel begrijp dat ze de tools krijgen en extra tijd met toetsen, maar ik vraag me dan wel af hoe dat gaat in het bedrijfsleven. Immers zullen ze dan toch op hetzelfde niveau/snelheid moeten presteren als anderen, anders neemt een bedrijf gewoon de betere kandidaat aan. Creëer je dan niet onbewust al een soort achterstand door ze extra tijd en dergelijke te geven op school, in plaats van ze te helpen het binnen de tijd te redden?

Dat is natuurlijk afhankelijk van je beroep, maar zelf heb ik er geen last van. Bedrijven hebben natuurlijk ook Word met spellingscontrole en al communicatie (brieven en mails) naar klanten moeten sowieso bij ons door een tweede persoon gecontroleerd worden. Verder merk ik niet dan ik langzamer ben.

quote:

Op zaterdag 4 juni 2016 17:14 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik vind eerlijk gezegd jouw posts onder je oude username nog een stuk minder denigrerend en genuanceerder (ook al is dit bericht voor Kamina al aardig genuanceerd) ...ook al klopte er toen ook al niet veel van wat je zei.

Je trekt de grens tussen (ab)normaal erg scherp, maar een normale maatschappij behoort deze niet zo scherp te trekken. Vroeger was het meer een jungle en nu moet iedereen wel al die regeltjes volgen. Hoe strenger de regels, hoe meer daar niet meer aan kunnen voldoen en niet omdat ze anders zijn, maar omdat wat als "normaal" wordt gezien, aan deflatie onderhevig is.

Regels zijn nou eenmaal strak. Net als de definitie van normaal en abnormaal, die jezelf ook zo gebruikt. Typerend wel dat het voor jou wel correct zou zijn, maar dat anderen het niet mogen gebruiken. Egoïstisch, asociaal en hypocriet.

Je wil alleen meedoen met de rest als het jou uitkomt; een uitzonderingspositie en tegelijkertijd erbij horen. Dat werkt niet.

quote:

Op maandag 6 juni 2016 08:41 schreef Kamina het volgende:

[..]

Regels zijn nou eenmaal strak. Net als de definitie van normaal en abnormaal, die jezelf ook zo gebruikt. Typerend wel dat het voor jou wel correct zou zijn, maar dat anderen het niet mogen gebruiken. Egoïstisch, asociaal en hypocriet.

Je wil alleen meedoen met de rest als het jou uitkomt; een uitzonderingspositie en tegelijkertijd erbij horen. Dat werkt niet.

Nee Gray, die zijn niet "nou eenmaal strak". Deze definitie is er 1 waarbij je zelf kunt kiezen en dit spreekt voor zich, daar elk ander mens een eigen interpretatie kan geven aan wat ie normaal vindt.

Ik weet niet waar je dat typerende ding gelezen meent te hebben, dat is niet wat er staat.

Naja, je kunt niet van mij verwachten dat ik me ga schikken aan houdingen zoals de jouwe, waarbij ik mezelf in een soort "abnormaal/mislukt/inferieur"-hokje zou moeten gaan plaatsen. Dat is nogal naïef en éénkennig (een beetje een "my way or the highway"-houding, waarbij ik alleen maar op de meest rechter baan zou mogen rijden of zo, ga ik natuurlijk niet doen).

quote:

Op zondag 5 juni 2016 00:09 schreef Captain_Ghost het volgende:
In Nederlandse onderwijs is ook nog niet lang toegankelijk voor mensen met handicapten.

Bijvoorbeeld voor mensen met auditief beperking krijgen ze een tolk of schrijftolk voor. Maar als je ouder dan 30 jaar. Dan krijgt je geen enkele tolkvergoeding, ook al ben je voor de 30ste begonnen aan opleiding.

Sommige gebouwen zijn van 100 jaar oud en niet geschikt voor rolstoel gebruikers.

Klopt. Dit zijn ook van die dingen waar je je niet snel bewust van bent (zeg ik even als iemand die geen tolk of rolstoel nodig heeft, dit zijn dingen waar ik gewoon niet zo erg bij stilsta, behalve als ik er eens een keertje toevallig tegenaan loop).

Dat sommige gebouwen van 100 jaar niet/minder geschikt zouden zijn voor rolstoelers, kan ik wel begrijpen (gedoe met regeltjes vanwege bescherming oude panden etc), maar een regel waar verder niemand last van heeft, zoals regels waarbij braille wordt gebruikt op kaart-automaten of waarbij bepaalde mensen onder bepaalde omstandigheden in de 1e klas zouden mogen reizen, ik snap eerlijk gezegd niet waarom sommige mensen daar zo enorm moeilijk over willen doen...alsof ze iets tekort komen daardoor (wat natuurlijk niet zo is, ze hebben er zelf totaal geen last van).

quote:

Op zondag 5 juni 2016 12:17 schreef Morrigan het volgende:

[..]

Dat is natuurlijk afhankelijk van je beroep, maar zelf heb ik er geen last van. Bedrijven hebben natuurlijk ook Word met spellingscontrole en al communicatie (brieven en mails) naar klanten moeten sowieso bij ons door een tweede persoon gecontroleerd worden. Verder merk ik niet dan ik langzamer ben.

Dit vind ik een hele mooie anekdote hoe dit probleem eigenlijk nauwelijks (in jouw specifieke voorbeeld zelfs geen) arbeid in de weg staat, zo kun je zelfs dingen bereiken die zo goed zijn dat maar weinig mensen zich daaraan kunnen meten .

Wat een gezellig topic is dit geworden

quote:

Op maandag 6 juni 2016 10:14 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Nee Gray, die zijn niet "nou eenmaal strak". Deze definitie is er 1 waarbij je zelf kunt kiezen en dit spreekt voor zich, daar elk ander mens een eigen interpretatie kan geven aan wat ie normaal vindt.

Ik weet niet waar je dat typerende ding gelezen meent te hebben, dat is niet wat er staat.

De norm is echter niet door een enkel mens te bepalen. Je pist dus helaas naast de pot.

quote:

Naja, je kunt niet van mij verwachten dat ik me ga schikken aan houdingen zoals de jouwe, waarbij ik mezelf in een soort "abnormaal/mislukt/inferieur"-hokje zou moeten gaan plaatsen. Dat is nogal naïef en éénkennig (een beetje een "my way or the highway"-houding, waarbij ik alleen maar op de meest rechter baan zou mogen rijden of zo, ga ik natuurlijk niet doen).

Het is niet mijn houding alléén. Je vindt dat jij je daar niet in hoeft te schikken, maar wel dat iedereen zich moet aanpassen naar jouw maatstaven?

Helaas, zo werkt dat niet. De minderheid zal altijd het meest moeten wijken voor de meerderheid.

In je voorbeeld is afwijken van de regels gevaarlijk voor anderen, maar daar heb jij geen boodschap aan, hè?

quote:

Op maandag 6 juni 2016 13:28 schreef Kamina het volgende:

[..]

De norm is echter niet door een enkel mens te bepalen. Je pist dus helaas naast de pot.

Nee Gray, jij pist zelf naast de pot, daar je nu meent deze norm te kunnen bepalen, wat jij als losstaand individu volgens jouw eigen norm per definitie al niet zou moeten kunnen doen.

quote:

[..]

Het is niet mijn houding alléén. Je vindt dat jij je daar niet in hoeft te schikken, maar wel dat iedereen zich moet aanpassen naar jouw maatstaven?

Helaas, zo werkt dat niet. De minderheid zal altijd het meest moeten wijken voor de meerderheid.

In je voorbeeld is afwijken van de regels gevaarlijk voor anderen, maar daar heb jij geen boodschap aan, hè?

Nee Gray, je probeert me jouw eigen giftige wereldbeeld over mijn vermeende karaktereigenschappen in de mond te leggen (op te dringen, te forceren), dit is jouw mening...jouw eigen persoonlijke mening. Niets meer dan dat.
Je weet zelf best dat jij mij niet jouw normen kunt opleggen alleen maar omdat jij pretendeert in naam van "de meerderheid" te spreken, alsof je een soort woordvoerder zou zijn.

Je hebt mijn voorbeeld denk ik niet helemaal goed begrepen. Ik had het in mijn voorbeeld over mensen die mij de rechterbaan op deze snelweg op willen dringen, op basis van mijn in jouw ogen geziende abnormaliteit in het alleen al zijn van mijn bestaan (oftewel, op basis van mijn labeltje).

Verder hoef ik natuurlijk niet op jouw getroll in te gaan, maar ik kan er natuurlijk ook van geval tot geval voor kiezen dit een keertje wel te doen.

Als mijn standpunt(en) (en dat van andere in jouw ogen abnormale mensen) jou echt zo enorm dwars zitten, kan je misschien beter zelf hulp gaan zoeken, want gezien jouw postgedrag (ook op je vorige account) lijk je hier erg veel last van te hebben (even een tip).

Succes man

quote:

Op maandag 6 juni 2016 14:35 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Nee Gray, jij pist zelf naast de pot, daar je nu meent deze norm te kunnen bepalen, wat jij als losstaand individu volgens jouw eigen norm per definitie al niet zou moeten kunnen doen.

Beter lezen, knul. Ik zeg exact dat ik niet norm niet bepaal, want de norm wordt niet bepaald door een individu. Een individu kan de norm echter wel steunen, zoals ik doe.

quote:

[..]

Nee Gray, je probeert me jouw eigen giftige wereldbeeld over mijn vermeende karaktereigenschappen in de mond te leggen (op te dringen, te forceren), dit is jouw mening...jouw eigen persoonlijke mening. Niets meer dan dat.
Je weet zelf best dat jij mij niet jouw normen kunt opleggen alleen maar omdat jij pretendeert in naam van "de meerderheid" te spreken, alsof je een soort woordvoerder zou zijn.

Niet in naam van, maar wel als iemand die naar de norm leeft en deze uitdraagt. Ik leg je niets vreemds in de mond, dat doe je zelf al prima.

quote:

Je hebt mijn voorbeeld denk ik niet helemaal goed begrepen. Ik had het in mijn voorbeeld over mensen die mij de rechterbaan op deze snelweg op willen dringen, op basis van mijn in jouw ogen geziende abnormaliteit in het alleen al zijn van mijn bestaan (oftewel, op basis van mijn labeltje).

Een sociale norm is echter helemaal niet te vergelijken met verkeersregels. Jij noemt jezelf toch hoogbegaafd? Ik wist wel dat je wereldbeeld krom was, maar dit bevestigt het.

quote:

Verder hoef ik natuurlijk niet op jouw getroll in te gaan, maar ik kan er natuurlijk ook van geval tot geval voor kiezen dit een keertje wel te doen.

Ik ben bloedserieus.

quote:

Als mijn standpunt(en) (en dat van andere in jouw ogen abnormale mensen) jou echt zo enorm dwars zitten, kan je misschien beter zelf hulp gaan zoeken, want gezien jouw postgedrag (ook op je vorige account) lijk je hier erg veel last van te hebben (even een tip).

Jouw standpunten zitten vooral jezelf dwars. Niemand steunt je, of heeft überhaupt zin om in discussie te gaan met jou, aangezien je toch stug vasthoudt. Dat is je handicap, dus daar kan je ook weinig aan doen. Echter, het is vooral je persoonlijkheid waardoor mensen geen rekening met jouw overtuigingen houden.

quote:

Succes man [ afbeelding ]

Thanks, jij ook!

quote:

Op maandag 6 juni 2016 14:57 schreef Kamina het volgende:

[..]

Beter lezen, knul. Ik zeg exact dat ik niet norm niet bepaal, want de norm wordt niet bepaald door een individu. Een individu kan de norm echter wel steunen, zoals ik doe.

Jij bepaalt anders wel heel strikt wie er normaal zou zijn en wie niet. Dat doe je toch echt naar eigen (individueel) inzicht.

Prima verder, fijne dag nog enzo

Altijd mooi, die non-discussies

quote:

Op maandag 6 juni 2016 15:13 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Jij bepaalt anders wel heel strikt wie er normaal zou zijn en wie niet. Dat doe je toch echt naar eigen (individueel) inzicht.

Prima verder, fijne dag nog enzo

Ik bepaal helemaal niets. Wel toon ik inzicht.

Ooh snap shit just got persoonlijk!

quote:

Op maandag 6 juni 2016 17:32 schreef LionPopChoc het volgende:
Ooh snap shit just got persoonlijk!

Discussies waarbij magnetronkoffie betrokken is gaan vaak (niet altijd) zo. Altijd popcorn-waardig

Ik vind dat nieuw te bouwen openbare gebouwen rolstoeltoegankelijk moeten zijn. En dat gaat met het ratificeren van het VN verdrag nu eindelijk gebeuren. Het is van de zotte dat er tot begin dit jaar nog, nieuwe gemeentehuizen in NL zijn opgeleverd die niet toegankelijk zijn.

Is ook handig voor de groeiende groep oudjes met rollators.

quote:

Op maandag 6 juni 2016 17:37 schreef CoolGuy het volgende:

[..]

Discussies waarbij magnetronkoffie betrokken is gaan vaak (niet altijd) zo. Altijd popcorn-waardig

Ben blij dat ik zo'n trouwe fanclub heb

quote:

Op maandag 6 juni 2016 17:40 schreef MariMiep het volgende:
Ik vind dat nieuw te bouwen openbare gebouwen rolstoeltoegankelijk moeten zijn. En dat gaat met het ratificeren van het VN verdrag nu eindelijk gebeuren. Het is van de zotte dat er tot begin dit jaar nog, nieuwe gemeentehuizen in NL zijn opgeleverd die niet toegankelijk zijn.

Is ook handig voor de groeiende groep oudjes met rollators.

Ik denk dat dit best nog weleens een uitdaging kan zijn, maar denk ook dat er genoeg mensen zullen zijn die een dergelijke uitdaging met plezier aan zullen willen gaan.

quote:

Op maandag 6 juni 2016 17:45 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ben blij dat ik zo'n trouwe fanclub heb

ja, ja zo kun je het ook uitleggen ja.

Haters zijn meestal een goed teken.
Ze zouden eigenlijk hoverstoelen moeten maken of vliegstoelen dan is het rolstoel probleen ook meteen opgelost.

quote:

Op maandag 6 juni 2016 17:50 schreef CoolGuy het volgende:

[..]

ja, ja zo kun je het ook uitleggen ja.

Ja, zo kan het dus ook

quote:

Op maandag 6 juni 2016 17:50 schreef LionPopChoc het volgende:
Haters zijn meestal een goed teken.
Ze zouden eigenlijk hoverstoelen moeten maken of vliegstoelen dan is het rolstoel probleen ook meteen opgelost.

Hoe dan?

Jetpack achterop een rolstoel duhh

quote:

Op maandag 6 juni 2016 17:52 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ja, zo kan het dus ook

[..]

Hoe dan?

Jawel, maar dat je iets wat ik zeg zo uitlegt betekent nog niet dat het ook waar is

quote:

Op maandag 6 juni 2016 17:54 schreef LionPopChoc het volgende:
Jetpack achterop een rolstoel duhh

Weet je wel niet hoeveel geld een jetpack kost?

quote:

Op maandag 6 juni 2016 17:54 schreef CoolGuy het volgende:

[..]

Jawel, maar dat je iets wat ik zeg zo uitlegt betekent nog niet dat het ook waar is

En als het al onwaar is of zo lijkt te zijn, betekent het niet altijd automatisch dat de mening van de ander wiens contra-argument brengende debat-tegenstander als mogelijk onwaar bestempeld is, per definitie dus wel waar is.

quote:

Op maandag 6 juni 2016 17:57 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

En als het al onwaar is of zo lijkt te zijn, betekent het niet altijd automatisch dat de mening van de ander wiens contra-argument brengende debat-tegenstander als mogelijk onwaar bestempeld is, per definitie dus wel waar is.

Maar dat beweer ik ook niet. Jij geeft een uitleg aan iets wat ik zei, maar dat is niet wat ik bedoel. Niet meer en niet minder.

quote:

Op maandag 6 juni 2016 17:54 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Weet je wel niet hoeveel geld een jetpack kost?

Nou en als het er maar goed uit uitziet.

quote:

Op maandag 6 juni 2016 17:59 schreef CoolGuy het volgende:

[..]

Maar dat beweer ik ook niet. Jij geeft een uitleg aan iets wat ik zei, maar dat is niet wat ik bedoel. Niet meer en niet minder.

Tis geen privé-gesprek hier he?

quote:

Op maandag 6 juni 2016 17:59 schreef LionPopChoc het volgende:

[..]

Nou en als het er maar goed uit uitziet.

Zoals dit.

Ik dacht ik breng wat positieve energie hiero, maar goed ik hou mijn mond wel dicht.

quote:

Op maandag 6 juni 2016 18:14 schreef LionPopChoc het volgende:
Ik dacht ik breng wat positieve energie hiero, maar goed ik hou mijn mond wel dicht.

Hoezo je mond dicht houden? Anders klik je de link in mijn vorige post even aan

quote:

Op maandag 6 juni 2016 18:28 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Hoezo je mond dicht houden? Anders klik je de link in mijn vorige post even aan

Oo hij zat verstopt in de punt, goed topic!

quote:

Op maandag 6 juni 2016 18:40 schreef LionPopChoc het volgende:

[..]

Oo hij zat verstopt in de punt, goed topic!

Tis dan wel geen jetpack, maar wel even leuk

quote:

Op zaterdag 4 juni 2016 17:54 schreef schrijfveer het volgende:

[..]

De drang naar het zo efficiënt mogelijk maken killt inderdaad de menselijkheid van het systeem, maar ik denk dat dit soort problemen voor een groot deel voortkomen uit hoe een bureaucratisch systeem is opgebouwd. Administratie probeert 'van nature' om het zo te zeggen oplossingen te bedenken die de problemen van een zo groot mogelijk aantal mensen dekt. Uitzonderingen vallen buiten de radar, omdat het systeem niet allerlei regeltjes voor iedere uitzondering kan bedenken. Wat misschien een oplossing zou zijn, het systeem kunnen we tenslotte niet veranderen, is om de richtlijnen weer meer door zorgverleners te laten bepalen ipv van management vanuit de administratie.

Efficiëntie? Drang naar winst lijkt me eerder.. Ik verdenk de reden waarom een systeem zo opgebouwd is/wordt er meer van dan de administratie zelf. Er worden van hogerhand beslissingen genomen en die wordt door administratie uitgevoerd, al denk ik misschien iets te letterlijk door op mijn definitie van administratie. In ieder geval heb ik de nodige twijfel over de motivatie om zoveel mogelijk mensen te kunnen dekken. Als ik kijk naar de beschikbare middelen om een en ander te meten, dan lijkt het me een redelijke desinteresse om te stellen dat uitzonderingen buiten de radar zouden vallen. Kijkend naar de meetinstrumenten die wel ingezet worden, dan lijkt het me dat er toch wel andere prio's zijn dan zoveel mogelijk mensen kunnen dekken. Testresultaten kun je beïnvloeden door bepaalde dingen wel of niet te meten en dan kun je best een rapport in handen krijgen, waarmee je tijdens zo een belangrijke meeting kan stellen dat het te duur zou zijn voor wat het oplevert en het daarom maar geschrapt wordt. Diezelfde tactiek is er ook natuurlijk ook om te stellen dat de bezuinigingen daadwerkelijk verbetering hebben gebracht. Maar ja, voor wie?

Een systeem kan nooit op alles voorbereid zijn, maar zorgverzekeraars zullen dit vanuit commercieel oogpunt ook nooit gaan willen. Niet dat de overheid nu wel fatsoenlijk zakelijk instinct zou hebben, maar die hebben overall wel echt meer baat bij daadwerkelijk zoveel mogelijk mensen dekken. Even heel kort door de bocht, omdat de overheid opdraait voor wat er niet gezorgd wordt.

Zorgverleners zijn geen economen/managers/directeuren en hebben wellicht ook te weinig achtergrond voor the bigger picture. Het zou een samenwerking moeten zijn met eenzelfde uitgangspunt en een gezamelijk doel.

quote:

[..]

Zwart-wit is het natuurlijk allemaal niet wat betreft diagnose/dubbel diagnoses/niet-diagnose, maar het probleem van geen diagnose is dat je dan een behandelplan zou moeten gaan opstellen op basis van klachten die overal en nergens bij kunnen horen. Zonder diagnose neem je dus als arts/psycholoog een veel groter risico wat qua behandelplan zou gaan werken. Ook bij een diagnose is het de vraag of het gaat werken, maar dan werk je wel meer binnen een vast referentiekader.

Oneens, want een behandeling gebeurt doorgaans sowieso op basis van de klachten, ongeacht of die in een labeltje samenvallen. Er zijn zelfs restlabels, waar je op basis van uitsluiting van andere dingen terecht komt, dus een diagnose is in die zin ook niet zo 'hard'.
Dan hebben we nog het risico, want wat is dat eigenlijk? De zorgverzekeraar die moet dokken? De behandelaar die afgerekend wordt (door de zorgverzekeraar) op effectiviteit/efficiëntie? (Hoe meet je dat überhaupt?) De patiënt die misschien wel helemaal geen andere opties meer heeft? De cijfertjes die zeggen dat behandelmethode y goed zou werken bij diagnose x? (Wat verder ook geen kut hoeft te zeggen over de effectiviteit van behandelmethode z voor een patiënt of überhaupt in het algemeen)
En dan houden we hoe en door wie die cijfertjes en dat referentiekader tot stand zijn gekomen nog niet eens tegen het licht.

quote:

[..]

Daar heb je gelijk in. Vind het zelf vaak ook moeilijk in te schatten of iemand het waardeert als ik vragen stel over zijn beperking. Vaak kijk ik daarmee de kat uit de boom, omdat ik niet wil dat iemand denkt dat ik hem alleen nog maar als zijn ziekte zie.

Denk dat het fijn kan zijn om niet meteen daarop aangesproken te worden ja, tenzij het in een situatie is waarin het een rol speelt en in de weg zit. Maar goed, dan kun je nog altijd het gewoon even kort en functioneel houden om je daarna weer verder op de persoon zelf en contact in het algemeen te richten. Lijkt me de meest effectieve manier om te laten zien dat je meer dan de ziekte ziet, door er niet constant op de te focussen in zowel verbaal als non-verbaal.

quote:

[..]

Daar ben ik je een antwoord in verschuldigd vrees ik. Ik zou niet weten wat de exacte cijfers daarover zijn, maar misschien dat ik er iets over kan vinden (of als ik pech heb niks).

Ben benieuwd wat je tegenkomt, mocht je er echt in gaan duiken

quote:

Op zondag 5 juni 2016 00:09 schreef Captain_Ghost het volgende:
In Nederlandse onderwijs is ook nog niet lang toegankelijk voor mensen met handicapten.

Bijvoorbeeld voor mensen met auditief beperking krijgen ze een tolk of schrijftolk voor. Maar als je ouder dan 30 jaar. Dan krijgt je geen enkele tolkvergoeding, ook al ben je voor de 30ste begonnen aan opleiding.

Sommige gebouwen zijn van 100 jaar oud en niet geschikt voor rolstoel gebruikers.

Bekend probleem, met als bijkomende bonus dat je gewoon extra centjes kan kosten. Net als in de zorg kun je hier ook als een soort cash cow worden, maar dan moet je wel enigszins aannemelijk hebben dat je ook binnen x tijd met papiertje de deur uit kan. Anders ben je niet rendabel, dus waarom ook zoveel moeite doen om je binnenboord te houden..

Ik heb hooikoorts. Het is nieuw voor mij dat ik dan als gehandicapt wordt gezien.

quote:

Op dinsdag 7 juni 2016 01:04 schreef Scary_Mary het volgende:

[..]

Bekend probleem, met als bijkomende bonus dat je gewoon extra centjes kan kosten. Net als in de zorg kun je hier ook als een soort cash cow worden, maar dan moet je wel enigszins aannemelijk hebben dat je ook binnen x tijd met papiertje de deur uit kan. Anders ben je niet rendabel, dus waarom ook zoveel moeite doen om je binnenboord te houden..

Het gaat niet om of je binnenboord te aanhouden, het gaat over toegankelijk in de onderwijs.

Iedereen heeft recht op leven lang leren. Na 4 jaar studie betaalt je gewoon uit je eigen zak. Das geen probleem.
Er bestaat ook mensen die aan de carrier wisseling doen, maar niet een ondersteuning van het rijk kan krijgen omdat je te oud bent bijvoorbeeld.

Niemand kan uit eigen zak voor de ondersteuning of iets toegankelijk maken betalen.

quote:

Op dinsdag 7 juni 2016 03:57 schreef GOLDFIN9ER het volgende:
Ik heb hooikoorts. Het is nieuw voor mij dat ik dan als gehandicapt wordt gezien.

Je komt een beetje jaloers over...hoe komt dat?

Ik zie dit soort reacties wel meer terug in dit topic, ben eigenlijk wel benieuwd waarom.

quote:

Op dinsdag 7 juni 2016 15:08 schreef schrijfveer het volgende:

[..]

Dat komt omdat mensen graag sarcastisch zijn op het internet. Bovendien als Goldfinger het topic had doorgelezen had hij op pagina 2 de uitleg gezien, waarom ik me beperk tot de bewoordingen handicap/beperking. Maar ik snap het wel, zo lukraak wat roepen is natuurlijk grappiger voor types als Goldfinger dan serieus reageren.

Ik reageer trouwens vanavond op jouw reactie en die van anderen. Heb nu even geen tijd.

Is goed. Bedankt voor de uitleg (ik had deze kunnen weten).

quote:

Op dinsdag 7 juni 2016 14:51 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Je komt een beetje jaloers over...hoe komt dat?

Ik zie dit soort reacties wel meer terug in dit topic, ben eigenlijk wel benieuwd waarom.

Jaloers? Waarom vind je dat?

quote:

Op dinsdag 7 juni 2016 15:08 schreef schrijfveer het volgende:

[..]

Dat komt omdat mensen graag sarcastisch zijn op het internet. Bovendien als Goldfinger het topic had doorgelezen had hij op pagina 2 de uitleg gezien, waarom ik me beperk tot de bewoordingen handicap/beperking. Maar ik snap het wel, zo lukraak wat roepen is natuurlijk grappiger voor types als Goldfinger dan serieus reageren.

Ik reageer trouwens vanavond op jouw reactie en die van anderen. Heb nu even geen tijd.

Ik reageer op je openingspost. Wellicht voortaan alle informatie direct vermelden.

Daarnaast maakt je toevoeging op de tweede pagina geen verschil, je zegt alsnog dat mensen met een allergie gehandicapt zijn.

[ Bericht 6% gewijzigd door GOLDFIN9ER op 07-06-2016 18:42:34 ]

quote:

Op dinsdag 7 juni 2016 18:31 schreef GOLDFIN9ER het volgende:

[..]

Jaloers? Waarom vind je dat?

Waarom vind je onderstaande?

quote:

Op dinsdag 7 juni 2016 03:57 schreef GOLDFIN9ER het volgende:
Ik heb hooikoorts. Het is nieuw voor mij dat ik dan als gehandicapt wordt gezien.

Je weet zelf ook wel dat dit belachelijk is, waarom neem je überhaupt deze moeite?

quote:

Op dinsdag 7 juni 2016 18:39 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Waarom vind je onderstaande?

[..]

Je weet zelf ook wel dat dit belachelijk is, waarom neem je überhaupt deze moeite?

Aangezien het in de OP over allergieën gaat. Ik legde die belachelijke link niet, TS deed dat en daar reageerde ik op.

quote:

Op dinsdag 7 juni 2016 18:40 schreef GOLDFIN9ER het volgende:

[..]

Aangezien het in de OP over allergieën gaat. Ik legde die belachelijke link niet, TS deed dat en daar reageerde ik op.

Owja?

Ik zag je anders niemand quoten.

quote:

Op dinsdag 7 juni 2016 18:37 schreef GOLDFIN9ER het volgende:

[..]

Ik reageer op je openingspost. Wellicht voortaan alle informatie direct vermelden.

Daarnaast maakt je toevoeging op de tweede pagina geen verschil, je zegt alsnog dat mensen met een allergie gehandicapt zijn.

Wellicht voortaan zelf het goede voorbeeld geven wat het vermelden van alle informatie betreft?

Maar even serieus, ik ben er niet op uit om je te flamen, maar wil wel graag weten welke boodschap je probeert over te brengen.

quote:

Op dinsdag 7 juni 2016 18:57 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Owja?

Ik zag je anders niemand quoten.

Oh moet ik nog de OP quoten ook als ik reageer in een topic?

Dat je mijn opmerking niet begrijpt, zegt meer over jou dan over mij.

quote:

Op dinsdag 7 juni 2016 18:59 schreef GOLDFIN9ER het volgende:

[..]

Oh moet ik nog de OP quoten ook als ik reageer in een topic?

Dat je mijn opmerking niet begrijpt, zegt meer over jou dan over mij.

Niet iedereen die niks quote, refereert naar de OP. Heel vaak refereren ze bijvoorbeeld naar een post die direct daarboven staat of willen ze niet per definitie iemand direct aanspreken, dit moet jij toch wel weten? Dus ja, beter meld je even tegen/over wie je het hebt.

Dus nee, je laatste zin zegt meer over jou dan over mij, je voelt je blijkbaar aangevallen. Jammer.

quote:

Op dinsdag 7 juni 2016 19:02 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Niet iedereen die niks quote, refereert naar de OP. Heel vaak refereren ze bijvoorbeeld naar een post die direct daarboven staat of willen ze niet per definitie iemand direct aanspreken, dit moet jij toch wel weten? Dus ja, beter meld je even tegen/over wie je het hebt.

Dus nee, je laatste zin zegt meer over jou dan over mij, je voelt je blijkbaar aangevallen. Jammer.

Ik voel me niet aangevallen.

Jij reageert op iets wat je niet begrijpt en vervolgens geef je mij daar de schuld van.

Zoals je kan lezen begrijpt schrijfveer wel direct dat mijn reactie op de OP was. En aangezien ik op schrijfveer reageerde en dit haar topic is, is het me sowieso onduidelijk waarom jij reageert op me.

Geweldig topic!

Wat een non-discussie.

Jammer want het onderwerp zelf vind ik een interessante en belangrijke kwestie.

quote:

Op dinsdag 7 juni 2016 19:17 schreef Tomatenboer het volgende:
Wat een non-discussie.

Jammer want het onderwerp zelf vind ik een interessante en belangrijke kwestie.

De discussie is juist het topic. In hoeverre moet je rekening houden met mensen hun handicap.

quote:

Op dinsdag 7 juni 2016 19:48 schreef Jopie78 het volgende:

[..]

De discussie is juist het topic. In hoeverre moet je rekening houden met mensen hun handicap.

quote:

Op dinsdag 7 juni 2016 20:06 schreef Cue_ het volgende:

[..]

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op dinsdag 7 juni 2016 19:48 schreef Jopie78 het volgende:

[..]

De discussie is juist het topic. In hoeverre moet je rekening houden met mensen hun handicap.

Je slaat de spijker op zijn kop.

quote:

Op dinsdag 7 juni 2016 12:00 schreef Captain_Ghost het volgende:

[..]

Het gaat niet om of je binnenboord te aanhouden, het gaat over toegankelijk in de onderwijs.

En hoe wil je dit los van elkaar zien?
Als ik slecht ter been ben en niet goed kan zitten in een collegebank, dan ben ik toch echt afhankelijk van iemand anders om een stoel neer te zetten. Kleine moeite denk je, maar probeer het eens te regelen. Zeker leuk als je locatie nog weleens veranderd. Hiermee kun je toch al kwetsbare studenten prima buiten boord werken, want dit regelwerk kan een flinke extra belasting zijn voor hen. Dit soort gedoe maakt het onderwijs voor hen niet zo toegankelijk en het kan ook ingezet worden als instrument om hen weg te krijgen.

quote:

Iedereen heeft recht op leven lang leren. Na 4 jaar studie betaalt je gewoon uit je eigen zak. Das geen probleem.
Er bestaat ook mensen die aan de carrier wisseling doen, maar niet een ondersteuning van het rijk kan krijgen omdat je te oud bent bijvoorbeeld.

Niemand kan uit eigen zak voor de ondersteuning of iets toegankelijk maken betalen.

Recht hebben op en het in de praktijk ook daadwerkelijk krijgen zijn niet helemaal hetzelfde. Je kan je misschien wel voorstellen dat mensen met een handicap minder budget hebben, want minder werk kansen. Zowel in het algemeen, als naast een studie in het bijzonder. Laat staan zonder special skills voorafgaand aan een studie. Hebben ze wel het geld om de studie zelf te betalen, zoals iedereen, dan zit je nog met die toegankelijkheid en de afhankelijkheid van de school om daar aan mee te (blijven) werken. Zelfs als je dus wel financieel op hetzelfde niveau zou zitten, is het geen garantie dat je ook toegang hebt/krijgt op hetzelfde onderwijs.