Eigenlijk zijn er best veel wetenschappers op FOK! en ze verzamelen zich hier. Ook geïnteresseerde studenten, post-docs en gelukkigen met een vaste aanstelling zijn welkom. Neuzel hier dus over farmaceutisch, biologisch, historisch of fysische details, over onderwijstaken en onderbetaald zijn, over journal papers, conferenties, theses, en buitenlandse snoepreisjes.
Leden van de club:
Nederland
AlexanderDeGrote (extern PhD, archeologie)
Grumpey (Postdoc, clinical neuroscience, Amsterdam)
Bosbeetle (PhD)
Re (PhD, medische farmacologie)
speknek (PhD, Eindhoven)
ssebass (PhD, kinderoncologie-hematologie, Rotterdam/Amsterdam)
Skeletor (PhD, radiologie, Groningen)
Norrage (PhD, meteorologie, Utrecht)
Superweber (PhD)
ATuin-hek (Phd neuro-imaging (verbetert gebruik van resting state FMRI), Nijmegen)
Piperidine (Nederlands Kanker Instituut / Antoni van Leeuwenhoek.)
Pluizel (PhD, nefrologie/endocrinolgie)
Californium (PhD, Groningen)
Worteltjestaart (niet aan uni verbonden)
Zith (PhD, Innovatie Economie)
Frankrijk
bramiozo2002 (PhD, Parijs)
Reya (PhD, statistiek, Parijs)
United Kingdom
thabit (PhD/postdoc, Warwick)
keesjeislief (PhD/postdoc, Bath)
SaskiaR (PhD/postdoc, Romeinse geschiedenis, Nottingham)
Operc (PhD, Bristol)
motorbloempje (PhD)
Noorwegen
Fogel (PhD-student)
Verenigde Staten
Shivo PhD/(associate professor, computational cancer biology, Houston.)
xienix84 (PhD/postdoc, Baltimore)
oompaloompa (PhD/postdoc, Philadelphia)
Australie
keesjeislief (PhD/postdoc, Canberra)
Zweden
Jagärtrut PhD
Duitsland
Felagund (PhD, meteorologie, Bonn)
Japan
Lyrebird (PhD/associate professor in de optica)
Wannabees
RobertoCarlos
Wackyduck
nickybol
Bijzonder geval
Kees22 (spellingchecker)
Updates voor de OP zijn welkom.
Lost in translation
reallyLastig te zeggen, hangt van het geval af.quote:Op donderdag 10 maart 2016 09:55 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
En als er geen eerdere observaties of soortgelijke gevallen zijn en de populatie klein?
Ik doe dat bij één vak wel, maar het past niet bij het vak dat ik in gedachten heb.quote:Op donderdag 10 maart 2016 13:59 schreef motorbloempje het volgende:
Iets van een posterpresentatie een idee? Ik vind het maken van een poster (conferentie-style) altijd wel een uitdaging, en maakt dat je goed nadenkt over wat je precies wilt wat andere mensen weten over X-onderwerp.
Studenten schrijven voor dit vak nu een advies over een bestaand praktijkprobleem en ze doen dat in kleine groepen. Daarnaast maken ze individueel een open-boektentamen. Ik wil graag dat tentamen schrappen, want het is eigenlijk dubbelop en dus ook meer nakijkwerk. Probleem is alleen dat we op z'n minst voor een deel individueel moeten tentamineren.
Dat was mijn tweede suggestiequote:
[..]
Studenten schrijven voor dit vak nu een advies over een bestaand praktijkprobleem en ze doen dat in kleine groepen.
Dat werkt op zich aardig, maar er zijn ook wel nadelen. Zo zijn er altijd groepjes waarin 1-2 groepsgenoten hun deel niet doen. Daarom is het ook wel goed om een vorm van individuele beoordeling te hebben. Bovendien is het faculteitsbeleid dat er niet (uitsluitend) groepsmatig wordt beoordeeld. Ik moet er dus iets naast doen. Het liefst doe ik dat als onderdeel of bijproduct van het groepsproduct. Ik kan zelf wel iets proberen te bedenken, maar ik vind liever niet het wiel opnieuw uit.quote:
[..]
Dat was mijn tweede suggestie
Als het niet lukt, dan ga ik van het open-boektentamen misschien een take-home exam maken en dan laat ik het groepsproduct bijv. door medestudenten beoordelen om de nakijklast te verlichten.
Edit: dat mag ook niet.
[ Bericht 3% gewijzigd door Claudia_x op 10-03-2016 14:27:59 ]
Mondeling, een tekening/visuele weergave van het model laten maken, poster presentatie, een 3d model maken/knutselen, een stuk werkende code laten inleveren.quote:
Iets van een posterpresentatie een idee? Ik vind het maken van een poster (conferentie-style) altijd wel een uitdaging, en maakt dat je goed nadenkt over wat je precies wilt wat andere mensen weten over X-onderwerp.
Dat zijn versies die ik gehad/gegeven heb.
Cool, de afdeling biostatistiek van mijn ziekenhuis is helemaal van de Bayesiaanse kerk en hebben de standaard gezet voor klinische trials gebaseerd op Bayesiaanse modellen. Ben nu zelf ook betrokken bij een adaptive clinical trial waarbij de patienten randomisatie over verschillende strata is gekoppeld priors gebaseerd op biomarkers en verwachte response. Heb je je PhD in biostatistiek?quote:
[..]
Bayesiaanse statistiek, vooral gespecialiseerd in modellen aangaande meningsvorming.
Verder manage ik een data-afdeling van een internationale organisatie. Af en toe doe ik nog wat psychometrie, als hobby.
Soort early retirement met wat freelance werk staat voor haar op de planning. Gelukkig staat in de planning dat ik alles ingeleverd heb tegen die datum, dus als het goed is zal het geen maanden duren dat ze er dan nog aan bezig is.
Nee, in psychometrie.quote:
[..]
Cool, de afdeling biostatistiek van mijn ziekenhuis is helemaal van de Bayesiaanse kerk en hebben de standaard gezet voor klinische trials gebaseerd op Bayesiaanse modellen. Ben nu zelf ook betrokken bij een adaptive clinical trial waarbij de patienten randomisatie over verschillende strata is gekoppeld priors gebaseerd op biomarkers en verwachte response. Heb je je PhD in biostatistiek?
quote:
Datum is geprikt, 23 september giet it oan!
Oh cool! Wat doe je voor die organisatie? Is het marketing research m.b.t. attitudes of politiek? Of iets heel anders?quote:
[..]
Bayesiaanse statistiek, vooral gespecialiseerd in modellen aangaande meningsvorming.
Verder manage ik een data-afdeling van een internationale organisatie. Af en toe doe ik nog wat psychometrie, als hobby.
Een vakgebied dat aan de mijne grenst, is psychofysica. Daarbij gebruiken we de input van de proefpersoon om iets aan te tonen (hebben we het hier over hetzelfde?). Uitermate interessante materie, maar je bent er wel sterk afhankelijk van de "kwaliteit" van je proefpersonen. Als piepjong onderzoekertje heb ik ook wel eens van dat soort metingen gedaan, waarbij we naar pijnperceptie keken, en dan had je proefpersonen die al begonnen te miepen, terwijl de apparatuur niet eens aan stond.quote:
[ Bericht 0% gewijzigd door Lyrebird op 11-03-2016 04:49:00 ]
quote:
en dan had je proefpersonen die al begonnen te miepen, terwijl de apparatuur niet eens aan stond.
Interessant, al ben ik geneigd daar anders tegenaan te kijken. Jij ziet proefpersonen die niet deugen, ik zie een misschien wel begrijpelijke (psychologische) reactie die op zich onderzoekswaardig is.
Dit!quote:
[..]
Interessant, al ben ik geneigd daar anders tegenaan te kijken. Jij ziet proefpersonen die niet deugen, ik zie een misschien wel begrijpelijke (psychologische) reactie die op zich onderzoekswaardig is.
Grappig, ik doe vnl pharmacometricsquote:
edit: oh nu ik lees wat psychometrie is, is dat volgens mij toch echt heel iets anders. Ondanks dat de termen op elkaar lijken.
Was jij assistent van Milgram?quote:
[..]
Een vakgebied dat aan de mijne grenst, is psychofysica. Daarbij gebruiken we de input van de proefpersoon om iets aan te tonen (hebben we het hier over hetzelfde?). Uitermate interessante materie, maar je bent er wel sterk afhankelijk van de "kwaliteit" van je proefpersonen. Als piepjong onderzoekertje heb ik ook wel eens van dat soort metingen gedaan, waarbij we naar pijnperceptie keken, en dan had je proefpersonen die al begonnen te miepen, terwijl de apparatuur niet eens aan stond.
(Ik keek er stiekem best tegenop.)Ik laat m'n studenten wel eens een filmpje zien over het experiment van Milgram (sterker nog, afgelopen woensdag nog gedaan) en dat blijft toch tamelijk indrukwekkend. Ze kennen het experiment allemaal wel, maar het zien is weer wat anders. De proefleider die zegt: "Go on, teacher." De proefpersoon die reageert met: "It's on you, it's your responsiblity."
Dit is niet geschikt voor jouw studenten maar misschien inspireert het?quote:
Een onderwijsvraag tussendoor: heeft iemand hier ervaring met alternatieve manieren van toetsen? Met alternatief bedoel ik geen regulier tentamen of individueel geschreven verslag.
Mijn studenten maken advertenties gebaseerd op principes die ze in de klas leren die we dan weer gebruiken om dingen te verkopen. Ik beoordeel de advertentie maar voor hun is er een tweede vorm van competitie en dat is het meeste geld verdienen / verkopen met hun advertentie.
ja die ken ik niet hoorquote:
Loïc Wacquant komt ook presenteren op de conferentie waar ik heen ga
quote:
Ik ook niet en volgens zijn wikipedia is hij een collega
Alles van formatieve holistische assessment tot expert review van demonstrators, rubrics, poster presentaties, digitale portfolios, competency presentaties, dit dat alles. Wat wil je weten?quote:
Een onderwijsvraag tussendoor: heeft iemand hier ervaring met alternatieve manieren van toetsen? Met alternatief bedoel ik geen regulier tentamen of individueel geschreven verslag.
Nou ja, ik ben vooral naar twee dingen nieuwsgierig: beoordeel je processen (bijv. groepswerk) en zo ja, hoe? En heb je ervaring in het beoordelen van individuele bijdragen aan groepswerk?quote:Op vrijdag 11 maart 2016 22:15 schreef speknek het volgende:
[..]
Alles van formatieve holistische assessment tot expert review van demonstrators, rubrics, poster presentaties, digitale portfolios, competency presentaties, dit dat alles. Wat wil je weten?
Ik weet niet of het is waar je naar op zoek bent maar ik heb goede ervaring met coöperative learning. Dan gaan studenten in groepen werken aan een individuele opdracht. Het fijne aan de methode is dat je studenten heel actief en concreet aan de slag zet met een eindproduct maar dat niemand bang hoeft te zijn voor meelifters. Eventueel zou je er ook nog een groepsaspect (presentatie of poster ) aan kunnen koppelen.quote:
[..]
Ik doe dat bij één vak wel, maar het past niet bij het vak dat ik in gedachten heb.
Studenten schrijven voor dit vak nu een advies over een bestaand praktijkprobleem en ze doen dat in kleine groepen. Daarnaast maken ze individueel een open-boektentamen. Ik wil graag dat tentamen schrappen, want het is eigenlijk dubbelop en dus ook meer nakijkwerk. Probleem is alleen dat we op z'n minst voor een deel individueel moeten tentamineren.
interessant!quote:
[..]
Ik weet niet of het is waar je naar op zoek bent maar ik heb goede ervaring met coöperative learning. Dan gaan studenten in groepen werken aan een individuele opdracht. Het fijne aan de methode is dat je studenten heel actief en concreet aan de slag zet met een eindproduct maar dat niemand bang hoeft te zijn voor meelifters. Eventueel zou je er ook nog een groepsaspect (presentatie of poster ) aan kunnen koppelen.
De collegereeks is gebaseerd op een vorm van coöperatief leren, om precies te zijn probleemgestuurd onderwijs. De term "coöperatief leren" alleen helpt me niet veel verder, want het is erg generiek. Ik heb wat specifiekere aanwijzingen nodig, bijv. hoe je in groepsverband aan een individueel probleem werkt.quote:
[..]
Ik weet niet of het is waar je naar op zoek bent maar ik heb goede ervaring met coöperative learning. Dan gaan studenten in groepen werken aan een individuele opdracht. Het fijne aan de methode is dat je studenten heel actief en concreet aan de slag zet met een eindproduct maar dat niemand bang hoeft te zijn voor meelifters. Eventueel zou je er ook nog een groepsaspect (presentatie of poster ) aan kunnen koppelen.
Een belangrijke motivatie voor werken in groepsverband is nu juist dat je te maken hebt met een probleem dat je alleen niet (zo eenvoudig) op zou kunnen lossen. Die balans tussen individueel en in een groep werken is dus heel precair. Schiet het te veel naar het individuele door, dan neemt de motivatie om in een groep te werken af. Wordt het te veel groepswerk, dan neemt de motivatie om een individuele bijdrage te leveren af.
Ik hoor dus graag meer over je concrete ervaringen met coöperatief leren!
[ Bericht 12% gewijzigd door Claudia_x op 13-03-2016 10:40:01 ]
Ik weet dat in Rotterdam ook aan PGO wordt gedaan en dat daar het proces van samenwerken zelf wordt beoordeeld. Daar voel ik persoonlijk niet voor. Het doet me denken aan een sollicitatieprocedure waar ik ooit in zat, waarin ik met vreemden een probleem moest oplossen en diverse mensen ons observeerden terwijl we dat deden en driftig aantekeningen maakten.
Je moest alles inleveren via zo'n online portaal, toen ik zondag daar keek stond daar nog een deadline van 15 maart. Gisteren was het ineens veranderd en kon ik niets meer inleveren. Nu maar kijken of ik nog ergens anders het kan aanvragen.
Dat heb ik al gedaan, dat de datum online nog als 15 maart aangegeven stond was een "technische fout". Alsof ze een maand geleden besloten hebben dat ze toch niet genoeg geld hadden om stipendia uit te geven.quote:
Je moet ze gewoon even mailen. Ik heb ook een beurs van DAAD gekregen, en de deadline was dus de avond vóór de datum die ze gaven. Officieel was ik dus een dag te laat. Maar gelukkig kon ik toch nog mee doen. Bij mij ging de eerste selectie via het nuffic trouwens.
Er zijn wel alternatieven (bijv. DFG), maar daarbij duurt de selectieprocedure langer.
Vervelend zeg!quote:
[..]
Dat heb ik al gedaan, dat de datum online nog als 15 maart aangegeven stond was een "technische fout". Alsof ze een maand geleden besloten hebben dat ze toch niet genoeg geld hadden om stipendia uit te geven.
Er zijn wel alternatieven (bijv. DFG), maar daarbij duurt de selectieprocedure langer.
#dekleinedingeninhetleven
Ik ga hier vanavond op reagerenquote:
[..]
Oh cool! Wat doe je voor die organisatie? Is het marketing research m.b.t. attitudes of politiek? Of iets heel anders?
Topquote:
Net een volledige lecture weer eens gegeven. Krijg niet zo vaak de kans omdat er vanuit m'n hoofdfaculteit niet zoveel les te geven is omdat ik overal buiten val, en mijn adoptiefaculteit heeft niet zo veel geld om PhDs in te huren en dan gaat hun eigen volk weer eerst, dus dit was een charity-event, somehow. Erg leuk, kwam precies goed uit met m'n tijd/slides, mensen leken geïnteresseerd en stelden wat leuke vragen, maar het belangrijkste kwam toch wel van m'n prof, die zei "stop worrying, that was awesome! You're a natural and going to make an excellent lecturer!"
#dekleinedingeninhetleven
Kreeg ook wel een mooie vraag uit de zaal, over wat ik wilde gaan doen toen ik begon met m'n PhD (en of dat in academia was) en of mijn veldwerk dat heeft doen veranderen of niet, en of ik niet meer direct met bijvoorbeeld lokale overheden en groepen aan de slag wil om 'direct' impact te hebben met mijn werk. Dat is ook precies waar mijn toekomstoverwegingen nu over gaan, zowel intern als extern (praten met m'n man hierover, beleleiders, etc.).quote:
Zoveel om over na te denken
Toch grappig hoe verschillend insteken kunnen zijn ik zou er van gruwelen als mijn onderzoek (direct) impact op iets heeft...quote:
[..]
Kreeg ook wel een mooie vraag uit de zaal, over wat ik wilde gaan doen toen ik begon met m'n PhD (en of dat in academia was) en of mijn veldwerk dat heeft doen veranderen of niet, en of ik niet meer direct met bijvoorbeeld lokale overheden en groepen aan de slag wil om 'direct' impact te hebben met mijn werk. Dat is ook precies waar mijn toekomstoverwegingen nu over gaan, zowel intern als extern (praten met m'n man hierover, beleleiders, etc.).
Zoveel om over na te denken
Voortaan toch even beter doorlezen voor je wat submit....
hehe dat soort comments zo herkenbaar.quote:
[ afbeelding ]
Voortaan toch even beter doorlezen voor je wat submit....
Of een auteur met lef.quote:
[ afbeelding ]
Voortaan toch even beter doorlezen voor je wat submit....
Sorry voor mijn late reactie. Ik moest colleges en presentaties voorbereiden tussen een berg klinisch werk door.... enfin, je kent het vastquote:
[..]
De collegereeks is gebaseerd op een vorm van coöperatief leren, om precies te zijn probleemgestuurd onderwijs. De term "coöperatief leren" alleen helpt me niet veel verder, want het is erg generiek. Ik heb wat specifiekere aanwijzingen nodig, bijv. hoe je in groepsverband aan een individueel probleem werkt.
Een belangrijke motivatie voor werken in groepsverband is nu juist dat je te maken hebt met een probleem dat je alleen niet (zo eenvoudig) op zou kunnen lossen. Die balans tussen individueel en in een groep werken is dus heel precair. Schiet het te veel naar het individuele door, dan neemt de motivatie om in een groep te werken af. Wordt het te veel groepswerk, dan neemt de motivatie om een individuele bijdrage te leveren af.
Ik hoor dus graag meer over je concrete ervaringen met coöperatief leren!
Het idee achter coöperatief leren is inderdaad dat je elkaar nodig hebt om kennis te vergaren en tot een eindresultaat te komen. Er zijn wat technieken die ik niet helemaal helder hem hoe ze heten en hoe het precies gaat, maar je werkt in groepjes van bij voorkeur vier en gebruikt vellen a3-papier en gekleurde markers. Het makkelijkst is om de opdrachten die je hebt op te delen in kennis vergaren en komen tot een eindproduct. Bij onze werkgroepen (methodenleer, 2e jaars) werkten ze de eerste helft aan de stof en de tweede helft aan hun eigen opdracht. Het idee is dus dat ze binnen of tussen de groepjes van elkaar leren.
Als het gaat om het vergaren van kennis dan is een manier om iedereen wat theorie te laten lezen (ofwel in de werkgroep, of bij wat oudere studenten dat ze zelfstandig is opzoeken en voorbereiden) en die kennis te laten delen. Bijvoorbeeld vier benaderingen van één probleem. Daarna moeten ze dat aan elkaar uitleggen zodat iedereen alle benaderingen kent. Je kunt dat structureren door ze een vel papier in vier vlakken te verdelen en daar alles op te schrijven. Eventueel kun je dan vragen of ieder groepje één benadering klassikaal bespreekt. Ander voorbeeld: ze moesten thuis een onderzoeksvraag bedenken binnen een paradigma voor experimenteel onderzoek (paradigma's wees ik toe a.d.v. hun kleuren markers). Volgende bijeenkomst bespraken ze in het groepje welke onderzoeksvraag het meest geschikt was (ofwel welk paradigma het best passend) en dat werkten ze uit op papier. Die uitwerking presenteerden ze dan aan de hele groep. Een laatste idee om ze stof te laten doornemen en samen te bedenken wat er nog onduidelijk is. Dat schrijf je op en de vragen worden aan het volgende groepje gegeven. Die schrijven de antwoorden die ze weten erbij, geven weer verder etc. Uiteindelijk hou je een aantal vragen over die voor iedereen onduidelijk zijn en die kun je klassikaal bespreken.
Met betrekking tot een eindproduct moesten ze bij ons een kort onderzoekvoorstel schrijven. Alle fase daarin hebben ze met elkaar besproken. Het begon ermee dat ze een onderzoeksvraag formuleerden en die in duo's met elkaar bespraken. Ze presenteerden daarna de onderzoeksvraag van de ander aan de rest van hun groepje, die daar dan feedback opgaven aan de hand van theoretisch criteria (bij voorkeur zijn de criteria in twee delen zodat je ieder input nodig hebt). Daarna maakten ze een topiclijst, dus per vraagstelling droeg iedereen ideeën aan die vervolgens samengevoegd werden en er werd geïnventariseerd wat het meest werd genoemd. Vervolgens verder er vragen bij de topiclijst bedacht, dus ieder bedacht een vraag en daarna werd de lijst doorgegeven en zo verder. Ze hebben op een gegeven moment ook een (korte) inleiding zonder hun onderzoeksvraag te specificeren en tijdelijk andere groepjes gevormd. Ze hebben de inleiding laten lezen door hun nieuwe groepsgenoten en die moesten bekijken welke onderzoeksvraag hieruit voort zou kunnen vloeien en dan werd vergeleken met de echte vraag.
Wat je zou kunnen doen is de studenten vier benaderingen/sub-onderwerpe/stromingen laten uitwerken en dat integreren tot één eindproduct. Ik moet er eerlijk bij zeggen dat het theoretisch deel wat gemakkelijker liep dat het werken aan de opdracht. Interessant genoeg had dat niet te maken met dat ze elkaar niet wilden helpen, de hulpbereidheid was juist heel groot. Maar vooral dat ze traag waren met hun eigen onderzoeksvraag bedenken, en veel tijd verspilden aan wikken en wegen. Daar moet dus wel ruimte voor zijn, voor het brainstormen en dubben, want anders lopen studenten voortdurend achter de feiten aan.
Tot slot: je deelt studenten in op basis van hun eigen veronderstelde kennis- en competentieniveau. Je laat ze zichzelf in een rij zetten van mensen die de cursus makkelijk denken te vinden tot heel moeilijk, dan klap je de rij dubbel en dan komen de voorste en de laatste twee bij elkaar. Op die manier is het niveau heel gevarieerd en krijg je ook de onzekere en minder gemotiveerde studenten wat makkelijker mee.
Goed, enorme lap tekst, kijk maar of je er wat mee kunt en ik verduidelijk graag nog!
Het is allemaal vrij contextspecifiek, dus ik weet niet hoeveel je eraan hebt. Omdat ik bij een designopleiding lesgeef is proces inderdaad erg belangrijk. Ze krijgen een half jaar de tijd om een probleem op te lossen, dus tijdens en na afloop kijk je of ze het juiste proces gevolgd hebben. Zijn ze zelfstandig op zoek gegaan naar stakeholders, hebben ze op de juiste momenten gebruikerstesten ingepland, past hun aanpak bij het probleem (sommige problemen vergen meer gebruikersonderzoek, anderen meer iteratie en zelfreflectie). Ik merk dat het helpt als studenten vooraf een gezamenlijke visie op stellen, dan hebben ze meer een collectieve richting en zijn ze ook gemotiveerder.quote:
Nou ja, ik ben vooral naar twee dingen nieuwsgierig: beoordeel je processen (bijv. groepswerk) en zo ja, hoe? En heb je ervaring in het beoordelen van individuele bijdragen aan groepswerk?
Beoordeling is wat lastiger. We kwamen van een model van holistische formatieve assessment. Studenten stelden aan het begin van het semester individueel hun leerdoelen vast, deden vervolgens een groepsproject, en aan het einde van het semester gaven ze middels bewijs en reflecties op het leerproces aan of ze voldoende geleerd hadden, wat dan ook weer individueel beoordeeld werd. Dat vergde echter heel wat werk van docenten en was moeilijk in universitaire homogenisatie te stoppen (die gaan nu langzaam onze kant op, maar in de tussentijd moeten we terug naar klassiek onderwijs, ahem het houdt je bezig). Ik probeer het er wel een beetje in te houden. Van tevoren zeg ik dat het een groepsproject is, dat het aan henzelf is onwillige medestudenten te overtuigen (dit is immers ook een uiterst nuttige vaardigheid om te hebben), maar dat als er echt een meelifter tussenzit ze dit tijdig moeten laten weten. Aan het einde moeten ze individueel reflecteren op wat ze geleerd hebben en hoe ze dit toegepast hebben.
Dat is althans het idee, het is een stuk moeilijker om studenten te laten reflecteren die in een hoorcollege-werkcollege stramien zitten en alleen gewend zijn een 5.5 op een multiple choice tentamen te halen. Dus ik gebruik het meer als begeleidend schrijven bij het beoordelen van het eindproduct. En meestal krijgen ze dan toch een gezamenlijk cijfer. Ik zou willen dat het niet zo was, maar je zit ook vast aan absurde ECTS targets.
888888 - 222222 = 666666 da's 2x het getal van de duivel!quote:
Conferentievoorbereidingen zo goed als klaar. Enige waar ik nog wat spanning over heb is het feit dat een van mijn 'grote voorbeelden' zomaar naar mijn sessie zou kunnen komen luisteren. Kans is groter van niet, maar je weet maar nooit, aangezien mijn sessie in zijn onderzoeksgebied valt.
Hoop maar dat het een donkere zaal is 
Grote voorbeelden zijn best wel vaak aardige lui en ook best wel vaak klootzakkenquote:
Goed verhaal.
Conferentievoorbereidingen zo goed als klaar. Enige waar ik nog wat spanning over heb is het feit dat een van mijn 'grote voorbeelden' zomaar naar mijn sessie zou kunnen komen luisteren. Kans is groter van niet, maar je weet maar nooit, aangezien mijn sessie in zijn onderzoeksgebied valt.
Deze is volgens mij best aardig, voor zover ik verhalen heb gelezen en gehoord. Dus dat hoop ik dan maar!quote:
[..]
Grote voorbeelden zijn best wel vaak aardige lui en ook best wel vaak klootzakken
Dan moet je juist hopen dat hij bij je praatje zitquote:
[..]
Deze is volgens mij best aardig, voor zover ik verhalen heb gelezen en gehoord. Dus dat hoop ik dan maar!
(ook als hij niet aardig is trouwens)hij/zij poept ook gewoon, he...quote:
[..]
Deze is volgens mij best aardig, voor zover ik verhalen heb gelezen en gehoord. Dus dat hoop ik dan maar!
Veel plezier! Leuk om je voorbereidingen hier te lezen. Mijn 2e grote conferentie was ook in SF. De eerste in San Diego...
Tja maar soms tijdens het poepen hebben ze ideeën die een gewone sterveling nooit zou hebben.quote:
[..]
hij/zij poept ook gewoon, he...
Veel plezier! Leuk om je voorbereidingen hier te lezen. Mijn 2e grote conferentie was ook in SF. De eerste in San Diego...
Oh, daar gaat het me niet om. Het gaat me erom dat ik zijn werk gebruik in mijn werkquote:
[..]
hij/zij poept ook gewoon, he...
Veel plezier! Leuk om je voorbereidingen hier te lezen. Mijn 2e grote conferentie was ook in SF. De eerste in San Diego...
zul je zien dat ik wat verkeerds doe of zeg #impostersyndromeIk ken het. Hield ook een keer een presentatie dat voortborduurde op artikelen van een vooraanstaande professor waar iedereen erg tegenop kijkt. Ik haalde die studies ook de hele tijd aan met uitleg. Toen hoorde ik ineens dat hij er ook was. Geen idee wat hij in Nederland deed. Was ook bang dat ik het verkeerd geïnterpreteerd had. Uiteindelijk was alles gewoon prima en was hij alleen maar heel enthousiast dat mensen er mee bezig zijn. Is toch soort van erkenning van je werk en dus positief. Oftewel niet te druk maken. Was ook meteen uitgenodigd daar. Dus kan ook nog mogelijkheden bieden zoiets.quote:
[..]
Oh, daar gaat het me niet om. Het gaat me erom dat ik zijn werk gebruik in mijn werk
Krijg ik later een emailtje van de eerste auteur van dat paper, zat blijkbaar in de zaal
Het is beter om er nu achter te komen dat je iets verkeerd begrijpt dan tijdens je viva #ProTip.quote:
[..]
Oh, daar gaat het me niet om. Het gaat me erom dat ik zijn werk gebruik in mijn werk
arrrrg projecten schrijven.... ik kan dat echt zo niet... het is echt zo frustrerend om dingen op te schrijven die ik nog niet gedaan heb, daar kan je toch niets zinnigs over zeggen. 
Ik heb echt geen idee hoe dit moet. En dan gaan ze ook nog dingen vragen als "wat is de toepassing van de resultaten buiten de wetenschap"... dat moeten ze aan mensen buiten de wetenschap vragen
en welke resultaten die zijn er nog niet dus kan ik toch niet zeggen wat de eventuele toepassing zou zijn.Dit voelt echt als zo'n moment waarop ik door de mand ga vallen, dat ze na drie jaar eindelijk eens door gaan hebben dat ik eigenlijk niet functioneer.
[ Bericht 7% gewijzigd door Bosbeetle op 02-04-2016 23:09:31 ]
Lijkt me een prima basis om publieke financiering te trekken: "mijn onderzoek heeft geen enkele relevantie".quote:
Waarom bestaat er geen substukje van de wetenschap waar je gewoon onbelangrijke nietzeggende dingen mag doen, zonder te veinzen dat het wel belangrijk is. Ik wil geen belangrijke toepasbare dingen doen waar de maatschappij wat aan moet hebben.
Ik begrijp dat daar geen geld in zit. Maar daardoor zijn "we" ons wel in allerlei rare kronkels aan het wringen, overal worden "relevante" dingen er bij de haren bij getrokken. Door deze constructies wordt je gedwongen om dingen op te schrijven die gewoon gebakken lucht zijn. Als ik wil uitzoeken hoe een of ander klein nietszeggend onderdeeltje in een cel werkt dan wil ik dat uitzoeken omdat ik niet weet hoe dat kleine nietszeggende onderdeeltje werkt of dat er in de huidige kennis een klein onbekend gaatje zit... niet om kanker op te lossen of te begrijpen hoe leven werkt of de voedseltekorten op te lossen in afrika.quote:Op zondag 3 april 2016 11:50 schreef Reya het volgende:
[..]
Lijkt me een prima basis om publieke financiering te trekken: "mijn onderzoek heeft geen enkele relevantie".
De relevantie is wat mij betreft "we weten nog niet hoe dit werkt" en dat zou voldoende moeten zijn. En wat dan als we het wel weten, nou dan weten we het wel.
Wat mij betreft legt al die relevantie die gevraagd wordt veel te veel druk op werk, hoe de fuck kunnen ze verwachten van een wetenschapper dat hij iets relevants voor een groot wereldprobleem bedenkt. Volgensmij werkt wetenschap veel meer als een schot hagel gewoon grondig stukje bij beetje alles catagoriseren en uitzoeken.
Het kan toch niet zo zijn dat alle onderzoek belangrijk is er moeten heel veel onbelangrijke dingen gedaan worden om uiteindelijk op belangrijke zaken te stuiten.
Neem mijn promotie onderzoek ik heb een eiwitje geidentificeerd dat er voor zorgt (samen met een grote groep andere eiwitten) dat de groeihormoon receptor uit kan gaan nadat hij aangezet is. Is dat belangrijk, nee. Gaat dat grote problemen oplossen, nee. Gaat dat er voor zorgen dat we dichter bij een oplossing voor kanker komen, nee. En toch stonden dat soort dingen in de aanvraag, terwijl je van te voren al duidelijk aan kon geven dat niet het geval was. En alle wetenschappers doen dat, om dat het "moet".
- 1/3e van je tijd: werken aan een nieuwe beurs
- 1/3e van je tijd: dingen doen die je hebt belooft voor deze beurs
- 1/3e van je tijd: werken aan vage shit die je zelf leuk vindt
Althans... zo stel ik het me voor want ik heb nog geen beurs, bijna!
Ik ken nietmand die daar onder valt... hoe de fuck kun je al een excellente onderzoeker zijn als je nog maar net gepromoveerd bent? En waarom alleen voor opvallende talenten. Dan maak je de groep zo ontzettend klein.quote:Veni is gericht op excellente onderzoekers die onlangs gepromoveerd zijn. U bent aan het begin van uw wetenschappelijke carrière en vertoont een opvallend talent voor wetenschappelijk onderzoek. U bent maximaal drie jaar geleden gepromoveerd, gerekend vanaf de promotiedatum tot de deadline van de Veni-ronde.
. Ik vind mezelf excellent en opvallend en getalenteerd... telt dat ook?Er is gewoon geen plek voor de gemiddelde wetenschapper.
Maar wel super spannendquote:Op zondag 3 april 2016 12:25 schreef papernote het volgende:
Ik krijg volgende week m'n veni-commentaar
succes Nog wel zinnig commentaar gekregen of desk reject?quote:
whoei nature cell biology wil het onderzoek van een samenwerking van ons niet hebben....
(Sinds wanneer is dit topic sticky trouwens?
)quote:
[..]
Nog wel zinnig commentaar gekregen of desk reject?
(Sinds wanneer is dit topic sticky trouwens?
ja heel zinnig commentaar, het duurde lang omdat het pasen was (een ander artikel dat nog ergens ligt, ligt daar ook al lang vanwege pasen) Verder gewoon we vinden het niet goed genoeg voor ons.Zonde.quote:
[..]
blijkbaar is een IF van 10+ niet voor mij weggelegd.. ik blijf telkens hangen op 9 max...quote:
Genoeg wetenschappers die hun briljante vinding pas laat in hun carrière doen. Niet sikkeneuren en opgeven.quote:
[..]
blijkbaar is een IF van 10+ niet voor mij weggelegd.. ik blijf telkens hangen op 9 max...
Achja ik ben gewoon een zeurkous, vind het zo jammer dat het enige beroep dat ik echt leuk vind zo'n rare manier van financiering heeft...quote:
[..]
Genoeg wetenschappers die hun briljante vinding pas laat in hun carrière doen. Niet sikkeneuren en opgeven.
Je diagnose is correct. Ik word er eerlijk gezegd ook schijtziek van. Dat gewindowdress, het ophemelen van concepten die aantoonbaar niet en nooit zullen werken. Maar je weet net zo goed als ik dat het wel werkt, dat ge-BS waar iedereen met meer dan twee hersencellen zo doorheen prikt, maar waar de heren en dames fondsenverstrekkers blijkbaar uitermate van onder de indruk zijn.quote:
Dankzij dit soort financiering krijg je rene bernardsen op tv die roepen dat kanker binnen tien jaar een chronische ziekte is. En mensen die kanker hebben die denken dat ze toegang krijgen tot "personalized medicine". Ik snap niet waarom ze de mensen die het beste weten hoe zaken in elkaar zitten dwingen om zaken te overdrijven alleen maar om geld te krijgen. Het is echt een soort morele spagaat voor mij ik weet dat ik moet zeggen dat mijn onderzoek belangrijk is en ik weet dat dat het niet is. Het stomme is, iets belangrijks kan ik niet bedenken....
Het kan toch niet zo zijn dat alle onderzoek belangrijk is er moeten heel veel onbelangrijke dingen gedaan worden om uiteindelijk op belangrijke zaken te stuiten.
Neem mijn promotie onderzoek ik heb een eiwitje geidentificeerd dat er voor zorgt (samen met een grote groep andere eiwitten) dat de groeihormoon receptor uit kan gaan nadat hij aangezet is. Is dat belangrijk, nee. Gaat dat grote problemen oplossen, nee. Gaat dat er voor zorgen dat we dichter bij een oplossing voor kanker komen, nee. En toch stonden dat soort dingen in de aanvraag, terwijl je van te voren al duidelijk aan kon geven dat niet het geval was. En alle wetenschappers doen dat, om dat het "moet".
De echte toppers in een vakgebied zien dat ook wel, de BS-publicaties in bladen met een goede IF, de onzingrants van vele miljoenen die de hemel beloven, en zij ergeren zich er ook aan kapot. Maar er is niets en niemand die er iets aan doet.
Een tijd geleden was er een onzinpublicatie in Nature Photonics (misschien heb ik er hier al eerder mijn hart over gelucht). Ik had een brief naar de editor voorbereid, en 'm voor de zekerheid toch maar aan drie oud collega's laten lezen. Hun conclusie: doe het niet, want je zet je eigen reputatie op het spel, want je komt over als een slecht verliezer, en wat win je er mee? Terugkijkend had ik er een publicatie in Nature Photonics mee kunnen winnen, want schijnbaar worden die brieven wel meegerekend, als ze gepubliceerd worden.
Enfin, het is mijn wereldje ook niet hoor. Daar ben ik te veel wetenschapper en te weinig marktkoopman voor. De ironie.
Ik was laatst bij een seminar waar iemand vertelde dat zijn werk met de meeste impact (en citaties) juist in een 'lager' tijdschrift stond. IF zegt niet alles, als je werk relevant is voor anderen lezen ze het ook wel als het in een lager journal staat.quote:
[..]
blijkbaar is een IF van 10+ niet voor mij weggelegd.. ik blijf telkens hangen op 9 max...
Toch is zo'n voorselectie bij zo'n blad ook wel een indicatie van wat als relevant gezien wordt.quote:
[..]
Ik was laatst bij een seminar waar iemand vertelde dat zijn werk met de meeste impact (en citaties) juist in een 'lager' tijdschrift stond. IF zegt niet alles, als je werk relevant is voor anderen lezen ze het ook wel als het in een lager journal staat.
Maar je moet ook eerst een paar opbouwende publicaties in een laag blad hebben, voordat je als relevant gezien wordt. Je kunt niet ineens vanuit niets naar IF 10/20+ gaan.quote:
[..]
Toch is zo'n voorselectie bij zo'n blad ook wel een indicatie van wat als relevant gezien wordt.
Hopelijk geeft voor jou de voorselectie aan dat het 'nog niet' relevant is, maar later wel wordt.
Voor eerste auteurs dingen is dat niet persee nodig lopen zat mensen in dit topic die dat zonder opbouw gedaan hebben.quote:
[..]
Maar je moet ook eerst een paar opbouwende publicaties in een laag blad hebben, voordat je als relevant gezien wordt. Je kunt niet ineens vanuit niets naar IF 10/20+ gaan.
Hopelijk geeft voor jou de voorselectie aan dat het 'nog niet' relevant is, maar later wel wordt.
Ja, maar op net andere wijze.quote:
Nog niet. Nu vooral in de 'ik moet een PostDoc baan vinden'-stress modus.quote:
Waar bestaat je H2020 stress uit?
Wat is je vraag?quote:
Ik probeer met een collega data van NWO te krijgen, ik ben er van overtuigd dat men zo hard probeert een type 2 fout te voorkomen dat de kosten van het hele process vele malen hoger liggen dan de besparing.
1) Je wilt data hebben en NWO doet erg haar best om dat correct op te leveren?
2) Je vermoedt een type-II fout en NWO probeert het te verhullen?
3. Het hele process om te proberen te voorkomen dat ongeschikte voorstellen geen geld krijgen, kost meer dan het oplevert.quote:Op woensdag 6 april 2016 18:58 schreef papernote het volgende:
[..]
Wat is je vraag?
1) Je wilt data hebben en NWO doet erg haar best om dat correct op te leveren?
2) Je vermoedt een type-II fout en NWO probeert het te verhullen?
Ik kijk uit naar het paper.quote:
Ik probeer met een collega data van NWO te krijgen, ik ben er van overtuigd dat men zo hard probeert een type 2 fout te voorkomen dat de kosten van het hele process vele malen hoger liggen dan de besparing.
Toch niet mijn veni, hè?quote:
[..]
3. Het hele process om te proberen te voorkomen dat ongeschikte voorstellen geen geld krijgen, kost meer dan het oplevert.
Het is pas een idee eerst zorgen dat we data krijgen en danis nog maar de vraag of mijn, klein beetje onderbouwde, verwachting correct isquote:
Heeft iemand nog een goede tip om mijn thesis een fatsoenlijke titel te geven? het probleem is dat ik een vrij breed onderzoek heb gedaan (specifieke biomarkers onderzocht, vervolgens nog in bredere zin gekeken hoe je de beste marker voor een bepaald doel vindt, en daarnaast nog 2 reviews, waarvan 1 over biomarker onderzoek en nog een over een specifiek nieuw medicijn voor de diabetische nierziekte waar de hele thesis min of meer over gaat) pleh?
. Verzin een paar keywords die echt op jouw onderzoek slaan en maak daar een titel van.Wat is de rode draad door je thesis?
is "Biomarkers" geen goede titel.quote:
Ik moet een titel gaan verzinnen voor mijn thesis, en gek genoeg is "Assembly of random medical research topics" niet zo'n goede titel.
Heeft iemand nog een goede tip om mijn thesis een fatsoenlijke titel te geven? het probleem is dat ik een vrij breed onderzoek heb gedaan (specifieke biomarkers onderzocht, vervolgens nog in bredere zin gekeken hoe je de beste marker voor een bepaald doel vindt, en daarnaast nog 2 reviews, waarvan 1 over biomarker onderzoek en nog een over een specifiek nieuw medicijn voor de diabetische nierziekte waar de hele thesis min of meer over gaat) pleh?
Een prachtige nieuwe wereld en bijzondere collega's. Ik ben erg benieuwd wat de komende 4 jaar gaan brengen.
Voor titel, vooral veel buzzwords gebruiken. Wat dacht je van "comprehensive characterization of the landscape of variability across diabetic biomarkers"
quote:
Voor de titel van een thesis zou ik voor iets erg kort en krachtigs gaan. Voor een onderzoeksvoorstel zou ik het volplempen met de laatste buzzwords.
quote:
Succes!quote:
Ik ben inmiddels een week begonnen met m'n PhD.
Een prachtige nieuwe wereld en bijzondere collega's. Ik ben erg benieuwd wat de komende 4 jaar gaan brengen.
Tot nu toe nog wel de beste suggestie jaquote:
Ik moet nog maar een beetje brainstormen denk ikHeb je een tijdelijke titel gebruikt de afgelopen jaren? Ik had er een waarvan ik dacht 'die pas ik later wel aan', maar uiteindelijk bleek die tijdelijke titel eigenlijk perfect.quote:
[..]
Tot nu toe nog wel de beste suggestie ja
Ja de werktitel is vooralsnog "biomarkers in diabetic kidney disease". Misschien moet ik die inderdaad maar houden. Kort maar krachtig, en dat niet alle studies betrekking hebben op diabeten kan ik ergens nog wel rechtbreien denk ikquote:
[..]
Heb je een tijdelijke titel gebruikt de afgelopen jaren? Ik had er een waarvan ik dacht 'die pas ik later wel aan', maar uiteindelijk bleek die tijdelijke titel eigenlijk perfect.
Klinkt als een erg goede optiequote:
[..]
Ja de werktitel is vooralsnog "biomarkers in diabetic kidney disease". Misschien moet ik die inderdaad maar houden. Kort maar krachtig, en dat niet alle studies betrekking hebben op diabeten kan ik ergens nog wel rechtbreien denk ik
Ik heb mijn artikel geschreven vanuit mijn master thesis, en ik werk op dit moment bij een grote detacheerder. Waarvan ik zelf wel heb besloten om de naam hiervan niet te gaan noemen.
Het is dus mijn eerste journal artikel, en ben niet verder gegaan in de wetenschap.
Het is overigens wel mijn tweede artikel, het eerste is gepubliceerd op ECIS2014 (conference).
Wat maakt een Bio interessant, en niet alleen voor nu, maar ook nog over 10/20 jaar
Ik verwacht namelijk niet dat ik nog meer artikels ga schrijven.Met kort bedoel je iets in de trend van, holds a master degree in Information Systems from Tilburg University. His research interest include... He is currently working as an....quote:
Is wel erg summier.
Waar zou het eigenlijk terecht komen. Ik heb zelf (gelukkig) nog nooit zoiets in hoeven vullen voor een paper.quote:
[..]
Met kort bedoel je iets in de trend van, holds a master degree in Information Systems from Tilburg University. His research interest include... He is currently working as an....
Is wel erg summier.
International Journal of Information Managementquote:
[..]
Waar zou het eigenlijk terecht komen. Ik heb zelf (gelukkig) nog nooit zoiets in hoeven vullen voor een paper.
Ik bedoel waar komt de bio terecht ergens naast het artikel ofzo. Ik zou even kijken wat anderen er hebben staan. En verder me er niet te druk om makenquote:
International Journal of Information Management
gewoon blij zijn dat je een paper hebt.Ik zit zelf meer dan 20 jaar in het vak, en heb periodes gehad dat het allemaal wat minder gesmeerd liep, onder de hersenpan. Wij ontwerpen en maken complexe meetapparatuur, en tussen het ontwerp en de realiteit zit helaas vaak een verschil. Tot kort voor het einde van een project bestaat er onzekerheid, waar je mee om moet kunnen (leren) gaan. Bij collega's zie ik dat hoe groter je ego is, hoe gemakkelijker het is om je over deze onzekerheden heen te zetten. Want jij bent de slimste ontwerper, dus als iemand het probleem op kan lossen, dan bij jij het. Een andere aanpak is om jezelf vooral niet te serieus te nemen.
Bij meer dan de helft van de studenten en postdocs zie ik mentale problemen. Denk aan paranoia, overspannenheid/burnout, borderline, en grootheidswaanzin. Stuk voor stuk zijn het mensen die enorm in zichzelf geinvesteerd hebben, die jaren lang erg hard gewerkt hebben, en die zichzelf voor het eerst echt tegenkomen, omdat de praktijk erg weerbarstig blijkt te zijn. Mijn taak is om ze met kleine stapjes voor te bereiden op het grote werk, maar bij bijvoorbeeld studenten die (lichte vormen van) grootheidswaanzin hebben is dat erg lastig, omdat die niet zo snel iets aan zullen nemen.
Die mentale problemen van die studenten werden niet alleen door mij onderkend, maar ook door collega's. Mijn eigen training is in de techniek, en met mensen leren werken is niet iets dat in ons curriculum zat. In de praktijk heb ik wel geleerd dat heldere communicatie, goede afspraken en een goede organisatie van taken erg belangrijk zijn om de sfeer op de werkvloer gezond te houden. Maar veel verder dan dat kom ik eigenlijk niet.
Ben ik de enige die met dit soort problemen te maken heb (kortom: zij zijn niet gek, maar ik ben gek
), of zien jullie dit ook? Zo ja, hoe gaan jullie hiermee om?Jup is een groot probleem zoek maar eens op phd en depression. PhDepression ook wel genoemd. Hoorde ook een chinees meisje die de stress niet aan kon en op de uni naakt door de gangen ging rennen. Daarna nooit meer gezien.quote:
Hoe zijn de ervaringen hier met de geestelijke gezondheid van de mensen waar je mee samenwerkt?
Ik zit zelf meer dan 20 jaar in het vak, en heb periodes gehad dat het allemaal wat minder gesmeerd liep, onder de hersenpan. Wij ontwerpen en maken complexe meetapparatuur, en tussen het ontwerp en de realiteit zit helaas vaak een verschil. Tot kort voor het einde van een project bestaat er onzekerheid, waar je mee om moet kunnen (leren) gaan. Bij collega's zie ik dat hoe groter je ego is, hoe gemakkelijker het is om je over deze onzekerheden heen te zetten. Want jij bent de slimste ontwerper, dus als iemand het probleem op kan lossen, dan bij jij het. Een andere aanpak is om jezelf vooral niet te serieus te nemen.
Bij meer dan de helft van de studenten en postdocs zie ik mentale problemen. Denk aan paranoia, overspannenheid/burnout en grootheidswaanzin. Stuk voor stuk zijn het mensen die enorm in zichzelf geinvesteerd hebben, die jaren lang erg hard gewerkt hebben, en die zichzelf voor het eerst echt tegenkomen, omdat de praktijk erg weerbarstig blijkt te zijn. Mijn taak is om ze met kleine stapjes voor te bereiden op het grote werk, maar bij bijvoorbeeld studenten die (lichte vormen van) grootheidswaanzin hebben is dat erg lastig, omdat die niet zo snel iets aan zullen nemen.
Die mentale problemen van die studenten werden niet alleen door mij onderkend, maar ook door collega's. Mijn eigen training is in de techniek, en met mensen leren werken is niet iets dat in ons curriculum zat. In de praktijk heb ik wel geleerd dat heldere communicatie erg belangrijk is om de sfeer op de werkvloer gezond te houden. Maar veel verder dan dat kom ik eigenlijk niet.
Ben ik de enige die met dit soort problemen te maken heb (kortom: zij zijn niet gek, maar ik ben gek
Ik verwijs u graag door naar de faculteit filosofie.quote:
Waarom bestaat er geen substukje van de wetenschap waar je gewoon onbelangrijke nietzeggende dingen mag doen, zonder te veinzen dat het wel belangrijk is. Ik wil geen belangrijke toepasbare dingen doen waar de maatschappij wat aan moet hebben.
Vanuit mijn optiek is het beeld wat jij schetst wel heel zwart, maar dat kan alleen al komen doordat ik nog niet eens 6 jaar in academia werk (en dan reken ik mijn PhD even mee).quote:
Hoe zijn de ervaringen hier met de geestelijke gezondheid van de mensen waar je mee samenwerkt?
Ik zit zelf meer dan 20 jaar in het vak, en heb periodes gehad dat het allemaal wat minder gesmeerd liep, onder de hersenpan. Wij ontwerpen en maken complexe meetapparatuur, en tussen het ontwerp en de realiteit zit helaas vaak een verschil. Tot kort voor het einde van een project bestaat er onzekerheid, waar je mee om moet kunnen (leren) gaan. Bij collega's zie ik dat hoe groter je ego is, hoe gemakkelijker het is om je over deze onzekerheden heen te zetten. Want jij bent de slimste ontwerper, dus als iemand het probleem op kan lossen, dan bij jij het. Een andere aanpak is om jezelf vooral niet te serieus te nemen.
Bij meer dan de helft van de studenten en postdocs zie ik mentale problemen. Denk aan paranoia, overspannenheid/burnout, borderline, en grootheidswaanzin. Stuk voor stuk zijn het mensen die enorm in zichzelf geinvesteerd hebben, die jaren lang erg hard gewerkt hebben, en die zichzelf voor het eerst echt tegenkomen, omdat de praktijk erg weerbarstig blijkt te zijn. Mijn taak is om ze met kleine stapjes voor te bereiden op het grote werk, maar bij bijvoorbeeld studenten die (lichte vormen van) grootheidswaanzin hebben is dat erg lastig, omdat die niet zo snel iets aan zullen nemen.
Die mentale problemen van die studenten werden niet alleen door mij onderkend, maar ook door collega's. Mijn eigen training is in de techniek, en met mensen leren werken is niet iets dat in ons curriculum zat. In de praktijk heb ik wel geleerd dat heldere communicatie, goede afspraken en een goede organisatie van taken erg belangrijk zijn om de sfeer op de werkvloer gezond te houden. Maar veel verder dan dat kom ik eigenlijk niet.
Ben ik de enige die met dit soort problemen te maken heb (kortom: zij zijn niet gek, maar ik ben gek
Tuurlijk zijn er mensen die het zwaar hebben, als ik naar het totale lab kijk hier (25 mensen) zijn er misschien drie mensen die ik ergens in de categorie van mogelijke psychische problemen zou plaatsen. Op de andere plekken was er een knettergek, maar echte burnouts heb ik bijvootbeeld nog niet meegemaakt bij medestudenten of medepostdocs. Iedereen heeft wel eens die periode dat je denkt "wat doe ik in hemelsnaam" maar dat lijkt me in alle vakgebieden zo.
Het kan dat het scheelt dat ik altijd in medische/psychologische labs heb gewerkt, je zou hopen dat er daar automatisch wat meer aandacht voor de mens is.
Daarnaast was er op alle drie de universiteiten waar ik gezeten heb genoeg mogelijkheid tot cursussen om je op de menselijke-relationele aspecten te verbeteren. Als ik wil kan ik er hier wel minstens een per drie weken ofzo doen. Toen ik tijdens mijn PhD zelf dacht 'waarom doe ik dit in hemelsnaam' zat ik met een maand in een tweedaagse cursus voor werk-orientatie (in een kleine groep focussen op wat je zelf wil en kan, niet een banenmarkt). Ik denk dus eigenlijk dat er vrij veel ruimte is voor groei op dit vlak, misschien zelfs wel meer dan buiten de wetenschap.
Ik denk dat het probleem van de wetenschap het 'imposter' syndroom is. Ik denk dat echt minstens de helft van de mensen waar ik mee werk daar in meer of mindere mate last van heeft.
Maar misschien ben ik verder gewoon steeds met mijn neus in de boter gevallen, of heb ik grootheidswaanzin, dat kan natuurlijk ook
Dat impostersyndroom herken ik wel, en dat is zeker een probleem in de wetenschap, omdat we per definitie op onze tenen lopen, waardoor je automatisch denkt niet de juiste achtergrond te hebben voor wat je doet.
Wat ik trouwens eerder schreef over paranoia, overspannenheid/burnout, borderline, en grootheidswaanzin: je moet het zien in gradaties. Zo werkte ik een half jaar samen met een student, die wel eens losliet complotten te zien, met name bij zijn oude werkgever, maar die prima functioneerde in het lab. Nadat hij terug verhuisde naar zijn moederland zag hij meteen complotten bij zijn nieuwe werkgever, en werd hij helemaal paranoide toen hij een complot van mijn universiteit vermoedde. Of een student die een jaar lang uitermate goed werk deed, maar die als iets kleins mislukte zichzelf afsloot en niet meer communiceerde (iets dat ik bij mezelf ook wel herken trouwens).
Zoiemand hadden wij hier ook rondlopen en die is uiteindelijk gestopt met zijn PhD om die reden geloof ik.quote:
Wat ik trouwens eerder schreef over paranoia, overspannenheid/burnout, borderline, en grootheidswaanzin: je moet het zien in gradaties. Zo werkte ik een half jaar samen met een student, die wel eens losliet complotten te zien, met name bij zijn oude werkgever, maar die prima functioneerde in het lab. Nadat hij terug verhuisde naar zijn moederland zag hij meteen complotten bij zijn nieuwe werkgever, en werd hij helemaal paranoide toen hij een complot van mijn universiteit vermoedde.
Verder merk ik hier vooral bij PhD studenten dat het niet altijd vlekkeloos gaat. Een groot deel doet gewoon wat ze moeten doen, maar er zijn er ook een heel stel die zelfmedelijden als een dagtaak zien en die blijven roepen hoe zwaar een PhD is. Dat sommige universiteiten dat ook benadrukken en er vanuit gaan dat alle PhD studenten het ongelooflijk zwaar hebben helpt ook niet.
Zelf heb ik er gelukkig (nog?) geen last van, al merk ik wel dat het solliciteren naar een nieuwe baan (postdoc) wat zwaarder is dan ik in eerste instantie had verwacht.
Mja, kijk, als je iets doet waar je van houdt dan gaat het al een stuk makkelijker. Een PhD doen is een ding, maar een PhD research doen naar iets waar je echt veel passie voor hebt maak dan wel een onderscheid in hoe je het ervaart (met betrekking tot 'hoe zwaar een PhD wel niet is'.)quote:
[..]
Zoiemand hadden wij hier ook rondlopen en die is uiteindelijk gestopt met zijn PhD om die reden geloof ik.
Verder merk ik hier vooral bij PhD studenten dat het niet altijd vlekkeloos gaat. Een groot deel doet gewoon wat ze moeten doen, maar er zijn er ook een heel stel die zelfmedelijden als een dagtaak zien en die blijven roepen hoe zwaar een PhD is. Dat sommige universiteiten dat ook benadrukken en er vanuit gaan dat alle PhD studenten het ongelooflijk zwaar hebben helpt ook niet.
Zelf heb ik er gelukkig (nog?) geen last van, al merk ik wel dat het solliciteren naar een nieuwe baan (postdoc) wat zwaarder is dan ik in eerste instantie had verwacht.
Just my two cents...
Helemaal mee eens. En veel van de PhD studenten hier die het heel zwaar vinden, hebben vaak weinig of geen onderzoekservaring voor ze aan een PhD beginnen. En als je dan een PhD als een statussymbool ziet in plaats van als een leuke baan, wordt het soms een bende inderdaad.quote:
[..]
Mja, kijk, als je iets doet waar je van houdt dan gaat het al een stuk makkelijker. Een PhD doen is een ding, maar een PhD research doen naar iets waar je echt veel passie voor hebt maak dan wel een onderscheid in hoe je het ervaart (met betrekking tot 'hoe zwaar een PhD wel niet is'.)
Just my two cents...
Ja, of doe es een onderzoek naar kwantumzwaartekrachtquote:
[..]
Ik verwijs u graag door naar de faculteit filosofie.
Man, daar kan toch wel een leuk natuurkunde-awareness-projectje voor de scholieren aan gekoppeld worden!quote:
[..]
Ja, of doe es een onderzoek naar kwantumzwaartekracht
Dit klinkt als een probleem dat veel specifieker is dan het probleem dat degenen die op je reageren omschrijven. Misschien is het voor jou als leidinggevende nuttig om je op groepsprocessen te richten bij het ondervangen van dit probleem. Ik las laatst een interessant artikel via Blendle over de vraag wat maakt dat het ene team succesvol samenwerkt en het andere team niet (volgens onderzoekers van Google). Wie interesse erin heeft, kan me zijn/haar e-mailadres pm'en.quote:
Hoe zijn de ervaringen hier met de geestelijke gezondheid van de mensen waar je mee samenwerkt?
Ik zit zelf meer dan 20 jaar in het vak, en heb periodes gehad dat het allemaal wat minder gesmeerd liep, onder de hersenpan. Wij ontwerpen en maken complexe meetapparatuur, en tussen het ontwerp en de realiteit zit helaas vaak een verschil. Tot kort voor het einde van een project bestaat er onzekerheid, waar je mee om moet kunnen (leren) gaan. Bij collega's zie ik dat hoe groter je ego is, hoe gemakkelijker het is om je over deze onzekerheden heen te zetten. Want jij bent de slimste ontwerper, dus als iemand het probleem op kan lossen, dan bij jij het. Een andere aanpak is om jezelf vooral niet te serieus te nemen.
Bij meer dan de helft van de studenten en postdocs zie ik mentale problemen. Denk aan paranoia, overspannenheid/burnout, borderline, en grootheidswaanzin. Stuk voor stuk zijn het mensen die enorm in zichzelf geinvesteerd hebben, die jaren lang erg hard gewerkt hebben, en die zichzelf voor het eerst echt tegenkomen, omdat de praktijk erg weerbarstig blijkt te zijn. Mijn taak is om ze met kleine stapjes voor te bereiden op het grote werk, maar bij bijvoorbeeld studenten die (lichte vormen van) grootheidswaanzin hebben is dat erg lastig, omdat die niet zo snel iets aan zullen nemen.
Die mentale problemen van die studenten werden niet alleen door mij onderkend, maar ook door collega's. Mijn eigen training is in de techniek, en met mensen leren werken is niet iets dat in ons curriculum zat. In de praktijk heb ik wel geleerd dat heldere communicatie, goede afspraken en een goede organisatie van taken erg belangrijk zijn om de sfeer op de werkvloer gezond te houden. Maar veel verder dan dat kom ik eigenlijk niet.
Ben ik de enige die met dit soort problemen te maken heb (kortom: zij zijn niet gek, maar ik ben gek
Ik vind zelf investeren in een prettige samenwerking heel belangrijk. Afgelopen jaar heb ik bijvoorbeeld een masterstudent gekoppeld aan een kleine groep bachelorstudenten: zij bloeide op en de bachelorstudenten hadden een rolmodel. Dat mes leek dus aan twee kanten te snijden.
En ik merk dat mijn assistenten die vatbaar zijn voor stress veel kopieergedrag vertonen. Ik probeer dus zelf een goed voorbeeld te zijn. Zo ben ik gestopt om hen te mailen in het weekeinde. Ook maak ik duidelijk dat IK de eindverantwoordelijke ben, dat zij lerende zijn en dat zij dus niet de last van de wereld op hun schouders hoeven te dragen. Assistenten die ontvankelijk zijn voor stress blijven toch wel stressen, maar ze lijken het wel fijn te vinden om te horen.
Dan is er nog een kleine groep met soms zeer ernstige privéproblemen. Ik kan deze personen niet echt helpen. Ik luister, denk mee waar ik kan en daar blijft het bij.
Deels door het impostersyndroom, maar deels ook omdat ik openheid waardeer, laat ik mijn eigen twijfels wel eens zien (zie ook dit topic). Sommige studenten waarderen dit, maar er zijn er ook die - misschien gevoed door hun eigen impostersyndroom - daar helemaal van gaan flippen.
Als de kapitein van het schip het niet meer weet, in wat voor een shit zitten wij dan wel niet?
Ik heb laatst nog een geval gehad binnen een samenwerking met een oud collega, die niet alleen last heeft van het impostersyndroom, maar daadwerkelijk een maatje te klein is voor het vak. Gezegend met een goede babbel had hij geen enkel probleem om zonder postdoc een tenure track positie te verwerven. Vijf jaar later heeft hij geen enkele publicatie afgeleverd, en die frustratie werd losgelaten op onze samenwerking, waarin ik nog wel eens wat twijfel over mijn deel van het project heb laten vallen. Terugkijkend is het niet zo gek dat hij daar van is gaan flippen.
Van de andere kant vind ik het ook lastig om met een "Wir schaffen das" houding te doen alsof ik het allemaal wel onder controle heb. Misschien het er wat minder dik boven op leggen, het wat meer verborgen houden, vooral als ik zie dat de studenten/collega's er van gaan flippen?
Voor sups zijn er niet zoveel regels. Wel raar dat dat niet gereviewed wordt trouwens...quote:
Even tussendoor, weet iemand wat voor opmaak voor supplementen gebruikelijk is (medisch)? Tijdschrift zelfs geeft alleen aan dat het in een pdf moet en niet wordt gereviewed. Gaat met name om technische gegevens van analyse en formules.
http://nos.nl/artikel/210(...)eide-promovendi.html
Ik stoor me al tijden aan het feit dat dit het geval is. Zelf heb ik een lerarenopleiding gedaan dus ik weet wel ongeveer waar ik sta, maar de meeste PhDs hebben geen idee waar ze mee bezig zijn (UU hier). Ook mijn mede PhDs waar ik samen mee de colleges begeleidde. Maar dat vind ik nog niet eens het ergste van het verhaal. Trend is de laatste paar jaar dat om kosten te besparen (ofzo) er gewoon bachelor studenten voor de klas gezet worden! Ik vind dat pas echt ernstig. Meestal een promovendus + student ipv 2 promovendi. Promovendi hebben tenminste nog de expertise, maar simpele studenten totaal niet hoe slim ze ook zijn. Ik hoop dat dat als allereerste wordt aangekaart en daarna pas wat gedaan wordt aan de ongeschooldheid van de Promovendi.
MBO is LBO geworden
HBO is MBO geworden
Universiteit is HBO geworden
PhD is universiteit geworden
dan vraagt dat om een nieuwe laag met "super PhDs oid"
Als je nu een groot deel van het promotie traject gaat vervangen met leraren opleiding dan lijkt me dat nog meer het geval.
Ikzelf heb denk ik mijn beste lessen gehad van onvoorbereide post-docs en phds omdat die mij hebben geleerd hoe de wetenschappelijke wereld werkt, en dat probeer ik ook in mijn eigen lesgeven te leggen.
Verder kan ik ook geen lesgeven maar ik kan wel uitleggen hoe zaken werken en eerlijk gezegd vind ik dat voldoende.
Het verschilt natuurlijk. Als je een gemotiveerde PhD/postdoc bent dan stop je er zelf wel moeite en enthousiasme in en dat is beter dan via regeltjes van de lerarenopleiding leven ofzo. Maar de meerderheid van de Phds (iig hier) zien het maar als vervelende verplichting en hebben geen idee wat ze aan het doen zijn. Volgens mij ligt het probleem dan ook niet zo zeer bij dat ze onvoorbereid zijn, maar ongemotiveerd. In dat geval is een gemotiveerde bachelor student alsnog een beter alternatief.quote:
Het zal een ander probleem zijn maar ik heb het gevoel dat een PhD al de oude universitaire opleiding aan het vervangen is, als je ze nog meer gaat "opleiden" in klassieke zin dan is het helemaal rond.
MBO is LBO geworden
HBO is MBO geworden
Universiteit is HBO geworden
PhD is universiteit geworden
dan vraagt dat om een nieuwe laag met "super PhDs oid"
Als je nu een groot deel van het promotie traject gaat vervangen met leraren opleiding dan lijkt me dat nog meer het geval.
Ikzelf heb denk ik mijn beste lessen gehad van onvoorbereide post-docs en phds omdat die mij hebben geleerd hoe de wetenschappelijke wereld werkt, en dat probeer ik ook in mijn eigen lesgeven te leggen.
Motivatie lijkt sowieso een probleem, ik zie meer en meer phd's die het zien als een baantje, heb echt wel eens met verbazing gekeken naar gezeur over vakantie dagen, proeven afkappen omdat het laat aan het worden is, complete weigering om een keer op een zaterdag of zondag langs te komen... Het verschilt per persoon maar ik had het idee dat ik iets aan het doen was waar ik veel voor moest maar ook wilde investeren, en op de een of andere manier zie je dat steeds minder (vooral onder nederlandse phd's trouwens de meeste buitenlanders willen er wel veel tijd in stoppen)quote:Op donderdag 21 april 2016 09:47 schreef Norrage het volgende:
[..]
Het verschilt natuurlijk. Als je een gemotiveerde PhD/postdoc bent dan stop je er zelf wel moeite en enthousiasme in en dat is beter dan via regeltjes van de lerarenopleiding leven ofzo. Maar de meerderheid van de Phds (iig hier) zien het maar als vervelende verplichting en hebben geen idee wat ze aan het doen zijn. Volgens mij ligt het probleem dan ook niet zo zeer bij dat ze onvoorbereid zijn, maar ongemotiveerd. In dat geval is een gemotiveerde bachelor student alsnog een beter alternatief.
Niet zo gek dus, dat het lesgeven dan neerkomt bij andere mensen neerkomt.
Dat is het probleem niet. Volstrekt logisch dat de Promovendi het lesgeven gedeeltelijk op zich nemen. Het is de manier waarop deze dat doen. Ik zou niet weten wie er hier schuld aan heeft. De universiteit/faculteit zelf misschien die onlogische regels bedenkt om de colleges in te vullen.quote:
Van een Nederlandse hoogleraar wordt enorm veel verwacht. Het is mij niet duidelijk waar die mensen hun tijd vandaan halen, om geld binnen te halen voor onderzoek, om onderzoek te doen, om studenten te begeleiden, om congressen te bezoeken, om onderwijs voor te bereiden, om onderwijs te geven, etc.
Niet zo gek dus, dat het lesgeven dan neerkomt bij andere mensen neerkomt.
Kun je nagaan hoe weinig tijd ze in hun gezin stoppen.quote:
Van een Nederlandse hoogleraar wordt enorm veel verwacht. Het is mij niet duidelijk waar die mensen hun tijd vandaan halen, om geld binnen te halen voor onderzoek, om onderzoek te doen, om studenten te begeleiden, om congressen te bezoeken, om onderwijs voor te bereiden, om onderwijs te geven, etc.
Niet zo gek dus, dat het lesgeven dan neerkomt bij andere mensen neerkomt.
Lesgeven is niet iets dat je zo maar aan komt waaien. Er is misschien een handjevol mensen die bulkt van het talent, en die dat zo maar even doet. Maar de meesten van ons moeten het doen met heel veel oefenen. Dat kan met hoogleraren die ondersteuning verlenen, en die daar zeeen van tijd in steken.quote:
[..]
Dat is het probleem niet. Volstrekt logisch dat de Promovendi het lesgeven gedeeltelijk op zich nemen. Het is de manier waarop deze dat doen. Ik zou niet weten wie er hier schuld aan heeft. De universiteit/faculteit zelf misschien die onlogische regels bedenkt om de colleges in te vullen.
De observatie die Bosbeetle maakt, over de inflatie van het onderwijs, die deel ik volledig. Als promovendus zou je dat misschien wel moeten kunnen, voor een klas gaan staan en lesgeven, maar ik denk dat het voor veel promovendi gewoonweg te hoog gegrepen is. Een goede 4e jaars promovendus zal het er beter van afbrengen dan een 1e jaars promovendus, maar dan nog, het blijft lastige materie.
Helemaal mee eens. Ik roep dit al jaren, het is gewoon intellectuele nivellering. Het hele academische aspect is zo'n beetje uit de universitaire opleidingen gehaald. Heb ook nog wel eens les gegeven op een uni en dan heb je daadwerkelijk mensen klagen bij een tentamen "Ja maar dat stond niet in het boek". Uh nee, maar dat kun je echt heel simpel beredeneren. Er zijn gewoon opleidingen waarbij wordt verteld waar de info te vinden is en welke pagina's ze moeten leren. Moeilijke vakken worden opgeknipt om de doorstroom te bevorderen. Echt schandalig naar mijn idee.quote:
Het zal een ander probleem zijn maar ik heb het gevoel dat een PhD al de oude universitaire opleiding aan het vervangen is, als je ze nog meer gaat "opleiden" in klassieke zin dan is het helemaal rond.
MBO is LBO geworden
HBO is MBO geworden
Universiteit is HBO geworden
PhD is universiteit geworden
dan vraagt dat om een nieuwe laag met "super PhDs oid"
Als je nu een groot deel van het promotie traject gaat vervangen met leraren opleiding dan lijkt me dat nog meer het geval.
Ikzelf heb denk ik mijn beste lessen gehad van onvoorbereide post-docs en phds omdat die mij hebben geleerd hoe de wetenschappelijke wereld werkt, en dat probeer ik ook in mijn eigen lesgeven te leggen.
Verder kan ik ook geen lesgeven maar ik kan wel uitleggen hoe zaken werken en eerlijk gezegd vind ik dat voldoende.
Helemaal waar. Bedreven/getalenteerde onderwijzers zijn schaars. Toch help de universiteit er goed aan mee dat die nivellering plaatsvindt.quote:
[..]
Lesgeven is niet iets dat je zo maar aan komt waaien. Er is misschien een handjevol mensen die bulkt van het talent, en die dat zo maar even doet. Maar de meesten van ons moeten het doen met heel veel oefenen. Dat kan met hoogleraren die ondersteuning verlenen, en die daar zeeen van tijd in steken.
De observatie die Bosbeetle maakt, over de inflatie van het onderwijs, die deel ik volledig. Als promovendus zou je dat misschien wel moeten kunnen, voor een klas gaan staan en lesgeven, maar ik denk dat het voor veel promovendi gewoonweg te hoog gegrepen is. Een goede 4e jaars promovendus zal het er beter van afbrengen dan een 1e jaars promovendus, maar dan nog, het blijft lastige materie.
quote:
[..]
Helemaal mee eens. Ik roep dit al jaren, het is gewoon intellectuele nivellering. Het hele academische aspect is zo'n beetje uit de universitaire opleidingen gehaald. Heb ook nog wel eens les gegeven op een uni en dan heb je daadwerkelijk mensen klagen bij een tentamen "Ja maar dat stond niet in het boek". Uh nee, maar dat kun je echt heel simpel beredeneren. Er zijn gewoon opleidingen waarbij wordt verteld waar de info te vinden is en welke pagina's ze moeten leren. Moeilijke vakken worden opgeknipt om de doorstroom te bevorderen. Echt schandalig naar mijn idee.
Het is schandalig ja....Naar mijn mening is promoveren ook steeds meer "gewoon een baantje". Het uitzicht op een serieuze baan in de wetenschap na een promotietraject neemt elk jaar verder af. De lat komt steeds hoger te liggen, men "verwacht" steeds meer (congressen, publicaties, onderwijs), maar de beloning (salaris) of vooruitzichten (wetenschappelijke carrière) schalen niet evenredig mee. Om het maar zakelijk te houden: de return-on-investment neemt af; daarmee ook de motivatie. Daarnaast is er een enorme devaluatie van de dr-titel, zeker (vind ik) in de medische wetenschappen.quote:
[..]
Motivatie lijkt sowieso een probleem, ik zie meer en meer phd's die het zien als een baantje, heb echt wel eens met verbazing gekeken naar gezeur over vakantie dagen, proeven afkappen omdat het laat aan het worden is, complete weigering om een keer op een zaterdag of zondag langs te komen... Het verschilt per persoon maar ik had het idee dat ik iets aan het doen was waar ik veel voor moest maar ook wilde investeren, en op de een of andere manier zie je dat steeds minder (vooral onder nederlandse phd's trouwens de meeste buitenlanders willen er wel veel tijd in stoppen)
De kassière bij de AH werkt ook niet onbetaald overuren. Een promovendus ook niet meer.
In de medische wereld wordt het ook bijna een vereiste (voor sommige specialismen is dat ook zo). Aan de andere kant willen ze niet dat het te veel tijd kost want voor dat alles is doorlopen (geneeskunde, PhD, opleidingsplek, specialisatie) dan is er veel tijd en geld in gestopt en willen ze ook dat je zo lang mogelijk kunt blijven werken. Daardoor is er een grote discrepantie ontstaan, PhD's bestaande uit database studies voor/tijdens co-schappen van 1,5 jaar (eigenlijk meer een literatuur+statistiek cursus), tot multicenter klinische studies van makkelijk 5-6 jaar inclusief subsidie-aanvragen, logistiek opzetten e.d. Verschillen zijn tegenwoordig enorm.quote:
[..]
Naar mijn mening is promoveren ook steeds meer "gewoon een baantje". Het uitzicht op een serieuze baan in de wetenschap na een promotietraject neemt elk jaar verder af. De lat komt steeds hoger te liggen, men "verwacht" steeds meer (congressen, publicaties, onderwijs), maar de beloning (salaris) of vooruitzichten (wetenschappelijke carrière) schalen niet evenredig mee. Om het maar zakelijk te houden: de return-on-investment neemt af; daarmee ook de motivatie. Daarnaast is er een enorme devaluatie van de dr-titel, zeker (vind ik) in de medische wetenschappen.
De kassière bij de AH werkt ook niet onbetaald overuren. Een promovendus ook niet meer.
Dus voor sommigen is het ook gewoon een baan (die ze misschien niet eens willen), maar wordt vereist voor hun vervolg traject. Ik zou zeggen, maak gewoon het onderdeel onderzoek tijdens de opleiding/specialisatie wat groter. Zeker als dit blijkbaar een vereiste is (waar ik op zich ook wel in kan komen). Overigens is het bij ons ook verplicht om 30 ECTS te halen tijdens de PhD, waardoor het steeds meer op een opleiding gaat lijken dan een ouderwetse PhD.
Wat betreft de aio voor de klas, ook universitair docenten krijgen geen docentenopleiding. Dat was vroeger nog veel erger dan nu, waarbij mensen die ongeschikt waren voor het bedrijfsleven of enig intermenselijk contact dan maar aan de universiteit plakte en op een gegeven moment zich zwetend en trillend voor een klas studenten vonden. Dat is nu allemaal juist veel geformaliseerder heb ik het idee. De eisen aan docenten zijn ook hoger, want zolang de universiteiten geen geld hebben, kun je niet zomaar blijven plakken. BKOs zijn overal onderdeel van de tenure track, maar kun je pas doen als je al een paar jaar ongetraind voor de klas staat. Ik denk dat 'ongeveer de helft is ontevreden over de begeleiding' geen verandering is met vroeger, of zelfs lager uitpakt, alleen nu valt het wat meer op de schouders van aios in plaats van postdocs/docenten.
Het gebrek aan geld is natuurlijk wel een probleem. Minder geld, meer kaalslagefficientieslagen, minder docenten en meer studenten, betekent steeds meer volle collegezalen en gestandaardiseerde tentamens. Daar moeten we vanaf, dat studenten alleen maar aan het reproduceren zijn, uitbraken wat wij ze voeden. Meer projecten met 1-op-1 begeleiding van docenten. Maarja, daar is structureel geld voor nodig.
Als eerstegraads bevoegde docent met inmiddels veel ervaring voor de klas (bovenbouw vwo) verbaas ik me ook echt over hoe dat gaat. Er wordt een heel simpele en voor de hand liggende denkfout gemaakt: dat veel vakkennis automatisch betekent dat je kunt lesgeven. Lesgeven is een vak, een ambacht. Sommige mensen hebben daar van nature meer kwaliteiten voor in huis dan anderen, maar het blijft een vak.quote:
Lesgeven is niet iets dat je zo maar aan komt waaien. Er is misschien een handjevol mensen die bulkt van het talent, en die dat zo maar even doet.
Ik ben dan wel niet gepromoveerd (ben wel bezig met aanvragen promotiebeurs voor leraren overigens) maar ik denk dat ik door mijn ervaring en het bijhouden van mijn vakkennis in veel gevallen beter in staat zal zijn een college aan een groep eerstejaars studenten geschiedenis te geven dan menig promovendus die zomaar in het diepe wordt gegooid. Het zou slim zijn als universiteiten daarin ook meer de samenwerking aangaan met docenten in het vo en vice versa. Het lijkt mij namelijk ook heel leuk als ik eens college zou kunnen geven en als ik op mijn school (een cat gymnasium) om me heen kijk, dan lopen hier nog wel meer docenten rond die dat uitstekend zouden kunnen. Dus: selecteer op kwaliteit, ga er niet vanuit dat alle promovendi dit kunnen en willen en zet mensen voor een groep studenten die hebben bewezen over zowel vakkennis als didactische kennis te beschikken. Daarnaast zou ik ook best een promovendus wat kneepjes van het vak kunnen bijbrengen.
Eh, nee. Met een master word je niet opgeleid tot een docent. Daar zijn aparte lerarenopleidingen voor. En terecht, want onderwijs geven is echt iets anders dan zelf onderzoek doen en dat zo nu en dan op conferenties presenteren.quote:
Als je nu een groot deel van het promotie traject gaat vervangen met leraren opleiding dan lijkt me dat nog meer het geval.
Weet je, ik snap niet waarom ze op een (T)U geen leraartypes voor de klas zetten. Want daar is wel behoefte aan. Aan mensen die studenten niet laten zwemmen, maar die ze aan de hand meenemen en uitleggen hoe het werkt. Niks mis mee. Maar verwacht dan niet dat omhooggevallen onderzoekers dat klusje wel even gaan klaren.quote:
[..]
Als eerstegraads bevoegde docent met inmiddels veel ervaring voor de klas (bovenbouw vwo) verbaas ik me ook echt over hoe dat gaat. Er wordt een heel simpele en voor de hand liggende denkfout gemaakt: dat veel vakkennis automatisch betekent dat je kunt lesgeven. Lesgeven is een vak, een ambacht. Sommige mensen hebben daar van nature meer kwaliteiten voor in huis dan anderen, maar het blijft een vak.
Ik ben indertijd gepromoveerd, om m'n eigen onderzoek te kunnen doen (zie het plaatje in de OP). Niet om voor de klas te gaan staan. Laatst had ik een informeel gesprek bij een Nederlandse TU, en dat ging prima, totdat ze vroegen wat mijn ambities waren op het gebied van lesgeven.
"Ik heb een bloedhekel aan lesgeven."
Dat was het einde van het gesprek. Van hun kant snap ik dat ze met die onderwijstaak zitten, maar zoals ik hierboven al aangeef, zoek daar dan de juiste mensen voor. Die zijn er heus wel. Ga op het HBO of op het VWO kijken.
Dat herken ik niet. Bij ons wordt het BKO-traject gevolgd voor je UD wordt (is het niet zelfs verplicht om het te halen als je UD bent?). Zelfs veel juniordocenten die net hun master hebben afgerond, halen bij ons hun BKO.quote:
BKOs zijn overal onderdeel van de tenure track, maar kun je pas doen als je al een paar jaar ongetraind voor de klas staat.
Bij ons is er allang een tegenbeweging ingezet: kleinere groepen, meer ondersteuning door tutoren maar nooit onderwijs zonder een ervaren docent erbij, meer variatie in toetsingsvormen. Daarom zullen we wel nr. 1 in de NSE zijn in ons veld.quote:Het gebrek aan geld is natuurlijk wel een probleem. Minder geld, meer kaalslagefficientieslagen, minder docenten en meer studenten, betekent steeds meer volle collegezalen en gestandaardiseerde tentamens. Daar moeten we vanaf, dat studenten alleen maar aan het reproduceren zijn, uitbraken wat wij ze voeden. Meer projecten met 1-op-1 begeleiding van docenten. Maarja, daar is structureel geld voor nodig.
Dat zie ik niet snel gebeuren. Alle bekwame docenten die op het gebied van onderzoek niets of te weinig presteren, worden al jaren wegbezuinigd. Het idee van onderwijs aan de universiteit is juist dat er een kruisbestuiving plaatsvindt tussen onderzoek en onderwijs: je past je onderwijs aan aan de nieuwste inzichten in je vakgebied (die je zelf opdoet) en je onderwijs kan je onderzoek weer inspireren. Ik kan me daar wel enigszins in vinden, al vind ik dat je ook best wat mensen kunt/moet hebben die gewoon heel goed zijn in alleen onderwijs.quote:
Het zou slim zijn als universiteiten daarin ook meer de samenwerking aangaan met docenten in het vo en vice versa. Het lijkt mij namelijk ook heel leuk als ik eens college zou kunnen geven en als ik op mijn school (een cat gymnasium) om me heen kijk, dan lopen hier nog wel meer docenten rond die dat uitstekend zouden kunnen. Dus: selecteer op kwaliteit, ga er niet vanuit dat alle promovendi dit kunnen en willen en zet mensen voor een groep studenten die hebben bewezen over zowel vakkennis als didactische kennis te beschikken. Daarnaast zou ik ook best een promovendus wat kneepjes van het vak kunnen bijbrengen.
Andersom zie ik het trouwens wel gebeuren: universitair docenten die lesgeven aan leerlingen uit het voortgezet onderwijs.
Er is bij ons geen gebrek aan docenten die junioren het een en ander bij zouden kunnen brengen op het gebied van onderwijs. Het probleem is dat daar geen geld en dus geen tijd voor is.quote:Daarnaast zou ik ook best een promovendus wat kneepjes van het vak kunnen bijbrengen.
Dat is dan meteen het einde van de universiteit, als je de onderwijstaak gaat scheiden van de onderzoekstaak. Met alle respect, maar hoe zou iemand die aan een HBO lesgeeft en nog nooit een geavanceerde statistische analyse heeft gedaan, eigen onderzoek op internationale conferenties heeft gepresenteerd of reviewcommentaar op een artikel heeft weerlegd aan studenten een kritische interpretatie van wetenschappelijke artikelen bij moeten brengen? In mijn vakgebied is dat ondenkbaar.quote:
Dat was het einde van het gesprek. Van hun kant snap ik dat ze met die onderwijstaak zitten, maar zoals ik hierboven al aangeef, zoek daar dan de juiste mensen voor. Die zijn er heus wel. Ga op het HBO of op het VWO kijken.
Misschien zou je dat bij de eerste- en tweedejaarsstudenten kunnen doen. Maar ik vind dat zij óók de beste academici voor de groep verdienen. Die kunnen op een unieke manier inspireren en als rolmodel fungeren. Eén van de grootste fouten die mijns inziens nu aan veel universiteiten wordt gemaakt, is dat hoogleraren minder onderwijs geven.
Jammer toch, als zoiets maar één richting op gaat? Het is juist zo mooi als vo docenten ook wat meer betrokken raken/worden bij wetenschappelijke ontwikkelingen op hun vakgebied. Nu moeten ze dat vaak in hun vrije tijd uit vakbladen halen. Of een studiedagje één keer per jaar. Laat ze een college verzorgen, leer van hun didactisch kennis en ervaring en laat hen meer kennisnemen van het onderzoek. Er zou echt veel meer uitwisseling moeten zijn wat mij betreft. We leven teveel in verschillende werelden. Als je wilt dat studenten goed voorbereid naar de universiteit komen, investeer dan niet alleen in de leerlingen op de scholen (zoals in PRE programma's), maar ook in hun leraren.quote:
Het idee van onderwijs aan de universiteit is juist dat er een kruisbestuiving plaatsvindt tussen onderzoek en onderwijs: je past je onderwijs aan aan de nieuwste inzichten in je vakgebied (die je zelf opdoet) en je onderwijs kan je onderzoek weer inspireren. Ik kan me daar wel enigszins in vinden, al vind ik dat je ook best wat mensen kunt/moet hebben die gewoon heel goed zijn in alleen onderwijs.
Andersom zie ik het trouwens wel gebeuren: universitair docenten die lesgeven aan leerlingen uit het voortgezet onderwijs.
Die kruisbestuiving onderzoek - onderwijs heb ik als student ervaren bij werkcolleges en in de laatste jaren van mijn studie. Maar niet bij de grote eerstejaarscolleges. Dat waren toch vooral inleidingen in een bepaald tijdvak/specialisme. Daar zou je nu juist mooi vo docenten op kunnen inzetten. Niet alleen máár natuurlijk, maar als afwisseling. Of een vo docent kan meedenken met hoe je een collegereeks didactisch gezien kunt vormgeven, of een werkcollege.
Het inzetten van docenten uit vo kan toch geldbesparend zijn? Die verdienen minder.quote:Er is bij ons geen gebrek aan docenten die junioren het een en ander bij zouden kunnen brengen op het gebied van onderwijs. Het probleem is dat daar geen geld en dus geen tijd voor is.
Als jij bij een beursaanvraag 20 % minder artikelen hebt dan je concurrenten, omdat je 20 % van je tijd onderwijs doet, krijg je alsnog die beurs niet.
Met je phd wordt je toch ook niet opgeleid tot docent.quote:
[..]
Eh, nee. Met een master word je niet opgeleid tot een docent. Daar zijn aparte lerarenopleidingen voor. En terecht, want onderwijs geven is echt iets anders dan zelf onderzoek doen en dat zo nu en dan op conferenties presenteren.
Als je naast je phd nog een halve leraren opleiding zou moeten doen waar haal je dan nog de tijd vandaan om je boekje te kunnen schrijven. Dan moet je phd trajecten maken die bestaan uit 8 jaar dan kun je er prima 4 jaar leraren opleiding doorheen vlechten.
[ Bericht 15% gewijzigd door Bosbeetle op 21-04-2016 15:24:36 ]
Maar net gaf je (of iemand anders) ook al aan dat vakinhoudelijke kennis bezitten niet gelijk staat goed les kunnen geven. Wat wordt er dan verwacht van een UD dat het een soort superman/vrouw is die zonder daarvoor opgeleid te worden wel even én de beste wetenschapper in zijn veld kan worden én de beste leraar die de wereld ooit gezien heeft.quote:
[..]
Dat is dan meteen het einde van de universiteit, als je de onderwijstaak gaat scheiden van de onderzoekstaak. Met alle respect, maar hoe zou iemand die aan een HBO lesgeeft en nog nooit een geavanceerde statistische analyse heeft gedaan, eigen onderzoek op internationale conferenties heeft gepresenteerd of reviewcommentaar op een artikel heeft weerlegd aan studenten een kritische interpretatie van wetenschappelijke artikelen bij moeten brengen? In mijn vakgebied is dat ondenkbaar.
Misschien zou je dat bij de eerste- en tweedejaarsstudenten kunnen doen. Maar ik vind dat zij óók de beste academici voor de groep verdienen. Die kunnen op een unieke manier inspireren en als rolmodel fungeren. Eén van de grootste fouten die mijns inziens nu aan veel universiteiten wordt gemaakt, is dat hoogleraren minder onderwijs geven.
Je hebt zeker een punt, maar ik wil het nog wel wat harder stellen: het kantelpunt dat een universiteit niet meer is dan een veredeld HBO, zijn we op sommige (alle? Ik heb geen flauw idee) universiteiten al een tijdje voorbij.quote:
[..]
Dat is dan meteen het einde van de universiteit, als je de onderwijstaak gaat scheiden van de onderzoekstaak. Met alle respect, maar hoe zou iemand die aan een HBO lesgeeft en nog nooit een geavanceerde statistische analyse heeft gedaan, eigen onderzoek op internationale conferenties heeft gepresenteerd of reviewcommentaar op een artikel heeft weerlegd aan studenten een kritische interpretatie van wetenschappelijke artikelen bij moeten brengen? In mijn vakgebied is dat ondenkbaar.
Misschien zou je dat bij de eerste- en tweedejaarsstudenten kunnen doen. Maar ik vind dat zij óók de beste academici voor de groep verdienen. Die kunnen op een unieke manier inspireren en als rolmodel fungeren. Eén van de grootste fouten die mijns inziens nu aan veel universiteiten wordt gemaakt, is dat hoogleraren minder onderwijs geven.
Ook ik zou graag willen zien dat de laatste kennis wordt overgedragen, maar op veel undergraduate courses kunnen ze met gemak putten uit jaren 70 werk. De basis blijft toch hetzelfde. Dat kun je best aan iemand overlaten die verstand heeft van lesgeven, maar die zich minder of helemaal niet in de laatste technieken heeft verdiept. Daar heeft de student meer aan, en je verveelt er je onderzoekers niet mee.
Een oud collega vertelde me dat zijn studenten op de universiteit hun lesmateriaal in hapklare brokken willen hebben. Die studenten hebben in mijn ogen het beste boek dat er in ons vakgebied te krijgen is, maar ze vinden het boek te wollig, er staan te veel details in, het kost hun te veel kruim om tot de kern van de zaak door te dringen. Ze zien door de bomen het bos niet meer, om er nog maar een cliche tegenaan te gooien. Had je maar geen universiteit moeten doen, denk ik dan. Maar voor hen is zo'n vak een risico om te blijven zitten, met alle financiele gevolgen van dien.
Overigens hoeft ook dat vak niet door een hoogleraar, een internationale topper, gegeven te worden. Welke student die het VWO heeft afgemaakt, kan geen boek lezen?
"hij doet niet wat hij moet doen"
"komt dit ook in de toets"
"is daar geen functie voor"
"het is wel veel werk om dit voor alle samples te doen, is één niet genoeg"
"ik hoefde voor dat onderdeel het verslag niet te schrijven, hoe moet ik het dan weten"
ijveriger worden de universitaire studenten er niet op
1:1 onderwijs in het lab is wel leuk trouwens. Dat is onderwijs zoals dat vroeger bij de oude ambachten ging. Vind ik zelf wel weer leuk om te doen, want je ziet studenten iedere dag beter worden, en dat kan soms erg hard gaan.
quote:
"moet ik dan echt dat helemaal intypen"
"hij doet niet wat hij moet doen"
"komt dit ook in de toets"
"is daar geen functie voor"
"het is wel veel werk om dit voor alle samples te doen, is één niet genoeg"
"ik hoefde voor dat onderdeel het verslag niet te schrijven, hoe moet ik het dan weten"
ijveriger worden de universitaire studenten er niet op
en
Het tegenargument (waar ook wat in zit) is dat dedicated docenten te weinig nieuwe kennis hebben. Ik ben een veel slechtere docent dan de meeste docenten, ik ben daar ook niet voor getrained, maar tegelijkertijd heb ik wel meer dan 1/3 van de stof uit het boek en slides die ik van een ander heb geschrapt omdat het gewoon niet klopt / discredited is / een verkeerde interpretatie van een artikel is.quote:
[..]
Weet je, ik snap niet waarom ze op een (T)U geen leraartypes voor de klas zetten. Want daar is wel behoefte aan. Aan mensen die studenten niet laten zwemmen, maar die ze aan de hand meenemen en uitleggen hoe het werkt. Niks mis mee. Maar verwacht dan niet dat omhooggevallen onderzoekers dat klusje wel even gaan klaren.
Ik ben indertijd gepromoveerd, om m'n eigen onderzoek te kunnen doen (zie het plaatje in de OP). Niet om voor de klas te gaan staan. Laatst had ik een informeel gesprek bij een Nederlandse TU, en dat ging prima, totdat ze vroegen wat mijn ambities waren op het gebied van lesgeven.
"Ik heb een bloedhekel aan lesgeven."
Dat was het einde van het gesprek. Van hun kant snap ik dat ze met die onderwijstaak zitten, maar zoals ik hierboven al aangeef, zoek daar dan de juiste mensen voor. Die zijn er heus wel. Ga op het HBO of op het VWO kijken.
Achja we hebben nu een student die we drie jaar geleden hebben leren programmeren, en als je hem zegt leg dit of dat beeld stil, dan vraagt hij hoe? Als ik dan vervolgens zeg je kunt eens kijken of je iets met de center of mass kunt doen... had hij zoiets van hmmm een kwartier later had hij een algoritme gebouwd om dat ding stil te leggenquote:
Ijverig is men hier wel (als je een beetje doorselecteert in de aanmeldingen).
1:1 onderwijs in het lab is wel leuk trouwens. Dat is onderwijs zoals dat vroeger bij de oude ambachten ging. Vind ik zelf wel weer leuk om te doen, want je ziet studenten iedere dag beter worden, en dat kan soms erg hard gaan.
Het is dus niet helemaal voor niets geweest, bij vroegere studenten had ik dan vervolgens een halve dag met ze achter de computer door moeten brengen om ze op weg te helpen. En ik hoor dit van meerdere groepen die studenten van onze opleiding hebben lopen dat ze zo handig zijn met computers.
Toch wel leuk dat ze dat hebben moeten leren van een clubje biologen die niet kunnen programmeren.
Verbaas me trouwens wel enorm hoe weinig programmeer vaardigheden ze hebben voordat ze binnen komen. Zelfs op de MAVO had ik meer met BASIC gedaan dan deze studenten die toch in veel digitaler tijdperk leven. Een introductie Python had ik minimaal wel verwacht van een moderne VWO.
Maar je klaagt dus dat ze het simpele, geestdodende werk niet willen doen? Dat snap ik wel en is IMO geen indicatie van ijverigheid.quote:
"moet ik dan echt dat helemaal intypen"
"hij doet niet wat hij moet doen"
"komt dit ook in de toets"
"is daar geen functie voor"
"het is wel veel werk om dit voor alle samples te doen, is één niet genoeg"
"ik hoefde voor dat onderdeel het verslag niet te schrijven, hoe moet ik het dan weten"
ijveriger worden de universitaire studenten er niet op
Schrap dit en dat en deze studie, je leert er niets nuttigs en de baankansen zijn nihil, pretstudie dit-dat-alles. En ergens klopt het: door de hbo-isering is veel van de stof gericht op 'praktijk', veel meer dan op algemene academische vaardigheden, wat in de ergste gevallen zelfs de naam van een 3ECTS vak is
De tijd dat je academische vaardigheden verkreeg in een veld waar je interesse lag, maar die daar niet toe gelimteerd was is voorbij. Zo zonde. Ik wil graag denken dat ik nog enigszins geluk heb gehad, en ondanks (of dankzij?) mijn vrij brede achtergrond veel basiskennis heb die ik zonder al te veel problemen toe kan passen om specifieker problemen aan te pakken/op te lossen. Maar de tendens lijkt gericht te zijn op werken werken werken banen banen banen en direct toepasbare specifieke kennis. Zonde.
Het heeft niets met geestdodend te maken maar wel met ijverigheid. Ja ja ja ik snap het wel, en dan vervolgens een opdracht volledig verkeerd inleveren omdat je niet even een paarquote:
[..]
Maar je klaagt dus dat ze het simpele, geestdodende werk niet willen doen? Dat snap ik wel en is IMO geen indicatie van ijverigheid.
saaie opdrachten had gemaakt die daar met een reden stonden zodat je kon zien welke valkuilen je tegenkomt en zo dus door schade en schande wijs kunt worden. Lezen is er ook niet meer bij "ik snap dit niet" dan moet je één regel verder kijken, ohja bedankt. Echt het staat voor je neus
Ik laat het wel bij het feit dat het nog eerste jaars zijn en dat het wel goed komt maar soms.....Paradoxaal genoeg zijn het bovendien uiteindelijk die algemene vaardigheden (en de gretigheid om je intellectueel te ontwikkelen) die je voornamelijk verder gaan helpen in je carrière.quote:
De hbo-isering van het wo is echt jammerlijk. Dat zie je ook terug in allerlei discussies hier op FOK!.
Schrap dit en dat en deze studie, je leert er niets nuttigs en de baankansen zijn nihil, pretstudie dit-dat-alles. En ergens klopt het: door de hbo-isering is veel van de stof gericht op 'praktijk', veel meer dan op algemene academische vaardigheden, wat in de ergste gevallen zelfs de naam van een 3ECTS vak is
De tijd dat je academische vaardigheden verkreeg in een veld waar je interesse lag, maar die daar niet toe gelimteerd was is voorbij. Zo zonde. Ik wil graag denken dat ik nog enigszins geluk heb gehad, en ondanks (of dankzij?) mijn vrij brede achtergrond veel basiskennis heb die ik zonder al te veel problemen toe kan passen om specifieker problemen aan te pakken/op te lossen. Maar de tendens lijkt gericht te zijn op werken werken werken banen banen banen en direct toepasbare specifieke kennis. Zonde.
Tja ik zie het ook zo vaak dat studenten het ook echt niet willen, wij hebben een soort van vrije opdracht ingebouwd waar ze hun fantasie de vrij loop kunnen laten en merendeel reageert met een soort vanquote:
De hbo-isering van het wo is echt jammerlijk. Dat zie je ook terug in allerlei discussies hier op FOK!.
Schrap dit en dat en deze studie, je leert er niets nuttigs en de baankansen zijn nihil, pretstudie dit-dat-alles. En ergens klopt het: door de hbo-isering is veel van de stof gericht op 'praktijk', veel meer dan op algemene academische vaardigheden, wat in de ergste gevallen zelfs de naam van een 3ECTS vak is
De tijd dat je academische vaardigheden verkreeg in een veld waar je interesse lag, maar die daar niet toe gelimteerd was is voorbij. Zo zonde. Ik wil graag denken dat ik nog enigszins geluk heb gehad, en ondanks (of dankzij?) mijn vrij brede achtergrond veel basiskennis heb die ik zonder al te veel problemen toe kan passen om specifieker problemen aan te pakken/op te lossen. Maar de tendens lijkt gericht te zijn op werken werken werken banen banen banen en direct toepasbare specifieke kennis. Zonde.
blik. Je leert ze vaardigheden en die vaardigheden prikkelen ze niet eens om iets te doen, ik begrijp het soms echt niet. Altijd als ik nieuws leerde dan stond ik te popelen om het thuis toe te passen op iets waar het niet voor bedoeld was, maar blijkbaar willen studenten het tegenwoordig veel liever hapklaar hebben. (als er geen knopje voor is dan kan het niet)Ik denk dat de zeldzame studenten die vanalles gedaan hebben wat niet persee hoefde en de meest wazige simulaties in elkaar draaiden mij later de beurzen afpakken, als dat gebeurt ben ik in ieder geval in mijn onderwijs taak geslaagd.
Ik begrijp je gedachte, maar de universiteit heeft een andere doelgroep en een andere functie dan het voortgezet onderwijs. Je kunt niet zomaar een onderzoeker voor een klas uit het voortgezet onderwijs zetten en andersom ook niet. Bij wijze van uitzondering/uitstapje is dat hartstikke leuk, maar het kan niet de basis vormen.quote:
[..]
Jammer toch, als zoiets maar één richting op gaat? Het is juist zo mooi als vo docenten ook wat meer betrokken raken/worden bij wetenschappelijke ontwikkelingen op hun vakgebied. Nu moeten ze dat vaak in hun vrije tijd uit vakbladen halen. Of een studiedagje één keer per jaar. Laat ze een college verzorgen, leer van hun didactisch kennis en ervaring en laat hen meer kennisnemen van het onderzoek. Er zou echt veel meer uitwisseling moeten zijn wat mij betreft. We leven teveel in verschillende werelden. Als je wilt dat studenten goed voorbereid naar de universiteit komen, investeer dan niet alleen in de leerlingen op de scholen (zoals in PRE programma's), maar ook in hun leraren.
Die kruisbestuiving onderzoek - onderwijs heb ik als student ervaren bij werkcolleges en in de laatste jaren van mijn studie. Maar niet bij de grote eerstejaarscolleges. Dat waren toch vooral inleidingen in een bepaald tijdvak/specialisme. Daar zou je nu juist mooi vo docenten op kunnen inzetten. Niet alleen máár natuurlijk, maar als afwisseling. Of een vo docent kan meedenken met hoe je een collegereeks didactisch gezien kunt vormgeven, of een werkcollege.
[..]
Het inzetten van docenten uit vo kan toch geldbesparend zijn? Die verdienen minder.
Ik ben helemaal voor gemengde teams met diverse vormen van expertise, maar de basis hoort de onderzoeker te zijn die ook onderwijs geeft (of: de universitair docent die ook onderzoek doet). Als we beter onderwijs willen aan de universiteit, dan moet er eerst meer geld naar de mensen die er al werken. Met geld besparen door strategisch docenten uit het voortgezet onderwijs in te zetten, zijn we nóg verder van huis.
Oh, maar als ik al mijn studenten hetzelfde boek laat lezen, dan halen ze er compleet andere dingen uit. Hier ligt juist een schone taak voor de docent. Als het alleen om het lezen van een boek gaat, kun je van een academische opleiding net zo goed een LOI-cursus maken.quote:
Overigens hoeft ook dat vak niet door een hoogleraar, een internationale topper, gegeven te worden. Welke student die het VWO heeft afgemaakt, kan geen boek lezen?
Als ik jouw schets hoor van hoe het er aan de universiteit aan toegaat, dan ben ik dolblij met de opleiding waarbinnen ik werk.
Ik vind dit echt heel flauw. Zolang studenten een diploma krijgen als ze hun tentamens voldoende maken, zullen ze vooral gericht zijn op het halen van voldoendes voor tentamens. Ze zijn immers niet gek.quote:
[..]
[ afbeelding ]
en
[ afbeelding ]
Wil je een cultuuromslag, dan moet je anders gaan toetsen.
Heb mijn studenten twee weken geleden geleerd hoe je online simpele experimenten kunt doen (MBA's dus alles willen ze super toegepast en al helemaal niet academisch). De reading voor de les er na was een decision making artikel, komt een student voor de klas naar me toe had ie in zijn vrije tijd een van de studies uit het artikel gerepliceerd voor de gein.
Dat is een klassieke fout, studenten te veel vrijheid geven. Dit betekent echt niet per definitie dat je studenten dom of lui zijn. Ze zijn lerende en moeten adequaat begeleid worden.quote:
[..]
Tja ik zie het ook zo vaak dat studenten het ook echt niet willen, wij hebben een soort van vrije opdracht ingebouwd waar ze hun fantasie de vrij loop kunnen laten en merendeel reageert met een soort van
Leest makkelijk weg en geeft een goed beeld van misverstanden over de wijze waarop leren plaatsvindt. Een van de mythes die aan bod komt, is dat studenten effectief leren als ze maar een probleem krijgen en zelf op onderzoek mogen.
Ik zal ze ook niet dom en of lui noemen wel fantasieloos, kom op je bent jong als het een beetje meezit heb je meer fantasie dan ik, althans dat hoop ik.quote:
[..]
Dat is een klassieke fout, studenten te veel vrijheid geven. Dit betekent echt niet per definitie dat je studenten dom of lui zijn. Ze zijn lerende en moeten adequaat begeleid worden.
Sowieso zou ik die titel van dat boek omdraaienquote:
Ik kan jullie dit boekje warm aanbevelen:
[ afbeelding ]
Leest makkelijk weg en geeft een goed beeld van misverstanden over de wijze waarop leren plaatsvindt. Een van de mythes die aan bod komt, is dat studenten effectief leren als ze maar een probleem krijgen en zelf op onderzoek mogen.
Ik heb nog nooit ergens gemerkt dat jongens slimmer zijn dan meisjes. Meisjes doen altijd alles beter Ik zal wel een erg slechte leraar zijn dan maar ik heb liever dat ze er één keer zelf op komen dan dat ik het ze ga verklappen. Bij het programmeren hoef je maar één keer iets voor te doen aan één iemand of de hele zaal gebruikt precies hetzelfde stukje code, en erger nog ze gaan andere studenten die perfect werkende code maken zeggen dat het niet goed is maar anders moet zijn. Het hele idee dat er 3 goede methodes voor iets zijn en dat de ene niet beter is dan de ander is ook iets wat echt moeilijk gevonden wordt. Er was ooit een studente die eiste dat ik een keuze maakte welke van de 3 methodes beter was... terwijl er geen van de drie aanwijsbaar beter was.quote:
[..]
Dat is een klassieke fout, studenten te veel vrijheid geven. Dit betekent echt niet per definitie dat je studenten dom of lui zijn. Ze zijn lerende en moeten adequaat begeleid worden.
Ik heb collega's die nu onze lessen aan het veranderen zijn zodat het bijna niet meer fout kan gaan daar ben ik ook falikant op tegen, als je geen fouten meer maakt weet je ook niet waarom dat fout is. Vooral programmeren is voornamelijk je eigen fouten leren oplossen, en dat kunnen ze aan het einde wel altijd.
student: "meneer hij doet het niet"
BB: "wat doet hij niet"
student: "nou ik wil dit bij dat oooohhh dat moet een - zijn"
Opgelost.
Wat ik niet begrijp dat ze die middelste vraag na 4 keer dit riedeltje niet aan zichzelf vragen.
[ Bericht 18% gewijzigd door Bosbeetle op 21-04-2016 18:46:21 ]
kwartet
Dat hangt totaal van de persoon af.quote:
[..]
Ik zal ze ook niet dom en of lui noemen wel fantasieloos, kom op je bent jong als het een beetje meezit heb je meer fantasie dan ik, althans dat hoop ik.
Ik kan alleen wat zeggen vanuit het perspectief van student, maar goed. Onze allereerste groepsopdracht in het eerste jaar was een onderzoeksopdracht. Grof gezegd: "Ga probleemwijk X onderzoeken. Doe tenminste een interview en analyseer twee statistische bronnen."
Het leuke was dat je het onderwerp dus helemaal vrij kan kiezen. Maar sommige studenten (ook eentje in mijn groepje) raakten er helemaal van in paniek omdat ze bang waren het 'verkeerde' onderwerp te kiezen.
We hadden als begeleider echt zo'n heerlijke docent. "Als je niks weet, dan ga je maar onderzoeken of moslima's vaker onder de auto komen omdat ze door hun hoofddoekje bij het oversteken minder goed naar links of rechts kunnen kijken." De grap was dat het zo'n absurd onderzoeksvoorstel was dat zo'n onzekere student dat voor een grap aanzag terwijl het daadwerkelijk gewoon een legitiem onderwerp was geweest.
Tuurlijk hoort de basis te blijven zoals die is. Ik pleit toch ook helemaal niet voor een totaal andere invulling. Ik pleit wel voor het benutten van elkaars expertises op zo'n manier dat iedereen er beter van wordt.quote:
[..]
Ik begrijp je gedachte, maar de universiteit heeft een andere doelgroep en een andere functie dan het voortgezet onderwijs. Je kunt niet zomaar een onderzoeker voor een klas uit het voortgezet onderwijs zetten en andersom ook niet. Bij wijze van uitzondering/uitstapje is dat hartstikke leuk, maar het kan niet de basis vormen.
Ik ben helemaal voor gemengde teams met diverse vormen van expertise, maar de basis hoort de onderzoeker te zijn die ook onderwijs geeft (of: de universitair docent die ook onderzoek doet). Als we beter onderwijs willen aan de universiteit, dan moet er eerst meer geld naar de mensen die er al werken. Met geld besparen door strategisch docenten uit het voortgezet onderwijs in te zetten, zijn we nóg verder van huis.
Die doelgroep is overigens ook niet totaal anders. Mijn vwo 6 leerlingen zitten volgend jaar bij wijze van spreken bij jou in een college, ik moet ze samen met mijn collega's voorbereiden op het soort onderwijs dat ze bij jou krijgen. Daar horen ook onderzoeksvaardigheden bij, en (in mijn geval 'historisch') wetenschappelijk redeneren. De leerlingen waaraan ik nu lesgeef, kiezen voor 99% voor een universitaire studie. Bij de profielwerkstukken die we begeleiden, en die vaak deels aan de universiteit worden gedaan, waarbij leerlingen dus enerzijds een onderzoeker van de universiteit als begeleider hebben en deels een begeleider van school, slaan we ook vaak die brug van vo naar de universiteit. Ik was laatst nog in gesprek met onderzoekers van de universiteit Leiden die het onderzoek van een paar vwo-ers van een hoger niveau vonden dan wat ze tegenkomen bij de gemiddelde eerstejaarsdocenten. Dus, zoals ik al schreef, er wordt in Honoursprogramma's al gewerkt aan samenwerking hierin, een goede aansluiting is van groot belang, en waarom dit niet wat meer uitbreiden naar ook het docentschap, en de mensen die doceren in die hoogste klassen van vwo en op de universiteit. Er valt veel meer uit te halen voor alle partijen.
[ Bericht 12% gewijzigd door Franny_G op 21-04-2016 20:24:46 ]
Er is wel zeker een toegevoegde waarde. Maar vanwege de kaalslag op het VWO, in vergelijking met de HBS, is het eerste jaar van de TU nodig om op het juiste niveau te komen. In de latere jaren krijgen studenten kennis die behoorlijk abstract is. Met de wetten uit de thermodynamica kun je bijvoorbeeld heel veel over energie te weten komen, maar wat niet aan bod komt, is hoe je dan een nieuwe brandstofmotor (of schone motor) ontwerpt. Terwijl die laatste stap cruciaal is in de praktijk.
Bijna alle studenten, promovendi en postdocs waar ik mee heb samengewerkt, maar ook veel collega's, hebben moeite om die stap te maken. Hoe breng je die abstracte kennis in de praktijk? Hoe ontwerp je, hoe doe je onderzoek? In mijn tijd bij een grote multinational werden er bewust geen TU ingenieurs aangenomen, omdat zij de kennis en kunde misten om onderzoek te doen.
Een uitzondering waren studenten van Rose Hullman College of Engineering, een echt goede engineering school uit de VS. Afgestudeerden konden vanaf dag 1 meedoen in het onderzoek. Rensselaer Polytechnic en Harvey Mudd college zijn twee andere scholen waar studenten wel een goede opleiding krijgen.
Bij het in de praktijk brengen van abstracte kennis zou de ervaring van een ervaren onderzoeker/ontwerper zeker van pas kunnen komen. Dit is trouwens geen rocket science, je moet het iemand een keer zien doen. Wat berekeningen doen op de achterkant van een bierviltje, wat afschattingen maken, simulatie draaien, prototype bouwen, testen, verdomd, het doet niet wat het moet doen, meer berekeningen doen, die derde meting nog eens nadoen, prototype verbeteren, etc.
De Amerikanen, die in vergelijking met ons VWO een zeer belabberde middelbare school opleiding hebben, laten met hun colleges zien dat het wel mogelijk is om studenten zowel abstract als praktisch voor te bereiden. Ga daar eens kijken. Blijkbaar zit hun curriculum beter in elkaar, en kunnen zij aan hun studenten wel een goede balans van abstracte kennis en praktische kennis overdragen.
Maar... mijn indruk is dat onze TUs erg te spreken zijn over de opleidingen die ze geven, en dat de Nederlandse werkgevers ook vaak niet beter weten. Het vraagt ook nogal wat, om je hele curriculum om te gooien. En denk aan je reputatie! Voor je het weet geef je al die concurrerende universiteiten, die de TUs toch al als een opleiding voor fietsenmakers zien, de indruk dat je veel te praktisch bezig bent.
[ Bericht 0% gewijzigd door Lyrebird op 22-04-2016 08:05:34 ]
Omdat ze dat niet geleerd hebben. Of de techniek niet kennen. Bij het "programmeer"-vak waar ik bij betrokken was, heb ik de eerste les omgevormd zodat er meer aandacht werd besteed aan debuggen. Onder andere rubber duck debugging, dat precies is wat jij beschrijft.quote:
[..]
Wat ik niet begrijp dat ze die middelste vraag na 4 keer dit riedeltje niet aan zichzelf vragen.
Nouja het wordt ze dus wel geleerd want bij de eerste keer leg ik ze dus uit hoe we dat doen. Alleen het is nogal eenvoudig dat er allemaal mannetjes rondlopen die het sneller kunnen dan zijzelf dus de stap is snel gemaakt om het niet te doen.quote:Op vrijdag 22 april 2016 09:16 schreef papernote het volgende:
[..]
Omdat ze dat niet geleerd hebben. Of de techniek niet kennen. Bij het "programmeer"-vak waar ik bij betrokken was, heb ik de eerste les omgevormd zodat er meer aandacht werd besteed aan debuggen. Onder andere rubber duck debugging, dat precies is wat jij beschrijft.
Een gebrek aan zelfvertrouwen is een killer tijdens praktika. Studenten worden nerveus, als ze nog met de instructies bezig zijn, en een student verderop heeft het antwoord al. Tijdens mijn praktijklessen waarbij de studenten leren werken met speciale ontwerpsoftware, probeer ik de atmosfeer dan ook zo luchtig mogelijk te houden, en bepaalde zaken klassikaal te doen.quote:
[..]
Nouja het wordt ze dus wel geleerd want bij de eerste keer leg ik ze dus uit hoe we dat doen. Alleen het is nogal eenvoudig dat er allemaal mannetjes rondlopen die het sneller kunnen dan zijzelf dus de stap is snel gemaakt om het niet te doen.
Japanners zijn dol op leedvermaak, dus doe ik een stap in die ontwerpsoftware voor. Computer aangesloten op de beamer, iedereen kan het over mijn schouder volgen. Dan zit iedereen mij aan te gapen, en dan wijs ik iemand aan om het na te doen, vanaf de eerste stap. Dat gaat 9 van de 10 keer faliekant mis, maar je ziet de studenten in de klas zelf genieten. De persoon voor het bord zweet peentjes (wees gerust, iedereen komt aan de beurt). En als ze het dan op aanwijzing van de andere klasgenoten wel goed doen, er is veel overleg in het Japans tussen de persoon voor het bord en de rest in de klas, gaat er een golf van opluchting door zo'n klas heen.
Dat doen wij ook en dat laatste blijkt inderdaad ook bij ons, niets werkt zo goed dan een zelfbenoemde "whizzkid" duidelijk op zijn fouten te wijzen. Daardoor zien de mensen die het allemaal wat minder snel oppikken dat ook die fouten maken en dat dat niet erg is. Ik denk dat dat trouwens ook een groot onderdeel van wetenschap is, durven op je bek te gaan, de boel op te rapen en met de nieuwe kennis geleerd door de fouten verder te gaan.quote:
[..]
Een gebrek aan zelfvertrouwen is een killer tijdens praktika. Studenten worden nerveus, als ze nog met de instructies bezig zijn, en een student verderop heeft het antwoord al. Tijdens mijn praktijklessen waarbij de studenten leren werken met speciale ontwerpsoftware, probeer ik de atmosfeer dan ook zo luchtig mogelijk te houden, en bepaalde zaken klassikaal te doen.
Japanners zijn dol op leedvermaak, dus doe ik een stap in die ontwerpsoftware voor. Computer aangesloten op de beamer, iedereen kan het over mijn schouder volgen. Dan zit iedereen mij aan te gapen, en dan wijs ik iemand aan om het na te doen, vanaf de eerste stap. Dat gaat 9 van de 10 keer faliekant mis, maar je ziet de studenten in de klas zelf genieten. De persoon voor het bord zweet peentjes (wees gerust, iedereen komt aan de beurt). En als ze het dan op aanwijzing van de andere klasgenoten wel goed doen, er is veel overleg in het Japans tussen de persoon voor het bord en de rest in de klas, gaat er een golf van opluchting door zo'n klas heen.
De grap is trouwens wel dat we aan het eind van dit vak iedereen monte carlo modellen van moleculen in biologische systemen kan maken, en dat ze dat bijna allemaal van te voren niet verwacht hadden. De mooiste momenten zijn dan ook als je iemand ziet zweten voor een uur lang gevolgd door een uitroep van vreugde.
Wij examineren mondeling en laten dan de studenten kun eigen bedachte code en model uitleggen en dan zie je vaak door de zenuwen heen heel goed de trots die ze hebben voor het project of over de problemen die overwonnen zijn.
Er zijn nu ook studenten die dit vak eerder in het jaar willen hebben zodat ze andere vakken beter zouden kunnen begrijpen, ik zie dat ook maar als een compliment.
Ja pure/guided discovery learning. Alhoewel ik wel een lans wil breken voor de wat meer design thinking / discovery hoek. Want wat leren ze nou eigenlijk, als je het hebt over effectief. Ze maken ongetwijfeld meer content fouten, maar is dat wel het belangrijkste? Ze leren wel weer zelf aggregeren. Het is ook minder effectief om studenten voor de klas de fout in te laten gaan zoals Bosbeetle en Lyrebird net aanhalen, je kunt beter klassikaal een worked example geven, maar van studenten zelf iets laten doen en presenteren krijg je wel weer meer appropriatie van. Misschien is studenten het lef geven wat te gaan doen wel veel effectiever dan dat ze goed knowledge tests kunnen maken.quote:
Ik kan jullie dit boekje warm aanbevelen:
[ afbeelding ]
Leest makkelijk weg en geeft een goed beeld van misverstanden over de wijze waarop leren plaatsvindt. Een van de mythes die aan bod komt, is dat studenten effectief leren als ze maar een probleem krijgen en zelf op onderzoek mogen.
Ik ben zelf een groot voorstander van de Feynman methode. Studenten rustig aan de hand meenemen, ieder detail uitleggen, ze vooral niet in de stress laten schieten omdat ze het niet snappen. Als ze het namelijk niet snappen, dan heb je iets verkeerds gedaan als leraar. Het gros van de kennis die je tijdens je bachelor opdoet, kan op deze manier overgedragen worden.quote:
[..]
Ja pure/guided discovery learning. Alhoewel ik wel een lans wil breken voor de wat meer design thinking / discovery hoek. Want wat leren ze nou eigenlijk, als je het hebt over effectief. Ze maken ongetwijfeld meer content fouten, maar is dat wel het belangrijkste? Ze leren wel weer zelf aggregeren. Het is ook minder effectief om studenten voor de klas de fout in te laten gaan zoals Bosbeetle en Lyrebird net aanhalen, je kunt beter klassikaal een worked example geven, maar van studenten zelf iets laten doen en presenteren krijg je wel weer meer appropriatie van. Misschien is studenten het lef geven wat te gaan doen wel veel effectiever dan dat ze goed knowledge tests kunnen maken.
Maar er komt een moment waarop ze zonder zijwieltjes moeten gaan leren fietsen. Dat ze zelf die grijze massa aan het werk moeten zetten. Dat doe je het beste bij een stevige basis, bij studenten die erg sterk in hun schoenen staan. Onderwijs gaat zo veel gemakkelijker als studenten weten dat ze het kunnen.
Die mannen van Rose Hullman, we hadden er eens vier tegelijkertijd over de vloer, die stonden wel zo sterk in hun schoenen, daar werd je eng van. Ze hadden tijdens hun studie al verschillende moeilijke problemen getackled, konden met de lastigste software overweg. Terwijl ze hun BSc graad nog moesten halen. Het kwam wel eens voor in ons lab dat ze idd. de ballen verstand van het probleem hadden, en dan gingen ze op hun bek, maar 9 van de 10 keer wisten ze inderdaad precies hoe ze het probleem op moesten lossen.
Ik gebruik de methode ook in mijn colleges (probleemgestuurd onderwijs uit Maastricht). Alleen doe ik dat wel binnen een zeker kader. Zo laat ik studenten niet geheel zelfstandig literatuur zoeken en oefenen ze eerst met door mij bedachte en tamelijk eenvoudige casussen voor ze een echt en complex probleem aanpakken.quote:
[..]
Ja pure/guided discovery learning. Alhoewel ik wel een lans wil breken voor de wat meer design thinking / discovery hoek. Want wat leren ze nou eigenlijk, als je het hebt over effectief. Ze maken ongetwijfeld meer content fouten, maar is dat wel het belangrijkste? Ze leren wel weer zelf aggregeren. Het is ook minder effectief om studenten voor de klas de fout in te laten gaan zoals Bosbeetle en Lyrebird net aanhalen, je kunt beter klassikaal een worked example geven, maar van studenten zelf iets laten doen en presenteren krijg je wel weer meer appropriatie van. Misschien is studenten het lef geven wat te gaan doen wel veel effectiever dan dat ze goed knowledge tests kunnen maken.
Je zou natuurlijk ook de vraag op kunnen werpen: effectief met het oog op wat? Een drilmethode kan bijv. effectiever zijn voor het onthouden van woorden in een vreemde taal, maar ik denk zelf dat je aan subtielere vormen van blootstelling veel meer hebt (bijv. films kijken en boeken lezen waardoor je een 'gevoel' krijgt voor de betekenis van een woord). Het is maar wat je meet...
Studenten moeten ook een goed beeld kunnen hebben van hetgeen ze op worden getoetst. Een fout die menig docent maakt, is daar niet van meet af aan duidelijk genoeg over te zijn. (Ik worstel er ook nog altijd mee.)quote:
Het leuke was dat je het onderwerp dus helemaal vrij kan kiezen. Maar sommige studenten (ook eentje in mijn groepje) raakten er helemaal van in paniek omdat ze bang waren het 'verkeerde' onderwerp te kiezen.
Ik denk dat deze grafiek verhelderend zal zijn:quote:
[..]
Ik zal wel een erg slechte leraar zijn dan maar ik heb liever dat ze er één keer zelf op komen dan dat ik het ze ga verklappen.
Je moet een balans zien te vinden, anders loop je het risico op verveling dan wel frustratie.
Ze hebben die fantasie wel, maar ze zijn bang dat hun fantasie niet past bij het eindresultaat wat jij wilt zien en dat ze vervolgens de cursus niet halen. Voor een groot deel ligt de oorzaak van het feit dat studenten veranderen in reproductiemachines simpelweg daarin, dat we dat van ze verlangen. Hoewel ik denk dat voor een groot deel richting de masterfase met individuele onderdelen ook weer rechttrekt en studenten de mogelijkheid krijgen om meer van zichzelf te laten zien.quote:
[..]
Ik zal ze ook niet dom en of lui noemen wel fantasieloos, kom op je bent jong als het een beetje meezit heb je meer fantasie dan ik, althans dat hoop ik.
Ik voldoe zelf overigens niet aan het ideaalbeeld, want ik ben docent en clinicus en heb (tot mijn spijt) geen onderzoeksuren. Maar toch vind ik mezelf absoluut wetenschapper en onderzoeker, zowel in het onderwijs dat ik geef maar zeker ook in de klinische praktijk, ook al heb ik geen actueel onderzoek lopen. (Officieel dan, officieus pruts ik als ik tijd over heb (
) wel wat aan met artikelen).Ja, dit vind ik ook erg kwalijk. Okay, ik studeer zelf filosofie en ik weet precies wat men daar over zegt en wat men denkt. Echter, ook een PhD in filosofie is echt geen pretstudie aangezien je echt met iets nieuws moet komen, bijdragen aan de bestaande kennis, en waar niet alleen je argument logisch moet kloppen, maar ook nog eens moet opboksen met de huidige ontwikkelingen binnen de wetenschap waar je dus ook kennis over dient te hebben.quote:
De hbo-isering van het wo is echt jammerlijk. Dat zie je ook terug in allerlei discussies hier op FOK!.
Schrap dit en dat en deze studie, je leert er niets nuttigs en de baankansen zijn nihil, pretstudie dit-dat-alles. En ergens klopt het: door de hbo-isering is veel van de stof gericht op 'praktijk', veel meer dan op algemene academische vaardigheden, wat in de ergste gevallen zelfs de naam van een 3ECTS vak is
De tijd dat je academische vaardigheden verkreeg in een veld waar je interesse lag, maar die daar niet toe gelimteerd was is voorbij. Zo zonde. Ik wil graag denken dat ik nog enigszins geluk heb gehad, en ondanks (of dankzij?) mijn vrij brede achtergrond veel basiskennis heb die ik zonder al te veel problemen toe kan passen om specifieker problemen aan te pakken/op te lossen. Maar de tendens lijkt gericht te zijn op werken werken werken banen banen banen en direct toepasbare specifieke kennis. Zonde.
Kan ik met mijn studie direct een baan vinden? Nee, waarschijnlijk niet, maar ik heb wel een goede baan, net aangenomen in Engeland op basis van mij filosofie-achtergrond en mag nu dus mee helpen het strategische beleid uit te werken voor een multinational. Dus, ja, mensen die meteen pretstudie roepen en alles willen hbo-iseren vind ik dus ook jammerlijk.
Achja ik zal nooit een goede leraar worden dat is ook mijn doel niet, studenten iets bijbrengen wel en dat lijkt te lukken.quote:
[..]
Ik denk dat deze grafiek verhelderend zal zijn:
[ afbeelding ]
Je moet een balans zien te vinden, anders loop je het risico op verveling dan wel frustratie.
Net bezig een artikel te schrijven dat Flow tot slechter leren leidt.quote:
[..]
Ik denk dat deze grafiek verhelderend zal zijn:
[ afbeelding ]
Je moet een balans zien te vinden, anders loop je het risico op verveling dan wel frustratie.
Welkom in "the ranks"quote:
Maandag mijn verdediging gehad, presentatie + verdediging ging eigenlijk vrij relaxed. Kan alleen nog nauwelijks bevatten dat het nu echt klaar is.
Feestje was leuk, maar is hier jammer genoeg vrij snel voorbij.
Als bonus wel een mooie hoed gekregen:
[ afbeelding ]
quote:
Wij beginnen volgende week weer. Vorig jaar bleek mijn curriculum, dat in het Engels is opgesteld, de studenten afdoende af te schrikken, maar dit jaar hebben zich maar liefst 4 studenten zich aangemeld.
Tot hoe lang loopt dat semester dan of is er geen zomervakantie?
Is dat niet frustrerend, dat je maar voor vier studenten (of minder) les moet geven?quote:
Wij beginnen volgende week weer. Vorig jaar bleek mijn curriculum, dat in het Engels is opgesteld, de studenten afdoende af te schrikken, maar dit jaar hebben zich maar liefst 4 studenten zich aangemeld.
FY2016: Lesgegeven aan 4 studenten.
Wij hebben nu de Golden Week. Dinsdag, woensdag en donderdag zijn vrij, en als je er dan de maandag en vrijdag bijpakt, heb je een hele week vakantie. Voor Japanners is dat de enige week vakantie in het jaar. Qua weer kun je het eigenlijk niet beter treffen dan nu. Twee weken geleden was het nog fris, en over twee weken kan het al weer te warm zijn om buiten te zijn.quote:
[..]
Tot hoe lang loopt dat semester dan of is er geen zomervakantie?
Er is wel een korte zomervakantie voor de studenten, een week of twee geloof ik. Ik moet in totaal 15 lessen van ieder 1.5 uur geven, dus die prop ik in twee blokken per week, zo dat ik maar ~8 weken druk ben. Het semester is officieel in oktober afgelopen.
Dat klinkt insane. Wel fijn dat je het in 8 weken kunt doenquote:
[..]
Wij hebben nu de Golden Week. Dinsdag, woensdag en donderdag zijn vrij, en als je er dan de maandag en vrijdag bijpakt, heb je een hele week vakantie. Voor Japanners is dat de enige week vakantie in het jaar. Qua weer kun je het eigenlijk niet beter treffen dan nu. Twee weken geleden was het nog fris, en over twee weken kan het al weer te warm zijn om buiten te zijn.
Er is wel een korte zomervakantie voor de studenten, een week of twee geloof ik. Ik moet in totaal 15 lessen van ieder 1.5 uur geven, dus die prop ik in twee blokken per week, zo dat ik maar ~8 weken druk ben. Het semester is officieel in oktober afgelopen.
http://www.volkskrant.nl/(...)undesommen~a4296489/
Grappig en triest tegelijk.
Allemaal Arabische cijfers, natuurlijk.quote:
Het verschil tussen differentiaalvergelijkingen en Arabisch niet zien... Waar gaat het heen met de wereld.
Haha true that. Al betwijfel ik of die vrouw dat zou weten.quote:
Iemand die arabisch op een papier schrijft is dan ook ontzettend bedreigend.quote:
Het verschil tussen differentiaalvergelijkingen en Arabisch niet zien... Waar gaat het heen met de wereld.
er zullen niet veel weken zijn waarin ik drie positieve berichten krijg (twee papers + een award).als je in het vliegtuig je bomberekeningen nog moet doen ben je wat laat...quote:
[..]
Iemand die arabisch op een papier schrijft is dan ook ontzettend bedreigend.
quote:
Soms is het best leuk om in de wetenschap te werken
quote:
Het gezonde verstand zijn ze daar al weer een tijdje kwijt.
Blijkbaar heb jij het gezonde verstand gevonden.quote:
Soms is het best leuk om in de wetenschap te werken
Ja maar hij had ook donkere krullen en een baard!quote:
[..]
Iemand die arabisch op een papier schrijft is dan ook ontzettend bedreigend.
en was kortaf!quote:
[..]
Ja maar hij had ook donkere krullen en een baard!
Ik ping altijd meteen de stewardess als ik iemand in Cyrillisch schrift zie schrijvenquote:Op zondag 8 mei 2016 14:45 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
[..]
Blijkbaar heb jij het gezonde verstand gevonden.
Trouwens, de laatste keer dat mijn buurvrouw/-man al voor vertrek zat te schrijven is al even geleden... Of uberhaupt dat iemand naast me zat te schrijven.
quote:
quote:
Soms is het best leuk om in de wetenschap te werken
+/- 1 pagina en echt een verkoop praatje waarom moet dit artikel in jullie geweldige journal komen. De kern van het verhaal moet erin en waarom dat belangrijk is en waarom dat goed in het journal past.quote:
Iemand nog tips voor de cover letter bij de submission van een artikel? Houden jullie het heel formeel en kort of echt een betoog?
Bij ons is de cover letter echt wel een "dingetje" (geen idee of het echt zoveel invloed heeft).
Het voelt echt als een soort stilte voor de storm Nee, standaard riedeltje.quote:
Iemand nog tips voor de cover letter bij de submission van een artikel? Houden jullie het heel formeel en kort of echt een betoog?
De meeste journals waar wij mee werken (ha ha, ik publiceer nauwelijks), vragen gelukkig niet meer om zo'n cover.
We hebben nu iets bij elife liggen dat is wel een verademing ook suplemental figures worden gewoon inline geplaatst, filmpjes staan er goed tussen, er zijn geen restricties slechts aanbevelingen, het komt echt over als een fijn journal... Nu nog erin komenquote:
Heb trouwens nu werk dat best wel in een beter blad mag worden gepubliceerd, maar het format van bijvoorbeeld zo'n Nature Medicine past helemaal niet bij ons werk. We hebben nogal wat plaatjes die cruciaal zijn voor het verhaal, en het leest echt voor geen meter als die plaatjes aan het einde pas behandeld worden. Ik heb ze veel liever tussen de tekst zelf staan.
Hmm ja bij ons hoor ik er eigenlijk nooit over. Was het ook vergeten en zie nu dat ik er dus een bij moet leveren. Zal eens kijken hoe ik dit mooi ga verkopen...quote:
[..]
+/- 1 pagina en echt een verkoop praatje waarom moet dit artikel in jullie geweldige journal komen. De kern van het verhaal moet erin en waarom dat belangrijk is en waarom dat goed in het journal past.
Bij ons is de cover letter echt wel een "dingetje" (geen idee of het echt zoveel invloed heeft).
Hopelijk is het niet zo heel belangrijk danquote:
[..]
Nee, standaard riedeltje.
De meeste journals waar wij mee werken (ha ha, ik publiceer nauwelijks), vragen gelukkig niet meer om zo'n cover.
In onze standaardbladen staan de plaatjes en de filmpjes ook gewoon tussen de tekst, leest lekker weg. Snap niet waarom Nature Medicine het anders moet doen.quote:
[..]
We hebben nu iets bij elife liggen dat is wel een verademing ook suplemental figures worden gewoon inline geplaatst, filmpjes staan er goed tussen, er zijn geen restricties slechts aanbevelingen, het komt echt over als een fijn journal... Nu nog erin komen
Ja ze vinden het wel belangrijk als ik de omschrijving bij de indiening lees:quote:
Cover letter is een kans je artikel te verkopen aan de editor, nogmaals te benadrukken waarom het gepubliceerd moet worden. Ik besteed er altijd wel veel aandacht aan.
quote:The cover letter should be much more than a formal letter, and should give any additional information that may be helpful to the editors in their unbiased, independent, critical assessment. The authors should underscore the novel observations in their study and explain to the editors why and how their findings advance our current knowledge and understanding of the subject. With respect to clinical studies, the authors should illustrate the potential implications for clinical practice. More generally, the cover letter should explain why the manuscript is interesting for the general reader that the journal is trying to reach. As underlined by the ICMJE (http://www.icmje.org), if the manuscript has been submitted previously to another journal, it may be helpful to include the previous editor's and reviewers' comments with the submitted manuscript, along with the authors' responses to those comments. This may expedite the review process.
Jaloers publiek?quote:
Net denk ik het meest onplezierigste praatje ooit gegeven, ik kan best goed dealen met kritiek en vind vragen tof vooral als het bedoeld is om argumenten scherper te maken etc. Maar vandaag leek men echt als enig doel te hebben me zo hard mogelijk af te branden. De vragen en punten op zich waren wel ok, meeste had ik ook wel gewoon antwoord op maar 2-3 mensen in het publiek echt elke 10 seconden interupten om dan met zo'n dismissive intonatie zwaar aanvallend te doen, superkut. :/
Als het echt slecht was geweest, dan had je ws. geen vragen gehad. Als het een beetje slecht was geweest, dan had je opbouwende kritiek gekregen. Alleen een publiek met rancune is in staat om iemand af te branden, en daar kun je het beste boven staan.
Een paar jaar geleden heb ik eens een leuk verhaal over iets heel erg nieuws gegeven, waarbij ik een aantal belangrijke aspecten volledig verkeerd had ingeschat. Ik kreeg toen drie vragen die echt niet mals waren, en waarbij ik ook wel door de grond kon zakken, maar die me wel geholpen hebben.
Als jong onderzoekertje heb ik een revolutie in ons vakgebied mee mogen maken, en een half jaar na die revolutie heb ik een voordracht mogen houden bij een beroemd onderzoeksinstituut. Had ik me wel op verheugd, mooie presentatie gemaakt, maar ik kreeg heel erg veel vragen over miniscule details. Veel vragen over de grootte van een font, de dikte van een lijn, jargon of een ander aspect dat er eigenlijk niet toe deed.
Nu, twaalf jaar later, ken ik die mensen van dat instituut veel beter. Heb ook veel van ze geleerd. Maar op het moment van mijn voordracht hadden wij al het werk dat zij twintig/dertig jaar lang hadden gedaan, tot de prullebak veroordeeld. Rancune.
Ik wou dat je gelijk had, maar het is helaas niet zo dat ik op hun terein werk. Ik weet niet wat het is, ik weet wel dat het een beroemd instituut is wat denk ik met departements-politieke issues zit atm, dus misschien is het een reactie op die issues, of omdat het een topinstituut is denken ze dat praatjes moeilijk moeten zijn of dat dit iets van kunde zou testen ik weet het echt niet. Wel weet ik dat ik er best boos over ben. Ik denk niet dat ik er slecht mee omging, maar het was gewoon echt niet leuk terwijl ik normaal praatjes geven heel erg leuk vind. Het was ook echt de manier van vragen stellen, niet de inhoud van de vragen. Beetje suf voorbeeld maar als iets je aan een andere theorie doet denken kun je op veel manieren om opheldering vragen, how does this relate to x, why is this different from x, etc. En vandaag was de framing "but isnt this just x", en dan leg je uit waarom het anders is, en dan geen enkele reactie of erkenning, maar ook geen tegenreactie. Weet niet of het in tekst echt over komt maar het was echt gewoon moeilijk doen om het moeilijk doen.quote:
[..]
Jaloers publiek?
Als het echt slecht was geweest, dan had je ws. geen vragen gehad. Als het een beetje slecht was geweest, dan had je opbouwende kritiek gekregen. Alleen een publiek met rancune is in staat om iemand af te branden, en daar kun je het beste boven staan.
Een paar jaar geleden heb ik eens een leuk verhaal over iets heel erg nieuws gegeven, waarbij ik een aantal belangrijke aspecten volledig verkeerd had ingeschat. Ik kreeg toen drie vragen die echt niet mals waren, en waarbij ik ook wel door de grond kon zakken, maar die me wel geholpen hebben.
Als jong onderzoekertje heb ik een revolutie in ons vakgebied mee mogen maken, en een half jaar na die revolutie heb ik een voordracht mogen houden bij een beroemd onderzoeksinstituut. Had ik me wel op verheugd, mooie presentatie gemaakt, maar ik kreeg heel erg veel vragen over miniscule details. Veel vragen over de grootte van een font, de dikte van een lijn, jargon of een ander aspect dat er eigenlijk niet toe deed.
Nu, twaalf jaar later, ken ik die mensen van dat instituut veel beter. Heb ook veel van ze geleerd. Maar op het moment van mijn voordracht hadden wij al het werk dat zij twintig/dertig jaar lang hadden gedaan, tot de prullebak veroordeeld. Rancune.
andere optie; volgens mij was het een soort van verhulde job talk dus misschien was het een test of competence en hebben ze niet door / zijn ze te arrogant om zich te realiseren dat zo'n test, als ie doorstaan wordt, een hele nare nasmaak achterlaat?
[ Bericht 4% gewijzigd door oompaloompa op 13-05-2016 06:36:04 ]
Volgende keer een t-shirt met de tekst "If you are wise, you'll listen to me!" dragen.quote:
[..]
Ik wou dat je gelijk had, maar het is helaas niet zo dat ik op hun terein werk. Ik weet niet wat het is, ik weet wel dat het een beroemd instituut is wat denk ik met departements-politieke issues zit atm, dus misschien is het een reactie op die issues, of omdat het een topinstituut is denken ze dat praatjes moeilijk moeten zijn of dat dit iets van kunde zou testen ik weet het echt niet. Wel weet ik dat ik er best boos over ben. Ik denk niet dat ik er slecht mee omging, maar het was gewoon echt niet leuk terwijl ik normaal praatjes geven heel erg leuk vind. Het was ook echt de manier van vragen stellen, niet de inhoud van de vragen. Beetje suf voorbeeld maar als iets je aan een andere theorie doet denken kun je op veel manieren om opheldering vragen, how does this relate to x, why is this different from x, etc. En vandaag was de framing "but isnt this just x", en dan leg je uit waarom het anders is, en dan geen enkele reactie of erkenning, maar ook geen tegenreactie. Weet niet of het in tekst echt over komt maar het was echt gewoon moeilijk doen om het moeilijk doen.
andere optie; volgens mij was het een soort van verhulde job talk dus misschien was het een test of competence en hebben ze niet door / zijn ze te arrogant om zich te realiseren dat zo'n test, als ie doorstaan wordt, een hele nare nasmaak achterlaat?
Nu al weer weg uit SoCal?quote:
[..]
andere optie; volgens mij was het een soort van verhulde job talk dus misschien was het een test of competence en hebben ze niet door / zijn ze te arrogant om zich te realiseren dat zo'n test, als ie doorstaan wordt, een hele nare nasmaak achterlaat?
Dit zou op zich een goede verklaring kunnen zijn, ik heb wel vaker gezien/meegemaakt dat de vragen tijdens een job talk niet erg functioneel waren maar meer het doel hadden om te zien hoe iemand reageert.Pff ja vervelend is dat. Ik heb dat ook eens gehad, was gelukkig maar een persoon bij mij. Ben daarna naar diegene toe gegaan wat zijn probleem was. Toen bleek het helemaal niets met mij te maken te hebben maar politieke issues en gekrenkte ego's. Ben blij dat intelligente volwassen mensen nog zo kinderachtig kunnen doen....quote:
Net denk ik het meest onplezierigste praatje ooit gegeven, ik kan best goed dealen met kritiek en vind vragen tof vooral als het bedoeld is om argumenten scherper te maken etc. Maar vandaag leek men echt als enig doel te hebben me zo hard mogelijk af te branden. De vragen en punten op zich waren wel ok, meeste had ik ook wel gewoon antwoord op maar 2-3 mensen in het publiek echt elke 10 seconden interupten om dan met zo'n dismissive intonatie zwaar aanvallend te doen, superkut. :/
Nocalquote:
[..]
Nu al weer weg uit SoCal?
en na gisteren betwijfel ik het Ik weet het ook echt niet, ik was gewoon uitgenodigd voor een praatje, maar een aantal dingen waren vreemd voor een normaal praatje. Vandaag iig allemaal toffe meetings met vrienden dus hopelijk ben ik vanmiddag weer helemaal a ok
Snap niet dat mensen dat niet door hebben..quote:
[..]
Pff ja vervelend is dat. Ik heb dat ook eens gehad, was gelukkig maar een persoon bij mij. Ben daarna naar diegene toe gegaan wat zijn probleem was. Toen bleek het helemaal niets met mij te maken te hebben maar politieke issues en gekrenkte ego's. Ben blij dat intelligente volwassen mensen nog zo kinderachtig kunnen doen....
Ik heb van collega's wel eens begrepen dat mijn promotor zoiets ooit heeft gedaan tijdens een verdediging. Hij is inmiddels de schrik van ons vakgebied.
Ik ken het type ook wel. Sommige wetenschappers komen ver door gewoon heel erg het bloed onder de nagels van iedereen weg te trekken totdat het awkward wordt en niemand ze nog tegen durft te spreken. Een variant op de professor die eindeloos blijft lullen, maar dan nog irritanter. Waarschijnlijk verantwoorden ze het voor zichzelf met dat ze 'uitstekende kritiek leveren', maar vaak vol in de aanval gaan over een betekenisloos detail.
https://alternative-democ(...)academics-in-the-eu/
Aan Europa kunnen we weinig doen, maar ik hoop van harte (en tegen beter weten in) dat een toekomstig kabinet de Plasterkkorting volledig terugdraait.
De professor die tijdens een conferentie bij ieder verhaal een vraag stelt, wat geen vraag blijkt te zijn, maar een "wij hebben dit en dit gedaan, ons werk is eigenlijk veel beter, het is idioot dat ik niet op dat podium mag staan"?quote:
Irritant, zaal vol reviewer number 2s.
Ik ken het type ook wel. Sommige wetenschappers komen ver door gewoon heel erg het bloed onder de nagels van iedereen weg te trekken totdat het awkward wordt en niemand ze nog tegen durft te spreken. Een variant op de professor die eindeloos blijft lullen, maar dan nog irritanter. Waarschijnlijk verantwoorden ze het voor zichzelf met dat ze 'uitstekende kritiek leveren', maar vaak vol in de aanval gaan over een betekenisloos detail.
Ja, die zijn er, maar die zouden hun mond minder open doen, als er meer discussie was over wat wel en niet kan, tijdens zo'n conferentie. Wij onderzoekers zijn een tolerant volkje, en blaaskaken maken daar geniepig misbruik van.
Met name bij de grote conferenties kan ik me storen aan het gebrek aan zelfreinigend vermogen. Bevindingen worden enorm opgeblazen door de spreker, er is niemand die er iets van zegt, en voor je het weet zie je dat ze weer een miljoen dollar hebben opgehaald. Pseudoscience.
Haha, maar ik ben dan ook een ideale reviewer number 2.
[ Bericht 0% gewijzigd door Lyrebird op 14-05-2016 07:16:19 ]
Voel met je mee - ik zit ondertussen ook al weer meer dan een jaar op een droog houtje te bijten (of beter, tot nu toe heb ik nog geen enkele onderzoeksgrant binnengehaald), maar ben tot de conclusie gekomen dat ik dit niet in de schoenen van het waardeloze Japanse grantsysteem kan schuiven, maar dat het toch echt aan mezelf ligt.quote:
Dit moet overigens meer gedeeld worden want het is pijnlijk waar (en ik vermoed dat ik met dezelfde call met 1.3% kans meegedaan heb). Vier jaar later is mijn carriere volledig op de klippen door die klote funding, en ik gok zo met mij 80% van de jonge wetenschappers.
https://alternative-democ(...)academics-in-the-eu/
Aan Europa kunnen we weinig doen, maar ik hoop van harte (en tegen beter weten in) dat een toekomstig kabinet de Plasterkkorting volledig terugdraait.
In Japan zijn er veel ongeschreven regeltjes die het aanvragen van subsidies door buitenlanders lastig maken, maar de grootste horde is het review committee, dat uit ten minste twee reviewers bestaat, die ieder minstens 50 voorstellen (!) moeten reviewen, en ze minutieus moeten scoren.
Ik dacht dat ik goede voorstellen schreef, totdat ik voorstellen voor beurzen van potentiele studenten moest verbeteren. Onze score was in het begin laag, totdat ik door kreeg wat de reviewers graag wilden zien: dat de student gemotiveerd is en dat de achtergrond van de student naadloos past bij het onderzoek, waarbij het nut van het onderzoek netjes moet worden aangestipt. Dat staat nergens beschreven, maar sinds we ons hierin hebben vastgebeten, is de score vooruitgesprongen. Het helpt daarbij ook dat ik alleen nog maar studenten binnenhaal van met name Indiase topinstituten.
Kortom, voor mijn eigen onderzoeksaanvragen zal het er op aankomen om netjes binnen de lijntjes te kleuren. Een voorstel schrijven dat binnen een paar minuten door die arme reviewers beoordeeld kan worden, en waarbij ze me wel een goede score moeten geven, omdat aan alle randvoorwaarden is voldaan.
----
Interessante link. Maar bij een award cut-off van 1.3% zou ik niet inschrijven op een subsidie, want ik weet dat die blaaskaken die lulverhalen houden op conferenties meer kans maken dan ik, omdat ik mijn bevindingen niet opblaas. Zo lang er geen straf staat op het opkloppen van bevindingen, ben ik bang dat we moeten concurreren met voorstellen die vol staan met lulkoek en de laatste buzzwords.
[ Bericht 1% gewijzigd door Lyrebird op 14-05-2016 06:59:53 ]
Laten we eerlijk zijn, er zijn ook gewoon veel te veel jonge wetenschappers. Dan wordt de competitie ruig.quote:
Dit moet overigens meer gedeeld worden want het is pijnlijk waar (en ik vermoed dat ik met dezelfde call met 1.3% kans meegedaan heb). Vier jaar later is mijn carriere volledig op de klippen door die klote funding, en ik gok zo met mij 80% van de jonge wetenschappers.
https://alternative-democ(...)academics-in-the-eu/
Aan Europa kunnen we weinig doen, maar ik hoop van harte (en tegen beter weten in) dat een toekomstig kabinet de Plasterkkorting volledig terugdraait.
Ik krijg steeds meer het idee dat veel voorstellen enkel voor het indienen worden ingediend; maw er komen veel baggervoorstellen binnnen waarvan zelfs de indiener wel moet weten dat ze het niet gaan halen.quote:
Interessante link. Maar bij een award cut-off van 1.3% zou ik niet inschrijven op een subsidie, want ik weet dat die blaaskaken die lulverhalen houden op conferenties meer kans maken dan ik, omdat ik mijn bevindingen niet opblaas.
In het stuk wordt inderdaad gerept over quota, waarbij onderzoekers door hun instituut worden gedwongen om vijf voorstellen per jaar te schrijven.quote:
[..]
Ik krijg steeds meer het idee dat veel voorstellen enkel voor het indienen worden ingediend; maw er komen veel baggervoorstellen binnnen waarvan zelfs de indiener wel moet weten dat ze het niet gaan halen.
Weet je, onderzoekers zonder ruggengraat die de discussie met hun afdelingshoofd niet aan durven gaan, kunnen we missen als kiespijn.
Waar je twintig jaar geleden een topper moest zijn om uitgenodigd te worden om een promotie te doen, zie je nu dat bijna iedereen met een Master die het durft zich in een promotie kan storten.quote:
[..]
Laten we eerlijk zijn, er zijn ook gewoon veel te veel jonge wetenschappers. Dan wordt de competitie ruig.
Ja, er zijn te veel jonge wetenschappers, maar de boodschap komt uiteindelijk toch wel aan, er is wat dat betreft wel zelfreinigend vermogen: als er geen geld binnenkomt, en er niet gepubliceerd wordt, dan ontkomt de werkgever er niet aan om de stekker er uit te trekken.
Wat ik dan wel weer jammer vind, is dat het eerder de meer intelligente concurrentie is die niet kan overleven (zit zelf ook in die zone), terwijl de mensen met minder talent die precies doorhebben hoe het systeem werkt (de windowdressers, de blaaskaken) er met de miljoenen vandoor gaan.
Net tijdens het stofzuigen heb ik het geheel hierboven nog eens door m'n denkraam gehaald. Het wetenschappelijke wereldje waarin ik verkeer is natuurlijk een grote frustratie.
Lemmingengedrag, ook zo iets. Een paar jaar geleden begon de top dog in ons vakgebied om op z'n laatste slide al zijn collaborators in bevriende labs te bedanken. Als zoiets relevant is voor het project waar je mee bezig bent, dan is dat te prijzen, maar als er namen tussen staan van mensen die de ballen verstand van het project hebben, dan gaat het blijkbaar om een standaard bedankje. Wat is het nut van dat bedankje? Is dat om die een of twee bevriende onderzoekers die hebben meegeholpen, die anoniem blijven in de zee van bedankjes, te bedanken, of is dat om te laten zien dat je ontzettend cool bent, en dat iedereen graag met jou wil samenwerken?
Binnen een jaar deed iedereen dat. Ja ja, en ik ook.
Dat was niet genoeg, dat bedankje moest net na de eerste slide gegeven worden. Viel het meer op. Ook dat werd gekopieerd.
Toen werd het mode om net voor dat bedankplaatje een foto van alle medewerkers van het lab, in de tuin voor het instituut of zo, te laten zien, met een titel in de trant van, alle medewerkers van mijn lab, bedankt! Hier weer hetzelfde. Is dit een slide waaruit de dankbaarheid voor al het geploeter van onderbetaalde postdocs en graduate students wordt uitgesproken, of is dit een slide die zegt: ""Look at me, and these thirty people in ugly shirts who want to work for me!"
Wordt ook zonder blikken of blozen door de meute nagedaan.
In artikelen is het al een tijdje mode om aan te geven dat je de eerste bent die een bepaalde vinding heeft gedaan. "To our knowledge, this is the first time that...". Ik kan me vergissen, maar dit zie je volgens mij nergens anders. Over show en tell heb ik het al eens eerder gehad: plaatjes laten zien die je gemaakt hebt met een nieuw apparaat, en dan vertellen wat je ziet. Is dat wetenschap? Allemaal voorbeelden van slechte gewoontes die door de toppers worden geïntroduceerd, en die de mindere goden worden overgenomen.
[ Bericht 7% gewijzigd door Lyrebird op 14-05-2016 10:27:21 ]
Gelukkig stam ik uit deze tijd....quote:
Waar je twintig jaar geleden een topper moest zijn om uitgenodigd te worden om een promotie te doen, zie je nu dat bijna iedereen met een Master die het durft zich in een promotie kan storten.
Tof! Gefeliciteerd!quote:
Ik heb me iig in de kijker genetwerkt/geblaaskaakt. Kreeg te horen dat 'men' de ogen voor me open houdt voor een post-doc positie. En had er niet eens over gesproken met 'men'.
Andere voorbeelden kwamen mij vaag bekend voor (sommigen doen het, andere niet), maar dit zie ik in mijn vakgebied (psychologie) ook wel langskomen. Ik denk dat mensen het beu worden om te beargumenteren waarom hun paper belangrijk is en daarom dit soort expliciete zinnen gebruiken.quote:
In artikelen is het al een tijdje mode om aan te geven dat je de eerste bent die een bepaalde vinding heeft gedaan. "To our knowledge, this is the first time that...". Ik kan me vergissen, maar dit zie je volgens mij nergens anders.
Nee, een acknowledgment slide heeft wel degelijk nut, maar als er buiten je co-auteurs nog meer mensen hebben meegedaan (waarom zijn het geen co-auteurs?), neem dan in ieder geval de moeite om die individueel te benoemen. Het ging om een waslijst aan namen en instituten, waar in het verleden wel eens mee is samengewerkt.quote:
Trouwens acknoledgement slides zou ik niet over mijn hart kunnen verkrijgen om te skippen want wetenschap doe je niet alleen. Wij hebben een phd (die niet al te goed is) die altijd in de praatjes heel duidelijk aangeeft wat "we" hebben gedaan en wat "I" heeft gedaan, en het klopt ook nog eens van geen kant, daar krijg ik jeuk van, alles is gewoon we.
Je doet in ieder geval iets goed als ze uit zichzelf zeggen dat ze hun ogen open houden.quote:
Geen specifieke post-doc hoor! Maar vind het al tof dat men me voor nieuwe mogelijkheden in gedachten houdt!
.In m'n laatste artikel heb ik wel gezet dat "to our knowledge, we are the first to ...". Niet omdat ik het graag wilde, want m'n artikel is op zichzelf prima, maar omdat reviewers bij m'n voorgaande artikelen zaten te zeiken dat ik niet de eerste was.
In het verleden had ik techniek A ontwikkeld. In de jaren erna heb ik deze uitgebreid naar A+ en de + op een congres gepresenteerd. Het artikel over de + werd helaas 3x afgewezen. In de tussentijd had iemand (die ik op het congres heb gesproken) een artikel geschreven dat ze A hadden nagemaakt (en mijn oude werk geciteerd), zelf + hadden "bedacht" en dat gepubliceerd als A+.
Dit gebeurde tijdens de (zoveelste) review van m'n artikel en toen kreeg ik als commentaar dat mijn publicatie niet meer "de eerste" was.
Grr.
Herkenbaar wij hebben een techniek gebruikt om iets te laten zien maar twijfelden de hele tijd over of het wel "genoeg" was. Toen is het gepresenteerd bij een EMBO conferentie en toen heeft een hotshot vlak daarna een veel minder uitgebreide versie van de techniek op hetzelfde onderwerp toegepast (lees 2 plaatjes geschoten en een verhaaltje erbij verzonnen) nu zijn wij niet meer de eerste die die techniek hebben gebruikt op dit systeem.quote:Op zaterdag 14 mei 2016 10:50 schreef papernote het volgende:
Ik ben een keer gescoopt en probeer sindsdien er wel meer voor te zorgen dat ik echt "de eerste" ben met m'n vinding.
In het verleden had ik techniek A ontwikkeld. In de jaren erna heb ik deze uitgebreid naar A+ en de + op een congres gepresenteerd. Het artikel over de + werd helaas 3x afgewezen. In de tussentijd had iemand (die ik op het congres heb gesproken) een artikel geschreven dat ze A hadden nagemaakt (en mijn oude werk geciteerd), zelf + hadden "bedacht" en dat gepubliceerd als A+.
Dit gebeurde tijdens de (zoveelste) review van m'n artikel en toen kreeg ik als commentaar dat mijn publicatie niet meer "de eerste" was.
Grr.
Opzich niet erg want ons verhaal is beter (er zitten echt wat punten in dat verhaal van die hotshot die echt niet kloppen, en wij gebruiken een veel uitgebreide versie van de techniek) maar het is wel wat wrang dat er in die tijd tussen het embo praatje en die hotshot publicatie echt helemaal niets aan data veranderd is bij ons. Het heeft ons wel getriggerd om de moeilijk te dichten gaten gaten te laten en het ding eindelijk een keer op te sturen. Inmiddels ligt het al 31 dagen bij reviewers
Wat is je maatstaf? Het aantal vaste staf is (verhoudingsgewijs) alleen maar geslonken de laatste twee decennia. Daarnaast heeft Plasterk nog eens heel veel geld weggetrokken en in de bureaucratie (NWO) gestopt, waarbij de huidige wetenschappers niet meer met hun primaire proces bezig zijn. Er zijn te veel jonge wetenschappers? Zijn er uberhaupt nog jonge wetenschappers? Ik zie om me heen alleen nog maar bureaucraten die consortia aan het vormgeven zijn.quote:
Laten we eerlijk zijn, er zijn ook gewoon veel te veel jonge wetenschappers. Dan wordt de competitie ruig.
Er is te weinig budget voor wetenschappers, of er zijn te veel wetenschappers voor het beschikbare budget. Het is beide hetzelfde probleem. Als er aan twee kanten getrokken wordt, dus punt één minder phd-studenten aannemen door ze beter te selecteren op kwaliteit. Punt twee meer budget op een beter manier verdelen (meer maar kleinere brokken) kun je ondervangen dat het een compleet bureaucratische aangelegenheid wordt. Maar dat vergt een betere economie en een andere politiek... Het hele nederland als kenniseconomie heeft wat mij betreft 2 woorden aan elkaar gekoppeld die zo snel mogelijk weer losstaand behandeld mogen worden. Wat die kenniseconomie ons gebracht heeft is devaluatie van wetenschappelijk onderwijs en bosbeetles die zichzelf wetenschapper noemen.quote:
Ik zie om me heen alleen nog maar bureaucraten die consortia aan het vormgeven zijn.
quote:
[..]
Wat is je maatstaf? Het aantal vaste staf is (verhoudingsgewijs) alleen maar geslonken de laatste twee decennia. Daarnaast heeft Plasterk nog eens heel veel geld weggetrokken en in de bureaucratie (NWO) gestopt, waarbij de huidige wetenschappers niet meer met hun primaire proces bezig zijn. Er zijn te veel jonge wetenschappers? Zijn er uberhaupt nog jonge wetenschappers? Ik zie om me heen alleen nog maar bureaucraten die consortia aan het vormgeven zijn.
Je weet tevoren niet hoeveel aanvragen ingediend gaan worden. Bovendien kun je in Nederland het aanvragen van de meeste subsidies wel vergeten als het maken van een goede kans een criterium is.quote:
Interessante link. Maar bij een award cut-off van 1.3% zou ik niet inschrijven op een subsidie, want ik weet dat die blaaskaken die lulverhalen houden op conferenties meer kans maken dan ik, omdat ik mijn bevindingen niet opblaas. Zo lang er geen straf staat op het opkloppen van bevindingen, ben ik bang dat we moeten concurreren met voorstellen die vol staan met lulkoek en de laatste buzzwords.
[ Bericht 0% gewijzigd door Claudia_x op 14-05-2016 19:04:42 ]
"Te veel" als in "te veel om jonge onderzoekers een redelijke kans op tenured positions te geven".quote:
[..]
Wat is je maatstaf? Het aantal vaste staf is (verhoudingsgewijs) alleen maar geslonken de laatste twee decennia. Daarnaast heeft Plasterk nog eens heel veel geld weggetrokken en in de bureaucratie (NWO) gestopt, waarbij de huidige wetenschappers niet meer met hun primaire proces bezig zijn. Er zijn te veel jonge wetenschappers? Zijn er uberhaupt nog jonge wetenschappers? Ik zie om me heen alleen nog maar bureaucraten die consortia aan het vormgeven zijn.
Wat hadden ze te melden dan? En mag je nog wel herschrijven of moet je een ander journal zoeken?quote:
Sucks.quote:
Wij hebben een stuk waarvan ik had verwacht dat er nog een hoop aan moest gebeuren teruggekregen met 'geaccepteerd, paar kleine dingen veranderen'. Tamelijk bizar en ik ben er eigenlijk niet echt blij mee. (Ik ben geen eerste auteur.)
Ander journal zoeken...quote:
[..]
Wat hadden ze te melden dan? En mag je nog wel herschrijven of moet je een ander journal zoeken?
Bij ons zit echt nog wel wat raar commentaar tussen, het komt een beetje over alsof ze het niet snappen, wat onszelf natuurlijk heel erg aan te rekenen valt. Maar ik heb zelden zo slecht gedeeltelijk niet inhoudelijk (en zichzelf soms tegensprekend) commentaar gehad.. Maar we gaan wel herschrijven en naar een ander journal toe....quote:
[..]
Sucks.
Wij hebben een stuk waarvan ik had verwacht dat er nog een hoop aan moest gebeuren teruggekregen met 'geaccepteerd, paar kleine dingen veranderen'. Tamelijk bizar en ik ben er eigenlijk niet echt blij mee. (Ik ben geen eerste auteur.)
Meestal kwam er nog een suggestie voor een ander woord in de titel, en dat was het dan wel Laat je er niet door afschrikken; reviewers kunnen nu eenmaal eikels zijn.quote:
Dat ligt dan denk ik aan jouw kwaliteiten.quote:
Ik ken die verhalen eigenlijk niet van afgebrand worden, maar dat zal ook aan de journals liggen denk ik
Achja het levert weer ideeën op ik ga nu maar even aan de figuren schaven. (ik heb het gevoel dat onze insteek om zo compleet mogelijk te zijn ons op de neus is gevallen uit heel veel comments blijkt dat ze het overzicht kwijt zijn geraakt en daarna gefrustreeds zijn geworden en dat valt ons zelf aan te rekenen)quote:
[..]
Laat je er niet door afschrikken; reviewers kunnen nu eenmaal eikels zijn.
Ja ik werd ook altijd pissig als ze het verkeerd hadden geinterpreteerd en dus dingen zeggen die gewoon niet kloppen. Nu houd ik het er maar gewoon op dat ik het niet duidelijk heb geformuleerd. Is wel eens een grant van mij afgewezen omdat het een experimentele behandeling was. Gekke was wij deden helemaal geen interventie. We pasten de standaardbehandeling helemaal niet aan. Dat ook als antwoord gegeven en als nog afgewezen in de laatste ronde om die reden. Beetje karig. Commentaar was ook half spaans half engels... Daar ben ik nog wel steeds pissig over ook al is het al zo'n vijf jaar geleden. Bedankt NWO, ja naming and shaming.quote:
[..]
Bij ons zit echt nog wel wat raar commentaar tussen, het komt een beetje over alsof ze het niet snappen, wat onszelf natuurlijk heel erg aan te rekenen valt. Maar ik heb zelden zo slecht gedeeltelijk niet inhoudelijk (en zichzelf soms tegensprekend) commentaar gehad.. Maar we gaan wel herschrijven en naar een ander journal toe....
Oh wacht, nu zit ik weer op de uni met ongesyncte files, godverdehoere
Mwah, dat betwijfel ikquote:
Dat ligt dan denk ik aan jouw kwaliteiten.
Misschien is het ook de exacte aard van m'n vakgebied: vaak is het nog het lastigste om de goede motivatie te formuleren wanneer je iets leuks hebt gevonden. Voor mij voelt dat ook vaak een beetje als een moetje. Ik vind het dan allang leuk dat de boel klopt, al heb je van tevoren natuurlijk al wel een bepaalde toepassing of motivatie in gedachten. Het buzzwoord is bij ons dan 'holografie'. Die doet het altijd goed
Tja in de review die we gisteren kregen worden we er zelfs van beschuldigd dat ons onderzoek "utter nonsense" was en "misleading" zonder onderbouwing... dus we gaan nog wel even reageren.quote:
[..]
Mwah, dat betwijfel ik
Misschien is het ook de exacte aard van m'n vakgebied: vaak is het nog het lastigste om de goede motivatie te formuleren wanneer je iets leuks hebt gevonden. Voor mij voelt dat ook vaak een beetje als een moetje. Ik vind het dan allang leuk dat de boel klopt, al heb je van tevoren natuurlijk al wel een bepaalde toepassing of motivatie in gedachten. Het buzzwoord is bij ons dan 'holografie'. Die doet het altijd goed
De reactie van mijn baas was oh dan moeten we het dus naar nature sturen
Ja, aan ego's geen gebrek in het academische wereldjequote:
[..]
Tja in de review die we gisteren kregen worden we er zelfs van beschuldigd dat ons onderzoek "utter nonsense" was en "misleading" zonder onderbouwing... dus we gaan nog wel even reageren.
De reactie van mijn baas was oh dan moeten we het dus naar nature sturen
Ik kreeg een soortgelijke reactie ('why did you publish this in the first place'?) ooit es op een paper van me, van een vrij prominent iemand in ons vakgebied. Later heeft hij nog meegewerkt met een uitbreiding van diezelfde resultaten, en die doen het toch erg leuk de laatste maanden. Dat heeft me wel geleerd op een dikke huid te kweken voor dat soort opmerkingen.
In zo'n geval is het heel normaal/redelijk de editor te vragen dat specifieke review te negeren vanwege onprofessioneel gedrag.quote:
[..]
Tja in de review die we gisteren kregen worden we er zelfs van beschuldigd dat ons onderzoek "utter nonsense" was en "misleading" zonder onderbouwing... dus we gaan nog wel even reageren.
De reactie van mijn baas was oh dan moeten we het dus naar nature sturen
Dit was bij elife en daar laten ze reviewers zelfs met elkaar overleggen het lijkt een beetje of deze reviewer dominant de andere 2 heeft overgehaald ongeveer hetzelfde te zeggen (maar wel een stuk milder) maar er gaat nog wel een brief naar de editor.quote:
[..]
In zo'n geval is het heel normaal/redelijk de editor te vragen dat specifieke review te negeren vanwege onprofessioneel gedrag.
Hmm dat is inderdaad erg onprofessioneel. Als je al zoiets zegt dan moet je er wel een heel erg goede onderbouwing bij geven en zelfs dan vind ik het not done. Houd het dan netjes en zeg 'scientifically unsound' of iets in die richting. Dit is gewoon een sneer. Ga je straks nog zien dat zij zelf zo'n onderzoek gaan publicerenquote:
[..]
Tja in de review die we gisteren kregen worden we er zelfs van beschuldigd dat ons onderzoek "utter nonsense" was en "misleading" zonder onderbouwing... dus we gaan nog wel even reageren.
De reactie van mijn baas was oh dan moeten we het dus naar nature sturen
Ja dat schoot ook al door mijn hoofd...quote:
[..]
Hmm dat is inderdaad erg onprofessioneel. Als je al zoiets zegt dan moet je er wel een heel erg goede onderbouwing bij geven en zelfs dan vind ik het not done. Houd het dan netjes en zeg 'scientifically unsound' of iets in die richting. Dit is gewoon een sneer. Ga je straks nog zien dat zij zelf zo'n onderzoek gaan publiceren
Verder geen onderbouwing. Ging toch om een IF 3.5 journal.
Het wordt tijd dat reviewers betaald worden en een score krijgen van de editors voor een review.
Kwaliteitsmanagement aangaande reviewers is vaak ronduit beroerd, inderdaad. En dat terwijl uitgevers makkelijk over de middelen beschikken om daar iets aan te doen.quote:
"I don't like this paper."
Verder geen onderbouwing. Ging toch om een IF 3.5 journal.
Het wordt tijd dat reviewers betaald worden en een score krijgen van de editors voor een review.
Tja zolang dat hele academische systeem is ingericht op publicatie kwantiteit, plaats auteur en impact factor/ H-index, zal er niet snel iets veranderen. Mensen zijn allang blij als ergens iets is gepubliceerd. Kortom publiceren om het publiceren.quote:
Het uitgeven van wetenschappelijke bladen is idd een goudmijn. Onbegrijpelijk dat de uitgevers de kwaliteit zo laten versloffen. Op termijn zou dit toch tegen ze moeten keren.
Overigens had de reviewer best wel een punt: de student in kwestie had een matig literatuuronderzoek gedaan, waardoor twee belangrijke artikelen niet geciteerd waren, en een deel van het werk overbodig was. De andere reviewer legde dat wel uit. Niks mis mee.
Maar "I don't like this paper." kan echt niet.
Ik bedoel hier: http://admin-apps.webofknowledge.com/JCR/JCR?PointOfEntry=Home Hoe hoog staat het blad in zijn betreffende categorie? Top 10% ? Q1 ?quote:
7?
Overigens had de reviewer best wel een punt: de student in kwestie had een matig literatuuronderzoek gedaan, waardoor twee belangrijke artikelen niet geciteerd waren, en een deel van het werk overbodig was. De andere reviewer legde dat wel uit. Niks mis mee.
Maar "I don't like this paper." kan echt niet.
Mijn ervaring is dat hoe lager het blad staat, hoe slechter de hele procedure wordt. Top-bladen in een vakgebied (uitzonderingen heb je altijd) laten de review procedure niet versloffen.