R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Thanks!quote:Op donderdag 13 augustus 2015 11:56 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Wat goed van je! Dat gaat vast helemaal prima verlopen. Ik hoop dat je wat aan die pesoon gaat hebben
Ik zal jullie op de hoogte houden!Ja, weet ik ook wel. Het is ook niet alsof het nieuw voor me is, en juist daarom vind ik die spanning nog steeds vreemd. Oh well, achteraf zal het vast reuze meevallen en nergens voor nodig zijn geweest, zoals meestalquote:Op donderdag 13 augustus 2015 11:57 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Gewoon met een leeg hoofd heengaan
Die spanning is normaal (als je langer in dat circuit rondhangt, gaat het wel wennen trouwens)
Heb je enig idee waar je zenuwen vandaan zouden kunnen komen?quote:
[..]
Thanks!
[..]
Ja, weet ik ook wel. Het is ook niet alsof het nieuw voor me is, en juist daarom vind ik die spanning nog steeds vreemd. Oh well, achteraf zal het vast reuze meevallen en nergens voor nodig zijn geweest, zoals meestal
Nee, helaas voor jou. Het is zwaar maar nuttig voor jequote:
Is er iemand hier die morgen mij wil spelen bij EMDR?
Ik snap nu pas dat CotS bedoelde dat ze niet wilde gaan en een plaatsvervanger zocht. Ik dacht dat ze letterlijk als onderdeel van de therapie iemand zocht die in een rollenspel haar wilde spelen 
I know, maar moest eventjes klagenquote:
[..]
Nee, helaas voor jou. Het is zwaar maar nuttig voor je
Hahahahah, gelukkig ben ik gezegend met een heel grote en goede vriendengroepquote:
Ik snap nu pas dat CotS bedoelde dat ze niet wilde gaan en een plaatsvervanger zocht. Ik dacht dat ze letterlijk als onderdeel van de therapie iemand zocht die in een rollenspel haar wilde spelen
-------------------------
Even heel gênant,durf het echt nergens anders kwijt dan hier. Ik mis het ondergewicht zo. Ineens moet ik dingen uitleggen en emoties tonen. Mensen dachten toen dat ik het zwaar had en ziek was. Nu is het heel wat meer zwaarder en ik moet dat ineens gaan zeggen. Het is zo moeilijk
(en nog enger is dat er nu ook met me geflirt wordt. Dat wil ik niet. Daar ben ik doodsbang voor)
(en nee, ik ga niet weer afvallen, ik probeer echt op gewicht te blijven. Alleen het is een stuk moeilijker zo)
Volhouden hoor, mij lijkt t wel erg moeilijk.quote:
[..]
I know, maar moest eventjes klagen
[..]
Hahahahah, gelukkig ben ik gezegend met een heel grote en goede vriendengroep
-------------------------
Even heel gênant,durf het echt nergens anders kwijt dan hier. Ik mis het ondergewicht zo. Ineens moet ik dingen uitleggen en emoties tonen. Mensen dachten toen dat ik het zwaar had en ziek was. Nu is het heel wat meer zwaarder en ik moet dat ineens gaan zeggen. Het is zo moeilijk
(en nog enger is dat er nu ook met me geflirt wordt. Dat wil ik niet. Daar ben ik doodsbang voor)
(en nee, ik ga niet weer afvallen, ik probeer echt op gewicht te blijven. Alleen het is een stuk moeilijker zo)
Wat merken jullie van 'de zorg in eigen kring oplossen' plannen?
Ik merk dat er steeds minder ruimte is voor een gesprek om bijvoorbeeld crisis te voorkomen. Je kunt niet meer zomaar even bellen buiten kantoortijden bijvoorbeeld.
Eigenlijk heb ik geen zin om mn vrienden lastig te vallen met de puinhoop die t soms in mn hoofd is
Ik merk dat er steeds minder ruimte is voor een gesprek om bijvoorbeeld crisis te voorkomen. Je kunt niet meer zomaar even bellen buiten kantoortijden bijvoorbeeld.
Eigenlijk heb ik geen zin om mn vrienden lastig te vallen met de puinhoop die t soms in mn hoofd is
Zelf merk ik dat het steeds strakker wordt, maar merk wel dat de hulpverleners wel willen, maar ze steeds minder bewegingsvrijheid krijgen. Soms is het gewoon goodwill van hun kant, maar dan moeten ze wel voor jou zeg maar een uitzondering maken.quote:
Wat merken jullie van 'de zorg in eigen kring oplossen' plannen?
Ik merk dat er steeds minder ruimte is voor een gesprek om bijvoorbeeld crisis te voorkomen. Je kunt niet meer zomaar even bellen buiten kantoortijden bijvoorbeeld.
Eigenlijk heb ik geen zin om mn vrienden lastig te vallen met de puinhoop die t soms in mn hoofd is
Ik krijg gewoonlijk wel telefoonnummers, omdat ze nu wel weten dat ik vrijwel nooit zal bellen (dus niet om elk wissewasje, mn laatste spv heb ik minder vaak geleld dan het aantal jaar dat ik haar als spv had).
Jij hebt geen behoefte aan af en toe even praten? Of doe je dat dan liever hier?quote:
[..]
Zelf merk ik dat het steeds strakker wordt, maar merk wel dat de hulpverleners wel willen, maar ze steeds minder bewegingsvrijheid krijgen. Soms is het gewoon goodwill van hun kant, maar dan moeten ze wel voor jou zeg maar een uitzondering maken.
Ik krijg gewoonlijk wel telefoonnummers, omdat ze nu wel weten dat ik vrijwel nooit zal bellen (dus niet om elk wissewasje, mn laatste spv heb ik minder vaak geleld dan het aantal jaar dat ik haar als spv had).
Jawel, maar ik bewaar het zeg maar voor de afspraken zelf (of dat deed ik altijd in het begin).quote:
[..]
Jij hebt geen behoefte aan af en toe even praten? Of doe je dat dan liever hier?
Verder doe ik idd een deel hier (of elders op fok), of in mn eigen sociale kring of desnoods in mn dagboek
Om heel eerlijk te zijn merk ik daar niks vanquote:
Wat merken jullie van 'de zorg in eigen kring oplossen' plannen?
Ik merk dat er steeds minder ruimte is voor een gesprek om bijvoorbeeld crisis te voorkomen. Je kunt niet meer zomaar even bellen buiten kantoortijden bijvoorbeeld.
Eigenlijk heb ik geen zin om mn vrienden lastig te vallen met de puinhoop die t soms in mn hoofd is
en daar voel ik me best schuldig over. Tenminste, crisisdienst en thuishulp staan tot mijn beschikking wanneer nodig (gebruik het amper). Wel is er een mailbehandeling waar ik meer gebruik van maak. Dus dat ik via Internet geholpen word. Ook wordt er aangemoedigd om naar Ixta Noa te gaanMisschien heeft dit te maken met dat ik niet geholpen word op een depressie of angst afdeling?
Nee, dat is nou juist het stomme!quote:
[..]
Heb je enig idee waar je zenuwen vandaan zouden kunnen komen?
Het is nou ook weer niet zo erg dat ik het toe zou kunnen schrijven aan mijn paniekstoornis. Het is wel een beetje aangeboren denk ik, dat ik soms van een mug een olifant kan maken
TL:DRquote:Ik heb hier nog niet eerder gepost, maar het is daar nu (helaas) tijd voor.
Ik ben 28, heb een verantwoordelijke baan, woon sinds anderhalf jaar samen met mijn vriendin.
Alles ging hartstikke goed. Samen een leuk appartementje gehuurd, 2 gerbils, een kat, leuk knus hok waar we prima samenwonen. Op werk ging alles ook prima.
Toch begon ik (een maand of 6 geleden) het gevoel te krijgen dat ik op eierschalen liep. Iets zat niet echt lekker en ik kon de vinger er niet op leggen.
Dat sudderde door, ik ben iemand die niet snel opgeeft of aan de bel trekt, het was in mijn optiek gewoon even een periode, en dat zou wel weer goed komen. Boy, was I wrong!
3 maanden geleden (in mijn zomervakantie) een paar dagen weg geweest met oud klasgenoten. Hartstikke gezellig, center parcs, huisje gehuurd, veel bier natuurlijk, maar vooral hartstikke gezellig. Bij thuiskomst Koningsdag gevierd en één groot feest, maar vooral heel veel drukte. Niet alleen overal mensen, maar ook doorgaan, weinig slaap, veel bier en vooral veel prikkels.
2 dagen later ging het helemaal mis. Ik zat op de fiets en mijn schoen ging kapot omdat die tegen de boodschappentas aan het stuur schuurde. Ik baalde als een stekker, maar er gebeurde iets dat ik nog nooit had mee gemaakt. Ik voelde ineens alle energie uit mijn lichaam vloeien, en ik zakte door de hoeven en kreeg een enorme jankbui. Ik moest mezelf echt in het gras neerleggen omdat ik compleet in de war was en niet meer op de benen kon staan. Dit was na een kwartiertje weer voorbij, maar daarna enorm veel spanning naderhand en trillende handen. Dit heeft een half uurtje geduurd.
Bij thuiskomst gelijk op bed gaan liggen en mijn vriendin verteld wat er was gebeurd. Ik ben daarna in slaap gevallen maar sliep beroerd. Veel wakker, veel woelen, malen en gedachtes van links naar rechts.
De volgende dag direct aangeklopt bij de huisarts en kon mij nou niet precies zeggen wat het was, maar verwees me wel door naar GGZ hulpverlening. Ik heb me direct aangemeld, alleen er waren wachtlijsten van 4-5 weken. Ik heb direct mijn baas gebeld dat ik niet weet wat ik moest doen en dat ik het niet aandurfde om aan het werk te gaan.
Gelukkig kon nog dezelfde dag op audiëntie komen bij de bedrijfsarts, en die had een kort lijntje met psychische hulp, waar ik sneller terecht kon.
Daar kwam eigenlijk vrij snel de diagnose Paniekstoornis met paniekaanvallen.
Ergens klote om te horen, anderzijds was ik wel opgelucht dat er in ieder geval iets op tafel lag waarbij er een niet alleen symptomen waren, maar ook een diagnose. Dus dan konden we gericht aan de slag om er weer bovenop te komen.
Ik had een lijst gemaakt met dingen wat ik verbeterpunten voor mijzelf vond, en waar ik - in mijn ogen - als eerste mee aan de slag moest. De psycholoog was enthousiast, ik ook, en ik begon zowaar weer een beetje te lachen en ik zag het als een rock-bottom, om vanuit onderaan weer de stap omhoog te maken en dingen op te lossen, once and for all. Maar, rock-bottom was bereikt. Boy, was I wrong again!
Dit ging allemaal goed. 6 weken lang gesprekken gehad, en ik ging elke dag naar mijn werk voor vervangende werkzaamheden. Ik kon mijn eigen werk doen, met begeleiding. Wanneer het even te veel werd, zou ik zo weg kunnen lopen om een paniekaanval te voorkomen.
Veel informatie gekregen over hoe ik om moest gaan met bepaalde gedachtes, en hoe ik ze moest voorkomen. Ging echt goed. Na 7 weken (5 sessies) weer aangegeven op werk dat ik me steeds beter voelde en al een week of 3 geen aanval meer had gehad. Ik was apetrots en ik zette elke dag stappen en voelde me goed.
Ik, teammanager en bedrijfsarts beslisten dat ik weer klaar was voor werk en ik had er donders veel zin in.
Afgelopen dagen was ik vrij. Het was lekker weer, lekker op het balkon gezeten, wederom meer bier gedronken dan de bedoeling was (ik ben sowieso een stevige drinker, helaas). 's nachts nog naar een collega gegaan die uit de nachtdienst kwam, en daar nog een paar afzakkers gehad.
Bij thuiskomst gistervannacht sloegen de stoppen compleet door. Ik lag in bed en had suïcidale gedachtes, ik was nergens goed voor, de hele wereld heeft zijn zaakjes voor elkaar en ik heb moeite om mijn eigen rekeningen te betalen, geen rijbewijs, altijd puinhoop in huis etc etc. Ik had geen zin meer in al die bull-shit. Ik had geen zin meer om te lijden. Dus ik zei tegen mijn vriendin (die gelukkig doorhad dat dit geen zuivere koffie was) dat ik mezelf 3 weken de tijd zou geven om alles op orde te krijgen. Als me dat niet zou lukken, dan was het wel afgelopen. Dan zou ik een manier vinden om mezelf humaan, snel en zonder rotzooi van kant te maken (niet voor de trein, dat zou zo'n rommel geven).
Vriendin heeft met mijn toestemming 's ochtends mijn psycholoog gebeld en gezegd dat ik een enorme terugval heb gehad, maar dus ook suïcidale gedachtes had. (Ooit wel een keer uit frustratie/boosheid gezegd van: Nou, ik schiet mezelf wel dood als het zo'n puinhoop blijft. Ik wil het niet bagataliseren maar dat was gewoon stom gemompel/gebrom omdat ik het niet overzag.) Gisternacht was het dus wel erger, dat ik zelfs al nadacht over de manier waarop.
De drank heeft de boel zeker versterkt, en is ook een deel van het probleem. Ik drink gewoon teveel. Ik ben me hiervan bewust, maar vind het lastig om daar wat aan te doen. Maar ik ben als ik probeer reëel te zijn, een probleemdrinker/probleemgeval.
Afijn, vriendin heeft gebeld naar psycholoog en ik kon een paar uur later terecht. Zij is mee gegaan en er ging een beerput aan emoties open, wat ik niet van mijzelf ben gewend. De psycholoog vroeg uiteraard hoe hevig de suïcidale gedachtes waren, en ik vond het lastig daar antwoord op te geven. Ja ik had ze, en ja, ik dacht na over de manier waarop, maar ik heb absoluut niet de intentie om het te doen. Ik ben er te schijterig voor, ik heb teveel mooie dingen om me heen om zomaar uit het leven te stappen en ik wil niemand verdriet doen.
Nu wordt ik zometeen bij een andere psycholoog (volgens mij met psychiater) erbij verwacht en wordt er gekeken naar een beter passende behandeling. 1x in de anderhalve week is te weinig, en men sprak gisteren zelfs van een eventuele (tijdelijke) opname.
Ik vind het allemaal donders eng/spannend en zit er natuurlijk niet op te wachten, maar ik wil het nu goed doen zonder weer in te storten want ik ging werkelijk door een hel qua gedachtes, gevoel en paniek gisternacht. Ik wil met de goede begeleiding zelf de problemen oplossen, bij de basis en op een goed punt terecht komen dat ik vrij ben van paniekaanvallen, lekker in mijn vel zit en weer kan genieten van het leven.
Al een paar maanden diagnose paniekstoornis met paniekaanvallen, ging een tijdje heel goed, paar goede gesprekken gehad met psycholoog.
Gisternacht enorme terugval gehad, depressieve en suïcidale gedachtes en allicht opname/dagbesteding of andere vorm van (intensere) vorm van therapie.
Sorry voor de muur van tekst, wilde het even kwijt.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 14-08-2015 06:47:56 ]
@Monopoly
Even wat punten aanhalen.
Toen je vertelde over de gebeurtenis van die schoen (ergens in begin) moest ik meteen aan overspannenheid of burnout denken (omdat er iets gebeurde waarover je moest nadenken (je kreeg er een onverwachte en onwelkome gebeurtenis bij)). Dat zou ook je vermoeidheidsklachten kunnen verklaren.
Ik moest ook daaraan denken omdat ik de "indruk" heb dat jij iemand bent die doordoordoordoordoorgaat totdat ie erbij neervalt. Klopt dat? Zo niet, gaarne melden
Alcohol (vooral redelijke hoeveelheiden en vooral als je dat wekenlang elke dag drinkt) kunnen depressieve gevoelens in de hand werken.
Probeer om de dag -niks- te drinken (niet meteen stoppen, dat heb ik ook gedaan en dat werd 1 groot psychisch drama) en meld dit aan je hulpverlener.
En volgens mij heb je sowieso een hele toffe vriendin(/vrouw? ), daar heb je heel veel mazzel mee gehad
Maar bedenk je ook dat ook haar accu in de toekomst leeg zal raken (dit is meer voor de volledigheid dat ik het meld).
En bedenk je dit: Blijkbaar heeft het maanden geduurd tot je hierin kwam, het zal ook maanden duren totdat alles weer goed op de rails zit dus heb geduld en gun jezelf niet te weinig
Ik lees je post effe nog een keer, misschien heb ik wat gemist, momentje
Edit: Ik quote toch even een stukje:
Ik ben jaaaren geleden gestopt met mezelf vergelijken met de mensen om me heen omdat het volstrekt zinloos is. Ik liep zoveel achter dat ik me erdoor alleen maar slechter ging voelen, tot nog minder in staat was en op die manier mezelf nog meer weerhield om mn leven weer op de rails te krijgen.
Bedenk je dat iedereen alles in zijn/haar eigen tempo doet en houd je aan je eigen ritme en je eigen tempo. Dat tempo moet -jij- bepalen en niemand anders.
En waarom? Omdat op jouw ideale tempo jij optimaal zult zijn (en optimaal zult presteren).
Bepaal je eigen tempo.
[ Bericht 22% gewijzigd door magnetronkoffie op 14-08-2015 07:09:24 ]
Even wat punten aanhalen.
Toen je vertelde over de gebeurtenis van die schoen (ergens in begin) moest ik meteen aan overspannenheid of burnout denken (omdat er iets gebeurde waarover je moest nadenken (je kreeg er een onverwachte en onwelkome gebeurtenis bij)). Dat zou ook je vermoeidheidsklachten kunnen verklaren.
Ik moest ook daaraan denken omdat ik de "indruk" heb dat jij iemand bent die doordoordoordoordoorgaat totdat ie erbij neervalt. Klopt dat? Zo niet, gaarne melden
Alcohol (vooral redelijke hoeveelheiden en vooral als je dat wekenlang elke dag drinkt) kunnen depressieve gevoelens in de hand werken.
Probeer om de dag -niks- te drinken (niet meteen stoppen, dat heb ik ook gedaan en dat werd 1 groot psychisch drama) en meld dit aan je hulpverlener.
En volgens mij heb je sowieso een hele toffe vriendin(/vrouw?
), daar heb je heel veel mazzel mee gehad Maar bedenk je ook dat ook haar accu in de toekomst leeg zal raken (dit is meer voor de volledigheid dat ik het meld).
En bedenk je dit: Blijkbaar heeft het maanden geduurd tot je hierin kwam, het zal ook maanden duren totdat alles weer goed op de rails zit dus heb geduld en gun jezelf niet te weinig
Ik lees je post effe nog een keer, misschien heb ik wat gemist, momentje
Edit: Ik quote toch even een stukje:
Serieus (en ook niet afzeikerig bedoeld), dit is niet het geval, je vergelijkt jezelf met mensen die blijkbaar alles sowieso op de rails hebben (collega's bijvoorbeeld).quote:de hele wereld heeft zijn zaakjes voor elkaar en ik heb moeite om mijn eigen rekeningen te betalen, geen rijbewijs,
Ik ben jaaaren geleden gestopt met mezelf vergelijken met de mensen om me heen omdat het volstrekt zinloos is. Ik liep zoveel achter dat ik me erdoor alleen maar slechter ging voelen, tot nog minder in staat was en op die manier mezelf nog meer weerhield om mn leven weer op de rails te krijgen.
Bedenk je dat iedereen alles in zijn/haar eigen tempo doet en houd je aan je eigen ritme en je eigen tempo. Dat tempo moet -jij- bepalen en niemand anders.
En waarom? Omdat op jouw ideale tempo jij optimaal zult zijn (en optimaal zult presteren).
Bepaal je eigen tempo.
[ Bericht 22% gewijzigd door magnetronkoffie op 14-08-2015 07:09:24 ]
Dit zou een goeie vraag kunnen zijn aan je psycholoog bij het 1e gesprek, dan is ook meteen het spreekwoordelijke ijs gebroken zeg maarquote:
[..]
Nee, dat is nou juist het stomme!
Ik ben wel van het doordoordoorgaan, maar trek wel altijd een grens. Soms ga ik er wel over heen en dan boet ik daar ook voor.
Drank is inderdaad een issue, is ook bekend bij ze. Vannacht kon ik voor de zoveelste keer niet slapen maar geen bier/borrels gehad. Braaf water en een paar glazen cola.
Vriendin pakt het heel goed op, kan me geen betere vrouw op de wereld wensen. Ik vind het wel heel vervelend/erg dat ik soms moeilijk kan uitleggen hoe ik me voel. Dat ik haar soms ook wel eens mee trek in mijn negatieve spiraal. Maar ze staat voor de volledige 10000% achter mij, wat ik enorm waardeer!
Ik besef me dat het tijd kost. Ik wist bij de eerste sessie al dat het een lang traject zou worden. Maar het ging gewoon zo goed. Ik was apetrots. Elke dag maakte ik een goede stap en de spanningen werden steeds minder. Dat was echt fijn.
Realiseer me na alle ellende van gisternacht dat ik de lat voor mijzelf te hoog heb liggen en dat ik mezelf wel te weinig tijd geef om dingen op te lossen. Dat was een vrij harde leerschool, dat neem ik ook zeker mee zometeen als ik die kant op fiets.
Drank is inderdaad een issue, is ook bekend bij ze. Vannacht kon ik voor de zoveelste keer niet slapen maar geen bier/borrels gehad. Braaf water en een paar glazen cola.
Vriendin pakt het heel goed op, kan me geen betere vrouw op de wereld wensen. Ik vind het wel heel vervelend/erg dat ik soms moeilijk kan uitleggen hoe ik me voel. Dat ik haar soms ook wel eens mee trek in mijn negatieve spiraal. Maar ze staat voor de volledige 10000% achter mij, wat ik enorm waardeer!
Ik besef me dat het tijd kost. Ik wist bij de eerste sessie al dat het een lang traject zou worden. Maar het ging gewoon zo goed. Ik was apetrots. Elke dag maakte ik een goede stap en de spanningen werden steeds minder. Dat was echt fijn.
Realiseer me na alle ellende van gisternacht dat ik de lat voor mijzelf te hoog heb liggen en dat ik mezelf wel te weinig tijd geef om dingen op te lossen. Dat was een vrij harde leerschool, dat neem ik ook zeker mee zometeen als ik die kant op fiets.
Zo, en nu nog even ontspannen tv kijken en zo douchen en die kant op. Als ik thuis ben vanmiddag dan komt er een update.
Yep, herkenbaar. Ik verplicht mezelf in drukke tijden 1 a 2 keer in de week een rustdag in te lassen omdat ik anders makkelijk mezelf voorbijloop (gewoon een dagje lanterfanteren, hooguit boodschappen halen, beetje pc'en, misschien wassie draaien, zo dusquote:Op vrijdag 14 augustus 2015 07:06 schreef Monopoly het volgende:
Ik ben wel van het doordoordoorgaan, maar trek wel altijd een grens. Soms ga ik er wel over heen en dan boet ik daar ook voor.
).Cola zou ik ook niet doen trouwens ivm caffeïnequote:Drank is inderdaad een issue, is ook bekend bij ze. Vannacht kon ik voor de zoveelste keer niet slapen maar geen bier/borrels gehad. Braaf water en een paar glazen cola.
En beter niet cold-turkey stoppen met de drank, beter doe je om de dag. Probeer wel een alternatief te bedenken voor als je rusteloos wordt (want ik neem aan dat dat is waarom je drinkt? )
Beter, je pakt zo te horen goed aanquote:Vriendin pakt het heel goed op, kan me geen betere vrouw op de wereld wensen. Ik vind het wel heel vervelend/erg dat ik soms moeilijk kan uitleggen hoe ik me voel. Dat ik haar soms ook wel eens mee trek in mijn negatieve spiraal. Maar ze staat voor de volledige 10000% achter mij, wat ik enorm waardeer!
Ik besef me dat het tijd kost. Ik wist bij de eerste sessie al dat het een lang traject zou worden. Maar het ging gewoon zo goed. Ik was apetrots. Elke dag maakte ik een goede stap en de spanningen werden steeds minder. Dat was echt fijn.
Realiseer me na alle ellende van gisternacht dat ik de lat voor mijzelf te hoog heb liggen en dat ik mezelf wel te weinig tijd geef om dingen op te lossen. Dat was een vrij harde leerschool, dat neem ik ook zeker mee zometeen als ik die kant op fiets.
Is goed, had trouwens mn 1e reactie nog geeditquote:
Zo, en nu nog even ontspannen tv kijken en zo douchen en die kant op. Als ik thuis ben vanmiddag dan komt er een update.
Drank versterkt ja, klopt. Maar dat wil zeggen dat de emoties er dus wel zijn.quote:
Ik ben wel van het doordoordoorgaan, maar trek wel altijd een grens. Soms ga ik er wel over heen en dan boet ik daar ook voor.
Drank is inderdaad een issue, is ook bekend bij ze. Vannacht kon ik voor de zoveelste keer niet slapen maar geen bier/borrels gehad. Braaf water en een paar glazen cola.
Vriendin pakt het heel goed op, kan me geen betere vrouw op de wereld wensen. Ik vind het wel heel vervelend/erg dat ik soms moeilijk kan uitleggen hoe ik me voel. Dat ik haar soms ook wel eens mee trek in mijn negatieve spiraal. Maar ze staat voor de volledige 10000% achter mij, wat ik enorm waardeer!
Ik besef me dat het tijd kost. Ik wist bij de eerste sessie al dat het een lang traject zou worden. Maar het ging gewoon zo goed. Ik was apetrots. Elke dag maakte ik een goede stap en de spanningen werden steeds minder. Dat was echt fijn.
Realiseer me na alle ellende van gisternacht dat ik de lat voor mijzelf te hoog heb liggen en dat ik mezelf wel te weinig tijd geef om dingen op te lossen. Dat was een vrij harde leerschool, dat neem ik ook zeker mee zometeen als ik die kant op fiets.
Ik heb hetzelfde mogen ervaren en dacht ook dat t wel 'ff' zo voorbij zou zijn. Nou, heb nog steeds klachten en ben al 4 jaar verder. Neem het serieus en ga aan de slag, en gun jezelf de tijd.
Ik heb af en toe nachtmerries waarbij werkelijkheid en slaap door elkaar lopen. Ik zie handen of mensen die me kwaad willen doen in mn eigen slaapkamer. Vannacht stond ik dus het licht aan te doen om te zien wat er aan de hand was en toen werd ik pas echt wakker 
Veel sterkte!quote:
Zo, en nu nog even ontspannen tv kijken en zo douchen en die kant op. Als ik thuis ben vanmiddag dan komt er een update.
The love you take is equal to the love you make.
quote:
Vriendin pakt het heel goed op, kan me geen betere vrouw op de wereld wensen. Ik vind het wel heel vervelend/erg dat ik soms moeilijk kan uitleggen hoe ik me voel. Dat ik haar soms ook wel eens mee trek in mijn negatieve spiraal. Maar ze staat voor de volledige 10000% achter mij, wat ik enorm waardeer!
Het was trouwens gegeneraliseerde angststoornis (met paniekaanvallen), paniekstoornis is weer net iets anders. Trots op jou en kusjes
Fuck the EBU.
Ego post van een lurker:
Ik had gehoopt dat het niet nodig zou zijn. Ik worstel al jaren met depressie, sinds een maand of 8 functioneer ik best prima met een goede dosis ad en lief zijn voor mezelf.
En vanmiddag, ineens, verdriet, angst, het gewicht van de wereld op mijn schouders. De zinloosheid van het en mijn bestaan sloeg me vol in het gezicht.
Waarom? Geen idee. Maar het beangstigt me. Ga ik weer wegglijden? Heb ik eem paar goede maanden gehad en meer is voor mij niet weggelegd?
Ik weet dat ik zo niet moet denken. heb de hond gepakt en ben wezen wandelen. Ik ben niet in paniek maar wel onrustig. Ik wil niemand bellen, maar het toch kwijt. Dus, hier is het.
Ik had gehoopt dat het niet nodig zou zijn. Ik worstel al jaren met depressie, sinds een maand of 8 functioneer ik best prima met een goede dosis ad en lief zijn voor mezelf.
En vanmiddag, ineens, verdriet, angst, het gewicht van de wereld op mijn schouders. De zinloosheid van het en mijn bestaan sloeg me vol in het gezicht.
Waarom? Geen idee. Maar het beangstigt me. Ga ik weer wegglijden? Heb ik eem paar goede maanden gehad en meer is voor mij niet weggelegd?
Ik weet dat ik zo niet moet denken. heb de hond gepakt en ben wezen wandelen. Ik ben niet in paniek maar wel onrustig. Ik wil niemand bellen, maar het toch kwijt. Dus, hier is het.
Sterkheidsbaas van alles.
quote:
Ego post van een lurker:
Ik had gehoopt dat het niet nodig zou zijn. Ik worstel al jaren met depressie, sinds een maand of 8 functioneer ik best prima met een goede dosis ad en lief zijn voor mezelf.
En vanmiddag, ineens, verdriet, angst, het gewicht van de wereld op mijn schouders. De zinloosheid van het en mijn bestaan sloeg me vol in het gezicht.
Waarom? Geen idee. Maar het beangstigt me. Ga ik weer wegglijden? Heb ik eem paar goede maanden gehad en meer is voor mij niet weggelegd?
Ik weet dat ik zo niet moet denken. heb de hond gepakt en ben wezen wandelen. Ik ben niet in paniek maar wel onrustig. Ik wil niemand bellen, maar het toch kwijt. Dus, hier is het.
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Herkenbaar... ik hoop voor je dat het morgen gewoon weer beter gaat. Weet je zeker dat er echt niks dwars zit? Weinig slaap, teveel prikkels, tijd van de maand....quote:
Ego post van een lurker:
Ik had gehoopt dat het niet nodig zou zijn. Ik worstel al jaren met depressie, sinds een maand of 8 functioneer ik best prima met een goede dosis ad en lief zijn voor mezelf.
En vanmiddag, ineens, verdriet, angst, het gewicht van de wereld op mijn schouders. De zinloosheid van het en mijn bestaan sloeg me vol in het gezicht.
Waarom? Geen idee. Maar het beangstigt me. Ga ik weer wegglijden? Heb ik eem paar goede maanden gehad en meer is voor mij niet weggelegd?
Ik weet dat ik zo niet moet denken. heb de hond gepakt en ben wezen wandelen. Ik ben niet in paniek maar wel onrustig. Ik wil niemand bellen, maar het toch kwijt. Dus, hier is het.
Ego: ik denk dat ik last heb van de overgang ook nog erbij... /oudwijf
Hoi.quote:
Ego post van een lurker:
Ik had gehoopt dat het niet nodig zou zijn. Ik worstel al jaren met depressie, sinds een maand of 8 functioneer ik best prima met een goede dosis ad en lief zijn voor mezelf.
En vanmiddag, ineens, verdriet, angst, het gewicht van de wereld op mijn schouders. De zinloosheid van het en mijn bestaan sloeg me vol in het gezicht.
Waarom? Geen idee. Maar het beangstigt me. Ga ik weer wegglijden? Heb ik eem paar goede maanden gehad en meer is voor mij niet weggelegd?
Ik weet dat ik zo niet moet denken. heb de hond gepakt en ben wezen wandelen. Ik ben niet in paniek maar wel onrustig. Ik wil niemand bellen, maar het toch kwijt. Dus, hier is het.
Probeer je niet te druk te maken over of deze ervaring voor jou het begin van het eind is, die angst hoeft niet terecht te zijn. Ik probeer het altijd nuchter te bekijken (ik weet dat dat nooit helemaal lukt maar dat hoeft ook niet, maar zo creëer je wel een soort mentale afstand naar dat donkere spook).
Heb je nog een behandelaar? Overleg dan met die persoon.
Ik zou zeggen, kijk het nog een paar dagen aan en pijl 1 of enkele keren per dag je stemming even. Ik weet verder niet wat jouw triggers zijn, je bent nooit erg actief geweest in dit topic?
Er is trouwens ook een chatkanaal (staat als t goed is in de OP), als je behoefde hebt om te chatten, dan mag je dat even melden in dit topic (stuur me dan ook even een DM zodat ik je sneller zie), dan kom ik erbij zitten als je wilt
[ Bericht 0% gewijzigd door magnetronkoffie op 14-08-2015 15:34:05 ]
Ik doe inderdaad mijn best om het me niet in zijn greep te laten houden. Maar ik schrok ervan. Het was een mokerslag, ineens.quote:
[..]
Hoi.
Probeer je niet te druk te maken over of deze ervaring voor jou het begin van het eind is, die angst hoeft niet terecht te zijn. Ik probeer het altijd nuchter te bekijken (ik weet dat dat nooit helemaal lukt maar dat hoeft ook niet, maar zo creëer je wel een soort mentale afstand naar dat donkere spook).
Heb je nog een behandelaar? Overleg dan met die persoon.
Ik zou zeggen, kijk het nog een paar dagen aan en pijl 1 of enkele keren per dag je stemming even. Ik weet verder niet wat jouw triggers zijn, je bent nooit erg actief geweest in dit topic?
Er is trouwens ook een chatkanaal (staat als t goed is in de OP, als je behoefde hebt om te chatten, dan mag je dat even melden in dit topic (stuur me dan ook even een DM zodat ik je sneller zie), dan kom ik erbij zitten als je wilt
Het is verleidelijk om in het gevoel te gaan zitten omdat het op een bepaalde manier comfortabel is, want het is wat ik ken en ik vond mijn herstel heel moeilijk.
Ik heb geen behandelaar meer. Dat traject is afgesloten omdat het zo goed ging. Volgende week start ik nog wel met pmt omdat ik denk dat er in mijn zrlfbeeld en eigenwaarde nog wel wat te bereiken valt.
Het topic heb ik inderdaad nooit actief gebruikt, wel mee gelezen. Voor nu leek het me een goede plek mijn hart te luchten, gezien ik wel een klankbord nodig heb, maar als ik hier mensen in mijn omgeving over zou vertellen dan ben ik bang dat ze het groter maken dan dat het is, of te lang /te veel willen praten. En de anonimiteit is ook wel prettig, eigenlijk.
Sterkheidsbaas van alles.
Het onderstreepte is wel een significante valkuil he? Goed dat je daaraan werkt, dat zal niet makkelijk zijnquote:
[..]
Ik doe inderdaad mijn best om het me niet in zijn greep te laten houden. Maar ik schrok ervan. Het was een mokerslag, ineens.
Het is verleidelijk om in het gevoel te gaan zitten omdat het op een bepaalde manier comfortabel is, want het is wat ik ken en ik vond mijn herstel heel moeilijk.
Ik heb geen behandelaar meer. Dat traject is afgesloten omdat het zo goed ging. Volgende week start ik nog wel met pmt omdat ik denk dat er in mijn zrlfbeeld en eigenwaarde nog wel wat te bereiken valt.
Het topic heb ik inderdaad nooit actief gebruikt, wel mee gelezen. Voor nu leek het me een goede plek mijn hart te luchten, gezien ik wel een klankbord nodig heb, maar als ik hier mensen in mijn omgeving over zou vertellen dan ben ik bang dat ze het groter maken dan dat het is, of te lang /te veel willen praten. En de anonimiteit is ook wel prettig, eigenlijk.
Ik snap dat je anoniem wilt blijven, sterker nog vrijwel iedereen hier is anoniem. Sommigen lopen al langer in dit topic en die ken je dan vaak ook wat beter, maar anonimiteit is wel fijn.
Zelf heb ik het trouwens wel als prettig ervaren dat ik geen geheimen hoef te hebben voor mijn eigen sociale omgeving. Anders krijg ik meer het gevoel alsof ik iets verborgen "moet" houden, alsof ik het zelf -moet- oplossen omdat ik anderen niet tot last wil zijn...
Edit: Niet iedereen hoeft alles te weten en als iemand iets echt wilt weten, dan vragen ze maar
En mensen die vervolgens alleen maar rot tegen mij gaan doen vanwege mijn "issues", die zijn mijn nabijheid dan blijkbaar niet waard en zulke mensen zijn vrijwel nutteloos voor mij
Mijn zelfbeeld is iets waar ik sinds een aantal maanden actief mee bezig kan omdat ik niet alleen maar bezig was met overleven. Ik weet dat het belangrijk is en het is ook echt iets wat ik wil veranderen.quote:
[..]
Het onderstreepte is wel een significante valkuil he? Goed dat je daaraan werkt, dat zal niet makkelijk zijn
Ik snap dat je anoniem wilt blijven, sterker nog vrijwel iedereen hier is anoniem. Sommigen lopen al langer in dit topic en die ken je dan vaak ook wat beter, maar anonimiteit is wel fijn.
Zelf heb ik het trouwens wel als prettig ervaren dat ik geen geheimen hoef te hebben voor mijn eigen sociale omgeving. Anders krijg ik meer het gevoel alsof ik iets verborgen "moet" houden, alsof ik het zelf -moet- oplossen omdat ik anderen niet tot last wil zijn...
Edit: Niet iedereen hoeft alles te weten en als iemand iets echt wilt weten, dan vragen ze maar
En mensen die vervolgens alleen maar rot tegen mij gaan doen vanwege mijn "issues", die zijn mijn nabijheid dan blijkbaar niet waard en zulke mensen zijn vrijwel nutteloos voor mij
Sinds vorig jaar ben ik aan het werken aan het oplossen /leren omgaan met mijn eetstoornis. Daar heb ik therapie voor gehad (waarvoor niet) en sinds begin dit jaar kan ik in ieder geval op een gezonde manier aan mn uiterlijk werken. Daar hheb ik begeleiding bij, maar ik weet ook dat het 1 niet zonder het ander kan, vandaar de keuze om me nogmaals in pmt te storten.
Overigens heb ik een fijn vangnet, mensen die me kennen, me steunen. Maar ik wil ze nu niet (misschien onterecht) bezorgd maken.
Vriend komt zo thuis, dan ga ik daar tegenaan kruipen en mezelf de komende dagen in er gaten houden zonder obsessief te zijn. Mocht ik dan over een dag of wat nog steeds met dezelfde stemming /gedachtes zitten, dan trek ik echt wel aan de bel.
Sterkheidsbaas van alles.
Klinkt als een goed plan voor nu!quote:
[..]
Mijn zelfbeeld is iets waar ik sinds een aantal maanden actief mee bezig kan omdat ik niet alleen maar bezig was met overleven. Ik weet dat het belangrijk is en het is ook echt iets wat ik wil veranderen.
Sinds vorig jaar ben ik aan het werken aan het oplossen /leren omgaan met mijn eetstoornis. Daar heb ik therapie voor gehad (waarvoor niet) en sinds begin dit jaar kan ik in ieder geval op een gezonde manier aan mn uiterlijk werken. Daar hheb ik begeleiding bij, maar ik weet ook dat het 1 niet zonder het ander kan, vandaar de keuze om me nogmaals in pmt te storten.
Overigens heb ik een fijn vangnet, mensen die me kennen, me steunen. Maar ik wil ze nu niet (misschien onterecht) bezorgd maken.
Vriend komt zo thuis, dan ga ik daar tegenaan kruipen en mezelf de komende dagen in er gaten houden zonder obsessief te zijn. Mocht ik dan over een dag of wat nog steeds met dezelfde stemming /gedachtes zitten, dan trek ik echt wel aan de bel.
Succes en probeer toch een beetje fijn weekend eruit te slepen (tot zover mogelijk
) en anders zien we je weer hier
Lonaa, er zijn heel veel mensen die ervaring hebben met depressie dat ze in donkere tijden op zoek waren naar dat ene lichtpuntje. Maar als ze in lichtere tijden een donker punt tegen kwamen daar zo door werden meegesleept dat ze aangaven liever altijd op mute te willen leven dan positieve tijden met wat donkere momenten. Omdat ze op de donkere momenten zo bang waren dat het positieve nooit meer terugkwam/ voorgoed was afgenomen.
Ik denk dat je er goed aan doet m het even van je af te schrijven en met de hond te gaan lopen enzo. Als je denkt dat het erger wordt/ niet houdbaar is; hulp vragen. Succes.
Ik denk dat je er goed aan doet m het even van je af te schrijven en met de hond te gaan lopen enzo. Als je denkt dat het erger wordt/ niet houdbaar is; hulp vragen. Succes.
Ik ga mijn best doen, en dat lukt vast. Bedankt voor je reacties en die van anderen. Volgens mij was dit precies genoeg en precies wat ik wel nodig had.
Sterkheidsbaas van alles.
tnx. Dat klinkt heel herkenbaar ja. Beter is het altijd kut dan steeds maar weer teleurstelling. En ja, zo wil ik niet zijn want dat lijkt me ook geen leven. Ik weet echter wel dat ik moet opletten mn eigen signalen niet voorbij te lopen. En de grens daartussen is vaag en grijs.quote:
Lonaa, er zijn heel veel mensen die ervaring hebben met depressie dat ze in donkere tijden op zoek waren naar dat ene lichtpuntje. Maar als ze in lichtere tijden een donker punt tegen kwamen daar zo door werden meegesleept dat ze aangaven liever altijd op mute te willen leven dan positieve tijden met wat donkere momenten. Omdat ze op de donkere momenten zo bang waren dat het positieve nooit meer terugkwam/ voorgoed was afgenomen.
Ik denk dat je er goed aan doet m het even van je af te schrijven en met de hond te gaan lopen enzo. Als je denkt dat het erger wordt/ niet houdbaar is; hulp vragen. Succes.
Ik lig nu samen met een voldane hond op de bank en dat geeft al wel weer een beetje een goed gevoel.
Sterkheidsbaas van alles.
quote:
Ego post van een lurker:
Ik had gehoopt dat het niet nodig zou zijn. Ik worstel al jaren met depressie, sinds een maand of 8 functioneer ik best prima met een goede dosis ad en lief zijn voor mezelf.
En vanmiddag, ineens, verdriet, angst, het gewicht van de wereld op mijn schouders. De zinloosheid van het en mijn bestaan sloeg me vol in het gezicht.
Waarom? Geen idee. Maar het beangstigt me. Ga ik weer wegglijden? Heb ik eem paar goede maanden gehad en meer is voor mij niet weggelegd?
Ik weet dat ik zo niet moet denken. heb de hond gepakt en ben wezen wandelen. Ik ben niet in paniek maar wel onrustig. Ik wil niemand bellen, maar het toch kwijt. Dus, hier is het.
The love you take is equal to the love you make.
Ik denk dat die kennis heel belangrijk is.quote:
[..]
tnx. Dat klinkt heel herkenbaar ja. Beter is het altijd kut dan steeds maar weer teleurstelling. En ja, zo wil ik niet zijn want dat lijkt me ook geen leven. Ik weet echter wel dat ik moet opletten mn eigen signalen niet voorbij te lopen. En de grens daartussen is vaag en grijs.
Ik lig nu samen met een voldane hond op de bank en dat geeft al wel weer een beetje een goed gevoel.
*knuffel* Wat ontzettend vervelend voor jequote:
Ego post van een lurker:
Ik had gehoopt dat het niet nodig zou zijn. Ik worstel al jaren met depressie, sinds een maand of 8 functioneer ik best prima met een goede dosis ad en lief zijn voor mezelf.
En vanmiddag, ineens, verdriet, angst, het gewicht van de wereld op mijn schouders. De zinloosheid van het en mijn bestaan sloeg me vol in het gezicht.
Waarom? Geen idee. Maar het beangstigt me. Ga ik weer wegglijden? Heb ik eem paar goede maanden gehad en meer is voor mij niet weggelegd?
Ik weet dat ik zo niet moet denken. heb de hond gepakt en ben wezen wandelen. Ik ben niet in paniek maar wel onrustig. Ik wil niemand bellen, maar het toch kwijt. Dus, hier is het.
Is er wel steun in je wereld of vind je dat je alles alleen moet doen? Je mag hulp vragen en voor jezelf zorgen hè? Veel sterkte
Heb je wel eens een nachtmerrietraining gehad? De instructies voor het trucje tegen nachtmerries wil ik je wel sturen? Het is vrij gemakkelijk te doenquote:
Ik heb af en toe nachtmerries waarbij werkelijkheid en slaap door elkaar lopen. Ik zie handen of mensen die me kwaad willen doen in mn eigen slaapkamer. Vannacht stond ik dus het licht aan te doen om te zien wat er aan de hand was en toen werd ik pas echt wakker
Ego: EMDR was ongelooflijk zwaar vandaag. Eerder had ik het gehad van iemand die overal de discussie over aanging. Die vrouw vond dat ik de verkeerde dingen dacht en voelde en dat tijdens de EMDR de verkeerde dingen in me op kwam. Nu heb ik het gehad van iemand die veel beter bij me aansluit en waarbij ik me veel veiliger voel. Het was daardoor ook veel zwaarder. Ik wist niet dat ik me zo ongelukkig kon voelen
Hoe is het gegaan?quote:
Zo, en nu nog even ontspannen tv kijken en zo douchen en die kant op. Als ik thuis ben vanmiddag dan komt er een update.
quote:
Ego: EMDR was ongelooflijk zwaar vandaag. Eerder had ik het gehad van iemand die overal de discussie over aanging. Die vrouw vond dat ik de verkeerde dingen dacht en voelde en dat tijdens de EMDR de verkeerde dingen in me op kwam. Nu heb ik het gehad van iemand die veel beter bij me aansluit en waarbij ik me veel veiliger voel. Het was daardoor ook veel zwaarder. Ik wist niet dat ik me zo ongelukkig kon voelen
Hoe lang duurt het normaal gesproken voordat je weer een beetje bent bijgekomen van zo'n sessie?
Why are you wearing that stupid man suit?
3 á 4 dagen bij mij (sommigen zijn sneller). Hangt een beetje af van hoe heftig het trauma is.quote:
[..]
Hoe is het gegaan?
[..]
Hoe lang duurt het normaal gesproken voordat je weer een beetje bent bijgekomen van zo'n sessie?
ik vind dat ik alles alleen moet doen, maar ik heb wel hulp en daar maak ik ook gebruik van, hoe moeilijk ik dat ook vind.quote:
[..]
*knuffel* Wat ontzettend vervelend voor je
Is er wel steun in je wereld of vind je dat je alles alleen moet doen? Je mag hulp vragen en voor jezelf zorgen hè? Veel sterkte
Ik zit nu met mn vriend op de bank met comfort food en een serie. Morgen ga ik weer sporten.
Overigens, succes met je emdr, ik heb het ook gehad en voor mij hielp t niet echt, maar ik heb veel goede verhalen gehoord!
Sterkheidsbaas van alles.
Ja graag wil ik die wel hebben. heb er nooit training voor gehad helaas. Mn eerste psych deed er niks mee.quote:
[..]
Heb je wel eens een nachtmerrietraining gehad? De instructies voor het trucje tegen nachtmerries wil ik je wel sturen? Het is vrij gemakkelijk te doen
Ik heb altijd begrepen dat er geen verkeerde dingen zijn die denkt of voelt tijdens een sessie. Je moet t juist gewoon laten komen. En t is zwaar en ik geloof zeker dat het bij jouw trauma echt heel pittig kan zijn. Probeer rust te vinden, uiteindelijk zal het je helpen hoop ik.quote:
Ego: EMDR was ongelooflijk zwaar vandaag. Eerder had ik het gehad van iemand die overal de discussie over aanging. Die vrouw vond dat ik de verkeerde dingen dacht en voelde en dat tijdens de EMDR de verkeerde dingen in me op kwam. Nu heb ik het gehad van iemand die veel beter bij me aansluit en waarbij ik me veel veiliger voel. Het was daardoor ook veel zwaarder. Ik wist niet dat ik me zo ongelukkig kon voelen
Dat was ook fijn aan mijn nieuwe psych, ik voelde me heel erg geaccepteerd. En ondanks dat ik niet weet wat ermee te moeten: het was prettig dat ze gewoon echt lief was.quote:
[..]
Ik heb altijd begrepen dat er geen verkeerde dingen zijn die denkt of voelt tijdens een sessie. Je moet t juist gewoon laten komen. En t is zwaar en ik geloof zeker dat het bij jouw trauma echt heel pittig kan zijn. Probeer rust te vinden, uiteindelijk zal het je helpen hoop ik.
Het is express op vrijdag zodat ik dan ook echt rust heb. Vanmiddag heb ik met een vriendin zitten schilderen en nu ben ik aan het naaien. Dus echt even niks. Er zit geen concentratie in, maar wel heel veel herbelevingen
Dank je wel
Je hebt een DMquote:
[..]
Ja graag wil ik die wel hebben. heb er nooit training voor gehad helaas. Mn eerste psych deed er niks mee.
Ik vind het jammer om te lezen dat je zo hard voor jezelf bent. Hoe dan ook, dat verdien je niet.quote:
[..]
ik vind dat ik alles alleen moet doen, maar ik heb wel hulp en daar maak ik ook gebruik van, hoe moeilijk ik dat ook vind.
Ik zit nu met mn vriend op de bank met comfort food en een serie. Morgen ga ik weer sporten.
Overigens, succes met je emdr, ik heb het ook gehad en voor mij hielp t niet echt, maar ik heb veel goede verhalen gehoord!
Wat goed dat je nu even bankhangt (en dat hoeft niet per direct gecompenseerd worden he
)Dank je wel. Dit is voor mij de derde ronde inmiddels (een paar in de herhaling en een hele zooi nieuwe dingen waar ik ineens last van heb), maar het voelt nu beter aan (betere klik)
Goed. Van crisis was geen sprake (meer), dus een gunstig geprek gehad. Krijg nu vanaf komende week dagbehandeling om de kern van de basis aan te pakken waar de problemen liggen. Dan is nog veel praten over hoe ik met de problemen om ga. Mag in ieder geval ook gewoon werken (werk maakt nuttig). Dus het is even plannen komende week. Sowieso 1-2 dagen werken en de rest dagbehandeling.quote:
Jezus, wat snel geregeld allemaalquote:
[..]
Goed. Van crisis was geen sprake (meer), dus een gunstig geprek gehad. Krijg nu vanaf komende week dagbehandeling om de kern van de basis aan te pakken waar de problemen liggen. Dan is nog veel praten over hoe ik met de problemen om ga. Mag in ieder geval ook gewoon werken (werk maakt nuttig). Dus het is even plannen komende week. Sowieso 1-2 dagen werken en de rest dagbehandeling.
Wel beter ook
Egopostje: Zelf maar even wat (al heeft het letterlijk gezien niks met depressie of angst te maken).
Denk dat deze post van mij de situatie nog bet beste omschrijft.
Het duurt nu nog bijna 7 uur voordat de supermarkt open is, ik begin hier echt wanhopig van te worden. Afspraak HA over ruim 3 dagen, dit gaat een lange dag worden..quote:Op zaterdag 15 augustus 2015 00:57 schreef magnetronkoffie het volgende:
Nou, dank mn slapeloosheid weer een nieuw dieptepunt bereikt hoor
<3 uur geslapen en nu alweer op, kan een fokker hier niet even langs mn huis komen en me in slaap knuppelen zodat ik dit keer wel blijf liggen?
Echt bizar om te merken hoe je denkt na 2,5 maanden thuis een flinke stap vooruit te hebben gemaakt 1 akkefietje je weer terug bij af zet..
Ik wou dat ik mijn hoofd gewoon in standbymode kon zetten en dat ie morgen om 0900 automatisch weer aan gaat
Ik wou dat ik mijn hoofd gewoon in standbymode kon zetten en dat ie morgen om 0900 automatisch weer aan gaat
Hell To The Liars
Je zal waarschijnlijk sneller herstellen na deze stap terug. Mijn ervaring is 3 stappen vooruit en 2 stappen terug. Maar uiteindelijk wordt t beterquote:
Echt bizar om te merken hoe je denkt na 2,5 maanden thuis een flinke stap vooruit te hebben gemaakt 1 akkefietje je weer terug bij af zet..
Ik wou dat ik mijn hoofd gewoon in standbymode kon zetten en dat ie morgen om 0900 automatisch weer aan gaat
