R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Vetgedrukte is denk ik een groot probleem voor mensen die "goed geloot" hebben en/of bij wie dingen zich hebben opgestapeld en ik herken het wel.quote:Op woensdag 14 oktober 2015 19:03 schreef Fixers het volgende:
Na wat heen en weet ge-DM met Magnetronkoffie zal ik nog eens wat meer vertellen over mezelf. Hij vroeg me namelijke hoelang ik al met depressieve klachten kamp. Gezien mijn achtergrond doe ik het even hier, wellicht dat iemand er nog iets aan heeft en ik vind het belangrijk om anderen te kunnen helpen.
Here we go:
Hoi, ik ben Fixers, ik ben transgender én ik heb depressieve klachten. Hoelang ik al die depressieve klachten heb is moeilijk te zeggen. De genderdysforie geeft daar een vertekend beeld in. Er is me wel eens gevraagd hoe mijn leven zou zijn geweest als ik niet in transitie zou zijn gegaan en eigenlijk zonder nadenken antwoordde ik daarop dat ik er dan wel eens niet meer geweest zou zijn. Gelukkig ben ik er nog en daar ben ik nog elke dag blij om.
Een goede vijf jaar geleden ben ik het medische traject ingegaan om fysiek beter te passen bij hoe ik me voel: mijn transitie. Dat heb ik een jaar geleden min of meer afgesloten, er zijn nog wat losse eindjes maar dat zijn details. Toen ik eindelijk dat enorme obstakel uit de weg had kwamen er wat andere dingen aan het licht die eigenlijk altijd in de schaduw van het transgender-ding waren blijven staan. Met name stemmingsproblemen en depressieve klachten. Dat is waar ik het afgelopen jaar mee bezig ben geweest.
Helaas merkte ik te laat dat een deel van mijn medicatie (cyproteronacetaat, een testosteronblokker die ook in sommige anti-conceptie pillen wordt gebruikt) een katalysator bleek voor mijn depressie. Nu ik daarmee ben gestopt, daar heb ik al eerder gewag van gemaakt in dit topic, voel ik me een stuk sterker in het gevecht met mijn klachten. Ook al wist ik dat depressie een voorkomende bijwerking was vind dit middel had ik niet door dat ik er zoveel last van had.
Dus nou, dat.
Om mezelf maar als voorbeeld te nemen: Sinds April ben ik eigenlijk bezig mezelf te herontdekken, maar merk nu ook dingen op die ik (voordat ik met de abilify begon 4 of 5 jaar terug?) "gewoon" nieteens opmerkte.
Ik had gewoon andere (belangrijkere en meer acute) problemen aan m'n hoofd, er was ook geen plek voor iets anders en juist nu komen die dingen omhoog.
Ben wel blij dat ik eindelijk m'n spv spreek vanmiddag, ik weet niet of bepaalde dingen in verband zijn met elkaar en kan wat dat betreft wel even een second opinion gebruiken
quote:Ik vind het vooral beter dat je nu (hopelijk) anders behandeld gaat worden. Dat je niet meer aan je lot wordt overgelaten zodra je om hulp vraagt (iets wat voor jou sowieso eigenlijk alleen maar kan nadat je al een aantal drempels overwonnen hebt, het kost je sowieso veel moeite), dit was namelijk iets waar je de afgelopen keer behoorlijk mee zat en wat denk ik zelfs averechts werkte. Welke 2 keuzes krijg je dan? Of zijn het steeds twee verschillende keuzes?SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
En ook beter dat je nu zelf mag kiezen waar je je maaltijd eet.
Bovenstaande beide dingen geven elk ik elk geval meer duidelijkheid over de structuur die je krijgt (op je kamer eten deed je geloof ik toch al, alleen was niet duidelijk of dat wel mocht etc. Nu wel, ik zou dan al een stuk makkelijker eten).
Ook heel slim gedaan van dat briefje!Hoe ben je op dat idee gekomen, echt awesome!
Sterkte in elk geval
Ik kreeg als kind altijd hele enge gevoelens van het tikken van de verwarming en kwam dan altijd uit bed naar beneden en ging bij één van m'n ouders (vaak -op- één van m'n oudersquote:
[..]
Nou de kachel maakte wel rare geluiden!
Het stomme is dat ik ook gewoon dingen in mn eentje onderneem als mn ouders er zijn. Dan ga ik ook in mn eentje naar een andere stad bijvoorbeeld. En ik ben wel vaker alleen thuis gebleven
Ik ga het wel met mn spv bespreken, dat sowieso, maar die zie ik pas volgende week dus daar heb ik nu niet zoveel aan
) liggen omdat ik dat tikken zo eng vond, het ging echt ook door merg en been, weet dat nu zelfs nog.Gelukkig vind ik dat nu niet meer eng, maar weet ik dat ie dan bijgevuld moet worden en elke keer ben ik vergeten hoe dat ook alweer moest
Wat vetgedrukte betreft, blijkbaar is de mogelijkheid om op iemand terug te kunnen vallen een factor die voor jou van grote(re) invloed is.
Er is op fok vast wel een topic over "show hier je culinaire zelfmachbrauwsels"quote:[..]
Ik denk dat het komt omdat dit de eerste keer is dat ik echt helemaal alleen ben; er is geen hond. Letterlijk dus
Ik doe nu ook wel rustig aan (behalve makkelijk koken, omdat ik koken wel leuk vind maar minder leuk als er niemand is die oeh en ah kan zeggen
De rest van de 'vakantie' heb ik wel redelijk gepland. In mn agenda gezet wanneer ik boodschappen moet doen, en naar de bieb ga of de stad in. Ik weet dat ik me anders helemaal ga verstoppen.
(ik weet nog steeds die foto's van kree's pan met kotsmacaroni...what has been seen... 
)Wat dat knuffelen met dieren betreft, mij valt al maanden iets geks op waarvan ik dacht dat het aan iets anders lag (maar het is evengoed nog heel raar, maar kan er ook niks beters van maken nu effe).
De afgelopen jaren merkte ik op dat katten op straat me steeds meer gingen negeren terwijl daarvoor ze geregeld zich lieten aanhalen door mij. Ze bleven soort van bang of nerveus voor mij terwijl ik dat de jaren daarvoor juist niet had.
Nu lopen katten die ik tegenkom op straat weer naar me toe en beginnen te praten met me en dat is sinds een half jaar zo. Er is zelfs 1 zwarte kater (met kleine witte vlekjes) die al meermalen mekkerend en met staart omhoog op me afgestormd kwam, echt alsof ik met zijn lieflingeten aangelopen kwam
Hij wil ook steeds meelopen
Ik kom hem altijd op hetzelfde hofje tegen als ik "de toeristische" route neem naar het station en de laatste tijd lukt het me geregeld met katten te praten die ik ergens tegenkom, echt heel leuk!
Ik ben een paar dagen naar Parijs geweest en het is best goed gegaan. Heb er best van genoten en kan nu nog nagenieten van de fijne ervaringen. Kunst is toch iets waar je mij gelukkig mee krijgt. Het was wel wat veel en dat heb ik ook gemerkt, maar het was te overzien.
Vanochtend weer met 2 benen op de grond door de therapie. Het ging over verlies en emotionele verwaarlozing. Dat klinkt minder erg als mishandeling of misbruik maar het hakt er best goed in. Dat zei de therapeute dus: dat het minder erg klinkt, maar niet minder erg is. Nu ff bijkomen dus en nog even terug naar Parijs in mn hoofd
Vanochtend weer met 2 benen op de grond door de therapie. Het ging over verlies en emotionele verwaarlozing. Dat klinkt minder erg als mishandeling of misbruik maar het hakt er best goed in. Dat zei de therapeute dus: dat het minder erg klinkt, maar niet minder erg is. Nu ff bijkomen dus en nog even terug naar Parijs in mn hoofd
Ik vind emotionele verwaarlozing niet minder erg klinken. Het is minder zichtbaar, maar daardoor ook makkelijker slachtoffer van te zijn omdat je op minder begrip kunt rekenen dan wanneer je met een blauw oog op school komt zeg maar.quote:
Ik ben een paar dagen naar Parijs geweest en het is best goed gegaan. Heb er best van genoten en kan nu nog nagenieten van de fijne ervaringen. Kunst is toch iets waar je mij gelukkig mee krijgt. Het was wel wat veel en dat heb ik ook gemerkt, maar het was te overzien.
Vanochtend weer met 2 benen op de grond door de therapie. Het ging over verlies en emotionele verwaarlozing. Dat klinkt minder erg als mishandeling of misbruik maar het hakt er best goed in. Dat zei de therapeute dus: dat het minder erg klinkt, maar niet minder erg is. Nu ff bijkomen dus en nog even terug naar Parijs in mn hoofd
De effecten zijn vergelijkbaar, dus wat mij betreft de ernst ook.
Ik ben op pad naar spv
Ja ik. Wat wil je weten?quote:
heeft er hier iemand ervaring met electroconvulsie (ECT) therapie?
Sterkte weer Kuolema. Ik ben benieuwd hoe je gesprek gaat vanmiddag.
Zomie, goed om te lezen dat je het toch leuk gehad hebt. Hopelijk kun je nog een tijdje teren op deze dagen.
Zomie, goed om te lezen dat je het toch leuk gehad hebt. Hopelijk kun je nog een tijdje teren op deze dagen.
Ben weer thuis, ik vond het heel lastig omdat ik best wel veel te vertellen had. Dan weet ik vaak niet waar ik moet beginnen (ik raak juist op het moment dat ik veel in m'n hoofd heb, makkelijker de draad kwijt waardoor ik meer moeite heb met vertellen), maar ik denk dat ik het meeste wel heb kunnen vertellen. Ik heb m'n huidige spv nog niet zo lang, maar ben tot nu toe wel tevreden met haar.
Ze is minder een "pitbull" dan m'n vorige, maar voor de rest heb ik tot nu toe wel een aardige indruk van haar.
Ze is minder een "pitbull" dan m'n vorige, maar voor de rest heb ik tot nu toe wel een aardige indruk van haar.
Of het werkt... tja dat is bij alle medicatie/ therapie natuurlijk per persoon verschillend. Ik weet niet hoe ik dit moet beantwoorden hoor. Ik heb overigens naast ECT ook medicatie gebruikt.quote:Op donderdag 15 oktober 2015 17:31 schreef 19867303 het volgende:
[..]
Of het werkt en je het beter vond dan medicijnen?
Ik heb twee periodes gehad waarin ik veel ECT's gehad hebt. Of ik het beter vind dan medicatie weet ik niet, of het heeft geholpen weet ik niet. Ik was op dat moment zo ziek en in de war, ik weet het niet. Het heeft bij mij niet het positieve effect gehad dat het soms op mensen heeft. De veranderingen waren voor mij niet voelbaar/ zichtbaar. Echter, ik weet dat er in de verslagen staat dat er wel dingen veranderden. Dat ik weer mimiek kreeg oa.
Ik sta er niet zo negatief tegenover als veel mensen dat doen. Alleen vind ik wel dat het bij mij heel vroeg ingezet is en met wat ik nu over mezelf weet, door andere behandelaren, had ik er nooit voor gekozen. Maar dat wist ik toen niet dus tja, wat kan ik zeggen.
Is hier al met je over gesproken? Wat heb je al geprobeerd? Ik zie het zelf wel als een 'laatste middel' zeg maar. Want de gevolgen kunnen groot zijn en de problemen die ik er aan heb overgehouden vind ik vrij groot. Maar ook dat verschilt per persoon.
Wat ik lastig vind is dat ik een combinatie van dingen heb. Dan weet je soms niet wat bij het ene en wat bij het andere hoort. En verder ben ik nogal van de 'niet aanstellen' generatie, dat maakt t lastig om goed voor mezelf te zorgen.quote:
[..]
Ik vind emotionele verwaarlozing niet minder erg klinken. Het is minder zichtbaar, maar daardoor ook makkelijker slachtoffer van te zijn omdat je op minder begrip kunt rekenen dan wanneer je met een blauw oog op school komt zeg maar.
De effecten zijn vergelijkbaar, dus wat mij betreft de ernst ook.
Ik ben op pad naar spv
Ik wil juist medicijnen overslaan en direct met ect beginnen. Met medicijnen ben ik arbeidsongeschikt. Mijn werk is mijn therapie en enige connectie met de "buitenwereld".quote:
[..]
Of het werkt... tja dat is bij alle medicatie/ therapie natuurlijk per persoon verschillend. Ik weet niet hoe ik dit moet beantwoorden hoor. Ik heb overigens naast ECT ook medicatie gebruikt.
Ik heb twee periodes gehad waarin ik veel ECT's gehad hebt. Of ik het beter vind dan medicatie weet ik niet, of het heeft geholpen weet ik niet. Ik was op dat moment zo ziek en in de war, ik weet het niet. Het heeft bij mij niet het positieve effect gehad dat het soms op mensen heeft. De veranderingen waren voor mij niet voelbaar/ zichtbaar. Echter, ik weet dat er in de verslagen staat dat er wel dingen veranderden. Dat ik weer mimiek kreeg oa.
Ik sta er niet zo negatief tegenover als veel mensen dat doen. Alleen vind ik wel dat het bij mij heel vroeg ingezet is en met wat ik nu over mezelf weet, door andere behandelaren, had ik er nooit voor gekozen. Maar dat wist ik toen niet dus tja, wat kan ik zeggen.
Is hier al met je over gesproken? Wat heb je al geprobeerd? Ik zie het zelf wel als een 'laatste middel' zeg maar. Want de gevolgen kunnen groot zijn en de problemen die ik er aan heb overgehouden vind ik vrij groot. Maar ook dat verschilt per persoon.
Het is veilig en erg effectief. Waarom had je langer willen wachten?
Euh ja het kan veilig en effectief zijn.
Alleen euhm ik weet niet wat voor werk jij doet maar het is niet zo dat je met ECT één keer in de week een shockje krijgt en als de narcose voorbij is weer naar buiten loopt. Als het al werkt.
Echter een paar bijkomende gevolgen waardoor ws ook niet kunt werken: over het algemeen raak je behoorlijk in de war, je geheugen is vaak, soms tijdelijk soms wat minder tijdelijk naar de klote. Dan voer je geen werk uit hoor en is contact met de buitenwereld niet eens echt aan de orde. Herken je dagenlang je eigen zus niet eens, of kun je de kennis die je nodig hebt op je werk niet eens opdiepen en kun je nergens op tijd komen want hoe laat was het ook alweer?
En het kan vreselijk pijn doen. Migraine-ik-kan-alleen-in-het-donker-liggen-zonder-te-kotsen-lichtflits-pijn. Je ledematen voelen tijdelijk grieperig week of verkrampt. De kans dat je geregeld in je broek zeikt is er ook.
En dan is er dus nog de kans dat het niet effectief is. Of pas na XX aantal keer.
Dan is je stemming misschien wat beter, maar de stemming zit er ook niet echt in als het licht van je telefoon door de hoofdpijn al reden is om te kotsen en je daardoor je werk niet af kunt bellen omdat je rechterbeen tijdelijk spastisch is, je linkerhand niet in staat is om werk te verrichten omdat je continu kwijl van je kin moet halen en je naar pis stinkt. Als je nog weet waar je werkt.
Nogmaals. Soms moet je doen wat je moet doen. Absoluut.
En ik vind ook dat ECT een optie moet blijven in Nederland. Maar het is niet alleen maar veilig en effectief. Ik snap dat als je helemaal in het hele erge donker zit en je werk een lichtpunt is en dat in gevaar komt, dat dat eng is. Maar ik hoop eerlijk gezegd dat een arts geen ECT toestaat zonder dat er medicatie is geprobeerd.
Ik had zelf langer willen wachten omdat ik met wat ik nu weet over mezelf ik ook weet dat ECT bij mij nooit dat hele positieve effect dat het op sommige mensen heeft had kunnen hebben. Het effect bij mij was maar hee klein en het heeft me heel veel gekost. Ik heb nog dagelijks last van de gevolgen. Maar eerlijk is eerlijk, ik weet niet hoe ik die periode was uitgekomen zonder ECT. Misschien had ik de dingen die ik nu weet dan ook wel nooit geweten. Vandaar mijn tweeledige antwoord.
Alleen euhm ik weet niet wat voor werk jij doet maar het is niet zo dat je met ECT één keer in de week een shockje krijgt en als de narcose voorbij is weer naar buiten loopt. Als het al werkt.
Echter een paar bijkomende gevolgen waardoor ws ook niet kunt werken: over het algemeen raak je behoorlijk in de war, je geheugen is vaak, soms tijdelijk soms wat minder tijdelijk
naar de klote. Dan voer je geen werk uit hoor en is contact met de buitenwereld niet eens echt aan de orde. Herken je dagenlang je eigen zus niet eens, of kun je de kennis die je nodig hebt op je werk niet eens opdiepen en kun je nergens op tijd komen want hoe laat was het ook alweer?En het kan vreselijk pijn doen. Migraine-ik-kan-alleen-in-het-donker-liggen-zonder-te-kotsen-lichtflits-pijn. Je ledematen voelen tijdelijk grieperig week of verkrampt. De kans dat je geregeld in je broek zeikt is er ook.
En dan is er dus nog de kans dat het niet effectief is. Of pas na XX aantal keer.
Dan is je stemming misschien wat beter, maar de stemming zit er ook niet echt in als het licht van je telefoon door de hoofdpijn al reden is om te kotsen en je daardoor je werk niet af kunt bellen omdat je rechterbeen tijdelijk spastisch is, je linkerhand niet in staat is om werk te verrichten omdat je continu kwijl van je kin moet halen en je naar pis stinkt. Als je nog weet waar je werkt.
Nogmaals. Soms moet je doen wat je moet doen. Absoluut.
En ik vind ook dat ECT een optie moet blijven in Nederland. Maar het is niet alleen maar veilig en effectief. Ik snap dat als je helemaal in het hele erge donker zit en je werk een lichtpunt is en dat in gevaar komt, dat dat eng is. Maar ik hoop eerlijk gezegd dat een arts geen ECT toestaat zonder dat er medicatie is geprobeerd.
Ik had zelf langer willen wachten omdat ik met wat ik nu weet over mezelf ik ook weet dat ECT bij mij nooit dat hele positieve effect dat het op sommige mensen heeft had kunnen hebben. Het effect bij mij was maar hee klein en het heeft me heel veel gekost. Ik heb nog dagelijks last van de gevolgen. Maar eerlijk is eerlijk, ik weet niet hoe ik die periode was uitgekomen zonder ECT. Misschien had ik de dingen die ik nu weet dan ook wel nooit geweten. Vandaar mijn tweeledige antwoord.
Mijn behandelaar zegt dat die dingen vaker samen gaan, dan niet. Niet dat je daar verder wat aan hebt maar soit.quote:
[..]
Wat ik lastig vind is dat ik een combinatie van dingen heb. Dan weet je soms niet wat bij het ene en wat bij het andere hoort. En verder ben ik nogal van de 'niet aanstellen' generatie, dat maakt t lastig om goed voor mezelf te zorgen.
Waarom zou je met medicijnen arbeidsongeschikt zijn? ik zit aan de medicijnen en ga gewoon naar mn werk.quote:
[..]
Ik wil juist medicijnen overslaan en direct met ect beginnen. Met medicijnen ben ik arbeidsongeschikt. Mijn werk is mijn therapie en enige connectie met de "buitenwereld".
Het is veilig en erg effectief. Waarom had je langer willen wachten?
Ik vind het al fijn als mensen hier me een lief antwoord sturen, dus ja, ik heb er toch wel wat aan als je reageertquote:
[..]
Mijn behandelaar zegt dat die dingen vaker samen gaan, dan niet. Niet dat je daar verder wat aan hebt maar soit.
Ja het idee dat er iemand is met wie ik kan overleggen of die thuis blijft om het fort te bewaken is wel een fijn ideequote:
[..]
Ik kreeg als kind altijd hele enge gevoelens van het tikken van de verwarming en kwam dan altijd uit bed naar beneden en ging bij één van m'n ouders (vaak -op- één van m'n ouders
Gelukkig vind ik dat nu niet meer eng, maar weet ik dat ie dan bijgevuld moet worden en elke keer ben ik vergeten hoe dat ook alweer moest
Wat vetgedrukte betreft, blijkbaar is de mogelijkheid om op iemand terug te kunnen vallen een factor die voor jou van grote(re) invloed is.
[..]
Er is op fok vast wel een topic over "show hier je culinaire zelfmachbrauwsels"
Wat dat knuffelen met dieren betreft, mij valt al maanden iets geks op waarvan ik dacht dat het aan iets anders lag (maar het is evengoed nog heel raar, maar kan er ook niks beters van maken nu effe).
De afgelopen jaren merkte ik op dat katten op straat me steeds meer gingen negeren terwijl daarvoor ze geregeld zich lieten aanhalen door mij. Ze bleven soort van bang of nerveus voor mij terwijl ik dat de jaren daarvoor juist niet had.
Nu lopen katten die ik tegenkom op straat weer naar me toe en beginnen te praten met me en dat is sinds een half jaar zo. Er is zelfs 1 zwarte kater (met kleine witte vlekjes) die al meermalen mekkerend en met staart omhoog op me afgestormd kwam, echt alsof ik met zijn lieflingeten aangelopen kwam
Hij wil ook steeds meelopen
Ik kom hem altijd op hetzelfde hofje tegen als ik "de toeristische" route neem naar het station en de laatste tijd lukt het me geregeld met katten te praten die ik ergens tegenkom, echt heel leuk!
Zo'n topic is er inderdaad, alleen ben ik beter in koken dan in opdienen
Dus zulke mooie foto's worden dat niet Ik had dat trouwens met honden. Ineens lieten honden me een beetje links liggen. Ik dacht dat dat kwam omdat ik zelf geen hond meer had en dus geen 'hondengeur' meer om me heen had. Maar vorige week was er ineens een hond die superblij op mij reageerde (en niet op de andere aanwezigen)
Hij kwam zelf knuffeltjes en stukjes bot naar me brengen en bij mn voeten liggen Misschien dat dieren het wel voelen als je niet goed in je vel zit en dan een masker ophebt. Ik had dat ook met dat paardencoaching. Dat beest moet niks van me hebben.------------------------
Vandaag ben ik er maar weer op uit gegaan
Nog wel wat hartkloppingen maar niet zo extreem als eerder deze week. Morgen moet ik er weer op uit dus het gaat wel wat beter. Wel weer een tikje tegen mn zelfvertrouwen aan gehad; ik heb namelijk weer afwijzingen van sollicitaties binnen gekregen
Een van mijn katten komt bij me als ik me niet zo goed voel, en als hij zich niet goed voelt dan komt ie ook. Ik vind dat wel fijn van dierenquote:
[..]
Ja het idee dat er iemand is met wie ik kan overleggen of die thuis blijft om het fort te bewaken is wel een fijn idee
Zo'n topic is er inderdaad, alleen ben ik beter in koken dan in opdienen
Ik had dat trouwens met honden. Ineens lieten honden me een beetje links liggen. Ik dacht dat dat kwam omdat ik zelf geen hond meer had en dus geen 'hondengeur' meer om me heen had. Maar vorige week was er ineens een hond die superblij op mij reageerde (en niet op de andere aanwezigen)
------------------------
Vandaag ben ik er maar weer op uit gegaan
Wel weer een tikje tegen mn zelfvertrouwen aan gehad; ik heb namelijk weer afwijzingen van sollicitaties binnen gekregen
Mijn eigen honden deden dat ookquote:
[..]
Een van mijn katten komt bij me als ik me niet zo goed voel, en als hij zich niet goed voelt dan komt ie ook. Ik vind dat wel fijn van dieren
Alleen 'vreemde' honden die me niet kennen doen dat niet.
Zojuist uit de separeer gekomen.
Ontdekking: als ik knap, dan knap ik hard.
Nu er weer vol tegenaan
Ontdekking: als ik knap, dan knap ik hard.
Nu er weer vol tegenaan
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Sterkte....quote:
Zojuist uit de separeer gekomen.
Ontdekking: als ik knap, dan knap ik hard.
Nu er weer vol tegenaan
ik werk offshorequote:
[..]
Waarom zou je met medicijnen arbeidsongeschikt zijn? ik zit aan de medicijnen en ga gewoon naar mn werk.
[ Bericht 1% gewijzigd door 19867303 op 16-10-2015 20:38:22 ]
Oi, sterkte! Wil je er over vertellen?quote:
Zojuist uit de separeer gekomen.
Ontdekking: als ik knap, dan knap ik hard.
Nu er weer vol tegenaan
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |