Hey! Hou eens op! Ik had mijn eerste docs met 34 want vroeger altijd kisten.. pffff scary ditquote:Op vrijdag 19 februari 2016 14:44 schreef Stormqueen het volgende:
[..]
gewoon basic zwarte.
Ik heb jarenlang in de rock- en metalscene rondgehangen en dit is mijn eerste paar(ik word dit jaar 35).
Ik had altijd legerkistjes
Zo herkenbaar.quote:Op vrijdag 19 februari 2016 16:14 schreef kwakz0r het volgende:
Och jongens en meisjes, hoe vaak denk ik niet:
"was ik op mijn 18e maar tevreden geweest met 78 kilo"
en
"was ik op mijn 25e maar tevreden geweest met 81 kilo"
Maar ik moest zo nodig naar de 75(tussen de 78 en 81 zit een heuvellandschap met als piek 110 overigens)
quote:Op vrijdag 19 februari 2016 16:14 schreef kwakz0r het volgende:
Och jongens en meisjes, hoe vaak denk ik niet:
"was ik op mijn 18e maar tevreden geweest met 78 kilo"
en
"was ik op mijn 25e maar tevreden geweest met 81 kilo"
Wat had het verschil gemaakt? Is de essentie van het verhaal niet gewoon dat je hoe dan ook niet tevreden bent met jezelf ongeacht wat de weegschaal zegt?quote:Op vrijdag 19 februari 2016 16:14 schreef kwakz0r het volgende:
Och jongens en meisjes, hoe vaak denk ik niet:
"was ik op mijn 18e maar tevreden geweest met 78 kilo"
en
"was ik op mijn 25e maar tevreden geweest met 81 kilo"
hm, je hebt wel een punt hoor, maar die ontevredenheid had ik beter kunnen overwinnen zonder 60 kilo aan te komen. en een deel van die ontevredenheid werd wel degelijk getriggerd doordat ik oprecht dacht dat ik heel zwaar was, en doordat afvallen niet goed lukte. ik had wel gewild dat ik op dat moment beseft had wat ik in handen had.quote:Op vrijdag 19 februari 2016 16:31 schreef Stormqueen het volgende:
[..]
Wat had het verschil gemaakt? Is de essentie van het verhaal niet gewoon dat je hoe dan ook niet tevreden bent met jezelf ongeacht wat de weegschaal zegt?
Denk je dat je nu nog steeds 80 kilo was geweest als je wel tevreden was geweest met jezelf?
Misschien ben ik niet goed ingelezen maar ik probeer de psychologie achter deze stelling te begrijpen. Ik woog op mijn 23e 67 kilo en was ontzettend tevreden met mezelf.
Toch ben ik nadien 103 kilo geworden, weer afgevallen tot 80, toch weer 103 kilo geworden. Nu ben ik er dan weer bijna, maar die honger naar nog meer er af blijft toch wel. Is dat een trigger voor jojo-en?
Maar stopt dat straks ook als je genoeg bent afgevallen? En wat is genoeg?quote:Op vrijdag 19 februari 2016 16:35 schreef LadyOracle het volgende:
Oh ik ga niet eens pretenderen tevreden te zijn. Ik ben best hard voor mezelf, maar dat heb ik ook echt nodig.
Ja, misschien wel. Bij mij ging het na de eerste keer afvallen voroal mis omdat ik de controle los liet. I stopped caring. En toen werd ik weer dik. Ik heb toen wel heel lang er over geklaagd, onder andere hier, jarenlang, dat ik weer dik werd. Ik deed er echter niks meequote:Op vrijdag 19 februari 2016 16:37 schreef kwakz0r het volgende:
[..]
hm, je hebt wel een punt hoor, maar die ontevredenheid had ik beter kunnen overwinnen zonder 60 kilo aan te komen. en een deel van die ontevredenheid werd wel degelijk getriggerd doordat ik oprecht dacht dat ik heel zwaar was, en doordat afvallen niet goed lukte. ik had wel gewild dat ik op dat moment beseft had wat ik in handen had.
Maar achteraf kijk je een koe in zijn kont.
t zou alleen mooi zijn als je anderen wellicht van iets kan weerhouden wat ze onnodige ellende kan opleveren.
edit: ik denk wel dat het een trigger is voor jojo'en ja... als je op een gewicht blijft hangen, en je wilt per sé minder, maar het lukt niet goed... dat is het moment dat bij mij het gevaar loert van extremer lijnen afgewisseld met vreten "omdat het toch allemaal kut is". strenger voor jezelf zijn, ontevreden zijn met wat je hebt, dat zijn voor mij wel triggers voor alles-of-niets denken en daarmee omhoog jojo'en.
Goed bezig!quote:Op vrijdag 19 februari 2016 16:28 schreef Sarabi het volgende:
Had vandaag geen zin om te gaan hardlopen maar ik ging wel
En als je bezig bent is het natuurlijk heerlijk en daarna nog beter
Wat genoeg is, zie ik wel als ik er ben. Tot nu toe richt ik me op 65. Eerst wilde ik naar de 75, maar nu ik daar 'in de buurt' kom (80.7 is veel dichterbij dan 95 in ieder geval) vind ik dat niet genoeg meer. Maar dat was ook door alle verhalen dat blijvend meer dan 10% kwijtraken heel moeilijk is, waardoor ik bang was het niet te redden. Nu weet ik zeker dat ik dat wel kan. Misschien als 65 in de buurt komt, ik nog verder wil. Of misschien dat ik bij 72 denk dat ik er wel klaar mee ben.quote:Op vrijdag 19 februari 2016 16:39 schreef Sarabi het volgende:
[..]
Maar stopt dat straks ook als je genoeg bent afgevallen? En wat is genoeg?
Ik snap dat het voor sommige nodig is als motivatie maar vind het ook zo hard overkomen inderdaad.
mijn moedertje is de laatste jaren juist gekrompen.. die is alleen maar afgevallen...quote:Op vrijdag 19 februari 2016 17:20 schreef La_Tramposa het volgende:
Wanneer is iets blijvend?De rest van ons leven op hetzelfde gewicht blijven zal toch waarschijnlijk niet lukken, de meeste mensen van boven de 70 (jaar dus, niet kilo's) hebben wel een vetlaagje en hebben dat volgens mij ook nodig
Ja, ik denk dat dat het belangrijkste isquote:Op vrijdag 19 februari 2016 17:19 schreef Barreltje het volgende:
Uiteindelijk komt het er op neer dat eten en (evt) sport/ bewegen een natuurlijke plaats in je leven krijgt, waarmee je een basis hebt om af en toe gewoon lekker ongezond ( Ms Do, Wijn/Bier/ Taart/chocolade , etc) te kunnen doen.
op die manier hou je jezelf en je gewicht in balans.. DAT is de beste manier toch?
Het aanpassen van je levenswijze zodat je gewicht zonder al te veel moeite stabiel blijft?
De oude mensen die ik ken zijn juist allemaal eng dun. Maar die zijn ook al hun hele leven dun.quote:Op vrijdag 19 februari 2016 17:20 schreef La_Tramposa het volgende:
Wanneer is iets blijvend?De rest van ons leven op hetzelfde gewicht blijven zal toch waarschijnlijk niet lukken, de meeste mensen van boven de 70 (jaar dus, niet kilo's) hebben wel een vetlaagje en hebben dat volgens mij ook nodig
Ja hoe noemen ze dat, onbewust bekwaamquote:Op vrijdag 19 februari 2016 17:19 schreef Barreltje het volgende:
Uiteindelijk komt het er op neer dat eten en (evt) sport/ bewegen een natuurlijke plaats in je leven krijgt, waarmee je een basis hebt om af en toe gewoon lekker ongezond ( McDo, Wijn/Bier/ Taart/chocolade , etc) te kunnen doen.
op die manier hou je jezelf en je gewicht in balans.. DAT is de beste manier toch?
Het aanpassen van je levenswijze zodat je gewicht zonder al te veel moeite stabiel blijft?
ik ben bang dat dat altijd een gevecht zal blijven hier.quote:Op vrijdag 19 februari 2016 17:19 schreef Barreltje het volgende:
Uiteindelijk komt het er op neer dat eten en (evt) sport/ bewegen een natuurlijke plaats in je leven krijgt, waarmee je een basis hebt om af en toe gewoon lekker ongezond ( McDo, Wijn/Bier/ Taart/chocolade , etc) te kunnen doen.
op die manier hou je jezelf en je gewicht in balans.. DAT is de beste manier toch?
Het aanpassen van je levenswijze zodat je gewicht zonder al te veel moeite stabiel blijft?
Ik overweeg het ook.quote:
Ja, da's waar... Maar als je er eenmaal bent mag je ook wel weer wat meer per dag!quote:Op vrijdag 19 februari 2016 19:28 schreef kwakz0r het volgende:
Het lastige is dat je ondehoudsniveau steeds wat lager komt te liggen als je afvalt ook. Dus op gewicht blijven is echt wel een dingetje.
Neequote:Op vrijdag 19 februari 2016 19:08 schreef Bla_Bla_Bla het volgende:
[..]
@lady oracle, ben je niet bang dat dat punt er nooit volledig zal komen en je nooit gewoon tevredeb zult zijn?
Ik zit ondertussen aan de whiskeyquote:
Nee, ik ben gewoon niet bang dat ik nooit tevreden zal zijn. Dat was de vraag. Ik geloof dat ik heus wel op een punt kom waar dat wel zo is, ofwel omdat ik mijn doel bereik, ofwel omdat ik leer vrede te sluiten met het feit dat ik het doel niet bereik. En bovendien ben ik gewoon niet bang voor onvrede, omdat ik het niet ervaar als iets wat me hindert, maar als iets wat me drijft - niet alleen op dit punt - en omdat het niet ten koste gaat van mijn zelfvertrouwen of levensgeluk.quote:Op vrijdag 19 februari 2016 23:57 schreef mrspoeZ het volgende:
[..]
Op dit moment niet; op dit moment ben je vast heeeel blij.
Goed hoor zo vroeg! Succesquote:Op zaterdag 20 februari 2016 06:50 schreef Rauw. het volgende:
-0.9.
Nu even een stevig ontbijtje en zo lekker sporten
Ik hoop het voor jequote:Op zaterdag 20 februari 2016 00:39 schreef LadyOracle het volgende:
[..]
Nee, ik ben gewoon niet bang dat ik nooit tevreden zal zijn. Dat was de vraag. Ik geloof dat ik heus wel op een punt kom waar dat wel zo is, ofwel omdat ik mijn doel bereik, ofwel omdat ik leer vrede te sluiten met het feit dat ik het doel niet bereik. En bovendien ben ik gewoon niet bang voor onvrede, omdat ik het niet ervaar als iets wat me hindert, maar als iets wat me drijft - niet alleen op dit punt - en omdat het niet ten koste gaat van mijn zelfvertrouwen of levensgeluk.
*schouders optrekken en je normale patroon weer oppakken... Wat gebeurd is, kun je toch niet meer veranderen.quote:Op zaterdag 20 februari 2016 09:47 schreef Stimorol- het volgende:
Hoe ga je om met schuldgevoelens over een dagje teveel eten?
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |