R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik zat vanochtend te denken en wou toch nog even hierop terugkomen, omdat het niet helemaal klopt.quote:Op donderdag 8 oktober 2015 21:17 schreef magnetronkoffie het volgende:
Vetgedrukte kan me zo boos maken. Dit is trouwens iets wat ik bij veel mensen terug zie, niet alleen bij hulpverleners. Dit soort mensen geeft mij het idee dat ze het voor zichzelf doen (voor hun ego, hun eigen carriëre) en dat jij slechts hun "projectje" bent, een middel om hun eigen doel te bereiken en soms is dit zo extreem en doorzichtig dat ikzelf voor hun nog minder waard ben dan het wc-papier dat ze na gebruik doorspoelen.
De meeste mensen zijn lang niet zo extreem, maar ik herken dit trekje bij veel mensen. Raar.
Ik zie dit idd bij veel mensen terug, maar gaf daarmee als beste een verkeerd antwoord bij een goede vraag.
Bij hulpverleners merk ik namelijk ook dat verreweg de meesten wel degelijk "een hulpverlenershart" hebben, maar ze als het ware toch mentaal sommige cliënten "voorrang" geven boven die die "het minder hard nodig hebben".
Laatste staat expres tussen haakjes, daar naar mijn idee deze beslissing eerder gebaseerd is op iets als een soort "mentale luiheid" dan op slechte intenties.
Wellicht dat meer hier zich wel herkennen in de gedachte van "mijn hulpverlener neemt mij niet serieus". Zelf merk ik ook dat ik mijn hulpverleners als het ware moet bijsturen.
Volgende stukje vind ik heel moeilijk om uit te leggen, ik kan het misschien op wel 10 verschillende manieren zeggen maar allemaal raken ze de essentie niet goed (en worden die 10 dingen elk op weer 10 (verkeerde) manieren opgevat), maar ik ga het toch proberen.
Maar één van die dingen die ik doe is zorgen dat ze ,zodra ze met mij bezig zijn, "erbij blijven", wakker blijven, tegengas geven zodra ze iets doen wat me niet bevalt (gewoonlijk is dit als ze iets heel anders opvatten dan ik het bedoeld heb) want ik merk dat als ik dit niet doe, velen van hun als het ware "de concentratie verliezen" oid, ze zijn dan minder met je bezig, gaan jou dan meer zien als "de makkelijke cliënt waar ik even een bakje koffie kan drinken en me weer opladen na ik bij die andere lastigere cliënt geweest ben, ik rooster hierna weer lekker een tweede moeilijkere in want kan me bij deze (makkelijke toch weer) lekker opladen" en om de één of andere reden blijft dit dan hangen.
Je moet, ook bij je hulpverlener(s), ze niet laten inkakken, laten merken dat je serieus genomen wilt worden en echt over je gaan nadenken (en ook nadenken over wat je tegen ze hebt gezegd).
Ik ben er in de loop van de jaren steeds bedrevener in geworden dit voor elkaar te krijgen, wat dat betreft was het ook nuttig voor mijn social skills
Ik weet dat de meeste hulpverleners wel degelijk graag hulp verlenen, omdat verreweg de meeste hulpverleners hier inderdaad vatbaar voor zijn. Wat ik doe, werkt (ze aanspreken op hun hulpverlenerszijn).
Dit is wat ik met mijn eerdere post beter had kunnen zeggen (Ik vind nog steeds dat het in essentie klopt, maar gaf op de manier waarop ik het eerder heb neergezet, een andere gedachtenstroom aan en deze alternatieve gedachtenstroom is gewoon veel nuttiger denk ik. Ik denk (hoop) ook dat deze "rectificatie" de boel wat meer rechtgezet heeft
He fuck in mn vorige quote helemaal vergeten op dit stuk te reagerenquote:
[..]
Tegen mij. Omdat ik faal, me aanstel, niks waard ben, een slappeling ben, een mislukkeling ben, etc. Ze heeft meer dan een geschreeuwd. Later heeft ze haar excuses gemaakt voor het schreeuwen en alles op een minder volume weer herhaald.
Momenteel wil ik even niks met haar te maken hebben.
Wat maakt dat je niet volledig het contact met je familie verbreekt? Ik heb niet het idee dat ze een positieve aanvulling/invloed in je leven zijn en dat ze je herstel alleen maar tegenwerken.
Wat zegt de verpleging/behandelaren daarover?
Ik moest meteen denken aan mn laatste psycholoog die tijdens een gesprek weg zat te duttenquote:
Maar één van die dingen die ik doe is zorgen dat ze ,zodra ze met mij bezig zijn, "erbij blijven", wakker blijven, tegengas geven zodra ze iets doen wat me niet bevalt (gewoonlijk is dit als ze iets heel anders opvatten dan ik het bedoeld heb) want ik merk dat als ik dit niet doe, velen van hun als het ware "de concentratie verliezen" oid, ze zijn dan minder met je bezig, gaan jou dan meer zien als "de makkelijke cliënt waar ik even een bakje koffie kan drinken en me weer opladen na ik bij die andere lastigere cliënt geweest ben, ik rooster hierna weer lekker een tweede moeilijkere in want kan me bij deze (makkelijke toch weer) lekker opladen" en om de één of andere reden blijft dit dan hangen.
Zn ogen rolden steeds weg... Had ik maar echte problemen, dan bleef hij wel wakker
Naja ik voelde me dus iig niet superserieus genomen ofzo.
Das wel heel erg letterlijkquote:Op zondag 11 oktober 2015 10:11 schreef Elvi het volgende:
[..]
Ik moest meteen denken aan mn laatste psycholoog die tijdens een gesprek weg zat te dutten
Had ik maar echte problemen, dan bleef hij wel wakker
Even een uithuilmomentje hier hoor...
Op dit moment begrijp ik niet waarom ze zo alles op alles zetten om me heel te houden. Mijn argumenten worden aangehoord, maar niemand lijkt ze echt te begrijpen en gezien ik hier gedwongen zit, kan ik ook niet naar huis toe. Sterker nog, ik volg mijn gewone behandeling nog. Dat is letterlijk de parkeerplaats oversteken en dat mag ik niet eens alleen doen. Ik word gebracht en vervolgens bellen mijn behandelaren dat ze me weer kunnen halen. Hoe gênant wil je het leven hebben
Sorry
. Op dit moment is alles eventjes heel erg stom 
Morgen is alles vast weer beter. Nu niet aanstellen en doorgaan
Op dit moment begrijp ik niet waarom ze zo alles op alles zetten om me heel te houden. Mijn argumenten worden aangehoord, maar niemand lijkt ze echt te begrijpen
en gezien ik hier gedwongen zit, kan ik ook niet naar huis toe. Sterker nog, ik volg mijn gewone behandeling nog. Dat is letterlijk de parkeerplaats oversteken en dat mag ik niet eens alleen doen. Ik word gebracht en vervolgens bellen mijn behandelaren dat ze me weer kunnen halen. Hoe gênant wil je het leven hebben Sorry
. Op dit moment is alles eventjes heel erg stom Morgen is alles vast weer beter. Nu niet aanstellen en doorgaan
Zou ik ook stom vinden hoor. Niet eens alleen de parkeerplaats over mogen steken. Onder alle denkbare omstandigheden. Knuffel!quote:
Even een uithuilmomentje hier hoor...
Op dit moment begrijp ik niet waarom ze zo alles op alles zetten om me heel te houden. Mijn argumenten worden aangehoord, maar niemand lijkt ze echt te begrijpen
Sorry
Morgen is alles vast weer beter. Nu niet aanstellen en doorgaan
Ze proberen je te beschermen, wat best een mooi iets is toch? Sure, de bescherming is tegen jezelf, maar soms hebben mensen dat nodig. Probeer het te waarderen en hou vol, het zal maar even duren.quote:
Even een uithuilmomentje hier hoor...
Op dit moment begrijp ik niet waarom ze zo alles op alles zetten om me heel te houden. Mijn argumenten worden aangehoord, maar niemand lijkt ze echt te begrijpen
Sorry
Morgen is alles vast weer beter. Nu niet aanstellen en doorgaan
Dat lijkt me ook lastig om zo in je vrijheid beperkt te worden.quote:
Even een uithuilmomentje hier hoor...
Op dit moment begrijp ik niet waarom ze zo alles op alles zetten om me heel te houden. Mijn argumenten worden aangehoord, maar niemand lijkt ze echt te begrijpen
Sorry
Morgen is alles vast weer beter. Nu niet aanstellen en doorgaan
Ik weet ook verder niet hoe het tijdens zo'n opname werkt... er zal wel een protocol gevolgd worden en dat het voor je eigen bestwil is snap ik
Maar ik kan ook begrijpen dat je het er moeilijk mee hebt.
Ja ik weet dat jij het niet zo letterlijk bedoelde, maar ik moest gewoon even aan die situatie denkenquote:
[..]
Das wel heel erg letterlijk
Ja snap ikquote:
[..]
Ja ik weet dat jij het niet zo letterlijk bedoelde, maar ik moest gewoon even aan die situatie denken
Naja, ik vind het echt vervelend dat het zo werkt, want juist die die het het hardste nodig hebben, zijn vaak diegenen die het minste om hulp vragen. Zo iemand is bij zo'n type hulpverlener gewoon niet op het juiste adres. Of je moet die hulpverlener wakker (laten) schudden.
Kleine overwinning: Ik ben donderdag, ondanks een opkomende paniekaanval, tóch gewoon met een groepje vrienden meegegaan naar de opnames 
Onderweg er naar toe was ik nog relatief gespannen, maar dat verdween op den duur vanzelf. De rest van de avond nergens last van gehad, en het erg naar mijn zin gehad Wel van tevoren nog even naar de drogist geweest voor iets kalmerend/rustgevend, want ik zag de bui alweer hangen
Vrijdag weer naar de psych geweest, en daar vooral gepraat over mijn paniekaanvallen en wat ze mogelijk triggert. Ook eindelijk een officiële diagnose te horen gekregen. Nou ja, eigenlijk twee, want mijn paniekstoornis met agorafobie kwam er dus nog bij
Onderweg er naar toe was ik nog relatief gespannen, maar dat verdween op den duur vanzelf. De rest van de avond nergens last van gehad, en het erg naar mijn zin gehad Wel van tevoren nog even naar de drogist geweest voor iets kalmerend/rustgevend, want ik zag de bui alweer hangen Vrijdag weer naar de psych geweest, en daar vooral gepraat over mijn paniekaanvallen en wat ze mogelijk triggert. Ook eindelijk een officiële diagnose te horen gekregen. Nou ja, eigenlijk twee, want mijn paniekstoornis met agorafobie kwam er dus nog bij
Hallo iedereen,
Ik vraag mij af of iemand van jullie ervaringen heeft met valeriaan.
Ik zit nu in een best stressvolle periode. Ik loop stage met veel mensen die van alles van mij verwachten. Dit vergt veel van mij. Ik heb denk ik mijn hele leven al een sociale fobie en het kost mij al veel moeite om bijvoorbeeld een praatje te maken bij iemand aan de koffieautomaat.
Ik weet zelf ook wel dat de angst helemaal nergens op slaat, maar het gaat gewoon niet weg. Het is iets waar ik geen grip op heb.
Ik lees hier en daar goede verhalen over valeriaan, maar ben wel sceptisch met dat soort natuurmiddeltjes.
Heeft iemand enig idee?
Ik vraag mij af of iemand van jullie ervaringen heeft met valeriaan.
Ik zit nu in een best stressvolle periode. Ik loop stage met veel mensen die van alles van mij verwachten. Dit vergt veel van mij. Ik heb denk ik mijn hele leven al een sociale fobie en het kost mij al veel moeite om bijvoorbeeld een praatje te maken bij iemand aan de koffieautomaat.
Ik weet zelf ook wel dat de angst helemaal nergens op slaat, maar het gaat gewoon niet weg. Het is iets waar ik geen grip op heb.
Ik lees hier en daar goede verhalen over valeriaan, maar ben wel sceptisch met dat soort natuurmiddeltjes.
Heeft iemand enig idee?
Ik heb een poosje valeriaan gebruikt in een stressvolle periode. Maar dat was voorafgaand aan een zware operatie waar ik bloednerveus voor was. Het hielp toen om de scherpe kantjes van de nervositeit te krijgen. Maar of het voor een sociale fobie gaat helpen betwijfel ik, ik vermoed dat je beter terecht kan bij een professional om aan je probleem te werken.quote:Op maandag 12 oktober 2015 19:06 schreef Blijdoener het volgende:
Hallo iedereen,
Ik vraag mij af of iemand van jullie ervaringen heeft met valeriaan.
Ik zit nu in een best stressvolle periode. Ik loop stage met veel mensen die van alles van mij verwachten. Dit vergt veel van mij. Ik heb denk ik mijn hele leven al een sociale fobie en het kost mij al veel moeite om bijvoorbeeld een praatje te maken bij iemand aan de koffieautomaat.
Ik weet zelf ook wel dat de angst helemaal nergens op slaat, maar het gaat gewoon niet weg. Het is iets waar ik geen grip op heb.
Ik lees hier en daar goede verhalen over valeriaan, maar ben wel sceptisch met dat soort natuurmiddeltjes.
Heeft iemand enig idee?
Valeriaan, in elk geval die vrij verkocht wordt, heeft voor zover ik weet geen ernstige negatieve bijwerkingen. Je kan er wat suf van worden, pas op met autorijden e.d. Het risico is minimaal en het valt te proberen.
Volgens mij mag je Valeriaan ook niet gebruiken in combinatie met andere medicijnen en al helemaal niet in combinatie met anti-depressiva.quote:
Hallo iedereen,
Ik vraag mij af of iemand van jullie ervaringen heeft met valeriaan.
Ik zit nu in een best stressvolle periode. Ik loop stage met veel mensen die van alles van mij verwachten. Dit vergt veel van mij. Ik heb denk ik mijn hele leven al een sociale fobie en het kost mij al veel moeite om bijvoorbeeld een praatje te maken bij iemand aan de koffieautomaat.
Ik weet zelf ook wel dat de angst helemaal nergens op slaat, maar het gaat gewoon niet weg. Het is iets waar ik geen grip op heb.
Ik lees hier en daar goede verhalen over valeriaan, maar ben wel sceptisch met dat soort natuurmiddeltjes.
Heeft iemand enig idee?
Ik ben redelijk van de natuurmiddeltjes (ik slik vitamine D en B12, en in het verleden ook magnesium) maar valeriaan begin ik niet aan.
Heb wel van die valeriaanthee gedronken die in elke supermarkt verkocht wordt, maar verder niet.
Zelf kies ik liever voor sporten en contemplatie om m'n zenuwen in toom te houden. Ben ik nog nerveus, dan gebruik ik die energie om hetgeen ik nerveus voor ben zo goed mogelijk voor te bereiden. Hoef ik me om de voorbereiding iig geen zorgen te maken. Mocht iets dan toch mis gaan, dan weet ik dat het niet aan m'n inzet lag.
Zelf kies ik liever voor sporten en contemplatie om m'n zenuwen in toom te houden. Ben ik nog nerveus, dan gebruik ik die energie om hetgeen ik nerveus voor ben zo goed mogelijk voor te bereiden. Hoef ik me om de voorbereiding iig geen zorgen te maken. Mocht iets dan toch mis gaan, dan weet ik dat het niet aan m'n inzet lag.
Ik heb een tijdje valeriaan gebruikt, maar moet zeggen dat ik uiteindelijk heb moeten concluderen dat het niks voor me deed.quote:
[..]
Ik heb een poosje valeriaan gebruikt in een stressvolle periode. Maar dat was voorafgaand aan een zware operatie waar ik bloednerveus voor was. Het hielp toen om de scherpe kantjes van de nervositeit te krijgen. Maar of het voor een sociale fobie gaat helpen betwijfel ik, ik vermoed dat je beter terecht kan bij een professional om aan je probleem te werken.
Valeriaan, in elk geval die vrij verkocht wordt, heeft voor zover ik weet geen ernstige negatieve bijwerkingen. Je kan er wat suf van worden, pas op met autorijden e.d. Het risico is minimaal en het valt te proberen.
[ Bericht 0% gewijzigd door magnetronkoffie op 12-10-2015 22:32:53 (typtyfus, zat aan de foon :P) ]
Oja shit het zit wel in mn slaapthee inderdaadquote:Op maandag 12 oktober 2015 21:21 schreef Gray het volgende:
Heb wel van die valeriaanthee gedronken die in elke supermarkt verkocht wordt, maar verder niet.
Zelf kies ik liever voor sporten en contemplatie om m'n zenuwen in toom te houden. Ben ik nog nerveus, dan gebruik ik die energie om hetgeen ik nerveus voor ben zo goed mogelijk voor te bereiden. Hoef ik me om de voorbereiding iig geen zorgen te maken. Mocht iets dan toch mis gaan, dan weet ik dat het niet aan m'n inzet lag.
naja die dosis kan ik aan. Ik heb ook een slaapthee gehad met een extra dosis valeriaan en daar viel ik binnen een half uur van in slaap. Ik reageer er wel sterk op dus die pillen daar begin ik niet aan 
Wel herkenbaar, en zo frustrerend. Heb ook een onderzoek moeten 'ondergaan'. Misschien meer een term voor een lichamelijk onderzoek, maar ook bij zo'n psychologische test heb je nauwelijks invloed. Buiten het feit dat je na een uur of drie domme vragen(lijstjes) en testjes behoorlijk gaar bent, kunnen ze altijd alle kanten op met je antwoorden.quote:
[..]
Ik zat vanochtend te denken en wou toch nog even hierop terugkomen, omdat het niet helemaal klopt.
Ik zie dit idd bij veel mensen terug, maar gaf daarmee als beste een verkeerd antwoord bij een goede vraag.
Bij hulpverleners merk ik namelijk ook dat verreweg de meesten wel degelijk "een hulpverlenershart" hebben, maar ze als het ware toch mentaal sommige cliënten "voorrang" geven boven die die "het minder hard nodig hebben".
Laatste staat expres tussen haakjes, daar naar mijn idee deze beslissing eerder gebaseerd is op iets als een soort "mentale luiheid" dan op slechte intenties.
Wellicht dat meer hier zich wel herkennen in de gedachte van "mijn hulpverlener neemt mij niet serieus". Zelf merk ik ook dat ik mijn hulpverleners als het ware moet bijsturen.
Volgende stukje vind ik heel moeilijk om uit te leggen, ik kan het misschien op wel 10 verschillende manieren zeggen maar allemaal raken ze de essentie niet goed (en worden die 10 dingen elk op weer 10 (verkeerde) manieren opgevat), maar ik ga het toch proberen.
Maar één van die dingen die ik doe is zorgen dat ze ,zodra ze met mij bezig zijn, "erbij blijven", wakker blijven, tegengas geven zodra ze iets doen wat me niet bevalt (gewoonlijk is dit als ze iets heel anders opvatten dan ik het bedoeld heb) want ik merk dat als ik dit niet doe, velen van hun als het ware "de concentratie verliezen" oid, ze zijn dan minder met je bezig, gaan jou dan meer zien als "de makkelijke cliënt waar ik even een bakje koffie kan drinken en me weer opladen na ik bij die andere lastigere cliënt geweest ben, ik rooster hierna weer lekker een tweede moeilijkere in want kan me bij deze (makkelijke toch weer) lekker opladen" en om de één of andere reden blijft dit dan hangen.
Je moet, ook bij je hulpverlener(s), ze niet laten inkakken, laten merken dat je serieus genomen wilt worden en echt over je gaan nadenken (en ook nadenken over wat je tegen ze hebt gezegd).
Ik ben er in de loop van de jaren steeds bedrevener in geworden dit voor elkaar te krijgen, wat dat betreft was het ook nuttig voor mijn social skills
Ik weet dat de meeste hulpverleners wel degelijk graag hulp verlenen, omdat verreweg de meeste hulpverleners hier inderdaad vatbaar voor zijn. Wat ik doe, werkt (ze aanspreken op hun hulpverlenerszijn).
Dit is wat ik met mijn eerdere post beter had kunnen zeggen (Ik vind nog steeds dat het in essentie klopt, maar gaf op de manier waarop ik het eerder heb neergezet, een andere gedachtenstroom aan en deze alternatieve gedachtenstroom is gewoon veel nuttiger denk ik. Ik denk (hoop) ook dat deze "rectificatie" de boel wat meer rechtgezet heeft
Heb nu ff geen zin/tijd om er verder op in te gaan, maar het ergste van alles was de slotvraag bij de bespreking van hun conclusie: "Herken je jezelf hierin?" Mijn ontkenning werd meteen gezien als een bevestiging van hun conclusie omdat "niet objectief naar jezelf kunnen kijken één van de symptomen is". Aargh....WAAROM VRAAG JE HET DAN! Je voelt je zo klemgezet; wat je ook zegt, ze zien 't altijd als een bevestiging van hun gelijk. Daarna ben ik vertrokken en niet meer teruggeweest.
Ik heb echt de energie niet om die 'spelletjes' met hulpverleners te spelen.
- I've just made up my mind, so don't confuse me with the facts -
Sinds een tijd drink ik het niet meer, want ik slaap tegenwoordig weer beter, behalve dan bij stressvolle tijden.quote:Op maandag 12 oktober 2015 22:00 schreef Elvi het volgende:
[..]
Oja shit het zit wel in mn slaapthee inderdaad
Maar ook kwam ik van slaapthee m'n bed moeilijker uit, terwijl ik altijd eerder wakker werd omdat ik moest plassen van de thee.
Ik heb het maar een week of drie gebruikt en het effect dat ik merkte zou net zo goed placebo kunnen zijn geweest.quote:
[..]
Ik heb een tijdje valeriaan gebruikt, maar moet zeggen dat ik uiteindelijk concluderen dat het niks voor me deed.
Valeriaan heeft geen bijzondere wisselwerkingen voor zover ik het zo snel kan vinden. Zelfs het werkingmechanisne is niet eens duidelijk aangetoond. Ben je niet abuis met Sint Janskruid? Dat heeft wel een sterke invloed op een heel scala aan medicatie (van anticonceptie tot HIV remmers) en is ook een vrij verkrijgbaar kruidenmiddel.quote:
[..]
Oja shit het zit wel in mn slaapthee inderdaad
Dit heb ik ook een tijdje gebruikt, het effect hiervan vond ik een stuk duidelijkerquote:
[..]
Valeriaan heeft geen bijzondere wisselwerkingen voor zover ik het zo snel kan vinden. Zelfs het werkingmechanisne is niet eens duidelijk aangetoond. Ben je niet abuis met Sint Janskruid? Dat heeft wel een sterke invloed op een heel scala aan medicatie (van anticonceptie tot HIV remmers) en is ook een vrij verkrijgbaar kruidenmiddel.
Misschien komt dat nog welquote:
[..]
Wel herkenbaar, en zo frustrerend. Heb ook een onderzoek moeten 'ondergaan'. Misschien meer een term voor een lichamelijk onderzoek, maar ook bij zo'n psychologische test heb je nauwelijks invloed. Buiten het feit dat je na een uur of drie domme vragen(lijstjes) en testjes behoorlijk gaar bent, kunnen ze altijd alle kanten op met je antwoorden.
Heb nu ff geen zin/tijd om er verder op in te gaan, maar het ergste van alles was de slotvraag bij de bespreking van hun conclusie: "Herken je jezelf hierin?" Mijn ontkenning werd meteen gezien als een bevestiging van hun conclusie omdat "niet objectief naar jezelf kunnen kijken één van de symptomen is". Aargh....WAAROM VRAAG JE HET DAN! Je voelt je zo klemgezet; wat je ook zegt, ze zien 't altijd als een bevestiging van hun gelijk. Daarna ben ik vertrokken en niet meer teruggeweest.
Ik heb echt de energie niet om die 'spelletjes' met hulpverleners te spelen.
Ik merk wel dat ik (vooral in m'n begintijd in de ggz) niet altijd even serieus genomen werd. Ik ben in de loop der tijd steeds duidelijker gaan laten merken dat ik qua intelligentie wel wat in huis heb (gewoon slap ouwehoeren over hoe ik bestanden van games zit te modden, er is toch geen hond die me begrijpt en ze denken dan dat ik zoooo slim ben dat ze gewoon merkbaar meer onder de indruk zijn van me, merk ook dat ze dan wat harder hun best doen).
Tis wel een beetje kut, maar whatever, werkt wel
Owja volgens mij haal ik ze door elkaar qua invloed jaquote:
[..]
Valeriaan heeft geen bijzondere wisselwerkingen voor zover ik het zo snel kan vinden. Zelfs het werkingmechanisne is niet eens duidelijk aangetoond. Ben je niet abuis met Sint Janskruid? Dat heeft wel een sterke invloed op een heel scala aan medicatie (van anticonceptie tot HIV remmers) en is ook een vrij verkrijgbaar kruidenmiddel.
Naja ik wil beide dus niet slikken dus dat deel klopt wel
Verdorie, ik loop nu tegen een nieuwe set problemen aan
Mn ouders zijn sinds gisteren 2 weken op vakantie. En ik had al bedacht dat ik nu helemaal mn eigen plan kon trekken en kon doen wat ik wilde (lekker zelfstandig
) maar ehm... nu durf ik het huis niet uit ofzo
Ik ging net boodschappen doen en toen ik op de fiets zat kreeg ik hartkloppingen en ging ik hyperventileren. Ik had er ook moeite mee om sowieso de deur uit te gaan maar ja boodschappen is niet mn favo ding dus ik schonk er geen aandacht aan.
Toen ik thuis kwam heb ik ook meteen alle deuren weer op slot gedaan, maar ik maak me wel zorgen omdat ik er vanavond weer uit moet. Het liefst blijf ik de komende 2 weken binnen ofzo Ik maak me om vanalles zorgen; breekt er geen brand uit 's nachts, wordt er niet ingebroken, gaat de kachel niet stuk, valt de boom niet om, stort het vliegtuig van mn ouders niet neer, wordt ik niet aangevallen of vermoord als ik op straat loop...
Ik had me best verheugt op die 2 weken rust maar het lijkt alsof de boel nu al instort
Mn ouders zijn sinds gisteren 2 weken op vakantie. En ik had al bedacht dat ik nu helemaal mn eigen plan kon trekken en kon doen wat ik wilde (lekker zelfstandig
) maar ehm... nu durf ik het huis niet uit ofzo Ik ging net boodschappen doen en toen ik op de fiets zat kreeg ik hartkloppingen en ging ik hyperventileren. Ik had er ook moeite mee om sowieso de deur uit te gaan maar ja boodschappen is niet mn favo ding dus ik schonk er geen aandacht aan.
Toen ik thuis kwam heb ik ook meteen alle deuren weer op slot gedaan, maar ik maak me wel zorgen omdat ik er vanavond weer uit moet. Het liefst blijf ik de komende 2 weken binnen ofzo
Ik maak me om vanalles zorgen; breekt er geen brand uit 's nachts, wordt er niet ingebroken, gaat de kachel niet stuk, valt de boom niet om, stort het vliegtuig van mn ouders niet neer, wordt ik niet aangevallen of vermoord als ik op straat loop...Ik had me best verheugt op die 2 weken rust maar het lijkt alsof de boel nu al instort
Je bent nu aan jezelf overgeleverd. Het is wel leerzaam btw, maar dat maakt het vaak niet significant leuker.quote:Op woensdag 14 oktober 2015 13:31 schreef Elvi het volgende:
Verdorie, ik loop nu tegen een nieuwe set problemen aan
Mn ouders zijn sinds gisteren 2 weken op vakantie. En ik had al bedacht dat ik nu helemaal mn eigen plan kon trekken en kon doen wat ik wilde (lekker zelfstandig
Ik ging net boodschappen doen en toen ik op de fiets zat kreeg ik hartkloppingen en ging ik hyperventileren. Ik had er ook moeite mee om sowieso de deur uit te gaan maar ja boodschappen is niet mn favo ding dus ik schonk er geen aandacht aan.
Toen ik thuis kwam heb ik ook meteen alle deuren weer op slot gedaan, maar ik maak me wel zorgen omdat ik er vanavond weer uit moet. Het liefst blijf ik de komende 2 weken binnen ofzo
Ik had me best verheugt op die 2 weken rust maar het lijkt alsof de boel nu al instort
Die dingen maak ik me ook geregeld zorgen om (vooral om woninginbraak en/of brand (ik zet zelfs de wasmachine niet aan tenzij ik weet dat ik niet de deur uit hoef)).
Dit is trouwens wel iets wat je met je spv kunt bespreken.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Oh das minder!quote:
Verdorie, ik loop nu tegen een nieuwe set problemen aan
Mn ouders zijn sinds gisteren 2 weken op vakantie. En ik had al bedacht dat ik nu helemaal mn eigen plan kon trekken en kon doen wat ik wilde (lekker zelfstandig
Ik ging net boodschappen doen en toen ik op de fiets zat kreeg ik hartkloppingen en ging ik hyperventileren. Ik had er ook moeite mee om sowieso de deur uit te gaan maar ja boodschappen is niet mn favo ding dus ik schonk er geen aandacht aan.
Toen ik thuis kwam heb ik ook meteen alle deuren weer op slot gedaan, maar ik maak me wel zorgen omdat ik er vanavond weer uit moet. Het liefst blijf ik de komende 2 weken binnen ofzo
Ik had me best verheugt op die 2 weken rust maar het lijkt alsof de boel nu al instort
Het zou kunnen dat het morgen wel over Is hoor. Dus je 2 weken zijn niet per definitie helemaal verpest.
Ik Had zoiets toen ik voor stage naar t buitenland (Finland) ging. Eerste avond voelde ik me zo kloterig en bang. Onwijs lopen janken. Zat ik ver weg in een land waar ik de taal niet sprak, in een huis dat ik niet kende (waar ze geen gewone blikopener hebben) incl schildpad die ik eten moest geven. Hihi.
Een nacht heel veel geslapen en in bed gelegen de hele ochtend en toen maar stukje bij beetje de omgeving gaan verkennen. de eerste dag alles heel safe gehouden (alleen grote straten volgen bijv) en toen ging ik me veel sterker voelen.
Dus als ik probeer dat naar jou te vertalen zou ik zeggen: probeer het jezelf de eerste dagen zo makkelijk mogelijk te houden. Eet iets makkelijks, kijk straks lekker wat tv. Beetje fok lezen of een boekje en wees ook trots dat je ondanks tegenzin wel voor boodschappen bent gegaan.
Oh en vroeger toen ik thuis woonde en mijn ouders gingen weg dan Was ik de eerste dagen ook bang in huis. Of er inbrekers kwamen enzo.
Ik denk dat de angst dan vrij snel minder wordt. En een beetje angst mag gewoon. Alleen thuis zijn Is best ineens een overgang.
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Na wat heen en weet ge-DM met Magnetronkoffie zal ik nog eens wat meer vertellen over mezelf. Hij vroeg me namelijke hoelang ik al met depressieve klachten kamp. Gezien mijn achtergrond doe ik het even hier, wellicht dat iemand er nog iets aan heeft en ik vind het belangrijk om anderen te kunnen helpen.
Here we go:
Hoi, ik ben Fixers, ik ben transgender én ik heb depressieve klachten. Hoelang ik al die depressieve klachten heb is moeilijk te zeggen. De genderdysforie geeft daar een vertekend beeld in. Er is me wel eens gevraagd hoe mijn leven zou zijn geweest als ik niet in transitie zou zijn gegaan en eigenlijk zonder nadenken antwoordde ik daarop dat ik er dan wel eens niet meer geweest zou zijn. Gelukkig ben ik er nog en daar ben ik nog elke dag blij om.
Een goede vijf jaar geleden ben ik het medische traject ingegaan om fysiek beter te passen bij hoe ik me voel: mijn transitie. Dat heb ik een jaar geleden min of meer afgesloten, er zijn nog wat losse eindjes maar dat zijn details. Toen ik eindelijk dat enorme obstakel uit de weg had kwamen er wat andere dingen aan het licht die eigenlijk altijd in de schaduw van het transgender-ding waren blijven staan. Met name stemmingsproblemen en depressieve klachten. Dat is waar ik het afgelopen jaar mee bezig ben geweest.
Helaas merkte ik te laat dat een deel van mijn medicatie (cyproteronacetaat, een testosteronblokker die ook in sommige anti-conceptie pillen wordt gebruikt) een katalysator bleek voor mijn depressie. Nu ik daarmee ben gestopt, daar heb ik al eerder gewag van gemaakt in dit topic, voel ik me een stuk sterker in het gevecht met mijn klachten. Ook al wist ik dat depressie een voorkomende bijwerking was vind dit middel had ik niet door dat ik er zoveel last van had.
Dus nou, dat.
Here we go:
Hoi, ik ben Fixers, ik ben transgender én ik heb depressieve klachten. Hoelang ik al die depressieve klachten heb is moeilijk te zeggen. De genderdysforie geeft daar een vertekend beeld in. Er is me wel eens gevraagd hoe mijn leven zou zijn geweest als ik niet in transitie zou zijn gegaan en eigenlijk zonder nadenken antwoordde ik daarop dat ik er dan wel eens niet meer geweest zou zijn. Gelukkig ben ik er nog en daar ben ik nog elke dag blij om.
Een goede vijf jaar geleden ben ik het medische traject ingegaan om fysiek beter te passen bij hoe ik me voel: mijn transitie. Dat heb ik een jaar geleden min of meer afgesloten, er zijn nog wat losse eindjes maar dat zijn details. Toen ik eindelijk dat enorme obstakel uit de weg had kwamen er wat andere dingen aan het licht die eigenlijk altijd in de schaduw van het transgender-ding waren blijven staan. Met name stemmingsproblemen en depressieve klachten. Dat is waar ik het afgelopen jaar mee bezig ben geweest.
Helaas merkte ik te laat dat een deel van mijn medicatie (cyproteronacetaat, een testosteronblokker die ook in sommige anti-conceptie pillen wordt gebruikt) een katalysator bleek voor mijn depressie. Nu ik daarmee ben gestopt, daar heb ik al eerder gewag van gemaakt in dit topic, voel ik me een stuk sterker in het gevecht met mijn klachten. Ook al wist ik dat depressie een voorkomende bijwerking was vind dit middel had ik niet door dat ik er zoveel last van had.
Dus nou, dat.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Why are you wearing that stupid man suit?
quote:
[..]
Je bent nu aan jezelf overgeleverd. Het is wel leerzaam btw, maar dat maakt het vaak niet significant leuker.
Die dingen maak ik me ook geregeld zorgen om (vooral om woninginbraak en/of brand (ik zet zelfs de wasmachine niet aan tenzij ik weet dat ik niet de deur uit hoef)).
Dit is trouwens wel iets wat je met je spv kunt bespreken.Nou de kachel maakte wel rare geluiden!SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Het stomme is dat ik ook gewoon dingen in mn eentje onderneem als mn ouders er zijn. Dan ga ik ook in mn eentje naar een andere stad bijvoorbeeld. En ik ben wel vaker alleen thuis gebleven
Ik ga het wel met mn spv bespreken, dat sowieso, maar die zie ik pas volgende week dus daar heb ik nu niet zoveel aanIk denk dat het komt omdat dit de eerste keer is dat ik echt helemaal alleen ben; er is geen hond. Letterlijk dusquote:
[..]
Oh das minder!
Het zou kunnen dat het morgen wel over Is hoor. Dus je 2 weken zijn niet per definitie helemaal verpest.
Ik Had zoiets toen ik voor stage naar t buitenland (Finland) ging. Eerste avond voelde ik me zo kloterig en bang. Onwijs lopen janken. Zat ik ver weg in een land waar ik de taal niet sprak, in een huis dat ik niet kende (waar ze geen gewone blikopener hebben) incl schildpad die ik eten moest geven. Hihi.
Een nacht heel veel geslapen en in bed gelegen de hele ochtend en toen maar stukje bij beetje de omgeving gaan verkennen. de eerste dag alles heel safe gehouden (alleen grote straten volgen bijv) en toen ging ik me veel sterker voelen.
Dus als ik probeer dat naar jou te vertalen zou ik zeggen: probeer het jezelf de eerste dagen zo makkelijk mogelijk te houden. Eet iets makkelijks, kijk straks lekker wat tv. Beetje fok lezen of een boekje en wees ook trots dat je ondanks tegenzin wel voor boodschappen bent gegaan.
Oh en vroeger toen ik thuis woonde en mijn ouders gingen weg dan Was ik de eerste dagen ook bang in huis. Of er inbrekers kwamen enzo.
Ik denk dat de angst dan vrij snel minder wordt. En een beetje angst mag gewoon. Alleen thuis zijn Is best ineens een overgang.
Ik doe nu ook wel rustig aan (behalve makkelijk koken, omdat ik koken wel leuk vind maar minder leuk als er niemand is die oeh en ah kan zeggen
De rest van de 'vakantie' heb ik wel redelijk gepland. In mn agenda gezet wanneer ik boodschappen moet doen, en naar de bieb ga of de stad in. Ik weet dat ik me anders helemaal ga verstoppen.
quote:Jouw gevoelens zijn jouw gevoelens, niets om je voor te schamen.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Knuffel..
Jij ook succes Elvi. Overleven enzo en delen hier.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 14-10-2015 19:52:49 ]
Vetgedrukte is denk ik een groot probleem voor mensen die "goed geloot" hebben en/of bij wie dingen zich hebben opgestapeld en ik herken het wel.quote:
Na wat heen en weet ge-DM met Magnetronkoffie zal ik nog eens wat meer vertellen over mezelf. Hij vroeg me namelijke hoelang ik al met depressieve klachten kamp. Gezien mijn achtergrond doe ik het even hier, wellicht dat iemand er nog iets aan heeft en ik vind het belangrijk om anderen te kunnen helpen.
Here we go:
Hoi, ik ben Fixers, ik ben transgender én ik heb depressieve klachten. Hoelang ik al die depressieve klachten heb is moeilijk te zeggen. De genderdysforie geeft daar een vertekend beeld in. Er is me wel eens gevraagd hoe mijn leven zou zijn geweest als ik niet in transitie zou zijn gegaan en eigenlijk zonder nadenken antwoordde ik daarop dat ik er dan wel eens niet meer geweest zou zijn. Gelukkig ben ik er nog en daar ben ik nog elke dag blij om.
Een goede vijf jaar geleden ben ik het medische traject ingegaan om fysiek beter te passen bij hoe ik me voel: mijn transitie. Dat heb ik een jaar geleden min of meer afgesloten, er zijn nog wat losse eindjes maar dat zijn details. Toen ik eindelijk dat enorme obstakel uit de weg had kwamen er wat andere dingen aan het licht die eigenlijk altijd in de schaduw van het transgender-ding waren blijven staan. Met name stemmingsproblemen en depressieve klachten. Dat is waar ik het afgelopen jaar mee bezig ben geweest.
Helaas merkte ik te laat dat een deel van mijn medicatie (cyproteronacetaat, een testosteronblokker die ook in sommige anti-conceptie pillen wordt gebruikt) een katalysator bleek voor mijn depressie. Nu ik daarmee ben gestopt, daar heb ik al eerder gewag van gemaakt in dit topic, voel ik me een stuk sterker in het gevecht met mijn klachten. Ook al wist ik dat depressie een voorkomende bijwerking was vind dit middel had ik niet door dat ik er zoveel last van had.
Dus nou, dat.
Om mezelf maar als voorbeeld te nemen: Sinds April ben ik eigenlijk bezig mezelf te herontdekken, maar merk nu ook dingen op die ik (voordat ik met de abilify begon 4 of 5 jaar terug?) "gewoon" nieteens opmerkte.
Ik had gewoon andere (belangrijkere en meer acute) problemen aan m'n hoofd, er was ook geen plek voor iets anders en juist nu komen die dingen omhoog.
Ben wel blij dat ik eindelijk m'n spv spreek vanmiddag, ik weet niet of bepaalde dingen in verband zijn met elkaar en kan wat dat betreft wel even een second opinion gebruiken
quote:Ik vind het vooral beter dat je nu (hopelijk) anders behandeld gaat worden. Dat je niet meer aan je lot wordt overgelaten zodra je om hulp vraagt (iets wat voor jou sowieso eigenlijk alleen maar kan nadat je al een aantal drempels overwonnen hebt, het kost je sowieso veel moeite), dit was namelijk iets waar je de afgelopen keer behoorlijk mee zat en wat denk ik zelfs averechts werkte. Welke 2 keuzes krijg je dan? Of zijn het steeds twee verschillende keuzes?SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
En ook beter dat je nu zelf mag kiezen waar je je maaltijd eet.
Bovenstaande beide dingen geven elk ik elk geval meer duidelijkheid over de structuur die je krijgt (op je kamer eten deed je geloof ik toch al, alleen was niet duidelijk of dat wel mocht etc. Nu wel, ik zou dan al een stuk makkelijker eten).
Ook heel slim gedaan van dat briefje!Hoe ben je op dat idee gekomen, echt awesome!
Sterkte in elk geval
Ik kreeg als kind altijd hele enge gevoelens van het tikken van de verwarming en kwam dan altijd uit bed naar beneden en ging bij één van m'n ouders (vaak -op- één van m'n oudersquote:
[..]
Nou de kachel maakte wel rare geluiden!
Het stomme is dat ik ook gewoon dingen in mn eentje onderneem als mn ouders er zijn. Dan ga ik ook in mn eentje naar een andere stad bijvoorbeeld. En ik ben wel vaker alleen thuis gebleven
Ik ga het wel met mn spv bespreken, dat sowieso, maar die zie ik pas volgende week dus daar heb ik nu niet zoveel aan
) liggen omdat ik dat tikken zo eng vond, het ging echt ook door merg en been, weet dat nu zelfs nog.Gelukkig vind ik dat nu niet meer eng, maar weet ik dat ie dan bijgevuld moet worden en elke keer ben ik vergeten hoe dat ook alweer moest
Wat vetgedrukte betreft, blijkbaar is de mogelijkheid om op iemand terug te kunnen vallen een factor die voor jou van grote(re) invloed is.
Er is op fok vast wel een topic over "show hier je culinaire zelfmachbrauwsels"quote:[..]
Ik denk dat het komt omdat dit de eerste keer is dat ik echt helemaal alleen ben; er is geen hond. Letterlijk dus
Ik doe nu ook wel rustig aan (behalve makkelijk koken, omdat ik koken wel leuk vind maar minder leuk als er niemand is die oeh en ah kan zeggen
De rest van de 'vakantie' heb ik wel redelijk gepland. In mn agenda gezet wanneer ik boodschappen moet doen, en naar de bieb ga of de stad in. Ik weet dat ik me anders helemaal ga verstoppen.
(ik weet nog steeds die foto's van kree's pan met kotsmacaroni...what has been seen... 
)Wat dat knuffelen met dieren betreft, mij valt al maanden iets geks op waarvan ik dacht dat het aan iets anders lag (maar het is evengoed nog heel raar, maar kan er ook niks beters van maken nu effe).
De afgelopen jaren merkte ik op dat katten op straat me steeds meer gingen negeren terwijl daarvoor ze geregeld zich lieten aanhalen door mij. Ze bleven soort van bang of nerveus voor mij terwijl ik dat de jaren daarvoor juist niet had.
Nu lopen katten die ik tegenkom op straat weer naar me toe en beginnen te praten met me en dat is sinds een half jaar zo. Er is zelfs 1 zwarte kater (met kleine witte vlekjes) die al meermalen mekkerend en met staart omhoog op me afgestormd kwam, echt alsof ik met zijn lieflingeten aangelopen kwam
Hij wil ook steeds meelopen
Ik kom hem altijd op hetzelfde hofje tegen als ik "de toeristische" route neem naar het station en de laatste tijd lukt het me geregeld met katten te praten die ik ergens tegenkom, echt heel leuk!
Ik ben een paar dagen naar Parijs geweest en het is best goed gegaan. Heb er best van genoten en kan nu nog nagenieten van de fijne ervaringen. Kunst is toch iets waar je mij gelukkig mee krijgt. Het was wel wat veel en dat heb ik ook gemerkt, maar het was te overzien.
Vanochtend weer met 2 benen op de grond door de therapie. Het ging over verlies en emotionele verwaarlozing. Dat klinkt minder erg als mishandeling of misbruik maar het hakt er best goed in. Dat zei de therapeute dus: dat het minder erg klinkt, maar niet minder erg is. Nu ff bijkomen dus en nog even terug naar Parijs in mn hoofd
Vanochtend weer met 2 benen op de grond door de therapie. Het ging over verlies en emotionele verwaarlozing. Dat klinkt minder erg als mishandeling of misbruik maar het hakt er best goed in. Dat zei de therapeute dus: dat het minder erg klinkt, maar niet minder erg is. Nu ff bijkomen dus en nog even terug naar Parijs in mn hoofd
Ik vind emotionele verwaarlozing niet minder erg klinken. Het is minder zichtbaar, maar daardoor ook makkelijker slachtoffer van te zijn omdat je op minder begrip kunt rekenen dan wanneer je met een blauw oog op school komt zeg maar.quote:
Ik ben een paar dagen naar Parijs geweest en het is best goed gegaan. Heb er best van genoten en kan nu nog nagenieten van de fijne ervaringen. Kunst is toch iets waar je mij gelukkig mee krijgt. Het was wel wat veel en dat heb ik ook gemerkt, maar het was te overzien.
Vanochtend weer met 2 benen op de grond door de therapie. Het ging over verlies en emotionele verwaarlozing. Dat klinkt minder erg als mishandeling of misbruik maar het hakt er best goed in. Dat zei de therapeute dus: dat het minder erg klinkt, maar niet minder erg is. Nu ff bijkomen dus en nog even terug naar Parijs in mn hoofd
De effecten zijn vergelijkbaar, dus wat mij betreft de ernst ook.
Ik ben op pad naar spv
Ja ik. Wat wil je weten?quote:
heeft er hier iemand ervaring met electroconvulsie (ECT) therapie?
Sterkte weer Kuolema. Ik ben benieuwd hoe je gesprek gaat vanmiddag.
Zomie, goed om te lezen dat je het toch leuk gehad hebt. Hopelijk kun je nog een tijdje teren op deze dagen.
Zomie, goed om te lezen dat je het toch leuk gehad hebt. Hopelijk kun je nog een tijdje teren op deze dagen.
Ben weer thuis, ik vond het heel lastig omdat ik best wel veel te vertellen had. Dan weet ik vaak niet waar ik moet beginnen (ik raak juist op het moment dat ik veel in m'n hoofd heb, makkelijker de draad kwijt waardoor ik meer moeite heb met vertellen), maar ik denk dat ik het meeste wel heb kunnen vertellen. Ik heb m'n huidige spv nog niet zo lang, maar ben tot nu toe wel tevreden met haar.
Ze is minder een "pitbull" dan m'n vorige, maar voor de rest heb ik tot nu toe wel een aardige indruk van haar.
Ze is minder een "pitbull" dan m'n vorige, maar voor de rest heb ik tot nu toe wel een aardige indruk van haar.
Of het werkt... tja dat is bij alle medicatie/ therapie natuurlijk per persoon verschillend. Ik weet niet hoe ik dit moet beantwoorden hoor. Ik heb overigens naast ECT ook medicatie gebruikt.quote:
[..]
Of het werkt en je het beter vond dan medicijnen?
Ik heb twee periodes gehad waarin ik veel ECT's gehad hebt. Of ik het beter vind dan medicatie weet ik niet, of het heeft geholpen weet ik niet. Ik was op dat moment zo ziek en in de war, ik weet het niet. Het heeft bij mij niet het positieve effect gehad dat het soms op mensen heeft. De veranderingen waren voor mij niet voelbaar/ zichtbaar. Echter, ik weet dat er in de verslagen staat dat er wel dingen veranderden. Dat ik weer mimiek kreeg oa.
Ik sta er niet zo negatief tegenover als veel mensen dat doen. Alleen vind ik wel dat het bij mij heel vroeg ingezet is en met wat ik nu over mezelf weet, door andere behandelaren, had ik er nooit voor gekozen. Maar dat wist ik toen niet dus tja, wat kan ik zeggen.
Is hier al met je over gesproken? Wat heb je al geprobeerd? Ik zie het zelf wel als een 'laatste middel' zeg maar. Want de gevolgen kunnen groot zijn en de problemen die ik er aan heb overgehouden vind ik vrij groot. Maar ook dat verschilt per persoon.
Wat ik lastig vind is dat ik een combinatie van dingen heb. Dan weet je soms niet wat bij het ene en wat bij het andere hoort. En verder ben ik nogal van de 'niet aanstellen' generatie, dat maakt t lastig om goed voor mezelf te zorgen.quote:
[..]
Ik vind emotionele verwaarlozing niet minder erg klinken. Het is minder zichtbaar, maar daardoor ook makkelijker slachtoffer van te zijn omdat je op minder begrip kunt rekenen dan wanneer je met een blauw oog op school komt zeg maar.
De effecten zijn vergelijkbaar, dus wat mij betreft de ernst ook.
Ik ben op pad naar spv
Ik wil juist medicijnen overslaan en direct met ect beginnen. Met medicijnen ben ik arbeidsongeschikt. Mijn werk is mijn therapie en enige connectie met de "buitenwereld".quote:
[..]
Of het werkt... tja dat is bij alle medicatie/ therapie natuurlijk per persoon verschillend. Ik weet niet hoe ik dit moet beantwoorden hoor. Ik heb overigens naast ECT ook medicatie gebruikt.
Ik heb twee periodes gehad waarin ik veel ECT's gehad hebt. Of ik het beter vind dan medicatie weet ik niet, of het heeft geholpen weet ik niet. Ik was op dat moment zo ziek en in de war, ik weet het niet. Het heeft bij mij niet het positieve effect gehad dat het soms op mensen heeft. De veranderingen waren voor mij niet voelbaar/ zichtbaar. Echter, ik weet dat er in de verslagen staat dat er wel dingen veranderden. Dat ik weer mimiek kreeg oa.
Ik sta er niet zo negatief tegenover als veel mensen dat doen. Alleen vind ik wel dat het bij mij heel vroeg ingezet is en met wat ik nu over mezelf weet, door andere behandelaren, had ik er nooit voor gekozen. Maar dat wist ik toen niet dus tja, wat kan ik zeggen.
Is hier al met je over gesproken? Wat heb je al geprobeerd? Ik zie het zelf wel als een 'laatste middel' zeg maar. Want de gevolgen kunnen groot zijn en de problemen die ik er aan heb overgehouden vind ik vrij groot. Maar ook dat verschilt per persoon.
Het is veilig en erg effectief. Waarom had je langer willen wachten?
Euh ja het kan veilig en effectief zijn.
Alleen euhm ik weet niet wat voor werk jij doet maar het is niet zo dat je met ECT één keer in de week een shockje krijgt en als de narcose voorbij is weer naar buiten loopt. Als het al werkt.
Echter een paar bijkomende gevolgen waardoor ws ook niet kunt werken: over het algemeen raak je behoorlijk in de war, je geheugen is vaak, soms tijdelijk soms wat minder tijdelijk naar de klote. Dan voer je geen werk uit hoor en is contact met de buitenwereld niet eens echt aan de orde. Herken je dagenlang je eigen zus niet eens, of kun je de kennis die je nodig hebt op je werk niet eens opdiepen en kun je nergens op tijd komen want hoe laat was het ook alweer?
En het kan vreselijk pijn doen. Migraine-ik-kan-alleen-in-het-donker-liggen-zonder-te-kotsen-lichtflits-pijn. Je ledematen voelen tijdelijk grieperig week of verkrampt. De kans dat je geregeld in je broek zeikt is er ook.
En dan is er dus nog de kans dat het niet effectief is. Of pas na XX aantal keer.
Dan is je stemming misschien wat beter, maar de stemming zit er ook niet echt in als het licht van je telefoon door de hoofdpijn al reden is om te kotsen en je daardoor je werk niet af kunt bellen omdat je rechterbeen tijdelijk spastisch is, je linkerhand niet in staat is om werk te verrichten omdat je continu kwijl van je kin moet halen en je naar pis stinkt. Als je nog weet waar je werkt.
Nogmaals. Soms moet je doen wat je moet doen. Absoluut.
En ik vind ook dat ECT een optie moet blijven in Nederland. Maar het is niet alleen maar veilig en effectief. Ik snap dat als je helemaal in het hele erge donker zit en je werk een lichtpunt is en dat in gevaar komt, dat dat eng is. Maar ik hoop eerlijk gezegd dat een arts geen ECT toestaat zonder dat er medicatie is geprobeerd.
Ik had zelf langer willen wachten omdat ik met wat ik nu weet over mezelf ik ook weet dat ECT bij mij nooit dat hele positieve effect dat het op sommige mensen heeft had kunnen hebben. Het effect bij mij was maar hee klein en het heeft me heel veel gekost. Ik heb nog dagelijks last van de gevolgen. Maar eerlijk is eerlijk, ik weet niet hoe ik die periode was uitgekomen zonder ECT. Misschien had ik de dingen die ik nu weet dan ook wel nooit geweten. Vandaar mijn tweeledige antwoord.
Alleen euhm ik weet niet wat voor werk jij doet maar het is niet zo dat je met ECT één keer in de week een shockje krijgt en als de narcose voorbij is weer naar buiten loopt. Als het al werkt.
Echter een paar bijkomende gevolgen waardoor ws ook niet kunt werken: over het algemeen raak je behoorlijk in de war, je geheugen is vaak, soms tijdelijk soms wat minder tijdelijk
naar de klote. Dan voer je geen werk uit hoor en is contact met de buitenwereld niet eens echt aan de orde. Herken je dagenlang je eigen zus niet eens, of kun je de kennis die je nodig hebt op je werk niet eens opdiepen en kun je nergens op tijd komen want hoe laat was het ook alweer?En het kan vreselijk pijn doen. Migraine-ik-kan-alleen-in-het-donker-liggen-zonder-te-kotsen-lichtflits-pijn. Je ledematen voelen tijdelijk grieperig week of verkrampt. De kans dat je geregeld in je broek zeikt is er ook.
En dan is er dus nog de kans dat het niet effectief is. Of pas na XX aantal keer.
Dan is je stemming misschien wat beter, maar de stemming zit er ook niet echt in als het licht van je telefoon door de hoofdpijn al reden is om te kotsen en je daardoor je werk niet af kunt bellen omdat je rechterbeen tijdelijk spastisch is, je linkerhand niet in staat is om werk te verrichten omdat je continu kwijl van je kin moet halen en je naar pis stinkt. Als je nog weet waar je werkt.
Nogmaals. Soms moet je doen wat je moet doen. Absoluut.
En ik vind ook dat ECT een optie moet blijven in Nederland. Maar het is niet alleen maar veilig en effectief. Ik snap dat als je helemaal in het hele erge donker zit en je werk een lichtpunt is en dat in gevaar komt, dat dat eng is. Maar ik hoop eerlijk gezegd dat een arts geen ECT toestaat zonder dat er medicatie is geprobeerd.
Ik had zelf langer willen wachten omdat ik met wat ik nu weet over mezelf ik ook weet dat ECT bij mij nooit dat hele positieve effect dat het op sommige mensen heeft had kunnen hebben. Het effect bij mij was maar hee klein en het heeft me heel veel gekost. Ik heb nog dagelijks last van de gevolgen. Maar eerlijk is eerlijk, ik weet niet hoe ik die periode was uitgekomen zonder ECT. Misschien had ik de dingen die ik nu weet dan ook wel nooit geweten. Vandaar mijn tweeledige antwoord.
Mijn behandelaar zegt dat die dingen vaker samen gaan, dan niet. Niet dat je daar verder wat aan hebt maar soit.quote:
[..]
Wat ik lastig vind is dat ik een combinatie van dingen heb. Dan weet je soms niet wat bij het ene en wat bij het andere hoort. En verder ben ik nogal van de 'niet aanstellen' generatie, dat maakt t lastig om goed voor mezelf te zorgen.
Waarom zou je met medicijnen arbeidsongeschikt zijn? ik zit aan de medicijnen en ga gewoon naar mn werk.quote:
[..]
Ik wil juist medicijnen overslaan en direct met ect beginnen. Met medicijnen ben ik arbeidsongeschikt. Mijn werk is mijn therapie en enige connectie met de "buitenwereld".
Het is veilig en erg effectief. Waarom had je langer willen wachten?
Ik vind het al fijn als mensen hier me een lief antwoord sturen, dus ja, ik heb er toch wel wat aan als je reageertquote:
[..]
Mijn behandelaar zegt dat die dingen vaker samen gaan, dan niet. Niet dat je daar verder wat aan hebt maar soit.
Ja het idee dat er iemand is met wie ik kan overleggen of die thuis blijft om het fort te bewaken is wel een fijn ideequote:
[..]
Ik kreeg als kind altijd hele enge gevoelens van het tikken van de verwarming en kwam dan altijd uit bed naar beneden en ging bij één van m'n ouders (vaak -op- één van m'n ouders
Gelukkig vind ik dat nu niet meer eng, maar weet ik dat ie dan bijgevuld moet worden en elke keer ben ik vergeten hoe dat ook alweer moest
Wat vetgedrukte betreft, blijkbaar is de mogelijkheid om op iemand terug te kunnen vallen een factor die voor jou van grote(re) invloed is.
[..]
Er is op fok vast wel een topic over "show hier je culinaire zelfmachbrauwsels"
Wat dat knuffelen met dieren betreft, mij valt al maanden iets geks op waarvan ik dacht dat het aan iets anders lag (maar het is evengoed nog heel raar, maar kan er ook niks beters van maken nu effe).
De afgelopen jaren merkte ik op dat katten op straat me steeds meer gingen negeren terwijl daarvoor ze geregeld zich lieten aanhalen door mij. Ze bleven soort van bang of nerveus voor mij terwijl ik dat de jaren daarvoor juist niet had.
Nu lopen katten die ik tegenkom op straat weer naar me toe en beginnen te praten met me en dat is sinds een half jaar zo. Er is zelfs 1 zwarte kater (met kleine witte vlekjes) die al meermalen mekkerend en met staart omhoog op me afgestormd kwam, echt alsof ik met zijn lieflingeten aangelopen kwam
Hij wil ook steeds meelopen
Ik kom hem altijd op hetzelfde hofje tegen als ik "de toeristische" route neem naar het station en de laatste tijd lukt het me geregeld met katten te praten die ik ergens tegenkom, echt heel leuk!
Zo'n topic is er inderdaad, alleen ben ik beter in koken dan in opdienen
Dus zulke mooie foto's worden dat niet Ik had dat trouwens met honden. Ineens lieten honden me een beetje links liggen. Ik dacht dat dat kwam omdat ik zelf geen hond meer had en dus geen 'hondengeur' meer om me heen had. Maar vorige week was er ineens een hond die superblij op mij reageerde (en niet op de andere aanwezigen)
Hij kwam zelf knuffeltjes en stukjes bot naar me brengen en bij mn voeten liggen Misschien dat dieren het wel voelen als je niet goed in je vel zit en dan een masker ophebt. Ik had dat ook met dat paardencoaching. Dat beest moet niks van me hebben.------------------------
Vandaag ben ik er maar weer op uit gegaan
Nog wel wat hartkloppingen maar niet zo extreem als eerder deze week. Morgen moet ik er weer op uit dus het gaat wel wat beter. Wel weer een tikje tegen mn zelfvertrouwen aan gehad; ik heb namelijk weer afwijzingen van sollicitaties binnen gekregen
Een van mijn katten komt bij me als ik me niet zo goed voel, en als hij zich niet goed voelt dan komt ie ook. Ik vind dat wel fijn van dierenquote:
[..]
Ja het idee dat er iemand is met wie ik kan overleggen of die thuis blijft om het fort te bewaken is wel een fijn idee
Zo'n topic is er inderdaad, alleen ben ik beter in koken dan in opdienen
Ik had dat trouwens met honden. Ineens lieten honden me een beetje links liggen. Ik dacht dat dat kwam omdat ik zelf geen hond meer had en dus geen 'hondengeur' meer om me heen had. Maar vorige week was er ineens een hond die superblij op mij reageerde (en niet op de andere aanwezigen)
------------------------
Vandaag ben ik er maar weer op uit gegaan
Wel weer een tikje tegen mn zelfvertrouwen aan gehad; ik heb namelijk weer afwijzingen van sollicitaties binnen gekregen
Mijn eigen honden deden dat ookquote:
[..]
Een van mijn katten komt bij me als ik me niet zo goed voel, en als hij zich niet goed voelt dan komt ie ook. Ik vind dat wel fijn van dieren
Alleen 'vreemde' honden die me niet kennen doen dat niet.
Sterkte....quote:
Zojuist uit de separeer gekomen.
Ontdekking: als ik knap, dan knap ik hard.
Nu er weer vol tegenaan
ik werk offshorequote:
[..]
Waarom zou je met medicijnen arbeidsongeschikt zijn? ik zit aan de medicijnen en ga gewoon naar mn werk.
[ Bericht 1% gewijzigd door 19867303 op 16-10-2015 20:38:22 ]
Oi, sterkte! Wil je er over vertellen?quote:
Zojuist uit de separeer gekomen.
Ontdekking: als ik knap, dan knap ik hard.
Nu er weer vol tegenaan
En je denkt met ECT wel door te kunnen werken?quote:
Sterkte lieve Child, je weet me te vinden als het nodig is.
Thanksquote:
[..]
Jouw gevoelens zijn jouw gevoelens, niets om je voor te schamen.
Knuffel..
Jij ook succes Elvi. Overleven enzo en delen hier.
Een van de opties is in elk geval sporten, maar dan moet er wel iemand zijn die tijd heeft om dat met me te doen.quote:
[..]
Ik vind het vooral beter dat je nu (hopelijk) anders behandeld gaat worden. Dat je niet meer aan je lot wordt overgelaten zodra je om hulp vraagt (iets wat voor jou sowieso eigenlijk alleen maar kan nadat je al een aantal drempels overwonnen hebt, het kost je sowieso veel moeite), dit was namelijk iets waar je de afgelopen keer behoorlijk mee zat en wat denk ik zelfs averechts werkte. Welke 2 keuzes krijg je dan? Of zijn het steeds twee verschillende keuzes?
En ook beter dat je nu zelf mag kiezen waar je je maaltijd eet.
Bovenstaande beide dingen geven elk ik elk geval meer duidelijkheid over de structuur die je krijgt (op je kamer eten deed je geloof ik toch al, alleen was niet duidelijk of dat wel mocht etc. Nu wel, ik zou dan al een stuk makkelijker eten).
Ook heel slim gedaan van dat briefje!
Sterkte in elk geval
Op mijn kamer eten deed ik inderdaad al, maar van sommige verpleegkundigen mocht dat niet. Nu zullen ze er geen probleem meer van maken.
Het briefje was een idee van een vriendin (al was het eerder ook al in me opgekomen).
Gelukkig heb ik daar geen ervaring mee. Het is best wel heftig en gevaarlijk, je kunt er permanente hersenschade aan overhouden en het is niet effectiever dan andere behandelingen. Ik zou het zelf echt nooit doen en vind het pas een optie als je alles al hebt geprobeerd. Er zijn tegenwoordig genoeg andere mogelijkheden. Het is niet zomaar wat, denk er alsjeblieft niet te makkelijk over.quote:
heeft er hier iemand ervaring met electroconvulsie (ECT) therapie?
Dank je. Helaas kreeg ik niet de reactie waar ik op hoopte. En dat zorgde voor behoorlijk wat drama.quote:
Sterkte weer Kuolema. Ik ben benieuwd hoe je gesprek gaat vanmiddag.
Zomie, goed om te lezen dat je het toch leuk gehad hebt. Hopelijk kun je nog een tijdje teren op deze dagen.
Misschien de volgende keer wat trefwoorden opschrijven als leidraad?quote:
Ben weer thuis, ik vond het heel lastig omdat ik best wel veel te vertellen had. Dan weet ik vaak niet waar ik moet beginnen (ik raak juist op het moment dat ik veel in m'n hoofd heb, makkelijker de draad kwijt waardoor ik meer moeite heb met vertellen), maar ik denk dat ik het meeste wel heb kunnen vertellen. Ik heb m'n huidige spv nog niet zo lang, maar ben tot nu toe wel tevreden met haar.
Ze is minder een "pitbull" dan m'n vorige, maar voor de rest heb ik tot nu toe wel een aardige indruk van haar.
Why are you wearing that stupid man suit?
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |